တအား မဆောင့်နဲ့နော်

Posted on By htan gyi

Unicode

မြသွေး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒေါသဖြစ်နေမိတယ်။ ခရီးထွက်ရာက ပြန်လာတဲ့ မောင့်ကိုလည်း မျက်နှာပူလို့ တနေကုန် ရှောင်နေရတာ။ မောင့် အထက်အရာရှိ ကြောင့်ပေါ့။ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေက ပြန်တွေးတိုင်း ရင်ခုန်ရသလို ရှက်လည်း ရှက်မိပါတယ်။

မောင် ရာထူးတက်တော့ သူ့ဆရာကို အိမ်ခေါ်ပြီး ဧည့်ခံချင်တယ် ပြောလို့ မြသွေးလည်း အမြည်းအတွက် ဈေးသွား ချက်ပြုတ် ကြော်လှော်နေတာ နေ့လည်မှ ပြီးတာ။ မောင်က ဖုန်းတဂွမ်ဂွမ် ဆက်ပြီး ဟိုဟာလေး ကြော်ဦး ဟင်းရည်လေး လုပ်ဦး စုံနေတာပါပဲ။

ညပိုင်း မောင့်ဆရာ ပါလာတော့ အသက် ၅၀ လောက် အသားဖြူဖြူ ရုပ်ရည်ခန့်ခန့်နဲ့ စကားပြောရင် ပြုံးပြီး ပြောလေ့ရှိတယ်။ သူနာမည်က ဦးဇေယျာတဲ့။ မိန်းမလည်း ရှိတယ်။ မိသားစုက နယ်မှာ နေတာ။ သူ့မိန်းမ နာမည်က ဒေါ်လှလှနွယ်။ သားတစ်ယောက်ရှိတယ် ပြောတယ်။ သူတစ်ယောက်ထဲ ဒီမြို့လေးကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရောက်နေတာ ၂ လကျော်ပြီ။ ရုံးကပေးတဲ့ တိုက်ခန်းမှာ နေပေမယ့် စားရေးသောက်ရေး အဆင်ပြေပုံ မရဘူး။ မြလေး ချက်ပြုတ်ပေးတဲ့ အသားကြော် အရွက်ကြော် အမြည်းတွေကို တစ်ပန်းကန်ချင်း စားပြီး ချီးကျူးနေတယ်။ မြသွေးလည်း အဲ့အချိန် စိတ်ထဲ ဘဝင်ကျ နေမိတာပေါ့။ ကိုယ့်လင်ရဲ့ အထက်အရာရှိက မြသွေးလက်ရာကို သဘောကျနေတာလေ။ ဘီယာသောက်လိုက် မောင်နဲ့ အလုပ်ကိစ္စ ဆွေးနွေးလိုက်နဲ့ ညမိုးချုပ်မှ ပြန်သွားတယ်။

အဲ့ဒီနောက် ၁ လလောက်နေတော့ အိမ်မှာ ဝင်ထွက်နေရင်း မိသားစုလိုပဲ ဖြစ်သွားတာပေါ့။ မြသွေး အတွက် လက်ဆောင် အင်္ကျီတွေ ရေမွှေးပုလင်းတွေ ခဏတိုင်း ဝယ်ပေးရှာတယ်။ ဦးဇေယျာက အိမ်ထမင်း အိမ်ဟင်းတွေ စားချင်ရှာတာပါ။ ဦးဇေယျာ ကြိုက်တတ်တဲ့ ဟင်းလေးတွေ မေးပြီး ချက်ကျွေးပါတယ်။

” မောင် … ရာထူးတိုးတာ … ဆရာ့ကျေးဇူးတွေ အများကြီးပါတယ် … မြသွေးရဲ့ …။ မောင်တို့မြို့လာတုန်း … တတ်နိုင်သလောက် … ပြုစုရမှာ ”

ညပိုင်း စားသောက်ပြီး အိပ်ယာဝင်တော့ မောင်က သူ့ဆရာရဲ့ ကျေးဇူးတရားတွေ ပြောပြနေတာ။

” အင်းပါ … မောင်ရယ် …။ အခုလည်း … ဆရာ ကြိုက်တတ်တဲ့ ဟင်းတွေ….. မြသွေး ချက်ကျွေးနေတာပါ ”

” ဟုတ်ပါ့ … နေ့လည်က … ရုံးကို ဆရာ ထမင်းစားပြီး ပြန်လာတော့ … ဆရာက … မြသွေးလို မိန်းမမျိုး ရရင် … တစ်ယောက်လောက် … ထပ်ယူချင်တယ် ပြောနေတာ ”

” အိုရ် …… မောင်ကလည်း … မြသွေးက … အဖေအရွယ်မို့ … ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံပေးတာပါ ”

မောင့်စကားကြောင့် မြသွေးမျက်နှာလေး အို့တို့အမ်းတန်း ဖြစ်သွားရတယ်။

” ဟာ …… ဆောရီး …… မြသွေးရယ် …။ မောင်ပြောတာက …… မြသွေး ချက်ကျွေးတဲ့ ထမင်းဟင်းတွေ …… စားကောင်းလို့ …… ဆရာက ခံတွင်းတွေ့နေတာ … ပြောတာပါ ”

” ဟွန့် ”

မောင်က မြသွေးပါးလေးကို နမ်းပြီး ပြာပြာသလဲ ရှင်းပြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မြသွေးစိတ်ထဲ ဖျက်ကနဲ့ နေ့လည်က အဖြစ်အပျက်ကို သတိရမိသွားတယ်။

//////////////////////////

” ဆရာ … ထမင်း ထပ်ထည့်နော် ”

” အခုထိ … ဆရာ ဆရာလို့ … ခေါ်မနေပါနဲ့ … မြသွေးရယ် …။ အိမ်ကခေါ်သလို … ဦးဇေ ပဲခေါ်ပါ ”

” ဟုတ်ကဲ့ … ဆရာ … အဲ … ဦး … ဦး … ဦးဇေ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

မောင်က ဆရာပဲ ခေါ်လို့ မြသွေးလည်း ဦးဇေယျာကို ဆရာလို့ လိုက်ခေါ်ရင်း နှုတ်ကျိုးနေတာပေါ့။

” ဒီဟင်းရည်လေး … ထပ်ထည့်ပေးပါဦး … မြသွေးရယ် … ကောင်းလွန်းလို့ပါ ”

ဆူးပုတ်ဟင်းချို ထပ်ထည့်ခိုင်းနေတာပါ။ မရမ်းသီးထောင်းလေးရယ်၊ ဆတ်သားခြောက်ဖုတ်ရယ်၊ ငရုပ်သီး ထောင်းရယ်၊ ဆူးပုတ် ဟင်းချိုရည်နဲ့ ဆိုတော့ ဆရာက ခါတိုင်းထက် ထမင်းပိုစားတော့တာ။ မြသွေး ဟင်းချိုရည် ထပ်ထည့်ပြီး ထမင်းစား စားပွဲခုံပေါ် လာချပေးတော့ ဆရာ့မျက်လုံး အစုံကြောင့် မျက်နှာမထားတတ်အောင် ဖြစ်မိရတယ်။ မြသွေး အင်္ကျီထဲက ချွန်ထွက်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို ဆရာက စိုက်ကြည့်နေလို့လေ။ နေ့လည်က ဆရာ ထမင်းလာမစားခင် ရေချိုးမလို့ အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီချွတ်ပြီး ထမိန်ရင်လျားလျက်နဲ့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာတာ။

” တီတီ …… တီတီ ”

ရေချိုးခန်းရှေ့အရောက် ကားဟွန်းသံကြားလို့ အိမ်ရှေ့ ထွက်ကြည့်တော့ ဆရာဖြစ်နေတယ်။ ထမင်းလာစားမှန်းသိလို့ မြသွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး အင်္ကျီအဟောင်းလေး ပြန်ဝတ်တော့ ဘော်လီမဝတ်မိတာပါ။ ဟင်းရည်ပန်းကန်ချတော့ ခုံစောင်းနဲ့ ထိမိပြီး ဟင်းရည်က ဆရာ့ပေါင်ကို စင်မိသွားတယ်။ ဆရာက မြသွေးနို့အုံပဲ စိုက်ကြည့်နေတော့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး လက်တွေပါ တုန်လာရတာ။

” ဟင် … ကန်တော့နော် … ဆရာ … ဟို ဟို … ဦးဇေ ”

မြသွေး ချက်ချင်းပဲ ဆရာ့ပေါင်ကို လက်နဲ့ သပ်ချ ပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ခါကြမှ ပိုဆိုးရောပဲ။ ပေါင်ကို မထိပဲ စိတ်လောပြီး ဆရာ့ပေါင်ကြားထဲ လက်က ရောက်သွားတာ။ ပုဆိုးအောက်က ခပ်နွေးနွေး ပျော့အိအိအရာကို ပွတ်ဆွဲချသလို ဖြစ်သွားမိတာ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ပဲ။

/////////////////////////////

” အ ……… အ ………… မောင့် ”

ရုတ်တရက် မြသွေးဟာလေးထဲ တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားတော့ အတွေးစတွေ ပျက်သွားခဲ့ရတယ်။ နေ့လည်က အဖြစ်ကို ပြန်တွေးမိတုန်း မောင်က မြသွေးကိုယ်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် မှောက်ချပြီး သူ့ဟာကို ထည့်လိုက်တာပါ။

” ရှီးးးးးးးး … အထဲမှာ … အရည်တွေ ရွှဲနေတာပဲ … ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ … မြသွေးရယ် … အင့် … ဘွတ် …… ဘွတ် ”

မြသွေး ဆရာနဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်တွေးရင်း အရည်တွေ အိုင်နေတာ နေမယ်။ မောင့်စကားကို ပြန်မဖြေပဲ ကျောပြင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး ကာမအရသာလေး ခံယူနေမိတယ်။ ခါတိုင်း မောင်ပြီးရင်တောင် ဇပ်တငမ့်ငမ့်နဲ့ ကျန်နေခဲ့တဲ့ မြသွေး ဒီညတော့ ၂ ချီဆက်တိုက် ပြီးခဲ့ရတာ။ မောင့်မျက်နှာအနံ့ နမ်းရင်း လည်းပင်းကို အကွက်ထင်အောင် စုပ်မိသွားတယ်။ မောင် ပြီးလား မပြီးလား မသိတော့ပါဘူး။ ၂ ခါဆက်တိုက် အရည်ထွက်တော့ နုံးပြီး အိပ်ပျော်သွားတာ။

အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ဆရာလာတိုင်း ဆရာ့ပေါင်ကြားကို မကြည့်မိအောင် ထိန်းနေရတယ်။ တချက်တချက် တော့ ခိုးကြည့်မိတာပေါ့။ ဆရာကလည်း အနေအထိုင် ရဲတင်းလာတော့ မြသွေး စိတ်ပင်ပန်း လာရတော့တာပဲ။ စကားပြောရင် ဟိုပုတ်ဒီပုတ်နဲ့ ပြောဆိုတော့ ဆရာ့ဘက်က ပိုပြီး ရင်းနှီးသလို ဆက်ဆံတာလား မသိဘူး။ မြသွေးစိတ်ထဲ အမြဲစိတ်လှုပ်ရှာနေရတယ်။ ပြန်တွေးကြည့်တော့ မြသွေးက အပျိုလည်း မဟုတ် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ၃ နှစ်တောင် ကျော်လာခဲ့ပြီ။ စိတ်တအားကြွတဲ့ ညတွေဆို မောင်နဲ့ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားနဲ့ ကာမဆက်ဆံကြတာလေ။

ဆရာနဲ့ လက်ပွန်းတတီး နေရုံလေးကို ဘာလို့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက ပြင်းထန်နေရတာလဲ စဉ်းစားမရတာ။ ရာထူးတိုးလာတဲ့ မောင်လည်း တဖြည်းဖြည်း ခရီးထွက်တာ များလာရပြီ။ မောင်တို့ကုမ္ပဏီက အိမ်ဆောက်ပစ္စည်းတွေကို ပြည်ပကသွင်းပြီး ပြည်တွင်း ပြန်ဖြန့်တော့ ရုံးခွဲတွေက နယ်မြို့တွေမှာပါ ရှိနေတာပေါ့။ အရင်ဆို ၁ ညအိပ် ၂ ရက်လောက်ပဲ ကြာတတ်တဲ့ မောင်တစ်ယောက် ဒီတစ်ခေါက်ကြ ၁၀ ရက်လောက် ကြာသွားတာ။ အဲဒီ ၁၀ ရက် အတွင်း မြသွေးလည်း စိတ်အလိုလိုက်မိသွားတယ်။

/////////////////////////////

” မင်းဇော် … ဒီတခေါက် … နယ်ဘက် ပစ္စည်းသစ် ပရိုမိုးရှင်းလုပ်မှာ …။ မင်းကိုယ်တိုင် … သွားရမှာ ထင်တယ် ”

” ဟုတ် … ဆရာ … ကျနော်ပဲ … သွားရမှာပါ ”

” အေးပါ … ကာစတန်မာ အသစ်တွေကို … သေချာလေးရှင်းပြပြီး … ကုမ္ပဏီရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို အရောင်းတက်အောင် ကြိုးစားကွာ …။ မင်း ပါးနပ်ရင် … ရှေ့လျှောက် … တက်လမ်းတွေ အများကြီး ”

မနက်ဖြန် ခရီးထွက်မယ့် မောင့်ကို ဆရာက ဘီယာ သောက်ရင်း လုပ်ငန်းအတွေ့ကြုံတွေ ရှင်းပြနေတယ်။ မြသွေးက ဘေးကနေ အမြည်းလုပ်ပေးရတာပေါ့။ ဆရာတပည့် ၂ ယောက် ၁၁ နာရီလောက်ထိ လုပ်ငန်းကိစ္စ ပြောဆိုနွေးရင်း စားလိုက် သောက်လိုက်နဲ့ မိုးချုပ်သွားတော့ ဆရာ့ကို မောင်က အိမ်မှာပဲ အိပ်ဖို့ ပြောနေတာ။ မြသွေးလည်း ဆရာ့ဖို့ မြသွေးတို့လင်မယား အိပ်ခန်းနဲ့ ကပ်လျက် အခန်းလွတ်မှာ အိပ်ယာပြင်ပေးလိုက်တယ်။

မနက် ၅ နာရီလောက် မောင်တို့ရုံးက ကားလာခေါ်တော့ မောင်လည်း အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်သွားတာပေါ့။ မြသွေး ပြန်အိပ်တော့ အိပ်မပျော်တော့ပါဘူး။ ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့်နဲ့ ၆ နာရီခွဲတော့ မနက်စာ ချက်ပြုတ်ပြီး ဆရာဖို့ ကော်ဖီနဲ့ ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော် လုပ်ပေးထားတယ်။ ၇ နာရီ ဆရာ အိပ်ယာနိုးတော့ မြသွေး လုပ်ပေးထားတဲ့ ပေါင်မုန့်နဲ့ ကော်ဖီ သောက်ပြီး ရေချိုးချင်ကြောင်း ပြောနေတာ။

