Unicode
အိပ်မရတာ အတော်ကို ဆိုးတယ်ရှင်။ အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ အလိုလို တောက်လောင် လာတဲ့ ကာမမီးကို ငြိမ်းမရတဲ့ ခံစားချက်ပေါ့။ ကျမနာမည် ဇာဇာလှိုင်ပါ အသက်က ၃၇ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတယ် အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင် ဖွင့်ထားတာပါ အလှကုန် ပစ္စည်းရော မုန့်မျိုးစုံရော အဝတ်အထည်တွေပါ အစုံရောင်းတယ်။ ကျမယောက်ျားက ကိုအောင်ထွေး အသက်က ၄၂ထဲမှာ ကျမထက် ၅နှစ်ထဲ ကြီးပေမယ့် ဆီးချိုဝင်တော့ လူက တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာပြီး အားအင်မရှိတော့ သလိုပဲရှင်။ မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကျမတို့ မလိုးဖြစ်တာ ၆လလောက်ရှိပြီ အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ကိုထွေးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့တဲ့ကျမ ညဘက်ဆို သွေးသားဆန္ဒက တောင်းတော့တာပဲ။
ကျမက အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတာပါ။ ကိုထွေးက အရင် ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်ပြီး မြို့ထဲ ကယ်ရီလိုက်တာ။ ရောဂါဖြစ်တော့ ကားရောင်းပြီး ရေးတဲ့ငွေ ဘဏ်အပ် ဘဏ်တိုးယူနေတာပေါ့။ စီးပွားရေးက အဆင်ပြေပါတယ်ရှင်။ အဆင်မပြေတာက အိမ်ထောင်ရေးသုခပဲ။ ညပိုင်း အိပ်ယာထဲ ဖုန်းဖွင့် အောကားကြည့် လက်နဲ့ပဲ အာသာဖြေနေရတာပေါ့။ တရေးနိုးတော့လည်း မနေနိုင်တာနဲ့ ကိုထွေး ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးစုပ်ပေးလိုက်တယ် ၁၀မိနစ်လောက် စုပ်တာကို လီးက မာတယ်ဆိုရုံလေးပဲ ပါးစပ်က ထုတ်တာနဲ့ ပြန်ပျော့သွားတာ။ ကျမ စိတ်ဓတ်ကျလာရတယ် ဒီ၆လ အတွင်း ၃ခါပဲ အလိုးခံလိုက်ရတာ လိုးတော့လည်း ခဏနဲ့ လီးကပျော့ပြီး ကျွတ်ထွက်သွားတော့တာပဲ။ ကိုထွေးက တခုတော့ ကောင်းပါတယ် မလိုးနိုင်တော့ပေမယ့် စောက်ပတ်တော့ အမြဲယက်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လီးဝင်ဘူးတဲ့ စောက်ပတ်ဆိုတော့ အားမလို အားမရဖြစ်မိတာပေါ့။ ကျမ လီးစုပ်ပေးတုန်း ကိုထွေး နိုးလာပါတယ် ကျမကို ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး စောက်ရည်ပန်းထွက်အောင် ယက်ပေးနေတယ်။ မနက်လင်းတော့ စိတ်က မကျသေးဘူး ရေချိုးခန်းထဲ သေးပေါက်ပြီး စောက်ပတ်လေးပွတ်ရင်း ညက အောကားထဲ လိုးပုံတွေ ပြန်တွေးနေတာ။
“ဒေါက် ဒေါက် တီတီလှိုင် သား ဆိုင်ဖွင့်ခဲ့ပြီ ကျောင်းသွားဖို့ ရေချိုးချင်လို့ အမြန်လေး ” ပွတ်ကောင်းနေတုန်း တံခါးလာခေါက်လို့ အရသာ ပျက်သွားမိတယ်။ ကျမတူလေး သန်းဇော် ပါ အဖေနဲ့အမေက ကျမ တူလေးကို သူ့အဖေနဲ့ မထားချင်လို့ အိမ်ခေါ်ထားလိုက်တာ။ ညီမလေး နာမည်က နီနီလှိုင်ပါ သူ့ယောင်္ကျားနာမည်က ဇော်ထူး တဲ့ ကျမထက် ၃နှစ်လောက် ငယ်ကြပါတယ်။ သူတို့လင်မယားက ဇော်ထူး အမွေဆိုင်အိမ်မှာ နေကြတာ။ ညီမလေး ဆုံးပြီးမှ တူလေး သန်းဇော် ကို အိမ်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဇော်ထူး ကတော့ ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြို လာလုပ်ပေးရှာတယ် ကျမ အဖေက ခွင့်မပြုတာနဲ့ အိမ် မအိပ်ရဘူး။ သန်းဇော် အဖေ ဇော်ထူးက ဆိုင်ကယ်ပွဲစား လုပ်တယ် ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ အသောက်အစားလဲ ရှိတော့ အိမ် မအိပ်ခိုင်းတာပါ။
အိမ်မအိပ်ဘူး ဆိုပေမယ့် ညဆို ၈ခွဲ ၉နာရီ လောက်မှ အိမ်ကပြန်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ အဖေက အသဲရောဂါ ဆိုးလာတော့ ဆေးရုံတင်လိုက်ရတယ်။ လိုလိုမယ်မယ် ကျမတူ သန်းဇော်ရဲ့ အဖေ ဇော်ထူးကို အိမ်ခဏ ခေါ်ထားမိတာ။ အဲဒီမှာ ကျမ နဲ့ ဇော်ထူး ငြိကြတော့တာပဲ။ ညပိုင်း ဆေးရုံမှာ ကိုထွေးနဲ့ ကျမ အဖေ့ကို စောင့်ပေးရတယ်။ မနက်ကျ ဇော်ထူးက သူ့သားကျောင်းပို့ရင်း ကျမကို ဆေးရုံလာခေါ်ရတာပေါ့။ ကျမလည်း မနက်ဆို အဖေ့ သေးအိုးတွေ သွန်၊ တရက်စာ အဝတ်ဟောင်းတွေ အိတ်နဲ့ထုတ် ဇော်ထူးလာခေါ်ရင် အိမ်ပြန်လိုက်ရတယ်။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ မုန့်စား အဖေ့ အဝတ်တွေ လျှော်ဖွတ်ပေါ့။ ပြီးတာနဲ့ ဆန်ပြုတ်တို့ ကြက်ပေါင်းရည်တို့ အမေက စီစဉ်ပေးထားပါတယ်။ဒါပေမယ့် ကျမ ချက်ချင်း ဆေးရုံ ပြန်မသွားပါဘူး ခဏတဖြုတ် အိပ်ပြီး နေ့လည်မှ ဆေးရုံ ပြန်သွားတာ။ ကျမ လာမှ ကိုထွေးက ဇော်ထူးနဲ့ ပြန်လိုက်ပြီး အိမ်ပြန်နားရတယ်။ ညနေစောင်းမှ ကိုထွေးက ပြန်လာပြီး ကျမနဲ့ ဆေးရုံ တညလုံး စောင်ကြတာပေါ့။ တရက်ကျ မနက်ပိုင်း အိမ်ပြန်လာပြီး ရေချိုးမယ် လုပ်တုန်း အမေခေါ်တာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ရင်လျားပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အဖေ့ဖို့ ကြက်ပေါင်းရည် လုပ်ဖို့ ကြက်သား ဝယ်မရဘူး ပြောပြနေတာ။ ဒါနဲ့ တရက်တလေ တခြားဟာ ကျွေးမယ်ပေါ့။ အမေနဲ့ စကားပြောပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ်။
မြင်ကွင်းက ကျမ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာရောပဲရှင်။ ဇော်ထူးပေါ့ ကျမ ခုနက ချွတ်ခဲ့တဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ရှူရင်း မတ်တပ်ရပ်လျှက်လေး ဂွင်းထုနေတာ။ ကျမလည်း အသံမပေးပဲ တံခါးကွယ်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ ဘေးတိုက်အနေထားမို့ ဇော်ထူးပေါင်ကြားက လီးကို မြင်နေရတာပေါ့ ညာလက်က လီးကို ကိုင်ထုပြီး ဘယ်လက်က ကျမ စောက်ပတ်နဲ့ထိတဲ့ ဘောင်းဘီဂွနေရာလေးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေရှာတာ။ မနေ့က ဆေးရုံမှာ တညလုံး ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီမို့ သေးနံ့ရော စောက်ချီးနံ့ရော ထွက်နေမှာပေါ့။ အတွင်းခံဂွကြားလေး နမ်းတိုင်း အပြင်တံခါးဝက ချောင်းကြည့်တဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ယားနေမိတယ်။
ကြည့်နေတုန်း လီးကိုင်ထားတဲ့ ဇော်ထူး လက်တွေ မြန်လာပြီး လီးထိပ်ကို ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ် တင်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတာ။ သူထွက်လာတော့ မီးဖိုခန်းဘက် ခဏ ရှောင်နေပြီးမှ ကျမ ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတာပေါ့။ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း ရေချိုးခန်းတံခါး အရင်ပိတ်လိုက်ရတယ် ကျမလို ပြန်ချောင်းရင် အခက်သားလေ။ ခုန ကျမ တင်ထားတဲ့ ရေချိုးခန်းနံရံရဲ့ ဘားတန်းလေးပေါ် အတွင်းခံလေးက အလိပ်လိုက်လေးပါပဲ။ လှမ်းယူတဲ့ ကျမ လက်တွေတောင် တုန်ခါနေမိတယ်။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကျမ စောက်ပတ်နဲ့ထိတဲ့ ဘောင်းဘီဂွနေရာလေးမှာ ဇော်ထူး လရည်တွေ ပျစ်ခဲနေတာ။
ကျမလည်း မနေနိုင်ပါဘူး နမ်းကြည့်မိတော့ ဝေးကွာနေတဲ့ လရည်နံ့ ညှီစိုစို့လေး ရလိုက်တာပဲ။ နေ့လည် ဆေးရုံလိုက်ပို့တော့ ဇော်ထူးမျက်လုံးတွေက ကျမ ပေါင်ကြား ဝဲနေတော့တယ်။ ကျမလည်း ပေါင်ကြားအကြည့်ခံရတိုင်း စောက်ပတ်က တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ယားတက်လာတတ်တာပဲ။ နောက်ရက် ကျမ ရေချိုးတိုင်း တံခါးပေါက်မှ လူရိပ် အမြဲတမ်း တွေ့နေမိတယ်။ ကျမ ရေချိုးတာ ချောင်းကြည့်ပီး ဇော်ထူးက ဂွင်းထုနေတော့တာပေါ့။ ကျမလည်း မသင့်တော်လို့သာ ထိန်းထားရတာ ဇော်ထူး တကယ်ကြိုးစားရင် လိုက်လျောဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသား။ သူကလည်း ကျမကို ရှိန်းနေရှာမှာပဲ။
တရက်ကျ ရေချိုးနေတုန်း လူရိပ်ကို မျက်လုံးဒေါင့်က မြင်လိုက်ရတယ်။ လူရိပ်က ပျောက်မသွားပဲ အခန်းဝမှ ငြိမ်နေတာပေါ့။ ရေအဝ ချိုးပြီး အတော်ကြာမှ ကျမ ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ အိပ်ခန်းထဲ သနပ်ခါးလူး ယက်ခတ် သနပ်ခါး ခြောက်တော့ ကုတင်ပေါ် ခဏမှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ အိပ်ခန်း တံခါးပေါက် ကျောပေးရင်း ဒူးတဖက်ကွေးအိပ်နေတဲ့ ကျမ ဖင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တခုက ထိကပ် ပွတ်ဆွဲနေလို့ ဆက်ကနဲ့ နိုးလာခဲ့တာ။ “ဟင် … မင်း မင်း … ဇော်ထူး … မမလှိုင် အခန်းထဲ ဘာ လုပ် …… အ အား ရှီး …… အဟင့် ဟင့် …… ကျွတ်” ကျမ အံအောမှင်သက် နေတုန်း ဖင်ဝကနေ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲထိ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ဖိယက်ပစ်တာ။ တားချိန်တောင် မရလိုက်ပါဘူး ကျမဘက်ကလည်း ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေတာ ရိပ်မိထားပုံပါပဲ။ ကျမကိုယ်လုံးကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ရင်း ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး စောက်ပတ်ကို ကျကျနန ယက်တော့တာပေါ့ရှင်။ ကျမ စောက်ပတ်ကလည်း အပြုစု အယုယ ဝေးနေတော့ ကြာကြာ မခံနိုင်ပါဘူး စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ အနားယူနေတုန်း အဝတ်စားတွေ အကုန်ဆွဲချွတ်ပစ်တာ ကျမလည်း ဟန်ဆောင်ပြီးတောင် မငြင်းမိပါဘူး လိုက်လျောမိတာပါပဲ။
ကျမနို့တွေက အပျိုတွေလို တင်းမနေပေမယ့် တွဲမကျသေးပါဘူး နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးတွေက စူပြီး ကော့နေတာ ကိုထွေးဆို အိမ်ထောင်ကျကာစ တပြွတ်ပြွတ်စို့တတ်တာ။ ခုလည်း နို့သီးခေါင်းတွေက ဇော်ထူး ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ။ ထူးခြားတာက ကျမ ဘေးကနေ နို့စို့ရင်း အရည်ထွက်ပြီးစ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတာ ချက်ချင်းပဲ ကျမ ကာမစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာရတယ်။ “မမလှိုင် ကျနော် လိုးတော့မယ်နော်” ဇော်ထူးက ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်ပေမယ့် ကျမနားထဲ မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ။ ကျမ စကားမပြောပဲ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ မကြာပါဘူး စောက်ခေါင်းလေးထဲ ဇော်ထူးလီး ဝင်လာတော့တာပဲ။
“ဗျစ် … အ … အင့် …… အို့ … အား” ဇော်ထူးလီးကြီး ကျမ စောက်ပတ်ထဲ တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် ဝင်လာတာနဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကွေးပြီး ဖြဲပေးမိတာ။ ကျမ ယောင်္ကျား ကိုထွေး ကျမ်းမာရေး ကောင်းစဉ်က ခဏတိုင်းလိုးဖူးပေမယ့် ဒီလို သူစိမ်းယောင်္ကျားကို တစ်ခါမှအလိုးမခံဖူးတော့ ဒိတ်ကနဲ့ ဒတ်ကနဲ့ ရင်ခုန်လာပြီး လူကလည်း ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာရတယ်။ ရှက်မိပေမယ့် မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကျမ အနေနဲ့ကလည်း သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်ကို အလိုးခံဖို့ ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖန်တီးတတ်ပါဘူး။ ခုတောင် ဇော်ထူးဘက်က စပေမယ့် ကျမ အတော့ကို အနေရ ခက်နေတာ။ “ဘွတ် … အ အ …… ကောင်းလား မမလှိုင် ” “အဟင့် ဟင့် … အင်းဟင်း ” ဇော်ထူးက ကျမယောက်ျား ကိုထွေးလို စကားပြောရင်း လိုးချင်ပေမယ့် ကျမက မျက်စိလေးမှိတ်ပြီး သူဆောင့် လိုးသမျှ ကော့ထားပေးလိုက်ပါတယ်။ ” သမီးရေ … နေ့လည် ဆေးရုံသွားရင် … ညည်းအဖေဖို့ ပုဆိုး လျှော်ထားတာတွေ ငါ မီးကြွေ တိုက်ထားပေးတယ် … ဧည့်ခန်းထဲက စားပွဲပေါ်မှာ … အမေ အရပ်ထဲ ခဏသွားမလို့ ” “ဟုတ် … ဟုတ်ဟုတ် …… အမေ ” အလိုးခံနေတုန်း အမေ့အသံကြားလို့ ခေါင်းနပန်းကြီးသွားရတယ်။
အခန်းတံခါးက ဇော်ထူး မပိတ်ပဲ ဝင်လာပုံပါ ဟနေတာ အမေသာ အခန်းထဲ ဝင်လာရင် ကွိကနဲ့ မိကုန်မှာပဲ။ ဇော်ထူးလည်း ရုတ်တရက် လန့်ဖြန့်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြေးရင်း အခန်းထဲက ဘီဒိုတောင်ဘက်ခြမ်းလေးထဲ ဝင်ကပ်နေတယ်။ လူကသာ ဘီဒိုဘေး ရောက်သွားပေမယ့် ပုဆိုးက ကျမ ခြေရင်းမှာဆိုတော့ လီးကြီးက ရှေ့တည့်တည် ထောင်မတ်ပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေရှာတုန်း။ ကျမ ကြည့်လိုက်တော့ ဇော်ထူးက လက်တဖက်နဲ့ သူ့လီးကို အုပ်ကိုင်ထားရင်း မျက်လုံးတွေက အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်ကိုပဲ ကြည့်နေတာပေါ့။ အမေများ ဝင်လာမလား ဆိုပြီး ကြောက်နေပုံပါ။ ကျမလည်း ခဏငြိမ်ပြီးမှ ထမိန်ရင်လျားရင်း အိပ်ခန်းတံခါး သွားပိတ်မိတာ။ တံခါး ပိတ်ပြီးတော့ အတွေးတခု ဝင်လာပြီး မျက်နှာမထားတတ်အောင် ဖြစ်နေမိတာပေါ့။ ကျမ ဘက်က စိတ်ပါလို့ ဇော်ထူးကို ထပ်လိုးခိုင်းဖို့ တံခါးပိတ်ပေးသလို ဖြစ်နေတာလေ။
ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲတော့ ကုတင်နား လျှောက်လာပြီး ထမိန်ပြန်ချွတ် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲပြီး ဒုတိယ အကြိမ် လိုးတော့တာပဲ။ ဇော်ထူး လရည်တွေ ကျမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာတော့ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေထလာတာ တဖျန်းဖျန်းနဲ့ပါ။ ကောင်းလိုက်တာလဲ မပြောနဲ့ လီးနဲ့ဝေးနေတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ကို လိုးလိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ကျမဖြင့် ၂ချီဆက်တိုက် ပြီးခဲ့ရတယ်။ ဇော်ထူး ကိုယ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြီးမှ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ကြည့်တော့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ခံစားမိနေတာပေါ့။ ကျမ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးက ကျမလင်ရဲ့ လီးမဟုတ်ဘူးလေ။ စောက်ပတ်ထဲမှာ ဇော်ထူးလီးကြီးက တဇပ်ဇပ်နဲ့ လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေတုန်းပဲ။ ဇော်ထူးမျက်နှာ မကြည့်ရဲတော့တာနဲ့ မျက်စိလေး မှိတ်ပြီး ခေါင်းလွဲထားမိတယ် လက်ကတော့ မလွတ်မိသေးဘူး ကျမကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျလာတဲ့ ဇော်ထူးကျောပြင်ကို ဖက်ထားလျက်ပါပဲ။
အမှန်တိုင်း ပြောရရင် လရည်မဝင်တာကြာတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးရဲ့ လတ်တလော ခံစားမှု့ ပျောက်ကွယ်သွားမှာ စိုးလို့ပေါ့ရှင်။ တင်းကနဲ တင်းကနဲ လရည်ညှစ်ထုတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးနဲ့ ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပေးတော့ ကျမ လည်တိုင်ကို ဇော်ထူး နူတ်ခမ်းကျရောက်လာပြီး အကွက်ထင်အောင် စုပ်တော့တာပဲ။ ခုချိန် ဇော်ထူး လီးကြီး ပြန်ထုတ်သွားမှာ ကျမ စိုးရိမ်နေမိတယ် လီးတချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ အရင်းထိစိမ်ထားတဲ့ အရသာလေးက တမျိုးလေးပဲ ခံစားမှု့ကောင်းတယ်။ ကျမ စိတ်ခံစားချက်ကို ဇော်ထူး သိသွားမှာလည်း ရှက်မိသေးတယ်။ “ကောင်းလား … မမလှိုင်” “အ … အဟင့် ဟင့် … ဘာ တွေ မေး နေတာလဲ … ကိုထူး ရာ” ကောင်းလား မေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်နေတဲ့ သူ့လီးနဲ့ ကြိတ်လှည့် ဖိပေးနေတာ ကျမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ အောက်ကနေ ကော့ပေးထားမိပြန်တယ်။
စကားပြောရင်း ရှက်စိတ်တွေပျောက်ပြီး ကာမစိတ် ပြန်ကြွလာလို့ တစ်တစ်ခွခွ တွေ ပြောမိပြန်ရော။ “ကျနော် … လိုးပေးတာ ကောင်းလား မေးတာပါ” “အာ … ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် … မမလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ … မင်းရဲ့ လီးကြီး အမြဲထည့်ထားပြီး … ဆွဲမထုတ်ချင် အောင်ကို … ကောင်းတာ … ကျေနပ်ပြီလား … ဟွန့်” “မမလှိုင် စောက်ပတ်က … ဒီလောက် လိုးကောင်းမယ်လို့ ထင်မထားမိဘူး … တကယ်ဗျာ … ကျနော် နေ့တိုင်း မလိုးရတောင် … ယက်ချင်မိတယ် ” ဇော်ထူးက နောက်ရက်တွေ အတွက်ပါ စရံသပ်နေပြီ ဘာနေနေပါ ကျမ စောက်ပတ်လေး လိုးကောင်းတယ် ဆိုလို့ စိတ်ထဲ ဘဝင်ကျနေမိတာပေါ့ရှင်။ “တော်ပါ မင်းတို့ ယောင်္ကျားတွေက … ရှေ့တစ်မျိုး ကွယ်ရာ တမျိုးပါနော်” “တကယ်ပါ … မမလှိုင် စောက်ပတ်လေးက … အိစက်ပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး … တအား လိုးကောင်းတယ်ဗျာ” “ဒါတော့ … မင်းလီးက … ကိုထွေး လီးထက် တုတ်နေလို့ပါ ” ကျမ စကားကြောင့် ဇော်ထူး မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာပါတယ်။
ကျမ ယောက်ျး လီးထက် သူ့လီးက တုတ်တယ် ပြောလိုက်လို့လေ တကယ်လည်း အတိုအရှည် မသိသာပေမယ့် လီးဝင်လာကတည်းက လင်တော်မောင့် လီးထက် ထွားနေတာ သိနေတာပေါ့။ အဲဒီနေ့က စပြီး ဇောထူးက မနက်တိုင်း ဆေးရုံကနေ ကျမ လာခေါ်ပြီး အိမ်ရောက်တာနဲ့ လိုးတော့တာပဲ။ အမေ လစ်တာနဲ့ ကျမ အခန်းထဲ ဒါမှ မဟုတ် မီးဖိုချောင် ရေချိုးခန်း အစုံပါပဲ။ ဇော်ထူးကလည်း မိန်းမ သေလို့ လွတ်နေတဲ့အချိန် ကျမကလည်း လင်တော်မောင်က မလိုးနိုင်တော့လို့ ငတ်နေတဲ့အချိန် ဆိုတော့ တွေ့တာနဲ့ လိုးဖို့ပဲ စဉ်းစားကြတာပေါ့။
အဖေ ဆေးရုံ ဆင်းမှပဲ ကျမတို့ အဆက်ပြတ်သွားရတာ။ အဖေ အိမ်ရောက်တော့ ဇောထူးလည်း ရှိန်းနေပုံပါ ကျမလည်း ဘေးနား ကိုထွေးရှိတော့ မစရဲတော့ပါဘူး။ ၂ရက်လောက်နေတော့ အိမ်ဈေးဆိုင်လေး ပြန်ဖွင့် ကျမနဲ့ ကိုထွေး လင်မယား နှစ်ယောက် ဈေးအတူရောင်းကြတာပဲ။ ညနေပိုင်း ဇော်ထူး ကလေးကျောင်းကြိုပြီး လာပို့တော့ လက်ဟန်ခြေဟန်တွေ ခဏတိုင်း ပြနေရှာတယ်။ ဇော်ထူးကို သနားမိပေမယ့် အခြေနေက မပေးတော့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကျမ ကိုယ်တိုင်တောင် အရင်လို လက်နဲ့ပဲ အာသာ ဖြေနေရတာ။ တရက်ကျ နေ့ခင်း ၂နာရီလောက် ဆိုင်ရှေ့ ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ ရောက်လာတယ် ဆေးလိပ် တဗူးဝယ်တော့ ပိုက်ဆံမယူပါဘူး။ ကိုထွေး ရှိလားမေးလို့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားတဲ့ အကြောင်း ပြောတော့ ဇော်ထူး မျက်လုံးလေး အရောင်တောက်လာတယ်။
“ကိုကြီးထွေးက … ဘယ်ချိန် ပြန်လာတတ်လည်း မမလှိုင်” “နေ့လည် ၁၂ဆို … ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ထွက်တာ … ၂ချက်ခွဲ ၃နာရီလောက်မှ ပြန်လာတတ်တာ … ဘာလို့လည်း ကိုထူး ” ဇော်ထူးက စကားပြန်မပြောပဲ ဆိုင်ထဲဝင်လာပြီး ကောင်တာရဲ့ နောက်ဖက် နံရံဒေါင့်လေးနား ကျမဆွဲခေါ်ပြီး ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျမ တင်ပလင်ခွေပြီး ထိုင်ပေမယ့် ဇော်ထူးက ဒူးထောက်လျက်အနေထားနဲ့ ကျမ မျက်နှာအနံ့ နမ်းတော့တာပဲ။ အဲချိန် ရင်တအားခုန်နေမိရတယ် စျေးဝယ်များ ရောက်လာမလား ဆိုင်ရဲ့ နောက်ဖေးပေါက်ကပဲ အမေဝင်လားမလား ကိုထွေးဝင်လာမလား ခံစားမှု့ပေါင်းစုံပါပဲရှင်။
စျေးဝယ်လာရင် အလှကုန် ပစ္စည်း ထည့်ထားတဲ့ မှန်ကောင်တာ ကွယ်နေလို့ ရုတ်တရက် ကျမတို့ကို မမြင်နိုင်ပေမယ့် ဆိုင်နောက်ဖေး တံခါးပေါက်က လူဝင်လာရင်တော့ ဘွားကနဲ့ မြင်နေရမှာ။ ဇော်ထူး အနမ်းတွေ တုံ့ပြန်ရင်း ကျမ စိတ်မလုံလို့ နောက်ဖေး တံခါးပေါက်ဆီပဲ ခိုးကြည့်နေမိတာပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း ဒူးထောက်နမ်းနေတဲ့ ဇော်ထူးပုဆိုးထဲက လီးကြီး ထောင်ထွက်လာပြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရှာတာ။ ကျမ နူတ်ခမ်းကို ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီးတာနဲ့ သူ့ခါးကို ကော့ပေးထားတော့ မျက်နှာရှေ့ ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက တန်းနေတာပဲ။ ကျမလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်ဘူး လီးထိပ်ကို တချက်နမ်းပြီး ပုဆိုးအပြင်ကနေ မျက်နှာတပြင်လုံး ဘယ်ညာရမ်းပြီး လီးနဲ့ မျက်နှာပွတ်ရင်း တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ တောက်လောင်လာတယ်။
ပုဆိုးအောက်နားစ ဆွဲလှန်တော့ လီးအရည်းပြား ပတ်ပတ်လည် အကြောတွေ ထပြီး ဒစ်ကြီးက ပန်းရောင်ထနေတာပေါ့။ ထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေး စို့နေတာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်တာ ပထမဆုံး ဇော်ထူးရဲ့ လချီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ကျမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြီး လီးထိပ်အပေါက်က အရည်ကြည်လေးက ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိလေးပဲ။ ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးက တကိုယ်ရည် သန့်ရှင်းရေး ဂရုစိုက်ပေမယ့် ဇော်ထူးက ဖြစ်သလို နေတတ်ပုံပါ သူ့မိန်းမ ကျမညီမ မရှိတော့လို့များ လီးကို မဆေးတော့တာလား မသိပါဘူး။ ဇော်ထူးလီး စုပ်တိုင်း ၁မိနစ်လောက်ထိ လီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်း အမြဲရတယ် အစပိုင်း ပျို့တက်လာပေမယ့် နောက်ပိုင်း အဲဒီလီးနံ့ကပဲ ကျမ ကာမစိတ်ကို ထကြွစေသလို ခံစားလာရတော့တာ။
ကြာကြာ မစုပ်လိုက်ရပါဘူး ၅မိနစ်လောက်ကျ ကျမ ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ခပ်တိုးတိုး အံကြိတ်ညည်းရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်တော့တယ်။ လည်ချောင်းထဲ လီးအရည်ပြား တင်းကနဲ့ ဖြစ်ကတည်းက ကျမလည်း လည်ပင်းကြွက်သားတွေ လျော့ပြီး လရည်မျိုဖို့ အဆင်သင့် လုပ်ထားလိုက် တာပေါ့။ ဗျစ်ကနဲ့ ညှီစို့စို့ လရည်တွေ ထွက်ကျလာတာနဲ့ တပြိုင်ထဲ လိုလို ကျမ အာခေါင်ပျော့ထဲထိ လီးထိပ်က ဝင်လာပါပြီ။ အဲဒါ ဇော်ထူး အကျင့်ပါ လရည်ထွက်တာနဲ့ ကျမ နူတ်ခမ်းကို လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ရင်း ဇိမ်ယူတတ်တယ်။ လရည်ကုန်မှ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကျမရှေ့ ဒူးထောက်လျက်အနေထားကနေ ဖင်ချထိုင်တာ။ ကျမ နူတ်ခမ်းဒေါင့် ပေကပ်နေတဲ့ လရည်တွေ သူ့လျှာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနဲ့ ထမိန်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ကို ပွတ်ချေတော့တာပဲ။ စောက်စိလေး ညှပ်ဆွဲလိုက် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ချောင်းလေးနဲ့ ထိုးခွဲလိုက်နဲ့ ကျမ ဖင်တွေ ကြွတက်မတတ်ပေါ့ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ်သွင်း မွှေပြီး လက်ခလယ်ကို ပြန်စုပ်ပြသေးတယ်။
လက်ခလယ်မှာ ကပ်နေတဲ့ ကျမစောက်ရည်တွေ ပြောင်နေအောင် စုပ်ပြတော့ ကျမ စိတ်ထဲ့ သိမ့်ကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ ခံစားမှု့က တမျိုးလေးပဲ ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးနဲ့ တုန်းက မကြုံဖူးတဲ့ ကာမ စည်းစမ်တွေ အကုန်ရနေတော့တာ။ အဲဒီချိန် ဇော်ထူး ပါးစပ်ကို ကျမ ဆွဲစုပ်တော့တာပဲ သူ့ပါးစပ်က ကျမ စောက်ရည်နံ့လေးတွေကို အရသာခံရင်းပေါ့။ အဲချိန် နောက်ဖေး တံခါးနား လူရိပ်တွေ့လိုက်လို့ နှစ်ယောက်သား လူချင်း ခွာလိုက်ရတယ်။ ဇော်ထူးက ဖျက်ကနဲ့ ထရပ်ပြီး ကောင်တာနားထောင်ထားတဲ့ တံမျက်စည်း နဲ့ ဆိုင်ထဲ လှဲကျင်းနေတာ။
ကျမလည်း ကောင်တာ နောက်ကျောဘက် အသားတံခါးလေး ဖွင့်ပြီး ချိုင်းလိမ်ဆီ ပုလင်းတွေ ဟိုရွေ့ ဒီရွေ့ နဲ့ အလုပ်များချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်ရတယ်။ “ဟော … ဇော်ထူး … မိန်းမသေမှ သိတတ်လှချည်လားကွ … ဟားဟား ” ” ဒီဘက် ဆိုင်ကယ် တစ်စီး လာကြည့်ရင်း … လမ်းကြုံတာနဲ့ ဝင်လာတာ ကိုကြီးထူးရေ … အမှိုက်တွေ ပွနေတာနဲ့ … လှဲကျင်း ပေးနေတာပါ ” ဇော်ထူးက ခပ်တည်တည် ပြောနေတော့ ကိုထွေးက မျက်နှာကြီး တပြုံးပြုံးနဲ့ ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကားတွေ ပြန်ပြောနေတော့တယ်။ (ဒုတိယပိုင်း မျှော်)
Zawgyi
ေယာက္်ား မျဖည့္ဆည္းႏိုင္တဲ့ က်မရဲ႕ ရမက္ဆႏၵ
အိပ္မရတာ အေတာ္ကို ဆိုးတယ္ရွင္။ အိမ္ေထာင္သည္ ဘဝမို႔ အလိုလို ေတာက္ေလာင္ လာတဲ့ ကာမမီးကို ၿငိမ္းမရတဲ့ ခံစားခ်က္ေပါ့။ က်မနာမည္ ဇာဇာလႈိင္ပါ အသက္က ၃၇ထဲမွာ အိမ္ေထာင္ရွိတယ္ အိမ္မွာပဲ ကုန္စုံဆိုင္ ဖြင့္ထားတာပါ အလွကုန္ ပစၥည္းေရာ မုန႔္မ်ိဳးစုံေရာ အဝတ္အထည္ေတြပါ အစုံေရာင္းတယ္။ က်မေယာက္်ားက ကိုေအာင္ေထြး အသက္က ၄၂ထဲမွာ က်မထက္ ၅ႏွစ္ထဲ ႀကီးေပမယ့္ ဆီးခ်ိဳဝင္ေတာ့ လူက တျဖည္းျဖည္း ပိန္လာၿပီး အားအင္မရွိေတာ့ သလိုပဲရွင္။ မရွက္တမ္း ေျပာရရင္ က်မတို႔ မလိုးျဖစ္တာ ၆လေလာက္ရွိၿပီ အိမ္ေထာင္ စက်ကတည္းက ကိုေထြးနဲ႔ မီးကုန္ရမ္းကုန္ လိုးခဲ့တဲ့က်မ ညဘက္ဆို ေသြးသားဆႏၵက ေတာင္းေတာ့တာပဲ။
က်မက အိမ္မွာပဲ ကုန္စုံဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားတာပါ။ ကိုေထြးက အရင္ ကိုယ္ပိုင္ကားဝယ္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲ ကယ္ရီလိုက္တာ။ ေရာဂါျဖစ္ေတာ့ ကားေရာင္းၿပီး ေရးတဲ့ေငြ ဘဏ္အပ္ ဘဏ္တိုးယူေနတာေပါ့။ စီးပြားေရးက အဆင္ေျပပါတယ္ရွင္။ အဆင္မေျပတာက အိမ္ေထာင္ေရးသုခပဲ။ ညပိုင္း အိပ္ယာထဲ ဖုန္းဖြင့္ ေအာကားၾကည့္ လက္နဲ႔ပဲ အာသာေျဖေနရတာေပါ့။ တေရးႏိုးေတာ့လည္း မေနႏိုင္တာနဲ႔ ကိုေထြး ပုဆိုးလွန္ၿပီး လီးစုပ္ေပးလိုက္တယ္ ၁၀မိနစ္ေလာက္ စုပ္တာကို လီးက မာတယ္ဆို႐ုံေလးပဲ ပါးစပ္က ထုတ္တာနဲ႔ ျပန္ေပ်ာ့သြားတာ။ က်မ စိတ္ဓတ္က်လာရတယ္ ဒီ၆လ အတြင္း ၃ခါပဲ အလိုးခံလိုက္ရတာ လိုးေတာ့လည္း ခဏနဲ႔ လီးကေပ်ာ့ၿပီး ကြၽတ္ထြက္သြားေတာ့တာပဲ။ ကိုေထြးက တခုေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ မလိုးႏိုင္ေတာ့ေပမယ့္ ေစာက္ပတ္ေတာ့ အၿမဲယက္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လီးဝင္ဘူးတဲ့ ေစာက္ပတ္ဆိုေတာ့ အားမလို အားမရျဖစ္မိတာေပါ့။ က်မ လီးစုပ္ေပးတုန္း ကိုေထြး ႏိုးလာပါတယ္ က်မကို ပက္လက္လွဲခိုင္းၿပီး ေစာက္ရည္ပန္းထြက္ေအာင္ ယက္ေပးေနတယ္။ မနက္လင္းေတာ့ စိတ္က မက်ေသးဘူး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေသးေပါက္ၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးပြတ္ရင္း ညက ေအာကားထဲ လိုးပုံေတြ ျပန္ေတြးေနတာ။
“ေဒါက္ ေဒါက္ တီတီလႈိင္ သား ဆိုင္ဖြင့္ခဲ့ၿပီ ေက်ာင္းသြားဖို႔ ေရခ်ိဳးခ်င္လို႔ အျမန္ေလး ” ပြတ္ေကာင္းေနတုန္း တံခါးလာေခါက္လို႔ အရသာ ပ်က္သြားမိတယ္။ က်မတူေလး သန္းေဇာ္ ပါ အေဖနဲ႔အေမက က်မ တူေလးကို သူ႔အေဖနဲ႔ မထားခ်င္လို႔ အိမ္ေခၚထားလိုက္တာ။ ညီမေလး နာမည္က နီနီလႈိင္ပါ သူ႔ေယာက်ၤားနာမည္က ေဇာ္ထူး တဲ့ က်မထက္ ၃ႏွစ္ေလာက္ ငယ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔လင္မယားက ေဇာ္ထူး အေမြဆိုင္အိမ္မွာ ေနၾကတာ။ ညီမေလး ဆုံးၿပီးမွ တူေလး သန္းေဇာ္ ကို အိမ္ေခၚလိုက္တယ္။ ေဇာ္ထူး ကေတာ့ ေက်ာင္းပို႔ ေက်ာင္းႀကိဳ လာလုပ္ေပးရွာတယ္ က်မ အေဖက ခြင့္မျပဳတာနဲ႔ အိမ္ မအိပ္ရဘူး။ သန္းေဇာ္ အေဖ ေဇာ္ထူးက ဆိုင္ကယ္ပြဲစား လုပ္တယ္ ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ႔ အေသာက္အစားလဲ ရွိေတာ့ အိမ္ မအိပ္ခိုင္းတာပါ။
အိမ္မအိပ္ဘူး ဆိုေပမယ့္ ညဆို ၈ခြဲ ၉နာရီ ေလာက္မွ အိမ္ကျပန္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အေဖက အသဲေရာဂါ ဆိုးလာေတာ့ ေဆး႐ုံတင္လိုက္ရတယ္။ လိုလိုမယ္မယ္ က်မတူ သန္းေဇာ္ရဲ႕ အေဖ ေဇာ္ထူးကို အိမ္ခဏ ေခၚထားမိတာ။ အဲဒီမွာ က်မ နဲ႔ ေဇာ္ထူး ၿငိၾကေတာ့တာပဲ။ ညပိုင္း ေဆး႐ုံမွာ ကိုေထြးနဲ႔ က်မ အေဖ့ကို ေစာင့္ေပးရတယ္။ မနက္က် ေဇာ္ထူးက သူ႔သားေက်ာင္းပို႔ရင္း က်မကို ေဆး႐ုံလာေခၚရတာေပါ့။ က်မလည္း မနက္ဆို အေဖ့ ေသးအိုးေတြ သြန္၊ တရက္စာ အဝတ္ေဟာင္းေတြ အိတ္နဲ႔ထုတ္ ေဇာ္ထူးလာေခၚရင္ အိမ္ျပန္လိုက္ရတယ္။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ မုန႔္စား အေဖ့ အဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပါ့။ ၿပီးတာနဲ႔ ဆန္ျပဳတ္တို႔ ၾကက္ေပါင္းရည္တို႔ အေမက စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ဒါေပမယ့္ က်မ ခ်က္ခ်င္း ေဆး႐ုံ ျပန္မသြားပါဘူး ခဏတျဖဳတ္ အိပ္ၿပီး ေန႔လည္မွ ေဆး႐ုံ ျပန္သြားတာ။
က်မ လာမွ ကိုေထြးက ေဇာ္ထူးနဲ႔ ျပန္လိုက္ၿပီး အိမ္ျပန္နားရတယ္။ ညေနေစာင္းမွ ကိုေထြးက ျပန္လာၿပီး က်မနဲ႔ ေဆး႐ုံ တညလုံး ေစာင္ၾကတာေပါ့။ တရက္က် မနက္ပိုင္း အိမ္ျပန္လာၿပီး ေရခ်ိဳးမယ္ လုပ္တုန္း အေမေခၚတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ရင္လ်ားၿပီး ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။ အေဖ့ဖို႔ ၾကက္ေပါင္းရည္ လုပ္ဖို႔ ၾကက္သား ဝယ္မရဘူး ေျပာျပေနတာ။ ဒါနဲ႔ တရက္တေလ တျခားဟာ ေကြၽးမယ္ေပါ့။ အေမနဲ႔ စကားေျပာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ ျပန္ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။
ျမင္ကြင္းက က်မ ေသြးသားေတြ ဆူပြက္လာေရာပဲရွင္။ ေဇာ္ထူးေပါ့ က်မ ခုနက ခြၽတ္ခဲ့တဲ့ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကို ရႉရင္း မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ေလး ဂြင္းထုေနတာ။ က်မလည္း အသံမေပးပဲ တံခါးကြယ္ၿပီး ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေဘးတိုက္အေနထားမို႔ ေဇာ္ထူးေပါင္ၾကားက လီးကို ျမင္ေနရတာေပါ့ ညာလက္က လီးကို ကိုင္ထုၿပီး ဘယ္လက္က က်မ ေစာက္ပတ္နဲ႔ထိတဲ့ ေဘာင္းဘီဂြေနရာေလးကို တရႈံ႕ရႈံ႕ နမ္းေနရွာတာ။ မေန႔က ေဆး႐ုံမွာ တညလုံး ဝတ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီမို႔ ေသးနံ႔ေရာ ေစာက္ခ်ီးနံ႔ေရာ ထြက္ေနမွာေပါ့။ အတြင္းခံဂြၾကားေလး နမ္းတိုင္း အျပင္တံခါးဝက ေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့ က်မ ေစာက္ဖုတ္ထဲက ဆစ္ကနဲ႔ ဆစ္ကနဲ႔ ယားေနမိတယ္။
ၾကည့္ေနတုန္း လီးကိုင္ထားတဲ့ ေဇာ္ထူး လက္ေတြ ျမန္လာၿပီး လီးထိပ္ကို က်မ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးေပၚ တင္ၿပီး လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေနတာ။ သူထြက္လာေတာ့ မီးဖိုခန္းဘက္ ခဏ ေရွာင္ေနၿပီးမွ က်မ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာတာေပါ့။ စိတ္လႈပ္ရွားရင္း ေရခ်ိဳးခန္းတံခါး အရင္ပိတ္လိုက္ရတယ္ က်မလို ျပန္ေခ်ာင္းရင္ အခက္သားေလ။ ခုန က်မ တင္ထားတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းနံရံရဲ႕ ဘားတန္းေလးေပၚ အတြင္းခံေလးက အလိပ္လိုက္ေလးပါပဲ။ လွမ္းယူတဲ့ က်မ လက္ေတြေတာင္ တုန္ခါေနမိတယ္။ ထင္တဲ့ အတိုင္းပဲ က်မ ေစာက္ပတ္နဲ႔ထိတဲ့ ေဘာင္းဘီဂြေနရာေလးမွာ ေဇာ္ထူး လရည္ေတြ ပ်စ္ခဲေနတာ။
က်မလည္း မေနႏိုင္ပါဘူး နမ္းၾကည့္မိေတာ့ ေဝးကြာေနတဲ့ လရည္နံ႔ ညႇီစိုစို႔ေလး ရလိုက္တာပဲ။ ေန႔လည္ ေဆး႐ုံလိုက္ပို႔ေတာ့ ေဇာ္ထူးမ်က္လုံးေတြက က်မ ေပါင္ၾကား ဝဲေနေတာ့တယ္။ က်မလည္း ေပါင္ၾကားအၾကည့္ခံရတိုင္း ေစာက္ပတ္က တဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔ ယားတက္လာတတ္တာပဲ။ ေနာက္ရက္ က်မ ေရခ်ိဳးတိုင္း တံခါးေပါက္မွ လူရိပ္ အၿမဲတမ္း ေတြ႕ေနမိတယ္။ က်မ ေရခ်ိဳးတာ ေခ်ာင္းၾကည့္ပီး ေဇာ္ထူးက ဂြင္းထုေနေတာ့တာေပါ့။ က်မလည္း မသင့္ေတာ္လို႔သာ ထိန္းထားရတာ ေဇာ္ထူး တကယ္ႀကိဳးစားရင္ လိုက္ေလ်ာဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား။ သူကလည္း က်မကို ရွိန္းေနရွာမွာပဲ။
တရက္က် ေရခ်ိဳးေနတုန္း လူရိပ္ကို မ်က္လုံးေဒါင့္က ျမင္လိုက္ရတယ္။ လူရိပ္က ေပ်ာက္မသြားပဲ အခန္းဝမွ ၿငိမ္ေနတာေပါ့။ ေရအဝ ခ်ိဳးၿပီး အေတာ္ၾကာမွ က်မ ထြက္ခဲ့လိုက္တာ။ အိပ္ခန္းထဲ သနပ္ခါးလူး ယက္ခတ္ သနပ္ခါး ေျခာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚ ခဏေမွးရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ အိပ္ခန္း တံခါးေပါက္ ေက်ာေပးရင္း ဒူးတဖက္ေကြးအိပ္ေနတဲ့ က်မ ဖင္ၾကားထဲ ခပ္ေႏြးေႏြး အသားစိုင္တခုက ထိကပ္ ပြတ္ဆြဲေနလို႔ ဆက္ကနဲ႔ ႏိုးလာခဲ့တာ။ “ဟင္ … မင္း မင္း … ေဇာ္ထူး … မမလႈိင္ အခန္းထဲ ဘာ လုပ္ …… အ အား ရွီး …… အဟင့္ ဟင့္ …… ကြၽတ္” က်မ အံေအာမွင္သက္ ေနတုန္း ဖင္ဝကေန ေစာက္ပတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းေလးထဲထိ လွ်ာထိပ္ေလးနဲ႔ ဖိယက္ပစ္တာ။ တားခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ပါဘူး က်မဘက္ကလည္း ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ေနတာ ရိပ္မိထားပုံပါပဲ။ က်မကိုယ္လုံးကို ပက္လက္ဆြဲလွန္ရင္း ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကို က်က်နန ယက္ေတာ့တာေပါ့ရွင္။ က်မ ေစာက္ပတ္ကလည္း အျပဳစု အယုယ ေဝးေနေတာ့ ၾကာၾကာ မခံႏိုင္ပါဘူး ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္တယ္။ အနားယူေနတုန္း အဝတ္စားေတြ အကုန္ဆြဲခြၽတ္ပစ္တာ က်မလည္း ဟန္ေဆာင္ၿပီးေတာင္ မျငင္းမိပါဘူး လိုက္ေလ်ာမိတာပါပဲ။
က်မႏို႔ေတြက အပ်ိဳေတြလို တင္းမေနေပမယ့္ တြဲမက်ေသးပါဘူး ႏို႔သီးေခါင္း နီညိဳေလးေတြက စူၿပီး ေကာ့ေနတာ ကိုေထြးဆို အိမ္ေထာင္က်ကာစ တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တတ္တာ။ ခုလည္း ႏို႔သီးေခါင္းေတြက ေဇာ္ထူး ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ထူးျခားတာက က်မ ေဘးကေန ႏို႔စို႔ရင္း အရည္ထြက္ၿပီးစ ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္သပ္ေပးေနတာ ခ်က္ခ်င္းပဲ က်မ ကာမစိတ္ေတြ ျပန္ႂကြလာရတယ္။ “မမလႈိင္ က်ေနာ္ လိုးေတာ့မယ္ေနာ္” ေဇာ္ထူးက ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္ေပမယ့္ က်မနားထဲ မိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလိုပါပဲ။ က်မ စကားမေျပာပဲ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားလိုက္တယ္။ မၾကာပါဘူး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ ေဇာ္ထူးလီး ဝင္လာေတာ့တာပဲ။
“ဗ်စ္ … အ … အင့္ …… အို႔ … အား” ေဇာ္ထူးလီးႀကီး က်မ ေစာက္ပတ္ထဲ တစ္ရစ္ၿပီးတစ္ရစ္ ဝင္လာတာနဲ႔ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ေကြးၿပီး ၿဖဲေပးမိတာ။ က်မ ေယာက်ၤား ကိုေထြး က်မ္းမာေရး ေကာင္းစဥ္က ခဏတိုင္းလိုးဖူးေပမယ့္ ဒီလို သူစိမ္းေယာက်ၤားကို တစ္ခါမွအလိုးမခံဖူးေတာ့ ဒိတ္ကနဲ႔ ဒတ္ကနဲ႔ ရင္ခုန္လာၿပီး လူကလည္း ကတုန္ကယင္ျဖစ္လာရတယ္။ ရွက္မိေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ က်မ အေနနဲ႔ကလည္း သူစိမ္းေယာက်ၤား တေယာက္ကို အလိုးခံဖို႔ ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မဖန္တီးတတ္ပါဘူး။ ခုေတာင္ ေဇာ္ထူးဘက္က စေပမယ့္ က်မ အေတာ့ကို အေနရ ခက္ေနတာ။ “ဘြတ္ … အ အ …… ေကာင္းလား မမလႈိင္ ” “အဟင့္ ဟင့္ … အင္းဟင္း ” ေဇာ္ထူးက က်မေယာက္်ား ကိုေထြးလို စကားေျပာရင္း လိုးခ်င္ေပမယ့္ က်မက မ်က္စိေလးမွိတ္ၿပီး သူေဆာင့္ လိုးသမွ် ေကာ့ထားေပးလိုက္ပါတယ္။ ” သမီးေရ … ေန႔လည္ ေဆး႐ုံသြားရင္ … ညည္းအေဖဖို႔ ပုဆိုး ေလွ်ာ္ထားတာေတြ ငါ မီးေႂကြ တိုက္ထားေပးတယ္ … ဧည့္ခန္းထဲက စားပြဲေပၚမွာ … အေမ အရပ္ထဲ ခဏသြားမလို႔ ” “ဟုတ္ … ဟုတ္ဟုတ္ …… အေမ ” အလိုးခံေနတုန္း အေမ့အသံၾကားလို႔ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားရတယ္။
အခန္းတံခါးက ေဇာ္ထူး မပိတ္ပဲ ဝင္လာပုံပါ ဟေနတာ အေမသာ အခန္းထဲ ဝင္လာရင္ ကြိကနဲ႔ မိကုန္မွာပဲ။ ေဇာ္ထူးလည္း ႐ုတ္တရက္ လန႔္ျဖန႔္ၿပီး ကုတင္ေပၚက ဆင္းေျပးရင္း အခန္းထဲက ဘီဒိုေတာင္ဘက္ျခမ္းေလးထဲ ဝင္ကပ္ေနတယ္။ လူကသာ ဘီဒိုေဘး ေရာက္သြားေပမယ့္ ပုဆိုးက က်မ ေျခရင္းမွာဆိုေတာ့ လီးႀကီးက ေရွ႕တည့္တည္ ေထာင္မတ္ၿပီး တဇပ္ဇပ္ တုန္ေနရွာတုန္း။ က်မ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဇာ္ထူးက လက္တဖက္နဲ႔ သူ႔လီးကို အုပ္ကိုင္ထားရင္း မ်က္လုံးေတြက အိပ္ခန္း တံခါးေပါက္ကိုပဲ ၾကည့္ေနတာေပါ့။ အေမမ်ား ဝင္လာမလား ဆိုၿပီး ေၾကာက္ေနပုံပါ။ က်မလည္း ခဏၿငိမ္ၿပီးမွ ထမိန္ရင္လ်ားရင္း အိပ္ခန္းတံခါး သြားပိတ္မိတာ။ တံခါး ပိတ္ၿပီးေတာ့ အေတြးတခု ဝင္လာၿပီး မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ ျဖစ္ေနမိတာေပါ့။ က်မ ဘက္က စိတ္ပါလို႔ ေဇာ္ထူးကို ထပ္လိုးခိုင္းဖို႔ တံခါးပိတ္ေပးသလို ျဖစ္ေနတာေလ။
ကုတင္ေပၚ ျပန္လွဲေတာ့ ကုတင္နား ေလွ်ာက္လာၿပီး ထမိန္ျပန္ခြၽတ္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ ၿဖဲၿပီး ဒုတိယ အႀကိမ္ လိုးေတာ့တာပဲ။ ေဇာ္ထူး လရည္ေတြ က်မေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္လာေတာ့ တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေတြထလာတာ တဖ်န္းဖ်န္းနဲ႔ပါ။ ေကာင္းလိုက္တာလဲ မေျပာနဲ႔ လီးနဲ႔ေဝးေနတဲ့ က်မ ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးလိုက္ ယက္လိုက္နဲ႔ က်မျဖင့္ ၂ခ်ီဆက္တိုက္ ၿပီးခဲ့ရတယ္။ ေဇာ္ထူး ကိုယ္လုံးကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္ထားၿပီးမွ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ စိတ္ထဲ ရွိန္းကနဲ႔ ခံစားမိေနတာေပါ့။ က်မ ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ေနတဲ့ လီးက က်မလင္ရဲ႕ လီးမဟုတ္ဘူးေလ။ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ေဇာ္ထူးလီးႀကီးက တဇပ္ဇပ္နဲ႔ လရည္ေတြ ညႇစ္ထုတ္ေနတုန္းပဲ။ ေဇာ္ထူးမ်က္ႏွာ မၾကည့္ရဲေတာ့တာနဲ႔ မ်က္စိေလး မွိတ္ၿပီး ေခါင္းလြဲထားမိတယ္ လက္ကေတာ့ မလြတ္မိေသးဘူး က်မကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်လာတဲ့ ေဇာ္ထူးေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားလ်က္ပါပဲ။
အမွန္တိုင္း ေျပာရရင္ လရည္မဝင္တာၾကာတဲ့ က်မေစာက္ပတ္ေလးရဲ႕ လတ္တေလာ ခံစားမႈ႕ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ စိုးလို႔ေပါ့ရွင္။ တင္းကနဲ တင္းကနဲ လရည္ညႇစ္ထုတ္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးနဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ညႇစ္ေပးေတာ့ က်မ လည္တိုင္ကို ေဇာ္ထူး ႏူတ္ခမ္းက်ေရာက္လာၿပီး အကြက္ထင္ေအာင္ စုပ္ေတာ့တာပဲ။ ခုခ်ိန္ ေဇာ္ထူး လီးႀကီး ျပန္ထုတ္သြားမွာ က်မ စိုးရိမ္ေနမိတယ္ လီးတေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ပတ္ထဲ အရင္းထိစိမ္ထားတဲ့ အရသာေလးက တမ်ိဳးေလးပဲ ခံစားမႈ႕ေကာင္းတယ္။ က်မ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ေဇာ္ထူး သိသြားမွာလည္း ရွက္မိေသးတယ္။ “ေကာင္းလား … မမလႈိင္” “အ … အဟင့္ ဟင့္ … ဘာ ေတြ ေမး ေနတာလဲ … ကိုထူး ရာ” ေကာင္းလား ေမးရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲ ျမဳပ္ေနတဲ့ သူ႔လီးနဲ႔ ႀကိတ္လွည့္ ဖိေပးေနတာ က်မျဖင့္ ေကာင္းလြန္းလို႔ ေအာက္ကေန ေကာ့ေပးထားမိျပန္တယ္။
စကားေျပာရင္း ရွက္စိတ္ေတြေပ်ာက္ၿပီး ကာမစိတ္ ျပန္ႂကြလာလို႔ တစ္တစ္ခြခြ ေတြ ေျပာမိျပန္ေရာ။ “က်ေနာ္ … လိုးေပးတာ ေကာင္းလား ေမးတာပါ” “အာ … ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ … မမလႈိင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ … မင္းရဲ႕ လီးႀကီး အၿမဲထည့္ထားၿပီး … ဆြဲမထုတ္ခ်င္ ေအာင္ကို … ေကာင္းတာ … ေက်နပ္ၿပီလား … ဟြန႔္” “မမလႈိင္ ေစာက္ပတ္က … ဒီေလာက္ လိုးေကာင္းမယ္လို႔ ထင္မထားမိဘူး … တကယ္ဗ်ာ … က်ေနာ္ ေန႔တိုင္း မလိုးရေတာင္ … ယက္ခ်င္မိတယ္ ” ေဇာ္ထူးက ေနာက္ရက္ေတြ အတြက္ပါ စရံသပ္ေနၿပီ ဘာေနေနပါ က်မ ေစာက္ပတ္ေလး လိုးေကာင္းတယ္ ဆိုလို႔ စိတ္ထဲ ဘဝင္က်ေနမိတာေပါ့ရွင္။ “ေတာ္ပါ မင္းတို႔ ေယာက်ၤားေတြက … ေရွ႕တစ္မ်ိဳး ကြယ္ရာ တမ်ိဳးပါေနာ္” “တကယ္ပါ … မမလႈိင္ ေစာက္ပတ္ေလးက … အိစက္ၿပီး စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလး … တအား လိုးေကာင္းတယ္ဗ်ာ” “ဒါေတာ့ … မင္းလီးက … ကိုေထြး လီးထက္ တုတ္ေနလို႔ပါ ” က်မ စကားေၾကာင့္ ေဇာ္ထူး မ်က္လုံးေတြ အေရာင္ေတာက္လာပါတယ္။
က်မ ေယာက္်း လီးထက္ သူ႔လီးက တုတ္တယ္ ေျပာလိုက္လို႔ေလ တကယ္လည္း အတိုအရွည္ မသိသာေပမယ့္ လီးဝင္လာကတည္းက လင္ေတာ္ေမာင့္ လီးထက္ ထြားေနတာ သိေနတာေပါ့။ အဲဒီေန႔က စၿပီး ေဇာထူးက မနက္တိုင္း ေဆး႐ုံကေန က်မ လာေခၚၿပီး အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ လိုးေတာ့တာပဲ။ အေမ လစ္တာနဲ႔ က်မ အခန္းထဲ ဒါမွ မဟုတ္ မီးဖိုေခ်ာင္ ေရခ်ိဳးခန္း အစုံပါပဲ။ ေဇာ္ထူးကလည္း မိန္းမ ေသလို႔ လြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ က်မကလည္း လင္ေတာ္ေမာင္က မလိုးႏိုင္ေတာ့လို႔ ငတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဆိုေတာ့ ေတြ႕တာနဲ႔ လိုးဖို႔ပဲ စဥ္းစားၾကတာေပါ့။
အေဖ ေဆး႐ုံ ဆင္းမွပဲ က်မတို႔ အဆက္ျပတ္သြားရတာ။ အေဖ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဇာထူးလည္း ရွိန္းေနပုံပါ က်မလည္း ေဘးနား ကိုေထြးရွိေတာ့ မစရဲေတာ့ပါဘူး။ ၂ရက္ေလာက္ေနေတာ့ အိမ္ေဈးဆိုင္ေလး ျပန္ဖြင့္ က်မနဲ႔ ကိုေထြး လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ေဈးအတူေရာင္းၾကတာပဲ။ ညေနပိုင္း ေဇာ္ထူး ကေလးေက်ာင္းႀကိဳၿပီး လာပို႔ေတာ့ လက္ဟန္ေျခဟန္ေတြ ခဏတိုင္း ျပေနရွာတယ္။ ေဇာ္ထူးကို သနားမိေပမယ့္ အေျခေနက မေပးေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ က်မ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ အရင္လို လက္နဲ႔ပဲ အာသာ ေျဖေနရတာ။ တရက္က် ေန႔ခင္း ၂နာရီေလာက္ ဆိုင္ေရွ႕ ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ ေရာက္လာတယ္ ေဆးလိပ္ တဗူးဝယ္ေတာ့ ပိုက္ဆံမယူပါဘူး။ ကိုေထြး ရွိလားေမးလို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ သြားတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာေတာ့ ေဇာ္ထူး မ်က္လုံးေလး အေရာင္ေတာက္လာတယ္။
“ကိုႀကီးေထြးက … ဘယ္ခ်ိန္ ျပန္လာတတ္လည္း မမလႈိင္” “ေန႔လည္ ၁၂ဆို … ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ ထြက္တာ … ၂ခ်က္ခြဲ ၃နာရီေလာက္မွ ျပန္လာတတ္တာ … ဘာလို႔လည္း ကိုထူး ” ေဇာ္ထူးက စကားျပန္မေျပာပဲ ဆိုင္ထဲဝင္လာၿပီး ေကာင္တာရဲ႕ ေနာက္ဖက္ နံရံေဒါင့္ေလးနား က်မဆြဲေခၚၿပီး ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ က်မ တင္ပလင္ေခြၿပီး ထိုင္ေပမယ့္ ေဇာ္ထူးက ဒူးေထာက္လ်က္အေနထားနဲ႔ က်မ မ်က္ႏွာအနံ႔ နမ္းေတာ့တာပဲ။ အဲခ်ိန္ ရင္တအားခုန္ေနမိရတယ္ ေစ်းဝယ္မ်ား ေရာက္လာမလား ဆိုင္ရဲ႕ ေနာက္ေဖးေပါက္ကပဲ အေမဝင္လားမလား ကိုေထြးဝင္လာမလား ခံစားမႈ႕ေပါင္းစုံပါပဲရွင္။
ေစ်းဝယ္လာရင္ အလွကုန္ ပစၥည္း ထည့္ထားတဲ့ မွန္ေကာင္တာ ကြယ္ေနလို႔ ႐ုတ္တရက္ က်မတို႔ကို မျမင္ႏိုင္ေပမယ့္ ဆိုင္ေနာက္ေဖး တံခါးေပါက္က လူဝင္လာရင္ေတာ့ ဘြားကနဲ႔ ျမင္ေနရမွာ။ ေဇာ္ထူး အနမ္းေတြ တုံ႔ျပန္ရင္း က်မ စိတ္မလုံလို႔ ေနာက္ေဖး တံခါးေပါက္ဆီပဲ ခိုးၾကည့္ေနမိတာေပါ့။ တျဖည္းျဖည္း ဒူးေထာက္နမ္းေနတဲ့ ေဇာ္ထူးပုဆိုးထဲက လီးႀကီး ေထာင္ထြက္လာၿပီး ဆက္ကနဲ႔ ဆက္ကနဲ႔ တုန္ေနရွာတာ။ က်မ ႏူတ္ခမ္းကို ခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္ဆြဲစုပ္ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ခါးကို ေကာ့ေပးထားေတာ့ မ်က္ႏွာေရွ႕ ပုဆိုးထဲက လီးႀကီးက တန္းေနတာပဲ။ က်မလည္း ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ဘူး လီးထိပ္ကို တခ်က္နမ္းၿပီး ပုဆိုးအျပင္ကေန မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ဘယ္ညာရမ္းၿပီး လီးနဲ႔ မ်က္ႏွာပြတ္ရင္း တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ရမၼက္စိတ္ေတြ ေတာက္ေလာင္လာတယ္။
ပုဆိုးေအာက္နားစ ဆြဲလွန္ေတာ့ လီးအရည္းျပား ပတ္ပတ္လည္ အေၾကာေတြ ထၿပီး ဒစ္ႀကီးက ပန္းေရာင္ထေနတာေပါ့။ ထိပ္မွာ အရည္ၾကည္ေလး စို႔ေနတာနဲ႔ ဆြဲစုပ္ပစ္တာ ပထမဆုံး ေဇာ္ထူးရဲ႕ လခ်ီးနံ႔ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး က်မ ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာၿပီး လီးထိပ္အေပါက္က အရည္ၾကည္ေလးက ညႇီစို႔စို႔ ငံက်ိက်ိေလးပဲ။ က်မေယာက်ၤား ကိုေထြးက တကိုယ္ရည္ သန႔္ရွင္းေရး ဂ႐ုစိုက္ေပမယ့္ ေဇာ္ထူးက ျဖစ္သလို ေနတတ္ပုံပါ သူ႔မိန္းမ က်မညီမ မရွိေတာ့လို႔မ်ား လီးကို မေဆးေတာ့တာလား မသိပါဘူး။ ေဇာ္ထူးလီး စုပ္တိုင္း ၁မိနစ္ေလာက္ထိ လီးနံ႔ ခပ္ျပင္းျပင္း အၿမဲရတယ္ အစပိုင္း ပ်ိဳ႕တက္လာေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း အဲဒီလီးနံ႔ကပဲ က်မ ကာမစိတ္ကို ထႂကြေစသလို ခံစားလာရေတာ့တာ။
ၾကာၾကာ မစုပ္လိုက္ရပါဘူး ၅မိနစ္ေလာက္က် က်မ ေခါင္းကို ဖမ္းကိုင္ၿပီး ခပ္တိုးတိုး အံႀကိတ္ညည္းရင္း လရည္ေတြ ပန္းထည့္ေတာ့တယ္။ လည္ေခ်ာင္းထဲ လီးအရည္ျပား တင္းကနဲ႔ ျဖစ္ကတည္းက က်မလည္း လည္ပင္းႂကြက္သားေတြ ေလ်ာ့ၿပီး လရည္မ်ိဳဖို႔ အဆင္သင့္ လုပ္ထားလိုက္ တာေပါ့။ ဗ်စ္ကနဲ႔ ညႇီစို႔စို႔ လရည္ေတြ ထြက္က်လာတာနဲ႔ တၿပိဳင္ထဲ လိုလို က်မ အာေခါင္ေပ်ာ့ထဲထိ လီးထိပ္က ဝင္လာပါၿပီ။ အဲဒါ ေဇာ္ထူး အက်င့္ပါ လရည္ထြက္တာနဲ႔ က်မ ႏူတ္ခမ္းကို လီးအရင္းထိ ဖိကပ္ရင္း ဇိမ္ယူတတ္တယ္။ လရည္ကုန္မွ ပါးစပ္ထဲက လီးကို ဆြဲထုတ္ၿပီး က်မေရွ႕ ဒူးေထာက္လ်က္အေနထားကေန ဖင္ခ်ထိုင္တာ။ က်မ ႏူတ္ခမ္းေဒါင့္ ေပကပ္ေနတဲ့ လရည္ေတြ သူ႔လွ်ာနဲ႔ ဆြဲစုပ္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနထားနဲ႔ ထမိန္ေအာက္နားစထဲ လက္သြင္းၿပီး ေစာက္ပတ္ကို ပြတ္ေခ်ေတာ့တာပဲ။ ေစာက္စိေလး ညႇပ္ဆြဲလိုက္ အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ထိုးခြဲလိုက္နဲ႔ က်မ ဖင္ေတြ ႂကြတက္မတတ္ေပါ့ ေစာက္ေခါင္းထဲ လက္ခလယ္သြင္း ေမႊၿပီး လက္ခလယ္ကို ျပန္စုပ္ျပေသးတယ္။
လက္ခလယ္မွာ ကပ္ေနတဲ့ က်မေစာက္ရည္ေတြ ေျပာင္ေနေအာင္ စုပ္ျပေတာ့ က်မ စိတ္ထဲ့ သိမ့္ကနဲ႔ သိမ့္ကနဲ႔ ခံစားမႈ႕က တမ်ိဳးေလးပဲ က်မေယာက်ၤား ကိုေထြးနဲ႔ တုန္းက မႀကဳံဖူးတဲ့ ကာမ စည္းစမ္ေတြ အကုန္ရေနေတာ့တာ။ အဲဒီခ်ိန္ ေဇာ္ထူး ပါးစပ္ကို က်မ ဆြဲစုပ္ေတာ့တာပဲ သူ႔ပါးစပ္က က်မ ေစာက္ရည္နံ႔ေလးေတြကို အရသာခံရင္းေပါ့။ အဲခ်ိန္ ေနာက္ေဖး တံခါးနား လူရိပ္ေတြ႕လိုက္လို႔ ႏွစ္ေယာက္သား လူခ်င္း ခြာလိုက္ရတယ္။ ေဇာ္ထူးက ဖ်က္ကနဲ႔ ထရပ္ၿပီး ေကာင္တာနားေထာင္ထားတဲ့ တံမ်က္စည္း နဲ႔ ဆိုင္ထဲ လွဲက်င္းေနတာ။
က်မလည္း ေကာင္တာ ေနာက္ေက်ာဘက္ အသားတံခါးေလး ဖြင့္ၿပီး ခ်ိဳင္းလိမ္ဆီ ပုလင္းေတြ ဟိုေ႐ြ႕ ဒီေ႐ြ႕ နဲ႔ အလုပ္မ်ားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္ရတယ္။ “ေဟာ … ေဇာ္ထူး … မိန္းမေသမွ သိတတ္လွခ်ည္လားကြ … ဟားဟား ” ” ဒီဘက္ ဆိုင္ကယ္ တစ္စီး လာၾကည့္ရင္း … လမ္းႀကဳံတာနဲ႔ ဝင္လာတာ ကိုႀကီးထူးေရ … အမႈိက္ေတြ ပြေနတာနဲ႔ … လွဲက်င္း ေပးေနတာပါ ” ေဇာ္ထူးက ခပ္တည္တည္ ေျပာေနေတာ့ ကိုေထြးက မ်က္ႏွာႀကီး တၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔ ေရာက္ရာ ေပါက္ရာ စကားေတြ ျပန္ေျပာေနေတာ့တယ္။ (ဒုတိယပိုင္း ေမွ်ာ္)