မလုပ်ပါနဲ့တော့.. တော်ပါတော့ ကိုကို… တော်ပါတော့(အင်းစက်စာပေ)

Unicode

****မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေဖြစ်ပါသည်။အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာမိသားစုမောင်နှမသွေးသားရင်းအချင်းချင်းလိင်းဆက်ဆံသောအကြောင်းအရာကိုစိတ်ကူးပုံဖော်ရေးသားထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ထို့ကြောင့်မကြိုက်မနှစ်သက်ပါကမဖတ်ရှုပဲကျော်သွားပေးပါ။ယခုဝတ္ထုမှာစာပေသဘောရေးသားခြင်းဖြစ်သဖြင့်လိုက်လံအတုယူပြုလုပ်ခြင်းများမပြုလုပ်ပါရန်မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ (ရေးသားသူ – အလင်းစက်)****

“မလုပ်ပါနဲ့တော့ တော်ပါတော့ အားးးး သေပါပြီ။ ကိုကို တော်ပါတော့ အားးး နာလိုက်တာ သေပါပြီ။ အား” အချစ်ဆိုတာကို ရင်မခုန်ဖူးသေးတဲ့ မေမဒီ ဆိုတဲ့ ကျမအတွက် နာကျင်မှုထက် အရွယ်မတိုင်ခင် စော်ကားဖျက်စီးခံရခြင်းထက် မောင်နှမအရင်းကြီးဖြစ်တဲ့ ကိုကိုရဲ့ မတရားမုဒိန်းကျင့်ခြင်းကို ခံနေရလို့ ကျမအသဲနှလုံးတွေ တစ်ဆက်ဆက် နာကျည်းခံပြင်းရင်း နှုတ်ခမ်းကို အံကြိတ်ကိုက်ထားရင်း မျက်ရည်တွေ ထိန်းမရသိမ်းမရ ပြိုဆင်းနေပါတော့တယ်ရှင်။

မဆန့်မပြဲ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းကြပ်စွာ ဝင်နေသော လီးက နုနယ်လွန်းတဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ပွတ်တိုက်ဝင်သွားလိုက်တိုင်း ပွန်းရှသွားသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးက သွေးစလေးများပါ စီးကျနေပါတော့တယ်ရှင်။ “အားးးး ဖေဖေရေ အားးးး ကယ်ပါဦး။ အားးး မခံနိုင်တော့ဘူး တော်ပါတော့။ အားးးး ကိုကို အားးးး ရပ်လိုက်ပါတော့ ရက်စက်လိုက်တာ။ အီးးးးး အားးးလားးးးး သေပါပြီ။ ညီမလေး မခံနိုင်တော့ဘူးးးး အားးးးးးး သနားပါဦး ကိုကို။ အားးးးးး လူယုတ်မာ အားးးး အားးးးးး ဖေဖေရေ ဖေဖေရေ ကယ်ပါဦး။ အားးးး အီးးးးး အင်းးးး အားးးးး ပြဲပါပြီ အားး” အရက်နဲ့ မူးယစ်ဆေး နှစ်ပင်လိမ်ပြီး မေမဒီဆိုတဲ့ ကျနော့်ညီမလေးကို ညီမလေးမှန်းမသိလောက်အောင် လူအသိစိတ်တွေပျောက်လို့ တဏှာရမ္မက်အခိုးအငွေ့တွေ အပြည့်နဲ့ မညှာမတာ မုဒိန်းကျင့် လိုးနေမိပါတော့တယ်။ ကြမ်းပြင်ထက် ပက်လက်လေး ရုန်းကန်ငြင်းဆန်နေသော ညီမလေးအပေါ် ကျနော် မိုးသက် မှောက်လျှက်ဖိထားပြီး အသက် ၁၄ နှစ်အရွယ် မေမဒီ စောက်ဖုတ်ကို ကျနော့်လီးနဲ့ ပစ်ပစ်လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း ညီမလေး ပေါင်ကို ပိုပိုကားရင်း မချိမဆန့် အော်ညီးနေပါတော့တယ်။ ကျနော့်မှာ လူ့စိတ်တွေ မရှိတော့ပါဘူး။ ညီမလေး အော်လေ ကျနော်လီးကလည်း ပိုလို့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့တယ်။

“အားးးး နာတယ် နာတယ် ဖေဖေရေ အားးးး ကယ်ပါဦး။ အားးးးး တော်ပါတော့ အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး အားးးးး ကိုကို” ညီမလေး မေမဒီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို တရစပ် မညှာမတာ လီးကို ပစ်ပစ်သွင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလွန်းလှသော အတွေ့က အရမ်းကို ရမ္မက်စိတ်တွေ ထကြွလာရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့တယ်။  မညှာမတာ ရက်စက်လွန်းတဲ့ ကိုကိုရဲ့ အလိုးဒဏ်အောက်မှာ ကျမလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူကျိန်းစပ်နာကျင်ရင်း အထိအတွေ့ ဘာဆိုဘာမှမရှိသေးတဲ့ အပျိုဘော်ဝင်ခါစ ကျမအဖို့ မချိ့မဆန့် အော်ဟစ်ညီးညူရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်လာပြီး သေးတွေပါ တဖြန်းဖြန်း ပန်းထွက်သွားပြီး ကြမ်းပြင်ထက် ထွန့်ထွန့်လူးရင်း အားကုန်အော်ဟစ်မိပါတော့တယ်ရှင်။ စောက်ဖုတ်ထဲ စိုက်စိုက်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လိုးနေတဲ့ ကိုကို့လီးကလည်း ပိုပိုမြန်ဆန်လာရင်း ပူနွေးသော အရေတချို့ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာပြီး “အားးးးးးး အားးးးးပြီး ပြီ အားးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ” “အားးးးးးသေပါပြီ သေပါပြီ နာတယ် အားးး နာတယ် အားးးးး ဖေဖေရေ အားးးးး ကယ်ပါဦးးးး အားးးးး”အော်ညီးရင်း ကြမ်းပြင်ထက် မျက်လုံးလေး မှိတ်ချသွားပြီးခဏ ကျမလည်း လောကကြီးနဲ့ အဆက်အသွယ် လုံးဝပြတ်တောက်သွားပါတော့တယ်ရှင်။

အိမ်ရှေ့လှေကားထစ်ကိုအတက် “ဖေဖေရေ ကယ်ပါဦး” သမီးလေးရဲ့ အော်ညီးသံကြောင့် အိမ်ပေါ်သို့ ကမန်းကတန်း ပြေးတက်သွားပြီး သမီးလေး အိပ်ခန်းတံခါးဆီး ပြေးဝင်သွားလိုက်တော့ ခေါင်းတွေမိုက်ခနဲ ဖြစ်သွားလောက်တဲ့အထိ မြင်ကွင်းကို တွေ့မြင်လိုက်ရပြီးနောက် လွယ်ထားသော လွယ်အိတ်အဟောင်းထဲက လက်သမားပစ္စည်းအိပ်ထဲက တူတစ်လက်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး သမီးလေး မေမဒီအပေါ် ဖိရက်အမောဖြေနေတဲ့ သားကြီး မိုးသက်ကို ဘေးသို့ ဆွဲဖယ်လိုက်ပါတော့တယ်။ “ခွေးမသား ခွေးသူတောင်းစား ငါလိုးမသား။ လူစိတ်မရှိတဲ့ကောင်။ ညီမ အရင်းကို မုဒိန်းကျင့်တဲ့ကောင်။ မင်းလိုအကောင်မျိုး အရှင်မထားဘူး ခွေးမသား။ မွေးလာကတည်းက အသေလေး မွေးလာရမှာ ခွေးသူတောင်းစား” “အားးးး ဖေဖေ ဖေဖေ သား တောင်းပန် တောင်းပန်ပါတယ်။ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ဖေဖေရယ်” “ခွေးထက်မိုက်တဲ့ကောင် ခွေးသူတောင်းစား ကဲကွာ ကဲကွာ” “သားကြီး မိုးသက် မျက်နှာကို တူနဲ့ ဖြတ်ရိုက်လိုက်ပါတော့တယ်” “အားးးး အားးးးးးးး” လဲကျသွားသော သာကြီးမိုးသက် ကိုယ်ပေါ်ကို ခြေကိုခွရပ်လိုက်ပြီး “မင်းလိုကောင်မျိုး ငါသတ်ပြီးမှ တောင်ထဲဝင်မယ်။ အယုတ်တမာကောင်။ သေစမ်း သေစမ်းကွာ ကဲကွာ ကဲကွာ ကဲကွာ ကဲကွာ” ဒေါသစိတ်အပြည့်နဲ့ ဦးဖိုးဒီတစ်ယောက် သားဖြစ်သူ မိုးသက် ဦးခေါင်းကို တူနဲ့ ဆင့်ဆင့်ပြီး ထုရိုက်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

“အားးးးးး အားးးးးး အားးးးးးး” အော်သံများ ငြိမ်သက်သွားပြီး ကြမ်းပြင်ထက် သွေးစက်တွေများနဲ့ သားဖြစ်သူမိုးသက် ငြိမ်သက်လို့ သေဆုံးသွားပါတော့တယ်။ လက်ထဲက တူကို ကြမ်းပြင်ထက် ပစ်ချလိုက်ပြီးနောက် “ဖေဖေ ဖေဖေ သမီးကို ကြည့်ပါဦး ဟီးးး ဟီးးးးး ဖေဖေ” ငိုသံများကြားလိုက်တော့မှ သမီးလေးမေမဒီကို ဆွဲထူ ပွေ့ဖက်ထားရင်း ပြေကျနေသာ ထမိန်လေးကို အရှက်လုံအောင် ဖုံးပေးလိုက်ပြီးနောက် ရင်ခွင်ထဲ တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားရင်း နဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင်း “ဖေဖေ့ရင်ထဲ မကောင်းလိုက်တာ သမီးလေးရယ် မငိုပါနဲ့တော့။ ခွေးတိရစ္ဆာန် မိုးသက်ကို ဖေဖေ သတ်ပစ်လိုက်ပြီ။ သမီးလေး မငိုနဲ့တော့နော်” “ဟီးးးး ဟီးးးး ဟင့် ဟင့် ရွှတ် ဟီးးးး ဖေဖေ” ဆိုပြီး ဝမ်းနည်းစွာ ငိုနေသော သမီးလေးကိုကြည့်ရင်း ဖြေဆည်းလို့မရတဲ့ ဖခင်တစ်ယောက်လည်း မျက်ရည်လေးတွေ ပါးပြင်ထက် ကျဆင်းလို့နေပါတော့တယ်။

ကျွန်မ မေမဒီအတွက် နာကျင်မှုတွေက ရပ်တန့်မနေခဲ့ပါဘူးရှင်။ လူယုတ်မာ အစ်ကိုအရင်းက သေသွားလို့ ရင်ထဲကျေနပ်လိုက်ရပေမယ့် မေမေ မရှိတော့တဲ့အချိန် မိသားစုကို လက်သမားအလုပ်လေးနဲ့ ထမင်းမငတ်အောင် အမြဲကြိုးစား ရှာဖွေကျွေးမွေးနေတဲ့ ဖေဖေကတော့ လူယုတ်မာ သားအရင်းကို သတ်မှုနဲ့ ထောင် ၃ နှစ် ကျသွားခဲ့ပါပြီရှင်။ “ဖေဖေ သမီး ဘယ်သူ့ကို အားကိုးပြီး နေရမှာလည်း။ ဟီးးး ဟီးးး ဟင့် ရွှတ်ရွှတ်။ ဖေဖေရေ သမီးအဖြစ်ကိုလည်း မြင်ကြည့်ပါဦး ဖေဖေ ဟီးးးးးဟီးးးးးးး” “တူမလေး တူမလေး မေမဒီ” “ရှင် ဒေါ်လေး သန္တာ” “သမီး ဒေါ်လေးနဲ့ လိုက်နေပါနော်။ သမီး ကျောင်းပြန်တက်ရမယ် စာသင်ရမယ် ကြားလား။ မောင်လေး ထောင်ကျနေချိန် သမီးကို ဒေါ်လေး စောင့်ရှောက်မယ်။ ဒေါ်လေးမှာလည်း သားသမီးမရှိဘူးလေ။ ဒေါ်လေးလည်း အဖော်ရတာပေါ့။ အခုနေတဲ့အိမ်ကို သော့ခတ်ပိတ်ထားခဲ့လိုက်နော် သမီး”“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါ်လေး” ဆိုပြီး မိသားစုတွေ ချစ်ချစ်ခင်ခင်နေခဲ့တဲ့ ပျော်စရာအိမ်လေးလည်း အခုတော့ သော့ခတ်ပိတ်ပြီး အဝတ်အိတ်လေးနဲ့ ကျမ ဒေါ်လေးနောက်သို့ လိုက်ခဲ့မိပါတော့တယ်။

အခုတော့ မေမဒီဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် လှသွေးလေးကြွယ်လို့ လွယ်အိတ်လေးလွယ်ရင်း ကော့ကရိတ် အထက (၁) မှာ ၉ တန်း အောင်မြင်ပြီးလို့ ၁၀ တန်း ပညာသင်နှစ်ကို စတက်နေပါတော့တယ်။ “ဒေါ်လေး ဒေါ်လေး ဒေါ်လေးရေ မေမဒီ ပြန်လာပြီ” လို့ အော်ဟစ်ရင်း အိမ်ပေါ်သို့ အပြေးလေး တက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေသော ဦးလေးကို တွေ့လိုက်တော့“ဦးလေးဦးဇော်မင်း ဒေါ်လေးရော ဟင်” “သမီး ဒေါ်လေး စျေးသွားတယ် ပြန်မလာသေးဘူး” “ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး။ သမီးလည်း ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်နော်” “အေး အေး” အနားက ထွက်သွားတဲ့ မေမဒီ့ တင်သား လှုပ်လီလှုပ်လဲ့လေးကို ရမ္မက်ခိုးတွေဝေနေတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ကိုတော့ မေမဒီတစ်ယောက် သိမြင်ခဲ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ရေချိုး သနပ်ခါးလူးပြီး ဂါဝန်ရှည်လေး ဝတ်ထားပြီး အိပ်ခန်းထဲ ကြမ်းပြင်ထက် မှောက်ချပြီး ကျောင်းအိမ်စာလုပ်နေသော မေမဒီ့ အလှအပ အမို့အမောက်လေးကို အခန်းအပြင်က ခိုးချောင်းကြည့်နေတဲ့ မျက်လုံးတစ်စုံကိုလည်း မေမဒီတစ်ယောက် လုံးဝ မတွေ့မြင်ခဲ့ပါဘူး။ ကြည့်နေတဲ့ မျက်လုံးတစ်စုံလည်း ရမ္မက်ခိုးတွေဝေဝေလာရင်း ခြေလှမ်းတစ်စုံလည်း ဖွဖွလေး မေမဒီ အိပ်ခန်းထဲ လှမ်းဝင်လာသော အရိပ်တစ်ခုကိုလည်း မေမဒီတစ်ယောက် လုံးဝမသိခဲ့ပါဘူး။ ခြေသံလိုလို နားထဲကြားမိလို့ မေမဒီ အနောက်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ရမ္မက်ခိုးတွေဝေနေတဲ့ မျက်လုံးများနဲ့ ဦးလေးဦးဇော်မင်းကို ရုတ်တရက် မြင်တွေ့လိုက်သောကြောင့် လန့်သွားပြီး ကျွန်မ မေမဒီလည်း ကြမ်းပြင်ထက် လူးလဲထထိုင်လိုက်ပြီး “ဦးလေး ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လည်း ပြောပါ” “ခိုင်းစရာမရှိပါဘူး မေမဒီလေးရယ်” “ခိုင်းစရာ ဘာမှမရှိလည်း သမီးရဲ့ အခန်းထဲက ထွက်သွားပါ ဦးလေး” “မေမဒီလေး ဘာများလိုအပ်သလဲ။ စာတွေသင်ရတာ ပင်ပန်းနေပြီလားလို့ ဦးလေး လာကြည့်တာပါ” လို့ ပြောရင်း ရှေ့ကိုတိုးလာသော ခြေလှမ်းကြောင့် ကျမနဲ့ တဖြည်းဖြည်း ပိုလို့ နီးကပ်လာပြီး ရုတ်တရက် ကျမလက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနောက် အိမ်ကြမ်းပြင်ထက် တွန်းချလိုက်သောကြောင့် ကျမလည်း ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ကြမ်းပြင်ထက် ပက်လက်လေးလှန်လို့ ပုံကျသွားပါတော့တယ်ရှင်။

လဲကျသွားသော ကျမအပေါ်ကို ဦးလေး ခွလျှက် ဗိုက်ပေါ်ထိုင်ချထားပြီး ကျမမျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်နေစဉ် “ကယ်ကြပါဦး… အု အွင်းးးး အင်းးးးး အု အင်းးး” အော်ဟစ် အကူအညီတောင်းပေမဲ့ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ ဖိပိတ်ထားတဲ့ ဦးလေးက “ကောင်မ တိတ်တိတ်နေစမ်း” “အွင်းးး အု အင်းးးး အု အွင်းးးး အွန်းးးးးးး” “နောက်တစ်ခါ အသံထွက်တာနဲ့ ငါနင့်ကို သတ်ပစ်မယ် ကြားလား။ ကြားလား ကောင်မ အသားမနာချင်ရင် ငါလုပ်တာ ငြိမ်ခံနော် ကြားလား။ အသံထွက်တာနဲ့ သတ်ပစ်မယ် ကြားလား နားလည်လား” ကျမကို ဘယ်သူမှ မကယ်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်။ “ဖေဖေရေ သမီး အဖြစ်ကို ကြည့်ပါဦး။ လောကကြီးက ရက်စက်လိုက်တာ ဖေဖေရေ။ သမီး ဘဝကို လာကယ်လှည့်ပါဦး ဖေဖေရေ” လို့ စိတ်ထဲက အော်ဟစ်ပြောဆိုနေပေမဲ့ နှုတ်ဖျားက ဘာဆိုဘာအသံမှ ထွက်ပေါ်မလာတော့ပဲ ညစ်ခံထိထားတဲ့ လည်းပစ်ကို ရုန်းကန်းရင်း မနည်းပင် အသက်ကိုလုပြီး ရှူနေရတဲ့ အခိုက်အတန့်တစ်ခု အချိန်ထဲ ကျမရောက်လို့ နေပါတော့တယ်ရှင်။

“အော်ဦးမလား ပြော။ အကူအညီ တောင်းဦးမလားပြော။ ပြောစမ်း ပြောလေ ပြောစမ်း ကောင်မ။ ငါလိုးတာ အေးဆေးခံမလား အသက်အသေခံမလား ပြော ပြောလေ” “အွန်းးးး ခဏလေး အားးး အွင်းးးး လွှတ်ပေးပါဦးးး အင်းးး” ပြေလျှော့ပေးလိုက်သော လည်ပင်းက လက်ကြောင့် “အဟွတ် အဟွတ် အဟွတ် အဟွတ်” တဏှာမီးတွေ တောက်လောင်နေသော ဦးလေးမျက်လုံးများက သိပ်ကိုကြောက်စရာကောင်းပါတယ်ရှင်။ ပြေးစရာမြေဆိုတာ ကျမအတွက် မရှိတော့ပါဘူးရှင်။ ကျားသနားမှ ချမ်းသာရာရမဲ့ အခြေအနေ တစ်ရပ်မှာ လွှတ်ဖို့လမ်းက တကယ်ကို စမ်းတဝါးဝါးအဆင့်တောင် မရှိတော့ပါဘူးရှင်။ ဒဏ်ရာဟောင်းက သိပ်မကျက်သေးခင် ဒဏ်ရာသစ်တစ်ခု ကျမအတွက် ထပ်မံရောက်ရှိလာပါတော့တယ်ရှင်။

“ငါမေးနေတယ်လေ ဖြေလေ ကောင်မ” လက်အုပ်ကလေး ချီထားရင်း “ဦးလေးရယ် မေမဒီကို သနားပါရှင်။ သမီး တောင်းပန်ပါတယ် ဦးလေးရယ်” ကျမ စကားဆုံးတာနဲ့ ကျမနို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဦးလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး မတရား ဖျစ်ညစ်ဆွဲလိမ်ပြီး အတင်းကို ချေညစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ “အားးး အားးးးးးးး နာတယ် အားးးး သေပါပြီ။ အီးးးးအားးးး အားးးးး အ အားးးးးး ရက်စက်လိုက်တာ အားးးးး အ အားးး လူယုတ်မာကြီး အားးးး ခွေးသူတောင်းစားကြီး။ နာလိုက်တာ အားးးးး မသာကြီးးးး သေပါပြီ အားးးး” “နာလိုက်တာ ဖေဖေရယ် သမီးလေးအဖြစ်ကို လာကယ်ပေးလှည့်ပါ ဖေဖေရေ” စိတ်ထဲ အော်မိနေပါတော့တယ်ရှင်။ နာလိုက်တာ အသည်းပေါက်မထက်ပါပဲရှင်။ နုနယ်လွန်းတဲ့ ရင်သားကို ရက်ရက်စက်စက် ဆွဲညစ်လိုက်တာ မျက်ရည်များ ပါးပြင်ထက် အရှိန်နဲ့ ထွက်ကျလာတဲ့အထိ နာကျင်မှုကို ပြောပြမတတ်အောင် ခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်ရှင်။

“ငါလိုးတာ အေးအေးဆေးဆေး ခံမှာလား ပြော ပြောလေ” ရွေးစရာ လမ်းမရှိတဲ့ဘဝ ကျမ ခေါင်းငြိမ့်ပြရုံသာ ကျန်ပါတော့တယ်ရှင်။ “လူယုတ်မာ ရှင် လိုးမယ်ဆိုရင်လည်း လိုး” လို့သာ ကျမပါးစပ်က ပြောလိုက်မိပါတော့တယ်ရှင်။ မျက်ရည်များကလည်း ဝမ်းနည်းခြင်းများစွာကြောင့် ပါးပြင်ထက် မျက်ရည်များ တစ်လှိမ့်ချင်း စီးဆင်းနေပါတော့တယ်ရှင်။ ဂါဝန်အောက်အနားစကို ဗိုက်ပေါ်အထိ ဆွဲလှန်တင်ထားလိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အခန်းတောင့်ကို လူယုတ်မာ ပစ်ထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်ရှင်။ ခံစားချက်မဲ့နေသော ကျမအတွက် ခံပြင်းစရာ အချိန်လေးတစ်ခု ငရဲခန်းတစ်ခုပါပဲရှင်။ စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်ချိန်မှာတော့ ကျမ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လှုပ်သွားလောက်အောင် ကြောက်နေမိပါတော့တယ်ရှင်။

စောက်ဖုတ်မွှေးနုနုလေးကို ပွတ်သပ်ကစားနေရာမှ လူယုတ်မာကြီးရဲ့ လက်ခလယ် လက်တစ်ချောင်း ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်အောက် မညှာမတာ တရစပ် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ၃ မိနစ်ခန့် ပွတ်ချလိုက်သောကြောင့် နှုတ်ခမ်းကိုကိုက် အံကြိတ်ပြီး လုံးဝမအော်မိအောင် အားတင်းပြီး နေမိပေမဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေက ကျိန်းစပ်စပ်ဒဏ်ကို ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်ပဲ နောက်ဆုံး ခါးတွေကော့တက်ရင်း စောက်ရည်တွေရော သေးတွေပါ တဖြန်းဖြန်း ပန်းပန်းဖြာထွက်ကျကုန်တော့ပါတယ်ရှင်။ ထွန့်ထွန့်လူး ပေါင်းသားချင်း ပွတ်လိုက်မိလောက်အောင်အထိ လူးလွန့်နေချိန် ပေါင်သားနှစ်ဖက်ကို လူယုတ်မာဦးလေး ဆွဲဟလိုက်ပြီး ကျမ စောက်ဖုတ်ကို သူ့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ ခပ်ဆက်ဆက် လက်ဖဝါးနဲ့ သုံးချက်လောက် ဆင့်ဆင့်ပြီး ရိုက်ချလိုက်တော့ ကျမ စောက်စိလေးပါ ကျိန်းထွက်သွားပြီး မျက်လုံးများပြာသွားပြီး သေးများပါ နောက်တစ်ကြိမ် ကော့ကော့ပန်းထွက်သွားပြီး ကြမ်းပြင်ထက် နောက်တစ်ချိန် လွန်းပျံလူးလိမ့်နေပါတော့တယ်ရှင်။

ခံစားလူးလိမ့်နေတာ အရှိန်မသေသေးခင် ရုတ်တရက် ကျမကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်ထက် ဒူးတောက်ဖင်ကုန်းထားလိုက်ပြီး ကျမခေါင်းကို မထူနိုင်တော့ပဲ နဖူးနဲ့ကြမ်းပြင် ထိထားရင်း ဒူးထောက် ဖင်ကုန်းလျှက် မလှုပ်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေပါတော့တယ်ရှင်။ “ဖြန်းးး ဖြန်းးး ဖြန်းးး ဖြန်းးးး” ကျမဖင်ကို ရုတ်တရက် အားအကုန် ရိုက်ချလိုက်သောကြောင့် ကျမဖင်သားတစ်ခုလုံး ထူပူကျိန်းစပ်သွားပါတော့တယ်ရှင်။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်လာတဲ့ လီးက ကျမပါးစပ်များပါ ဟသွားလောက်တဲ့အထိ ပြည့်ကြပ်လွန်းသော လီးက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို တလှိမ့်ချင်း ဆွဲသွင်းလိုက်တာ နာကျင်တာလား ကောင်းတာလား ကျမ မသိတော့ပေမဲ့ ဟနေတဲ့ ကျမပါးစပ်က သရေများပါ တတောက်တောက်ကျနေလည်း ကျမ ပါးစပ်ကို မစေ့ထားနိုင်တော့ပါဘူးရှင်။

ကျမခါးကို ကိုင်ဆုပ်ထားရင်း လီးကို စောက်ဖုတ်အပြင်ရောက်မလုမတတ် ထုက်လိုက်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တဒုက် တဒုက်နဲ့ သားအိမ်ကို လာလာထိုးဆောင့်မိသည့်အလား ရင်ခေါင်းတစ်ခုလုံး အောက်နေလောက်တဲ့အထိ အသက်ရှူကြပ်မတတ် ဖြစ်သွားလိုက်၊ လီးကိုပြန်ဆွဲထုက်ချိန် အသက်ကိုလုပြီးရှူလိုက်၊ ပြန်လည်လီးဆောင့်ချက် ဝင်လာလိုက် အသက်ရှူကြပ်သွားလိုက်နဲ့ ကျမလည်း အလိုးခံရင်း စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း စောက်ရည်တွေ လျှံလျှံထွက်ကျ လာတော့တယ်ရှင်။ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ ခါးကိုကိုင် အသားကုန် လိုးနေသော လူယုတ်မာကလည်း ကျမစောက်ဖုတ်ရဲ့ ဝတ်ရည်ပန်းလေးကို အားနဲ့ မဟားတရား ဆွတ်ဆွတ်ခူးလို့ နေပါတော့တယ်ရှင်။ မျက်ရည်နဲ့ သရေတွေ ရောနေတဲ့ အရည်များကလည်း ကြမ်းခင်းမှတဆင့် မြေပြင်ပေါ် စီးကျနေပါတော့တယ်ရှင်။ ရင်ထဲမှာလည်း ဗလောင်ဆူဝေရင်း ရမ္မက်မိုးတွေလည်း မညှာမတာ သွန်းဖြိုးလို့နေပါတော့တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ဆောင့်ဝင်လာသော လီးက ကျမ သားအိမ်ကိုလည်း လီးထိပ်နဲ့ အချက်တိုင်း ထိုးထိုးနမ်းသွားလိုက်တာ အော်ညီးတာများလွန်းလို့ မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်လွန်းပြီး နှာရည်လေးပါ ထွက်ကျလာတဲ့အထိ ဖြစ်နေမိပါတော့တယ်။

မျက်ရည်များ ပါးစပ်ကသရေများနဲ့ နှာခေါင်းပေါက်က နှာရည်များယိုပြီး ချွေးကလဲ တရွှဲရွှဲဖြစ်နေတဲ့ ကျမမျက်နှာတစ်ခုလုံး ဆီလေးတပျံပျံ ဝင်းလို့နေတဲ့ မေမဒီဆိုတဲ့ ကျမကို တစ်ချက်ချက် ငုံ့ငုံ့နမ်းရင်း သရေတမြှားမြှားနဲ့ ဦးလေးမျက်နှာက သရဲများစီးနေသလား တင်မှတ်မှားလောက်တဲ့အထိ တဏှာမီးများ ဝင်းဝင်းတောက်လို့ နေပါတော့တယ်။ နဖူးကချွေးကို လက်များနဲ့ သပ်ချလိုက်ပြီး ကျမဖင်ကို တဖြောင်းဖြောင်းရိုက်လို့ မြင်းစီးနေသလိုအမှတ်နဲ့ ခါးကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်၊ ဖင်သားကို တဖြောင်းဖြောင်းရိုက်ချလိုက်၊ မညှာမတာ လိုးလိုးဆောင့်လိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေသော လူယုတ်မာရဲ့ လိုးချက်ပြင်းပြင်းများအောက် ဒူတောက်အံကြိတ်မျက်လုံးများမှိတ်ထားရင်း စောက်ရေကြည်လေးများ ဒလဟော စောက်ဖုတ်ထဲမှလျှံကျရင်း နာကျင်ခြင်းကို အသည်းခိုက်မတတ်အောင် ခံစားနေရပါတော့တယ်။

ကျားလည်း မသနားလို့ ကျမလည်း မချမ်းသာလို့ အသက်မပျောက်ရုံတစ်မယ် ပေးလိုက်တဲ့ ပို့ချလိုက်တဲ့ မုဒိန်းသင်ခန်းစာ အဓိပ္ပာယ်အနက်ကို ကိုကိုကတစ်မျိုး ဦးလေးကတစ်ဖုံ အတွင်းကြေကြေ သင်ကြားပို့ချပေးလိုက်လို့ အလိုးခံနည်းကို အရွယ်မတိုင်ခင် ပညာတွေစုံလို့နေပါပြီရှင်။ လူယုတ်မာဦးလေးလည်း ဟောဟဲ ဟောဟဲ အသက်ရှူစိုက်မတတ် ဖြစ်ဖြစ်လာပြီး မကြာမှီ တခဏလေးအတွင်း ကျမစောက်ဖုတ် အတွင်းအနက်ဆုံးအထိ လီးကိုဖိဖိလိုးသွင်းရင်း လီးထိပ်နဲ့ ကျမသားအိမ်ကို အတင်းနမ်းထိုးရင်း ရေကာတာကျိုးသွားအလား မရပ်မနား ထွက်လာတဲ့ လရေများက မေမဒီ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်သိပ်လျှံထွက်လာပြီး ကြမ်းပြင်ထက် လရေဖြူပျစ်ပျစ်များ တဖတ်ဖတ်နဲ့ အိုင်ထွန်းလောက်တဲ့အထိ ထွက်ကျကုန်ပြီး လူယုတ်မာ ဦးလေးခန္ဓာကိုယ် ကျမအပေါ်မှောက်လျှက် ဖိကျလာပြီး ကျမလည်း ဒူးများဘယ်လို့မှ မထောက်နိုင်တော့ပဲ အိမ်ကြမ်းခင်းထက် ခြေကားယား လက်ကားယား မှောက်ရင်း အသက်ကို လုရှူလိုက်ရင်း လောကကြီးနဲ့ အဆက်ပြတ်သွားပါတော့တယ်ရှင်။ ကျိန်းစပ် နာကျင်မှုနဲ့အတူ

“အား လေးလိုက်တာ အသက်ရှူမဝတော့ဘူး ဖယ်ပါဦး” အော်ပြောတော့မှ ကျမအပေါ်ကထပ်ရက် မှိန်းနေသော လူယုတ်မာ အပေါ်ကဆင်းပြီး အဝတ်အစားဝတ်ဆင်ပြီးနောက် ကျမကို ပက်လက်ဆွဲလန့်လိုက်ပြီးနောက် လည်ပင်းကို ဖွဖွလေး ညစ်ထားပြီး “မေမဒီ ကောင်မ အေးဆေးနေနော်။ နင့်အဒေါ်ကို ပြန်ပြောရင် နင်ရော နင့်အဒေါ်ကိုပါ ငါသတ်ပစ်မယ် ကြားလား ကြားလား” ရွေးချယ်စရာမရှိတဲ့ ကျမဘဝမှာ ခေါင်းငြိမ်ပြရုံသာ ရှိပါတော့တယ်ရှင်။ အခန်းထဲမှ လူယုတ်မာ ခွေးသူတောင်းစား ထွက်သွားမှ အဝတ်တွေ ပြန်လည်ဝတ်ဆင်ပြီး ပေပွနေသော ကြမ်းခင်းကို ရေများလောင်းလို့ ကျမ ဆေးကြောနေမိပါတော့တယ်ရှင်။ မျက်ရည်များ တစ်ပေါက်ပေါက် ကျနေတာထက် အသည်းက တဆက်ဆက် ပိုလို့ နာကျင်နေပါတော့တယ်ရှင်။

ကျမဘဝက လူယုတ်မာများရဲ့ အညွှန့်ချိုးခြင်းကို ဘယ်အချိန်မှ လွှတ်မြှောက်မှာလည်း လောကကြီးရယ်။ ကောင်းသောဘဝ ကောင်းသောအနာဂတ် ဘဝတစ်ခု မိသားစုဘဝလေး ဘယ်သောအခါမှ ပြန်ရပါ့မလည်း တွေးတောနေရင်း၊ ကျောင်းလေးတက်လိုက် စာသင်လိုက်၊ ကျောင်းပြန်ရင် ဒေါ်လေးလစ်တိုင်း လူယုတ်မာဦးလေးရဲ့ အလိုးခံရလိုက်နဲ့ စာသင်၊ ကာမ ဒါနဲ့ပဲ နှစ်ပါးသွားနေရတာ ရက်မှလတွေ တအိအိ ပြောင်းလို့လာပါတော့တယ်ရှင်။ အတန်းပိုင်ဆရာမက နေ့လည်ထမင်းစားချိန် ရုံးခန်းခဏလာခဲ့ရန် မှာထားသောကြောင့် ကျမ မေမဒီ လည်း ဆရာမရုံးခန်းသို့ ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်ရှင်။ “ဆရာမ သမီးရောက်ပါပြီ” “အော် သမီးလေး မေမဒီ ထိုင်ပါဦး”“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမ” ဆိုပြီး ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်ရှင်။ “သမီး မေမဒီ ဆရာမ မေးတာ သေချာဖြေနော်” “ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမ” “သမီးကို အခုတလော ကြည့်ရတာ ဖြူဖတ်ဖြူရော်နဲ့ အားမရှိသလိုပဲ။ ပြီးတော့ စာသင်ချိန်တွေမှာလည်း အိပ်ပျော်နေတာ ခဏခဏပဲလို့ ဆရာ ဆရာမတွေ စုံနေပြီ ဆရာမကို လာလာတိုင်ပြောနေကြတာ။ သမီး နေရောကောင်းရဲ့လား ဒါမှမဟုတ် ဘာအခက်အခဲတွေ ရင်ဆိုင်နေရလည်း ပြောပါ။ ဆရာမ ကူညီနိုင်တာဆို အတတ်နိုင်ဆုံး ကူညီပေးပါ့မယ်။ ပြောပါ သမီး” ကျမ ခေါင်းလေးကို မသိမသာ ငုံ့လို့ထားရင်း  “ဆရာမ သမီး ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ ဖေဖေကို သတိရလို့ ညညအိပ်မပျော်လို့ အိပ်ယာဝင် နောက်ကျနေလို့ အခုလို အဖြစ်မျိုးတွေ ဖြစ်သွားရတာပါ ဆရာမ” လို့ ကျမ ညာပြောလိုက်ပါတော့တယ်ရှင်။

“ကဲ သမီး ဆရာမပြောတာ နားတောင်ပါ။ အဖေ့ကို သတိရတာလည်း ရပါ။ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းစာကိုတော့ မထိခိုက်စေချင်ဘူး။ သမီးက စာမှာ ထူးချွန်သူတစ်ယောက်ဖြစ်လို့ ဆရာမက အခုလို အသိပေး ပြောနေရတာနော်။ သမီး နားလည်နော်။ လိုအပ်တာရှိရင် ဆရာမကို အချိန်မရွေး လာပြောနိုင်တယ်နော်။ သမီးလေး မေမဒီ။ ကဲ ကဲ သမီး အခန်းထဲပြန်တော့ ကျောင်းပြန်တက်တော့မယ်နော်” “ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမ” လို့ ကျမ ပြောကြားရင်း ဆရာမရုံးခန်းထဲမှ လေးလံတဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ ပြန်ထွက်လာပါတော့တယ်ရှင်။ စာသင်ခန်းထဲ သူငယ်ချင်းများက ကျမကိုကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေကို ဘယ်လိုမှ ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်း မရှိသလို ကိုယ့်ဝမ်းနာကိုယ်သာသိနေတဲ့ အခြေအနေမို့ လောကကြီးထဲ လွှင့်မျှောလို့သာ ပျောက်ကွယ်သွားချင်နေပါတော့တယ်ရှင်။

ခံစားချက်တွေကို မြိုသိပ်လို့ ကျောင်းစာအုပ်ထဲ စကားလုံးတစ်ချို့ ချရေးပြီး စာအုပ်ကို ပိတ်လိုက်ပြီး လွယ်အိတ်ထဲ ပြန်ထည့်လိုက်ပြီး စာသင်နေသော ဆရာမဆီ လျှောက်သွားပြီးနောက် “ဆရာမ”စာသင်နေရာမှ နောက်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီး ဆရာမက “ဘာလည်း သမီး ပြောလေ” “သမီး အပေါ့သွားချင်လို့ပါ” “သွား သွားလေ သမီး မေမဒီ” “ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမ” ဆိုပြီး ကျမ စာသင်ခန်းထဲက ထွက်လာပြီး ဝရန်တာ လက်ရန်းပေါ်ကို တက်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ သုံးထပ်ကျောင်းဆောင် အပေါ်ကနေ မျက်လုံးများ မှိတ်လိုက်ပြီး အတန်ဖော် သူငယ်ချင်းများရဲ့အော်သံ၊ ဆရာ ဆရာမများရဲ့ အော်ဟစ် တားမြစ်သံများ နားထဲကြားလိုက်ချိန်၊ ကျမ မေမဒီ ဝရန်တာ လက်ရန်းကို ခြေစုံအားနဲ့ တွန်းကန်လို့ လေဟာနယ်ထဲ လွှင့်ပျံ ပြုတ်ကျသွားပါတော့တယ်။

“ဝုန်း ဘုန်း အားးးး အားးးးးး” နာကျင်မှုကို အချိန်အခိုက်အတန့်လေး ခံစားလိုက်ပြီးနောက် ကျမ မေမဒီ လောကကြီးနဲ့ လုံးဝအဆက်အသွယ် ပြတ်တောက်သွားပါတော့တယ်။ ရက်တွေ လတွေ ဘာတွေ ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်း ကျမ မသိတော့ပေမဲ့ နာကျင်ခံစားမှုများနဲ့ မျက်လုံးများ ဖြေးဖြေးချင်း ပွင့်လာတော့ ပထမဆုံး မြင်တွေ့လိုက်ရတာက မျက်နှာကျက် အဖြူရောင်များဖြစ်ပြီး လက်ကို လှုပ်ကြည့်လိုက်တော့ လက်ထိပ်တန်းလန်းနဲ့ ဆေးပိုက်များ တန်းလန်းနဲ့ ကျမအဖြစ်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်ရှင်။ ဆီးစပ်တွေ နာကျင်ကိုက်ခဲလာလို့ အံကြိတ်ညီးတွားလိုက်ရင်း ခေါင်းကိုအတင်း ထောင်မတ်ပြီး ခြေထောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကျောက်ပတ်တီးအဖွေးသားနဲ့ လှုပ်မရတဲ့ ကျမခြေထောက် တစ်ဖက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ခံပြင်းစိတ် ဒေါသစိတ် နာကျည်းစိတ်များ ရောပြွှန်းရင်း “အားးးးးးးးးးး” လို့ အားအကုန် အော်ချလိုက်ပါတော့တယ်ရှင်။

“သမီး သမီးလေး မေမဒီ သတိရလာပြီလား ဒေါ်လေးရှိတယ် သတိထားပါဦး သမီးလေး”“လူယုတ်မာ လူယုတ်မာတွေ ငါ့ဘဝကို သတ်ကြတယ်။ ခွေးသူတောင်းစား တဏှာရူးကောင် ဦးဇော်မင်း နင့်ကိုငါသတ်မယ် ငါသတ်ပစ်မယ် အားးးးး” “သမီး စိတ်ထိန်းပါဦး စိတ်ကို အေးအေးထားပါဦး။ သမီးလေး ဘဝကို ဖျက်ဆီးတဲ့ လူယုတ်မာ ဦးဇော်မင်းကို ရဲတွေ ဖမ်းသွားပါပြီ။ တရားဥပဒေရဲ့ ပြစ်ဒဏ်ကို သူပြန်ခံရမှာပါ တူမလေး” မျက်ရည်များနဲ့ ငြိမ်ကျသွားတဲ့ တူမလေး မေမဒီကိုကြည့်ရင်း “ဒေါ်လေးကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ မေမဒီရယ်။ ဒေါ်လေး မစောင့်ရှောက်လိုက်မိခဲ့တာ ရင်ထဲ ယူကြုံးမရ ဝမ်းနည်းမိပါတယ်။ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ သမီးလေး မေမဒီရယ်” ပြောပြီး ငိုကြွေးနေသော ဒေါ်လေးကို ကြည့်လိုက်ပြီး “ဒေါ်လေး မငိုပါနဲ့တော့ အားလုံးက ဖြစ်ပြီးသွားပြီ။ ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ ကိုယ့်ကံလို့ပဲ မေမဒီ မှတ်ယူထားလိုက်ပါပြီ။ ဒေါ်လေးရယ် တိတ်ပါတော့နော် မငိုပါနဲ့တော့ ဒေါ်လေး” လို့ ကျမ ပြောလိုက်မိပါတော့တယ်ရှင်။

“ဒေါ်လေး သမီးဆေးရုံရောက်နေတာ ဘယ်နှစ်ရက် ရှိနေပြီလည်း ဟင်” ကျမ လက်ချောင်းလေးများကို ဒေါ်လေးဆုပ်ကိုင်ထားရင်း “နှစ်ပတ်ရှိနေပါပြီ တူမလေး။ မသေကောင်း မပျောက်ကောင်း တူမလေးရယ်။ တူမလေး ဗိုက်ထဲက ကလေးက ၄ လ ကျော်နေပြီ။ သုံးထပ်ကျောင်းပေါ်က ခုန်ချလိုက်တဲ့ အရှိန်ကြောင့် ကလေးက ပျက်ကျပြီး ဆေးရုံမှာ မနည်းအသက်လု ပြန်ကုတားရတာပါ တူမလေး။ စိတ်ထဲမကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ တူမလေးရယ်။ တူမလေး သားအိမ် ပျက်စီးသွားပြီး ထုက်ပစ်လိုက်ရပါတယ်။ ညာဖက် ခြေတောက်တစ်ဖက် အရိုးအက်သွားလို့ ကျောက်ပတ်တီးစီးပြီး ပြန်ကုပေးတားရပါတယ်။ အချိန်လေး ခဏပေးပြီးကုသလိုက်ရင် အားလုံးအကောင်းအတိုင်း ပြန်ဖြစ်လာမှာပါ တူမလေး” ဒေါ်လေးစကားအဆုံး၌ ကျမမေမဒီ ဘာဆိုဘာစကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောတော့ပဲ ပါးပြင်ထက် မျက်ရည်တွေ တသွင်သွင် စီးဆင်းလာပါတော့တယ်ရှင်။

“တူမလေး ကျောင်းစာအုပ်ထဲမှာ ရေးတားတဲ့စာကြောင့် လူယုတ်မာကို ချက်ချင်းဖမ်းမိတာပါ” “မေမဒီကို လက်ထိပ်ဖြုတ်ပေးပါ ဒေါ်လေး” “သက်ဆိုင်ရာကို ခေါ်ထားခိုင်းလိုက်ပါပြီ တူမလေး။ မကြာခင် လက်ထိပ်လာဖြုတ်ပေးကြမှာပါ။ ခဏလေး စောင့်ပေးပါဦးနော်” ခေါင်းကိုသာငြိမ့်လို့ မျက်လုံးထဲ ဖေဖေကိုသာ သတိရ မြင်ယောင်လာမိပါတော့တယ်ရှင်။ ရက်မှလတွေပြောင်းလို့ ဆေးရုံမှ ကျမလည်း ဆင်းခွင့်ရပြီး အမှုများကို တရားရုံးတော်တက်လို့ ဖြေရှင်းပြီးနောက် တရားခံမုဒိန်းကောင် လူယုတ်မာ တဏှာရူး ဦးဇော်မင်းကို ပြစ်မှုထင်ရှားလို့ အလုပ်နဲ့ ထောင်ဒဏ် နှစ်၂၀ အမိန့်ချမှတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သေကြောင်းကြံစည်သူ ကျမမေမဒီကို ရုံးတော်မှ အသက်မပြည့်သေးလို့ သက်ညှာထောက်ထားသော အားဖြင့် ဒေါ်လေးလက်ထဲ ကောင်းမွန်စွာ ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့ ကတိစကားတောင်းဆိုရင်း အမှုမှအပြီးပြတ် မေမဒီကို လွှတ်ပေးရန် အမိန့်ကို ရုံးတော်မှ ချမှတ်လိုက်ပါတယ်။

တရားရုံးမှအပြန် အဒေါ်နဲ့တူမ တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း စကားလေးတွေ ပြောနေမိပါတော့တယ်။ “ဒေါ်လေး” “ပြောလေ တူမလေး” “ကြာအင်းဆိပ်ကြီးက သမီးတို့ အိမ်လေးမှာပဲ ပြန်နေကြတော့မယ်နော်။ ဒေါ်လေးပါ လိုက်နေရမယ်နော်။ သမီးတစ်ယောက်ထဲ မနေရဲလို့ပါနော်။ နောက်တစ်ခါ လူယုတ်မာတွေနဲ့ ထပ်ကြုံမှာ မတရား ကြောက်လို့ပါ ဒေါ်လေးရယ်” “အော်သမီးလေး မေမဒီရယ်” ဆိုပြီး ရင်ခွင်ထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားလိုက်ပြီး ကျနေတဲ့ တူမလေး မေမဒီ ပါးပြင်က မျက်ရည်စတွေကို ဖယ်ရှားသုတ်သင်ပေးလိုက်ပြီး ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်နွေးထွေးမှုလေး ဝမ်းနည်းစွာအားပေးရင်း “ဒေါ်လေးကျတဲ့ မျက်ရည်တွေ ဘယ်တော့မှ မမြင်ပါစေနဲ့ တူမလေးရယ်” လို့ စိတ်ထဲ ပြောနေမိပါတော့တယ်။

ရပ်ကွက်လေးထဲ အဒေါ်နဲ့တူမ မုန့်ဟင်းခါးနဲ့ အသုပ်ဆိုင်လေး ဖွင့်ရောင်းရင်း ဘဝဝမ်းရေး တက်ညီလက်ညီ ဖြေရှင်းရင်း တိုက်ပွဲဝင်နေကြပါတော့တယ်။ ဆိုင်လေး ရောင်းအားကောင်းလို့ ဝမ်းဝလို့ ခါးပါလှနေပါတော့တယ်ရှင်။ အတိတ်က ဒဏ်ရာတွေ မေ့ပျောက်ထားလို့ လူတွေကြားထဲ အပြုံးလေးနဲ့ ဆက်ဆံတတ်လာအောင် သင်ကြားပေးသော ကျမဒေါ်လေးကို ကျေးဇူးတွေတင်နေမိပါတော့တယ်။ တစ်နေ့တာ ပင်ပန်းခဲ့သမျှ ညဘက် ဒေါ်လေးနဲ့တူတူ ဖက်အိပ်ရတာ ကျမအတွက် နွေးထွေးလုံခြုံလို့ နေပါတော့တယ်ရှင်။ “မေမဒီ” “ဒေါ်လေး ပြောလေ” “မနက်ဖြန် ဆိုင်မဖွင့်ဘူး ဘားအံကို သွားကြမယ်နော်” “ဆိုင်က ရောင်းကောင်းနေတာကို ဒေါ်လေးကလည်း” “အိပ်တော့ တူမလေး မနက်စောစော လိုင်းကားစီးပြီး သွားကြမယ်။ အိပ် အိပ်လိုက်တော့နော်”

ဆိုပြီး ကျမရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်ထားလိုက်ပြီး တူမလေး နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး ကျောပြင်နဲ့ ခါးလေးကို ပွတ်သပ်ကစားရင်း နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျှော်လို့သွားကြပါတော့တယ်။

ဘားအံမြို့လေးသို့ ရောက်ပြီး အကျဉ်းထောင်ဘက်သို့ သုံးဘီးကားလေး ငှားစီးလိုက်ချိန်မှာတော့“ဒေါ်လေး ဖေဖေဆီ ထောင်ဝင်စာ သွားတွေ့မလို့လား။ သမီး မေ့နေလိုက်တာ။ ကျေးဇူးပါ ဒေါ်လေးရယ်။ ဖေဖေ့ကို မတွေ့ရတာကြာပြီ။ ဖေဖေ နေကောင်းရဲ့လား အဆင်မှပြေပါ့မလား ဒေါ်လေးရယ်။ သမီး သိချင်လိုက်တာ” “တူမလေး ဖေဖေနဲ့ တွေ့ရတော့မှာပါ။ ခဏလေး မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်သက်လုံး ပြန်ဆုံတွေ့ရမှာပါ မေမဒီလေးရယ်” “ဟင် ဒေါ်လေး။ ဒါဆို ဒါဆို ဖေဖေ ထောင်က လွှတ်တော့မှာပေါ့နော်” “လွှတ်တော့မှာပါ ဒီနေ့ပဲ ပြစ်ဒဏ်က အပြီး လွှတ်ပါပြီ တူမလေး။ သမီးဖေဖေ ဒီနေ့ ထောင်ကလွတ်မဲ့ နေ့ရက်လေ မပျော်ဘူးလား တူမလေး” “ဘယ်လို ဘယ်လို တကယ်ပြောတာလား ဒေါ်လေး။ ပျော်လိုက်တာ အရမ်းပဲ။ ကြိုလည်း မပြောဘူး ဒေါ်လေး မကောင်းဘူး။ သိပ်ပျော်တာပဲ သိလား ဒေါ်လေး” “ကဲ ပျော်တာလည်း ပျော်တာပေါ့ တူမလေး။ ဆင်းတော့လေ ရောက်ပြီ မေမဒီ” ကျသင့်ငွေ သုံးဘီးကားခကို ဒေါ်လေးရှင်းလိုက်ပြီးနောက် ဖေဖေထွက်အလာကို နာရီဝက်ခန့် ထိုင်စောင့်လိုက်ပြီး ပွင့်လာတဲ့ တောင်တံခါးကြီးကို ကျမနဲ့ဒေါ်လေး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ ငေးမောကြည့်နေမိပါတော့တယ်ရှင်။

နောက်ဆုံးက ခေါင်းလေးငုံ့ရင်း ထွက်လာတဲ့ ဖေဖေ့ကိုကြည့်ရင်း မျက်ရည်များ အလိုလို ကျဆင်းလာပြီး “ဖေဖေ” လို့ အကျယ်ဆုံး အော်ခေါ်လိုက်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို အပြေးလေး ဖေဖေရင်ခွင်ထဲ ခိုဝင်လိုက်ပြီး ဖေဖေခါးကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်ပြီး အေးမြနွေးထွေးတဲ့ ရင်ငွေ့လေးခိုလှုံရင်း အားရပါးရ ဝမ်းသာဝမ်းနည်း နာကျည်းခံပြင်းစိတ် အချို့တစ်ဝက်နဲ့ ပူလောင်စွာ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာလည်း ဘာဆိုဘာမှ မသိတော့ပဲ ငိုချလိုက်ပါတော့တယ်ရှင်။ “ဟီးးးး ဟီးးးး ဟင့် ဟီးးးး ဖေဖေ။ ဟင့် ဟီးး ရွှတ် ရွှတ်” “မငိုပါနဲ့ သမီးလေးရယ်။ ဖေဖေ ထောင်က လွတ်လာပါပြီ။ သမီးလေးအနား ဖေဖေပြန်လာပါပြီ” လို့ ပြောရင်း ကျမကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့လက်က မိဘမေတ္တာအပြည့်နဲ့ဆိုတာ ကျမစိတ်ထဲ အလိုလို သိနေပါတယ်။ ပိန်ကျပြီး အသားတွေညိုလို့ မဲနေတဲ့ ဖေဖေပါးနှစ်ဖက်ကို ကျမ မွတ်သိပ်စွာ နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတော့တယ်ရှင်။

“အိမ်ရောက်မှ အလွမ်းသယ်ကြတော့ ပြန်ရအောင်နော်” ဒေါ်လေးစကား ကြားလိုက်ရမှ ကျမလည်း မျက်ရည်များ သုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ “ဖေဖေ” “ပြောလေ သမီး” “အိမ်ပြန်ရအောင်နော် ဖေဖေ” “ဖေဖေတို့ အိမ်ကိုမပြန်ခင် ဘားအံ ရွှေယဉ်မျှော်ဘုရား ဝင်ဖူးချင်တယ် သမီး” “ဖေဖေသဘောပါနော် သမီးတို့ ရွှေယဉ်မျှော်ဘုရား သွားဖူးကြမယ်နော်” ပျော်နေတဲ့ တူမလေးကိုကြည့်ရင်း “ကဲ သွားကြစို့နော်” သံလွင်မြစ်ပြင်က ဖြတ်တိုက်လာတဲ့ လေညှင်းက ဘုရားဖူးသူများရဲ့ စိတ်နှလုံးကို အေးမြလွန်းနေပါတော့တယ်။ ဘုရားလေးဖူးလိုက်ပြီးနောက် ဘုရားရဲ့အရိပ်အောက် အေးချမ်းစွာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သံလွင်မြစ်ပြင်ကျယ်ကြီးကို ဖေဖေ ငေးမောကြည့်ရှုရင်း ထွက်ကျလာတဲ့ စကားလေးက ကျမ မေမဒီရင်ကို ထိခိုက် နာကျင်စေပါတော့တယ်ရှင်။

“သမီး မေမဒီ။ ဖေဖေ ထောင်ထဲရောက်နေချိန် သမီးလေး နေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား” “ဟီးးးး ဟီးးးး ဟင့် ဟင့် ရွှတ် ရွှတ် ဟီးးး ဖေဖေ ဟီးးးး ဟင့်” “ဖေဖေ ထောင်ကျနေတဲ့ အချိန်မှာ သမီးဘဝက တကယ့် လောကငရဲပါပဲ ဖေဖေရယ်” ဆိုပြီး မျက်ရည်တစ်ပေါက်ပေါက် ပြိုလို့၊ မေ့ထားခဲ့တဲ့ နေ့ရက်အချို့ကို ရှိုက်ကြီးတငင် ပြောလို့၊ ကျမ ငိုလို့သာ မိမိအဖြစ်ကို နာကျင်လို့ အော်ငိုနေမိပါတော့တယ်ရှင်။ “ဒေါ်လေးကို အပြစ်မတင်ပါနဲ့ ဖေဖေရယ်” လို့ ပြောရင်း မျက်ရည်များနဲ့ ဖေဖေ့ကို ဖက်ထားရင်း  “အရွယ်မတိုင်ခင် အစ်ကိုအရင်းဖြစ်တဲ့ ကိုကိုရဲ့ စော်ကားခြင်းကို ခံခဲ့ရတယ်။ ပြီးတော့ လူယုတ်မာ တစ်ယောက်ရဲ့ ဖျက်ဆီးစော်ကားခြင်းကို အကြိမ်ကြိမ်ခံခဲ့ရတယ်။ လူယုတ်မာနဲ့ ရလာတဲ့ ကလေးကို ဘာမှနားမလည်ပဲနဲ့ ရှက်စိတ် ကြောက်စိတ် ဝမ်းနည်းစိတ် ခံပြင်းစိတ်တို့နဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျောင်းဝရန်တာပေါ်က ခုန်ချပြီး သတ်သေခဲ့ပါသေးတယ် ဖေဖေ။ အသက်မသေခဲ့ပဲ လတော်တော်များ ဆေးရုံမှာ အချိန်ကုန် ဆေးကုသလိုက်ရပြီး ၁၀ တန်း စာမေးပွဲ မဖြေခဲ့ရပါဘူး။ လူ့လောကထဲ ပြန်လည် အသက်ရှင်ခွင့်ရပေမဲ့ သမီးဘဝက သမီးဘဝက ဟီးးးး ဟီးးးးးး ဟင့် ဟင့် ဟီးးးးးး။ သေကြောင်းကြံစည်မှုကြောင့် ကလေးပျက်ကျပြီး သားအိမ်ကိုပါ ထုတ်ပစ်လိုက်ရပါပြီ။ သမီးဘဝက အသက်မပေမဲ့ ဘဝသေသွားသလို ဖြစ်နေပါပြီ။ တစ်နေ့ သမီးဘဝအတွက် အနာဂတ် ကမ္ဘာလေးတစ်ခု တည်ဆောက်ဖြစ်ခဲ့ရင်လည်း ဖေဖေ့အတွက် သမီးတို့အတွက် အနာဂတ် မျိုးဆက်တစ်ခု ပြတ်တောက်လို့သွားပါပြီ ဖေဖေရယ်။ ဟီးးး ဟီးးး အီးးးးးဟင့် ရွှတ် ရွှတ်” ဝမ်းနည်း နားကျည်းစိတ်က အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် ခံစားခဲ့ရတဲ့ သမီးလေးကို ခပ်တင်းတင်းလေး ထွေးဖက်ထားရင်း ဖေဖေရဲ့ နှုတ်ခမ်းက တစ်ဆို့ဆို့ စကားသံလေး တစ်ချို့တစ်ဝတ်ကို ခပ်တိုးတိုးလေး ကြားလိုက်မိပါတော့တယ်ရှင်။

“တကယ်တော့ သမီးလေးရယ် ဘယ်သူမှ မဖြစ်ချင်တဲ့ အရာတစ်ခုကို ဘယ်သူမှလည်း လိုချင်ကြမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဖေဖေနဲ့ သမီးလေး အခုဘဝမှာ အတိတ်က အကြွေးတွေ အကြေဆပ်လိုက်ရတဲ့ သူတွေပါ။ ဖေဖေ့ထက် လောကဓံရဲ့ ရိုက်ချက် ကြမ်းကြမ်းဒဏ်တွေကို သမီးလေးက ပိုလို့ ခံစားခဲ့ရတဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ။ ဘယ်သူကိုမှ အငြိုး အမုန်းတရား အာဃာတတွေ ရင်ထဲမထားပါနဲ့ သမီးလေး။ ဖေဖေနဲ့သမီး အတိတ်ရဲ့ ကံကြွေးဆပ်ဖို့ လူ့ဘဝထဲ ခဏတာ လာလည်ကြတဲ့ ခရီးသွား ဧည့်သည်တွေပါပဲ သမီးလေး။ ပြုသူအသစ် ဖြစ်သူအဟောင်းပါ သမီး။ သံသရာမှာ ဖေဖေ့သမီးလေး ဒီလိုအဖြစ်မျိုး ထပ်မခံစားရအောင် ဒီဘဝ ဒီခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဝဋ်ကြွေးတွေ အကျေဆပ်လိုက်ပါတော့။ သမီလေးရဲ့ သံသရာဝဋ်ကြွေး ဒီဘဝ ဒီမျှ ဒီနေ့ ဒီရက် ကျေပါပြီ မေမဒီရယ်”

လို့ ဖေဖေ မျက်ရည်လေးများနဲ့ ပြောရင်း မျက်ရည်စများ မခြောက်သေးတဲ့ ကျမ မေမဒီပါးပြင်လေး တစ်ဖက်ကို နမ်းရှိုက်လို့ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်တော့ ဖေဖေ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးငုံ့လို့ တသိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေမိပါတော့ရှင်။

ဘုရားဆည်းလည်းသံ သာယာနာပျှော်ဖွယ် ခေါင်းလောင်းထိုးသံ ဘုရားဖူးများရဲ့ အမျှဝေ တရားသံများအောက် မေမဒီတို့ မိသားစုလေး မျက်ရည်များနဲ့ သာဓု အတူတူ လိုက်ဆိုရင်း ဘုရားအရိပ် တရားသံများအောက် လောကကြီးတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့ အေးချမ်းနေပါတော့တယ်။ (ဝဋ်မှာအမြဲ ငရဲမှာအပပါ မိတ်ဆွေ။ သင်လည်း ဧည့်သည် ငါလည်း ဧည့်သည်ပါပဲ။ အသက်ရှူတာခြင်း မတူကြပေမဲ့ ကိုယ်ချင်းစာစိတ်လေးသာ အတူတူထားနိုင်ရင် ဒီကမ္ဘာလောကကြီးက ငြိမ်းအေးချမ်းနေမှာ အမှန်ပါပဲဗျာ)။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

မွတ္ခ်က္ – အင္းစက္စာေပျဖစ္ပါသည္။အင္းစက္စာေပဆိုသည္မွာမိသားစုေမာင္ႏွမေသြးသားရင္းအခ်င္းခ်င္းလိင္းဆက္ဆံေသာအေၾကာင္းအရာကိုစိတ္ကူးပုံေဖာ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္မႀကိဳက္မႏွစ္သက္ပါကမဖတ္ရႈပဲေက်ာ္သြားေပးပါ။ယခုဝတၳဳမွာစာေပသေဘာေရးသားျခင္းျဖစ္သျဖင့္လိုက္လံအတုယူျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားမျပဳလုပ္ပါရန္ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။ (ေရးသားသူ – အလင္းစက္)

“မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ေတာ္ပါေတာ့ အားးးး ေသပါၿပီ။ ကိုကို ေတာ္ပါေတာ့ အားးး နာလိုက္တာ ေသပါၿပီ။ အား” အခ်စ္ဆိုတာကို ရင္မခုန္ဖူးေသးတဲ့ ေမမဒီ ဆိုတဲ့ က်မအတြက္ နာက်င္မႈထက္ အ႐ြယ္မတိုင္ခင္ ေစာ္ကားဖ်က္စီးခံရျခင္းထက္ ေမာင္ႏွမအရင္းႀကီးျဖစ္တဲ့ ကိုကိုရဲ႕ မတရားမုဒိန္းက်င့္ျခင္းကို ခံေနရလို႔ က်မအသဲႏွလုံးေတြ တစ္ဆက္ဆက္ နာက်ည္းခံျပင္းရင္း ႏႈတ္ခမ္းကို အံႀကိတ္ကိုက္ထားရင္း မ်က္ရည္ေတြ ထိန္းမရသိမ္းမရ ၿပိဳဆင္းေနပါေတာ့တယ္ရွင္။

မဆန႔္မၿပဲ က်မ ေစာက္ဖုတ္ထဲ တင္းၾကပ္စြာ ဝင္ေနေသာ လီးက ႏုနယ္လြန္းတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားကို ပြတ္တိုက္ဝင္သြားလိုက္တိုင္း ပြန္းရွသြားေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးက ေသြးစေလးမ်ားပါ စီးက်ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။ “အားးးး ေဖေဖေရ အားးးး ကယ္ပါဦး။ အားးး မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ေတာ္ပါေတာ့။ အားးးး ကိုကို အားးးး ရပ္လိုက္ပါေတာ့ ရက္စက္လိုက္တာ။ အီးးးးး အားးးလားးးးး ေသပါၿပီ။ ညီမေလး မခံႏိုင္ေတာ့ဘူးးးး အားးးးးးး သနားပါဦး ကိုကို။ အားးးးးး လူယုတ္မာ အားးးး အားးးးးး ေဖေဖေရ ေဖေဖေရ ကယ္ပါဦး။ အားးးး အီးးးးး အင္းးးး အားးးးး ၿပဲပါၿပီ အားး” အရက္နဲ႔ မူးယစ္ေဆး ႏွစ္ပင္လိမ္ၿပီး ေမမဒီဆိုတဲ့ က်ေနာ့္ညီမေလးကို ညီမေလးမွန္းမသိေလာက္ေအာင္ လူအသိစိတ္ေတြေပ်ာက္လို႔ တဏွာရမၼက္အခိုးအေငြ႕ေတြ အျပည့္နဲ႔ မညႇာမတာ မုဒိန္းက်င့္ လိုးေနမိပါေတာ့တယ္။ ၾကမ္းျပင္ထက္ ပက္လက္ေလး ႐ုန္းကန္ျငင္းဆန္ေနေသာ ညီမေလးအေပၚ က်ေနာ္ မိုးသက္ ေမွာက္လွ်က္ဖိထားၿပီး အသက္ ၁၄ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေမမဒီ ေစာက္ဖုတ္ကို က်ေနာ့္လီးနဲ႔ ပစ္ပစ္လိုးေဆာင့္လိုက္တိုင္း ညီမေလး ေပါင္ကို ပိုပိုကားရင္း မခ်ိမဆန႔္ ေအာ္ညီးေနပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္မွာ လူ႔စိတ္ေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ညီမေလး ေအာ္ေလ က်ေနာ္လီးကလည္း ပိုလို႔ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနမိပါေတာ့တယ္။

“အားးးး နာတယ္ နာတယ္ ေဖေဖေရ အားးးး ကယ္ပါဦး။ အားးးးး ေတာ္ပါေတာ့ အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး အားးးးး ကိုကို” ညီမေလး ေမမဒီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို တရစပ္ မညႇာမတာ လီးကို ပစ္ပစ္သြင္း ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနတာ အီဆိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွေသာ အေတြ႕က အရမ္းကို ရမၼက္စိတ္ေတြ ထႂကြလာရင္း ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လိုးေနမိပါေတာ့တယ္။  မညႇာမတာ ရက္စက္လြန္းတဲ့ ကိုကိုရဲ႕ အလိုးဒဏ္ေအာက္မွာ က်မလည္း တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူက်ိန္းစပ္နာက်င္ရင္း အထိအေတြ႕ ဘာဆိုဘာမွမရွိေသးတဲ့ အပ်ိဳေဘာ္ဝင္ခါစ က်မအဖို႔ မခ်ိ႕မဆန႔္ ေအာ္ဟစ္ညီးညဴရင္း တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တက္လာၿပီး ေသးေတြပါ တျဖန္းျဖန္း ပန္းထြက္သြားၿပီး ၾကမ္းျပင္ထက္ ထြန႔္ထြန႔္လူးရင္း အားကုန္ေအာ္ဟစ္မိပါေတာ့တယ္ရွင္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ စိုက္စိုက္ၿပီး အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ လိုးေနတဲ့ ကိုကို႔လီးကလည္း ပိုပိုျမန္ဆန္လာရင္း ပူေႏြးေသာ အေရတခ်ိဳ႕ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္လာၿပီး “အားးးးးးး အားးးးးၿပီး ၿပီ အားးးးးးးး ေကာင္းလိုက္တာ” “အားးးးးးေသပါၿပီ ေသပါၿပီ နာတယ္ အားးး နာတယ္ အားးးးး ေဖေဖေရ အားးးးး ကယ္ပါဦးးးး အားးးးး”ေအာ္ညီးရင္း ၾကမ္းျပင္ထက္ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ခ်သြားၿပီးခဏ က်မလည္း ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ လုံးဝျပတ္ေတာက္သြားပါေတာ့တယ္ရွင္။

အိမ္ေရွ႕ေလွကားထစ္ကိုအတက္ “ေဖေဖေရ ကယ္ပါဦး” သမီးေလးရဲ႕ ေအာ္ညီးသံေၾကာင့္ အိမ္ေပၚသို႔ ကမန္းကတန္း ေျပးတက္သြားၿပီး သမီးေလး အိပ္ခန္းတံခါးဆီး ေျပးဝင္သြားလိုက္ေတာ့ ေခါင္းေတြမိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားေလာက္တဲ့အထိ ျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရၿပီးေနာက္ လြယ္ထားေသာ လြယ္အိတ္အေဟာင္းထဲက လက္သမားပစၥည္းအိပ္ထဲက တူတစ္လက္ကို ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး သမီးေလး ေမမဒီအေပၚ ဖိရက္အေမာေျဖေနတဲ့ သားႀကီး မိုးသက္ကို ေဘးသို႔ ဆြဲဖယ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ “ေခြးမသား ေခြးသူေတာင္းစား ငါလိုးမသား။ လူစိတ္မရွိတဲ့ေကာင္။ ညီမ အရင္းကို မုဒိန္းက်င့္တဲ့ေကာင္။ မင္းလိုအေကာင္မ်ိဳး အရွင္မထားဘူး ေခြးမသား။ ေမြးလာကတည္းက အေသေလး ေမြးလာရမွာ ေခြးသူေတာင္းစား” “အားးးး ေဖေဖ ေဖေဖ သား ေတာင္းပန္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ေဖေဖရယ္” “ေခြးထက္မိုက္တဲ့ေကာင္ ေခြးသူေတာင္းစား ကဲကြာ ကဲကြာ” “သားႀကီး မိုးသက္ မ်က္ႏွာကို တူနဲ႔ ျဖတ္႐ိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္” “အားးးး အားးးးးးးး” လဲက်သြားေသာ သာႀကီးမိုးသက္ ကိုယ္ေပၚကို ေျခကိုခြရပ္လိုက္ၿပီး “မင္းလိုေကာင္မ်ိဳး ငါသတ္ၿပီးမွ ေတာင္ထဲဝင္မယ္။ အယုတ္တမာေကာင္။ ေသစမ္း ေသစမ္းကြာ ကဲကြာ ကဲကြာ ကဲကြာ ကဲကြာ” ေဒါသစိတ္အျပည့္နဲ႔ ဦးဖိုးဒီတစ္ေယာက္ သားျဖစ္သူ မိုးသက္ ဦးေခါင္းကို တူနဲ႔ ဆင့္ဆင့္ၿပီး ထု႐ိုက္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။

“အားးးးးး အားးးးးး အားးးးးးး” ေအာ္သံမ်ား ၿငိမ္သက္သြားၿပီး ၾကမ္းျပင္ထက္ ေသြးစက္ေတြမ်ားနဲ႔ သားျဖစ္သူမိုးသက္ ၿငိမ္သက္လို႔ ေသဆုံးသြားပါေတာ့တယ္။ လက္ထဲက တူကို ၾကမ္းျပင္ထက္ ပစ္ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ “ေဖေဖ ေဖေဖ သမီးကို ၾကည့္ပါဦး ဟီးးး ဟီးးးးး ေဖေဖ” ငိုသံမ်ားၾကားလိုက္ေတာ့မွ သမီးေလးေမမဒီကို ဆြဲထူ ေပြ႕ဖက္ထားရင္း ေျပက်ေနသာ ထမိန္ေလးကို အရွက္လုံေအာင္ ဖုံးေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ရင္ခြင္ထဲ တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ထားရင္း နဖူးေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းရင္း “ေဖေဖ့ရင္ထဲ မေကာင္းလိုက္တာ သမီးေလးရယ္ မငိုပါနဲ႔ေတာ့။ ေခြးတိရစာၦန္ မိုးသက္ကို ေဖေဖ သတ္ပစ္လိုက္ၿပီ။ သမီးေလး မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္” “ဟီးးးး ဟီးးးး ဟင့္ ဟင့္ ႐ႊတ္ ဟီးးးး ေဖေဖ” ဆိုၿပီး ဝမ္းနည္းစြာ ငိုေနေသာ သမီးေလးကိုၾကည့္ရင္း ေျဖဆည္းလို႔မရတဲ့ ဖခင္တစ္ေယာက္လည္း မ်က္ရည္ေလးေတြ ပါးျပင္ထက္ က်ဆင္းလို႔ေနပါေတာ့တယ္။

ကြၽန္မ ေမမဒီအတြက္ နာက်င္မႈေတြက ရပ္တန႔္မေနခဲ့ပါဘူးရွင္။ လူယုတ္မာ အစ္ကိုအရင္းက ေသသြားလို႔ ရင္ထဲေက်နပ္လိုက္ရေပမယ့္ ေမေမ မရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္ မိသားစုကို လက္သမားအလုပ္ေလးနဲ႔ ထမင္းမငတ္ေအာင္ အၿမဲႀကိဳးစား ရွာေဖြေကြၽးေမြးေနတဲ့ ေဖေဖကေတာ့ လူယုတ္မာ သားအရင္းကို သတ္မႈနဲ႔ ေထာင္ ၃ ႏွစ္ က်သြားခဲ့ပါၿပီရွင္။ “ေဖေဖ သမီး ဘယ္သူ႔ကို အားကိုးၿပီး ေနရမွာလည္း။ ဟီးးး ဟီးးး ဟင့္ ႐ႊတ္႐ႊတ္။ ေဖေဖေရ သမီးအျဖစ္ကိုလည္း ျမင္ၾကည့္ပါဦး ေဖေဖ ဟီးးးးးဟီးးးးးးး” “တူမေလး တူမေလး ေမမဒီ” “ရွင္ ေဒၚေလး သႏၲာ” “သမီး ေဒၚေလးနဲ႔ လိုက္ေနပါေနာ္။ သမီး ေက်ာင္းျပန္တက္ရမယ္ စာသင္ရမယ္ ၾကားလား။ ေမာင္ေလး ေထာင္က်ေနခ်ိန္ သမီးကို ေဒၚေလး ေစာင့္ေရွာက္မယ္။ ေဒၚေလးမွာလည္း သားသမီးမရွိဘူးေလ။ ေဒၚေလးလည္း အေဖာ္ရတာေပါ့။ အခုေနတဲ့အိမ္ကို ေသာ့ခတ္ပိတ္ထားခဲ့လိုက္ေနာ္ သမီး”“ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဒၚေလး” ဆိုၿပီး မိသားစုေတြ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနခဲ့တဲ့ ေပ်ာ္စရာအိမ္ေလးလည္း အခုေတာ့ ေသာ့ခတ္ပိတ္ၿပီး အဝတ္အိတ္ေလးနဲ႔ က်မ ေဒၚေလးေနာက္သို႔ လိုက္ခဲ့မိပါေတာ့တယ္။

အခုေတာ့ ေမမဒီဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လွေသြးေလးႂကြယ္လို႔ လြယ္အိတ္ေလးလြယ္ရင္း ေကာ့ကရိတ္ အထက (၁) မွာ ၉ တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးလို႔ ၁၀ တန္း ပညာသင္ႏွစ္ကို စတက္ေနပါေတာ့တယ္။ “ေဒၚေလး ေဒၚေလး ေဒၚေလးေရ ေမမဒီ ျပန္လာၿပီ” လို႔ ေအာ္ဟစ္ရင္း အိမ္ေပၚသို႔ အေျပးေလး တက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနေသာ ဦးေလးကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့“ဦးေလးဦးေဇာ္မင္း ေဒၚေလးေရာ ဟင္” “သမီး ေဒၚေလး ေစ်းသြားတယ္ ျပန္မလာေသးဘူး” “ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး။ သမီးလည္း ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္” “ေအး ေအး” အနားက ထြက္သြားတဲ့ ေမမဒီ့ တင္သား လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ေလးကို ရမၼက္ခိုးေတြေဝေနတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေမမဒီတစ္ေယာက္ သိျမင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေရခ်ိဳး သနပ္ခါးလူးၿပီး ဂါဝန္ရွည္ေလး ဝတ္ထားၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ၾကမ္းျပင္ထက္ ေမွာက္ခ်ၿပီး ေက်ာင္းအိမ္စာလုပ္ေနေသာ ေမမဒီ့ အလွအပ အမို႔အေမာက္ေလးကို အခန္းအျပင္က ခိုးေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္လုံးတစ္စုံကိုလည္း ေမမဒီတစ္ေယာက္ လုံးဝ မေတြ႕ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ ၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္လုံးတစ္စုံလည္း ရမၼက္ခိုးေတြေဝေဝလာရင္း ေျခလွမ္းတစ္စုံလည္း ဖြဖြေလး ေမမဒီ အိပ္ခန္းထဲ လွမ္းဝင္လာေသာ အရိပ္တစ္ခုကိုလည္း ေမမဒီတစ္ေယာက္ လုံးဝမသိခဲ့ပါဘူး။ ေျခသံလိုလို နားထဲၾကားမိလို႔ ေမမဒီ အေနာက္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရမၼက္ခိုးေတြေဝေနတဲ့ မ်က္လုံးမ်ားနဲ႔ ဦးေလးဦးေဇာ္မင္းကို ႐ုတ္တရက္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ေသာေၾကာင့္ လန႔္သြားၿပီး ကြၽန္မ ေမမဒီလည္း ၾကမ္းျပင္ထက္ လူးလဲထထိုင္လိုက္ၿပီး “ဦးေလး ဘာခိုင္းစရာရွိလို႔လည္း ေျပာပါ” “ခိုင္းစရာမရွိပါဘူး ေမမဒီေလးရယ္” “ခိုင္းစရာ ဘာမွမရွိလည္း သမီးရဲ႕ အခန္းထဲက ထြက္သြားပါ ဦးေလး” “ေမမဒီေလး ဘာမ်ားလိုအပ္သလဲ။ စာေတြသင္ရတာ ပင္ပန္းေနၿပီလားလို႔ ဦးေလး လာၾကည့္တာပါ” လို႔ ေျပာရင္း ေရွ႕ကိုတိုးလာေသာ ေျခလွမ္းေၾကာင့္ က်မနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ပိုလို႔ နီးကပ္လာၿပီး ႐ုတ္တရက္ က်မလက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ အိမ္ၾကမ္းျပင္ထက္ တြန္းခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ က်မလည္း ဟန္ခ်က္ပ်က္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ထက္ ပက္လက္ေလးလွန္လို႔ ပုံက်သြားပါေတာ့တယ္ရွင္။

လဲက်သြားေသာ က်မအေပၚကို ဦးေလး ခြလွ်က္ ဗိုက္ေပၚထိုင္ခ်ထားၿပီး က်မမ်က္လုံးကို စိုက္ၾကည့္ေနစဥ္ “ကယ္ၾကပါဦး… အု အြင္းးးး အင္းးးးး အု အင္းးး” ေအာ္ဟစ္ အကူအညီေတာင္းေပမဲ့ ပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ ဖိပိတ္ထားတဲ့ ဦးေလးက “ေကာင္မ တိတ္တိတ္ေနစမ္း” “အြင္းးး အု အင္းးးး အု အြင္းးးး အြန္းးးးးးး” “ေနာက္တစ္ခါ အသံထြက္တာနဲ႔ ငါနင့္ကို သတ္ပစ္မယ္ ၾကားလား။ ၾကားလား ေကာင္မ အသားမနာခ်င္ရင္ ငါလုပ္တာ ၿငိမ္ခံေနာ္ ၾကားလား။ အသံထြက္တာနဲ႔ သတ္ပစ္မယ္ ၾကားလား နားလည္လား” က်မကို ဘယ္သူမွ မကယ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးရွင္။ “ေဖေဖေရ သမီး အျဖစ္ကို ၾကည့္ပါဦး။ ေလာကႀကီးက ရက္စက္လိုက္တာ ေဖေဖေရ။ သမီး ဘဝကို လာကယ္လွည့္ပါဦး ေဖေဖေရ” လို႔ စိတ္ထဲက ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနေပမဲ့ ႏႈတ္ဖ်ားက ဘာဆိုဘာအသံမွ ထြက္ေပၚမလာေတာ့ပဲ ညစ္ခံထိထားတဲ့ လည္းပစ္ကို ႐ုန္းကန္းရင္း မနည္းပင္ အသက္ကိုလုၿပီး ရႉေနရတဲ့ အခိုက္အတန႔္တစ္ခု အခ်ိန္ထဲ က်မေရာက္လို႔ ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။

“ေအာ္ဦးမလား ေျပာ။ အကူအညီ ေတာင္းဦးမလားေျပာ။ ေျပာစမ္း ေျပာေလ ေျပာစမ္း ေကာင္မ။ ငါလိုးတာ ေအးေဆးခံမလား အသက္အေသခံမလား ေျပာ ေျပာေလ” “အြန္းးးး ခဏေလး အားးး အြင္းးးး လႊတ္ေပးပါဦးးး အင္းးး” ေျပေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေသာ လည္ပင္းက လက္ေၾကာင့္ “အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္” တဏွာမီးေတြ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ ဦးေလးမ်က္လုံးမ်ားက သိပ္ကိုေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္ရွင္။ ေျပးစရာေျမဆိုတာ က်မအတြက္ မရွိေတာ့ပါဘူးရွင္။ က်ားသနားမွ ခ်မ္းသာရာရမဲ့ အေျခအေန တစ္ရပ္မွာ လႊတ္ဖို႔လမ္းက တကယ္ကို စမ္းတဝါးဝါးအဆင့္ေတာင္ မရွိေတာ့ပါဘူးရွင္။ ဒဏ္ရာေဟာင္းက သိပ္မက်က္ေသးခင္ ဒဏ္ရာသစ္တစ္ခု က်မအတြက္ ထပ္မံေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္ရွင္။

“ငါေမးေနတယ္ေလ ေျဖေလ ေကာင္မ” လက္အုပ္ကေလး ခ်ီထားရင္း “ဦးေလးရယ္ ေမမဒီကို သနားပါရွင္။ သမီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဦးေလးရယ္” က်မ စကားဆုံးတာနဲ႔ က်မႏို႔ႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဦးေလး ဆုပ္ကိုင္ၿပီး မတရား ဖ်စ္ညစ္ဆြဲလိမ္ၿပီး အတင္းကို ေခ်ညစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ “အားးး အားးးးးးးး နာတယ္ အားးးး ေသပါၿပီ။ အီးးးးအားးးး အားးးးး အ အားးးးးး ရက္စက္လိုက္တာ အားးးးး အ အားးး လူယုတ္မာႀကီး အားးးး ေခြးသူေတာင္းစားႀကီး။ နာလိုက္တာ အားးးးး မသာႀကီးးးး ေသပါၿပီ အားးးး” “နာလိုက္တာ ေဖေဖရယ္ သမီးေလးအျဖစ္ကို လာကယ္ေပးလွည့္ပါ ေဖေဖေရ” စိတ္ထဲ ေအာ္မိေနပါေတာ့တယ္ရွင္။ နာလိုက္တာ အသည္းေပါက္မထက္ပါပဲရွင္။ ႏုနယ္လြန္းတဲ့ ရင္သားကို ရက္ရက္စက္စက္ ဆြဲညစ္လိုက္တာ မ်က္ရည္မ်ား ပါးျပင္ထက္ အရွိန္နဲ႔ ထြက္က်လာတဲ့အထိ နာက်င္မႈကို ေျပာျပမတတ္ေအာင္ ခံစားလိုက္ရပါေတာ့တယ္ရွင္။

“ငါလိုးတာ ေအးေအးေဆးေဆး ခံမွာလား ေျပာ ေျပာေလ” ေ႐ြးစရာ လမ္းမရွိတဲ့ဘဝ က်မ ေခါင္းၿငိမ့္ျပ႐ုံသာ က်န္ပါေတာ့တယ္ရွင္။ “လူယုတ္မာ ရွင္ လိုးမယ္ဆိုရင္လည္း လိုး” လို႔သာ က်မပါးစပ္က ေျပာလိုက္မိပါေတာ့တယ္ရွင္။ မ်က္ရည္မ်ားကလည္း ဝမ္းနည္းျခင္းမ်ားစြာေၾကာင့္ ပါးျပင္ထက္ မ်က္ရည္မ်ား တစ္လွိမ့္ခ်င္း စီးဆင္းေနပါေတာ့တယ္ရွင္။ ဂါဝန္ေအာက္အနားစကို ဗိုက္ေပၚအထိ ဆြဲလွန္တင္ထားလိုက္ၿပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး အခန္းေတာင့္ကို လူယုတ္မာ ပစ္ထုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္။ ခံစားခ်က္မဲ့ေနေသာ က်မအတြက္ ခံျပင္းစရာ အခ်ိန္ေလးတစ္ခု ငရဲခန္းတစ္ခုပါပဲရွင္။ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ဖဝါးနဲ႔ အုပ္ကိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ က်မ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္လႈပ္သြားေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္ေနမိပါေတာ့တယ္ရွင္။

ေစာက္ဖုတ္ေမႊးႏုႏုေလးကို ပြတ္သပ္ကစားေနရာမွ လူယုတ္မာႀကီးရဲ႕ လက္ခလယ္ လက္တစ္ေခ်ာင္း က်မ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို အေပၚေအာက္ မညႇာမတာ တရစပ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ၃ မိနစ္ခန႔္ ပြတ္ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ အံႀကိတ္ၿပီး လုံးဝမေအာ္မိေအာင္ အားတင္းၿပီး ေနမိေပမဲ့ က်မ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေလးေတြက က်ိန္းစပ္စပ္ဒဏ္ကို ဘယ္လိုမွ ေတာင့္မခံႏိုင္ပဲ ေနာက္ဆုံး ခါးေတြေကာ့တက္ရင္း ေစာက္ရည္ေတြေရာ ေသးေတြပါ တျဖန္းျဖန္း ပန္းပန္းျဖာထြက္က်ကုန္ေတာ့ပါတယ္ရွင္။ ထြန႔္ထြန႔္လူး ေပါင္းသားခ်င္း ပြတ္လိုက္မိေလာက္ေအာင္အထိ လူးလြန႔္ေနခ်ိန္ ေပါင္သားႏွစ္ဖက္ကို လူယုတ္မာဦးေလး ဆြဲဟလိုက္ၿပီး က်မ ေစာက္ဖုတ္ကို သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ခပ္ဆက္ဆက္ လက္ဖဝါးနဲ႔ သုံးခ်က္ေလာက္ ဆင့္ဆင့္ၿပီး ႐ိုက္ခ်လိုက္ေတာ့ က်မ ေစာက္စိေလးပါ က်ိန္းထြက္သြားၿပီး မ်က္လုံးမ်ားျပာသြားၿပီး ေသးမ်ားပါ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေကာ့ေကာ့ပန္းထြက္သြားၿပီး ၾကမ္းျပင္ထက္ ေနာက္တစ္ခ်ိန္ လြန္းပ်ံလူးလိမ့္ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။

ခံစားလူးလိမ့္ေနတာ အရွိန္မေသေသးခင္ ႐ုတ္တရက္ က်မကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ထက္ ဒူးေတာက္ဖင္ကုန္းထားလိုက္ၿပီး က်မေခါင္းကို မထူႏိုင္ေတာ့ပဲ နဖူးနဲ႔ၾကမ္းျပင္ ထိထားရင္း ဒူးေထာက္ ဖင္ကုန္းလွ်က္ မလႈပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။ “ျဖန္းးး ျဖန္းးး ျဖန္းးး ျဖန္းးးး” က်မဖင္ကို ႐ုတ္တရက္ အားအကုန္ ႐ိုက္ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ က်မဖင္သားတစ္ခုလုံး ထူပူက်ိန္းစပ္သြားပါေတာ့တယ္ရွင္။ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲ မဆန႔္မၿပဲ ဝင္လာတဲ့ လီးက က်မပါးစပ္မ်ားပါ ဟသြားေလာက္တဲ့အထိ ျပည့္ၾကပ္လြန္းေသာ လီးက ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားကို တလွိမ့္ခ်င္း ဆြဲသြင္းလိုက္တာ နာက်င္တာလား ေကာင္းတာလား က်မ မသိေတာ့ေပမဲ့ ဟေနတဲ့ က်မပါးစပ္က သေရမ်ားပါ တေတာက္ေတာက္က်ေနလည္း က်မ ပါးစပ္ကို မေစ့ထားႏိုင္ေတာ့ပါဘူးရွင္။

က်မခါးကို ကိုင္ဆုပ္ထားရင္း လီးကို ေစာက္ဖုတ္အျပင္ေရာက္မလုမတတ္ ထုက္လိုက္ၿပီး တစ္ခ်က္ခ်င္း ပစ္ပစ္ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း တဒုက္ တဒုက္နဲ႔ သားအိမ္ကို လာလာထိုးေဆာင့္မိသည့္အလား ရင္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ေအာက္ေနေလာက္တဲ့အထိ အသက္ရႉၾကပ္မတတ္ ျဖစ္သြားလိုက္၊ လီးကိုျပန္ဆြဲထုက္ခ်ိန္ အသက္ကိုလုၿပီးရႉလိုက္၊ ျပန္လည္လီးေဆာင့္ခ်က္ ဝင္လာလိုက္ အသက္ရႉၾကပ္သြားလိုက္နဲ႔ က်မလည္း အလိုးခံရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲကလည္း ေစာက္ရည္ေတြ လွ်ံလွ်ံထြက္က် လာေတာ့တယ္ရွင္။ အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းနဲ႔ ခါးကိုကိုင္ အသားကုန္ လိုးေနေသာ လူယုတ္မာကလည္း က်မေစာက္ဖုတ္ရဲ႕ ဝတ္ရည္ပန္းေလးကို အားနဲ႔ မဟားတရား ဆြတ္ဆြတ္ခူးလို႔ ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။ မ်က္ရည္နဲ႔ သေရေတြ ေရာေနတဲ့ အရည္မ်ားကလည္း ၾကမ္းခင္းမွတဆင့္ ေျမျပင္ေပၚ စီးက်ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။ ရင္ထဲမွာလည္း ဗေလာင္ဆူေဝရင္း ရမၼက္မိုးေတြလည္း မညႇာမတာ သြန္းၿဖိဳးလို႔ေနပါေတာ့တယ္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ေဆာင့္ေဆာင့္ဝင္လာေသာ လီးက က်မ သားအိမ္ကိုလည္း လီးထိပ္နဲ႔ အခ်က္တိုင္း ထိုးထိုးနမ္းသြားလိုက္တာ ေအာ္ညီးတာမ်ားလြန္းလို႔ မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္လြန္းၿပီး ႏွာရည္ေလးပါ ထြက္က်လာတဲ့အထိ ျဖစ္ေနမိပါေတာ့တယ္။

မ်က္ရည္မ်ား ပါးစပ္ကသေရမ်ားနဲ႔ ႏွာေခါင္းေပါက္က ႏွာရည္မ်ားယိုၿပီး ေခြၽးကလဲ တ႐ႊဲ႐ႊဲျဖစ္ေနတဲ့ က်မမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ဆီေလးတပ်ံပ်ံ ဝင္းလို႔ေနတဲ့ ေမမဒီဆိုတဲ့ က်မကို တစ္ခ်က္ခ်က္ ငုံ႔ငုံ႔နမ္းရင္း သေရတျမႇားျမႇားနဲ႔ ဦးေလးမ်က္ႏွာက သရဲမ်ားစီးေနသလား တင္မွတ္မွားေလာက္တဲ့အထိ တဏွာမီးမ်ား ဝင္းဝင္းေတာက္လို႔ ေနပါေတာ့တယ္။ နဖူးကေခြၽးကို လက္မ်ားနဲ႔ သပ္ခ်လိုက္ၿပီး က်မဖင္ကို တေျဖာင္းေျဖာင္း႐ိုက္လို႔ ျမင္းစီးေနသလိုအမွတ္နဲ႔ ခါးကိုင္ၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးထည့္လိုက္၊ ဖင္သားကို တေျဖာင္းေျဖာင္း႐ိုက္ခ်လိုက္၊ မညႇာမတာ လိုးလိုးေဆာင့္လိုက္နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ လူယုတ္မာရဲ႕ လိုးခ်က္ျပင္းျပင္းမ်ားေအာက္ ဒူေတာက္အံႀကိတ္မ်က္လုံးမ်ားမွိတ္ထားရင္း ေစာက္ေရၾကည္ေလးမ်ား ဒလေဟာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွလွ်ံက်ရင္း နာက်င္ျခင္းကို အသည္းခိုက္မတတ္ေအာင္ ခံစားေနရပါေတာ့တယ္။

က်ားလည္း မသနားလို႔ က်မလည္း မခ်မ္းသာလို႔ အသက္မေပ်ာက္႐ုံတစ္မယ္ ေပးလိုက္တဲ့ ပို႔ခ်လိုက္တဲ့ မုဒိန္းသင္ခန္းစာ အဓိပၸာယ္အနက္ကို ကိုကိုကတစ္မ်ိဳး ဦးေလးကတစ္ဖုံ အတြင္းေၾကေၾက သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးလိုက္လို႔ အလိုးခံနည္းကို အ႐ြယ္မတိုင္ခင္ ပညာေတြစုံလို႔ေနပါၿပီရွင္။ လူယုတ္မာဦးေလးလည္း ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ အသက္ရႉစိုက္မတတ္ ျဖစ္ျဖစ္လာၿပီး မၾကာမွီ တခဏေလးအတြင္း က်မေစာက္ဖုတ္ အတြင္းအနက္ဆုံးအထိ လီးကိုဖိဖိလိုးသြင္းရင္း လီးထိပ္နဲ႔ က်မသားအိမ္ကို အတင္းနမ္းထိုးရင္း ေရကာတာက်ိဳးသြားအလား မရပ္မနား ထြက္လာတဲ့ လေရမ်ားက ေမမဒီ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပည့္သိပ္လွ်ံထြက္လာၿပီး ၾကမ္းျပင္ထက္ လေရျဖဴပ်စ္ပ်စ္မ်ား တဖတ္ဖတ္နဲ႔ အိုင္ထြန္းေလာက္တဲ့အထိ ထြက္က်ကုန္ၿပီး လူယုတ္မာ ဦးေလးခႏၶာကိုယ္ က်မအေပၚေမွာက္လွ်က္ ဖိက်လာၿပီး က်မလည္း ဒူးမ်ားဘယ္လို႔မွ မေထာက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အိမ္ၾကမ္းခင္းထက္ ေျခကားယား လက္ကားယား ေမွာက္ရင္း အသက္ကို လုရႉလိုက္ရင္း ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားပါေတာ့တယ္ရွင္။ က်ိန္းစပ္ နာက်င္မႈနဲ႔အတူ

“အား ေလးလိုက္တာ အသက္ရႉမဝေတာ့ဘူး ဖယ္ပါဦး” ေအာ္ေျပာေတာ့မွ က်မအေပၚကထပ္ရက္ မွိန္းေနေသာ လူယုတ္မာ အေပၚကဆင္းၿပီး အဝတ္အစားဝတ္ဆင္ၿပီးေနာက္ က်မကို ပက္လက္ဆြဲလန႔္လိုက္ၿပီးေနာက္ လည္ပင္းကို ဖြဖြေလး ညစ္ထားၿပီး “ေမမဒီ ေကာင္မ ေအးေဆးေနေနာ္။ နင့္အေဒၚကို ျပန္ေျပာရင္ နင္ေရာ နင့္အေဒၚကိုပါ ငါသတ္ပစ္မယ္ ၾကားလား ၾကားလား” ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိတဲ့ က်မဘဝမွာ ေခါင္းၿငိမ္ျပ႐ုံသာ ရွိပါေတာ့တယ္ရွင္။ အခန္းထဲမွ လူယုတ္မာ ေခြးသူေတာင္းစား ထြက္သြားမွ အဝတ္ေတြ ျပန္လည္ဝတ္ဆင္ၿပီး ေပပြေနေသာ ၾကမ္းခင္းကို ေရမ်ားေလာင္းလို႔ က်မ ေဆးေၾကာေနမိပါေတာ့တယ္ရွင္။ မ်က္ရည္မ်ား တစ္ေပါက္ေပါက္ က်ေနတာထက္ အသည္းက တဆက္ဆက္ ပိုလို႔ နာက်င္ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။

က်မဘဝက လူယုတ္မာမ်ားရဲ႕ အၫႊန႔္ခ်ိဳးျခင္းကို ဘယ္အခ်ိန္မွ လႊတ္ေျမႇာက္မွာလည္း ေလာကႀကီးရယ္။ ေကာင္းေသာဘဝ ေကာင္းေသာအနာဂတ္ ဘဝတစ္ခု မိသားစုဘဝေလး ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္ရပါ့မလည္း ေတြးေတာေနရင္း၊ ေက်ာင္းေလးတက္လိုက္ စာသင္လိုက္၊ ေက်ာင္းျပန္ရင္ ေဒၚေလးလစ္တိုင္း လူယုတ္မာဦးေလးရဲ႕ အလိုးခံရလိုက္နဲ႔ စာသင္၊ ကာမ ဒါနဲ႔ပဲ ႏွစ္ပါးသြားေနရတာ ရက္မွလေတြ တအိအိ ေျပာင္းလို႔လာပါေတာ့တယ္ရွင္။ အတန္းပိုင္ဆရာမက ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ ႐ုံးခန္းခဏလာခဲ့ရန္ မွာထားေသာေၾကာင့္ က်မ ေမမဒီ လည္း ဆရာမ႐ုံးခန္းသို႔ ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္ရွင္။ “ဆရာမ သမီးေရာက္ပါၿပီ” “ေအာ္ သမီးေလး ေမမဒီ ထိုင္ပါဦး”“ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမ” ဆိုၿပီး ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္။ “သမီး ေမမဒီ ဆရာမ ေမးတာ ေသခ်ာေျဖေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမ” “သမီးကို အခုတေလာ ၾကည့္ရတာ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ အားမရွိသလိုပဲ။ ၿပီးေတာ့ စာသင္ခ်ိန္ေတြမွာလည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ခဏခဏပဲလို႔ ဆရာ ဆရာမေတြ စုံေနၿပီ ဆရာမကို လာလာတိုင္ေျပာေနၾကတာ။ သမီး ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား ဒါမွမဟုတ္ ဘာအခက္အခဲေတြ ရင္ဆိုင္ေနရလည္း ေျပာပါ။ ဆရာမ ကူညီႏိုင္တာဆို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ကူညီေပးပါ့မယ္။ ေျပာပါ သမီး” က်မ ေခါင္းေလးကို မသိမသာ ငုံ႔လို႔ထားရင္း  “ဆရာမ သမီး ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ေဖေဖကို သတိရလို႔ ညညအိပ္မေပ်ာ္လို႔ အိပ္ယာဝင္ ေနာက္က်ေနလို႔ အခုလို အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္သြားရတာပါ ဆရာမ” လို႔ က်မ ညာေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္။

“ကဲ သမီး ဆရာမေျပာတာ နားေတာင္ပါ။ အေဖ့ကို သတိရတာလည္း ရပါ။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းစာကိုေတာ့ မထိခိုက္ေစခ်င္ဘူး။ သမီးက စာမွာ ထူးခြၽန္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ ဆရာမက အခုလို အသိေပး ေျပာေနရတာေနာ္။ သမီး နားလည္ေနာ္။ လိုအပ္တာရွိရင္ ဆရာမကို အခ်ိန္မေ႐ြး လာေျပာႏိုင္တယ္ေနာ္။ သမီးေလး ေမမဒီ။ ကဲ ကဲ သမီး အခန္းထဲျပန္ေတာ့ ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့မယ္ေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမ” လို႔ က်မ ေျပာၾကားရင္း ဆရာမ႐ုံးခန္းထဲမွ ေလးလံတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ျပန္ထြက္လာပါေတာ့တယ္ရွင္။ စာသင္ခန္းထဲ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက က်မကိုၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြကို ဘယ္လိုမွ ရင္ဆိုင္ႏိုင္စြမ္း မရွိသလို ကိုယ့္ဝမ္းနာကိုယ္သာသိေနတဲ့ အေျခအေနမို႔ ေလာကႀကီးထဲ လႊင့္ေမွ်ာလို႔သာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။

ခံစားခ်က္ေတြကို ၿမိဳသိပ္လို႔ ေက်ာင္းစာအုပ္ထဲ စကားလုံးတစ္ခ်ိဳ႕ ခ်ေရးၿပီး စာအုပ္ကို ပိတ္လိုက္ၿပီး လြယ္အိတ္ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္ၿပီး စာသင္ေနေသာ ဆရာမဆီ ေလွ်ာက္သြားၿပီးေနာက္ “ဆရာမ”စာသင္ေနရာမွ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး ဆရာမက “ဘာလည္း သမီး ေျပာေလ” “သမီး အေပါ့သြားခ်င္လို႔ပါ” “သြား သြားေလ သမီး ေမမဒီ” “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမ” ဆိုၿပီး က်မ စာသင္ခန္းထဲက ထြက္လာၿပီး ဝရန္တာ လက္ရန္းေပၚကို တက္လိုက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္ကာ သုံးထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ အေပၚကေန မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္လိုက္ၿပီး အတန္ေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ေအာ္သံ၊ ဆရာ ဆရာမမ်ားရဲ႕ ေအာ္ဟစ္ တားျမစ္သံမ်ား နားထဲၾကားလိုက္ခ်ိန္၊ က်မ ေမမဒီ ဝရန္တာ လက္ရန္းကို ေျခစုံအားနဲ႔ တြန္းကန္လို႔ ေလဟာနယ္ထဲ လႊင့္ပ်ံ ျပဳတ္က်သြားပါေတာ့တယ္။

“ဝုန္း ဘုန္း အားးးး အားးးးးး” နာက်င္မႈကို အခ်ိန္အခိုက္အတန႔္ေလး ခံစားလိုက္ၿပီးေနာက္ က်မ ေမမဒီ ေလာကႀကီးနဲ႔ လုံးဝအဆက္အသြယ္ ျပတ္ေတာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ရက္ေတြ လေတြ ဘာေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမွန္း က်မ မသိေတာ့ေပမဲ့ နာက်င္ခံစားမႈမ်ားနဲ႔ မ်က္လုံးမ်ား ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြင့္လာေတာ့ ပထမဆုံး ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတာက မ်က္ႏွာက်က္ အျဖဴေရာင္မ်ားျဖစ္ၿပီး လက္ကို လႈပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ထိပ္တန္းလန္းနဲ႔ ေဆးပိုက္မ်ား တန္းလန္းနဲ႔ က်မအျဖစ္ကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့တယ္ရွင္။ ဆီးစပ္ေတြ နာက်င္ကိုက္ခဲလာလို႔ အံႀကိတ္ညီးတြားလိုက္ရင္း ေခါင္းကိုအတင္း ေထာင္မတ္ၿပီး ေျခေထာက္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာက္ပတ္တီးအေဖြးသားနဲ႔ လႈပ္မရတဲ့ က်မေျခေထာက္ တစ္ဖက္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ခံျပင္းစိတ္ ေဒါသစိတ္ နာက်ည္းစိတ္မ်ား ေရာႁပႊန္းရင္း “အားးးးးးးးးးး” လို႔ အားအကုန္ ေအာ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္။

“သမီး သမီးေလး ေမမဒီ သတိရလာၿပီလား ေဒၚေလးရွိတယ္ သတိထားပါဦး သမီးေလး”“လူယုတ္မာ လူယုတ္မာေတြ ငါ့ဘဝကို သတ္ၾကတယ္။ ေခြးသူေတာင္းစား တဏွာ႐ူးေကာင္ ဦးေဇာ္မင္း နင့္ကိုငါသတ္မယ္ ငါသတ္ပစ္မယ္ အားးးးး” “သမီး စိတ္ထိန္းပါဦး စိတ္ကို ေအးေအးထားပါဦး။ သမီးေလး ဘဝကို ဖ်က္ဆီးတဲ့ လူယုတ္မာ ဦးေဇာ္မင္းကို ရဲေတြ ဖမ္းသြားပါၿပီ။ တရားဥပေဒရဲ႕ ျပစ္ဒဏ္ကို သူျပန္ခံရမွာပါ တူမေလး” မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ ၿငိမ္က်သြားတဲ့ တူမေလး ေမမဒီကိုၾကည့္ရင္း “ေဒၚေလးကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ေမမဒီရယ္။ ေဒၚေလး မေစာင့္ေရွာက္လိုက္မိခဲ့တာ ရင္ထဲ ယူႀကဳံးမရ ဝမ္းနည္းမိပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ သမီးေလး ေမမဒီရယ္” ေျပာၿပီး ငိုေႂကြးေနေသာ ေဒၚေလးကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး “ေဒၚေလး မငိုပါနဲ႔ေတာ့ အားလုံးက ျဖစ္ၿပီးသြားၿပီ။ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကံလို႔ပဲ ေမမဒီ မွတ္ယူထားလိုက္ပါၿပီ။ ေဒၚေလးရယ္ တိတ္ပါေတာ့ေနာ္ မငိုပါနဲ႔ေတာ့ ေဒၚေလး” လို႔ က်မ ေျပာလိုက္မိပါေတာ့တယ္ရွင္။

“ေဒၚေလး သမီးေဆး႐ုံေရာက္ေနတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ ရွိေနၿပီလည္း ဟင္” က်မ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ေဒၚေလးဆုပ္ကိုင္ထားရင္း “ႏွစ္ပတ္ရွိေနပါၿပီ တူမေလး။ မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း တူမေလးရယ္။ တူမေလး ဗိုက္ထဲက ကေလးက ၄ လ ေက်ာ္ေနၿပီ။ သုံးထပ္ေက်ာင္းေပၚက ခုန္ခ်လိုက္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ ကေလးက ပ်က္က်ၿပီး ေဆး႐ုံမွာ မနည္းအသက္လု ျပန္ကုတားရတာပါ တူမေလး။ စိတ္ထဲမေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ တူမေလးရယ္။ တူမေလး သားအိမ္ ပ်က္စီးသြားၿပီး ထုက္ပစ္လိုက္ရပါတယ္။ ညာဖက္ ေျခေတာက္တစ္ဖက္ အ႐ိုးအက္သြားလို႔ ေက်ာက္ပတ္တီးစီးၿပီး ျပန္ကုေပးတားရပါတယ္။ အခ်ိန္ေလး ခဏေပးၿပီးကုသလိုက္ရင္ အားလုံးအေကာင္းအတိုင္း ျပန္ျဖစ္လာမွာပါ တူမေလး” ေဒၚေလးစကားအဆုံး၌ က်မေမမဒီ ဘာဆိုဘာစကားတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာေတာ့ပဲ ပါးျပင္ထက္ မ်က္ရည္ေတြ တသြင္သြင္ စီးဆင္းလာပါေတာ့တယ္ရွင္။

“တူမေလး ေက်ာင္းစာအုပ္ထဲမွာ ေရးတားတဲ့စာေၾကာင့္ လူယုတ္မာကို ခ်က္ခ်င္းဖမ္းမိတာပါ” “ေမမဒီကို လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးပါ ေဒၚေလး” “သက္ဆိုင္ရာကို ေခၚထားခိုင္းလိုက္ပါၿပီ တူမေလး။ မၾကာခင္ လက္ထိပ္လာျဖဳတ္ေပးၾကမွာပါ။ ခဏေလး ေစာင့္ေပးပါဦးေနာ္” ေခါင္းကိုသာၿငိမ့္လို႔ မ်က္လုံးထဲ ေဖေဖကိုသာ သတိရ ျမင္ေယာင္လာမိပါေတာ့တယ္ရွင္။ ရက္မွလေတြေျပာင္းလို႔ ေဆး႐ုံမွ က်မလည္း ဆင္းခြင့္ရၿပီး အမႈမ်ားကို တရား႐ုံးေတာ္တက္လို႔ ေျဖရွင္းၿပီးေနာက္ တရားခံမုဒိန္းေကာင္ လူယုတ္မာ တဏွာ႐ူး ဦးေဇာ္မင္းကို ျပစ္မႈထင္ရွားလို႔ အလုပ္နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္၂၀ အမိန႔္ခ်မွတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေသေၾကာင္းႀကံစည္သူ က်မေမမဒီကို ႐ုံးေတာ္မွ အသက္မျပည့္ေသးလို႔ သက္ညႇာေထာက္ထားေသာ အားျဖင့္ ေဒၚေလးလက္ထဲ ေကာင္းမြန္စြာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ကတိစကားေတာင္းဆိုရင္း အမႈမွအၿပီးျပတ္ ေမမဒီကို လႊတ္ေပးရန္ အမိန႔္ကို ႐ုံးေတာ္မွ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။

တရား႐ုံးမွအျပန္ အေဒၚနဲ႔တူမ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း စကားေလးေတြ ေျပာေနမိပါေတာ့တယ္။ “ေဒၚေလး” “ေျပာေလ တူမေလး” “ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးက သမီးတို႔ အိမ္ေလးမွာပဲ ျပန္ေနၾကေတာ့မယ္ေနာ္။ ေဒၚေလးပါ လိုက္ေနရမယ္ေနာ္။ သမီးတစ္ေယာက္ထဲ မေနရဲလို႔ပါေနာ္။ ေနာက္တစ္ခါ လူယုတ္မာေတြနဲ႔ ထပ္ႀကဳံမွာ မတရား ေၾကာက္လို႔ပါ ေဒၚေလးရယ္” “ေအာ္သမီးေလး ေမမဒီရယ္” ဆိုၿပီး ရင္ခြင္ထဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားလိုက္ၿပီး က်ေနတဲ့ တူမေလး ေမမဒီ ပါးျပင္က မ်က္ရည္စေတြကို ဖယ္ရွားသုတ္သင္ေပးလိုက္ၿပီး ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္ေႏြးေထြးမႈေလး ဝမ္းနည္းစြာအားေပးရင္း “ေဒၚေလးက်တဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မျမင္ပါေစနဲ႔ တူမေလးရယ္” လို႔ စိတ္ထဲ ေျပာေနမိပါေတာ့တယ္။

ရပ္ကြက္ေလးထဲ အေဒၚနဲ႔တူမ မုန႔္ဟင္းခါးနဲ႔ အသုပ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ေရာင္းရင္း ဘဝဝမ္းေရး တက္ညီလက္ညီ ေျဖရွင္းရင္း တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကပါေတာ့တယ္။ ဆိုင္ေလး ေရာင္းအားေကာင္းလို႔ ဝမ္းဝလို႔ ခါးပါလွေနပါေတာ့တယ္ရွင္။ အတိတ္က ဒဏ္ရာေတြ ေမ့ေပ်ာက္ထားလို႔ လူေတြၾကားထဲ အၿပဳံးေလးနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္လာေအာင္ သင္ၾကားေပးေသာ က်မေဒၚေလးကို ေက်းဇူးေတြတင္ေနမိပါေတာ့တယ္။ တစ္ေန႔တာ ပင္ပန္းခဲ့သမွ် ညဘက္ ေဒၚေလးနဲ႔တူတူ ဖက္အိပ္ရတာ က်မအတြက္ ေႏြးေထြးလုံၿခဳံလို႔ ေနပါေတာ့တယ္ရွင္။ “ေမမဒီ” “ေဒၚေလး ေျပာေလ” “မနက္ျဖန္ ဆိုင္မဖြင့္ဘူး ဘားအံကို သြားၾကမယ္ေနာ္” “ဆိုင္က ေရာင္းေကာင္းေနတာကို ေဒၚေလးကလည္း” “အိပ္ေတာ့ တူမေလး မနက္ေစာေစာ လိုင္းကားစီးၿပီး သြားၾကမယ္။ အိပ္ အိပ္လိုက္ေတာ့ေနာ္”

ဆိုၿပီး က်မရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္ထားလိုက္ၿပီး တူမေလး နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္ၿပီး ေက်ာျပင္နဲ႔ ခါးေလးကို ပြတ္သပ္ကစားရင္း ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ေပွ်ာ္လို႔သြားၾကပါေတာ့တယ္။

ဘားအံၿမိဳ႕ေလးသို႔ ေရာက္ၿပီး အက်ဥ္းေထာင္ဘက္သို႔ သုံးဘီးကားေလး ငွားစီးလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့“ေဒၚေလး ေဖေဖဆီ ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႕မလို႔လား။ သမီး ေမ့ေနလိုက္တာ။ ေက်းဇူးပါ ေဒၚေလးရယ္။ ေဖေဖ့ကို မေတြ႕ရတာၾကာၿပီ။ ေဖေဖ ေနေကာင္းရဲ႕လား အဆင္မွေျပပါ့မလား ေဒၚေလးရယ္။ သမီး သိခ်င္လိုက္တာ” “တူမေလး ေဖေဖနဲ႔ ေတြ႕ရေတာ့မွာပါ။ ခဏေလး မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္သက္လုံး ျပန္ဆုံေတြ႕ရမွာပါ ေမမဒီေလးရယ္” “ဟင္ ေဒၚေလး။ ဒါဆို ဒါဆို ေဖေဖ ေထာင္က လႊတ္ေတာ့မွာေပါ့ေနာ္” “လႊတ္ေတာ့မွာပါ ဒီေန႔ပဲ ျပစ္ဒဏ္က အၿပီး လႊတ္ပါၿပီ တူမေလး။ သမီးေဖေဖ ဒီေန႔ ေထာင္ကလြတ္မဲ့ ေန႔ရက္ေလ မေပ်ာ္ဘူးလား တူမေလး” “ဘယ္လို ဘယ္လို တကယ္ေျပာတာလား ေဒၚေလး။ ေပ်ာ္လိုက္တာ အရမ္းပဲ။ ႀကိဳလည္း မေျပာဘူး ေဒၚေလး မေကာင္းဘူး။ သိပ္ေပ်ာ္တာပဲ သိလား ေဒၚေလး” “ကဲ ေပ်ာ္တာလည္း ေပ်ာ္တာေပါ့ တူမေလး။ ဆင္းေတာ့ေလ ေရာက္ၿပီ ေမမဒီ” က်သင့္ေငြ သုံးဘီးကားခကို ေဒၚေလးရွင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ေဖေဖထြက္အလာကို နာရီဝက္ခန႔္ ထိုင္ေစာင့္လိုက္ၿပီး ပြင့္လာတဲ့ ေတာင္တံခါးႀကီးကို က်မနဲ႔ေဒၚေလး မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေငးေမာၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္ရွင္။

ေနာက္ဆုံးက ေခါင္းေလးငုံ႔ရင္း ထြက္လာတဲ့ ေဖေဖ့ကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ား အလိုလို က်ဆင္းလာၿပီး “ေဖေဖ” လို႔ အက်ယ္ဆုံး ေအာ္ေခၚလိုက္ၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္လို အေျပးေလး ေဖေဖရင္ခြင္ထဲ ခိုဝင္လိုက္ၿပီး ေဖေဖခါးကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္ၿပီး ေအးျမေႏြးေထြးတဲ့ ရင္ေငြ႕ေလးခိုလႈံရင္း အားရပါးရ ဝမ္းသာဝမ္းနည္း နာက်ည္းခံျပင္းစိတ္ အခ်ိဳ႕တစ္ဝက္နဲ႔ ပူေလာင္စြာ ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာလည္း ဘာဆိုဘာမွ မသိေတာ့ပဲ ငိုခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္။ “ဟီးးးး ဟီးးးး ဟင့္ ဟီးးးး ေဖေဖ။ ဟင့္ ဟီးး ႐ႊတ္ ႐ႊတ္” “မငိုပါနဲ႔ သမီးေလးရယ္။ ေဖေဖ ေထာင္က လြတ္လာပါၿပီ။ သမီးေလးအနား ေဖေဖျပန္လာပါၿပီ” လို႔ ေျပာရင္း က်မေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနတဲ့လက္က မိဘေမတၱာအျပည့္နဲ႔ဆိုတာ က်မစိတ္ထဲ အလိုလို သိေနပါတယ္။ ပိန္က်ၿပီး အသားေတြညိဳလို႔ မဲေနတဲ့ ေဖေဖပါးႏွစ္ဖက္ကို က်မ မြတ္သိပ္စြာ နမ္းရႈိက္လိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္။

“အိမ္ေရာက္မွ အလြမ္းသယ္ၾကေတာ့ ျပန္ရေအာင္ေနာ္” ေဒၚေလးစကား ၾကားလိုက္ရမွ က်မလည္း မ်က္ရည္မ်ား သုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ “ေဖေဖ” “ေျပာေလ သမီး” “အိမ္ျပန္ရေအာင္ေနာ္ ေဖေဖ” “ေဖေဖတို႔ အိမ္ကိုမျပန္ခင္ ဘားအံ ေ႐ႊယဥ္ေမွ်ာ္ဘုရား ဝင္ဖူးခ်င္တယ္ သမီး” “ေဖေဖသေဘာပါေနာ္ သမီးတို႔ ေ႐ႊယဥ္ေမွ်ာ္ဘုရား သြားဖူးၾကမယ္ေနာ္” ေပ်ာ္ေနတဲ့ တူမေလးကိုၾကည့္ရင္း “ကဲ သြားၾကစို႔ေနာ္” သံလြင္ျမစ္ျပင္က ျဖတ္တိုက္လာတဲ့ ေလညႇင္းက ဘုရားဖူးသူမ်ားရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို ေအးျမလြန္းေနပါေတာ့တယ္။ ဘုရားေလးဖူးလိုက္ၿပီးေနာက္ ဘုရားရဲ႕အရိပ္ေအာက္ ေအးခ်မ္းစြာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သံလြင္ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီးကို ေဖေဖ ေငးေမာၾကည့္ရႈရင္း ထြက္က်လာတဲ့ စကားေလးက က်မ ေမမဒီရင္ကို ထိခိုက္ နာက်င္ေစပါေတာ့တယ္ရွင္။

“သမီး ေမမဒီ။ ေဖေဖ ေထာင္ထဲေရာက္ေနခ်ိန္ သမီးေလး ေနရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား” “ဟီးးးး ဟီးးးး ဟင့္ ဟင့္ ႐ႊတ္ ႐ႊတ္ ဟီးးး ေဖေဖ ဟီးးးး ဟင့္” “ေဖေဖ ေထာင္က်ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သမီးဘဝက တကယ့္ ေလာကငရဲပါပဲ ေဖေဖရယ္” ဆိုၿပီး မ်က္ရည္တစ္ေပါက္ေပါက္ ၿပိဳလို႔၊ ေမ့ထားခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္အခ်ိဳ႕ကို ရႈိက္ႀကီးတငင္ ေျပာလို႔၊ က်မ ငိုလို႔သာ မိမိအျဖစ္ကို နာက်င္လို႔ ေအာ္ငိုေနမိပါေတာ့တယ္ရွင္။ “ေဒၚေလးကို အျပစ္မတင္ပါနဲ႔ ေဖေဖရယ္” လို႔ ေျပာရင္း မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ ေဖေဖ့ကို ဖက္ထားရင္း  “အ႐ြယ္မတိုင္ခင္ အစ္ကိုအရင္းျဖစ္တဲ့ ကိုကိုရဲ႕ ေစာ္ကားျခင္းကို ခံခဲ့ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူယုတ္မာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖ်က္ဆီးေစာ္ကားျခင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရတယ္။ လူယုတ္မာနဲ႔ ရလာတဲ့ ကေလးကို ဘာမွနားမလည္ပဲနဲ႔ ရွက္စိတ္ ေၾကာက္စိတ္ ဝမ္းနည္းစိတ္ ခံျပင္းစိတ္တို႔နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်ာင္းဝရန္တာေပၚက ခုန္ခ်ၿပီး သတ္ေသခဲ့ပါေသးတယ္ ေဖေဖ။ အသက္မေသခဲ့ပဲ လေတာ္ေတာ္မ်ား ေဆး႐ုံမွာ အခ်ိန္ကုန္ ေဆးကုသလိုက္ရၿပီး ၁၀ တန္း စာေမးပြဲ မေျဖခဲ့ရပါဘူး။ လူ႔ေလာကထဲ ျပန္လည္ အသက္ရွင္ခြင့္ရေပမဲ့ သမီးဘဝက သမီးဘဝက ဟီးးးး ဟီးးးးးး ဟင့္ ဟင့္ ဟီးးးးးး။ ေသေၾကာင္းႀကံစည္မႈေၾကာင့္ ကေလးပ်က္က်ၿပီး သားအိမ္ကိုပါ ထုတ္ပစ္လိုက္ရပါၿပီ။ သမီးဘဝက အသက္မေပမဲ့ ဘဝေသသြားသလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တစ္ေန႔ သမီးဘဝအတြက္ အနာဂတ္ ကမာၻေလးတစ္ခု တည္ေဆာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း ေဖေဖ့အတြက္ သမီးတို႔အတြက္ အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္တစ္ခု ျပတ္ေတာက္လို႔သြားပါၿပီ ေဖေဖရယ္။ ဟီးးး ဟီးးး အီးးးးးဟင့္ ႐ႊတ္ ႐ႊတ္” ဝမ္းနည္း နားက်ည္းစိတ္က အ႐ြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ သမီးေလးကို ခပ္တင္းတင္းေလး ေထြးဖက္ထားရင္း ေဖေဖရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းက တစ္ဆို႔ဆို႔ စကားသံေလး တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ဝတ္ကို ခပ္တိုးတိုးေလး ၾကားလိုက္မိပါေတာ့တယ္ရွင္။

“တကယ္ေတာ့ သမီးေလးရယ္ ဘယ္သူမွ မျဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ဘယ္သူမွလည္း လိုခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဖေဖနဲ႔ သမီးေလး အခုဘဝမွာ အတိတ္က အေႂကြးေတြ အေၾကဆပ္လိုက္ရတဲ့ သူေတြပါ။ ေဖေဖ့ထက္ ေလာကဓံရဲ႕ ႐ိုက္ခ်က္ ၾကမ္းၾကမ္းဒဏ္ေတြကို သမီးေလးက ပိုလို႔ ခံစားခဲ့ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။ ဘယ္သူကိုမွ အၿငိဳး အမုန္းတရား အာဃာတေတြ ရင္ထဲမထားပါနဲ႔ သမီးေလး။ ေဖေဖနဲ႔သမီး အတိတ္ရဲ႕ ကံေႂကြးဆပ္ဖို႔ လူ႔ဘဝထဲ ခဏတာ လာလည္ၾကတဲ့ ခရီးသြား ဧည့္သည္ေတြပါပဲ သမီးေလး။ ျပဳသူအသစ္ ျဖစ္သူအေဟာင္းပါ သမီး။ သံသရာမွာ ေဖေဖ့သမီးေလး ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး ထပ္မခံစားရေအာင္ ဒီဘဝ ဒီခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ဝဋ္ေႂကြးေတြ အေက်ဆပ္လိုက္ပါေတာ့။ သမီေလးရဲ႕ သံသရာဝဋ္ေႂကြး ဒီဘဝ ဒီမွ် ဒီေန႔ ဒီရက္ ေက်ပါၿပီ ေမမဒီရယ္”

လို႔ ေဖေဖ မ်က္ရည္ေလးမ်ားနဲ႔ ေျပာရင္း မ်က္ရည္စမ်ား မေျခာက္ေသးတဲ့ က်မ ေမမဒီပါးျပင္ေလး တစ္ဖက္ကို နမ္းရႈိက္လို႔ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ေတာ့ ေဖေဖ့ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းေလးငုံ႔လို႔ တသိမ့္သိမ့္ ရႈိက္ငိုေနမိပါေတာ့ရွင္။

ဘုရားဆည္းလည္းသံ သာယာနာေပွ်ာ္ဖြယ္ ေခါင္းေလာင္းထိုးသံ ဘုရားဖူးမ်ားရဲ႕ အမွ်ေဝ တရားသံမ်ားေအာက္ ေမမဒီတို႔ မိသားစုေလး မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ သာဓု အတူတူ လိုက္ဆိုရင္း ဘုရားအရိပ္ တရားသံမ်ားေအာက္ ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး တိတ္ဆိတ္လို႔ ေအးခ်မ္းေနပါေတာ့တယ္။ (ဝဋ္မွာအၿမဲ ငရဲမွာအပပါ မိတ္ေဆြ။ သင္လည္း ဧည့္သည္ ငါလည္း ဧည့္သည္ပါပဲ။ အသက္ရႉတာျခင္း မတူၾကေပမဲ့ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေလးသာ အတူတူထားႏိုင္ရင္ ဒီကမာၻေလာကႀကီးက ၿငိမ္းေအးခ်မ္းေနမွာ အမွန္ပါပဲဗ်ာ)။…ၿပီးပါၿပီ