ရမက်ကွန်ချာ

Unicode

အပိုင်း (၁)

” ကောင်းကြသေးရဲ့လား ဟမ် ကိုသက်ခိုင် ခု ရှင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ”

” ဟူးးး ငါ တောင်းပန်ပါတယ် သူဇာရယ် ငါ့ အပြစ်တွေပါ ”

ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် အား နှစ့်သိမ့်ဝန်ခံပေးလိုက်သည်။ပြဿနာ အစက ဦးသက်ခိုင် ဖြစ်သည်။ကုမ္ပဏီမှ ယဉ်မောင်း မိုးနှောင်းအား မိမိအိမ်တွင် ခေါ်ထားရာမှ သမီးဖြစ်သူ သီတာခိုင် အားခိုးပြေးသွားလေသည်။

” အီးးး အဟင့် ဟင့် သမီးကို ရှင် ပြန်ရှာလာခဲ့ အမြန်ဆုံးရှာ အီးးဟီးးး ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် အသားလတ်လတ် မျက်ခုံးကောင်းကောင်း မျက်လုံးလှလှ နှင့် ခုလို အသက် ၅၀ထိ ချောမော ခန့်ညားနေဆဲ။ အထူးသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တင်းပြေပြစ်လှပြီး ရင်သားခပ်ပြည့်ပြည့် ဖင်သားကြီးများ အိစက်ဝိုင်းစက်နေသော အလှပိုင်ရှင်ကြီး။ဖိုသတ္တဝါ တို့အကြိုက် မြင်လိုက်ရုံဖြင့် ရမ္မက်စိတ်ကို ထကြွစေသော အလှတရားများ ပိုင်ဆိုင်ထားသူ။တစ်ဦးထဲသော သမီးလေးမှာ ဒါရိုက်ဘာနှင့် ခိုးရာလိုက်ပြေးသဖြင့် လင်ဖြစ်သူအား မချိတင်ကဲ အပြစ်တင်ရင်း ဝမ်းနည်းနေရသည်။

ဦးသက်ခိုင် ဇနီးဖြစ်သူ အလိုကျနေလာရင်း ခုဆို အသက် ၅၅ ထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ကျမ်းမာရေး ကောင်းမွန်ပြီး အလုပ်ကို ကြိုးစားလုပ်ကိုင်နေသူ။ရုပ်ရည်မှာ သာမာန်ရှိပြီး ထူးခြားချက်ကတော့ ကာမစိတ်ပြင်းထန်တတ်သည်။သမီးဖြစ်သူ သီတာခိုင်မှာ မျက်နှာပေါက်က မအေတူသလို ချစ်စရာကောင်းပြီး ဖင်သားလုံးလုံးလေးက သူ့အချိုးစားနှင့်သူ ကြည့်ကောင်းနေသူပါ။

အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးလာကာ ညအမှောင်ထုက ကြီးစိုးလာနေသည်။ အိမ်၏ အောက်ထပ် ကျွန်းကုလားထိုင်အား လက်ကလေးတင်ရင်း ငိုရှိုက်နေသော ဇနီးဖြစ်သူအား ကြည့်နေမိသည်။အနက်ရောင် ကိုယ်ကြပ် စကပ်ထမိန် ဝတ်ထားရင်း ကော့တက်နေသော ဖင်သားအိအိကြီးက နောက်မှကြည့်ရင်း အသဲယားကာ ပေါင်ကြားမှ တင်းကနဲ့ဖြစ်နေရသည်။

စကပ်ထမိန်အောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီရာလေးက ရေးရေးလေး ပေါ်နေတော့သည်။ အောက်ခြေ အကွဲကြောင်းမှ ခြေသလုံး တုတ်တုတ်ဖြူဖြူလေးက တဖက်နှင့်တဖက် ပွတ်သပ်နေရင်း စဉ်းစားနေပုံက တမျိုးလေးဆွဲစောင်နေပြန်သည်။မနက်ထဲက ခုထိ ဘာမှ စားပုံမရသော ဇနီးဖြစ်သူအား

” သူဇာ တခုခု စားပါ့လား ကိုယ် အမြန်လိုက်ရှာမှာပါ စိတ်လျော့နော် ”

” အိုရ် မသိဘူး မသိဘူး ဘာမှ မစားချင်ဘူး သမီးလေးကို ပြန်ခေါ်လာခဲ့ ”

” အေးဘာကွာ အေးဘာ ”

ဇနီးဖြစ်သူနား လျောက်လာလိုက်ရင်း ဖင်သားကြီးများအား ပွတ်သပ်ချေမွလိုက်သည်။လုပ်ငန်းရှင် အပေါင်းသင်းတွေကြား ဇနီးဖြစ်သူအိုးကြီးကို တည ဘယ်နှချီလိုးပေးကြောင်း မိမိစိတ်ကြိုက် တည်တည်လိုးတတ်ကြောင်း အပေးကောင်းသဖြင့် ဆန္ဒတွေအမြဲပြည့်ခဲ့ကြောင်း ဂုဏ်ယူစွာ ပြောလေ့ရှိသည်။ဖင်ကြားထဲ လီးအား အမြှောင်းလိုက်ကပ်ထားရင်း စကပ်အောက်နားစအားဆွဲကာ အတွင်းခံဘောင်ဘီပေါ်မှ စောက်ပတ်အား လက်ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။

ဖင်သားကြီးများ နောက်သို့ကော့လာကာ အင့် ကနဲ့ ရှိုက်သံလေး ကြားလိုက်ရသည်။စောက်ပတ်လေးအားမနိုက်ပဲ ဘောင်းဘီပေါ်မှ အစိနေရာလေးအား ဖိဖိချေရင်း ပုခုံးသားလေးများအား ဖွဖွကိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မှာ ကိုယ်လုံးလေးတုန်လာကာ ခပ်တိုးတိုး ညည်းသံများ မဆက်မပြတ်ထွက်လာရသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်သူဇာ၏ ပုခုံးမှ ဝိုက်ဖက်ကာ နို့အုံ့လေးအား ညှစ်ရင်း အောက်က စောက်စိလေးအား ဖိဖိချေကာ နားရွတ်ဖျားလေးအား ဆွဲဆွဲစုပ်တော့သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တအားအားညည်းရင် ဦးသက်ခိုင်ဘက်သို့ မျက်နှာချင်ဆိုင်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်နေရသည်။ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များ စီးကျလာလျက် ဦးသက်ခိုင်အား ခပ်တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ အလိုက်သင့်ပြန်နမ်းရင်း ဇနီးဖြစ်သူ အင်္ကျီနောက်ကျောမှ ဇစ်အားအပေါ်သို့မှတင်ကာ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။

ဇာဘော်လီအစိမ်းလေးအောက် အနည်းငယ်တွဲနေသော ဖြူဖြူခဲခဲ နို့အုံကြီးမှာ အကြောစိမ်းလေးတွေယှက်သမ်းနေပြီး နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေးက မာခဲနေလျက်။နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား တလှည့်စီ ငုံစုပ်ပေးရာ ဒေါ်သူဇာမှာ ရင်ဘတ်လေးကော့ပေးရင်း

” အို့ အာကွာ ကိုသက်ခိုင်ရယ် အင့် ဟူးးး ”

ခပ်တိုးတိုးညည်းရင်း ကျောပြင်အားဖက်ထားသော လက်တဖက်အားဦးသာက်ခိုင်ပေါင်ကြားသို့ရွေ့ကာ မပျော့မမာဖြစ်နေသော လီးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ဒေါ်သူဇာမှာ လီးအားစွပေးရင်း နို့စို့နေသော ဦးသက်ခိုင်ခေါင်းအား ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် ထွေးပွေ့ထားလိုက်ပြန်သည်။နို့သီးခေါင်းလေးအား ပါးစပ်ထဲထည့်ကာလျှာထိပ်လေးဖြင့်ဝိုက်ပြီး ခပ်ဖွဖွ ကိုက်ခံရတိုင်း လီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်မိနေသည်။

ထို့နောက် ဦးသက်ခိုင် ပုခုံးအားကိုင်၍ အောက်သို့ဖိပေးလိုက်ရာ ဦးသက်ခိုင်က အလိုက်သင့်လေး ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။စကပ်ထမိန်လေးအား အောက်သို့ချွတ်ချပစ်ရာ ဗိုက်သားဖြူဖြူလေးအောက်မှ စောက်ပတ်လေးအား ဖုံးကွယ်ထားသော အောက်ခံဘောင်းဘီလေးသာ ကျန်တော့သည်။

နောက်ဆုံးအတွင်းခံဘောင်ဘီလေးအား ချွတ်ရာ ဆီးခုံးပေါ်၌ စောက်မွှေးကောက်ကောက်လေးများ နေရာယူလျက် အောက်ဖက်မှ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများဖေါင်းကားနေသည်ကို တွေ့ရပြန်သည်။ စောက်ခေါင်းဝ နီနီလေးထဲမှ စောက်ရည်များ ထွက်ကျနေရာ ဘောင်းဘီလေးတွင် ကပ်ပါလာတော့သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူမ၏ ပေါင်တံဖြူဖြူတုတ်တုတ်လေးအား မသိမသာ ကားလိုက်ပြီး လင်ဖြစ်သူမျက်နာရှေ့ စောက်ပတ်အား တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ မိမိရှေ့မှ အရည်များရွှဲနှစ်နေသော စောက်ပတ်အား ထိုးယက်ပစ်လိုက်သည်။ယက်နေရင်း စီးကျနေသော စောက်ရည်များအား ပေါင်အတွင်းဘက်တလျောက် လိုက်လံစုပ်ယူနေပြန်သည်။

တဖန် အပေါ်ပြန်တက်ကာ စောက်ခေါင်းဝလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့်ထိုးကလိပေးရာ နှာခေါင်းထိပ်လေးက စောက်စိလေးအား ထောက်မိနေသည်။အကွဲကြောင်းတလျောက် အထက်အောက် လျှာဖြင့် ထိုးခွဲပေးရင်း စောက်စိလေးအား ကိုက်ကိုက် ထားခဲ့ရာ ခဏအကြာတွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် တစ်ယောက် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။

“အားးး အမေ့ ရှီးးး ကိုသက်ခိုင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ အင့် အားးးရှီးးး းးး ”

လင်ဖြစ်သူ၏မျက်နာအား စောက်ရည်များဖြင့်ပန်းရင်း ဦးခေါင်းအားဖမ်းထိန်းကာ မျက်နာအနှံ့စောက်ပတ်ဖြင့် ပွတ်နေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင် မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ခေါင်းမှထွက်သော အကျိအချွဲများ စောက်ရည်ကြည်များ ပြည့်နေတော့သည်။စောက်ရည်များ ရပ်သွားချိန်မှ ဦးသက်ခိုင်အား ဆွဲထစေပြီး မျက်နှာအနှံ့မှ သူမ စောက်ရည်များအား ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ရင်း စုပ်ယူပစ်သည်။

ထို့နောက် ဦးသက်ခိုင်မှာ ပုဆိုးချွတ်ပစ်ကာ ထိုင်ခုန်ပေါ်သို့ ထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားမှ မဲပြောင်နေသောလီးကြီးအား လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဖြဲရင်း ဒေါ်သူဇာအား စုပ်ပေးရန်ပြောလိုက်သည်။စကားပင်မဆုံးလိုက် ပေါင်ကြားတွင်း ဒူးထောင်နေရာယူကာ လင်ဖြစ်သူလီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေလိုက်သည်။

ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်နေရင်း လင်ဖြစ်သူအား မျက်လုံးလေးလှန်ကြည့်ရာ ဦးသက်ခိုင်တစ်ယောက် မျက်လုံးစင်းကာ ခပ်တိုးတိုး ညည်းနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။မိမိစောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့်ပွတ်ရင်း လီးအဖျားမှ ဝင်နိုင်သလောက် ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လျှာဖြင့် ဝိုက်ဝိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။လီးကြီးမှာ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် တင်းကနဲ့တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ ပါးစပ်ထဲ မာထင်လာသည်။

” သူဇာ ခုံပေါ်လက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးနော် ”

” အွန်းပါ ကိုသက်ခိုင် သဘော ”

စကားပြောရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ကျွန်ခုံပေါ်လက်ထောက်ပြီး အိစက်စွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးအား ကော့ပေးလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်တစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်ကာ နောက်မှ နေရာယူရင်း ဇနီးဖြစ်သူဖင်ကြီးအား ဖျောင်းကနဲ့ တချက်ရိုက်လိုက်သည်။ထို့နောက့် ဖင်ဝလေးအောက်မှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးမြုပ်ကာ ဖိလိုးလိုက်သည်။

” ဗျစ် ဗျစ် ဖလွတ် ဘွတ် ”

” အ အားးး ဖြည်းဖြည်းလိုးနော် ကိုသက်ခိုင် ”

” အင်းပါ သူဇာရယ် သူဇာစောက်ပတ်လေးက ဘယ်ချိန်လိုးလိုး လိုးကောင်းတုန်းကွ ”

” ပြောတတ်ပ ကျမဟာက ရှင့်လီးတစ်ချောင်းပဲ ဝင်ဖူးတာ ရှင်သာ ဟွန့် ”

တခါတခါ ဖေါက်ပြန်တတ်သော လင်ဖြစ်သူအား ငေါ့လိုက်လေသည်။

” ဟာ မဟုတ်ရပါဘူး မိန်းမရယ် ဒီလောက်လှ ဒီလောက်ချောတဲ့မိန်းမ ရထားမှတော့ အပြင်မှာ မရှုပ်ပါဘူးကွ ”

စကားပြောရင်း ၁၀ချက်ခန့်ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ လီးအရင်းကပ်မိတိုင်း ဒစ်ဖူးမှာ သားအိမ်ထောက်မိသဖြင့် ဒေါ်သူဇာမှာ စောက်ပတ်ထဲက ကျင်တက်လာပြီး နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းနေတော့သည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသား တလျောက် ဒစ်ဖူးကြီးက ပွတ်စွဲနေသဖြင့် အရည်ကြည်များစို့လာကာ မနာတော့ပဲ လီးအရသာ တွေ့လာတော့သည်။ အနှစ် ၂၀ ကျော် လိုးပေးတဲ့ လီးကြီးအား ညှစ်ညှစ်ပေးရင်း ဖင်ကြီးအား နောက်သို့ ကော့ကာ ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

ဦးသက်ခိုင်လည်း ခါးလေးအား လက်ဖြင့်စုံကိုင်ကာ မနားတမ်းလိုးရင်း လီးထိပ်မှ ကျင်တက်လာရသည်။ထိုစဉ် လီးတစ်ချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တအင်းအင်းညည်းရင်း စောက်ရည်များပန်းနေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။နောက်ဆုံး ခပ်ကြမ်းကြမ်း စောင့်လိုးအပီးတွင် လရည်ပူပူနွေးနွေးများကို စောက်ပတ်လေးထဲ ဗျစ်ကနဲ့ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ခဏနား၍ ရေချိုးခန်းသို့ သန့်စင်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ကာ အိပ်ခန်းတွင် ဝင်လာကြသည်။ကုတင်ပေါ်သို့ရောက်လျင်

” ကိုသက်ခိုင် မနက်ကျ ချက်ချင်း လိုက်ရှာနော် သမီးကို ”

” အေးပါ သူဇာရယ် ခု အိပ်ရေးဝဝအိပ်လိုက် နော် ”

ဦးသက်ခိုင်၏ ရင်ခွင်ထဲတိုးကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ရေးဆေးပြီးကာစ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။မိမိလီးအား ကိုင်ကာ အိပ်ပျော်သွားသော မိန်းမဖြစ်သူ နဖူးအားနမ်းလိုက်ပြီး မနက်သမီးဖြစ်သူအား ရှာရန်တွေးနေရင်း ကြိုးစားအိပ်လိုက်တော့သည်။

မနက်လင်းလင်းချင်း ဦးသက်ခိုင်မှာ ဇနီဖြစ်သူပြင်ထားပေးသော မနက်စာ စားပြီး ရေချိုးကာ အဝတ်စားများလဲနေသည်။ရုံးသို့ အရင်သွားရမည် နောက်ပြီးမှ သမီးဖြစ်သူအား ကိုယ်တိုင်လိုက်ရှာရမည်။အိမ်အောက်ထပ်သို့ လှေကားထစ်တွေအတိုင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆင်းလာခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းရှေ့မှာ မိမိရုံးသုံးလက်ဆွဲအိတ်လေးကိုင်ကာ စောင့်နေသော ချစ်ဇနီးအား တွေ့လိုက်ရာ

” သူဇာ – ဒီနေ့ ထမင်းစားထားနော် ရုံးခဏ ဝင်ပြီး သမီးကိုတွေ့အောင်ရှာမယ် လက်ဝတ်လက်စားတွေ ပါမသွားဘူးဆို ဒီမြို့အနီးပဲရှိမှာပါ ”

” စားမှာပါ ကိုသက်ခိုင်ရယ် အမြန်ဆုံး တွေ့အောင်သာရှာ – လမ်းလဲ ဂရုစိုက်မောင်းနော် ”

” အင်းပါ ကိုယ်သွားပြီ သူဇာ ”

ခြံဝင်းထဲမှ မောင်းထွက်သွားသော ကားလေးအားကြည့်ရင်း အိမ်ရှေ့တံခါးပိတ်ကာ အိမ်အတွင်းသို့ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းအတွင်း သူမရှေ့မှ ကော်ဖီခွက်ကိုကိုင်ကာ တငုံ သောက်လိုက်သည်။မျက်နာမဲ့သွားမိသည်။အရင်ဆို မနက်တိုင်း သမီးဖြစ်သူက သူမအကြိုက်ဖျော်ထားပေးသည်။မိမိဘာသာဖျော်ရာ အချိုမကြိုက်သော သူမအတွက် အဆင်မပြေဖြစ်နေတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်လည်း နေအိမ်မှ ကားလေးဖြင့်မောင်းလာခဲ့ရာ ကုမ္ပဏီသို့ရောက်ရှိလာသည်။ဝင်ဝင်ချင်း ရုံးသူရုံးသားများ ဝိုင်း၍နုတ်ဆက်ကြသည်။

” မင်္ဂလာပါ ဆရာ ”

” မင်္ဂလာပါ ”

ရုံးသူရုံးသားများအား ပြန်လည်နုတ်ဆက်ရင်း မိမိစက္ကထရီ ကေသီမိုးအား သီးသန့်ခန်းသို့ လာရန်ပြောလိုက်လေသည်။

” ကေသီ ရုံးခန်းခဏ လာခဲ့ပါဦး အစည်းဝေးကိတ်စတွေ ကိုယ်စားစီစဉ်ရအောင် ”

” ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ – သမီး ခုပဲ လိုက်ခဲ့ပါ့မယ် ”

သီးသန့်ခန်းထဲတွင် စိတ်ရှုတ်နေဟန်ရှိသော ဦးသက်ခိုင်အား တချက်ကြည့်ကာ

” ကိုကြီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ မျက်နှာလဲမကောင်းဘူး ”

စကားပြောရင်း ဦးသက်ခိုင်အနီးသို့လျှောက်သွားရင်း မေးလိုက်သည်။ကေသီမိုးမှာ ရုံးသူရုံးသားများရှေ့တွင် ဆရာဟုခေါ်ပြီး နှစ်ကိုယ်ကြားရှိချိန် ကိုကြီးဟုခေါ်တတ်သည်။အသက်၂၄နှစ် ကာပြားမလေးဖြစ်ပြီး ရုပ်ရည်ချောမောကာ ဘော်ဒီက သူ့နေရာနဲ့သူ ကြည့်ကောင်းလှသည်။

” အိမ်ကိတ်စတွေပါ ကေသီ – သမီးက မိုးနှောင်းနဲ့ ခိုးရာလိုက်ပြေးတာ သူ့အမေက ထမင်းကိုမစားဘူး သမီးကို အမြန်ရှာခိုင်းနေတာ ”

” အော် ကဲပါ ကိုကြီးရာ သမီး ပြုစုပေးမယ် စိတ်လျော့ထား ပြီးမှ အလုပ်ကြောင်းပြောကြတာပေါ့ ”

ကေသီမိုးမှာ စကားပြောရင်း ဦးသက်ခိုင်ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက် ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ပြီ ငိုက်တိုက်တိုက်ဖြစ်နေသော ဦးသက်ခိုင်လီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်ပေမယ့် ကေသီမိုး စုပ်ချက်များအောက်တွင် လရည်များထွက်ကျခဲ့ရသည်။ထွက်လာသော လရည်ပူပူများအားကေသီမိုးမှာ အဖိတ်အစင်မရှိ ဒစ်ဖူးအားငုံရင်း မျိုချပစ်သည်။လရည်များကုန်စင်အောင် စုပ်ယူပြီးမှ ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးစပ်အတွင်းမှ ထုတ်ကာ တချက်နမ်းလိုက်လေသည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးအား ဘောင်းဘီတွင်း ပြန်ထဲ့ကာ ဇစ်ပိတ်လိုက်ပြီး စားပွဲခုန်ရှိရာ လျောက်သွားလိုက်ပြီး – အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သည်များမှာကြားကာ ဒီနေ့ရုံးသို့ ပြန်မလာတော့ကြောင်း မိုးနှောင်းလိပ်စာအတိုင်း သူကိုယ်တိုင်သွားမည့်အကြောင်း ပြောကာ ကုမ္ပဏီမှ ပြန်လည်ထွက်ခဲ့တော့သည်။ဦးသက်ခိုင်တစ်ယောက် တဖြည်းဖြည်းမောင်းလာရာ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်လေး တခုသို့ရောက်လာသည်။

ရပ်ကွက်လမ်းလေးမှာ ကားလေးများလွတ်လွတ်လပ်လပ် မောင်းနှင်လို့ရသဖြင့် မိုးနှောင်းအလုပ်လျှောက်စဉ်က ပေးထားသော လိပ်စာအတိုင်း လိုက်ရှာနေတော့သည်။စာရွတ်လေးထဲမှ လိပ်စာအားကြည့်လိုက် မောင်းလာလိုက်ဖြင့် ပျဉ်ထောင်အိမ်နှစ်ထပ် ဝင်းရှေ့တွင် မန်းကျီးပင်ကြီးအား တွေ့လိုက်ရသည်။လိပ်စာအရတော့ ဒီအိမ်ပဲ – သေချာပြန်ကြည့်ကာ ကားလေးအား အိမ်ရှေ့မရောက်တရောက်ထိ မောင်း၍ ရပ်ပစ်လိုက်သည်။ကားပေါ်မှ ဆင်း၍ အိမ်တခါးဆီသို့ လမ်းလျှောက်လာရာ

” ဘယ်သူနဲ့တွေချင်လို့ပါလဲ အန်ကယ် ”

အသံလာရာသို့ ကြည့်လိုက်ရာ မိမိအတွင်းရေးမှုးမလေး ကေသီမိုး အရွယ် မိန်းကလေးတစ်ယောက်အားတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ပိုက်ဆံအိတ်လေးအား လွယ်ထားလျက် ခြင်းတောင်းလေးကိုင်ကာ အပြင်ထွက်တော့မည့်ဟန် ဖြစ်နေသည်။

” အော် သမီး – ဒါ မောင်မိုးနှောင်းတို့ အိမ်လားမသိဘူး အန်ကယ်က သူကားမောင်းနေတဲ့ ကုမ္ပဏီကပါ ”

” ဟုတ်ပါတယ်အန်ကယ် မောင်လေး မနေ့က အိမ်ပြန်မလာသေးဘူး မေမေတော့ အိမ်ထဲမှာရှိပါတယ် ဝင်ပါရှင် ”

တံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်း ဦးသက်ခိုင်လည်း အထဲဝင်လိုက်တော့သည်။ကောင်မလေးမှာ သူ့အမေအား အော်ပြောပြီး အလုပ်နောက်ကျနေသဖြင့် သူမအား ခွင်ပြု့ရန်ပြောကာ အိမ်ပြင်သို့ထွက်ခွါသွားတော့သည်။အိမ်ထဲ ရောက်ရောက်ချင်း ထင်မှတ်မထားသော အဖြစ်ပျက်တို့နှင့် ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်။

” ဟင် ရှင် ရှင် ကိုသက်ခိုင် မလားးး ”

” ဟာ သီရိဖြူ ဟုတ်တယ် ဖြူ — ဖြူ – မလားးး ”

” အဟင့် ဟင့် မောင်ရယ် ”

သနပ်ခါးဖွေးဖွေးနှင့် ဒေါ်သီရိဖြူ ကိုယ်သင်းနံ့လေးက ဦးသက်ခိုင်အား လာရင်းကိတ်စအားမေ့ကာ ရင်ကို ဗလောင်ဆူစေတော့သည်။၂၅နှစ်ကျော်ကျော် ကွဲကွာခဲ့ရသော ငယ်ရည်းစားက တင်းကျပ်နေအောင်ဖက်ထားကာ ရင်ခွင်ထဲ တအင့်အင့် ရှိုက်ငိုနေတော့သည်။ဧည့်ခန်းအလယ်တည့်တည့်တွင် ထိုင်ခုန်ပေါ်သို ထိုင်ရန်ပင် သတိမေ့နေသော ငယ်ရည်းစားအား ပြန်လည်ဖက်တွယ်ရင်း

” ဖြူ မောင်တို့ ခဏထိုင်ပြီး စကားပြောရအောင်နော် ”

” ခဏလေးပါ မောင်ရယ် ဖြူတို့မတွေ့ကြတာ ကလေးတွေ တသက်မလား ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ ပြောသာပြောနေရသည် လက်က မလွတ်ချင်ပေ။ဒေါ်သီရိဖြူ နို့အုံကြီးများက ဖိကပ်ထားသဖြင့် ဘောင်းဘီအတွင်းမှ လီးမှာ အမြှောင်းလိုက်ထကာ ရှေ့သို့ ကော့ထားမိသည်။ခုထိ တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိလှသော ချစ်ဦးသူ၏ နို့ကြီးများကို ကုန်းစို့ချင်တဲ့စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာရသည်။

” မောင် ဖြူကိုသတိမှရသေးရဲ့လား ဟင် ”

” မပေါင်းရပေမယ့် သတိရနေပါတယ် ဖြူရယ် ”

စကားပြောနေရင်း ဒေါ်သီရိ ဆီမှ ကိုယ်သင်းနံ့လေးကြောင့် ဦးသက်ခိုင်လီးက ဘောင်းဘီတွင်း တင်းထုတ်နေတော့သည်။

” ဖြူ – မောင်ခုန်ပေါ်ထိုင်ဦးမယ် ဟိုလေ ဟို ဟို ”

ဒေါ်သီရိ မျက်နာလေး ရှက်ပြုံးလေးပြုံးကာ နားလည်နေသည်အလား

” အင်းပါ မောင်ရဲ့ ထိုင်လေ ဖြူက မောင့်ပေါ်ထိုင်မှာပေါ့ ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ ခုန်တစ်လုံးပေါ်ထိုင်ရင်း ဘောင်းဘီဇစ်အား ဖွင့်ထားလိုက်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင် ပေါင်တဖက်ပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်သည်။ကာလ အတန်ကြာ ပျောက်ကွယ်နေသော ကာမဆန္ဒများက ငယ်ချစ်ဦးနှင့်တွေ့ချိန် ဆေ့ဆော်ပေးသလိုဖြစ်နေတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်က သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေသော ဒေါ်သီရိပေါင်ကြားအား ဘယ်လက်ဖြင့်နိုက်ကာ စောက်ပတ်နေရာလေးအား စမ်းလိုက်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူကလည်း စောက်ပတ်အား အနိုက်ခံရင်း ညာလက်ဖြင့် ဦးသက်ခိုင် ဇစ်ဖွင့်ထားသော ဘောင်းဘီဂွကြား လက်သွင်းကာ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်သည်။အတန်ကြာမှ့ငြိမ်သက်သွားရာမှ

” မောင် အခန်းထဲသွားရအောင်ကွာ ဖြူလိုချင်လှပြီ နော်မောင် ”

” ဟို ဟို ဖြူ့ အမျိုးသားက ”

” ကျွတ် အာကွာ – သူဆုံးတာ ၁၀နှစ်ကျော်ပြီ မောင်ရဲ့ လာပါ – ဖြူ တအားလိုချင်လှပြီ ”

ဦးသက်ခိုင်စကားမဆုံးခင် ဖြတ်ပြောလိုက်ရင်း ရမ္မက်သံ မျှင်းမျှင်းလေးဖြင့် တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ဦးသက်ခိုင်လီးအား မလွတ်တမ်းကိုင်ထားရင်း အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ သူမ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။အိပ်ခန်းထဲ အရောက် အင်္ကျီလေးအား သူ့မဘာသာ ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ဘော်လီအစိမ်းလေးက နို့အုံကြီးများကို မနိုင်တနိုင်ထိမ်းထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

ထို့နောက် ထမိန်ကို ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လေးလှန်ကာ ဦးသက်ခိုင်အား မျက်လုံးများဖြင့် ဖိတ်ခေါ်နေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်လည်း အင်္ကျီဘောင်းဘီများချွတ်ကာ ဒေါ်သီရိဖြူ ပေါင်ကြားတွင် ဒူကွေးကာ နေရာယူလိုက်သည်။ထို့နောက် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအားချွတ်ရာ ဒေါ်သီရိဖြူက ခါးလေးကြွကာ အလိုက်သင့်ကူညီပေးလိုက်လေသည်။

အတွင်းခံချွတ်လိုက်တော့မှ စောက်မွှေးထူထူများအောက်က စောက်ပတ်မှာ ဖေါင်းကားနေလျက် စောက်စိညိုညိုလေးက ထောင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ကလေးနှစ်ယောက်ထွက်ထားပေမယ့် ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေး အထက် နိူ့အုံကြီးများမှာ ဆွဲစို့ချင်လောက်အောင် ကြည့်ကောင်းနေပြန်သည်။ကာမစိတ်များ ထကြွလာကာ နို့အုံကြီးအား ပါးစပ်ထဲဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ဆွဲဆွဲစုပ်တော့သည်။

နို့သီးခေါင်းများအား လျှာဖျားလေးနှင့် ဝိုက်ပေးကာ ကိုက်ကိုက်ပေးသည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ခုမှ အောက်နုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ နို့စို့သည်ဒဏ်ကို ကြိတ်ခံနေရသည်။ထို့နောက် ဦးသက်ခိုင် နူတ်ခမ်းက နို့အုံမှခွာကာ အောင်ဖက်သို့ ဆင်းလာလိုက်ပြန်သည်။စောက်ခေါင်းဝတွင် အရည်ကြည်လေးများအိုင်နေကာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားညိုညိုလေးတွေက တအားမလန်သေးပဲ ဖေါင်းကားနေသော စောက်ပတ်ထိပ်တွင် စောက်စိက ပြူးထွက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ကာ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။လက်နှဖက်က အပေါ်သို့ရွေ့ကာ နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများအား ခပ်တင်းတင်းချေပေးလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ တကိုယ်လုံး တဆက်ဆက်တုန်လာကာ အသံထွက်၍ ညည်းနေရရှာသည်။အားးးး မောင်ရယ် အ အ …… ဖြူမနေတတ်တော့ဘူး လိုးပေးပါတော့ လိုးပေးပါမောင်ရယ် အာ ကွာ……ကျွတ် ”

ကာမစိတ်များတောက်လောင်လာကာ လိုးပေးရန်သာ တောင်းဆိုနေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးဖြင့်ဝေးကွာနေသော ရည်းစားဦးအား ကာမ ခလုတ်များ တဆင့်ပီးတဆင့် ဖွင့်ပေးနေတော့သည်။စောက်ရည်များရွှဲအိုင်နေသော အဖုတ်လေးထဲ လက်ခလယ်သွင်းကာ မွှေပေးလိုက်ရာ ဒေါ်သီရိဖြူတစ်ယောက် ခါးကော့တက်လာကာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက လက်ခလယ်ကို ညှစ်ထားလိုက်သည်။

ထိုစဉ် ဦးသက်ခိုင်မှ အနီးရှိ ခေါင်းအုံးအားဆွဲယူကာ ဖင်အောက်သို့ ခုထားလိုက်သည်။ခါးကော့နေရာမှ ပြန်အကျတွင်စောက်ပတ်က ရှေ့သို့ဖေါင်းကားနေပြီး အစွမ်းကုန်ဖြဲပြသလို ဖြစ်နေတော့သည်။တအားအား တအီးအီး ညည်းနေရင်း မျက်လုံးလေးစင်းကာ လိုးပေးဖို့တောင်းဆိုနေလျက်။ရမ္မက်စိတ်များထကြွနေသော မျက်နာလေးအားကြည့်ရင်း ဦးသက်ခိုင်မှာ စောက်ပတ်ထဲ့သို့ ဒစ်ဖူးအားဖိထဲ့ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးလိုက်သည်။

” ဗျစ် ဗျစ် ဖလွပ် ဘွတ် ”

” အားးး အမေ့ အိခ့် ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ လီးဖြင့်ဝေးနေသဖြင့် ဦးသက်ခိုင်လီးကြီးတကယ်ဝင်လာသောအခါ အနည်းငယ် တွန့်သွားတော့သည်။ပါးနပ်သော ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးအား တဝက်ထုတ် တဝက်သွင်းကား ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးလိုက်သည်။ခဏ အကြာတွင် ဒေါ်သီရိဖြူမှာ လီးအရသာတွေ့လာကာ ခပ်မြန်မြန် လိုးရန် တိုးတိုးလေး တောင်းဆိုလိုက်သည်။

” ရှီးးး းးး အားးး မောင်ရယ် လိုးလိုးးး ဖြူခံနိုင်ပါပြီ နာနာလေး လိုးးပေးနော် မောင် အားးး ရှီးး းးး ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ မိမိလီးအား ညှစ်ပေးလာသိကို ခံစားသိရှိနေ၍ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုလာသောအခါ ဒေါ်သီရိဖြူ ပုခုံးအား ဆွဲကိုင်ကာ ကုတင်တခုလုံး ယိမ်းထိုးနေအောင် စောင့်စောင့် လိုးတော့သည်။

” ဘွတ် ဘွတ် ဒုတ် ပြွတ်စွပ် ဖွပ်ဖွပ် ဘွတ် ”

” အားးး အမေ့ ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ဖြူမခံရတာ ကြာပါပြီ…… အိုးးး ဟုတ်တယ် လိုးလိုးးး မောင်ကြိုက်သလောက် လိုးးး အားးး အမေ့ ရှီးးး ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်စောင့်လိုးတိုင် အောက်မှ ခါးလေးကော့ကာ ပင့်ပင့်ပေးနေသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာတိုင်း ညှစ်ညှစ်ထားရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး လိုးနေရသည်။

” ဗျစ် ဒုတ်……အ … အဟင့် ဟင့် ”

” အီးးး ဟားးး ကောင်းလိုက်တာ ဖြူရာ …… အင့်အင့် ”

ညည်းသံ လိုးသံများ ပြင်းထန်လာပြီး နှစ်ယောက်သား စည်းချက်ညီညီ လိုးနေကြသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ပစ်လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက်တွင် လီးအား အရင်းထိကပ်ကာ ဒေါ်သီရိဖြူ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ချရင်း လရည်များပန်းထုတ်တော့သည်။ခဏအကြာတွင် ဦးသက်ခိုင်လီးမှာ နွေးကနဲ့ဖြစ်လာရာ ဒေါ်သီရိဖြူလည်း စောက်ရည်များပန်းနေသည်ကို သိရှိလိုက်လေသည်။

ဟူးးး ကောင်းလိုက်တာ ဖြူရယ် ”

” ဖြူက ပိုကောင်းတာ မောင်ရဲ့ ဘယ်နှချီမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး မောင်ယက်ပေးထဲက စောက်ရည်က ခဏတိုင်းထွက်တာ ထိန်းကိုမရတော့တာ ”

ပြန်ပြောရင်း ဦးသက်ခိုင်ပါးအား ခပ်ဖွဖွနမ်းကာ သူမ အပေါ်မှ ဆင်းခိုင်းလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်က ဘေးသို့ လိမ့်ချလိုက်ရာ လီးကြီးမှ ပြွတ်ကနဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်။သူမစောက်ပတ်လေး ဟာတာတာလေးဖြစ်ကာ ဖလွပ် ရှုးး ကနဲ့လေအံသံလေးများ ထွက်ပေါ်လာရသည်။ခဏနားပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်က အကြောင်းစုံ ပြောပြလိုက်လေသည်။

” ဟင် … ဒါဆို သားက မောင့်သမီးကို ခိုးပြေးတာပေါ့ ”

” ဟုတ်တယ် ဖြူရဲ့ ဒါမဲ့ မောင်က သဘောတူပါတယ် သမီးအမေကတော့ စိတ်ဆိုးနေတာ ”

” ဒါပေါ့ မောင်ရယ် … ဘယ်သမီးရှင် မဆို ကိုယ့်သမီးကို နှမျောကြတာပေါ့ … ဖြူနားလည်ပါတယ် ”

” မောင်က ဖြူ့သားမှန်းသိသွားတော့ မြန်မြန် လက်ထပ်ပေးဖို့ စီစဉ်ရတော့မှာ ဖြူလည်း ကလေးတွေ ပြန်လာဖို့ စုံစမ်းပေးနော် ”

” အင်းပါ မောင်ရဲ့ မြန်မြန်လက်ထပ်ပေးတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ မောင်လဲ ကလေးတွေလစ်ရင် ဖြူအိမ် လာလာလိုးလို့ ရတာပေါ့ …… ခ်ခ် ”

” ဒါပေါ့ ဖြူရဲ့ နေတိုင်း လာလာလိုးလို့ ရပြီ ပတ်ဝန်ကျင်လဲ ပြောစရာ မဖြစ်တော့တာပေါ့ ”

ရုတ်တရက် ဒေါ်သီရိဖြူက ထထိုင်လျက် ဦးသက်ခိုင်ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များပေပွကာ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးအား ကုန်းစုပ်တော့သည်။လီးတချောင်းလုံး ပြောင်စင်နေအောင် စုပ်ပေးပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်ရင်ခွင်ထဲ တိုးကာ မှေးနေတော့သည်။ညနေပိုင်း သမီးဖြစ်သူ ပြန်လာခါနီးမို့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ ကော်ဖီနှင့် မုန့် စားရင်း အိမ်အောက်ထပ်တွင် စကားပြောနေကြတော့သည်။

” မနက်က အိမ်ရှေ့တွေ့တာ သမီးလေးလား ဖြူ ”

” ဟုတ်တယ်လေ မောင်ရဲ့ မိုးနှောင်းက အငယ် သမီးက ၂နှစ်ကြီးတာ ”

” အော် နောက်ကြမှ မောင့် ကုမ္ပဏီထဲ ခေါ်ထားလိုက်မယ် ”

” ကျေးဇူးပါမောင်ရယ် ဖြူက ဘာမှ မလုပ်တတ်ဘူး ရှိတဲ့ဟာ ဘဏ်တိုးလေးနဲ့ ထိုင်စားနေရတာ ”

တဖြည်းဖြည်း ညနေ၅နာရီ ခန့်တွင် ဦးသက်ခိုင်မှာ အိမ်သို့ ပြန်ရန် ပြောလိုက်လေသည်။

” ကလေးတွေ အတွက် စိတ်ချနော် မောင် … ဖြူ စုံစမ်းပေးပါမယ် ”

စကားပြောပြီး ဦးသက်ခိုင်အနီးသို့ လျှောက်သွားကာ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်လျက် ဘောင်းဘီအပြင်မှ ချစ်ဦးသူရဲ့ လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ပေးရင်း ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပြစ်လိုက်သည်။ခဏအကြာမှ ဆုပ်ကိုင်ထားသော လီးအား လွတ်လိုက်ကာ

” ပြန်တော့နော် မောင် … ဟင့် ဟင့် ”

” မငိုပါနဲ့ ဖြူရဲ့ နောက်ဆို အမြဲလာမှာကို … ရွှတ် ”

ဝမ်းနည်းစွာ နူတ်ဆက်နေသော ငယ်ချစ်ဦး နဖူးလေးအာ နမ်းလိုက်ရင်း အိမ်အပြင်သို့ ထွက်ခဲ့တော့သည်။ထိုနောက့် ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တွင်း ကားလေးတစ်စင်း လာလမ်းအတိုင်း ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင် ခပ်ဖြည်းဖြည်းမောင်းလာရင်း ရပ်ကွက်ထိပ်တွင် ဒေါ်သီရိဖြူသမီးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ဆွဲခြင်းလေးကိုင်ကာ ဖင်လေးလှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြင့် လမ်းလျှောက်လာနေရာ နှုတ်ဆက်ရန် ကားကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ရပ်ပစ်လိုက်သည်။

ကားနားရောက်ကာနီး ဆံရှည်လူငယ်တစ်ယောက် ဆိုင်ကယ်ဖြင့်ရောက်လာကာ စကားပြောဆိုနေတော့သည်။သူမက ခေါင်းလေးတရမ်းရမ်းပြန်ပြောနေစဉ် ဆံရှည်လူငယ်က တောင်းပန်နေဟန်။ခဏ အကြာတွင် ဆိုင်ကယ်နောက်ထိုင်ကာပါသွားတော့သည်။သမီးရည်းစားဖြစ်ပုံရသည်။အိမ်သို့ပြန်ရန် ကားလေးအား စက်ပြန်နိုးလိုက်ရာ ရုတ်တရက် သူမတို့ဆိုင်ကယ်နောက်သို့ လူငယ်နှစ်ဦး ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ကပ်ပါလိုက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် စိတ်ထဲ စနိုးစနှောက်ဖြစ်လာကာ အနောက်မှ အသာလေး လိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းမောင်းနေတော့သည်။

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ငယ်ချစ်ဦးနဲ့ မမျော်လင့်ပဲ ပြန်ဆုံကာ ဆယ်နှစ်ကျော်လောက် ကင်းကွာနေသော ကာမစည်းစိမ်များပြန်ရသဖြင့် ပျော်ရွှင်ကြည်နူးနေရသည်။ခုန်ပေါ်မှ မနည်းအားယူ ထလိုက်ရသည်။မိုက်ကနဲ့ တချက်ဖြစ်ကာ အားယုတ်တာလား မီးကုန်ရမ်းကုန်ကြမ်းခဲ့တာကြောင့်လား ပြန်တွေးရင်း ခုန်ပေါ်ခဏပြန်ထိုင်နေလိုက်ပြန်သည်။ခဏ အကြာမှ သမီးဖြစ်သူ ဆုနဒီ ပြန်လာလျင် အဆင့်သင့်စားရန် ထမင်းပွဲပြင်ကာ သီချင်းလေးညည်းရင်း ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့တော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်သီရိဖြူ သမီးတို့ အုပ်စုနောက်လိုက်ရင်း မြို့ပြင်အနီး ကလပ်ဘားတစ်ခုသို့ရောက်ရှိလာသည်။ခပ်တည်တည်ပင် ကားပက်ကင်ထိုးကား ဘားအတွင်း ဝင်လာလိုက်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူသမီး စုံတွဲနှင့် အတူ နောက်မှ ကပ်လိုက်လာသော လူငယ်နှစ်ဦးပါ တဝိုင်းထဲ တွေ့လိုက်ရသည်။ဝိတ်တာလေး လာမေးသဖြင့် မြန်မာဘီယာနှင့် နံကင်တပွဲ မှာလိုက်လေသည်။

တီးလုံးသံ ခပ်မြူးမြူးနှင့် စကားပြောသံ ဖန်ခွက်ချင်းထိသံများ ဆူညံ့နေရာ ဘီယာတစ်လုံး ကုန်ကာနီးတွင် ဆံရှည်လူငယ်က ဒေါ်သီရိဖြူ သမီးအား တွဲကာ အတွင်းဘက် အခန်းတွေဆီသို့ ခေါ်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။သူမမှာ ဒယီးဒယိုင်ဖြင့် ဆံရှည်လူငယ် ခေါ်ရာသို့ ပါသွားရသည်။ ဦးသက်ခိုင်လည်း ဘီယာအကုန်ငှဲ့ကာ မော့သောက်လိုက်ရင်း မျက်ချေမပျက်ကြည့်နေ လိုက်သည်။

၅ မိနစ်လောက်အကြာတွင် ကျန်ခဲ့သော လူငယ်နှစ်ယောက်က ပိုက်ဆံရှင်းကာ အတွင်းဘက်အခန်းများဆီသို့ ဝင်ရောက်သွားရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ နောက်က အသာလေးလိုက်ခဲ့တော့သည်။ဘားခန်း အတွင်းဖက်တွင် ပြာလဲ့လဲ့ မီးရောင်များ အခန်းငယ်လေးတိုင်းတွင် ထွန်းလင်းတပ်ဆင်ထားကာ သီချင်းသံ ခပ်တိုးတိုးလေးများ ကြားနေရသည်။

ထို့ပြင် လူငယ်စုံတွဲများ အခန်းတံခါးပင် မပိတ်ပဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကာမ ဆက်ဆံနေကြသည်ကိုလည်း တွေ့လိုက်ရပြန်သည်။ အခန်းတွဲလေးများအား ကွေ့ပတ်ကာ ဒေါင့်ကျိုးအခန်းအရောက်တွင် လူငယ်နှစ်ယောက်က တံခါးအား အသာလေးတွန်းဖွင့်ကာ ဝင်သွားရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ ထိုအခန်းအပေါက်ဝတွင် မယောင်မလယ်နှင့် ရပ်နေလိုက်သည်။

ခဏ အကြာတွင် တံခါးအား ခပ်ဟဟ လေးတွန်းဖွင့်လိုက်ရာ ထင်သည့်အတိုင်းပင် ဒေါ်သီရိဖြူသမီးက ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်က အောက်သို့တွဲလောင်းချထားသည်။တွဲလောင်း ချထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအားဖြဲကာ ဆံရှည်လူငယ်က ပေါင်ကြားသို့မျက်နာအပ်ကာ စောင်ပတ်လေးအား ယက်ပေးနေပုံ။

လူငယ်နှစ်ယောက်ထဲမှာ တယောက်က သူမ၏ ခေါင်းရင်းဘက်တွင် ဒူးထောက်ကာ ဘောင်းဘီးအတွင်းမှ လီးအားထုတ်၍ ပါးစပ်နား တေ့ပေးနေသည်။ကျန်တစ်ယောက်မှာ အရက်များ ငှဲ့ကာ သောက်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ မြင်ကွင်းအား သေချာကြည့်နေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင် သိလိုက်ပြီ စိတ်ကြွဆေး တမျိုးမျိုးခပ်ကာ ၃ယောက်စလုံးဝိုင်းဖြုတ်ကျတော့မည်။တံခါးအား အတွင်းဖက်သို့ စောင့်တွန်းပစ်ရင်း

” ဟေ့ကောင်တွေ ရပ်စမ်း – မင်းတို့ အကုန် အချုပ်ထဲ ဝင်ချင်တာလား ”

အခန်းတံခါးပွင့်၍ ခပ်ရင့်ရင့် စကားသံ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ကြောင့် ဆံရှည်တို့ ၃ ယောက် ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်ကာ ဖြုံနေတော့သည်။ဝုန်းကနဲ့တံခါးဖွင့်သံ ဆူညံသံများကြောင့် ဘေးခန်းမှ လူငယ်များလည်း အပြင်မှ ဝိုင်းကြည့်နေကြသည်။

” ဟေ့လူ ခင်များ ဘယ်သူလဲ ဘာလာရှုပ်တာလဲ ”

ဆံရှည်လူငယ်က ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပြန်အော်လိုက်သည်။

” ဒါ ငါ့တပြည့်မကွ မင်းတို့ကို မသင်္ကာလို့ သူတို့လမ်းထိပ်ထဲက နောက်က လိုက်လာခဲ့တာ ”

ဦးသက်ခိုင်နှင့် ဆံရှည်လူငယ်တို့ စကားများနေစဉ် မန်နေဂျာ ရောက်လာပြီး

” အန်ကယ် လူဆိုရင် ပြန်ခေါ်သွားပါခင်မျာ – ဒီက ညီလေးတွေလည်း တောင်းပန်လိုက်ပါ ”

ဝင်ရောက်ဖြန်ဖြေပေးနေတော့သည်။ ဦးသက်ခိုင်မှာ မည်သည့်စကားမှ မဆိုတော့ပဲ ဆုနဒီ အားတွဲကာ ကလပ်အပြင်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ကားပေါ်တင်၍ သူမ အိမ်သို့ ပြန်ပို့ရန် ဖြည်းဖြည်းခြင်း မောင်းလာခဲ့ရာ ပြက်သနာက စလာတော့သည်။

ဆုနဒီမှာ ကာမစိတ်ကြွဆေးများကြောင့် ကားပေါ်တွင် ငြိမ်ငြိမ်မနေပဲ ထိုင်ခုန်များကုတ်ခြစ်နေကာ တွန့်လိမ် နေတော့သည်။ပါးစပ်မှလည်း တအီးအီးညည်းကာ ပေါင်လေးများတဇပ်ဇပ် တုန်လာပြီး ကားစီယာတိုင်အား လှမ်းလှမ်းဆွဲနေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ လူရှင်းသော နေရာတွင် ကားအား ခဏရပ်လိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း မှောင်စပြုလာသဖြင့် ကားမှန်များ ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။ဆုနဒီ ပုခုံးလေးအား ကိုင်ကာ

” သမီး သမီး – သတိလေးထားနော် အိမ်ရောက်တော့မာ ”

” အီးးး းးးး ဟီးးးး ဟင့် ဟင့်ဟင့် ”

ဆုနဒီမှာ ငိုမလို ရီမလိုနှင့် ဆေးရှိန်များကြောင့် ခန္ဒာကိုယ်မှာ ပူလောင်နေတော့သည်။

” ရေ ရေ ရေ ပေး ပါ ရှင် ”

ပြောရင်း သူမ ခန္ဒာကိုယ်လေးအား ပွတ်သပ်နေတော့သည်။

” အင်းး ဟင်းးး းးးးး ”

ထိုင်နေရင်း တွန်လိမ်နေသဖြင့် ထမိန်လေးမှ ပြေလျော့လာကာ ပေါင်ရင်းသားဖြူဖြူလေးများ ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။ဦးသာခိုင်မှာ ရေဘူးအား အဖုံးဖွင့်တိုက်ရင်း ပေါင်ကြားမှ ဆီးခုံးလေးပေါ်တွင် စောက်မွှေးပါးပါးလေးအား ကြည့်နေမိသည်။မိမိဘာ အာခေါင်များခြောက်ကပ်လာရသည်။ဒီအခြေနေအားလွန်မြှောက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ဆုနဒီပေါင်ကြားလေးထဲ လက်သွင်းကာ စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်ချေပေးလိုက်တော့သည်။

ဆုနဒီမှာ ရေသောက်ရင်း သူမခေါင်းပေါ်မှ ရေများလောင်းချကာ ဖူးးးး ဖူးးး နဲ့လေများမူတ်ထုတ်နေတော့သည်။စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား လက်ဖြင့် မွှေပေးနေသဖြင့် တဟင်းဟင်း ညည်းရင်း ဦးသက်ခိုင်အား ကျစ်နေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။

ခုထိ အသိစိတ်က မကပ်သေးပေ။ဒီချိန် ဘယ်သူလာ လိုးလိုး အလိုးခံချင်မိနေသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားလေးများအား မွှေရင်း ဂျီစပေါ့နေရာလေးအား ဖိဖိပွတ်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက် လက်ခလယ် လက်ညိုး နှစ်ချောင်းပူးကာ အထုတ်အသွင်း ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးနေသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့်အကြာတွင် စောက်ပတ်လေးမှ ဦးသက်ခိုင် လက်ချောင်းလေးများအား ညှစ်လာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။

” အားးးး အင့် အင့် အမလေးးးး ဟူးးး းးးးး ”

ဦးသက်ခိုင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်တွယ်ထားရင်း ငြိမ်သွားတော့သည်။ထမိန်အားပြန်လည်ဝတ်ပေးပြီး ဒေါ်သီရိဖြိုးအိမ်သို့ မောင်းလာခဲ့တော့သည်။

” တီတီ……တီတီ…… ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အိမ်ရှေ့ကားဟွန်းသံကြောင့် ထွက်ကြည့်ရာ

” ဟင်… မောင် ဘယ်လိုဖြစ် ………… သမီး သမီး ဆုနဒီ ”

သမီးဖြစ်သူ၏ ပိုက်ဆံအိတ်နှင့်ခြင်းတောင်းအား လက်တဖက်မှဆွဲကာ တဖက်က သမီးအားတွဲလာသော ဦးသက်ခိုင်အားတွေ့လိုက်ရလေသည်။

” ဖြူ … သမီးကို လာတွဲပါဦး အိမ်ထဲရောက်မှ ပြောပြတော့မယ်

” လာပြီ လာပြီ … မောင် ”

အိမ်ထဲသို့ ဖရိုဖရဲနှင့် အဝတ်စား ဘိုသီဘတ်သီဖြစ်နေသော သမီးဖြစ်သူအား တွဲခေါ်လာသည်။

” ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ မောင်ရယ် ”

” ဒီလို ဖြူရဲ့ ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ အစ အဆုံး ဖြစ်ပျက်သမျှ အကုန်ပြောပြလိုက်တော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ နားထောင်ပြီး

” တော်သေးတာပေါ့ မောင်ရယ် ဆံရှည်ကောင်လေးက ဟိုဘက် တရပ်ကွက်ကျော်က သမီးချစ်သူပါ ဒါ သက်သက် ယုတ်မာတာ … အီးဟီးးး းးး မောင်နဲ့တွေ့လို့ပေါ့ မဟုတ်ရင် သမီးလေး ဘဝပျက်မှာ အဟင့် ဟင့် ”

” မငိုပါနဲ့ ဖြူရယ် ဒီလကုန်လောက် နေရာတနေရာ ရှာပြီး မောင့်ကုမ္ပဏီမှာ ခေါ်ထားလိုက်မှာပါ ”

ထိုစဉ် မိန်းမဖြစ်သူထံမှ ဖုန်းဝင်လာရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ သမီးသွားတတ်တဲ့နေရာများ မိုးနှောင်းရှိတတ်သည်နေရာများ လိုက်ရှာနေသဖြင့် ခဏနေ အိမ်ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ဖုံးဖုံးဖိဖိလေး ပြောလိုက်ရတော့သည်။

” ကဲ ဖြူရေ အိမ်က မိန်းမ ဖုန်းဆက်နေပြီ မောင်ပြန်တော့မယ် … သမီးကို သူ့အခန်းထဲ တွဲပို့ရအောင် ”

” အင်းပါ မောင် … မောင်လဲ ဖြူတို့အတွက်နဲ့ ပင်ပန်းနေရပါပြီ

ဆုနဒီအား အိမ်အပေါ်ထပ် သူမ အခန်းလေးထဲ ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်အောက်သို့ ဆင်းရန် အခန်းတံခါးဝနား အရောက်

” အားးး အီးးး အဟင့် ဟင့် အင့် ”

ဆုနဒီမှာ ကာမစိတ်များ မပြေသေးပဲ ပြန်လည်ထကြွလာပြန်သည်။အိမ်ပေါ်သို့တက်ရာ လှေကားတလျှောက်တွင် သူမခန္ဓာကိုယ်အား ပွတ်သပ်ပေးမိသလိုဖြစ်ကာ ဆေးအရှိန်ဖြင့် ကာမဆန္ဒများ ပြန်လည်တောက်လောင်လာပုံရသည်။

ပက်လက်လှန်ယက်လေ လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းများအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ခါးလေးကော့ ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး ပေါင်တန်လေးများ တဇပ်ဇပ် တုန်လာနေသည်။ထို့နောက် နို့အုံလေးများအား သူမှလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှစ်ချေကာ ဖင်လေးကြွလိုက် ကုတင်ပေါ်တဘုံးဘုံးစောင့်ချလိုက်နှင့် ပါးစပ်က တအင်းအင်းညည်းကာ ဆူညံ့နေတော့သည်။

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ သမီးဖြစ်သူ၏ ဝေဒနာ ခံစားနေပုံကို ကြည့်ရင်း ရင်ထဲဆို့တက်လာကာ ဦးသက်ခိုင် လက်မောင်းအားဖက်တွယ်လိုက်ကာ

” အီးဟီးးး းးး ကယ်ပါဦးးး မောင်ရယ် ဘယ်လို လုပ်ကြမလည်းဟင် အဟင့် ဟင့် … သေသာ သေလိုက်ချင်ပါရဲ့မောင်ရယ် ”

” ဟူးးး းးး စိတ်လျော့ပါ ဖြူရဲ့ မငိုပါနဲ့ကွာ ဟူးးး ဟူးးး းးးး

ကုတင်ပေါ်မှ ဆုနဒီမှာလည်း စိတ်ကြွဆေးအရှိန်ကြောင့် အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေပြန်သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဆုံးဖြတ်ချင်ချလိုက်ဟန်ဖြင့်

” မောင် … မထူးပါမောင်ရယ် မောင်ပဲ အစဆုံး ကူညီပေးပါ့လားဟင် ”

” ဟင် … ဖြူ ဟို …… ဟိုဟို ”

” ဘယ်တတ်နိုင်မလည်း မောင်ရယ် … ဖြူ နားလည်ပါတယ် မတော်တဆ တခုခု ဖြစ်သွားမှ ဖြူရင်ကျိုးရလိမ့်မယ် ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ စကားဆုံးသည်နှင့် ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ ဦးသက်ခိုင်ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ကာ မပျောမမာ ဖြစ်နေသော လီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်ပေးတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ သမီးဖြစ်သူကိုလိုးပေးရန် မိမိလီးအားစုပ်ပေးနေသော ဒေါ်သီရိဖြူအား ငုံ့ကြည့်လိုက်ရင်း ရင်ထဲအမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာလေး ခံစားလိုက်ရသည်။

လီးအားအရင်းမှ အဖျားထိလျှာအပြားလိုက်ယက်ကာ လဥမဲမဲကြီးများကိုပါ ဆွဲစုပ်နေတော့သည်။သူမစိတ်ထဲ လီးအမြန်တောင်လာပြီး သမီးဖြစ်သူဝေဒနာမီးအား ငြိမ်းပေးရန် ဆန္ဒပြင်းပြနေတော့သည်။ခဏအကြာတွင် သူမဖြစ်စေချင်သလို ဦးသက်ခိုင်လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ထောင်မတ်လာတော့သည်။ဒစ်ဖူးကြီးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်လိုက်ရင်း လီးအားပါးစပ်မှာ ထုတ်ရင်း လက်တဖက်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ကာ

” မောင် … ကူညီပေးတော့နော် ဖြူ အခန်းပြင်က စောင့်နေပေးမယ် ”

လက်ထဲမှ လီးအားလွတ်လိုက်ကာ အခန်းပြင်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဆုနဒီ ပေါင်လေးအားဖြဲ၍ ဒစ်ကြီးနှင့် တေ့ကာ စောင့်ထည့်လိုက်သည်။

” အားးး အမေ့ ဟင့် ”

စောက်ခေါင်းထဲသို့ ရုတ်တရက် လီးဝင်လာသဖြင့် လန့်အော်လိုက်ရာ အခန်းပြင်မှ ဒေါ်သီရိမှာ စောက်ပတ်မှ ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်ကာ သမီးဖြစ်သူအား စိတ်ပူသွားရသည်။သို့သော် ဒီအခြေနေဆိုးမှ လွတ်မြောက်စေရန်ဟု တွေးလျက် မျက်နာလွဲလိုက်တော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ ခပ်စီးစီး စောက်ပတ်လေးအား လိုးနေရသဖြင့် အရသာထူးကဲလို့နေသည်။စောက်ခေါင်းလေးမှာ ကျင်းနေသောလည် ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်ကြောင်း အတွေ့ကြုံရ သိရှိလိုက်သည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် မနားတမ်းလိုးပေးရာ အောက်မှ စောက်ပတ်လေးမှာ မိမိလီးအား အလိုက်သင့်လေး ပင့်ပင့်ပေးနေသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ဆုနဒီမှာ ဦးသက်ခိုင်ကျောပြင်ကြီးအား ဖက်ကာ

” အားးး ရှီးးး ဟုတ်တယ် လုပ်လုပ် နာနာလေးလုပ် အိုးးး အ အ ”

လီးအရသာတွေ့လာပြီဖြစ်သောကြောင့် အသံထွက်၍ တောင်းဆိုလာတော့သည်။ ဦးသက်ခိုင်မှာ ခပ်ဖြည်းဖြည်းလိုးနေရာမှ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ရမ္မက်များတောက်လောင်စွာဖြင့် တောင်းဆိုနေသော မျက်နာလေးအား ကြည့်ကာ တဖန်းဖန်း ပစ်လိုးနေတော့သည်။စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအရင်းထိမြုပ်မြုပ် သွားကာ ဆီးခုံးချင်းထိမိနေတော့သည်။

” အိုးးး အားးး းးးး ထွက် ထွက် ထွက်ပြီ … ရှီးးး းးး အားးး ဟူးးး းးး ရှီးးး ”

ဆုနဒီတစ်ယောက် ခုမှ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပြီးသွားကာ ရင်ဘတ်လေး ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်နှင့် အသက်မျှင်းမျှင်းလေး ရှုနေတော့သည်။အချက် ၂၀ ခန့် ထပ်စောင့်ပေးလိုက်ရင်း ဦးသက်ခိုင်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လီးအား အမြန်ထုတ်ခါ စောက်ပတ်လေးပေါ် လရည်ဖြူဖြူများ ဂွင်းတိုက်ကာ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ထမိန်လေးအာ ပြန်ဖုံးပေးပြီး အခန်းပြင်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူအား ကိုယ်လက်သန့်ရှင်းပေးရန် မှာခဲ့ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းကာ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။

———————————————

မနက်ခင်းကျေးငှက်သံလေးများနှင့်အတူ နေရောင်ခြည်နွေးနွေးလေးကြောင့် ဦးသက်ခိုင် နိုးလာခဲ့သည်။ ညက အိမ်သို့ပြန်လာပြီး မိုးနှောင်းတို့အိမ်ထိရောက်ခဲ့ကြောင်း အခြားနေရာများလည်းရှာခဲ့ကြောင်း ပြောပြကာ ညစာစား၍ လင်မယားနှစ်ယောက် အတူအိပ်ခဲ့ကြသည်။နိုးနိုးချင်း မိမိအားကျောပေးကာ အိပ်ပျော်နေသော မိန်းမဖြစ်သူအား ခွလိုက်ကာ ပုခုံးသားဖြူဖြူလေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

” ကိုသက်ခိုင် နိုးပြီလား ”

” ဟင် … သူဇာ နိုးနေတာလား ”

ပြောပြီး ညာဖက် လက်ဖြင့် ဝိုက်ဖက်ကာ နို့အုံလေးအား ဖွဖွလေး ညှစ်နေလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ကလည်း ဖင်ကြီးအားနောက်သို့ကော့ကာ

” တညလုံး အိပ်မရတာ ကိုသက်ခိုင်ရယ် သမီးလေးပဲ မြင်ယောင်မိတာ ”

” ဟူးးးး းးးးး သူဇာရယ် ”

နို့အုံလေးအားလွတ်ရင်း ခပ်တင်းတင်းလေးဖက်ကာ ကော့နေသောဖင်ကြီးအား မပျော့မမာအနေထားလီးဖြင့် ကပ်ထိုးကာ

” ဒါဆိုလဲ ပြန်အိပ်နော် သူဇာ အစောကြီးရှိသေးတယ် သမီးလေးကို အမြန်တွေ့အောင်ရှာမှာပါ မိန်းမ ”

ဇနီးချောလေးအား နှစ်သိမ့်ကာ အင်္ကျီအောက်မှာ လက်ကိုသွင်းကာ နို့အုံလေးကို ချေပေးလိုက်သည်။

” ဟူးးး းးး စိတ်တွေလေးတယ် ကိုသက်ခိုင်ရယ် သမီးလေး ဒီချိန်ဆို ဘယ်လိုများ နေနေမလဲဟင် ”

” အော် သူဇာရယ် စိတ်ရှုတ်တာတွေ မတွေးနဲ့ ကိုယ် ကတိ ပေးပါတယ်ကွာ သမီးကို အမြန်ပြန်တွေ့အောင် ရှာမှာပါ ခု သူဇာ ပြန်အိပ်လိုက်နော် ”

ထိုစဉ် မိုးစက်လေးများ ကျလာကာ အနွေးဓတ်လေးပျောက်၍ အနည်းငယ် ချမ်းစိမ့်စိမ့် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဦးသက်ခိုင်ဘက်လှည့်ကာ ရင်ခွင်ထဲတိုးရင်း အိပ်ပျော်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူ နဖူးလေးအား နမ်းကာ အလိုက်သင့် ဖက်ထားပေးလိုက်သည်။ဖက်ထားသောလက်များအား အသာလေးပြန်ရုံးကာ

” ကိုမိုးနော် တနေကုန် တညလုံး လုပ်ထားတာ အားမရသေးဘူးလား ဒီမှာ ကျိန်းစပ်နေပြီ ဟွန့် ”

သီတာခိုင် မှ ခပ်ညုညုလေးပြောကာ မျက်လုံးလေးအား မှိတ်ထားလိုက်သည်။ခိုးရာလိုက်ပြီးထဲက ဒီအခန်းငယ်လေးထဲတွင် ခဏတိုင်း အလိုးခံနေရသည်။မိုးနှောင်းမှာ မိမိအလုပ်ရှင် ကုမ္ပဏီ ပိုင်ရှင်၏ တစ်ဦးထဲသော သမီးချောလေးအား မြို့ပြင် အသိခြံသို့ ခိုးပြေးလာကာ ကာမစည်းစမ် ယစ်နေလျက်ရှိသည်။မနက် အစောကြီးထပြီး နွားနို့နှင့် ပလာတာ ဝယ်လာကာ သီတာခိုင် အတွက်စီစဉ်ထားလိုက်သည်။

” ခိုင် ထတော့လေ နွားနို့တောင်အေးနေပြီ မျက်နှာသစ် မုန့်စားလိုက်နော် ”

” အင်းပါ ကိုမိုး ရဲ့ … ခိုင် လည်းဗိုက်ဆာနေပါပြီ … ဟွန့် ”

သီတာခိုင်ကုန်းအထတွင် မိုးနှောင်းမှာ ဖင်ကြားသို့နောက်ကနေ လက်သွင်းပြီး ထမိန်အပြင်က အဖုတ်လေးအား စမ်းလိုက်သည်။

” ဟိတ် …… ကိုမိုးနော် No No မျက်နှာသစ် မုန့်စားဦးမှာ ”

သီတာခိုင်မှာ အစောရီး စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်ခံရသဖြင့် တွန့်ကနဲ့ဖြစ်သွားကာ အခန်းပြင် မြန်မြန်ထွက်လိုက်လေသည်။မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပီးမှ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပြီး ပလာတာနှင့် ပဲပြုတ်အား မိုးနှောင်းကိုကျောပေးကာ စားနေလိုက်သည်။

အသားဖြူဖြူ ဆံပင် ရွှေအိုရောင်နှင့် မျက်နာလုံးလုံးပြည့်ပြည့် မိမိအား ကျောပေးကာ မုန့်စားနေသော ချစ်သူလေးအား အားကြည့်နေမိသည်။ဒူးလေးတုတ်ကာ ထိုင်နေသဖြင့် ဖင်သားလေးကာ နောက်သို့ကော့ကာ ဝိုင်းစက်ကားထွက်နေပြန်သည်။မိုးနှောင်းမှာ သောက်ရေတခွက်ထခပ်ကာ သီတာခိုင်ရှေ့သို့ချပေးရင်း ဘေးနားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

မျက်ခုံးကောင်းကောင်း နူတ်ခမ်းထူထူလေးက sexy ကျလှသဖြင့် တကယ့်မင်းသမီးအတိုင်းပင်။အင်္ကျီအပါးလေးအောက်မှ ဘရာဆီယာ မပါသော နို့သီးခေါင်းလေးက ထင်းနေရာ နို့စို့ချင်သောစိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်နေရသည်။ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေရင်း တညလုံးချွေးသံ တရွှဲရွှဲလိုးထားသဖြင့် သီတာခိုင်ဆီက ချွေးနံ့သင်းသင်းလေးကြောင့် ပုဆိုးတွင်းမှ လီးမှာ တင်းကနဲ့ဖြစ်သွားမိသည်။သီတာခိုင် လက်တဖက်အား ဆွဲကာ မိမိလီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်သည်။

” အိုရ် …… ကိုမိုး ကလည်း ဒီမှာမုန့်စားနာ ပြီးတော့မှာကို ”

သီတာခိုင်မှာ မျက်နှာလေးရဲကနဲ့ဖြစ်သွားပြီး လက်ကလေးအား ပြန်ရုတ်လိုက်သည်။အလိုးသားခံနေပြီး မိုးနှောင်းလီးအား ရဲရဲ မကြည့်ရဲပေ။မနက်ပိုင်းတရေးနိုးတွင် ပုဆိုးလှန်တက်နေ၍ လီးအား ဝိုးတဝါးလေးကြည့်ကာ ပုဆိုးအားမြန်မြန်ဖုံးထားပေးလိုက်သည်။မိုးနှောင်မှာ ပန်းရောင်ရဲသွားသော သီတာခိုင်မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း နှစ်ယောက်ထဲဆိုသည့်အသိကြောင့် ပုဆိုးအား လှန်ပစ်လိုက်လေသည်။

” ခိုင်လေး ဒီမှာ ကြည့်လေ … လင်မယားတောင်ဖြစ်နေပြီ ရှက်နေတုန်းလား ”

” အိုရ် ကိုမိုး ကလည်း ရှက်လဲမရှက်ဘူးနော် ”

သီတာခိုင်မှာ ခန္ဓာကိုယ်တွင်း တဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာကာ မိုးနှောင်းပေါင်ကြားသို့ ကြည့်မိလိုက်သည်။အမလေးးး အကြီးကြီးပါလား ဒါကြီးက မိမိစောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်သွားတာ ယုံနိုင်စရာ မရှိပေ။လီးထိပ်အား အရည်ပြားတဝက်က ဖုန်းနေပြီး နီညိုရောင် ဒစ်ဖူးကြီးက ကားထွက်နေသည်။မတောင်သေးခင် ၅ လက်မလောက်ရှိနေရာ ခပ်တုတ်တုတ်ကြီးမို့ သီတာခိုင်တစ်ယောက် မျက်လုံးလေးပြူးနေရှာသည်။

ဆီးခုံးပေါ်မှ လမွှေးများက လဥဘေး ပတ်ပတ်လည်ထိ ပေါက်ရောက်နေသည်။ကြည့်နေရင်း သီတာခိုင်မှာ အာခေါင်များခြောက်လာကာ တံတွေးများ ဂလုဂလုနဲ့ မျိုချပစ်နေရသည်။ထို့နောက် နွားနို့ခွက်အားယူ၍ သောက်မည် အပြုတွင် မိုးနှောင်းမှ နွားနို့ခွက်အား လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ခပ်နွေးနွေး နို့ခွက်ထဲသို့ သူ၏ ဒစ်ဖူးအားနှစ်ကာ ဒူးထောက်လိုက်ရင်း သီတာခိုင် ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်သည်။

သီတာခိုင်က ကြောင်အမ်းအမ်းဖြင့် ပါးစပ်လေးအဟတွင် ဒစ်ဖူးအားနူတ်ခမ်းထူထူလေးထဲသို့ ဖိသွင်းလိုက်တော့သည်။သီတာခိုင်မှာ ဒစ်ဖူးမှ လချီးနံ့ သေးနံ့ထွက်နေသဖြင့် အနည်းငယ် တုန့်ဆိုင်းနေသေးသည်။အသက်အောင့်၍ ဒစ်ဖူးညိုညိုကြီးအား စုပ်ပေးလိုက်ရာ တညလုံးလိုးထားသော မိုးနှောင်းလီးက မဆေးရသေးသဖြင့် လရည်နံ့စောက်ရည်နံ့များပါ ရလာတော့သည်။

ထိုအနံ့များကြောင့် စောက်ပတ်လေးမှာ ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်လာပြီး ကာမစိတ်များ ထကြွလာရသည်။လီးကြီးအား နို့ခွက်ထဲ စိမ်လိုက် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်နှင့် အရသာတွေ့နေရသည်။မိုးနှောင်မှာလည်း ချစ်သူက မိမိလီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေသဖြင့် တဟင်းဟင်း ညည်းနေရသည်။

လီးကြီးမှာ အကြောများထောင်လာပြီး မာတင်းလာရာ ဒစ်ဖူးကြီးက သီတာခိုင် ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဖြစ်နေရပြန်သည်။သီတာခိုင်မှာ ဒစ်ဖူးအားငုံကာ အာခေါင်ထဲ မသွင်းနိုင်တော့သဖြင့် ခေါင်လေးအား ယမ်း၍ မွှေ့စုပ်ပေးရာ မိုးနှောင်းတစ်ယောက် တကိုယ်လုံးတုန်သွားရတော့သည်။

” အားးး းးးး ခဏ ခဏ ထုတ်ပေးပါဦး ခိုင်ရယ် ”

မိုးနှောင်းမှာ လီးတချောင်းလုံးကျင်တက်လာသဖြင့် အသံထွက်တောင်းပန်နေရသည်။သီတာခိုင်မှာ အသနားခံနေသော မိုးနှောင်းမျက်နာအားကြည့်ကာ ကာမစိတ်ကြွနေသဖြင့် ဒစ်ဖူးကြီးအား ခပ်တင်းတင်းဖိစုပ်ကာ ခေါင်းလေးအား ယမ်းယမ်းပစ်နေသည်။မိုးနှောင်းတစ်ယောက် တအားအားအော်ရင်း ညည်းသံများ ကျယ်လောင်လာတော့မှ ပါးစပ်မှ လီးအားထုတ်ပေးလိုက်တော့သည်။

” ဖူးးး းးး ဖလွတ် ပြွတ် ”

လီးထုတ်ပေးလိုက်မှ မိုးနှောင်းမှာ အသက်ရှုသံ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာတော့သည်။ထို့နှောက် နှစ်ယောက်သား ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေကြသည်။လျှာဖျားချင်းပွတ်သပ်စုပ်ယူမှု့ကြောင့် သီတာခိုင်မှာ မျက်လုံးလေးစင်းကျလာသည်။မိုးနှောင်းလက်များက သီတာခိုင်၏ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးအားပွတ်သပ်ပေးရင်း ပေါင်ကြားထဲသို့ရောက်ရှိလာသည်။

အလိုက်သင့်ဖြဲထားပေးသော သီတာခိုင်၏ပေါင်သားဖြူဖြူလေးကြားမှ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား အုပ်ကိုင်ပေးလိုက်သည်။လက်တဖက်က သူမ၏နို့အုံလေးများအား ညှစ်ပေးလိုက်ရာ နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးမှာ ထောင်တက်လာတော့သည်။နို့အုံထိပ်လေးအား ပါးစပ်ထဲဆွဲစုပ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖျားဖြင့် ဝိုက်ပေးရာ သီတာခိုင်တစ်ယောက် ကော့တက်လာသည်။

နို့စို့နေရင်း စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအား လက်ခလယ်ဖြင့် အောက်မှအပေါ်သို ပင့်ကော်လိုက်ရာ စောက်စိထိပ်လေးအား ထိမိသဖြင့် သီတာခိုင်၏ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရသည်။သီတာခိုင်လက်တဖက်မှာလည်း မိုးနှောင်းလီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဖြင့် ပွတ်သက်ပေးနေမိသည်။

တဖြည်းဖြည်း သူမစောက်ပတ်လေးမှာ မို့မောက်ဖေါင်းကားလာ၍ စောက်ရည်ကြည်များ စို့လာရသည်။စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထိပ်ရှိ မာထောင်နေသောစောက်စိလေးအား မိုးနှောင်းက လက်ညိုး လက်မဖြင့် ပွတ်ခြေလိုက်ရာ အအားအား ဟစ်အော် ညည်းရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။နို့သီးခေါင်းလေးအားစုပ်ခံရရင်း စောက်စိလေးအား ဖိချေခံရသဖြင့် သီတာခိုင်မှာ စောက်ရည်များပန်ထွက်ကာ ကော့ပျံနေရသည်။

” အားးးး းးးး အမေ့ ကိုမိုးရယ် …… အင့် အာကွာ ”

ညည်းငြူရင်း မိုးနှောင်းလီးကြီးအား မက်မက်မောမောကြည့်နေလိုက်သည်။လီးကြီးအားစုပ်ပေးချင်သော စိတ်များထပ်မံပေါ်ပေါက်လာနေသည်။သို့သော် မိုးနှောင်းသည် သူမှကိုယ်လေးအား အသာလှဲချ၍ ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ စောက်ပတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေး ထိုးယက်ပစ်တော့သည်။စောက်ခေါင်းလေးထဲ လျှာ ပူပူနွေးနွေးလေးဝင်လာရာ သီတာခိုင်သည် မိုးနှောင်းခေါင်းအားဖမ်းကိုင်ကာ ပေါင်ကြားသို့ ဖိကပ်ထားလိုက်တော့သည်။

စောက်ပတ်ဘေးနူတ်ခမ်းသားများအားဆွဲစုပ်ပေးရင်း စောက်စိထိပ်လေးအား လျှာဖျားဖြင့် ထိုးထိုးစွပေးရာ သီတာခိုင်မှာ တအားအားညည်းရင်း အော်ဟစ်နေသည်။စောက်ပတ်တပြင်လုံးလျှာအပြားလိုက်ယက်ခံလိုက်ရ စောက်စိလေးအား ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ကိုက်ခံလိုက်ရနှင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲမှ မခံမရပ်နိုင်အောင်ယားတက်လာကာ

” အားးး အအ ကိုမိုးရယ် လိုးး လိုးး လိုးပေးပါတော့ရှင် အိုးးး အားး ရှီးးး းးးး …… ဟင့် ဟင့် ”

မြန်မြန်လိုးပေးရန်တောင်းဆိုရင်း သီတာခိုင်မှာ နဖူးကြောလေးများရှုံကာ စောက်ရည်များ ဒုတိယ အကြိမ် ထောင်ပန်းနေတော့သည်။မိုးနှောင်မျက်နှာအား စောက်ရည်များနှင့် ပန်းရင်း ဖိကပ်ထားကာ မျက်နှာအနံ့စောက်ပတ်လေးဖြင့်ပွတ်နေတော့သည်။

” အားးး ရှီးးး ကန်တော့နော် ကိုမိုး အိုးးး းးး ကောင်းလိုက်ရှင် အားးး ဟူးးး းးးး ရှီးးး ”

သီတာခိုင်မှာ ညည်းသံများဖြင့် ခါးကော့ထားရင်း ပေါင်လေးနှစ်ဖက်မှာ တုန်နေလျက်ရှိသည်။မိုးနှောင်းက သူ၏မျက်နာအား စောက်ပတ်လေးဆီမှ ခွာကာ အပေါ်သို့တက်၍ သီတာခိုင်နှင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေလိုက်ပြန်သည်။သီတာခိုင်လည်း အနမ်းခံရင်း မိုးနှောင်းမျက်နာပေါ်မှ သူမစောက်ရည်များအား ပြန်လည်ယက်ကာ မျိုချပစ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် မိုးနှောင်းလီးကြီးအား လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး သူမစောက်ပတ်လေးထဲ့ တေ့ပေးလိုက်ပြန်သည်။စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးကြီးမြုပ်ကာ မိုးနှောင်းတစ်ယောက် ခပ်ဖြည်းဖြည်း ဖိလိုးပေးလိုက်သည်။ခပ်စီးစီးလေး ဝင်လာသော လီးနွေးနွေးကြီးကြောင့် သီတာခိုင်မှာ ရင်ဘတ်လေးကော့တက်လာရသည်။တဖြည်းဖြည်း ပုံမှန်လေးလိုးနေရာမှ မိုးနှောင်းမှာ စောင့်စောင့်ဖိလို့းလိုက်ပြန်သည်။သီတာခိုင်မှာလည်း အားရကျေနပ်သည့်အလား ဝင်လာသော လီးအား စောက်ခေါင်းသားများဖြင့် ညှစ်ပေးကာ အလိုက်သင့်လေး ပင့်ပင့်ပြန်စောင့်လိုက်သည်။

” အားးး ……… ကောင်းးလိုက်တာ ……… ခိုင်ရယ် ”

” ဘွတ် … ဘွတ် … ဖွပ်… ဒုတ် …… စွပ် … ဗျစ် ဗျစ် ………… ဘွတ် ”

” အင်းးး … အင့် စောင့်စောင့် ……… ကိုမိုးး …… ဟုတ်တယ် … အာကွာ …… ကျွတ် ကျွတ်…… အင့် ”

” ဗျစ် ……… ဗျစ် ……… ဖွပ် ……… ဘွတ် …… ဘွတ် …… ဘွတ် ”

ညည်းသံ လိုးသံများ စည်းချက်ကျကျလေး ထွက်ပေါ်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ သီတာခိုင်၏ ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလိုးပေးနေသည်။ဒစ်ဖူးကြီးက သားအိမ်ဝသို့ ထိမိနေရာ သီတာခိုင်တစ်ယောက် ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံရင်း ကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။

ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးချက်များအောက်တွင် သီတာခိုင်၏ ကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက်တုန်လာကာ မိမိလက်မောင်းအား ကုတ်ခြစ်ကာ ငြိမ်ကျသွားသဖြင့် တတိယအကြိမ်စောက်ရည်များထွက်ကာ ပြီးသွားကြောင်း မိုးနှောင်း သိရှိလိုက်ရသည်။လီးတချောင်းလုံးနွေးကနဲ့ဖြစ်လာကာ အချက် ၃၀ ခန့် စောင့်လိုးလိုက်ရင်း နောက်ဆုံးတချက်တွင် လီးအရင်းထိ ကပ်လိုက်ကာ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။

” ဟူးးး တအား ချစ်တာပဲ မိုးရယ် ……… ဖြစ်နိုင်ရင် မိုးစောက်ပတ်လေးထဲ ကိုမိုးလီးကြီး တချိန်လုံး စိမ်ထားချင်တာ အားး းး ဟူးးး းးး ”

မိုးနှောင်းမှာ ပါးစပ်မှတတွတ်တွတ်ပြောရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲ လီးကိုမွှေပြီး နောက်ဆုံးလက်ကျန်လရည်များ စစ်ထုတ်လိုက်သည်။သီတာခိုင်မှာ ခေါင်းလေးစောင်းကာ မျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်ရင်း

” ဟွန်းးး သွားးး းးး လူဆိုးး းးး ဒါပဲ တွေးနေတာ မလားးး ”

နှစ်ယောက်သားဆန္ဒများ ပြည့်ဝသွားသဖြင့် အားရကျေနပ်နေကြသည်။မိုးနှောင်းက သူ၏လီးကြီးအား စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်လိုက်သည်။မိမိစောက်ပတ်လေးထဲမှာ ကျွတ်ထွက်လာသော လီးကြီးအား ကြည့်နေမိသည်။သူမကိုယ်လုံးလေးအောက်သို့လျောချကာ ဘေးသို့လှဲချလိုက်သော မိုးနှောင်းဗိုက်ပေါ်သို့ ခေါင်းလေးတဇောင်းတင်ကာ စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့များထွက်နေသော ဒစ်ဖူးကြီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်ရင်း မှေးနေတောသည်။ထိုစဉ် ခေါင်းရင်းဘက်မှ ဖုန်းမြည်သံထွက်ပေါ်လာရာ မိုးနှောင်းဖုန်းဖြစ်နေတော့သည်။အမေဖြစ်သူထံမှ ဖြစ်သည်။

” ဟဲလို သား …… မိုးနှောင်းလား … သားရော သမီးရော အိမ်ပြန်လာကြ သမီးလေးအဖေလည်း လာသွားတယ် အားလုံးအဆင်ပြေတယ် ဘယ်မှ လျောက်သွား မနေကြနဲ့ ”

” ဟင် ……… တကယ်လား အမေ ”

” တကယ်ပေါ့ …… သားရဲ့ … မင်းတို့ကို သဘောတူပါတယ် ပေးစားမှာပါ…… သမီးလေး အမေက စိတ်ဆိုးနေတာတော့ ကြားမိတယ် ”

သီတာခိုင်လည်း ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်လိုက်ကာ သေချာနားထောင်နေမိသည်။သူမ အမေကြောင်းသိသည်။စိတ်ဆိုးလည်း ခဏပါ သူမအား မတအားချစ်သည်ကိုလည်း နားလည်ထားသောကြောင့် အထွေအထူး စိတ်မပူတော့ပေ။

” ဒါဆို ညနေကျ သားတို့ အမေ့အိမ် ပြန်လာတော့မယ် အမေ …… ဒါပဲနော် ”

” အေးအေး လာခဲ့ကြတော့ …… သမီးလေး အဖေဆီ ဖုန်းဆက်ထားမလို့ ဖုန်းနံပတ်ပေးဦးသား အမေ တောင်းမထားလိုက်မိဘူး ”

မိုးနှောင်းမှာ ရုံးဖုန်းအားပေး၍ ဖုန်းချလိုက်တော့သည်။ထို့နောက် သီတာခိုင်အား ဖက်လိုက်ပြီး နောက်တချီစရန် နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ကာ အစ ပျိုးလိုက်လေသည်။

” ဖျောက် … ဖျောက် …… ဖျောက် ……… ”

မိုးဖွဲလေးများကျလာသဖြင့် အခန်းလေးမှာ အေးစိမ့်စိမ့်လေး ဖြစ်လာတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ မိုးတိတ်သည်နှင့်အိမ်မှ ကုမ္ပဏီသို့ ထွက်လာခဲ့ရာ ကားလေးမှာ လမ်းမကြီးပေါ်သို့ရောက်ရှိလာသည်။ထိုစဉ် ရုတ်တရက် မိုးဖွဲများပြန်ကျလာကာ တဖြည်းဖြည်း သည်းလာတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ မိုးရွာသည်ကို မကြိုက်နှစ်သက်ပေ။လမ်းမကြီးအတိုင်းမမောင်းတော့ပဲ လမ်းကြိုလမ်းကြားမှ ပတ်မောင်းလာခဲ့ရာ ဖုန်းသံမြည်လာတော့သည်။

” ဟယ်လို …… ဆရာရှိပါသလားရှင် ”

” အေး ကေသီပြော …… ငါအခု လမ်းမှာ … မိုးတအားရွာနေလို့ လမ်းကြားတွေထဲက ပတ်မောင်းနေရတာ ”

” ဟင် … တစ်ယောက်ထဲပေါ့ … သမီး ဒီနေ့ ခွင့်ယူမလို့ လှမ်းအကြောင်းကြားတာ … ရုံးလဲ ခွင့်တင်ပြီးပါပြီ ”

” အော် … ခု ကေသီ ဘယ်မှာလဲ ”

” တိုက်ခန်းမှာလေ … ကိုကြီး လာခဲ့ပါလား မိုးတိတ်မှ ရုံးသွားလိုက်လေ ”

ဦးသက်ခိုင်လည်း မန်နေဂျာအားဖုန်းဆက်ကာ မိုးတိတ်မှ ထွက်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း အရေးကြီးကိတ်စများဝင်လာလျင် မိမိဆီအကြောင်းကြားပေးရန်မှာပြီး ကေသီမိုးတိုက်ခန်းဘက်သို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။တိုက်ခန်းရှေ့ရောက်သောအခါ လက်တကိုင်းအင်္ကျီအပါးလေးနှင့် ဘောင်းဘီတိုလေးဝတ်ထားသော ကေသီမိုးမှာ ထီးကလေးဖြင့် ထွက်ကြိုနေသည်။တိုင်ခန်းအတွင်း ရောက်သောအခါ ဦးသက်ခိုင်မှာ ဘောင်းဘီတိုလေးအောက်က ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးအား ကြည့်ရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွလာတော့သည်။

” ခ်လ်းးး … ငေးလှကြည်လား ကိုကြီးရ ”

အိမ်တွင်းအဝတ်စားလေးများဖြင့် sexy ကျလှသော ကေသီမိုးဆီက အသံထွက်ပေါ်လာတော့သည်။အသံကြားမှ ဦးသက်ခိုင်မှာ အမ်းတန်းတန်းဖြစ်ကာ ကေသီမိုး မျက်နှာလေးအား ကြည်မိတော့သည်။ကေသီမိုးကလည်း အင်္ကျ ီအဖြူအပေါ်တွင် ကုတ်အင်္ကျီအနက် … ဘောင်းဘီအနက် အောက်တွင် တောက်ပြောင်နေသော ရူးဖိနပ် အညိုဝတ်ဆင်ထားပြီး ခန်ငြားနေသော မိမိဘောစိအား ကြွေနေလျက်ရှိသည်။နေရေးထိုင်ရေး ငွေကြေးကအစ အဝတ်စားအသုံးဆောင်ထိ ထောက်ပံနေသော ဦးသက်ခိုင်အား အပျိုစင်ဘဝကိုပါ ပေးအပ်ထားလေသည်။

” အခန်းထဲသွားမလား … ကိုကြီး ”

နှာတံစင်းစင်း … မျက်ခုံးလှလှ … နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဆီမှ ဒုတိယအကြိမ် စကားသံ တိုးတိုးလေး ထပ်မံထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။နှစ်ဦးသား အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ဝင်ကာ တိုင်ပင်ထားကြသည့်အလား အဝတ်စားများချွတ်ပစ်လိုက်ကြသည်။နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ခန္ဓာကိုယ်အနံ့ပွတ်သပ်နေကြသည်။

ခဏအကြာမှ ကေသီမိုးသည် နူတ်ခမ်းအားခွာ၍ ဦးသက်ခိုင်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား အုပ်ကိုင်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဖြဲချလိုက်သည်။လီးထိပ်တွင် အရည်ကြည်လေးများစို့နေသော့ ဒစ်ကြီးအားကိုင်၍ သူမ စောက်ပတ်လေးအောက်မှ အထက်သို ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့သည်။စောင်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် နူတ်ခမ်းသားလေးများလန်၍ စောက်စိထိပ်လေးအား ဒစ်ဖူးနှင့်ထိုးမိသောအခါ ကာမစိတ်များတောင်လောင်လာကာ အလိုးခံချင်သောစိတ်များ တဖွားဖွားဖြစ်နေရသည်။

” ကောင်းလိုက်တာ …… ကိုကြီးရယ် … အ အားးး ”

” အင်းပါ … ကေသီရာ ကိုကြီး လိုးပေးမယ်နော် ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ ကေသီမိုးကိုယ်လုံးလေးအား ကုတင်ပေါ်လှန်ချလိုက်ပြီး အိစက်နေသော နို့အုံလေးပေါ်သို့ မျက်နာအပ်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက့် နို့အုံလေးများ ညှစ်ပေးရင်း တဖက်ဆီ ငုံစို့ပေးလိုက်ပြန်သည်။ကေသီမိုးမှာ နို့စို့နေသော ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း ပေါင်လေးနှစ်ဖက် မသိမသာလေးဖြဲကာ ခြေနှစ်ချောင်းက ဦးသက်ခိုင်ခါးပေါ်သို့ ချိတ်တင်လိုက်ပြန်သည်။ဦးသက်ခိုင်က ဖြဲကားလာသောပေါင်ကြားမှ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား မတ်ထောင်နေသောလီးဖြင့် တေ့ကာ ဖိသွင်းပေးလိုက်သည်။

” ဗျစ် … ဗျစ် …… ဘွတ် ဗျစ် ”

” အ … အ …… အမေ့ ”

ရုတ်တရက် လီးဝင်လာသဖြင့် ပေါင်နှစ်ဖက်အား ထပ်ဖြဲလိုက်ရင်း ကေသီမိုးမှာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားရင်း ညည်းနေတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ ခဏငြိမ်၍ လီးအား အရင်းထိ တရစ်ချင်းဖိသွင်းကာ ကပ်ထားလိုက်၏။ပြီးမှ တချက်ခြင်း လိုးနေလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း ကေသီမိုးကလည်း ပြန်ပြန်စောင့်ပေးလာရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ ခပ်သွက်သွက်လေး စောင့်လိုးလိုက်ရာ မကြာမှီ နှစ်ဦးသား ကာမအထွဋ်ထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည်။ခဏအမောဖြေပြီးမှ ကေသီမိုးမှာ ထရပ်လိုက်ကာ

” ကိုကြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးမယ်နော် ခဏ ”

ဟုပြောရင်း ရေချိုးခန်းမှ ရေဝတ်တထည်ယူလာကာ ပျော့ခွေစပြုနေသော လီးအား ပြောင်စင်နေအောင် သုတ်ပေးလိုက်သည်။ထိုစဉ် ဦးသက်ခိုင် ဖုန်းဝင်လာတော့သည်။

” တူတူ …… တူတူ …… တူ ”

” ဟဲလို … အမိန့်ရှိပါ ဦးသက်ခိုင် စကားပြောနေပါတယ် ”

” သီရိဖြူပါရှင် ”

” အော် … ဖြူလား ပြောလေ ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ ဖုန်းပြောရင်း ကေသီမိုးအား ကြည့်လိုက်ရာ ကေသီမိုးမှ အလိုက်တသိ အခန်းပြင်သို့ ထွက်သွားလေသည်။

” ဘေးနား လူမရှိပါဘူး နော် ”

” မရှိပါဘူး ဖြူရဲ့ ပြောပါ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ”

” ကလေးတွေ ကိတ်စပါ မောင်ရဲ့ ”

” အဆက်သွယ် ရပြီလား ဖြူ ”

” ရပါပြီ မောင်ရဲ့ ညနေကြ လာခဲ့နော် … ကလေးတွေ ကိတ်စ တိုင်ပင်ရအောင် ”

” အင်းပါ ဖြူရယ် … ညနေ မောင်လာခဲ့ပါ့မယ် ”

” ဒါပဲနော် မောင် … သူတို့ဖို့ အိမ်အပေါ်ထပ် အခန်းလေး ရှင်းပေးလိုက်ဦးမယ် ”

” Oki ဖြူ … ညနေ မောင် ဆက်ဆက်လာခဲ့မယ်လေ ”

ဖုန်းချသွားသဖြင့် ဦးသက်ခိုင်လည်း ကေသီမိုးအား လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ထို့နောက် ညနေပိုင်းထိ ဒီမှာပဲ အချိန်ဖြုံးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။အိပ်ခန်းလေးထဲတွင် ရယ်သံလွင်လွင် လေးများထွက်ပေါ်နေသည်။အချစ်မပါတဲ့ ကာမပင်လယ်အား မမောတမ်းကူးဖို့ ကြိုးစားနေကြသည်။

အရွယ်နဲ့မမျှ ဘဝအကျိုးပေး မကောင်းခဲ့တဲ့ ကေသီမိုးတစ်ယောက် နားလည်မှု့ စာနာမှု့ တခြားသူတွေထက် ပိုပြီး တောင်းတခဲ့ရသည်။လိုအပ်ချက်တွေဖြည့်စီးပေးနိုင်တဲ့ ဦးသက်ခိုင်အား ချဉ်းကပ်ရင်း မိမိအသွေးသားများကို ဆန္ဒရှိသလောက် ပေးဆပ်နေသည်။အချိန်များ တဖြည်းဖြည်းကုန်ဆုံးလာကာ ညနေပိုင်းအချိန်သို့ရောက်ရှိလာတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ ကေသီမိုးအားနုတ်ဆက်၍ တိုက်ခန်းလေးမှထွက်လာလိုက်ပြီး ကားလေးဖြင့် ဒေါ်သီရိဖြူ အိမ်သို့ သမီးလေးအားတွေ့ရန် မောင်းလာခဲ့တော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူ အိမ်သို့ရောက်ရာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ထလာ၍ ဦးသက်ခိုင်အား နုတ်ဆက်လိုက်လေသည်။” မောင် … ရောက်လာပြီလား ”

” ဒါပေါ့ ဖြူရယ် … သမီးတို့ရော တွေ့ချင်လှပြီ ”

” ခဏစောင့်နော် … မောင် … အိမ်အပေါ်မှာ ဖြူသွားခေါ်လိုက်ပါ့မယ် ”

စကားပြောပြီး ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားတော့သည်။သားဖြူသူတို့အိပ်ခန်းဝ အရောက် ညည်းသံများကြားရသဖြင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်သွားရသည်။ တံခါးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း အနည်းငယ် ဟ၍ ကြည့်လိုက်မိသည်။

သီတာခိုင်မှာ စကပ်ထမိန်အနက်လေးအား ခါးထိတင်ထားပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးအား ရှေ့သို့ကုန်း၍ကုတင်ဖြင့်ကပ်ထားရင်း လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးနေသည်။ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးနေသော သီတာခိုင်နောက်မှ သားဖြစ်သူက ဒူးထောက်ကာ နေရာယူရင်း တဖွပ်ဖွပ် လိုးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။

” အိုရ် ”

အသံပေးရမလို ပြန်လှည့်ရမလို ချီတုန်ချတုန် ဖြစ်နေမိသည်။ထို့နောက့် အိပ်ခန်းတံခါးအား အသာပြန်စိကာ အောက်ထပ်သို့ ပြန်ဆင်းလာတော့သည်။အောက်ထပ်သို့ ရောက်ရောက်ချင်း ဦးသက်ခိုင်က လှမ်းမေးတော့သည်။

” ဖြူ … သမီးလေးတို့ရော အိပ်နေကြတာလား ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ … တဟိုဟိုနှင် … ဖြစ်နေတော့သည်။မျက်နှာလေး ရဲနေလျက် ခေါင်းလေးငုံ့သွားသော ဒေါ်သီရိဖြူအား ဦးသက်ခိုင်က ထသွားလိုက်ကာ ပုခုံးလေးအား ကိုင်ရင်း ခုန်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။သူကိုယ်တိုင် ဘေးမှဝင်ထိုင်ရင်း အခြေနေကို သုံးသပ်မိလိုက်သည်။

” ဖြူ ”

” ရှင် ”

” သမီးတို့ ဘာလုပ်နေလို့လဲ ဟင် ”

” ဟို … ဟိုလေ မောင်ရယ် ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ပါးစပ်က ပြောမထွက်ရဲပေ … ငယ်ရည်းစားဖြစ်သူ ဦးသက်ခိုင်သမီးအား မိမိသားမှ လိုးနေသည်ကို ပြောဖို့ အခက်တွေနေတော့သည်။

” ပြောလေ ဖြူရဲ့ … သမီးတို့ လိုးနေကြတာ မလား ”

” အာကွာ … မောင်ကလဲ …… ကျွတ် ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ရည်းဇားဦးမို့ ပြန်ဆုံချိန်ဝယ် တွေ့တွေ့ချင်း အလိုးခံခဲ့သော်လည်း … ယခုလို စကားလုံးကြမ်းကြမ်းများအား မထွက်ဝံသေးပေ။ဦးသက်ခိုင်မှ တစ်တစ်ခွခွ ပြောလာချိန်တွင် ခန္ဓာကိုယ်က တဖိန်းဖန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာကာ ရှက်သွေးကြွယ်နေမိတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်သီရိဖြူ၏ အမူယာလေးအား ကြည့်ရင်း လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ထို့နောက် လက်တဖက်ကထမိန်အပြင်မှ ဖင်သားကြီးများအား ပွတ်သပ်ပေးရင်း ကျန်လက်တဖက်က နို့အုံကြီးများအား ညှစ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။နို့အုံအားညှစ်ရင်း အောက်ဖက်သို့လက်ကရွေ့ကာ ပေါင်ကြားထဲ အရောက် ဒေါ်သီရိဖြူ တွန့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားကာ ပေါင်လုံးများအား ကားပေးလိုက်မိတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ လည်တိုင်လေးအားနမ်းရင်းမှ နားရွတ်ဖျားလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်ရာ

” အိုးးး မောင်ရယ် … ဟင့်အင် ”

ကျွမ်းကျင်သောအနမ်းများနှင့် စောက်ပတ်လေးအားအုပ်ကိုင်ထားရာ ရမ္မက်စိတ်က နိုးထလာတော့သည်။အိမ်ပေါ်ထပ်မှ သားဖြစ်သူတို့ ဆင်းလာရင်းတွေ့သွားနိုင်သဖြင့် စိုးရိမ်စိတ်လေးက ရင်ဖိုနေရသည်။ထို့နောက် ပေါင်ကြားမှ ဦးသက်ခိုင်လက်အားဖယ်က ထမိန်အောက်နားစအား ဆွဲယူ၍ ပေါင်ရင်းထိ တင်ထားလိုက်သည်။ပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်လက်အားဆွဲယူကာ မိမိပေါင်ကြားထဲသို့ ပြန်သွင်းပေးလိုက်သည်။

စောက်ပတ်အိအိလေးအား လက်ဖဝါးဖြင့်ဖိပွတ်ခံရပြီး အကွဲကြောင်းလေးအား လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးခွဲပေးနေရာ စောက်ရည်ကြည်များ ရွှဲလာတော့သည်။ဦးသက်ခိုင်အား သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ တေ့စုပ်လိုက်မိသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ အလိုက်သင့် နမ်းပေးနေရင်း လက်ခလယ်အား စောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးမွှေပေးနေပြန်သည်။

” အင့် … အာကွာ အင့်အင့် ”

ဒေါ်သီရိဖြူတစ်ယောက် ဦးသက်ခိုင်လက်ကောက်ဝတ်အား ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ်လေးထဲ အသွင်းထုတ် ခပ်မြန်မြန်လုပ်ပေးရင်း စောက်ရည်များထွက်ကျလာတော့သည်။ဦးသက်ခိုင် လက်ခလယ်လေးအားညှစ်ရင်း

” အားးး းးးး အ … ပြီး ပြီးးး … … ပြီးပြီ မောင်ရယ် …… အားးး းးး ”

ဒေါ်သီရိဖြူပြီးသွားသော်လည်း ဦးသက်ခိုင်မှာ လက်ခလယ်အား မထုတ်ပဲ ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးနေသည်။

” အားးဟားးး အီးးး ချစ်လိုက်တာ မောင်ရယ် အင်းဟင်းးး းးး … တော်တော့နော် မောင် … ဖြူ … မောင့်လီးကို ပြန်စုပ်ပေးမယ်နော် ”

ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ကာ ခပ်တင်းတင်းဖြစ်နေသော လီးအား ဒေါ်သီရိမှာ လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲထုပ်လိုက်တော့သည်။ထောင်မတ်လာသောလီးကြီးအားဖြဲချလိုက်ရာ ဒစ်ဖူးညိုညိုကြီးက ကားတက်လာကာ အပေါက်ဝတွင် အရည်ကြည်လေးများ စီးကျနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ထိုနောက် သူမခေါင်းလေးအား ငုံကာ ပါးစပ်လေးဟပြီး ဒစ်ဖူးအား စုပ်ပစ်လိုက်သည်။

နူတ်ခမ်းလေးအား ရသလောက်ဖြဲကာ လီးအားဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် သွင်းရင်း ဒစ်ကြီးအား လျှာဖြင့်ဝိုက်ဝိုက်ပေးရာ ဦးသက်ခိုင်မှာ တအင်းအင်း ညည်းလာရတော့သည်။ထိုစဉ် အပေါ်ထပ်မှ အားရပါးရ လိုးပြီး အောက်ဆင်းလာသော မိုးနှောင်းတို့ စုံတွဲ ခြေသံများကြောင့် ဒေါ်သီရိဖြူမှာ လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ နူတ်ခမ်းလေးအား လက်ခုံဖြင့် ဖိသုတ်နေတော့သည်။ ဦးသက်ခိုင်မှာလည်း ဇစ်အမြန်ပိတ်ကာ ကိုယ်လုံးအား ခပ်မတ်မတ် အနေအထား ပြင်ထိုင်လိုက်လေသည်။

” ဝေါ …… ဝေါ ……… ဝုန်း ဒလိန်းးး းးး ”

” ဂျိန်းးးး …… ဒလိန်းးး … ဝေါ ………… ဝေါ ”

” ဟူးးး းးးး အရေးထဲမှ မိုးနဲ့တော့ ခက်နေပြီ ”

စိတ်ထဲမှတိတ်တိတ်လေးပဲ သဲသဲမဲမဲ ရွာနိုင်လွန်းသော မိုးကို ဒေါ်သီရိဖြူ တစ်ယောက် အပစ်တင်မိတော့သည်။အငှားကားလေးပေါ်အတက်မှာပင် သနပ်ခါးအဖွေးသားလိမ်းထားသော မျက်နှာနှင့် လက်မောင်းတလျှောက် အကွက်အကွက်လေးတွေ ဖြစ်ကုန်တော့သည်။တဖွားဖွားရွာသွန်းနေသော မိုးရေထဲတွင် အငှားကားလေးမှာ သီတာခိုင်ပြောပြသော လိပ်စာအတိုင်းမောင်းနှင် လာခဲ့သည်။

တဖြည်းဖြည်း ကျောင်းသွား ရုံးသွား ဈေးသွားသူများနှင့် ပြည့်ကျပ်နေသော မှတ်တိုင် ၂ခုလောက် ကျော်လာခဲ့ပြီးမှ နိုင်လွန်လမ်းဖြူးဖြူးလေး အတိုင်းမောင်းလာရင်း ခြံဝင်းကျယ်ကျယ် ခန်းနားသော တိုက်ကြီးရှေ့သို့ ရောက်လာတော့သည်။ ခြံတံခါး ဖွင့်ထားသဖြင့် တိုက်ကြီးရှေ့ ဆင်ဝင်အောက်ထိ အငှားကားလေးမှာ မောင်းဝင်လာပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ရပ်လိုက်သည်။ကားပေါ်မှ သီတာခိုင်နှင့်မိုးနှောင်းတို့ စုံတွဲ … ဒေါ်သီရိဖြူနှင့် ဆုနဒီတို့ သားအမိတို့ ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။

အိမ်ထဲအဝင် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဦးသက်ခိုင်နှင့်ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တို့ လင်မယားအား အချိုပွဲများ မှောထားသော ကော်ဖီခွက်များနှင့် အတူ တွေ့လိုက်ရသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မတ်တပ်ထရပ်ကာ သမီးဖြစ်သူနှင့် ဒေါ်သီရိဖြူတို့ မိသားစုအား ပြုံး၍ နုတ်ဆက်လိုက်သည်။နက်မှောင်ထူအိနေသော ဆံနွယ်များက စုစည်းချည်နှောင်မထားပဲ ညာဖက်ခြမ်းသို့ သိမ်းယူကာ ဘေးသို့ချထားသည်ကလည်း ဒေါ်မိုးမြင့်သူဇာ၏ ဆွဲဆောင်မှု့တစ်မျိုးပင်ဖြစ်သည်။

မို့မောက်သောရင်သားကြီးများနှင့် ခါးသိမ်သိမ်လေးအောက်မှ ဝိုင်းစက်နေသော တင်သားကြီးများမှာ မိန်းမချင်းပင်ငေးယူရသဖြင့် ဒေါ်သီရိဖြူတစ်ယောက် အားကျမိနေသည်။မိမိငယ်ရည်စား၏ ဇနီးချောအားကြည့်ရင်း ပြန်လည်ပြုံးပြကာ စားပွဲခုံဘေးမှ ထိုင်ခုံပေါ်သို့ ထိုင်လိုက်တော့သည်။ ဦးသက်ခိုင်မှာလည်း သနပ်ခါးကွက်ကြားလေးဖြစ်နေကာ အင်္ကျီအညိုဝမ်းဆက်နှင့် တမျိုးလေးလှနေသော ငယ်ရည်းဇား ဒေါ်သီရိဖြူ၏ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ခန္ဓာကိုယ်အား သိမ်ကျုံးကြည့်ကာ လက်ရှိဇနီးချောလေးနဲ့ယဉ်နေမိသည်။

မည်သည့်မိတ်ကပ်မှ မလိမ်းပဲအသားရည် ဝင်းလက်ဆိုပြည်ပြီး မျက်နှာလေးမှာ အဖူးအပိန့်တစက်မှ မရှိပေ။ ၅၀ ကျော် အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်က တမျိုးတဘာသာစီဆွဲဆောင်မှု့ရှိသဖြင့် တနေ့နေ့တွင် ဇနီးချောနှင့်အတူ ငယ်ရည်းစား ဖြူ့ကိုပါ တပြိုင်ထဲလိုးရန် တွေးနေမိသည်။နှစ်ဖက်မိဘများစုံ၍ ဒေါ်သီရိဖြူတို့ဘက်မှ သီတာခိုင်အား ပြန်အပ်ရင်း မင်္ဂလာစကားပြောရန် လာရောက်ခဲ့ကြသည်။

အကုန်လုံးထိုင်ခုံ ကိုယ်စီထိုင်ပြီးငြိမ်သက်နေရာ ဦးသက်ခိုင်မှ သမီးဖြစ်သူနှင့် မိုးနှောင်းအား ကော်ဖီထည့်ပေးရန် ပြောလိုက်တော့သည်။ဦးသက်ခိုင် အသံထွက်ပေါ်လာမှ ဒေါ်သီရိဖြူမှာ လှမ်းကြည့်မိတော့သည်။ပြန်တွေ့တွေ့ချင်း မိမိအား အားရပါးရ လိုးခဲ့သော ငယ်ချစ်ဦးမှာ ပိုးသားပုဆိုး ခရမ်းရောင်… အင်္ကျီအဖြုလက်ရှည်အား တံဒေါင်စစ်သို့ခေါက်တင်ထားကာ အိပ်ထောင်ထဲတွင် ဘောပင်ခပ်လှလှအနက်ရောင်တစ်ချောင်းအားချိတ်ဆွဲထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ဆံပင်ခပ်တိုတိုနှင့်သန့်ပြန့်နေသော ဦးသက်ခိုင်မျက်နာချောချောအားကြည့်ရင်း ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ပြေးနမ်းချင်သောစိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေတော့သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူမျက်နှာအားကြည့်နေသော ဒေါ်သီရိဖြူ၏မျက်ဝန်းများတွင် သိက္ခာတရားအားထိန်းချုပ်ထားသော နုညံ့ခြင်း မျော်လင့်ခြင်းများ ပါဝင်နေသည်ကို ခံစားမိနေသည်။ဒေါ်သီရိဖြူအား ခုမှဆုံဖူးပေမယ့် သူမ၏ ပြုမူလှုပ်ရှားပုံ … ရွှန်းလက်လက်မျက်ဝန်းကြီးများရဲ့ အကြည့်… သိမ်မွှေ့တဲ့အပြုမှု… ကြည်လင်လှပသော မျက်နှာလေးက ဆွဲဆောင်မှု့ရှိနေသည်ကို မြင်တွေ့နေရသည်။

စိတ်ထဲ အမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာလေး ဝင်ရောက်လာကာ ဝန်တိုစိတ်များလားဟု တွေးနေမိသည်။ထိုနောက့် မိသားစုအချင်းချင်း ရင်းရင်းနှီးနှီး မိတ်ဆက်ကာ စားကြသောက်ကြနှင့် အချိန်များကုန်ဆုံးလာခဲ့သည်။ မင်္ဂလာရက်မြက်အား ရွေးကြရင်း တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် ပြောပြကြရင်း နေလုံးနီနီပျောက်ကွယ်ကာ အမှောင်ထုက ကြီးစိုးလာတော့သည်။

နောက်ဆုံးတွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဆန္ဒအတိုင်း ခြံထဲတွင်သာ အကျဉ်းရုံးပြီး မင်္ဂလာဆွမ်းကျွေးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည်။သမီးဖြစ်သူအားချစ်လွန်းသဖြင့် အားလုံးအဆင်ပြေစေရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပေမယ့် သူမတို့မိသားစု၏ မာနနှင့်သိက္ခာ အတွက် ဝပ်တွားပေးဖို့တော့ အဆင်သင့်မဖြစ်သေးပေ။ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်သမီးနှင့် ကုမ္ပဏီမှဒရိုက်ဘာတို့ လက်ထပ်သည့်ပွဲမို့ ထွက်ပေါ်လာမည်ဖြစ်သောမေးခွန်းများနှင့် မလိုအပ်သောပြက်သနာများ ရှောင်ရန်အတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်ဟု နားလည်ထားကြသည်။မိုးလည်းတိတ်သွားသဖြင့်

” ကဲ … မိသားစု ပျော်ပျော်ပါးပါးလေး ဒင်နာ သွားစားကြမယ် ပြီးမှ ဒေါ်သီရိဖြူတို့ ပြန်ကြပေါ့ ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူရှေ့မို့ ဒေါ်သီရိဖြူဟုခေါ်ရင်း စိတ်ထဲခိုးလို့ခုလု ဖြစ်နေမိသည်။ထို့နောက် မိသားစုလိုက် ကားလေးဖြင့် လမ်းမကြီးအတိုင်းမောင်းနှင်ရင်း နာမည်ကြီးစားသောက်ဆိုင်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။မြက်ခင်းပြင်ပေါ်ရှိ ဘဲဥပုံခုံဝိုင်းကြီးအားရွေးလိုက်ကြသည်။

ဘေးပတ်ပတ်လည် ထင်းရှုးပင်လေးများပေါ်တွင် ရောင်စုံမီးလေးများထွန်းထားကာ စတိတ်စင်မြင့်မှ သီချင်းသံ ခပ်တိုးတိုးလေးကြားနေရပြီး ညချမ်းအလှကိုပါ ပူးတွဲခံစားလို့ရသော နေရာလေးဖြစ်သည်။ခဏအကြာတွင် ဝိတ်တာတစ်ယောက်ရောက်လာသဖြင့် ငါးကင်…ပုဇွန်ကြော်…ဘဲကင် တခြမ်း …… ဝိုင်တစ်ပုလင်း နှင့် ဘီယာတစ်ဂျား မှာလိုက်လေသည်။

“ကျန်တာ ကိုယ်စားချင်တာ မှာကြနော် …… အဝစားပြီးမှ ပြန်ကြမယ် ”

စားရင်းသောက်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ခွက်ချင်းထိသံ…ဇွန်းသံ…ခရင်းသံ…စကားသံများ ဆူညံ့လာတော့သည်။မိုးနှောင်းနှင့် သီတာခိုင်မှာ အပျော်ဆုံးဖြစ်နေသည်။အားလုံး အနည်းငယ် ရီဝေဝေဖြစ်လာကာ ဝိုင်နှင်ဘီယာ ထပ်မှာကာ ပျော်ပျော်ပါးပါး ထပ်သောက်လိုက်ကြသည်။ည ၉ နာရီခွဲလောက်မှ စားသောက်ဆိုင်မှ ထွက်လာကာ ဒေါ်သီရိဖြူတို့အား လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။အပြန်တွင် သမီးဖြစ်သူ သီတာခိုင်၏တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် မိုးနှောင်းကိုပါ အိမ်သို့ခေါ်လာလိုက်တော့သည်။

မင်္ဂလာပွဲကလည်း နောက်လထဲတွင် ကျင်းပမည်ဖြစ်သဖြင့် အတူနေရန် မကန့်ကွက်တော့ပေ။ဒေါ်မိုးမြင့်သူဇာမှာလည်း သမီးဖြစ်သူအား စိတ်ချမ်းသာစေချင်သဖြင့် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပင် လက်ခံလိုက်သည်။အိမ်သို့ပြန်ရောက်လျင်မိသားစု လေးယောက်မှာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်ကာ တီဗွီကြည့်နေကြသည်။မိုးနှောင်းနှင့်သီတာခိုင်မှာ မီးဖိုချောင်အတွင်းမှ သစ်သီများ ခွဲစိတ်ကာ ဦးသက်ခိုင်နှင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် တို့ရှေ့သို့ ချပေးပြီး ဘေးချင်းကပ်လျက်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။

ကိုယ့်ဝင်းကိုယ့်ခြံနှင့် နေကြသူများမို့ လမ်းသွားလမ်းလာမရှိသလောက် လူနည်းကာ တိတ်ဆိတ်နေတော့၏။ခဏအကြာတွင် စကားပြောရင်းဦးသက်ခိုင်မှာ တချက်သန်းကာ အိပ်ချင်လာသဖြင့် မိန်းမဖြစ်သူနှင့် သမီးတို့စုံတွဲအားနုတ်ဆက်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားလေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူနှင့်ခွဲနေရသဖြင့် မမောနိုင်မပန်းနိုင် စကားများဖေါင်ဖွဲကာ ပြောနေကြသည်။

သုံးယောက်စလုံး ရီဝေဝေမို့ ပြောလိုက်ရီလိုက်ဖြင့် ရှိနေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ညောင်းညာနေကြောင်း ညည်းမိနေ၏။သီတာခိုင်က အလိုက်တသိလေး ခုံပေါ်မှ ထလာကာ မိခင်ဖြစ်သူခြေထောက်နားထိုင်၍ ခြေသလုံးလေးအား နှိပ်ပေးလိုက်သည်။မိုးနှောင်းကလည်း ချက်ချင်းထလိုက်လာကာ ယောက္ခမခြေသလုံး ဖြူဖြူလေးအား နှိပ်ပေးနေလိုက်သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သမီးနှင့်သမက်ဖြစ်သူက သူမ၏ခြေသလုံးလေးအား နှိပ်နယ်ပေးနေသည်ကို ပီတိဖြစ်ကာ ဦးခေါင်းအား နောက်လှန်၍ ဇိမ်ယူနေလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း ပေါင်သို့ရောက်လာရာ သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ဦး၏ အထိအတွေ့ကြောင့် အနည်းငယ် တရှိန်းရှိန်းဖြစ်နေမိသည်။မိုးနှောင်းမှာလည်း ယောက္ခမ ဖြစ်သူပေါင်သားများအားနှိပ်ရင်း ပေါင်ကြားသို့ကြည့်မိကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။

သီတာခိုင်ကတော့ မိခင်နှင့်ခင်ပွန်းလောင်း ရင်းနှီးမှု့ရှိစေချင်သည်မို့ ရိပ်မိသော်လည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ဆက်လက် နှိပ်ပေးနေသည်။မိခင်ဖြစ်သူကလည်း ပေါင်ပြန်မိစိပဲ မျက်စိလေးမှိတ်ကာ ငြိမ်ခံနေသည်မို့ နဲနဲတော့ တမျိုးလေးဖြစ်နေမိသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အတန်ကြာအနှိပ်ခံရင်း မျက်လုံးလေးဖွင့်ကာ သားမက်ဖြစ်သူအားကြည့်လိုက်ရာ မိုးနှောင်းက မိမိပေါင်ကြားသို့ မကြာခဏကြည့်နေသည်ကိုမြင်လိုက်ရသဖြင့် စောက်ပတ်လေးဆီက ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။မိုးနှောင်းပုဆိုးကြားသို့ အကြည့်အားရွေ့မိရာ အမြှောင်းလိုက်ထနေသော အရာကြီးအားမြင်လိုက်မိကာ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာ

” ကဲ … တော်ပါပြီ သမီးရော သားရော နားတော့နော် မိုးလည်းချုပ်နေပါပြီ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှ ပြောပြီးရုတ်တရက် ထရပ်လိုက်ရာ စိတ်လှုပ်ရှားနေရာ ယိုင်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။

” ဟင် … ရရဲ့လား မာမီ ”

သီတာခိုင်မှာ စိုးရိမ်စိတ်လေးဖြင့် မိခင်ဖြစ်သူအား လှမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။

” ရပါတယ် သမီးရယ် ဝိုင်သောက်တာလည်း များသွားတာထင်တယ် ”

” ကဲပါ … ကိုမိုး … မာမီကို တွဲပို့လိုက်နော် အပေါ်ထပ်ကို … ခိုင်လေး သစ်သီးပန်းကန်တွေရှင်းပြီး တက်လာခဲ့မယ် ”

” အင်းပါ ခိုင်ရဲ့ … ကိုမိုး တွဲပို့လိုက်ပါ့မယ် ”

ထို့နောက့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အားတွဲ၍ လှေကားအတိုင်းတက်လာခဲ့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား ဘေးတိုက်တွဲကာ တက်လာသဖြင့် လှေကားတလျောက်တွင် ဒေါ်သူဇာလက်တဖက်က မိုးနှောင်းပေါင်ကြားသို့ မထိတထိလေး ယမ်းမိနေသည်။အနီးကပ်ရှိနေသဖြင့် ယောက္ခမဖြစ်သူ၏ ချွေးနံ့ကိုယ်သင်းနံ့များကြောင့် မိုးနှောင်းမှာ ကာမစိတ်များထရင်း ပေါင်ကြားမှ လီးက တောင်နေမိသည်။နောက်ဆုံးလှေကားထစ်တွင် ခြေချော်သလိုဖြစ်ကာ ယိုင်အထွက် ဆွဲမိဆွဲရာ ဆွဲလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်လက်က မိုးနှောင်းပေါင်ကြားထဲရောက်သွားကာ ပူနွေးနေသော လီးအားဆုပ်ကိုင်မိလေသည်။

” အိုရ်……ဆောရီးနော် သား ”

” အ ……… ဟုတ်ဟုတ် ရပါတယ် မာမီ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မိုးနှောင်းလီးအား ပြန်လွတ်လိုက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်အား ပြန်မတ်လိုက်ရင်း တောင်းပန်လိုက်သည်။ထို့နောက် သူမတို့လင်မယားအိပ်ခန်းဆီသို့နှစ်ယောက်သား ရင်ဖိုစွာဖြင့်ရောက်ရှိလာတော့သည်။ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်အိပ်နေသော ဦးသက်ခိုင်ဘေးအား ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား တင်ပေးလိုက်ပြီး မိုးနှောင်းမှာ ချက်ချင်းအောက်ထပ်သို့ ပြန်ဆင်းခဲ့သည်။

အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းတွင် သီတာခိုင်အား ကူပြီးရှင်းပေးကာ ပန်းကန်ခွက်ရောက်များဆေးကြောပြီး မီးမှိတ်ခါ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ နှစ်ယောက်သားတက်ခဲ့တော့သည်။ သီတာခိုင် အိပ်ခန်းသို့မရောက်ခင် ဦးသက်ခိုင်တို့ အိပ်ခန်းရှေ့မှ ဖြတ်သွားရလေသည်။

ဦးသက်ခိုင် အိပ်ခန်းရှေ့အရောက် ညည်းသံများကြားလိုက်ရသဖြင့် နှစ်ယောက်သား တုံ့ကနဲ့ရပ်လိုက်မိသည်။ထို့နောက် ခြေဖွဖွ နင်းကာ ဟနေသော အခန်းတံခါးသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်ကြသည်။မိုးနှောင်းက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား အိပ်ခန်းထဲ လိုက်ပို့ပြီး ပြန်အထွက်တွင် တံခါးအား ပြန်မပိတ်မိ၍ အလွယ်တကူ ကြည့်ခွင့်ရလိုက်လေသည်။အိပ်ခန်းတွင်း မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့်

” ဟင် … အိုရ် … … ”

မိုးနှောင်းမှာ သီတာခိုင် ပါးစပ်အား အမြန်လှမ်းပိတ်လိုက်ရသည်။ပက်လက်လှန်အိပ်နေသော ဦးသက်ခိုင်ပေါင်ကြားထဲတွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ဗူးဒေါင်းထောင်ကာ လီးအား အားရပါးရ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

” သွားရအောင် ခိုင်ရယ် နော် ”

ပြောပြီးပြီးချင်း မိုးနှောင်းက သီတာခိုင်အား သူတို့အိပ်ခန်းဆီသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။အိပ်ခန်းထဲကုတင်ပေါ်တွင် နှစ်ယောက်သားမျက်နှာချင်းဆိုင် လှဲအိပ်နေကြသည်။နှစ်ဦးသားရမ္မက်စိတ်များနှင့် ရင်ဖိုနေကြရာ သီတာခိုင်မှ သူမပေါင်ပေါ်တင်ထားသော မိုးနှောင်းလက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

” ကိုမိုး … မာမီကို နှိပ်ပေးတုန်းက ဘာဖြစ်နေတာလည်းဟင် ”

” အမ် … ဘာဖြစ်လို့လည်း ခိုင်ရဲ့ ”

” မသိချင်ယောင်ဆောင်မနေပါနဲ့ ခိုင် ရိပ်မိပါတယ် ”

မိုးနှောင်းမျက်နှာက ရှက်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားကာ ” ခိုင်ကလဲ ကွာ … မာမီကို ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ” ပြောလိုက်ရင်း သီတာခိုင်ပေါင်ကြားသို့ လက်ကိုရွေ့ကာ သွင်းလိုက်သည်။

” အွန့် ရှက်မနေပါနဲ့ … ကိုမိုးရယ် သေချာပြောပြပါဆို ” သီတာခိုင်ကလည်း ပြန်လည်မေးရင်း မိုးနှောင်းလီးအား ခပ်ဖွဖွလေး ညစ်ကိုင်ထားလိုက်လေသည်။

” ဟူးးး းးး ဟုတ်တယ် ခိုင်ရယ် … မာမီနှိပ်ပေးရင်း ပေါင်ကြားထဲကြည့်မိတိုင်း စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်ဖြစ်လာတာ ”

” အင်းးး … ကိုမိုး မာမီ အဖုတ်ကို ကြည့်ချင်တာမလား ”

” အားး ရှီး … ဟုတ် ဟုတ်တယ် ခိုင်ရယ် ” လီးက တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ ရှေ့သို့ကော့ထိုးမိနေသည်။

” မာမီ ဟာကို… ယက်ပေးချင်လားဟင် ကိုမိုး ”

” အာ … ခိုင်ရယ် ………… ကျွတ် ”

မိုးနှောင်းမှာ သီတာခိုင်၏ ကာမမေးခွန်းများကြောင့် လီးကြီးက တင်းထုပ်လာတော့သည်။သီတာခိုင်က လက်ထဲမာထင်လာသော လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှနေ၍ ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။မိုးနှောင်မှာ လေကားအတက်တွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှ သူလီးအားဆုပ်ကိုင်မိသည်ကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ လရည်များပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ ပြီးမှ သီတာခိုင်သည် ထမိန်အားချွတ်ကာ မိုးနှောင်းမျက်နာပေါ်သို့ ခွထိုင်လိုက်သည်။

မိုးနှောင်းက မျက်နာပေါ်ခွလာသော သီတာခိုင် စောက်ပတ်လေးအား အလိုက်သင့် ထိုးယက်ပေးလိုက်သည်။စောက်စိလေးအား စုပ်ပေးရင်း ဘေးနူတ်ခမ်းသားများအာ ပင့်ယက်ပေးရာ ငြီစို့စို့ စောက်ရည်များစီးကျလာသည်။တချို့မှ ပါးစပ်ထဲဝင်ကုန်ကာ ငံကျိကျိ နှင့် မျိုချပစ်လိုက်ရသည်။

သီတာခိုင်မှာ ခါးလေးနှဲ့ကာ စောက်ပတ်လေးအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ တအင်းအင်း ညည်းလာတော့သည်။စောက်ရည်နံ့များ ညည်းသံများကြောင့် မိုးနှောင်းလီးမှာ ပြန်လည်ထောင်လာရာ သီတာခိုင်က သူမဖင်လေးကြွကာ လီးပေါ်သို့ ပြောင်းထိုင် လိုက်သည်။ထို့နောက် စောက်ခေါင်းဝလေးအား လီးထိပ်ဖြင့်တေ့ကာ ဖိချလိုက်ပြန်သည်။

” ဗျစ် … ဗျစ်ဗျစ် ……… ဘွတ် ”

လီးက စောက်ခေါင်းတွင်း တဗျစ်ဗျစ်နှင့် တိုးဝင်နေရာ မိုးနှောင်းဒစ်ဖူးအောက်နားတွင် ပူကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။ထို့နောက် သီတာခိုင်မှာ အပေါ်မှ မနားတမ်းစောင့်ကာ စောက်ရည်များပန်းထွက်လာချိန် လီးအရင်းထိဖိကပ်လိုက်ရင်း မိုးနှောင်းရင်ဘတ်ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်တော့သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မနက်ခင်းအိပ်ရာနိုးရာ ဘေးနားတွင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူဦးသက်ခိုင်အားမတွေ့ရတော့ပေ။ညက ရာဂစိတ်များပြီး သူမကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်ကာ ၂ ချီဆက်တိုက် နွဲလိုက်မိသည်။ခန္ဓာကိုယ်အား တချက်ဆန့်ကာ အိပ်ရာထလိုက်တော့သည်။ပြတင်းတံခါးမှ မှန်ချက်လေးများတွင် ရေစက်လေးများတွဲလောင်းခိုနေသည်ကို မြင်လိုက်မှ ညက မိုးရွာထားသည်ကို တွေးမိလိုက်သည်။

သမီးဖြစ်သူ မင်္ဂလာဆောင်အတွက် သူမအင်္ကျ ီအပ်ထားရာ ရက်ချိန်းဒီနေမို့ သွားယူရန် တွေးရင်း မှန်တင်ခုံရှေ့တွင် ဆံနွယ်များအား ကျောထိ ဘီးအကျဲဖြင့် သပ်ချလိုက်သည်။ထို့နောက် ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ညဝတ် အင်္ကျီနှင့် စကပ်အားချွတ်ချလိုက်သည်။အိမ်အပေါ်ထပ် မိမိတို့ အိပ်ခန်းနှင့်တွဲလျက် လင်မယားနှစ်ယောက်သာ သုံးသောရေချိုးခန်းမို့ လွပ်လွပ်လပ်လပ် တုံးလုံးချိုးနေမိသည်။

ရေပန်းလေးများမှထွက်ကျလာသော ရေစက်လေးများက နဖူးလေးဆီမှ တဆင့် မျက်နှာလှလှလေးအားဖြက်တာ ရင်သားများဆီ စီးဆင်းလာနေသည်။ထိုမှတဆင့် ဗိုက်သားဖြူဖြူလေးပေါ်သို့ရောက်ရှိကာ စောက်ပတ်လေးဆီ ရေစက်လေးများအရောက် ကိုယ်လုံးလေးက တွန့်ကနဲ့ဖြစ်သွားတော့သည်။ဆပ်ပြာဆီဗူးလေးအားဖွင့်ကာ လက်ဖဝါးလေးထဲ ထည့်၍ မျက်နှာပြင်အား ပွတ်တိုက်လိုက်သည်။

ထိုနောက့် သူမနို့အုံနှစ်ဖက်အား ခပ်တင်းတင်းလေးပွတ်တိုက်ရင်း လက်နှက်ဖက်အား ချိုင်းကြားသို့ရွေ့ကာ ထိုမှ တဆင့် ဒန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ပွတ်တိုက်နေလိုက်သည်။စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖဝါးဖြင့် ဖိပွတ်ကာ အက်ကွဲကြောင်းတလျောက် ဆေးကြောပစ်လိုက်ရင်း စိတ်ကျေနပ်စွာ ဆပ်ပြာတိုက်ပြီးမှ ရေဆက်ချိုးတော့သည်။

ရေချိုးပြီးမှ မိတ်ကပ်ပါးပါးလိမ်းကာ အင်္ကျီလက်တကိုင်း ခရမ်းရောင်လေးနှင့် စကပ်ထမိန် လေးဝတ်ကာ အိမ်အောက်သို့ ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။အောင်ထပ် ဧည့်ခန်းတွင် သူမဖို့ပြင်ဆင်ထားသော မနက်စာ ပါမုန့်ကြက်ဥကြော်နှင့် ကော်ဖီတစ်ခွက်သောက် သမီးနှင့် သမက်ဖြစ်သူအားနုတ်ဆက်လိုက်သည်။

” သမီးတို့ ညနေ ဖိတ်စာတွေရမှာ သွားယူလိုက်ကြဦးနော် … မာမီ အင်္ကျ ီလည်းဒီနေ့ ရက်ချိန်းမို့ သွားရွေးရမှာ ”

” ဟုတ် … မာမီ နေ့လည်လောက် သွားယူလိုက်ပါ့မယ် ”

” ဒါနဲ့ … သမီး ဒယ်ဒီရော မတွေ့ပါလား ”

” မနက် အစောကြီး …… ကာစတန်မာတွေ လာမှာမို့ သွားပြီမာမီ ”

” အော် … ကဲ ဒါဆိုလည်း မာမီသွားပြီ လူရင်းတချို့တော့ ဖိတ်စာ မပို့တော့ပါဘူး … ကိုယ်တိုင်ပဲ ဖိတ်လိုက်တော့မယ် ”

” ဟုတ် … တာ့တာ မာမီ ”

နုတ်ဆက်ရင်း သီတာခိုင်မှာ မအေဖြစ်သူပါးလေးအား ပြေးသွားကာ နမ်းလိုက်တော့သည်။ဒေါ်သက်ခိုင်မှာ ကားလေးဆီသို့ လမ်းလျောက်သွားရာ ကော့တက်နေသော ဖင်သားအိအိကြီးက စကပ်ထမိန်အတွင်းမှ တုန်ခါနေလျက်ရှိရာ မိုးနှောင်းတစ်ယောက် ငေးကြည့်နေမိတော့သည်။

” ဟိတ် … ကိုမိုး မာမီဖင်ကို ငမ်းနေတာ မျက်လုံးကြီးကျွတ်ပါသွားဦးမယ် …… ခ်လ်းးး ”

” ဟားးး ပြောတတ်ပ ခိုင်ရယ် … ကိုမိုး ဇနီးလောင်း ဟောဒီက ခိုင်လောက် စိတ်မဝင်စားပါဘူး ”

” သွားပါ အပိုတွေ … ဖိတ်စာဖိတ်ဖို့ လူစာရင်း သွားရေးကြစို့ … လာခဲ့ ”

နှစ်ယောက်သား အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားကြတော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင်မှာ အိမ်မှ မြို့လည်ခေါင်ရှိ သူမကြိုက်သော ဒဇိုင်နာ၏ ဆိုင်သို့ မောင်းလာခဲ့တော့သည်။ဆိုင်သို့အရောက် အင်္ကျ ီအားဝတ်ဆင်ကြည့်ရာ ခါးအနည်းငယ်ပွနေသဖြင့် နောက်ရက်ပြန်ချိန်းလိုက်ပြန်သည်။

အင်္ကျီဆိုင်မှ ထွက်လာကာ သူမ အပေါင်းသင်းများရှိရာ ကွန်ဒို တိုက်ခန်းများဆီသို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။ နေ့လည်ပိုင်းမို့ မီးပွိုင့်များတွင် လူရှုပ်ကားရှုပ်ကာ စိတ်အတော်ရှည်နေရသည်။မိန်းလမ်းမှ မမောင်းတော့ပဲ ဒူးကြားလမ်းများမှ ပတ်မောင်းကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာ ၏ တိုက်ခန်းဆီသို့ ရောက်ရှိလာတော့သည်။အသားညိုညိုကိုယ်လုံးလှလှ … ကုလားဆင်လေးဖြစ်သည်။

ဇင်မာက သင်္ဘောသားမိန်းမဖြစ်ပြီး ၃လွှာတွင်နေထိုင်သူဖြစ်သည်။ကလေးမရသဖြင့် သူမယောင်္ကျား သင်္ဘောသားပြန်တက်လျင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား ၃ ရက်တခါလောက် အိမ်ခေါ်ကာ ချက်ပြုပ်စားသောက်ရင်း စကားစမြည် ပြောရင်း အချိန်ဖြုံးတတ်သူဖြစ်သည်။

လှေကား ၂ ဆင့် တက်ရမှာမို့ လူရှိမရှိ သေချာစေရန် ဖုန်းဆက်မေးလိုက်ရသည်။လူရှိကြောင်း သေချာမှ ကားလေးအား အပင်ရိပ်အောက်တွင် ထိုးကား ကားတံခါးများ သေချာပိတ်ပြီး ကားပေါ်မှ ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။ကားပေါ်မှဆင်းဆင်းချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ လူငယ်လေးတစ်ယောက် လျောက်လာနေ၍ စိတ်ရှုတ်သွားတော့သည်။ တိုက်ခန်းတခန်းကျော်မှ ဖြစ်ပုံရသည်။သမီးဖြစ်သူ သီတာခိုင်ထက်ပင် ငယ်ပုံရကာ သူမအား လွန်ခဲ့သော ၄ လ ခန့်လောက်မှ တွေ့ပြီး လိုက်ကပ်နေသူဖြစ်သည်။

” မ ”

” ဟာကွာ … မင်း လာရှုတ်ပြန်ပြီလား ”

” ကျနော် ဘာရှုတ်လို့လဲ … မ … ရယ် ”

” ငါက … အိမ်ထောင်သည်ကွ … မင်းက ငါမွေးရင် ငါ့သားလောက်ပဲ … ဇယားလာမကပ်ပါနဲ့ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မျက်နှာခပ်တင်းတင်းဖြင့် ခပ်ပြက်ပြက်လေး ပြောပစ်လိုက်တော့သည်။ကောင်လေးမှာ မျက်နှာလေးပျက်ကာ စိတ်ပျက်သွားသလို သူမအား ကြည့်နေရာမှ အကြည့်လွဲလိုက်သည်။ထို့နောက် သူမ နားလေးလျှောက်လာကာ

” မ … ရက်စက်တယ် ဗျာ … အိမ်ထောင်သည်မှန်းသိပါတယ် … ကျနော်လည်း မကြာခင် ပြည်ပကို အလုပ်သွားလုပ်ရတော့မှာပါ … ကျနော့်ဘဝမှာ ဘယ်မိန်းမ ကိုမှ မချစ်ခဲ့ဖူးပါဘူး … ခုမှ အချစ်ဆိုတာ သိလာခဲ့ရတာပါ ”

” ဟူးးး းးးး မင်းက ဘယ်လိုပြောပြော … နားမလည်ပါလားကွာ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ လေပူတချက်ထုတ်ရင်း ကောင်လေးမျက်နာလေးအားကြည့်မိရာ သနားစိတ်လေးများဝင်လာနေမိသည်။လက်ကလေးနှစ်ဖက်ပွတ်နေကာ ဆံပင်ခလယ်ကွဲ ဂုတ်ထောက်လေးနှင့် အသားဖြူဖြူ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း ခပ်သွယ်သွယ်မျက်နှာလေးက ပြုံးလိုက်တိုင်း သွားထပ်များနှင့် ချစ်စရာလူချောလေးက မိမိလို အဒေါ်အရွယ်ကြီးကိုမှ ချစ်မိနေသတဲ့။

လမ်းသွားလမ်းလာသူများက သူမတို့နှစ်ဦးအား ကြည့်နေသည်ကို သတိထားမိရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အနည်းငယ်ရှက်လာပြီး ကောင်လေးအား ကွေ့ပတ်ကာ တိုက်ခန်းအောက်ထပ် လှေကားဆီသို့ လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။သူမနောက်ကျောဘက်မှ… မ … မ ဟုခေါ်ရင်း ကပ်လိုက်လာသောခြေသံအား ကြားလိုက်မိပြန်သည်။တိုက်ခန်းဝ ဘေးနား ကွမ်းရာဆိုင်မှ လူငယ်တချို့ကဆီမှ ညစ်ညမ်းစကားသံ တချို့လည်း ကြားလိုက်မိပြန်သည်။

” ဝိုးးး ဆော်ကြီးက အလန်းကွာ … ကာတင်ကြီးက ဖုထစ်ချိတ်နာ … ဟိုကောင်ကလည်း မဖြိုနိုင်ဘူးနေမှာ … နေရာချင်းလှဲလိုက်ချင်တာ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မျက်နှာမှာ ကြားလိုက်ရသော စကားများကြောင့် ရဲကနဲ့ ဖြစ်ကာ ဒေါသထွက်သွားရသည်။ပြန်ရန်တွေ့ဖို့ကလည်း မိမိ သိက္ခာနှင့်မာန အရ စိတ်လျော့ပစ်လိုက်မိသည်။လှေကားဆီသို့ ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာလိုက်တော့သည်။ပထမ လှေကားအကွေ့တွင် နောက်သို့ကြည့်လိုက်ရာ မိမိဖင်သားကြီးများ ကြည့်ရင်း လိုက်လာသော ကောင်လေးအားတွေ့လိုက်ရ၏။

” ကဲ … ကောင်လေး ခုန ကွမ်းယာဆိုင်က လူတွေပြောတာ မင်းကြားတယ်မလား … မင်းကြောင့် ငါ့သိက္ခာတွေ မြှောင်းထဲရောက်ကုန်ပြီ ”

” ဟာ … မ ရယ် … ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ … ခု ကျနော် အဲကောင်တွေ သွားပြောပေးရမလား ”

” အိုးးးး မလုပ်နဲ့မလုပ်နဲ့ … ငါ့အတွက်နဲ့ ရန်ဖြစ်တာမျိုးလည်း မမြင်ချင်ဘူး ”

အင်္ကျီလေးလက်ခေါက်ကာ ပြောနေရင်း တကယ်ရန်ဖြစ်တော့မည့်ပုံစံမို့ မြန်မြန်တားလိုက်ရသေးသည်။

” ကဲပါဗျာ … ကျနော် ဆက်မလိုက်တော့ပါဘူး … သူငယ်ချင်းဆီလာတာ သိပါတယ် … လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားပါ … မ ရယ် ”

ကောင်လေးမှာ ပြောရင်း လှေကားထစ်တခုပေါ်တွင် ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်လည်း တချက်ကြည့်ကာ လှေကားအတိုင်းတက်ရင်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ အခန်းသို့ ရောက်ရှိလာတော့သည်။တံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်း

” အမလေး … သူဇာရယ် ဖုန်းခေါ်ပြီး တက်မလာလို့ ငါခုပဲ ဆင်းမလို့လုပ်နေတာ ”

” ဟုတ်တယ်ဟာ … နင့်ဆီ ဖုန်းခေါ်ပြီးမှ … အောက်မှာ … … … … အဲလိုဟေ့ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အကြောင်းစုံပြောပြလိုက်ရာ

” မယ့်လေး … မိန်းမရယ် … ရှင်ဝတ်ထားတာလဲ့ကြည့်ဦး … ဘယ်ယောင်္ကျားမဆို ငမ်းမိမှာပဲ … ရှင်ပြောတဲ့ကောင်လေးက ကျမသိပါတယ် … အောက်ထပ်ကပဲ … ကျောင်းပြီးပြီးသား ဗိုလ်မှူးအငြိမ်းစားရီးရဲ့ တစ်ဦးထဲသောသားလေး … မကြာခင် နိုင်ငံခြားကို အလုပ်သွားလုပ်တော့မှာ ”

” အော် … သူပြောတာ အမှန်တွေပေါ့ ”

” အံမယ် … ရှင်က စိတ်ပါနေရင် ဒီမှာ ဒိတ်လို့ရတယ်နော် … ပြီးရင်တော့ ကျမလည်း စားမာ … ခ်ခ် ”

” ဟာ … ယွမနေနဲ့ … သမီးမင်္ဂလာဆောင် လာဖိတ်တာ ဖိတ်စာမပေးတော့ဘူး အိမ်မှာပဲ အကျဉ်းရုံးမှာမို့ ဆက်ဆက်လာခဲ့နော် ”

” အေးပါဟယ် … ခု ထမင်းစားသွား ၁နာရီထိုးတော့မယ် ”

ထို့နောက် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စားသောက်ရင်း ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်လေးများ ပြောကာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆူညံ့လာတော့သည်။ထမင်းစားပြီး ခဏနားကာ

” ကဲ … ဇင်မာ ငါပြန်တော့မယ် ”

” ဟယ် အစောကြီးရှိသေး ”

” အေးဟာ ဖိတ်စာက ဒီနေ့ရမှာ သမီးတို့ မှာထားပေမယ့် ငါပဲ သွားယူပေးလိုက်တော့မယ် ”

” အာ့ဆိုလည်း ကြွကြွ … မိန်းမရေ တကယ်ပဲ … သူထပ်ဆောင်မှာ ကျနေတာပဲ ”

အမှန်တော့ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တစုံတခုအား တွေးမိရင်း အိမ်ပြန်ဖို့အကြောင်းပြလိုက်ရသည်။အောက်သိုဆင်းလာရာ သူမထင်သည့်အတိုင်းပင် ကောင်လေးမှာ ငုတ်တုတ်လေးထိုင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။၂နာရီကျော်နေပြီ ခုထိထမင်းမစားပဲ သူမအားစောင့်နေပုံရသည်။သို့သော် မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဆက်၍ ဆင်းချလာခဲ့သည်။

” မ … ပြန်တော့မှာလားဟင် ”

နောက်ကျောဘက်ဆီမှခပ်တိုးတိုးလေးကြားလိုက်ရသဖြင့် လှည့်မကြည့်ပဲ ထမင်းစားချိန်နောက်ကျနေကြောင်းပြောလိုက်တော့သည်။ အောက်ထပ်သို့ ခပ်သွက်သွက်လေးဆင်းရာ ခါးအောက်မှ ရမ်းခါသွားသော ဖင်သားကြီးများက ကောင်လေးအား ဆွဲဆောင်မိသလိုဖြစ်သွားမလားတွေးမိနေသည်။

ကားပေါ်တက်ကာ မိမိအိမ်ဘက်သို့ ဦးတည်မောင်းလိုက်ရာ လမ်းချိုးတခုတွင် နောက်မှ စကိုဖီး ဖြူနီလေးဖြင့် ကားနောက်မှ ကပ်လိုက်လာသော ကောင်လေးအား တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ပုံမှန်လေးမောင်းနေရင်း ကားလေးမှာ ထိုးရပ်သွားတော့သည်။ကားသော့ပိတ်ကာ ထပ်မန်နိုးကြည့်သည်။ မနိုးတော့ပေ ထပ်ကာထပ်ကာ နိုးရင်း စိတ်လျော့လိုက်မိသည်။နေကလည်း ပူပြင်းလာရာ ကားအပြင်ထွက်ပြီး တက္ကစီ စောင့်နေလိုက်သည်။၁၅ မိနစ်လောက်ထိ တက္ကစီ အရိပ်အရောင်ပင် မမြင်ရသေး။

ရာသီဥတုက ရုတ်တရက် အုံ့ဆိုင်းလာကာ မိုးက ရွာချလိုက်တော့သည်။ကောင်လေးမှ ကားနာလေးသို့လာပြီး သူ့ဆိုင်ကယ်ဖြင့် လိုက်ပို့မည်ပြောရာ ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ခန္ဓာကိုယ်မှာ မိုးရေရွှဲနေသဖြင့် လက်တကိုင်းအင်္ကျ ီလေးနှင့် စကပ်ထမိန်လေးမှာ အသားတွင်ကပ်ကာ ကောက်ကြောင်းများက ထင်းနေတော့သည်။ထို့နောက့် ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ ကားမှတ်တိုင်သို့ သွားကာ လိုင်းကားတိုးစီးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်မိသည်။

မိုးရွာထဲ လိုင်းကားစီးရန်စောင့်နေကြသော လူအုပ်ကြီးက အနားသို့ရောက်လာသော သူမအား မျက်စိအစာကြွေးကာ ဝိုင်းကြည့်နေကြသည်။သူမှနောက်မှ ကောင်လေးမှာ ခပ်ခွာခွာလေး ကပ်ပါလာပြန်သည်။ခဏအကြာတွင် လိုင်းကားတစ်စီး ရောက်ရှိလာ၍ လူအုပ်ကြီးမှ သူမခန္ဓာကိုယ်အားကြည့်နေရာမှ အလုအယက် တိုးဝှေ့တက်နေကြတော့သည်။

လိုင်းကားစီးရသောဒုက္ခ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ထိုစဉ် လက်တဖက်ကလသူမအား ဆွဲခေါ်နေရာ အလိုက်သင့်တိုးရင်း ကားပေါ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ရသည်။လူတွေကကြပ် ချွေးနံ့တစီစီနှင့် ခြေထောက်များလည်းနင်းခံရသေးသည်။ နို့အုံနှင့် ဖင်သားအိအိကြီးကာအချိန်ရသလောက်လေး တိုးရင်းပြုရင်းအရသာခံဖျစ်ညှစ်သွားသူများလည်း ရှိသေးသည်။

တော်တန်ရုံစိတ်မျိုးနဲ့ လိုင်းကားတိုးစီးရန် မလွယ်လှကြောင်း သိလိုက်ရတော့သည်။ကားစပယ်ယာမှာ ပိုက်ဆံကောက်ခံပြီးမှ ကားကြီးမှ တဖြည်းဖြည်းထွက်ခွာတော့သည်။မှတ်တိုင်တခုသို့ရပ်ရာ သူမဖင်ကြားသို့ ခပ်မာမာအရာတခုက ထိမိလာသဖြင့် အသာလေးလှည့်ကြည့်မိရာ ကောင်လေးဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ပုဆိုးကြားမှာ သူ့ဟာနှင့် မိမိဖင်သားကြီးများ ကားအလှုပ်တွင် ပွတ်သပ်မိသလိုဖြစ်ကာ မာလာပုံရသည်။

သူမကိုယ်တိုင်လည်းတိမ်းရှောင်ရန် နေရာက မရှိပေ။ ပြည့်ကျပ်နေလျက်ရှိရာ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ရသည်။တဖြည်းဖြည်း မိမိဖင်အား သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်လီးဖြင့် ပွတ်သပ်ခံရကြောင်းတွေးမိကာ ခန္ဓာကိုယ်က တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာရသည်။ဖင်အား မသိမသာနောက်သို့ ပစ်ပေးရာ ပြန်လည်ကော့ထိုးပေးသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်သည်။သူမက ငြိမ်နေလျင် ပြန်ငြိမ်နေကာ သူမလှုပ်ရှားပေးမှ တုံ့ပြန်ပေးတတ်လေသည်။မှတ်တိုင် ၃ ခုအရောက်တွင် ပိုဆိုးတော့သည်။

လူများတိုးခွေ့ဆင်းရာ သူမရှေ့မှာ ရွယ်တူလောက် လူကြီးမှာ သူမနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ရပ်လိုက်တော့သည်။လိုင်းကားကြီးဆက်လက်ထွက်ခွာရာ လမ်းတလျောက်တွင် ထိုလူ့ဆီမှ အရက်နံ့များကြောင့်မျက်နာလေးလွဲကာ အသက်အား ခပ်မျှင်းမျှင်း ရှုနေရသည်။ပုဆိုးကြားမှ လီးက ထောင်ထွက်နေကာ သူမ၏ ဆီးခုံးလေးအား ထောက်မိနေသည်။

နောက်က ဖင်ကြားထဲမှ လီးက အမြှောင်းလိုက်ပွတ်နေရင်း ရှေ့က လီးက ဆီးခုံးထောက်လိုက် ကားအစောင့်တွင့် စောက်စိလေးအား မထိတထိ ပွတ်ဆွဲနေရာ ကာမစိတ်ကလေး ကြွလာရသည်။မထူးတော့ပီမို့ အလိုက်သင့်နေပေးရင်း သူစိမ်းယောင်္ကျား ၂ ယောက်၏ အထိအတွေ့အားခံယူနေတော့သည်။ရှေ့မှ လူကြီးက အခြေနေကြည့်ပြီးနောက်တဆင့်တက်ဟန်တူသည်။သူလီးအား ပုဆိုးပေါ်မှအုပ်ကိုင်ပြီး အောင်သို့နိမ့်ကာ သူမ၏ ပေါင်ကြားလေးတဲ့ တေ့ကာ ကော့ထိုးနေတောသည်။

ရေစို၍ ကပ်နေသော စကပ်ထမိန်လေးမှာ ပုဆိုးအောက်ကလီးထိပ်ကြီးတိုးလာတိုင်း အတွင်းသို့ ပိုပိုကပ်သွားနေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ပေါင်လေးအား မသိမသာဟပေးလိုက်ရာ ထိုလူကြီးက ဆီးခုံးချင်းကပ်သည်အထိ ဖိကပ်ထားတော့သည်။စောက်ရည်များလည်း တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကျလာရသည်။ ဆင်းရမည့်မှတ်တိုင်သို့ရောက်ရှိလာမှ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ခွာလိုက်ကြတော့သည်။

မှတ်တိုင်မှ အိမ်သို့လမ်းလျှောက်လာရာ ကောင်လေးက ကပ်ပါနေတော့သည်။မိုးကလည်းကောင်းနေသဖြင့် နှစ်ယောက်သား ရွှဲနှစ်နေတော့သည်။အိမ်ရှေ့ရောက်မှ နောက်သို့လှည့်ကြည့်ရာ မိမိနောက်တွင် ရပ်နေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် အိမ်ထဲ ခဏနားရန်ခေါ်ခဲ့တော့သည်။ အိမ်တံခါးပိတ်ထားသည်ကို တွေ့တော့မှ သမီးနှင့် သမက် အိမ်တွင်မရှိမှန်းသိလိုက်ရသည်။သောအပိုဖြင့် ဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာရင်း ဧည်ခန်းရှေ့သို့အရောက်

” မင်း … ဒီမှာ ခဏစောင့်နော် … အဝတ်စားလဲဖို့ ငါယူလာပေးမယ် ”

ပြောပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်သို့မြန်မြန်တက်ကာ သူမတကိုယ်လုံး တဘက်ဖြင့်သုတ်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီနှင့် ဘောလီအားချွတ်ကာ အိမ်တွင်ဝတ်သော အင်္ကျီနှင့်စကပ် အရှည်တွဲလျက်လေးအား ခေါင်းမှစွပ်ချပစ်လိုက်သည်။ထိုနောက် တဘက်အသစ်တထည်အားယူကာ အောက်ထပ်သို ခပ်မြန်မြန်ပြန်ဆင်းခဲ့သည်။ဧည့်ခန်းဝတွင် မတ်တပ်လေးရပ်နေသော ကောင်လေးအား တဘက်ပေးလိုက်ရင်း ပုဆိုးကြားကြည့်မိရာ အတွင်းမှ အမြှောင်းလိုက်ထနေသော လီးမှာ အထင်းသားမြင်နေရသည်။…(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း မျှော်)

Zawgyi

ရမက္ကြန္ခ်ာ

အင္းစက္စာေပ ျဖစ္ပါသည္

အပိုင္း (၁)

” ေကာင္းၾကေသးရဲ့လား ဟမ္ ကိုသက္ခိုင္ ခု ရွင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ”

” ဟူးးး ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ သူဇာရယ္ ငါ့ အျပစ္ေတြပါ ”

ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ အား ႏွစ့္သိမ့္ဝန္ခံေပးလိုက္သည္။ျပႆနာ အစက ဦးသက္ခိုင္ ျဖစ္သည္။ကုမၸဏီမွ ယဥ္ေမာင္း မိုးေႏွာင္းအား မိမိအိမ္တြင္ ေခၚထားရာမွ သမီးျဖစ္သူ သီတာခိုင္ အားခိုးေျပးသြားေလသည္။

” အီးးး အဟင့္ ဟင့္ သမီးကို ရွင္ ျပန္ရွာလာခဲ့ အျမန္ဆုံးရွာ အီးးဟီးးး ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ အသားလတ္လတ္ မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း မ်က္လုံးလွလွ ႏွင့္ ခုလို အသက္ ၅၀ထိ ေခ်ာေမာ ခန႔္ညားေနဆဲ။ အထူးသျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္က ေတာင့္တင္းေျပျပစ္လွၿပီး ရင္သားခပ္ျပည့္ျပည့္ ဖင္သားႀကီးမ်ား အိစက္ဝိုင္းစက္ေနေသာ အလွပိုင္ရွင္ႀကီး။ဖိုသတၱဝါ တို႔အႀကိဳက္ ျမင္လိုက္႐ုံျဖင့္ ရမၼက္စိတ္ကို ထႂကြေစေသာ အလွတရားမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားသူ။တစ္ဦးထဲေသာ သမီးေလးမွာ ဒါရိုက္ဘာႏွင့္ ခိုးရာလိုက္ေျပးသျဖင့္ လင္ျဖစ္သူအား မခ်ိတင္ကဲ အျပစ္တင္ရင္း ဝမ္းနည္းေနရသည္။

ဦးသက္ခိုင္ ဇနီးျဖစ္သူ အလိုက်ေနလာရင္း ခုဆို အသက္ ၅၅ ထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။က်မ္းမာေရး ေကာင္းမြန္ၿပီး အလုပ္ကို ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနသူ။႐ုပ္ရည္မွာ သာမာန္ရွိၿပီး ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ကာမစိတ္ျပင္းထန္တတ္သည္။သမီးျဖစ္သူ သီတာခိုင္မွာ မ်က္ႏွာေပါက္က မေအတူသလို ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ဖင္သားလုံးလုံးေလးက သူ႔အခ်ိဳးစားႏွင့္သူ ၾကည့္ေကာင္းေနသူပါ။

အခ်ိန္မ်ား တေရြ႕ေရြ႕ ကုန္ဆုံးလာကာ ညအေမွာင္ထုက ႀကီးစိုးလာေနသည္။ အိမ္၏ ေအာက္ထပ္ ကၽြန္းကုလားထိုင္အား လက္ကေလးတင္ရင္း ငိုရွိုက္ေနေသာ ဇနီးျဖစ္သူအား ၾကည့္ေနမိသည္။အနက္ေရာင္ ကိုယ္ၾကပ္ စကပ္ထမိန္ ဝတ္ထားရင္း ေကာ့တက္ေနေသာ ဖင္သားအိအိႀကီးက ေနာက္မွၾကည့္ရင္း အသဲယားကာ ေပါင္ၾကားမွ တင္းကနဲ႔ျဖစ္ေနရသည္။

စကပ္ထမိန္ေအာက္က အတြင္းခံေဘာင္းဘီရာေလးက ေရးေရးေလး ေပၚေနေတာ့သည္။ ေအာက္ေၿခ အကြဲေၾကာင္းမွ ေျခသလုံး တုတ္တုတ္ျဖဴျဖဴေလးက တဖက္ႏွင့္တဖက္ ပြတ္သပ္ေနရင္း စဥ္းစားေနပုံက တမ်ိဳးေလးဆြဲေစာင္ေနျပန္သည္။မနက္ထဲက ခုထိ ဘာမွ စားပုံမရေသာ ဇနီးျဖစ္သူအား

” သူဇာ တခုခု စားပါ့လား ကိုယ္ အျမန္လိုက္ရွာမွာပါ စိတ္ေလ်ာ့ေနာ္ ”

” အိုရ္ မသိဘူး မသိဘူး ဘာမွ မစားခ်င္ဘူး သမီးေလးကို ျပန္ေခၚလာခဲ့ ”

” ေအးဘာကြာ ေအးဘာ ”

ဇနီးျဖစ္သူနား ေလ်ာက္လာလိုက္ရင္း ဖင္သားႀကီးမ်ားအား ပြတ္သပ္ေခ်မြလိုက္သည္။လုပ္ငန္းရွင္ အေပါင္းသင္းေတြၾကား ဇနီးျဖစ္သူအိုးႀကီးကို တည ဘယ္ႏွခ်ီလိုးေပးေၾကာင္း မိမိစိတ္ႀကိဳက္ တည္တည္လိုးတတ္ေၾကာင္း အေပးေကာင္းသျဖင့္ ဆႏၵေတြအျမဲျပည့္ခဲ့ေၾကာင္း ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာေလ့ရွိသည္။ဖင္ၾကားထဲ လီးအား အေျမႇာင္းလိုက္ကပ္ထားရင္း စကပ္ေအာက္နားစအားဆြဲကာ အတြင္းခံေဘာင္ဘီေပၚမွ ေစာက္ပတ္အား လက္ျဖင့္ ပြတ္ေပးလိုက္ေလသည္။

ဖင္သားႀကီးမ်ား ေနာက္သို႔ေကာ့လာကာ အင့္ ကနဲ႔ ရွိုက္သံေလး ၾကားလိုက္ရသည္။ေစာက္ပတ္ေလးအားမနိုက္ပဲ ေဘာင္းဘီေပၚမွ အစိေနရာေလးအား ဖိဖိေခ်ရင္း ပုခုံးသားေလးမ်ားအား ဖြဖြကိုက္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ မွာ ကိုယ္လုံးေလးတုန္လာကာ ခပ္တိုးတိုး ညည္းသံမ်ား မဆက္မျပတ္ထြက္လာရသည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ ေဒၚသူဇာ၏ ပုခုံးမွ ဝိုက္ဖက္ကာ နို႔အုံ႔ေလးအား ညႇစ္ရင္း ေအာက္က ေစာက္စိေလးအား ဖိဖိေခ်ကာ နားရြတ္ဖ်ားေလးအား ဆြဲဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ တအားအားညည္းရင္ ဦးသက္ခိုင္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာခ်င္ဆိုင္လွည့္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း အငမ္းမရ စုပ္ေနရသည္။ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ရည္မ်ား စီးက်လာလ်က္ ဦးသက္ခိုင္အား ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားလိုက္သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ အလိုက္သင့္ျပန္နမ္းရင္း ဇနီးျဖစ္သူ အကၤ်ီေနာက္ေက်ာမွ ဇစ္အားအေပၚသို႔မွတင္ကာ ဆြဲခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။

ဇာေဘာ္လီအစိမ္းေလးေအာက္ အနည္းငယ္တြဲေနေသာ ျဖဴျဖဴခဲခဲ နို႔အုံႀကီးမွာ အေၾကာစိမ္းေလးေတြယွက္သမ္းေနၿပီး နို႔သီးေခါင္း ညိဳညိဳေလးက မာခဲေနလ်က္။နို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ခုအား တလွည့္စီ ငုံစုပ္ေပးရာ ေဒၚသူဇာမွာ ရင္ဘတ္ေလးေကာ့ေပးရင္း

” အို႔ အာကြာ ကိုသက္ခိုင္ရယ္ အင့္ ဟူးးး ”

ခပ္တိုးတိုးညည္းရင္း ေက်ာျပင္အားဖက္ထားေသာ လက္တဖက္အားဦးသာက္ခိုင္ေပါင္ၾကားသို႔ေရြ႕ကာ မေပ်ာ့မမာျဖစ္ေနေသာ လီးအား ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ေဒၚသူဇာမွာ လီးအားစြေပးရင္း နို႔စို႔ေနေသာ ဦးသက္ခိုင္ေခါင္းအား က်န္လက္တဖက္ျဖင့္ ေထြးေပြ႕ထားလိုက္ျပန္သည္။နို႔သီးေခါင္းေလးအား ပါးစပ္ထဲထည့္ကာလၽွာထိပ္ေလးျဖင့္ဝိုက္ၿပီး ခပ္ဖြဖြ ကိုက္ခံရတိုင္း လီးႀကီးအား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္မိေနသည္။

ထို႔ေနာက္ ဦးသက္ခိုင္ ပုခုံးအားကိုင္၍ ေအာက္သို႔ဖိေပးလိုက္ရာ ဦးသက္ခိုင္က အလိုက္သင့္ေလး ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။စကပ္ထမိန္ေလးအား ေအာက္သို႔ခၽြတ္ခ်ပစ္ရာ ဗိုက္သားျဖဴျဖဴေလးေအာက္မွ ေစာက္ပတ္ေလးအား ဖုံးကြယ္ထားေသာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးသာ က်န္ေတာ့သည္။

ေနာက္ဆုံးအတြင္းခံေဘာင္ဘီေလးအား ခၽြတ္ရာ ဆီးခုံးေပၚ၌ ေစာက္ေမႊးေကာက္ေကာက္ေလးမ်ား ေနရာယူလ်က္ ေအာက္ဖက္မွ ေစာက္ပတ္ႏူတ္ခမ္းသားမ်ားေဖါင္းကားေနသည္ကို ေတြ႕ရျပန္သည္။ ေစာက္ေခါင္းဝ နီနီေလးထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္က်ေနရာ ေဘာင္းဘီေလးတြင္ ကပ္ပါလာေတာ့သည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူမ၏ ေပါင္တံျဖဴျဖဴတုတ္တုတ္ေလးအား မသိမသာ ကားလိုက္ၿပီး လင္ျဖစ္သူမ်က္နာေရွ႕ ေစာက္ပတ္အား ေတ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ မိမိေရွ႕မွ အရည္မ်ားရႊဲႏွစ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္အား ထိုးယက္ပစ္လိုက္သည္။ယက္ေနရင္း စီးက်ေနေသာ ေစာက္ရည္မ်ားအား ေပါင္အတြင္းဘက္တေလ်ာက္ လိုက္လံစုပ္ယူေနျပန္သည္။

တဖန္ အေပၚျပန္တက္ကာ ေစာက္ေခါင္းဝေလးအား လၽွာထိပ္ျဖင့္ထိုးကလိေပးရာ ႏွာေခါင္းထိပ္ေလးက ေစာက္စိေလးအား ေထာက္မိေနသည္။အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ အထက္ေအာက္ လၽွာျဖင့္ ထိုးခြဲေပးရင္း ေစာက္စိေလးအား ကိုက္ကိုက္ ထားခဲ့ရာ ခဏအၾကာတြင္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ တစ္ေယာက္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။

“အားးး အေမ့ ရွီးးး ကိုသက္ခိုင္ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ အင့္ အားးးရွီးးး းးး ”

လင္ျဖစ္သူ၏မ်က္နာအား ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ပန္းရင္း ဦးေခါင္းအားဖမ္းထိန္းကာ မ်က္နာအႏွံ့ေစာက္ပတ္ျဖင့္ ပြတ္ေနေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္ မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ေစာက္ေခါင္းမွထြက္ေသာ အက်ိအခၽြဲမ်ား ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား ျပည့္ေနေတာ့သည္။ေစာက္ရည္မ်ား ရပ္သြားခ်ိန္မွ ဦးသက္ခိုင္အား ဆြဲထေစၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ့မွ သူမ ေစာက္ရည္မ်ားအား ေျပာင္စင္ေနေအာင္ ယက္ရင္း စုပ္ယူပစ္သည္။

ထို႔ေနာက္ ဦးသက္ခိုင္မွာ ပုဆိုးခၽြတ္ပစ္ကာ ထိုင္ခုန္ေပၚသို႔ ထိုင္ရင္း ေပါင္ၾကားမွ မဲေျပာင္ေနေသာလီးႀကီးအား လက္တဖက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ဒစ္ဖူးအား ျဖဲရင္း ေဒၚသူဇာအား စုပ္ေပးရန္ေျပာလိုက္သည္။စကားပင္မဆုံးလိုက္ ေပါင္ၾကားတြင္း ဒူးေထာင္ေနရာယူကာ လင္ျဖစ္သူလီးႀကီးအား တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေနလိုက္သည္။

ဒစ္ဖူးအား ဆြဲစုပ္ေနရင္း လင္ျဖစ္သူအား မ်က္လုံးေလးလွန္ၾကည့္ရာ ဦးသက္ခိုင္တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးစင္းကာ ခပ္တိုးတိုး ညည္းေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။မိမိေစာက္ပတ္ေလးအား လက္ျဖင့္ပြတ္ရင္း လီးအဖ်ားမွ ဝင္နိုင္သေလာက္ ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ လၽွာျဖင့္ ဝိုက္ဝိုက္ေပးလိုက္ျပန္သည္။လီးႀကီးမွာ တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ တင္းကနဲ႔တင္းကနဲ႔ျဖစ္ကာ ပါးစပ္ထဲ မာထင္လာသည္။

” သူဇာ ခုံေပၚလက္ေထာက္ၿပီးကုန္းေပးေနာ္ ”

” အြန္းပါ ကိုသက္ခိုင္ သေဘာ ”

စကားေျပာရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ကၽြန္ခုံေပၚလက္ေထာက္ၿပီး အိစက္စြင့္ကားေနေသာ ဖင္ႀကီးအား ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ဦးသက္ခိုင္တစ္ေယာက္ မတ္တပ္ရပ္ကာ ေနာက္မွ ေနရာယူရင္း ဇနီးျဖစ္သူဖင္ႀကီးအား ေဖ်ာင္းကနဲ႔ တခ်က္ရိုက္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက့္ ဖင္ဝေလးေအာက္မွ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဒစ္ဖူးျမဳပ္ကာ ဖိလိုးလိုက္သည္။

” ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဖလြတ္ ဘြတ္ ”

” အ အားးး ျဖည္းျဖည္းလိုးေနာ္ ကိုသက္ခိုင္ ”

” အင္းပါ သူဇာရယ္ သူဇာေစာက္ပတ္ေလးက ဘယ္ခ်ိန္လိုးလိုး လိုးေကာင္းတုန္းကြ ”

” ေျပာတတ္ပ က်မဟာက ရွင့္လီးတစ္ေခ်ာင္းပဲ ဝင္ဖူးတာ ရွင္သာ ဟြန႔္ ”

တခါတခါ ေဖါက္ျပန္တတ္ေသာ လင္ျဖစ္သူအား ေငါ့လိုက္ေလသည္။

” ဟာ မဟုတ္ရပါဘူး မိန္းမရယ္ ဒီေလာက္လွ ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့မိန္းမ ရထားမွေတာ့ အျပင္မွာ မရွုပ္ပါဘူးကြ ”

စကားေျပာရင္း ၁၀ခ်က္ခန႔္ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ လီးအရင္းကပ္မိတိုင္း ဒစ္ဖူးမွာ သားအိမ္ေထာက္မိသျဖင့္ ေဒၚသူဇာမွာ ေစာက္ပတ္ထဲက က်င္တက္လာၿပီး နာလဲနာ ေကာင္းလဲေကာင္းေနေတာ့သည္။ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား တေလ်ာက္ ဒစ္ဖူးႀကီးက ပြတ္စြဲေနသျဖင့္ အရည္ၾကည္မ်ားစို႔လာကာ မနာေတာ့ပဲ လီးအရသာ ေတြ႕လာေတာ့သည္။ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ လိုးေပးတဲ့ လီးႀကီးအား ညႇစ္ညႇစ္ေပးရင္း ဖင္ႀကီးအား ေနာက္သို႔ ေကာ့ကာ ျပန္ျပန္ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။

ဦးသက္ခိုင္လည္း ခါးေလးအား လက္ျဖင့္စုံကိုင္ကာ မနားတမ္းလိုးရင္း လီးထိပ္မွ က်င္တက္လာရသည္။ထိုစဥ္ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ေႏြးကနဲ႔ျဖစ္ကာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ တအင္းအင္းညည္းရင္း ေစာက္ရည္မ်ားပန္းေနသည္ကို ခံစားသိရွိလိုက္ရသည္။ေနာက္ဆုံး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေစာင့္လိုးအပီးတြင္ လရည္ပူပူေႏြးေႏြးမ်ားကို ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဗ်စ္ကနဲ႔ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ခဏနား၍ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ သန႔္စင္ၿပီး အိမ္အေပၚထပ္သို႔ တက္ကာ အိပ္ခန္းတြင္ ဝင္လာၾကသည္။ကုတင္ေပၚသို႔ေရာက္လ်င္

” ကိုသက္ခိုင္ မနက္က် ခ်က္ခ်င္း လိုက္ရွာေနာ္ သမီးကို ”

” ေအးပါ သူဇာရယ္ ခု အိပ္ေရးဝဝအိပ္လိုက္ ေနာ္ ”

ဦးသက္ခိုင္၏ ရင္ခြင္ထဲတိုးကာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ေရးေဆးၿပီးကာစ လီးအား ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။မိမိလီးအား ကိုင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ မိန္းမျဖစ္သူ နဖူးအားနမ္းလိုက္ၿပီး မနက္သမီးျဖစ္သူအား ရွာရန္ေတြးေနရင္း ႀကိဳးစားအိပ္လိုက္ေတာ့သည္။

မနက္လင္းလင္းခ်င္း ဦးသက္ခိုင္မွာ ဇနီျဖစ္သူျပင္ထားေပးေသာ မနက္စာ စားၿပီး ေရခ်ိဳးကာ အဝတ္စားမ်ားလဲေနသည္။႐ုံးသို႔ အရင္သြားရမည္ ေနာက္ၿပီးမွ သမီးျဖစ္သူအား ကိုယ္တိုင္လိုက္ရွာရမည္။အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ ေလွကားထစ္ေတြအတိုင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆင္းလာခဲ့သည္။ဧည့္ခန္းေရွ႕မွာ မိမိ႐ုံးသုံးလက္ဆြဲအိတ္ေလးကိုင္ကာ ေစာင့္ေနေသာ ခ်စ္ဇနီးအား ေတြ႕လိုက္ရာ

” သူဇာ – ဒီေန႔ ထမင္းစားထားေနာ္ ႐ုံးခဏ ဝင္ၿပီး သမီးကိုေတြ႕ေအာင္ရွာမယ္ လက္ဝတ္လက္စားေတြ ပါမသြားဘူးဆို ဒီၿမိဳ႕အနီးပဲရွိမွာပါ ”

” စားမွာပါ ကိုသက္ခိုင္ရယ္ အျမန္ဆုံး ေတြ႕ေအာင္သာရွာ – လမ္းလဲ ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းေနာ္ ”

” အင္းပါ ကိုယ္သြားၿပီ သူဇာ ”

ၿခံဝင္းထဲမွ ေမာင္းထြက္သြားေသာ ကားေလးအားၾကည့္ရင္း အိမ္ေရွ႕တံခါးပိတ္ကာ အိမ္အတြင္းသို႔ ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။ဧည့္ခန္းအတြင္း သူမေရွ႕မွ ေကာ္ဖီခြက္ကိုကိုင္ကာ တငုံ ေသာက္လိုက္သည္။မ်က္နာမဲ့သြားမိသည္။အရင္ဆို မနက္တိုင္း သမီးျဖစ္သူက သူမအႀကိဳက္ေဖ်ာ္ထားေပးသည္။မိမိဘာသာေဖ်ာ္ရာ အခ်ိဳမႀကိဳက္ေသာ သူမအတြက္ အဆင္မေျပျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ဦးသက္ခိုင္လည္း ေနအိမ္မွ ကားေလးျဖင့္ေမာင္းလာခဲ့ရာ ကုမၸဏီသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။ဝင္ဝင္ခ်င္း ႐ုံးသူ႐ုံးသားမ်ား ဝိုင္း၍ႏုတ္ဆက္ၾကသည္။

” မဂၤလာပါ ဆရာ ”

” မဂၤလာပါ ”

႐ုံးသူ႐ုံးသားမ်ားအား ျပန္လည္ႏုတ္ဆက္ရင္း မိမိစကၠထရီ ေကသီမိုးအား သီးသန႔္ခန္းသို႔ လာရန္ေျပာလိုက္ေလသည္။

” ေကသီ ႐ုံးခန္းခဏ လာခဲ့ပါဦး အစည္းေဝးကိတ္စေတြ ကိုယ္စားစီစဥ္ရေအာင္ ”

” ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ – သမီး ခုပဲ လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္ ”

သီးသန႔္ခန္းထဲတြင္ စိတ္ရွုတ္ေနဟန္ရွိေသာ ဦးသက္ခိုင္အား တခ်က္ၾကည့္ကာ

” ကိုႀကီး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းဘူး ”

စကားေျပာရင္း ဦးသက္ခိုင္အနီးသို႔ေလၽွာက္သြားရင္း ေမးလိုက္သည္။ေကသီမိုးမွာ ႐ုံးသူ႐ုံးသားမ်ားေရွ႕တြင္ ဆရာဟုေခၚၿပီး ႏွစ္ကိုယ္ၾကားရွိခ်ိန္ ကိုႀကီးဟုေခၚတတ္သည္။အသက္၂၄ႏွစ္ ကာျပားမေလးျဖစ္ၿပီး ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာကာ ေဘာ္ဒီက သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။

” အိမ္ကိတ္စေတြပါ ေကသီ – သမီးက မိုးေႏွာင္းနဲ႔ ခိုးရာလိုက္ေျပးတာ သူ႔အေမက ထမင္းကိုမစားဘူး သမီးကို အျမန္ရွာခိုင္းေနတာ ”

” ေအာ္ ကဲပါ ကိုႀကီးရာ သမီး ျပဳစုေပးမယ္ စိတ္ေလ်ာ့ထား ၿပီးမွ အလုပ္ေၾကာင္းေျပာၾကတာေပါ့ ”

ေကသီမိုးမွာ စကားေျပာရင္း ဦးသက္ခိုင္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ေဘာင္းဘီဇစ္ဖြင့္ၿပီ ငိုက္တိုက္တိုက္ျဖစ္ေနေသာ ဦးသက္ခိုင္လီးႀကီးအား တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ေပးေနလိုက္သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ မကပ္ေပမယ့္ ေကသီမိုး စုပ္ခ်က္မ်ားေအာက္တြင္ လရည္မ်ားထြက္က်ခဲ့ရသည္။ထြက္လာေသာ လရည္ပူပူမ်ားအားေကသီမိုးမွာ အဖိတ္အစင္မရွိ ဒစ္ဖူးအားငုံရင္း မ်ိဳခ်ပစ္သည္။လရည္မ်ားကုန္စင္ေအာင္ စုပ္ယူၿပီးမွ ဒစ္ဖူးႀကီးအား ပါးစပ္အတြင္းမွ ထုတ္ကာ တခ်က္နမ္းလိုက္ေလသည္။

ဦးသက္ခိုင္မွာ လီးအား ေဘာင္းဘီတြင္း ျပန္ထဲ့ကာ ဇစ္ပိတ္လိုက္ၿပီး စားပြဲခုန္ရွိရာ ေလ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး – အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္သည္မ်ားမွာၾကားကာ ဒီေန႔႐ုံးသို႔ ျပန္မလာေတာ့ေၾကာင္း မိုးေႏွာင္းလိပ္စာအတိုင္း သူကိုယ္တိုင္သြားမည့္အေၾကာင္း ေျပာကာ ကုမၸဏီမွ ျပန္လည္ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္တစ္ေယာက္ တျဖည္းျဖည္းေမာင္းလာရာ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ေလး တခုသို႔ေရာက္လာသည္။

ရပ္ကြက္လမ္းေလးမွာ ကားေလးမ်ားလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေမာင္းႏွင္လို႔ရသျဖင့္ မိုးေႏွာင္းအလုပ္ေလၽွာက္စဥ္က ေပးထားေသာ လိပ္စာအတိုင္း လိုက္ရွာေနေတာ့သည္။စာရြတ္ေလးထဲမွ လိပ္စာအားၾကည့္လိုက္ ေမာင္းလာလိုက္ျဖင့္ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ႏွစ္ထပ္ ဝင္းေရွ႕တြင္ မန္းက်ီးပင္ႀကီးအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။လိပ္စာအရေတာ့ ဒီအိမ္ပဲ – ေသခ်ာျပန္ၾကည့္ကာ ကားေလးအား အိမ္ေရွ႕မေရာက္တေရာက္ထိ ေမာင္း၍ ရပ္ပစ္လိုက္သည္။ကားေပၚမွ ဆင္း၍ အိမ္တခါးဆီသို႔ လမ္းေလၽွာက္လာရာ

” ဘယ္သူနဲ႔ေတြခ်င္လို႔ပါလဲ အန္ကယ္ ”

အသံလာရာသို႔ ၾကည့္လိုက္ရာ မိမိအတြင္းေရးမွုးမေလး ေကသီမိုး အရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အားေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ပိုက္ဆံအိတ္ေလးအား လြယ္ထားလ်က္ ျခင္းေတာင္းေလးကိုင္ကာ အျပင္ထြက္ေတာ့မည့္ဟန္ ျဖစ္ေနသည္။

” ေအာ္ သမီး – ဒါ ေမာင္မိုးေႏွာင္းတို႔ အိမ္လားမသိဘူး အန္ကယ္က သူကားေမာင္းေနတဲ့ ကုမၸဏီကပါ ”

” ဟုတ္ပါတယ္အန္ကယ္ ေမာင္ေလး မေန႔က အိမ္ျပန္မလာေသးဘူး ေမေမေတာ့ အိမ္ထဲမွာရွိပါတယ္ ဝင္ပါရွင္ ”

တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ဦးသက္ခိုင္လည္း အထဲဝင္လိုက္ေတာ့သည္။ေကာင္မေလးမွာ သူ႔အေမအား ေအာ္ေျပာၿပီး အလုပ္ေနာက္က်ေနသျဖင့္ သူမအား ခြင္ျပဳ႕ရန္ေျပာကာ အိမ္ျပင္သို႔ထြက္ခြါသြားေတာ့သည္။အိမ္ထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထင္မွတ္မထားေသာ အျဖစ္ပ်က္တို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည္။

” ဟင္ ရွင္ ရွင္ ကိုသက္ခိုင္ မလားးး ”

” ဟာ သီရိျဖဴ ဟုတ္တယ္ ျဖဴ — ျဖဴ – မလားးး ”

” အဟင့္ ဟင့္ ေမာင္ရယ္ ”

သနပ္ခါးေဖြးေဖြးႏွင့္ ေဒၚသီရိျဖဴ ကိုယ္သင္းနံ့ေလးက ဦးသက္ခိုင္အား လာရင္းကိတ္စအားေမ့ကာ ရင္ကို ဗေလာင္ဆူေစေတာ့သည္။၂၅ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ကြဲကြာခဲ့ရေသာ ငယ္ရည္းစားက တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖက္ထားကာ ရင္ခြင္ထဲ တအင့္အင့္ ရွိုက္ငိုေနေတာ့သည္။ဧည့္ခန္းအလယ္တည့္တည့္တြင္ ထိုင္ခုန္ေပၚသို ထိုင္ရန္ပင္ သတိေမ့ေနေသာ ငယ္ရည္းစားအား ျပန္လည္ဖက္တြယ္ရင္း

” ျဖဴ ေမာင္တို႔ ခဏထိုင္ၿပီး စကားေျပာရေအာင္ေနာ္ ”

” ခဏေလးပါ ေမာင္ရယ္ ျဖဴတို႔မေတြ႕ၾကတာ ကေလးေတြ တသက္မလား ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ ေျပာသာေျပာေနရသည္ လက္က မလြတ္ခ်င္ေပ။ေဒၚသီရိျဖဴ နို႔အုံႀကီးမ်ားက ဖိကပ္ထားသျဖင့္ ေဘာင္းဘီအတြင္းမွ လီးမွာ အေျမႇာင္းလိုက္ထကာ ေရွ႕သို႔ ေကာ့ထားမိသည္။ခုထိ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းရွိလွေသာ ခ်စ္ဦးသူ၏ နို႔ႀကီးမ်ားကို ကုန္းစို႔ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာရသည္။

” ေမာင္ ျဖဴကိုသတိမွရေသးရဲ့လား ဟင္ ”

” မေပါင္းရေပမယ့္ သတိရေနပါတယ္ ျဖဴရယ္ ”

စကားေျပာေနရင္း ေဒၚသီရိ ဆီမွ ကိုယ္သင္းနံ့ေလးေၾကာင့္ ဦးသက္ခိုင္လီးက ေဘာင္းဘီတြင္း တင္းထုတ္ေနေတာ့သည္။

” ျဖဴ – ေမာင္ခုန္ေပၚထိုင္ဦးမယ္ ဟိုေလ ဟို ဟို ”

ေဒၚသီရိ မ်က္နာေလး ရွက္ျပဳံးေလးျပဳံးကာ နားလည္ေနသည္အလား

” အင္းပါ ေမာင္ရဲ့ ထိုင္ေလ ျဖဴက ေမာင့္ေပၚထိုင္မွာေပါ့ ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ ခုန္တစ္လုံးေပၚထိုင္ရင္း ေဘာင္းဘီဇစ္အား ဖြင့္ထားလိုက္သည္။ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ဦးသက္ခိုင္ ေပါင္တဖက္ေပၚသို႔ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ကာလ အတန္ၾကာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ ကာမဆႏၵမ်ားက ငယ္ခ်စ္ဦးႏွင့္ေတြ႕ခ်ိန္ ေဆ့ေဆာ္ေပးသလိုျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ဦးသက္ခိုင္က သူ႔ေပါင္ေပၚထိုင္ေနေသာ ေဒၚသီရိေပါင္ၾကားအား ဘယ္လက္ျဖင့္နိုက္ကာ ေစာက္ပတ္ေနရာေလးအား စမ္းလိုက္သည္။ေဒၚသီရိျဖဴကလည္း ေစာက္ပတ္အား အနိုက္ခံရင္း ညာလက္ျဖင့္ ဦးသက္ခိုင္ ဇစ္ဖြင့္ထားေသာ ေဘာင္းဘီဂြၾကား လက္သြင္းကာ ဂြင္းထုေပးေနလိုက္သည္။အတန္ၾကာမွ႕ၿငိမ္သက္သြားရာမွ

” ေမာင္ အခန္းထဲသြားရေအာင္ကြာ ျဖဴလိုခ်င္လွၿပီ ေနာ္ေမာင္ ”

” ဟို ဟို ျဖဴ႕ အမ်ိဳးသားက ”

” ကၽြတ္ အာကြာ – သူဆုံးတာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ေမာင္ရဲ့ လာပါ – ျဖဴ တအားလိုခ်င္လွၿပီ ”

ဦးသက္ခိုင္စကားမဆုံးခင္ ျဖတ္ေျပာလိုက္ရင္း ရမၼက္သံ မၽွင္းမၽွင္းေလးျဖင့္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ ဦးသက္ခိုင္လီးအား မလြတ္တမ္းကိုင္ထားရင္း အိမ္အေပၚထပ္ရွိ သူမ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။အိပ္ခန္းထဲ အေရာက္ အကၤ်ီေလးအား သူ႔မဘာသာ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရာ ေဘာ္လီအစိမ္းေလးက နို႔အုံႀကီးမ်ားကို မနိုင္တနိုင္ထိမ္းထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။

ထို႔ေနာက္ ထမိန္ကို ခၽြတ္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ေလးလွန္ကာ ဦးသက္ခိုင္အား မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ဖိတ္ေခၚေနေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္လည္း အကၤ်ီေဘာင္းဘီမ်ားခၽြတ္ကာ ေဒၚသီရိျဖဴ ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူေကြးကာ ေနရာယူလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးအားခၽြတ္ရာ ေဒၚသီရိျဖဴက ခါးေလးႂကြကာ အလိုက္သင့္ကူညီေပးလိုက္ေလသည္။

အတြင္းခံခၽြတ္လိုက္ေတာ့မွ ေစာက္ေမႊးထူထူမ်ားေအာက္က ေစာက္ပတ္မွာ ေဖါင္းကားေနလ်က္ ေစာက္စိညိဳညိဳေလးက ေထာင္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ကေလးႏွစ္ေယာက္ထြက္ထားေပမယ့္ ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေလး အထက္ နိူ႔အုံႀကီးမ်ားမွာ ဆြဲစို႔ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ၾကည့္ေကာင္းေနျပန္သည္။ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြလာကာ နို႔အုံႀကီးအား ပါးစပ္ထဲဝင္နိုင္သမၽွဝင္ေအာင္ ဆြဲဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။

နို႔သီးေခါင္းမ်ားအား လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ ဝိုက္ေပးကာ ကိုက္ကိုက္ေပးသည္။ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ခုမွ ေအာက္ႏုတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ နို႔စို႔သည္ဒဏ္ကို ႀကိတ္ခံေနရသည္။ထို႔ေနာက္ ဦးသက္ခိုင္ ႏူတ္ခမ္းက နို႔အုံမွခြာကာ ေအာင္ဖက္သို႔ ဆင္းလာလိုက္ျပန္သည္။ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားအိုင္ေနကာ ေဘးႏူတ္ခမ္းသားညိဳညိဳေလးေတြက တအားမလန္ေသးပဲ ေဖါင္းကားေနေသာ ေစာက္ပတ္ထိပ္တြင္ ေစာက္စိက ျပဴးထြက္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။

ေစာက္ပတ္အက္ကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လၽွာအျပားလိုက္ ပင့္ယက္ကာ ေစာက္စိေလးအား ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။လက္ႏွဖက္က အေပၚသို႔ေရြ႕ကာ နို႔အုံႏွစ္ဖက္အား ညႇစ္ေပးရင္း နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားအား ခပ္တင္းတင္းေခ်ေပးလိုက္ျပန္သည္။ေဒၚသီရိျဖဴမွာ တကိုယ္လုံး တဆက္ဆက္တုန္လာကာ အသံထြက္၍ ညည္းေနရရွာသည္။အားးးး ေမာင္ရယ္ အ အ …… ျဖဴမေနတတ္ေတာ့ဘူး လိုးေပးပါေတာ့ လိုးေပးပါေမာင္ရယ္ အာ ကြာ……ကၽြတ္ ”

ကာမစိတ္မ်ားေတာက္ေလာင္လာကာ လိုးေပးရန္သာ ေတာင္းဆိုေနေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ လီးျဖင့္ေဝးကြာေနေသာ ရည္းစားဦးအား ကာမ ခလုတ္မ်ား တဆင့္ပီးတဆင့္ ဖြင့္ေပးေနေတာ့သည္။ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲအိုင္ေနေသာ အဖုတ္ေလးထဲ လက္ခလယ္သြင္းကာ ေမႊေပးလိုက္ရာ ေဒၚသီရိျဖဴတစ္ေယာက္ ခါးေကာ့တက္လာကာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားက လက္ခလယ္ကို ညႇစ္ထားလိုက္သည္။

ထိုစဥ္ ဦးသက္ခိုင္မွ အနီးရွိ ေခါင္းအုံးအားဆြဲယူကာ ဖင္ေအာက္သို႔ ခုထားလိုက္သည္။ခါးေကာ့ေနရာမွ ျပန္အက်တြင္ေစာက္ပတ္က ေရွ႕သို႔ေဖါင္းကားေနၿပီး အစြမ္းကုန္ျဖဲျပသလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။တအားအား တအီးအီး ညည္းေနရင္း မ်က္လုံးေလးစင္းကာ လိုးေပးဖို႔ေတာင္းဆိုေနလ်က္။ရမၼက္စိတ္မ်ားထႂကြေနေသာ မ်က္နာေလးအားၾကည့္ရင္း ဦးသက္ခိုင္မွာ ေစာက္ပတ္ထဲ့သို႔ ဒစ္ဖူးအားဖိထဲ့ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးလိုက္သည္။

” ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဖလြပ္ ဘြတ္ ”

” အားးး အေမ့ အိခ့္ ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ လီးျဖင့္ေဝးေနသျဖင့္ ဦးသက္ခိုင္လီးႀကီးတကယ္ဝင္လာေသာအခါ အနည္းငယ္ တြန႔္သြားေတာ့သည္။ပါးနပ္ေသာ ဦးသက္ခိုင္မွာ လီးအား တဝက္ထုတ္ တဝက္သြင္းကား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးေပးလိုက္သည္။ခဏ အၾကာတြင္ ေဒၚသီရိျဖဴမွာ လီးအရသာေတြ႕လာကာ ခပ္ျမန္ျမန္ လိုးရန္ တိုးတိုးေလး ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။

” ရွီးးး းးး အားးး ေမာင္ရယ္ လိုးလိုးးး ျဖဴခံနိုင္ပါၿပီ နာနာေလး လိုးးေပးေနာ္ ေမာင္ အားးး ရွီးး းးး ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ မိမိလီးအား ညႇစ္ေပးလာသိကို ခံစားသိရွိေန၍ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာဆိုလာေသာအခါ ေဒၚသီရိျဖဴ ပုခုံးအား ဆြဲကိုင္ကာ ကုတင္တခုလုံး ယိမ္းထိုးေနေအာင္ ေစာင့္ေစာင့္ လိုးေတာ့သည္။

” ဘြတ္ ဘြတ္ ဒုတ္ ႁပြတ္စြပ္ ဖြပ္ဖြပ္ ဘြတ္ ”

” အားးး အေမ့ ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ျဖဴမခံရတာ ၾကာပါၿပီ…… အိုးးး ဟုတ္တယ္ လိုးလိုးးး ေမာင္ႀကိဳက္သေလာက္ လိုးးး အားးး အေမ့ ရွီးးး ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ဦးသက္ခိုင္ေစာင့္လိုးတိုင္ ေအာက္မွ ခါးေလးေကာ့ကာ ပင့္ပင့္ေပးေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္လာတိုင္း ညႇစ္ညႇစ္ထားရာ ဦးသက္ခိုင္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလး လိုးေနရသည္။

” ဗ်စ္ ဒုတ္……အ … အဟင့္ ဟင့္ ”

” အီးးး ဟားးး ေကာင္းလိုက္တာ ျဖဴရာ …… အင့္အင့္ ”

ညည္းသံ လိုးသံမ်ား ျပင္းထန္လာၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား စည္းခ်က္ညီညီ လိုးေနၾကသည္။ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပစ္ပစ္လိုးရင္း ေနာက္ဆုံးတခ်က္တြင္ လီးအား အရင္းထိကပ္ကာ ေဒၚသီရိျဖဴ ကိုယ္ေပၚေမွာက္ခ်ရင္း လရည္မ်ားပန္းထုတ္ေတာ့သည္။ခဏအၾကာတြင္ ဦးသက္ခိုင္လီးမွာ ေႏြးကနဲ႔ျဖစ္လာရာ ေဒၚသီရိျဖဴလည္း ေစာက္ရည္မ်ားပန္းေနသည္ကို သိရွိလိုက္ေလသည္။

ဟူးးး ေကာင္းလိုက္တာ ျဖဴရယ္ ”

” ျဖဴက ပိုေကာင္းတာ ေမာင္ရဲ့ ဘယ္ႏွခ်ီမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး ေမာင္ယက္ေပးထဲက ေစာက္ရည္က ခဏတိုင္းထြက္တာ ထိန္းကိုမရေတာ့တာ ”

ျပန္ေျပာရင္း ဦးသက္ခိုင္ပါးအား ခပ္ဖြဖြနမ္းကာ သူမ အေပၚမွ ဆင္းခိုင္းလိုက္သည္။ဦးသက္ခိုင္က ေဘးသို႔ လိမ့္ခ်လိုက္ရာ လီးႀကီးမွ ႁပြတ္ကနဲ႔ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ကၽြတ္ထြက္သြားေတာ့သည္။သူမေစာက္ပတ္ေလး ဟာတာတာေလးျဖစ္ကာ ဖလြပ္ ရွုးး ကနဲ႔ေလအံသံေလးမ်ား ထြက္ေပၚလာရသည္။ခဏနားၿပီးမွ ဦးသက္ခိုင္က အေၾကာင္းစုံ ေျပာျပလိုက္ေလသည္။

” ဟင္ … ဒါဆို သားက ေမာင့္သမီးကို ခိုးေျပးတာေပါ့ ”

” ဟုတ္တယ္ ျဖဴရဲ့ ဒါမဲ့ ေမာင္က သေဘာတူပါတယ္ သမီးအေမကေတာ့ စိတ္ဆိုးေနတာ ”

” ဒါေပါ့ ေမာင္ရယ္ … ဘယ္သမီးရွင္ မဆို ကိုယ့္သမီးကို ႏွေမ်ာၾကတာေပါ့ … ျဖဴနားလည္ပါတယ္ ”

” ေမာင္က ျဖဴ႕သားမွန္းသိသြားေတာ့ ျမန္ျမန္ လက္ထပ္ေပးဖို႔ စီစဥ္ရေတာ့မွာ ျဖဴလည္း ကေလးေတြ ျပန္လာဖို႔ စုံစမ္းေပးေနာ္ ”

” အင္းပါ ေမာင္ရဲ့ ျမန္ျမန္လက္ထပ္ေပးေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ ေမာင္လဲ ကေလးေတြလစ္ရင္ ျဖဴအိမ္ လာလာလိုးလို႔ ရတာေပါ့ …… ခ္ခ္ ”

” ဒါေပါ့ ျဖဴရဲ့ ေနတိုင္း လာလာလိုးလို႔ ရၿပီ ပတ္ဝန္က်င္လဲ ေျပာစရာ မျဖစ္ေတာ့တာေပါ့ ”

႐ုတ္တရက္ ေဒၚသီရိျဖဴက ထထိုင္လ်က္ ဦးသက္ခိုင္ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ရည္မ်ားေပပြကာ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ လီးႀကီးအား ကုန္းစုပ္ေတာ့သည္။လီးတေခ်ာင္းလုံး ေျပာင္စင္ေနေအာင္ စုပ္ေပးၿပီးမွ ဦးသက္ခိုင္ရင္ခြင္ထဲ တိုးကာ ေမွးေနေတာ့သည္။ညေနပိုင္း သမီးျဖစ္သူ ျပန္လာခါနီးမို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္လက္သန႔္စင္ကာ ေကာ္ဖီႏွင့္ မုန႔္ စားရင္း အိမ္ေအာက္ထပ္တြင္ စကားေျပာေနၾကေတာ့သည္။

” မနက္က အိမ္ေရွ႕ေတြ႕တာ သမီးေလးလား ျဖဴ ”

” ဟုတ္တယ္ေလ ေမာင္ရဲ့ မိုးေႏွာင္းက အငယ္ သမီးက ၂ႏွစ္ႀကီးတာ ”

” ေအာ္ ေနာက္ၾကမွ ေမာင့္ ကုမၸဏီထဲ ေခၚထားလိုက္မယ္ ”

” ေက်းဇူးပါေမာင္ရယ္ ျဖဴက ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး ရွိတဲ့ဟာ ဘဏ္တိုးေလးနဲ႔ ထိုင္စားေနရတာ ”

တျဖည္းျဖည္း ညေန၅နာရီ ခန႔္တြင္ ဦးသက္ခိုင္မွာ အိမ္သို႔ ျပန္ရန္ ေျပာလိုက္ေလသည္။

” ကေလးေတြ အတြက္ စိတ္ခ်ေနာ္ ေမာင္ … ျဖဴ စုံစမ္းေပးပါမယ္ ”

စကားေျပာၿပီး ဦးသက္ခိုင္အနီးသို႔ ေလၽွာက္သြားကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္လ်က္ ေဘာင္းဘီအျပင္မွ ခ်စ္ဦးသူရဲ့ လီးႀကီးအား ပြတ္သပ္ေပးရင္း ခပ္တင္းတင္း ညႇစ္ျပစ္လိုက္သည္။ခဏအၾကာမွ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လီးအား လြတ္လိုက္ကာ

” ျပန္ေတာ့ေနာ္ ေမာင္ … ဟင့္ ဟင့္ ”

” မငိုပါနဲ႔ ျဖဴရဲ့ ေနာက္ဆို အျမဲလာမွာကို … ရႊတ္ ”

ဝမ္းနည္းစြာ ႏူတ္ဆက္ေနေသာ ငယ္ခ်စ္ဦး နဖူးေလးအာ နမ္းလိုက္ရင္း အိမ္အျပင္သို႔ ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ထိုေနာက့္ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္တြင္း ကားေလးတစ္စင္း လာလမ္းအတိုင္း ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။

ဦးသက္ခိုင္ ခပ္ျဖည္းျဖည္းေမာင္းလာရင္း ရပ္ကြက္ထိပ္တြင္ ေဒၚသီရိျဖဴသမီးအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။ဆြဲျခင္းေလးကိုင္ကာ ဖင္ေလးလွုပ္လီလွုပ္လဲ့ျဖင့္ လမ္းေလၽွာက္လာေနရာ ႏွုတ္ဆက္ရန္ ကားကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရပ္ပစ္လိုက္သည္။

ကားနားေရာက္ကာနီး ဆံရွည္လူငယ္တစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ေရာက္လာကာ စကားေျပာဆိုေနေတာ့သည္။သူမက ေခါင္းေလးတရမ္းရမ္းျပန္ေျပာေနစဥ္ ဆံရွည္လူငယ္က ေတာင္းပန္ေနဟန္။ခဏ အၾကာတြင္ ဆိုင္ကယ္ေနာက္ထိုင္ကာပါသြားေတာ့သည္။သမီးရည္းစားျဖစ္ပုံရသည္။အိမ္သို႔ျပန္ရန္ ကားေလးအား စက္ျပန္နိုးလိုက္ရာ ႐ုတ္တရက္ သူမတို႔ဆိုင္ကယ္ေနာက္သို႔ လူငယ္ႏွစ္ဦး ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ ကပ္ပါလိုက္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ စိတ္ထဲ စနိုးစေႏွာက္ျဖစ္လာကာ အေနာက္မွ အသာေလး လိုက္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမာင္းေနေတာ့သည္။

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ငယ္ခ်စ္ဦးနဲ႔ မေမ်ာ္လင့္ပဲ ျပန္ဆုံကာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ကင္းကြာေနေသာ ကာမစည္းစိမ္မ်ားျပန္ရသျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနရသည္။ခုန္ေပၚမွ မနည္းအားယူ ထလိုက္ရသည္။မိုက္ကနဲ႔ တခ်က္ျဖစ္ကာ အားယုတ္တာလား မီးကုန္ရမ္းကုန္ၾကမ္းခဲ့တာေၾကာင့္လား ျပန္ေတြးရင္း ခုန္ေပၚခဏျပန္ထိုင္ေနလိုက္ျပန္သည္။ခဏ အၾကာမွ သမီးျဖစ္သူ ဆုနဒီ ျပန္လာလ်င္ အဆင့္သင့္စားရန္ ထမင္းပြဲျပင္ကာ သီခ်င္းေလးညည္းရင္း ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ ဝင္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ဦးသက္ခိုင္မွာ ေဒၚသီရိျဖဴ သမီးတို႔ အုပ္စုေနာက္လိုက္ရင္း ၿမိဳ႕ျပင္အနီး ကလပ္ဘားတစ္ခုသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။ခပ္တည္တည္ပင္ ကားပက္ကင္ထိုးကား ဘားအတြင္း ဝင္လာလိုက္သည္။ေဒၚသီရိျဖဴသမီး စုံတြဲႏွင့္ အတူ ေနာက္မွ ကပ္လိုက္လာေသာ လူငယ္ႏွစ္ဦးပါ တဝိုင္းထဲ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ဝိတ္တာေလး လာေမးသျဖင့္ ျမန္မာဘီယာႏွင့္ နံကင္တပြဲ မွာလိုက္ေလသည္။

တီးလုံးသံ ခပ္ျမဴးျမဴးႏွင့္ စကားေျပာသံ ဖန္ခြက္ခ်င္းထိသံမ်ား ဆူညံ့ေနရာ ဘီယာတစ္လုံး ကုန္ကာနီးတြင္ ဆံရွည္လူငယ္က ေဒၚသီရိျဖဴ သမီးအား တြဲကာ အတြင္းဘက္ အခန္းေတြဆီသို႔ ေခၚသြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။သူမမွာ ဒယီးဒယိုင္ျဖင့္ ဆံရွည္လူငယ္ ေခၚရာသို႔ ပါသြားရသည္။ ဦးသက္ခိုင္လည္း ဘီယာအကုန္ငွဲ႕ကာ ေမာ့ေသာက္လိုက္ရင္း မ်က္ေခ်မပ်က္ၾကည့္ေန လိုက္သည္။

၅ မိနစ္ေလာက္အၾကာတြင္ က်န္ခဲ့ေသာ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္က ပိုက္ဆံရွင္းကာ အတြင္းဘက္အခန္းမ်ားဆီသို႔ ဝင္ေရာက္သြားရာ ဦးသက္ခိုင္မွာ ေနာက္က အသာေလးလိုက္ခဲ့ေတာ့သည္။ဘားခန္း အတြင္းဖက္တြင္ ျပာလဲ့လဲ့ မီးေရာင္မ်ား အခန္းငယ္ေလးတိုင္းတြင္ ထြန္းလင္းတပ္ဆင္ထားကာ သီခ်င္းသံ ခပ္တိုးတိုးေလးမ်ား ၾကားေနရသည္။

ထို႔ျပင္ လူငယ္စုံတြဲမ်ား အခန္းတံခါးပင္ မပိတ္ပဲ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ကာမ ဆက္ဆံေနၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ရျပန္သည္။ အခန္းတြဲေလးမ်ားအား ေကြ႕ပတ္ကာ ေဒါင့္က်ိဳးအခန္းအေရာက္တြင္ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္က တံခါးအား အသာေလးတြန္းဖြင့္ကာ ဝင္သြားရာ ဦးသက္ခိုင္မွာ ထိုအခန္းအေပါက္ဝတြင္ မေယာင္မလယ္ႏွင့္ ရပ္ေနလိုက္သည္။

ခဏ အၾကာတြင္ တံခါးအား ခပ္ဟဟ ေလးတြန္းဖြင့္လိုက္ရာ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ ေဒၚသီရိျဖဴသမီးက ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္အေနထားျဖင့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္က ေအာက္သို႔တြဲေလာင္းခ်ထားသည္။တြဲေလာင္း ခ်ထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအားျဖဲကာ ဆံရွည္လူငယ္က ေပါင္ၾကားသို႔မ်က္နာအပ္ကာ ေစာင္ပတ္ေလးအား ယက္ေပးေနပုံ။

လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ထဲမွာ တေယာက္က သူမ၏ ေခါင္းရင္းဘက္တြင္ ဒူးေထာက္ကာ ေဘာင္းဘီးအတြင္းမွ လီးအားထုတ္၍ ပါးစပ္နား ေတ့ေပးေနသည္။က်န္တစ္ေယာက္မွာ အရက္မ်ား ငွဲ႕ကာ ေသာက္ရင္း ကုတင္ေပၚမွ ျမင္ကြင္းအား ေသခ်ာၾကည့္ေနေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္ သိလိုက္ၿပီ စိတ္ႂကြေဆး တမ်ိဳးမ်ိဳးခပ္ကာ ၃ေယာက္စလုံးဝိုင္းျဖဳတ္က်ေတာ့မည္။တံခါးအား အတြင္းဖက္သို႔ ေစာင့္တြန္းပစ္ရင္း

” ေဟ့ေကာင္ေတြ ရပ္စမ္း – မင္းတို႔ အကုန္ အခ်ဳပ္ထဲ ဝင္ခ်င္တာလား ”

အခန္းတံခါးပြင့္၍ ခပ္ရင့္ရင့္ စကားသံ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေၾကာင့္ ဆံရွည္တို႔ ၃ ေယာက္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ကာ ျဖဳံေနေတာ့သည္။ဝုန္းကနဲ႔တံခါးဖြင့္သံ ဆူညံသံမ်ားေၾကာင့္ ေဘးခန္းမွ လူငယ္မ်ားလည္း အျပင္မွ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္။

” ေဟ့လူ ခင္မ်ား ဘယ္သူလဲ ဘာလာရွုပ္တာလဲ ”

ဆံရွည္လူငယ္က ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ျပန္ေအာ္လိုက္သည္။

” ဒါ ငါ့တျပည့္မကြ မင္းတို႔ကို မသကၤာလို႔ သူတို႔လမ္းထိပ္ထဲက ေနာက္က လိုက္လာခဲ့တာ ”

ဦးသက္ခိုင္ႏွင့္ ဆံရွည္လူငယ္တို႔ စကားမ်ားေနစဥ္ မန္ေနဂ်ာ ေရာက္လာၿပီး

” အန္ကယ္ လူဆိုရင္ ျပန္ေခၚသြားပါခင္မ်ာ – ဒီက ညီေလးေတြလည္း ေတာင္းပန္လိုက္ပါ ”

ဝင္ေရာက္ျဖန္ေျဖေပးေနေတာ့သည္။ ဦးသက္ခိုင္မွာ မည္သည့္စကားမွ မဆိုေတာ့ပဲ ဆုနဒီ အားတြဲကာ ကလပ္အျပင္သို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ ကားေပၚတင္၍ သူမ အိမ္သို႔ ျပန္ပို႔ရန္ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ေမာင္းလာခဲ့ရာ ျပက္သနာက စလာေတာ့သည္။

ဆုနဒီမွာ ကာမစိတ္ႂကြေဆးမ်ားေၾကာင့္ ကားေပၚတြင္ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနပဲ ထိုင္ခုန္မ်ားကုတ္ျခစ္ေနကာ တြန႔္လိမ္ ေနေတာ့သည္။ပါးစပ္မွလည္း တအီးအီးညည္းကာ ေပါင္ေလးမ်ားတဇပ္ဇပ္ တုန္လာၿပီး ကားစီယာတိုင္အား လွမ္းလွမ္းဆြဲေနေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ လူရွင္းေသာ ေနရာတြင္ ကားအား ခဏရပ္လိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္း ေမွာင္စျပဳလာသျဖင့္ ကားမွန္မ်ား ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။ဆုနဒီ ပုခုံးေလးအား ကိုင္ကာ

” သမီး သမီး – သတိေလးထားေနာ္ အိမ္ေရာက္ေတာ့မာ ”

” အီးးး းးးး ဟီးးးး ဟင့္ ဟင့္ဟင့္ ”

ဆုနဒီမွာ ငိုမလို ရီမလိုႏွင့္ ေဆးရွိန္မ်ားေၾကာင့္ ခႏၵာကိုယ္မွာ ပူေလာင္ေနေတာ့သည္။

” ေရ ေရ ေရ ေပး ပါ ရွင္ ”

ေျပာရင္း သူမ ခႏၵာကိုယ္ေလးအား ပြတ္သပ္ေနေတာ့သည္။

” အင္းး ဟင္းးး းးးးး ”

ထိုင္ေနရင္း တြန္လိမ္ေနသျဖင့္ ထမိန္ေလးမွ ေျပေလ်ာ့လာကာ ေပါင္ရင္းသားျဖဴျဖဴေလးမ်ား ေပၚထြက္လာေတာ့သည္။ဦးသာခိုင္မွာ ေရဘူးအား အဖုံးဖြင့္တိုက္ရင္း ေပါင္ၾကားမွ ဆီးခုံးေလးေပၚတြင္ ေစာက္ေမႊးပါးပါးေလးအား ၾကည့္ေနမိသည္။မိမိဘာ အာေခါင္မ်ားေျခာက္ကပ္လာရသည္။ဒီအေျခေနအားလြန္ေျမႇာက္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး ဆုနဒီေပါင္ၾကားေလးထဲ လက္သြင္းကာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

ဆုနဒီမွာ ေရေသာက္ရင္း သူမေခါင္းေပၚမွ ေရမ်ားေလာင္းခ်ကာ ဖူးးးး ဖူးးး နဲ႔ေလမ်ားမူတ္ထုတ္ေနေတာ့သည္။ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးအား လက္ျဖင့္ ေမႊေပးေနသျဖင့္ တဟင္းဟင္း ညည္းရင္း ဦးသက္ခိုင္အား က်စ္ေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္သည္။

ခုထိ အသိစိတ္က မကပ္ေသးေပ။ဒီခ်ိန္ ဘယ္သူလာ လိုးလိုး အလိုးခံခ်င္မိေနသည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေလးမ်ားအား ေမႊရင္း ဂ်ီစေပါ့ေနရာေလးအား ဖိဖိပြတ္ေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ လက္ခလယ္ လက္ညိဳး ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ အထုတ္အသြင္း ခပ္ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးေနသည္။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္အၾကာတြင္ ေစာက္ပတ္ေလးမွ ဦးသက္ခိုင္ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားအား ညႇစ္လာၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာေတာ့သည္။

” အားးးး အင့္ အင့္ အမေလးးးး ဟူးးး းးးးး ”

ဦးသက္ခိုင္အား ခပ္တင္းတင္း ဖက္တြယ္ထားရင္း ၿငိမ္သြားေတာ့သည္။ထမိန္အားျပန္လည္ဝတ္ေပးၿပီး ေဒၚသီရိၿဖိဳးအိမ္သို႔ ေမာင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။

” တီတီ……တီတီ…… ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ အိမ္ေရွ႕ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ ထြက္ၾကည့္ရာ

” ဟင္… ေမာင္ ဘယ္လိုျဖစ္ ………… သမီး သမီး ဆုနဒီ ”

သမီးျဖစ္သူ၏ ပိုက္ဆံအိတ္ႏွင့္ျခင္းေတာင္းအား လက္တဖက္မွဆြဲကာ တဖက္က သမီးအားတြဲလာေသာ ဦးသက္ခိုင္အားေတြ႕လိုက္ရေလသည္။

” ျဖဴ … သမီးကို လာတြဲပါဦး အိမ္ထဲေရာက္မွ ေျပာျပေတာ့မယ္

” လာၿပီ လာၿပီ … ေမာင္ ”

အိမ္ထဲသို႔ ဖရိုဖရဲႏွင့္ အဝတ္စား ဘိုသီဘတ္သီျဖစ္ေနေသာ သမီးျဖစ္သူအား တြဲေခၚလာသည္။

” ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ ေမာင္ရယ္ ”

” ဒီလို ျဖဴရဲ့ ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ အစ အဆုံး ျဖစ္ပ်က္သမၽွ အကုန္ေျပာျပလိုက္ေတာ့သည္။ေဒၚသီရိျဖဴမွာ နားေထာင္ၿပီး

” ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေမာင္ရယ္ ဆံရွည္ေကာင္ေလးက ဟိုဘက္ တရပ္ကြက္ေက်ာ္က သမီးခ်စ္သူပါ ဒါ သက္သက္ ယုတ္မာတာ … အီးဟီးးး းးး ေမာင္နဲ႔ေတြ႕လို႔ေပါ့ မဟုတ္ရင္ သမီးေလး ဘဝပ်က္မွာ အဟင့္ ဟင့္ ”

” မငိုပါနဲ႔ ျဖဴရယ္ ဒီလကုန္ေလာက္ ေနရာတေနရာ ရွာၿပီး ေမာင့္ကုမၸဏီမွာ ေခၚထားလိုက္မွာပါ ”

ထိုစဥ္ မိန္းမျဖစ္သူထံမွ ဖုန္းဝင္လာရာ ဦးသက္ခိုင္မွာ သမီးသြားတတ္တဲ့ေနရာမ်ား မိုးေႏွာင္းရွိတတ္သည္ေနရာမ်ား လိုက္ရွာေနသျဖင့္ ခဏေန အိမ္ျပန္ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဖုံးဖုံးဖိဖိေလး ေျပာလိုက္ရေတာ့သည္။

” ကဲ ျဖဴေရ အိမ္က မိန္းမ ဖုန္းဆက္ေနၿပီ ေမာင္ျပန္ေတာ့မယ္ … သမီးကို သူ႔အခန္းထဲ တြဲပို႔ရေအာင္ ”

” အင္းပါ ေမာင္ … ေမာင္လဲ ျဖဴတို႔အတြက္နဲ႔ ပင္ပန္းေနရပါၿပီ

ဆုနဒီအား အိမ္အေပၚထပ္ သူမ အခန္းေလးထဲ ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ အိမ္ေအာက္သို႔ ဆင္းရန္ အခန္းတံခါးဝနား အေရာက္

” အားးး အီးးး အဟင့္ ဟင့္ အင့္ ”

ဆုနဒီမွာ ကာမစိတ္မ်ား မေျပေသးပဲ ျပန္လည္ထႂကြလာျပန္သည္။အိမ္ေပၚသို႔တက္ရာ ေလွကားတေလၽွာက္တြင္ သူမခႏၶာကိုယ္အား ပြတ္သပ္ေပးမိသလိုျဖစ္ကာ ေဆးအရွိန္ျဖင့္ ကာမဆႏၵမ်ား ျပန္လည္ေတာက္ေလာင္လာပုံရသည္။

ပက္လက္လွန္ယက္ေလ လက္ႏွစ္ဖက္က အိပ္ယာခင္းမ်ားအား ဆုပ္ကိုင္ကာ ခါးေလးေကာ့ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ၿပီး ေပါင္တန္ေလးမ်ား တဇပ္ဇပ္ တုန္လာေနသည္။ထို႔ေနာက္ နို႔အုံေလးမ်ားအား သူမွလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညႇစ္ေခ်ကာ ဖင္ေလးႂကြလိုက္ ကုတင္ေပၚတဘုံးဘုံးေစာင့္ခ်လိုက္ႏွင့္ ပါးစပ္က တအင္းအင္းညည္းကာ ဆူညံ့ေနေတာ့သည္။

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ သမီးျဖစ္သူ၏ ေဝဒနာ ခံစားေနပုံကို ၾကည့္ရင္း ရင္ထဲဆို႔တက္လာကာ ဦးသက္ခိုင္ လက္ေမာင္းအားဖက္တြယ္လိုက္ကာ

” အီးဟီးးး းးး ကယ္ပါဦးးး ေမာင္ရယ္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္းဟင္ အဟင့္ ဟင့္ … ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္ပါရဲ့ေမာင္ရယ္ ”

” ဟူးးး းးး စိတ္ေလ်ာ့ပါ ျဖဴရဲ့ မငိုပါနဲ႔ကြာ ဟူးးး ဟူးးး းးးး

ကုတင္ေပၚမွ ဆုနဒီမွာလည္း စိတ္ႂကြေဆးအရွိန္ေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနျပန္သည္။ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ဆုံးျဖတ္ခ်င္ခ်လိုက္ဟန္ျဖင့္

” ေမာင္ … မထူးပါေမာင္ရယ္ ေမာင္ပဲ အစဆုံး ကူညီေပးပါ့လားဟင္ ”

” ဟင္ … ျဖဴ ဟို …… ဟိုဟို ”

” ဘယ္တတ္နိုင္မလည္း ေမာင္ရယ္ … ျဖဴ နားလည္ပါတယ္ မေတာ္တဆ တခုခု ျဖစ္သြားမွ ျဖဴရင္က်ိဳးရလိမ့္မယ္ ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ ဦးသက္ခိုင္ေဘာင္းဘီဇစ္ဖြင့္ကာ မေပ်ာမမာ ျဖစ္ေနေသာ လီးႀကီးအား တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ ဆြဲစုပ္ေပးေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ သမီးျဖစ္သူကိုလိုးေပးရန္ မိမိလီးအားစုပ္ေပးေနေသာ ေဒၚသီရိျဖဴအား ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရင္း ရင္ထဲအမ်ိဳးအမည္မသိ ေဝဒနာေလး ခံစားလိုက္ရသည္။

လီးအားအရင္းမွ အဖ်ားထိလၽွာအျပားလိုက္ယက္ကာ လဥမဲမဲႀကီးမ်ားကိုပါ ဆြဲစုပ္ေနေတာ့သည္။သူမစိတ္ထဲ လီးအျမန္ေတာင္လာၿပီး သမီးျဖစ္သူေဝဒနာမီးအား ၿငိမ္းေပးရန္ ဆႏၵျပင္းျပေနေတာ့သည္။ခဏအၾကာတြင္ သူမျဖစ္ေစခ်င္သလို ဦးသက္ခိုင္လီးႀကီးမွာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ေထာင္မတ္လာေတာ့သည္။ဒစ္ဖူးႀကီးအား ခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္စုပ္လိုက္ရင္း လီးအားပါးစပ္မွာ ထုတ္ရင္း လက္တဖက္ႏွင့္ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္ကာ

” ေမာင္ … ကူညီေပးေတာ့ေနာ္ ျဖဴ အခန္းျပင္က ေစာင့္ေနေပးမယ္ ”

လက္ထဲမွ လီးအားလြတ္လိုက္ကာ အခန္းျပင္သို႔ ထြက္သြားေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ ကုတင္ေပၚတက္ကာ ဆုနဒီ ေပါင္ေလးအားျဖဲ၍ ဒစ္ႀကီးႏွင့္ ေတ့ကာ ေစာင့္ထည့္လိုက္သည္။

” အားးး အေမ့ ဟင့္ ”

ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ႐ုတ္တရက္ လီးဝင္လာသျဖင့္ လန႔္ေအာ္လိုက္ရာ အခန္းျပင္မွ ေဒၚသီရိမွာ ေစာက္ပတ္မွ ဆစ္ကနဲ႔ျဖစ္ကာ သမီးျဖစ္သူအား စိတ္ပူသြားရသည္။သို႔ေသာ္ ဒီအေျခေနဆိုးမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ဟု ေတြးလ်က္ မ်က္နာလြဲလိုက္ေတာ့သည္။

ဦးသက္ခိုင္မွာ ခပ္စီးစီး ေစာက္ပတ္ေလးအား လိုးေနရသျဖင့္ အရသာထူးကဲလို႔ေနသည္။ေစာက္ေခါင္းေလးမွာ က်င္းေနေသာလည္ ပထမဆုံးအႀကိမ္မဟုတ္ေၾကာင္း အေတြ႕ၾကဳံရ သိရွိလိုက္သည္။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္ မနားတမ္းလိုးေပးရာ ေအာက္မွ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ မိမိလီးအား အလိုက္သင့္ေလး ပင့္ပင့္ေပးေနသည္ကို သိလိုက္ရသည္။ဆုနဒီမွာ ဦးသက္ခိုင္ေက်ာျပင္ႀကီးအား ဖက္ကာ

” အားးး ရွီးးး ဟုတ္တယ္ လုပ္လုပ္ နာနာေလးလုပ္ အိုးးး အ အ ”

လီးအရသာေတြ႕လာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အသံထြက္၍ ေတာင္းဆိုလာေတာ့သည္။ ဦးသက္ခိုင္မွာ ခပ္ျဖည္းျဖည္းလိုးေနရာမွ မ်က္လုံးေလးစင္းၿပီး ရမၼက္မ်ားေတာက္ေလာင္စြာျဖင့္ ေတာင္းဆိုေနေသာ မ်က္နာေလးအား ၾကည့္ကာ တဖန္းဖန္း ပစ္လိုးေနေတာ့သည္။ေစာက္ပတ္ေလးထဲ လီးအရင္းထိျမဳပ္ျမဳပ္ သြားကာ ဆီးခုံးခ်င္းထိမိေနေတာ့သည္။

” အိုးးး အားးး းးးး ထြက္ ထြက္ ထြက္ၿပီ … ရွီးးး းးး အားးး ဟူးးး းးး ရွီးးး ”

ဆုနဒီတစ္ေယာက္ ခုမွ ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ ၿပီးသြားကာ ရင္ဘတ္ေလး ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ႏွင့္ အသက္မၽွင္းမၽွင္းေလး ရွုေနေတာ့သည္။အခ်က္ ၂၀ ခန႔္ ထပ္ေစာင့္ေပးလိုက္ရင္း ဦးသက္ခိုင္လည္း မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ လီးအား အျမန္ထုတ္ခါ ေစာက္ပတ္ေလးေပၚ လရည္ျဖဴျဖဴမ်ား ဂြင္းတိုက္ကာ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ထမိန္ေလးအာ ျပန္ဖုံးေပးၿပီး အခန္းျပင္သို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ေဒၚသီရိျဖဴအား ကိုယ္လက္သန႔္ရွင္းေပးရန္ မွာခဲ့ၿပီး ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းကာ အိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္။

———————————————

မနက္ခင္းေက်းငွက္သံေလးမ်ားႏွင့္အတူ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးေလးေၾကာင့္ ဦးသက္ခိုင္ နိုးလာခဲ့သည္။ ညက အိမ္သို႔ျပန္လာၿပီး မိုးေႏွာင္းတို႔အိမ္ထိေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း အျခားေနရာမ်ားလည္းရွာခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပကာ ညစာစား၍ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အတူအိပ္ခဲ့ၾကသည္။နိုးနိုးခ်င္း မိမိအားေက်ာေပးကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မိန္းမျဖစ္သူအား ခြလိုက္ကာ ပုခုံးသားျဖဴျဖဴေလးအား နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။

” ကိုသက္ခိုင္ နိုးၿပီလား ”

” ဟင္ … သူဇာ နိုးေနတာလား ”

ေျပာၿပီး ညာဖက္ လက္ျဖင့္ ဝိုက္ဖက္ကာ နို႔အုံေလးအား ဖြဖြေလး ညႇစ္ေနလိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ကလည္း ဖင္ႀကီးအားေနာက္သို႔ေကာ့ကာ

” တညလုံး အိပ္မရတာ ကိုသက္ခိုင္ရယ္ သမီးေလးပဲ ျမင္ေယာင္မိတာ ”

” ဟူးးးး းးးးး သူဇာရယ္ ”

နို႔အုံေလးအားလြတ္ရင္း ခပ္တင္းတင္းေလးဖက္ကာ ေကာ့ေနေသာဖင္ႀကီးအား မေပ်ာ့မမာအေနထားလီးျဖင့္ ကပ္ထိုးကာ

” ဒါဆိုလဲ ျပန္အိပ္ေနာ္ သူဇာ အေစာႀကီးရွိေသးတယ္ သမီးေလးကို အျမန္ေတြ႕ေအာင္ရွာမွာပါ မိန္းမ ”

ဇနီးေခ်ာေလးအား ႏွစ္သိမ့္ကာ အကၤ်ီေအာက္မွာ လက္ကိုသြင္းကာ နို႔အုံေလးကို ေခ်ေပးလိုက္သည္။

” ဟူးးး းးး စိတ္ေတြေလးတယ္ ကိုသက္ခိုင္ရယ္ သမီးေလး ဒီခ်ိန္ဆို ဘယ္လိုမ်ား ေနေနမလဲဟင္ ”

” ေအာ္ သူဇာရယ္ စိတ္ရွုတ္တာေတြ မေတြးနဲ႔ ကိုယ္ ကတိ ေပးပါတယ္ကြာ သမီးကို အျမန္ျပန္ေတြ႕ေအာင္ ရွာမွာပါ ခု သူဇာ ျပန္အိပ္လိုက္ေနာ္ ”

ထိုစဥ္ မိုးစက္ေလးမ်ား က်လာကာ အေႏြးဓတ္ေလးေပ်ာက္၍ အနည္းငယ္ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဦးသက္ခိုင္ဘက္လွည့္ကာ ရင္ခြင္ထဲတိုးရင္း အိပ္ေပ်ာ္ရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ မိန္းမျဖစ္သူ နဖူးေလးအား နမ္းကာ အလိုက္သင့္ ဖက္ထားေပးလိုက္သည္။ဖက္ထားေသာလက္မ်ားအား အသာေလးျပန္႐ုံးကာ

” ကိုမိုးေနာ္ တေနကုန္ တညလုံး လုပ္ထားတာ အားမရေသးဘူးလား ဒီမွာ က်ိန္းစပ္ေနၿပီ ဟြန႔္ ”

သီတာခိုင္ မွ ခပ္ညဳညဳေလးေျပာကာ မ်က္လုံးေလးအား မွိတ္ထားလိုက္သည္။ခိုးရာလိုက္ၿပီးထဲက ဒီအခန္းငယ္ေလးထဲတြင္ ခဏတိုင္း အလိုးခံေနရသည္။မိုးေႏွာင္းမွာ မိမိအလုပ္ရွင္ ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္၏ တစ္ဦးထဲေသာ သမီးေခ်ာေလးအား ၿမိဳ႕ျပင္ အသိၿခံသို႔ ခိုးေျပးလာကာ ကာမစည္းစမ္ ယစ္ေနလ်က္ရွိသည္။မနက္ အေစာႀကီးထၿပီး ႏြားနို႔ႏွင့္ ပလာတာ ဝယ္လာကာ သီတာခိုင္ အတြက္စီစဥ္ထားလိုက္သည္။

” ခိုင္ ထေတာ့ေလ ႏြားနို႔ေတာင္ေအးေနၿပီ မ်က္ႏွာသစ္ မုန႔္စားလိုက္ေနာ္ ”

” အင္းပါ ကိုမိုး ရဲ့ … ခိုင္ လည္းဗိုက္ဆာေနပါၿပီ … ဟြန႔္ ”

သီတာခိုင္ကုန္းအထတြင္ မိုးေႏွာင္းမွာ ဖင္ၾကားသို႔ေနာက္ကေန လက္သြင္းၿပီး ထမိန္အျပင္က အဖုတ္ေလးအား စမ္းလိုက္သည္။

” ဟိတ္ …… ကိုမိုးေနာ္ No No မ်က္ႏွာသစ္ မုန႔္စားဦးမွာ ”

သီတာခိုင္မွာ အေစာရီး ေစာက္ပတ္ေလးအား ပြတ္ခံရသျဖင့္ တြန႔္ကနဲ႔ျဖစ္သြားကာ အခန္းျပင္ ျမန္ျမန္ထြက္လိုက္ေလသည္။မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ပီးမွ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး ပလာတာႏွင့္ ပဲျပဳတ္အား မိုးေႏွာင္းကိုေက်ာေပးကာ စားေနလိုက္သည္။

အသားျဖဴျဖဴ ဆံပင္ ေရႊအိုေရာင္ႏွင့္ မ်က္နာလုံးလုံးျပည့္ျပည့္ မိမိအား ေက်ာေပးကာ မုန႔္စားေနေသာ ခ်စ္သူေလးအား အားၾကည့္ေနမိသည္။ဒူးေလးတုတ္ကာ ထိုင္ေနသျဖင့္ ဖင္သားေလးကာ ေနာက္သို႔ေကာ့ကာ ဝိုင္းစက္ကားထြက္ေနျပန္သည္။မိုးေႏွာင္းမွာ ေသာက္ေရတခြက္ထခပ္ကာ သီတာခိုင္ေရွ႕သို႔ခ်ေပးရင္း ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း ႏူတ္ခမ္းထူထူေလးက sexy က်လွသျဖင့္ တကယ့္မင္းသမီးအတိုင္းပင္။အကၤ်ီအပါးေလးေအာက္မွ ဘရာဆီယာ မပါေသာ နို႔သီးေခါင္းေလးက ထင္းေနရာ နို႔စို႔ခ်င္ေသာစိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေနရသည္။ေဘးမွထိုင္ၾကည့္ေနရင္း တညလုံးေခၽြးသံ တရႊဲရႊဲလိုးထားသျဖင့္ သီတာခိုင္ဆီက ေခၽြးနံ့သင္းသင္းေလးေၾကာင့္ ပုဆိုးတြင္းမွ လီးမွာ တင္းကနဲ႔ျဖစ္သြားမိသည္။သီတာခိုင္ လက္တဖက္အား ဆြဲကာ မိမိလီးေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္သည္။

” အိုရ္ …… ကိုမိုး ကလည္း ဒီမွာမုန႔္စားနာ ၿပီးေတာ့မွာကို ”

သီတာခိုင္မွာ မ်က္ႏွာေလးရဲကနဲ႔ျဖစ္သြားၿပီး လက္ကေလးအား ျပန္႐ုတ္လိုက္သည္။အလိုးသားခံေနၿပီး မိုးေႏွာင္းလီးအား ရဲရဲ မၾကည့္ရဲေပ။မနက္ပိုင္းတေရးနိုးတြင္ ပုဆိုးလွန္တက္ေန၍ လီးအား ဝိုးတဝါးေလးၾကည့္ကာ ပုဆိုးအားျမန္ျမန္ဖုံးထားေပးလိုက္သည္။မိုးေႏွာင္မွာ ပန္းေရာင္ရဲသြားေသာ သီတာခိုင္မ်က္ႏွာေလးအား ၾကည့္ရင္း ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုသည့္အသိေၾကာင့္ ပုဆိုးအား လွန္ပစ္လိုက္ေလသည္။

” ခိုင္ေလး ဒီမွာ ၾကည့္ေလ … လင္မယားေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ ရွက္ေနတုန္းလား ”

” အိုရ္ ကိုမိုး ကလည္း ရွက္လဲမရွက္ဘူးေနာ္ ”

သီတာခိုင္မွာ ခႏၶာကိုယ္တြင္း တဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္လာကာ မိုးေႏွာင္းေပါင္ၾကားသို႔ ၾကည့္မိလိုက္သည္။အမေလးးး အႀကီးႀကီးပါလား ဒါႀကီးက မိမိေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဝင္သြားတာ ယုံနိုင္စရာ မရွိေပ။လီးထိပ္အား အရည္ျပားတဝက္က ဖုန္းေနၿပီး နီညိဳေရာင္ ဒစ္ဖူးႀကီးက ကားထြက္ေနသည္။မေတာင္ေသးခင္ ၅ လက္မေလာက္ရွိေနရာ ခပ္တုတ္တုတ္ႀကီးမို႔ သီတာခိုင္တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေလးျပဴးေနရွာသည္။

ဆီးခုံးေပၚမွ လေမႊးမ်ားက လဥေဘး ပတ္ပတ္လည္ထိ ေပါက္ေရာက္ေနသည္။ၾကည့္ေနရင္း သီတာခိုင္မွာ အာေခါင္မ်ားေျခာက္လာကာ တံေတြးမ်ား ဂလုဂလုနဲ႔ မ်ိဳခ်ပစ္ေနရသည္။ထို႔ေနာက္ ႏြားနို႔ခြက္အားယူ၍ ေသာက္မည္ အျပဳတြင္ မိုးေႏွာင္းမွ ႏြားနို႔ခြက္အား လွမ္းဆြဲလိုက္သည္။ခပ္ေႏြးေႏြး နို႔ခြက္ထဲသို႔ သူ၏ ဒစ္ဖူးအားႏွစ္ကာ ဒူးေထာက္လိုက္ရင္း သီတာခိုင္ ပါးစပ္နား ေတ့ေပးလိုက္သည္။

သီတာခိုင္က ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖင့္ ပါးစပ္ေလးအဟတြင္ ဒစ္ဖူးအားႏူတ္ခမ္းထူထူေလးထဲသို႔ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။သီတာခိုင္မွာ ဒစ္ဖူးမွ လခ်ီးနံ့ ေသးနံ့ထြက္ေနသျဖင့္ အနည္းငယ္ တုန႔္ဆိုင္းေနေသးသည္။အသက္ေအာင့္၍ ဒစ္ဖူးညိဳညိဳႀကီးအား စုပ္ေပးလိုက္ရာ တညလုံးလိုးထားေသာ မိုးေႏွာင္းလီးက မေဆးရေသးသျဖင့္ လရည္နံ့ေစာက္ရည္နံ့မ်ားပါ ရလာေတာ့သည္။

ထိုအနံ့မ်ားေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ဆစ္ကနဲ႔ျဖစ္လာၿပီး ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြလာရသည္။လီးႀကီးအား နို႔ခြက္ထဲ စိမ္လိုက္ တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္လိုက္ႏွင့္ အရသာေတြ႕ေနရသည္။မိုးေႏွာင္မွာလည္း ခ်စ္သူက မိမိလီးအား မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ေပးေနသျဖင့္ တဟင္းဟင္း ညည္းေနရသည္။

လီးႀကီးမွာ အေၾကာမ်ားေထာင္လာၿပီး မာတင္းလာရာ ဒစ္ဖူးႀကီးက သီတာခိုင္ ပါးစပ္ထဲ မဆန႔္မျပဲ ျဖစ္ေနရျပန္သည္။သီတာခိုင္မွာ ဒစ္ဖူးအားငုံကာ အာေခါင္ထဲ မသြင္းနိုင္ေတာ့သျဖင့္ ေခါင္ေလးအား ယမ္း၍ ေမႊ႕စုပ္ေပးရာ မိုးေႏွာင္းတစ္ေယာက္ တကိုယ္လုံးတုန္သြားရေတာ့သည္။

” အားးး းးးး ခဏ ခဏ ထုတ္ေပးပါဦး ခိုင္ရယ္ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ လီးတေခ်ာင္းလုံးက်င္တက္လာသျဖင့္ အသံထြက္ေတာင္းပန္ေနရသည္။သီတာခိုင္မွာ အသနားခံေနေသာ မိုးေႏွာင္းမ်က္နာအားၾကည့္ကာ ကာမစိတ္ႂကြေနသျဖင့္ ဒစ္ဖူးႀကီးအား ခပ္တင္းတင္းဖိစုပ္ကာ ေခါင္းေလးအား ယမ္းယမ္းပစ္ေနသည္။မိုးေႏွာင္းတစ္ေယာက္ တအားအားေအာ္ရင္း ညည္းသံမ်ား က်ယ္ေလာင္လာေတာ့မွ ပါးစပ္မွ လီးအားထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

” ဖူးးး းးး ဖလြတ္ ႁပြတ္ ”

လီးထုတ္ေပးလိုက္မွ မိုးေႏွာင္းမွာ အသက္ရွုသံ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္လာေတာ့သည္။ထို႔ေႏွာက္ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနၾကသည္။လၽွာဖ်ားခ်င္းပြတ္သပ္စုပ္ယူမွု႔ေၾကာင့္ သီတာခိုင္မွာ မ်က္လုံးေလးစင္းက်လာသည္။မိုးေႏွာင္းလက္မ်ားက သီတာခိုင္၏ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေလးအားပြတ္သပ္ေပးရင္း ေပါင္ၾကားထဲသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။

အလိုက္သင့္ျဖဲထားေပးေသာ သီတာခိုင္၏ေပါင္သားျဖဴျဖဴေလးၾကားမွ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးအား အုပ္ကိုင္ေပးလိုက္သည္။လက္တဖက္က သူမ၏နို႔အုံေလးမ်ားအား ညႇစ္ေပးလိုက္ရာ နို႔သီးေခါင္းပန္းေရာင္ေလးမွာ ေထာင္တက္လာေတာ့သည္။နို႔အုံထိပ္ေလးအား ပါးစပ္ထဲဆြဲစုပ္ကာ နို႔သီးေခါင္းေလးအား လၽွာဖ်ားျဖင့္ ဝိုက္ေပးရာ သီတာခိုင္တစ္ေယာက္ ေကာ့တက္လာသည္။

နို႔စို႔ေနရင္း ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးအား လက္ခလယ္ျဖင့္ ေအာက္မွအေပၚသို ပင့္ေကာ္လိုက္ရာ ေစာက္စိထိပ္ေလးအား ထိမိသျဖင့္ သီတာခိုင္၏ ကိုယ္လုံးေလး ဆက္ကနဲ႔ တုန္ေနရသည္။သီတာခိုင္လက္တဖက္မွာလည္း မိုးေႏွာင္းလီးႀကီးအား ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ျဖင့္ ပြတ္သက္ေပးေနမိသည္။

တျဖည္းျဖည္း သူမေစာက္ပတ္ေလးမွာ မို႔ေမာက္ေဖါင္းကားလာ၍ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စို႔လာရသည္။ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းထိပ္ရွိ မာေထာင္ေနေသာေစာက္စိေလးအား မိုးေႏွာင္းက လက္ညိဳး လက္မျဖင့္ ပြတ္ေျခလိုက္ရာ အအားအား ဟစ္ေအာ္ ညည္းရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာေတာ့သည္။နို႔သီးေခါင္းေလးအားစုပ္ခံရရင္း ေစာက္စိေလးအား ဖိေခ်ခံရသျဖင့္ သီတာခိုင္မွာ ေစာက္ရည္မ်ားပန္ထြက္ကာ ေကာ့ပ်ံေနရသည္။

” အားးးး းးးး အေမ့ ကိုမိုးရယ္ …… အင့္ အာကြာ ”

ညည္းျငဴရင္း မိုးေႏွာင္းလီးႀကီးအား မက္မက္ေမာေမာၾကည့္ေနလိုက္သည္။လီးႀကီးအားစုပ္ေပးခ်င္ေသာ စိတ္မ်ားထပ္မံေပၚေပါက္လာေနသည္။သို႔ေသာ္ မိုးေႏွာင္းသည္ သူမွကိုယ္ေလးအား အသာလွဲခ်၍ ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား ျဖဲကာ ေစာက္ပတ္ေဖါင္းေဖါင္းေလး ထိုးယက္ပစ္ေတာ့သည္။ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ လၽွာ ပူပူေႏြးေႏြးေလးဝင္လာရာ သီတာခိုင္သည္ မိုးေႏွာင္းေခါင္းအားဖမ္းကိုင္ကာ ေပါင္ၾကားသို႔ ဖိကပ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။

ေစာက္ပတ္ေဘးႏူတ္ခမ္းသားမ်ားအားဆြဲစုပ္ေပးရင္း ေစာက္စိထိပ္ေလးအား လၽွာဖ်ားျဖင့္ ထိုးထိုးစြေပးရာ သီတာခိုင္မွာ တအားအားညည္းရင္း ေအာ္ဟစ္ေနသည္။ေစာက္ပတ္တျပင္လုံးလၽွာအျပားလိုက္ယက္ခံလိုက္ရ ေစာက္စိေလးအား ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ကိုက္ခံလိုက္ရႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းထဲမွ မခံမရပ္နိုင္ေအာင္ယားတက္လာကာ

” အားးး အအ ကိုမိုးရယ္ လိုးး လိုးး လိုးေပးပါေတာ့ရွင္ အိုးးး အားး ရွီးးး းးးး …… ဟင့္ ဟင့္ ”

ျမန္ျမန္လိုးေပးရန္ေတာင္းဆိုရင္း သီတာခိုင္မွာ နဖူးေၾကာေလးမ်ားရွုံကာ ေစာက္ရည္မ်ား ဒုတိယ အႀကိမ္ ေထာင္ပန္းေနေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္မ်က္ႏွာအား ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ ပန္းရင္း ဖိကပ္ထားကာ မ်က္ႏွာအနံ့ေစာက္ပတ္ေလးျဖင့္ပြတ္ေနေတာ့သည္။

” အားးး ရွီးးး ကန္ေတာ့ေနာ္ ကိုမိုး အိုးးး းးး ေကာင္းလိုက္ရွင္ အားးး ဟူးးး းးးး ရွီးးး ”

သီတာခိုင္မွာ ညည္းသံမ်ားျဖင့္ ခါးေကာ့ထားရင္း ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္မွာ တုန္ေနလ်က္ရွိသည္။မိုးေႏွာင္းက သူ၏မ်က္နာအား ေစာက္ပတ္ေလးဆီမွ ခြာကာ အေပၚသို႔တက္၍ သီတာခိုင္ႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေနလိုက္ျပန္သည္။သီတာခိုင္လည္း အနမ္းခံရင္း မိုးေႏွာင္းမ်က္နာေပၚမွ သူမေစာက္ရည္မ်ားအား ျပန္လည္ယက္ကာ မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ မိုးေႏွာင္းလီးႀကီးအား လက္တဖက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး သူမေစာက္ပတ္ေလးထဲ့ ေတ့ေပးလိုက္ျပန္သည္။ေစာက္ေခါင္းဝေလးထဲ ဒစ္ဖူးႀကီးျမဳပ္ကာ မိုးေႏွာင္းတစ္ေယာက္ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဖိလိုးေပးလိုက္သည္။ခပ္စီးစီးေလး ဝင္လာေသာ လီးေႏြးေႏြးႀကီးေၾကာင့္ သီတာခိုင္မွာ ရင္ဘတ္ေလးေကာ့တက္လာရသည္။တျဖည္းျဖည္း ပုံမွန္ေလးလိုးေနရာမွ မိုးေႏွာင္းမွာ ေစာင့္ေစာင့္ဖိလို႔းလိုက္ျပန္သည္။သီတာခိုင္မွာလည္း အားရေက်နပ္သည့္အလား ဝင္လာေသာ လီးအား ေစာက္ေခါင္းသားမ်ားျဖင့္ ညႇစ္ေပးကာ အလိုက္သင့္ေလး ပင့္ပင့္ျပန္ေစာင့္လိုက္သည္။

” အားးး ……… ေကာင္းးလိုက္တာ ……… ခိုင္ရယ္ ”

” ဘြတ္ … ဘြတ္ … ဖြပ္… ဒုတ္ …… စြပ္ … ဗ်စ္ ဗ်စ္ ………… ဘြတ္ ”

” အင္းးး … အင့္ ေစာင့္ေစာင့္ ……… ကိုမိုးး …… ဟုတ္တယ္ … အာကြာ …… ကၽြတ္ ကၽြတ္…… အင့္ ”

” ဗ်စ္ ……… ဗ်စ္ ……… ဖြပ္ ……… ဘြတ္ …… ဘြတ္ …… ဘြတ္ ”

ညည္းသံ လိုးသံမ်ား စည္းခ်က္က်က်ေလး ထြက္ေပၚေနေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းမွာ သီတာခိုင္၏ ခါးေလးအား စုံကိုင္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖိလိုးေပးေနသည္။ဒစ္ဖူးႀကီးက သားအိမ္ဝသို႔ ထိမိေနရာ သီတာခိုင္တစ္ေယာက္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးခံရင္း ေကာ့ေကာ့ေပးေနေတာ့သည္။

ခပ္ျပင္းျပင္းလိုးခ်က္မ်ားေအာက္တြင္ သီတာခိုင္၏ ကိုယ္လုံးေလး တဆက္ဆက္တုန္လာကာ မိမိလက္ေမာင္းအား ကုတ္ျခစ္ကာ ၿငိမ္က်သြားသျဖင့္ တတိယအႀကိမ္ေစာက္ရည္မ်ားထြက္ကာ ၿပီးသြားေၾကာင္း မိုးေႏွာင္း သိရွိလိုက္ရသည္။လီးတေခ်ာင္းလုံးေႏြးကနဲ႔ျဖစ္လာကာ အခ်က္ ၃၀ ခန႔္ ေစာင့္လိုးလိုက္ရင္း ေနာက္ဆုံးတခ်က္တြင္ လီးအရင္းထိ ကပ္လိုက္ကာ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထည့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

” ဟူးးး တအား ခ်စ္တာပဲ မိုးရယ္ ……… ျဖစ္နိုင္ရင္ မိုးေစာက္ပတ္ေလးထဲ ကိုမိုးလီးႀကီး တခ်ိန္လုံး စိမ္ထားခ်င္တာ အားး းး ဟူးးး းးး ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ပါးစပ္မွတတြတ္တြတ္ေျပာရင္း ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ လီးကိုေမႊၿပီး ေနာက္ဆုံးလက္က်န္လရည္မ်ား စစ္ထုတ္လိုက္သည္။သီတာခိုင္မွာ ေခါင္းေလးေစာင္းကာ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးလိုက္ရင္း

” ဟြန္းးး သြားးး းးး လူဆိုးး းးး ဒါပဲ ေတြးေနတာ မလားးး ”

ႏွစ္ေယာက္သားဆႏၵမ်ား ျပည့္ဝသြားသျဖင့္ အားရေက်နပ္ေနၾကသည္။မိုးေႏွာင္းက သူ၏လီးႀကီးအား ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္လိုက္သည္။မိမိေစာက္ပတ္ေလးထဲမွာ ကၽြတ္ထြက္လာေသာ လီးႀကီးအား ၾကည့္ေနမိသည္။သူမကိုယ္လုံးေလးေအာက္သို႔ေလ်ာခ်ကာ ေဘးသို႔လွဲခ်လိုက္ေသာ မိုးေႏွာင္းဗိုက္ေပၚသို႔ ေခါင္းေလးတေဇာင္းတင္ကာ ေစာက္ရည္နံ့လရည္နံ့မ်ားထြက္ေနေသာ ဒစ္ဖူးႀကီးအား ဆြဲစုပ္လိုက္ရင္း ေမွးေနေတာသည္။ထိုစဥ္ ေခါင္းရင္းဘက္မွ ဖုန္းျမည္သံထြက္ေပၚလာရာ မိုးေႏွာင္းဖုန္းျဖစ္ေနေတာ့သည္။အေမျဖစ္သူထံမွ ျဖစ္သည္။

” ဟဲလို သား …… မိုးေႏွာင္းလား … သားေရာ သမီးေရာ အိမ္ျပန္လာၾက သမီးေလးအေဖလည္း လာသြားတယ္ အားလုံးအဆင္ေျပတယ္ ဘယ္မွ ေလ်ာက္သြား မေနၾကနဲ႔ ”

” ဟင္ ……… တကယ္လား အေမ ”

” တကယ္ေပါ့ …… သားရဲ့ … မင္းတို႔ကို သေဘာတူပါတယ္ ေပးစားမွာပါ…… သမီးေလး အေမက စိတ္ဆိုးေနတာေတာ့ ၾကားမိတယ္ ”

သီတာခိုင္လည္း ဒစ္ဖူးႀကီးအား ပါးစပ္မွ ထုတ္လိုက္ကာ ေသခ်ာနားေထာင္ေနမိသည္။သူမ အေမေၾကာင္းသိသည္။စိတ္ဆိုးလည္း ခဏပါ သူမအား မတအားခ်စ္သည္ကိုလည္း နားလည္ထားေသာေၾကာင့္ အေထြအထူး စိတ္မပူေတာ့ေပ။

” ဒါဆို ညေနက် သားတို႔ အေမ့အိမ္ ျပန္လာေတာ့မယ္ အေမ …… ဒါပဲေနာ္ ”

” ေအးေအး လာခဲ့ၾကေတာ့ …… သမီးေလး အေဖဆီ ဖုန္းဆက္ထားမလို႔ ဖုန္းနံပတ္ေပးဦးသား အေမ ေတာင္းမထားလိုက္မိဘူး ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ႐ုံးဖုန္းအားေပး၍ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ သီတာခိုင္အား ဖက္လိုက္ၿပီး ေနာက္တခ်ီစရန္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ကာ အစ ပ်ိဳးလိုက္ေလသည္။

” ေဖ်ာက္ … ေဖ်ာက္ …… ေဖ်ာက္ ……… ”

မိုးဖြဲေလးမ်ားက်လာသျဖင့္ အခန္းေလးမွာ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလး ျဖစ္လာေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ မိုးတိတ္သည္ႏွင့္အိမ္မွ ကုမၸဏီသို႔ ထြက္လာခဲ့ရာ ကားေလးမွာ လမ္းမႀကီးေပၚသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။ထိုစဥ္ ႐ုတ္တရက္ မိုးဖြဲမ်ားျပန္က်လာကာ တျဖည္းျဖည္း သည္းလာေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ မိုးရြာသည္ကို မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေပ။လမ္းမႀကီးအတိုင္းမေမာင္းေတာ့ပဲ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားမွ ပတ္ေမာင္းလာခဲ့ရာ ဖုန္းသံျမည္လာေတာ့သည္။

” ဟယ္လို …… ဆရာရွိပါသလားရွင္ ”

” ေအး ေကသီေျပာ …… ငါအခု လမ္းမွာ … မိုးတအားရြာေနလို႔ လမ္းၾကားေတြထဲက ပတ္ေမာင္းေနရတာ ”

” ဟင္ … တစ္ေယာက္ထဲေပါ့ … သမီး ဒီေန႔ ခြင့္ယူမလို႔ လွမ္းအေၾကာင္းၾကားတာ … ႐ုံးလဲ ခြင့္တင္ၿပီးပါၿပီ ”

” ေအာ္ … ခု ေကသီ ဘယ္မွာလဲ ”

” တိုက္ခန္းမွာေလ … ကိုႀကီး လာခဲ့ပါလား မိုးတိတ္မွ ႐ုံးသြားလိုက္ေလ ”

ဦးသက္ခိုင္လည္း မန္ေနဂ်ာအားဖုန္းဆက္ကာ မိုးတိတ္မွ ထြက္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အေရးႀကီးကိတ္စမ်ားဝင္လာလ်င္ မိမိဆီအေၾကာင္းၾကားေပးရန္မွာၿပီး ေကသီမိုးတိုက္ခန္းဘက္သို႔ ဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္။တိုက္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေသာအခါ လက္တကိုင္းအကၤ်ီအပါးေလးႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုေလးဝတ္ထားေသာ ေကသီမိုးမွာ ထီးကေလးျဖင့္ ထြက္ႀကိဳေနသည္။တိုင္ခန္းအတြင္း ေရာက္ေသာအခါ ဦးသက္ခိုင္မွာ ေဘာင္းဘီတိုေလးေအာက္က ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးအား ၾကည့္ရင္း ရမၼက္စိတ္မ်ား ထႂကြလာေတာ့သည္။

” ခ္လ္းးး … ေငးလွၾကည္လား ကိုႀကီးရ ”

အိမ္တြင္းအဝတ္စားေလးမ်ားျဖင့္ sexy က်လွေသာ ေကသီမိုးဆီက အသံထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။အသံၾကားမွ ဦးသက္ခိုင္မွာ အမ္းတန္းတန္းျဖစ္ကာ ေကသီမိုး မ်က္ႏွာေလးအား ၾကည္မိေတာ့သည္။ေကသီမိုးကလည္း အကၤ် ီအျဖဴအေပၚတြင္ ကုတ္အကၤ်ီအနက္ … ေဘာင္းဘီအနက္ ေအာက္တြင္ ေတာက္ေျပာင္ေနေသာ ႐ူးဖိနပ္ အညိဳဝတ္ဆင္ထားၿပီး ခန္ျငားေနေသာ မိမိေဘာစိအား ေႂကြေနလ်က္ရွိသည္။ေနေရးထိုင္ေရး ေငြေၾကးကအစ အဝတ္စားအသုံးေဆာင္ထိ ေထာက္ပံေနေသာ ဦးသက္ခိုင္အား အပ်ိဳစင္ဘဝကိုပါ ေပးအပ္ထားေလသည္။

” အခန္းထဲသြားမလား … ကိုႀကီး ”

ႏွာတံစင္းစင္း … မ်က္ခုံးလွလွ … ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးဆီမွ ဒုတိယအႀကိမ္ စကားသံ တိုးတိုးေလး ထပ္မံထြက္ေပၚလာျပန္သည္။ႏွစ္ဦးသား အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ဝင္ကာ တိုင္ပင္ထားၾကသည့္အလား အဝတ္စားမ်ားခၽြတ္ပစ္လိုက္ၾကသည္။ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ကာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခႏၶာကိုယ္အနံ့ပြတ္သပ္ေနၾကသည္။

ခဏအၾကာမွ ေကသီမိုးသည္ ႏူတ္ခမ္းအားခြာ၍ ဦးသက္ခိုင္ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးအား အုပ္ကိုင္ကာ ဒစ္ဖူးအား ျဖဲခ်လိုက္သည္။လီးထိပ္တြင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားစို႔ေနေသာ့ ဒစ္ႀကီးအားကိုင္၍ သူမ ေစာက္ပတ္ေလးေအာက္မွ အထက္သို ပြတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့သည္။ေစာင္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ ႏူတ္ခမ္းသားေလးမ်ားလန္၍ ေစာက္စိထိပ္ေလးအား ဒစ္ဖူးႏွင့္ထိုးမိေသာအခါ ကာမစိတ္မ်ားေတာင္ေလာင္လာကာ အလိုးခံခ်င္ေသာစိတ္မ်ား တဖြားဖြားျဖစ္ေနရသည္။

” ေကာင္းလိုက္တာ …… ကိုႀကီးရယ္ … အ အားးး ”

” အင္းပါ … ေကသီရာ ကိုႀကီး လိုးေပးမယ္ေနာ္ ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ ေကသီမိုးကိုယ္လုံးေလးအား ကုတင္ေပၚလွန္ခ်လိုက္ၿပီး အိစက္ေနေသာ နို႔အုံေလးေပၚသို႔ မ်က္နာအပ္လိုက္ေတာ့သည္။ထို႔ေနာက့္ နို႔အုံေလးမ်ား ညႇစ္ေပးရင္း တဖက္ဆီ ငုံစို႔ေပးလိုက္ျပန္သည္။ေကသီမိုးမွာ နို႔စို႔ေနေသာ ေခါင္းအား ဖမ္းကိုင္ရင္း ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ မသိမသာေလးျဖဲကာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းက ဦးသက္ခိုင္ခါးေပၚသို႔ ခ်ိတ္တင္လိုက္ျပန္သည္။ဦးသက္ခိုင္က ျဖဲကားလာေသာေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးအား မတ္ေထာင္ေနေသာလီးျဖင့္ ေတ့ကာ ဖိသြင္းေပးလိုက္သည္။

” ဗ်စ္ … ဗ်စ္ …… ဘြတ္ ဗ်စ္ ”

” အ … အ …… အေမ့ ”

႐ုတ္တရက္ လီးဝင္လာသျဖင့္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား ထပ္ျဖဲလိုက္ရင္း ေကသီမိုးမွာ ေခါင္းေလးေမာ့တက္သြားရင္း ညည္းေနေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ ခဏၿငိမ္၍ လီးအား အရင္းထိ တရစ္ခ်င္းဖိသြင္းကာ ကပ္ထားလိုက္၏။ၿပီးမွ တခ်က္ျခင္း လိုးေနလိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္း ေကသီမိုးကလည္း ျပန္ျပန္ေစာင့္ေပးလာရာ ဦးသက္ခိုင္မွာ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေစာင့္လိုးလိုက္ရာ မၾကာမွီ ႏွစ္ဦးသား ကာမအထြဋ္ထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။ခဏအေမာေျဖၿပီးမွ ေကသီမိုးမွာ ထရပ္လိုက္ကာ

” ကိုႀကီး သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ခဏ ”

ဟုေျပာရင္း ေရခ်ိဳးခန္းမွ ေရဝတ္တထည္ယူလာကာ ေပ်ာ့ေခြစျပဳေနေသာ လီးအား ေျပာင္စင္ေနေအာင္ သုတ္ေပးလိုက္သည္။ထိုစဥ္ ဦးသက္ခိုင္ ဖုန္းဝင္လာေတာ့သည္။

” တူတူ …… တူတူ …… တူ ”

” ဟဲလို … အမိန႔္ရွိပါ ဦးသက္ခိုင္ စကားေျပာေနပါတယ္ ”

” သီရိျဖဴပါရွင္ ”

” ေအာ္ … ျဖဴလား ေျပာေလ ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ ဖုန္းေျပာရင္း ေကသီမိုးအား ၾကည့္လိုက္ရာ ေကသီမိုးမွ အလိုက္တသိ အခန္းျပင္သို႔ ထြက္သြားေလသည္။

” ေဘးနား လူမရွိပါဘူး ေနာ္ ”

” မရွိပါဘူး ျဖဴရဲ့ ေျပာပါ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ”

” ကေလးေတြ ကိတ္စပါ ေမာင္ရဲ့ ”

” အဆက္သြယ္ ရၿပီလား ျဖဴ ”

” ရပါၿပီ ေမာင္ရဲ့ ညေနၾက လာခဲ့ေနာ္ … ကေလးေတြ ကိတ္စ တိုင္ပင္ရေအာင္ ”

” အင္းပါ ျဖဴရယ္ … ညေန ေမာင္လာခဲ့ပါ့မယ္ ”

” ဒါပဲေနာ္ ေမာင္ … သူတို႔ဖို႔ အိမ္အေပၚထပ္ အခန္းေလး ရွင္းေပးလိုက္ဦးမယ္ ”

” Oki ျဖဴ … ညေန ေမာင္ ဆက္ဆက္လာခဲ့မယ္ေလ ”

ဖုန္းခ်သြားသျဖင့္ ဦးသက္ခိုင္လည္း ေကသီမိုးအား လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ညေနပိုင္းထိ ဒီမွာပဲ အခ်ိန္ျဖဳံးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။အိပ္ခန္းေလးထဲတြင္ ရယ္သံလြင္လြင္ ေလးမ်ားထြက္ေပၚေနသည္။အခ်စ္မပါတဲ့ ကာမပင္လယ္အား မေမာတမ္းကူးဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကသည္။

အရြယ္နဲ႔မမၽွ ဘဝအက်ိဳးေပး မေကာင္းခဲ့တဲ့ ေကသီမိုးတစ္ေယာက္ နားလည္မွု႔ စာနာမွု႔ တျခားသူေတြထက္ ပိုၿပီး ေတာင္းတခဲ့ရသည္။လိုအပ္ခ်က္ေတြျဖည့္စီးေပးနိုင္တဲ့ ဦးသက္ခိုင္အား ခ်ဥ္းကပ္ရင္း မိမိအေသြးသားမ်ားကို ဆႏၵရွိသေလာက္ ေပးဆပ္ေနသည္။အခ်ိန္မ်ား တျဖည္းျဖည္းကုန္ဆုံးလာကာ ညေနပိုင္းအခ်ိန္သို႔ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ ေကသီမိုးအားႏုတ္ဆက္၍ တိုက္ခန္းေလးမွထြက္လာလိုက္ၿပီး ကားေလးျဖင့္ ေဒၚသီရိျဖဴ အိမ္သို႔ သမီးေလးအားေတြ႕ရန္ ေမာင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ေဒၚသီရိျဖဴ အိမ္သို႔ေရာက္ရာ ဧည့္ခန္းထဲမွ ထလာ၍ ဦးသက္ခိုင္အား ႏုတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။” ေမာင္ … ေရာက္လာၿပီလား ”

” ဒါေပါ့ ျဖဴရယ္ … သမီးတို႔ေရာ ေတြ႕ခ်င္လွၿပီ ”

” ခဏေစာင့္ေနာ္ … ေမာင္ … အိမ္အေပၚမွာ ျဖဴသြားေခၚလိုက္ပါ့မယ္ ”

စကားေျပာၿပီး ေဒၚသီရိျဖဴမွာ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ တက္သြားေတာ့သည္။သားျဖဴသူတို႔အိပ္ခန္းဝ အေရာက္ ညည္းသံမ်ားၾကားရသျဖင့္ ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန႔္သြားရသည္။ တံခါးအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အနည္းငယ္ ဟ၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္။

သီတာခိုင္မွာ စကပ္ထမိန္အနက္ေလးအား ခါးထိတင္ထားၿပီး သူမကိုယ္လုံးေလးအား ေရွ႕သို႔ကုန္း၍ကုတင္ျဖင့္ကပ္ထားရင္း ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းေပးေနသည္။ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္ေပးေနေသာ သီတာခိုင္ေနာက္မွ သားျဖစ္သူက ဒူးေထာက္ကာ ေနရာယူရင္း တဖြပ္ဖြပ္ လိုးေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။

” အိုရ္ ”

အသံေပးရမလို ျပန္လွည့္ရမလို ခ်ီတုန္ခ်တုန္ ျဖစ္ေနမိသည္။ထို႔ေနာက့္ အိပ္ခန္းတံခါးအား အသာျပန္စိကာ ေအာက္ထပ္သို႔ ျပန္ဆင္းလာေတာ့သည္။ေအာက္ထပ္သို႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဦးသက္ခိုင္က လွမ္းေမးေတာ့သည္။

” ျဖဴ … သမီးေလးတို႔ေရာ အိပ္ေနၾကတာလား ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ … တဟိုဟိုႏွင္ … ျဖစ္ေနေတာ့သည္။မ်က္ႏွာေလး ရဲေနလ်က္ ေခါင္းေလးငုံ႔သြားေသာ ေဒၚသီရိျဖဴအား ဦးသက္ခိုင္က ထသြားလိုက္ကာ ပုခုံးေလးအား ကိုင္ရင္း ခုန္ေပၚထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။သူကိုယ္တိုင္ ေဘးမွဝင္ထိုင္ရင္း အေျခေနကို သုံးသပ္မိလိုက္သည္။

” ျဖဴ ”

” ရွင္ ”

” သမီးတို႔ ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ ဟင္ ”

” ဟို … ဟိုေလ ေမာင္ရယ္ ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ပါးစပ္က ေျပာမထြက္ရဲေပ … ငယ္ရည္းစားျဖစ္သူ ဦးသက္ခိုင္သမီးအား မိမိသားမွ လိုးေနသည္ကို ေျပာဖို႔ အခက္ေတြေနေတာ့သည္။

” ေျပာေလ ျဖဴရဲ့ … သမီးတို႔ လိုးေနၾကတာ မလား ”

” အာကြာ … ေမာင္ကလဲ …… ကၽြတ္ ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ရည္းဇားဦးမို႔ ျပန္ဆုံခ်ိန္ဝယ္ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း အလိုးခံခဲ့ေသာ္လည္း … ယခုလို စကားလုံးၾကမ္းၾကမ္းမ်ားအား မထြက္ဝံေသးေပ။ဦးသက္ခိုင္မွ တစ္တစ္ခြခြ ေျပာလာခ်ိန္တြင္ ခႏၶာကိုယ္က တဖိန္းဖန္း တရွိန္းရွိန္း ျဖစ္လာကာ ရွက္ေသြးႂကြယ္ေနမိေတာ့သည္။

ဦးသက္ခိုင္မွာ ေဒၚသီရိျဖဴ၏ အမူယာေလးအား ၾကည့္ရင္း လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးအား နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ လက္တဖက္ကထမိန္အျပင္မွ ဖင္သားႀကီးမ်ားအား ပြတ္သပ္ေပးရင္း က်န္လက္တဖက္က နို႔အုံႀကီးမ်ားအား ညႇစ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။နို႔အုံအားညႇစ္ရင္း ေအာက္ဖက္သို႔လက္ကေရြ႕ကာ ေပါင္ၾကားထဲ အေရာက္ ေဒၚသီရိျဖဴ တြန႔္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားကာ ေပါင္လုံးမ်ားအား ကားေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ လည္တိုင္ေလးအားနမ္းရင္းမွ နားရြတ္ဖ်ားေလးအား ဆြဲစုပ္လိုက္ရာ

” အိုးးး ေမာင္ရယ္ … ဟင့္အင္ ”

ကၽြမ္းက်င္ေသာအနမ္းမ်ားႏွင့္ ေစာက္ပတ္ေလးအားအုပ္ကိုင္ထားရာ ရမၼက္စိတ္က နိုးထလာေတာ့သည္။အိမ္ေပၚထပ္မွ သားျဖစ္သူတို႔ ဆင္းလာရင္းေတြ႕သြားနိုင္သျဖင့္ စိုးရိမ္စိတ္ေလးက ရင္ဖိုေနရသည္။ထို႔ေနာက္ ေပါင္ၾကားမွ ဦးသက္ခိုင္လက္အားဖယ္က ထမိန္ေအာက္နားစအား ဆြဲယူ၍ ေပါင္ရင္းထိ တင္ထားလိုက္သည္။ၿပီးမွ ဦးသက္ခိုင္လက္အားဆြဲယူကာ မိမိေပါင္ၾကားထဲသို႔ ျပန္သြင္းေပးလိုက္သည္။

ေစာက္ပတ္အိအိေလးအား လက္ဖဝါးျဖင့္ဖိပြတ္ခံရၿပီး အကြဲေၾကာင္းေလးအား လက္ခလယ္ျဖင့္ ထိုးခြဲေပးေနရာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား ရႊဲလာေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္အား သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ႏူတ္ခမ္းခ်င္း အငမ္းမရ ေတ့စုပ္လိုက္မိသည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ အလိုက္သင့္ နမ္းေပးေနရင္း လက္ခလယ္အား ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ထိုးေမႊေပးေနျပန္သည္။

” အင့္ … အာကြာ အင့္အင့္ ”

ေဒၚသီရိျဖဴတစ္ေယာက္ ဦးသက္ခိုင္လက္ေကာက္ဝတ္အား ကိုင္ကာ သူမ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ အသြင္းထုတ္ ခပ္ျမန္ျမန္လုပ္ေပးရင္း ေစာက္ရည္မ်ားထြက္က်လာေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္ လက္ခလယ္ေလးအားညႇစ္ရင္း

” အားးး းးးး အ … ၿပီး ၿပီးးး … … ၿပီးၿပီ ေမာင္ရယ္ …… အားးး းးး ”

ေဒၚသီရိျဖဴၿပီးသြားေသာ္လည္း ဦးသက္ခိုင္မွာ လက္ခလယ္အား မထုတ္ပဲ ခပ္သြက္သြက္ေလး လုပ္ေပးေနသည္။

” အားးဟားးး အီးးး ခ်စ္လိုက္တာ ေမာင္ရယ္ အင္းဟင္းးး းးး … ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ေမာင္ … ျဖဴ … ေမာင့္လီးကို ျပန္စုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ”

ေဘာင္းဘီဇစ္ဖြင့္ကာ ခပ္တင္းတင္းျဖစ္ေနေသာ လီးအား ေဒၚသီရိမွာ လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲထုပ္လိုက္ေတာ့သည္။ေထာင္မတ္လာေသာလီးႀကီးအားျဖဲခ်လိုက္ရာ ဒစ္ဖူးညိဳညိဳႀကီးက ကားတက္လာကာ အေပါက္ဝတြင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စီးက်ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ထိုေနာက္ သူမေခါင္းေလးအား ငုံကာ ပါးစပ္ေလးဟၿပီး ဒစ္ဖူးအား စုပ္ပစ္လိုက္သည္။

ႏူတ္ခမ္းေလးအား ရသေလာက္ျဖဲကာ လီးအားဝင္နိုင္သမၽွဝင္ေအာင္ သြင္းရင္း ဒစ္ႀကီးအား လၽွာျဖင့္ဝိုက္ဝိုက္ေပးရာ ဦးသက္ခိုင္မွာ တအင္းအင္း ညည္းလာရေတာ့သည္။ထိုစဥ္ အေပၚထပ္မွ အားရပါးရ လိုးၿပီး ေအာက္ဆင္းလာေသာ မိုးေႏွာင္းတို႔ စုံတြဲ ေျခသံမ်ားေၾကာင့္ ေဒၚသီရိျဖဴမွာ လီးအား ပါးစပ္ထဲမွ ထုတ္ကာ ႏူတ္ခမ္းေလးအား လက္ခုံျဖင့္ ဖိသုတ္ေနေတာ့သည္။ ဦးသက္ခိုင္မွာလည္း ဇစ္အျမန္ပိတ္ကာ ကိုယ္လုံးအား ခပ္မတ္မတ္ အေနအထား ျပင္ထိုင္လိုက္ေလသည္။

” ေဝါ …… ေဝါ ……… ဝုန္း ဒလိန္းးး းးး ”

” ဂ်ိန္းးးး …… ဒလိန္းးး … ေဝါ ………… ေဝါ ”

” ဟူးးး းးးး အေရးထဲမွ မိုးနဲ႔ေတာ့ ခက္ေနၿပီ ”

စိတ္ထဲမွတိတ္တိတ္ေလးပဲ သဲသဲမဲမဲ ရြာနိုင္လြန္းေသာ မိုးကို ေဒၚသီရိျဖဴ တစ္ေယာက္ အပစ္တင္မိေတာ့သည္။အငွားကားေလးေပၚအတက္မွာပင္ သနပ္ခါးအေဖြးသားလိမ္းထားေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ လက္ေမာင္းတေလၽွာက္ အကြက္အကြက္ေလးေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္။တဖြားဖြားရြာသြန္းေနေသာ မိုးေရထဲတြင္ အငွားကားေလးမွာ သီတာခိုင္ေျပာျပေသာ လိပ္စာအတိုင္းေမာင္းႏွင္ လာခဲ့သည္။

တျဖည္းျဖည္း ေက်ာင္းသြား ႐ုံးသြား ေဈးသြားသူမ်ားႏွင့္ ျပည့္က်ပ္ေနေသာ မွတ္တိုင္ ၂ခုေလာက္ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီးမွ နိုင္လြန္လမ္းျဖဴးျဖဴးေလး အတိုင္းေမာင္းလာရင္း ၿခံဝင္းက်ယ္က်ယ္ ခန္းနားေသာ တိုက္ႀကီးေရွ႕သို႔ ေရာက္လာေတာ့သည္။ ၿခံတံခါး ဖြင့္ထားသျဖင့္ တိုက္ႀကီးေရွ႕ ဆင္ဝင္ေအာက္ထိ အငွားကားေလးမွာ ေမာင္းဝင္လာၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရပ္လိုက္သည္။ကားေပၚမွ သီတာခိုင္ႏွင့္မိုးေႏွာင္းတို႔ စုံတြဲ … ေဒၚသီရိျဖဴႏွင့္ ဆုနဒီတို႔ သားအမိတို႔ ဆင္းလာခဲ့ၾကသည္။

အိမ္ထဲအဝင္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဦးသက္ခိုင္ႏွင့္ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္တို႔ လင္မယားအား အခ်ိဳပြဲမ်ား ေမွာထားေသာ ေကာ္ဖီခြက္မ်ားႏွင့္ အတူ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မတ္တပ္ထရပ္ကာ သမီးျဖစ္သူႏွင့္ ေဒၚသီရိျဖဴတို႔ မိသားစုအား ျပဳံး၍ ႏုတ္ဆက္လိုက္သည္။နက္ေမွာင္ထူအိေနေသာ ဆံႏြယ္မ်ားက စုစည္းခ်ည္ေႏွာင္မထားပဲ ညာဖက္ျခမ္းသို႔ သိမ္းယူကာ ေဘးသို႔ခ်ထားသည္ကလည္း ေဒၚမိုးျမင့္သူဇာ၏ ဆြဲေဆာင္မွု႔တစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။

မို႔ေမာက္ေသာရင္သားႀကီးမ်ားႏွင့္ ခါးသိမ္သိမ္ေလးေအာက္မွ ဝိုင္းစက္ေနေသာ တင္သားႀကီးမ်ားမွာ မိန္းမခ်င္းပင္ေငးယူရသျဖင့္ ေဒၚသီရိျဖဴတစ္ေယာက္ အားက်မိေနသည္။မိမိငယ္ရည္စား၏ ဇနီးေခ်ာအားၾကည့္ရင္း ျပန္လည္ျပဳံးျပကာ စားပြဲခုံေဘးမွ ထိုင္ခုံေပၚသို႔ ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။ ဦးသက္ခိုင္မွာလည္း သနပ္ခါးကြက္ၾကားေလးျဖစ္ေနကာ အကၤ်ီအညိဳဝမ္းဆက္ႏွင့္ တမ်ိဳးေလးလွေနေသာ ငယ္ရည္းဇား ေဒၚသီရိျဖဴ၏ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ခႏၶာကိုယ္အား သိမ္က်ဳံးၾကည့္ကာ လက္ရွိဇနီးေခ်ာေလးနဲ႔ယဥ္ေနမိသည္။

မည္သည့္မိတ္ကပ္မွ မလိမ္းပဲအသားရည္ ဝင္းလက္ဆိုျပည္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးမွာ အဖူးအပိန႔္တစက္မွ မရွိေပ။ ၅၀ ေက်ာ္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္က တမ်ိဳးတဘာသာစီဆြဲေဆာင္မွု႔ရွိသျဖင့္ တေန႔ေန႔တြင္ ဇနီးေခ်ာႏွင့္အတူ ငယ္ရည္းစား ျဖဴ႕ကိုပါ တၿပိဳင္ထဲလိုးရန္ ေတြးေနမိသည္။ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားစုံ၍ ေဒၚသီရိျဖဴတို႔ဘက္မွ သီတာခိုင္အား ျပန္အပ္ရင္း မဂၤလာစကားေျပာရန္ လာေရာက္ခဲ့ၾကသည္။

အကုန္လုံးထိုင္ခုံ ကိုယ္စီထိုင္ၿပီးၿငိမ္သက္ေနရာ ဦးသက္ခိုင္မွ သမီးျဖစ္သူႏွင့္ မိုးေႏွာင္းအား ေကာ္ဖီထည့္ေပးရန္ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ဦးသက္ခိုင္ အသံထြက္ေပၚလာမွ ေဒၚသီရိျဖဴမွာ လွမ္းၾကည့္မိေတာ့သည္။ျပန္ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း မိမိအား အားရပါးရ လိုးခဲ့ေသာ ငယ္ခ်စ္ဦးမွာ ပိုးသားပုဆိုး ခရမ္းေရာင္… အကၤ်ီအျဖဳလက္ရွည္အား တံေဒါင္စစ္သို႔ေခါက္တင္ထားကာ အိပ္ေထာင္ထဲတြင္ ေဘာပင္ခပ္လွလွအနက္ေရာင္တစ္ေခ်ာင္းအားခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ဆံပင္ခပ္တိုတိုႏွင့္သန႔္ျပန႔္ေနေသာ ဦးသက္ခိုင္မ်က္နာေခ်ာေခ်ာအားၾကည့္ရင္း ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ေျပးနမ္းခ်င္ေသာစိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚေနေတာ့သည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာလည္း ခင္ပြန္းျဖစ္သူမ်က္ႏွာအားၾကည့္ေနေသာ ေဒၚသီရိျဖဴ၏မ်က္ဝန္းမ်ားတြင္ သိကၡာတရားအားထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ ႏုညံ့ျခင္း ေမ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ား ပါဝင္ေနသည္ကို ခံစားမိေနသည္။ေဒၚသီရိျဖဴအား ခုမွဆုံဖူးေပမယ့္ သူမ၏ ျပဳမူလွုပ္ရွားပုံ … ရႊန္းလက္လက္မ်က္ဝန္းႀကီးမ်ားရဲ့ အၾကည့္… သိမ္ေမႊ႕တဲ့အျပဳမွု… ၾကည္လင္လွပေသာ မ်က္ႏွာေလးက ဆြဲေဆာင္မွု႔ရွိေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။

စိတ္ထဲ အမ်ိဳးအမည္မသိ ေဝဒနာေလး ဝင္ေရာက္လာကာ ဝန္တိုစိတ္မ်ားလားဟု ေတြးေနမိသည္။ထိုေနာက့္ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး မိတ္ဆက္ကာ စားၾကေသာက္ၾကႏွင့္ အခ်ိန္မ်ားကုန္ဆုံးလာခဲ့သည္။ မဂၤလာရက္ျမက္အား ေရြးၾကရင္း တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ ေျပာျပၾကရင္း ေနလုံးနီနီေပ်ာက္ကြယ္ကာ အေမွာင္ထုက ႀကီးစိုးလာေတာ့သည္။

ေနာက္ဆုံးတြင္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ဆႏၵအတိုင္း ၿခံထဲတြင္သာ အက်ဥ္း႐ုံးၿပီး မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။သမီးျဖစ္သူအားခ်စ္လြန္းသျဖင့္ အားလုံးအဆင္ေျပေစရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေပမယ့္ သူမတို႔မိသားစု၏ မာနႏွင့္သိကၡာ အတြက္ ဝပ္တြားေပးဖို႔ေတာ့ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးေပ။ကုမၸဏီပိုင္ရွင္သမီးႏွင့္ ကုမၸဏီမွဒရိုက္ဘာတို႔ လက္ထပ္သည့္ပြဲမို႔ ထြက္ေပၚလာမည္ျဖစ္ေသာေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ မလိုအပ္ေသာျပက္သနာမ်ား ေရွာင္ရန္အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္ဟု နားလည္ထားၾကသည္။မိုးလည္းတိတ္သြားသျဖင့္

” ကဲ … မိသားစု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေလး ဒင္နာ သြားစားၾကမယ္ ၿပီးမွ ေဒၚသီရိျဖဴတို႔ ျပန္ၾကေပါ့ ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ ဇနီးျဖစ္သူေရွ႕မို႔ ေဒၚသီရိျဖဴဟုေခၚရင္း စိတ္ထဲခိုးလို႔ခုလု ျဖစ္ေနမိသည္။ထို႔ေနာက္ မိသားစုလိုက္ ကားေလးျဖင့္ လမ္းမႀကီးအတိုင္းေမာင္းႏွင္ရင္း နာမည္ႀကီးစားေသာက္ဆိုင္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ျမက္ခင္းျပင္ေပၚရွိ ဘဲဥပုံခုံဝိုင္းႀကီးအားေရြးလိုက္ၾကသည္။

ေဘးပတ္ပတ္လည္ ထင္းရွုးပင္ေလးမ်ားေပၚတြင္ ေရာင္စုံမီးေလးမ်ားထြန္းထားကာ စတိတ္စင္ျမင့္မွ သီခ်င္းသံ ခပ္တိုးတိုးေလးၾကားေနရၿပီး ညခ်မ္းအလွကိုပါ ပူးတြဲခံစားလို႔ရေသာ ေနရာေလးျဖစ္သည္။ခဏအၾကာတြင္ ဝိတ္တာတစ္ေယာက္ေရာက္လာသျဖင့္ ငါးကင္…ပုဇြန္ေၾကာ္…ဘဲကင္ တျခမ္း …… ဝိုင္တစ္ပုလင္း ႏွင့္ ဘီယာတစ္ဂ်ား မွာလိုက္ေလသည္။

“က်န္တာ ကိုယ္စားခ်င္တာ မွာၾကေနာ္ …… အဝစားၿပီးမွ ျပန္ၾကမယ္ ”

စားရင္းေသာက္ရင္း တျဖည္းျဖည္း ခြက္ခ်င္းထိသံ…ဇြန္းသံ…ခရင္းသံ…စကားသံမ်ား ဆူညံ့လာေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းႏွင့္ သီတာခိုင္မွာ အေပ်ာ္ဆုံးျဖစ္ေနသည္။အားလုံး အနည္းငယ္ ရီေဝေဝျဖစ္လာကာ ဝိုင္ႏွင္ဘီယာ ထပ္မွာကာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ထပ္ေသာက္လိုက္ၾကသည္။ည ၉ နာရီခြဲေလာက္မွ စားေသာက္ဆိုင္မွ ထြက္လာကာ ေဒၚသီရိျဖဴတို႔အား လိုက္ပို႔ေပးလိုက္သည္။အျပန္တြင္ သမီးျဖစ္သူ သီတာခိုင္၏ေတာင္းဆိုမွု႔ေၾကာင့္ မိုးေႏွာင္းကိုပါ အိမ္သို႔ေခၚလာလိုက္ေတာ့သည္။

မဂၤလာပြဲကလည္း ေနာက္လထဲတြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္သျဖင့္ အတူေနရန္ မကန႔္ကြက္ေတာ့ေပ။ေဒၚမိုးျမင့္သူဇာမွာလည္း သမီးျဖစ္သူအား စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္သျဖင့္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပင္ လက္ခံလိုက္သည္။အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လ်င္မိသားစု ေလးေယာက္မွာ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ကာ တီဗြီၾကည့္ေနၾကသည္။မိုးေႏွာင္းႏွင့္သီတာခိုင္မွာ မီးဖိုေခ်ာင္အတြင္းမွ သစ္သီမ်ား ခြဲစိတ္ကာ ဦးသက္ခိုင္ႏွင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ တို႔ေရွ႕သို႔ ခ်ေပးၿပီး ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။

ကိုယ့္ဝင္းကိုယ့္ၿခံႏွင့္ ေနၾကသူမ်ားမို႔ လမ္းသြားလမ္းလာမရွိသေလာက္ လူနည္းကာ တိတ္ဆိတ္ေနေတာ့၏။ခဏအၾကာတြင္ စကားေျပာရင္းဦးသက္ခိုင္မွာ တခ်က္သန္းကာ အိပ္ခ်င္လာသျဖင့္ မိန္းမျဖစ္သူႏွင့္ သမီးတို႔စုံတြဲအားႏုတ္ဆက္ကာ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ တက္သြားေလသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သမီးျဖစ္သူႏွင့္ခြဲေနရသျဖင့္ မေမာနိုင္မပန္းနိုင္ စကားမ်ားေဖါင္ဖြဲကာ ေျပာေနၾကသည္။

သုံးေယာက္စလုံး ရီေဝေဝမို႔ ေျပာလိုက္ရီလိုက္ျဖင့္ ရွိေနရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က ေညာင္းညာေနေၾကာင္း ညည္းမိေန၏။သီတာခိုင္က အလိုက္တသိေလး ခုံေပၚမွ ထလာကာ မိခင္ျဖစ္သူေျခေထာက္နားထိုင္၍ ေျခသလုံးေလးအား ႏွိပ္ေပးလိုက္သည္။မိုးေႏွာင္းကလည္း ခ်က္ခ်င္းထလိုက္လာကာ ေယာကၡမေျခသလုံး ျဖဴျဖဴေလးအား ႏွိပ္ေပးေနလိုက္သည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သမီးႏွင့္သမက္ျဖစ္သူက သူမ၏ေျခသလုံးေလးအား ႏွိပ္နယ္ေပးေနသည္ကို ပီတိျဖစ္ကာ ဦးေခါင္းအား ေနာက္လွန္၍ ဇိမ္ယူေနလိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္း ေပါင္သို႔ေရာက္လာရာ သူစိမ္းေယာကၤ်ားတစ္ဦး၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ တရွိန္းရွိန္းျဖစ္ေနမိသည္။မိုးေႏွာင္းမွာလည္း ေယာကၡမ ျဖစ္သူေပါင္သားမ်ားအားႏွိပ္ရင္း ေပါင္ၾကားသို႔ၾကည့္မိကာ စိတ္လွုပ္ရွားေနရသည္။

သီတာခိုင္ကေတာ့ မိခင္ႏွင့္ခင္ပြန္းေလာင္း ရင္းႏွီးမွု႔ရွိေစခ်င္သည္မို႔ ရိပ္မိေသာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ဆက္လက္ ႏွိပ္ေပးေနသည္။မိခင္ျဖစ္သူကလည္း ေပါင္ျပန္မိစိပဲ မ်က္စိေလးမွိတ္ကာ ၿငိမ္ခံေနသည္မို႔ နဲနဲေတာ့ တမ်ိဳးေလးျဖစ္ေနမိသည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အတန္ၾကာအႏွိပ္ခံရင္း မ်က္လုံးေလးဖြင့္ကာ သားမက္ျဖစ္သူအားၾကည့္လိုက္ရာ မိုးေႏွာင္းက မိမိေပါင္ၾကားသို႔ မၾကာခဏၾကည့္ေနသည္ကိုျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလးဆီက ဆစ္ကနဲ႔ျဖစ္သြားရသည္။မိုးေႏွာင္းပုဆိုးၾကားသို႔ အၾကည့္အားေရြ႕မိရာ အေျမႇာင္းလိုက္ထေနေသာ အရာႀကီးအားျမင္လိုက္မိကာ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ကာ

” ကဲ … ေတာ္ပါၿပီ သမီးေရာ သားေရာ နားေတာ့ေနာ္ မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနပါၿပီ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွ ေျပာၿပီး႐ုတ္တရက္ ထရပ္လိုက္ရာ စိတ္လွုပ္ရွားေနရာ ယိုင္ကနဲ႔ျဖစ္သြားရသည္။

” ဟင္ … ရရဲ့လား မာမီ ”

သီတာခိုင္မွာ စိုးရိမ္စိတ္ေလးျဖင့္ မိခင္ျဖစ္သူအား လွမ္းထိန္းထားလိုက္သည္။

” ရပါတယ္ သမီးရယ္ ဝိုင္ေသာက္တာလည္း မ်ားသြားတာထင္တယ္ ”

” ကဲပါ … ကိုမိုး … မာမီကို တြဲပို႔လိုက္ေနာ္ အေပၚထပ္ကို … ခိုင္ေလး သစ္သီးပန္းကန္ေတြရွင္းၿပီး တက္လာခဲ့မယ္ ”

” အင္းပါ ခိုင္ရဲ့ … ကိုမိုး တြဲပို႔လိုက္ပါ့မယ္ ”

ထို႔ေနာက့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အားတြဲ၍ ေလွကားအတိုင္းတက္လာခဲ့သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ေဘးတိုက္တြဲကာ တက္လာသျဖင့္ ေလွကားတေလ်ာက္တြင္ ေဒၚသူဇာလက္တဖက္က မိုးေႏွာင္းေပါင္ၾကားသို႔ မထိတထိေလး ယမ္းမိေနသည္။အနီးကပ္ရွိေနသျဖင့္ ေယာကၡမျဖစ္သူ၏ ေခၽြးနံ့ကိုယ္သင္းနံ့မ်ားေၾကာင့္ မိုးေႏွာင္းမွာ ကာမစိတ္မ်ားထရင္း ေပါင္ၾကားမွ လီးက ေတာင္ေနမိသည္။ေနာက္ဆုံးေလွကားထစ္တြင္ ေျခေခ်ာ္သလိုျဖစ္ကာ ယိုင္အထြက္ ဆြဲမိဆြဲရာ ဆြဲလိုက္ရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္လက္က မိုးေႏွာင္းေပါင္ၾကားထဲေရာက္သြားကာ ပူေႏြးေနေသာ လီးအားဆုပ္ကိုင္မိေလသည္။

” အိုရ္……ေဆာရီးေနာ္ သား ”

” အ ……… ဟုတ္ဟုတ္ ရပါတယ္ မာမီ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မိုးေႏွာင္းလီးအား ျပန္လြတ္လိုက္ကာ ခႏၶာကိုယ္အား ျပန္မတ္လိုက္ရင္း ေတာင္းပန္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ သူမတို႔လင္မယားအိပ္ခန္းဆီသို႔ႏွစ္ေယာက္သား ရင္ဖိုစြာျဖင့္ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္အိပ္ေနေသာ ဦးသက္ခိုင္ေဘးအား ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား တင္ေပးလိုက္ၿပီး မိုးေႏွာင္းမွာ ခ်က္ခ်င္းေအာက္ထပ္သို႔ ျပန္ဆင္းခဲ့သည္။

ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းတြင္ သီတာခိုင္အား ကူၿပီးရွင္းေပးကာ ပန္းကန္ခြက္ေရာက္မ်ားေဆးေၾကာၿပီး မီးမွိတ္ခါ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ ႏွစ္ေယာက္သားတက္ခဲ့ေတာ့သည္။ သီတာခိုင္ အိပ္ခန္းသို႔မေရာက္ခင္ ဦးသက္ခိုင္တို႔ အိပ္ခန္းေရွ႕မွ ျဖတ္သြားရေလသည္။

ဦးသက္ခိုင္ အိပ္ခန္းေရွ႕အေရာက္ ညည္းသံမ်ားၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သား တုံ႔ကနဲ႔ရပ္လိုက္မိသည္။ထို႔ေနာက္ ေျခဖြဖြ နင္းကာ ဟေနေသာ အခန္းတံခါးသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ၾကသည္။မိုးေႏွာင္းက ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား အိပ္ခန္းထဲ လိုက္ပို႔ၿပီး ျပန္အထြက္တြင္ တံခါးအား ျပန္မပိတ္မိ၍ အလြယ္တကူ ၾကည့္ခြင့္ရလိုက္ေလသည္။အိပ္ခန္းတြင္း ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္

” ဟင္ … အိုရ္ … … ”

မိုးေႏွာင္းမွာ သီတာခိုင္ ပါးစပ္အား အျမန္လွမ္းပိတ္လိုက္ရသည္။ပက္လက္လွန္အိပ္ေနေသာ ဦးသက္ခိုင္ေပါင္ၾကားထဲတြင္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဖင္ဗူးေဒါင္းေထာင္ကာ လီးအား အားရပါးရ တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ေပးေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

” သြားရေအာင္ ခိုင္ရယ္ ေနာ္ ”

ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း မိုးေႏွာင္းက သီတာခိုင္အား သူတို႔အိပ္ခန္းဆီသို႔ ေခၚလာခဲ့သည္။အိပ္ခန္းထဲကုတင္ေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္သားမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွဲအိပ္ေနၾကသည္။ႏွစ္ဦးသားရမၼက္စိတ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဖိုေနၾကရာ သီတာခိုင္မွ သူမေပါင္ေပၚတင္ထားေသာ မိုးေႏွာင္းလက္အား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

” ကိုမိုး … မာမီကို ႏွိပ္ေပးတုန္းက ဘာျဖစ္ေနတာလည္းဟင္ ”

” အမ္ … ဘာျဖစ္လို႔လည္း ခိုင္ရဲ့ ”

” မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနပါနဲ႔ ခိုင္ ရိပ္မိပါတယ္ ”

မိုးေႏွာင္းမ်က္ႏွာက ရွက္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားကာ ” ခိုင္ကလဲ ကြာ … မာမီကို ဘာျဖစ္ရမွာလဲ ” ေျပာလိုက္ရင္း သီတာခိုင္ေပါင္ၾကားသို႔ လက္ကိုေရြ႕ကာ သြင္းလိုက္သည္။

” အြန႔္ ရွက္မေနပါနဲ႔ … ကိုမိုးရယ္ ေသခ်ာေျပာျပပါဆို ” သီတာခိုင္ကလည္း ျပန္လည္ေမးရင္း မိုးေႏွာင္းလီးအား ခပ္ဖြဖြေလး ညစ္ကိုင္ထားလိုက္ေလသည္။

” ဟူးးး းးး ဟုတ္တယ္ ခိုင္ရယ္ … မာမီႏွိပ္ေပးရင္း ေပါင္ၾကားထဲၾကည့္မိတိုင္း စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္လာတာ ”

” အင္းးး … ကိုမိုး မာမီ အဖုတ္ကို ၾကည့္ခ်င္တာမလား ”

” အားး ရွီး … ဟုတ္ ဟုတ္တယ္ ခိုင္ရယ္ ” လီးက တင္းကနဲ႔ျဖစ္ကာ ေရွ႕သို႔ေကာ့ထိုးမိေနသည္။

” မာမီ ဟာကို… ယက္ေပးခ်င္လားဟင္ ကိုမိုး ”

” အာ … ခိုင္ရယ္ ………… ကၽြတ္ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ သီတာခိုင္၏ ကာမေမးခြန္းမ်ားေၾကာင့္ လီးႀကီးက တင္းထုပ္လာေတာ့သည္။သီတာခိုင္က လက္ထဲမာထင္လာေသာ လီးအား ပုဆိုးအျပင္မွေန၍ ဂြင္းထုေပးလိုက္သည္။မိုးေႏွာင္မွာ ေလကားအတက္တြင္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွ သူလီးအားဆုပ္ကိုင္မိသည္ကို ျပန္ျမင္ေယာင္ကာ လရည္မ်ားပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ၿပီးမွ သီတာခိုင္သည္ ထမိန္အားခၽြတ္ကာ မိုးေႏွာင္းမ်က္နာေပၚသို႔ ခြထိုင္လိုက္သည္။

မိုးေႏွာင္းက မ်က္နာေပၚခြလာေသာ သီတာခိုင္ ေစာက္ပတ္ေလးအား အလိုက္သင့္ ထိုးယက္ေပးလိုက္သည္။ေစာက္စိေလးအား စုပ္ေပးရင္း ေဘးႏူတ္ခမ္းသားမ်ားအာ ပင့္ယက္ေပးရာ ၿငီစို႔စို႔ ေစာက္ရည္မ်ားစီးက်လာသည္။တခ်ိဳ႕မွ ပါးစပ္ထဲဝင္ကုန္ကာ ငံက်ိက်ိ ႏွင့္ မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္ရသည္။

သီတာခိုင္မွာ ခါးေလးႏွဲ႕ကာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ကာ တအင္းအင္း ညည္းလာေတာ့သည္။ေစာက္ရည္နံ့မ်ား ညည္းသံမ်ားေၾကာင့္ မိုးေႏွာင္းလီးမွာ ျပန္လည္ေထာင္လာရာ သီတာခိုင္က သူမဖင္ေလးႂကြကာ လီးေပၚသို႔ ေျပာင္းထိုင္ လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ေစာက္ေခါင္းဝေလးအား လီးထိပ္ျဖင့္ေတ့ကာ ဖိခ်လိုက္ျပန္သည္။

” ဗ်စ္ … ဗ်စ္ဗ်စ္ ……… ဘြတ္ ”

လီးက ေစာက္ေခါင္းတြင္း တဗ်စ္ဗ်စ္ႏွင့္ တိုးဝင္ေနရာ မိုးေႏွာင္းဒစ္ဖူးေအာက္နားတြင္ ပူကနဲ႔ျဖစ္သြားရသည္။ထို႔ေနာက္ သီတာခိုင္မွာ အေပၚမွ မနားတမ္းေစာင့္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္လာခ်ိန္ လီးအရင္းထိဖိကပ္လိုက္ရင္း မိုးေႏွာင္းရင္ဘတ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ မနက္ခင္းအိပ္ရာနိုးရာ ေဘးနားတြင္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူဦးသက္ခိုင္အားမေတြ႕ရေတာ့ေပ။ညက ရာဂစိတ္မ်ားၿပီး သူမကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္ကာ ၂ ခ်ီဆက္တိုက္ ႏြဲလိုက္မိသည္။ခႏၶာကိုယ္အား တခ်က္ဆန႔္ကာ အိပ္ရာထလိုက္ေတာ့သည္။ျပတင္းတံခါးမွ မွန္ခ်က္ေလးမ်ားတြင္ ေရစက္ေလးမ်ားတြဲေလာင္းခိုေနသည္ကို ျမင္လိုက္မွ ညက မိုးရြာထားသည္ကို ေတြးမိလိုက္သည္။

သမီးျဖစ္သူ မဂၤလာေဆာင္အတြက္ သူမအကၤ် ီအပ္ထားရာ ရက္ခ်ိန္းဒီေနမို႔ သြားယူရန္ ေတြးရင္း မွန္တင္ခုံေရွ႕တြင္ ဆံႏြယ္မ်ားအား ေက်ာထိ ဘီးအက်ဲျဖင့္ သပ္ခ်လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး ညဝတ္ အကၤ်ီႏွင့္ စကပ္အားခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။အိမ္အေပၚထပ္ မိမိတို႔ အိပ္ခန္းႏွင့္တြဲလ်က္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သာ သုံးေသာေရခ်ိဳးခန္းမို႔ လြပ္လြပ္လပ္လပ္ တုံးလုံးခ်ိဳးေနမိသည္။

ေရပန္းေလးမ်ားမွထြက္က်လာေသာ ေရစက္ေလးမ်ားက နဖူးေလးဆီမွ တဆင့္ မ်က္ႏွာလွလွေလးအားျဖက္တာ ရင္သားမ်ားဆီ စီးဆင္းလာေနသည္။ထိုမွတဆင့္ ဗိုက္သားျဖဴျဖဴေလးေပၚသို႔ေရာက္ရွိကာ ေစာက္ပတ္ေလးဆီ ေရစက္ေလးမ်ားအေရာက္ ကိုယ္လုံးေလးက တြန႔္ကနဲ႔ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ဆပ္ျပာဆီဗူးေလးအားဖြင့္ကာ လက္ဖဝါးေလးထဲ ထည့္၍ မ်က္ႏွာျပင္အား ပြတ္တိုက္လိုက္သည္။

ထိုေနာက့္ သူမနို႔အုံႏွစ္ဖက္အား ခပ္တင္းတင္းေလးပြတ္တိုက္ရင္း လက္ႏွက္ဖက္အား ခ်ိဳင္းၾကားသို႔ေရြ႕ကာ ထိုမွ တဆင့္ ဒႏၶာကိုယ္အႏွံ့ ပြတ္တိုက္ေနလိုက္သည္။ေစာက္ပတ္ေလးအား လက္ဖဝါးျဖင့္ ဖိပြတ္ကာ အက္ကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ ေဆးေၾကာပစ္လိုက္ရင္း စိတ္ေက်နပ္စြာ ဆပ္ျပာတိုက္ၿပီးမွ ေရဆက္ခ်ိဳးေတာ့သည္။

ေရခ်ိဳးၿပီးမွ မိတ္ကပ္ပါးပါးလိမ္းကာ အကၤ်ီလက္တကိုင္း ခရမ္းေရာင္ေလးႏွင့္ စကပ္ထမိန္ ေလးဝတ္ကာ အိမ္ေအာက္သို႔ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ေအာင္ထပ္ ဧည့္ခန္းတြင္ သူမဖို႔ျပင္ဆင္ထားေသာ မနက္စာ ပါမုန႔္ၾကက္ဥေၾကာ္ႏွင့္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေသာက္ သမီးႏွင့္ သမက္ျဖစ္သူအားႏုတ္ဆက္လိုက္သည္။

” သမီးတို႔ ညေန ဖိတ္စာေတြရမွာ သြားယူလိုက္ၾကဦးေနာ္ … မာမီ အကၤ် ီလည္းဒီေန႔ ရက္ခ်ိန္းမို႔ သြားေရြးရမွာ ”

” ဟုတ္ … မာမီ ေန႔လည္ေလာက္ သြားယူလိုက္ပါ့မယ္ ”

” ဒါနဲ႔ … သမီး ဒယ္ဒီေရာ မေတြ႕ပါလား ”

” မနက္ အေစာႀကီး …… ကာစတန္မာေတြ လာမွာမို႔ သြားၿပီမာမီ ”

” ေအာ္ … ကဲ ဒါဆိုလည္း မာမီသြားၿပီ လူရင္းတခ်ိဳ႕ေတာ့ ဖိတ္စာ မပို႔ေတာ့ပါဘူး … ကိုယ္တိုင္ပဲ ဖိတ္လိုက္ေတာ့မယ္ ”

” ဟုတ္ … တာ့တာ မာမီ ”

ႏုတ္ဆက္ရင္း သီတာခိုင္မွာ မေအျဖစ္သူပါးေလးအား ေျပးသြားကာ နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ေဒၚသက္ခိုင္မွာ ကားေလးဆီသို႔ လမ္းေလ်ာက္သြားရာ ေကာ့တက္ေနေသာ ဖင္သားအိအိႀကီးက စကပ္ထမိန္အတြင္းမွ တုန္ခါေနလ်က္ရွိရာ မိုးေႏွာင္းတစ္ေယာက္ ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။

” ဟိတ္ … ကိုမိုး မာမီဖင္ကို ငမ္းေနတာ မ်က္လုံးႀကီးကၽြတ္ပါသြားဦးမယ္ …… ခ္လ္းးး ”

” ဟားးး ေျပာတတ္ပ ခိုင္ရယ္ … ကိုမိုး ဇနီးေလာင္း ေဟာဒီက ခိုင္ေလာက္ စိတ္မဝင္စားပါဘူး ”

” သြားပါ အပိုေတြ … ဖိတ္စာဖိတ္ဖို႔ လူစာရင္း သြားေရးၾကစို႔ … လာခဲ့ ”

ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္အေပၚထပ္သို႔ တက္သြားၾကေတာ့သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင္မွာ အိမ္မွ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ရွိ သူမႀကိဳက္ေသာ ဒဇိုင္နာ၏ ဆိုင္သို႔ ေမာင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ဆိုင္သို႔အေရာက္ အကၤ် ီအားဝတ္ဆင္ၾကည့္ရာ ခါးအနည္းငယ္ပြေနသျဖင့္ ေနာက္ရက္ျပန္ခ်ိန္းလိုက္ျပန္သည္။

အကၤ်ီဆိုင္မွ ထြက္လာကာ သူမ အေပါင္းသင္းမ်ားရွိရာ ကြန္ဒို တိုက္ခန္းမ်ားဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္။ ေန႔လည္ပိုင္းမို႔ မီးပြိဳင့္မ်ားတြင္ လူရွုပ္ကားရွုပ္ကာ စိတ္အေတာ္ရွည္ေနရသည္။မိန္းလမ္းမွ မေမာင္းေတာ့ပဲ ဒူးၾကားလမ္းမ်ားမွ ပတ္ေမာင္းကာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဇင္မာ ၏ တိုက္ခန္းဆီသို႔ ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။အသားညိဳညိဳကိုယ္လုံးလွလွ … ကုလားဆင္ေလးျဖစ္သည္။

ဇင္မာက သေဘၤာသားမိန္းမျဖစ္ၿပီး ၃လႊာတြင္ေနထိုင္သူျဖစ္သည္။ကေလးမရသျဖင့္ သူမေယာကၤ်ား သေဘၤာသားျပန္တက္လ်င္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ၃ ရက္တခါေလာက္ အိမ္ေခၚကာ ခ်က္ျပဳပ္စားေသာက္ရင္း စကားစျမည္ ေျပာရင္း အခ်ိန္ျဖဳံးတတ္သူျဖစ္သည္။

ေလွကား ၂ ဆင့္ တက္ရမွာမို႔ လူရွိမရွိ ေသခ်ာေစရန္ ဖုန္းဆက္ေမးလိုက္ရသည္။လူရွိေၾကာင္း ေသခ်ာမွ ကားေလးအား အပင္ရိပ္ေအာက္တြင္ ထိုးကား ကားတံခါးမ်ား ေသခ်ာပိတ္ၿပီး ကားေပၚမွ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ကားေပၚမွဆင္းဆင္းခ်င္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ေလ်ာက္လာေန၍ စိတ္ရွုတ္သြားေတာ့သည္။ တိုက္ခန္းတခန္းေက်ာ္မွ ျဖစ္ပုံရသည္။သမီးျဖစ္သူ သီတာခိုင္ထက္ပင္ ငယ္ပုံရကာ သူမအား လြန္ခဲ့ေသာ ၄ လ ခန႔္ေလာက္မွ ေတြ႕ၿပီး လိုက္ကပ္ေနသူျဖစ္သည္။

” မ ”

” ဟာကြာ … မင္း လာရွုတ္ျပန္ၿပီလား ”

” က်ေနာ္ ဘာရွုတ္လို႔လဲ … မ … ရယ္ ”

” ငါက … အိမ္ေထာင္သည္ကြ … မင္းက ငါေမြးရင္ ငါ့သားေလာက္ပဲ … ဇယားလာမကပ္ပါနဲ႔ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မ်က္ႏွာခပ္တင္းတင္းျဖင့္ ခပ္ျပက္ျပက္ေလး ေျပာပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ေကာင္ေလးမွာ မ်က္ႏွာေလးပ်က္ကာ စိတ္ပ်က္သြားသလို သူမအား ၾကည့္ေနရာမွ အၾကည့္လြဲလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ သူမ နားေလးေလၽွာက္လာကာ

” မ … ရက္စက္တယ္ ဗ်ာ … အိမ္ေထာင္သည္မွန္းသိပါတယ္ … က်ေနာ္လည္း မၾကာခင္ ျပည္ပကို အလုပ္သြားလုပ္ရေတာ့မွာပါ … က်ေနာ့္ဘဝမွာ ဘယ္မိန္းမ ကိုမွ မခ်စ္ခဲ့ဖူးပါဘူး … ခုမွ အခ်စ္ဆိုတာ သိလာခဲ့ရတာပါ ”

” ဟူးးး းးးး မင္းက ဘယ္လိုေျပာေျပာ … နားမလည္ပါလားကြာ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ေလပူတခ်က္ထုတ္ရင္း ေကာင္ေလးမ်က္နာေလးအားၾကည့္မိရာ သနားစိတ္ေလးမ်ားဝင္လာေနမိသည္။လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ပြတ္ေနကာ ဆံပင္ခလယ္ကြဲ ဂုတ္ေထာက္ေလးႏွင့္ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း ခပ္သြယ္သြယ္မ်က္ႏွာေလးက ျပဳံးလိုက္တိုင္း သြားထပ္မ်ားႏွင့္ ခ်စ္စရာလူေခ်ာေလးက မိမိလို အေဒၚအရြယ္ႀကီးကိုမွ ခ်စ္မိေနသတဲ့။

လမ္းသြားလမ္းလာသူမ်ားက သူမတို႔ႏွစ္ဦးအား ၾကည့္ေနသည္ကို သတိထားမိရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အနည္းငယ္ရွက္လာၿပီး ေကာင္ေလးအား ေကြ႕ပတ္ကာ တိုက္ခန္းေအာက္ထပ္ ေလွကားဆီသို႔ ေလၽွာက္ခဲ့လိုက္သည္။သူမေနာက္ေက်ာဘက္မွ… မ … မ ဟုေခၚရင္း ကပ္လိုက္လာေသာေျခသံအား ၾကားလိုက္မိျပန္သည္။တိုက္ခန္းဝ ေဘးနား ကြမ္းရာဆိုင္မွ လူငယ္တခ်ိဳ႕ကဆီမွ ညစ္ညမ္းစကားသံ တခ်ိဳ႕လည္း ၾကားလိုက္မိျပန္သည္။

” ဝိုးးး ေဆာ္ႀကီးက အလန္းကြာ … ကာတင္ႀကီးက ဖုထစ္ခ်ိတ္နာ … ဟိုေကာင္ကလည္း မၿဖိဳနိုင္ဘူးေနမွာ … ေနရာခ်င္းလွဲလိုက္ခ်င္တာ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မ်က္ႏွာမွာ ၾကားလိုက္ရေသာ စကားမ်ားေၾကာင့္ ရဲကနဲ႔ ျဖစ္ကာ ေဒါသထြက္သြားရသည္။ျပန္ရန္ေတြ႕ဖို႔ကလည္း မိမိ သိကၡာႏွင့္မာန အရ စိတ္ေလ်ာ့ပစ္လိုက္မိသည္။ေလွကားဆီသို႔ ခပ္သြက္သြက္ ေလၽွာက္လာလိုက္ေတာ့သည္။ပထမ ေလွကားအေကြ႕တြင္ ေနာက္သို႔ၾကည့္လိုက္ရာ မိမိဖင္သားႀကီးမ်ား ၾကည့္ရင္း လိုက္လာေသာ ေကာင္ေလးအားေတြ႕လိုက္ရ၏။

” ကဲ … ေကာင္ေလး ခုန ကြမ္းယာဆိုင္က လူေတြေျပာတာ မင္းၾကားတယ္မလား … မင္းေၾကာင့္ ငါ့သိကၡာေတြ ေျမႇာင္းထဲေရာက္ကုန္ၿပီ ”

” ဟာ … မ ရယ္ … က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ … ခု က်ေနာ္ အဲေကာင္ေတြ သြားေျပာေပးရမလား ”

” အိုးးးး မလုပ္နဲ႔မလုပ္နဲ႔ … ငါ့အတြက္နဲ႔ ရန္ျဖစ္တာမ်ိဳးလည္း မျမင္ခ်င္ဘူး ”

အကၤ်ီေလးလက္ေခါက္ကာ ေျပာေနရင္း တကယ္ရန္ျဖစ္ေတာ့မည့္ပုံစံမို႔ ျမန္ျမန္တားလိုက္ရေသးသည္။

” ကဲပါဗ်ာ … က်ေနာ္ ဆက္မလိုက္ေတာ့ပါဘူး … သူငယ္ခ်င္းဆီလာတာ သိပါတယ္ … လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားပါ … မ ရယ္ ”

ေကာင္ေလးမွာ ေျပာရင္း ေလွကားထစ္တခုေပၚတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္လည္း တခ်က္ၾကည့္ကာ ေလွကားအတိုင္းတက္ရင္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ အခန္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း

” အမေလး … သူဇာရယ္ ဖုန္းေခၚၿပီး တက္မလာလို႔ ငါခုပဲ ဆင္းမလို႔လုပ္ေနတာ ”

” ဟုတ္တယ္ဟာ … နင့္ဆီ ဖုန္းေခၚၿပီးမွ … ေအာက္မွာ … … … … အဲလိုေဟ့ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အေၾကာင္းစုံေျပာျပလိုက္ရာ

” မယ့္ေလး … မိန္းမရယ္ … ရွင္ဝတ္ထားတာလဲ့ၾကည့္ဦး … ဘယ္ေယာကၤ်ားမဆို ငမ္းမိမွာပဲ … ရွင္ေျပာတဲ့ေကာင္ေလးက က်မသိပါတယ္ … ေအာက္ထပ္ကပဲ … ေက်ာင္းၿပီးၿပီးသား ဗိုလ္မွူးအၿငိမ္းစားရီးရဲ့ တစ္ဦးထဲေသာသားေလး … မၾကာခင္ နိုင္ငံျခားကို အလုပ္သြားလုပ္ေတာ့မွာ ”

” ေအာ္ … သူေျပာတာ အမွန္ေတြေပါ့ ”

” အံမယ္ … ရွင္က စိတ္ပါေနရင္ ဒီမွာ ဒိတ္လို႔ရတယ္ေနာ္ … ၿပီးရင္ေတာ့ က်မလည္း စားမာ … ခ္ခ္ ”

” ဟာ … ယြမေနနဲ႔ … သမီးမဂၤလာေဆာင္ လာဖိတ္တာ ဖိတ္စာမေပးေတာ့ဘူး အိမ္မွာပဲ အက်ဥ္း႐ုံးမွာမို႔ ဆက္ဆက္လာခဲ့ေနာ္ ”

” ေအးပါဟယ္ … ခု ထမင္းစားသြား ၁နာရီထိုးေတာ့မယ္ ”

ထို႔ေနာက္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စားေသာက္ရင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေလးမ်ား ေျပာကာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆူညံ့လာေတာ့သည္။ထမင္းစားၿပီး ခဏနားကာ

” ကဲ … ဇင္မာ ငါျပန္ေတာ့မယ္ ”

” ဟယ္ အေစာႀကီးရွိေသး ”

” ေအးဟာ ဖိတ္စာက ဒီေန႔ရမွာ သမီးတို႔ မွာထားေပမယ့္ ငါပဲ သြားယူေပးလိုက္ေတာ့မယ္ ”

” အာ့ဆိုလည္း ႂကြႂကြ … မိန္းမေရ တကယ္ပဲ … သူထပ္ေဆာင္မွာ က်ေနတာပဲ ”

အမွန္ေတာ့ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ တစုံတခုအား ေတြးမိရင္း အိမ္ျပန္ဖို႔အေၾကာင္းျပလိုက္ရသည္။ေအာက္သိုဆင္းလာရာ သူမထင္သည့္အတိုင္းပင္ ေကာင္ေလးမွာ ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။၂နာရီေက်ာ္ေနၿပီ ခုထိထမင္းမစားပဲ သူမအားေစာင့္ေနပုံရသည္။သို႔ေသာ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဆက္၍ ဆင္းခ်လာခဲ့သည္။

” မ … ျပန္ေတာ့မွာလားဟင္ ”

ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီမွခပ္တိုးတိုးေလးၾကားလိုက္ရသျဖင့္ လွည့္မၾကည့္ပဲ ထမင္းစားခ်ိန္ေနာက္က်ေနေၾကာင္းေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ ေအာက္ထပ္သို႔ ခပ္သြက္သြက္ေလးဆင္းရာ ခါးေအာက္မွ ရမ္းခါသြားေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားက ေကာင္ေလးအား ဆြဲေဆာင္မိသလိုျဖစ္သြားမလားေတြးမိေနသည္။

ကားေပၚတက္ကာ မိမိအိမ္ဘက္သို႔ ဦးတည္ေမာင္းလိုက္ရာ လမ္းခ်ိဳးတခုတြင္ ေနာက္မွ စကိုဖီး ျဖဴနီေလးျဖင့္ ကားေနာက္မွ ကပ္လိုက္လာေသာ ေကာင္ေလးအား ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။ပုံမွန္ေလးေမာင္းေနရင္း ကားေလးမွာ ထိုးရပ္သြားေတာ့သည္။ကားေသာ့ပိတ္ကာ ထပ္မန္နိုးၾကည့္သည္။ မနိုးေတာ့ေပ ထပ္ကာထပ္ကာ နိုးရင္း စိတ္ေလ်ာ့လိုက္မိသည္။ေနကလည္း ပူျပင္းလာရာ ကားအျပင္ထြက္ၿပီး တကၠစီ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။၁၅ မိနစ္ေလာက္ထိ တကၠစီ အရိပ္အေရာင္ပင္ မျမင္ရေသး။

ရာသီဥတုက ႐ုတ္တရက္ အုံ႔ဆိုင္းလာကာ မိုးက ရြာခ်လိုက္ေတာ့သည္။ေကာင္ေလးမွ ကားနာေလးသို႔လာၿပီး သူ႔ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ လိုက္ပို႔မည္ေျပာရာ ျငင္းဆိုခဲ့သည္။ခႏၶာကိုယ္မွာ မိုးေရရႊဲေနသျဖင့္ လက္တကိုင္းအကၤ် ီေလးႏွင့္ စကပ္ထမိန္ေလးမွာ အသားတြင္ကပ္ကာ ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားက ထင္းေနေတာ့သည္။ထို႔ေနာက့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ ကားမွတ္တိုင္သို႔ သြားကာ လိုင္းကားတိုးစီးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္မိသည္။

မိုးရြာထဲ လိုင္းကားစီးရန္ေစာင့္ေနၾကေသာ လူအုပ္ႀကီးက အနားသို႔ေရာက္လာေသာ သူမအား မ်က္စိအစာေႂကြးကာ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္။သူမွေနာက္မွ ေကာင္ေလးမွာ ခပ္ခြာခြာေလး ကပ္ပါလာျပန္သည္။ခဏအၾကာတြင္ လိုင္းကားတစ္စီး ေရာက္ရွိလာ၍ လူအုပ္ႀကီးမွ သူမခႏၶာကိုယ္အားၾကည့္ေနရာမွ အလုအယက္ တိုးေဝွ႕တက္ေနၾကေတာ့သည္။

လိုင္းကားစီးရေသာဒုကၡ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ထိုစဥ္ လက္တဖက္ကလသူမအား ဆြဲေခၚေနရာ အလိုက္သင့္တိုးရင္း ကားေပၚသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ရသည္။လူေတြကၾကပ္ ေခၽြးနံ့တစီစီႏွင့္ ေျခေထာက္မ်ားလည္းနင္းခံရေသးသည္။ နို႔အုံႏွင့္ ဖင္သားအိအိႀကီးကာအခ်ိန္ရသေလာက္ေလး တိုးရင္းျပဳရင္းအရသာခံဖ်စ္ညႇစ္သြားသူမ်ားလည္း ရွိေသးသည္။

ေတာ္တန္႐ုံစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ လိုင္းကားတိုးစီးရန္ မလြယ္လွေၾကာင္း သိလိုက္ရေတာ့သည္။ကားစပယ္ယာမွာ ပိုက္ဆံေကာက္ခံၿပီးမွ ကားႀကီးမွ တျဖည္းျဖည္းထြက္ခြာေတာ့သည္။မွတ္တိုင္တခုသို႔ရပ္ရာ သူမဖင္ၾကားသို႔ ခပ္မာမာအရာတခုက ထိမိလာသျဖင့္ အသာေလးလွည့္ၾကည့္မိရာ ေကာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ပုဆိုးၾကားမွာ သူ႔ဟာႏွင့္ မိမိဖင္သားႀကီးမ်ား ကားအလွုပ္တြင္ ပြတ္သပ္မိသလိုျဖစ္ကာ မာလာပုံရသည္။

သူမကိုယ္တိုင္လည္းတိမ္းေရွာင္ရန္ ေနရာက မရွိေပ။ ျပည့္က်ပ္ေနလ်က္ရွိရာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္ရသည္။တျဖည္းျဖည္း မိမိဖင္အား သူစိမ္းေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္လီးျဖင့္ ပြတ္သပ္ခံရေၾကာင္းေတြးမိကာ ခႏၶာကိုယ္က တဖိန္းဖိန္း တရွိန္းရွိန္း ျဖစ္လာရသည္။ဖင္အား မသိမသာေနာက္သို႔ ပစ္ေပးရာ ျပန္လည္ေကာ့ထိုးေပးသည္ကို ခံစားသိရွိလိုက္သည္။သူမက ၿငိမ္ေနလ်င္ ျပန္ၿငိမ္ေနကာ သူမလွုပ္ရွားေပးမွ တုံ႔ျပန္ေပးတတ္ေလသည္။မွတ္တိုင္ ၃ ခုအေရာက္တြင္ ပိုဆိုးေတာ့သည္။

လူမ်ားတိုးေခြ႕ဆင္းရာ သူမေရွ႕မွာ ရြယ္တူေလာက္ လူႀကီးမွာ သူမႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္ရပ္လိုက္ေတာ့သည္။လိုင္းကားႀကီးဆက္လက္ထြက္ခြာရာ လမ္းတေလ်ာက္တြင္ ထိုလူ႔ဆီမွ အရက္နံ့မ်ားေၾကာင့္မ်က္နာေလးလြဲကာ အသက္အား ခပ္မၽွင္းမၽွင္း ရွုေနရသည္။ပုဆိုးၾကားမွ လီးက ေထာင္ထြက္ေနကာ သူမ၏ ဆီးခုံးေလးအား ေထာက္မိေနသည္။

ေနာက္က ဖင္ၾကားထဲမွ လီးက အေျမႇာင္းလိုက္ပြတ္ေနရင္း ေရွ႕က လီးက ဆီးခုံးေထာက္လိုက္ ကားအေစာင့္တြင့္ ေစာက္စိေလးအား မထိတထိ ပြတ္ဆြဲေနရာ ကာမစိတ္ကေလး ႂကြလာရသည္။မထူးေတာ့ပီမို႔ အလိုက္သင့္ေနေပးရင္း သူစိမ္းေယာကၤ်ား ၂ ေယာက္၏ အထိအေတြ႕အားခံယူေနေတာ့သည္။ေရွ႕မွ လူႀကီးက အေျခေနၾကည့္ၿပီးေနာက္တဆင့္တက္ဟန္တူသည္။သူလီးအား ပုဆိုးေပၚမွအုပ္ကိုင္ၿပီး ေအာင္သို႔နိမ့္ကာ သူမ၏ ေပါင္ၾကားေလးတဲ့ ေတ့ကာ ေကာ့ထိုးေနေတာသည္။

ေရစို၍ ကပ္ေနေသာ စကပ္ထမိန္ေလးမွာ ပုဆိုးေအာက္ကလီးထိပ္ႀကီးတိုးလာတိုင္း အတြင္းသို႔ ပိုပိုကပ္သြားေနသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေပါင္ေလးအား မသိမသာဟေပးလိုက္ရာ ထိုလူႀကီးက ဆီးခုံးခ်င္းကပ္သည္အထိ ဖိကပ္ထားေတာ့သည္။ေစာက္ရည္မ်ားလည္း တစိမ့္စိမ့္ထြက္က်လာရသည္။ ဆင္းရမည့္မွတ္တိုင္သို႔ေရာက္ရွိလာမွ ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ခြာလိုက္ၾကေတာ့သည္။

မွတ္တိုင္မွ အိမ္သို႔လမ္းေလၽွာက္လာရာ ေကာင္ေလးက ကပ္ပါေနေတာ့သည္။မိုးကလည္းေကာင္းေနသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ရႊဲႏွစ္ေနေတာ့သည္။အိမ္ေရွ႕ေရာက္မွ ေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္ရာ မိမိေနာက္တြင္ ရပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ အိမ္ထဲ ခဏနားရန္ေခၚခဲ့ေတာ့သည္။ အိမ္တံခါးပိတ္ထားသည္ကို ေတြ႕ေတာ့မွ သမီးႏွင့္ သမက္ အိမ္တြင္မရွိမွန္းသိလိုက္ရသည္။ေသာအပိုျဖင့္ ဖြင့္ကာ အိမ္ထဲသို႔ ဝင္လာရင္း ဧည္ခန္းေရွ႕သို႔အေရာက္

” မင္း … ဒီမွာ ခဏေစာင့္ေနာ္ … အဝတ္စားလဲဖို႔ ငါယူလာေပးမယ္ ”

ေျပာၿပီး အိမ္အေပၚထပ္သို႔ျမန္ျမန္တက္ကာ သူမတကိုယ္လုံး တဘက္ျဖင့္သုတ္ၿပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႏွင့္ ေဘာလီအားခၽြတ္ကာ အိမ္တြင္ဝတ္ေသာ အကၤ်ီႏွင့္စကပ္ အရွည္တြဲလ်က္ေလးအား ေခါင္းမွစြပ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ထိုေနာက္ တဘက္အသစ္တထည္အားယူကာ ေအာက္ထပ္သို ခပ္ျမန္ျမန္ျပန္ဆင္းခဲ့သည္။ဧည့္ခန္းဝတြင္ မတ္တပ္ေလးရပ္ေနေသာ ေကာင္ေလးအား တဘက္ေပးလိုက္ရင္း ပုဆိုးၾကားၾကည့္မိရာ အတြင္းမွ အေျမႇာင္းလိုက္ထေနေသာ လီးမွာ အထင္းသားျမင္ေနရသည္။…(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ေမၽွာ္)