နင့်နဲ့တွေ့မှပဲ ဒီလို အမှုတ်ခံရတော့တယ်

Unicode

တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက်လည်း အပြိုင်အဆိုင်ရှိကြသည်။ အားလုံးက လက်လုပ်လက်စား နွမ်းပါးသူတွေ ဖြစ်ကြပြီး တစ်နေ့လုပ်မှ တစ်နေ့စားရသူတွေ ဖြစ်ပေမယ့် မိန်းမသားများပီပီ ကိုယ့်မာနနှင့် ကိုယ်တော့ ရှိကြသည်ပင်။ မြယမင်း မှာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ ညီမတစ်ယောက် မောင်တစ်ယောက်သာရှိသည်။ အဖေက သူမငယ်စဉ်ကပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ သူမမိခင် ဒေါ်ရင်ရွှေက ဈေးမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းသည်။ မြယမင်းအောက်က ညီမနှင့်မောင်ငယ်ဖြစ်သူက အမေ့ကို ကူ၍ ဈေးရောင်းသည်။ အလှည့်ကျ ချက်ပြုတ်ကြသည်။ ညီမလေးစန်းသီက မြယမင်းထက် အသက်လေးနှစ်ခန့်ငယ်ပြီး အသက် ၁၄ နှစ်ရှိပြီဖြစ်ကာ မောင်ဖြစ်သူဖိုးခွေးက ယခုမှ အသက် ၁၂ နှစ်လောက်သာ ရှိသေးသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး ကျောင်းမနေကြတော့ဘဲ မိခင်အလုပ်ကိုသာ ဝိုင်းကူလုပ်ကာ အတော်ကလေးလည်း အားကိုးနေရပြီဖြစ်သည်။ မြယမင်း အလုပ်စောသိမ်း၍ ပြန်လာဖြစ်သည့်နေ့တွေဆိုလျှင် အမေ့ဆိုင်ကို သွားရောက်ကူသိမ်းပေးသည်။ ထမင်းဟင်း ဝိုင်းကူ၍ ချက်ပြုတ်ပေးရသည်။ ယခင်က ညီမနှင့်မောင်ဖြစ်သူ နှစ်ယောက်စလုံး အရွယ်မရောက်ခင် အချိန်ကဆိုလျှင် အစစအရာရာ မြယမင်းတစ်ယောက်သာ အပင်ပန်းခံ၍ အမေ့အလုပ်မှန်သမျှကို ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးရသည်ချည်း ဖြစ်သည်။ ယခုတော့ ရပ်ကွက်ထဲမှ အမေ့အသိ မိန်းမကြီးတစ်ယောက် အကူအညီနှင့် သူမလည်း ဆေးလိပ်ခုံမှာ အလုပ်ရနေပြီဖြစ်ရာ တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ဝင်ငွေရရှိနေပြီဟု ဆိုရပေမည်။

မြယမင်း အခုတစ်လောမှာ အလုပ်ရှင်နှင့် သိပ်အဆင်မပြေ၍ အခြားအလုပ်တစ်ခု ရှာနေကြောင်းကို အမေ့ကို ကြိုတင် ပြောပြထားသည်။ အမေ ဒေါ်ရင်ရွှေက အမှန်တကယ်အားဖြင့် ဘာတစ်ခုမှ သေချာရေရာ သိသူမဟုတ်ပေ။ သမီးပြောတာကိုသာယုံပြီး ကျန်တာ ဘယ်သူတွေ ဘာပြောပြော အလေးအနက် ထားတတ်သူလည်း မဟုတ်ပါချေ။ သမီးကောင်းမယ် ထင်သလိုသာလုပ်ပါ ဟူ၍သာ ပြောနိုင်ရှာသည်။

မြယမင်းက ပိုက်ဆံ ပေါပေါများများ ကိုင်ချင်သည်။ လက်ဖျား ငွေသီးချင်သည်။ ငွေမရှိသည့်ဘဝမှာ အနှိမ်ခံလာရတာ ကြာပြီဖြစ်၍ ဖြစ်နိုင်မည်ဆိုလျှင် ဒီဘဝကြီးကနေ တစ်ခါတည်း အလွတ်ရုန်း ပစ်လိုက်ချင်သူလည်း ဖြစ်လေသည်။ ဒီမှာပင် သူမဘဝတစ်ဆစ်ချိုးကို ပြောင်းလဲပေးနိုင်မည့်သူတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံမိခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။

မခင်ဝင်းဆိုလျှင် လူတွေက ပိုင်းလုံးမကြီးတစ်ယောက်အဖြစ် အသိများကြသည်။ သူမက ယောက်ျားကြိုက် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုးရှိ၍ ဒီအရပ်ထဲက ကြောင်သူတော် ယောက်ျား တော်တော်များများနှင့်လည်း အိပ်ဖူးသူဖြစ်သည်။ မြယမင်းတို့ ဆေးလိပ်ခုံကနေ သူမအိမ်ဆိုင်မှာ တင်ရောင်းရန်အတွက်ဆိုပြီး မကြာခဏ ဆေးလိပ်လာဝယ်ရာကနေ မြယမင်းနှင့် တစ်စတစ်စ မျက်မှန်းတန်းမိကြကာ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လာခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။

သူမအနေနှင့် မြယမင်းကို စမြင်ရုံနှင့်ပင် သူမအတွက် အသုံးတည့်မည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်မှန်းကို သူမအတွေ့အကြုံအရ ကြိုသိနှင့်ပြီးလည်း ဖြစ်သည်။ ဒီကောင်မလေးကို တဖြည်းဖြည်း ဆွဲဆောင် သိမ်းသွင်းရမည် ဆိုပြီး အစီအစဉ်ချခဲ့သည်။

ဒီအရွယ် ချာတိတ်မကလေးတွေက များသောအားဖြင့် ရင်ခုန်စရာကလေးတွေ ဖွေရှာတတ်ကြသည်။ ပြီးတော့လည်း အောက်ခြေ လက်လုပ်လက်စား လူတန်းစားပီပီ ငွေကြေးကို မက်မောသည်။ ငွေရမည်ဆိုလျှင် ဘာမဆို လုပ်ရဲကိုင်ရဲ ရှိတတ်ကြသည်။ ရင်းလည်း ရင်းရဲသည်ဟု ဆိုရမည် ထင်ပါသည်။

သူမအိမ်အပြန်မှာ လမ်းကြုံဟုဆိုပြီး ဆေးလိပ်စည်းတွေ အိမ်ကို ပို့ခိုင်းရင်း စကားတွေ အတူတကွ ပြောဆို၍ လေကြောတည့်လာကြသည်။ မြယမင်း၏ သဘောထားရင်းမှန်ကို ဒေါ်ခင်ဝင်း သဘောပေါက်မိသွားသည်။

“သမီး ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီအလုပ်ကနေ ထွက်ဖို့ စဉ်းစားစေချင်တယ်။ အဒေါ့်ဆီမှာ ငွေမြတ်မြတ်ကလေး ရနိုင်တဲ့ အလုပ်တချို့ရှိပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်း သမီးသိလာလိမ့်မယ် “

မခင်ဝင်းက ပြောသည်။ သူမအိမ်ကို အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာပြီး မကြာခဏ မြယမင်းကို လာခိုင်းသည်။ ညအိပ်ညနေ နေခိုင်းတတ်သည်။ မြယမင်းတို့ အိမ်ကလွဲလို့ သူမနှင့်ဒေါ်ခင်ဝင်း အဆက်အသွယ်ရှိကြောင်းကို ရပ်ကွက်ထဲက အခြား ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မသိကြပါချေ။ အိမ်ကလည်း သူမကို ပြောဆိုမည့်သူ တစ်ယောက်မှ မရှိ။ စိုးရိမ်ပူပန်မည့်သူလည်း မရှိကြပါ။

မြယမင်း ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ အိမ်ကို အဝင်အထွက် ရှိသူတွေနှင့် တဖြည်းဖြည်း သိကျွမ်းရင်းနှီးလာသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ကုန်စုံဆိုင် ဗန်းပြထားသော်လည်း အလုပ်စုံ လုပ်သည်။ တရားဝင်မဟုတ်သော လောင်းကစား လုပ်ငန်းတော်တော်များများလည်း လုပ်ကိုင်သူ ဖြစ်သည်။ ချဲထီဟုခေါ်သည့် နှစ်လုံး သုံလုံးထီကအစ ဖဲဝိုင်း ဂျင်ဝိုင်းအစရှိသည့် ချိန်းဝိုင်းတွေ စုံအောင် လိုက်သည်။

ဒီနေရာမှာ ဆိတ်ကြီးတို့ မိုးသီး၊ စံသောင်း အစရှိသည့် သူမနှင့် ကျေးဇူးခံ ကျေးဇူးစား မကင်းသည့် လူရှုပ်လူပွေ ဆိုသူတွေက သူမအတွက် အသုံးဝင်လွန်းလှသည်။ ငွေရေးကြေးရေးပိုင်းမှာလည်း အများအားဖြင့်တော့ စိတ်ချလက်ချ ရှိပေသည်။ တခြားသူတွေအပေါ်မှာသာ ဖျံကျချင်ကျပေမယ့် မခင်ဝင်းကိုကျတော့ သစ္စာရှိသော ကျေးကျွန်များပမာ အနွံတာခံသည်။ ဒီအတွက်လည်း သူတို့ အလိုရှိသည့် လူမသိ သူမသိသော အချို့ကိစ္စရပ်တွေမှာ မခင်ဝင်းအနေဖြင့် အဘယ်မည်သော အရာတွေကို ဘယ်လောက်အတိုင်းအတာအထိ လိုက်လျောထားခဲ့မှန်းကို ကာယကံရှင်တွေ ကိုယ်တိုင်သာ သိနိုင်ကြလိမ့်မည်ဟု ထင်ပါသည်။

မြယမင်းရှိနေစဉ် အတောအတွင်းမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်ကို ဧည့်သည်တွေ မပြတ် လာတတ်ပေမယ့် မဖွယ်မရာတွေ ( သူမအရှေ့မှာ ) လုပ်တာကိုင်တာမျိုးကို မတွေ့ရပါချေ။ သူမအရှေ့မှာမို့ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း နေထိုင်ခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက နှစ်လုံးထီ စာရင်းဇယားတွေကစပြီး မြယမင်း လုပ်တတ်ကိုင်တတ်ရှိလာအောင် မသိမသာ သင်ပေးသည်။ အမှန်တကယ် သူမစေခိုင်းချင်တာကတော့ ဒီကိစ္စမျိုး မဟုတ်ချေ။ ငွေကြေးနှင့် ပတ်သက်၍ သူမ အလိုလောဘတွေ ဖြစ်ပေါ်လာအောင် တစ်စတစ်စ ကျုံးသွင်းမျှားခေါ်လာခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

ဒီကြားထဲ သူမကို ဆေးလိပ်ခုံကနေ အလုပ်ထွက်ခိုင်းခြင်း မရှိသေးဘဲ မခင်ဝင်းက ဂျင်ဝိုင်းကြိတ်ဝိုင်းတစ်ခုကို သူမနှင့်အတူ ဆိတ်ကြီးရော မြယမင်းကိုပါ ခေါ်သွားပြီး အကူလုပ်ကိုင်စေသည်။ အစပိုင်းဖြစ်၍ ကျွမ်းကျင်မှု မရှိပေမယ့် မြယမင်း တဖြည်းဖြည်း အထာနပ်လာသည်။ မသာအိမ်မှာ ကစားတာမျိုးနှင့် လားလားမျှမတူသည့် အခြားကြေးခပ်ကြီးကြီး ဖဲဝိုင်းတွေရှိရာကိုလည်း တစ်ပွဲတိုး နှစ်ပွဲတိုးသဘောမျိုး မြယမင်းကို ဆိတ်ကြီးနှင့်အတူ လွှတ်ပေးသည်။

အချို့ကြိတ်ဝိုင်းတွေက လောင်းကစားဒိုင်တွေ အချင်းချင်း ဖိုက်တာခေါ်ပြီး ဖိုက်ခြင်းလည်းဖြစ်ရာ ဆိတ်ကြီးနှင့်အတူ လိုက်ပါသွားလာရင်း မြယမင်း သူနှင့်တော်တော်ကလေး ရင်းနှီးလာသလို ပညာတွေလည်း အတော်ကလေး တတ်လာခဲ့ရသည်။ ရဲရဲတင်းတင်း ဝင်ထွက် တတ်လာသည်။

ဆိတ်ကြီးကို အနေအထိုင် ပိပိရိရိရှိဖို့ဆိုပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်း ကြိုတင်၍ မှာကြားထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ ပထမဦးစွာ ကောင်မလေးအနေနှင့် အလုပ်မှာ ပျော်ဖို့ သူမကိုယ်သူမ စိတ်ချလက်ချရှိဖို့ လိုကြောင်းကိုလည်း အထပ်ထပ် မှာကြားထားခဲ့သည်။ သူတို့လောကမှာ မကြာခဏ တွေ့ကြုံရလေ့ရှိတတ်သော ဥပဒေဘက်တော်သားများနှင့် မလွှဲမရှောင်သာ ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါမျိုးမှာ မြယမင်းလို မဒီအချောအလှ ကညာစစ်ကလေးတွေက အသုံးဝင်ကောင်း ဝင်လာနိုင်သည်ဟုလည်း ဒေါ်ခင်ဝင်း တင်ကြို တွက်ဆထားခဲ့ပြီးသားပင် ဖြစ်လေသည်။

တစ်နေ့တော့ ပိုကာဝိုင်းတစ်ခုမှာ ငွေစ တော်တော်များများရရှိကာ နှစ်ယောက်သား အထုတ်ပိုက်ပြန်ခဲ့၍ ဒေါ်ခင်ဝင်းက မြယမင်းကိုပါ ဝေစုအနေနှင့် ငွေငါးသောင်းတိတိ ခွဲဝေပေးပြီး မြယမင်းကို လက်ရှိအလုပ်မှထွက်ကာ သူမနှင့်အတူ လုပ်ငန်းဆက်လုပ်သွားဖို့ ပြောလာပါသည်။

ညရေးညတာအနေနှင့် အချို့နေ့တွေမှာ လိုအပ်လျှင်လိုအပ်သလို သူမအိမ်မှာ သူမရယ် တူမနှစ်ယောက်ရယ် နှင့်အတူ လာရောက်နေထိုင်နိုင်ကြောင်း စိုးရိမ်စရာမလိုကြောင်းများ ပြောဆိုကာ အောင်ပွဲအထိမ်းအမှတ်ဆိုပြီး အဖျော်ယမကာတွေ တိုက်ကျွေးသည်။

“သမီးက ဒေါ်ဒေါ်နဲ့ ကံစပ်တယ် ဆိုရမယ်။ သမီးအသေအချာ စဉ်းစားပါ။ ပြီးတော့ သမီးက ရှစ်တန်းအထိ ပညာသင်ခဲ့တဲ့သူမို့ နှစ်လုံးစာရင်းတွေ အတွက် ဒေါ်ဒေါ်စိတ်ချတယ်။ ကဲ ဘယ်လိုသဘောရလဲ သမီး “

ဒေါ်ခင်ဝင်း ပြောတော့ မြယမင်းလည်း …

“သမီး ဒီအပတ်ထဲ အဖြေပေးမှာပါ။ အလုပ်က ထွက်ဖို့တော့ လွယ်ပါတယ်။ သမီးလည်း အဲဒီမှာ ဆက်မလုပ်ချင်တော့ပါဘူး။ ငွေသာပိုရမယ်ဆိုရင် သမီးလုပ်မှာပေါ့ “

“ဒီအတွက် မပူနဲ့ သမီးရေ။ အဒေါ်နဲ့သာနေရင် သမီး ဘယ်ဂွင် ဘယ်လိုဆင်ရမယ်ဆိုတာ မကြာခင် သိလာရလိမ့်မယ် “

အဲဒီညက ညဉ့်နက်သည်အထိ ဒေါ်ခင်ဝင်း ဆိတ်ကြီးနှင့် သူ့အဖော်တစ်ယောက်နှင့်အတူ စကားတပြောပြော စားကြသောက်ကြရင်း မြယမင်းလည်း အိမ်ကို မပြန်ဖြစ်ခဲ့ပေ။ ဒေါ်ခင်ဝင်း နယ်မှနေ၍ အလုပ်လုပ်ဖို့ ခေါ်ထားသော တူမဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရယ် အိမ်ဖော်မိန်းကလေး မိတူးရယ် နေထိုင်ရာ အခန်းမှာပင် မြယမင်း သူတို့နှင့်အတူ ဝင်ရောက်အိပ်စက်၍ မနက်ကျမှ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့သည်။

နောက်တစ်ပတ်အကြာမှာ ယမင်း ဆေးလိပ်ခုံ အလုပ်ကနေ ထွက်ခဲ့သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာ အိမ်သားတစ်ယောက်လိုပင် နေထိုင်လာခဲ့သည်။ ကစားဝိုင်းတော်တော်များများမှာ လိုက်ပါ၍ ဆိတ်ကြီးရယ် သူ့အဖော် တစ်ယောက်ယောက်ရယ် သူတို့အဖွဲ့သုံးလေးယောက်နှင့်အတူ သူမကမူ ဒေါ်ခင်ဝင်းကိုယ်စား ငွေကိုင်အဖြစ်နှင့် လောင်းကစား လောကထဲမှာ ပွဲတိုးကျင်လည်လာခဲ့ပေသည်။

ကစားသမားလောကဟူသည် နိုင်သည့်အခါနိုင်၍ ရှုံးသည့်အချိန်မှာ ငွေအားနှင့် တောင့်ခံနိုင်ရသည်။ ကျောထောက်နောက်ခံ ကောင်းဖို့လည်း လိုအပ်သည် ဆိုတာကိုပါ သူမတဖြည်းဖြည်းနှင့် သဘောပေါက် လာခဲ့ရသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ငွေအရှာကောင်းသည်။ ဒိုင်ကြီးတွေဆီက ငွေဆွဲသင့်သည့်အခါ ဆွဲသည်။ သူတို့ လိုအပ်တာတွေကို အချိန်မီ ပြန်လည် ဖြည့်ဆည်းပေးရသည်။

ဆိတ်ကြီးတို့လို သူ့လက်အောက်က လူတွေကို သိမ်းသွင်းထားရာမှာလည်း အထာညက်သလောက် သူတို့ ပျော့ကွက် အားနည်းချက်တွေကိုလည်း အပိုင်ကိုင်ထားရသည်။ သူမအလုပ်က အမြဲတမ်း ချောမွေ့နေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ အရင်းအနှီးကြီးကြီးမားမား ပေးဆပ်ရသည့်အခါလည်း ရှိသည်ဆိုတာကိုပါ အချိန်ကြာလာသည်နှင့် အမျှ လုပ်ငန်းသဘောသဘာဝကို သူမကောင်းစွာ ရိပ်စား နားလည်လာခဲ့ရသည်။ ပွဲတစ်ပွဲပြီး၍ ပြန်လာတိုင်း ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာ အသောက်အစားဝိုင်းဖွဲ့လေ့ရှိသည်။

တစ်နေ့တော့ ဆိတ်ကြီးနှင့်ယမင်း ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းတစ်ယောက် ယမကာဝိုင်းအသင့်နှင့် ဆီးကြိုနေပြီး သူမပုံစံမှာ အတော်ကလေး အသောက်ဝိုင်း ဆက်ထားသည့်ပုံရသည်။ အူရွှင်ပြီး စကားဖောင်ဖွဲ့ပြောသည်။ သူ့အိမ်စေမလေးကို စပ်စုကြည့်တော့ စောစောကပင် ဧည့်သည်နှစ်ယောက် ပြန်သွားပြီး တစ်ညနေလုံး သူမနှင့်အတူ ရှိနေသည်ဆိုတာကိုပါ ကြားသိရသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းတူမ သင်းသင်းလည်း သူမနှင့်အတူ ဧည့်ခံပြီး ခေါင်းကိုက်သည်ဆို၍ အိပ်နှင့်ပြီဖြစ်ကြောင်း မြယမင်းသိရသည်။

“ယမင်းတို့ အခြေအနေကောင်းမှန်း ဒေါ်ဒေါ်သိလို့ စောင့်နေတာ ဒီပွဲမှာ ယမင်းလည်း သောက်ရမယ် “

“ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး “

မြယမင်း အဝတ်အစားလဲလှယ်၍ ပြန်ထွက်လာတော့ ဆိတ်ကြီးနှင့် သူမ ပူးပူးကပ်ကပ်ထိုင်၍ ယမကာခွက်ကို ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ငှဲ့ကာ ခွက်ချင်းတိုက်၍ သောက်စားနေကြပြီဖြစ်သည်။

“လာ ယမင်း စာရင်းရှင်းစရာရှိတာ နောက်နေ့မှ ရှင်း … သောက်စရာရှိတာ အရင်သောက်ဦး “

ယမင်း ငြင်းမရတော့ပါ။ ယခင်ကလည်း ဒီလိုမျိုး အပျော်သဘောမျိုး မကြာခဏ ယမင်း ဝင်နွှဲဖူးနေတာမို့ ဘာမှတုံ့ပြန်ပြောမနေတော့ဘဲ ဒေါ်ခင်ဝင်း ကမ်းပေးသောခွက်ကို ယမင်းယူ၍ မော့သောက်ချလိုက်သည်။ ဝီစကီအရက် ခါးသက်သက်က လည်ချောင်းထဲကို ပူပြီးဆင်းသွားသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက …

“သမီး ပါးစပ်ဟ “

ဆိုပြီး ယမင်းခါးလေးကို အသာဖက်၍ အမြည်းတစ်ဖတ်ကို ပါးစပ်ထဲ ခွံ့ကျွေးသည်။

“သမီး သွားရလာရတာ အဆင်ရောပြေရဲ့လား “

“ပြေပါတယ် ကိုဆိတ်ကြီးပဲ အစစ ဦးဆောင်ပြီး ခေါ်သွားတာပဲ ဟင်းဟင်း “

ဒေါ်ခင်ဝင်းက ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်ပြီး သူမအတွေ့အကြုံတွေကိုမေးသည်။ အနိုင်အရှုံးကို သူမသိပြီးဖြစ်၍ နိုင်ကြွေ လေးငါးဆယ်သိန်းလောက်ကို သူမအနေနှင့် စာရင်းထဲပင် ထည့်မှာမဟုတ်ပေ။ ဒီနေ့ဝိုင်းက သာမန်လောက်ပင်ဖြစ်ပြီး ရှေ့လာမည့် သီတင်းပတ်ထဲမှာ ပွဲဆက်တော်တော်ကလေးများလိမ့်မည်ဟူ၍လည်း သူမကဆိုသေးသည်။ ရဲကြေးလည်း ပေးရမည်ဖြစ်၍ သီးခြားစီစဉ်ရမည်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ပြောဆိုနေပါသည်။

သုံးယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး သောက်စားရင်း မြယမင်းခေါင်းတွေ ထူပူလာသည်။ တရိပ်ရိပ်မူးလာပြီဖြစ်သော်လည်း ဒေါ်ခင်ဝင်းက သူမစကားပြောဖော်မရှိ၍ဟု ဆိုပြီး သူမကို အနားမှာပင် ခေါ်ထားသည်။

“သမီး မူးနေပြီ ဒေါ်လေး ရဲ့ “

“မူးရင် ဒေါ်လေး ပေါင်ပေါ်မှာ အိပ်။ ဒီည တို့နှစ်ယောက်အတူ အိပ်မယ် ဘယ်လိုလဲ “

“အင်း ဟင်း ဟင်း “

ဒေါ်လေး ဒေါ်ခင်ဝင်းက တစ်ခါတစ်ရံ အိမ်မှာနေရင်းထိုင်ရင်း သူမကို ခြေဆော့လက်ဆော့လုပ်၍ ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုတတ်တာကို သူမတွေးလိုက်မိသည်။ မြယမင်း ရည်းစားသနာထားဖူးပေမယ့် အပေါ်ယံအပရိကလောက်သာ အကိုင်ခံဖူးသည်။ ဒါကလည်း လင်မယူချင်သေး၍ ခြေလွန်လက်လွန်ဖြစ်ခွင့် မပေးခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ သူမ ပင်ကိုစိတ်ကတော့ အရွယ်ရောက်ပြီးသား မိန်းမသားတွေလိုပင် အကိုင်ခံချင်သည်။ အထည့်ခံချင်သည်ပဲ ဖြစ်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းကျတော့ အလုပ်ရှင်ပေမယ့် အဒေါ်ရင်းတစ်ယောက်လိုဖြစ်၍ တရင်းတနှီးရှိနေပြီး တစ်ခါတစ်ရံ နို့ကိုင် ဖင်ကိုင်တာမျိုးရှိသည်။ ရေအတူချိုးချိန်မှာဆိုလျှင်လည်း သူမက ကိုယ်လုံးတီး ချိုးတတ်တာမို့ ဖင်တွေ အဖုတ်တွေ မကြာခဏမြင်တွေ့ရလေ့ရှိသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က လှလည်းလှပြီး တောင့်လည်း အလွန်တောင့်သူဖြစ်၍ သူမအနေနှင့်တော့ အားကျရသည်သာဖြစ်သည်။

ခေါင်းထဲမှာ ရီတီတီကလေးဖြစ်နေ၍ မြယမင်း သူမပေါင်ပေါ် ခဏလှဲအိပ်လိုက်ချိန်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းလက်က သူမရင်ညွန့်ကလေးပေါ် ရောက်ရှိလာသည်။ အင်္ကျီပေါ်ကနေ ရင်သားအိအိကလေးနှစ်မြွှာကို အသာဖွဖွ အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နယ်ပေးနေပါသည်။

“အင် ဟိုမှာ ကို ဆိတ် ရှိနေတာ “ “သူလည်း အရှိန်ရပြီး မှိန်းနေတာ သမီးမတွေ့ဘူးလား “ ဆိတ်ကြီး မျက်လုံးအကြည့်က သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံးဆီ ရောက်နေပါသည်။ အကဲခတ်သလို ကြည့်နေသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းမမြင်အောင်ဆိုပြီး ဆိတ်ကြီးဖက်ကို သူမကိုယ်တစ်ခြမ်းကွယ်ထားလိုက်ပြီး ယမင်းဖင်သားတွေကို အသာဆုပ်ညှစ်နယ်ပေးနေသည်။

“ယမင်းလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီ “

“ဘာဖြစ်လဲ အဒေါ်ရဲ့ “

“အရွယ်ရောက်ပြီးဆိုတော့ … “

ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းနား နားကပ်ပြီး …

“ယမင်းလေး အလိုးခံလို့ ရပြီ လို့ ပြောတာ ဟင်း ဟင်း “

“အို ဒေါ်လေးနော် ဟင့် ဟင့် “

“ဘာလဲ ဒီလောက် သွားတာလာတာ အကိုင်မခံရဘူးလား ယောက်ျားတွေက ယမင်းတို့ အရွယ်ဆို အသေရရ အရှင်ရရပဲ ဥစ္စာ “

“ဒေါ်လေးစပ် ပေးပါလား ကိုယ့်တူမလေးကို အဟင်း ဟင်း “

မြယမင်းက ပြောလိုက်ပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းပေါင်တွင်းသားကလေးကို ချစ်စနိုးလေး ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းလက်က သူမပေါင်ကြားထဲကို မသိမသာ ရောက်ရှိနေပါပြီ။ လူက အရက်ရှိန်ကြောင့် အနည်းငယ် ထွေနေသည့်အပြင် သူမ၏ ထိကပါးရိကပါးအထိအတွေ့ကို ငြိမ်ခံနေမိရင်း မြယမင်းစိတ်တွေ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ခံစားလာရပေသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းက စကားတွတ်တိုးပြောဆိုရင်း မသိမသာကလေး မြယမင်း အဖုတ်ကိုပွတ်ပေးနေပါသည်။ ဆိတ်ကြီးလည်း ဒီည ဒေါ်ခင်ဝင်းက သူနှင့်အိပ်ဖို့ အခွင့်ပေးပြီးသားမို့ အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်မူးအောင် သောက်စားရင်း အားအင်ဖြည့်တင်းထားလေရာ နဂိုကပင် လီးတောင်နေရသည့်အထဲ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ စကားအသွားအလာနှင့် သူမလှုပ်ရှားမှုကို မျက်ခြေမပြတ်အကဲခတ်၍ ဒီနေ့ညတော့ ကောင်မလေးကိုပါ ဒေါ်ခင်ဝင်း အပီဖွင့်တော့မည်ဆိုတာကို ရိပ်စားမိပြီး သူ့လီးက တောင်ရလွန်း၍ လရည်ပင် ထွက်ချင်ချင် ဖြစ်လာခဲ့ရလေသည်။

“ရော့ ဒီတစ်ခွက် သောက်ပြီးရင် အိပ်ကြစို့ ဒေါ်လေးသမီးကို အခန်းထဲ လိုက်ပို့ပေးမယ် “

“အင်း အင်း ဒေါ်လေး “

မြယမင်း ဝမ်းဗိုက်ထဲ ယမကာရည်တွေ တော်တော်ဝင်သွားပြီး သူမခေါင်းပင် မထူနိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်။

ဆိတ်ကြီးလည်း ပုလင်းထဲက လက်ကျန်အရက်ကို သူနှင့်ဒေါ်ခင်ဝင်းခွက်ထဲ တစ်ဝက်စီလောင်းထည့်လိုက်ပြီး သူမကို ရော့ မမအတွက် ဆိုပြီး ကမ်းပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသောက်ချလိုက်ပြီး ထိုင်ရာကထလိုက်သည်။ ယိုင်နေသော ယမင်းကိုယ်လုံးကလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ထိန်းကိုင်ရင်း သူမအိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ်ကို ပို့ပေးလိုက်သည်။

“မူး တယ် ဒေါ်လေးရယ် ရင်ထဲမှာလည်း ပူနေတာပဲ”

“ဒေါ်လေး ရေခဲရေ ယူပေးမယ် ပူအိုက်တယ်ဆိုရင်လည်း အင်္ကျီချွတ်လိုက်သမီး အခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး “

သူမထားရာနေ စေရာသွား လုပ်ချင်သလိုလုပ်နိုင်သည့်အခြေအနေကို မြယမင်းရောက်ရှိလို့ နေပါပြီ။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းကို ရေခဲရေတိုက်တာတောင် သူမခမျာ သိပ်မသောက်နိုင်ရှာတော့ပေ။ မျက်လုံးက မှေးစင်းနေပြီး ပိဿာလေးနှင့် ဖိထားသလို မျက်ခွံလေးလံကာ ပြန်မဖွင့်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေသည်။

သူမကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကြယ်သီးတွေရော ဘရာစီယာကလေးကိုပါ ဒေါ်ခင်ဝင်းချွတ်ချလိုက်သည်။ ခါးအောက်ပိုင်းရှိထမီမှာ ကုတင်ထက်မှာ ဟိုလူးဒီလှိမ့်နှင့်မို့ သူမ မချွတ်ခင်ကပင် လန်တက်နေပြီး ပေါင်တွင်းသား ဝင်းဝင်းကလေးတွေရော ပေါင်ခွကြားက သူမအဖုတ်တစ်စွန်းတစ်စပါ ပေါ်လွင်နေလျှက်ရှိပေပြီ။

ဒေါ်ခင်ဝင်း သူမထမီကိုရော အတွင်းခံကလေးကိုပါ ဆွဲချွတ်ယူလိုက်တာကို မသိတစ်ချက် သိတစ်ချက်နှင့် မြယမင်း ဘယ်လိုမှ မရုန်းသာနိုင်ဘဲဖြစ်သွားခဲ့ရပါသည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ်ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီးမှ ဒေါ်ခင်ဝင်းက စောင်ပါးကလေးတစ်ထည်ကို ခါးအောက်ပိုင်းမှာ ဖုံးလွှမ်းထားပေးလိုက်သည်။

မြယမင်း မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျရလေပြီ။ သူမ သောက်ထားသည့် ယမကာအရှိန်က အိပ်မက်ထဲအထိတောင် တရိပ်ရိပ်တက်နေလေမလား မသိပေ။ ဆိတ်ကြီး အခန်းထဲကို လိုက်ဝင်လာချိန်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းကိုယ်တိုင် ညအိပ်အဝတ်အစားလဲလှယ်ပြီး သူ့ကို ဖက်လှဲတကင်း ဆီးကြိုလိုက်ပါသည်။

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်လျက်ပင် အခန်းဝမှာ ကစ်ဆင်ဆွဲနေကြသည်။ ဆိတ်ကြီးက သူမကို …

“အိပ်ပျော်သွားပြီလား “

ဟု လေသံတိုးတိုးလေးနှင့် မေးလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက ခေါင်းအသာညိတ်ပြီး …

“အင်း မင်း ဒီညတော့ ကံကောင်းမှာပါ ဆိတ်ကြီးရယ် အဟင်း ဟင်း “

ဆိတ်ကြီးလည်း တဟဲဟဲရယ်ရင်း ဒေါ်ခင်ဝင်းကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ခါးမှနေ၍ပွေ့ဖက်ကာ ကုတင်ကြီးဆီ ဆွဲခေါ်လာခဲ့လိုက်လေသည်။

ဆိတ်ကြီး၏ တောင့်တင်းသန်စွမ်းလှသော ကိုယ်ခန္ဓာကြီးအောက်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်း တစ်ကိုယ်လုံး နစ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်နေသလို ဖြစ်သွားရသည်။ ဆိတ်ကြီးက ခပ်ကြမ်းကြမ်းသမား ဗလအားကိုးနှင့်မိုက်သူ ဗလအားကိုးနှင့် ဖိုက်သူလည်းဖြစ်ပေသည်။

သူ၏ ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသော ကာယဗလက ဒီနေရာမျိုးမှာ သိပ်ကို အသုံးဝင်လွန်းလှသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ညဝတ်အင်္ကျီပါးလေးက ကုတင်ခြေရင်းမှာ ကျွတ်ပုံကျသွားခဲ့ရလေပြီ။ သူမ၏ တင်းရင်းဖွံ့ထွားပြီး အချိုးအစားကျနလှပသည့် ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်က မီးရောင်အောက်မှာ အတိုင်းသားပေါ်လွင်လို့နေပြီး ဆိတ်ကြီး၏လက်များကလည်း သူမခန္ဓာကိုယ်နေရာအနှံ့အပြားကို လိုက်လံပွတ်သပ်ညှစ်နယ်နေလျှက်ရှိသည်။ မတွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြသည့် နေ့ရက်တွေကို အတိုးချပြီး ဆိတ်ကြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းကို အပီအပြင်ကိုင်နေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းတစ်ယောက် ကုတင်ထက်မှာ ထွန့်လူးကော့ပျံကာ နေရလေတော့သည်။

“ဟင့်ဟင့် သိပ်မကြမ်းနဲ့ ဆိတ်ကြီးရယ် နင့်ကို ငါ ကြောက်တောင်လာပြီ “

ဒေါ်ခင်ဝင်း ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောလိုက်သည်။ အမှန်တကယ်လည်း သူမပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေပြီ။ တစ်နေ့ခင်းလုံး သူမ၏ကျေးဇူးရှင် ဧည့်သည်တော်နှစ်ဦးကို ပြုစုပေးလိုက်ရ၍ သူမတော်တော်ကလေး ပန်းလျနေသည်။ ဆိတ်ကြီးက သူမနို့နှစ်မြွှာကို ညှစ်၍နယ်၍ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်လုံးကို စို့ပေးနေသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းကြက်သီး ဖျန်းကနဲထမိသွားသည်။ သူမပေါင်ကြားထဲကို သူ့လက်တစ်ဖက်က မပြောမဆို ဝင်ရောက်လာပြန်သည်။ ပေါင်ခွဆုံရှိ ကာမတည်ရာ အင်္ဂါဇပ်တည်းဟူသော အဓိကကျသောနေရာဋ္ဌာနကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးနှင့် အုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွရွရွကလေး စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်လာသည်။

“ဆိတ်ကြီး “

“ဗျာ မမ “

“မင်း တာဝန် မင်းသိတယ်နော် “

“ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဗျာ “

ဆိတ်ကြီး ကုတင်ခြေရင်းဖက်ဆီ ကိုယ်ကို လျှောဆင်းလိုက်ပြီး သူမပေါင်ခွဆုံကြားထဲသို့ မျက်နှာအပ်၍ အမွှေးအမြင်တွေ ထူထပ်နက်မှောင်လို့နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို ကုန်းနမ်းလိုက်ပါသည်။ သူမအင်္ဂါဇပ်ခေါ် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လက်ပူမိထားသလို ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ရှိကာ ယောင်ကိုင်းနေပြီး နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက် မဟတဟဖြစ်လျှက် လက်သန်းထိပ်ခန့်ရှိမည့် စောက်စိကြီးမှာ ပြူး၍နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ ဆိတ်ကြီး သူမအစိကလေးကို ကုန်းစုပ်သည်။ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အထက်အောက် အပြန်အလှန် လျှာနှင့် ယက်ကာသပ်ကာ ပေးလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်ကို လျှာတစ်ခုလုံးသွင်း၍လည်း လှည့်ပတ် ထိုးမွှေ ပေးနေလေသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်း အလိုကျသွားပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲပြဲကားကားကြီး ဖြစ်၍သွားကာ ဆိတ်ကြီး၏ ခေါင်းကို လက်နှင့် ခပ်တင်းတင်းပင် ဆွဲဖိထားလိုက်မိပါသည်။ သူမ မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့ပြီး နှုတ်မှနေ၍လည်း တအင်းအင်း စုပ်သပ် ညည်းညူလာသည်။

“အ အား ကောင်းတယ် … ဆိတ်ကြီးရာ အား … ငါ ဒီလို မခံစားရတာကြာပြီ နင့်နဲ့တွေ့မှပဲ ဒီလို အမှုတ်ခံ ရတော့တယ် … အ ကျွတ်ကျွတ် … ယက် ယက်ပေး လျှာနဲ့ အစိကို နာနာလေးယက်ပေး … အင်း … ဟုတ် ဟုတ်ပြီ “

ဆိတ်ကြီး အားတက်သွားပြီး အပီအပြင် ဘာဂျာပေးနေလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းလည်း သူမနှင့်ခြေရင်းခေါင်းရင်း ပြောင်းပြန်အိပ်ပြီး (စစ်စတီနိုင်းပုံစံ) ဆိတ်ကြီး ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို ဆွဲယူကာ သူမပါးစပ်ထဲ အပြည့်အသိပ် ထည့်စုပ် ပေးလိုက်လေသည်။ သူ့လီးက လုံးပတ်ကျပ်လုံးထက်မကကြီးသလို အလျားလည်းခုနစ်လက်မ ရှစ်လက်မခန့် ရှည်သူဖြစ်သည်။ စံချိန်မီ လီးကြီးပင် ဖြစ်သည်ဟုဆိုရမည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းမှာ နေ့ခင်းကပင် တူမဖြစ်သူနှင့်အတူ ဧည့်သည်များအလိုကျ လေးချီငါးချီထက်မနည်း ကာမဆက်ဆံ ခဲ့သေးသည်။ တူမ ချောလေး သင်းသင်းမှာ သူမလိုင်းသွင်းပေးထား၍ ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ ကောင်းစွာ အသုံးတည့်နေပြီ ဖြစ်သည်။ တူမနှင့်အဒေါ်နှစ်ယောက်တွဲ၍ ဦးမျိုးဇော်နှင့်သူ့အဖော် ဦးနိုင်တို့နှစ်ယောက်ကို ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝရရှိအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး၏ လီးများမှာ ကြီးမားလှပြီး ဆိတ်ကြီးလီးကဲ့သို့ပင် စံချိန်မီလီးများဖြစ်ကြ၍ တူဝရီးနှစ်ယောက်ကော့နေအောင် ခံခဲ့ရပါသည်။ ယခုလည်း ဆိတ်ကြီး၏ အဆက်မပြတ် နှိုးဆွမှုများကြောင့် သူမ၏ရာဂဆန္ဒတွေ ပြန်လည် နိုးကြွလာခဲ့ရပြန်ပြီ ဖြစ်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်း သူ့လီးကိုစုပ်ရင်း လက်နှင့်လည်း ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ကာ လီးအမြန်တောင်လာအောင် လုပ်ပေးနေသည်။ ဆိတ်ကြီးလီးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာကောင်းအောင် မာန်ဖီ ထောင်ထလို့ လာသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း ဆိတ်ကြီးအမှုတ်ကောင်းလွန်း၍ သူမစောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်နေခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။

မနေနိုင်တော့တာနှင့် သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆိတ်ကြီးကိုယ်လုံးကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းက

“လိုးကြစို့ ငါ အရမ်းရွနေပြီ ဆိတ်ကြီး “

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားပေးလိုက်လေသည်။ ဆိတ်ကြီးလည်း သူမပေါင်ကြားထဲ ဝင်ရောက်ကာ သူ၏လီးထိပ်ကြီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်း စောက်ပတ်နှင့်တည့်တည့် တေ့ချိန်၍ သူမ၏ အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ ဖိဆောင့်ထည့်သွင်းလိုက်လေသည်။ လီးကြီးက စွတ် ဗြွတ်ဆိုပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းစောက်ပတ်ထဲကို ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့်နှင့်ပင် လျှောတိုးဝင်ရောက်သွားပါသည်။

“အား သိပ်ထိတာပဲ ဆိတ်ကြီးရယ် သားအိမ်တောင်ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီနဲ့တူတယ်”

“ကျွန်တော်လိုးတာ ကောင်းလား မမ “

“ကောင်းတယ် ဆိတ်ကြီး ခုနကလိုပဲ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ပေး နင့်လီးက တစ်ချက်ချင်းဆောင့်လေ ခံလို့ကောင်းလေပဲ “

ဆိတ်ကြီးလည်း ကောင်းပြီဟုဆိုရင်း သူ့လီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်းစောက်ပတ်ထဲမှ ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးပြန်သွင်းပြီး လီးအရင်းထိ ထပ်မံ လိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။ လီးအရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်ချင်းလိုးပေးမှုက ထိရောက်မှုရှိလွန်းလှ၍ ဒေါ်ခင်ဝင်းပါးစပ်မှ အိုးကနဲအင့်ကနဲ အမေဋိတ်သံပင် ထွက်သွားရလေသည်။ ဆိတ်ကြီးမနားစတမ်းပင် လိုးပေးလိုက်သည်။

သူ အချက်လေးငါးဆယ် လိုးပြီးချိန်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေက အရွှဲသားဖြစ်လျှက်ရှိလေပြီ။ ထန်လွန်း၍ပဲလားတော့ မသိ။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်လိုးရုံနှင့် ဒေါ်ခင်ဝင်း စောက်ရည် ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ ဆိတ်ကြီးက ရပ်နားခြင်းမရှိဘဲ ဆက်တိုက်ပင် ဆက်လိုးပေးနေသည်။ တစ်ချီပြီးထား၍ အရည်ရွှမ်းနေသောစောက်ပတ်မှာ ခုနကထက်ပင် ပိုမိုလိုးဆောင့်၍ကောင်းနေသလို ထင်မှတ်ရပေသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းစောက်ပတ်ကို လိုးရင်းကနေ နဘေးမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေလျက် ရှိသော မြယမင်း၏ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်နေသည့် ကိုယ်ခန္ဓာ အထက်အောက်ရပ်ဝန်း တွေဆီကို သူ့အကြည့်က မကြာခဏ ရောက်ရှိလို့ သွားရသည်။ ကောင်မလေး နို့အုံအိအိနှစ်လုံးက တင်းကျစ်နေကာ ကျွဲကောသီး အလတ်စားနှစ်လုံး ပစ်တင်ထားသလို မို့ကြွလို့နေတာ သူတွေ့ရသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းကလည်း နပ်သည်။ ဆိတ်ကြီးကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး …

“နင် သူ့ကို ခုလိုးချင်နေပြီ မဟုတ်လား ဆိတ်ကြီး “

ဟု မေးလိုက်တော့ ဆိတ်ကြီး ဟက်ကနဲ ရယ်လိုက်ရင်း …

“မလိုးသေးဘူး မမကို လိုးပြီးမှ အပီလိုးပေးမှာ “

“ဒါဖြင့် နင့်စိတ်ကြိုက် လုပ်ပေးမယ် နင့်လီးကို ခဏချွတ်လိုက်ဦး “

ဆိတ်ကြီး လီးကိုချွတ်ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းလည်း တစ်ဖက်ကို လှည့်ကုန်းလိုက်ရာက မြယမင်းခါးအထက်မှာ မလုံ့တစ်လုံကလေး လွှမ်းထားသော စောင်ပါးလေးကို ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး သူမ၏ပေါင်ခွဆုံရှိ အမွှေးပါးပါးကလေး ပေါက်ရောက်နေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို လက်နှင့်ဖွဖွပွတ်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားပစ်လိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်း မြယမင်းစောက်ပတ်ကို သူမမျက်နှာအပ်ပြီး စောက်ပတ်ကို အားပါးတရကုန်းမှုတ်၍ လျှာနှင့်ယက်လိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။

မြယမင်း တအင့်အင့် ညည်း၍ သူမခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲကာ ရုန်းကန်လာသည်။ အသိစိတ်မဲ့နေသော်လည်း အသွေးအသားနှင့်လူလုပ်ခြင်းဖြစ်၍ အလိုအလျောက်တုံ့ပြန်မိခြင်းဟုဆိုနိုင်သည်။ ငါးမိနစ်လောက်စောက်ပတ်ယက်ပေးလိုက်ရာ မြယမင်းတစ်ကိုယ်လုံး ဘယ်လူးညာလှိမ့်ကော့ပျံလာပြီး သူမအပျိုစောက်ပတ်ကလေးက စောက်ရည်ကြည်လေးများ လိုက်၍လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရပေပြီ။

ဆိတ်ကြီး သူမစောက်ပတ်ကုန်းမှုတ်နေပုံကို အရသာခံကြည့်၍ ဒေါ်ခင်ဝင်းဖင်ကို အနောက်ကနေ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်လာသည်။ သူမဖင်ကြားထဲကို တစ်ချက်နှစ်ချက် ကုန်းယက်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်ကာ အနောက်ကနေ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်း၍ အငမ်းမရ လိုးသည်။

“အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း “

ဒေါ်ခင်ဝင်း အကြိုက်တွေ့ပုံရပြီး ဖင်ကို ခပ်ကော့ကော့လုပ်ကာ ဆိတ်ကြီးအလိုးကို တုံ့ပြန်လာပါသည်။ မကြာမီ နှစ်ယောက်သား အပေးအယူညီမျှပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းစောက်ပတ်ယက်ရင်း ဆိတ်ကြီးအလိုးကို ကုန်းခံ၍နေကာ ဆိတ်ကြီးကလည်း သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဖျစ်ကိုင်ကာ ဆုပ်ဆွဲ၍ စောက်ပတ်ကို မီးပွင့်မတတ် သဲကြီးမဲကြီး လိုးနေပေပြီ။

“အ အား ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် ဆိတ်ကြီး ကောင်းလှချည်လား ဆိတ်ကြီးရာ လိုးစမ်း အသေလိုးစမ်း “

ဆိတ်ကြီး သူမစိတ်ကြိုက် လိုးပစ်လိုက်သည်။ အချက်လေးငါးဆယ်မက ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်သည်။ မိနစ်လေးဆယ်လောက်ကြာတော့ သူရော ဒေါ်ခင်ဝင်းပါ အကောင်းလွန်ပြီး လရည်ရော စောက်ရည်ရော ပြိုင်တူပန်းထွက်သွားကြရသည်။

ဆိတ်ကြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းကို လိုးပြီးတော့ မြယမင်းဖက်ကို လှည့်လာပြီ။

မြယမင်း ပက်လက်ကားယားကြီးဖလက်ပြနေချိန်မှာ ဆိတ်ကြီးလီးက သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲကို စွိ ဇွတ် ဆိုပြီး သစ်ငုတ်တိုကြီး သပ်လျှိုလိုက်သလို ထိုးဖောက် တိုးဝင်သွားရလေသည်။ အပျိုစောက်ပတ်ကလေးမို့ လိုးရသည်မှာ စီးပိုင်ကြပ်ညှပ်နေပြီး တထုတ်ထုတ်နှင့်ဇိမ်ရှိလွန်းလှသည်ဟု ဆိတ်ကြီးယူဆမိပေသည်။

မြယမင်း သိသလို မသိသလို အိပ်မက်ထဲ လွင့်မျောနေသလိုဖြစ်ပြီး ဆိတ်ကြီးပါကင်ဖွင့်တာကို မြင်မကောင်း ရှုမကောင်းအောင်ပင် ခံနေရလေတော့သည်။

ဆိတ်ကြီးက သူမစောက်ပတ်ကွဲပြဲသွားမှာစိုး၍ အရမ်းကာရောလိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ သူ့လီးကို လဒစ်ထိပ်ဝင်ရုံ သွင်းပြီး စောက်ခေါင်းကလေး၏အပေါ်ထိပ်ဖက်ကနေ ကပ်ဖိကာ အသာအယာ ညှောင့်လိုးကလေးလိုးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤနည်းက စောက်ခေါင်းကို တည့်တည့်ဆောင့်လိုးသောနည်းထက်ကို ပိုပြီး လုံခြုံစိတ်ချမှုကို ပေးစေနိုင်သောနည်းဖြစ်သည်။ ပါကင်ဖွင့်ရာမှာ စောက်ပတ်ကွဲခြင်းကို တော်ရုံနှင့်မဖြစ်စေနိုင်ဘဲ နာကျင်မှုဝေဒနာကို အထိုက်အလျောက် သက်သာစေသည်ဟု ဆိုပါသည်။

လီးတစ်ဝက် ဝင်နိုင်သည့်အခြေကို ရောက်တော့မှသာ သူ့လီးကို ခပ်ဆတ်ဆတ် တစ်ချက်ချင်း ဖိဆောင့် လိုးသွင်းလိုက်ရာ ယမင်း၏ စောက်ပတ်ကလေးအတွင်းမှ ဖွတ် ဒုတ် ကနဲအသံတစ်ချက်နှင့်အတူ မြယမင်းကော့ကြွတက်သွားပြီး သူ့လီးကိုပြန်အချွတ်မှာ လီးထိပ်ကလည်း သွေးစကလေးများ ကပ်ပါလာသည်ကို ဆိတ်ကြီးရော ဒေါ်ခင်ဝင်းပါ နှစ်ယောက်စလုံး သတိထားမိလိုက်သည်။ မြယမင်း၏ အပျိုစင်အမြှေးပါးကလေး ပေါက်ပြဲထွက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ဆိတ်ကြီးလီးက ကောင်မလေး၏ အပျိုပန်းကလေးကို ဆွတ်ခူးလိုက်ရခြင်း မည်ပေတော့၏။

ဆိတ်ကြီး သူ့လီးကိုပြန်ထည့်သွင်းပြီး အပြီးသတ်လိုးဆောင့်မှုကို စတင်လိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက သူ့တပည့်ကျော်ဆိတ်ကြီးကို ဘရာဗို ဆိုပြီးလက်မလေးထောင်ကာ ဂုဏ်ပြုလိုက်သည်။ ဆိတ်ကြီး အောင်နိုင်သူပီပီ ကြောင်ကိုကြွက်စားသလို တစ်ချက်တည်း တန်းမစားဘဲ မြယမင်းနို့ကိုကိုင်ကာ နို့သီးကို တပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက် ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ လက်ထည့်ကာနှိုက်လိုက် စောက်ပတ်ထဲဝင်စပြုနေသောလီးကို တစ်ဝက်တစ်ပျက် သွင်းထားရင်းတန်းလန်းကနေ လီးချောင်းကိုအရင်းမှကိုင်၍မွှေ့ကာ စောက်ပတ်အပေါက် ကလေးကို ချဲ့လိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေသည်။

“အမလေးဟယ် လိုးမှာရှိတာ မြန်မြန်လေးလိုးတာမဟုတ်ဘူး ဒင်းကသေတော်မူနေတဲ့ဟာ နင်ဖွင့်စရာရှိတာ ဖွင့်ပြီးရင် ငါ့စောက်ပတ်လာလိုးလှည့်ဦး ငဆိတ်ရဲ့”

ဒေါ်ခင်ဝင်း သောက်မြင်ကပ်လာဟန်နှင့် ခပ်ငေါ့ငေါ့ကလေး ပြောလိုက်သည်။

“ပြီးတော့မှာပါ မမ ရဲ့ စောက်ပတ်က တအားကြပ်နေတော့ အကြာကြီးမလိုးနိုင်ပါဘူး “

မြယမင်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြားကပ်သွားအောင် အသည်းအသန်ဖိဆော်ပစ်လိုက်ရင်း ဆိတ်ကြီးပြောသည်။ တကယ်လည်း ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်သာ လိုးလိုက်ရသည်။ ဆိတ်ကြီး လီးတစ်ဝက်လိုးရင်းကပင် သူ့လရည်တွေကို မြယမင်းစောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်ပါသည်။ အရသာလည်းတော်တော်ရှိသွားသည်။ လရည်ပေကျံနေသော လီးကို မြယမင်းပါးစပ်နားကပ်ပြီး ဆိတ်ကြီးက …

“ရော့ ကောင်မလေး စုပ်ပေးစမ်း ကောင်းကောင်း စုပ် “

“ဟဲ့ သူ အိပ်ပျော်နေလောက်ပြီလေ “

“စုပ်နေတာပဲ မတွေ့ဘူးလား မမရ ဟင်း ဟင်း “

ယမင်း အိပ်ချင်မူးတူး မျက်လုံးမဖွင့်နိုင်ဘဲ ကယောင်ကတမ်းနှင့်ပင် သူ့လီးကိုငုံလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ဒါကိုကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်သား ရယ်ပွဲဖွဲ့မိကြခြင်းဖြစ်သည်။

“ကြံကြံဖန်ဖန်ဟယ် ကဲ လာပါ ငါပဲ နင့်လရည်တွေ စုပ်ပေးပါ့မယ်အေ ဆိတ်ကြီးပေးစမ်း နင့်လီးကို”

ဆာနေပြီဖြစ်သော ဒေါ်ခင်ဝင်းတစ်ယောက် ဟန်တောင်မဆောင်နိုင်တော့ပါချေ။ ဆိတ်ကြီးလီးကို ကိုင်ဆွဲကာ အပြတ်စုပ်ပေး ယက်ပေးလိုက်ပါသည်။ သူမအလှည့်ပြီးတော့ ဆိတ်ကြီးက ဒေါ်ခင်ဝင်းကို မြယမင်းနှင့် ဘေးချင်းယှဉ်လျက် အိပ်ခိုင်းပြီး သူမစောက်ပတ်ကိုယက်လိုက် မြယမင်းစောက်ပတ်ကို နှိုက်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။

ပါကင်အပွင့်ခံပြီး ဆိတ်ကြီးရဲ့တစ်ချီလိုးခြင်းကို ခံလိုက်ရပေမယ့် မြယမင်းအနေနှင့်တော့ အမူးလွန်သလောက် သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေတာမို့ ဘာကိုမှပင် သိလိုက်မှာမဟုတ်ပါချေ။ အိပ်မက်လိုလိုသာ ခံစားရပေမည်။ ဆိတ်ကြီးလည်း စောက်ပတ်ဘာဂျာကိုင်အပြီးမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းကို တစ်ချီပြီးတစ်ချီ လိုးလိုက် ခဏတစ်ဖြုတ်နား၍ နောက်တစ်ချီလိုးလိုက်နှင့် လေးငါးချီ ဆက်တိုက်ပင် လိုးပေးလိုက်ရပါသည်။

မြယမင်းကိုလည်း တစ်ချီထပ်ဆော်ဖို့ကြိုးစားသေးပေမယ့် သူမစောက်ပတ်က ချောဆီမထွက်နိုင်အောင် ဖြစ်နေပြီမို့ စောက်ပတ်ကွဲမှာ စိုးရိမ်ပြီး မနက်ကျမှ လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်ကာ ဒေါ်ခင်ဝင်းအခန်းမှာပဲ အတူတကွ အိပ်စက်လိုက်ကြပါသည်။

မနက်ကျတော့ မြယမင်းအိပ်ယာမှ နိုးလျှင်နိုးချင်းပင် အကြောင်းစုံကို ခန့်မှန်းမိလေပြီ။

ဆိတ်ကြီးက သူမကို စောစောစီးစီးတစ်ချီလာဖွင့်ဖို့ ပြင်နေတုန်း သူမနိုးလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နဘေးမှာလည်း ဒေါ်ခင်ဝင်းကို ဖင်တုံးလုံးနှင့်အိပ်မောကျဆဲရှိနေတာကို မြယမင်းတွေ့လိုက်ရသည်။ မြယမင်း သဘောပေါက်ပါသည်။ သူမကို အရက်မူးအောင်တိုက်ပြီး အဖွင့်ခံလိုက်ရခြင်းကို ကျေကျေနပ်နပ်ပင် လက်ခံလိုက်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်း၏အလုပ်မှာ ဒါမျိုးတွေမကင်းဘူးဆိုတာကို အကင်းပါးသူပီပီ သူမရိပ်စားနားလည်နှင့်ပြီးလည်း ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းဆိုတဲ့မိန်းမကြီး ဏှာဘယ်လောက်ထန်တယ် ဆိုတာကိုလည်း ဆိတ်ကြီးလို လူရင်းတစ်ယောက်ထက်ပင် သူမအနေနှင့် အနီးကပ်နေလာတာကြာပြီဖြစ်၍ ကောင်းစွာသိရှိနေသူဖြစ်ပါသည်။

“ယမင်း နိုးလာပြီလား “

“နိုးတာကြာပါပြီ ကိုဆိတ်ကြီး “

“ညက တော်တော်မူးသွားလား “

“အင်း ဟင်း “

ယမင်းဖြေပြီး သူ့ကို မျက်နှာပူတာနှင့် တစ်ဖက်သို့ မျက်နှာအသာလွှဲထားလိုက်သည်။

ဆိတ်ကြီး ယမင်းခါးလေးကို အသာသိုင်းဖက်လာသည်။ ယမင်း ပါးကလေးကိုနမ်းသည်။ ယမင်းနှုတ်ခမ်းတွဲတွဲ ကလေးကို အသာငုံစုပ်လိုက်သည်။ မြယမင်း သူ့အနမ်းအောက်ကနေ မရုန်းချင်ရုန်းချင်နှင့် အသာအယာပင် ရုန်းထွက်လိုက်ရင်း …

“ဟွန်း စောစောစီးစီး အာပုပ်စော်နံတယ် “

“မနံပါဘူး ကိုဆိတ်က ချစ်လို့ “

“အစက ဒီလို ဘာဖြစ်လို့မပြောလဲ ခုမှလာပြီး ဟွန်း”

ဆိတ်ကြီး ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့် …

“ညက ယမင်း နိုးမနေဘူးလား “

မြယမင်း ခေါင်းခါပြီး …

“ယမင်း ဘာမှမသိဘူး “

“ဒါဖြင့် အခု သိအောင် လုပ်ပေးမယ်လေ “

“ယ မင်း … ရှက် …ရှက် တယ် “

“မရှက်နဲ့ ညက ယမင်းကို နာမှာစိုးလို့ ညှာထားတာ ဒီမနက်ကျတော့ …”

သူက စကားမဆက်ဘဲ တဟင်းဟင်း အသံခပ်မြှင်းမြှင်းနှင့် ဗိုလ်အောင်ဒင်ရယ်သလို ရယ်လိုက်သည်။ ယမင်းကတော့ ခေါင်းကိုငုံ့ထားလိုက်မိသည်။

ဆိတ်ကြီး လီးကြီးတန်းလန်းနှင့် ယမင်းအရှေ့မှာ မတ်တပ်လာရပ်နေသည်။

“လီး စုပ်ပေးနော် ယမင်း “

တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကို ခါးလည်မှနေ ကိုင်မကာ တဆဆလုပ်ရင်းပြောလိုက်ပါသည်။ ယမင်း သူ့ပေါင်ခွကြားက လီးမည်းမည်းကြီးကို အတန်ကြာအောင် မျက်လုံးအကြည့်ကိုမလွှဲဘဲ ခပ်ရဲရဲပင် စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်ပါသည်။

လီးဒစ်ထိပ်ကားကြီးက ပြူးပြဲထွက်နေပြီး လီးလုံးပတ်တုတ်သလောက် အလျားလည်းရှည်သည့် ဆိတ်ကြီး၏ ပစ္စည်းကြီးက သူမကို ညှို့ယူဖမ်းစား ထားသလို ဖြစ်နေသည်။ ယခင်က ညအိပ်ညနေ အတူတကွ သွားလာစဉ်မှာ သူ့လီးနှင့်ဖင်ကို မထိတထိ ထောက်တာမျိုးကို မကြာခဏခံရဖူးပေမယ့် လီးဘယ်အရွယ်အစား ရှိသလဲဆိုတာ အတွေ့အကြုံနုနယ်သူမို့ သူမ မခန့်မှန်းတတ်ခဲ့ချေ။ ဆိတ်ကြီးကလည်း ရှေ့ဆက်မတိုးဘဲ အချိန်ကောင်း အခါကောင်းကို စောင့်နေခဲ့တာမို့ သူမအနေနှင့် မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ပင် ရှိနေခဲ့ပါသည်။ ခုမှပဲ ဒီလီးကြီးကို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်တွေ့ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

“ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလဲ “

သူမက မဝံ့မရဲ တံတွေးနင်နေသံကလေးနှင့် ပြောရှာသည်။

“လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ရှေ့သွားနောက်ပြန် ဂွင်းရိုက်ပေး ပါးစပ်နဲ့လည်း စုပ်ပေး “

“အင်း ”

ယမင်း သူထိုးပေးလာသော လီးကိုယ်ထည်ကြီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကြည့်သည်။ လီးနွေးနွေးကြီးက သူမ၏ လက်နှင့်ထိတွေ့လိုက်ရုံနှင့်ပင် ကြက်သီးဖျန်းကနဲ ထသွားစေသည်။ ယမင်းစောက်ပတ်ထဲကပင် စစ်ကနဲ အရည်ထွက်သွားမိသလား မပြောတတ်ပါချေ။

“ကိုယ့် လီးက ကြီးရဲ့လား “

“အင်း ကြီးတယ် “

“ဒီလီးနဲ့ ကိုဆိတ်ကြီး လိုးပေးမှာ ယမင်း စိတ်ကြိုက်ခံပေးရမယ်နော် “

“မသိ ဘူး …ယမင်း ဘာမှ နားမလည်ဘူး “

“အစမို့ပါ ယမင်းရဲ့ …အလိုးခံတာပဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခံလိုက် ပြီးတာပဲ ကိုဆိတ်ခိုင်းသလို လုပ်ပေး ကြားလား”

“လုပ် လုပ်ပါ့မယ် … ဟို ဒေါ် ဒေါ်လေး နိုးပြီထင်တယ် “

ဒေါ်ခင်ဝင်းအိပ်နေရာကနေ သူမကိုယ်က ကုတင်တစ်ဖက်ကို လူးလှိမ့်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲပြဲကားကားကြီး ဖြစ်သွား၍ သူမအင်္ဂါဇပ်ဖောင်းအိအိကြီးမှာ အမွှေးအုံကြားကနေ ပြဲကနဲပေါ်ထွက်လာတာတွေ့လိုက်ရသည်။ ယမင်းတစ်ယောက် ပါးစပ်ကို လက်ဝါးဖြင့်ပိတ်ပြီး ခိကနဲရယ်သံထွက်သွားရသည်။

သူမနိုးလာတာတော့မဟုတ်။ ညက တော်တော်သောက်ထားခဲ့သလို ကာမစည်းစိမ်ကိုလည်း အလွန်အမင်း ခံစားထား၍ တော်ရုံနှင့်နိုးထလာနိုင်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ဆိတ်ကြီးအသိဆုံးပင် ဖြစ်လေသည်။

“ကဲ စုပ်ပါ ယမင်းရဲ့ ပါးစပ် ဟ “

သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးက မြယမင်းပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်သွားသည်။ မြယမင်း လီးမစုပ်တတ်စုပ်တတ်နှင့် စုပ်သည်။ ဒီလိုစုပ်ခြင်းကပင် ဆိတ်ကြီးအဖို့ လီးစုပ်တတ်သည့် မိန်းမတစ်ယောက် စုပ်ပေးခြင်းထက် ပို၍ ဖီလင်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။ သူ့လက်ကလည်းအငြိမ်မနေတော့ဘဲ မြယမင်း သွေးတွေ ဆူကြွလာအောင် နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်နယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကို ကလိလိုက်လုပ်ပေးနေသည်။ မြယမင်း ပေါင်ခွကြားမှာ စွတ်စိုရုံမက အရည်တွေရွှဲနစ်လာရပြီဖြစ်သည်။

ဆိတ်ကြီးလဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို ငုံ၍ငုံ၍ပေးရင်းက သူမလက်နှင့် လီးကိုယ်ထည်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လုပ်ပြီး ဂွင်းတိုက်ဆောင့်ပေနေသည်။ သူ့လီးက မြယမင်းလက်ထဲမှာ သိသိသာသာကြီးဖွံ့ထွားလာရကာ သံတုတ်တစ်ချောင်းလို မာတောင်ထောင်ထလာလေသည်။

“လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စုပ် ယမင်း ဂွေးဥပါ မကျန်စေနဲ့ “

ယမင်းလည်း သူပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ရင်း စောက်ပတ်က မခံနိုင်အောင် ယားယံလာ၍ ခြေနှစ်ဖက်ကို ယှက်လိမ်ပြီး ပွတ်လိုက်သပ်လိုက်လုပ်ကာ အယားဖြေနေရတော့သည်။ ဆိတ်ကြီး ယမင်းကို လီးအစုပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ကာ အိပ်စေလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်စေလိုက်ရာက သူမပေါင်ကြားထဲဝင်ရောက်၍ စောက်ပတ် ဖောင်းမို့မို့ ကလေးကို မျက်နှာအပ်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်စုပ်ကာ လျှာနှင့်လိုက်လံ ယက်ဆွကစားပေးလိုက်ပါသည်။

အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို ယက်သပ်ပြီး စောက်ခေါင်းအဝလေးကို မွှေနှောက်ခလောက်ကစားပေးသည်။ စောက်စိချွန်တက်တက်ကလေးကို ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲစုပ်ပေးလိုက်တော့ မြယမင်း ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်တော့ဘဲ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်လူးသွားရပါသည်။

“အ အာ တ … တစ်မျိုး ကြီးပဲ ကိုဆိတ် … ဟင့် …ဟင့် ဟင့် … “

“လိုးပေးရတော့ မလား ယမင်း ပြောလေ “

သူမစောက်ပတ်က အရည်ရွှဲနေတာတွေ့ရ၍ ဆိတ်ကြီး ခပ်တည်တည်နှင့်မေးလိုက်တော့ …

“သ သဘောပဲ လုပ် … လိုး … ချင် … လိုး ပါ “

မြယမင်း သူ့လေသံလိုက်ပြီး ပြောလိုက်ပါသည်။ ဆိတ်ကြီး ညကတည်းကပင် အားရအောင် မလိုးရသေးတာမို့ သူမကို အပီလိုးပစ်လိုက်ချင်သေးသည်။ သူမပေါင်ကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်ကာ သူ့လီးထိပ်ကို သောက်ပတ်အဝမှာ တေ့၍ အတန်ငယ်မျှကြာအောင် စောက်စိကလေးကို ကလော်လိုက် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ကလေးတွေကို အပေါက်ဝချဲ့သလို လီးဒစ်ထိပ်နှင့်လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပေးလိုက် လုပ်ပြီး သူ့လီးကို ဇွပ် ဗြွတ်ကနဲ နေအောင် အားပါပါနှင့် အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ပါသည်။

“အ အမေ့ နာ နာတယ် “

“အောင့်ထား နောက် ကောင်းလာမှာ ယမင်းရဲ့ “

မြယမင်း ပါးစပ်က စကားဆက်မပြောနိုင်အောင်ဆိုပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းများနှင့်အတင်းပင်ဖိကပ်နမ်းစုပ်ကာ လျှာနှင့်ထိုးမွှေယက်လိုက်ပါသည်။ အောက်ကနေလည်း လီးကို တစ်ဝက်သာသာလောက်ကျွံဝင်သွားအောင် တရစပ် ဖိလိုးပေးသည်။ လီးက အတွင်းထဲအထိရောက်ရှိနေမှတော့ မြယမင်းဘာကိုမှ ထပ်မံ၍ ငြင်းချက်ထုတ် မနေနိုင်တော့ပြီ။ ဆိတ်ကြီးဆောင့်ချက်ကိုလိုက်ပြီး အောက်ကနေကော့၍ကော့၍ပေးလာသည်။ ဆိတ်ကြီးကလည်း သူမစိတ်ပါလာမှန်းသိရ၍ ပိုပြီး ပြင်းပြင်ကလေးဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါသည်။

“စွတ် ဖွပ် ဗြွတ် ပြွတ် ဖွပ် ဗလပ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗွပ် “

စောက်ရည်သံတွေက ပို၍ ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာသည်။ ယမင်း တားမနိုင်ဆီးမရ ဖြစ်နေပြီ။ ခံချင်စိတ်ကြောင့်လည်း သူမနှုတ်မှပင် ဖွင့်ဟ၍ ပြောဆိုလာရသည်အထိပင်။

“ကို ကို ဆိတ် ဆောင့်ဆောင့်ပေး မြန်မြန် …ယမင်း အ အထဲက ယား လွန်းလှပီ ဆောင့် တအား ဆောင့်ပါ ယမင်းအောင့်ခံမယ် နော်… နော် “

“အေး ဆောင့်ပေးမယ် … ယမင်း စောက်ပတ်က ဘာနဲ့မှမတူဘူး … လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ် … ကိုဆိတ်ကြိုက်တယ် “

“တ တကယ် လား ကိုဆိတ် ကြိုက် ကြိုက်ရင် ယမင်းကို လ … လ လိုး လိုးစမ်းပါ အဖုတ်ကွဲအောင်လိုး ယမင်းခံမယ် “

“နင် တကယ် ပြောတာနော် “

“လိုးပါ ကိုဆိတ် ယ မင်းကို …မယုံဘူးလား “

ဆိတ်ကြီး ယမင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထပ်မံ၍ ပြဲပြဲကားကားလုပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖိချလိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်းဆိုသလို သူလိုးနေသော လီးကိုလည်း မြယမင်းစောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ တစ်ဆုံးအထိ ဝင်ရောက်သွားအောင် အားနှင့်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ရာ လီးက ယမင်း၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လျှောကနဲ မြွေတစ်ကောင်လို တိုးတိုးဝှေ့ဝှေ့ဝင်ရောက်သွားပါသည်။

ယမင်း ဒီတစ်ခါ အသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ဘဲ နင့်ကနဲ နေအောင်ခံစားလိုက်ရသဖြင့် အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်နာနာကလေး ကိုက်ချထားလိုက်မိလေသည်။ သူမမျက်ရည်တစ်စက်က ပါးပြင်ထက်ကို စစ်ကနဲ ထွက်ကျလာသည်။

“နာလား ယမင်း “

“ရ ရတယ် အင့် အင့် “

ဆိတ်ကြီးက အရည်ရွှဲနေသော ယမင်းစောက်ပတ်ကို အသည်းအသန် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါသည်။ ယမင်း၏ စောက်ပတ် ဘယ်လောက်နာကျင်လို့နေမှန်း မတွေးနိုင်ရလောက်အောင် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူကုန်သည်အထိ တရစပ်လိုးခြင်းဖြစ်၍ ယမင်းအံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်တင်းခံရင်း မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ နာတာရော ကောင်းတာပါရောနှောပြီး ကာမပန်းတိုင်ကို ဆောလျင်စွာ ရောက်ရှိသွားရလေသည်။

ယမင်းကော့ကနဲ ကော့ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ဆိတ်ကြီးလည်း သူ့လီးအရင်းထိရောက်နေသည့် အပျိုစောက်ပတ်လေးထဲကို အချက်လေးဆယ်လောက်ထပ်မံ ဆောင့်လိုးချရင်း လရည်ထွက်ကျသွားသည်။ သူ့လရည်များက မြယမင်း၏ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကနေ သူမ သားအိမ်ရောက်သည်အထိ တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် ပန်းဝင်သွားပါသည်။ ယမင်း ဝမ်းခေါင်းထဲအထိ နွေးကနဲ နွေးကနဲဖြစ်သွားရပေသည်။

တစ်ချီလိုးပြီး လီးကိုပြန်မထုတ်ဘဲ ယမင်းစောက်ပတ်ထဲမှာ ကပ်ဖိကာစိမ်ထိုးထားရင်း နှစ်ယောက်သား အတန်ကြာသည်အထိ မှိန်းနေခဲ့ကြပါသည်။

“ကောင်းလား ယမင်း ခုဘယ်လိုနေလဲ နာရောနာသေးလား “

“အစ်ကို့ ဟာကြီးက ယမင်းအထဲမှာ တအား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်နေတာ အစ်ကိုရယ် နာတာလည်း ပါတယ် ကောင်းတာလည်း ကောင်းတာပါပဲ ယမင်းကို အကြာကြီးဖက်ထားပေးပါနော် အစ်ကို “

“ကိုယ့်လီးကို ဒီအတိုင်း စိမ်ပြီး ထားပေးရမလား “

“စိမ်ထားလေ တစ်မျိုးပဲ နေလို့ ကောင်းတယ်နော် အစ်ကို “

“ဒါပေါ့ ယမင်း နောက်ဆိုရင် ခုထက်တောင်ပိုပြီး လီးအရသာသိလာမှာ လီးနဲ့စောက်ပတ်လိုးတာ ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲဆိုတာ ကိုယ်တိုင်လိုးဖူး ခံဖူးမှ သိတာပါကွာ “

“ယမင်း သိပါပြီ အစ်ကိုဆိတ်ရယ် နောင်လည်း သူ ယမင်းကို ဒီလိုပဲ နေ့တိုင်း အမြဲလိုးပေးနိုင်မလား “

“စိတ်ချ နေ့တိုင်းမဟုတ်တောင် အချိန်ရရင် ရသလို လိုးမယ် ယမင်း ခံမယ်မဟုတ်လား “

“အင်း “

“ဘာ အင်း လဲ “

“ခံမယ် ယမင်း အလိုးခံပေးပါ့မယ်လို့ပြောတာ ဟင်း ဟင်း “

“ချစ်လိုက်တာ ယမင်းကလေးရယ် ကဲ နို့စို့ချင်တယ်ကွာ နို့အကြာကြီးစို့ပေးမယ်”

“စို့ ကိုဆိတ် တစ်နေ့လုံး စို့ ရတယ် “

ဆိတ်ကြီး နို့စို့ရင်း လီးက ပြန်မာလာသည်။ ယမင်းစောက်ပတ်ကလည်း ရွစိရွစိ ပြန်ဖြစ်လာတာနှင့် နှစ်ယောက်သား ဒီပုံစံအတိုင်း တစ်ချီထပ်လိုးကြသည်။

တတိယအချီကျတော့ ယမင်းကို ဖင်အကုန်းခိုင်းလိုက်ရင်း သူမဖင်အနောက်ကနေပြီး ခွေးကုန်းတစ်ချီ ထပ်လိုးသည်။ သူတို့ သုံးချီမြောက် လိုးပြီးချိန်မှ ဒေါ်ခင်ဝင်း အိပ်ယာကနေ နိုးထလာနိုင်သည်။ သုံးယောက်သား လူးကာလှိမ့်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ အလဲအကွဲပင် ဆော်လိုက်ကြပါသည်။

မြယမင်းအဖို့ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏နေအိမ်က သုခဘုံကလေးတစ်ခုလို့တောင် တင်စားခေါ်ဝေါ်ရပေလိမ့်မည်။ ဆိတ်ကြီးပါကင်ဖွင့်ခြင်းကို ခံရပြီး နောက်တစ်ပတ်လောက်အထိ ဘယ်မှမသွားရဘဲ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာပင် ဒေါ်ခင်ဝင်းရယ် ယမင်းရယ် သူ့တူမသင်းသင်းရယ် ဆိတ်ကြီးနှင့်အတူ ကာမဆက်ဆံရင်း ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ထင်သလိုနေပစ်လိုက်ကြသည်။

တစ်နေ့တော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းနှင့်ပတ်သက်မှုရှိသည့် လောင်းကစားဒိုင်တွေထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်သော ဦးရာကျော်ဆိုသူနှင့် ယမင်းကို လွှတ်ပေးကြသည်။

“ဖြစ်ပါ့မလား ဒေါ်လေးရယ် “

“နင်မဖြစ်ရင် ဒီအလုပ်မလုပ်နဲ့ ယမင်း ငါ့မှာက ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး တာဝန်ရှိတယ် ဆိတ်ကြီးလိုးတာက လိုးတာပဲ သူက ငါတို့ရဲ့ကာမပိုင်လင်လည်း မဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ နင်ရယ် ငါရယ် သင်းသင်းရယ်အထဲက ကြိုက်တဲ့သူတစ်ယောက်သူနဲ့ အိပ်လို့ရတယ် နင် စိတ်မရဲဘူးဆိုရင် သင်းသင်းပါ ခေါ်လိုက် ကြားလား ယမင်း “

မြယမင်း ဘာမှ ထပ်မပြောဝံ့တော့ဘဲ …

“ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး “

ဟူ၍သာ ဆိုလိုက်ရသည်။

သင်းသင်းက ယမင်းနှင့်အသက်ချင်း မတိမ်းမယိမ်းပါ။ ရုပ်ရည်အသင့်အတင့်ရှိပြီး အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံး ခပ်သွယ်သွယ်ပေမယ့် ရင်တွေမို့မို့မောက်မောက်ရှိလှပြီး ဖင်အိုးကြီးများလည်း တောင့်တင်းစွင့်ကားသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ဦးရာကျော်နှင့် သုံးယောက်သား ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာပင် တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက အလုပ်ကိစ္စကို အကြောင်းပြပြီး အိမ်ကနေ အပြင်ကို ရှောင်ပေးလိုက်သည်။

ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့နှစ်ယောက် ဦးရာကျော်ကို တစ်လှည့်စီ ပြုစုပေးလိုက်ကြသည်။ ငွေရှိသူပီပီ ဆေးကောင်းဝါးကောင်းများကို အမြဲတစေ မှီဝဲထားသူမို့ ဦးရာကျော်ဆိုသည့် လူကြီးက ယမင်းတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်လေးချီစီလောက် အလှည့်ကျ လိုးပေးသွားနိုင်ခဲ့သည်။ ယောက်ျားဆိုလို့ ဆိတ်ကြီးတစ်ယောက် နှင့်သာ တွေ့ဖူးသူဖြစ်ပေမယ့် လီးနှင့်စောက်ပတ် လိုးကြသည့်နေရာမှာတော့ အားလုံးအတူတူပင် ဖြစ်ကြောင်းကို မြယမင်း ကောင်းကောင်းကြီး နားလည်သဘောပေါက်သွားခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

ဦးရာကျော်က သူ မောလာချိန်မှာ ခဏတစ်ဖြုတ်အနားယူရင်း ယမင်းနှင့်သင်းသင်းကို စောက်ပတ်ချင်းပွတ်ခိုင်း စောက်ပတ်အပြန်အလှန်ယက်ခိုင်း၍ သူကပွဲကြည့်ပရိသတ် လုပ်လိုက်သေးသည်။ သူ့လီးကိုလည်း ယမင်းတို့နှစ်ယောက်ကို အားပါးတရစုပ်ခိုင်းသည်။ ယမင်းလည်း ထန်နေပြီမို့ ဘာကိုမှ ဂရုစိုက်မနေနိုင်တော့ဘဲ သူခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

ဦးရာကျော်လီးက စံချိန်မီ ကြီးသည်။ လိုးအားလည်းကောင်းလှသူဖြစ်၍ မင်းတို့နှစ်ယောက်စောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကိုပါ လိုးပေးမယ် …ဆိုပြီး ကြိမ်းဝါးကာ သူပြောသည့်အတိုင်းလည်း ယမင်းစောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကိုပါလိုးသည်။ ယမင်း ဖင်ကွဲသွားသည်။ သွေးစသွေးနတွေထွက်လာ၍ ဖင်ကို တစ်ချီသာလိုးပြီး စောက်ပတ်ကို ပြန်လိုးပေးလိုက်ရသည်။ သင်းသင်းလည်း ဖင်ကို နှစ်ချီတိတိ ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံလိုက်ရသည်။

ညနေ ဒေါ်ခင်ဝင်းပြန်လာတော့ သူတို့သုံးယောက်လည်း ဖတ်ဖတ်မောနေကြပေပြီ။

နောက်တစ်နေ့တွင် ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းကိုခေါ်ပြီး သူမအနေနှင့်ပိုင်ရာဆိုင်ရာတွေကို အမြဲမပြတ် ပူဇော်ပသ ရသည့် အစဉ်အလာရှိကြောင်း နယ်မြေကြေး ရဲကြေး ဂိုဏ်းဂဏကြေး ဘာကြေး ညာကြေးစသည်ဖြင့် တရားဝင် မဟုတ်သော လုပ်ငန်းနှင့်ပတ်သက်သမျှ သူမကိုယ်တိုင်သာမက တစ်ခါတစ်ရံ ကြေးစားအပျော်မယ်များကိုပါ ငှားရမ်းကာ အလုပ်သဘောအရ လူနှင့်ရင်း၍ ဝတ္တရားမပျက် ဖြည့်ဆည်းပေးရသည့်အကြောင်းများကို သူမလက်ရှိ ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရသည့်အခြေအနေအတိုင်း အကြောင်းစုံကို ယမင်းသိအောင် ရှင်းလင်းပြောပြ နေပါသည်။ ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့လည်း တစ်ဖက်တစ်လမ်းက သူမကို ကူညီပေးဖို့ ဆွယ်တရားဟောသည်။

ယမင်း လက်ခံပါသည်။ ဝက်ဖြစ်နေမှတော့ ချီးကြောက်နေစရာလည်း မလိုအပ်တော့ပါ။ ယမင်းအနေနှင့် ဖြစ်ပျက်သမျှကို ရှေ့ဆက်ရင်ဆိုင်သွားဖို့သာ ရှိပါတော့သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်း စေခိုင်းမှုအရ ယမင်းနှင့်သင်းသင်းနှစ်ယောက်သား လုပ်ငန်းရှင် သူဋ္ဌေးတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံဖို့ ဆိုပြီး သူ လာခေါ်ခိုင်းသည့် ကားနှင့်ပင် ညတွင်းချင်း လိုက်ပါလာခဲ့ရလေသည်။ မြေနီကုန်းဖက်ရှိ အိမ်တစ်အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ကားကိုရပ်လိုက်ပြီး ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူက သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ကားပေါ်ကနေဆင်းခိုင်းလိုက်ကာ အိမ်ထဲခေါ်သွင်းလာခဲ့ပါသည်။

“မင်းတို့ ဒေါ်လေး မမဝင်းလာနေကျပဲ သူလာရင် ငါတို့ သူဋ္ဌေးရော သူ့လူတွေရော မင်းတို့ဒေါ်လေး တစ်ယောက်တည်းကို ဝိုင်းဆော်ကြတယ် ခံလည်းခံနိုင်တယ် “

ဆိုပြီး ဒရိုင်ဘာကြီးက သူ့နာမည် ဦးညို ဟုခေါ်ကြောင်း သူဋ္ဌေးလူရင်းဖြစ်ပြီး ကားမောင်းနေတာကြာပြီ ဖြစ်ကြောင်း။ သူဋ္ဌေးနာမည်က ဦးထွန်းမြတ်ဖြစ်ပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းအနေနှင့် ငွေကြေးအခက်အခဲတစ်စုံတစ်ရာ ပေါ်ပေါက်တိုင်း သူ့ထံမှ ငွေသိန်းလေးငါးဆယ်လောက်အထိ အမြဲ လာရောက်ဆွဲတတ်ကြောင်း။

ဒေါ်ခင်ဝင်းကို ပိုင်သူဖြစ်၍ သူမှောက်လိုမှောက် လှန်လိုလှန် ပြုနိုင်သည်ဖြစ်ရာ ယခုအကြိမ်တွင်လည်း သူမတပည့်မတွေ ဖြစ်ကြသော ယမင်းတို့နှစ်ယောက် အနေနှင့် သူ့စိတ်တိုင်းကျ အလိုရှိသမျှကို ပြုစုပေးနိုင်မှသာ ပြန်လွှတ်ပေးမှာဖြစ်ကြောင်းများကို အသိပေး ပြောကြားလာပါသည်။

ယမင်းလည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး သင်းသင်းလက်ကိုဆွဲကာ အိမ်ထဲသို့ လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

သူဋ္ဌေးဦးထွန်းမြတ်နှင့်တိုက်ရိုက်တွေ့ဆုံခွင့်ရသည်။ သူက ငါးဆယ်ကျော်အရွယ် အသက်ကြီးသူဖြစ်ပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင် တောင့်တင်းပြီး သန်တုန်းမြန်တုန်းပဲလို့ ဆိုရပေမည်။ သူနှင့်အတူ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့် ဧည့်သည်သုံးယောက် ရှိနေကာ အားလုံး အရက်ဝိုင်းဖွဲ့၍ သောက်စားနေကြသည်။

“လာ … ထိုင်ကြ “

ဟုဆိုပြီး ယမင်းတို့ကို နေရာချပေးလိုက်သည်။ ယောက်ျားတစ်စု၏မျက်လုံးများက ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့ နှစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းများကို အထက်အောက်မကျန်အောင် အနုလုံပဋိလုံ ခွဲခြမ်းစိပ်ဖြာ၍ ကြည့်နေကြသည်။

“နာမည် ဘယ်လို ခေါ်ကြလဲ “

သူကမေးတော့ ယမင်းက နာမည် ပြောပြကာ မိတ်ဆက်လိုက်သည်။ သင်းသင်းလည်း သူတို့ လူစုနှင့်တစ်ခါမှ တွေ့ဆုံဖူးသူ မဟုတ်ပါ။

“သက်တောင့်သက်သာ နေကြပါ သမီးတို့ ဆန္ဒရှိရင် သောက်နိုင်တယ် “

ဦးထွန်းမြတ်ကပြောပြီး သူ့စည်းကမ်းချက်တွေကိုပါ တစ်ဆက်တည်း ယမင်းတို့ သိအောင်ပြောဆိုလာသည်။ ဒရိုင်ဘာဦးလေးကြီး ဦးညိုပြောခဲ့သလိုပင်ဖြစ်နေသည်။

မြယမင်းတို့နှစ်ယောက် ခေါင်းကိုသာ အသာညိတ်၍ … သူမတို့အနေနှင့် ဒါကို လက်မခံချင်လို့လည်း မရနိုင်မှန်းကို အစကတည်းက သိနှင့်နေပြီးသားပဲ မဟုတ်လား။

သောက်ကြ စားကြသည်။ လူကြားထဲမှာ ဖြစ်၍ ဣန္ဒြေဆယ်နေကြပေမယ့် အချိန်ကြာလာတော့လည်း ထုံးစံအတိုင်း ရောရောနှောနှော စကားပြောဖြစ်လာသည်။ အကြိမ်ကြိမ် ခွက်ချင်း တိုက်မိကြသည်။ ယမင်းရော သင်းသင်းပါ မျက်နှာကလေး ရဲတွတ်လာကြပြီး အရက်ရှိန်တက်လာခဲ့ကြပြီ ဖြစ်သည်။

ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းကို သူ့ပေါင်ပေါ်အထိုင်ခိုင်းပြီး သောက်ရင်းစားရင်း ကိုင်နေသလို သင်းသင်းလည်း သူ့လူနှစ်ယောက်၏ အကိုင်ကို ခံနေရပြီဖြစ်သည်။

“အခန်းထဲ သွားရအောင် သမီး “

“ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ့်သဘောပါ “

ဦးထွန်းမြတ် မြယမင်းလက်ကိုဆွဲခေါ်ကာ အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲကို ဝင်ရောက်လာလိုက်ကြသည်။

အိပ်ခန်းထဲက နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ယမင်းတစ်ယောက် လူးလိမ့်နေအောင် ခံနေရသည်။

သူက ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ အိပ်စေလိုက်ပြီး ယမင်းပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ရှိရာကို သူ့မျက်နှာအပ်၍ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးနေပါသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို လျှာဖြင့် အောက်မှနေ၍ အထက်သို့ လေးငါးဆယ်ချက် သိမ်းယက်ပစ်လိုက်သည်။

စောက်ပတ်ထိပ်က အစိဟုခေါ်သော အသားထစ် ချွန်တက်တက်ကလေးကို စုပ်သည်။ လျှာနှင့်ယက်ကာသပ်ကာ သွားနှင့်မနာကျင်အောင် ငုံခဲကိုက်ဆွ၍ ကလိကစားပေးသည်။ စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လျှာတစ်ခုလုံးသွင်းပြီး လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ကာ ဆွပေးလိုက်သည်။

ယမင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံနေရကာ ဦးထွန်းမြတ်ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိ၍ဖိ၍ သူ့ခေါင်းမှဆံပင် လိမ်ကောက်ကောက်တွေကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ကိုင်ထားမိပါသည်။

“အား အ အ အန်ကယ်ရယ် ယမင်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရစရာတောင် မရှိတော့ဘူး ယက်ယက် အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ နော် အီး ဟီး …ယမင်း အန်ကယ့်လီးကို ပြန်စုပ်ပေးမယ် … အန်ကယ် စိတ်ကြိုက် လိုးချင်သလို လိုး … ရှိသမျှ လူကုန် အကုန်လိုး …လိုးလို့ ရ ရတယ် … အား …အ မှုတ် မှုတ်ပေး …ယက် ယက်ပါ မြန်မြန် … အစိကို နာနာ ပွတ်ပေး စုပ်ပေး …အန်ကယ်ရယ် … အီး အား ယမင်း ယား … ယား လှပြီ “

ယမင်း ထွန့်လူးနေရာက တတွတ်တွတ် ညည်းတွားပြောဆိုနေပြီး ကာမဆန္ဒတွေ အပြတ်ထကြွကာ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင် စောက်ပတ်အရွကြီး ရွလာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းစောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး၍ ထည့်သွင်းကာ တရစပ် ထိုး၍ ထိုး၍ မွှေ့ဆောင့် ပေးနေသေးသည်။ စောက်ရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင်ရွှဲနစ်စွာ ယိုစီးကျလာပြီမို့ ယမင်းက သူ့ကိုအသနားခံသည့်အနေနှင့် …

“အန်ကယ် တော် တော်ပြီ … ယမင်း ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ဘူး … လိုးချင်လည်း လိုးတော့ အန်ကယ်ရယ် … ယမင်း လီးစုပ်ပေးမယ် လာပါ “

“ကောင်းပြီ စုပ်ပေးစမ်း သမီး စုပ်တာ ခံချင်တယ် “

“အန်ကယ့် ပုဆိုးချွတ်လေ “

သူက ပုဆိုးကို တစ်ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ကာ ယမင်းရှေ့မှာ လာရပ်သည်။ ယမင်းချည်းပဲ စောက်ပတ်ရွနေတာတော့ မဟုတ်ပါ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း လီးက အပြတ်တောင်နေပြီဖြစ်ကာ အညိုရောင်သမ်းနေသော သူ့လီးကြီးမှာ အမွှေးအမြှင်တွေကြားကနေ လဒစ်ကြီးပြူးတူးပြဲတဲနှင့် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။

ဦးထွန်းမြတ်၏လီးညိုကြီးက လုံးပတ် လက်တစ်ဆုပ်စာလောက်ကြီးပြီး ရှစ်လက်မကျော်ကျော်လောက် ရှည်သဖြင့် ဆိတ်ကြီးလီးထက်ပင် နှစ်ဆခန့် ပိုမို ကြီးထွားနေပေသေးသည်။ အလျားကလည်း ရှည်လွန်းနေပြီး ဆိတ်ကြီးလီးထက် တစ်လက်မခန့် ပိုလွန်နေတာမို့ ယမင်းစောက်ပတ်ကလေး ပေါက်ထွက်သွားမှာတောင် ကြောက်နေရသေးသည်။ ကာမလိုက်စားလွန်းပြီး လိင်စိတ်ပြင်းထန်သူပီပီ သူ့ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းကြီးကို မကြီးကြီးအောင် တသသနှင့်နည်းမျိုးစုံသုံးပြီး ပြုပြင်ထားသူမှန်း သိသာနေပေသည်။

ယမင်းကတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံရမှာမို့ သူ့လီးအဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ပါးစပ်ထဲအပြည့်အသိပ် ထည့်သွင်းပြီး စိတ်လိုလက်ရပင် စုပ်ပေးယက်ပေးနေပါသည်။ လီးထိပ်ခေါင်းကို ဒစ်ပတ်လည် လျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက်၍ ယက်ပြီး လချောင်းတစ်လျှောက် အသွားအပြန်လျှာနှင့် တဆတ်ဆတ်လှုပ်ဆွယက်ပေးသည်။ ဂွေးဥတွဲတွဲကြီးနှစ်လုံးကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်စုပ်ဆွဲပေးလိုက်ရာ အန်ကယ်ကြီး မနောခွေ့သွားပုံရလေသည်။

“သမီး သိပ်တော်တာပဲကွယ် သမီးပြန်ရင် အန်ကယ် သမီးကိုဆုချတဲ့အနေနဲ့ မုန့်ဖိုး အများကြီးပေးလိုက်မယ် လီးကို စိတ်ပါလက်ပါစုပ်တာ သမီးတစ်ယောက်ပဲ အန်ကယ်မြင်ဖူးသေးတယ် “

“အန်ကယ် သမီးကို သဘောကျလားဟင် “

“ဘယ်လိုပြောလိုက်ပါလိမ့် သမီးရယ် ဖြစ်နိုင်ရင် အန်ကယ် ညည်းလေးကို မွေးပြီးတော့တောင် စားလိုက်ချင် သေးတယ် ဟင်းဟင်း “

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ယမင်းလည်း ပီတိကလေးတွေဖြာဝေသွားမိပြီး …

“အန်ကယ် မွေးချင်မွေးလေ နေ့တိုင်းညတိုင်း စားချင်သလို စားရမှာတော့ ကျိန်းသေပါတယ် ဟင့် ဟင့် “

ယမင်းက ပြောလိုက်သည်။ ဦးထွန်းမြတ် သူမနားနားကို ကပ်ပြီး …

“သမီးကို အန်ကယ်တစ်ခုမေးမယ်နော် မှန်မှန်ဖြေ “

“မေးပါ အန်ကယ် “

“သမီးလီးစုပ်တာ ဝါသနာပါလား “

“ပါတယ် အဲလိုလုပ်ပေးလေ သမီးစိတ်ကပိုပြီး ဟို ဟိုဟာ ဖြစ်လာသလိုပဲ …အင်း စ … စ ပတ် တအားရွလာတယ် ဆိုပါတော့ အန်ကယ် ရယ် … သမီးက ခံရတာထက် ခုလို တစ်ယောက်တစ်လှည့် လုပ်တာလည်း ကြိုက်တာပါပဲ အန်ကယ် သဘောကျရင် သမီးနေ့တိုင်းစုပ်ပေးနိုင်ပါတယ် အဟင်း ဟင်း ဟင်း “

“ကောင်းတယ် အန်ကယ်ကလည်း လိုးရတာရော မှုတ်ရတာရော ဝါသနာပါတယ် မိန်းမလိုးတဲ့အခါ အသည်းအသန်လိုးသလို ဘာဂျာကိုင်ပြီဟေ့ ဆိုရင်လည်း သမီးမပြောနဲ့ သမီးထက်ပိုရင့်တဲ့ တစ်ခုလပ်တို့ မုဆိုးမတို့ကိုတောင် မျော့သွားအောင်မှုတ်ပေးနိုင်တယ် အန်ကယ်နဲ့နေတာကြာလာရင် သမီးသိလာလိမ့်မယ် “

ဟူ၍ ပြောလိုက်ပြီး ယမင်းကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့စိတ်ကြိုက်နေရာချပေးလိုက်သည်။ မြယမင်းကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေးဖြစ်လို့ သွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး သူ့လီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို ယမင်းစောက်ပတ်အဝမှာ တေ့လိုက်ကာ သူ့ခါးကို အရှေ့တိုး၍ စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး အသံထွက်အောင် အားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

“အ နာ နာတယ် လီးကြီးက ကြီးလွန်း လိုက်တာ အန်ကယ်ရယ် “

ယမင်း အသက်ရှူမှားသွားရသည်။

အန်ကယ်ထွန်းမြတ်က သူမကို လုံးဝ အလျှော့မပေးတော့ပါ။ သူ့လီးကို ယမင်းစောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် လိုးသည့်အနေနှင့် စောက်ခေါင်းအဝကလေးကို လဒစ်ထိပ်နှင့် လှည့်ပတ်ထိုးမွှေကာ တစ်ရစ်ချင်း တစ်ရစ်ချင်း ဝင်အောင် အပေါ်စီးကနေပြီး အသည်းအသန်ဆောင့်ချပေးနေပါသည်။

“အန် အန်ကယ် လ … လီး က ဝင် ဝင်ရဲ့လားဟင် ယမင်းစောက်ပတ်နဲ့ အန်ကယ့်ဟာကြီး ဆန့်ပါ့မလား အန်ကယ်ရယ် အ အမေ့ အမယ်လေ့လေး တအားမဆောင့်နဲ့ … အဖုတ်ကွဲပြဲကုန်လိမ့်မယ် အန်ကယ်ရဲ့… အီး အိ ဟီး ဟီး”

“ဝင်ပါတယ် ခုတောင် တစ်ဝက်ဝင်အောင် လိုးပေးနေတာပဲ … စောက်ပတ်ထဲ မဝင်တဲ့လီး … ဘယ်လီးရှိသလဲ အန်ကယ့်ကိုပြောစမ်း “

ဆိုပြီး သူက နင်းကန်ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။ လီးက ရှောရှောရှူရှူမဖြစ်သည့်တိုင်အောင် စောက်ပတ်အဝကို တစ်ကြပ်စွာဖြင့် တစ်ချက်ကွေးညွှတ်ကာ အထဲကို ထောက်ကန်ပြီး စွပ်ကနဲဖွပ်ကနဲ ဆောင့်အောင့်တိုးဝင်သွားလေသည်။ ယမင်းလည်း သူ့လီးမဝင် ဝင်အောင် အောက်ကနေ ဖင်ကို ကော့ကော့ဆောင့်ပေးနေသည်။

အချက်လေးငါးဆယ် အထိ လီးတစ်ဝက်သာဝင်နိုင်သေးသော်လည်း ဆောင့်အားလည်းကောင်း ပရိယာယ်လည်းကြွယ်သူပီပီ ဦးထွန်းမြတ်က စိတ်ရှည်လက်ရှည် ယမင်းဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ဆွဲကာ ခါးအားကိုအသုံးပြုပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေး တစ်ချက်ချင်း ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်တော့ တစ်ချိန်မှာ ယမင်းဖင်ကို ကော့ကြွပြီးအဆောင့်နှင့် အန်ကယ်ထွန်းမြတ် အပေါ်စီးကနေ အရှိန်နှင့်နင်းအဆောင့် တိုက်ဆိုင်ကြုံကြိုက် သွားရပြီး သူ့လီးကြီးမှာလည်း ယမင်းစောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိပေါက်ထွက်သွားမတတ် လီးအရင်းအထိတိုင် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီး ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားခဲ့ရလေသည်။

“အား … … အ “

ယမင်း မျက်လုံးတွေပါ ပြူးပြဲ၍ အော်သံတောင်မထွက်နိုင်ရှာဘဲ လည်မျိုအနင်းခံထားရသူလို မျက်ကလူးဆန်ပြာ လျှာထွက်မတတ် ဖြစ်သွားရသည်။ အန်ကယ်ထွန်းမြတ် ရင်အုပ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကန်တွန်းရင်း စအိုကိုရှုံ့၍ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လိန်ကျစ်ဖျစ်ညှစ်ကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ထွက်သွားအောင် ပြာပြာသလဲ ဆန့်ကျင်ရုန်းကန်နေမိရှာသည်။ ဖြစ်ချင်တော့ ယမင်းဖျစ်ညှစ် ရုန်းလေလေ ဦးထွန်းမြတ်လီးကို သူမစောက်ပတ်က စုပ်အားကောင်းကောင်းနှင့် အငမ်းမရ ပြုတ်တူနှင့်ညှပ်ထားသလို စုပ်ဆွဲထားလေလေ ဖြစ်သွားရတာမို့ သူမအနေနှင့်သူ့လီးဒဏ်ကနေ ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ လွတ်မြောက်ဖို့ မစွမ်းသာနိုင်တော့ချေ။

ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သူ့လီးကို ယမင်းစောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်မချွတ်ထုတ်ဘဲ ဒီအတိုင်းစိမ်ထိုးထားပြီး ယမင်းနှုတ်ခမ်းများကို လိုက်လံစုပ်နမ်း၍နေပေသည်။ ယမင်းနို့နှစ်လုံးကိုလည်း သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖျစ်နယ်ကာ ယမင်းနာကျင်မှုသက်သာအောင် အာရုံပြောင်းသည့်အနေနှင့် နို့သီးခေါင်းတစ်ဖက်စီကို စို့စို့ပေးလိုက်သည်။ ယမင်း နို့အစို့ခံလိုက်ရတော့ စိတ်က အနည်းငယ်ပြောင်းလဲလာခဲ့ရသည်။ သူမအသိစိတ်ထဲကနေ နာတာကို မေ့လျော့သလို ဖြစ်သွားသည်။

“သမီး နာသေးလား “

“အင်း ဟင်း …နာတော့ မနာတော့ဘူး တစ်မျိုးကြီး တစ်ကြပ်နေတာ ပဲ “

“နည်းနည်းဆောင့်ကြည့်မယ်နော် အောင့်ခံထားလိုက် “

“အင်း … ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ “

သူက လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ခုနကလို ပြန်ပြီး ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ လီးအရင်းထိ ဆောင့်သွင်းခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်သာ သွင်းပြီး လိုးခြင်းဖြစ်၍ ယမင်းနည်းနည်းခံသာလာပြီး အန်ကယ်ထွန်းမြတ်ခါးကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်ကာ အောက်ကနေ သူမဖင်ကို ပင့်မြှောက် ကော့ခံပေးစ ပြုလာရပြန်ပါသည်။

ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သတိကြီးကြီးထား၍ သူမကို လိုးပေးနေပြီး လီးကို တစ်ဝက်သာသာလောက် ဆောင့်သွင်းလိုက် ပြန်ကြွချွတ်လိုက် နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်း လိုးချက် သွက်လာခဲ့သည်။ အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ဆောင့်လိုးပြီး ယမင်းဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာချိန်မှာ သူ့လီးက လေးငါးချက်မှာ တစ်ချက်လောက် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အရင်းထိ စိုက်ဆင်း ဝင်ရောက်သွားသည်ကို ယမင်းတစ်ယောက် တစ်စက်ကလေးတောင်မှ သတိမထားလိုက်မိဘဲ အကောင်းကြီးကောင်းလာရပြီ ဖြစ်သည်။

အချိန်က အတော်ကလေးကြာမြင့်လာပြီမို့ ယမင်း တစ်ချက်ချင်းလီးအသွင်းခံရင်းမှ သူမစောက်ပတ်ထဲ တရွရွဖြစ်ပြီး ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

“ဆောင့် ဆောင့် အန်ကယ်ရယ် မြန်မြန်ဆောင့် ဖိဖိပြီး လိုးပေးစမ်းပါ အင့် အင့် … ဟင့် “

“ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားထားလိုက် သမီး … အန်ကယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးမယ် “

“ဟုတ် ကဲ့ အန်ကယ် မြန်မြန်ဆောင့် …ဆောင့်နော် ယမင်း ပြီးတော့မယ် အ အား ကောင်းလိုက်တာ အန်ကယ်ရယ် ဟင့် ဟင့် … ယမင်းကို ဖက် …ဖက် ထားစမ်းပါ အား …အ “

အန်ကယ်ထွန်းမြတ်လည်း ဇယ်ဆက်သလိုပင် သူမစောက်ပတ်ကလေး ပြဲလန်သွားအောင် ပတ်ကြမ်းတိုက်ကာ ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါလေသည်။ သူအချက်သုံးဆယ်လောက်လိုးအပြီးမှာ ယမင်းစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာခဲ့ရကာ တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ်အကြာ တရစပ်ဖိလိုးချလိုက်ရင်း သူ့လီးချောင်းတစ်လျေှက် ကျင်ကနဲဆိမ့်ကနဲ ဖြစ်ကာ လရည်ပျစ် ချွဲချွဲတွေကို သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်ရှိ သားအိမ်ထဲအထိ ရောက်အောင် တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ် ထုတ်လိုက်ရလေသည်။

ယမင်းရော သူပါ ငြိမ်ကျသွားကြသည်။

ထိုအချိန် …

အခန်းအပြင်ဖက်ရှိ ဧည့်ခန်းဆီမှာတော့ ယမင်းနှင့်အတူပါလာခဲ့သော ဒေါ်ခင်ဝင်း၏တူမချောလေး သင်းသင်းခမျာမှာလည်း ယောက်ျားကြီးသုံးယောက်၏အကိုင်ကို ခံနေရပြီဖြစ်သည်။

သင်းသင်းတစ်ကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်တွေ ဖယိုဖရဲဖြစ်ကာ နေသည်။ အမူးဒီဂရီတက်ပြီး စိတ်ရိုင်းဝင်လျက် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြသည့် ယောက်ျားကြီးသုံးယောက်အလယ်မှာ သူမဘယ်လိုနေရှာမလဲဆိုတာ တွေးကြည့်ရုံနှင့်ပင် သိသာနိုင်နေပြီ။

သင်းသင်း သူတို့သုံးယောက်၏လီးတွေကို အားရပါးရစုပ်ပေး မှုတ်ပေးလိုက်ရသည်။ သူတို့ကလည်း သင်းသင်းကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ကိုင်ကြသည်။ ကိုယ်ပေါ်မှအင်္ကျီကိုချွတ်ကာ နို့နှစ်မြွှာကို ဖျစ်ညှစ်ကစား နေကြသလို ခါးမှထမီကိုလည်း လှန်လှောပြီး အတွင်းခံပင်တီကလေးကိုပါ ချွတ်ယူလိုက်ကြရာက သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ကို နှိုက်သူနှိုက် ကိုင်သူကိုင်ဖြင့် အပြတ်အသတ်ပင် ဆွနှူးပေး နေကြပေတော့သည်။

သင်းသင်းစောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်အောင် ထွက်ကျလာသည်။

သူမနှင့်အတူရှိနေသူ သုံးယောက်အနက် ဦးစောနိုင်ဆိုသူက သင်းသင်းကို စဖြုတ်သည်။ ကျန်တစ်ယောက် ဖြစ်သော ကိုဘထူးဆိုသူက သူ့လီးကို သင်းသင်းပါးစပ်ထဲ သွင်း၍ မှုတ်စေပြီး သူ့လရည်တွေကိုပါ သင်းသင်းပါးစပ်ထဲ ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ပါသည်။ သူက လီးအမှုတ်ခံရတာကို တော်တော်ကြိုက်ဟန်တူသည်။ နောက်တစ်ချီ ပြီးအောင်လည်း သင်းသင်း သူ့လီးကို စုပ်ပေးရသေးသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး လီးကြီးတွေက တုတ်တုတ်ထွားထွားကြီးတွေဖြစ်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်သာမက ကျန်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် တင်မောင်ကျော်ဆိုသူလည်း မခေလှဘဲ လီးကြီးက ရှစ်လက်မအရှည်ခန့် စံချိန်လွန်ကြီးမား၍နေကာ သူတို့ အားလုံးလီးတွေက သမားရိုးကျမဟုတ်သော ကြီးဆေးတွေ ဘာတွေများ ထိုးထားကြသလားဟုပင် သင်းသင်းတစ်ယောက် သံသယဝင်မိသည်အထိ ဖြစ်ရလေသည်။

သင်းသင်းလည်း ကိုစော( ဦးစောနိုင် ) ၏လိုးဆောင့်မှုကို ကော့နေအောင်ခံစားရပြီး နောက်တစ်ချီ တင်မောင်ကျော်က သူမကို လိုးချိန်မှာ လေးဘက်ထောက်ကုန်းခံရင်း စောက်ပတ်က မခံနိုင်အောင် ကျိန်းစပ်၍နေသလို ခံစားနေရပေသည်။ တင်မောင်ကျော်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တင်းကြပ်စီးပိုင်စွာ ဝင်ထွက်နေသော သူ့လီးကြီးကို လီးတစ်ဆုံးမြုပ်အောင် ထည့်သွင်းဆောင့်လိုးပေးရင်း ကာမရသကို ဝဝလင်လင်ကြီးခံစားနေပေသည်။

သင်းသင်းလည်း တအင့်အင့်ညည်းရင်း သူ့လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ မလူးသာမလွန့်သာ မိန်းမော နစ်မျောနေရလေသည်။ ဒီလို လီးကြီးတာမျိုးကို သူမစိတ်ထဲကနေပြီး တော်တော်ကလေး စက်ဆုပ်သလို ရှိပေမယ့် အတွေ့ဒဏ်ကိုလည်း ဘယ်လိုမှ မတွန်းလှန်နိုင်ပါချေ။ သူမအခြေအနေကလည်း ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ အလိုဆန္ဒကို ဘယ်နည်းနှင့်မှ ဆန့်ကျင်လို့ ရနိုင်သောအခြေအနေမဟုတ်တာကို သူမကိုယ်တိုင် အသိပင် ဖြစ်ပေသည်။

သင်းသင်းအနေနှင့် ကိုစောနိုင်လိုးပြီးချိန်ကတည်းက သူမ စောက်ပတ် ကွဲသွားသလားတော့ မသိပေ။ သူ့လီးက လဒစ်ကြီးသလောက် လီးကိုယ်ထည်အလယ်ပိုင်းလောက်မှာ တစ်ကြပ်နေပြီး အထစ်အရစ်ဖြစ်နေတာမို့ လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် ဇွတ်အတင်း ဖိဆောင့်ထည့်လိုးရင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား အနည်းငယ် စုတ်ပြတ်ကာ ကွဲပြဲခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်ချေမည်။ ကိုစောနိုင် အမူးလွန်နေတာလည်း ပါပေမည်။

တင်မောင်ကျော် ခွေးကုန်းလိုးနေစဉ်မှာ စောစောက သူမကို လိုးသွားသည့် ဦးစောနိုင်နှင့် ကိုဘထူးတို့ နှစ်ယောက်၏ လီးတွေကို သင်းသင်းက လက်တစ်ဖက်စီမှာ ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူတို့လီးနှစ်ချောင်းကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ကာယက်ကာဖြင့် ပုလွေမှုတ်ပေးနေရသည်။

လဒစ်လုံးကြီးတွေကို လျှာကလေးနှင့်လှည့်ပတ်ယက်ဆွ ကစားပေးနေရသည်။ လီးကိုယ်ထည်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်၍ ဂွင်းရိုက် ဆောင့်ပေးရသည်။ ဦးစောနှင့် ကိုဘထူးလီးကြီးနှစ်ချောင်းက သူမလက်ထဲမှာ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ကောင်းအောင် မတ်တောင်ကာ ထောင်ထလာတာကို တွေ့လိုက်ရလေတော့သည်။

ဦးစောနိုင်တစ်နာရီလောက် ထင်တိုင်းကြဲကာ လိုးဆောင့်ခဲ့သလို တင်မောင်ကျော်လည်း သူ့လဒစ်ပြဲကြီးကို မညှာမတာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် ဖိဆောင့်ရင်း တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက် ကြာမြင့်စွာ လိုးပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ ခွေးကုန်းလိုးသည့် အချိန်ကြာလာလေလေ သင်းသင်းစောက်ပတ်ကလေးက အပေါက်ဝပိုကျယ်အောင် ချဲ့ပေးနေသလိုကြီးဖြစ်ကာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အသားနီလန်ပြီး ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်ကာ နေလေတော့၏။

ဒီအခိုက်မှာပင် …

အိပ်ခန်းထဲကနေ မြယမင်းရော ဦးထွန်းမြတ်ပါ ထွက်လာကြတာ မြင်လိုက်ရ၍ သင်းသင်း သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိပါသည်။

ယမင်းလည်း ဦးထွန်းမြတ်က သူမကို တစ်ချီလိုးကာ ခေတ္တအနားယူ၍ နောက်တစ်ချီကို နှစ်ချီမြောက်အဖြစ် ထပ်မံလိုးပေးလိုက်သဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ရရှိသွားပြီး နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်သည့်မျက်နှာနှင့် ဦးထွန်းမြတ်ပုခုံးပေါ် ခေါင်းကလေးမှီနွဲ့၍ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာပါသည်။

ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားမလုံမလဲပင် ဖြစ်ကာနေသည်။ ဘလောက်စ်အင်္ကျီကို ရင်ဘတ်ကြယ်သီး အစုံအစေ့ တပ်မထားခဲ့သဖြင့် သူမရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာကို လုံခြုံအောင် ဖုံးကွယ်မထားနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေပါသည်။ ထမီကိုလည်း လျော့တိလျော့ရဲပင် အဖြစ်လောက်စည်းနှောင်ဝတ်ဆင်ထားသည်။ သူမအဖို့ ဒီအိမ်မှာ ရှိသမျှလူအားလုံးက သူမကို တဏှာမျက်လုံးများဖြင့်သာကြည့်နေပြီး မကြာမီအချိန်မှာလည်း သူတို့ ပက်ပက်စက်စက် လိုးတာကို သူမတို့နှစ်ယောက်အနေနှင့် စောက်ပတ်ညည်းစော်နံအောင် ခံရတော့မည်မှန်း အသေအချာ သိနားလည်နေပေပြီ။

ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ကြရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် တင်မောင်ကျော်ဆိုသူ၏ ခွေးကုန်းလိုးခြင်းကို မရှုမလှခံစားနေရကာ တစ်ဖက်ကလည်း ဦးထွန်းမြတ်၏မိတ်ဆွေနှစ်ယောက်ဖြစ်ကြသော ကိုဘထူးနှင့် ဦးစောနိုင်တို့နှစ်ယောက်လီးတွေကို အားပါးတရစုပ်ပေးနေရပုံတို့ကို နှစ်ယောက်သား ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် မျက်စိအရသာခံ၍ ကြည့်နေကြလေသည်။

ဦးထွန်းမြတ်က အရက်ခွက်ကို ကိုယ်တိုင်ငှဲ့ပြီး ယမင်းကိုပါ တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်ရာ ယမင်းလည်း မော့ချလိုက်ပါသည်။

“ယမင်း ဒီနားလာ “

ဆိုပြီး ယမင်းကိုယ်လုံးကလေးကို သူ့ပေါင်ပေါ်ပွေ့ချီတင်လိုက်ရင်း အရက်သောက်လိုက် အမြည်းစားလိုက် ယမင်းကို ကိုင်လိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ်များသွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လက်တွေက ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသော ယမင်းကို နို့ကိုင် ဖင်နှိုက်လုပ်၍ ယမင်းကို သူ့လီးကုန်းစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

ယမင်းလည်း ဦးထွန်းမြတ်လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးရင်း ကျန်သုံးယောက်၏လီးတွေကိုလည်း စိတ်ဝင်တစား ငေးကြည့်နေမိကာ တဏှာစိတ်က ထိန်းမရအောင် နိုးကြွဖြစ်ပေါ်လာရလေသည်။ သုံးယောက်စလုံး လီးကြီးတွေက အမိုက်စားကြီးတွေပဲ ဟူ၍ ယမင်းစိတ်ထဲက တွေးမိသွားသည်။ ဦးထွန်းမြတ်က ဖင်ကုန်းထားသော ယမင်း၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူးထွက်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကလေးကို သူ့လက်ချောင်းများနှင့် ပွတ်ကာဆွကာ လှုပ်နှူးပေးနေချိန်မှာ ယမင်းတစ်ယောက် ခံချင်စိတ်က အငမ်းမရဖြစ်ပေါ်နေပေပြီ။

သင်းသင်းကို လိုးနေသော တင်မောင်ကျော်လည်း လရည်တွေပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးသွားပြီး သူနှင့် မရှေးမနှောင်းပင် ဦးစောနိုင်ရော ကိုဘထူးပါ လရည်တွေ သင်းသင်းမျက်နှာနှင့် နို့အုံအိအိနှစ်ဖက်တွေပေါ်ကို ပြိုင်တူပန်းထုတ်လိုက်ကြပြီး သင်းသင်းလည်း အတော်ကလေးပင်ပန်းသွားဟန်နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို မှောက်ခုံလျက်သား လဲပြိုကျသွားတာကိုပါ ယမင်းတွေ့လိုက်ရသည်။

သူမတစ်ယောက်တည်းမို့ အစွမ်းကုန်ပြုစုလိုက်ရသဖြင့် တော်တော်ကလေး လက်ပန်းကျသွားဟန်တူပါသည်။ တင်မောင်ကျော်နှင့် ကိုဘထူးက သင်းသင်းလက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ကနေ တွဲထူပြီး ယမင်း နဘေးမှာလာရောက်ထိုင်သည်။ ဦးစောနိုင်လည်း အရက်ဝိုင်းဆီ ပြန်ရောက်လာသည်။

လေးယောက်သား အနားယူရင်း သောက်ကြစားကြနှင့် အရက်ဝိုင်းလေးက ပြန်လည်စည်ကားသွားရသည်။ အတွေ့အကြုံတွေ ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ ဟိုသုံးယောက်၏မျက်လုံးအကြည့်များက ယမင်း၏ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်နေသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေဆီကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ရောက်ရှိနေကြသည်။ ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သူ့ဧည့်သည်တွေရဲ့အလိုကို အလိုက်တသိနှင့်ပင် …

“ကဲ ယမင်း အန်ကယ့်မိတ်ဆွေတွေကို တစ်လှည့် … ပြုစုပေးလိုက်ဦး … သမီးသင်းသင်း ဒီနားကို လာပါ “

“ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ် “

ယမင်းသူ့ကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရာက ပြောလိုက်သည်။

ဦးထွန်းမြတ်၏ အစီအစဉ်က သူ့အတွက်တော့ အစစအရာရာ အဆင်ပြေချောမွေ့နေသည်။ နယ်ရုပ်ကလေးတွေဖြစ်ကြသော ယမင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အပီအပြင်စားပြီး သူအလိုရှိသမျှ ကာမလိုအင်ကို ကမ်းကုန်အောင် ရယူဖြည့်ဆည်းတော့မည်ဖြစ်သည်။

သင်းသင်းလက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး ယမင်းနှင့်အတူ ဆက်တီခုံပေါ်မှာ ယှဉ်လျက်သား ကပ်ထိုင်စေလိုက်သည်။ သင်းသင်းနှင့်ယမင်း ပေါင်ချင်းထိကပ်မိသွားပြီး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်၍ နားလည်မှုရှိစွာပင် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး နှစ်သိမ့်ပြုံးကလေး ပြုံးလိုက်မိကြသည်။ သင်းသင်းလက်တစ်ဖက်က ယမင်းခါးလေးကို အသာအယာပင် သိုင်းဖက်လာသည်။

သင်းသင်း၏ပေါင်ကြားထဲကို ဦးထွန်းမြတ် လက်တစ်ဖက်က တိုးဝင်လို့သွားသည်။ သင်းသင်းတစ်ယောက် ကိုယ်ကလေး တွန့်ကနဲတုန်ခါပြီး ကော့ကနဲ ကြွကနဲဖြစ်၍ သွားကာ သူမလည်း မထူးတော့သည့်အနေနှင့် ဦးထွန်းမြတ်၏ တောင်မတ်နေပြီဖြစ်သည့် လီးကို အသာစမ်းကိုင်လိုက်ရင်း ညင်ညင်သာသာ ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့သည်။

“လီးစုပ်ပေး သမီး “

“ဟုတ် ကဲ့ “

သင်းသင်းလည်း အန်ကယ်ထွန်းမြတ်လီးကို အားပါးတရကုန်းစုပ်၍ နေပြီ။ တောင်မတ်နေသောလီးကြီးမှာ ကြီးမားလွန်းလှပြီး ဒီနေ့အဖို့တော့ သူနှင့်ယမင်းတို့နှစ်ယောက် ဒီလီးကြီးတွေနှင့် ဘယ်လောက်အထိတောင်များ စခန်းသွားရလေဦးမလဲလို့ တွေးစဉ်းစားရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာလှိုက်ဖိုမောနေမိသလိုကြီး ဖြစ်လို့သွားရလေ၏။

သင်းသင်းနှင့် အန်ကယ်ထွန်းမြတ် နှစ်ပါးသွားချိန်မှာပဲ ယမင်းတစ်ယောက် သူ့မိတ်ဆွေသုံးယောက်နှင့်အတူ အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိလာပေပြီ။

“ဘယ်သူ အရင်လိုးမလဲ ပြော “

သူမ အမေးကို ကိုဘထူးက …

“ငါ လိုးမယ် …ငါက ခုထက်ထိ တစ်ချီမှမလိုးရသေးဘူး ဟိုကောင်မလေး သနားလို့ မလိုးဘဲနေတာ “

“ကျွန်မကိုရော မသနားဘူးလား “

ယမင်းက ခပ်ရွှတ်နောက်နောက်ကလေးပြောလိုက်ပြီး ကိုဘထူး၏ပေါင်ကြားထဲကို လက်နှိုက်ကာ လီးကို ကိုင်ပေးလိုက်သည်။ ဘထူးလည်း စပ်ဖြီးဖြီးလုပ်ပြီး ဘာမှ ထပ်မပြောတော့ပေ။

“ငါ့လီးလည်း ကိုင်ပေးစမ်းပါ”

ဦးစောနိုင်လည်း ပြောသည်။ တင်မောင်ကျော်ကမူ သူ့လီးအကိုင်ခိုင်းဖို့ထက် ယမင်းစောက်ပတ်ကို သူကကိုင်ရဖို့သာ စိတ်စောနေဟန်တူပေသည်။ ယမင်း ခြေရင်းဖက်ဆီ လျှောဆင်းသွားလိုက်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်၍ ဟိုဟိုဒီဒီစမ်းသပ်ကိုင်တွယ်လျှက်ရှိလေသည်။

ယမင်းလည်း သူလုပ်နေပုံကို ရိပ်မိလိုက်၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တမင်တကာပင် ပြဲပြဲကားကား လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ယမင်းစောက်ပတ်မှာ အထုအထောင်းခံရဖန်များ၍လားမသိ။ နဂိုအခြေအနေထက်ပင် မို့မို့ကြွကြွကလေးဖြစ်လျက် နီရဲယောင်ကိုင်း၍ နေကာ မြင်ရသူအဖို့ ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် လိုးချင်စိတ်ပေါက်အောင် အစွမ်းကုန် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်နေသလိုကြီး ဖြစ်နေပေသည်။

“စောက်ပတ်ကလေးကတော့ ရှယ်ပဲကွာ လိုးတောင်လိုးချင်လာပြီ”

တင်မောင်ကျော် တံတွေးနင်သံကြီးနှင့် ပြောချလိုက်သည်။

“နေဦး ဒီက အစ်ကို လိုးပစေ “

ယမင်း ကိုဘထူးကို လက်ညှိုးကလေးထိုးပြီးပြောလိုက်တော့ …

“အော နင်က ဒီလိုလည်း မျက်နှာလိုက်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ငါ့အလှည့်ကျမှတွေ့မယ် ဟင်းဟင်း စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော အကုန်လိုးပစ်မှာ “

‘ရတယ် အစ်ကို စိတ်တိုင်းကျ သဘောရှိသာလိုး …ယမင်းက သင်းသင်းလို မဟုတ်ဘူး ခံစရာရှိရင် အရှေ့ရော အနောက်ရော အကုန်ခံပေးမယ် “

“ကောင်းပြီ ဘထူး မြန်မြန်လိုးလိုက်စမ်းကွာ မင်း ပြီးရင်တော့ ငါ့အလှည့်ပဲ “

ဘထူးလည်း အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ယမင်းဖက်လှည့်ကြည့်ပြီး …

“ကဲ လာ ယမင်း ပက်လက်ပဲ လိုးရအောင် ငါက နင့်ပေါင်နှစ်ဖက်ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား “

“ဖြစ် ပါတယ် ရှင် “

ယမင်း တကယ်ခံရတော့ မသက်သာလှပါ။ သူတို့သုံးယောက်စလုံး၏ လီးတွေက သူမသာ ကိုယ်အသုဘ ဆိုသလို စံမီသည့်လီးကြီးတွေချည်းပဲမို့ ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်ကားယား အိပ်ပေးထားသော သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ကိုဘထူးလီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးက ဗြွတ် ဇွပ်ဆိုပြီး ရုတ်တရက်ကြီး ထိုးဆောင့်ဝင်လာချိန်မှာ အသက်ရှူပင် ရပ်မတတ်ဖြစ်သွားခဲ့ရပြီး …

“အ ကို … ဘထူး … ဖြေး ဖြေး “

ဆိုပြီး သူ့ရင်ဘတ်အား လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် တွန်းကန်ထားလိုက်မိသည်။

“အေးပါ ဖြေးဖြေးပဲ …လိုးမှာပါ … နင့်စောက်ပတ်ကလေးကို လက်နဲ့သာ ဖြဲထားပေး “

“ရတယ် … အင့် … ဒီ … ဒီလို ဟုတ်လား “

ယမင်း သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ကိုဘထူးလည်း သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကို ယမင်း စောက်ပတ်အဝမှာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေကာ စောက်စိကလေးကို ခလုပ်တိုက်ဆွနှူးပေးရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ယမင်းစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို နစ်ဝင်သွားအောင် အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးချလိုက်ပြန်လေသည်။

ယမင်း ဒီတစ်ခါတော့ မငြင်းဆန်တော့ပါ။ လီးဝင်ရောက်မှုကို အံကြိတ်ကာခံပြီး အောက်ကနေ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို ကော့ပင့်၍ ဆောင့်ဆောင့် ထိုးပေးလိုက်လေသည်။ လီးက အရင်းထိ ကပ်ဖိတိုးဝင်သွားပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း ပြည့်ကြပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ကိုဘထူးက သူ့လီးကို တစ်ဝက်လောက်ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်ဖိဆောင့်ချလိုက် နောက်တစ်ခါ ပြန်ဆွဲထုတ် ပြန်ဆောင့်လိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ် ဆက်တိုက် လိုးပေးလိုက်ပြီး ယမင်းစောက်ပတ်ကို သူ့လီးနှင့် ယဉ်ပါးအောင်ပြုကာ ယမင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပါ သူ့ပုခုံး တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တင်ထမ်းလိုက်ရင်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေပင့်မ၍ ဆွဲယူပြီး နောက်ထပ် အချက်သုံးလေးဆယ်မက ဖိလိုးပစ်လိုက်ပြန်ပါသည်။

“အ အ ကောင်း ကောင်းတယ် … ကို ထူး ဆောင့် တအားဆောင့် အားအ ရှီး …ကောင်းလိုက်တာနော် ယမင်းစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြည့်နေတာပဲ သူ့လီးက အရမ်းကြီးတယ် “

“ဦးထွန်းမြတ်လီးရော မကြီးဘူးလား “

“တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီပဲ ဘယ်သူပိုကြီးလဲ တိုင်းကြည့်မှ သိမယ် လီးတွေက ဆေးလီးတွေလား မသိဘူး ဟွန်း ခံရတဲ့လူတော့ သေမှာပဲ “

“လီးကြီးလို့ မတော်တဲ့ စောက်ပတ်မှမရှိတာ ကလေးရယ် ဟင်း ဟင်း “

“ကဲပါ လိုး မှာဖြင့်လိုး သေအောင်လိုး …ယမင်း အထဲမှာ ရွစိရွစိဖြစ်နေပြီ “

ကိုဘထူးလည်း ယမင်းဆန္ဒကို လိုက်လျောပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန်ပင် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။ ယမင်းပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးတင်လိုးခြင်းက သူ့လီးကိုအဝင်ပိုနက်စေပြီး လီးကအရင်းခိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို အစွမ်းကုန်ထည့်မွှေပေးသလိုဖြစ်နေတာမို့ သူ့အတွက်သာမက ယမင်းအတွက်ပါ အကောင်းပေါ်အကောင်းဆင့် နေစေပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရရှိစေပါသည်။

ယမင်းစောက်ပတ်က စောက်ရည်များ အဆက်မပြတ်ထွက်နေတာမို့လည်း လီးအဝင်အထွက်ပြုလိုက်တိုင်းမှာ တဘုတ်ဘုတ်တဗွပ်ဗွပ် တဇွပ်ဇွပ်မြည်သံများက အခန်းအလယ်မှာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရထွက်ပေါ်နေသည်။

ကိုဘထူး တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန်လိုးပေးလိုက်ရင်း မိနစ်လေးဆယ်လောက်ကြာတော့ ယမင်းကိုယ်လုံးလေး ကော့ပျံကြွတက်လာရပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိသွေးကြောတွေ ပေါက်ကွဲထွက်မတတ် တဖျင်းဖျင်းနှင့်မရိုးမရွကြီး ဖြစ်ပေါ်ခံစားလာခဲ့ရကာ …

“အစ်ကိုထူး ဆောင့် မြန်မြန်ဆောင့် ဆောင့်ပေး ယ မင်း ပြီး တော့မယ် …မြန်မြန် အ အား အား … “

ဆိုပြီး သူမခါးလေးကို ကော့ကာကြွကာနှင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက ကိုဘထူးလီးကိုတအားဖျစ်ဆွဲ ညှစ်ယူလိုက်ရင်း ကာမပန်းတိုင်ကို ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိသွားရလေသည်။ ကိုဘထူးလည်း အပျိုစောက်ပတ်လိုဖြစ်နေသော ယမင်းကို ကြာကြာမလိုးနိုင်တော့ဘဲ အချက်သုံးဆယ်ခန့် ဒလကြမ်း မွှေ့လိုးအပြီးမှာ သူ့လီးထိပ်မှ လရည်များကို ယမင်းစောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် ပန်းထုတ်လိုက်ရ လေတော့သည်။

ဘထူး ခဏနားစဉ်မှာ တင်မောင်ကျော်က ယမင်းကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ၍ ခွေးလိုးလိုးသည်။ တင်မောင်ကျော်လီးလည်း ကြီးမားလွန်းလှ၍ ယမင်းစောက်ပတ် အာတာကွဲကလေးမှာ သူ့လိုးချက်များ အောက်မှာ နှုတ်ခမ်းတစ်လန်ပန်းတစ်လန်ဆိုသလို ပြဲပြဲလန်၍ပင် သွားရလေတော့သည်။ သူလိုးသမျှကို ကုန်းရုန်းခံရင်းက ယမင်းတစ်ယောက် ဦးစောနိုင်ကြီးရဲ့ လီးဒစ်ပြဲကြီးကို သူ့အလိုကျ စုပ်ပေးနေရသေးသည်။

ဦးစောနိုင်လည်း ယမင်းကို လိုးချင်ဇောနှင့် လီးက အပြတ်တောင်နေပြီဖြစ်သည်။

တင်မောင်ကျော်က ယမင်းကို စောက်ပတ်တစ်ချီလိုးပြီး ယမင်းကာမအဆိပ်တက်၍ တစ်ချီပြီးချိန်မှာ သူကမပြီးအောင်ထိန်းထားနိုင်ပြီး ယမင်းက ဦးစောနိုင်နှင့်စခန်းသွားကြစဉ်မှာ ယမင်းကို ဦးစောနိုင်၏ အပေါ်စီးကနေ လိုးခိုင်းလိုက်ရင်း သူကမူ ယမင်းအနောက်မှနေ၍ ယမင်း၏ဖင်စအိုကို လိုးပေးနေပြန်လေသည်။

ယမင်းလည်း ဦးစောနိုင်အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလို ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ဖိဆောင့်လိုးရင်း တစ်ဖက်ကလည်း တင်မောင်ကျော်က သူမဖင်စအိုကို အသည်းအသန်ဆောင့်လိုးနေမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ခါးစည်းခံစားနေပေသည်။ နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် ဖင်လိုးပြီးမှ တင်မောင်ကျော်လည်း ယမင်း၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ပေါ်သို့ သူ့လရည်တွေကို ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်လေသည်။

ယမင်းက ဦးစောနိုင်လီးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ ဆက်လက်လိုးဆောင့်ပေးနေသည်။

သူမအနေနှင့်လည်း တင်မောင်ကျော်စောက်ပတ်လိုးစဉ်ကရော ဖင်လိုးစဉ်ကပါ တစ်ချီစီလောက်ပြီးခဲ့ရပြီး ယခုတဖန် ဦးစောနိုင်လီးကို အပေါ်ကဆောင့်လိုးပေးနေချိန်မှာလည်း ကာမမီးတွေ အဆက်မပြတ် တောက်လောင်ဝါးမျိုခြင်းကို ခံနေရကာ စောက်ရည်များ ထိန်းမရသိမ်းမရအောင်ပင် ထွက်ကျလာခဲ့ရပြန်ပြီ ဖြစ်သည်။

နောက်ထပ်မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် လိုးဆောင့်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား စောက်ရည်ရော လရည်များပါ ပြိုင်တူ ပန်းထွက်သွားခဲ့ရလေသည်။

ယမင်းတစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ နေ့တစ်ဝက်လောက် အချိန်ကုန်သွားသည်။ ကိုဘထူး တင်မောင်ကျော်နှင့် ဦးစောနိုင်တို့ သုံးယောက် တစ်လှည့်စီ သူမကို အားပါးတရ ဆော်လိုက်ကြရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲကိုရောက်ရှိလာချိန်အထိ ယမင်းအနေနှင့် လီးသုံးချောင်းစလုံးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ရော ဖင်နှင့် ပါးစပ်ပါမကျန် ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံ၍ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း သုက်ရည်အလိမ်းလိမ်း ပေလူးလျှက် ရှိနေလေပြီ။

သင်းသင်းရောက်လာမှ သူမအနားယူချိန်ရပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ်လက်ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး ပြန်လာတော့ ဦးထွန်းမြတ်က သူမကိုအသင့်ပင် စောင့်ကြိုနေတာကို တွေ့ရပါသည်။ ယမင်းလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ နောက်တဖန် ဝင်ရောက်ရပြန်လေသည်။

သည်လိုနှင့် …

ဦးထွန်းမြတ်၏ ဂေဟာငယ်လေးထဲမှာ သင်းသင်းနှင့်ယမင်းတို့နှစ်ယောက်သား ရင်ဖိုလှိုက်မောဖွယ်ရာ အချိန်တွေကို ပုရိသလေးယောက်တို့ရဲ့အလယ်မှာ ပျော်ပျော်ကြီး ကုန်လွန်လိုက်ကြပါသည်။

ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းကို သူ့ကတိအတိုင်း မုန့်ဖိုးငွေ ၅ သိန်း ထုတ်ပေးသည်။ သူအလိုရှိသည့် အချိန်တွင် ယမင်းတစ်ယောက်တည်း သီးသန့် ထပ်မံခေါ်ယူမည်ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း မှာကြားလိုက်သေးသည်။

သူ့အိမ်ကနေပြန်လာတော့ သင်းသင်းရော ယမင်းပါ နှစ်ယောက်သား သုံးလေးရက်လောက်အထိ လမ်းတောင် ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်ကြဘဲ အခန်းအောင်း၍ အနားယူလိုက်ကြပေသည်။

ရက်သတ္တ တစ်ပတ်အတွင်းမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာ အပြောင်းအလဲတွေ အတော်ပင် ဖြစ်လို့ သွားရလေသည်။ မြို့ထဲဖက်က ကြိတ်ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းကို ရဲဖမ်းသည့်အထဲမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်း ဆိတ်ကြီးနှင့် ယမင်းတို့ အပြေးကောင်း၍ လွတ်ခဲ့ပေမယ့် ဒေါ်ခင်ဝင်း ငွေကြေးတော်တော်များများ ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ ရဲဖမ်းသည့်အထဲမှာ ပါသွားခဲ့ရသည်။

ဒီအတွက် တာဝန်ခံထားသူဆိုသော ဦးမြအောင်ဆိုသူနှင့် ဒေါ်ခင်ဝင်း ဆိတ်ကြီးတို့ အချေအတင်ဖြစ်လိုက်ကြ သေးသည်။ အချင်းချင်းမပြေလည် အဝေအစားမတည့်ရာကနေ အတိုင်အတောကလေးတွေပါလာပြီး နွားကွဲလျှင် ကျားဆွဲသည်ဆိုသည့် ဓမ္မတာအတိုင်းပင် ဒေါ်ခင်ဝင်းလုပ်ကိုင်နေသော နှစ်လုံးထီ သုံးလုံးထီ ကိစ္စတွေအထိပါ အမှုကပတ်လာရပြန်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းက သင်းသင်းနှင့်ယမင်းကို လူခွဲပြီး အရှောင်ခိုင်းထားသည်။ သင်းသင်းကို ဆိတ်ကြီးကခေါ်သွားပြီး ယမင်းကျတော့ ကြိုတင်အစီအစဉ်ရှိသည့်အတိုင်း ယမင်း ယခင်အပတ်က သွားရောက်ခဲ့ဖူးသော ဦးထွန်းမြတ်၏ အပျော်အိမ်ကလေးဆီ ထပ်မံပို့ဆောင်ပေးလိုက်ကာ ဒေါ်ခင်ဝင်းလည်း တရားဝင်မဟုတ်သည့် လုပ်ငန်းတွေ ခေတ္တရပ်နားပြီး သူ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နှင့်အတူ အထက်ဖက်ကို ခရီးရက်ရှည် ထွက်သွားလိုက်သည်။

ယမင်းတစ်ယောက် ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲ ကျသလိုပါပေ။

လောင်းကစားလုပ်ငန်းကိုလည်း သူမအနေနှင့် ယခင်ကတည်းက စိတ်ပါဝင်စားမှုရှိလှသူမဟုတ်ဘဲ မလွှဲမရှောင်သာ မိမိဘဝရပ်တည်ရေးအတွက် ဒေါ်ခင်ဝင်းစေခိုင်းသလို လုပ်ကိုင်ခဲ့ခြင်းသာဖြစ်ကာ ယခုလို မိမိနှင့် စိတ်တူသဘောတူ ချစ်ရည်တူမျှရှိလှသော ဦးထွန်းမြတ်နှင့် ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မံဆုံတွေ့ခွင့်ရသဖြင့် ယမင်းတစ်ယောက် မိမိဝပ်ကျင်းကို ရှာဖွေတွေ့ရှိလိုက်ရသော ငုံးပေါက်မကလေးတစ်ကောင်လို ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ဒုံးဒုံးချပြီး ဦးထွန်းမြတ်စိတ်တိုင်းကျ သူ့အလိုကိုလိုက်လျောခြင်းအားဖြင့် ရင်ခုန်စရာ အချိန်တွေကို ထိုက်ထိုက်တန်တန် ကုန်လွန်စေလိုက်တော့သည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း သူမ၏နုနယ်ပျိမြစ်လွန်းသည့် အသွေးအသားအဆီအနှစ်တွေကို ဆက်လက်၍ ဝဝလင်လင် စားသုံးဝါးမျိုချင်သေးသူဖြစ်လေရာ သူမကို တစ်ဆောင်တစ်ယောင်ထားရှိပြီး သုံးဖို့စွဲဖို့ ငွေကြေးကအစ လိုလေသေးမရှိ ဖြည့်ဆည်းပေးထားကာ သူကိုယ်တိုင်ရော သူ့မိတ်ဆွေတွေအတွက်ပါ ကာမသုခ အပြည့်အဝ ခံစားနိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားလိုက်ပါသည်။

ရက်သတ္တပတ် တစ်ပတ်လျှင် လေးရက်ငါးရက်ခန့် ယမင်းအနေနှင့် ဦးထွန်းမြတ်နှင့်အပေါင်းအပါတစ်စု၏ ရမ္မက်လိုဘကို စွမ်းစွမ်းတမံဖြည့်ဆည်းပေးရသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း ပထမတစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံစဉ်က ယမင်းအပေါ် အတွေ့အကြုံနုနယ်သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်အနေနှင့် သားသမီးချင်းကိုယ်ချင်းစာနာပြီး သက်သက်ညှာညှာ ဆက်ဆံခဲ့သူဖြစ်သော်လည်း နောက်ပိုင်း ယမင်း၏ စိတ်နေသဘောထားကို ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နားလည်လာသူပီပီ ကာမဆက်ဆံချိန်မှာ အာသာပြင်းပြင်းနှင့် ယမင်း၏ ဒွါရနှစ်ပေါက်ကို အရှေ့ရောအနောက်ရော ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိတ်ရှိလက်ရှိ ထင်တိုင်းကြဲ၍ ဆက်ဆံပြီး ဓမ္မတာမကျ သဘာဝလွန်ကဲသော နည်းလမ်းစုံတို့ဖြင့် နှစ်ဦးသား ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ကာမသမုဒ္ဒရာထဲမှာ ကျင်လည်ကူးခတ်လျှက် အဆုံးမရှိ မျောပါနေမိကြလေတော့၏။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

နင့္နဲ႔ေတြ႕မွပဲ ဒီလို အမွုတ္ခံရေတာ့တယ္

တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္လည္း အၿပိဳင္အဆိုင္ရွိၾကသည္။ အားလုံးက လက္လုပ္လက္စား ႏြမ္းပါးသူေတြ ျဖစ္ၾကၿပီး တစ္ေန႔လုပ္မွ တစ္ေန႔စားရသူေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ မိန္းမသားမ်ားပီပီ ကိုယ့္မာနႏွင့္ ကိုယ္ေတာ့ ရွိၾကသည္ပင္။ ျမယမင္း မွာ မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္အတူ ညီမတစ္ေယာက္ ေမာင္တစ္ေယာက္သာရွိသည္။ အေဖက သူမငယ္စဥ္ကပင္ ဆုံးပါးသြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ သူမမိခင္ ေဒၚရင္ေရႊက ေဈးမွာ ကုန္စိမ္းေရာင္းသည္။ ျမယမင္းေအာက္က ညီမႏွင့္ေမာင္ငယ္ျဖစ္သူက အေမ့ကို ကူ၍ ေဈးေရာင္းသည္။ အလွည့္က် ခ်က္ျပဳတ္ၾကသည္။ ညီမေလးစန္းသီက ျမယမင္းထက္ အသက္ေလးႏွစ္ခန႔္ငယ္ၿပီး အသက္ ၁၄ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ကာ ေမာင္ျဖစ္သူဖိုးေခြးက ယခုမွ အသက္ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္သာ ရွိေသးသည္။

ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေက်ာင္းမေနၾကေတာ့ဘဲ မိခင္အလုပ္ကိုသာ ဝိုင္းကူလုပ္ကာ အေတာ္ကေလးလည္း အားကိုးေနရၿပီျဖစ္သည္။ ျမယမင္း အလုပ္ေစာသိမ္း၍ ျပန္လာျဖစ္သည့္ေန႔ေတြဆိုလၽွင္ အေမ့ဆိုင္ကို သြားေရာက္ကူသိမ္းေပးသည္။ ထမင္းဟင္း ဝိုင္းကူ၍ ခ်က္ျပဳတ္ေပးရသည္။ ယခင္က ညီမႏွင့္ေမာင္ျဖစ္သူ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရြယ္မေရာက္ခင္ အခ်ိန္ကဆိုလၽွင္ အစစအရာရာ ျမယမင္းတစ္ေယာက္သာ အပင္ပန္းခံ၍ အေမ့အလုပ္မွန္သမၽွကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွ အေမ့အသိ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ အကူအညီႏွင့္ သူမလည္း ေဆးလိပ္ခုံမွာ အလုပ္ရေနၿပီျဖစ္ရာ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ဝင္ေငြရရွိေနၿပီဟု ဆိုရေပမည္။

ျမယမင္း အခုတစ္ေလာမွာ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ သိပ္အဆင္မေျပ၍ အျခားအလုပ္တစ္ခု ရွာေနေၾကာင္းကို အေမ့ကို ႀကိဳတင္ ေျပာျပထားသည္။ အေမ ေဒၚရင္ေရႊက အမွန္တကယ္အားျဖင့္ ဘာတစ္ခုမွ ေသခ်ာေရရာ သိသူမဟုတ္ေပ။ သမီးေျပာတာကိုသာယုံၿပီး က်န္တာ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ အေလးအနက္ ထားတတ္သူလည္း မဟုတ္ပါေခ်။ သမီးေကာင္းမယ္ ထင္သလိုသာလုပ္ပါ ဟူ၍သာ ေျပာနိုင္ရွာသည္။

ျမယမင္းက ပိုက္ဆံ ေပါေပါမ်ားမ်ား ကိုင္ခ်င္သည္။ လက္ဖ်ား ေငြသီးခ်င္သည္။ ေငြမရွိသည့္ဘဝမွာ အႏွိမ္ခံလာရတာ ၾကာၿပီျဖစ္၍ ျဖစ္နိုင္မည္ဆိုလၽွင္ ဒီဘဝႀကီးကေန တစ္ခါတည္း အလြတ္႐ုန္း ပစ္လိုက္ခ်င္သူလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ဒီမွာပင္ သူမဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဳးကို ေျပာင္းလဲေပးနိုင္မည့္သူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံမိခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

မခင္ဝင္းဆိုလၽွင္ လူေတြက ပိုင္းလုံးမႀကီးတစ္ေယာက္အျဖစ္ အသိမ်ားၾကသည္။ သူမက ေယာက္်ားႀကိဳက္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္မ်ိဳးရွိ၍ ဒီအရပ္ထဲက ေၾကာင္သူေတာ္ ေယာက္်ား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္လည္း အိပ္ဖူးသူျဖစ္သည္။ ျမယမင္းတို႔ ေဆးလိပ္ခုံကေန သူမအိမ္ဆိုင္မွာ တင္ေရာင္းရန္အတြက္ဆိုၿပီး မၾကာခဏ ေဆးလိပ္လာဝယ္ရာကေန ျမယမင္းႏွင့္ တစ္စတစ္စ မ်က္မွန္းတန္းမိၾကကာ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္လာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

သူမအေနႏွင့္ ျမယမင္းကို စျမင္႐ုံႏွင့္ပင္ သူမအတြက္ အသုံးတည့္မည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္နိုင္မွန္းကို သူမအေတြ႕အၾကဳံအရ ႀကိဳသိႏွင့္ၿပီးလည္း ျဖစ္သည္။ ဒီေကာင္မေလးကို တျဖည္းျဖည္း ဆြဲေဆာင္ သိမ္းသြင္းရမည္ ဆိုၿပီး အစီအစဥ္ခ်ခဲ့သည္။

ဒီအရြယ္ ခ်ာတိတ္မကေလးေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ ရင္ခုန္စရာကေလးေတြ ေဖြရွာတတ္ၾကသည္။ ၿပီးေတာ့လည္း ေအာက္ေၿခ လက္လုပ္လက္စား လူတန္းစားပီပီ ေငြေၾကးကို မက္ေမာသည္။ ေငြရမည္ဆိုလၽွင္ ဘာမဆို လုပ္ရဲကိုင္ရဲ ရွိတတ္ၾကသည္။ ရင္းလည္း ရင္းရဲသည္ဟု ဆိုရမည္ ထင္ပါသည္။

သူမအိမ္အျပန္မွာ လမ္းၾကဳံဟုဆိုၿပီး ေဆးလိပ္စည္းေတြ အိမ္ကို ပို႔ခိုင္းရင္း စကားေတြ အတူတကြ ေျပာဆို၍ ေလေၾကာတည့္လာၾကသည္။ ျမယမင္း၏ သေဘာထားရင္းမွန္ကို ေဒၚခင္ဝင္း သေဘာေပါက္မိသြားသည္။

“သမီး ျဖစ္နိုင္ရင္ ဒီအလုပ္ကေန ထြက္ဖို႔ စဥ္းစားေစခ်င္တယ္။ အေဒါ့္ဆီမွာ ေငြျမတ္ျမတ္ကေလး ရနိုင္တဲ့ အလုပ္တခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္း သမီးသိလာလိမ့္မယ္ “

မခင္ဝင္းက ေျပာသည္။ သူမအိမ္ကို အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာၿပီး မၾကာခဏ ျမယမင္းကို လာခိုင္းသည္။ ညအိပ္ညေန ေနခိုင္းတတ္သည္။ ျမယမင္းတို႔ အိမ္ကလြဲလို႔ သူမႏွင့္ေဒၚခင္ဝင္း အဆက္အသြယ္ရွိေၾကာင္းကို ရပ္ကြက္ထဲက အျခား ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မသိၾကပါေခ်။ အိမ္ကလည္း သူမကို ေျပာဆိုမည့္သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိ။ စိုးရိမ္ပူပန္မည့္သူလည္း မရွိၾကပါ။

ျမယမင္း ေဒၚခင္ဝင္း၏ အိမ္ကို အဝင္အထြက္ ရွိသူေတြႏွင့္ တျဖည္းျဖည္း သိကၽြမ္းရင္းႏွီးလာသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းက ကုန္စုံဆိုင္ ဗန္းျပထားေသာ္လည္း အလုပ္စုံ လုပ္သည္။ တရားဝင္မဟုတ္ေသာ ေလာင္းကစား လုပ္ငန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း လုပ္ကိုင္သူ ျဖစ္သည္။ ခ်ဲထီဟုေခၚသည့္ ႏွစ္လုံး သုံလုံးထီကအစ ဖဲဝိုင္း ဂ်င္ဝိုင္းအစရွိသည့္ ခ်ိန္းဝိုင္းေတြ စုံေအာင္ လိုက္သည္။

ဒီေနရာမွာ ဆိတ္ႀကီးတို႔ မိုးသီး၊ စံေသာင္း အစရွိသည့္ သူမႏွင့္ ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစား မကင္းသည့္ လူရွုပ္လူေပြ ဆိုသူေတြက သူမအတြက္ အသုံးဝင္လြန္းလွသည္။ ေငြေရးေၾကးေရးပိုင္းမွာလည္း အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ် ရွိေပသည္။ တျခားသူေတြအေပၚမွာသာ ဖ်ံက်ခ်င္က်ေပမယ့္ မခင္ဝင္းကိုက်ေတာ့ သစၥာရွိေသာ ေက်းကၽြန္မ်ားပမာ အႏြံတာခံသည္။ ဒီအတြက္လည္း သူတို႔ အလိုရွိသည့္ လူမသိ သူမသိေသာ အခ်ိဳ႕ကိစၥရပ္ေတြမွာ မခင္ဝင္းအေနျဖင့္ အဘယ္မည္ေသာ အရာေတြကို ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိ လိုက္ေလ်ာထားခဲ့မွန္းကို ကာယကံရွင္ေတြ ကိုယ္တိုင္သာ သိနိုင္ၾကလိမ့္မည္ဟု ထင္ပါသည္။

ျမယမင္းရွိေနစဥ္ အေတာအတြင္းမွာ ေဒၚခင္ဝင္းအိမ္ကို ဧည့္သည္ေတြ မျပတ္ လာတတ္ေပမယ့္ မဖြယ္မရာေတြ ( သူမအေရွ႕မွာ ) လုပ္တာကိုင္တာမ်ိဳးကို မေတြ႕ရပါေခ်။ သူမအေရွ႕မွာမို႔ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေနထိုင္ျခင္းလည္း ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းက ႏွစ္လုံးထီ စာရင္းဇယားေတြကစၿပီး ျမယမင္း လုပ္တတ္ကိုင္တတ္ရွိလာေအာင္ မသိမသာ သင္ေပးသည္။ အမွန္တကယ္ သူမေစခိုင္းခ်င္တာကေတာ့ ဒီကိစၥမ်ိဳး မဟုတ္ေခ်။ ေငြေၾကးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သူမ အလိုေလာဘေတြ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ တစ္စတစ္စ က်ဳံးသြင္းမၽွားေခၚလာခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

ဒီၾကားထဲ သူမကို ေဆးလိပ္ခုံကေန အလုပ္ထြက္ခိုင္းျခင္း မရွိေသးဘဲ မခင္ဝင္းက ဂ်င္ဝိုင္းႀကိတ္ဝိုင္းတစ္ခုကို သူမႏွင့္အတူ ဆိတ္ႀကီးေရာ ျမယမင္းကိုပါ ေခၚသြားၿပီး အကူလုပ္ကိုင္ေစသည္။ အစပိုင္းျဖစ္၍ ကၽြမ္းက်င္မွု မရွိေပမယ့္ ျမယမင္း တျဖည္းျဖည္း အထာနပ္လာသည္။ မသာအိမ္မွာ ကစားတာမ်ိဳးႏွင့္ လားလားမၽွမတူသည့္ အျခားေၾကးခပ္ႀကီးႀကီး ဖဲဝိုင္းေတြရွိရာကိုလည္း တစ္ပြဲတိုး ႏွစ္ပြဲတိုးသေဘာမ်ိဳး ျမယမင္းကို ဆိတ္ႀကီးႏွင့္အတူ လႊတ္ေပးသည္။

အခ်ိဳ႕ႀကိတ္ဝိုင္းေတြက ေလာင္းကစားဒိုင္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ဖိုက္တာေခၚၿပီး ဖိုက္ျခင္းလည္းျဖစ္ရာ ဆိတ္ႀကီးႏွင့္အတူ လိုက္ပါသြားလာရင္း ျမယမင္း သူႏွင့္ေတာ္ေတာ္ကေလး ရင္းႏွီးလာသလို ပညာေတြလည္း အေတာ္ကေလး တတ္လာခဲ့ရသည္။ ရဲရဲတင္းတင္း ဝင္ထြက္ တတ္လာသည္။

ဆိတ္ႀကီးကို အေနအထိုင္ ပိပိရိရိရွိဖို႔ဆိုၿပီး ေဒၚခင္ဝင္း ႀကိဳတင္၍ မွာၾကားထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ပထမဦးစြာ ေကာင္မေလးအေနႏွင့္ အလုပ္မွာ ေပ်ာ္ဖို႔ သူမကိုယ္သူမ စိတ္ခ်လက္ခ်ရွိဖို႔ လိုေၾကာင္းကိုလည္း အထပ္ထပ္ မွာၾကားထားခဲ့သည္။ သူတို႔ေလာကမွာ မၾကာခဏ ေတြ႕ၾကဳံရေလ့ရွိတတ္ေသာ ဥပေဒဘက္ေတာ္သားမ်ားႏွင့္ မလႊဲမေရွာင္သာ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါမ်ိဳးမွာ ျမယမင္းလို မဒီအေခ်ာအလွ ကညာစစ္ကေလးေတြက အသုံးဝင္ေကာင္း ဝင္လာနိုင္သည္ဟုလည္း ေဒၚခင္ဝင္း တင္ႀကိဳ တြက္ဆထားခဲ့ၿပီးသားပင္ ျဖစ္ေလသည္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ပိုကာဝိုင္းတစ္ခုမွာ ေငြစ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရရွိကာ ႏွစ္ေယာက္သား အထုတ္ပိုက္ျပန္ခဲ့၍ ေဒၚခင္ဝင္းက ျမယမင္းကိုပါ ေဝစုအေနႏွင့္ ေငြငါးေသာင္းတိတိ ခြဲေဝေပးၿပီး ျမယမင္းကို လက္ရွိအလုပ္မွထြက္ကာ သူမႏွင့္အတူ လုပ္ငန္းဆက္လုပ္သြားဖို႔ ေျပာလာပါသည္။

ညေရးညတာအေနႏွင့္ အခ်ိဳ႕ေန႔ေတြမွာ လိုအပ္လၽွင္လိုအပ္သလို သူမအိမ္မွာ သူမရယ္ တူမႏွစ္ေယာက္ရယ္ ႏွင့္အတူ လာေရာက္ေနထိုင္နိုင္ေၾကာင္း စိုးရိမ္စရာမလိုေၾကာင္းမ်ား ေျပာဆိုကာ ေအာင္ပြဲအထိမ္းအမွတ္ဆိုၿပီး အေဖ်ာ္ယမကာေတြ တိုက္ေကၽြးသည္။

“သမီးက ေဒၚေဒၚနဲ႔ ကံစပ္တယ္ ဆိုရမယ္။ သမီးအေသအခ်ာ စဥ္းစားပါ။ ၿပီးေတာ့ သမီးက ရွစ္တန္းအထိ ပညာသင္ခဲ့တဲ့သူမို႔ ႏွစ္လုံးစာရင္းေတြ အတြက္ ေဒၚေဒၚစိတ္ခ်တယ္။ ကဲ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ သမီး “

ေဒၚခင္ဝင္း ေျပာေတာ့ ျမယမင္းလည္း …

“သမီး ဒီအပတ္ထဲ အေျဖေပးမွာပါ။ အလုပ္က ထြက္ဖို႔ေတာ့ လြယ္ပါတယ္။ သမီးလည္း အဲဒီမွာ ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ေငြသာပိုရမယ္ဆိုရင္ သမီးလုပ္မွာေပါ့ “

“ဒီအတြက္ မပူနဲ႔ သမီးေရ။ အေဒၚနဲ႔သာေနရင္ သမီး ဘယ္ဂြင္ ဘယ္လိုဆင္ရမယ္ဆိုတာ မၾကာခင္ သိလာရလိမ့္မယ္ “

အဲဒီညက ညဉ့္နက္သည္အထိ ေဒၚခင္ဝင္း ဆိတ္ႀကီးႏွင့္ သူ႔အေဖာ္တစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ စကားတေျပာေျပာ စားၾကေသာက္ၾကရင္း ျမယမင္းလည္း အိမ္ကို မျပန္ျဖစ္ခဲ့ေပ။ ေဒၚခင္ဝင္း နယ္မွေန၍ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ေခၚထားေသာ တူမဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ရယ္ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလး မိတူးရယ္ ေနထိုင္ရာ အခန္းမွာပင္ ျမယမင္း သူတို႔ႏွင့္အတူ ဝင္ေရာက္အိပ္စက္၍ မနက္က်မွ အိမ္ကို ျပန္ခဲ့သည္။

ေနာက္တစ္ပတ္အၾကာမွာ ယမင္း ေဆးလိပ္ခုံ အလုပ္ကေန ထြက္ခဲ့သည္။ ေဒၚခင္ဝင္းအိမ္မွာ အိမ္သားတစ္ေယာက္လိုပင္ ေနထိုင္လာခဲ့သည္။ ကစားဝိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လိုက္ပါ၍ ဆိတ္ႀကီးရယ္ သူ႔အေဖာ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ရယ္ သူတို႔အဖြဲ႕သုံးေလးေယာက္ႏွင့္အတူ သူမကမူ ေဒၚခင္ဝင္းကိုယ္စား ေငြကိုင္အျဖစ္ႏွင့္ ေလာင္းကစား ေလာကထဲမွာ ပြဲတိုးက်င္လည္လာခဲ့ေပသည္။

ကစားသမားေလာကဟူသည္ နိုင္သည့္အခါနိုင္၍ ရွုံးသည့္အခ်ိန္မွာ ေငြအားႏွင့္ ေတာင့္ခံနိုင္ရသည္။ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ေကာင္းဖို႔လည္း လိုအပ္သည္ ဆိုတာကိုပါ သူမတျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သေဘာေပါက္ လာခဲ့ရသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းက ေငြအရွာေကာင္းသည္။ ဒိုင္ႀကီးေတြဆီက ေငြဆြဲသင့္သည့္အခါ ဆြဲသည္။ သူတို႔ လိုအပ္တာေတြကို အခ်ိန္မီ ျပန္လည္ ျဖည့္ဆည္းေပးရသည္။

ဆိတ္ႀကီးတို႔လို သူ႔လက္ေအာက္က လူေတြကို သိမ္းသြင္းထားရာမွာလည္း အထာညက္သေလာက္ သူတို႔ ေပ်ာ့ကြက္ အားနည္းခ်က္ေတြကိုလည္း အပိုင္ကိုင္ထားရသည္။ သူမအလုပ္က အျမဲတမ္း ေခ်ာေမြ႕ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ အရင္းအႏွီးႀကီးႀကီးမားမား ေပးဆပ္ရသည့္အခါလည္း ရွိသည္ဆိုတာကိုပါ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္ အမၽွ လုပ္ငန္းသေဘာသဘာဝကို သူမေကာင္းစြာ ရိပ္စား နားလည္လာခဲ့ရသည္။ ပြဲတစ္ပြဲၿပီး၍ ျပန္လာတိုင္း ေဒၚခင္ဝင္းအိမ္မွာ အေသာက္အစားဝိုင္းဖြဲ႕ေလ့ရွိသည္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ဆိတ္ႀကီးႏွင့္ယမင္း ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ေဒၚခင္ဝင္းတစ္ေယာက္ ယမကာဝိုင္းအသင့္ႏွင့္ ဆီးႀကိဳေနၿပီး သူမပုံစံမွာ အေတာ္ကေလး အေသာက္ဝိုင္း ဆက္ထားသည့္ပုံရသည္။ အူရႊင္ၿပီး စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေျပာသည္။ သူ႔အိမ္ေစမေလးကို စပ္စုၾကည့္ေတာ့ ေစာေစာကပင္ ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ ျပန္သြားၿပီး တစ္ညေနလုံး သူမႏွင့္အတူ ရွိေနသည္ဆိုတာကိုပါ ၾကားသိရသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းတူမ သင္းသင္းလည္း သူမႏွင့္အတူ ဧည့္ခံၿပီး ေခါင္းကိုက္သည္ဆို၍ အိပ္ႏွင့္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ျမယမင္းသိရသည္။

“ယမင္းတို႔ အေျခအေနေကာင္းမွန္း ေဒၚေဒၚသိလို႔ ေစာင့္ေနတာ ဒီပြဲမွာ ယမင္းလည္း ေသာက္ရမယ္ “

“ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး “

ျမယမင္း အဝတ္အစားလဲလွယ္၍ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဆိတ္ႀကီးႏွင့္ သူမ ပူးပူးကပ္ကပ္ထိုင္၍ ယမကာခြက္ကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ငွဲ႕ကာ ခြက္ခ်င္းတိုက္၍ ေသာက္စားေနၾကၿပီျဖစ္သည္။

“လာ ယမင္း စာရင္းရွင္းစရာရွိတာ ေနာက္ေန႔မွ ရွင္း … ေသာက္စရာရွိတာ အရင္ေသာက္ဦး “

ယမင္း ျငင္းမရေတာ့ပါ။ ယခင္ကလည္း ဒီလိုမ်ိဳး အေပ်ာ္သေဘာမ်ိဳး မၾကာခဏ ယမင္း ဝင္ႏႊဲဖူးေနတာမို႔ ဘာမွတုံ႔ျပန္ေျပာမေနေတာ့ဘဲ ေဒၚခင္ဝင္း ကမ္းေပးေသာခြက္ကို ယမင္းယူ၍ ေမာ့ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ ဝီစကီအရက္ ခါးသက္သက္က လည္ေခ်ာင္းထဲကို ပူၿပီးဆင္းသြားသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းက …

“သမီး ပါးစပ္ဟ “

ဆိုၿပီး ယမင္းခါးေလးကို အသာဖက္၍ အျမည္းတစ္ဖတ္ကို ပါးစပ္ထဲ ခြံ့ေကၽြးသည္။

“သမီး သြားရလာရတာ အဆင္ေရာေျပရဲ့လား “

“ေျပပါတယ္ ကိုဆိတ္ႀကီးပဲ အစစ ဦးေဆာင္ၿပီး ေခၚသြားတာပဲ ဟင္းဟင္း “

ေဒၚခင္ဝင္းက ေခါင္းတညိတ္ညိတ္လုပ္ၿပီး သူမအေတြ႕အၾကဳံေတြကိုေမးသည္။ အနိုင္အရွုံးကို သူမသိၿပီးျဖစ္၍ နိုင္ေႂကြ ေလးငါးဆယ္သိန္းေလာက္ကို သူမအေနႏွင့္ စာရင္းထဲပင္ ထည့္မွာမဟုတ္ေပ။ ဒီေန႔ဝိုင္းက သာမန္ေလာက္ပင္ျဖစ္ၿပီး ေရွ႕လာမည့္ သီတင္းပတ္ထဲမွာ ပြဲဆက္ေတာ္ေတာ္ကေလးမ်ားလိမ့္မည္ဟူ၍လည္း သူမကဆိုေသးသည္။ ရဲေၾကးလည္း ေပးရမည္ျဖစ္၍ သီးျခားစီစဥ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာဆိုေနပါသည္။

သုံးေယာက္သား ေအးေအးေဆးေဆး ေသာက္စားရင္း ျမယမင္းေခါင္းေတြ ထူပူလာသည္။ တရိပ္ရိပ္မူးလာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေဒၚခင္ဝင္းက သူမစကားေျပာေဖာ္မရွိ၍ဟု ဆိုၿပီး သူမကို အနားမွာပင္ ေခၚထားသည္။

“သမီး မူးေနၿပီ ေဒၚေလး ရဲ့ “

“မူးရင္ ေဒၚေလး ေပါင္ေပၚမွာ အိပ္။ ဒီည တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူ အိပ္မယ္ ဘယ္လိုလဲ “

“အင္း ဟင္း ဟင္း “

ေဒၚေလး ေဒၚခင္ဝင္းက တစ္ခါတစ္ရံ အိမ္မွာေနရင္းထိုင္ရင္း သူမကို ေျခေဆာ့လက္ေဆာ့လုပ္၍ ဟိုကိုင္ဒီနယ္ျပဳတတ္တာကို သူမေတြးလိုက္မိသည္။ ျမယမင္း ရည္းစားသနာထားဖူးေပမယ့္ အေပၚယံအပရိကေလာက္သာ အကိုင္ခံဖူးသည္။ ဒါကလည္း လင္မယူခ်င္ေသး၍ ေျခလြန္လက္လြန္ျဖစ္ခြင့္ မေပးခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ သူမ ပင္ကိုစိတ္ကေတာ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား မိန္းမသားေတြလိုပင္ အကိုင္ခံခ်င္သည္။ အထည့္ခံခ်င္သည္ပဲ ျဖစ္သည္။

ေဒၚခင္ဝင္းက်ေတာ့ အလုပ္ရွင္ေပမယ့္ အေဒၚရင္းတစ္ေယာက္လိုျဖစ္၍ တရင္းတႏွီးရွိေနၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ နို႔ကိုင္ ဖင္ကိုင္တာမ်ိဳးရွိသည္။ ေရအတူခ်ိဳးခ်ိန္မွာဆိုလၽွင္လည္း သူမက ကိုယ္လုံးတီး ခ်ိဳးတတ္တာမို႔ ဖင္ေတြ အဖုတ္ေတြ မၾကာခဏျမင္ေတြ႕ရေလ့ရွိသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က လွလည္းလွၿပီး ေတာင့္လည္း အလြန္ေတာင့္သူျဖစ္၍ သူမအေနႏွင့္ေတာ့ အားက်ရသည္သာျဖစ္သည္။

ေခါင္းထဲမွာ ရီတီတီကေလးျဖစ္ေန၍ ျမယမင္း သူမေပါင္ေပၚ ခဏလွဲအိပ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေဒၚခင္ဝင္းလက္က သူမရင္ညြန႔္ကေလးေပၚ ေရာက္ရွိလာသည္။ အကၤ်ီေပၚကေန ရင္သားအိအိကေလးႏွစ္ႁမႊာကို အသာဖြဖြ အုပ္ကိုင္ကာ ပြတ္သပ္နယ္ေပးေနပါသည္။

“အင္ ဟိုမွာ ကို ဆိတ္ ရွိေနတာ “ “သူလည္း အရွိန္ရၿပီး မွိန္းေနတာ သမီးမေတြ႕ဘူးလား “ ဆိတ္ႀကီး မ်က္လုံးအၾကည့္က သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဆီ ေရာက္ေနပါသည္။ အကဲခတ္သလို ၾကည့္ေနသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းက ယမင္းမျမင္ေအာင္ဆိုၿပီး ဆိတ္ႀကီးဖက္ကို သူမကိုယ္တစ္ျခမ္းကြယ္ထားလိုက္ၿပီး ယမင္းဖင္သားေတြကို အသာဆုပ္ညႇစ္နယ္ေပးေနသည္။

“ယမင္းလည္း အရြယ္ေရာက္ေနၿပီ “

“ဘာျဖစ္လဲ အေဒၚရဲ့ “

“အရြယ္ေရာက္ၿပီးဆိုေတာ့ … “

ေဒၚခင္ဝင္းက ယမင္းနား နားကပ္ၿပီး …

“ယမင္းေလး အလိုးခံလို႔ ရၿပီ လို႔ ေျပာတာ ဟင္း ဟင္း “

“အို ေဒၚေလးေနာ္ ဟင့္ ဟင့္ “

“ဘာလဲ ဒီေလာက္ သြားတာလာတာ အကိုင္မခံရဘူးလား ေယာက္်ားေတြက ယမင္းတို႔ အရြယ္ဆို အေသရရ အရွင္ရရပဲ ဥစၥာ “

“ေဒၚေလးစပ္ ေပးပါလား ကိုယ့္တူမေလးကို အဟင္း ဟင္း “

ျမယမင္းက ေျပာလိုက္ၿပီး ေဒၚခင္ဝင္းေပါင္တြင္းသားကေလးကို ခ်စ္စနိုးေလး ဆြဲလိမ္ပစ္လိုက္ပါသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းလက္က သူမေပါင္ၾကားထဲကို မသိမသာ ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ လူက အရက္ရွိန္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ေထြေနသည့္အျပင္ သူမ၏ ထိကပါးရိကပါးအထိအေတြ႕ကို ၿငိမ္ခံေနမိရင္း ျမယမင္းစိတ္ေတြ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံ ခံစားလာရေပသည္။

ေဒၚခင္ဝင္းက စကားတြတ္တိုးေျပာဆိုရင္း မသိမသာကေလး ျမယမင္း အဖုတ္ကိုပြတ္ေပးေနပါသည္။ ဆိတ္ႀကီးလည္း ဒီည ေဒၚခင္ဝင္းက သူႏွင့္အိပ္ဖို႔ အခြင့္ေပးၿပီးသားမို႔ အရက္တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္မူးေအာင္ ေသာက္စားရင္း အားအင္ျဖည့္တင္းထားေလရာ နဂိုကပင္ လီးေတာင္ေနရသည့္အထဲ ေဒၚခင္ဝင္း၏ စကားအသြားအလာႏွင့္ သူမလွုပ္ရွားမွုကို မ်က္ေျခမျပတ္အကဲခတ္၍ ဒီေန႔ညေတာ့ ေကာင္မေလးကိုပါ ေဒၚခင္ဝင္း အပီဖြင့္ေတာ့မည္ဆိုတာကို ရိပ္စားမိၿပီး သူ႔လီးက ေတာင္ရလြန္း၍ လရည္ပင္ ထြက္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာခဲ့ရေလသည္။

“ေရာ့ ဒီတစ္ခြက္ ေသာက္ၿပီးရင္ အိပ္ၾကစို႔ ေဒၚေလးသမီးကို အခန္းထဲ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ “

“အင္း အင္း ေဒၚေလး “

ျမယမင္း ဝမ္းဗိုက္ထဲ ယမကာရည္ေတြ ေတာ္ေတာ္ဝင္သြားၿပီး သူမေခါင္းပင္ မထူနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္။

ဆိတ္ႀကီးလည္း ပုလင္းထဲက လက္က်န္အရက္ကို သူႏွင့္ေဒၚခင္ဝင္းခြက္ထဲ တစ္ဝက္စီေလာင္းထည့္လိုက္ၿပီး သူမကို ေရာ့ မမအတြက္ ဆိုၿပီး ကမ္းေပးလိုက္သည္။ ေဒၚခင္ဝင္းေသာက္ခ်လိုက္ၿပီး ထိုင္ရာကထလိုက္သည္။ ယိုင္ေနေသာ ယမင္းကိုယ္လုံးကေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ထိန္းကိုင္ရင္း သူမအိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ႀကီးေပၚကို ပို႔ေပးလိုက္သည္။

“မူး တယ္ ေဒၚေလးရယ္ ရင္ထဲမွာလည္း ပူေနတာပဲ”

“ေဒၚေလး ေရခဲေရ ယူေပးမယ္ ပူအိုက္တယ္ဆိုရင္လည္း အကၤ်ီခၽြတ္လိုက္သမီး အခန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွမရွိဘူး “

သူမထားရာေန ေစရာသြား လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္နိုင္သည့္အေျခအေနကို ျမယမင္းေရာက္ရွိလို႔ ေနပါၿပီ။ ေဒၚခင္ဝင္းက ယမင္းကို ေရခဲေရတိုက္တာေတာင္ သူမခမ်ာ သိပ္မေသာက္နိုင္ရွာေတာ့ေပ။ မ်က္လုံးက ေမွးစင္းေနၿပီး ပိႆာေလးႏွင့္ ဖိထားသလို မ်က္ခြံေလးလံကာ ျပန္မဖြင့္နိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနသည္။

သူမကိုယ္ေပၚက အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြေရာ ဘရာစီယာကေလးကိုပါ ေဒၚခင္ဝင္းခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ခါးေအာက္ပိုင္းရွိထမီမွာ ကုတင္ထက္မွာ ဟိုလူးဒီလွိမ့္ႏွင့္မို႔ သူမ မခၽြတ္ခင္ကပင္ လန္တက္ေနၿပီး ေပါင္တြင္းသား ဝင္းဝင္းကေလးေတြေရာ ေပါင္ခြၾကားက သူမအဖုတ္တစ္စြန္းတစ္စပါ ေပၚလြင္ေနလၽွက္ရွိေပၿပီ။

ေဒၚခင္ဝင္း သူမထမီကိုေရာ အတြင္းခံကေလးကိုပါ ဆြဲခၽြတ္ယူလိုက္တာကို မသိတစ္ခ်က္ သိတစ္ခ်က္ႏွင့္ ျမယမင္း ဘယ္လိုမွ မ႐ုန္းသာနိုင္ဘဲျဖစ္သြားခဲ့ရပါသည္။ သူမတစ္ကိုယ္လုံး ဝတ္လစ္စားလစ္ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီးမွ ေဒၚခင္ဝင္းက ေစာင္ပါးကေလးတစ္ထည္ကို ခါးေအာက္ပိုင္းမွာ ဖုံးလႊမ္းထားေပးလိုက္သည္။

ျမယမင္း မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ရေလၿပီ။ သူမ ေသာက္ထားသည့္ ယမကာအရွိန္က အိပ္မက္ထဲအထိေတာင္ တရိပ္ရိပ္တက္ေနေလမလား မသိေပ။ ဆိတ္ႀကီး အခန္းထဲကို လိုက္ဝင္လာခ်ိန္မွာ ေဒၚခင္ဝင္းကိုယ္တိုင္ ညအိပ္အဝတ္အစားလဲလွယ္ၿပီး သူ႔ကို ဖက္လွဲတကင္း ဆီးႀကိဳလိုက္ပါသည္။

ႏွစ္ေယာက္သား မတ္တပ္ရပ္လ်က္ပင္ အခန္းဝမွာ ကစ္ဆင္ဆြဲေနၾကသည္။ ဆိတ္ႀကီးက သူမကို …

“အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီလား “

ဟု ေလသံတိုးတိုးေလးႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။ ေဒၚခင္ဝင္းက ေခါင္းအသာညိတ္ၿပီး …

“အင္း မင္း ဒီညေတာ့ ကံေကာင္းမွာပါ ဆိတ္ႀကီးရယ္ အဟင္း ဟင္း “

ဆိတ္ႀကီးလည္း တဟဲဟဲရယ္ရင္း ေဒၚခင္ဝင္းကိုယ္လုံးအိအိႀကီးကို ခါးမွေန၍ေပြ႕ဖက္ကာ ကုတင္ႀကီးဆီ ဆြဲေခၚလာခဲ့လိုက္ေလသည္။

ဆိတ္ႀကီး၏ ေတာင့္တင္းသန္စြမ္းလွေသာ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးေအာက္မွာ ေဒၚခင္ဝင္း တစ္ကိုယ္လုံး နစ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနသလို ျဖစ္သြားရသည္။ ဆိတ္ႀကီးက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသမား ဗလအားကိုးႏွင့္မိုက္သူ ဗလအားကိုးႏွင့္ ဖိုက္သူလည္းျဖစ္ေပသည္။

သူ၏ ႀကံ့ခိုင္ေတာင့္တင္းေသာ ကာယဗလက ဒီေနရာမ်ိဳးမွာ သိပ္ကို အသုံးဝင္လြန္းလွသည္။ ေဒၚခင္ဝင္း၏ ကိုယ္ေပၚမွ ညဝတ္အကၤ်ီပါးေလးက ကုတင္ေျခရင္းမွာ ကၽြတ္ပုံက်သြားခဲ့ရေလၿပီ။ သူမ၏ တင္းရင္းဖြံ့ထြားၿပီး အခ်ိဳးအစားက်နလွပသည့္ ရွိုက္ဖိုႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္က မီးေရာင္ေအာက္မွာ အတိုင္းသားေပၚလြင္လို႔ေနၿပီး ဆိတ္ႀကီး၏လက္မ်ားကလည္း သူမခႏၶာကိုယ္ေနရာအႏွံ့အျပားကို လိုက္လံပြတ္သပ္ညႇစ္နယ္ေနလၽွက္ရွိသည္။ မေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္ ေန႔ရက္ေတြကို အတိုးခ်ၿပီး ဆိတ္ႀကီး ေဒၚခင္ဝင္းကို အပီအျပင္ကိုင္ေနျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ေဒၚခင္ဝင္းတစ္ေယာက္ ကုတင္ထက္မွာ ထြန႔္လူးေကာ့ပ်ံကာ ေနရေလေတာ့သည္။

“ဟင့္ဟင့္ သိပ္မၾကမ္းနဲ႔ ဆိတ္ႀကီးရယ္ နင့္ကို ငါ ေၾကာက္ေတာင္လာၿပီ “

ေဒၚခင္ဝင္း ခပ္ညည္းညည္းကေလး ေျပာလိုက္သည္။ အမွန္တကယ္လည္း သူမပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၿပီ။ တစ္ေန႔ခင္းလုံး သူမ၏ေက်းဇူးရွင္ ဧည့္သည္ေတာ္ႏွစ္ဦးကို ျပဳစုေပးလိုက္ရ၍ သူမေတာ္ေတာ္ကေလး ပန္းလ်ေနသည္။ ဆိတ္ႀကီးက သူမနို႔ႏွစ္ႁမႊာကို ညႇစ္၍နယ္၍ နို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္လုံးကို စို႔ေပးေနသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းၾကက္သီး ဖ်န္းကနဲထမိသြားသည္။ သူမေပါင္ၾကားထဲကို သူ႔လက္တစ္ဖက္က မေျပာမဆို ဝင္ေရာက္လာျပန္သည္။ ေပါင္ခြဆုံရွိ ကာမတည္ရာ အဂၤါဇပ္တည္းဟူေသာ အဓိကက်ေသာေနရာ႒ာနကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးႏွင့္ အုပ္ကိုင္ကာ ဖြဖြရြရြကေလး စမ္းသပ္ကိုင္တြယ္လာသည္။

“ဆိတ္ႀကီး “

“ဗ်ာ မမ “

“မင္း တာဝန္ မင္းသိတယ္ေနာ္ “

“ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဗ်ာ “

ဆိတ္ႀကီး ကုတင္ေျခရင္းဖက္ဆီ ကိုယ္ကို ေလၽွာဆင္းလိုက္ၿပီး သူမေပါင္ခြဆုံၾကားထဲသို႔ မ်က္ႏွာအပ္၍ အေမႊးအျမင္ေတြ ထူထပ္နက္ေမွာင္လို႔ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ျပင္ႀကီးကို ကုန္းနမ္းလိုက္ပါသည္။ သူမအဂၤါဇပ္ေခၚ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ လက္ပူမိထားသလို ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ရွိကာ ေယာင္ကိုင္းေနၿပီး ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ မဟတဟျဖစ္လၽွက္ လက္သန္းထိပ္ခန႔္ရွိမည့္ ေစာက္စိႀကီးမွာ ျပဴး၍ေနတာကို ေတြ႕ရေလသည္။ ဆိတ္ႀကီး သူမအစိကေလးကို ကုန္းစုပ္သည္။ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ အထက္ေအာက္ အျပန္အလွန္ လၽွာႏွင့္ ယက္ကာသပ္ကာ ေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဖက္ကို လၽွာတစ္ခုလုံးသြင္း၍လည္း လွည့္ပတ္ ထိုးေမႊ ေပးေနေလသည္။

ေဒၚခင္ဝင္း အလိုက်သြားၿပီး သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ျပဲျပဲကားကားႀကီး ျဖစ္၍သြားကာ ဆိတ္ႀကီး၏ ေခါင္းကို လက္ႏွင့္ ခပ္တင္းတင္းပင္ ဆြဲဖိထားလိုက္မိပါသည္။ သူမ မ်က္ႏွာကေလးရွုံ႔မဲ့ၿပီး ႏွုတ္မွေန၍လည္း တအင္းအင္း စုပ္သပ္ ညည္းညဴလာသည္။

“အ အား ေကာင္းတယ္ … ဆိတ္ႀကီးရာ အား … ငါ ဒီလို မခံစားရတာၾကာၿပီ နင့္နဲ႔ေတြ႕မွပဲ ဒီလို အမွုတ္ခံ ရေတာ့တယ္ … အ ကၽြတ္ကၽြတ္ … ယက္ ယက္ေပး လၽွာနဲ႔ အစိကို နာနာေလးယက္ေပး … အင္း … ဟုတ္ ဟုတ္ၿပီ “

ဆိတ္ႀကီး အားတက္သြားၿပီး အပီအျပင္ ဘာဂ်ာေပးေနလိုက္သည္။ ေဒၚခင္ဝင္းလည္း သူမႏွင့္ေျခရင္းေခါင္းရင္း ေျပာင္းျပန္အိပ္ၿပီး (စစ္စတီနိုင္းပုံစံ) ဆိတ္ႀကီး ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးကို ဆြဲယူကာ သူမပါးစပ္ထဲ အျပည့္အသိပ္ ထည့္စုပ္ ေပးလိုက္ေလသည္။ သူ႔လီးက လုံးပတ္က်ပ္လုံးထက္မကႀကီးသလို အလ်ားလည္းခုနစ္လက္မ ရွစ္လက္မခန႔္ ရွည္သူျဖစ္သည္။ စံခ်ိန္မီ လီးႀကီးပင္ ျဖစ္သည္ဟုဆိုရမည္။

ေဒၚခင္ဝင္းမွာ ေန႔ခင္းကပင္ တူမျဖစ္သူႏွင့္အတူ ဧည့္သည္မ်ားအလိုက် ေလးခ်ီငါးခ်ီထက္မနည္း ကာမဆက္ဆံ ခဲ့ေသးသည္။ တူမ ေခ်ာေလး သင္းသင္းမွာ သူမလိုင္းသြင္းေပးထား၍ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ေကာင္းစြာ အသုံးတည့္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ တူမႏွင့္အေဒၚႏွစ္ေယာက္တြဲ၍ ဦးမ်ိဳးေဇာ္ႏွင့္သူ႔အေဖာ္ ဦးနိုင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ကာမစည္းစိမ္အျပည့္အဝရရွိေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ လီးမ်ားမွာ ႀကီးမားလွၿပီး ဆိတ္ႀကီးလီးကဲ့သို႔ပင္ စံခ်ိန္မီလီးမ်ားျဖစ္ၾက၍ တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ေကာ့ေနေအာင္ ခံခဲ့ရပါသည္။ ယခုလည္း ဆိတ္ႀကီး၏ အဆက္မျပတ္ ႏွိုးဆြမွုမ်ားေၾကာင့္ သူမ၏ရာဂဆႏၵေတြ ျပန္လည္ နိုးႂကြလာခဲ့ရျပန္ၿပီ ျဖစ္သည္။

ေဒၚခင္ဝင္း သူ႔လီးကိုစုပ္ရင္း လက္ႏွင့္လည္း ဂြင္းရိုက္ေဆာင့္ေပးလိုက္ကာ လီးအျမန္ေတာင္လာေအာင္ လုပ္ေပးေနသည္။ ဆိတ္ႀကီးလီးက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေကာင္းေအာင္ မာန္ဖီ ေထာင္ထလို႔ လာသည္။ တစ္ဖက္ကလည္း ဆိတ္ႀကီးအမွုတ္ေကာင္းလြန္း၍ သူမေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ေစာက္ရည္မ်ား ရႊဲနစ္ေနခဲ့ရၿပီ ျဖစ္သည္။

မေနနိုင္ေတာ့တာႏွင့္ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆိတ္ႀကီးကိုယ္လုံးကို တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ေဒၚခင္ဝင္းက

“လိုးၾကစို႔ ငါ အရမ္းရြေနၿပီ ဆိတ္ႀကီး “

ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ကာ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားေပးလိုက္ေလသည္။ ဆိတ္ႀကီးလည္း သူမေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ေရာက္ကာ သူ၏လီးထိပ္ႀကီးကို ေဒၚခင္ဝင္း ေစာက္ပတ္ႏွင့္တည့္တည့္ ေတ့ခ်ိန္၍ သူမ၏ အေခါင္းေပါက္ကေလးထဲသို႔ ဖိေဆာင့္ထည့္သြင္းလိုက္ေလသည္။ လီးႀကီးက စြတ္ ႁဗြတ္ဆိုၿပီး ေဒၚခင္ဝင္းေစာက္ပတ္ထဲကို ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္ႏွင့္ပင္ ေလၽွာတိုးဝင္ေရာက္သြားပါသည္။

“အား သိပ္ထိတာပဲ ဆိတ္ႀကီးရယ္ သားအိမ္ေတာင္ျပဳတ္ထြက္ကုန္ၿပီနဲ႔တူတယ္”

“ကၽြန္ေတာ္လိုးတာ ေကာင္းလား မမ “

“ေကာင္းတယ္ ဆိတ္ႀကီး ခုနကလိုပဲ တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ေပး နင့္လီးက တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ေလ ခံလို႔ေကာင္းေလပဲ “

ဆိတ္ႀကီးလည္း ေကာင္းၿပီဟုဆိုရင္း သူ႔လီးကို ေဒၚခင္ဝင္းေစာက္ပတ္ထဲမွ ျပန္ဆြဲခၽြတ္ထုတ္လိုက္ကာ လဒစ္ထိပ္ေခါင္းႀကီးျပန္သြင္းၿပီး လီးအရင္းထိ ထပ္မံ လိုးေဆာင့္ခ်လိုက္ေလသည္။ လီးအရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္းလိုးေပးမွုက ထိေရာက္မွုရွိလြန္းလွ၍ ေဒၚခင္ဝင္းပါးစပ္မွ အိုးကနဲအင့္ကနဲ အေမဋိတ္သံပင္ ထြက္သြားရေလသည္။ ဆိတ္ႀကီးမနားစတမ္းပင္ လိုးေပးလိုက္သည္။

သူ အခ်က္ေလးငါးဆယ္ လိုးၿပီးခ်ိန္မွာ ေဒၚခင္ဝင္းေစာက္ပတ္မွ ေစာက္ရည္ေတြက အရႊဲသားျဖစ္လၽွက္ရွိေလၿပီ။ ထန္လြန္း၍ပဲလားေတာ့ မသိ။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္လိုး႐ုံႏွင့္ ေဒၚခင္ဝင္း ေစာက္ရည္ ပန္းထြက္ကာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ ဆိတ္ႀကီးက ရပ္နားျခင္းမရွိဘဲ ဆက္တိုက္ပင္ ဆက္လိုးေပးေနသည္။ တစ္ခ်ီၿပီးထား၍ အရည္ရႊမ္းေနေသာေစာက္ပတ္မွာ ခုနကထက္ပင္ ပိုမိုလိုးေဆာင့္၍ေကာင္းေနသလို ထင္မွတ္ရေပသည္။

ေဒၚခင္ဝင္းေစာက္ပတ္ကို လိုးရင္းကေန နေဘးမွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနလ်က္ ရွိေသာ ျမယမင္း၏ ဝတ္လစ္စားလစ္ျဖစ္ေနသည့္ ကိုယ္ခႏၶာ အထက္ေအာက္ရပ္ဝန္း ေတြဆီကို သူ႔အၾကည့္က မၾကာခဏ ေရာက္ရွိလို႔ သြားရသည္။ ေကာင္မေလး နို႔အုံအိအိႏွစ္လုံးက တင္းက်စ္ေနကာ ကၽြဲေကာသီး အလတ္စားႏွစ္လုံး ပစ္တင္ထားသလို မို႔ႂကြလို႔ေနတာ သူေတြ႕ရသည္။

ေဒၚခင္ဝင္းကလည္း နပ္သည္။ ဆိတ္ႀကီးကို အဓိပၸါယ္ပါပါ စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး …

“နင္ သူ႔ကို ခုလိုးခ်င္ေနၿပီ မဟုတ္လား ဆိတ္ႀကီး “

ဟု ေမးလိုက္ေတာ့ ဆိတ္ႀကီး ဟက္ကနဲ ရယ္လိုက္ရင္း …

“မလိုးေသးဘူး မမကို လိုးၿပီးမွ အပီလိုးေပးမွာ “

“ဒါျဖင့္ နင့္စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ေပးမယ္ နင့္လီးကို ခဏခၽြတ္လိုက္ဦး “

ဆိတ္ႀကီး လီးကိုခၽြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းလည္း တစ္ဖက္ကို လွည့္ကုန္းလိုက္ရာက ျမယမင္းခါးအထက္မွာ မလုံ႔တစ္လုံကေလး လႊမ္းထားေသာ ေစာင္ပါးေလးကို ဆြဲလွန္လိုက္ၿပီး သူမ၏ေပါင္ခြဆုံရွိ အေမႊးပါးပါးကေလး ေပါက္ေရာက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းအိအိကေလးကို လက္ႏွင့္ဖြဖြပြတ္လိုက္ကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ျဖဲကားပစ္လိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္း ျမယမင္းေစာက္ပတ္ကို သူမမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကို အားပါးတရကုန္းမွုတ္၍ လၽွာႏွင့္ယက္လိုက္စုပ္လိုက္ လုပ္ေပးေနလိုက္သည္။

ျမယမင္း တအင့္အင့္ ညည္း၍ သူမေခါင္းမွ ဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ဆုပ္ဆြဲကာ ႐ုန္းကန္လာသည္။ အသိစိတ္မဲ့ေနေသာ္လည္း အေသြးအသားႏွင့္လူလုပ္ျခင္းျဖစ္၍ အလိုအေလ်ာက္တုံ႔ျပန္မိျခင္းဟုဆိုနိုင္သည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ေစာက္ပတ္ယက္ေပးလိုက္ရာ ျမယမင္းတစ္ကိုယ္လုံး ဘယ္လူးညာလွိမ့္ေကာ့ပ်ံလာၿပီး သူမအပ်ိဳေစာက္ပတ္ကေလးက ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ား လိုက္၍လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေပၿပီ။

ဆိတ္ႀကီး သူမေစာက္ပတ္ကုန္းမွုတ္ေနပုံကို အရသာခံၾကည့္၍ ေဒၚခင္ဝင္းဖင္ကို အေနာက္ကေန ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္လာသည္။ သူမဖင္ၾကားထဲကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ကုန္းယက္လိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္ကာ အေနာက္ကေန ေဒၚခင္ဝင္း၏ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးသြင္း၍ အငမ္းမရ လိုးသည္။

“အင္း အင္း ဟင္း ဟင္း “

ေဒၚခင္ဝင္း အႀကိဳက္ေတြ႕ပုံရၿပီး ဖင္ကို ခပ္ေကာ့ေကာ့လုပ္ကာ ဆိတ္ႀကီးအလိုးကို တုံ႔ျပန္လာပါသည္။ မၾကာမီ ႏွစ္ေယာက္သား အေပးအယူညီမၽွၿပီး ေဒၚခင္ဝင္းက ယမင္းေစာက္ပတ္ယက္ရင္း ဆိတ္ႀကီးအလိုးကို ကုန္းခံ၍ေနကာ ဆိတ္ႀကီးကလည္း သူမဖင္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွင့္ဖ်စ္ကိုင္ကာ ဆုပ္ဆြဲ၍ ေစာက္ပတ္ကို မီးပြင့္မတတ္ သဲႀကီးမဲႀကီး လိုးေနေပၿပီ။

“အ အား ေဆာင့္ေဆာင့္ ျမန္ျမန္ ဆိတ္ႀကီး ေကာင္းလွခ်ည္လား ဆိတ္ႀကီးရာ လိုးစမ္း အေသလိုးစမ္း “

ဆိတ္ႀကီး သူမစိတ္ႀကိဳက္ လိုးပစ္လိုက္သည္။ အခ်က္ေလးငါးဆယ္မက ဇယ္ဆက္သလို ေဆာင့္သည္။ မိနစ္ေလးဆယ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူေရာ ေဒၚခင္ဝင္းပါ အေကာင္းလြန္ၿပီး လရည္ေရာ ေစာက္ရည္ေရာ ၿပိဳင္တူပန္းထြက္သြားၾကရသည္။

ဆိတ္ႀကီး ေဒၚခင္ဝင္းကို လိုးၿပီးေတာ့ ျမယမင္းဖက္ကို လွည့္လာၿပီ။

ျမယမင္း ပက္လက္ကားယားႀကီးဖလက္ျပေနခ်ိန္မွာ ဆိတ္ႀကီးလီးက သူမေစာက္ပတ္ကေလးထဲကို စြိ ဇြတ္ ဆိုၿပီး သစ္ငုတ္တိုႀကီး သပ္လၽွိုလိုက္သလို ထိုးေဖာက္ တိုးဝင္သြားရေလသည္။ အပ်ိဳေစာက္ပတ္ကေလးမို႔ လိုးရသည္မွာ စီးပိုင္ၾကပ္ညႇပ္ေနၿပီး တထုတ္ထုတ္ႏွင့္ဇိမ္ရွိလြန္းလွသည္ဟု ဆိတ္ႀကီးယူဆမိေပသည္။

ျမယမင္း သိသလို မသိသလို အိပ္မက္ထဲ လြင့္ေမ်ာေနသလိုျဖစ္ၿပီး ဆိတ္ႀကီးပါကင္ဖြင့္တာကို ျမင္မေကာင္း ရွုမေကာင္းေအာင္ပင္ ခံေနရေလေတာ့သည္။

ဆိတ္ႀကီးက သူမေစာက္ပတ္ကြဲျပဲသြားမွာစိုး၍ အရမ္းကာေရာလိုးျခင္းမဟုတ္ဘဲ သူ႔လီးကို လဒစ္ထိပ္ဝင္႐ုံ သြင္းၿပီး ေစာက္ေခါင္းကေလး၏အေပၚထိပ္ဖက္ကေန ကပ္ဖိကာ အသာအယာ ေညႇာင့္လိုးကေလးလိုးျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤနည္းက ေစာက္ေခါင္းကို တည့္တည့္ေဆာင့္လိုးေသာနည္းထက္ကို ပိုၿပီး လုံျခဳံစိတ္ခ်မွုကို ေပးေစနိုင္ေသာနည္းျဖစ္သည္။ ပါကင္ဖြင့္ရာမွာ ေစာက္ပတ္ကြဲျခင္းကို ေတာ္႐ုံႏွင့္မျဖစ္ေစနိုင္ဘဲ နာက်င္မွုေဝဒနာကို အထိုက္အေလ်ာက္ သက္သာေစသည္ဟု ဆိုပါသည္။

လီးတစ္ဝက္ ဝင္နိုင္သည့္အေျခကို ေရာက္ေတာ့မွသာ သူ႔လီးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ တစ္ခ်က္ခ်င္း ဖိေဆာင့္ လိုးသြင္းလိုက္ရာ ယမင္း၏ ေစာက္ပတ္ကေလးအတြင္းမွ ဖြတ္ ဒုတ္ ကနဲအသံတစ္ခ်က္ႏွင့္အတူ ျမယမင္းေကာ့ႂကြတက္သြားၿပီး သူ႔လီးကိုျပန္အခၽြတ္မွာ လီးထိပ္ကလည္း ေသြးစကေလးမ်ား ကပ္ပါလာသည္ကို ဆိတ္ႀကီးေရာ ေဒၚခင္ဝင္းပါ ႏွစ္ေယာက္စလုံး သတိထားမိလိုက္သည္။ ျမယမင္း၏ အပ်ိဳစင္အေျမႇးပါးကေလး ေပါက္ျပဲထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆိတ္ႀကီးလီးက ေကာင္မေလး၏ အပ်ိဳပန္းကေလးကို ဆြတ္ခူးလိုက္ရျခင္း မည္ေပေတာ့၏။

ဆိတ္ႀကီး သူ႔လီးကိုျပန္ထည့္သြင္းၿပီး အၿပီးသတ္လိုးေဆာင့္မွုကို စတင္လိုက္သည္။ ေဒၚခင္ဝင္းက သူ႔တပည့္ေက်ာ္ဆိတ္ႀကီးကို ဘရာဗို ဆိုၿပီးလက္မေလးေထာင္ကာ ဂုဏ္ျပဳလိုက္သည္။ ဆိတ္ႀကီး ေအာင္နိုင္သူပီပီ ေၾကာင္ကိုႂကြက္စားသလို တစ္ခ်က္တည္း တန္းမစားဘဲ ျမယမင္းနို႔ကိုကိုင္ကာ နို႔သီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္ ဖင္ေပါက္ကေလးထဲ လက္ထည့္ကာႏွိုက္လိုက္ ေစာက္ပတ္ထဲဝင္စျပဳေနေသာလီးကို တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ သြင္းထားရင္းတန္းလန္းကေန လီးေခ်ာင္းကိုအရင္းမွကိုင္၍ေမႊ႕ကာ ေစာက္ပတ္အေပါက္ ကေလးကို ခ်ဲ႕လိုက္ႏွင့္ လုပ္ေပးေနသည္။

“အမေလးဟယ္ လိုးမွာရွိတာ ျမန္ျမန္ေလးလိုးတာမဟုတ္ဘူး ဒင္းကေသေတာ္မူေနတဲ့ဟာ နင္ဖြင့္စရာရွိတာ ဖြင့္ၿပီးရင္ ငါ့ေစာက္ပတ္လာလိုးလွည့္ဦး ငဆိတ္ရဲ့”

ေဒၚခင္ဝင္း ေသာက္ျမင္ကပ္လာဟန္ႏွင့္ ခပ္ေငါ့ေငါ့ကေလး ေျပာလိုက္သည္။

“ၿပီးေတာ့မွာပါ မမ ရဲ့ ေစာက္ပတ္က တအားၾကပ္ေနေတာ့ အၾကာႀကီးမလိုးနိုင္ပါဘူး “

ျမယမင္း ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး ျပားကပ္သြားေအာင္ အသည္းအသန္ဖိေဆာ္ပစ္လိုက္ရင္း ဆိတ္ႀကီးေျပာသည္။ တကယ္လည္း ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္သာ လိုးလိုက္ရသည္။ ဆိတ္ႀကီး လီးတစ္ဝက္လိုးရင္းကပင္ သူ႔လရည္ေတြကို ျမယမင္းေစာက္ပတ္ထဲ ပန္းထည့္ပစ္လိုက္ပါသည္။ အရသာလည္းေတာ္ေတာ္ရွိသြားသည္။ လရည္ေပက်ံေနေသာ လီးကို ျမယမင္းပါးစပ္နားကပ္ၿပီး ဆိတ္ႀကီးက …

“ေရာ့ ေကာင္မေလး စုပ္ေပးစမ္း ေကာင္းေကာင္း စုပ္ “

“ဟဲ့ သူ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလာက္ၿပီေလ “

“စုပ္ေနတာပဲ မေတြ႕ဘူးလား မမရ ဟင္း ဟင္း “

ယမင္း အိပ္ခ်င္မူးတူး မ်က္လုံးမဖြင့္နိုင္ဘဲ ကေယာင္ကတမ္းႏွင့္ပင္ သူ႔လီးကိုငုံလိုက္သလို ျဖစ္သြားသည္။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ရယ္ပြဲဖြဲ႕မိၾကျခင္းျဖစ္သည္။

“ႀကံႀကံဖန္ဖန္ဟယ္ ကဲ လာပါ ငါပဲ နင့္လရည္ေတြ စုပ္ေပးပါ့မယ္ေအ ဆိတ္ႀကီးေပးစမ္း နင့္လီးကို”

ဆာေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဒၚခင္ဝင္းတစ္ေယာက္ ဟန္ေတာင္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ပါေခ်။ ဆိတ္ႀကီးလီးကို ကိုင္ဆြဲကာ အျပတ္စုပ္ေပး ယက္ေပးလိုက္ပါသည္။ သူမအလွည့္ၿပီးေတာ့ ဆိတ္ႀကီးက ေဒၚခင္ဝင္းကို ျမယမင္းႏွင့္ ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ အိပ္ခိုင္းၿပီး သူမေစာက္ပတ္ကိုယက္လိုက္ ျမယမင္းေစာက္ပတ္ကို ႏွိုက္လိုက္ လုပ္ေပးေနသည္။

ပါကင္အပြင့္ခံၿပီး ဆိတ္ႀကီးရဲ့တစ္ခ်ီလိုးျခင္းကို ခံလိုက္ရေပမယ့္ ျမယမင္းအေနႏွင့္ေတာ့ အမူးလြန္သေလာက္ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ေနတာမို႔ ဘာကိုမွပင္ သိလိုက္မွာမဟုတ္ပါေခ်။ အိပ္မက္လိုလိုသာ ခံစားရေပမည္။ ဆိတ္ႀကီးလည္း ေစာက္ပတ္ဘာဂ်ာကိုင္အၿပီးမွာ ေဒၚခင္ဝင္းကို တစ္ခ်ီၿပီးတစ္ခ်ီ လိုးလိုက္ ခဏတစ္ျဖဳတ္နား၍ ေနာက္တစ္ခ်ီလိုးလိုက္ႏွင့္ ေလးငါးခ်ီ ဆက္တိုက္ပင္ လိုးေပးလိုက္ရပါသည္။

ျမယမင္းကိုလည္း တစ္ခ်ီထပ္ေဆာ္ဖို႔ႀကိဳးစားေသးေပမယ့္ သူမေစာက္ပတ္က ေခ်ာဆီမထြက္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီမို႔ ေစာက္ပတ္ကြဲမွာ စိုးရိမ္ၿပီး မနက္က်မွ လိုးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ကာ ေဒၚခင္ဝင္းအခန္းမွာပဲ အတူတကြ အိပ္စက္လိုက္ၾကပါသည္။

မနက္က်ေတာ့ ျမယမင္းအိပ္ယာမွ နိုးလၽွင္နိုးခ်င္းပင္ အေၾကာင္းစုံကို ခန႔္မွန္းမိေလၿပီ။

ဆိတ္ႀကီးက သူမကို ေစာေစာစီးစီးတစ္ခ်ီလာဖြင့္ဖို႔ ျပင္ေနတုန္း သူမနိုးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ နေဘးမွာလည္း ေဒၚခင္ဝင္းကို ဖင္တုံးလုံးႏွင့္အိပ္ေမာက်ဆဲရွိေနတာကို ျမယမင္းေတြ႕လိုက္ရသည္။ ျမယမင္း သေဘာေပါက္ပါသည္။ သူမကို အရက္မူးေအာင္တိုက္ၿပီး အဖြင့္ခံလိုက္ရျခင္းကို ေက်ေက်နပ္နပ္ပင္ လက္ခံလိုက္သည္။

ေဒၚခင္ဝင္း၏အလုပ္မွာ ဒါမ်ိဳးေတြမကင္းဘူးဆိုတာကို အကင္းပါးသူပီပီ သူမရိပ္စားနားလည္ႏွင့္ၿပီးလည္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းဆိုတဲ့မိန္းမႀကီး ဏွာဘယ္ေလာက္ထန္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ဆိတ္ႀကီးလို လူရင္းတစ္ေယာက္ထက္ပင္ သူမအေနႏွင့္ အနီးကပ္ေနလာတာၾကာၿပီျဖစ္၍ ေကာင္းစြာသိရွိေနသူျဖစ္ပါသည္။

“ယမင္း နိုးလာၿပီလား “

“နိုးတာၾကာပါၿပီ ကိုဆိတ္ႀကီး “

“ညက ေတာ္ေတာ္မူးသြားလား “

“အင္း ဟင္း “

ယမင္းေျဖၿပီး သူ႔ကို မ်က္ႏွာပူတာႏွင့္ တစ္ဖက္သို႔ မ်က္ႏွာအသာလႊဲထားလိုက္သည္။

ဆိတ္ႀကီး ယမင္းခါးေလးကို အသာသိုင္းဖက္လာသည္။ ယမင္း ပါးကေလးကိုနမ္းသည္။ ယမင္းႏွုတ္ခမ္းတြဲတြဲ ကေလးကို အသာငုံစုပ္လိုက္သည္။ ျမယမင္း သူ႔အနမ္းေအာက္ကေန မ႐ုန္းခ်င္႐ုန္းခ်င္ႏွင့္ အသာအယာပင္ ႐ုန္းထြက္လိုက္ရင္း …

“ဟြန္း ေစာေစာစီးစီး အာပုပ္ေစာ္နံတယ္ “

“မနံပါဘူး ကိုဆိတ္က ခ်စ္လို႔ “

“အစက ဒီလို ဘာျဖစ္လို႔မေျပာလဲ ခုမွလာၿပီး ဟြန္း”

ဆိတ္ႀကီး ျပဳံးၿဖီးၿဖီးႏွင့္ …

“ညက ယမင္း နိုးမေနဘူးလား “

ျမယမင္း ေခါင္းခါၿပီး …

“ယမင္း ဘာမွမသိဘူး “

“ဒါျဖင့္ အခု သိေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ေလ “

“ယ မင္း … ရွက္ …ရွက္ တယ္ “

“မရွက္နဲ႔ ညက ယမင္းကို နာမွာစိုးလို႔ ညႇာထားတာ ဒီမနက္က်ေတာ့ …”

သူက စကားမဆက္ဘဲ တဟင္းဟင္း အသံခပ္ျမႇင္းျမႇင္းႏွင့္ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ရယ္သလို ရယ္လိုက္သည္။ ယမင္းကေတာ့ ေခါင္းကိုငုံ႔ထားလိုက္မိသည္။

ဆိတ္ႀကီး လီးႀကီးတန္းလန္းႏွင့္ ယမင္းအေရွ႕မွာ မတ္တပ္လာရပ္ေနသည္။

“လီး စုပ္ေပးေနာ္ ယမင္း “

ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးကို ခါးလည္မွေန ကိုင္မကာ တဆဆလုပ္ရင္းေျပာလိုက္ပါသည္။ ယမင္း သူ႔ေပါင္ခြၾကားက လီးမည္းမည္းႀကီးကို အတန္ၾကာေအာင္ မ်က္လုံးအၾကည့္ကိုမလႊဲဘဲ ခပ္ရဲရဲပင္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္ပါသည္။

လီးဒစ္ထိပ္ကားႀကီးက ျပဴးျပဲထြက္ေနၿပီး လီးလုံးပတ္တုတ္သေလာက္ အလ်ားလည္းရွည္သည့္ ဆိတ္ႀကီး၏ ပစၥည္းႀကီးက သူမကို ညႇို႔ယူဖမ္းစား ထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ ယခင္က ညအိပ္ညေန အတူတကြ သြားလာစဥ္မွာ သူ႔လီးႏွင့္ဖင္ကို မထိတထိ ေထာက္တာမ်ိဳးကို မၾကာခဏခံရဖူးေပမယ့္ လီးဘယ္အရြယ္အစား ရွိသလဲဆိုတာ အေတြ႕အၾကဳံႏုနယ္သူမို႔ သူမ မခန႔္မွန္းတတ္ခဲ့ေခ်။ ဆိတ္ႀကီးကလည္း ေရွ႕ဆက္မတိုးဘဲ အခ်ိန္ေကာင္း အခါေကာင္းကို ေစာင့္ေနခဲ့တာမို႔ သူမအေနႏွင့္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပင္ ရွိေနခဲ့ပါသည္။ ခုမွပဲ ဒီလီးႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႕ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။

“ဘယ္လို လုပ္ေပးရမလဲ “

သူမက မဝံ့မရဲ တံေတြးနင္ေနသံကေလးႏွင့္ ေျပာရွာသည္။

“လက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး ေရွ႕သြားေနာက္ျပန္ ဂြင္းရိုက္ေပး ပါးစပ္နဲ႔လည္း စုပ္ေပး “

“အင္း ”

ယမင္း သူထိုးေပးလာေသာ လီးကိုယ္ထည္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ၾကည့္သည္။ လီးေႏြးေႏြးႀကီးက သူမ၏ လက္ႏွင့္ထိေတြ႕လိုက္႐ုံႏွင့္ပင္ ၾကက္သီးဖ်န္းကနဲ ထသြားေစသည္။ ယမင္းေစာက္ပတ္ထဲကပင္ စစ္ကနဲ အရည္ထြက္သြားမိသလား မေျပာတတ္ပါေခ်။

“ကိုယ့္ လီးက ႀကီးရဲ့လား “

“အင္း ႀကီးတယ္ “

“ဒီလီးနဲ႔ ကိုဆိတ္ႀကီး လိုးေပးမွာ ယမင္း စိတ္ႀကိဳက္ခံေပးရမယ္ေနာ္ “

“မသိ ဘူး …ယမင္း ဘာမွ နားမလည္ဘူး “

“အစမို႔ပါ ယမင္းရဲ့ …အလိုးခံတာပဲ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ျဖဲခံလိုက္ ၿပီးတာပဲ ကိုဆိတ္ခိုင္းသလို လုပ္ေပး ၾကားလား”

“လုပ္ လုပ္ပါ့မယ္ … ဟို ေဒၚ ေဒၚေလး နိုးၿပီထင္တယ္ “

ေဒၚခင္ဝင္းအိပ္ေနရာကေန သူမကိုယ္က ကုတင္တစ္ဖက္ကို လူးလွိမ့္ကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ျပဲျပဲကားကားႀကီး ျဖစ္သြား၍ သူမအဂၤါဇပ္ေဖာင္းအိအိႀကီးမွာ အေမႊးအုံၾကားကေန ျပဲကနဲေပၚထြက္လာတာေတြ႕လိုက္ရသည္။ ယမင္းတစ္ေယာက္ ပါးစပ္ကို လက္ဝါးျဖင့္ပိတ္ၿပီး ခိကနဲရယ္သံထြက္သြားရသည္။

သူမနိုးလာတာေတာ့မဟုတ္။ ညက ေတာ္ေတာ္ေသာက္ထားခဲ့သလို ကာမစည္းစိမ္ကိုလည္း အလြန္အမင္း ခံစားထား၍ ေတာ္႐ုံႏွင့္နိုးထလာနိုင္ဦးမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ဆိတ္ႀကီးအသိဆုံးပင္ ျဖစ္ေလသည္။

“ကဲ စုပ္ပါ ယမင္းရဲ့ ပါးစပ္ ဟ “

သူ႔လဒစ္ထိပ္ျပဲႀကီးက ျမယမင္းပါးစပ္ထဲကို တိုးဝင္သြားသည္။ ျမယမင္း လီးမစုပ္တတ္စုပ္တတ္ႏွင့္ စုပ္သည္။ ဒီလိုစုပ္ျခင္းကပင္ ဆိတ္ႀကီးအဖို႔ လီးစုပ္တတ္သည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ စုပ္ေပးျခင္းထက္ ပို၍ ဖီလင္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာရသည္။ သူ႔လက္ကလည္းအၿငိမ္မေနေတာ့ဘဲ ျမယမင္း ေသြးေတြ ဆူႂကြလာေအာင္ နို႔ႏွစ္လုံးကို ညႇစ္နယ္လိုက္ နို႔သီးေခါင္းကေလးႏွစ္ခုကို ကလိလိုက္လုပ္ေပးေနသည္။ ျမယမင္း ေပါင္ခြၾကားမွာ စြတ္စို႐ုံမက အရည္ေတြရႊဲနစ္လာရၿပီျဖစ္သည္။

ဆိတ္ႀကီးလဒစ္ထိပ္ေခါင္းကို ငုံ၍ငုံ၍ေပးရင္းက သူမလက္ႏွင့္ လီးကိုယ္ထည္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္လုပ္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေဆာင့္ေပေနသည္။ သူ႔လီးက ျမယမင္းလက္ထဲမွာ သိသိသာသာႀကီးဖြံ့ထြားလာရကာ သံတုတ္တစ္ေခ်ာင္းလို မာေတာင္ေထာင္ထလာေလသည္။

“လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို စုပ္ ယမင္း ေဂြးဥပါ မက်န္ေစနဲ႔ “

ယမင္းလည္း သူေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ရင္း ေစာက္ပတ္က မခံနိုင္ေအာင္ ယားယံလာ၍ ေျခႏွစ္ဖက္ကို ယွက္လိမ္ၿပီး ပြတ္လိုက္သပ္လိုက္လုပ္ကာ အယားေျဖေနရေတာ့သည္။ ဆိတ္ႀကီး ယမင္းကို လီးအစုပ္ရပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး သူမကိုယ္ေလးကို ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ကာ အိပ္ေစလိုက္သည္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ျပဲျပဲကားကားလုပ္ေစလိုက္ရာက သူမေပါင္ၾကားထဲဝင္ေရာက္၍ ေစာက္ပတ္ ေဖာင္းမို႔မို႔ ကေလးကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္စုပ္ကာ လၽွာႏွင့္လိုက္လံ ယက္ဆြကစားေပးလိုက္ပါသည္။

အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ကို ယက္သပ္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းအဝေလးကို ေမႊေႏွာက္ခေလာက္ကစားေပးသည္။ ေစာက္စိခၽြန္တက္တက္ကေလးကို ႁပြတ္ကနဲႁပြတ္ကနဲစုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ျမယမင္း ဘယ္လိုမွ မခံစားနိုင္ေတာ့ဘဲ တစ္ကိုယ္လုံး ထြန႔္လူးသြားရပါသည္။

“အ အာ တ … တစ္မ်ိဳး ႀကီးပဲ ကိုဆိတ္ … ဟင့္ …ဟင့္ ဟင့္ … “

“လိုးေပးရေတာ့ မလား ယမင္း ေျပာေလ “

သူမေစာက္ပတ္က အရည္ရႊဲေနတာေတြ႕ရ၍ ဆိတ္ႀကီး ခပ္တည္တည္ႏွင့္ေမးလိုက္ေတာ့ …

“သ သေဘာပဲ လုပ္ … လိုး … ခ်င္ … လိုး ပါ “

ျမယမင္း သူ႔ေလသံလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္ပါသည္။ ဆိတ္ႀကီး ညကတည္းကပင္ အားရေအာင္ မလိုးရေသးတာမို႔ သူမကို အပီလိုးပစ္လိုက္ခ်င္ေသးသည္။ သူမေပါင္ၾကားမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ဝင္ထိုင္ကာ သူ႔လီးထိပ္ကို ေသာက္ပတ္အဝမွာ ေတ့၍ အတန္ငယ္မၽွၾကာေအာင္ ေစာက္စိကေလးကို ကေလာ္လိုက္ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသား ကေလးေတြကို အေပါက္ဝခ်ဲ႕သလို လီးဒစ္ထိပ္ႏွင့္လွည့္ပတ္ထိုးေမႊေပးလိုက္ လုပ္ၿပီး သူ႔လီးကို ဇြပ္ ႁဗြတ္ကနဲ ေနေအာင္ အားပါပါႏွင့္ အေပၚစီးကေန ဖိေဆာင့္လိုးခ်လိုက္ပါသည္။

“အ အေမ့ နာ နာတယ္ “

“ေအာင့္ထား ေနာက္ ေကာင္းလာမွာ ယမင္းရဲ့ “

ျမယမင္း ပါးစပ္က စကားဆက္မေျပာနိုင္ေအာင္ဆိုၿပီး သူ႔ႏွုတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္အတင္းပင္ဖိကပ္နမ္းစုပ္ကာ လၽွာႏွင့္ထိုးေမႊယက္လိုက္ပါသည္။ ေအာက္ကေနလည္း လီးကို တစ္ဝက္သာသာေလာက္ကၽြံဝင္သြားေအာင္ တရစပ္ ဖိလိုးေပးသည္။ လီးက အတြင္းထဲအထိေရာက္ရွိေနမွေတာ့ ျမယမင္းဘာကိုမွ ထပ္မံ၍ ျငင္းခ်က္ထုတ္ မေနနိုင္ေတာ့ၿပီ။ ဆိတ္ႀကီးေဆာင့္ခ်က္ကိုလိုက္ၿပီး ေအာက္ကေနေကာ့၍ေကာ့၍ေပးလာသည္။ ဆိတ္ႀကီးကလည္း သူမစိတ္ပါလာမွန္းသိရ၍ ပိုၿပီး ျပင္းျပင္ကေလးေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ပါသည္။

“စြတ္ ဖြပ္ ႁဗြတ္ ႁပြတ္ ဖြပ္ ဗလပ္ ဘုတ္ ဘတ္ ဖတ္ ဗြပ္ “

ေစာက္ရည္သံေတြက ပို၍ က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာသည္။ ယမင္း တားမနိုင္ဆီးမရ ျဖစ္ေနၿပီ။ ခံခ်င္စိတ္ေၾကာင့္လည္း သူမႏွုတ္မွပင္ ဖြင့္ဟ၍ ေျပာဆိုလာရသည္အထိပင္။

“ကို ကို ဆိတ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပး ျမန္ျမန္ …ယမင္း အ အထဲက ယား လြန္းလွပီ ေဆာင့္ တအား ေဆာင့္ပါ ယမင္းေအာင့္ခံမယ္ ေနာ္… ေနာ္ “

“ေအး ေဆာင့္ေပးမယ္ … ယမင္း ေစာက္ပတ္က ဘာနဲ႔မွမတူဘူး … လိုးလို႔အရမ္းေကာင္းတယ္ … ကိုဆိတ္ႀကိဳက္တယ္ “

“တ တကယ္ လား ကိုဆိတ္ ႀကိဳက္ ႀကိဳက္ရင္ ယမင္းကို လ … လ လိုး လိုးစမ္းပါ အဖုတ္ကြဲေအာင္လိုး ယမင္းခံမယ္ “

“နင္ တကယ္ ေျပာတာေနာ္ “

“လိုးပါ ကိုဆိတ္ ယ မင္းကို …မယုံဘူးလား “

ဆိတ္ႀကီး ယမင္းေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ထပ္မံ၍ ျပဲျပဲကားကားလုပ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဖိခ်လိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္းဆိုသလို သူလိုးေနေသာ လီးကိုလည္း ျမယမင္းေစာက္ပတ္ကေလးထဲသို႔ တစ္ဆုံးအထိ ဝင္ေရာက္သြားေအာင္ အားႏွင့္ေဆာင့္လိုးထည့္လိုက္ရာ လီးက ယမင္း၏ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲကို ေလၽွာကနဲ ေႁမြတစ္ေကာင္လို တိုးတိုးေဝွ႕ေဝွ႕ဝင္ေရာက္သြားပါသည္။

ယမင္း ဒီတစ္ခါ အသံေတာင္မထြက္နိုင္ေတာ့ဘဲ နင့္ကနဲ ေနေအာင္ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းကို သြားႏွင့္နာနာကေလး ကိုက္ခ်ထားလိုက္မိေလသည္။ သူမမ်က္ရည္တစ္စက္က ပါးျပင္ထက္ကို စစ္ကနဲ ထြက္က်လာသည္။

“နာလား ယမင္း “

“ရ ရတယ္ အင့္ အင့္ “

ဆိတ္ႀကီးက အရည္ရႊဲေနေသာ ယမင္းေစာက္ပတ္ကို အသည္းအသန္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ပါသည္။ ယမင္း၏ ေစာက္ပတ္ ဘယ္ေလာက္နာက်င္လို႔ေနမွန္း မေတြးနိုင္ရေလာက္ေအာင္ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး ပူထူကုန္သည္အထိ တရစပ္လိုးျခင္းျဖစ္၍ ယမင္းအံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္တင္းခံရင္း မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ နာတာေရာ ေကာင္းတာပါေရာေႏွာၿပီး ကာမပန္းတိုင္ကို ေဆာလ်င္စြာ ေရာက္ရွိသြားရေလသည္။

ယမင္းေကာ့ကနဲ ေကာ့ကနဲျဖစ္သြားသည္။ ဆိတ္ႀကီးလည္း သူ႔လီးအရင္းထိေရာက္ေနသည့္ အပ်ိဳေစာက္ပတ္ေလးထဲကို အခ်က္ေလးဆယ္ေလာက္ထပ္မံ ေဆာင့္လိုးခ်ရင္း လရည္ထြက္က်သြားသည္။ သူ႔လရည္မ်ားက ျမယမင္း၏ ေစာက္ေခါင္းအေပါက္က်ဥ္းကေလးထဲကေန သူမ သားအိမ္ေရာက္သည္အထိ တႁဗြတ္ႁဗြတ္ႏွင့္ ပန္းဝင္သြားပါသည္။ ယမင္း ဝမ္းေခါင္းထဲအထိ ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲျဖစ္သြားရေပသည္။

တစ္ခ်ီလိုးၿပီး လီးကိုျပန္မထုတ္ဘဲ ယမင္းေစာက္ပတ္ထဲမွာ ကပ္ဖိကာစိမ္ထိုးထားရင္း ႏွစ္ေယာက္သား အတန္ၾကာသည္အထိ မွိန္းေနခဲ့ၾကပါသည္။

“ေကာင္းလား ယမင္း ခုဘယ္လိုေနလဲ နာေရာနာေသးလား “

“အစ္ကို႔ ဟာႀကီးက ယမင္းအထဲမွာ တအား တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီးျဖစ္ေနတာ အစ္ကိုရယ္ နာတာလည္း ပါတယ္ ေကာင္းတာလည္း ေကာင္းတာပါပဲ ယမင္းကို အၾကာႀကီးဖက္ထားေပးပါေနာ္ အစ္ကို “

“ကိုယ့္လီးကို ဒီအတိုင္း စိမ္ၿပီး ထားေပးရမလား “

“စိမ္ထားေလ တစ္မ်ိဳးပဲ ေနလို႔ ေကာင္းတယ္ေနာ္ အစ္ကို “

“ဒါေပါ့ ယမင္း ေနာက္ဆိုရင္ ခုထက္ေတာင္ပိုၿပီး လီးအရသာသိလာမွာ လီးနဲ႔ေစာက္ပတ္လိုးတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲဆိုတာ ကိုယ္တိုင္လိုးဖူး ခံဖူးမွ သိတာပါကြာ “

“ယမင္း သိပါၿပီ အစ္ကိုဆိတ္ရယ္ ေနာင္လည္း သူ ယမင္းကို ဒီလိုပဲ ေန႔တိုင္း အျမဲလိုးေပးနိုင္မလား “

“စိတ္ခ် ေန႔တိုင္းမဟုတ္ေတာင္ အခ်ိန္ရရင္ ရသလို လိုးမယ္ ယမင္း ခံမယ္မဟုတ္လား “

“အင္း “

“ဘာ အင္း လဲ “

“ခံမယ္ ယမင္း အလိုးခံေပးပါ့မယ္လို႔ေျပာတာ ဟင္း ဟင္း “

“ခ်စ္လိုက္တာ ယမင္းကေလးရယ္ ကဲ နို႔စို႔ခ်င္တယ္ကြာ နို႔အၾကာႀကီးစို႔ေပးမယ္”

“စို႔ ကိုဆိတ္ တစ္ေန႔လုံး စို႔ ရတယ္ “

ဆိတ္ႀကီး နို႔စို႔ရင္း လီးက ျပန္မာလာသည္။ ယမင္းေစာက္ပတ္ကလည္း ရြစိရြစိ ျပန္ျဖစ္လာတာႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ဒီပုံစံအတိုင္း တစ္ခ်ီထပ္လိုးၾကသည္။

တတိယအခ်ီက်ေတာ့ ယမင္းကို ဖင္အကုန္းခိုင္းလိုက္ရင္း သူမဖင္အေနာက္ကေနၿပီး ေခြးကုန္းတစ္ခ်ီ ထပ္လိုးသည္။ သူတို႔ သုံးခ်ီေျမာက္ လိုးၿပီးခ်ိန္မွ ေဒၚခင္ဝင္း အိပ္ယာကေန နိုးထလာနိုင္သည္။ သုံးေယာက္သား လူးကာလွိမ့္ကာ ကုတင္ေပၚမွာ အလဲအကြဲပင္ ေဆာ္လိုက္ၾကပါသည္။

ျမယမင္းအဖို႔ ေဒၚခင္ဝင္း၏ေနအိမ္က သုခဘုံကေလးတစ္ခုလို႔ေတာင္ တင္စားေခၚေဝၚရေပလိမ့္မည္။ ဆိတ္ႀကီးပါကင္ဖြင့္ျခင္းကို ခံရၿပီး ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္အထိ ဘယ္မွမသြားရဘဲ ေဒၚခင္ဝင္းအိမ္မွာပင္ ေဒၚခင္ဝင္းရယ္ ယမင္းရယ္ သူ႔တူမသင္းသင္းရယ္ ဆိတ္ႀကီးႏွင့္အတူ ကာမဆက္ဆံရင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး ထင္သလိုေနပစ္လိုက္ၾကသည္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းႏွင့္ပတ္သက္မွုရွိသည့္ ေလာင္းကစားဒိုင္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ဦးရာေက်ာ္ဆိုသူႏွင့္ ယမင္းကို လႊတ္ေပးၾကသည္။

“ျဖစ္ပါ့မလား ေဒၚေလးရယ္ “

“နင္မျဖစ္ရင္ ဒီအလုပ္မလုပ္နဲ႔ ယမင္း ငါ့မွာက ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တာဝန္ရွိတယ္ ဆိတ္ႀကီးလိုးတာက လိုးတာပဲ သူက ငါတို႔ရဲ့ကာမပိုင္လင္လည္း မဟုတ္ဘူး ၿပီးေတာ့ နင္ရယ္ ငါရယ္ သင္းသင္းရယ္အထဲက ႀကိဳက္တဲ့သူတစ္ေယာက္သူနဲ႔ အိပ္လို႔ရတယ္ နင္ စိတ္မရဲဘူးဆိုရင္ သင္းသင္းပါ ေခၚလိုက္ ၾကားလား ယမင္း “

ျမယမင္း ဘာမွ ထပ္မေျပာဝံ့ေတာ့ဘဲ …

“ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး “

ဟူ၍သာ ဆိုလိုက္ရသည္။

သင္းသင္းက ယမင္းႏွင့္အသက္ခ်င္း မတိမ္းမယိမ္းပါ။ ႐ုပ္ရည္အသင့္အတင့္ရွိၿပီး အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ကိုယ္လုံး ခပ္သြယ္သြယ္ေပမယ့္ ရင္ေတြမို႔မို႔ေမာက္ေမာက္ရွိလွၿပီး ဖင္အိုးႀကီးမ်ားလည္း ေတာင့္တင္းစြင့္ကားသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။

ဦးရာေက်ာ္ႏွင့္ သုံးေယာက္သား ေဒၚခင္ဝင္းအိမ္မွာပင္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းက အလုပ္ကိစၥကို အေၾကာင္းျပၿပီး အိမ္ကေန အျပင္ကို ေရွာင္ေပးလိုက္သည္။

ယမင္းႏွင့္သင္းသင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဦးရာေက်ာ္ကို တစ္လွည့္စီ ျပဳစုေပးလိုက္ၾကသည္။ ေငြရွိသူပီပီ ေဆးေကာင္းဝါးေကာင္းမ်ားကို အျမဲတေစ မွီဝဲထားသူမို႔ ဦးရာေက်ာ္ဆိုသည့္ လူႀကီးက ယမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ေလးခ်ီစီေလာက္ အလွည့္က် လိုးေပးသြားနိုင္ခဲ့သည္။ ေယာက္်ားဆိုလို႔ ဆိတ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ႏွင့္သာ ေတြ႕ဖူးသူျဖစ္ေပမယ့္ လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္ လိုးၾကသည့္ေနရာမွာေတာ့ အားလုံးအတူတူပင္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ျမယမင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္သေဘာေပါက္သြားခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။

ဦးရာေက်ာ္က သူ ေမာလာခ်ိန္မွာ ခဏတစ္ျဖဳတ္အနားယူရင္း ယမင္းႏွင့္သင္းသင္းကို ေစာက္ပတ္ခ်င္းပြတ္ခိုင္း ေစာက္ပတ္အျပန္အလွန္ယက္ခိုင္း၍ သူကပြဲၾကည့္ပရိသတ္ လုပ္လိုက္ေသးသည္။ သူ႔လီးကိုလည္း ယမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အားပါးတရစုပ္ခိုင္းသည္။ ယမင္းလည္း ထန္ေနၿပီမို႔ ဘာကိုမွ ဂ႐ုစိုက္မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ သူခိုင္းသည့္အတိုင္း လုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။

ဦးရာေက်ာ္လီးက စံခ်ိန္မီ ႀကီးသည္။ လိုးအားလည္းေကာင္းလွသူျဖစ္၍ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေစာက္ပတ္ကိုေရာ ဖင္ကိုပါ လိုးေပးမယ္ …ဆိုၿပီး ႀကိမ္းဝါးကာ သူေျပာသည့္အတိုင္းလည္း ယမင္းေစာက္ပတ္ကိုေရာ ဖင္ကိုပါလိုးသည္။ ယမင္း ဖင္ကြဲသြားသည္။ ေသြးစေသြးနေတြထြက္လာ၍ ဖင္ကို တစ္ခ်ီသာလိုးၿပီး ေစာက္ပတ္ကို ျပန္လိုးေပးလိုက္ရသည္။ သင္းသင္းလည္း ဖင္ကို ႏွစ္ခ်ီတိတိ ပက္ပက္စက္စက္ပင္ အလိုးခံလိုက္ရသည္။

ညေန ေဒၚခင္ဝင္းျပန္လာေတာ့ သူတို႔သုံးေယာက္လည္း ဖတ္ဖတ္ေမာေနၾကေပၿပီ။

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေဒၚခင္ဝင္းက ယမင္းကိုေခၚၿပီး သူမအေနႏွင့္ပိုင္ရာဆိုင္ရာေတြကို အျမဲမျပတ္ ပူေဇာ္ပသ ရသည့္ အစဥ္အလာရွိေၾကာင္း နယ္ေျမေၾကး ရဲေၾကး ဂိုဏ္းဂဏေၾကး ဘာေၾကး ညာေၾကးစသည္ျဖင့္ တရားဝင္ မဟုတ္ေသာ လုပ္ငန္းႏွင့္ပတ္သက္သမၽွ သူမကိုယ္တိုင္သာမက တစ္ခါတစ္ရံ ေၾကးစားအေပ်ာ္မယ္မ်ားကိုပါ ငွားရမ္းကာ အလုပ္သေဘာအရ လူႏွင့္ရင္း၍ ဝတၱရားမပ်က္ ျဖည့္ဆည္းေပးရသည့္အေၾကာင္းမ်ားကို သူမလက္ရွိ ရင္ဆိုင္ၾကဳံေတြ႕ေနရသည့္အေျခအေနအတိုင္း အေၾကာင္းစုံကို ယမင္းသိေအာင္ ရွင္းလင္းေျပာၿပ ေနပါသည္။ ယမင္းႏွင့္သင္းသင္းတို႔လည္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းက သူမကို ကူညီေပးဖို႔ ဆြယ္တရားေဟာသည္။

ယမင္း လက္ခံပါသည္။ ဝက္ျဖစ္ေနမွေတာ့ ခ်ီးေၾကာက္ေနစရာလည္း မလိုအပ္ေတာ့ပါ။ ယမင္းအေနႏွင့္ ျဖစ္ပ်က္သမၽွကို ေရွ႕ဆက္ရင္ဆိုင္သြားဖို႔သာ ရွိပါေတာ့သည္။

ေဒၚခင္ဝင္း ေစခိုင္းမွုအရ ယမင္းႏွင့္သင္းသင္းႏွစ္ေယာက္သား လုပ္ငန္းရွင္ သူေ႒းတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံဖို႔ ဆိုၿပီး သူ လာေခၚခိုင္းသည့္ ကားႏွင့္ပင္ ညတြင္းခ်င္း လိုက္ပါလာခဲ့ရေလသည္။ ေျမနီကုန္းဖက္ရွိ အိမ္တစ္အိမ္သို႔ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ ကားကိုရပ္လိုက္ၿပီး ဒရိုင္ဘာျဖစ္သူက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို ကားေပၚကေနဆင္းခိုင္းလိုက္ကာ အိမ္ထဲေခၚသြင္းလာခဲ့ပါသည္။

“မင္းတို႔ ေဒၚေလး မမဝင္းလာေနက်ပဲ သူလာရင္ ငါတို႔ သူေ႒းေရာ သူ႔လူေတြေရာ မင္းတို႔ေဒၚေလး တစ္ေယာက္တည္းကို ဝိုင္းေဆာ္ၾကတယ္ ခံလည္းခံနိုင္တယ္ “

ဆိုၿပီး ဒရိုင္ဘာႀကီးက သူ႔နာမည္ ဦးညိဳ ဟုေခၚေၾကာင္း သူေ႒းလူရင္းျဖစ္ၿပီး ကားေမာင္းေနတာၾကာၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း။ သူေ႒းနာမည္က ဦးထြန္းျမတ္ျဖစ္ၿပီး ေဒၚခင္ဝင္းအေနႏွင့္ ေငြေၾကးအခက္အခဲတစ္စုံတစ္ရာ ေပၚေပါက္တိုင္း သူ႔ထံမွ ေငြသိန္းေလးငါးဆယ္ေလာက္အထိ အျမဲ လာေရာက္ဆြဲတတ္ေၾကာင္း။

ေဒၚခင္ဝင္းကို ပိုင္သူျဖစ္၍ သူေမွာက္လိုေမွာက္ လွန္လိုလွန္ ျပဳနိုင္သည္ျဖစ္ရာ ယခုအႀကိမ္တြင္လည္း သူမတပည့္မေတြ ျဖစ္ၾကေသာ ယမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေနႏွင့္ သူ႔စိတ္တိုင္းက် အလိုရွိသမၽွကို ျပဳစုေပးနိုင္မွသာ ျပန္လႊတ္ေပးမွာျဖစ္ေၾကာင္းမ်ားကို အသိေပး ေျပာၾကားလာပါသည္။

ယမင္းလည္း ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီး သင္းသင္းလက္ကိုဆြဲကာ အိမ္ထဲသို႔ လွမ္းဝင္လာခဲ့လိုက္ပါသည္။

သူေ႒းဦးထြန္းျမတ္ႏွင့္တိုက္ရိုက္ေတြ႕ဆုံခြင့္ရသည္။ သူက ငါးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ အသက္ႀကီးသူျဖစ္ေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္ႀကံ့ခိုင္ ေတာင့္တင္းၿပီး သန္တုန္းျမန္တုန္းပဲလို႔ ဆိုရေပမည္။ သူႏွင့္အတူ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ခန႔္ ဧည့္သည္သုံးေယာက္ ရွိေနကာ အားလုံး အရက္ဝိုင္းဖြဲ႕၍ ေသာက္စားေနၾကသည္။

“လာ … ထိုင္ၾက “

ဟုဆိုၿပီး ယမင္းတို႔ကို ေနရာခ်ေပးလိုက္သည္။ ေယာက္်ားတစ္စု၏မ်က္လုံးမ်ားက ယမင္းႏွင့္သင္းသင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္၏ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို အထက္ေအာက္မက်န္ေအာင္ အႏုလုံပဋိလုံ ခြဲျခမ္းစိပ္ျဖာ၍ ၾကည့္ေနၾကသည္။

“နာမည္ ဘယ္လို ေခၚၾကလဲ “

သူကေမးေတာ့ ယမင္းက နာမည္ ေျပာျပကာ မိတ္ဆက္လိုက္သည္။ သင္းသင္းလည္း သူတို႔ လူစုႏွင့္တစ္ခါမွ ေတြ႕ဆုံဖူးသူ မဟုတ္ပါ။

“သက္ေတာင့္သက္သာ ေနၾကပါ သမီးတို႔ ဆႏၵရွိရင္ ေသာက္နိုင္တယ္ “

ဦးထြန္းျမတ္ကေျပာၿပီး သူ႔စည္းကမ္းခ်က္ေတြကိုပါ တစ္ဆက္တည္း ယမင္းတို႔ သိေအာင္ေျပာဆိုလာသည္။ ဒရိုင္ဘာဦးေလးႀကီး ဦးညိဳေျပာခဲ့သလိုပင္ျဖစ္ေနသည္။

ျမယမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုသာ အသာညိတ္၍ … သူမတို႔အေနႏွင့္ ဒါကို လက္မခံခ်င္လို႔လည္း မရနိုင္မွန္းကို အစကတည္းက သိႏွင့္ေနၿပီးသားပဲ မဟုတ္လား။

ေသာက္ၾက စားၾကသည္။ လူၾကားထဲမွာ ျဖစ္၍ ဣေျႏၵဆယ္ေနၾကေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့လည္း ထုံးစံအတိုင္း ေရာေရာေႏွာေႏွာ စကားေျပာျဖစ္လာသည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခြက္ခ်င္း တိုက္မိၾကသည္။ ယမင္းေရာ သင္းသင္းပါ မ်က္ႏွာကေလး ရဲတြတ္လာၾကၿပီး အရက္ရွိန္တက္လာခဲ့ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။

ဦးထြန္းျမတ္က ယမင္းကို သူ႔ေပါင္ေပၚအထိုင္ခိုင္းၿပီး ေသာက္ရင္းစားရင္း ကိုင္ေနသလို သင္းသင္းလည္း သူ႔လူႏွစ္ေယာက္၏ အကိုင္ကို ခံေနရၿပီျဖစ္သည္။

“အခန္းထဲ သြားရေအာင္ သမီး “

“ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ့္သေဘာပါ “

ဦးထြန္းျမတ္ ျမယမင္းလက္ကိုဆြဲေခၚကာ အိပ္ခန္းတစ္ခုထဲကို ဝင္ေရာက္လာလိုက္ၾကသည္။

အိပ္ခန္းထဲက ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ယမင္းတစ္ေယာက္ လူးလိမ့္ေနေအာင္ ခံေနရသည္။

သူက ယမင္းကိုယ္ေပၚမွာ ရွိသမၽွ အဝတ္အစားေတြကို အကုန္ခၽြတ္ကာ ကုတင္ေပၚမွာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ျပဲျပဲကားကားလုပ္၍ အိပ္ေစလိုက္ၿပီး ယမင္းေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ပတ္ရွိရာကို သူ႔မ်က္ႏွာအပ္၍ ေစာက္ပတ္ကို အပီအျပင္ ဘာဂ်ာကိုင္ေပးေနပါသည္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကေလးကို လၽွာျဖင့္ ေအာက္မွေန၍ အထက္သို႔ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ သိမ္းယက္ပစ္လိုက္သည္။

ေစာက္ပတ္ထိပ္က အစိဟုေခၚေသာ အသားထစ္ ခၽြန္တက္တက္ကေလးကို စုပ္သည္။ လၽွာႏွင့္ယက္ကာသပ္ကာ သြားႏွင့္မနာက်င္ေအာင္ ငုံခဲကိုက္ဆြ၍ ကလိကစားေပးသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲကိုလည္း လၽွာတစ္ခုလုံးသြင္းၿပီး လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္ကာ ဆြေပးလိုက္သည္။

ယမင္းတစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့ပ်ံေနရကာ ဦးထြန္းျမတ္ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ဖိ၍ဖိ၍ သူ႔ေခါင္းမွဆံပင္ လိမ္ေကာက္ေကာက္ေတြကို တင္းတင္းႀကီး ဆုပ္ကိုင္ထားမိပါသည္။

“အား အ အ အန္ကယ္ရယ္ ယမင္း ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး ရစရာေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး ယက္ယက္ အား ေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာ ေနာ္ အီး ဟီး …ယမင္း အန္ကယ့္လီးကို ျပန္စုပ္ေပးမယ္ … အန္ကယ္ စိတ္ႀကိဳက္ လိုးခ်င္သလို လိုး … ရွိသမၽွ လူကုန္ အကုန္လိုး …လိုးလို႔ ရ ရတယ္ … အား …အ မွုတ္ မွုတ္ေပး …ယက္ ယက္ပါ ျမန္ျမန္ … အစိကို နာနာ ပြတ္ေပး စုပ္ေပး …အန္ကယ္ရယ္ … အီး အား ယမင္း ယား … ယား လွၿပီ “

ယမင္း ထြန႔္လူးေနရာက တတြတ္တြတ္ ညည္းတြားေျပာဆိုေနၿပီး ကာမဆႏၵေတြ အျပတ္ထႂကြကာ မထိန္းနိုင္မသိမ္းနိုင္ေအာင္ ေစာက္ပတ္အရြႀကီး ရြလာခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ ဦးထြန္းျမတ္က ယမင္းေစာက္ပတ္ အေခါင္းေပါက္ထဲ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းပူး၍ ထည့္သြင္းကာ တရစပ္ ထိုး၍ ထိုး၍ ေမႊ႕ေဆာင့္ ေပးေနေသးသည္။ ေစာက္ရည္ေတြက ျမင္မေကာင္းေအာင္ရႊဲနစ္စြာ ယိုစီးက်လာၿပီမို႔ ယမင္းက သူ႔ကိုအသနားခံသည့္အေနႏွင့္ …

“အန္ကယ္ ေတာ္ ေတာ္ၿပီ … ယမင္း ဘယ္လိုမွ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး … လိုးခ်င္လည္း လိုးေတာ့ အန္ကယ္ရယ္ … ယမင္း လီးစုပ္ေပးမယ္ လာပါ “

“ေကာင္းၿပီ စုပ္ေပးစမ္း သမီး စုပ္တာ ခံခ်င္တယ္ “

“အန္ကယ့္ ပုဆိုးခၽြတ္ေလ “

သူက ပုဆိုးကို တစ္ကြင္းလုံး ခၽြတ္ခ်လိုက္ကာ ယမင္းေရွ႕မွာ လာရပ္သည္။ ယမင္းခ်ည္းပဲ ေစာက္ပတ္ရြေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း လီးက အျပတ္ေတာင္ေနၿပီျဖစ္ကာ အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ သူ႔လီးႀကီးမွာ အေမႊးအျမႇင္ေတြၾကားကေန လဒစ္ႀကီးျပဴးတူးျပဲတဲႏွင့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာပင္ ေကာင္းေနေသးေတာ့သည္။

ဦးထြန္းျမတ္၏လီးညိဳႀကီးက လုံးပတ္ လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္ႀကီးၿပီး ရွစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွည္သျဖင့္ ဆိတ္ႀကီးလီးထက္ပင္ ႏွစ္ဆခန႔္ ပိုမို ႀကီးထြားေနေပေသးသည္။ အလ်ားကလည္း ရွည္လြန္းေနၿပီး ဆိတ္ႀကီးလီးထက္ တစ္လက္မခန႔္ ပိုလြန္ေနတာမို႔ ယမင္းေစာက္ပတ္ကေလး ေပါက္ထြက္သြားမွာေတာင္ ေၾကာက္ေနရေသးသည္။ ကာမလိုက္စားလြန္းၿပီး လိင္စိတ္ျပင္းထန္သူပီပီ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းႀကီးကို မႀကီးႀကီးေအာင္ တသသႏွင့္နည္းမ်ိဳးစုံသုံးၿပီး ျပဳျပင္ထားသူမွန္း သိသာေနေပသည္။

ယမင္းကေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အလိုးခံရမွာမို႔ သူ႔လီးအဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ပါးစပ္ထဲအျပည့္အသိပ္ ထည့္သြင္းၿပီး စိတ္လိုလက္ရပင္ စုပ္ေပးယက္ေပးေနပါသည္။ လီးထိပ္ေခါင္းကို ဒစ္ပတ္လည္ လၽွာႏွင့္ေဝ့ဝိုက္၍ ယက္ၿပီး လေခ်ာင္းတစ္ေလၽွာက္ အသြားအျပန္လၽွာႏွင့္ တဆတ္ဆတ္လွုပ္ဆြယက္ေပးသည္။ ေဂြးဥတြဲတြဲႀကီးႏွစ္လုံးကို ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္စုပ္ဆြဲေပးလိုက္ရာ အန္ကယ္ႀကီး မေနာေခြ႕သြားပုံရေလသည္။

“သမီး သိပ္ေတာ္တာပဲကြယ္ သမီးျပန္ရင္ အန္ကယ္ သမီးကိုဆုခ်တဲ့အေနနဲ႔ မုန႔္ဖိုး အမ်ားႀကီးေပးလိုက္မယ္ လီးကို စိတ္ပါလက္ပါစုပ္တာ သမီးတစ္ေယာက္ပဲ အန္ကယ္ျမင္ဖူးေသးတယ္ “

“အန္ကယ္ သမီးကို သေဘာက်လားဟင္ “

“ဘယ္လိုေျပာလိုက္ပါလိမ့္ သမီးရယ္ ျဖစ္နိုင္ရင္ အန္ကယ္ ညည္းေလးကို ေမြးၿပီးေတာ့ေတာင္ စားလိုက္ခ်င္ ေသးတယ္ ဟင္းဟင္း “

ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ ယမင္းလည္း ပီတိကေလးေတြျဖာေဝသြားမိၿပီး …

“အန္ကယ္ ေမြးခ်င္ေမြးေလ ေန႔တိုင္းညတိုင္း စားခ်င္သလို စားရမွာေတာ့ က်ိန္းေသပါတယ္ ဟင့္ ဟင့္ “

ယမင္းက ေျပာလိုက္သည္။ ဦးထြန္းျမတ္ သူမနားနားကို ကပ္ၿပီး …

“သမီးကို အန္ကယ္တစ္ခုေမးမယ္ေနာ္ မွန္မွန္ေၿဖ “

“ေမးပါ အန္ကယ္ “

“သမီးလီးစုပ္တာ ဝါသနာပါလား “

“ပါတယ္ အဲလိုလုပ္ေပးေလ သမီးစိတ္ကပိုၿပီး ဟို ဟိုဟာ ျဖစ္လာသလိုပဲ …အင္း စ … စ ပတ္ တအားရြလာတယ္ ဆိုပါေတာ့ အန္ကယ္ ရယ္ … သမီးက ခံရတာထက္ ခုလို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ လုပ္တာလည္း ႀကိဳက္တာပါပဲ အန္ကယ္ သေဘာက်ရင္ သမီးေန႔တိုင္းစုပ္ေပးနိုင္ပါတယ္ အဟင္း ဟင္း ဟင္း “

“ေကာင္းတယ္ အန္ကယ္ကလည္း လိုးရတာေရာ မွုတ္ရတာေရာ ဝါသနာပါတယ္ မိန္းမလိုးတဲ့အခါ အသည္းအသန္လိုးသလို ဘာဂ်ာကိုင္ၿပီေဟ့ ဆိုရင္လည္း သမီးမေျပာနဲ႔ သမီးထက္ပိုရင့္တဲ့ တစ္ခုလပ္တို႔ မုဆိုးမတို႔ကိုေတာင္ ေမ်ာ့သြားေအာင္မွုတ္ေပးနိုင္တယ္ အန္ကယ္နဲ႔ေနတာၾကာလာရင္ သမီးသိလာလိမ့္မယ္ “

ဟူ၍ ေျပာလိုက္ၿပီး ယမင္းကိုယ္လုံးအိအိကေလးကို ကုတင္ေပၚမွာ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေနရာခ်ေပးလိုက္သည္။ ျမယမင္းကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္အေနအထား ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေလးျဖစ္လို႔ သြားသည္။

ဦးထြန္းျမတ္က ယမင္းေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး သူ႔လီးဒစ္ထိပ္ျပဲႀကီးကို ယမင္းေစာက္ပတ္အဝမွာ ေတ့လိုက္ကာ သူ႔ခါးကို အေရွ႕တိုး၍ စြတ္ ႁဗြတ္ ဆိုၿပီး အသံထြက္ေအာင္ အားပါပါ ဖိေဆာင့္လိုးခ်လိုက္သည္။

“အ နာ နာတယ္ လီးႀကီးက ႀကီးလြန္း လိုက္တာ အန္ကယ္ရယ္ “

ယမင္း အသက္ရွူမွားသြားရသည္။

အန္ကယ္ထြန္းျမတ္က သူမကို လုံးဝ အေလၽွာ့မေပးေတာ့ပါ။ သူ႔လီးကို ယမင္းေစာက္ပတ္ထဲ မဝင္ဝင္ေအာင္ လိုးသည့္အေနႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းအဝကေလးကို လဒစ္ထိပ္ႏွင့္ လွည့္ပတ္ထိုးေမႊကာ တစ္ရစ္ခ်င္း တစ္ရစ္ခ်င္း ဝင္ေအာင္ အေပၚစီးကေနၿပီး အသည္းအသန္ေဆာင့္ခ်ေပးေနပါသည္။

“အန္ အန္ကယ္ လ … လီး က ဝင္ ဝင္ရဲ့လားဟင္ ယမင္းေစာက္ပတ္နဲ႔ အန္ကယ့္ဟာႀကီး ဆန႔္ပါ့မလား အန္ကယ္ရယ္ အ အေမ့ အမယ္ေလ့ေလး တအားမေဆာင့္နဲ႔ … အဖုတ္ကြဲျပဲကုန္လိမ့္မယ္ အန္ကယ္ရဲ့… အီး အိ ဟီး ဟီး”

“ဝင္ပါတယ္ ခုေတာင္ တစ္ဝက္ဝင္ေအာင္ လိုးေပးေနတာပဲ … ေစာက္ပတ္ထဲ မဝင္တဲ့လီး … ဘယ္လီးရွိသလဲ အန္ကယ့္ကိုေျပာစမ္း “

ဆိုၿပီး သူက နင္းကန္ေဆာင့္လိုးေပးေနေပသည္။ လီးက ေရွာေရွာရွူရွူမျဖစ္သည့္တိုင္ေအာင္ ေစာက္ပတ္အဝကို တစ္ၾကပ္စြာျဖင့္ တစ္ခ်က္ေကြးညႊတ္ကာ အထဲကို ေထာက္ကန္ၿပီး စြပ္ကနဲဖြပ္ကနဲ ေဆာင့္ေအာင့္တိုးဝင္သြားေလသည္။ ယမင္းလည္း သူ႔လီးမဝင္ ဝင္ေအာင္ ေအာက္ကေန ဖင္ကို ေကာ့ေကာ့ေဆာင့္ေပးေနသည္။

အခ်က္ေလးငါးဆယ္ အထိ လီးတစ္ဝက္သာဝင္နိုင္ေသးေသာ္လည္း ေဆာင့္အားလည္းေကာင္း ပရိယာယ္လည္းႂကြယ္သူပီပီ ဦးထြန္းျမတ္က စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ယမင္းဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ဆြဲကာ ခါးအားကိုအသုံးျပဳၿပီး ခပ္ျပင္းျပင္းေလး တစ္ခ်က္ခ်င္း ဖိဖိေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ တစ္ခ်ိန္မွာ ယမင္းဖင္ကို ေကာ့ႂကြၿပီးအေဆာင့္ႏွင့္ အန္ကယ္ထြန္းျမတ္ အေပၚစီးကေန အရွိန္ႏွင့္နင္းအေဆာင့္ တိုက္ဆိုင္ၾကဳံႀကိဳက္ သြားရၿပီး သူ႔လီးႀကီးမွာလည္း ယမင္းေစာက္ေခါင္းထဲကို အဆုံးထိေပါက္ထြက္သြားမတတ္ လီးအရင္းအထိတိုင္ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီး ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္သြားခဲ့ရေလသည္။

“အား … … အ “

ယမင္း မ်က္လုံးေတြပါ ျပဴးျပဲ၍ ေအာ္သံေတာင္မထြက္နိုင္ရွာဘဲ လည္မ်ိဳအနင္းခံထားရသူလို မ်က္ကလူးဆန္ျပာ လၽွာထြက္မတတ္ ျဖစ္သြားရသည္။ အန္ကယ္ထြန္းျမတ္ ရင္အုပ္ႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကန္တြန္းရင္း စအိုကိုရွုံ႔၍ ဖင္သားႏွစ္ဖက္ကို လိန္က်စ္ဖ်စ္ညႇစ္ကာ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲကေန ျပန္ထြက္သြားေအာင္ ျပာျပာသလဲ ဆန႔္က်င္႐ုန္းကန္ေနမိရွာသည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ယမင္းဖ်စ္ညႇစ္ ႐ုန္းေလေလ ဦးထြန္းျမတ္လီးကို သူမေစာက္ပတ္က စုပ္အားေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အငမ္းမရ ျပဳတ္တူႏွင့္ညႇပ္ထားသလို စုပ္ဆြဲထားေလေလ ျဖစ္သြားရတာမို႔ သူမအေနႏွင့္သူ႔လီးဒဏ္ကေန ဘယ္လိုနည္းႏွင့္မွ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ မစြမ္းသာနိုင္ေတာ့ေခ်။

ဦးထြန္းျမတ္ကလည္း သူ႔လီးကို ယမင္းေစာက္ပတ္ထဲကေန ျပန္မခၽြတ္ထုတ္ဘဲ ဒီအတိုင္းစိမ္ထိုးထားၿပီး ယမင္းႏွုတ္ခမ္းမ်ားကို လိုက္လံစုပ္နမ္း၍ေနေပသည္။ ယမင္းနို႔ႏွစ္လုံးကိုလည္း သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ဖ်စ္နယ္ကာ ယမင္းနာက်င္မွုသက္သာေအာင္ အာ႐ုံေျပာင္းသည့္အေနႏွင့္ နို႔သီးေခါင္းတစ္ဖက္စီကို စို႔စို႔ေပးလိုက္သည္။ ယမင္း နို႔အစို႔ခံလိုက္ရေတာ့ စိတ္က အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲလာခဲ့ရသည္။ သူမအသိစိတ္ထဲကေန နာတာကို ေမ့ေလ်ာ့သလို ျဖစ္သြားသည္။

“သမီး နာေသးလား “

“အင္း ဟင္း …နာေတာ့ မနာေတာ့ဘူး တစ္မ်ိဳးႀကီး တစ္ၾကပ္ေနတာ ပဲ “

“နည္းနည္းေဆာင့္ၾကည့္မယ္ေနာ္ ေအာင့္ခံထားလိုက္ “

“အင္း … ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ “

သူက လီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္ကာ ခုနကလို ျပန္ၿပီး ဖိေဆာင့္သြင္းလိုက္ျပန္သည္။ လီးအရင္းထိ ေဆာင့္သြင္းျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္သာ သြင္းၿပီး လိုးျခင္းျဖစ္၍ ယမင္းနည္းနည္းခံသာလာၿပီး အန္ကယ္ထြန္းျမတ္ခါးကို ျပန္လည္ဖက္တြယ္ကာ ေအာက္ကေန သူမဖင္ကို ပင့္ေျမႇာက္ ေကာ့ခံေပးစ ျပဳလာရျပန္ပါသည္။

ဦးထြန္းျမတ္ကလည္း သတိႀကီးႀကီးထား၍ သူမကို လိုးေပးေနၿပီး လီးကို တစ္ဝက္သာသာေလာက္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ ျပန္ႂကြခၽြတ္လိုက္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ႏွင့္ တျဖည္းျဖည္း လိုးခ်က္ သြက္လာခဲ့သည္။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ အစိတ္ေဆာင့္လိုးၿပီး ယမင္းဖီလင္ေတြ အျပတ္တက္လာခ်ိန္မွာ သူ႔လီးက ေလးငါးခ်က္မွာ တစ္ခ်က္ေလာက္ သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ အရင္းထိ စိုက္ဆင္း ဝင္ေရာက္သြားသည္ကို ယမင္းတစ္ေယာက္ တစ္စက္ကေလးေတာင္မွ သတိမထားလိုက္မိဘဲ အေကာင္းႀကီးေကာင္းလာရၿပီ ျဖစ္သည္။

အခ်ိန္က အေတာ္ကေလးၾကာျမင့္လာၿပီမို႔ ယမင္း တစ္ခ်က္ခ်င္းလီးအသြင္းခံရင္းမွ သူမေစာက္ပတ္ထဲ တရြရြျဖစ္ၿပီး ၿပီးခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။

“ေဆာင့္ ေဆာင့္ အန္ကယ္ရယ္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ ဖိဖိၿပီး လိုးေပးစမ္းပါ အင့္ အင့္ … ဟင့္ “

“ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားထားလိုက္ သမီး … အန္ကယ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေပးမယ္ “

“ဟုတ္ ကဲ့ အန္ကယ္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ …ေဆာင့္ေနာ္ ယမင္း ၿပီးေတာ့မယ္ အ အား ေကာင္းလိုက္တာ အန္ကယ္ရယ္ ဟင့္ ဟင့္ … ယမင္းကို ဖက္ …ဖက္ ထားစမ္းပါ အား …အ “

အန္ကယ္ထြန္းျမတ္လည္း ဇယ္ဆက္သလိုပင္ သူမေစာက္ပတ္ကေလး ျပဲလန္သြားေအာင္ ပတ္ၾကမ္းတိုက္ကာ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ပါေလသည္။ သူအခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္လိုးအၿပီးမွာ ယမင္းေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲပြက္ကနဲ ထြက္က်လာခဲ့ရကာ တစ္ခ်ီၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။

ဦးထြန္းျမတ္လည္း ေနာက္ထပ္ ဆယ္မိနစ္အၾကာ တရစပ္ဖိလိုးခ်လိုက္ရင္း သူ႔လီးေခ်ာင္းတစ္ေလၽွက္ က်င္ကနဲဆိမ့္ကနဲ ျဖစ္ကာ လရည္ပ်စ္ ခၽြဲခၽြဲေတြကို သူမေစာက္ေခါင္းအတြင္းဖက္ရွိ သားအိမ္ထဲအထိ ေရာက္ေအာင္ တႁဗြတ္ႁဗြတ္ ပန္းလႊတ္ ထုတ္လိုက္ရေလသည္။

ယမင္းေရာ သူပါ ၿငိမ္က်သြားၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္ …

အခန္းအျပင္ဖက္ရွိ ဧည့္ခန္းဆီမွာေတာ့ ယမင္းႏွင့္အတူပါလာခဲ့ေသာ ေဒၚခင္ဝင္း၏တူမေခ်ာေလး သင္းသင္းခမ်ာမွာလည္း ေယာက္်ားႀကီးသုံးေယာက္၏အကိုင္ကို ခံေနရၿပီျဖစ္သည္။

သင္းသင္းတစ္ကိုယ္လုံးမွာ အဝတ္ေတြ ဖယိုဖရဲျဖစ္ကာ ေနသည္။ အမူးဒီဂရီတက္ၿပီး စိတ္ရိုင္းဝင္လ်က္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနၾကသည့္ ေယာက္်ားႀကီးသုံးေယာက္အလယ္မွာ သူမဘယ္လိုေနရွာမလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္႐ုံႏွင့္ပင္ သိသာနိုင္ေနၿပီ။

သင္းသင္း သူတို႔သုံးေယာက္၏လီးေတြကို အားရပါးရစုပ္ေပး မွုတ္ေပးလိုက္ရသည္။ သူတို႔ကလည္း သင္းသင္းကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ကိုင္ၾကသည္။ ကိုယ္ေပၚမွအကၤ်ီကိုခၽြတ္ကာ နို႔ႏွစ္ႁမႊာကို ဖ်စ္ညႇစ္ကစား ေနၾကသလို ခါးမွထမီကိုလည္း လွန္ေလွာၿပီး အတြင္းခံပင္တီကေလးကိုပါ ခၽြတ္ယူလိုက္ၾကရာက သူမေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ပတ္ကို ႏွိုက္သူႏွိုက္ ကိုင္သူကိုင္ျဖင့္ အျပတ္အသတ္ပင္ ဆြႏွူးေပး ေနၾကေပေတာ့သည္။

သင္းသင္းေစာက္ပတ္က ေစာက္ရည္ေတြရႊဲနစ္ေအာင္ ထြက္က်လာသည္။

သူမႏွင့္အတူရွိေနသူ သုံးေယာက္အနက္ ဦးေစာနိုင္ဆိုသူက သင္းသင္းကို စျဖဳတ္သည္။ က်န္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ ကိုဘထူးဆိုသူက သူ႔လီးကို သင္းသင္းပါးစပ္ထဲ သြင္း၍ မွုတ္ေစၿပီး သူ႔လရည္ေတြကိုပါ သင္းသင္းပါးစပ္ထဲ ပန္းလႊတ္ထုတ္လိုက္ပါသည္။ သူက လီးအမွုတ္ခံရတာကို ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ဟန္တူသည္။ ေနာက္တစ္ခ်ီ ၿပီးေအာင္လည္း သင္းသင္း သူ႔လီးကို စုပ္ေပးရေသးသည္။

ႏွစ္ေယာက္စလုံး လီးႀကီးေတြက တုတ္တုတ္ထြားထြားႀကီးေတြျဖစ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာမက က်န္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ တင္ေမာင္ေက်ာ္ဆိုသူလည္း မေခလွဘဲ လီးႀကီးက ရွစ္လက္မအရွည္ခန႔္ စံခ်ိန္လြန္ႀကီးမား၍ေနကာ သူတို႔ အားလုံးလီးေတြက သမားရိုးက်မဟုတ္ေသာ ႀကီးေဆးေတြ ဘာေတြမ်ား ထိုးထားၾကသလားဟုပင္ သင္းသင္းတစ္ေယာက္ သံသယဝင္မိသည္အထိ ျဖစ္ရေလသည္။

သင္းသင္းလည္း ကိုေစာ( ဦးေစာနိုင္ ) ၏လိုးေဆာင့္မွုကို ေကာ့ေနေအာင္ခံစားရၿပီး ေနာက္တစ္ခ်ီ တင္ေမာင္ေက်ာ္က သူမကို လိုးခ်ိန္မွာ ေလးဘက္ေထာက္ကုန္းခံရင္း ေစာက္ပတ္က မခံနိုင္ေအာင္ က်ိန္းစပ္၍ေနသလို ခံစားေနရေပသည္။ တင္ေမာင္ေက်ာ္ကလည္း သူမေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တင္းၾကပ္စီးပိုင္စြာ ဝင္ထြက္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို လီးတစ္ဆုံးျမဳပ္ေအာင္ ထည့္သြင္းေဆာင့္လိုးေပးရင္း ကာမရသကို ဝဝလင္လင္ႀကီးခံစားေနေပသည္။

သင္းသင္းလည္း တအင့္အင့္ညည္းရင္း သူ႔လိုးေဆာင့္မွုေအာက္မွာ မလူးသာမလြန႔္သာ မိန္းေမာ နစ္ေမ်ာေနရေလသည္။ ဒီလို လီးႀကီးတာမ်ိဳးကို သူမစိတ္ထဲကေနၿပီး ေတာ္ေတာ္ကေလး စက္ဆုပ္သလို ရွိေပမယ့္ အေတြ႕ဒဏ္ကိုလည္း ဘယ္လိုမွ မတြန္းလွန္နိုင္ပါေခ်။ သူမအေျခအေနကလည္း ေဒၚခင္ဝင္း၏ အလိုဆႏၵကို ဘယ္နည္းႏွင့္မွ ဆန႔္က်င္လို႔ ရနိုင္ေသာအေျခအေနမဟုတ္တာကို သူမကိုယ္တိုင္ အသိပင္ ျဖစ္ေပသည္။

သင္းသင္းအေနႏွင့္ ကိုေစာနိုင္လိုးၿပီးခ်ိန္ကတည္းက သူမ ေစာက္ပတ္ ကြဲသြားသလားေတာ့ မသိေပ။ သူ႔လီးက လဒစ္ႀကီးသေလာက္ လီးကိုယ္ထည္အလယ္ပိုင္းေလာက္မွာ တစ္ၾကပ္ေနၿပီး အထစ္အရစ္ျဖစ္ေနတာမို႔ လီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲ မဝင္ဝင္ေအာင္ ဇြတ္အတင္း ဖိေဆာင့္ထည့္လိုးရင္း ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသား အနည္းငယ္ စုတ္ျပတ္ကာ ကြဲျပဲခဲ့ျခင္းပဲ ျဖစ္ေခ်မည္။ ကိုေစာနိုင္ အမူးလြန္ေနတာလည္း ပါေပမည္။

တင္ေမာင္ေက်ာ္ ေခြးကုန္းလိုးေနစဥ္မွာ ေစာေစာက သူမကို လိုးသြားသည့္ ဦးေစာနိုင္ႏွင့္ ကိုဘထူးတို႔ ႏွစ္ေယာက္၏ လီးေတြကို သင္းသင္းက လက္တစ္ဖက္စီမွာ ဆုပ္ကိုင္ရင္း သူတို႔လီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္လွည့္စီ စုပ္ကာယက္ကာျဖင့္ ပုေလြမွုတ္ေပးေနရသည္။

လဒစ္လုံးႀကီးေတြကို လၽွာကေလးႏွင့္လွည့္ပတ္ယက္ဆြ ကစားေပးေနရသည္။ လီးကိုယ္ထည္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္၍ ဂြင္းရိုက္ ေဆာင့္ေပးရသည္။ ဦးေစာႏွင့္ ကိုဘထူးလီးႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက သူမလက္ထဲမွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းေအာင္ မတ္ေတာင္ကာ ေထာင္ထလာတာကို ေတြ႕လိုက္ရေလေတာ့သည္။

ဦးေစာနိုင္တစ္နာရီေလာက္ ထင္တိုင္းၾကဲကာ လိုးေဆာင့္ခဲ့သလို တင္ေမာင္ေက်ာ္လည္း သူ႔လဒစ္ျပဲႀကီးကို မညႇာမတာ သူမေစာက္ပတ္ထဲကို တေျဖာင္းေျဖာင္းႏွင့္ ဖိေဆာင့္ရင္း တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာျမင့္စြာ လိုးေပးလိုက္ျပန္ပါသည္။ ေခြးကုန္းလိုးသည့္ အခ်ိန္ၾကာလာေလေလ သင္းသင္းေစာက္ပတ္ကေလးက အေပါက္ဝပိုက်ယ္ေအာင္ ခ်ဲ႕ေပးေနသလိုႀကီးျဖစ္ကာ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး အသားနီလန္ၿပီး ဟဟျပဲျပဲႀကီးျဖစ္ကာ ေနေလေတာ့၏။

ဒီအခိုက္မွာပင္ …

အိပ္ခန္းထဲကေန ျမယမင္းေရာ ဦးထြန္းျမတ္ပါ ထြက္လာၾကတာ ျမင္လိုက္ရ၍ သင္းသင္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ဟင္းကနဲ ခ်လိုက္မိပါသည္။

ယမင္းလည္း ဦးထြန္းျမတ္က သူမကို တစ္ခ်ီလိုးကာ ေခတၱအနားယူ၍ ေနာက္တစ္ခ်ီကို ႏွစ္ခ်ီေျမာက္အျဖစ္ ထပ္မံလိုးေပးလိုက္သျဖင့္ ကာမစည္းစိမ္ကို အျပည့္အဝ ရရွိသြားၿပီး ႏွစ္ေထာင္းအားရ ေက်နပ္သည့္မ်က္ႏွာႏွင့္ ဦးထြန္းျမတ္ပုခုံးေပၚ ေခါင္းကေလးမွီႏြဲ႕၍ အခန္းထဲကေန ထြက္လာပါသည္။

ယမင္းကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္အစားမလုံမလဲပင္ ျဖစ္ကာေနသည္။ ဘေလာက္စ္အကၤ်ီကို ရင္ဘတ္ၾကယ္သီး အစုံအေစ့ တပ္မထားခဲ့သျဖင့္ သူမရင္သားအိအိႀကီးႏွစ္ႁမႊာကို လုံျခဳံေအာင္ ဖုံးကြယ္မထားနိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနပါသည္။ ထမီကိုလည္း ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲပင္ အျဖစ္ေလာက္စည္းေႏွာင္ဝတ္ဆင္ထားသည္။ သူမအဖို႔ ဒီအိမ္မွာ ရွိသမၽွလူအားလုံးက သူမကို တဏွာမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္သာၾကည့္ေနၿပီး မၾကာမီအခ်ိန္မွာလည္း သူတို႔ ပက္ပက္စက္စက္ လိုးတာကို သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္အေနႏွင့္ ေစာက္ပတ္ညည္းေစာ္နံေအာင္ ခံရေတာ့မည္မွန္း အေသအခ်ာ သိနားလည္ေနေပၿပီ။

ဧည့္ခန္းရွိဆက္တီေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၾကရင္း သင္းသင္းတစ္ေယာက္ တင္ေမာင္ေက်ာ္ဆိုသူ၏ ေခြးကုန္းလိုးျခင္းကို မရွုမလွခံစားေနရကာ တစ္ဖက္ကလည္း ဦးထြန္းျမတ္၏မိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ၾကေသာ ကိုဘထူးႏွင့္ ဦးေစာနိုင္တို႔ႏွစ္ေယာက္လီးေတြကို အားပါးတရစုပ္ေပးေနရပုံတို႔ကို ႏွစ္ေယာက္သား ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မ်က္စိအရသာခံ၍ ၾကည့္ေနၾကေလသည္။

ဦးထြန္းျမတ္က အရက္ခြက္ကို ကိုယ္တိုင္ငွဲ႕ၿပီး ယမင္းကိုပါ တစ္ခြက္ကမ္းေပးလိုက္ရာ ယမင္းလည္း ေမာ့ခ်လိုက္ပါသည္။

“ယမင္း ဒီနားလာ “

ဆိုၿပီး ယမင္းကိုယ္လုံးကေလးကို သူ႔ေပါင္ေပၚေပြ႕ခ်ီတင္လိုက္ရင္း အရက္ေသာက္လိုက္ အျမည္းစားလိုက္ ယမင္းကို ကိုင္လိုက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္မ်ားသြားသည္။

ဦးထြန္းျမတ္လက္ေတြက ယမင္းကိုယ္ေပၚမွာ ရွိသမၽွ အဝတ္ေတြကို အကုန္ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဝတ္လစ္စားလစ္ျဖစ္သြားေသာ ယမင္းကို နို႔ကိုင္ ဖင္ႏွိုက္လုပ္၍ ယမင္းကို သူ႔လီးကုန္းစုပ္ခိုင္းလိုက္သည္။

ယမင္းလည္း ဦးထြန္းျမတ္လီးကို ကုန္းစုပ္ေပးရင္း က်န္သုံးေယာက္၏လီးေတြကိုလည္း စိတ္ဝင္တစား ေငးၾကည့္ေနမိကာ တဏွာစိတ္က ထိန္းမရေအာင္ နိုးႂကြျဖစ္ေပၚလာရေလသည္။ သုံးေယာက္စလုံး လီးႀကီးေတြက အမိုက္စားႀကီးေတြပဲ ဟူ၍ ယမင္းစိတ္ထဲက ေတြးမိသြားသည္။ ဦးထြန္းျမတ္က ဖင္ကုန္းထားေသာ ယမင္း၏ ဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္အၾကားမွ ျပဴးထြက္ေနေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ကေလးကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ပြတ္ကာဆြကာ လွုပ္ႏွူးေပးေနခ်ိန္မွာ ယမင္းတစ္ေယာက္ ခံခ်င္စိတ္က အငမ္းမရျဖစ္ေပၚေနေပၿပီ။

သင္းသင္းကို လိုးေနေသာ တင္ေမာင္ေက်ာ္လည္း လရည္ေတြပန္းထြက္၍ တစ္ခ်ီၿပီးသြားၿပီး သူႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္းပင္ ဦးေစာနိုင္ေရာ ကိုဘထူးပါ လရည္ေတြ သင္းသင္းမ်က္ႏွာႏွင့္ နို႔အုံအိအိႏွစ္ဖက္ေတြေပၚကို ၿပိဳင္တူပန္းထုတ္လိုက္ၾကၿပီး သင္းသင္းလည္း အေတာ္ကေလးပင္ပန္းသြားဟန္ႏွင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ေမွာက္ခုံလ်က္သား လဲၿပိဳက်သြားတာကိုပါ ယမင္းေတြ႕လိုက္ရသည္။

သူမတစ္ေယာက္တည္းမို႔ အစြမ္းကုန္ျပဳစုလိုက္ရသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ကေလး လက္ပန္းက်သြားဟန္တူပါသည္။ တင္ေမာင္ေက်ာ္ႏွင့္ ကိုဘထူးက သင္းသင္းလက္ကို တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန တြဲထူၿပီး ယမင္း နေဘးမွာလာေရာက္ထိုင္သည္။ ဦးေစာနိုင္လည္း အရက္ဝိုင္းဆီ ျပန္ေရာက္လာသည္။

ေလးေယာက္သား အနားယူရင္း ေသာက္ၾကစားၾကႏွင့္ အရက္ဝိုင္းေလးက ျပန္လည္စည္ကားသြားရသည္။ အေတြ႕အၾကဳံေတြ ဖလွယ္လိုက္ၾကသည္။ ဟိုသုံးေယာက္၏မ်က္လုံးအၾကည့္မ်ားက ယမင္း၏ ဝတ္လစ္စားလစ္ျဖစ္ေနေသာ ရွိုက္ဖိုႀကီးငယ္ေတြဆီကို အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ ဦးထြန္းျမတ္ကလည္း သူ႔ဧည့္သည္ေတြရဲ့အလိုကို အလိုက္တသိႏွင့္ပင္ …

“ကဲ ယမင္း အန္ကယ့္မိတ္ေဆြေတြကို တစ္လွည့္ … ျပဳစုေပးလိုက္ဦး … သမီးသင္းသင္း ဒီနားကို လာပါ “

“ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္ကယ္ “

ယမင္းသူ႔ကို ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရာက ေျပာလိုက္သည္။

ဦးထြန္းျမတ္၏ အစီအစဥ္က သူ႔အတြက္ေတာ့ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေနသည္။ နယ္႐ုပ္ကေလးေတြျဖစ္ၾကေသာ ယမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို အပီအျပင္စားၿပီး သူအလိုရွိသမၽွ ကာမလိုအင္ကို ကမ္းကုန္ေအာင္ ရယူျဖည့္ဆည္းေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

သင္းသင္းလက္ကိုဆြဲေခၚၿပီး ယမင္းႏွင့္အတူ ဆက္တီခုံေပၚမွာ ယွဥ္လ်က္သား ကပ္ထိုင္ေစလိုက္သည္။ သင္းသင္းႏွင့္ယမင္း ေပါင္ခ်င္းထိကပ္မိသြားၿပီး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္၍ နားလည္မွုရွိစြာပင္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ႏွစ္သိမ့္ျပဳံးကေလး ျပဳံးလိုက္မိၾကသည္။ သင္းသင္းလက္တစ္ဖက္က ယမင္းခါးေလးကို အသာအယာပင္ သိုင္းဖက္လာသည္။

သင္းသင္း၏ေပါင္ၾကားထဲကို ဦးထြန္းျမတ္ လက္တစ္ဖက္က တိုးဝင္လို႔သြားသည္။ သင္းသင္းတစ္ေယာက္ ကိုယ္ကေလး တြန႔္ကနဲတုန္ခါၿပီး ေကာ့ကနဲ ႂကြကနဲျဖစ္၍ သြားကာ သူမလည္း မထူးေတာ့သည့္အေနႏွင့္ ဦးထြန္းျမတ္၏ ေတာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္သည့္ လီးကို အသာစမ္းကိုင္လိုက္ရင္း ညင္ညင္သာသာ ဖြဖြရြရြကေလး ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။

“လီးစုပ္ေပး သမီး “

“ဟုတ္ ကဲ့ “

သင္းသင္းလည္း အန္ကယ္ထြန္းျမတ္လီးကို အားပါးတရကုန္းစုပ္၍ ေနၿပီ။ ေတာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးမွာ ႀကီးမားလြန္းလွၿပီး ဒီေန႔အဖို႔ေတာ့ သူႏွင့္ယမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီလီးႀကီးေတြႏွင့္ ဘယ္ေလာက္အထိေတာင္မ်ား စခန္းသြားရေလဦးမလဲလို႔ ေတြးစဥ္းစားရင္း သင္းသင္းတစ္ေယာက္ ရင္ထဲမွာလွိုက္ဖိုေမာေနမိသလိုႀကီး ျဖစ္လို႔သြားရေလ၏။

သင္းသင္းႏွင့္ အန္ကယ္ထြန္းျမတ္ ႏွစ္ပါးသြားခ်ိန္မွာပဲ ယမင္းတစ္ေယာက္ သူ႔မိတ္ေဆြသုံးေယာက္ႏွင့္အတူ အိပ္ခန္းတစ္ခုထဲကို ေရာက္ရွိလာေပၿပီ။

“ဘယ္သူ အရင္လိုးမလဲ ေျပာ “

သူမ အေမးကို ကိုဘထူးက …

“ငါ လိုးမယ္ …ငါက ခုထက္ထိ တစ္ခ်ီမွမလိုးရေသးဘူး ဟိုေကာင္မေလး သနားလို႔ မလိုးဘဲေနတာ “

“ကၽြန္မကိုေရာ မသနားဘူးလား “

ယမင္းက ခပ္ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ကေလးေျပာလိုက္ၿပီး ကိုဘထူး၏ေပါင္ၾကားထဲကို လက္ႏွိုက္ကာ လီးကို ကိုင္ေပးလိုက္သည္။ ဘထူးလည္း စပ္ၿဖီးၿဖီးလုပ္ၿပီး ဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ေပ။

“ငါ့လီးလည္း ကိုင္ေပးစမ္းပါ”

ဦးေစာနိုင္လည္း ေျပာသည္။ တင္ေမာင္ေက်ာ္ကမူ သူ႔လီးအကိုင္ခိုင္းဖို႔ထက္ ယမင္းေစာက္ပတ္ကို သူကကိုင္ရဖို႔သာ စိတ္ေစာေနဟန္တူေပသည္။ ယမင္း ေျခရင္းဖက္ဆီ ေလၽွာဆင္းသြားလိုက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားထဲ ဝင္ထိုင္၍ ဟိုဟိုဒီဒီစမ္းသပ္ကိုင္တြယ္လၽွက္ရွိေလသည္။

ယမင္းလည္း သူလုပ္ေနပုံကို ရိပ္မိလိုက္၍ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို တမင္တကာပင္ ျပဲျပဲကားကား လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ယမင္းေစာက္ပတ္မွာ အထုအေထာင္းခံရဖန္မ်ား၍လားမသိ။ နဂိုအေျခအေနထက္ပင္ မို႔မို႔ႂကြႂကြကေလးျဖစ္လ်က္ နီရဲေယာင္ကိုင္း၍ ေနကာ ျမင္ရသူအဖို႔ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းပင္ လိုးခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ ဆြဲေဆာင္ညႇို႔ငင္ေနသလိုႀကီး ျဖစ္ေနေပသည္။

“ေစာက္ပတ္ကေလးကေတာ့ ရွယ္ပဲကြာ လိုးေတာင္လိုးခ်င္လာၿပီ”

တင္ေမာင္ေက်ာ္ တံေတြးနင္သံႀကီးႏွင့္ ေျပာခ်လိုက္သည္။

“ေနဦး ဒီက အစ္ကို လိုးပေစ “

ယမင္း ကိုဘထူးကို လက္ညႇိုးကေလးထိုးၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ …

“ေအာ နင္က ဒီလိုလည္း မ်က္ႏွာလိုက္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လား ငါ့အလွည့္က်မွေတြ႕မယ္ ဟင္းဟင္း ေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ေရာ အကုန္လိုးပစ္မွာ “

‘ရတယ္ အစ္ကို စိတ္တိုင္းက် သေဘာရွိသာလိုး …ယမင္းက သင္းသင္းလို မဟုတ္ဘူး ခံစရာရွိရင္ အေရွ႕ေရာ အေနာက္ေရာ အကုန္ခံေပးမယ္ “

“ေကာင္းၿပီ ဘထူး ျမန္ျမန္လိုးလိုက္စမ္းကြာ မင္း ၿပီးရင္ေတာ့ ငါ့အလွည့္ပဲ “

ဘထူးလည္း အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ဘဲ ယမင္းဖက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး …

“ကဲ လာ ယမင္း ပက္လက္ပဲ လိုးရေအာင္ ငါက နင့္ေပါင္ႏွစ္ဖက္ထမ္းၿပီး လိုးေပးမယ္ ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား “

“ျဖစ္ ပါတယ္ ရွင္ “

ယမင္း တကယ္ခံရေတာ့ မသက္သာလွပါ။ သူတို႔သုံးေယာက္စလုံး၏ လီးေတြက သူမသာ ကိုယ္အသုဘ ဆိုသလို စံမီသည့္လီးႀကီးေတြခ်ည္းပဲမို႔ ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္ကားယား အိပ္ေပးထားေသာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ကိုဘထူးလီးဒစ္ထိပ္ျပဲႀကီးက ႁဗြတ္ ဇြပ္ဆိုၿပီး ႐ုတ္တရက္ႀကီး ထိုးေဆာင့္ဝင္လာခ်ိန္မွာ အသက္ရွူပင္ ရပ္မတတ္ျဖစ္သြားခဲ့ရၿပီး …

“အ ကို … ဘထူး … ေျဖး ေျဖး “

ဆိုၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္အား လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ တြန္းကန္ထားလိုက္မိသည္။

“ေအးပါ ေျဖးေျဖးပဲ …လိုးမွာပါ … နင့္ေစာက္ပတ္ကေလးကို လက္နဲ႔သာ ျဖဲထားေပး “

“ရတယ္ … အင့္ … ဒီ … ဒီလို ဟုတ္လား “

ယမင္း သူမေစာက္ပတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ျဖဲေပးလိုက္သည္။ ကိုဘထူးလည္း သူ႔လီးဒစ္ထိပ္ကို ယမင္း ေစာက္ပတ္အဝမွာ လွည့္ပတ္ထိုးေမႊကာ ေစာက္စိကေလးကို ခလုပ္တိုက္ဆြႏွူးေပးရင္း လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ယမင္းေစာက္ေခါင္းကေလးထဲကို နစ္ဝင္သြားေအာင္ အားျပင္းျပင္းႏွင့္ ေဆာင့္လိုးခ်လိုက္ျပန္ေလသည္။

ယမင္း ဒီတစ္ခါေတာ့ မျငင္းဆန္ေတာ့ပါ။ လီးဝင္ေရာက္မွုကို အံႀကိတ္ကာခံၿပီး ေအာက္ကေန သူမဖင္ႏွစ္ဖက္ကို ေကာ့ပင့္၍ ေဆာင့္ေဆာင့္ ထိုးေပးလိုက္ေလသည္။ လီးက အရင္းထိ ကပ္ဖိတိုးဝင္သြားၿပီး ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံးလည္း ျပည့္ၾကပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။

ကိုဘထူးက သူ႔လီးကို တစ္ဝက္ေလာက္ျပန္ဆြဲထုတ္ကာ ျပန္ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ဆြဲထုတ္ ျပန္ေဆာင့္လိုက္ႏွင့္ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္အစိတ္ ဆက္တိုက္ လိုးေပးလိုက္ၿပီး ယမင္းေစာက္ပတ္ကို သူ႔လီးႏွင့္ ယဥ္ပါးေအာင္ျပဳကာ ယမင္းေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုပါ သူ႔ပုခုံး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ တင္ထမ္းလိုက္ရင္း သူမဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္ကို ေအာက္ကေနပင့္မ၍ ဆြဲယူၿပီး ေနာက္ထပ္ အခ်က္သုံးေလးဆယ္မက ဖိလိုးပစ္လိုက္ျပန္ပါသည္။

“အ အ ေကာင္း ေကာင္းတယ္ … ကို ထူး ေဆာင့္ တအားေဆာင့္ အားအ ရွီး …ေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ယမင္းေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး ျပည့္ေနတာပဲ သူ႔လီးက အရမ္းႀကီးတယ္ “

“ဦးထြန္းျမတ္လီးေရာ မႀကီးဘူးလား “

“တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီပဲ ဘယ္သူပိုႀကီးလဲ တိုင္းၾကည့္မွ သိမယ္ လီးေတြက ေဆးလီးေတြလား မသိဘူး ဟြန္း ခံရတဲ့လူေတာ့ ေသမွာပဲ “

“လီးႀကီးလို႔ မေတာ္တဲ့ ေစာက္ပတ္မွမရွိတာ ကေလးရယ္ ဟင္း ဟင္း “

“ကဲပါ လိုး မွာျဖင့္လိုး ေသေအာင္လိုး …ယမင္း အထဲမွာ ရြစိရြစိျဖစ္ေနၿပီ “

ကိုဘထူးလည္း ယမင္းဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာၿပီး မီးကုန္ယမ္းကုန္ပင္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ေလသည္။ ယမင္းေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခုံးတင္လိုးျခင္းက သူ႔လီးကိုအဝင္ပိုနက္ေစၿပီး လီးကအရင္းခိုက္ကာ သူမေစာက္ပတ္ကို အစြမ္းကုန္ထည့္ေမႊေပးသလိုျဖစ္ေနတာမို႔ သူ႔အတြက္သာမက ယမင္းအတြက္ပါ အေကာင္းေပၚအေကာင္းဆင့္ ေနေစၿပီး ကာမစည္းစိမ္ကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ရရွိေစပါသည္။

ယမင္းေစာက္ပတ္က ေစာက္ရည္မ်ား အဆက္မျပတ္ထြက္ေနတာမို႔လည္း လီးအဝင္အထြက္ျပဳလိုက္တိုင္းမွာ တဘုတ္ဘုတ္တဗြပ္ဗြပ္ တဇြပ္ဇြပ္ျမည္သံမ်ားက အခန္းအလယ္မွာ ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရထြက္ေပၚေနသည္။

ကိုဘထူး တစ္ခ်က္ခ်င္းမွန္မွန္လိုးေပးလိုက္ရင္း မိနစ္ေလးဆယ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ယမင္းကိုယ္လုံးေလး ေကာ့ပ်ံႂကြတက္လာရၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲရွိေသြးေၾကာေတြ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ တဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္မရိုးမရြႀကီး ျဖစ္ေပၚခံစားလာခဲ့ရကာ …

“အစ္ကိုထူး ေဆာင့္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ ေဆာင့္ေပး ယ မင္း ၿပီး ေတာ့မယ္ …ျမန္ျမန္ အ အား အား … “

ဆိုၿပီး သူမခါးေလးကို ေကာ့ကာႂကြကာႏွင့္ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားမ်ားက ကိုဘထူးလီးကိုတအားဖ်စ္ဆြဲ ညႇစ္ယူလိုက္ရင္း ကာမပန္းတိုင္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္ရွိသြားရေလသည္။ ကိုဘထူးလည္း အပ်ိဳေစာက္ပတ္လိုျဖစ္ေနေသာ ယမင္းကို ၾကာၾကာမလိုးနိုင္ေတာ့ဘဲ အခ်က္သုံးဆယ္ခန႔္ ဒလၾကမ္း ေမႊ႕လိုးအၿပီးမွာ သူ႔လီးထိပ္မွ လရည္မ်ားကို ယမင္းေစာက္ေခါင္းကေလးထဲသို႔ တျဗစ္ျဗစ္ႏွင့္ ပန္းထုတ္လိုက္ရ ေလေတာ့သည္။

ဘထူး ခဏနားစဥ္မွာ တင္ေမာင္ေက်ာ္က ယမင္းကို ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီး အေနာက္ကေန၍ ေခြးလိုးလိုးသည္။ တင္ေမာင္ေက်ာ္လီးလည္း ႀကီးမားလြန္းလွ၍ ယမင္းေစာက္ပတ္ အာတာကြဲကေလးမွာ သူ႔လိုးခ်က္မ်ား ေအာက္မွာ ႏွုတ္ခမ္းတစ္လန္ပန္းတစ္လန္ဆိုသလို ျပဲျပဲလန္၍ပင္ သြားရေလေတာ့သည္။ သူလိုးသမၽွကို ကုန္း႐ုန္းခံရင္းက ယမင္းတစ္ေယာက္ ဦးေစာနိုင္ႀကီးရဲ့ လီးဒစ္ျပဲႀကီးကို သူ႔အလိုက် စုပ္ေပးေနရေသးသည္။

ဦးေစာနိုင္လည္း ယမင္းကို လိုးခ်င္ေဇာႏွင့္ လီးက အျပတ္ေတာင္ေနၿပီျဖစ္သည္။

တင္ေမာင္ေက်ာ္က ယမင္းကို ေစာက္ပတ္တစ္ခ်ီလိုးၿပီး ယမင္းကာမအဆိပ္တက္၍ တစ္ခ်ီၿပီးခ်ိန္မွာ သူကမၿပီးေအာင္ထိန္းထားနိုင္ၿပီး ယမင္းက ဦးေစာနိုင္ႏွင့္စခန္းသြားၾကစဥ္မွာ ယမင္းကို ဦးေစာနိုင္၏ အေပၚစီးကေန လိုးခိုင္းလိုက္ရင္း သူကမူ ယမင္းအေနာက္မွေန၍ ယမင္း၏ဖင္စအိုကို လိုးေပးေနျပန္ေလသည္။

ယမင္းလည္း ဦးေစာနိုင္အေပၚကေန ျမင္းစီးသလို ဖင္ႀကီးကုန္းကုန္းကြကြလုပ္ကာ ဖိေဆာင့္လိုးရင္း တစ္ဖက္ကလည္း တင္ေမာင္ေက်ာ္က သူမဖင္စအိုကို အသည္းအသန္ေဆာင့္လိုးေနမွုကို အံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္ ခါးစည္းခံစားေနေပသည္။ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေအာင္ ဖင္လိုးၿပီးမွ တင္ေမာင္ေက်ာ္လည္း ယမင္း၏ ဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔ သူ႔လရည္ေတြကို ပန္းလႊတ္ထုတ္လိုက္ေလသည္။

ယမင္းက ဦးေစာနိုင္လီးႀကီးကို အေပၚစီးကေန ဆက္လက္လိုးေဆာင့္ေပးေနသည္။

သူမအေနႏွင့္လည္း တင္ေမာင္ေက်ာ္ေစာက္ပတ္လိုးစဥ္ကေရာ ဖင္လိုးစဥ္ကပါ တစ္ခ်ီစီေလာက္ၿပီးခဲ့ရၿပီး ယခုတဖန္ ဦးေစာနိုင္လီးကို အေပၚကေဆာင့္လိုးေပးေနခ်ိန္မွာလည္း ကာမမီးေတြ အဆက္မျပတ္ ေတာက္ေလာင္ဝါးမ်ိဳျခင္းကို ခံေနရကာ ေစာက္ရည္မ်ား ထိန္းမရသိမ္းမရေအာင္ပင္ ထြက္က်လာခဲ့ရျပန္ၿပီ ျဖစ္သည္။

ေနာက္ထပ္မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ လိုးေဆာင့္လိုက္ရာက ႏွစ္ေယာက္သား ေစာက္ရည္ေရာ လရည္မ်ားပါ ၿပိဳင္တူ ပန္းထြက္သြားခဲ့ရေလသည္။

ယမင္းတစ္ေယာက္ အခန္းထဲမွာ ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္ အခ်ိန္ကုန္သြားသည္။ ကိုဘထူး တင္ေမာင္ေက်ာ္ႏွင့္ ဦးေစာနိုင္တို႔ သုံးေယာက္ တစ္လွည့္စီ သူမကို အားပါးတရ ေဆာ္လိုက္ၾကရင္း သင္းသင္းတစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္ရွိလာခ်ိန္အထိ ယမင္းအေနႏွင့္ လီးသုံးေခ်ာင္းစလုံးကို သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ႏွင့္ ပါးစပ္ပါမက်န္ ပက္ပက္စက္စက္အလိုးခံ၍ တစ္ကိုယ္လုံးမွာလည္း သုက္ရည္အလိမ္းလိမ္း ေပလူးလၽွက္ ရွိေနေလၿပီ။

သင္းသင္းေရာက္လာမွ သူမအနားယူခ်ိန္ရၿပီး အခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ကိုယ္လက္ေဆးေၾကာသန႔္စင္ၿပီး ျပန္လာေတာ့ ဦးထြန္းျမတ္က သူမကိုအသင့္ပင္ ေစာင့္ႀကိဳေနတာကို ေတြ႕ရပါသည္။ ယမင္းလည္း သူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေနာက္တဖန္ ဝင္ေရာက္ရျပန္ေလသည္။

သည္လိုႏွင့္ …

ဦးထြန္းျမတ္၏ ေဂဟာငယ္ေလးထဲမွာ သင္းသင္းႏွင့္ယမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္သား ရင္ဖိုလွိုက္ေမာဖြယ္ရာ အခ်ိန္ေတြကို ပုရိသေလးေယာက္တို႔ရဲ့အလယ္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ကုန္လြန္လိုက္ၾကပါသည္။

ဦးထြန္းျမတ္က ယမင္းကို သူ႔ကတိအတိုင္း မုန႔္ဖိုးေငြ ၅ သိန္း ထုတ္ေပးသည္။ သူအလိုရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္ ယမင္းတစ္ေယာက္တည္း သီးသန႔္ ထပ္မံေခၚယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း မွာၾကားလိုက္ေသးသည္။

သူ႔အိမ္ကေနျပန္လာေတာ့ သင္းသင္းေရာ ယမင္းပါ ႏွစ္ေယာက္သား သုံးေလးရက္ေလာက္အထိ လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေလၽွာက္နိုင္ၾကဘဲ အခန္းေအာင္း၍ အနားယူလိုက္ၾကေပသည္။

ရက္သတၱ တစ္ပတ္အတြင္းမွာ ေဒၚခင္ဝင္းအိမ္မွာ အေျပာင္းအလဲေတြ အေတာ္ပင္ ျဖစ္လို႔ သြားရေလသည္။ ၿမိဳ႕ထဲဖက္က ႀကိတ္ဝိုင္းတစ္ဝိုင္းကို ရဲဖမ္းသည့္အထဲမွာ ေဒၚခင္ဝင္း ဆိတ္ႀကီးႏွင့္ ယမင္းတို႔ အေျပးေကာင္း၍ လြတ္ခဲ့ေပမယ့္ ေဒၚခင္ဝင္း ေငြေၾကးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဆုံးရွုံးခဲ့ရသည္။ ရဲဖမ္းသည့္အထဲမွာ ပါသြားခဲ့ရသည္။

ဒီအတြက္ တာဝန္ခံထားသူဆိုေသာ ဦးျမေအာင္ဆိုသူႏွင့္ ေဒၚခင္ဝင္း ဆိတ္ႀကီးတို႔ အေခ်အတင္ျဖစ္လိုက္ၾက ေသးသည္။ အခ်င္းခ်င္းမေျပလည္ အေဝအစားမတည့္ရာကေန အတိုင္အေတာကေလးေတြပါလာၿပီး ႏြားကြဲလၽွင္ က်ားဆြဲသည္ဆိုသည့္ ဓမၼတာအတိုင္းပင္ ေဒၚခင္ဝင္းလုပ္ကိုင္ေနေသာ ႏွစ္လုံးထီ သုံးလုံးထီ ကိစၥေတြအထိပါ အမွုကပတ္လာရျပန္သည္။

ေဒၚခင္ဝင္းက သင္းသင္းႏွင့္ယမင္းကို လူခြဲၿပီး အေရွာင္ခိုင္းထားသည္။ သင္းသင္းကို ဆိတ္ႀကီးကေခၚသြားၿပီး ယမင္းက်ေတာ့ ႀကိဳတင္အစီအစဥ္ရွိသည့္အတိုင္း ယမင္း ယခင္အပတ္က သြားေရာက္ခဲ့ဖူးေသာ ဦးထြန္းျမတ္၏ အေပ်ာ္အိမ္ကေလးဆီ ထပ္မံပို႔ေဆာင္ေပးလိုက္ကာ ေဒၚခင္ဝင္းလည္း တရားဝင္မဟုတ္သည့္ လုပ္ငန္းေတြ ေခတၱရပ္နားၿပီး သူ႔မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ အထက္ဖက္ကို ခရီးရက္ရွည္ ထြက္သြားလိုက္သည္။

ယမင္းတစ္ေယာက္ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲ က်သလိုပါေပ။

ေလာင္းကစားလုပ္ငန္းကိုလည္း သူမအေနႏွင့္ ယခင္ကတည္းက စိတ္ပါဝင္စားမွုရွိလွသူမဟုတ္ဘဲ မလႊဲမေရွာင္သာ မိမိဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ ေဒၚခင္ဝင္းေစခိုင္းသလို လုပ္ကိုင္ခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ကာ ယခုလို မိမိႏွင့္ စိတ္တူသေဘာတူ ခ်စ္ရည္တူမၽွရွိလွေသာ ဦးထြန္းျမတ္ႏွင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံဆုံေတြ႕ခြင့္ရသျဖင့္ ယမင္းတစ္ေယာက္ မိမိဝပ္က်င္းကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိလိုက္ရေသာ ငုံးေပါက္မကေလးတစ္ေကာင္လို ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ဒုံးဒုံးခ်ၿပီး ဦးထြန္းျမတ္စိတ္တိုင္းက် သူ႔အလိုကိုလိုက္ေလ်ာျခင္းအားျဖင့္ ရင္ခုန္စရာ အခ်ိန္ေတြကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ကုန္လြန္ေစလိုက္ေတာ့သည္။

ဦးထြန္းျမတ္လည္း သူမ၏ႏုနယ္ပ်ိျမစ္လြန္းသည့္ အေသြးအသားအဆီအႏွစ္ေတြကို ဆက္လက္၍ ဝဝလင္လင္ စားသုံးဝါးမ်ိဳခ်င္ေသးသူျဖစ္ေလရာ သူမကို တစ္ေဆာင္တစ္ေယာင္ထားရွိၿပီး သုံးဖို႔စြဲဖို႔ ေငြေၾကးကအစ လိုေလေသးမရွိ ျဖည့္ဆည္းေပးထားကာ သူကိုယ္တိုင္ေရာ သူ႔မိတ္ေဆြေတြအတြက္ပါ ကာမသုခ အျပည့္အဝ ခံစားနိုင္ဖို႔ စီစဥ္ထားလိုက္ပါသည္။

ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္လၽွင္ ေလးရက္ငါးရက္ခန႔္ ယမင္းအေနႏွင့္ ဦးထြန္းျမတ္ႏွင့္အေပါင္းအပါတစ္စု၏ ရမၼက္လိုဘကို စြမ္းစြမ္းတမံျဖည့္ဆည္းေပးရသည္။

ဦးထြန္းျမတ္လည္း ပထမတစ္ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံစဥ္က ယမင္းအေပၚ အေတြ႕အၾကဳံႏုနယ္ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ သားသမီးခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာနာၿပီး သက္သက္ညႇာညႇာ ဆက္ဆံခဲ့သူျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း ယမင္း၏ စိတ္ေနသေဘာထားကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သေဘာေပါက္နားလည္လာသူပီပီ ကာမဆက္ဆံခ်ိန္မွာ အာသာျပင္းျပင္းႏွင့္ ယမင္း၏ ဒြါရႏွစ္ေပါက္ကို အေရွ႕ေရာအေနာက္ေရာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ထင္တိုင္းၾကဲ၍ ဆက္ဆံၿပီး ဓမၼတာမက် သဘာဝလြန္ကဲေသာ နည္းလမ္းစုံတို႔ျဖင့္ ႏွစ္ဦးသား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး ကာမသမုဒၵရာထဲမွာ က်င္လည္ကူးခတ္လၽွက္ အဆုံးမရွိ ေမ်ာပါေနမိၾကေလေတာ့၏။…ၿပီးပါၿပီ