” မြသွေး … ဦးဇေ … ရေတခါတည်း ချိုးသွားမလို့ … မင်းဇော် … အဝတ်အစား တစ်စုံလောက် … ထုတ်ထားပေးဦး …။ တိုက်ခန်းရောက်မှ … ရုံးဝတ်စုံ လဲလိုက်တော့မယ် ”

” ဟုတ် … ဦးဇေ ”

မြသွေးလည်း ကော်ဖီခွက်နဲ့ ပေါင်မုန့်ပန်းကန်လေး ဆေးကြောပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။ ဆရာ့ကိုယ်လုံးက မောင့်ထက် ထွားတော့ မောင့်အင်္ကျီပွတဲ့ဟာ တစ်ထည်နဲ့ ပိုးပုဆိုးတစ်ထည် ထုတ်ယူရင်း ရေလဲပုဆိုးအဟောင်း တစ်ထည်ပါ တခါတည်း ယူလိုက်တာ။ ဆရာ့အိပ်ခန်းထဲ အင်္ကျီနဲ့ပိုးပုဆိုး ဝင်ထားပြီး ရေလဲပုဆိုးကို ပေးဖို့ နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ရေလဲပုဆိုးကို တချက်ခါပြီး ပေးဖို့ တံခါးနားရောက်တော့ တံခါးက မပိတ်ပဲ လက် ၂ လုံးလောက် ဟနေတာ။ တံခါးမဖွင့်ခင် မြသွေး လှမ်းကြည့်တော့ ရေလဲပုဆိုးပေးဖို့ အခက် တွေ့သွားရတယ်။ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူး။

ဆရာက ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားနဲ့ ကျောပေးပြီး ရေပန်းအောက် မတ်တပ်ရပ်ပြီး ရေချိုးနေတာ။ မြသွေး ကြည့်နေတုန်း ဘေးတစောင်း လှည့်လာတော့ လက်မောင်းအိုးကြီးတွေနဲ့ ပေါင်တန်တုတ်တုတ် ကြီးတွေက မြသွေးကို ရင်ခုန်သံ မြန်လာစေတယ်။ ဆပ်ပြာတိုက်တော့ ပေါင်ကြားက ဟာကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး သေချာ ဆေးကြောနေတာ။ အသန့်ပြန် ကြိုက်တဲ့ပုံပါ။ တဖြည်းဖြည်း ဆရာ့ပေါင်ကြားက ဟာကြီး ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ထောင်မတ်လာပြီး ဆရာ့လက်တွေက ထိပ်နားလေး ဖိပွတ်နေတယ်။

နဲနဲလှမ်းနေပေမယ့် မောင့်ဟာထက် သိသိသာသာ ကြီးပြီး ရှည်လည်း ရှည်နေတာ။ မြသွေးစိတ်ထဲ မယိုးမယွနဲ့ လက်တဖက်က ထမိန်အပြင်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ ပွတ်မိနေတယ်။ ဒါက မြသွေးဘဝမှာ သူစိမ်းယောကျ်ားတစ်ဦးရဲ့ဟာကို ချောင်းကြည့်ရင်း အလိုအလျောက် လုပ်မိတာပါ။ ကာမအာရုံ စွဲကပ်ပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ပေါင်ဂွလေး ပွတ်ချေနေမိတာပေါ့။ ရရှိလာတဲ့ ကာမအရသာလေးကလည်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့လျော့သွားစေတယ်။ စိတ်ထဲ ဆရာ့ပုံရပ်တွေ ထင်ဟပ်နေတုန်း အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားလည်း မသိလိုက်ဘူး။ မြသွေး ပုခုံးပေါ် လက်တဖက် ကျရောက်လာမှ သတိပြန်ကပ်လာတာ။

” မြသွေး ”

” ဟင် …… ဦးဇေ ”

မျက်လုံးအပွင့် မြသွေးနာမည် ခေါ်သံနဲ့အတူ ဆရာ့လက်က မြသွေးပခုံးပေါ် တင်ထားလျက်လေး။ တဆက်တည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ကြည့်မိမှ မျက်နှာကို ရေနွေးပူနဲ့ ပက်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရတာ။ မြသွေး ညာလက်က ရေလဲပုဆိုးလေး ကိုင်ပြီး ဘယ်လက်က ထမိန်ကြား ပွတ်နေမိတယ်။

” ဟို ဟို … ရေလဲ … ပုဆိုး … လာ … လာ … လာပေးတာ … ဦးဇေ ”

ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်း တဘက်ပတ်ထားတဲ့ ဆရာ့ကို ရေလဲပုဆိုး ပေးရင်း အမြန်ထွက်ပြေးလာရတာ။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ရင်တုန်နေတုန်းပဲ။ ဆရာ အိမ်ကထွက်သွားမှ မြသွေး အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့ လိုက်တယ်။ မျက်နှာပူလို့ နေ့လည် ဆရာ ထမင်းလာစားတော့လည်း မတွေ့ရဲဘူး။ ထမင်းခူးခပ် ပြင်ဆင်ပေးပြီး အိပ်ခန်းထဲ အောင်းနေလိုက်တယ်။ ညပိုင် ၉ နာရီလောက် ဆရာ တံခါးလာခေါက်သေးတယ်။ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင် နေလိုက်တယ်။ နာရီဝက်လောက်နေမှ အသာလေးထပြီး ဆရာ့အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့တာ။

အိပ်ခန်းက ဟောင်းလောင်း မြသွေးစိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်မိသွားတယ်။ မောင်က ခရီးထွက်ခါနီး သူ့ ကျေးဇူးရှင်ကို ဂရုစိုက်ဖို့ သေချာမှာသွားခဲ့တာလေ။မြသွေးက ဆရာ့ရှေ့ ပေါင်ကြားပွတ်မိလျက်သား ဖြစ်လို့ မျက်နှာပူပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားမပြောရဲတာနဲ့ ရှောင်နေမိတာ။ တွေးရင်း ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာတော့ ဆရာက ထိုင်ခုံပေါ် တခူးခူးနဲ့ ဟောက်ပြီး ထိုင်လျက် အိပ်ပျော်နေတယ်။ အိမ်ရှေ့ တံခါးကလည်း အတွင်းဘက်က သော့ခတ်ထားပြီးသား။ အိပ်မပျော်ခင် တံခါးသော့ခတ်လိုက်တာ နေမှာ။ ခြေဖွဖွနင်းပြီး အနားတိုးကပ်သွားတော့ ဘီယာနံ့က ထောင်းကနဲ့ပဲ။

ဒီအတိုင်းအိပ်ရင် မနက်ကြ ခါးတွေဘာတွေ နာရင် ပြဿနာပဲ။ လက်မောင်းကို လှုပ်နှိုးကြည့်တာ မနိုးဘူး။ တွဲရအောင်ကလည်း ဆရာ့ကိုယ်လုံးကို မြသွေး မနိုင်ပါဘူး။ ခြင်ဆေးထွန်းပေးပြီး မြသွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲအိပ်ပစ်တာ။ အိပ်မပျော်ပါဘူး စိတ်ထဲ တထင့်ထင့်နဲ့။ ၁၁ နာရီလောက်ကြ တစ်ခါ ထွက်နိုးတော့ အမူးပြေသွားပုံပါ။

” ဦးဇေ … ဦးဇေ … ထထ … ဒါ ဧည့်ခန်းကြီး … အိပ်ခန်းထဲ … ဝင်အိပ်လိုက်ပါ ”

” ဟွန် … ဟွန် …… ဘယ် … ဘယ်သူလဲ ”

” မြသွေးလေ ”

” ဪ … အင်း … အားးး … ကျွတ်ကျွတ် … နိုင်ငံခြားဧည့်သည်တွေ … ဧည့်ခံပေးရတာ … အရက်ရောပါတော့ များသွားတာ … လှလှရေ ”

အရေးထဲ ဆရာက အမူးမပြေတာထင်တယ်။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်လှလှနွယ်နဲ့ မှားပြီး မြသွေးကို လှလှလို့ ခေါ်နေသေးတာ။ ဒယီးဒယိုင်နဲ့ ထလာလို့ မြသွေး ဘေးကနေ တွဲလိုက်ရတယ်။ နှစ်ယောက်သား ယိုင်တိယိုင်တိုင်နဲ့ ဆရာ့အိပ်ခန်းထဲ မနည်းလျှောက်ခဲ့ရတယ်။ အိပ်ခန်းထဲအရောက် ကုတင်ပေါ် တွဲတင်တော့ ဆရာက လှဲအချ၊ မြသွေးက ဆရာ့ခန္ဓာကို မထိန်းနိုင်ပဲ ထပ်လျက် လှဲကျသွားတယ်။ ဆရာ့ကိုယ်လုံးက ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ်မို့ ခြေထောက်ကို ခြေရင်းဘက် အရင်ဆွဲရွှေ့ရတာ။ ရွှေ့ပေးရင်း ပုဆိုးက ခါးပုံစပြေပြီး အမွေးမဲမဲ ကောက်ကောက်တွေနဲ့ ခုံးပြီးအောက်စိုက်နေတဲ့ နီညိုရောင်ဟာကြီး ပေါ်လာပြန်ရော။ မြသွေး ခဏတော့ ခိုးကြည့်မိတယ်။ ပြီးမှ ဘေးကနေ ပုခုံးဆွဲပြီး ခေါင်းရင်းဘက်က ခေါင်းအုံပေါ်အတင် ဖျက်ကနဲ့ မီးပျက်သွားတာ။

” လှလှ … ကိုဇေတို့ … မတွေ့တာ ကြာပြီနော် … ချစ်တယ်ကွာ ”

ပြောရင်း ဆရာက ညာလက်နဲ့ သိုင်းဖက်ပြီး ဘယ်လက်က မြသွေးနို့အုံတွေကို လာညှစ်နေတာ။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်လှလှနွယ်နဲ့ မှားနေတာ သေချာပါပြီ။ ရုတ်တရက် မြသွေးလည်း ရှက်ပြီး ဆရာ့လက်ကို ဖယ်ပစ်လိုက်တယ်။

” ဘာဖြစ်တာလဲ … လှလှရယ် … ချစ်နေကြကို ”

” ဟို ဟို … ကျမ က … မြသွေးပါ … ဦးဇေ ”

” ပြွတ် … ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ် ”

ရှင်းပြမှ ပိုဆိုးရောပဲ ခပ်တင်းတင်း ထပ်ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေတယ်။ ပါးစပ်က အရက်နံ့ ဘီယာနံ့က တထောင်းထောင်း။ မြသွေး အသက် အောင့်ထားရတယ်။ လက်ကလည်း နို့အုံတွေညှစ်ရင်း နို့သီးခေါင်းတွေပါ ချေပေးနေတယ်။ အင်္ကျီအပြင်က ချေတယ် ဆိုပေမယ့် ညအိပ်ရင် ဘော်လီ မဝတ်တော့တဲ့ မြသွေးအကျင့်ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးကို စမ်းမိသွားတာပါ။ ညဝတ်အင်္ကျီ လက်တကိုင်း အပါးလေးအောက် မြသွေး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ချွန်ထွက်နေတာလေ။

မြသွေးက ဆရာ့ညာဘက်ဘေးနား ထိုင်လျက်အနေအထားနဲ့ ခါးညွတ်နေတာမို့ ခါးဆန့်ပြီး ရုန်းကြည့်သေးတယ်။ သန်မာတဲ့ ဆရာ့လက်တွေကြား ရုန်းမထွက်နိုင်ခဲ့ဘူး။ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေရာကနေ ဆရာ့ပါးစပ်က မြသွေး လည်တိုင်ပျော့လေးဆီ ရွေ့ပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်လိုက် ဆွဲစုပ်လိုက် ဆိုတော့ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်နဲ့ ခံစားနေရတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ မီးပျက်လို့ မှောင်နေပြီး နှစ်ယောက်ထဲဆိုတဲ့ အသိက မြသွေးကာမစိတ်ကို ပိုပြီး တောက်လောင်စေတာပေါ့။ မြသွေး ရုန်းကန်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ အလိုလို လျော့ကျလာတယ်။

ရုတ်တရက် ဆရာက ထထိုင်ပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ချုပ်ကိုင်ရင်း မျက်နှာတပြင်လုံး တဖွဖွ နမ်းပေးရင်း လက်တကိုင်း အင်္ကျီလေးကို ခါးကနေ လှန်ချွတ်ပစ်တာ။ ဘော်လီမပါတော့ မြသွေးနို့အုံလေးက အမှောင်ထဲ တိတ်တခိုးလေး အိကျလာတယ်။ မျက်နှာနမ်းနေတဲ့ ဆရာ့နှုတ်ခမ်းက နို့အုံလေးပေါ် ရွေ့လာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ဖက်ကို တလှည့်စီ ဆွဲစို့တော့တာပဲ။ မြသွေး ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေးတော့ လက်တွေက ဖင်သားစိုင်ကို လာညှစ်နေတယ်။ ဘာတွေဖြစ်ကုန်မှန်း မြသွေး မသိတော့ပါဘူး။ ပေါင်ဂွလေး နွေးကနဲဖြစ်မှ သတိပြန်ကပ်လာတာ။

ထမိန်က မြသွေးခြေရင်းမှာ ညအိပ်ရင် အတွင်းခံဘောင်းဘီ ချွတ်အိပ်တတ်တာမို့ ဆရာရှေ့ အဖုတ်လေးက အတိုင်းသားပေါ့။ မြသွေးပေါင်ကြားထဲ ဆရာ့ခေါင်းလေး တလှုပ်လှုပ်နဲ့ အထိအတွေ့က ရမ္မက်ဇောတွေ ပြင်းထန်လာမိတယ်။ အလိုအလျောက် မြသွေး ပေါင်တန်တွေ ကားထုတ်လိုက်တော့ ဆရာ့လျှာက အဖုတ်တပြင်လုံး နေရာအနှံ့ ဖိယက်နေတော့တာပဲ။ ခဏကြာတော့ ဆရာက သူ့လက်ခလယ်ကို စုပ်ရင်း မြသွေးမျက်နှာလေးကို လှမ်းကြည့်နေတယ်။ အားနာမိတယ်ရှင် ဆရာ့ ပါးစပ်မှာ မြသွေးအရည်တွေ ပေကပ်နေတာ။

ညာဘက်လက်ခလယ် တံတွေးစိုရွှဲ သွားတော့ ဘယ်ဘက်လက်ညှိုးနဲ့ လက်မကို အသုံးပြုပြီး အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ဖြဲရင်း လက်ခလယ်ကို ထိုးထည့်နေတယ်။ မြသွေး စောက်ပတ်ထဲလည်း အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေတော့ အသာလေး ဝင်သွားတာပေါ့။

” အ ………… အင့် ”

ပါးစပ်က ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ကိုယ့်ဟာကိုယ် သတိ ပြုမိနေတယ်။ ဆရာက ဝင်နေတဲ့ လက်ခလယ်ကို ၁၀ ချက် ၁၅ ချက်လောက် အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးပြီး လက်သူကြွယ်ကိုပါ ထပ်ထိုး ထည့်နေတာ။

” ကျွတ်ကျွတ် … ကျွတ် …ရှီးးးးးးး … အ … ဟင့် ဟင့် … ကောင်းလိုက်တာ … အမလေး … အ … ရှီးးးးးးးး ”

မြသွေး မကြုံဖူးတဲ့ အတွေ့ထူးမို့ အသံထွက် ညည်းနေရတာပေါ့။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ထိန်းမရအောင် တုန်ခါလာတယ်။ ပိုဆိုးတာက မြသွေးအဖုတ်လေးထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူးပြီး အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးရင်း အဖုတ်ကို ကုန်းယက်ပစ်တာ။ စောက်ဖုတ်နဲ့ ပါးစပ် မခွာတော့ပဲ ဆရာက မရွံ့မရှာ ယက်ပေးသေးတယ်။

” အာ … ဟာ … အဟင့် ဟင့် … ကောင်းတယ် … ယက်ပေး … မလွတ်နဲ့ … ယက် ယက် … အမလေးးး … ယက်စမ်းပါ … ကောင်းလိုက်တာ”

မြသွေး မရှက်တော့ပါဘူး အထိအတွေ့အောက် ရမ္မက်ဇောတွေ တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်လာတယ်။ ဒီအချိန် မောင် လာတားရင်တောင် မြသွေး ဆရာ့ကို ယက်ခိုင်းနေမှာ သေချာတာပေါ့။ ဆရာ့ ပါးစပ်နဲ့ မြသွေးစောက်ဖုတ် လွတ်သွားမှာ ကြောက်လွန်းလို့ ဆရာ့ခေါင်းကို မြသွေးပေါင်ကြား ဆွဲကပ် ထားမိတယ်။

” အား … ကောင်းလိုက်တာ … ဦးဇေရယ် … အ … အ … ဟုတ်တယ် … အားဟား … စောက်စိလေးပါ စုပ် … ရှီးးးးးးး … အ … အ … တမျိုကြီး … အာ … ဟာ … မ ရ တော့ ဘူး ရှင့် … ထွက် ထွက် … ထွက်ပြီ … အဟင့် ဟင့် ဟင့် ”

မြသွေးကိုယ်ထဲ အကြောပေါင်းစုံ ယားတက်လာပြီး ဆရာ့မျက်နှာကို စောက်ရည်နဲ့ ပန်းလွတ်မိတယ်။ အားနာမိပေမယ့် ထိန်းမရခဲ့တာပါ။ တချီထဲနဲ့ မြသွေး ဆရာ့လျှာစွမ်းကို စွဲလမ်းမိခဲ့ရတယ်။ မြသွေး အမောဖြေနေတုန်း ခေါင်ရင်းဘက် ဆရာက တိုးကပ်လာပြီး ပုဆိုးခါးပုံစဖြည်ရင်း နှုတ်ခမ်းနား သူ့လီးကို တေ့ပေးနေတာ။ လီးက မောင့်လီးထက် တုတ်ပြီး ရှည်ကရှည်သေး။ မြသွေး လန့်သွားတာ ပေါ့ရှင်။ အသားဖြူသလောက် လီးက နီညိုရောင်ကြီး။ လီးအရည်ပြားတလျှောက် အကြောတွေ ထနေပြီး လီးထိပ်ဒစ်ဖူးက ကားထွက်နေတယ်။ မြသွေး တစ်ခါမှ မစုပ်ဖူးဘူးလေ မျက်နှာလွဲထား လိုက်တာပေါ့။

မရပါဘူး ဆရာက မြသွေးခေါင်းကို သူ့လီးဘက် ပြန်ဆွဲလှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းဝလေးကို ဒစ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတာ။ မြသွေးဘဝမှာ ပထမဆုံး လီးနံ့လေး ရှူမိလိုက်တယ်။ မောင့်ကိုတောင် စုပ်မပေးဖူးတဲ့ မြသွေးပါးစပ်ထဲ ဆရာ့လီးကြီးက နေရာအပြည့် ယူထား နေတာပေါ့။ မရဲတရဲနဲ့ လီးကို စစုပ်ပေးတော့ ဆရာလည်း တအအနဲ့ စုပ်သပ်နေရှာတယ်။ ခဏကြာတော့ မြသွေးစုပ်ပေးတာ အားမရလို့နေမှာ မြသွေးခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပဲ။

” ဇွိ … အု … ဝု … ဖလွပ် … အူး … ဇွိ … ပလောက် … ဝု … ဝု ”

မြသွေး အသက်ရှူကြပ်သွားရတယ်။ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ပေါ့။ ဆရာက လီးကို မြသွေးပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိဖိထည့်ပြီး လည်ပင်းကို ညှစ်နေတာလေ။ မြသွေး ခါးတွေ ကော့တက်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ခြေဖျား ထောက်ရင်း ဆရာ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို အားရှိသလောက် တွန်းကြည့်လိုက်တယ်။ မရပါဘူး၊ မြသွေး မျက်ရည်တွေ စီးကျလာပြီး နှုတ်ခမ်းဒေါင့်က သွားရည်အကျိအချွဲတွေ ထွက်ကျ လာမှ ဆရာက လီးကို ထုတ်ပေးတာ။ လီးကြီး ထွက်သွားမှ မြသွေးလည်း အသက်ဝအောင် ရှူလိုက်ရတယ်။

” ဝူးးး … အူး … ဖလွပ် … ဝေါ့ … ဝေါ့ … အဟွတ် … အဟွတ် … ဟွတ် … ဝေါ့ … ဝေါ့ ”

မြသွေး တဟွတ်ဟွတ်သီးပြီး ဝေါ့ကနဲ့ ပျိုတက်နေတာပေါ့။ ဆရာက သူ့လီးကို ပွတ်သပ်ပြီး မြသွေးမျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ဗိုက်ပေါ် တက်ခွပစ်တယ်။

” ဖြန်း … အ … ဖြန်း ဖြန်း … အ … အားးးး ”

နို့တွေညှစ်ချေရင်း လက်ဝါးနဲ့ တဖြန်းဖြန်း ပစ်ရိုက် နေတာ။ မြသွေး ရုန်းကန်ချင်စိတ် ပျောက်နေတာ ထူးဆန်းနေပြန်ရောပဲ။

” အ … အား … အား … အမလေးးးး … အား … အား ”

” ဘယ်လိုလဲ … ကောင်းလား … မြသွေး … ဖြန်း ဖြန်း … ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် … ဖြန်း … ပြွတ် ပြွတ် ”

ဆရာ့ဆီက ပထမဆုံး စကားသံ ထွက်ပေါ်လာတယ်။ ထူးထူးခြားခြားပဲ နာကျင်ပေမယ့် မြသွေး ထပ်ခါထပ်ခါ အရိုက်ခံချင်နေမိတာလေ။ မြသွေး နို့လေးနှစ်လုံးကို တစ်ဖက်ပြီးတဖက် ရဲနေအောင် ရိုက်ပြီး ကုန်းစို့နေတယ်။

” မြလေး လိုချင်တာ … ဒါမျိုးမလား … ဖြန်း … ဖြန်း ”

” အားးး … အမလေးးးး … ဟုတ်တယ် … ရိုက် ရိုက် … အ … အားးးး ”

ဆရာ့ရဲ့ ရိုက်ချက်တွေကြောင့် မြသွေး နို့သီးခေါင်းတွေ မာထောင်နေတာပေါ့။ မောင်နဲ့မတူတဲ့ ဆရာ့ရဲ့ ကာမအပြုအစုက နာကျင်မှုနဲ့အတူ နှစ်ချိုက်လာမိတယ်။ ဆရာ အားရအောင် ရိုက်ပြီးမှ မြသွေးကို စလိုးတော့တာ။

” အ … အား … တအား မဆောင့်နဲ့နော် … ဦးဇေ … အမလေးးးး … အ … အားးးး … ဖြည်းဖြည်းပဲ … လိုးပါဆို … အင်းးးးး … အင်းဟင်းးးးးး ”

ဆရာစလိုးတာနဲ့ မြသွေးအဖုတ်လေး တင်းကြပ်နေလို့ တောင်းပန်နေရတယ်။ မောင်နဲ့လိုးနေချိန် အသံမထွက်ရဲတဲ့ မြသွေးလေ ဆရာ့လိုးချက်တွေအောက် အိပ်ခန်းလေးထဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အော်ညည်း နေမိတာပါ။ ဆရာရဲ့ အားပါတဲ့ လိုးချက်တွေက မြသွေး နှစ်ချီဆက်တိုက် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ခဲ့ရတယ်။ စောက်ရည်ပန်းရင်း စောက်ခေါင်းအတွင်း သားနဲ့ လီးကို ပြန်ညှစ်ပေးတော့ ဆရာလည်း မြသွေးအဖုတ်ရဲ့ညှစ်အား မခံနိုင်ပဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးနေတာပေါ့။

” အ … အား … အား … အား … ဟူးးးးးးး … ရှီးးးးးးးးး ”

ဆရာက မညာမတာ လိုးထားတာတောင် အားမရ သေးဘူး။ အမောမပြေသေးတဲ့ မြသွေးကို လီးပြန်စုပ်ခိုင်းနေတာ။ ငြင်းမရမဲ့အတူတူ စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဆရာ့လီးမှာ ပေကပ်နေတဲ့ လရည်တွေနဲ့ မြသွေးစောက်ရည်နံ့တွေက ပျို့တက် မတတ်ပဲ။ အနံ့ယဉ်လာတော့လည်း အဲဒီအနံ့က မြသွေး ရမ္မက်စိတ်ကို ပိုပြီး တောက်လောင်စေတာ။

” အားဟား … ရှီးးးးး … မြသွေးက … သင်လွယ် တတ်လွယ် … လေးပါလား … ကောင်းလိုက်တာကွာ … ထုတ်တော့ ပါးစပ်ထဲ … ပြီးသွားလိမ့်မယ် … ဒီတခါ … လေးဖက်ကုန်းပေးနော် ”

” ရှင် ”

မြသွေး အရှက်ကုန်နေပါပြီ။ ဆရာ့စိတ်တိုင်းကျ လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ကျိန်းစပ်နေပေမယ့် ဆရာ့လီးကြီး ဝင်လာမယ့် အချိန်ကို စောင့်နေမိတော့တာပါ။ နောက်ကနေ မြသွေးဖင်ကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုး တော့လည်း ရက်ရက်စက်စက်ပါပဲ။ ကုတင်ပေါ် ကွေးထောက်ထားတဲ့ မြသွေးလက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရတယ်။ ၅ မိနစ်လောက် မနားတမ်းလိုးရင်း မြသွေးဖင်ဝလေး တံတွေးထွေးချပြီး လက်ချောင်းလေး ထည့်မွှေနေလို့ လန့်သွားမိတာပေါ့။ မောင်ပြတဲ့ ဇတ်ကားတွေထဲ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထည့်လိုးတာတွေ မြသွေး မြင်ဖူးနေတာလေ။ အဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးတန်းလန်းနဲ့ ဖင်လိုးခံရမှာ တွေးမိပြီး ဖင်ဘေးလွဲ ရုန်းထလိုက်တယ်။ မြသွေးအကြံ ဆရာက ရိပ်မိနေပုံပါပဲ။ ဖင်ပေါက်ထဲထည့်ထားတဲ့ လက်ကို အမြန်ဆွဲထုတ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်စလုံးက ခါးကို ခပ်တင်းတင်း ဖိကိုင်ထိန်းထားတာ။ ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ အဖုတ်လိုးနေရင်း ဖင်ဝလေးထဲ တံတွေးထွေးချပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။

” ဗြိ … အီးးးးးးးးး … အမလေး … သေပြီ သေပြီ … နာလိုက်တာ … ဦးဇေရယ် … အဟင့် ဟင့် … ကျွတ် … ကျွတ် … ကျွတ် ”

မြသွေး ငိုသံပါလာပေမယ့် ဆရာက မညှာပါဘူး။ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးဝင်တာနဲ့ ခါးကို စုံကိုင်ပြီး အားရပါးရ ဆွဲလိုးနေတာ။

” အင့် … ဘွတ် … ဖြန်း ဖြန်း … ဗျစ် … ဘွတ် … ဖြန်းးး … အားးးးး … အ … အ … နာတယ် … ဖြန်းးးး … အမလေး … ဖင်ကွဲပြီ နေမှာ … အဟင့် … အီးးးး ဟီးးးး ”

မြသွေး တကယ်မခံနိုင်တာပါ။ ဖင်ပေါက်ထဲ ဆရာ့လီးက တစ်စို့ကြီးနဲ့ ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်ကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုးနေတာရှင့်။ နာကျင်လွန်းလို့ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက်က ခေါင်းအုံးတစ်လုံး လှမ်းယူပြီး ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ထားလိုက်ရတယ်။

” အင့် … ဗြွတ် … ဘွတ် ဘွတ် … ဖြန်းးး ဖြန်းးးး … အားလား … ကောင်းလိုက်တာ … မြသွေးရယ် … အင့်ဟာ … ဘွတ် ဘွတ် … အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးး … ရှီးးးးးးး ”

မြသွေးဖင်ထဲ သပ်လျိုထားသလို့ အောင့်တောင့်တောင့်နဲ့ နာကျင်နေသလောက် ဆရာကတော့ ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေရဲ့ အထိအတွေ့ကို အရသာခံရင်း မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေတာပေါ့။ မြသွေးလည်း ခေါင်းအုံးကို ဖိကိုက်နေရာက တဖြည်းဖြည်း လီးအရသာ အသစ်လေး တွေ့လာမိတယ်။

လီးအရည်ပြားနဲ့ ဖင်အတွင်းနံရံတွေ ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲနေမှုက စောက်ဖုတ် အလိုးခံရတာထက်ကို ပိုပြီး ခံလို့ကောင်းနေတာ အခုမှ သိလိုက်ရတာ။ နာကျင်မှုတွေ ပျောက်ကွယ်ပြီး ကာမအရသာလေး အစားထိုး ဝင်ရောက်လာတော့လည်း မြသွေး မနေနိုင်ပြန်ဘူး။ ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ပေးရင်း ဆရာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲလိုးနိုင်အောင် အသင့်ပြင်ပေးနေမိတာပေါ့။ အချက် ၃၀ လောက် မနားတမ်း လိုးပြီး မြသွေးဖင်ထဲက လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တယ်။ မြသွေး ကာမအရသာလေး ရုတ်တရက် ပျောက်သွားလို့ လှည့်အကြည့် ဆရာက မြသွေး အဖုတ်ကို နောက်ကနေ ကုန်းယက်လိုက်တယ်။

” ရှီးးးးးး … အ … အားးး … ကောင်းတယ် … ဦးဇေ … ယက် … ယက် … မြသွေး … စောက်ပတ်ကို … နာနာလေး ဖိယက် … အ … အင်းဟင်း ”

လွတ်ကနဲ့ မြသွေးပါးစပ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း စကားလုံးတွေ ထွက်သွားမိတာ ပြောပြီးမှ မြသွေး ရှက်မိရတယ်။ ဖင်လိုးနေရင်း အဖုတ်ကို ကုန်းယက်တော့ ခံစားမှုက ပြောမပြတတ်အောင် ကောင်းနေ တာလေ။ စောက်ပတ်ယက်ပေးရင်း ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထားတဲ့ ဖင်ဝလေး လျှာဖျားနဲ့ ထိလိုက်တိုင်း မြသွေး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတော့ ဆရာက ဖင်ပေါက်လေး ဖိယက်တော့တာပဲ။ ပြီးမှ ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်စီ ရိုက်ရိုက်လိုးတာ။ ထူးထူးခြားခြားပဲ မြသွေး အဲ့လို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုးခံရတာကို ပိုပြီး ကြိုက်တတ်မှန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိ ထားမိလာတယ်။

