Unicode
အိမ်ထောင်သက်ကလေး ဆယ်နှစ်ကျော်လာတော့ လင်မယား ဆက်ဆံရေးက အေးစက်သလို ဖြစ်နေတယ်။ ယောကျ်ားဖြစ်သူကို တဏှာရူးလို့ မြင်နေတာ။ သားလေးကြောင့်သာပေါ့ မဟုတ်ရင်ကွဲပြီ။ အခုလည်းကြည့်လေ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် ပရောပရည် လုပ်နေတယ်။ ရင်ထဲမှာ ဒီလိုအဖြစ်မျိုးမြင်ရင် ဒေါသက အလိုလို ထွက်တယ်။
“ကိုကျော်လေး ရှင်အဲဒီကောင်မနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ”
“ဟာ ငါဘာဖြစ်နေလို့လဲ မိန်းမ”
“ရှင်ကောင်တွေနှင့် ပရောပရည် လုပ်နေတာ ရှင့်မှာ အိမ်ထောင်ရှိတာ မသိဘူးလား”
“မာလာ နင်ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ၊ ငါ့အလုပ် ငါလုပ်နေတာ”
“အလုပ်ဆိုရင်လဲ တည်တည်တံ့တံ့လုပ်လေ”
“ဟာကွာ ဒီမိန်းမနဲ့တော့ကွာ”
“ဘာလဲ ရှင်က အခုထိ တဏှာရူးနေတုန်းပဲလား”
“မင်း ပေါက်ကရ မပြောနဲ့”
“ပြောတယ်၊ ဘာဖြစ်လဲ ၊ အခုမှ စီးပွားရေးလေး အဆင်ပြေတယ်။ လူက ယွချင်နေတာ”
“ဟာ ဒီ မိန်းမတော့ကွာ ငါလုပ်လိုက်ရ”
“ဘာရှင့် ရှင်က ကျမကို လက်နဲ့ရွယ်တယ်၊ ဘယ်ကောင်မ အားကိုး ရှိနေလို့လဲ”
“ဟာ ဒီမိန်းမတော့ကွာ “
ကိုကျော်လေး နည်းနည်းတော့ ပေါက်ကွဲနေပြီ။ အလုပ်ထဲလဲ ဝင်စွပ်ဖက်တယ်။ လူကိုဆိုရင် လုံးဝအားမနာဘူး။ လင်မယားဆိုတာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နားလည်မှု ရှိရမှာ။ ချစ်လွန်းလို့ အလိုလိုက်လေ မာလက ရောင့်တက်သလိုဖြစ်တယ်။ ဒီလိုအလုပ်တွေ အဆင်ပြေအောင် ရုန်းကန်ခဲ့တာ သူက ဘာတွေများ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးနိုင်သလဲ။
မိဘချင်းလည်း ရင်းနှီး ကိုယ်ကချစ်ရတော့ မိဘချင်းပြောပြီး ယူခဲ့တာ။ အသန့်ကလည်း အရမ်းကြိုက်။ အမြဲတမ်း စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ နေခိုင်းတယ်။ အိမ်ပြန်လာရင်လည်း ကိုယ်ကညောင်းညာလို့ နှိပ်ခိုင်းဖို့ မပြောနဲ့ အရက်ကလေးသောက်ရင်တောင် အနံ့နံလို့တဲ့ အတူမအိပ်ခိုင်းဘူး။ ဇီဇာတော်တော်ကြောင်တယ်။လင်မယားတဲ့ တစ်ခါတလေ လင်မယားအရသာတောင် မရှိသလို ခံစားနေရတယ်။ ခံစားရဖန်များတော့ ပေါက်ကွဲလာပြီ။ ပင်ကလည်း ပင်ပန်းတော့ စိတ်ကတိုတယ်။ ဒီတော့ တစ်ခါမှ လက်နဲ့ မရွယ်ဖူးတဲ့ မိန်းမ။ ဒေါသ အရမ်းထွက်လာပုံရတယ်။
“ရှင်က ကျမကို လက်နဲ့ရွယ်တယ်နော် အိမ်မှာမနေဘူး ဆင်းမယ်”
“ဆင်းလေဆင်း စောက်ရေးမပါတာ”
စိတ်တိုတိုနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ ဟိုကလည်း အထုတ်ဆွဲပြီး ဆင်းသွားတော့တယ်။ လူပဲဗျာ အိမ်ရောက်ရင် နားအေးပါးအေးနှင့် နေရမှာ တပူပူနဲ့။ တစ်ခုတော့ ရှိတယ်။ ဝန်ခံရမှာက အိမ်မှာ ပူပူဆူဆူနဲ့ဆိုတော့ အခုတလော အပြင်မှာ နည်းနည်းလှုပ်ရှားနေမိတယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် အပြင်မှာ လိင်ဆက်ဆံချင်တာ။ အိမ်က မိန်းမမာလာက သစ်တုံးကြီးလိုပဲ။ အိပ်ခံပက်လက်ဆိုတဲ့ ဟာမျိုး။ လိင်ဆက်ဆံရေးမှာ ဘာမှ ဆွဲဆောင်မှု့မရှိ။ ကြာတော့ လင်မယား ဆိုပေမယ့် လိင်ဆက်ဆံချင်တဲ့ စိတ်က အလိုလို ပျောက်နေတာ။ ကြာလေ စိတ်တွေ မွန်းကြပ်လေ ဒေါသထွက်လေပဲလေ။ ခုတော့ ဒေါသတွေ စုပုံမိပြီး မာလာ အိမ်က ဆင်းသွားပြီ။ မာလာ အိမ်က ဆင်းသွားတော့ သားနှင့် ကိုကျော်လေး ကျန်ခဲ့တယ်။ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ အရက်ထိုင်သောက်တယ်။ သားက လာကြည့်ပြီး သူ့အခန်းထဲ သူနေတယ်။ သားအဖွားအိမ်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်တော့ လာခေါ်သွားကြတယ်။
မာလာ စိတ်ဆိုးဆိုးနှင့် ထွက်လာပြီး အမေအိမ် မပြန်ရဲဘူး။ အမေ့အိမ်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး သူငယ်ချင်းအိမ် ခဏသွားမယ်ပြောကာ သားကို ခေါ်ထားဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ မာလာက သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ မေနှင်းဇော်ဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။
“မေနှင်း ငါနင့်ဆီ လာနေမလို့”
“အယ် မာလာ ဘာတွေဖြစ်လာလို့လဲအေ”
“ကိုကျော်လေးနှင့် ရန်ဖြစ်လာလို့”
“နင်တို့မှာလည်း တကျက်ကျက်နဲ့အေ”
“ဘာလဲ နင်က နင့်အိမ်ကို အလာမခံချင်လို့လား”
“အမလေးတော် မပြောမိပါဘူး၊ နင်ကြိုက်သလောက် နေနိုင်တယ်။ နင်မနေချင်မှပြန်”
“ဒါဖြင့်လဲပြီးရော”
မေနှင်းဇော်တို့က အဆင်ပြေတယ်။ လင်မယား ရန်ဖြစ်တာရယ်လို့ မကြားဖူးသလို၊ သူယောက်ျားကလည်း Ro တတ်ပါ့။ အိမ်ကယောက်ျားနှင့် တခြားစီ။ မေနှင်းဇော်အိမ်ကို ကားငှားပြီး ထွက်လာခဲ့တယ်။ မေနှင်းဇော်တို့ အိမ်ရောက်တော့ မေနှင်းဇော်က စောင့်နေတယ်။
“လာ ကောင်မ ညည်းဘာတွေ ဖြစ်လာပြန်ပြီလဲ”
“ကိုကျော်လေးလေ ငါ့ကိုအော်တယ်၊ လက်ကလည်း ပါသေးတယ်”
“ဟင် ဘယ်ကဘယ်လို စဖြစ်တာလဲ ပြောစမ်းပါဦးအေ”
“ကောင်မလေး တစ်ယောက်နှင့် ပရောပရည် လုပ်နေတယ်လေ”
“အယ် တကယ်လားအေ”
“ငါ့မျက်လုံးနှင့်ကို တွေ့ခွဲတာ”
“ဒုက္ခပဲ၊ ယောက်ျားတွေက အိမ်ထောင်သက် နည်းနည်းကြာတာနှင့် အပြင်မှာ ယွချင်ကြတာ”
“အင်းလေ”
“သူတို့က ယောက်ျားလေး လှေကားသုံးထစ်ဆင်းရင် လူပျိုဖြစ်တယ်လေး ဘာလေးနှင့်၊ အခုခေတ်ကလည်း စနိုက်ကျော်တွေက အများသားလား၊ အိမ်ကယောက်ျား အပြင်မှာ မကဲရအောင် ထိန်းနိုင်မှ တော်ကာကြတာ”
“အင်းလေ ငါလည်း အဲဒီလိုမဖြစ်အောင် ပြောနေတာပဲ၊ ဒင်းက ဆူတယ် ပူတယ် ဖြစ်နေတာ”
“ဟဲ့ ယောက်ျားဆိုတာက ကျောပူပဲခံတာ နားပူမခံချင်ဘူးလေ”
“အင်း ငါသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နင့်ယောက်ျားကတော့ ဘာအသံမှ မထွက်ပါလား”
“အင်း အချိန်မှန် အိမ်ပြန်လာအောင် လုပ်ထားတာလေ”
“ဟေ နင်ဘယ်လိုတောင် သိမ်းသွင်းထားလဲ”
“လင်မယားလေ တစ်ယောက်အကြိုက် တစ်ယောက်သိအောင် လုပ်ထားရတာပေါ့အေ”
“အံမယ် ငါလည်း ငါ့ယောက်ျား ကြိုက်တတ်တာလေးတွေ ချက်ပြုတ်ကျွေးပါတယ်အေ”
“ဟေ့ ယောက်ျားဆိုတာ အဲဒါတစ်မျိုးနှင့် ထိန်းထားလို့ရမယ်ထင်လား”
“ဟဲ့ ဘာတွေလုပ်ပေးရမှာလဲ ဆရာမကြီးရယ်”
“အဲဒါက နောက်မှပြောမယ်”
မေနှင်းဇော် သူငယ်ချင်းအကြောင်း ကောင်းကောင်းသိတယ်။ ရိုးလည်း ရိုးတယ်။ အသန့်ကလည်း အရမ်းကြိုက်တယ်၊ အိမ်ထောင်ကြတာလည်း နောက်ကျတယ်။ အသန့်ကြိုက်တာကြောင့် တကျက်ကျက် ဖြစ်ဖူးတယ်။ ဒီတော့ ဒီကောင်မကို ဆောင်ရန် ရှောင်ရန်တွေ သင်ပေးလိုက်မှ ဖြစ်မယ်ဆိုပြီး တွေးနေစဉ်မှာပဲ ယောက်ကျ်ားဖြစ်သူ ရောက်လာလို့ တံခါးထဖွင့်ကာ
“ယောက်ျား မာလာရောက်နေတယ်”
“မာလာ နေကောင်းရဲ့လား”
“ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ကောင်းပါတယ်”
“မေနှင်းရေ သူငယ်ချင်းတွေ စကားပြောကြလေ၊ ကိုယ်နောက်မှာ လုပ်စရာရှိတာလေးတွေ လုပ်လိုက်မယ်”
“ကိုကိုရယ် မေနှင်း အကုန်လုပ်ပြီးသားပါ၊ ကိုကို ပင်ပန်းလာတယ် မဟုတ်လား၊ သောက်မလား”
“မာလာ ရှိနေတယ် မေနှင်း မသောက်တော့ဘူး”
“ဒါဖြင့်ရင် သံပုရာရည် ဖျော်ပေးမယ်”
“အင်းပါ မေနှင်း ကို ကို့ဘာသာလုပ်လိုက်မယ်”
“မလုပ်ရပါဘူးနော် တနေ့လုံး ပင်ပန်းလာတာ အေးဆေးနား မေနှင်း လုပ်ပေးမယ်”
မေနှင်းဇော်တို့ လင်မယားကိုကြည့်ပြီး သဘောကျလာတယ်။ တစ်ခါမှ ကိုကျော်လေးကို လုပ်မပေးဖူးဘူး။ ဒီကောင်မ ဒါတွေနှင့် ထိန်းထားတယ်ထင်တယ်။
“ကောင်မ လင်အတွက်ဆို ပျာပျာသလဲပဲ”
“ဟဲ့ မာလာ ဒါကလင်မယားတွေ အတွက် ဆေးတစ်မျိုးအေ။ တို့မိန်းကလေးတွေက ပူပန်စိတ်တွေနှင့် လင်တွေကို ပူပန်အောင် ပြောကြရော၊ ယောက်ျားတွေ ဆိုတာက တို့တွေ ဘယ်လောက်ပြောပြော နားဝင်အောင် မပြောနိုင်ဘူး သူတို့နားညည်းတာပဲ အဖတ်တင်မယ်။ သူတို့လည်း သူတို့မှာ အကြံအစည် ရှိပြီးသားလေ။ သူတို့စိတ်တွေ မပူမပန်ရပဲ အကြံထုတ်နိုင်အောင် ငါတို့က လုပ်ပေးရမှာ”
“ဟဲ့ မပူမပန်လို့ရမလား၊ ငါတို့ပူပန်ပြီး တွန်းအားပေးမှ သူတို့ အလုပ်လုပ်ကြမှာပေါ့”
“မာလာ နင်ဟာလေ အဲဒီလိုပြောနေလို့ဘယ်လောက်ထူးခြားလာလဲ နင်သိလို့လား၊ ယောက်ျားတွေရဲ့ ဦးနှောက်က ငါတို့မိန်းကလေးနှင့် မတူဘူး၊ သူတို့က ဦးနှောက်ထဲမှာ အကန့်လေးတွေ ခွဲထားတယ်။ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု မပူးကပ်ပဲ ထားတယ်။ ငါတို့တွေကသာ အာရုံများပြီး အကန့်တွေကို ပူးထားတယ်။ သူတို့မှာ ဗလာအကန့်ရှိတယ်တဲ့။ ငါတို့ကသာ ပြွတ်သိပ်ထိုးထည့်တာ။ သူတို့က အာရုံခံစားမှု အပိုင်းမှာလည်း ခွဲခြားထားသေးတာ။ ငါတို့ကသာ Emotion ဆိုပြီး စိတ်ခံစားမှုတွေ ရောနှောလိုက်ပြီး အမြဲစိုးရိမ်ပူပန်နေတာ”
“အဲဒီတော့”
“နင်အမြဲ စိတ်ပူစရာ မလိုဘူး၊ သူတို့စိတ်အေးအေးနှင့် အကြံထုတ်နိုင်အောင်သာ လုပ်ပေးရမှာ”
“အင်းပါ ဆရာမကြီးရယ်”
“ငါအတည် ပြောတာဟဲ့၊ ပြီးတော့ဒါ.. ဒါ”
မေနှင်း နှာခေါင်းကို လက်ညိုးထိုးပြတော့
“ဘာလဲဟ”
“နင်ကလဲ အ တယ်ကော၊ တဏှာလေ၊ အဲဒါကလည်း အရေးကြီးတယ်”
“ဟဲ့ အဲဒါက ဘာတွေ အရေးကြီးလို့လဲ”
“နင်ကလဲ သူတို့စိတ်ကျေနပ်ရင် ကမ္ဘာကြီး အေးချမ်းတယ် သိလား၊ အဲဒီမှာလဲ သူတို့ စိတ်ကျေနပ်ဖို့ အရေးကြီးတယ် သိလား”
“ဟယ် မေနှင်းကလဲ သူ့တို့ဘာသာ သူတို့လုပ် အရည်ထွက်ရင် ပြီးပြီမလား”
“နင်ထမင်းချက်ရင် စားတဲ့သူ စားကောင်းအောင် ချက်တာလား၊ တာဝန်ကျေအောင် ချက်တာလား”
“စားကောင်းအောင် ချက်တာပေါ့”
“အေး အဲဒါလည်း အတူတူပဲ”
“ဘာဆိုင်လို့လဲ”
“ဆိုင်သမှ သိပ်ဆိုင်၊ နင့်ကို ပစ္စည်းတစ်ခု ပေးမယ်အေ၊ နင့်ကို ဆောင့်အောင့်ပြီး ပေးတာ ယူမလား၊ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးတာ ယူမလား”
“ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးတာမှ လိုချင်တာပေါ့”
“အေး အဲဒီလိုပဲ ငါတို့က လူသားတွေလေ၊ တဏှာမကင်းသေးတော့ လုပ်နေကြမှာပဲ မဟုတ်လား၊ ပေးရမယ့်အတူတူ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ပေးမယ်၊ သူစိတ်ကျေနပ်အောင် ပေးမယ်ဆိုရင် အားလုံးအဆင်ပြေမယ်။ အဲဒီလိုမှ မဟုတ်ဘဲ ကိုယ်က သစ်တုံးကြီးတစ်တုံးလို ငြိမ်နေရင် ခုတ်ရတဲ့သူ ဘယ်စိတ်ပါမလဲကွာ”
“ဟဲ့ သစ်တုံးလို ငြိမ်မခံတော့ ငါက ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ”
“အေး နင်အဲဒီလိုသာ ကြပ်ကြပ်လုပ်၊ နင်မကြာခင် စနှိုက်ကြော်ခံရတော့မယ်”
“ဟင် နင်ကဘယ်လို တောင်မှလား”
“အေး ဘယ်လိုတောင်မှပဲ၊ နင်ဒီမှာ သုံးလေးရက်လောက်နေ သိလာလိမ့်မယ်”
“နားရှက်စရာအေ”
“အမယ်လေးအေ၊ အိမ်ထောင်ကျနေပြီး ဒါမျိုး နားရှက်နေရင်နင်တော့ နင့်ယောကျ်ားရဲ့အချစ်ကို မခံရပဲ၊ စိတ်ပျက်မှု့တွေကို ခံရတော့မှာပဲ၊ မပြောမရှိနဲ့ သူငယ်ချင်း၊ သူငယ်ချင်း အချင်းချင်းမို့ နားရှက်စရာတွေကို ပြောပြရမှာပဲ။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်း ကောင်းဖို့မှ မပြောရင် ဘယ်သူငယ်ချင်းကောင်း ပီသတော့မလဲ”
“အေးပါ သူငယ်ချင်းရေ ငါဒီမှာ စိတ်ပျော်သလောက် နေပါရစေ”
“နင် စိတ်ပျော်သလောက် မဟုတ်ဘူး၊ ဟိုက လာခေါ်မှပြန်၊ အဲဒီအချိန်မှ ပျော်စရာကောင်းမှာ”
“အေးပါ ကျေးဇူးပါ သူငယ်ချင်း”
“သူငယ်ချင်းရေ ရေမိုးချိုးတော့ ၊ ငါထမင်းပွဲ ပြင်တော့မယ်”
“အေးပါဟာ”
မာလာ ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးရေကြဲ လိမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ထမင်းစားခန်းကိုလာတဲ့ အချိန်မှာတော့ မေနှင်းဇော်ရဲ့ အမျိုးသားဖြစ်သူ ကိုနေလကတော့ အမြည်းစားရင်း တစ်ခွက်တစ်ဖလား ကစ်နေတယ်။ မေနှင်းက သူ့ယောက်ျားအတွက် အမြည်းပါ ပြင်ပေးပုံရတယ်။
“လာ မာလာ အားမနာနှင့် ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာလို သဘောထား”
“ဟုတ်ကဲ့ ကိုနေလ”
“မာလာရေ စားတော့ဟေ့”
“အေး အေး”
မာလာ ထမင်းစားလိုက်တယ်။ စားကောင်းပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ညအိပ်ဖြစ်တယ်။ မေနှင်းက မာလာကို သူတို့အိပ်ခန်းဘေးက အခန်းမှာအိပ်ဖို့ နေရာပေးတယ်။ ညဆယ်နာရီကျော်သည့်တိုင် မာလာမှာ အိပ်မပျော်နိုင်ပေ။ ဘယ်ညာလူးလိမ့်ရင်း အတွေးတွေက ချာချာလည်နေတယ်။
“ပြတ်”
“ပြွတ် ပလပ် ပလပ်”
ညအချိန်မှာ တပြွတ်ပြွတ် အသံက ထွက်လာတယ်။ မေနှင်းတို့ အခန်းကပေါ့။ စုပ်နေသလား နမ်းနေသလား သေချာမသဲကွဲ။ တပြွတ်ပြွတ် အသံတွေက ကျယ်နေသလို ညည်းသံတွေလည်း ကြားလာရတယ်။
“မိန်းမ မာလာ ကြားမယ်”
“ကြား.. ကြားပါစေ၊ သူလဲ အိမ်ထောင်ရှိပြီးသားပဲ”
ကိုနေလ ပြောတာကို မေနှင်း ပြန်ပြောသံကြားတယ်။ မကြာပါဘူး တဖွတ်ဖွတ် တဘွတ်ဘွတ် လိုးသံတွေနှင့်အတူ မေနှင်း ညည်းသံ ပိုထွက်လာတယ်။ မေနှင်း ညည်းသံကြားပြီး ကြက်သီးနွေးတွေ ထလာသလို မာလာစိတ်ထဲ တစ်မျိုးတစ်မည် ဖြစ်လာရတယ်။ မဖြစ်ဖူးတဲ့ စိတ်ထမှုမျိုးကို ခံစားလာရတယ်။
အစကတော့ မေနှင်းဇော် တစ်ယောက် သောက်ရှက်မရှိ ညည်းသံ ထွက်နေတယ် ထင်တာ။ သူ့ညည်းသံထွက်လေ ကိုနေလက အရမ်းကြမ်းလေ။ အရမ်းကြမ်းလေ မေနှင်းက အော်လေ။ ညည်းသံတွေသာမက
“အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် အိုးရှီးရှီး”
“အရမ်းထိတယ်ကွာ အားကြမ်းစမ်းပါ၊ မေနှင်းပြီးတော့မယ်၊ ကြမ်းပေးဦး”
“ကို ပုံစံပြောင်းဦးမလား”
အမျိုးအမျိူးသော အသံတွေ ထွက်လာပြီး မာလာမှာ မိမိပိပိထဲက အရည်တွေ စိမ့်နေသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ အချိန်တော်တော်လေး ကြာတော့မှ
“အားး ရှီးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ ပြီးပြီ အား”
“အင်း ကိုလည်း ပြီးပြီ အားး”
ဟု အသံတွေ ကြားလိုက်ပြီး မေနှင်းတို့ အခန်းထဲက ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ မာလာမှာ အိပ်မပျော်။ ကိုကျော်လေးများ ဒီလို တစ်ယောက်ယောက်နဲ့များ လုပ်နေမလား။ ကိုကျော်လေးက ဒီလိုအော်ပေးတာများ ကြိုက်နေပြီလားတွေးရင်း အိပ်မပျော်ပေ။ ညနက်မှ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။
မနက်မိုးလင်း အိပ်ရာကနိုးတော့ ကမန်းကတမ်းထကာ မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး မေနှင်းကို သွားကူရတယ်။
“မာလာ အေးဆေးနေပါကွာ “
“ရပါတယ် သူငယ်ချင်းရာ”
“အားမနာနဲ့ သူငယ်ချင်း ငါ့ယောက်ျား ရေချိုးပြီး ကော်ဖီသောက်လိမ့်မယ်၊ ပြီးရင် သူအလုပ်သွားမှာ”
“အေး အေး “
ကိုနေလ ကော်ဖီသောက်ပြီး
“မိန်းမရေ ကိုအလုပ်သွားတော့မယ်”
“ဟုတ် ကို”
“လာပါဦးကွာ”
“ဟုတ်ပါပြီ လာပါပြီ”
ကိုနေလက မေနှင်းကို နမ်းလိုက်ပြီး အလုပ်သွားတော့တယ်။
“မေနှင်း ကော်ဖီလာသောက်ဦး”
“အေး လာပြီဟေ့ မာလာ”
“မေနှင်း နင့်မှာလည်း မလွယ်ဘူးနော် ယောက်ျားကို အရက်သောက်တာ ခွင့်ပြုရုံမက အမြည်းတောင် ပြင်ပေးလိုက်သေးတယ်”
“အေးလေ နင့်ကို ငါပြောသားပဲ ယောကျ်ားတွေ ဦးနှောက်မှာ ဗလာအကန့်တွေ ပါတယ်လို့။ ဘာအဓိပ္ပါယ်မှ မရှိတဲ့ အလုပ်တွေလဲ လုပ်တတ်သေးတယ်။ အဲဒါက ငါတို့အတွက်တော့ အဓိပ္ပါယ် မရှိပေမယ့် သူတို့အတွက်ကျတော့ ရှိတယ်။ သူတို့က ပင်ပန်းတယ်၊ သွေးလည်ပတ်မှု ကောင်းအောင် အရက်ကလေးတော့ နည်းနည်းတော့ သောက်ရမှ ဆိုတော့လည်း တော်တန်ရုံတော့ ခွင့်ပြုရတယ်လေ”
“နင်က အိမ်မှာ သောက်ခွင့်ပြုထားလို့”
“အိမ်မှာ မသောက်ရရင် အပြင်မှာ သောက်မယ်၊ မူးလာရင် အပြင်မှာ ပြသနာတတ်နိုင်တယ်။ အိမ်မှာကျတော့ Limit သတ်မှတ်ပေးလိုက်ရင် ဖြစ်တယ်။ နောက်တစ်ခုက အပြင်မှာ အပေါင်းအသင်းနဲ့ သောက်ရင် နောက်ဆက်တွဲ ပြသနာတွေ ရှိလာမယ်လေ”
“ဘယ်လို ပြသနာတွေလဲ”
“သိတယ်မလား မူးလာရင် အသံစစ်မယ်ဆိုပြီး KTV သွားမယ်၊ ပြီးရင် အနှိပ်ခန်း သွားမယ်လေ”
“အေး အဲဒါတွေကို အမုန်းဆုံးပဲ”
“မီးဆိုတာ မလောင်ခင် တားရတယ် မာလာ၊ KTV ရောက်သွားရင် မူးမူးရူးရူးနဲ့ ကောင်မတွေနှင့် ဖြစ်ဦးမယ်။ ဟိုက သိတယ်မလား၊ ငါတို့လို ပြောမှာမဟုတ်ဘူး၊စကားချိုနဲ့အိတ်ထဲကငွေတွေအကုန်နှိုက်တော့မှာ၊ စကားချိုတာမှာ သာယာပြီး နောက်မှာတော့လေ။ ဒီလိုတွေ ဖြစ်လာမယ်”
“ဘယ်လိုတွေတုန်း မေနှင်း”
“သာယာတဲ့ မင်းရဲ့ စကားသံတွေရယ်”
“ခစ် ခစ် ခစ်”
“အဲဒီနောက်မှတော့ ဆိုင်သူကိုယ်စီ ရှိပြီးသား ဘဝမှာ အဲဒီအဆင့်ဆိုရင် ဆေးကုရခက်မယ်”
“အံမယ်”
“အံမယ် လုပ်မနေနဲ့ စနှိုက်ကြော်တွေက ကိုယ်တို့လို့ ပြောနေမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ချိုချိုလေးနှင့် အပျော့ဆွဲလေးနှင့် လုပ်လို့ ပါသွားမှာ၊ ယောက်ျားဆိုတာက သူတို့က ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်း အချော့ကြိုက်၊ အနုကြိုက်၊ အလှကြိုက်ဟ”
မာလာ ယောက်ျားကို လွှတ်ထားတာ နောင်တရချင်သလို ဖြစ်သွားတယ်။
“အော် မာလာ နင်ဝသွားပြီလား”
“အေးလေ”
“ငါမေ့နေလို့ ဟ နင်အိပ်ရာက မနိုးခင် နင်အရမ်းကြိုက်တဲ့ မုန့်သည် လာတာနဲ့ ငါမုန့်ဝယ်ထားလိုက်တယ်”
“ဟဲ့ ငါဗိုက်တင်းနေပြီ ဘယ်စားနိုင်မလဲ”
“အဲဒီလိုပဲလေ အိမ်ကယောက်ျားကို အိမ်မှာ အဝကျွေးလိုက်ရင် သူတို့အပြင်မှာ ကြိုက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ အရာတောင် မျက်စိရှေ့ရောက်ရင်တောင် မစားနိုင်တော့ဘူး”
“အမ် နင်တကယ် မလွယ်ဘူးနောါ မေနှင်း၊ ညက နင့်အသံတွေချည်း ကြားနေရတာ”
“အေး ဒါမှ ငါ့ယောကျ်ား အဝစားမှာလေ”
“ဟော့တော့”
“ငါလည်း အဲဒါမျိုးဆို သစ်တုံးတစ်တုံးလို မနေနိုင်ပါဘူး၊ အဲဒီလိုလုပ်မှ အားရတာ”
“အမလေးဟယ်”
“နင်တို့က မလုပ်လို့လား”
“သူ့ဘာသာသူ လုပ်သွားတာ”
“အယ် အဲဒါဆို အိပ်ရာကိစ္စမှာ နင်တို့ အဆင်မပြေလို့ တကျက်ကျက် ရန်ဖြစ်နေတာပေါ့”
“အမ်”
“ဟုတ်တယ်လေ၊ ယောကျ်ားဆိုတာ သိလား အဲဒီကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ရင် မတင်းတိမ်ဘူးလေ၊ ဇိမ်အရမ်းခံချင်တာ၊ အပေါက်စုံ လုပ်ကြည့်ချင်တာ၊ အဲ့ဒါလဲ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့မှ ကျေနပ်တာ။ ကိုယ်ကမပေးလို့ရှိရင် အပြင်မှာ စမ်းချင်လာမှာ၊ အဲဒါဆိုရင် တို့တွေက ဘဝပျက်ပြီ၊ အဲဒီလို မဖြစ်ရအောင် ငါက အကုန်ကို ပေးတာ။ သူကျေနပ်ပြီး နောက်ထပ် မလုပ်နိုင်လောက်အောင် လုပ်ပစ်တာ၊ ဒါမှ အပြင်စာ မစားချင်တော့မှာ”
မာလာ ကိုယ့်ဘာသာကို တွေးမိပြန်တယ်။ အိမ်ထောင်သက် ဆယ်နှစ်ကျော်တာတောင် မကုန်းပေးချင်ဘူး။ ကိုကျော်လေး တန်ဆာကလည်း ကြီးတော့ ကုန်းလုပ်ရင် နာတယ်လေ၊ နာလို့ မပေးတော့တာ၊ နာတော့ ဘာဖီလ်းမှ မရဘူးလေ။
“မာလာ ငါမေးကြည့်ဦးမယ်အေ”
“ဘာမေးမလို့လဲ”
“နင့်ယောကျ်ားနှင့် နင်ဘယ်လို အိပ်လဲ”
“ဒီလိုပဲလေ ငါပက်လက်အိပ်ပေး သူ့ဘာသာသူ လုပ်ပေါ့”
“သေရော နင်အဲဒီလိုလုပ်တာ ကိုကျော်လေးက နင့်ကို တော်တော်ချစ်လို့၊ မဟုတ်ရင် ဖောက်ပြန်နေလောက်ပြီ”
“အမ်”
“တကယ်ပြောတာ၊ ငါဆို ပုံစံအမျိုးမျိုးပေးတာ၊ တစ်ခါတစ်ခါလည်း ငါက တက်လုပ်တာ”
“အယ် မေနှင်း”
“နင်အံ့ဩသွားလား”
“အင်းပေါ့ဟာ”
“ဟဲ့ ငါက အပြာကားတွေကအတိုင်း အကုန်လုပ်တာ”
“ရှက်စရာကြီးအေ”
“လင်မယားချင်းလေ၊ ဘာရှက်စရာလိုလို့လဲ”
“ဟဲ့ အပြာကားထဲမှာ သူ့ဟာ ကိုယ်စုပ်၊ ကိုယ့်ဟာသူစုပ်နဲ့ ရွံ့စရာကြီး”
“အမလေးတော် ကိုယ့်ယောကျ်ားဟာပဲ၊ သူများလင်ဟာ မှတ်လို့၊ သူကလည်း ကိုယ့်မိန်းမပဲလေ”
“ရွံ့စရာကြီးအေ”
“လင်မယားချင်း ရွံစရာလား၊ ငါတော့ အကုန်လုပ်ပေးတာ”
“တကယ်”
“တကယ်ပေါ့ဟ”
“ကောင်မ ဂျင်းမထည့်နဲ့ မယုံဘူး”
“အေး မယုံရင်လေ နင့်အိပ်ခန်းဘေးမှာ အပေါက်ရှိတယ်။ ချောင်းကြည့်လိုက် ညကျရင်”
“အယ် “
“ကဲပါ သူငယ်ချင်း အဝတ်အစားလဲ၊ အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတယ်ဆိုပြီး အသဲကွဲနေတယ်ဆိုတဲ့ ပုံကြီးကို ပြောင်းပစ်ရမယ်”
“ဟဲ့ ဘယ်လို”
“နင်ကလည်း အ ရန်ကော၊ ယောက်ျားဆိုတာ အလှကြိုက်တယ်။ တို့အသက် ငယ်ငယ်နဲ့ အဖွားအိုကြီး ဖမ်းမနေနဲ့၊ ဖလန်းဖလန်းထလို့ ရသေးတယ်။ အဲဒါမှ ယောက်ျားတွေက သဘောကျမှာ”
“ဟွန့် ကောင်မ”
“လုပ်မနေနဲ့ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးအောင် ထိန်းသိမ်းမှ အလှအပက အကြာကြီးခံမှာ”
“အေးပါဟယ် အေးပါ”
ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး Shopping ထွက်တယ်။ ဗြူတီပါလာသွားပြီး ဆံပင်ညှပ် ခေါင်းလျှော်တယ်။ ဆံပင်ပုံ ပြောင်းလိုက်တယ်။ မေနှင်း အတင်းဝယ်ခိုင်းလို့ စကပ်တို့ အင်္ကျီတို့ ဝယ်လိုက်တယ်။ ဝတ်ရမှာတောင် ရှက်တယ်။ မေနှင်း မြောက်ပေးလို့ အိမ်အပြန်မှာ အဝတ်လဲခဲ့သေးတယ်။ နည်းနည်းတော့ ရှိုးတိုးရှန်းတမ်း ဖြစ်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့မှ
“ကဲ ခဏနား မာလာ ပြီးရင် ညစာပြင်မယ်”
“အေး အေး”
မာလာလည်း အဝတ်အစားလဲပြီး အိပ်ရာပေါ် ခဏလှဲလိုက်တယ်။ လှဲနေရင်း မေနှင်းပြောတဲ့ အပေါက်ကို သတိရလာကာ ရှာကြည့်တော့ ကုတင်ပေါ်က ထိုင်ကြည့်ရင် သူတို့ကုတင်ပေါ်ကို မြင်နေရတယ်။
“အယ် ငါဘာတွေ လုပ်မိမှန်း မသိဘူး”
ကိုယ့်ဘာသာတွေးပြီး ရယ်ချင်သွားတယ်။ ခဏလှဲပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်။ နိုးလာတော့ ညစာချက်ရင်း စကားပြောနေကြတယ်။ ညနေ ခုနှစ်နာရီလောက်မှာ ကိုနေလ ပြန်ရောက်လာတယ်။ အလှတွေ ပြင်ထားတဲ့ မေနှင်းကို ကြည့်ပြီး
“ဟာ မိန်းမ အရမ်းလှတယ်။ ဒီဆံပင်လေးနှင့် သိပ်လှတယ် သိလား”
“အမယ် မြောက်နေပြန်ပြီ”
“မြှောက်ပါဘူးကွာ၊ အသက်ငယ်သွားသလို ခံစားရတယ် သိလား”
“တကယ်ကြီးလား ကို”
“အင်းလေ”
“ကဲပါ ကို့အတွက် အမြည်းလုပ်ထားတယ်”
ထုံးစံအတိုင်း ကိုနေလ နှစ်ခွက်လောက် သောက်ပြီး ညစာ စားကြတယ်။ ကိုနေလ ပုံကလည်း ပျော်နေသလို ဖြစ်နေပြီး မေနှင်းကလည်း ပျော်နေတာပါပဲ။ အဲဒီလို မြင်ရတော့လည်း ကိုကျော်လေးကို သတိရမိပြန်တယ်။ စားသောက်ပြီး စကားပြောကြတယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာဝင်ကြတာပေါ့။
ခဏနေတော့ မေနှင်းတို့ အခန်းက စကားပြောသံ ကြားရပြီးနောက် အသံတိတ်သွားတယ်။ သူတို့ဘာတွေ လုပ်နေကြလဲ မာလာ သိချင်လာတာကြောင့် မာလာ အသံမမြည်အောင် ကုတင်ပေါ် ထထိုင်ပြီး အပေါက်နားကို မျက်နှာကပ်ပြီး ချောင်းလိုက်တော့တယ်။ ချောင်းကြည့်မိတဲ့ အချိန်မှာတော့ မာလာတစ်ယောက် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ အခန်းမီး မပိတ်ပဲ ထားတာကြောင့် ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီးပေါ့။
မေနှင်းနှင့် ကိုနေလက အဝတ်စားမဲ့ ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခုလုံးက ပူးကပ်နေပြီး နမ်းနေကြပြီး ကိုနေလရဲ့ လက်က မေနှင်းရဲ့ တင်သားတွေကို ဖျစ်ညှစ်နေတယ်။ မေနှင်းရဲ့ လက်ကလည်း ကိုနေလရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်ထားတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် နှုတ်ခမ်းမှတဆင့် လည်တိုင်ဆီ ရောက်လာပြီး နို့ကိုဆက်စို့တယ်။
“အင်း ဟင်းးး ဟင်းးး”
မေနှင်း ညည်းသံကြောင့် မာလာမှာ ကြည်သီးနွေးဖု သေးသေးလေးတွေ ထကုန်တယ်။ နို့စို့ရင်း ကိုနေလက မေနှင်း အဖုတ်ကို ဆွပေးနေတယ်။ မေနှင်း အဖုတ်ကို ကြည့်မိတော့ အမွေးဟူ၍ တစ်ပင်တလေမှမရှိ ပြောင်တလင်းခါနေတယ်။
“အယ် ဒီကောင်မ အမွေးတွေကို ရိတ်ထားတယ်”
ဖောင်းကားပြီး အမွေးမရှိတဲ့ အဖုတ်ကို ကိုနေလက လက်ဝါးကြီးနှင့် အုပ်ကာ ပွတ်ပေးပြီး နောက်မှာတော့ လက်ခလယ်ကို ကွေးတင်ပြီး နှိုက်ဆွပါတော့တယ်။
“အားး ရှီးး ရှီး ကိုရယ် အရမ်းယားနေပြီကွာ”
နို့စို့သံ တပြွတ်ပြွတ်နှင့်အတူ မေနှင်းရဲ့ စကားပြောသံ တုန်တုန်ယင်ယင်လေးပါ ထွက်လာတယ်။
“ကို မေ့အဖုတ် အရမ်းယားနေပြီ။ နမ်းပေးတော့ကွာ”
“နမ်းပေးမယ်လေ၊ ကို့အလှည့်လဲ နမ်းပေးဦး”
“ကို့အကြိုက်ဖြစ်စေရမှာ”
အဖုတ်နမ်းပေးဦးဆိုတော့ မာလာမှာ ကြက်သီးဖျန်းဖျန်း ထသွားရတယ်။
“အယ် မရွံ့မရှာ”
မာလာ့ အဖုတ်ကို ကိုကျော်လေး နမ်းမယ် ပြင်တုန်းက မာလာတော်တော် စိတ်ဆိုးခဲ့တယ်။ အရမ်းလည်း အောက်တန်းကျတဲ့ အလုပ်လို့သာ မြင်ခဲ့တယ်။ သူ့ဟာကြီး ပြန်စုပ်ပေးရရင်ဆိုတဲ့ အတွေးက ဝင်လာပြီး ရင်ထဲ အော်ကလီဆန်ခဲ့တာ အခုတော့ ကိုယ်ကသာ မလုပ်ဖူးဘူး သူငယ်ချင်းတို့ လင်မယားကတော့ လုပ်နေပြီ။ ဘယ်လိုများ လုပ်မှာလဲဆိုပြီး ဆက်ကြည့်လိုက်တယ်။
ကိုနေလက မေနှင်းခါးအောက် ခေါင်းအုံး ခံလိုက်တော့ မေနှင်း အဖုတ်က ပြဲအာပြီး ပိုပြီး မို့ဖောင်းလာတယ်။ ကိုနေလက မေနှင်းပေါင်ကြား ဝင်လာကာ အိပ်ယာပေါ် မှောက်ချပြီး တံတောင်ဆစ် နှစ်ဘက်ကို အိပ်ရာပေါ် ထောက်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို မေနှင်းပေါင်အောက် လျှိုသွင်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ မေနှင်းအဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက် ယက်ချလိုက်တော့ မေနှင်းရဲ့ အော်ညည်းသံက ထွက်ပေါ်လာတယ်။
“အင်းး ဟင်းး ဟင်းး ကိုနေ ကောင်းလိုက်တာ”
မေနှင်း ကော့တက်သွားပြီး ညည်းညူသလို လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မိမိနို့ကိုကိုင်ကာ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး လျှာကို နှုတ်ခမ်းသတ်လျက် ရှိနေသည်ကို မြင်လိုက်ကာ မာလာမှာလည်း ဖင်ကြော ရှုံ့သွားမိသည်။
ကိုနေလရဲ့ ယက်နေပုံကလည်း အားရစရာ။ ထန်းလျက် ခွေးယက်သလိုသာဆိုလျှင် မေနှင်းအဖုတ် အရည်ပျော် ပျောက်ပျက်ကုန်လိမ့်မည်ဟု မာလာ တွေးမိလိုက်သည်။ မိမိအဖုတ်သည်လည်း စိုစွတ်လာသည်ကို သိပြီး အံဩသင့်သွားမိလေတော့သည်။ ဤသို့ စုပ်ယက်ရန် အဆင်ပြေအောင် အမွေးပြောင်အောင် ရှင်းထားမှန်း မာလာ သဘောပေါက်လိုက်သည်။ တစ်ချက် တစ်ချက် ကိုနေလမှ နှာခေါင်းမြုပ်မတတ် စုပ်ယက်လိုက်လျှင် မေနှင်းပေါင်များ ပိုမိုကားတက်လာပြီး အသံပိုကျယ်လာခဲ့သည်။
ထိုသို့ အော်သည်ကို ကိုနေလမှ ပေါင်နှစ်လုံးအား အပေါ်မြှောက်တက်သည်အထိ တွန်းတင်လိုက်ရာ မေနှင်း ဖင်ကြီး ပြောင်တက်လာသလို ကိုနေလမှလည်း စအိုဝမှသည် အဖုတ်ထိပ်အထိ ယက်ချလိုက်သည်။
“အားးး ကိုနေ အိုးး အားးး ပြီးသွားလိမ့်မယ်.. ကိုနေ အားး ရှီးး ရှီးးး အိုးး”
တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားကာ မေနှင်း အော်လိုက်သည်။ အော်နေစဉ်မှာပင် ကိုနေလက မေနှင်း စောက်စေ့ကို စုပ်ပြီး လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်သည်။
“အားး ရှီးး ရှီးးး အိုးး ကိုနေ အိုးပြီးပြီ ပြီးပြီ အိုး”
မေနှင်းမှာ အသည်းအသန် အော်ညည်းပြီး ငြိမ်ကျသွားတော့ မေနှင်း ပထမဆုံးအကြိမ် ပြီးသွားမှန်း သိလိုက်ရပေသည်။
“ကိုနေ မေတော့ အရမ်းကောင်းသွားတယ် ကိုနေရာ”
“ကိုအလှည့်လေ မေ”
“အင်းပေါ့ မေကောင်းသလို ကိုနေလည်း ကောင်းစေရမယ်၊ ကိုနေ အိပ်လိုက်တော့”
မှောက်၍ ယက်ပေးနေသော ကိုနေ ထလာကာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှဲလိုက်တော့ ကိုနေလရဲ့ လီးက မိုးပေါ်သို့ ဒုံးပျံအလား မိုးမျှော်နေတော့သည်။ ကိုနေလည်း အရမ်းစိတ်ကြွနေသည်လား မသိပေ။ ဒစ်ကားကြီးက နီရဲလို့ နေသည်။ ကိုနေ လီးသည်လည်း ကိုကျော်လေး လီးအရွယ်ခန့် ရှိသည်ကို တွေးမိပြီး ကိုကျော်လေးကို သတိရမိလိုက်ရပြန်သည်။
မေနှင်းသည် မာလာရှိသည့်ဘက် မျက်နှာမူပြီး ကိုနေလီးကို စ၍ စုပ်လေသည်။ မည်မျှပင် လေ့လာထားသည်မသိ လီးတဆုံးနီးပါး ပါစပ်ထဲဝင်အောင် စုပ်လေရာ မာလာမှာ အံဩ၍ မဆုံးနိုင်တော့ပေ။ စုပ်လိုက်ပြီး တံတွေးများ လီးပေါ်ထွေးထည့်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက် ပြန်စုပ်လိုက် လုပ်တော့သည်။ တစ်ချက် တစ်ချက် လီးထိပ်လောက်သာငုံပြီး စုပ်နေတော့ ကိုနေရဲ့ စုပ်တသပ်သပ် ညည်းညူသံကြောင့် လျှာနှင့်မွှေနေမှန်း သိလိုက်ရပေသည်။
တစ်ချက် တစ်ချက်လည်း ကိုနေရဲ့ ဂွေးဥကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေပြန်သည်။ တတ်လည်းတတ်နိုင်တဲ့ မေနှင်းပါပေ။ အံ့ဩလည်း အံ့ဩနေသလို ရင်ထဲမှာလည်း တသိမ့်သိမ့် ခံးစားလိုက်ရပြီး ကိုကျော်လေးလီးကို စုပ်ပေးလျှင် ကိုကျော်လေးတစ်ယောက် အရမ်းကြိုက်မည်ဟု တွေးမိပြီး ကိုကျော်လေး လီးကိုပင် တမ်းတမိပြန်သည်။ မိမိမှာ သူတပါး လင်မယား လိုးနေကြသည်ကိုပင် ချောင်းကြည့်နေပြီး အာခေါင်များပင် ခြောက်လာသည်။
“မေ ကိုအရမ်းစိတ်ပါနေပြီကွာ လိုးတော့မယ်”
ကိုနေလရဲ့ တစ်တစ်ခွခွပြောမှုကြောင့် မာလာပင် စိတ်တွေကြွသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
“ကို လိုးချင်လိုးတော့ မေက အသင့်ပဲ”
ဟိုကောင်မကလည်း တစ်တစ်ခွခွပင် ပြောလေတော့ လိုက်လည်းလိုက်တဲ့ လင်မယားဟု တွေးလိုက်မိသည်။
“ကို ဘယ်လိုပုံစံ လိုးမလဲ”
“လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲ စလိုးမယ်”
“ဟင် လှေကြီးထိုးတဲ့”
မာလာ ပါးစပ်က အသံထွက်ပြီး ရေရွတ်မိသလို လှေကြီးထိုးဆိုတာ ဘာလဲလို့ သိချင်ပြီး သေချာကြည့်လိုက်ရာ မေနှင်းမှာ အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးသည်။ ကိုနေလည်း မေနှင်းပေါင်ကြား ဒူးထောက်ပြီး ဝင်လိုက်ကာ အဖုတ်အပေါ်ကို လီးကိုကိုင်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက် ခေါက်လိုက်ပြီး လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်သည်။
“ဗျစ် ဖြစ် ဗြစ်”
လီးဝင်သွားသံ သဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်ပြီး
“အားး တင်းကြပ်နေတာပဲ ကိုနေရာ အရမ်းကြိုက်တယ်”
ကိုနေလက တဖြေးဖြေး လိုးနေရာကနေ အရှိန်တင်လာပြီး မြန်မြန်လိုးတော့သည်။ လီးဝင်သံ တဇွပ်ဇွပ် တဖွတ်ဖွတ်နဲ့အတူ မေနှင်း အော်ညည်းသံက ပိုထွက်လာသည်။ ကိုနေလက နို့စို့ရင်း ခါးအားသုံးကာ တအားပင်လိုးသည်။ နို့စို့ခံရင်း အလိုးခံနေရတဲ့ မေနှင်း ညည်းသံ ပိုထွက်လာသလို ဆီးခုံချင်း ထိကပ်သံက တဖတ်ဖတ် တဖန်းဖန်း မြည်နေတော့သည်။
မာလာမှာ အဖုတ်ပင် ကျိမ်းသလို ခံစားလာရပြီး မိမိအဖုတ်ကိုပင် လက်ဖြင် ကိုင်မိတော့သည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် ပက်လက်လိုးပြီးသောအခါ ကိုနေလက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကိုနေလရဲ့လီးမှာ အရည်များ စိုရွှဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“ကို.. ဘယ်ပုံစံလဲ”
“ဒေါ့ကီဆွဲမယ် မိန်းမ”
“ဟုတ်”
မေနှင်း အိပ်ရာက ထလာကာ အရည်တွေ စိုရွှဲနေသော ကိုနေလရဲ့ လီးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်သည်။ မာလာ အံ့ဩပြီးရင်း အံ့ဩရပြန်သည်။ ဒေါ့ကီဆွဲမည် ဆိုပြန်သဖြင် မည်သို့သော ပုံစံဖြင့် လိုးမည်ကို ကြည့်ရှုချင်လာပြန်ရာ မျက်စိကို မမှိတ်မိဘဲ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်မိသည်။
လီးစုပ်ပြီးသော မေနှင်းက ကုတင်ပေါ်တွင် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းလေသည်။ ကိုနေလလည်း ဒူးထောက်ပြီး မေနှင်းအဖုတ်နှင့် စအိုဝကို ယက်လိုက်ပြန်သည်။ ထိုနောက် တံတွေးတစ်ချက် စအိုဝကို ထွေးထည့်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းပြီး လိုးပြန်သည်။ လိုးပုံမှာလည်း တင်သားနှစ်ခြမ်းအား လက်မအားကိုသုံးပြီး ဖြဲထားရင်း လိုးသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“ဖွတ် ဖွတ် ဖန်း ဖန်းး ဖန်းး”
“အားး အိုးး အားးလားးးလားး အားး”
“ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖန်းး ဖန်းးး ဖန်းးး”
ငါးမိနစ်ခန့် လိုးလိုက်ရာ
“အား ရှီးး အိုးး လိုးပေးး လိုးး မေ ပြီးချင်လာပြီ”
မေနှင်းအား အံ့ဩမိရသည်။ သူ့ယောကျ်ား တစ်ကြိမ် မပြီးသေး သူမက ဒုတိယအကြိမ် ပြီးချင်လာပြန်သည်။ အရမ်းကို ထန်လွန်းသည့် လင်မယားပါပဲ။
“မေ ကို ဖင်လိုးချင်တယ်”
“လိုးလေကို ဖင်ကလည်း ကိုလိုးဖို့ပဲ”
အံ့ဩသထက် အံ့ဩမိသည်။ တစ်ယောက်က ဖင်လိုးမည်တဲ့ တစ်ယောက်ကလည်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ပေးလေသည်။ ဖင်မခံဖူးသော မာလာ အံ့ဩလေသည်။ ဖင်လိုးဖို့ဆိုတာ ဝေလာဝေး။ ကုန်း၍ပင် မခံနိုင်။ အားနှင့်လိုးရင်ပင် အရမ်းနာတတ်သဖြင့် ယောကျ်ားဖြစ်သူ ကိုကျော်လေးကို လေးဖက်ထောက် ကုန်းမပေးခဲ့ပေ။ ယခုမူ မေနှင်းက ဖင်လိုးခံသည်တဲ့လေ။
ကိုနေလက မေနှင်းဖင်ထဲ လီးထည့်ပြီး လိုးတော့သည်။ လီးကလည်း ဖင်ထဲကို ကြပ်တည်းစွာဝင်ပြီး ကိုနေလက မေနှင်းဖင်ကို တံတွေးထပ်ထွေးပြီး လိုးနေသလို မေနှင်းက လက်တဖက်ဖြင့် မိမိအဖုတ်ကို လှမ်းနှိုက်ရင်း ပွတ်တော့သည်။
“ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်”
“အားး အင်းး ဟင်းး ဟင်းးးး”
“မေ နာလား”
“မနာဘူးကို မေအရမ်းကောင်းနေပြီ လိုး လိုး”
ဖင်ခံနေသည်ကိုပင် မနာဘူးတဲ့။ မာလာမှာ အဖုတ်သာမက ဖင်ပါကျိမ်းလာတော့သည်။ ရှိသမျှအပေါက် အကုန်ပေးနိုင်သည့် အာဂမိန်းမပါပေ။ ဒါကြောင့်မို့ သူတို့လင်မယား သက်တမ်းမှာ ကိုနေလ ဖောက်ပြန်သည်ဟု မကြားရ၊ ပြသနာတက်သည်ဟုလည်း မကြားရပေ။ ငါးမိနစ်ခန့် လိုးပြီးသောအခါ ကိုနေလ အသက်ရှူသံများ ပြင်းပြလာပြီး
“မေ.. ကိုပြီးတော့မယ်”
“အဖုတ်ပြောင်းလိုးပေး ကိုနေ”
ကိုနေလ အဖုတ်ကို ပြောင်းလိုးလိုက်ရာ
“ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖန်း ဖန်းး ဖန်းးး”
“အားး ရှီးးး ရှီးး ကို မေပြီးပြီ… ပြီးပြီ အားး”
ကိုနေလည်း မြန်မြန်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးမှ ရပ်တန့်သွားတော့သည်။ ကိုနေလ ရပ်သွားသဖြင့် မေနှင်းလည်း အိပ်ရာပေါ် မှောက်ကျသွားတော့သည်။ ကိုနေလလည်း မေနှင်း ဘေးနားကပ်ပြီးလှဲကာ မေနှင်းအားဖက်၍ အမောဖြေနေသဖြင့် မာလာလည်း အသံမမြည်အောင် အိပ်ယာပေါ် အသာအယာ လှဲအိပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ မနက်ဖြန် မေနှင်းအား မေးစရာများ အလွန်များနေသည်ကို တွေးမိပြီး ပြုံးလိုက်သလို ကိုကျော်လေးအား သတိရနေမိသည်။
ကိုကျော်လေးတစ်ယောက် စိတ်ညစ်နေပြီ။ မိန်းမ ချက်ကျွေးတဲ့ ထမင်းမစားရတော့ ဆိုင်မှာ စားရတော့သည်။ အစားအသောက် အဆင်မပြေသလို အိမ်မှာလည်း သိမ်းဆည်းပေးမည့်သူက မရှိ။ ဝတ်ပြီး အဝတ်ဟောင်းတွေလည်း မြင်မကောင်း။ ရေခဲသေတ္တာထဲက အသီးအရွက် အသားငါးတွေကလည်း မလတ်ဆတ်တော့ပေ။ ယုတ်စွအဆုံး ရေချိုးခန်းပင် အနံ့ထွက်နေပြီ။ အစကတော့ မိန်းမ အိမ်မှာမရှိတော့ နားငြီးသက်သာတယ်ဟု တွေးနေပေမယ့် ရက်အနည်းငယ် ကြာသောအခါတွင် အဆင်မပြေတော့ပေ။ စိတ်လည်း ညစ်လာပြီ။ ထို့ကြောင့်ပင် မာလာဆီ ဖုန်းဆက်ရတော့သည်။
“ဟလို မာလာ”
“ဘာလဲ ကိုကျော်လေး”
“မင်းပြန်မလာသေးဘူးလားကွာ”
“မလာသေးဘူး”
“ပြန်လာခဲ့ပါတော့ကွာ”
“ဘာလို့ ပြန်လာရမှာလဲ”
“မင်းမရှိရင် ငါမနေတတ်ဘူး”
“ရှင့် ဟိုကောင်မတွေနဲ့ သွားနေလေ”
“ဟာကွာ မာလာကလည်း၊ သူများအိမ်မှာ အားနာစရာကွာ”
“သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး ဘာမှအားနာစရာ မရှိဘူး”
“မင်းကွာ ကလေးငိုတာတောင် သတိမရဘူးလား”
“ကျမ နေ့တိုင်းဖုန်းဆက်တယ်”
“ပြန်လာပါတော့ကွာ”
“မလာပါဘူး ဒါပဲ”
မာလာ ဖုန်းချပစ်လိုက်သည်။ ဖုန်းပြန်ခေါ်လည်း မကိုင်ပဲ ပစ်ထားလိုက်သည်။
“ဘယ့်နှယ် လာခေါ်ဖို့ကျတော့ စိတ်မကူးဘူး၊ ပြန်လာခဲ့တဲ့။ တော်တော် စိတ်နာစရာ ကောင်းတဲ့လူ ဟွန်း”
“ဘာလဲ မာလာ ပြန်ခေါ်နေပြီလား”
“အေးဟဲ့”
“မသွားနဲ့ မာလာ ဆင်းပြီး သူ့ဘာသာသူ ပြန်လာတယ်ဖြစ်ပြီး ရောင့်တက်မှာ”
“အေး ပြန်မသွားပဲကိုနေမှာ”
“အေးလေ နင့်ကို လင်ချစ်ဆေး ဖော်ပေးဖို့ ကျန်သေးတယ် ခစ် ခစ်ခစ်”
“အမလေးတော် မနေ့က နင့်ရဲ့ လင်ချစ်ဆေး မြင်လိုက်ရပါ့”
“ဟားးးးး ဟားး “
“နင်တကယ် မလွယ်ဘူးနော်။ နင့်ယောက်ျားဟာကြီး စုပ်ရတာ မရွံ့ဘူးလားအေ”
“အစကတော့ ရွံ့တာပေါ့၊ နောက်တော့လည်း အကျင့်ပါပြီး ကြိုက်နေပြီ”
“အမလေးဟယ် အကျင့်တောင် ပါရသေးတယ်”
“ဟဲ့ ငါမလုပ်ပေးရင် လုပ်ပေးတဲ့ သူနောက် ပါသွားမှာ”
“အဲလောက်တောင်လား”
“ငါလုပ်ပေးသလို သူလည်း လုပ်ပေးတာလေ၊ အဲဒီလို လုပ်ပေးရင် ပိုကြည်နူးရတယ်ဟ”
“ဟင် ဘာဖြစ်လို့”
“သိတဲ့အတိုင်းလေ၊ လူတွေက မိန်းမတွေဟာကျတော့ ညစ်ပတ်တယ်လေး ဘာလေးနဲ့လေ”
“အင်းလေ”
“အဲလို ညစ်ပတ်တယ် ထင်နေတဲ့ဟာကို သူကနမ်းတော့ သူငါ့ကို မရွံမရှာ လုပ်ပေးရှာတယ်၊ ငါ့ကို တကယ်ချစ်လို့ပဲလို့ ထင်လာတာလေ”
“အမ်”
“မအမ်နဲ့ဟဲ့၊ ဒီလိုလုပ်ပေးတာ သူတို့က ငါတို့ကောင်းဖို့အတွက် လုပ်ပေးတာ”
“အမ် အဲဒါက ကောင်းလို့လား”
“သူများအတွက်တော့ မသိဘူး၊ ငါတော့ အရမ်းကြိုက်တယ်”
“ဟော့တော် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ”
“ကောင်မ နင်မခံစားဖူးလို့ ခံစားဖူးရင် နင်အရမ်းကြိုက်သွားမယ်”
“နင်နော် ကုန်းပြီးတော့လည်း ခံနိုင်တယ်”
“အစကတော့ နာတာပေါ့အေ၊ နောက်တော့လည်း အေးဆေးပေါ့”
“ငါတော့ နာလို့ မခံနိုင်ဘူး”
“နင်က သစ်တုံးကြီးလို နေတာကိုး၊ ဒါမျိုးဆိုတာ ချက်ချင်း ထလုပ်ရတဲ့အမျိုး မဟုတ်ဘူး၊ အရင်ဆုံး နိုးဆွပေးရတယ်။ အဲဒါမှ ချောဆီတွေထွက်ပြီး လုပ်ရတာ အဆင်ပြေတာ”
“အင်း”
“စကတည်းက မနိုးဆွပဲ တစ်ခါတည်း တန်းလုပ်ရင် နာတာပေါ့အေ”
“အင်း နင်က မလွယ်ဘူးနော် ဖင်ပါခံနိုင်တယ်”
“အေး အဲဒါလည်း သူတို့က ကြိုက်တယ်လေ၊ ဖင်ကကျတော့ ကြပ်တာကိုး”
“နင် မနာဘူးလား”
“အစကတော့ နာတယ်လေ၊ နောက်တော့ ဘယ်လိုနေရမယ် သိလာတော့ မနာဘူး”
“အဲဒီနေရာက ပိုညစ်ပတ်တာကို”
“သူတို့က ကြိုက်တယ်လေ”
“သူကြိုက်တိုင်း နင်ခံနေတာလားအေ”
“နင်ကလည်း ဖင်က အမြဲတန်း ခံနေတာ မဟုတ်ဘူး၊ အမြဲခံလို့လည်း မဖြစ်ဘူးလေ၊ ဒါက အထူးစပါယ်ရှယ်မှ ပေးတာ”
“အော အဲဒီလို”
“အေးလေ ယောကျ်ားဆိုတာ ကလေးလိုပဲ။ သူတို့လိုချင်တာ ရရင် ပျော်တယ်၊ မရရင် ပြသနာရှာတယ်။ ခိုင်းတတ်ရင် နွား၊ မခိုင်းတတ်ရင် ကျား”
“ဟယ် အဲဒီလိုလား”
“အင်းလေ ကောင်းကောင်း နဖားကြိုး ထိုးတတ်ဖို့ လိုတယ်”
“ဟဲ့”
“နင်မသိဘူးလား မယားဆိုတာ ယောက်ျားဖြစ်သူကို ပျော်အောင်လည်း လုပ်နိုင်သလို စိတ်ညစ်အောင်လည်း လုပ်နိုင်တယ်။ သူတို့တွေကို ကိုယ်ကလွဲရင် ဖွဲနှင့်စကွဲ ဖြစ်အောင် လုပ်ထားရတယ်။ ကိုယ်ကလည်း ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်လေး နေရတယ်။ စုတ်တီးစုတ်ပြတ်၊ ညစ်တီးညစ်ပတ်နဲ့ဆိုရင် ဘယ်သူကမှ အနားကပ်ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး”
“အေးလေ၊ နင်အမွေးတွေ ရိတ်ထားတယ်နော်”
“အေးလေ အမွေးဆိုတာ အပြင်က ဘက်တီးရီးယားတွေ ဝင်မှာစိုးလို့ပဲ သဘာဝအလျောက် ကာကွယ်ပေးတဲ့ အရာပဲ။ ဒါပေမယ့်လေ ငါတို့ဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေက တချို့ဘက်တီးရီးယားကို သတ်ပေးပြီးသား”
“နင်က ဘာလို့ ရိတ်လိုက်တာလဲ”
“အင်း ပြောပြရရင် အမွေးတွေမှာလည်း ဘက်တီးရီးယား ကပ်နေနိုင်သလို၊ အဲဒီအမွေးက လိင်ဆက်ဆံတဲ့အခါ ကျွတ်ပြီး အထဲဝင်မသွားနိုင်ဘူးလို့ မပြောနိုင်ဘူး။ အဲဒါအပြင် အမွေးရိတ်ထားတော့ ရှင်းသန့်နေတာပေါ့၊ အမွေးက ရိတ်ရတာမှ မဟုတ်တာ။ ခုခေတ် ဆေးတွေ ပေါမှပေါ၊ အဲဒီနေရာလေး ဖြူဖွေးမို့မောက်နေရင် ယောကျ်ားတွေက ပိုသဘောကျတာပေါ့အေ၊ ဟီး ရှင်းရှင်းပြောရရင် သူတို့နမ်းတဲ့အခါ ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့”
“ဟော့တော့ နင်က တကယ့် ဆရာမကြီးပဲ”
“ခစ် ခစ် ခစ်”
“မနေ့က ငါတို့လုပ်တာမြင်တော့ နင် ကိုကျော်လေးကို သတိမရဘူးလား”
“ရတာပေါ့အေ”
“နင့်အမွေး ရိတ်မကြည့်ချင်ဘူးလား”
“ငါစိတ်မရဲသေးဘူး”
“မရဲလို့ မရဘူး၊ မရဲရင် နင့်ယောက်ျား အချစ်တွေ လျော့လိမ့်မယ်”
“ဟင်းးးးး နင်ကတော့ ပြောပြီ”
“အဟုတ်ပြောတာ ယောက်ျားတွေက ကြာလာရင် စိတ်ပျက်မယ်။ စိတ်ညစ်ရာကနေ အပျော်ရှာမယ်၊ အပျော်ရှာရာကနေ အပျက်ဖြစ်မယ်”
“အေးပါကွာ သူငယ်ချင်းရာ ငါနားလည်လာပါပြီ”
“နောက်ကျရင် နင်ငါ့ကို ကျေးဇူးတင်လာမှာပါ”
“အေးပါ ကျေးဇူးရှင်မရေ”
ထိုနေ့က ညမှာလည်း မေနှင်းတို့ လင်မယားတွေ လုပ်ကြသေးသည်။ ကြည့်ရင်းနဲ့ မထူးသလို ခံစားလာရပြီး ယောက်ျားလာခေါ်ဖို့သာ မျှော်လင့်မိတော့သည်။
ကိုကျော်လေး မိန်းမကို ဖုန်းဆက်ခေါ်တာ မရတော့ ကိုယ်တိုင် သွားခေါ်မယ်ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ ယောက်ျားဆီက လာခေါ်မယ်ဆိုတော့ ပျော်သည်။
“မာလာ လာခေါ်မယ်တဲ့လား”
“အေးဟဲ့”
“လိုက်သွားလေ၊ ငါ သင်ထားတာတွေလဲ မမေ့နဲ့”
“အေးပါ”
“ဘယ်အချိန် လာခေါ်မယ်တဲ့လဲ”
“နောက်တစ်နာရီလောက်ဆို ရောက်မယ် ပြောတယ်”
“ရေသွားချိုးတော့”
“မချိုးတော့ပါဘူးအေ”
“ချိုးလိုက်ပါ၊ ပြီးတော့ တနေ့က ငါဝယ်ပေးတဲ့ အဝတ်ဝတ်”
“ဟယ် ရှက်စရာကြီး”
“ဘာရှက်ရမှာလဲ၊ နင်လာမခေါ်လည်း ငါက အေးဆေး အလှမပျက် နေနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အထာပေါ့”
“အေးပါဟယ်”
အမှန်က မာလာ ဝတ်ချင်ပါတယ်။ မေနှင်းရဲ့ စနောက်မှုကို ခံရမှာလည်း စိုးတယ်လေ။ ရေမိုးချိုးရင်း အမွေးရိတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အဝတ်အစားလဲပြီး အလှပြင်နေတုန်း ကိုကျော်လေး ရောက်လာတယ်။
“မာလာရေ ကိုကျော်လေး ရောက်နေပြီ”
“အေးပါ ငါပြီးတော့မယ်”
ကိုကျော်လေးနှင့် မေနှင်း စကားပြောနေကြတယ်။ မာလာ အပြင်ထွက်လာတော့ ကိုကျော်လေး ငေးကြည့်နေတယ်။
“ကိုကျော်လေး ကျမသူငယ်ချင်း လှမလာဘူးလား”
ကိုကျော်လေး ပြုံးပြီး
“လှလာတယ်ဗျ”
“ကျမကတော့ ဆောင်ရန် ရှောင်ရန်တွေ သင်ပေးလိုက်ပြီ၊ ကိုကျော်လေး တာဝန်တွေပဲ ကျန်တော့တယ်”
“ကျနော့်ဖက်က တာဝန်ကျေပြီးသားပါ”
“ဟုတ်ပါပြီ အခု ကျမသူငယ်ချင်းက တာဝန်ကျေလိမ့်မယ်”
“ဟေ့ မေနှင်း ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”
“ခစ် ခစ် ခစ်”
“ငါလိုက်သွားတော့မယ်”
“အေးအေး”
ကိုကျော်လေးက အပြင်အဆင် ထူးထူးဆန်းဆန်း ဖြစ်နေတဲ့ မာလာကို အံ့ဩမိသည်။ အသက်လည်း အရမ်းငယ်သွားသလို ခံစားမိပြီး စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လာသည်။ ကားတံခါး ဖွင့်ပေးပြီး ရှေ့ခန်းက ထိုင်စေလိုက်သည်။
“မာလာ အရမ်းလှတယ်ကွာ”
ဒီစကားက မာလာ့ရင်ထဲ ပီတိဖြာသွားတယ်။ ဒါပေမယ့်
“ရှင့်ကောင်မတွေလောက်တော့ မလှဘူးမလား”
“မဟုတ်ဘူး မာလာ မင်းက ငါ့ရင်ထဲမှာ အလှဆုံးပဲ”
“တော်ပါ အခုမှ လာပြီး ချွဲမနေနဲ့”
“မချွဲပါဘူး မာလာရယ်၊ ကိုယ်က အရမ်းချစ်တယ်”
“ကိုကျော်လေး ရှင်လျှာအရိုးမရှိတိုင်း ပြောမနေနဲ့၊ ရှင့်ကောင်မလေးတွေပဲပြော”
“လုံးဝမပြောဘူး၊ ပြောတယ်ဆိုတာကလည်း တစ်ခါတလေ စိတ်ညစ်မိလို့ပါ”
“ဘာတွေ စိတ်ညစ်စရာ ရှိလို့လဲ”
“မာလာက စိမ်းကားလို့လေ”
“မစိမ်းကားပါဘူး”
“အခု မစိမ်းကားတော့ရင် ဘယ်မိန်းကလေးမှ အရောတဝင် မနေတော့ဘူး”
“တကယ်နော် ကတိ ကတိ”
“အင်းပါ မာလာရာ ကိုကတိပေးတယ်”
“မာလာ သားလေးကို သွားခေါ်ကြမလား”
“ဒီပုံနဲ့ အမေတို့ဆီ မသွားချင်ဘူး”
“အိုကေ အိမ်ကို တစ်ခါတည်းသွားမယ်၊ အိမ်မှာ နားပြီးတော……..”
“ဟမ် အိမ်မှာနားပြီး သွားမယ်လေ”.”
“ဟာကွာ ချစ်စရာ အရမ်းကောင်းနေတဲ့ မိန်းမကို အိမ်မှာ အရမ်းချစ်ပြီးမှ သွားမယ်”
“ဟော့တော့”
အိမ်ကို ရောက်ခါနီးလေ မာလာမှာ ရင်တုန်လေ။ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်နေပြီး မာလာမှာ မေနှင်းတို့ လင်မယား လုပ်တာကို မြင်လာပြီး ကာမစိတ်တွေ နိုးကြားလာပြီး အရည်တွေ ထွက်လာလို့ မာလာမှာရှက်လာမိတယ်။ အိမ်ထဲကိုဝင်တော့ ကိုကျော်လေးက မာလာကို အတင်းနမ်းတယ်။ ကိုကျော်လေးလည်း ငယ်မူပြန်နေသလို ဖြစ်နေပြီး မာလာလည်း ကြည်နူးလာတယ်။ အိပ်ခန်းထဲကို ခေါ်လာတော့ မာလာ စိတ်တွေ ပိုပြီး ကာမစိတ်တွေ နိုးကြားလို့လာလေ ဖြစ်တော့တယ်။
ကိုကျော်လေး တစ်ယောက် မေနှင်း ပြောခဲ့တာတွေကို သတိရလိုက်တယ်။ ပြောင်းလဲချိန်တန်ပြီတဲ့။ ဘာတွေလဲဆိုတော့ အစစအရာပေါ့တဲ့။ ပထမဆုံး ပြောင်းလဲချက်အနေနဲ့ ရိုးရိုးကြီးနေခဲ့တဲ့ မာလာ စကပ်အတိုဝတ်ပြီး ဆံပင်တွေကို ပုံပြောင်းလိုက်တာ ဆယ်နှစ်လောက် ငယ်သွားပုံ ရတယ်။
ကိုယ်ကလည်း မတွေ့ရတာ တစ်ပတ်အတွင်းမှာ ငတ်ပြတ်နေသလို ခံစားရတဲ့ အခြေအနေမှာ ခုလိုပုံစံမျိုး မာလာကို တွေ့ရတဲ့ အခါမှာတော့ ငယ်မူတောင် ပြန်ချင်လာတယ်။ မိန်းမဖြစ်သူ မာလာကို အတင်းနမ်းစုပ်တော့ မာလာလည်း ပြန်နမ်းလာတယ်။ ရွံ့တတ်တယ်ဆိုတဲ့ မာလာ အခုတော့ အနမ်းကိုတောင် ပြန်တုန့်ပြန်ပြီး လျှာပါထိုးထည့်တယ်။
မာလာ့လျှာကို ပြန်စုပ်ရင်း စကပ်ကို အောက်ကလျှိုပြီး အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်ကို လှမ်းပွတ်လိုက်ရာ အမွေးအမျှင်ကို မတွေ့ရချေ။ ထို့ကြောင့် မာလာမှာ အတော်ပြောင်းလဲသွားမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ အိမ်က ဆင်းသွားပြီး မေနှင်းဆီရောက်မှ ပြောင်းလဲသွားတာကို သတိထားမိလိုက်ပြီး အစကတည်းက အိမ်ကဆင်းကာ မာလာဆီ မသွားခဲ့ဘူးဆိုပြီး နောင်တတောင် ရချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။
လင်မယားဆိုတာ ရန်ဖြစ်ပြီး ပြန်တည့်ရင် အတိုးချပြီး ပိုချစ်ကြတယ် ဆိုတဲ့အတိုင်း ကိုကျော်လေး အတိုးချပြီး ချစ်ပစ်ချင်တယ်။ ပထမဆုံးကတော့ မာလာရဲ့ အပေါ်အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်တယ်။ မာလာလည်း အသာတကြည်ပင် အချွတ်ခံလိုက်တယ်။ ပြောင်းလဲချိန်တန်ပြီဆိုတော့ ကိုယ်ကအရင် ပြောင်းလဲရမယ့် သဘော မဟုတ်လား။ ကိုယ်က ဦးဆောင်ပြီး ပြောင်းလဲစေဖို့ တဆင့်ချင်းပင် ပြောင်းလဲလိုက်တော့တယ်။ ဘရာကို ချွတ်ပြီး နို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ် စို့လိုက်တယ်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
“အင်း ဟင်းး ဟင်းး ယားလိုက်တာ ကိုရာ”
မညည်းစဖူး ညည်းလို့ပါလားလို့ တွေးပြီး ကိုကျော်လေး ဝမ်းသာသွားတယ်။ ပိုပြီး စိတ်က ထန်လာတယ်။ အတွင်းခံကြားက ငပဲက တောင့်တင်း မာတောင်လာတယ်။ နို့စို့ရင်း စကပ်ကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ မာလာ ငြင်းဆန်မှု မရှိတော့ပေ။ ခါတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ခိုင်းရင် ခါးခါးသည်းသည်း ငြင်းတတ်တဲ့ မာလာ၊ အခုတော့ အဝတ်ဆိုတဲ့အရာ မရှိတော့ပေ။ ပေါင်နှစ်လုံး လိမ်ကျစ်ထားပေမယ့် ပြောင်ရှင်းပြီး မို့ဖောင်းနေတဲ့ မာလာ့ ဆီးခုံကြီးကို ကြည့်ရင်း ကိုကျော်လေးတစ်ယောက် စိတ်အရမ်းထကာ မာလာ့ ဆီးခုံကို နမ်းလိုက်တယ်။
“ပြတ် “
“အာ့ ကိုနော်”
ငြင်းသယောင် ပြုသော်ညားလည်း ပေါင်နှစ်လုံးက ဟပြဲလာတယ်။ အရင်က အမွေးတွေနဲ့ ရှုပ်ပွနေတဲ့ အဖုတ်က အခုတော့ အရမ်းလှနေသလိုပါပဲ။ သန့်သန့်လေး နေတတ်တဲ့ မိန်းမအဖုတ်က အနံအသက် ကင်းရှင်းနေတော့ ကိုကျော်လေး မနေနိုင်စွာ အဖုတ်ထဲ နှာခေါင်းမြုတ်မတတ် နမ်းလိုက်ပြီး အကွဲကြောင်းကြား လျှာဖျားသွင်းရင်း ယက်ချလိုက်တယ်။
“ပလပ် ပလပ်”
“အိုး…. အားး ရှီးးး ရှီးး အို ကို အားး”
မခံစားဖူးသော အရသာက ခြေဖျားအထိစိမ့်ပြီး အကြောတွေတောင် ခါသွားတယ်။ အရသာက ထူးတယ်လေ။ လျှာရဲ့ အထိအတွေ့က မယုံနိုင်စရာပါ။ မေနှင်း ဒါကြောင့် ကြိုက်တာကိုးလို့ တွေးမိလိုက်ပြီး ညည်းနေရတဲ့ကြားက ပြုံးမိလိုက်တယ်။ ဒီဟာကြီးကို မရွံ့မရှာ ယက်နေတာ ငါ့ယောက်ကျားက ငါ့ကို တကယ်ချစ်လို့ပါလားဟု တွေးပြီး ကြည်နူးမှုက ရင်ထဲ ရောက်လာတယ်။
ကိုကျော်လေးက ဒီပုံအတိုင်းဆိုရင် မာလာ့ကို လိုချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်း ပုံသွင်းလို့ရပြီဖြစ်၍ ဝမ်းသာသလို မိမိလုပ်ချင်သည့် ပုံစံကိုပါ တွေးပြီး ဝမ်းသာအားရ အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်သည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
“အာ့ အိုး ရှီးး ရှီးးး ရှီး”
ကိုကျော်လေး စုပ်ယက်ပေးမှုကြောင့် မာလာမှာ ကော့လန်သွားရပြီး အော်ညည်းလိုက်မိသည်။
“အားး ရှီးးး ရှီးးး အားးး ကောင်းလိုက်တာ ရှီးး”
အရသာတွေ့လွန်းသဖြင့် အရင်က ခွင့်မပြုခဲ့မိသည်ကို နောင်တရမိသည်။ ထူးဆန်းသော အရသာရှိလှသော ခံစားချက်များဖြစ်ပြီး ပြီးချင်လုလု ဖြစ်သွားရကာ ကာမစိတ် အထွဋ်အထိပ် ရောက်လာလေသည်။ ကိုကျော်လေးလည်း မာလာ ကြိုက်သွားပြီမှန်းသိ၍ ပို၍ပင် လျှာအစွမ်းပြလေရာ မာလာမှာ ပြီးသွားရလေသည်။
“ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်”
“အားး ရှီးး ရှီး အားးး ပြီးပြီ ကိုကျော် အားး”
အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာပြီး မာလာမှာ စိတ်ကျေနပ်မှု ရရှိသွားရကာ
“ကိုကျော်ကိုလည်း လုပ်ပေးမယ်လေ”
“တကယ်နော် မိန်းမ”
“အင်းလေ လုပ်ပေးမှာ”
ကိုကျော်လေးရင်ထဲ ဝမ်းသာလုံးပင် ဆို့သွားရပြီး တံတွေးကိုပင် မြိုချမိလိုက်သည်။ ကိုကျော်လေး အိပ်ပေးလိုက်ရာ မာလာ လူးလဲထလာပြီး ကိုကျော်လေး လီးကိုကိုင်ပြီး နမ်းကြည့်သေးသည်။ အရည်တွေ စိုစိမ့်နေပေမယ့် မည်သည့်အနံ့မှ မရသောအခါမှ မာလာစပြီး လျှာဖျားနဲ့ တို့ကြည့်လိုက်သည်။
လီးကိုလျှာနှင့် ထိတွေ့ရခြင်းမှာ ကျန်သောနေရာအား လျှာဖြင့် ထိတွေ့ခြင်းနှင့် မတူပေ။ လျှာဖျားမှာ ခံစားမှုက တမျိုးဖြစ်ပြီး တဖြေးဖြေး ရဲတင်းလာကာ မာလာမှာ ကွမ်းသီးခေါင်းမြုပ်ရုံ စုပ်နေရာမှ အားမရတော့ပဲ အဆုံးထိပင် ဝင်နိုင်အောင် ကြိုးစားလိုက်ပြီး မေနှင်းလုပ်သလို လက်ဖြင့် ကွင်းထုပေးလိုက် လီးကိုစုပ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဂွေးဥလေးကိုပင် ငုံကာ မထိတထိ ကိုက်ပေးသေးသည်။
မာလာမှာ လုပ်ရင်းနှင့်ပင် ကျွမ်းကျင်လာရာ မေနှင်းရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှု့ကိုပင် မှီလုနီးနီးဖြစ်လာ၍ မိမိဘာသာ အံ့ဩမိလိုက်ပြီး ယောက်ျားဖြစ်သူကိုပင်
“ကို ကောင်းလား”
“ကို အရမ်းကောင်းနေပြီ မာလာရာ”
ယောက်ျားမှ ကောင်းသည်ပြော၍ မာလာ အားတက်လာကာ တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် စုပ်ပေးသဖြင့် ယခုအချိန် ညည်းတွားရသူမှာ ကိုကျော်လေး ဖြစ်တော့သည်။ ကြာလျှင် သုတ်ထွက်သွားမည်စိုး၍သာ ကိုကျော်လေးက တားလိုက်ရသည်။
“မာလာ တော်တော့နော် ကို ပြီးသွားလိမ့်မယ်”
“ပြီးသွားရင်လဲရတယ်”
“ကို မပြီးချင်သေးဘူး မာလာ လိုးချင်သေးတာ”
“ကို့.. အကြိုက်လိုက်ပေးမယ် သိလား”
“တကယ်နော် မာလာ”
“တကယ်ပေါ့ ကိုရယ်”
“ဒါဆို ကုန်းပေး”
“ချက်ချင်းကြီးတော့ မကုန်းချင်သေးဘူးကွာ”
“အိုကေလေ အခုပက်လက်လုပ်မယ်”
“အင်း လုပ်လေ”
ကိုကျော်လေးက မာလာကို ကုတင်မှာ ကန့်လန့်ခံ အိပ်လိုက်စေလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး အဖုတ်ကွဲကြောင်းထဲ လီးကို ဖိသွင်းလိုက်သည်။ မာလာ စောက်ဖုတ်မှာ အရည်တွေ စိုရွှဲနေသည့်အတွက် လီးက အလွန်တောင်ပြီး ကြီးနေသော်လည်း ချောမောစွာ ပြွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်။
“ပြတ်”
“အာ့ ကို”
ကိုကျော်လေး တစ်ချက်ချင်း အသားကျလေး လိုးလိုက်သည်။
“ဗြစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ်”
“အား ရှီးး ရှီးး ရှီးးး အားးး”
အရင်လို အရည်မထွက်ပဲ လိုးသလို မဟုတ်သောကြောင့် နာကျင်ခြင်း မဖြစ်ပဲ အရသာရှိလှပေရာ မာလာမှာ ချုပ်တည်းမထားတော့ပဲ အသံထွက် ညည်းညူလိုက်တော့သည်။
“မာလာ ကောင်းရဲ့လား”
“အရမ်းကောင်းတယ် ကို စကားမပြောပဲလုပ် မာလာ အရမ်းကောင်းနေပြီ”
မာလာ့ အပြောကြောင့် ကိုကျော်လေး ဖြေးဖြေးလုပ်လိုက် အရှိန်မြန်လိုက်လုပ်ရာ မာလာ၏ စိတ်ထနေမှုကြောင့် အဖုတ်ထဲမှ ညှစ်နေသဖြင့် ကိုကျော်လေးမှာ မပြီးသွားအောင်ပင် စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရလေသည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် လုပ်ပြီးသောအခါ ပြီးလုလုဖြစ်လာရာ ကိုကျော်လေး ပုံစံပြောင်းဖို့ လိုနေပြီမှန်းသိ၍ မာလာအား
“မာလာ ကုန်းပေးတော့နော်”
“ဟုတ် ကို”
မာလာလဲ လူးလိမ့်ထပြီး ကုန်းပေးရတော့သည်။ ကိုကျော်လေးမှာလည်း အောင်သေအောင် သားစားရသည့်ပမာ လိုချင်သော ပုံစံရပြီဖြစ်၍ ချက်ချင်းပင် ထလိုးတော့သည်။
“ဗျသ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်”
အစ ပထမ၌ အောင့်နေမည် ထင်သော်လည်း မိမိထံမှ ထွက်သော အရည်၊ ကိုကျော်လေးထံမှ ထွက်သော ချောဆီများကြောင့် ထင်သလောက် မနာပေ။ နည်းနည်းသာ နာသည်ဖြစ်သဖြင့် အနေအထားကို ကိုယ့်ဘာသာ လုပ်ယူရာ နာကျင်ခြင်း မဖြစ်တော့ပဲ ကုန်း၍ လိုးခြင်းဖြစ်၍ ထိရောက်ကာ ပို၍ ကောင်းလာသည်။
“ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းး ဖန်းးး ဖန်းးး”
“အာ့ အိုးးး လုပ်တော့ ကို မာလာခံနိုင်ပြီ”
ကိုကျော်လေးလည်း အားတက်ကာ မာလာ ခံနိုင်ပြီဖြစ်၍ မာ့လာခါးကို ကိုင်ဆွဲပြီး လိုးတော့သည်။ လီးက တဇွိတဗျိဗျိ မြည်ဝင်နေသလို ကိုကျော်လေး၏ လဥကလည်း မာလာ့ စောက်ဖုတ်ကို လာရိုက်ခတ်သဖြင့် တဖန်းဖန်း မြည်နေတော့သည်။ အဝင်နက်ပြီး ထိရောက်သည်။ မာလာမှာ အသံတဖြေးဖြေး ကျယ်ထွက်လာပြီး
“အိုးး အားးး အင်းးး ကို မာလာပြီးတော့မယ်”
မာလာ ပြီးတော့မည် ဆိုသောကြောင့် ကိုကျော်လေးလည်း ထိန်းမထားတော့ပဲ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ကာ မာလာ အဖုတ်ထဲ သုတ်တွေ လွှတ်ထည့်လိုက်သည်။ ပူနွေးသော လရည်များ ဝင်လာပြီး မာလာမှာ ကိုကျော်လေးနှင့်အတူ ပြီးသွားရတော့သည်။
“အရမ်းကောင်းတယ် မာလာရယ်”
“ကို ကောင်းသလို မာလာလည်း အရမ်းကောင်းတယ် စိတ်လဲလာတယ်”
“အဲဒါဆို နောက်တကြိမ် ထပ်လုပ်မယ် အခုတော့ ခဏတဖြုတ် နားမယ်”
“ကို လုပ်ချင်ရင်လုပ်ပေါ့ မာလာက အသင့်ပဲ”
“အိုကေ မာလာ ကို့အနားအိပ်တော့ ကိုဖက်ထားမယ်”
မာလာလည်း ကိုကျော်လေး ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး နားလိုက်သည်။
“မာလာ ကိုတစ်ခု မေးချင်လို့”
“မေးလေ ကို”
“ဒီအတတ်တွေကို မာလာ့သူငယ်ချင်း မေနှင်းက သင်ပေးလိုက်တာလား”
“အင်း ဟုတ်တယ် ကို”
“ဒီအတိုင်း သင်ရင်တော့ မာလာ ဒီလောက် ကျွမ်းကျင်လာစရာ မရှိဘူးထင်တယ်”
“မာလာ သူတို့လုပ်တာ ကြည့်ခဲ့ရတယ်။ အခု အဲဒီလိုလုပ်တာ”
“ဟားး ဟားးး မေနှင်းက တော်လိုက်တာ၊ ခေါင်းမာတဲ့ မာလာကို ဒီလိုလုပ်ပေးတာ”
“သူက သူငယ်ချင်းကောင်းပါ ကိုရဲ့။ မာလာတို့ လင်မယား မကွဲအောင် ဘဝနေနည်းပါ သင်ပေးလိုက်တယ်”
“တကယ်နော်”
“တကယ်ပေါ့ ကိုရဲ့၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကို”
“နောက်လကျရင် ကိုတို့ နှစ်ပတ်လည်နေ့လေ၊ ကိုတို့ ငပလီကို သွားကြမယ်။ မောင်နဲ့ မာလာ ပြန်လည်ပေါင်းစည်းချင်း အထိမ်းအမှတ်ပေါ့”
“သွာလေ ကို”
“ဟုတ်ပြီ အဲဒီအချိန် ခရီးထွက်ဖို့ ကိုနေလတို့ လင်မယားပါ ခေါ်မယ်။ အားလုံး ကုန်ကျစာရိတ်ကို ကိုခံမယ်”
“ဘာလို့လဲ ကို”
“မေနှင်းတို့ လင်မယားကို ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ပါ”
“မာလာ ပြောလိုက်မယ် ကို”
ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ပြီး လီးက တောင်လာသည်။
“မာလာ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်လုပ်မယ်”
“မာလာ စုပ်ပေးရမလား”
“အင်း စုပ်ပေး မာလာ”
မာလာက အလိုက်သိစွာထပြီး စုပ်ပေးသဖြင့် ကိုကျော်လေးရဲ့ လီးက ပြန်ပြီး တောင်လာခဲ့သည်။
“မာလာ ထပ်လိုးချင်တယ် မာလာ”
“လိုးလို့ရတယ်လေ မာလာက ကို့ရဲ့ ကာမပိုင် မယားပဲဥစ္စာ”
ကိုကျော်လေး မာလာကိုလိုးဖို့ ဒုတိအကြိမ် နေရာယူပြီး စိတ်ထဲကနေ မေနှင်းတို့ လင်မယားအား ကျေးဇူးအကြီးကြီး တင်နေတော့သည်။ နောက်တော့လည်း တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် နားလည်မှုတွေ တိုးပွားလာကာ အကြင်နာတွေပိုပြီး ပြသနာမတက်ပဲ ငြိမ်းချမ်းရေး ရတော့သည်။ အိမ်ထောင်ရေးသည်လည်း ပျော်ရွှင် ချမ်းမြေ့တော့သည်။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
လင္ခ်စ္ဖို႔ အေပါက္စုံေအာင္ ခံလိုက္တယ္င
အိမ္ေထာင္သက္ကေလး ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္လာေတာ့ လင္မယား ဆက္ဆံေရးက ေအးစက္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ ေယာက်္ားျဖစ္သူကို တဏွာ႐ူးလို႔ ျမင္ေနတာ။ သားေလးေၾကာင့္သာေပါ့ မဟုတ္ရင္ကြဲၿပီ။ အခုလည္းၾကည့္ေလ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ပေရာပရည္ လုပ္ေနတယ္။ ရင္ထဲမွာ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးျမင္ရင္ ေဒါသက အလိုလို ထြက္တယ္။
“ကိုေက်ာ္ေလး ရွင္အဲဒီေကာင္မနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ”
“ဟာ ငါဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ မိန္းမ”
“ရွင္ေကာင္ေတြႏွင့္ ပေရာပရည္ လုပ္ေနတာ ရွင့္မွာ အိမ္ေထာင္ရွိတာ မသိဘူးလား”
“မာလာ နင္ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ၊ ငါ့အလုပ္ ငါလုပ္ေနတာ”
“အလုပ္ဆိုရင္လဲ တည္တည္တံ့တံ့လုပ္ေလ”
“ဟာကြာ ဒီမိန္းမနဲ႔ေတာ့ကြာ”
“ဘာလဲ ရွင္က အခုထိ တဏွာ႐ူးေနတုန္းပဲလား”
“မင္း ေပါက္ကရ မေျပာနဲ႔”
“ေျပာတယ္၊ ဘာျဖစ္လဲ ၊ အခုမွ စီးပြားေရးေလး အဆင္ေျပတယ္။ လူက ယြခ်င္ေနတာ”
“ဟာ ဒီ မိန္းမေတာ့ကြာ ငါလုပ္လိုက္ရ”
“ဘာရွင့္ ရွင္က က်မကို လက္နဲ႔ရြယ္တယ္၊ ဘယ္ေကာင္မ အားကိုး ရွိေနလို႔လဲ”
“ဟာ ဒီမိန္းမေတာ့ကြာ “
ကိုေက်ာ္ေလး နည္းနည္းေတာ့ ေပါက္ကြဲေနၿပီ။ အလုပ္ထဲလဲ ဝင္စြပ္ဖက္တယ္။ လူကိုဆိုရင္ လုံးဝအားမနာဘူး။ လင္မယားဆိုတာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ နားလည္မွု ရွိရမွာ။ ခ်စ္လြန္းလို႔ အလိုလိုက္ေလ မာလက ေရာင့္တက္သလိုျဖစ္တယ္။ ဒီလိုအလုပ္ေတြ အဆင္ေျပေအာင္ ႐ုန္းကန္ခဲ့တာ သူက ဘာေတြမ်ား ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးနိုင္သလဲ။
မိဘခ်င္းလည္း ရင္းႏွီး ကိုယ္ကခ်စ္ရေတာ့ မိဘခ်င္းေျပာၿပီး ယူခဲ့တာ။ အသန႔္ကလည္း အရမ္းႀကိဳက္။ အျမဲတမ္း စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ေနခိုင္းတယ္။ အိမ္ျပန္လာရင္လည္း ကိုယ္ကေညာင္းညာလို႔ ႏွိပ္ခိုင္းဖို႔ မေျပာနဲ႔ အရက္ကေလးေသာက္ရင္ေတာင္ အနံ့နံလို႔တဲ့ အတူမအိပ္ခိုင္းဘူး။ ဇီဇာေတာ္ေတာ္ေၾကာင္တယ္။လင္မယားတဲ့ တစ္ခါတေလ လင္မယားအရသာေတာင္ မရွိသလို ခံစားေနရတယ္။ ခံစားရဖန္မ်ားေတာ့ ေပါက္ကြဲလာၿပီ။ ပင္ကလည္း ပင္ပန္းေတာ့ စိတ္ကတိုတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ခါမွ လက္နဲ႔ မရြယ္ဖူးတဲ့ မိန္းမ။ ေဒါသ အရမ္းထြက္လာပုံရတယ္။
“ရွင္က က်မကို လက္နဲ႔ရြယ္တယ္ေနာ္ အိမ္မွာမေနဘူး ဆင္းမယ္”
“ဆင္းေလဆင္း ေစာက္ေရးမပါတာ”
စိတ္တိုတိုနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဟိုကလည္း အထုတ္ဆြဲၿပီး ဆင္းသြားေတာ့တယ္။ လူပဲဗ်ာ အိမ္ေရာက္ရင္ နားေအးပါးေအးႏွင့္ ေနရမွာ တပူပူနဲ႔။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ဝန္ခံရမွာက အိမ္မွာ ပူပူဆူဆူနဲ႔ဆိုေတာ့ အခုတေလာ အျပင္မွာ နည္းနည္းလွုပ္ရွားေနမိတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အျပင္မွာ လိင္ဆက္ဆံခ်င္တာ။ အိမ္က မိန္းမမာလာက သစ္တုံးႀကီးလိုပဲ။ အိပ္ခံပက္လက္ဆိုတဲ့ ဟာမ်ိဳး။ လိင္ဆက္ဆံေရးမွာ ဘာမွ ဆြဲေဆာင္မွု႔မရွိ။ ၾကာေတာ့ လင္မယား ဆိုေပမယ့္ လိင္ဆက္ဆံခ်င္တဲ့ စိတ္က အလိုလို ေပ်ာက္ေနတာ။ ၾကာေလ စိတ္ေတြ မြန္းၾကပ္ေလ ေဒါသထြက္ေလပဲေလ။ ခုေတာ့ ေဒါသေတြ စုပုံမိၿပီး မာလာ အိမ္က ဆင္းသြားၿပီ။ မာလာ အိမ္က ဆင္းသြားေတာ့ သားႏွင့္ ကိုေက်ာ္ေလး က်န္ခဲ့တယ္။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ အရက္ထိုင္ေသာက္တယ္။ သားက လာၾကည့္ၿပီး သူ႔အခန္းထဲ သူေနတယ္။ သားအဖြားအိမ္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ လာေခၚသြားၾကတယ္။
မာလာ စိတ္ဆိုးဆိုးႏွင့္ ထြက္လာၿပီး အေမအိမ္ မျပန္ရဲဘူး။ အေမ့အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းအိမ္ ခဏသြားမယ္ေျပာကာ သားကို ေခၚထားဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ မာလာက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေမႏွင္းေဇာ္ဆီကို ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။
“ေမႏွင္း ငါနင့္ဆီ လာေနမလို႔”
“အယ္ မာလာ ဘာေတြျဖစ္လာလို႔လဲေအ”
“ကိုေက်ာ္ေလးႏွင့္ ရန္ျဖစ္လာလို႔”
“နင္တို႔မွာလည္း တက်က္က်က္နဲ႔ေအ”
“ဘာလဲ နင္က နင့္အိမ္ကို အလာမခံခ်င္လို႔လား”
“အမေလးေတာ္ မေျပာမိပါဘူး၊ နင္ႀကိဳက္သေလာက္ ေနနိုင္တယ္။ နင္မေနခ်င္မွျပန္”
“ဒါျဖင့္လဲၿပီးေရာ”
ေမႏွင္းေဇာ္တို႔က အဆင္ေျပတယ္။ လင္မယား ရန္ျဖစ္တာရယ္လို႔ မၾကားဖူးသလို၊ သူေယာက္်ားကလည္း Ro တတ္ပါ့။ အိမ္ကေယာက္်ားႏွင့္ တျခားစီ။ ေမႏွင္းေဇာ္အိမ္ကို ကားငွားၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေမႏွင္းေဇာ္တို႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမႏွင္းေဇာ္က ေစာင့္ေနတယ္။
“လာ ေကာင္မ ညည္းဘာေတြ ျဖစ္လာျပန္ၿပီလဲ”
“ကိုေက်ာ္ေလးေလ ငါ့ကိုေအာ္တယ္၊ လက္ကလည္း ပါေသးတယ္”
“ဟင္ ဘယ္ကဘယ္လို စျဖစ္တာလဲ ေျပာစမ္းပါဦးေအ”
“ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ ပေရာပရည္ လုပ္ေနတယ္ေလ”
“အယ္ တကယ္လားေအ”
“ငါ့မ်က္လုံးႏွင့္ကို ေတြ႕ခြဲတာ”
“ဒုကၡပဲ၊ ေယာက္်ားေတြက အိမ္ေထာင္သက္ နည္းနည္းၾကာတာႏွင့္ အျပင္မွာ ယြခ်င္ၾကတာ”
“အင္းေလ”
“သူတို႔က ေယာက္်ားေလး ေလွကားသုံးထစ္ဆင္းရင္ လူပ်ိဳျဖစ္တယ္ေလး ဘာေလးႏွင့္၊ အခုေခတ္ကလည္း စနိုက္ေက်ာ္ေတြက အမ်ားသားလား၊ အိမ္ကေယာက္်ား အျပင္မွာ မကဲရေအာင္ ထိန္းနိုင္မွ ေတာ္ကာၾကတာ”
“အင္းေလ ငါလည္း အဲဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ ေျပာေနတာပဲ၊ ဒင္းက ဆူတယ္ ပူတယ္ ျဖစ္ေနတာ”
“ဟဲ့ ေယာက္်ားဆိုတာက ေက်ာပူပဲခံတာ နားပူမခံခ်င္ဘူးေလ”
“အင္း ငါသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နင့္ေယာက္်ားကေတာ့ ဘာအသံမွ မထြက္ပါလား”
“အင္း အခ်ိန္မွန္ အိမ္ျပန္လာေအာင္ လုပ္ထားတာေလ”
“ေဟ နင္ဘယ္လိုေတာင္ သိမ္းသြင္းထားလဲ”
“လင္မယားေလ တစ္ေယာက္အႀကိဳက္ တစ္ေယာက္သိေအာင္ လုပ္ထားရတာေပါ့ေအ”
“အံမယ္ ငါလည္း ငါ့ေယာက္်ား ႀကိဳက္တတ္တာေလးေတြ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးပါတယ္ေအ”
“ေဟ့ ေယာက္်ားဆိုတာ အဲဒါတစ္မ်ိဳးႏွင့္ ထိန္းထားလို႔ရမယ္ထင္လား”
“ဟဲ့ ဘာေတြလုပ္ေပးရမွာလဲ ဆရာမႀကီးရယ္”
“အဲဒါက ေနာက္မွေျပာမယ္”
ေမႏွင္းေဇာ္ သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ရိုးလည္း ရိုးတယ္။ အသန႔္ကလည္း အရမ္းႀကိဳက္တယ္၊ အိမ္ေထာင္ၾကတာလည္း ေနာက္က်တယ္။ အသန႔္ႀကိဳက္တာေၾကာင့္ တက်က္က်က္ ျဖစ္ဖူးတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီေကာင္မကို ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြ သင္ေပးလိုက္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ေတြးေနစဥ္မွာပဲ ေယာက္က်္ားျဖစ္သူ ေရာက္လာလို႔ တံခါးထဖြင့္ကာ
“ေယာက္်ား မာလာေရာက္ေနတယ္”
“မာလာ ေနေကာင္းရဲ့လား”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ေကာင္းပါတယ္”
“ေမႏွင္းေရ သူငယ္ခ်င္းေတြ စကားေျပာၾကေလ၊ ကိုယ္ေနာက္မွာ လုပ္စရာရွိတာေလးေတြ လုပ္လိုက္မယ္”
“ကိုကိုရယ္ ေမႏွင္း အကုန္လုပ္ၿပီးသားပါ၊ ကိုကို ပင္ပန္းလာတယ္ မဟုတ္လား၊ ေသာက္မလား”
“မာလာ ရွိေနတယ္ ေမႏွင္း မေသာက္ေတာ့ဘူး”
“ဒါျဖင့္ရင္ သံပုရာရည္ ေဖ်ာ္ေပးမယ္”
“အင္းပါ ေမႏွင္း ကို ကို႔ဘာသာလုပ္လိုက္မယ္”
“မလုပ္ရပါဘူးေနာ္ တေန႔လုံး ပင္ပန္းလာတာ ေအးေဆးနား ေမႏွင္း လုပ္ေပးမယ္”
ေမႏွင္းေဇာ္တို႔ လင္မယားကိုၾကည့္ၿပီး သေဘာက်လာတယ္။ တစ္ခါမွ ကိုေက်ာ္ေလးကို လုပ္မေပးဖူးဘူး။ ဒီေကာင္မ ဒါေတြႏွင့္ ထိန္းထားတယ္ထင္တယ္။
“ေကာင္မ လင္အတြက္ဆို ပ်ာပ်ာသလဲပဲ”
“ဟဲ့ မာလာ ဒါကလင္မယားေတြ အတြက္ ေဆးတစ္မ်ိဳးေအ။ တို႔မိန္းကေလးေတြက ပူပန္စိတ္ေတြႏွင့္ လင္ေတြကို ပူပန္ေအာင္ ေျပာၾကေရာ၊ ေယာက္်ားေတြ ဆိုတာက တို႔ေတြ ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ နားဝင္ေအာင္ မေျပာနိုင္ဘူး သူတို႔နားညည္းတာပဲ အဖတ္တင္မယ္။ သူတို႔လည္း သူတို႔မွာ အႀကံအစည္ ရွိၿပီးသားေလ။ သူတို႔စိတ္ေတြ မပူမပန္ရပဲ အႀကံထုတ္နိုင္ေအာင္ ငါတို႔က လုပ္ေပးရမွာ”
“ဟဲ့ မပူမပန္လို႔ရမလား၊ ငါတို႔ပူပန္ၿပီး တြန္းအားေပးမွ သူတို႔ အလုပ္လုပ္ၾကမွာေပါ့”
“မာလာ နင္ဟာေလ အဲဒီလိုေျပာေနလို႔ဘယ္ေလာက္ထူးျခားလာလဲ နင္သိလို႔လား၊ ေယာက္်ားေတြရဲ့ ဦးေႏွာက္က ငါတို႔မိန္းကေလးႏွင့္ မတူဘူး၊ သူတို႔က ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အကန႔္ေလးေတြ ခြဲထားတယ္။ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု မပူးကပ္ပဲ ထားတယ္။ ငါတို႔ေတြကသာ အာ႐ုံမ်ားၿပီး အကန႔္ေတြကို ပူးထားတယ္။ သူတို႔မွာ ဗလာအကန႔္ရွိတယ္တဲ့။ ငါတို႔ကသာ ႁပြတ္သိပ္ထိုးထည့္တာ။ သူတို႔က အာ႐ုံခံစားမွု အပိုင္းမွာလည္း ခြဲျခားထားေသးတာ။ ငါတို႔ကသာ Emotion ဆိုၿပီး စိတ္ခံစားမွုေတြ ေရာေႏွာလိုက္ၿပီး အျမဲစိုးရိမ္ပူပန္ေနတာ”
“အဲဒီေတာ့”
“နင္အျမဲ စိတ္ပူစရာ မလိုဘူး၊ သူတို႔စိတ္ေအးေအးႏွင့္ အႀကံထုတ္နိုင္ေအာင္သာ လုပ္ေပးရမွာ”
“အင္းပါ ဆရာမႀကီးရယ္”
“ငါအတည္ ေျပာတာဟဲ့၊ ၿပီးေတာ့ဒါ.. ဒါ”
ေမႏွင္း ႏွာေခါင္းကို လက္ညိဳးထိုးျပေတာ့
“ဘာလဲဟ”
“နင္ကလဲ အ တယ္ေကာ၊ တဏွာေလ၊ အဲဒါကလည္း အေရးႀကီးတယ္”
“ဟဲ့ အဲဒါက ဘာေတြ အေရးႀကီးလို႔လဲ”
“နင္ကလဲ သူတို႔စိတ္ေက်နပ္ရင္ ကမၻာႀကီး ေအးခ်မ္းတယ္ သိလား၊ အဲဒီမွာလဲ သူတို႔ စိတ္ေက်နပ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ သိလား”
“ဟယ္ ေမႏွင္းကလဲ သူ႔တို႔ဘာသာ သူတို႔လုပ္ အရည္ထြက္ရင္ ၿပီးၿပီမလား”
“နင္ထမင္းခ်က္ရင္ စားတဲ့သူ စားေကာင္းေအာင္ ခ်က္တာလား၊ တာဝန္ေက်ေအာင္ ခ်က္တာလား”
“စားေကာင္းေအာင္ ခ်က္တာေပါ့”
“ေအး အဲဒါလည္း အတူတူပဲ”
“ဘာဆိုင္လို႔လဲ”
“ဆိုင္သမွ သိပ္ဆိုင္၊ နင့္ကို ပစၥည္းတစ္ခု ေပးမယ္ေအ၊ နင့္ကို ေဆာင့္ေအာင့္ၿပီး ေပးတာ ယူမလား၊ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴေပးတာ ယူမလား”
“ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴေပးတာမွ လိုခ်င္တာေပါ့”
“ေအး အဲဒီလိုပဲ ငါတို႔က လူသားေတြေလ၊ တဏွာမကင္းေသးေတာ့ လုပ္ေနၾကမွာပဲ မဟုတ္လား၊ ေပးရမယ့္အတူတူ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးမယ္၊ သူစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေပးမယ္ဆိုရင္ အားလုံးအဆင္ေျပမယ္။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္က သစ္တုံးႀကီးတစ္တုံးလို ၿငိမ္ေနရင္ ခုတ္ရတဲ့သူ ဘယ္စိတ္ပါမလဲကြာ”
“ဟဲ့ သစ္တုံးလို ၿငိမ္မခံေတာ့ ငါက ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ”
“ေအး နင္အဲဒီလိုသာ ၾကပ္ၾကပ္လုပ္၊ နင္မၾကာခင္ စႏွိုက္ေၾကာ္ခံရေတာ့မယ္”
“ဟင္ နင္ကဘယ္လို ေတာင္မွလား”
“ေအး ဘယ္လိုေတာင္မွပဲ၊ နင္ဒီမွာ သုံးေလးရက္ေလာက္ေန သိလာလိမ့္မယ္”
“နားရွက္စရာေအ”
“အမယ္ေလးေအ၊ အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီး ဒါမ်ိဳး နားရွက္ေနရင္နင္ေတာ့ နင့္ေယာက်္ားရဲ့အခ်စ္ကို မခံရပဲ၊ စိတ္ပ်က္မွု႔ေတြကို ခံရေတာ့မွာပဲ၊ မေျပာမရွိနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း၊ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းမို႔ နားရွက္စရာေတြကို ေျပာျပရမွာပဲ။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းဖို႔မွ မေျပာရင္ ဘယ္သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ပီသေတာ့မလဲ”
“ေအးပါ သူငယ္ခ်င္းေရ ငါဒီမွာ စိတ္ေပ်ာ္သေလာက္ ေနပါရေစ”
“နင္ စိတ္ေပ်ာ္သေလာက္ မဟုတ္ဘူး၊ ဟိုက လာေခၚမွျပန္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာ”
“ေအးပါ ေက်းဇူးပါ သူငယ္ခ်င္း”
“သူငယ္ခ်င္းေရ ေရမိုးခ်ိဳးေတာ့ ၊ ငါထမင္းပြဲ ျပင္ေတာ့မယ္”
“ေအးပါဟာ”
မာလာ ေရခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးေရၾကဲ လိမ္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ထမင္းစားခန္းကိုလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမႏွင္းေဇာ္ရဲ့ အမ်ိဳးသားျဖစ္သူ ကိုေနလကေတာ့ အျမည္းစားရင္း တစ္ခြက္တစ္ဖလား ကစ္ေနတယ္။ ေမႏွင္းက သူ႔ေယာက္်ားအတြက္ အျမည္းပါ ျပင္ေပးပုံရတယ္။
“လာ မာလာ အားမနာႏွင့္ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာလို သေဘာထား”
“ဟုတ္ကဲ့ ကိုေနလ”
“မာလာေရ စားေတာ့ေဟ့”
“ေအး ေအး”
မာလာ ထမင္းစားလိုက္တယ္။ စားေကာင္းပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ညအိပ္ျဖစ္တယ္။ ေမႏွင္းက မာလာကို သူတို႔အိပ္ခန္းေဘးက အခန္းမွာအိပ္ဖို႔ ေနရာေပးတယ္။ ညဆယ္နာရီေက်ာ္သည့္တိုင္ မာလာမွာ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေပ။ ဘယ္ညာလူးလိမ့္ရင္း အေတြးေတြက ခ်ာခ်ာလည္ေနတယ္။
“ျပတ္”
“ႁပြတ္ ပလပ္ ပလပ္”
ညအခ်ိန္မွာ တႁပြတ္ႁပြတ္ အသံက ထြက္လာတယ္။ ေမႏွင္းတို႔ အခန္းကေပါ့။ စုပ္ေနသလား နမ္းေနသလား ေသခ်ာမသဲကြဲ။ တႁပြတ္ႁပြတ္ အသံေတြက က်ယ္ေနသလို ညည္းသံေတြလည္း ၾကားလာရတယ္။
“မိန္းမ မာလာ ၾကားမယ္”
“ၾကား.. ၾကားပါေစ၊ သူလဲ အိမ္ေထာင္ရွိၿပီးသားပဲ”
ကိုေနလ ေျပာတာကို ေမႏွင္း ျပန္ေျပာသံၾကားတယ္။ မၾကာပါဘူး တဖြတ္ဖြတ္ တဘြတ္ဘြတ္ လိုးသံေတြႏွင့္အတူ ေမႏွင္း ညည္းသံ ပိုထြက္လာတယ္။ ေမႏွင္း ညည္းသံၾကားၿပီး ၾကက္သီးေႏြးေတြ ထလာသလို မာလာစိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ျဖစ္လာရတယ္။ မျဖစ္ဖူးတဲ့ စိတ္ထမွုမ်ိဳးကို ခံစားလာရတယ္။
အစကေတာ့ ေမႏွင္းေဇာ္ တစ္ေယာက္ ေသာက္ရွက္မရွိ ညည္းသံ ထြက္ေနတယ္ ထင္တာ။ သူ႔ညည္းသံထြက္ေလ ကိုေနလက အရမ္းၾကမ္းေလ။ အရမ္းၾကမ္းေလ ေမႏွင္းက ေအာ္ေလ။ ညည္းသံေတြသာမက
“အမေလး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုရယ္ အိုးရွီးရွီး”
“အရမ္းထိတယ္ကြာ အားၾကမ္းစမ္းပါ၊ ေမႏွင္းၿပီးေတာ့မယ္၊ ၾကမ္းေပးဦး”
“ကို ပုံစံေျပာင္းဦးမလား”
အမ်ိဳးအမ်ိဴးေသာ အသံေတြ ထြက္လာၿပီး မာလာမွာ မိမိပိပိထဲက အရည္ေတြ စိမ့္ေနသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေတာ့မွ
“အားး ရွီးး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုရာ ၿပီးၿပီ အား”
“အင္း ကိုလည္း ၿပီးၿပီ အားး”
ဟု အသံေတြ ၾကားလိုက္ၿပီး ေမႏွင္းတို႔ အခန္းထဲက ၿငိမ္က်သြားေတာ့တယ္။ မာလာမွာ အိပ္မေပ်ာ္။ ကိုေက်ာ္ေလးမ်ား ဒီလို တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔မ်ား လုပ္ေနမလား။ ကိုေက်ာ္ေလးက ဒီလိုေအာ္ေပးတာမ်ား ႀကိဳက္ေနၿပီလားေတြးရင္း အိပ္မေပ်ာ္ေပ။ ညနက္မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။
မနက္မိုးလင္း အိပ္ရာကနိုးေတာ့ ကမန္းကတမ္းထကာ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ၿပီး ေမႏွင္းကို သြားကူရတယ္။
“မာလာ ေအးေဆးေနပါကြာ “
“ရပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းရာ”
“အားမနာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ငါ့ေယာက္်ား ေရခ်ိဳးၿပီး ေကာ္ဖီေသာက္လိမ့္မယ္၊ ၿပီးရင္ သူအလုပ္သြားမွာ”
“ေအး ေအး “
ကိုေနလ ေကာ္ဖီေသာက္ၿပီး
“မိန္းမေရ ကိုအလုပ္သြားေတာ့မယ္”
“ဟုတ္ ကို”
“လာပါဦးကြာ”
“ဟုတ္ပါၿပီ လာပါၿပီ”
ကိုေနလက ေမႏွင္းကို နမ္းလိုက္ၿပီး အလုပ္သြားေတာ့တယ္။
“ေမႏွင္း ေကာ္ဖီလာေသာက္ဦး”
“ေအး လာၿပီေဟ့ မာလာ”
“ေမႏွင္း နင့္မွာလည္း မလြယ္ဘူးေနာ္ ေယာက္်ားကို အရက္ေသာက္တာ ခြင့္ျပဳ႐ုံမက အျမည္းေတာင္ ျပင္ေပးလိုက္ေသးတယ္”
“ေအးေလ နင့္ကို ငါေျပာသားပဲ ေယာက်္ားေတြ ဦးေႏွာက္မွာ ဗလာအကန႔္ေတြ ပါတယ္လို႔။ ဘာအဓိပၸါယ္မွ မရွိတဲ့ အလုပ္ေတြလဲ လုပ္တတ္ေသးတယ္။ အဲဒါက ငါတို႔အတြက္ေတာ့ အဓိပၸါယ္ မရွိေပမယ့္ သူတို႔အတြက္က်ေတာ့ ရွိတယ္။ သူတို႔က ပင္ပန္းတယ္၊ ေသြးလည္ပတ္မွု ေကာင္းေအာင္ အရက္ကေလးေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ေသာက္ရမွ ဆိုေတာ့လည္း ေတာ္တန္႐ုံေတာ့ ခြင့္ျပဳရတယ္ေလ”
“နင္က အိမ္မွာ ေသာက္ခြင့္ျပဳထားလို႔”
“အိမ္မွာ မေသာက္ရရင္ အျပင္မွာ ေသာက္မယ္၊ မူးလာရင္ အျပင္မွာ ျပသနာတတ္နိုင္တယ္။ အိမ္မွာက်ေတာ့ Limit သတ္မွတ္ေပးလိုက္ရင္ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အျပင္မွာ အေပါင္းအသင္းနဲ႔ ေသာက္ရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပသနာေတြ ရွိလာမယ္ေလ”
“ဘယ္လို ျပသနာေတြလဲ”
“သိတယ္မလား မူးလာရင္ အသံစစ္မယ္ဆိုၿပီး KTV သြားမယ္၊ ၿပီးရင္ အႏွိပ္ခန္း သြားမယ္ေလ”
“ေအး အဲဒါေတြကို အမုန္းဆုံးပဲ”
“မီးဆိုတာ မေလာင္ခင္ တားရတယ္ မာလာ၊ KTV ေရာက္သြားရင္ မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔ ေကာင္မေတြႏွင့္ ျဖစ္ဦးမယ္။ ဟိုက သိတယ္မလား၊ ငါတို႔လို ေျပာမွာမဟုတ္ဘူး၊စကားခ်ိဳနဲ႔အိတ္ထဲကေငြေတြအကုန္ႏွိုက္ေတာ့မွာ၊ စကားခ်ိဳတာမွာ သာယာၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ေလ။ ဒီလိုေတြ ျဖစ္လာမယ္”
“ဘယ္လိုေတြတုန္း ေမႏွင္း”
“သာယာတဲ့ မင္းရဲ့ စကားသံေတြရယ္”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“အဲဒီေနာက္မွေတာ့ ဆိုင္သူကိုယ္စီ ရွိၿပီးသား ဘဝမွာ အဲဒီအဆင့္ဆိုရင္ ေဆးကုရခက္မယ္”
“အံမယ္”
“အံမယ္ လုပ္မေနနဲ႔ စႏွိုက္ေၾကာ္ေတြက ကိုယ္တို႔လို႔ ေျပာေနမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ခ်ိဳခ်ိဳေလးႏွင့္ အေပ်ာ့ဆြဲေလးႏွင့္ လုပ္လို႔ ပါသြားမွာ၊ ေယာက္်ားဆိုတာက သူတို႔က ဘယ္ေလာက္ၾကမ္းၾကမ္း အေခ်ာ့ႀကိဳက္၊ အႏုႀကိဳက္၊ အလွႀကိဳက္ဟ”
မာလာ ေယာက္်ားကို လႊတ္ထားတာ ေနာင္တရခ်င္သလို ျဖစ္သြားတယ္။
“ေအာ္ မာလာ နင္ဝသြားၿပီလား”
“ေအးေလ”
“ငါေမ့ေနလို႔ ဟ နင္အိပ္ရာက မနိုးခင္ နင္အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ မုန႔္သည္ လာတာနဲ႔ ငါမုန႔္ဝယ္ထားလိုက္တယ္”
“ဟဲ့ ငါဗိုက္တင္းေနၿပီ ဘယ္စားနိုင္မလဲ”
“အဲဒီလိုပဲေလ အိမ္ကေယာက္်ားကို အိမ္မွာ အဝေကၽြးလိုက္ရင္ သူတို႔အျပင္မွာ ႀကိဳက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အရာေတာင္ မ်က္စိေရွ႕ေရာက္ရင္ေတာင္ မစားနိုင္ေတာ့ဘူး”
“အမ္ နင္တကယ္ မလြယ္ဘူးေနာါ ေမႏွင္း၊ ညက နင့္အသံေတြခ်ည္း ၾကားေနရတာ”
“ေအး ဒါမွ ငါ့ေယာက်္ား အဝစားမွာေလ”
“ေဟာ့ေတာ့”
“ငါလည္း အဲဒါမ်ိဳးဆို သစ္တုံးတစ္တုံးလို မေနနိုင္ပါဘူး၊ အဲဒီလိုလုပ္မွ အားရတာ”
“အမေလးဟယ္”
“နင္တို႔က မလုပ္လို႔လား”
“သူ႔ဘာသာသူ လုပ္သြားတာ”
“အယ္ အဲဒါဆို အိပ္ရာကိစၥမွာ နင္တို႔ အဆင္မေျပလို႔ တက်က္က်က္ ရန္ျဖစ္ေနတာေပါ့”
“အမ္”
“ဟုတ္တယ္ေလ၊ ေယာက်္ားဆိုတာ သိလား အဲဒီကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ရင္ မတင္းတိမ္ဘူးေလ၊ ဇိမ္အရမ္းခံခ်င္တာ၊ အေပါက္စုံ လုပ္ၾကည့္ခ်င္တာ၊ အဲ့ဒါလဲ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔မွ ေက်နပ္တာ။ ကိုယ္ကမေပးလို႔ရွိရင္ အျပင္မွာ စမ္းခ်င္လာမွာ၊ အဲဒါဆိုရင္ တို႔ေတြက ဘဝပ်က္ၿပီ၊ အဲဒီလို မျဖစ္ရေအာင္ ငါက အကုန္ကို ေပးတာ။ သူေက်နပ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ မလုပ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ လုပ္ပစ္တာ၊ ဒါမွ အျပင္စာ မစားခ်င္ေတာ့မွာ”
မာလာ ကိုယ့္ဘာသာကို ေတြးမိျပန္တယ္။ အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္တာေတာင္ မကုန္းေပးခ်င္ဘူး။ ကိုေက်ာ္ေလး တန္ဆာကလည္း ႀကီးေတာ့ ကုန္းလုပ္ရင္ နာတယ္ေလ၊ နာလို႔ မေပးေတာ့တာ၊ နာေတာ့ ဘာဖီလ္းမွ မရဘူးေလ။
“မာလာ ငါေမးၾကည့္ဦးမယ္ေအ”
“ဘာေမးမလို႔လဲ”
“နင့္ေယာက်္ားႏွင့္ နင္ဘယ္လို အိပ္လဲ”
“ဒီလိုပဲေလ ငါပက္လက္အိပ္ေပး သူ႔ဘာသာသူ လုပ္ေပါ့”
“ေသေရာ နင္အဲဒီလိုလုပ္တာ ကိုေက်ာ္ေလးက နင့္ကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္လို႔၊ မဟုတ္ရင္ ေဖာက္ျပန္ေနေလာက္ၿပီ”
“အမ္”
“တကယ္ေျပာတာ၊ ငါဆို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးတာ၊ တစ္ခါတစ္ခါလည္း ငါက တက္လုပ္တာ”
“အယ္ ေမႏွင္း”
“နင္အံ့ဩသြားလား”
“အင္းေပါ့ဟာ”
“ဟဲ့ ငါက အျပာကားေတြကအတိုင္း အကုန္လုပ္တာ”
“ရွက္စရာႀကီးေအ”
“လင္မယားခ်င္းေလ၊ ဘာရွက္စရာလိုလို႔လဲ”
“ဟဲ့ အျပာကားထဲမွာ သူ႔ဟာ ကိုယ္စုပ္၊ ကိုယ့္ဟာသူစုပ္နဲ႔ ရြံ့စရာႀကီး”
“အမေလးေတာ္ ကိုယ့္ေယာက်္ားဟာပဲ၊ သူမ်ားလင္ဟာ မွတ္လို႔၊ သူကလည္း ကိုယ့္မိန္းမပဲေလ”
“ရြံ့စရာႀကီးေအ”
“လင္မယားခ်င္း ရြံစရာလား၊ ငါေတာ့ အကုန္လုပ္ေပးတာ”
“တကယ္”
“တကယ္ေပါ့ဟ”
“ေကာင္မ ဂ်င္းမထည့္နဲ႔ မယုံဘူး”
“ေအး မယုံရင္ေလ နင့္အိပ္ခန္းေဘးမွာ အေပါက္ရွိတယ္။ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ ညက်ရင္”
“အယ္ “
“ကဲပါ သူငယ္ခ်င္း အဝတ္အစားလဲ၊ အိမ္ေပၚက ဆင္းလာတယ္ဆိုၿပီး အသဲကြဲေနတယ္ဆိုတဲ့ ပုံႀကီးကို ေျပာင္းပစ္ရမယ္”
“ဟဲ့ ဘယ္လို”
“နင္ကလည္း အ ရန္ေကာ၊ ေယာက္်ားဆိုတာ အလွႀကိဳက္တယ္။ တို႔အသက္ ငယ္ငယ္နဲ႔ အဖြားအိုႀကီး ဖမ္းမေနနဲ႔၊ ဖလန္းဖလန္းထလို႔ ရေသးတယ္။ အဲဒါမွ ေယာက္်ားေတြက သေဘာက်မွာ”
“ဟြန႔္ ေကာင္မ”
“လုပ္မေနနဲ႔ အသက္ႀကီးေပမယ့္ မပ်က္စီးေအာင္ ထိန္းသိမ္းမွ အလွအပက အၾကာႀကီးခံမွာ”
“ေအးပါဟယ္ ေအးပါ”
ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲၿပီး Shopping ထြက္တယ္။ ျဗဴတီပါလာသြားၿပီး ဆံပင္ညႇပ္ ေခါင္းေလၽွာ္တယ္။ ဆံပင္ပုံ ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ေမႏွင္း အတင္းဝယ္ခိုင္းလို႔ စကပ္တို႔ အကၤ်ီတို႔ ဝယ္လိုက္တယ္။ ဝတ္ရမွာေတာင္ ရွက္တယ္။ ေမႏွင္း ေျမာက္ေပးလို႔ အိမ္အျပန္မွာ အဝတ္လဲခဲ့ေသးတယ္။ နည္းနည္းေတာ့ ရွိုးတိုးရွန္းတမ္း ျဖစ္တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့မွ
“ကဲ ခဏနား မာလာ ၿပီးရင္ ညစာျပင္မယ္”
“ေအး ေအး”
မာလာလည္း အဝတ္အစားလဲၿပီး အိပ္ရာေပၚ ခဏလွဲလိုက္တယ္။ လွဲေနရင္း ေမႏွင္းေျပာတဲ့ အေပါက္ကို သတိရလာကာ ရွာၾကည့္ေတာ့ ကုတင္ေပၚက ထိုင္ၾကည့္ရင္ သူတို႔ကုတင္ေပၚကို ျမင္ေနရတယ္။
“အယ္ ငါဘာေတြ လုပ္မိမွန္း မသိဘူး”
ကိုယ့္ဘာသာေတြးၿပီး ရယ္ခ်င္သြားတယ္။ ခဏလွဲၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ နိုးလာေတာ့ ညစာခ်က္ရင္း စကားေျပာေနၾကတယ္။ ညေန ခုႏွစ္နာရီေလာက္မွာ ကိုေနလ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ အလွေတြ ျပင္ထားတဲ့ ေမႏွင္းကို ၾကည့္ၿပီး
“ဟာ မိန္းမ အရမ္းလွတယ္။ ဒီဆံပင္ေလးႏွင့္ သိပ္လွတယ္ သိလား”
“အမယ္ ေျမာက္ေနျပန္ၿပီ”
“ေျမႇာက္ပါဘူးကြာ၊ အသက္ငယ္သြားသလို ခံစားရတယ္ သိလား”
“တကယ္ႀကီးလား ကို”
“အင္းေလ”
“ကဲပါ ကို႔အတြက္ အျမည္းလုပ္ထားတယ္”
ထုံးစံအတိုင္း ကိုေနလ ႏွစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ၿပီး ညစာ စားၾကတယ္။ ကိုေနလ ပုံကလည္း ေပ်ာ္ေနသလို ျဖစ္ေနၿပီး ေမႏွင္းကလည္း ေပ်ာ္ေနတာပါပဲ။ အဲဒီလို ျမင္ရေတာ့လည္း ကိုေက်ာ္ေလးကို သတိရမိျပန္တယ္။ စားေသာက္ၿပီး စကားေျပာၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ယာဝင္ၾကတာေပါ့။
ခဏေနေတာ့ ေမႏွင္းတို႔ အခန္းက စကားေျပာသံ ၾကားရၿပီးေနာက္ အသံတိတ္သြားတယ္။ သူတို႔ဘာေတြ လုပ္ေနၾကလဲ မာလာ သိခ်င္လာတာေၾကာင့္ မာလာ အသံမျမည္ေအာင္ ကုတင္ေပၚ ထထိုင္ၿပီး အေပါက္နားကို မ်က္ႏွာကပ္ၿပီး ေခ်ာင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ ေခ်ာင္းၾကည့္မိတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မာလာတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္။ အခန္းမီး မပိတ္ပဲ ထားတာေၾကာင့္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီးေပါ့။
ေမႏွင္းႏွင့္ ကိုေနလက အဝတ္စားမဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ႏွစ္ခုလုံးက ပူးကပ္ေနၿပီး နမ္းေနၾကၿပီး ကိုေနလရဲ့ လက္က ေမႏွင္းရဲ့ တင္သားေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ေနတယ္။ ေမႏွင္းရဲ့ လက္ကလည္း ကိုေနလရဲ့ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ဖက္ထားတယ္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ႏွုတ္ခမ္းမွတဆင့္ လည္တိုင္ဆီ ေရာက္လာၿပီး နို႔ကိုဆက္စို႔တယ္။
“အင္း ဟင္းးး ဟင္းးး”
ေမႏွင္း ညည္းသံေၾကာင့္ မာလာမွာ ၾကည္သီးေႏြးဖု ေသးေသးေလးေတြ ထကုန္တယ္။ နို႔စို႔ရင္း ကိုေနလက ေမႏွင္း အဖုတ္ကို ဆြေပးေနတယ္။ ေမႏွင္း အဖုတ္ကို ၾကည့္မိေတာ့ အေမြးဟူ၍ တစ္ပင္တေလမွမရွိ ေျပာင္တလင္းခါေနတယ္။
“အယ္ ဒီေကာင္မ အေမြးေတြကို ရိတ္ထားတယ္”
ေဖာင္းကားၿပီး အေမြးမရွိတဲ့ အဖုတ္ကို ကိုေနလက လက္ဝါးႀကီးႏွင့္ အုပ္ကာ ပြတ္ေပးၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ လက္ခလယ္ကို ေကြးတင္ၿပီး ႏွိုက္ဆြပါေတာ့တယ္။
“အားး ရွီးး ရွီး ကိုရယ္ အရမ္းယားေနၿပီကြာ”
နို႔စို႔သံ တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္အတူ ေမႏွင္းရဲ့ စကားေျပာသံ တုန္တုန္ယင္ယင္ေလးပါ ထြက္လာတယ္။
“ကို ေမ့အဖုတ္ အရမ္းယားေနၿပီ။ နမ္းေပးေတာ့ကြာ”
“နမ္းေပးမယ္ေလ၊ ကို႔အလွည့္လဲ နမ္းေပးဦး”
“ကို႔အႀကိဳက္ျဖစ္ေစရမွာ”
အဖုတ္နမ္းေပးဦးဆိုေတာ့ မာလာမွာ ၾကက္သီးဖ်န္းဖ်န္း ထသြားရတယ္။
“အယ္ မရြံ့မရွာ”
မာလာ့ အဖုတ္ကို ကိုေက်ာ္ေလး နမ္းမယ္ ျပင္တုန္းက မာလာေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆိုးခဲ့တယ္။ အရမ္းလည္း ေအာက္တန္းက်တဲ့ အလုပ္လို႔သာ ျမင္ခဲ့တယ္။ သူ႔ဟာႀကီး ျပန္စုပ္ေပးရရင္ဆိုတဲ့ အေတြးက ဝင္လာၿပီး ရင္ထဲ ေအာ္ကလီဆန္ခဲ့တာ အခုေတာ့ ကိုယ္ကသာ မလုပ္ဖူးဘူး သူငယ္ခ်င္းတို႔ လင္မယားကေတာ့ လုပ္ေနၿပီ။ ဘယ္လိုမ်ား လုပ္မွာလဲဆိုၿပီး ဆက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ကိုေနလက ေမႏွင္းခါးေအာက္ ေခါင္းအုံး ခံလိုက္ေတာ့ ေမႏွင္း အဖုတ္က ျပဲအာၿပီး ပိုၿပီး မို႔ေဖာင္းလာတယ္။ ကိုေနလက ေမႏွင္းေပါင္ၾကား ဝင္လာကာ အိပ္ယာေပၚ ေမွာက္ခ်ၿပီး တံေတာင္ဆစ္ ႏွစ္ဘက္ကို အိပ္ရာေပၚ ေထာက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေမႏွင္းေပါင္ေအာက္ လၽွိုသြင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ေမႏွင္းအဖုတ္ကို လၽွာအျပားလိုက္ ယက္ခ်လိုက္ေတာ့ ေမႏွင္းရဲ့ ေအာ္ညည္းသံက ထြက္ေပၚလာတယ္။
“အင္းး ဟင္းး ဟင္းး ကိုေန ေကာင္းလိုက္တာ”
ေမႏွင္း ေကာ့တက္သြားၿပီး ညည္းညဴသလို လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း မိမိနို႔ကိုကိုင္ကာ မ်က္စိစုံမွိတ္ၿပီး လၽွာကို ႏွုတ္ခမ္းသတ္လ်က္ ရွိေနသည္ကို ျမင္လိုက္ကာ မာလာမွာလည္း ဖင္ေၾကာ ရွုံ႔သြားမိသည္။
ကိုေနလရဲ့ ယက္ေနပုံကလည္း အားရစရာ။ ထန္းလ်က္ ေခြးယက္သလိုသာဆိုလၽွင္ ေမႏွင္းအဖုတ္ အရည္ေပ်ာ္ ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္လိမ့္မည္ဟု မာလာ ေတြးမိလိုက္သည္။ မိမိအဖုတ္သည္လည္း စိုစြတ္လာသည္ကို သိၿပီး အံဩသင့္သြားမိေလေတာ့သည္။ ဤသို႔ စုပ္ယက္ရန္ အဆင္ေျပေအာင္ အေမြးေျပာင္ေအာင္ ရွင္းထားမွန္း မာလာ သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ကိုေနလမွ ႏွာေခါင္းျမဳပ္မတတ္ စုပ္ယက္လိုက္လၽွင္ ေမႏွင္းေပါင္မ်ား ပိုမိုကားတက္လာၿပီး အသံပိုက်ယ္လာခဲ့သည္။
ထိုသို႔ ေအာ္သည္ကို ကိုေနလမွ ေပါင္ႏွစ္လုံးအား အေပၚေျမႇာက္တက္သည္အထိ တြန္းတင္လိုက္ရာ ေမႏွင္း ဖင္ႀကီး ေျပာင္တက္လာသလို ကိုေနလမွလည္း စအိုဝမွသည္ အဖုတ္ထိပ္အထိ ယက္ခ်လိုက္သည္။
“အားးး ကိုေန အိုးး အားးး ၿပီးသြားလိမ့္မယ္.. ကိုေန အားး ရွီးး ရွီးးး အိုးး”
တကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားကာ ေမႏွင္း ေအာ္လိုက္သည္။ ေအာ္ေနစဥ္မွာပင္ ကိုေနလက ေမႏွင္း ေစာက္ေစ့ကို စုပ္ၿပီး လက္ခလယ္ျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္သည္။
“အားး ရွီးး ရွီးးး အိုးး ကိုေန အိုးၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ အိုး”
ေမႏွင္းမွာ အသည္းအသန္ ေအာ္ညည္းၿပီး ၿငိမ္က်သြားေတာ့ ေမႏွင္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ ၿပီးသြားမွန္း သိလိုက္ရေပသည္။
“ကိုေန ေမေတာ့ အရမ္းေကာင္းသြားတယ္ ကိုေနရာ”
“ကိုအလွည့္ေလ ေမ”
“အင္းေပါ့ ေမေကာင္းသလို ကိုေနလည္း ေကာင္းေစရမယ္၊ ကိုေန အိပ္လိုက္ေတာ့”
ေမွာက္၍ ယက္ေပးေနေသာ ကိုေန ထလာကာ အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္လွဲလိုက္ေတာ့ ကိုေနလရဲ့ လီးက မိုးေပၚသို႔ ဒုံးပ်ံအလား မိုးေမၽွာ္ေနေတာ့သည္။ ကိုေနလည္း အရမ္းစိတ္ႂကြေနသည္လား မသိေပ။ ဒစ္ကားႀကီးက နီရဲလို႔ ေနသည္။ ကိုေန လီးသည္လည္း ကိုေက်ာ္ေလး လီးအရြယ္ခန႔္ ရွိသည္ကို ေတြးမိၿပီး ကိုေက်ာ္ေလးကို သတိရမိလိုက္ရျပန္သည္။
ေမႏွင္းသည္ မာလာရွိသည့္ဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး ကိုေနလီးကို စ၍ စုပ္ေလသည္။ မည္မၽွပင္ ေလ့လာထားသည္မသိ လီးတဆုံးနီးပါး ပါစပ္ထဲဝင္ေအာင္ စုပ္ေလရာ မာလာမွာ အံဩ၍ မဆုံးနိုင္ေတာ့ေပ။ စုပ္လိုက္ၿပီး တံေတြးမ်ား လီးေပၚေထြးထည့္ကာ ဂြင္းထုေပးလိုက္ ျပန္စုပ္လိုက္ လုပ္ေတာ့သည္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ လီးထိပ္ေလာက္သာငုံၿပီး စုပ္ေနေတာ့ ကိုေနရဲ့ စုပ္တသပ္သပ္ ညည္းညဴသံေၾကာင့္ လၽွာႏွင့္ေမႊေနမွန္း သိလိုက္ရေပသည္။
တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္လည္း ကိုေနရဲ့ ေဂြးဥကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ေနျပန္သည္။ တတ္လည္းတတ္နိုင္တဲ့ ေမႏွင္းပါေပ။ အံ့ဩလည္း အံ့ဩေနသလို ရင္ထဲမွာလည္း တသိမ့္သိမ့္ ခံးစားလိုက္ရၿပီး ကိုေက်ာ္ေလးလီးကို စုပ္ေပးလၽွင္ ကိုေက်ာ္ေလးတစ္ေယာက္ အရမ္းႀကိဳက္မည္ဟု ေတြးမိၿပီး ကိုေက်ာ္ေလး လီးကိုပင္ တမ္းတမိျပန္သည္။ မိမိမွာ သူတပါး လင္မယား လိုးေနၾကသည္ကိုပင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၿပီး အာေခါင္မ်ားပင္ ေျခာက္လာသည္။
“ေမ ကိုအရမ္းစိတ္ပါေနၿပီကြာ လိုးေတာ့မယ္”
ကိုေနလရဲ့ တစ္တစ္ခြခြေျပာမွုေၾကာင့္ မာလာပင္ စိတ္ေတြႂကြသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
“ကို လိုးခ်င္လိုးေတာ့ ေမက အသင့္ပဲ”
ဟိုေကာင္မကလည္း တစ္တစ္ခြခြပင္ ေျပာေလေတာ့ လိုက္လည္းလိုက္တဲ့ လင္မယားဟု ေတြးလိုက္မိသည္။
“ကို ဘယ္လိုပုံစံ လိုးမလဲ”
“ေလွႀကီးထိုးရိုးရိုးပဲ စလိုးမယ္”
“ဟင္ ေလွႀကီးထိုးတဲ့”
မာလာ ပါးစပ္က အသံထြက္ၿပီး ေရရြတ္မိသလို ေလွႀကီးထိုးဆိုတာ ဘာလဲလို႔ သိခ်င္ၿပီး ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ရာ ေမႏွင္းမွာ အိပ္ယာေပၚ လွဲခ်လိုက္ၿပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေပးသည္။ ကိုေနလည္း ေမႏွင္းေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ၿပီး ဝင္လိုက္ကာ အဖုတ္အေပၚကို လီးကိုကိုင္ၿပီး တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ေခါက္လိုက္ၿပီး လီးကို အဖုတ္ထဲ ဖိသြင္းလိုက္သည္။
“ဗ်စ္ ျဖစ္ ျဗစ္”
လီးဝင္သြားသံ သဲ့သဲ့ေလး ၾကားလိုက္ၿပီး
“အားး တင္းၾကပ္ေနတာပဲ ကိုေနရာ အရမ္းႀကိဳက္တယ္”
ကိုေနလက တေျဖးေျဖး လိုးေနရာကေန အရွိန္တင္လာၿပီး ျမန္ျမန္လိုးေတာ့သည္။ လီးဝင္သံ တဇြပ္ဇြပ္ တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔အတူ ေမႏွင္း ေအာ္ညည္းသံက ပိုထြက္လာသည္။ ကိုေနလက နို႔စို႔ရင္း ခါးအားသုံးကာ တအားပင္လိုးသည္။ နို႔စို႔ခံရင္း အလိုးခံေနရတဲ့ ေမႏွင္း ညည္းသံ ပိုထြက္လာသလို ဆီးခုံခ်င္း ထိကပ္သံက တဖတ္ဖတ္ တဖန္းဖန္း ျမည္ေနေတာ့သည္။
မာလာမွာ အဖုတ္ပင္ က်ိမ္းသလို ခံစားလာရၿပီး မိမိအဖုတ္ကိုပင္ လက္ျဖင္ ကိုင္မိေတာ့သည္။ ဆယ္မိနစ္ခန႔္ ပက္လက္လိုးၿပီးေသာအခါ ကိုေနလက လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကိုေနလရဲ့လီးမွာ အရည္မ်ား စိုရႊဲေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ကို.. ဘယ္ပုံစံလဲ”
“ေဒါ့ကီဆြဲမယ္ မိန္းမ”
“ဟုတ္”
ေမႏွင္း အိပ္ရာက ထလာကာ အရည္ေတြ စိုရႊဲေနေသာ ကိုေနလရဲ့ လီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္လိုက္သည္။ မာလာ အံ့ဩၿပီးရင္း အံ့ဩရျပန္သည္။ ေဒါ့ကီဆြဲမည္ ဆိုျပန္သျဖင္ မည္သို႔ေသာ ပုံစံျဖင့္ လိုးမည္ကို ၾကည့္ရွုခ်င္လာျပန္ရာ မ်က္စိကို မမွိတ္မိဘဲ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္မိသည္။
လီးစုပ္ၿပီးေသာ ေမႏွင္းက ကုတင္ေပၚတြင္ ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္ၿပီး ကုန္းေလသည္။ ကိုေနလလည္း ဒူးေထာက္ၿပီး ေမႏွင္းအဖုတ္ႏွင့္ စအိုဝကို ယက္လိုက္ျပန္သည္။ ထိုေနာက္ တံေတြးတစ္ခ်က္ စအိုဝကို ေထြးထည့္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ထဲ လီးသြင္းၿပီး လိုးျပန္သည္။ လိုးပုံမွာလည္း တင္သားႏွစ္ျခမ္းအား လက္မအားကိုသုံးၿပီး ျဖဲထားရင္း လိုးသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ဖြတ္ ဖြတ္ ဖန္း ဖန္းး ဖန္းး”
“အားး အိုးး အားးလားးးလားး အားး”
“ဖြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္းး ဖန္းးး ဖန္းးး”
ငါးမိနစ္ခန႔္ လိုးလိုက္ရာ
“အား ရွီးး အိုးး လိုးေပးး လိုးး ေမ ၿပီးခ်င္လာၿပီ”
ေမႏွင္းအား အံ့ဩမိရသည္။ သူ႔ေယာက်္ား တစ္ႀကိမ္ မၿပီးေသး သူမက ဒုတိယအႀကိမ္ ၿပီးခ်င္လာျပန္သည္။ အရမ္းကို ထန္လြန္းသည့္ လင္မယားပါပဲ။
“ေမ ကို ဖင္လိုးခ်င္တယ္”
“လိုးေလကို ဖင္ကလည္း ကိုလိုးဖို႔ပဲ”
အံ့ဩသထက္ အံ့ဩမိသည္။ တစ္ေယာက္က ဖင္လိုးမည္တဲ့ တစ္ေယာက္ကလည္း ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးေလသည္။ ဖင္မခံဖူးေသာ မာလာ အံ့ဩေလသည္။ ဖင္လိုးဖို႔ဆိုတာ ေဝလာေဝး။ ကုန္း၍ပင္ မခံနိုင္။ အားႏွင့္လိုးရင္ပင္ အရမ္းနာတတ္သျဖင့္ ေယာက်္ားျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္ေလးကို ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းမေပးခဲ့ေပ။ ယခုမူ ေမႏွင္းက ဖင္လိုးခံသည္တဲ့ေလ။
ကိုေနလက ေမႏွင္းဖင္ထဲ လီးထည့္ၿပီး လိုးေတာ့သည္။ လီးကလည္း ဖင္ထဲကို ၾကပ္တည္းစြာဝင္ၿပီး ကိုေနလက ေမႏွင္းဖင္ကို တံေတြးထပ္ေထြးၿပီး လိုးေနသလို ေမႏွင္းက လက္တဖက္ျဖင့္ မိမိအဖုတ္ကို လွမ္းႏွိုက္ရင္း ပြတ္ေတာ့သည္။
“ဇြိ ဗ်ိ ၿဗိ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္”
“အားး အင္းး ဟင္းး ဟင္းးးး”
“ေမ နာလား”
“မနာဘူးကို ေမအရမ္းေကာင္းေနၿပီ လိုး လိုး”
ဖင္ခံေနသည္ကိုပင္ မနာဘူးတဲ့။ မာလာမွာ အဖုတ္သာမက ဖင္ပါက်ိမ္းလာေတာ့သည္။ ရွိသမၽွအေပါက္ အကုန္ေပးနိုင္သည့္ အာဂမိန္းမပါေပ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူတို႔လင္မယား သက္တမ္းမွာ ကိုေနလ ေဖာက္ျပန္သည္ဟု မၾကားရ၊ ျပသနာတက္သည္ဟုလည္း မၾကားရေပ။ ငါးမိနစ္ခန႔္ လိုးၿပီးေသာအခါ ကိုေနလ အသက္ရွူသံမ်ား ျပင္းျပလာၿပီး
“ေမ.. ကိုၿပီးေတာ့မယ္”
“အဖုတ္ေျပာင္းလိုးေပး ကိုေန”
ကိုေနလ အဖုတ္ကို ေျပာင္းလိုးလိုက္ရာ
“ဖြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖန္း ဖန္းး ဖန္းးး”
“အားး ရွီးးး ရွီးး ကို ေမၿပီးၿပီ… ၿပီးၿပီ အားး”
ကိုေနလည္း ျမန္ျမန္ေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီးမွ ရပ္တန႔္သြားေတာ့သည္။ ကိုေနလ ရပ္သြားသျဖင့္ ေမႏွင္းလည္း အိပ္ရာေပၚ ေမွာက္က်သြားေတာ့သည္။ ကိုေနလလည္း ေမႏွင္း ေဘးနားကပ္ၿပီးလွဲကာ ေမႏွင္းအားဖက္၍ အေမာေျဖေနသျဖင့္ မာလာလည္း အသံမျမည္ေအာင္ အိပ္ယာေပၚ အသာအယာ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ မနက္ျဖန္ ေမႏွင္းအား ေမးစရာမ်ား အလြန္မ်ားေနသည္ကို ေတြးမိၿပီး ျပဳံးလိုက္သလို ကိုေက်ာ္ေလးအား သတိရေနမိသည္။
ကိုေက်ာ္ေလးတစ္ေယာက္ စိတ္ညစ္ေနၿပီ။ မိန္းမ ခ်က္ေကၽြးတဲ့ ထမင္းမစားရေတာ့ ဆိုင္မွာ စားရေတာ့သည္။ အစားအေသာက္ အဆင္မေျပသလို အိမ္မွာလည္း သိမ္းဆည္းေပးမည့္သူက မရွိ။ ဝတ္ၿပီး အဝတ္ေဟာင္းေတြလည္း ျမင္မေကာင္း။ ေရခဲေသတၱာထဲက အသီးအရြက္ အသားငါးေတြကလည္း မလတ္ဆတ္ေတာ့ေပ။ ယုတ္စြအဆုံး ေရခ်ိဳးခန္းပင္ အနံ့ထြက္ေနၿပီ။ အစကေတာ့ မိန္းမ အိမ္မွာမရွိေတာ့ နားၿငီးသက္သာတယ္ဟု ေတြးေနေပမယ့္ ရက္အနည္းငယ္ ၾကာေသာအခါတြင္ အဆင္မေျပေတာ့ေပ။ စိတ္လည္း ညစ္လာၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ မာလာဆီ ဖုန္းဆက္ရေတာ့သည္။
“ဟလို မာလာ”
“ဘာလဲ ကိုေက်ာ္ေလး”
“မင္းျပန္မလာေသးဘူးလားကြာ”
“မလာေသးဘူး”
“ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့ကြာ”
“ဘာလို႔ ျပန္လာရမွာလဲ”
“မင္းမရွိရင္ ငါမေနတတ္ဘူး”
“ရွင့္ ဟိုေကာင္မေတြနဲ႔ သြားေနေလ”
“ဟာကြာ မာလာကလည္း၊ သူမ်ားအိမ္မွာ အားနာစရာကြာ”
“သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီး ဘာမွအားနာစရာ မရွိဘူး”
“မင္းကြာ ကေလးငိုတာေတာင္ သတိမရဘူးလား”
“က်မ ေန႔တိုင္းဖုန္းဆက္တယ္”
“ျပန္လာပါေတာ့ကြာ”
“မလာပါဘူး ဒါပဲ”
မာလာ ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္သည္။ ဖုန္းျပန္ေခၚလည္း မကိုင္ပဲ ပစ္ထားလိုက္သည္။
“ဘယ့္ႏွယ္ လာေခၚဖို႔က်ေတာ့ စိတ္မကူးဘူး၊ ျပန္လာခဲ့တဲ့။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္နာစရာ ေကာင္းတဲ့လူ ဟြန္း”
“ဘာလဲ မာလာ ျပန္ေခၚေနၿပီလား”
“ေအးဟဲ့”
“မသြားနဲ႔ မာလာ ဆင္းၿပီး သူ႔ဘာသာသူ ျပန္လာတယ္ျဖစ္ၿပီး ေရာင့္တက္မွာ”
“ေအး ျပန္မသြားပဲကိုေနမွာ”
“ေအးေလ နင့္ကို လင္ခ်စ္ေဆး ေဖာ္ေပးဖို႔ က်န္ေသးတယ္ ခစ္ ခစ္ခစ္”
“အမေလးေတာ္ မေန႔က နင့္ရဲ့ လင္ခ်စ္ေဆး ျမင္လိုက္ရပါ့”
“ဟားးးးး ဟားး “
“နင္တကယ္ မလြယ္ဘူးေနာ္။ နင့္ေယာက္်ားဟာႀကီး စုပ္ရတာ မရြံ့ဘူးလားေအ”
“အစကေတာ့ ရြံ့တာေပါ့၊ ေနာက္ေတာ့လည္း အက်င့္ပါၿပီး ႀကိဳက္ေနၿပီ”
“အမေလးဟယ္ အက်င့္ေတာင္ ပါရေသးတယ္”
“ဟဲ့ ငါမလုပ္ေပးရင္ လုပ္ေပးတဲ့ သူေနာက္ ပါသြားမွာ”
“အဲေလာက္ေတာင္လား”
“ငါလုပ္ေပးသလို သူလည္း လုပ္ေပးတာေလ၊ အဲဒီလို လုပ္ေပးရင္ ပိုၾကည္ႏူးရတယ္ဟ”
“ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔”
“သိတဲ့အတိုင္းေလ၊ လူေတြက မိန္းမေတြဟာက်ေတာ့ ညစ္ပတ္တယ္ေလး ဘာေလးနဲ႔ေလ”
“အင္းေလ”
“အဲလို ညစ္ပတ္တယ္ ထင္ေနတဲ့ဟာကို သူကနမ္းေတာ့ သူငါ့ကို မရြံမရွာ လုပ္ေပးရွာတယ္၊ ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္လို႔ပဲလို႔ ထင္လာတာေလ”
“အမ္”
“မအမ္နဲ႔ဟဲ့၊ ဒီလိုလုပ္ေပးတာ သူတို႔က ငါတို႔ေကာင္းဖို႔အတြက္ လုပ္ေပးတာ”
“အမ္ အဲဒါက ေကာင္းလို႔လား”
“သူမ်ားအတြက္ေတာ့ မသိဘူး၊ ငါေတာ့ အရမ္းႀကိဳက္တယ္”
“ေဟာ့ေတာ္ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ”
“ေကာင္မ နင္မခံစားဖူးလို႔ ခံစားဖူးရင္ နင္အရမ္းႀကိဳက္သြားမယ္”
“နင္ေနာ္ ကုန္းၿပီးေတာ့လည္း ခံနိုင္တယ္”
“အစကေတာ့ နာတာေပါ့ေအ၊ ေနာက္ေတာ့လည္း ေအးေဆးေပါ့”
“ငါေတာ့ နာလို႔ မခံနိုင္ဘူး”
“နင္က သစ္တုံးႀကီးလို ေနတာကိုး၊ ဒါမ်ိဳးဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း ထလုပ္ရတဲ့အမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး၊ အရင္ဆုံး နိုးဆြေပးရတယ္။ အဲဒါမွ ေခ်ာဆီေတြထြက္ၿပီး လုပ္ရတာ အဆင္ေျပတာ”
“အင္း”
“စကတည္းက မနိုးဆြပဲ တစ္ခါတည္း တန္းလုပ္ရင္ နာတာေပါ့ေအ”
“အင္း နင္က မလြယ္ဘူးေနာ္ ဖင္ပါခံနိုင္တယ္”
“ေအး အဲဒါလည္း သူတို႔က ႀကိဳက္တယ္ေလ၊ ဖင္ကက်ေတာ့ ၾကပ္တာကိုး”
“နင္ မနာဘူးလား”
“အစကေတာ့ နာတယ္ေလ၊ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္လိုေနရမယ္ သိလာေတာ့ မနာဘူး”
“အဲဒီေနရာက ပိုညစ္ပတ္တာကို”
“သူတို႔က ႀကိဳက္တယ္ေလ”
“သူႀကိဳက္တိုင္း နင္ခံေနတာလားေအ”
“နင္ကလည္း ဖင္က အျမဲတန္း ခံေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ အျမဲခံလို႔လည္း မျဖစ္ဘူးေလ၊ ဒါက အထူးစပါယ္ရွယ္မွ ေပးတာ”
“ေအာ အဲဒီလို”
“ေအးေလ ေယာက်္ားဆိုတာ ကေလးလိုပဲ။ သူတို႔လိုခ်င္တာ ရရင္ ေပ်ာ္တယ္၊ မရရင္ ျပသနာရွာတယ္။ ခိုင္းတတ္ရင္ ႏြား၊ မခိုင္းတတ္ရင္ က်ား”
“ဟယ္ အဲဒီလိုလား”
“အင္းေလ ေကာင္းေကာင္း နဖားႀကိဳး ထိုးတတ္ဖို႔ လိုတယ္”
“ဟဲ့”
“နင္မသိဘူးလား မယားဆိုတာ ေယာက္်ားျဖစ္သူကို ေပ်ာ္ေအာင္လည္း လုပ္နိုင္သလို စိတ္ညစ္ေအာင္လည္း လုပ္နိုင္တယ္။ သူတို႔ေတြကို ကိုယ္ကလြဲရင္ ဖြဲႏွင့္စကြဲ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားရတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ေလး ေနရတယ္။ စုတ္တီးစုတ္ျပတ္၊ ညစ္တီးညစ္ပတ္နဲ႔ဆိုရင္ ဘယ္သူကမွ အနားကပ္ခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး”
“ေအးေလ၊ နင္အေမြးေတြ ရိတ္ထားတယ္ေနာ္”
“ေအးေလ အေမြးဆိုတာ အျပင္က ဘက္တီးရီးယားေတြ ဝင္မွာစိုးလို႔ပဲ သဘာဝအေလ်ာက္ ကာကြယ္ေပးတဲ့ အရာပဲ။ ဒါေပမယ့္ေလ ငါတို႔ဆီကထြက္တဲ့ အရည္ေတြက တခ်ိဳ႕ဘက္တီးရီးယားကို သတ္ေပးၿပီးသား”
“နင္က ဘာလို႔ ရိတ္လိုက္တာလဲ”
“အင္း ေျပာျပရရင္ အေမြးေတြမွာလည္း ဘက္တီးရီးယား ကပ္ေနနိုင္သလို၊ အဲဒီအေမြးက လိင္ဆက္ဆံတဲ့အခါ ကၽြတ္ၿပီး အထဲဝင္မသြားနိုင္ဘူးလို႔ မေျပာနိုင္ဘူး။ အဲဒါအျပင္ အေမြးရိတ္ထားေတာ့ ရွင္းသန႔္ေနတာေပါ့၊ အေမြးက ရိတ္ရတာမွ မဟုတ္တာ။ ခုေခတ္ ေဆးေတြ ေပါမွေပါ၊ အဲဒီေနရာေလး ျဖဴေဖြးမို႔ေမာက္ေနရင္ ေယာက်္ားေတြက ပိုသေဘာက်တာေပါ့ေအ၊ ဟီး ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သူတို႔နမ္းတဲ့အခါ ပိုအဆင္ေျပတာေပါ့”
“ေဟာ့ေတာ့ နင္က တကယ့္ ဆရာမႀကီးပဲ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“မေန႔က ငါတို႔လုပ္တာျမင္ေတာ့ နင္ ကိုေက်ာ္ေလးကို သတိမရဘူးလား”
“ရတာေပါ့ေအ”
“နင့္အေမြး ရိတ္မၾကည့္ခ်င္ဘူးလား”
“ငါစိတ္မရဲေသးဘူး”
“မရဲလို႔ မရဘူး၊ မရဲရင္ နင့္ေယာက္်ား အခ်စ္ေတြ ေလ်ာ့လိမ့္မယ္”
“ဟင္းးးးး နင္ကေတာ့ ေျပာၿပီ”
“အဟုတ္ေျပာတာ ေယာက္်ားေတြက ၾကာလာရင္ စိတ္ပ်က္မယ္။ စိတ္ညစ္ရာကေန အေပ်ာ္ရွာမယ္၊ အေပ်ာ္ရွာရာကေန အပ်က္ျဖစ္မယ္”
“ေအးပါကြာ သူငယ္ခ်င္းရာ ငါနားလည္လာပါၿပီ”
“ေနာက္က်ရင္ နင္ငါ့ကို ေက်းဇူးတင္လာမွာပါ”
“ေအးပါ ေက်းဇူးရွင္မေရ”
ထိုေန႔က ညမွာလည္း ေမႏွင္းတို႔ လင္မယားေတြ လုပ္ၾကေသးသည္။ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ မထူးသလို ခံစားလာရၿပီး ေယာက္်ားလာေခၚဖို႔သာ ေမၽွာ္လင့္မိေတာ့သည္။
ကိုေက်ာ္ေလး မိန္းမကို ဖုန္းဆက္ေခၚတာ မရေတာ့ ကိုယ္တိုင္ သြားေခၚမယ္ဆိုၿပီး ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ ေယာက္်ားဆီက လာေခၚမယ္ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္သည္။
“မာလာ လာေခၚမယ္တဲ့လား”
“ေအးဟဲ့”
“လိုက္သြားေလ၊ ငါ သင္ထားတာေတြလဲ မေမ့နဲ႔”
“ေအးပါ”
“ဘယ္အခ်ိန္ လာေခၚမယ္တဲ့လဲ”
“ေနာက္တစ္နာရီေလာက္ဆို ေရာက္မယ္ ေျပာတယ္”
“ေရသြားခ်ိဳးေတာ့”
“မခ်ိဳးေတာ့ပါဘူးေအ”
“ခ်ိဳးလိုက္ပါ၊ ၿပီးေတာ့ တေန႔က ငါဝယ္ေပးတဲ့ အဝတ္ဝတ္”
“ဟယ္ ရွက္စရာႀကီး”
“ဘာရွက္ရမွာလဲ၊ နင္လာမေခၚလည္း ငါက ေအးေဆး အလွမပ်က္ ေနနိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အထာေပါ့”
“ေအးပါဟယ္”
အမွန္က မာလာ ဝတ္ခ်င္ပါတယ္။ ေမႏွင္းရဲ့ စေနာက္မွုကို ခံရမွာလည္း စိုးတယ္ေလ။ ေရမိုးခ်ိဳးရင္း အေမြးရိတ္ပစ္လိုက္တယ္။ အဝတ္အစားလဲၿပီး အလွျပင္ေနတုန္း ကိုေက်ာ္ေလး ေရာက္လာတယ္။
“မာလာေရ ကိုေက်ာ္ေလး ေရာက္ေနၿပီ”
“ေအးပါ ငါၿပီးေတာ့မယ္”
ကိုေက်ာ္ေလးႏွင့္ ေမႏွင္း စကားေျပာေနၾကတယ္။ မာလာ အျပင္ထြက္လာေတာ့ ကိုေက်ာ္ေလး ေငးၾကည့္ေနတယ္။
“ကိုေက်ာ္ေလး က်မသူငယ္ခ်င္း လွမလာဘူးလား”
ကိုေက်ာ္ေလး ျပဳံးၿပီး
“လွလာတယ္ဗ်”
“က်မကေတာ့ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြ သင္ေပးလိုက္ၿပီ၊ ကိုေက်ာ္ေလး တာဝန္ေတြပဲ က်န္ေတာ့တယ္”
“က်ေနာ့္ဖက္က တာဝန္ေက်ၿပီးသားပါ”
“ဟုတ္ပါၿပီ အခု က်မသူငယ္ခ်င္းက တာဝန္ေက်လိမ့္မယ္”
“ေဟ့ ေမႏွင္း ဘာေတြ ေလၽွာက္ေျပာေနတာလဲ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“ငါလိုက္သြားေတာ့မယ္”
“ေအးေအး”
ကိုေက်ာ္ေလးက အျပင္အဆင္ ထူးထူးဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနတဲ့ မာလာကို အံ့ဩမိသည္။ အသက္လည္း အရမ္းငယ္သြားသလို ခံစားမိၿပီး စိတ္ထဲ မရိုးမရြ ျဖစ္လာသည္။ ကားတံခါး ဖြင့္ေပးၿပီး ေရွ႕ခန္းက ထိုင္ေစလိုက္သည္။
“မာလာ အရမ္းလွတယ္ကြာ”
ဒီစကားက မာလာ့ရင္ထဲ ပီတိျဖာသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္
“ရွင့္ေကာင္မေတြေလာက္ေတာ့ မလွဘူးမလား”
“မဟုတ္ဘူး မာလာ မင္းက ငါ့ရင္ထဲမွာ အလွဆုံးပဲ”
“ေတာ္ပါ အခုမွ လာၿပီး ခၽြဲမေနနဲ႔”
“မခၽြဲပါဘူး မာလာရယ္၊ ကိုယ္က အရမ္းခ်စ္တယ္”
“ကိုေက်ာ္ေလး ရွင္လၽွာအရိုးမရွိတိုင္း ေျပာမေနနဲ႔၊ ရွင့္ေကာင္မေလးေတြပဲေျပာ”
“လုံးဝမေျပာဘူး၊ ေျပာတယ္ဆိုတာကလည္း တစ္ခါတေလ စိတ္ညစ္မိလို႔ပါ”
“ဘာေတြ စိတ္ညစ္စရာ ရွိလို႔လဲ”
“မာလာက စိမ္းကားလို႔ေလ”
“မစိမ္းကားပါဘူး”
“အခု မစိမ္းကားေတာ့ရင္ ဘယ္မိန္းကေလးမွ အေရာတဝင္ မေနေတာ့ဘူး”
“တကယ္ေနာ္ ကတိ ကတိ”
“အင္းပါ မာလာရာ ကိုကတိေပးတယ္”
“မာလာ သားေလးကို သြားေခၚၾကမလား”
“ဒီပုံနဲ႔ အေမတို႔ဆီ မသြားခ်င္ဘူး”
“အိုေက အိမ္ကို တစ္ခါတည္းသြားမယ္၊ အိမ္မွာ နားၿပီးေတာ……..”
“ဟမ္ အိမ္မွာနားၿပီး သြားမယ္ေလ”.”
“ဟာကြာ ခ်စ္စရာ အရမ္းေကာင္းေနတဲ့ မိန္းမကို အိမ္မွာ အရမ္းခ်စ္ၿပီးမွ သြားမယ္”
“ေဟာ့ေတာ့”
အိမ္ကို ေရာက္ခါနီးေလ မာလာမွာ ရင္တုန္ေလ။ စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနၿပီး မာလာမွာ ေမႏွင္းတို႔ လင္မယား လုပ္တာကို ျမင္လာၿပီး ကာမစိတ္ေတြ နိုးၾကားလာၿပီး အရည္ေတြ ထြက္လာလို႔ မာလာမွာရွက္လာမိတယ္။ အိမ္ထဲကိုဝင္ေတာ့ ကိုေက်ာ္ေလးက မာလာကို အတင္းနမ္းတယ္။ ကိုေက်ာ္ေလးလည္း ငယ္မူျပန္ေနသလို ျဖစ္ေနၿပီး မာလာလည္း ၾကည္ႏူးလာတယ္။ အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚလာေတာ့ မာလာ စိတ္ေတြ ပိုၿပီး ကာမစိတ္ေတြ နိုးၾကားလို႔လာေလ ျဖစ္ေတာ့တယ္။
ကိုေက်ာ္ေလး တစ္ေယာက္ ေမႏွင္း ေျပာခဲ့တာေတြကို သတိရလိုက္တယ္။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီတဲ့။ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ အစစအရာေပါ့တဲ့။ ပထမဆုံး ေျပာင္းလဲခ်က္အေနနဲ႔ ရိုးရိုးႀကီးေနခဲ့တဲ့ မာလာ စကပ္အတိုဝတ္ၿပီး ဆံပင္ေတြကို ပုံေျပာင္းလိုက္တာ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ငယ္သြားပုံ ရတယ္။
ကိုယ္ကလည္း မေတြ႕ရတာ တစ္ပတ္အတြင္းမွာ ငတ္ျပတ္ေနသလို ခံစားရတဲ့ အေျခအေနမွာ ခုလိုပုံစံမ်ိဳး မာလာကို ေတြ႕ရတဲ့ အခါမွာေတာ့ ငယ္မူေတာင္ ျပန္ခ်င္လာတယ္။ မိန္းမျဖစ္သူ မာလာကို အတင္းနမ္းစုပ္ေတာ့ မာလာလည္း ျပန္နမ္းလာတယ္။ ရြံ့တတ္တယ္ဆိုတဲ့ မာလာ အခုေတာ့ အနမ္းကိုေတာင္ ျပန္တုန႔္ျပန္ၿပီး လၽွာပါထိုးထည့္တယ္။
မာလာ့လၽွာကို ျပန္စုပ္ရင္း စကပ္ကို ေအာက္ကလၽွိုၿပီး အတြင္းခံကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဖုတ္ကို လွမ္းပြတ္လိုက္ရာ အေမြးအမၽွင္ကို မေတြ႕ရေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ မာလာမွာ အေတာ္ေျပာင္းလဲသြားမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ အိမ္က ဆင္းသြားၿပီး ေမႏွင္းဆီေရာက္မွ ေျပာင္းလဲသြားတာကို သတိထားမိလိုက္ၿပီး အစကတည္းက အိမ္ကဆင္းကာ မာလာဆီ မသြားခဲ့ဘူးဆိုၿပီး ေနာင္တေတာင္ ရခ်င္သလို ျဖစ္လာတယ္။
လင္မယားဆိုတာ ရန္ျဖစ္ၿပီး ျပန္တည့္ရင္ အတိုးခ်ၿပီး ပိုခ်စ္ၾကတယ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း ကိုေက်ာ္ေလး အတိုးခ်ၿပီး ခ်စ္ပစ္ခ်င္တယ္။ ပထမဆုံးကေတာ့ မာလာရဲ့ အေပၚအဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္လိုက္တယ္။ မာလာလည္း အသာတၾကည္ပင္ အခၽြတ္ခံလိုက္တယ္။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုေတာ့ ကိုယ္ကအရင္ ေျပာင္းလဲရမယ့္ သေဘာ မဟုတ္လား။ ကိုယ္က ဦးေဆာင္ၿပီး ေျပာင္းလဲေစဖို႔ တဆင့္ခ်င္းပင္ ေျပာင္းလဲလိုက္ေတာ့တယ္။ ဘရာကို ခၽြတ္ၿပီး နို႔ေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စို႔လိုက္တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အင္း ဟင္းး ဟင္းး ယားလိုက္တာ ကိုရာ”
မညည္းစဖူး ညည္းလို႔ပါလားလို႔ ေတြးၿပီး ကိုေက်ာ္ေလး ဝမ္းသာသြားတယ္။ ပိုၿပီး စိတ္က ထန္လာတယ္။ အတြင္းခံၾကားက ငပဲက ေတာင့္တင္း မာေတာင္လာတယ္။ နို႔စို႔ရင္း စကပ္ကိုပါ ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္။ မာလာ ျငင္းဆန္မွု မရွိေတာ့ေပ။ ခါတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ခိုင္းရင္ ခါးခါးသည္းသည္း ျငင္းတတ္တဲ့ မာလာ၊ အခုေတာ့ အဝတ္ဆိုတဲ့အရာ မရွိေတာ့ေပ။ ေပါင္ႏွစ္လုံး လိမ္က်စ္ထားေပမယ့္ ေျပာင္ရွင္းၿပီး မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ မာလာ့ ဆီးခုံႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ကိုေက်ာ္ေလးတစ္ေယာက္ စိတ္အရမ္းထကာ မာလာ့ ဆီးခုံကို နမ္းလိုက္တယ္။
“ျပတ္ “
“အာ့ ကိုေနာ္”
ျငင္းသေယာင္ ျပဳေသာ္ညားလည္း ေပါင္ႏွစ္လုံးက ဟျပဲလာတယ္။ အရင္က အေမြးေတြနဲ႔ ရွုပ္ပြေနတဲ့ အဖုတ္က အခုေတာ့ အရမ္းလွေနသလိုပါပဲ။ သန႔္သန႔္ေလး ေနတတ္တဲ့ မိန္းမအဖုတ္က အနံအသက္ ကင္းရွင္းေနေတာ့ ကိုေက်ာ္ေလး မေနနိုင္စြာ အဖုတ္ထဲ ႏွာေခါင္းျမဳတ္မတတ္ နမ္းလိုက္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းၾကား လၽွာဖ်ားသြင္းရင္း ယက္ခ်လိုက္တယ္။
“ပလပ္ ပလပ္”
“အိုး…. အားး ရွီးးး ရွီးး အို ကို အားး”
မခံစားဖူးေသာ အရသာက ေျခဖ်ားအထိစိမ့္ၿပီး အေၾကာေတြေတာင္ ခါသြားတယ္။ အရသာက ထူးတယ္ေလ။ လၽွာရဲ့ အထိအေတြ႕က မယုံနိုင္စရာပါ။ ေမႏွင္း ဒါေၾကာင့္ ႀကိဳက္တာကိုးလို႔ ေတြးမိလိုက္ၿပီး ညည္းေနရတဲ့ၾကားက ျပဳံးမိလိုက္တယ္။ ဒီဟာႀကီးကို မရြံ့မရွာ ယက္ေနတာ ငါ့ေယာက္က်ားက ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္လို႔ပါလားဟု ေတြးၿပီး ၾကည္ႏူးမွုက ရင္ထဲ ေရာက္လာတယ္။
ကိုေက်ာ္ေလးက ဒီပုံအတိုင္းဆိုရင္ မာလာ့ကို လိုခ်င္တဲ့ ပုံစံအတိုင္း ပုံသြင္းလို႔ရၿပီျဖစ္၍ ဝမ္းသာသလို မိမိလုပ္ခ်င္သည့္ ပုံစံကိုပါ ေတြးၿပီး ဝမ္းသာအားရ အေစ့ကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္လိုက္သည္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့ အိုး ရွီးး ရွီးးး ရွီး”
ကိုေက်ာ္ေလး စုပ္ယက္ေပးမွုေၾကာင့္ မာလာမွာ ေကာ့လန္သြားရၿပီး ေအာ္ညည္းလိုက္မိသည္။
“အားး ရွီးးး ရွီးးး အားးး ေကာင္းလိုက္တာ ရွီးး”
အရသာေတြ႕လြန္းသျဖင့္ အရင္က ခြင့္မျပဳခဲ့မိသည္ကို ေနာင္တရမိသည္။ ထူးဆန္းေသာ အရသာရွိလွေသာ ခံစားခ်က္မ်ားျဖစ္ၿပီး ၿပီးခ်င္လုလု ျဖစ္သြားရကာ ကာမစိတ္ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္လာေလသည္။ ကိုေက်ာ္ေလးလည္း မာလာ ႀကိဳက္သြားၿပီမွန္းသိ၍ ပို၍ပင္ လၽွာအစြမ္းျပေလရာ မာလာမွာ ၿပီးသြားရေလသည္။
“ႁပြတ္ ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္”
“အားး ရွီးး ရွီး အားးး ၿပီးၿပီ ကိုေက်ာ္ အားး”
အရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ ထြက္လာၿပီး မာလာမွာ စိတ္ေက်နပ္မွု ရရွိသြားရကာ
“ကိုေက်ာ္ကိုလည္း လုပ္ေပးမယ္ေလ”
“တကယ္ေနာ္ မိန္းမ”
“အင္းေလ လုပ္ေပးမွာ”
ကိုေက်ာ္ေလးရင္ထဲ ဝမ္းသာလုံးပင္ ဆို႔သြားရၿပီး တံေတြးကိုပင္ ၿမိဳခ်မိလိုက္သည္။ ကိုေက်ာ္ေလး အိပ္ေပးလိုက္ရာ မာလာ လူးလဲထလာၿပီး ကိုေက်ာ္ေလး လီးကိုကိုင္ၿပီး နမ္းၾကည့္ေသးသည္။ အရည္ေတြ စိုစိမ့္ေနေပမယ့္ မည္သည့္အနံ့မွ မရေသာအခါမွ မာလာစၿပီး လၽွာဖ်ားနဲ႔ တို႔ၾကည့္လိုက္သည္။
လီးကိုလၽွာႏွင့္ ထိေတြ႕ရျခင္းမွာ က်န္ေသာေနရာအား လၽွာျဖင့္ ထိေတြ႕ျခင္းႏွင့္ မတူေပ။ လၽွာဖ်ားမွာ ခံစားမွုက တမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး တေျဖးေျဖး ရဲတင္းလာကာ မာလာမွာ ကြမ္းသီးေခါင္းျမဳပ္႐ုံ စုပ္ေနရာမွ အားမရေတာ့ပဲ အဆုံးထိပင္ ဝင္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ၿပီး ေမႏွင္းလုပ္သလို လက္ျဖင့္ ကြင္းထုေပးလိုက္ လီးကိုစုပ္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေဂြးဥေလးကိုပင္ ငုံကာ မထိတထိ ကိုက္ေပးေသးသည္။
မာလာမွာ လုပ္ရင္းႏွင့္ပင္ ကၽြမ္းက်င္လာရာ ေမႏွင္းရဲ့ ကၽြမ္းက်င္မွု႔ကိုပင္ မွီလုနီးနီးျဖစ္လာ၍ မိမိဘာသာ အံ့ဩမိလိုက္ၿပီး ေယာက္်ားျဖစ္သူကိုပင္
“ကို ေကာင္းလား”
“ကို အရမ္းေကာင္းေနၿပီ မာလာရာ”
ေယာက္်ားမွ ေကာင္းသည္ေျပာ၍ မာလာ အားတက္လာကာ တႁပြတ္ႁပြတ္ ျမည္ေအာင္ စုပ္ေပးသျဖင့္ ယခုအခ်ိန္ ညည္းတြားရသူမွာ ကိုေက်ာ္ေလး ျဖစ္ေတာ့သည္။ ၾကာလၽွင္ သုတ္ထြက္သြားမည္စိုး၍သာ ကိုေက်ာ္ေလးက တားလိုက္ရသည္။
“မာလာ ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ကို ၿပီးသြားလိမ့္မယ္”
“ၿပီးသြားရင္လဲရတယ္”
“ကို မၿပီးခ်င္ေသးဘူး မာလာ လိုးခ်င္ေသးတာ”
“ကို႔.. အႀကိဳက္လိုက္ေပးမယ္ သိလား”
“တကယ္ေနာ္ မာလာ”
“တကယ္ေပါ့ ကိုရယ္”
“ဒါဆို ကုန္းေပး”
“ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ မကုန္းခ်င္ေသးဘူးကြာ”
“အိုေကေလ အခုပက္လက္လုပ္မယ္”
“အင္း လုပ္ေလ”
ကိုေက်ာ္ေလးက မာလာကို ကုတင္မွာ ကန႔္လန႔္ခံ အိပ္လိုက္ေစလိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး အဖုတ္ကြဲေၾကာင္းထဲ လီးကို ဖိသြင္းလိုက္သည္။ မာလာ ေစာက္ဖုတ္မွာ အရည္ေတြ စိုရႊဲေနသည့္အတြက္ လီးက အလြန္ေတာင္ၿပီး ႀကီးေနေသာ္လည္း ေခ်ာေမာစြာ ႁပြတ္ကနဲ ဝင္သြားသည္။
“ျပတ္”
“အာ့ ကို”
ကိုေက်ာ္ေလး တစ္ခ်က္ခ်င္း အသားက်ေလး လိုးလိုက္သည္။
“ျဗစ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္”
“အား ရွီးး ရွီးး ရွီးးး အားးး”
အရင္လို အရည္မထြက္ပဲ လိုးသလို မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ နာက်င္ျခင္း မျဖစ္ပဲ အရသာရွိလွေပရာ မာလာမွာ ခ်ဳပ္တည္းမထားေတာ့ပဲ အသံထြက္ ညည္းညဴလိုက္ေတာ့သည္။
“မာလာ ေကာင္းရဲ့လား”
“အရမ္းေကာင္းတယ္ ကို စကားမေျပာပဲလုပ္ မာလာ အရမ္းေကာင္းေနၿပီ”
မာလာ့ အေျပာေၾကာင့္ ကိုေက်ာ္ေလး ေျဖးေျဖးလုပ္လိုက္ အရွိန္ျမန္လိုက္လုပ္ရာ မာလာ၏ စိတ္ထေနမွုေၾကာင့္ အဖုတ္ထဲမွ ညႇစ္ေနသျဖင့္ ကိုေက်ာ္ေလးမွာ မၿပီးသြားေအာင္ပင္ စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားရေလသည္။ ဆယ္မိနစ္ခန႔္ လုပ္ၿပီးေသာအခါ ၿပီးလုလုျဖစ္လာရာ ကိုေက်ာ္ေလး ပုံစံေျပာင္းဖို႔ လိုေနၿပီမွန္းသိ၍ မာလာအား
“မာလာ ကုန္းေပးေတာ့ေနာ္”
“ဟုတ္ ကို”
မာလာလဲ လူးလိမ့္ထၿပီး ကုန္းေပးရေတာ့သည္။ ကိုေက်ာ္ေလးမွာလည္း ေအာင္ေသေအာင္ သားစားရသည့္ပမာ လိုခ်င္ေသာ ပုံစံရၿပီျဖစ္၍ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထလိုးေတာ့သည္။
“ဗ်သ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္”
အစ ပထမ၌ ေအာင့္ေနမည္ ထင္ေသာ္လည္း မိမိထံမွ ထြက္ေသာ အရည္၊ ကိုေက်ာ္ေလးထံမွ ထြက္ေသာ ေခ်ာဆီမ်ားေၾကာင့္ ထင္သေလာက္ မနာေပ။ နည္းနည္းသာ နာသည္ျဖစ္သျဖင့္ အေနအထားကို ကိုယ့္ဘာသာ လုပ္ယူရာ နာက်င္ျခင္း မျဖစ္ေတာ့ပဲ ကုန္း၍ လိုးျခင္းျဖစ္၍ ထိေရာက္ကာ ပို၍ ေကာင္းလာသည္။
“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းး ဖန္းးး ဖန္းးး”
“အာ့ အိုးးး လုပ္ေတာ့ ကို မာလာခံနိုင္ၿပီ”
ကိုေက်ာ္ေလးလည္း အားတက္ကာ မာလာ ခံနိုင္ၿပီျဖစ္၍ မာ့လာခါးကို ကိုင္ဆြဲၿပီး လိုးေတာ့သည္။ လီးက တဇြိတဗ်ိဗ်ိ ျမည္ဝင္ေနသလို ကိုေက်ာ္ေလး၏ လဥကလည္း မာလာ့ ေစာက္ဖုတ္ကို လာရိုက္ခတ္သျဖင့္ တဖန္းဖန္း ျမည္ေနေတာ့သည္။ အဝင္နက္ၿပီး ထိေရာက္သည္။ မာလာမွာ အသံတေျဖးေျဖး က်ယ္ထြက္လာၿပီး
“အိုးး အားးး အင္းးး ကို မာလာၿပီးေတာ့မယ္”
မာလာ ၿပီးေတာ့မည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ ကိုေက်ာ္ေလးလည္း ထိန္းမထားေတာ့ပဲ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ကာ မာလာ အဖုတ္ထဲ သုတ္ေတြ လႊတ္ထည့္လိုက္သည္။ ပူေႏြးေသာ လရည္မ်ား ဝင္လာၿပီး မာလာမွာ ကိုေက်ာ္ေလးႏွင့္အတူ ၿပီးသြားရေတာ့သည္။
“အရမ္းေကာင္းတယ္ မာလာရယ္”
“ကို ေကာင္းသလို မာလာလည္း အရမ္းေကာင္းတယ္ စိတ္လဲလာတယ္”
“အဲဒါဆို ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္လုပ္မယ္ အခုေတာ့ ခဏတျဖဳတ္ နားမယ္”
“ကို လုပ္ခ်င္ရင္လုပ္ေပါ့ မာလာက အသင့္ပဲ”
“အိုေက မာလာ ကို႔အနားအိပ္ေတာ့ ကိုဖက္ထားမယ္”
မာလာလည္း ကိုေက်ာ္ေလး ရင္ခြင္ထဲဝင္ၿပီး နားလိုက္သည္။
“မာလာ ကိုတစ္ခု ေမးခ်င္လို႔”
“ေမးေလ ကို”
“ဒီအတတ္ေတြကို မာလာ့သူငယ္ခ်င္း ေမႏွင္းက သင္ေပးလိုက္တာလား”
“အင္း ဟုတ္တယ္ ကို”
“ဒီအတိုင္း သင္ရင္ေတာ့ မာလာ ဒီေလာက္ ကၽြမ္းက်င္လာစရာ မရွိဘူးထင္တယ္”
“မာလာ သူတို႔လုပ္တာ ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ အခု အဲဒီလိုလုပ္တာ”
“ဟားး ဟားးး ေမႏွင္းက ေတာ္လိုက္တာ၊ ေခါင္းမာတဲ့ မာလာကို ဒီလိုလုပ္ေပးတာ”
“သူက သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပါ ကိုရဲ့။ မာလာတို႔ လင္မယား မကြဲေအာင္ ဘဝေနနည္းပါ သင္ေပးလိုက္တယ္”
“တကယ္ေနာ္”
“တကယ္ေပါ့ ကိုရဲ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကို”
“ေနာက္လက်ရင္ ကိုတို႔ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ေလ၊ ကိုတို႔ ငပလီကို သြားၾကမယ္။ ေမာင္နဲ႔ မာလာ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းခ်င္း အထိမ္းအမွတ္ေပါ့”
“သြာေလ ကို”
“ဟုတ္ၿပီ အဲဒီအခ်ိန္ ခရီးထြက္ဖို႔ ကိုေနလတို႔ လင္မယားပါ ေခၚမယ္။ အားလုံး ကုန္က်စာရိတ္ကို ကိုခံမယ္”
“ဘာလို႔လဲ ကို”
“ေမႏွင္းတို႔ လင္မယားကို ေက်းဇူးတင္လြန္းလို႔ပါ”
“မာလာ ေျပာလိုက္မယ္ ကို”
ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ၿပီး လီးက ေတာင္လာသည္။
“မာလာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္လုပ္မယ္”
“မာလာ စုပ္ေပးရမလား”
“အင္း စုပ္ေပး မာလာ”
မာလာက အလိုက္သိစြာထၿပီး စုပ္ေပးသျဖင့္ ကိုေက်ာ္ေလးရဲ့ လီးက ျပန္ၿပီး ေတာင္လာခဲ့သည္။
“မာလာ ထပ္လိုးခ်င္တယ္ မာလာ”
“လိုးလို႔ရတယ္ေလ မာလာက ကို႔ရဲ့ ကာမပိုင္ မယားပဲဥစၥာ”
ကိုေက်ာ္ေလး မာလာကိုလိုးဖို႔ ဒုတိအႀကိမ္ ေနရာယူၿပီး စိတ္ထဲကေန ေမႏွင္းတို႔ လင္မယားအား ေက်းဇူးအႀကီးႀကီး တင္ေနေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ နားလည္မွုေတြ တိုးပြားလာကာ အၾကင္နာေတြပိုၿပီး ျပသနာမတက္ပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရေတာ့သည္။ အိမ္ေထာင္ေရးသည္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ
