ရမက်ကွန်ချာ(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

Unicode

ကောင်လေးအား တဘက်ပေးပြီး ဧည့်ခန်းတွင်းဝင်လာရာ မိုးရွာထားသဖြင့် အအေးဓါတ်ကြောင့် တခန်းလုံး ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေး ဖြစ်နေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ခုံတစ်လုံးပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်ရာ ဖင်သားကြီးများက ဘေးသို့ကားထွက်နေတော့သည်။

သူမနောက်မှ ကပ်လိုက်လာသော ကောင်လေးမှာ သိမ်ကျင်သောခါးအောက်မှ ဝိုင်းဝန်းအိစက်နေသောဖင်ကြီးအား မက်မက်မောမောဖြင့် ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြန်သည်။အသက် ၅၀ ကျော်နေသော်လည်း အသားလတ်လတ် တင်သားရင်သားခပ်တောင့်တောင့်နှင့် နုနယ်သောမျက်နာလေးကြောင့် ယောင်္ကျားတိုင်း ခုချိန်ထိငေးကြည့်နေရသည်။ကောင်လေးက အကြည့်ရွေ့လိုက်ကာ သူမပေးသော ပုဆိုးနှင့်တီးရှပ်အား လဲကာ ဆံပင်များအား ရေခြောက်စေရန် တဘက်ဖြင့်သုတ်နေတော့သည်။

” ငါ့နာမည်က … သူဇာမိုးမြင့် မင်းနာမည်ကရော ”

” ကျနော့်နာမည် … သူရ ပါ … မ ”

အမှန်တော့ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာ့ ဆီမှ သိပြီးသားဖြစ်သည်။ထို့နောက် သူမ က ကလေးအမေဖြစ်ကြောင်း သမီးဖြစ်သူက နောက်လတွင် မင်္ဂလာဆောင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ယောင်္ကျ ားဖြစ်သူက ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ဖြစ်ကြောင်း အမှန်တိုင်းပြောပြလိုက်သည်။သူရ ကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်ကြောင်း မကြာခင် နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်သွားလုပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရည်းစားမထားဖူးကြောင်း သူမအားတွေ့သည်ချိန်မှစ၍ ခုထိစွဲလမ်းနေကြောင်း တရစပ်ပြန်ပြောပြနေသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သားအရွယ်လေးက မိမိအားစွဲလမ်းနေကြောင်းသိရသဖြင့် စိတ်ထဲကြိတ်၍ ကျေနပ်လျက်ရှိသည်။သို့သော် မျက်နာအား ခပ်တည်တည်လုပ်နေလိုက်သည်။သူရမှာ စကားပြောရင်း လိုင်းကားပေါ်တွင် မိမိလီးကြီးဖြင့် ထောက်ထားသောဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ရမ္မက်စိတ်လေး ထလာရသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အိမ်ထဲလောလောဆည် နှစ်ယောက်ထဲရှိနေသဖြင့် စိုးရိမ်လာကာ သမီးဖြစ်သူထံ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

သမီးဖြစ်သူမှာလည်း ဖိတ်စာက ညနေ ၆နာရီမှ ရမည်ဖြစ်ကြောင်း မိုးတအားရွာလာသဖြင့် မိုးနှောင်းတို့အိမ်တွင်ဝင်၍ နားနေကြောင်း ဖိတ်စာယူပြီးမှ ပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြနေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင်မှာ ဖုန်းဆက်ကာမှ ပိုဆိုးနေရသည် ခုမှ ၃ နာရီခွဲကျော်ကျော်မို့ သမီးဖြစ်သူတို့ပြန်လာရန် အချိန် ၂နာရီခွဲကျော်ကျော် လိုနေသေးသည်။

သူရ ကလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ဖုန်းပြောနေသည်ကို စူးစိုက်ကာ နားထောင်နေလျက်ရှိသည်။တဖန် ယောင်္ကျားဖြစ်သူထံ ထပ်မံဆက်ရာ အစည်းဝေးပြီးသည်နှင့် ကာစတန်မာ အသစ်များအား ဒင်နာကျွေးရမည်ဟုပြောကာ ည ၈ နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောနေတော့ရာ အိမ်က ကားပျက်သဖြင့် လမ်းတွင်ထားကာ အိမ်သို့ လိုင်းကားဖြင့်ပြန်လာခဲ့ကြောင်း ကားထားခဲ့သောနေရာအားပြော၍ ကုမ္ပဏီမှ လူလွတ်ယူခိုင်းရန်ပြောပြီးဖုန်းချပစ်လိုက်တော့သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မှားသွားပြန်သည်။သူရ အား နှစ်ယောက်ထဲရှိမည့် အချိန်ကို ပြောပြသလို ဖြစ်နေမိသည်။ဖုန်းပြောပြီး သူရ ရှိရာသို့ လှည့်ရာ ဘယ်ချိန်ကတဲက သူမနားရောက်နေမှန်းမသိ ရုတ်တရက် ဖက်ကာ မျက်နာအနံ့နမ်းခံလိုက်ရတော့သည်။

” အိုရ် …… သူရ …… သူ …… ရ … အာကွာ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရ ရင်ဘတ်အား တွန်းရင်း မျက်နာအား နောက်ဆုတ်လိုက်သည်။သိုသော် သူရမှာ သူမခေါင်းလေးအားထိန်းကိုင်ကာ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက်တော့သည်။သူမ ပါးစပ်ထဲ လျှာနွေးနွေးလေး ဝင်လာကာ လျှာဖျားလေးက မွှေရင်း ဆွဲစုပ်ပေးနေပြန်သည်။

စိုးရိမ်စိတ်များ မြင့်တက်လာကာ အားရှိသလောက် တွန်းထုတ်လိုက်ရသည်။သို့သော် ဒုတိယအကြိမ် သူရမှာ ကြိုးစားလာရာ အားချင်းမမျှသဖြင့် ငြိမ်နေမိသည်။သူရမှာ နူတ်ခမ်းခြင်းနမ်းရင်း သူမ ဖင်သားကြီးများအား ပွတ်သပ်ညှစ်ချေနေရာ စိုးရိမ်စိတ်တဝက် သာယာခြင်းတဝက်ဖြင့် ဒွိဟ ဖြစ်နေရသည်။ထို့နောက် သူရလက်များက သူမပေါင်ကြားထဲဝင်လာရာ ဖမ်းကိုင်ရင်း ပုတ်ထုတ်လိုက်ရတော့သည်။

” ခဏ လေး … သူရ … မင်းက ငါမွေးရင် ငါ့သားလောက်ရှိတာ ဒီကိစ္စကို အဆုံးထိ ငါမလိုက်လျောနိုင်ဘူး ”

သူမ သိက္ခာ အတွက် ရမ္မက်မီးကို ကြိုငြိမ်းပစ်လိုက်လေသည်။သို့သော် သူရက အဆုံးထိမသွားကြောင်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား နမ်းခွင့်ပြုရန် တောင်းဆိုလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အခက်တွေ့သွားရပြန်သည်။

” ဟူးးးး ဟာကွာ မင်း နမ်းပြီးပြီလေ ဘယ်နေရာနမ်းချင် သေးတာလဲ ”

” ကျနော် … မရဲ့ ဖင်ကြီးတွေရယ် စောက်ပတ်ရယ် နမ်းချင်တာပါ ”

” ဟာ …… ဟာ မင်း … မင်းကွာ ရိုင်းလိုက်တာ ”

သူရ က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလိုက်သဖြင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မျက်နာလေးရဲကနဲ့ဖြစ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား စိထားမိသည်။သူမယောင်္ကျားတောင် ခုထိ ဒီလိုစကားမျိုး မပြောခဲ့ဖူးပေ။သူရပုံစံကလည်း နှစ်ယောက်ထဲမို့ အလျော့ပေးမည့်ဟန် မတွေ့ရပေ။နောက်ဆုံး သူမက အဆုံးထိမရောက်ဖို့ ကတိတောင်းကာ ခွင့်ပြုလိုက်ရတော့သည်။

ထို့နောက် သူရမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း သူမ၏စကပ်အောက်နားစလေးအား ပင့်တင်လိုက်ကာ ပေါင်လေးအားဖြဲချလိုက်တော့သည်။ခုံပေါ်ထိုင်လျက်လေး သူရရှေ့တွင် စောက်ပတ်လေးဖြဲပြသလိုဖြစ်နေမိသည်။သူရက သူမပေါင်ကြားသို့မျက်နာအပ်ကာ ခေါင်းလေးတလူပ်လူပ်ဖြင့် စောက်ပတ်လေးအား ယက်နေတော့သည်။စောက်ပတ်အကွဲလေးအတိုင်း အထက်အောက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်နေရာမှ စောက်စိလေးအား ဖိစုပ်လိုက်ရာ သူမဆီက အင့်ကနဲ့ ရှိုက်သံတိုးတိုးလေးထွက်ပြီး သူရဆံပင်များဆွဲဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရသည်။

တဖန် စောက်မွှေးလေးများအား နူတ်ခမ်းဖြင့်ဖိဆွဲနေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်လေးကြွကာ စောက်ပတ်လေးအား ကော့ပေးလိုက်မိတော့သည်။ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ဦသက်ခိုင်လည်း ယက်ပေးခဲ့ဖူးသော်လည်း ခဏတဖြုတ်သာယက်ပြီး တက်လိုးတာများသည်။စောက်ပတ်အား အမျိုးမျိုးယက်ပေးရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲလျှာကို ထိုးထဲ့ကာ မွှေပေးနေသဖြင့် ကာမအရသာများထူးကဲစွာ ခံစားရင်း စောက်ရည်များလျှံကျလာရသည်။ဒီချိန်တက်လိုးပါက ငြင်းနိုင်မည့်စွမ်းအား မရှိလောက်အောင်ကို ခံစားနေရသည်။

စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ဖင်ဝသို့ ကျလာသော စောက်ရည်များအား သူရမှာ လိုက်လံယက်ရင်း လျှာဖျာလေးက ဖင်ဝသို့မထိတထိလေး ထိုးမိနေရာ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျင်တက်လာပြီး အရည်များထောင်ပန်းတော့သည်။အားနာမိသဖြင့် သူရမျက်နာအား တွန်းထုတ်ရာ သူမလက်များအားပြန်လည်ဖယ်ထုတ်ကာ စောက်ခေါင်းလေးအား ပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ ထွက်လာသမျှစောက်ရည်များ တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။စိတ်ထဲ သနားသွားမိကာ ခေါင်းလေးအား ကိုင်ရင်း သူမစောက်ပတ်လေးဖြင့် ကပ်ပေးထားလိုက်တော့သည်။

” အားးးး …… အ ကလေးရယ် ……… အားးး ကောင်းလိုက်တာကွာ … ဟူးးး းးး ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ စောက်ပတ်အယက်ခံရင်း အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားရသည်။သူရကလည်း စောက်ရည်များကုန်စင်နေအောင် ဆွဲစုပ်ပြီးမှ ခေါင်းလေးမော့လာတော့သည်။မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ရည်များဖြင့်ပေပွနေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင်မှာ မရည်ရွယ်ပဲ သူရမျက်နာလေးအား ဆွဲကပ်ကာ မျက်နှာပေါ်မှသူမစောက်ရည်များနှင့် အကျိအချွဲများအား ပြန်ယက်ပေးနေလိုက်သည်။

မျက်နှာတပြင်လုံးပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးပြီးမှာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းပစ်လိုက်သည်။နမ်းနေရင် သူရမှာ ချစ်တယ်မရယ် … ဟု တဖွဖွ ပြောနေတော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တချီပြီးသွားသဖြင့် ဆီးပုန်းတင်းလာကာ သေးပေါက်ချင်ကြောင်းပြော၍ လူချင်းခွာပစ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ကာ သေးပေါက်ရင်း စောက်ဖုတ်အား ဆေးကြောပစ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ဧည့်ခန်းထဲသို့ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။သူရ မှာ ကတိတော့တည်ရှာသည် မိမိစောက်ပတ်အား မက်မက်မောမော ယက်ခွင့်ရ၍ ကျေနပ်သွားဟန်ဖြင့် ထပ်မံ မကြိုးစားတော့ပေ။သို့သော် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ အမြှောင်းလိုက် ထနေသည်ကို မြင်နေရသဖြင့် သူမစိတ်ထဲ တမျိုးလေးခံစားနေရသည်။သူမ အနားရောက်လာတော့မှ

“မ… ကျနော် ပြန်တော့မယ် နော် ”

ရီဝေဝေမျက်နှာလေးဖြင့် နုတ်ဆက်နေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရအား ပြန်လည်စိုက်ကြည့်နေမိသည်။တကယ်ဆို အချိန်တွေ အများရီး ကျန်နေသေးတာ ဘာလို့ထပ်မကြိုးစားတာလဲကွာ … ဟူးးး … သက်ပြင်းလေးချရင်း … ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား ခေါင်းလေးယမ်းကာ ဘေးသို့လွဲထုတ်လိုက်သည်။

ပြန်လည်အေးစက်သွားတဲ့ဆက်ဆံမှုနှင့်အတူ သူရမျက်ဝန်းတွင် မျက်ရည်ဥလေးများက တွဲလဲ ခိုနေလျက်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရနားသို့ လျှောက်လာရင်း မျက်နာချင်း အနီးကပ်အနေအထားဖြင့် သူရလက်ကလေးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက်ခေါင်းလေးမော့ကာ မျက်စိလေး မှိတ်ထားလိုက်သည်။ခဏအကြာတွင် သူမ၏ နို့အုံကြားထဲသို့ သူရဦးခေါင်းလေးက တိုးခွေ့ပွပ်သပ်နေတော့သည်။

” အင်းးး … ကလေး ရယ် ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူမကိုယ်သူမ ဘာဖြစ်မှန်း မစဉ်းစားချင်တော့ပေ။သူရ လက်ကောက်ဝတ်လေးအား ခပ်တင်းတင်းလေး တချက်ညှစ်ကာ မျက်လုံးစုံမိတ်ထားရင်း သူရဆီမှ ယောင်္ကျားချွေးနံ့ခပ်သင်းသင်းလေးက နှာခေါင်းဝသို့ တိုးဝင်လာသောကြောင့် ခေါင်းလေးအားဆွဲခွာရင်း မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်မိသည်။

အနီးကပ်သေချာကြည့်မိမှ နှဖူးပြင် အနည်းငယ်ကျင်းကာ … နှာတံချွန်ချွန်နှင့် ယောင်္ကျားတန်မဲ့ ခပ်ရဲရဲ နှုတ်ခမ်းလေး … မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးက ဆွဲစောင်မှု့ရှိသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။သူရ ဆီမှ အသက်ရှုပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း ခပ်နွေးနွေး အငွေ့သက်လေးက နီးကပ်လွန်းသော သူမ မျက်နှာလေးအား တိုးဝှေ့နေပြန်သည်။တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ရင်ခုန်သံမြန်လာနေသည်။

” ဟင် … ငါ ရင်ခုန်နေပါလားးး … မဖြစ်သင့်ဘူးလေ … မိမိသားအရွယ်လေး … ဟူးးး းးးး …… မိသူဇာ ညည်း ရင်ခုန်စရှားလားအေ ” သူမကိုယ်သူမ စိတ်ထဲက ပြောနေမိပြန်သည်။သူစိမ်းယောင်္ကျားနှင့် ကိုယ်လုံးချင်း ထိကပ်ထားရင်း ရင်သားကြီးများက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်မို့ ဘာကြောင့်ဖြစ်သည်ကိုလည်းမစဉ်းစားတော့ချေ။

သူရ မှာလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ခါးလေးအား ခပ်တင်းတင်းလေးဖက်တွယ်ထားလိုက်သည်။ခပ်ချောချောမိန်းမတစ်ယောက်၏ လိမ်းချယ်ပြင်ဆင်မှု့မရှိသေးချိန် သဘာဝအတိုင်းမျက်နာပေါ်မှ အကြောစိမ်းလေးများအားကြည့်ရင်း ရင်ခုန်နုန်းမြန်လာကာ တခါမှမကြုံဖူးတဲ့ ခံစားချက်နွေးနွေးလေး ခံစားမိနေသည်။

နှစ်ယောက်သား တစုံတရာ၏ဆေ့ဆော်မူ့အောက် မျက်ဝန်းချင်း အတန်ကြာစိုက်ကြည့်နေကြပြန်သည်။ထို့နောက် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ကာ သူရ၏ နူတ်ခမ်းလေးအား ရုတ်တရက် စုပ်ယူလိုက်သည်။သူမစောက်ပတ်လေးအားယက်ပေးထားသဖြင့် သူရပါးစပ်လေးမှ စောက်ရည်နံ့လေးများ ရနေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား လွတ်ထွက်မှာစိုးရမ်နေသည့်အလား ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ပေါင်ရင်းအား လာလာထောက်နေသော သူရ၏ လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်လေသည်။

သူရမှာ ရုတ်တရက်ထင်မှတ်မထားသော သူမ၏ အပြုအမူကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ တချက်တုန်သွားရသည်။သူရဖြစ်သွားပုံကိုကြည့်ရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အသဲယားလာဟန်ဖြင့် ရင်သားကြီးများအား ရှေ့သို့တိုးကာ ဖိတွန်းလိုက်သည်။သူမ၏လက်ကလေးက သူရပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ထားသော လီးအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်လုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

သူရက နို့အုံကြီးများနှင့်တွန်းခံရသဖြင့် နောက်သို့တဖြည်းဖြည်းဆုတ်သွားရာ သူမကလည်း အလိုက်သင့်တိုးလိုက်သွားကာ လက်ကလေးအား ခပ်မြန်မြန်လူပ်ရှားပေးလိုက်သည်။မိမိစွဲလမ်းချစ်ခင်နေသော မိန်းမက လီးအားပွတ်သပ်ဂွင်းထုပေးနေသဖြင့် သူရတစ်ယောက် ခပ်တိုးတိုး ညည်းတွားနေမိတော့သည်။

” ရှီးးး အ …… ချစ်လိုက်တာ … မ ရယ် …… အားးး

ညည်းတွားရင်း နောက်ဆုတ်နေသော သူရ ခန္ဓာကိုယ်အား သူမကာ နံရံ့သို့ ဖိကပ်ပစ်လိုက်သည်။ထို့နောက် လည်တိုင်လေးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ရင်း အောက်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဒူးလေးထောက်ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးက သူမမျက်နာရှေ့သို့ တဇပ်ဇပ် တုန်နေတော့သည်။

သူရ၏ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်အား ပွတ်ပေးရင်း တုန်နေသောလီးအား ပါးပြင်လေးဖြင့် ဖိကပ်လိုက်ပြန်သည်။ခေါင်းလေးယမ်းကာ နှာခေါင်းလေးဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် လီးထိပ်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးပြီးမှ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအားဟကာ ပုဆိုးအပြင်မှ ဒစ်ကြီးအား သွားလေးဖြင့် မနာတနာလေးကိုက်ပေးနေသည်။

” အားးး ဟူးးး းးးး … မ … မရယ် ……… ကောင်းလိုက်တာ … ကျနော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူးးး အားးး အ ”

သူရ တစ်ယောက် လီးထိပ်မှ ကျင်တက်လာကာ ပုဆိုးအားအောက်သို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်သည်။ပေါင်ကြားမှာ လီးကြီးက ဖျောင်းကနဲ့ တိုးထွက်လာကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ မေးဖျားလေးအား ရိုက်မိတော့သည်။ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ခေါင်းလေးမော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဟပြီး လျှာလေးအားအပြားလိုက် အပြင်သို့ထုတ်ထားပေးလိုက်သည်။

သူရ က ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ နဖူးလေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွဖိကာ ညာလက်က သူ့လီးအားကိုင်ပြီး ထုတ်ပေးထားသော လျှာပြားပေါ်တွင် ဒစ်ဖူးကြီးအား မေးတင်ထားရင်း ဂွင်းတိုက်ပစ်တော့သည်။ခဏအကြာတွင် လီးထိပ်အပေါက်ဝမှ လရည်ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်များ ပန်းထွက်လာကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ လျှာပေါ်မှတဆင့် ပါးစပ်ထဲသို့ စီးဝင်သွားတော့သည်။

ဝင်လာသောလရည်ပူပူနွေနွေးများအား အသက်အောင့်ကာမျိုချရင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား ဖမ်းငုံလိုက်ရာ သူမပါးစပ်လေးအတွင်း မဆံမပြဲဖြစ်သွားရ၏။သူရ တစ်ယောက် တကိုယ်လုံးကျင်တက်သွားကာ တအားအား ဟစ်အော်လိုက်ရလေသည်။ဒစ်ဖူးအား ခပ်ပျင်းပျင်း တချက်စုပ်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်မှ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။သူရမှာ နံရံအားမှီရင်း အမောဖြေနေစဉ် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မျက်စိလေးဖွင့်ကာ သူမစုပ်ခဲ့သောလီးအားကြည့်မိရာ မျက်လုံးလေးပြူးကာ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရသည်။

လမွှေးစိမ်းစိမ်းလေးများအောက်တွင့် ၇ လက်မကျော်ကျော် ပန်းရောင်လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထလျက် ဒစ်ဖူးကြီးက မှိုပွင့်ပုံစံ ရဲကားနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။သူမ ယောင်္ကျားဖြစ်သူထက် ကြီးမားရှည်လျားသေားလီးကြီးအား ကြာကြာမကြည့်ရဲတော့ပဲ မျက်နှာလေးလွဲကာ ထရပ်လိုက်တော့သည်။ခုမှ ရှက်နေဟန်ဖြင့် ထရပ်လိုက်သော သူမအား သူရက မျက်နာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်ကာ မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြလိုက်သည်။

” အိုရ် …… ဟွန့်နော် ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ ရှက်နေသောမျက်နာလေးအားဖွက်ထားလိုက်တော့သည်။သူရ ကလည်း ပြန်လည်ထွေးပွေ့ထားလိုက်လေသည်။ခဏအကြာမှ လူချင်းခွာလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က မျက်နာငုံ့လျက်လေးမို့ ပုဆိုးမဝတ်ရသေးသော သူရပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ကြည့်မိလိုက်ပြီး

” ဟိတ် … ကလေး ”

သူရမျက်နာလေးအားကြည့်ကာ ကလေး ဟု ခေါ်ရင်း အောက်သို့ မျက်စပစ် ပြလိုက်သည်။

” ဟာ … မ … ကလည်းဗျာ ”

သူရမှာ အိုးတို့အမ်းတန်း ဖြစ်ကာ ပုဆိုးအား ခပ်မြန်မြန် ကောက်ဝတ်လိုက်ရသည်။ထို့နောက် တစ်ယောက်မျက်နာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာ ရီမောလိုက်ကြတော့သည်။သူရပြန်သွားသည်ကို ခြံရှေ့ထိလိုက်ပို့ကာ တံခါးပိတ်ပြီး အိမ်ထဲသို့ ပြန်ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။အိမ်ထဲအရောက် ဧည့်ခန်းမှ ဖုန်းဝင်လာသဖြင့် ဖွင့်လိုက်ရာ

” ဟဲလို …… မာမီလား ”

” ပြော … သမီး ”

” ကားယူပြီးသွားပြီ … ဒယ်ဒီ ဖုန်းဆက်တာ မာမီက မကိုင်လို့ သမီးဆီ လမ်းဆက်တာတဲ့ ”

” အော် … မာမီ အိပ်နေတာ သမီးရဲ့ ခုမ နိုးတာ ”

အမှန်တော့ သူရ က သူမပါးစပ်ထဲ လရည်များဂွင်းထု ပန်းထဲ့နေချိန် ဦးသက်ခိုင်ဆီမှ ဖုန်းလာရာ နှစ်ယောက်သား ရမ္မဇောကပ်နေကြသဖြင့် မကြားမိလိုက်တာ ဖြစ်သည်။သမီးဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း ဖုန်းပိတ်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့တော့သည်။သူမတို့လင်မယားအိပ်ခန်းထဲဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲကာ အနားယူလိုက်တော့သည်။

အောက်ထပ်မှ သမီးဖြစ်သူတို့ အသံကြားမှ လန့်နိုးကာ ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။သီတာခိုင်တို့စုံတွဲက ဖိတ်ရမည့် သူငယ်ချင်းများအား စာအုပ်လေးတစ်အုပ်နှင့်မှတ်နေသည်မို့ သူမမိတ်ဆွေတစ်ချို့အား တခါတည်းရေးမှတ်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။ပြီးစီးသွားမှ ထမင်းပွဲပြင်ကြပြီး ညစာစားလိုက်သည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ ကုမ္ပဏီမှ ဧည့်သည်များနှင့်စားပွဲရှိသည်မို့ နောက်ကျမည်ဖြစ်ကြောင်း ဖုန်းဆက်ထားသဖြင့် မစောင့်တော့ပေ။ည ၁၀ နာရီ ကျော်ကျော်မှ ပြန်လာရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ကိုယ်တိုင် ထမင်းပွဲပြင်ပေးရသည်။ညပိုင်း ကုတင်ပေါ်အချစ်ပွဲတွင် ဦးသက်ခိုင်မှလိုးနေသော်လည်း သူမက သူရ၏လီးကြီးသာ မြင်ယောင်ရင်း ခံနေမိသည်။

” ကလင် … ကလင် ”

” ကလင်… လင် … လင် ”

နိုးစက်က မြည်သံကြောင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် နိုးလာကာ အိပ်ရာထလိုက်တော့သည်။

” ကိုသက်ခိုင် … ကိုသက်ခိုင် … ထ ထ … ထတော့ … ရှင် ခရီးထွက်ရမှာလေ ”

” အီးးး အိခ့် ……… အင်းးး သူဇာ ကိုယ် နိုးပါပြီ ”

ပျင်းကြောတချက်ဆန့်ကာ … ဦးသက်ခိုင် ပက်လက်လန်လိုက်ရာ ညဝတ်ဘောင်းဘီထဲမှ လီးက ထောင်မတ်နေတော့သည်။

” ခ်လ်းးး … လူက မထသေးဘူး …… ဟိုဟာက အရင်ထနေတာ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ ပေါင်ကြားအားကြည့်ရင်း … ခ်ခ် …ကနဲ့ရီကာ စလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီအပြင်မှ လီးကြီးအား ဖမ်းညှစ်လိုက်သည်။ထို့နောက် လီးအားဆွဲကာ အိပ်ရာထစေပြီး ရေချိုးခန်းအတွင်းထိ ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။ခရီးထွက်ခါနီးမို့ အလိုက်သိစွာပင် ရေမချိုးခင် နံရံအားလက်ထောက်လိုက်ရင်း ဖင်ကြီးအားနောက်သို့ကော့ကာ အနေတော်လေးကုန်းပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဦးသက်ခိုင်ကလည်း နုတ်ဆက် အလိုးဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲနေအောင် လိုးပေးလိုက်သည်။မပြီးသေးသောဦးသက်ခိုင်အား သူမက ပါးစပ်ထဲပြီးစေရာ ထွက်လာသောလရည်ပူပူနွေးနွေးလေးအား တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချပစ်လိုက်သည်။နှစ်ယောက်သားရေမိုးချိုးကာ ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီးမှ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းခဲ့ကြသည်။အောက်ထပ်သို့ရောက်သောအခါ သီတာခိုင်နှင့်မိုးနှောင်းတို့က မနက်စာစားရန် စောင့်နေကြတော့သည်။

မနက်စာ စားရင်း ဦးသက်ခိုင်က ညကမိုးချုပ်သွားသဖြင့် သမီးနှင့်သမက်အား မပြောလိုက်ရကြောင်း ဘန်ကောက်သို့ အလုပ်ကိစ္စတခုနှင့် ၁ပတ်ခန့်သွားရမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။စားသောက်ပြီး ခဏအကြာတွင် အိမ်ရှေ့မှ … တတီတီ နှင့် ကားဟွန်းသံများ ကြားရ၍ အဝတ်စားနှင့် စာရွတ်စာတမ်းများထည့်ထားသော အိတ်အားဆွဲကာ လိုက်ပို့ကြတော့သည်။

အိမ်ရှေ့သို့ အရောက် ကားပေါ်မှလူများက ဦးသက်ခိုင်အား … ဆရာဒီမှာထိုင်ဟု … နုတ်ဆက်ကြသည်။ထို့နောက် ဦးသက်ခိုင်မှာ မိသားစုအားနုတ်ဆက်ရင်း ကားဖြင့် လေယဉ်ကွင်းသို့ လိုက်ပါသွားတော့သည်။

သီတာခိုင်သည် မင်္ဂလာပွဲကလည်းနီးလာသည်မို့ အရင်လိုသူငယ်ချင်းများနဲ့မတွေ့နိုင်တော့ပေ။ဒီနေ့မနက် ဖခင်ဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားသို့သွားမှ ဖိတ်စာဖိတ်ရင်း သူငယ်ချင်းများဆီသွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။လိုအပ်တဲ့ အသုံးဆောင်ပစ္စည်းလေးတွေဝယ်ဖို့ မိုးနှောင်းနှင့်အတူ ဈေးဖက်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

ဝယ်ရမည့်အသုံးဆောင်လေးများအားကြည့်ရင်း အမှတ်မထင် မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်တွဲသွားသော ရဲသွေးအား တွေ့လိုက်မိသည်။မိုးနှောင်းပါနေသဖြင့် ချက်ခြင်းကြီးပြေးလိုက်ရန်လည်း အဆင်မပြေပေ။ထို့ကြောင့် … မိုးနှောင်းအား

” ကိုမိုး … ခဏနော် ”

” ဟင် … ဘာလို့လဲ ခိုင် ”

မိုးနှောင်းအား ပြန်မဖြေတော့ပဲ လူအုပ်ကြားဆီသို့ တိုးခွေ့ဝင်လိုက်သည်။မိုးနှောင်းမှာ ပစ္စည်းတပွေ့တပိုက့်ဖြင့် ကြောင်ပြီးကျန်နေခဲ့သည်။သီတာခိုင်မှာ မြင်နိုင်သမျှလိုက်ရှာတော့သည်။မတွေ့ရပေ … ရုတ်တရက် အတွေးတခုပေါ်လာခဲ့သည်။လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ နှစ်ခန့်က ဖုန်းနံပတ်လေး ခုထိ အလွတ်ရနေခဲ့သည်။နံပတ်များအားနှိပ်ရင်း စောင့်ကြည့်နေစဉ် ဖုန်းဝင်သွားခဲ့ရသည်။ရင်ခုန်စွာ ဝမ်းသာနေရင်း စကားစပြောမိလိုက်သည်။

” ဟဲလို … မောင်လား ဟင် …… သီတာပါ ”

” ဘယ်က … မောင်လဲ ”

” ရှင် … ဟို……ဟို ”

” ဖုန်း မှား နေ တယ် ”

မိန်းမတစ်ယောက်၏ ခပ်မာမာ အသံနဲ့အတူ ဖုန်းပိတ်သွားလေသည်။ဖုန်းများမှားနေသလားဟု ပြန်ကြည့်မိရာ … ဒါ မောင့်ဖုန်းမှ မောင့်ဖုန်းအစစ်ပါ။ဒါဆို ခုနက မိန်းမအသံက …

” မောင်ပျောက်မသွားခင်က မောင်ပြောပြခဲ့တဲ့ အိမ်က သဘောတူတဲ့မိန်းမ များလား ”

” သူတို့လက်ထပ်ပြီးကြပြီလား ”

” ဒါမှ မဟုတ် … စေ့စပ်ထားတုန်းပဲလားးး ”

” ဟူးးးး းးးး ”

အတွေးပေါင်းစုံ တွေးရင်း ရင်ဘက်တနေရာမှ စူးကနဲ့နာကျင်ခံစားလာရသည်။မိုးနှောင်းနှင့် မတွေ့ခင် က အချစ်ဦးမို့ ရုတ်တရက် ပြန်တွေ့ရာ သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေမိသည်။

” လာလေ … ခိုင် … သွားကြရအောင် ”

စိတ်နဲ့ကိုယ်မကပ်သောသူမအား ခင်ပွန်းလောင်းက လိုက်လာ၍သတိပေးမှ အသိစိတ်များ ပြန်ဝင်လာရတော့သည်။အိမ်သို့ပြန်လာရာ လမ်းတလျှောက်တွင် ကားပေါ်မည်သည့်စကားမှ မပြောတော့ပဲ ငူငူကြီးပါလာတော့သည်။ညပိုင်းတွင်လည်း မိုးနှောင်းက စောက်ပတ်အားယက်ပေးကာ အမျိုးမျိုးလိုးသော်လည်း သီတာခိုင်မှာ စိတ်ပါဟန် မပြတော့ပေ။ဘာဖြစ်သည်ကိုလည်း စဉ်းစားမရပေ။

နောက်ရက်တွင် သီတာခိုင်သူငယ်ချင်းများအားရောက်ရှိလာကာ မင်္ဂလာမဆောင်ခင် သူမတို့သူငယ်ချင်းနှင့် ဘုရားဖူး အပျော်ထွက်ချင်ကြောင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ထံ ခွင့်တောင်းနေကြသည်။သီတာခိုင်မှာ အတွေးများနယ်ချဲ့နေကာ စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်တော့ပေ။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူ၏အပြောင်းလဲကြောင့် စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်စေရန် ခွင့်ပြုပေးလိုက်ရသည်။

အမှန်တော့သူငယ်ချင်းများအကူညီဖြင့် အချစ်ဦးနှင့်တွေ့ရန် အကွက်ချစီစဉ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။သီတာခိုင်ဘုရားဖူးလိုက်သွားပြီးနောက်ရက်တွင် တအိမ်လုံးမှ ဒေါ်သူဇာခိုင်နှင့် မိုးနှောင်းတို့ နှစ်ဦးထဲရှိကြရာ မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားမပြောဖြစ်တော့ပေ။

နှစ်ယောက်သားအမ်းတမ်းတမ်း ဖြစ်နေကြသည်။ညပိုင်းတွင်လည်း မိုးနှောင်းမှာ သီတာခိုင်အားသတိရကာ အိပ်ခန်းတွင်း ဂွင်းထုနေရသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း သူရလီးကြီးအားမြင်ယောင်ကာ အလိုးခံချင်သည့်စိတ်ကများနေတော့သည်။

” အားးး ရှီးးး … ဖြည်းဖြည်းးး ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ ကလေးရယ်

အော်သံနှင့်အတူ ချွေးများစို့ကာ အိပ်မက်မှနိုးထလာခဲ့ရသည်။တွေးရင်းပြုံးလိုက်ကာ ချွေးများနှစ်နေသောအင်္ကျီအား ထ၍ လဲလိုက်ပြီး အဲယားကွန်းဖွင့်ပစ်လိုက်သည်။ဗိုက်ကလည်းဆာလာသဖြင့် တံခါးဖွင့်ပြီးအောက်ထပ် ဧည်ခန်းထဲမှ မုန့်တခုခုစားရန်တွေးပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။သမီးဖြစ်သူ အခန်းရှေ့အရောက် မသိစိတ်၏ စေ့ဆော်မှု့ကြောင့် တံခါးအားအသာလှပ်၍ကြည့်ရာ

” အိုးးး ခိုင်ရယ် … အားးး … ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာ အင်း ဟုတ်တယ် ”

သမက်ဖြစ်သူမှာ ကုတင်ပေါ်တွင် သမီးဖြစ်သူဓတ်ပုံအားကြည့်ရင်း လက်တဖက်ကဂွင်းထုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ပက်လက်လှန်ထုနေသည်မို့ ဒစ်ကြီးအား အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။ခဏအကြာတွင် လီးထိပ်မှ လရည်ဖြူဖြူများ ပန်းထွက်ပြီးမှ ငြိမ်ကျသွားရာ သူမလည်း တံခါးအသာပြန်စိကာ အောက်သို့ဆင်းခဲ့တော့သည်။

ဧည့်ခန်းတွင်းရေခဲ့သေတ္တာထဲမှ မုန့်တချို့စားကာ ရေအဝသောက်ပြီးမှ ပြန်တက်လာကာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။မနက်အိပ်ရာထလျင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူဇင်မာတိုက်ခန်းသို့သွားပြီး အရိပ်အရောင်သွားပြရမည် အခြေနေပေးလျင် သူမစောက်ပတ်လေးအား ယက်ခိုင်းမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ရေချိုးရင်း တန်းလန်းရေပျက်သွားသဖြင့် အောက်ထပ်သို့ဆင်းကာ ချိုးနေလိုက်သည်။

မိုးနှောင်းမှာ အပြင်သွား၍ သူနှင့်ယောက္ခမဖို့ ကြက်ဥပလာတာနှင့် နွားနို့ဝယ်ပြီးပြန်လာခဲ့သည်။တံခါးမှာ စိထားခဲ့သဖြင့် အသာလေးတွန်းဖွင့်ကာ ဧည့်ခန်းထိဝင်လာလိုက်သည်။ပန်းကန်ထဲထည့်ကာ ပြင်ဆင်ပြီး ကိုယ်လက်သန့်စင်ရန် ရေချိုးခန်းအားဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။

” အိုရ် … မိုးနှောင်း…… ”

” ဟာ … မာမီ …… ဆော ဆောရီး နော် ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် တုံးလုံးချွတ်ချိုးနေရင်း ဆပ်ပြာတိုက်နေသည်။သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးအားပွတ်တိုက်နေစဉ် သားမက်ဖြစ်သူက မထင်မှတ်ပဲ ဆွဲဖွင့်လိုက်သဖြင့် ရုတ်တရက် ကြောင်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းကလည်း ဇနီးလောင်းထက် ပို၍တောင့်သော ယောက္ခမ၏ ကိုယ်လုံးအားငေးရင်း သူမပေါင်ကြားရှိ ဆပ်ပြာတိုက်လျက်တန်းလန်းစောက်ပတ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။

နှစ်ယောက်သား သတိဝင်လာမှ မိုးနှောင်းက လှည့်ထွက်ကာ တံခါးအားပိတ်ထားပေးခဲ့လိုက်သည်။ထို့နောက်ဘး ဧည့်ခန်းတွင်းမှ စောင့်နေလိုက်တော့သည်။ခဏအကြာမှ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အနက်ရောင်ဝမ်းဆက်ကလေးဖြင့် အိမ်ပေါ်မှဆင်းလာတော့သည်။

ဧည့်ခန်းတွင်း သားမက်ဖြစ်သူရှေ့ဝင်ထိုင်ကာ သူမဖို့ ထည့်ထားသော ပလာတာအား ပဲဖြင့်တို့စားနေတော့သည်။မိုးနှောင်းအား မျက်နာပူသဖြင့် မကြည့်ရဲပေ။ပလာတာကုန်ကာနီးမှ မိုးနှောင်းက နွားနို့ထည့်ထားသောခွက်အား သူမရှေ့တိုးကာ တွန်းပို့ပေးသည်။မိုးနှောင်းလည်း ယောက္ခမအား အိုးတို့အမ်းတန်းဖြစ်ကာ စကားမပြောပေ။သို့သော် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား ကြည့်ရင်း လိုးချင်သောစိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်နေရသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရဆီသို့ စိတ်ကရောက်နေပြီး အယက်ခံချင်လာသဖြင့် နွားနို့အားတဝက်ခန့်သောက်ကာ မြန်မြန်ထပြီး စားပွဲခုန်မှ ထရာ လှည့်အထွက်တွင် စီးထားသောဖိနပ်နှင့် စားပွဲခုန်အောက်ခြေထောက်တိုက်မိကာ ဟပ်ထိုးလေး လဲကျသွားသည်။

ဒူးထိပ်မှနာသွားသဖြင့် ရုတ်တရက်မထနိုင်တော့ပေ။မိုးနှောင်းက တွဲထူပြီး ဧည်ခန်းတွင်း တီဗွီရှေ့မှ ဆိုဖာခုံပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဒူးနာသွားသဖြင့် ဇင်မာတိုက်ခန်းသို့သွားရန်အစီအစဉ် ဖျက်လိုက်တော့သည်။

” မိုးနှောင်း … မာမီကို အိမ်ပေါ်တွဲပို့ကွာ… အပြင်မသွားချင်တော့ဘူး ”

” ဟုတ် ဟုတ် … မာမီ … ဖြည်းဖြည်း တွဲလိုက်နော် ”

နှစ်ယောက်သား ဖြည်းဖြည်းချင်း အိမ်ပေါ်သို့ရောက်ရှိကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တို့ လင်မယားခန်းထဲဝင်လာကြတော့သည်။သူမအား ကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းကာ မိုးနှောင်းက ကုတင်ခြေရင်းမှ လိမ်းဆေးဗူးယူကာလိမ်းပေးနေပြန်သည်။ဒူးအောက်မှနေ၍ ပေါင်လယ်လောက်ထိ လိမ်းပေးရာ ထမိန်အစိမ်းရောင်အပါးလေးအောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအား အနီးကပ်မို့မြင်နေရသည်။

တိတ်ဆိတ်သော အခန်းအတွင်း နှစ်ယောက်ထဲဆိုသည့်အသိက ရင်ခုန်လှုပ်ရှားနေကြသည်။ဆေးလူးရင်း မိုးနှောင်းလက်များက ပေါင်ရင်းထိ ရောက်လာတော့သည်။ထမိန်လေးအား အပေါ်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း တွန်းတင်နေရာ အောက်ခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးက အောက်မှစောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖါင်းကြီးအား ဖုံးကွယ်ထားပြီး ဘေးတဖက်တချက်တွင် စောက်မွှေးလေးများ ထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ကလည်း ကာမစိတ်များကြွလာကာ လက်ကလေးနောက်ပစ်ထောက်ကာ မျက်စိလေးမှိတ်ထားရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းအား မသိမသာလေးဖြဲပေးလိုက်သည်။မိုးနှောင်းက ရိပ်မိလိုက်ကာ ဖြူဖွေးအိစက်နေသော ပေါင်သားများအားပွတ်ရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်မှ ဖေါင်းထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ပြီးမှ စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်အား ကွေးကာ အထက်အောက် ကလှော်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တအင်းအင်း ညည်းသံလေးပေးကာ ထောက်ထားသောလက်များအား ကွေးကာ ကိုယ်လုံးအားပက်လက်လှန်ချပစ်လိုက်တော့သည်။မိုးနှောင်းက ပေါင်ရင်းအား ဘယ်ညာနမ်းရင်း ထမိန်အားချွတ်ရာ သူမက ဖင်သားကြီးများအား အလိုက်သင့်ကြွပေးလိုက်သည်။ပေါင်သားဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးအား အနည်းငယ်ဖြဲရင်း ခွကြားသို့ မျက်နာအပ်ကာ ဘောင်းဘီအပြင်မှ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဘောင်းဘီခွနေရာတွင် စောက်ရည်နှင့် တံတွေများပေါင်းကာစိုရွှဲလာပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းများထင်လာတော့သည်။ထိုအခါမှ ဆီးခုံးအောက်ဖက် စောက်စိလေးက ထောင်ထွက်လာရာ မိုးနှောင်းက လျှာဖျားဖြင့်ဝိုက်ဝိုက်ကလိကာ စုပ်ပေးနေသည်။

ခါးလေးကော့တက်လာရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီလေးအား သူမဘာသာ ချွတ်ပေးရှာသည်။စောက်ပတ်အယက်ခံရင်း အပေါက်ဝလေးအား ခပ်နွေးနွေးအရာက လာထိသဖြင့် မျက်စိဖွင့်ကြည့်ရာ သမက်ဖြစ်သူက ကုတင်အောက်မှ ဒူးထောက်နေရင်း သူမ စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးဖြင့်တေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။လီးက ခပ်စီးစီးလေးဝင်လာသဖြင့် တွန့်သွားမိသည်။

” အ … မိုးနှောင်း … ဖြည်းဖြည်းနော် သားလေး ”

” အင်းပါ မာမီရာ… ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးမှာပါ ”

ယောက္ခမဖြစ်သူ စောက်ပတ်အား ပုံမှန်လေးလိုးရင်း အကျၤျ ီလေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ဘော်လီအား အပေါ်သို့ ပင့်တင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား တလှည့်ဆီစုပ်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်မိုးသူဇာမှာ လိုးနေရင်း နို့စို့ခံရသဖြင့် ရမ္မက်စိတ်များတောက်လောင်နေတော့သည်။သမက်ဖြစ်သူအား စောင့်စောင်းလိုးခိုင်းရင်း သူမကိုယ်တိုင်က အောက်မှ ပင့်စောင့်ပစ်သည်။

” ဘွတ် ဘွတ် …… ဖွပ် … ဒုတ် ဘွတ် ”

” အ အားးးး ရှီးးးး …… စောင့်စောင့် မိုးနှောင်း နာနာလေး လိုးစမ်းဟာ ………… အီးးး ရှီးးး အားးးး ”

” အင့် အင့် … အ ကောင်းလိုက်တာ မာမီရာ … အင့် ”

မိုးနောင်းမှ အပေါ်မှ လီးအဆုံးထိ ဖိဖိလိုးရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တစ်ယောက် ကော့ပြန်နေအောင် ခံစားလာရသည်။သမက်ဖြစ်သူ၏ လိုးချက်များကို ကျေနပ်အားရမိသည်။စောက်ခေါင်းတွင်းသို့ လီးအဝင်အထွက်တိုင်း အတွင်းနူတ်ခမ်းသားများအား ပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူထက် လီးကတုတ်ကြောင်း သိရှိလိုက်သည်။

မိုးနှောင်းကလည်း ဇနီးလောင်း၏ အမေဖြစ်သူအား အားရပါးရ ပစ်ပစ်လိုးနေရင်း နို့အုံးကြီးများအား ချေပေးလိုက်ပြန်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အိပ်ယာခင်းများကို လက်နှင်စုပ်ကိုင်ရင်း စောက်ရည်များပန်းကာ ပြီးသွားတော့သည်။အချက် ၅၀ ခန့်ထပ်လိုးပြီးမှ မိုးနှောင်းမှာ လီးတစ်ချောင်းလုံးယားလာပြီး လီးအားစောက်ပတ်ထဲမှထုတ်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးပေါ်သို့ လရည်များပန်းထုတ်ရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ပေါ်သို့ မှောက်အိပ်လိုက်တော့သည်။

အမြန်းလမ်းတနေရာ လမ်းမကြီးတွင် ကားလေးတစ်စီးပေါ်၌ ရှေ့ခန်းတွင်မိန်းကလေး ၃ ယောက်ထိုင်တာ နောက်ခန်းတွင် မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်ယောင်္ကျားတစ်ယောက် အတူထိုင်လျက်ရှိသည်။ပုံမှန်လေး မောင်းနေကာ ရှေ့ခန်းမှ ၃ ယောက်မှာ အသံကျယ်ကျယ်နှင့် ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်လေးများ ပြောဆိုနေကြသည်။နောက်ခန်းတွင် သီတာခိုင်နှင့် သူမ၏အချစ်ဦး ရဲသွေးတို့ ထိုင်ရင်း စကားပြောနေကြသည်။သူမ၏ အကူညီတောင်းမူ့ကြောင့် သူငယ်ချင်းများက ဝိုင်း၍ စီစဉ်ပေးကြခြင်းဖြစ်သည်။

” တကယ် ”

ရဲသွေးပြောပြသမျှကို အံသြစွာ နားထောင်းနေရင်းပြန်မေးလိုက်သည်။

” အမှန်တွေပါ … သဲရယ် ”

မိဘတွေမရှိတော့သော ရဲသွေးတို့ ညီကိုနှစ်ယောက်က မွေးစားမိဘတွေထိန်းချုပ်မှု့အောက်တွင် ကြီးပြင်းလာခဲ့ရသည်။လူကြီးချင်းစကားပြောထားတဲ့ မိန်းကလေးရှိနေသဖြင့် ရဲသွေးအား ကျောင်းပြီးပြီးချင်း သူတို့မြို့ဆီသို့ခေါ်ကာ ယောက္ခမလောင်း၏ ကျောက်တူးလုပ်ငန်းအတွင်းသို့ ပညာသင်ယူစေခဲ့သည်။မွေးစားမိဘတွေမှာ စီးပွားရေးကျနေသဖြင့် လက်ရှိလုပ်ငန်းအား မယိမ်းယိုင်အောင် ကြိုးစားနေကြရာ ရဲသွေးအား အားထားခဲ့ကြသည်။

ရဲသွေးက တဖက်တလမ်းမှ မွေးစားမိဘများအား ကူညီပေးပေမယ့်… လက်ထပ်ဖို့ကိုတော့ ခုထိ အချိန်ဆွဲထားနိုင်ခဲ့သည်။ဈေးဘက်တွင် သီတာခိုင် ဖုန်းခေါ်တုန်းပြန်ပြောသည့်မိန်းမ မှာ သူမချစ်သူ ရဲသွေးနှင့် လူကြီးချင်း သဘောတူထားသောသူမှန်းသိလိုက်ရသည်။

သူမအား ယခုချိန်ထိ မမေ့သေးကြောင်း ပြောရာ … သီတာခိုင် တစ်ယောက် ဝမ်းသာဝမ်းနည်းဖြစ်ကာ ဖေါ်ပြရခက်သည့်ခံစားချက်မျိုး ခံစားနေမိသည်။ချစ်သူအားမျက်နှာလွဲကာ သူမလည်း မကြာခင်လက်ထပ်ရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြလိုက်တော့သည်။

” မောင် သိပါတယ် … သဲရယ် ”

သူမ သူငယ်ချင်းများက အကျိုးကြောင်းရှင်းပြထားပုံရသည်။ထို့နောက် နှစ်ဦးသားငြိမ်သက်သွားကြရာ ခဏ အကြာတွင် ရဲသွေးက သူမနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။သီတာခိုင်မှာ အနမ်းခံရင်း လက်လေးဖြင့် ကားရှေ့ခေါင်းသို့ ထိုးပြလိုက်ရာ ရဲသွေးက ၅ နှစ်လောက်ခွဲခွာရသော ချစ်သူအား အလွတ်မပေးတော့ချေ။နမ်းနေရာမှ သူမ နို့အုံလေးအား အပြင်မှညှစ်ချေနေပြန်သည်။

သီတာခိုင်သည် နဖူးပေါ်ဝဲကျနေသော ဆံပင်များအား ဟန်ပါပါလေး သပ်တင်လိုက်ရင်း မျက်လုံးက ကားရှေ့ခန်းမှ သူငယ်ချင်းများအားကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ရီရီမောမော ပြောနေကြရင်း သူမတို့ဆီ အာရုံမထားသဖြင့် အင်္ကျီအားမကာ သူမနို့လေးများအား ဖေါ်ပေးလိုက်သည်။

ရဲသွေးက ဘရာစီယာလေးအား အောက်သို့လက်ဖြင့်ချိတ်ဆွဲကာ ပေါ်လာသောနို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။နို့စို့ရင်း သူမပေါင်ကြားထဲသို့ လက်တဖက်ကဝင်လာရာ ပေါင်လေးဖြဲပေးလိုက်မိသည်။တဖြည်းဖြည်း သူမမျက်လုံးလေးများစင်းကျလာရာ ရဲသွေးက တက်ကြွမှု့များလာခဲ့သည်။နို့သီးခေါင်းလေးအားတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်း ထမိန်ပေါ်မှသူမစောက်ပတ်လေးအားကလိနေတော့သည်။ရုတ်တရက် ကားလေးက ထိုးရပ်သွားရင်း

” နောက်ခန်းက နှစ်ယောက် ထမင်းစားမယ်နော် … ပြီးမှ ဆက်ကြ … ဟိဟိ ”

စကားသံများထွက်ပေါ်လာမှ သီတာခိုင်၏စင်းနေသောမျက်လုံးလေးမှာ ပွင့်လာတော့သည်။မက်မက်မောမောနို့စို့နေသော ချစ်ဦးသူရဲ့နှဖူးလေးအား သူမလက်ကလေးများဖြင့် တွန်းကာ ပေါင်လေးအားပြန်စိလိုက်တော့သည်။

” မောင် … ထမင်းစားနားကြမလို့ … ပြီးမှပဲနော် ”

” အင်းပါ … သဲရဲ့ ”

ကားပေါ်မှဆင်း၍ ထမင်းဆိုင်လေးသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ဆိုင်လေးက သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် သီချင်းသံများကြားနေရသည်။စားပွဲအလွတ်တစ်လုံးတွင် သူမတို့ ၅ ဦး ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။ဆိုင်မှ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ရောက်လာကာ စားသောက်နိုင်သောဟင်းလျာများအား ပြောပြနေသည်။

စားစရာများ စုံစုံလင်လင်မှာရင်း ကားမောင်းရသူ မေသူက အပေါ့သွားရန် မေးလိုက်လေသည်။သူမတို့လေးယောက် ဆိုင်အနောက်ဖက်ခြမ်းသို့ထွက်သွားရာ ရဲသွေးတစ်ယောက်ပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။အမှတ်တမဲ့ သီတာခိုင်ဖင်သို့ကြည့်မိရာ ဖင်သားအိအိလေးအောက်တွင် အကွက်ကြီးထနေသဖြင့် အသာလေးထလိုက်သွားပြီး … အနားနားကပ်ကာ သတိပေးလိုက်ရသည်။မေသူမှ …

” ရဲသွေးရယ် … နင်ကလဲ … ခဏလေးတောင်မခွဲနိုင်ဘူးလား… အိမ်သာထိ ဘာလိုက်ရှုပ်နာလဲဟ ”

ထိုစဉ် … သီတာခိုင် ထမိန်လှည့်ဝတ်မှ … သူမတို့မှာ သဘောပေါက်သွားပြီး … ခ်ခ် ကနဲ့ ရီလိုက်ကြတော့သည်။ထမင်းဝိုင်းလေးတွင် ဇွန်သံ ခရင်းသံများ ရီမောသံများ ဆူညံနေတော့သည်။သူငယ်ချင်းတသိုက် ဆုံတုန်းမို့ ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်များပြောဖြစ်ကြသည်။ရဲသွေး၏ အဖြစ်မှန်အားသိသွားကာ ရဲသွေးနှင့် သီတာခိုင်အား လက်ရှိအချိန်လေးအား တန်ဖိုးထားရန် … နောက်နှောင်တွင် မပက်သက်ကြရန် ဝိုင်းပြောကြသည်။

” ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဟာ … သူမင်္ဂလာဆောင် မရောက်မချင်း ငါ့ဘက်က ချစ်ခွင့်ရှိပါသေးတယ် ”

ရဲသွေးက သီတာခိုင်၏မျက်နာလေးအားကြည့်ရင်း ပြောလိုက်လေသည်။ထို့နောက် ထမင်းစားဝိုင်းလေးအား လက်စသတ်ကာ ကားပေါ်သို့ ပြန်တက်ခဲ့ကြတော့သည်။ကားပေါ်ပြန်တက်စဉ် မေသူက ရှေ့ခန်း၃ယောက် ကျပ်သဖြင့် နောက်ခန်းသို့ တစ်ယောက်သွားခိုင်းရာ ရဲသွေးတို့ အခက်တွေ့နေရသည်။နောက်ခန်းတွင်း ၃ ယောက်သားစကားပြောရင်း ရဲသွေးမှာ တချက်သမ်းကာ ခဏအိပ်မည်ဟုပြောရင်း အသင့်ပါလာသော စောင်အပါးလေးအား ခြုံလိုက်လေသည်။

ကားဘေးမှ ကျော်တက်သွားသော ကားသံများကြားနေရလျက် ဝှီးကနဲ့ ဝှီးကနဲ့ လေတိုးသံများနှင့်အတူ သစ်ပင်များ လယ်ကွင်းများ ကျန်ရစ်ခဲ့တော့သည်။တဖြည်းဖြည်းလေတိုးသဖြင့်အေးလာရာ သီတာခိုင်က ဘယ်ဘက်ခြမ်းတွင်ထိုင်နေသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား မှန်တံခါးစိခိုင်းလိုက်သည်။သူမက အလယ်တွင်ထိုင်ပြီး ညာဖက်ခြမ်းက ရဲသွေးမှာ စောင်လေးခြုံကာ ငြိမ်နေသဖြင့် ညာဖက်မှန်ချပ်ကို သူမက ဆွဲတင်လိုက်သည်။သူငယ်ချင်းဖြစ်သူနှင့်စကားပြောရင်း သူမ ညာဖက်လက်ကလေးက ရဲသွေး၏စောင်ထဲသွင်းကာ ပေါင်လေးအားပွတ်ပေးလိုက်သည်။

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူနှင့်ရီရီမောမော စကားတွေပြောကာ ရဲသွေးပေါင်လေးအား ပွတ်ပေးရင်း ဘောင်းဘီခွကြားသို့ လက်အားရွေ့တင်လိုက်သည်။ဇပ်ကနဲ့တုန်သွားရင်း ရဲသွေးမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဖြဲပေးရင်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ပြန်သည်။ဘောင်းဘီတွင်း လီးက အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေရာ သီတာခိုင်မှ အရင်းမှ အဖျားထိ လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား ဟန်မပျက်စကားပြောကာ သူ့၏လီးအားပွတ်သပ်ပေးနေသဖြင့် ရင်များတလှပ်လှပ်ခုန်နေရင်း ဘောင်းဘီးဇစ်အားဖွင့်ကာ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲမှ လီးအား ထုတ်ပေးလိုက်သည်။စောင်ခြုံထားသဖြင့် ဘောင်းဘီထဲက ထွက်လာသောလီးအား ရဲရဲတင်းတင်း ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက်ရာ သီတာခိုင်လက်ထဲတွင် တင်းမာလာလျက်ရှိသည်။ခဏအကြာတွင်ဘေးက သူငယ်ချင်းမှာ အိပ်ချင်လာသဖြင့် သီတာခိုင်အား စကားစဖြတ်ရင်း နောက်သို့ခေါင်းလေးမော့ကာ အိပ်သွားပြန်သည်။

တဖြည်းဖြည်း သူမလက်ထဲမှ လီးက တင်းတင်းလာရင်း တဒုတ်ဒုတ်နှင့်သွေးတိုးနေသည်ကို ခံစားမိရာ ခပ်မြန်မြန်လေး ထုပေးလိုက်မိသည်။စောင်ခြုံထားသောရဲသွေးဆီမှ ညည်းသံတိုးတိုးလေး ထွက်နေသည်ကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် သီတာခိုင်မှာ ဘေးမ အိပ်ပျော်နေသောသူငယ်ချင်းအား တချက်ကြည့်ပြီး စောင်ခြုံထဲသို့ ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်သည်။စောင်ခြုံထဲသူမခေါင်းလေးရောက်သည်နှင့် ရဲသွေးပေါင်ကြားသို့မျက်နာအပ်ကာ ဒစ်ဖူးအားငုံရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးလိုက်သည်။

ခဏအကြာတွင် လီးထိပ်အပေါက်မှ လရည်ပျစ်ပျစ်များ သူမအာခေါင်ထဲထိ တဖျောဖျော ပန်းဝင်လာတော့သည်။ညှီစို့စို့ ခပ်ပျစ်ပျစ်လရည်များအား ဖြည်းဖြည်းချင်းမျိုချလိုက်ပြီး ဒစ်ဖူးအားဆွဲစုပ်ပေးရာ ရဲသွေးဖင်ကြီးကြွတက်လာရသည်။

