Unicode
***မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။*** ရေးသားသူ – ထူးခြား
အပိုင်း ( ၃ ) [ဇာတ်သိမ်းပိုင်း]
ထိုနေ့က ဒေါ်သီတာဝင်း ဝတ်လာတာက၊ ဟိုတလော မင်္ဂလာဆောင်တစ်ခုကို သွားတုန်းက အဝတ်အစားပင်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီလက်ရှည်ကို အပေါ်ပိုင်း အတွင်းက ရှင်မြီးပုံစံ အောက်ခံအထူသား နေရာမှ လွဲ၍၊ ရင်ညွှန့်ကျော နှင့် လက်မောင်းတို့မှာ အမဲရောင်နိုင်လွန်ဇာ အသားပါးပါးလေးနှင့်၊ အတွင်းမှ အသားကို ထိုးယိုပေါက်တွေ့နေရသည်။ အတွင်းမှ ရှင်မြီးပုံစံ အောက်ခံက ငွေရောင်လက်လက်၊ အောက်ခံထမိန်ကလည်း အနက်ပေါ်မှာ ထိုငွေရောင်အသား ကန့်လန့်အကြားအကြားနှင့် အချိတ်ထမိန်ပုံစံ ဖြစ်သည်။
ထိုအဝတ်အစားနှင့် ရိုက်ထားသော ဓါတ်ပုံကို တွေ့ပြီး သူရိန်က အရမ်းသဘောကျသဖြင့် တစ်နေ့တော့ ဝတ်လာခဲ့ရန်ပြောထားခဲ့သည်။ ထိုအဝတ်အစားကို ဒီအတိုင်း ဝတ်ပါက အိမ်ကလည်း မေးစရာ ဖြစ်နေမည်စိုးသဖြင့် ထိုနေ့ညနေ သူငယ်ချင်းရဲ့ သမီးလေး စေ့စပ်ပွဲရှိတော့ အဲဒီကို သွားမည်၊ အတူသွားမည့် သူငယ်ချင်းအိမ် ဝင်မည်ဟု ပြောကာ အိမ်မှထွက်လာခဲ့သည်။ လမ်းရောက်မှ သူမအစ်မအိမ် အရင်သွားမည် ပြောပြီး လင်းသူကို သူရိန်တို့အိမ် မောင်းခိုင်းသည်။
လင်းသူကလည်း မလိုးရတာကြာပြီမို့ ဘိကို သွားလိုးကြရအောင်ဟု ဒေါ်သီတာဝင်းကို ပူဆာလေသည်။ ဒေါ်သီတာဝင်းက အချိန်မရဘူးဟုဆိုကာ လင်းသူကို စိတ်ကျေနပ်စေရန် အင်းယားကန်နား တစ်နေရာမှာ ကားထဲမှာပင် လီးစုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ သူရိန်တို့ အိမ်ရောက်တော့ လင်းသူကို လာကြိုရမည့် အချိန်ပြောပြီး သွားချင်တာသွားဖို့ ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။
သူရိန်မှာ ဒေါ်သီတာဝင်းက သူဝတ်စေချင်သည့် အဝတ်အစား ဝတ်လာတာမို့ အရမ်းကို သဘောကျနေမိလေသည်။ နိုင်လွန်ဇာအမဲပါးပါးလေး အောက်မှ လက်မောင်းသား ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးလေးက သူရိန့်ကို အတော် စွဲဆောင်လေသည်။ ကုတင်စောင်းပေါ် ထိုင်နေသော သူရိန့်ကို လီးစုပ်ပေးနေသည့် ဒေါ်သီတာဝင်းကို သူရိန်က အင်္ကျီပေါ်မှ နို့တွေ ဆုပ်ကိုင်ဖို့ ကြိုးစားတော့ ဒေါ်သီတာဝင်းက သူရိန့်လက်တွေကို တွန်းဖယ်ပစ်လေသည်။ သူမပါးစပ်ထဲမှ သူရိန့်လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးမှ၊
“ဟေး အဝတ်အစား မချွတ်ပဲ လုပ်ချင်တယ်ဆိုရင် အဲ့လို မလုပ်နဲ့လေ၊ ဒီအဝတ်အစားက ညနေဧည့်ခံပွဲသွားရဦးမှာ ကြေကုန်လို့ မရဘူး”
ဟု ပြောလိုက်တော့မှ သူရိန်က၊
“အင်း သားတော့ ကိုယ့်အတတ်နဲ့ ကိုယ်စူးနေပြီ၊ အဟီး၊ မျက်နှာကရော ဘယ်လိုလုပ်မလဲ နှုတ်ခမ်းနီ မိတ်ကပ်တွေက၊”
“အဲဒါတွေက ဒီကအသွား လမ်းမှာ ဝင်ပြင်မှာ ချိန်းထားပြီးပြီ ခစ်”
“ဟွန့် ဒါဆိုရင်လည်း ဒီပါးဖောင်းဖောင်းကြီးပဲ ကိုင်တော့မယ် ဟွန့်”
ဟု ပြောဆိုကာ ဒေါ်သီတာဝင်း ပါးဖောင်းဖောင်းကြီးကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်သီတာဝင်းက သူ့ကို သဘောကျစွာ ရယ်မောလိုက်ရင်း လီးကြီးကို ပြန်ငုံ့စုပ်လေသည်။ ခနအကြာတော့ သူရိန့်လီးကလည်း မတရားမာနေပြီမို့ စောက်ဖုတ်ကို လိုးချင်လာလေပြီ။
“ကဲပါ တော်ပါပြီ တီဝင်း လီးစုပ် အရမ်းတော်တာ သားဟာ ထွက်ကုန်ရင် တီဝင်း အင်္ကျီတွေပေါ် ကျကုန်ရင် အဲတော့မှ ကြေတာထက် ဆိုးသွားမယ်၊ လာလာ ထတော့ သား စောက်ဖုတ်လိုးချင်ပြီ”
ဒေါ်သီတာဝင်း ကြမ်းပေါ်မှ ထလိုက်တော့ လက်ကို ဆွဲကာ၊
“တီဝင်း ကုတင်စောင်းမှာ လက်နှစ်ဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေး၊ သား အနောက်ကနေ ထမိန်လှန်လိုးမယ်”
ဒေါ်သီတာဝင်းက သူရိန်ပြောသလို ကုတင်စောင်းတွင် လက်ထောက်ပြီး အနောက်ကို ကုန်းပေးလိုက်တော့ သူမဖင်ကြီးက ကားတက်လာသည်။ သူရိန်က ထမိန်ကို အနားမှလှန်ကာ ခါးပေါ်သို့ ကွင်းလုံးတင်လိုက်သည်။ သူမက အတွင်းခံ ဗေဒါရောင် လေးကို ဝတ်ထားရာ သူရိန်က အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။ သူမခြေကျင်းဝတ်သို့ ရောက်လာသော အတွင်းခံကလေးကို ဒေါ်သီတာဝင်းက ခြေထောက်တစ်ဖက်စီ မ ဖယ်ကာ ဘေးနားကြမ်းပြင်သို့ ခြေထောက်နှင့်ပင် တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်သည်။ သူရိန်က ဒေါ်သီတာဝင်း အနောက်ဖက်မှ ထိုင်ချလိုက်ကာ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့်ဖြဲရင်း အရည်စိုနေပြီ ဖြစ်သည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျက်လိုက်သည်။
“အီး….အို့…ရှီးးးးး”
သူရိန်က သူ့လက်ချောင်းထိပ်ကလေးဖြင့် ဒေါ်သီတာဝင်း စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ချေပေးနေရင်းက စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းတွေကို လျက်ပေးလိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကို ထိုးထည့်လိုက်၊ လုပ်ပေးနေသည်။ ထိုအချိန် သူ့မျက်စေ့ရှေ့တည့်တည့် ရောက်လာသည့် ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေးကိုပါ လျှာဖြင့် လျက်ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်သီတာဝင်း ကိုယ်လုံးကြီး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ သူမကို ဖင်ပေါက် လျက်ပေးတာတော့ တခါမှ မခံဘူးခဲ့ချေ။
သူရိန်ကလည်း ဒီနေ့တော့ ဒေါ်သီတာဝင်းကို ဖင်လိုးဖို့ ကြံရွယ်ထားတာမို့ ချောဆီရော ကွန်ဒုံးရော ရှာထားခဲ့သည်။ သူ့ဘေးနားမှာ အသင့်ယူထားသော ချောဆီဘူးလေးကို ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်အကွဲကြောင်းကြားသို့ ညှစ်ချလိုက်တော့ ချောဆီလေးက ဖင်အကွဲကြောင်းမှ တဆင့် စီးဆင်းကာ ဖင်အပေါက်ဝလေးတွင် အိုင်လာလေသည်၊၊
“ဟဲ့ ဘာတွေတုန်း သားရယ်”
“ချောဆီပါ တီဝင်းရဲ့ သားပြောထားတယ်လေ၊ တီဝင်းကို ဖင်လိုးမယ်လို့”
“ဟယ် ဖြစ်ပါ့မလားဟယ်၊ တီဝင်း တခါမှ အလုပ်မခံဖူးဘူးနော်”
“စိတ်သာလျှော့ထားပါ တီဝင်းရဲ့၊ နာတယ်ပြောရင် သား ဆက်မလုပ်ပါဘူး”
သူရိန်က ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်ဝလေးတွင် အိုင်လာသော ချောဆီတို့ကို သူ့လက်မဖြင့် ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ ထိုးထိုးထည့်ပေးရင်း တဖက်ကလည်း စောက်စေ့ကို အဆက်မပြတ် ကလိနေသဖြင့် ဒေါ်သီတာဝင်းမှာ ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနှင့် ဖြစ်လာရသည်။ သူရိန်က ဘယ်ဘက်လက်ခလည်ဖြင့် ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်ပေါက်ကို ကရိုင်းလိုက် ဆီထည့်လိုက် ကရိုင်းလိုက်ဖြင့် ဖင်ပေါက်ကို လုပ်ပေးနေရာ ဒေါ်သီတာဝင်းမှာ တဖြည်းဖြည်းချင်း ခံလို့ကောင်းလာလေသည်။ နောက်တော့ လက်ညိုးပါပူး၍ ဖင်ပေါက်ကို ကရိုင်းရင်း ညာဘက်လက်ကလည်း လက်ညိုးလက်ခလည်နှစ်ချောင်းဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးပေးနေရာ ဒေါ်သီတာဝင်းတစ်ယောက် အရမ်းကို ဖီးတက်လာရတော့သည်။
“အီးးးး အားးးး သားရယ် ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲ၊ လိုးပါတော့ကွာ တီဝင်း မနေနိုင်တော့ဘူး အီးးးးးး”
“ဘယ်အပေါက်ကို လိုးရမှာလဲ တီဝင်းရဲ့”
“ဘယ်အပေါက် ဖြစ်ဖြစ်ကွာ လိုးပါတော့ တီဝင်း မရတော့ဘူး ရှီးးးး ကျွတ်စ်..”
“အခုလည်း လိုးနေတာပဲ တီဝင်းရဲ့၊ လက်နှစ်ချောင်းစီနဲ့ အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကို လိုးနေတာပဲ”
“သား လီးကြီးနဲ့ လိုးတာကို ခံချင်နေပြီကွာ လုပ်ပါတော့”
“အော် တီဝင်းက ကိုယ့်တူကလေးရဲ့ လီးကြီးနဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို လိုးတာ ခံချင်နေပြီပေါ့လေ ဟုတ်လား”
“အင်းပါကွာ ဟုတ်ပါတယ်…. အိ…. အိုး…. လုပ်ပါတော့.. တီဝင်းကို ဖင်ချပါတော့….. ရှီးးးးး ကျွတ်စ်…..”
သူရိန်လည်း လီးက အရမ်း မာတောင် တောင့်တင်းနေပြီမို့ ကွန်ဒုံးကို ဖောက်ကာ လီးတန်ကြီးမှာ စွပ်လိုက်သည်။ စောက်ရည်တွေ ရွဲအိုင်နေသည့် ဒေါ်သီတာဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို သုံးလေးချက်လောက် ထိုးထည့် လိုးပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ ဆွဲထုတ်ကာ သူလက်နှစ်ချောင်းဖြင့် ကရိုင်းထားသဖြင့် ဟတတလေး ဖြစ်နေသည့် ဖင်ပေါက်လေးကို တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်သည်။
“အီးးးး နည်းနည်းနာတယ် သား၊ ဖြစ်ပါ့မလား၊ တော်ကြာ … အိုးးးးး”
“အင်း… ခဏလေး .. တီဝင်း၊ သား ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်မှာပါ ”
သူရိန်က သူ့လီးကြီး ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်ပေါက်လေးထဲ တိုးဝင်သွားတာကို ကြည့်ရင်းက လီးကြီးပေါ်ကို လည်း ဖင်အဝကြွက်သားလေးက ညှစ်ထားတာ တင်းတင်းလေး ခံစားနေရသည်ကို ဖီးခံနေရင်း တစ်လက်မစီ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လိုးပေးနေလိုက်သည်။ တစ်လက်မ ဆွဲထုတ်လိုက် တစ်လက်မခွဲလောက် ဖိသွင်းလိုက်၊ လုပ်ရင်း လုပ်ရင်းက သူ့ဆီးခုံနှင့် ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်လုံးကြီးတို့ ဖိကပ်မိပြီး လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တဆုံးထိ ဝင်သွားခဲ့ရလေသည်။
“အား သားလီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး တီဝင်းဖင်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲကွယ် အီးးးး”
သူရိန်က သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်ပေါက်ထဲ မြုတ်စိမ်ထားရင်းက သူ့လက်ကို ဒေါ်သီတာဝင်း ပေါက်ရှေ့မှ ပတ်ကာ စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်ပြန်သည်။ ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်ကြီးက အငြိမ်မနေ လူးလွန့်လာရသည်။ ဒေါ်သီတာဝင်းဖင်ထဲ လီးဝင်နေတာကို အသားကျလာတော့မှ အသာအယာဆွဲထုတ်ကာ လိုးတော့သည်။ အရှိန်ရလာတော့လည်း ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြဲကာ အသားကုန် ဆောင့်လိုးတော့သည်။
“ဖွတ်..ဖလွတ်…ဖတ်…ဖတ်..”
“အ…အိ…..အု……အူးးးးး ….အ…….ရှီးးးးးးး”
“အိုး …. ကောင်းလိုက်တာ တီဝင်းရယ် တီဝင်း ဖင်ပေါက်က စေးကြပ်နေတာပဲ…အိုးးးးးးး”
“အင်းးးးး တီဝင်းလည်း ကောင်းလာပြီ… သား …. မြန်မြန်လေး… အီးးးးး”
“ဖွတ်….ဖတ်…..ဖွတ်…..ဖတ်…..”
“အား….. ကောင်းလိုက်တာ သားးးးးးး ပြီးးးးးးတော့မယ်…..”
“အင်းးးးး ရှီးးးးး”
သူရိန်မှာ လီးကြီးတအားတင်းလာပြီး ပြီးခါနီးကြတော့ ကွန်ဒုံးထဲ မပြီးချင်တာကြောင့် လီးကို ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်ပေါက်ထဲက ကမန်းကတန်း ဆွဲထုတ်ကာ ကွန်ဒုံးကို ဆွဲချွတ် ကြမ်းပြင်ကို ပစ်ချလိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်လျက် ဒေါ်သီတာဝင်းစောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။
“ဖွတ်..ဖလွတ်..ဖတ်ဖတ်…”
နောက်ထပ် ဆယ်ချက် ဆယ်ငါးချက်လောက် အဆောင့်မှာတော့ လီးထိပ်က လရည်များ ဖြွတ်ကနဲ ဖြွတ်ကနဲ ဒေါ်သီတာဝင်း စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ ဒေါ်သီတာဝင်းမှာလည်း ပူနွေးနွေးလရည်များ သူမ စောက်ခေါင်းထဲ စီးဝင်းလာသည်နှင့် သူမ စောက်စေ့လေးမှာလည်း ကျင်ကနဲဖြစ်ကာ တကိုယ်လုံးတောင့်တင်းလျှက် ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရလေတော့သည်။
ကုတင်ပေါ် တံတောင်ထောက်ချလျက် ကုန်းကာ နားနေသော ဒေါ်သီတာဝင်းကိုယ်ပေါ် ထပ်ကာ မှောက်လျှက် နားနေသော သူရိန်တစ်ယောက် သူ့လီးကြီး ပျော့လာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်လာမှ ထလိုက်ပြီး ကြမ်းပေါ်မှ သူ့ပုဆိုးကို ခြေထောက်ဖြင့် ညှပ်မယူလိုက်သည်။ ထိုပုဆိုးနှင့်ပင် ဒေါ်သီတာဝင်း အဖုတ် ပေါင်ကြားတို့တွင် ပေကျံနေသော စောက်ရည် လရည်တို့ကို သုတ်ပေးလိုက်လေသည်။
“ဘယ်လိုလဲ တီဝင်း ဖင်အလိုးခံရတာ ကြိုက်လား”
“အင်း တမျိုးကြီးပဲ၊ မကြိုက်ဘူးလို့တော့ မပြောချင်ပေမဲ့ ကြိုက်သလားဆိုတော့လည်း မသိသေးဘူး၊ သားကရော”
“သားကတော့ လိုးလို့ကောင်းတယ်၊ တီဝင်းဖင်ပေါက်လေးက စေးကြပ်နေတာပဲ၊ လီးကြီးကို တအားညှစ်ထားသလိုပဲ”
သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ချီပြီးသွားတော့ ရေချိုးခန်းသွား သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးနောက် အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ခဏထိုင်နားနေကြစဉ် တူအရီးနှစ်ယောက် စကားပြောနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။
“ဟွန့် မင်းကတော့ ကောင်းနေ၊ ဒီမှာတော့ တမျိုးကြီးပဲ ၊ လမ်းလျှောက်ရင်တောင် ဖင်ပေါက်က နည်းနည်းနာနေလို့ ထိန်းလျှောက်နေရတာ၊ ခုန ရေဆေးလိုက်တော့ စပ်တတ်တတ်ပဲ”
“ဆောရီးပါ တီဝင်းရယ်၊ တီဝင်း ဖင်ကြီးက လိုးချင်စရာကြီး ဖြစ်နေလို့ပါ”
“ဖင်ကြီးတာနဲ့ လိုးချင်စရာ ဖြစ်ရရောလား ဟွန့်”
“အင်းပေါ့ တီဝင်းရ၊ တီဝင်းဖင်က ကြီးရုံမက လှလည်း လှတာကိုးလို့”
“အမလေးတော် အဲလိုမျိုးသာဆို မမကိုလည်း နင်လိုးချင်မှာပဲ၊ သူနဲ့ ငါနဲ့က အနောက်က ကြည့်ရင် ဘယ်သူလဲဆိုတာ ခွဲမရဘူးလို့ လူတိုင်း ပြောကြတာပဲ ခစ်ခစ်”
“အာ လုပ်ပြီ တီဝင်းကလည်း၊ တခါတည်း မေမေ့ ကိုပဲ ခလုပ်တိုက်နေတာပဲ၊ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ၊ အဲလောက်ရွနေရင် လာ နောက်တစ်ချီလုပ်ဦးမယ်၊ ဒီမှာပဲ လုပ်မယ် ဆိုဖာပေါ်မှာ”
“ဟာ မလုပ်နဲ့ကွာ၊ လာ အခန်းထဲ သွားလုပ်မယ်၊ တီဝင်း ထမိန်မကြေအောင် ထမိန်တော့ ချွတ်ပေးမယ် ခစ်”
“အင်း လာ သွားမယ်”
ဒေါ်သီတာဝင်းက သူရိန့်အခန်းသို့ မသွားပဲ သူမအစ်မဖြစ်သူ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းသို့ ဝင်သွားလေသည်။ သူရိန်က သူ့ကို တီဝင်း တမင်ဆွနေမှန်း သိသော်လည်း သူလည်း ဖီးလာနေသည်။ သူ့ရှေ့မှ လျှောက်သွားနေသည့် ဒေါ်သီတာဝင်းကို ကြည့်ရင်း သူ့အမေဟု တွေးကြည့်လိုက်မိသည်နှင့် လီးက မတရား တောင်လာခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့်လည်း သူ့အမေတို့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဒေါ်သီတာဝင်း ထမီကို အနောက်မှ ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ ဒေါ်သီတာဝင်းကလည်း တခစ်ခစ် ရယ်ကာ ထမီကို ကွင်းလုံးချွတ်ချခဲ့ကာ သူမအစ်မတို့ လင်မယားအိပ်သည့် နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးပေါ်သို့ တက်ကာ လေးဖက်ထောက်ပေးလိုက်သည်။ သူရိန်လည်း အနောက်မှ တက်လိုက်ကာ သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ခဲ့ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဒေါ်သီတာဝင်း အနောက်မှ နေရာယူလိုက်သည်။ သူ့လီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဒေါ်သီတာဝင်း စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။
“အင့်.. အီးးးး သားရယ် ဖြည်းဖြည်းကွယ်။ သားဖေဖေ မလိုးတာကြာလို့ မေမေ့စောက်ဖုတ်က အပျိုလို ဖြစ်နေတာကွယ် အစ်… အို့..”
ဒေါ်သီတာဝင်းက သူ့အမေ ပုံစံဖြင့် သူ့ကို နောက်ပြောင်ကျီစယ် ပြောလိုက်သော်လည်း သူရိန်အဖို့မှာ တော့ သွေးတွေ ဆူတက်လာရသည်။ တီဝင်းက သူ့အမေ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက် ကုန်းထားတော့ ညီအစ်မချင်းမို့ အနောက်မှ ကြည့်လိုက်တော့လည်း တပုံစံထဲ၊ ညုတုတု အသံကလည်း ခပ်ဆင်ဆင်မို့ နဂိုကတည်းက စိတ်ထဲ မှန်းမိနေသည့် သူရိန်တစ်ယောက် ဂမူးရူးထိုးနှင့် တဖုံးဖုံး လိုးဆောင့်နေမိတော့သည်။
“အားးး သားလေးးးးး ကောင်းလိုက်တာ…. အိုးးးးး ဆောင့်.. ဆောင့်… ကြမ်းကြမ်းလေးးးးး အူးးးးး”
ခုန တစ်ချီပြီးထားသဖြင့်သာ ခဏလေးဖြင့် ပြီးမသွားတာ ဖြစ်သည်။ သူရိန့်စိတ်တွေက တအားထန်နေသဖြင့် ဒေါ်သီတာဝင်း ဖင်လုံးကြီးတွေကို သူ့ပေါင်ခြံဖြင့် တဖန်းဖန်း ရိုက်မိအောင်ကို ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေလိုက်သည်မှာ ဒေါ်သီတာဝင်းပင် အရမ်းကောင်းသွားပြီး ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားပြီး သူမစောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေ နှင့် သူရိန့်လီးကို ဆုပ်ပေးနေတော့သည်။ သူရိန်ကလည်း သူ့လီးကြီးကို တီဝင်း စောက်ခေါင်းတွင်းက ဆုပ်ကိုင်သလို ညှစ်ပေးနေသဖြင့် စိတ်ကို လျှော့ကာ လရည်များ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ရင်း ပြီးလိုက်ရတော့သည်။
“အား ကြမ်းလိုက်တာကွာ၊ ကိုယ့်အမေကို ကိုယ်မညှာဘူး တအားလိုးတာပဲ ခစ်ခစ်”
“အာ တီဝင်းကလည်းဗျာ၊ အဲဒါပဲ စနေတာပဲ”
“အမယ် ငါ့ကိုကြတော့ စတယ်တဲ့၊ ငါလည်း မမ ဟန်ဆောင်ရော နင်ဟာကြီးက မာလာလိုက်တာ သံချောင်းကတောင် အဖခေါ်ရဦးမယ် ဟွန်း၊ နင့်စိတ်ထဲ ဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာ ငါ မသိတာကြလို့”
……..…………………………………….
