ယောက်ျားမရှိတုန်း လင်းမိတဲ့ နောက်မီး

Unicode

(ဖြစ်ရပ်မှန် ဇာတ်လမ်းလေးအား နာမည်/နေရာဒေသ လွဲပြောင်း၍ စာဖတ်သူ အဆင်ပြေစေရန် ခံစားတင်ပြပါသည်။)

အခန်း ( ၁ )

” ရွှီးးးးး …… ဖေါင်းးးး ဖေါင်းးးးးး …… ရွှီးးးးး …… ဖေါင်းးးးး ……… ဒိုင်းးး ……… ရွှီးးးး …… ဖေါင်းးးး …… ဒိုင်းးးးး ” သွယ် တို့ မြို့လေးရဲ့ သီတင်းကျွတ် ညလေးပေါ့။ တရပ် ကွက်လုံး မီးတွေ လင်းထိန်နေတာ။ ကလေးတွေလည်း ဖျောက်အိုး ဖေါက်လိုက် မီးရှူးမီးပန်းတွေ လွတ်လိုက် ပျော်ရွှင် နေကြတယ်။ ” မသွယ် ရေ …… ပြီးပြီလား ” ” ဟုတ် …… မမခိုင် ” ဘေးအိမ်က မမခိုင်တို့ လင်မယားနဲ့ ပွဲသွား ကြည့်မလို့ အရင်ရက်က ပြောထားကြတာ။ မမခိုင် နာမည်က မိုးမိုးခိုင် သူ့ယောင်္ကျား နာမည်က ကိုရဲမင်း။ လင်မယား ၂ယောက် လုံးက ရုံးဝန်ထမ်းတွေပါ။ သွယ် တို့ လင်မယား ထက် ၃နှစ်လောက် ကြီးကြ တယ်။ သွယ် က ၃၂နှစ်ထဲ မမခိုင်တို့ လင်မယားက ၃၅နှစ် ကျော်နေပြီ။ သွယ့် နာမည်က အေးအေးသွယ်ပါ။ အားလုံးက သွယ် ပဲ ခေါ်ကြတာ။ သွယ့် ယောင်္ကျား မျိုးသူ က သွယ်နဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပါပဲ။ သူတို့ ဖုန်းကုမ္ပဏီက သီတင်းကျွတ် ဘုရားဖူး လိုက်ပို့တော့ ပါသွားလေရဲ့။ သွယ် တယောက် ထဲ အိမ်မှာ ပျင်းနေတုန်း မမခိုင် တို့ လင်မယားက အဖေါ်လာစပ် တာနဲ့ ပွဲကြည့် ဖြစ်တာ။

ပွဲကလည်း သွယ် တို့ရပ်ကွက်နဲ့ မဝေးပါဘူး။ ခြေလျင် လျှောက်သွားကြတာ မိနစ် ၂၀ လောက်ပါပဲ။ လမ်းတ လျှောက် ၃ယောက်သား ရင်ဘောင်တန်းပြီး စကား တပြောပြောနဲ့ လျှောက်လာပေမယ့်။ ပွဲဈေး ရောက်တော့ လူက တစ်ညှပ်လာတာ။ တဖြည်းဖြည်း မမခိုင်က သွယ့် အရှေ့ ကိုရဲမင်းက သွယ့် အနောက် သွယ်က အလယ်ထဲ ရောက်သွားရောပဲ။ ပွဲဈေးထဲ တိုးခွေ့ လျှောက်ကြတော့ သွယ်က မမခိုင် လက်မောင်းကို ဆွဲထားပြီး ကိုရဲမင်းက သွယ့်ပုခုံး တဖက်ကို လက်တင် ဆွဲရင်း ဇတ်ရုံထိ လျှောက်ရ တာပေါ့။ တချို့ လူငယ်တွေက မူးရူး အော်ဟစ်ပြီး တွန်းလား ခွေ့လား ဆိုတော့ ကိုယ့်လူကိုယ် ကွဲမသွားအောင် ဆွဲထားရတယ်။ ကိုရဲ လက်က သွယ့် ပုခုံး ပေါ်ကနေ လက်မောင်းပေါ် ရွေ့ဆွဲ ထားပေးတာ။ တိုးဝှေ့ လျှောက်ရင်း လူက ကြပ်လာတော့ သွယ့် ဖင်နဲ့ ကိုရဲ ပေါင်ကြားက ခပ်နွေးနွေး အရာနဲ့ ဖိပွတ်သလို ဖြစ်တာ ခဏတိုင်းပဲ။ ကောက်ညှင်း ကြည်တောက် ဆိုင်နား ရောက်တော့ အရှေ့ဘက် ကွေ့လာခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီလမ်းက ဇတ်ရုံနဲ့ နီးလို့ပါ။

အဲဒီလမ်းက မုန့်ဆိုင်တန်း မရှိတော့ အမှောင်ကျသလို ဖြစ်နေရတာ။ တဖြည်းဖြည်း ကိုရဲ ပေါင်ကြားက ဟာကြီး မာလာသလို သွယ့် ဟာလေးလဲ အရည်စို့နေတာပေါ့။ သွယ် လည်း အိမ်ထောင်သည် တယောက်မို့ သွေးသားက ဆူလာတာ ထင်တယ်။ မမခိုင်ကတော့ ဇတ်ရုံ ရောက်ဖို့ အားသန်နေတာ သူ့နောက်က သွယ် တို့ကို သတိမထား မိပါဘူး။ အဲဒီချိန် သွယ့် ခံစားမှု့က တကိုယ်လုံးကို သွေးဆူ ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲက တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ဘယ်လို အရသာ မှန်းကို မသိတာ။ လင်နဲ့ အကြိမ်ကြိမ် ဆက်ဆံဖူး ပေမယ့် သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက် ဟာကြီးနဲ့ ထောက်ခံရတဲ့ ခံစားမှု့က မတူဘူးလေ။ ဇတ်ရုံထဲ လက်မှတ် ဖြတ်ပြီး ဝင်တော့ အထဲမှ လူတွေ ရောက်နေ ကြပါပြီ။ မီးထွန်းထားလို့ သွယ်လည်း ဖင်ကြား အောက် စိုနေလား ဆိုပြီး လက်နောက်ပြန် စမ်းကြည့်ရ သေးတာ။ အတွင်းခံပါတော့ အရည်လေးတွေ ကွက်မနေ ပါဘူး။ စိတ်တော့ သိပ်မပူမိပါဘူး နှင်းဆီပုံ ပန်းပွင့်ရိုက် ပါတိတ် အနက် ဝမ်းစက်မို့ ကွက်လည်း မသိသာ လောက်ဖူးလေ။

” ရဲမင်း … ဖျာလက်မှတ် … သွားဝယ်ဟာ … ဒုတိယ တန်း ရအောင် ဝယ်ခဲ့ ” ” အင်းပါ ခိုင်ရယ် … နေရာ အလွတ်တွေ ကြည့်ပြီး … နံပတ်ပြော ” ဇတ်ရုံထဲ ဖျာတွေ ကြည့်ပြီး မမခိုင်က ကိုရဲကို ဖျာသွား ဝယ်ခိုင်းနေတာ။ ” အတွင်းထဲ … ငါမကြည်ချင်ဘူး … ဒီအလယ်တန်းက … ဘေးစွန်း ဖျာသာ … ဝယ်ခဲ့ ” မမခိုင်က ပွဲမစခင် ဇတ်ရုံထဲက ခုန်ပေါက်က နေတဲ့ လူတွေ ကြည့်ပြီး စိတ်ရှုတ်နေပုံနဲ့ ဘေးစွန်း ဖျာကိုပဲ ဝယ်ခိုင်းလိုက်တာ။ ကိုရဲလည်း ဖျာနံပတ် ကြည့်ပြီး လက်မှတ် ဖြတ်တဲ့ ရုံပေါက်နား တခေါက် ပြန်သွား ဝယ်လာ ခဲ့တယ်။ လက်မှတ် ရတာနဲ့ မမခိုင်က ဖျာကို ဆွဲခါပြီး အသင့်ပါလာတဲ့ အိပ်ယာခင်း အပါးလေး ခင်း လိုက်တာ။ ဖျာက သေးပေမယ့် ထုံးစံ အတိုင်း ၄ယောက် ထိုင်ကြည့်ကြတာ များပါတယ်။

” ကဲ …… ဖျာတော့ ရပြီ … လက်ဖက်နဲ့ ကော်ဖီတော့ ပါလာတယ် … ညကြ အစာပြေ … စားဖို့ တခုခု … သွားဝယ်ရမယ် … အနားပေးချိန် … အပြင် … မထွက် ချင်ဘူး ” နေရာချ စီစဉ်ပြီးမှ မမခိုင်က ညလယ်စာ စားဖို့ မုန့်ဝယ် ချင် နေတာ။ ဒါနဲ့ မမခိုင်ကို အစောင့် ထားပြီး ကိုရဲနဲ့ သွယ် တို့ မုန်တခေါက် ထွက်ဝယ် ဖြစ်ကြ တယ်။ ဇတ်ရုံထဲ ပြန်ရောက်တော့ ၃ယောက်သား စကားပြောလိုက် နေကြာစိ စားလိုက်နဲ့ အတော်လေး ကြာမှ ပွဲထွက်တာ။ တချို့လူတွေက ပွဲထွက်မှ ကိုယ့်ဖျာကို ဓတ်မီးထိုး ရှာပြီး ရောက်လာကြတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း ပွဲထွက်တာနဲ့ ဇတ်ရုံထဲက မီးတွေ အမှောင်ချပစ်တော့ ဖျာမဝယ်ပဲ ခပ်တည်တည် ဝင်ထိုင်ကြည့်တဲ့ လူတွေနဲ့ ပွဲထွက်မှ ရောက်လာတဲ့ ဖျာပိုင်ရှင်တွေ စကားများ ကြပေါ့။ ဇတ်ရုံက တာဝန်ရှိတဲ့ သူတွေ လာရှင်းမှ အဆင်ပြေ သွားကြတာ။ စတိတ်ရိုး စတော့ အကုန် လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာပါပြီ။

ဘေးက လူငယ်တွေ ထကတော့ မမခိုင် ပါလာတဲ့ ခြင်း တောင်း နင်းမိ မဆိုးလို့ သွယ်က နောက်ဆုတ် ထိုင်ပြီး ခြင်းကို ရှေ့ ယူထားလိုက်ရတယ်။ အစပိုင်း မမခိုင်နဲ့ သွယ်က ရှေ့၂ယောက် အတူကပ်ထိုင်ရင်း ကိုရဲက မမခိုင် နောက်က ကပ်ထိုင်ကြည့်ကြတာပါ။ ခြင်းကို သွယ့်ရှေ့ ထားပြီး သွယ် က နောက်ဆုတ် ထိုင်တော့ ကိုရဲနဲ့ သွယ် ဘေးချင်းကပ်လျက် ဖြစ်သွားရောပဲ။ ပြဇတ်ရောက်တော့ မမခိုင်က ဝယ်လာတဲ့ မုန့်တွေ ခြင်းထဲက ထုတ်စားနေ တယ်။ ကိုရဲက အသင့်ဖျော်လာတဲ့ ဓတ်ဗူးထဲက ကော်ဖီ ကို ခွက်လေးထဲ ငှဲ့သောက်ရင်း မမခိုင်ကို မုန့်ထုပ်တွေ ဖေါက်ပေးနေတာ။ သွယ် က လက်ဖက်ချိုင့် ဖွင့်ပြီး လက်ဖက် ပဲ စားလိုက်တော့တယ်။ ညလယ်ကြ ဘေးစွန်းဖျာမို့ လူငွေ့သိပ်မရှိတော့ အေးလာ တာပေါ့။ ကိုရဲလည်း တင်ပလင်ခွေ ထိုင်လျက် အနေ ထားနဲ့ မမခိုင် နောက်ကျော တိုးကပ်နေပြီ။ သွယ်က ဘေး စွန်းထိုင်တော့ ပိုဆိုးရောပဲ။ သွယ့် ညာဖက် ခပ်လှမ်းလှမ်း က ဇတ်ရုံကာထားတဲ့ ဝါးကြမ်းကြား တွေထဲက လေတိုး နေတာ။ ကိုရဲဘက် တိုးတော့ သွယ့် ဘယ်ဘက် ပေါင်နဲ့ ကိုရဲ ညာဘက်ပေါင် ထိကပ်နေတယ်။ မမခိုင် ခါးကို နောက်က ပွေ့ဖက်ထားတဲ့ ကိုရဲ ညာလက်က သွယ့် ဒူးခေါင်းပေါ် ဘတ်ကနဲ့ ကျလာလို့ မျက်လုံး ဆွေကြည့် လိုက်တာ။

ကိုရဲက ခပ်တည်တည် ပါပဲ တဖြည်းဖြည်း သွယ့် ပေါင်လယ် ရောက်လာတော့ လက်ချောင်းတွေက ပေါင် အတွင်းသားတွေ ညှစ်စမ်း နေပြီ။ ထမိန် အောက်က အတွင်းခံပေါ် ဖိစမ်းတဲချိန် သွယ့် ဘယ်လက်က ကိုရဲ ညာလက်ကို အုပ်ပြီး ပြန်ကိုင် ထားလိုက်တာပေါ့။ ပေါင်ခြံနားလေး ညှစ်လိုက် ဖွလိုက်နဲ့ ကိုရဲ လက်ချောင်းတွေ သွယ့် ပေါင်ဂွထဲ အတင်းတိုးဝင်လာနေပြီ။ သွယ် လည်း သာယာနေမိတာ ထင်တယ် ပေါင်ကို ရွေ့လိုက်ရင် ရနေတာကို မရွေ့မိတာလေ။ ကိုရဲ လက်က ပေါင်ခြံနား ထိ ရွေ့လာပြီး ခပ်တင်းတင်း လေး ထပ်ညှစ် ပေးနေပြန်ရော။ အမှောင်ထဲမို့ နောက်က လူ တွေလည်း မြင်ရဖို့ မလွယ်တော့ ၂ ယောက်သား အတင့်ရဲနေမိတာ။ ဘယ်လက်က မမခိုင်ခါးကို ဖက်ထားရင်းနဲ့ ညာလက်က သွယ့် ပေါင်ကြား ထဲ နိူက်နေလို့ ကိုရဲ မျက်နာ ခိုးကြည့် တော့ ခပ်တည်တည် ပဲ မျက်လုံးတွေ က ဇာတ်ခုံပေါ် စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေပုံပါ။ ခဏနေတော့ ထမိန် ပေါ်က နှိုက်ရတာ အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ နောက်ဘက်က လူတွေကို တချက် လှည့်ကြည့်ကြီး ထမိန် အောက်နား စထဲ လက်သွင်းနိူက် နေတော့တာ။ သွယ်လည်း ကိုရဲ လက် ကောက်ဝတ်ကို အုပ်ကိုင်ရင်း အလိုက်သင့် ပေါင်ဂွလေး ကို ရသလောက် ဖြဲပေးနေမိတယ်။

အရည်စိုနေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို စမ်းမိတော့ သွယ့် မျက်နာကို ဘေးတိုက် လှည့်ကြည့်နေတာ။ သွယ့် မျက်လုံး ဒေါင့်က မြင်နေပေမယ့် မသိချင်ယောင် ဆောင်နေမိတယ်။ ပြဇတ်ပြီး နှစ်ပါးသွားကြတော့ သွယ် ပြီးသွား ရပြီ။ မိုးလင်း ကာနီး ဇာတ်ပွဲ မပြီးခင်လေး ထရပ်ပြီး ထမိန်ပြင် ဝတ်ရတယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲ အရည် တွေရွှဲပြီး ပေါင်ခြံထဲ စိုစိစိုစိလေး ဖြစ်နေတော့ တာပဲ။ ၃ယောက် သား အိမ်ပြန်လာပြီး သွယ် လည်း အိမ်ဝန်း တံခါး ဖွင့် လူဝင်ပြီး တံခါး ပြန်သော့ ခတ်တော့ ကိုရဲက သူတို့ အိမ်ရှေ့က သွယ့်ကို လှမ်းကြည့် နေတယ်။ အိမ်ထဲ ရောက် တော့ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ပေါ် ခေါင်းချလိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်း အိပ်ပျော်သွားရောပဲ။ ပက်လက် အနေထားနဲ့ နှစ်နှစ် ချိုက်ချိုက် အိပ်မော ကြနေတုန်း သွယ့် ပေါင်ဂွလေးထဲ ရွစိရွစိနဲ့ ခံစားမိလို့ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်မိလိုက်တယ်။

” ဟင် …… ကို ……… ကို …… ကိုရဲ ” ရုတ်တရက် လန့်သွားတာပေါ့။ ကိုရဲက သွယ့် ညာဘက် ခါးနားလေး တင်ပလင်ခွေ ထိုင်ရင်း ဘယ်လက်က စောက်ပတ်လေး ဖြဲထားပြီး ညာလက်က သူပေါင်ကြား ထဲက လီးကို ဆုပ်ကိုင် ဂွင်းထု နေတာ။ ထမိန် အောက်နားစက ခါးထိ လှန်တက် နေပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုး လေးက ပေါင်လယ် လိပ်ကျ နေတော့ ပြတင်း ပေါက်က ဝင်လာတဲ့ နေရောင်ကြောင့် ပေါင်ကြား လေးထဲ အဖုတ်က အတိုင်းသားပဲ။ ရုတ်တရက် ဘာပြောရ မန်းတောင် မသိဘူး။ ကိုရဲက အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်း ထဲ လက်ချောင်းထိပ်လေးနဲ့ ဖိပွတ်ပေးရင်း ဂွင်းထု မရပ်သေး ဘူး။

” ဟာ ……… ကို … ကို …… ကိုရဲ ……… မမခိုင် ……… ရှိ တယ် …… မဟုတ်ဘူးလား ”

ပူထူပြီး အသံ တုန်တုန် ရီရီနဲ့ မေးလိုက် မိတာပါ။ ကိုရဲ ကတော့ ညက ဇတ်ရုံထဲ အဖုတ်ကို နိူက်တာ သွယ် က မငြင်းတော့ အတင့်ရဲနေတာပေါ့။ သွယ်တို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်ပြီး သွယ် အဖုတ်ကို ဖြဲကြည့် ပြီး ဂွင်းထုနေတာလေ။

” ရှီးးးးး ……… အ ……… အ …… ခိုင်က …… မနက် ၁၀နာရီ ကတည်းက ……… အင့် ……… အ ……… နိုးပြီး …… ထမင်း ဟင်း ထချက်နေတာ ………… မသွယ် လာကြည့်တော့ ……… အိပ်ပျော်နေတာနဲ့ ………… မသွယ်ဖို့ …… ဟူးးးး ……… ရှီးးးးး …… ထမင်းဟင်း ……… ပိုချက် ပြီး ……… ခု လာပို့တာ ” ကိုရဲက စကား ပြန်ပြောရင်း တဘတ်ဘတ်နဲ့ သွယ့် စောက်ပတ်လေး ကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေလျက်ပဲ။

” ဒုက္ခ ပါပဲ …… မမခိုင် …… ဒီဘက် ကူးလာရင် …… အခက် …… မကောင်းဘူး ထင်တယ် … ကိုရဲ …… အို့ …… အာ …… ရှီးးးးး …… ကျွတ်ကျွတ် ” သွယ် အကျိုးအကြောင်း ပြောနေတုန်း အစိလေးကို ဖိချေ လိုက်တော့ ခါးလေး တွန့်ပြီး စုပ်သပ် လိုက်ရတာပေါ့။

” ခု …… နေ့ခင်း ……… ၂ချက် ထိုးပြီ ……… မသွယ်ရဲ့ ……… ခိုင်လည်း …… ချက်ပြုတ် စားသောက်ပြီး …… ပြန်အိပ် သွားပါပြီ …… စိတ် မပူနဲ့ ” ကိုရဲ ရှင်းပြ နေတာ နားထောင်ရင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ထကြွနေပါပြီ။ သွယ်လေ လင်နဲ့လည်း ၃ရက်လောက် ဝေးနေတော့ ကိုရဲ အထိအတွေ့မှာ သာယာနေမိတာ ဝန်ခံပါတယ်။ ခုထိ လင်တော်မောင့် လီးက လွဲရင် သူစိမ်းယောင်္ကျား လီးကို မမြင်ဖူး ပါဘူး။ ဒီလိုမျိုး သွယ့် အဖုတ်ကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု နေတဲ့ ကိုရဲ လီးကို မြင်တော့ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပြီး အလိုးခံ ချင်တဲ့ စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်လာတော့တယ်။ လင်တော်မောင့် လီးထက် တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်း ရှည်တဲ့ ကိုရဲ လီးကို အနီးကပ် မြင်တော့ စုပ်ကြည့် ချင်တဲ့ စိတ်ကလည်း ထိန်းမရ မိန်းမသား ဆိုတော့ အစ ခက်နေ ပြန်ပြီလေ။

” အား …… ကောင်းလိုက်တာ …… မသွယ် ရယ် …… ရှီးးးးးးးး ” ကာမစိတ် တက်ပြီး တွေးနေတုန်း ကိုရဲ လည်ပင်း ကြောတွေ ထောင်လာတယ်။ လီးထိပ် လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်လာတော့ သွယ့် ထမိန်တွေပါ စင်ကုန်ရောပဲ။ ကိုရဲလည်း လရည်ထွက် ပြီး ပေါင်လည် ရောက်နေတဲ့ ခါးပုံစ ပြန်ဆွဲပြီး ပုဆိုး ပြန်ဝတ်ရင်း အမော ဖြေနေရှာ တယ်။ ” မိသွယ်ရေ … မိသွယ် ” တကယ့် အချိန်ကြမှ သွယ် အလုပ် လုပ်တဲ့ ချည်ထည် စက်ရုံက သူငယ်ချင်းတွေ ရောက်လာရောပဲ။ ကိုရဲလည်း အိပ်ခန်းက ထွက်ပြီး အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းဘက် အမြန် လျှောက်ပြီး သွယ့်ဖို့ ယူလာပေးတဲ့ ထမင်းချိုင့်လေး ကိုင်ပြီး မယောင် မလယ် ရပ်နေတာပေါ့။ သွယ်လည်း ထမိန်ပြင်ဝတ်ပြီး အင်္ကျ ီကို ခါးထိ ဆွဲဆန့်ရင်း နောက်က လိုက်ထွက် လိုက်တာ။

” မိသွယ် … ညည်းလင် … ဘုရားဖူး ပါသွားတာဆို … လင်မရှိတော့ …… တယောက်ထဲ …… ဆာ နေ …… နေ ……… ” မစုနဲ့ မိုးမိုးတို့ အိမ်ထဲ ဝင်လာရင်း လှမ်းမေး နေတာ။ ရုတ်တရက် စားပွဲခုံ ဘေးနား မတ်တပ် ရပ်နေတဲ့ ကိုရဲ မြင်တော့မှ စကားစ ရပ်သွားတော့တယ်။ ” အော် … ဧည့်သည် ရောက်နေတာ ထင်တယ် ”

ကိုရဲ မြင်တော့မှ မစုက အားတုံ့အားနာနဲ့ စကားလွဲ မေးနေတာပါ။ ” ဧည့်သည် မဟုတ်ပါဖူးဟ … ဟိုဖက်အိမ်က … မမခိုင် အမျိုးသား …… ကိုရဲမင်း ပါ ” ကိုရဲလည်း သွယ်တို့ စကားပြောတုန်း မစုတို့ကို ရယ်ပြပြီး အိမ်ပြင် ပြန်ထွက်သွားတယ်။

” အဲလူက … အိမ်ထောင်သည် ဟုတ်ရဲ့လား … မိသွယ် … ပုံစံက အမိုက်စားနော် ” ကိုရဲ ထွက်သွားတာနဲ့ မိုးမိုးက တန်းမေးတော့ တာပဲ။ သွယ့် စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသေးတယ်။ ” ဟုတ်ပါတယ်ဟာ … ညက … ငါ … သူတို့ လင်မယား နဲ့ … ပွဲ အတူ ကြည့်ပြီး … ဘာမှ မချက်နိုင်မှန်း သိလို့ … ထမင်းရော ဟင်းရော … လာပို့ ပေးတာ ”

………………………………………………

အခန်း ( ၂ )

” ဟုတ်ရဲ့လား မိသွယ်ရယ် … နင့်လင် မရှိတုန်း … နေ့လည်စာ လာကျွေးရင်း … ဟွန်း ဟွန်း ” ” ကောင်မနော် … နင်သာ …… လင်ငုတ်တုတ်နဲ့ … ဂျာကြီးကို … မြူနေတာ … ငါမသိ ခက်မယ် ” မစုတို့ မိုးမိုးတို့က စက်ရုံရောက်မှ ခင်ပေမယ့် ပြောမနာ ဆိုမနာ တွေပေါ့။ မစုက အဆိုးဆုံးပဲ ထမင်စား နားချိန် ၃ယောက် ဆုံတာနဲ့ သူ့လင်က ဘယ်လို လုပ်ကြောင်း စုံနေအောင် ပြောပြီးမှ စားကြ သောက်ကြတာ။ အစပိုင်း သွယ်လည်း မျက်နှာပူ နားရှက်ပေမယ့် နောက်ပိုင်း မစုရဲ့ အတွေ့အကြုံကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်ပြီး ညဘက် ယောင်္ကျားနဲ့ လိုးတဲ့ချိန် အရသာလေး ထူးကဲနေမိ တော့တယ်။ မစုတို့ ရောက်လာတာမို့ သွယ်လည်း ထမင်း အိုး တလုံးချက်ပြီး အိမ်မှာ အရံသင့် ရှိတဲ့ လက်ဖက်သုပ် ပေးလိုက်တာ။

မမခိုင် ချက်ပို့တဲ့ ဟင်းနဲ့ ၃ယောက်သား အတူစားပြီး ညနေစောင်းထိ စက်ရုံက အကြောင်းတွေ ထိုင်ပြောနေ ဖြစ်ကြတယ်။ မစုတို့ ပြန်မှ သွယ်လည်း ရေချိုးပြီး ခဏ အနားယူရင်း ဧည့်ခန်းထဲ မှာပဲ တီဗွီ ထိုင်ကြည့်နေတာ။ ညပိုင်း အိပ်ယာပေါ် တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ပါဘူး။ ကိုရဲ ပေးသွားတဲ့ ကာမ အထိ အတွေ့ ကြောင့်ပေါ့။ ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့်နဲ့ မျက်စိတွေ ကြောင်နေတော့တယ်။ တဖျောဖျော နဲ့ လရည်တွေ ပန်းထွက်နေတဲ့ ကိုရဲ ဒစ်ကြီး ပြန်မြင် ယောင်ပြီး သွယ့် လက်တဖက်က ညဝတ် ဒူးဖုံး စကပ်လေးထဲ ရောက်သွားမိတာ။ လက်ချောင်း ထိပ်လေးတွေက အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း ဖိဆွဲပြီး အစိလေးကို ဖိချေ နေမိတယ်။

ထိမိတာနဲ့ သွယ့် တကိုယ်လုံး တုန်ပြီး ကျဉ်တက်သွား ရတာ။ ထပ် မဖိရဲတော့ဘူး ခြေရင်းဘက် ရောက်နေတဲ့ ဖက်လုံးကို ခြေထောက်နဲ့ ညှပ်ဆွဲယူပြီး ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း အနေထားနဲ့ ပေါင်ကြား ညှပ်ထား လိုက်တယ်။ ပေါင်ဂွ တည့်တည့် နေရာလေး လက်နဲ့ဖိပြီး ဖက်လုံးကို ညှပ်ပွတ်ပစ်တာ။ စိတ်ထဲ ကိုရဲ လီးထိပ်ကို မှန်းပြီး ခပ်တင်းတင်း ပွတ်တော့ ခံစားမှု့လေး ကောင်းနေတုန်း ၅မိနစ်လောက်ပဲ သွယ့် တကိုယ်လုံး အကြောတွေ တောင့်တင်းပြီး အထွဋ် အထိပ် ရောက်သွားခဲ့ရတယ်။ အားမရပေမယ့် လတ်တလော ခံစားနေရတဲ့ ကာမ ဝေဒနာ လေး သက်သာစေတာပေါ့။ သွယ့်ကိုယ်သွယ် လည်း နားမလည်တော့ပါဘူး။ ကာမပိုင် လင် ရှိရဲ့ သားနဲ့ သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်ကို တိတ်တခိုး ငြိတွယ် နေမိတာလေ။ သေချာတာ တခုက ခုချိန် အိပ်ယာထဲ ကိုရဲ ရောက်လာရင်တောင် ငြင်းဖို့ အင်အား မရှိတော့ပါ ဘူး။ သွယ့်ကိုယ်သွယ် လည်း အားမလို အားမရ ဖြစ်မိ တာပေါ့။ ဒါမျိုး ဖေါက်ပြန်စိတ် ဝင်တယ်ဆိုတာ လင်နဲ့ ကွဲနေတဲ့ တခုလပ်တွေ အဖြစ်များတာ ကြားဖူးပါတယ်။ ခုဟာ သွယ့် ယောင်္ကျား ခရီးသွားတာ ၃ရက် ရှိသေးတာ ဘာလို့ သူစိမ်း ယောင်္ကျားပေါ် သာယာ နေမိလည်း မသိဘူး။ ခဏကြာမှ သွယ်လည်း နှစ်နှစ် ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် သွားတော့တာပါ။

………………………………………………………….

မနက်လင်းတော့ အိပ်ယာထ ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ်ပြီး ခဏနားလိုက်တယ်။ ၁၅ မိနစ် လောက် နေမှ ရေချိုး ခန်းထဲ သွားတိုက် မျက်နှာသစ်ပြီး ရေချိုးကာနီး ကိုရဲမင်း အကြောင်း ပြန်တွေးမိ ပြန်ရောပဲ။ သေချာပြန်စဉ်းစား ကြည့်တော့ အနေနီးတာ ထင်တယ်။ လင်တော်မောင် မျိုးသူနဲ့က မနက်လင်း ကိုယ့်အလုပ် ကိုယ်သွား ညပိုင်း လေးပဲ ဆုံကြတာ။ အလုပ်ပိတ်ရက်က မတူတော့ ပျင်းရင် မမခိုင်တို့ အိမ်ဘက်ပဲ ရောက်နေမိ တယ်။ မမခိုင်ကလည်း ရပ်ကွက်ထဲ ခပ်တည်တည်သာ နေတာ သွယ်နဲ့ ရင်းနှီးပြီး နောက်ပိုင်းကြ အိမ်တွင်းရေးတွေ တစ်တစ် ခွခွ ပြောပြတတ်တယ်။ ကိုရဲနဲ့ မမခိုင် တို့က အိမ်ထောင်သက် ကြာလာလို့တဲ့ အပြာကား တွေ ကြည့်ပြီး လိုးမှ အထွဋ်ထိပ် ရောက်တယ် ပြောတာ။ ခုကြ ကိုရဲ လီးကို အလိုးမခံပဲ ပါးစပ်နဲ့ လရည် ပန်းထွက်အောင် စုပ်ပေးတတ်သလို ကိုရဲကလည်း အလုပ်ပင်ပန်းတဲ့ နေ့ဆို မလိုးတော့ပဲ စောက်ဖုတ်ကို အရည်ထွက်အောင် ယက်ပေးပြီး စောက်ရည်ပါ မျိုချ ပေးတာတဲ့။ သွယ်လည်း စက်ရုံက သူငယ်ချင်း မစု ပြောပြတာတွေ နားထောင် ဖူးပါတယ်။ မမခိုင် ပြောတာက ပိုပြီး ရမ္မက်စိတ် ကြွလာပြီး တခါတခါ နားထောင်ရင်း အရည်စိမ့် ထွက်တဲ့ ရက်တွေ အများကြီး။

တဖြည်းဖြည်း မမခိုင် ယောင်္ကျား ကိုရဲမင်း ကို သွယ် မသိ မသာ အကဲခတ်မိလာတာပေါ့။ ကိုရဲမင်းနဲ့ ပထမ အထိ တွေ့က မှတ်မှတ်ရရ သွယ်တို့ ချည်ထည် စက်ရုံရဲ့ ၁၀နှစ် မြောက် အထိမ်းအမှတ် နေ့တဝက်ပဲ အလုပ်ဆင်းရပြီး အိမ်သုံး မီးဖိုချောင် ပစ္စည်းတွေ မဲဖေါက်ပေးတဲ့ ရက်ပဲ။ သွယ် အိမ်ရောက် တော့ နေ့လည် ၁နာရီခွဲလောက်ပေါ့ မဲပေါက်တဲ့ ထမင်း ပေါင်းအိုးလေး မီဖိုခန်းဘက် ထားပြီး စက်ရုံ ဝတ်စုံလေး ချွတ်လဲ လိုက်တယ်။ အင်္ကျီလက်ပြတ် လေးနဲ့ ထမိန် အပျော့သားလေး ဝတ်ပြီး မမခိုင်တို့ အိမ်ဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မမခိုင်တို့ လင် မယားလည်း ရုံးပိတ်ရက်မို့ အိမ်မှာ ရှိနေတယ်။ အိမ်ဝန်း တံခါး စိထားလို့ လူရှိမှန်း သိတာနဲ့ ဖွင့်ဝင်လိုက်တယ်။ အိမ်ထဲ ရောက် တော့ ၂ ယောက်လုံး မရှိဘူး နောက်ဖေးဘက် လျှောက် လာမှ ရေချိုးခန်းထဲ တဘုတ်ဘုတ်နဲ့ မမခိုင်ရဲ့ အဝတ် လျှော်သံ ကြားလိုက်ရတာ။

” ဟော … မသွယ် … အလုပ် ပြန်တာ စောတယ် ” ဖွင့်ထားတဲ့ ရေချိုးခန်း တံခါးရှေ့ ရပ်လိုက်တာနဲ့ မမခိုင်က စပြောတော့တယ်။ ” ဟုတ် …… နေ့တဝက် …… ပိတ်လို့ ” ” ခိုင်ရေ … မီးချောင်းက … ကောင်းတယ်ဟ … စတပ်တာ … လဲရမှာ … အိပ်ခန်းထဲက ဗီဒို အံဇွဲထဲမှာ … အသစ်ဝယ်ထားတာ ရှိတယ် … ယူလာခဲ့လိုက် ”

မမခိုင်နဲ့ စကားပြောနေတုန်း ကိုရဲမင်း အသံက အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းနဲ့ ကက်လျက် အခန်းလွတ် ထဲက ထွက်ပေါ် လာတာ။ မမခိုင်က အဝတ်လျှော်နေလို့ သွယ်ပဲ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲက စတတ်တာ တခု ယူပြီး သွားပေး လိုက် တယ်။ ” အော် … ခုန အသံ ကြားတယ် … မသွယ် … ရောက်နေတာကိုး ” ” ဟုတ် … ကိုရဲ …… အလုပ်က … နေ့တဝက် ပိတ်တာ ” အိပ်ခန်း အလွတ်ကို အခန်းရှင်းရင်း မီးချောင်း ပြင်နေတာ နေမှာ။ ထိုင်ခုံပေါ် တက်ပြီး မျက်နှာချက် က ဖန်ချောင်းကို ကိုင်ထားတဲ့ ကိုရဲမင်းကို သွယ် လှမ်းကြည့်ရင်း ပြန်ဖြေ လိုက်တာပါ။

” အင်း … ကိုရဲတို့လည်း အလုပ်ပိတ်တာနဲ့ … အခန်း လွတ်တွေ ရှင်းနေကြတာ … ဖန်းချောင်းက ကောင်း သေးတယ် … စတတ်တာ မကောင်းတာ ” သွယ့် လက်ထဲက စတပ်တာ အသစ်ကို လှမ်းပေးတော့ ဖန်ချောင်းက မမှီတမှီမို့ လက်က လှမ်းမရဘူး ဖြစ်နေတာပေါ့။ အခန်းထဲ မီးမလင်း ပေမယ့် ပြတင်းပေါက်က နေရောင်ကြောင့် ကိုရဲမင်း ပုဆိုးထဲက ဟာကြီး ငိုက်ဆင်းနေတာ သွယ် မြင်နေရတော့ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ဖြစ်သွား ရတယ်။ ” လက်က လွတ်မရ ဘူး … မသွယ်ရယ် … ခုန်ပေါ် တက်ပြီး … စတပ်တာလေး ထည့်ပေးပါ့လား ”

သွယ်လည်း ကိုရဲမင်း စကားကြောင့် ခုန်ပေါ် လွတ်နေတဲ့ နေရာလေး တက်ပြီး ဖန်ချောင်း အပေါ်ဖက်က စတပ်တာ ထည့်တဲ့ အပေါက်ထဲ စမ်းထည့် ပေးလိုက်တယ်။ အပေါက်ထဲ ဝင်ပေမယ့် စတပ်တာ ထိပ်က ငုတ်လေး ၂ ခုက အတွင်းလိုင်း ဘက် မဝင်သေးလို့ လှည့်လှည့် စမ်းထည့် နေရတာ။ ကိုရဲမင်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေ ထားမို့ ကိုရဲမင်း ဆီက ကိုယ့်နံ့လေးက သွယ့် နှာခေါင်းဝ တိုးဝင် လာတယ်။

” ရလား … မသွယ် ” ” စတတ်တာ ခေါင်းက … ဝင်တယ် … ထိပ်က … ငုတ်လေး၂ခုက … အတွင်းထဲ … မကျသေးတာ ” ကိုရဲမင်း ပြန်ဖြေနေတုန်း သွယ့် ဗိုက်သားလေး အောက် ဖက် ဆီးခုံး အထက်နား ခပ်မာမာ အရာက လာထောက် နေတာ။ စတပ်တာ ကလည်း တော်တော်နဲ့ ထည့်မရ။ သွယ့် ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေရတာပေါ့။ ဒူးတောင် မခိုင်ချင် တော့ဘူး ချက်ချင်းပဲ သွယ့်ဟာလေး အရည် စို့လာ နေတာ။ စတပ်တာ လှည့်ထည့်ရင်း ကိုရဲမင်း ဟာကလည်း မာထင်လာပြီ။ အလိုလျောက် ခါးကို ကော့ပေးမိပြီး ကိုရဲမင်း ဟာကြီးလည်း ထိထိမိမိ လာထောက် မိတော့တာပဲ။ စတပ်တာ ငုတ်ကလေး အတွင်းဘက် ကျသွားတာနဲ့ သွယ့် ဒူးခေါင်းက ခွေကနဲ့ လူပါ ယိုင် ထွက်သွားတုန်း ကိုရဲက ဖန်ချောင်းကို လွတ်ရင်း ခါးလေး ကို ထိန်းပြီး ခန္ဓာကိုယ်လေး ဆွဲကပ်ပစ်တာ။ ခဏကြာမှ လူချင်း ခွာပြီး ခုန်ပေါ်က အောက်ဆင်း ခဲ့လိုက်တယ်။

” မသွယ် … ရှိလား ” ” ရှိတယ် …… မမခိုင်ရေ …… ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ” တိုင်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပါပဲ ကိုရဲမင်း အကြောင်း တွေးနေတုန်း အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းက မမခိုင် အသံကြားလို့ ပြန်အသံပေး ရင်း အတွေးစတွေ ပျက်ကုန်တာပေါ့။ ” ရော့ … အိမ်သော့လေး …… ရဲမင်း …… လက်ဖက်ရည် ဆိုင်သွားနေတာ ……… ပြန်လာရင် ပေး ပေးပါဦး ” ” ဟင် …… မမခိုင်က … အိတ်ကြီးနဲ့ ဘယ်တုန်း ” ရေချိုးခန်း တံခါးရှေ့ လာရပ်ပြီး အိမ်သော့ ပေးခိုင်း နေတဲ့ မမခိုင် ညာလက်က ခရီးဆောင် အိတ်ကြောင့် သွယ်လည်း နားမလည်လို့ ပြန်မေးနေတာ။

” နယ်က … မမခိုင် ဦးလေး အရင်းကြီး … ညက ဆုံးလို့တဲ့ …… ဒီနေ့ ညနေ … အသုဘ ချမှာ … အဲဒီ တညအိပ် သွားရမှာမို့ပါ … မနက်ကား စီးမှ ညနေ ၂နာရီ လောက် ရောက်မှာ … ခုနမှ ဖုန်းဝင် လာလို့ … ရဲမင်း ကလည်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထွက်သွားပြီ … ဖုန်းက အိမ်ကျန်ရစ်တာ ” ” အော် … ကားမှီအောင် သွားသွား …… မမခိုင် …… သော့ပေး ထားခဲ့ … ကိုရဲမင်း လာရင် … သွယ် ပေးလိုက် ပါ့မယ် ” မမခိုင် ထွက်သွားတာနဲ့ သွယ်လည်း ရေချိုး အဝတ်စား လဲပြီး အိမ်ရှေ့ ဆံပင် ခြောက်အောင် ခဏ လမ်းလျှောက် ရင်း ကိုရဲမင်း စောင့်နေလိုက်တယ်။ မကြာပါဘူး ကိုရဲမင်း ဆိုင်ကယ်နဲ့ ပြန်လာပြီး မမခိုင်ကို အိမ်ဝန်း တံခါးနားက အော်ခေါ်နေတာ။

” ခိုင်ရေ ……… ခိုင် ” ” ကိုရဲမင်း ……… သော့ ဒီမှာ ” သူ့အိမ်ထဲ လှမ်းကြည့် အော်နေရင်း သွယ့်အသံ ကြား တော့ လှည့်ကြည့်ပြီး သွယ့်အိမ်ရှေ့ လျှောက်လာတာ ပေါ့။ မမခိုင် သူ့ဦးလေး နာရေး နယ် ၁ညအိပ် သွားကြောင်း ပြောပြပြီး သော့ပေးလိုက်တယ်။ ကိုရဲမင်း ထွက်သွားမှ သွယ်လည်း အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာပြီး အိပ်ယာပေါ် တမှေး မှေးလိုက်တာ။ အိပ်ယာနိုးတော့ ၁၂နာရီ မတ်တင်း ကွက်တိ ပါပဲ ထမင်းခူးစားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ မမခိုင် ခရီးသွားတာ တွေးမိပြီး ကိုရဲမင်း ဖို့ ချိုင့်နဲ့ထုပ် သူတို့အိမ်ဘက် ကူးလာ ခဲ့တယ်။ ညမနက် ချက်ထား တာမို့ ကိုရဲမင်း အတွက် အဆင် ပြေသွားတာပါ။ ညနေမှ ထမင်း ထပ်ချက် တော့မယ်။ကိုရဲမင်း အိမ်ဘက် ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ လူက မရှိ။ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာပြီး ဟနေတဲ့ တံခါးကြားက ကြည့်တော့ ပင်လက် အနေထားနဲ့ အိပ်ပျော်နေတာ။

” ကိုရဲ … ကိုရဲ … ထမင်း စားရအောင် … လာပို့တာ … ထထ ” အသံပေးရင်း ကုတင်နား တိုးကပ်သွားလိုက်တယ်။ တခူးခူး နဲ့ ဟောက်ပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် နေရှာတာ။ လူက အိပ်နေပေမယ့် ပုဆိုးအောက်က ထောင်မတ် နေတဲ့ ဟာက အသဲယားစရာကြီး။ သွယ့် စိတ်ထဲ ဒုန်းကနဲ့ ရင်ခုန် သံ မြန်လာရပြီ။ မမခိုင် ကလည်း မရှိ အိပ်ခန်းထဲ ၂ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့အသိ။ ဟိုနေ့က သွယ့် အဖုတ်ကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေတဲ့ လီးကြီးက မျက်စိ ရှေ့နားမှာပဲ။ ကိုရဲမင်း လည်း အိပ်ပျော်နေတော့ လက်က အလိုလိုပဲ ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ပေါင်လယ်ကို အမြန်တွန်းပို့ လိုက်မိတာ ပေါ့။ သူစိမ်း ယောင်္ကျား လီးကို ဒုတိယ အကြိမ် အနီးကပ် မြင်ရတော့မှာမို စိတ်လှုပ်ရှားမှု့က ပြင်းထန်လာတယ်။ အရေးထဲ ပုဆိုးအနားစကို အမြန် တွန်းပို့လိုက်တော့ အနားစက လီးထိပ်နဲ့ ချိတ်မိနေရောပဲ။ ကိုရဲမင်း မျက်နှာ ကို ခိုးကြည့်ရင်း လီးထိပ်ပေါ် တင်နေတဲ့ ပုဆိုးစကို မပြီး ရွေ့လိုက်ရတာ။ ဘာရယ် မဟုတ်ဘူး ကိုရဲမင်း လီးကြီး မြင်တော့ သွယ့်ယောင်္ကျား လီးနဲ့ စိတ်ထဲ ယှဉ်နေမိ သေးတယ်။ လုံးပတ်ရော အရှည်ရော သာတဲ့ ကိုရဲမင်း လီးက မြင်တာနဲ့ စုပ်ချင်စရာကြီး။ ကြည့်ရင်း နဲ့ကို သွယ့် အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားနေ တော့တာပဲ။

စိတ်မထိန်း နိုင်တာနဲ့ လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်တော့ လက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ လီးအရည်ပြားက တဆင့် သွယ့် လက်ဖဝါးလေးထဲ လာတိုးနေတယ်။ ရုတ်တရက် စိတ်လွတ် သွားမိပြီး ကားထွက်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို ငုံမိလိုက်တာ လီးထိပ် အပေါက်မှာ ဥနေတဲ့ အရည်ကြည် ဥလေးက လျှာနဲ့ ထိမိပြီး ငံကျိကျိ အရသာလေး စပြီး ခံစား မိလိုက်တာ။ ၃မိနစ်လောက် အားရပါးရ စုပ်ပြီးမှ လီးထိပ် ကို ပါးစပ်က ထုတ်ရင်း လက်နဲ့ အထက် အောက် စုလိုက်ဖြဲလိုက် လုပ်ကြည့်လိုက်တယ်။ ” ရှီးးးးး …… အ …… ကောင်းလိုက်တာ ” ကိုရဲမင်း အသံကြားတာနဲ့ သွယ်လည်း လီးကို လွတ်ပြီး ပြေးထွက် ခဲ့လိုက်တာပေါ့။ အိမ်ရောက်တဲ့ အထိ ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေရတာ။ ညကြ အတော်နဲ့ အိပ်မပျော်ပါဘူး မနက်လင်းတော့ မျက်လုံး မဖွင့်ပဲ ပျင်းကြော တချက်ဆန့်ပြီး ခါးအောက် ရောက်နေတဲ့ စောင်ကို ပြန်ဆွဲခြုံဖို့ ဆွဲယူတော့ ပါမလာပဲ တင်းခံ နေတယ်။ အားထည့် ဆွဲတော့လည်း မရ ဒါနဲ့ သွယ်လည်း မျက်လုံး ဖွင့်ပြီး ခါးပေါ် ကြည့်တော့ ကိုရဲမင်း ပေါ့ ပြုံးပြီး သွယ့်ကို စိုက်ကြည့် နေတာ။ အိမ်ထောင်သည် တယောက် ဖြစ်ပေမယ့် အကြည့်ချင်း ဆုံးတော့ ရင်ခုန် နေမိပြန်တယ်။

” ဟင် …… ကိုရဲ ……… ဘယ်ချိန်တည်းက ……… ရောက် နေ တာ လဲ ” ” ရောက်တာ … မကြာသေး ပါဘူး … မသွယ်ရယ် … ၁၅မိနစ်လောက် ရှိသေးတာ ” ” ဟို ဟို …… ဧည့် ခန်း ထဲ က ……… စောင့် လေ …… မနက်စာ ……… ထမင်း ကြော်ပေးပါ့မယ် ” ပြောပြီး သွယ်လည်း အိပ်ယာပေါ် ထထိုင်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းမလို့ပါ။ ရုတ်တရက် ကိုရဲမင်းက ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာကနေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထရပ်ပြီး ပုဆိုးကို ချွတ်ချပစ်တယ်။

…………………………………………….

အခန်း ( ၃ ) ဇာတ်သိမ်း

” ထမင်းကြော် … မစားချင် ပါဘူး … မသွယ်ရာ … မနေ့ က … မသွယ် မကျွေးပဲ … ပစ်ထားတဲ့ … ဒီကောင် ကြီးက ဆာနေတာ ” ” အာ …… ကိုရဲ ကလည်း ………… ” စကား မဆုံးသေးဘူး ကုတင်ပေါ် ထိုင်နေတဲ့ သွယ့် ခါးကို သိုင်းဖက်ပြီး မျက်နာ အနံ့နမ်းပေးနေတယ်။ သွယ် လက်တွေကို ဖယ်ထုတ် နေပေမဲ့ ကိုရဲက လွှတ်မပေးပဲ ခပ်တင်းတင်း တိုးဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်တာ။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သွယ့် ခေါင်းရင်းဘက် ကပ်လျက် စားပွဲခုံပေါ် ထားတဲ့ ဖုန်းက ရိမ်းတုန်း သံလေး မြည်လာလို့ ညာဘက်လက်နဲ့ မမှီတမီလေး လှမ်းယူပြီး ကြည့်လိုက် မိတယ်။ သွယ် မျက်လုံး ပြူးသွားရပြီ ဖုန်းက ဘုရားဖူး လိုက်သွားတဲ့ သွယ့် ယောင်္ကျား မျိုးသူဆီက ဖုန်းဖြစ်နေတာ။ သေသာ သေလိုက်ချင်တယ်။

” ဟဲလို …… သွယ်လား …… မနေ့ထဲက …… ခေါ်မလို့ မိန်းမရေ … ယောင်္ကျား ဖုန်းက အားကုန်သွားတာ … လမ်းဆိုတော့ …… သွင်းမရဘူး … ခုမှ ဆက်လိုက်ရတာ ”

” အင်းပါ …… ယောင်္ကျားရယ် …… ဘယ်နေ့ ပြန်ရောက်မှာလည်း ”

” နက်ဖန် ညပိုင်း … ပြန်ရောက်မှာပါ … လက်ဆောင်တွေ … ဝယ်လာပါတယ် …… မိန်းမရဲ့ …… မမခိုင်တို့ အတွက်ရော ပါတယ် ”

ယောင်္ကျားနဲ့ စကားပြောတုန်း ကိုရဲမင်းက ထမိန်ဆွဲချွတ် နေလို့ ဖင်ကို အသာကြွပေး လိုက်ရတယ်။

” အင်းပါ …… ယောင်္ကျားရဲ့ ………… အ …… အမေ့ ”

အဲချိန် ကိုရဲမင်းက သွယ့်ပေါင်ကြား ဒူးထောက်နေရာ ယူပြီး အဖုတ်လေး လာယက်တော့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ပြီး အသံက ယောင်ထွက် သွားတာပါ။

” ဟင် …… ဘာဖြစ်တာလဲ …… မိန်းမ ”

” ဟို ဟို ……… ယောင်္ကျားနဲ့ ……… စကား ပြောရင်း ……… ကြောင် ……… ကြောင် …… ကြောင် ခုန် တက် လာလို့ …… သွယ်က အိပ်ယာ ထဲမှာလေ ”

” အော် …… ဆောရီးပဲ ……… မိန်းမကို …… နိုးလိုက်သလို …… ဖြစ်နေပြီ ”

” ရပါတယ် …… ယောင်္ကျားရယ် …… ရှီးးးးးး …… အ …… အ …… ကျွတ် ကျွတ် ”

ဒုက္ခပါပဲရှင် ကိုရဲမင်းက ပေါင်ကားပေးထား တာကို အားမရဘူး နေမှာ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲမြှောက်ပြီး ဒူးခေါက်ကွေး ဖိတွန်းကွေးရင်း သွယ့် အဖုတ်ကို ယက်ရင်း အစိလေးကို ဆွဲစုပ်နေတာ။

” ဟမ် …… ဘာ ဖြစ် ပြန် တာ လဲ ……… မိန်းမ ”

” ဟို …… ကြောင် …… ကြောင် …… ကြောင်ပဲ …… ယောင်္ကျား …… အိပ်ယာပေါ် …… သေးပေါက် မဆိုးလို့ … လက်နဲ့ ……မပြီး …… ကုတင်အောက် …… ရွေ့တာ …… လက် နဲနဲ …… ကုတ်မိ သွားတာ ”

သွယ် ပေါင်လေး အားယူပြီး ကိုရဲမင်း ခေါင်းကို အမြန် ညှပ်လိုက်ရတယ်။ ထပ်ယက် နေရင် ညည်းသံတွေ ဖုန်းထဲ ဝင်ပြီး သွယ့် ယောင်္ကျား ရိပ်မိ မဆိုးလို့ပါ။

” အော် …… ဂရုစိုက်လေ …… မိန်းမ ကလည်း …… အရက်ပျံ လေး …… တို့ထားဦး …… ရောဂါပိုး …… ဘာညာ ကူးနေဦးမယ် ”

” ဟုတ် …… အိ့ …… အွားဝါး …… ဝါး …အီး …… ဂျွတ် … ဂျွတ် ”

” အင်း …… ဒါပဲနော် …… မိန်းမ ပြန်အိပ်ချင် …… အိပ်လေ ”

သွယ်လည်း တဝါးဝါး သန်းပြီး ဇတ်တွေပါ ချိုးပြလိုက်ရ တယ်။ ထင်တဲ့အတိုင်း မျိုးသူက ပြန်အိပ်ခိုင်းနေတာပေါ့။ ယောင်္ကျား ဖုန်းချသွားမှ သွယ်လည်း ကိုရဲမင်း ခေါင်းကို ညှပ်ထားတဲ့ ပေါင်တန်တွေ အားလျော့ပေးရင်း ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပုံစံလေး နေပေးလိုက်တယ်။ ကိုရဲမင်း လျှာစွမ်းက သွယ့်ယောင်္ကျား မျိုးသူထက် အများကြီး သာတာပေါ့။ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လျှာထိုးသွင်းပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို တေ့စုပ်ပေးတယ်။ နှာခေါင်းထိပ်နဲ့ စောက်စိကို ဖိပြီး ခေါင်းရမ်းပေးတော့ စောက်ခေါင်း ပေါက်ကို လျှာနဲ့လိုးပြီး အစိလေးကို နှာခေါင်းထိပ်နဲ့ ဖိချေ သလို ဖြစ်လာရင်း သွယ့် စောက်ရည်တွေ သေးပန်း သလို ထောင်ပန်း နေရတော့တာပဲရှင်။

မကြာပါဘူး သွယ့် အဖုတ်လေးထဲ ဗျစ်ကနဲ့ ကိုရဲမင်း လီးထိပ်က တိုးဝင် လာပါပြီ။ နဲနဲ ကြပ်ပေမယ့် အထဲက အရည်ကြည် လေးတွေကြောင့် သိပ် မနာပါဘူး။ လီးထိပ် ဝင်တော့ ဆက်မသွင်းပဲ ရပ်ထားသို့ သွယ်လည်း မသိမသာ ခါးကော့ ပေးလိုက်တယ်။

” ဗျစ် …… အ …… ဘွတ် …… အမလေးးးး …… ကျွတ်ကျွတ် ”

ကော့ပေးလိုက်မှ သွယ့် ဖင်ကြီး ရှုံ့ပြီး တောင့်ခံနေရ တော့တာ။ လီးအရင်းထိ ဖိလိုးတော့ စောက်ခေါင်း အတွင်းထဲ တင်းကျပ် လာပြီး သားအိမ်ဝ လေးပါ ဆောင့်မိသွားတယ်။

” ဘွတ် …… အ …… ကျွတ် … ကျွတ် … ကျွတ် …… အ …… အမလေးးးးး ”

သွယ် ရင်ဘတ်လေး ကော့တက် လာပြီး ခေါင်းလေး လှန်တက် သွားတော့ ကိုရဲမင်းလည်း ကာမစိတ် ပိုပြင်း လာတာပေါ့။ လီးကို တစ်ဝက် ကျော်ကျော် လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး လက်၂ဖက်နဲ့ အကျီ အပြင်ကနေ သွယ့် နို့အုံတွေ ညှစ်ရင်း တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးနေတယ်။

” ဖွပ် ဖွတ် …… အ ……… ဗြွတ် … ဘွတ် …… ဘွတ် …… ဗျစ် …… အ အ အ ”

ပြတင်းပေါက်က ဝင်ရောက်လာတဲ့ နေရောင်ခြည်လေး အောက် သွယ်တို့ လင်မယား မင်္ဂလာဦး လက်ဖွဲ့ ကုတင်လေးပေါ် လီးဝင်လီးထွက် သံတွေ အဆက်မပြတ် ဆူညံလာတယ်။ တဖြည်းဖြည်း လိုးတာ အားမရလို့ နေမှာ လက် ၂ဖက်က သွယ့် ပုခုံး ၂ဖက်ကို ကျော်ခွထောက်ပြီး ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့ တာပဲ။ ၂ ယောက်သား စကား မပြော ဖြစ်ကြပေမယ့် အလိုက်တသိနဲ့ သွယ်လည်း ပေါင်တန်တွေ မြောက်ပြီး ကိုရဲမင်း ခါးပေါ် ချိတ်တင်ရင်း ဆွဲဆွဲ ချပေး လိုက်တယ်။

” အင့် …… ဘွတ် ဘွတ် …… အ …အမေ့ …… ဗျစ် …… အ … အ ……ဖွပ်ဖွပ် …… အင့် …… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …… အ ဟင့် ဟင့် ”

မျက်နှာ်ချင်းဆိုင် အပေါ်က ဖိလိုးရတော့ ကိုရဲမင်း ဆောင့်ချက်တွေက မီးကုန်ရမ်းကုန် ပါပဲ။ အသက် လုရှုပြီး တရှူးရှူး တရှဲရှဲ သွယ့် နဖူး နမ်းလိုက် ပါးပြင် နမ်းလိုက်နဲ့ ဖိလိုးနေတာ။ သွယ်လည်း လီးအရသာ ခံစားရင်း ခါးလေး ကော့ကော့ ခံနေမိတယ်။ အတော်လေး ကြာတော့ သွယ့် စောက်ခေါင်း လေးထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားမိလို့ ကိုရဲမင်း ပြီးသွာမှန်း သိလိုက် ရတာပေါ့။ မျက်နှာ ကြည့်ကြီး လရည် ပန်းထုတ်ရင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပေးတော့ အချက် ၃၀ ကျော်ကျော် လောက်ကျ သွယ်လည်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားရတယ်။

ခဏပဲနားပြီး သွယ့် အင်္ကျီရော ဘောလီရော ချွတ်ခိုင်းလို့ ချွတ်ပေးတော့ ပက်လက် ပြန်လှဲခိုင်းတာ။ သွယ် ပင်လက်လေး ပြန်လှဲပေးတော့ ပေါင်ကြားထဲ ကိုရဲမင်းက ဒူးထောက် နေရာယူပြီး အဖုတ်ကို ပြန်ယက် တော့တာပဲ။ သွယ်လည်း မနေနိုင်ပါဘူး တရှီးရှီး ညည်းရင်း ပေါင်ကြား ထဲက ကိုရဲမင်း ခေါင်းကို ဖိကပ်ထားရတယ်။

” အားးးး …… ရှီးးးးးး …… ကိုရဲ ရယ် … သွယ့် ဟာလေး …… ပြန်ယားလာပြီ … ယက်ယက် …… အင်းဟင်း …… ဟုတ်တယ် …… အစိလေးကို …… နာနာလေး ဖိစုပ် … အ …… အ ”

ပါးစပ်က အလိုလျောက် ညည်းမိရင်း ကာမစိတ် ပြန်ကြွလာတဲ့ သွယ့်ကို ကော့ပျံ နေအောင် ကိုရဲက ဖိယက် ပေးနေတာ။ လိုးပြီးကာစ အရည်လဲ့နေတဲ့ သွယ့် အဖုတ်လေး ပြန်ဖေါင်း လာတာပေါ့။ ၅မိနစ်လောက် ယက်ပေးပြီးမှ သွယ့် ခေါင်းရင်းဘက် ပေါင်ကားထိုင်ပြီး လီးစုပ်ပေးဖို့ တိုးတိုးလေး ပြောနေ ရှာတယ်။ သွယ်လည်း မနေ့က ခဏပဲ စုပ်လိုက်ရတဲ့ လီးကို မျက်နှာချင်းဆိုင် လေးဖက်ထောက်ပြီး အားရပါးရ ကုန်းစုပ် ပစ်တာ။ လီးထိပ်ကို စုပ်ရင်း ဂွင်းထုပေးပြီး လဥတွေ တစ်လုံးချင်း ညှစ်ချေပေး တော့ တရှီးရှီးနဲ့ သွယ့် ဆံနွယ်တွေ လက်ထိုး ဖွနေ ပြန်ရောပဲ။

သွယ်လည်း လီးကို မလွတ်တမ်း ဆွဲစုပ်ရင်း ခဏ ကြာတော့ ကိုရဲမင်းက သွယ့် ပေါင်ကြား နေရာ ပြန်ယူပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် လိုက်တာ။ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲမြှောက်ပြီး ပုခုံးပေါ် တင်တော့ သွယ့် အဖုတ်လေးက ဖေါင်းကြွနေတယ်။ လီးကို အရင်းထိ ဆီးခုံချင်း ကပ်နေအောင် ဖိသွင်းပြီး ခါးအားနဲ့ ကြိတ်ဝိုက် ပေးတော့ သွယ်ကိုယ်တိုင်ပဲ လိုးပေးဖို့ ပြောလိုက်ရတာ ပေါ့။

” ရှီးးးးးးး …… အ …… အ … လိုးမှာဖြင့် …… လိုးပါတော့ … ကိုရဲ ရယ် ”

သွယ့်အဖုတ်ထဲ မွှေပေးနေတဲ့ လီးကို စောင်ခေါင်း အတွင်းသား တွေနဲ့ ညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ လီးကို အဖျားထိဆွဲထုတ်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေတာ။

” အ …… ရှီးးးးးးး …… ဟင့် ……ဆောင့် … ဆောင့် …… အင်း …… ဟုတ်တယ် …… အစိလေး ပွတ်ပေး …… တအား ကောင်းတယ် … ကိုရဲ ရယ် ”

သွယ့် ယောင်္ကျားလီးထက် ရှည်လည်းရှည် တုတ်လည်း တုတ်တဲ့ လီးက ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ သွယ့် အဖုတ်လေးထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ပေါ့။ မနက်ကတည်းက နေ့လည်ထိ နားလိုက် လိုးလိုက်ပဲ။ သွယ့်ကို လေးဖက်ကုန်း အနေထားနဲ့ ဖင်ကို ဆွဲထောင်ပြီး အပေါ်က ခွလိုးလိုက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖင်ချထိုင်ခိုင်းပြီး သွယ့် ပေါင်တန်တွေ သူ့ပေါင် ပေါ်တင်ရင်း ခါးဆွဲလိုးလိုက် ဆီးခုံချင်း ထိနေအောင် ကက်ပြီး ဝိုက်လိုးလိုက်နဲ့ သွယ်လည်း စောက်ရည်တွေ ပန်းပန်း ထုတ်နေရတာ အကြိမ်ကြိမ်ပါ။

သွယ့် စောက်မွှေးမှာရော ကိုရဲမင်း လမွှေးမှာပါ အရည်တွေ ရွှဲပြီး စေးကပ်နေကြတာ။ အိပ်ယာခင်း ပေါ်မှာလည်း ဟိုတကွက် ဒီတကွက်နဲ့ စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့တွေ မွန်ထူနေပြီ။ လီးကြီးကလဲ သန်လိုက်တာ မပြောနဲ့ ထိပ်ကလေး စုပ်ပေးတာနဲ့ မကြာဘူး ပြန်မာလာတာ။ နောက်ဆုံး တချီကျ အသဲခိုက်အောင်ကို ခံစားလိုက်ရ တော့တယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့ချီပြီး သွယ့် ဒူကောက်ကွေး ထဲ လက်လျိုလိုက်တော့ ကိုရဲမင်း ဂုတ်ကို လှမ်းအဖက် သူ့ဖင်ကို နောက်ဆုတ်ပြီး တချက်ထဲ ချိန် ဆောင့်လိုက်တာ မျက်ရည်တောင် လည်တယ်။

” အားးးးးးး …… အမေ့ …… အ …… သေပါပြီ …… နာလိုက်တာ ”

မျက်နှာချင်းဆိုင် လေပေါ်ပွေ့လိုးနေတော့ လီးဝင် လာတိုင်း ဒစ်က သားအိမ်ဝ လာစောင့်မိတာပေါ့။

အဝကိုလာလာထိုးသည်။ စောက်ပတ်အုံလေး ကျဉ်ပြီး အောင့်နေရတာ။ ကိုရဲမင်း ဂုတ်ကို ဖက်ရင်း သက်သာလို သက်သာညား ခါးကော့ကြည့်တော့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား တွေက လီးကို ညှစ်ပေး သလို ဖြစ်နေတော့ တာပဲ။ နဲနဲ နာပေမယ့် ဆောင့်ချက် များလာတော့ လီးအရသာက ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်အောင်ကို စွဲလမ်း သွားမိရတယ်။ တအားအား ညည်းရင်း အော်ဟစ် တောင်းမိတော့တာ။

” ဗျစ် …… အ …… ဗျစ် … ဘွတ် …… ကျွတ် ကျွတ် …… ကောင်းလိုက်တာ … လိုး …… လိုး …… ဇွိ ……… ဘွတ် ……… ဘွတ် ……… ဆောင့် ………ဆောင့် လိုး …… ကိုရဲ …… ဗြိ …… ဖွပ် ဖွပ် …… အင်း …… ဟုတ်တယ် ……… နာနာလေး …… ဆောင့် ”

ကိုရဲမင်း ပုခုံးတွေ ကိုက်လိုက် လိုးခိုင်းလိုက် ဆိုတော့ သူလည်း မနားတမ်း ဆောင့်ပေးနေတာပေါ့။ ပင့်ဆွဲ့ မလိုးနိုင်တော့လို့ ခဏ နားချင်တောင် လီးအရင်းထိ ကပ်ပြီး သွယ့် စောက်စိ လေးကို ဆီးခုံးနဲ့ ပွတ်ပေး သေးတယ်။ သွယ် အစိလေးကလည်း အဲလိုချိန် ခဏလေး ပွတ်ခံရတာကို မထိန်းနိုင်ရှာဘူး စောက်ရည်တွေ ကြမ်းပြင် ပေါ် ယိုကျ ကုန်တာ။ ကိုရဲလည်း သနားပြီး အားနာမိတယ် သွယ့် ကိုယ်လုံးကို လေပေါ်ဆွဲလိုး နေတော့ ချွေးတွေရွှဲလာပြီး တရှုးရှုးနဲ့ ဟောဟဲလိုက်နေ ရှာတယ်။ စိတ်က အားနာမိပေမယ့် သွယ့် အဖုတ်လေးက အားမနာ တတ်တာပါ။

” မြန်မြန်လေး …… လိုး …… ကိုရဲ …… အားးးးးး …… ရှီးးးးးးး …… သွယ် … သွယ် …… သွယ် ပြီး တော့မယ် …… ကိုရဲ ရဲ့ …… မရပ်နဲ့တော့ …… အ …… အမလေးးးးး …… ဟုတ်တယ် …… လိုး လိုး ” ကိုရဲလည်း သွယ့်ရဲ့ အငမ်းမရ တောင်းဆိုမူ့ကြောင့် ထင်တယ် အားထည့် လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးပြီး ရင်ခေါင်းသံကြီးနဲ့ အော်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထည့်နေတယ်။

” အားးးးးးးးးး …… မ ……… မ … မ ရ …… အင့် …… ဘွတ် …… မ ရ တော့ ဘူး …… မသွယ် ရယ် …… ဟူးးးးးးးး …… ရှီးးးးးး ရှီးးးးးးးး ” ဒီလောက် လိုးနိုင်တာပဲ တော်လှပါပြီ သွယ်လည်း မျော့မျော့လေးပဲ ကျန်တော့တာ။ ထိန်းထားပေးမယ့် စောက်ခေါင်းထဲ လရည်တွေ အရှိန်ပြင်းပြင်း ပန်းဝင် လာတော့ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရပြီး နောက်ဆုံး လက်ကျန် စောက်ရည်တွေ ညှစ်ထုတ် နေမိတာပေါ့။

” ရှီးးးးးးးးးးးးး ……… ဟူး … ကျွတ်ကျွတ် …… စောက်ပတ် တစ်ခုလုံး …… နွေးနေတာပဲ …… ကိုရဲ ရာ …… ကောင်းလိုက်တာ ……… အားဟား …… လရည်တွေ များလိုက်တာ ရှင် ……အင်း ဟင်း ” သွယ့် ကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ် ချပေးတော့ အရုပ်ကြိုးပြတ်ပဲ မျက်လုံးကို မဖွင်နိုင်ပဲ ပုံကျသွားတယ်။ ကိုရဲလည်း သွယ့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ယက် ကပ်ပါ လာတာ။ တကိုယ်လုံး မလှုပ်နိုင် တော့ပေမယ့် သွယ့် စောက်ပတ် ထဲက ကိုရဲ လီးကို ပျော့ကျသွားတဲ့ အထိ ညှစ်ပေး နေမိတာပါ။ လီးကြီး ပျော့ဖတ်ပြီး အဖုတ် ထဲက ကျွတ်ထွက်မှ ကိုရဲက ဘေးလဲချပြီး ပက်လက်လှန် လှဲနေတော့တယ်။ မှေးကနဲ့ အိပ်ပျော်သွားပြီး ပြန်နိုးလာ တော့ နေ့လည် ၁၂ နာရီ ကျော်နေပါပြီ။ ဘေးနား ကိုရဲ မရှိတော့ပါဘူး သွယ့် ကိုယ်ပေါ် စောင်အပါးလေး ဖုံးထား ပေးတယ်။ အားယူထထိုင်ရင်း လန်းသွားအောင် ရေချိုးဖို့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းခဲ့တာပေါ့။

တကိုယ်လုံး ပေါ့ပါးသွား အောင် ရေအဝချိုးပြီး အဝတ်စားလဲ ပြီး ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်လာတော့ ကိုရဲက ထမင်းကြော် ပါဆယ်ထုတ်နဲ့ ဝင်လာတယ်။ ၂ယောက်သား ထမင်းကြော် စားပြီး သူ့မိန်းမ မမခိုင် ညနေပြန်ရောက်မှာမို့ ညနေစာ ပိုချက်ဖို့ ပြောပြီး ပြန်ထွက် သွားတာ။ သွယ်လည်း တီဗွီ ခဏကြည့်ရင်း တရေးမှေးချင် တာနဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာတော့ အသက်အောင့်ထား လိုက်ရတော့တယ်။ ကာမစိတ် ငယ်ထိပ် ရောက်တုန်း မီးကုန်ရမ်းကုန် သောင်းကျန်း ခဲ့တဲ့ လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့က တခန်းလုံး မွန်ထူ နေပြီ။ မမှေးလိုက် ရပါဘူး အိပ်ယာခင်းနဲ့ စောင်တွေ လျှော်ပြီး ကိုရဲတို့ လင်မယား အတွက်ပါ ညနေစာ ချက်ပေး လိုက်တယ်။

ကိုရဲနဲ့ လိုးပြီး နောက်ပိုင်း သွယ့်ယောက်ျား နဲ့လိုးတော့ အားရ ကျေနပ်မှု့ မရှိတော့ပါဘူး။ ကိုရဲ လည်း သူ့မိန်းမ မမခိုင် မသိအောင် အခွင့်ရေး အမျိုးမျိုး ဖန်တီးပြီး သွယ့်ကို ၁ လ ၃ ခါလောက် ခုထိ လိုးပေး နေတုန်းပါပဲ။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ေယာက္်ားမရွိတုန္း လင္းမိတဲ့ ေနာက္မီး

(ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းေလးအား နာမည္/ေနရာေဒသ လြဲေျပာင္း၍ စာဖတ္သူ အဆင္ေျပေစရန္ ခံစားတင္ျပပါသည္။)

အခန္း ( ၁ )

” ရႊီးးးးး …… ေဖါင္းးးး ေဖါင္းးးးးး …… ရႊီးးးးး …… ေဖါင္းးးးး ……… ဒိုင္းးး ……… ရႊီးးးး …… ေဖါင္းးးး …… ဒိုင္းးးးး ” သြယ္ တို႔ ၿမိဳ႕ေလးရဲ့ သီတင္းကၽြတ္ ညေလးေပါ့။ တရပ္ ကြက္လုံး မီးေတြ လင္းထိန္ေနတာ။ ကေလးေတြလည္း ေဖ်ာက္အိုး ေဖါက္လိုက္ မီးရွူးမီးပန္းေတြ လြတ္လိုက္ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနၾကတယ္။ ” မသြယ္ ေရ …… ၿပီးၿပီလား ” ” ဟုတ္ …… မမခိုင္ ” ေဘးအိမ္က မမခိုင္တို႔ လင္မယားနဲ႔ ပြဲသြား ၾကည့္မလို႔ အရင္ရက္က ေျပာထားၾကတာ။ မမခိုင္ နာမည္က မိုးမိုးခိုင္ သူ႔ေယာကၤ်ား နာမည္က ကိုရဲမင္း။ လင္မယား ၂ေယာက္ လုံးက ႐ုံးဝန္ထမ္းေတြပါ။ သြယ္ တို႔ လင္မယား ထက္ ၃ႏွစ္ေလာက္ ႀကီးၾက တယ္။ သြယ္ က ၃၂ႏွစ္ထဲ မမခိုင္တို႔ လင္မယားက ၃၅ႏွစ္ ေက်ာ္ေနၿပီ။ သြယ့္ နာမည္က ေအးေအးသြယ္ပါ။ အားလုံးက သြယ္ ပဲ ေခၚၾကတာ။ သြယ့္ ေယာကၤ်ား မ်ိဳးသူ က သြယ္နဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ သူတို႔ ဖုန္းကုမၸဏီက သီတင္းကၽြတ္ ဘုရားဖူး လိုက္ပို႔ေတာ့ ပါသြားေလရဲ့။ သြယ္ တေယာက္ ထဲ အိမ္မွာ ပ်င္းေနတုန္း မမခိုင္ တို႔ လင္မယားက အေဖၚလာစပ္ တာနဲ႔ ပြဲၾကည့္ ျဖစ္တာ။

ပြဲကလည္း သြယ္ တို႔ရပ္ကြက္နဲ႔ မေဝးပါဘူး။ ေျခလ်င္ ေလၽွာက္သြားၾကတာ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ပါပဲ။ လမ္းတ ေလၽွာက္ ၃ေယာက္သား ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး စကား တေျပာေျပာနဲ႔ ေလၽွာက္လာေပမယ့္။ ပြဲေဈး ေရာက္ေတာ့ လူက တစ္ညႇပ္လာတာ။ တျဖည္းျဖည္း မမခိုင္က သြယ့္ အေရွ႕ ကိုရဲမင္းက သြယ့္ အေနာက္ သြယ္က အလယ္ထဲ ေရာက္သြားေရာပဲ။ ပြဲေဈးထဲ တိုးေခြ႕ ေလၽွာက္ၾကေတာ့ သြယ္က မမခိုင္ လက္ေမာင္းကို ဆြဲထားၿပီး ကိုရဲမင္းက သြယ့္ပုခုံး တဖက္ကို လက္တင္ ဆြဲရင္း ဇတ္႐ုံထိ ေလၽွာက္ရ တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ လူငယ္ေတြက မူး႐ူး ေအာ္ဟစ္ၿပီး တြန္းလား ေခြ႕လား ဆိုေတာ့ ကိုယ့္လူကိုယ္ ကြဲမသြားေအာင္ ဆြဲထားရတယ္။ ကိုရဲ လက္က သြယ့္ ပုခုံး ေပၚကေန လက္ေမာင္းေပၚ ေရြ႕ဆြဲ ထားေပးတာ။ တိုးေဝွ႕ ေလၽွာက္ရင္း လူက ၾကပ္လာေတာ့ သြယ့္ ဖင္နဲ႔ ကိုရဲ ေပါင္ၾကားက ခပ္ေႏြးေႏြး အရာနဲ႔ ဖိပြတ္သလို ျဖစ္တာ ခဏတိုင္းပဲ။ ေကာက္ညႇင္း ၾကည္ေတာက္ ဆိုင္နား ေရာက္ေတာ့ အေရွ႕ဘက္ ေကြ႕လာခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီလမ္းက ဇတ္႐ုံနဲ႔ နီးလို႔ပါ။

အဲဒီလမ္းက မုန႔္ဆိုင္တန္း မရွိေတာ့ အေမွာင္က်သလို ျဖစ္ေနရတာ။ တျဖည္းျဖည္း ကိုရဲ ေပါင္ၾကားက ဟာႀကီး မာလာသလို သြယ့္ ဟာေလးလဲ အရည္စို႔ေနတာေပါ့။ သြယ္ လည္း အိမ္ေထာင္သည္ တေယာက္မို႔ ေသြးသားက ဆူလာတာ ထင္တယ္။ မမခိုင္ကေတာ့ ဇတ္႐ုံ ေရာက္ဖို႔ အားသန္ေနတာ သူ႔ေနာက္က သြယ္ တို႔ကို သတိမထား မိပါဘူး။ အဲဒီခ်ိန္ သြယ့္ ခံစားမွု႔က တကိုယ္လုံးကို ေသြးဆူ ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲက တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ဘယ္လို အရသာ မွန္းကို မသိတာ။ လင္နဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆက္ဆံဖူး ေပမယ့္ သူစိမ္း ေယာကၤ်ား တေယာက္ ဟာႀကီးနဲ႔ ေထာက္ခံရတဲ့ ခံစားမွု႔က မတူဘူးေလ။ ဇတ္႐ုံထဲ လက္မွတ္ ျဖတ္ၿပီး ဝင္ေတာ့ အထဲမွ လူေတြ ေရာက္ေန ၾကပါၿပီ။ မီးထြန္းထားလို႔ သြယ္လည္း ဖင္ၾကား ေအာက္ စိုေနလား ဆိုၿပီး လက္ေနာက္ျပန္ စမ္းၾကည့္ရ ေသးတာ။ အတြင္းခံပါေတာ့ အရည္ေလးေတြ ကြက္မေန ပါဘူး။ စိတ္ေတာ့ သိပ္မပူမိပါဘူး ႏွင္းဆီပုံ ပန္းပြင့္ရိုက္ ပါတိတ္ အနက္ ဝမ္းစက္မို႔ ကြက္လည္း မသိသာ ေလာက္ဖူးေလ။

” ရဲမင္း … ဖ်ာလက္မွတ္ … သြားဝယ္ဟာ … ဒုတိယ တန္း ရေအာင္ ဝယ္ခဲ့ ” ” အင္းပါ ခိုင္ရယ္ … ေနရာ အလြတ္ေတြ ၾကည့္ၿပီး … နံပတ္ေျပာ ” ဇတ္႐ုံထဲ ဖ်ာေတြ ၾကည့္ၿပီး မမခိုင္က ကိုရဲကို ဖ်ာသြား ဝယ္ခိုင္းေနတာ။ ” အတြင္းထဲ … ငါမၾကည္ခ်င္ဘူး … ဒီအလယ္တန္းက … ေဘးစြန္း ဖ်ာသာ … ဝယ္ခဲ့ ” မမခိုင္က ပြဲမစခင္ ဇတ္႐ုံထဲက ခုန္ေပါက္က ေနတဲ့ လူေတြ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ရွုတ္ေနပုံနဲ႔ ေဘးစြန္း ဖ်ာကိုပဲ ဝယ္ခိုင္းလိုက္တာ။ ကိုရဲလည္း ဖ်ာနံပတ္ ၾကည့္ၿပီး လက္မွတ္ ျဖတ္တဲ့ ႐ုံေပါက္နား တေခါက္ ျပန္သြား ဝယ္လာ ခဲ့တယ္။ လက္မွတ္ ရတာနဲ႔ မမခိုင္က ဖ်ာကို ဆြဲခါၿပီး အသင့္ပါလာတဲ့ အိပ္ယာခင္း အပါးေလး ခင္း လိုက္တာ။ ဖ်ာက ေသးေပမယ့္ ထုံးစံ အတိုင္း ၄ေယာက္ ထိုင္ၾကည့္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။

” ကဲ …… ဖ်ာေတာ့ ရၿပီ … လက္ဖက္နဲ႔ ေကာ္ဖီေတာ့ ပါလာတယ္ … ညၾက အစာေၿပ … စားဖို႔ တခုခု … သြားဝယ္ရမယ္ … အနားေပးခ်ိန္ … အျပင္ … မထြက္ ခ်င္ဘူး ” ေနရာခ် စီစဥ္ၿပီးမွ မမခိုင္က ညလယ္စာ စားဖို႔ မုန႔္ဝယ္ ခ်င္ ေနတာ။ ဒါနဲ႔ မမခိုင္ကို အေစာင့္ ထားၿပီး ကိုရဲနဲ႔ သြယ္ တို႔ မုန္တေခါက္ ထြက္ဝယ္ ျဖစ္ၾက တယ္။ ဇတ္႐ုံထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၃ေယာက္သား စကားေျပာလိုက္ ေနၾကာစိ စားလိုက္နဲ႔ အေတာ္ေလး ၾကာမွ ပြဲထြက္တာ။ တခ်ိဳ႕လူေတြက ပြဲထြက္မွ ကိုယ့္ဖ်ာကို ဓတ္မီးထိုး ရွာၿပီး ေရာက္လာၾကတယ္။ ထုံးစံအတိုင္း ပြဲထြက္တာနဲ႔ ဇတ္႐ုံထဲက မီးေတြ အေမွာင္ခ်ပစ္ေတာ့ ဖ်ာမဝယ္ပဲ ခပ္တည္တည္ ဝင္ထိုင္ၾကည့္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ပြဲထြက္မွ ေရာက္လာတဲ့ ဖ်ာပိုင္ရွင္ေတြ စကားမ်ား ၾကေပါ့။ ဇတ္႐ုံက တာဝန္ရွိတဲ့ သူေတြ လာရွင္းမွ အဆင္ေၿပ သြားၾကတာ။ စတိတ္ရိုး စေတာ့ အကုန္ လွုပ္လွုပ္ရြရြ ျဖစ္လာပါၿပီ။

ေဘးက လူငယ္ေတြ ထကေတာ့ မမခိုင္ ပါလာတဲ့ ျခင္း ေတာင္း နင္းမိ မဆိုးလို႔ သြယ္က ေနာက္ဆုတ္ ထိုင္ၿပီး ျခင္းကို ေရွ႕ ယူထားလိုက္ရတယ္။ အစပိုင္း မမခိုင္နဲ႔ သြယ္က ေရွ႕၂ေယာက္ အတူကပ္ထိုင္ရင္း ကိုရဲက မမခိုင္ ေနာက္က ကပ္ထိုင္ၾကည့္ၾကတာပါ။ ျခင္းကို သြယ့္ေရွ႕ ထားၿပီး သြယ္ က ေနာက္ဆုတ္ ထိုင္ေတာ့ ကိုရဲနဲ႔ သြယ္ ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ ျဖစ္သြားေရာပဲ။ ျပဇတ္ေရာက္ေတာ့ မမခိုင္က ဝယ္လာတဲ့ မုန႔္ေတြ ျခင္းထဲက ထုတ္စားေန တယ္။ ကိုရဲက အသင့္ေဖ်ာ္လာတဲ့ ဓတ္ဗူးထဲက ေကာ္ဖီ ကို ခြက္ေလးထဲ ငွဲ႕ေသာက္ရင္း မမခိုင္ကို မုန႔္ထုပ္ေတြ ေဖါက္ေပးေနတာ။ သြယ္ က လက္ဖက္ခ်ိဳင့္ ဖြင့္ၿပီး လက္ဖက္ ပဲ စားလိုက္ေတာ့တယ္။ ညလယ္ၾက ေဘးစြန္းဖ်ာမို႔ လူေငြ႕သိပ္မရွိေတာ့ ေအးလာ တာေပါ့။ ကိုရဲလည္း တင္ပလင္ေခြ ထိုင္လ်က္ အေန ထားနဲ႔ မမခိုင္ ေနာက္ေက်ာ တိုးကပ္ေနၿပီ။ သြယ္က ေဘး စြန္းထိုင္ေတာ့ ပိုဆိုးေရာပဲ။ သြယ့္ ညာဖက္ ခပ္လွမ္းလွမ္း က ဇတ္႐ုံကာထားတဲ့ ဝါးၾကမ္းၾကား ေတြထဲက ေလတိုး ေနတာ။ ကိုရဲဘက္ တိုးေတာ့ သြယ့္ ဘယ္ဘက္ ေပါင္နဲ႔ ကိုရဲ ညာဘက္ေပါင္ ထိကပ္ေနတယ္။ မမခိုင္ ခါးကို ေနာက္က ေပြ႕ဖက္ထားတဲ့ ကိုရဲ ညာလက္က သြယ့္ ဒူးေခါင္းေပၚ ဘတ္ကနဲ႔ က်လာလို႔ မ်က္လုံး ေဆြၾကည့္ လိုက္တာ။

ကိုရဲက ခပ္တည္တည္ ပါပဲ တျဖည္းျဖည္း သြယ့္ ေပါင္လယ္ ေရာက္လာေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက ေပါင္ အတြင္းသားေတြ ညႇစ္စမ္း ေနၿပီ။ ထမိန္ ေအာက္က အတြင္းခံေပၚ ဖိစမ္းတဲခ်ိန္ သြယ့္ ဘယ္လက္က ကိုရဲ ညာလက္ကို အုပ္ၿပီး ျပန္ကိုင္ ထားလိုက္တာေပါ့။ ေပါင္ၿခံနားေလး ညႇစ္လိုက္ ဖြလိုက္နဲ႔ ကိုရဲ လက္ေခ်ာင္းေတြ သြယ့္ ေပါင္ဂြထဲ အတင္းတိုးဝင္လာေနၿပီ။ သြယ္ လည္း သာယာေနမိတာ ထင္တယ္ ေပါင္ကို ေရြ႕လိုက္ရင္ ရေနတာကို မေရြ႕မိတာေလ။ ကိုရဲ လက္က ေပါင္ၿခံနား ထိ ေရြ႕လာၿပီး ခပ္တင္းတင္း ေလး ထပ္ညႇစ္ ေပးေနျပန္ေရာ။ အေမွာင္ထဲမို႔ ေနာက္က လူ ေတြလည္း ျမင္ရဖို႔ မလြယ္ေတာ့ ၂ ေယာက္သား အတင့္ရဲေနမိတာ။ ဘယ္လက္က မမခိုင္ခါးကို ဖက္ထားရင္းနဲ႔ ညာလက္က သြယ့္ ေပါင္ၾကား ထဲ နိူက္ေနလို႔ ကိုရဲ မ်က္နာ ခိုးၾကည့္ ေတာ့ ခပ္တည္တည္ ပဲ မ်က္လုံးေတြ က ဇာတ္ခုံေပၚ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနပုံပါ။ ခဏေနေတာ့ ထမိန္ ေပၚက ႏွိုက္ရတာ အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ႔ ေနာက္ဘက္က လူေတြကို တခ်က္ လွည့္ၾကည့္ႀကီး ထမိန္ ေအာက္နား စထဲ လက္သြင္းနိူက္ ေနေတာ့တာ။ သြယ္လည္း ကိုရဲ လက္ ေကာက္ဝတ္ကို အုပ္ကိုင္ရင္း အလိုက္သင့္ ေပါင္ဂြေလး ကို ရသေလာက္ ျဖဲေပးေနမိတယ္။

အရည္စိုေနတဲ့ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကို စမ္းမိေတာ့ သြယ့္ မ်က္နာကို ေဘးတိုက္ လွည့္ၾကည့္ေနတာ။ သြယ့္ မ်က္လုံး ေဒါင့္က ျမင္ေနေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနမိတယ္။ ျပဇတ္ၿပီး ႏွစ္ပါးသြားၾကေတာ့ သြယ္ ၿပီးသြား ရၿပီ။ မိုးလင္း ကာနီး ဇာတ္ပြဲ မၿပီးခင္ေလး ထရပ္ၿပီး ထမိန္ျပင္ ဝတ္ရတယ္။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီထဲ အရည္ ေတြရႊဲၿပီး ေပါင္ၿခံထဲ စိုစိစိုစိေလး ျဖစ္ေနေတာ့ တာပဲ။ ၃ေယာက္ သား အိမ္ျပန္လာၿပီး သြယ္ လည္း အိမ္ဝန္း တံခါး ဖြင့္ လူဝင္ၿပီး တံခါး ျပန္ေသာ့ ခတ္ေတာ့ ကိုရဲက သူတို႔ အိမ္ေရွ႕က သြယ့္ကို လွမ္းၾကည့္ ေနတယ္။ အိမ္ထဲ ေရာက္ ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲ ကုတင္ေပၚ ေခါင္းခ်လိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေရာပဲ။ ပက္လက္ အေနထားနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေမာ ၾကေနတုန္း သြယ့္ ေပါင္ဂြေလးထဲ ရြစိရြစိနဲ႔ ခံစားမိလို႔ မ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္တယ္။

” ဟင္ …… ကို ……… ကို …… ကိုရဲ ” ႐ုတ္တရက္ လန႔္သြားတာေပါ့။ ကိုရဲက သြယ့္ ညာဘက္ ခါးနားေလး တင္ပလင္ေခြ ထိုင္ရင္း ဘယ္လက္က ေစာက္ပတ္ေလး ျဖဲထားၿပီး ညာလက္က သူေပါင္ၾကား ထဲက လီးကို ဆုပ္ကိုင္ ဂြင္းထု ေနတာ။ ထမိန္ ေအာက္နားစက ခါးထိ လွန္တက္ ေနၿပီး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေမ်ာ့ႀကိဳး ေလးက ေပါင္လယ္ လိပ္က် ေနေတာ့ ျပတင္း ေပါက္က ဝင္လာတဲ့ ေနေရာင္ေၾကာင့္ ေပါင္ၾကား ေလးထဲ အဖုတ္က အတိုင္းသားပဲ။ ႐ုတ္တရက္ ဘာေျပာရ မန္းေတာင္ မသိဘူး။ ကိုရဲက အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္း ထဲ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးနဲ႔ ဖိပြတ္ေပးရင္း ဂြင္းထု မရပ္ေသး ဘူး။

” ဟာ ……… ကို … ကို …… ကိုရဲ ……… မမခိုင္ ……… ရွိ တယ္ …… မဟုတ္ဘူးလား ”

ပူထူၿပီး အသံ တုန္တုန္ ရီရီနဲ႔ ေမးလိုက္ မိတာပါ။ ကိုရဲ ကေတာ့ ညက ဇတ္႐ုံထဲ အဖုတ္ကို နိူက္တာ သြယ္ က မျငင္းေတာ့ အတင့္ရဲေနတာေပါ့။ သြယ္တို႔ လင္မယား အိပ္တဲ့ ကုတင္ေပၚ တက္ထိုင္ၿပီး သြယ္ အဖုတ္ကို ျဖဲၾကည့္ ၿပီး ဂြင္းထုေနတာေလ။

” ရွီးးးးး ……… အ ……… အ …… ခိုင္က …… မနက္ ၁၀နာရီ ကတည္းက ……… အင့္ ……… အ ……… နိုးၿပီး …… ထမင္း ဟင္း ထခ်က္ေနတာ ………… မသြယ္ လာၾကည့္ေတာ့ ……… အိပ္ေပ်ာ္ေနတာနဲ႔ ………… မသြယ္ဖို႔ …… ဟူးးးး ……… ရွီးးးးး …… ထမင္းဟင္း ……… ပိုခ်က္ ၿပီး ……… ခု လာပို႔တာ ” ကိုရဲက စကား ျပန္ေျပာရင္း တဘတ္ဘတ္နဲ႔ သြယ့္ ေစာက္ပတ္ေလး ကို ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထုေနလ်က္ပဲ။
” ဒုကၡ ပါပဲ …… မမခိုင္ …… ဒီဘက္ ကူးလာရင္ …… အခက္ …… မေကာင္းဘူး ထင္တယ္ … ကိုရဲ …… အို႔ …… အာ …… ရွီးးးးး …… ကၽြတ္ကၽြတ္ ” သြယ္ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာေနတုန္း အစိေလးကို ဖိေခ် လိုက္ေတာ့ ခါးေလး တြန႔္ၿပီး စုပ္သပ္ လိုက္ရတာေပါ့။

” ခု …… ေန႔ခင္း ……… ၂ခ်က္ ထိုးၿပီ ……… မသြယ္ရဲ့ ……… ခိုင္လည္း …… ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ၿပီး …… ျပန္အိပ္ သြားပါၿပီ …… စိတ္ မပူနဲ႔ ” ကိုရဲ ရွင္းၿပ ေနတာ နားေထာင္ရင္း စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ရမၼက္စိတ္ေတြ ထႂကြေနပါၿပီ။ သြယ္ေလ လင္နဲ႔လည္း ၃ရက္ေလာက္ ေဝးေနေတာ့ ကိုရဲ အထိအေတြ႕မွာ သာယာေနမိတာ ဝန္ခံပါတယ္။ ခုထိ လင္ေတာ္ေမာင့္ လီးက လြဲရင္ သူစိမ္းေယာကၤ်ား လီးကို မျမင္ဖူး ပါဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳး သြယ့္ အဖုတ္ကို ၾကည့္ရင္း ဂြင္းထု ေနတဲ့ ကိုရဲ လီးကို ျမင္ေတာ့ အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာၿပီး အလိုးခံ ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚလာေတာ့တယ္။ လင္ေတာ္ေမာင့္ လီးထက္ တုတ္လည္းတုတ္ ရွည္လည္း ရွည္တဲ့ ကိုရဲ လီးကို အနီးကပ္ ျမင္ေတာ့ စုပ္ၾကည့္ ခ်င္တဲ့ စိတ္ကလည္း ထိန္းမရ မိန္းမသား ဆိုေတာ့ အစ ခက္ေန ျပန္ၿပီေလ။

” အား …… ေကာင္းလိုက္တာ …… မသြယ္ ရယ္ …… ရွီးးးးးးးး ” ကာမစိတ္ တက္ၿပီး ေတြးေနတုန္း ကိုရဲ လည္ပင္း ေၾကာေတြ ေထာင္လာတယ္။ လီးထိပ္ လရည္ေတြ တေဖ်ာေဖ်ာ ပန္းထြက္လာေတာ့ သြယ့္ ထမိန္ေတြပါ စင္ကုန္ေရာပဲ။ ကိုရဲလည္း လရည္ထြက္ ၿပီး ေပါင္လည္ ေရာက္ေနတဲ့ ခါးပုံစ ျပန္ဆြဲၿပီး ပုဆိုး ျပန္ဝတ္ရင္း အေမာ ေျဖေနရွာ တယ္။ ” မိသြယ္ေရ … မိသြယ္ ” တကယ့္ အခ်ိန္ၾကမွ သြယ္ အလုပ္ လုပ္တဲ့ ခ်ည္ထည္ စက္႐ုံက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္လာေရာပဲ။ ကိုရဲလည္း အိပ္ခန္းက ထြက္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းဘက္ အျမန္ ေလၽွာက္ၿပီး သြယ့္ဖို႔ ယူလာေပးတဲ့ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလး ကိုင္ၿပီး မေယာင္ မလယ္ ရပ္ေနတာေပါ့။ သြယ္လည္း ထမိန္ျပင္ဝတ္ၿပီး အကၤ် ီကို ခါးထိ ဆြဲဆန႔္ရင္း ေနာက္က လိုက္ထြက္ လိုက္တာ။

” မိသြယ္ … ညည္းလင္ … ဘုရားဖူး ပါသြားတာဆို … လင္မရွိေတာ့ …… တေယာက္ထဲ …… ဆာ ေန …… ေန ……… ” မစုနဲ႔ မိုးမိုးတို႔ အိမ္ထဲ ဝင္လာရင္း လွမ္းေမး ေနတာ။ ႐ုတ္တရက္ စားပြဲခုံ ေဘးနား မတ္တပ္ ရပ္ေနတဲ့ ကိုရဲ ျမင္ေတာ့မွ စကားစ ရပ္သြားေတာ့တယ္။ ” ေအာ္ … ဧည့္သည္ ေရာက္ေနတာ ထင္တယ္ ”
ကိုရဲ ျမင္ေတာ့မွ မစုက အားတုံ႔အားနာနဲ႔ စကားလြဲ ေမးေနတာပါ။ ” ဧည့္သည္ မဟုတ္ပါဖူးဟ … ဟိုဖက္အိမ္က … မမခိုင္ အမ်ိဳးသား …… ကိုရဲမင္း ပါ ” ကိုရဲလည္း သြယ္တို႔ စကားေျပာတုန္း မစုတို႔ကို ရယ္ျပၿပီး အိမ္ျပင္ ျပန္ထြက္သြားတယ္။

” အဲလူက … အိမ္ေထာင္သည္ ဟုတ္ရဲ့လား … မိသြယ္ … ပုံစံက အမိုက္စားေနာ္ ” ကိုရဲ ထြက္သြားတာနဲ႔ မိုးမိုးက တန္းေမးေတာ့ တာပဲ။ သြယ့္ စိတ္ထဲ ထိတ္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားမိေသးတယ္။ ” ဟုတ္ပါတယ္ဟာ … ညက … ငါ … သူတို႔ လင္မယား နဲ႔ … ပြဲ အတူ ၾကည့္ၿပီး … ဘာမွ မခ်က္နိုင္မွန္း သိလို႔ … ထမင္းေရာ ဟင္းေရာ … လာပို႔ ေပးတာ ”

………………………………………………

အခန္း ( ၂ )

” ဟုတ္ရဲ့လား မိသြယ္ရယ္ … နင့္လင္ မရွိတုန္း … ေန႔လည္စာ လာေကၽြးရင္း … ဟြန္း ဟြန္း ” ” ေကာင္မေနာ္ … နင္သာ …… လင္ငုတ္တုတ္နဲ႔ … ဂ်ာႀကီးကို … ျမဴေနတာ … ငါမသိ ခက္မယ္ ” မစုတို႔ မိုးမိုးတို႔က စက္႐ုံေရာက္မွ ခင္ေပမယ့္ ေျပာမနာ ဆိုမနာ ေတြေပါ့။ မစုက အဆိုးဆုံးပဲ ထမင္စား နားခ်ိန္ ၃ေယာက္ ဆုံတာနဲ႔ သူ႔လင္က ဘယ္လို လုပ္ေၾကာင္း စုံေနေအာင္ ေျပာၿပီးမွ စားၾက ေသာက္ၾကတာ။ အစပိုင္း သြယ္လည္း မ်က္ႏွာပူ နားရွက္ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း မစုရဲ့ အေတြ႕အၾကဳံကို မ်က္လုံးထဲ ျမင္ေယာင္ၿပီး ညဘက္ ေယာကၤ်ားနဲ႔ လိုးတဲ့ခ်ိန္ အရသာေလး ထူးကဲေနမိ ေတာ့တယ္။ မစုတို႔ ေရာက္လာတာမို႔ သြယ္လည္း ထမင္း အိုး တလုံးခ်က္ၿပီး အိမ္မွာ အရံသင့္ ရွိတဲ့ လက္ဖက္သုပ္ ေပးလိုက္တာ။

မမခိုင္ ခ်က္ပို႔တဲ့ ဟင္းနဲ႔ ၃ေယာက္သား အတူစားၿပီး ညေနေစာင္းထိ စက္႐ုံက အေၾကာင္းေတြ ထိုင္ေျပာေန ျဖစ္ၾကတယ္။ မစုတို႔ ျပန္မွ သြယ္လည္း ေရခ်ိဳးၿပီး ခဏ အနားယူရင္း ဧည့္ခန္းထဲ မွာပဲ တီဗြီ ထိုင္ၾကည့္ေနတာ။ ညပိုင္း အိပ္ယာေပၚ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး။ ကိုရဲ ေပးသြားတဲ့ ကာမ အထိ အေတြ႕ ေၾကာင့္ေပါ့။ ဟိုလိမ့္ ဒီလိမ့္နဲ႔ မ်က္စိေတြ ေၾကာင္ေနေတာ့တယ္။ တေဖ်ာေဖ်ာ နဲ႔ လရည္ေတြ ပန္းထြက္ေနတဲ့ ကိုရဲ ဒစ္ႀကီး ျပန္ျမင္ ေယာင္ၿပီး သြယ့္ လက္တဖက္က ညဝတ္ ဒူးဖုံး စကပ္ေလးထဲ ေရာက္သြားမိတာ။ လက္ေခ်ာင္း ထိပ္ေလးေတြက အဖုတ္ အက္ကြဲေၾကာင္း ဖိဆြဲၿပီး အစိေလးကို ဖိေခ် ေနမိတယ္။

ထိမိတာနဲ႔ သြယ့္ တကိုယ္လုံး တုန္ၿပီး က်ဥ္တက္သြား ရတာ။ ထပ္ မဖိရဲေတာ့ဘူး ေျခရင္းဘက္ ေရာက္ေနတဲ့ ဖက္လုံးကို ေျခေထာက္နဲ႔ ညႇပ္ဆြဲယူၿပီး ခႏၶာကိုယ္ ေဘးတေစာင္း အေနထားနဲ႔ ေပါင္ၾကား ညႇပ္ထား လိုက္တယ္။ ေပါင္ဂြ တည့္တည့္ ေနရာေလး လက္နဲ႔ဖိၿပီး ဖက္လုံးကို ညႇပ္ပြတ္ပစ္တာ။ စိတ္ထဲ ကိုရဲ လီးထိပ္ကို မွန္းၿပီး ခပ္တင္းတင္း ပြတ္ေတာ့ ခံစားမွု႔ေလး ေကာင္းေနတုန္း ၅မိနစ္ေလာက္ပဲ သြယ့္ တကိုယ္လုံး အေၾကာေတြ ေတာင့္တင္းၿပီး အထြဋ္ အထိပ္ ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္။ အားမရေပမယ့္ လတ္တေလာ ခံစားေနရတဲ့ ကာမ ေဝဒနာ ေလး သက္သာေစတာေပါ့။ သြယ့္ကိုယ္သြယ္ လည္း နားမလည္ေတာ့ပါဘူး။ ကာမပိုင္ လင္ ရွိရဲ့ သားနဲ႔ သူစိမ္း ေယာကၤ်ား တေယာက္ကို တိတ္တခိုး ၿငိတြယ္ ေနမိတာေလ။ ေသခ်ာတာ တခုက ခုခ်ိန္ အိပ္ယာထဲ ကိုရဲ ေရာက္လာရင္ေတာင္ ျငင္းဖို႔ အင္အား မရွိေတာ့ပါ ဘူး။ သြယ့္ကိုယ္သြယ္ လည္း အားမလို အားမရ ျဖစ္မိ တာေပါ့။ ဒါမ်ိဳး ေဖါက္ျပန္စိတ္ ဝင္တယ္ဆိုတာ လင္နဲ႔ ကြဲေနတဲ့ တခုလပ္ေတြ အျဖစ္မ်ားတာ ၾကားဖူးပါတယ္။ ခုဟာ သြယ့္ ေယာကၤ်ား ခရီးသြားတာ ၃ရက္ ရွိေသးတာ ဘာလို႔ သူစိမ္း ေယာကၤ်ားေပၚ သာယာ ေနမိလည္း မသိဘူး။ ခဏၾကာမွ သြယ္လည္း ႏွစ္ႏွစ္ ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ သြားေတာ့တာပါ။

………………………………………………………….

မနက္လင္းေတာ့ အိပ္ယာထ ထမင္းဟင္း ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ခဏနားလိုက္တယ္။ ၁၅ မိနစ္ ေလာက္ ေနမွ ေရခ်ိဳး ခန္းထဲ သြားတိုက္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ေရခ်ိဳးကာနီး ကိုရဲမင္း အေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိ ျပန္ေရာပဲ။ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစား ၾကည့္ေတာ့ အေနနီးတာ ထင္တယ္။ လင္ေတာ္ေမာင္ မ်ိဳးသူနဲ႔က မနက္လင္း ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္သြား ညပိုင္း ေလးပဲ ဆုံၾကတာ။ အလုပ္ပိတ္ရက္က မတူေတာ့ ပ်င္းရင္ မမခိုင္တို႔ အိမ္ဘက္ပဲ ေရာက္ေနမိ တယ္။ မမခိုင္ကလည္း ရပ္ကြက္ထဲ ခပ္တည္တည္သာ ေနတာ သြယ္နဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီး ေနာက္ပိုင္းၾက အိမ္တြင္းေရးေတြ တစ္တစ္ ခြခြ ေျပာျပတတ္တယ္။ ကိုရဲနဲ႔ မမခိုင္ တို႔က အိမ္ေထာင္သက္ ၾကာလာလို႔တဲ့ အျပာကား ေတြ ၾကည့္ၿပီး လိုးမွ အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္တယ္ ေျပာတာ။ ခုၾက ကိုရဲ လီးကို အလိုးမခံပဲ ပါးစပ္နဲ႔ လရည္ ပန္းထြက္ေအာင္ စုပ္ေပးတတ္သလို ကိုရဲကလည္း အလုပ္ပင္ပန္းတဲ့ ေန႔ဆို မလိုးေတာ့ပဲ ေစာက္ဖုတ္ကို အရည္ထြက္ေအာင္ ယက္ေပးၿပီး ေစာက္ရည္ပါ မ်ိဳခ် ေပးတာတဲ့။ သြယ္လည္း စက္႐ုံက သူငယ္ခ်င္း မစု ေျပာျပတာေတြ နားေထာင္ ဖူးပါတယ္။ မမခိုင္ ေျပာတာက ပိုၿပီး ရမၼက္စိတ္ ႂကြလာၿပီး တခါတခါ နားေထာင္ရင္း အရည္စိမ့္ ထြက္တဲ့ ရက္ေတြ အမ်ားႀကီး။

တျဖည္းျဖည္း မမခိုင္ ေယာကၤ်ား ကိုရဲမင္း ကို သြယ္ မသိ မသာ အကဲခတ္မိလာတာေပါ့။ ကိုရဲမင္းနဲ႔ ပထမ အထိ ေတြ႕က မွတ္မွတ္ရရ သြယ္တို႔ ခ်ည္ထည္ စက္႐ုံရဲ့ ၁၀ႏွစ္ ေျမာက္ အထိမ္းအမွတ္ ေန႔တဝက္ပဲ အလုပ္ဆင္းရၿပီး အိမ္သုံး မီးဖိုေခ်ာင္ ပစၥည္းေတြ မဲေဖါက္ေပးတဲ့ ရက္ပဲ။ သြယ္ အိမ္ေရာက္ ေတာ့ ေန႔လည္ ၁နာရီခြဲေလာက္ေပါ့ မဲေပါက္တဲ့ ထမင္း ေပါင္းအိုးေလး မီဖိုခန္းဘက္ ထားၿပီး စက္႐ုံ ဝတ္စုံေလး ခၽြတ္လဲ လိုက္တယ္။ အကၤ်ီလက္ျပတ္ ေလးနဲ႔ ထမိန္ အေပ်ာ့သားေလး ဝတ္ၿပီး မမခိုင္တို႔ အိမ္ဘက္ ထြက္ခဲ့လိုက္တာ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ မမခိုင္တို႔ လင္ မယားလည္း ႐ုံးပိတ္ရက္မို႔ အိမ္မွာ ရွိေနတယ္။ အိမ္ဝန္း တံခါး စိထားလို႔ လူရွိမွန္း သိတာနဲ႔ ဖြင့္ဝင္လိုက္တယ္။ အိမ္ထဲ ေရာက္ ေတာ့ ၂ ေယာက္လုံး မရွိဘူး ေနာက္ေဖးဘက္ ေလၽွာက္ လာမွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ တဘုတ္ဘုတ္နဲ႔ မမခိုင္ရဲ့ အဝတ္ ေလၽွာ္သံ ၾကားလိုက္ရတာ။

” ေဟာ … မသြယ္ … အလုပ္ ျပန္တာ ေစာတယ္ ” ဖြင့္ထားတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးေရွ႕ ရပ္လိုက္တာနဲ႔ မမခိုင္က စေျပာေတာ့တယ္။ ” ဟုတ္ …… ေန႔တဝက္ …… ပိတ္လို႔ ” ” ခိုင္ေရ … မီးေခ်ာင္းက … ေကာင္းတယ္ဟ … စတပ္တာ … လဲရမွာ … အိပ္ခန္းထဲက ဗီဒို အံဇြဲထဲမွာ … အသစ္ဝယ္ထားတာ ရွိတယ္ … ယူလာခဲ့လိုက္ ”
မမခိုင္နဲ႔ စကားေျပာေနတုန္း ကိုရဲမင္း အသံက အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းနဲ႔ ကက္လ်က္ အခန္းလြတ္ ထဲက ထြက္ေပၚ လာတာ။ မမခိုင္က အဝတ္ေလၽွာ္ေနလို႔ သြယ္ပဲ သူတို႔ အိပ္ခန္းထဲက စတတ္တာ တခု ယူၿပီး သြားေပး လိုက္ တယ္။ ” ေအာ္ … ခုန အသံ ၾကားတယ္ … မသြယ္ … ေရာက္ေနတာကိုး ” ” ဟုတ္ … ကိုရဲ …… အလုပ္က … ေန႔တဝက္ ပိတ္တာ ” အိပ္ခန္း အလြတ္ကို အခန္းရွင္းရင္း မီးေခ်ာင္း ျပင္ေနတာ ေနမွာ။ ထိုင္ခုံေပၚ တက္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်က္ က ဖန္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ထားတဲ့ ကိုရဲမင္းကို သြယ္ လွမ္းၾကည့္ရင္း ျပန္ေၿဖ လိုက္တာပါ။

” အင္း … ကိုရဲတို႔လည္း အလုပ္ပိတ္တာနဲ႔ … အခန္း လြတ္ေတြ ရွင္းေနၾကတာ … ဖန္းေခ်ာင္းက ေကာင္း ေသးတယ္ … စတတ္တာ မေကာင္းတာ ” သြယ့္ လက္ထဲက စတပ္တာ အသစ္ကို လွမ္းေပးေတာ့ ဖန္ေခ်ာင္းက မမွီတမွီမို႔ လက္က လွမ္းမရဘူး ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အခန္းထဲ မီးမလင္း ေပမယ့္ ျပတင္းေပါက္က ေနေရာင္ေၾကာင့္ ကိုရဲမင္း ပုဆိုးထဲက ဟာႀကီး ငိုက္ဆင္းေနတာ သြယ္ ျမင္ေနရေတာ့ စိတ္ထဲ သိမ့္ကနဲ႔ ျဖစ္သြား ရတယ္။ ” လက္က လြတ္မရ ဘူး … မသြယ္ရယ္ … ခုန္ေပၚ တက္ၿပီး … စတပ္တာေလး ထည့္ေပးပါ့လား ”
သြယ္လည္း ကိုရဲမင္း စကားေၾကာင့္ ခုန္ေပၚ လြတ္ေနတဲ့ ေနရာေလး တက္ၿပီး ဖန္ေခ်ာင္း အေပၚဖက္က စတပ္တာ ထည့္တဲ့ အေပါက္ထဲ စမ္းထည့္ ေပးလိုက္တယ္။ အေပါက္ထဲ ဝင္ေပမယ့္ စတပ္တာ ထိပ္က ငုတ္ေလး ၂ ခုက အတြင္းလိုင္း ဘက္ မဝင္ေသးလို႔ လွည့္လွည့္ စမ္းထည့္ ေနရတာ။ ကိုရဲမင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေန ထားမို႔ ကိုရဲမင္း ဆီက ကိုယ့္နံ့ေလးက သြယ့္ ႏွာေခါင္းဝ တိုးဝင္ လာတယ္။

” ရလား … မသြယ္ ” ” စတတ္တာ ေခါင္းက … ဝင္တယ္ … ထိပ္က … ငုတ္ေလး၂ခုက … အတြင္းထဲ … မက်ေသးတာ ” ကိုရဲမင္း ျပန္ေျဖေနတုန္း သြယ့္ ဗိုက္သားေလး ေအာက္ ဖက္ ဆီးခုံး အထက္နား ခပ္မာမာ အရာက လာေထာက္ ေနတာ။ စတပ္တာ ကလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထည့္မရ။ သြယ့္ ရင္ေတြ တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္ေနရတာေပါ့။ ဒူးေတာင္ မခိုင္ခ်င္ ေတာ့ဘူး ခ်က္ခ်င္းပဲ သြယ့္ဟာေလး အရည္ စို႔လာ ေနတာ။ စတပ္တာ လွည့္ထည့္ရင္း ကိုရဲမင္း ဟာကလည္း မာထင္လာၿပီ။ အလိုေလ်ာက္ ခါးကို ေကာ့ေပးမိၿပီး ကိုရဲမင္း ဟာႀကီးလည္း ထိထိမိမိ လာေထာက္ မိေတာ့တာပဲ။ စတပ္တာ ငုတ္ကေလး အတြင္းဘက္ က်သြားတာနဲ႔ သြယ့္ ဒူးေခါင္းက ေခြကနဲ႔ လူပါ ယိုင္ ထြက္သြားတုန္း ကိုရဲက ဖန္ေခ်ာင္းကို လြတ္ရင္း ခါးေလး ကို ထိန္းၿပီး ခႏၶာကိုယ္ေလး ဆြဲကပ္ပစ္တာ။ ခဏၾကာမွ လူခ်င္း ခြာၿပီး ခုန္ေပၚက ေအာက္ဆင္း ခဲ့လိုက္တယ္။

” မသြယ္ … ရွိလား ” ” ရွိတယ္ …… မမခိုင္ေရ …… ေရခ်ိဳးခန္းထဲ မွာ ” တိုင္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါပဲ ကိုရဲမင္း အေၾကာင္း ေတြးေနတုန္း အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းက မမခိုင္ အသံၾကားလို႔ ျပန္အသံေပး ရင္း အေတြးစေတြ ပ်က္ကုန္တာေပါ့။ ” ေရာ့ … အိမ္ေသာ့ေလး …… ရဲမင္း …… လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္သြားေနတာ ……… ျပန္လာရင္ ေပး ေပးပါဦး ” ” ဟင္ …… မမခိုင္က … အိတ္ႀကီးနဲ႔ ဘယ္တုန္း ” ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးေရွ႕ လာရပ္ၿပီး အိမ္ေသာ့ ေပးခိုင္း ေနတဲ့ မမခိုင္ ညာလက္က ခရီးေဆာင္ အိတ္ေၾကာင့္ သြယ္လည္း နားမလည္လို႔ ျပန္ေမးေနတာ။

” နယ္က … မမခိုင္ ဦးေလး အရင္းႀကီး … ညက ဆုံးလို႔တဲ့ …… ဒီေန႔ ညေန … အသုဘ ခ်မွာ … အဲဒီ တညအိပ္ သြားရမွာမို႔ပါ … မနက္ကား စီးမွ ညေန ၂နာရီ ေလာက္ ေရာက္မွာ … ခုနမွ ဖုန္းဝင္ လာလို႔ … ရဲမင္း ကလည္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထြက္သြားၿပီ … ဖုန္းက အိမ္က်န္ရစ္တာ ” ” ေအာ္ … ကားမွီေအာင္ သြားသြား …… မမခိုင္ …… ေသာ့ေပး ထားခဲ့ … ကိုရဲမင္း လာရင္ … သြယ္ ေပးလိုက္ ပါ့မယ္ ” မမခိုင္ ထြက္သြားတာနဲ႔ သြယ္လည္း ေရခ်ိဳး အဝတ္စား လဲၿပီး အိမ္ေရွ႕ ဆံပင္ ေျခာက္ေအာင္ ခဏ လမ္းေလၽွာက္ ရင္း ကိုရဲမင္း ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ မၾကာပါဘူး ကိုရဲမင္း ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ျပန္လာၿပီး မမခိုင္ကို အိမ္ဝန္း တံခါးနားက ေအာ္ေခၚေနတာ။

” ခိုင္ေရ ……… ခိုင္ ” ” ကိုရဲမင္း ……… ေသာ့ ဒီမွာ ” သူ႔အိမ္ထဲ လွမ္းၾကည့္ ေအာ္ေနရင္း သြယ့္အသံ ၾကား ေတာ့ လွည့္ၾကည့္ၿပီး သြယ့္အိမ္ေရွ႕ ေလၽွာက္လာတာ ေပါ့။ မမခိုင္ သူ႔ဦးေလး နာေရး နယ္ ၁ညအိပ္ သြားေၾကာင္း ေျပာျပၿပီး ေသာ့ေပးလိုက္တယ္။ ကိုရဲမင္း ထြက္သြားမွ သြယ္လည္း အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး အိပ္ယာေပၚ တေမွး ေမွးလိုက္တာ။ အိပ္ယာနိုးေတာ့ ၁၂နာရီ မတ္တင္း ကြက္တိ ပါပဲ ထမင္းခူးစားလိုက္တယ္။ ၿပီးမွ မမခိုင္ ခရီးသြားတာ ေတြးမိၿပီး ကိုရဲမင္း ဖို႔ ခ်ိဳင့္နဲ႔ထုပ္ သူတို႔အိမ္ဘက္ ကူးလာ ခဲ့တယ္။ ညမနက္ ခ်က္ထား တာမို႔ ကိုရဲမင္း အတြက္ အဆင္ ေျပသြားတာပါ။ ညေနမွ ထမင္း ထပ္ခ်က္ ေတာ့မယ္။ကိုရဲမင္း အိမ္ဘက္ ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕ လူက မရွိ။ အိပ္ခန္းဘက္ ေလၽွာက္လာၿပီး ဟေနတဲ့ တံခါးၾကားက ၾကည့္ေတာ့ ပင္လက္ အေနထားနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ။

” ကိုရဲ … ကိုရဲ … ထမင္း စားရေအာင္ … လာပို႔တာ … ထထ ” အသံေပးရင္း ကုတင္နား တိုးကပ္သြားလိုက္တယ္။ တခူးခူး နဲ႔ ေဟာက္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ ေနရွာတာ။ လူက အိပ္ေနေပမယ့္ ပုဆိုးေအာက္က ေထာင္မတ္ ေနတဲ့ ဟာက အသဲယားစရာႀကီး။ သြယ့္ စိတ္ထဲ ဒုန္းကနဲ႔ ရင္ခုန္ သံ ျမန္လာရၿပီ။ မမခိုင္ ကလည္း မရွိ အိပ္ခန္းထဲ ၂ေယာက္ထဲ ဆိုတဲ့အသိ။ ဟိုေန႔က သြယ့္ အဖုတ္ကို ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထုေနတဲ့ လီးႀကီးက မ်က္စိ ေရွ႕နားမွာပဲ။ ကိုရဲမင္း လည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနေတာ့ လက္က အလိုလိုပဲ ခါးပုံစ ျဖည္ၿပီး ေပါင္လယ္ကို အျမန္တြန္းပို႔ လိုက္မိတာ ေပါ့။ သူစိမ္း ေယာကၤ်ား လီးကို ဒုတိယ အႀကိမ္ အနီးကပ္ ျမင္ရေတာ့မွာမို စိတ္လွုပ္ရွားမွု႔က ျပင္းထန္လာတယ္။ အေရးထဲ ပုဆိုးအနားစကို အျမန္ တြန္းပို႔လိုက္ေတာ့ အနားစက လီးထိပ္နဲ႔ ခ်ိတ္မိေနေရာပဲ။ ကိုရဲမင္း မ်က္ႏွာ ကို ခိုးၾကည့္ရင္း လီးထိပ္ေပၚ တင္ေနတဲ့ ပုဆိုးစကို မၿပီး ေရြ႕လိုက္ရတာ။ ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး ကိုရဲမင္း လီးႀကီး ျမင္ေတာ့ သြယ့္ေယာကၤ်ား လီးနဲ႔ စိတ္ထဲ ယွဥ္ေနမိ ေသးတယ္။ လုံးပတ္ေရာ အရွည္ေရာ သာတဲ့ ကိုရဲမင္း လီးက ျမင္တာနဲ႔ စုပ္ခ်င္စရာႀကီး။ ၾကည့္ရင္း နဲ႔ကို သြယ့္ အဖုတ္ေလးထဲ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ယားေန ေတာ့တာပဲ။

စိတ္မထိန္း နိုင္တာနဲ႔ လက္နဲ႔ အုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ လက္ထဲ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ လီးအရည္ျပားက တဆင့္ သြယ့္ လက္ဖဝါးေလးထဲ လာတိုးေနတယ္။ ႐ုတ္တရက္ စိတ္လြတ္ သြားမိၿပီး ကားထြက္ေနတဲ့ ဒစ္ႀကီးကို ငုံမိလိုက္တာ လီးထိပ္ အေပါက္မွာ ဥေနတဲ့ အရည္ၾကည္ ဥေလးက လၽွာနဲ႔ ထိမိၿပီး ငံက်ိက်ိ အရသာေလး စၿပီး ခံစား မိလိုက္တာ။ ၃မိနစ္ေလာက္ အားရပါးရ စုပ္ၿပီးမွ လီးထိပ္ ကို ပါးစပ္က ထုတ္ရင္း လက္နဲ႔ အထက္ ေအာက္ စုလိုက္ျဖဲလိုက္ လုပ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ” ရွီးးးးး …… အ …… ေကာင္းလိုက္တာ ” ကိုရဲမင္း အသံၾကားတာနဲ႔ သြယ္လည္း လီးကို လြတ္ၿပီး ေျပးထြက္ ခဲ့လိုက္တာေပါ့။ အိမ္ေရာက္တဲ့ အထိ ရင္ေတြ တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္ေနရတာ။ ညၾက အေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး မနက္လင္းေတာ့ မ်က္လုံး မဖြင့္ပဲ ပ်င္းေၾကာ တခ်က္ဆန႔္ၿပီး ခါးေအာက္ ေရာက္ေနတဲ့ ေစာင္ကို ျပန္ဆြဲျခဳံဖို႔ ဆြဲယူေတာ့ ပါမလာပဲ တင္းခံ ေနတယ္။ အားထည့္ ဆြဲေတာ့လည္း မရ ဒါနဲ႔ သြယ္လည္း မ်က္လုံး ဖြင့္ၿပီး ခါးေပၚ ၾကည့္ေတာ့ ကိုရဲမင္း ေပါ့ ျပဳံးၿပီး သြယ့္ကို စိုက္ၾကည့္ ေနတာ။ အိမ္ေထာင္သည္ တေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ အၾကည့္ခ်င္း ဆုံးေတာ့ ရင္ခုန္ ေနမိျပန္တယ္။

” ဟင္ …… ကိုရဲ ……… ဘယ္ခ်ိန္တည္းက ……… ေရာက္ ေန တာ လဲ ” ” ေရာက္တာ … မၾကာေသး ပါဘူး … မသြယ္ရယ္ … ၁၅မိနစ္ေလာက္ ရွိေသးတာ ” ” ဟို ဟို …… ဧည့္ ခန္း ထဲ က ……… ေစာင့္ ေလ …… မနက္စာ ……… ထမင္း ေၾကာ္ေပးပါ့မယ္ ” ေျပာၿပီး သြယ္လည္း အိပ္ယာေပၚ ထထိုင္ၿပီး ကုတင္ေပၚက ဆင္းမလို႔ပါ။ ႐ုတ္တရက္ ကိုရဲမင္းက ကုတင္ေစာင္း ထိုင္ေနရာကေန ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထရပ္ၿပီး ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်ပစ္တယ္။

…………………………………………….

အခန္း ( ၃ ) ဇာတ္သိမ္း

” ထမင္းေၾကာ္ … မစားခ်င္ ပါဘူး … မသြယ္ရာ … မေန႔ က … မသြယ္ မေကၽြးပဲ … ပစ္ထားတဲ့ … ဒီေကာင္ ႀကီးက ဆာေနတာ ” ” အာ …… ကိုရဲ ကလည္း ………… ” စကား မဆုံးေသးဘူး ကုတင္ေပၚ ထိုင္ေနတဲ့ သြယ့္ ခါးကို သိုင္းဖက္ၿပီး မ်က္နာ အနံ့နမ္းေပးေနတယ္။ သြယ္ လက္ေတြကို ဖယ္ထုတ္ ေနေပမဲ့ ကိုရဲက လႊတ္မေပးပဲ ခပ္တင္းတင္း တိုးဖက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လွန္ လွဲခ်လိုက္တာ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သြယ့္ ေခါင္းရင္းဘက္ ကပ္လ်က္ စားပြဲခုံေပၚ ထားတဲ့ ဖုန္းက ရိမ္းတုန္း သံေလး ျမည္လာလို႔ ညာဘက္လက္နဲ႔ မမွီတမီေလး လွမ္းယူၿပီး ၾကည့္လိုက္ မိတယ္။ သြယ္ မ်က္လုံး ျပဴးသြားရၿပီ ဖုန္းက ဘုရားဖူး လိုက္သြားတဲ့ သြယ့္ ေယာကၤ်ား မ်ိဳးသူဆီက ဖုန္းျဖစ္ေနတာ။ ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္တယ္။

” ဟဲလို …… သြယ္လား …… မေန႔ထဲက …… ေခၚမလို႔ မိန္းမေရ … ေယာကၤ်ား ဖုန္းက အားကုန္သြားတာ … လမ္းဆိုေတာ့ …… သြင္းမရဘူး … ခုမွ ဆက္လိုက္ရတာ ”

” အင္းပါ …… ေယာကၤ်ားရယ္ …… ဘယ္ေန႔ ျပန္ေရာက္မွာလည္း ”

” နက္ဖန္ ညပိုင္း … ျပန္ေရာက္မွာပါ … လက္ေဆာင္ေတြ … ဝယ္လာပါတယ္ …… မိန္းမရဲ့ …… မမခိုင္တို႔ အတြက္ေရာ ပါတယ္ ”

ေယာကၤ်ားနဲ႔ စကားေျပာတုန္း ကိုရဲမင္းက ထမိန္ဆြဲခၽြတ္ ေနလို႔ ဖင္ကို အသာႂကြေပး လိုက္ရတယ္။

” အင္းပါ …… ေယာကၤ်ားရဲ့ ………… အ …… အေမ့ ”

အဲခ်ိန္ ကိုရဲမင္းက သြယ့္ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ေနရာ ယူၿပီး အဖုတ္ေလး လာယက္ေတာ့ ဆက္ကနဲ႔ တုန္ၿပီး အသံက ေယာင္ထြက္ သြားတာပါ။

” ဟင္ …… ဘာျဖစ္တာလဲ …… မိန္းမ ”

” ဟို ဟို ……… ေယာကၤ်ားနဲ႔ ……… စကား ေျပာရင္း ……… ေၾကာင္ ……… ေၾကာင္ …… ေၾကာင္ ခုန္ တက္ လာလို႔ …… သြယ္က အိပ္ယာ ထဲမွာေလ ”

” ေအာ္ …… ေဆာရီးပဲ ……… မိန္းမကို …… နိုးလိုက္သလို …… ျဖစ္ေနၿပီ ”

” ရပါတယ္ …… ေယာကၤ်ားရယ္ …… ရွီးးးးးး …… အ …… အ …… ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

ဒုကၡပါပဲရွင္ ကိုရဲမင္းက ေပါင္ကားေပးထား တာကို အားမရဘူး ေနမွာ ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကို ဆြဲေျမႇာက္ၿပီး ဒူးေခါက္ေကြး ဖိတြန္းေကြးရင္း သြယ့္ အဖုတ္ကို ယက္ရင္း အစိေလးကို ဆြဲစုပ္ေနတာ။

” ဟမ္ …… ဘာ ျဖစ္ ျပန္ တာ လဲ ……… မိန္းမ ”

” ဟို …… ေၾကာင္ …… ေၾကာင္ …… ေၾကာင္ပဲ …… ေယာကၤ်ား …… အိပ္ယာေပၚ …… ေသးေပါက္ မဆိုးလို႔ … လက္နဲ႔ ……မၿပီး …… ကုတင္ေအာက္ …… ေရြ႕တာ …… လက္ နဲနဲ …… ကုတ္မိ သြားတာ ”

သြယ္ ေပါင္ေလး အားယူၿပီး ကိုရဲမင္း ေခါင္းကို အျမန္ ညႇပ္လိုက္ရတယ္။ ထပ္ယက္ ေနရင္ ညည္းသံေတြ ဖုန္းထဲ ဝင္ၿပီး သြယ့္ ေယာကၤ်ား ရိပ္မိ မဆိုးလို႔ပါ။

” ေအာ္ …… ဂ႐ုစိုက္ေလ …… မိန္းမ ကလည္း …… အရက္ပ်ံ ေလး …… တို႔ထားဦး …… ေရာဂါပိုး …… ဘာညာ ကူးေနဦးမယ္ ”

” ဟုတ္ …… အိ့ …… အြားဝါး …… ဝါး …အီး …… ဂၽြတ္ … ဂၽြတ္ ”

” အင္း …… ဒါပဲေနာ္ …… မိန္းမ ျပန္အိပ္ခ်င္ …… အိပ္ေလ ”

သြယ္လည္း တဝါးဝါး သန္းၿပီး ဇတ္ေတြပါ ခ်ိဳးျပလိုက္ရ တယ္။ ထင္တဲ့အတိုင္း မ်ိဳးသူက ျပန္အိပ္ခိုင္းေနတာေပါ့။ ေယာကၤ်ား ဖုန္းခ်သြားမွ သြယ္လည္း ကိုရဲမင္း ေခါင္းကို ညႇပ္ထားတဲ့ ေပါင္တန္ေတြ အားေလ်ာ့ေပးရင္း ဒူးေထာင္ ေပါင္ကား ပုံစံေလး ေနေပးလိုက္တယ္။ ကိုရဲမင္း လၽွာစြမ္းက သြယ့္ေယာကၤ်ား မ်ိဳးသူထက္ အမ်ားႀကီး သာတာေပါ့။ ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ထဲ လၽွာထိုးသြင္းၿပီး ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သလို ေတ့စုပ္ေပးတယ္။ ႏွာေခါင္းထိပ္နဲ႔ ေစာက္စိကို ဖိၿပီး ေခါင္းရမ္းေပးေတာ့ ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ကို လၽွာနဲ႔လိုးၿပီး အစိေလးကို ႏွာေခါင္းထိပ္နဲ႔ ဖိေခ် သလို ျဖစ္လာရင္း သြယ့္ ေစာက္ရည္ေတြ ေသးပန္း သလို ေထာင္ပန္း ေနရေတာ့တာပဲရွင္။

မၾကာပါဘူး သြယ့္ အဖုတ္ေလးထဲ ဗ်စ္ကနဲ႔ ကိုရဲမင္း လီးထိပ္က တိုးဝင္ လာပါၿပီ။ နဲနဲ ၾကပ္ေပမယ့္ အထဲက အရည္ၾကည္ ေလးေတြေၾကာင့္ သိပ္ မနာပါဘူး။ လီးထိပ္ ဝင္ေတာ့ ဆက္မသြင္းပဲ ရပ္ထားသို႔ သြယ္လည္း မသိမသာ ခါးေကာ့ ေပးလိုက္တယ္။

” ဗ်စ္ …… အ …… ဘြတ္ …… အမေလးးးး …… ကၽြတ္ကၽြတ္ ”

ေကာ့ေပးလိုက္မွ သြယ့္ ဖင္ႀကီး ရွုံ႔ၿပီး ေတာင့္ခံေနရ ေတာ့တာ။ လီးအရင္းထိ ဖိလိုးေတာ့ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းထဲ တင္းက်ပ္ လာၿပီး သားအိမ္ဝ ေလးပါ ေဆာင့္မိသြားတယ္။

” ဘြတ္ …… အ …… ကၽြတ္ … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ …… အ …… အမေလးးးးး ”

သြယ္ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့တက္ လာၿပီး ေခါင္းေလး လွန္တက္ သြားေတာ့ ကိုရဲမင္းလည္း ကာမစိတ္ ပိုျပင္း လာတာေပါ့။ လီးကို တစ္ဝက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ ဆြဲထုတ္ၿပီး လက္၂ဖက္နဲ႔ အက်ီ အျပင္ကေန သြယ့္ နို႔အုံေတြ ညႇစ္ရင္း တခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္လိုးေနတယ္။

” ဖြပ္ ဖြတ္ …… အ ……… ႁဗြတ္ … ဘြတ္ …… ဘြတ္ …… ဗ်စ္ …… အ အ အ ”

ျပတင္းေပါက္က ဝင္ေရာက္လာတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေလး ေအာက္ သြယ္တို႔ လင္မယား မဂၤလာဦး လက္ဖြဲ႕ ကုတင္ေလးေပၚ လီးဝင္လီးထြက္ သံေတြ အဆက္မျပတ္ ဆူညံလာတယ္။ တျဖည္းျဖည္း လိုးတာ အားမရလို႔ ေနမွာ လက္ ၂ဖက္က သြယ့္ ပုခုံး ၂ဖက္ကို ေက်ာ္ခြေထာက္ၿပီး ဆီးခုံးခ်င္း ကပ္ေနေအာင္ အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေတာ့ တာပဲ။ ၂ ေယာက္သား စကား မေျပာ ျဖစ္ၾကေပမယ့္ အလိုက္တသိနဲ႔ သြယ္လည္း ေပါင္တန္ေတြ ေျမာက္ၿပီး ကိုရဲမင္း ခါးေပၚ ခ်ိတ္တင္ရင္း ဆြဲဆြဲ ခ်ေပး လိုက္တယ္။

” အင့္ …… ဘြတ္ ဘြတ္ …… အ …အေမ့ …… ဗ်စ္ …… အ … အ ……ဖြပ္ဖြပ္ …… အင့္ …… ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ …… အ ဟင့္ ဟင့္ ”

မ်က္ႏွာ္ခ်င္းဆိုင္ အေပၚက ဖိလိုးရေတာ့ ကိုရဲမင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြက မီးကုန္ရမ္းကုန္ ပါပဲ။ အသက္ လုရွုၿပီး တရွူးရွူး တရွဲရွဲ သြယ့္ နဖူး နမ္းလိုက္ ပါးျပင္ နမ္းလိုက္နဲ႔ ဖိလိုးေနတာ။ သြယ္လည္း လီးအရသာ ခံစားရင္း ခါးေလး ေကာ့ေကာ့ ခံေနမိတယ္။ အေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ သြယ့္ ေစာက္ေခါင္း ေလးထဲ ေႏြးကနဲ႔ ခံစားမိလို႔ ကိုရဲမင္း ၿပီးသြာမွန္း သိလိုက္ ရတာေပါ့။ မ်က္ႏွာ ၾကည့္ႀကီး လရည္ ပန္းထုတ္ရင္း မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးေပးေတာ့ အခ်က္ ၃၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္က် သြယ္လည္း အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြားရတယ္။

ခဏပဲနားၿပီး သြယ့္ အကၤ်ီေရာ ေဘာလီေရာ ခၽြတ္ခိုင္းလို႔ ခၽြတ္ေပးေတာ့ ပက္လက္ ျပန္လွဲခိုင္းတာ။ သြယ္ ပင္လက္ေလး ျပန္လွဲေပးေတာ့ ေပါင္ၾကားထဲ ကိုရဲမင္းက ဒူးေထာက္ ေနရာယူၿပီး အဖုတ္ကို ျပန္ယက္ ေတာ့တာပဲ။ သြယ္လည္း မေနနိုင္ပါဘူး တရွီးရွီး ညည္းရင္း ေပါင္ၾကား ထဲက ကိုရဲမင္း ေခါင္းကို ဖိကပ္ထားရတယ္။

” အားးးး …… ရွီးးးးးး …… ကိုရဲ ရယ္ … သြယ့္ ဟာေလး …… ျပန္ယားလာၿပီ … ယက္ယက္ …… အင္းဟင္း …… ဟုတ္တယ္ …… အစိေလးကို …… နာနာေလး ဖိစုပ္ … အ …… အ ”

ပါးစပ္က အလိုေလ်ာက္ ညည္းမိရင္း ကာမစိတ္ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သြယ့္ကို ေကာ့ပ်ံ ေနေအာင္ ကိုရဲက ဖိယက္ ေပးေနတာ။ လိုးၿပီးကာစ အရည္လဲ့ေနတဲ့ သြယ့္ အဖုတ္ေလး ျပန္ေဖါင္း လာတာေပါ့။ ၅မိနစ္ေလာက္ ယက္ေပးၿပီးမွ သြယ့္ ေခါင္းရင္းဘက္ ေပါင္ကားထိုင္ၿပီး လီးစုပ္ေပးဖို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာေန ရွာတယ္။ သြယ္လည္း မေန႔က ခဏပဲ စုပ္လိုက္ရတဲ့ လီးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး အားရပါးရ ကုန္းစုပ္ ပစ္တာ။ လီးထိပ္ကို စုပ္ရင္း ဂြင္းထုေပးၿပီး လဥေတြ တစ္လုံးခ်င္း ညႇစ္ေခ်ေပး ေတာ့ တရွီးရွီးနဲ႔ သြယ့္ ဆံႏြယ္ေတြ လက္ထိုး ဖြေန ျပန္ေရာပဲ။

သြယ္လည္း လီးကို မလြတ္တမ္း ဆြဲစုပ္ရင္း ခဏ ၾကာေတာ့ ကိုရဲမင္းက သြယ့္ ေပါင္ၾကား ေနရာ ျပန္ယူၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ လိုက္တာ။ ေပါင္တန္ေတြကို ဆြဲေျမႇာက္ၿပီး ပုခုံးေပၚ တင္ေတာ့ သြယ့္ အဖုတ္ေလးက ေဖါင္းႂကြေနတယ္။ လီးကို အရင္းထိ ဆီးခုံခ်င္း ကပ္ေနေအာင္ ဖိသြင္းၿပီး ခါးအားနဲ႔ ႀကိတ္ဝိုက္ ေပးေတာ့ သြယ္ကိုယ္တိုင္ပဲ လိုးေပးဖို႔ ေျပာလိုက္ရတာ ေပါ့။

” ရွီးးးးးးး …… အ …… အ … လိုးမွာျဖင့္ …… လိုးပါေတာ့ … ကိုရဲ ရယ္ ”

သြယ့္အဖုတ္ထဲ ေမႊေပးေနတဲ့ လီးကို ေစာင္ေခါင္း အတြင္းသား ေတြနဲ႔ ညႇစ္ေပးလိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ လီးကို အဖ်ားထိဆြဲထုတ္ၿပီး မနားတမ္း ေဆာင့္လိုး ေနတာ။

” အ …… ရွီးးးးးးး …… ဟင့္ ……ေဆာင့္ … ေဆာင့္ …… အင္း …… ဟုတ္တယ္ …… အစိေလး ပြတ္ေပး …… တအား ေကာင္းတယ္ … ကိုရဲ ရယ္ ”

သြယ့္ ေယာကၤ်ားလီးထက္ ရွည္လည္းရွည္ တုတ္လည္း တုတ္တဲ့ လီးက ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သြယ့္ အဖုတ္ေလးထဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ေပါ့။ မနက္ကတည္းက ေန႔လည္ထိ နားလိုက္ လိုးလိုက္ပဲ။ သြယ့္ကို ေလးဖက္ကုန္း အေနထားနဲ႔ ဖင္ကို ဆြဲေထာင္ၿပီး အေပၚက ခြလိုးလိုက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖင္ခ်ထိုင္ခိုင္းၿပီး သြယ့္ ေပါင္တန္ေတြ သူ႔ေပါင္ ေပၚတင္ရင္း ခါးဆြဲလိုးလိုက္ ဆီးခုံခ်င္း ထိေနေအာင္ ကက္ၿပီး ဝိုက္လိုးလိုက္နဲ႔ သြယ္လည္း ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းပန္း ထုတ္ေနရတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ။

သြယ့္ ေစာက္ေမႊးမွာေရာ ကိုရဲမင္း လေမႊးမွာပါ အရည္ေတြ ရႊဲၿပီး ေစးကပ္ေနၾကတာ။ အိပ္ယာခင္း ေပၚမွာလည္း ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္နဲ႔ ေစာက္ရည္နံ့ လရည္နံ့ေတြ မြန္ထူေနၿပီ။ လီးႀကီးကလဲ သန္လိုက္တာ မေျပာနဲ႔ ထိပ္ကေလး စုပ္ေပးတာနဲ႔ မၾကာဘူး ျပန္မာလာတာ။ ေနာက္ဆုံး တခ်ီက် အသဲခိုက္ေအာင္ကို ခံစားလိုက္ရ ေတာ့တယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေပြ႕ခ်ီၿပီး သြယ့္ ဒူေကာက္ေကြး ထဲ လက္လ်ိဳလိုက္ေတာ့ ကိုရဲမင္း ဂုတ္ကို လွမ္းအဖက္ သူ႔ဖင္ကို ေနာက္ဆုတ္ၿပီး တခ်က္ထဲ ခ်ိန္ ေဆာင့္လိုက္တာ မ်က္ရည္ေတာင္ လည္တယ္။

” အားးးးးးး …… အေမ့ …… အ …… ေသပါၿပီ …… နာလိုက္တာ ”

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေလေပၚေပြ႕လိုးေနေတာ့ လီးဝင္ လာတိုင္း ဒစ္က သားအိမ္ဝ လာေစာင့္မိတာေပါ့။

အဝကိုလာလာထိုးသည္။ ေစာက္ပတ္အုံေလး က်ဥ္ၿပီး ေအာင့္ေနရတာ။ ကိုရဲမင္း ဂုတ္ကို ဖက္ရင္း သက္သာလို သက္သာညား ခါးေကာ့ၾကည့္ေတာ့ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသား ေတြက လီးကို ညႇစ္ေပး သလို ျဖစ္ေနေတာ့ တာပဲ။ နဲနဲ နာေပမယ့္ ေဆာင့္ခ်က္ မ်ားလာေတာ့ လီးအရသာက ဘာနဲ႔မွ မလဲနိုင္ေအာင္ကို စြဲလမ္း သြားမိရတယ္။ တအားအား ညည္းရင္း ေအာ္ဟစ္ ေတာင္းမိေတာ့တာ။

” ဗ်စ္ …… အ …… ဗ်စ္ … ဘြတ္ …… ကၽြတ္ ကၽြတ္ …… ေကာင္းလိုက္တာ … လိုး …… လိုး …… ဇြိ ……… ဘြတ္ ……… ဘြတ္ ……… ေဆာင့္ ………ေဆာင့္ လိုး …… ကိုရဲ …… ၿဗိ …… ဖြပ္ ဖြပ္ …… အင္း …… ဟုတ္တယ္ ……… နာနာေလး …… ေဆာင့္ ”

ကိုရဲမင္း ပုခုံးေတြ ကိုက္လိုက္ လိုးခိုင္းလိုက္ ဆိုေတာ့ သူလည္း မနားတမ္း ေဆာင့္ေပးေနတာေပါ့။ ပင့္ဆြဲ႕ မလိုးနိုင္ေတာ့လို႔ ခဏ နားခ်င္ေတာင္ လီးအရင္းထိ ကပ္ၿပီး သြယ့္ ေစာက္စိ ေလးကို ဆီးခုံးနဲ႔ ပြတ္ေပး ေသးတယ္။ သြယ္ အစိေလးကလည္း အဲလိုခ်ိန္ ခဏေလး ပြတ္ခံရတာကို မထိန္းနိုင္ရွာဘူး ေစာက္ရည္ေတြ ၾကမ္းျပင္ ေပၚ ယိုက် ကုန္တာ။ ကိုရဲလည္း သနားၿပီး အားနာမိတယ္ သြယ့္ ကိုယ္လုံးကို ေလေပၚဆြဲလိုး ေနေတာ့ ေခၽြးေတြရႊဲလာၿပီး တရွုးရွုးနဲ႔ ေဟာဟဲလိုက္ေန ရွာတယ္။ စိတ္က အားနာမိေပမယ့္ သြယ့္ အဖုတ္ေလးက အားမနာ တတ္တာပါ။

” ျမန္ျမန္ေလး …… လိုး …… ကိုရဲ …… အားးးးးး …… ရွီးးးးးးး …… သြယ္ … သြယ္ …… သြယ္ ၿပီး ေတာ့မယ္ …… ကိုရဲ ရဲ့ …… မရပ္နဲ႔ေတာ့ …… အ …… အမေလးးးးး …… ဟုတ္တယ္ …… လိုး လိုး ” ကိုရဲလည္း သြယ့္ရဲ့ အငမ္းမရ ေတာင္းဆိုမူ႔ေၾကာင့္ ထင္တယ္ အားထည့္ လိုးရင္း ေနာက္ဆုံးတခ်က္ ေဆာင့္လိုးၿပီး ရင္ေခါင္းသံႀကီးနဲ႔ ေအာ္ၿပီး လရည္ေတြ ပန္းထည့္ေနတယ္။

” အားးးးးးးးးး …… မ ……… မ … မ ရ …… အင့္ …… ဘြတ္ …… မ ရ ေတာ့ ဘူး …… မသြယ္ ရယ္ …… ဟူးးးးးးးး …… ရွီးးးးးး ရွီးးးးးးးး ” ဒီေလာက္ လိုးနိုင္တာပဲ ေတာ္လွပါၿပီ သြယ္လည္း ေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလးပဲ က်န္ေတာ့တာ။ ထိန္းထားေပးမယ့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လရည္ေတြ အရွိန္ျပင္းျပင္း ပန္းဝင္ လာေတာ့ ေႏြးကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရၿပီး ေနာက္ဆုံး လက္က်န္ ေစာက္ရည္ေတြ ညႇစ္ထုတ္ ေနမိတာေပါ့။

” ရွီးးးးးးးးးးးးး ……… ဟူး … ကၽြတ္ကၽြတ္ …… ေစာက္ပတ္ တစ္ခုလုံး …… ေႏြးေနတာပဲ …… ကိုရဲ ရာ …… ေကာင္းလိုက္တာ ……… အားဟား …… လရည္ေတြ မ်ားလိုက္တာ ရွင္ ……အင္း ဟင္း ” သြယ့္ ကိုယ္လုံးကို ကုတင္ေပၚ ခ်ေပးေတာ့ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ပဲ မ်က္လုံးကို မဖြင္နိုင္ပဲ ပုံက်သြားတယ္။ ကိုရဲလည္း သြယ့္ ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္ယက္ ကပ္ပါ လာတာ။ တကိုယ္လုံး မလွုပ္နိုင္ ေတာ့ေပမယ့္ သြယ့္ ေစာက္ပတ္ ထဲက ကိုရဲ လီးကို ေပ်ာ့က်သြားတဲ့ အထိ ညႇစ္ေပး ေနမိတာပါ။ လီးႀကီး ေပ်ာ့ဖတ္ၿပီး အဖုတ္ ထဲက ကၽြတ္ထြက္မွ ကိုရဲက ေဘးလဲခ်ၿပီး ပက္လက္လွန္ လွဲေနေတာ့တယ္။ ေမွးကနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး ျပန္နိုးလာ ေတာ့ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ေက်ာ္ေနပါၿပီ။ ေဘးနား ကိုရဲ မရွိေတာ့ပါဘူး သြယ့္ ကိုယ္ေပၚ ေစာင္အပါးေလး ဖုံးထား ေပးတယ္။ အားယူထထိုင္ရင္း လန္းသြားေအာင္ ေရခ်ိဳးဖို႔ ကုတင္ေပၚက ဆင္းခဲ့တာေပါ့။

တကိုယ္လုံး ေပါ့ပါးသြား ေအာင္ ေရအဝခ်ိဳးၿပီး အဝတ္စားလဲ ၿပီး ဧည့္ခန္းဘက္ ထြက္လာေတာ့ ကိုရဲက ထမင္းေၾကာ္ ပါဆယ္ထုတ္နဲ႔ ဝင္လာတယ္။ ၂ေယာက္သား ထမင္းေၾကာ္ စားၿပီး သူ႔မိန္းမ မမခိုင္ ညေနျပန္ေရာက္မွာမို႔ ညေနစာ ပိုခ်က္ဖို႔ ေျပာၿပီး ျပန္ထြက္ သြားတာ။ သြယ္လည္း တီဗြီ ခဏၾကည့္ရင္း တေရးေမွးခ်င္ တာနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာေတာ့ အသက္ေအာင့္ထား လိုက္ရေတာ့တယ္။ ကာမစိတ္ ငယ္ထိပ္ ေရာက္တုန္း မီးကုန္ရမ္းကုန္ ေသာင္းက်န္း ခဲ့တဲ့ လရည္နံ့ ေစာက္ရည္နံ့က တခန္းလုံး မြန္ထူ ေနၿပီ။ မေမွးလိုက္ ရပါဘူး အိပ္ယာခင္းနဲ႔ ေစာင္ေတြ ေလၽွာ္ၿပီး ကိုရဲတို႔ လင္မယား အတြက္ပါ ညေနစာ ခ်က္ေပး လိုက္တယ္။

ကိုရဲနဲ႔ လိုးၿပီး ေနာက္ပိုင္း သြယ့္ေယာက္်ား နဲ႔လိုးေတာ့ အားရ ေက်နပ္မွု႔ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ကိုရဲ လည္း သူ႔မိန္းမ မမခိုင္ မသိေအာင္ အခြင့္ေရး အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္တီးၿပီး သြယ့္ကို ၁ လ ၃ ခါေလာက္ ခုထိ လိုးေပး ေနတုန္းပါပဲ။…ၿပီးပါၿပီ