စိတ်ကျေနက်တဲ့ထိစုပ်ပေးပြီးမှ စောင်ခြုံတွင်းမှ ခေါင်းအားပြန်ထုတ်ကာ ကိုယ်လုံးလေးအား မတ်မတ်ထားလျက်နောက်သို့မှီကာ အမောဖြည်နေတော့သည်။ရဲသွေးမှာ စောင်လေးအား အောက်သို့လျောချရင်း သီတာခိုင်၏မျက်နာလေးအား ကြည့်ကာသိုင်းဖက်လိုက်ရာ သီတာခိုင်က ကြည်နုူးစွာ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လိုက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်

နေ့တဝက်ခန့်မောင်းလာပြီးမှ ကျယ်ဝန်းလှပသော ခြံဝန်းထဲသို့ သူမတို့ကားလေး ဝင်ရောက်လာသည်။ခန်းနားလှပသော တိုက်ကြီးရှေ့တွင် ထိုးရပ်ကာ မေသူက ကားပေါ်မှအရင်ဆင်းပြီး အသင့်ပါလာသောသော့ဖြင့် အိမ်တံခါးအားဖွင့်ကာ ဝင်ရောက်ခဲ့ကြသည်။အိမ်ထဲ အရောက်တွင် မေသူမှလွဲ၍ ကျန်တဲ့၄ယောက်မှာ အံ့အောမှင်သက်နေရ၏။

ရှေးဟောင်း ပန်းပုရုပ်များ ကျောက်စိမ်းရုပ်တုများ အလှဆင်ထားသဖြင့် ဧည်ခန်း၏ ခန်းနာပုံအား ငေးကြည့်နေကြရသည်။သီတာခိုင်မှာ သူမတို့မြို့ဈေးထဲတွင် ရဲသွေးအားတွေ့မိလိုက်သဖြင့် ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်း မေသူအားအကူညီတောင်းကာ ရှာခိုင်းလိုက်သည်။ထို့နောက် သူငယ်ချင်းများစုကာ ဘုရားဖူးထွက်ရန်ဟု ခေါင်းစဉ်တပ်ကာ မေသူ၏ မိဘများပိုင်ဆိုင်သော ခြံတခြံသို့ အနားယူရန် စီစဉ်ခဲ့ကြသည်။

အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် နှစ်ခန်းတွဲ လေးခန်းဖွဲ့ထားရာ အခန်းများက ကျယ်သဖြင့် မေသူတို့ သူငယ်ချင်း ၃ ယောက်က ၁ ခန်း … ကပ်လျက် ဒေါင့်အခန်းအား ရဲသွေးနှင့်သီတာခိုင်တို့အတွက် နေရာချလိုက်ကြသည်။ခြံ၏ အနောက်ဖက်တွင် တိုက်ပုလေးတစ်လုံးဆောက်ကာ ရေကူးကန်ပြုလုပ်ထားသည်။ခဏ နားကြ၍ ရေကူးရန် ပြင်ဆင်ကြတော့သည်။

အောက်ထပ် အခန်းလွတ်တခုတွင် မေသူတို့မိန်းကလေး ၄ ယောက် ရေကူးဝတ်စုံများလဲရန် မေသူက အခန်းတွင်းရှိ ဘီရိုထဲမှ သူမ၏ ဝတ်စုံများ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။စကားသံများဆူညံနေသဖြင့် ရဲသွေးက အခန်းဝနား မယောင်မလယ်ဖြင့်ရပ်ကာ ချောင်းကြည့်မိသည်။မိန်းကလေး ၄ ယောက်တွင် သီတာခိုင်နှင့်မေသူမှာ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်တင်းတင်းမို့ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ကျန်နှစ်ယောက်မှာ ပိန်ပိန်ပါးပါးမို့ စိတ်ဝင်စားမှု့မရှိလှပေ။အဝတ်စားများလဲရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နို့အုံများ ဖင်သားများ ညှစ်ကာ စနေကြသည်။

” မေသူ … မိန်းမ … ရှင့်ဟာတွေက တင်းနေတုန်းပဲ ”

သီတာခိုင်က မေသူ၏ရင်သားလေးအား အုပ်ကိုင်ရင်း … လှမ်းစလိုက်သည်။

” ဒါပေါ့အေဟဲ့ … ကိုကိုက … စည်းကမ်းရှိတယ်… ခ်လ်းးး ”

မေသူကလည်း သီတာခိုင် ပေါင်ကြားသို့ နိုက်လိုက်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်သည်။သီတာခိုင်က ပေါင်သားဖွေးဖွေးအား အနည်းငယ်ကားပေးရင်း

” ဘောဒီသာတင်းနေတာပါ… ရှင့် အင်ဂျင်က … မီးခိုးလိုက်နာ မလား ဟွန့် ”

ဘေးမှပိန်ပိန်သူငယ်ချင်းက မေသူနောက်ကျောမှ နေ၍ ဖင်ကြားထဲလက်ကိုလှန်သွင်းရင်း ပင့်မကာ မေးလိုက်ပြန်သည်။

” မယ့်လေးဟယ် … အင်ဂျင်ကအလတ်ကြီးဟ … တလက်ကိုင် ”

စကားပြောရင်း မေသူက ထမိန်အားချွတ်ချလိုက်ရာ အမွှေးများပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးက ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။သီတာခိုင်ဘေးသို့ ကျန်နှစ်ယောက်ကပြေးကပ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထာဖြင့် ဝိုင်းကြည့်လိုက်ကြသည်။မိန်းမချင်းပင်ငေးယူရအောင် မေသူစောက်ပတ်လေးက ဆွဲစောင်ထားနိုင်သည်။ရဲသွေးမှာ ဘေးတစောင်းမို့ မေသူ၏ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်လေးနှင့် ကော့ထွက်နေသောဖင်သားအိအိလေးသာ မြင်ခွင့်ရရှာသည်။

ထိုနောက် ၄ယောက်သား တုံးလုံးချွတ်ကာ ရေကူးဝတ်စုံမျာ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်ကြရာ ရဲသွေးက ခြေဖွဖွနင်းပြီး အခန်းရှေ့မှ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ရေကူးကန်မှာ ဘေးပတ်ပတ်လည် ကြွေပြားအဖြူရောင်နှင့် ကြမ်းပြင်ကအစိမ်းရောင်ဖြစ်ရာ ရေများကြည်လင်နေပြီး အောက်ခြေထိမြင်နေရသည်။ကန်ဘေးရှိ တိုက်ပုလေးထဲတွင် အသားရေထိခိုက်မှု့မရှိစေရန် နေလောင်ခံဆီများလိမ်းပြီးမှ ရေဆင်းကူးကြသည်။

ကန်ထဲအဆင်းတွင် ရဲသွေးတစ်ယောက် မေသူနှင့်သီတာခိုင်တို့၏ ဖင်သားအိအိကြီးများကြည့်မိရင်း သူဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီတိုအကပ်ထဲမှ လီးက အမြှောင်းလိုက်ထနေတော့သည်။ရေအဝချိုးပြီး အဝတ်စားများ လဲပြီးမှ ဧည့်ခန်းတွင်း လူစုထိုင်ကာ ကျောင်းသားဘဝမှ အဖြစ်ပျက်လေးများ ထိုင်ပြောနေကြလျက်ရှိသည်။တဖြည်းဖြည်း နေအပူရှိန်လျော့လာပြီး ညနေစောင်းသို့ရောက်သောအခါ ကားလေးဖြင့် ညဈေးတန်းဘက်သို့ ထမင်းစားထွက်ခဲ့ကြသည်။

ရဲသွေးက ထူးထူးခြားခြား ယောပုဆိုးအနက်နှင့် စတစ်ကော်လံအဖြူလေးဝတ်ဆင်ထားသည်။သီတာခိုင်က လက်မောင်းလေးအားချိတ်ကာဘေးမှတွဲထားလိုက်သည်မို့… မေသူတို့၃ဦးက မျက်စပစ်ကာ ရီနေကြပြန်သည်။နာမည်ကြီးစားသောက်ဆိုင် တခုတွင်ဝင်လိုက်ကာ ဝိုင်နှင့် ဘီယာတချို့မှာလိုက်ရင်း အရင်သောက်ကြသည်။ရီဝေဝေဖြစ်လာမှ ထမင်းဖြူနှင့် ဟင်းလျာများမှာကာ စားသောက်ကြသည်။

အမှောင်ထုကြီးစိုးလာမှ စားသောက်ဆိုင်က ပြန်ခဲ့ရာ လမ်းတွင် သစ်သီးတန်းသို့ဝင်၍ သစ်သီးများ အစာပြေစားရန်ခေါက်ခြောက်ထုပ်များ ထပ်မံဝယ်ယူကြသည်။အားလုံးပြည့်စုံမှ ပြန်ခဲ့ကြရာ မေသူမှာ အနည်းငယ်မူးနေသဖြင့် ရဲသွေးက ကားမောင်ခဲ့ရသည်။မြို့တွင်းနှင့် မေသူတို့ခြံမှာ ၄၅ မိနစ်ခန့် မောင်းရပေမယ့် ညအချိန်မို့ ရဲသွေးက ခပ်ဖြည်းဖြည်းပဲမောင်းလာခဲ့သည်။

လမ်းတလျောက်တွင် ပုဇင်းရင်ကွဲသံများဆူညံနေလျက် အေးစိမ့်စိမ့်မို့ ကားတံခါးများ ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။မေသူ…သီတာခိုင် နှင့် သူငယ်ချင်းတစ်ဦးက ကားနောက်ခန်းတွင် ထိုင်ကာ ပိန်ပိန်ကုလားဆင် ဆုဆုလှိုင်က ရဲသွေးနှင့်ရှေ့ခန်းမှ ထိုင်လိုက်ခဲ့သည်။

ကားနောက်ခန်းတွင် မေသူတို့နှင့်အတူထိုင်လိုက်လာသော ခင်နှင်းအေးမှာ တဂေ့ဂေ့နှင့် လေချဉ်များတက်ကာ အန်ချင်လာသဖြင့် ကားခဏရပ်ကာ သူမအား လမ်းဘေး၌ အမ်ခိုင်းလိုက်သည်။ပြီးမှ ဆက်လက်မောင်းလာခဲ့ရာ ကားပေါ်ရောက်ရောက်ချင်းခင်နှင်းအေးတစ်ယောက် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

တဖြည်းဖြည်းမြို့ပြင်လမ်းမပေါ်သို့ရောက်ရှိလာရာ…သီတာခိုင်က မေသူ၏ရည်းစားအကြောင်းမေးကာ စပ်စုနေရင်း ပေါင်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေသည်မို့ မေသူက သူရည်းစားနှင့် လိုးခဲ့ပုံများ ရီဝေဝေဖြင့် ပြန်ပြောပြနေသည်။မေသူ၏ရည်းစားမှာ ဆရာဝန်ဖြစ်ပြီးလက်ရှိကိုယ်ပိုင်ဆေးခန်းဖွင့်ကာ စီးပွားရှာနေသည်။နောက်တစ်နှစ်လောက်မှ လက်ထပ်ဖို့ တိုင်ပင်ထားကြပြီး အပျိုစင်ဘဝကိုတော့ ပေးထားခဲ့သည်။

ဆရာဝန်မို့ မည်သည့်တားဆေးမျှမသုံးပဲ ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်သောရက်များတွင် အားရပါးရလိုးကြကြောင်း ရှင်းပြနေသေးသည်။သီတာခိုင်မှာ ညနေက ရေမချိုးခင်မြင်လိုက်ရသော မေသူ၏စောက်ပတ်လေးအားမြင်ယောင်ကာ သူရည်းစားက ဘယ်လောက်များပစ်ပစ်လိုးလိုက်မလဲဟု တွေးမိပြန်သည်။

တွေးရင်း မေသူ၏ ထမိန်အောက်စလေးအားမှပြီး သူမလက်ကလေးသွင်းကာ အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်မှ စောက်ပတ်လေးအား နိုက်လိုက်ရာ မေသူဆီမှ ရှိုက်သံတိုးတိုးလေးထွက်လာပြီး သူမလည်တိုင်လေးအားပြန်နမ်းကာ ဆွဲစုပ်နေတော့သည်။မေသူမှာ ပေါင်လေးဖြဲရင်း သီတာခိုင်၏ လည်တိုင်လေးအား မက်မက်မောမော နမ်းပေးကာ သီတာခိုင်လက်ကောက်ဝတ်အားဖမ်းကိုင်လိုက်ပြန်သည်။

ထို့နောက် သူမဘောင်းဘီလေးအား ဘေးသို့ဆွဲကာ စောက်ပတ်လေးအားရှေ့သို့ကော့ပေးလိုက်သည်။စောက်ခေါင်းလေးမှာ အရည်ကြည်များစို့နေလျက် သီတာခိုင်၏လက်ကလေးအား ပေကပ်ကုန်တော့သည်။သီတာခိုင်မှာ စောက်ခေါင်းထဲထိ လက်ခလယ်လေးအားရသလောက်သွင်းကာ မွှေပေးလိုက်ရာ မေသူကိုယ်လုံးလေးက တွန့်လိမ်နေလျက်ရှိသည်။

နှစ်ယောက်သား ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေစဉ် ကားလေးမှာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးရပ်သွားတော့သည်။ရှေ့ခန်းက တံခါးဖွင့်သံကြားမှ မေသူတို့ခြံဝင်းထဲသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိနေကြောင်းသိလိုက်ရသည်။မူးအိပ်နေသော ခင်နှင်းအေးအား မေသူနှင့်ရဲသွေးက တွဲ၍ အိမ်ပေါ်ခေါ်သွားကြသည်။သီတာခိုင်နှင့် ဆုဆုလှိုင်တို့က ဝယ်လာသော သစ်သီးများ ခေါက်ဆွဲခြောက်ထုပ်များအား ကားနောက်ခန်းမှဖွင့်ယူပြီးမှအိမ်ထဲဝင်လာကြလေသည်။

အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် ခင်နှင်းအေးအား မေသူနှင့် ရဲသွေးမှ တဖက်တချက်စီတွဲလျက် မေသူတို့၃ယောက်အိပ်မဲ့ အခန်းထဲသို့ဝင်လာလိုက်သည်။ကုတင်ပေါ်သို့ အချတွင် ခင်နှင်းအေး လက်တဖက်က ရဲသွေးပုဆိုးအား ချိတ်ဆွဲမိကာ ခါးပုံစပြေ၍ ပေါင်လယ်သို့လျောကျသွားတော့သည်။

ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက အောက်ငိုက်ကာ တန်လန်းကြီးရမ်းနေလျက်…ရဲသွေးမှာ ခြေတဖက်က ကုတင်ပေါ်ထောက်လျက် တဖက်ကကုတင်အောက်အားပြုထားရင်း ခင်နှင်းအေးကိုယ်လုံးအားထိန်းထားရသဖြင့် ပုဆိုးအား ရုတ်တရက် ပြန်မဝတ်နိုင်တော့ပေ။

မေသူမှာ ရဲသွေးလီးအား ကြည့်မိကာ သူမချစ်သူ ဒေါက်တာမြင့်စိုးအားသတိရကာ အလိုးခံချင်စိတ်များ ရုတ်တရက်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။အနည်းငယ်မူးနေသောအချိန် သီတာခိုင်မှ သူမစောက်ပတ်လေးအား ကလိပေးထားသောအရှိန်ဖြင့် စောက်ပတ်လေးအတွင်းမှ ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရ၏။ရဲသွေးက သူ့လီးအားစိုက်ကြည့်နေသော မေသူအား ကြည့်ကာ

” ဆောရီးဟာ … မေသူ … ငါ လက်မအားလို့နော် ”

ခင်နှင်းအေးအား ကုတင်ပေါ်ချပေးပြီးမှ ပုဆိုးအား ပြန်လည်ဝတ်ရင်း ပြောလိုက်တော့သည်။

” အာ ”

မေသူမှာလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏လီးအားကြည့်နေမိသည်ကို သတိပြန်ဝင်လာရာ မျက်နာလေး အိုးတို့အမ်းတန်း ဖြစ်နေရသည်။ရဲသွေးလည်း မျက်နာပူနေသဖြင့် လှည့်ထွက်ခဲ့ရာ တံခါးဝနား အရောက်တွင်

” ဟိတ် … ရဲသွေး ”

နောက်ကျောဘက်မှ အသံထွက်လာသဖြင့် လှည့်ကြည်လိုက်ရာ မေသူ၏ ရီဝေဝေအကြည့်နှင့်အတူ တစုံတရာအား နားလည်လိုက်သယောင်။မေသူမှ ရဲသွေးနားလျှောက်လာရင်

” ရဲသွေး … ဟိုလေ … … ငါ ငါ … ဟို … ”

ရဲသွေးနားလည်လိုက်သည်။သူမ သိက္ခာအရ ထွက်မလာသော စကားတစ်ချို့အတွက် နားလည်လိုက်သည်။

” မေသူ … နဖူးလေးအား နမ်းရင်း … ငါ အခွင့်ရေးရရင် လာခဲ့မယ်ဟာ ”

ပြောနေစဉ် တံခါးပွင့်လာပြီး ဆုဆုလှိုင်ဝင်လာသဖြင့် လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။ထို့နောက့် အခန်းပြင်ထွက်ကာ ဒီည အခြေနေပေးလျင် မေသူအားလိုးပေးရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။တွေးရင်းကျေနပ်စွာ သူတို့ဖို့ စီစဉ်ပေးထားသော အခန်းထဲအရောက် သီတာခိုင်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် ကုတင်ပေါ်တွင် ခြေတွဲလောင်းချကာ ထိုင်နေတော့သည်။

ကုတင်နားသို့ ရဲသွေးအရောက် သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးအား ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လေးဆွဲလဲှပစ်သည်။ပြီးမှ ခါးပုံစအားဖြည်ကာ ပုဆိုးအားပေါင်လယ်သို့ဆွဲချကာ ခပ်ငိုက်ငိုက်ဖြစ်နေသော ရဲသွေးလီးအားကုန်းစုပ်တော့သည်။တဖက်ခန်းတွင်လည်း မူးအိပ်နေသော ခင်နှင်းအေးဘေးတွင် မေသူနှင့်ဆုဆုလှိုင်တို့နှစ်ဦးမှာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ဘေးတစောင်းအနေထားဖြင့် တစ်ယောက်ပေါင်ကြားတစ်ယောက် ခေါင်းအပ်ကာ အပြန်အလှန် ယက်ပေးနေကြတော့သည်။

သီတာခိုင်မှာ ကာမစိတ်တောက်လောင်မှု့ကြောင့် ရဲသွေးလီးအား အငမ်းမရသူမပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းစုပ်ရာ အာခေါင်အားထောက်မ၍ တဟွတ်ဟွတ်နှင့် သီးနေရသည်။မျက်ရည်လေးလည်လာကာ လီးအား ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် ထိန်းစုပ်နေစဉ် ရဲသွေးက သူမခေါင်းလေးဖိကာ ပင့်စောင့်လိုက်သဖြင့် အာသီးအား ဒစ်ဖူးနှင့်ထိုးမိ သွားတော့သည်။

” အု … ဖလွပ် … အု … အဟွတ် ဟွတ် ”

” ဆောရီးနော် … သဲ ”

” မောင်က … ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ ”

ရဲသွေးက သူမပါးစပ်လေးအားစောင့်လိုးရင်း အာဂေါင်ထောက်မိသဖြင့် တောင်းပန်းရာ နူတ်ခမ်းလေးစူကာ ပြန်ပြောနေတော့သည်။အသက်ပြင်းပြင်းရှုကာ ဒစ်ဖူးအား တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး ဒစ်အောက်ဘက်ရှိ သိုင်းကြိုးလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးကလိပေးသည်။

လီးအရင်းအားလက်ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲလီးပြန်ထဲ့ကာ ဝင်နိုင်သမျှလေး ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ဒစ်ဖူးအား သွားလေးဖြင့် ခပ်ဖွဖွကိုက်ကာ အောက်ဘင်ရှိ ဥနှစ်လုံးအား သူမလက်ကလေးဖြင့် ညှစ်ပေးလိုက်ရာ ရဲသွေးတစ်ယောက် အသံထွက်ကာ ညည်းတွားအော်ဟစ်နေတော့သည်။

” အားးး ရှီးးး …… ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ် … အားး ”

ရဲသွေးမှာ မလိုးရပဲ လရည်ထွက်ချင်နေသဖြင့် သီတာခိုင်အား တဖန် ပက်လက်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး လုပ်ခိုင်းရင်း စောက်ပတ်လေးဆီသို့ မျက်နာ အပ်ကာ ထိုးယက်ပေးတော့သည်။အထက်အောက် ယက်ပေးရင်း စောက်စိလေးအားစုပ်ကာ ပါးစပ်အတွင်းထဲတွင် လျှာဖြင့်ထိုးဝိုက်ပေးရာ သီတာခိုင်မှာ ကော့ပြန်နေလျက်။သူမစောက်ပတ်လေးအား သူမလက်ကလေးဖြင့်ဖြဲပေးထားကာ ကော့ကော့ပေးနေရင်း ညည်းငြူနေရသည်။

” အိုးးး … အားးးး ……… မောင်ရယ် … ဟင့်ဟင့် ”

တကိုယ်လုံး တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်လာကာ

” ရှီးးးး အားးး အ အ …… ပြီးမှ ယက်တော့ မောင်ရယ် … အာ … အာ ကျွတ် ……… လိုးပေးပါတော့နော် … နော်မောင် ”

မရှက်နိုင်ပါ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရင်း လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုနေတော့သည်။ရဲသွေးမှာ သူမစောက်ပတ်လေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့်တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးလိုက်သည်။ခဏအကြာတွင် သူမက ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးပေးရန် ထပ်မံတောင်းဆိုးလာသဖြင့် လီးအရင်းထိကပ်အောင် စောင့်စောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ဒစ်ဖူးကြီးက အရှိန်ဖြင့် သားအိမ်အား လာလာစောင့်သဖြင့် သီတာခိုင်မှာ တအီးအီးညည်းရင်း လီးဒဏ်ကို ထိထိမိမိလေး ခံစားနေရသည်။

ဖင်သားကြီးများကြွလာကာ ကော့ပြန်နေရင်း စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာရသည်။ရဲသွေးမှာ မပြီးသေး၍ သူမအား လေးဘက်ကုန်းခိုင်းရာ ကာမစိတ်မပြေသေးသဖြင့် ရဲသွေးအလိုကျ ကုန်းပေးလိုက်၏။ခန္ဓာကိုယ်ရှေ့ပိုင်းအား ပြားနေအောင်ဝပ်ပြီး ဖင်ကြီးအားကော့ပေးလိုက်ရာ ဖင်ဝလေးအောက်မှ လိုးပြီးကာစ စောက်ပတ်လေးက စူထွက်နေပြန်သည်။စောက်ရည်များရွှဲနေကာ စောက်ခေါင်းနီတာရဲလေးအား မြင်နေရပြန်သည်။

ဖင်သားအိအိလေးအားဆုပ်နယ်ရင်း စောက်ပတ်လေးဆီမျက်နှာအပ်ကာ လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးယက်ပေးလိုက်သည်။စောက်စိလေးအားဆွဲစုပ်လိုက်ရာ နှာခေါင်းထိပ်က စောက်ခေါင်းဝထဲ မြုပ်နေလျက်။ခါးလေးကော့ကာ ရဲသွေးမျက်နာဆီသို့ နောက်ပြန် စောင့်ထိုးနေရာ ဖင်ကြီးကကော့ပြန်နေရင်း ရမ္မက်စိတ်လေးက ပြန်ထလာရသည်။ရဲသွေးက ယက်ပေးနေမှ နူတ်ခမ်းအားခွာပြီး ဖေါင်းကားလာတဲ့ စောက်ပတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့်

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်လိုက်ရာ

” အားးး ……… မောင် ရယ် ……… အင့်ဟင့် ”

သီတာခိုင်မှာ ခေါင်းလေးမော့ကာ အော်ဟစ်လိုက်ရင်း ကိုယ်လုံးလေး တုန်တက်သွားရသည်။ရဲသွေးက စိတ်ကြိုက်ကလိပြီး သီတာခိုင်၏ကာမစိတ် တောင်လောင်ချိန်မှ ကုန်းပေးထားသော ဖင်ကြီးနောက်တွင် ဒူးထောက်နေရာယူကာ လီးထိပ်ဖြင့်စောင်ခေါင်းဝအားတေ့လိုး လိုးလိုက်သည်။

” ဗျစ် … ဖလွပ် …… ဗျစ်ဗျစ် ……… ဘွတ် ”

ပုံမှန်လေးလိုးပေးရင်း ခဏအကြာတွင် ခါးလေးအားစုံကိုင်ကာ တရကြမ်း ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ … သီတာခိုင် နူတ်ခမ်းလေးဟသွားကာ မျက်မှောင်လေးတွန့်ပြီး လီးဝင်လာတိုင်း တအီးအီး ညည်းတွားနေရသည်။

” ရှီးးး အားးး းးးး …… ကျွတ် ကျွတ် ……… အ အ ”

လီးအရည်ပြားက သူမ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးများအား ခပ်တင်းတင်းပွတ်ဆွဲရင်း သားအိမ်ထိ လာလာစောင့်မိနေသည်။တကိုယ်လုံးကျင်တက်သွားကာ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရသည်။ဖင်ကြီးအား အစွမ်းကုန်ထောင်ကာ နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေးလိုက်ရင်း

” အင့်အင့် ……… စောင့် … နာနာလေးစောင့်ပါ မောင်ရယ် ”

ရဲသွေးမှာ ဖင်ကြီးနောက်သို့ကော့ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးရန် သီတာခိုင်တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် လီးကြီးက တင်းကနဲ့ဖြစ်လာကာ မနားတမ်း အားရပါးရ ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။စောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သီတာခိုင် ကိုယ်လုံးလေးမှာ ရှေ့သို့တိုးသွားရာ တဖြည်းဖြည်း ကုတင်ထိပ်ရောက်လာခဲ့သည်။မီးပွင့်မတတ်လိုးချက်များအောက်တွင် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ စောက်ရည်များပန်ထွက်လာကာ ဒုတိယအချီပြီးခဲ့ရသည်။

ရဲသွေးမှာလည်း ဒရစပ်ပစ်ပစ်လိုးရင်း လီထိပ်က ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်ပြီး လရည်ပူပူများ သီတာခိုင့်စောက်ပတ်လေးထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။ ခဏစိမ်ထားပြီး လီးအားဆွဲထုတ်ရာ သီတာခိုင် စောက်ပတ်လေးမှာ လေများ တဘွတ်ဘွတ်အမ်ကာ စောက်ရည်နှင့်လရည်များ စီးကျလာလျက်။နှစ်ယောက်သား ပက်လက်လှန်ကာ မှေးနေလိုက်တော့သည်။မှေးနေရင်း ရဲသွေးမှာ ဘေးတွင်ပက်လေးဖြစ်နေသော သီတာခိုင်ကိုယ်လုံးလေးအား ခွလိုက်ရင်း ပါးပြင်လေးအားနမ်းရှိုက်လိုက်သည်။နို့အုံျလးအားခပ်ဖွဖွချေရင်း

” သဲ … မောင် တခုပြောချင်တယ် … ”

” ပြောလေ … မောင် ”

” ဒီလိုကွာ …? …………? …………? ”

” ဟမ် … တကယ်ရီးလား … မောင် ”

သီတာခိုင်မှာ ဖျက်ကနဲ့ထထိုင်ရင်း ရဲသွေးအားကြည့်ကာ ပြန်မေးလိုက်သည်။ရဲသွေးမှာ ခင်နှင်းအေးအားတွဲပို့ရင်း မေသူနှင့်သူ၏ အဖြစ်ပျက်အားပြောပြလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

” ဒါမယ့်လေ … ဟို … ဟို …… သဲသဘောတူမှပါ သဲရယ် ”

ရဲသွေးလည်း လိုက်ထကာ သီတာခိုင်ခါးလေးအား ဖက်လိုက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။

” မေသူက … တောင်းဆိုရင် … ခွင်ပြု့ပါတယ်မောင်ရယ် … မကြာခင် သဲရော…မောင်ရော ကိုယ်စီလက်ထပ်ကြတော့မှာလေ ”

” တကယ်နော် သဲ … သဝန်မတိုဘူးပေါ့ ”

အွန်းပေါ့ … မောင်ရဲ့ … မေသူတို့က – သဲတို့နှစ်ယောက်ကို ကူညီကြတာလေ … ပြန်ပြီးနားလည်ပေးတဲ့သဘောပေါ့ … ”

” အင်းပါ … သဲရယ် … မောင်လည်း သဲမသိအောင် မလုပ်ချင်လို့ပါ ”

” ဖူးစာမပါလို့ မပေါင်းရပေမယ့် … တစ်ယောက်ကိုယ်တစ်ယောက် ချစ်နေကြရင် ကျေနပ်နေမှာပါမောင် ”

” ဒါဆို … မောင် … သွားခေါ်လိုက်မယ်နော် ”

” ဒါမျိုးကျ … ဟွန့် …… သွားခေါ်လိုက် …… သဲရှေ့မှာပဲ လုပ်ကြ … ကွယ်ရာမလုပ်ရဘူး ”

တဖက်ခန်းတွင်လည်း မေသူမှာဆုဆုလှိုင်နှင့် အပြန်လှန်ယက်ကျကလိကျရင်း ပြီးသွားပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်မပြေသေးပဲ ရဲသွေးလီးအား မြင်၍ အလိုးခံချင်သော စိတ်ကြောင့် အိပ်မရပဲ ဖြစ်နေရသည်။ဆုဆုလှိုင်ကတော့ ကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေလျက်။လူးလိမ့်နေရင်း ရေဆာလာသဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှ အဆင်းတွင် သူမတို့အခန်းတံခါး ပွင့်လာကာ ရဲသွေးမျက်နှာအား မြင်လိုက်ရသည်။ရဲသွေးက ခြေဟန်လက်ဟန်ဖြင့် အပြင်ထွက်ခဲ့ရန်လုပ်ပြနေသဖြင့် ရေအမြန်သောက်ကာ အခန်းပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

” အောက်ထပ် သွားရအောင်နော် … ရဲသွေး ”

” လာပါဟ … ငါတို့အခန်းထဲပဲ သွားရအောင် ”

” ဟဲ့ … သီတာခိုင် ရှိနေတာကို … နင်ကလည်း ”

” သူအိပ်နေပါပြီဟ … လာပါ … စိတ်ပူမနေနဲ့ ”

မေသူမှာ သီတာခိုင်တို့အခန်းတွင်း သီတာခိုင်ချစ်သူအားအလိုးခံရန် … အနည်းငယ်စိုးရွံ့နေမိသည်။သူငယ်ချင်းအား အားနာသလိုလို မျက်နှာပူသလိုလို ဖြစ်ရပေမယ့် အလိုးခံချင်နေသော ကာမစိတ်က ထကြွလျက်ရှိနေသည်။ဆုံးဖြတ်လိုက်ဟန်ဖြင့် ရဲသွေးနဲ့အတူ အခန်းတွင်းသို့လိုက်ဝင်ခဲ့ရာ ကုတင်ပေါ်တွင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာခိုင်မှာ မှောက်ယက်လေးအိပ်နေသည်ကိုမြင်လိုက်ရ၏။

ကုတင်နားအရောက်တွင်တော့ စောက်ရည်နံ့သုတ်ရည်နံ့ခပ်စူးစူးလေးက သူမနှာခေါင်းထဲသို့ တိုးဝင်းလာတော့သည်။ခြေဖွဖွ လျှောက်လာရင်း ကုတင်တဖက်၌ ရဲသွေးက ထိုင်ချလိုက်သည်။သူရှေ့ မတ်တပ်လေးရပ်နေသော မေသူ့အားကြည့်ရာ မျက်ခုံးထူထူ နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနှင့် ဘယ်ဘက်ပါးပြင်အောက်တွင် မှဲ့လေးတစ်လုံးတွေ့လိုက်ရသည်။

ညဝတ်အင်္ကျီအတွင်းမှ ဘရာစီရာမပါတော့သဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေးချွန်ထွက်ကာ သေးကျဉ်သောခါးအောက်တွင် ဖင်သားကြီးက ကားထွက်နေရာ သူငယ်ချင်းမလေးအား လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့အသိကြောင့် လီးက တောင်လာတော့သည်။မေသူမှာ ရဲသွေးအား စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ကာ သူမ ညဝတ်စကပ်လေးအားခါးပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်ရာ အမွှေးများရိတ်ထားသဖြင့် ပန်းဆီရောင် စောက်ဖုတ်လေးက ဖေါင်းကြွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

ရဲသွေးလက်နှက်ဖက်ကာ ခါးလေးအားဆွဲကာ သူ့မျက်နာနားကပ်ရာ မေသူက ဂါဝန်လေးအား အပေါ်ထိဆွဲတင်ကာ ခေါင်းမှကျော်ပြီးချွတ်လိုက်တော့သည်။ရဲသွေးမျက်နာနှင့် သူ့မ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးက ထိကပ်နေလျက်။ဂါဝန်မှာ အပေါ်အင်္ကျီနှင် တဆက်ထည်းမို့ ဂါဝန်လေးအားချွတ်ရာ သူမကိုယ်လုံးလေးမှာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းပေါ်လာတော့သည်။

ခပ်တင်းတင်းနို့အုံလေးထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးက မာခဲကာ ကော့တက်နေသည်။ရဲသွေးမှာ လျှာလေးအား စုချွန်၍ ချက်ပေါက်လေးအားထိုးကစားရင်း ဖင်သားအိအိကြီးများအား ညှစ်ပေးလိုက်ရာ အင့်ကနဲ့ရှိုက်သံလေးထွက်ပြီး သူမနူတ်ခမ်းလေးအား သူမလက်ကလေးဖြင့် ပြန်ပိတ်ထားပြန်သည်။သူမ အသံကြောင့် သီတာခိုင်နိုးလာမှာ စိုးရိမ်နေပုံ။

တဖန် ရဲသွေးဘေးနား ကုတင်ပေါ်သို့ခြေတဖက်တင်ကာ သူမချက်ကလေးအား ထိုးစွနေသောရဲသွေးခေါင်းအား အောက်သို့ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိကာ စောက်ပတ်လေးရှိရာ ကပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ကုတင်ပေါ်ခြေဖျားထောက်တင်ထားသော ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးအောက် ရဲသွေးလက်တဖက်က ပင့်ထိန်းရင်း ပန်းရောင် စောက်ပတ်လေးအား ယက်ပေးနေတော့သည်။

ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်လေးက အရည်ကြည်များ ထွက်နေသဖြင့် ရဲသွေးနှာခေါင်းနှင့် နူတ်ခမ်းတဝိူက် စောက်ရည်များ ရွှဲလာခဲ့ရသည်။မေသူသည် သူမစောက်ပတ်လေးနှင့်ရဲသွေးပါးစပ်အား ဖိကပ်ထားရင်း အံလေးကြိတ်ကာ ခေါင်းလေးကဘယ်ညာရမ်းနေလျက်။ရဲသွေးကလည်း စောက်ပတ်တပြင်လုံးယက်ကာ စောက်စိလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့်ဝိုင်းပေးပြီး ဆွဲဆွဲစုပ်တော့သည်။

” ပလပ် … ပြွတ်ပြွတ် …… ပလပ် ပလပ် ”

” ဟ … အင့် …… အ ……… ရဲသွေးရယ် ……… အားးး အမေ့

မေသူမှာ စောက်ပတ်တအုံလုံးအယက်ခံနေရင်းမှ လျှာနွေးနွေးလေးဖြင့်စောက်စိလေးအား ခပ်တင်းတင်းစုပ်ခံရလိုက်ရသဖြင့် အရသာထူးကဲစွာခံစားရင်း အသံထွက် ညည်းတွားလိုက်ရသည်။ကိုယ်လုံးလေး တုန်ရီလာကာ ကုတင်ပေါ်ထောက်တင်ထားသော ခြေတဖက်ပါတုန်လာသဖြင့် အောက်သို့ပြန်ချလိုက်ရသည်။မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ပေါင်လေးအားဖြဲပြီး စောက်ပတ်လေးအားကော့လိုက်ရာ ဆီးခုံးလေးထဲ ရဲသွေးနှာခေါင်းထိပ်လေးမြုပ်သည်အထိ ဆွဲဖိထားသည်။

စောက်စိလေးက ရဲသွေးပါးစပ်ထဲ၌ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ့ သွေးတိုးနေချိန် သွားဖြင့် ခပ်ဆက်ဆက်လေး အကိုက်ခံရကာ စောက်ပတ်တခုလုံး ကျင့်စိမ့်သွားကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်တော့သည်။ရဲသွေးခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းကာ မျက်နှာတပြင်လုံး သူမစောက်ပတ်လေးဖြင့် ဖိပွတ်ရင်း စူးစူးဝါးဝါး အော်မိလိုက်သည်။

” အားးး အ …… အမလေးးး အားးး … ကောင်းးး ကောင်းးး ……… ကောင်းလိုက်တာရဲသွေးရယ် ……… ရှီးးးး အားး အားးးး အမလေးးး ”

မေသူမှာ သူမချစ်သူထက် စောက်ပတ်ယက်ကောင်းသေား ရဲသွေး၏ လျှာဖျားအောက်တွင် ကော့ပြန်ကာ အထွဋ်အထိပ်ရောက်ခဲ့ရသည်။သူမချစ်သူမှာ ခဏသာယက်ပေး၍ တက်လိုးတာများသည်။ခုလောက်ထိထိမိမိ အရသာမျိုးမခံစားဖူးပေ။ရဲသွေးမျက်နာအား စောက်ပတ်ဖြင့်အားရပါးရပွတ်ကာ နို့အုံလေးနှစ်ခုက နှိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်ဖြင့် မျက်လုံးလေးစင်းနေတော့သည်။

” ဟူးးး းးးးးးး းးးးးး ရှီးးး းးး ……… ရဲသွေးရယ် …… အင့် အင့်

ရဲသွေးမျက်နာအား စောက်ရည်များရွှဲလျက်ဖေါင်းကားနေသောစောက်ပတ်လေးဖြင့် နှစ်ချက်ကော့ထိုးပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။ရဲသွေးမှာလည်း စောက်စိလေးအား ဖိကိုက်လိုက်ချိန် စောက်ခေါင်းတွင်းမှ စောက်ရည်များ ဝေါကနဲ့ပန်းထွက်လာကာ မျက်နှာတပြင်လုံးရွှဲအောင်အပန်းခံရသဖြင့် နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ တမျိုးလေးခံစားလိုက်ရသည်။

တပြိုင်ထဲမှာပင် ခေါင်းအားလက်လေးနှစ်ဖက်က ဖမ်းထိန်းခံရရင်း စောက်ပတ်အိအိနွေးနွေးလေးဖြင့် မျက်နာနခုလုံး ပွတ်ခံရသဖြင့် အောက်မှ လီးကြီးက တင်းတောင့်လာရသည်။ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော စောက်ရည်များအား မျိုချပစ်ရင်း မေသူဖင်သားလေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။

မေသူတစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးဆီမှ ရဲသွေးမျက်နှာလေးခွာသွားရာ စင်းထားသောမျက်လုံးလေးဖွင့်ကာ အောက်သို့ငုံကာကြည့်လိုက်မိတော့သည်။

” ဟင် … … အိုရ် ……… ခိုင် … ခိုင် ”

စကားလေးထစ်ငေါ့ကာ မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက်သွားရသည်။သူငယ်ချင်း၏ချစ်သူအား စောက်ပတ်အယက်ခိုင်းရင်း စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်မိထားတဲ့အဖြစ်။မျက်နာပူတာရော ရှက်တာရော စိတ်ထဲထူပူသွားရသည်။

” ခ်ခ် … ရပါတယ် မေသူရယ် … ငါသိပြီးသားပါ ဟ ”

သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးနောက်ကျောဘက်မှ ထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားမှ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ တောင်မတ်နေသော ရဲသွေးလီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးနေကာ မျက်စလေးပစ်ကာ မေသူအား လှမ်းပြောလိုက်သည်။မေသူမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူက မီးစိမ်ပြသဖြင့် အနည်းငယ်တော့ စိတ်အေးသွားရသည်။

” ငါလည်း … စိတ်မထိန်းနိုင်အောင်ကို ကောင်းသွားတာဟာ ”

” မယ့်လေးဟယ် … ဒေါ်မေသူ … ရှင် ကျမချစ်သူ မျက်နာကို ရစရာ မရှိတော့ပါဘူး ကြည့်ပါဦး … ဟွန့် ”

သီတာခိုင်ပြောမှ မေသူတစ်ယောက် ရဲသွေးမျက်နာ ကြည့်မိရာ

” အွန့် …… ခ်လ်းးး ”

ခ်ခ်ကနဲ့ ရီမိတော့သည်။ရဲသွေးမျက်နှာ တပြင်လုံး သူမစောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေကာ နူတ်ခမ်းဘေးမှ ခုထိ စီးကျနေလျက်။

” နင့် ဒေါက်တာကြီးက ယက်မပေးဘူးလား ဟမ် မေသူ ”

” ယက်တော့ပေးပါတယ်ဟယ် … ရဲသွေးလောက် မကောင်းဘူးဟ ”

သူငယ်ချင်းနှစ်ဦး ရဲသွေးရှေ့ထားပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပြောနေကြသည်။စကားပြောရင်း သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးလီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ လွက်ကာ သူမညဝတ် အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီလေးအား ထချွတ်လိုက်သည်။ရဲသွေးက ကုတင်ပေါ်မှ ကြမ်းပြင်သို့ ထရပ်ရာ နှစ်ယောက်သား ရဲသွေး အင်္ကျီအားဝိုင်းချွတ်ပေးကြသည်။ပုဆိုးက သီတာခိုင် ဂွင်းတိုက်ပေးစဉ် ခါပုံစအားဖြည်၍ ပေါင်လယ်ထိ လျောချထားသဖြင့် ထရပ်လိုက်ရာ ကြမ်းပြင်သို့ ပုံကြသွားတော့သည်။

ထို့နောက် သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်သို့တက်ကာ ရဲသွေးအား ခလယ်ထား၍ သူမတို့နှစ်ဦးက ဘေးတဖက်တချက်စီမှာ လှဲလိုက်ကြသည်။ရဲသွေးအား နှစ်ယောက်သား ညှပ်ခွကာ ရဲသွေးမျက်နာပေါ်မှ မေသူစောက်ရည်များအား ပြောင်စင်နေအောင် ဝိုင်းယက်ပေးကြသည်။မေသူက ရဲသွေးနူတ်ခမ်းအား တေ့စုပ်နေစဉ် သီတာခိုင်က သူမခေါင်းလေးအား အောက်သို့ရွေ့ကာ ရဲသွေးလည်တိုင်လေးအား နမ်းပေးလိုက်ပြန်သည်။

တဖြည်းဖြည်း သူမတို့နှစ်ဦး၏ ကိုယ်လုံးလေးများ အောက်သို့လျောချကာ ဆီးခုံးနားထိ ယက်ရင်းနမ်းရင်း ရောက်ရှိလာတော့သည်။သီတာခိုင်မှာ ပေါင်ရင်းထိပ်အား လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးရင်း ပေါင်ကြားသို့ ခေါင်းတိုးလိုက်သည်။ လီးတံအောက်မှ လဥမဲမဲကြီးနှစ်လုံးအား တလှည့်စီ ငုံစို့ပေးရာ ရဲသွေးပေါင်သားများ ဆက်ကနဲ့တုန်သွားပြီး လီးကြီးက ထောင်မတ်လျက် ဒစ်ဖူးညိုညိုကြီးက ကားထွက်လာတော့သည်။အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ တင်းပြောင်းနေသော လီးအား မေသူက အရင်းမှ အဖျားထိ လျှာဖြင့်ပင့်ယက်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

” ပြွတ် …… ပြွတ် ပလပ် … ပြွတ် ”

” အ …… အ ……… ဟူးးး းးးး ရှီးးးး ရှီးးး အားးးး ”

ရဲသွေးတစ်ယောက် ချစ်သူက လဥနှစ်လုံးအားစုပ်ပေးနေပြီး သူငယ်ချင်ဖြစ်သူ မေသူက လီးတချောင်းယက်လိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေသဖြင့် အရသာထူးကဲစွာ ခံစားရင်း ညည်းတွားနေရသည်။နှစ်ယောက်သား မက်မက်မောမော စုပ်ရင်း ” ခိုင် … ငါ့စောက်ပတ်က ယားလာပြန်ပြီဟာ … ငါလေ …… ဟို ဟို …… ” ဘာ ဟိုလဲ … မေသူ …… အလိုးခံချင်တာမလား … ဟွန့် ”

သီတာခိုင်က ပါးစပ်ထဲမှ လဦကြီးအား ထုတ်ကာ ပြန်ပြောသည်။မေသူမျက်နာလေး ရဲကနဲ့ဖြစ်သွားကာ

” ဟုတ်တယ်ဟေ့ … ငါ့စောက်ပတ်က … လီးဆာနေလို့ … လီးပိုင်ရှင်ဆီ ခွင့်တောင်းနေတာ ”

မေသူလည်း ပြန်ငေါ့ကာ ခပ်ရွဲ့ရွဲ့လေးပြောလိုက်တော့သည်။သီတာခိုင်မှာ မေသူမရောက်ခင် ၂ချီအလိုးခံထားသဖြင့် သူငယ်ချင်းလေးအား ဦးစားပေးလိုက်တော့သည်။

” ကဲ … ရှင့်သဘောပဲ … မေသူရေ … ခ်ခ် ခ်ခ် ခ်ခ် ”

မေသူမှာ တကယ်လည်းလီးဆာနေသဖြင့် ဟန်မဆောင်တော့ပေ။ ရဲသွေးမျက်နာအား ကျော်ပေးက တက်ခွလိုက်သည်။ ပြီးမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား အရင်းမှ ထိန်းကာ သူမစောက်ခေါင်းလေးအား တေ့ပြီး ဖိချလိုက်တော့သည်။လီးကြီးမှာ အဆုံးထိ ဝင်သွားသဖြင့် မေသူဆီမှ အင့်ကနဲ့ ရှိုက်သံလေးထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူမကိုယ်လုံးအား ရှေ့သို့စိုက်ချပြီး ရဲသွေး ဒူးခေါင်းဘေးသို့ လက်ကလေးနှစ်ဖက် ထောက်ထားလိုက်သည်။ပြီးမှ ဖင်လေးကြွကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိလိုးနေသည်။

သီတာခိုင်မှာ ဘေးနားတွင် ပေါင်လေးဖြဲကာ သူမစောက်ပတ်လေးအားပွတ်ရင်း ချစ်သူ၏အပေါ်မှ စောင့်လိုးနေသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား ကြည့်နေမိသည်။တဖြည်းဖြည်း မေသူ၏ စောင့်ချက်များမြန်လာကာ တအင်းအင်း ညည်းသံမျ ား ကြားလာရသည်။ရဲသွေးမှာ ဘေးနားတွင် သူမဘာသာ ပေါင်လေးကားပြီး စောက်ပတ်လေးပွတ်ကာ အာသာဖြေနေသော သီတာခိုင်အားကြည့်ရင်း

” သဲ … မောင့်မျက်နှာပေါ်ခွလိုက်လေ … ယက်ပေးမယ် လာခဲ့နော် ”

” အင်း … မောင် … လာပြီ ”

သီတာခိုင်မှာ မတ်တပ်ထရပ်ကာ ခေါင်းရင်းဘက်မှ ရဲသွေးမျက်နှာဘေး ဒူးထောက်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်သည်။ရဲသွေးကလည်း ပါးစပ်နားရောက်လာသော ချစ်သူ၏စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးယက်ပေးလိုက်သည်။

မေသူတစ်ယောက် သူမချစ်သူဒေါက်တာမြင့်စိုးထက် အပြုစုကောင်းသော ရဲသွေးအား လိုးနေရသည်ကို ပိုအားရနေသည်။လီးအတုတ်ချင်းမကွာပေမယ့် ရဲသွေးလီးက အနည်းငယ်ရှည်သဖြင့် သားအိမ်ဝသို့ လာလာစောင့်မိနေသည်ကို ခံစားသိရှိနေသည်။သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးမျက်နာအားခွကာ စောက်ပတ်အယင်ခံရင်း ရှေ့မှ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအဝင်အထွက်အား အရသာခံကြည့်နေမိသည်။

” ဘွတ် … ဘွတ် …… ဖလွပ် …… ဖွပ်ဖွပ် ”

” အားးး းးး ရှီးးး းးး ……… ဟူးးး … အ အားးးး ”

စောက်ပတ်လေးထဲလီးဝင်လာတိုင်း မေသူမှာ အားရပါးရ ဖိဖိစောင့်ရင်း ခေါင်းလေးယမ်းနေရာ … သီတာခိုင်မှာ နောက်မှကြည့်ရင်း မရိုးမယွ ဖြစ်လာရသည်။ရုတ်တရက် ရဲသွေးမျက်နာပေါ်မှ ထကာ ခြေရင်းဘက် သွားလိုက်သည်။

ပြီးမှ မေသူ့ခါးလေးအားမတ်စေကာ သူမက ရဲသွေးအား အနည်းငယ်ကားခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားသို့ ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်သည်။ချွေးလေးစို့ကာ အပေါ်မှဖိဖိလိုးနေသော မေသူနူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။မေသူကလည်း သီတာခိုင်ခေါင်းလေးအားဆွဲကပ်ကာ သူမနို့များဖြင့် ဆွဲစုပ်ပေးနေသဖြင့် ထူးကဲသော ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေသည်။

သူမ ဖိစောင့်လိုက်တိုင်း ရဲသွေးဒစ်ဖူးကြီးက သားအိမ်လာလာထိချိန် ရှေ့မှ သီတာခိုင်က နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေသဖြင့် ထူးကဲသော ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေရသည်။တဖြည်းဖြည်းပေါင်ရင်းများတောင့်လာကာ မစောင့်နိုင်သဖြင့် နောက်သိုလှန်ချကာ လက်နှောက်ပြန်ထောက်ထားရတော့သည်။အောက်မှ ရဲသွေးမှာ ခါးလေးအားပင့်ထိန်းရင်း ပုံမှန်လေး ကော့လိုးပေးလိုက်ရသည်။

သီတာခိုင်မှာလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောက်ပတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးထဲ ချစ်သူ၏ လီးကြီးဝင်ထွက်နေပုံကို အနီးကပ်မြင်နေရာမှ သူမကိုယ်လေးအား အနောက်တိုးကာ လေးဖက်ထောက်လိုက်တော့သည်။တွဲကျနေသော ရဲသွေးလဥကြီးများအား တလှည့်စီစုပ်ပေးလိုက်ရာ ရဲသွေးပင့်လိုးချက်များ အရှိန်မြန်လာရသည်။သူငယ်ချင်းမလေးအားလိုးရင်း လဥနှစ်လုံးအား ချစ်သူက စုပ်ပေးနေသဖြင့် ကာမစိတ်များတရိပ်ရိပ်တက်ကာ မီးကုန်ရမ်းကုန် ပင့်လိုးပစ်တော့သည်။

မေသူ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ရဲသွေးလီးကြီးဝင်သွားချိန် နူတ်ခမ်းသားများလိပ်ပါသွားကာ လီးပြန်ထွက်ချိန်တွင် နူတ်ခမ်းသားကချိတ်ကာအပြင်ပြန်ပါလာတော့သည်။သီတာခိုင်မှာ စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်ပုံကို ကြည့်ရင်း လီးအရင်းအားလျှာဖျားဖြင့်တို့ကာ မေသူစောက်ပတ်အကွဲလေးအတိုင်း ပင်ယက်လိုက်သည်။အပေါ်ဘက်တွင် မေသူ့စောက်စိလေးက ထောင်နေသည်မို့ နူတ်လေးဟကာ ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲတွင် လျှာဖြင့်လိပ်ကာ ဝိုက်ဝိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

မေသူမှာ ရဲသွေး၏အောက်မှပင့်လိုးချက်များအားခံနေရစဉ် စောက်စိလေးအားစုပ်ခံရသဖြင့် ခြေဖျားလေးထောက်ကာ ခါးအားအပေါ်သို့မြှောက်ရင်း စောက်ရည်များထောင်ပန်းကာ ဒုတိယအကြိမ် အထွဋ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ရပြန်သည်။

ပေါင်းသားဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်လေးများ တဇပ်ဇပ်တုန်ရင်း ခါးလေးအား အစွမ်းကုန်ကော့ကာ စောက်ရည်များပန်ထုတ်ရာ ရှေ့တွင်ကုန်းယက်ပေးနေသော သီတာခိုင်၏မျက်နှာသာမက ဦးခေါင်းကိုပါ ကျော်ပန်းကာ ကျော်ပြင်ထိစောက်ရည်များ ရွှဲသွားရသည်။

” အားးးး အမေ့ ………… ရှီးး ………… အားးး အားးး းးးး … ကောင်းလိုက်တာဟာ ……… အမလေးးး အားး အားးးး အ အားးးး းးး ”

အသံကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ဖြင့် အော်ဟစ်ကာ သူမဖင်သားကြီးက ရဲသွေးဗိုက်ပေါ်ပြုတ်ကျလာတော့သည်။အသက်မျှင်းမျှင်းလေးရှုရင်း ဘေးသို့လိမ့်ချကာ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။မေသူငြိမ်သွားတော့မှ သီတာခိုင်က သူမရှေ့ စောက်ရည်များပေပွနေတာ ဇပ်ကနဲ့ ဇပ်ကနဲ့တုန်နေသော ရဲသွေးလီးအား စုပ်ပေးလိုက်သည်။

ရဲသွေးမှာလည်း ပြီးချင်လာသဖြင့် သီတာခိုင်ခေါင်းအား ညှပ်ကိုင်ကာ ပါးစပ်အား လိုးနေလိုက်သည်။စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့် လီးကြီးမှာ သီတာခိုင်ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် မကြာခင် လရည်များထွက်ကျလာခဲ့သည်။ဝင်လာသောလရည်များမှာ မျာပြားလှသဖြင့် သီတာခိုင်မှာ ရသလောက်မျိုချရင်း ဆက်မမျိုနိုင်တော့သဖြင့် လျှာဖြင့်ထိုးထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

” အားးးး ကောင်းးလိုက်တာ သဲရယ် … အင့် အင့် …… အာ … ကျွတ်ကျွတ် ”

ရဲသွေးမှာ လရည်များတဖျောဖျောပန်းထုတ်ရင်း ညည်းတွားနေတော့သည်။ သီတာခိုင်တစ်ယောက်လရည်များမမျိုနိုင်သဖြင့်လျှာနဲ့ထိုးထုတ်ရာ လီးထိပ်အပေါက်အားထိုးမိဖြင့် ရဲသွေးတကိုယ်လုံးကျင်တက်သွားရင်း သီတာခိုင်ခေါင်းအားတွန်းထုတ်ကာ လီးအားပါးစပ်အတွင်းမှ အမြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရတော့သည်။

သို့သော် သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးပေါင်ထိပ်တွင် သူမခေါင်းလေးအာ လှဲချထားရင်း ပါးပြင်ပေါ်သို့ လီးအားတင်ပြီး ပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။

ပါးပြင်ပေါ်ခပ်နွေးနွေးလေးထိကပ်လာသဖြင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည်လိုက်သည်။လှေကားအောက်ဆုံးအထစ်၌ ထိုင်ရင်း သမက်ဖြစ်သူမိုးနှောင်းက သူမပုခုံးလေးအားပွေ့ဖက်ထားရင်း နမ်းရှိုက်လိုက်လေသည်။သမီးဖြစ်သူ ဘုရားဖူးသွားကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူမှာလည်း နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်ကိစ္စနှင့်ထွက်သွားသဖြင့် ယောက္ခမနှင့်သားမက် နှစ်ယောက်သာကျန်ခဲ့ရာမှ ကာမမီးများတောက်လောင်ကာ ဆန္ဒနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ခဲ့ကြသည်။

တနေကုန် တညလုံး စိတ်ရှိသလောက်လိုးခဲ့ကြပြီး ည၁၂ကျော်ကျော်မှအိပ်ခဲ့ကြသည်။မနက်အိပ်ရာအထတွင် သူမအိမ်ပေါ်ကအဆင်း မိုးနှောင်းက သူမစားရန် ကော်ဖီနှသ့်မုန့်တချို့ပြင်ဆင်ထားသဖြင့် အရံသင်လေးစားပြီး လှေကားရင်း၌ နှစ်ဦးသားထိုင်ဖြစ်ကြတော့သည်။သူမ၏ကိုယ်လုံးတီးအလှအား သားမက်ဖြစ်သူက မြင်သွားရာမှ အစပြုကာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။အသက်ကြီးသော်လည်း ခုထိ သားလောက်အရွယ်လေးက မက်မက်မောမောရှိနေသဖြင့် တွေးမိပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။

” ဟင် … ဘာလို့ပြုံးတာလည်း မာမီ ”

မိုးနှောင်းက ယောက္ခမ ဖြစ်သူအား ဖက်ထားလျက် မေးလိုက်ရာ

” အော် … မိုးနှောင်းရယ် … ငါတို့က … ယောက္ခမနဲ့သမက်လေ မဖြစ်သင့်တာတွေဖြစ်ခဲ့ကြလို့ပေါ့ဟာ ”

မိုးနှောင်းက မျက်နာဝင်းဝင်းလေးဖြင့် ခုထိချောမောလှပနေသော ယောက္ခမဖြစ်သူအားကြည့်ရင်း မဖြစ်သင့်ပေမယ့် လိုးခွင့်ရနေသဖြင့် ကျေနပ်မိနေသည်။

ထိုစဉ် တိုင်ကပ်နာရီကြီးမှ … တင်း ဒေါင် …… တင်း ဒေါင် ဖြင့် မနက် ၉ နာရီထိုးကြောင်း အသံပေးကာ အချက်ပြနေသည်။

” ဟော … ၉နာရီတောင် ထိုးနေပြီ ”

ဆံပင်လေးအားစုချည်လိုက်ရင်း မီးဖိုခန်းဘက် ဟင်းချက်ရန် ထသွားမည်အပြု

” ထားလိုက်ပါ … မာမီကလည်း နှစ်ယောက်ထဲပဲ … ချက်ပြုပ်မနေနဲ့ အပြင်ထွက်စားတာပေါ့ ”

မိုးနှောင်းက ပြောရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် လက်ကလေးအားဆွဲလိုက်ရာ သူမကိုယ်လုံးလေးက မိုးနှောင်းပေါင်ကြားထဲ ပြန်ရောက်သွားရသည်။သူမဖင်သားကြီးအား နောက်ဖက်မှ ခပ်မာမာအရာတခုက ထောက်မိနေသည်ကို ခံစားလိုက်မိသည်။မိုးနှောင်းမှာ သူမချိုင်းအောက်မှ လက်နှစ်ဖက်အားသွင်းကာ ရင်သားကြီးများအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်ခွင်ထည်ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။သူမကလည်း ခန္ဓာကိုယ်အားနောက်မှီလိုက်ရင်း မိုးနှောင်းပုခုံးတဖက်ပေါ်ခေါင်းလေးလှန်တင်လိုက်သည်။

မိတ်ကပ်မပါပဲ သဘာဝအတိုင်း လှနေသော သူမမျက်နှာလေးအား မိုးနှောင်းက တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်နေလိုက်ပြန်သည်။ပြန်လည်နုပျိုသွားသလို ခံစားရင်း အနမ်းများအား တုန့်ုပြန်ပေးလိုက်သည်။သိစိတ်က မဖြစ်သင့်မှန်သိနေသော်လည်း မသိစိတ်က သမက်ဖြစ်သူ၏ အလိုးအညှောင့်များတွင် နှစ်ချိုက်မိခဲ့ရသည်။ခင်ပွန်းဖြစ်သူက ဆီက မရခဲ့ဖူးသော အထိအတွေ့များအား သမက်ဖြစ်သူထံမှ ရရှိခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်၏။

နူတ်းခမ်းချင်းတေ့စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့လျှာဖျားလေးဖြင့် ကလိပေးရင်း နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်အား ညှစ်ချေနေသဖြင့် အောက်မှ စောက်ပတ်လေးက ယားယံလာခဲ့ရသည်။မိုးနှောင်းက ယောက္ခမဖြစ်သူကိုယ်လုံးလေးလူးလွန့်နေသည်ကို ရိပ်မိကာ နို့အုံအားညှစ်နေသောလက်တဖက်အားဖြုတ်၍ ပေါင်ကြားဆီသို့ရွေ့လိုက်သည်။သူမပေါင်ကြားတွင်းမှ ဖေါင်းကြွနေသောစောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် ထမိန်အပေါ်မှ ဖိပွတ်လိုက်ရာ ရမ္မက်စိတ်များကြွတက်လာရသည်။အသက်ရှုသံများလည်း ပြင်းထန်လာကာ

” မိုးနှောင်း … မာမီတို့ အခန်းထဲသွားရအောင်ကွာ ”

” ဒီမှာပဲ … လိုးရအောင် မာမီကလည်း ”

” ဟူးးး … ဟို ဟိုလေကွာ … ကျွတ် ”

အမှန်တော့ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ စောက်ပတ်အယက်ခံချင်နေရာ သမက်ဖြစ်သူအား ပြောရခက်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းက သူမမျက်နာလေးအာကြည့်ကာ

” မာမီ စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးရမလားဟင် ”

” အာကွာ … … ဟွန့် ”

မိုးနှောင်မှာ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား လှေကားထစ် အပေါ်သို့ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး ခြေဖျားထောက်စေကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဖြဲချလိုက်သည်။ပေါင်ကြားတွင်းမှ ပေါ်လာသော စောက်ပတ်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဖက်ထောက်ကာ ကုန်းယက်ပေးလိုက်တော့သည်။

သူမက လှေကားထစ်ပေါ်တွင် ကိုယ်လုံးအား နောက်အနည်းငယ်လှန်ကာ တတောင်ဆစ်အားကွေးထောက်၍ မျက်နာလေးမော့ကာ အရသာခံနေလိုက်သည်။စောက်ပတ်အုံတခုလုံး ယက်ပေးကာ စောက်စိလေးအားစုပ်ပေးနေသဖြင့် သူမ သွေးသားဆန္ဒများ ဆူပွက်လာကာ တအီးအီးညည်းငြူရင်း လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်တော့သည်။

” အားးး းးး … သားရယ် … မိုးနှောင်း …… မာမီကို လိုးပေးတော့ကွာ … အင့် ”

မိုးနှောင်းလည်း သူမတောင်းဆိုမှု့ကြောင့် စောက်ပတ်ယက်နေရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မျက်နာအားကြည့်ရင်း လှေကားထစ်ပေါ်မှ ဆွဲထူလိုက်သည်။

” မာမီ ခါးနာနေလိမ့်မယ် … ထနော် … ”

သူမအသံလေးက အားအင်ဖျော့တော့နေသလို သမီးဖြစ်သူမရှိချိန် သမက်အားအလိုးခံနေသဖြင့် စိတ်မလုံသလို ခံစားနေမိသည်။မိုးနှောင်းက မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်းနမ်းရင်း သူမစောက်ပတ်လေးအား တပြင်လုံးအုပ်ကိုင်လိုက်ပြန်သည်။တွန့်လိမ်မဲချိတ်နေသော စောက်မွှေးအုံကြီးအား အပေါ်သို့ ပွတ်ဆွဲတင်လိုက်ရာ စောက်စိလေးက ပြူးထွက်လာခဲ့ရသည်။

စောက်စိလေးအား သူဒစ်ဖူးဖြင့် ပွတ်သပ်ဆွဲပေးရန် လီးအားကိုင်ထားသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏လက်ကလေးအားဖြုတ်ချလိုက်တော့သည်။ပြီးမှ သူ့လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ လီးထိပ်ဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးတိုင်း အောက်မှ အထက်သို့ ထိုးဆွဲပေးကာ စောက်စိထိပ်လေးအား ကော်ပေးလိုက်သည်။

” အ … အ …… သားရယ် … ဟင့် လုက်တတ်လိုက်တာကွာ ”

မိုးနှောင်းခါးလေးအား ကိုင်ရင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားရသည်။မိုးနှောင်းမှာ စောက်စိလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့်ဖိချေကာ ၁၀ချက်ခန့်ကော်ပေးလိုက်ပြီးမှ အောက်ဖက်ရှိ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီအားတေ့ကာ အဆုံးထိ စောင့်လိုးလိုက်သည်။

” ဗျစ် …… ဗျစ် … ဖလွပ် ဘွတ် ”

” အားးး ရှီးးး … ဟင့် ……… အင့် ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် တစ်ယောက် လီးက ရုတ်တရက် တရှိန်ထိုးဝင်လာသဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲပြည့်ကျပ်သွားကာ အင့်ကနဲ့ တချက်ရှိုက်လိုက်မိသည်။ထို့နောက် သူမ နို့သီးခေါင်းလေးအား စို့ပေးရင်း ပုံမှန်လေးလိုးပေးနေသဖြင့် စောက်ပတ်လေးအားကော့ကာ အလိုက်သင့်ပြန်စောင့်ပေးလိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်း စောက်ရည်ကြည်လေးများ ထွက်လာကာ လီးအဝင်အထွက် ခံနိုင်လာသဖြင့် မိုးနှောင်းခါးအားဆွဲကာ လီးအရင်းထိကပ်နေအောင် ကော့လိုးလိုက်ပြန်သည်။မိုးနှောင်းလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ တုန်ပြန်လိုးချက်များကြောင့် သူမဖင်သားအိအိကြီး နံရံကပ်သွားသည်အထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ပစ်လိုးတော့သည်။

” ဗျစ် … စွပ် …… ဖွပ်ဖွပ် … ဗျစ် ဖွပ် ……… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်

” အ … အမလေးးး အားးး အားးး ……… ကောင်း……

……… ကောင်း … ………… ကောင်းလိုက်တာ … သားရယ် … အီးဟီးးး းးး ……… အိုးးး အို့ … …… အိခ့် …… အားးးး ရှီးး … ဟူးးး းးးး ”

မိုးနှောင်းမှာ လူငယ်တစ်ယောက်မို့ လိုးချက်များက အားပါပြင်းထန်နေလျက် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း စောင့်လိုးနေတော့သည်။ဇနီးလောင်း၏ အမေဖြစ်သူဆိုတဲ့အသိကလည်း ရမ္မက်စိတ်ကိုတောက်လောင်စေခဲ့သည်။အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် နုပျိုချောမောလှသော ယောက္ခမလောင်းအား လိုးခွင့်ရလိမ့်မည်ဟု အိပ်မက်ပင် မမက်ဖူးချေ။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း ယခုလို ပက်ပက်စက်စက် အလိုးမခံရသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးသက်ခိုင်မှာ အပြင်တွင် အစားများနေသဖြင့် သူမအား စိတ်ကျေနပ်တဲ့အထိ မလိုးနိုင်တော့ပေ စောက်ရည်ထွက်ရုံသာ ယက်စွ လိုးနိုင်တော့သည်။သမက်ဖြစ်သူ၏ လိုးချက်များက မြန်သည် အားပါသည် မီးပွင့်မတက် ဆောင့်ချက်များက သားအိမ်သို လာလာထိသဖြင့် ကာမအရသာအား ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရနေသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးချက်များကို စောင်ပတ်လေးအားကော့ကာ ကြွကာဖြင့် ပြန်ပြန်ညှောင့်ပေးနေမိသည်။

” အီးးးးဟားး ရှီးးး …… အင့် … လိုး လိုး ………… လိုးစမ်းး …… သားရယ် ……… အ ……… ဟုတ် ဟုတ်တယ် ………… လိုးစမ်း အားရပါးရ ……… မင်းစိတ်ကြိုက်လိုးးစမ်းးး ……… ရှီးးးး ………………… ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်……… အမလေးးး ”

” အားးး ……… အင့်ကွာ ……… ဟူးးး ဟူးးးး …… လိုးနေပါတယ် မာမီရ ……… သားလည်း မာမီကို လိုးချင်နေတာပါ … အ ……… ရှီးးး းးးး ”

” တကယ်လား ……… သားရယ် … မင်းဇနီးလောင်းလေး မရှိလို့ ဒီစကားပြောတာမလား … ဟွန့် ”

” ဘွတ် ဘွတ် ……… ဖွပ် … ဗျစ်ဗျစ် …… စွပ် ဗြိဗြိ …… ဖွပ် ဖွပ် …… ဘွတ် ”

စကားပြောရင်း နှစ်ယောက်သား အလိုးမပျက်ပေ။

” မဟုတ်ပါဘူး … မာမီရာ … တကယ်ပြောတာပါ မာမီ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပိုပြီးလိုးလို့ ကောင်းတာ … …… ……… ရှီးးး

” အင်းဟင်းးး …… မင်းက အပြောလည်းကောင်း …… အလိုးလည်းကောင်းပါတယ်ကွာ … အင့် ………… ဟူးးး းးးး ”

” တကယ်ပါ မာမီရယ် … မာမီသာ ခွင့်ပြုမယ်ဆို … ခိုင်နဲ့လက်ထပ်ပြီးလည်း မာမီကို လိုးပေးပါရစေဗျာ ”

” အာ ကွာ …… ဟွန်းးး းးး …… ကျွတ် ………… အခွင့်ရေးရရင် လာလာလိုးပေါ့ မာမီခွင့်ပြုမှာပေါ့ ”

” အားးး ……… အ …… တကယ်လား မာမီ … သားက မာမီဖင်ကြီးမြင်ကထဲက လိုးချင်နေတဲ့သူပါ … စောက်ပတ်လေးကလည်း အသက်သာကြီးတာ စီးပိုင်နေတာ မာမီရာ … ဟူးးး ရှီးးး းးးး းးးး ”

မိုးနှောင်းစကားကြောင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ရမ္မက်စိတ်များထူးထူးကဲကဲ ထကြွလာကာ သူမစောက်ခေါင်းထဲ မနားတမ်းလိုးနေသော သမက်ဖြစ်သူ လီးအား ဖင်သားကြီးများမြှောက်ကာ ဝိုက်ပြီးပြန်ပြန် ညှောင့်ပေးမိသည်။မိုးနှောင်းမှာလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ စောက်ခေါင်းတွင်းမှ သူ့လီးအားညှစ်ပေးနေသဖြင့် ဖင်သားအိအိကြီးအားဆွဲပြီး တရကြမ်း စောင့်စောင့် လိုးလိုက်ပြန်သည်။

လီးတချောင်းလုံး ကျင်တက်လာပြီး လရည်များထွက်ကျကာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းပစ်လိုက်တော့သည်။မိုးနှောင်းပြီးပြီးချင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ စောက်ပတ်လေးက နွေးကနဲ့ဖြစ်လာကာ သူမလည်း စောက်ရည်များ တဖျောဖျောပန်းထွက်လာတော့သည်။နှစ်ဦးသား မတ်တပ်ရပ်လျက် တင်းကျပ်စွာဖက်ရင်း ညည်းသံလေးများထွက်ပေါ်နေကြသည်။နေ့လည်ထမင်းစားချိန် မရောက်မချင်း နှစ်ယောက်သား စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးခဲ့ကြသည်။

အိမ်ထဲတွင် အဝတ်စားများ မဝတ်တော့ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးနေကြရင်း အောက်ထပ်တခုလုံး နေရာမျိုးစုံ ပုံစံမျိုးစုံးဖြင့် လိုးနေတော့သည်။ဧည့်ခန်း… မီးဖိုချောင်ခန်း…အောက်ထပ်ရှိအခန်းလွတ်များ နေရာအနံ့လိုးရင်း ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေကြသည်။ခနကိုယ်တခုလုံး ချွေးနံ့ လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့များ ထွက်နေသဖြင့် နှစ်ဦးသား ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်ခဲ့ကြသည်။

ပျော့ခွေနေသော သမက်ဖြစ်သူလီးအား တင်းပြောင်လာအောင် စုပ်ပေးပြီး ရေပန်းအောက်၌ တချီထပ်လိုးကြပြန်သည်။ပြီးမှ ရေချိုး ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ကာ မြို့ထဲ စားသောက်ဆိုင်ကောင်းကောင်းတွင် နေ့လည်စာ စားရန် ကားလေးဖြင့် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

စားသောက်ပြီး၍ ပိုက်ဆံရှင်းအပြီး မိုးနှောင်းမှာ ဗိုက်ရစ်လာသဖြင့် အိမ်သာတက်ချိန်တွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဖုန်သံလေး မြည်လာခဲ့သည်။ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာ ဖြစ်နေတော့သည်။

” ဟဲလို … ပြော ဇင်မာရေ … ”

” အေး … သူဇာရေ … ဒီမှာ ညည်းလူ ဂျေဝင်နေတာ … ငါလည်း ချော့ပြီးပြီ မနိုင်တော့တာ … ဒီလိုဟာ …………¿…………¿…………¿ ”

” ဟာ … သွားပါပြီဟာ … ငါတော့ သေသာ သေချင်တော့တယ် … ခု့ ငါ့သမက်ပါတယ်ဟ … ထမင်းထွက်စားကြတာ … နင် ခဏထိန်းထားဟာ … ငါလာခဲ့မယ် ”

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏ စကားနားထောင်လို့ အပြီး ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခေါင်းမိုးကြိုးပြစ်သလို ခံစားလိုက်ရလေသည်။မနက်ပိုင်းတွင် သူရက သူမအားတွေ့ချင်နေသဖြင့် ဇင်မာအား အပူကပ်ကာ ဇင်မာ့ကားလေးဖြင့်သူမအိမ်သို့လာခဲ့ကြသည်။ဇင်မာက လူရင်းမို့ ခြံတံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လာရာ ဧည့်ခန်းတွင်း တံခါးပိတ်ထားလျက် လူရိပ်နှစ်ခု တွေ့ရသဖြင့် သူခိုးကပ်တယ်ထင်၍ အိမ်အနောက်ဖက်မှ ပတ်ကြည့်ရာ သူမနှင့်မိုးနှောင်းတို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေချိန်တွေ့ရှိသွားကြသည်။

သူရမှာ ပေါက်ကွဲနေသဖြင့် ဇင်မာက သူ့တိုက်ခန်းသို့ခေါ်သွားကာ ချော့နေရင်း စားပစ်လိုက်ပုံရလေသည်။သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာ အကြောင်းလည်း သူမအသိဆုံး ယောင်္ကျားဖြစ်သူ သင်္ဘောတက်လျင် ပြက်သနာမတက်နိုင်သော ယောင်္ကျားမျိုးရှာကာ ကုန်းပေးတတ်သည်။သူမကိုယ်တိုင်ပင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားသွားသည်နှင့် တရက်တောင်မကြာပါ သမက်ဖြစ်သူအား ကုန်းနေမိသည်။မိုးနှောင်းပြန်လာနေသဖြင့် ဖုန်းအမြန်ပိတ်ကာ

” သား … မိုးနှောင်း … မာမီ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် … နေမကောင်းဖြစ်လို့ကွာ … သူ့ယောင်္ကျားကလည်း သင်္ဘောတက်နေတာ … လူခွဲလဲမရှိလို့ မာမီဆီဖုန်းဆက်နေတာ … သွားပြီး ကြည့်ပေးရမှာ … မာမီကို သူ့တိုက်ခန်းဝင်ပို့လိုက် … မင်းက အိမ်ပြန်ပြီး ညနေပိုင်းကျမှ လာခေါ်ပေးနော် ”

” အော် … ဟုတ် မာမီ … သားရော ကူစောင့်ပေးရမလား ”

” ရပါတယ်ကွာ … သူကလည်း တစ်ယောက်ထဲနေတာဆိုတော့ … မင်းပါရင် ပတ်ကျင်အမြင်ကျ မကောင်းဘူးလေ ”

” ဟုတ် … မာမီ … အဲတာဆို … မာမီပြန်တဲ့ချိန် ဖုန်းဆက်လိုက်ပေါ့ ”

” အေးအေး … သားလေး ”

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ပြောတဲ့လိပ်စာအတိုင်း တိုက်ခန်းများဘက်သို့မောင်းပို့ကာ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့တော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဇင်မာတိုက်ခန်းသို့ တက်လာတော့သည်။ထို့နောက်တံခါးဖွင့်ကာ အတွင်းသို့ဝင်ရာ ဇင်မာက အင်္ကျ ီအပါးလေးနှင့် ဘောင်းဘီတိုလေးအားဝတ်ဆင်ထားသည်။သူမအားမြင်မြင်ခငး လာဟေ့ … ညည်းလူ … ငါ့အခန်းထဲမှာ … ဝင်သာကြည့်တော့ဟာ ”

ဇင်မာ့ စကားအဆုံးတွင် အခန်းထဲဝင်ရာ သူရမှာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် ဇင်မာကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေး လဲှနေသည်။သူမမြင်သည်နှင့်

” မ … ရက်စက်တယ်ဗျာ … ကျနော် မခံစားနိုင်ဘူးဗျာ ”

” အော် … သူရ ရယ် ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ စိတ်ထဲ သနားသွားကာ ကုတင်နားထိလျှောက်သွားလိုက်သည်။သူရမျက်နာပေါ်တွင် ဝမ်းနည်းနေသောမျက်ဝန်းများက မျက်ရည်ဥလေးများကျဆင်းနေလျက်။ပုခုံးကျယ်ကျယ် … အသားဖွေးဖွေးနှင့် ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် အမွှေးစိမ်းလေးများက ချက်နားအထိဆက်နေပြန်သည်။

ချက်အောက်တွင် လမွှေးကောက်ကောက်လေးများနှင့် ပန်းရောင်သန်းနေသော လီးကြီးမှာ ပေါင်ကြားသို့ ငိုက်ဆင်းနေသည်။ပေါင်လယ်လောက်တွင် အမွှေးစိမ်းလေးက ခြေသလုံးထိ … ထိစပ်သွားသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ကုတင်ပေါ်သို့ တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ကာ သူရ မျက်ဝန်းလေးအား စူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

” သူရ … မင်း … အန်တီ ကို … ဘာလုပ်ချင်လည်း … လုပ်ချင်ရာ လုပ်ကွာ … ညနေထိ အန်တီ ခွင့်ပြုတယ် ”

” မ … တကယ်ပြောတာလား … ကျနော် လုပ်ချင်ရာ လုပ်မှာနော် ”

” တကယ်ပေါ့ကွ … လုပ်ချင်ရာလုပ် … စိတ်တွေလျော့လိုက် … လုပ်ပြီးရင် မေ့ပစ်ပေးကွာ … မင်းလည်း နိုင်ငံခြားထွက်ရတော့မှာလေ ”

ထိုစဉ် … ဇင်မာတစ်ယောက် ဘီယာပုလင်းများ … အာလူးကြော် အထုတ်များကိုင်ကာ အခန်းထဲဝင်လာပြီး … ကုတင်ဘေးရှိ စားပွဲခုံပေါ်တင်လိုက်လေသည်။သူမအား သောက်ရန်ပြောရာ ထမင်းစားပြီးကာစမို့ ခဏနေမှ သောက်ရန် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ပြီးမှ သူရ၏ လီးအားကုန်းနမ်းလိုက်ရာ စောက်ရည်နံ့ရလိုက်သဖြင့် ဇင်မာအား ဖြုတ်လိုက်သည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။

သို့သော် သူရက အစုပ်မခံပဲ သူမအား အဝတ်စားများ တုံလုံးချွတ်ရန် ပြောလိုက်ရာ ဇင်မာ့ရှေ့တွင်ပင် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။သူမ၏ နို့အုံကြီးများ ဖင်သားအိအိဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကြည့်ကာ ဇင်မာပင် မိန်းမချင်း ငေးကြည့်နေရတော့သည်။ထို့နောက် သူရဆန္ဒအတိုင်း ကုတင်ဇောင်းတွင် လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်ပြန်သည်။ဝိုင်းစက်ကော့တက်နေသော ဖင်သားအိအိနှစ်ခြမ်းအား သူရက သွားဖြင့် ဖွဖွလေး လိုက်ကိုက်နေသည်။လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ပွတ်သပ်ပေးနေသေးသည်။

ကုတင်အောက်တွင်ဒူထောက်နေလျက် သူမဖင်ကြီးအား ညှစ်ကာ ကိုက်နေသော သူရအား လည်ပြန်လေးကြည့်ရာ လိုချင်တာရသော ကလေးငယ်လို ပျော်ရွှင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ပြီးမှ ခေါင်းလေးအောက်ငုံကာ သူရ လုပ်ပေးနေပုံကို ခံစားနေလိုက်သည်။

သူရမှာ ဖင်သားများဆွဲဖြဲ၍ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖျားနှင့် ထိုးစွပေးရာ သူမဖင်ကြီးကြွတက်လာရသည်။စောက်ပတ်အား မထိပဲ ဖင်ဝထဲ အမျိုးမျိုး လျှာသွင်းကာ ကလိပေးနေရာ ရမ္မက်စိတ်များ နိုးထလာခဲ့ရပြန်သည်။ဖင်တခါမှ အယက်မခံဘူးသဖြင့် ကော့ပြန်နေအောင် ခံစားနေရသည်။

” အားးးး … … သူရ ရယ် …… အင်းဟင်းးး ”

ဖင်ထဲသို့ လျှာလေးစုချွန်ကာ သွင်းပြီး မွှေပေးလိုက်သဖြင့် … ဖင်ဝအောက် … စောက်ခေါင်းဝမှ စောက်ရည်တချို့ ပျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်သွားသည်။သူရ မေးစိအား ပန်းမိရာ လည်ပင်းမှတဆင့် ရင်ဘတ်ပေါ်ရှိ အမွှေးလေးများထိ စီးဆင်းသွားရပြန်သည်။

စောက်ပတ်အား တချက်မှ မထိပဲ ဖင်ဝလေးအာ အမျိုးမျိုးကလိနေတော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တကိုယ်လုံးတုန်ရီလာပြီး အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်လာနေသည်။သူမကိုယ်သူမလည်း နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။သမက်ဖြစ်သူနှင့် တမနက်ခင်းလုံး မီးကုန်ရမ်းကုန်လိုးထားရာ ခုတဖန် ကာမစိတ်က ထကြွနေပြန်သည်။

ထိုစဉ် သူမတို့အတွဲအား ဘီယာသောက်ရင်း ငေးကြည့်နေသော ဇင်မာတယောက်ထလာတော့သည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်၍ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဖင်အားယက်ပေးနေသော သူရနောင်တွင် ထိုင်ချကာ သူရခါးလေးအား ဘယ်လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးရင်း ညာလက်က ပေါင်ကြားထဲ၌ မပျော့မမာဖြစ်နေသောလီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။လီးကြီးက တုတ်လည်တုတ် ရှည်လည်းရှည်ကာ ပန်းရောင်သန်းနေပြီး လီးအရည်ပြားက ဒစ်ဖူးတဝက်ထိဖုံးအုပ်နေသဖြင့် ဇင်မာတစ်ယောက် စွပေးရင်း ဖြဲချလိုက်သည်။ဘေးဘက်မှကြည့်လိုက်ရင်း

” အားပါးပါးး … သူရရယ် … နင်က လူနဲ့လီးနဲ့ မလိုက်ဖူးဟာ … ထွားလိုက်တာ ”

သူရပြောသလိုလို … သူမပါသာ ရေရွတ်သလိုလို … ပြောလိုက်ရင်း သူရညာဖက် ချိုင်းအောင် အနောက်မှ သူမခေါင်းလေးငုံသွင်းကာ ဒစ်ဖူးရဲရဲလေးအား ကုန်းစုပ်လိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမရောက်ခင် ပေါက်ကွဲနေသော သူရအားချော့တုန်းက သူမအား ဘာမပြောညာမပြောနှင့် တက်လိုးရာ လီးအားသေချာမမြင်လိုက်ရပေ။

စားပွဲခုန်ပေါ်လက်ထောက်ကာ ဖင်လေးအားအနေတော်ကော့ပေးရင်း အလိုးခံလိုက်ရသည်။လင်ဖြစ်သူ သင်္ဘောတက်သွားသဖြင့် လီးနှင့်ဝေးနေရာ သူရလီးအား ကြိတ်မှိတ်ခံခဲ့ရသည်။သူမပါးစပ်ထဲ သူရလီးကြီးက ပြောင်တင်းလာရင်း ဒစ်ဖူးကြီးက ကားထွက်လာချိန်

” မဇင်မာ … ခဏရပ်ဦးဗျာ … ကျနော် … မ … စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးတော့မယ် ”

သူရပြောလိုက်မှ ဇင်မာတစ်ယောက် ပါးစပ်ထဲက လီးအား မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်ဖြင့် ထုတ်ပေးလိုက်တော့သည်။လီးကြီးက ပြွတ်ကနဲ့ ထွက်လာကာ တဇပ်ဇပ် တုန်နေရာ သူရက ကြမ်းပေါ်ဒူးထောက်နေရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။

ကုတင်ပေါ်မှ လေးဖက်ထောက်လေးကုန်းနေသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဖင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေတော့သည်။စောင်ပတ်ကြီးက ဖေါင်းကြွနေကာ အရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက်ပြီး အလိုးခံရန် အဆင်သင့်ကြိုနေလျက်။ဇင်မာက သူရလီးကြီးအား ဒစ်ဖူးနောက်နားက အုပ်ကိုင်ပြီး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သူဇာမိုးမြင့်၏ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပေးလိုက်သည်။

သူရမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က သမက်ဖြစ်သူအား ကုန်းပေးသည်ကို မျက်လုံးထဲပေါ်လာရင်း လီးအဆုံးစောင့်သွင်းရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းပစ်လိုးလိုက်သည်။အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် မနားတမ်း တောက်လျှောက်လိုးနေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားရင်း တောင်းပန်နေရသည်။

” အားး … ကလေးရယ် … ဖြည်းဖြည်းလိုးပါကွာ … ဟင့်ဟင့် ”

” ဇွပ် … ဗျစ်ဗျစ် …… ဖွပ် ………… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ……… အားးး အမလေး …… သေ သေ သေပါပြီ … သူရရယ် ………… ဘွတ် ဗျစ် … အားးး အားးး အမေ့ …… ဟူးးး … အ လာ့ လားးး … နာ …… နာ ………… နာလိုက်တာဟာ …… အမလေးးး းးးး ………… ရှီးးးး အားးး ကျွတ်ကျွတ် …… အီးဟီးးး ဟီးးးး ”

သူရ၏ တရကြမ်းလိုးချက်များအောက်တွင် စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ်နေကာ အလိုးခံနေရတော့သည်။သူရမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ညည်းတွားအော်ဟစ်သံကြောင့် စောင်းလိုးနေရင်းမှ တချက်ချင်း နဲ့နဲ့လိုးကာ လီးအားခဏထုတ်ပြီး ဖင်ကြားထဲသို့ မေးတင်ထားလိုက်သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ဖလွပ်ကနဲ့ ထွက်လာပြီး ဖင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက်မေးတင်ထားသော ဒစ်ဖူးရဲရဲကားကားကြီးအား ဘေးမှ ရပ်ကြည့်နေသော ဇင်မာက အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။သူရမှာလည်း လီးထိပ်အား ရုတ်တရက် ဆွဲစုပ်ခံရသဖြင့် … ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရသည်။

သူရက လီးစုပ်ခံနေရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဖင်ကြားထဲမှ ဖေါင်းကြွကာအရည်များရွဲနေသော စောက်ပတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့်ပင့်ကာ တချက်ပွတ်လိုက်သည်။သူမမှာ အလိုးခံနေရင်း လီးကဆွဲထုတ်သွားသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက ဟစိဟစိလေးဖြစ်နေရာ လက်ဖြင့်ပွတ်ခံရသဖြင့် ခေါင်းလေးငဲ့ကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။အနည်းငယ်ရှက်သွားမိသည်။သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာရှေ့တွင် သားအရွယ်လောက်လေးအား ကုန်းကာ စောက်ပတ်အားဖြဲပြသလို ဖြစ်နေမိသည်။

ဇင်မာကလည်း သူရလီးအား အားရပါးရကို စုပ်ပေးနေသည်ကိုလည်း မြင်မိလိုက်သည်။ထိုစဉ် သူမဖင်သားကြီးများအား ဖြန်းဖြန်းနှင့် အရိုက်ခံလိုက်ရပြန်သည်။သူရက ဖင်သားကြီးများအား ဘယ်ညာ တချက်ခြင်းရိုက်နေသည်။ခဏ လေးဖြင့် အသားဖွေးသူမို့ ဖင်သားများတွင် လက်ဝါးဒဏ်ကြောင့် ရဲတွတ်နေတော့သည်။မျက်ရည်လေးများဝဲတက်နေစဉ် စောက်ပတ်အုံကြီးအား ဆွဲညှစ်ခံရပြန်သည်။

သူမ နာကျင်စွာ အော်လိုက်မိသည်။အသံလေးများတုန်ရီနေကာ မျက်ရည်များထွက်ကျလာတော့သည်။သူရကသူမဖြစ်နေပုံများအား ကြည့်၍ ကျေနပ်နေသယောင်ရှိသည်။ထိုနောက် ညှစ်ထားသော စောက်ပတ်အုံကြီးအား လွတ်၍ စောက်မွှေးများအား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲပစ်ရာ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ပေ။

” အားးး … သေပါပြီ ……… သူရရယ် ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ကြီးအားဘေးသို့ လှဲချရာ သူရက ပြန်ထိန်းကာ စောက်ပတ်အုံအား နှစ်ချက်ဆက်တိုက် ပင့်ရိုက်ပစ်သည်။

” ခဏနေကောင်းလာမှာပါ … မ…ရယ် ငြိမ်ငြိမ်လေး နေပါဗျာ

ထို့နောက် သူရက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဖင်ဝလေးအား တံတွေးထွေးချလိုက်သည်။ဘယ်ဖက်လက်နှင့် ဖင်ကြားလေးထဲပွတ်ကာ လက်မက ဖင်ဝလေးထောက်ထားလိုက်သည်။ညာဖက်လက်က စောက်ပတ်အား ခပ်ဖွဖွပွတ်ရင်း လက်ညိုးနှင်လက်ခလယ်အား အသုံးပြုကာ စောက်စိလေးအား ညှပ်ဆွဲလိုက်သည်။သူမကိုယ်လေး တုန်သွားကာ ဖင်ကြီးအားကော့ပေးလိုက်မိသည်။

စောက်စိအားညှပ်ဆွဲပေးတိုင်း အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရသည်။ထိုစဉ်ဖင်ဝထဲသို့ ထောက်ထားသော လက်မက တိုးဝင်လာရာ လန့်ပြီး အလိုလျောက် ဖင်အတွင်းကြွတ်သားများက ညှစ်ထုတ်နေမိသည်။သို့သော် သူရက လက်မဘေးတွင် တံတွေးထပ်ထွေးကာ လက်မအရင်း အဆစ်နာထိး ဖိသွင်းလိုက်သည်။စောင်စိအားညှပ်ဆွဲချိန် ခံစားမှု့ကောင်းသလောက် ဖင်ဝထဲဝင်လာသော လက်မကြောင့် နာကျင်နေရပြန်သည်။တဖြည်းဖြည်းမှ ဖင်အတွင်းသားကြွက်သားများအားလျော့ချပေးရာ လက်အဝင်အထွက်တွင် ထူးခြားသော အထိအတွေ့ကို ခံစားလာရသည်။စောက်ရည်များလည်း ဆူပွတ်နေချိန်

” မဇင်မာ … သားလီး ခဏထုတ်လိုက်ဗျာ … မ… ဘေးနာထိုင်ပြီး ဖင်ဝလေးယက်ပေးလိုက် ”

ဇင်မာတစ်ယောက်လည်း သူရလီးအား မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်ဖြင့် ထုတ်ကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သူဇာမိုးမြင့်ဘေးနာ ကပ်ထိုင်ကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးမွှေးပေးလိုက်သည်။သူရ က မဇင်မာ ပါးစပ်မှကျွတ်ထွက်လာသော သူ့လီးအား နှစ်ချက်သုံးချက်စွကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် စောက်ပတ်လေးထဲ တေ့ဆောင့်လိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူဇင်မာက ဖင်ဝလေးယက်ပေးနေသဖြင့် ဇိမ်ခံနေရာ သူရလီးကြီးက တရှိန်ထိုးဝင်လာသဖြင့် အနည်းငယ်နာကျင်သွားရပြန်သည်။

တချက်ပစ်ဆောင့်ပြီး ပုံမှန်လေးလိုးနေချိန် ဇင်မာက ဖင်ဝလေးအား ပြန်ယက်ပေးနေသဖြင့် ထူးထူးဆန်းဆန်း အရသာခံစားရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေတော့သည်။သူရက စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ချိန် လီးကြီးအား ထုတ်ကာ ဖင်ဝအား ယက်နေသော ဇင်မာ့ ပါးစပ်နား ကပ်ပေးရာ မဇင်မာတစ်ယောက် စောက်ရည်များနှင်းရဲကားနေသော ဒစ်ဖူးကြီးအား ဆွဲဆွဲစုပ်တော့သည်။

ထို့နောက် သူရက လီးအား မဇင်မာပါးစပ်မှပြန်ထုတ်ကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် စောက်ပတ်လေးထဲ ပြန်ထည့်လိုးတော့သည်။ဒီတကြိမ်တွင် သူရက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဖင်ဝမယက်ခိုင်းတော့ပဲ သူ့လက်မအား ဖိမြုပ်ကာ တချက်ချင်းလိုးနေလိုက်သည်။မဇင်မာက အနားရကာ သူမစောက်ပတ်လေးအား သူမပါသာပွတ်ရင်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ သူရလီးကြီး ဝင်ထွက်နေပုံကို ကြည့်နေလိုက်သည်။

သူရလီးက ခပ်တုတ်တုတ်မို့ စောက်ခေါင်းထဲဝင်သွားချိန် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင်သွားကာ လီးပြန်ထုတ်ချိန် နူတ်ခမ်းသားများက အပြင်သို့ချိတ်ပါလာသည်ကို အနီးကပ်မြင်နေရသည်။သူရလက်မက ဖင်ထဲတိုးဝင်သွားတိုင်း စောက်ပတ်က အလိုလျောက်ညှစ်ပေးသလိုဖြစ်နေတော့သည်။လီးတချောင်းလုံး စီးစီပိုင်ပိုင်လေး ညှစ်ပေးထားသဖြင့် သူရမှာလည်း လိုးချက်တိုင်း အရသာတွေ့နေမိသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း စောက်ခေါင်းအတွင်း လီးကြီးကအတွင်းသားများအားပွတ်ဆွဲပေးရင်း ဖင်ထဲလည်းလက်မနှင့်လိုးပေးနေသလိုဖြစ်ရာ တကိုယ်လုံးကျင်တက်လာရင်း စောက်ရည်များပန်းထုတ်ကာ ငြိမ်ကျသွားရသည်။သူရက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မလှုပ်တော့မှ ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ မနားတမ်းဆောင့်လိုးပစ်သည်။မရပ်မနား လိုးနေရင်း ခဏအကြာတွင် မေးကြောများတင်းလာရင်း လီးကြီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ကြီးပေါ်သို့ လရည်များပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။

ဘေးမှကြည့်နေသော မဇင်မာလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သူဇာမိုးမြင့်ဖင်ပေါ်မှ သူရလရည်များအားယက်လိုက်ရင်း ဆက်ကနဲ့ဆက်ကနဲ့တုန်နေသော သူရဒစ်ဖူးကြီးအား ဖမ်းငုံလိုက်တော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရထိန်းထားသောခါးအားလွတ်လိုက်သဖြင့် ဘေးသို့ဖင်ကြီးက ပစ်ကျသွားရင်း အသက်မျှင်းမျှင်းလေးရှုကာ မျက်လုံးလေးစင်းသွားတော့သည်။သူရလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ဘေးနားတွင် ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချရင်း အနားယူနေလိုက်သည်။

မဇင်က သူရဘေးနာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်ကပ်လှဲကာ သူရလီးကြီးအားဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပေါင်ပေါ်တွင် ခေါင်းလေးတင်ကာ မှေးနေတော့သည်။ညနေပိုင်းတွင် ၃ ယောက်သား နိုးလာကြရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် မပြန်ခင် သူရက ပက်လက်လှန်ယက်လေး တချီထပ်လိုးပစ်လိုက်သည်။ခဏအကြာမှ သမက်ဖြစ်သူ မိုးနှောင်းရောက်လာကာ သူမအား လာခေါ်သွားလေသည်။

ညပိုင်းတွင် ထမင်းအတူစားရင်း မိုးနှောင်းမှ သီတာခိုင်နက်ဖန်နေ့လည်လောက်ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား ပြောပြနေသည်။ထမင်းစာပြီး မိုးနှောင်းမှ သစ်သီးများခွဲကာ နှစ်ယောက်အတူစားရင်း အောင်ထပ်တွင် TV အတူထိုင်ကြည့်နေကြသည်။မိုးနှောင်းက နှိပ်ပေးရင်း ဇတ်လမ်းစကြည့်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က သူရလက်ချက်ဖြင့် ပြိုင်းနေရသည်။

ယောက္ခမက မီးစိမ်းမပြသဖြင့် ၁၀နာရီလောက်တွင် TV ပိတ် မီးပိတ်၍ အိမ်ပေါ်တက်ကာ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်ကာ အိပ်လိုက်ကြတော့သည်။မနက်လင်းလင်းချင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် အိပ်ခန်းသို့ မိုးနှောင်ဝင်ချလာသည်။ညဝတ်အင်္ကျီပန်းရောသ်အပါးလေးနှင့် ဝမ်းဆက် ဘောင်းဘီတိုအပွလေး ဝတ်ကာ ပက်လက်လေးအိပ်ပျော်နေသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား တွေ့လိုက်ရသည်။

မာမီ…မာမီရေ ထတော့ဗျ … မိုးလင်းနေပြီ ”

” ဟင့်အင်…ထချင်သေးဘူး ရော ”

မိုးနှောင်းက ကုတင်ပေါ်တင်ပလွဲထိုင်ရင်း နိူးလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှ ပက်လက်အိပ်နေရာမှ မိုးနှောင်းဘက်သိုမှောက်ချအိပ်ကာ ညုတုတုလေး ပြောလိုက်လေသည်။မိုးနှောင်းလည်း သူအနားမှောက်ရက်အိပ်နေသေးသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဘောင်းဘီလေးအား ပေါင်လယ်ထိဆွဲချရင်း ဖင်သားအိအိကြီးများအား တရွှတ်ရွှတ်နှင့် နမ်းလိုက်တော့သည်။ပြီးမှ

” ကျနော် … ရေချိုးပြီး မုန့်သွားဝယ်မလို့…ခါတိုင်းလို ပလာတာပဲလား မာမီ ”

မိုးနှောင်းက ဘောင်းဘီလေးအား ပြန်ဆွဲဖုံးပေးရင်း ပြောလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ခေါင်းအားတဖက်သို့လှည့်ကာ ဆက်အိပ်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းလည်း အောက်ထပ်ဆင်းသွားတော့သည်။မိုးနှောင်းဆင်းပြီးမကြာမှီ သူမလည်း အိပ်ယာထကာ အပေါ်အင်္ကျီအားဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

မှန်တင်ခုံရှေ့ သူမ ကိုယ်လုံးအား တပတ်လှည့်ကြည့်ကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။နို့တန်းလန်းနှင့် ဘောင်းဘီတိုအောက်မှဖင်သားကြီးများခါရမ်းကာဆင်းလာပြီး အောက်ထပ်ရေချိုးခန်းတံခါးအား ဖွင့်ရာ မိုးနှောင်းမှာလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်မို့ တုံးလုံးချိုးနေရာ လီးကထောင်မတ်နေလျက်။

” ခ်လ်းးး … ဟိတ် … အစောကြီးနော် မပြောချင်ဘူး … ဟွန့် ”

” ညက … မလုပ်ရဘူးလေ မာမီကလည်း … ခုန မာမီပြန်အိပ်နေလို့ … ဒီတိုင်းဆင်းလာရတော့ မြင်တဲ့တိုင်းပေါ့

” အံမယ် … နေ့လည်ကျ သမီးပြန်ရောက်မှာလေ … မာမီက … အထီးကျန်ရတော့မှာ ”

စကားပြောရင်း နှစ်ဦးသားရေအတူချိုးရာ မိုးနှောင်းက ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ဘောင်းဘီလေးအား ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ဆက်ပြာတိုက်ပေးကြသည်။ရေချိုးပြီး၍ ကိုယ်တုံးလုံးများဖြင့် အိမ်ပေါ်ပြန်တက်ကာ အဝတ်စားများ ဝတ်ဆင်ကြသည်။မိုးနှောင်းက အရင်ပြီးသဖြင့် မုန့်သွားဝယ်ပြီဖြစ်ကြောင်း အခန်းပြင်မှ အော်ပြောလိုက်သည်။

” မိုးနှောင်း … ဒီနေ့ မာမီဖို့ ရှမ်းခေါက်ဆွဲဝယ်ခဲ့ … ပလာတာ မဝယ်နဲ့တော့ ”

” ဟုတ် … မာမီ … သွားပြီနော် ”

ခဏအကြာတွင် မိုးနှောင်းတစ်ယောက် ဟွန်း ၂ ချက်တီးကာ ခြံဝင်းထဲသို့ ကားလေးအား ကွေ့ဝင်လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းတွင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား မတွေ့သဖြင့် အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့လေသည်။တံခါးဖွင့်၍ အိပ်ခန်းတွင်း ဝင်လာရာ ကုတင်ပေါ်မှ ခြေနှစ်ချောင်း တွဲလောင်းချ၍ ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

” မာမီ…လာလေ…ရှမ်းခေါက်ဆွဲ ဝယ်လာခဲ့ပြီ…စားရအောင် ”

” သား…မိုးနှောင်း… ”

” ပြောလေ…မာမီ ”

” နေ့လည်ကျ…သမီးပြန်လာမှာ မလား ”

” ဟုတ်…သူဖုန်းဆက်ထားတာ ”

” ဒါဆို အချိန်က…သိပ်မကျန်တော့ဘူးပေါ့ ”

” အမ်…ဘာလို့လဲ…မာမီ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အသံတိတ်သွားကာ သူမထမိန်လေးအား ခါးထိလှန်တင်လိုက်သည်။ကုတင်အောင်တွဲလောင်းချထားသော ခြေနှစ်ခြောင်းအား အနည်းငယ်ကားကာ ပေါင်သားဖြူဖြူတုတ်တုတ်ကြီးဖြဲပြလိုက်သည်။

မိုးနှောင်းလည်း သဘောပေါက်သွားကာ သူမအနီးလျှောက်သွားရင်း ဒူးထောက်ကာ ပေါင်ကြားတွင်းမျက်နာအပ်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ကုန်းယက်ပေးလိုက်တော့သည်။လျှာအပြားလိုက်ယက်လိုက် ချွန်ပြီးထိုးခွဲလိုက်နှင့် အမျိုးမျိုးယက်ပေးလိုက်သည်။သူမမှာ သမီးဖြစ်သူရောက်လာလျင် မိုးနှောင်း၏အပြုစုအယုယလေးများဝေးမည်ကို တွေးမိကာ မနက်စာတောင်မစားသေးပဲဖြဲကားကာ အယက်ခံနေလိုက်သည်။

” အားးး …ဟုတ်တယ်…သားလေးရယ်…အဲတိုင်းလေး ယက်ယက်…အင်းး အင့် ”

မိုးနှောင်းက အစိလေးအားစုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းဝမှ အပေါ်ထိပင့်ပင့်ယက်ပေးရာ လျှာဖျားလေးက ဖင်ဝမထိတထိလေး လာလာထောက်မိနေသည်။မနေ့ညနေက သူရ ဖင်ယက်ပေးရာ အသဲခိုက်အောင်ကောင်းလွန်းခဲ့ရသည်။

ခုလည်း…မိုးနှောင်းက…သတိပေးလိုက်သလိုဖြစ်ကာ…ပြန်တွေးမိရင်း သူမပေါင်နှစ်ချောင်းအား ကုတင်ပေါ်သို့ မြှောက်တင်ကာ ဒူးခေါက်ကွေးအား သူမလက်ကလေးများဖြင့် ဆွဲကာ ပေါင်လုံးကြီးအား ထပ်မန်ဖြဲလိုက်ပြန်သည်။မိုးနှောင်းက စောက်ပတ်အားယက်နေရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ပေါင်နှစ်ချောင်းမြှောက်ကာ ဖြဲလိုက်သဖြင့် စောက်ခေါင်းဝနီတာရဲလေးအား ကြည့်နေစဉ်

” သား…မာမီ့…ဖင်ဝလေး ယက်ပေးပါ့လားဟင် ”

မိုးနှောင်းမှာ ခဏတော့ကြောင်သွားသည်။ပြီးမှ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်အိအိလေးအောက်မှ ဖင်ဝညိုညိုမဲမဲလေးအား လျှာဖျားလေးဖြင့် အထက်အောက် ထိုးယက်လိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ဝလေးထိုးကလိရုံဖြင့် ရမ္မက်သံလေးများ ခပ်တိုးတိုးထွက်ပေါ်လာနေသည်။လျှာအားစုချွန်၍အထက်အောက်…ဘေးတိုက် မွှေပေးလိုက်ရာ သူမ ဒူးခေါက်ကွေးအား ဖမ်းထိန်းထားသော လက်တဖက်အားလွက်ကာ စောင်စိလေးအား ပွတ်နေပြန်သည်။

” အ……… အားးး ………… ကောင်းလိုက်တာ…သားရယ်……… အင်းဟင်းး … ”

အသံခပ်ကျယ်ကျယ်ညည်းရင်း ပေါင်သားတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးများ လေပေါ်မြှောက်ထားလျက် တဇပ်ဇပ် တုန်လာတော့သည်။မိုးနှောင်းမှာလည်း ဖင်ပေါက်အား စယက်ရာတွင် အနည်းငယ်ခါးနေသော်လည်း စောင်ခေါင်းတွင်းမှ ညှီစို့စို့ စောက်ရည်နံ့များက နှာခေါင်းဝသို့တိုးဝင်လာရာ လီးက တင်းကနဲ့ဖြစ်ပြီး ဖင်ဝအား အဆက်မပျက် ယက်ပေးလိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်း ခါးသက်သက်အရသာလေးပျောက်ကာ ယောက္ခမဖြစ်သူ၏ မချိမဆန့် ရမ္မက်သံများကြောင့် သူကိုယ်တိုင် ကာမစိတ်များထကြွလာရသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း သူမစောက်စိလေးအားဖိပွတ်ရင် ဖင်အတွင်းသားယားနေရာ တကိုယ်လုံးလူးလွန့်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းက စူပွစူပွဖြစ်လာသော ဖင်ဝလေးအား ထိုးကလော်ရင်း အသဲယားလာကာ လျှာအားစုချွန်ပြီး ဖင်အတွင်းထဲထိုးသွင်းလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တစ်ယောက် … အမလေး … တလိုက်ရင်း သူမပေါင်နှစ်ချောင်းအား ရသလောက်ဖြဲကာ မိုးနှောင်းဆံပင်အား လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲယူလိုက်သည်။

ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာနွေးနွေးလေးအား ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ဆွဲကပ်ပစ်ရင်း ကျန်လက်တဖက်က စောက်စိလေးအား ခပ်နာနာလေး ဖိချေပစ်လိုက်သည်။မိုးနှောင်းပါးစပ်က ဖင်ဝလေးအား ဖိကပ်သွားသဖြင့် နှာခေါင်းထိပ်က စောက်ခေါင်းဝထဲ နှစ်မြုပ်သွားတော့သည်။နှာခေါင်းတွင်း စောက်ရည်များ တိုးဝင်လာသဖြင့် မျက်နာအားနောက်သို့ဆုတ်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှ အဆုတ်မခံတော့ပဲ ဆံပင်အားပြန်ဆွဲကာ သူမဖင်ဝနှင့် မိုးနှောင်းလျှာအား ဖိကပ်ပစ်နေသည်။

မိုးနှောင်းလည်း အသက်အောင့်ကာ လျှာအားဖင်ထဲထိ ရသလောက်သွင်းကာ ဖင်အတွင်းသားများအား မွှေပေးလိုက်ရသည်။ခဏအကြာတွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ဆီမှ ရင်ခေါင်းသံဖြင့် အားကနဲ့ စူးစူးဝါးဝါး အော်သံထွက်လာပြီး စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။

” အားးးးး းးးးးး ……… အ… အမလေးးးး ……… ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်… မာမီ တခါမှ … ဒီလို မခံစားဖူးဘူး… အ……… အ အ … အမလေးးး အားးး ရှီးးး …… အင့် အင့်…… အားလားလားးး … ရှီးးး …… အားးး းးး ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တစ်ယောက် ညည်းသံမျိုးစုံဖြင့် အော်ဟစ်ကာ စောက်ရည်များထောင်ပန်းရင်း … ဖေါင်းကြွနေသောသူမစောက်ပတ်အား … လက်ဖြင့် သုံးချက်လောက် တဖြန်းဖြန်းရိုက်ချနေသည်။

” အ … အားးးး …… အိ့ … ကောင်း … ကောင်း… ကောင်းလိုက်တာကွာ … ဟူးးး းးး ”

စောက်ရည်များပန်းရင် စောက်ပတ်အားရိုက်လိုက်သဖြင့် မိုးနှောင်း ဆံပင်များ မျက်နှာတပြင်လုံး ရွှဲနှစ်သွားရုံမက … အင်္ကျီပေါ်ထိ စောက်ရည်များစင်ကုန်တော့သည်။မိုးနှောင်းလည်း သူမဖြစ်ပျက်နေပုံအားကြည့်ကာ ပုဆိုးပင်မချွတ်နိုင်တော့ပဲ အောက်နားစအား ဆွဲလှန်ကာ ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်၍ တဇပ်ဇပ်တုန်နေသောလီးကြီးအား စောက်ခေါင်းတွင်းတေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။

” ဘွတ် …ဘွတ်……ဖွပ်………ဗျစ်ဗျစ်………ဘွတ်… ……အားးး ရှီး… ဖွပ်ဖွပ် ပြွတ်… အ …… ကောင်းလိုက်တာ … မာမီရာ … အင့်ကွာ ……… ဘွတ်ဘွတ် …ဖွပ် ”

မနားတမ်း အချက်၈၀လောက် ဆောင့်လိုးရင်း အားရသွားမှ လီးအား တချက်ချင်း ပုံမှန်လေး လိုးနေလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းနေသဖြင့် မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ တအီးအီးညည်းရင်း အလိုးခံနေတော့သည်။စောက်ခေါင်းတွင်းမှ စောက်ရည်များအိုင်နေသေးရာ မိုးနှောင်းလီးကြီးဝင်လာတိုင်း အရည်ကြည်လေးများက လျှံထွက်လာလျက်။

မိုးနှောင်းတစ်ယောက် လိုးနေရင်း လျှာဖြင့်သူမဖင်အားလိုးပေးတာတောင် ကော့ပြန်နေသည်ကိုတွေးမိပြီး လီးဖြင့်လိုးပေးလိုက်လျင် ဘယ်လောက်ထိကောင်းသွားမလဲဟု စဉ်းစားနေသည်။သို့သော် ကြာကြာစဉ်းစားချိန်မရလိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများက သူ့လီးကြီးအား ညှစ်ပေးနေသဖြင့် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များထွက်ကျလာခဲ့ရသည်။

” အိုးးး … ရှီး ……… ထွက် ထွက် … ထွက်ပြီ … မာမီရယ် … သားလဲပြီး…သွားပြီ… အားးး းးး ”

မိုးနှောင်းလည်း လီးထိပ်မှ လရည်များတဖျောဖျောပန်းကာ စောက်ခေါင်းတွင်း ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။ထို့နောက် သူမဘေးနား ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချပစ်လိုက်လေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ရမ္မက်စိတ်များ ကျမသွားပဲ သူမဘေးသို့ အနားယူနေသော မိုးနှောင်းလီးအား ထစုပ်လိုက်ပြန်သည်။မိုးနှောင်းမှာလည်း သူမဖင်အားလိုးရန် အတွေးလေးဖြင့် ကာမစိတ်ကလေးများ ချက်ချင်းပြန်တက်လာရသည်။သူ့လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်နေသော ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား ကြည့်ကာ လီးက ပြန်မတ်လာခဲ့သည်။

” မာမီ … လေးဘက်ကုန်းပေးပါ့လား … နောက်က လိုးကြည့်ချင်လို့ ”

” အွန်း … သားသဘောလေ … ကဲ… လာလိုးလိုက် … မာမီလည်း အလိုးခံရတာ မဝသေးဘူး ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးအား … မိုးနှောင်းစိတ်ကြိုက် လိုးစေရန် အစွမ်းကုန်ကော့ပေးလိုက်သည်။မိုးနှောင်းလည်း ဖင်လိုးရန်အကြံနဲ့မို့ ချက်ချင်းထကာ သူမနောက်မှ နေရာယူလိုက်လေသည်။ဒစ်ဖူးအား အထက်အောက်ထိုးခွဲပြီး အတွင်းသားရဲရဲလေးပေါ်နေသော စောက်ခေါင်းဝအား တေ့သွင်းလိုက်သည်။

မကြာခင် လီးတချောင်းလုံး စောက်ရည်များရွှဲလာခဲရာ စောက်ပတ်ထဲမှလီးအားထုတ်ကာ ဖင်ဝလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ဖင်ဝသို့ လီးထိပ်ဖြင့်ပွတ်ပေးနေသဖြင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အကြိုက်တွေ့နေမိသည်။မိုးနောင်းက ဖင်ဝလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ဖိဖိပွတ်ရင်း အသာလေးကြိတ်သွင်းလိုက်သည်။

” ဗြိ…ဖလွပ် ”

” အ … သားရယ် … အဲဒါ … ဖင်နော် … အမလေး နာတာဟယ်

” အင်းပါ … မာမီရဲ့ … သား ခဏလေး ထည့်ကြည့်တာပါ ”

မိုးနှောင်းက ပြောရင်း လီးအား တစ်လက်မခန့် ထပ်သွင်းလိုက်သည်။စောက်ပတ်လိုးရတာထက် ပိုကောင်းနေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။ဖင်ခေါင်းအတွင်းသား နုနုလေးများက ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။

” အမလေး … မရဘူး … နာတယ် … ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ … သားရယ် … အ ……… အ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ထဲသပ်လျှိုထားသလို ဖြစ်ကာ လန့်လည်းလန့် ကြောက်လည်းကြောက်နေမိသည်။မိုးနှောင်းက ဆက်မသွင်းပဲ ရပ်ထားကာ လက်နဖက်က သူမပေါင်ကြားသို့ ဝိုက်သွင်းကာ စောက်စိလေးအား ချေပေးလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း ဖင်ထဲလီးက ဆက်ဝင်မလားပဲ စောက်စိလေးအား ဖိချေပေးနေသဖြင့် ဖင်ဝက အနာသက်သာလာကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။ပြီးမှ မိုးနှောင်းက ဒစ်ဖူးအားမြုပ်လျက်ဖြင့် ဖင်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လိုးရာ လီးတဝက်ခန့် ဝင်သွားတော့သည်။

သူမလည်း တဖြည်းဖြည်း တင်းမခံတော့ပဲ ဖင်ကြွတ်သားများလျော့ချကာ ကြိတ်ခံနေလိုက်သည်။မိုးနောင်းက လီးတဝက်လောက်ထိသာ ညှောင့်ပေးရင်း စောက်ပတ်ထဲပြောင်းလိုးလိုက်ရာ ဖင်အတွင်းသား ရဲရဲလေးက ဟကျန်ခဲ့ပြီး … တဘူဘူ…ဖြင် လေးများအံထွက်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။စောက်ပတ်ထဲခဏလိုးပြီးဖင်ထဲပြန်လိုးရာ ဒီတကြိမ်တွင် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ကြွက်သားများလျော့၍ ခံတတ်လာသဖြင့် လီးအရင်းထိ ဖိကပ်လိုက်မိသည်။

” အ ”

” ဆောရီးနော် … မာမီ … နာသွားလား ”

အွန်… မာမီမှ … ဖင်မခံဘူးတာ သားရဲ့ … ဒါပထမဆုံးကြိမ်လေ … မင်းက လီးအရင်းထိ ရုတ်တရက် ထည့်တော့ … နဲနဲ ပြန်နာလာတာပေါ့ ”

” ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးမယ်နော် မာမီ … နာရင် ပြောလေ ”

မိုးနှောင်းလည်း ဖင်လိုးလိုက် စောက်ပတ်လိုးလိုက်နှင့် ပြောင်းပြောင်းလိုးပေးရသည်။တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်ခံရသည်ကို ပိုကြီးနှစ်ချိုက်လာကာ

” သား … မာမီ ဖင်ပဲလိုးပေးတော့ကွာ … အဖုတ်ထဲ မလိုးနဲ့တော့ ”

ိုမိုးနှောင်းလဲ သူမစိတ်ကြိုက် ဖင်အား ထူပူနေအောင် ပစ်ပစ်လိုးပေးလိုက်သည်။သူကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်ထက် ဖင်လိုးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့မို့ ခါးလေးအားစုံကိုင်ကာ မနားတမ်းလိုးလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ထံမှ ညည်းသံပေါင်းစုံထွက်ပေါ်လာနေတော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ လိုးနေရင်း လီးတချောင်းလုံးကျင်စိမ့်လာကာ ဒုတိယအချီ လရည်များ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ဖင်ထဲပန်းထုတ်လိုက်ရသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း ဖင်အတွင်းထဲ နွေးကနဲ့ဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များ ပန်းလွတ်ရင်း ရှေ့သို့ ပစ်ကျသွားတော့သည်။နှစ်ယောက်သား ခဏအနားယူကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းပြီး မနက်စာ စားကြသည်။နှစ်ဦးလုံး စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့များ မွန်ထူအောင် နံနေသဖြင့် ရေပြန်ချိုးလိုက်ရသည်။တရေးအိပ်လိုက်ကြပြီး နေ့လည်ခင်းတွင် အိမ်အောက်ထပ် ဧည့်ခန်းတွင်း၌ သီတာခိုင် ပြန်အလာစောင့်ရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် သူမအား ဧည့်ခန်းနံရံအားလက်ထောက်ခိုင်းပြီး မိုးနှောင်းက နောက်မှနေ၍ ဖင်အား တချီလိုးပေးလိုက်ရသည်။