” အာ … ရှီးးးးးးး … ဖြန်း … အ … ဘွတ် … ဗျစ် … အင်းဟင်း … ကောင်း … ကောင်း … ကောင်းလိုက်တာ … ဦးဇေရယ် … အ … အ … အင်း … ဖင်ရော … အဖုတ်ရော … ဖြန်း … အင်း … ရိုက် ရိုက် … ဖြန်း … အ … တလှည့်ဆီ … လိုးပေး … အ … အားးးး ”

ဆရာလည်း မြသွေးဖင်ကြီးကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုက် ဆွဲဆောင့်လိုးလိုက်ပါပဲ။ ၁၀ မိနစ်လောက်ကြ ဆရာ့ ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပြီး နောက်ဆုံး တချက် ဆောင့်လိုးရင်း လရည်တွေ နွေးကနဲ မြသွေး အဖုတ်ထဲ ဝင်လာတော့တယ်။ မြသွေးလည်း ဆရာ့လီးကို ပြန်ညှစ်ပေးရင်း အထွဋ်အထိပ် ရောက်သွား ခဲ့တာ။ ညရောက်တော့ မထနိုင်တော့ဘူး။ တချိုးထဲ အိပ်ပစ်လိုက်တယ်။

//////////////////////////

” မြသွေး … ဒီနေ့ … ရုံး မသွားဘူးလား ”

ဆရာက မြသွေးတို့လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း မေးနေတာ။

” အ … ကျွတ် ကျွတ် … အင်း … ဦးဇေ … မြသွေး တကိုယ်လုံး … ညှောင်းကိုက်နေလို့ ”

မနက် အိပ်ယာနိုးလိုက်တာနဲ့ တစ်ညလုံး အလိုး ခံထားရလို့ မြသွေးတကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို ခံစားနေရပြီး စောက်ပတ်အုံလေး နာကျင်နေတယ်။

” ဦးဇေလည်း … ညက စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် … ဖြစ်သွားမိတယ် ”

” အိုရ် … မထိနဲ့ဦး … ဦးဇေရဲ့ … ကျိန်းစပ်နေတာ … ကျွတ် ကျွတ် ”

စကားပြောရင်း ဆရာ့လက်တဖက်က ကွေးအိပ်နေတဲ့ မြသွေးပေါင်ကြားထဲ လာနှိုက်နေတာ။ ဆရာက ပြောမရဘူး မြသွေးအဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေးနဲ့ စမ်းပြီး ထိုးဆွနေတယ်။

” အ ……… ရှီးးးး ……… ဟင့် ဟင့် ”

တဆက်ထဲ အစိလေးကို စမ်းပြီး ဖိချေနေတော့ မြသွေး စိတ်တွေ ကြွတက်လာရောပဲ။

” ပေါင်လေး … ဖြဲပေးဦး … မြသွေး ”

” ဟင့် … အထဲက ကျိန်းနေသေးတယ် … ဦးဇေ ”

” အင်းပါ … မလိုးပါဘူး … အာငွေ့လေး ပေးမလို့ပါ ”

မြသွေး ဆရာပြောသမျှ လိုက်လုပ်နေမိတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် နားမလည်နိုင်ဘူး။ အခုလည်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲပေးမိတော့ မြသွေးအဖုတ်က ဆရာ့ရှေ့ အတိုင်းသားပဲ။ မြသွေးပေါင်ဂွလေး စိုက်ကြည့်ပြီး မျက်နှာအပ်ချရင်း အဖုတ်တပြင်လုံး ယက်ပေးနေတာ။ အစိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ကလိလိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးသွင်းမွှေလိုက်နဲ့ မကြာပါဘူး အရည်ကြည်တွေ အိုင်လာခဲ့တယ်။ အဖုတ်လေး ယက်ရင်း လက်ချောင်းလေးနဲ့ ဖင်ဝလေး လက်တဆစ်လောက် ထိုးမွှေတော့ မြသွေး မခံနိုင်တော့ဘူး။ ထိန်းထားတဲ့ကြားက အားကနဲ့ အော်ပြီး ပြီးသွားခဲ့တယ်။

” ကောင်းလား … မြသွေး ”

မြသွေး ပါးစပ်က ပြန်မဖြေနိုင်ဘူး။ ခေါင်းလေးပဲ ညိတ်ပြရင်း ထမိန်နဲ့ အဖုတ်လေးကို သုတ်နေမိတာ။

” ဟာ … ထားလိုက် … ဦးဇေ လုပ်ပေးမှာပေါ့ ”

ခပ်တိုးတိုးပြောပြီး မြသွေးလက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်တယ်။ မြသွေးအဖုတ်ထဲက အရည်တွေရော ဖင်ကြားထဲထိပါ လျှာနဲ့ သိမ်းယက်ပြီး မြိုချပစ်တာ။ ပြီးတာနဲ့ ပုဆိုးချွတ်ပြီး မြသွေးခေါင်းရင်းဘက် ကိုယ်တစောင်း လှဲချပြီး တိုးကပ်လာတယ်။ အသက်ကြီးပေမယ့် ပေါင်တန်ပေါ် ကြွက်သားအမြှောင်းလိုက် ထနေပြီး မပျော့မမာ အနေအထားနဲ့ စိုက်ကျနေတဲ့ လီးက မြသွေးစိတ်ကို လှုပ်ရှားစေတယ်။ ဘာလုပ် ပေးရမလဲဆိုတာ မြသွေး အလိုလိုသိပါတယ်။ အသာလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးအရည်ပြားကို စုလိုက် ဖြဲလိုက် လုပ်ရင်း နူတ်ခမ်းလေးဟပြီး လီးကို ဆွဲစုပ် ပစ်တာ။ ဒစ်ကြီးနဲ့တင် ပါးစပ်ထဲ ပြည့်သွားတာမို့ ထပ်မစုပ်ပဲ အသက်ဝဝ ရှူလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဒစ်ဖျား လေးကို လျှာနဲ့ ဝိုက်ယက်ပြီး လီးထိပ်ကို စုပ်ပေး လိုက်တာ။

” ပြွတ် … အင်းဟင်း … ပလပ် ပလပ် … အင်း အား … ပြွတ် … ပလပ် … ကောင်းတယ် … မြသွေးရယ် … ရှီးးးး … ကျွတ်ကျွတ် … ဟုတ်တယ် … စုပ် စုပ် ”

ဆရာရဲ့ ညည်းသံတွေက မြသွေးရမ္မက်စိတ်ကို ပြန်ကြွစေတာ ထင်တယ်။ လီးကို အရင်းကကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်သလောက် သွင်းရင်း ခေါင်းကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးမိတာ။ ဆရာလည်း တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်ပြီး မြသွေးဆံပင်တွေ ထိုးဖွနေတယ်။ လီးအရင်းထိ မသွင်းပဲ ပါးစပ်ကို ထိန်းလိုး နေတော့ ဆရာ့ဖင်ကြားအောက် တွဲကျနေတဲ့ လဥနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။ သိပ်မကြာလိုက်ဘူး မြသွေးလျှာပေါ် ဆရာ့ ဒစ်ကြီး တင်းကနဲ့ ဖြစ်လာပြီး လရည်တွေ ဖျောကနဲ့ ဖျောကနဲ့ ပန်းထုတ်နေတယ်။

” အ … ရှီးးးးး … မ … မ … မ ရ တော့ ဘူး … မြ သွေး ရယ် … အားးး အားးးး … ထွက် ပြီ ကွာ ”

မြသွေး ခေါင်းလှည့်လိုက်ပေမယ့် ဆရာက ဆံပင်တွေ ဆွဲဆုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်ပစ်တာ။ မြသွေးလည်း ပါးစပ်နဲ့ အပြည့်ပဲ အသက်အောင့်ပြီး ငုံထားလိုက်ရတယ်။ ထထိုင်ပြီး ကုတင်အောက် ထွေးမယ် လုပ်တော့ အထွေးမခံဘူး။ သူ့ လရည်တွေ နှမျောလို့ဆိုပြီး မြသွေးပါးစပ်ကို တေ့စုပ်ပစ်တာ။ ညှီစို့စို ပျစ်ချွဲချွဲ လရည်တွေကို သူ့လျှာနဲ့ လိပ်ယူရင်း မြသွေးပါးစပ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်သွင်းပြီး မျိုချခိုင်းတာ။ ပျို့တက်နေရင်း မြသွေးလည်း မျိုချပစ်ရတယ်။

” ဦးဇေတော့ … အိမ်ကိုတောင် … မပြန်ချင်တော့ဘူး ကွာ ”

” အံမယ် … ဟိုက … ဦးဇေမိန်းမက … မျှော်နေမှာ ပေါ့ ”

ဆရာက မြသွေးနို့အုံတွေ ပွတ်သပ်ညှစ်ချေရင်း ပြောတုန်း မြသွေးလည်း ဆရာ့ပေါင်ကြားက လရည် ထွက်ပြီးခါစ လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ပြန်ပြော လိုက်တယ်။ မောင် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ပြန်မလာမချင်း ဆရာနဲ့ မြသွေးတို့ တစ်ရက် ၃ ချီလောက် လိုးဖြစ် ကြတယ်။ မောင် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မြသွေး မောင်မရိပ်မိအောင် ပိပိရိရိလေး နေနေတာပေါ့။ ညပိုင်း မောင်နဲ့ လိုးတော့ စိတ်က သိပ်မပါတော့ဘူး။ ဆရာ့လီးကိုပဲ မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်နေတယ်။ ဆရာ့လီးကြီးကို မှန်းပြီး ခံမှ ကာမအရသာလေး ရရှိခဲ့တာ။ စိတ်ကူးနဲ့ ဆရာ့လီးကို မှန်းပြီး အားရပါးရ အလိုးခံတိုင်း အပေါ်က ခွလိုးနေတဲ့ မောင့်ကို အားနာစိတ်လေး ဝင်လာမိတယ်။ မောင်ကတော့ မြသွေး ဒီရက်ပိုင်း ရမ္မက်စိတ် လွန်ကဲနေတာကို သဘောကျနေတာပေါ့။

တစ်ရက်က မောင် မရိပ်မိတာ ကံကောင်းလို့ပေါ့။ မောင်လိုးနေတုန်း ပါးစပ်က ကောင်းလိုက်တာ ဦးဇေလို့ မပီမသ ထွက်မိသွားတာ။ လိုးရင်း ခဏရပ်ပြီး မြသွေးမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။ မြသွေးလည်း ထူပူသွားတာ ဆရာနဲ့ ခိုးခိုးလိုးတာ ပေါ်ပြီမှတ်တယ်။ တော်ပါသေးရဲ့ မောင်က အဲ့ဒီနောက် မီးကုန်ယမ်းကုန် ဖိလိုးတော့တာပဲ။

မောင့်ဆရာ ပြန်သွားပေမယ့် မြသွေးစိတ်တွေ ကာမနဲ့ ပတ်သက်ရင် ပြင်းထန်လာတတ်တယ်။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားတစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ဆံချင်တဲ့ စိတ်က အမြဲအသင့် ဖြစ်နေတတ်တာ။ မောင်နဲ့လိုးရင်း နီးစပ်တဲ့ ယောင်္ကျားတွေကို မှန်းပြီး အလိုးခံတတ် လာတယ်။ လင်မသိအောင် ခိုးအလိုးခံတဲ့ အရသာကို လက်တွေ့ ကြုံဖူးတာလေ။

///////////////////////////

အဲ့ဒီလိုနေလာရင်း မြသွေး ဒုဦးစီးစာမေးပွဲ ဖြေတာ အောင်တော့ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းရှိတဲ့ ရန်ကုန်ကို ပြောင်းလာကြတာ။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ အလုပ် ဝင်ပြီး မကြာဘူး မြသွေး ဝန်ထမ်းတိုက်ခန်းရတယ်။ မောင် ရာထူးတက်တာနဲ့အမျှ ခရီး ခဏတိုင်း ထွက်နေရတော့ မောင့်အမေက မြသွေးနဲ့ လာနေပေးပါတယ်။ ယောက္ခမနဲ့ မနေတတ်ပေမယ့် အဆင်ပြေအောင် နေရတာပေါ့။ အရင်နေခဲ့တဲ့ မြို့မှာ မောင့်ဆရာနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာ မောင် ရိပ်မိပုံပါ။ မြသွေးကို ဂရုစိုက်ဖို့ တိုးတိုးတိတ်တိတ် မှာနေတာ ကြားလိုက် မိတယ်။ မြသွေး အလုပ်ကပြန်လာတိုင်း မောင့်အမေရဲ့ ဝေယာဝစ္စတွေ လုပ်ပေးရတဲ့ အလုပ်တစ်ခုပါ ပိုလာခဲ့ပြီ။

အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတွေက ကိုယ့်လုပ်ငန်းခွင်ထဲ အထက်လူကြီးနဲ့ အဆင်ပြေအောင် နေရ၊ ကိုယ့် လက်အောက် ငယ်သားနဲ့လည်း တည့်အောင်နေရတာပါ။ တခါတခါ မမျှော်လင့်တဲ့ ပြသနာပေါင်းစုံ ဝင်လာရင်လည်း စိတ်ဖိစီးမှုတွေ များလာတတ်တယ်။ တချို့ကိစ္စတွေက ကိုယ်က မဖိတ်ခေါ်ပဲ ရောက်လာတတ်တာမျိုးလေ။ အသက်တစ်ရာ မနေရပေမယ့် အခက်တစ်ရာ ကြုံရသေးတယ် ဆိုတဲ့စကား ငယ်ငယ်က ကြားဖူးပေမယ့် ပါသည့်ပါသာပဲ နေလာခဲ့တာ အခုမှ နားလည်ခဲ့ရတယ်။

ကိုယ်ကြိုးစားလာတဲ့ အရည်အချင်းနဲ့ တန်းတူရပြီးသား ရာထူးနေရာ တည်မြဲဖို့လည်း ကြိုးစားရသေးတာ။ အလုပ်ထဲ မလွဲသာမရှောင်သာ ပြသနာ လေးတွေ ဖြေရှင်းပြီး အိမ်ပြန်ရောက်လည်း ယောင်္ကျားအပေါ် မယားဝတ္တရား မပျက်အောင် ပြုစုစောင့်ရှောက်ရသေး။ အိမ်ရောက်လို့မှ အမောမပြေသေးဘူး လင်တော်မောင်ရဲ့ မိဘတွေဖြစ်တဲ့ ယောက္ခမ တွေကို စိတ်မပါလည်း ပြုံးပြရ ပြုစုလုပ်ကိုင်ပေးရ။ အို တကယ် တကယ် စိတ်တအား ပင်ပန်းရတယ်။

အင်း မနက်အလုပ်သွား ညနေအလုပ်ပြန် လင်တော်မောင် အိမ်ရှိတဲ့ချိန် အလိုကျ ပြုစုပေးရ။ ဟူး မြသွေးတို့လို မိန်းမသားတွေဘဝ ဘောင်ခတ်ခံထား ရသလိုပါပဲ။ ဟုတ်တယ်နော် နေ့တဓူဝ ဖွာဆံကြဲ လူနေမှုစနစ်အောက် ရပ်တည်နေတာ ကြာတော့ အိမ်ထောင်ရေးသုခဆိုတာ အစကို ရှာမရခဲ့တာ။ အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့ ခံရတဲ့ဘက်က ပင်ပန်းနွမ်းနယ်လာပြီလေ။ ကိုယ့်တကိုယ်စာလေး ပျော်ရွှင်ဖို့ ကြိုးစားရှာလာကြတာပေါ့။

ဟော တွေ့ပြီလေ မြသွေးတို့လို မိန်းမသားမျိုးတွေ အတွက် အားပေးဂရုစိုက်ပြတတ်တဲ့ ကိုယ့်အနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေ အများကြီးပါ။ အဓိကက ကိုယ့်လို မိန်းမသားမျိုးကို စိတ်ပင်ပန်းမှု လျော့စေပြီး ပျော်အောင်ထားနိုင်တဲ့သူပေါ့။ လာပြီလေ ဖောက်ပြန်တယ် ဘာညာဆိုပြီး ကဲ့ရဲ့ရှုံ့ချတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက် အလူးအလဲပဲ။ ကိုယ်ခံစားရတာတွေ သူတို့မှမသိတာ။

///////////////////////////

” အို့ …… အဟင့် ဟင့် ”

ဒီအရသာမျိုး မခံစားရတာကြာတော့ မြသွေး တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ကြက်သီးထလာရတယ်။ အလုပ်ပိတ်ရက် မောင်လည်း အိမ်ပြန်ရောက်နေ တာမို့ မြသွေးတို့ အခန်းတံခါးလေးပိတ်ပြီး ကာမ ဆက်ဆံဖို့ အစပျိုးနေကြတာပေါ့။ ထိန်းထားတဲ့ကြားက အသံထွက်ပြီး ညည်းလိုက်မိတယ်။ မောင်က ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ထောင်ဖြဲပြီးတော့ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထိပ်က အစိလေးကို ဆွဲစုပ်နေတာ။

” အ …… ကျွတ် ကျွတ် ”

မြသွေးက မောင့်ခေါင်းကို ပေါင်နှစ်ချောင်းနဲ့ ညှပ်ပြီး ညည်းနေတော့ မခံနိုင်တာ သိလို့ထင်တယ် အစိလေး စုပ်နေရာကနေ ပေါင်ခြံထဲရွေ့ပြီး အထက်အောက် ယက်ပေးနေတာ။ ခဏနေမှ အဖုတ်လေး ပြန်ယက်ပေးရင်း အစိလေးစုပ်လိုက် စောက်ခေါင်းလေးထဲ လျှာထိုးထည့်ပြီး မွှေလိုက် အမျိုးမျိုး ကလိပေးနေတာပေါ့။

” ဒေါက် ဒေါက် … သားရေ …… မင်းဇော် … အမေ့ကို …… စျေးလိုက်ပို့ဦး ”

” ဟော … လုပ်ပြီ ”

” ခဏလေးပါ … မြသွေးရဲ့ … ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် … ဗျာ … ဟုတ် ဟုတ် … လာပြီ အမေ ”

မောင်က မြသွေးကို ခပ်တိုးတိုးပြောရင်း သူ့အမေကို တဆက်ထဲ ဖြေနေတာပါ။ မြသွေးပြောတာ အဲ့တာ တွေပေါ့။ အလုပ်နားရက်လေးတောင် လင်မယား ကောင်းကောင်းမနေရဘူး။ မောင့်အမေ မြသွေးယောက္ခမလေ သူစျေးသွားဖို့ လိုက်ပို့ခိုင်းနေတာ။ ရန်ကုန်ရောက်ကတည်းက လွတ်လပ်မှုကို မရှိတော့ဘူး။ အရင်မြို့လေးဆို မောင့်ဆရာဆီကတောင် ကာမသုခတွေ အများကြီး ရလိုက်သေးတာ။ မောင် ကလည်း သားလိမ္မာ တစ်ယောက်ဆိုတော့ သူ့အမေ ခေါ်တာနဲ့ အဖုတ်လေးယက်ရင်း တန်းလန်း ထသွားတော့တာပဲ။ ရှက်ရှက်နဲ့ ဝန်ခံရရင် မြသွေး အဲ့လိုအချိန်မျိုးဆို အိပ်ခန်းထဲ ဇောင်းတိုက်ပြီး အာသာဖြေလိုက်ရတယ်။

မောင် ထွက်သွားတာနဲ့ မြသွေးလည်း အိပ်ယာထဲမှာပဲ ဘယ်ညာလူးလိမ့်ရင်း အဖုတ်လေး ပွတ်နေမိတာ။ မောင် ယက်ပေးထားလို့ အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက် နေပြီ။ တကယ်ပါပဲ ငိုချင်စိတ်တောင် ပေါက်တယ်။ ဘယ်မိန်းမမဆို အားလပ်ရက်လေးတွေ ကိုယ့်လင်နဲ့ ကိုယ် အားရပါးရ အလိုးခံချင်ကြတာပေါ့။ ဒီခံစားချက်မျိုး ယောက္ခမနဲ့ အတူနေနေရတဲ့ မြသွေးလို မိန်းမမျိုးပဲ သိနိုင်မှာပါ။ လက်နဲ့ပွတ်တာကလည်း အိမ်ထောင်သည်ဘဝမှာ လက်က စိတ်ကျေနပ်ဖို့ အပြည့်အဝ မပေးနိုင်ပါဘူး။ ကြာလာတော့ မြသွေး စိတ်တွေ လွတ်ပေးလိုက်မိတယ်။

ဒီလိုပဲ မောင် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်ပြီး တစ်ရက်ကြ အိပ်ယာနိုးနိုးချင်း မြသွေး မျက်နှာတောင် မသစ် သေးဘူး ဖုန်းဖွင့်ကြည့်နေတာ။ မိုးကလည်း ဖွဲဖွဲရွာနေတာနဲ့ အိပ်ယာမထပဲ အပြာစာအုပ်တစ်အုပ် ဖတ်နေမိတယ်။ စာရေးသူရဲ့ ဖွဲ့ဖွဲ့နွဲ့နွဲ့ ရေးသားမှုက တကယ့်အပြင်မှာ ဖြစ်နေတဲ့ အတိုင်းပဲ။ လင်မရှိတုန်း သူငယ်ချင်းယောင်္ကျားနဲ့ ဖြစ်တဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး ဖတ်နေရင်း စိတ်ကြွလာလို့ ထမိန်ပေါ်ကနေ အရည် ထွက်တဲ့အထိ စောက်စိကို ဖိချေပစ်လိုက်တယ်။

မနက်အိပ်ယာနိုးတာနဲ့ အစိလေးကို လက်နဲ့ပွတ်နေမိတာ အကျင့်တစ်ခု ဖြစ်နေမိပြီ။ လင်နဲ့လည်းဝေး တစ်ယောက်ထဲ ဆိုတော့ စိတ်ထဲ ကာမအထိအတွေ့ကို အမြဲဆာလောင်နေရတာ။ ခေါင်းရင်းက နာရီ ကြည့်တော့ ၇ နာရီခွဲ ကျော်နေပြီ။ အစိလေးကို ၅ ချက်လောက် ခပ်သွက်သွက် ဖိပွတ်ပြီး အိပ်ယာထလိုက်ရတယ်။ ရုံးနောက်ကျလို့ မဖြစ်ဘူး။ အထက်လူကြီး ငြိုငြင်မှာ မြသွေး ကြောက်တယ်။ ထမင်းချက် ရေမြန်မြန်ချိုး ရုံးတက်မဲ့ အ၀တ်အစားတွေ ခပ်မြန်မြန် လဲလိုက်ရတယ်။ ရထားတဲ့ တိုက်ခန်းနဲ့ ရုံးက မဝေးတော့ ခြေလျင်ပဲ လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ကားနဲ့ဆို ပိုကြာတယ်လေ။ ရုံးရောက်တော့ ကိုးနာရီထိုးဖို့ ငါးမိနစ်ပဲ လိုတော့တယ်။

” ဟော … မမမြ လာပြီ ”

” အေး …… မောင်စိုး ရေ ”

ရုံးထဲဝင်တာနဲ့ ဂိတ်စောင့် မောင်စိုးက လှမ်းပြော နေတယ်။ မောင်စိုး အသက်က ၂၅ နှစ်ကျော်လေးရယ်။ မြသွေးထက် အများကြီးငယ်တယ်။ မြသွေးက ၃၅ ထဲ ရောက်နေပြီ။ နာမည်အပြည့်အစုံက စိုးမောင်မောင် တဲ့။ လူပျိုတစ်ယောက် ဘွဲ့ရပြီးတာ မကြာသေးဘူး။ သဘောကတော့ တအားကောင်းတာ။

မြသွေးရောက်တာနဲ့ ထမင်းချိုင့်ခြင်းနဲ့ အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဖိုင်တွဲတွေ ကူသယ်ပေးတယ်။ ရုံးခန်းလေးထဲ ရောက်တော့ ၉ နာရီ ကွက်တိပါပဲ နောက်မကျသေးဘူး။

” ဟော … မြသွေး လာပြီ … ဆရာက … လွတ်လိုက်ဦးတဲ့ ”

” ဟုတ် … မမမြင့် ”

မြသွေး လွယ်နေကြအိတ်လေး အလုပ်စားပွဲပေါ် တင်တုန်း မမမြင့် လှမ်းပြောနေတာ။ မမမြင့်နဲ့က ရာထူးတူပေမယ့် မြသွေးထက် စီနီယာကျတယ်။ မမမြင့် နှုတ်ဆက်ပြီးတာနဲ့ ဖိုင်တွဲတွေယူရင်း ညွှန်မှူးအခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။

” ဆရာ … သမီး ရောက်ပြီ ”

” အော် … လာထိုင် ”

ညွှန်မှူးက အသက် ၅၀ လောက် ရှိပြီ။ အသားဖြူဖြူ ဝဝနဲ့ နဖူး နည်းနည်းပြောင်တယ်။ ပါဝါမျက်မှန် အထူကြီးနဲ့ ဖိုင်တွဲတစ်ခုကို ဖတ်နေရာက မြသွေးကို မော့ကြည့်ရင်း ပြောနေတာပါ။

” သမီးကို … ခေါ်တယ်ဆိုလို့ ဆရာ ”

” အင်း … မြင့်မြင့်ခိုင် ဆီက … စာရင်းတွေ တောင်းပြီး …… နှစ်ပတ်လည် စာရင်းချုပ်ပါ … နောက်အပတ်ထဲ ရအောင်တင် …။ ဒါနဲ့ တိုက်ခန်းက နေရတာ … အဆင်ပြေရဲ့လား ”

” ဟုတ် … ပြေပါတယ် ဆရာ ”

ညွှန်မှူးနာမည်က ဦးသီဟန်ပါ၊ အိမ်ထောင်နဲ့၊ သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက် ရှိတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး နိုင်ငံခြားမှာလို့ မမမြင့်က ပြောပြထားတယ်။ ဆရာဆီက ပြန်ရောက်တော့ မောင်စိုးက မြသွေးအတွက် ကော်ဖီ အဆင်သင့်လုပ်ထားပြီးသား။ အဲ့ဒီအချိန် တချို့တချို့သော မိန်းမတွေလေ အရောင် အဆင်း အနံ့ အထိအတွေ့တွေအောက် သာယာသွားတတ်ကြတာ။ အဲ့ဒီထဲ မြသွေးလည်း ပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ မြသွေး ပြောချင်တာက တချို့တချို့ ပါနော်။ မိန်းမသားထုကြီး အားလုံးကို ကိုယ်စားပြုတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ တချို့ ကိုကိုမှကိုကို မောင်မှမောင် ဆိုတဲ့ မိန်းမသားတွေ မပါပါဘူး။ အိမ်ထောင်ရေးသုခ မပြည့်စုံလို့ ခဏတာ အပျော်ရှာရာကနေ ဖောက်ပြန်မိကြတာမျိုးပါ။ အင်း ကိုယ်ဖောက်ပြန်တဲ့ အမျိုးသားက ကိုယ့်လင်လောက် ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းချင်မှ ကြည့်ကောင်းမယ် ချမ်းသာချင်မှ ချမ်းသာမယ် အဲ့တာက အရေးမကြီဘူး။ အဲဒီမှာ မောင်စိုးနဲ့ စတွေ့တော့တာပေါ့။

မောင်စိုးက မြသွေးတို့ အကောက်ခွန်ရုံးက ဂိတ်စောင့် တစ်ယောက်ပါ။ အသားဖြူဖြူ ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ ရုပ်ရည်ကလည်း ကြည့်ကောင်းတယ်။ စကားပြောကောင်းပြီး ပျော်ပျော်ပါးပါး နေတတ်လို့ လူအတော်များများက ချစ်ခင်ကြတာ။ အထူးသဖြင့် မောင်စိုးရဲ့ အလိုက်တသိနဲ့ ဂရုတစိုက် လုပ်ပေးတတ်တာလေးတွေလေ။

” ဟော … မမမြသွေး လာပြီ … ပေးပေး ခြင်းတောင်း ”

ရုံးထဲဝင်တာနဲ့ မောင်စိုး အသံနဲ့အတူ လူက မြသွေး နားလေး ရောက်လာတော့တာပဲ။ လက်ထဲက ထမင်းချိုင့်ခြင်းကို ဆွဲယူပြီး မြသွေးရဲ့ ရုံးခန်းလေးထဲ ရှေ့က လျှောက်သွားနေတယ်။

” ကျွီ …… ကျွီ ……… မမမြသွေး … မုန့်စားခဲ့ပြီလား ”

ရုံးခန်းတံခါးလေး ဖွင့်ပြီးတာနဲ့ ထမင်းချိုင့် ခြင်းလေး အလုပ်စားပွဲပေါ် တင်ပြီး လှည့်မေးနေတာ။

” အေး ……… မမဖို့ … ရှမ်း တစ်ပွဲ … ဝယ်ပေးကွာ … ကော်ဖီ တစ်ခွက်ရော ”

” ဟုတ် ”

” အိုရ် ”

မောင်စိုးက မြသွေးစကားကို ဟုတ်လို့ ပြောရင်း ပုဆိုးပြင်ဝတ်တော့ အတွင်းခံမပါတဲ့ မောင်စိုးပေါင်ကြားထဲ လီးက ငိုက်ကျနေတာ။ လစ်ကနဲ့ မြင်လိုက်ရပေမယ့် မျက်လုံးထဲ မထွက်တော့ဘူး တစ်နေကုန် မြင်ယောင်နေတယ်။ အိမ်မှာ မောင်နဲ့ ကောင်းကောင်းမနေဖြစ်တော့ ဝုန်းကနဲ့ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာရတယ်။ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတာ။ နေ့လည်ဘက် ထမင်းစားနားတုန်း မောင်စိုးက ကော်ဖီလာပို့ရင်း စကားပြောမိတော့ စိတ်ထဲ မရိုးမရွနဲ့ ဘာလိုလို ခံစားချက်တစ်မျိုး ဖြစ်နေမိပြန်ရော။ ရာဂစိတ် ဖမ်းစားရင်လေ သင့်တော်တာတွေ မသင့်တော် တာတွေ မရှိတော့ပါဘူး။ အရာရှိနဲ့ အောက်ခြေဝန်ထမ်း ဆိုတာလည်း မရှိဘူး။ တစ်ခုပဲ တခြားလူး မရိပ်မိအောင် နေထိုင်ရင်း ကာမအမှောင်ထဲ တိုးဝင်ဖို့ ကြိုးစားလာကြတယ်။

