“တအားကောင်းသွားတာဘဲကွယ် မမလေ..ဒါမျိုး တခါမှ မရဖူးပါဘူး”ဆိုတဲ့ သူဌေးကတော်

Unicode

မနက်ပိုင်းအချိန် နေထွက်နေပေမယ့် အေးစိမ့်စိမ့်နဲ့မို့ ဂျာကင်ခပ်ပါးပါးတထည်ကို သူ၀တ်ခဲ့သည် ။ စိုင်းမောင်မောင်နဲ့သူ ဦးကျင်ဟုတ်အိမ်ကို ရောက်သွားသည် ။ တံခါးခေါက်တော့ လူငယ်တယောက် လာဖွင့်ပေးသည် ။ တံခါးကို ဟတယ်ဆိုရုံလေး ..။ သုန်မှုန်တဲ့ မျက်နှာထားနဲ့ ဒီလူငယ်လေးကို သူ့စိတ်ထဲမှာ မနှစ်မြို့ဘူး ။ “ ဆရာဟုတ်ရှိလား ..” “ မရှိဘူး..ခရီးသွားတယ် …” “ ဆရာကတော်ကော…” “ ဟိုဖက်သွားတယ်..” လူငယ်လေးက မေးတာတွေကို ဖြေချင်ပုံမရ ။ ကပ်ရက် တဖက်နိုင်ငံဖက်ကို ညွှန်ပြပြီး တံခါးကို ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ “ အဲဒီချာတိတ်က ဘယ်သူလဲ..” သူမေးတာကို စိုင်းမောင်မောင်က “ ဆရာဟုတ်ရဲ့တူတယောက်ဘဲ …ဟင်းဟင်း…လေသံကတော့ တွေ့တဲ့အတိုင်းဘဲ..ခပ်မာမာ…ဒီချာတိတ်က ဒေါင့်မကျိုးဘူး…ဟိုစကားလိုပေါ့..ကျားလဲကြောက်ရ ကျားချီးလဲ ကြောက်ရ ..ဆိုတာလေ …” “ ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ..” စိုင်းမောင်မောင်က သူ့ကို “ ဆရာဟုတ်..ချင်းမိုင်သွားနေပုံရတယ်…ဆရာမကတော့ တဖက်ကမ်းမှာ တဲ့..ဘရိတ်ဖပ်စ်သွားစားတာနေမှာပေါ့..ကဲ..ကျနော်တို့ လိုက်သွားရအောင်…” လို့ ပြောသည် ။

သူတို့နှစ်ယောက် တံတားရှိရာကို လျောက်ခဲ့ကြသည် ။ နှစ်နိုင်ငံ နယ်နမိတ်တံတားကြီး ဆီမှာ စည်ကားနေသည် ။ တံတားအလည်ခေါင်မှာ နှစ်နိုင်ငံအလံတွေ တဖျတ်ဖျတ် လွင့်နေသည် ။ တံတားကြီးပေါ်မှာ ဖြတ်သန်းကူးလာနေတဲ့လူတွေ ဆိုင်ကယ်တွေ အပြည့်ဘဲ ။ အကောက်ဂိတ်ကင်းတဲလေးက ယူနီဖေါင်း၀တ်တွေက စိုင်းမောင်မောင်ကို လက်လှမ်းပြကာ နုတ်ဆက်ကြသည် ။ စိုင်းမောင်မောင်က ပြန်လက်ပြ နုတ်ဆက်ရင်း သူ့ဖက်ကိုလှည့်ပြီး…“ ကျနော့်ကို ခင်မင်ကြတယ်…” လို့ ဂုဏ်ယူ၀င့်ကြွားတဲ့ပုံနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ တဖက်ကိုရောက်တော့ စိုင်းမောင်မောင်က ဆရာမရှိတဲ့ဆိုင်ကို သူသိတယ် ဆိုပြီး စျေးထဲကို၀င်ချသွားသည် ။ သူပြောသလိုဘဲ မှန်နေသည် ။

သူခေါ်သွားတဲ့ ကြက်ဆီထမင်းဆိုင်မှာ ဆရာဟုတ်ရဲ့ မိန်းမ ဆရာကတော် ဒေါ်ရှယ်လီရှိနေသည် ။ သူတို့ကို မြင်သွားသည် ။ သူ့ထက် အသက်နဲနဲကြီးလိမ့်မည် ။ အသား၀င်း၀င်း. လုံးကြီးပေါက်လှလို့ ခေါ်ရမယ့် ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့် မိန်းမ ..။ ရှမ်းတရုတ်..ဒါမှမဟုတ် တရုတ်ကပြား ဖြစ်မည် ။ စိုပြေတောင့်တင်းတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ ဖီးလိမ်းပြင်ဆင် ၀တ်စားထားတာတွေက ဆန့်ကျင်ဖက်ယောက်ျားတွေကို ရှိတာတွေ ထုတ်ကြွားထားသလိုဖြစ်နေသည်။ မြင်လိုက်တာနဲ့ ရာဂစိတ်တွေ ဝုန်းကနဲကြွထသွားစေနိုင်တဲ့ ခပ်ထယ်ထယ်စော်ကြီး ။ “ ဆရာမ …” “ဟင်..စိုင်းမောင် ..” “ ဆရာဟုတ်ခရီးသွားတယ်ဆို..ဆရာမတို့အိမ်ကို ရောက်ခဲ့တယ်…” “ အေး…ဟုတ်တယ် …သူမရှိဘူး ..ကဲဆို..ဘာလဲ..စိုင်းမောင်…” “ ကျနော်ပြောထားတဲ့ ကျနော့်သူငယ်ချင်းလေ…ကိုပေါက်…” ဆရာမဒေါ်ရှယ်လီက သူ့ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်သည် ။

“ အော်..အေးအေး….ဟုတ်ပြီ..ကိုကျင်ဟုတ်…ငါ့ကို ပြောထားတယ်….အိုကေလေ ..အိုကေအိုကေ ..လာ..လာ.. တခုခုစားကြအုံး…” “ ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ ..” စိုင်းမောင်မောင်နဲ့ သူ ဒေါ်ရှယ်လီ့ဘေးက ခုံတွေမှာ ၀င်ထိုင်ကြသည် ။ စားသောက်နေတုံး ဒေါ်ရှယ်လီက စိုင်းမောင်မောင်ကို “ မင်းဆရာက မင်းခေါ်လာတဲ့ လူမို့ အစစ စိတ်ချတယ်.. စိုင်းမောင်..မင်းလူက မင်းနံမည်ကိုတော့ ဖျက်မယ် မထင်ဘူးနော…” လို့ ပြောသည် ။ စိုင်းမောင်မောင်က “ စိတ်ချပါ ဆ၇ာမ…..ကိုပေါက်က လူကောင်းပါ ..ကျနော်အာမခံပါတယ်…ဆရာမတို့ စမ်းသုံးကြည့်ပါ …” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက ရယ်သည် ။ “ အေးပါ..ယုံပါတယ်….ငါက မင်းကို နောက်တာပါ…” စိုင်းမောင်မောင်က သူ့ကို ဦးကျင်ဟုတ်ဒေါ်ရှယ်လီတို့အိမ်မှာ ထားခဲ့ပြီး ကျိုင်းတုံကို ပြန်သွားသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက သူ့ကို သူတို့အိမ်အောက်ထပ်က အခန်းတခန်းမှာ နေရာချထားပေးသည်။ စိုင်းမောင်မောင်ကို ဦးကျင်ဟုတ်နဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီက စိတ်ချရတဲ့လူရှာခိုင်းထားခဲ့တာကြာပြီ ။

သူသည် ဦးကျင်ဟုတ်ရဲ့တူဆိုတဲ့ မျက်နှာထားတင်းမာတဲ့လူငယ်လေးရဲ့ အခန်းဘေးက အခန်းလွတ်မှာ နေရတာ ဖြစ်သည် ။ ဒီကောင်လေးရဲ့နံမည်က “ စိုင်းဟတ်”… ။ ရောက်တဲ့ညက ညဖက်ကြီး စိုင်းဟတ်သည် သူ့အခန်းထဲ ၀င်လာပြီး သူ့ကုတင်ပေါ်ကို သေနတ်တလက်လာတင် သည် ။ ဘရက်တာအမျိုးအစား ကိုးမမ ပစ္စတိုတလက် ။ ကျည်ကပ်က အပိုတကပ် ။ “ ခင်ဗျားအတွက် …” စကား အပို ဘာမှမပြောဘဲ မျက်နှာပုတ်ပုတ်နဲ့ ထွက်သွားသည် ။“ ကိုပေါက် ..” “ ဟုတ်..ဆရာမ …” စိုင်းမောင်မောင်တို့ ခေါ်သလိုဘဲ ဆရာမလို့ သူခေါ်လိုက်သည် ။ “ ဒီကို ဘယ်ကနေလာခဲ့တာလဲ…” “ ကျနော် ကွတ်ခိုင်က လာခဲ့တာပါ…” “ အော် ..ဘယ်သူနဲ့အလုပ်လုပ်နေတာလဲ …” “ ဦးစွတ်ထင်းနဲ့ပါ…ဆရာမတို့နဲ့ သိလားမသိဘူး…” “ ဟင့်အင်း မသိပါဘူး ..ကြားဖူးတယ်…သူ့အကြောင်း…….” ဒေါ်ရှယ်လီက ကော်ဖီတခွက် သူ့ကိုလှမ်းပေးသည် ။

“ ကိုပေါက် . .” “ ကော်ဖီသောက်လိုက်အုံး….” “ ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ ..” လည်ဟိုက်တီရှပ်ကြောင့် ဘရာစီယာအထက်က လျံထွက်နေတဲ့ မို့မို့မောက်မောက် ၀င်း၀င်းကြီးတွေကို မကြည့် မိအောင် မျက်စိလွှဲထားနေရသည် ။ “ ကိုပေါက် …ကော်ဖီကောင်းလားဟင်…” “ ဟုတ်..ဆ၇ာမ…” “ ကိုပေါက်လဲ ဟုတ်ဆရာမ ကလွဲလို့ စကားမပြောတတ်တော့ဘူးလား..ဟင်းဟင်း …” ကော်ဖီက တကယ်ဘဲကောင်းသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီနဲ့ မီးဖိုခန်းထဲ နှစ်ယောက်ထဲနေရတာ စိတ်တွေ တအား လှုပ်ရှားလာသည် ။ “ မိန်းမ ရှိလား …” “ ဗျာ….” “ အော်..ကိုပေါက်မှာ မိန်းမရှိလားလို့ …” ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ မျက်လုံးတွေက သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသလို ဆိုးဆေးနီနီရဲ၇ဲနဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူတွေက မပွင့်တပွင့်နဲ့…။ “ မရှိဘူး..ဆရာမ …” “ ရီးစားကော….” သူရယ်လိုက်သည် ။ “ မရှိပါဘူး..ဆရာမ …” “ ဟုတ်လို့လား …. မလိမ်နဲ့….” “ တကယ်ပါ..မရှိပါဘူး …” ဒေါ်ရှယ်လီက မခို့တရို့အမူအရာနဲ့ စိုက်ကြည့်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲက တလှမ်းချင်း လျောက်ထွက်သွားသည် ။

သေးကျဉ်တဲ့ခါးအောက်က ဝိုက်ကားကော့ထွက်နေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက တုန်ခါလှုပ်သွားနေတာတွေကို ကြည့် မိနေတော့ သူ့သွေးသားတွေ ဆူဝေကုန်သည် ။ သည်အချိန်မှာ စိုင်းဟတ်ဆိုတဲ့ မျက်နှာထားတင်းတင်းနဲ့ ကောင်လေး သည် မီးဖိုခန်းထဲကို ၀င်လာသည် ။ သူ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ တင်ပါးလှလှကြီးတွေကို တပ်မက်စွာနဲ့ ငေးစိုက် ကြည့်မိနေတာကို စိုင်းဟတ် မြင်သွားသလား မသိဘူး ။ ဒီနေ့မနက် အိမ်ကကားကို ရေဆေး ပြီး အ၀တ်နဲ့ ပြောင်အောင်သုတ်နေခိုက် ဒေါ်ရှယ်လီ အိမ်ရှေ့တံခါးပေါက် ကနေ ကော်ဖီလာသောက်ဖို့ လှမ်းခေါ်သည် ။ မနက်စောစော အိပ်ရာက ထလာတဲ့အချိန်မို့လား ..။ ဒေါ်ရှယ်လီသည် ဘလောက်စ်အင်္ကျီကို အတွင်းက အခုအခံမပါဘဲ ဘရာလက်စ် ၀တ်ထားသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ နို့သီးခေါင်းဖုလေးတွေက အင်္ကျီသားမှာဖုပြီး သိ သိသာသာ တွေ့မြင်နေရသည် ။

စွပ်ကြယ်၀တ်ထားလို့ တွေ့နေရတဲ့ သူ့လက်မောင်းသားတွေကို ဒေါ်ရှယ်လီ ရုတ်တရက် လာကိုင်ညှစ်လိုက်လို့ သူ တော်တော်ဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည် ။ “ မင်းဗလတော်တော်တောင့်တာဘဲ..ကိုပေါက် ..” ဒေါ်ရှယ်လီဆီက ရေမွှေးနံ့သင်းသင်းလေး ရနေသည် ။ နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေတာကြောင့် သူ့စိတ်တွေ တဟုန်ထိုး နိုးကြွလာရသည် ။ “ ကော်ဖီသောက်လေ..ကြိုက်လား …” ပြုံးစိစိနဲ့မေးသည် ။ ကော်ဖီကိုမေးတာလား…ဒါမှမဟုတ်..ဖုထင်းနေတဲ့ ရင်သီးလေးတွေကို ပြောတာလား..မသဲကွဲ ဘူး ။ “ ခဏကြာရင် ဒို့နဲ့လိုက်ခဲ့..ဟိုဖက်ကမ်း အတွင်းဖက် နေရာကိုသွားစရာရှိတယ် ..” “ ဟုတ်..ဆရာမ . .” ဒေါ်ရှယ်လီ အလုပ်ကိစ္စသွားတိုင်း ခါးကြားမှာ သေနတ်ထိုးပြီး သူလိုက်ပါရသည် ။ ဒီတခေါက် စိုင်းဟတ်နဲ့ စိုင်းမောင်မောင်ပါ ပါသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီတို့သည် စီးပွားရေးလုပ်တဲ့အခါ ပြိုင်ဖက်တွေ ရှိသလို မနာလိုသူတွေ ရှိတာမို့ လက်နက်ဆောင်တဲ့ တပည့်လက်သားတွေ အမြဲအတူပါရသည်လို့ စိုင်းမောင်မောင်က သူ့ကို ဟိုးတုံးထဲက ပြောပြထားခဲ့သည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီသည် စိုင်းဟတ်နဲ့ စိုင်းမောင်မောင်တို့ရှေ့မှာ သူ့ကို သိပ်အရောတ၀င်မနေဘဲ နှစ်ယောက်ချင်းရှိနေချိန်တွေမှာဆို ညုတုတုနဲ့ မြှူသလိုလိုကြူသလိုလို လုပ်တတ်ကြောင်း သူသတိထားမိလာသည် ။ ဦးကျင်ဟုတ်အကြောင်း စိုင်းမောင်မောင်ကို မသိမသာ စပ်စုကြည့်လိုက်တော့ ဦးကျင်ဟုတ်သည် ဘန်ကောက်ကို ရောက်နေတာဖြစ်ပြီး အေ၇းကြီးတဲ့ စီးပွားကိစ္စတွေနဲ့ အလုပ်များနေတဲ့အကြောင်း စိုင်းမောင်မောင်က ပြောပြသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီသည် သည်နယ်မြေတဝိုက်မှာ မြန်မာဖက်က အစိုးရ ၀န်ထမ်းတွေ နဲ့ရော တဖက်ကမ်းက အာဏာပိုင်တွေနဲ့ရော သြဇာညောင်းတာကို တွေ့ရသည် ။ ခင်မင်ရင်းနှီးတာကို တွေ့ရသည် ။ ဒီနေ့တော့ အိမ်မှာနေတဲ့ စိုင်းဟတ်ဆိုတဲ့ကောင်လေး မရှိဘူး ..။ တဖက်ကမ်းက ရုပ်ရှင်ရုံမှာ ဇာတ်ကားကောင်းလို့ သွားကြည့်သည် ။ သူ ညဖက် ပြန်လာချင်မှ လာမည် လို့လည်း ဒေါ်ရှယ်လီကို ပြောသွားတာ ကြားလိုက်ရသည် ။

ညစာစားတော့ သူနဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီ နှစ်ယောက်ထဲ ။ “ ဒီနေ့ ရှယ်ချက်ထားတယ်….ဒို့နဲ့ ကိုပေါက် စားကြဖို့ …” ဒေါ်ရှယ်လီသည် ည၀တ်ဂါ၀န်ရှည်အနက်ရောင်ကို ၀တ်ထားသည် ။ မီးဖိုခန်းထဲ ဟိုလျောက်ဒီလျောက် လုပ်နေတဲ့အချိန် သူမရဲ့စွင့်ကားကော့ထွက်နေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေကြသည် ။ ဟင်း …ဒါကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး သူ့ကာမစိတ်တွေက တဒိုင်းဒိုင်း တက်ကြွလို့ လာနေသည် ။ “ ကိုပေါက်..လာလေ..ထမင်းလာထည့်..ဘာငေးနေတာလဲလို့ …” “ ဟုတ်..ဆရာမ …” ဒေါ်ရှယ်လီနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် နေနေရတာ သူ့စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်နေသည် ။ “ ကိုပေါက် …” “ ဗျာ..ဆရာမ …” “ မင်း ပုံစံတမျို ုးကြီး ဖြစ်နေတယ် …မင်း နေကောင်းရဲ့လား …” “ ကောင်းပါတယ်..ဆရာမ …”ဒေါ်ရှယ်လီက ဝိုင်သောက်သည် ။ သူက ဘီယာသောက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ ချက်တဲ့ မုန်ညင်းချဉ်နဲ့ ၀က်သား ..ကြက်သားသုတ် ..သီးစုံပဲကုလားဟင်းက အရသာထူးလှပေမယ့် တကယ်တမ်း သူစားချင်နေတာက အဲဒါတွေ မဟုတ်ဘူး ။ “ ကိုပေါက်..ဒို့ယောက်ျား ကိုကျင်ဟုတ် ဟာ ဘယ်လိုလူလဲ ဆိုတာ ကြားဖူလားဟင် ..” “ မကြားဖူးဘူး ဆရာမ ..” “ သူ့အကြောင်းကို မင်း လုံးလုံးမသိဘူးပေါ့..ဟုတ်လားကိုပေါက် ..” “ ဟုတ်..မသိဘူးဆရာမ …”

“ မသိရင် ဒို့ ပြောပြမယ်..နားထောင် … သူက စီးပွားအရှာကောင်းတယ်..ငွေရမယ်ဆိုရင် ဘနဖူးသိုက်တူးမယ့်လူစား…ရက်စက်တယ်…ပြတ်သားတယ် .. ဂလဲ့စားခြေတတ်တယ် ..အဆက်အသွယ်ကောင်းတယ် ..အပေါင်းအသင်းတတ်တယ် ..ဒီမြို့ဒီနယ်မှာတော့ သူ့ကို မသိတဲ့လူ မရှိသလောက်ဘဲ ..ဒါပေမယ့် သူက မိန်းမကို ပစ်ထားတယ်…မိန်းမကို ဂရုမစိုက်တဲ့လူ ..ဒို့လေ.. သူ့ကို စိတ်နာတယ် …ဒို့..ဒို့ဘ၀ ဘယ်လောက် အထီးကျန်ဆန်နေသလဲ သူမသိဘူး …ကိုပေါက်ရယ် …” ဒေါ်ရှယ်လီ ပုလဲခပြီ ..။ မျက်ရည်ပေါက်တွေ က တတောက်တောက် နဲ့ ပါးပြင်ဖွေးဖွေးနုနုပေါ် လိမ့်ဆင်းကျလာကြသည် ။ “ အိုး..မငိုပါနဲ့ ဆရာမရယ် …” “ မင်းမသိဘူး..ကိုပေါက် …ဒို့ဘယ်လောက် စိတ်ဆင်းရဲသလဲဆိုတာ …ဒို့လေ..ကိုကျင်ဟုတ်ကို ချစ်လို့ ယူခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး …သိလား …သူက…ဒို့ကို အကြွေးနဲ့ သိမ်းယူခဲ့တာ…အင်္ဂလိပ်ခေတ်က ချစ်တီးကုလားတွေ လုပ်သလိုပေါ့ …ပြီးတော့..လူကိုပါယူသည် ဆိုတာမျိ ုး …ဒို့အမေနဲ့ အဖေက သူ့အကြွေးတွေကိုမဆပ်နိုင်လို့ ဒို့ကို သိမ်းပိုက်လိုက်တာ….” ဒေါ်ရှယ်လီသည် ပြောလဲပြော ငိုလဲငိုသည် ။

“ သူ့ကြောင့်ဒို့ ငွေကို ေ၇လိုသုံးလာနိုင်တာတော့ မှန်ပါတယ်..ဒါပေမယ့် ဒို့ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီး…ဒို့အခု ဘဲကြည့်လေ…သူက သွားချင်ရာသွားနေတယ်..ဒို့က ညမပျော်ရတဲ့ညတွေ များနေတယ် …” “ ဆရာမစိတ်မချမ်းသာတာ မြင်ရတော့ ကျနော်လဲ စိတ်မကောင်းပါဘူး ..ကျနော် ဆရာမကို စိတ်ချမ်းသာစေချင် တယ် ဆရာမ ..” ဒေါ်ရှယ်လီ သူ့ကို မော့ကြည့်သည် ။ “ မင်း….မင်း…မင်းတကယ်ပြောတာလား..ကိုပေါက် …” “ ဟုတ်ဆရာမ…ကျနော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲဟင် …. ” “ မင်း တကယ်မသိလို့မေးတာလား ကိုပေါက်..ဒို့ပါးစပ်က ထုတ်ပြောစေချင်လို့လား ဟင်….” “ ကျနော် တကယ်မသိတာပါ..ဆရာမ စိတ်ချမ်းသာဖို့ဆို ကျနော် ဘာဖြစ်ဖြစ် အကုန်လုပ်ပေးမှာ…” ဒေါ်ရှယ်လီ ပြုံးသွားသည် ။ “ တကယ်လား ..” “ ဟုတ်..ဆရာမ …” “ ကိုပေါက်…မင်း ဒို့ကို ဆရာမ..ဆရာမနဲ့ မခေါ်စမ်းနဲ့ကွာ…မမ လို့ ခေါ်….” “ ဟုတ်….မမ ..” “ လာ..လိုက်ခဲ့…” ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အနောက်က အိမ်အပေါ်ထပ်ကို သူလိုက်ပါသွားရသည် ။

လှေခါးကအတက် သူ့အရှေ့က တက်နေတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက သူ့စိတ်တွေကို တဟုန်ထိုး ထ ကြွစေသည် ။ ဦးကျင်ဟုတ်နဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီတို့ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်သွားသောအခါ ဒေါ်ရှယ်လီက “ ကိုပေါက် ..မင်း အ၀တ်အ စားတွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ကွာ…” လို့ ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲကို ၀င်သွားပါသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အမိန့်အတိုင်း သူ အ၀တ်တွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီ ရေ ချိုးခန်းထဲက ပြန်ထွက်အလာကို သူ စောင့်နေသည် ။ မကြာခင် တွေ့ကြုံလာတော့မယ့် အတွေ့အကြုံတွေ ကို စဉ်းစားလိုက်တာနဲ့ သူ့ပေါင်ကြားက လိင်တန်က မာကျောထောင်ထလာရသည် ။ ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်လာပြီ ။ ဒေါ်ရှယ်လီသည် ပါးလွှာတဲ့ ည၀တ် ၀တ်ရုံလေးနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာသည် ။ ည၀တ် ၀တ်ရုံလေးက ပါးလွန်းတာမို့ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းတွေကို အတိုင်းသား မြင်တွေ့နေရသည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီသည် သူ့ပေါင်ကြားက မတ်ထောင်နေတဲ့ လက်နက်ကြီးကို စူးစိုက်ကာ ကြည့်ရင်း…“ အင်း…ဒို့ထင် ထားတဲ့အတိုင်းဘဲ..မင်းက ဆိုက်ကောင်းကောင်းနဲ့ လူဘဲ …ဟင်း…လာလေ …မမဆီကို …” လို့ ပြောလိုက်တာ ကြောင့် သူမဆီကို တိုးကပ်သွားလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက သူ့လက်တဖက်ကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ပြီး ကုတင်ကြီးပေါ်ကို ခေါ်ဆောင်သွားသည် ။ “ ကိုပေါက် ..မမကို ကြည့်ပါအုံး….မင်းသဘောကျလားဟင် …” “ ကျတယ်မမ..မမအရမ်းလှတာဘဲ..တောင့်လဲတောင့်တယ်….” တုန်ရီတဲ့အသံနဲ့ ပြောလိုက်တော့ ဒေါ်ရှယ်လီ သဘောကျစွာနဲ့ ရယ်မောလိုက်ရင်း သူမ ၀တ်ထားတဲ့ ည၀တ် ၀တ်ရုံလေးကို ခါးစည်းကြိုး ဖြေဖြုတ်ပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်ပါသည် ။ “ အို …” ၀င်းမွတ်တဲ့ ရင်သားစိုင်တစုံက အိပ်ခန်းထဲက မီးတိုင်တွေရဲ့ အလင်းရောင်အောက်မှာ လှလွန်းနေကြသည် ။ ရင်သားဖွေးဖွေးတွေရဲ့ ထိပ်မှာ ပန်းရောင်နို့သီးလေးတွေက ထင်းနေကြသည် ။ “ မင်းကြိုက်လားဟင် ….. ကိုပေါက် …” “ ကြိုက်….အ…..အ…..အရမ်းကြိုက်တယ်…မမ..” “ ဒါဆို မင်းဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ …စို့လေ…မမနို့သီးခေါင်းတွေကို စို့…စို့ပေးကွာ…” အငမ်းမရဘဲ နို့သီးခေါင်းလေးတဖက်ကို စို့ပစ်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီလဲ “ အင်ဟင်…..အို…..”လို့ အသံလေး ထွက်ညည်းရင်း မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းကျသွားသည် ။

စို့ကောင်းကောင်းနဲ့ စို့ပေးနေချိန် “ နောက်တဖက်ကို စို့ အုံး..” လို့ ဒေါ်ရှယ်လီက ထပ်ပြောလိုက်ပြန်တာနဲ့ နို့သီးခေါင်းနောက်တဖက်ကို စို့ရပြန်သည် ။ “ ကြိုက်လား ..ကိုပေါက် …” နို့စို့ပေးနေလို့ ပါးစပ်က မဖြေအားတာနဲ့ သူ့ခေါင်းကို ဆတ်ပြလိုက်သည် ။ “ မင်း ဘာဂျာကော မှုတ်ဘူးလား ..” ခေါင်းညှိမ့်ကာ အဖြေပေးရင်း နို့သီးခေါင်းမာမာလေးကို လျာနဲ့ သိမ်းသိမ်း ယက်ပေးနေသည် ။ “ အင်း….ဟင်……ယုံတယ်..ယုံတယ်….မင်းနှုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေကို မမ တွေ့ကထဲက စတွေ့တွေ့ချင်းထဲက မင်း ဟာ ဘာဂျာအမှုတ်ကောင်းမယ့်လူဘဲ လို့ သိလိုက်တယ် …” ဒေါ်ရှယ်လီက ဘာဂျာမှုတ်စေချင်နေပြီမို့ အလှည့်ကျရင် မနွဲ့စတမ်း ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီးတွေကြားထဲ ကို ခေါင်းထိုးသွင်းပြီး အမွှေးရိပ်ထားလို့ ပြောင်ခုံးဖွေးနေတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ မုန့်ပေါင်းကြီးနဲ့တူတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို စပြီး နမ်းရှုံ့လိုက်ရပါသည်။

ဒေါ်ရှယ်လီလဲ ပေါင်တန်တွေကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးရင်း “ မမ အဖုတ်ကို မင်းကြိုက်လားဟင်..ကိုပေါက် ..” လို့ ခပ်တိုးတိုး မေးလိုက်ပါသည် ။ “ ကြိုက်တယ်…မမ…မမအဖုတ်က သိပ်လှတာဘဲ …” လို့ သူဖြေကြားရင်း ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို ဖိကာ ဖိကာနဲ့ ယက်ပေးပါတော့သည် ။ “ အို..အ်ိ..ကိုပေါက်ရယ် ….အမလေး…ဟင်းဟင်း……”ဒေါ်ရှယ်လီလည်း သူ့ခေါင်းကို တအားဆုပ်ကိုင်ပြီး တအားအားနဲ့ အော်ညည်းသည် ။ ဆူဖြိုးတဲ့ ရင်သားလုံးကြီးတွေကို အား၇ပါးရ ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်ရင်း အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်း နီညိုညိုကြီးကို လျာအပြားလိုက်နဲ့ တပြတ်ပြတ် ယက်ပေး သည် ။ “ အင်ဟင်…အင်..ကိုပေါက်..ကိုပေါက်..သူ..သူ သိပ်လုပ်တတ်ကိုင်တတ်တာဘဲ …ကြိုက်လား..မမအဖုတ်ကို…” “ ကြိုက်တယ်…မမ….မမအဖုတ်ကို အရမ်းကြိုက်တယ် …” ပြောလဲပြော ယက်လဲယက် ..တပြတ်ပြတ်အသံတွေ နဲ့ ညည်းငြူသံတွေ ဆူညံနေသည် ။ “ မမ…အနောက်ကနေ ယက်ချင်လို့..မမ ဖင်ကုန်းပေးပါလားဟင် …” “ အင်း..အင်း…” ဒေါ်ရှယ်လီသည် လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည် ။ ဖြူဖွေးတဲ့ ဖင်တုန်းကြီးတွေ ကြားက အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်း အမြောင်းနီညိုညိုကြီးက ထင်းနေသည်။

လျှာနဲ့ အောက်ကနေ အထက် ပင့်ယက်တင်ကာ စယက်ပေးလိုက်သည် ။ “ အို့…ဟင့်…..” ဆက်တိုက် ယက်ပြီ ..။ “ အား…အား…..အား….အား…..အား……” ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အင်္ဂါစပ် အတွင်းထဲကို သူ့လျာကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်ပေးသလို အစိကို စုတ်ပေးတော့ ဒေါ်ရှယ်လီ တအားထိမိသွားပြီး ဆက်မခံနိုင်တော့ဘူး..ကိုပေါက်..ဒို့ကို လုပ်ပေးပါတော့လို့ ပြောလာသည် ။ ယက်တာကို ရပ်ပြီး ဒေါ်ရှယ်လီ့ပေါင်တန်တွေအကြား နေရာယူလိုက်သောအခါ ဒေါ်ရှယ်လီသည် ခြေထောက်တွေကို ထောင်မြှောက်ခါ ခါးကိုကော့ထားပေးသည် ။ အင်္ဂါစပ်ဖေါင်းဖေါင်း ကြီးသည် ကော့ထားလို့ ပိုမို့မောက်နေသလိုဘဲ ..။ အရေတွေ စိုပြောင်နေတဲ့ အင်္ဂါစပ်အပေါက်ထဲကို လိင်တန်ကို တေ့ပြီး ဖိသွင်းထည့်လိုက်သည်။

“ အမေ့..ဖြေးဖြေး…..ဟင့်..ကြီးလိုက်တဲ့လီး…….” လိင်တန်ကြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ စီးပိုင်စွာ ၀င်သွားသည် ။ “ မကြိုက်လို့လား….မမ…” “ ဟင်း..ကြိုက်တယ်….တင်ပြည့်ကြပ်ပြည့်ကြီး…” “ လုပ်မယ်နော် ..” “ အင်း..လုပ်….” ရင်သားစိုင်ထွားထွားကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ကစားရင်း တချက်ချင်းမှန်မှန် ထိုးသွင်းပေးလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီလဲ တအင်းအင်းနဲ့ ခြေထောက်တွေကိုထောင်ကာ ကော့ကော့ပေးပြီး သူ ထိုးထည့်သမျှကို တုန့်ပြန်ပေးသည် ။ သူမ အင်္ဂါစပ်ကိုလည်း ဆွဲဆွဲညှစ်ယူပေးနေတော့ သူ့လိင်တန်သည် ပိုပြီးတင်းကြပ်တဲ့ အရသာထူးကို ခံစားနေရသည် ။

“မြန်မယ်နော်..မမ….” “ အင်း..အင်း..” ဒေါ်ရှယ်လီ့ခြေထောက်တွေကို သူ့ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး သူ အားနဲ့ ဆောင့်ထည့်ပြီ ..။ အရေတွေက တအား ရွှဲစိုနေတော့ ဆောင့်ချက်တွေက တဖွတ်ဖွတ် အသံတွေ ထွက်လာသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ မျက်နှာလေး မဲ့ပြီး တအင်းအင်းနဲ့ ခံယူနေသည် ။ တော်တော်ကြာကြာ ဆောင့်ပေးနေပြီးမှ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ရက် လုပ်ချင်လာမိပြီး ပုံစံပြောင်းရအောင်လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက..“ အင်း..အင်း…ဘာလုပ်ပေးရမလဲ…” လို့ မေးသည် ။ သူ့လိင်တန်ကို ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ “ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးမလား..မမ….” “ အင်း..အင်း….” ဖင်ပူးတောင်းထောင်တဲ့ ပုံစံကျအောင် ဒေါ်ရှယ်လီ့ခါးကို ဖိချပေးပြီး တင်ပါးကြီးတွေကို ကော့ထောင်စေပြီး ဒီတင်ပါးဖြူဖြူ လှလှကြီးတွေ အနောက်မှာ သူ နေရာ၀င်ယူလိုက်သည် ။

ဖင်စအိုပေါက်နီညိုညိုလေးကို ကြည့်ပြီး ဒီစော်ကြီးကို အနောက်ပေါက် ဖွင့်ဖြစ်အောင်ကို ဖွင့်မည် လို့ သူ့စိတ်ထဲ တွေးလိုက်မိသည် ။ “ မမ..သွင်းမယ်နော်…” “ အင်း..သွင်း..” သူ့လိင်တန်က ခြောက်သလိုလို ဖြစ်နေတာကြောင့် လက်ဝါးထဲ တံတွေး ထွေးထည့်လိုက်ပြီး တံတွေးနဲ့ လိင်တန်ထိပ်ပိုင်းကို သုတ်လူးလိမ်းကျံလိုက်ပြီးမှ ပြူးထွက်နေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီး ထဲကို လိင်တန်ထိပ်ကို ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။ “ အီး…..ရှီး….ကိုပေါက်လီးက တအား လုံးပတ်တုတ်တာဘဲ…” လိင်တန်ကြီးကို တ၀က်လောက်၀င်သည်အထိ သွင်းထည့်ပြီးမှ အသွင်းအထုတ် စလုပ်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးသည် အလတ်ကြီး ရှိနေသေးသည် ။ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အရသာတွေ ပေးစွမ်းနေသေးသည် ။ ခါးကို ကိုင်ဆုပ်ပြီး ခပ်သွက်သွက် သူဆောင့်လေပြီ ။ ဖိုးဖိုးဖတ်ဖတ် အသံတွေ ထွက်လာပြန်သည် ။ သူ့ဥနှစ်လုံးက တဖတ်ဖတ်နဲ့ ရိုက်ခတ်နေသည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီ တအားအော်သည် ။ ညည်းသည် ။ ရေရေလည်လည် ကိုင်ပြီ..။ ဆွဲပြီ …။ ဒလစပ်ဘဲ ..။ အားအားအား နဲ့ အော်ပေမယ့် ဒေါ်ရှယ်လီ ကျေနပ်နေတာ သိသာသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ ပြီးအောင် နှိပ်ပေးလိုက်ပြီးမှ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ ပါးစပ်ပြဲပြဲကိ ကြည့်ပြီး အစုတ်ခံချင်လာလို့..“ မမ…စုတ်ပေးပါလား…” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက ပြီးအောင် လုပ်ပေးထားလို့ ကျေနပ်နေပြီး..“ တအားကောင်းသွားတာဘဲကွယ်…မမလေ..ဒါမျိုး တခါမှ မရဘူးပါဘူး …မမလင်ကြီးက အဆော်မကောင်းဘူး ကိုပေါက်ရဲ့..” လို့ ပြောပြီး သူ့လိင်တန်ကို ငုံကာ စုတ်ပေးပါတော့သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေကြားထဲ သူ့လိင်တန်ညိုညိုကြီး ရောက်နေပြီ ..။ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ပေးလိုက် လျာနဲ့ ကလိပေးလိုက်နဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီသည် သူမဟာ အစုတ်ကောင်းတဲ့ မိန်းမတယောက် ဆိုတာ ပြသနေပြီ …။ အစုတ်ကျွမ်းတဲ့ ပုလွေမမ ဘဲ …။ လိင်တန်အရင်းအထိ ငုံငုံ စုတ်ပေးနေသည် ။ လက်တဖက်ကလဲ သူ့ဥတွေကို ချေနယ်ပေးနေသည် ။ ဖွဖွလေး ချေနယ်တာမျိုး။ စိတ်ထလာပြီး စုတ်နေတဲ့ အချိန်မှာ သူမ ပါးစပ်ထဲ ကော့ကော့ထိုးထည့်မိသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက လျာနဲ့ လိင်တန်ထိပ်ခေါင်းကို ထိုးလှိမ့်လှည့်ပတ်ပေးနေလို့ အရသာတွေ အရမ်းကို ထူးကဲလာရပြီး ပြီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာလို့..“ မမ..ပြီးလိုက်ရမလား…” လို့ မေးလိုက်သည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီက ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်လို့ စိတ်ကို လျော့ပြီး သုတ်ရေတွေ တအား လွှတ်ပန်းထည့် ကာ ကောင်းခြင်းလမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီလည်း သုတ်ရေတွေကို ထွေးမထုတ်ဘဲ တကွပ်ကွပ်နဲ့ မြိုချလိုက်တာကို တွေ့ရသည် ။ “ ကောင်းလား..ကိုပေါက် …” “ တအား အရမ်းပေါ့..မမ…မမက တကယ်တော်တာဘဲ…” “ ဟွန်း…တော်ပါ..သူကရော..တကယ် အမှုတ်ကောင်းတဲ့ ဘာဂျာသမားလေး ….” ဒေါ်ရှယ်လီနဲ့ အိပ်ရာထဲ ခဏ အနားယူလိုက်ကြပြီး ခဏအကြာ ဝိုင်..ဘီယာနဲ့ ဒိန်ခဲ စားသောက်ကြသည် ။ ပွတ်သပ်ကျည်ဆယ်ကြရင်း စိတ်တွေ ပြန်လည်ထကြွလာကြပြန်တော့ နောက်တချီတမောင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကာမပွဲကလေးတပွဲ ထပ် နွှဲလိုက်ကြပြန်သည် ။ဒေါ်ရှယ်လီသည် တဏှာရာဂအား အရမ်းကြီးမားတဲ့ မိန်းမတယောက်ဆိုတာ သူ ဒီညမျာ ကောင်းကောင်းကြီး သိ လိုက်ရသည် ။ တချီပြီးတချီ ပွဲတွေကြမ်းကြတာ မိုးစင်စင်လင်းရော ..။

မနက်ပိုင်း စိုင်းဟတ် ပြန်လာတဲ့အချိန် သူ သူ့အခန်းမှာ အိပ်ပျော်နေတာကို စိုင်းဟတ်တွေ့ပြီး နေ့လည်လောက် သူနိုးထလာတဲ့အချိန်..“ ဘယ်လိုလဲ..ခင်ဗျား အိပ်လှချည်လား..ညက မအိပ်ဘူးလား…” လို့ သူ့ကို စိုင်းဟတ်က မေးသည် ။ “ အေးကွာ..စာဖတ်တာများသွားတယ်…” လို့သူဖြေလိုက်သည် ။ ညနေပိုင်းမှာ ဒေါ်ရှယ်လီက တဖက်ကမ်းကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားမယ်..ကိုပေါက်လိုက်ခဲ့..လို့ ခေါ်သည် ။ စိုင်းဟတ်ကို မခေါ်ဘူး ။ စိုင်းဟတ်က “ ကျနော်လိုက်ခဲ့ရမလား..အန်တီ ” လို့မေးသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက “ စိုင်းဟတ် မလိုက်တဲ့တော့..ဒီနားတင် သွားမှာ…အိမ်ကို လီထယ်တို့ ကြွေးလာပေးချင်ပေးမယ် ..အိမ်မှာ လူမရှိ ရင် ကြွေးမပေးဘဲ ပြန်သွားနေအုံးမယ် ..မင်း အိမ်မှာစောင့်နေလိုက်..” လို့ ပြောသံ ကြားလိုက်ရသည် ။ ထုံးစံအတိုင်း သူ သေနတ် နောက်ကျောဘောင်းဘီကြားမှာ ထိုးညှပ်ပြီး ဒေါ်ရှယ်လီ အနောက်ကို လိုက်သွားရသည် ။ တဖက်ကမ်း က အိမ်တအိမ်ကို ဒေါ်ရှယ်လီ အလုပ်ကိစ္စ သွားတာ အဲဒီအိမ် မရောက်ခင် သူ့ကို “ သေနတ် ပါခဲ့လား..ကိုပေါက်..” လို့ မေးသည် ။ သူက ခေါင်းညှိမ့်ပြသည် ။ “ လိုတယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး…လိုလိုမယ်မယ်ပေါ့…သတိတော့ထား…” “ ဟုတ် ဆရာမ …” ဒေါ်ရှယ်လီက တဟင်းဟင်းနဲ့ ရယ်သည် ။

“ လာပြန်ပြီလား..ဒီဆရာမ …” အလုပ်ကိစ္စ စကားပြောတာက ဆယ်မိနစ်လောက်ဘဲ ကြာတာပါ ..။ ဒေါ်ရှယ်လီ က “ ကိုပေါက်..ဟိုးရှေ့က ဟိုတယ်မှာ အခန်းသွားယူလိုက်..ပြီးရင် မမကို အခန်းနံပါတ် ဖုန်းနဲ့ ဆက်ပြော..မမ လာခဲ့မယ် …မမ အနေနဲ့မငှားချင်ဘူး..သူတို့ အားလုံးက မမနဲ့ မမလင်ကို သိနေကြလို့….” လို့ ပြောလေသည် ။ တညလုံး ကဲပြီးတာတောင် မကျေနပ်နိုင်သေးတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီသည် ဘယ်လောက်တောင် ကာမကိစ္စ ငတ်ပြတ်ဆာလောင်နေသလဲ မသိဘူး ။ သူ့အနေနဲ့ကတော့ ဒေါ်ရှယ်လီ ကျေနပ်သည်အထိ ဖြုတ်ပေးမှာပါဘဲ ။ ဟိုတယ်အခန်းငှားပြီး ဒေါ်ရှယ်လီကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည် ။ “ ရပြီ…မမ…အခန်းနံပါတ် ၇၀၀ …” “ မမ လာခဲ့မယ်..အေးဆေး နားနေလိုက်..စားစရာလဲ ၀ယ်ခဲ့မယ် …” ဒေါ်ရှယ်လီ ရောက်လာတဲ့အခါ အဆင်သင့်ဖြစ်ဖို့ သူရေချိုးလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ မကြာခင်ရောက်လာရင်ပွဲကြမ်းကြရမည်မို့ ဆပ်ပြာနဲ့သူ့တကိုယ်လုံးကို ကျကျနန တိုက်ချွတ်ဆေးကြောသည် ။

မနေ့ညက အကြိမ်ကြိမ် ကာမပွဲကြမ်းတွေနွှဲခဲ့ကြတာတွေကို ပြန်လည်စဉ်းစား မြင်ယောင်တော့ သူ့တန်ဆာ မာကျောကြီးထွား လာသည် ။ တကိုယ်လုံးကို ရေပူနဲ့ အကြာကြီး ချိုးလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက သူ့တန်ဆာကို အပီအပြင်စုတ်ပေးတော့မှာမို့ တန်ဆာကို ဆပ်ပြာနဲ့ ကျကျနန ပွတ်တိုက်ဆေးကြောတော့ တန်ဆာကြီးသည် ပိုလို့ပိုလို့ ကြီးထွားမာကျောကာ မတ်မတ်ကြီးထောင်လာတော့သည် ။ ဒီအချိန်မှာ အပြင်က ခြေသံကြားရသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ လာတာဖြစ်မည် ။ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ခါးမှာ ပတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးကို ဖွင့်ကာ အပြင်ကို လှမ်းထွက်လိုက်သည် ။ သူ့အထင် လွဲမှားသွားတာကို သိလိုက်ရသည် ။ ဟိုတယ်ခန်းထဲကို ၀င်ရောက်လာတာ ဒေါ်ရှယ်လီ မဟုတ်ဘူး ။ ပိန်ပိန်ပါးပါး အသားဖြူဖြူ မျက်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းနဲ့ လူတယောက် ။ စပို့ရှပ် အနက်..ဂျင်းဘောင်းဘီအနက် ၀တ်ထားသည် ။ ဒီလူ့လက်ထဲမှာ သေနတ်မဲမဲကြီးတလက် ။ သာမန်သေနတ်တလက်ရဲ့ပြောင်းထက် ပိုတုတ်ပိုရှည်နေသည် ။

အသံထိန်းပြောင်းပိုတပ်ထားတာ ..။ “ ခုခံဖို့ မကြိုးစားနဲ့…အသေပစ်သတ်မှာ….” အသံကတိုးပေမယ့် မာကျောပြတ်သားသည် ။ ပြောတဲ့အတိုင်း တကယ်လုပ်မယ့်ပုံ ..။ သူသေနတ်ကိုင်ထားပုံက သေနတ်နဲ့ အကျွမ်း၀င် လုပ်ကိုင်စားနေတဲ့ပုံပေါက်သည် ။ “ မင်း ဘယ်သူလဲ…” ဒီလူက သူ့ကို သေနတ်နဲ့ တည့်တည့်မတ်မတ် ချိန်ရွယ်ထားရင်း မေးသည် ။ “ ငါ့နံမည် ကိုပေါက် …” “ မင်း မလ်ိမ်နဲ့..မင်း ဘယ်သူလဲ..ဘယ်အဖွဲ့ကလဲ…” “ ငါပြောပြီးပြီလေ ..ငါ့နံမည် ကိုပေါက်..ငါက ကွတ်ခိုင်က လာတာ ..ဦးစွတ်ထင်းရဲ့လူ ..” “ ဟားဟားဟား…..ရယ်ရတယ်ကိုယ့်လူ …မင်း ညာနေတယ်…မင်း အစိုးရဖက်ကလူလား…ဒါမှမဟုတ် တိုင်းရင်း သား လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့တခုခုကလား ..” “ ငါမညာဘူး ..” ဒီလူရဲ့ရယ်မောနေတာ ချက်ချင်း ရပ်ဆိုင်းသွားသည် ။ “ သေပေတော့ …. ” သေနတ်မောင်းခလုပ်ကိုကွေးညှစ်တော့မယ့်အချိန် ဟိုတယ်အခန်းတံခါး ရုတ်တရက် ပွင့်သွားသည် ။သေနတ်သ မား အခန်း၀ကို လှည့်အကြည့် သူ ခုန်၀င်ပူးကပ်ပြီး သေနတ်သမားရဲ့ သေနတ်ကိုင်လက်ကို သူ့လက်ဖျန်နဲ့ ရိုက်ထည့်လိုက်သည် ။

သေနတ်သည် သေနတ်သမား လက်ထဲက လွတ်အသွား တချိန်ထဲမှာဘဲ သူ့ညာလက်သီးက သေနတ်သမားရဲ့ မျက်ခွက်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိုးနှက်လိုက်သည် ။ သေနတ်သမား ကြမ်းပြင်ကို ပက်လက်အကျ သူ့ညာခြေက ဒင်း၇ဲ့ နားထင်ကို ပြင်းထန်စွာ ကန်ထည့်လိုက်သည် ။ နာကျင်စွာညည်းငြူသံ နဲ့အတူ သေနတ်သမား သူ့မျက်နှာကိုသူလက်နဲ့အုပ်ကိုင်လိုက်ချိန် သူ့ဘယ်ခြေက ဒင်း မျက်နှာကို ထပ်ကန်ထည့်လိုက်ပြန်သည် ။ အားးးးး….။ အခန်းတံခါးကို ဖွင့်၀င်လာတဲ့သူက ဒေါ်ရှယ်လီ ။ “ဟင်..ကိုပေါက်..ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ..သူက..သူက..ဘယ်သူလဲ” …။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျနေတဲ့ သေနတ်ကို သူကောက်ယူလိုက်သည် ။ သေနတ်သမားသည် ဒူးထောက်ရက်နဲ့ ညည်း ငြူနေသည် ။ သူ သေနတ်သမားရဲ့ နဖူးကို ချိန်ရွယ်ခါ မောင်းဖြုတ်ဖို့လုပ်တော့ ဒေါ်ရှယ်လီက တားသည် ။ “ မလုပ်နဲ့ကိုပေါက် ..သူက မမတို့နဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက်အဖွဲ့တဖွဲ့ဖွဲ့ကနေမယ်…ဒင်းကို စစ်မေးရမယ်….” သေနတ်မဲ့သွားတဲ့ သေနတ်သမားသည် သူ့အလှည့်ကျတော့ ကြောက်တတ်သား။

ဒေါ်ရှယ်လီက ဖုန်းထုတ်ပြီး သူ့လူတွေကို ခေါ်လိုက်သည် ။ဒေါ်ရှယ်လီလဲ သူနဲ့ဟိုတယ်ခန်းမှာ ပွဲကြီးပွဲကောင်း ကြုံ ပြီလို့ မှန်းထားပေမယ့် သေနတ်သမား ၀င်ရှုပ်လိုက်တာနဲ့ အလုပ်မဖြစ်တော့လို့ စိတ်ပျက်သွားပုံရသည် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့လဲ စိုင်းဟတ်က ဒီနေ့ည ဘယ်မှမထွက်တော့ဘဲ ဒီဗီဒီထိုင်ကြည့်နေတော့ ဘာမှလုပ်လို့မရဘူး ။ စိုင်းဟတ် အိမ်သာတက်နေတုံး ဒေါ်ရှယ်လီက သူ့ကို ကပ်ပြီး “ မနက်ဖန်ကျရင် တနေရာရာမှာ တွေ့ကြရအောင်ကွာ…ကိုပေါက်ကို မမ အရမ်းတွေ့ချင်နေတယ်…” လို့ ရမက်ပြင်းတဲ့အသံ နဲ့ ပြောသည် ။ သို့ပေမယ့် ဒေါ်ရှယ်လီ ဆုတောင်းမပြည့်ရှာဘူး ။ နောက်နေ့မနက်ပိုင်းမှာ လင်းရိုဘာကားကြီးတစီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ မောင်းလာပြီး အိမ်ေ၇ှ့မှာ ထိုးဆိုက်လာသည် ။ ဦးကျင်ဟုတ်က ဒေါ်ရှယ်လီ နဲ့အတူ သူတို့ တပည့်တွေကို တဖက်ကမ်းက တရုတ်စားသောက်ဆိုင်ကြီးမှာ ညစာကျွေးသည် ။ ဦးကျင်ဟုတ်က လက်မြန်သွေးအေးစွာနဲ့ ဟန်လုလုကို ရှင်းပစ် လိုက်တဲ့ သူ့ကို သဘောကျတယ်လို့ ထပ်ပြီး ချီးမွမ်းလိုက်လို့ အားလုံးက လက်ခုပ်တွေ တဖြောင်းဖြောင်း တီးလိုက်ကြသည် ။

“ သောက်ကြ..စားကြ..ငါ့တပည့်တွေ ..မင်းတို့ကို ဂုဏ်ပြုတာ ….” ဦးကျင်ဟုတ်လဲ အရက်ကို တစွတ်စွတ်သောက်သည် ။ ယိမ်းထိုးနေအောင်ကို မူးသွားသည် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်ရှယ်လီက မင်းတို့ ဘောစိကို တွဲကြပါအုံး လို့ အကူတောင်းလို့ သူဦးကျင်ဟုတ်ကို ဖေးမပြီးအိမ်ကို ပြန်ခေါ်သွားရသည် ။ ကျန်တဲ့တပည့်တွေကတော့ တော်တော့်ကို မူးနေကြတော့ မလိုက်လာကြတော့ဘူး ..။ သူက အိပ်ခန်းထဲအထိ လိုက်ပို့ပေးရသည် ။ ပက်လက်ကြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ လင်ကြီးကို ဒေါ်ရှယ်လီ စိတ်ပျက်တဲ့ ပုံနဲ့ ကြည့်လိုက်သည် ။ ဦးကျင်ဟုတ် ပြန်ရောက်လာလို့ စိုင်းဟတ် လစ်ပြီ ..။ သူက ဘော်ဒါတွေနဲ့ လစ်ချင်နေတာကြာပြီ ။ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ..။ ဒေါ်ရှယ်လီက “ ခဏကြာ မမ ဆင်းခဲ့မယ် …” လို့ သူ့ကို တိုးတိုးပြောလိုက်သည် ။ ကြည့်ရတာ ဒေါ်ရှယ်လီ တအားထန်ပြီး အရမ်းလိုချင်နေပြီ ။ သူ့လင်ကြီး ရှိနေတဲ့အချိန်တောင် ကုန်းမယ့်သဘော .. ။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်ရှယ်လီ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာသည် ။ သူ့အိပ်ခန်းထဲကို ၀င်လာသည် ။

“ မမလေ…ကိုပေါက်ကို မတွေ့ဘဲ မနေနိုင်တော့ဘူး ….” ဒေါ်ရှယ်လီလည်း သူ့ဘောင်းဘီက ခါးပတ်ကို ဖြုတ် ..ဇစ်ကိုဆွဲချ ..ဘောင်းဘီကို အောက်ကို ချွတ်ချပြီး မာကျောစပြုနေတဲ့ သူ့လိင်တန်ကို သူမလက်တွေနဲ့ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်သည် ။ “ ကြိုက်တယ်ကွာ..မမလေ..ကိုပေါက်ဟာကြီးကို ရေရေလည်လည် ကြိုက်တယ် …” ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးမှုကြောင့် သူ့ပစ္စည်းကြီးသည် တမဟုတ်ခြင်း ကြီးထွားသန်မာ လာလေပြီ ။ “ အားရစရာ ကောင်းလိုက်တာ ကိုပေါက်ရယ် …” ထိပ်ဖူးအထစ်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းထူထူတွေနဲ့ ပြွတ်ကနဲ စုတ်လိုက်ပြီး ဥနှစ်လုံးကို လက်တဖက်က ဆုပ်နယ်နေသည် ။ “ စုတ်မယ်နော်…” “ အင်း …” ဒေါ်ရှယ်လီ လိင်တန်အရင်းထိ ဖမ်းဆွဲငုံလိုက်ပြီး အငမ်းမရ စုတ်တော့တာဘဲ ..။ ပြွတ်ပြွတ်ပြတ်ပြတ် အသံတွေ ထွက်လာသည် ။

တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ညအချိန်မို့ ဒေါ်ရှယ်လီ စုတ်တဲ့အသံတွေက ကျယ်လောင်နေတယ်လို့ ထင်ရသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ့လျာက တဖျတ်ဖျတ်နဲ့ ိ ထိပ်ဖူးကြားထဲကို ထိုးဆွပွတ်လှိမ့်နေသည် ။ လောဘတကြီး ကို စုတ်နေသည် ။ ယက်နေသည် ။ လင်ကြီး အိမ်မှာ ရှိနေတဲ့အချိန် လုပ်ရတာမို့ ဒေါ်ရှယ်လီသည် အချိန်ဆွဲမှုတ်မနေတော့ဘဲ သူ့ကို မှုတ်တာ ရပ်လိုက်ပြီး “ မမ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ..ဖင်ကုန်းပေးရမလား…” လို့ မေးလဲမေး..ထမိန်ကို ခါးအထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ခါ ကုန်းပေးသည် ။ သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီ့ခြေထောက်တွေကို ဘေးတဖက်တချက်ကို ချဲကားလိုက်ပြီး ခါးကို ဖိနှိမ့်ကာ တင်ပါးကြီးတွေကို ကော့ထောင်စေပြီး ဖူးခုံးနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်အိအိကြီးထဲကို သူ့ထိပ်ဖူးနီနီကြီးကို ဖိသွင်းထည်ှုလေသည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးထဲကို တင်းစည်းစည်းနဲ့ ၀င်ရောက်သွားတဲ့ သူ့လိင်တန်သည် စိုအိအိ အင်္ဂါစပ်အတွင်းသားနုနုတွေနဲ့ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်တဲ့ အ၇သာထူးတေါကို ခံစားလိုက်ရသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်ညိုညိုလေးကို သူ လက်ချောင်းတွေနဲ့ စတင်ပြီး ထိုးဆွ ကလိသလို တ၀က်ခန့် အင်္ဂါစပ်အတွင်းရောက်နေတဲ့ သူ့တန်ဆာကို ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး အဖျားနားရောက်ခါနီးမှာ ပြန်ထိုးသွင်းသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အင်္ဂါစပ်သည် တင်းကြပ်စီးပိုင်နေသည် ။ ကောင်းလွန်းတဲ့အရသာ ကြောင့် သူ ဖိဖိသွင်းထည့်နေသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ ညည်းထွက်လာသည် ။ “ ကောင်းလားဟင်..မမ” “ အီး….ဟင်း..တအားကောင်းတယ် …” “ လုပ်မယ်နော် …” “ လုပ်..လုပ်….” ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန်လုပ်ရာက အရှိန်အဟုန်တိုးမြှင့်လိုက်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ထည့်ပေးလိုက်သည် ။ ဖတ်ဖတ် ပတ်ပတ် အသံတွေ ညံသွားသည် ။ “ အင်း…အင်း….အင်း..အား…အား…..အား……” ဒေါ်ရှယ်လီ တင်ပါးကြီးတွေကို နောက်ပြန်ကော့ကော့ပေးနေသည် ။ တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းရင်း အရသာခံနေသည်။

သူလည်း ခပ်မြန်မြန်ဘဲ အဆုံးသတ်လိုက်သည် .။ တင်ပါးဖွေးဖွေး ကြီးတွေ အပေါ်ကို သုတ်ရေတွေ ထုတ်လွှတ်လိုက်ပြီး ကောင်းခြင်းကို တက်လှမ်းသွားရသည် ။ “ မမကော ကောင်းလားဟင်..ပြီးလား…” “ အင်း..ပြီးတယ်..၂ခါတောင်….ကောင်းလဲ တအားကောင်းတယ်ကွာ….” ဒေါ်ရှယ်လီ သိပ်ကြာကြာမနေဘဲ အိမ်အပေါ်ထပ် ပြန်တက်သွားပါသည် ။ “ အင်း…လုပ်ရတာ အန္တရာယ်များလိုက်တာ..မိသွားရင် မလွယ်ဘူး ….” ဒေါ်ရှယ်လီ ကို ညာလိုက်သည် ။ စိုင်းဟတ်ရော ဦးကျင်ဟုတ်ရော အိမ်မှာ မရှိခိုက် ဒေါ်ရှယ်လီ သည် သူ့အခန်းကို ရောက်လာသည် ။ “ ကိုပေါက် ..မမ..မမလေ..မင်းကို အရမ်း သတိရနေတာ …ကိုပေါက်ရော မမကို သတိမရဘူးလားဟင် …” “ မမ…ဆရာ အချိန်မရွေး ပြန်ရောက်လာနိုင်တယ်..မမ …မကောင်းဘူးထင်တယ် ….” “ ကိုပေါက် …ဟင့်အင်းကွာ…မမ….မမ…တအားလိုချင်နေတယ်….ချစ်ပေး..ချစ်ပေး …..” တအားဖက်ရင်း သူ့မျက်နှာအနှံ့လိုက်နမ်းနေတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီကြောင့် သူ ခက်နေသည် ။ ဦးကျင်ဟုတ် ပြန်ရောက်လာလို့ သိသွားရင် အကြီးအကျယ် ဒုက္ခများကုန်မည် ။

“ မမ ..မကောင်းဘူးထင်တယ် ….” “ရပါတယ်ကွာ..သူ ပြန်မလာသေးပါဘူး ..သူက သိတဲ့အတိုင်းဘဲ လေရှည်တယ်…ကြာအုံးမှာပါ ….” ဒေါ်ရှယ်လီ့လက်တဖက်က သူ့ပေါင်ကြားကို ရောက်လာသည် ။ ရေချိ ုးမလို့ ပြင်နေခိုက်မို့ သူပုဆိုးကို တထပ်ထဲ ၀တ်ထားချိန် ဖြစ်နေသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ့လက်ချောင်းတွေက ပုဆိုးပေါ်က နေ သူ့လိင်တန်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ သူလဲ စိတ်တွေ ထိန်းချု ုပ်လို့ မရတော့ဘူး ။ သူမရင်သားစိုင် ထွားထွားတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်မိလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက အချိန်ဆွဲမနေ ။ သူ့ပုဆိုးစကို ဆွဲဖြုတ်သည် ။ ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ထောင်ထလာတဲ့ ငေါငေကြီး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လိင်တန်ကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်သည် ။ ဖျတ်ကနဲ သူ့ရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လိင်တန်ကို ဖမ်း ငုံလိုက်သည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ လျာလေးနဲ့ ကလိပေးတာကြောင့် တောင်ခါစ သူ့လိင်တန်သည် တဖြေးဖြေး ကြီးသထက်ကြီး..မာသထက်မာလာသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ စုတ်ပြီ ။ အငမ်းမရကို စုတ်တာ …။ ပြွတ်ပြတ်ပြွတ်ပြတ် အသံဗလံတွေ ထွက်နေသည် ။ အားဟား…..အား…ကောင်းတယ်..မမ….ကောင်းတယ်…စုတ်..စုတ် …..” ဒေါ်ရှယ်လီ့ပါးစပ်ထဲကို ကော့ကော့ညှောင့်မိနေသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ ကြာကြာ မစုတ်ဘူး ..။ သူ့လိင်တန်ကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး သူမထမိန်ကို ခါးအထိမတင်လှန်ထည့်လိုက်ပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ကုန်းပေးသည် ။ သူ့လင်ကြီး ပြန်မလာခင် အပြီးဆော်ကြရမှာမို့ ဖင်ကုန်းပေးနေတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီ့ဖင်အနောက်မှာ နေရာယူလိုက်ပြီး ပထမဆုံး သူ့လိင်တန်ကို သူ့တံတွေးတွေနဲ့ သုတ်လိမ်းလိုက်သည် ဖေါင်းပြူးထွက်နေတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီ့အဖုတ်ကြီးထဲကို သူ့လိင်တန် ထိုးနှစ်ပေးလိုက်သည် ။

“ အိုး…ရှီး…အမလေး…..ဟင်းဟင်း………” ဒေါ်ရှယ်လီ ပါးစပ်လေးဟပြီး အော်ညည်းလိုက်သည် ။ သူ့လိင်တန်ကြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး အတွင်သားနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်ပြီး အင်္ဂါစပ်အထဲကို တဆုံး၀င်သွားသည် ။ “ အီး….အီဆိမ့်သွားတာဘဲကွာ…လိုးမောင်လေး …မမကို တအားလိုးစမ်းကွာ….” ဒေါ်ရှယ်လီ ခါးလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူဆောင့်ထည့်ပြီ ။ တဖပ်ဖပ်အသံတွေ မြည်လာသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ အူးအဲအားနဲ့ အော်ရင်း သူမဖင်ကြီးတွေကို လှုပ်ခါပေးရင်း သူဆောင့်တာတွေကို အရသာတွေ့နေသည် ။ “ အား…အား…အား…ကောင်းလိုက်တာ..လိုး…လိုး …..” အမြန်ဆွဲပစ်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ့ဖင်တုံးဖြူဖြူကြီးတွေ အပေါ်ကို သူ့သုတ်ရေတွေ ထုတ်ပန်းပစ်လိုက်ရင်း သူပြီးသွားရသည် ။ အင်္ဂါစပ်အိအိကြီးထဲ သူ့အတန်ကို တဆုံး ထိုးသွင်းထားရင်း ကောင်းသွားတဲ့ အရသာကို ခံစားနေချိန် “ ကိုပေါက် ..” လို့ ဒေါ်ရှယ်လီက ခေါ်လိုက်သည် ။ “ အင်…မမ ….” “ မင်းလိုးနေတုံး မမဖင်ပေါက်ကို လက်နဲ့ ကလိနေတာ ဘာလို့လဲ..မမဖင်ကို လိုးချင်လို့လား …” သူဘာမှ ပြန်မဖြေဖြစ်ဘူး ။

“ ကိုပေါက်..ပြောလေ…မင်း မမဖင်ကို လိုးချင်နေတာလား ….” “ အင်း …” “ လူဆိုး..ဒီလောက်စောက်ပတ်ပေးတာတောင် မကျေနပ်သေးဘူး..ဖင်ကိုလာရန်ရှာနေတယ် …” ဒေါ်ရှယ်လီလဲ ထမိန်လေးမထားရင်း ဆေးကြောသုတ်သင်ဖို့ ရေချိ ုးခန်းထဲကို ပြေး၀င်သွားသည် ။ သူလဲ သူ့လိင်တန်ကို ဆေးကြောဖို့ ဒေါ်ရှယ်လီ့အနောက်ကနေ ရေချိ ုးခန်းထဲကို လိုက်၀င်သွားလိုက်သည် ။ “ ကိုပေါက် …ကိုကျင်ဟုတ်ရဲ့ ညီမ မိသားစု ဒီကို လာလည်မယ့်အကြောင်း သိပြီးပြီလား …” “ အင်း..သိပြီးပြီ..မမ …” ဒေါ်ရှယ်လီသည် အိမ်သာခွက်မှာ ထိုင်ရင်း သေးပေါက်နေသည် ။ သူ့လိင်တန်ကို သူဆေးကြောနေတာကို စိုက်ကြည့်ပြီး…“ ကိုပေါက်က လီးတော်တော်ကြီးတယ်..တကယ့်ဟာကြီး ဘဲ…” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ “ မမကြိုက်လား…” လို့ သူမေးတော့..“ အင်း…ကြိုက်တယ် ..” လို့ သူမဖြေသည် ။ ဟော…ကားသံကြားတယ် ….ကိုကျင်ဟုတ် ပြန်ရောက်ပြီလားမသိဘူး …။

ဒေါ်ရှယ်လီ ရေချိုးခန်းထဲက ပြေးထွက်သွားသည် ။ညနေပိုင်းမှာ ဒေါ်ရှယ်လီက သူ ဒေါ်မိုးပုလဲနဲ့ ရွဲတို့အတွက် ပစ္စည်းမှာထားတာ ဟိုဖက်ခြမ်းမြို့မှာ သွားယူလိုက်အုံးမယ် လို့ ပြောပြီး ဦးကျင်ဟုတ်က ဒေါ်ရှယ်လီ တယောက်ထဲ သွားမှာကို စိတ်မချဘဲ သူ့ကို ဒေါ်ရှယ်လီနဲ့ အဖေါ်လိုက်သွားဖို့ ပြောသည် ။ သူလိုက်သွားရတော့ ထင်ထားတဲ့အတိုင်းဘဲ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့လုပ်ကွက်တကွက် ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားရသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီသည် သူ့ကို လူမနေတဲ့ အိမ်တလုံးဆီကို ခေါ်သွားတာ ဖြစ်နေသည် ။ အိမ်ထဲကို ရောက်တာနဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ လက်တဖက်က သူ့ပေါင်ကြားဂွဆုံနေရကို ကိုင်တော့တာဘဲ..။ “ ကိုပေါက်..မမ သိပ်ထန်နေတယ်ကွယ်….မမကို ချစ်ပေးစမ်းပါ ….” လို့ ဖီလင်သံနဲ့ ပြောလာတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီကို သူ စိတ်မရှိပေမယ့် ဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးရအုံးမည် ။ သူ့ရည်ရွယ်ချက် အောင်မြင်ဖို့အတွက် လုပ်စရာတွေကို ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် လုပ်ပါ လို့ သူ့ကို အဖွဲ့အစည်းရဲ့ အကြီးအကဲက မှာကြားခဲ့သည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီသည် တုန်နေတဲ့ လက်တွေနဲ့ သူ့ဘောင်းဘီ ကြယ်သီးကို ဖြုတ်နေသည် ။ ပြီးတော့ ဇစ်ကို ဆွဲချသည် ။ သူ့ဖွားဖက်တော်ကလည်း ဒေါ်ရှယ်လီ ကိုင်ဆုပ်လိုက်ကထဲက ဒိုင်းကနဲ ထောင်ထ မာကျောနေခဲ့သည် ။ “ ကိုပေါက်ဟာကြီးကို မမ မြင်တာနဲ့တောင် အရည်တွေက ပေါင်ကြားမှာ တသွင်သွင် စီးဆင်းနေပြီကွာ….မမလေ..ဒါကြီးကို အသဲခိုက်အောင် ကြိုက်နေတာ…..” သူ့ဖွားဖက်တော် ကို ဒေါ်ရှယ်လီ ပွတ်သပ်ကြည့်နေသည် ။ သူ့ဖွားဖက်တော်ထိပ်ခေါင်းက အပေါက်လေးကလည်း အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်နေသည် ။ “ မမ စုတ်မယ်နော် …” ဒေါ်ရှယ်လီက သူ့ကို အိမ်ကလေးထဲမှာ ရှိနေတဲ့ ကုတင်ပေါ် ထိုင်စေပြီး သူ့အရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်သည် ။ လိင်တန် တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးကို စစချင်း လျာလေးနဲ့ ယက်ပေးသည် ။ “ အား…ဟား …..”ဒေါ်ရှယ်လီ လည်း ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက အ၀တ်တွေ ကို အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်လို့ ရင်သားစိုင်ထွားထွားကြီး နှစ်ခိုင် ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ကိုင်ပါတော့ နယ်ဖတ်ပါတော့လို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလိုဘဲ ။ “ စုတ်..စုတ်…မမ …” ဒေါ်ရှယ်လီ ပြွတ်ပြတ်တွေ မြည်အောင် အားရပါးရ စုတ်ပေးနေသည် ။

သူ့ဥနှစ်လုံးက လှုပ်တုပ်တုပ် ဖြစ်နေတာကို ဒေါ်ရှယ်လီ ကြည့်လို့ မျက်စိနောက်လာပုံရသည် ။ သူမလက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး လိင်တန်တဆုံး ငုံကာ ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုတ်ပေးသည် ။ နှုတ်ခမ်းထူထူနှစ်ချပ်ကြားထဲကို သူ့လိင်တန်နီညိုညိုကြီး ၀င်ထွက်နေတာကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ဒေါ်ရှယ်လီ့ ရင်ထွားထွားနှစ်မွှာကိုလှမ်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ နို့သီးခေါင်းနီညိုညိုလေးတွေက တင်းမာပြီး စူထောင်ထွက်နေကြသည် ။ ဒီနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ချေပေးတော့ စုတ်ပေးနေတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းကာ သွားပြီး ကိုင်ထားတဲ့ သူ့ဥနှစ်လုံးကို အားကျမခံ ပြန်လည်ကာ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လေသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ လျာက သူ့ထိပ်ဖူးအထစ်ကြားထဲကို ဝေ့ဝိုက်ပတ်လှည့်ပေးနေလို့ အရသာထူးကို ခံစားရင်း ဒေါ်ရှယ်လီ့ပါးစပ်ထဲကို လိင်တန်နဲ့ ထိုးထိုးထည့်မိသည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီကလဲ ၀င်လာတဲ့ လိင်တန်ကို အားရပါးရ စုတ်ပေးနေသည်။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် ဒေါ်ရှယ်လီ့ပါးစပ်ထဲမှာပြီးသွားနိုင်သည်။ ပြီးသွားရင် ဒေါ်ရှယ်လီ လိုလားနေတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုကို ချက်ချင်းမလုပ်ပေးနိုင်ဘဲ ဖြစ်သွားမည် ။ “ တော်ပြီ…မမ…..တော်ပြီ..ကျနော်တို့ လုပ်ကြရအောင် …” ဒေါ်ရှယ်လီလဲ အမှန်တကယ်မှာ ကိုပေါက်ရဲ့ လုပ်ပေးတာကို ခံချင်လှပြီ ။ လင်ရော ဧည့်သည်တွေရော ရှိနေပြီး အလုပ်များနေတာတောင် ခံချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရဘဲ တအားယားနေတာ ကြောင့် အလုပ်ကိစ္စ ဘန်းပြပြီး ကိုပေါက်ကို ခေါ်လာပြီး လုပ်ခိုင်းရတာ ..။ အချိန်ရှိခိုက် လိုလားတာလေးတွေ လုပ်ရမည် ။ စုတ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လိင်တန်ချောင်း တုတ်တုတ် ကြီးကို မထုတ်ချင် ထုတ်ချင်နဲ့ ထုတ်လိုက်ရသည် ။ “ ကိုပေါက်..မမ တအားကို လိုချင်နေပြီကွာ…မမ အဖုတ်ထဲက လှိုက်လှိုက်ပြီးကို ယားနေတာ …” ဒေါ်ရှယ်လီက သူ့ကို လက်ဆွဲပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ခေါ်ဆောင်သွားသည် ။

အိပ်ခန်းထဲမှာ ကျကျနန ခင်းကျင်းထားတဲ့ ကုတင်တလုံး ရှိနေသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီက သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ကို တွန်းချလိုက်သည် ။ ပက်လက်အနေအထား နဲ့ ရှိနေတဲ့ သူသည် လိင်တန်ကြီး မတ်မတ်ထောင်လျက် ရှိနေတာကို ဒေါ်ရှယ်လီ စိုက်ကြည့်ပြီး သဘောကျစွာနဲ့ တခစ်ခစ် ရယ်လိုက်သည် ။ သူမ ခါးက ထမိန်ကို ဖြေချွတ်ချလိုက်သည် ။ ပိုးပျော့ထမိန်လေး ဟုတ်ကနဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို အပုံလိုက် ကျသွားသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ ပင်တီဘောင်းဘီရဲ့ ပေါင်ဂွဆုံနေရာက စိုကွက်နေသည် ။ “ ဒီတခါ မမ အပေါ်က နေမယ် …” ပင်တီလေးကို အမြန်ချွတ်ချပစ်လိုက်ပြီး ဒေါ်ရှယ်လီ သူ့ကိုယ်ပေါ်က်ု ခွတက်လာသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ တကိုယ်လုံး အ၀တ်မဲ့နေသည် ။ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းတဲ့ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ကိုယ်တွေကို သူ ငေးစိုက်ကြည့်မိတော့ သူ့လိင်စိတ်တွေ နိုးကြွပြင်းထန်လာပြန်သည် ။

ဒေါ်ရှယ်လီလဲ ကျွမ်းကျင်စွာနဲ့ သူ့လိင်တန်ချောင်းနေရာမှာ ကိုယ်ကို ခွထိုင်လိုက်ပြီး လိင်တန်ထိပ်ဖူးပိုင်းကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူမ အင်္ဂါစပ်ပေါက်ကို တေ့ထောက်လိုက်သည် ။ စိုစိစိ အင်္ဂါစပ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကြားထဲကို လိင်တန်ထိပ်ပိုင်း ထိုးထောက်မိနေတဲ့အချိန် ဒေါ်ရှယ်လီသည် ခပ်ဖြေးဖြေး ဖိထိုင်ချလိုက်သည် ။ “ အီး…..တုတ်လိုက်တဲ့ လုံးပတ်….မမစောက်ပတ်တော့ ကွဲပလား မသိဘူး ….” “ မကွဲပါဘူးမမရယ် …စောက်ပတ်နဲ့ လီး မတော်ဘူး မရှိပါဘူး ….” ဒေါ်ရှယ်လီ ဖိဖိချပြီ …။ မြင်းစီးကောင်းဘွိုင်တယောက်လိုဘဲ .သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ခွစီးညှောင့်နေပြီ ..။ ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်းတဟင်းဟင်းနဲ့ ။ အပေါ်က ဖိဖိချ တက်ဆောင့်ပေးနေတဲ့ သူမ ရင်သားစိုင် ထွားထွားကြီးတွေ တုံခါနေသည် ။ ခုံနေသည် ။ သူမခါးကို လက်တွေနဲ့ ထိန်းကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ပင့်ထိုးပေးသည် ။

မြိုင်ဆိုင်လှတဲ့ ကာမပွဲကြမ်းလေးတခုပါဘဲ …။ သူမစိတ်တိုင်ကျ တက်ဆောင့်ပြီး ပွဲသိမ်းတာ၀န်ကိုတော့ ကိုပေါက်..အပြီးသပ်ပေးပါအုံး ဆိုပြီး ခိုင်းသည် ။ “ မမ လေးဖက်ကုန်းပေးမလား …” လို့ မေးလိုက်တော့ ရှောရှောရှူရှူ ဘဲ “ ရတယ်လေ..” ဆိုပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင် ပေးသည် ။ ဒေါ်ဂှယ်လီ့အင်္ဂါစပ်ကြီးက တဏှာအရှိန်ကြောင့် ဖြစ်မည် ။ ဖူးကြွခုံးမောက်နေသည် ။ အရေတွေကလဲ စိုပြောင်နေသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ့အင်္ဂါစပ်က အရေတွေကို လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်သပ်ယူလိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်ထိပ်ကို သုတ်လိမ်းလိုက်သည် ။အင်္ဂါစပ်ထဲကို ဖိသွင်းလိုက်သောအခါ ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ အီး…ဆိုတဲ့ အသံ ထွက်လာသည် ။ သူ့လိင်တန်နီညိုညိုကြီး အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ပြီး ၀င်ရောက်သွားတာကို ကြည့်ရင်း အသွင်းအထုတ်တွေ လုပ်သည် ။ “ အီး..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ..ကိုပေါက်ရယ်…လိုး…လိုး ….” ဒေါ်ရှယ်လီ တောင်းဆိုနေပြီ ။ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်သည် ။

“ အီးဟီး…..ဆောင့်…ဆောင့်..တအားဆောင့်ကွယ် …..” တဖတ်ဖတ်တဖန်းဖန်းအသံတွေ ဆူညံနေပြီ ။ အားထည့်ပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးသည် ။ တင်ကားကားကြီးနဲ့ ဖင်ပေါက်နီညိုညိုလေးကို ကိုင်တွယ်ကလိပြီး လုပ်ရတာ တော်တော် အရသာရှိသည် ။ ဒေါ်ရှယ်လီ အရင်ပြီးအောင် လုပ်ပြီးမှ သူက ဒေါ်ရှယ်လီရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပြီး လမ်းဆုံး ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားသည် ။ အိမ်အပြန်မှာ ဒေါ်ရှယ်လီက သူမလိုတာ ရသွားလို့ ကျေနပ်ပြီး မျက်စိပိတ်ခါ ထိုင်လိုက်လာသည် ။“ ကိုပေါက် …” ဒေါ်ရှယ်လီ နိုးလာသည် ။ “ ဟင်..မမ ..” “ ကိုပေါက်..ရွဲတို့မိသားစုနဲ့ ရန်ကုန်ကို လိုက်သွားမှာလား …” “ မသိသေးပါဘူး ..တကယ်လို့ ဆရာက လိုက်သွားခိုင်းရင်တော့ ကျနော်လဲ မငြင်းချင်ဘူး …” “ ကိုကျင်ဟုတ်ကတော့ သူ့ယောက်ဖ အတွက် ဆိုရင် သူလုပ်ပေးနိုင်တာ လုပ်ပေးမှာဘဲ ….အင်း..ကိုပေါက်ကို မမပြောချင်တာ တခု က မိုးပုလဲကို သတိထား..သူက ကိုပေါက်အကြောင်း ကို မေးမေးနေတာ ၂ခါလောက် ရှိပြီ ….သူ ကိုပေါက်ကို သဘောကျနေလားမသိဘူး ..မိုးပုလဲက နံမည်ကြီးတယ်…ကောင်လေးတွေနဲ့ ဖြစ်တာ …” အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးကျင်ဟုတ်နဲ့ ရွဲရဲ့ မိဘတွေ ဘီယာနဲ့ ဝိုင် ထိုင်သောက်ရင်း စကားပြောနေကြတာ တွေ့ရသည် ။ “ ရှယ်လီ …အလုပ်အဆင်ပြေခဲ့လား ….လောခေါင်တို့ဆီက ရစရာ ရခဲ့လား ….” “ ရခဲ့တယ် ..အားလုံး အိုကေပါတယ် ….” ဦးကျင်ဟုတ်က ခေါင်းတညှိမ့်ညှိမ့် လုပ်နေသည်။ 

သူလဲ ဟိုတယ်ကို ပြန်ခဲ့သည် ..။ ရန်ကုန်ကို သူ ပါသွားပြီ ။ညနေ ခြောက်နာရီ တိတိ ..။ ဦးသုတ မရှိဘူး ။ သူဌေးကတော် ဒေါ်မိုးပုလဲကို ဧည့်ခံပွဲတခု လိုက်မောင်းပို့ရသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲသည် တခါတရံလောက်ဘဲ ကိုယ်တိုင် ကားမောင်းသည် ။ များသောအားဖြင့် ယာဉ်မောင်း တယောက်ယောက်ကို မောင်းခိုင်းသည် ။ ဒီမှာ ဦးသုတအပြင် ယာဉ်မောင်း နှစ်ယောက် ရှိသေးသည် ။ သူတို့က အိမ်မှာ မနေဘူး ..။ မနက်ဆို အလုပ်လာဆင်းပြီး ညနေပိုင်းမှာ ပြန်သည် ။ အိမ်ဖေါ်မလေး ယုယု သူ့အခန်းကို ရောက်လာသည် ။ အသားမဲမဲ အရုပ်ဆိုးဆိုး ယုယု ကို တမင်ကလာ သူဌေးကတော် က ရှာဖွေပြီး ခန့်ထားတာ လို့ စားသောက်ရေးတာ၀န်ခံ ဒေါ်စိုးစိုး က သူ့ကို တမနက် ဘရိတ်ဖာ့စ်သွားစားတဲ့အချိန် ပြောပြဖူးသည် ။

“ ဘာလို့လဲ ဒေါ်စိုးစိုး…” လို့ သူက မေးကြည့်တော့..ဒေါ်စိုးစိုးက “ သူဌေး ရန်ကြောက်လို့ပေါ့..ကိုပေါက်…ယုယုကျတော့ သူဌေးက လှည့်ကို မကြည့်ဘူးလေ…အရင်က အိမ်ဖေါ်တွေ တုံးက ဘိုက်ကြီးလို့ တောပြန်ပို့ ငွေထုပ်နဲ့ ဖြေရှင်းခဲ့ရတာ…” လို့ ပြောပြခဲ့သည် ။သူ့အခန်းကို ပြန်ရောက်တော့ တဖက်ခန်းက ဦးသုတ က “ မောင်ပေါက်ရေ..ခဏ …” လို့ လှမ်းခေါ်သည် ။ “ ဘာလဲ အဘ….ဘာကျွေးမလို့လဲ ….” ဦးသုတ က သူ့ရွာ က စားစရာတွေ လူကြုံနဲ့ ပို့ပေးလို့ ရလာတဲ့အခါ သူ့ကို ခေါ်ကျွေးနေကျမို့ မေးလိုက်တာ ..။ ဦးသုတတို့ ရွာက အုန်းထညက်သည် သူစားဘူးသမျှတွေထဲမှာ အကောင်းဆုံးဘဲလေ ..။

 “ ဘာမှ ကျွေးစရာ မရှိပါဘူးကွာ….မင်းကို တခု ပြောပြမလို့…သူဌေးက မန္တလေးကို နေ့လည်ထဲက ထွက်သွားတယ်…ဟို အန်းကူ ဆိုတဲ့ ယဉ်မောင်းအသစ်လေးကို မောင်းခိုင်းပြီး… အဘက သူဌေးရဲ့ ညီမ မိသားစုကို ညဒင်နာတခု လိုက်ပို့ရမယ် …သူဌေးကတော် က ဒီည အပြင်သွားစရာ ရှိတယ် လို့ အဘကို မနေ့က ပြောထားတယ်..အကယ်လို့များ သူဌေးကတော် အပြင်သွားခဲ့ရင် မောင်ပေါက်ဘဲ လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါ လို့…” “ ဟုတ်ပြီ..အဘ..စိတ်ချ …ကျနော် ပို့ပေးလိုက်မယ် ..” “ အေး..အေး…ဒါဆို အဘ သွားမယ်နော် ..မောင်ပေါက် …” “ ဟုတ်ကဲ့ အဘ….” သူ့အခန်းထဲ ပြန်၀င်လာပြီး ကုလားထိုင်လေးမှာ ထိုင်လိုက်ရင်း စိတ်တွေက နယ်မြို့လေးမှာ တယောက်ထဲ ရှိနေမယ့် အမေ့ဆီကို ရောက်သွားသည် ။ အမေ နေကောင်းရဲ့လားမသိဘူး ..။ 

သည် စစ်ဆင်ရေးကို လုပ်ဖို့ တာ၀န်ပေးခံရတဲ့အချိန် အထက်လူကြီးက အမေနဲ့ ခဏ မဆက်သွယ်ဘဲ နေဖို့..အဖွဲ့အစည်းကနေပြီး အမေ့ကို လိုအပ်တာ အစစ တာ၀န်ယူစောင့်ရှောက်ပေး ကြမည် လို့ ပြောသည် ။ သူ့ရဲ့ ဘ၀မှန်ကို ဖုံးကွယ်ထားရမှာကြောင့် အမေနဲ့ စစ်ဆင်ရေး အတွင်း စာမရေး သွားမတွေ့ဖို့ သေသေချာချာ မှာခဲ့သည် ။ သူနဲ့ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်း ဇင်မင်း ကိုတော့အမေ့ကို လိုတာ ကူညီဖို့ သူ မှာထားခဲ့သည် ။ အဘဦးသုတ ထင်တာ မှန်သည် ။ ခြေသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အိမ်ဖေါ်မလေး ယုယု လာတာ..။ “ အန်တီ က သူအပြင်သွားချင်လို့ ကိုပေါက် ကားမောင်းပေးပါ….တဲ့..” “ ဟုတ်ပြီ….ဘာကားနဲ့ သွားမယ် ပြောသေးလား …” “ ပြောတယ်…ကားအသစ်နဲ့ သွားမယ်…တဲ့ ” “ ဟုတ်ပြီ…ဘယ်အချိန်တဲ့လဲ….” “ အချိန်တော့ မပြောဘူး..မကြာခင်…တဲ့..” “ ကောင်းပြီ….” သူ ထိုင်ရာက ထသည် ။

သူတို့မိသားစုက ရန်သူပေါများကြသည်မို့ ဖိုက်ပွဲတွေများ လာလေအုံးမလား ဆိုပြီး ပေါ့ပါးစွာ ခုန်နိုင် ကန်နိုင်တဲ့ ဘောင်းဘီမျိုး ပြောင်းလဲ ၀တ်ဆင်လိုက်သည် ။ ရန်ကုန်မြို့မှာ သေနတ် ကိုင်ဆောင်ရတာ အင်မတန်မှ အန္တရာယ်များပေမယ့် လောလောလတ်လတ် ဦးကျော်သူရ ရဲ့ လူလေးယောက် ကို သူတို့ ဆော်ပစ်ခဲ့တာမို့ ရန်စက ကြီးမားနေဆဲ ဆိုတော့ အချိန်မရွေး ရန်သူရှိနိုင်သည် ။ သေနတ်ကို ဖွက်ယူခဲ့လိုက်သည် ။ ကားအသစ် ဆိုတာ ဘယ်ကားကို ပြောမှန်း မသိဘူး ..။ ဂိုဒေါင်ထဲကို ရောက်တော့ သဘောပေါက်သွားသည် ။ ကားအသစ်ကြီးတစီး ဂိုဒေါင်ထဲမှာ ရောက်နေသည် ။ ဒီနေ့ဘဲ ယူလာတာ ဖြစ်မည် ။ ပြောင်လက်တောက်ပနေတဲ့ ကက်ဒလက်ကားကြီး …။ အသစ်ချပ်ချွတ်မှန်း သိသာသည် ။ ရန်သူများလို့ ကားပြောင်းစီးသလားတော့ မပြောတတ်ဘူး ။

ကားကြီးကိုစစ်ဆေး စက်နှိုးပြီး တိုက်ကြီးအရှေ့ တံခါးပေါက် တည့်တည့်မှာ ရပ်လိုက်သည် ။ ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ကားမှာ ထင်နေတဲ့ လက်ရာတွေကို အ၀တ်စတခု နဲ့ သုတ်ပစ်နေ တဲ့အချိန် သူဌေးကတော် ဒေါ်မိုးပုလဲ တိုက်ထဲက ထွက်လာသည် ။ သူ ကားအနောက်ခန်း တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး ဒေါ်မိုးပုလဲ ကားထဲ ၀င်ထိုင်ပြီးတဲ့အချိန် တံခါးကို ပိတ်သည် ။ ကားထဲ၀င်ထိုင်ပြီး စက်နှိုးသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲ ဘာပြောမလဲ နားထောင်သည် ။ “ ကိုပေါက် …” “ ဟုတ်..” “ မောင်း …” “ ဟုတ်…” ဘယ်ကို မောင်းရမလဲ ဒေါ်မိုးပုလဲ မပြောသေး …။ သူ ကားကို ခြံပေါက်၀ဖက်ကို မောင်းထွက်ခဲ့သည် ။ ခြံစောင့်တယောက်က ခြံတံခါးကို ပြေးဖွင့်ပေးသည် ။ လမ်းမကြီးပေါ်ရောက်တော့ ဒေါ်မိုးပုလဲက “ ဘယ်လိုလဲ..ကားမောင်းလို့ကောင်းလား….မင်း ဘော့စ်က မမ အတွက် ၀ယ်ပေးတာ..အမေရိကားက မှာတာလေ …” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ “ အရမ်းကောင်းပါတယ်…မမ….” လို့ သူဖြေလိုက်သည် ။ “ ကိုပေါက်..” “ ဟုတ်..မမ …” “ မမလေ…ကိုပေါက်နဲ့အေး အေး ဆေးဆေး တွေ့ချင်နေတာ ကြာပြီ..ဟိုးနယ်စပ် မှာ စတွေ့ဖူးကထဲကဘဲ ဆိုပါတော့…ကိုပေါက်က ထူးခြားတယ် …ဒေါ်ရှယ်လီတို့ အိမ်မှာ နိမ့်နိမ့်ကျကျ လုပ်ကိုင်ပေးနေရတာကို မမ စိတ်မကောင်းဘူး …” ဒေါ်မိုးပုလဲ ပြောတာကို သူ နားထောင်နေသည် ။

သူ ဘယ်ကို မောင်းပို့ရမယ် ဆိုတာကို ဒေါ်မိုးပုလဲ မပြောသေးဘူး ။ “ ကိုပေါက် က အရမ်းပုံစံမိုက်တယ် …ကြည်ကောင်းတယ်…ပါးနပ်တယ်..သွက်လက်တယ် ….မမ ကိုပေါက်တို့ ဘော့စ်ကို ပြောရတော့တာဘဲ..ကိုပေါက်ကို ရန်ကုန်ကို ခေါ်ခဲ့ဘို့ ..” “ မမ ကျနော် ဘယ်ကို မောင်းရမလဲ….” “ အော်..အေးအေး..ဟုတ်သားဘဲ..မမ က ပြောဖို့ မေ့နေတာ..ဆောရီး…ဟို ..ဘာလဲ..ဘောက်ထော် ပြည်သာယာ ကို မောင်း..မမရဲ့ သူငယ်ချင်း ရွှေစင်အေးတို့ အိမ်ကို …” ပြည်သာယာ ရပ်ကွက်ထဲက အသစ်ဆောက်လုပ်ထားတဲ့ ကြီးမားခန့်ထယ်တဲ့ အိမ်ကြီးတွေ ဆီကို သူ ရောက်သွားသည် ။ “ ဟိုရှေ့က အိမ်ဘဲ..တံခါး အနက်ကြီးနဲ့….” သူတို့ကားကြီး ခြံဝရောက်တာနဲ့ ခြံတံခါးကို ဖွင့်ပေးလို့ မောင်း၀င်ခဲ့သည် ။ ကားဆီကို ဖြူဖြူ ခန့်ခန့် မိန်းမတယောက် ၀မ်းသာအားရပုံနဲ့ ပြေးလာသည် ။

ဒေါ်မိုးပုလဲက သူ တံခါး ဖွင့်ပေးတာကို မစောင့်တော့ဘဲ သူမဖါသာ တံခါးဖွင့်ဆင်းပြီး ပြေးကြိုတဲ့ မိန်းမနဲ့ တအား ဖက်သိုင်း နုတ်ဆက်သည် ။ “ မိုးပုလဲ ရယ်….မတွေ့တာ ကြာပြီ…လာ..အိမ်ထဲသွားရအောင် ….” ဒေါ်မိုးပုလဲ နဲ့ အိမ်ရှင် ဒေါ်ရွှေစင်အေးတို့ အိမ်ထဲ ၀င်သွားတော့ သူ ကားကြီးကို လွတ်ရာတနေရာမှာ ထိုးထားလိုက် သည် ။ “ အကို …” အသက်၂၀လောက် မိန်းကလေးတယောက် သူ့ကားနားကို လျောက်လာပြီး သူ့ကို ခေါ်လိုက်တာ ..။ “ အန်တီတို့က အိမ်ထဲ လာခဲ့ပါ …တဲ့…” “ အေးအေး.ကောင်းပြီ ….” မိန်းကလေး က ဦးဆောင်ပြီး တိုက်ကြီးထဲကို ၀င်သည် ။ သူက မိန်းကလေးရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှအပတွေကို မသိမသာ အကဲခတ်ရင်း လိုက်၀င်သည် ။ အိမ်ရှင်တွေရဲ့ ချမ်းသာကြွယ်၀မှု တွေကို အိမ်ထဲ ၀င်လိုက်တာနဲ့ သိလိုက်သည် ။

နန်းတော်ကြီးတခုကို ရောက်သွားသလိုဘဲ …။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဒေါ်မိုးပုလဲ နဲ့ ဒေါ်ရွှေစင်အေးတို့ ထိုင် စကားပြောနေကြတာ တွေ့ရသည် ။ “ လာ..ကိုပေါက် ..မိတ်ဆက်ပေးမလို့ …” ဒေါ်မိုးပုလဲက သူသည် သူတို့လင်မယားရဲ့ လုံခြုံရေး တာ၀န်ခံ လို့ ဒေါ်ရွှေစင်အေးကို ပြောပြသည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေးက “ဘော်ဒီဂတ်ပေါ့နော် ..ဟင်း..မိုးပုလဲရဲ့ ဘော်ဒီဂတ်ကလည်း အမိုက်စား ပါလား ..ဒို့လဲ အဲလို ဘော်ဒီဂတ် တယောက်လောက် လိုချင်လိုက်တာ …” လို့ သူ့ကို ခေါင်းက ခြေထောက် ထိ သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲ က “ ရှားရှားပါးပါး ရထားတာ..ခဏတောင် မငှားနိုင်ပေါင် ..” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေး သည် အရမ်း ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးမ အပျိုကြီးလို့ ဒေါ်မိုးပုလဲက မိတ်ဆက်ပေးသည် ။ “ ကဲ..လာ ..မိုးပုလဲ…ထမင်းစားခန်းထဲ သွားရအောင် ..တခုခု သောက်ကြမယ်…” ဒေါ်ရွှေစင်အေး က သူနဲ့ ဒေါ်မိုးပုလဲကို ဧည့်ခန်းကြီး ဘေးက ကျယ်၀န်း ခန်းနားတဲ့ ထမင်းစားခန်းကြီး ဆီကို ခေါ်ဆောင်သွားသည် ။

ဒေါ်မိုးပုလဲ နဲ့ ဒေါ်ရွှေစင်အေးတို့သည် အလှချင်းပြိုင်နေတဲ့ မိန်းမချောတွေ လို့ ပြောရမည် ။ ချမ်းသာပေမယ့် ပျင်းမနေဘဲ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ဂရုစိုက်ကြပြီး ထိန်းသိမ်းကြပုံရသည် ။ နှစ်ယောက်စလုံး ကောက်ကြောင်းတွေက လှပနေသည် ။ ခါးသေးသေးအောက်က တင်ပါးကြီးတွေက စွင့်ကား တင်းတောင့်နေကြသည် ။ “ ဘာသောက်မလဲ..ကိုပေါက် …ကြိုက်တာသောက် …” အရက်ဘားလေး မှာ တန်ဖိုးကြီး နိုင်ငံခြားဖြစ် အရက်တွေ စုံနေသည် ။ “ ကျနော် က ကားမောင်းရမှာမို့ ဘီယာလောက်ပါဘဲ..မမ..” ဒေါ်ရွှေစင်အေးက ရေခဲသေတ္တာကြီးထဲက တိုက်ဂါးဘီယာ တပုလင်းကို ထုတ်ယူပေးသည် ။ သူမနဲ့ ဒေါ်မိုးပုလဲတို့ကတော့ အကောင်းစား နိုင်ငံခြားဖြစ် ဝိုင်တလုံးကို သောက်ဖို့ ပြင်သည် ။

သူက အလိုက်တသိ ပုလင်းဖေါ့ဆို့ကို ဖေါက်တန်နဲ့ ရစ်ဆွဲယူကာ ဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး မိန်းမချောနှစ်ယောက်ရဲ့ ဖန်ခွက်လှလှ ရှည်ရှည်တွေထဲကို လောင်းထည့်ပေးလိုက်သည် ။ “ သိုင့်စ်..ကိုပေါက် ….” သူ့ကို အထဲ၀င်ဖို့ လာခေါ်တဲ့ မိန်းကလေး က ဒိန်ခဲတုံး ဝါဝါလေးတွေကို ပုဂံပြား လှလှထဲ ထည့်ယူလာကာ သူတို့ရှေ့မှာ ချပေးသည် ။ “ အေးဘုံ …၀က်ပေါင်ခြောက် လဲ ယူခဲ့အုံးနော် ..” “ ဟုတ်ကဲ့..အန်တီ ….” ခိုင်းတဲ့ကောင်မလေးကလဲ အလန်းစား အဖြောင့်စား….။ အင်း..ငါလဲ မိန်းမလှကျွန်းပေါ် ရောက်နေသလား မသိတော့ပါဘူး …။ တွေ့ကြုံပတ်သက်သမျှ မိန်းမတွေက သူ့ဟာနဲ့ သူ လှနေ ကြသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲ နဲ့ ဒေါ်ရွှေစင်အေးတို့သည် စကားတပြောပြောနဲ့ ဝိုင်တပုလင်း ထပ်ဖေါက်ကြရပြီ ..။

သူကလဲ တတိယမြောက် တိုက်ဂါးဘီယာ ကို ဖေါက်သည် ။ “ ကိုပေါက်ရေ..ပျော်ရဲ့လား …” “ ပျော်တယ်..မမ …” ဒုတိယပုလင်းခါလီပြသွားတဲ့ အချိန် ဒေါ်ရွှေစင်အေး က “ မိုးပုလဲရေ…တနေရာရာကို ကားလျောက်မောင်းကြရအောင်ကွာ….” လို့ ပြောလာသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲကလဲ “ ကောင်းတယ် .. ကိုယ်လဲ တော်တော့်ကို ဖီလင်တက်နေပြီ …ထွက်ကြရအောင်..ကိုပေါက်..ကားမောင်းနိုင်တယ် မဟုတ်လား …” “ မောင်းနိုင်ပါတယ်..မမ.ဘီယာလေး သုံးလုံးထဲပါ …..” စီးရတာ တအားငြိမ့်တဲ့ ကက်ဒလက်ကားကြီးထဲ အသက်လေးဆယ်အရွယ် မိန်းမချောနှစ်ယောက် နဲ့ သူ ရောက်ရှိသွားသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲက သူ့ဘေးက ခုံမှာ ထိုင်သည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေး က နောက်ခန်းမှာ ထိုင်သည် ။ “ ဘယ်ကို မောင်းရမလဲ.မမ ….” ဒေါ်ရွှေစင်အေး လဲ တော်တော့်ကို ရေချိန်ကိုက်နေပုံရသည် ။

တခစ်ခစ်တဟားဟား အော်ရယ်ရင်း.“ .မောင်းချင်တဲ့နေရာကို မောင်းကွာ…လူမရှိတဲ့ တနေရာဆို ပိုကောင်းတယ် …”လို့ ပြောသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲက ..“ ယူ့လှော်ကားက ခြံကို သွားမလား ….” လို့ ဒေါ်ရွှေစင်အေးကို နောက်လှည့်မေးလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေးက ..“ ဟင့်အင်း..ခြံစောင့် ဖိုးထောင်တို့ လင်မယား ရှိနေတယ်…မလွတ်လပ်ဘူး …လွတ်လွတ်လပ်လပ် တနေရကို သွားချင်တာ …” လို့ ပြောသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲက တဟားဟားနဲ့ သဘောကျသည် ။ “ ဘာလဲ..ယူက ဒို့ ဘော်ဒီဂတ်ကို ခဏငှားမလို့လား ….” လို့ နောက်သည် ။ သူ ခုထိ ဘယ်ကို မောင်းရမလဲ မသိသေးဘူး …။ ဒေါ်မိုးပုလဲက..“ အင်း..ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့နေရာ . . .စဉ်းစား..စဉ်းစား …..အင်း..ဟုတ်ပြီ …..မြောက်ဒဂုံကို မောင်း..အဲဒီမှာ..ဒို့ ခြံတခြံ ၀ယ်ထားတယ်..လူစောင့် မရှိဘူး …တိုက်ကတော့ သိပ် မသားနားဘူး..နောက်မှ ပြန်ပြင်မလို့…အဲ့ကို သွားလိုက်..ကိုပေါက် …” ဒီစော်ကြီးတွေ လူမရှိတဲ့ နေရာကို သွားချင်နေကြသည် ။ သူတို့က နှစ်ယောက် ..သူက တယောက် ..။ တူးအင် ၀မ်း …။ နှစ်ယောက် တယောက် တော့ တွေ့ကြပြီ …။ မြောက်ဒဂုံကို ဦးတည်လိုက်သည် ။

ဒေါ်မိုးပုလဲ နဲ့ ဒေါ်ရွှေစင်အေး တော်တော်လေးကို အရှိန်ရနေသည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေး က ဒေါ်မိုးပုလဲ ရဲ့ တိုက်လေးကို လိုက်ကြည့်နေသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲက တိုက်ထဲမှာ ပူလောင်နေသလိုဘဲ လို့ ညည်းရင်း အဲကွန်းစက်ကို ဖွင့်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေး က “ ဘယ်လိုလဲ..ထပ်သောက်ကြအုံးမလား သူငယ်ချင်း …” လို့ မေးသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲက ရယ်သည် ။ “ ကိုယ်တော့တော်ပြီ..သူငယ်ချင်း ထပ်သောက်ချင်သောက်လေ… ဒီအိမ်မှာလဲ ဝိုင်ပုလင်းတွေ ထားထားတယ်….ဖရစ်ဂ်ျထဲမှာ..ရှိတယ် …” လို့ ပြောသည် ။ သူကတော့ သူတို့နှစ်ယောက် ဘာများခိုင်းမလဲ လို့ အမိန့်ကို နာခံလျက် ရပ်နေသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲက “ သူငယ်ချင်း ယူအေးအေးဆေးဆေး နားချင်ရင် ဟိုအခန်းထဲ သွားနား..ညောင်းညာရင် လဲ ကိုပေါက်ကို နှိပ်ခိုင်း…သူက ကောင်းကောင်း နှိပ်တတ်တယ် ….” လို့ ဒေါ်ရွှေစင်အေးကို ပြောလိုက်သည် ။

 ဒေါ်ရွှေစင်အေးလဲ..ပြုံးလျက် “ ကောင်းသားဘဲ…ယူလဲ လာခဲ့လေ…စကားလေးဘာလေး အေးအေးဆေးဆေး ပြောရအောင်..အိမ်မှာက အိမ်ဖေါ်တွေ နဲ့ ဆိုတော့ သိပ် မလွတ်လပ်ဘူး..” လို့ ပြန်ပြောကာ ဒေါ်မိုးပုလဲ ညွှန်ပြတဲ့ အခန်းထဲကို ၀င်သွားသည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေးရဲ့ ခါးသေးသေး အောက်က တင်ပါးလှလှကြီးတွေ တလုံးချင်း အပေါ်အောက် လှုပ်သွားတာတွေကို သူငေးမောနေမိခိုက် ဒေါ်မိုးပုလဲက“ ကိုပေါက်..လိုက်သွားလေ ..မမရွှေစင်အေး ကို နဲနဲပါးပါး နှိပ်ပေးလိုက်ပါလား…” လို့ ပြောလို့ အခန်းထဲကို ၀င်လိုက်သွားလိုက်သည် ။ “ ကိုပေါက်..မမကို တကယ် နှိပ်ပေးမှာလား …” ဒေါ်ရွှေစင်အေး က ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပုလွှဲထိုင်လိုက်ပြီး အခန်းထဲကို ၀င်လာတဲ့ သူ့ကို ပြောလိုက်တော့ သူလဲ “ ဟုတ်ကဲ့ မမ …” လို့ ဖြေရင်း ဒေါ်ရွှေစင်အေး ထိုင်နေတဲ့ အနောက်မှာ သူမလိုဘဲ တစောင်း၀င်ထိုင်လိုက်သည် ။ “ မမ က တနေကုန် ကုမ္ပဏီမှာစာရင်းဇယားတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာ ဇက်ကျော်တွေ တင်းနေတယ်..ကိုပေါက်ရယ် …နှိပ်ပေးရင်တော့ ကျေးဇူး အထူးပါ…” “ ဟုတ်ကဲ့မမ ..ရပါတယ် …” ဒေါ်ရွှေစင်အေး သည် လက်ပြတ် လည်ဟိုက် အင်္ကျီလေး ၀တ်ထားသည် ဒေါ်ရွှေစင်အေး သည် အသက်လေးဆယ်အရွယ်ပေမယ့် ချောမော စိုပြေတုံးဘဲ ။ တောင့်တင်းတုံးဘဲ ..။ 

လက်မောင်းသား ပြည့်ပြည့်၀င်း၀င်းလေးတွေနဲ့ လည်တိုင်ဖွေးဖွေး တွေက သူ့ကို စိတ်တွေ လှုပ်ရှား ဖေါက်ပြန်လာစေသည် ။ ကျောပေးထားလို့ ခါးသိမ်သိမ် အောက်က တင်ပါးကြီးတွေကို နီးနီးကပ်ကပ် တွေ့နေရတာကလည်း စိတ်တွေ ထကြွစရာ…။ ပုခုံးသား နှစ်ဖက်ကို စပြီး နှိပ်ပေးလိုက်သည် ။ “ အင်း..အင်း….ကောင်းလိုက်ထာ …” ဒေါ်ရွှေစင်အေး ရဲ့ အသံလေးက တော်တော့်ကို ချိ ုသည် ။ ဧည့်ခန်းဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဒေါ်မိုးပုလဲ ကို မတွေ့တော့ ..။ သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး သူမ ဘယ်ရောက်သွားသလဲ မသိ ..။ ဒေါ်ရွှေစင်အေး သည် တအင်းအင်းနဲ့ သူနှိပ်တာကို သဘောကျနေသည် ။

 ပုလုံးတေါကနေ ကျောပြင်ကို ဆင်းလာပြီး လက်သီးဆုပ်တွေနဲ့ ဖိပေး တွန်းပေးသည် ။ “ ထိလိုက်တာ..အဲဒီနေရာဘဲ..ကိုပေါက်..ညောင်းနေတာ ….” ဒေါ်ရွှေစင်အေးက အိုအိုအင်းအင်း နဲ့ သူနှိပ်တာကို ကြိုက်ကြောင်း တတွတ်တွတ်နဲ့ ပြောနေသည် ။ “ မမ…အိပ်ရာပေါ် မှောက်လှဲလိုက်ပါလား..မမ ခါးကို နှိပ်ပေးမယ် …” “ အင်း..အင်း ….” ခေါင်းအုံးပေါ် မျက်နှာအပ်ရင်း ဒေါ်ရွှေစင်အေး မှောက်ရက် အိပ်ပေးလိုက်သည် ။ သူမခါးကို သူ တံတောင်ဆစ်နဲ့ ဖိဖိထောင်းပေး သည် ။ “ အိုး…အင်း…ထိလိုက်တာ..ထိလိုက်တာ…..အားပါး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ် . . . .” ဇက်ပိုးနေရာကနေ ခါးအထိ လက်ဖနောင့်နဲ့ ပွတ်ခါ ဖိဆွဲပေးလိုက်ပြန်တော့ ဒေါ်ရွှေစင်အဖို့ ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ ထပ်ထပ် လုပ်ပေါးအုံးလို့ တောင်းဆိုရသည် ။ တော်တော်လေးကြာအောင် ကျောလည်ကို ပွတ်ဆွဲအပြီး..“ မမ..ပေါင်နဲ့ ခြေသလုံးတွေကိုရော နှိပ်ပေးရမလားဟင် …” လို့ သူမေးလိုက်သည် ။

ဒေါ်ရွှေစင်အေး က ချက်ချင်းဘဲ..“ နှိပ်.. နှိပ်…မင်း သဘောရှိ နှိပ်ပေး….မမကို မေးစရာ မလိုဘူး…” လို့ ပြောသည် ။ ပေါင်တန်လှလှကြီးတွေနဲ့ ခြေသလုံးတွေကို နှိပ်ပေးနေတဲ့အချိန် သူ့လက်ဖျန်နဲ့ တတောင်ဆစ်တွေက ဒေါ်ရွှေစင်အေးရဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးတွေနဲ့ ပွတ်တိုက် ထိတွေ့မိနေသည် ။ ဒီ အထိအတွေ့ကြောင့် သူ့စိတ်တွေ ပိုမို ထကြွလာရသည် ။ ပေါင်ရင်းပိုင်းကို လက်နဲ့ဆုပ်ညှစ်ပြီး နှိပ်ကေးရင်း တင်ပါးကြီးတွေကို ပါ ကိုင်ဆုပ်မိသည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေး က ဘာမှ မပြော မငြင်း ဘဲ ငြိမ်နေတာကြောင့် တင်ပါးကြီးတွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အားရပါးရ ကိုင်တွယ် ဆုပ်ညှစ်လိုက်..ပွတ်သပ်လိုက်နဲ့ လုပ်လိုက်သည် ။ “ မမ..ပက်လက်လှန်ပေးမလားဟင် …” သူပြောလိုက်တာနဲ့ဒေါ်ရွှေစင်အေးက “ အေး..အေး…ရတယ်လေ…” ဆိုပြီး ပက်လက်လှန်ပေးသည် ။ သူမ မျက်လုံးအစုံကိုတော့ ပိတ်ထားသည် ။ ပက်လက်အနေအထားနဲ့ သူမပေါင်တွေကို နှိပ်ပေးတော့ သူ့လက်ချောင်းတွေဟာ ဒေါ်ရွှေစင်အေး ရဲ့ မိန်းမအင်္ဂါစပ်နဲ့ အရမ်းကို နီးကပ်စွာ ရှိနေပြီ ..။

၀မ်းဘိုက်သားချပ်ချပ်လေးတွေကို ပွတ်လိုက် ပေါင်ရင်းကို နှိပ်လိုက်နဲ့ သူမရဲ့ ကာမခလုပ်တွေကို တခုပြီး တခု နှိပ်နေတော့ ဒေါ်ရွှေစင်အေး အခုလောက်ဆိုရင် မုချ စိတ်တွေ နိုးကြွနေလောက်ပြီ …။ ပေါင်ရင်းတဖက်ကို ဖိနှိပ်နေရင်း သူ့လက်သန်းလေး က မို့ဖေါင်းဖေါင်း အင်္ဂါစပ်ကြီးပေါ်ကို ထိပွတ်နေသည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေး နုတ်ဖျားက “ အင်းဟင် …” ဆိုတဲ့ ညည်းသံလေး ထွက်ပေါ်လာသည် ။ သူက သွေးတိုးစမ်းတဲ့သဘော ..။ ဒေါ်ရွှေစင်အေး က ဘာမှ မတား မငြင်း..မရုန်းဖယ်တော့ လက်သန်းတချောင်းထဲကနေ လက်လေးချောင်းနဲ့ သူ ပွတ်စမ်းပြီ …။ “ အင်းဟင်း…အင်းဟင်း…….” ဒေါ်ရွှေစင်အေး ပေါင်တန်တွေ ထောင်လိုက် လှဲလိုက် ဖြစ်လာသည် ။ “ အင်..ကိုပေါက်..ဘယ်တွေ နှိပ်ပေးနေတာလဲဟင်….” လို့ မေးပေမယ့် မျက်လုံးဖွင့်မကြည့်ဘူး…။ ရုန်းလဲ မရုန်းဘူး ..။

အခြေအနေကောင်းနေတာနဲ့ ထမိန်စလေးကို ဆွဲဖြေလိုက်သည် ။ သူမ ဘာမှ မပြောတာနဲ့ လက်သွင်းပြီး ၀မ်းဘိုက်သားလေးကို ပွတ်သပ်လိုက်သည် ။ ဟင်းဟင်းနဲ့ဘဲ ညည်းနေသည် ။ နှုတ်ခမ်းထူထူတစုံက ဟတတလေး ..။ လျောကနဲ အောက်ဖက်ကို လက်ဖဝါးက ဆင်းချသွားပြီး ဆီးခုံမို့မို့အပေါ်မှာ စမ်းမိတဲ့ အမွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ကြည့်နေသည် ။ “ ဟင့်..ဟင့်…သူ…သူ….ဘာတွေ..ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ…..” အပျိိုကြီး မမသည် အင်္ဂါစပ်နား ရစ်ဝဲနေတဲ့ သူ့လက်ဖဝါးကြောင့် ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် ဖြစ်လာသည် ။ “ မမ တင်းကြပ်နေတဲ့ အပူတွေကို ထုတ်ပစ်ပေးမလို့ပါ….” “ ကွယ်..အဲလို အပူထုတ်ရလို့လား …..” “ အင်း..မမ တင်းနေတာတွေ ကို ကျနော် လျော့ပေးလိုက်မယ် …..” သူကိုင်ပြီ …။ ဒေါ်ရွှေစင်အေးရဲ့ အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်းကြီးကို မိမိရရ ပွတ်ပြီ …။ နှုတ်ခမ်းသား နုနုတွန့်တွန့်လေးတွေကို စမ်းပွတ်လိုက်သည် ။ အရေတွေ စိမ့်ထွက်လာသည် ။ သူ့လက်ချောင်းတွေမှာ ဒေါ်ရွှေစင်အေးရဲ့ ကာမရှေ့ပြေး အရေတွေ စိုစွတ်နေပြီ …။

အချိန်တန်ပြီမို့ ပြေနေတဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ “ ဟယ် ….” သူမကိုယ် အောက်ပိုင်း အ၀တ်မရှိတော့ ဒေါ်ရွှေစင်အေးသည် တြိဂံပုံ အင်္ဂါစပ်ခုံးခုံးကြီးအပေါ် လက်ဖဝါးလေး ကာလိုက်သည် ။ “ ၇ှက်တယ်ကွာ…” “ မရှက်နဲ့..မမ ကို နမ်းပေးမလို့ …” “ ဘယ်နေရာကို နမ်းမှာလဲကွာ…..” “ မမ ပန်းပွင့်လေး ကို…” ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြား နေရာ ယူလိုက်ပြီး ဒေါ်ရွှေစင်အေး ရဲ့ ဖေါင်းမို့နေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို နမ်းရှံ့လိုက်သည် ။ “ အို..ကိုပေါက်ရယ် . . .”အရေတွေ ရွှဲနေတဲ့ ဒေါ်ရွှေစင်အေးရဲ့ ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ ပစ္စည်းကြီးရဲ့ အကွဲကြောင်းကြီးကို သူ့နှခေါင်းနဲ့ အပေါ်အောက် စုံချီ ဆန်ချီ လိုင်းဆွဲပေးသောအခါ ဒေါ်ရွှေစင်အေးသည် လူးလွန့် တုန်ခါ ပြီး…“ ကိုပေါက်ရယ် ….မမ..မမ ..မနေတတ်ဘူး….” လို့ ပြောရင်း သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းသည် ။ ဒေါ်ရွှေစင်အေးရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေအောက်ကို လက်တွေ ထိုးသွင်းကာ ဆုပ်ကိုင် လိုက်ပြီး လျာဖျားနဲ့ အစိလေးကို ထိုးထိုး ကလိပေး ပြန်တော့ “ အို့..အင်…အာ…အ…….အ….” နဲ့ အသံတွေ ထွက်ရင်း ဒေါ်ရွှေစင်အေး အကြိုက်တွေ့နေသည် ။ ဒေါ်မိုးပုလဲ တယောက် ဘယ်ကိုများ ရောက်နေသလဲ သိချင်လို့ အခန်းအပြင်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဒေါ်မိုးပုလဲသည်…။ ပြီးပါပြီ

Zawgyi

“တအားေကာင္းသြားတာဘဲကြယ္ မမေလ..ဒါမ်ိဳး တခါမွ မရဖူးပါဘူး”ဆိုတဲ့ သူေဌးကေတာ္

မနက္ပိုင္းအခ်ိန္ ေနထြက္ေနေပမယ့္ ေအးစိမ့္စိမ့္နဲ႔မို႔ ဂ်ာကင္ခပ္ပါးပါးတထည္ကို သူ၀တ္ခဲ့သည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႔သူ ဦးက်င္ဟုတ္အိမ္ကို ေရာက္သြားသည္ ။ တံခါးေခါက္ေတာ့ လူငယ္တေယာက္ လာဖြင့္ေပးသည္ ။ တံခါးကို ဟတယ္ဆို႐ုံေလး ..။ သုန္မႈန္တဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ဒီလူငယ္ေလးကို သူ႔စိတ္ထဲမွာ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး ။ “ ဆရာဟုတ္ရွိလား ..” “ မရွိဘူး..ခရီးသြားတယ္ …” “ ဆရာကေတာ္ေကာ…” “ ဟိုဖက္သြားတယ္..” လူငယ္ေလးက ေမးတာေတြကို ေျဖခ်င္ပုံမရ ။ ကပ္ရက္ တဖက္ႏိုင္ငံဖက္ကို ၫႊန္ျပၿပီး တံခါးကို ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။ “ အဲဒီခ်ာတိတ္က ဘယ္သူလဲ..” သူေမးတာကို စိုင္းေမာင္ေမာင္က “ ဆရာဟုတ္ရဲ႕တူတေယာက္ဘဲ …ဟင္းဟင္း…ေလသံကေတာ့ ေတြ႕တဲ့အတိုင္းဘဲ..ခပ္မာမာ…ဒီခ်ာတိတ္က ေဒါင့္မက်ိဳးဘူး…ဟိုစကားလိုေပါ့..က်ားလဲေၾကာက္ရ က်ားခ်ီးလဲ ေၾကာက္ရ ..ဆိုတာေလ …” “ ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ..” စိုင္းေမာင္ေမာင္က သူ႔ကို “ ဆရာဟုတ္..ခ်င္းမိုင္သြားေနပုံရတယ္…ဆရာမကေတာ့ တဖက္ကမ္းမွာ တဲ့..ဘရိတ္ဖပ္စ္သြားစားတာေနမွာေပါ့..ကဲ..က်ေနာ္တို႔ လိုက္သြားရေအာင္…” လို႔ ေျပာသည္ ။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တံတားရွိရာကို ေလ်ာက္ခဲ့ၾကသည္ ။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္နမိတ္တံတားႀကီး ဆီမွာ စည္ကားေနသည္ ။ တံတားအလည္ေခါင္မွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံအလံေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္ လြင့္ေနသည္ ။ တံတားႀကီးေပၚမွာ ျဖတ္သန္းကူးလာေနတဲ့လူေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြ အျပည့္ဘဲ ။ အေကာက္ဂိတ္ကင္းတဲေလးက ယူနီေဖါင္း၀တ္ေတြက စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို လက္လွမ္းျပကာ ႏုတ္ဆက္ၾကသည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္က ျပန္လက္ျပ ႏုတ္ဆက္ရင္း သူ႔ဖက္ကိုလွည့္ၿပီး…“ က်ေနာ့္ကို ခင္မင္ၾကတယ္…” လို႔ ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားတဲ့ပုံနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ တဖက္ကိုေရာက္ေတာ့ စိုင္းေမာင္ေမာင္က ဆရာမရွိတဲ့ဆိုင္ကို သူသိတယ္ ဆိုၿပီး ေစ်းထဲကို၀င္ခ်သြားသည္ ။ သူေျပာသလိုဘဲ မွန္ေနသည္ ။

သူေခၚသြားတဲ့ ၾကက္ဆီထမင္းဆိုင္မွာ ဆရာဟုတ္ရဲ႕ မိန္းမ ဆရာကေတာ္ ေဒၚရွယ္လီရွိေနသည္ ။ သူတို႔ကို ျမင္သြားသည္ ။ သူ႔ထက္ အသက္နဲနဲႀကီးလိမ့္မည္ ။ အသား၀င္း၀င္း. လုံးႀကီးေပါက္လွလို႔ ေခၚရမယ့္ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ မိန္းမ ..။ ရွမ္းတ႐ုတ္..ဒါမွမဟုတ္ တ႐ုတ္ကျပား ျဖစ္မည္ ။ စိုေျပေတာင့္တင္းတဲ့ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ ၀တ္စားထားတာေတြက ဆန႔္က်င္ဖက္ေယာက္်ားေတြကို ရွိတာေတြ ထုတ္ႂကြားထားသလိုျဖစ္ေနသည္။ ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ရာဂစိတ္ေတြ ဝုန္းကနဲႂကြထသြားေစႏိုင္တဲ့ ခပ္ထယ္ထယ္ေစာ္ႀကီး ။ “ ဆရာမ …” “ဟင္..စိုင္းေမာင္ ..” “ ဆရာဟုတ္ခရီးသြားတယ္ဆို..ဆရာမတို႔အိမ္ကို ေရာက္ခဲ့တယ္…” “ ေအး…ဟုတ္တယ္ …သူမရွိဘူး ..ကဲဆို..ဘာလဲ..စိုင္းေမာင္…” “ က်ေနာ္ေျပာထားတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေလ…ကိုေပါက္…” ဆရာမေဒၚရွယ္လီက သူ႔ကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံးၾကည့္သည္ ။

“ ေအာ္..ေအးေအး….ဟုတ္ၿပီ..ကိုက်င္ဟုတ္…ငါ့ကို ေျပာထားတယ္….အိုေကေလ ..အိုေကအိုေက ..လာ..လာ.. တခုခုစားၾကအုံး…” “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာမ ..” စိုင္းေမာင္ေမာင္နဲ႔ သူ ေဒၚရွယ္လီ့ေဘးက ခုံေတြမွာ ၀င္ထိုင္ၾကသည္ ။ စားေသာက္ေနတုံး ေဒၚရွယ္လီက စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို “ မင္းဆရာက မင္းေခၚလာတဲ့ လူမို႔ အစစ စိတ္ခ်တယ္.. စိုင္းေမာင္..မင္းလူက မင္းနံမည္ကိုေတာ့ ဖ်က္မယ္ မထင္ဘူးေနာ…” လို႔ ေျပာသည္ ။ စိုင္းေမာင္ေမာင္က “ စိတ္ခ်ပါ ဆရာမ…..ကိုေပါက္က လူေကာင္းပါ ..က်ေနာ္အာမခံပါတယ္…ဆရာမတို႔ စမ္းသုံးၾကည့္ပါ …” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက ရယ္သည္ ။ “ ေအးပါ..ယုံပါတယ္….ငါက မင္းကို ေနာက္တာပါ…” စိုင္းေမာင္ေမာင္က သူ႔ကို ဦးက်င္ဟုတ္ေဒၚရွယ္လီတို႔အိမ္မွာ ထားခဲ့ၿပီး က်ိဳင္းတုံကို ျပန္သြားသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက သူ႔ကို သူတို႔အိမ္ေအာက္ထပ္က အခန္းတခန္းမွာ ေနရာခ်ထားေပးသည္။ စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို ဦးက်င္ဟုတ္နဲ႔ ေဒၚရွယ္လီက စိတ္ခ်ရတဲ့လူရွာခိုင္းထားခဲ့တာၾကာၿပီ ။

သူသည္ ဦးက်င္ဟုတ္ရဲ႕တူဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာထားတင္းမာတဲ့လူငယ္ေလးရဲ႕ အခန္းေဘးက အခန္းလြတ္မွာ ေနရတာ ျဖစ္သည္ ။ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕နံမည္က “ စိုင္းဟတ္”… ။ ေရာက္တဲ့ညက ညဖက္ႀကီး စိုင္းဟတ္သည္ သူ႔အခန္းထဲ ၀င္လာၿပီး သူ႔ကုတင္ေပၚကို ေသနတ္တလက္လာတင္ သည္ ။ ဘရက္တာအမ်ိဳးအစား ကိုးမမ ပစၥတိုတလက္ ။ က်ည္ကပ္က အပိုတကပ္ ။ “ ခင္ဗ်ားအတြက္ …” စကား အပို ဘာမွမေျပာဘဲ မ်က္ႏွာပုတ္ပုတ္နဲ႔ ထြက္သြားသည္ ။“ ကိုေပါက္ ..” “ ဟုတ္..ဆရာမ …” စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႔ ေခၚသလိုဘဲ ဆရာမလို႔ သူေခၚလိုက္သည္ ။ “ ဒီကို ဘယ္ကေနလာခဲ့တာလဲ…” “ က်ေနာ္ ကြတ္ခိုင္က လာခဲ့တာပါ…” “ ေအာ္ ..ဘယ္သူနဲ႔အလုပ္လုပ္ေနတာလဲ …” “ ဦးစြတ္ထင္းနဲ႔ပါ…ဆရာမတို႔နဲ႔ သိလားမသိဘူး…” “ ဟင့္အင္း မသိပါဘူး ..ၾကားဖူးတယ္…သူ႔အေၾကာင္း…….” ေဒၚရွယ္လီက ေကာ္ဖီတခြက္ သူ႔ကိုလွမ္းေပးသည္ ။

“ ကိုေပါက္ . .” “ ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္အုံး….” “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာမ ..” လည္ဟိုက္တီရွပ္ေၾကာင့္ ဘရာစီယာအထက္က လ်ံထြက္ေနတဲ့ မို႔မို႔ေမာက္ေမာက္ ၀င္း၀င္းႀကီးေတြကို မၾကည့္ မိေအာင္ မ်က္စိလႊဲထားေနရသည္ ။ “ ကိုေပါက္ …ေကာ္ဖီေကာင္းလားဟင္…” “ ဟုတ္..ဆရာမ…” “ ကိုေပါက္လဲ ဟုတ္ဆရာမ ကလြဲလို႔ စကားမေျပာတတ္ေတာ့ဘူးလား..ဟင္းဟင္း …” ေကာ္ဖီက တကယ္ဘဲေကာင္းသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီနဲ႔ မီးဖိုခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲေနရတာ စိတ္ေတြ တအား လႈပ္ရွားလာသည္ ။ “ မိန္းမ ရွိလား …” “ ဗ်ာ….” “ ေအာ္..ကိုေပါက္မွာ မိန္းမရွိလားလို႔ …” ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသလို ဆိုးေဆးနီနီရဲရဲနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြက မပြင့္တပြင့္နဲ႔…။ “ မရွိဘူး..ဆရာမ …” “ ရီးစားေကာ….” သူရယ္လိုက္သည္ ။ “ မရွိပါဘူး..ဆရာမ …” “ ဟုတ္လို႔လား …. မလိမ္နဲ႔….” “ တကယ္ပါ..မရွိပါဘူး …” ေဒၚရွယ္လီက မခို႔တ႐ို႕အမူအရာနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ၿပီး မီးဖိုခန္းထဲက တလွမ္းခ်င္း ေလ်ာက္ထြက္သြားသည္ ။

ေသးက်ဥ္တဲ့ခါးေအာက္က ဝိုက္ကားေကာ့ထြက္ေနတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြက တုန္ခါလႈပ္သြားေနတာေတြကို ၾကည့္ မိေနေတာ့ သူ႔ေသြးသားေတြ ဆူေဝကုန္သည္ ။ သည္အခ်ိန္မွာ စိုင္းဟတ္ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ေကာင္ေလး သည္ မီးဖိုခန္းထဲကို ၀င္လာသည္ ။ သူ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ တင္ပါးလွလွႀကီးေတြကို တပ္မက္စြာနဲ႔ ေငးစိုက္ ၾကည့္မိေနတာကို စိုင္းဟတ္ ျမင္သြားသလား မသိဘူး ။ ဒီေန႔မနက္ အိမ္ကကားကို ေရေဆး ၿပီး အ၀တ္နဲ႔ ေျပာင္ေအာင္သုတ္ေနခိုက္ ေဒၚရွယ္လီ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ ကေန ေကာ္ဖီလာေသာက္ဖို႔ လွမ္းေခၚသည္ ။ မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာက ထလာတဲ့အခ်ိန္မို႔လား ..။ ေဒၚရွယ္လီသည္ ဘေလာက္စ္အက်ႌကို အတြင္းက အခုအခံမပါဘဲ ဘရာလက္စ္ ၀တ္ထားသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ႏို႔သီးေခါင္းဖုေလးေတြက အက်ႌသားမွာဖုၿပီး သိ သိသာသာ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္ ။

စြပ္ၾကယ္၀တ္ထားလို႔ ေတြ႕ေနရတဲ့ သူ႔လက္ေမာင္းသားေတြကို ေဒၚရွယ္လီ ႐ုတ္တရက္ လာကိုင္ညႇစ္လိုက္လို႔ သူ ေတာ္ေတာ္ဘဲ စိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္ ။ “ မင္းဗလေတာ္ေတာ္ေတာင့္တာဘဲ..ကိုေပါက္ ..” ေဒၚရွယ္လီဆီက ေရေမႊးနံ႔သင္းသင္းေလး ရေနသည္ ။ နီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနတာေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ေတြ တဟုန္ထိုး ႏိုးႂကြလာရသည္ ။ “ ေကာ္ဖီေသာက္ေလ..ႀကိဳက္လား …” ၿပဳံးစိစိနဲ႔ေမးသည္ ။ ေကာ္ဖီကိုေမးတာလား…ဒါမွမဟုတ္..ဖုထင္းေနတဲ့ ရင္သီးေလးေတြကို ေျပာတာလား..မသဲကြဲ ဘူး ။ “ ခဏၾကာရင္ ဒို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့..ဟိုဖက္ကမ္း အတြင္းဖက္ ေနရာကိုသြားစရာရွိတယ္ ..” “ ဟုတ္..ဆရာမ . .” ေဒၚရွယ္လီ အလုပ္ကိစၥသြားတိုင္း ခါးၾကားမွာ ေသနတ္ထိုးၿပီး သူလိုက္ပါရသည္ ။ ဒီတေခါက္ စိုင္းဟတ္နဲ႔ စိုင္းေမာင္ေမာင္ပါ ပါသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီတို႔သည္ စီးပြားေရးလုပ္တဲ့အခါ ၿပိဳင္ဖက္ေတြ ရွိသလို မနာလိုသူေတြ ရွိတာမို႔ လက္နက္ေဆာင္တဲ့ တပည့္လက္သားေတြ အၿမဲအတူပါရသည္လို႔ စိုင္းေမာင္ေမာင္က သူ႔ကို ဟိုးတုံးထဲက ေျပာျပထားခဲ့သည္ ။

ေဒၚရွယ္လီသည္ စိုင္းဟတ္နဲ႔ စိုင္းေမာင္ေမာင္တို႔ေရွ႕မွာ သူ႔ကို သိပ္အေရာတ၀င္မေနဘဲ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းရွိေနခ်ိန္ေတြမွာဆို ညဳတုတုနဲ႔ ျမႇဴသလိုလိုၾကဴသလိုလို လုပ္တတ္ေၾကာင္း သူသတိထားမိလာသည္ ။ ဦးက်င္ဟုတ္အေၾကာင္း စိုင္းေမာင္ေမာင္ကို မသိမသာ စပ္စုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးက်င္ဟုတ္သည္ ဘန္ေကာက္ကို ေရာက္ေနတာျဖစ္ၿပီး ေအရးႀကီးတဲ့ စီးပြားကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတဲ့အေၾကာင္း စိုင္းေမာင္ေမာင္က ေျပာျပသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီသည္ သည္နယ္ေျမတဝိုက္မွာ ျမန္မာဖက္က အစိုးရ ၀န္ထမ္းေတြ နဲ႔ေရာ တဖက္ကမ္းက အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ေရာ ၾသဇာေညာင္းတာကို ေတြ႕ရသည္ ။ ခင္မင္ရင္းႏွီးတာကို ေတြ႕ရသည္ ။ ဒီေန႔ေတာ့ အိမ္မွာေနတဲ့ စိုင္းဟတ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလး မရွိဘူး ..။ တဖက္ကမ္းက ႐ုပ္ရွင္႐ုံမွာ ဇာတ္ကားေကာင္းလို႔ သြားၾကည့္သည္ ။ သူ ညဖက္ ျပန္လာခ်င္မွ လာမည္ လို႔လည္း ေဒၚရွယ္လီကို ေျပာသြားတာ ၾကားလိုက္ရသည္ ။

ညစာစားေတာ့ သူနဲ႔ ေဒၚရွယ္လီ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ။ “ ဒီေန႔ ရွယ္ခ်က္ထားတယ္….ဒို႔နဲ႔ ကိုေပါက္ စားၾကဖို႔ …” ေဒၚရွယ္လီသည္ ည၀တ္ဂါ၀န္ရွည္အနက္ေရာင္ကို ၀တ္ထားသည္ ။ မီးဖိုခန္းထဲ ဟိုေလ်ာက္ဒီေလ်ာက္ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူမရဲ႕စြင့္ကားေကာ့ထြက္ေနတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြက တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနၾကသည္ ။ ဟင္း …ဒါႀကီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔ကာမစိတ္ေတြက တဒိုင္းဒိုင္း တက္ႂကြလို႔ လာေနသည္ ။ “ ကိုေပါက္..လာေလ..ထမင္းလာထည့္..ဘာေငးေနတာလဲလို႔ …” “ ဟုတ္..ဆရာမ …” ေဒၚရွယ္လီနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနေနရတာ သူ႔စိတ္ေတြ ေဖါက္ျပန္ေနသည္ ။ “ ကိုေပါက္ …” “ ဗ်ာ..ဆရာမ …” “ မင္း ပုံစံတမ်ိဳ ုးႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ …မင္း ေနေကာင္းရဲ႕လား …” “ ေကာင္းပါတယ္..ဆရာမ …”ေဒၚရွယ္လီက ဝိုင္ေသာက္သည္ ။ သူက ဘီယာေသာက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ ခ်က္တဲ့ မုန္ညင္းခ်ဥ္နဲ႔ ၀က္သား ..ၾကက္သားသုတ္ ..သီးစုံပဲကုလားဟင္းက အရသာထူးလွေပမယ့္ တကယ္တမ္း သူစားခ်င္ေနတာက အဲဒါေတြ မဟုတ္ဘူး ။ “ ကိုေပါက္..ဒို႔ေယာက္်ား ကိုက်င္ဟုတ္ ဟာ ဘယ္လိုလူလဲ ဆိုတာ ၾကားဖူလားဟင္ ..” “ မၾကားဖူးဘူး ဆရာမ ..” “ သူ႔အေၾကာင္းကို မင္း လုံးလုံးမသိဘူးေပါ့..ဟုတ္လားကိုေပါက္ ..” “ ဟုတ္..မသိဘူးဆရာမ …”

“ မသိရင္ ဒို႔ ေျပာျပမယ္..နားေထာင္ … သူက စီးပြားအရွာေကာင္းတယ္..ေငြရမယ္ဆိုရင္ ဘနဖူးသိုက္တူးမယ့္လူစား…ရက္စက္တယ္…ျပတ္သားတယ္ .. ဂလဲ့စားေျခတတ္တယ္ ..အဆက္အသြယ္ေကာင္းတယ္ ..အေပါင္းအသင္းတတ္တယ္ ..ဒီၿမိဳ႕ဒီနယ္မွာေတာ့ သူ႔ကို မသိတဲ့လူ မရွိသေလာက္ဘဲ ..ဒါေပမယ့္ သူက မိန္းမကို ပစ္ထားတယ္…မိန္းမကို ဂ႐ုမစိုက္တဲ့လူ ..ဒို႔ေလ.. သူ႔ကို စိတ္နာတယ္ …ဒို႔..ဒို႔ဘ၀ ဘယ္ေလာက္ အထီးက်န္ဆန္ေနသလဲ သူမသိဘူး …ကိုေပါက္ရယ္ …” ေဒၚရွယ္လီ ပုလဲခၿပီ ..။ မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ က တေတာက္ေတာက္ နဲ႔ ပါးျပင္ေဖြးေဖြးႏုႏုေပၚ လိမ့္ဆင္းက်လာၾကသည္ ။ “ အိုး..မငိုပါနဲ႔ ဆရာမရယ္ …” “ မင္းမသိဘူး..ကိုေပါက္ …ဒို႔ဘယ္ေလာက္ စိတ္ဆင္းရဲသလဲဆိုတာ …ဒို႔ေလ..ကိုက်င္ဟုတ္ကို ခ်စ္လို႔ ယူခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး …သိလား …သူက…ဒို႔ကို အေႂကြးနဲ႔ သိမ္းယူခဲ့တာ…အဂၤလိပ္ေခတ္က ခ်စ္တီးကုလားေတြ လုပ္သလိုေပါ့ …ၿပီးေတာ့..လူကိုပါယူသည္ ဆိုတာမ်ိ ုး …ဒို႔အေမနဲ႔ အေဖက သူ႔အေႂကြးေတြကိုမဆပ္ႏိုင္လို႔ ဒို႔ကို သိမ္းပိုက္လိုက္တာ….” ေဒၚရွယ္လီသည္ ေျပာလဲေျပာ ငိုလဲငိုသည္ ။

“ သူ႔ေၾကာင့္ဒို႔ ေငြကို ေ၇လိုသုံးလာႏိုင္တာေတာ့ မွန္ပါတယ္..ဒါေပမယ့္ ဒို႔ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာႀကီး…ဒို႔အခု ဘဲၾကည့္ေလ…သူက သြားခ်င္ရာသြားေနတယ္..ဒို႔က ညမေပ်ာ္ရတဲ့ညေတြ မ်ားေနတယ္ …” “ ဆရာမစိတ္မခ်မ္းသာတာ ျမင္ရေတာ့ က်ေနာ္လဲ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ..က်ေနာ္ ဆရာမကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္ တယ္ ဆရာမ ..” ေဒၚရွယ္လီ သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္သည္ ။ “ မင္း….မင္း…မင္းတကယ္ေျပာတာလား..ကိုေပါက္ …” “ ဟုတ္ဆရာမ…က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္ …. ” “ မင္း တကယ္မသိလို႔ေမးတာလား ကိုေပါက္..ဒို႔ပါးစပ္က ထုတ္ေျပာေစခ်င္လို႔လား ဟင္….” “ က်ေနာ္ တကယ္မသိတာပါ..ဆရာမ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ဆို က်ေနာ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အကုန္လုပ္ေပးမွာ…” ေဒၚရွယ္လီ ၿပဳံးသြားသည္ ။ “ တကယ္လား ..” “ ဟုတ္..ဆရာမ …” “ ကိုေပါက္…မင္း ဒို႔ကို ဆရာမ..ဆရာမနဲ႔ မေခၚစမ္းနဲ႔ကြာ…မမ လို႔ ေခၚ….” “ ဟုတ္….မမ ..” “ လာ..လိုက္ခဲ့…” ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အေနာက္က အိမ္အေပၚထပ္ကို သူလိုက္ပါသြားရသည္ ။

ေလွခါးကအတက္ သူ႔အေရွ႕က တက္ေနတဲ့ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြက သူ႔စိတ္ေတြကို တဟုန္ထိုး ထ ႂကြေစသည္ ။ ဦးက်င္ဟုတ္နဲ႔ ေဒၚရွယ္လီတို႔ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္သြားေသာအခါ ေဒၚရွယ္လီက “ ကိုေပါက္ ..မင္း အ၀တ္အ စားေတြ အားလုံးကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ကြာ…” လို႔ ေျပာရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ၀င္သြားပါသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အမိန႔္အတိုင္း သူ အ၀တ္ေတြကို တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ေဒၚရွယ္လီ ေရ ခ်ိဳးခန္းထဲက ျပန္ထြက္အလာကို သူ ေစာင့္ေနသည္ ။ မၾကာခင္ ေတြ႕ႀကဳံလာေတာ့မယ့္ အေတြ႕အႀကဳံေတြ ကို စဥ္းစားလိုက္တာနဲ႔ သူ႔ေပါင္ၾကားက လိင္တန္က မာေက်ာေထာင္ထလာရသည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီ ။ ေဒၚရွယ္လီသည္ ပါးလႊာတဲ့ ည၀တ္ ၀တ္႐ုံေလးနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာသည္ ။ ည၀တ္ ၀တ္႐ုံေလးက ပါးလြန္းတာမို႔ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အတြင္းပစၥည္းေတြကို အတိုင္းသား ျမင္ေတြ႕ေနရသည္ ။

ေဒၚရွယ္လီသည္ သူ႔ေပါင္ၾကားက မတ္ေထာင္ေနတဲ့ လက္နက္ႀကီးကို စူးစိုက္ကာ ၾကည့္ရင္း…“ အင္း…ဒို႔ထင္ ထားတဲ့အတိုင္းဘဲ..မင္းက ဆိုက္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လူဘဲ …ဟင္း…လာေလ …မမဆီကို …” လို႔ ေျပာလိုက္တာ ေၾကာင့္ သူမဆီကို တိုးကပ္သြားလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက သူ႔လက္တဖက္ကို ဆြဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး ကုတင္ႀကီးေပၚကို ေခၚေဆာင္သြားသည္ ။ “ ကိုေပါက္ ..မမကို ၾကည့္ပါအုံး….မင္းသေဘာက်လားဟင္ …” “ က်တယ္မမ..မမအရမ္းလွတာဘဲ..ေတာင့္လဲေတာင့္တယ္….” တုန္ရီတဲ့အသံနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဒၚရွယ္လီ သေဘာက်စြာနဲ႔ ရယ္ေမာလိုက္ရင္း သူမ ၀တ္ထားတဲ့ ည၀တ္ ၀တ္႐ုံေလးကို ခါးစည္းႀကိဳး ေျဖျဖဳတ္ၿပီး ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါသည္ ။ “ အို …” ၀င္းမြတ္တဲ့ ရင္သားစိုင္တစုံက အိပ္ခန္းထဲက မီးတိုင္ေတြရဲ႕ အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ လွလြန္းေနၾကသည္ ။ ရင္သားေဖြးေဖြးေတြရဲ႕ ထိပ္မွာ ပန္းေရာင္ႏို႔သီးေလးေတြက ထင္းေနၾကသည္ ။ “ မင္းႀကိဳက္လားဟင္ ….. ကိုေပါက္ …” “ ႀကိဳက္….အ…..အ…..အရမ္းႀကိဳက္တယ္…မမ..” “ ဒါဆို မင္းဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ …စို႔ေလ…မမႏို႔သီးေခါင္းေတြကို စို႔…စို႔ေပးကြာ…” အငမ္းမရဘဲ ႏို႔သီးေခါင္းေလးတဖက္ကို စို႔ပစ္လိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီလဲ “ အင္ဟင္…..အို…..”လို႔ အသံေလး ထြက္ညည္းရင္း မ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းက်သြားသည္ ။

စို႔ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ စို႔ေပးေနခ်ိန္ “ ေနာက္တဖက္ကို စို႔ အုံး..” လို႔ ေဒၚရွယ္လီက ထပ္ေျပာလိုက္ျပန္တာနဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္းေနာက္တဖက္ကို စို႔ရျပန္သည္ ။ “ ႀကိဳက္လား ..ကိုေပါက္ …” ႏို႔စို႔ေပးေနလို႔ ပါးစပ္က မေျဖအားတာနဲ႔ သူ႔ေခါင္းကို ဆတ္ျပလိုက္သည္ ။ “ မင္း ဘာဂ်ာေကာ မႈတ္ဘူးလား ..” ေခါင္းညႇိမ့္ကာ အေျဖေပးရင္း ႏို႔သီးေခါင္းမာမာေလးကို လ်ာနဲ႔ သိမ္းသိမ္း ယက္ေပးေနသည္ ။ “ အင္း….ဟင္……ယုံတယ္..ယုံတယ္….မင္းႏႈတ္ခမ္းထူထူႀကီးေတြကို မမ ေတြ႕ကထဲက စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းထဲက မင္း ဟာ ဘာဂ်ာအမႈတ္ေကာင္းမယ့္လူဘဲ လို႔ သိလိုက္တယ္ …” ေဒၚရွယ္လီက ဘာဂ်ာမႈတ္ေစခ်င္ေနၿပီမို႔ အလွည့္က်ရင္ မႏြဲ႕စတမ္း ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴႀကီးေတြၾကားထဲ ကို ေခါင္းထိုးသြင္းၿပီး အေမႊးရိပ္ထားလို႔ ေျပာင္ခုံးေဖြးေနတဲ့ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ မုန႔္ေပါင္းႀကီးနဲ႔တူတဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို စၿပီး နမ္းရႈံ႕လိုက္ရပါသည္။

ေဒၚရွယ္လီလဲ ေပါင္တန္ေတြကို အစြမ္းကုန္ၿဖဲကားေပးရင္း “ မမ အဖုတ္ကို မင္းႀကိဳက္လားဟင္..ကိုေပါက္ ..” လို႔ ခပ္တိုးတိုး ေမးလိုက္ပါသည္ ။ “ ႀကိဳက္တယ္…မမ…မမအဖုတ္က သိပ္လွတာဘဲ …” လို႔ သူေျဖၾကားရင္း ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးကို ဖိကာ ဖိကာနဲ႔ ယက္ေပးပါေတာ့သည္ ။ “ အို..အ္ိ..ကိုေပါက္ရယ္ ….အမေလး…ဟင္းဟင္း……”ေဒၚရွယ္လီလည္း သူ႔ေခါင္းကို တအားဆုပ္ကိုင္ၿပီး တအားအားနဲ႔ ေအာ္ညည္းသည္ ။ ဆူၿဖိဳးတဲ့ ရင္သားလုံးႀကီးေတြကို အား၇ပါးရ ဆုပ္နယ္ ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း အဂၤါစပ္အကြဲေၾကာင္း နီညိဳညိဳႀကီးကို လ်ာအျပားလိုက္နဲ႔ တျပတ္ျပတ္ ယက္ေပး သည္ ။ “ အင္ဟင္…အင္..ကိုေပါက္..ကိုေပါက္..သူ..သူ သိပ္လုပ္တတ္ကိုင္တတ္တာဘဲ …ႀကိဳက္လား..မမအဖုတ္ကို…” “ ႀကိဳက္တယ္…မမ….မမအဖုတ္ကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္ …” ေျပာလဲေျပာ ယက္လဲယက္ ..တျပတ္ျပတ္အသံေတြ နဲ႔ ညည္းျငဴသံေတြ ဆူညံေနသည္ ။ “ မမ…အေနာက္ကေန ယက္ခ်င္လို႔..မမ ဖင္ကုန္းေပးပါလားဟင္ …” “ အင္း..အင္း…” ေဒၚရွယ္လီသည္ ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းေပးလိုက္သည္ ။ ျဖဴေဖြးတဲ့ ဖင္တုန္းႀကီးေတြ ၾကားက အဂၤါစပ္အကြဲေၾကာင္း အေျမာင္းနီညိဳညိဳႀကီးက ထင္းေနသည္။

လွ်ာနဲ႔ ေအာက္ကေန အထက္ ပင့္ယက္တင္ကာ စယက္ေပးလိုက္သည္ ။ “ အို႔…ဟင့္…..” ဆက္တိုက္ ယက္ၿပီ ..။ “ အား…အား…..အား….အား…..အား……” ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အဂၤါစပ္ အတြင္းထဲကို သူ႔လ်ာကို ထိုးသြင္းေမႊေႏွာက္ေပးသလို အစိကို စုတ္ေပးေတာ့ ေဒၚရွယ္လီ တအားထိမိသြားၿပီး ဆက္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး..ကိုေပါက္..ဒို႔ကို လုပ္ေပးပါေတာ့လို႔ ေျပာလာသည္ ။ ယက္တာကို ရပ္ၿပီး ေဒၚရွယ္လီ့ေပါင္တန္ေတြအၾကား ေနရာယူလိုက္ေသာအခါ ေဒၚရွယ္လီသည္ ေျခေထာက္ေတြကို ေထာင္ေျမႇာက္ခါ ခါးကိုေကာ့ထားေပးသည္ ။ အဂၤါစပ္ေဖါင္းေဖါင္း ႀကီးသည္ ေကာ့ထားလို႔ ပိုမို႔ေမာက္ေနသလိုဘဲ ..။ အေရေတြ စိုေျပာင္ေနတဲ့ အဂၤါစပ္အေပါက္ထဲကို လိင္တန္ကို ေတ့ၿပီး ဖိသြင္းထည့္လိုက္သည္။

“ အေမ့..ေျဖးေျဖး…..ဟင့္..ႀကီးလိုက္တဲ့လီး…….” လိင္တန္ႀကီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔ စီးပိုင္စြာ ၀င္သြားသည္ ။ “ မႀကိဳက္လို႔လား….မမ…” “ ဟင္း..ႀကိဳက္တယ္….တင္ျပည့္ၾကပ္ျပည့္ႀကီး…” “ လုပ္မယ္ေနာ္ ..” “ အင္း..လုပ္….” ရင္သားစိုင္ထြားထြားႀကီးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ကစားရင္း တခ်က္ခ်င္းမွန္မွန္ ထိုးသြင္းေပးလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီလဲ တအင္းအင္းနဲ႔ ေျခေထာက္ေတြကိုေထာင္ကာ ေကာ့ေကာ့ေပးၿပီး သူ ထိုးထည့္သမွ်ကို တုန႔္ျပန္ေပးသည္ ။ သူမ အဂၤါစပ္ကိုလည္း ဆြဲဆြဲညႇစ္ယူေပးေနေတာ့ သူ႔လိင္တန္သည္ ပိုၿပီးတင္းၾကပ္တဲ့ အရသာထူးကို ခံစားေနရသည္ ။

“ျမန္မယ္ေနာ္..မမ….” “ အင္း..အင္း..” ေဒၚရွယ္လီ့ေျခေထာက္ေတြကို သူ႔ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး သူ အားနဲ႔ ေဆာင့္ထည့္ၿပီ ..။ အေရေတြက တအား ႐ႊဲစိုေနေတာ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တဖြတ္ဖြတ္ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ မ်က္ႏွာေလး မဲ့ၿပီး တအင္းအင္းနဲ႔ ခံယူေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေဆာင့္ေပးေနၿပီးမွ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ရက္ လုပ္ခ်င္လာမိၿပီး ပုံစံေျပာင္းရေအာင္လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက..“ အင္း..အင္း…ဘာလုပ္ေပးရမလဲ…” လို႔ ေမးသည္ ။ သူ႔လိင္တန္ကို ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။ “ ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးမလား..မမ….” “ အင္း..အင္း….” ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္တဲ့ ပုံစံက်ေအာင္ ေဒၚရွယ္လီ့ခါးကို ဖိခ်ေပးၿပီး တင္ပါးႀကီးေတြကို ေကာ့ေထာင္ေစၿပီး ဒီတင္ပါးျဖဴျဖဴ လွလွႀကီးေတြ အေနာက္မွာ သူ ေနရာ၀င္ယူလိုက္သည္ ။

ဖင္စအိုေပါက္နီညိဳညိဳေလးကို ၾကည့္ၿပီး ဒီေစာ္ႀကီးကို အေနာက္ေပါက္ ဖြင့္ျဖစ္ေအာင္ကို ဖြင့္မည္ လို႔ သူ႔စိတ္ထဲ ေတြးလိုက္မိသည္ ။ “ မမ..သြင္းမယ္ေနာ္…” “ အင္း..သြင္း..” သူ႔လိင္တန္က ေျခာက္သလိုလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လက္ဝါးထဲ တံေတြး ေထြးထည့္လိုက္ၿပီး တံေတြးနဲ႔ လိင္တန္ထိပ္ပိုင္းကို သုတ္လူးလိမ္းက်ံလိုက္ၿပီးမွ ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီး ထဲကို လိင္တန္ထိပ္ကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္ ။ “ အီး…..ရွီး….ကိုေပါက္လီးက တအား လုံးပတ္တုတ္တာဘဲ…” လိင္တန္ႀကီးကို တ၀က္ေလာက္၀င္သည္အထိ သြင္းထည့္ၿပီးမွ အသြင္းအထုတ္ စလုပ္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးသည္ အလတ္ႀကီး ရွိေနေသးသည္ ။ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အရသာေတြ ေပးစြမ္းေနေသးသည္ ။ ခါးကို ကိုင္ဆုပ္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ သူေဆာင့္ေလၿပီ ။ ဖိုးဖိုးဖတ္ဖတ္ အသံေတြ ထြက္လာျပန္သည္ ။ သူ႔ဥႏွစ္လုံးက တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ႐ိုက္ခတ္ေနသည္ ။

ေဒၚရွယ္လီ တအားေအာ္သည္ ။ ညည္းသည္ ။ ေရေရလည္လည္ ကိုင္ၿပီ..။ ဆြဲၿပီ …။ ဒလစပ္ဘဲ ..။ အားအားအား နဲ႔ ေအာ္ေပမယ့္ ေဒၚရွယ္လီ ေက်နပ္ေနတာ သိသာသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ ၿပီးေအာင္ ႏွိပ္ေပးလိုက္ၿပီးမွ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ပါးစပ္ၿပဲၿပဲကိ ၾကည့္ၿပီး အစုတ္ခံခ်င္လာလို႔..“ မမ…စုတ္ေပးပါလား…” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက ၿပီးေအာင္ လုပ္ေပးထားလို႔ ေက်နပ္ေနၿပီး..“ တအားေကာင္းသြားတာဘဲကြယ္…မမေလ..ဒါမ်ိဳး တခါမွ မရဘူးပါဘူး …မမလင္ႀကီးက အေဆာ္မေကာင္းဘူး ကိုေပါက္ရဲ႕..” လို႔ ေျပာၿပီး သူ႔လိင္တန္ကို ငုံကာ စုတ္ေပးပါေတာ့သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းထူထူႀကီးေတြၾကားထဲ သူ႔လိင္တန္ညိဳညိဳႀကီး ေရာက္ေနၿပီ ..။ တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စုတ္ေပးလိုက္ လ်ာနဲ႔ ကလိေပးလိုက္နဲ႔ ေဒၚရွယ္လီသည္ သူမဟာ အစုတ္ေကာင္းတဲ့ မိန္းမတေယာက္ ဆိုတာ ျပသေနၿပီ …။ အစုတ္ကြၽမ္းတဲ့ ပုေလြမမ ဘဲ …။ လိင္တန္အရင္းအထိ ငုံငုံ စုတ္ေပးေနသည္ ။ လက္တဖက္ကလဲ သူ႔ဥေတြကို ေခ်နယ္ေပးေနသည္ ။ ဖြဖြေလး ေခ်နယ္တာမ်ိဳး။ စိတ္ထလာၿပီး စုတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူမ ပါးစပ္ထဲ ေကာ့ေကာ့ထိုးထည့္မိသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက လ်ာနဲ႔ လိင္တန္ထိပ္ေခါင္းကို ထိုးလွိမ့္လွည့္ပတ္ေပးေနလို႔ အရသာေတြ အရမ္းကို ထူးကဲလာရၿပီး ၿပီးခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာလို႔..“ မမ..ၿပီးလိုက္ရမလား…” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။

ေဒၚရွယ္လီက ေခါင္းညႇိမ့္ျပလိုက္လို႔ စိတ္ကို ေလ်ာ့ၿပီး သုတ္ေရေတြ တအား လႊတ္ပန္းထည့္ ကာ ေကာင္းျခင္းလမ္းဆုံးကို တက္လွမ္းလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီလည္း သုတ္ေရေတြကို ေထြးမထုတ္ဘဲ တကြပ္ကြပ္နဲ႔ ၿမိဳခ်လိုက္တာကို ေတြ႕ရသည္ ။ “ ေကာင္းလား..ကိုေပါက္ …” “ တအား အရမ္းေပါ့..မမ…မမက တကယ္ေတာ္တာဘဲ…” “ ဟြန္း…ေတာ္ပါ..သူကေရာ..တကယ္ အမႈတ္ေကာင္းတဲ့ ဘာဂ်ာသမားေလး ….” ေဒၚရွယ္လီနဲ႔ အိပ္ရာထဲ ခဏ အနားယူလိုက္ၾကၿပီး ခဏအၾကာ ဝိုင္..ဘီယာနဲ႔ ဒိန္ခဲ စားေသာက္ၾကသည္ ။ ပြတ္သပ္က်ည္ဆယ္ၾကရင္း စိတ္ေတြ ျပန္လည္ထႂကြလာၾကျပန္ေတာ့ ေနာက္တခ်ီတေမာင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကာမပြဲကေလးတပြဲ ထပ္ ႏႊဲလိုက္ၾကျပန္သည္ ။ေဒၚရွယ္လီသည္ တဏွာရာဂအား အရမ္းႀကီးမားတဲ့ မိန္းမတေယာက္ဆိုတာ သူ ဒီညမ်ာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိ လိုက္ရသည္ ။ တခ်ီၿပီးတခ်ီ ပြဲေတြၾကမ္းၾကတာ မိုးစင္စင္လင္းေရာ ..။

မနက္ပိုင္း စိုင္းဟတ္ ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ သူ သူ႔အခန္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို စိုင္းဟတ္ေတြ႕ၿပီး ေန႔လည္ေလာက္ သူႏိုးထလာတဲ့အခ်ိန္..“ ဘယ္လိုလဲ..ခင္ဗ်ား အိပ္လွခ်ည္လား..ညက မအိပ္ဘူးလား…” လို႔ သူ႔ကို စိုင္းဟတ္က ေမးသည္ ။ “ ေအးကြာ..စာဖတ္တာမ်ားသြားတယ္…” လို႔သူေျဖလိုက္သည္ ။ ညေနပိုင္းမွာ ေဒၚရွယ္လီက တဖက္ကမ္းကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားမယ္..ကိုေပါက္လိုက္ခဲ့..လို႔ ေခၚသည္ ။ စိုင္းဟတ္ကို မေခၚဘူး ။ စိုင္းဟတ္က “ က်ေနာ္လိုက္ခဲ့ရမလား..အန္တီ ” လို႔ေမးသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက “ စိုင္းဟတ္ မလိုက္တဲ့ေတာ့..ဒီနားတင္ သြားမွာ…အိမ္ကို လီထယ္တို႔ ေႂကြးလာေပးခ်င္ေပးမယ္ ..အိမ္မွာ လူမရွိ ရင္ ေႂကြးမေပးဘဲ ျပန္သြားေနအုံးမယ္ ..မင္း အိမ္မွာေစာင့္ေနလိုက္..” လို႔ ေျပာသံ ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ထုံးစံအတိုင္း သူ ေသနတ္ ေနာက္ေက်ာေဘာင္းဘီၾကားမွာ ထိုးညႇပ္ၿပီး ေဒၚရွယ္လီ အေနာက္ကို လိုက္သြားရသည္ ။ တဖက္ကမ္း က အိမ္တအိမ္ကို ေဒၚရွယ္လီ အလုပ္ကိစၥ သြားတာ အဲဒီအိမ္ မေရာက္ခင္ သူ႔ကို “ ေသနတ္ ပါခဲ့လား..ကိုေပါက္..” လို႔ ေမးသည္ ။ သူက ေခါင္းညႇိမ့္ျပသည္ ။ “ လိုတယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…လိုလိုမယ္မယ္ေပါ့…သတိေတာ့ထား…” “ ဟုတ္ ဆရာမ …” ေဒၚရွယ္လီက တဟင္းဟင္းနဲ႔ ရယ္သည္ ။

“ လာျပန္ၿပီလား..ဒီဆရာမ …” အလုပ္ကိစၥ စကားေျပာတာက ဆယ္မိနစ္ေလာက္ဘဲ ၾကာတာပါ ..။ ေဒၚရွယ္လီ က “ ကိုေပါက္..ဟိုးေရွ႕က ဟိုတယ္မွာ အခန္းသြားယူလိုက္..ၿပီးရင္ မမကို အခန္းနံပါတ္ ဖုန္းနဲ႔ ဆက္ေျပာ..မမ လာခဲ့မယ္ …မမ အေနနဲ႔မငွားခ်င္ဘူး..သူတို႔ အားလုံးက မမနဲ႔ မမလင္ကို သိေနၾကလို႔….” လို႔ ေျပာေလသည္ ။ တညလုံး ကဲၿပီးတာေတာင္ မေက်နပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေဒၚရွယ္လီသည္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကာမကိစၥ ငတ္ျပတ္ဆာေလာင္ေနသလဲ မသိဘူး ။ သူ႔အေနနဲ႔ကေတာ့ ေဒၚရွယ္လီ ေက်နပ္သည္အထိ ျဖဳတ္ေပးမွာပါဘဲ ။ ဟိုတယ္အခန္းငွားၿပီး ေဒၚရွယ္လီကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ ။ “ ရၿပီ…မမ…အခန္းနံပါတ္ ၇၀၀ …” “ မမ လာခဲ့မယ္..ေအးေဆး နားေနလိုက္..စားစရာလဲ ၀ယ္ခဲ့မယ္ …” ေဒၚရွယ္လီ ေရာက္လာတဲ့အခါ အဆင္သင့္ျဖစ္ဖို႔ သူေရခ်ိဳးလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ မၾကာခင္ေရာက္လာရင္ပြဲၾကမ္းၾကရမည္မို႔ ဆပ္ျပာနဲ႔သူ႔တကိုယ္လုံးကို က်က်နန တိုက္ခြၽတ္ေဆးေၾကာသည္ ။

မေန႔ညက အႀကိမ္ႀကိမ္ ကာမပြဲၾကမ္းေတြႏႊဲခဲ့ၾကတာေတြကို ျပန္လည္စဥ္းစား ျမင္ေယာင္ေတာ့ သူ႔တန္ဆာ မာေက်ာႀကီးထြား လာသည္ ။ တကိုယ္လုံးကို ေရပူနဲ႔ အၾကာႀကီး ခ်ိဳးလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက သူ႔တန္ဆာကို အပီအျပင္စုတ္ေပးေတာ့မွာမို႔ တန္ဆာကို ဆပ္ျပာနဲ႔ က်က်နန ပြတ္တိုက္ေဆးေၾကာေတာ့ တန္ဆာႀကီးသည္ ပိုလို႔ပိုလို႔ ႀကီးထြားမာေက်ာကာ မတ္မတ္ႀကီးေထာင္လာေတာ့သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အျပင္က ေျခသံၾကားရသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ လာတာျဖစ္မည္ ။ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ခါးမွာ ပတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဖြင့္ကာ အျပင္ကို လွမ္းထြက္လိုက္သည္ ။ သူ႔အထင္ လြဲမွားသြားတာကို သိလိုက္ရသည္ ။ ဟိုတယ္ခန္းထဲကို ၀င္ေရာက္လာတာ ေဒၚရွယ္လီ မဟုတ္ဘူး ။ ပိန္ပိန္ပါးပါး အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ လူတေယာက္ ။ စပို႔ရွပ္ အနက္..ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနက္ ၀တ္ထားသည္ ။ ဒီလူ႔လက္ထဲမွာ ေသနတ္မဲမဲႀကီးတလက္ ။ သာမန္ေသနတ္တလက္ရဲ႕ေျပာင္းထက္ ပိုတုတ္ပိုရွည္ေနသည္ ။

အသံထိန္းေျပာင္းပိုတပ္ထားတာ ..။ “ ခုခံဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔…အေသပစ္သတ္မွာ….” အသံကတိုးေပမယ့္ မာေက်ာျပတ္သားသည္ ။ ေျပာတဲ့အတိုင္း တကယ္လုပ္မယ့္ပုံ ..။ သူေသနတ္ကိုင္ထားပုံက ေသနတ္နဲ႔ အကြၽမ္း၀င္ လုပ္ကိုင္စားေနတဲ့ပုံေပါက္သည္ ။ “ မင္း ဘယ္သူလဲ…” ဒီလူက သူ႔ကို ေသနတ္နဲ႔ တည့္တည့္မတ္မတ္ ခ်ိန္႐ြယ္ထားရင္း ေမးသည္ ။ “ ငါ့နံမည္ ကိုေပါက္ …” “ မင္း မလ္ိမ္နဲ႔..မင္း ဘယ္သူလဲ..ဘယ္အဖြဲ႕ကလဲ…” “ ငါေျပာၿပီးၿပီေလ ..ငါ့နံမည္ ကိုေပါက္..ငါက ကြတ္ခိုင္က လာတာ ..ဦးစြတ္ထင္းရဲ႕လူ ..” “ ဟားဟားဟား…..ရယ္ရတယ္ကိုယ့္လူ …မင္း ညာေနတယ္…မင္း အစိုးရဖက္ကလူလား…ဒါမွမဟုတ္ တိုင္းရင္း သား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕တခုခုကလား ..” “ ငါမညာဘူး ..” ဒီလူရဲ႕ရယ္ေမာေနတာ ခ်က္ခ်င္း ရပ္ဆိုင္းသြားသည္ ။ “ ေသေပေတာ့ …. ” ေသနတ္ေမာင္းခလုပ္ကိုေကြးညႇစ္ေတာ့မယ့္အခ်ိန္ ဟိုတယ္အခန္းတံခါး ႐ုတ္တရက္ ပြင့္သြားသည္ ။ေသနတ္သ မား အခန္း၀ကို လွည့္အၾကည့္ သူ ခုန္၀င္ပူးကပ္ၿပီး ေသနတ္သမားရဲ႕ ေသနတ္ကိုင္လက္ကို သူ႔လက္ဖ်န္နဲ႔ ႐ိုက္ထည့္လိုက္သည္ ။

ေသနတ္သည္ ေသနတ္သမား လက္ထဲက လြတ္အသြား တခ်ိန္ထဲမွာဘဲ သူ႔ညာလက္သီးက ေသနတ္သမားရဲ႕ မ်က္ခြက္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထိုးႏွက္လိုက္သည္ ။ ေသနတ္သမား ၾကမ္းျပင္ကို ပက္လက္အက် သူ႔ညာေျခက ဒင္းရဲ့ နားထင္ကို ျပင္းထန္စြာ ကန္ထည့္လိုက္သည္ ။ နာက်င္စြာညည္းျငဴသံ နဲ႔အတူ ေသနတ္သမား သူ႔မ်က္ႏွာကိုသူလက္နဲ႔အုပ္ကိုင္လိုက္ခ်ိန္ သူ႔ဘယ္ေျခက ဒင္း မ်က္ႏွာကို ထပ္ကန္ထည့္လိုက္ျပန္သည္ ။ အားးးးး….။ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္၀င္လာတဲ့သူက ေဒၚရွယ္လီ ။ “ဟင္..ကိုေပါက္..ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ..သူက..သူက..ဘယ္သူလဲ” …။ ၾကမ္းျပင္ေပၚက်ေနတဲ့ ေသနတ္ကို သူေကာက္ယူလိုက္သည္ ။ ေသနတ္သမားသည္ ဒူးေထာက္ရက္နဲ႔ ညည္း ျငဴေနသည္ ။ သူ ေသနတ္သမားရဲ႕ နဖူးကို ခ်ိန္႐ြယ္ခါ ေမာင္းျဖဳတ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ေဒၚရွယ္လီက တားသည္ ။ “ မလုပ္နဲ႔ကိုေပါက္ ..သူက မမတို႔နဲ႔ ဆန႔္က်င္ဖက္အဖြဲ႕တဖြဲ႕ဖြဲ႕ကေနမယ္…ဒင္းကို စစ္ေမးရမယ္….” ေသနတ္မဲ့သြားတဲ့ ေသနတ္သမားသည္ သူ႔အလွည့္က်ေတာ့ ေၾကာက္တတ္သား။

ေဒၚရွယ္လီက ဖုန္းထုတ္ၿပီး သူ႔လူေတြကို ေခၚလိုက္သည္ ။ေဒၚရွယ္လီလဲ သူနဲ႔ဟိုတယ္ခန္းမွာ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္း ႀကဳံ ၿပီလို႔ မွန္းထားေပမယ့္ ေသနတ္သမား ၀င္ရႈပ္လိုက္တာနဲ႔ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့လို႔ စိတ္ပ်က္သြားပုံရသည္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ စိုင္းဟတ္က ဒီေန႔ည ဘယ္မွမထြက္ေတာ့ဘဲ ဒီဗီဒီထိုင္ၾကည့္ေနေတာ့ ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး ။ စိုင္းဟတ္ အိမ္သာတက္ေနတုံး ေဒၚရွယ္လီက သူ႔ကို ကပ္ၿပီး “ မနက္ဖန္က်ရင္ တေနရာရာမွာ ေတြ႕ၾကရေအာင္ကြာ…ကိုေပါက္ကို မမ အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနတယ္…” လို႔ ရမက္ျပင္းတဲ့အသံ နဲ႔ ေျပာသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ေဒၚရွယ္လီ ဆုေတာင္းမျပည့္ရွာဘူး ။ ေနာက္ေန႔မနက္ပိုင္းမွာ လင္း႐ိုဘာကားႀကီးတစီး အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေမာင္းလာၿပီး အိမ္ေရွ႔မွာ ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ ဦးက်င္ဟုတ္က ေဒၚရွယ္လီ နဲ႔အတူ သူတို႔ တပည့္ေတြကို တဖက္ကမ္းက တ႐ုတ္စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးမွာ ညစာေကြၽးသည္ ။ ဦးက်င္ဟုတ္က လက္ျမန္ေသြးေအးစြာနဲ႔ ဟန္လုလုကို ရွင္းပစ္ လိုက္တဲ့ သူ႔ကို သေဘာက်တယ္လို႔ ထပ္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းလိုက္လို႔ အားလုံးက လက္ခုပ္ေတြ တေျဖာင္းေျဖာင္း တီးလိုက္ၾကသည္ ။

“ ေသာက္ၾက..စားၾက..ငါ့တပည့္ေတြ ..မင္းတို႔ကို ဂုဏ္ျပဳတာ ….” ဦးက်င္ဟုတ္လဲ အရက္ကို တစြတ္စြတ္ေသာက္သည္ ။ ယိမ္းထိုးေနေအာင္ကို မူးသြားသည္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚရွယ္လီက မင္းတို႔ ေဘာစိကို တြဲၾကပါအုံး လို႔ အကူေတာင္းလို႔ သူဦးက်င္ဟုတ္ကို ေဖးမၿပီးအိမ္ကို ျပန္ေခၚသြားရသည္ ။ က်န္တဲ့တပည့္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို မူးေနၾကေတာ့ မလိုက္လာၾကေတာ့ဘူး ..။ သူက အိပ္ခန္းထဲအထိ လိုက္ပို႔ေပးရသည္ ။ ပက္လက္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လင္ႀကီးကို ေဒၚရွယ္လီ စိတ္ပ်က္တဲ့ ပုံနဲ႔ ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဦးက်င္ဟုတ္ ျပန္ေရာက္လာလို႔ စိုင္းဟတ္ လစ္ၿပီ ..။ သူက ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ လစ္ခ်င္ေနတာၾကာၿပီ ။ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး ..။ ေဒၚရွယ္လီက “ ခဏၾကာ မမ ဆင္းခဲ့မယ္ …” လို႔ သူ႔ကို တိုးတိုးေျပာလိုက္သည္ ။ ၾကည့္ရတာ ေဒၚရွယ္လီ တအားထန္ၿပီး အရမ္းလိုခ်င္ေနၿပီ ။ သူ႔လင္ႀကီး ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ေတာင္ ကုန္းမယ့္သေဘာ .. ။ ခဏၾကာေတာ့ ေဒၚရွယ္လီ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာသည္ ။ သူ႔အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္လာသည္ ။

“ မမေလ…ကိုေပါက္ကို မေတြ႕ဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ….” ေဒၚရွယ္လီလည္း သူ႔ေဘာင္းဘီက ခါးပတ္ကို ျဖဳတ္ ..ဇစ္ကိုဆြဲခ် ..ေဘာင္းဘီကို ေအာက္ကို ခြၽတ္ခ်ၿပီး မာေက်ာစျပဳေနတဲ့ သူ႔လိင္တန္ကို သူမလက္ေတြနဲ႔ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္သည္ ။ “ ႀကိဳက္တယ္ကြာ..မမေလ..ကိုေပါက္ဟာႀကီးကို ေရေရလည္လည္ ႀကိဳက္တယ္ …” ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေပးမႈေၾကာင့္ သူ႔ပစၥည္းႀကီးသည္ တမဟုတ္ျခင္း ႀကီးထြားသန္မာ လာေလၿပီ ။ “ အားရစရာ ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေပါက္ရယ္ …” ထိပ္ဖူးအထစ္ႀကီးကို ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြနဲ႔ ႁပြတ္ကနဲ စုတ္လိုက္ၿပီး ဥႏွစ္လုံးကို လက္တဖက္က ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။ “ စုတ္မယ္ေနာ္…” “ အင္း …” ေဒၚရွယ္လီ လိင္တန္အရင္းထိ ဖမ္းဆြဲငုံလိုက္ၿပီး အငမ္းမရ စုတ္ေတာ့တာဘဲ ..။ ႁပြတ္ႁပြတ္ျပတ္ျပတ္ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ။

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ညအခ်ိန္မို႔ ေဒၚရွယ္လီ စုတ္တဲ့အသံေတြက က်ယ္ေလာင္ေနတယ္လို႔ ထင္ရသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ့လ်ာက တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ ိ ထိပ္ဖူးၾကားထဲကို ထိုးဆြပြတ္လွိမ့္ေနသည္ ။ ေလာဘတႀကီး ကို စုတ္ေနသည္ ။ ယက္ေနသည္ ။ လင္ႀကီး အိမ္မွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ လုပ္ရတာမို႔ ေဒၚရွယ္လီသည္ အခ်ိန္ဆြဲမႈတ္မေနေတာ့ဘဲ သူ႔ကို မႈတ္တာ ရပ္လိုက္ၿပီး “ မမ ဘယ္လိုေနေပးရမလဲ..ဖင္ကုန္းေပးရမလား…” လို႔ ေမးလဲေမး..ထမိန္ကို ခါးအထိ လွန္တင္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚလက္ေထာက္ခါ ကုန္းေပးသည္ ။ သူ႔ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ေဒၚရွယ္လီ့ေျခေထာက္ေတြကို ေဘးတဖက္တခ်က္ကို ခ်ဲကားလိုက္ၿပီး ခါးကို ဖိႏွိမ့္ကာ တင္ပါးႀကီးေတြကို ေကာ့ေထာင္ေစၿပီး ဖူးခုံးေနတဲ့ အဂၤါစပ္အိအိႀကီးထဲကို သူ႔ထိပ္ဖူးနီနီႀကီးကို ဖိသြင္းထည္ႈေလသည္ ။
ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးထဲကို တင္းစည္းစည္းနဲ႔ ၀င္ေရာက္သြားတဲ့ သူ႔လိင္တန္သည္ စိုအိအိ အဂၤါစပ္အတြင္းသားႏုႏုေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ပြတ္တိုက္တဲ့ အ၇သာထူးေတါကို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ဖင္စအိုေပါက္ညိဳညိဳေလးကို သူ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ စတင္ၿပီး ထိုးဆြ ကလိသလို တ၀က္ခန႔္ အဂၤါစပ္အတြင္းေရာက္ေနတဲ့ သူ႔တန္ဆာကို ျပန္ဆြဲထုတ္ၿပီး အဖ်ားနားေရာက္ခါနီးမွာ ျပန္ထိုးသြင္းသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အဂၤါစပ္သည္ တင္းၾကပ္စီးပိုင္ေနသည္ ။ ေကာင္းလြန္းတဲ့အရသာ ေၾကာင့္ သူ ဖိဖိသြင္းထည့္ေနသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ညည္းထြက္လာသည္ ။ “ ေကာင္းလားဟင္..မမ” “ အီး….ဟင္း..တအားေကာင္းတယ္ …” “ လုပ္မယ္ေနာ္ …” “ လုပ္..လုပ္….” ေျဖးေျဖးနဲ႔ မွန္မွန္လုပ္ရာက အရွိန္အဟုန္တိုးျမႇင့္လိုက္ၿပီး ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ထည့္ေပးလိုက္သည္ ။ ဖတ္ဖတ္ ပတ္ပတ္ အသံေတြ ညံသြားသည္ ။ “ အင္း…အင္း….အင္း..အား…အား…..အား……” ေဒၚရွယ္လီ တင္ပါးႀကီးေတြကို ေနာက္ျပန္ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္ ။ တဟင္းဟင္းနဲ႔ ညည္းရင္း အရသာခံေနသည္။

သူလည္း ခပ္ျမန္ျမန္ဘဲ အဆုံးသတ္လိုက္သည္ .။ တင္ပါးေဖြးေဖြး ႀကီးေတြ အေပၚကို သုတ္ေရေတြ ထုတ္လႊတ္လိုက္ၿပီး ေကာင္းျခင္းကို တက္လွမ္းသြားရသည္ ။ “ မမေကာ ေကာင္းလားဟင္..ၿပီးလား…” “ အင္း..ၿပီးတယ္..၂ခါေတာင္….ေကာင္းလဲ တအားေကာင္းတယ္ကြာ….” ေဒၚရွယ္လီ သိပ္ၾကာၾကာမေနဘဲ အိမ္အေပၚထပ္ ျပန္တက္သြားပါသည္ ။ “ အင္း…လုပ္ရတာ အႏၲရာယ္မ်ားလိုက္တာ..မိသြားရင္ မလြယ္ဘူး ….” ေဒၚရွယ္လီ ကို ညာလိုက္သည္ ။ စိုင္းဟတ္ေရာ ဦးက်င္ဟုတ္ေရာ အိမ္မွာ မရွိခိုက္ ေဒၚရွယ္လီ သည္ သူ႔အခန္းကို ေရာက္လာသည္ ။ “ ကိုေပါက္ ..မမ..မမေလ..မင္းကို အရမ္း သတိရေနတာ …ကိုေပါက္ေရာ မမကို သတိမရဘူးလားဟင္ …” “ မမ…ဆရာ အခ်ိန္မေ႐ြး ျပန္ေရာက္လာႏိုင္တယ္..မမ …မေကာင္းဘူးထင္တယ္ ….” “ ကိုေပါက္ …ဟင့္အင္းကြာ…မမ….မမ…တအားလိုခ်င္ေနတယ္….ခ်စ္ေပး..ခ်စ္ေပး …..” တအားဖက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာအႏွံ႔လိုက္နမ္းေနတဲ့ ေဒၚရွယ္လီေၾကာင့္ သူ ခက္ေနသည္ ။ ဦးက်င္ဟုတ္ ျပန္ေရာက္လာလို႔ သိသြားရင္ အႀကီးအက်ယ္ ဒုကၡမ်ားကုန္မည္ ။

“ မမ ..မေကာင္းဘူးထင္တယ္ ….” “ရပါတယ္ကြာ..သူ ျပန္မလာေသးပါဘူး ..သူက သိတဲ့အတိုင္းဘဲ ေလရွည္တယ္…ၾကာအုံးမွာပါ ….” ေဒၚရွယ္လီ့လက္တဖက္က သူ႔ေပါင္ၾကားကို ေရာက္လာသည္ ။ ေရခ်ိ ုးမလို႔ ျပင္ေနခိုက္မို႔ သူပုဆိုးကို တထပ္ထဲ ၀တ္ထားခ်ိန္ ျဖစ္ေနသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ့လက္ေခ်ာင္းေတြက ပုဆိုးေပၚက ေန သူ႔လိင္တန္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ သူလဲ စိတ္ေတြ ထိန္းခ်ဳ ုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး ။ သူမရင္သားစိုင္ ထြားထြားေတြကို လွမ္းဆုပ္ကိုင္မိလိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက အခ်ိန္ဆြဲမေန ။ သူ႔ပုဆိုးစကို ဆြဲျဖဳတ္သည္ ။ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ေထာင္ထလာတဲ့ ေငါေငႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔လိင္တန္ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္သည္ ။ ဖ်တ္ကနဲ သူ႔ေရွ႕မွာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး လိင္တန္ကို ဖမ္း ငုံလိုက္သည္ ။

ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ လ်ာေလးနဲ႔ ကလိေပးတာေၾကာင့္ ေတာင္ခါစ သူ႔လိင္တန္သည္ တေျဖးေျဖး ႀကီးသထက္ႀကီး..မာသထက္မာလာသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ စုတ္ၿပီ ။ အငမ္းမရကို စုတ္တာ …။ ႁပြတ္ျပတ္ႁပြတ္ျပတ္ အသံဗလံေတြ ထြက္ေနသည္ ။ အားဟား…..အား…ေကာင္းတယ္..မမ….ေကာင္းတယ္…စုတ္..စုတ္ …..” ေဒၚရွယ္လီ့ပါးစပ္ထဲကို ေကာ့ေကာ့ေညႇာင့္မိေနသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ ၾကာၾကာ မစုတ္ဘူး ..။ သူ႔လိင္တန္ကို ပါးစပ္ထဲက ထုတ္ၿပီး သူမထမိန္ကို ခါးအထိမတင္လွန္ထည့္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေစာင္းမွာ ကုန္းေပးသည္ ။ သူ႔လင္ႀကီး ျပန္မလာခင္ အၿပီးေဆာ္ၾကရမွာမို႔ ဖင္ကုန္းေပးေနတဲ့ ေဒၚရွယ္လီ့ဖင္အေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္ၿပီး ပထမဆုံး သူ႔လိင္တန္ကို သူ႔တံေတြးေတြနဲ႔ သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ေဖါင္းျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေဒၚရွယ္လီ့အဖုတ္ႀကီးထဲကို သူ႔လိင္တန္ ထိုးႏွစ္ေပးလိုက္သည္ ။

“ အိုး…ရွီး…အမေလး…..ဟင္းဟင္း………” ေဒၚရွယ္လီ ပါးစပ္ေလးဟၿပီး ေအာ္ညည္းလိုက္သည္ ။ သူ႔လိင္တန္ႀကီး စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး အတြင္သားနံရံေတြကို ပြတ္တိုက္ၿပီး အဂၤါစပ္အထဲကို တဆုံး၀င္သြားသည္ ။ “ အီး….အီဆိမ့္သြားတာဘဲကြာ…လိုးေမာင္ေလး …မမကို တအားလိုးစမ္းကြာ….” ေဒၚရွယ္လီ ခါးေလးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူေဆာင့္ထည့္ၿပီ ။ တဖပ္ဖပ္အသံေတြ ျမည္လာသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ အူးအဲအားနဲ႔ ေအာ္ရင္း သူမဖင္ႀကီးေတြကို လႈပ္ခါေပးရင္း သူေဆာင့္တာေတြကို အရသာေတြ႕ေနသည္ ။ “ အား…အား…အား…ေကာင္းလိုက္တာ..လိုး…လိုး …..” အျမန္ဆြဲပစ္လိုက္သည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ့ဖင္တုံးျဖဴျဖဴႀကီးေတြ အေပၚကို သူ႔သုတ္ေရေတြ ထုတ္ပန္းပစ္လိုက္ရင္း သူၿပီးသြားရသည္ ။ အဂၤါစပ္အိအိႀကီးထဲ သူ႔အတန္ကို တဆုံး ထိုးသြင္းထားရင္း ေကာင္းသြားတဲ့ အရသာကို ခံစားေနခ်ိန္ “ ကိုေပါက္ ..” လို႔ ေဒၚရွယ္လီက ေခၚလိုက္သည္ ။ “ အင္…မမ ….” “ မင္းလိုးေနတုံး မမဖင္ေပါက္ကို လက္နဲ႔ ကလိေနတာ ဘာလို႔လဲ..မမဖင္ကို လိုးခ်င္လို႔လား …” သူဘာမွ ျပန္မေျဖျဖစ္ဘူး ။

“ ကိုေပါက္..ေျပာေလ…မင္း မမဖင္ကို လိုးခ်င္ေနတာလား ….” “ အင္း …” “ လူဆိုး..ဒီေလာက္ေစာက္ပတ္ေပးတာေတာင္ မေက်နပ္ေသးဘူး..ဖင္ကိုလာရန္ရွာေနတယ္ …” ေဒၚရွယ္လီလဲ ထမိန္ေလးမထားရင္း ေဆးေၾကာသုတ္သင္ဖို႔ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကို ေျပး၀င္သြားသည္ ။ သူလဲ သူ႔လိင္တန္ကို ေဆးေၾကာဖို႔ ေဒၚရွယ္လီ့အေနာက္ကေန ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကို လိုက္၀င္သြားလိုက္သည္ ။ “ ကိုေပါက္ …ကိုက်င္ဟုတ္ရဲ႕ ညီမ မိသားစု ဒီကို လာလည္မယ့္အေၾကာင္း သိၿပီးၿပီလား …” “ အင္း..သိၿပီးၿပီ..မမ …” ေဒၚရွယ္လီသည္ အိမ္သာခြက္မွာ ထိုင္ရင္း ေသးေပါက္ေနသည္ ။ သူ႔လိင္တန္ကို သူေဆးေၾကာေနတာကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး…“ ကိုေပါက္က လီးေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္..တကယ့္ဟာႀကီး ဘဲ…” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ “ မမႀကိဳက္လား…” လို႔ သူေမးေတာ့..“ အင္း…ႀကိဳက္တယ္ ..” လို႔ သူမေျဖသည္ ။ ေဟာ…ကားသံၾကားတယ္ ….ကိုက်င္ဟုတ္ ျပန္ေရာက္ၿပီလားမသိဘူး …။

ေဒၚရွယ္လီ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေျပးထြက္သြားသည္ ။ညေနပိုင္းမွာ ေဒၚရွယ္လီက သူ ေဒၚမိုးပုလဲနဲ႔ ႐ြဲတို႔အတြက္ ပစၥည္းမွာထားတာ ဟိုဖက္ျခမ္းၿမိဳ႕မွာ သြားယူလိုက္အုံးမယ္ လို႔ ေျပာၿပီး ဦးက်င္ဟုတ္က ေဒၚရွယ္လီ တေယာက္ထဲ သြားမွာကို စိတ္မခ်ဘဲ သူ႔ကို ေဒၚရွယ္လီနဲ႔ အေဖၚလိုက္သြားဖို႔ ေျပာသည္ ။ သူလိုက္သြားရေတာ့ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းဘဲ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕လုပ္ကြက္တကြက္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားရသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီသည္ သူ႔ကို လူမေနတဲ့ အိမ္တလုံးဆီကို ေခၚသြားတာ ျဖစ္ေနသည္ ။ အိမ္ထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ လက္တဖက္က သူ႔ေပါင္ၾကားဂြဆုံေနရကို ကိုင္ေတာ့တာဘဲ..။ “ ကိုေပါက္..မမ သိပ္ထန္ေနတယ္ကြယ္….မမကို ခ်စ္ေပးစမ္းပါ ….” လို႔ ဖီလင္သံနဲ႔ ေျပာလာတဲ့ ေဒၚရွယ္လီကို သူ စိတ္မရွိေပမယ့္ ဆႏၵျဖည့္ဆည္းေပးရအုံးမည္ ။ သူ႔ရည္႐ြယ္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ လုပ္စရာေတြကို ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ပါ လို႔ သူ႔ကို အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အႀကီးအကဲက မွာၾကားခဲ့သည္ ။

ေဒၚရွယ္လီသည္ တုန္ေနတဲ့ လက္ေတြနဲ႔ သူ႔ေဘာင္းဘီ ၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္ေနသည္ ။ ၿပီးေတာ့ ဇစ္ကို ဆြဲခ်သည္ ။ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကလည္း ေဒၚရွယ္လီ ကိုင္ဆုပ္လိုက္ကထဲက ဒိုင္းကနဲ ေထာင္ထ မာေက်ာေနခဲ့သည္ ။ “ ကိုေပါက္ဟာႀကီးကို မမ ျမင္တာနဲ႔ေတာင္ အရည္ေတြက ေပါင္ၾကားမွာ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနၿပီကြာ….မမေလ..ဒါႀကီးကို အသဲခိုက္ေအာင္ ႀကိဳက္ေနတာ…..” သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ ကို ေဒၚရွယ္လီ ပြတ္သပ္ၾကည့္ေနသည္ ။ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ထိပ္ေခါင္းက အေပါက္ေလးကလည္း အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္ထြက္ေနသည္ ။ “ မမ စုတ္မယ္ေနာ္ …” ေဒၚရွယ္လီက သူ႔ကို အိမ္ကေလးထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ကုတင္ေပၚ ထိုင္ေစၿပီး သူ႔အေရွ႕မွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ။ လိင္တန္ တုတ္တုတ္ခဲခဲႀကီးကို စစခ်င္း လ်ာေလးနဲ႔ ယက္ေပးသည္ ။ “ အား…ဟား …..”ေဒၚရွယ္လီ လည္း ကိုယ္အေပၚပိုင္းက အ၀တ္ေတြ ကို အကုန္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္လို႔ ရင္သားစိုင္ထြားထြားႀကီး ႏွစ္ခိုင္ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔ကိုင္ပါေတာ့ နယ္ဖတ္ပါေတာ့လို႔ ဖိတ္ေခၚေနသလိုဘဲ ။ “ စုတ္..စုတ္…မမ …” ေဒၚရွယ္လီ ႁပြတ္ျပတ္ေတြ ျမည္ေအာင္ အားရပါးရ စုတ္ေပးေနသည္ ။

သူ႔ဥႏွစ္လုံးက လႈပ္တုပ္တုပ္ ျဖစ္ေနတာကို ေဒၚရွယ္လီ ၾကည့္လို႔ မ်က္စိေနာက္လာပုံရသည္ ။ သူမလက္တဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ၿပီး လိင္တန္တဆုံး ငုံကာ ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ စုတ္ေပးသည္ ။ ႏႈတ္ခမ္းထူထူႏွစ္ခ်ပ္ၾကားထဲကို သူ႔လိင္တန္နီညိဳညိဳႀကီး ၀င္ထြက္ေနတာကို ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး ေဒၚရွယ္လီ့ ရင္ထြားထြားႏွစ္မႊာကိုလွမ္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ႏို႔သီးေခါင္းနီညိဳညိဳေလးေတြက တင္းမာၿပီး စူေထာင္ထြက္ေနၾကသည္ ။ ဒီႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ေခ်ေပးေတာ့ စုတ္ေပးေနတဲ့ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ မ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းကာ သြားၿပီး ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔ဥႏွစ္လုံးကို အားက်မခံ ျပန္လည္ကာ ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေလသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ လ်ာက သူ႔ထိပ္ဖူးအထစ္ၾကားထဲကို ေဝ့ဝိုက္ပတ္လွည့္ေပးေနလို႔ အရသာထူးကို ခံစားရင္း ေဒၚရွယ္လီ့ပါးစပ္ထဲကို လိင္တန္နဲ႔ ထိုးထိုးထည့္မိသည္ ။

ေဒၚရွယ္လီကလဲ ၀င္လာတဲ့ လိင္တန္ကို အားရပါးရ စုတ္ေပးေနသည္။ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ေဒၚရွယ္လီ့ပါးစပ္ထဲမွာၿပီးသြားႏိုင္သည္။ ၿပီးသြားရင္ ေဒၚရွယ္လီ လိုလားေနတဲ့ လိင္ဆက္ဆံမႈကို ခ်က္ခ်င္းမလုပ္ေပးႏိုင္ဘဲ ျဖစ္သြားမည္ ။ “ ေတာ္ၿပီ…မမ…..ေတာ္ၿပီ..က်ေနာ္တို႔ လုပ္ၾကရေအာင္ …” ေဒၚရွယ္လီလဲ အမွန္တကယ္မွာ ကိုေပါက္ရဲ႕ လုပ္ေပးတာကို ခံခ်င္လွၿပီ ။ လင္ေရာ ဧည့္သည္ေတြေရာ ရွိေနၿပီး အလုပ္မ်ားေနတာေတာင္ ခံခ်င္စိတ္ေတြ ထိန္းမရဘဲ တအားယားေနတာ ေၾကာင့္ အလုပ္ကိစၥ ဘန္းျပၿပီး ကိုေပါက္ကို ေခၚလာၿပီး လုပ္ခိုင္းရတာ ..။ အခ်ိန္ရွိခိုက္ လိုလားတာေလးေတြ လုပ္ရမည္ ။ စုတ္တာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ပါးစပ္ထဲက လိင္တန္ေခ်ာင္း တုတ္တုတ္ ႀကီးကို မထုတ္ခ်င္ ထုတ္ခ်င္နဲ႔ ထုတ္လိုက္ရသည္ ။ “ ကိုေပါက္..မမ တအားကို လိုခ်င္ေနၿပီကြာ…မမ အဖုတ္ထဲက လႈိက္လႈိက္ၿပီးကို ယားေနတာ …” ေဒၚရွယ္လီက သူ႔ကို လက္ဆြဲၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚေဆာင္သြားသည္ ။

အိပ္ခန္းထဲမွာ က်က်နန ခင္းက်င္းထားတဲ့ ကုတင္တလုံး ရွိေနသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီက သူ႔ကို ကုတင္ေပၚကို တြန္းခ်လိုက္သည္ ။ ပက္လက္အေနအထား နဲ႔ ရွိေနတဲ့ သူသည္ လိင္တန္ႀကီး မတ္မတ္ေထာင္လ်က္ ရွိေနတာကို ေဒၚရွယ္လီ စိုက္ၾကည့္ၿပီး သေဘာက်စြာနဲ႔ တခစ္ခစ္ ရယ္လိုက္သည္ ။ သူမ ခါးက ထမိန္ကို ေျဖခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ ။ ပိုးေပ်ာ့ထမိန္ေလး ဟုတ္ကနဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို အပုံလိုက္ က်သြားသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ပင္တီေဘာင္းဘီရဲ႕ ေပါင္ဂြဆုံေနရာက စိုကြက္ေနသည္ ။ “ ဒီတခါ မမ အေပၚက ေနမယ္ …” ပင္တီေလးကို အျမန္ခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္ၿပီး ေဒၚရွယ္လီ သူ႔ကိုယ္ေပၚက္ု ခြတက္လာသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ တကိုယ္လုံး အ၀တ္မဲ့ေနသည္ ။ ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းတဲ့ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ ကိုယ္လုံးတီး ကိုယ္ေတြကို သူ ေငးစိုက္ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔လိင္စိတ္ေတြ ႏိုးႂကြျပင္းထန္လာျပန္သည္ ။

ေဒၚရွယ္လီလဲ ကြၽမ္းက်င္စြာနဲ႔ သူ႔လိင္တန္ေခ်ာင္းေနရာမွာ ကိုယ္ကို ခြထိုင္လိုက္ၿပီး လိင္တန္ထိပ္ဖူးပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမ အဂၤါစပ္ေပါက္ကို ေတ့ေထာက္လိုက္သည္ ။ စိုစိစိ အဂၤါစပ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြၾကားထဲကို လိင္တန္ထိပ္ပိုင္း ထိုးေထာက္မိေနတဲ့အခ်ိန္ ေဒၚရွယ္လီသည္ ခပ္ေျဖးေျဖး ဖိထိုင္ခ်လိုက္သည္ ။ “ အီး…..တုတ္လိုက္တဲ့ လုံးပတ္….မမေစာက္ပတ္ေတာ့ ကြဲပလား မသိဘူး ….” “ မကြဲပါဘူးမမရယ္ …ေစာက္ပတ္နဲ႔ လီး မေတာ္ဘူး မရွိပါဘူး ….” ေဒၚရွယ္လီ ဖိဖိခ်ၿပီ …။ ျမင္းစီးေကာင္းဘြိဳင္တေယာက္လိုဘဲ .သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ခြစီးေညႇာင့္ေနၿပီ ..။ ပါးစပ္ကလည္း တအင္းအင္းတဟင္းဟင္းနဲ႔ ။ အေပၚက ဖိဖိခ် တက္ေဆာင့္ေပးေနတဲ့ သူမ ရင္သားစိုင္ ထြားထြားႀကီးေတြ တုံခါေနသည္ ။ ခုံေနသည္ ။ သူမခါးကို လက္ေတြနဲ႔ ထိန္းကိုင္ၿပီး ေအာက္ကေန ပင့္ထိုးေပးသည္ ။
ၿမိဳင္ဆိုင္လွတဲ့ ကာမပြဲၾကမ္းေလးတခုပါဘဲ …။ သူမစိတ္တိုင္က် တက္ေဆာင့္ၿပီး ပြဲသိမ္းတာ၀န္ကိုေတာ့ ကိုေပါက္..အၿပီးသပ္ေပးပါအုံး ဆိုၿပီး ခိုင္းသည္ ။ “ မမ ေလးဖက္ကုန္းေပးမလား …” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ေရွာေရွာရႉရႉ ဘဲ “ ရတယ္ေလ..” ဆိုၿပီး ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ ေပးသည္ ။ ေဒၚဂွယ္လီ့အဂၤါစပ္ႀကီးက တဏွာအရွိန္ေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ ။ ဖူးႂကြခုံးေမာက္ေနသည္ ။ အေရေတြကလဲ စိုေျပာင္ေနသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ့အဂၤါစပ္က အေရေတြကို လက္ဖဝါးနဲ႔ ပြတ္သပ္ယူလိုက္ၿပီး သူ႔လိင္တန္ထိပ္ကို သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။အဂၤါစပ္ထဲကို ဖိသြင္းလိုက္ေသာအခါ ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ အီး…ဆိုတဲ့ အသံ ထြက္လာသည္ ။ သူ႔လိင္တန္နီညိဳညိဳႀကီး အတြင္းသားေတြကို ပြတ္တိုက္ၿပီး ၀င္ေရာက္သြားတာကို ၾကည့္ရင္း အသြင္းအထုတ္ေတြ လုပ္သည္ ။ “ အီး..ရွီး..ေကာင္းလိုက္တာ..ကိုေပါက္ရယ္…လိုး…လိုး ….” ေဒၚရွယ္လီ ေတာင္းဆိုေနၿပီ ။ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္ ။

“ အီးဟီး…..ေဆာင့္…ေဆာင့္..တအားေဆာင့္ကြယ္ …..” တဖတ္ဖတ္တဖန္းဖန္းအသံေတြ ဆူညံေနၿပီ ။ အားထည့္ၿပီး ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေပးသည္ ။ တင္ကားကားႀကီးနဲ႔ ဖင္ေပါက္နီညိဳညိဳေလးကို ကိုင္တြယ္ကလိၿပီး လုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ အရသာရွိသည္ ။ ေဒၚရွယ္လီ အရင္ၿပီးေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ သူက ေဒၚရွယ္လီရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚကို သုတ္ေရေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး လမ္းဆုံး ပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းေရာက္ရွိသြားသည္ ။ အိမ္အျပန္မွာ ေဒၚရွယ္လီက သူမလိုတာ ရသြားလို႔ ေက်နပ္ၿပီး မ်က္စိပိတ္ခါ ထိုင္လိုက္လာသည္ ။“ ကိုေပါက္ …” ေဒၚရွယ္လီ ႏိုးလာသည္ ။ “ ဟင္..မမ ..” “ ကိုေပါက္..႐ြဲတို႔မိသားစုနဲ႔ ရန္ကုန္ကို လိုက္သြားမွာလား …” “ မသိေသးပါဘူး ..တကယ္လို႔ ဆရာက လိုက္သြားခိုင္းရင္ေတာ့ က်ေနာ္လဲ မျငင္းခ်င္ဘူး …” “ ကိုက်င္ဟုတ္ကေတာ့ သူ႔ေယာက္ဖ အတြက္ ဆိုရင္ သူလုပ္ေပးႏိုင္တာ လုပ္ေပးမွာဘဲ ….အင္း..ကိုေပါက္ကို မမေျပာခ်င္တာ တခု က မိုးပုလဲကို သတိထား..သူက ကိုေပါက္အေၾကာင္း ကို ေမးေမးေနတာ ၂ခါေလာက္ ရွိၿပီ ….သူ ကိုေပါက္ကို သေဘာက်ေနလားမသိဘူး ..မိုးပုလဲက နံမည္ႀကီးတယ္…ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ ျဖစ္တာ …” အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဦးက်င္ဟုတ္နဲ႔ ႐ြဲရဲ႕ မိဘေတြ ဘီယာနဲ႔ ဝိုင္ ထိုင္ေသာက္ရင္း စကားေျပာေနၾကတာ ေတြ႕ရသည္ ။ “ ရွယ္လီ …အလုပ္အဆင္ေျပခဲ့လား ….ေလာေခါင္တို႔ဆီက ရစရာ ရခဲ့လား ….” “ ရခဲ့တယ္ ..အားလုံး အိုေကပါတယ္ ….” ဦးက်င္ဟုတ္က ေခါင္းတညႇိမ့္ညႇိမ့္ လုပ္ေနသည္။

သူလဲ ဟိုတယ္ကို ျပန္ခဲ့သည္ ..။ ရန္ကုန္ကို သူ ပါသြားၿပီ ။ညေန ေျခာက္နာရီ တိတိ ..။ ဦးသုတ မရွိဘူး ။ သူေဌးကေတာ္ ေဒၚမိုးပုလဲကို ဧည့္ခံပြဲတခု လိုက္ေမာင္းပို႔ရသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲသည္ တခါတရံေလာက္ဘဲ ကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းသည္ ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ယာဥ္ေမာင္း တေယာက္ေယာက္ကို ေမာင္းခိုင္းသည္ ။ ဒီမွာ ဦးသုတအျပင္ ယာဥ္ေမာင္း ႏွစ္ေယာက္ ရွိေသးသည္ ။ သူတို႔က အိမ္မွာ မေနဘူး ..။ မနက္ဆို အလုပ္လာဆင္းၿပီး ညေနပိုင္းမွာ ျပန္သည္ ။ အိမ္ေဖၚမေလး ယုယု သူ႔အခန္းကို ေရာက္လာသည္ ။ အသားမဲမဲ အ႐ုပ္ဆိုးဆိုး ယုယု ကို တမင္ကလာ သူေဌးကေတာ္ က ရွာေဖြၿပီး ခန႔္ထားတာ လို႔ စားေသာက္ေရးတာ၀န္ခံ ေဒၚစိုးစိုး က သူ႔ကို တမနက္ ဘရိတ္ဖာ့စ္သြားစားတဲ့အခ်ိန္ ေျပာျပဖူးသည္ ။

“ ဘာလို႔လဲ ေဒၚစိုးစိုး…” လို႔ သူက ေမးၾကည့္ေတာ့..ေဒၚစိုးစိုးက “ သူေဌး ရန္ေၾကာက္လို႔ေပါ့..ကိုေပါက္…ယုယုက်ေတာ့ သူေဌးက လွည့္ကို မၾကည့္ဘူးေလ…အရင္က အိမ္ေဖၚေတြ တုံးက ဘိုက္ႀကီးလို႔ ေတာျပန္ပို႔ ေငြထုပ္နဲ႔ ေျဖရွင္းခဲ့ရတာ…” လို႔ ေျပာျပခဲ့သည္ ။သူ႔အခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ တဖက္ခန္းက ဦးသုတ က “ ေမာင္ေပါက္ေရ..ခဏ …” လို႔ လွမ္းေခၚသည္ ။ “ ဘာလဲ အဘ….ဘာေကြၽးမလို႔လဲ ….” ဦးသုတ က သူ႔႐ြာ က စားစရာေတြ လူႀကဳံနဲ႔ ပို႔ေပးလို႔ ရလာတဲ့အခါ သူ႔ကို ေခၚေကြၽးေနက်မို႔ ေမးလိုက္တာ ..။ ဦးသုတတို႔ ႐ြာက အုန္းထညက္သည္ သူစားဘူးသမွ်ေတြထဲမွာ အေကာင္းဆုံးဘဲေလ ..။

“ ဘာမွ ေကြၽးစရာ မရွိပါဘူးကြာ….မင္းကို တခု ေျပာျပမလို႔…သူေဌးက မႏၲေလးကို ေန႔လည္ထဲက ထြက္သြားတယ္…ဟို အန္းကူ ဆိုတဲ့ ယဥ္ေမာင္းအသစ္ေလးကို ေမာင္းခိုင္းၿပီး… အဘက သူေဌးရဲ႕ ညီမ မိသားစုကို ညဒင္နာတခု လိုက္ပို႔ရမယ္ …သူေဌးကေတာ္ က ဒီည အျပင္သြားစရာ ရွိတယ္ လို႔ အဘကို မေန႔က ေျပာထားတယ္..အကယ္လို႔မ်ား သူေဌးကေတာ္ အျပင္သြားခဲ့ရင္ ေမာင္ေပါက္ဘဲ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါ လို႔…” “ ဟုတ္ၿပီ..အဘ..စိတ္ခ် …က်ေနာ္ ပို႔ေပးလိုက္မယ္ ..” “ ေအး..ေအး…ဒါဆို အဘ သြားမယ္ေနာ္ ..ေမာင္ေပါက္ …” “ ဟုတ္ကဲ့ အဘ….” သူ႔အခန္းထဲ ျပန္၀င္လာၿပီး ကုလားထိုင္ေလးမွာ ထိုင္လိုက္ရင္း စိတ္ေတြက နယ္ၿမိဳ႕ေလးမွာ တေယာက္ထဲ ရွိေနမယ့္ အေမ့ဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။ အေမ ေနေကာင္းရဲ႕လားမသိဘူး ..။

သည္ စစ္ဆင္ေရးကို လုပ္ဖို႔ တာ၀န္ေပးခံရတဲ့အခ်ိန္ အထက္လူႀကီးက အေမနဲ႔ ခဏ မဆက္သြယ္ဘဲ ေနဖို႔..အဖြဲ႕အစည္းကေနၿပီး အေမ့ကို လိုအပ္တာ အစစ တာ၀န္ယူေစာင့္ေရွာက္ေပး ၾကမည္ လို႔ ေျပာသည္ ။ သူ႔ရဲ႕ ဘ၀မွန္ကို ဖုံးကြယ္ထားရမွာေၾကာင့္ အေမနဲ႔ စစ္ဆင္ေရး အတြင္း စာမေရး သြားမေတြ႕ဖို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာခဲ့သည္ ။ သူနဲ႔ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း ဇင္မင္း ကိုေတာ့အေမ့ကို လိုတာ ကူညီဖို႔ သူ မွာထားခဲ့သည္ ။ အဘဦးသုတ ထင္တာ မွန္သည္ ။ ေျခသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိမ္ေဖၚမေလး ယုယု လာတာ..။ “ အန္တီ က သူအျပင္သြားခ်င္လို႔ ကိုေပါက္ ကားေမာင္းေပးပါ….တဲ့..” “ ဟုတ္ၿပီ….ဘာကားနဲ႔ သြားမယ္ ေျပာေသးလား …” “ ေျပာတယ္…ကားအသစ္နဲ႔ သြားမယ္…တဲ့ ” “ ဟုတ္ၿပီ…ဘယ္အခ်ိန္တဲ့လဲ….” “ အခ်ိန္ေတာ့ မေျပာဘူး..မၾကာခင္…တဲ့..” “ ေကာင္းၿပီ….” သူ ထိုင္ရာက ထသည္ ။

သူတို႔မိသားစုက ရန္သူေပါမ်ားၾကသည္မို႔ ဖိုက္ပြဲေတြမ်ား လာေလအုံးမလား ဆိုၿပီး ေပါ့ပါးစြာ ခုန္ႏိုင္ ကန္ႏိုင္တဲ့ ေဘာင္းဘီမ်ိဳး ေျပာင္းလဲ ၀တ္ဆင္လိုက္သည္ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေသနတ္ ကိုင္ေဆာင္ရတာ အင္မတန္မွ အႏၲရာယ္မ်ားေပမယ့္ ေလာေလာလတ္လတ္ ဦးေက်ာ္သူရ ရဲ႕ လူေလးေယာက္ ကို သူတို႔ ေဆာ္ပစ္ခဲ့တာမို႔ ရန္စက ႀကီးမားေနဆဲ ဆိုေတာ့ အခ်ိန္မေ႐ြး ရန္သူရွိႏိုင္သည္ ။ ေသနတ္ကို ဖြက္ယူခဲ့လိုက္သည္ ။ ကားအသစ္ ဆိုတာ ဘယ္ကားကို ေျပာမွန္း မသိဘူး ..။ ဂိုေဒါင္ထဲကို ေရာက္ေတာ့ သေဘာေပါက္သြားသည္ ။ ကားအသစ္ႀကီးတစီး ဂိုေဒါင္ထဲမွာ ေရာက္ေနသည္ ။ ဒီေန႔ဘဲ ယူလာတာ ျဖစ္မည္ ။ ေျပာင္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ ကက္ဒလက္ကားႀကီး …။ အသစ္ခ်ပ္ခြၽတ္မွန္း သိသာသည္ ။ ရန္သူမ်ားလို႔ ကားေျပာင္းစီးသလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး ။

ကားႀကီးကိုစစ္ေဆး စက္ႏႈိးၿပီး တိုက္ႀကီးအေရွ႕ တံခါးေပါက္ တည့္တည့္မွာ ရပ္လိုက္သည္ ။ ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ကားမွာ ထင္ေနတဲ့ လက္ရာေတြကို အ၀တ္စတခု နဲ႔ သုတ္ပစ္ေန တဲ့အခ်ိန္ သူေဌးကေတာ္ ေဒၚမိုးပုလဲ တိုက္ထဲက ထြက္လာသည္ ။ သူ ကားအေနာက္ခန္း တံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး ေဒၚမိုးပုလဲ ကားထဲ ၀င္ထိုင္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ တံခါးကို ပိတ္သည္ ။ ကားထဲ၀င္ထိုင္ၿပီး စက္ႏႈိးသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲ ဘာေျပာမလဲ နားေထာင္သည္ ။ “ ကိုေပါက္ …” “ ဟုတ္..” “ ေမာင္း …” “ ဟုတ္…” ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ ေဒၚမိုးပုလဲ မေျပာေသး …။ သူ ကားကို ၿခံေပါက္၀ဖက္ကို ေမာင္းထြက္ခဲ့သည္ ။ ၿခံေစာင့္တေယာက္က ၿခံတံခါးကို ေျပးဖြင့္ေပးသည္ ။ လမ္းမႀကီးေပၚေရာက္ေတာ့ ေဒၚမိုးပုလဲက “ ဘယ္လိုလဲ..ကားေမာင္းလို႔ေကာင္းလား….မင္း ေဘာ့စ္က မမ အတြက္ ၀ယ္ေပးတာ..အေမရိကားက မွာတာေလ …” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ “ အရမ္းေကာင္းပါတယ္…မမ….” လို႔ သူေျဖလိုက္သည္ ။ “ ကိုေပါက္..” “ ဟုတ္..မမ …” “ မမေလ…ကိုေပါက္နဲ႔ေအး ေအး ေဆးေဆး ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ..ဟိုးနယ္စပ္ မွာ စေတြ႕ဖူးကထဲကဘဲ ဆိုပါေတာ့…ကိုေပါက္က ထူးျခားတယ္ …ေဒၚရွယ္လီတို႔ အိမ္မွာ နိမ့္နိမ့္က်က် လုပ္ကိုင္ေပးေနရတာကို မမ စိတ္မေကာင္းဘူး …” ေဒၚမိုးပုလဲ ေျပာတာကို သူ နားေထာင္ေနသည္ ။

သူ ဘယ္ကို ေမာင္းပို႔ရမယ္ ဆိုတာကို ေဒၚမိုးပုလဲ မေျပာေသးဘူး ။ “ ကိုေပါက္ က အရမ္းပုံစံမိုက္တယ္ …ၾကည္ေကာင္းတယ္…ပါးနပ္တယ္..သြက္လက္တယ္ ….မမ ကိုေပါက္တို႔ ေဘာ့စ္ကို ေျပာရေတာ့တာဘဲ..ကိုေပါက္ကို ရန္ကုန္ကို ေခၚခဲ့ဘို႔ ..” “ မမ က်ေနာ္ ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ….” “ ေအာ္..ေအးေအး..ဟုတ္သားဘဲ..မမ က ေျပာဖို႔ ေမ့ေနတာ..ေဆာရီး…ဟို ..ဘာလဲ..ေဘာက္ေထာ္ ျပည္သာယာ ကို ေမာင္း..မမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ေ႐ႊစင္ေအးတို႔ အိမ္ကို …” ျပည္သာယာ ရပ္ကြက္ထဲက အသစ္ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ႀကီးမားခန႔္ထယ္တဲ့ အိမ္ႀကီးေတြ ဆီကို သူ ေရာက္သြားသည္ ။ “ ဟိုေရွ႕က အိမ္ဘဲ..တံခါး အနက္ႀကီးနဲ႔….” သူတို႔ကားႀကီး ၿခံဝေရာက္တာနဲ႔ ၿခံတံခါးကို ဖြင့္ေပးလို႔ ေမာင္း၀င္ခဲ့သည္ ။ ကားဆီကို ျဖဴျဖဴ ခန႔္ခန႔္ မိန္းမတေယာက္ ၀မ္းသာအားရပုံနဲ႔ ေျပးလာသည္ ။

ေဒၚမိုးပုလဲက သူ တံခါး ဖြင့္ေပးတာကို မေစာင့္ေတာ့ဘဲ သူမဖါသာ တံခါးဖြင့္ဆင္းၿပီး ေျပးႀကိဳတဲ့ မိန္းမနဲ႔ တအား ဖက္သိုင္း ႏုတ္ဆက္သည္ ။ “ မိုးပုလဲ ရယ္….မေတြ႕တာ ၾကာၿပီ…လာ..အိမ္ထဲသြားရေအာင္ ….” ေဒၚမိုးပုလဲ နဲ႔ အိမ္ရွင္ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးတို႔ အိမ္ထဲ ၀င္သြားေတာ့ သူ ကားႀကီးကို လြတ္ရာတေနရာမွာ ထိုးထားလိုက္ သည္ ။ “ အကို …” အသက္၂၀ေလာက္ မိန္းကေလးတေယာက္ သူ႔ကားနားကို ေလ်ာက္လာၿပီး သူ႔ကို ေခၚလိုက္တာ ..။ “ အန္တီတို႔က အိမ္ထဲ လာခဲ့ပါ …တဲ့…” “ ေအးေအး.ေကာင္းၿပီ ….” မိန္းကေလး က ဦးေဆာင္ၿပီး တိုက္ႀကီးထဲကို ၀င္သည္ ။ သူက မိန္းကေလးရဲ႕ ေနာက္ပိုင္း အလွအပေတြကို မသိမသာ အကဲခတ္ရင္း လိုက္၀င္သည္ ။ အိမ္ရွင္ေတြရဲ႕ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀မႈ ေတြကို အိမ္ထဲ ၀င္လိုက္တာနဲ႔ သိလိုက္သည္ ။

နန္းေတာ္ႀကီးတခုကို ေရာက္သြားသလိုဘဲ …။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေဒၚမိုးပုလဲ နဲ႔ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးတို႔ ထိုင္ စကားေျပာေနၾကတာ ေတြ႕ရသည္ ။ “ လာ..ကိုေပါက္ ..မိတ္ဆက္ေပးမလို႔ …” ေဒၚမိုးပုလဲက သူသည္ သူတို႔လင္မယားရဲ႕ လုံၿခဳံေရး တာ၀န္ခံ လို႔ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးကို ေျပာျပသည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးက “ေဘာ္ဒီဂတ္ေပါ့ေနာ္ ..ဟင္း..မိုးပုလဲရဲ႕ ေဘာ္ဒီဂတ္ကလည္း အမိုက္စား ပါလား ..ဒို႔လဲ အဲလို ေဘာ္ဒီဂတ္ တေယာက္ေလာက္ လိုခ်င္လိုက္တာ …” လို႔ သူ႔ကို ေခါင္းက ေျခေထာက္ ထိ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲ က “ ရွားရွားပါးပါး ရထားတာ..ခဏေတာင္ မငွားႏိုင္ေပါင္ ..” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး သည္ အရမ္း ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးမ အပ်ိဳႀကီးလို႔ ေဒၚမိုးပုလဲက မိတ္ဆက္ေပးသည္ ။ “ ကဲ..လာ ..မိုးပုလဲ…ထမင္းစားခန္းထဲ သြားရေအာင္ ..တခုခု ေသာက္ၾကမယ္…” ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က သူနဲ႔ ေဒၚမိုးပုလဲကို ဧည့္ခန္းႀကီး ေဘးက က်ယ္၀န္း ခန္းနားတဲ့ ထမင္းစားခန္းႀကီး ဆီကို ေခၚေဆာင္သြားသည္ ။

ေဒၚမိုးပုလဲ နဲ႔ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးတို႔သည္ အလွခ်င္းၿပိဳင္ေနတဲ့ မိန္းမေခ်ာေတြ လို႔ ေျပာရမည္ ။ ခ်မ္းသာေပမယ့္ ပ်င္းမေနဘဲ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဂ႐ုစိုက္ၾကၿပီး ထိန္းသိမ္းၾကပုံရသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေကာက္ေၾကာင္းေတြက လွပေနသည္ ။ ခါးေသးေသးေအာက္က တင္ပါးႀကီးေတြက စြင့္ကား တင္းေတာင့္ေနၾကသည္ ။ “ ဘာေသာက္မလဲ..ကိုေပါက္ …ႀကိဳက္တာေသာက္ …” အရက္ဘားေလး မွာ တန္ဖိုးႀကီး ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ အရက္ေတြ စုံေနသည္ ။ “ က်ေနာ္ က ကားေမာင္းရမွာမို႔ ဘီယာေလာက္ပါဘဲ..မမ..” ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးက ေရခဲေသတၱာႀကီးထဲက တိုက္ဂါးဘီယာ တပုလင္းကို ထုတ္ယူေပးသည္ ။ သူမနဲ႔ ေဒၚမိုးပုလဲတို႔ကေတာ့ အေကာင္းစား ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ ဝိုင္တလုံးကို ေသာက္ဖို႔ ျပင္သည္ ။

သူက အလိုက္တသိ ပုလင္းေဖါ့ဆို႔ကို ေဖါက္တန္နဲ႔ ရစ္ဆြဲယူကာ ဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး မိန္းမေခ်ာႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖန္ခြက္လွလွ ရွည္ရွည္ေတြထဲကို ေလာင္းထည့္ေပးလိုက္သည္ ။ “ သိုင့္စ္..ကိုေပါက္ ….” သူ႔ကို အထဲ၀င္ဖို႔ လာေခၚတဲ့ မိန္းကေလး က ဒိန္ခဲတုံး ဝါဝါေလးေတြကို ပုဂံျပား လွလွထဲ ထည့္ယူလာကာ သူတို႔ေရွ႕မွာ ခ်ေပးသည္ ။ “ ေအးဘုံ …၀က္ေပါင္ေျခာက္ လဲ ယူခဲ့အုံးေနာ္ ..” “ ဟုတ္ကဲ့..အန္တီ ….” ခိုင္းတဲ့ေကာင္မေလးကလဲ အလန္းစား အေျဖာင့္စား….။ အင္း..ငါလဲ မိန္းမလွကြၽန္းေပၚ ေရာက္ေနသလား မသိေတာ့ပါဘူး …။ ေတြ႕ႀကဳံပတ္သက္သမွ် မိန္းမေတြက သူ႔ဟာနဲ႔ သူ လွေန ၾကသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲ နဲ႔ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးတို႔သည္ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ဝိုင္တပုလင္း ထပ္ေဖါက္ၾကရၿပီ ..။

သူကလဲ တတိယေျမာက္ တိုက္ဂါးဘီယာ ကို ေဖါက္သည္ ။ “ ကိုေပါက္ေရ..ေပ်ာ္ရဲ႕လား …” “ ေပ်ာ္တယ္..မမ …” ဒုတိယပုလင္းခါလီျပသြားတဲ့ အခ်ိန္ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က “ မိုးပုလဲေရ…တေနရာရာကို ကားေလ်ာက္ေမာင္းၾကရေအာင္ကြာ….” လို႔ ေျပာလာသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲကလဲ “ ေကာင္းတယ္ .. ကိုယ္လဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ဖီလင္တက္ေနၿပီ …ထြက္ၾကရေအာင္..ကိုေပါက္..ကားေမာင္းႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား …” “ ေမာင္းႏိုင္ပါတယ္..မမ.ဘီယာေလး သုံးလုံးထဲပါ …..” စီးရတာ တအားၿငိမ့္တဲ့ ကက္ဒလက္ကားႀကီးထဲ အသက္ေလးဆယ္အ႐ြယ္ မိန္းမေခ်ာႏွစ္ေယာက္ နဲ႔ သူ ေရာက္ရွိသြားသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲက သူ႔ေဘးက ခုံမွာ ထိုင္သည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က ေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္သည္ ။ “ ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ.မမ ….” ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး လဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ေရခ်ိန္ကိုက္ေနပုံရသည္ ။

တခစ္ခစ္တဟားဟား ေအာ္ရယ္ရင္း.“ .ေမာင္းခ်င္တဲ့ေနရာကို ေမာင္းကြာ…လူမရွိတဲ့ တေနရာဆို ပိုေကာင္းတယ္ …”လို႔ ေျပာသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲက ..“ ယူ႔ေလွာ္ကားက ၿခံကို သြားမလား ….” လို႔ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးကို ေနာက္လွည့္ေမးလိုက္သည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးက ..“ ဟင့္အင္း..ၿခံေစာင့္ ဖိုးေထာင္တို႔ လင္မယား ရွိေနတယ္…မလြတ္လပ္ဘူး …လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တေနရကို သြားခ်င္တာ …” လို႔ ေျပာသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲက တဟားဟားနဲ႔ သေဘာက်သည္ ။ “ ဘာလဲ..ယူက ဒို႔ ေဘာ္ဒီဂတ္ကို ခဏငွားမလို႔လား ….” လို႔ ေနာက္သည္ ။ သူ ခုထိ ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ မသိေသးဘူး …။ ေဒၚမိုးပုလဲက..“ အင္း..ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ေနရာ . . .စဥ္းစား..စဥ္းစား …..အင္း..ဟုတ္ၿပီ …..ေျမာက္ဒဂုံကို ေမာင္း..အဲဒီမွာ..ဒို႔ ၿခံတၿခံ ၀ယ္ထားတယ္..လူေစာင့္ မရွိဘူး …တိုက္ကေတာ့ သိပ္ မသားနားဘူး..ေနာက္မွ ျပန္ျပင္မလို႔…အဲ့ကို သြားလိုက္..ကိုေပါက္ …” ဒီေစာ္ႀကီးေတြ လူမရွိတဲ့ ေနရာကို သြားခ်င္ေနၾကသည္ ။ သူတို႔က ႏွစ္ေယာက္ ..သူက တေယာက္ ..။ တူးအင္ ၀မ္း …။ ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္ ေတာ့ ေတြ႕ၾကၿပီ …။ ေျမာက္ဒဂုံကို ဦးတည္လိုက္သည္ ။

ေဒၚမိုးပုလဲ နဲ႔ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး ေတာ္ေတာ္ေလးကို အရွိန္ရေနသည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က ေဒၚမိုးပုလဲ ရဲ႕ တိုက္ေလးကို လိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲက တိုက္ထဲမွာ ပူေလာင္ေနသလိုဘဲ လို႔ ညည္းရင္း အဲကြန္းစက္ကို ဖြင့္လိုက္သည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က “ ဘယ္လိုလဲ..ထပ္ေသာက္ၾကအုံးမလား သူငယ္ခ်င္း …” လို႔ ေမးသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲက ရယ္သည္ ။ “ ကိုယ္ေတာ့ေတာ္ၿပီ..သူငယ္ခ်င္း ထပ္ေသာက္ခ်င္ေသာက္ေလ… ဒီအိမ္မွာလဲ ဝိုင္ပုလင္းေတြ ထားထားတယ္….ဖရစ္ဂ္်ထဲမွာ..ရွိတယ္ …” လို႔ ေျပာသည္ ။ သူကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာမ်ားခိုင္းမလဲ လို႔ အမိန႔္ကို နာခံလ်က္ ရပ္ေနသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲက “ သူငယ္ခ်င္း ယူေအးေအးေဆးေဆး နားခ်င္ရင္ ဟိုအခန္းထဲ သြားနား..ေညာင္းညာရင္ လဲ ကိုေပါက္ကို ႏွိပ္ခိုင္း…သူက ေကာင္းေကာင္း ႏွိပ္တတ္တယ္ ….” လို႔ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးကို ေျပာလိုက္သည္ ။

ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးလဲ..ၿပဳံးလ်က္ “ ေကာင္းသားဘဲ…ယူလဲ လာခဲ့ေလ…စကားေလးဘာေလး ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာရေအာင္..အိမ္မွာက အိမ္ေဖၚေတြ နဲ႔ ဆိုေတာ့ သိပ္ မလြတ္လပ္ဘူး..” လို႔ ျပန္ေျပာကာ ေဒၚမိုးပုလဲ ၫႊန္ျပတဲ့ အခန္းထဲကို ၀င္သြားသည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးရဲ႕ ခါးေသးေသး ေအာက္က တင္ပါးလွလွႀကီးေတြ တလုံးခ်င္း အေပၚေအာက္ လႈပ္သြားတာေတြကို သူေငးေမာေနမိခိုက္ ေဒၚမိုးပုလဲက“ ကိုေပါက္..လိုက္သြားေလ ..မမေ႐ႊစင္ေအး ကို နဲနဲပါးပါး ႏွိပ္ေပးလိုက္ပါလား…” လို႔ ေျပာလို႔ အခန္းထဲကို ၀င္လိုက္သြားလိုက္သည္ ။ “ ကိုေပါက္..မမကို တကယ္ ႏွိပ္ေပးမွာလား …” ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က ကုတင္ေပၚမွာ တင္ပုလႊဲထိုင္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲကို ၀င္လာတဲ့ သူ႔ကို ေျပာလိုက္ေတာ့ သူလဲ “ ဟုတ္ကဲ့ မမ …” လို႔ ေျဖရင္း ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး ထိုင္ေနတဲ့ အေနာက္မွာ သူမလိုဘဲ တေစာင္း၀င္ထိုင္လိုက္သည္ ။ “ မမ က တေနကုန္ ကုမၸဏီမွာစာရင္းဇယားေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ ဇက္ေက်ာ္ေတြ တင္းေနတယ္..ကိုေပါက္ရယ္ …ႏွိပ္ေပးရင္ေတာ့ ေက်းဇူး အထူးပါ…” “ ဟုတ္ကဲ့မမ ..ရပါတယ္ …” ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး သည္ လက္ျပတ္ လည္ဟိုက္ အက်ႌေလး ၀တ္ထားသည္ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး သည္ အသက္ေလးဆယ္အ႐ြယ္ေပမယ့္ ေခ်ာေမာ စိုေျပတုံးဘဲ ။ ေတာင့္တင္းတုံးဘဲ ..။

လက္ေမာင္းသား ျပည့္ျပည့္၀င္း၀င္းေလးေတြနဲ႔ လည္တိုင္ေဖြးေဖြး ေတြက သူ႔ကို စိတ္ေတြ လႈပ္ရွား ေဖါက္ျပန္လာေစသည္ ။ ေက်ာေပးထားလို႔ ခါးသိမ္သိမ္ ေအာက္က တင္ပါးႀကီးေတြကို နီးနီးကပ္ကပ္ ေတြ႕ေနရတာကလည္း စိတ္ေတြ ထႂကြစရာ…။ ပုခုံးသား ႏွစ္ဖက္ကို စၿပီး ႏွိပ္ေပးလိုက္သည္ ။ “ အင္း..အင္း….ေကာင္းလိုက္ထာ …” ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး ရဲ႕ အသံေလးက ေတာ္ေတာ့္ကို ခ်ိ ုသည္ ။ ဧည့္ခန္းဖက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဒၚမိုးပုလဲ ကို မေတြ႕ေတာ့ ..။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး သူမ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ မသိ ..။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး သည္ တအင္းအင္းနဲ႔ သူႏွိပ္တာကို သေဘာက်ေနသည္ ။

ပုလုံးေတါကေန ေက်ာျပင္ကို ဆင္းလာၿပီး လက္သီးဆုပ္ေတြနဲ႔ ဖိေပး တြန္းေပးသည္ ။ “ ထိလိုက္တာ..အဲဒီေနရာဘဲ..ကိုေပါက္..ေညာင္းေနတာ ….” ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးက အိုအိုအင္းအင္း နဲ႔ သူႏွိပ္တာကို ႀကိဳက္ေၾကာင္း တတြတ္တြတ္နဲ႔ ေျပာေနသည္ ။ “ မမ…အိပ္ရာေပၚ ေမွာက္လွဲလိုက္ပါလား..မမ ခါးကို ႏွိပ္ေပးမယ္ …” “ အင္း..အင္း ….” ေခါင္းအုံးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ရင္း ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး ေမွာက္ရက္ အိပ္ေပးလိုက္သည္ ။ သူမခါးကို သူ တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ ဖိဖိေထာင္းေပး သည္ ။ “ အိုး…အင္း…ထိလိုက္တာ..ထိလိုက္တာ…..အားပါး..ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္ . . . .” ဇက္ပိုးေနရာကေန ခါးအထိ လက္ဖေနာင့္နဲ႔ ပြတ္ခါ ဖိဆြဲေပးလိုက္ျပန္ေတာ့ ေဒၚေ႐ႊစင္အဖို႔ ခံလို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ ထပ္ထပ္ လုပ္ေပါးအုံးလို႔ ေတာင္းဆိုရသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ ေက်ာလည္ကို ပြတ္ဆြဲအၿပီး..“ မမ..ေပါင္နဲ႔ ေျခသလုံးေတြကိုေရာ ႏွိပ္ေပးရမလားဟင္ …” လို႔ သူေမးလိုက္သည္ ။

ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က ခ်က္ခ်င္းဘဲ..“ ႏွိပ္.. ႏွိပ္…မင္း သေဘာရွိ ႏွိပ္ေပး….မမကို ေမးစရာ မလိုဘူး…” လို႔ ေျပာသည္ ။ ေပါင္တန္လွလွႀကီးေတြနဲ႔ ေျခသလုံးေတြကို ႏွိပ္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔လက္ဖ်န္နဲ႔ တေတာင္ဆစ္ေတြက ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးရဲ႕ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြနဲ႔ ပြတ္တိုက္ ထိေတြ႕မိေနသည္ ။ ဒီ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ေတြ ပိုမို ထႂကြလာရသည္ ။ ေပါင္ရင္းပိုင္းကို လက္နဲ႔ဆုပ္ညႇစ္ၿပီး ႏွိပ္ေကးရင္း တင္ပါးႀကီးေတြကို ပါ ကိုင္ဆုပ္မိသည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က ဘာမွ မေျပာ မျငင္း ဘဲ ၿငိမ္ေနတာေၾကာင့္ တင္ပါးႀကီးေတြကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အားရပါးရ ကိုင္တြယ္ ဆုပ္ညႇစ္လိုက္..ပြတ္သပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္လိုက္သည္ ။ “ မမ..ပက္လက္လွန္ေပးမလားဟင္ …” သူေျပာလိုက္တာနဲ႔ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးက “ ေအး..ေအး…ရတယ္ေလ…” ဆိုၿပီး ပက္လက္လွန္ေပးသည္ ။ သူမ မ်က္လုံးအစုံကိုေတာ့ ပိတ္ထားသည္ ။ ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ သူမေပါင္ေတြကို ႏွိပ္ေပးေတာ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး ရဲ႕ မိန္းမအဂၤါစပ္နဲ႔ အရမ္းကို နီးကပ္စြာ ရွိေနၿပီ ..။

၀မ္းဘိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးေတြကို ပြတ္လိုက္ ေပါင္ရင္းကို ႏွိပ္လိုက္နဲ႔ သူမရဲ႕ ကာမခလုပ္ေတြကို တခုၿပီး တခု ႏွိပ္ေနေတာ့ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး အခုေလာက္ဆိုရင္ မုခ် စိတ္ေတြ ႏိုးႂကြေနေလာက္ၿပီ …။ ေပါင္ရင္းတဖက္ကို ဖိႏွိပ္ေနရင္း သူ႔လက္သန္းေလး က မို႔ေဖါင္းေဖါင္း အဂၤါစပ္ႀကီးေပၚကို ထိပြတ္ေနသည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး ႏုတ္ဖ်ားက “ အင္းဟင္ …” ဆိုတဲ့ ညည္းသံေလး ထြက္ေပၚလာသည္ ။ သူက ေသြးတိုးစမ္းတဲ့သေဘာ ..။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး က ဘာမွ မတား မျငင္း..မ႐ုန္းဖယ္ေတာ့ လက္သန္းတေခ်ာင္းထဲကေန လက္ေလးေခ်ာင္းနဲ႔ သူ ပြတ္စမ္းၿပီ …။ “ အင္းဟင္း…အင္းဟင္း…….” ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး ေပါင္တန္ေတြ ေထာင္လိုက္ လွဲလိုက္ ျဖစ္လာသည္ ။ “ အင္..ကိုေပါက္..ဘယ္ေတြ ႏွိပ္ေပးေနတာလဲဟင္….” လို႔ ေမးေပမယ့္ မ်က္လုံးဖြင့္မၾကည့္ဘူး…။ ႐ုန္းလဲ မ႐ုန္းဘူး ..။

အေျခအေနေကာင္းေနတာနဲ႔ ထမိန္စေလးကို ဆြဲေျဖလိုက္သည္ ။ သူမ ဘာမွ မေျပာတာနဲ႔ လက္သြင္းၿပီး ၀မ္းဘိုက္သားေလးကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္ ။ ဟင္းဟင္းနဲ႔ဘဲ ညည္းေနသည္ ။ ႏႈတ္ခမ္းထူထူတစုံက ဟတတေလး ..။ ေလ်ာကနဲ ေအာက္ဖက္ကို လက္ဖဝါးက ဆင္းခ်သြားၿပီး ဆီးခုံမို႔မို႔အေပၚမွာ စမ္းမိတဲ့ အေမႊးေလးေတြကို ပြတ္သပ္ၾကည့္ေနသည္ ။ “ ဟင့္..ဟင့္…သူ…သူ….ဘာေတြ..ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ…..” အပ်ိိုႀကီး မမသည္ အဂၤါစပ္နား ရစ္ဝဲေနတဲ့ သူ႔လက္ဖဝါးေၾကာင့္ ထိုးထိုးထြန႔္ထြန႔္ ျဖစ္လာသည္ ။ “ မမ တင္းၾကပ္ေနတဲ့ အပူေတြကို ထုတ္ပစ္ေပးမလို႔ပါ….” “ ကြယ္..အဲလို အပူထုတ္ရလို႔လား …..” “ အင္း..မမ တင္းေနတာေတြ ကို က်ေနာ္ ေလ်ာ့ေပးလိုက္မယ္ …..” သူကိုင္ၿပီ …။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးရဲ႕ အဂၤါစပ္အကြဲေၾကာင္းႀကီးကို မိမိရရ ပြတ္ၿပီ …။ ႏႈတ္ခမ္းသား ႏုႏုတြန႔္တြန႔္ေလးေတြကို စမ္းပြတ္လိုက္သည္ ။ အေရေတြ စိမ့္ထြက္လာသည္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြမွာ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးရဲ႕ ကာမေရွ႕ေျပး အေရေတြ စိုစြတ္ေနၿပီ …။

အခ်ိန္တန္ၿပီမို႔ ေျပေနတဲ့ ထမိန္ကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ “ ဟယ္ ….” သူမကိုယ္ ေအာက္ပိုင္း အ၀တ္မရွိေတာ့ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးသည္ ႀတိဂံပုံ အဂၤါစပ္ခုံးခုံးႀကီးအေပၚ လက္ဖဝါးေလး ကာလိုက္သည္ ။ “ ရွက္တယ္ကြာ…” “ မရွက္နဲ႔..မမ ကို နမ္းေပးမလို႔ …” “ ဘယ္ေနရာကို နမ္းမွာလဲကြာ…..” “ မမ ပန္းပြင့္ေလး ကို…” ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အၾကား ေနရာ ယူလိုက္ၿပီး ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး ရဲ႕ ေဖါင္းမို႔ေနတဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို နမ္းရွံ႕လိုက္သည္ ။ “ အို..ကိုေပါက္ရယ္ . . .”အေရေတြ ႐ႊဲေနတဲ့ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးရဲ႕ ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ ပစၥည္းႀကီးရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းႀကီးကို သူ႔ႏွေခါင္းနဲ႔ အေပၚေအာက္ စုံခ်ီ ဆန္ခ်ီ လိုင္းဆြဲေပးေသာအခါ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးသည္ လူးလြန႔္ တုန္ခါ ၿပီး…“ ကိုေပါက္ရယ္ ….မမ..မမ ..မေနတတ္ဘူး….” လို႔ ေျပာရင္း သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တြန္းသည္ ။ ေဒၚေ႐ႊစင္ေအးရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြေအာက္ကို လက္ေတြ ထိုးသြင္းကာ ဆုပ္ကိုင္ လိုက္ၿပီး လ်ာဖ်ားနဲ႔ အစိေလးကို ထိုးထိုး ကလိေပး ျပန္ေတာ့ “ အို႔..အင္…အာ…အ…….အ….” နဲ႔ အသံေတြ ထြက္ရင္း ေဒၚေ႐ႊစင္ေအး အႀကိဳက္ေတြ႕ေနသည္ ။ ေဒၚမိုးပုလဲ တေယာက္ ဘယ္ကိုမ်ား ေရာက္ေနသလဲ သိခ်င္လို႔ အခန္းအျပင္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဒၚမိုးပုလဲသည္…။ ၿပီးပါၿပီ