တီးတောင်…တီးတောင်

” မာမီရေ … သမီးပြန်လာပါပြီ…ကိုမိုးရေ … ခိုင်ပြန်လာပြီနော် ”

အိမ်ရှေ့တံခါးမှ ဘဲလ်တီးသံနဲ့အတူ သီတာခိုင် အော်သံကြောင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်နှင့်မိုးနှောင်းတို့ အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။သီတာခိုင့်လိုက်ပို့သော ကားလေးပြန်ထွက်သွားမှ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က သမီးဖြစ်သူ လက်ဆွဲအိတ်အား လှမ်းယူလိုက်သည်။မိုးနှောင်းကလည်း ဇနီးလောင်းလေးအား ပွေ့ချီကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ကြသည်။

” လွမ်းလား ကိုမိုး ”

” လွမ်းတာပေါ့ ခိုင်ရာ … ရွှတ် ရွှတ် ”

မိုးနှောင်းက ပြောပြောဆိုဆို သီတာခိုင့်ပါးပြင်လေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် မိုးနှောင်းက သီတာခိုင်အား ပေါင်ပေါ်တင်က ထိုင်နေလိုက်သည်။

” မာမီ … ဒယ်ဒီဖုန်းဆက်သေးလား … ပြန်မလာသေးဘူးထင်တယ် ”

” နက်ဖန် ရောက်မှာ သမီးရဲ့ … ဖုန်းဆက်ပါတယ် ”

” ကိုမိုးရော သမီးမရှိတဲ့ချိန် တီးတောင်…တီးတောင်

” မာမီရေ … သမီးပြန်လာပါပြီ…ကိုမိုးရေ … ခိုင်ပြန်လာပြီနော်

အိမ်ရှေ့တံခါးမှ ဘဲလ်တီးသံနဲ့အတူ သီတာခိုင် အော်သံကြောင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်နှင့်မိုးနှောင်းတို့ အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။သီတာခိုင့်လိုက်ပို့သော ကားလေးပြန်ထွက်သွားမှ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က သမီးဖြစ်သူ လက်ဆွဲအိတ်အား လှမ်းယူလိုက်သည်။မိုးနှောင်းကလည်း ဇနီးလောင်းလေးအား ပွေ့ချီကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ကြသည်။

” လွမ်းလား ကိုမိုး ”

” လွမ်းတာပေါ့ ခိုင်ရာ … ရွှတ် ရွှတ် ”

မိုးနှောင်းက ပြောပြောဆိုဆို သီတာခိုင့်ပါးပြင်လေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် မိုးနှောင်းက သီတာခိုင်အား ပေါင်ပေါ်တင်က ထိုင်နေလိုက်သည်။

” မာမီ … ဒယ်ဒီဖုန်းဆက်သေးလား … ပြန်မလာသေးဘူးထင်တယ် ”

” နက်ဖန် ရောက်မှာ သမီးရဲ့ … ဖုန်းဆက်ပါတယ် ”

” ကိုမိုးရော သမီးမရှိတဲ့ချိန် အပြင်ထွက်သေးလား မာမီ ”

” ဟာ … ခိုင့်ကို လွမ်းရင်းနဲ့ ဘယ်မှ မထွက်ပါဘူး … မာမီနဲ့ပဲ နေတာ မေးကြည့် ”

” သွားပါ … မယုံပါဘူးနော် ”

မိုးနှောင်းမှာ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောနေသော ဇနီးလောင်းလေးအား ခါးလေးညှစ်ကာ ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူမရှေ့ ပလူးပြနေသော မိုးနှောင်းအား တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး…

” ကဲကဲ … အလွမ်းသည်ချင်လည်း အခန်းထဲကြွကြပါ… မာမီရှေ့ မသည်ကြပါနဲ့… ခ်ခ် ”

” သွားပြီမာမီရေ ”

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား နုတ်ဆက်ရင်း သီတာခိုင်အား အိပ်ခန်းထဲထိ ပွေ့ခေါ်သွားလိုက်တော့သည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သီတာခိုင်မှာ ခရီးပန်းလာသဖြင့် ထိုးအိပ်တော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ အိပ်ပျော်နေသော ဇနီးလောင်းလေးအား ခွထားရင်း အဖုတ်လေးအား ထမိန်အပြင်မှ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

သို့သော် သီတာခိုင်မှာ တကယ်ကိုနှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားပြီး မလှုပ်တော့ပေ။မိုးနှောင်းလည်း သီတာခိုင် ပါးပြင်လေးအား တချက်နမ်းရင်း ဧည်ခန်းဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။

” မာမီ … ပျင်းနေပြီလား ”

” အံမယ် ခုမ … သူ့မယားလာတော့ လူကို ပြစ်ထားပြီးတော့ ”

” မဟုတ်ပါဘူး မာမီရ ”

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း ပေါင်သားလေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မိုးနှောင်းလက်အား အုပ်ကိုင်ရင်း အိမ်အတွင်းဘက်လှည့်ကြည်လိုက်၏။

” ဟဲ့ … သား … သမီးလေး တွေ့ဦးမယ် ”

” စိုးရိမ် မနေပါနဲ့ မာမီရယ် … ခရီးပန်းလို့ အိပ်ပျော်သွားပြီ … သူ့စောက်ပတ်လေး ကလိပေးတာတောင် မနိုးဘူး ”

” ခ်ခ် … ဒါနဲ့ပဲ … မာမီဆီ … ပြန်ကပ်တာပေါ့ … ဒီမှာတော့ မရဘူး … လာခဲ့ အပေါ်ထပ်က မာမီ့အခန်းထဲ သွားမယ်ပင်ထွက်သေးလား မာမီ ”

” ဟာ … ခိုင့်ကို လွမ်းရင်းနဲ့ ဘယ်မှ မထွက်ပါဘူး … မာမီနဲ့ပဲ နေတာ မေးကြည့် ”

” သွားပါ … မယုံပါဘူးနော် ”

မိုးနှောင်းမှာ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောနေသော ဇနီးလောင်းလေးအား ခါးလေးညှစ်ကာ ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူမရှေ့ ပလူးပြနေသော မိုးနှောင်းအား တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး…

” ကဲကဲ … အလွမ်းသည်ချင်လည်း အခန်းထဲကြွကြပါ… မာမီရှေ့ မသည်ကြပါနဲ့… ခ်ခ် ”

” သွားပြီမာမီရေ ”

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား နုတ်ဆက်ရင်း သီတာခိုင်အား အိပ်ခန်းထဲထိ ပွေ့ခေါ်သွားလိုက်တော့သည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သီတာခိုင်မှာ ခရီးပန်းလာသဖြင့် ထိုးအိပ်တော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ အိပ်ပျော်နေသော ဇနီးလောင်းလေးအား ခွထားရင်း အဖုတ်လေးအား ထမိန်အပြင်မှ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။သို့သော် သီတာခိုင်မှာ တကယ်ကိုနှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားပြီး မလှုပ်တော့ပေ။မိုးနှောင်းလည်း သီတာခိုင် ပါးပြင်လေးအား တချက်နမ်းရင်း ဧည်ခန်းဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။

” မာမီ … ပျင်းနေပြီလား ”

” အံမယ် ခုမ … သူ့မယားလာတော့ လူကို ပြစ်ထားပြီးတော့ ”

” မဟုတ်ပါဘူး မာမီရ ”

မိုးနှောင်းမှာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း ပေါင်သားလေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မိုးနှောင်းလက်အား အုပ်ကိုင်ရင်း အိမ်အတွင်းဘက်လှည့်ကြည်လိုက်၏။

” ဟဲ့ … သား … သမီးလေး တွေ့ဦးမယ် ”

” စိုးရိမ် မနေပါနဲ့ မာမီရယ် … ခရီးပန်းလို့ အိပ်ပျော်သွားပြီ … သူ့စောက်ပတ်လေး ကလိပေးတာတောင် မနိုးဘူး ”

” ခ်ခ် … ဒါနဲ့ပဲ … မာမီဆီ … ပြန်ကပ်တာပေါ့ … ဒီမှာတော့ မရဘူး … လာခဲ့ အပေါ်ထပ်က မာမီ့အခန်းထဲ သွားမယ်

စီးနင်းလိုက်ပါလာသော လေယဉ်ပေါ်က အဆင်း ဦးသက်ခိုင်မှာ မြန်မာပြည်၏ အငွေ့အသက်ကို ပြန်ခံစားမိလိုက်သည်။ဘန်ကောက်တွင် စီးပွားရေးကိစ္စများ အပြတ်ဖြတ်ကာ သမီးဖြစ်သူ မင်္ဂလာဆောင်အမှီ ပြန်လာခဲ့ရသည်။သို့သော် လေယဉ်ကွင်းမှ အထွက် အိမ်သို့ တန်းမပြန်ပဲ ဒေါ်သီရိဖြူ အိမ်သို့ အငှားကားလေးဖြင့် ဦးတည်လိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း ဦးသက်ခိုင်စီးလာသော ကားလေးမှာ ဒေါ်သီရိဖြူ အိမ်ရှေ့သို ရောက်ရှိလာသည်။

” ဖြူ ”

” ဟင် … မောင် ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အိမ်ရှေ့တံခါး ပြေးဖွင့်ရင်း ဦးသက်ခိုင်အား ကြိုလိုက်သည်။နှစ်ဦးသား ကားပေါ်မှ အထုပ်များသည်ကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ကြသည်။ပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်မှာ ကားခ ရှင်းပေးရင်း အိမ်ရှေ့တံခါးအား ပြန်ပိတ်ခဲ့လိုက်သည်။

” မောင် … အိမ်မရောက်သေးဘူးလား ”

” မရောက်သေးဘူး … ဖြူရဲ့ ဒီတန်းလာတာ လွမ်းလို့ ”

” ဖြူ ဝမ်းသာလိုက်တာ မောင်ရယ် ”

” ဆုနဒီရော ဖြူ ”

” သမီးက မောင့်ကုမ္ပဏီ အစောကြီးထွက်သွားပြီလေ ”

” ဒါဆို အတော်ပဲ ဖြူရေ … ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး ”

” အိုရ် … မောင့်ဟာကြီး ဖြူလည်း လွမ်းနေတာပါရှင် ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်အား ဧည့်ခန်းတွင် ခုံတွင် ထိုင်စေပြီး ဘောင်းဘီအထဲမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။၁၀မိနစ်ကျော်ကျော်လေးတွင် ဦးသက်ခိုင်လီးထိပ်အပေါက်လေးမှ လရည်များ ပန်းထွက်လာခဲ့ရာ ဒေါ်သီရိဖြူမာ တဂွတ်ဂွတ်နှင့် မျိုချပစ်နေသည်။လရည်တွေကုန်စင်သွားမှ ဒစ်ကြီးအား ခပ်ပျင်းပျင်း တချက်စုပ်ကာ လီးကြီးနှင့် သူမမျက်နှာအနံှ့ပွတ်သပ်ရင်း အမောဖြေလိုက်သည်။

” အားပါးပါးးးး … ကောင်းလိုက်တာ ဖြူရယ် … အာ့မို့ ချစ်နေရတာ … ရှီးးး းးးးး ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အမောပြေသည်နှင့် ဦးသက်ခိုင် လဥကြီးနှစ်လုံးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။ခဏအတွင်း လီးကြီးက ပြန်ထောင်လာရာ ဦးသက်ပိုင်မှ

” တော်ပါတော့ ဖြူရဲ့ … ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကြီး မောင် ယက်ပါရစေဦး ”

” ယက်လေမောင် ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်ရှေ့ ဒူးထောက်နေရာမှ ချက်ချင်း မတ်တပ်ရပ်ကာ ထမိန်အောက်သို့ပုံချရင်း သူမစောက်ပတ်ကြီးအား ကော့ပေးထားလိုက်သည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ မျက်နာရှေ့ ရောက်လာသော စောက်ပတ်အား ထိုးယက်ပစ်လိုက်တော့သည်။

” အ … ကောင်းတယ် မောင်ရယ် … ဟုတ်တယ် … စုပ်စုပ် … အင့် …… အစိလေးစုပ်ထားပေး မလွတ်နဲ့ ”

စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအား လျှာဖြင့်ထိုးခွဲပြီး အစိလေးအားစုပ်ပေးရာ ဒေါ်သီရိဖြူမှာ အကြိုက်တွေ့နေတော့သည်။

” အားးးး … ပြီးတော့မယ်မောင်ရယ် … မယက်နဲ့တော့ လိုးပေးတော့နော် ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ ဒေါ်သီရိဖြူ ပေါင်သားများ တဇပ်ဇပ်တုန်ရင်း စောက်စိလေးစုပ်ခိုင်းကတည်းက ထလိုးချင်နေရာ သူမကိုယ်တိုင် လိုးပေးဖို့ ပြောသည်နှင့်တပြိုင်ထဲ ထရပ်လိုက်တော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူပေါင်ကြားမှ အရည်လဲ့နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် တေ့ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

” အ … ကျွတ် ”

” နာသွားလား ဖြူ ”

” ရပါတယ် … မောင်ရဲ့ … ချက်ချင်းအရင်းထိ ဆွဲလိုးတော့ သားအိမ့်ထဲအောင့်သွားလို့ပါ ”

” ဆောရီးပါ ဖြူရယ် … မောင် တအားလိုးချင်နေလို့ပါ … ဖြည်းဖြည်း လိုးမယ်နော် ”

” ဟင့်အင် … မောင့်စိတ်တိုင်းကျလိုးပါ မောင်ရယ် … ဖြူခံနိုင်ပါတယ် အစမို့ပါ ”

” ဗျစ် … အ …… ဘွတ် … အ …… ရရဲ့လား ဖြူ … ဖွပ်ဖွပ် … အီးးး … ရပါ … တယ် … မောင်ရဲ့ … ဘွတ် … အားးးးးးး … ရှီးးး းးးး ”

ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ပါးစပ်က ရပါတယ် ပြောနေပေမယ့် ဦးသက်ပိုင် လီးကြီးတိုးဝင်လာတိုင်း ခေါင်းမော့သွားကာ မျက်နာလေးရှုံ့မဲ့နေရသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာ ထိုမြင်ကွင်းအား အားရကျေနပ်မိသဖြင့် ဒေါ်သီရိဖြူခါးအား စုံကိုင်ကာ ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။ဒေါ်သီရိဖြူမှာ ဦးသက်ခိုင်ပုခုံးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း လိုးချက်များအား အံကြိတ်ခံနေလိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်း စောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်ကာ လီးတန်တစ်လျှောက်ရွှဲသွားမှ လိုးချက်တွေအား တုန့်ပြန်ပေးလိုက်တော့သည်။လီးကြီး အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာတိုင်း သူမစောက်ဖုတ်ကြီး ကော့ကာ ဆီးခုံးချင်းထိသည်အထိ ကပ်ပေးနေသည်။တဖြည်းဖြည်း ဦးသက်ခိုင်မှာ မျက်နှာတဝိုက်ချွေးများထွက်လာကာ လိုးချက်များ မြန်လာခဲ့ရာ ဒေါ်သီရိဖြူမှ စောင်ခေါင်းအတွင်းသားများဖြင့် လီးအား ညှစ်ညှစ်ပေးလိုက်တော့သည်။

” အီးးးး … ဖွပ် …… ဖွပ် ……… အားပါးးးး … ကောင်းလိုက်တာ ဖြူရယ် … ဘွတ် … အင့် …… အင့် …… ဟုတ်တယ် မောင် … အ…… အ … ဖြူ … လည်း … ဗျစ် … ဗျစ် … ကောင်း ကောင်း … ကောင်း…လိုက်… တာ …… ပြီး … ပြီး …… အင့်ဟာ …… လိုးလိုး …… ဆောင့်လိုးမောင် … အားးး အမလေးးးးး ……… ရှီးးးး …… မောင်ပြီးပြီ …… အ …… ဘွတ် …… ဗြိ …… ဖလွပ် … ခဏ …… အင်းဟင်းးး … လိုးပေး … အားးး ရ … ရ… ရပြီမောင် … ထွက်ပြီ ရှီးးးးးး းးးးးးးးး … အားဟားးးး အီးးးး …… ဟူးးးး းးး ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ”

ဦးသက်ပိုင်နှင့်ဒေါ်သီရိဖြူတို့မှာ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားကြရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားကြတော့သည်။

” ဘလွတ် … ပလွပ် … ဘွက် ရှုးးးး ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ လီးအား ဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်သီရိဖြူ စောက်ပတ်ကြီးမှာ လေများ တဘွက်ဘွက်နှင့် အန်နေတော့သည်။

” ခ်ခ် ”

” ဟား ဟားးးး ”

ဦးသက်ခိုင်မှာ လေအန်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ပျော့ကျသွားသော သူ၏လီးအားလက်ဖြင့်ကိုင်၍ တဘတ်ဘတ်ရိုက်လိုက်တော့သည်။ဒေါ်သက်ခိုင်မှာ စောက်စိလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ရိုက်မိသွားသဖြင့် လန့်ပြီးနောက်ဆုတ်ရာ နှစ်ဦးသား ပြိုင်တူ ရယ်မိကြတော့သည်။

” မောင် ”

” ပြောလေ ဖြူ ”

” ဒါပဲနော် … မောင့်မိန်းမက … မလိုးခိုင်ရင် ဖြူကိုပဲ လာလိုးနော် … တခြား မိန်းမတွေ မလိုးရဘူး ”

” အင်းပါ … ဖြူရဲ့ ”

ထို့နောက် ဒေါ်သီရိဖြူမှာ စောက်ရည်များလရည်များကပ်နေသော ဦးသက်ပိုင်လီးကြီးအား သူမလျှာလေးဖြင့် ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးရင်း လီးအားသန့်ရှင်းပေးလိုက်ပြန်သည်။ခဏအကြာတွင် ဦးသက်ခိုင်မှာ မင်္ဂလာဆောင်ဝတ်ရန် ဘဏ်ကောက်မှပါလာသော အဝတ်တစ်စုံအား ဒေါ်သီရိဖြူအား ပေးလိုက်ရင်း ဆုနဒီအတွက် ဝယ်ချင်ရာဝယ်ဝတ်ဖို့ ပိုက်ဆံထုတ်ပေးထားခဲ့သည်။

ပြန်ကာနီး နှစ်ဦးသား အားရကျေနပ်အောင် နမ်းပြီးမှ ဦးသက်ခိုင်မှာ သူ၏နေအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ရုတ်တရက်မို့ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တို့ သားအမိနှင့် မိုးနှောင်းတို့ ကပျာကယာ ထွက်ကြိုကြတော့သည်။

” ကိုသက်ခိုင် … လေယဉ်ကွင်းကနေ ဖုန်းဆက်လိုက် ပြီးရော

” ဟုတ်သားပဲ … ဒယ်ဒီကလည်း ”

” သူဇာတို့ကို အံသြစေချင်လို့ပါကွ ”

မိန်းမနှင့် သမီးဖြစ်သူအား ပြုံးပြရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။မိုးနှောင်းမှာ ဦးသက်ခိုင်၏ အထုတ်ပိုးများ ကူသယ်ရင်း သီတာခိုင်တို့နောက်မှ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ဧည့်ခန်းတွင်း စားပွဲခုံပေါ်တွင် ဖိတ်စာများပြန့်ကျဲနေသဖြင့်…

” ဟော … ဖိတ်စာတွေတောင် စီနေကြပြီလား ”

” ဟုတ်ပ … ကိုသက်ပိုင်ရေ … အကျဉ်းချုံးဆိုပေမယ့် မဖြစ်မနေဖိတ်ရမယ့်သူတွေက များတော့ သေချာစဉ်းစားပြီး နာမည်တွေရေးနေရတာ ”

” ငါ့ … မိတ်ဆွေ တွေရော ”

” တချို့တဝက် ရေးပြီးပါပြီ … ခဏ နားပါဦး … ပြီးမှ ပြောကြတာပေါ့ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူအား အိမ်အပေါ်ထပ်ခေါ်ကာ တက်သွားတော့သည်။မိုးနှောင်နှင့်သီတာခိုင်တို့မှာ ဧည့်ခန်းတွင်းကျန်ရစ်ကာ ဖိတ်ရမည့်လူစာရင်း ရေးမှတ်နေကြတော့သည်။နာရီဝက်အကြာတွင် သီတာခိုင်မှာ ပျင်းကြောတချက်ဆန့်ကာ ဘေးနားထိုင်မှတ်နေသော မိုးနှောင်းပေါင်ကြား တိုးခွေ့လှဲရာ သူမပါးပြင်အား ခပ်မာမာအရာနှင်ထိမိသဖြင့် မျက်လုံးလေးပြူးလာရသည်။သေချာစေရန် မိုးနှောင်းပေါင်ကြားထဲ သူမလက်တဖက်လှန်သွင်း၍ စမ်းရာ ထင်သည့်အတိုင်း မာထင်နေသောလီးအား စမ်းမိလိုက်သည်။

ကိုမိုး ”

” ဘာလဲ … ခိုင်ရ ”

” ကိုမိုး ဘာလို့ လီးတောင်နေတာလဲ ”

” ဒယ်ဒီပြန်လာတော့ မာမီက အိမ်ပေါ်တန်းခေါ်သွားတာ … ပြန်မဆင်းလာကြဘူးလေ ”

” အင် … ဘာဆိုင်လို့ ”

” ဆိုင်တာပေါ့ … ခိုင်ရယ် ”

” ဟမ် ”

” အပေါ်မှာ လိုးနေလောက်ပြီ … အဲတာတွေးမိပြီး ကိုမိုး တောင်နေတာ ”

” အာ … ကိုမိုးကလည်း … ကြံကြံဖန်ဖန် ”

သီတာခိုင်မှာ မိုးနှောင်းစကားကြောင့် စောက်ပတ်လေး တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ လီးအား ညှစ်မိလိုက်သည်။ခဏအကြာ နှစ်ယောက်သား အိမ်ပေါ်တက်ကာ ဦးသက်ခိုင်တို့အိပ်ခန်းအား ချောင်းကြည့်ရာ ဒေါ်သူဇာခိုင်မှာ ဦးသက်ခိုင်အား အပေါ်မှ ခွလိုးနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ကြရသည်။

မိုးနှောင်းမှာ သီတာခိုင်ထမိန်လေးအားလှန်ကာ နောက်မှ စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။သီတာခိုင်မှာ ဖခင်နှင်မိခင်ဖြစ်သူတို့ တဖုန်းဖုန်းလိုးနေသည်ကိုကြည့်ရင်း စောက်ရည်များစိမ့်ထွက်လာရသည်။ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ မိုးနှောင်းလွပ်လွပ်လပ်လပ် နိုက်နိုင်ရန် ဖင်အား ကော့ထားပေးလိုက်ပြန်သည်။တဖြည်းဖြည်း ကာမစိတ်များတောက်လောင်လာကာ…

” ကိုမိုး … အောက်သွားစို့ကွာ ”

ခပ်တိုးတိုးပြောရင်း သူမကိုယ်လုံးလေးပြန်မတ်ကာ အောက်ထပ်က သူမတို့အိပ်ခန်းလေးထဲ မိုးနှောင်းအား ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း သူမထမိန်လေးအား ကုတင်ခြေရင်းပုံလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်တော့သည်။

” လာလေ … ကိုမိုး … မြန်မြန်လိုးတော့ … ခံချင်လှပြီကွာ ”

မိုးနှောင်းမှာ ရမ္မက်စိတ် တောက်လောင်နေသော သီတာခိုင်အား နောက်မှ တရကြမ်းပစ်လိုးလိုက်ရာ သီတာခိုင်ဆီမှ တအားအား တအီးအီး ညည်းသံလေးများ ထွက်ပေါ်လာရသည်။မနားတမ်းလိုးပေးရင်း အချက် ၁၀၀ ကျော်ကျော်တွင် သီတာခိုင်မှာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ရင်း ကုတင်ပေါ်လှဲကျသွားတော့သည်။မိုးနှောင်းမှာ ပြီးကာနီးပြီဖြစ်သဖြင့် လှဲကျသွားသော သီတာခိုင်ပေါင်တဖက်အား မှကာ စောက်ရည်များရွှဲနေသော စောက်ပတ်လေးထဲ အချက် ၃၀ ခန့် ဆောင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။နှစ်ဦးသားဟအိပ်ပျော်သွားရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ညစာစားရန် လာနိုးမှ အိပ်ယာနိုးခဲ့ကြသည်။

ညစာစားရင်း ဦးသက်ခိုင်မှာ နက်ဖန် ကုမ္ပဏီပစ္စည်းသစ်အကြောင်း မိတ်ဆက်ရင်း မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာ ဖိတ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြနေသည်။မိုးနှောင်းအား အလုပ်နားပြီး အသိမိတ်ဆွေများအား ဖိတ်ရန် တဆက်တည်း မှာကြားနေတော့သည်။ထမင်းစားပြီး ၁၀နာရီခွဲလောက်တွင် အောက်ထပ်တံခါးများ ပိတ်ကာ မီးမှတ်ပြီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြတော့သည်။

•°”ဒီဇင်ဘာည … ~^•°’ အဖြူရောင်မြူနှင်း~^•°”ကြား… ကျွီ ကျလိ……

ကြီးမားကျယ်ဝန်းတဲ့ ခြံဝင်းကြီးထဲ သီချင်းသံ ပျက်တောင်းပျက်တောင်းနှင့် စက်စမ်းနေကြသည်။ခြံပတ်ပတ်လည် အပင်မျိုးစုံအား ရောင်စုံမီးများချိတ်ဆွဲထွန်းကာပိတ်လိုက်ဖွင့်လိုက်ဖြင့် တချို့ရပ်ကြည့်နေကြသည်။စားပွဲကုလားထိုင်များ ခင်းကာ ဖန်ခွက်များ တစ်ရှုးခွက်များ အစီအရီ တင်နေကြရာ…

” ဟဲ့ … ဒီခုံက စောင်းနေတယ် ကလေးတွေ ဟိုဖက်နဲနဲတိုးလိုက် … မီးသမားတွေ လှလှလေးဆင်ကြနော် … အော် ဒီဘက်စားပွဲက အခင်းမပါသေးဘူး ငါနယ် ခက်တော့တာပါပဲ … ဒီဘက်လာကြဦးဟေ့ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူ မင်္ဂလာပွဲအတွက် အလုပ်ရှုပ်နေလျက်ရှိသည်။သမက်ဖြစ်သူ မိုးနှောင်းမှာလည်း သူ့မိဘအိမ်ပြန်ကာ မင်္ဂလာပွဲ နီးမှ မိသားစုလိုက် လာလိမ့်မည်။သူမကိုယ်တိုင် ဦးစီးကာ ဗျာများနေရသည်။ဦးသက်ခိုင်မှာလည်း ကုမဏ္ဏီလုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် မိတ်ဆွေများထဲမှ ကျန်နေသူများကို လူကိုယ်တိုင် သွားရောက်ဖိတ်ကြားနေတော့သည်။မျက်လုံးထဲ အမြင်မတော်သည်များ လိုအပ်တာများ ပြင်ဆင်ရင်း အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာပြန်သည်။

” ဟဲ့ … သမီး … သီတာခိုင် … ညည်းမိတ်ကပ် ဆရာမလာသေးဘူးလား နောက်ကျနေမယ်နော် ”

” ဟုတ် … မာမီ သမီးဖုန်းဆက်ထားပါတယ် … ခဏနေ လာတော့မှာပါ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင်မှာ အိမ်ထဲဝင်လိုက် အပြင်ပြန်ထွက်လိုက်နှင့် သူ့ဖင်ကြီးများ ရမ်းကာ သွားလာလှုပ်ရှားနေတော့သည်။ခြံဝမှ ကားဟွန်သံကြောင့် သူမ ရပ်ကြည့်လိုက်ရာ ကားလေးမှာ ခြံဝအပြင်ဘက် ညာဘက်တံခါးဘေးထိုးရပ် သွားတော့သည်။

သူမလဲ ဘယ်သူများပါလိမ့်ဟု တွေးရင်း ခြံဝသို့ လျှောက်လာခဲရာ မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားမိတော့သည်။အနက်ရောင်ဂါဝန်အတိုလေးနှင့် နတ်သမီးလေးနှစ်ပါး ခြံထဲဝင်လာရာ ဖြူဝင်းသော အသားရည်နှင့် ပေါင်တံတုတ်တုတ်လေးများကြောင့် ခြံထဲရှိ လူအားလုံးလည်း ငေးမောမိနေကြသည်။အနက်ရောင် သေတ္တာပုံစံအိတ်များဆွဲရင်း သူမနားအရောက်…

” ဒါ … မသီတာခိုင်တို့ အိမ်လားရှင့် ”

” အော် … ဟုတ်ပါတယ် ကွယ် … အန်တီက သီတာခိုင် အမေပါ ”

” ဟိုလေ … မိတ်ကပ်ပြင်ဖို့ ခေါ်ထားလို့ အဲဒါ ”

” လာလာ … သမီးက အပေါ်မှာ … စောင့်နေတာပါ ”

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မိတ်ကပ်ဆရာနှစ်ယောက်အား အိမ်အပေါ်ထပ် လိုက်ပို့ကာ ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။အမလေး မိန်းမလျာတွေသာ ပြောတယ် အသားရည်ကလည်း ဝင်းအိနေကြတာ မိန်းမ အစစ်တွေတောင် မနာလိုဖြစ်ရတယ် … ခ်ခ်။သူမပါသာတွေးရင်း ရယ်မောကာ ခြံဝင်းထဲပတ်ကြည့်နေလိုက်သည်။ထိုအချိန် အိမ်အပေါ်တွင် မိတ်ကပ်ဆရာ မိန်းမလျာနှစ်ယောက်နှင့်အတူရှိနေသော သီတာခိုင်မှာ ပြတင်းပေါက်လေးဟကာ ခြံဝင်းထဲသို့ ငုံ့ကြည့်နေသည်ကို ဒေါ်သူဇာမိုးမြင် မသိလိုက်တော့ပေ။

” လွမ်းလိုက်တာ သဲရာ … ရင်တွေလည်း တအားခုန်နေတာ ”

” အံမယ် … မောင်ပူဆာလို့ သဲလည်း စွန့်စားလိုက်မိတာပါ … ဒီကလည်း ရင်တွေတုန်နေတာရှင့် ”

သီတာခိုင်အား မှန်တင်ခုံနားလေးတွင် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်ကာ မိတ်ကပ်ဆရာ အခြောက်က စကားပြောနေရာ ကျန် မိတ်ကပ်ဆရာအခြောက်မှ…

” ကဲ … ရှင်တို့ ကတိအတိုင်း အချိန် ၁နာရီပဲ ရမှာနော် ”

” ကျေးဇူးပါ မမဇူးရယ် … လာ … မမဇူး နားရမယ့် အခန်း သမီးလိုက်ပြပေးမယ် … အောက်ထပ်က သမီးတို့အခန်းပဲ … မာမီဝင်လာလည်း တခုခု လာယူတဲ့ပုံစံ နေပြလိုက်ပေါ့ ”

” ကောင်းပြီလေ … ခု ၅ နာရီထိုးတော့မယ် ၆ နာရီကျ … ကျမ တက်လာခဲ့မှာ ”

မိန်းမလျာ ဇူးဇူးလွင်မှာ မျက်နာပေါ်ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား လက်ဖြင့်ပင့်တင်ရင်း သီတာခိုင်နဲ့အတူ အိမ်အောက်ထပ်သို့ လိုက်ပါသွားတော့သည်။သီတာခိုင်မှာ သူမတို့လင်မယားအခန်းထဲ ဇူးဇူးလွင်အား ထားခဲ့ကာ အပေါ်ပြန်တက်လာခဲ့သည်။

အိမ်ပေါ်အခန်းထဲ အရောက် မှန်တင်ခုံဘေးရပ်နေသော မိန်းမလျာမထံ လျှောက်သွာလိုက်သည်။အခြောက်မမှာ ဆံပင်အတုကြီးအား ဆွဲချွတ်ရာ နူတ်ခမ်းမွှေးစိမ်းစိမ်းနှင့်ပါးသိုင်းမွှေးများအား ပြောင်နေအောင်ရိပ်ကာ မိတ်ကပ်ပညာနှင့် ဖုံးထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။

” သဲ ”

” မောင် ”

သီတာခိုင် မောင်ဟု ခေါ်သောသူမှာ မိန်းမလျာမဟုတ်ပေ သီတာခိုင်၏ ရည်းစားဦး ရဲသွေးပင် ဖြစ်သည်။ရဲသွေးမှာ နက်ဖန် သူ၏မြို့သို ပြန်မည်ဖြစ်သဖြင့် သီတာခိုင်အား နောက်ဆုံးအနေဖြင့် လိုးရန် ဇွတ်အတင်းပူဆာခဲ့သည်။စဉ်းစားရင်း သီတာခိုင်မှာ မိတ်ကပ်ဆရာ ဇူးဇူးလွင်အား အကူညီတောင်းကာ ရဲသွေးအား အိမ်ခေါ်လာဖို့ ပြောပြလိုက်သည်။

ဇူးဇူးလွင်မှာ ပထမ အင်တင်တင်လုက်နေသော်လည်း မိတ်ကပ်ဖိုး ၂ ဆ ပေးမည်ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် ချက်ချင်းသဘောတူသွားခဲ့ရသည်။ရဲသွေးအား သူမ တိုက်ခန်း ခေါ်ကာ မိန်းမပုံစံပြင်ဆင်ပြီး သီတာခိုင်တို့ အိမ်သို့ ခေါ်လာခဲ့တော့သည်။ဇူးဇူးလွင်အား အောက်ထပ်ပို့ပြီး သီတာခိုင်ပြန်အလာတွင် နှစ်ဦးသား ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေကြသည်။

” သဲ … မောင်တို့ အချိန် မရှိဘူး … လာကွာ အမြန်လေး ”

ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်နူတ်ခမ်းအားခွာပြီး စကားပြောရင်း ပုခုံးလေးအား ဖိကာ သူ့ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ထို့နောက် မိန်းမပုံစံဟန်ဆောင်ဝတ်ထားသော ဂါဝန်အတိုလေးအား လှန်ပေးလိုက်တော့သည်။ဂါဝန် အတိုအောက်မှ ရဲသွေးလီးကြီးမှာ မပျော့မမာ အနေထားဖြင့် အောက်စိုက်ကျနေတော့သည်။သီတာခိုင်မှာ ရည်းစားဟောင်း၏ လီးကြီးအား အရင်းမှကိုင်ကာ တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်တော့သည်။

ဒစ်ဖူးအား ဖြဲကာ ငုံရင်း လီးအဖျားမှ အရင်းထိ လျှာအပြားလိုက် ယက်ချလိုက်သည်။အရင်းရောက်မှ အဖျားဘက် သူမလျှာလေးအား ပြန်ရွေ့ရင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား ဆွဲစုပ်ပေးသည်။ရဲသွေးလီးမှာ တမဟုတ်ချင်း တင်းပြောင်လာကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလာရသည်။သီတာခိုင်လက်တဖက်က လီးအား အပေါ်မြောက်ရင်း လဥမဲမဲကြီးများအား စုပ်ပေးစဉ် ရဲသွေး မခံနိုင်တော့ပေ။

” အ … သဲ …… ရှီးးး းးးးး … ပြီးသွားလိမ့်မယ် … ဒီခုန်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ကုန်းလိုက်နော် ”

သီတာခိုင်မှာ စဉ်းစားဖို့ အချိန်မရပေ လီးစုပ်ပေးတာကိုက ၁၅မိနစ်လောက်ရှိပြီမို့ ရဲသွေးစိတ်တိုင်းကျ မှန်တင်ခုံပေါ်လက်ထောက်ကာ သူမဖင်လေးအား နောက်သို့ ကော့ပေးလိုက်သည်။ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်ဝတ်ထားသော ထမိန်လေးအား ချွတ်ရာ ကော့ထားပေးသော ဖင်ဝညိုညိုလေးအောက်မှ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးက စူးထွက်နေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။

လိုးဖို့မေ့သွားကာ ရုတ်တရက် ဒူးထောက်ပြီး ဖင်ဝလေးအား စယက်လိုက်တော့သည်။ဖင်ဝလေးအား အထက်အောက် လျှာဖျားဖြင့် ထိုးယက်ကာ လျှာကို ရသလောက် ဖင်ထဲထည့်နေသည်။သီတာခိုင်မှာလည်း ရုတ်တရက် ဖင်ဝအား အယက်ခံရသဖြင့် တဟင်းဟင်းညည်းကာ ရဲသွေးခေါင်းအား သူမလက်တဖက်ဖြင့် နောက်ပြန်ဖမ်းကိုင်ထားလိုက်တော့သည်။

သူမဖင်ဝထဲ လျှာထိပ်လေးဝင်လာတိုင်း ရဲသွေးခေါင်းအားဆွဲကာ ဖင်နဲ့ဖိကပ်ပစ်သည်။တဖြည်းဖြည်း သူမစောက်ခေါင်းလေးမှ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ ပေါင်ကြားသို့ စီးကျလာတော့သည်။ပေါင်ကြားစီးနေသော စောက်ရည်များအား ရဲသေးမှာ လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ရင်း စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား ဖိနမ်းလိုက်တော့သည်။

” အား … ” အား … အ …

…………………………………………………………………………………………………………………….

ဇာတ်သိမ်း

ဖင်ကုန်းပေးထားသဖြင့် စောက်စိလေးမှာ အတွင်းဖက်ရောက်နေရာ အစိလေးလှမ်းစုပ်တိုင်း ရဲသွေးနှာခေါင်းထိပ်မှာ သီတာခိုင် စောင်ခေါင်းလေးထဲ မြုပ်မြုပ် သွားတော့သည်။

” ရှီးးးး … အားးးလားးးး … မောင်ရယ် … လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ကွာ ”

ရဲသွေးလည်း မှန်တင်ခုံ အပေါ်ရှိ တိုင်ကပ်နာရီကြီးအား ကြည့်ရာ ၅နာရီခွဲ ကျော်နေသဖြင့် လိုးချိန်မှာ နာရီဝက်လောက်ပဲရှိတော့သည်ကို တွေးမိလိုက်တော့သည်။သီတာခိုင် စောက်ဖုတ်လေးအား ခွာကာ ဖင်ဝနီညိုလေးအား လျှာအပြားလိုက် တချက်ဖိယက်ရင်း မတ်တပ် ထရပ်လိုက်သည်။စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော သီတာခိုင်စောက်ဖုတ်လေးအား ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။

” အ … ဖြည်းဖြည်း … နော် … မောင် ”

သို့သော် ရဲသွေးမှာ နောက်ဆုံး နူတ်ဆက် အလိုးမို့ သီတာခိုင်ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲလိုးတော့သည်။လီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲဝင်လာတိုင်း သီတာခိုင်မှာ ခါးလေးခွက်ရင်း ခေါင်းမော့မော့တက်နေရသည်။ရဲသွေးလိုးချက်များက သားအိမ်ဝထိ ရောက်သဖြင့် ဗိုက်ထဲစူးကနဲ့ အောင့်အောင့်သွားရသည်။နောက်ဆုံးတွေ့ဆုံချင်းမို့ အံကြိတ်ခံနေလိုက်မိသည်။

ရဲသွေးမှာလည်း သူ့လီးဝင်သွားတိုင် စောင်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင်ကာ လီးပြန်ထုတ်လျင် နူတ်ခမ်းသားများ ချိတ်ပါလာသည်ကို ကြည့်ရင်း မနားတမ်း စောင့်လိုးနေသည်။

” ဘွတ် … အားးး … မောင် … ဖွပ်ဖွပ် … ဟမ် … ဗျစ် … သဲ …… ပါလည်း … အီး … ဖြည်း ဖြည်း … ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ မောင်ရယ် … အ အ ……… ဘွတ် ဗြိ …… အ ………ဒုတ် … စွပ် …… ဒါနောက်ဆုံလေး သဲရယ် … အား အားးး …… အင်းပါ မောင်ရယ် …… လိုးပါ လိုးပါ … မောင်ကြိုက်သလိုသာ လိုးပါတော့ … အမလေးးး သေပါပြီ … အင့် အင့် … ခ ဏ လေး ပါ … သဲရာ … ဘွတ်ဘွတ် …… ဖွပ်ဖွပ် ”

ရဲသွေး၏ မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များအောက်တွင် သီတာခိုင်မှာ နှစ်ချီးပြီးခဲ့ရသည်။နောက်ဆုံးတကြိမ်တွင် စောက်ရည်များထောင်ပန်းရင်း မခံနိုင်တော့သဖြင့် ဖင်ကုန်းပေးလျက်မှ ထိုင်ချလိုက်ရသည်။ရဲသွေးလီးကြီးမှာ သီတာခိုင်အဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်ကာ စောက်ရည်များပေပွနေပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေတော့သည်။ရဲသွေးခုထိ မပြီးသေးသည်မှာ ကြာဆေးတစ်မျိုးသောက်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

မိမိချစ်သူအား နောက်ဆုံးအနေဖြင့် မီးကုန်ရန်းကုန်လိုးရန် စဉ်းစားထားသဖြင့် သူ့ရှေ့ကျောပေးထိုင်ကာ အမောဖြေနေသော သီတာခိုင်အား ဆွဲလှည့်ပြီး မှန်တင်ခုံအားကပ်ထားလိုက်သည်။နူတ်ခမ်းလေးဟကာ အသက်မျှင်းရှုနေသော သီတာခိုင်ပါးစပ်လေးအား လီးဖြင့်တေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်ပြန်သည်။

အု ဝု …… ပလွပ် … ဝူးးး … အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် ”

သီတာခိုင်မှာ အမောဖြေနေစဉ် ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးဝင်ရောက်လာသဖြင့် နောက်သို့လှန်ချရာ မှန်တင်ခုံခံနေသဖြင့် အာခေါင်အရင်းထိ လိုးခံလိုက်ရတော့သည်။အာသီးလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ထောက်မိကာ ချောင်းတဟွတ်ဟွတ်ဆိုးရင်း သီးလာရသည်။ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်ခေါင်းအား မလွတ်ပဲ မှန်တင်ခုံနှင့် ကပ်ကာ ရက်ရက်စက်စက် ပစ်လိုးနေရာ အခန်းတံခါးပွင့်သံနှင့် အတူ မိတ်ကပ်ဆရာ ဇူးဇူးလွင် ဝင်လာတော့သည်။

” ကလစ် … ကျွီ အီ … ဟယ် … အမလေး ”

ဇူးဇူးလွင်မှာ မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် ပါးစပ်လေးအုပ်ကာ ဟယ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။သီတာခိုင်မှာ မှန်တင်ခုံကျော်ကပ်ကာ ဒူးထောက်ရဲ့လေးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်ကာသူမပါးစပ်လေးအား လိုးနေသောရဲသွေးပေါင်အား တဝူးဝူးနှင့်တွန်းထုတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။သီတာခိုင်မှာ ဇူးဇူးလွင်ဝင်လာသည်ကို မြင်သည်နှင့် ဇွတ်အတင်းရုန်းသော်လည်း ရဲသွေးမှာ ပြီးကာနီးသဖြင့် ဂရုမစိုက်တော့ပေ။အချက် ၃၀ခန့် ပစ်လိုးရင်း သီတာခိုင်ပါးစပ်အား လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

” အားးး းးးး ရှီးးး ……… သဲရယ် ”

ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်ပါးစပ်ထဲမှ လီးအားဆွဲထုတ်ရင်း ညည်းငြူလိုက်တော့သည်။သီတာခိုင်မှာလည်း လည်ပင်းကြောများထောင်ကာ ပါးလေးဖေါင်းကားနေပြီး နဖူးကြောများကြုတ်နေရာ သူမပါးစပ်ထဲမှ လီးကြီးကျွတ်ထွက်သွားမှ မျက်နာလေးမှာ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားရင်း အသက်မျှင်းရှုနေရသည်။ပါးစပ်ထဲ ရဲသွေးလရည်များ မျိုချရင်း နှုတ်ခန်းထောင့်မှ မမျိုနိုင်သောလရည်များက လျှံထွက်လာရသည်။

ရဲသွေးမှာ သီတာခိုင်မျက်နှာလေးအားကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းမှလျှံထွက်နေသော လရည်ပျစ်ပျစ်ဖြူဖြူများအား သူ၏ဒစ်ဖူးဖြင့် ဖိသုတ်ကာ သီတာခိုင်ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ထို့နောက် လရည်များပေကပ်နေသော လီးကြီးဖြင့် သီတာခိုင်ပါးနှစ်ဖက်အား ပွတ်သပ်ပြီးမှ ခါးပြန်ဆန့်ကာ နောက်လှည့်လိုက်တော့သည်။

” ဟာ … ဆောရီးဗျာ ”

နောက်လှည့်လှည့်ချင်း မိတ်ကပ်ဆရာမိန်းမလျာဇူးဇူးလွင်အား တွေ့လိုက်သဖြင့် မျက်နှာအမ်းတန်းတန်း ဖြစ်ကာ ဆောရီးဟု တောင်းပန်နေတော့သည်။ဇူးဇူးလွင်မှ ရဲသွေးဂါဝန်အောက်က ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးလေးပြူးနေမိတော့သည်။

” ကဲ … ရှင် ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေလိုက် … ကျမ သူ့ကို မိတ်ကပ်ပြင်ပေးတော့မှာ အချိန်က သိပ်မရတော့ဘူး ”

” ဟုတ် ဟုတ် ”

ရဲသွေးကုတင်ပေါ်ထိုင်နေစဉ် သီတာခိုင်မှာလည်း ထရပ်လိုက်သည်။ဇူးဇူးလွင်မှာ သီတာခိုင်မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း မျက်နှာအရင်သစ်ဖို့ ပြောဆိုလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း နေရောင်ပျောက်ကာ အမှောင်ထုလေး ကြီးဆိုးလာချိန် ခြံဝင်ကြီးထဲ သီချင်းသံ ညိမ့်ညိမ့်လေးနဲ့ နှစ်ဖက်မိဘများ၏ အပြုံးများ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲသို့ လာရောက်သော ဧည့်သည်တော်များ၏ ရယ်မောသံများ ဆူညံနေတော့သည်။

ဦးသက်ခိုင်နှင့်ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တို့၏ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ဒေါ်သီရိဖြူနှင့်ဆုနဒီတို့ ထိုင်နေကာ နှစ်ဖက်အမျိုးများ စကားလက်စုံကြနေစဉ် သီတာခိုင်တို့ စုံတွဲမှာလည်း ဧည့်ခံရင်း ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေများနှင့် အမှတ်တရ ဓတ်ပုံများ ရိုက်နေကြသည်။ခြံဝင်း၏ တနေရာ ချောင်ကျသော ခုံတစ်ခုံတွင် မိတ်ကပ်ဆရာ မိန်းမလျာ နှစ်ဦးထိုင်နေကြပြီး တစ်ဦး၏မျက်လုံးအိမ်တွင် မျက်ရည်များ စီးကျနေသည်ကို မည်သူတစ်ဦးတယောက်မှ သတိမထားမိတော့ပေ။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ရမက္ကြန္ခ်ာ(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

ေကာင္ေလးအား တဘက္ေပးၿပီး ဧည့္ခန္းတြင္းဝင္လာရာ မိုးရြာထားသျဖင့္ အေအးဓါတ္ေၾကာင့္ တခန္းလုံး ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဧည့္ခန္းထဲမွ ခုံတစ္လုံးေပၚသို႔ ထိုင္ခ်လိုက္ရာ ဖင္သားႀကီးမ်ားက ေဘးသို႔ကားထြက္ေနေတာ့သည္။

သူမေနာက္မွ ကပ္လိုက္လာေသာ ေကာင္ေလးမွာ သိမ္က်င္ေသာခါးေအာက္မွ ဝိုင္းဝန္းအိစက္ေနေသာဖင္ႀကီးအား မက္မက္ေမာေမာျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရျပန္သည္။အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေနေသာ္လည္း အသားလတ္လတ္ တင္သားရင္သားခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ ႏုနယ္ေသာမ်က္နာေလးေၾကာင့္ ေယာကၤ်ားတိုင္း ခုခ်ိန္ထိေငးၾကည့္ေနရသည္။ေကာင္ေလးက အၾကည့္ေရြ႕လိုက္ကာ သူမေပးေသာ ပုဆိုးႏွင့္တီးရွပ္အား လဲကာ ဆံပင္မ်ားအား ေရေျခာက္ေစရန္ တဘက္ျဖင့္သုတ္ေနေတာ့သည္။

” ငါ့နာမည္က … သူဇာမိုးျမင့္ မင္းနာမည္ကေရာ ”

” က်ေနာ့္နာမည္ … သူရ ပါ … မ ”

အမွန္ေတာ့ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဇင္မာ့ ဆီမွ သိၿပီးသားျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္ သူမ က ကေလးအေမျဖစ္ေၾကာင္း သမီးျဖစ္သူက ေနာက္လတြင္ မဂၤလာေဆာင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေယာကၤ် ားျဖစ္သူက ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္တိုင္းေျပာျပလိုက္သည္။သူရ ကလည္း တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ေၾကာင္း မၾကာခင္ နိုင္ငံျခားသို႔ အလုပ္သြားလုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရည္းစားမထားဖူးေၾကာင္း သူမအားေတြ႕သည္ခ်ိန္မွစ၍ ခုထိစြဲလမ္းေနေၾကာင္း တရစပ္ျပန္ေျပာျပေနသည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သားအရြယ္ေလးက မိမိအားစြဲလမ္းေနေၾကာင္းသိရသျဖင့္ စိတ္ထဲႀကိတ္၍ ေက်နပ္လ်က္ရွိသည္။သို႔ေသာ္ မ်က္နာအား ခပ္တည္တည္လုပ္ေနလိုက္သည္။သူရမွာ စကားေျပာရင္း လိုင္းကားေပၚတြင္ မိမိလီးႀကီးျဖင့္ ေထာက္ထားေသာဖင္ႀကီးအား ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲ ရမၼက္စိတ္ေလး ထလာရသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အိမ္ထဲေလာေလာဆည္ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေနသျဖင့္ စိုးရိမ္လာကာ သမီးျဖစ္သူထံ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။

သမီးျဖစ္သူမွာလည္း ဖိတ္စာက ညေန ၆နာရီမွ ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မိုးတအားရြာလာသျဖင့္ မိုးေႏွာင္းတို႔အိမ္တြင္ဝင္၍ နားေနေၾကာင္း ဖိတ္စာယူၿပီးမွ ျပန္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေနသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင္မွာ ဖုန္းဆက္ကာမွ ပိုဆိုးေနရသည္ ခုမွ ၃ နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္မို႔ သမီးျဖစ္သူတို႔ျပန္လာရန္ အခ်ိန္ ၂နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ လိုေနေသးသည္။

သူရ ကလည္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ဖုန္းေျပာေနသည္ကို စူးစိုက္ကာ နားေထာင္ေနလ်က္ရွိသည္။တဖန္ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူထံ ထပ္မံဆက္ရာ အစည္းေဝးၿပီးသည္ႏွင့္ ကာစတန္မာ အသစ္မ်ားအား ဒင္နာေကၽြးရမည္ဟုေျပာကာ ည ၈ နာရီေလာက္မွ ျပန္ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေနေတာ့ရာ အိမ္က ကားပ်က္သျဖင့္ လမ္းတြင္ထားကာ အိမ္သို႔ လိုင္းကားျဖင့္ျပန္လာခဲ့ေၾကာင္း ကားထားခဲ့ေသာေနရာအားေျပာ၍ ကုမၸဏီမွ လူလြတ္ယူခိုင္းရန္ေျပာၿပီးဖုန္းခ်ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မွားသြားျပန္သည္။သူရ အား ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိမည့္ အခ်ိန္ကို ေျပာျပသလို ျဖစ္ေနမိသည္။ဖုန္းေျပာၿပီး သူရ ရွိရာသို႔ လွည့္ရာ ဘယ္ခ်ိန္ကတဲက သူမနားေရာက္ေနမွန္းမသိ ႐ုတ္တရက္ ဖက္ကာ မ်က္နာအနံ့နမ္းခံလိုက္ရေတာ့သည္။

” အိုရ္ …… သူရ …… သူ …… ရ … အာကြာ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူရ ရင္ဘတ္အား တြန္းရင္း မ်က္နာအား ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။သိုေသာ္ သူရမွာ သူမေခါင္းေလးအားထိန္းကိုင္ကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္လိုက္ေတာ့သည္။သူမ ပါးစပ္ထဲ လၽွာေႏြးေႏြးေလး ဝင္လာကာ လၽွာဖ်ားေလးက ေမႊရင္း ဆြဲစုပ္ေပးေနျပန္သည္။

စိုးရိမ္စိတ္မ်ား ျမင့္တက္လာကာ အားရွိသေလာက္ တြန္းထုတ္လိုက္ရသည္။သို႔ေသာ္ ဒုတိယအႀကိမ္ သူရမွာ ႀကိဳးစားလာရာ အားခ်င္းမမၽွသျဖင့္ ၿငိမ္ေနမိသည္။သူရမွာ ႏူတ္ခမ္းျခင္းနမ္းရင္း သူမ ဖင္သားႀကီးမ်ားအား ပြတ္သပ္ညႇစ္ေခ်ေနရာ စိုးရိမ္စိတ္တဝက္ သာယာျခင္းတဝက္ျဖင့္ ဒြိဟ ျဖစ္ေနရသည္။ထို႔ေနာက္ သူရလက္မ်ားက သူမေပါင္ၾကားထဲဝင္လာရာ ဖမ္းကိုင္ရင္း ပုတ္ထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္။

” ခဏ ေလး … သူရ … မင္းက ငါေမြးရင္ ငါ့သားေလာက္ရွိတာ ဒီကိစၥကို အဆုံးထိ ငါမလိုက္ေလ်ာနိုင္ဘူး ”

သူမ သိကၡာ အတြက္ ရမၼက္မီးကို ႀကိဳၿငိမ္းပစ္လိုက္ေလသည္။သို႔ေသာ္ သူရက အဆုံးထိမသြားေၾကာင္း သူမ ခႏၶာကိုယ္အား နမ္းခြင့္ျပဳရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အခက္ေတြ႕သြားရျပန္သည္။

” ဟူးးးး ဟာကြာ မင္း နမ္းၿပီးၿပီေလ ဘယ္ေနရာနမ္းခ်င္ ေသးတာလဲ ”

” က်ေနာ္ … မရဲ့ ဖင္ႀကီးေတြရယ္ ေစာက္ပတ္ရယ္ နမ္းခ်င္တာပါ ”

” ဟာ …… ဟာ မင္း … မင္းကြာ ရိုင္းလိုက္တာ ”

သူရ က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလိုက္သျဖင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မ်က္နာေလးရဲကနဲ႔ျဖစ္ကာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား စိထားမိသည္။သူမေယာကၤ်ားေတာင္ ခုထိ ဒီလိုစကားမ်ိဳး မေျပာခဲ့ဖူးေပ။သူရပုံစံကလည္း ႏွစ္ေယာက္ထဲမို႔ အေလ်ာ့ေပးမည့္ဟန္ မေတြ႕ရေပ။ေနာက္ဆုံး သူမက အဆုံးထိမေရာက္ဖို႔ ကတိေတာင္းကာ ခြင့္ျပဳလိုက္ရေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ သူရမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ရင္း သူမ၏စကပ္ေအာက္နားစေလးအား ပင့္တင္လိုက္ကာ ေပါင္ေလးအားျဖဲခ်လိုက္ေတာ့သည္။ခုံေပၚထိုင္လ်က္ေလး သူရေရွ႕တြင္ ေစာက္ပတ္ေလးျဖဲျပသလိုျဖစ္ေနမိသည္။သူရက သူမေပါင္ၾကားသို႔မ်က္နာအပ္ကာ ေခါင္းေလးတလူပ္လူပ္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ယက္ေနေတာ့သည္။ေစာက္ပတ္အကြဲေလးအတိုင္း အထက္ေအာက္ လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ယက္ေနရာမွ ေစာက္စိေလးအား ဖိစုပ္လိုက္ရာ သူမဆီက အင့္ကနဲ႔ ရွိုက္သံတိုးတိုးေလးထြက္ၿပီး သူရဆံပင္မ်ားဆြဲဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ရသည္။

တဖန္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားအား ႏူတ္ခမ္းျဖင့္ဖိဆြဲေနရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဖင္ေလးႂကြကာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ေကာ့ေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ေယာကၤ်ားျဖစ္သူ ဦသက္ခိုင္လည္း ယက္ေပးခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ခဏတျဖဳတ္သာယက္ၿပီး တက္လိုးတာမ်ားသည္။ေစာက္ပတ္အား အမ်ိဳးမ်ိဳးယက္ေပးရင္း ေစာက္ေခါင္းေလးထဲလၽွာကို ထိုးထဲ့ကာ ေမႊေပးေနသျဖင့္ ကာမအရသာမ်ားထူးကဲစြာ ခံစားရင္း ေစာက္ရည္မ်ားလၽွံက်လာရသည္။ဒီခ်ိန္တက္လိုးပါက ျငင္းနိုင္မည့္စြမ္းအား မရွိေလာက္ေအာင္ကို ခံစားေနရသည္။

ေစာက္ေခါင္းတြင္းမွ ဖင္ဝသို႔ က်လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားအား သူရမွာ လိုက္လံယက္ရင္း လၽွာဖ်ာေလးက ဖင္ဝသို႔မထိတထိေလး ထိုးမိေနရာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ က်င္တက္လာၿပီး အရည္မ်ားေထာင္ပန္းေတာ့သည္။အားနာမိသျဖင့္ သူရမ်က္နာအား တြန္းထုတ္ရာ သူမလက္မ်ားအားျပန္လည္ဖယ္ထုတ္ကာ ေစာက္ေခါင္းေလးအား ပါးစပ္ျဖင့္ေတ့ကာ ထြက္လာသမၽွေစာက္ရည္မ်ား တဂြတ္ဂြတ္ျဖင့္ မ်ိဳခ်ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။စိတ္ထဲ သနားသြားမိကာ ေခါင္းေလးအား ကိုင္ရင္း သူမေစာက္ပတ္ေလးျဖင့္ ကပ္ေပးထားလိုက္ေတာ့သည္။

” အားးးး …… အ ကေလးရယ္ ……… အားးး ေကာင္းလိုက္တာကြာ … ဟူးးး းးး ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ေစာက္ပတ္အယက္ခံရင္း အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားရသည္။သူရကလည္း ေစာက္ရည္မ်ားကုန္စင္ေနေအာင္ ဆြဲစုပ္ၿပီးမွ ေခါင္းေလးေမာ့လာေတာ့သည္။မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ေပပြေနရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင္မွာ မရည္ရြယ္ပဲ သူရမ်က္နာေလးအား ဆြဲကပ္ကာ မ်က္ႏွာေပၚမွသူမေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ အက်ိအခၽြဲမ်ားအား ျပန္ယက္ေပးေနလိုက္သည္။

မ်က္ႏွာတျပင္လုံးေျပာင္စင္ေနေအာင္ ယက္ေပးၿပီးမွာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့နမ္းပစ္လိုက္သည္။နမ္းေနရင္ သူရမွာ ခ်စ္တယ္မရယ္ … ဟု တဖြဖြ ေျပာေနေတာ့သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ တခ်ီၿပီးသြားသျဖင့္ ဆီးပုန္းတင္းလာကာ ေသးေပါက္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာ၍ လူခ်င္းခြာပစ္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ဝင္ကာ ေသးေပါက္ရင္း ေစာက္ဖုတ္အား ေဆးေၾကာပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္။သူရ မွာ ကတိေတာ့တည္ရွာသည္ မိမိေစာက္ပတ္အား မက္မက္ေမာေမာ ယက္ခြင့္ရ၍ ေက်နပ္သြားဟန္ျဖင့္ ထပ္မံ မႀကိဳးစားေတာ့ေပ။သို႔ေသာ္ ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးႀကီးမွာ အေျမႇာင္းလိုက္ ထေနသည္ကို ျမင္ေနရသျဖင့္ သူမစိတ္ထဲ တမ်ိဳးေလးခံစားေနရသည္။သူမ အနားေရာက္လာေတာ့မွ

မ… က်ေနာ္ ျပန္ေတာ့မယ္ ေနာ္ ”

ရီေဝေဝမ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ႏုတ္ဆက္ေနရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူရအား ျပန္လည္စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။တကယ္ဆို အခ်ိန္ေတြ အမ်ားရီး က်န္ေနေသးတာ ဘာလို႔ထပ္မႀကိဳးစားတာလဲကြာ … ဟူးးး … သက္ျပင္းေလးခ်ရင္း … ဝဲက်လာေသာ ဆံႏြယ္မ်ားအား ေခါင္းေလးယမ္းကာ ေဘးသို႔လြဲထုတ္လိုက္သည္။

ျပန္လည္ေအးစက္သြားတဲ့ဆက္ဆံမွုႏွင့္အတူ သူရမ်က္ဝန္းတြင္ မ်က္ရည္ဥေလးမ်ားက တြဲလဲ ခိုေနလ်က္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူရနားသို႔ ေလၽွာက္လာရင္း မ်က္နာခ်င္း အနီးကပ္အေနအထားျဖင့္ သူရလက္ကေလးအား ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ေခါင္းေလးေမာ့ကာ မ်က္စိေလး မွိတ္ထားလိုက္သည္။ခဏအၾကာတြင္ သူမ၏ နို႔အုံၾကားထဲသို႔ သူရဦးေခါင္းေလးက တိုးေခြ႕ပြပ္သပ္ေနေတာ့သည္။

” အင္းးး … ကေလး ရယ္ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူမကိုယ္သူမ ဘာျဖစ္မွန္း မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ေပ။သူရ လက္ေကာက္ဝတ္ေလးအား ခပ္တင္းတင္းေလး တခ်က္ညႇစ္ကာ မ်က္လုံးစုံမိတ္ထားရင္း သူရဆီမွ ေယာကၤ်ားေခၽြးနံ့ခပ္သင္းသင္းေလးက ႏွာေခါင္းဝသို႔ တိုးဝင္လာေသာေၾကာင့္ ေခါင္းေလးအားဆြဲခြာရင္း မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။

အနီးကပ္ေသခ်ာၾကည့္မိမွ ႏွဖူးျပင္ အနည္းငယ္က်င္းကာ … ႏွာတံခၽြန္ခၽြန္ႏွင့္ ေယာကၤ်ားတန္မဲ့ ခပ္ရဲရဲ ႏွုတ္ခမ္းေလး … မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလးက ဆြဲေစာင္မွု႔ရွိသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။သူရ ဆီမွ အသက္ရွုၿပီး ျပန္ထုတ္လိုက္တိုင္း ခပ္ေႏြးေႏြး အေငြ႕သက္ေလးက နီးကပ္လြန္းေသာ သူမ မ်က္ႏွာေလးအား တိုးေဝွ႕ေနျပန္သည္။တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ ရင္ခုန္သံျမန္လာေနသည္။

” ဟင္ … ငါ ရင္ခုန္ေနပါလားးး … မျဖစ္သင့္ဘူးေလ … မိမိသားအရြယ္ေလး … ဟူးးး းးးး …… မိသူဇာ ညည္း ရင္ခုန္စရွားလားေအ ” သူမကိုယ္သူမ စိတ္ထဲက ေျပာေနမိျပန္သည္။သူစိမ္းေယာကၤ်ားႏွင့္ ကိုယ္လုံးခ်င္း ထိကပ္ထားရင္း ရင္သားႀကီးမ်ားက နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္မို႔ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကိုလည္းမစဥ္းစားေတာ့ေခ်။

သူရ မွာလည္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ခါးေလးအား ခပ္တင္းတင္းေလးဖက္တြယ္ထားလိုက္သည္။ခပ္ေခ်ာေခ်ာမိန္းမတစ္ေယာက္၏ လိမ္းခ်ယ္ျပင္ဆင္မွု႔မရွိေသးခ်ိန္ သဘာဝအတိုင္းမ်က္နာေပၚမွ အေၾကာစိမ္းေလးမ်ားအားၾကည့္ရင္း ရင္ခုန္ႏုန္းျမန္လာကာ တခါမွမၾကဳံဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္ေႏြးေႏြးေလး ခံစားမိေနသည္။

ႏွစ္ေယာက္သား တစုံတရာ၏ေဆ့ေဆာ္မူ႔ေအာက္ မ်က္ဝန္းခ်င္း အတန္ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနၾကျပန္သည္။ထို႔ေနာက္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ကာ သူရ၏ ႏူတ္ခမ္းေလးအား ႐ုတ္တရက္ စုပ္ယူလိုက္သည္။သူမေစာက္ပတ္ေလးအားယက္ေပးထားသျဖင့္ သူရပါးစပ္ေလးမွ ေစာက္ရည္နံ့ေလးမ်ား ရေနေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား လြတ္ထြက္မွာစိုးရမ္ေနသည့္အလား ခပ္တင္းတင္းဖက္ရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ေပါင္ရင္းအား လာလာေထာက္ေနေသာ သူရ၏ လီးအား လက္တဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ေလသည္။

သူရမွာ ႐ုတ္တရက္ထင္မွတ္မထားေသာ သူမ၏ အျပဳအမူေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္မွာ တခ်က္တုန္သြားရသည္။သူရျဖစ္သြားပုံကိုၾကည့္ရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အသဲယားလာဟန္ျဖင့္ ရင္သားႀကီးမ်ားအား ေရွ႕သို႔တိုးကာ ဖိတြန္းလိုက္သည္။သူမ၏လက္ကေလးက သူရပုဆိုးေပၚမွ အုပ္ကိုင္ထားေသာ လီးအား ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုပ္လုပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။

သူရက နို႔အုံႀကီးမ်ားႏွင့္တြန္းခံရသျဖင့္ ေနာက္သို႔တျဖည္းျဖည္းဆုတ္သြားရာ သူမကလည္း အလိုက္သင့္တိုးလိုက္သြားကာ လက္ကေလးအား ခပ္ျမန္ျမန္လူပ္ရွားေပးလိုက္သည္။မိမိစြဲလမ္းခ်စ္ခင္ေနေသာ မိန္းမက လီးအားပြတ္သပ္ဂြင္းထုေပးေနသျဖင့္ သူရတစ္ေယာက္ ခပ္တိုးတိုး ညည္းတြားေနမိေတာ့သည္။

” ရွီးးး အ …… ခ်စ္လိုက္တာ … မ ရယ္ …… အားးး

ညည္းတြားရင္း ေနာက္ဆုတ္ေနေသာ သူရ ခႏၶာကိုယ္အား သူမကာ နံရံ့သို႔ ဖိကပ္ပစ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ လည္တိုင္ေလးအား ဆြဲစုပ္ေပးလိုက္ရင္း ေအာက္သို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဒူးေလးေထာက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးႀကီးက သူမမ်က္နာေရွ႕သို႔ တဇပ္ဇပ္ တုန္ေနေတာ့သည္။

သူရ၏ ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္အား ပြတ္ေပးရင္း တုန္ေနေသာလီးအား ပါးျပင္ေလးျဖင့္ ဖိကပ္လိုက္ျပန္သည္။ေခါင္းေလးယမ္းကာ ႏွာေခါင္းေလးျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လီးထိပ္ေလးအား ပြတ္သပ္ေပးၿပီးမွ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအားဟကာ ပုဆိုးအျပင္မွ ဒစ္ႀကီးအား သြားေလးျဖင့္ မနာတနာေလးကိုက္ေပးေနသည္။

” အားးး ဟူးးး းးးး … မ … မရယ္ ……… ေကာင္းလိုက္တာ … က်ေနာ္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူးးး အားးး အ ”

သူရ တစ္ေယာက္ လီးထိပ္မွ က်င္တက္လာကာ ပုဆိုးအားေအာက္သို ကြင္းလုံးပုံခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ေပါင္ၾကားမွာ လီးႀကီးက ေဖ်ာင္းကနဲ႔ တိုးထြက္လာကာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ေမးဖ်ားေလးအား ရိုက္မိေတာ့သည္။ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က ေခါင္းေလးေမာ့ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးဟၿပီး လၽွာေလးအားအျပားလိုက္ အျပင္သို႔ထုတ္ထားေပးလိုက္သည္။

သူရ က ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ နဖူးေလးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ ခပ္ဖြဖြဖိကာ ညာလက္က သူ႔လီးအားကိုင္ၿပီး ထုတ္ေပးထားေသာ လၽွာျပားေပၚတြင္ ဒစ္ဖူးႀကီးအား ေမးတင္ထားရင္း ဂြင္းတိုက္ပစ္ေတာ့သည္။ခဏအၾကာတြင္ လီးထိပ္အေပါက္ဝမွ လရည္ျဖဴျဖဴ ပ်စ္ပ်စ္မ်ား ပန္းထြက္လာကာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ လၽွာေပၚမွတဆင့္ ပါးစပ္ထဲသို႔ စီးဝင္သြားေတာ့သည္။

ဝင္လာေသာလရည္ပူပူေႏြေႏြးမ်ားအား အသက္ေအာင့္ကာမ်ိဳခ်ရင္း ဒစ္ဖူးႀကီးအား ဖမ္းငုံလိုက္ရာ သူမပါးစပ္ေလးအတြင္း မဆံမျပဲျဖစ္သြားရ၏။သူရ တစ္ေယာက္ တကိုယ္လုံးက်င္တက္သြားကာ တအားအား ဟစ္ေအာ္လိုက္ရေလသည္။ဒစ္ဖူးအား ခပ္ပ်င္းပ်င္း တခ်က္စုပ္ေပးၿပီးမွ ပါးစပ္မွ ထုတ္ေပးလိုက္သည္။သူရမွာ နံရံအားမွီရင္း အေမာေျဖေနစဥ္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မ်က္စိေလးဖြင့္ကာ သူမစုပ္ခဲ့ေသာလီးအားၾကည့္မိရာ မ်က္လုံးေလးျပဴးကာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားရသည္။

လေမႊးစိမ္းစိမ္းေလးမ်ားေအာက္တြင့္ ၇ လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ပန္းေရာင္လီးႀကီးမွာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထလ်က္ ဒစ္ဖူးႀကီးက မွိုပြင့္ပုံစံ ရဲကားေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။သူမ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူထက္ ႀကီးမားရွည္လ်ားေသားလီးႀကီးအား ၾကာၾကာမၾကည့္ရဲေတာ့ပဲ မ်က္ႏွာေလးလြဲကာ ထရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ခုမွ ရွက္ေနဟန္ျဖင့္ ထရပ္လိုက္ေသာ သူမအား သူရက မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ဆြဲလွည့္ကာ မ်က္စိတဖက္မွိတ္ျပလိုက္သည္။

” အိုရ္ …… ဟြန႔္ေနာ္ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူရ ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ ရွက္ေနေသာမ်က္နာေလးအားဖြက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။သူရ ကလည္း ျပန္လည္ေထြးေပြ႕ထားလိုက္ေလသည္။ခဏအၾကာမွ လူခ်င္းခြာလိုက္ရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က မ်က္နာငုံ႔လ်က္ေလးမို႔ ပုဆိုးမဝတ္ရေသးေသာ သူရေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးအား ၾကည့္မိလိုက္ၿပီး

” ဟိတ္ … ကေလး ”

သူရမ်က္နာေလးအားၾကည့္ကာ ကေလး ဟု ေခၚရင္း ေအာက္သို႔ မ်က္စပစ္ ျပလိုက္သည္။

” ဟာ … မ … ကလည္းဗ်ာ ”

သူရမွာ အိုးတို႔အမ္းတန္း ျဖစ္ကာ ပုဆိုးအား ခပ္ျမန္ျမန္ ေကာက္ဝတ္လိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္ တစ္ေယာက္မ်က္နာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ရီေမာလိုက္ၾကေတာ့သည္။သူရျပန္သြားသည္ကို ၿခံေရွ႕ထိလိုက္ပို႔ကာ တံခါးပိတ္ၿပီး အိမ္ထဲသို႔ ျပန္ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။အိမ္ထဲအေရာက္ ဧည့္ခန္းမွ ဖုန္းဝင္လာသျဖင့္ ဖြင့္လိုက္ရာ

” ဟဲလို …… မာမီလား ”

” ေျပာ … သမီး ”

” ကားယူၿပီးသြားၿပီ … ဒယ္ဒီ ဖုန္းဆက္တာ မာမီက မကိုင္လို႔ သမီးဆီ လမ္းဆက္တာတဲ့ ”

” ေအာ္ … မာမီ အိပ္ေနတာ သမီးရဲ့ ခုမ နိုးတာ ”

အမွန္ေတာ့ သူရ က သူမပါးစပ္ထဲ လရည္မ်ားဂြင္းထု ပန္းထဲ့ေနခ်ိန္ ဦးသက္ခိုင္ဆီမွ ဖုန္းလာရာ ႏွစ္ေယာက္သား ရမၼေဇာကပ္ေနၾကသျဖင့္ မၾကားမိလိုက္တာ ျဖစ္သည္။သမီးျဖစ္သူအား ျပန္ေျဖရင္း ဖုန္းပိတ္ကာ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ တက္ခဲ့ေတာ့သည္။သူမတို႔လင္မယားအိပ္ခန္းထဲဝင္လာၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲကာ အနားယူလိုက္ေတာ့သည္။

ေအာက္ထပ္မွ သမီးျဖစ္သူတို႔ အသံၾကားမွ လန႔္နိုးကာ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။သီတာခိုင္တို႔စုံတြဲက ဖိတ္ရမည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ႏွင့္မွတ္ေနသည္မို႔ သူမမိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕အား တခါတည္းေရးမွတ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။ၿပီးစီးသြားမွ ထမင္းပြဲျပင္ၾကၿပီး ညစာစားလိုက္သည္။

ဦးသက္ခိုင္မွာ ကုမၸဏီမွ ဧည့္သည္မ်ားႏွင့္စားပြဲရွိသည္မို႔ ေနာက္က်မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ထားသျဖင့္ မေစာင့္ေတာ့ေပ။ည ၁၀ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္မွ ျပန္လာရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ကိုယ္တိုင္ ထမင္းပြဲျပင္ေပးရသည္။ညပိုင္း ကုတင္ေပၚအခ်စ္ပြဲတြင္ ဦးသက္ခိုင္မွလိုးေနေသာ္လည္း သူမက သူရ၏လီးႀကီးသာ ျမင္ေယာင္ရင္း ခံေနမိသည္။

” ကလင္ … ကလင္ ”

” ကလင္… လင္ … လင္ ”

နိုးစက္က ျမည္သံေၾကာင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ နိုးလာကာ အိပ္ရာထလိုက္ေတာ့သည္။

” ကိုသက္ခိုင္ … ကိုသက္ခိုင္ … ထ ထ … ထေတာ့ … ရွင္ ခရီးထြက္ရမွာေလ ”

” အီးးး အိခ့္ ……… အင္းးး သူဇာ ကိုယ္ နိုးပါၿပီ ”

ပ်င္းေၾကာတခ်က္ဆန႔္ကာ … ဦးသက္ခိုင္ ပက္လက္လန္လိုက္ရာ ညဝတ္ေဘာင္းဘီထဲမွ လီးက ေထာင္မတ္ေနေတာ့သည္။

” ခ္လ္းးး … လူက မထေသးဘူး …… ဟိုဟာက အရင္ထေနတာ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ ေပါင္ၾကားအားၾကည့္ရင္း … ခ္ခ္ …ကနဲ႔ရီကာ စလိုက္ရင္း ေဘာင္းဘီအျပင္မွ လီးႀကီးအား ဖမ္းညႇစ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ လီးအားဆြဲကာ အိပ္ရာထေစၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းထိ ဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။ခရီးထြက္ခါနီးမို႔ အလိုက္သိစြာပင္ ေရမခ်ိဳးခင္ နံရံအားလက္ေထာက္လိုက္ရင္း ဖင္ႀကီးအားေနာက္သို႔ေကာ့ကာ အေနေတာ္ေလးကုန္းေပးလိုက္ျပန္သည္။

ဦးသက္ခိုင္ကလည္း ႏုတ္ဆက္ အလိုးျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲေနေအာင္ လိုးေပးလိုက္သည္။မၿပီးေသးေသာဦးသက္ခိုင္အား သူမက ပါးစပ္ထဲၿပီးေစရာ ထြက္လာေသာလရည္ပူပူေႏြးေႏြးေလးအား တဂြတ္ဂြတ္ျဖင့္ မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္သားေရမိုးခ်ိဳးကာ ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ၿပီးမွ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းခဲ့ၾကသည္။ေအာက္ထပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ သီတာခိုင္ႏွင့္မိုးေႏွာင္းတို႔က မနက္စာစားရန္ ေစာင့္ေနၾကေတာ့သည္။

မနက္စာ စားရင္း ဦးသက္ခိုင္က ညကမိုးခ်ဳပ္သြားသျဖင့္ သမီးႏွင့္သမက္အား မေျပာလိုက္ရေၾကာင္း ဘန္ေကာက္သို႔ အလုပ္ကိစၥတခုႏွင့္ ၁ပတ္ခန႔္သြားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္သည္။စားေသာက္ၿပီး ခဏအၾကာတြင္ အိမ္ေရွ႕မွ … တတီတီ ႏွင့္ ကားဟြန္းသံမ်ား ၾကားရ၍ အဝတ္စားႏွင့္ စာရြတ္စာတမ္းမ်ားထည့္ထားေသာ အိတ္အားဆြဲကာ လိုက္ပို႔ၾကေတာ့သည္။

အိမ္ေရွ႕သို႔ အေရာက္ ကားေပၚမွလူမ်ားက ဦးသက္ခိုင္အား … ဆရာဒီမွာထိုင္ဟု … ႏုတ္ဆက္ၾကသည္။ထို႔ေနာက္ ဦးသက္ခိုင္မွာ မိသားစုအားႏုတ္ဆက္ရင္း ကားျဖင့္ ေလယဥ္ကြင္းသို႔ လိုက္ပါသြားေတာ့သည္။

သီတာခိုင္သည္ မဂၤလာပြဲကလည္းနီးလာသည္မို႔ အရင္လိုသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔မေတြ႕နိုင္ေတာ့ေပ။ဒီေန႔မနက္ ဖခင္ျဖစ္သူ နိုင္ငံျခားသို႔သြားမွ ဖိတ္စာဖိတ္ရင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားဆီသြားရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။လိုအပ္တဲ့ အသုံးေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြဝယ္ဖို႔ မိုးေႏွာင္းႏွင့္အတူ ေဈးဖက္သို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။

ဝယ္ရမည့္အသုံးေဆာင္ေလးမ်ားအားၾကည့္ရင္း အမွတ္မထင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ႏွင့္တြဲသြားေသာ ရဲေသြးအား ေတြ႕လိုက္မိသည္။မိုးေႏွာင္းပါေနသျဖင့္ ခ်က္ျခင္းႀကီးေျပးလိုက္ရန္လည္း အဆင္မေျပေပ။ထို႔ေၾကာင့္ … မိုးေႏွာင္းအား

” ကိုမိုး … ခဏေနာ္ ”

” ဟင္ … ဘာလို႔လဲ ခိုင္ ”

မိုးေႏွာင္းအား ျပန္မေျဖေတာ့ပဲ လူအုပ္ၾကားဆီသို႔ တိုးေခြ႕ဝင္လိုက္သည္။မိုးေႏွာင္းမွာ ပစၥည္းတေပြ႕တပိုက့္ျဖင့္ ေၾကာင္ၿပီးက်န္ေနခဲ့သည္။သီတာခိုင္မွာ ျမင္နိုင္သမၽွလိုက္ရွာေတာ့သည္။မေတြ႕ရေပ … ႐ုတ္တရက္ အေတြးတခုေပၚလာခဲ့သည္။လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ခန႔္က ဖုန္းနံပတ္ေလး ခုထိ အလြတ္ရေနခဲ့သည္။နံပတ္မ်ားအားႏွိပ္ရင္း ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္ ဖုန္းဝင္သြားခဲ့ရသည္။ရင္ခုန္စြာ ဝမ္းသာေနရင္း စကားစေျပာမိလိုက္သည္။

” ဟဲလို … ေမာင္လား ဟင္ …… သီတာပါ ”

” ဘယ္က … ေမာင္လဲ ”

” ရွင္ … ဟို……ဟို ”

” ဖုန္း မွား ေန တယ္ ”

မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ခပ္မာမာ အသံနဲ႔အတူ ဖုန္းပိတ္သြားေလသည္။ဖုန္းမ်ားမွားေနသလားဟု ျပန္ၾကည့္မိရာ … ဒါ ေမာင့္ဖုန္းမွ ေမာင့္ဖုန္းအစစ္ပါ။ဒါဆို ခုနက မိန္းမအသံက …

” ေမာင္ေပ်ာက္မသြားခင္က ေမာင္ေျပာျပခဲ့တဲ့ အိမ္က သေဘာတူတဲ့မိန္းမ မ်ားလား ”

” သူတို႔လက္ထပ္ၿပီးၾကၿပီလား ”

” ဒါမွ မဟုတ္ … ေစ့စပ္ထားတုန္းပဲလားးး ”

” ဟူးးးး းးးး ”

အေတြးေပါင္းစုံ ေတြးရင္း ရင္ဘက္တေနရာမွ စူးကနဲ႔နာက်င္ခံစားလာရသည္။မိုးေႏွာင္းႏွင့္ မေတြ႕ခင္ က အခ်စ္ဦးမို႔ ႐ုတ္တရက္ ျပန္ေတြ႕ရာ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ေနမိသည္။

” လာေလ … ခိုင္ … သြားၾကရေအာင္ ”

စိတ္နဲ႔ကိုယ္မကပ္ေသာသူမအား ခင္ပြန္းေလာင္းက လိုက္လာ၍သတိေပးမွ အသိစိတ္မ်ား ျပန္ဝင္လာရေတာ့သည္။အိမ္သို႔ျပန္လာရာ လမ္းတေလၽွာက္တြင္ ကားေပၚမည္သည့္စကားမွ မေျပာေတာ့ပဲ ငူငူႀကီးပါလာေတာ့သည္။ညပိုင္းတြင္လည္း မိုးေႏွာင္းက ေစာက္ပတ္အားယက္ေပးကာ အမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးေသာ္လည္း သီတာခိုင္မွာ စိတ္ပါဟန္ မျပေတာ့ေပ။ဘာျဖစ္သည္ကိုလည္း စဥ္းစားမရေပ။

ေနာက္ရက္တြင္ သီတာခိုင္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားေရာက္ရွိလာကာ မဂၤလာမေဆာင္ခင္ သူမတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ဘုရားဖူး အေပ်ာ္ထြက္ခ်င္ေၾကာင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ထံ ခြင့္ေတာင္းေနၾကသည္။သီတာခိုင္မွာ အေတြးမ်ားနယ္ခ်ဲ႕ေနကာ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ေတာ့ေပ။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သမီးျဖစ္သူ၏အေျပာင္းလဲေၾကာင့္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေစရန္ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ရသည္။

အမွန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားအကူညီျဖင့္ အခ်စ္ဦးႏွင့္ေတြ႕ရန္ အကြက္ခ်စီစဥ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။သီတာခိုင္ဘုရားဖူးလိုက္သြားၿပီးေနာက္ရက္တြင္ တအိမ္လုံးမွ ေဒၚသူဇာခိုင္ႏွင့္ မိုးေႏွာင္းတို႔ ႏွစ္ဦးထဲရွိၾကရာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ေပ။

ႏွစ္ေယာက္သားအမ္းတမ္းတမ္း ျဖစ္ေနၾကသည္။ညပိုင္းတြင္လည္း မိုးေႏွာင္းမွာ သီတာခိုင္အားသတိရကာ အိပ္ခန္းတြင္း ဂြင္းထုေနရသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာလည္း သူရလီးႀကီးအားျမင္ေယာင္ကာ အလိုးခံခ်င္သည့္စိတ္ကမ်ားေနေတာ့သည္။

” အားးး ရွီးးး … ျဖည္းျဖည္းးး ျဖည္းျဖည္းလိုးပါ ကေလးရယ္

ေအာ္သံႏွင့္အတူ ေခၽြးမ်ားစို႔ကာ အိပ္မက္မွနိုးထလာခဲ့ရသည္။ေတြးရင္းျပဳံးလိုက္ကာ ေခၽြးမ်ားႏွစ္ေနေသာအကၤ်ီအား ထ၍ လဲလိုက္ၿပီး အဲယားကြန္းဖြင့္ပစ္လိုက္သည္။ဗိုက္ကလည္းဆာလာသျဖင့္ တံခါးဖြင့္ၿပီးေအာက္ထပ္ ဧည္ခန္းထဲမွ မုန႔္တခုခုစားရန္ေတြးၿပီး ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။သမီးျဖစ္သူ အခန္းေရွ႕အေရာက္ မသိစိတ္၏ ေစ့ေဆာ္မွု႔ေၾကာင့္ တံခါးအားအသာလွပ္၍ၾကည့္ရာ

” အိုးးး ခိုင္ရယ္ … အားးး … ေကာင္းး ေကာင္းလိုက္တာ အင္း ဟုတ္တယ္ ”

သမက္ျဖစ္သူမွာ ကုတင္ေပၚတြင္ သမီးျဖစ္သူဓတ္ပုံအားၾကည့္ရင္း လက္တဖက္ကဂြင္းထုေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ပက္လက္လွန္ထုေနသည္မို႔ ဒစ္ႀကီးအား အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။ခဏအၾကာတြင္ လီးထိပ္မွ လရည္ျဖဴျဖဴမ်ား ပန္းထြက္ၿပီးမွ ၿငိမ္က်သြားရာ သူမလည္း တံခါးအသာျပန္စိကာ ေအာက္သို႔ဆင္းခဲ့ေတာ့သည္။

ဧည့္ခန္းတြင္းေရခဲ့ေသတၱာထဲမွ မုန႔္တခ်ိဳ႕စားကာ ေရအဝေသာက္ၿပီးမွ ျပန္တက္လာကာ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။မနက္အိပ္ရာထလ်င္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူဇင္မာတိုက္ခန္းသို႔သြားၿပီး အရိပ္အေရာင္သြားျပရမည္ အေျခေနေပးလ်င္ သူမေစာက္ပတ္ေလးအား ယက္ခိုင္းမည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ေရခ်ိဳးရင္း တန္းလန္းေရပ်က္သြားသျဖင့္ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းကာ ခ်ိဳးေနလိုက္သည္။

မိုးေႏွာင္းမွာ အျပင္သြား၍ သူႏွင့္ေယာကၡမဖို႔ ၾကက္ဥပလာတာႏွင့္ ႏြားနို႔ဝယ္ၿပီးျပန္လာခဲ့သည္။တံခါးမွာ စိထားခဲ့သျဖင့္ အသာေလးတြန္းဖြင့္ကာ ဧည့္ခန္းထိဝင္လာလိုက္သည္။ပန္းကန္ထဲထည့္ကာ ျပင္ဆင္ၿပီး ကိုယ္လက္သန႔္စင္ရန္ ေရခ်ိဳးခန္းအားဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။

” အိုရ္ … မိုးေႏွာင္း…… ”

” ဟာ … မာမီ …… ေဆာ ေဆာရီး ေနာ္ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပင္ တုံးလုံးခၽြတ္ခ်ိဳးေနရင္း ဆပ္ျပာတိုက္ေနသည္။သူမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအားပြတ္တိုက္ေနစဥ္ သားမက္ျဖစ္သူက မထင္မွတ္ပဲ ဆြဲဖြင့္လိုက္သျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ ေၾကာင္ေနေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းကလည္း ဇနီးေလာင္းထက္ ပို၍ေတာင့္ေသာ ေယာကၡမ၏ ကိုယ္လုံးအားေငးရင္း သူမေပါင္ၾကားရွိ ဆပ္ျပာတိုက္လ်က္တန္းလန္းေစာက္ပတ္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

ႏွစ္ေယာက္သား သတိဝင္လာမွ မိုးေႏွာင္းက လွည့္ထြက္ကာ တံခါးအားပိတ္ထားေပးခဲ့လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ဘး ဧည့္ခန္းတြင္းမွ ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ခဏအၾကာမွ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အနက္ေရာင္ဝမ္းဆက္ကေလးျဖင့္ အိမ္ေပၚမွဆင္းလာေတာ့သည္။

ဧည့္ခန္းတြင္း သားမက္ျဖစ္သူေရွ႕ဝင္ထိုင္ကာ သူမဖို႔ ထည့္ထားေသာ ပလာတာအား ပဲျဖင့္တို႔စားေနေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းအား မ်က္နာပူသျဖင့္ မၾကည့္ရဲေပ။ပလာတာကုန္ကာနီးမွ မိုးေႏွာင္းက ႏြားနို႔ထည့္ထားေသာခြက္အား သူမေရွ႕တိုးကာ တြန္းပို႔ေပးသည္။မိုးေႏွာင္းလည္း ေယာကၡမအား အိုးတို႔အမ္းတန္းျဖစ္ကာ စကားမေျပာေပ။သို႔ေသာ္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ၾကည့္ရင္း လိုးခ်င္ေသာစိတ္မ်ား တဖြားဖြား ေပၚေနရသည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူရဆီသို႔ စိတ္ကေရာက္ေနၿပီး အယက္ခံခ်င္လာသျဖင့္ ႏြားနို႔အားတဝက္ခန႔္ေသာက္ကာ ျမန္ျမန္ထၿပီး စားပြဲခုန္မွ ထရာ လွည့္အထြက္တြင္ စီးထားေသာဖိနပ္ႏွင့္ စားပြဲခုန္ေအာက္ေျခေထာက္တိုက္မိကာ ဟပ္ထိုးေလး လဲက်သြားသည္။

ဒူးထိပ္မွနာသြားသျဖင့္ ႐ုတ္တရက္မထနိုင္ေတာ့ေပ။မိုးေႏွာင္းက တြဲထူၿပီး ဧည္ခန္းတြင္း တီဗြီေရွ႕မွ ဆိုဖာခုံေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဒူးနာသြားသျဖင့္ ဇင္မာတိုက္ခန္းသို႔သြားရန္အစီအစဥ္ ဖ်က္လိုက္ေတာ့သည္။

” မိုးေႏွာင္း … မာမီကို အိမ္ေပၚတြဲပို႔ကြာ… အျပင္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး ”

” ဟုတ္ ဟုတ္ … မာမီ … ျဖည္းျဖည္း တြဲလိုက္ေနာ္ ”

ႏွစ္ေယာက္သား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အိမ္ေပၚသို႔ေရာက္ရွိကာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္တို႔ လင္မယားခန္းထဲဝင္လာၾကေတာ့သည္။သူမအား ကုတင္ေပၚထိုင္ခိုင္းကာ မိုးေႏွာင္းက ကုတင္ေျခရင္းမွ လိမ္းေဆးဗူးယူကာလိမ္းေပးေနျပန္သည္။ဒူးေအာက္မွေန၍ ေပါင္လယ္ေလာက္ထိ လိမ္းေပးရာ ထမိန္အစိမ္းေရာင္အပါးေလးေအာက္က အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးအား အနီးကပ္မို႔ျမင္ေနရသည္။

တိတ္ဆိတ္ေသာ အခန္းအတြင္း ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုသည့္အသိက ရင္ခုန္လွုပ္ရွားေနၾကသည္။ေဆးလူးရင္း မိုးေႏွာင္းလက္မ်ားက ေပါင္ရင္းထိ ေရာက္လာေတာ့သည္။ထမိန္ေလးအား အေပၚသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တြန္းတင္ေနရာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ပန္းေရာင္ေလးက ေအာက္မွေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းဖါင္းႀကီးအား ဖုံးကြယ္ထားၿပီး ေဘးတဖက္တခ်က္တြင္ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ထြက္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ကလည္း ကာမစိတ္မ်ားႂကြလာကာ လက္ကေလးေနာက္ပစ္ေထာက္ကာ မ်က္စိေလးမွိတ္ထားရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား မသိမသာေလးျဖဲေပးလိုက္သည္။မိုးေႏွာင္းက ရိပ္မိလိုက္ကာ ျဖဴေဖြးအိစက္ေနေသာ ေပါင္သားမ်ားအားပြတ္ရင္း ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေအာက္မွ ေဖါင္းထြက္လာေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ၿပီးမွ ေစာက္ပတ္အက္ကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လက္ခလယ္အား ေကြးကာ အထက္ေအာက္ ကေလွာ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ တအင္းအင္း ညည္းသံေလးေပးကာ ေထာက္ထားေသာလက္မ်ားအား ေကြးကာ ကိုယ္လုံးအားပက္လက္လွန္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းက ေပါင္ရင္းအား ဘယ္ညာနမ္းရင္း ထမိန္အားခၽြတ္ရာ သူမက ဖင္သားႀကီးမ်ားအား အလိုက္သင့္ႂကြေပးလိုက္သည္။ေပါင္သားေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးအား အနည္းငယ္ျဖဲရင္း ခြၾကားသို႔ မ်က္နာအပ္ကာ ေဘာင္းဘီအျပင္မွ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား ယက္ေပးလိုက္ျပန္သည္။

ေဘာင္းဘီခြေနရာတြင္ ေစာက္ရည္ႏွင့္ တံေတြမ်ားေပါင္းကာစိုရႊဲလာၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းမ်ားထင္လာေတာ့သည္။ထိုအခါမွ ဆီးခုံးေအာက္ဖက္ ေစာက္စိေလးက ေထာင္ထြက္လာရာ မိုးေႏွာင္းက လၽွာဖ်ားျဖင့္ဝိုက္ဝိုက္ကလိကာ စုပ္ေပးေနသည္။

ခါးေလးေကာ့တက္လာရင္း ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးအား သူမဘာသာ ခၽြတ္ေပးရွာသည္။ေစာက္ပတ္အယက္ခံရင္း အေပါက္ဝေလးအား ခပ္ေႏြးေႏြးအရာက လာထိသျဖင့္ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ရာ သမက္ျဖစ္သူက ကုတင္ေအာက္မွ ဒူးေထာက္ေနရင္း သူမ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဒစ္ဖူးျဖင့္ေတ့ကာ ဖိလိုးလိုက္ေတာ့သည္။လီးက ခပ္စီးစီးေလးဝင္လာသျဖင့္ တြန႔္သြားမိသည္။

” အ … မိုးေႏွာင္း … ျဖည္းျဖည္းေနာ္ သားေလး ”

” အင္းပါ မာမီရာ… ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးမွာပါ ”

ေယာကၡမျဖစ္သူ ေစာက္ပတ္အား ပုံမွန္ေလးလိုးရင္း အက်ၤ် ီေလးအား ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ေဘာ္လီအား အေပၚသို႔ ပင့္တင္ကာ နို႔သီးေခါင္းေလးအား တလွည့္ဆီစုပ္ေပးလိုက္သည္။ေဒၚမိုးသူဇာမွာ လိုးေနရင္း နို႔စို႔ခံရသျဖင့္ ရမၼက္စိတ္မ်ားေတာက္ေလာင္ေနေတာ့သည္။သမက္ျဖစ္သူအား ေစာင့္ေစာင္းလိုးခိုင္းရင္း သူမကိုယ္တိုင္က ေအာက္မွ ပင့္ေစာင့္ပစ္သည္။

” ဘြတ္ ဘြတ္ …… ဖြပ္ … ဒုတ္ ဘြတ္ ”

” အ အားးးး ရွီးးးး …… ေစာင့္ေစာင့္ မိုးေႏွာင္း နာနာေလး လိုးစမ္းဟာ ………… အီးးး ရွီးးး အားးးး ”

” အင့္ အင့္ … အ ေကာင္းလိုက္တာ မာမီရာ … အင့္ ”

မိုးေနာင္းမွ အေပၚမွ လီးအဆုံးထိ ဖိဖိလိုးရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္တစ္ေယာက္ ေကာ့ျပန္ေနေအာင္ ခံစားလာရသည္။သမက္ျဖစ္သူ၏ လိုးခ်က္မ်ားကို ေက်နပ္အားရမိသည္။ေစာက္ေခါင္းတြင္းသို႔ လီးအဝင္အထြက္တိုင္း အတြင္းႏူတ္ခမ္းသားမ်ားအား ပြတ္ဆြဲသြားသျဖင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူထက္ လီးကတုတ္ေၾကာင္း သိရွိလိုက္သည္။

မိုးေႏွာင္းကလည္း ဇနီးေလာင္း၏ အေမျဖစ္သူအား အားရပါးရ ပစ္ပစ္လိုးေနရင္း နို႔အုံးႀကီးမ်ားအား ေခ်ေပးလိုက္ျပန္ရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အိပ္ယာခင္းမ်ားကို လက္ႏွင္စုပ္ကိုင္ရင္း ေစာက္ရည္မ်ားပန္းကာ ၿပီးသြားေတာ့သည္။အခ်က္ ၅၀ ခန႔္ထပ္လိုးၿပီးမွ မိုးေႏွာင္းမွာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးယားလာၿပီး လီးအားေစာက္ပတ္ထဲမွထုတ္ကာ ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေလးေပၚသို႔ လရည္မ်ားပန္းထုတ္ရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ေပၚသို႔ ေမွာက္အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။

အျမန္းလမ္းတေနရာ လမ္းမႀကီးတြင္ ကားေလးတစ္စီးေပၚ၌ ေရွ႕ခန္းတြင္မိန္းကေလး ၃ ေယာက္ထိုင္တာ ေနာက္ခန္းတြင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ႏွင့္ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ အတူထိုင္လ်က္ရွိသည္။ပုံမွန္ေလး ေမာင္းေနကာ ေရွ႕ခန္းမွ ၃ ေယာက္မွာ အသံက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေလးမ်ား ေျပာဆိုေနၾကသည္။ေနာက္ခန္းတြင္ သီတာခိုင္ႏွင့္ သူမ၏အခ်စ္ဦး ရဲေသြးတို႔ ထိုင္ရင္း စကားေျပာေနၾကသည္။သူမ၏ အကူညီေတာင္းမူ႔ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ဝိုင္း၍ စီစဥ္ေပးၾကျခင္းျဖစ္သည္။

” တကယ္ ”

ရဲေသြးေျပာျပသမၽွကို အံၾသစြာ နားေထာင္းေနရင္းျပန္ေမးလိုက္သည္။

” အမွန္ေတြပါ … သဲရယ္ ”

မိဘေတြမရွိေတာ့ေသာ ရဲေသြးတို႔ ညီကိုႏွစ္ေယာက္က ေမြးစားမိဘေတြထိန္းခ်ဳပ္မွု႔ေအာက္တြင္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရသည္။လူႀကီးခ်င္းစကားေျပာထားတဲ့ မိန္းကေလးရွိေနသျဖင့္ ရဲေသြးအား ေက်ာင္းၿပီးၿပီးခ်င္း သူတို႔ၿမိဳ႕ဆီသို႔ေခၚကာ ေယာကၡမေလာင္း၏ ေက်ာက္တူးလုပ္ငန္းအတြင္းသို႔ ပညာသင္ယူေစခဲ့သည္။ေမြးစားမိဘေတြမွာ စီးပြားေရးက်ေနသျဖင့္ လက္ရွိလုပ္ငန္းအား မယိမ္းယိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကရာ ရဲေသြးအား အားထားခဲ့ၾကသည္။

ရဲေသြးက တဖက္တလမ္းမွ ေမြးစားမိဘမ်ားအား ကူညီေပးေပမယ့္… လက္ထပ္ဖို႔ကိုေတာ့ ခုထိ အခ်ိန္ဆြဲထားနိုင္ခဲ့သည္။ေဈးဘက္တြင္ သီတာခိုင္ ဖုန္းေခၚတုန္းျပန္ေျပာသည့္မိန္းမ မွာ သူမခ်စ္သူ ရဲေသြးႏွင့္ လူႀကီးခ်င္း သေဘာတူထားေသာသူမွန္းသိလိုက္ရသည္။

သူမအား ယခုခ်ိန္ထိ မေမ့ေသးေၾကာင္း ေျပာရာ … သီတာခိုင္ တစ္ေယာက္ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းျဖစ္ကာ ေဖၚျပရခက္သည့္ခံစားခ်က္မ်ိဳး ခံစားေနမိသည္။ခ်စ္သူအားမ်က္ႏွာလြဲကာ သူမလည္း မၾကာခင္လက္ထပ္ရေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ေတာ့သည္။

” ေမာင္ သိပါတယ္ … သဲရယ္ ”

သူမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အက်ိဳးေၾကာင္းရွင္းျပထားပုံရသည္။ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ဦးသားၿငိမ္သက္သြားၾကရာ ခဏ အၾကာတြင္ ရဲေသြးက သူမႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။သီတာခိုင္မွာ အနမ္းခံရင္း လက္ေလးျဖင့္ ကားေရွ႕ေခါင္းသို႔ ထိုးျပလိုက္ရာ ရဲေသြးက ၅ ႏွစ္ေလာက္ခြဲခြာရေသာ ခ်စ္သူအား အလြတ္မေပးေတာ့ေခ်။နမ္းေနရာမွ သူမ နို႔အုံေလးအား အျပင္မွညႇစ္ေခ်ေနျပန္သည္။

သီတာခိုင္သည္ နဖူးေပၚဝဲက်ေနေသာ ဆံပင္မ်ားအား ဟန္ပါပါေလး သပ္တင္လိုက္ရင္း မ်က္လုံးက ကားေရွ႕ခန္းမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ရီရီေမာေမာ ေျပာေနၾကရင္း သူမတို႔ဆီ အာ႐ုံမထားသျဖင့္ အကၤ်ီအားမကာ သူမနို႔ေလးမ်ားအား ေဖၚေပးလိုက္သည္။

ရဲေသြးက ဘရာစီယာေလးအား ေအာက္သို႔လက္ျဖင့္ခ်ိတ္ဆြဲကာ ေပၚလာေသာနို႔သီးေခါင္း နီတာရဲေလးအား ဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။နို႔စို႔ရင္း သူမေပါင္ၾကားထဲသို႔ လက္တဖက္ကဝင္လာရာ ေပါင္ေလးျဖဲေပးလိုက္မိသည္။တျဖည္းျဖည္း သူမမ်က္လုံးေလးမ်ားစင္းက်လာရာ ရဲေသြးက တက္ႂကြမွု႔မ်ားလာခဲ့သည္။နို႔သီးေခါင္းေလးအားတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ရင္း ထမိန္ေပၚမွသူမေစာက္ပတ္ေလးအားကလိေနေတာ့သည္။႐ုတ္တရက္ ကားေလးက ထိုးရပ္သြားရင္း

” ေနာက္ခန္းက ႏွစ္ေယာက္ ထမင္းစားမယ္ေနာ္ … ၿပီးမွ ဆက္ၾက … ဟိဟိ ”

စကားသံမ်ားထြက္ေပၚလာမွ သီတာခိုင္၏စင္းေနေသာမ်က္လုံးေလးမွာ ပြင့္လာေတာ့သည္။မက္မက္ေမာေမာနို႔စို႔ေနေသာ ခ်စ္ဦးသူရဲ့ႏွဖူးေလးအား သူမလက္ကေလးမ်ားျဖင့္ တြန္းကာ ေပါင္ေလးအားျပန္စိလိုက္ေတာ့သည္။

” ေမာင္ … ထမင္းစားနားၾကမလို႔ … ၿပီးမွပဲေနာ္ ”

” အင္းပါ … သဲရဲ့ ”

ကားေပၚမွဆင္း၍ ထမင္းဆိုင္ေလးသို႔ ဝင္လာခဲ့ၾကသည္။ဆိုင္ေလးက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ သီခ်င္းသံမ်ားၾကားေနရသည္။စားပြဲအလြတ္တစ္လုံးတြင္ သူမတို႔ ၅ ဦး ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ဆိုင္မွ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာကာ စားေသာက္နိုင္ေသာဟင္းလ်ာမ်ားအား ေျပာျပေနသည္။

စားစရာမ်ား စုံစုံလင္လင္မွာရင္း ကားေမာင္းရသူ ေမသူက အေပါ့သြားရန္ ေမးလိုက္ေလသည္။သူမတို႔ေလးေယာက္ ဆိုင္အေနာက္ဖက္ျခမ္းသို႔ထြက္သြားရာ ရဲေသြးတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။အမွတ္တမဲ့ သီတာခိုင္ဖင္သို႔ၾကည့္မိရာ ဖင္သားအိအိေလးေအာက္တြင္ အကြက္ႀကီးထေနသျဖင့္ အသာေလးထလိုက္သြားၿပီး … အနားနားကပ္ကာ သတိေပးလိုက္ရသည္။ေမသူမွ …

” ရဲေသြးရယ္ … နင္ကလဲ … ခဏေလးေတာင္မခြဲနိုင္ဘူးလား… အိမ္သာထိ ဘာလိုက္ရွုပ္နာလဲဟ ”

ထိုစဥ္ … သီတာခိုင္ ထမိန္လွည့္ဝတ္မွ … သူမတို႔မွာ သေဘာေပါက္သြားၿပီး … ခ္ခ္ ကနဲ႔ ရီလိုက္ၾကေတာ့သည္။ထမင္းဝိုင္းေလးတြင္ ဇြန္သံ ခရင္းသံမ်ား ရီေမာသံမ်ား ဆူညံေနေတာ့သည္။သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ ဆုံတုန္းမို႔ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ားေျပာျဖစ္ၾကသည္။ရဲေသြး၏ အျဖစ္မွန္အားသိသြားကာ ရဲေသြးႏွင့္ သီတာခိုင္အား လက္ရွိအခ်ိန္ေလးအား တန္ဖိုးထားရန္ … ေနာက္ေႏွာင္တြင္ မပက္သက္ၾကရန္ ဝိုင္းေျပာၾကသည္။

” ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဟာ … သူမဂၤလာေဆာင္ မေရာက္မခ်င္း ငါ့ဘက္က ခ်စ္ခြင့္ရွိပါေသးတယ္ ”

ရဲေသြးက သီတာခိုင္၏မ်က္နာေလးအားၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္ေလသည္။ထို႔ေနာက္ ထမင္းစားဝိုင္းေလးအား လက္စသတ္ကာ ကားေပၚသို႔ ျပန္တက္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။ကားေပၚျပန္တက္စဥ္ ေမသူက ေရွ႕ခန္း၃ေယာက္ က်ပ္သျဖင့္ ေနာက္ခန္းသို႔ တစ္ေယာက္သြားခိုင္းရာ ရဲေသြးတို႔ အခက္ေတြ႕ေနရသည္။ေနာက္ခန္းတြင္း ၃ ေယာက္သားစကားေျပာရင္း ရဲေသြးမွာ တခ်က္သမ္းကာ ခဏအိပ္မည္ဟုေျပာရင္း အသင့္ပါလာေသာ ေစာင္အပါးေလးအား ျခဳံလိုက္ေလသည္။

ကားေဘးမွ ေက်ာ္တက္သြားေသာ ကားသံမ်ားၾကားေနရလ်က္ ဝွီးကနဲ႔ ဝွီးကနဲ႔ ေလတိုးသံမ်ားႏွင့္အတူ သစ္ပင္မ်ား လယ္ကြင္းမ်ား က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့သည္။တျဖည္းျဖည္းေလတိုးသျဖင့္ေအးလာရာ သီတာခိုင္က ဘယ္ဘက္ျခမ္းတြင္ထိုင္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအား မွန္တံခါးစိခိုင္းလိုက္သည္။သူမက အလယ္တြင္ထိုင္ၿပီး ညာဖက္ျခမ္းက ရဲေသြးမွာ ေစာင္ေလးျခဳံကာ ၿငိမ္ေနသျဖင့္ ညာဖက္မွန္ခ်ပ္ကို သူမက ဆြဲတင္လိုက္သည္။သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွင့္စကားေျပာရင္း သူမ ညာဖက္လက္ကေလးက ရဲေသြး၏ေစာင္ထဲသြင္းကာ ေပါင္ေလးအားပြတ္ေပးလိုက္သည္။

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွင့္ရီရီေမာေမာ စကားေတြေျပာကာ ရဲေသြးေပါင္ေလးအား ပြတ္ေပးရင္း ေဘာင္းဘီခြၾကားသို႔ လက္အားေရြ႕တင္လိုက္သည္။ဇပ္ကနဲ႔တုန္သြားရင္း ရဲေသြးမွာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား ျဖဲေပးရင္း အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္ျပန္သည္။ေဘာင္းဘီတြင္း လီးက အေျမႇာင္းလိုက္ကပ္ေနရာ သီတာခိုင္မွ အရင္းမွ အဖ်ားထိ လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအား ဟန္မပ်က္စကားေျပာကာ သူ႔၏လီးအားပြတ္သပ္ေပးေနသျဖင့္ ရင္မ်ားတလွပ္လွပ္ခုန္ေနရင္း ေဘာင္းဘီးဇစ္အားဖြင့္ကာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲမွ လီးအား ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ေစာင္ျခဳံထားသျဖင့္ ေဘာင္းဘီထဲက ထြက္လာေသာလီးအား ရဲရဲတင္းတင္း ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေပးလိုက္ရာ သီတာခိုင္လက္ထဲတြင္ တင္းမာလာလ်က္ရွိသည္။ခဏအၾကာတြင္ေဘးက သူငယ္ခ်င္းမွာ အိပ္ခ်င္လာသျဖင့္ သီတာခိုင္အား စကားစျဖတ္ရင္း ေနာက္သို႔ေခါင္းေလးေမာ့ကာ အိပ္သြားျပန္သည္။

တျဖည္းျဖည္း သူမလက္ထဲမွ လီးက တင္းတင္းလာရင္း တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ေသြးတိုးေနသည္ကို ခံစားမိရာ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ထုေပးလိုက္မိသည္။ေစာင္ျခဳံထားေသာရဲေသြးဆီမွ ညည္းသံတိုးတိုးေလး ထြက္ေနသည္ကို ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ သီတာခိုင္မွာ ေဘးမ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာသူငယ္ခ်င္းအား တခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေစာင္ျခဳံထဲသို႔ ေခါင္းတိုးဝင္လိုက္သည္။ေစာင္ျခဳံထဲသူမေခါင္းေလးေရာက္သည္ႏွင့္ ရဲေသြးေပါင္ၾကားသို႔မ်က္နာအပ္ကာ ဒစ္ဖူးအားငုံရင္း ခပ္သြက္သြက္ေလး ထုေပးလိုက္သည္။

ခဏအၾကာတြင္ လီးထိပ္အေပါက္မွ လရည္ပ်စ္ပ်စ္မ်ား သူမအာေခါင္ထဲထိ တေဖ်ာေဖ်ာ ပန္းဝင္လာေတာ့သည္။ညႇီစို႔စို႔ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္လရည္မ်ားအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္းမ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး ဒစ္ဖူးအားဆြဲစုပ္ေပးရာ ရဲေသြးဖင္ႀကီးႂကြတက္လာရသည္။

စိတ္ေက်နက္တဲ့ထိစုပ္ေပးၿပီးမွ ေစာင္ျခဳံတြင္းမွ ေခါင္းအားျပန္ထုတ္ကာ ကိုယ္လုံးေလးအား မတ္မတ္ထားလ်က္ေနာက္သို႔မွီကာ အေမာျဖည္ေနေတာ့သည္။ရဲေသြးမွာ ေစာင္ေလးအား ေအာက္သို႔ေလ်ာခ်ရင္း သီတာခိုင္၏မ်က္နာေလးအား ၾကည့္ကာသိုင္းဖက္လိုက္ရာ သီတာခိုင္က ၾကည္ႏုူးစြာ ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လိုက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္

ေန႔တဝက္ခန႔္ေမာင္းလာၿပီးမွ က်ယ္ဝန္းလွပေသာ ၿခံဝန္းထဲသို႔ သူမတို႔ကားေလး ဝင္ေရာက္လာသည္။ခန္းနားလွပေသာ တိုက္ႀကီးေရွ႕တြင္ ထိုးရပ္ကာ ေမသူက ကားေပၚမွအရင္ဆင္းၿပီး အသင့္ပါလာေသာေသာ့ျဖင့္ အိမ္တံခါးအားဖြင့္ကာ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။အိမ္ထဲ အေရာက္တြင္ ေမသူမွလြဲ၍ က်န္တဲ့၄ေယာက္မွာ အံ့ေအာမွင္သက္ေနရ၏။

ေရွးေဟာင္း ပန္းပု႐ုပ္မ်ား ေက်ာက္စိမ္း႐ုပ္တုမ်ား အလွဆင္ထားသျဖင့္ ဧည္ခန္း၏ ခန္းနာပုံအား ေငးၾကည့္ေနၾကရသည္။သီတာခိုင္မွာ သူမတို႔ၿမိဳ႕ေဈးထဲတြင္ ရဲေသြးအားေတြ႕မိလိုက္သျဖင့္ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္း ေမသူအားအကူညီေတာင္းကာ ရွာခိုင္းလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုကာ ဘုရားဖူးထြက္ရန္ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ ေမသူ၏ မိဘမ်ားပိုင္ဆိုင္ေသာ ၿခံတၿခံသို႔ အနားယူရန္ စီစဥ္ခဲ့ၾကသည္။

အိမ္အေပၚထပ္တြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႏွစ္ခန္းတြဲ ေလးခန္းဖြဲ႕ထားရာ အခန္းမ်ားက က်ယ္သျဖင့္ ေမသူတို႔ သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္က ၁ ခန္း … ကပ္လ်က္ ေဒါင့္အခန္းအား ရဲေသြးႏွင့္သီတာခိုင္တို႔အတြက္ ေနရာခ်လိုက္ၾကသည္။ၿခံ၏ အေနာက္ဖက္တြင္ တိုက္ပုေလးတစ္လုံးေဆာက္ကာ ေရကူးကန္ျပဳလုပ္ထားသည္။ခဏ နားၾက၍ ေရကူးရန္ ျပင္ဆင္ၾကေတာ့သည္။

ေအာက္ထပ္ အခန္းလြတ္တခုတြင္ ေမသူတို႔မိန္းကေလး ၄ ေယာက္ ေရကူးဝတ္စုံမ်ားလဲရန္ ေမသူက အခန္းတြင္းရွိ ဘီရိုထဲမွ သူမ၏ ဝတ္စုံမ်ား ထုတ္ေပးလိုက္သည္။စကားသံမ်ားဆူညံေနသျဖင့္ ရဲေသြးက အခန္းဝနား မေယာင္မလယ္ျဖင့္ရပ္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္မိသည္။မိန္းကေလး ၄ ေယာက္တြင္ သီတာခိုင္ႏွင့္ေမသူမွာ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းမို႔ ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။က်န္ႏွစ္ေယာက္မွာ ပိန္ပိန္ပါးပါးမို႔ စိတ္ဝင္စားမွု႔မရွိလွေပ။အဝတ္စားမ်ားလဲရင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ နို႔အုံမ်ား ဖင္သားမ်ား ညႇစ္ကာ စေနၾကသည္။

” ေမသူ … မိန္းမ … ရွင့္ဟာေတြက တင္းေနတုန္းပဲ ”

သီတာခိုင္က ေမသူ၏ရင္သားေလးအား အုပ္ကိုင္ရင္း … လွမ္းစလိုက္သည္။

” ဒါေပါ့ေအဟဲ့ … ကိုကိုက … စည္းကမ္းရွိတယ္… ခ္လ္းးး ”

ေမသူကလည္း သီတာခိုင္ ေပါင္ၾကားသို႔ နိုက္လိုက္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။သီတာခိုင္က ေပါင္သားေဖြးေဖြးအား အနည္းငယ္ကားေပးရင္း

” ေဘာဒီသာတင္းေနတာပါ… ရွင့္ အင္ဂ်င္က … မီးခိုးလိုက္နာ မလား ဟြန႔္ ”

ေဘးမွပိန္ပိန္သူငယ္ခ်င္းက ေမသူေနာက္ေက်ာမွ ေန၍ ဖင္ၾကားထဲလက္ကိုလွန္သြင္းရင္း ပင့္မကာ ေမးလိုက္ျပန္သည္။

” မယ့္ေလးဟယ္ … အင္ဂ်င္ကအလတ္ႀကီးဟ … တလက္ကိုင္ ”

စကားေျပာရင္း ေမသူက ထမိန္အားခၽြတ္ခ်လိုက္ရာ အေမႊးမ်ားေျပာင္ရွင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးက ေပၚထြက္လာေတာ့သည္။သီတာခိုင္ေဘးသို႔ က်န္ႏွစ္ေယာက္ကေျပးကပ္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနထာျဖင့္ ဝိုင္းၾကည့္လိုက္ၾကသည္။မိန္းမခ်င္းပင္ေငးယူရေအာင္ ေမသူေစာက္ပတ္ေလးက ဆြဲေစာင္ထားနိုင္သည္။ရဲေသြးမွာ ေဘးတေစာင္းမို႔ ေမသူ၏ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ေလးႏွင့္ ေကာ့ထြက္ေနေသာဖင္သားအိအိေလးသာ ျမင္ခြင့္ရရွာသည္။

ထိုေနာက္ ၄ေယာက္သား တုံးလုံးခၽြတ္ကာ ေရကူးဝတ္စုံမ်ာ လဲလွယ္ဝတ္ဆင္ၾကရာ ရဲေသြးက ေျခဖြဖြနင္းၿပီး အခန္းေရွ႕မွ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ေရကူးကန္မွာ ေဘးပတ္ပတ္လည္ ေႂကြျပားအျဖဴေရာင္ႏွင့္ ၾကမ္းျပင္ကအစိမ္းေရာင္ျဖစ္ရာ ေရမ်ားၾကည္လင္ေနၿပီး ေအာက္ေျခထိျမင္ေနရသည္။ကန္ေဘးရွိ တိုက္ပုေလးထဲတြင္ အသားေရထိခိုက္မွု႔မရွိေစရန္ ေနေလာင္ခံဆီမ်ားလိမ္းၿပီးမွ ေရဆင္းကူးၾကသည္။

ကန္ထဲအဆင္းတြင္ ရဲေသြးတစ္ေယာက္ ေမသူႏွင့္သီတာခိုင္တို႔၏ ဖင္သားအိအိႀကီးမ်ားၾကည့္မိရင္း သူဝတ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီတိုအကပ္ထဲမွ လီးက အေျမႇာင္းလိုက္ထေနေတာ့သည္။ေရအဝခ်ိဳးၿပီး အဝတ္စားမ်ား လဲၿပီးမွ ဧည့္ခန္းတြင္း လူစုထိုင္ကာ ေက်ာင္းသားဘဝမွ အျဖစ္ပ်က္ေလးမ်ား ထိုင္ေျပာေနၾကလ်က္ရွိသည္။တျဖည္းျဖည္း ေနအပူရွိန္ေလ်ာ့လာၿပီး ညေနေစာင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ကားေလးျဖင့္ ညေဈးတန္းဘက္သို႔ ထမင္းစားထြက္ခဲ့ၾကသည္။

ရဲေသြးက ထူးထူးျခားျခား ေယာပုဆိုးအနက္ႏွင့္ စတစ္ေကာ္လံအျဖဴေလးဝတ္ဆင္ထားသည္။သီတာခိုင္က လက္ေမာင္းေလးအားခ်ိတ္ကာေဘးမွတြဲထားလိုက္သည္မို႔… ေမသူတို႔၃ဦးက မ်က္စပစ္ကာ ရီေနၾကျပန္သည္။နာမည္ႀကီးစားေသာက္ဆိုင္ တခုတြင္ဝင္လိုက္ကာ ဝိုင္ႏွင့္ ဘီယာတခ်ိဳ႕မွာလိုက္ရင္း အရင္ေသာက္ၾကသည္။ရီေဝေဝျဖစ္လာမွ ထမင္းျဖဴႏွင့္ ဟင္းလ်ာမ်ားမွာကာ စားေသာက္ၾကသည္။

အေမွာင္ထုႀကီးစိုးလာမွ စားေသာက္ဆိုင္က ျပန္ခဲ့ရာ လမ္းတြင္ သစ္သီးတန္းသို႔ဝင္၍ သစ္သီးမ်ား အစာေျပစားရန္ေခါက္ေျခာက္ထုပ္မ်ား ထပ္မံဝယ္ယူၾကသည္။အားလုံးျပည့္စုံမွ ျပန္ခဲ့ၾကရာ ေမသူမွာ အနည္းငယ္မူးေနသျဖင့္ ရဲေသြးက ကားေမာင္ခဲ့ရသည္။ၿမိဳ႕တြင္းႏွင့္ ေမသူတို႔ၿခံမွာ ၄၅ မိနစ္ခန႔္ ေမာင္းရေပမယ့္ ညအခ်ိန္မို႔ ရဲေသြးက ခပ္ျဖည္းျဖည္းပဲေမာင္းလာခဲ့သည္။

လမ္းတေလ်ာက္တြင္ ပုဇင္းရင္ကြဲသံမ်ားဆူညံေနလ်က္ ေအးစိမ့္စိမ့္မို႔ ကားတံခါးမ်ား ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။ေမသူ…သီတာခိုင္ ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးက ကားေနာက္ခန္းတြင္ ထိုင္ကာ ပိန္ပိန္ကုလားဆင္ ဆုဆုလွိုင္က ရဲေသြးႏွင့္ေရွ႕ခန္းမွ ထိုင္လိုက္ခဲ့သည္။

ကားေနာက္ခန္းတြင္ ေမသူတို႔ႏွင့္အတူထိုင္လိုက္လာေသာ ခင္ႏွင္းေအးမွာ တေဂ့ေဂ့ႏွင့္ ေလခ်ဥ္မ်ားတက္ကာ အန္ခ်င္လာသျဖင့္ ကားခဏရပ္ကာ သူမအား လမ္းေဘး၌ အမ္ခိုင္းလိုက္သည္။ၿပီးမွ ဆက္လက္ေမာင္းလာခဲ့ရာ ကားေပၚေရာက္ေရာက္ခ်င္းခင္ႏွင္းေအးတစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

တျဖည္းျဖည္းၿမိဳ႕ျပင္လမ္းမေပၚသို႔ေရာက္ရွိလာရာ…သီတာခိုင္က ေမသူ၏ရည္းစားအေၾကာင္းေမးကာ စပ္စုေနရင္း ေပါင္ေလးအား ပြတ္သပ္ေပးေနသည္မို႔ ေမသူက သူရည္းစားႏွင့္ လိုးခဲ့ပုံမ်ား ရီေဝေဝျဖင့္ ျပန္ေျပာျပေနသည္။ေမသူ၏ရည္းစားမွာ ဆရာဝန္ျဖစ္ၿပီးလက္ရွိကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းဖြင့္ကာ စီးပြားရွာေနသည္။ေနာက္တစ္ႏွစ္ေလာက္မွ လက္ထပ္ဖို႔ တိုင္ပင္ထားၾကၿပီး အပ်ိဳစင္ဘဝကိုေတာ့ ေပးထားခဲ့သည္။

ဆရာဝန္မို႔ မည္သည့္တားေဆးမၽွမသုံးပဲ ကိုယ္ဝန္မရွိနိုင္ေသာရက္မ်ားတြင္ အားရပါးရလိုးၾကေၾကာင္း ရွင္းျပေနေသးသည္။သီတာခိုင္မွာ ညေနက ေရမခ်ိဳးခင္ျမင္လိုက္ရေသာ ေမသူ၏ေစာက္ပတ္ေလးအားျမင္ေယာင္ကာ သူရည္းစားက ဘယ္ေလာက္မ်ားပစ္ပစ္လိုးလိုက္မလဲဟု ေတြးမိျပန္သည္။

ေတြးရင္း ေမသူ၏ ထမိန္ေအာက္စေလးအားမွၿပီး သူမလက္ကေလးသြင္းကာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေပၚမွ ေစာက္ပတ္ေလးအား နိုက္လိုက္ရာ ေမသူဆီမွ ရွိုက္သံတိုးတိုးေလးထြက္လာၿပီး သူမလည္တိုင္ေလးအားျပန္နမ္းကာ ဆြဲစုပ္ေနေတာ့သည္။ေမသူမွာ ေပါင္ေလးျဖဲရင္း သီတာခိုင္၏ လည္တိုင္ေလးအား မက္မက္ေမာေမာ နမ္းေပးကာ သီတာခိုင္လက္ေကာက္ဝတ္အားဖမ္းကိုင္လိုက္ျပန္သည္။

ထို႔ေနာက္ သူမေဘာင္းဘီေလးအား ေဘးသို႔ဆြဲကာ ေစာက္ပတ္ေလးအားေရွ႕သို႔ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ေစာက္ေခါင္းေလးမွာ အရည္ၾကည္မ်ားစို႔ေနလ်က္ သီတာခိုင္၏လက္ကေလးအား ေပကပ္ကုန္ေတာ့သည္။သီတာခိုင္မွာ ေစာက္ေခါင္းထဲထိ လက္ခလယ္ေလးအားရသေလာက္သြင္းကာ ေမႊေပးလိုက္ရာ ေမသူကိုယ္လုံးေလးက တြန႔္လိမ္ေနလ်က္ရွိသည္။

ႏွစ္ေယာက္သား ကာမစည္းစိမ္အား ခံစားေနစဥ္ ကားေလးမွာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးရပ္သြားေတာ့သည္။ေရွ႕ခန္းက တံခါးဖြင့္သံၾကားမွ ေမသူတို႔ၿခံဝင္းထဲသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိေနေၾကာင္းသိလိုက္ရသည္။မူးအိပ္ေနေသာ ခင္ႏွင္းေအးအား ေမသူႏွင့္ရဲေသြးက တြဲ၍ အိမ္ေပၚေခၚသြားၾကသည္။သီတာခိုင္ႏွင့္ ဆုဆုလွိုင္တို႔က ဝယ္လာေသာ သစ္သီးမ်ား ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္မ်ားအား ကားေနာက္ခန္းမွဖြင့္ယူၿပီးမွအိမ္ထဲဝင္လာၾကေလသည္။

အိမ္အေပၚထပ္တြင္ ခင္ႏွင္းေအးအား ေမသူႏွင့္ ရဲေသြးမွ တဖက္တခ်က္စီတြဲလ်က္ ေမသူတို႔၃ေယာက္အိပ္မဲ့ အခန္းထဲသို႔ဝင္လာလိုက္သည္။ကုတင္ေပၚသို႔ အခ်တြင္ ခင္ႏွင္းေအး လက္တဖက္က ရဲေသြးပုဆိုးအား ခ်ိတ္ဆြဲမိကာ ခါးပုံစေျပ၍ ေပါင္လယ္သို႔ေလ်ာက်သြားေတာ့သည္။

ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးက ေအာက္ငိုက္ကာ တန္လန္းႀကီးရမ္းေနလ်က္…ရဲေသြးမွာ ေျခတဖက္က ကုတင္ေပၚေထာက္လ်က္ တဖက္ကကုတင္ေအာက္အားျပဳထားရင္း ခင္ႏွင္းေအးကိုယ္လုံးအားထိန္းထားရသျဖင့္ ပုဆိုးအား ႐ုတ္တရက္ ျပန္မဝတ္နိုင္ေတာ့ေပ။

ေမသူမွာ ရဲေသြးလီးအား ၾကည့္မိကာ သူမခ်စ္သူ ေဒါက္တာျမင့္စိုးအားသတိရကာ အလိုးခံခ်င္စိတ္မ်ား ႐ုတ္တရက္ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရသည္။အနည္းငယ္မူးေနေသာအခ်ိန္ သီတာခိုင္မွ သူမေစာက္ပတ္ေလးအား ကလိေပးထားေသာအရွိန္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းမွ ဆစ္ကနဲ႔ျဖစ္သြားရ၏။ရဲေသြးက သူ႔လီးအားစိုက္ၾကည့္ေနေသာ ေမသူအား ၾကည့္ကာ

” ေဆာရီးဟာ … ေမသူ … ငါ လက္မအားလို႔ေနာ္ ”

ခင္ႏွင္းေအးအား ကုတင္ေပၚခ်ေပးၿပီးမွ ပုဆိုးအား ျပန္လည္ဝတ္ရင္း ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။

” အာ ”

ေမသူမွာလည္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏လီးအားၾကည့္ေနမိသည္ကို သတိျပန္ဝင္လာရာ မ်က္နာေလး အိုးတို႔အမ္းတန္း ျဖစ္ေနရသည္။ရဲေသြးလည္း မ်က္နာပူေနသျဖင့္ လွည့္ထြက္ခဲ့ရာ တံခါးဝနား အေရာက္တြင္

” ဟိတ္ … ရဲေသြး ”

ေနာက္ေက်ာဘက္မွ အသံထြက္လာသျဖင့္ လွည့္ၾကည္လိုက္ရာ ေမသူ၏ ရီေဝေဝအၾကည့္ႏွင့္အတူ တစုံတရာအား နားလည္လိုက္သေယာင္။ေမသူမွ ရဲေသြးနားေလၽွာက္လာရင္

” ရဲေသြး … ဟိုေလ … … ငါ ငါ … ဟို … ”

ရဲေသြးနားလည္လိုက္သည္။သူမ သိကၡာအရ ထြက္မလာေသာ စကားတစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ နားလည္လိုက္သည္။

” ေမသူ … နဖူးေလးအား နမ္းရင္း … ငါ အခြင့္ေရးရရင္ လာခဲ့မယ္ဟာ ”

ေျပာေနစဥ္ တံခါးပြင့္လာၿပီး ဆုဆုလွိုင္ဝင္လာသျဖင့္ လူခ်င္းခြဲလိုက္ၾကသည္။ထို႔ေနာက့္ အခန္းျပင္ထြက္ကာ ဒီည အေျခေနေပးလ်င္ ေမသူအားလိုးေပးရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ေတြးရင္းေက်နပ္စြာ သူတို႔ဖို႔ စီစဥ္ေပးထားေသာ အခန္းထဲအေရာက္ သီတာခိုင္မွာ ကိုယ္တုံးလုံးျဖင့္ ကုတင္ေပၚတြင္ ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ ထိုင္ေနေတာ့သည္။

ကုတင္နားသို႔ ရဲေသြးအေရာက္ သီတာခိုင္မွာ ရဲေသြးအား ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္ေလးဆြဲလဲွပစ္သည္။ၿပီးမွ ခါးပုံစအားျဖည္ကာ ပုဆိုးအားေပါင္လယ္သို႔ဆြဲခ်ကာ ခပ္ငိုက္ငိုက္ျဖစ္ေနေသာ ရဲေသြးလီးအားကုန္းစုပ္ေတာ့သည္။တဖက္ခန္းတြင္လည္း မူးအိပ္ေနေသာ ခင္ႏွင္းေအးေဘးတြင္ ေမသူႏွင့္ဆုဆုလွိုင္တို႔ႏွစ္ဦးမွာ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ ေဘးတေစာင္းအေနထားျဖင့္ တစ္ေယာက္ေပါင္ၾကားတစ္ေယာက္ ေခါင္းအပ္ကာ အျပန္အလွန္ ယက္ေပးေနၾကေတာ့သည္။

သီတာခိုင္မွာ ကာမစိတ္ေတာက္ေလာင္မွု႔ေၾကာင့္ ရဲေသြးလီးအား အငမ္းမရသူမပါးစပ္ထဲ ထိုးသြင္းစုပ္ရာ အာေခါင္အားေထာက္မ၍ တဟြတ္ဟြတ္ႏွင့္ သီးေနရသည္။မ်က္ရည္ေလးလည္လာကာ လီးအား ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ထိန္းစုပ္ေနစဥ္ ရဲေသြးက သူမေခါင္းေလးဖိကာ ပင့္ေစာင့္လိုက္သျဖင့္ အာသီးအား ဒစ္ဖူးႏွင့္ထိုးမိ သြားေတာ့သည္။

” အု … ဖလြပ္ … အု … အဟြတ္ ဟြတ္ ”

” ေဆာရီးေနာ္ … သဲ ”

” ေမာင္က … ၿငိမ္ၿငိမ္ေနကြာ ”

ရဲေသြးက သူမပါးစပ္ေလးအားေစာင့္လိုးရင္း အာေဂါင္ေထာက္မိသျဖင့္ ေတာင္းပန္းရာ ႏူတ္ခမ္းေလးစူကာ ျပန္ေျပာေနေတာ့သည္။အသက္ျပင္းျပင္းရွုကာ ဒစ္ဖူးအား တခ်က္ဆြဲစုပ္ၿပီး ဒစ္ေအာက္ဘက္ရွိ သိုင္းႀကိဳးေလးအား လၽွာထိပ္ျဖင့္ ထိုးကလိေပးသည္။

လီးအရင္းအားလက္ျဖင့္ ဖမ္းကိုင္ၿပီးမွ ပါးစပ္ထဲလီးျပန္ထဲ့ကာ ဝင္နိုင္သမၽွေလး ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။ဒစ္ဖူးအား သြားေလးျဖင့္ ခပ္ဖြဖြကိုက္ကာ ေအာက္ဘင္ရွိ ဥႏွစ္လုံးအား သူမလက္ကေလးျဖင့္ ညႇစ္ေပးလိုက္ရာ ရဲေသြးတစ္ေယာက္ အသံထြက္ကာ ညည္းတြားေအာ္ဟစ္ေနေတာ့သည္။

” အားးး ရွီးးး …… ေကာင္းလိုက္တာ သဲရယ္ … အားး ”

ရဲေသြးမွာ မလိုးရပဲ လရည္ထြက္ခ်င္ေနသျဖင့္ သီတာခိုင္အား တဖန္ ပက္လက္အိပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေလး လုပ္ခိုင္းရင္း ေစာက္ပတ္ေလးဆီသို႔ မ်က္နာ အပ္ကာ ထိုးယက္ေပးေတာ့သည္။အထက္ေအာက္ ယက္ေပးရင္း ေစာက္စိေလးအားစုပ္ကာ ပါးစပ္အတြင္းထဲတြင္ လၽွာျဖင့္ထိုးဝိုက္ေပးရာ သီတာခိုင္မွာ ေကာ့ျပန္ေနလ်က္။သူမေစာက္ပတ္ေလးအား သူမလက္ကေလးျဖင့္ျဖဲေပးထားကာ ေကာ့ေကာ့ေပးေနရင္း ညည္းျငဴေနရသည္။

” အိုးးး … အားးးး ……… ေမာင္ရယ္ … ဟင့္ဟင့္ ”

တကိုယ္လုံး တုန္တုန္ရီရီ ျဖစ္လာကာ

” ရွီးးးး အားးး အ အ …… ၿပီးမွ ယက္ေတာ့ ေမာင္ရယ္ … အာ … အာ ကၽြတ္ ……… လိုးေပးပါေတာ့ေနာ္ … ေနာ္ေမာင္ ”

မရွက္နိုင္ပါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရင္း လိုးေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနေတာ့သည္။ရဲေသြးမွာ သူမေစာက္ပတ္ေလးအား ဒစ္ဖူးျဖင့္ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးေပးလိုက္သည္။ခဏအၾကာတြင္ သူမက ခပ္ျပင္းျပင္းလိုးေပးရန္ ထပ္မံေတာင္းဆိုးလာသျဖင့္ လီးအရင္းထိကပ္ေအာင္ ေစာင့္ေစာင့္လိုးပစ္လိုက္သည္။ဒစ္ဖူးႀကီးက အရွိန္ျဖင့္ သားအိမ္အား လာလာေစာင့္သျဖင့္ သီတာခိုင္မွာ တအီးအီးညည္းရင္း လီးဒဏ္ကို ထိထိမိမိေလး ခံစားေနရသည္။

ဖင္သားႀကီးမ်ားႂကြလာကာ ေကာ့ျပန္ေနရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္က်လာရသည္။ရဲေသြးမွာ မၿပီးေသး၍ သူမအား ေလးဘက္ကုန္းခိုင္းရာ ကာမစိတ္မေျပေသးသျဖင့္ ရဲေသြးအလိုက် ကုန္းေပးလိုက္၏။ခႏၶာကိုယ္ေရွ႕ပိုင္းအား ျပားေနေအာင္ဝပ္ၿပီး ဖင္ႀကီးအားေကာ့ေပးလိုက္ရာ ဖင္ဝေလးေအာက္မွ လိုးၿပီးကာစ ေစာက္ပတ္ေလးက စူထြက္ေနျပန္သည္။ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲေနကာ ေစာက္ေခါင္းနီတာရဲေလးအား ျမင္ေနရျပန္သည္။

ဖင္သားအိအိေလးအားဆုပ္နယ္ရင္း ေစာက္ပတ္ေလးဆီမ်က္ႏွာအပ္ကာ လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ထိုးယက္ေပးလိုက္သည္။ေစာက္စိေလးအားဆြဲစုပ္လိုက္ရာ ႏွာေခါင္းထိပ္က ေစာက္ေခါင္းဝထဲ ျမဳပ္ေနလ်က္။ခါးေလးေကာ့ကာ ရဲေသြးမ်က္နာဆီသို႔ ေနာက္ျပန္ ေစာင့္ထိုးေနရာ ဖင္ႀကီးကေကာ့ျပန္ေနရင္း ရမၼက္စိတ္ေလးက ျပန္ထလာရသည္။ရဲေသြးက ယက္ေပးေနမွ ႏူတ္ခမ္းအားခြာၿပီး ေဖါင္းကားလာတဲ့ ေစာက္ပတ္အား လက္ဖဝါးျဖင့္

ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္လိုက္ရာ

” အားးး ……… ေမာင္ ရယ္ ……… အင့္ဟင့္ ”

သီတာခိုင္မွာ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ ေအာ္ဟစ္လိုက္ရင္း ကိုယ္လုံးေလး တုန္တက္သြားရသည္။ရဲေသြးက စိတ္ႀကိဳက္ကလိၿပီး သီတာခိုင္၏ကာမစိတ္ ေတာင္ေလာင္ခ်ိန္မွ ကုန္းေပးထားေသာ ဖင္ႀကီးေနာက္တြင္ ဒူးေထာက္ေနရာယူကာ လီးထိပ္ျဖင့္ေစာင္ေခါင္းဝအားေတ့လိုး လိုးလိုက္သည္။

” ဗ်စ္ … ဖလြပ္ …… ဗ်စ္ဗ်စ္ ……… ဘြတ္ ”

ပုံမွန္ေလးလိုးေပးရင္း ခဏအၾကာတြင္ ခါးေလးအားစုံကိုင္ကာ တရၾကမ္း ေဆာင့္လိုးလိုက္ရာ … သီတာခိုင္ ႏူတ္ခမ္းေလးဟသြားကာ မ်က္ေမွာင္ေလးတြန႔္ၿပီး လီးဝင္လာတိုင္း တအီးအီး ညည္းတြားေနရသည္။

” ရွီးးး အားးး းးးး …… ကၽြတ္ ကၽြတ္ ……… အ အ ”

လီးအရည္ျပားက သူမ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးမ်ားအား ခပ္တင္းတင္းပြတ္ဆြဲရင္း သားအိမ္ထိ လာလာေစာင့္မိေနသည္။တကိုယ္လုံးက်င္တက္သြားကာ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရသည္။ဖင္ႀကီးအား အစြမ္းကုန္ေထာင္ကာ ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ေပးလိုက္ရင္း

” အင့္အင့္ ……… ေစာင့္ … နာနာေလးေစာင့္ပါ ေမာင္ရယ္ ”

ရဲေသြးမွာ ဖင္ႀကီးေနာက္သို႔ေကာ့ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေပးရန္ သီတာခိုင္ေတာင္းဆိုမွု႔ေၾကာင့္ လီးႀကီးက တင္းကနဲ႔ျဖစ္လာကာ မနားတမ္း အားရပါးရ ပစ္ပစ္လိုးေတာ့သည္။ေစာင့္လိုးလိုက္တိုင္း သီတာခိုင္ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ေရွ႕သို႔တိုးသြားရာ တျဖည္းျဖည္း ကုတင္ထိပ္ေရာက္လာခဲ့သည္။မီးပြင့္မတတ္လိုးခ်က္မ်ားေအာက္တြင္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ ေစာက္ရည္မ်ားပန္ထြက္လာကာ ဒုတိယအခ်ီၿပီးခဲ့ရသည္။

ရဲေသြးမွာလည္း ဒရစပ္ပစ္ပစ္လိုးရင္း လီထိပ္က ဆစ္ကနဲ႔ျဖစ္ၿပီး လရည္ပူပူမ်ား သီတာခိုင့္ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ပန္းထည့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ခဏစိမ္ထားၿပီး လီးအားဆြဲထုတ္ရာ သီတာခိုင္ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ေလမ်ား တဘြတ္ဘြတ္အမ္ကာ ေစာက္ရည္ႏွင့္လရည္မ်ား စီးက်လာလ်က္။ႏွစ္ေယာက္သား ပက္လက္လွန္ကာ ေမွးေနလိုက္ေတာ့သည္။ေမွးေနရင္း ရဲေသြးမွာ ေဘးတြင္ပက္ေလးျဖစ္ေနေသာ သီတာခိုင္ကိုယ္လုံးေလးအား ခြလိုက္ရင္း ပါးျပင္ေလးအားနမ္းရွိုက္လိုက္သည္။နို႔အုံ်လးအားခပ္ဖြဖြေခ်ရင္း

” သဲ … ေမာင္ တခုေျပာခ်င္တယ္ … ”

” ေျပာေလ … ေမာင္ ”

” ဒီလိုကြာ …? …………? …………? ”

” ဟမ္ … တကယ္ရီးလား … ေမာင္ ”

သီတာခိုင္မွာ ဖ်က္ကနဲ႔ထထိုင္ရင္း ရဲေသြးအားၾကည့္ကာ ျပန္ေမးလိုက္သည္။ရဲေသြးမွာ ခင္ႏွင္းေအးအားတြဲပို႔ရင္း ေမသူႏွင့္သူ၏ အျဖစ္ပ်က္အားေျပာျပလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

” ဒါမယ့္ေလ … ဟို … ဟို …… သဲသေဘာတူမွပါ သဲရယ္ ”

ရဲေသြးလည္း လိုက္ထကာ သီတာခိုင္ခါးေလးအား ဖက္လိုက္ရင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

” ေမသူက … ေတာင္းဆိုရင္ … ခြင္ျပဳ႕ပါတယ္ေမာင္ရယ္ … မၾကာခင္ သဲေရာ…ေမာင္ေရာ ကိုယ္စီလက္ထပ္ၾကေတာ့မွာေလ ”

” တကယ္ေနာ္ သဲ … သဝန္မတိုဘူးေပါ့ ”

အြန္းေပါ့ … ေမာင္ရဲ့ … ေမသူတို႔က – သဲတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ကူညီၾကတာေလ … ျပန္ၿပီးနားလည္ေပးတဲ့သေဘာေပါ့ … ”

” အင္းပါ … သဲရယ္ … ေမာင္လည္း သဲမသိေအာင္ မလုပ္ခ်င္လို႔ပါ ”

” ဖူးစာမပါလို႔ မေပါင္းရေပမယ့္ … တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနၾကရင္ ေက်နပ္ေနမွာပါေမာင္ ”

” ဒါဆို … ေမာင္ … သြားေခၚလိုက္မယ္ေနာ္ ”

” ဒါမ်ိဳးက် … ဟြန႔္ …… သြားေခၚလိုက္ …… သဲေရွ႕မွာပဲ လုပ္ၾက … ကြယ္ရာမလုပ္ရဘူး ”

တဖက္ခန္းတြင္လည္း ေမသူမွာဆုဆုလွိုင္ႏွင့္ အျပန္လွန္ယက္က်ကလိက်ရင္း ၿပီးသြားေပမယ့္ ရမၼက္စိတ္မေျပေသးပဲ ရဲေသြးလီးအား ျမင္၍ အလိုးခံခ်င္ေသာ စိတ္ေၾကာင့္ အိပ္မရပဲ ျဖစ္ေနရသည္။ဆုဆုလွိုင္ကေတာ့ ေကြးေကြးေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနလ်က္။လူးလိမ့္ေနရင္း ေရဆာလာသျဖင့္ ကုတင္ေပၚမွ အဆင္းတြင္ သူမတို႔အခန္းတံခါး ပြင့္လာကာ ရဲေသြးမ်က္ႏွာအား ျမင္လိုက္ရသည္။ရဲေသြးက ေျခဟန္လက္ဟန္ျဖင့္ အျပင္ထြက္ခဲ့ရန္လုပ္ျပေနသျဖင့္ ေရအျမန္ေသာက္ကာ အခန္းျပင္ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။

” ေအာက္ထပ္ သြားရေအာင္ေနာ္ … ရဲေသြး ”

” လာပါဟ … ငါတို႔အခန္းထဲပဲ သြားရေအာင္ ”

” ဟဲ့ … သီတာခိုင္ ရွိေနတာကို … နင္ကလည္း ”

” သူအိပ္ေနပါၿပီဟ … လာပါ … စိတ္ပူမေနနဲ႔ ”

ေမသူမွာ သီတာခိုင္တို႔အခန္းတြင္း သီတာခိုင္ခ်စ္သူအားအလိုးခံရန္ … အနည္းငယ္စိုးရြံ့ေနမိသည္။သူငယ္ခ်င္းအား အားနာသလိုလို မ်က္ႏွာပူသလိုလို ျဖစ္ရေပမယ့္ အလိုးခံခ်င္ေနေသာ ကာမစိတ္က ထႂကြလ်က္ရွိေနသည္။ဆုံးျဖတ္လိုက္ဟန္ျဖင့္ ရဲေသြးနဲ႔အတူ အခန္းတြင္းသို႔လိုက္ဝင္ခဲ့ရာ ကုတင္ေပၚတြင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သီတာခိုင္မွာ ေမွာက္ယက္ေလးအိပ္ေနသည္ကိုျမင္လိုက္ရ၏။

ကုတင္နားအေရာက္တြင္ေတာ့ ေစာက္ရည္နံ့သုတ္ရည္နံ့ခပ္စူးစူးေလးက သူမႏွာေခါင္းထဲသို႔ တိုးဝင္းလာေတာ့သည္။ေျခဖြဖြ ေလၽွာက္လာရင္း ကုတင္တဖက္၌ ရဲေသြးက ထိုင္ခ်လိုက္သည္။သူေရွ႕ မတ္တပ္ေလးရပ္ေနေသာ ေမသူ႔အားၾကည့္ရာ မ်က္ခုံးထူထူ ႏွာတံေပၚေပၚ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလးႏွင့္ ဘယ္ဘက္ပါးျပင္ေအာက္တြင္ မွဲ႕ေလးတစ္လုံးေတြ႕လိုက္ရသည္။

ညဝတ္အကၤ်ီအတြင္းမွ ဘရာစီရာမပါေတာ့သျဖင့္ နို႔သီးေခါင္းေလးခၽြန္ထြက္ကာ ေသးက်ဥ္ေသာခါးေအာက္တြင္ ဖင္သားႀကီးက ကားထြက္ေနရာ သူငယ္ခ်င္းမေလးအား လိုးရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ လီးက ေတာင္လာေတာ့သည္။ေမသူမွာ ရဲေသြးအား စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ကာ သူမ ညဝတ္စကပ္ေလးအားခါးေပၚသို႔ ဆြဲတင္လိုက္ရာ အေမႊးမ်ားရိတ္ထားသျဖင့္ ပန္းဆီေရာင္ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ေဖါင္းႂကြေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။

ရဲေသြးလက္ႏွက္ဖက္ကာ ခါးေလးအားဆြဲကာ သူ႔မ်က္နာနားကပ္ရာ ေမသူက ဂါဝန္ေလးအား အေပၚထိဆြဲတင္ကာ ေခါင္းမွေက်ာ္ၿပီးခၽြတ္လိုက္ေတာ့သည္။ရဲေသြးမ်က္နာႏွင့္ သူ႔မ ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေလးက ထိကပ္ေနလ်က္။ဂါဝန္မွာ အေပၚအကၤ်ီႏွင္ တဆက္ထည္းမို႔ ဂါဝန္ေလးအားခၽြတ္ရာ သူမကိုယ္လုံးေလးမွာ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္းေပၚလာေတာ့သည္။

ခပ္တင္းတင္းနို႔အုံေလးထိပ္က နို႔သီးေခါင္းေလးက မာခဲကာ ေကာ့တက္ေနသည္။ရဲေသြးမွာ လၽွာေလးအား စုခၽြန္၍ ခ်က္ေပါက္ေလးအားထိုးကစားရင္း ဖင္သားအိအိႀကီးမ်ားအား ညႇစ္ေပးလိုက္ရာ အင့္ကနဲ႔ရွိုက္သံေလးထြက္ၿပီး သူမႏူတ္ခမ္းေလးအား သူမလက္ကေလးျဖင့္ ျပန္ပိတ္ထားျပန္သည္။သူမ အသံေၾကာင့္ သီတာခိုင္နိုးလာမွာ စိုးရိမ္ေနပုံ။

တဖန္ ရဲေသြးေဘးနား ကုတင္ေပၚသို႔ေျခတဖက္တင္ကာ သူမခ်က္ကေလးအား ထိုးစြေနေသာရဲေသြးေခါင္းအား ေအာက္သို႔ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖိကာ ေစာက္ပတ္ေလးရွိရာ ကပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ကုတင္ေပၚေျခဖ်ားေထာက္တင္ထားေသာ ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးေအာက္ ရဲေသြးလက္တဖက္က ပင့္ထိန္းရင္း ပန္းေရာင္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ယက္ေပးေနေတာ့သည္။

ေဖါင္းႂကြေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးက အရည္ၾကည္မ်ား ထြက္ေနသျဖင့္ ရဲေသြးႏွာေခါင္းႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းတဝိူက္ ေစာက္ရည္မ်ား ရႊဲလာခဲ့ရသည္။ေမသူသည္ သူမေစာက္ပတ္ေလးႏွင့္ရဲေသြးပါးစပ္အား ဖိကပ္ထားရင္း အံေလးႀကိတ္ကာ ေခါင္းေလးကဘယ္ညာရမ္းေနလ်က္။ရဲေသြးကလည္း ေစာက္ပတ္တျပင္လုံးယက္ကာ ေစာက္စိေလးအား လၽွာထိပ္ျဖင့္ဝိုင္းေပးၿပီး ဆြဲဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။

” ပလပ္ … ႁပြတ္ႁပြတ္ …… ပလပ္ ပလပ္ ”

” ဟ … အင့္ …… အ ……… ရဲေသြးရယ္ ……… အားးး အေမ့

ေမသူမွာ ေစာက္ပတ္တအုံလုံးအယက္ခံေနရင္းမွ လၽွာေႏြးေႏြးေလးျဖင့္ေစာက္စိေလးအား ခပ္တင္းတင္းစုပ္ခံရလိုက္ရသျဖင့္ အရသာထူးကဲစြာခံစားရင္း အသံထြက္ ညည္းတြားလိုက္ရသည္။ကိုယ္လုံးေလး တုန္ရီလာကာ ကုတင္ေပၚေထာက္တင္ထားေသာ ေျခတဖက္ပါတုန္လာသျဖင့္ ေအာက္သို႔ျပန္ခ်လိုက္ရသည္။မတ္တပ္ရပ္လ်က္အေနထားျဖင့္ ေပါင္ေလးအားျဖဲၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးအားေကာ့လိုက္ရာ ဆီးခုံးေလးထဲ ရဲေသြးႏွာေခါင္းထိပ္ေလးျမဳပ္သည္အထိ ဆြဲဖိထားသည္။

ေစာက္စိေလးက ရဲေသြးပါးစပ္ထဲ၌ ဒုတ္ကနဲဒုတ္ကနဲ႔ ေသြးတိုးေနခ်ိန္ သြားျဖင့္ ခပ္ဆက္ဆက္ေလး အကိုက္ခံရကာ ေစာက္ပတ္တခုလုံး က်င့္စိမ့္သြားကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ေတာ့သည္။ရဲေသြးေခါင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းကာ မ်က္ႏွာတျပင္လုံး သူမေစာက္ပတ္ေလးျဖင့္ ဖိပြတ္ရင္း စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္မိလိုက္သည္။

” အားးး အ …… အမေလးးး အားးး … ေကာင္းးး ေကာင္းးး ……… ေကာင္းလိုက္တာရဲေသြးရယ္ ……… ရွီးးးး အားး အားးးး အမေလးးး ”

ေမသူမွာ သူမခ်စ္သူထက္ ေစာက္ပတ္ယက္ေကာင္းေသား ရဲေသြး၏ လၽွာဖ်ားေအာက္တြင္ ေကာ့ျပန္ကာ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္ခဲ့ရသည္။သူမခ်စ္သူမွာ ခဏသာယက္ေပး၍ တက္လိုးတာမ်ားသည္။ခုေလာက္ထိထိမိမိ အရသာမ်ိဳးမခံစားဖူးေပ။ရဲေသြးမ်က္နာအား ေစာက္ပတ္ျဖင့္အားရပါးရပြတ္ကာ နို႔အုံေလးႏွစ္ခုက ႏွိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ျဖင့္ မ်က္လုံးေလးစင္းေနေတာ့သည္။

” ဟူးးး းးးးးးး းးးးးး ရွီးးး းးး ……… ရဲေသြးရယ္ …… အင့္ အင့္

ရဲေသြးမ်က္နာအား ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲလ်က္ေဖါင္းကားေနေသာေစာက္ပတ္ေလးျဖင့္ ႏွစ္ခ်က္ေကာ့ထိုးၿပီးမွ လြတ္ေပးလိုက္သည္။ရဲေသြးမွာလည္း ေစာက္စိေလးအား ဖိကိုက္လိုက္ခ်ိန္ ေစာက္ေခါင္းတြင္းမွ ေစာက္ရည္မ်ား ေဝါကနဲ႔ပန္းထြက္လာကာ မ်က္ႏွာတျပင္လုံးရႊဲေအာင္အပန္းခံရသျဖင့္ ေႏြးကနဲ႔ျဖစ္ကာ တမ်ိဳးေလးခံစားလိုက္ရသည္။

တၿပိဳင္ထဲမွာပင္ ေခါင္းအားလက္ေလးႏွစ္ဖက္က ဖမ္းထိန္းခံရရင္း ေစာက္ပတ္အိအိေႏြးေႏြးေလးျဖင့္ မ်က္နာနခုလုံး ပြတ္ခံရသျဖင့္ ေအာက္မွ လီးႀကီးက တင္းေတာင့္လာရသည္။ ပါးစပ္ထဲဝင္လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားအား မ်ိဳခ်ပစ္ရင္း ေမသူဖင္သားေလးအား ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္သည္။

ေမသူတစ္ေယာက္ ေစာက္ပတ္ေလးဆီမွ ရဲေသြးမ်က္ႏွာေလးခြာသြားရာ စင္းထားေသာမ်က္လုံးေလးဖြင့္ကာ ေအာက္သို႔ငုံကာၾကည့္လိုက္မိေတာ့သည္။

” ဟင္ … … အိုရ္ ……… ခိုင္ … ခိုင္ ”

စကားေလးထစ္ေငါ့ကာ မ်က္လုံးေလး ဝိုင္းစက္သြားရသည္။သူငယ္ခ်င္း၏ခ်စ္သူအား ေစာက္ပတ္အယက္ခိုင္းရင္း ေစာက္ပတ္နဲ႔ပြတ္မိထားတဲ့အျဖစ္။မ်က္နာပူတာေရာ ရွက္တာေရာ စိတ္ထဲထူပူသြားရသည္။

” ခ္ခ္ … ရပါတယ္ ေမသူရယ္ … ငါသိၿပီးသားပါ ဟ ”

သီတာခိုင္မွာ ရဲေသြးေနာက္ေက်ာဘက္မွ ထိုင္ရင္း ေပါင္ၾကားမွ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ေတာင္မတ္ေနေသာ ရဲေသြးလီးအား ဂြင္းတိုက္ေပးေနကာ မ်က္စေလးပစ္ကာ ေမသူအား လွမ္းေျပာလိုက္သည္။ေမသူမွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက မီးစိမ္ျပသျဖင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္ေအးသြားရသည္။

” ငါလည္း … စိတ္မထိန္းနိုင္ေအာင္ကို ေကာင္းသြားတာဟာ ”

” မယ့္ေလးဟယ္ … ေဒၚေမသူ … ရွင္ က်မခ်စ္သူ မ်က္နာကို ရစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး ၾကည့္ပါဦး … ဟြန႔္ ”

သီတာခိုင္ေျပာမွ ေမသူတစ္ေယာက္ ရဲေသြးမ်က္နာ ၾကည့္မိရာ

” အြန႔္ …… ခ္လ္းးး ”

ခ္ခ္ကနဲ႔ ရီမိေတာ့သည္။ရဲေသြးမ်က္ႏွာ တျပင္လုံး သူမေစာက္ရည္မ်ားရႊဲႏွစ္ေနကာ ႏူတ္ခမ္းေဘးမွ ခုထိ စီးက်ေနလ်က္။

” နင့္ ေဒါက္တာႀကီးက ယက္မေပးဘူးလား ဟမ္ ေမသူ ”

” ယက္ေတာ့ေပးပါတယ္ဟယ္ … ရဲေသြးေလာက္ မေကာင္းဘူးဟ ”

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦး ရဲေသြးေရွ႕ထားၿပီး စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ေျပာေနၾကသည္။စကားေျပာရင္း သီတာခိုင္မွာ ရဲေသြးလီးအား ဂြင္းတိုက္ေပးေနရာမွ လြက္ကာ သူမညဝတ္ အကၤ်ီႏွင့္ ေဘာင္းဘီေလးအား ထခၽြတ္လိုက္သည္။ရဲေသြးက ကုတင္ေပၚမွ ၾကမ္းျပင္သို႔ ထရပ္ရာ ႏွစ္ေယာက္သား ရဲေသြး အကၤ်ီအားဝိုင္းခၽြတ္ေပးၾကသည္။ပုဆိုးက သီတာခိုင္ ဂြင္းတိုက္ေပးစဥ္ ခါပုံစအားျဖည္၍ ေပါင္လယ္ထိ ေလ်ာခ်ထားသျဖင့္ ထရပ္လိုက္ရာ ၾကမ္းျပင္သို႔ ပုံၾကသြားေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ သုံးေယာက္သား ကုတင္ေပၚသို႔တက္ကာ ရဲေသြးအား ခလယ္ထား၍ သူမတို႔ႏွစ္ဦးက ေဘးတဖက္တခ်က္စီမွာ လွဲလိုက္ၾကသည္။ရဲေသြးအား ႏွစ္ေယာက္သား ညႇပ္ခြကာ ရဲေသြးမ်က္နာေပၚမွ ေမသူေစာက္ရည္မ်ားအား ေျပာင္စင္ေနေအာင္ ဝိုင္းယက္ေပးၾကသည္။ေမသူက ရဲေသြးႏူတ္ခမ္းအား ေတ့စုပ္ေနစဥ္ သီတာခိုင္က သူမေခါင္းေလးအား ေအာက္သို႔ေရြ႕ကာ ရဲေသြးလည္တိုင္ေလးအား နမ္းေပးလိုက္ျပန္သည္။

တျဖည္းျဖည္း သူမတို႔ႏွစ္ဦး၏ ကိုယ္လုံးေလးမ်ား ေအာက္သို႔ေလ်ာခ်ကာ ဆီးခုံးနားထိ ယက္ရင္းနမ္းရင္း ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။သီတာခိုင္မွာ ေပါင္ရင္းထိပ္အား လၽွာအျပားလိုက္ယက္ေပးရင္း ေပါင္ၾကားသို႔ ေခါင္းတိုးလိုက္သည္။ လီးတံေအာက္မွ လဥမဲမဲႀကီးႏွစ္လုံးအား တလွည့္စီ ငုံစို႔ေပးရာ ရဲေသြးေပါင္သားမ်ား ဆက္ကနဲ႔တုန္သြားၿပီး လီးႀကီးက ေထာင္မတ္လ်က္ ဒစ္ဖူးညိဳညိဳႀကီးက ကားထြက္လာေတာ့သည္။အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ တင္းေျပာင္းေနေသာ လီးအား ေမသူက အရင္းမွ အဖ်ားထိ လၽွာျဖင့္ပင့္ယက္ကာ ဒစ္ဖူးအား ဆြဲစုပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။

” ႁပြတ္ …… ႁပြတ္ ပလပ္ … ႁပြတ္ ”

” အ …… အ ……… ဟူးးး းးးး ရွီးးးး ရွီးးး အားးးး ”

ရဲေသြးတစ္ေယာက္ ခ်စ္သူက လဥႏွစ္လုံးအားစုပ္ေပးေနၿပီး သူငယ္ခ်င္ျဖစ္သူ ေမသူက လီးတေခ်ာင္းယက္လိုက္စုပ္လိုက္ လုပ္ေပးေနသျဖင့္ အရသာထူးကဲစြာ ခံစားရင္း ညည္းတြားေနရသည္။ႏွစ္ေယာက္သား မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ရင္း ” ခိုင္ … ငါ့ေစာက္ပတ္က ယားလာျပန္ၿပီဟာ … ငါေလ …… ဟို ဟို …… ” ဘာ ဟိုလဲ … ေမသူ …… အလိုးခံခ်င္တာမလား … ဟြန႔္ ”

သီတာခိုင္က ပါးစပ္ထဲမွ လဦႀကီးအား ထုတ္ကာ ျပန္ေျပာသည္။ေမသူမ်က္နာေလး ရဲကနဲ႔ျဖစ္သြားကာ

” ဟုတ္တယ္ေဟ့ … ငါ့ေစာက္ပတ္က … လီးဆာေနလို႔ … လီးပိုင္ရွင္ဆီ ခြင့္ေတာင္းေနတာ ”

ေမသူလည္း ျပန္ေငါ့ကာ ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ေလးေျပာလိုက္ေတာ့သည္။သီတာခိုင္မွာ ေမသူမေရာက္ခင္ ၂ခ်ီအလိုးခံထားသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းေလးအား ဦးစားေပးလိုက္ေတာ့သည္။

” ကဲ … ရွင့္သေဘာပဲ … ေမသူေရ … ခ္ခ္ ခ္ခ္ ခ္ခ္ ”

ေမသူမွာ တကယ္လည္းလီးဆာေနသျဖင့္ ဟန္မေဆာင္ေတာ့ေပ။ ရဲေသြးမ်က္နာအား ေက်ာ္ေပးက တက္ခြလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးအား အရင္းမွ ထိန္းကာ သူမေစာက္ေခါင္းေလးအား ေတ့ၿပီး ဖိခ်လိုက္ေတာ့သည္။လီးႀကီးမွာ အဆုံးထိ ဝင္သြားသျဖင့္ ေမသူဆီမွ အင့္ကနဲ႔ ရွိုက္သံေလးထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ သူမကိုယ္လုံးအား ေရွ႕သို႔စိုက္ခ်ၿပီး ရဲေသြး ဒူးေခါင္းေဘးသို႔ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ ေထာက္ထားလိုက္သည္။ၿပီးမွ ဖင္ေလးႂကြကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိလိုးေနသည္။

သီတာခိုင္မွာ ေဘးနားတြင္ ေပါင္ေလးျဖဲကာ သူမေစာက္ပတ္ေလးအားပြတ္ရင္း ခ်စ္သူ၏အေပၚမွ ေစာင့္လိုးေနေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအား ၾကည့္ေနမိသည္။တျဖည္းျဖည္း ေမသူ၏ ေစာင့္ခ်က္မ်ားျမန္လာကာ တအင္းအင္း ညည္းသံမ် ား ၾကားလာရသည္။ရဲေသြးမွာ ေဘးနားတြင္ သူမဘာသာ ေပါင္ေလးကားၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးပြတ္ကာ အာသာေျဖေနေသာ သီတာခိုင္အားၾကည့္ရင္း

” သဲ … ေမာင့္မ်က္ႏွာေပၚခြလိုက္ေလ … ယက္ေပးမယ္ လာခဲ့ေနာ္ ”

” အင္း … ေမာင္ … လာၿပီ ”

သီတာခိုင္မွာ မတ္တပ္ထရပ္ကာ ေခါင္းရင္းဘက္မွ ရဲေသြးမ်က္ႏွာေဘး ဒူးေထာက္ကာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ပါးစပ္နားေတ့ေပးလိုက္သည္။ရဲေသြးကလည္း ပါးစပ္နားေရာက္လာေသာ ခ်စ္သူ၏ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးအား လၽွာျဖင့္ ထိုးယက္ေပးလိုက္သည္။

ေမသူတစ္ေယာက္ သူမခ်စ္သူေဒါက္တာျမင့္စိုးထက္ အျပဳစုေကာင္းေသာ ရဲေသြးအား လိုးေနရသည္ကို ပိုအားရေနသည္။လီးအတုတ္ခ်င္းမကြာေပမယ့္ ရဲေသြးလီးက အနည္းငယ္ရွည္သျဖင့္ သားအိမ္ဝသို႔ လာလာေစာင့္မိေနသည္ကို ခံစားသိရွိေနသည္။သီတာခိုင္မွာ ရဲေသြးမ်က္နာအားခြကာ ေစာက္ပတ္အယင္ခံရင္း ေရွ႕မွ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ လီးအဝင္အထြက္အား အရသာခံၾကည့္ေနမိသည္။

” ဘြတ္ … ဘြတ္ …… ဖလြပ္ …… ဖြပ္ဖြပ္ ”

” အားးး းးး ရွီးးး းးး ……… ဟူးးး … အ အားးးး ”

ေစာက္ပတ္ေလးထဲလီးဝင္လာတိုင္း ေမသူမွာ အားရပါးရ ဖိဖိေစာင့္ရင္း ေခါင္းေလးယမ္းေနရာ … သီတာခိုင္မွာ ေနာက္မွၾကည့္ရင္း မရိုးမယြ ျဖစ္လာရသည္။႐ုတ္တရက္ ရဲေသြးမ်က္နာေပၚမွ ထကာ ေျခရင္းဘက္ သြားလိုက္သည္။

ၿပီးမွ ေမသူ႔ခါးေလးအားမတ္ေစကာ သူမက ရဲေသြးအား အနည္းငယ္ကားခိုင္းၿပီး ေပါင္ၾကားသို႔ ဒူးတုတ္ထိုင္လိုက္သည္။ေခၽြးေလးစို႔ကာ အေပၚမွဖိဖိလိုးေနေသာ ေမသူႏူတ္ခမ္းေလးအား ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။ေမသူကလည္း သီတာခိုင္ေခါင္းေလးအားဆြဲကပ္ကာ သူမနို႔မ်ားျဖင့္ ဆြဲစုပ္ေပးေနသျဖင့္ ထူးကဲေသာ ကာမစည္းစိမ္အား ခံစားေနသည္။

သူမ ဖိေစာင့္လိုက္တိုင္း ရဲေသြးဒစ္ဖူးႀကီးက သားအိမ္လာလာထိခ်ိန္ ေရွ႕မွ သီတာခိုင္က နို႔သီးေခါင္းေလးအား ဆြဲစုပ္ေပးေနသျဖင့္ ထူးကဲေသာ ကာမစည္းစိမ္အား ခံစားေနရသည္။တျဖည္းျဖည္းေပါင္ရင္းမ်ားေတာင့္လာကာ မေစာင့္နိုင္သျဖင့္ ေနာက္သိုလွန္ခ်ကာ လက္ေႏွာက္ျပန္ေထာက္ထားရေတာ့သည္။ေအာက္မွ ရဲေသြးမွာ ခါးေလးအားပင့္ထိန္းရင္း ပုံမွန္ေလး ေကာ့လိုးေပးလိုက္ရသည္။

သီတာခိုင္မွာလည္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေစာက္ပတ္ေဖါင္းေဖါင္းေလးထဲ ခ်စ္သူ၏ လီးႀကီးဝင္ထြက္ေနပုံကို အနီးကပ္ျမင္ေနရာမွ သူမကိုယ္ေလးအား အေနာက္တိုးကာ ေလးဖက္ေထာက္လိုက္ေတာ့သည္။တြဲက်ေနေသာ ရဲေသြးလဥႀကီးမ်ားအား တလွည့္စီစုပ္ေပးလိုက္ရာ ရဲေသြးပင့္လိုးခ်က္မ်ား အရွိန္ျမန္လာရသည္။သူငယ္ခ်င္းမေလးအားလိုးရင္း လဥႏွစ္လုံးအား ခ်စ္သူက စုပ္ေပးေနသျဖင့္ ကာမစိတ္မ်ားတရိပ္ရိပ္တက္ကာ မီးကုန္ရမ္းကုန္ ပင့္လိုးပစ္ေတာ့သည္။

ေမသူ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ရဲေသြးလီးႀကီးဝင္သြားခ်ိန္ ႏူတ္ခမ္းသားမ်ားလိပ္ပါသြားကာ လီးျပန္ထြက္ခ်ိန္တြင္ ႏူတ္ခမ္းသားကခ်ိတ္ကာအျပင္ျပန္ပါလာေတာ့သည္။သီတာခိုင္မွာ ေစာက္ပတ္ထဲလီးဝင္ပုံကို ၾကည့္ရင္း လီးအရင္းအားလၽွာဖ်ားျဖင့္တို႔ကာ ေမသူေစာက္ပတ္အကြဲေလးအတိုင္း ပင္ယက္လိုက္သည္။အေပၚဘက္တြင္ ေမသူ႔ေစာက္စိေလးက ေထာင္ေနသည္မို႔ ႏူတ္ေလးဟကာ ဆြဲစုပ္လိုက္ၿပီး ပါးစပ္ထဲတြင္ လၽွာျဖင့္လိပ္ကာ ဝိုက္ဝိုက္ေပးလိုက္ျပန္သည္။

ေမသူမွာ ရဲေသြး၏ေအာက္မွပင့္လိုးခ်က္မ်ားအားခံေနရစဥ္ ေစာက္စိေလးအားစုပ္ခံရသျဖင့္ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာ ခါးအားအေပၚသို႔ေျမႇာက္ရင္း ေစာက္ရည္မ်ားေထာင္ပန္းကာ ဒုတိယအႀကိမ္ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္ခဲ့ရျပန္သည္။

ေပါင္းသားေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ေလးမ်ား တဇပ္ဇပ္တုန္ရင္း ခါးေလးအား အစြမ္းကုန္ေကာ့ကာ ေစာက္ရည္မ်ားပန္ထုတ္ရာ ေရွ႕တြင္ကုန္းယက္ေပးေနေသာ သီတာခိုင္၏မ်က္ႏွာသာမက ဦးေခါင္းကိုပါ ေက်ာ္ပန္းကာ ေက်ာ္ျပင္ထိေစာက္ရည္မ်ား ရႊဲသြားရသည္။

” အားးးး အေမ့ ………… ရွီးး ………… အားးး အားးး းးးး … ေကာင္းလိုက္တာဟာ ……… အမေလးးး အားး အားးးး အ အားးးး းးး ”

အသံက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ကာ သူမဖင္သားႀကီးက ရဲေသြးဗိုက္ေပၚျပဳတ္က်လာေတာ့သည္။အသက္မၽွင္းမၽွင္းေလးရွုရင္း ေဘးသို႔လိမ့္ခ်ကာ ၿငိမ္သက္သြားေတာ့သည္။ေမသူၿငိမ္သြားေတာ့မွ သီတာခိုင္က သူမေရွ႕ ေစာက္ရည္မ်ားေပပြေနတာ ဇပ္ကနဲ႔ ဇပ္ကနဲ႔တုန္ေနေသာ ရဲေသြးလီးအား စုပ္ေပးလိုက္သည္။

ရဲေသြးမွာလည္း ၿပီးခ်င္လာသျဖင့္ သီတာခိုင္ေခါင္းအား ညႇပ္ကိုင္ကာ ပါးစပ္အား လိုးေနလိုက္သည္။ေစာက္ရည္အရႊဲသားႏွင့္ လီးႀကီးမွာ သီတာခိုင္ပါးစပ္ထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖင့္ မၾကာခင္ လရည္မ်ားထြက္က်လာခဲ့သည္။ဝင္လာေသာလရည္မ်ားမွာ မ်ာျပားလွသျဖင့္ သီတာခိုင္မွာ ရသေလာက္မ်ိဳခ်ရင္း ဆက္မမ်ိဳနိုင္ေတာ့သျဖင့္ လၽွာျဖင့္ထိုးထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

” အားးးး ေကာင္းးလိုက္တာ သဲရယ္ … အင့္ အင့္ …… အာ … ကၽြတ္ကၽြတ္ ”

ရဲေသြးမွာ လရည္မ်ားတေဖ်ာေဖ်ာပန္းထုတ္ရင္း ညည္းတြားေနေတာ့သည္။ သီတာခိုင္တစ္ေယာက္လရည္မ်ားမမ်ိဳနိုင္သျဖင့္လၽွာနဲ႔ထိုးထုတ္ရာ လီးထိပ္အေပါက္အားထိုးမိျဖင့္ ရဲေသြးတကိုယ္လုံးက်င္တက္သြားရင္း သီတာခိုင္ေခါင္းအားတြန္းထုတ္ကာ လီးအားပါးစပ္အတြင္းမွ အျမန္ဆြဲထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္ သီတာခိုင္မွာ ရဲေသြးေပါင္ထိပ္တြင္ သူမေခါင္းေလးအာ လွဲခ်ထားရင္း ပါးျပင္ေပၚသို႔ လီးအားတင္ၿပီး ပြတ္သပ္ေနလိုက္သည္။

ပါးျပင္ေပၚခပ္ေႏြးေႏြးေလးထိကပ္လာသျဖင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မ်က္လုံးေလးဖြင့္ၾကည္လိုက္သည္။ေလွကားေအာက္ဆုံးအထစ္၌ ထိုင္ရင္း သမက္ျဖစ္သူမိုးေႏွာင္းက သူမပုခုံးေလးအားေပြ႕ဖက္ထားရင္း နမ္းရွိုက္လိုက္ေလသည္။သမီးျဖစ္သူ ဘုရားဖူးသြားကာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူမွာလည္း နိုင္ငံျခားသို႔ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ထြက္သြားသျဖင့္ ေယာကၡမႏွင့္သားမက္ ႏွစ္ေယာက္သာက်န္ခဲ့ရာမွ ကာမမီးမ်ားေတာက္ေလာင္ကာ ဆႏၵေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ခဲ့ၾကသည္။

တေနကုန္ တညလုံး စိတ္ရွိသေလာက္လိုးခဲ့ၾကၿပီး ည၁၂ေက်ာ္ေက်ာ္မွအိပ္ခဲ့ၾကသည္။မနက္အိပ္ရာအထတြင္ သူမအိမ္ေပၚကအဆင္း မိုးေႏွာင္းက သူမစားရန္ ေကာ္ဖီႏွသ့္မုန႔္တခ်ိဳ႕ျပင္ဆင္ထားသျဖင့္ အရံသင္ေလးစားၿပီး ေလွကားရင္း၌ ႏွစ္ဦးသားထိုင္ျဖစ္ၾကေတာ့သည္။သူမ၏ကိုယ္လုံးတီးအလွအား သားမက္ျဖစ္သူက ျမင္သြားရာမွ အစျပဳကာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။အသက္ႀကီးေသာ္လည္း ခုထိ သားေလာက္အရြယ္ေလးက မက္မက္ေမာေမာရွိေနသျဖင့္ ေတြးမိၿပီး ျပဳံးလိုက္မိသည္။

” ဟင္ … ဘာလို႔ျပဳံးတာလည္း မာမီ ”

မိုးေႏွာင္းက ေယာကၡမ ျဖစ္သူအား ဖက္ထားလ်က္ ေမးလိုက္ရာ

” ေအာ္ … မိုးေႏွာင္းရယ္ … ငါတို႔က … ေယာကၡမနဲ႔သမက္ေလ မျဖစ္သင့္တာေတြျဖစ္ခဲ့ၾကလို႔ေပါ့ဟာ ”

မိုးေႏွာင္းက မ်က္နာဝင္းဝင္းေလးျဖင့္ ခုထိေခ်ာေမာလွပေနေသာ ေယာကၡမျဖစ္သူအားၾကည့္ရင္း မျဖစ္သင့္ေပမယ့္ လိုးခြင့္ရေနသျဖင့္ ေက်နပ္မိေနသည္။

ထိုစဥ္ တိုင္ကပ္နာရီႀကီးမွ … တင္း ေဒါင္ …… တင္း ေဒါင္ ျဖင့္ မနက္ ၉ နာရီထိုးေၾကာင္း အသံေပးကာ အခ်က္ျပေနသည္။

” ေဟာ … ၉နာရီေတာင္ ထိုးေနၿပီ ”

ဆံပင္ေလးအားစုခ်ည္လိုက္ရင္း မီးဖိုခန္းဘက္ ဟင္းခ်က္ရန္ ထသြားမည္အျပဳ

” ထားလိုက္ပါ … မာမီကလည္း ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ … ခ်က္ျပဳပ္မေနနဲ႔ အျပင္ထြက္စားတာေပါ့ ”

မိုးေႏွာင္းက ေျပာရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ လက္ကေလးအားဆြဲလိုက္ရာ သူမကိုယ္လုံးေလးက မိုးေႏွာင္းေပါင္ၾကားထဲ ျပန္ေရာက္သြားရသည္။သူမဖင္သားႀကီးအား ေနာက္ဖက္မွ ခပ္မာမာအရာတခုက ေထာက္မိေနသည္ကို ခံစားလိုက္မိသည္။မိုးေႏွာင္းမွာ သူမခ်ိဳင္းေအာက္မွ လက္ႏွစ္ဖက္အားသြင္းကာ ရင္သားႀကီးမ်ားအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း ရင္ခြင္ထည္ဆြဲသြင္းလိုက္သည္။သူမကလည္း ခႏၶာကိုယ္အားေနာက္မွီလိုက္ရင္း မိုးေႏွာင္းပုခုံးတဖက္ေပၚေခါင္းေလးလွန္တင္လိုက္သည္။

မိတ္ကပ္မပါပဲ သဘာဝအတိုင္း လွေနေသာ သူမမ်က္ႏွာေလးအား မိုးေႏွာင္းက တရွိုက္မက္မက္ နမ္းရွိုက္ေနလိုက္ျပန္သည္။ျပန္လည္ႏုပ်ိဳသြားသလို ခံစားရင္း အနမ္းမ်ားအား တုန႔္ုျပန္ေပးလိုက္သည္။သိစိတ္က မျဖစ္သင့္မွန္သိေနေသာ္လည္း မသိစိတ္က သမက္ျဖစ္သူ၏ အလိုးအေညႇာင့္မ်ားတြင္ ႏွစ္ခ်ိဳက္မိခဲ့ရသည္။ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ဆီက မရခဲ့ဖူးေသာ အထိအေတြ႕မ်ားအား သမက္ျဖစ္သူထံမွ ရရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။

ႏူတ္းခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ကာ ပါးစပ္ထဲသို႔လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ကလိေပးရင္း နို႔အုံႀကီးႏွစ္ဖက္အား ညႇစ္ေခ်ေနသျဖင့္ ေအာက္မွ ေစာက္ပတ္ေလးက ယားယံလာခဲ့ရသည္။မိုးေႏွာင္းက ေယာကၡမျဖစ္သူကိုယ္လုံးေလးလူးလြန႔္ေနသည္ကို ရိပ္မိကာ နို႔အုံအားညႇစ္ေနေသာလက္တဖက္အားျဖဳတ္၍ ေပါင္ၾကားဆီသို႔ေရြ႕လိုက္သည္။သူမေပါင္ၾကားတြင္းမွ ေဖါင္းႂကြေနေသာေစာက္ပတ္ေလးအား လက္ျဖင့္ ထမိန္အေပၚမွ ဖိပြတ္လိုက္ရာ ရမၼက္စိတ္မ်ားႂကြတက္လာရသည္။အသက္ရွုသံမ်ားလည္း ျပင္းထန္လာကာ

” မိုးေႏွာင္း … မာမီတို႔ အခန္းထဲသြားရေအာင္ကြာ ”

” ဒီမွာပဲ … လိုးရေအာင္ မာမီကလည္း ”

” ဟူးးး … ဟို ဟိုေလကြာ … ကၽြတ္ ”

အမွန္ေတာ့ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ေစာက္ပတ္အယက္ခံခ်င္ေနရာ သမက္ျဖစ္သူအား ေျပာရခက္ေနေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းက သူမမ်က္နာေလးအာၾကည့္ကာ

” မာမီ ေစာက္ပတ္ကို ယက္ေပးရမလားဟင္ ”

” အာကြာ … … ဟြန႔္ ”

မိုးေႏွာင္မွာ မတ္တပ္ရပ္ကာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ေလွကားထစ္ အေပၚသို႔ထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ေျခဖ်ားေထာက္ေစကာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား ျဖဲခ်လိုက္သည္။ေပါင္ၾကားတြင္းမွ ေပၚလာေသာ ေစာက္ပတ္အား ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေလးဖက္ေထာက္ကာ ကုန္းယက္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

သူမက ေလွကားထစ္ေပၚတြင္ ကိုယ္လုံးအား ေနာက္အနည္းငယ္လွန္ကာ တေတာင္ဆစ္အားေကြးေထာက္၍ မ်က္နာေလးေမာ့ကာ အရသာခံေနလိုက္သည္။ေစာက္ပတ္အုံတခုလုံး ယက္ေပးကာ ေစာက္စိေလးအားစုပ္ေပးေနသျဖင့္ သူမ ေသြးသားဆႏၵမ်ား ဆူပြက္လာကာ တအီးအီးညည္းျငဴရင္း လိုးေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ေတာ့သည္။

” အားးး းးး … သားရယ္ … မိုးေႏွာင္း …… မာမီကို လိုးေပးေတာ့ကြာ … အင့္ ”

မိုးေႏွာင္းလည္း သူမေတာင္းဆိုမွု႔ေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ယက္ေနရာမွ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ မ်က္နာအားၾကည့္ရင္း ေလွကားထစ္ေပၚမွ ဆြဲထူလိုက္သည္။

” မာမီ ခါးနာေနလိမ့္မယ္ … ထေနာ္ … ”

သူမအသံေလးက အားအင္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသလို သမီးျဖစ္သူမရွိခ်ိန္ သမက္အားအလိုးခံေနသျဖင့္ စိတ္မလုံသလို ခံစားေနမိသည္။မိုးေႏွာင္းက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းရင္း သူမေစာက္ပတ္ေလးအား တျပင္လုံးအုပ္ကိုင္လိုက္ျပန္သည္။တြန႔္လိမ္မဲခ်ိတ္ေနေသာ ေစာက္ေမႊးအုံႀကီးအား အေပၚသို႔ ပြတ္ဆြဲတင္လိုက္ရာ ေစာက္စိေလးက ျပဴးထြက္လာခဲ့ရသည္။

ေစာက္စိေလးအား သူဒစ္ဖူးျဖင့္ ပြတ္သပ္ဆြဲေပးရန္ လီးအားကိုင္ထားေသာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏လက္ကေလးအားျဖဳတ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ၿပီးမွ သူ႔လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ လီးထိပ္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတိုင္း ေအာက္မွ အထက္သို႔ ထိုးဆြဲေပးကာ ေစာက္စိထိပ္ေလးအား ေကာ္ေပးလိုက္သည္။

” အ … အ …… သားရယ္ … ဟင့္ လုက္တတ္လိုက္တာကြာ ”

မိုးေႏွာင္းခါးေလးအား ကိုင္ရင္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ေခါင္းေလးေမာ့တက္သြားရသည္။မိုးေႏွာင္းမွာ ေစာက္စိေလးအား ဒစ္ဖူးျဖင့္ဖိေခ်ကာ ၁၀ခ်က္ခန႔္ေကာ္ေပးလိုက္ၿပီးမွ ေအာက္ဖက္ရွိ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လီအားေတ့ကာ အဆုံးထိ ေစာင့္လိုးလိုက္သည္။

” ဗ်စ္ …… ဗ်စ္ … ဖလြပ္ ဘြတ္ ”

” အားးး ရွီးးး … ဟင့္ ……… အင့္ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ တစ္ေယာက္ လီးက ႐ုတ္တရက္ တရွိန္ထိုးဝင္လာသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲျပည့္က်ပ္သြားကာ အင့္ကနဲ႔ တခ်က္ရွိုက္လိုက္မိသည္။ထို႔ေနာက္ သူမ နို႔သီးေခါင္းေလးအား စို႔ေပးရင္း ပုံမွန္ေလးလိုးေပးေနသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလးအားေကာ့ကာ အလိုက္သင့္ျပန္ေစာင့္ေပးလိုက္သည္။

တျဖည္းျဖည္း ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ား ထြက္လာကာ လီးအဝင္အထြက္ ခံနိုင္လာသျဖင့္ မိုးေႏွာင္းခါးအားဆြဲကာ လီးအရင္းထိကပ္ေနေအာင္ ေကာ့လိုးလိုက္ျပန္သည္။မိုးေႏွာင္းလည္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ တုန္ျပန္လိုးခ်က္မ်ားေၾကာင့္ သူမဖင္သားအိအိႀကီး နံရံကပ္သြားသည္အထိ အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ပစ္လိုးေတာ့သည္။

” ဗ်စ္ … စြပ္ …… ဖြပ္ဖြပ္ … ဗ်စ္ ဖြပ္ ……… ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္

” အ … အမေလးးး အားးး အားးး ……… ေကာင္း……

……… ေကာင္း … ………… ေကာင္းလိုက္တာ … သားရယ္ … အီးဟီးးး းးး ……… အိုးးး အို႔ … …… အိခ့္ …… အားးးး ရွီးး … ဟူးးး းးးး ”

မိုးေႏွာင္းမွာ လူငယ္တစ္ေယာက္မို႔ လိုးခ်က္မ်ားက အားပါျပင္းထန္ေနလ်က္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေစာင့္လိုးေနေတာ့သည္။ဇနီးေလာင္း၏ အေမျဖစ္သူဆိုတဲ့အသိကလည္း ရမၼက္စိတ္ကိုေတာက္ေလာင္ေစခဲ့သည္။အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳေခ်ာေမာလွေသာ ေယာကၡမေလာင္းအား လိုးခြင့္ရလိမ့္မည္ဟု အိပ္မက္ပင္ မမက္ဖူးေခ်။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာလည္း ယခုလို ပက္ပက္စက္စက္ အလိုးမခံရသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးသက္ခိုင္မွာ အျပင္တြင္ အစားမ်ားေနသျဖင့္ သူမအား စိတ္ေက်နပ္တဲ့အထိ မလိုးနိုင္ေတာ့ေပ ေစာက္ရည္ထြက္႐ုံသာ ယက္စြ လိုးနိုင္ေတာ့သည္။သမက္ျဖစ္သူ၏ လိုးခ်က္မ်ားက ျမန္သည္ အားပါသည္ မီးပြင့္မတက္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက သားအိမ္သို လာလာထိသျဖင့္ ကာမအရသာအား ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ ခံစားရေနသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လိုးခ်က္မ်ားကို ေစာင္ပတ္ေလးအားေကာ့ကာ ႂကြကာျဖင့္ ျပန္ျပန္ေညႇာင့္ေပးေနမိသည္။

” အီးးးးဟားး ရွီးးး …… အင့္ … လိုး လိုး ………… လိုးစမ္းး …… သားရယ္ ……… အ ……… ဟုတ္ ဟုတ္တယ္ ………… လိုးစမ္း အားရပါးရ ……… မင္းစိတ္ႀကိဳက္လိုးးစမ္းးး ……… ရွီးးးး ………………… ေကာင္းလိုက္တာ သားရယ္……… အမေလးးး ”

” အားးး ……… အင့္ကြာ ……… ဟူးးး ဟူးးးး …… လိုးေနပါတယ္ မာမီရ ……… သားလည္း မာမီကို လိုးခ်င္ေနတာပါ … အ ……… ရွီးးး းးးး ”

” တကယ္လား ……… သားရယ္ … မင္းဇနီးေလာင္းေလး မရွိလို႔ ဒီစကားေျပာတာမလား … ဟြန႔္ ”

” ဘြတ္ ဘြတ္ ……… ဖြပ္ … ဗ်စ္ဗ်စ္ …… စြပ္ ၿဗိၿဗိ …… ဖြပ္ ဖြပ္ …… ဘြတ္ ”

စကားေျပာရင္း ႏွစ္ေယာက္သား အလိုးမပ်က္ေပ။

” မဟုတ္ပါဘူး … မာမီရာ … တကယ္ေျပာတာပါ မာမီ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ပိုၿပီးလိုးလို႔ ေကာင္းတာ … …… ……… ရွီးးး

” အင္းဟင္းးး …… မင္းက အေျပာလည္းေကာင္း …… အလိုးလည္းေကာင္းပါတယ္ကြာ … အင့္ ………… ဟူးးး းးးး ”

” တကယ္ပါ မာမီရယ္ … မာမီသာ ခြင့္ျပဳမယ္ဆို … ခိုင္နဲ႔လက္ထပ္ၿပီးလည္း မာမီကို လိုးေပးပါရေစဗ်ာ ”

” အာ ကြာ …… ဟြန္းးး းးး …… ကၽြတ္ ………… အခြင့္ေရးရရင္ လာလာလိုးေပါ့ မာမီခြင့္ျပဳမွာေပါ့ ”

” အားးး ……… အ …… တကယ္လား မာမီ … သားက မာမီဖင္ႀကီးျမင္ကထဲက လိုးခ်င္ေနတဲ့သူပါ … ေစာက္ပတ္ေလးကလည္း အသက္သာႀကီးတာ စီးပိုင္ေနတာ မာမီရာ … ဟူးးး ရွီးးး းးးး းးးး ”

မိုးေႏွာင္းစကားေၾကာင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ရမၼက္စိတ္မ်ားထူးထူးကဲကဲ ထႂကြလာကာ သူမေစာက္ေခါင္းထဲ မနားတမ္းလိုးေနေသာ သမက္ျဖစ္သူ လီးအား ဖင္သားႀကီးမ်ားေျမႇာက္ကာ ဝိုက္ၿပီးျပန္ျပန္ ေညႇာင့္ေပးမိသည္။မိုးေႏွာင္းမွာလည္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ေစာက္ေခါင္းတြင္းမွ သူ႔လီးအားညႇစ္ေပးေနသျဖင့္ ဖင္သားအိအိႀကီးအားဆြဲၿပီး တရၾကမ္း ေစာင့္ေစာင့္ လိုးလိုက္ျပန္သည္။

လီးတေခ်ာင္းလုံး က်င္တက္လာၿပီး လရည္မ်ားထြက္က်ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ပန္းပစ္လိုက္ေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းၿပီးၿပီးခ်င္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ေစာက္ပတ္ေလးက ေႏြးကနဲ႔ျဖစ္လာကာ သူမလည္း ေစာက္ရည္မ်ား တေဖ်ာေဖ်ာပန္းထြက္လာေတာ့သည္။ႏွစ္ဦးသား မတ္တပ္ရပ္လ်က္ တင္းက်ပ္စြာဖက္ရင္း ညည္းသံေလးမ်ားထြက္ေပၚေနၾကသည္။ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ မေရာက္မခ်င္း ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လိုးခဲ့ၾကသည္။

အိမ္ထဲတြင္ အဝတ္စားမ်ား မဝတ္ေတာ့ပဲ ကိုယ္တုံးလုံးေနၾကရင္း ေအာက္ထပ္တခုလုံး ေနရာမ်ိဳးစုံ ပုံစံမ်ိဳးစုံးျဖင့္ လိုးေနေတာ့သည္။ဧည့္ခန္း… မီးဖိုေခ်ာင္ခန္း…ေအာက္ထပ္ရွိအခန္းလြတ္မ်ား ေနရာအနံ့လိုးရင္း ကာမစည္းစိမ္အား ခံစားေနၾကသည္။ခနကိုယ္တခုလုံး ေခၽြးနံ့ လရည္နံ့ ေစာက္ရည္နံ့မ်ား ထြက္ေနသျဖင့္ ႏွစ္ဦးသား ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ ဝင္ခဲ့ၾကသည္။

ေပ်ာ့ေခြေနေသာ သမက္ျဖစ္သူလီးအား တင္းေျပာင္လာေအာင္ စုပ္ေပးၿပီး ေရပန္းေအာက္၌ တခ်ီထပ္လိုးၾကျပန္သည္။ၿပီးမွ ေရခ်ိဳး ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ကာ ၿမိဳ႕ထဲ စားေသာက္ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းတြင္ ေန႔လည္စာ စားရန္ ကားေလးျဖင့္ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။

စားေသာက္ၿပီး၍ ပိုက္ဆံရွင္းအၿပီး မိုးေႏွာင္းမွာ ဗိုက္ရစ္လာသျဖင့္ အိမ္သာတက္ခ်ိန္တြင္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ဖုန္သံေလး ျမည္လာခဲ့သည္။ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဇင္မာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

” ဟဲလို … ေျပာ ဇင္မာေရ … ”

” ေအး … သူဇာေရ … ဒီမွာ ညည္းလူ ေဂ်ဝင္ေနတာ … ငါလည္း ေခ်ာ့ၿပီးၿပီ မနိုင္ေတာ့တာ … ဒီလိုဟာ …………¿…………¿…………¿ ”

” ဟာ … သြားပါၿပီဟာ … ငါေတာ့ ေသသာ ေသခ်င္ေတာ့တယ္ … ခု႔ ငါ့သမက္ပါတယ္ဟ … ထမင္းထြက္စားၾကတာ … နင္ ခဏထိန္းထားဟာ … ငါလာခဲ့မယ္ ”

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏ စကားနားေထာင္လို႔ အၿပီး ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ေခါင္းမိုးႀကိဳးျပစ္သလို ခံစားလိုက္ရေလသည္။မနက္ပိုင္းတြင္ သူရက သူမအားေတြ႕ခ်င္ေနသျဖင့္ ဇင္မာအား အပူကပ္ကာ ဇင္မာ့ကားေလးျဖင့္သူမအိမ္သို႔လာခဲ့ၾကသည္။ဇင္မာက လူရင္းမို႔ ၿခံတံခါးဖြင့္ကာ ဝင္လာရာ ဧည့္ခန္းတြင္း တံခါးပိတ္ထားလ်က္ လူရိပ္ႏွစ္ခု ေတြ႕ရသျဖင့္ သူခိုးကပ္တယ္ထင္၍ အိမ္အေနာက္ဖက္မွ ပတ္ၾကည့္ရာ သူမႏွင့္မိုးေႏွာင္းတို႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လိုးေနခ်ိန္ေတြ႕ရွိသြားၾကသည္။

သူရမွာ ေပါက္ကြဲေနသျဖင့္ ဇင္မာက သူ႔တိုက္ခန္းသို႔ေခၚသြားကာ ေခ်ာ့ေနရင္း စားပစ္လိုက္ပုံရေလသည္။သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဇင္မာ အေၾကာင္းလည္း သူမအသိဆုံး ေယာကၤ်ားျဖစ္သူ သေဘၤာတက္လ်င္ ျပက္သနာမတက္နိုင္ေသာ ေယာကၤ်ားမ်ိဳးရွာကာ ကုန္းေပးတတ္သည္။သူမကိုယ္တိုင္ပင္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ နိုင္ငံျခားသြားသည္ႏွင့္ တရက္ေတာင္မၾကာပါ သမက္ျဖစ္သူအား ကုန္းေနမိသည္။မိုးေႏွာင္းျပန္လာေနသျဖင့္ ဖုန္းအျမန္ပိတ္ကာ

” သား … မိုးေႏွာင္း … မာမီ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ … ေနမေကာင္းျဖစ္လို႔ကြာ … သူ႔ေယာကၤ်ားကလည္း သေဘၤာတက္ေနတာ … လူခြဲလဲမရွိလို႔ မာမီဆီဖုန္းဆက္ေနတာ … သြားၿပီး ၾကည့္ေပးရမွာ … မာမီကို သူ႔တိုက္ခန္းဝင္ပို႔လိုက္ … မင္းက အိမ္ျပန္ၿပီး ညေနပိုင္းက်မွ လာေခၚေပးေနာ္ ”

” ေအာ္ … ဟုတ္ မာမီ … သားေရာ ကူေစာင့္ေပးရမလား ”

” ရပါတယ္ကြာ … သူကလည္း တစ္ေယာက္ထဲေနတာဆိုေတာ့ … မင္းပါရင္ ပတ္က်င္အျမင္က် မေကာင္းဘူးေလ ”

” ဟုတ္ … မာမီ … အဲတာဆို … မာမီျပန္တဲ့ခ်ိန္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေပါ့ ”

” ေအးေအး … သားေလး ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ေျပာတဲ့လိပ္စာအတိုင္း တိုက္ခန္းမ်ားဘက္သို႔ေမာင္းပို႔ကာ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဇင္မာတိုက္ခန္းသို႔ တက္လာေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္တံခါးဖြင့္ကာ အတြင္းသို႔ဝင္ရာ ဇင္မာက အကၤ် ီအပါးေလးႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုေလးအားဝတ္ဆင္ထားသည္။သူမအားျမင္ျမင္ခငး လာေဟ့ … ညည္းလူ … ငါ့အခန္းထဲမွာ … ဝင္သာၾကည့္ေတာ့ဟာ ”

ဇင္မာ့ စကားအဆုံးတြင္ အခန္းထဲဝင္ရာ သူရမွာ ကိုယ္တုံးလုံးျဖင့္ ဇင္မာကုတင္ေပၚ ပက္လက္ေလး လဲွေနသည္။သူမျမင္သည္ႏွင့္

” မ … ရက္စက္တယ္ဗ်ာ … က်ေနာ္ မခံစားနိုင္ဘူးဗ်ာ ”

” ေအာ္ … သူရ ရယ္ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ စိတ္ထဲ သနားသြားကာ ကုတင္နားထိေလၽွာက္သြားလိုက္သည္။သူရမ်က္နာေပၚတြင္ ဝမ္းနည္းေနေသာမ်က္ဝန္းမ်ားက မ်က္ရည္ဥေလးမ်ားက်ဆင္းေနလ်က္။ပုခုံးက်ယ္က်ယ္ … အသားေဖြးေဖြးႏွင့္ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ အေမႊးစိမ္းေလးမ်ားက ခ်က္နားအထိဆက္ေနျပန္သည္။

ခ်က္ေအာက္တြင္ လေမႊးေကာက္ေကာက္ေလးမ်ားႏွင့္ ပန္းေရာင္သန္းေနေသာ လီးႀကီးမွာ ေပါင္ၾကားသို႔ ငိုက္ဆင္းေနသည္။ေပါင္လယ္ေလာက္တြင္ အေမႊးစိမ္းေလးက ေျခသလုံးထိ … ထိစပ္သြားသည္ကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။ကုတင္ေပၚသို႔ တင္ပလြဲဝင္ထိုင္ကာ သူရ မ်က္ဝန္းေလးအား စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။

” သူရ … မင္း … အန္တီ ကို … ဘာလုပ္ခ်င္လည္း … လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ကြာ … ညေနထိ အန္တီ ခြင့္ျပဳတယ္ ”

” မ … တကယ္ေျပာတာလား … က်ေနာ္ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္မွာေနာ္ ”

” တကယ္ေပါ့ကြ … လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ … စိတ္ေတြေလ်ာ့လိုက္ … လုပ္ၿပီးရင္ ေမ့ပစ္ေပးကြာ … မင္းလည္း နိုင္ငံျခားထြက္ရေတာ့မွာေလ ”

ထိုစဥ္ … ဇင္မာတစ္ေယာက္ ဘီယာပုလင္းမ်ား … အာလူးေၾကာ္ အထုတ္မ်ားကိုင္ကာ အခန္းထဲဝင္လာၿပီး … ကုတင္ေဘးရွိ စားပြဲခုံေပၚတင္လိုက္ေလသည္။သူမအား ေသာက္ရန္ေျပာရာ ထမင္းစားၿပီးကာစမို႔ ခဏေနမွ ေသာက္ရန္ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ၿပီးမွ သူရ၏ လီးအားကုန္းနမ္းလိုက္ရာ ေစာက္ရည္နံ့ရလိုက္သျဖင့္ ဇင္မာအား ျဖဳတ္လိုက္သည္ကို သိရွိလိုက္ရသည္။

သို႔ေသာ္ သူရက အစုပ္မခံပဲ သူမအား အဝတ္စားမ်ား တုံလုံးခၽြတ္ရန္ ေျပာလိုက္ရာ ဇင္မာ့ေရွ႕တြင္ပင္ ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။သူမ၏ နို႔အုံႀကီးမ်ား ဖင္သားအိအိဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားၾကည့္ကာ ဇင္မာပင္ မိန္းမခ်င္း ေငးၾကည့္ေနရေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ သူရဆႏၵအတိုင္း ကုတင္ေဇာင္းတြင္ ေလးဖက္ကုန္းေပးလိုက္ျပန္သည္။ဝိုင္းစက္ေကာ့တက္ေနေသာ ဖင္သားအိအိႏွစ္ျခမ္းအား သူရက သြားျဖင့္ ဖြဖြေလး လိုက္ကိုက္ေနသည္။လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ပြတ္သပ္ေပးေနေသးသည္။

ကုတင္ေအာက္တြင္ဒူေထာက္ေနလ်က္ သူမဖင္ႀကီးအား ညႇစ္ကာ ကိုက္ေနေသာ သူရအား လည္ျပန္ေလးၾကည့္ရာ လိုခ်င္တာရေသာ ကေလးငယ္လို ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။ၿပီးမွ ေခါင္းေလးေအာက္ငုံကာ သူရ လုပ္ေပးေနပုံကို ခံစားေနလိုက္သည္။

သူရမွာ ဖင္သားမ်ားဆြဲျဖဲ၍ ဖင္ဝေလးအား လၽွာဖ်ားႏွင့္ ထိုးစြေပးရာ သူမဖင္ႀကီးႂကြတက္လာရသည္။ေစာက္ပတ္အား မထိပဲ ဖင္ဝထဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး လၽွာသြင္းကာ ကလိေပးေနရာ ရမၼက္စိတ္မ်ား နိုးထလာခဲ့ရျပန္သည္။ဖင္တခါမွ အယက္မခံဘူးသျဖင့္ ေကာ့ျပန္ေနေအာင္ ခံစားေနရသည္။

” အားးးး … … သူရ ရယ္ …… အင္းဟင္းးး ”

ဖင္ထဲသို႔ လၽွာေလးစုခၽြန္ကာ သြင္းၿပီး ေမႊေပးလိုက္သျဖင့္ … ဖင္ဝေအာက္ … ေစာက္ေခါင္းဝမွ ေစာက္ရည္တခ်ိဳ႕ ပ်စ္ကနဲ႔ ပန္းထြက္သြားသည္။သူရ ေမးစိအား ပန္းမိရာ လည္ပင္းမွတဆင့္ ရင္ဘတ္ေပၚရွိ အေမႊးေလးမ်ားထိ စီးဆင္းသြားရျပန္သည္။

ေစာက္ပတ္အား တခ်က္မွ မထိပဲ ဖင္ဝေလးအာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကလိေနေတာ့သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ တကိုယ္လုံးတုန္ရီလာၿပီး အလိုးခံခ်င္တဲ့စိတ္မ်ား တဖြားဖြားေပၚလာေနသည္။သူမကိုယ္သူမလည္း နားမလည္နိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနမိသည္။သမက္ျဖစ္သူႏွင့္ တမနက္ခင္းလုံး မီးကုန္ရမ္းကုန္လိုးထားရာ ခုတဖန္ ကာမစိတ္က ထႂကြေနျပန္သည္။

ထိုစဥ္ သူမတို႔အတြဲအား ဘီယာေသာက္ရင္း ေငးၾကည့္ေနေသာ ဇင္မာတေယာက္ထလာေတာ့သည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚဒူးေထာက္၍ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ဖင္အားယက္ေပးေနေသာ သူရေနာင္တြင္ ထိုင္ခ်ကာ သူရခါးေလးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္ေပးရင္း ညာလက္က ေပါင္ၾကားထဲ၌ မေပ်ာ့မမာျဖစ္ေနေသာလီးအား ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။လီးႀကီးက တုတ္လည္တုတ္ ရွည္လည္းရွည္ကာ ပန္းေရာင္သန္းေနၿပီး လီးအရည္ျပားက ဒစ္ဖူးတဝက္ထိဖုံးအုပ္ေနသျဖင့္ ဇင္မာတစ္ေယာက္ စြေပးရင္း ျဖဲခ်လိုက္သည္။ေဘးဘက္မွၾကည့္လိုက္ရင္း

” အားပါးပါးး … သူရရယ္ … နင္က လူနဲ႔လီးနဲ႔ မလိုက္ဖူးဟာ … ထြားလိုက္တာ ”

သူရေျပာသလိုလို … သူမပါသာ ေရရြတ္သလိုလို … ေျပာလိုက္ရင္း သူရညာဖက္ ခ်ိဳင္းေအာင္ အေနာက္မွ သူမေခါင္းေလးငုံသြင္းကာ ဒစ္ဖူးရဲရဲေလးအား ကုန္းစုပ္လိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမေရာက္ခင္ ေပါက္ကြဲေနေသာ သူရအားေခ်ာ့တုန္းက သူမအား ဘာမေျပာညာမေျပာႏွင့္ တက္လိုးရာ လီးအားေသခ်ာမျမင္လိုက္ရေပ။

စားပြဲခုန္ေပၚလက္ေထာက္ကာ ဖင္ေလးအားအေနေတာ္ေကာ့ေပးရင္း အလိုးခံလိုက္ရသည္။လင္ျဖစ္သူ သေဘၤာတက္သြားသျဖင့္ လီးႏွင့္ေဝးေနရာ သူရလီးအား ႀကိတ္မွိတ္ခံခဲ့ရသည္။သူမပါးစပ္ထဲ သူရလီးႀကီးက ေျပာင္တင္းလာရင္း ဒစ္ဖူးႀကီးက ကားထြက္လာခ်ိန္

” မဇင္မာ … ခဏရပ္ဦးဗ်ာ … က်ေနာ္ … မ … ေစာက္ပတ္ႀကီးကို လိုးေတာ့မယ္ ”

သူရေျပာလိုက္မွ ဇင္မာတစ္ေယာက္ ပါးစပ္ထဲက လီးအား မထုတ္ခ်င္ထုတ္ခ်င္ျဖင့္ ထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။လီးႀကီးက ႁပြတ္ကနဲ႔ ထြက္လာကာ တဇပ္ဇပ္ တုန္ေနရာ သူရက ၾကမ္းေပၚဒူးေထာက္ေနရာမွ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။

ကုတင္ေပၚမွ ေလးဖက္ေထာက္ေလးကုန္းေနေသာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ဖင္ၾကားမွ ျပဴးထြက္ေနေတာ့သည္။ေစာင္ပတ္ႀကီးက ေဖါင္းႂကြေနကာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားစိမ့္ထြက္ၿပီး အလိုးခံရန္ အဆင္သင့္ႀကိဳေနလ်က္။ဇင္မာက သူရလီးႀကီးအား ဒစ္ဖူးေနာက္နားက အုပ္ကိုင္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သူဇာမိုးျမင့္၏ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ေတ့ေပးလိုက္သည္။

သူရမွာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က သမက္ျဖစ္သူအား ကုန္းေပးသည္ကို မ်က္လုံးထဲေပၚလာရင္း လီးအဆုံးေစာင့္သြင္းရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပစ္လိုးလိုက္သည္။အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ မနားတမ္း ေတာက္ေလၽွာက္လိုးေနရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ေခါင္းေလးေမာ့တက္သြားရင္း ေတာင္းပန္ေနရသည္။

” အားး … ကေလးရယ္ … ျဖည္းျဖည္းလိုးပါကြာ … ဟင့္ဟင့္ ”

” ဇြပ္ … ဗ်စ္ဗ်စ္ …… ဖြပ္ ………… ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ……… အားးး အမေလး …… ေသ ေသ ေသပါၿပီ … သူရရယ္ ………… ဘြတ္ ဗ်စ္ … အားးး အားးး အေမ့ …… ဟူးးး … အ လာ့ လားးး … နာ …… နာ ………… နာလိုက္တာဟာ …… အမေလးးး းးးး ………… ရွီးးးး အားးး ကၽြတ္ကၽြတ္ …… အီးဟီးးး ဟီးးးး ”

သူရ၏ တရၾကမ္းလိုးခ်က္မ်ားေအာက္တြင္ စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္ဟစ္ေနကာ အလိုးခံေနရေတာ့သည္။သူရမွာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ညည္းတြားေအာ္ဟစ္သံေၾကာင့္ ေစာင္းလိုးေနရင္းမွ တခ်က္ခ်င္း နဲ႔နဲ႔လိုးကာ လီးအားခဏထုတ္ၿပီး ဖင္ၾကားထဲသို႔ ေမးတင္ထားလိုက္သည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဖလြပ္ကနဲ႔ ထြက္လာၿပီး ဖင္ၾကားထဲ အေျမႇာင္းလိုက္ေမးတင္ထားေသာ ဒစ္ဖူးရဲရဲကားကားႀကီးအား ေဘးမွ ရပ္ၾကည့္ေနေသာ ဇင္မာက အငမ္းမရ ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။သူရမွာလည္း လီးထိပ္အား ႐ုတ္တရက္ ဆြဲစုပ္ခံရသျဖင့္ … ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားရသည္။

သူရက လီးစုပ္ခံေနရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ဖင္ၾကားထဲမွ ေဖါင္းႂကြကာအရည္မ်ားရြဲေနေသာ ေစာက္ပတ္အား လက္ဖဝါးျဖင့္ပင့္ကာ တခ်က္ပြတ္လိုက္သည္။သူမမွာ အလိုးခံေနရင္း လီးကဆြဲထုတ္သြားသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလးက ဟစိဟစိေလးျဖစ္ေနရာ လက္ျဖင့္ပြတ္ခံရသျဖင့္ ေခါင္းေလးငဲ့ကာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။အနည္းငယ္ရွက္သြားမိသည္။သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဇင္မာေရွ႕တြင္ သားအရြယ္ေလာက္ေလးအား ကုန္းကာ ေစာက္ပတ္အားျဖဲျပသလို ျဖစ္ေနမိသည္။

ဇင္မာကလည္း သူရလီးအား အားရပါးရကို စုပ္ေပးေနသည္ကိုလည္း ျမင္မိလိုက္သည္။ထိုစဥ္ သူမဖင္သားႀကီးမ်ားအား ျဖန္းျဖန္းႏွင့္ အရိုက္ခံလိုက္ရျပန္သည္။သူရက ဖင္သားႀကီးမ်ားအား ဘယ္ညာ တခ်က္ျခင္းရိုက္ေနသည္။ခဏ ေလးျဖင့္ အသားေဖြးသူမို႔ ဖင္သားမ်ားတြင္ လက္ဝါးဒဏ္ေၾကာင့္ ရဲတြတ္ေနေတာ့သည္။မ်က္ရည္ေလးမ်ားဝဲတက္ေနစဥ္ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးအား ဆြဲညႇစ္ခံရျပန္သည္။

သူမ နာက်င္စြာ ေအာ္လိုက္မိသည္။အသံေလးမ်ားတုန္ရီေနကာ မ်က္ရည္မ်ားထြက္က်လာေတာ့သည္။သူရကသူမျဖစ္ေနပုံမ်ားအား ၾကည့္၍ ေက်နပ္ေနသေယာင္ရွိသည္။ထိုေနာက္ ညႇစ္ထားေသာ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးအား လြတ္၍ ေစာက္ေမႊးမ်ားအား ခပ္တင္းတင္း ဆြဲပစ္ရာ ဘယ္လိုမွ မခံနိုင္ေတာ့ေပ။

” အားးး … ေသပါၿပီ ……… သူရရယ္ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဖင္ႀကီးအားေဘးသို႔ လွဲခ်ရာ သူရက ျပန္ထိန္းကာ ေစာက္ပတ္အုံအား ႏွစ္ခ်က္ဆက္တိုက္ ပင့္ရိုက္ပစ္သည္။

” ခဏေနေကာင္းလာမွာပါ … မ…ရယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနပါဗ်ာ

ထို႔ေနာက္ သူရက ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ဖင္ဝေလးအား တံေတြးေထြးခ်လိုက္သည္။ဘယ္ဖက္လက္ႏွင့္ ဖင္ၾကားေလးထဲပြတ္ကာ လက္မက ဖင္ဝေလးေထာက္ထားလိုက္သည္။ညာဖက္လက္က ေစာက္ပတ္အား ခပ္ဖြဖြပြတ္ရင္း လက္ညိဳးႏွင္လက္ခလယ္အား အသုံးျပဳကာ ေစာက္စိေလးအား ညႇပ္ဆြဲလိုက္သည္။သူမကိုယ္ေလး တုန္သြားကာ ဖင္ႀကီးအားေကာ့ေပးလိုက္မိသည္။

ေစာက္စိအားညႇပ္ဆြဲေပးတိုင္း အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရသည္။ထိုစဥ္ဖင္ဝထဲသို႔ ေထာက္ထားေသာ လက္မက တိုးဝင္လာရာ လန႔္ၿပီး အလိုေလ်ာက္ ဖင္အတြင္းႂကြတ္သားမ်ားက ညႇစ္ထုတ္ေနမိသည္။သို႔ေသာ္ သူရက လက္မေဘးတြင္ တံေတြးထပ္ေထြးကာ လက္မအရင္း အဆစ္နာထိး ဖိသြင္းလိုက္သည္။ေစာင္စိအားညႇပ္ဆြဲခ်ိန္ ခံစားမွု႔ေကာင္းသေလာက္ ဖင္ဝထဲဝင္လာေသာ လက္မေၾကာင့္ နာက်င္ေနရျပန္သည္။တျဖည္းျဖည္းမွ ဖင္အတြင္းသားႂကြက္သားမ်ားအားေလ်ာ့ခ်ေပးရာ လက္အဝင္အထြက္တြင္ ထူးျခားေသာ အထိအေတြ႕ကို ခံစားလာရသည္။ေစာက္ရည္မ်ားလည္း ဆူပြတ္ေနခ်ိန္

” မဇင္မာ … သားလီး ခဏထုတ္လိုက္ဗ်ာ … မ… ေဘးနာထိုင္ၿပီး ဖင္ဝေလးယက္ေပးလိုက္ ”

ဇင္မာတစ္ေယာက္လည္း သူရလီးအား မထုတ္ခ်င္ထုတ္ခ်င္ျဖင့္ ထုတ္ကာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သူဇာမိုးျမင့္ေဘးနာ ကပ္ထိုင္ကာ ဖင္ဝေလးအား လၽွာျဖင့္ ထိုးေမႊးေပးလိုက္သည္။သူရ က မဇင္မာ ပါးစပ္မွကၽြတ္ထြက္လာေသာ သူ႔လီးအား ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္စြကာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ေတ့ေဆာင့္လိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူဇင္မာက ဖင္ဝေလးယက္ေပးေနသျဖင့္ ဇိမ္ခံေနရာ သူရလီးႀကီးက တရွိန္ထိုးဝင္လာသျဖင့္ အနည္းငယ္နာက်င္သြားရျပန္သည္။

တခ်က္ပစ္ေဆာင့္ၿပီး ပုံမွန္ေလးလိုးေနခ်ိန္ ဇင္မာက ဖင္ဝေလးအား ျပန္ယက္ေပးေနသျဖင့္ ထူးထူးဆန္းဆန္း အရသာခံစားရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ေနေတာ့သည္။သူရက ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ခ်ိန္ လီးႀကီးအား ထုတ္ကာ ဖင္ဝအား ယက္ေနေသာ ဇင္မာ့ ပါးစပ္နား ကပ္ေပးရာ မဇင္မာတစ္ေယာက္ ေစာက္ရည္မ်ားႏွင္းရဲကားေနေသာ ဒစ္ဖူးႀကီးအား ဆြဲဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ သူရက လီးအား မဇင္မာပါးစပ္မွျပန္ထုတ္ကာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ျပန္ထည့္လိုးေတာ့သည္။ဒီတႀကိမ္တြင္ သူရက ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ဖင္ဝမယက္ခိုင္းေတာ့ပဲ သူ႔လက္မအား ဖိျမဳပ္ကာ တခ်က္ခ်င္းလိုးေနလိုက္သည္။မဇင္မာက အနားရကာ သူမေစာက္ပတ္ေလးအား သူမပါသာပြတ္ရင္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ သူရလီးႀကီး ဝင္ထြက္ေနပုံကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

သူရလီးက ခပ္တုတ္တုတ္မို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲဝင္သြားခ်ိန္ ေစာက္ပတ္ႏူတ္ခမ္းသားမ်ား လိပ္ဝင္သြားကာ လီးျပန္ထုတ္ခ်ိန္ ႏူတ္ခမ္းသားမ်ားက အျပင္သို႔ခ်ိတ္ပါလာသည္ကို အနီးကပ္ျမင္ေနရသည္။သူရလက္မက ဖင္ထဲတိုးဝင္သြားတိုင္း ေစာက္ပတ္က အလိုေလ်ာက္ညႇစ္ေပးသလိုျဖစ္ေနေတာ့သည္။လီးတေခ်ာင္းလုံး စီးစီပိုင္ပိုင္ေလး ညႇစ္ေပးထားသျဖင့္ သူရမွာလည္း လိုးခ်က္တိုင္း အရသာေတြ႕ေနမိသည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာလည္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္း လီးႀကီးကအတြင္းသားမ်ားအားပြတ္ဆြဲေပးရင္း ဖင္ထဲလည္းလက္မႏွင့္လိုးေပးေနသလိုျဖစ္ရာ တကိုယ္လုံးက်င္တက္လာရင္း ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထုတ္ကာ ၿငိမ္က်သြားရသည္။သူရက ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ မလွုပ္ေတာ့မွ ခါးေလးအား စုံကိုင္ကာ မနားတမ္းေဆာင့္လိုးပစ္သည္။မရပ္မနား လိုးေနရင္း ခဏအၾကာတြင္ ေမးေၾကာမ်ားတင္းလာရင္း လီးႀကီးအား ဆြဲထုတ္ကာ ဖင္ႀကီးေပၚသို႔ လရည္မ်ားပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။

ေဘးမွၾကည့္ေနေသာ မဇင္မာလည္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သူဇာမိုးျမင့္ဖင္ေပၚမွ သူရလရည္မ်ားအားယက္လိုက္ရင္း ဆက္ကနဲ႔ဆက္ကနဲ႔တုန္ေနေသာ သူရဒစ္ဖူးႀကီးအား ဖမ္းငုံလိုက္ေတာ့သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူရထိန္းထားေသာခါးအားလြတ္လိုက္သျဖင့္ ေဘးသို႔ဖင္ႀကီးက ပစ္က်သြားရင္း အသက္မၽွင္းမၽွင္းေလးရွုကာ မ်က္လုံးေလးစင္းသြားေတာ့သည္။သူရလည္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ေဘးနားတြင္ ပက္လက္လွန္ကာ လွဲခ်ရင္း အနားယူေနလိုက္သည္။

မဇင္က သူရေဘးနာ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ကပ္လွဲကာ သူရလီးႀကီးအားဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ေပါင္ေပၚတြင္ ေခါင္းေလးတင္ကာ ေမွးေနေတာ့သည္။ညေနပိုင္းတြင္ ၃ ေယာက္သား နိုးလာၾကရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ မျပန္ခင္ သူရက ပက္လက္လွန္ယက္ေလး တခ်ီထပ္လိုးပစ္လိုက္သည္။ခဏအၾကာမွ သမက္ျဖစ္သူ မိုးေႏွာင္းေရာက္လာကာ သူမအား လာေခၚသြားေလသည္။

ညပိုင္းတြင္ ထမင္းအတူစားရင္း မိုးေႏွာင္းမွ သီတာခိုင္နက္ဖန္ေန႔လည္ေလာက္ျပန္ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ေျပာျပေနသည္။ထမင္းစာၿပီး မိုးေႏွာင္းမွ သစ္သီးမ်ားခြဲကာ ႏွစ္ေယာက္အတူစားရင္း ေအာင္ထပ္တြင္ TV အတူထိုင္ၾကည့္ေနၾကသည္။မိုးေႏွာင္းက ႏွိပ္ေပးရင္း ဇတ္လမ္းစၾကည့္ရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က သူရလက္ခ်က္ျဖင့္ ၿပိဳင္းေနရသည္။

ေယာကၡမက မီးစိမ္းမျပသျဖင့္ ၁၀နာရီေလာက္တြင္ TV ပိတ္ မီးပိတ္၍ အိမ္ေပၚတက္ကာ ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ဝင္ကာ အိပ္လိုက္ၾကေတာ့သည္။မနက္လင္းလင္းခ်င္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ အိပ္ခန္းသို႔ မိုးေႏွာင္ဝင္ခ်လာသည္။ညဝတ္အကၤ်ီပန္းေရာသ္အပါးေလးႏွင့္ ဝမ္းဆက္ ေဘာင္းဘီတိုအပြေလး ဝတ္ကာ ပက္လက္ေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ေတြ႕လိုက္ရသည္။

မာမီ…မာမီေရ ထေတာ့ဗ် … မိုးလင္းေနၿပီ ”

” ဟင့္အင္…ထခ်င္ေသးဘူး ေရာ ”

မိုးေႏွာင္းက ကုတင္ေပၚတင္ပလြဲထိုင္ရင္း နိူးလိုက္ရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွ ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ မိုးေႏွာင္းဘက္သိုေမွာက္ခ်အိပ္ကာ ညဳတုတုေလး ေျပာလိုက္ေလသည္။မိုးေႏွာင္းလည္း သူအနားေမွာက္ရက္အိပ္ေနေသးေသာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ေဘာင္းဘီေလးအား ေပါင္လယ္ထိဆြဲခ်ရင္း ဖင္သားအိအိႀကီးမ်ားအား တရႊတ္ရႊတ္ႏွင့္ နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ၿပီးမွ

” က်ေနာ္ … ေရခ်ိဳးၿပီး မုန႔္သြားဝယ္မလို႔…ခါတိုင္းလို ပလာတာပဲလား မာမီ ”

မိုးေႏွာင္းက ေဘာင္းဘီေလးအား ျပန္ဆြဲဖုံးေပးရင္း ေျပာလိုက္ရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က ေခါင္းအားတဖက္သို႔လွည့္ကာ ဆက္အိပ္ေနေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းလည္း ေအာက္ထပ္ဆင္းသြားေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းဆင္းၿပီးမၾကာမွီ သူမလည္း အိပ္ယာထကာ အေပၚအကၤ်ီအားဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။

မွန္တင္ခုံေရွ႕ သူမ ကိုယ္လုံးအား တပတ္လွည့္ၾကည့္ကာ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။နို႔တန္းလန္းႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုေအာက္မွဖင္သားႀကီးမ်ားခါရမ္းကာဆင္းလာၿပီး ေအာက္ထပ္ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးအား ဖြင့္ရာ မိုးေႏွာင္းမွာလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္မို႔ တုံးလုံးခ်ိဳးေနရာ လီးကေထာင္မတ္ေနလ်က္။

” ခ္လ္းးး … ဟိတ္ … အေစာႀကီးေနာ္ မေျပာခ်င္ဘူး … ဟြန႔္ ”

” ညက … မလုပ္ရဘူးေလ မာမီကလည္း … ခုန မာမီျပန္အိပ္ေနလို႔ … ဒီတိုင္းဆင္းလာရေတာ့ ျမင္တဲ့တိုင္းေပါ့

” အံမယ္ … ေန႔လည္က် သမီးျပန္ေရာက္မွာေလ … မာမီက … အထီးက်န္ရေတာ့မွာ ”

စကားေျပာရင္း ႏွစ္ဦးသားေရအတူခ်ိဳးရာ မိုးေႏွာင္းက ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ေဘာင္းဘီေလးအား ဆြဲခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား အျပန္အလွန္ ဆက္ျပာတိုက္ေပးၾကသည္။ေရခ်ိဳးၿပီး၍ ကိုယ္တုံးလုံးမ်ားျဖင့္ အိမ္ေပၚျပန္တက္ကာ အဝတ္စားမ်ား ဝတ္ဆင္ၾကသည္။မိုးေႏွာင္းက အရင္ၿပီးသျဖင့္ မုန႔္သြားဝယ္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အခန္းျပင္မွ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။

” မိုးေႏွာင္း … ဒီေန႔ မာမီဖို႔ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဝယ္ခဲ့ … ပလာတာ မဝယ္နဲ႔ေတာ့ ”

” ဟုတ္ … မာမီ … သြားၿပီေနာ္ ”

ခဏအၾကာတြင္ မိုးေႏွာင္းတစ္ေယာက္ ဟြန္း ၂ ခ်က္တီးကာ ၿခံဝင္းထဲသို႔ ကားေလးအား ေကြ႕ဝင္လိုက္သည္။ဧည့္ခန္းတြင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား မေတြ႕သျဖင့္ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ တက္ခဲ့ေလသည္။တံခါးဖြင့္၍ အိပ္ခန္းတြင္း ဝင္လာရာ ကုတင္ေပၚမွ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း တြဲေလာင္းခ်၍ ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

” မာမီ…လာေလ…ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ဝယ္လာခဲ့ၿပီ…စားရေအာင္ ”

” သား…မိုးေႏွာင္း… ”

” ေျပာေလ…မာမီ ”

” ေန႔လည္က်…သမီးျပန္လာမွာ မလား ”

” ဟုတ္…သူဖုန္းဆက္ထားတာ ”

” ဒါဆို အခ်ိန္က…သိပ္မက်န္ေတာ့ဘူးေပါ့ ”

” အမ္…ဘာလို႔လဲ…မာမီ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အသံတိတ္သြားကာ သူမထမိန္ေလးအား ခါးထိလွန္တင္လိုက္သည္။ကုတင္ေအာင္တြဲေလာင္းခ်ထားေသာ ေျခႏွစ္ေျခာင္းအား အနည္းငယ္ကားကာ ေပါင္သားျဖဴျဖဴတုတ္တုတ္ႀကီးျဖဲျပလိုက္သည္။

မိုးေႏွာင္းလည္း သေဘာေပါက္သြားကာ သူမအနီးေလၽွာက္သြားရင္း ဒူးေထာက္ကာ ေပါင္ၾကားတြင္းမ်က္နာအပ္ကာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ကုန္းယက္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။လၽွာအျပားလိုက္ယက္လိုက္ ခၽြန္ၿပီးထိုးခြဲလိုက္ႏွင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးယက္ေပးလိုက္သည္။သူမမွာ သမီးျဖစ္သူေရာက္လာလ်င္ မိုးေႏွာင္း၏အျပဳစုအယုယေလးမ်ားေဝးမည္ကို ေတြးမိကာ မနက္စာေတာင္မစားေသးပဲျဖဲကားကာ အယက္ခံေနလိုက္သည္။

” အားးး …ဟုတ္တယ္…သားေလးရယ္…အဲတိုင္းေလး ယက္ယက္…အင္းး အင့္ ”

မိုးေႏွာင္းက အစိေလးအားစုပ္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းဝမွ အေပၚထိပင့္ပင့္ယက္ေပးရာ လၽွာဖ်ားေလးက ဖင္ဝမထိတထိေလး လာလာေထာက္မိေနသည္။မေန႔ညေနက သူရ ဖင္ယက္ေပးရာ အသဲခိုက္ေအာင္ေကာင္းလြန္းခဲ့ရသည္။

ခုလည္း…မိုးေႏွာင္းက…သတိေပးလိုက္သလိုျဖစ္ကာ…ျပန္ေတြးမိရင္း သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား ကုတင္ေပၚသို႔ ေျမႇာက္တင္ကာ ဒူးေခါက္ေကြးအား သူမလက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ဆြဲကာ ေပါင္လုံးႀကီးအား ထပ္မန္ျဖဲလိုက္ျပန္သည္။မိုးေႏွာင္းက ေစာက္ပတ္အားယက္ေနရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေျမႇာက္ကာ ျဖဲလိုက္သျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းဝနီတာရဲေလးအား ၾကည့္ေနစဥ္

” သား…မာမီ့…ဖင္ဝေလး ယက္ေပးပါ့လားဟင္ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ခဏေတာ့ေၾကာင္သြားသည္။ၿပီးမွ အရည္လဲ့ေနေသာ ေစာက္ပတ္အိအိေလးေအာက္မွ ဖင္ဝညိဳညိဳမဲမဲေလးအား လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ အထက္ေအာက္ ထိုးယက္လိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဖင္ဝေလးထိုးကလိ႐ုံျဖင့္ ရမၼက္သံေလးမ်ား ခပ္တိုးတိုးထြက္ေပၚလာေနသည္။လၽွာအားစုခၽြန္၍အထက္ေအာက္…ေဘးတိုက္ ေမႊေပးလိုက္ရာ သူမ ဒူးေခါက္ေကြးအား ဖမ္းထိန္းထားေသာ လက္တဖက္အားလြက္ကာ ေစာင္စိေလးအား ပြတ္ေနျပန္သည္။

” အ……… အားးး ………… ေကာင္းလိုက္တာ…သားရယ္……… အင္းဟင္းး … ”

အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ညည္းရင္း ေပါင္သားတုတ္တုတ္ေဖြးေဖြးမ်ား ေလေပၚေျမႇာက္ထားလ်က္ တဇပ္ဇပ္ တုန္လာေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းမွာလည္း ဖင္ေပါက္အား စယက္ရာတြင္ အနည္းငယ္ခါးေနေသာ္လည္း ေစာင္ေခါင္းတြင္းမွ ညႇီစို႔စို႔ ေစာက္ရည္နံ့မ်ားက ႏွာေခါင္းဝသို႔တိုးဝင္လာရာ လီးက တင္းကနဲ႔ျဖစ္ၿပီး ဖင္ဝအား အဆက္မပ်က္ ယက္ေပးလိုက္သည္။

တျဖည္းျဖည္း ခါးသက္သက္အရသာေလးေပ်ာက္ကာ ေယာကၡမျဖစ္သူ၏ မခ်ိမဆန႔္ ရမၼက္သံမ်ားေၾကာင့္ သူကိုယ္တိုင္ ကာမစိတ္မ်ားထႂကြလာရသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာလည္း သူမေစာက္စိေလးအားဖိပြတ္ရင္ ဖင္အတြင္းသားယားေနရာ တကိုယ္လုံးလူးလြန႔္ေနေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းက စူပြစူပြျဖစ္လာေသာ ဖင္ဝေလးအား ထိုးကေလာ္ရင္း အသဲယားလာကာ လၽွာအားစုခၽြန္ၿပီး ဖင္အတြင္းထဲထိုးသြင္းလိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္တစ္ေယာက္ … အမေလး … တလိုက္ရင္း သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား ရသေလာက္ျဖဲကာ မိုးေႏွာင္းဆံပင္အား လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲယူလိုက္သည္။

ဖင္ေပါက္ထဲ လၽွာေႏြးေႏြးေလးအား ဝင္နိုင္သမၽွဝင္ေအာင္ ဆြဲကပ္ပစ္ရင္း က်န္လက္တဖက္က ေစာက္စိေလးအား ခပ္နာနာေလး ဖိေခ်ပစ္လိုက္သည္။မိုးေႏွာင္းပါးစပ္က ဖင္ဝေလးအား ဖိကပ္သြားသျဖင့္ ႏွာေခါင္းထိပ္က ေစာက္ေခါင္းဝထဲ ႏွစ္ျမဳပ္သြားေတာ့သည္။ႏွာေခါင္းတြင္း ေစာက္ရည္မ်ား တိုးဝင္လာသျဖင့္ မ်က္နာအားေနာက္သို႔ဆုတ္ရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွ အဆုတ္မခံေတာ့ပဲ ဆံပင္အားျပန္ဆြဲကာ သူမဖင္ဝႏွင့္ မိုးေႏွာင္းလၽွာအား ဖိကပ္ပစ္ေနသည္။

မိုးေႏွာင္းလည္း အသက္ေအာင့္ကာ လၽွာအားဖင္ထဲထိ ရသေလာက္သြင္းကာ ဖင္အတြင္းသားမ်ားအား ေမႊေပးလိုက္ရသည္။ခဏအၾကာတြင္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ဆီမွ ရင္ေခါင္းသံျဖင့္ အားကနဲ႔ စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္သံထြက္လာၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းေနေတာ့သည္။

” အားးးးး းးးးးး ……… အ… အမေလးးးး ……… ေကာင္းလိုက္တာ သားရယ္… မာမီ တခါမွ … ဒီလို မခံစားဖူးဘူး… အ……… အ အ … အမေလးးး အားးး ရွီးးး …… အင့္ အင့္…… အားလားလားးး … ရွီးးး …… အားးး းးး ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္တစ္ေယာက္ ညည္းသံမ်ိဳးစုံျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားေထာင္ပန္းရင္း … ေဖါင္းႂကြေနေသာသူမေစာက္ပတ္အား … လက္ျဖင့္ သုံးခ်က္ေလာက္ တျဖန္းျဖန္းရိုက္ခ်ေနသည္။

” အ … အားးးး …… အိ့ … ေကာင္း … ေကာင္း… ေကာင္းလိုက္တာကြာ … ဟူးးး းးး ”

ေစာက္ရည္မ်ားပန္းရင္ ေစာက္ပတ္အားရိုက္လိုက္သျဖင့္ မိုးေႏွာင္း ဆံပင္မ်ား မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ရႊဲႏွစ္သြား႐ုံမက … အကၤ်ီေပၚထိ ေစာက္ရည္မ်ားစင္ကုန္ေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းလည္း သူမျဖစ္ပ်က္ေနပုံအားၾကည့္ကာ ပုဆိုးပင္မခၽြတ္နိုင္ေတာ့ပဲ ေအာက္နားစအား ဆြဲလွန္ကာ ပါးစပ္ျဖင့္ကိုက္၍ တဇပ္ဇပ္တုန္ေနေသာလီးႀကီးအား ေစာက္ေခါင္းတြင္းေတ့ကာ ဖိလိုးလိုက္ေတာ့သည္။

” ဘြတ္ …ဘြတ္……ဖြပ္………ဗ်စ္ဗ်စ္………ဘြတ္… ……အားးး ရွီး… ဖြပ္ဖြပ္ ႁပြတ္… အ …… ေကာင္းလိုက္တာ … မာမီရာ … အင့္ကြာ ……… ဘြတ္ဘြတ္ …ဖြပ္ ”

မနားတမ္း အခ်က္၈၀ေလာက္ ေဆာင့္လိုးရင္း အားရသြားမွ လီးအား တခ်က္ခ်င္း ပုံမွန္ေလး လိုးေနလိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အီစိမ့္ေနေအာင္ေကာင္းေနသျဖင့္ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ တအီးအီးညည္းရင္း အလိုးခံေနေတာ့သည္။ေစာက္ေခါင္းတြင္းမွ ေစာက္ရည္မ်ားအိုင္ေနေသးရာ မိုးေႏွာင္းလီးႀကီးဝင္လာတိုင္း အရည္ၾကည္ေလးမ်ားက လၽွံထြက္လာလ်က္။

မိုးေႏွာင္းတစ္ေယာက္ လိုးေနရင္း လၽွာျဖင့္သူမဖင္အားလိုးေပးတာေတာင္ ေကာ့ျပန္ေနသည္ကိုေတြးမိၿပီး လီးျဖင့္လိုးေပးလိုက္လ်င္ ဘယ္ေလာက္ထိေကာင္းသြားမလဲဟု စဥ္းစားေနသည္။သို႔ေသာ္ ၾကာၾကာစဥ္းစားခ်ိန္မရလိုက္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက သူ႔လီးႀကီးအား ညႇစ္ေပးေနသျဖင့္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ လရည္မ်ားထြက္က်လာခဲ့ရသည္။

” အိုးးး … ရွီး ……… ထြက္ ထြက္ … ထြက္ၿပီ … မာမီရယ္ … သားလဲၿပီး…သြားၿပီ… အားးး းးး ”

မိုးေႏွာင္းလည္း လီးထိပ္မွ လရည္မ်ားတေဖ်ာေဖ်ာပန္းကာ ေစာက္ေခါင္းတြင္း ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ သူမေဘးနား ပက္လက္လွန္ကာ လွဲခ်ပစ္လိုက္ေလသည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ရမၼက္စိတ္မ်ား က်မသြားပဲ သူမေဘးသို႔ အနားယူေနေသာ မိုးေႏွာင္းလီးအား ထစုပ္လိုက္ျပန္သည္။မိုးေႏွာင္းမွာလည္း သူမဖင္အားလိုးရန္ အေတြးေလးျဖင့္ ကာမစိတ္ကေလးမ်ား ခ်က္ခ်င္းျပန္တက္လာရသည္။သူ႔လီးႀကီးအား မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ေနေသာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ၾကည့္ကာ လီးက ျပန္မတ္လာခဲ့သည္။

” မာမီ … ေလးဘက္ကုန္းေပးပါ့လား … ေနာက္က လိုးၾကည့္ခ်င္လို႔ ”

” အြန္း … သားသေဘာေလ … ကဲ… လာလိုးလိုက္ … မာမီလည္း အလိုးခံရတာ မဝေသးဘူး ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က ကုတင္ေပၚတြင္ ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဖင္ႀကီးအား … မိုးေႏွာင္းစိတ္ႀကိဳက္ လိုးေစရန္ အစြမ္းကုန္ေကာ့ေပးလိုက္သည္။မိုးေႏွာင္းလည္း ဖင္လိုးရန္အႀကံနဲ႔မို႔ ခ်က္ခ်င္းထကာ သူမေနာက္မွ ေနရာယူလိုက္ေလသည္။ဒစ္ဖူးအား အထက္ေအာက္ထိုးခြဲၿပီး အတြင္းသားရဲရဲေလးေပၚေနေသာ ေစာက္ေခါင္းဝအား ေတ့သြင္းလိုက္သည္။

မၾကာခင္ လီးတေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲလာခဲရာ ေစာက္ပတ္ထဲမွလီးအားထုတ္ကာ ဖင္ဝေလးအား ဒစ္ဖူးျဖင့္ ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ဖင္ဝသို႔ လီးထိပ္ျဖင့္ပြတ္ေပးေနသျဖင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ အႀကိဳက္ေတြ႕ေနမိသည္။မိုးေနာင္းက ဖင္ဝေလးအား ဒစ္ဖူးျဖင့္ ဖိဖိပြတ္ရင္း အသာေလးႀကိတ္သြင္းလိုက္သည္။

” ၿဗိ…ဖလြပ္ ”

” အ … သားရယ္ … အဲဒါ … ဖင္ေနာ္ … အမေလး နာတာဟယ္

” အင္းပါ … မာမီရဲ့ … သား ခဏေလး ထည့္ၾကည့္တာပါ ”

မိုးေႏွာင္းက ေျပာရင္း လီးအား တစ္လက္မခန႔္ ထပ္သြင္းလိုက္သည္။ေစာက္ပတ္လိုးရတာထက္ ပိုေကာင္းေနသည္ကို ခံစားသိရွိလိုက္ရသည္။ဖင္ေခါင္းအတြင္းသား ႏုႏုေလးမ်ားက ဒစ္ဖူးအား ဆြဲစုပ္ထားသလို ျဖစ္ေနသည္။

” အမေလး … မရဘူး … နာတယ္ … ျပန္ထုတ္လိုက္ပါ … သားရယ္ … အ ……… အ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဖင္ထဲသပ္လၽွိုထားသလို ျဖစ္ကာ လန႔္လည္းလန႔္ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ေနမိသည္။မိုးေႏွာင္းက ဆက္မသြင္းပဲ ရပ္ထားကာ လက္နဖက္က သူမေပါင္ၾကားသို႔ ဝိုက္သြင္းကာ ေစာက္စိေလးအား ေခ်ေပးလိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာလည္း ဖင္ထဲလီးက ဆက္ဝင္မလားပဲ ေစာက္စိေလးအား ဖိေခ်ေပးေနသျဖင့္ ဖင္ဝက အနာသက္သာလာကာ စိတ္လွုပ္ရွားေနမိသည္။ၿပီးမွ မိုးေႏွာင္းက ဒစ္ဖူးအားျမဳပ္လ်က္ျဖင့္ ဖင္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လိုးရာ လီးတဝက္ခန႔္ ဝင္သြားေတာ့သည္။

သူမလည္း တျဖည္းျဖည္း တင္းမခံေတာ့ပဲ ဖင္ႂကြတ္သားမ်ားေလ်ာ့ခ်ကာ ႀကိတ္ခံေနလိုက္သည္။မိုးေနာင္းက လီးတဝက္ေလာက္ထိသာ ေညႇာင့္ေပးရင္း ေစာက္ပတ္ထဲေျပာင္းလိုးလိုက္ရာ ဖင္အတြင္းသား ရဲရဲေလးက ဟက်န္ခဲ့ၿပီး … တဘူဘူ…ျဖင္ ေလးမ်ားအံထြက္ေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။ေစာက္ပတ္ထဲခဏလိုးၿပီးဖင္ထဲျပန္လိုးရာ ဒီတႀကိမ္တြင္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဖင္ႂကြက္သားမ်ားေလ်ာ့၍ ခံတတ္လာသျဖင့္ လီးအရင္းထိ ဖိကပ္လိုက္မိသည္။

” အ ”

” ေဆာရီးေနာ္ … မာမီ … နာသြားလား ”

အြန္… မာမီမွ … ဖင္မခံဘူးတာ သားရဲ့ … ဒါပထမဆုံးႀကိမ္ေလ … မင္းက လီးအရင္းထိ ႐ုတ္တရက္ ထည့္ေတာ့ … နဲနဲ ျပန္နာလာတာေပါ့ ”

” ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးမယ္ေနာ္ မာမီ … နာရင္ ေျပာေလ ”

မိုးေႏွာင္းလည္း ဖင္လိုးလိုက္ ေစာက္ပတ္လိုးလိုက္ႏွင့္ ေျပာင္းေျပာင္းလိုးေပးရသည္။တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ဖင္ခံရသည္ကို ပိုႀကီးႏွစ္ခ်ိဳက္လာကာ

” သား … မာမီ ဖင္ပဲလိုးေပးေတာ့ကြာ … အဖုတ္ထဲ မလိုးနဲ႔ေတာ့ ”

ိုမိုးေႏွာင္းလဲ သူမစိတ္ႀကိဳက္ ဖင္အား ထူပူေနေအာင္ ပစ္ပစ္လိုးေပးလိုက္သည္။သူကိုယ္တိုင္လည္း ေစာက္ပတ္ထက္ ဖင္လိုးရတာ စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔မို႔ ခါးေလးအားစုံကိုင္ကာ မနားတမ္းလိုးလိုက္ရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ထံမွ ညည္းသံေပါင္းစုံထြက္ေပၚလာေနေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းမွာ လိုးေနရင္း လီးတေခ်ာင္းလုံးက်င္စိမ့္လာကာ ဒုတိယအခ်ီ လရည္မ်ား ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ဖင္ထဲပန္းထုတ္လိုက္ရသည္။

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာလည္း ဖင္အတြင္းထဲ ေႏြးကနဲ႔ျဖစ္လာကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းလြတ္ရင္း ေရွ႕သို႔ ပစ္က်သြားေတာ့သည္။ႏွစ္ေယာက္သား ခဏအနားယူကာ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းၿပီး မနက္စာ စားၾကသည္။ႏွစ္ဦးလုံး ေစာက္ရည္နံ့ လရည္နံ့မ်ား မြန္ထူေအာင္ နံေနသျဖင့္ ေရျပန္ခ်ိဳးလိုက္ရသည္။တေရးအိပ္လိုက္ၾကၿပီး ေန႔လည္ခင္းတြင္ အိမ္ေအာက္ထပ္ ဧည့္ခန္းတြင္း၌ သီတာခိုင္ ျပန္အလာေစာင့္ရင္း ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္၏ ေတာင္းဆိုမွု႔ေၾကာင့္ သူမအား ဧည့္ခန္းနံရံအားလက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး မိုးေႏွာင္းက ေနာက္မွေန၍ ဖင္အား တခ်ီလိုးေပးလိုက္ရသည္။

တီးေတာင္…တီးေတာင္

” မာမီေရ … သမီးျပန္လာပါၿပီ…ကိုမိုးေရ … ခိုင္ျပန္လာၿပီေနာ္ ”

အိမ္ေရွ႕တံခါးမွ ဘဲလ္တီးသံနဲ႔အတူ သီတာခိုင္ ေအာ္သံေၾကာင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ႏွင့္မိုးေႏွာင္းတို႔ အိမ္ေရွ႕ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။သီတာခိုင့္လိုက္ပို႔ေသာ ကားေလးျပန္ထြက္သြားမွ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က သမီးျဖစ္သူ လက္ဆြဲအိတ္အား လွမ္းယူလိုက္သည္။မိုးေႏွာင္းကလည္း ဇနီးေလာင္းေလးအား ေပြ႕ခ်ီကာ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့ၾကသည္။

” လြမ္းလား ကိုမိုး ”

” လြမ္းတာေပါ့ ခိုင္ရာ … ရႊတ္ ရႊတ္ ”

မိုးေႏွာင္းက ေျပာေျပာဆိုဆို သီတာခိုင့္ပါးျပင္ေလးအား နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။ဧည့္ခန္းထဲ အေရာက္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံတြင္ မိုးေႏွာင္းက သီတာခိုင္အား ေပါင္ေပၚတင္က ထိုင္ေနလိုက္သည္။

” မာမီ … ဒယ္ဒီဖုန္းဆက္ေသးလား … ျပန္မလာေသးဘူးထင္တယ္ ”

” နက္ဖန္ ေရာက္မွာ သမီးရဲ့ … ဖုန္းဆက္ပါတယ္ ”

” ကိုမိုးေရာ သမီးမရွိတဲ့ခ်ိန္ တီးေတာင္…တီးေတာင္

” မာမီေရ … သမီးျပန္လာပါၿပီ…ကိုမိုးေရ … ခိုင္ျပန္လာၿပီေနာ္

အိမ္ေရွ႕တံခါးမွ ဘဲလ္တီးသံနဲ႔အတူ သီတာခိုင္ ေအာ္သံေၾကာင့္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ႏွင့္မိုးေႏွာင္းတို႔ အိမ္ေရွ႕ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။သီတာခိုင့္လိုက္ပို႔ေသာ ကားေလးျပန္ထြက္သြားမွ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္က သမီးျဖစ္သူ လက္ဆြဲအိတ္အား လွမ္းယူလိုက္သည္။မိုးေႏွာင္းကလည္း ဇနီးေလာင္းေလးအား ေပြ႕ခ်ီကာ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့ၾကသည္။

” လြမ္းလား ကိုမိုး ”

” လြမ္းတာေပါ့ ခိုင္ရာ … ရႊတ္ ရႊတ္ ”

မိုးေႏွာင္းက ေျပာေျပာဆိုဆို သီတာခိုင့္ပါးျပင္ေလးအား နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။ဧည့္ခန္းထဲ အေရာက္ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံတြင္ မိုးေႏွာင္းက သီတာခိုင္အား ေပါင္ေပၚတင္က ထိုင္ေနလိုက္သည္။

” မာမီ … ဒယ္ဒီဖုန္းဆက္ေသးလား … ျပန္မလာေသးဘူးထင္တယ္ ”

” နက္ဖန္ ေရာက္မွာ သမီးရဲ့ … ဖုန္းဆက္ပါတယ္ ”

” ကိုမိုးေရာ သမီးမရွိတဲ့ခ်ိန္ အျပင္ထြက္ေသးလား မာမီ ”

” ဟာ … ခိုင့္ကို လြမ္းရင္းနဲ႔ ဘယ္မွ မထြက္ပါဘူး … မာမီနဲ႔ပဲ ေနတာ ေမးၾကည့္ ”

” သြားပါ … မယုံပါဘူးေနာ္ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီးေျပာေနေသာ ဇနီးေလာင္းေလးအား ခါးေလးညႇစ္ကာ ရႊတ္ကနဲ႔ နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူမေရွ႕ ပလူးျပေနေသာ မိုးေႏွာင္းအား တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး…

” ကဲကဲ … အလြမ္းသည္ခ်င္လည္း အခန္းထဲႂကြၾကပါ… မာမီေရွ႕ မသည္ၾကပါနဲ႔… ခ္ခ္ ”

” သြားၿပီမာမီေရ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ႏုတ္ဆက္ရင္း သီတာခိုင္အား အိပ္ခန္းထဲထိ ေပြ႕ေခၚသြားလိုက္ေတာ့သည္။အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သီတာခိုင္မွာ ခရီးပန္းလာသျဖင့္ ထိုးအိပ္ေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဇနီးေလာင္းေလးအား ခြထားရင္း အဖုတ္ေလးအား ထမိန္အျပင္မွ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။

သို႔ေသာ္ သီတာခိုင္မွာ တကယ္ကိုႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး မလွုပ္ေတာ့ေပ။မိုးေႏွာင္းလည္း သီတာခိုင္ ပါးျပင္ေလးအား တခ်က္နမ္းရင္း ဧည္ခန္းဘက္ ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။

” မာမီ … ပ်င္းေနၿပီလား ”

” အံမယ္ ခုမ … သူ႔မယားလာေတာ့ လူကို ျပစ္ထားၿပီးေတာ့ ”

” မဟုတ္ပါဘူး မာမီရ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ေဘးနား ဝင္ထိုင္ရင္း ေပါင္သားေလးအား ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မိုးေႏွာင္းလက္အား အုပ္ကိုင္ရင္း အိမ္အတြင္းဘက္လွည့္ၾကည္လိုက္၏။

” ဟဲ့ … သား … သမီးေလး ေတြ႕ဦးမယ္ ”

” စိုးရိမ္ မေနပါနဲ႔ မာမီရယ္ … ခရီးပန္းလို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ … သူ႔ေစာက္ပတ္ေလး ကလိေပးတာေတာင္ မနိုးဘူး ”

” ခ္ခ္ … ဒါနဲ႔ပဲ … မာမီဆီ … ျပန္ကပ္တာေပါ့ … ဒီမွာေတာ့ မရဘူး … လာခဲ့ အေပၚထပ္က မာမီ့အခန္းထဲ သြားမယ္ပင္ထြက္ေသးလား မာမီ ”

” ဟာ … ခိုင့္ကို လြမ္းရင္းနဲ႔ ဘယ္မွ မထြက္ပါဘူး … မာမီနဲ႔ပဲ ေနတာ ေမးၾကည့္ ”

” သြားပါ … မယုံပါဘူးေနာ္ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီးေျပာေနေသာ ဇနီးေလာင္းေလးအား ခါးေလးညႇစ္ကာ ရႊတ္ကနဲ႔ နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သူမေရွ႕ ပလူးျပေနေသာ မိုးေႏွာင္းအား တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး…

” ကဲကဲ … အလြမ္းသည္ခ်င္လည္း အခန္းထဲႂကြၾကပါ… မာမီေရွ႕ မသည္ၾကပါနဲ႔… ခ္ခ္ ”

” သြားၿပီမာမီေရ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္အား ႏုတ္ဆက္ရင္း သီတာခိုင္အား အိပ္ခန္းထဲထိ ေပြ႕ေခၚသြားလိုက္ေတာ့သည္။အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သီတာခိုင္မွာ ခရီးပန္းလာသျဖင့္ ထိုးအိပ္ေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဇနီးေလာင္းေလးအား ခြထားရင္း အဖုတ္ေလးအား ထမိန္အျပင္မွ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။သို႔ေသာ္ သီတာခိုင္မွာ တကယ္ကိုႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး မလွုပ္ေတာ့ေပ။မိုးေႏွာင္းလည္း သီတာခိုင္ ပါးျပင္ေလးအား တခ်က္နမ္းရင္း ဧည္ခန္းဘက္ ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။

” မာမီ … ပ်င္းေနၿပီလား ”

” အံမယ္ ခုမ … သူ႔မယားလာေတာ့ လူကို ျပစ္ထားၿပီးေတာ့ ”

” မဟုတ္ပါဘူး မာမီရ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ေဘးနား ဝင္ထိုင္ရင္း ေပါင္သားေလးအား ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မိုးေႏွာင္းလက္အား အုပ္ကိုင္ရင္း အိမ္အတြင္းဘက္လွည့္ၾကည္လိုက္၏။

” ဟဲ့ … သား … သမီးေလး ေတြ႕ဦးမယ္ ”

” စိုးရိမ္ မေနပါနဲ႔ မာမီရယ္ … ခရီးပန္းလို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ … သူ႔ေစာက္ပတ္ေလး ကလိေပးတာေတာင္ မနိုးဘူး ”

” ခ္ခ္ … ဒါနဲ႔ပဲ … မာမီဆီ … ျပန္ကပ္တာေပါ့ … ဒီမွာေတာ့ မရဘူး … လာခဲ့ အေပၚထပ္က မာမီ့အခန္းထဲ သြားမယ္

စီးနင္းလိုက္ပါလာေသာ ေလယဥ္ေပၚက အဆင္း ဦးသက္ခိုင္မွာ ျမန္မာျပည္၏ အေငြ႕အသက္ကို ျပန္ခံစားမိလိုက္သည္။ဘန္ေကာက္တြင္ စီးပြားေရးကိစၥမ်ား အျပတ္ျဖတ္ကာ သမီးျဖစ္သူ မဂၤလာေဆာင္အမွီ ျပန္လာခဲ့ရသည္။သို႔ေသာ္ ေလယဥ္ကြင္းမွ အထြက္ အိမ္သို႔ တန္းမျပန္ပဲ ေဒၚသီရိျဖဴ အိမ္သို႔ အငွားကားေလးျဖင့္ ဦးတည္လိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္း ဦးသက္ခိုင္စီးလာေသာ ကားေလးမွာ ေဒၚသီရိျဖဴ အိမ္ေရွ႕သို ေရာက္ရွိလာသည္။

” ျဖဴ ”

” ဟင္ … ေမာင္ ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ အိမ္ေရွ႕တံခါး ေျပးဖြင့္ရင္း ဦးသက္ခိုင္အား ႀကိဳလိုက္သည္။ႏွစ္ဦးသား ကားေပၚမွ အထုပ္မ်ားသည္ကာ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့ၾကသည္။ၿပီးမွ ဦးသက္ခိုင္မွာ ကားခ ရွင္းေပးရင္း အိမ္ေရွ႕တံခါးအား ျပန္ပိတ္ခဲ့လိုက္သည္။

” ေမာင္ … အိမ္မေရာက္ေသးဘူးလား ”

” မေရာက္ေသးဘူး … ျဖဴရဲ့ ဒီတန္းလာတာ လြမ္းလို႔ ”

” ျဖဴ ဝမ္းသာလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ”

” ဆုနဒီေရာ ျဖဴ ”

” သမီးက ေမာင့္ကုမၸဏီ အေစာႀကီးထြက္သြားၿပီေလ ”

” ဒါဆို အေတာ္ပဲ ျဖဴေရ … ဒီမွာ ၾကည့္ပါဦး ”

” အိုရ္ … ေမာင့္ဟာႀကီး ျဖဴလည္း လြမ္းေနတာပါရွင္ ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ဦးသက္ခိုင္အား ဧည့္ခန္းတြင္ ခုံတြင္ ထိုင္ေစၿပီး ေဘာင္းဘီအထဲမွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးအား တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။၁၀မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးတြင္ ဦးသက္ခိုင္လီးထိပ္အေပါက္ေလးမွ လရည္မ်ား ပန္းထြက္လာခဲ့ရာ ေဒၚသီရိျဖဴမာ တဂြတ္ဂြတ္ႏွင့္ မ်ိဳခ်ပစ္ေနသည္။လရည္ေတြကုန္စင္သြားမွ ဒစ္ႀကီးအား ခပ္ပ်င္းပ်င္း တခ်က္စုပ္ကာ လီးႀကီးႏွင့္ သူမမ်က္ႏွာအနံွ႕ပြတ္သပ္ရင္း အေမာေျဖလိုက္သည္။

” အားပါးပါးးးး … ေကာင္းလိုက္တာ ျဖဴရယ္ … အာ့မို႔ ခ်စ္ေနရတာ … ရွီးးး းးးးး ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ အေမာေျပသည္ႏွင့္ ဦးသက္ခိုင္ လဥႀကီးႏွစ္လုံးအား ဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။ခဏအတြင္း လီးႀကီးက ျပန္ေထာင္လာရာ ဦးသက္ပိုင္မွ

” ေတာ္ပါေတာ့ ျဖဴရဲ့ … ျဖဴ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ေမာင္ ယက္ပါရေစဦး ”

” ယက္ေလေမာင္ ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ဦးသက္ခိုင္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ေနရာမွ ခ်က္ခ်င္း မတ္တပ္ရပ္ကာ ထမိန္ေအာက္သို႔ပုံခ်ရင္း သူမေစာက္ပတ္ႀကီးအား ေကာ့ေပးထားလိုက္သည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ မ်က္နာေရွ႕ ေရာက္လာေသာ ေစာက္ပတ္အား ထိုးယက္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

” အ … ေကာင္းတယ္ ေမာင္ရယ္ … ဟုတ္တယ္ … စုပ္စုပ္ … အင့္ …… အစိေလးစုပ္ထားေပး မလြတ္နဲ႔ ”

ေစာက္ပတ္အက္ကြဲေၾကာင္းေလးအား လၽွာျဖင့္ထိုးခြဲၿပီး အစိေလးအားစုပ္ေပးရာ ေဒၚသီရိျဖဴမွာ အႀကိဳက္ေတြ႕ေနေတာ့သည္။

” အားးးး … ၿပီးေတာ့မယ္ေမာင္ရယ္ … မယက္နဲ႔ေတာ့ လိုးေပးေတာ့ေနာ္ ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ ေဒၚသီရိျဖဴ ေပါင္သားမ်ား တဇပ္ဇပ္တုန္ရင္း ေစာက္စိေလးစုပ္ခိုင္းကတည္းက ထလိုးခ်င္ေနရာ သူမကိုယ္တိုင္ လိုးေပးဖို႔ ေျပာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္ထဲ ထရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ေဒၚသီရိျဖဴေပါင္ၾကားမွ အရည္လဲ့ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား ဒစ္ဖူးျဖင့္ ေတ့ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။

” အ … ကၽြတ္ ”

” နာသြားလား ျဖဴ ”

” ရပါတယ္ … ေမာင္ရဲ့ … ခ်က္ခ်င္းအရင္းထိ ဆြဲလိုးေတာ့ သားအိမ့္ထဲေအာင့္သြားလို႔ပါ ”

” ေဆာရီးပါ ျဖဴရယ္ … ေမာင္ တအားလိုးခ်င္ေနလို႔ပါ … ျဖည္းျဖည္း လိုးမယ္ေနာ္ ”

” ဟင့္အင္ … ေမာင့္စိတ္တိုင္းက်လိုးပါ ေမာင္ရယ္ … ျဖဴခံနိုင္ပါတယ္ အစမို႔ပါ ”

” ဗ်စ္ … အ …… ဘြတ္ … အ …… ရရဲ့လား ျဖဴ … ဖြပ္ဖြပ္ … အီးးး … ရပါ … တယ္ … ေမာင္ရဲ့ … ဘြတ္ … အားးးးးးး … ရွီးးး းးးး ”

ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ပါးစပ္က ရပါတယ္ ေျပာေနေပမယ့္ ဦးသက္ပိုင္ လီးႀကီးတိုးဝင္လာတိုင္း ေခါင္းေမာ့သြားကာ မ်က္နာေလးရွုံ႔မဲ့ေနရသည္။ဦးသက္ခိုင္မွာ ထိုျမင္ကြင္းအား အားရေက်နပ္မိသျဖင့္ ေဒၚသီရိျဖဴခါးအား စုံကိုင္ကာ ပစ္ပစ္လိုးေတာ့သည္။ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ဦးသက္ခိုင္ပုခုံးအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း လိုးခ်က္မ်ားအား အံႀကိတ္ခံေနလိုက္သည္။

တျဖည္းျဖည္း ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္ထြက္ကာ လီးတန္တစ္ေလၽွာက္ရႊဲသြားမွ လိုးခ်က္ေတြအား တုန႔္ျပန္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။လီးႀကီး အရွိန္ျဖင့္ ဝင္လာတိုင္း သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီး ေကာ့ကာ ဆီးခုံးခ်င္းထိသည္အထိ ကပ္ေပးေနသည္။တျဖည္းျဖည္း ဦးသက္ခိုင္မွာ မ်က္ႏွာတဝိုက္ေခၽြးမ်ားထြက္လာကာ လိုးခ်က္မ်ား ျမန္လာခဲ့ရာ ေဒၚသီရိျဖဴမွ ေစာင္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားျဖင့္ လီးအား ညႇစ္ညႇစ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

” အီးးးး … ဖြပ္ …… ဖြပ္ ……… အားပါးးးး … ေကာင္းလိုက္တာ ျဖဴရယ္ … ဘြတ္ … အင့္ …… အင့္ …… ဟုတ္တယ္ ေမာင္ … အ…… အ … ျဖဴ … လည္း … ဗ်စ္ … ဗ်စ္ … ေကာင္း ေကာင္း … ေကာင္း…လိုက္… တာ …… ၿပီး … ၿပီး …… အင့္ဟာ …… လိုးလိုး …… ေဆာင့္လိုးေမာင္ … အားးး အမေလးးးးး ……… ရွီးးးး …… ေမာင္ၿပီးၿပီ …… အ …… ဘြတ္ …… ၿဗိ …… ဖလြပ္ … ခဏ …… အင္းဟင္းးး … လိုးေပး … အားးး ရ … ရ… ရၿပီေမာင္ … ထြက္ၿပီ ရွီးးးးးး းးးးးးးးး … အားဟားးးး အီးးးး …… ဟူးးးး းးး ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ”

ဦးသက္ပိုင္ႏွင့္ေဒၚသီရိျဖဴတို႔မွာ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၿပီးသြားၾကရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခပ္တင္းတင္း ဖက္ထားၾကေတာ့သည္။

” ဘလြတ္ … ပလြပ္ … ဘြက္ ရွုးးးး ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ လီးအား ဆြဲထုတ္ရာ ေဒၚသီရိျဖဴ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ေလမ်ား တဘြက္ဘြက္ႏွင့္ အန္ေနေတာ့သည္။

” ခ္ခ္ ”

” ဟား ဟားးးး ”

ဦးသက္ခိုင္မွာ ေလအန္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား ၾကည့္ရင္း ေပ်ာ့က်သြားေသာ သူ၏လီးအားလက္ျဖင့္ကိုင္၍ တဘတ္ဘတ္ရိုက္လိုက္ေတာ့သည္။ေဒၚသက္ခိုင္မွာ ေစာက္စိေလးအား ဒစ္ဖူးျဖင့္ ရိုက္မိသြားသျဖင့္ လန႔္ၿပီးေနာက္ဆုတ္ရာ ႏွစ္ဦးသား ၿပိဳင္တူ ရယ္မိၾကေတာ့သည္။

” ေမာင္ ”

” ေျပာေလ ျဖဴ ”

” ဒါပဲေနာ္ … ေမာင့္မိန္းမက … မလိုးခိုင္ရင္ ျဖဴကိုပဲ လာလိုးေနာ္ … တျခား မိန္းမေတြ မလိုးရဘူး ”

” အင္းပါ … ျဖဴရဲ့ ”

ထို႔ေနာက္ ေဒၚသီရိျဖဴမွာ ေစာက္ရည္မ်ားလရည္မ်ားကပ္ေနေသာ ဦးသက္ပိုင္လီးႀကီးအား သူမလၽွာေလးျဖင့္ ေျပာင္စင္ေနေအာင္ ယက္ေပးရင္း လီးအားသန႔္ရွင္းေပးလိုက္ျပန္သည္။ခဏအၾကာတြင္ ဦးသက္ခိုင္မွာ မဂၤလာေဆာင္ဝတ္ရန္ ဘဏ္ေကာက္မွပါလာေသာ အဝတ္တစ္စုံအား ေဒၚသီရိျဖဴအား ေပးလိုက္ရင္း ဆုနဒီအတြက္ ဝယ္ခ်င္ရာဝယ္ဝတ္ဖို႔ ပိုက္ဆံထုတ္ေပးထားခဲ့သည္။

ျပန္ကာနီး ႏွစ္ဦးသား အားရေက်နပ္ေအာင္ နမ္းၿပီးမွ ဦးသက္ခိုင္မွာ သူ၏ေနအိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။႐ုတ္တရက္မို႔ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္တို႔ သားအမိႏွင့္ မိုးေႏွာင္းတို႔ ကပ်ာကယာ ထြက္ႀကိဳၾကေတာ့သည္။

” ကိုသက္ခိုင္ … ေလယဥ္ကြင္းကေန ဖုန္းဆက္လိုက္ ၿပီးေရာ

” ဟုတ္သားပဲ … ဒယ္ဒီကလည္း ”

” သူဇာတို႔ကို အံၾသေစခ်င္လို႔ပါကြ ”

မိန္းမႏွင့္ သမီးျဖစ္သူအား ျပဳံးျပရင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္။မိုးေႏွာင္းမွာ ဦးသက္ခိုင္၏ အထုတ္ပိုးမ်ား ကူသယ္ရင္း သီတာခိုင္တို႔ေနာက္မွ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ဧည့္ခန္းတြင္း စားပြဲခုံေပၚတြင္ ဖိတ္စာမ်ားျပန႔္က်ဲေနသျဖင့္…

” ေဟာ … ဖိတ္စာေတြေတာင္ စီေနၾကၿပီလား ”

” ဟုတ္ပ … ကိုသက္ပိုင္ေရ … အက်ဥ္းခ်ဳံးဆိုေပမယ့္ မျဖစ္မေနဖိတ္ရမယ့္သူေတြက မ်ားေတာ့ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး နာမည္ေတြေရးေနရတာ ”

” ငါ့ … မိတ္ေဆြ ေတြေရာ ”

” တခ်ိဳ႕တဝက္ ေရးၿပီးပါၿပီ … ခဏ နားပါဦး … ၿပီးမွ ေျပာၾကတာေပါ့ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူအား အိမ္အေပၚထပ္ေခၚကာ တက္သြားေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္ႏွင့္သီတာခိုင္တို႔မွာ ဧည့္ခန္းတြင္းက်န္ရစ္ကာ ဖိတ္ရမည့္လူစာရင္း ေရးမွတ္ေနၾကေတာ့သည္။နာရီဝက္အၾကာတြင္ သီတာခိုင္မွာ ပ်င္းေၾကာတခ်က္ဆန႔္ကာ ေဘးနားထိုင္မွတ္ေနေသာ မိုးေႏွာင္းေပါင္ၾကား တိုးေခြ႕လွဲရာ သူမပါးျပင္အား ခပ္မာမာအရာႏွင္ထိမိသျဖင့္ မ်က္လုံးေလးျပဴးလာရသည္။ေသခ်ာေစရန္ မိုးေႏွာင္းေပါင္ၾကားထဲ သူမလက္တဖက္လွန္သြင္း၍ စမ္းရာ ထင္သည့္အတိုင္း မာထင္ေနေသာလီးအား စမ္းမိလိုက္သည္။

ကိုမိုး ”

” ဘာလဲ … ခိုင္ရ ”

” ကိုမိုး ဘာလို႔ လီးေတာင္ေနတာလဲ ”

” ဒယ္ဒီျပန္လာေတာ့ မာမီက အိမ္ေပၚတန္းေခၚသြားတာ … ျပန္မဆင္းလာၾကဘူးေလ ”

” အင္ … ဘာဆိုင္လို႔ ”

” ဆိုင္တာေပါ့ … ခိုင္ရယ္ ”

” ဟမ္ ”

” အေပၚမွာ လိုးေနေလာက္ၿပီ … အဲတာေတြးမိၿပီး ကိုမိုး ေတာင္ေနတာ ”

” အာ … ကိုမိုးကလည္း … ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ”

သီတာခိုင္မွာ မိုးေႏွာင္းစကားေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ေလး တင္းကနဲ႔ျဖစ္ကာ လီးအား ညႇစ္မိလိုက္သည္။ခဏအၾကာ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ေပၚတက္ကာ ဦးသက္ခိုင္တို႔အိပ္ခန္းအား ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ ေဒၚသူဇာခိုင္မွာ ဦးသက္ခိုင္အား အေပၚမွ ခြလိုးေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ၾကရသည္။

မိုးေႏွာင္းမွာ သီတာခိုင္ထမိန္ေလးအားလွန္ကာ ေနာက္မွ ေစာက္ပတ္ေလးအား ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္သည္။သီတာခိုင္မွာ ဖခင္ႏွင္မိခင္ျဖစ္သူတို႔ တဖုန္းဖုန္းလိုးေနသည္ကိုၾကည့္ရင္း ေစာက္ရည္မ်ားစိမ့္ထြက္လာရသည္။ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား ျဖဲကာ မိုးေႏွာင္းလြပ္လြပ္လပ္လပ္ နိုက္နိုင္ရန္ ဖင္အား ေကာ့ထားေပးလိုက္ျပန္သည္။တျဖည္းျဖည္း ကာမစိတ္မ်ားေတာက္ေလာင္လာကာ…

” ကိုမိုး … ေအာက္သြားစို႔ကြာ ”

ခပ္တိုးတိုးေျပာရင္း သူမကိုယ္လုံးေလးျပန္မတ္ကာ ေအာက္ထပ္က သူမတို႔အိပ္ခန္းေလးထဲ မိုးေႏွာင္းအား ဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူမထမိန္ေလးအား ကုတင္ေျခရင္းပုံလိုက္ကာ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ေလးဖက္ကုန္းေပးလိုက္ေတာ့သည္။

” လာေလ … ကိုမိုး … ျမန္ျမန္လိုးေတာ့ … ခံခ်င္လွၿပီကြာ ”

မိုးေႏွာင္းမွာ ရမၼက္စိတ္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ သီတာခိုင္အား ေနာက္မွ တရၾကမ္းပစ္လိုးလိုက္ရာ သီတာခိုင္ဆီမွ တအားအား တအီးအီး ညည္းသံေလးမ်ား ထြက္ေပၚလာရသည္။မနားတမ္းလိုးေပးရင္း အခ်က္ ၁၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ သီတာခိုင္မွာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ရင္း ကုတင္ေပၚလွဲက်သြားေတာ့သည္။မိုးေႏွာင္းမွာ ၿပီးကာနီးၿပီျဖစ္သျဖင့္ လွဲက်သြားေသာ သီတာခိုင္ေပါင္တဖက္အား မွကာ ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ အခ်က္ ၃၀ ခန႔္ ေဆာင့္လိုးရင္း လရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ႏွစ္ဦးသားဟအိပ္ေပ်ာ္သြားရာ ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္ ညစာစားရန္ လာနိုးမွ အိပ္ယာနိုးခဲ့ၾကသည္။

ညစာစားရင္း ဦးသက္ခိုင္မွာ နက္ဖန္ ကုမၸဏီပစၥည္းသစ္အေၾကာင္း မိတ္ဆက္ရင္း မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာ ဖိတ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေနသည္။မိုးေႏွာင္းအား အလုပ္နားၿပီး အသိမိတ္ေဆြမ်ားအား ဖိတ္ရန္ တဆက္တည္း မွာၾကားေနေတာ့သည္။ထမင္းစားၿပီး ၁၀နာရီခြဲေလာက္တြင္ ေအာက္ထပ္တံခါးမ်ား ပိတ္ကာ မီးမွတ္ၿပီး အိပ္ယာဝင္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။

•°”ဒီဇင္ဘာည … ~^•°’ အျဖဴေရာင္ျမဴႏွင္း~^•°”ၾကား… ကၽြီ က်လိ……

ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းတဲ့ ၿခံဝင္းႀကီးထဲ သီခ်င္းသံ ပ်က္ေတာင္းပ်က္ေတာင္းႏွင့္ စက္စမ္းေနၾကသည္။ၿခံပတ္ပတ္လည္ အပင္မ်ိဳးစုံအား ေရာင္စုံမီးမ်ားခ်ိတ္ဆြဲထြန္းကာပိတ္လိုက္ဖြင့္လိုက္ျဖင့္ တခ်ိဳ႕ရပ္ၾကည့္ေနၾကသည္။စားပြဲကုလားထိုင္မ်ား ခင္းကာ ဖန္ခြက္မ်ား တစ္ရွုးခြက္မ်ား အစီအရီ တင္ေနၾကရာ…

” ဟဲ့ … ဒီခုံက ေစာင္းေနတယ္ ကေလးေတြ ဟိုဖက္နဲနဲတိုးလိုက္ … မီးသမားေတြ လွလွေလးဆင္ၾကေနာ္ … ေအာ္ ဒီဘက္စားပြဲက အခင္းမပါေသးဘူး ငါနယ္ ခက္ေတာ့တာပါပဲ … ဒီဘက္လာၾကဦးေဟ့ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ သမီးျဖစ္သူ မဂၤလာပြဲအတြက္ အလုပ္ရွုပ္ေနလ်က္ရွိသည္။သမက္ျဖစ္သူ မိုးေႏွာင္းမွာလည္း သူ႔မိဘအိမ္ျပန္ကာ မဂၤလာပြဲ နီးမွ မိသားစုလိုက္ လာလိမ့္မည္။သူမကိုယ္တိုင္ ဦးစီးကာ ဗ်ာမ်ားေနရသည္။ဦးသက္ခိုင္မွာလည္း ကုမဏၰီလုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ မိတ္ေဆြမ်ားထဲမွ က်န္ေနသူမ်ားကို လူကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ဖိတ္ၾကားေနေတာ့သည္။မ်က္လုံးထဲ အျမင္မေတာ္သည္မ်ား လိုအပ္တာမ်ား ျပင္ဆင္ရင္း အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာျပန္သည္။

” ဟဲ့ … သမီး … သီတာခိုင္ … ညည္းမိတ္ကပ္ ဆရာမလာေသးဘူးလား ေနာက္က်ေနမယ္ေနာ္ ”

” ဟုတ္ … မာမီ သမီးဖုန္းဆက္ထားပါတယ္ … ခဏေန လာေတာ့မွာပါ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင္မွာ အိမ္ထဲဝင္လိုက္ အျပင္ျပန္ထြက္လိုက္ႏွင့္ သူ႔ဖင္ႀကီးမ်ား ရမ္းကာ သြားလာလွုပ္ရွားေနေတာ့သည္။ၿခံဝမွ ကားဟြန္သံေၾကာင့္ သူမ ရပ္ၾကည့္လိုက္ရာ ကားေလးမွာ ၿခံဝအျပင္ဘက္ ညာဘက္တံခါးေဘးထိုးရပ္ သြားေတာ့သည္။

သူမလဲ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္ဟု ေတြးရင္း ၿခံဝသို႔ ေလၽွာက္လာခဲရာ ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားမိေတာ့သည္။အနက္ေရာင္ဂါဝန္အတိုေလးႏွင့္ နတ္သမီးေလးႏွစ္ပါး ၿခံထဲဝင္လာရာ ျဖဴဝင္းေသာ အသားရည္ႏွင့္ ေပါင္တံတုတ္တုတ္ေလးမ်ားေၾကာင့္ ၿခံထဲရွိ လူအားလုံးလည္း ေငးေမာမိေနၾကသည္။အနက္ေရာင္ ေသတၱာပုံစံအိတ္မ်ားဆြဲရင္း သူမနားအေရာက္…

” ဒါ … မသီတာခိုင္တို႔ အိမ္လားရွင့္ ”

” ေအာ္ … ဟုတ္ပါတယ္ ကြယ္ … အန္တီက သီတာခိုင္ အေမပါ ”

” ဟိုေလ … မိတ္ကပ္ျပင္ဖို႔ ေခၚထားလို႔ အဲဒါ ”

” လာလာ … သမီးက အေပၚမွာ … ေစာင့္ေနတာပါ ”

ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္မွာ မိတ္ကပ္ဆရာႏွစ္ေယာက္အား အိမ္အေပၚထပ္ လိုက္ပို႔ကာ ျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္။အမေလး မိန္းမလ်ာေတြသာ ေျပာတယ္ အသားရည္ကလည္း ဝင္းအိေနၾကတာ မိန္းမ အစစ္ေတြေတာင္ မနာလိုျဖစ္ရတယ္ … ခ္ခ္။သူမပါသာေတြးရင္း ရယ္ေမာကာ ၿခံဝင္းထဲပတ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္ အိမ္အေပၚတြင္ မိတ္ကပ္ဆရာ မိန္းမလ်ာႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူရွိေနေသာ သီတာခိုင္မွာ ျပတင္းေပါက္ေလးဟကာ ၿခံဝင္းထဲသို႔ ငုံ႔ၾကည့္ေနသည္ကို ေဒၚသူဇာမိုးျမင္ မသိလိုက္ေတာ့ေပ။

” လြမ္းလိုက္တာ သဲရာ … ရင္ေတြလည္း တအားခုန္ေနတာ ”

” အံမယ္ … ေမာင္ပူဆာလို႔ သဲလည္း စြန႔္စားလိုက္မိတာပါ … ဒီကလည္း ရင္ေတြတုန္ေနတာရွင့္ ”

သီတာခိုင္အား မွန္တင္ခုံနားေလးတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖက္ကာ မိတ္ကပ္ဆရာ အေျခာက္က စကားေျပာေနရာ က်န္ မိတ္ကပ္ဆရာအေျခာက္မွ…

” ကဲ … ရွင္တို႔ ကတိအတိုင္း အခ်ိန္ ၁နာရီပဲ ရမွာေနာ္ ”

” ေက်းဇူးပါ မမဇူးရယ္ … လာ … မမဇူး နားရမယ့္ အခန္း သမီးလိုက္ျပေပးမယ္ … ေအာက္ထပ္က သမီးတို႔အခန္းပဲ … မာမီဝင္လာလည္း တခုခု လာယူတဲ့ပုံစံ ေနျပလိုက္ေပါ့ ”

” ေကာင္းၿပီေလ … ခု ၅ နာရီထိုးေတာ့မယ္ ၆ နာရီက် … က်မ တက္လာခဲ့မွာ ”

မိန္းမလ်ာ ဇူးဇူးလြင္မွာ မ်က္နာေပၚဝဲက်လာေသာ ဆံႏြယ္မ်ားအား လက္ျဖင့္ပင့္တင္ရင္း သီတာခိုင္နဲ႔အတူ အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ လိုက္ပါသြားေတာ့သည္။သီတာခိုင္မွာ သူမတို႔လင္မယားအခန္းထဲ ဇူးဇူးလြင္အား ထားခဲ့ကာ အေပၚျပန္တက္လာခဲ့သည္။

အိမ္ေပၚအခန္းထဲ အေရာက္ မွန္တင္ခုံေဘးရပ္ေနေသာ မိန္းမလ်ာမထံ ေလၽွာက္သြာလိုက္သည္။အေျခာက္မမွာ ဆံပင္အတုႀကီးအား ဆြဲခၽြတ္ရာ ႏူတ္ခမ္းေမႊးစိမ္းစိမ္းႏွင့္ပါးသိုင္းေမႊးမ်ားအား ေျပာင္ေနေအာင္ရိပ္ကာ မိတ္ကပ္ပညာႏွင့္ ဖုံးထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။

” သဲ ”

” ေမာင္ ”

သီတာခိုင္ ေမာင္ဟု ေခၚေသာသူမွာ မိန္းမလ်ာမဟုတ္ေပ သီတာခိုင္၏ ရည္းစားဦး ရဲေသြးပင္ ျဖစ္သည္။ရဲေသြးမွာ နက္ဖန္ သူ၏ၿမိဳ႕သို ျပန္မည္ျဖစ္သျဖင့္ သီတာခိုင္အား ေနာက္ဆုံးအေနျဖင့္ လိုးရန္ ဇြတ္အတင္းပူဆာခဲ့သည္။စဥ္းစားရင္း သီတာခိုင္မွာ မိတ္ကပ္ဆရာ ဇူးဇူးလြင္အား အကူညီေတာင္းကာ ရဲေသြးအား အိမ္ေခၚလာဖို႔ ေျပာျပလိုက္သည္။

ဇူးဇူးလြင္မွာ ပထမ အင္တင္တင္လုက္ေနေသာ္လည္း မိတ္ကပ္ဖိုး ၂ ဆ ေပးမည္ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းသေဘာတူသြားခဲ့ရသည္။ရဲေသြးအား သူမ တိုက္ခန္း ေခၚကာ မိန္းမပုံစံျပင္ဆင္ၿပီး သီတာခိုင္တို႔ အိမ္သို႔ ေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္။ဇူးဇူးလြင္အား ေအာက္ထပ္ပို႔ၿပီး သီတာခိုင္ျပန္အလာတြင္ ႏွစ္ဦးသား ခပ္တင္းတင္းဖက္ရင္း ႏူတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနၾကသည္။

” သဲ … ေမာင္တို႔ အခ်ိန္ မရွိဘူး … လာကြာ အျမန္ေလး ”

ရဲေသြးမွာ သီတာခိုင္ႏူတ္ခမ္းအားခြာၿပီး စကားေျပာရင္း ပုခုံးေလးအား ဖိကာ သူ႔ေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ မိန္းမပုံစံဟန္ေဆာင္ဝတ္ထားေသာ ဂါဝန္အတိုေလးအား လွန္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ဂါဝန္ အတိုေအာက္မွ ရဲေသြးလီးႀကီးမွာ မေပ်ာ့မမာ အေနထားျဖင့္ ေအာက္စိုက္က်ေနေတာ့သည္။သီတာခိုင္မွာ ရည္းစားေဟာင္း၏ လီးႀကီးအား အရင္းမွကိုင္ကာ တႁပြတ္ႁပြတ္ ဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။

ဒစ္ဖူးအား ျဖဲကာ ငုံရင္း လီးအဖ်ားမွ အရင္းထိ လၽွာအျပားလိုက္ ယက္ခ်လိုက္သည္။အရင္းေရာက္မွ အဖ်ားဘက္ သူမလၽွာေလးအား ျပန္ေရြ႕ရင္း ဒစ္ဖူးႀကီးအား ဆြဲစုပ္ေပးသည္။ရဲေသြးလီးမွာ တမဟုတ္ခ်င္း တင္းေျပာင္လာကာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလာရသည္။သီတာခိုင္လက္တဖက္က လီးအား အေပၚေျမာက္ရင္း လဥမဲမဲႀကီးမ်ားအား စုပ္ေပးစဥ္ ရဲေသြး မခံနိုင္ေတာ့ေပ။

” အ … သဲ …… ရွီးးး းးးးး … ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ … ဒီခုန္ေပၚလက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းလိုက္ေနာ္ ”

သီတာခိုင္မွာ စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္မရေပ လီးစုပ္ေပးတာကိုက ၁၅မိနစ္ေလာက္ရွိၿပီမို႔ ရဲေသြးစိတ္တိုင္းက် မွန္တင္ခုံေပၚလက္ေထာက္ကာ သူမဖင္ေလးအား ေနာက္သို႔ ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ရဲေသြးမွာ သီတာခိုင္ဝတ္ထားေသာ ထမိန္ေလးအား ခၽြတ္ရာ ေကာ့ထားေပးေသာ ဖင္ဝညိဳညိဳေလးေအာက္မွ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးက စူးထြက္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။

လိုးဖို႔ေမ့သြားကာ ႐ုတ္တရက္ ဒူးေထာက္ၿပီး ဖင္ဝေလးအား စယက္လိုက္ေတာ့သည္။ဖင္ဝေလးအား အထက္ေအာက္ လၽွာဖ်ားျဖင့္ ထိုးယက္ကာ လၽွာကို ရသေလာက္ ဖင္ထဲထည့္ေနသည္။သီတာခိုင္မွာလည္း ႐ုတ္တရက္ ဖင္ဝအား အယက္ခံရသျဖင့္ တဟင္းဟင္းညည္းကာ ရဲေသြးေခါင္းအား သူမလက္တဖက္ျဖင့္ ေနာက္ျပန္ဖမ္းကိုင္ထားလိုက္ေတာ့သည္။

သူမဖင္ဝထဲ လၽွာထိပ္ေလးဝင္လာတိုင္း ရဲေသြးေခါင္းအားဆြဲကာ ဖင္နဲ႔ဖိကပ္ပစ္သည္။တျဖည္းျဖည္း သူမေစာက္ေခါင္းေလးမွ ေစာက္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲ႔ ေပါင္ၾကားသို႔ စီးက်လာေတာ့သည္။ေပါင္ၾကားစီးေနေသာ ေစာက္ရည္မ်ားအား ရဲေသးမွာ လၽွာျဖင့္ ပင့္ယက္ရင္း ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးအား ဖိနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။

” အား … ” အား … အ …

…………………………………………………………………………………………………………………….

ဇာတ္သိမ္း

ဖင္ကုန္းေပးထားသျဖင့္ ေစာက္စိေလးမွာ အတြင္းဖက္ေရာက္ေနရာ အစိေလးလွမ္းစုပ္တိုင္း ရဲေသြးႏွာေခါင္းထိပ္မွာ သီတာခိုင္ ေစာင္ေခါင္းေလးထဲ ျမဳပ္ျမဳပ္ သြားေတာ့သည္။

” ရွီးးးး … အားးးလားးးး … ေမာင္ရယ္ … လိုးမွာျဖင့္ လိုးေတာ့ကြာ ”

ရဲေသြးလည္း မွန္တင္ခုံ အေပၚရွိ တိုင္ကပ္နာရီႀကီးအား ၾကည့္ရာ ၅နာရီခြဲ ေက်ာ္ေနသျဖင့္ လိုးခ်ိန္မွာ နာရီဝက္ေလာက္ပဲရွိေတာ့သည္ကို ေတြးမိလိုက္ေတာ့သည္။သီတာခိုင္ ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ခြာကာ ဖင္ဝနီညိဳေလးအား လၽွာအျပားလိုက္ တခ်က္ဖိယက္ရင္း မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္သည္။ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲႏွစ္ေနေသာ သီတာခိုင္ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ဒစ္ျဖင့္ ေတ့ကာ ေဆာင့္လိုးလိုက္ေတာ့သည္။

” အ … ျဖည္းျဖည္း … ေနာ္ … ေမာင္ ”

သို႔ေသာ္ ရဲေသြးမွာ ေနာက္ဆုံး ႏူတ္ဆက္ အလိုးမို႔ သီတာခိုင္ခါးေလးအား စုံကိုင္ကာ ဆြဲဆြဲလိုးေတာ့သည္။လီးႀကီး ေစာက္ေခါင္းထဲဝင္လာတိုင္း သီတာခိုင္မွာ ခါးေလးခြက္ရင္း ေခါင္းေမာ့ေမာ့တက္ေနရသည္။ရဲေသြးလိုးခ်က္မ်ားက သားအိမ္ဝထိ ေရာက္သျဖင့္ ဗိုက္ထဲစူးကနဲ႔ ေအာင့္ေအာင့္သြားရသည္။ေနာက္ဆုံးေတြ႕ဆုံခ်င္းမို႔ အံႀကိတ္ခံေနလိုက္မိသည္။

ရဲေသြးမွာလည္း သူ႔လီးဝင္သြားတိုင္ ေစာင္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားမ်ား လိပ္ဝင္ကာ လီးျပန္ထုတ္လ်င္ ႏူတ္ခမ္းသားမ်ား ခ်ိတ္ပါလာသည္ကို ၾကည့္ရင္း မနားတမ္း ေစာင့္လိုးေနသည္။

” ဘြတ္ … အားးး … ေမာင္ … ဖြပ္ဖြပ္ … ဟမ္ … ဗ်စ္ … သဲ …… ပါလည္း … အီး … ျဖည္း ျဖည္း … ျဖည္းျဖည္းလိုးပါ ေမာင္ရယ္ … အ အ ……… ဘြတ္ ၿဗိ …… အ ………ဒုတ္ … စြပ္ …… ဒါေနာက္ဆုံေလး သဲရယ္ … အား အားးး …… အင္းပါ ေမာင္ရယ္ …… လိုးပါ လိုးပါ … ေမာင္ႀကိဳက္သလိုသာ လိုးပါေတာ့ … အမေလးးး ေသပါၿပီ … အင့္ အင့္ … ခ ဏ ေလး ပါ … သဲရာ … ဘြတ္ဘြတ္ …… ဖြပ္ဖြပ္ ”

ရဲေသြး၏ မီးပြင့္မတတ္ လိုးခ်က္မ်ားေအာက္တြင္ သီတာခိုင္မွာ ႏွစ္ခ်ီးၿပီးခဲ့ရသည္။ေနာက္ဆုံးတႀကိမ္တြင္ ေစာက္ရည္မ်ားေထာင္ပန္းရင္း မခံနိုင္ေတာ့သျဖင့္ ဖင္ကုန္းေပးလ်က္မွ ထိုင္ခ်လိုက္ရသည္။ရဲေသြးလီးႀကီးမွာ သီတာခိုင္အဖုတ္ထဲမွ ကၽြတ္ထြက္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားေပပြေနၿပီး တဇပ္ဇပ္ တုန္ေနေတာ့သည္။ရဲေသြးခုထိ မၿပီးေသးသည္မွာ ၾကာေဆးတစ္မ်ိဳးေသာက္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

မိမိခ်စ္သူအား ေနာက္ဆုံးအေနျဖင့္ မီးကုန္ရန္းကုန္လိုးရန္ စဥ္းစားထားသျဖင့္ သူ႔ေရွ႕ေက်ာေပးထိုင္ကာ အေမာေျဖေနေသာ သီတာခိုင္အား ဆြဲလွည့္ၿပီး မွန္တင္ခုံအားကပ္ထားလိုက္သည္။ႏူတ္ခမ္းေလးဟကာ အသက္မၽွင္းရွုေနေသာ သီတာခိုင္ပါးစပ္ေလးအား လီးျဖင့္ေတ့ကာ ဖိလိုးလိုက္ျပန္သည္။

အု ဝု …… ပလြပ္ … ဝူးးး … အဟြတ္ ဟြတ္ ဟြတ္ ”

သီတာခိုင္မွာ အေမာေျဖေနစဥ္ ပါးစပ္ထဲ လီးႀကီးဝင္ေရာက္လာသျဖင့္ ေနာက္သို႔လွန္ခ်ရာ မွန္တင္ခုံခံေနသျဖင့္ အာေခါင္အရင္းထိ လိုးခံလိုက္ရေတာ့သည္။အာသီးေလးအား ဒစ္ဖူးျဖင့္ ေထာက္မိကာ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးရင္း သီးလာရသည္။ရဲေသြးမွာ သီတာခိုင္ေခါင္းအား မလြတ္ပဲ မွန္တင္ခုံႏွင့္ ကပ္ကာ ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္လိုးေနရာ အခန္းတံခါးပြင့္သံႏွင့္ အတူ မိတ္ကပ္ဆရာ ဇူးဇူးလြင္ ဝင္လာေတာ့သည္။

” ကလစ္ … ကၽြီ အီ … ဟယ္ … အမေလး ”

ဇူးဇူးလြင္မွာ ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ပါးစပ္ေလးအုပ္ကာ ဟယ္ကနဲ႔ျဖစ္သြားရသည္။သီတာခိုင္မွာ မွန္တင္ခုံေက်ာ္ကပ္ကာ ဒူးေထာက္ရဲ့ေလးျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္ကာသူမပါးစပ္ေလးအား လိုးေနေသာရဲေသြးေပါင္အား တဝူးဝူးႏွင့္တြန္းထုတ္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။သီတာခိုင္မွာ ဇူးဇူးလြင္ဝင္လာသည္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ဇြတ္အတင္း႐ုန္းေသာ္လည္း ရဲေသြးမွာ ၿပီးကာနီးသျဖင့္ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ေပ။အခ်က္ ၃၀ခန႔္ ပစ္လိုးရင္း သီတာခိုင္ပါးစပ္အား လီးအရင္းထိ ဖိကပ္ကာ လရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။

” အားးး းးးး ရွီးးး ……… သဲရယ္ ”

ရဲေသြးမွာ သီတာခိုင္ပါးစပ္ထဲမွ လီးအားဆြဲထုတ္ရင္း ညည္းျငဴလိုက္ေတာ့သည္။သီတာခိုင္မွာလည္း လည္ပင္းေၾကာမ်ားေထာင္ကာ ပါးေလးေဖါင္းကားေနၿပီး နဖူးေၾကာမ်ားၾကဳတ္ေနရာ သူမပါးစပ္ထဲမွ လီးႀကီးကၽြတ္ထြက္သြားမွ မ်က္နာေလးမွာ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားရင္း အသက္မၽွင္းရွုေနရသည္။ပါးစပ္ထဲ ရဲေသြးလရည္မ်ား မ်ိဳခ်ရင္း ႏွုတ္ခန္းေထာင့္မွ မမ်ိဳနိုင္ေသာလရည္မ်ားက လၽွံထြက္လာရသည္။

ရဲေသြးမွာ သီတာခိုင္မ်က္ႏွာေလးအားၾကည့္ရင္း ႏူတ္ခမ္းမွလၽွံထြက္ေနေသာ လရည္ပ်စ္ပ်စ္ျဖဴျဖဴမ်ားအား သူ၏ဒစ္ဖူးျဖင့္ ဖိသုတ္ကာ သီတာခိုင္ပါးစပ္ထဲ ျပန္ထိုးထည့္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ လရည္မ်ားေပကပ္ေနေသာ လီးႀကီးျဖင့္ သီတာခိုင္ပါးႏွစ္ဖက္အား ပြတ္သပ္ၿပီးမွ ခါးျပန္ဆန႔္ကာ ေနာက္လွည့္လိုက္ေတာ့သည္။

” ဟာ … ေဆာရီးဗ်ာ ”

ေနာက္လွည့္လွည့္ခ်င္း မိတ္ကပ္ဆရာမိန္းမလ်ာဇူးဇူးလြင္အား ေတြ႕လိုက္သျဖင့္ မ်က္ႏွာအမ္းတန္းတန္း ျဖစ္ကာ ေဆာရီးဟု ေတာင္းပန္ေနေတာ့သည္။ဇူးဇူးလြင္မွ ရဲေသြးဂါဝန္ေအာက္က ေထာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးအား ၾကည့္ရင္း မ်က္လုံးေလးျပဴးေနမိေတာ့သည္။

” ကဲ … ရွင္ ကုတင္ေပၚထိုင္ေနလိုက္ … က်မ သူ႔ကို မိတ္ကပ္ျပင္ေပးေတာ့မွာ အခ်ိန္က သိပ္မရေတာ့ဘူး ”

” ဟုတ္ ဟုတ္ ”

ရဲေသြးကုတင္ေပၚထိုင္ေနစဥ္ သီတာခိုင္မွာလည္း ထရပ္လိုက္သည္။ဇူးဇူးလြင္မွာ သီတာခိုင္မ်က္ႏွာအား ၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာအရင္သစ္ဖို႔ ေျပာဆိုလိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္း ေနေရာင္ေပ်ာက္ကာ အေမွာင္ထုေလး ႀကီးဆိုးလာခ်ိန္ ၿခံဝင္ႀကီးထဲ သီခ်င္းသံ ညိမ့္ညိမ့္ေလးနဲ႔ ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ား၏ အျပဳံးမ်ား မဂၤလာဧည့္ခံပြဲသို႔ လာေရာက္ေသာ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား၏ ရယ္ေမာသံမ်ား ဆူညံေနေတာ့သည္။

ဦးသက္ခိုင္ႏွင့္ေဒၚသူဇာမိုးျမင့္တို႔၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ေဒၚသီရိျဖဴႏွင့္ဆုနဒီတို႔ ထိုင္ေနကာ ႏွစ္ဖက္အမ်ိဳးမ်ား စကားလက္စုံၾကေနစဥ္ သီတာခိုင္တို႔ စုံတြဲမွာလည္း ဧည့္ခံရင္း ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ အမွတ္တရ ဓတ္ပုံမ်ား ရိုက္ေနၾကသည္။ၿခံဝင္း၏ တေနရာ ေခ်ာင္က်ေသာ ခုံတစ္ခုံတြင္ မိတ္ကပ္ဆရာ မိန္းမလ်ာ ႏွစ္ဦးထိုင္ေနၾကၿပီး တစ္ဦး၏မ်က္လုံးအိမ္တြင္ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်ေနသည္ကို မည္သူတစ္ဦးတေယာက္မွ သတိမထားမိေတာ့ေပ။…ၿပီးပါၿပီ