တစ်နေ့ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းတို့ မြို့လေးတွင် နှစ်စဉ်လုပ်နေကြ ဘုရားပွဲသို့ သွားနေကြမို့ သွားကြလေသည်။ နှစ်တိုင်းကတော့ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း နှင့် ဒေါ်သီတာဝင်းတို့ ညီအစ်မမိသားစု လိုက်သွားလေ့ရှိသည်။ ဒီတခါတော့ ဦးစောစိုးမိုးကလည်း နယ်ရောက်နေ၊ ဒေါ်သီတာဝင်းယောက်ျား ဦးအောင်မျိုး ကလည်း အလုပ်မအားသဖြင့်၊ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းတို့ သားအမိနှင့် ဒေါ်သီတာဝင်းတို့ သားအမိတို့သာ သွားကြလေသည်။
ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းတို့ မိဘများအိမ်မှာ အကြီးကြီး ဖြစ်ပြီး သူတို့အတွက် အခန်းများ ပြင်ထားလေသည်။ ဒေါ်သီတာဝင်း နှင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းတို့ ညီအစ်မက တစ်ခန်း၊ စိုးသီရိဝင်း နှင့် မျိုးသီရိဝင်းတို့ ညီအစ်မက တစ်ခန်း၊ သူရိန်က တစ်ခန်း သပ်သပ်အိပ်ဖို့ ပြင်ဆင်ပေးထားလေသည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း နှင် ဒေါ်သီတာဝင်းတို့မှာ မွေးချင်း သူတို့နှစ်ဦးသာ ရှိသဖြင့် သူတို့မိဘများမှာ သူတို့ဝမ်းကွဲ ညီမ အပျိုကြီးနှစ်ယောက်ဖြင့်သာ နေနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။
သူတို့မြို့ ဘုရားပွဲမှာ နာမည်ကြီးကာ အနီးအဝေး မြို့များမှ လာရောက်ကြသော အငြိမ့်၊ ဇာတ်၊ စတိတ်ရှိုး စသည်တို့ဖြင့်လည်း စည်ကားလှသည်။ သူရိန်ကတော့ သူ့ဝမ်းကွဲ ညီအစ်ကိုတို့ဖြင့် ပွဲဈေး သွား အရက်သောက်၊ ဖဲသုံးချပ်၊ အနီထောင် စသဖြင့် ပွဲဈေးရှိ လောင်းကစားတို့ကို ဝင်ကစားဖြင့် ပျော်နေလေသည်။
ဒုတိယညတွင် ဒေါ်သီတာဝင်းတို့ ညီအစ်မနှင့် တခြားဝမ်းကွဲ ညီအစ်မတို့က ဇာတ်ပွဲသွားကြည့်ကြမည်၊ ဒေါ်သီတာဝင်း သမီးနှစ်ယောက်နှင့် သူတို့ ဝမ်းကွဲ ညီအစ်မတို့က စတိတ်ရှိုး သွားကြည့်ကြမည် ဟု စီစဉ်ထားကြသည်။ သူရိန်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း သူ့ကာစင်များဖြင့် အရက်သွားသောက်မည်ဟု အစီအစဉ် လုပ်ထားလေသည်။
သို့သော် ဒေါ်သီတာဝင်းက သူရိန့်ကို ကပ်တိုးလေး မှာထားသည်။ သူမ သွားခါနီးမှာ ခေါင်းကိုက်သည်ဟု ဆိုပြီး ချန်နေခဲ့မည်၊ သူရိန်လည်း စောစောပြန်လာခဲ့ဖို့ မှာလိုက်သည်။ သူမ သမီးများလည်း စတိတ်ရှိုးသွားမည်ဖြစ်ရာ မနက်တစ်နာရီ နှစ်နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်မည်။ သူမတို့ ဘေးအခန်းမှ သူရိန့်အဖိုးအဖွားလည်း အိပ်နေလောက်ပြီ ဖြစ်ရာ၊ သူမတို့ အသံမထွက်လျှင် အလုပ်ဖြစ်နိုင်သည်ဟု မှာထားသည်။
သူရိန် သူ့အမေ မနက်ပိုင်း ဘုရားပွဲအသွား ပြင်ဆင်ထားသည့် ရင်ဖုံးအင်္ကျီ အကြပ်လက်ရှည်၊ မိတ်ကပ်ရောင်နှင့်၊ အောက်က ပိတောက်ခြောက်ရောင် ဗြောင်ပေါ်မှာ လှိုင်းပုံစံ အတွန့်လေးတွေသာပါသည့် အချိတ်ထမီကို ဝတ်ထားပြီး နေကာမျက်မှန်အဝိုင်း အကြီးကြီး တပ်ထားသည်ကို ကြည့်ပြီး လီးတောင်နေမိသည်။ အပေါ်က ရင်ဖုံးလက်ရှည် အကျပ်ကြောင့် ဖောင်းမို့လုံးထနေသော နို့ကြီးများ၊ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆွဲဝတ်ထားသဖြင့် ကားစွင့်နေသော တင်သားကြီးများက သူ့ကို သွေးပူလာစေသည်။
ဒေါ်သီတာဝင်းကို သူ့အမေအဖြစ် မှန်းကာ လိုးနေခဲ့သည်မှာလည်း ကြာပြီမို့၊ ယခု ခရီး အတူသွားရင်း နီးနီးကပ်ကပ် နေနေရသည့် သူ့အမေကို ကြည့်ကြည့်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေက တဖွားဖွား ထနေရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဒေါ်သီတာဝင်းက သူ့ကို အစီအစဉ် ပြောလာတော့ သူ အတော်ဝမ်းသာသွားခဲ့သည်။ အနည်းဆုံးတော့ ဒေါ်သီတာဝင်းကို လိုးရမှာဆိုတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘလူးဘောဖြစ်မည့် ဒုက္ခက ဝေးရမည်ပေါ့။
ညဘက် သူ့ကာစင်များနှင့် အရက်သွားသောက်ပြီး ဘုရားဈေးတန်း လောင်းကစား သွားဆော့ကြမည်ဆိုတော့ သူ နေလို့သိပ်မကောင်း အရက်လည်း များသွားပြီ၊ အိမ်ပဲ ပြန်အိပ်တော့မည်ဟု ဆင်ချေပေးပြီး သူ့အဖိုးအဖွားအိမ်သို့ သူရိန်တစ်ယောက် အမြန်ပြန်လာခဲ့လေသည်။ ညလည်း ဆယ်နာရီလောက် ရှိပြီမို့ သူ့အဖိုးအဖွားတော့ အိပ်နေလောက်ပြီ မဟုတ်လား။ သို့သော်လည်း တီဝင်း မှာထားသလို လိုရမယ်ရ အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ ခြေဖျားထောက် တက်လာခဲ့လေသည်။
တီဝင်းရဲ့အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ မီးမရှိသဖြင့် မှောင်နေသော်လည်း မှန်ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်လာသည့် အပြင်မှ မီးရောင် ၊ လရောင်တို့ကြောင့် ဇာခြင်ထောင်ထဲ တစောင်းလေး အိပ်ပျော်နေသော တီဝင်းကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူရိန်လည်း ကုတင်ပေါ် အသာတက်ပြီး တီဝင်းအနောက်တွင် လှဲလျောင်းလိုက်သည်။ သူ့လုံချည်ကိုဖြည်ပြီး ကွင်းလုံးချွတ် ကန်ထုတ်လိုက်သည်။ တီဝင်းကို သူ့အမေအဖြစ် စိတ်ကူးယဉ်ကာ မှန်းလိုးဖို့ နဂိုကတည်းက ဆုံးဖြတ်ထားတာမို့၊ သူ့စိတ်ထဲတွင် တီဝင်းအစား သူ့အမေက အိပ်ပျော်နေတာကို သူက မှားလိုးမိသည့် အဖြစ်ဟု ဇာတ်လမ်း သူ့ဘာသာသူလုပ်ကာ ရင်ခုန်နေရလေသည်။
ထို့ကြောင့်လည်း သူက တီဝင်း ထမီအနားစလေးကို လှန်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ပေါင်ပေါ် ဆွဲတင်လာခဲ့သည်။ တီဝင်း၏ ပေါင်လုံးကြီးများကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်သတ်ပေးရင်းက ထမိန်ကို ခါးပေါ်အထိ ရောက်အောင် လှန်တင်လိုက်သည်။ တီဝင်းထံမှ ငြီးသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာခဲ့သည်။ သူရိန်က တီဝင်း ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို ပွတ်ပေးရင်းက တီဝင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဟိုက် တီဝင်းက စောက်ဖုတ်အမွှေးတွေတောင် ရိပ်ထားပါလား။ ဟွန့် သူ့လင်ငယ် အကြိုက် လုပ်လိုက်တာကိုးဟု သူရိန် တွေးလိုက်မိသည်။
တီဝင်း သူ့ကို တခါပြောဖူးတာက ၊ လင်းသူက သူမ စောက်ဖုတ်ကို အမွှေးပြောင်အောင် ရိတ်ဖို့ ခနခန ပြောသည်ဟု ဆိုသည်။ လင်းသူက စောက်ဖုတ် ပြောင်ပြီး တောင်ကတုံးကို အားရပါးရ လျက်ချင်လို့ဟု ဆိုသည်။ သို့သော်လည်း တီဝင်းက ရိတ်ပစ်ရမှာ ရှက်သလိုမို့ အချိန်ဆွဲကာ ဆင်ချေတွေ ပေးထားသည်ဟု ဆိုသည်။ အခုတော့လည်း လင်းသူ အလိုကိုလိုက်ပြီး အမွှေးတွေ ရိတ်လိုက်တာပါလား။ အိုကေလေ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စောက်ဖုတ်က စောက်ဖုတ်ပဲလေဟု တွေးရင်း သူရိန်က တီဝင်းပေါင်တစ်လုံးကို အပေါ်သို့ အသာတွန်းတင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးခွဆုံကြား မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။
သူ လက်နှင့် စမ်းပွတ်နေသဖြင့် အရည်ကြည်တို့ စိုစွတ်လာပြီဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမှောင်ထဲမှာပင် မှန်းပြီး သူ့လျှာဖြင့် တို့ကာ လျက်လိုက်သည်။ တီဝင်းကိုယ်ကလေး တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ ငြီးသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာကာ ကိုယ်လုံးကို အသာလှိမ့်၍ သူရိန် လျက်လို့ အဆင်ပြေစေရန် ပေါင်နှစ်လုံးကို ပိုကားပေးလိုက်သည်။ သူရိန်က သူ့လျှာကြီးဖြင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း အတွင်းအပြင်တို့ကို လျက်ရင်း လက်ချောင်းထိပ်ကလေးဖြင့် စောက်စေ့လေးကို ဖိချေပေးလေသည်။ တီဝင်းဖင်ကြီး ခါရမ်းလာလေသည်။ အသက်ရှူသံတွေလည်း ပြင်းလာခဲ့သည်။ စောက်ရည်များကတော့ တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ပိုများလာရသည်။
တီဝင်းက သူရိန့် ဖန်တက်ဆီကို သိနေတာမို့ အသံမပေးတော့ပဲ သူရိန့်ကို မှန်းချင်သလို မှန်းဖို့ ခွင့်ပေးထားသလိုပင်။ သူရိန်က စိမ့်ကျလာသည့် စောက်ရည်တွေကို စုပ်လိုက် လျှာကို ထိုးထည့်လိုက်၊ စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်လိုက် လုပ်ပေးနေရင်း အားနေသည့် တခြားလက်တစ်ဖက်က တီဝင်း ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေလေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေသည့် သူရိန့် လက်ချောင်းထိပ်ကလေးက တစ်စုံတစ်ခုကို သွားစမ်းမိလေသည်။ လက်ဖျားတွင် ထစ်ပြီး အလည်တွင် ချောတောတော ဖီးရှိပြီး ထိုဧရိယာကလေးက လက်မလောက်ရှိသည်။ သူ့ စိတ်ထဲမှ ထိုအရာသည် အနာရွှတ်ကလေးမှန်း ချက်ချင်းသိလိုက်သည်။ ဒါဆိုရင်… ဟာ…။
သူရိန့်ခေါင်းထဲ မိုက်ကနဲပင် ဖြစ်သွားရသည်။ တီဝင်း ကိုယ်လုံးကို နေ့ခင်းကြောင်တောင် အလင်းရောင်မှာပင် တကိုယ်လုံး နိကပ် မြင်ဖူးပြီး ၊ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် သူ လျက်ဖူး စုပ်ဖူးနမ်းဖူးခဲ့သူ ဖြစ်ရာ ဒီအနာရွတ်ကလေး ရှိနေတာကို သူ သတိမထားမိ။ ပေါင်အတွင်းသား ဒူးခေါက်ကွေး အထက် တစ်ထွာလောက်အကွာ စောက်ဖုတ်နား မရောက်ခင် နေရာလေးဖြစ်လေရာ၊ သူဘယ်လိုမှ သတိမထားမိပဲ နေမည့် နေရာ မဟုတ်ချေ၊ နောက်ပြီး အနာရွတ်က လောလောလတ်လတ် ဖြစ်နေသည့်ဟာမျိုး မဟုတ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီး အလယ်ခေါင်မှာ ဖောင်းပြီး ချောမွတ်နေသည့် အနာရွတ်မျိုးဖြစ်သည်။
ဒီအခန်းထဲ အိပ်နေတာ တီဝင်း မဟုတ်ဘူးဆိုတော့ သူ့အမေမှ လွဲ၍ မည်သူမျှ မဖြစ်နိုင်တော့ပြီ။ အဲဒါဆိုရင် တီဝင်းက ကျန်နေခဲ့ရမည့် အစား၊ ဘာလို့ သူ့အမေက ကျန်နေခဲ့ရတာလဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုလို အခန်းတစ်ခုထဲ၊ ညအမှောင် ဖိုနဲ့မ နှစ်ယောက်ထဲ။ ပြီးတော့ အခုလို သူလုပ်နေတာကိုလည်း အသက်ရှူသံပြင်းပြင်း၊ ငြီးသံသဲ့သဲ့နှင့် မကန့်ကွက် မငြင်းဆန်ပဲ အလုပ်ခံနေသည်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက လည်း အရည်တွေရွှမ်းလို့ တစိမ့်စိမ့်တောင် ထွက်ကျနေသည်။ သူ့အဖို့ ဘာလို့ နောက်ဆုတ်တွန့်နှေးနေဖို့ အကြောင်း ရှိရမှာလဲ။
သူရိန် ကိုယ့်ဘက်က ဆက်တိုးဖို့ ဆင်ချေပေါင်းများစွာ ခေါင်းထဲက စဉ်းစားနေရင်း လက်ကလည်း စောက်စေ့လေးကို အဆက်မပြတ် ပွတ်။ လျှာကလည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျက်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ တီဝင်း မဟုတ် သူ့အမေဟု ထင်ရသည့် အမျိုးသမီးကြီး ဖင်က အငြိမ်မနေနိုင်တော့၊ လူးကာ ရမ်းလာသည်။ သူရိန့်အတွက်ကလည်း သူ့အမေ ဟူသော အတွေးက လီးကြီးကို ပေါက်ကွဲလုမတတ် မာလာစေခဲ့သည်။
သူရိန်က အမျိုးသမီးကြီး ပေါင်လုံးတစ်ဖက်ကို အသာတွန်းလိုက်တော့ အမျိုးသမီးကြီး မှောက်ရက် ဖြစ်သွားသည်။ အိပ်ယာပေါ်မှ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ယူ၍ အမျိုးသမီးကြီး ဗိုက်အောက် ပေါင်ရင်းနားလောက်ကို ထိုးထည့်ခုလိုက်တော့၊ ဖင်လုံးကြီးက ကြွတက်လာသည်။ သူရိန်က အမျိုးသမီးကြီး ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဘေးတဖက်တချက်ကို တွန်းကာ ကားစေပြီး သူက ဒူးထောက်လျှက် ပေါင်ခွဆုံသို့ တိုးလာခဲ့သည်။ သူ့လီးကြီးကလည်း ကြံ့ကြီးတစ်ကောင်ရဲ့ ဂျိုကြီးလို ကော့ထောင်မတ်နေပြီ။ အလင်းရောင်က သိပ်မကောင်းသော်လည်း ဝင်ရမည့်ကျင်း ဘယ်မှာလည်း ဆိုတာကိုတော့ အတွေ့အကြုံအရ သူရိန် သိနေလေပြီ။
အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်အဝ တည့်တည့်ကို လီးဒစ်ဖူးကြီး တေ့ကာ အသာဖိသွင်းလိုက်သည်။ ဒစ်ဖူးက စွိကနဲ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားထဲ နစ်မြုပ်ဝင်သွားမှ သူရိန်က အမျိုးသမီးကြီး ပေါင်ရင်းနှစ်ဖက်ကို တဖက်တချက်ဆီ ကိုင်ကာ သူ့ကိုယ်ဖက်သို့ ဆွဲယူလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ ဖင်ကြီးက အနောက်ကို ပါလာပြီး ပေါင်ရင်းနှစ်ခုက သူရိန့် ပေါင်ပေါ် ထပ်လာပြီး သူရိန့်လီးကြီးက အမျိုးသမီး ကြီး၏ အရည်စိုရွှမ်းနေသော စောက်ဖုတ်အခေါင်းထဲသို့ တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး ဝင်သွားတော့သည်။
“ဖျစ်…ဖွတ်….ပြွတ်..”
“အ…..ရှီးးးးးး….ကျွတ်စ်”
အမျိုးသမီးကြီးဆီမှ အသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာသည်။ သူရိန် နောက်တစ်ချက် အားပါပါနှင့် ဆွဲလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက စွတ်ကနဲဆို စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားလေသည်။
“အ….. အိုးးးးးးးးး ဖြည်းးးးး ဖြည်းးးးး…. ကျွတ်စ်… ကျွတ်စ်….”
အား စောက်ဖုတ်က စေးလှခြေလားဟု သူရိန်သတိထားမိလိုက်သည်။ တီဝင်းထက် စေးသည်။ နောက် ပေါင်ရင်းက အနာရွှတ်၊ သေချာသည် တီဝင်း မဟုတ်တော့တာ။ ဒီအမျိုးသမီးကြီးက မေမေသာဖြစ်ပြီး အခုလို ငြိမ်ခံနေတာဆိုရင်တော့ သူရိန့် အတွက်ကတော့ ပိုတောင် ကောင်းသေးသည်။
သူရိန်က သူ့ဆီးခုံနှင့် အမျိုးသမီးကြီး ဖင်လုံးကြီးများကို ထိကပ်ထားရက်မှ အမျိုးသမီးကြီး ပေါင်ရင်း ကို သိုင်းဖက်ဆွဲမလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ရက် ဖြစ်သွားရသည်။ ထိုအခါကြမှ ဖင်လုံးနှစ်လုံးကို သူ့လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။
“ဖလွတ်..ဖွတ်….ပြွတ်စ်….ဗျိ…”
“အ…အ…..အ….အု….ရှီးးးးးး”
သူရိန်က အားဖြင့် ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အမျိုးသမီးကြီး ပါးစပ်မှ အသံထွက်ထွက်လာသည်။ သို့သော် ခေါင်းအုံးနှင့် မျက်နှာ အပ်ထားသဖြင့် အသံက ခပ်အုပ်အုပ်သာ ထွက်လာသည်။ သူရိန်က သူ့အမေပဲဟု စိတ်ထဲ တွက်ထားသဖြင့် အားအင်တွေ တိုးပြီး အားရပါးရကို ဆောင့်နေတော့ရာ ကုတင်ပင် သိမ့်သိမ့်တုန်လေသည်။ အမျိုးသမီးကြီးမှာလည်း ဖင်ကြီး နောက်ပြန် ကော့ကော့ပေးရင်းက အရမ်းကောင်းနေမှန်း သူရိန် ခံစားမိနေသည်။ နောက်တော့ သူရိန် မပြီးခင်လေးမှာပင် အမျိုးသမီးကြီးမှာ ငြီးသံအရှည်ကြီးနှင့် ကိုယ်လုံးကြီး တောင့်တင်းသွားကာ တစ်ချီ ပြီးသွားရလေသည်။
အမျိုးသမီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်တွေက လည်း ရွှဲတက်လာသလို၊ အတွင်းသားများကလည်း သူရိန့်လီးကြီးကို ရစ်ပတ် ဆွဲစုပ်လေရာ၊ တီဝင်းနှင့် မတူ၊ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပေးနေသလို ဖြစ်နေရာ သူရိန်လည်း မထိန်းထားနိုင်တော့ ပဲ လရည်များ အမျိုးသမီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်မိတော့သည်။ သူရိန်မှာ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိထည့်ကာ သူ့ပေါင်ခြံနှင့် အမျိုးသမီးကြီး ဖင်လုံးကြီးတို့ ဖိကပ်ထားရင်း ငြိမ်နေလိုက်သည်။ လီးထဲမှ လရည်များ ထွက်နေသည်မှာ ရပ်သွားတော့မှ သူတို့နှစ်ယောက်သား ထပ်လျှက် မွေ့ယာပေါ်သို့ တစောင်းလဲကျသွားကြရတော့သည်။
သူရိန်က အမျိုးသမီးကြီးခါးကို ဖက်ထားရာမှ လက်ကို အပေါ်ဘက် ရွှေ့ပြီး အမျိုးသမီးကြီး ရင်သား တစ်ဖက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်ကာ ဆုပ်ညှစ်လိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးမှာ အတွင်းမှ ဘရာဇီယာ ဝတ်မထားတော့ ထုထည်ကြီးမားလှသည့် နို့အုံကြီးကို အိကနဲ ဆုပ်ညှစ်မိလေသည်။ သူရိန်က ထိုအမျိုးသမီးကြီးကို အနောက်ဖက်မှ ဖက်ထားရင်း လည်ကုတ်ကလေးကို နမ်းလိုက်ရင်း။
“ကောင်းလိုက်တာ အမေရယ်၊ သားဘဝမှာ အလိုချင်ဆုံးအရာကို ရလိုက်တာ၊ ဘာနဲ့မှကို နိုင်းယှဉ်မရပါဘူးဗျာ”
အမျိုးသမီးကြီးက စောင်ပါးပါးကို သူမမျက်နှာမှာ ဖုံးရင်း အသံအုပ်အုပ်ဖြင့်
“ငါ နင့်အမေ မဟုတ်ဘူးဟဲ့၊ တီဝင်း.. တီဝင်း သွားသွား ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်သွားအိပ်တော့”
“ဟားဟား.. မေမေကလည်း ကျွန်တော့်ကို ကလေးမှတ်လို့လား လာအင်နေတာ။ မေမေနဲ့ တီဝင်းနဲ့ ဘော်ဒီတူမယ်၊ အသံတူမယ်၊ အမှောင်ထဲမှာ တခြားလူတွေက ခွဲလို့ ရချင်မှရမယ်။ ကျွန်တော့်အတွက် ကတော့ တခြားစီပါပဲဗျာ ဟဲဟဲ”
အမျိုးသမီးကြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ သူမ ကိုယ်လုံးကြီးကလည်း အနည်းငယ် တုန်ခါနေပြီး အသက်ရှူသံက မမှန်ချင်တော့။ သူမနို့ကို ကိုင်နှယ်နေသော သူရိန့် လက်ဖနှောင့်မှာ သူမ နှလုံးခုန်သံကို ခံစားမိနေရသည်။ သူရိန်က သူ့လီးကြီးကို အမျိုးသမီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အမျိုးသမီးကြီး အသံတိုးတိုးလေး ထွက်သွားသည်။ သူရိန်က အမျိုးသမီးကြီးကို သူ့ဖက် ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ မျက်နှာပေါ်မှ သူမလက်ဖြင့် ဖုံးကွယ်ထားသော စောင်ကို ဆွဲဖယ်ပြီး အမျိုးသမီးကြီးနှုတ်ခမ်းကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ပထမ ရုန်းကန်သလို လုပ်သော်လည်း နောက်တော့ သူရိန့် အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်နမ်းကာ သူရိန့်လည်ပင်းကို သူမ လက်တွေဖြင့် သိုင်းဖက်လာခဲ့သည်။
သူရိန်က သူ့လက်နှစ်ဖက်စလုံးကို အမျိုးသမီးကြီး ရင်သားအစုံကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းနေကြရာမှ ခွာလိုက်ကြတော့မှ အမျိုးသမီးကြီးက အသံတိုးတိုးလေးဖြင့်
“သားက မေမေမှန်း ဘယ်လိုသိတာလဲ”
ဟု မေးလာသည်။ သူရိန်လည်း ထိုအခါကြတော့ သူ့ မှန်းဆချက် မှန်သွားသည့်အပြင် သူ အရမ်းလိုးချင်နေသော အမေကို လိုးလိုက်ရသဖြင့်လည်း အရမ်း ပျော်သွားခဲ့ရသည်။
“အင်း သားပြောရင် မေမေ စိတ်မဆိုးရဘူးနော်”
“အမလေး အခုလို အခြေအနေ ရောက်နေတာကို ဘာက စိတ်ဆိုးစရာ ကျန်သေးလို့လဲ”
“အင်း ဒါနဲ့ နေပါဦး၊ မေမေက ဘာလို့ တီဝင်း ဟန်ဆောင်ရတာလဲ၊ ဒါဆို တီဝင်းက…..”
