ဘေးအိမ်က ပါကင်းလေး

မိုးတွေ တအုန်းအုန်းနှင့် ရွာနေသည်။ သင်တန်းက ဆရာမ နေမကောင်း၍ မသင်တော့ဘူး ဆိုလို့ စောစောပြန် လာရသည်။ အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိ။ ဖေဖေနှင့် မေမေက ရုံးမှ ပြန်မရောက်သေး။ ထုံးစံအတိုင်းဆို ၅ နာရီကျော်မှ ပြန်ရောက်တတ်သည်။ လွတ်လွတ်လပ် ရှိပြီဆိုတဲ့ အတွေးနဲ ဧည့်ခန်းက ကွန်ပြူတာရှေ့ထိုင်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့် လုပ်နေမိသည်။

တစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဘယ်သူမှမရှိတုန်း အောစာအုပ်တွေ အောကားတွေ ရှာကြည့်နေရင်း လက်တစ်ဖက်က ကျနော့ လီးကြီးကိုကိုင်ကာ အပေါ်အောက်ဆွဲရင်း တစ်ယောက်ထဲ ဇိမ်ယူနေမိသည်။ တစ်ယောက်ထဲ ကို့လီးကို အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲနေတုန်း ရုတ်တရက် တံခါးဘက် လှည့်ကြည်လိုက်တော့ ဘေးအိမ်က ကောင်မလေး ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် ကျနော့်ကို ကြည့်နေသည်။

ကျနော် အံ့အားသင့် သွားသည်။ လက်ကလဲ လီးကို ကိုင်လျှက်။ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။ ဟာ… သွားပြီ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ရောက်နေလဲ မသိဘူး။ မြင်သွားပြီ ကျနော်ထူပူသွားသည်။ ရှက်သလို ရွံ့သလို ပြီးတော့ ဘယ်လို ခံစားချက်တွေ မှန်းမသိ။ ကမန်းကတန်းနှင့် လီးကို ဘောင်းဘီထဲ ပြန်ထိုးထည့်ကာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း မော့ကြည်လိုက်မိသည်။

“ကောင်မလေး… နင် ဘယ်အချိန်ထဲက ရောက်နေတာလဲ” လို့ မေးလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးလဲ သူ့မျက်လုံးက ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီက မခွာဖြစ်နေတာကို မိသွားလို့ ထင်တယ် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားပြီး “စောနလေးကပါ” တဲ့။ သူ့ကြည့်ရတာလည်း ကျွန်တော့်လီးကို မြင်သွားပြီး ရင်တွေခုန်နေပုံရတယ်။ မျက်လုံးတွေကလည်း စကားပြောရင်း ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားကို ရောက်ရောက်လာတယ်။

ပြောရအုံးမယ် ကောင်မလေးက အခုမှ ၁၆နှစ်ကျော်ရှိသေးတော့ ကျွန်တော်က သူ့ကို ကလေးလို့ဘဲ သဘောထားတာ။ ဒီနေ့ကျမှ သေသေချာချာ ကြည့်မိတော့ အားပါး.. အပြတ်ကို ဖွံ့ဖြိုးပြီး အရမ်းလှနေပါလား။ အရပ်ကလဲ ၅ ပေ ၅လောက်ရှိတော့ အသးဖြူဖြူ နုနုနယ်နယ်နဲ့ အရင်းကို ကြည့်ကောင်းနေတယ်။

“ဟို… ကိုကြီး ဘာတွေကြည့်နေတာလဲ” လို့ ကျွန်တော့်ကို မေးရင်း က ခေါင်းငုံ့သွားသည်။ “နင်ဘယ်သူမှတော့ လျှောက်မပြော ရဘူးနော်“ လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သူ့ပုံကြည့်ရတာလဲ အရမ်းကို စိတ်ပါနေပုံရတာနဲ့ ကျွန်တော့ သူ့အနားကပ်သွားပြီး တကိုယ်လုံးကို သိုင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူက ဘာမှ ပြန်မပြောဘဲ တအင်းအင်းနဲ့ ငြီးနေတာနဲ့ ကျတော် သူ့ကို နံရံဘက်ကို တွန်းကပ်ပြီး အင်္ကျီကို ဆွဲလှန်ကာ သူ့နို့လေးတွေကို ကုန်းစို့လိုက်တော့သည်။ ကောင်မလေးဆီက ငြီးသံလေးလိုလို အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းလိုလို ကြားလာရတယ်။

“ကိုကြီး သမီးကြောက်တယ်…..“ ကျနော် ဘာမှပြန်မပြော လက်နှစ်ဖက်နှင့် သူ့စကတ်ကို ချွတ်ဖို့ဘဲ ကြိုးစာနေမိသည်။ “လာ အခန်းထဲ သွားမယ်“ ဆိုပြီး ကောင်မလေးလက်ကို ကျနော်ဆွဲရင်း အခန်းဘက် လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ “ စကတ် ချွတ်လိုက်ဟာ“ ကောင်မလေးက သူ့စကတ်ကို သူ့ဘာသာ ချွတ်ပြီး ကုတင်နားမှာရပ်နေတယ်။ ကျနော် သူ့လက်ကို ကိုင်ပြီး ကျနော် ဘောင်းဘီအောက်က တင်းမာနေတဲ့ လီးပေါ်တင်ပေးရင်း လက်တစ်ဖက်က သူ့နို့လေးတွေကို ရွရွလေး ကိုင်ပေးလိုက်တယ်။

“ကိုကြီးကော” “ဟင်… အော် အေး..” ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချရင်း ကုတင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးကို ခါးကနေ ဆွဲဖက်ပြီး သူနို့လေးတွေကို ဆက်စို့ပေးလိုက်သည်။ “အင်း……..“ ကောင်မလေး ညည်းသံလေးနှင့်အတူ ကျနော်ခေါင်းကို ဆွဲပြီး ပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ ကျနော် ကောင်မလေးကို အိပ်ရာပေါ် ဆွဲလှဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်နဲ သူ့ စောက်ဖုတ်လေးကို အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ သာသာလေး ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ နို့လေးတွေကို ဘယ်ပြောင်းလိုက် ညာပြောင်းလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးလိုက်နဲ့ ကျနော် အလုပ်ရှုပ်နေတယ်။ နောက်တော့ လက်ကို ဘောင်းဘီအောက်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး အသာလေး လှန်ချလိုက်တယ်။

သူဝိုင်း ချွတ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်လေးကားလာပြီး “ကိုကြီး” ဆိုပြီး ညည်သံလိုလို အားပေးသံလိုလို ထွက်လာတယ်။ ကျနော်ရင်တွေထဲမှာ ခံစားမှုပေါင်းစုံ ဖြစ်နေသည်။ ခု ကျနော် လိုးဖို့ နှုးနေတာက တကယ်ကို အပျိုလေးဆိုသော အသိက ခံစားမှု အသစ်တစ်ခုလို ဖြစ်နေသည်။ ကျနော် သူ့စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အပေါ်အောက် ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ အရည်လေးတွေ စို့လာချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။ ကျနော် လက်ခလယ်လေးနဲ့ ဆက်ပွတ်ပေးနေမိတယ်။

 ပြီးတော့ လက်ညှိုးနဲ့ လက်မပေါင်းပြီး သူ့အစိလေးကိုပါချေပေးလိုက်တော့ “အာ….အင်း..ကိုကြီး ..ဟာ …..အာ” သူ့ညည်းသံတွေ အနည်းငယ် ပိုလာသည်။ အရည်လေးတွေလဲ ပိုရွှဲလာသည်။ ကျနော် လက်ခလယ်နဲ့ အကွဲကြောင်းကို ပွတ်ပေးနေရင်းက အပေါက်နား ရောက်တော့ အသာလေး ဖိချလိုက်တယ်။ ချောဆီလို အရည်လေးတွေက စိုနေတော့ အသာ တကြည်ဝင်သွားတယ်။ ကျနော့်ပါးစပ်ရော လက်ရော အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ လက်ခလယ်နဲ စောက်ဖုတ်လေးကိုမွှေရင်း လက်ညှိုးနှင့်လက်မ ကသူ့စောက်စိလေးကို ချေပေးလိုက်တော့ “အား..အင့် .. အင်း.. ဟင်းဟင်းး”ကောင်မလေးထံမှ အသံပေါင်းစုံ ထွက်လာသည်။

ကျနော် ခပ်သွက်သွက်လေး အသွင်းအထုပ် လုပ်ပေးနေရင်း ပါးစပ်ကလဲ သူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပြင်းပြင်းလေး စို့ပေးလိုက်တယ်။ “အား.. ဟင့်.. အီး.. အိုး“ “ကိုကြီး … ဟာ.. အာ… အာ…” ညည်းသံတွေနဲအတူ လက်ကလည်း ကျနော်လီးကို အာမလိုအားမရ ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ညှစ် ကိုင်နေသည်။

“နင် ကောင်းနေပြီလားဟင်… ကောင်မလေး“ ကျနော် နို့စို့တာ ရပ်ပြီး မေးလိုက်တယ်။ “ဟာ ကိုကြီးကလဲ” ဆိုပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရဲသွားတယ်။ မရှက်ဘဲ နေနိုင်ရိုးလား စေါက်ဖုတ်ရဲရဲ နုနုထွတ်လေးကို ကလိရင်း အမေးခံလိုက်ရတာကိုး။ “ဘာလုပ်မှာလဲ”လို့ ကျနော့်ကို ရှက်ကို့ရှက်ကန်းနဲ့ ပြန်မေးတယ်။ ကျွန်တော်လဲ “လိုးကြမှာလေ လိုးကြမှာ”လို့ ခပ်ရွဲရွဲသံနဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ကျနော် သူ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နေတဲ့ လက်ကို သာသာလေး ဆွဲထုပ်ပြီး နို့စို့တာပါ ရပ်လိုက်သည်။

ကောင်မလေး မျက်နှာကို ကြည်လိုက်တော့ မချိုမချည် ပြုံးစိစိနဲ့ ကျနော့်ကို ပြန်ကြည့်တယ်။ ကျနော် သူပေါင်ကြားထဲ ဝင်ဖို့ပြင်တော့ ကျနော့်လီးကို ကိုင်ထားတဲ့ သူလက်ကလေး လွှတ်ပြီး ပေါင်ဖြဲပေးတယ်။ “ဖြေးဖြေးနော်… သမီးကြောက်လို့” “အေးပါဟ ငါသိပါတယ်”လို့ ပြန်ပြောရင်း ကျနော်လီးနဲ သူ့စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးကို အပေါ်အောက် ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပါးစပ်က သူ့နို့သီးလေးတွေကို ကုန်းစို့ရင်းပေါ့။ “အာ…… ထည့်လိုက်တော့လေ” သူ မရိုးမရွ ဖြစ်နေပုံရသည်။ ကျနော် ပွတ်ပေးနေတာ ရပ်လိုက်တဲ့အခါ အပေါက်ရောက်နေတဲ့ လီးကို သူလက်ကလေးနဲ တည့်အောင် တေ့ပေးတယ်။

“ဖြေးဖြေးလေး ထိုးထည့်လိုက်“ ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ တည့်အောင် ကိုင်ပေးရင်း ပြောတယ်။ ကျနော် ခါးကို ဖြေးဖြေးချင်းကော့ပြီး ညင်ညင်သာသာလေး ထိုးထည့်လိုက်သည်။ အရည်အနည်းငယ် ရှိနေသဖြင့် ချောချော ချူချူ ဝင်သွားသော်လဲ စည်းပိုင်ပြီး ကြပ်နေသည်။ “အား …… နာတယ်ဖြေးဖြေး… ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဆို” နှူတ်ခမ်းလေး စူပြီး ပြန်ပြောတယ်။ “အေးပါဟ… ငါဖြေးဖြေးလေး သွင်းတာပါ” လို့ပြောရင်း ခဏရပ် ထားလိုက်သည်။ “ဘယ်လို နေသေးလဲဟင်“ “ငါ ဆက်သွင်း လိုက်မယ်လေ… နော်” သူ ပေါင်ကို အစွမ်းကုန်ကားပြီး “အင်း“ ဟု မသက်မသာပုံနဲ့ ပြန်ပြောတယ်။ ကျနော် တတ်နိုင်သလောက် ငြင်ငြင်သာသာလေး ဆက်သွင်းလိုက်တယ်။ ဆုံးသွားတော့ ခဏလေးငြိမ်ပြီး နားလိုက်တယ်။

ကောင်မလေး အောက်ကနေ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာပြီး “ဘာလို့ ရပ်ထားတာလဲ“ သူစိတ်မရှည်တဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြောတယ်။ “အေးပါ ညီမလေးရယ်… နင်နာမှာ စိုးလို့ပါ“ လို့ ပြန်ပြောရင်း ကျနော် အသာအရာ အသွင်းအထုတ်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူကလဲ အောက်ကနေ စီးချက်နဲ့အတူ လိုက်လှုပ်ရှား ပေးတယ်လေ။ နောက်တော့ နဲနဲလေး မြန်လာကြတယ် “အီး… အား”နဲ့ ညည်းသံလေးတွေလဲ ပြိုင်တူနီးပါး ထွက်လာကြတယ်။ ကျနော်ရင်ထဲ ပြောပြလို့မရတဲ့ ခံစားမှုပေါင်းစုံ ရောက်နေသည်။ ခု ငါလိုးနေတာ အမှန်လေး ပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲပေါ့ အဝင်အထွက်က တော်တော်လေး မြန်လာကြတယ်။ “ကိုကြီး… ဆောင့်ချင်သလောက် ဆောင့်နော်… သမီး ခံနိုင်ပြီ.“ လို့ ပြောလာတယ်။ ကျနော်လဲ အားရပါးရဆောင့် သူကလဲ အောက်ကနေ အားရပါးရနဲ ကော့ကော့ပေးတော့ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး “အီး…. အား…… မရပ်နဲနော် … ဆောင့် ….အင်း ………. ဟင်း” ဆိုပြီး ကျနော့်ဖင်ကို သူ့လက်နဲ့ အတင်းဆွဲဆွဲ ဆောင့်တယ်။ ကျနော်လဲ သူပြီးတော့မယ်ဆိုပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း မနားတမ်း ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်တာ ကျနော်ပါ ပြီးချင်လာတယ်။

“အာ… ကောင်းလိုက်တာ… ဆောင့် ကိုကြီး ဆောင့်… ဆောင့်… မရပ်နဲ့ ဆောင့်” လို့ အော်ရင်းက သူငြိမ်ကြသွားတယ်။ ကျနော်လဲ သူပြီးပြီဆိုတော့ အောင့်ထားတာ လွှတ်လိုက်ပြီး လေးငါးဆယ်ချက် ဆက်တိုက် ဆက်ဆောင့် ပေးလိုက်တာ ကျနော်လဲ ထွက်ကုန်ရော။ လက်ကျန် အရှိန်လေးနဲ့ မှေးပြီး ဆက်ဆောင့် နေလိုက်သေးတယ်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာတော့ “အင့် ….အင့်”နဲ့ အောက်က ကော့ပေးရှာပါတယ်။ ကျနော်ရော သူပါ မောသွားပြီး ခဏ မှေးနေလိုက်တယ်။ ကျနော့်လီးကတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်လို့ပေါ့။….ပြီးပါပြီ အလုပ်ဖြစ်လာကြပြီး ကထဲက အိမ်မှာ လူလစ်ရင် လစ်သလို လိုးဖြစ်ကြသည်။ သို့ပေမဲ့ အိမ်မှာ လူလစ်ဖို့က သိပ်မလွယ်၊ ထို့ကြောင့်လည်း စိတ်ထဲ ရှိသလောက် မလုပ်ဖြစ်ခဲ့။ ဒီကြားထဲ မှာ ကယားမှ ဦးကောင်းဇံရဲ့ တူ လည်းဖြစ် သူတို့ မွေးစားသားလည်း ဖြစ်သော အောင်သိန်းဇံ ရောက်နေတော့ ပိုဆိုးသွားသည်။

အဲဒီမှာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တယောက် ငတ်မွတ်နေရသည်ပေါ့။အောင်သိန်းဇံ မှာ သူမ သမီးကြီး တင်မေရီထက် အနည်းငယ်သာ ကြီး၍ အသက်၂၇ – ၂၈ ခန့် အရွယ် လူပျို ဖြစ်ပြီး တနှစ်မှ တခေါက်လောက်သာ ပြန်လာလေ့ရှိသဖြင့် မိသားစု အမြဲတမ်း တစုတဝေးထည်း ညစာစားကြ၊ ရုပ်ရှင်သွား၊ ရှော့ပင်သွား နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေကြလေသည်။

အောင်သိန်းဇံ မှာ လည်း ယခုတခေါက်တွင် မနှစ်က နှင့် မတူ ကိုယ်လုံးးကိုယ်ထည် မျှစ်စို့ကြီးလို ထွားတက်လာသော ညီမလေး မို့မို့ ကို စိတ်ထဲက ပြစ်မှားပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်နေခဲ့ရသည်။ ဟိုအရင် အခေါက်တွေကထဲက ကိုယ်လုံးလေး တစ်တစ်ရစ်ရစ် နှင့် လှလာစပြု နေသော မို့မို့ကို စိတ်ထဲမှာ သရိုးသရီ ဖြစ်ခဲ့ရသော်လည်း ဦးကောင်းဇံက သူ့ကို သားအဖြစ် မွေးစားခဲ့တာမို့ ငယ်ငယ်ထဲ က ညီမတဝမ်းကွဲ ဖြစ်သော်လည်း ညီမအရင်း သဖွယ် သဘောထားခဲ့ပြီး မကောင်းသော စိတ်တွေကို ဖယ်ရှားခဲ့သည်။

နောက်ပိုင်း အနေဝေးလာတာက တကြောင်း၊ အပျိုကြီးဖားဖား ဖြစ်ကာ လှပ ဖွင့်ဖြိုးလာသည့် ကိုယ်လုံးကလေးက ချစ်ချင်စရာလေးမို့ ဘယ်လိုမှ မကောင်းစိတ်တွေကို ဖယ်ရှားမရနိုင် ဖြစ်နေရလေသည်။ ဒီကြားထဲ မို့မို့ ကလည်း ရေရွှင်သော အကိုကြီးမို့ ရောက်တုန်း ရောက်ခိုက် လိုချင်တာတွေကို ချွဲနွဲ့ ပြီး အပူကပ် တတ်လေရာ မို့မို့ ၏ တင်းရင်းအိစက်သော ကိုယ်လုံးလေးအထိအတွေ့ တွေက အောင်သိန်းဇံ လီးကြီးကို သံချောင်းလို တချိန်လုံးမာတင်းနေ ခဲ့ရသဖြင့် မို့မို့လေးကို လိုးချင်စိတ်က တနေ့တခြား ဆိုးဝါးလာရလေသည်။

ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကလည်း ငယ်ရာက ကြီးလာသူ ဖြစ်သည့်အပြင် ကိုယ်တိုင်က ကာမ အရသာ ခုံမင်တပ်မက် သူဖြစ်လေရာ၊ အကြောမြင် အပင်သိ ဆိုသလိုပင်၊ အောင်သိန်းဇံဖြစ်နေသည့် အခြေအနေကို သတိထားမိလေသည်။တနေ့ကပင် ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေသော အောင်သိန်းဇံ ပေါင်ပေါ်တွင် မိုမို့ တယောက် တက်ထိုင်ပြီး သူ့အကို ကို တခုခု ပူဆာနေတာ တွေ့ရသဖြင့် မိုမို့ကို ခိုင်းစရာတခုခု ရှိသလိုဖြင့် လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

မို့မို့ ထလာတော့ ထိုင်ရက် ကျန်ခဲ့သည့် အောင်သိန်းဇံ ပုဆိုးအောက်မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် သူထင်တာ မှန်နေပြီဟု ကောက်ချက်ချလိုက်ရလေသည်။“မေမေ ဘာပြောမလို့လဲ”“မေမေ သမီးကို သတိပေးစာရှိလို့ သမီး ကိုကို ကို အဲလောက် ကပ်မချွဲရဘူးလေ။ မောင်နှမ ချင်းပေမဲ့ ယောက်ျားလေးနဲ့ မိန်းခလေး ဆိုတာ အဲလို နီးနီးကပ်ကပ် မနေရဘူးကွယ့်၊နောက်ပြီးတော့ ကိုအောင် ကလည်း သမီးရဲ့ အကိုအရင်းမဟုတ်ဘူး တဝမ်းကွဲလေ”

“ဟာ မေမေ ကလည်း ဘာတွေ လာပြောနေလဲ မသိဘူး၊ သမီးတို့က ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုယ့်အကို ပဲ အဲလို မနေရရင် ဘယ်သူနဲ့ သွားနေရမလဲလို့”ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ မှာ အောင်သိန်းဇံကို လည်း သားအရင်းလိုမို့ သူမ သမီးကို သဘောပေါက်အောင် ဘယ်လို ပြောရမှန်း စကားရှာ မတွေ့ ဖြစ်ရလေသည်။နောက်ဆို မို့မို့ နဲ့အောင်သိန်းဇံ ကို တတ်နိုင်သမျှ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်အောင်မထားမှ ဟု တေးထားလိုက်လေသည်။သို့သော်လည်း တနေ့ တော့ အောင်သိန်းဇံက ကလေးတွေကို ရုပ်ရှင်ပြမည်၊ ဆိုတော့ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တယောက် အခွင့်ကောင်းရပြီ ဆိုပြီး သူမလိုက်တော့ နေသိပ်မကောင်းလို့ နားဦးမည်ဟု ဆိုတာနေခဲ့လိုက်သည်။

အောင်သိန်းဇံ နှင့် မို့မို့ အပြင် သူ့မြေးလေး နှစ်ယောက်လည်းပါအုံးမည်ဆိုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဘာမှတော့ မဖြစ်နိုင်ဟု တွေးလိုက်သည်။ သူလည်း မြတ်ထွန်းနှင့် မလိုးရတာ ကြာနေပြီ မဟုတ်လား။အောင်သိန်းဇံ တို့ အုပ်စု ထွက်သွားတာနှင့် မြတ်ထွန်းကို အထာပြလိုက်သည်။“မောင်မြတ်ထွန်းရေ မင်း အားရင် ခနလောက်လာပါအုံးကွာ မမ ဇက်ကြောတွေ အရမ်းတက်နေလို့”“ဟုတ်ကဲ့ မမ ခနလေး ကျွန်တော် အလုပ်ကလေး ဖြတ် ရေကမန်းကတန်းချိုးပြီးရင် လာခဲ့မယ်” တကယ်တော့ မြတ်ထွန်းက လည်း ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို လိုးချင်နေတာ အခွင့်မကြုံ ဖြစ်နေလို့ အခု တော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မအုန်းကို ချိန်းထားလို့ မအုန်းက သူ့အခန်းထဲက စောင့်နေပြီ။

မအုံး ကို သွား ရွှီးရအူးမည်။ သူနှင့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တို့ ဖြစ်နေတာကိုလည်း မအုန်းကို ပေးသိလို့ မဖြစ်။ ပြဿနာတွေ တက်ကုန်မည်။ မြတ်ထွန်းက သူ့အခန်းပြန်သွားကာ မအုန်းကို ပြောနေသည် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ က အလုပ်ခိုင်းနေလို့ နောက်မှ တွေ့ရအောင် ဘာညာဖြင့် ရွှီးရင်း ရေကမန်းကတန်းချိုးလိုက်သည်။မအုန်းလည်း မကြေမနပ်ဖြင့် ပြန်သွားလေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ က မြတ်ထွန်းကို စောင့်နေရင်း စိတ်မရှည်နိုင် ဖြစ်ရသည်။ အောင်သိန်းဇံ တို့ ရုပ်ရှင်သွားတာက သုံးလေးနာရီ ကြာမည်ဖြစ်သော်လည်း သူက ထိုအချိန်ကို တန်အောင် အသုံးချ ချင်သည်။

ထို့ကြောင့်လည်း သူမ အခန်းထဲမှာ မြတ်ထွန်းကို စောင့်ရင်း တော်တော်နှင့်ပေါ်မလာတော့ ဒေါပွလာသည်။အောင်သိန်းဇံမှာလည်း ရုပ်ရှင်ရုံထဲ မှာ မို့မို့ ကို အပီ စည်းရုံးမည်ဟု ကြံထားသော်လည်း ရုပ်ရှင်ရုံရောက်တော့၊လက်မှတ် က ဘယ်လို မှ ဝယ်မရတော့ ကားလမ်းတွေ ပိတ်လို့ နောက်ကျသွားတာလည်းပါသည်။ လေးယောက်တတွဲထဲ ရဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ ခလေးတွေကို ရှော့ပင်းစန်တာတခုမှာ ကြိုက်တာစားပစေ၊ ကြွေး၊ ဆော့ခိုင်းပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ရှော့ပင်းစန်တာထဲက ကလေးကစားကွင်းမှာ ဆော့ပြီး မောလာလို့ ခလေးနှစ်ယောက်က မောပြီး အိမ်အပြန်လမ်းမှာ အိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။

အိမ်ရောက်တော့ ခလေးတယောက် စီ ချီပိုးရင်း အိပ်ပျော်နေတာ နိုးသွားမှာ စိုး၍ ငြင်ငြင်သာသာလေး ပွေ့ချီပြီး အိမ်ပေါ်တက်လာကြသည်။အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ သူတို့ အမေ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ အခန်းမှ အသံတွေ ကြားလိုက်ရသည်။ ဘာသံတွေမှန်း အောင်သိန်းဇံ က ချက်ခြင်း ရိပ်မိလိုက်သည်။ မို့မို့ ကို အသံတိတ်ဖို့ အချက်ပြပြီး နှစ်ယောက်သား ခြေဖျားထောက် သွားကာ ကလေးနှစ်ယောက်ကို သူတို့ အခန်းထဲက မွေ့ယာပေါ်သိပ်ပြီး တံခါးပိတ် အသာပြန်ထွက်လာကြသည်။ နောက်တော့ တံခါး မစေ့ပဲ ဟတတ ဖြစ်နေသော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ အခန်းသို့ သွားချောင်းကြသည်။

အောင်သိန်းဇံရော မို့မို့ပါ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားကြရသည်။အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ မြတ်ထွန်းက ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို အသားကုန်လိုးနေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်၊ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို မြတ်ထွန်းက လေးဘက်ကုံး ခိုင်းကာ ခွေးလိုးလိုးနေသည့် အချိန် နှင့် တိုက်ဆိုက်သွားသည်။ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ရဲ့ နို့လုံးအယ်ထွားထွားကြီးတွေက အောင်သိန်းဇံ မျက်စေ့တွေကို ဆွဲဆောင် နေပြီး အောင်သိန်းဇံလီးကြီးထောင်မတ်လာခဲ့ရသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ဖင်လုံးကြီးများမှာလည်း မြတ်ထွန်း အားကုန် ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုံခါရမ်းနေရသည်။

မြတ်ထွန်းက သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ စောက်ဖုတ်ဝက ကျွတ်ထွက်တော့မည့် အထိ ဆွဲထုတ်ပြီးမှ အားဖြင့် ပြန်ဆောင့်ချသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မြတ်ထွန်း၏ အကြောပြိုင်ပြိုင်းနှင့် တုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးကို စောက်ရည်တွေ ပြောင်လက်စွာဖြင့် မြင်နေရသော အပျိုမလေး မို့မို့တယောက် ခြေတွေ လက်တွေ အေးစက်လာပြီး သူမ စောက်ဖုတ်လေးမှ စောက်ရည်လေးတွေ တောင် စိုလာရသည်။”စွတ်ဖွတ်ဗွပ် ဘုတ်ဖတ် ဘုတ်ဘုတ် စွပ် ဖွပ် ဘုတ် စွိဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် ”

“အားးးး ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ အထွန်းရယ် မောင် မောင်လေး လိုး လိုးစမ်း ကြမ်းကြမ်းလိုးစမ်းပါ မမကြော့စောက်ပတ်ကွဲရင် ကွဲ ပစေ မညှာနဲ့ သိလား အိ အိ အင့် အင့် ဟင့် “သူတို့ အမေ ၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း စကားလုံးတွေကလည်း အောင်သိန်းဇံ နှင့် မို့မို့ တို့၏ တဏှာ ရမက်ကို နိုးကြွလာစေလေသည်။”အ အ ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေး မင်းလီးကြီး ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ နော် လိုးစမ်း လီးအရင်းထိ တဆုံးထည့်ပြီး လိုးပစ်လိုက်စမ်း ဟင်းဟင်း ”

ခါးလေးကုံးကာ ကြည့်နေသော မို့မို့ တယောက် သူမ ဖင်လုံးလေး နှစ်ခုကြား အနောက်မှ သူ့အကိုကြီး ရဲ့ လီးပူပူနွေးနွေးကြီး အမြှောင်းလိုက် လာထောက်ကပ်နေပြီး သူမ နို့လုံးလေး များကို တဖက်တချက် အင်္ကျီပေါ်မှ ပင် အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်ပေးနေသည်ကို သိလိုက်သော်လည်း သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် သူမ မေမေ ဒေါ်ကြောကြော့မေ လို အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားထနေပြီ မို့ ဘာမှ ကို မပြောနိုင်တော့ခြေ။အောင်သိန်းဇံကလည်း သူ့မွေးစားအမေ လည်းဖြစ် အဒေါ်လည်း ဖြစ်သော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ၏ နို့ကြီးများ ပေါင်လုံးကြီးများ ဖင်ဆုံကြီးများ အပြင် လေးဘက်ထောက်ထားသဖြင့် ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အုံပြီးထဲ မြတ်ထွန်းက လီးကြီးဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသည်ကို တွေ့နေရရာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို လိုးချင်စိတ် တအားပြင်းပြ လာရလေသည်။

သို့သော်လည်း ယခု သူ့လက်ထဲ မှာ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော မို့မို့လေးကို အရင်ဆုံး လိုးပြစ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မို့မို့လေးကို လက်ဆွဲကာ သူ့အခန်းဘက်သို့ အသာ ခေါ်လာခဲ့လေတော့သည်။“ကိုကြီး ဘာလုပ်မလို့လဲ သမီးကြောက်တယ်နော်” “ဘာမှ မကြောက်နဲ့ ညီမလေး ကောင်းအောင် ကိုကြီးလုပ်ပေးမလို့၊ ခုနတုန်းက မေမေနဲ့ ဦး မြတ်ထွန်း လုပ်ပေးနေတော့ မေမေ ကောင်းနေတာတွေ့တယ်မလားလို့၊ ညီမလေးကိုလည်း အဲလိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးမလို့လေ”အပျို စင်မလေး မို့မို့ ခြေဖျား လက်ဖျားတွေ အေးစက်နေသည်။

အောင်သိန်းဇံကတော့ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ရဲ့ ဖွံ့ထွားလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို အဝတ်အစား တမျှင်မှ မရှိပဲ မြင်ခဲ့ရပြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကိုမြတ်ထွန်း က လီးကြီးဖြင့် အားရ ပါးရ ဆောင့်လိုးနေတာ တွေ့ကထဲက သူ့လီးကြီးကလည်း တအားတောင် နေလေပြီ။ သူ့အခန်းထဲ ရောက်တာနှင့် မို့မို့လေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ မျက်နှာအနှံ့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာပြစ်လိုက်သည်။ နောက်တော့ မို့မို့ နူတ်ခမ်းပါးပါးလေးတွေကို သူ့ပါးစပ်ကြီးဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်တော့ မို့မို့ က သူ့ကို တွယ်ဖက်လာရလေသည်။

တဆက်ထည်းမှာ သူ့လက်ကြီးတွေက မို့မို့ အင်္ကျီအောက်မှ တိုးဝင်ပြီး ဘရာဇီယာဂျိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်လေသည်။ ပေါက်စီလုံးလေးတွေ အရွယ် နို့ကလေးများကို သူ့လက်ကြီးဖြင့် အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်လိုက်တော့ မို့မို့ကလေး ဒူးတွေ ညွတ်ခွေကျသွားသဖြင့် လဲပြို မသွားအောင် အသာချီကာ ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်ကလေးတင်ပေးလိုက်လေသည်။ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး သူ့ကို ရီဝေဝေ မျက်လုံးအစုံဖြင့် ငေးကြည့်နေသော မို့မို့လေး၏ ထမိန်ကို အောင်သိန်းဇံက အနားမှ ကိုင်ကာ ဆွဲခွှတ်ချလိုက်သည်။“အို.. ကိုကြီး..ဘာလုပ်တာလဲ.”

အောင်သိန်းဇံက ပြန်မဖြေတော့ ဖြူဝင်းမွတ်နေသော ဆင်စွယ်ပမာ မို့မို့ ၏ ပေါင်နှစ်လုံး ကို အသာခွဲပြီး သူ့မျက်နှာကို ပေါင်ခွဆုံသို့ အပ်လိုက်လေသည်။ မို့မို့ ပင်တီလေးမှာ စောက်ရေတွေဖြင့် စိုရွဲနေပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကိုပင် ပင်တီအသားပါးပါးလေးပေါ်မှ မြင်နေရလေသည်။ အောင်သိန်းဇံက မို့မို့ စောက်ဖုတ်ကလေးကို ပင်တီပေါ်မှပင် လျှာလေးဖြင့် ရက်လိုက်ရင်းက စောက်ရည်စိုရွဲနေသော နေရာလေးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်လေသည်။ မို့မို့ ၏ မပီမသ ငြီးတွားသံလေး နှင့် တွန့်လိမ်လာသော ကိုယ်လုံးလေးများ နှင့်အတူ မို့မို့ ပင်တီလေးကလည်း အောင်သိန်းဇံ လက်ချက်ဖြင့် သူမ ပေါင်ခွဆုံမှ စွန့်ခွာသွားရှာလေပြီ။

အမွှေးနုနု စိမ်းစိမ်းလေး ဖုံးနေသော အပျိုမ စစ်စစ်လေး ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ အောင်သိန်းဇံ မျက်နျာရှေ့တည့်တည့်မှာ ဖောင်းမို့ နေပြီး အကွဲကြောင်းလေးမှာလည်း အရည်များဖြင့် ရွမ်းလဲ့နေလေသည်။အောင်သိန်းဇံ က အပျိုမလေး အဖုတ်ကို အားရပါးရကို သူ့လျှာကြီးဖြင့် အပြားလိုက်ရက်လိုက်၊ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးလိုက်၊ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာကို ဝင်သလောက်ထိုးထည့်လိုက်ဖြင့် ဘာဂျာ အစွမ်းကို ပြနေလေရာ ယင်ဖိုပင် မသန်းဘူးသေး သူ မို့မို့ တယောက် လူးလိမ့်နေအောင် ခံစားနေရပြီး အချစ်ရေကြည်များ တစိမ့်စိမ့် ယိုဆင်းကျလာနေရလေသည်။

အောင်သိန်းဇံ လက်တွေကလည်း အပျိုမလေး၏ စူထွက်စ နို့လေး နှစ်လုံးကို သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်း တွေဖြင့် ပွတ်သပ်ဆုပ်နှယ်ပေးနေလေသည်။“အား ကိုကြီး ရယ် ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်း သမီး မနေတတ်တော့ဘူး ကိုကြီး”အပျိုမလေးက သူ့ဖင်လုံးလေးတွေကို ကော့ကာ ကော့ကာ ဖြင့် အောင်သိန်းဇံ ပါးစပ်ရှိရာသို့ စောက်ဖုတ်ကလေးဖြင့် အတင်းလိုက်ဖိကပ်နေပေတော့ရာ အချိန်ကျပြီဟု အောင်သိန်းဇံ သိလိုက်သည်။

အောင်သိန်းဇံက သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလည်းချွတ်ကာ ကုတင်အောင် လွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ အောင်သိန်းဇံ ၏ ညိုညိုတုတ်တုတ် လီးကြီးမှာ မာတင်း ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် ထပ်ဖူးကြီးမှာလည်း မှိုပွင့်ကြီးလို ကားစွင့်နေလေသည်။ အပျိုမလေးမှာ ဒီညနေအတွင်းမြင်ရသည့် ဒုတိယ ယောက်ျား ကြီး လီး မို့ တအံ့တသြ ငေးမောနေမိလေသည်။“အိုး ကိုကြီး ဟာကြီးကလည်း အကြီးကြီးပဲ နော် ကြောက်စရာကြီး”

“ညီမလေး နောက်ဆို ရင် ချစ်စရာကြီးလို့ ပြောမှာပါ”အောင်သိန်းဇံက အပျိုမလေး ၏စောက်ရည်များ စိုရွဲနေသော စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး လိုရမယ်ရ သူ့လီးထိပ်ကြီးကိုလည်း တံတွေး ထွေးချကာ စိုစွတ်အောင်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အောင်သိန်းဇံက စော်ကြီးများ ဖာသည်မ များကိုသာ ချဖူးပြီး အပျို မစစ်စစ်လေး ကို တခါမှ မချဖူးသေးသဖြင့် သတိထားပြီး တော့ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ကာ ဝင်သလောက်လေး ထိုးကြည့်လိုက်သည်။

“အားးးးးး နာတယ် ကိုကြီး မရဘူးထင်တယ် အီးးးး”သူ့ဒစ်ကားကြီးကြောင့် မို့မို့ မှာ နာကျင်ပြီး အော်လိုက်သဖြင့် ရှေ့ဆက်မတိုးရဲသေးပဲ ဒစ်ခေါင်းကိုသာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေလေသည်။ မို့မို့ မှာ နည်းနည်း အသားကျသွားသဖြင့် ငြိမ်သွားတော့ သူက နည်းနည်းပိုထိုးထည့်ကြည့်ရာ ပြန်အော်ပြန်လေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူ့လီးကြီးကို ရောက်တဲ့နေရာထိသာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေလေသည်။

သို့သော်လည်း သူ့မှာ ခါးကို ထိန်းထားရသဖြင့် ညှောင်းလာသည်က တကြောင်း ဒီလိုသာ လုပ်နေလို့ကတော့ ဘယ်တော့မှ ဆုံးမည်မသိ။ လူကလည်းတအားထန်နေသည်မို့ မို့မို့ ပါးစပ်လေးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် အသာ ဖိကပ်ထားလိုက်ရင်းက ဖင်ကို ကော့ကာ အားဖြင့် တချက်ထည်း ဆောင့်သွင့်းချလိုက်သည်။“ဖျစ်..ဗြစ်…ဖေါက်…”“ဖူး…..ဘလူး…..ဝိုးးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ယယအားးးးးး ကိုကြီးးးးးး အားးနာတယ်.. မို့ ဟာလေးပြဲသွားပြီးထင်တယ်…ဟီးးးးးအီးးးး ကျွတ်စ်စစစစစစ..အောင်သိန်းဇံလီးကြီးက အပျိုမြှေးလေးကို ထိုးဖေါက်ကာ အတွင်းထဲထိ တိုးဝင်သွားကာ သူတို့ ဆီးခုံနှစ်ခု ပူးကပ်သွားတော့သည်။

အောင်သိန်းဇံက သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်လေးထဲ စိမ်ထားရင်းက မို့မို့လေးကို မျက်နှာ အနံှ့ နမ်းရှုံ့လိုက် ပါးလေး နားရွက်လေး လည်တိုင်လေးများကို ရက်ပေးလိုက်လုပ်နေလေရာ ခုန တဆတ်ဆတ်တုံနေရှာသော မို့မို့လေးမှာ နည်းနည်းလေး ငြိမ်သွားတော့သည်။ မို့မို့ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ချွေးလေးများပင် စို့နေလေသည်။ မျက်ရည်များ ဝိုင်းနေသော မို့မို့ မျက်နှာလေးကို ငုံ့ကြည့်ရင်း အောင်သိန်းဇံက“ညီမလေး ဘယ်လိုနေသေးလည်း သက်သာလား၊ ဒီတခါပါပဲ နောက်ဆိုရင် မနာတော့ပါဘူး”“အင်း ကိုကြီး အရမ်းနာတယ် “သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ရင်းက ပြန်ဖြေရှာသော ညီမလေးကို အောင်သိန်းဇံက အသာငုံ့နမ်းရင်း ဖက်ထားကာ မို့မို့ နို့ကလေးများကို ပွတ်ခြေ ကစားပေးနေလိုက်သည်။ မကြာခင်မှာ မို့မို့ လည်း လူးလွန့် လာသဖြင့် အောင်သိန်းဇံက သူ့လီးကြီးကို တလက်မလောက်ဆွဲထုတ်ကာ အသာလေး ချော့ပြန်သွင်းလိုက်သည်။

မို့မို့ ဆီမှ ကြောင်မလေးငြီးသလို သာ ငြီးသံကြားရပြီး မငြင်းဆန်တော့သဖြင့် ၂လက်မလောက်ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်သွင်းလိုက်သည်။ သို့ဖြင့် မကြာခင်မှာ ဒစ်ပေါ်သည်အထိ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုးလာနိုင်တော့သည်။ မို့မို့လေးလည်း မျက်လုံးလေးမှေးကာ ဖင်လေးကို ကော့ကော့ပေးရင်း အလိုးခံ ဇိမ်ခံနေတော့သည်။ မကြာခင်ပင် နှစ်ယောက်စလုံး အရှိန်တက်လာပြီး ခတ်သွက်သွက်ကလေး စောင့်ပေးနေရာက မို့မို့ လေးမှာ တကိုယ်လုံး အကြောဆွဲသလို တောင့်တင်းသွားပြီး အောင်သိန်းဇံကို တွယ်ဖက်လာသဖြင့် အောင်သိန်းဇံ လီးကြီးမှ အရေများလည်း အပျိုစင် ညီမလေး စောက်ဖုတ်ထဲ တဖြွတ်ဖြွတ် ပန်းထွက်သွားလေတော့သည်။