တောလမ်းခရီးမှာ အပျိုစင်လေးကို ပါကင်ဖောက်ခြင်း

Unicode

အခန်း ( ၁ )

““ဒါ .. မဝင်းမေတို့ အိမ်ပါလား ခင်ဗျာ””

““ဟုတ်ပါတယ် . ဟုတ်ပါတယ် .. ဘာကိစ္စရှိလို့ ပါလဲ””

““မဝင်းမေ ကျွန်တော့်ကိုသိပါတယ် .. ခဏလောက် ခေါ်ပေးပါလားဗျာ””

““မဝင်းမေ ခရီးထွက်နေတယ်ကွဲ့””

““ကျွန်တော်က ဦးနေစိုးသား ဇေယျာစိုးပါ။ ဒီမှာငွေကြေးစာရင်းလေးတွေရှင်းဖို့ ဖေဖေလွှတ်လိုက်တာပါ””

ဒီတော့မှ အသက် (၅၀) လောက်ရှိသော ဦးလေးကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ သွားရလေသည်။

““အော် .. ဦးနေစိုးရဲ့သားကိုး .. လာလာ အိမ် ထဲဝင် ဦးလေးတို့ကလဲ လူစိမ်းဆိုတော့ ရုတ်တရက် အဝင် မခံရဲဘူးကွဲ့ .. ဟဲ့ သမီးခင်မေ ဧည့်သည် အတွက် ရေနွေးနဲ့ အမဲခြောက်ဖုတ်လုပ်ပါကွဲ့””

““ရပါတယ် ဦးလေးရာ ကျွန်တော့်အတွက် ဒုက္ခမရှာပါနဲ့””

““ဒါနဲ့ ဘယ်မှာတည်းလဲကွဲ့””

““မတည်းရသေးပါဘူး ကျွန်တော် ခုမှရောက်တာ””

““ဟေ့ .. ဒါဆို ဒို့အိမ်မှာဘဲနေ အိမ်ကလဲကျယ် တယ်။ မင်းစိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ်နေလို့ရပါတယ်။ တခြား သွားမတည်းရဘူးနော်””

““ဟာ .. မဟုတ်တာ အားနာစရာကြီး ကျွန်တော်အပြင်မှာဘဲ တည်းပါရစေ””

““ဒီမှာ မင်းအဖေနဲ့ ကျုပ်နဲ့က အင်မတန်ရင်းနှီး တာ။ ဒီတော့ မင်းက ကျုပ်စိတ်မကောင်းအောင် တော့ မလုပ်ပါနဲ့ကွယ်။ မင်းအဖေရဲ့ ကျေးဇူးတွေကလဲ ဒို့အပေါ်မှာ အများကြီးရှိတယ်။ ကြုံကြိုက်တုံး ပြုစုပါရစေကွယ်””

““ကောင်းပါပြီ ခင်ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် တော့ ဘာမှ ထူးထူးထွေထွေတွေ မလုပ်နဲ့နော်””

အဖိုးကြီးနှင့် ဇေယျာစိုးတို့ စကားပြောနေကြစဉ်မှာပင် အသားလတ်လတ် လူလုံးတောင့်တောင့်အသက် (၁၆) နှစ်လောက်ရှိသော ကောင်မလေးတစ်ယောက် လင်ဗန်းထဲတွင် လဘက်ရည်ခရားနှင့် စားစရာများ ထည့်ပြီး လက်မှကိုင်ကာ အဖိုးကြီးရှေ့မှ ယို့ယို့လေးဖြတ်၍ လျှောက်လာသည်။ ပြီးတော့ ဇေယျာစိုး၏ ရှေ့တွင် စားစရာများ ချ၍ ပေးလိုက်သည်။ အဖိုးကြီးကတပြုံးပြုံးဖြင့် ကြည့်နေရင်း ..

““ဒါ မဝင်းမေရဲ့ညီမ ခင်မေဘဲကွဲ့။ မှတ်ထား ဒါ ညီးအစ်ကိုလိုသဘောထား တို့ဖောက်သယ် ဦးနေစိုးရဲ့ သား ဇေယျာစိုးတဲ့။ နင့်အစ်မ မလာမချင်း ဒို့အိမ်မှာနေမှာ အစစ ဂရုစိုက်နော် ကလေး””

ကောင်မလေးက ဇေယျာစိုးကို မရဲတရဲကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်၍ပြသည်။ ပြီးသည်နှင့် ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။ ဇေယျာစိုးက ခင်မေ၏ နောက်ပိုင်းကို အသာခိုး၍ ကြည့်သည်။ လုံးကျစ်နေသော တင်သားလေးတွေက မလှုပ်ချင်လှုပ်ချင်နဲ့ ခါသွားတာ တွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် ဇေယျာစိုး၏ စိတ်ထဲ မကြေမချမ်းလေး ဖြစ်သွားရသည်။

““မဝင်းမေကတော့ ကြာလိမ့်မယ်ကွဲ့။ အနည်းဆုံး တစ်ပတ်လောက်ကြာမယ်””

““ဘယ်ကိုသွားတာလဲ ဦးလေး .. ဒီလောက်တောင်ကြာရအောင်””

““လိမ္မော်စိုက်ခင်းတွေ လိုက်ကြည့်နေတာကွဲ့ .. ခြံတွေ အသစ်တိုးထားတာ ရှိတယ်လေ။ အဒေါ်နဲ့ သွားဆိုလဲ မရဘူးကွယ်။ ပညာလေးက တတ်တော့ မိဘကိုတောင် မရိုသေချင်ဘူး။ အသက်ကလဲ အစိတ်ရှိနေပြီ အိမ်ထောင်ပြုပါလို့ ပြောလို့လဲ မရ။ ကျုပ်က စိတ်မချနိုင်ဖြစ်နေတာ။ ခက်ပါတယ်ကွယ်””

““ဒီလိုလဲ ဘယ်ဟုတ်မလဲ ဦးလေးရာ။ သူ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်လို့ ဖြစ်မှာပေါ့””

““အငယ်မ ခင်မေကျတော့လဲ တမျိုးကွဲ့။ သူ့အစ်မလို ထက်ထက်မြက်မြက်တော့မရှိဘူး အိမ်ထဲမှာဘဲ ကုတ်နေတယ်။ ကျောင်းနဲ့ အိမ်နဲ့ဘဲ အခု (၉) တန်းအောင်ထားပြီလေ””

““ဦးလေး ဒါနဲ့ မဝင်းမေဆီ ကျွန်တော် လိုက်သွားလို့မရဘူးလား။ စိုက်ခင်းတွေလဲ ကြည့်ရင်းပေါ့ ..””

““မလွယ်ဘူးကွဲ့ ခရီးက သိပ်ကြမ်းတယ် မြင်းရော စီးတတ်လား””

““နဲနဲပါးပါးတော့ စီးတတ်ပါတယ် ဦးလေးရ””

““အေး ဒီခရီးက မြင်းနဲ့သွားရမှာ။ ဒီကနေ ကားတတန် ခြေကျင်တတန်နဲ့ နောက်ဆုံး မြင်းနဲ့ခရီးဆက်မှ ရောက်မှာ..””

““ရပါတယ် ဦးလေးရာ မဝင်းမေလို မိန်းကလေးတောင် သွားနိုင်တာဘဲ။ နောက်ပြီး ဗဟုသုတလဲရတာပေါ့။ ဒီလိုကြီးတော့ ထိုင်စောင့်မနေချင်ဘူး””

““အေး ဒါဆိုလဲ ခင်မေကို လမ်းပြခိုင်းမယ် သတိနဲ့ သွားကြပေါ့။ ကျုပ်က ကျန်းမာရေး သိပ်မကောင်းလို့။ နို့မို့ရင် လိုက်ပို့ပါတယ် ကွယ်။ မနက်ဖြန် မနက် စထွက်ကြပေါ့””

““ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး ..””

……………………………………………………..

အခန်း ( ၂ )

ခရီးတလျှောက်လုံး ချောချောမောမော ရှိခဲ့ရသည်။ သို့ရာတွင် မြင်းငှားသော နေရာရောက်တော့ ပထမဆုံး အဆင်မပြေမှုဖြင့် ဆုံဆည်းရသည်။ ငှားမဲ့မြင်းက တစ်ကောင်သာရှိသည်။ ဇေယျာစိုးက ခင်မေကို တစ်ယောက်တလှည့်စီးဖို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းငြိမ့်ရှာသည်။ မြင်းငှားသော နေရာမှာပင် ရေမိုးချိုး၍ စားသောက်ပြီး ခရီးတထောက်နားလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ခရီးဆက်၍ထွက်ရန် ပြင်တော့သည်။

ခင်မေက စောစောတုန်းကလို ထဘီတိုတိုဖြင့်မဟုတ်တော့ဘဲ စကပ်နီညိုလေးကို ဝတ်၍ထားသည်မှာ အတော်ပင် ကြည့်လို့ကောင်းလှသည်။ မြင်းနဲ့ထွက်လာပြီး တစ်နာရီလောက် လမ်းလျှောက်လိုက်ရော ဇေယျာစိုးတစ်ယောက် အကျင့်မရှိ၍ အတော်ပင် မော၍လာသည်။ ဒါကိုသိသော ခင်မေက မြင်းပေါ်မှ ဆင်းပေးပေမဲ့ သူမကိုလမ်းလျှောက်ခိုင်းပြီး မြင်းပေါ်ကို ဇေယျာစိုးက တက်စီးရန်ကိုတော့ ဇေယျာစိုးက မစီးရက် ဖြစ်နေရသည်။

သူစီး ငါစီးဖြင့် နောက်ဆုံး နှစ်ယောက်စလုံး စီးဖြစ်သွားကြသည်။ ကျွမ်းကျင်သူမို့ ခင်မေက ရှေ့ကစီးသည်။ ခရီးက တဖြေးဖြေးဖြင့် ကြမ်း၍လာသည်။ သစ်ပင်တွေက အုပ်ဆိုင်း၍နေပြီး လူသွားလူလာလည်း မရှိပေ။

““လမ်းက အရမ်းလူရှင်းတယ်နော်””

““ဒါဖြတ်လမ်း အစ်ကိုရဲ့ လမ်းကြမ်းတယ်။ လူတွေက လမ်းကောင်းဘဲ သွားတာများတယ်။””

မြင်းက ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ ပုံမှန်ပြေးနေရာမှ ကဆုန်ချ၍ပြေးတော့သည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသော ဇေယျာစိုးက အထိတ်တလန့်ဖြင့် ခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်၍ထားသည်။ အတန်ကြာလို့ မြင်းကမောပြီး ရပ်သွားသည့်တိုင်အောင် ဇေယျာစိုးက သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားဆဲဖြစ်သည်။

ဇေယျာစိုးက သတိမထားမိဘဲ ဆက်လက်၍ ဖက် ထားတာဖြစ်ပြီး အဖက်ခံထားရသော ကောင်မလေးကတော့ ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေကို အောက်သို့တွန်း၍ ချပေးသည်။ ဒီလိုမလုပ်၍လဲ မဖြစ်ချေ။ ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေက သူမ၏ နို့အုံတွေပေါ်တွင် ဖိ၍ထားသည်။

မြင်းနှင့်ဆက်ပြီး ခရီးနှင်လာသော်လည်း တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေက သူမ၏ နို့တွေကို သွား၍ သွား၍ ထိမိသည်။ ဇေယျာစိုးသည် သာယာသလို ဖြစ်မိခြင်းကြောင့် လက်ကို မဖယ်တော့ဘဲ အသာလေး နို့ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။ ကောင်မလေးကလည်း ဖယ်မချတော့ချေ။ ဇေယျာစိုးက အားတက်လာပြီး အင်္ကျီပါးပါးလေးပေါ်က မြင်နေရသော ဘောလီလေးကိုဘဲ အားမလိုအားမရဖြင့် မသိမသာလေး ပွတ်၍ပေးနေသည်။

မသိမသာဆိုပေမဲ့ ကောင်မလေးကတော့ သိပုံရ သည်။ အသံကတော့ တစ်ချက်မှ မထွက်။ ထို့ကြောင့်ပင် ဇေယျာစိုးက ရဲရဲတင်းတင်းဖြင့် နို့အုံလေးကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ပြီး ညှပ်ပေးသောအခါ ကောင်မလေးက တစ်ခါနှစ်ခါတော့ ဖယ်၍ချသည်။ နောက်တော့ ကိုင်ခွင့်ပြုထားလိုက်သည်။

ဇေယျာစိုးက ခဏကြာ စိတ်တိုင်းကျ ဖျစ်ညှစ်ပေး ပြီးတော့မှ သူမ၏ အင်္ကျီအရှေ့ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်၍ ချလိုက်တော့သည်။ အင်္ကျီရင်ဘတ် ပွင့်သွားသည့်အတွက် ကောင်မလေး၏ ပုခုံးသားလတ်လတ်လေးများသည် စောလျှင်စွာ ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ဇေယျာစိုးက လက်တဖက်ဖြင့် သူမ၏ခါးကို ဖက် လျှက် ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် နောက်ကနေ အင်္ကျီကို လှန်ပြီး ဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။

ဒီအခါတွင်တော့ ခင်မေသည် တုန်တုန်ရီရီလေးဖြင့်ဘော်လီကို ချွတ်ရာမှာ လက်လေးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်စီ မြှောက်ပေးတာတို့ ချိတ်ဖြုတ်ပေးတာတို့ဖြင့် ကူညီရှာသည်။ ဟင်းလင်းပွင့်သွားသည်နှင့် သူမရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ လျှောက်ပွတ်ရင်း နို့ကို ထိကိုင်မိတာနဲ့ ဂရုတစိုက်ညင်သာစွာ နယ်ပေးလိုက်သည်။

အပျိုစင် အပျိုရိုင်းလေးမို့ ဆိုရမလား။ အခုမှ အပျိုဖော်ဝင်စဆိုတော့ တင်းပြီး ရှေ့သို့ချွန်ထွက်ကာ အခွံမနွှာရသေးတဲ့ ကွမ်းသီးတစ်လုံးစာလောက်တော့ ရှိသည်။ အပျိုကြီးတွေရဲ့ နို့နဲ့မတူဘဲ တကယ့်ကို လတ်ဆတ်သည်။ အရသာပင် ပျော့အိနေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ နို့ကိုဆုပ်ရင်းဖြင့် နောက်ကနေဂုတ်ကို နမ်းစုပ်ပေးသည်။ ဇေယျာစိုးသည် သူမ၏ ဂုတ်တွင်သာမက လက်ပြင်တွေ သွေးချေဥအောင်ပင် နမ်းစုပ်ပေးမိသည်။

ခင်မေကတော့ မြင်းဇက်ကြိုးကို နိုင်အောင် မကိုင်နိုင်တော့ချေ။ ငှက်ဖျားတက်သလို တဆတ်ဆတ် တုန်၍နေသည်။ ဇေယျာစိုးက သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ရအောင်ရှာပြီး လက်ညှိုးလက်မကြားတွင် ချေပေးနေမိသည်။

နို့လေးတွေကို မမြင်ရလို့ အားမရပေမဲ့လဲ ဒီ လောက်ရတာကိုပင် ဇေယျာစိုးက ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။ ပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို ရှပ်ကိုင်၍ မထိတထိလေး ဖျစ်၍ပေးတော့ရာ ကောင်မလေး တကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေ ထ၍လာရသည်။

လက်က တစထက်တစ အောက်ကို ဆင်းသွားရင်း သူမ၏ စကပ်ချိတ်လေးကို ဖြုတ်ကာ စောက်ပတ်လေးဆီသို့ လှမ်းလိုက်သည်။ အမွှေးလေးတွေက ပေါက်ကာစ နုနုတိုတိုလေးတွေ ဖြစ်သည်။ စကပ်အောက်မှာ ဘာမှဝတ်မထားတော့ ဇေယျာစိုးသည် သူမ၏ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကို လက်ဖြင့် အသာလေးလျှောက်၍ ဆွဲနေသည်။

ပြီးတော့မှ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်မ လက်ခလယ်တို့ဖြင့် ဟလိုက်ရင်း လက်ညှိုးကို အသာလေး သွင်းပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးသည် ခြောက်သွေ့၍ ကပ်နေသည်။ထို့ကြောင့် ဇေယျာစိုးက သူမ၏ စောက်စေ့လေးကို ရှာပြီး ကလိပေးတော့မှ အရည်လေးတွေ တစိမ့်စိမ့် ဆင်းလာသည်။ ကောင်မလေးကတော့ ရှက်လို့လားမသိ ခေါင်းငုံ့ရင်း မြင်းကိုသာ ဇွတ်နှင်၍နေသည်။

လက်လည်း ဝင်လို့ရရော ဇေယျာစိုးက စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ သူ၏ လက်ညှိုးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် လုပ်၍ပေးနေသည်။ နာရင်လန့်သွားပြီ မကောင်းတာကြောင့် ဖြေးဖြေးလေး မွှေ၍ ပေးနေမိသည်။ သူမ၏ စောက်စေ့လေးကတော့ စောက်ဖုတ်အပြင်ကိုပင် လက်တဆစ်လောက် စွန်းထွက်၍ နေသည်။

ဇေယျာစိုးက လက်နဲ့ကလိပေးတာ ကြာလာတော့ ကောင်မလေးက သိပ်ပြီး အားရဟန် မတူတော့ချေ။ မပီမသ လည်ချောင်းသံလေးတွေ ထွက်လို့လာသည်။ စကားတော့ သိပ်ပြီး ပြောရဲပုံမရသေးချေ။ ဇေယျာစိုးသည် သူမ၏ ဖင်လုံးလုံး ကျစ်ကျစ်လေးကို အောက်ကနေ နှိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးနေမိသည်။ တော်တော်လေး ကြာသွားပြီးမှ ..

““ညီမ မြင်းကို ခဏရပ်လိုက်””

သူမက မြင်းကိုရပ်လိုက်လျှင် ဇေယျာစိုးက မြင်း ပေါ်မှ ခုန်၍ဆင်းလိုက်ပြီး သူမကိုပါ မြင်းပေါ်မှ ပွေ့၍ ချလိုက်ရာ အားလွန်ပြီး မြေပြင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်သား ဖင်ထိုင်ရက် ကျသွားကြလေသည်။

မြေပြင်ပေါ်သို့ ရောက်သည်နှင့် ဇေယျာစိုးက ချက် ချင်းပင် သူမကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲ၍ လှဲ့လိုက်သည်။ ကောင်မလေးက သူ့ကိုမကြည့်ရဲဘဲ မျက်နှာလေးကို ငုံ့၍ ထားသဖြင့် ဇေယျာစိုးသည် သူမ၏ မျက်နှာလေးကို ဆွဲ၍ မော့လိုက်ကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ယုယုယယ လေး စုပ်ပေးလိုက်သည်။

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများသည် လေတိုးခံရသောနှင်းဆီပွင့်ချပ်များနှယ် တဆတ်ဆတ် တုန်၍နေသည်။ သူမကို အနမ်းဖြင့် ညှို့ယူနေတုန်းမှာပင် ဇေယျာစိုး၏ လက်တစ်ဖက်က ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ပြီး အပြင်မထွက်ရသဖြင့် ဒေါသတကြီး ပါးပျဉ်းထောင်နေသော လီးကြီးကို ဂုတ်ကနေကိုင်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ လီးကြီးသည် ချစ်ချစ် တောက် ပူနွေးနေပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်၍နေသည်။

မြေကြီးပေါ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေလျှက်မှ ဇေယျာစိုးက သူ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကောင်မလေးအား ခွ၍ ကားကာ ဆန့်တန်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကောင် မလေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကိုလည်း သူ၏ပေါင်ရင်းတွင် တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆန့်တန်း၍တင်ကာ သူ၏ခါးကို ခွစေလိုက်သည်။ထို့နောက် ကောင်မလေးကို ခါးမှဆွဲယူကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝ ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ လီးထိပ်ဖူးကို အသာလေး ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ကောင်မလေး၏ မျက်နှာ တစ်ချက်မဲ့၍ သွားသည်။ သိပ်တော့ မလွယ်လှချေ။

““ညီမ .. အစ်ကို့ကိုဖက် .. မရှက်ပါနဲ့ကွယ်””

သူမက ဇေယျာစိုး၏ ပုခုံးပေါ်မေးတင်ရင်း ရွရွလေး ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဇေယျာစိုးက ကောင်မလေး၏ တင်သားနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ကာ မလိုက်ပြီး သူ၏ကားထာသော ခြေနှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ကာ ကောင်မလေး၏ တင်သားများကို သူ၏ ပေါင်ပေါ်တွင် တင်ပေးလိုက်သည်။

ထိုအခါတွင်တော့ ခြေဆင်း၍ ထိုင်နေသော ဇေယျာ စိုး၏ ပေါင်ရင်းတွင် ခင်မေက ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်ကို ခြေနှစ်ဖက်ဖြင့် ခွ၍ထိုင်ထားသော အနေအထားသို့ ရောက်သွားသည်။ သူမ၏ စကပ်လေးကို လှန်၍ စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့် နှိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရွှဲ၍နေသည်။ လီးကို စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့၍ သူမ၏ ခါးကို ဖိချလိုက်သည်။

““ဗြစ် .. ဗြစ်. ဗြစ်.. ဖေါက် .. ဒုတ် .. အ .. အ .. အား ..””

စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးက မဆန့်မပြဲ ဝင်သွားပြီး အပျိုမှေးကို ဖေါက်သံနဲ့ သားအိမ်ကို ထိသံတို့သည် အစဉ်အတိုင်း ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ ခင်မေက ပထမ “အ .. အ ..” နဲ့ ကြိတ်မှိတ်ပြီး ခံနေပေမဲ့ အပျိုမြှေးပေါက်ပြီး သားအိမ်ကိုလည်းထိရော ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်တော့သည်။

သူမသည် ဇေယျာစိုးကို အတင်းပင် တွန်းသည်။ မရပါ။ ဇေယျာစိုးက သူမ၏ ခါးလေးကို အသေဖက်၍ ထားသည်။ ဇေယျာစိုးက သူမ၏ ခါးလေးကို ဆွဲရင်း ညင်သာစွာဖြင့် သူ၏ လီးကြီးများကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ လိုးပေးသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ခပ်နာနာလေး ဆောင့်လိုက်သေးသည်။

““ပြွတ်..စွပ်.. ဒုတ်.. အား .. အား .. ပလွတ်..ပြစ် .. ဒုတ် .. အ . အာ့ ..””

ဇေယျာစိုးက ကြမ်းတခါ ချော့တလှည့်ဖြင့် ဆက်တိုက် လိုးပေးလိုက်တော့ သူမ၏ စောက်ခေါင်းက ကျဉ်းလွန်းသဖြင့် လီးကိုလက်နဲ့ညှစ်ပြီး ဆုပ်ထားသလို ဖြစ်တာကြောင့် (၁၀) မိနစ်အကြာလောက်မှာပင် လီးကြီးသည် တဇတ်ဇတ် တုန်လာပြီး ခင်မေ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုတ်ရည်များကို ပန်း၍ထည့်လိုက်လေတော့သည်။

နှစ်ယောက်စလုံး၏ ပေါင်ခြံများတွင်တော့ သွေးတွေက ချင်းချင်းနီရဲနေသည်။ ကောင်မလေးခင်မျာမှာတော့ ငယ်သေးသည့်အတွက် ပြီးလို့ပြီးမှန်းမသိ။ နုံးခွေသွားတာကိုဘဲ သိလိုက်သည်။ အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တာကိုလည်း သူမကိုယ်သူမ မသိချေ။

နောက်ဆုံးတော့ မျက်ရည်လည်ရွှဲဖြင့် ဇေယျာစိုးကို အတင်းကြုံး၍ဖက်ပြီး နမ်းပါလေတော့သည်။ ဒီနေရာမှာ နောက်ထပ် နာရီဝက်လောက် နားပြီးတော့မှ ဆက်၍ ခရီးနှင်ခဲ့လေသည်။

……………………………………………………

အခန်း ( ၃ )

ဇေယျာစိုးနှင့် ခင်မေတို့သည် ဆက်၍ ခရီးနှင်လာ ကြရင်း စမ်းချောင်းလေးတစ်ခုကိုတွေ့၍ နှစ်ယောက်သား ဆင်းပြီး ကိုယ်လက်သုတ်သင်ကြသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စကားတော့ မပြောဖြစ်ချေ။ ခင်မေက ရှက်နေပုံရသည်။ ဇေယျာစိုးသည်လည်း အတွေ့ အကြုံသစ်ကြောင့် နုံးချိ၍နေသည်။ အေးမြသော ရေတွင် ထိနှစ်၍ ချိုးလိုက်ကြတော့ နှစ်ယောက်စလုံး လန်း၍ သွားသည်။ ပြီးမှ နှစ်ယောက်သား ခရီးဆက်ခဲ့ကြသည်။ ညနေလည်း အတော်စောင်းသွားပြီ ဖြစ်သည်။

ဤကဲ့သို့ တဖြေးဖြေး ခရီးထွက်ခွာ၍လာရာ ခဏမျှ ကြာတော့ သူတို့၏ ရှေ့နားမှ မြင်းခွာသံ ကြားရသည်။ မှောင်စပျိုးနေပြီဆိုတော့ ဘာမှသဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရချေ။ ဝါးတရိုက်လောက် ကွာတော့မှ ခင်မေက ဇေယျာစိုးဖက်သို့ လှမ်းရင်း ပြောလိုက်သည်။

““မမလာနေပြီ .. ရှင်တော့ ကံကောင်းတာဘဲ””

““ဟယ် ညီမလေး .. ဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ ..””

မဝင်းမေက ဇေယျာစိုးဖက်သို့ မျက်လုံးကစားရင်း မေးလိုက်သည်။

““မမဆီ လာတာပေါ့။ ဟောဒီက ကိုဇေယျာစိုးက မမနဲ့ တွေ့ချင်တယ်ဆိုလို့။ သူက ဦးနေစိုးရဲ့သားပေါ့။ မမ မှတ်မိရဲ့လား။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ တွေ့ဖူးတယ်လို့ အဖေက ပြောတယ်””

““အော် ကိုဇေယျာစိုးလား။ ငယ်ရုပ်တော့ နည်းနည်း ကျန်သေးတာဘဲ။ ဒါပေမဲ့ မပြောရင် မှတ်မိမယ် မထင်ဘူး””

““တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ .. ကျွန်တော်လည်း မဝင်းမေကို အိမ်က ထိုင်ပြီး စောင့်မနေချင်တာနဲ့ စိုက်ခင်းလည်း ကြည့်ရအောင်ဆိုပြီး လိုက်လာတာပါ””

““စိုက်ခင်းကတော့ အားလုံး အိုကေပါဘဲ .. မအိုကေတာက အလုပ်သမားတွေဘဲ။ လခ တိုးတောင်းနေကြတယ် ..””

““အင်းလေ .. ကြည့်လုပ်ကြတာပေါ့ .. ဒါနဲ့ မဝင်းမေ ဘယ်သွားမလို့လဲ””

““အိမ်ပြန်မလို့လေ .. ဘာမှ လုပ်စရာမရှိတော့ဘူး ရှင့် ..””

““ဒါဆိုလဲ ကျွန်တော်တို့ပါ ပြန်လိုက်ခဲ့မယ်။ အဓိက ကတော့ မဝင်းမေနဲ့ တွေ့ဖို့ပါဘဲ။ နောက်ကြုံတော့မှဘဲ စိုက်ခင်းတွေ ကြည့်တော့မယ်။ အခု မိုးချုပ်နေတော့ ခရီးဆက်လို့ ဖြစ်ပါ့မလား ..””

““ကျမတို့ကတော့ သွားနေကျဘဲ””

““ဒါဆိုလဲ သွားကြတာပေါ့ ..””

““ညီမလေး မမ စကားပြောရင်းနဲ့ လယ်ဂျာစာအုပ် တွေ မေ့ကျန်ခဲ့တာ သတိရတယ်။ သွားယူလိုက်ပါကွယ်နော်။ မမတို့ ခရီးဆက်နှင့်မယ် အလုပ်တွေအများကြီးရှိသေးတယ် မဟုတ်လား ..””

““ဟင် .. မမကလဲ အဝေးကြီးသွားရမှာ မသွားချင်ပါဘူး ..””

““သွားပါကွယ် ငါ့ညီမက လိမ္မာပါတယ်။ မမ မုန့်ဖိုးပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား .. နော် .. ညီမလေး ..””

ချာတိတ်မသည် ဇေယျာစိုးကို စူးကနဲ တစ်ချက် ကြည့်ရင်း မြင်းကို ချာကနဲလှဲ့ကာ မသွားချင်သွားချင်ဖြင့် ထွက်ခွာသွားပါတော့လေသည်။

““ဒီညီမ‌လေး တစ်ယောက်ရှိလို့သာ ကျမသက်သာတာ။ နို့မို့ရင်တော့ သေမှာဘဲ။ အလုပ်တွေကများတော့ တစ်ယောက်ထဲ မနိုင်ဘူးရှင့် ..””

““ခင်ဗျားတို့က မိသားစု သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းရှိတော့ ပျော်စရာဗျာ။ ကျွန်တော် အားကျတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ အထီးကျန်သလိုပါဘဲဗျာ””

““ကဲ.. ခရီးဆက်ကြစို့””

ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် စကားတပြောပြော ဖြင့် ခရီးဆက်ခဲ့ကြရာ စောစောက ဇေယျာစိုးနှင့် ခင်မေတို့ ခရီးတစ်ထောက်နားသော စမ်းချောင်းလေးနားသို့ ရောက်ခဲ့လေသည်။

““ဒီမှာ ခဏနားရအောင် ကိုဇေယျာစိုး .. ကျမမြင်းလည်း မောနေပြီ””

““ကောင်းတာပေါ့ဗျာ .. ကျွန်တော်လည်း မြင်းစီးတာ ပင်ပန်းနေပြီ””

ဇေယျာစိုးသည် မြင်းပေါ်မှ ဆင်း၍ မျက်ခင်းပေါ်အသာလဲလျှောင်းလိုက်သည်။ လက ထိန်ထိန်သာနေသည်။ နေ့ခင်းနေ့လည် အတိုင်းပင် လင်းထိန်၍ နေသည်။ စမ်းချောင်းလေးကလည်း တသွင်သွင် စီးဆင်း၍ နေသည်။ စမ်းချောင်းလေး၏ တစ်ဖက်တစ်ချက် ဝဲယာတစ်လျှောက်မှာလဲ နှစ်ချို့သစ်ပင်ကြီးတွေက စမ်းချောင်းလေး ကမ်းနဖူးနှင့် ပျမ်းမျှ (၁၀) ပေ (၁၅) ပေ၊ ပေ (၂၀) လောက်တို့တွင် အုံ့ဆိုင်းစွာဖြင့် ပေါက်၍နေသည်။ လေကလည်း တဖြူးဖြူး တိုက်နေတော့ ဒီနေရာလေးသည် အတော်ပင် သာယာလှပေသည်။

ဇေယျာစိုးတစ်ယောက် ပတ်ဝန်းကျင်၏ သာယာမှုကို ခံစားနေစဉ်မှာပင် သူ၏ခေါင်းတဲ့တဲ့တွင် မဝင်းမေက မတ်တပ်ရပ်၍လာသည်။ ဇေယျာစိုးက အောက်ကနေ ပင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်။

သူမ၏ ရွှေရင်အစုံသည်လည်း အောက်ခံပါဟန်မတူကြောင်း သတိထားမိလိုက်သည်။ သူမ၏ ပေါင်တံကြီးတွေကလည်း တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ဖြင့် ဖြစ်ကာ စောစောက မြင်းကုန်းနှီးမှာ ချိတ်ထားသော အထုပ်တစ်ထုပ်ကို သူမ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲ ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

““ကိုဇေယျာစိုး ဗိုက်မဆာဘူးလား။ ကျမတော့ ဆာရင်စားဖို့ ခေါပုတ်တွေ ယူလာတယ်။ စားဖူးတယ်မဟုတ်လား။ ရော့သကြားနဲ့ တို့စား။ စားမိရင် စွဲသွားတာချည်းဘဲ။ ကောင်းတယ် မဟုတ်လား””

မဝင်းမေသည် ပြောပြောဆိုဆို ခေါပုတ်ထုပ်ကို ဘေးသို့ချလိုက်ပြီး သူမသည် မြက်ခင်းပေါ်လှဲ၍ ချလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား စကားမပြောမိကြတော့ချေ။ ဒါပေမဲ့ ခဏနေတော့ ပလုတ်ပလောင်း စားနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ..

““ကိုဇေယျာစိုး ရှင်နော် တချိန်ကျရင် ဒီတောအုပ် ထဲမှာ ကျမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲနေခဲ့ပြီး ဘာမှ အကျိုးအမြတ် မရှိဘဲ အချိန်ကုန်ပြီး ပြန်သွားရတာလို့ တွေးပြီး နောင်တရနေချင်သလား””

““အို ဘယ်ရချင်ပါ့မလဲဗျာ ..””

ဇေယျာစိုးက ပြောလိုက်ရင်း ငေါက်ကနဲ ထထိုင်ကာ သူမကို စိုက်၍ကြည့်မိသည်။ မဝင်းမေက တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း ..

““ရှင် စိတ်ဝင်စားရင် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက် ပါ။ ကျမလည်း ချွတ်လိုက်မယ်။ တစ်ခုတော့ ရှိတယ်။ ရှင်ကျမကို အထင်တော့ မသေးလိုက်နဲ့။ ကျမက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသမား နောက်ပြီး ခေတ်ပညာတတ် တစ်ယောက်။ ကျမက ယောက်ျားတွေကြားမှာ ယောက်ျားတွေနဲ့ ယှဉ်ပြီး လုပ်နေရတာ။ ရှင့်ကို မြင်မြင်ချင်းဘဲ ကျမစိတ်ထဲမှာ ဆန္ဒတွေ တားဆီးလို့ မရတော့ဘူး။ ဒါကြောင့် ညီမလေးကို ပထုတ်လိုက်တာ။ ရှင်သဘောမတူလဲ ကျမကတော့ အတင်းကြံမလို့ဘဲ။ အခုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့””

မဝင်းမေသည် စကားလည်းပြော အင်္ကျီကို ကြယ်သီးတွေဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်သည်။ သူမ၏ ညီမလို မဟုတ်ဘဲ အသားရေက နီစပ်စပ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။ မို့မို့တင်းတင်းဖြင့် နို့နှစ်လုံးဟာလည်း လရဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် တောက်ပ ဝင်းပြောင်၍ နေသည်။ နို့သီးခေါင်းတွေက လက်သန်းတဆစ်လောက်ရှိပြီး အောက်ကို ငိုက်၍နေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ညိုရောင်သန်းနေသည်။ ပိတုန်းနှစ်ကောင် ကြာငုံပေါ် နားနေသလိုပင် ဖြစ်သည်။

ဇေယျာစိုးက တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ သူ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီတွေ ချွတ်ချလိုက်တော့ ကြွက်သား အဖုအထစ်များဖြင့် ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် သေချာစိုက်ကြည့်နေရင်း သူမ၏ ဘောင်းဘီချိတ်ကို ဖြုတ်ကာ ဇစ်ကိုဆွဲ၍ချလိုက်သည်။

ဟ သွားသော ဘောင်းဘီဇစ်ကြားမှ သန်မာသောစောက်မွှေးမဲမဲများသည် အခွေလိုက် ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ မဝင်းမေကတော့ ခပ်စောစောပင် ဘောင်းဘီကို ဆွဲ၍ ချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းခံ ဝတ်မထားသောကြောင့် ဘောင်းဘီ ကျွတ်ထွက်သွားလျှင်ပင် သူမ၏ တကိုယ်လုံးသည် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်၍သွားရလေသည်။

ကြီးမားတောင့်တင်းပြီး ဖြောင့်စင်းလှသော သူမ၏ ပေါင်တံကြီးများက လရောင်အောက်တွင် ပုဇွန်ဆီရောင် ထ၍နေသည်။ သူမချွတ်ပြီးသွားသည်နှင့် ဇေယျာစိုးဆီသို့ လှလှပပ လှမ်း၍လာပြီး ဘောင်းဘီကို ဝိုင်း၍ ချွတ်ပေးသည်။ ဇေယျာစိုးက သူမ၏ နို့သီးတွေကို လှမ်းပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပျော့အိနွေးထွေးလှသော အထိအတွေ့ကြောင့် ဇေယျာစိုး၏ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ရမက်ခိုးတွေ တက်လာတော့သည်။

ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် မတ်တပ်ရပ်လျှက်မှ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်ကာ မြက်ခင်းပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်ကြသည်။ ဇေယျာစိုး၏ နှုတ်ခမ်းတွေက မဝင်းမေ၏ နှုတ်ခမ်းများကို မော့၍ စုပ်နမ်းလိုက်ချိန်မှာတော့ ချက်ခြင်းပင် မဝင်းမေက တုန့်ပြန်ကာ ဇေယျာစိုး၏ နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လှန်၍ စုပ်နမ်းပေးလေသည်။

———————————————-

ရမ္မက်ဇောတွေ တက်နေသော ကျမတို့နှစ်ယောက် မြက်ခင်းပေါ်ကို အကျနပင် ယှဉ်တွဲ၍ လှဲချလိုက်မိပါတယ်။ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ ရင်ချင်းအပ်ရက် ဆီးစပ်ချင်းထိရက် ပေါင်ချင်းထိရက်ဖြစ်ပါတယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမရဲ့ ကော့ထောင်နေတဲ့ နို့သီး ခေါင်းလေးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး စို့ပေးတယ်။ တော်တော်သန်တဲ့ လူဘဲရှင်။

““အိုး .. ဟင့် ..အင့် .. ကိုစိုး .. ကိုစိုး .. အို ကိုစိုးရယ် စို့စမ်းပါ .. ကျမနို့သီးကို ကောင်းကောင်းစို့ပေးစမ်းပါ။ ဟင်းဟင်း ကောင်းတယ် .. ကောင်းတယ် .. နို့စို့ပေးတာ သိပ်ခံလို့ ကောင်းတာဘဲ .. ဟင့်.. ဟင့် .. ဟင့် ..””

သူက နို့စို့ပေးရုံတင် မဟုတ်ဘဲ နို့သီးတဝိုက်ကိုလည်း လျှာနဲ့ ဝိုက်ဝိုက်ပြီး ယက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ အဲဒီလို ယက်လိုက်တဲ့အခါများ ကျမဟာ မျက်ချင်းပေါ်ကနေ ကော့ပျံကြွတက်သွားရတာဘဲ။ စိတ်တွေကလည်း အရမ်းကို ထကြွလို့ရွလာရပါတယ်။

နို့သီးနှစ်ခုကို တလှည့်စီစို့ပေး ယက်ပေးပြီးတဲ့ နောက် ဇေယျာစိုးရဲ့ ပါးစပ်ဟာ အောက်ဖက်ကို တစတစ ရွေ့လျှားလာပါတယ်။ ကျမရဲ့ ဗိုက်သားပျော့ပျော့အိအိ ချပ်ချပ်လေးတစ်လျှောက် အသာယက်ပေး စုပ်ပေးရင်း ရွေ့လျှားလာလိုက်တာ ကျမရဲ့ ဗိုက်သားပြင်လေးပေါ်မှာ သူယက်ပေးထားလို့ တံတွေးလေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်လို့နေပါတယ်။

တဖြေးဖြေးအောက်ဖက်ကို ရွေ့ဆင်းလာတဲ့ ဇေယျာ စိုးရဲ့ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ ချက်ပေါ်ကနေ ဆီးခုံဖက်ကို ရွေ့ဆင်းသွားပြီး တဖြေးဖြေး သူ့ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ နီးသထက် နီးစပ်လာရပါပြီရှင်။ ကျမဟာ အလိုးခံရတာကို သဘောကျသလို စောက်ပတ်ယက်ပေးတာကိုလည်း အရမ်းကြိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်

““အား .. ဟင်းဟင်း .. ကိုစိုးရာ ဟုတ်ပြီ .. ဟုတ်ပြီ .. ဟင်းဟင်း .. ကျမစိတ်တွေ အရမ်းထလာပြီ .. အို အို. ယက် .. ယက်ပါတော့ .. ကျမ စောက်ဖုတ်ကို ထိုးထည့်ပြီး ယက်လိုက်စမ်းပါ””

ဆီးစပ်တစ်လျှောက် တဖြေးဖြေး ရွေ့ဆင်းလာနေတာကို မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ ကျမက အငမ်းမရ ထုတ်ဖော် ပြောလိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီလိုပြောလိုက်တဲ့အခိုက်မှာဘဲ ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေက အတော်ကြီးကို စိမ့်ထွက်လာပါတယ်ရှင်။ ဘယ်လောက်များသလဲဆိုရင် အရည်တချို့ဟာ အပြင်လျှံထွက်ပြီး ဖင်ခေါင်းတစ်လျှောက် စီးကျသွားတဲ့ အထိပါဘဲရှင်။ ဟော .. သူ့ပါးစပ်က ကျမစောက်ပတ်နားကို ရောက်လာပြီး ယက်တော့ ယက်မပေးသေးပါဘူး ..

ကျမဟာ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျမစောက်ပတ် ထိမိ အောင် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးမိတယ်။ အလိုးခံရတဲ့ အခါ လုပ်ပေးသလိုမျိုးပေါ့ ။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာ ဖောင်းပြီး စောက်စေ့လေးလည်း မာကြောထောင်ကြွလို့တက်နေပါပြီ။

““ယက်ပေးပါ ကိုစိုးရယ် ကျမစောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းယက်ပေးစမ်းပါရှင်။ ကျမ မနေနိုင်လွန်းလို့ပါ””

ကျမက ထပ်ပြီး လော်ဆော် တိုက်တွန်းလိုက်မိပြန် ပါတယ်။ ဇေယျာစိုးကတော့ တကယ်ပါဘဲရှင်။ မယက်ခင် အဖုတ်ကို အရင်ဖြဲကြည့်နေတော့တယ်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျကျနနကိုင်ပြီး အသေအချာကို ဖြဲကြည့်နေတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ဟာ နီရဲပြဲအာပြီးနေမှာပါဘဲ ..။

ကိုယ့်ပေါင်ကြားကို ငုံ့မကြည့်နိုင်တာကြောင့် အဖုတ်ရဲ့ အနေအထား ဘယ်လိုလဲဆိုတာကိုတော့ ကျမ အသေအချာ မသိဘူးပေါ့ရှင်။ စိတ်ကူးနဲ့ဘဲ မှန်းဆကြည့်ရတာပါ။ အဲသလို ဖြဲကြည့်ပြီးမှ သူ့ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်ပေါ် ကျကျနနအုပ်ပြီး မရွံမရှာ စုပ်နမ်းတယ်။

““အောင်မလေး ..လေး .. ကိုစိုးရဲ့””

ကျမလေ တကိုယ်လုံးကို တုန်သွားရပြီး ငယ်သံပါ အောင် အော်ပစ်လိုက်မိပါတယ်။ ကောင်းလိုက်တာလည်း မပြောပါနဲ့တော့။ ဘယ့်နယ် စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့တေ့ကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလိုမျိုး စုပ်ပေးတာကို သူ့လျှာကလည်း အဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့်ပြီး လှည့်ပတ်ကလိပေးတယ်။ ယက်ပေးတယ်။ ကျမ အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာတယ်။ ကျမရဲ့ ဝမ်းပျဉ်းသား ပျော့ပျော့အိအိလေးဟာ ပိန်လိုက် ဖောင်းလိုက်ကိုဖြစ်လို့ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းလည်း ကားလိုက် စုလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေရတယ်။

သူက ကျမစောက်ပတ်မှာ စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည် ကြည်တွေကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ယက်ပေးနေ ပြန်တယ်။ တကယ့်ကို ရက်ရက်ရောရော ယက်ပေးနေတာ။ ကျမအဖို့ အရမ်းကိုငြိမ်ပြီး အရမ်းကို ကောင်းနေရတာပါဘဲ။ အဖုတ်ကိုယက်ပေး စုပ်ပေးတာထက် ပိုထိတာပေါ့။ စောက်ပတ်ထဲကို လျှာကိုထိုးထိုးပြီး လိုးနေတဲ့သဘော ဖြစ်နေတာကိုး ..။

““အား ပါးပါး ဟင်း .. ထိုးစမ်းပါ ကိုစိုးရ .. ဟင့် .. မွှေပေးစမ်းပါ .. အား ကောင်းလိုက်တာ ဟင်းဟင်း .. ကျမ စောက်ပတ်ထဲကို ရှင့်လျှာကြီး အကုန်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းပေးစမ်းပါ .. အား .. ကောင်းလှချည်လား ကိုစိုးရာ အမလေးလေး .. ဟုတ်ပြီ ..ထိုး ထိုး လိုးလိုး .. ရှာထိုးပေးစမ်းပါ””

ကျမ ပါးစပ်ကလည်း မရှက်နိုင်တော့ဘဲ တစ်တစ်ခွခွကြီးကို ပြောလိုက်မိတယ်။ သူက ကျမစောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ အပီထိုးထိုးပြီး ကျကျနနကို လိုးပေးနေတာ။ အဖုတ်ထဲ သူ့လျှာတစ်ဆုံးတိုင် တိုးဝင်လာတဲ့အခါများ ကျမဟာ လည်ချောင်းထဲကပါ တအင်အင် အသံတွေ ထွက်လာတဲ့အထိ ဖြစ်ရပါတယ်။ ကျမ တကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှ အကြောအချင်အားလုံး သွေးတိုးအရမ်းမြန်ကုန်ပြီး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေတယ်။ တကိုယ်လုံး ငဖယ်ပျံသလို ကော့ပျံလို့ အကြီးအကျယ်ကို ပြီးလုနီးလာမှန်း ကျမရိပ်မိတယ်။

ကျမစောက်ပတ်ထဲကို ယက်ပေးတဲ့လျှာနဲ့ အဖုတ် ခေါင်းထဲကို ထိုးပေးလုပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ ကျမက သူ့လီးကြီးကို ညာလက်နဲ့ လှမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလိုမျိုး ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ လက်ထဲမှာ တဆုပ်တခဲကြီး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးက အားရစရာကောင်းလိုက်တာ။ ဒီလီးကြီး စောက်ပတ်ထဲကို ထိုးသွင်းပြီး လိုးတာကို ကျမ အရမ်းခံချင်လာတယ်။ လျှာနဲ့ထိုးပြီး သွင်းမှာထက် စောက်ပတ်ကိုလီးနဲ့ လိုးရင်း ပြီးချင်လာတယ်။ ဟုတ်တယ် လီးနဲ့က ပိုပြီး အရသာကောင်းမှာ..။

““ကိုစိုးရယ် .. ကျမကို လိုးပါတော့ .. ရှင့်လီးကြီးကို ကျမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပေးစမ်းပါ။ လုပ်ပါ ကိုစိုးရယ် ကျမကို လိုးပေးစမ်းပါရှင် .. ကျမ အပေါက်ထဲကို ရှင့်အချောင်းကြီး တအားကုန် ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်စမ်းပါ။ ကျမ ခံချင်နေပြီ။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး .. လိုးပါ ကိုစိုးရယ် လိုးစမ်းပါရှင် ..””

ကျမက ထုတ်ဖော် တောင်းဆိုလိုက်မိပါတယ်။ အရမ်းကို လိုးချင်နေပြီကိုး။ ရှက်မနေတော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ စိတ်တူကိုယ်တူ လိုးကြတာဘဲ။ ဇေယျာစိုးကလည်း ကျမလိုဘဲ ထန်နေပါတယ်။ အဖုတ်ယက်ပေးတာကို ချက်ခြင်းရပ်ပြီး ကျမကိုယ်ပေါ် တက်ခွတယ်။

တက်ခွတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမက သူ့လီးကို ဆွဲယူပြီး နီရဲပြဲလန်နေတဲ့ သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးကို စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ စိုရွှဲမို့ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ စိတ်က အရမ်းထနေတဲ့ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမက တေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ ဖိချထိုးသွင်းလိုက်တာ တစ်ချက်တည်းနဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်ထဲကို တနင့်တပိုး ဝင်သွားတော့တာပါဘဲ။ သူ့လီးက မသေးပါဘူးရှင့်။ ရှစ်လက်မသာသာလောက် ရှည်ပြီး ကျပ်လုံးလောက် ကို တုတ်တာ ..။

တစ်ချက်တည်း အဆုံးဖိသွင်းလိုက်တော့ အဖုတ်ထဲမှာ စေးပိုင်တင်းကြပ်သွားတာဘဲ။ ဖိန်းရှိန်းပြီး ကြက်သီးထသွားရအောင်လဲ ကောင်းတယ်။ ကျမပါးစပ်က

““အိုး .. ကျွတ်..ကျွတ်.. ကျွတ်””

လို့ စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်။ နာတာကြောင့် ညီးတာလား ကောင်းတာကြောင့် ညီးတာလား ကျမကိုယ် ကျမတောင် မခွဲခြားတတ်တော့ပါဘူး။ နာလည်းနာ ကောင်းလည်း အရမ်းကောင်းနေတာကိုး။

လီးအဆုံးဝင်သွားပြီးတာနဲ့ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမကို စပြီး လိုးပါတော့တယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ ခပ်ဖြေးဖြေး တစ်ချက်ခြင်း ညောင့်လိုးပေးတာ။ သူ့လီး အဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာတိုင်း ကျမက အိုးကနဲ ဟင်ကနဲ ပါးစပ်က အသံထွက် မြည်တမ်းနေမိတယ်။

လီးထွက်သွားတယ်။ နောက်ပြန်ဝင်လာတယ်။ ဝင်နေတဲ့လီးကို ထုတ်ယူတယ်။ နောက်ပြန်ထိုး သွင်းတယ်။ ထွက်လိုက် ဝင်လိုက် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နဲ့။ သူ့လီးက ရှစ်လက်မကျော်ကျော် ရှည်တာဆိုတော့ အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့အခါ သားအိမ်ကို ဒစ်ကြီးနဲ့ ထိထိနေတယ်။ အဲဒီလို သားအိမ်ထဲကို စိုက်ဝင် ထိမိတာကလည်း အောင့်အောင့်သွားပေမဲ့ အရသာတမျိုးထူးတယ်ရှင့်။ အလိုးခံရတိုင်း သားအိမ်ကို ထိတာမျိုးမှ မဟုတ်တာ။ လီးရှည်မှသာ သားအိမ်ထဲထိ စိုက်ဝင်တာ။

ဇေယျာစိုးရဲ့ လီးကလည်း အလုံးက တော်တော်တုတ်တာမို့ စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားတွေကိုလည်း သိပ်သိပ်သည်းသည်းနဲ့ ပြည့်ပြည့်၀၀ ပွတ်တိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးထိုးသွင်း ပြန်ထုတ်လုပ်တာကလည်း လမ်းကြောင်းမှန်တယ်။ အဝင်မှာရော အထွက်မှာရော လီးတန်လုံးပတ် အပေါ်ပိုင်းက ကျမစောက်စေ့ကို ကျကျနန ပွတ် တိုက်နေတယ်။

ကျမဟာ တကယ့်ကို ရာနှုန်းပြည့် ပြည့်ပြည့်၀၀ အလိုးခံနေရတာပါ။ မစို့မပို့ မဟုတ်ဘူး ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ နင့်နင့်ပိုးပိုးကြီးပေါ့။ ဒါကြောင့်လဲ ကျမဟာ တကိုယ်လုံးကို သူ့လက်ထဲ ပုံအပ်ထားလိုက်တာဘဲ။ သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်ချင်ရာ လုပ် လိုးချင်သလို လိုးပေတော့။

ကျမစိတ်တွေ ပိုထန်လာသလို ကျမတို့ နှစ်ယောက် စလုံးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွဟာလည်း ပြင်းထန်လာပါတယ်။ သူက ညောင့်နေတာကနေ မြန်မြန်သွက်သွက်နဲ့ အားပြင်းပြင်းဆောင့်ပြီး လိုးလာပါတယ်။ ကျမကလည်း သူ့ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အံကိုက်ဖြစ်အောင် အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတယ်။

အရှိန်နဲ့ ဝင်လာတဲ့ လီးကြီး အဖုတ်ထဲကို နက်နက် ရှိုင်းရှိုင်း အဆုံးဝင်နိုင်အောင် ပေါင်ကိုဖြဲပေးတာမျိုးကိုလည်း အချိန်အဆမိမိ လုပ်ပေးတယ်။ ဇေယျာစိုးရဲ့ အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသံတွေ ကျမရဲ့ ညီးညူမြည်တမ်းသံတွေဟာ ပဲ့တင်ထပ်လို့နေပါတယ်။ ဒီအသံတွေဘဲလားဆိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ လိုးနေကြတဲ့ အသံဗလံတွေလည်း ပါတာပေါ့။

သူ့ဆီးစပ်နဲ့ ကျမဆီးစပ် ရိုက်မိကြတဲ့ အသံတွေက တဖတ်ဖတ်၊ သူ့ဂွေးအုကြီးတွေ ကျမဖင်ဆုံကြီးကို ထိရိုက်မိတဲ့ အသံကလည်း တပြတ်ပြတ်၊ စောက်ရည်ကြည်တွေ အတော်စိုရွှဲနေတဲ့ ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးချောင်းကြီးက တရှိန်ထိုး ဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့ အသံက တဘွပ်ဘွပ်။

အဲဒီအသံပေါင်းစုံ ရောနှောပေါင်းစည်းထားတဲ့ ကာမ တေးသံသာက ကျမတို့ရဲ့ ကာမစပ်ယှက်ပွဲကြီးကို ပိုပြီး အသက်ဝင်စေပါတယ်။ ဒီအသံတွေကြားနေရတာကလည်း ကျမတို့ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် ပိုပြီး စိတ်ကြွစရာပေါ့။ ပိုပြီး အရသာတွေ့စရာပေါ့။

““ဘွပ် ဘွပ် .. ဖတ် .. ဘွပ် .. ဖွတ်..ဘွတ်””

““အားပါး ရှီး .. ဆောင့် .. ဆောင့် ကျမကို တအားဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင် .. ဟင်း . ဟင်း .. ရှင့်လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး လဥပါ မြုပ်ဝင်သွားအောင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်စမ်းပါရှင် .. ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ””

““ဘွတ်..ဘွတ်..””

““အား ဟုတ်ပြီ .. အဲလိုမျိုး .. အဲလိုမျိုး ဆောင့်သာဆောင့် . . အဖုတ်ကွဲချင် ကွဲပါစေ .. အမလေး.. ကောင်းလိုက်တာရှင် .. အား ..””

ကျမလေ အားပြင်းပြင်းနဲ့ ထိမိတဲ့ သူ့ဆောင့်ချက် တွေကို ရင်သိမ့်တုန်အောင်ခံရင်း တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ဆက်တိုက်ကို ပြီးနေတာပါဘဲ။ တချို့ယောက်ျားတွေနဲ့ဆိုရင် တစ်ချီကောင်းလောက်သာ ပြီးခဲ့တဲ့ ကျမ အခု ဇေယျာစိုးလိုးတာ ခံရတော့မှ ဆက် တိုက်ပြီးတဲ့ အရသာကို တုန်ခါမောဟိုက်အောင် ခံစားနေရပါတယ်ရှင်။

ကျမလေးချီမြောက် ပြီးသွားတဲ့အခါမှာ ဇေယျာစိုး ဟာလည်း တရှူးရှူးနဲ့ အသက်ရှူ အရမ်းမြန်လာတယ်။ ဇေယျာစိုးရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေကလည်း ဘာကြမ်းသလဲ မမေးနဲ့။ တဘွပ်ဘွပ်နဲ့ စက်သနပ်ပစ်တာထက်တောင် မြန်နေသေးတယ်။ သူလည်း အရည်တွေထွက်ဖို့ နီးနေပြီဆိုတာ ကျမလည်း သိတယ်။ ကျမကို လေးချီဆက်တိုက် ပြီးအောင် လိုးပေးနိုင်တဲ့ သူ့လီးအစွမ်းတော့ ကျမ အရမ်းချီးမွမ်းမိပါတယ်။

သူ့အတွက် အရသာ ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးချင် တဲ့ ဆန္ဒကြောင့် ကျမဟာ သူ့ရဲ့လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို အသာလက်နဲ့ပတ်ကျော်ပြီး သူ့ဂွေးဥတွေကို ညာလက်နဲ့ အသာလှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အသာဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးတယ်။ ပွတ်ပေးတယ်။ ဒါဟာ ယောက်ျားတွေ သိပ်ကြိုက်တဲ့ လုပ်ဆောင်ပြုစုပေးမှုလေး တစ်ခုပေါ့။

ဇေယျာစိုးဟာ ပိုပြီး အရသာတွေ့သွားတာ သေချာ ပါတယ်။ အသက်ရှူပိုမြန်လာသလို ဆောင့်လိုးချက်တွေကလည်း ပိုအားကောင်းပြီး ပိုကြမ်းလာတယ်။ နောက်တော့ သူ့လီးကြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ လှုပ်ရှားသွားတာကို ကျမသိရတယ်။ သူ့လရည်တွေ ပန်းထုတ်တော့မယ်။

““ကိုစိုး .. လရည်ထွက်ရင် ကျမစောက်ပတ်ထဲမှာဘဲ ပန်းထုတ်ပေးနော် .. အဖုတ်ထဲမှာ လရည်တွေ ပြည့်လျှံသွားအောင်ကို ပန်းထည့်ပေးပါနော် .. နော် ..””

ကျမက ပါးစပ်ကလည်း ပြော၊ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ညှစ်၊ သူ့လီးကိုလဲးည်း စုပ်ယူလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာဘဲ သူ့လီးထဲက သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာပါလေရော။ ပူပူနွေးနွေး အရည်တွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန့်နှံ့သွားတာကို ကျမခံစားသိရှိလိုက်ရပါတယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေက များလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ပန်းထွက်လာတာ မနည်းဘူး။ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်ရုံမကဘူး အပြင်တောင် လျှံထွက်တယ်။

အဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ အားကောင်းကောင်းနဲ့ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တာမို့ ကျမလည်း ငါးကြိမ်မြောက် ပြီးသွားပါတော့တယ်။ အဲဒီငါးကြိမ်မြောက် ပြီးတာဟာလည်း တကယ့်ကိုထိတယ်။ တကိုယ်လုံး ခွေပျော့ နုံးကျသွားစေလောက်အောင်ကို ဖြစ်သွားရတာ။ စောက်ရည်တွေ ထွက်တာကလည်း အရမ်းဘဲလေ ..။

ဒီနောက်တော့ ဇေယျာစိုးလည်း ငြိမ်ကျသွားတယ်။ လိုးပွဲကြီးက တစခန်းသတ်ပြီပေါ့။ သုတ်လွှတ်ပြီး မကြာခင်မှာဘဲ သူ့လီးက ပျော့ခွေသွားတယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဖြုတ်ယူပြီး အသာဘေးကို လှိမ့်ဆင်းသွားတယ်။ ပက်လက် စင်းစင်းကြီး အိပ်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်း ရှူနေတယ်။ သူက အရမ်းကို မောဟိုက်သွားတာပါဘဲ။ သူက ပိုအားစိုက် လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်ပေးခဲ့ရတာကိုး ..။

……………………………………………………..

အခန်း ( ၄ )

ခဏကြာတော့ ကျမ နည်းနည်း အမောပြေသွားပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျမဟာ လှဲအိပ်နေရာကထပြီး သူ့ခြေရင်းဘက်ကို သွားပါတယ်။ သုတ်ရည်တွေ စောက်ရည်တွေ ပေကျံနေတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အသာစုပ်ပေးတယ်။ သန့်စင်သွားအောင်လည်း လျှာလေးနဲ့ အသာယက်ပေးလိုက်တယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ လီးစုပ်ပေး ယက်ပေးနေတဲ့ ကျမကို တစ်ချက်ပြုံးပြီးကြည့်တယ်။ နောက်တော့ မျက်စိကို အသာမှိတ်ပြီး ဇိမ်နဲ့ မှိန်းနေတယ်။

သူ့လီးကို သန့်သွားအောင် စုပ်ပေးယက်ပေးပြီးတော့ ကျမက သူ့ဘေးမှာ အသာပြန်လှဲလျောင်းလိုက်တယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေး တင်လို့ပေါ့။ ဇေယျာစိုးက ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို အသာ လက်တဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်တယ်။ ကျန်တဲ့ လက်တဖက်ကတော့ ကျမ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ပေါ် အသာအုပ်ပြီး တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကို အသာညှစ်လိုက်တာ စောက်ဖုတ်ထဲက သုတ်ရည်နဲ့ စောက်ရည်ကြည် ရောနေတာတွေ အပြင်ကို ယိုစီးကျလာတော့တာပါဘဲ။

ခဏလောက် နားနေကြပြီးတဲ့နောက် ဇေယျာစိုးဟာ ကျမပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ တေ့ကပ်ပြီး စုပ်နမ်းပြန်တယ်။ လျှာကိုလည်း ကျမပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ကလိတယ်။ ကျမက တုံ့ပြန်နမ်းပြီး သူ့လီးကို လက်နဲ့အသာကိုင် စမ်းကြည့်တော့ ဟော .. သူ့လီးကြီး မတ်တောင်နေတာပါဘဲ။

ကျမဖြင့် ယုံတောင် မယုံချင်သလိုဘဲ။ ကျမ တွေ့ဖူးသမျှ ယောက်ျားတွေကတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးသွားရင် လီးလည်းပျော့ လူလည်း နုံးခွေကျသွားတာပါဘဲ။ လီးပြန်တောင်လာတဲ့လူ မတွေ့ဖူးသေးဘူး။ ဇေယျာစိုးရဲ့ လီးကတော့ ခဏအနားယူပြီးတာနဲ့ ပြန်တောင်လာပြီး တောင်တာမှ မတ်ကိုနေတာ။ ကျမအဖို့ ကော်ပေါက်ဘဲပေါ့။ တစ်ချီဆက်ပြီး လိုးနိုင်တော့မှာကိုး။

““ဟောတော့ .. ရှင့်လီးကြီး ပြန်တောင်လာပါရောလား..””

ကျမက အံ့သြဝမ်းသာစိတ်နဲ့ ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။

““ဟုတ်တယ် တောင်လာပြီ လီးတောင်တော့ ဆက် လိုးကြတာပေါ့ .. မဝင်းမေလည်း အလိုးခံနိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား..””

““ခံမယ် .. ဘာလို့ မခံနိုင်ရမှာလဲ ရှင်လိုးနိုင်တယ်ဆိုရင် ကျမကတော့ အဆင်သင့်ဘဲ ..””

““ဟုတ်ပြီ .. ဒါဆိုရင် လေးဖက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေး..””

““ရတယ် ..””

ကျမလည်း သူပြောသလို ချက်ချင်းကုန်းပေးလိုက်ပါ တယ်။ စောစောက လိုးထားတာကြောင့် ကျမအဖုတ်က အရည်ရွှမ်းပြီးသားပါ။ ကျမက လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးပြီးတဲ့အခါ ဇေယျာစိုးက ကျမဖင်ကြီးနောက်မှာ နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်ပေါ် ကို တံတွေးထွေးလိုက်ပါတယ်။

““အို.. ဟင့် .. ကိုစိုး ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲဟင်””

ဖင်ပေါက်တည့်တည့် တံတွေးထွေးချတာ ခံထားရတာကြောင့် ကျမ ခါးလေးတွန့်သွားပြီး ညုတုတုနဲ့ မေးလိုက်မိပါတယ်။ ဘာအတွက်နဲ့ ဖင်ပေါက်ကို တံတွေးဆွတ်တယ် ဆိုတာကိုတော့ ကျမသိပါတယ်။ ဖင်လိုးမလို့ ဆိုတာကိုပေါ့။

““မဝင်းမေ ဖင်ကြီးက ဖြူဖွေးအိပြီး အယ်နေတာ ဆိုတော့ ကျနော် ဖင်လိုးချင်လာလို့ပါ .. မဝင်းမေ ဖင်ခံမယ် မဟုတ်လား””

““ရှင် လိုးချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ကျမခံပါ့မယ် .. သိပ် တော့ မကြမ်းနဲ့နော် .. ရှင့်လီးကြီးက အရမ်းကြီးတာဘဲ .. တအားဆောင့်ရင် ကျမဖင်ကွဲသွားမှာပေါ့ ..””

““စိတ်ချပါ မဝင်းမေရဲ့ နာအောင် ကျွန်တော် မလုပ် ပါဘူး .. အရသာတွေ့ပြီး ကောင်းကောင်းဘဲ လုပ်ပေးမှာပါ””

ပြောပြောဆိုဆို ဇေယျာစိုးက ကျမစအိုဝမှာ သူ့လီး ကို ထောက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖိထိုးသွင်းလိုက်တာ လီးကထစ်ပြီး အထဲကို တိုးဝင်လာပါတယ်။

““အား .. ကျွတ်..ကျွတ်.. ဖြေးဖြေးသွင်းရှင့် .. နာတယ် ..””

စအိုဝ ပြဲအာသွားတာကြောင့် ကျိန်းစပ်ပြီး နာကျင်လှလို့ ကျမညီးလိုက်မိပါတယ်။ ဖင်လိုးတဲ့အခါ လီးစသွင်းသွင်းချင်း နာတာကတော့ ထုံးစံပါဘဲ ကျမ နားလည်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ဒူးခေါင်းကို အားပြုပြီး ဖင်ဆုံကြီးကို အသာကော့ပင့် ပေးထားလိုက်ပါတယ်။ ဖင်လိုးခံဖူးတာကြောင့် ကျမဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအဝင် အဆင်ပြေအောင် လမ်းကြောင်းဖွင့် ပေးတတ်နေပါတယ်။

ဇေယျာစိုးကလည်း သူ့လီးကြီးကို ဆက်ပြီး ဖိထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ်နဲ့ဘဲ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမဖင်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပါလေရော။ အဲဒီတော့ ဇေယျာစိုးက ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ကျမဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိဆောင့် သွင်းလိုက်နဲ့ ကျမကို ကောင်းကောင်း ဖင်ဆော်နေပါတော့တယ်။ နာတာကတော့ သိပ်ကို နာတယ်ရှင့်။ ကောင်းတာကလည်း အသဲခိုက်မတတ်ပါဘဲ။

ကျမဟာ တညီးညီး တအားအား အော်ဟစ် ညီး တွားရင်း ဇေယျာစိုးရဲ့ ဖင်လိုးတာကို ခံနေပါတယ်။ သူဟာ ဖင်လိုးတဲ့အခါမှာလည်း လီးကို အဆုံးဖိဆောင့် သွင်းတယ်ရှင့်။ ဖင်လိုးခံရတာဟာ နာကျင်မှုနဲ့ ထူးကဲစွာ ကောင်းလှတဲ့ အရသာကို ရောပြန်းထားတဲ့ ကာမအရသာ တစ်မျိုးကို ခံစားရပါတယ်။ မကြာပါဘူး ကျမလည်း ရမ္မက်စိတ်တွေ အရမ်းဝင် လာရပါတယ်။ နာတာကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေး ဘယ်ညာဝှေ့ယမ်း လုပ်ပေးပါတယ်။

ဇေယျာစိုးကလဲးည်း ကျမနို့အုံကြီးတွေကို လှမ်းဆွဲလိုက် စောက်ပတ်ကိုထိုးနှိုက် ကလိလိုက်နဲ့ လီးကိုလည်း ကျမ ဖင်ပေါက်ထဲကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုး သွင်းနေပါတယ်။ ဖင်လိုးခံရမှုကြောင့် ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲက ယားလာပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားရပါတယ်။ ကျမ ဒုတိယအချီ အပြီးမှာ ဇေယျာစိုးလည်း ကျမဖင်ဆုံကြီးနောက်မှာ လှုပ်လှုပ်ခါခါနဲ့ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်သွားပြီး ကျမ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲကို ပူနွေးပျစ်ခဲတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်ရှင် ..။

………………………………………………………

အခန်း ( ၅ )

မြက်ခင်းပေါ်တွင် နှစ်ယောက်သား ဝမ်းလျားမှောက်ရက်သား ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် မှိန်း၍ နေကြသည်။ ဇေယျာစိုး၏ လီးကြီးကတော့ သူမ၏ စအိုထဲမှ မချွတ်သေးဘဲ တန်းလန်းကြီးဖြစ်သည်။ ခဏကြာတော့ ဇေယျာစိုးက မဝင်းမေ၏ နားနားသို့ သူ၏ပါးစပ်ကို ကပ်၍ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။

““မဝင်းမေ ကျနော့်တို့ဘေးက ခြုံစပ်မှာ ခင်မေ ရောက်နေတာ ကြာပြီ။ စောစောထဲက ကျနော်မြင်တယ်။ ကျနော်နဲ့ လက်တကမ်းဘဲ အဲဒါ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ””

မဝင်းမေက ချက်ခြင်း အဖြေမပေးသေးချေ။ သူမကို ပြောလိုက်သော ဇေယျာစိုးက ဘာကို ရည်ရွယ်သည် ဆိုတာကိုတော့ ရိပ်မိလိုက်သည်။ ဒါ့အပြင် မဝင်းမေ၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း ညီအမနှစ်ယောက် အတူတူ အလိုးခံရရင် ကောင်းမည်ဟု စဉ်းစားမိလိုက်သည်။

““ရှင် သူ့ကို လိုးချင်လို့လား””

ပါးချင်းကပ်၍ တိုးတိုးလေး ပြောနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။

““အင်း ..””

““ဒါဆိုရင် လှမ်းဆွဲလိုက် ကျမကိုလည်း သူနဲ့တူတူ လိုးပေးရဦးမှာနော် ..””

““အင်းပါ ..””

ပြောပြီးသည်နှင့် ဇေယျာစိုးက မဝင်းမေ၏ ကျော ပြင်ပေါ်တွင် တပ်ရက်သား ဖြစ်နေရာမှ ဘေးသို့ ရုတ်တရက် ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး တဆက်တည်း သူ၏ ကိုယ်လုံးကို ဘေးမှခြုံဆီသို့ တပတ်လှိမ့်လိုက်ကာ ခင်မေ၏ လက်ကိုဆောင့် ဆွဲလိုက်သည်။

““အမလေး .. အင့် ..””

ခင်မေဝင်း ကိုယ်လုံးလေးက ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်ပေါ် သို့ မှောက်ရက်သားကျ၍လာသည်။ ဇေယျာစိုးက သူမကို ဖက်ပြီး တပတ်မျှ မဝင်းမေဘေးသို့ လှိမ့်လိုက်ရာ ခင်မေက ဇေယျာစိုး၏ အောက်ဖက် မဝင်းမေ၏ ဘေးတွင် ပက်လက်လှန်ရက်သား ဖြစ်သွားသည်နှင့် သူမကိုလက်ဖြင့် ဖိ၍ ဇေယျာစိုးက ကြုံး၍ထလိုက်လေသည်။ ဒီအချိန်မှာပင် မဝင်းမေကလည်း ကြုံး၍ထကာ ခင်မေကို ချုပ်နှောင်ပေးလိုက်သည်။

““မလုပ်ကြပါနဲ့ ဖယ်ကြပါ သနားပါဦး””

အမှန်တော့ လည်ဂျာစာအုပ်ပြန်ယူပြီး သူမတို့ နောက်သို့လိုက်လာသော ခင်မေသည် ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ ရှိရာသို့ စောစောကထဲက ရောက်နေခဲ့သည် ဖြစ်သည်။ လယ်ဂျာစာအုပ်က မဝင်းမေ၏ စိုက်ခင်းရှိ အိမ်တွင် သွား၍ ယူရခြင်းဖြစ်သဖြင့် ခရီးလည်းကျွမ်းပြီး မြင်းစီးလည်း ကျွမ်းသော ခင်မေအဖို့ သိပ်ပြီး မကြာလိုက်ချေ။

ခင်မေတစ်ယောက် စမ်းချောင်းလေးနား ရောက် လာပြီး မဝင်းမေ၏ မြင်းကို တွေ့သည်နှင့် အသာဆင်း၍ ကြည့်ရာ ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ နှစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်၍နေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ တစ်ခါ အလိုးခံထားခဲ့ဘူးပြီဖြစ်သော လီးအရသာကို သိနေပြီဖြစ်သော ခင်မေသည် ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ လိုးကြတာကို ကြည့်ပြီး မခံမရပ်နိုင်လောက်အောင်ပင် ကာမ စိတ်တွေကြွခဲ့ရသည်ဖြစ်သည်။

ဒါကြောင့်လဲ ခင်မေက မဝင်းမေတို့နှင့် အနီးဆုံး ခြံအကွယ်လေးဆီသို့ တိုးကပ်သွားပြီး အနီးကပ်ကာ အသေအချာ ကြည့်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် မနေနိုင်လွန်းတော့သဖြင့် သူမ၏ စကပ်ကိုလှန် ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ လက်ညှိုးထည့်၍ မဝင်းမေ အားရပါးရ အလိုးခံနေသည်ကို ကြည့်ကာ လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထုတ်ချီ သွင်းချီ လုပ်ရုံမျှမက မွှေ၍ပင်ပေးခဲ့ပြီး တစ်ချီပင် ပြီးခဲ့ရသည်။

သူမ၏ အစ်မကို လိုးနေသော ဇေယျာစိုး၏ လီးကြီးကိုလဲ ပြေးဆွဲ၍ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးထဲ့ ချင်စိတ်တွေက တချိန်လုံး ပြင်းပြ၍ နေခဲ့ရသည်။ အခု တကယ်လုပ်တော့မည် ဆိုတော့လည်း အစ်မဖြစ်သူ၏ ရှေ့တွင်ဖြစ်နေတော့ ခင်မေခင်မျာ ထိတ်လန့်၍ နေရသည်။ အစ်မဖြစ်သူက သူမကို ချုပ်ပေးထားစဉ်မှာပင် ဇေယျာစိုးက ခင်မေ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို ချွတ်လိုက်ပေပြီ။

““ဟာ ခင်မေ စောက်ပတ်ကြီးက မို့ပြီး ဖောင်းကားနေတာဘဲနော် လိုးလို့ သိပ်ကောင်းမှာဘဲ””

တနှာသံဖြင့် မဝင်းမေက ရီဝေစွာ ပြောသည်။

““ဟာ ကောင်းတာပေါ့ မဝင်းမေရာ .. အစ်မ စောက် ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းသလို ညီမ စောက်ဖုတ်ကလည်း လိုးရတာ အရသာသိပ်ရှိတာဘဲ””

““ဟင် .. ကိုစိုး လိုးဖူးလို့လား ””

မဝင်းမေက အံ့သြစွာပြောသည်။

““လိုးဘူးတာပေါ့ .. ””

““အို ””

ခင်မေ တစ်ယောက် မျက်လုံးနှစ်လုံး စုံမှိတ်လိုက်သည်။

““ဘယ်တုန်းက လိုးလိုက်တာလဲ ကိုစိုးရ””

““နေ့ခင်းကဘဲ သိပ်အရသာရှိတာဘဲ မဝင်းမေရာ””

““ညီမလေး စောက်ဖုတ်ကို ကျမ ယက်ပေးမလို့ ကိုစိုးရ ..””

““အေး .. ယက် ယက် ပြီးရင် မဝင်းမေကို လိုးပေးဦးမယ် ..””

““မ .. မ လုပ်ပါနဲ့ .. ဟင့် .. ဟင့် ..””

ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ ရမ္မက်ကြွဖွယ်ရာ အပြန် အလှန် ပြောနေကြသည့် စကားသံများ အကြားတွင် ခင်မေ၏ တောင်းပန်သံလေးက ထွက်ပေါ်၍ လာသည်။ တွေ့ကြုံရတော့မည့် အဖြစ်ကို အလွန် ရှက်ကြောက်နေသော်လည်း မိမိ၏ စိတ်များ ပို၍ ထကြွကာ သောင်းကျန်း၍ လာရသည်ကိုတော့ ခင်မေသည် သူမကို သူမ သတိထားမိသည်။

ယက်ပေးခြင်း မခံရမှီကပင် စောက်ဖုတ်သည် ဖောင်း၍ တက်လာကာ အရည်ကြည်များ ထွက်ကျ၍ လာရသည်။ ဒီလို စိတ်လှုပ်ရှား ရမ္မက်ဇော ထန်လာရသည့် မိမိ၏ကိုယ်ကို ခင်မေသည် လတ်တလော မုန်းတီးမိသည်။ ရမ္မက်ဇော မထရလေအောင်လည်း အတင်း ချိုးနှိမ်ထားရသည်။ဒါပေမဲ့ မရနိုင်ပါ..။ ဒီအချိန်မှာဘဲ ..

““ကဲ .. ညီမလေး .. ဘာမှ ရှက်ကြောက်မနေနဲ့ တော့ .. အားလုံး အကြောင်းသိတွေ ဖြစ်နေကြပြီဘဲ .. လာ မမက ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးမယ်နော် ..””

ပြောပြောဆိုဆို မဝင်းမေသည် ခင်မေကို သူမ၏ အနားသို့ ဆွဲခေါ်ကာ ပက်လက်လှန်စေလျှက် ဒူးခေါင်းနှစ်လုံးကို ထောင်စေလိုက်ရာ ခင်မေ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးသည် ပြဲဟသွားလေတော့ရာ အတွင်းသားနီနီရဲများကို မဝင်းမေသည် မြင်တွေ့လိုက်ရတော့၏။ ထိုအခါမှ မဝင်းမေသည် ခင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို သူမက လေးဘက်ထောက်လျှက် စတင်ယက်ပေးလေတော့သည်။

““ဟင်း .. ဟင်း.. ဟင်း .. မမ .. ဖြေးဖြေး.. အီး .. အား .. အိုး ..””

ခင်မေခင်မျာ စောက်ဖုတ် အရးယက်ခံရလေသော ကြောင့် သူမ၏ပါးစပ်မှ တအီးအီး တဟင်းဟင်းဖြင့် ညီးညူ နေရရှာလေသည်။ မဝင်းမေကလည်း အားရပါးရကို ယက်ပေးလေတော့ရာ မဝင်းမေသည် သူမကိုယ်ကို လေးဘက် ထောက်ကုန်းလျှက် ဖြစ်နေသည်ကို သတိမမူမိပေ။

ထိုအခါမှ ဇေယျာစိုးသည် မဝင်းမေက သူမ၏ ညီမ စောက်ဖုတ်ကို လေးဘက်ကုန်းလျှက် ယက်ပေးနေသဖြင့် မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးသည် နောက်သို့ ပြူးလျှက် ထွက်ပေါ်နေသည်ကိုကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ မဝင်းမေ၏ နောက်မှ နေရာယူကာ သူ၏ လီးထိပ်ဖူးကြီးဖြင့် မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ အသာလေး ဖိသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

““ပြွတ် … စွပ် ..””

ဟူသော မြည်သံဖြင့် လီးထိပ်ဖူးကြီးသည် မဝင်းမေ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်သွားလေတော့သည်။

““အီး .. အား .. ကိုစိုး .. ဖြေးဖြေးနော် .. နောက်ပြီး ညီမလေး ခင်မေကိုလည်း လိုးပေးရဦးမှာနော် .. တော်ကြာ အရမ်းပင်ပန်းနေဦးမယ် ..””

““စိတ်ချပါ .. ကျနော် ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန်ဘဲ လိုးပေးပါမယ်..””

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ဇေယျာစိုးသည် သူ၏ လီးတန် ကြီးကို မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တစ်ဆုံးတိုင် ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ အချက် (၅၀) လောက် အသွင်းထုတ် လုပ်ပေးလိုက်ရာ မကြာမီမှာပင် ဇေယျာစိုး၏ လီးတန်ကြီးသည် တင်းမာလာပြီး သုတ်ရေများ ပန်းထုတ်လိုက်ရလေတော့သည်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ေတာလမ္းခရီးမွာ အပ်ိဳစင္ေလးကို ပါကင္ေဖာက္ျခင္း

အခန္း ( ၁ )

““ဒါ .. မဝင္းေမတို႔ အိမ္ပါလား ခင္ဗ်ာ””

““ဟုတ္ပါတယ္ . ဟုတ္ပါတယ္ .. ဘာကိစၥရွိလို႔ ပါလဲ””

““မဝင္းေမ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသိပါတယ္ .. ခဏေလာက္ ေခၚေပးပါလားဗ်ာ””

““မဝင္းေမ ခရီးထြက္ေနတယ္ကြဲ႕””

““ကၽြန္ေတာ္က ဦးေနစိုးသား ေဇယ်ာစိုးပါ။ ဒီမွာေငြေၾကးစာရင္းေလးေတြရွင္းဖို႔ ေဖေဖလႊတ္လိုက္တာပါ””

ဒီေတာ့မွ အသက္ (၅၀) ေလာက္ရွိေသာ ဦးေလးႀကီးသည္ လွုပ္လွုပ္ရြရြျဖစ္၍ သြားရေလသည္။

““ေအာ္ .. ဦးေနစိုးရဲ့သားကိုး .. လာလာ အိမ္ ထဲဝင္ ဦးေလးတို႔ကလဲ လူစိမ္းဆိုေတာ့ ႐ုတ္တရက္ အဝင္ မခံရဲဘူးကြဲ႕ .. ဟဲ့ သမီးခင္ေမ ဧည့္သည္ အတြက္ ေရေႏြးနဲ႔ အမဲေျခာက္ဖုတ္လုပ္ပါကြဲ႕””

““ရပါတယ္ ဦးေလးရာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဒုကၡမရွာပါနဲ႔””

““ဒါနဲ႔ ဘယ္မွာတည္းလဲကြဲ႕””

““မတည္းရေသးပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ ခုမွေရာက္တာ””

““ေဟ့ .. ဒါဆို ဒို႔အိမ္မွာဘဲေန အိမ္ကလဲက်ယ္ တယ္။ မင္းစိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ေနလို႔ရပါတယ္။ တျခား သြားမတည္းရဘူးေနာ္””

““ဟာ .. မဟုတ္တာ အားနာစရာႀကီး ကၽြန္ေတာ္အျပင္မွာဘဲ တည္းပါရေစ””

““ဒီမွာ မင္းအေဖနဲ႔ က်ဳပ္နဲ႔က အင္မတန္ရင္းႏွီး တာ။ ဒီေတာ့ မင္းက က်ဳပ္စိတ္မေကာင္းေအာင္ ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္။ မင္းအေဖရဲ့ ေက်းဇူးေတြကလဲ ဒို႔အေပၚမွာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ၾကဳံႀကိဳက္တုံး ျပဳစုပါရေစကြယ္””

““ေကာင္းပါၿပီ ခင္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ့ ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြေတြ မလုပ္နဲ႔ေနာ္””

အဖိုးႀကီးႏွင့္ ေဇယ်ာစိုးတို႔ စကားေျပာေနၾကစဥ္မွာပင္ အသားလတ္လတ္ လူလုံးေတာင့္ေတာင့္အသက္ (၁၆) ႏွစ္ေလာက္ရွိေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လင္ဗန္းထဲတြင္ လဘက္ရည္ခရားႏွင့္ စားစရာမ်ား ထည့္ၿပီး လက္မွကိုင္ကာ အဖိုးႀကီးေရွ႕မွ ယို႔ယို႔ေလးျဖတ္၍ ေလၽွာက္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဇယ်ာစိုး၏ ေရွ႕တြင္ စားစရာမ်ား ခ်၍ ေပးလိုက္သည္။ အဖိုးႀကီးကတျပဳံးျပဳံးျဖင့္ ၾကည့္ေနရင္း ..

““ဒါ မဝင္းေမရဲ့ညီမ ခင္ေမဘဲကြဲ႕။ မွတ္ထား ဒါ ညီးအစ္ကိုလိုသေဘာထား တို႔ေဖာက္သယ္ ဦးေနစိုးရဲ့ သား ေဇယ်ာစိုးတဲ့။ နင့္အစ္မ မလာမခ်င္း ဒို႔အိမ္မွာေနမွာ အစစ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ကေလး””

ေကာင္မေလးက ေဇယ်ာစိုးကို မရဲတရဲၾကည့္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္၍ျပသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။ ေဇယ်ာစိုးက ခင္ေမ၏ ေနာက္ပိုင္းကို အသာခိုး၍ ၾကည့္သည္။ လုံးက်စ္ေနေသာ တင္သားေလးေတြက မလွုပ္ခ်င္လွုပ္ခ်င္နဲ႔ ခါသြားတာ ေတြ႕လိုက္ရသည့္အတြက္ ေဇယ်ာစိုး၏ စိတ္ထဲ မေၾကမခ်မ္းေလး ျဖစ္သြားရသည္။

““မဝင္းေမကေတာ့ ၾကာလိမ့္မယ္ကြဲ႕။ အနည္းဆုံး တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာမယ္””

““ဘယ္ကိုသြားတာလဲ ဦးေလး .. ဒီေလာက္ေတာင္ၾကာရေအာင္””

““လိေမၼာ္စိုက္ခင္းေတြ လိုက္ၾကည့္ေနတာကြဲ႕ .. ၿခံေတြ အသစ္တိုးထားတာ ရွိတယ္ေလ။ အေဒၚနဲ႔ သြားဆိုလဲ မရဘူးကြယ္။ ပညာေလးက တတ္ေတာ့ မိဘကိုေတာင္ မရိုေသခ်င္ဘူး။ အသက္ကလဲ အစိတ္ရွိေနၿပီ အိမ္ေထာင္ျပဳပါလို႔ ေျပာလို႔လဲ မရ။ က်ဳပ္က စိတ္မခ်နိုင္ျဖစ္ေနတာ။ ခက္ပါတယ္ကြယ္””

““ဒီလိုလဲ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ဦးေလးရာ။ သူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္လို႔ ျဖစ္မွာေပါ့””

““အငယ္မ ခင္ေမက်ေတာ့လဲ တမ်ိဳးကြဲ႕။ သူ႔အစ္မလို ထက္ထက္ျမက္ျမက္ေတာ့မရွိဘူး အိမ္ထဲမွာဘဲ ကုတ္ေနတယ္။ ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္နဲ႔ဘဲ အခု (၉) တန္းေအာင္ထားၿပီေလ””

““ဦးေလး ဒါနဲ႔ မဝင္းေမဆီ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္သြားလို႔မရဘူးလား။ စိုက္ခင္းေတြလဲ ၾကည့္ရင္းေပါ့ ..””

““မလြယ္ဘူးကြဲ႕ ခရီးက သိပ္ၾကမ္းတယ္ ျမင္းေရာ စီးတတ္လား””

““နဲနဲပါးပါးေတာ့ စီးတတ္ပါတယ္ ဦးေလးရ””

““ေအး ဒီခရီးက ျမင္းနဲ႔သြားရမွာ။ ဒီကေန ကားတတန္ ေျခက်င္တတန္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး ျမင္းနဲ႔ခရီးဆက္မွ ေရာက္မွာ..””

““ရပါတယ္ ဦးေလးရာ မဝင္းေမလို မိန္းကေလးေတာင္ သြားနိုင္တာဘဲ။ ေနာက္ၿပီး ဗဟုသုတလဲရတာေပါ့။ ဒီလိုႀကီးေတာ့ ထိုင္ေစာင့္မေနခ်င္ဘူး””

““ေအး ဒါဆိုလဲ ခင္ေမကို လမ္းျပခိုင္းမယ္ သတိနဲ႔ သြားၾကေပါ့။ က်ဳပ္က က်န္းမာေရး သိပ္မေကာင္းလို႔။ နို႔မို႔ရင္ လိုက္ပို႔ပါတယ္ ကြယ္။ မနက္ျဖန္ မနက္ စထြက္ၾကေပါ့””

““ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး ..””

……………………………………………………..

အခန္း ( ၂ )

ခရီးတေလၽွာက္လုံး ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ရွိခဲ့ရသည္။ သို႔ရာတြင္ ျမင္းငွားေသာ ေနရာေရာက္ေတာ့ ပထမဆုံး အဆင္မေျပမွုျဖင့္ ဆုံဆည္းရသည္။ ငွားမဲ့ျမင္းက တစ္ေကာင္သာရွိသည္။ ေဇယ်ာစိုးက ခင္ေမကို တစ္ေယာက္တလွည့္စီးဖို႔ ေျပာေတာ့ သူက ေခါင္းၿငိမ့္ရွာသည္။ ျမင္းငွားေသာ ေနရာမွာပင္ ေရမိုးခ်ိဳး၍ စားေသာက္ၿပီး ခရီးတေထာက္နားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ ခရီးဆက္၍ထြက္ရန္ ျပင္ေတာ့သည္။

ခင္ေမက ေစာေစာတုန္းကလို ထဘီတိုတိုျဖင့္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ စကပ္နီညိဳေလးကို ဝတ္၍ထားသည္မွာ အေတာ္ပင္ ၾကည့္လို႔ေကာင္းလွသည္။ ျမင္းနဲ႔ထြက္လာၿပီး တစ္နာရီေလာက္ လမ္းေလၽွာက္လိုက္ေရာ ေဇယ်ာစိုးတစ္ေယာက္ အက်င့္မရွိ၍ အေတာ္ပင္ ေမာ၍လာသည္။ ဒါကိုသိေသာ ခင္ေမက ျမင္းေပၚမွ ဆင္းေပးေပမဲ့ သူမကိုလမ္းေလၽွာက္ခိုင္းၿပီး ျမင္းေပၚကို ေဇယ်ာစိုးက တက္စီးရန္ကိုေတာ့ ေဇယ်ာစိုးက မစီးရက္ ျဖစ္ေနရသည္။

သူစီး ငါစီးျဖင့္ ေနာက္ဆုံး ႏွစ္ေယာက္စလုံး စီးျဖစ္သြားၾကသည္။ ကၽြမ္းက်င္သူမို႔ ခင္ေမက ေရွ႕ကစီးသည္။ ခရီးက တေျဖးေျဖးျဖင့္ ၾကမ္း၍လာသည္။ သစ္ပင္ေတြက အုပ္ဆိုင္း၍ေနၿပီး လူသြားလူလာလည္း မရွိေပ။

““လမ္းက အရမ္းလူရွင္းတယ္ေနာ္””

““ဒါျဖတ္လမ္း အစ္ကိုရဲ့ လမ္းၾကမ္းတယ္။ လူေတြက လမ္းေကာင္းဘဲ သြားတာမ်ားတယ္။””

ျမင္းက ဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ ပုံမွန္ေျပးေနရာမွ ကဆုန္ခ်၍ေျပးေတာ့သည္။ အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသာ ေဇယ်ာစိုးက အထိတ္တလန႔္ျဖင့္ ခင္ေမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္၍ထားသည္။ အတန္ၾကာလို႔ ျမင္းကေမာၿပီး ရပ္သြားသည့္တိုင္ေအာင္ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ထားဆဲျဖစ္သည္။

ေဇယ်ာစိုးက သတိမထားမိဘဲ ဆက္လက္၍ ဖက္ ထားတာျဖစ္ၿပီး အဖက္ခံထားရေသာ ေကာင္မေလးကေတာ့ ေဇယ်ာစိုး၏ လက္ေတြကို ေအာက္သို႔တြန္း၍ ခ်ေပးသည္။ ဒီလိုမလုပ္၍လဲ မျဖစ္ေခ်။ ေဇယ်ာစိုး၏ လက္ေတြက သူမ၏ နို႔အုံေတြေပၚတြင္ ဖိ၍ထားသည္။

ျမင္းႏွင့္ဆက္ၿပီး ခရီးႏွင္လာေသာ္လည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေဇယ်ာစိုး၏ လက္ေတြက သူမ၏ နို႔ေတြကို သြား၍ သြား၍ ထိမိသည္။ ေဇယ်ာစိုးသည္ သာယာသလို ျဖစ္မိျခင္းေၾကာင့္ လက္ကို မဖယ္ေတာ့ဘဲ အသာေလး နို႔ေပၚတင္ထားလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးကလည္း ဖယ္မခ်ေတာ့ေခ်။ ေဇယ်ာစိုးက အားတက္လာၿပီး အကၤ်ီပါးပါးေလးေပၚက ျမင္ေနရေသာ ေဘာလီေလးကိုဘဲ အားမလိုအားမရျဖင့္ မသိမသာေလး ပြတ္၍ေပးေနသည္။

မသိမသာဆိုေပမဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ သိပုံရ သည္။ အသံကေတာ့ တစ္ခ်က္မွ မထြက္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေဇယ်ာစိုးက ရဲရဲတင္းတင္းျဖင့္ နို႔အုံေလးကို လက္ဝါးနဲ႔အုပ္ၿပီး ညႇပ္ေပးေသာအခါ ေကာင္မေလးက တစ္ခါႏွစ္ခါေတာ့ ဖယ္၍ခ်သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုင္ခြင့္ျပဳထားလိုက္သည္။

ေဇယ်ာစိုးက ခဏၾကာ စိတ္တိုင္းက် ဖ်စ္ညႇစ္ေပး ၿပီးေတာ့မွ သူမ၏ အကၤ်ီအေရွ႕ ၾကယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္၍ ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ အကၤ်ီရင္ဘတ္ ပြင့္သြားသည့္အတြက္ ေကာင္မေလး၏ ပုခုံးသားလတ္လတ္ေလးမ်ားသည္ ေစာလၽွင္စြာ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ေဇယ်ာစိုးက လက္တဖက္ျဖင့္ သူမ၏ခါးကို ဖက္ လၽွက္ က်န္လက္တဖက္ျဖင့္ ေနာက္ကေန အကၤ်ီကို လွန္ၿပီး ေဘာ္လီခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္။

ဒီအခါတြင္ေတာ့ ခင္ေမသည္ တုန္တုန္ရီရီေလးျဖင့္ေဘာ္လီကို ခၽြတ္ရာမွာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို တစ္ဖက္စီ ေျမႇာက္ေပးတာတို႔ ခ်ိတ္ျဖဳတ္ေပးတာတို႔ျဖင့္ ကူညီရွာသည္။ ဟင္းလင္းပြင့္သြားသည္ႏွင့္ သူမရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ ေလၽွာက္ပြတ္ရင္း နို႔ကို ထိကိုင္မိတာနဲ႔ ဂ႐ုတစိုက္ညင္သာစြာ နယ္ေပးလိုက္သည္။

အပ်ိဳစင္ အပ်ိဳရိုင္းေလးမို႔ ဆိုရမလား။ အခုမွ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စဆိုေတာ့ တင္းၿပီး ေရွ႕သို႔ခၽြန္ထြက္ကာ အခြံမႏႊာရေသးတဲ့ ကြမ္းသီးတစ္လုံးစာေလာက္ေတာ့ ရွိသည္။ အပ်ိဳႀကီးေတြရဲ့ နို႔နဲ႔မတူဘဲ တကယ့္ကို လတ္ဆတ္သည္။ အရသာပင္ ေပ်ာ့အိေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ နို႔ကိုဆုပ္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ကေနဂုတ္ကို နမ္းစုပ္ေပးသည္။ ေဇယ်ာစိုးသည္ သူမ၏ ဂုတ္တြင္သာမက လက္ျပင္ေတြ ေသြးေခ်ဥေအာင္ပင္ နမ္းစုပ္ေပးမိသည္။

ခင္ေမကေတာ့ ျမင္းဇက္ႀကိဳးကို နိုင္ေအာင္ မကိုင္နိုင္ေတာ့ေခ်။ ငွက္ဖ်ားတက္သလို တဆတ္ဆတ္ တုန္၍ေနသည္။ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ရေအာင္ရွာၿပီး လက္ညႇိုးလက္မၾကားတြင္ ေခ်ေပးေနမိသည္။

နို႔ေလးေတြကို မျမင္ရလို႔ အားမရေပမဲ့လဲ ဒီ ေလာက္ရတာကိုပင္ ေဇယ်ာစိုးက ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမ၏ ဝမ္းဗိုက္သားေလးကို ရွပ္ကိုင္၍ မထိတထိေလး ဖ်စ္၍ေပးေတာ့ရာ ေကာင္မေလး တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေမႊးညႇင္းေတြ ထ၍လာရသည္။

လက္က တစထက္တစ ေအာက္ကို ဆင္းသြားရင္း သူမ၏ စကပ္ခ်ိတ္ေလးကို ျဖဳတ္ကာ ေစာက္ပတ္ေလးဆီသို႔ လွမ္းလိုက္သည္။ အေမႊးေလးေတြက ေပါက္ကာစ ႏုႏုတိုတိုေလးေတြ ျဖစ္သည္။ စကပ္ေအာက္မွာ ဘာမွဝတ္မထားေတာ့ ေဇယ်ာစိုးသည္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းကို လက္ျဖင့္ အသာေလးေလၽွာက္၍ ဆြဲေနသည္။

ၿပီးေတာ့မွ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္မ လက္ခလယ္တို႔ျဖင့္ ဟလိုက္ရင္း လက္ညႇိုးကို အသာေလး သြင္းေပးလိုက္သည္။ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးသည္ ေျခာက္ေသြ႕၍ ကပ္ေနသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ရွာၿပီး ကလိေပးေတာ့မွ အရည္ေလးေတြ တစိမ့္စိမ့္ ဆင္းလာသည္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ရွက္လို႔လားမသိ ေခါင္းငုံ႔ရင္း ျမင္းကိုသာ ဇြတ္ႏွင္၍ေနသည္။

လက္လည္း ဝင္လို႔ရေရာ ေဇယ်ာစိုးက ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ သူ၏ လက္ညႇိုးကို သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ျဖင့္ လုပ္၍ေပးေနသည္။ နာရင္လန႔္သြားၿပီ မေကာင္းတာေၾကာင့္ ေျဖးေျဖးေလး ေမႊ၍ ေပးေနမိသည္။ သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အျပင္ကိုပင္ လက္တဆစ္ေလာက္ စြန္းထြက္၍ ေနသည္။

ေဇယ်ာစိုးက လက္နဲ႔ကလိေပးတာ ၾကာလာေတာ့ ေကာင္မေလးက သိပ္ၿပီး အားရဟန္ မတူေတာ့ေခ်။ မပီမသ လည္ေခ်ာင္းသံေလးေတြ ထြက္လို႔လာသည္။ စကားေတာ့ သိပ္ၿပီး ေျပာရဲပုံမရေသးေခ်။ ေဇယ်ာစိုးသည္ သူမ၏ ဖင္လုံးလုံး က်စ္က်စ္ေလးကို ေအာက္ကေန ႏွိုက္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေပးေနမိသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာသြားၿပီးမွ ..

““ညီမ ျမင္းကို ခဏရပ္လိုက္””

သူမက ျမင္းကိုရပ္လိုက္လၽွင္ ေဇယ်ာစိုးက ျမင္း ေပၚမွ ခုန္၍ဆင္းလိုက္ၿပီး သူမကိုပါ ျမင္းေပၚမွ ေပြ႕၍ ခ်လိုက္ရာ အားလြန္ၿပီး ေျမျပင္ေပၚသို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ဖင္ထိုင္ရက္ က်သြားၾကေလသည္။

ေျမျပင္ေပၚသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစိုးက ခ်က္ ခ်င္းပင္ သူမကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆြဲ၍ လွဲ႕လိုက္သည္။ ေကာင္မေလးက သူ႔ကိုမၾကည့္ရဲဘဲ မ်က္ႏွာေလးကို ငုံ႔၍ ထားသျဖင့္ ေဇယ်ာစိုးသည္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲ၍ ေမာ့လိုက္ကာ သူမ၏ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ယုယုယယ ေလး စုပ္ေပးလိုက္သည္။

သူမ၏ ႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ ေလတိုးခံရေသာႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္မ်ားႏွယ္ တဆတ္ဆတ္ တုန္၍ေနသည္။ သူမကို အနမ္းျဖင့္ ညႇို႔ယူေနတုန္းမွာပင္ ေဇယ်ာစိုး၏ လက္တစ္ဖက္က ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး အျပင္မထြက္ရသျဖင့္ ေဒါသတႀကီး ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ဂုတ္ကေနကိုင္ၿပီး ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ လီးႀကီးသည္ ခ်စ္ခ်စ္ ေတာက္ ပူေႏြးေနၿပီး တဆတ္ဆတ္ တုန္၍ေနသည္။

ေျမႀကီးေပၚတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနလၽွက္မွ ေဇယ်ာစိုးက သူ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ေကာင္မေလးအား ခြ၍ ကားကာ ဆန႔္တန္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္ မေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုလည္း သူ၏ေပါင္ရင္းတြင္ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆန႔္တန္း၍တင္ကာ သူ၏ခါးကို ခြေစလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ေကာင္မေလးကို ခါးမွဆြဲယူကာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ လီးထိပ္ဖူးကို အသာေလး ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ေကာင္မေလး၏ မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္မဲ့၍ သြားသည္။ သိပ္ေတာ့ မလြယ္လွေခ်။

““ညီမ .. အစ္ကို႔ကိုဖက္ .. မရွက္ပါနဲ႔ကြယ္””

သူမက ေဇယ်ာစိုး၏ ပုခုံးေပၚေမးတင္ရင္း ရြရြေလး ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေဇယ်ာစိုးက ေကာင္မေလး၏ တင္သားႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္ကာ မလိုက္ၿပီး သူ၏ကားထာေသာ ေျခႏွစ္ဖက္ကို စုလိုက္ကာ ေကာင္မေလး၏ တင္သားမ်ားကို သူ၏ ေပါင္ေပၚတြင္ တင္ေပးလိုက္သည္။

ထိုအခါတြင္ေတာ့ ေျခဆင္း၍ ထိုင္ေနေသာ ေဇယ်ာ စိုး၏ ေပါင္ရင္းတြင္ ခင္ေမက ေဇယ်ာစိုး၏ ကိုယ္ကို ေျခႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခြ၍ထိုင္ထားေသာ အေနအထားသို႔ ေရာက္သြားသည္။ သူမ၏ စကပ္ေလးကို လွန္၍ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ျဖင့္ ႏွိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရႊဲ၍ေနသည္။ လီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့၍ သူမ၏ ခါးကို ဖိခ်လိုက္သည္။

““ျဗစ္ .. ျဗစ္. ျဗစ္.. ေဖါက္ .. ဒုတ္ .. အ .. အ .. အား ..””

ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးက မဆန႔္မျပဲ ဝင္သြားၿပီး အပ်ိဳေမွးကို ေဖါက္သံနဲ႔ သားအိမ္ကို ထိသံတို႔သည္ အစဥ္အတိုင္း ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ ခင္ေမက ပထမ “အ .. အ ..” နဲ႔ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ခံေနေပမဲ့ အပ်ိဳေျမႇးေပါက္ၿပီး သားအိမ္ကိုလည္းထိေရာ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္ေတာ့သည္။

သူမသည္ ေဇယ်ာစိုးကို အတင္းပင္ တြန္းသည္။ မရပါ။ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ခါးေလးကို အေသဖက္၍ ထားသည္။ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ခါးေလးကို ဆြဲရင္း ညင္သာစြာျဖင့္ သူ၏ လီးႀကီးမ်ားကို အသြင္းအထုတ္လုပ္ကာ လိုးေပးသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ခပ္နာနာေလး ေဆာင့္လိုက္ေသးသည္။

““ႁပြတ္..စြပ္.. ဒုတ္.. အား .. အား .. ပလြတ္..ျပစ္ .. ဒုတ္ .. အ . အာ့ ..””

ေဇယ်ာစိုးက ၾကမ္းတခါ ေခ်ာ့တလွည့္ျဖင့္ ဆက္တိုက္ လိုးေပးလိုက္ေတာ့ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းက က်ဥ္းလြန္းသျဖင့္ လီးကိုလက္နဲ႔ညႇစ္ၿပီး ဆုပ္ထားသလို ျဖစ္တာေၾကာင့္ (၁၀) မိနစ္အၾကာေလာက္မွာပင္ လီးႀကီးသည္ တဇတ္ဇတ္ တုန္လာၿပီး ခင္ေမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္း၍ထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။

ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ ေပါင္ၿခံမ်ားတြင္ေတာ့ ေသြးေတြက ခ်င္းခ်င္းနီရဲေနသည္။ ေကာင္မေလးခင္မ်ာမွာေတာ့ ငယ္ေသးသည့္အတြက္ ၿပီးလို႔ၿပီးမွန္းမသိ။ ႏုံးေခြသြားတာကိုဘဲ သိလိုက္သည္။ အရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္တာကိုလည္း သူမကိုယ္သူမ မသိေခ်။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ မ်က္ရည္လည္ရႊဲျဖင့္ ေဇယ်ာစိုးကို အတင္းၾကဳံး၍ဖက္ၿပီး နမ္းပါေလေတာ့သည္။ ဒီေနရာမွာ ေနာက္ထပ္ နာရီဝက္ေလာက္ နားၿပီးေတာ့မွ ဆက္၍ ခရီးႏွင္ခဲ့ေလသည္။

……………………………………………………

အခန္း ( ၃ )

ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ ခင္ေမတို႔သည္ ဆက္၍ ခရီးႏွင္လာ ၾကရင္း စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုကိုေတြ႕၍ ႏွစ္ေယာက္သား ဆင္းၿပီး ကိုယ္လက္သုတ္သင္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စကားေတာ့ မေျပာျဖစ္ေခ်။ ခင္ေမက ရွက္ေနပုံရသည္။ ေဇယ်ာစိုးသည္လည္း အေတြ႕ အၾကဳံသစ္ေၾကာင့္ ႏုံးခ်ိ၍ေနသည္။ ေအးျမေသာ ေရတြင္ ထိႏွစ္၍ ခ်ိဳးလိုက္ၾကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လန္း၍ သြားသည္။ ၿပီးမွ ႏွစ္ေယာက္သား ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္။ ညေနလည္း အေတာ္ေစာင္းသြားၿပီ ျဖစ္သည္။

ဤကဲ့သို႔ တေျဖးေျဖး ခရီးထြက္ခြာ၍လာရာ ခဏမၽွ ၾကာေတာ့ သူတို႔၏ ေရွ႕နားမွ ျမင္းခြာသံ ၾကားရသည္။ ေမွာင္စပ်ိဳးေနၿပီဆိုေတာ့ ဘာမွသဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေခ်။ ဝါးတရိုက္ေလာက္ ကြာေတာ့မွ ခင္ေမက ေဇယ်ာစိုးဖက္သို႔ လွမ္းရင္း ေျပာလိုက္သည္။

““မမလာေနၿပီ .. ရွင္ေတာ့ ကံေကာင္းတာဘဲ””

““ဟယ္ ညီမေလး .. ဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ ..””

မဝင္းေမက ေဇယ်ာစိုးဖက္သို႔ မ်က္လုံးကစားရင္း ေမးလိုက္သည္။

““မမဆီ လာတာေပါ့။ ေဟာဒီက ကိုေဇယ်ာစိုးက မမနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုလို႔။ သူက ဦးေနစိုးရဲ့သားေပါ့။ မမ မွတ္မိရဲ့လား။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေတြ႕ဖူးတယ္လို႔ အေဖက ေျပာတယ္””

““ေအာ္ ကိုေဇယ်ာစိုးလား။ ငယ္႐ုပ္ေတာ့ နည္းနည္း က်န္ေသးတာဘဲ။ ဒါေပမဲ့ မေျပာရင္ မွတ္မိမယ္ မထင္ဘူး””

““ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ္လည္း မဝင္းေမကို အိမ္က ထိုင္ၿပီး ေစာင့္မေနခ်င္တာနဲ႔ စိုက္ခင္းလည္း ၾကည့္ရေအာင္ဆိုၿပီး လိုက္လာတာပါ””

““စိုက္ခင္းကေတာ့ အားလုံး အိုေကပါဘဲ .. မအိုေကတာက အလုပ္သမားေတြဘဲ။ လခ တိုးေတာင္းေနၾကတယ္ ..””

““အင္းေလ .. ၾကည့္လုပ္ၾကတာေပါ့ .. ဒါနဲ႔ မဝင္းေမ ဘယ္သြားမလို႔လဲ””

““အိမ္ျပန္မလို႔ေလ .. ဘာမွ လုပ္စရာမရွိေတာ့ဘူး ရွင့္ ..””

““ဒါဆိုလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါ ျပန္လိုက္ခဲ့မယ္။ အဓိက ကေတာ့ မဝင္းေမနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ပါဘဲ။ ေနာက္ၾကဳံေတာ့မွဘဲ စိုက္ခင္းေတြ ၾကည့္ေတာ့မယ္။ အခု မိုးခ်ဳပ္ေနေတာ့ ခရီးဆက္လို႔ ျဖစ္ပါ့မလား ..””

““က်မတို႔ကေတာ့ သြားေနက်ဘဲ””

““ဒါဆိုလဲ သြားၾကတာေပါ့ ..””

““ညီမေလး မမ စကားေျပာရင္းနဲ႔ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ ေတြ ေမ့က်န္ခဲ့တာ သတိရတယ္။ သြားယူလိုက္ပါကြယ္ေနာ္။ မမတို႔ ခရီးဆက္ႏွင့္မယ္ အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား ..””

““ဟင္ .. မမကလဲ အေဝးႀကီးသြားရမွာ မသြားခ်င္ပါဘူး ..””

““သြားပါကြယ္ ငါ့ညီမက လိမၼာပါတယ္။ မမ မုန႔္ဖိုးေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား .. ေနာ္ .. ညီမေလး ..””

ခ်ာတိတ္မသည္ ေဇယ်ာစိုးကို စူးကနဲ တစ္ခ်က္ ၾကည့္ရင္း ျမင္းကို ခ်ာကနဲလွဲ႕ကာ မသြားခ်င္သြားခ်င္ျဖင့္ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့ေလသည္။

““ဒီညီမ‌ေလး တစ္ေယာက္ရွိလို႔သာ က်မသက္သာတာ။ နို႔မို႔ရင္ေတာ့ ေသမွာဘဲ။ အလုပ္ေတြကမ်ားေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ မနိုင္ဘူးရွင့္ ..””

““ခင္ဗ်ားတို႔က မိသားစု သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းရွိေတာ့ ေပ်ာ္စရာဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ အားက်တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တစ္ဦးတည္းေသာသားမို႔ အထီးက်န္သလိုပါဘဲဗ်ာ””

““ကဲ.. ခရီးဆက္ၾကစို႔””

ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔သည္ စကားတေျပာေျပာ ျဖင့္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကရာ ေစာေစာက ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ ခင္ေမတို႔ ခရီးတစ္ေထာက္နားေသာ စမ္းေခ်ာင္းေလးနားသို႔ ေရာက္ခဲ့ေလသည္။

““ဒီမွာ ခဏနားရေအာင္ ကိုေဇယ်ာစိုး .. က်မျမင္းလည္း ေမာေနၿပီ””

““ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ္လည္း ျမင္းစီးတာ ပင္ပန္းေနၿပီ””

ေဇယ်ာစိုးသည္ ျမင္းေပၚမွ ဆင္း၍ မ်က္ခင္းေပၚအသာလဲေလၽွာင္းလိုက္သည္။ လက ထိန္ထိန္သာေနသည္။ ေန႔ခင္းေန႔လည္ အတိုင္းပင္ လင္းထိန္၍ ေနသည္။ စမ္းေခ်ာင္းေလးကလည္း တသြင္သြင္ စီးဆင္း၍ ေနသည္။ စမ္းေခ်ာင္းေလး၏ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ ဝဲယာတစ္ေလၽွာက္မွာလဲ ႏွစ္ခ်ိဳ႕သစ္ပင္ႀကီးေတြက စမ္းေခ်ာင္းေလး ကမ္းနဖူးႏွင့္ ပ်မ္းမၽွ (၁၀) ေပ (၁၅) ေပ၊ ေပ (၂၀) ေလာက္တို႔တြင္ အုံ႔ဆိုင္းစြာျဖင့္ ေပါက္၍ေနသည္။ ေလကလည္း တျဖဴးျဖဴး တိုက္ေနေတာ့ ဒီေနရာေလးသည္ အေတာ္ပင္ သာယာလွေပသည္။

ေဇယ်ာစိုးတစ္ေယာက္ ပတ္ဝန္းက်င္၏ သာယာမွုကို ခံစားေနစဥ္မွာပင္ သူ၏ေခါင္းတဲ့တဲ့တြင္ မဝင္းေမက မတ္တပ္ရပ္၍လာသည္။ ေဇယ်ာစိုးက ေအာက္ကေန ပင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖင့္ ျဖစ္ေနသည္။

သူမ၏ ေရႊရင္အစုံသည္လည္း ေအာက္ခံပါဟန္မတူေၾကာင္း သတိထားမိလိုက္သည္။ သူမ၏ ေပါင္တံႀကီးေတြကလည္း တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ျဖင့္ ျဖစ္ကာ ေစာေစာက ျမင္းကုန္းႏွီးမွာ ခ်ိတ္ထားေသာ အထုပ္တစ္ထုပ္ကို သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲ ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

““ကိုေဇယ်ာစိုး ဗိုက္မဆာဘူးလား။ က်မေတာ့ ဆာရင္စားဖို႔ ေခါပုတ္ေတြ ယူလာတယ္။ စားဖူးတယ္မဟုတ္လား။ ေရာ့သၾကားနဲ႔ တို႔စား။ စားမိရင္ စြဲသြားတာခ်ည္းဘဲ။ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား””

မဝင္းေမသည္ ေျပာေျပာဆိုဆို ေခါပုတ္ထုပ္ကို ေဘးသို႔ခ်လိုက္ၿပီး သူမသည္ ျမက္ခင္းေပၚလွဲ၍ ခ်လိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးသား စကားမေျပာမိၾကေတာ့ေခ်။ ဒါေပမဲ့ ခဏေနေတာ့ ပလုတ္ပေလာင္း စားေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ..

““ကိုေဇယ်ာစိုး ရွင္ေနာ္ တခ်ိန္က်ရင္ ဒီေတာအုပ္ ထဲမွာ က်မနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေနခဲ့ၿပီး ဘာမွ အက်ိဳးအျမတ္ မရွိဘဲ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး ျပန္သြားရတာလို႔ ေတြးၿပီး ေနာင္တရေနခ်င္သလား””

““အို ဘယ္ရခ်င္ပါ့မလဲဗ်ာ ..””

ေဇယ်ာစိုးက ေျပာလိုက္ရင္း ေငါက္ကနဲ ထထိုင္ကာ သူမကို စိုက္၍ၾကည့္မိသည္။ မဝင္းေမက တစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္ရင္း ..

““ရွင္ စိတ္ဝင္စားရင္ အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္လိုက္ ပါ။ က်မလည္း ခၽြတ္လိုက္မယ္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ရွင္က်မကို အထင္ေတာ့ မေသးလိုက္နဲ႔။ က်မက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသမား ေနာက္ၿပီး ေခတ္ပညာတတ္ တစ္ေယာက္။ က်မက ေယာက္်ားေတြၾကားမွာ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး လုပ္ေနရတာ။ ရွင့္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းဘဲ က်မစိတ္ထဲမွာ ဆႏၵေတြ တားဆီးလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ညီမေလးကို ပထုတ္လိုက္တာ။ ရွင္သေဘာမတူလဲ က်မကေတာ့ အတင္းႀကံမလို႔ဘဲ။ အခုေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့””

မဝင္းေမသည္ စကားလည္းေျပာ အကၤ်ီကို ၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္ၿပီး ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ သူမ၏ ညီမလို မဟုတ္ဘဲ အသားေရက နီစပ္စပ္ျဖင့္ ျဖစ္သည္။ မို႔မို႔တင္းတင္းျဖင့္ နို႔ႏွစ္လုံးဟာလည္း လရဲ့ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ေတာက္ပ ဝင္းေျပာင္၍ ေနသည္။ နို႔သီးေခါင္းေတြက လက္သန္းတဆစ္ေလာက္ရွိၿပီး ေအာက္ကို ငိုက္၍ေနသည္။ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ညိဳေရာင္သန္းေနသည္။ ပိတုန္းႏွစ္ေကာင္ ၾကာငုံေပၚ နားေနသလိုပင္ ျဖစ္သည္။

ေဇယ်ာစိုးက တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ သူ၏ ကိုယ္ေပၚမွ အကၤ်ီေတြ ခၽြတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ႂကြက္သား အဖုအထစ္မ်ားျဖင့္ ေဇယ်ာစိုး၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနရင္း သူမ၏ ေဘာင္းဘီခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ကာ ဇစ္ကိုဆြဲ၍ခ်လိုက္သည္။

ဟ သြားေသာ ေဘာင္းဘီဇစ္ၾကားမွ သန္မာေသာေစာက္ေမႊးမဲမဲမ်ားသည္ အေခြလိုက္ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ မဝင္းေမကေတာ့ ခပ္ေစာေစာပင္ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲ၍ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ အတြင္းခံ ဝတ္မထားေသာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီ ကၽြတ္ထြက္သြားလၽွင္ပင္ သူမ၏ တကိုယ္လုံးသည္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္၍သြားရေလသည္။

ႀကီးမားေတာင့္တင္းၿပီး ေျဖာင့္စင္းလွေသာ သူမ၏ ေပါင္တံႀကီးမ်ားက လေရာင္ေအာက္တြင္ ပုဇြန္ဆီေရာင္ ထ၍ေနသည္။ သူမခၽြတ္ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစိုးဆီသို႔ လွလွပပ လွမ္း၍လာၿပီး ေဘာင္းဘီကို ဝိုင္း၍ ခၽြတ္ေပးသည္။ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ နို႔သီးေတြကို လွမ္းၿပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေပ်ာ့အိေႏြးေထြးလွေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ေဇယ်ာစိုး၏ တကိုယ္လုံး တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ရမက္ခိုးေတြ တက္လာေတာ့သည္။

ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔သည္ မတ္တပ္ရပ္လၽွက္မွ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ဖက္ကာ ျမက္ခင္းေပၚသို႔ ထိုင္ခ်လိုက္ၾကသည္။ ေဇယ်ာစိုး၏ ႏွုတ္ခမ္းေတြက မဝင္းေမ၏ ႏွုတ္ခမ္းမ်ားကို ေမာ့၍ စုပ္နမ္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်က္ျခင္းပင္ မဝင္းေမက တုန႔္ျပန္ကာ ေဇယ်ာစိုး၏ ႏွုတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္လွန္၍ စုပ္နမ္းေပးေလသည္။

———————————————-

ရမၼက္ေဇာေတြ တက္ေနေသာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျမက္ခင္းေပၚကို အက်နပင္ ယွဥ္တြဲ၍ လွဲခ်လိုက္မိပါတယ္။ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ရင္ခ်င္းအပ္ရက္ ဆီးစပ္ခ်င္းထိရက္ ေပါင္ခ်င္းထိရက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်မရဲ့ ေကာ့ေထာင္ေနတဲ့ နို႔သီး ေခါင္းေလးကို ပါးစပ္နဲ႔ ငုံၿပီး စို႔ေပးတယ္။ ေတာ္ေတာ္သန္တဲ့ လူဘဲရွင္။

““အိုး .. ဟင့္ ..အင့္ .. ကိုစိုး .. ကိုစိုး .. အို ကိုစိုးရယ္ စို႔စမ္းပါ .. က်မနို႔သီးကို ေကာင္းေကာင္းစို႔ေပးစမ္းပါ။ ဟင္းဟင္း ေကာင္းတယ္ .. ေကာင္းတယ္ .. နို႔စို႔ေပးတာ သိပ္ခံလို႔ ေကာင္းတာဘဲ .. ဟင့္.. ဟင့္ .. ဟင့္ ..””

သူက နို႔စို႔ေပး႐ုံတင္ မဟုတ္ဘဲ နို႔သီးတဝိုက္ကိုလည္း လၽွာနဲ႔ ဝိုက္ဝိုက္ၿပီး ယက္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ အဲဒီလို ယက္လိုက္တဲ့အခါမ်ား က်မဟာ မ်က္ခ်င္းေပၚကေန ေကာ့ပ်ံႂကြတက္သြားရတာဘဲ။ စိတ္ေတြကလည္း အရမ္းကို ထႂကြလို႔ရြလာရပါတယ္။

နို႔သီးႏွစ္ခုကို တလွည့္စီစို႔ေပး ယက္ေပးၿပီးတဲ့ ေနာက္ ေဇယ်ာစိုးရဲ့ ပါးစပ္ဟာ ေအာက္ဖက္ကို တစတစ ေရြ႕လၽွားလာပါတယ္။ က်မရဲ့ ဗိုက္သားေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိ ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးတစ္ေလၽွာက္ အသာယက္ေပး စုပ္ေပးရင္း ေရြ႕လၽွားလာလိုက္တာ က်မရဲ့ ဗိုက္သားျပင္ေလးေပၚမွာ သူယက္ေပးထားလို႔ တံေတြးေလးေတြနဲ႔ ေျပာင္လက္လို႔ေနပါတယ္။

တေျဖးေျဖးေအာက္ဖက္ကို ေရြ႕ဆင္းလာတဲ့ ေဇယ်ာ စိုးရဲ့ပါးစပ္ဟာ က်မရဲ့ ခ်က္ေပၚကေန ဆီးခုံဖက္ကို ေရြ႕ဆင္းသြားၿပီး တေျဖးေျဖး သူ႔ပါးစပ္ဟာ က်မရဲ့ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ နီးသထက္ နီးစပ္လာရပါၿပီရွင္။ က်မဟာ အလိုးခံရတာကို သေဘာက်သလို ေစာက္ပတ္ယက္ေပးတာကိုလည္း အရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္

““အား .. ဟင္းဟင္း .. ကိုစိုးရာ ဟုတ္ၿပီ .. ဟုတ္ၿပီ .. ဟင္းဟင္း .. က်မစိတ္ေတြ အရမ္းထလာၿပီ .. အို အို. ယက္ .. ယက္ပါေတာ့ .. က်မ ေစာက္ဖုတ္ကို ထိုးထည့္ၿပီး ယက္လိုက္စမ္းပါ””

ဆီးစပ္တစ္ေလၽွာက္ တေျဖးေျဖး ေရြ႕ဆင္းလာေနတာကို မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘဲ က်မက အငမ္းမရ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလိုေျပာလိုက္တဲ့အခိုက္မွာဘဲ က်မရဲ့ ေစာက္ပတ္ထဲက အရည္ၾကည္ေတြက အေတာ္ႀကီးကို စိမ့္ထြက္လာပါတယ္ရွင္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲဆိုရင္ အရည္တခ်ိဳ႕ဟာ အျပင္လၽွံထြက္ၿပီး ဖင္ေခါင္းတစ္ေလၽွာက္ စီးက်သြားတဲ့ အထိပါဘဲရွင္။ ေဟာ .. သူ႔ပါးစပ္က က်မေစာက္ပတ္နားကို ေရာက္လာၿပီး ယက္ေတာ့ ယက္မေပးေသးပါဘူး ..

က်မဟာ သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ က်မေစာက္ပတ္ ထိမိ ေအာင္ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးမိတယ္။ အလိုးခံရတဲ့ အခါ လုပ္ေပးသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ က်မရဲ့ေစာက္ဖုတ္ဟာ ေဖာင္းၿပီး ေစာက္ေစ့ေလးလည္း မာေၾကာေထာင္ႂကြလို႔တက္ေနပါၿပီ။

““ယက္ေပးပါ ကိုစိုးရယ္ က်မေစာက္ဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္းယက္ေပးစမ္းပါရွင္။ က်မ မေနနိုင္လြန္းလို႔ပါ””

က်မက ထပ္ၿပီး ေလာ္ေဆာ္ တိုက္တြန္းလိုက္မိျပန္ ပါတယ္။ ေဇယ်ာစိုးကေတာ့ တကယ္ပါဘဲရွင္။ မယက္ခင္ အဖုတ္ကို အရင္ျဖဲၾကည့္ေနေတာ့တယ္။ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ က်က်နနကိုင္ၿပီး အေသအခ်ာကို ျဖဲၾကည့္ေနတယ္။ က်မေစာက္ဖုတ္ဟာ နီရဲျပဲအာၿပီးေနမွာပါဘဲ ..။

ကိုယ့္ေပါင္ၾကားကို ငုံ႔မၾကည့္နိုင္တာေၾကာင့္ အဖုတ္ရဲ့ အေနအထား ဘယ္လိုလဲဆိုတာကိုေတာ့ က်မ အေသအခ်ာ မသိဘူးေပါ့ရွင္။ စိတ္ကူးနဲ႔ဘဲ မွန္းဆၾကည့္ရတာပါ။ အဲသလို ျဖဲၾကည့္ၿပီးမွ သူ႔ပါးစပ္ကို ေစာက္ပတ္ေပၚ က်က်နနအုပ္ၿပီး မရြံမရွာ စုပ္နမ္းတယ္။

““ေအာင္မေလး ..ေလး .. ကိုစိုးရဲ့””

က်မေလ တကိုယ္လုံးကို တုန္သြားရၿပီး ငယ္သံပါ ေအာင္ ေအာ္ပစ္လိုက္မိပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာလည္း မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ဘယ့္နယ္ ေစာက္ဖုတ္ကို ပါးစပ္နဲ႔ေတ့ကပ္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သလိုမ်ိဳး စုပ္ေပးတာကို သူ႔လၽွာကလည္း အဖုတ္ထဲကို ထိုးထည့္ၿပီး လွည့္ပတ္ကလိေပးတယ္။ ယက္ေပးတယ္။ က်မ အသက္ရွူသံေတြ ျပင္းလာတယ္။ က်မရဲ့ ဝမ္းပ်ဥ္းသား ေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိေလးဟာ ပိန္လိုက္ ေဖာင္းလိုက္ကိုျဖစ္လို႔ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းလည္း ကားလိုက္ စုလိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနရတယ္။

သူက က်မေစာက္ပတ္မွာ စိုရႊဲေနတဲ့ ေစာက္ရည္ ၾကည္ေတြကို လၽွာနဲ႔ တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ ယက္ေပးေန ျပန္တယ္။ တကယ့္ကို ရက္ရက္ေရာေရာ ယက္ေပးေနတာ။ က်မအဖို႔ အရမ္းကိုၿငိမ္ၿပီး အရမ္းကို ေကာင္းေနရတာပါဘဲ။ အဖုတ္ကိုယက္ေပး စုပ္ေပးတာထက္ ပိုထိတာေပါ့။ ေစာက္ပတ္ထဲကို လၽွာကိုထိုးထိုးၿပီး လိုးေနတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနတာကိုး ..။

““အား ပါးပါး ဟင္း .. ထိုးစမ္းပါ ကိုစိုးရ .. ဟင့္ .. ေမႊေပးစမ္းပါ .. အား ေကာင္းလိုက္တာ ဟင္းဟင္း .. က်မ ေစာက္ပတ္ထဲကို ရွင့္လၽွာႀကီး အကုန္ဝင္ေအာင္ ထိုးသြင္းေပးစမ္းပါ .. အား .. ေကာင္းလွခ်ည္လား ကိုစိုးရာ အမေလးေလး .. ဟုတ္ၿပီ ..ထိုး ထိုး လိုးလိုး .. ရွာထိုးေပးစမ္းပါ””

က်မ ပါးစပ္ကလည္း မရွက္နိုင္ေတာ့ဘဲ တစ္တစ္ခြခြႀကီးကို ေျပာလိုက္မိတယ္။ သူက က်မေစာက္ပတ္ကို လၽွာနဲ႔ အပီထိုးထိုးၿပီး က်က်နနကို လိုးေပးေနတာ။ အဖုတ္ထဲ သူ႔လၽွာတစ္ဆုံးတိုင္ တိုးဝင္လာတဲ့အခါမ်ား က်မဟာ လည္ေခ်ာင္းထဲကပါ တအင္အင္ အသံေတြ ထြက္လာတဲ့အထိ ျဖစ္ရပါတယ္။ က်မ တကိုယ္လုံးမွာ ရွိသမၽွ အေၾကာအခ်င္အားလုံး ေသြးတိုးအရမ္းျမန္ကုန္ၿပီး ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနတယ္။ တကိုယ္လုံး ငဖယ္ပ်ံသလို ေကာ့ပ်ံလို႔ အႀကီးအက်ယ္ကို ၿပီးလုနီးလာမွန္း က်မရိပ္မိတယ္။

က်မေစာက္ပတ္ထဲကို ယက္ေပးတဲ့လၽွာနဲ႔ အဖုတ္ ေခါင္းထဲကို ထိုးေပးလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်မက သူ႔လီးႀကီးကို ညာလက္နဲ႔ လွမ္းဆုပ္လိုက္ၿပီး ဂြင္းတိုက္သလိုမ်ိဳး ပြတ္ေပးေနမိတယ္။ လက္ထဲမွာ တဆုပ္တခဲႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးက အားရစရာေကာင္းလိုက္တာ။ ဒီလီးႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲကို ထိုးသြင္းၿပီး လိုးတာကို က်မ အရမ္းခံခ်င္လာတယ္။ လၽွာနဲ႔ထိုးၿပီး သြင္းမွာထက္ ေစာက္ပတ္ကိုလီးနဲ႔ လိုးရင္း ၿပီးခ်င္လာတယ္။ ဟုတ္တယ္ လီးနဲ႔က ပိုၿပီး အရသာေကာင္းမွာ..။

““ကိုစိုးရယ္ .. က်မကို လိုးပါေတာ့ .. ရွင့္လီးႀကီးကို က်မေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းေပးစမ္းပါ။ လုပ္ပါ ကိုစိုးရယ္ က်မကို လိုးေပးစမ္းပါရွင္ .. က်မ အေပါက္ထဲကို ရွင့္အေခ်ာင္းႀကီး တအားကုန္ ေဆာင့္လိုးသြင္းလိုက္စမ္းပါ။ က်မ ခံခ်င္ေနၿပီ။ ဘယ္လိုမွ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး .. လိုးပါ ကိုစိုးရယ္ လိုးစမ္းပါရွင္ ..””

က်မက ထုတ္ေဖာ္ ေတာင္းဆိုလိုက္မိပါတယ္။ အရမ္းကို လိုးခ်င္ေနၿပီကိုး။ ရွက္မေနေတာ့ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ စိတ္တူကိုယ္တူ လိုးၾကတာဘဲ။ ေဇယ်ာစိုးကလည္း က်မလိုဘဲ ထန္ေနပါတယ္။ အဖုတ္ယက္ေပးတာကို ခ်က္ျခင္းရပ္ၿပီး က်မကိုယ္ေပၚ တက္ခြတယ္။

တက္ခြတယ္ဆိုတာနဲ႔ က်မက သူ႔လီးကို ဆြဲယူၿပီး နီရဲျပဲလန္ေနတဲ့ သူ႔လီးထိပ္ဖူးႀကီးကို ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြနဲ႔ စိုရႊဲမို႔ေဖာင္းေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္အဝမွာ ေတ့ေပးလိုက္ပါတယ္။ စိတ္က အရမ္းထေနတဲ့ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်မက ေတ့ေပးလိုက္တာနဲ႔ ဖိခ်ထိုးသြင္းလိုက္တာ တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ဖုတ္ထဲကို တနင့္တပိုး ဝင္သြားေတာ့တာပါဘဲ။ သူ႔လီးက မေသးပါဘူးရွင့္။ ရွစ္လက္မသာသာေလာက္ ရွည္ၿပီး က်ပ္လုံးေလာက္ ကို တုတ္တာ ..။

တစ္ခ်က္တည္း အဆုံးဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ အဖုတ္ထဲမွာ ေစးပိုင္တင္းၾကပ္သြားတာဘဲ။ ဖိန္းရွိန္းၿပီး ၾကက္သီးထသြားရေအာင္လဲ ေကာင္းတယ္။ က်မပါးစပ္က

““အိုး .. ကၽြတ္..ကၽြတ္.. ကၽြတ္””

လို႔ စုပ္သပ္ညည္းလိုက္မိတယ္။ နာတာေၾကာင့္ ညီးတာလား ေကာင္းတာေၾကာင့္ ညီးတာလား က်မကိုယ္ က်မေတာင္ မခြဲျခားတတ္ေတာ့ပါဘူး။ နာလည္းနာ ေကာင္းလည္း အရမ္းေကာင္းေနတာကိုး။

လီးအဆုံးဝင္သြားၿပီးတာနဲ႔ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်မကို စၿပီး လိုးပါေတာ့တယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ ခပ္ေျဖးေျဖး တစ္ခ်က္ျခင္း ေညာင့္လိုးေပးတာ။ သူ႔လီး အဖုတ္ထဲ တိုးဝင္လာတိုင္း က်မက အိုးကနဲ ဟင္ကနဲ ပါးစပ္က အသံထြက္ ျမည္တမ္းေနမိတယ္။

လီးထြက္သြားတယ္။ ေနာက္ျပန္ဝင္လာတယ္။ ဝင္ေနတဲ့လီးကို ထုတ္ယူတယ္။ ေနာက္ျပန္ထိုး သြင္းတယ္။ ထြက္လိုက္ ဝင္လိုက္ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္နဲ႔။ သူ႔လီးက ရွစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္တာဆိုေတာ့ အဆုံးထိ ထိုးသြင္းလိုက္တဲ့အခါ သားအိမ္ကို ဒစ္ႀကီးနဲ႔ ထိထိေနတယ္။ အဲဒီလို သားအိမ္ထဲကို စိုက္ဝင္ ထိမိတာကလည္း ေအာင့္ေအာင့္သြားေပမဲ့ အရသာတမ်ိဳးထူးတယ္ရွင့္။ အလိုးခံရတိုင္း သားအိမ္ကို ထိတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ။ လီးရွည္မွသာ သားအိမ္ထဲထိ စိုက္ဝင္တာ။

ေဇယ်ာစိုးရဲ့ လီးကလည္း အလုံးက ေတာ္ေတာ္တုတ္တာမို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲက အတြင္းသားေတြကိုလည္း သိပ္သိပ္သည္းသည္းနဲ႔ ျပည့္ျပည့္၀၀ ပြတ္တိုက္မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လီးထိုးသြင္း ျပန္ထုတ္လုပ္တာကလည္း လမ္းေၾကာင္းမွန္တယ္။ အဝင္မွာေရာ အထြက္မွာေရာ လီးတန္လုံးပတ္ အေပၚပိုင္းက က်မေစာက္ေစ့ကို က်က်နန ပြတ္ တိုက္ေနတယ္။

က်မဟာ တကယ့္ကို ရာႏွုန္းျပည့္ ျပည့္ျပည့္၀၀ အလိုးခံေနရတာပါ။ မစို႔မပို႔ မဟုတ္ဘူး ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔ နင့္နင့္ပိုးပိုးႀကီးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ က်မဟာ တကိုယ္လုံးကို သူ႔လက္ထဲ ပုံအပ္ထားလိုက္တာဘဲ။ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ လိုးခ်င္သလို လိုးေပေတာ့။

က်မစိတ္ေတြ ပိုထန္လာသလို က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စလုံးရဲ့ လွုပ္ရွားမွုတြဟာလည္း ျပင္းထန္လာပါတယ္။ သူက ေညာင့္ေနတာကေန ျမန္ျမန္သြက္သြက္နဲ႔ အားျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး လိုးလာပါတယ္။ က်မကလည္း သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အံကိုက္ျဖစ္ေအာင္ ေအာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ေပးတယ္။

အရွိန္နဲ႔ ဝင္လာတဲ့ လီးႀကီး အဖုတ္ထဲကို နက္နက္ ရွိုင္းရွိုင္း အဆုံးဝင္နိုင္ေအာင္ ေပါင္ကိုျဖဲေပးတာမ်ိဳးကိုလည္း အခ်ိန္အဆမိမိ လုပ္ေပးတယ္။ ေဇယ်ာစိုးရဲ့ အသက္ျပင္းျပင္း ရွူသံေတြ က်မရဲ့ ညီးညဴျမည္တမ္းသံေတြဟာ ပဲ့တင္ထပ္လို႔ေနပါတယ္။ ဒီအသံေတြဘဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လိုးေနၾကတဲ့ အသံဗလံေတြလည္း ပါတာေပါ့။

သူ႔ဆီးစပ္နဲ႔ က်မဆီးစပ္ ရိုက္မိၾကတဲ့ အသံေတြက တဖတ္ဖတ္၊ သူ႔ေဂြးအုႀကီးေတြ က်မဖင္ဆုံႀကီးကို ထိရိုက္မိတဲ့ အသံကလည္း တျပတ္ျပတ္၊ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ အေတာ္စိုရႊဲေနတဲ့ က်မရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကို သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးက တရွိန္ထိုး ေဆာင့္သြင္းလိုက္တဲ့ အသံက တဘြပ္ဘြပ္။

အဲဒီအသံေပါင္းစုံ ေရာေႏွာေပါင္းစည္းထားတဲ့ ကာမ ေတးသံသာက က်မတို႔ရဲ့ ကာမစပ္ယွက္ပြဲႀကီးကို ပိုၿပီး အသက္ဝင္ေစပါတယ္။ ဒီအသံေတြၾကားေနရတာကလည္း က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးအတြက္ ပိုၿပီး စိတ္ႂကြစရာေပါ့။ ပိုၿပီး အရသာေတြ႕စရာေပါ့။

““ဘြပ္ ဘြပ္ .. ဖတ္ .. ဘြပ္ .. ဖြတ္..ဘြတ္””

““အားပါး ရွီး .. ေဆာင့္ .. ေဆာင့္ က်မကို တအားေဆာင့္လိုးစမ္းပါရွင္ .. ဟင္း . ဟင္း .. ရွင့္လီးႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး လဥပါ ျမဳပ္ဝင္သြားေအာင္ အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ေဆာင့္သြင္းလိုက္စမ္းပါရွင္ .. ခံလို႔ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ””

““ဘြတ္..ဘြတ္..””

““အား ဟုတ္ၿပီ .. အဲလိုမ်ိဳး .. အဲလိုမ်ိဳး ေဆာင့္သာေဆာင့္ . . အဖုတ္ကြဲခ်င္ ကြဲပါေစ .. အမေလး.. ေကာင္းလိုက္တာရွင္ .. အား ..””

က်မေလ အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ထိမိတဲ့ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ ေတြကို ရင္သိမ့္တုန္ေအာင္ခံရင္း တစ္ခ်ီၿပီး တစ္ခ်ီ ဆက္တိုက္ကို ၿပီးေနတာပါဘဲ။ တခ်ိဳ႕ေယာက္်ားေတြနဲ႔ဆိုရင္ တစ္ခ်ီေကာင္းေလာက္သာ ၿပီးခဲ့တဲ့ က်မ အခု ေဇယ်ာစိုးလိုးတာ ခံရေတာ့မွ ဆက္ တိုက္ၿပီးတဲ့ အရသာကို တုန္ခါေမာဟိုက္ေအာင္ ခံစားေနရပါတယ္ရွင္။

က်မေလးခ်ီေျမာက္ ၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ ေဇယ်ာစိုး ဟာလည္း တရွူးရွူးနဲ႔ အသက္ရွူ အရမ္းျမန္လာတယ္။ ေဇယ်ာစိုးရဲ့ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြကလည္း ဘာၾကမ္းသလဲ မေမးနဲ႔။ တဘြပ္ဘြပ္နဲ႔ စက္သနပ္ပစ္တာထက္ေတာင္ ျမန္ေနေသးတယ္။ သူလည္း အရည္ေတြထြက္ဖို႔ နီးေနၿပီဆိုတာ က်မလည္း သိတယ္။ က်မကို ေလးခ်ီဆက္တိုက္ ၿပီးေအာင္ လိုးေပးနိုင္တဲ့ သူ႔လီးအစြမ္းေတာ့ က်မ အရမ္းခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္။

သူ႔အတြက္ အရသာ ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္ တဲ့ ဆႏၵေၾကာင့္ က်မဟာ သူ႔ရဲ့လုံးလုံးက်စ္က်စ္ေလးကို အသာလက္နဲ႔ပတ္ေက်ာ္ၿပီး သူ႔ေဂြးဥေတြကို ညာလက္နဲ႔ အသာလွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အသာဖြဖြေလး ဆုပ္နယ္ေပးတယ္။ ပြတ္ေပးတယ္။ ဒါဟာ ေယာက္်ားေတြ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ျပဳစုေပးမွုေလး တစ္ခုေပါ့။

ေဇယ်ာစိုးဟာ ပိုၿပီး အရသာေတြ႕သြားတာ ေသခ်ာ ပါတယ္။ အသက္ရွူပိုျမန္လာသလို ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြကလည္း ပိုအားေကာင္းၿပီး ပိုၾကမ္းလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔လီးႀကီး ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲ လွုပ္ရွားသြားတာကို က်မသိရတယ္။ သူ႔လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေတာ့မယ္။

““ကိုစိုး .. လရည္ထြက္ရင္ က်မေစာက္ပတ္ထဲမွာဘဲ ပန္းထုတ္ေပးေနာ္ .. အဖုတ္ထဲမွာ လရည္ေတြ ျပည့္လၽွံသြားေအာင္ကို ပန္းထည့္ေပးပါေနာ္ .. ေနာ္ ..””

က်မက ပါးစပ္ကလည္း ေျပာ၊ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ညႇစ္၊ သူ႔လီးကိုလဲးည္း စုပ္ယူလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ သူ႔လီးထဲက သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္လာပါေလေရာ။ ပူပူေႏြးေႏြး အရည္ေတြ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပန႔္ႏွံ့သြားတာကို က်မခံစားသိရွိလိုက္ရပါတယ္။ သူ႔သုတ္ရည္ေတြက မ်ားလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ပန္းထြက္လာတာ မနည္းဘူး။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပည့္႐ုံမကဘူး အျပင္ေတာင္ လၽွံထြက္တယ္။

အဖုတ္ထဲ သုတ္ရည္ေတြ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ပန္းထည့္ေပးလိုက္တာမို႔ က်မလည္း ငါးႀကိမ္ေျမာက္ ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီငါးႀကိမ္ေျမာက္ ၿပီးတာဟာလည္း တကယ့္ကိုထိတယ္။ တကိုယ္လုံး ေခြေပ်ာ့ ႏုံးက်သြားေစေလာက္ေအာင္ကို ျဖစ္သြားရတာ။ ေစာက္ရည္ေတြ ထြက္တာကလည္း အရမ္းဘဲေလ ..။

ဒီေနာက္ေတာ့ ေဇယ်ာစိုးလည္း ၿငိမ္က်သြားတယ္။ လိုးပြဲႀကီးက တစခန္းသတ္ၿပီေပါ့။ သုတ္လႊတ္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ သူ႔လီးက ေပ်ာ့ေခြသြားတယ္။ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႔လီးကို ျဖဳတ္ယူၿပီး အသာေဘးကို လွိမ့္ဆင္းသြားတယ္။ ပက္လက္ စင္းစင္းႀကီး အိပ္ရင္း အသက္ျပင္းျပင္း ရွူေနတယ္။ သူက အရမ္းကို ေမာဟိုက္သြားတာပါဘဲ။ သူက ပိုအားစိုက္ လွုပ္ရွားလိုးေဆာင့္ေပးခဲ့ရတာကိုး ..။

……………………………………………………..

အခန္း ( ၄ )

ခဏၾကာေတာ့ က်မ နည္းနည္း အေမာေျပသြားပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ က်မဟာ လွဲအိပ္ေနရာကထၿပီး သူ႔ေျခရင္းဘက္ကို သြားပါတယ္။ သုတ္ရည္ေတြ ေစာက္ရည္ေတြ ေပက်ံေနတဲ့ သူ႔လီးကို ပါးစပ္နဲ႔ အသာစုပ္ေပးတယ္။ သန႔္စင္သြားေအာင္လည္း လၽွာေလးနဲ႔ အသာယက္ေပးလိုက္တယ္။ ေဇယ်ာစိုးဟာ လီးစုပ္ေပး ယက္ေပးေနတဲ့ က်မကို တစ္ခ်က္ျပဳံးၿပီးၾကည့္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္စိကို အသာမွိတ္ၿပီး ဇိမ္နဲ႔ မွိန္းေနတယ္။

သူ႔လီးကို သန႔္သြားေအာင္ စုပ္ေပးယက္ေပးၿပီးေတာ့ က်မက သူ႔ေဘးမွာ အသာျပန္လွဲေလ်ာင္းလိုက္တယ္။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ေခါင္းေလး တင္လို႔ေပါ့။ ေဇယ်ာစိုးက က်မရဲ့ ကိုယ္လုံးေလးကို အသာ လက္တဖက္နဲ႔ သိုင္းဖက္တယ္။ က်န္တဲ့ လက္တဖက္ကေတာ့ က်မ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ေပၚ အသာအုပ္ၿပီး တင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကို အသာညႇစ္လိုက္တာ ေစာက္ဖုတ္ထဲက သုတ္ရည္နဲ႔ ေစာက္ရည္ၾကည္ ေရာေနတာေတြ အျပင္ကို ယိုစီးက်လာေတာ့တာပါဘဲ။

ခဏေလာက္ နားေနၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်မပါးစပ္ကို သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ ေတ့ကပ္ၿပီး စုပ္နမ္းျပန္တယ္။ လၽွာကိုလည္း က်မပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ၿပီး ကလိတယ္။ က်မက တုံ႔ျပန္နမ္းၿပီး သူ႔လီးကို လက္နဲ႔အသာကိုင္ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ေဟာ .. သူ႔လီးႀကီး မတ္ေတာင္ေနတာပါဘဲ။

က်မျဖင့္ ယုံေတာင္ မယုံခ်င္သလိုဘဲ။ က်မ ေတြ႕ဖူးသမၽွ ေယာက္်ားေတြကေတာ့ သုတ္လႊတ္ၿပီးသြားရင္ လီးလည္းေပ်ာ့ လူလည္း ႏုံးေခြက်သြားတာပါဘဲ။ လီးျပန္ေတာင္လာတဲ့လူ မေတြ႕ဖူးေသးဘူး။ ေဇယ်ာစိုးရဲ့ လီးကေတာ့ ခဏအနားယူၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ေတာင္လာၿပီး ေတာင္တာမွ မတ္ကိုေနတာ။ က်မအဖို႔ ေကာ္ေပါက္ဘဲေပါ့။ တစ္ခ်ီဆက္ၿပီး လိုးနိုင္ေတာ့မွာကိုး။

““ေဟာေတာ့ .. ရွင့္လီးႀကီး ျပန္ေတာင္လာပါေရာလား..””

က်မက အံ့ၾသဝမ္းသာစိတ္နဲ႔ ေရရြတ္လိုက္မိတယ္။

““ဟုတ္တယ္ ေတာင္လာၿပီ လီးေတာင္ေတာ့ ဆက္ လိုးၾကတာေပါ့ .. မဝင္းေမလည္း အလိုးခံနိုင္ေသးတယ္ မဟုတ္လား..””

““ခံမယ္ .. ဘာလို႔ မခံနိုင္ရမွာလဲ ရွင္လိုးနိုင္တယ္ဆိုရင္ က်မကေတာ့ အဆင္သင့္ဘဲ ..””

““ဟုတ္ၿပီ .. ဒါဆိုရင္ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းေပး..””

““ရတယ္ ..””

က်မလည္း သူေျပာသလို ခ်က္ခ်င္းကုန္းေပးလိုက္ပါ တယ္။ ေစာေစာက လိုးထားတာေၾကာင့္ က်မအဖုတ္က အရည္ရႊမ္းၿပီးသားပါ။ က်မက ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းေပးၿပီးတဲ့အခါ ေဇယ်ာစိုးက က်မဖင္ႀကီးေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မရဲ့ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို ဆြဲျဖဲၿပီး ဖင္ေပါက္ေပၚ ကို တံေတြးေထြးလိုက္ပါတယ္။

““အို.. ဟင့္ .. ကိုစိုး ဘာလုပ္ဦးမလို႔လဲဟင္””

ဖင္ေပါက္တည့္တည့္ တံေတြးေထြးခ်တာ ခံထားရတာေၾကာင့္ က်မ ခါးေလးတြန႔္သြားၿပီး ညဳတုတုနဲ႔ ေမးလိုက္မိပါတယ္။ ဘာအတြက္နဲ႔ ဖင္ေပါက္ကို တံေတြးဆြတ္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ က်မသိပါတယ္။ ဖင္လိုးမလို႔ ဆိုတာကိုေပါ့။

““မဝင္းေမ ဖင္ႀကီးက ျဖဴေဖြးအိၿပီး အယ္ေနတာ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ဖင္လိုးခ်င္လာလို႔ပါ .. မဝင္းေမ ဖင္ခံမယ္ မဟုတ္လား””

““ရွင္ လိုးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်မခံပါ့မယ္ .. သိပ္ ေတာ့ မၾကမ္းနဲ႔ေနာ္ .. ရွင့္လီးႀကီးက အရမ္းႀကီးတာဘဲ .. တအားေဆာင့္ရင္ က်မဖင္ကြဲသြားမွာေပါ့ ..””

““စိတ္ခ်ပါ မဝင္းေမရဲ့ နာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ ပါဘူး .. အရသာေတြ႕ၿပီး ေကာင္းေကာင္းဘဲ လုပ္ေပးမွာပါ””

ေျပာေျပာဆိုဆို ေဇယ်ာစိုးက က်မစအိုဝမွာ သူ႔လီး ကို ေထာက္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖိထိုးသြင္းလိုက္တာ လီးကထစ္ၿပီး အထဲကို တိုးဝင္လာပါတယ္။

““အား .. ကၽြတ္..ကၽြတ္.. ေျဖးေျဖးသြင္းရွင့္ .. နာတယ္ ..””

စအိုဝ ျပဲအာသြားတာေၾကာင့္ က်ိန္းစပ္ၿပီး နာက်င္လွလို႔ က်မညီးလိုက္မိပါတယ္။ ဖင္လိုးတဲ့အခါ လီးစသြင္းသြင္းခ်င္း နာတာကေတာ့ ထုံးစံပါဘဲ က်မ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒူးေခါင္းကို အားျပဳၿပီး ဖင္ဆုံႀကီးကို အသာေကာ့ပင့္ ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ ဖင္လိုးခံဖူးတာေၾကာင့္ က်မဟာ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးအဝင္ အဆင္ေျပေအာင္ လမ္းေၾကာင္းဖြင့္ ေပးတတ္ေနပါတယ္။

ေဇယ်ာစိုးကလည္း သူ႔လီးႀကီးကို ဆက္ၿပီး ဖိထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ဘဲ သူ႔လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်မဖင္ထဲ အဆုံးထိ ဝင္သြားပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ့ ေဇယ်ာစိုးက က်မရဲ့ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို က်မဖင္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္ ျပန္ဖိေဆာင့္ သြင္းလိုက္နဲ႔ က်မကို ေကာင္းေကာင္း ဖင္ေဆာ္ေနပါေတာ့တယ္။ နာတာကေတာ့ သိပ္ကို နာတယ္ရွင့္။ ေကာင္းတာကလည္း အသဲခိုက္မတတ္ပါဘဲ။

က်မဟာ တညီးညီး တအားအား ေအာ္ဟစ္ ညီး တြားရင္း ေဇယ်ာစိုးရဲ့ ဖင္လိုးတာကို ခံေနပါတယ္။ သူဟာ ဖင္လိုးတဲ့အခါမွာလည္း လီးကို အဆုံးဖိေဆာင့္ သြင္းတယ္ရွင့္။ ဖင္လိုးခံရတာဟာ နာက်င္မွုနဲ႔ ထူးကဲစြာ ေကာင္းလွတဲ့ အရသာကို ေရာျပန္းထားတဲ့ ကာမအရသာ တစ္မ်ိဳးကို ခံစားရပါတယ္။ မၾကာပါဘူး က်မလည္း ရမၼက္စိတ္ေတြ အရမ္းဝင္ လာရပါတယ္။ နာတာကို အေရးမစိုက္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေပး ဘယ္ညာေဝွ႕ယမ္း လုပ္ေပးပါတယ္။

ေဇယ်ာစိုးကလဲးည္း က်မနို႔အုံႀကီးေတြကို လွမ္းဆြဲလိုက္ ေစာက္ပတ္ကိုထိုးႏွိုက္ ကလိလိုက္နဲ႔ လီးကိုလည္း က်မ ဖင္ေပါက္ထဲကို အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဘဲ ေဆာင့္လိုး သြင္းေနပါတယ္။ ဖင္လိုးခံရမွုေၾကာင့္ က်မရဲ့ အဖုတ္ထဲက ယားလာၿပီး ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္ ၿပီးသြားရပါတယ္။ က်မ ဒုတိယအခ်ီ အၿပီးမွာ ေဇယ်ာစိုးလည္း က်မဖင္ဆုံႀကီးေနာက္မွာ လွုပ္လွုပ္ခါခါနဲ႔ ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ ျဖစ္သြားၿပီး က်မ ဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲကို ပူေႏြးပ်စ္ခဲတဲ့ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္ ..။

………………………………………………………

အခန္း ( ၅ )

ျမက္ခင္းေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ဝမ္းလ်ားေမွာက္ရက္သား ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔သည္ မွိန္း၍ ေနၾကသည္။ ေဇယ်ာစိုး၏ လီးႀကီးကေတာ့ သူမ၏ စအိုထဲမွ မခၽြတ္ေသးဘဲ တန္းလန္းႀကီးျဖစ္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ေဇယ်ာစိုးက မဝင္းေမ၏ နားနားသို႔ သူ၏ပါးစပ္ကို ကပ္၍ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။

““မဝင္းေမ က်ေနာ့္တို႔ေဘးက ျခဳံစပ္မွာ ခင္ေမ ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီ။ ေစာေစာထဲက က်ေနာ္ျမင္တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ လက္တကမ္းဘဲ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ””

မဝင္းေမက ခ်က္ျခင္း အေျဖမေပးေသးေခ်။ သူမကို ေျပာလိုက္ေသာ ေဇယ်ာစိုးက ဘာကို ရည္ရြယ္သည္ ဆိုတာကိုေတာ့ ရိပ္မိလိုက္သည္။ ဒါ့အျပင္ မဝင္းေမ၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း ညီအမႏွစ္ေယာက္ အတူတူ အလိုးခံရရင္ ေကာင္းမည္ဟု စဥ္းစားမိလိုက္သည္။

““ရွင္ သူ႔ကို လိုးခ်င္လို႔လား””

ပါးခ်င္းကပ္၍ တိုးတိုးေလး ေျပာေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

““အင္း ..””

““ဒါဆိုရင္ လွမ္းဆြဲလိုက္ က်မကိုလည္း သူနဲ႔တူတူ လိုးေပးရဦးမွာေနာ္ ..””

““အင္းပါ ..””

ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစိုးက မဝင္းေမ၏ ေက်ာ ျပင္ေပၚတြင္ တပ္ရက္သား ျဖစ္ေနရာမွ ေဘးသို႔ ႐ုတ္တရက္ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ၿပီး တဆက္တည္း သူ၏ ကိုယ္လုံးကို ေဘးမွျခဳံဆီသို႔ တပတ္လွိမ့္လိုက္ကာ ခင္ေမ၏ လက္ကိုေဆာင့္ ဆြဲလိုက္သည္။

““အမေလး .. အင့္ ..””

ခင္ေမဝင္း ကိုယ္လုံးေလးက ေဇယ်ာစိုး၏ ကိုယ္ေပၚ သို႔ ေမွာက္ရက္သားက်၍လာသည္။ ေဇယ်ာစိုးက သူမကို ဖက္ၿပီး တပတ္မၽွ မဝင္းေမေဘးသို႔ လွိမ့္လိုက္ရာ ခင္ေမက ေဇယ်ာစိုး၏ ေအာက္ဖက္ မဝင္းေမ၏ ေဘးတြင္ ပက္လက္လွန္ရက္သား ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ သူမကိုလက္ျဖင့္ ဖိ၍ ေဇယ်ာစိုးက ၾကဳံး၍ထလိုက္ေလသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပင္ မဝင္းေမကလည္း ၾကဳံး၍ထကာ ခင္ေမကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ေပးလိုက္သည္။

““မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ဖယ္ၾကပါ သနားပါဦး””

အမွန္ေတာ့ လည္ဂ်ာစာအုပ္ျပန္ယူၿပီး သူမတို႔ ေနာက္သို႔လိုက္လာေသာ ခင္ေမသည္ ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔ ရွိရာသို႔ ေစာေစာကထဲက ေရာက္ေနခဲ့သည္ ျဖစ္သည္။ လယ္ဂ်ာစာအုပ္က မဝင္းေမ၏ စိုက္ခင္းရွိ အိမ္တြင္ သြား၍ ယူရျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ခရီးလည္းကၽြမ္းၿပီး ျမင္းစီးလည္း ကၽြမ္းေသာ ခင္ေမအဖို႔ သိပ္ၿပီး မၾကာလိုက္ေခ်။

ခင္ေမတစ္ေယာက္ စမ္းေခ်ာင္းေလးနား ေရာက္ လာၿပီး မဝင္းေမ၏ ျမင္းကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ အသာဆင္း၍ ၾကည့္ရာ ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္၍ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ တစ္ခါ အလိုးခံထားခဲ့ဘူးၿပီျဖစ္ေသာ လီးအရသာကို သိေနၿပီျဖစ္ေသာ ခင္ေမသည္ ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔ လိုးၾကတာကို ၾကည့္ၿပီး မခံမရပ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ကာမ စိတ္ေတြႂကြခဲ့ရသည္ျဖစ္သည္။

ဒါေၾကာင့္လဲ ခင္ေမက မဝင္းေမတို႔ႏွင့္ အနီးဆုံး ၿခံအကြယ္ေလးဆီသို႔ တိုးကပ္သြားၿပီး အနီးကပ္ကာ အေသအခ်ာ ၾကည့္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ မေနနိုင္လြန္းေတာ့သျဖင့္ သူမ၏ စကပ္ကိုလွန္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ကားၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လက္ညႇိုးထည့္၍ မဝင္းေမ အားရပါးရ အလိုးခံေနသည္ကို ၾကည့္ကာ လက္ညႇိုးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထုတ္ခ်ီ သြင္းခ်ီ လုပ္႐ုံမၽွမက ေမႊ၍ပင္ေပးခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ီပင္ ၿပီးခဲ့ရသည္။

သူမ၏ အစ္မကို လိုးေနေသာ ေဇယ်ာစိုး၏ လီးႀကီးကိုလဲ ေျပးဆြဲ၍ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုးထဲ့ ခ်င္စိတ္ေတြက တခ်ိန္လုံး ျပင္းျပ၍ ေနခဲ့ရသည္။ အခု တကယ္လုပ္ေတာ့မည္ ဆိုေတာ့လည္း အစ္မျဖစ္သူ၏ ေရွ႕တြင္ျဖစ္ေနေတာ့ ခင္ေမခင္မ်ာ ထိတ္လန႔္၍ ေနရသည္။ အစ္မျဖစ္သူက သူမကို ခ်ဳပ္ေပးထားစဥ္မွာပင္ ေဇယ်ာစိုးက ခင္ေမ၏ ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြ အားလုံးကို ခၽြတ္လိုက္ေပၿပီ။

““ဟာ ခင္ေမ ေစာက္ပတ္ႀကီးက မို႔ၿပီး ေဖာင္းကားေနတာဘဲေနာ္ လိုးလို႔ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ””

တႏွာသံျဖင့္ မဝင္းေမက ရီေဝစြာ ေျပာသည္။

““ဟာ ေကာင္းတာေပါ့ မဝင္းေမရာ .. အစ္မ ေစာက္ ဖုတ္က လိုးလို႔ေကာင္းသလို ညီမ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း လိုးရတာ အရသာသိပ္ရွိတာဘဲ””

““ဟင္ .. ကိုစိုး လိုးဖူးလို႔လား ””

မဝင္းေမက အံ့ၾသစြာေျပာသည္။

““လိုးဘူးတာေပါ့ .. ””

““အို ””

ခင္ေမ တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံး စုံမွိတ္လိုက္သည္။

““ဘယ္တုန္းက လိုးလိုက္တာလဲ ကိုစိုးရ””

““ေန႔ခင္းကဘဲ သိပ္အရသာရွိတာဘဲ မဝင္းေမရာ””

““ညီမေလး ေစာက္ဖုတ္ကို က်မ ယက္ေပးမလို႔ ကိုစိုးရ ..””

““ေအး .. ယက္ ယက္ ၿပီးရင္ မဝင္းေမကို လိုးေပးဦးမယ္ ..””

““မ .. မ လုပ္ပါနဲ႔ .. ဟင့္ .. ဟင့္ ..””

ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔ ရမၼက္ႂကြဖြယ္ရာ အျပန္ အလွန္ ေျပာေနၾကသည့္ စကားသံမ်ား အၾကားတြင္ ခင္ေမ၏ ေတာင္းပန္သံေလးက ထြက္ေပၚ၍ လာသည္။ ေတြ႕ၾကဳံရေတာ့မည့္ အျဖစ္ကို အလြန္ ရွက္ေၾကာက္ေနေသာ္လည္း မိမိ၏ စိတ္မ်ား ပို၍ ထႂကြကာ ေသာင္းက်န္း၍ လာရသည္ကိုေတာ့ ခင္ေမသည္ သူမကို သူမ သတိထားမိသည္။

ယက္ေပးျခင္း မခံရမွီကပင္ ေစာက္ဖုတ္သည္ ေဖာင္း၍ တက္လာကာ အရည္ၾကည္မ်ား ထြက္က်၍ လာရသည္။ ဒီလို စိတ္လွုပ္ရွား ရမၼက္ေဇာ ထန္လာရသည့္ မိမိ၏ကိုယ္ကို ခင္ေမသည္ လတ္တေလာ မုန္းတီးမိသည္။ ရမၼက္ေဇာ မထရေလေအာင္လည္း အတင္း ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရသည္။ဒါေပမဲ့ မရနိုင္ပါ..။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ..

““ကဲ .. ညီမေလး .. ဘာမွ ရွက္ေၾကာက္မေနနဲ႔ ေတာ့ .. အားလုံး အေၾကာင္းသိေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီဘဲ .. လာ မမက ညီမေလးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးမယ္ေနာ္ ..””

ေျပာေျပာဆိုဆို မဝင္းေမသည္ ခင္ေမကို သူမ၏ အနားသို႔ ဆြဲေခၚကာ ပက္လက္လွန္ေစလၽွက္ ဒူးေခါင္းႏွစ္လုံးကို ေထာင္ေစလိုက္ရာ ခင္ေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ ျပဲဟသြားေလေတာ့ရာ အတြင္းသားနီနီရဲမ်ားကို မဝင္းေမသည္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့၏။ ထိုအခါမွ မဝင္းေမသည္ ခင္ေမ၏ ေစာက္ပတ္ကို သူမက ေလးဘက္ေထာက္လၽွက္ စတင္ယက္ေပးေလေတာ့သည္။

““ဟင္း .. ဟင္း.. ဟင္း .. မမ .. ေျဖးေျဖး.. အီး .. အား .. အိုး ..””

ခင္ေမခင္မ်ာ ေစာက္ဖုတ္ အရးယက္ခံရေလေသာ ေၾကာင့္ သူမ၏ပါးစပ္မွ တအီးအီး တဟင္းဟင္းျဖင့္ ညီးညဴ ေနရရွာေလသည္။ မဝင္းေမကလည္း အားရပါးရကို ယက္ေပးေလေတာ့ရာ မဝင္းေမသည္ သူမကိုယ္ကို ေလးဘက္ ေထာက္ကုန္းလၽွက္ ျဖစ္ေနသည္ကို သတိမမူမိေပ။

ထိုအခါမွ ေဇယ်ာစိုးသည္ မဝင္းေမက သူမ၏ ညီမ ေစာက္ဖုတ္ကို ေလးဘက္ကုန္းလၽွက္ ယက္ေပးေနသျဖင့္ မဝင္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ ေနာက္သို႔ ျပဴးလၽွက္ ထြက္ေပၚေနသည္ကိုၾကည့္ရင္း စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ မဝင္းေမ၏ ေနာက္မွ ေနရာယူကာ သူ၏ လီးထိပ္ဖူးႀကီးျဖင့္ မဝင္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ေတ့ကာ အသာေလး ဖိသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။

““ႁပြတ္ … စြပ္ ..””

ဟူေသာ ျမည္သံျဖင့္ လီးထိပ္ဖူးႀကီးသည္ မဝင္းေမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဝင္သြားေလေတာ့သည္။

““အီး .. အား .. ကိုစိုး .. ေျဖးေျဖးေနာ္ .. ေနာက္ၿပီး ညီမေလး ခင္ေမကိုလည္း လိုးေပးရဦးမွာေနာ္ .. ေတာ္ၾကာ အရမ္းပင္ပန္းေနဦးမယ္ ..””

““စိတ္ခ်ပါ .. က်ေနာ္ ေျဖးေျဖးနဲ႔ မွန္မွန္ဘဲ လိုးေပးပါမယ္..””

ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေဇယ်ာစိုးသည္ သူ၏ လီးတန္ ႀကီးကို မဝင္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တစ္ဆုံးတိုင္ ထိုးသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အခ်က္ (၅၀) ေလာက္ အသြင္းထုတ္ လုပ္ေပးလိုက္ရာ မၾကာမီမွာပင္ ေဇယ်ာစိုး၏ လီးတန္ႀကီးသည္ တင္းမာလာၿပီး သုတ္ေရမ်ား ပန္းထုတ္လိုက္ရေလေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