သူရိန် စကားပြောနေရင်း ရပ်သွားရသည်။ သူပြောမည့် အကြောင်းအရာက သူ့အမေ သိပြီးလောက်ပြီ ဆိုတာကို ရိပ်စားမိသွားသည်။
“အင်း မေမေနဲ့ တီဝင်းတို့ လက်ဝါးခြင်း ရိုက်ထားတာလား အခုလို ဖြစ်အောင်”
“ခစ်ခစ် မဟုတ်ပါဘူးကွယ် အဖြစ်အပျက်က ဒီလိုပါ”
တကယ်တော့ ဒေါ်သီတာဝင်း နှင့် သူရိန်တို့ ဖြစ်နေကြသည်ဆိုတာကို ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ရိပ်မိနေခဲ့တာ ကြာပါပြီ။ သူမ ကားအက်စီးဒန့်ဖြစ်ပြီး ဒေါ်သီတာဝင်း အိမ်လာနေကတည်းက သူမအိမ်တွင် နေ့ခင်းနေပူပူမှာ လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့တွေက သိုးကနဲ သန့်ကနဲ ရနေခဲ့ရသည်။ သူ့သားဖြစ်သူမှာ ဂွင်းထုပြီး လုံခြည်မလျှော်သည့် အသက်အရွယ် နှင့် ထိုကာလ မျိုး လွန်ခဲ့သည်မှာ ကြာလေပြီ။ ထို့ကြောင့်လည်း အိမ်တွင်းမှာ တစ်ခုခုတော့ ဖြစ်နေပြီ ဆိုတာကို သူမ သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နောက်ပိုင်း သူမ ခြေထောက်ကောင်းတော့ အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ချောင်းလေသည်။
ထိုအခါမှ သူမ အိပ်ပျော်ချိန်မှာ သူမ၏သားဖြစ်သူ နှင့် သူမညီမတို့ ချစ်ပွဲခင်းနေကြသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ ပထမကတော့ ဒေါသ ဖြစ်သေးသည်။ သူမ သားဖြစ်သူ လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးကို သမီးနှစ်ယောက်အမေ၊ သူ့အဒေါ်အရင်းက ဆွဲစားနေတာကို မကျေမနပ် ဖြစ်လို့ ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူမကိုယ်တိုင်က သွေးသားတောင်းတတုန်း အရွယ်၊ လင်ဖြစ်သူက နယ်ပြောင်းသွားပြီး ကာမဆန္ဒ မပြည့်မဝပဲ လိုအပ်နေချိန်မှာ အနီးကပ် အရင်းအခြာ နှစ်ဦးက ကာမ ဆက်ဆံနေသည်ကို သိလိုက်ရသဖြင့် ဒေါသနှင့်အတူ မနာလိုစိတ်၊ တဏှာစိတ်တွေကလည်း ထကြွလာရသည်။ သို့သော်လည်း မည်သို့ မည်ပုံစ၍ ပြောရမည် မသိဖြစ်နေသည်။
တစ်နေ့ အလှူတစ်ခုသွားပြီး ပြန်လာတော့ သူမ အိပ်ယာမှာပင် အစွန်းအကွက်နှင့် အနံ့ ရလိုက်သည်။ အိမ်ကို ဒေါ်သီတာဝင်း လာသွားမှန်းလည်း သိလိုက်ရတော့ ဒေါသဖြစ်ဖြစ်နှင့် ပြောစရာရှိလို့ ဆိုပြီး သူရိန် မရှိသည့်အချိန် ခေါ်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်ကြမှ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင် ဖွင့်မေးပြီး သူသိနေကြောင်း ပြောပြလိုက်တော့မှ ဒေါ်သီတာဝင်းက ဝန်ခံပြီး သူမ နှင့် သူရိန် ဘယ်လို စဖြစ်ခဲ့ကြသည်ကို သူမ ယောက်ျား သမီးနှင့်ဖြစ်ပုံ၊ သူမကိုယ်တိုင် လင်းသူ နှင့် ဖြစ်နေပုံ စသဖြင့် အကုန်ဝန်ခံလိုက်သည်။ နောက်တော့ တဆက်တည်းပင် သူရိန်က ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကို စိတ်ဝင်စားနေပြီး သူမကို ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းလို့ သဘောထားကာ လိုးနေတာဟု ပြောပြလိုက်သည်။ ထိုအခါကြတော့ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ကိုယ်တိုင်ပင် ရင်သိမ့်တုန်ကာ စောက်ရည်တို့ စိမ့်ကျလာရလေသည်။
သူရိန်၏ အကြည့်တို့ သူမနှင့် အတူနေစဉ် မူမမှန်မှု တို့ကို အခုမှ ပြန်စဉ်းစားရင်း သဘောပေါက်သွားရသည်။ နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်း နှင့် ဒေါ်သီတာဝင်း၏ နားချမှုကြောင့် သူလည်း စိတ်ပါလာခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ယခု ခရီးစဉ်မှာ သူရိန့်ကို အံအားသင့်အောင် လုပ်မည်ဟု နှစ်ဦးသား အကွက်ချ စီစဉ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းက ပြောပြလိုက်လေသည်။ သူရိန်မှာ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ဇာတ်ကြောင်းပြန်နေချိန်မှာ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း အင်္ကျီကို ကြယ်သီးဖြုတ်လိုက်ပြီး သူမ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေလေသည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းက
“ကဲ ပြောပါဦး တီဝင်း မဟုတ်မှန်း ဘယ်လိုသိတာလဲ ဆိုတာ”
“ဟဟ သားက တီဝင်းကို လိုးနေတာ ကြာပြီလေ၊ တီဝင်း တကိုယ်လုံးမှာ သား မမြင်ဖူးတဲ့နေရာ မကိုင်ဖူးတဲ့ နေရာ မရှိဘူး၊ ပထမဆုံးက တီဝင်းမှာ မေမေ့ ပေါင်အတွင်းဘက်က အနာရွတ်ကလေး မရှိဘူး။ အဟီး၊ နောက်ပြီး တီဝင်းစောက်ဖုတ်က မေမေ့ လောက်မကြပ်ဘူး၊ တီဝင်းနို့တွေကလည်း မေမေ့ လောက် မကြီးဘူး၊ အဟီး၊ နောက်ထပ် ထပ်ပြောရဦးမလား”
“အမလေးတော် တော်ပါပြီ၊ တကတည်း ပြောလိုက်တာ နားရှက်စရာတွေ”
“အမလေး အခုမှ ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲ မေမေရဲ့၊ ပြပါဦး ဒီရှက်တဲ့ မျက်နှာလေး”
သူရိန်က သူ့အမေ မေးစေ့လေးကို လှမ်းမပြီး မျက်နှာကို မော့စေကာ၊ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးကို ဖိစုပ်နမ်း လိုက်သည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကလည်း ပြန်နမ်းလာသည်။ သူရိန်က သူ့လျှာကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးတော့လည်း သူမလျှာကလေးဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း စုပ်ပေးသည်။ သူရိန်က သူ့ကိုယ်ကို ပက်လက်ကလေး ဖြစ်အောင် တွန်းပြီး သူက သူမကိုယ်ပေါ် မှောက်တက်လိုက်သည်။ သူရိန်က ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ မီးခလုပ်ကို လှမ်းပြီး ဖွင့်လိုက်သည်။ မျက်နာကျက်မှ နှစ်ပေမီးချောင်း အလင်းရောင်က အခန်းထဲမှာ ဖွေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။
“အို ဟဲ့ ဘာလို့ မီးကြီးကို ဖွင့်လိုက်ရတာလဲ”
“မေမေ့မျက်နှာလေး မြင်ချင်လို့ပါ မေမေရယ်”
“အာ.. သားကို မွေးကတည်းက မြင်ဖူးနေတဲ့ မျက်နှာကိုများ ”
“မတူဘူးလေ မေမေရဲ့၊ အခုက မေမေ့ မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်တာ”
“ဟာ သွားကွာ၊ ဒီမှာ အရှက်တောင် မပြေသေးတဲ့ဟာကို သူ သိပ်ဆိုးတာပဲ”
“အဲလို ရှက်နေတာလေးကိုက ချစ်စရာလေးပါ မေမေကလည်း”
“တော်တော့ သွားကွာ၊ ခေါ်တော့ မေမေဆိုပြီး မဟုတ်တာတွေ လုပ်နေတယ်”
“ချစ်လို့ပါ မေမေရယ်၊ ဒီမှာကြည့် မေမေ့ကို ချစ်ချင်လို့တဲ့ သား ကောင်ကြီးကတောင် အရမ်းမာနေပြီ”
သူရိန်က သူ့အမေလက်ကို ဆွဲကာ သူ၏ မာတောင် တောင့်တင်းနေသော လီးကြီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်သည်။
“အာ သူ့ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာ၊ အာ့ကြောင့် တို့ဟာလေးထဲ ပြည့်နှက်နေတာပေါ့”
“အဲလောက်မကြီးပါဘူး မေမေရယ် ပုံမှန်ပါပဲ”
“သိဘူး မေမေ ကြုံဖူးတာက သားဖေဖေပဲလေ၊ သူက အဲလောက်မှ မကြီးတာ၊ ပြီးတော့ သူနဲ့တောင် မအိပ်ဖြစ်တာ ဘယ်လောက်ကြာနေပြီလဲလို့”
“အင်း ဖေဖေ နယ်ရောက်သွားလို့ မဟုတ်လား”
သူရိန် နှင့် စကားပြောနေရင်း ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းက သူရိန့်လီးကြီးကို သူမလက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးနေသည်။ သူရိန့် လီးကြီးကလည်း သူမလက်ထဲမှာ တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွား မာတောင်လာခဲ့သည်။
“ဟင့် အင်း သားဖေဖေ နယ်မသွားခင်ကတည်းက ဘာဖြစ်လို့လဲ မသိဘူး၊ သူက အဲဒါတွေ စိတ်ကုန်သွားတာလား မေမေ့ အပေါ်မှာပဲ စိတ်မလာတော့တာလား မပြောတတ်ဘူး”
“ဟုတ်လား အသက်ကြီးသွားလို့လား မသိဘူးနော်၊ သားသာဆိုရင်တော့ နေ့တိုင်းကို လိုးမှာ”
“အပိုတွေ၊ သူလည်း နောက်ကြာရင် ရိုးသွားမယ့် ဟာကြီးကို၊ ယောက်ျားတွေက အဲလိုပဲ ထင်ပါတယ်၊ အဝင်းယောက်ျားပဲ ကြည့်ပါလား”
“ယောက်ျားအားလုံးက အတူတူ မဟုတ်ပါဘူး မေမေကလည်း ၊ ကျွန်တော်က မေမေ့ကို တသက်လုံး ချစ်သွားမှာ၊ အခုတောင် ထပ်ချစ်ချင်နေပြီ”
သူရိန်က ပြောပြောဆိုဆို နှင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း နို့ကြီးတွေကို ကုန်းစို့လိုက်သည်။ သူ့ဒူးဖြင့်လည်း သူ့အမေ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို ချဲစေကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဒူးထောက်ကာ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝ ချိန်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကလည်း သူမ ဒူးနှစ်လုံးကို ထောင်ကာ ပေါင်ကို ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ သူမလက်တွေက ဆုပ်ကိုင်ထားသော သူရိန့် လီးကြီးကို သူမ စောက်ဖုတ်ဝသို့ တေ့ပေးလိုက်သည်။ သူရိန်က နို့တွေကို စို့နေရာမှ မျက်နှာကို မော့လိုက်ပြီး ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း နှင့် မျက်လုံးချင်း တေ့တေ့ ဆုံကြည့်ရင်းက လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလေသည်။
ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းမှာ သူမစောက်ဖုတ်ထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် တိုးဝင် လာသည့် လီးကြီးကို မျက်လုံးလေး စင်းလျှက် ဖီးခံရင်းမှ သူရိန့်မျက်လုံးတွေကို ခပ်စူးစူးလေး ပြန်စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူရိန်ကလည်း ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကို မျက်လုံးချင်းမလွှဲပဲ စိုက်ကြည့်ရင်းမှ လီးကြီးကို ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်။
“ဗျိ…စွိ…ဖွတ်…..ဖတ်”
“အ….ရှီးးးးး ဖြည်း..ဖြည်း..ကွာ ”
ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း နှုတ်ခမ်းကလေး တွန့်သွားပြီး သူ့ကို ရီဝေသော မျက်လုံးတွေနှင့် စိုက်ကြည့်နေတာ ဆက်ဆီ ဖြစ်လွန်းလှသဖြင့် သူရိန့် လီးကြီးမှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှာပင် တင်းကနဲဖြစ်အောင် ဖောင်းကား တက်လာရသည်။ သူရိန်က သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ဂျိုင်းအောက်မှ လျှိုကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲလျှက် အားပြင်းပြင်း နှင့် အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကလည်း အံကလေး ကြိတ်ကာ မျက်မှောင်လေး တွန့်လျှက်က သူရိန့် မျက်လုံးတွေကို စေ့စေ့ကြည့်ရင်း သူမ စောက်ဖုတ်ကို ကော့ကော့ပေးကာ သူရိန့်အလိုးကို ပြန်တုန့် ပြန်လေသည်။
သူ့အမေ စောက်ဖုတ်မှာ စောက်ရည်များနှင့် ခုနက မှ သူပြီးလို့ ထုတ်ထားသည့် သုတ်ရည်တချို့တို့ကြောင့် ချောမွေ့နေသော်လည်း အတွင်းသားတွေကတော့ စေးကြပ်တုန်းမို့ လိုးလို့ အရသာ ရှိလှပေသည်။ ကိုယ့်ကိုလည်း ဆက်ဆီကျကျ မျက်လုံးအစုံဖြင့် မမှိတ်မသုံကြည့်ရင်း အံလေးကျိတ်ကာ ခံနေသဖြင့် ဘယ်လိုမှ ဖော်မပြနိုင်အောင် ကောင်းသော ဖီးလ်ကိုလည်း သူရိန်တစ်ယောက် ခံစားနေရသည်။ သူ့ရင်ဘတ်အောက်မှ မထိတထိ ဖြစ်နေသော နို့ကြီးများကလည်း လှုပ်ရှားကာ မာတောင်နေသော နို့သီးခေါင်းများက သူ့ရင်ဘတ်ကို လာထိပွတ်နေကြသည်။
ခုနကလေးကမှ တချီပြီးထားတာမို့ သူရိန်က တော်တော်နှင့် မပြီး နိုင်ချေ။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကသာ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ မျက်လုံးမှိတ်သွားပြီး သူမပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို သူရိန့်နံဘေးသို့ ညှပ်ပြီး သူမကိုယ်ကြီးတစ်ခုလုံးလည်း တောင့်တင်းကာ ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ပြီးသွားရသည်။ သူမ စောက်ခေါင်းထဲမှ အတွင်းသားနုနုကလေးများက သူရိန့်လီးကြီးကို ဆုပ်ညှစ်ပေးနေပြန်သည်။ ဒီတခါတော့ သူရိန်က မပြီးနိုင်သေးတာမို့ ဆက်ကာ ဆောင့်လိုးနေသဖြင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းအဖို့ တခါမှ မကြုံဘူးသော ကာမစည်းစိမ်ကို ရရှိနေရလေသည်။
နောက်ထပ် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ လည်း မပြီးသေးပဲ ခါးအနည်းငယ် ညှောင်းလာသဖြင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကိုယ်ပေါ် အသာမှောက်လျှက် နားရင်း အမောဖြေနေလိုက်သည်။
“သား မပြီးသေးဘူးမလား ဆက်လုပ်လေ”
“အင်း ခဏနားတာ မေမေလည်း အမောဖြေဦးလေ”
“သား ညှောင်းရင် မေမေ ဟိုဟာ.. အင်း.. ဟိုလို.. လုပ်ပေးမယ်လေ”
“ဘယ်ဟာလဲ မေမေ”
“မေမေ ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ပေးမယ်လို့ ပြောတာ”
“အင်း ကောင်းတာပေါ့၊ သားက မေမေ မလုပ်ပေးလောက်ဖူး မှတ်လို့”
“အမလေး လူကို လုပ်ချင်သလို လုပ်ပြီးတော့ ခုမှ လာပြီး၊.. ကဲထပါ သူ့ကိုယ်ကြီးက အလေးကြီးကို”
သူရိန်က သူ့အမေ စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ခေါင်းရင်း နံရံကို မှီကာ ခြေဆင်းထိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းက ပက်လက်အနေအထားမှ ကုန်းထကာ ပုဆစ်ထုပ်ထိုင်ရင်း သူရိန့်လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း တစ်ချက်နှစ်ချက် ထုပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ နှုတ်ခမ်းကို ဝလုံးပုံစံလေးဝိုင်းကာ လီးကြီးကို တေ့သွင်းလိုက်သည်။ သူမ အာခံတွင်းမှ နွေးထွေးသော အထိအတွေ့က သူရိန့်လီးကြီးကို ပြန်လည်း မာတင်းလာစေခဲ့သည်။
သူမက ပါးစပ်အတွင်းမှ သူရိန့်လီးကြီးကို စုပ်ရင်း ခေါင်းကိုလည်း အနိမ့်အမြင့် လုပ်ပေးတော့ သူရိန် မှာ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ပါးစပ်ကို လိုးနေရသလို ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းမှာ ဒေါ်သီတာဝင်း နှင့်စာလျှင် ပုလွေမကျွမ်းမှန်း သိရပေမဲ့၊ မိမိ အမေအရင်းက လုပ်ပေးနေသည် ဆိုတာရယ်၊ ကိုယ့်အတွက် မလုပ်တတ်ပေမဲ့ လုပ်ပေးနေသည်ဆိုတာရယ်ကြောင့် သူရိန့်အတွက်တော့ အင်မတန်ကို ကောင်းနေရလေသည်။
သူရိန်က သူ့လီးကို အစုပ်ခံနေရင်းက ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း မျက်နှာပေါ်မှ ဆံစလေးများကို ဖယ်ရှားကာ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ပါး မေးစေ့ နားရွက်တို့ကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်ပေးနေလေသည်။ ငါးမိနစ် ဆယ်မိနစ်ခန့် လုပ်ပေးပြီးတော့ လုပ်နေကြ မဟုတ်သဖြင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းမှာ အာလည်းညှောင်း ဇက်လည်း ညှောင်းလာရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူရိန့်လီးကြီးကို သူမပါးစပ်မှ ချွတ်ပြီး လက်ကလေးဖြင့် ထုပေးနေလေသည်။ သူရိန်ကလည်း သဘောပေါက်သဖြင့် ပြန်တော့ မစုပ်ခိုင်း၊ သူမှာ အကြံတစ်ခုရလာသဖြင့်
“လာ မေမေ ဒီမှာခဏလေး ပက်လက်လှဲနားလိုက်ဦး၊ သား အပေါ်ကနေ လုပ်ပေးမယ်”
ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းက ပက်လက်ကလေး လှဲလိုက်တော့ သူရိန်က ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ရင်ဘတ်ပေါ် တက်ခွလေသည်။ သူ့လီးတန်ကြီးကို ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း နို့နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာချလျှက် လီးတန်ကြီးပေါ် တံတွေးထွေးချလိုက်သည်။ ပြီးမှ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း နို့နှစ်လုံးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဘေးမှ တွန်းကာ လီးကို ညှပ်ထားရင်းဖြင့် လိုးတော့သည်။
“အာကွာ သားကလည်း ကြံကြံဖန်ဖန်ကွာ၊ လူကို ထင်သလို လျှောက်လုပ်နေတယ်”
“အဟီး သားက အဲလိုလုပ်ချင်နေတာ ကြာပါပြီ၊ သားလုပ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အမျိုးသမီးတွေထဲမှာ အဲလိုလုပ်လို့ ရအောင် နို့ကြီးတဲ့လူ တစ်ယောက်မှ မရှိသေးလို့ လုပ်မရလို့ ”
“ဟွန့် ဒီအရွယ်လေးနဲ့ မိန်းမတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် လုပ်ဖူးနေပြီလဲ မသိဘူး ဆရာကြီးပဲ”
သူရိန်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ် နို့ကြားကို လိုးရတာလည်းဖြစ် အောက်က ပက်လက်ဖြင့် မျက်နှာထားညှတုတု သူ့အမေကို လုပ်နေရတာမို့ ဒီတခါတော့ တကယ်ပြီးချင်လာခဲ့သည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ရင်း လီးကို တအားထိုးပွတ်လေရာ လီးထိပ်မှ လရည်များ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ လရည်များမှာ ဒေါယဉ်လှိုင်ဝင်း မေးစေ့ နှုတ်ခမ်း နှာခေါင်း မျက်ခွံပါးပြင် စသည်တို့မှာ စင်ထွက် ပေကျံကုန်တော့သည်။
“အားးးး အိးးးးးးးး ထွက်.. ထွက်ကုန်ပြီ… အိုးးးးးး ”
သူရိန် နှင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းတို့မှာ အပြင်ထွက်ပြီး ရေချိုးခန်းမှာ သန့်စင်ဆေးကြောကြပြီး၊ ဒေါ်သီတာဝင်းတို့ ပြန်မလာသေးသဖြင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း အခန်းသို့ ပြန်ဝင်ပြီး အိပ်ယာပေါ်တွင် နှစ်ဦးသား ဖက်ကာ နားနေကြသည်။
“အား မေမေရယ် ချစ်လို့ကို မဝနိုင်ပါလား”
“ဟွန့် ဘာမေမေလဲ၊ မေမေ မေမေဆိုပြီး အဲဒါတွေ လုပ်လို့ ရမလား၊ ဒါက ကိုယ့်အမေကိုယ် ချစ်တဲ့ အချစ်လား”
“မေမေ့ကို အမေတစ်ယောက်လိုရော မိန်းမတစ်ယောက်လိုရော ချစ်တယ်၊ သားအချစ်က ၅၂၈ နဲ့ ၁၅၀၀ ပေါင်းပြီးတော့ မေမေ့ကို ၂၂၂၈ အချစ်နဲ့ကို ချစ်တာ အဟိ”
“ကိုပိုလေး အပြောတော်တော်ကောင်း၊ ဒါနဲ့ နေပါဦး ကိုယ့်အမေအပေါ် အဲလိုမျိုးစိတ်တွေ ဘယ်ကတည်းက ပေါ်နေတာလဲ ပြောစမ်းပါဦး”
“အင်း တကယ်က ဒီဘုရားပွဲမှာ စခဲ့တာပါပဲ။ သား ဆယ်တန်းလောက်ကလေ။ ဒီပွဲကို လာတုန်းပေါ့။ မေမေနဲ့ ဖေဖေရယ် သားရယ်လေ ဘုရားဈေးထဲ တိုးခွေ့သွားကြတုန်းကပေါ့။ အဲတုန်းက မေမေဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားတောင် မှတ်မိနေသေးတယ်”
“ဟုတ်တယ် တကယ်”
“အင်းပေါ့၊ မီးခိုးရောက် ဇာအသားပါးပါးပေါ်မှာ အမဲပန်းပွင့်ကလေးတွေနဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျီ၊ အောက်ကလည်း ဆင်တူအရောင် ဗြောင်ထမိန်၊ အနားမှာပဲ အမဲလေးတွေ ဖောက်ထားတာ၊ ကြပ်နေထုပ်နေတာ အင်္ကျီရော ထမိန်ရော။ ပြီးတော့ ဖေဖေက ရှေ့ကနေ အလောတကြီးသွား၊ လူတွေကတိုးတော့ မေမေက သားကို လာတွယ်ဖက်ပြီးသွားတော့ မေမေ့ အသားတွေက အိစက်နေတာပဲ၊ သားလီးက တအားကို တောင်နေတာ၊ အဲဒီပွဲဈေးကပြန်တော့ ဒီအိမ်မှာပဲ အိမ်သာထဲ ပြေးဝင်ပြီး ဂွင်းထုပစ်လိုက်ရတယ်။ နောက်ပိုင်း အိမ်နေရင်း မေမေက ဘရာမဝတ် အတွင်းခံမဝတ်ပဲ နေတာတွေ ကြည့်ကြည့်ပြီး ခဏခဏ ထုဖြစ်နေတာလေ။ အဲဒီတုန်းကတည်းကပေါ့၊ စိတ်ထဲက အမြဲလိုးနေခဲ့တာ”
“ဟယ်တော့၊ အမလေး အဲတုန်းက ကိုယ့်သားကို ကလေးလေးပဲ မှတ်နေတာ၊ အဲ့လိုစိတ်မျိုး ရှိမှန်း သိတောင် မသိခဲ့ဘူး”
“အင်း သားလည်း မေမေ့ကို ပြန်မေးရဦးမယ်၊ မေမေက တီဝင်းနဲ့ စကားပြောပြီးတော့ လူချင်းလည်း နေခဲ့တာဆိုတော့ သိချင်ရုံ အဆင့်တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ မေမေလည်း သားအပေါ်မှာ အဲလို ဖီးလ် ရှိနေတယ် မဟုတ်လား”
“အင်း ဒီအခြေအနေ ရောက်နေမှတော့ မေမေ လည်း မလိမ်တော့ပါဘူး၊ သားကိုလည်း ရှက်စရာမှ မလိုတော့တာ။ မေမေ စိတ်တွေ ထွေပြားလာတာကတော့ သားကို ပြောခဲ့သလို သားဖေဖေက မေမေ့ အပေါ်မှာ အဲ့လိုစိတ် မရှိတော့တာက စတာပဲ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ မေမေက လိုနေတယ်လေ၊ မေမေ့ သွေးသားတွေက တောင်းတနေတယ်၊ မြန်မာတွေဆိုတော့ ကိုယ့်ယောက်ျားကိုယ်တောင် အဲဒါလိုနေတယ်ဆိုတာကို ဖွင့်ပြောရမှာ နှုတ်လေးနေမိတယ်။ ပြောလိုက်ရင် သူ အထင်သေးသွားမလား ဆိုတာက လင်မယားချင်းမှာတောင် ရှိနေတယ်။ အဲတော့ မေမေလည်း အပျိုဘဝတုန်းကလို ကိုယ့်ဘာသာကို လက်နဲ့ စိတ်ဖြေဖျောက်တဲ့ အကျင့်ရလာတော့တယ်။ လက်နဲ့ စိတ်ဖြေဖျောက်တယ် ဆိုပေမဲ့ ဒီအတိုင်းကြီး ဖြေဖျောက်လို့ မရဘူးလေ၊ သားတို့ ပြောသလို မှန်းတယ်ဆိုတာမျိုးပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မိန်းကလေးဆိုတော့ ကိုယ့်စိတ်ကူးထဲ ဇာတ်လမ်းဖော်ပြီး ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ မင်းသားတို့ မော်ဒယ်ဘွိုင်းလေးတို့ ကိုယ့်ကိုလိုးနေတယ်လို့ တွေးပြီး စိတ်ဖြေဖျောက်ရတာပေါ့။ မေမေက စာဖတ်ဝါသနာလည်းပါတော့ အင်တာနက်မှာလည်း လျှောက်ဖတ်ရင်းက တိတ်တခိုးဆိုက်ကို ရောက်သွားတယ်”
“ဟိုက် မေမေလည်း တိတ်တခိုးရောက်တယ်၊ ကျွန်တော်လည်း အဲမှာ စာရေးနေတယ်၊ ထားပါတော့ မတောက်တခေါက်ပါ”
“ဟင် ဟုတ်လား ဘာလဲ ကလောင်နာမည်က”
“ကျောက်မီးသွေးပါ၊ မေမေသိမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ တစ်ပုဒ်စ နှစ်ပုဒ်စပါ၊ ဆက်ပြောပါဦး”
“အင်း အဲဒီမှာ လမင်းကြီးရေးတဲ့ အကျင့်ဆိုးလေး တစ်ခုရဲ့ အကျိုးဆက်ဆိုတာ သွားဖတ်မိတယ်”
“အင်း သိတယ်၊ ခရီထွက်ကြရင်း သူ့အမေကို မိန်းမ နဲ့ မှားပြီး လိုးမိတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေ”
“အင်း အဲဒါဖတ်မိပြီးတော့ အိပ်မက်တောင်မက်တယ်၊ သားက အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ မေမေ့ကို သားမိန်းမနဲ့ မှားပြီး လိုးလိုက်တာတဲ့၊ အဟီး အိပ်မက်ကနိုးတော့ မေ့မေ့ပိပိမှာ အရည်တွေကို ရွှဲနေတာ သေးပေါက်ချလိုက်မိတဲ့ အတိုင်းပဲ”
“အဟိ အဲဒါ ဘယ်အချိန်လောက်ကလဲ”
“သား အခန်းထဲမှာ ဂွင်းထုနေတာကို ပက်ပင်းမတိုးခင်ကလေးတင်ပေါ့ ဟီဟိ”
“အင်း အဲတုန်းက မေမေ ပက်ပင်းတိုးသွားတာ သားမှာ ပျော်ရမလို လန့်ရမလို ကြီး ခစ်ခစ်”
“အဲမှာ ပိုဆိုးသွားတာပေါ့၊ မေမေက တကယ်တမ်း အပြင်မှာ ယောက်ျားတန်ဆာဆိုလို့ သားဖေဖေ တစ်ယောက်ထဲကိုပဲ မြင်ဖူးတာလေ၊ သားဟာကြီး တွေ့လိုက်တော့ စိတ်တွေတောင် ကယောင်ခြောက်ခြား ဖြစ်သွားတယ်။ ကြီးလိုက်တာကြီးလို့၊ ငါ့ဟာလေးထဲများ လာထိုးထည့်ရင် ကွဲထွက်သွားမလား မသိဘူး ဆိုပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားတောင် အေးသွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ညကြတော့ အိပ်မက်ပါလေရော၊ အဲဒီဟာကြီးနဲ့ မေမေ့ကို လာလုပ်တယ်ဆိုပြီး ခစ်ခစ်”
“ဟဟ အဲတုန်းကသာ သိလိုက်လို့ကတော့ ဖေဖေ အိမ်မှာမရှိတာနဲ့ သား ဝင်လိုးမိမှာပဲ ခစ်”
“အင်း အဲနောက်ပိုင်းတော့ သားကို စိတ်ကူးပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို အာသာဖြေတာ အလေ့အကျင့်လို ဖြစ်သွားတယ်၊ နောက်တော့ အဝင်းနဲ့ ဖြစ်နေတာ သိသွားတော့ မနာလိုဖြစ်ပြီး စိတ်ဆိုးတာပေါ့။ နောက်တော့ အဝင်းက သူ့ယောက်ျားအကြောင်းပြောပြတော့ သူ့ကိုလည်း စိတ်မဆိုးတော့ဘူး ၊ မေမေလည်း သားနဲ့ ဖြစ်ချင်ရင် ဖြစ်လို့ရတာပဲ ဆိုတဲ့ အသိဝင်လာတယ်လေ၊ နောက်ပိုင်းကတော့ သားသိပြီးတဲ့ အတိုင်းပေါ့”
“အင်း အဲလိုသိရတော့လည်း အဲဒီ ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့ အချိန်တွေ နှမြောစရာကြီးနော် အဟီး၊ စောစောကသာ သိခဲ့ရရင် အချိန်တွေ ပိုရမှာပဲ ”
“အမလေး ကိုပို၊ အဲတုန်းက သူက ဘယ်မိန်းမနဲ့ ဖြစ်နေမှန်းမသိ၊ လူကိုလာပြီး အာနေတယ်၊ သူ့ဟာကြီးကိုင်ထုနေတုန်းက ဖုန်းတစ်လုံးနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာ မသိဘူးများမှတ်လို့လား၊ ဘယ်မိန်းမလည်း ဆိုတာတော့ စပ်စုမနေတော့ပါဘူး”
“ခစ်ခစ် မစပ်စုဘူး ဆိုပေမဲ့ မေမေ သိချင်နေတယ် မဟုတ်လား”
“သား ပြောရင်တော့ မေမေ သိရတာပေါ့လေ၊ မပြောရင်လည်း ရပါတယ်”
“အင်း သားပြောပြရင်တော့ မေမေ အံ့သြမလား မသိဘူး ခစ်ခစ်၊ အဲတုန်းက သားနဲ့ ချက်နေတာ အန်တီချိုပါ”
“ဟယ်”
“အင်း သားရဲ့ ဖူးစာရှင်တွေကလည်း ဆန်းတယ် ပြောရမလား မသိဘူး၊ အဒေါ်အရင်း နှစ်ယောက်နဲ့ အမေအရင်းနဲ့ကို ဖြစ်ရတာပဲ ခစ်ခစ်”
“အမလေး ကိုယ့်ဘာသာ လီးသရမ်းတာကိုများ ဖူးစာလုပ်နေရသေးတယ်၊ တခါတည်း မပြောချင်ဘူး၊ နောက်ထပ် ဘယ်ဆွေမျိုးတွေ လိုးဖူးသေးလဲ ပြောစမ်းပါဦး တစ်လက်စထဲ”
“အဲဒါပါပဲ မေမေရယ် ၊ မေမေ အပါအဝင် စုစုပေါင်း သုံးယောက်ပါပဲ၊ ဒါပေမဲ့ မေမေ သိလား”
“ဘာသိရမှာလဲ”
“အဲဒီသုံးယောက်ထဲမှာ မေမေ့ကို အချစ်ဆုံးဆိုတာ”
“ဟွန့် ယုံပါဘူး၊ လျှာအရိုးမရှိ လျှောက်ပြောနေတာတွေ”
“ဒီမှာကြည့် မေမေ့ကို ချစ်လို့မဝဘူးဆိုတာ ကဲ ယုံပြီလား”
သူရိန်က ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းလက်ကို ဆွဲကာ သူ့လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။
“ဟဲတော့ သူ့ဟာကြီးက ပြန်မာနေပြန်ပြီ၊ အဲလိုကြီးလား၊ သားဖေဖေဆိုရင် တစ်ခါပြီးရင် နောက်တစ်ပတ် နှစ်ပတ်လောက်မှ တစ်ခါ ပြန်မာတော့တာ”
သူရိန်တို့ တတိယအချီ လိုးပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး မောပန်းပြီး သူတို့ကိုယ်သူတို့ သတိမထားမိလိုက်ကြပဲ အိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။ သူရိန်တစ်ယောက် သူ့လီးကို တစ်ယောက်ယောက် စုပ်ပေးနေတာကို အိပ်မက်လို ဖြစ်နေပြီး လီးက တကယ်ကို မာတောင်လာတော့ နိုးလာခဲ့ရသည်။ သူတို့ အိပ်ပျော်သွားတုန်းက မီးချောင်းပင် မပိတ်မိသဖြင့် အခု သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသူမှာ တီဝင်း ဖြစ်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။
“ဟင် တီဝင်းတို့တောင် ပြန်လာပြီလား”
“ခစ် အင်းပေါ့၊ ဒီသားအမိတွေ ဘယ်လောက်တောင် ကဲကြသလဲ မသိဘူး၊ မီးတောင် မပိတ်နိုင်ပဲ အိပ်ပျော်နေကြတာ၊ ဘယ်သူမှ ဒီအခန်း လာမစပ်စုလို့ တော်တော့တယ် ဟွန်း”
သူရိန်မှာ တရေးအိပ်ထားသည်မို့ အားပြန်ပြည့်ပြီး သူ့လီးကြီးကလည်း ဒေါ်သီတာဝင်း အစုပ်အမှုတ်အောက်မှာ ပြန်မာလာခဲ့ရသည်။ ဒေါ်သီတာဝင်း က သူရိန့်လီးကြီးကို မာတောင် တောင့်တင်းနေအောင်မှုတ်ပြီးမှ ထပြီး သူမထမိန်ကို လှန်ကာ သူရိန့်ပေါင်ပေါ် ခွဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်သီတာဝင်းက သူရိန့်လီးကို သူမလက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ရင်း သူမ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့သွင်းကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။ လီးကြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်သွားပြီး အဆုံးထိ သူမစောက်ဖုတ်ထဲ မြုပ်သွားမှ ဖင်လုံးကြီးများ သူရိန့်ပေါင်လုံးပေါ် ထိုင်ချကာ သူမ လက်နှစ်ဖက်ကို သူရိန့် နံဘေး တဖက်တချက်မှာ ထောက်လိုက်သည်။
သူရိန်အဖို့ကတော့ သူ့မေမေက ဘေးမှာ အိပ်ပျော်နေပြီး သူ့တီဝင်းက သူ့အပေါ် မြင်းလာစီးနေတာ ကို တွေးမိပြီး သဘောကျကာ ဖီးလည်းတက်လာလေသည်။ သူ တစ်ခါမှ အိပ်မက်ပင် မမက်ဖူးသည့် အခြေအနေမျိုး မဟုတ်လား။ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို တစ်အိပ်ယာထဲမှာ လိုးရပြီ၊ ညီအစ်မတောင်မှ ရိုးရိုး မဟုတ်၊ ထိုနှစ်ယောက်က သူ့အမေ နှင့် သူ့အဒေါ်တို့၊ သူ့လောက် ကံကောင်းတဲ့သူ ကမ္ဘာပေါ် မှာ ရှိပါမလားဟုပင် တွေးမိရင်း ပြုံးလိုက်မိသည်။
ဒေါ်သီတာဝင်းက သူမလက်နှစ်ဖက်ကို အားယူပြီး ဖင်ကြီးကို ကြွကာ နှိမ့်ကာဖြင့် သူရိန့်လီးကြီးကို လိုးလေသည်။ ကုတင်ပေါ်မှ လှုပ်လှုပ် လှုပ်လှုပ် ဖြစ်လာသဖြင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းလည်း နိုးသွားပြီး သူ့သားပေါ် တက်လိုးနေသည့် သူ့ညီမကို မီးချောင်း အလင်းရောက်အောက်မှာ တွေ့လိုက်ရသည်။
“ဟယ် ကောင်မ အရှက်ကိုမရှိဘူး ကြည့်စမ်း ကိုယ့်တူကို သူ့အမေရှေ့ကြီးမှာ ”
“ခစ် မမကရော ကိုယ့်သားအရင်းနဲ့ သောင်းကျန်းလိုက်ကြတာ မီးတောင်မပိတ်နိုင်ပဲ အိပ်ပျော်သွားတာမလား”
ဒေါ်သီတာဝင်းမှာ အင်္ကျီအဝတ်အစား မချွတ်သေးပဲ ထမိန်လှန်ပြီးတော့ တက်ခွလိုးနေခြင်းဖြစ်ရာ ညီအစ်မချင်းတော့ မျက်နှာမပူရချေ။ အခုပူလည်း နောက်တော့ အေးဆေးဖြစ်သွားမှာပါဟု သူရိန်က တွေးလိုက်မိသည်။
သူရိန့်လက်က သူ့အမေ နို့များဆီသို့ စောင်အောက်မှ တွားတွားပြီး ရောက်သွားခဲ့သည်။ သူ့လက်ဖဝါးတွေက သူ့အမေနို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေတော့ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းက သူမကိုယ်လေးကို တစောင်းလိမ့်လိုက်ရင်း သူရိန့်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။
“ဒီကောင်လေးဟာလေ ဒီလိုပုံနဲ့ဆို အားပြတ်ပြီး ဒုက္ခတော့ ရောက်တော့မှာပါပဲ”
“ခိခိ မေမေကလည်း ဒီလောက်နဲ့တော့ ဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူး ဟားဟား ”
သူရိန်က ရယ်မောရင်းက သူ့အမေ ကိုယ်လေးကို ဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းချင်းး စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သားအမိ နှစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေကြသည်ကို ကြည့်ရင်း ဒေါ်သီတာဝင်းမှာ သူရိန့်လီးကြီးပေါ် ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာရတော့သည်။
ထိုမနက်အထိ သူရိန် နှင့် ညီအစ်မနှစ်ယောက်တို့ တူးအင်ဝမ်း ဆွဲလိုက်ကြပြီး သူရိန် လီးမတောင်နိုင်တော့မှ သူ့အခန်းသူ ပြန်သွားအိပ်လေတော့သည်။
………………………………….
သူတို့ အိမ်ပြန်ရောက်ကြတော့ သူရိန်မှာ သူ့အခန်းမှာ သူ မအိပ်တော့၊ သူ့မိဘများ အခန်းမှာသာ ညအိပ်တော့သည်။ သူ့မိဘများ၏ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ သူ့အမေနှင့် ပုံစံမျိုးစုံ ဆက်ဆံကြသည်မှာ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ဦး အတိုင်းပင်။
တစ်ညတွင် သူတို့နှစ်ယောက် အချစ်ကြမ်းကြပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်ကာ အနားယူရင်း စကားစမြီ ပြောနေကြလေသည်။
“သားဖေဖေ ဒီသင်္ကြန်ပိတ်ရက် ပြန်လာမယ်တဲ့၊ ခွင့်လည်း မယူတာကြာလို့ အလုပ်က စုစုပေါင်း နှစ်ပတ် ပေးထားတယ်တဲ့”
“ဟင် အဲဒီနှစ်ပတ်လုံးလုံး သားက မေမေနဲ့ ခွဲနေရတော့မှာလား”
“အင်းပေါ့ ဒီမှာက လင်ကြီးနဲ့ရှင့်၊ ဘယ့်နှယ် လင်ကြီးနဲ့ မအိပ်ပဲ သားနဲ့ လာအိပ်နေလို့ ရမလား”
“သားက လင်ပဲ ဖြစ်လိုက်ချင်တာပဲ မေမေရာ”
“တော်ပါကွာ၊ သားက မချိုရော အဝင်းကိုရော မယားဖြစ်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူးလား”
“မဟုတ်ပါဘူး မေမေရာ၊ အန်တီချိုက သား လူပျို ပေါက်ဘဝ စွဲမိစွဲရာ စွဲလို့ ကြံမိတာပါ၊ တီဝင်းကလည်း တကယ်က လင်းသူနဲ့ ဖြစ်နေတုန်းပါ၊ သူ့ ဟာက မေမေ့လောက် မကောင်းပါဘူး အဟိ၊ နည်းနည် ချောင်ချင်တယ်”
“ဟယ် ကိုယ့်အမေကို အဲလိုပြောစရာလား”
“ဟင် အခုလိုအချိန်မှာ မေမေ မဟုတ်တော့ဘူးလေ၊ သားရဲ့မယား ဖြစ်နေပြီဟာကို”
“အင်းပါ ဟုတ်ပါပြီတော်၊ အဝင်းက ပြောတယ် လင်းသူဟာကြီးက တော်တော်ကြီးတယ်တဲ့၊ ပြီးတော့ ဒုတ်ပတ်လည်မှာလည်း ဂေါ်လီတွေ ထည့်ထားတာတဲ့”
“ဟုတ်လား သားကိုကြတော့ မပြောဘူး အဲဒါတွေ၊ ဒါကြောင့် တီဝင်းဟာက သားအတွက် နည်းနည်း ချောင်နေတာပေါ့ ”
“အင်း မေမေ့ကိုတော့ ပြောပြတယ်၊ သားကိုတော့ တူအရင်းကို လုပ်ရတယ်ဆိုတဲ့ ဖီးကြောင့်တဲ့၊ လင်းသူကတော့ သူစွဲနေတာဆိုပဲ”
“ဟုတ်လား မေမေရော စမ်းကြည့်ချင်လား၊ ကိုလင်းသူနဲ့ စမ်းချင်စမ်းကြည့်လေ၊ သား စိတ်မဆိုးပါဘူး၊ နည်းနည်းတော့ မနာလို ဖြစ်မှာပေါ့”
“အမလေး မစမ်းချင်ပေါင်တော်၊ ကိုယ့်သားနဲ့ကိုယ် အိမ်တွင်းထဲမှာပဲ ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲ၊ အခု အဝင်းတောင် နည်းနည်း စိတ်ညစ်နေရတယ်”
“ဟင် ဘာလို့လဲ”
“လင်းသူက မျိုးသီရိဝင်းကို ဘာလိုလို လုပ်နေလို့တဲ့၊ ကောင်မလေးကလည်း ပါချင်ချင် ဖြစ်နေလို့”
“ဟင် ဒီကောင်မလေးက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတာကို”
“ဆယ်တန်းစာမေးပွဲတောင် ဖြေပြီးပြီလေ ဘယ်ငယ်တော့မလဲ ခစ်ခစ်၊ သူ့ညီမလေးကိုကြတော့ သူ ဝန်တိုနေတယ်၊ အမေ့ကိုကြတော့ သွားစမ်းကြည့်ပါလားတဲ့ ခစ်ခစ်”
“မေမေ ပြောလို့ပါ၊ မေမေ့ကို သူများနဲ့ ပေးမစားချင်ပါဘူး၊ မေမေ သားအတွက် ကလေးတစ်ယောက်လောက် မွေးပေးပါလား ၊ မေမေနဲ့ ကလေးယူချင်လို့ ၊ မေမေ့ယောက်ျား စစ်စစ် ဖြစ်ချင်တယ်”
“ဟယ် မဖြစ်နိုင်တာ ဒီအသက်အရွယ်ကြီးနဲ့ သူများတွေ အပြောခံနေရမှာပေါ့”
“အာ့ဆိုလည်း သားကို ယောက်ျားလို့ခေါ်တော့၊ သားလည်း မိန်းမပဲ ခေါ်တော့မယ်”
“ခေါ်လေ ဒါဆိုလည်း၊ ခေါ်တာကတော့ ဘယ်သူမှ မသိမကြားပဲဟာ ရပါတယ်”
“မဟုတ်ဘူး လူကြားထဲမှာ ခေါ်ခိုင်းမှာ”
“ဟယ် မရပါဘူး ဘယ်ဖြစ်မလဲ ပြဿနာတွေ တက်ကုန်မှာပေါ့”
“အို သားတို့ကို မသိတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာပေါ့၊ ဘယ်သူမှ သားတို့ကိုမသိတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုမှာလေ”
“အင်း အာ့ဆိုရင်တော့ ရမှာပါ”
“အင်း ချစ်တယ် မိန်းမရယ်”
“မိန်းမကလည်း ယောက်ျားကို ချစ်ပါတယ်”
………………………….
သူရိန့်အဖေ ဦးစောစိုးမိုးမှာ သင်္ကြန်တွင်း အိမ်ပြန်ရောက်လာလေသည်။ ရောက်ခါစ တစ်ည မိန်းမနှင့် ခွဲနေရတာ ကြာသဖြင့် တစ်ချီ ကောင်းကောင်းလိုးလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း လူငယ်ခြေသွက် အားကောင်းမောင်းသန် လီးကြီးကြီး သူရိန်နှင့် လိုးနေခဲ့တာမို့ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းတစ်ယောက် အာမစွတ် လျှာမစွတ် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သူရိန်ကလည်း သူငယ်ချင်းတွေ နှင့် ထွက်သွားခဲ့သည်။ သူ့အဖေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကဲလို့ရအောင် ဖြစ်သည်။ ညဘက် မိုးချူပ်မှ ပြန်ရောက်လာတော့ ဧည့်ခန်းထဲ မှာ ထိုင်စောင့်နေသော သူ့အမေ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကို တွေ့ရလေသည်။
“ဟင် မေမေ မအိပ်သေးဘူးလား၊ ဖေဖေရော”
“သားဖေဖေ မောပြီး အိပ်သွားပြီ”
“ဟင် ဘာလို့ မောရတာတုန်း”
“သားကို ပြောသားပဲ၊ သားဖေဖေက တစ်ခါဆိုရင် ပြီးပြီပဲ၊ သူမပြန်ခင် နှစ်ပတ်အတွင်း တစ်ခါလောက် လုပ်ဖြစ်ရင်တောင် ကံကောင်းပဲ”
သူရိန်က သူ့အမေနား တိုးကပ်သွားရင်းက ကိုယ်လုံးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ၊ နှုတ်ခမ်းချင်း ကပ်စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သူ့လက်ကလည်း ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ဖင်ကြီးများကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရင်း
“အဲလို ဆက်ဆီဖြစ်ပြီး ဒီလောက်အိစက်နေတဲ့ အကိတ်ကြီးကို ယူထားပြီး စိတ်ကျေနပ်အောင် မလုပ်ပေးနိုင်တော့လည်း ဒီက လင်ငယ်ကလေးက ဖြည့်စွမ်းပေးရတော့မှာပေါ့လေ”
သူရိန်က ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်း ခါးလေးကို ဖက်ကာ သူ့အခန်းသို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့လေသည်။
…………………………………
နောက်တစ်နေ့ည ဦးစောစိုးမိုး သူငယ်ချင်းများ အိမ်လာပြီး သောက်ကြတော့ သူရိန်လည်း အမြည်း ဝင်စားရင်းက ဘီယာ တစ်လုံးနှစ်လုံး ဝင်သောက်လေသည်။ သူတို့က အပြင်းများ ချကြသဖြင့် ဝိုင်းသိမ်းတော့ ဦးစောစိုးမိုးက ဒေါင်းနေလေပြီ။ ဦးစောစိုးမိုး သူငယ်ချင်းတွေ ပြန်သွားကြတော့ သူရိန် နှင့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းတို့ နှစ်ယောက် ဦးစောစိုးမိုးကို တွဲချီကာ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲသိပ်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ ကုတင်ဘေးမှာပင် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကို သူရိန်က ဆွဲဖက်ကာ နမ်းစုပ်လေသည်။
“ဟယ် ဟဲ့ နင့်အဖေ နိုးသွားမယ်လေ”
“အမလေး မေမေကလည်း အဖေလား ဒီလို အခြေအနေမျိုးမှာ နိုးမှာ၊ အခုချိန် နာဂစ်ဝင်လာတောင် နိုးမှာ မဟုတ်ဘူး”
ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကလည်း သိပါသည်။ သို့သော်လည်း လင်ဖြစ်သူ အနားမှာထားပြီး သားဖြစ်သူ အလိုးခံရမည်ဆိုတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိသည်ပေါ့။ နဂိုကတည်းက ထိုအကွက်ကို ချောင်းနေသော သူရိန့် ရန်ကတော့ ရှောင်မလွတ်တော့ပါ။ ဦးစောစိုးမိုး အိပ်ပျော်နေသည့် ကုတင်စောင်းကို ကိုင်ကာ ကုန်းပေးနေသည့် ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကို ထမိန်လှန်ကာ အနောက်မှ အားရပါးရ လိုးနေတာကတော့ သူရိန် တစ်ယောက်ပဲပေါ့။
သူရိန်တစ်ယောက် ဂျပန် အင်းစက်ကားတွေထဲမှာ သူ့အမေကို အဖေမသိအောင် အိမ်ထဲ အဖေရှိနေရက်နဲ့ ကပ်တိုးလိုးတာတွေ၊ ပုလွေမှုတ်ခိုင်းတာတွေ၊ သူက ဘာဂျာပေးတာတွေ ၊ စတာတွေကိုတော့ ရေးမပြတော့ပြီ၊ ဂျပန်ကားတွေ ရှာကြည့်ပြီး သူရိန်တော့ အဲ့လိုလုပ်နေပြီလို့ သာ စာဖတ်သူများ တွေးယူကြပါကုန်။
…………………………….
သူရိန့်အဖေ ပြန်သွားပြီးတော့ သူရိန်တို့သားအမိ တိုးခရီးစဉ်တစ်ခုနှင့် ဂျွိုင်းကာ ခြောက်ည ခုနှစ်ရက် ခရီးထွက်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့ကိုယ်သူတို့ လင်မယားဟု ပြောထားကြသည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းမှာ အရွယ်တင် နုငယ်သော်လည်း သူရိန်ထက် ကြီးမည်မှန်း လူတွေက မှန်းဆမိကြသည်။ သားအမိလို့တော့ ထင်သူ ရှိကောင်းရှိနိုင်မည် ဖြစ်သော်လည်း မည်သူမှတော့ မယိုးစွဲရဲကြပေ။ သူရိန် ဖြစ်စေချင်သည့် အတိုင်း ထိုခရီးစဉ်တလျှောက်လုံး ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းက သူရိန့်ကို ယောက်ျားဟုခေါ်ပြီး သူရိန်ကလည်း ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကို မိန်းမဟု ခေါ် ခဲ့ကြသည်။
လမ်းတွင် အနည်းငယ် စပ်စုလိုသည့် အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်က ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းကို ကပ်တိုးလေး သူတို့နှစ်ယောက် ဘယ်လို အိမ်ထောင်ကျခဲ့ကြတာလဲဟု မေးလေသည်။ ဒေါ်ယဉ်လှိုင်ဝင်းက ကျမတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ဖူးစာကတော့ ဆန်းတဲ့ဖူးစာပါပဲလို့သာ ရယ်သလို မောသလိုနှင့် ပြောခဲ့လိုက်လေတော့သည်။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
ဆန္းၾကယ္တဲ့ ရမက္( ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)
မွတ္ခ်က္ – အင္းစက္စာေပ ျဖစ္ပါသည္။ အင္းစက္စာေပဆိုသည္မွာ မိသားစု ေမာင္ႏွမ ေသြးသားရင္း အခ်င္းခ်င္း လိင္းဆက္ဆံေသာ အေၾကာင္းအရာကို စိတ္ကူးပုံေဖာ္ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မႀကိဳက္ မႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ရွုပဲ ေက်ာ္သြားေပးပါ။ ယခုဝတၳဳမွာ စာေပသေဘာ ေရးသားျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ လိုက္လံအတုယူ ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။ ေရးသားသူ – ထူးျခား
အပိုင္း ( ၃ ) [ဇာတ္သိမ္းပိုင္း]
ထိုေန႔က ေဒၚသီတာဝင္း ဝတ္လာတာက၊ ဟိုတေလာ မဂၤလာေဆာင္တစ္ခုကို သြားတုန္းက အဝတ္အစားပင္။ ရင္ဖုံးအကၤ်ီလက္ရွည္ကို အေပၚပိုင္း အတြင္းက ရွင္ၿမီးပုံစံ ေအာက္ခံအထူသား ေနရာမွ လြဲ၍၊ ရင္ညႊန႔္ေက်ာ ႏွင့္ လက္ေမာင္းတို႔မွာ အမဲေရာင္နိုင္လြန္ဇာ အသားပါးပါးေလးႏွင့္၊ အတြင္းမွ အသားကို ထိုးယိုေပါက္ေတြ႕ေနရသည္။ အတြင္းမွ ရွင္ၿမီးပုံစံ ေအာက္ခံက ေငြေရာင္လက္လက္၊ ေအာက္ခံထမိန္ကလည္း အနက္ေပၚမွာ ထိုေငြေရာင္အသား ကန႔္လန႔္အၾကားအၾကားႏွင့္ အခ်ိတ္ထမိန္ပုံစံ ျဖစ္သည္။
ထိုအဝတ္အစားႏွင့္ ရိုက္ထားေသာ ဓါတ္ပုံကို ေတြ႕ၿပီး သူရိန္က အရမ္းသေဘာက်သျဖင့္ တစ္ေန႔ေတာ့ ဝတ္လာခဲ့ရန္ေျပာထားခဲ့သည္။ ထိုအဝတ္အစားကို ဒီအတိုင္း ဝတ္ပါက အိမ္ကလည္း ေမးစရာ ျဖစ္ေနမည္စိုးသျဖင့္ ထိုေန႔ညေန သူငယ္ခ်င္းရဲ့ သမီးေလး ေစ့စပ္ပြဲရွိေတာ့ အဲဒီကို သြားမည္၊ အတူသြားမည့္ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ ဝင္မည္ဟု ေျပာကာ အိမ္မွထြက္လာခဲ့သည္။ လမ္းေရာက္မွ သူမအစ္မအိမ္ အရင္သြားမည္ ေျပာၿပီး လင္းသူကို သူရိန္တို႔အိမ္ ေမာင္းခိုင္းသည္။
လင္းသူကလည္း မလိုးရတာၾကာၿပီမို႔ ဘိကို သြားလိုးၾကရေအာင္ဟု ေဒၚသီတာဝင္းကို ပူဆာေလသည္။ ေဒၚသီတာဝင္းက အခ်ိန္မရဘူးဟုဆိုကာ လင္းသူကို စိတ္ေက်နပ္ေစရန္ အင္းယားကန္နား တစ္ေနရာမွာ ကားထဲမွာပင္ လီးစုပ္ေပးခဲ့ရသည္။ သူရိန္တို႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ လင္းသူကို လာႀကိဳရမည့္ အခ်ိန္ေျပာၿပီး သြားခ်င္တာသြားဖို႔ ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။
သူရိန္မွာ ေဒၚသီတာဝင္းက သူဝတ္ေစခ်င္သည့္ အဝတ္အစား ဝတ္လာတာမို႔ အရမ္းကို သေဘာက်ေနမိေလသည္။ နိုင္လြန္ဇာအမဲပါးပါးေလး ေအာက္မွ လက္ေမာင္းသား ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳးေလးက သူရိန႔္ကို အေတာ္ စြဲေဆာင္ေလသည္။ ကုတင္ေစာင္းေပၚ ထိုင္ေနေသာ သူရိန႔္ကို လီးစုပ္ေပးေနသည့္ ေဒၚသီတာဝင္းကို သူရိန္က အကၤ်ီေပၚမွ နို႔ေတြ ဆုပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့ ေဒၚသီတာဝင္းက သူရိန႔္လက္ေတြကို တြန္းဖယ္ပစ္ေလသည္။ သူမပါးစပ္ထဲမွ သူရိန႔္လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးမွ၊
“ေဟး အဝတ္အစား မခၽြတ္ပဲ လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အဲ့လို မလုပ္နဲ႔ေလ၊ ဒီအဝတ္အစားက ညေနဧည့္ခံပြဲသြားရဦးမွာ ေၾကကုန္လို႔ မရဘူး”
ဟု ေျပာလိုက္ေတာ့မွ သူရိန္က၊
“အင္း သားေတာ့ ကိုယ့္အတတ္နဲ႔ ကိုယ္စူးေနၿပီ၊ အဟီး၊ မ်က္ႏွာကေရာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ႏွုတ္ခမ္းနီ မိတ္ကပ္ေတြက၊”
“အဲဒါေတြက ဒီကအသြား လမ္းမွာ ဝင္ျပင္မွာ ခ်ိန္းထားၿပီးၿပီ ခစ္”
“ဟြန႔္ ဒါဆိုရင္လည္း ဒီပါးေဖာင္းေဖာင္းႀကီးပဲ ကိုင္ေတာ့မယ္ ဟြန႔္”
ဟု ေျပာဆိုကာ ေဒၚသီတာဝင္း ပါးေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို သူ႔လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေဒၚသီတာဝင္းက သူ႔ကို သေဘာက်စြာ ရယ္ေမာလိုက္ရင္း လီးႀကီးကို ျပန္ငုံ႔စုပ္ေလသည္။ ခနအၾကာေတာ့ သူရိန႔္လီးကလည္း မတရားမာေနၿပီမို႔ ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးခ်င္လာေလၿပီ။
“ကဲပါ ေတာ္ပါၿပီ တီဝင္း လီးစုပ္ အရမ္းေတာ္တာ သားဟာ ထြက္ကုန္ရင္ တီဝင္း အကၤ်ီေတြေပၚ က်ကုန္ရင္ အဲေတာ့မွ ေၾကတာထက္ ဆိုးသြားမယ္၊ လာလာ ထေတာ့ သား ေစာက္ဖုတ္လိုးခ်င္ၿပီ”
ေဒၚသီတာဝင္း ၾကမ္းေပၚမွ ထလိုက္ေတာ့ လက္ကို ဆြဲကာ၊
“တီဝင္း ကုတင္ေစာင္းမွာ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပး၊ သား အေနာက္ကေန ထမိန္လွန္လိုးမယ္”
ေဒၚသီတာဝင္းက သူရိန္ေျပာသလို ကုတင္ေစာင္းတြင္ လက္ေထာက္ၿပီး အေနာက္ကို ကုန္းေပးလိုက္ေတာ့ သူမဖင္ႀကီးက ကားတက္လာသည္။ သူရိန္က ထမိန္ကို အနားမွလွန္ကာ ခါးေပၚသို႔ ကြင္းလုံးတင္လိုက္သည္။ သူမက အတြင္းခံ ေဗဒါေရာင္ ေလးကို ဝတ္ထားရာ သူရိန္က ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ သူမေျခက်င္းဝတ္သို႔ ေရာက္လာေသာ အတြင္းခံကေလးကို ေဒၚသီတာဝင္းက ေျခေထာက္တစ္ဖက္စီ မ ဖယ္ကာ ေဘးနားၾကမ္းျပင္သို႔ ေျခေထာက္ႏွင့္ပင္ တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး သူမ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ကားေပးလိုက္သည္။ သူရိန္က ေဒၚသီတာဝင္း အေနာက္ဖက္မွ ထိုင္ခ်လိုက္ကာ ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္ျဖဲရင္း အရည္စိုေနၿပီ ျဖစ္သည့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လ်က္လိုက္သည္။
“အီး….အို႔…ရွီးးးးး”
သူရိန္က သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးျဖင့္ ေဒၚသီတာဝင္း ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိပြတ္ေခ်ေပးေနရင္းက ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းေတြကို လ်က္ေပးလိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လၽွာကို ထိုးထည့္လိုက္၊ လုပ္ေပးေနသည္။ ထိုအခ်ိန္ သူ႔မ်က္ေစ့ေရွ႕တည့္တည့္ ေရာက္လာသည့္ ဖင္ေပါက္ညိဳညိဳေလးကိုပါ လၽွာျဖင့္ လ်က္ေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚသီတာဝင္း ကိုယ္လုံးႀကီး တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ သူမကို ဖင္ေပါက္ လ်က္ေပးတာေတာ့ တခါမွ မခံဘူးခဲ့ေခ်။
သူရိန္ကလည္း ဒီေန႔ေတာ့ ေဒၚသီတာဝင္းကို ဖင္လိုးဖို႔ ႀကံရြယ္ထားတာမို႔ ေခ်ာဆီေရာ ကြန္ဒုံးေရာ ရွာထားခဲ့သည္။ သူ႔ေဘးနားမွာ အသင့္ယူထားေသာ ေခ်ာဆီဘူးေလးကို ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္အကြဲေၾကာင္းၾကားသို႔ ညႇစ္ခ်လိုက္ေတာ့ ေခ်ာဆီေလးက ဖင္အကြဲေၾကာင္းမွ တဆင့္ စီးဆင္းကာ ဖင္အေပါက္ဝေလးတြင္ အိုင္လာေလသည္၊၊
“ဟဲ့ ဘာေတြတုန္း သားရယ္”
“ေခ်ာဆီပါ တီဝင္းရဲ့ သားေျပာထားတယ္ေလ၊ တီဝင္းကို ဖင္လိုးမယ္လို႔”
“ဟယ္ ျဖစ္ပါ့မလားဟယ္၊ တီဝင္း တခါမွ အလုပ္မခံဖူးဘူးေနာ္”
“စိတ္သာေလၽွာ့ထားပါ တီဝင္းရဲ့၊ နာတယ္ေျပာရင္ သား ဆက္မလုပ္ပါဘူး”
သူရိန္က ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္ဝေလးတြင္ အိုင္လာေသာ ေခ်ာဆီတို႔ကို သူ႔လက္မျဖင့္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲသို႔ ထိုးထိုးထည့္ေပးရင္း တဖက္ကလည္း ေစာက္ေစ့ကို အဆက္မျပတ္ ကလိေနသျဖင့္ ေဒၚသီတာဝင္းမွာ ဖင္ႀကီးတယမ္းယမ္းႏွင့္ ျဖစ္လာရသည္။ သူရိန္က ဘယ္ဘက္လက္ခလည္ျဖင့္ ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္ေပါက္ကို ကရိုင္းလိုက္ ဆီထည့္လိုက္ ကရိုင္းလိုက္ျဖင့္ ဖင္ေပါက္ကို လုပ္ေပးေနရာ ေဒၚသီတာဝင္းမွာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခံလို႔ေကာင္းလာေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ လက္ညိဳးပါပူး၍ ဖင္ေပါက္ကို ကရိုင္းရင္း ညာဘက္လက္ကလည္း လက္ညိဳးလက္ခလည္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးေပးေနရာ ေဒၚသီတာဝင္းတစ္ေယာက္ အရမ္းကို ဖီးတက္လာရေတာ့သည္။
“အီးးးး အားးးး သားရယ္ ဘယ္လို လုပ္ေနတာလဲ၊ လိုးပါေတာ့ကြာ တီဝင္း မေနနိုင္ေတာ့ဘူး အီးးးးးး”
“ဘယ္အေပါက္ကို လိုးရမွာလဲ တီဝင္းရဲ့”
“ဘယ္အေပါက္ ျဖစ္ျဖစ္ကြာ လိုးပါေတာ့ တီဝင္း မရေတာ့ဘူး ရွီးးးး ကၽြတ္စ္..”
“အခုလည္း လိုးေနတာပဲ တီဝင္းရဲ့၊ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းစီနဲ႔ အေပါက္ႏွစ္ေပါက္လုံးကို လိုးေနတာပဲ”
“သား လီးႀကီးနဲ႔ လိုးတာကို ခံခ်င္ေနၿပီကြာ လုပ္ပါေတာ့”
“ေအာ္ တီဝင္းက ကိုယ့္တူကေလးရဲ့ လီးႀကီးနဲ႔ ဖင္ေပါက္ထဲကို လိုးတာ ခံခ်င္ေနၿပီေပါ့ေလ ဟုတ္လား”
“အင္းပါကြာ ဟုတ္ပါတယ္…. အိ…. အိုး…. လုပ္ပါေတာ့.. တီဝင္းကို ဖင္ခ်ပါေတာ့….. ရွီးးးးး ကၽြတ္စ္…..”
သူရိန္လည္း လီးက အရမ္း မာေတာင္ ေတာင့္တင္းေနၿပီမို႔ ကြန္ဒုံးကို ေဖာက္ကာ လီးတန္ႀကီးမွာ စြပ္လိုက္သည္။ ေစာက္ရည္ေတြ ရြဲအိုင္ေနသည့္ ေဒၚသီတာဝင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးကို သုံးေလးခ်က္ေလာက္ ထိုးထည့္ လိုးေပးလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ဆြဲထုတ္ကာ သူလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ကရိုင္းထားသျဖင့္ ဟတတေလး ျဖစ္ေနသည့္ ဖင္ေပါက္ေလးကို ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္သည္။
“အီးးးး နည္းနည္းနာတယ္ သား၊ ျဖစ္ပါ့မလား၊ ေတာ္ၾကာ … အိုးးးးး”
“အင္း… ခဏေလး .. တီဝင္း၊ သား ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလုပ္မွာပါ ”
သူရိန္က သူ႔လီးႀကီး ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္ေပါက္ေလးထဲ တိုးဝင္သြားတာကို ၾကည့္ရင္းက လီးႀကီးေပၚကို လည္း ဖင္အဝႂကြက္သားေလးက ညႇစ္ထားတာ တင္းတင္းေလး ခံစားေနရသည္ကို ဖီးခံေနရင္း တစ္လက္မစီ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ လိုးေပးေနလိုက္သည္။ တစ္လက္မ ဆြဲထုတ္လိုက္ တစ္လက္မခြဲေလာက္ ဖိသြင္းလိုက္၊ လုပ္ရင္း လုပ္ရင္းက သူ႔ဆီးခုံႏွင့္ ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္လုံးႀကီးတို႔ ဖိကပ္မိၿပီး လီးႀကီး ဖင္ေပါက္ထဲ တဆုံးထိ ဝင္သြားခဲ့ရေလသည္။
“အား သားလီးႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး တီဝင္းဖင္ထဲမွာ ျပည့္ၾကပ္ေနတာပဲကြယ္ အီးးးး”
သူရိန္က သူ႔လီးႀကီးကို ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္ေပါက္ထဲ ျမဳတ္စိမ္ထားရင္းက သူ႔လက္ကို ေဒၚသီတာဝင္း ေပါက္ေရွ႕မွ ပတ္ကာ ေစာက္ေစ့ကို ဖိပြတ္ျပန္သည္။ ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္ႀကီးက အၿငိမ္မေန လူးလြန႔္လာရသည္။ ေဒၚသီတာဝင္းဖင္ထဲ လီးဝင္ေနတာကို အသားက်လာေတာ့မွ အသာအယာဆြဲထုတ္ကာ လိုးေတာ့သည္။ အရွိန္ရလာေတာ့လည္း ဖင္လုံးႀကီးႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ျဖဲကာ အသားကုန္ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။
“ဖြတ္..ဖလြတ္…ဖတ္…ဖတ္..”
“အ…အိ…..အု……အူးးးးး ….အ…….ရွီးးးးးးး”
“အိုး …. ေကာင္းလိုက္တာ တီဝင္းရယ္ တီဝင္း ဖင္ေပါက္က ေစးၾကပ္ေနတာပဲ…အိုးးးးးးး”
“အင္းးးးး တီဝင္းလည္း ေကာင္းလာၿပီ… သား …. ျမန္ျမန္ေလး… အီးးးးး”
“ဖြတ္….ဖတ္…..ဖြတ္…..ဖတ္…..”
“အား….. ေကာင္းလိုက္တာ သားးးးးးး ၿပီးးးးးးေတာ့မယ္…..”
“အင္းးးးး ရွီးးးးး”
သူရိန္မွာ လီးႀကီးတအားတင္းလာၿပီး ၿပီးခါနီးၾကေတာ့ ကြန္ဒုံးထဲ မၿပီးခ်င္တာေၾကာင့္ လီးကို ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္ေပါက္ထဲက ကမန္းကတန္း ဆြဲထုတ္ကာ ကြန္ဒုံးကို ဆြဲခၽြတ္ ၾကမ္းျပင္ကို ပစ္ခ်လိုက္သည္။ သူ႔လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္က ဆုပ္ကိုင္လ်က္ ေဒၚသီတာဝင္းေစာက္ဖုတ္ထဲ ေဆာင့္ထိုးထည့္လိုက္ေလသည္။
“ဖြတ္..ဖလြတ္..ဖတ္ဖတ္…”
ေနာက္ထပ္ ဆယ္ခ်က္ ဆယ္ငါးခ်က္ေလာက္ အေဆာင့္မွာေတာ့ လီးထိပ္က လရည္မ်ား ႁဖြတ္ကနဲ ႁဖြတ္ကနဲ ေဒၚသီတာဝင္း ေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေဒၚသီတာဝင္းမွာလည္း ပူေႏြးေႏြးလရည္မ်ား သူမ ေစာက္ေခါင္းထဲ စီးဝင္းလာသည္ႏွင့္ သူမ ေစာက္ေစ့ေလးမွာလည္း က်င္ကနဲျဖစ္ကာ တကိုယ္လုံးေတာင့္တင္းလၽွက္ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရေလေတာ့သည္။
ကုတင္ေပၚ တံေတာင္ေထာက္ခ်လ်က္ ကုန္းကာ နားေနေသာ ေဒၚသီတာဝင္းကိုယ္ေပၚ ထပ္ကာ ေမွာက္လၽွက္ နားေနေသာ သူရိန္တစ္ေယာက္ သူ႔လီးႀကီး ေပ်ာ့လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ကၽြတ္ထြက္လာမွ ထလိုက္ၿပီး ၾကမ္းေပၚမွ သူ႔ပုဆိုးကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ညႇပ္မယူလိုက္သည္။ ထိုပုဆိုးႏွင့္ပင္ ေဒၚသီတာဝင္း အဖုတ္ ေပါင္ၾကားတို႔တြင္ ေပက်ံေနေသာ ေစာက္ရည္ လရည္တို႔ကို သုတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
“ဘယ္လိုလဲ တီဝင္း ဖင္အလိုးခံရတာ ႀကိဳက္လား”
“အင္း တမ်ိဳးႀကီးပဲ၊ မႀကိဳက္ဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာခ်င္ေပမဲ့ ႀကိဳက္သလားဆိုေတာ့လည္း မသိေသးဘူး၊ သားကေရာ”
“သားကေတာ့ လိုးလို႔ေကာင္းတယ္၊ တီဝင္းဖင္ေပါက္ေလးက ေစးၾကပ္ေနတာပဲ၊ လီးႀကီးကို တအားညႇစ္ထားသလိုပဲ”
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းသြား သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးေနာက္ အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ ခဏထိုင္နားေနၾကစဥ္ တူအရီးႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
“ဟြန႔္ မင္းကေတာ့ ေကာင္းေန၊ ဒီမွာေတာ့ တမ်ိဳးႀကီးပဲ ၊ လမ္းေလၽွာက္ရင္ေတာင္ ဖင္ေပါက္က နည္းနည္းနာေနလို႔ ထိန္းေလၽွာက္ေနရတာ၊ ခုန ေရေဆးလိုက္ေတာ့ စပ္တတ္တတ္ပဲ”
“ေဆာရီးပါ တီဝင္းရယ္၊ တီဝင္း ဖင္ႀကီးက လိုးခ်င္စရာႀကီး ျဖစ္ေနလို႔ပါ”
“ဖင္ႀကီးတာနဲ႔ လိုးခ်င္စရာ ျဖစ္ရေရာလား ဟြန႔္”
“အင္းေပါ့ တီဝင္းရ၊ တီဝင္းဖင္က ႀကီး႐ုံမက လွလည္း လွတာကိုးလို႔”
“အမေလးေတာ္ အဲလိုမ်ိဳးသာဆို မမကိုလည္း နင္လိုးခ်င္မွာပဲ၊ သူနဲ႔ ငါနဲ႔က အေနာက္က ၾကည့္ရင္ ဘယ္သူလဲဆိုတာ ခြဲမရဘူးလို႔ လူတိုင္း ေျပာၾကတာပဲ ခစ္ခစ္”
“အာ လုပ္ၿပီ တီဝင္းကလည္း၊ တခါတည္း ေမေမ့ ကိုပဲ ခလုပ္တိုက္ေနတာပဲ၊ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ၊ အဲေလာက္ရြေနရင္ လာ ေနာက္တစ္ခ်ီလုပ္ဦးမယ္၊ ဒီမွာပဲ လုပ္မယ္ ဆိုဖာေပၚမွာ”
“ဟာ မလုပ္နဲ႔ကြာ၊ လာ အခန္းထဲ သြားလုပ္မယ္၊ တီဝင္း ထမိန္မေၾကေအာင္ ထမိန္ေတာ့ ခၽြတ္ေပးမယ္ ခစ္”
“အင္း လာ သြားမယ္”
ေဒၚသီတာဝင္းက သူရိန႔္အခန္းသို႔ မသြားပဲ သူမအစ္မျဖစ္သူ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္းသို႔ ဝင္သြားေလသည္။ သူရိန္က သူ႔ကို တီဝင္း တမင္ဆြေနမွန္း သိေသာ္လည္း သူလည္း ဖီးလာေနသည္။ သူ႔ေရွ႕မွ ေလၽွာက္သြားေနသည့္ ေဒၚသီတာဝင္းကို ၾကည့္ရင္း သူ႔အေမဟု ေတြးၾကည့္လိုက္မိသည္ႏွင့္ လီးက မတရား ေတာင္လာခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူ႔အေမတို႔ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေဒၚသီတာဝင္း ထမီကို အေနာက္မွ ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ေဒၚသီတာဝင္းကလည္း တခစ္ခစ္ ရယ္ကာ ထမီကို ကြင္းလုံးခၽြတ္ခ်ခဲ့ကာ သူမအစ္မတို႔ လင္မယားအိပ္သည့္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီးေပၚသို႔ တက္ကာ ေလးဖက္ေထာက္ေပးလိုက္သည္။ သူရိန္လည္း အေနာက္မွ တက္လိုက္ကာ သူ႔ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးပုံခၽြတ္ခဲ့ၿပီး ကုတင္ေပၚတက္ကာ ေဒၚသီတာဝင္း အေနာက္မွ ေနရာယူလိုက္သည္။ သူ႔လီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ေဒၚသီတာဝင္း ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။
“အင့္.. အီးးးး သားရယ္ ျဖည္းျဖည္းကြယ္။ သားေဖေဖ မလိုးတာၾကာလို႔ ေမေမ့ေစာက္ဖုတ္က အပ်ိဳလို ျဖစ္ေနတာကြယ္ အစ္… အို႔..”
ေဒၚသီတာဝင္းက သူ႔အေမ ပုံစံျဖင့္ သူ႔ကို ေနာက္ေျပာင္က်ီစယ္ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း သူရိန္အဖို႔မွာ ေတာ့ ေသြးေတြ ဆူတက္လာရသည္။ တီဝင္းက သူ႔အေမ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းထားေတာ့ ညီအစ္မခ်င္းမို႔ အေနာက္မွ ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း တပုံစံထဲ၊ ညဳတုတု အသံကလည္း ခပ္ဆင္ဆင္မို႔ နဂိုကတည္းက စိတ္ထဲ မွန္းမိေနသည့္ သူရိန္တစ္ေယာက္ ဂမူး႐ူးထိုးႏွင့္ တဖုံးဖုံး လိုးေဆာင့္ေနမိေတာ့သည္။
“အားးး သားေလးးးးး ေကာင္းလိုက္တာ…. အိုးးးးး ေဆာင့္.. ေဆာင့္… ၾကမ္းၾကမ္းေလးးးးး အူးးးးး”
ခုန တစ္ခ်ီၿပီးထားသျဖင့္သာ ခဏေလးျဖင့္ ၿပီးမသြားတာ ျဖစ္သည္။ သူရိန႔္စိတ္ေတြက တအားထန္ေနသျဖင့္ ေဒၚသီတာဝင္း ဖင္လုံးႀကီးေတြကို သူ႔ေပါင္ၿခံျဖင့္ တဖန္းဖန္း ရိုက္မိေအာင္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေနလိုက္သည္မွာ ေဒၚသီတာဝင္းပင္ အရမ္းေကာင္းသြားၿပီး ကာမဆႏၵ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္သြားၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားေတြ ႏွင့္ သူရိန႔္လီးကို ဆုပ္ေပးေနေတာ့သည္။ သူရိန္ကလည္း သူ႔လီးႀကီးကို တီဝင္း ေစာက္ေခါင္းတြင္းက ဆုပ္ကိုင္သလို ညႇစ္ေပးေနသျဖင့္ စိတ္ကို ေလၽွာ့ကာ လရည္မ်ား ပန္းထုတ္ေပးလိုက္ရင္း ၿပီးလိုက္ရေတာ့သည္။
“အား ၾကမ္းလိုက္တာကြာ၊ ကိုယ့္အေမကို ကိုယ္မညႇာဘူး တအားလိုးတာပဲ ခစ္ခစ္”
“အာ တီဝင္းကလည္းဗ်ာ၊ အဲဒါပဲ စေနတာပဲ”
“အမယ္ ငါ့ကိုၾကေတာ့ စတယ္တဲ့၊ ငါလည္း မမ ဟန္ေဆာင္ေရာ နင္ဟာႀကီးက မာလာလိုက္တာ သံေခ်ာင္းကေတာင္ အဖေခၚရဦးမယ္ ဟြန္း၊ နင့္စိတ္ထဲ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ ငါ မသိတာၾကလို႔”
……..…………………………………….
တစ္ေန႔ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းတို႔ ၿမိဳ႕ေလးတြင္ ႏွစ္စဥ္လုပ္ေနၾက ဘုရားပြဲသို႔ သြားေနၾကမို႔ သြားၾကေလသည္။ ႏွစ္တိုင္းကေတာ့ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ႏွင့္ ေဒၚသီတာဝင္းတို႔ ညီအစ္မမိသားစု လိုက္သြားေလ့ရွိသည္။ ဒီတခါေတာ့ ဦးေစာစိုးမိုးကလည္း နယ္ေရာက္ေန၊ ေဒၚသီတာဝင္းေယာက္်ား ဦးေအာင္မ်ိဳး ကလည္း အလုပ္မအားသျဖင့္၊ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းတို႔ သားအမိႏွင့္ ေဒၚသီတာဝင္းတို႔ သားအမိတို႔သာ သြားၾကေလသည္။
ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းတို႔ မိဘမ်ားအိမ္မွာ အႀကီးႀကီး ျဖစ္ၿပီး သူတို႔အတြက္ အခန္းမ်ား ျပင္ထားေလသည္။ ေဒၚသီတာဝင္း ႏွင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းတို႔ ညီအစ္မက တစ္ခန္း၊ စိုးသီရိဝင္း ႏွင့္ မ်ိဳးသီရိဝင္းတို႔ ညီအစ္မက တစ္ခန္း၊ သူရိန္က တစ္ခန္း သပ္သပ္အိပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးထားေလသည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ႏွင္ ေဒၚသီတာဝင္းတို႔မွာ ေမြးခ်င္း သူတို႔ႏွစ္ဦးသာ ရွိသျဖင့္ သူတို႔မိဘမ်ားမွာ သူတို႔ဝမ္းကြဲ ညီမ အပ်ိဳႀကီးႏွစ္ေယာက္ျဖင့္သာ ေနေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
သူတို႔ၿမိဳ႕ ဘုရားပြဲမွာ နာမည္ႀကီးကာ အနီးအေဝး ၿမိဳ႕မ်ားမွ လာေရာက္ၾကေသာ အၿငိမ့္၊ ဇာတ္၊ စတိတ္ရွိုး စသည္တို႔ျဖင့္လည္း စည္ကားလွသည္။ သူရိန္ကေတာ့ သူ႔ဝမ္းကြဲ ညီအစ္ကိုတို႔ျဖင့္ ပြဲေဈး သြား အရက္ေသာက္၊ ဖဲသုံးခ်ပ္၊ အနီေထာင္ စသျဖင့္ ပြဲေဈးရွိ ေလာင္းကစားတို႔ကို ဝင္ကစားျဖင့္ ေပ်ာ္ေနေလသည္။
ဒုတိယညတြင္ ေဒၚသီတာဝင္းတို႔ ညီအစ္မႏွင့္ တျခားဝမ္းကြဲ ညီအစ္မတို႔က ဇာတ္ပြဲသြားၾကည့္ၾကမည္၊ ေဒၚသီတာဝင္း သမီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ သူတို႔ ဝမ္းကြဲ ညီအစ္မတို႔က စတိတ္ရွိုး သြားၾကည့္ၾကမည္ ဟု စီစဥ္ထားၾကသည္။ သူရိန္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း သူ႔ကာစင္မ်ားျဖင့္ အရက္သြားေသာက္မည္ဟု အစီအစဥ္ လုပ္ထားေလသည္။
သို႔ေသာ္ ေဒၚသီတာဝင္းက သူရိန႔္ကို ကပ္တိုးေလး မွာထားသည္။ သူမ သြားခါနီးမွာ ေခါင္းကိုက္သည္ဟု ဆိုၿပီး ခ်န္ေနခဲ့မည္၊ သူရိန္လည္း ေစာေစာျပန္လာခဲ့ဖို႔ မွာလိုက္သည္။ သူမ သမီးမ်ားလည္း စတိတ္ရွိုးသြားမည္ျဖစ္ရာ မနက္တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီေလာက္မွ ျပန္ေရာက္မည္။ သူမတို႔ ေဘးအခန္းမွ သူရိန႔္အဖိုးအဖြားလည္း အိပ္ေနေလာက္ၿပီ ျဖစ္ရာ၊ သူမတို႔ အသံမထြက္လၽွင္ အလုပ္ျဖစ္နိုင္သည္ဟု မွာထားသည္။
သူရိန္ သူ႔အေမ မနက္ပိုင္း ဘုရားပြဲအသြား ျပင္ဆင္ထားသည့္ ရင္ဖုံးအကၤ်ီ အၾကပ္လက္ရွည္၊ မိတ္ကပ္ေရာင္ႏွင့္၊ ေအာက္က ပိေတာက္ေျခာက္ေရာင္ ေျဗာင္ေပၚမွာ လွိုင္းပုံစံ အတြန႔္ေလးေတြသာပါသည့္ အခ်ိတ္ထမီကို ဝတ္ထားၿပီး ေနကာမ်က္မွန္အဝိုင္း အႀကီးႀကီး တပ္ထားသည္ကို ၾကည့္ၿပီး လီးေတာင္ေနမိသည္။ အေပၚက ရင္ဖုံးလက္ရွည္ အက်ပ္ေၾကာင့္ ေဖာင္းမို႔လုံးထေနေသာ နို႔ႀကီးမ်ား၊ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆြဲဝတ္ထားသျဖင့္ ကားစြင့္ေနေသာ တင္သားႀကီးမ်ားက သူ႔ကို ေသြးပူလာေစသည္။
ေဒၚသီတာဝင္းကို သူ႔အေမအျဖစ္ မွန္းကာ လိုးေနခဲ့သည္မွာလည္း ၾကာၿပီမို႔၊ ယခု ခရီး အတူသြားရင္း နီးနီးကပ္ကပ္ ေနေနရသည့္ သူ႔အေမကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္စိတ္ေတြက တဖြားဖြား ထေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေဒၚသီတာဝင္းက သူ႔ကို အစီအစဥ္ ေျပာလာေတာ့ သူ အေတာ္ဝမ္းသာသြားခဲ့သည္။ အနည္းဆုံးေတာ့ ေဒၚသီတာဝင္းကို လိုးရမွာဆိုေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘလူးေဘာျဖစ္မည့္ ဒုကၡက ေဝးရမည္ေပါ့။
ညဘက္ သူ႔ကာစင္မ်ားႏွင့္ အရက္သြားေသာက္ၿပီး ဘုရားေဈးတန္း ေလာင္းကစား သြားေဆာ့ၾကမည္ဆိုေတာ့ သူ ေနလို႔သိပ္မေကာင္း အရက္လည္း မ်ားသြားၿပီ၊ အိမ္ပဲ ျပန္အိပ္ေတာ့မည္ဟု ဆင္ေခ်ေပးၿပီး သူ႔အဖိုးအဖြားအိမ္သို႔ သူရိန္တစ္ေယာက္ အျမန္ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ ညလည္း ဆယ္နာရီေလာက္ ရွိၿပီမို႔ သူ႔အဖိုးအဖြားေတာ့ အိပ္ေနေလာက္ၿပီ မဟုတ္လား။ သို႔ေသာ္လည္း တီဝင္း မွာထားသလို လိုရမယ္ရ အိမ္ေပၚထပ္သို႔ ေျခဖ်ားေထာက္ တက္လာခဲ့ေလသည္။
တီဝင္းရဲ့အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ မီးမရွိသျဖင့္ ေမွာင္ေနေသာ္လည္း မွန္ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္လာသည့္ အျပင္မွ မီးေရာင္ ၊ လေရာင္တို႔ေၾကာင့္ ဇာျခင္ေထာင္ထဲ တေစာင္းေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ တီဝင္းကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူရိန္လည္း ကုတင္ေပၚ အသာတက္ၿပီး တီဝင္းအေနာက္တြင္ လွဲေလ်ာင္းလိုက္သည္။ သူ႔လုံခ်ည္ကိုျဖည္ၿပီး ကြင္းလုံးခၽြတ္ ကန္ထုတ္လိုက္သည္။ တီဝင္းကို သူ႔အေမအျဖစ္ စိတ္ကူးယဥ္ကာ မွန္းလိုးဖို႔ နဂိုကတည္းက ဆုံးျဖတ္ထားတာမို႔၊ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ တီဝင္းအစား သူ႔အေမက အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို သူက မွားလိုးမိသည့္ အျဖစ္ဟု ဇာတ္လမ္း သူ႔ဘာသာသူလုပ္ကာ ရင္ခုန္ေနရေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူက တီဝင္း ထမီအနားစေလးကို လွန္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေပါင္ေပၚ ဆြဲတင္လာခဲ့သည္။ တီဝင္း၏ ေပါင္လုံးႀကီးမ်ားကို သူ႔လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္သတ္ေပးရင္းက ထမိန္ကို ခါးေပၚအထိ ေရာက္ေအာင္ လွန္တင္လိုက္သည္။ တီဝင္းထံမွ ၿငီးသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာခဲ့သည္။ သူရိန္က တီဝင္း ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကို ပြတ္ေပးရင္းက တီဝင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို သူ႔လက္ဖဝါးျဖင့္ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ဟိုက္ တီဝင္းက ေစာက္ဖုတ္အေမႊးေတြေတာင္ ရိပ္ထားပါလား။ ဟြန႔္ သူ႔လင္ငယ္ အႀကိဳက္ လုပ္လိုက္တာကိုးဟု သူရိန္ ေတြးလိုက္မိသည္။
တီဝင္း သူ႔ကို တခါေျပာဖူးတာက ၊ လင္းသူက သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို အေမႊးေျပာင္ေအာင္ ရိတ္ဖို႔ ခနခန ေျပာသည္ဟု ဆိုသည္။ လင္းသူက ေစာက္ဖုတ္ ေျပာင္ၿပီး ေတာင္ကတုံးကို အားရပါးရ လ်က္ခ်င္လို႔ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တီဝင္းက ရိတ္ပစ္ရမွာ ရွက္သလိုမို႔ အခ်ိန္ဆြဲကာ ဆင္ေခ်ေတြ ေပးထားသည္ဟု ဆိုသည္။ အခုေတာ့လည္း လင္းသူ အလိုကိုလိုက္ၿပီး အေမႊးေတြ ရိတ္လိုက္တာပါလား။ အိုေကေလ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေစာက္ဖုတ္က ေစာက္ဖုတ္ပဲေလဟု ေတြးရင္း သူရိန္က တီဝင္းေပါင္တစ္လုံးကို အေပၚသို႔ အသာတြန္းတင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးခြဆုံၾကား မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။
သူ လက္ႏွင့္ စမ္းပြတ္ေနသျဖင့္ အရည္ၾကည္တို႔ စိုစြတ္လာၿပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အေမွာင္ထဲမွာပင္ မွန္းၿပီး သူ႔လၽွာျဖင့္ တို႔ကာ လ်က္လိုက္သည္။ တီဝင္းကိုယ္ကေလး တြန႔္ကနဲျဖစ္ကာ ၿငီးသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာကာ ကိုယ္လုံးကို အသာလွိမ့္၍ သူရိန္ လ်က္လို႔ အဆင္ေျပေစရန္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ပိုကားေပးလိုက္သည္။ သူရိန္က သူ႔လၽွာႀကီးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္း အတြင္းအျပင္တို႔ကို လ်က္ရင္း လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးျဖင့္ ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိေခ်ေပးေလသည္။ တီဝင္းဖင္ႀကီး ခါရမ္းလာေလသည္။ အသက္ရွူသံေတြလည္း ျပင္းလာခဲ့သည္။ ေစာက္ရည္မ်ားကေတာ့ တစိမ့္စိမ့္ျဖင့္ ပိုမ်ားလာရသည္။
တီဝင္းက သူရိန႔္ ဖန္တက္ဆီကို သိေနတာမို႔ အသံမေပးေတာ့ပဲ သူရိန႔္ကို မွန္းခ်င္သလို မွန္းဖို႔ ခြင့္ေပးထားသလိုပင္။ သူရိန္က စိမ့္က်လာသည့္ ေစာက္ရည္ေတြကို စုပ္လိုက္ လၽွာကို ထိုးထည့္လိုက္၊ ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိပြတ္လိုက္ လုပ္ေပးေနရင္း အားေနသည့္ တျခားလက္တစ္ဖက္က တီဝင္း ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကို ပြတ္ေပးေနေလသည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကို ပြတ္ေပးေနသည့္ သူရိန႔္ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးက တစ္စုံတစ္ခုကို သြားစမ္းမိေလသည္။ လက္ဖ်ားတြင္ ထစ္ၿပီး အလည္တြင္ ေခ်ာေတာေတာ ဖီးရွိၿပီး ထိုဧရိယာကေလးက လက္မေလာက္ရွိသည္။ သူ႔ စိတ္ထဲမွ ထိုအရာသည္ အနာရႊတ္ကေလးမွန္း ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္သည္။ ဒါဆိုရင္… ဟာ…။
သူရိန႔္ေခါင္းထဲ မိုက္ကနဲပင္ ျဖစ္သြားရသည္။ တီဝင္း ကိုယ္လုံးကို ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ အလင္းေရာင္မွာပင္ တကိုယ္လုံး နိကပ္ ျမင္ဖူးၿပီး ၊ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ သူ လ်က္ဖူး စုပ္ဖူးနမ္းဖူးခဲ့သူ ျဖစ္ရာ ဒီအနာရြတ္ကေလး ရွိေနတာကို သူ သတိမထားမိ။ ေပါင္အတြင္းသား ဒူးေခါက္ေကြး အထက္ တစ္ထြာေလာက္အကြာ ေစာက္ဖုတ္နား မေရာက္ခင္ ေနရာေလးျဖစ္ေလရာ၊ သူဘယ္လိုမွ သတိမထားမိပဲ ေနမည့္ ေနရာ မဟုတ္ေခ်၊ ေနာက္ၿပီး အနာရြတ္က ေလာေလာလတ္လတ္ ျဖစ္ေနသည့္ဟာမ်ိဳး မဟုတ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီး အလယ္ေခါင္မွာ ေဖာင္းၿပီး ေခ်ာမြတ္ေနသည့္ အနာရြတ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ဒီအခန္းထဲ အိပ္ေနတာ တီဝင္း မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ သူ႔အေမမွ လြဲ၍ မည္သူမၽွ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ၿပီ။ အဲဒါဆိုရင္ တီဝင္းက က်န္ေနခဲ့ရမည့္ အစား၊ ဘာလို႔ သူ႔အေမက က်န္ေနခဲ့ရတာလဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုလို အခန္းတစ္ခုထဲ၊ ညအေမွာင္ ဖိုနဲ႔မ ႏွစ္ေယာက္ထဲ။ ၿပီးေတာ့ အခုလို သူလုပ္ေနတာကိုလည္း အသက္ရွူသံျပင္းျပင္း၊ ၿငီးသံသဲ့သဲ့ႏွင့္ မကန႔္ကြက္ မျငင္းဆန္ပဲ အလုပ္ခံေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက လည္း အရည္ေတြရႊမ္းလို႔ တစိမ့္စိမ့္ေတာင္ ထြက္က်ေနသည္။ သူ႔အဖို႔ ဘာလို႔ ေနာက္ဆုတ္တြန႔္ေႏွးေနဖို႔ အေၾကာင္း ရွိရမွာလဲ။
သူရိန္ ကိုယ့္ဘက္က ဆက္တိုးဖို႔ ဆင္ေခ်ေပါင္းမ်ားစြာ ေခါင္းထဲက စဥ္းစားေနရင္း လက္ကလည္း ေစာက္ေစ့ေလးကို အဆက္မျပတ္ ပြတ္။ လၽွာကလည္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လ်က္လိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးထည့္လိုက္ လုပ္ေပးေနသည္။ တီဝင္း မဟုတ္ သူ႔အေမဟု ထင္ရသည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ဖင္က အၿငိမ္မေနနိုင္ေတာ့၊ လူးကာ ရမ္းလာသည္။ သူရိန႔္အတြက္ကလည္း သူ႔အေမ ဟူေသာ အေတြးက လီးႀကီးကို ေပါက္ကြဲလုမတတ္ မာလာေစခဲ့သည္။
သူရိန္က အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေပါင္လုံးတစ္ဖက္ကို အသာတြန္းလိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေမွာက္ရက္ ျဖစ္သြားသည္။ အိပ္ယာေပၚမွ ေခါင္းအုံးတစ္လုံးကို ယူ၍ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ဗိုက္ေအာက္ ေပါင္ရင္းနားေလာက္ကို ထိုးထည့္ခုလိုက္ေတာ့၊ ဖင္လုံးႀကီးက ႂကြတက္လာသည္။ သူရိန္က အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေပါင္လုံးႀကီး ႏွစ္လုံးကို ေဘးတဖက္တခ်က္ကို တြန္းကာ ကားေစၿပီး သူက ဒူးေထာက္လၽွက္ ေပါင္ခြဆုံသို႔ တိုးလာခဲ့သည္။ သူ႔လီးႀကီးကလည္း ႀကံ့ႀကီးတစ္ေကာင္ရဲ့ ဂ်ိဳႀကီးလို ေကာ့ေထာင္မတ္ေနၿပီ။ အလင္းေရာင္က သိပ္မေကာင္းေသာ္လည္း ဝင္ရမည့္က်င္း ဘယ္မွာလည္း ဆိုတာကိုေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံအရ သူရိန္ သိေနေလၿပီ။
အမ်ိဳးသမီးႀကီးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္အဝ တည့္တည့္ကို လီးဒစ္ဖူးႀကီး ေတ့ကာ အသာဖိသြင္းလိုက္သည္။ ဒစ္ဖူးက စြိကနဲ ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားထဲ နစ္ျမဳပ္ဝင္သြားမွ သူရိန္က အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေပါင္ရင္းႏွစ္ဖက္ကို တဖက္တခ်က္ဆီ ကိုင္ကာ သူ႔ကိုယ္ဖက္သို႔ ဆြဲယူလိုက္သည္။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးရဲ့ ဖင္ႀကီးက အေနာက္ကို ပါလာၿပီး ေပါင္ရင္းႏွစ္ခုက သူရိန႔္ ေပါင္ေပၚ ထပ္လာၿပီး သူရိန႔္လီးႀကီးက အမ်ိဳးသမီး ႀကီး၏ အရည္စိုရႊမ္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အေခါင္းထဲသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီး ဝင္သြားေတာ့သည္။
“ဖ်စ္…ဖြတ္….ႁပြတ္..”
“အ…..ရွီးးးးးး….ကၽြတ္စ္”
အမ်ိဳးသမီးႀကီးဆီမွ အသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာသည္။ သူရိန္ ေနာက္တစ္ခ်က္ အားပါပါႏွင့္ ဆြဲလိုက္ေတာ့ သူ႔လီးႀကီးက စြတ္ကနဲဆို ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆုံးထိ ဝင္သြားေလသည္။
“အ….. အိုးးးးးးးးး ျဖည္းးးးး ျဖည္းးးးး…. ကၽြတ္စ္… ကၽြတ္စ္….”
အား ေစာက္ဖုတ္က ေစးလွေျခလားဟု သူရိန္သတိထားမိလိုက္သည္။ တီဝင္းထက္ ေစးသည္။ ေနာက္ ေပါင္ရင္းက အနာရႊတ္၊ ေသခ်ာသည္ တီဝင္း မဟုတ္ေတာ့တာ။ ဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေမေမသာျဖစ္ၿပီး အခုလို ၿငိမ္ခံေနတာဆိုရင္ေတာ့ သူရိန႔္ အတြက္ကေတာ့ ပိုေတာင္ ေကာင္းေသးသည္။
သူရိန္က သူ႔ဆီးခုံႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ဖင္လုံးႀကီးမ်ားကို ထိကပ္ထားရက္မွ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေပါင္ရင္း ကို သိုင္းဖက္ဆြဲမလိုက္သည္။ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ရက္ ျဖစ္သြားရသည္။ ထိုအခါၾကမွ ဖင္လုံးႏွစ္လုံးကို သူ႔လက္ဖဝါး ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္ကာ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။
“ဖလြတ္..ဖြတ္….ႁပြတ္စ္….ဗ်ိ…”
“အ…အ…..အ….အု….ရွီးးးးးး”
သူရိန္က အားျဖင့္ ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း အမ်ိဳးသမီးႀကီး ပါးစပ္မွ အသံထြက္ထြက္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ေခါင္းအုံးႏွင့္ မ်က္ႏွာ အပ္ထားသျဖင့္ အသံက ခပ္အုပ္အုပ္သာ ထြက္လာသည္။ သူရိန္က သူ႔အေမပဲဟု စိတ္ထဲ တြက္ထားသျဖင့္ အားအင္ေတြ တိုးၿပီး အားရပါးရကို ေဆာင့္ေနေတာ့ရာ ကုတင္ပင္ သိမ့္သိမ့္တုန္ေလသည္။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးမွာလည္း ဖင္ႀကီး ေနာက္ျပန္ ေကာ့ေကာ့ေပးရင္းက အရမ္းေကာင္းေနမွန္း သူရိန္ ခံစားမိေနသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူရိန္ မၿပီးခင္ေလးမွာပင္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးမွာ ၿငီးသံအရွည္ႀကီးႏွင့္ ကိုယ္လုံးႀကီး ေတာင့္တင္းသြားကာ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားရေလသည္။
အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြက လည္း ရႊဲတက္လာသလို၊ အတြင္းသားမ်ားကလည္း သူရိန႔္လီးႀကီးကို ရစ္ပတ္ ဆြဲစုပ္ေလရာ၊ တီဝင္းႏွင့္ မတူ၊ လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ညႇစ္ေပးေနသလို ျဖစ္ေနရာ သူရိန္လည္း မထိန္းထားနိုင္ေတာ့ ပဲ လရည္မ်ား အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ပန္းထည့္ပစ္လိုက္မိေတာ့သည္။ သူရိန္မွာ လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆုံးထိထည့္ကာ သူ႔ေပါင္ၿခံႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ဖင္လုံးႀကီးတို႔ ဖိကပ္ထားရင္း ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ လီးထဲမွ လရည္မ်ား ထြက္ေနသည္မွာ ရပ္သြားေတာ့မွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္လၽွက္ ေမြ႕ယာေပၚသို႔ တေစာင္းလဲက်သြားၾကရေတာ့သည္။
သူရိန္က အမ်ိဳးသမီးႀကီးခါးကို ဖက္ထားရာမွ လက္ကို အေပၚဘက္ ေရႊ႕ၿပီး အမ်ိဳးသမီးႀကီး ရင္သား တစ္ဖက္ကို အုပ္ကိုင္လိုက္ကာ ဆုပ္ညႇစ္လိုက္သည္။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးမွာ အတြင္းမွ ဘရာဇီယာ ဝတ္မထားေတာ့ ထုထည္ႀကီးမားလွသည့္ နို႔အုံႀကီးကို အိကနဲ ဆုပ္ညႇစ္မိေလသည္။ သူရိန္က ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီးကို အေနာက္ဖက္မွ ဖက္ထားရင္း လည္ကုတ္ကေလးကို နမ္းလိုက္ရင္း။
“ေကာင္းလိုက္တာ အေမရယ္၊ သားဘဝမွာ အလိုခ်င္ဆုံးအရာကို ရလိုက္တာ၊ ဘာနဲ႔မွကို နိုင္းယွဥ္မရပါဘူးဗ်ာ”
အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေစာင္ပါးပါးကို သူမမ်က္ႏွာမွာ ဖုံးရင္း အသံအုပ္အုပ္ျဖင့္
“ငါ နင့္အေမ မဟုတ္ဘူးဟဲ့၊ တီဝင္း.. တီဝင္း သြားသြား ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ ျပန္သြားအိပ္ေတာ့”
“ဟားဟား.. ေမေမကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ကေလးမွတ္လို႔လား လာအင္ေနတာ။ ေမေမနဲ႔ တီဝင္းနဲ႔ ေဘာ္ဒီတူမယ္၊ အသံတူမယ္၊ အေမွာင္ထဲမွာ တျခားလူေတြက ခြဲလို႔ ရခ်င္မွရမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ကေတာ့ တျခားစီပါပဲဗ်ာ ဟဲဟဲ”
အမ်ိဳးသမီးႀကီး ၿငိမ္က်သြားသည္။ သူမ ကိုယ္လုံးႀကီးကလည္း အနည္းငယ္ တုန္ခါေနၿပီး အသက္ရွူသံက မမွန္ခ်င္ေတာ့။ သူမနို႔ကို ကိုင္ႏွယ္ေနေသာ သူရိန႔္ လက္ဖေႏွာင့္မွာ သူမ ႏွလုံးခုန္သံကို ခံစားမိေနရသည္။ သူရိန္က သူ႔လီးႀကီးကို အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီး အသံတိုးတိုးေလး ထြက္သြားသည္။ သူရိန္က အမ်ိဳးသမီးႀကီးကို သူ႔ဖက္ ဆြဲလွည့္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာေပၚမွ သူမလက္ျဖင့္ ဖုံးကြယ္ထားေသာ ေစာင္ကို ဆြဲဖယ္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးႀကီးႏွုတ္ခမ္းကို သူ႔ႏွုတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ပထမ ႐ုန္းကန္သလို လုပ္ေသာ္လည္း ေနာက္ေတာ့ သူရိန႔္ အနမ္းေတြကို တုံ႔ျပန္နမ္းကာ သူရိန႔္လည္ပင္းကို သူမ လက္ေတြျဖင့္ သိုင္းဖက္လာခဲ့သည္။
သူရိန္က သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္စလုံးကို အမ်ိဳးသမီးႀကီး ရင္သားအစုံကို ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနလိုက္သည္။ ႏွုတ္ခမ္းျခင္း နမ္းေနၾကရာမွ ခြာလိုက္ၾကေတာ့မွ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္
“သားက ေမေမမွန္း ဘယ္လိုသိတာလဲ”
ဟု ေမးလာသည္။ သူရိန္လည္း ထိုအခါၾကေတာ့ သူ႔ မွန္းဆခ်က္ မွန္သြားသည့္အျပင္ သူ အရမ္းလိုးခ်င္ေနေသာ အေမကို လိုးလိုက္ရသျဖင့္လည္း အရမ္း ေပ်ာ္သြားခဲ့ရသည္။
“အင္း သားေျပာရင္ ေမေမ စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္”
“အမေလး အခုလို အေျခအေန ေရာက္ေနတာကို ဘာက စိတ္ဆိုးစရာ က်န္ေသးလို႔လဲ”
“အင္း ဒါနဲ႔ ေနပါဦး၊ ေမေမက ဘာလို႔ တီဝင္း ဟန္ေဆာင္ရတာလဲ၊ ဒါဆို တီဝင္းက…..”
သူရိန္ စကားေျပာေနရင္း ရပ္သြားရသည္။ သူေျပာမည့္ အေၾကာင္းအရာက သူ႔အေမ သိၿပီးေလာက္ၿပီ ဆိုတာကို ရိပ္စားမိသြားသည္။
“အင္း ေမေမနဲ႔ တီဝင္းတို႔ လက္ဝါးျခင္း ရိုက္ထားတာလား အခုလို ျဖစ္ေအာင္”
“ခစ္ခစ္ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ အျဖစ္အပ်က္က ဒီလိုပါ”
တကယ္ေတာ့ ေဒၚသီတာဝင္း ႏွင့္ သူရိန္တို႔ ျဖစ္ေနၾကသည္ဆိုတာကို ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ရိပ္မိေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ သူမ ကားအက္စီးဒန႔္ျဖစ္ၿပီး ေဒၚသီတာဝင္း အိမ္လာေနကတည္းက သူမအိမ္တြင္ ေန႔ခင္းေနပူပူမွာ လရည္နံ့ ေစာက္ရည္နံ့ေတြက သိုးကနဲ သန႔္ကနဲ ရေနခဲ့ရသည္။ သူ႔သားျဖစ္သူမွာ ဂြင္းထုၿပီး လုံျခည္မေလၽွာ္သည့္ အသက္အရြယ္ ႏွင့္ ထိုကာလ မ်ိဳး လြန္ခဲ့သည္မွာ ၾကာေလၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အိမ္တြင္းမွာ တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုတာကို သူမ သိလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေနာက္ပိုင္း သူမ ေျခေထာက္ေကာင္းေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး ေခ်ာင္းေလသည္။
ထိုအခါမွ သူမ အိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္မွာ သူမ၏သားျဖစ္သူ ႏွင့္ သူမညီမတို႔ ခ်စ္ပြဲခင္းေနၾကသည္ကို သိလိုက္ရသည္။ ပထမကေတာ့ ေဒါသ ျဖစ္ေသးသည္။ သူမ သားျဖစ္သူ လူပ်ိဳႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးကို သမီးႏွစ္ေယာက္အေမ၊ သူ႔အေဒၚအရင္းက ဆြဲစားေနတာကို မေက်မနပ္ ျဖစ္လို႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမကိုယ္တိုင္က ေသြးသားေတာင္းတတုန္း အရြယ္၊ လင္ျဖစ္သူက နယ္ေျပာင္းသြားၿပီး ကာမဆႏၵ မျပည့္မဝပဲ လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာ အနီးကပ္ အရင္းအျခာ ႏွစ္ဦးက ကာမ ဆက္ဆံေနသည္ကို သိလိုက္ရသျဖင့္ ေဒါသႏွင့္အတူ မနာလိုစိတ္၊ တဏွာစိတ္ေတြကလည္း ထႂကြလာရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မည္သို႔ မည္ပုံစ၍ ေျပာရမည္ မသိျဖစ္ေနသည္။
တစ္ေန႔ အလွူတစ္ခုသြားၿပီး ျပန္လာေတာ့ သူမ အိပ္ယာမွာပင္ အစြန္းအကြက္ႏွင့္ အနံ့ ရလိုက္သည္။ အိမ္ကို ေဒၚသီတာဝင္း လာသြားမွန္းလည္း သိလိုက္ရေတာ့ ေဒါသျဖစ္ျဖစ္ႏွင့္ ေျပာစရာရွိလို႔ ဆိုၿပီး သူရိန္ မရွိသည့္အခ်ိန္ ေခၚလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္ၾကမွ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ ဖြင့္ေမးၿပီး သူသိေနေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ေတာ့မွ ေဒၚသီတာဝင္းက ဝန္ခံၿပီး သူမ ႏွင့္ သူရိန္ ဘယ္လို စျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ကို သူမ ေယာက္်ား သမီးႏွင့္ျဖစ္ပုံ၊ သူမကိုယ္တိုင္ လင္းသူ ႏွင့္ ျဖစ္ေနပုံ စသျဖင့္ အကုန္ဝန္ခံလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ တဆက္တည္းပင္ သူရိန္က ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကို စိတ္ဝင္စားေနၿပီး သူမကို ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းလို႔ သေဘာထားကာ လိုးေနတာဟု ေျပာျပလိုက္သည္။ ထိုအခါၾကေတာ့ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ကိုယ္တိုင္ပင္ ရင္သိမ့္တုန္ကာ ေစာက္ရည္တို႔ စိမ့္က်လာရေလသည္။
သူရိန္၏ အၾကည့္တို႔ သူမႏွင့္ အတူေနစဥ္ မူမမွန္မွု တို႔ကို အခုမွ ျပန္စဥ္းစားရင္း သေဘာေပါက္သြားရသည္။ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ႏွင့္ ေဒၚသီတာဝင္း၏ နားခ်မွုေၾကာင့္ သူလည္း စိတ္ပါလာခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ယခု ခရီးစဥ္မွာ သူရိန႔္ကို အံအားသင့္ေအာင္ လုပ္မည္ဟု ႏွစ္ဦးသား အကြက္ခ် စီစဥ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းက ေျပာျပလိုက္ေလသည္။ သူရိန္မွာ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေနခ်ိန္မွာ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း အကၤ်ီကို ၾကယ္သီးျဖဳတ္လိုက္ၿပီး သူမ နို႔ႀကီးေတြကို ဆုပ္ႏွယ္ေနေလသည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းက
“ကဲ ေျပာပါဦး တီဝင္း မဟုတ္မွန္း ဘယ္လိုသိတာလဲ ဆိုတာ”
“ဟဟ သားက တီဝင္းကို လိုးေနတာ ၾကာၿပီေလ၊ တီဝင္း တကိုယ္လုံးမွာ သား မျမင္ဖူးတဲ့ေနရာ မကိုင္ဖူးတဲ့ ေနရာ မရွိဘူး၊ ပထမဆုံးက တီဝင္းမွာ ေမေမ့ ေပါင္အတြင္းဘက္က အနာရြတ္ကေလး မရွိဘူး။ အဟီး၊ ေနာက္ၿပီး တီဝင္းေစာက္ဖုတ္က ေမေမ့ ေလာက္မၾကပ္ဘူး၊ တီဝင္းနို႔ေတြကလည္း ေမေမ့ ေလာက္ မႀကီးဘူး၊ အဟီး၊ ေနာက္ထပ္ ထပ္ေျပာရဦးမလား”
“အမေလးေတာ္ ေတာ္ပါၿပီ၊ တကတည္း ေျပာလိုက္တာ နားရွက္စရာေတြ”
“အမေလး အခုမွ ဘာရွက္စရာရွိလို႔လဲ ေမေမရဲ့၊ ျပပါဦး ဒီရွက္တဲ့ မ်က္ႏွာေလး”
သူရိန္က သူ႔အေမ ေမးေစ့ေလးကို လွမ္းမၿပီး မ်က္ႏွာကို ေမာ့ေစကာ၊ ႏွုတ္ခမ္းထူထူႀကီးကို ဖိစုပ္နမ္း လိုက္သည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကလည္း ျပန္နမ္းလာသည္။ သူရိန္က သူ႔လၽွာႀကီးကို သူမပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ေပးေတာ့လည္း သူမလၽွာကေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္ရင္း စုပ္ေပးသည္။ သူရိန္က သူ႔ကိုယ္ကို ပက္လက္ကေလး ျဖစ္ေအာင္ တြန္းၿပီး သူက သူမကိုယ္ေပၚ ေမွာက္တက္လိုက္သည္။ သူရိန္က ကုတင္ေခါင္းရင္းမွာ မီးခလုပ္ကို လွမ္းၿပီး ဖြင့္လိုက္သည္။ မ်က္နာက်က္မွ ႏွစ္ေပမီးေခ်ာင္း အလင္းေရာင္က အခန္းထဲမွာ ေဖြးကနဲ ျဖစ္သြားသည္။
“အို ဟဲ့ ဘာလို႔ မီးႀကီးကို ဖြင့္လိုက္ရတာလဲ”
“ေမေမ့မ်က္ႏွာေလး ျမင္ခ်င္လို႔ပါ ေမေမရယ္”
“အာ.. သားကို ေမြးကတည္းက ျမင္ဖူးေနတဲ့ မ်က္ႏွာကိုမ်ား ”
“မတူဘူးေလ ေမေမရဲ့၊ အခုက ေမေမ့ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္တာ”
“ဟာ သြားကြာ၊ ဒီမွာ အရွက္ေတာင္ မေျပေသးတဲ့ဟာကို သူ သိပ္ဆိုးတာပဲ”
“အဲလို ရွက္ေနတာေလးကိုက ခ်စ္စရာေလးပါ ေမေမကလည္း”
“ေတာ္ေတာ့ သြားကြာ၊ ေခၚေတာ့ ေမေမဆိုၿပီး မဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနတယ္”
“ခ်စ္လို႔ပါ ေမေမရယ္၊ ဒီမွာၾကည့္ ေမေမ့ကို ခ်စ္ခ်င္လို႔တဲ့ သား ေကာင္ႀကီးကေတာင္ အရမ္းမာေနၿပီ”
သူရိန္က သူ႔အေမလက္ကို ဆြဲကာ သူ၏ မာေတာင္ ေတာင့္တင္းေနေသာ လီးႀကီးေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္သည္။
“အာ သူ႔ဟာႀကီးက ႀကီးလိုက္တာ၊ အာ့ေၾကာင့္ တို႔ဟာေလးထဲ ျပည့္ႏွက္ေနတာေပါ့”
“အဲေလာက္မႀကီးပါဘူး ေမေမရယ္ ပုံမွန္ပါပဲ”
“သိဘူး ေမေမ ၾကဳံဖူးတာက သားေဖေဖပဲေလ၊ သူက အဲေလာက္မွ မႀကီးတာ၊ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ေတာင္ မအိပ္ျဖစ္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာေနၿပီလဲလို႔”
“အင္း ေဖေဖ နယ္ေရာက္သြားလို႔ မဟုတ္လား”
သူရိန္ ႏွင့္ စကားေျပာေနရင္း ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းက သူရိန႔္လီးႀကီးကို သူမလက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေပးေနသည္။ သူရိန႔္ လီးႀကီးကလည္း သူမလက္ထဲမွာ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးထြား မာေတာင္လာခဲ့သည္။
“ဟင့္ အင္း သားေဖေဖ နယ္မသြားခင္ကတည္းက ဘာျဖစ္လို႔လဲ မသိဘူး၊ သူက အဲဒါေတြ စိတ္ကုန္သြားတာလား ေမေမ့ အေပၚမွာပဲ စိတ္မလာေတာ့တာလား မေျပာတတ္ဘူး”
“ဟုတ္လား အသက္ႀကီးသြားလို႔လား မသိဘူးေနာ္၊ သားသာဆိုရင္ေတာ့ ေန႔တိုင္းကို လိုးမွာ”
“အပိုေတြ၊ သူလည္း ေနာက္ၾကာရင္ ရိုးသြားမယ့္ ဟာႀကီးကို၊ ေယာက္်ားေတြက အဲလိုပဲ ထင္ပါတယ္၊ အဝင္းေယာက္်ားပဲ ၾကည့္ပါလား”
“ေယာက္်ားအားလုံးက အတူတူ မဟုတ္ပါဘူး ေမေမကလည္း ၊ ကၽြန္ေတာ္က ေမေမ့ကို တသက္လုံး ခ်စ္သြားမွာ၊ အခုေတာင္ ထပ္ခ်စ္ခ်င္ေနၿပီ”
သူရိန္က ေျပာေျပာဆိုဆို ႏွင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း နို႔ႀကီးေတြကို ကုန္းစို႔လိုက္သည္။ သူ႔ဒူးျဖင့္လည္း သူ႔အေမ ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးကို ခ်ဲေစကာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ဒူးေထာက္ကာ လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ဝ ခ်ိန္ေပးလိုက္သည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကလည္း သူမ ဒူးႏွစ္လုံးကို ေထာင္ကာ ေပါင္ကို ျဖဲကားေပးလိုက္သည္။ သူမလက္ေတြက ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ သူရိန႔္ လီးႀကီးကို သူမ ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ ေတ့ေပးလိုက္သည္။ သူရိန္က နို႔ေတြကို စို႔ေနရာမွ မ်က္ႏွာကို ေမာ့လိုက္ၿပီး ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ႏွင့္ မ်က္လုံးခ်င္း ေတ့ေတ့ ဆုံၾကည့္ရင္းက လီးႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းေလသည္။
ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းမွာ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ တိုးဝင္ လာသည့္ လီးႀကီးကို မ်က္လုံးေလး စင္းလၽွက္ ဖီးခံရင္းမွ သူရိန႔္မ်က္လုံးေတြကို ခပ္စူးစူးေလး ျပန္စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ သူရိန္ကလည္း ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကို မ်က္လုံးခ်င္းမလႊဲပဲ စိုက္ၾကည့္ရင္းမွ လီးႀကီးကို ေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္သည္။
“ဗ်ိ…စြိ…ဖြတ္…..ဖတ္”
“အ….ရွီးးးးး ျဖည္း..ျဖည္း..ကြာ ”
ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ႏွုတ္ခမ္းကေလး တြန႔္သြားၿပီး သူ႔ကို ရီေဝေသာ မ်က္လုံးေတြႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနတာ ဆက္ဆီ ျဖစ္လြန္းလွသျဖင့္ သူရိန႔္ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာပင္ တင္းကနဲျဖစ္ေအာင္ ေဖာင္းကား တက္လာရသည္။ သူရိန္က သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ဂ်ိဳင္းေအာက္မွ လၽွိုကာ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲလၽွက္ အားျပင္းျပင္း ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကလည္း အံကေလး ႀကိတ္ကာ မ်က္ေမွာင္ေလး တြန႔္လၽွက္က သူရိန႔္ မ်က္လုံးေတြကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးကာ သူရိန႔္အလိုးကို ျပန္တုန႔္ ျပန္ေလသည္။
သူ႔အေမ ေစာက္ဖုတ္မွာ ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ ခုနက မွ သူၿပီးလို႔ ထုတ္ထားသည့္ သုတ္ရည္တခ်ိဳ႕တို႔ေၾကာင့္ ေခ်ာေမြ႕ေနေသာ္လည္း အတြင္းသားေတြကေတာ့ ေစးၾကပ္တုန္းမို႔ လိုးလို႔ အရသာ ရွိလွေပသည္။ ကိုယ့္ကိုလည္း ဆက္ဆီက်က် မ်က္လုံးအစုံျဖင့္ မမွိတ္မသုံၾကည့္ရင္း အံေလးက်ိတ္ကာ ခံေနသျဖင့္ ဘယ္လိုမွ ေဖာ္မျပနိုင္ေအာင္ ေကာင္းေသာ ဖီးလ္ကိုလည္း သူရိန္တစ္ေယာက္ ခံစားေနရသည္။ သူ႔ရင္ဘတ္ေအာက္မွ မထိတထိ ျဖစ္ေနေသာ နို႔ႀကီးမ်ားကလည္း လွုပ္ရွားကာ မာေတာင္ေနေသာ နို႔သီးေခါင္းမ်ားက သူ႔ရင္ဘတ္ကို လာထိပြတ္ေနၾကသည္။
ခုနကေလးကမွ တခ်ီၿပီးထားတာမို႔ သူရိန္က ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မၿပီး နိုင္ေခ်။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကသာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ မ်က္လုံးမွိတ္သြားၿပီး သူမေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးကို သူရိန႔္နံေဘးသို႔ ညႇပ္ၿပီး သူမကိုယ္ႀကီးတစ္ခုလုံးလည္း ေတာင့္တင္းကာ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ၿပီးသြားရသည္။ သူမ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အတြင္းသားႏုႏုကေလးမ်ားက သူရိန႔္လီးႀကီးကို ဆုပ္ညႇစ္ေပးေနျပန္သည္။ ဒီတခါေတာ့ သူရိန္က မၿပီးနိုင္ေသးတာမို႔ ဆက္ကာ ေဆာင့္လိုးေနသျဖင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းအဖို႔ တခါမွ မၾကဳံဘူးေသာ ကာမစည္းစိမ္ကို ရရွိေနရေလသည္။
ေနာက္ထပ္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ လည္း မၿပီးေသးပဲ ခါးအနည္းငယ္ ေညႇာင္းလာသျဖင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကိုယ္ေပၚ အသာေမွာက္လၽွက္ နားရင္း အေမာေျဖေနလိုက္သည္။
“သား မၿပီးေသးဘူးမလား ဆက္လုပ္ေလ”
“အင္း ခဏနားတာ ေမေမလည္း အေမာေျဖဦးေလ”
“သား ေညႇာင္းရင္ ေမေမ ဟိုဟာ.. အင္း.. ဟိုလို.. လုပ္ေပးမယ္ေလ”
“ဘယ္ဟာလဲ ေမေမ”
“ေမေမ ပါးစပ္နဲ႔ လုပ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာတာ”
“အင္း ေကာင္းတာေပါ့၊ သားက ေမေမ မလုပ္ေပးေလာက္ဖူး မွတ္လို႔”
“အမေလး လူကို လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ၿပီးေတာ့ ခုမွ လာၿပီး၊.. ကဲထပါ သူ႔ကိုယ္ႀကီးက အေလးႀကီးကို”
သူရိန္က သူ႔အေမ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ သူ႔လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေခါင္းရင္း နံရံကို မွီကာ ေျခဆင္းထိုင္လိုက္သည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းက ပက္လက္အေနအထားမွ ကုန္းထကာ ပုဆစ္ထုပ္ထိုင္ရင္း သူရိန႔္လီးႀကီးကို သူမ လက္ကေလးျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ထုေပးလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းကို ဝလုံးပုံစံေလးဝိုင္းကာ လီးႀကီးကို ေတ့သြင္းလိုက္သည္။ သူမ အာခံတြင္းမွ ေႏြးေထြးေသာ အထိအေတြ႕က သူရိန႔္လီးႀကီးကို ျပန္လည္း မာတင္းလာေစခဲ့သည္။
သူမက ပါးစပ္အတြင္းမွ သူရိန႔္လီးႀကီးကို စုပ္ရင္း ေခါင္းကိုလည္း အနိမ့္အျမင့္ လုပ္ေပးေတာ့ သူရိန္ မွာ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ပါးစပ္ကို လိုးေနရသလို ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းမွာ ေဒၚသီတာဝင္း ႏွင့္စာလၽွင္ ပုေလြမကၽြမ္းမွန္း သိရေပမဲ့၊ မိမိ အေမအရင္းက လုပ္ေပးေနသည္ ဆိုတာရယ္၊ ကိုယ့္အတြက္ မလုပ္တတ္ေပမဲ့ လုပ္ေပးေနသည္ဆိုတာရယ္ေၾကာင့္ သူရိန႔္အတြက္ေတာ့ အင္မတန္ကို ေကာင္းေနရေလသည္။
သူရိန္က သူ႔လီးကို အစုပ္ခံေနရင္းက ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း မ်က္ႏွာေပၚမွ ဆံစေလးမ်ားကို ဖယ္ရွားကာ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ပါး ေမးေစ့ နားရြက္တို႔ကို ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ေပးေနေလသည္။ ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ခန႔္ လုပ္ေပးၿပီးေတာ့ လုပ္ေနၾက မဟုတ္သျဖင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းမွာ အာလည္းေညႇာင္း ဇက္လည္း ေညႇာင္းလာရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူရိန႔္လီးႀကီးကို သူမပါးစပ္မွ ခၽြတ္ၿပီး လက္ကေလးျဖင့္ ထုေပးေနေလသည္။ သူရိန္ကလည္း သေဘာေပါက္သျဖင့္ ျပန္ေတာ့ မစုပ္ခိုင္း၊ သူမွာ အႀကံတစ္ခုရလာသျဖင့္
“လာ ေမေမ ဒီမွာခဏေလး ပက္လက္လွဲနားလိုက္ဦး၊ သား အေပၚကေန လုပ္ေပးမယ္”
ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းက ပက္လက္ကေလး လွဲလိုက္ေတာ့ သူရိန္က ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ရင္ဘတ္ေပၚ တက္ခြေလသည္။ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း နို႔ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေနရာခ်လၽွက္ လီးတန္ႀကီးေပၚ တံေတြးေထြးခ်လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း နို႔ႏွစ္လုံးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေဘးမွ တြန္းကာ လီးကို ညႇပ္ထားရင္းျဖင့္ လိုးေတာ့သည္။
“အာကြာ သားကလည္း ႀကံႀကံဖန္ဖန္ကြာ၊ လူကို ထင္သလို ေလၽွာက္လုပ္ေနတယ္”
“အဟီး သားက အဲလိုလုပ္ခ်င္ေနတာ ၾကာပါၿပီ၊ သားလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြထဲမွာ အဲလိုလုပ္လို႔ ရေအာင္ နို႔ႀကီးတဲ့လူ တစ္ေယာက္မွ မရွိေသးလို႔ လုပ္မရလို႔ ”
“ဟြန႔္ ဒီအရြယ္ေလးနဲ႔ မိန္းမေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ လုပ္ဖူးေနၿပီလဲ မသိဘူး ဆရာႀကီးပဲ”
သူရိန္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ နို႔ၾကားကို လိုးရတာလည္းျဖစ္ ေအာက္က ပက္လက္ျဖင့္ မ်က္ႏွာထားညႇတုတု သူ႔အေမကို လုပ္ေနရတာမို႔ ဒီတခါေတာ့ တကယ္ၿပီးခ်င္လာခဲ့သည္။ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း လီးကို တအားထိုးပြတ္ေလရာ လီးထိပ္မွ လရည္မ်ား တႁပြတ္ႁပြတ္ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ လရည္မ်ားမွာ ေဒါယဥ္လွိုင္ဝင္း ေမးေစ့ ႏွုတ္ခမ္း ႏွာေခါင္း မ်က္ခြံပါးျပင္ စသည္တို႔မွာ စင္ထြက္ ေပက်ံကုန္ေတာ့သည္။
“အားးးး အိးးးးးးးး ထြက္.. ထြက္ကုန္ၿပီ… အိုးးးးးး ”
သူရိန္ ႏွင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းတို႔မွာ အျပင္ထြက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းမွာ သန႔္စင္ေဆးေၾကာၾကၿပီး၊ ေဒၚသီတာဝင္းတို႔ ျပန္မလာေသးသျဖင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း အခန္းသို႔ ျပန္ဝင္ၿပီး အိပ္ယာေပၚတြင္ ႏွစ္ဦးသား ဖက္ကာ နားေနၾကသည္။
“အား ေမေမရယ္ ခ်စ္လို႔ကို မဝနိုင္ပါလား”
“ဟြန႔္ ဘာေမေမလဲ၊ ေမေမ ေမေမဆိုၿပီး အဲဒါေတြ လုပ္လို႔ ရမလား၊ ဒါက ကိုယ့္အေမကိုယ္ ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္လား”
“ေမေမ့ကို အေမတစ္ေယာက္လိုေရာ မိန္းမတစ္ေယာက္လိုေရာ ခ်စ္တယ္၊ သားအခ်စ္က ၅၂၈ နဲ႔ ၁၅၀၀ ေပါင္းၿပီးေတာ့ ေမေမ့ကို ၂၂၂၈ အခ်စ္နဲ႔ကို ခ်စ္တာ အဟိ”
“ကိုပိုေလး အေျပာေတာ္ေတာ္ေကာင္း၊ ဒါနဲ႔ ေနပါဦး ကိုယ့္အေမအေပၚ အဲလိုမ်ိဳးစိတ္ေတြ ဘယ္ကတည္းက ေပၚေနတာလဲ ေျပာစမ္းပါဦး”
“အင္း တကယ္က ဒီဘုရားပြဲမွာ စခဲ့တာပါပဲ။ သား ဆယ္တန္းေလာက္ကေလ။ ဒီပြဲကို လာတုန္းေပါ့။ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖရယ္ သားရယ္ေလ ဘုရားေဈးထဲ တိုးေခြ႕သြားၾကတုန္းကေပါ့။ အဲတုန္းက ေမေမဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားေတာင္ မွတ္မိေနေသးတယ္”
“ဟုတ္တယ္ တကယ္”
“အင္းေပါ့၊ မီးခိုးေရာက္ ဇာအသားပါးပါးေပၚမွာ အမဲပန္းပြင့္ကေလးေတြနဲ႔ ရင္ဖုံးအကၤ်ီ၊ ေအာက္ကလည္း ဆင္တူအေရာင္ ေျဗာင္ထမိန္၊ အနားမွာပဲ အမဲေလးေတြ ေဖာက္ထားတာ၊ ၾကပ္ေနထုပ္ေနတာ အကၤ်ီေရာ ထမိန္ေရာ။ ၿပီးေတာ့ ေဖေဖက ေရွ႕ကေန အေလာတႀကီးသြား၊ လူေတြကတိုးေတာ့ ေမေမက သားကို လာတြယ္ဖက္ၿပီးသြားေတာ့ ေမေမ့ အသားေတြက အိစက္ေနတာပဲ၊ သားလီးက တအားကို ေတာင္ေနတာ၊ အဲဒီပြဲေဈးကျပန္ေတာ့ ဒီအိမ္မွာပဲ အိမ္သာထဲ ေျပးဝင္ၿပီး ဂြင္းထုပစ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အိမ္ေနရင္း ေမေမက ဘရာမဝတ္ အတြင္းခံမဝတ္ပဲ ေနတာေတြ ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ခဏခဏ ထုျဖစ္ေနတာေလ။ အဲဒီတုန္းကတည္းကေပါ့၊ စိတ္ထဲက အျမဲလိုးေနခဲ့တာ”
“ဟယ္ေတာ့၊ အမေလး အဲတုန္းက ကိုယ့္သားကို ကေလးေလးပဲ မွတ္ေနတာ၊ အဲ့လိုစိတ္မ်ိဳး ရွိမွန္း သိေတာင္ မသိခဲ့ဘူး”
“အင္း သားလည္း ေမေမ့ကို ျပန္ေမးရဦးမယ္၊ ေမေမက တီဝင္းနဲ႔ စကားေျပာၿပီးေတာ့ လူခ်င္းလည္း ေနခဲ့တာဆိုေတာ့ သိခ်င္႐ုံ အဆင့္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး၊ ေမေမလည္း သားအေပၚမွာ အဲလို ဖီးလ္ ရွိေနတယ္ မဟုတ္လား”
“အင္း ဒီအေျခအေန ေရာက္ေနမွေတာ့ ေမေမ လည္း မလိမ္ေတာ့ပါဘူး၊ သားကိုလည္း ရွက္စရာမွ မလိုေတာ့တာ။ ေမေမ စိတ္ေတြ ေထြျပားလာတာကေတာ့ သားကို ေျပာခဲ့သလို သားေဖေဖက ေမေမ့ အေပၚမွာ အဲ့လိုစိတ္ မရွိေတာ့တာက စတာပဲ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေမေမက လိုေနတယ္ေလ၊ ေမေမ့ ေသြးသားေတြက ေတာင္းတေနတယ္၊ ျမန္မာေတြဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေယာက္်ားကိုယ္ေတာင္ အဲဒါလိုေနတယ္ဆိုတာကို ဖြင့္ေျပာရမွာ ႏွုတ္ေလးေနမိတယ္။ ေျပာလိုက္ရင္ သူ အထင္ေသးသြားမလား ဆိုတာက လင္မယားခ်င္းမွာေတာင္ ရွိေနတယ္။ အဲေတာ့ ေမေမလည္း အပ်ိဳဘဝတုန္းကလို ကိုယ့္ဘာသာကို လက္နဲ႔ စိတ္ေျဖေဖ်ာက္တဲ့ အက်င့္ရလာေတာ့တယ္။ လက္နဲ႔ စိတ္ေျဖေဖ်ာက္တယ္ ဆိုေပမဲ့ ဒီအတိုင္းႀကီး ေျဖေဖ်ာက္လို႔ မရဘူးေလ၊ သားတို႔ ေျပာသလို မွန္းတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မိန္းကေလးဆိုေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကူးထဲ ဇာတ္လမ္းေဖာ္ၿပီး ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ မင္းသားတို႔ ေမာ္ဒယ္ဘြိဳင္းေလးတို႔ ကိုယ့္ကိုလိုးေနတယ္လို႔ ေတြးၿပီး စိတ္ေျဖေဖ်ာက္ရတာေပါ့။ ေမေမက စာဖတ္ဝါသနာလည္းပါေတာ့ အင္တာနက္မွာလည္း ေလၽွာက္ဖတ္ရင္းက တိတ္တခိုးဆိုက္ကို ေရာက္သြားတယ္”
“ဟိုက္ ေမေမလည္း တိတ္တခိုးေရာက္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲမွာ စာေရးေနတယ္၊ ထားပါေတာ့ မေတာက္တေခါက္ပါ”
“ဟင္ ဟုတ္လား ဘာလဲ ကေလာင္နာမည္က”
“ေက်ာက္မီးေသြးပါ၊ ေမေမသိမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ တစ္ပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စပါ၊ ဆက္ေျပာပါဦး”
“အင္း အဲဒီမွာ လမင္းႀကီးေရးတဲ့ အက်င့္ဆိုးေလး တစ္ခုရဲ့ အက်ိဳးဆက္ဆိုတာ သြားဖတ္မိတယ္”
“အင္း သိတယ္၊ ခရီထြက္ၾကရင္း သူ႔အေမကို မိန္းမ နဲ႔ မွားၿပီး လိုးမိတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလ”
“အင္း အဲဒါဖတ္မိၿပီးေတာ့ အိပ္မက္ေတာင္မက္တယ္၊ သားက အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေတာ့ ေမေမ့ကို သားမိန္းမနဲ႔ မွားၿပီး လိုးလိုက္တာတဲ့၊ အဟီး အိပ္မက္ကနိုးေတာ့ ေမ့ေမ့ပိပိမွာ အရည္ေတြကို ရႊဲေနတာ ေသးေပါက္ခ်လိုက္မိတဲ့ အတိုင္းပဲ”
“အဟိ အဲဒါ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ကလဲ”
“သား အခန္းထဲမွာ ဂြင္းထုေနတာကို ပက္ပင္းမတိုးခင္ကေလးတင္ေပါ့ ဟီဟိ”
“အင္း အဲတုန္းက ေမေမ ပက္ပင္းတိုးသြားတာ သားမွာ ေပ်ာ္ရမလို လန႔္ရမလို ႀကီး ခစ္ခစ္”
“အဲမွာ ပိုဆိုးသြားတာေပါ့၊ ေမေမက တကယ္တမ္း အျပင္မွာ ေယာက္်ားတန္ဆာဆိုလို႔ သားေဖေဖ တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ျမင္ဖူးတာေလ၊ သားဟာႀကီး ေတြ႕လိုက္ေတာ့ စိတ္ေတြေတာင္ ကေယာင္ေျခာက္ျခား ျဖစ္သြားတယ္။ ႀကီးလိုက္တာႀကီးလို႔၊ ငါ့ဟာေလးထဲမ်ား လာထိုးထည့္ရင္ ကြဲထြက္သြားမလား မသိဘူး ဆိုၿပီး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတာင္ ေအးသြားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ညၾကေတာ့ အိပ္မက္ပါေလေရာ၊ အဲဒီဟာႀကီးနဲ႔ ေမေမ့ကို လာလုပ္တယ္ဆိုၿပီး ခစ္ခစ္”
“ဟဟ အဲတုန္းကသာ သိလိုက္လို႔ကေတာ့ ေဖေဖ အိမ္မွာမရွိတာနဲ႔ သား ဝင္လိုးမိမွာပဲ ခစ္”
“အင္း အဲေနာက္ပိုင္းေတာ့ သားကို စိတ္ကူးၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို အာသာေျဖတာ အေလ့အက်င့္လို ျဖစ္သြားတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ အဝင္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတာ သိသြားေတာ့ မနာလိုျဖစ္ၿပီး စိတ္ဆိုးတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အဝင္းက သူ႔ေယာက္်ားအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ သူ႔ကိုလည္း စိတ္မဆိုးေတာ့ဘူး ၊ ေမေမလည္း သားနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္ရင္ ျဖစ္လို႔ရတာပဲ ဆိုတဲ့ အသိဝင္လာတယ္ေလ၊ ေနာက္ပိုင္းကေတာ့ သားသိၿပီးတဲ့ အတိုင္းေပါ့”
“အင္း အဲလိုသိရေတာ့လည္း အဲဒီ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ႏွေျမာစရာႀကီးေနာ္ အဟီး၊ ေစာေစာကသာ သိခဲ့ရရင္ အခ်ိန္ေတြ ပိုရမွာပဲ ”
“အမေလး ကိုပို၊ အဲတုန္းက သူက ဘယ္မိန္းမနဲ႔ ျဖစ္ေနမွန္းမသိ၊ လူကိုလာၿပီး အာေနတယ္၊ သူ႔ဟာႀကီးကိုင္ထုေနတုန္းက ဖုန္းတစ္လုံးနဲ႔ အလုပ္ရွုပ္ေနတာ မသိဘူးမ်ားမွတ္လို႔လား၊ ဘယ္မိန္းမလည္း ဆိုတာေတာ့ စပ္စုမေနေတာ့ပါဘူး”
“ခစ္ခစ္ မစပ္စုဘူး ဆိုေပမဲ့ ေမေမ သိခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား”
“သား ေျပာရင္ေတာ့ ေမေမ သိရတာေပါ့ေလ၊ မေျပာရင္လည္း ရပါတယ္”
“အင္း သားေျပာျပရင္ေတာ့ ေမေမ အံ့ၾသမလား မသိဘူး ခစ္ခစ္၊ အဲတုန္းက သားနဲ႔ ခ်က္ေနတာ အန္တီခ်ိဳပါ”
“ဟယ္”
“အင္း သားရဲ့ ဖူးစာရွင္ေတြကလည္း ဆန္းတယ္ ေျပာရမလား မသိဘူး၊ အေဒၚအရင္း ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အေမအရင္းနဲ႔ကို ျဖစ္ရတာပဲ ခစ္ခစ္”
“အမေလး ကိုယ့္ဘာသာ လီးသရမ္းတာကိုမ်ား ဖူးစာလုပ္ေနရေသးတယ္၊ တခါတည္း မေျပာခ်င္ဘူး၊ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေဆြမ်ိဳးေတြ လိုးဖူးေသးလဲ ေျပာစမ္းပါဦး တစ္လက္စထဲ”
“အဲဒါပါပဲ ေမေမရယ္ ၊ ေမေမ အပါအဝင္ စုစုေပါင္း သုံးေယာက္ပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ေမေမ သိလား”
“ဘာသိရမွာလဲ”
“အဲဒီသုံးေယာက္ထဲမွာ ေမေမ့ကို အခ်စ္ဆုံးဆိုတာ”
“ဟြန႔္ ယုံပါဘူး၊ လၽွာအရိုးမရွိ ေလၽွာက္ေျပာေနတာေတြ”
“ဒီမွာၾကည့္ ေမေမ့ကို ခ်စ္လို႔မဝဘူးဆိုတာ ကဲ ယုံၿပီလား”
သူရိန္က ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းလက္ကို ဆြဲကာ သူ႔လီးႀကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။
“ဟဲေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးက ျပန္မာေနျပန္ၿပီ၊ အဲလိုႀကီးလား၊ သားေဖေဖဆိုရင္ တစ္ခါၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ပတ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္မွ တစ္ခါ ျပန္မာေတာ့တာ”
သူရိန္တို႔ တတိယအခ်ီ လိုးၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေမာပန္းၿပီး သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သတိမထားမိလိုက္ၾကပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေတာ့သည္။ သူရိန္တစ္ေယာက္ သူ႔လီးကို တစ္ေယာက္ေယာက္ စုပ္ေပးေနတာကို အိပ္မက္လို ျဖစ္ေနၿပီး လီးက တကယ္ကို မာေတာင္လာေတာ့ နိုးလာခဲ့ရသည္။ သူတို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတုန္းက မီးေခ်ာင္းပင္ မပိတ္မိသျဖင့္ အခု သူ႔လီးကို စုပ္ေပးေနသူမွာ တီဝင္း ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ဟင္ တီဝင္းတို႔ေတာင္ ျပန္လာၿပီလား”
“ခစ္ အင္းေပါ့၊ ဒီသားအမိေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကဲၾကသလဲ မသိဘူး၊ မီးေတာင္ မပိတ္နိုင္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတာ၊ ဘယ္သူမွ ဒီအခန္း လာမစပ္စုလို႔ ေတာ္ေတာ့တယ္ ဟြန္း”
သူရိန္မွာ တေရးအိပ္ထားသည္မို႔ အားျပန္ျပည့္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကလည္း ေဒၚသီတာဝင္း အစုပ္အမွုတ္ေအာက္မွာ ျပန္မာလာခဲ့ရသည္။ ေဒၚသီတာဝင္း က သူရိန႔္လီးႀကီးကို မာေတာင္ ေတာင့္တင္းေနေအာင္မွုတ္ၿပီးမွ ထၿပီး သူမထမိန္ကို လွန္ကာ သူရိန႔္ေပါင္ေပၚ ခြေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္လိုက္သည္။ ေဒၚသီတာဝင္းက သူရိန႔္လီးကို သူမလက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ရင္း သူမ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့သြင္းကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။ လီးႀကီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဝင္သြားၿပီး အဆုံးထိ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ျမဳပ္သြားမွ ဖင္လုံးႀကီးမ်ား သူရိန႔္ေပါင္လုံးေပၚ ထိုင္ခ်ကာ သူမ လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူရိန႔္ နံေဘး တဖက္တခ်က္မွာ ေထာက္လိုက္သည္။
သူရိန္အဖို႔ကေတာ့ သူ႔ေမေမက ေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီး သူ႔တီဝင္းက သူ႔အေပၚ ျမင္းလာစီးေနတာ ကို ေတြးမိၿပီး သေဘာက်ကာ ဖီးလည္းတက္လာေလသည္။ သူ တစ္ခါမွ အိပ္မက္ပင္ မမက္ဖူးသည့္ အေျခအေနမ်ိဳး မဟုတ္လား။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို တစ္အိပ္ယာထဲမွာ လိုးရၿပီ၊ ညီအစ္မေတာင္မွ ရိုးရိုး မဟုတ္၊ ထိုႏွစ္ေယာက္က သူ႔အေမ ႏွင့္ သူ႔အေဒၚတို႔၊ သူ႔ေလာက္ ကံေကာင္းတဲ့သူ ကမၻာေပၚ မွာ ရွိပါမလားဟုပင္ ေတြးမိရင္း ျပဳံးလိုက္မိသည္။
ေဒၚသီတာဝင္းက သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကို အားယူၿပီး ဖင္ႀကီးကို ႂကြကာ ႏွိမ့္ကာျဖင့္ သူရိန႔္လီးႀကီးကို လိုးေလသည္။ ကုတင္ေပၚမွ လွုပ္လွုပ္ လွုပ္လွုပ္ ျဖစ္လာသျဖင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းလည္း နိုးသြားၿပီး သူ႔သားေပၚ တက္လိုးေနသည့္ သူ႔ညီမကို မီးေခ်ာင္း အလင္းေရာက္ေအာက္မွာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ဟယ္ ေကာင္မ အရွက္ကိုမရွိဘူး ၾကည့္စမ္း ကိုယ့္တူကို သူ႔အေမေရွ႕ႀကီးမွာ ”
“ခစ္ မမကေရာ ကိုယ့္သားအရင္းနဲ႔ ေသာင္းက်န္းလိုက္ၾကတာ မီးေတာင္မပိတ္နိုင္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမလား”
ေဒၚသီတာဝင္းမွာ အကၤ်ီအဝတ္အစား မခၽြတ္ေသးပဲ ထမိန္လွန္ၿပီးေတာ့ တက္ခြလိုးေနျခင္းျဖစ္ရာ ညီအစ္မခ်င္းေတာ့ မ်က္ႏွာမပူရေခ်။ အခုပူလည္း ေနာက္ေတာ့ ေအးေဆးျဖစ္သြားမွာပါဟု သူရိန္က ေတြးလိုက္မိသည္။
သူရိန႔္လက္က သူ႔အေမ နို႔မ်ားဆီသို႔ ေစာင္ေအာက္မွ တြားတြားၿပီး ေရာက္သြားခဲ့သည္။ သူ႔လက္ဖဝါးေတြက သူ႔အေမနို႔ေတြကို ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနေတာ့ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းက သူမကိုယ္ေလးကို တေစာင္းလိမ့္လိုက္ရင္း သူရိန႔္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။
“ဒီေကာင္ေလးဟာေလ ဒီလိုပုံနဲ႔ဆို အားျပတ္ၿပီး ဒုကၡေတာ့ ေရာက္ေတာ့မွာပါပဲ”
“ခိခိ ေမေမကလည္း ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူး ဟားဟား ”
သူရိန္က ရယ္ေမာရင္းက သူ႔အေမ ကိုယ္ေလးကို ဆြဲကာ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းး စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းေနၾကသည္ကို ၾကည့္ရင္း ေဒၚသီတာဝင္းမွာ သူရိန႔္လီးႀကီးေပၚ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာရေတာ့သည္။
ထိုမနက္အထိ သူရိန္ ႏွင့္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္တို႔ တူးအင္ဝမ္း ဆြဲလိုက္ၾကၿပီး သူရိန္ လီးမေတာင္နိုင္ေတာ့မွ သူ႔အခန္းသူ ျပန္သြားအိပ္ေလေတာ့သည္။
………………………………….
သူတို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ၾကေတာ့ သူရိန္မွာ သူ႔အခန္းမွာ သူ မအိပ္ေတာ့၊ သူ႔မိဘမ်ား အခန္းမွာသာ ညအိပ္ေတာ့သည္။ သူ႔မိဘမ်ား၏ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ သူ႔အေမႏွင့္ ပုံစံမ်ိဳးစုံ ဆက္ဆံၾကသည္မွာ ညားခါစ လင္မယားႏွစ္ဦး အတိုင္းပင္။
တစ္ညတြင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်စ္ၾကမ္းၾကၿပီးေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ဖက္ကာ အနားယူရင္း စကားစၿမီ ေျပာေနၾကေလသည္။
“သားေဖေဖ ဒီသၾကၤန္ပိတ္ရက္ ျပန္လာမယ္တဲ့၊ ခြင့္လည္း မယူတာၾကာလို႔ အလုပ္က စုစုေပါင္း ႏွစ္ပတ္ ေပးထားတယ္တဲ့”
“ဟင္ အဲဒီႏွစ္ပတ္လုံးလုံး သားက ေမေမနဲ႔ ခြဲေနရေတာ့မွာလား”
“အင္းေပါ့ ဒီမွာက လင္ႀကီးနဲ႔ရွင့္၊ ဘယ့္ႏွယ္ လင္ႀကီးနဲ႔ မအိပ္ပဲ သားနဲ႔ လာအိပ္ေနလို႔ ရမလား”
“သားက လင္ပဲ ျဖစ္လိုက္ခ်င္တာပဲ ေမေမရာ”
“ေတာ္ပါကြာ၊ သားက မခ်ိဳေရာ အဝင္းကိုေရာ မယားျဖစ္ေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးလား”
“မဟုတ္ပါဘူး ေမေမရာ၊ အန္တီခ်ိဳက သား လူပ်ိဳ ေပါက္ဘဝ စြဲမိစြဲရာ စြဲလို႔ ႀကံမိတာပါ၊ တီဝင္းကလည္း တကယ္က လင္းသူနဲ႔ ျဖစ္ေနတုန္းပါ၊ သူ႔ ဟာက ေမေမ့ေလာက္ မေကာင္းပါဘူး အဟိ၊ နည္းနည္ ေခ်ာင္ခ်င္တယ္”
“ဟယ္ ကိုယ့္အေမကို အဲလိုေျပာစရာလား”
“ဟင္ အခုလိုအခ်ိန္မွာ ေမေမ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ၊ သားရဲ့မယား ျဖစ္ေနၿပီဟာကို”
“အင္းပါ ဟုတ္ပါၿပီေတာ္၊ အဝင္းက ေျပာတယ္ လင္းသူဟာႀကီးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္တဲ့၊ ၿပီးေတာ့ ဒုတ္ပတ္လည္မွာလည္း ေဂၚလီေတြ ထည့္ထားတာတဲ့”
“ဟုတ္လား သားကိုၾကေတာ့ မေျပာဘူး အဲဒါေတြ၊ ဒါေၾကာင့္ တီဝင္းဟာက သားအတြက္ နည္းနည္း ေခ်ာင္ေနတာေပါ့ ”
“အင္း ေမေမ့ကိုေတာ့ ေျပာျပတယ္၊ သားကိုေတာ့ တူအရင္းကို လုပ္ရတယ္ဆိုတဲ့ ဖီးေၾကာင့္တဲ့၊ လင္းသူကေတာ့ သူစြဲေနတာဆိုပဲ”
“ဟုတ္လား ေမေမေရာ စမ္းၾကည့္ခ်င္လား၊ ကိုလင္းသူနဲ႔ စမ္းခ်င္စမ္းၾကည့္ေလ၊ သား စိတ္မဆိုးပါဘူး၊ နည္းနည္းေတာ့ မနာလို ျဖစ္မွာေပါ့”
“အမေလး မစမ္းခ်င္ေပါင္ေတာ္၊ ကိုယ့္သားနဲ႔ကိုယ္ အိမ္တြင္းထဲမွာပဲ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ၊ အခု အဝင္းေတာင္ နည္းနည္း စိတ္ညစ္ေနရတယ္”
“ဟင္ ဘာလို႔လဲ”
“လင္းသူက မ်ိဳးသီရိဝင္းကို ဘာလိုလို လုပ္ေနလို႔တဲ့၊ ေကာင္မေလးကလည္း ပါခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနလို႔”
“ဟင္ ဒီေကာင္မေလးက ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတာကို”
“ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေတာင္ ေျဖၿပီးၿပီေလ ဘယ္ငယ္ေတာ့မလဲ ခစ္ခစ္၊ သူ႔ညီမေလးကိုၾကေတာ့ သူ ဝန္တိုေနတယ္၊ အေမ့ကိုၾကေတာ့ သြားစမ္းၾကည့္ပါလားတဲ့ ခစ္ခစ္”
“ေမေမ ေျပာလို႔ပါ၊ ေမေမ့ကို သူမ်ားနဲ႔ ေပးမစားခ်င္ပါဘူး၊ ေမေမ သားအတြက္ ကေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ ေမြးေပးပါလား ၊ ေမေမနဲ႔ ကေလးယူခ်င္လို႔ ၊ ေမေမ့ေယာက္်ား စစ္စစ္ ျဖစ္ခ်င္တယ္”
“ဟယ္ မျဖစ္နိုင္တာ ဒီအသက္အရြယ္ႀကီးနဲ႔ သူမ်ားေတြ အေျပာခံေနရမွာေပါ့”
“အာ့ဆိုလည္း သားကို ေယာက္်ားလို႔ေခၚေတာ့၊ သားလည္း မိန္းမပဲ ေခၚေတာ့မယ္”
“ေခၚေလ ဒါဆိုလည္း၊ ေခၚတာကေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိမၾကားပဲဟာ ရပါတယ္”
“မဟုတ္ဘူး လူၾကားထဲမွာ ေခၚခိုင္းမွာ”
“ဟယ္ မရပါဘူး ဘယ္ျဖစ္မလဲ ျပႆနာေတြ တက္ကုန္မွာေပါ့”
“အို သားတို႔ကို မသိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေပါ့၊ ဘယ္သူမွ သားတို႔ကိုမသိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုမွာေလ”
“အင္း အာ့ဆိုရင္ေတာ့ ရမွာပါ”
“အင္း ခ်စ္တယ္ မိန္းမရယ္”
“မိန္းမကလည္း ေယာက္်ားကို ခ်စ္ပါတယ္”
………………………….
သူရိန႔္အေဖ ဦးေစာစိုးမိုးမွာ သၾကၤန္တြင္း အိမ္ျပန္ေရာက္လာေလသည္။ ေရာက္ခါစ တစ္ည မိန္းမႏွင့္ ခြဲေနရတာ ၾကာသျဖင့္ တစ္ခ်ီ ေကာင္းေကာင္းလိုးလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူငယ္ေျခသြက္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ လီးႀကီးႀကီး သူရိန္ႏွင့္ လိုးေနခဲ့တာမို႔ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းတစ္ေယာက္ အာမစြတ္ လၽွာမစြတ္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သူရိန္ကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ႏွင့္ ထြက္သြားခဲ့သည္။ သူ႔အေဖ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကဲလို႔ရေအာင္ ျဖစ္သည္။ ညဘက္ မိုးခ်ဴပ္မွ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲ မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနေသာ သူ႔အေမ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကို ေတြ႕ရေလသည္။
“ဟင္ ေမေမ မအိပ္ေသးဘူးလား၊ ေဖေဖေရာ”
“သားေဖေဖ ေမာၿပီး အိပ္သြားၿပီ”
“ဟင္ ဘာလို႔ ေမာရတာတုန္း”
“သားကို ေျပာသားပဲ၊ သားေဖေဖက တစ္ခါဆိုရင္ ၿပီးၿပီပဲ၊ သူမျပန္ခင္ ႏွစ္ပတ္အတြင္း တစ္ခါေလာက္ လုပ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ကံေကာင္းပဲ”
သူရိန္က သူ႔အေမနား တိုးကပ္သြားရင္းက ကိုယ္လုံးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းကာ၊ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ကပ္စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ သူ႔လက္ကလည္း ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ဖင္ႀကီးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ရင္း
“အဲလို ဆက္ဆီျဖစ္ၿပီး ဒီေလာက္အိစက္ေနတဲ့ အကိတ္ႀကီးကို ယူထားၿပီး စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ မလုပ္ေပးနိုင္ေတာ့လည္း ဒီက လင္ငယ္ကေလးက ျဖည့္စြမ္းေပးရေတာ့မွာေပါ့ေလ”
သူရိန္က ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္း ခါးေလးကို ဖက္ကာ သူ႔အခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့ေလသည္။
…………………………………
ေနာက္တစ္ေန႔ည ဦးေစာစိုးမိုး သူငယ္ခ်င္းမ်ား အိမ္လာၿပီး ေသာက္ၾကေတာ့ သူရိန္လည္း အျမည္း ဝင္စားရင္းက ဘီယာ တစ္လုံးႏွစ္လုံး ဝင္ေသာက္ေလသည္။ သူတို႔က အျပင္းမ်ား ခ်ၾကသျဖင့္ ဝိုင္းသိမ္းေတာ့ ဦးေစာစိုးမိုးက ေဒါင္းေနေလၿပီ။ ဦးေစာစိုးမိုး သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္သြားၾကေတာ့ သူရိန္ ႏွင့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဦးေစာစိုးမိုးကို တြဲခ်ီကာ အိပ္ခန္းထဲ ေခၚလာၿပီး ကုတင္ေပၚ လွဲသိပ္ေပးလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေဘးမွာပင္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကို သူရိန္က ဆြဲဖက္ကာ နမ္းစုပ္ေလသည္။
“ဟယ္ ဟဲ့ နင့္အေဖ နိုးသြားမယ္ေလ”
“အမေလး ေမေမကလည္း အေဖလား ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ နိုးမွာ၊ အခုခ်ိန္ နာဂစ္ဝင္လာေတာင္ နိုးမွာ မဟုတ္ဘူး”
ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကလည္း သိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လင္ျဖစ္သူ အနားမွာထားၿပီး သားျဖစ္သူ အလိုးခံရမည္ဆိုေတာ့ စိတ္လွုပ္ရွားမိသည္ေပါ့။ နဂိုကတည္းက ထိုအကြက္ကို ေခ်ာင္းေနေသာ သူရိန႔္ ရန္ကေတာ့ ေရွာင္မလြတ္ေတာ့ပါ။ ဦးေစာစိုးမိုး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ ကုတင္ေစာင္းကို ကိုင္ကာ ကုန္းေပးေနသည့္ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကို ထမိန္လွန္ကာ အေနာက္မွ အားရပါးရ လိုးေနတာကေတာ့ သူရိန္ တစ္ေယာက္ပဲေပါ့။
သူရိန္တစ္ေယာက္ ဂ်ပန္ အင္းစက္ကားေတြထဲမွာ သူ႔အေမကို အေဖမသိေအာင္ အိမ္ထဲ အေဖရွိေနရက္နဲ႔ ကပ္တိုးလိုးတာေတြ၊ ပုေလြမွုတ္ခိုင္းတာေတြ၊ သူက ဘာဂ်ာေပးတာေတြ ၊ စတာေတြကိုေတာ့ ေရးမျပေတာ့ၿပီ၊ ဂ်ပန္ကားေတြ ရွာၾကည့္ၿပီး သူရိန္ေတာ့ အဲ့လိုလုပ္ေနၿပီလို႔ သာ စာဖတ္သူမ်ား ေတြးယူၾကပါကုန္။
…………………………….
သူရိန႔္အေဖ ျပန္သြားၿပီးေတာ့ သူရိန္တို႔သားအမိ တိုးခရီးစဥ္တစ္ခုႏွင့္ ဂၽြိဳင္းကာ ေျခာက္ည ခုႏွစ္ရက္ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ လင္မယားဟု ေျပာထားၾကသည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းမွာ အရြယ္တင္ ႏုငယ္ေသာ္လည္း သူရိန္ထက္ ႀကီးမည္မွန္း လူေတြက မွန္းဆမိၾကသည္။ သားအမိလို႔ေတာ့ ထင္သူ ရွိေကာင္းရွိနိုင္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မည္သူမွေတာ့ မယိုးစြဲရဲၾကေပ။ သူရိန္ ျဖစ္ေစခ်င္သည့္ အတိုင္း ထိုခရီးစဥ္တေလၽွာက္လုံး ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းက သူရိန႔္ကို ေယာက္်ားဟုေခၚၿပီး သူရိန္ကလည္း ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကို မိန္းမဟု ေခၚ ခဲ့ၾကသည္။
လမ္းတြင္ အနည္းငယ္ စပ္စုလိုသည့္ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္က ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းကို ကပ္တိုးေလး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လို အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၾကတာလဲဟု ေမးေလသည္။ ေဒၚယဥ္လွိုင္ဝင္းက က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဖူးစာကေတာ့ ဆန္းတဲ့ဖူးစာပါပဲလို႔သာ ရယ္သလို ေမာသလိုႏွင့္ ေျပာခဲ့လိုက္ေလေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ
