Month: June 2023

Unicode ဧပရယ်မှာ ဘာအဝတ်မှ မချွတ်ရသေးသော်လည်း အဝတ်အစားများမှာ ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေသည်။ သေးကျင်လွန်းလှသော ခါးလေးအောက်မှ လုံးတင်းပြီး ပြည့်ဖောင်းလှသော ဧပရယ့် အိုးကြီးနှစ်လုံးမှာ ခြေလှမ်းတိုင်းတွင် တစ်ချက်ချင်း တုန်ခါနေသည်။ လှပဖူးရွနေသော မျက်နှာလေးမှာ ငိုယိုရုန်းကန်နေသဖြင့် မဲ့နေသော်လည်း ချောဆဲ။ ”ဟျောင်တွေ ဒီဆော်ကြီးကို ငါ ကော့ပျံသွားအောင် ကိုင်ပြမယ်။ မင်းတို့တွေ ကောင်းကောင်းကြည့်ပြီး ပညာယူကြ။ ငါပြီးရင် မင်းတို့အလှည့်ပေါ့။ ဟိုကောင် ချက်ကြီး ဗီဒီယိုရိုက်ထားစမ်း” ”ဟင့် ဟင့် မ မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင်။ ရှင်တို့လိုချင်တာ ယူသွားကြပါ ဟင့် ဟင့်” မာလ ဆရာဝန်မချောလေး ဧပရယ်အား စလုပ်တော့သည်။ ”ဟျောင်တွေ ငါတစ်ယောက်တည်းနိုင်တယ်။ မင်းတို့ ဟိုနားကနေ ကြည့်ကြ” အခြားသူများမှာလည်း ထိန်းမရသော တဏှာမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေကြသည်။…

Read More “ဆရာဝန်မလေးရဲ့ ငရဲခန်း(တတိယပိုင်း)” »

Unicode ”ကိုရယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ကားမရလည်း ဒီမှာပဲ တစ်ညတည်းကြတာပေါ့” ”ချစ်ရယ် ဒီမှာတည်းတာ ကိစ္စမရှိဘူး။ ကိုယ်တို့အလုပ်တွေ လွှဲထားတာ နှစ်ပတ်တောင်ရှိပြီ။ ရတဲ့ကားနဲ့ပဲ ပြန်ကြတာပေါ့။ ညနေ ၅ နာရီမှာ ကားကြုံတွေ ရှိတယ်လို့ ပြောကြတာပဲ။ ကိုတို့ မင်္ဂလာဆောင်ဖို့လည်း နောက် ၂ လလောက်ဆိုတော့ စစီစဉ်ချင်ပြီ” ”အင်းပါ ကိုရယ်။ ကားရရင်တော့ ပြန်ကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမြို့လေးမှာ ကားရဖို့ မလွယ်ဘူးထင်တယ်နော် ကို” ”အင်း ချစ် ကိုဂိတ်မှာ သွားစုံစမ်းကြည့်ဦးမယ်” ”ချစ် ကားက တစ်စီးပဲ ရှိတော့တယ်။ လော်ရီကားပဲ ရတယ်။ သွားမှာလား ချစ်” ”အင်း ကိုရယ် သွားရတော့မှာပေါ့။ စာချုပ်ချုပ်တဲ့သူ မအားတော့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ဒီညပဲ ရတာနဲ့…

Read More “ဆရာဝန်မလေးရဲ့ ငရဲခန်း(ဒုတိယပိုင်း)” »

Unicode ”ကိုညိုကြီး သမီးခရီးထွက်ဖို့ လိုတာတွေ ဝယ်ထားပေးဦး” ”သြော် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ မမလေး။ မမလေးက ဘာနဲ့သွားမှာလဲ” ”ရှင် သြော် ကားနဲ့ပဲသွားရမှာ တောလမ်းလည်းဖြစ် ခရီးဝေးလည်း သွားရမှာဆိုတော့ အိမ်ကကား ယူမသွားတော့ဘူး” ”ကျွန်တော် ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါမယ် မမလေး” ကိုညိုကြီးမှာ ဧပရယ်ထက် အသက်ကြီးသော်လည်း ဧပရယ်အား လေးစားမှုဖြင့် မမလေးဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မှာစရာရှိသည်များမှာ၍ ထွက်သွားသော အလှဘုရင်မလေး၏ သေးသွယ်သော ခါးလေးအောက်မှ တောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးသော တင်စိုင်အိအိ တင်းတင်းကြီးများကို ညိုကြီး မျက်စိကျွတ်ထွက်မတတ် ကြည့်နေမိသည်။ ဧပရယ် တစ်လှမ်းလှမ်းသွားတိုင်း တင်စိုင်ကြီးများက စည်းချက်ကျ တုန်ခါသွားသည့်အပြင် အင်္ကျီနှင့် ထဘီကြားမှ ခါးသားဝင်းဝင်းလေးက လက်ကနဲ လက်ကနဲ ဖြစ်သွားသေးသည်။ ”ဟဲ့ ညိုကြီး သမီးခရီးထွက်မှာတဲ့ အဆင်အပြေဆုံး…

Read More “ဆရာဝန်မလေးရဲ့ ငရဲခန်း” »

Unicode “ဟူး…….” လက်ကျန်ငွေကို စစ်ကြည့်ရင်း မြတ်သူ လေပူတစ်ချက်ကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ငွေက (၁၅၀၀၀) ခန့်သာ ကျန်တော့သည်။ လကုန်ဖို့ကလည်း (၁၃) ရက်ခန့် လိုနေသေးသည်။ ဒီငွေနဲ့ လကုန်ထိအောင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီးနေရပါ့။ အခန်းငှားခတွေက ပေးရဦးမည်။ ယခင်လက ကြွေးကျန်ကလည်း ရှိသေးသည်။ နယ်မှာ အလုပ်ရှားသဖြင့် ရန်ကုန်ကို စွန့်စားပြီး လာခဲ့သော သူ့အဖို့ သွင်းကုန်/ထုတ်ကုန် လုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်နေသော ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင် ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် အလုပ်ရရှိခဲ့သည်။ ဒါပေမဲ့ နယ်မှာရှိတော မိခင်ကြီးကလည်း ကျန်းမာရေးက မကောင်း။ ညီမလေး ကျောင်းစရိတ်ကိုလည်း လှမ်းထောက်ပံ့ရသေးသည်။ တစ်နေ့က အမေဖြစ်သူ ဖုန်းဆက်တော့ သူစိတ်မကောင်း။ ညီမလေးက ယခုနှစ် (၁၀) တန်း။ အဖေဖြစ်သူက သူဘွဲ့ရသည့်နှစ်မှာ ဆုံးပါးသွားခဲ့သည်။ မြတ်သူကား…

Read More “သူဌေးကတော်သုံးယောက်နဲ့ ကျနော်” »

Unicode “ ဟဲ့ ဝင်းနွယ်… နင် အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ ” နန်းဝင်းဝင်းနွယ်ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး မှန်ရှေ့မှာ သူ့ကိုယ်လုံးကို လှည့်ပတ်ပြီး ကြည့်နေရာကနေ သူ့နောက်ဖက် ကုတင်စောင်းမှာ ခြေတွဲလောင်းချထိုင်နေသော သူမနဲ့မတိမ်းမယိမ်း ကောင်မလေးကို လှည့်၍ ကြည့်သည်။ “ ငါ ရှေ့လထဲမှာ ဆယ့်ခြောက်နှစ်ပြည့်မှာ…။ နင်ရော မိသီ…..” “ ငါက လွန်ခဲ့တဲ့ခြောက်လလောက်ထဲက ဆယ့်ခြောက်နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီ….။ ငါက နင့်ထက် ကြီးတယ်….” “ နင်က အသက်ပဲကြီးမှာပေါ့….။ ကျန်တာတွေ ငါ့ကို မမှီပါဘူး ” နန်းဝင်းဝင်းနွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးက မိသီဆိုသော သီသီခိုင်ဆိုသည့် ကောင်မလေးကို မခံချင်အောင်စ၍ မှန်ထဲမှ သူမပုံရိပ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ နန်းဝင်းဝင်းနွယ်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ဘရာစီယာ အနက်ရောင်လေးတစ်ထည်နှင့် စပ်စမိုင်နာအနက်ရောင်လေး တစ်ထည်သာရှိသည်။…

Read More “ရွစိန်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့ ရမက်” »

Unicode “တတိယ တစ်မျိုးက ဇာခြည်လည်း ခုမှ လက်တွေ့လေ့လာနေလို့ သိလာတဲ့ဟာ… ” “အိပ်ပျော်နေတဲ့ အချိန်လီးတင်းတာ… ဟိုလေ… ကိုကိုသိပါတယ်… REM အိပ်ခြင်းလေ… အိပ်မက်မက်တဲ့ အိပ်ခြင်းကော… အဲဒါမှာ… ကာမကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ဟာ ပါပါမပါပါ… မဆိုင်ဘူး REM အိပ်တာဆိုရင်ပဲ မူမှန် ကျားဆိုရင်တဲ့… မတ်ထောင်လေ့ရှိတယ်တဲ့ ဖတ်ပြီးကတည်းက ဇာခြည်ညညစောင့်ကြည့်တာ… ဟုတ်တယ်ကိုကိုရ…” “ဟိုလေ… ကိုကို အိပ်မက်မက်တုန်း နိုးရင် တင်းနေတော့ ဇာခြည့်ကို လှည့်ကြည့်တယ်မဟုတ်လား ဇာခြည့်စနက်လားပေါ့… ဟုတ်ဖူး… အခုတလော ကိုကိုအိပ်နေတုန်း မစုတ်ပဲ စောင့်ကြည့်နေတာ တစ်ပတ်ရှိပြီ… ဟိုလေ ကိုကိုပြောတယ် မဟုတ်လာ မနက်အစောပိုင်းက ဆီးအိမ်တင်းလို့ မတ်နေတာလို့… အဲဒါ မဟုတ်ဘူးကိုကိုရ ဇာခြည် ဖတ်ရတဲ့ထဲမှာ ကျားအများစုက အဲလိုပဲ…

Read More “ကျမရဲ့ ကိုကို(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)” »

Unicode ကျွန်တော်ကို သပ်ပေးတော့ သူ့တကိုယ်လုံး တင်းမာမှုလျော့ကျသွားသည်။ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့ ကို ခွလျှက်အိပ်ပျော်သွားသည်။ ခွျှေးတိတ်လာတော့ အေးလာသည် သူ့တကိုယ်လုံး အပူတဖြည်းဖြည်း ကျ ဆင်းကာ အေးလာတော့ ဘေးမှစောင်ပါးလေး တစ်ထည်ယူရာ အိပ်ပျော်နေရင်းမှ လွတ်ထွက်သွားမည်ကို စိုးရိမ်သလို သူကိုယ်လုံးဖြင့် ကုပ်တွယ်ထားတာ တင်းလိုက်သည်။ အင်အင်နှင့် အသံပြုကာ သူ့ပါးစပ်ကို တပြပ်ပြပ် နှစ်ခါသုံးခါလောက်သပ်ပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်မောကျသွားသည်။ စောင်ကို သူ့ပေါ်မှ လွှမ်း လိုက်တော့ နွေးထွေးသွားပြီး လုံးထွေးလျက်သား အိပ်ပျော် သွားကြသည်။ တစ်ရေးနိုးတော့ သူကျွန်တော့်ပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် မှောက်လျက်ပင်။ နှစ်ယောက်သား ချွေးပြန် ထွက်နေသည်။မျက်နှာပေါ် ချွေးများသီးနေသည့် သူ့မျက်နှာ ကြည်လင်ဝင်းပကာ တင်းတိမ်ကျေနပ် နေပုံ ထင်ရှားစွာ မြင်နေရသည်။ ကျွန်တော် သူ့ကျောလေး…

Read More “ကျမရဲ့ ကိုကို (တတိယပိုင်း)” »

Unicode ကျွန်တော် အိပ်ယာခေါင်းရင်းဘက် ရွှေ့တက်လိုက်ကာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။ သူလည်း လီးကို သူ့မျက်နှာနှင့်မှီအောင် သွက်သွက်ကလေး လိုက်ရွှေ့လိုက်ပြီး သူ့ညာလက်ဖြင့် ကျွန်တော့ခါးကို ကမန်းကတမ်း ဆွဲဖက်ကာ ပိုကပ်သွားအောင် သူ့မျက်နာနား ဆွဲယူသည်။ သူ့ပါးစပ်နား ရောက်နေသော တင်းစပြုနေသည့် ကျွန်တော့လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ဆတ်ကနဲ ထိုးသွင်းယူလိုက်ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး သူ့ပါးစပ်ပြည့်သွား သည်။ သူ့မျက်နှာမှာ ကျွန်တော့ဆီးခုံနှင့် ကပ်သွားကာ လီးမွေးများ သူ့မျက်နှာကို ထိုးပွတ်သွားသည်။ ဘယ် လက်ဖြင့် ဥကို တယုတယကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ ပေါင်ကိုကားပေးပြီး စောက်ပတ်ကိုကော့လိုက် သည်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ပတ်ပေါ် လက်တင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေတော့သည်။ လီးကို တပြွတ်ပြွတ် နှင့် အငမ်းမရ စုပ်နေသည်…။ ကွန်တော်လည်း အထက်မှ နေ၍ပင်၊ လက်ခလယ်ဖြင့် စောက်ပတ်…

Read More “ကျမရဲ့ ကိုကို (ဒုတိယပိုင်း)” »

Unicode (မှတ်ချက် … ကိုကို့နေရာမှ စိတ်ကူးပုံဖော်ခံစားရေးသားသည့် ၉၈% ဖြစ်ရပ်မှန်ဖြစ်ပြီး… ကျွန်မတို့ ဇနီးမောင်နှံတို့၏ သီးသန့် ဖြစ်ရပ်များသာ ဖြစ်ပါသည်။) အပိုင်း (၁) အထက်တန်းကျောင်း အပြီး ပန်းချီပညာကို စပြီးဆည်းပူးသည့်နှစ်က ကျွန်တော့်ကံကြမ္မာ ဆန်းကျယ်စွာ ချိုးကွေ့ပြောင်းလဲသွားခဲ့သောနှစ်။ ခြံချင်းကပ်လျှက် အိမ်ကမမမှာ သူ့အဖေဆုံးပြီး တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့လေသည်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက ကျွန်တော့ကို အစ်မတစ်ယောက်လိုလည်း စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့သူ ဖြစ်ရာ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုခင်မင်သည်။ သူ့ချစ်သူနှင့် အိမ်ထောင်ပြုတော့မည့်ဆဲဆဲ ရေနစ်သေသွားရာ သူ့မှာ ကိုယ်ဝန်နှင့်ကျန်ခဲ့သည်ကို ပြောပြတိုင်ပင်ကာ စိတ်ဓါတ်အလွန် ကျနေသည့် ကာလ။ ကျွန်တော် ဘာကူညီရ မှန်းမသိ ဖြစ်နေခိုက်။ မမကို ကျွန်တော် လက်ထပ်ယူမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ကျွန်တော့ သဘောထားကို မမအား ရူးရူးမိုက်မိုက် ဖွင့်ဟလိုက်သည်။…

Read More “ကျမရဲ့ ကိုကို” »

နှစ်နိုင်ငံ နယ်စပ်က မဲပုံရွာကြီး ။ ဒီနယ်စပ်ဒေသက ရှေးခေတ်ကတည်းက မင်းမဲ့ဆန်ခဲ့သည် ။ ဝရမ်းပြေးတွေ လူဆိုးလူမိုက်တွေ ခိုအောင်း ကျက်စားကြတဲ့ ဒေသ ။ ရှေးခေတ်ကတည်းက ဟိုဖက်တိုင်းပြည် နယ်ခြားစောင့်ရဲလို အဖွဲ့တွေကလည်း ငွေပေးရင် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတတ်တဲ့ အမျိုး ။ ရွာကြီး ဆိုပေမယ့် မသေးလှ ။ ဟိုးရှေးရှေးက ဒီရွာကြီးမှာ ရဲစခန်း ရှိသည် ။ ရုပ်ရှင်ရုံအကြီးစား ရှိသည် ။ ဟိုတယ်တွေ ကေတီဗီဆိုင်တွေ အရက်ဆိုင်တွေ နိုက်ကလပ်တွေ အစုံ ရှိသည် ။ လောင်းကစားဝိုင်းတွေက နေ့ရောညပါ ၂၄ နာရီ ဖွင့်ထားသည် ။ အခုတော့ စစ်ကြီးကြောင့် လျှပ်စစ်မီး မရတော့ ။ ဓါတ်ဆီလောင်စာဆီတွေလည်း ပြတ်နေလို့ မဲမှောင်တိတ်ဆိတ်နေသည်…

Read More “ဝေစားကြမယ်(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)” »