တစ်ရက်ကြ ဖြစ်ချင်တော့ ရုတ်တရက် အစည်းအဝေးက ပေါ်လာပြန်ရော။ ညွှန့်မှူး ကိုယ်တိုင် တက်မှာမို့ မြသွေးတို့လို ဒုဦးစီးတွေလည်း မဖြစ်မနေ တက်ရတော့မှာ။ အစည်းအဝေး ခန်းမက နည်းနည်းဝေးတော့ ရုံးကကားနဲ့ မောင်စိုးကို လိုက်ပို့ခိုင်းမလို ဆုံးဖြတ်ပြီး ရုံးခန်းကအထွက် မိုးက ရွာချပါလေရော။

” မောင်စိုးရေ … မောင်စိုး ”

ရုံးရဲ့ အနောက်ဖက် အလုပ်သမား နားနေခန်းဘက် လျှောက်လာပြီး မောင်စိုးကို အော်ခေါ်နေတာ မိုးသံနဲ့ ဆိုတော့ မကြားရဘူးနေမှာ။ မိုးကလည်း ကောင်းနေတာ တဝေါဝေါ တဂျိန်းဂျိန်းနဲ့။ မြသွေးလည်း မောင်စိုးအခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်မိတာပေါ့။

” အားးး … ရှီးးးးးး … အ … အ … မမမြသွေး ရယ် … ရှီးးးးးး … ဟာ … မမမြသွေး … ”

” ဟင် ”

ရုတ်တရက် မြသွေး အံသြမှင်သက်သွားတယ်။ မိုးအေးအေးနဲ့ အခန်းလေးထဲ မောင်စိုးလေ ပုဆိုးလှန်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေအထားနဲ့ မြသွေးကို မှန်းပြီး ဂွင်းထုနေတာ။ နေ့ခင်းဘက် ထမင်းစားနားချိန်မို့ တခြားအခန်းက ဝန်ထမ်းတွေလည်း တရေးတမော အိပ်နေကြတယ်။ ကုတင်လေး လှုပ်ရမ်း နေပြီး အားမလိုအားမရနဲ့ အဆက်မပြတ် ထုနေတုန်း မြသွေးက အခန်းထဲ ဝင်မိလျက်သား ဖြစ်နေတာ။ အခုလို မထင်မှတ်ပဲ တွေ့လိုက်တော့ နှစ်ယောက်သား ဘာပြောလို့ပြောရမှန်း မသိအောင် မျက်နှာပူနေမိတယ်။

” မမမြသွေး … ဆောရီးနော် … ထိုင်ဦးမလား … ဘာ … ဘာ … ဘာခိုင်းစရာ … ရှိ လို့ လဲ ”

ခဏကြာတော့ မောင်စိုးရဲ့အသံ တုန်တုန်နဲ့ စကားသံ ကြားမိလိုက်တာ။ အဲခါကြမှ မြသွေးလည်း သတိ ပြန်ကပ်လာတယ်။ မြသွေး မျက်လုံးအစုံက မောင်စိုးပေါင်ကြားထဲ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးကို ကြည့်မိနေတာပေါ့။

” ဟို ဟို … မင်းကိစ္စ ပြီးရင် … မမကို … အစည်းအဝေးခန်းမ … လိုက်ပို့ပေး ”

စကားပြောရင်း လီးဆီကြည့်နေရာကနေ မောင်စိုး မျက်နှာ ရွေ့ကြည့်ပြောလိုက်တယ်။

” ဟုတ် … ပြီး … ပြီး … ပြီး ပါ ပြီ … မ မ မြသွေး ”

မြသွေးလည်း လွတ်ကနဲ့ ပါးစပ်က ထွက်သွားမိတာပါ။ သူ့ကို ဂွင်းထုပြီးရင် အစည်းအဝေးခန်းမ လိုက်ပို့ပေးဖို့ ပြောလိုက်သလို ဖြစ်နေတာပေါ့။ မောင်စိုးလည်း ပုဆိုးအမြန် ပြန်ဝတ်ပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်။ လူပျိုဆိုတော့ ဂွင်းထုတာ မဆန်းပေမယ့် မြသွေးနဲ့ ပက်ပင်းတိုးတော့ ရှက်ပြီး မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေတာ။

” အင်း … ထီးယူခဲ့ကွာ … မိုးက … တအား ရွာနေပြီ ”

အစည်းအဝေးခန်းမရှေ့ ရောက်တဲ့အထိ မောင်စိုးဟာကို ခိုးကြည်လိုက်တော့ ထောင်ထွက်နေတုန်းပဲ။ အဲဒီနေ့ အစည်းအဝေးရောက်တော့ ဘာတွေတင်ပြပြီး ဘာတွေဆွေးနွေးမှန်း မသိတော့ပါဘူး။

//////////////////////

နောက်ပိုင်း မောင်စိုးနဲ့ မြသွေးတို့ တစ်ယောက် အကြောင်း တစ်ယောက် ရင်ဖွင့်ကြ ရင်းနှီးမှုလည်း တိုးလာတာ ထင်တယ်။ တခါတခါ မထိတထိ ရိတိတိလေးတွေ ပြောတတ်လာတာ။ လူလစ်ရင် မောင်စိုးက ဟိုပုတ်ဒီပုတ်နဲ့ ခါးအောက် စကားလုံးတွေ ပြောတတ်နေပြီ။ မြသွေးကလည်း အဲ့လို စကားလုံးတွေ မပြောပြောအောင် လမ်းကြောင်း ပေးမိတာလေ။

” မောင်စိုး … မင်း မျက်ကွင်းတွေ … ကျနေတာ ”

” ဗျာ ”

မြသွေးစကားကြောင့် အလုပ်စားပွဲရဲ့ နောက်ကျော ဘက်က မှန်ကို လာကြည့်နေပြီ။

” မဟုတ်တရုတ်တွေ … လျော့ဦး … ခ်ခ် ”

” တခါတလေပါ … မမရယ် ”

မြသွေးကိုတောင် နှစ်ယောက်ထဲ ရှိနေချိန်ဆို အရင်လို မမမြသွေးလို့ မခေါ်တော့ဘူး မမပဲ ခေါ်တော့တာ။

” အံမယ် … ဘာ တခါတလေလဲ … ငါ ပြောလိုက်ရ … မကောင်းဘူး ”

” မမတို့လို … အိမ်ထောင်သည်ပဲ … ကောင်းတယ် … လိုအပ်တဲ့အချိန် … ပြုစုမဲ့လူ … အဆင်သင့် ”

” အမယ့်လေး … မင်း … မမအကြောင်း ဘာသိလို့လဲ … ဟွန့် … အိမ်ထောင်သည်တိုင်း … မင်းထင်သလို … အဆင်မပြေဘူးကွ ”

အဲလိုတွေ အပြန်အလှန်ပြောပြီး မောင်စိုး ထွက်သွား တာနဲ့ မြသွေးလည်း ကိုယ်ပိုင်ရုံးခန်းရဲ့ အတွင်းဘက် နားနေခန်းထဲ ဝင်ပြီး အာသာဖြည်တော့တာပေါ့။ မောင်စိုးနဲ့ မြသွေးတို့ စပြီး ဖောက်ပြန်မိကြတာက မှတ်မှတ်ရရ လကုန်ရက် လစာထုတ်တဲ့နေ့ပါ။ မြသွေးလည်း အထက်ကို ရီပိုစ့်တင်ရမယ့်ဟာတွေ မနက်ကတည်းက လုပ်နေရတာ ထမင်းစားချိန် ကျော်သွားရတယ်။ မောင်စိုးလည်း တစ်နေကုန် ပေါ်မလာဘူး။ ညနေ ၃ နာရီလောက် ထမင်းစားပြီး နားနေခန်းထဲ ပက်လက်လှဲချရင်း ခဏနားလိုက်တာ။ စိတ်ထဲ တစ်ခုခု လိုနေသလိုကြီး နေ့တိုင်း မောင်စိုးနဲ့က အညှီအဟောက်လေးတွေ ပြောနေကြလေ။ ဖုန်းဆက်ကြည့်ရကောင်းမလား စဉ်းစားသေးတယ်။ မဆက်ဖြစ်ပါဘူး။ ဖုန်းထဲ ဒေါင်းထားတဲ့ အပြာကား လေးတွေ ပြန်ကြည့်မိတယ်။

မြသွေး မောင့်ဆရာ ဦးဇေယျာကို အလိုးခံပြီးကတည်းက လင်မသိအောင် ဖောက်ပြန်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ဇာတ်လမ်းမျိုးတွေပဲ စိတ်ဝင်စားလာတာပါ။ စိတ်ကူးထဲ လက်တွေ့ဘဝနဲ့ နီးစပ်တဲ့ မောင်စိုးကိုပဲ ထည့်ပြီး စိတ်ကူးယဉ်တတ်လာတယ်။ ဇတ်ကားကြည့်ရင်း မြသွေး ထမိန်အနားစလေး ဖြည်ပြီး လက်တဖက်က ပေါင်ကြားကို အလိုလို ရောက်သွားတော့တာ။ ပေါင်ဂွလေး ခပ်ဖွဖွပွတ်ရင်း အားမရတာနဲ့ ထမိန်အောက်နားစကို ခါးထိလှန်ပြီး အဖုတ်လေး ဖိပွတ်နေမိတာပေါ့။ ဇာတ်ကားကလည်း ကောင်းနေပြီ။ မင်းသမီးက ယောင်္ကျားမသိအောင် ခြံစောင့်နဲ့ ခိုးပြီး အလိုးခံနေတဲ့ အခန်းလေ။ မြသွေးလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ် တစ်ချောင်းထဲ အားမရတော့တာနဲ့ လက်သကြွယ်ပါ ပူးပြီး သွင်းမွှေရင်း ခါးလေး ကော့တက်လာတယ်။ ရုံးခန်းက မှန်လုံခန်းတွေမို့ အပြင်က အသံကြားမှာ မပူရပါဘူး။ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အသံထွက် ညည်းရင်း ဖင်သားစိုင်တွေ ကြုံ့လိုက် ဖွလိုက်နဲ့ ခပ်သွက်သွက်ပဲ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို အထုတ်အသွင်း လုပ်နေတာပေါ့။

” ဇွိ ဇွိ … ပြွတ် ပြွတ်… အင့် … ဇွပ် … ဇွပ် … အ … အားးး … ဇွိ … ဗြိ … အင်းးး … အားးးး ”

အဲ့အချိန် မြသွေး ရုံးခန်းလေးထဲ မောင်စိုး ရောက်နေတာ မသိလိုက်ဘူး။

” မမ ”

အရှိန်တက်နေတုန်း ကုတင်ကြမ်းလေး အိဆင်း သွားပြီး အနီးကပ် နာမည်ခေါ်သံ ကြားရတော့ မြသွေးကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲတုန်ပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့် လိုက်တယ်။

” ဟင် … မောင် … မောင် … မောင် စိုး ”

မြသွေး ညာဘက်ဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်တဲ့ မောင်စိုးကိုမြင်တော့ မျက်နှာပူပူနဲ့ အဖုတ်ထဲ အထုတ် အသွင်း လုပ်နေတဲ့ လက်ချောင်းတွေ အမြန် ဆွဲထုတ်ပြီး ထမိန်ကို ပြန်ဖုံးထားလိုက်တာပေါ့။

” ကျနော် … ရောက်နေတာ ကြာပြီ … မမလုပ်နေတာ ကြည့်ရင်း … စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ … ဝင်လာတာ ”

မောင်စိုးက ပြောရင်းဆိုရင်း မြသွေးပေါင်ဂွထဲ ကြည့်ပြီး ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြနေတာ။

” အိုရ် … မောင်စိုး … မင်း ဟာ … ပြန်ဖုံးထားပါ … ဟို ဟို … မသင့်တော်ပါဘူး ”

မြသွေး ပြောလည်းပြော ထထိုင်ရင်း အင်္ကျီကို ခါးထိ ဆွဲချလိုက်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ရှိန်းကနဲ့ တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေရတာ သူစိမ်းယောင်္ကျားရှေ့ စောက်ပတ်နိူက်ရင်း တန်းလန်းမိသွားသည့် အဖြစ်မို့ အသံပါ တုန်ခါနေတယ်။ မောင်စိုးအပေါ် စိတ်ကူးနဲ့ ရူးသွပ်ခဲ့ပေမယ့် လက်တွေ့ကြ မလွယ်ဘူးရှင့်။ ဒီကြားထဲ မောင်စိုးပေါင်ကြားက ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ထောင်ရမ်းနေတဲ့ လီးကြောင့် ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်လာမိတယ်။ မောင့်လီးထက် ထွားပြီး ရှည်က ရှည်သေးတယ်။ ကြောင်ကြည့်နေတုန်း မောင်စိုးက မြသွေးကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ် လှဲချပစ်တာ။ တဆက်တည်း မြသွေး ဘာမှမလုပ်နိုင်ခင် ထမိန် အောက်နားစကို ခါးပေါ် ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြားက အရည်အိုင်နေတဲ့ အဖုတ်လေး ဖောင်းကြွနေတော့ ရုတ်တရက် မောင်စိုးက အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်ဖိချေပစ်တယ်။

” အ … ကျွတ် … မ … မ … မ လုပ် နဲ့ လေ … မောင် စိုး … ဟင့် … ရှီးးးးးးးးးး ”

မြသွေးလည်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက် စိပြီး မောင်စိုး လက်ကောက်ဝတ်ကို ဖမ်းတားလိုက်တာပေါ့။ လင်မသိအောင် ကာမသုခလေး ရှာချင်ပေမယ့် အညှာ လွယ်တာမျိုး အထင်မခံနိုင်သေးဘူး။

” မမရယ် … မငြင်းပါနဲ့ … မမ ယောင်္ကျားနဲ့ … မနေဖြစ်တာ … များတယ်ဆို … လိုအပ်တဲ့ဟာ … ကျနော် … ဖြည့်ဆည်းပေးပါရစေ ”

တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် ရင်ဖွင့်တိုင်း မောင်နဲ့ မနေဖြစ်တာတွေ ပြောပြထားလို့ မောင်စိုးက မြသွေးကို အစားထိုးပြီး ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ပေးချင်တာ ပြောတယ်။ သေချာတာကတော့ မြသွေး နို့အုံ ကြီးတွေနဲ့ ခါးအောက်က ဖင်သားစိုင်တွေကြောင့်ပါ။ မြသွေး နည်းနည်းတော့ မူရသေးတာပေါ့။ မောင်စိုး ဇွတ်ကြိုးစားလို့ လိုက်လျောပေးရတဲ့ အနေအထားမျိုး ဖန်တီးပေးလိုက်တယ်။ မောင်စိုးက လက်ကောက်ဝတ်ဖမ်းပြီး ဖယ်နေတဲ့ မြသွေးလက်တွေ အားမပါတော့ ဟန်ဆောင်ငြင်းမှန်း ရိပ်မိသွားတာထင်တယ်။ တဆက်ထဲ ပေါင်နှစ်ခြမ်းစိထားတဲ့ မြသွေး အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားထိပ်က အစိလေးကို လက်နဲ့ ဖိချေပေးပြန်ရော။

” အာ … မလုပ် … လုပ် … လုပ် … အ … အ … ကျွတ်ကျွတ် … ပြွတ် … ပလပ် … ပြွတ် … ပြွတ် … ပြွတ် … အ … အားးးး … ရှီးးးးး … ရှီးးးးးးးး … အဟင့် ဟင့် … ဘာ လုပ် တာ လဲ … မောင်စိုး ရဲ့ ”

မောင်စိုးပေါ့ အစိလေး ဖိချေပေးရင်း လက်ပြန်ရုပ်ပြီး ကန်လန့်ဖျက် အနေအထားနဲ့ အဖုတ်ကို ကုန်းယက်ပစ်တာ။ မြသွေးလည်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာလေး ဖြဲပေးနေမိတယ်။ လူပျိုတစ်ယောက် ယက်ပေးတဲ့ ကာမအရသာလေးမို့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ခံယူနေမိတာ။ အလိုအလျောက်ပဲ မောင်စိုးမျက်နှာကို စောက်ပတ်နဲ့ တေ့ပြီး ဆွဲပွတ်မိတယ်။ မောင်စိုး မျက်လုံးကို မဖွင်နိုင်တော့ဘူး။ မြသွေး ဆံပင်ဆွဲပြီး မျက်နှာအနံ့ ပွတ်ပစ်တာလေ။ မျက်နှာတပြင်လုံး မြသွေး စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေတယ်။

မြသွေး ပေါင်ကြားထဲက ဒူးထောက်လျက်လေးနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေတော့ တကိုယ်လုံး ကာမသွေးတွေ ဆူပွက်လာတာ။ ပါးစပ်က ဖွင့်မပြော ကြပေမယ့် စိတ်ထဲ လိုးဖြစ်တော့မှာကို နှစ်ယောက်သား အလိုလို နားလည်နေကြပြီ။ မြသွေးလည်း အရာရှိနဲ့ ဂိတ်စောင့်ဆိုတဲ့ အတွေး မရှိတော့ပါဘူး။ စောက်ပတ်နဲ့ ဆွဲပွတ်ထားမိမှတော့ လတ်တလော အရှက်ကုန်နေတာပေါ့။ စိတ်ကူးထဲ တိတ်တခိုး အလိုးခံနေတာလည်း ကြာခဲ့ပြီလေ။ ဆက်ပြီး ဟန်ဆောင်မနေတော့ပါဘူး။ မောင်စိုး ပုဆိုးချွတ်ပြီး မြသွေးကိုယ်ပေါ် မှောက်ချတာနဲ့ ဆီးခုံးပေါ် လာထောက်တဲ့ လီးကို အပေါက်ထဲ တေ့ပေး လိုက်တယ်။

မောင်နဲ့ မလိုးဖြစ်တာ ကြာလို့လားတော့ မသိဘူး မောင်စိုး တစ်ချက်ပြီး တစ်ချက် ဆောင့်လိုးတိုင်း နှင့်ကနဲ့ပဲ။ ကောင်းလိုက်တာလည်း မပြောနဲ့။ ဒီလို မနားတမ်း ဆောင့်လိုးခံရတာ မြသွေး အိမ်ထောင်ဦး အစပိုင်းလေးနဲ့ မောင့်ဆရာ ဦးဇေယျာဆီကပဲ ရခဲ့ဖူးတာပါ။ အတွင်းထဲ စီးပိုင်ပြီး လီးအရည်ပြားက အဖုတ်နံရံတွေ ပွတ်တိုက်ဆွဲပေး နေတာက ဘာအရသာနဲ့မှ မတူတာ။ မြသွေး အလိုး ခံနေရင်း သတိထားမိတာက မောင်စိုးလီးက မောင်နဲ့ ဦးဇေယျာ လီးထက် ရှည်တော့ တချက်တချက် သားအိမ်ကို ဆောင့်မိနေတယ်။ မောင်စိုးက လူငယ်ဆိုတော့ ထိထိမိမိနဲ့ အားထည့်လိုးနိုင်တာပေါ့။ ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ချင်းဆီရဲ့ မတူညီတဲ့ လိုးပုံ လိုးနည်းတွေ ဘာရယ်မဟုတ် မြသွေး ယှဉ်ကြည့် နေမိတာ။

” ရှီးးးးးးး … အ … အားးး … ဘုတ် … အဟင့် … ဟင့် ဟင့် ”

ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘာဖြစ်မှန်း မသိလောက်အောင် အထိအတွေ့အောက် သာယာနေမိတယ်။ ဖင်သားစိုင်ကြီး ကော့တက်သွားပြီး ကုတင်ပေါ် ဝုန်းကနဲ့ ပြန်ကျလာမှ သတိလေး ပြန်ကပ်လာတာ။ မောင်စိုးရဲ့ ကာမပညာတွေက မြသွေး ထင်မထားမိဘူး။ လိုးနေရင်းနဲ့ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝလေး တေ့ပြီး စုပ်လို့စုပ်။ တကယ်တကယ် မောင်စိုး လျှာဖျားထိပ် မြသွေး ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက် ကြုံ့ဝင်ပြီး လေပေါ် မြောက်တက်သွားလိုက် ပြန်ကျလာလိုက်နှင့် တအအ ညည်းနေရတယ်။ အထိအတွေ့ မစိမ်းတဲ့ အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်မို့သာ တော်တော့တယ်။ တလောကလုံး မေ့လျော့ပြီး မောင်စိုးလျှာစွမ်းအောက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေမိတာပါ။

” အ … အ … မောင်စိုး … အဟင့် ဟင့် … မမ … မ နေ တတ် တော့ ဘူး … အာ … ဟာ ”

မြသွေး ရုံးဝတ်စုံလေး ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ပြုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် ကော့ပျံနေရ တာပေါ့။ မြသွေး ကာမစိတ်တွေ ကြွတက်လာပြီး အလိုးခံချင်လွန်းလို့ ပါးစပ်က မရှက်မကြောက် ဖွင့်ပြောတာတောင် ဆက်မလိုးသေးဘူး အဖုတ်ကို ဇွတ်ယက်ပေးနေတုန်းပဲ။ လျှာဖျားလေးနှင့် အစိလေး ထိုးကလော်လိုက် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား တဖက်စီကို ပါးစပ်နဲ့ ညှပ်ဆွဲယူလိုက် အလိုးခံရတာ မဝတဝလေးနဲ့ ခေါင်းမော့ ခါးကော့ပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ခဲ့ရတယ်။

” အင့် … အဟင့် … ထွက် … ထွက် … ထွက် ကုန် ပြီ … မောင်စိုး ရဲ့ … အား … အင့် … အဟင့် ”

အရည်တွေများ အောက်က အိပ်ယာခင်းပေါ် အိုင်ထွန်းနေတာ မြသွေး ဖင်အောက်တောင် ရွှဲနှစ်နေပြီ။ အနားကို မရတော့တာ။ စောက်ရည်ကုန်တာနဲ့ မောင်စိုးက သူ့အင်္ကျီကို ချွတ်ပြီး မြသွေး ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်း လျှောတက်လာတယ်။ မြသွေး အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီလည်း မရှိတော့ပါဘူး။ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားတွေနဲ့ပေါ့။ တုံးလုံးချွတ်မခံတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ မြသွေးလေ အခု မောင်စိုးနဲ့ တွေ့တွေ့ချင်း အစွမ်းကုန် လိုက်လျော နေရတာ။ အရည်တွေပေပွနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့ မျက်နှာ လာနမ်းတော့ မောင်စိုးပါးစပ်က မြသွေး စောက်ရည်နံ့တွေ ပြန်ရနေမိတယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေလည်း ကျိန်းနေအောင် အငမ်းမရ ဖိဖိစို့တာ။

လိုးနေရင်း အဖုတ်ယက်ပေးတော့ ခံစားချက်က တမျိုး အခု နို့စို့တော့လည်း တကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ပါပဲ။ ဘယ်ဘက် နို့သီးခေါင်း စို့နေရင် ညာဘက် နို့အုံကို ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ချေပေးလိုက် ညာဘက်နို့သီးခေါင်း ပြောင်းစို့ရင်လည်း ဘယ်လက်နို့အုံ ညှစ်ပေးလိုက်ပဲ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကျိန်းစပ်နာကျင် လာတော့ ပါးစပ်က ဖွင့်ပြောလိုက်ရတယ်။

” အ … ကျွတ် … စို့လို့ … မဝသေးဘူးလား … မောင်စိုးရဲ့ … မမ နို့တွေ … ကျိန်းနေပြီ ”

ပြောမယ့်သာ ပြောရတာ ဆက်မလိုးပေးမှာလည်း စိုးရိမ်နေမိသေးတယ်။ မြသွေး စကားဆုံးတော့ နို့စို့နေတာ ရပ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လီးထိပ်နဲ့ ဖိပွတ်ရင်း အစိလေးကို ဒစ်ဖူးနဲ့ တဘတ်ဘက် ရိုက်ချနေတာ။ ခံစားမှုက ဖော်မပြနိုင်အောင်ကို ကောင်းလွန်းတယ်ရှင်။ အစိထိပ်လေး ရိုက်မိတိုင်း သေးထွက်မတတ်ပဲ။

” ဘတ် … အ … ဘတ် … ဟင့် … ဟင့် … ကျွတ် … လုပ်ပါတော့ … မောင်စိုး ရဲ့ … မမ … မနေနိုင်တော့လို့ပါ ”

အရှက်ကုန်နေပြီမို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ လိုးပေးဖို့ တောင်းပန်လိုက်ရတော့တယ်။ မြသွေး ထပ်ပြီး ပြီးချင်လာတာမို့ ထထိုင်ပြီး မောင်စိုးကို ပက်လက်လှဲခိုင်းလိုက်တယ်။ ထိထိမိမိနဲ့ အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်က မကျသေးဘူး။ မောင်စိုး လီးထိပ် အပေါက်လေး အရည်ကြည်တွေ စို့နေပြီး လီးအရည်ပြားတလျှောက် အကြောတွေ ထောင်ထနေတာ။ မြသွေး မောင်စိုး လီးကို ၅ ချက် ၆ ချက်လောက် ဂွင်းထုပေးရင်း လီးပေါ် ခွထိုင်လိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲ တန်းမထည့်သေးဘူး။ လီးတံကို ဒစ်ကနေ ဆီးခုံးပေါ် လှဲချပြီး မြသွေး စောက်ပတ်နဲ့ အပြားလိုက် ဖိထားလိုက်တာ။ မြသွေး အဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြား လီးကြီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ပေါ့။ မောင်စိုးရင်အုပ်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လေး ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တယ်။

” အ … အင်းးး … အားးး … ကောင်းလိုက်တာ … မမရယ် … အားးး … ရှီးးးးးး ”

ဒီတခါ မောင်စိုး အလှည့်လေ မျက်လုံးတွေ စင်းကျ လာပြီး အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပြီ။ မြသွေးကတော့ ယားနေတဲ့ အဖုတ်လေး လီးပေါ် ထိုင်ပွတ် နေရလို့ အလိုးခံချင်စိတ် နည်းနည်းသက်သာလာတာ။ မကြာပါဘူး တရှီးရှီးညည်းနေတဲ့ မောင်စိုး လက်နှစ်ဖက်က မြသွေးဖင်ပေါ် ရောက်လာတယ်။ ဖင်သားစိုင်တွေ ဆုပ်နယ်ရင်း ဘယ်ဘက် လက်ချောင်းလေး တစ်ချောင်းက ဖင်ဝလေးထဲ ထိုးသွင်းနေတယ်။ ဖင်ပေါက်လေး ကလိခံရတော့ မြသွေးအဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစားနေရတာ။ ဖင်ပေါက်လေးက ဦးဇေယျာနဲ့ လိုးပြီးကတည်းက မထိတော့တာ ကြာပြီလေ။ မြသွေး ခေါင်းလေးမော့ပြီး မောင်စိုး လီးကို အားထည့်ပြီး ဖိပွတ်နေမိတာပေါ့။

” ဖြန်းးး … အ … ဖြန်း ဖြန်း … အ … အားးးးး ”

တကိုယ်လုံး အကြောတွေ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ ခံစားနေရတုန်း မောင်စိုး ညာလက်က ဖင်သားစိုင်ကို ရုတ်တရက် ရိုက်နေတာ။ ဖင်သားစိုင်တွေ ကျိန်းစပ် လာပေမယ့် စပ်ဖျင်းဖျင်း နာကျင်ခံစားမှုလေးနဲ့ ကာမအရသာလေးကလည်း တမျိုးကောင်းလာပြန်ရောပဲ။

” အားးးး … အမေ့ … ဖြန်း … ဖြန်း … အားးး … ကောင်းတယ် … ဖြန်းးးး … အ … အ ”

မြသွေး စိတ်တအား ကြွလာပြီး ဒူးထောက်လျက် လေးပဲ ဖင်ကို အထက် နဲနဲကြွလိုက်တယ်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ မောင်စိုးလီးကို တေ့ပြီး ချက်ချင်း ဖိထိုင်ပစ်မိတာ။

” ဗျစ် … အ … အဟင့် … ဟင့် … ကျွတ် ကျွတ် ”

မြသွေး ကာမအရှိန်ကြောင့် စိတ်လောသွားတာ။ မောင်စိုးလီးက ရှည်တော့ ဆီးခုံးချင်း မထိခင် လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ လာထောက်မိနေတာပေါ့။ ဒုတ်ကနဲ့ အဖုတ်လေး ကျင်တက်လာတယ်။ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းပဲ။ မောင်စိုးကိုတော့ အောက်က ငြိမ်ငြိမ်နေဖို့ ပြောထားလိုက်တာ။ ဒါမှ မြသွေး စိတ်ကြိုက် လိုသလို ထိန်းလိုးလို့ ရမှာလေ။

” ဘွတ် … အားးး … ဇွိ … ဇွိ … အင်းဟင်း … ကောင်းလိုက်တာ … မောင်စိုးရယ် … ဗျစ် … အားးး … အားးး ”

မြသွေး စိတ်တိုင်းကျ နှဲ့လိုက် ဖိဆောင့်လိုက်နဲ့ လီးအရသာ ရနေပေမယ့် မောင်စိုးက အားမလို အားမရ ဖြစ်နေရှာတယ်။ မြသွေးကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းနေတာ။

” မမ … ညှောင်းရင်း … ကုန်းလိုက်နော် … ကျနော် … ကုတင်အောက်ကနေ … မတ်တပ်ရပ် လိုးပေးမယ် ”

တကယ်လည်း မြသွေး နားနေခန်းထဲက ကုတင်က တစိယောက်အိပ်ဆိုတော့ ကျဉ်းတယ်။ မြသွေးလည်း အပေါ်က ခွလိုးရင်း အချက် ၅၀ လောက် ကတည်းက တချီ ထပ်ပြီးထားလို့ မောင်စိုး စိတ်ကြိုက် လိုးဖို့ အလှည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မောင်စိုးလီးပေါ် ခွထိုင်နေရာက ထရပ်ပြီး ကုတင်လေးပေါ် ကန့်လန့်ဖျက် ကုန်းပေးလိုက်တာ။

” ရှီးးးးးး … ကျွတ် … မိုက်တယ် … မမရယ် … ဖင်ကြီးက … အိကား နေတာ ”

မြသွေး လေးဘက်ကုန်းပြီး ခါးခွက်ပေးလိုက်တော့ ဖင်က ပိုပြီး ကော့ထွက်လာတာပေါ့။ ဖင်ကိုကြည့်ပြီး မောင်စိုး တရှီးရှီးနဲ့ အားရကျေနပ်နေတယ်။ မြသွေး ဖင်သားစိုင် နှစ်ခြမ်းကို လျှာနဲ့ လိုက်ယက်ပြီးမှ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လီးထိပ်နဲ့ လေးငါးချက် ဖိပွတ်ရင်း ဗျစ်ကနဲ့ လီးတဆုံး ဆောင့်လိုးနေတာ။ မြသွေးက ကုတင်စောင်း ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေး ထားတော့ မောင်စိုးက ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ ခါးဆွဲလိုးတော့တာပေါ့။ သူလည်း စိတ်ကြိုက်လိုးရတော့ ဆောင့်ချက်တွေက ထိထိမိမိနဲ့ မြသွေးလည်း အားရပါးရ ဖင်ကို နောက်ပစ် ကော့ပေးလိုက်တယ်။

” ဖြန်း … ဘွတ် ဘွတ် … အင့် … ဖြန်း ဖြန်း … ဖွပ် ဖွပ် … ဘွတ် ”

ဖင်နောက်က မီးပွင့်မတတ် ဆွဲလိုးရင်း လက် တဖက်က ခါးကို ကိုင်လျက်ပဲ ကျန်လက်တဖက်နဲ့ မြသွေးဖင်ကို ရိုက်ရိုက်လိုးတော့တာ။

” အားးးး … ကြိုက်တယ်ကွာ … ဖြန်း … ဘွတ် … ဖြန်း … ဘွတ် ဘွတ် … ရှီးးးးးး … ကျွတ် … ကောင်းတယ် … ရိုက် ရိုက် … အားးး … ဖြန်း … ဇွိ … ဘွတ် … ဖွပ် ”

မြသွေးအခန်းထဲ ဖင်ရိုက်သံ ညည်းသံတွေ ဆူညံ လာတယ်။ မောင်စိုးလီးကြီး အရှိန်နဲ့ ဝင်လာတိုင်း မြသွေးလည်း ဖင်ကို နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးနေမိတာ။ တဖြည်းဖြည်း မောင်စိုး ရိုက်ချက်တွေ ပြင်းလာပြီး ဆောင့်ချက်တွေလည်း မြန်ဆန်လာတယ်။ မြသွေး တောင့်မခံနိုင်တော့တာ အိပ်ယာခင်းကို တဘုံးဘုံးထုပြီး အားရကျေနပ်စွာနဲ့ စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပြီ။

” အားးးး … ရှီးးးးး … မမ … ကျနော်လည်း … ထွက် … ထွက် … ထွက် တော့ မယ် … အင့် … ဇွိ … ဘွတ် ”

” အထဲ မပြီးနဲ့ …… မောင်စိုး ”

မောင်စိုးလည်း လိုးရင်း အသံတွေတုန်ပြီး ပြောနေလို့ မြသွေး သတိလှမ်းပေးလိုက်တယ်။ မြသွေး စကားဆုံးတော့ အဖုတ်လေး ဟာသွားပြီး ဖင်သားစိုင်ပေါ် နွေးကနဲ့ လရည်တွေ ကျလာတယ်။ လရည်ကုန်တော့ ဖင်ကို တဘတ်ဘတ်နဲ့ လီးနဲ့ ရိုက်ပြီးမှ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်နေတာ။ မြသွေးလည်း ဘေးနား လှဲချရင်း ဒူးလေးထောင်ပြီး အသက်မျှင်းရှူနေရတယ်။ မျက်လုံးလေး စင်းထားတုန်း အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ ခံစားမိလို့ ကြည့်လိုက်တော့ မောင်စိုးလေ မြသွေးပေါင်ဂွထဲ မျက်နှာပြန်အပ်နေတာ။

မြသွေး စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေး ရှုံ့မိတော့ သူ့လရည်တွေ ညစ်ထုတ်သလိုဖြစ်ပြီး အန်ထွက် လာတယ်။ လိုးပြီးခါစမို့ ပြန်မစိသေးတဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား ရဲရဲလေးကိုပါ လှမ်းမြင်နေရတယ်။ ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေနဲ့ မြသွေး စောက်ရည် လက်ကျန်တွေက ဖင်ကြားထဲထိ စီးကျနေပြီ။ မောင်စိုး လျှာကို ရှေ့ထုတ်ပြီး အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းကနေ အောက်ရွေ့ရင်း စောက်ခေါင်းဝ လေးထဲ ထိုးယက်ပေးနေတာ။ ပြီးမှ ဖင်ကြားထဲ စီးကျတဲ့ အရည်တွေပါ ယက်ပြီး မျိုချပစ်တယ်။ မောင်စိုးက မြသွေး ထင်ထားတာထက် ရာဂစိတ် ကြီးမား လွန်းနေတာလေ။

////////////////////

မြသွေးလေ တဖြည်းဖြည်း မောင် ခရီးထွက်တိုင်း မောင်စိုးကို သတိရတတ်လာတယ်။ သံယောစဉ် ငြိတွယ်တာမျိုးတော့ မဟုတ်ဘူး။ လူပျိုတစ်ယောက်က မြသွေးလို အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ကို မရွံ့မရှာနဲ့ စောက်ပတ်ကို လူချင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆုံခွင့်ရတိုင်း ယက်ပေးနေတာမို့ပါ။ မောင်တောင် ယက်ပေးရမှန်း မသိတဲ့ မြလေးအဖုတ်ကို မောင်စိုးက အခွင့်ရတိုင်း မက်မက်မောမောနဲ့ကို ယက်ပေးနေတတ်တယ်။ မြသွေးလည်း ရုံးရောက်တာနဲ့ မောင်စိုးကို မျှော်တတ်လာတာပေါ့။ အချစ်မပါတဲ့ ကာမအထိအတွေ့ကြောင့်ပါ။ နောက်ပိုင်း အလုပ်နားရက်တွေတောင် မောင်မသိအောင် ခိုးတွေ့မိတယ်။

မောင်စိုးကလည်း မောင့်အမေ ရှိနေတာတောင် မြသွေးတို့ တိုက်ခန်းထိ ရုံးအလုပ်ကိစ္စတွေ ခေါင်းစဉ် တတ်ပြီး လာလာခေါ်တတ်တာ။ မောင့်အမေ အိပ်ခန်းထဲ ခဏဝင်တုန်းလေးတောင် ဧည့်ခန်းထဲက ရေခဲသေတ္တလေး အကာအကွယ်ယူပြီး ယက်ပေး တတ်တယ်။ မြသွေး အဖုတ်နားရွက်လေးတောင် မောင်စိုး စုပ်လွန်းလို့ နဲနဲလန်ထွက်လာတာ။ မြသွေး ရေခဲသေတ္တာ တံခါးလေး ဖွင့်ပြီး ဧည့်ခန်းနံရံကို ကျောမှီရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပေးလိုက်တယ်။ မောင်စိုး ကတော့ အားရပါးရ ယက်တော့တာပေါ့။

အဲ့လိုအချိန်တွေဆို မြသွေး ရင်ထဲတလှပ်လှပ်နဲ့ ဧည့်ခန်း တံခါးဝကို မောင့်အမေများ ရုတ်တရက် ထွက်လာမလား ဆိုပြီး စိုးရိမ်နေမိတာလည်း အရသာ တမျိုးပဲ။ အသံလည်း မထွက်ရဲဘူး အောက်နှုတ်ခမ်း ကိုက်ရင်း မောင့်အမေရဲ့ လူရိပ် မြင်လိုက်တာနဲ့ မောင်စိုးက ခုံပေါ်အမြန် ပြန်ထိုင်ပြီး မြသွေးက ဖွင့်ထားတဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲ အချိုရည်ဗူး ယူသလိုလို ရေဗူးယူသလိုလို ဟန်ဆောင်ရတာပေါ့။ မောင့် အမေရှေ့ဆို အလုပ်ကိစ္စတွေ လျှောက်ပြောပြီး မြသွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲဝင် ဖိုင်တွဲအဟောင်းတွေ ပြန်ထုတ်ယူလိုက် အဲလိုနေနေမိတာ။

” အင်း …… မမမြသွေး … အဲတာဆို … ဒါတွေ ကျနော် … မိတ္တူ ကူးရမှာပေါ့ ”

” အေးလေ … မိတ္တူ ကူးရင် … အစဉ်လိုက် ကူးနော် … စာရွက်တွေ … မကျော်စေနဲ့ ”

” ကဲပါ … စိုးရိမ်နေလည်း … မမမြသွေး … ခဏ လိုက်ခဲ့လေ …… မိတ္တူ ကူးပြီးရင် … ကျနော် ပြန်ပို့ ပေးပါ့မယ် ”

” လိုက်သွားလိုက်လေ … သမီး … စာရွက်စာတမ်း တွေ …… ပျောက်ရင် … ကိုယ့်အမှား ဖြစ်နေမယ် ”

မောင့်အမေကတောင် မြသွေးတို့ လုပ်ဇာတ်တွေ အဟုတ်ထင်ပြီး မောင်စိုးနဲ့ အပြင်လိုက်ဖို့ ဘေးက ဝင်ပြောနေတာ။ မြသွေးလည်း ရုံးကိစ္စမို့ သူစိမ်း ယောင်္ကျားနဲ့ အပြင်ထွက်ရသလိုမျိုး မလိုက်ချင် လိုင်ချင် ပုံစံနဲ့ အဝတ်အစားလဲပြီး မောင်စိုးနဲ့ အပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ လူမနေတဲ့ မောင်စိုး အသိ ခြံတခြံထဲ ရုံးက ကားလေးနဲ့ပဲ မောင်းလာခဲ့တာ။ လူသွားလူလာ နည်းတဲ့ နေရာမို့ ခြံထဲဝင်တော့ တကျွိကျွိနဲ့ ငှက်အော်သံကလွဲလို့ တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ ခြံရဲ့အနောက်ဖက် အိမ်အလွတ် အခန်းလေးထဲ ရောက်တာနဲ့ မြသွေး ထမိန်တောင် မချွတ်ရသေးဘူး ကုတင်စောင်း လက်ထောက်ခိုင်းပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေ ယက်တော့တာပဲ။ ခဏပဲ ယက်ပေးတာပါ။

မောင်ပြန်ရောက်တဲ့ ရက်တွေဆို မြသွေးက မပေးတော့ မောင်စိုး တအား စိတ်ကြွနေတယ်။ မြသွေး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေး ဘေးဆွဲကပ်ပြီး နောက်ကနေ ခါးကိုင် လိုးတော့တာပဲ။ အိမ်ကတည်းက ယက်ပေးထားတော့ အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ စိမ့်နေ တာပေါ့။ အချက် ၇၀ လောက် ဆောင့်လိုးပြီးမှ အာသာပြေတဲ့ ပုံစံနဲ့ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ မြသွေး ထမိန်နဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို နောက်ကျော ဘက်ကနေပဲ ဆွဲချွတ်ပစ်တာ။ နောက်လှည့်ကြည့်တော့ မောင်စိုး ပုဆိုးက ခါးပေါ် မရှိတော့ဘူး၊ ခြေရင်း ပုံကျနေပြီး ပေါင်ကြားထဲ မြသွေး အဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လီးက အရည်တွေလဲ့ပြီး ခါရမ်းနေတယ်။

” ပြွတ် ပြွတ် … အီး … အင်း … ပလပ် ပလပ် … ပြွတ် … အူး ဟူး ”

မြသွေး ကိုယ်လုံးလှည့်ပြီး မောင်စိုးရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တော့ လီးက မျက်နှာနဲ့ တည့်တည့်ပဲ။ စောက်ရည် ရွှဲနေတဲ့ လီးကို လက်နဲ့ သေချာဖမ်းထိန်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်တာ မောင်စိုး တအအ တအိအိနဲ့ အသံတွေ ထွက်လာတာပေါ့။ မြသွေး ဒစ်ဖျားလေး ကိုက်ပေးလိုက်တော့ မောင်စိုး စုပ်သပ် ညည်းရင်း ပါးစပ်ထဲ လီးတဝက်လောက် သွင်းပြီး လိုးတော့တာပဲ။ မောင်စိုး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တွန်းထားရင်း မြသွေးပါးစပ်လေး အလိုးခံပေးနေတာပါ။ ပေါင်တွေ တွန်းမထားရင် တုတ်ခိုင် ရှည်လျားတဲ့ မောင်စိုးလီးက မြသွေးပါးစပ်ထဲ အရင်းထိ ဝင်လာတတ်တယ်။ အဲ့အချိန် မြသွေး ဆက်မစုပ်နိုင်တော့လို့ ပါးစပ်ထဲ ရသလောက်ပဲ အလိုးခံတာ။

သူအားရတော့ မြသွေးကို ကုတင်စောင်း လက်ပြန် ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဖင်ဖြဲပြီး အဖုတ်ရော ဖင်ရော ပြန်ယက်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ မီးပွင့်မတတ် ဆွဲလိုးတော့တာပဲ။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မို့ မောင်စိုးလည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုးနေတာ။ မြသွေးလည်း ပါးစပ်က အသံထွက်ပြီးကို ခံတာပေါ့။ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ခြံထဲ ကြားစရာ လူမှမရှိတာ၊ နှစ်ယောက်သား တစ်တစ်ခွခွကို ပြောလိုးနေကြတာ။

” ရှီးးးးး … အား … ကောင်းတယ် … ဆောင့်လိုး … မောင်စိုး … အ … အားးးး … မင်း လီးကို … မမ တအား ကြိုက်တယ် ”

” အင့် … ဘွတ် … ဗျစ် … ရှီးးးးး … ကြိုက်ရင် … အမြဲ လိုးပေးမှာပေါ့ … မမရယ် … ဇွိ … အင့် … ဘွတ် … ဖွပ် … ဖွပ် … အင့် အင့် ”

” အားးးး … လိုး … လိုး … အခုလည်း လိုး … အား … အား … ဆောင့် ဆောင့် … နာနာလေး ဆောင့် … အင်းဟင်း … အ … အားးး ”

မောင်စိုး ဆောင့်လိုးရင်း မြသွေး ခါးဆန့်ပေးတော့ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို နောက်က သိုင်းဖက်ညှစ်ရင်း ပုခုံး သားတွေ ဆွဲစုပ်နေတယ်။ အဲ့အချိန် အသားဖြူတဲ့ မြသွေး ပုခုံးနဲ့ လည်ပင်းသား တလျှောက် သွေးခြေဥသလို ရဲကျန်နေရစ်တာပေါ့။ ၅ မိနစ်လောက် မနားတမ်း လိုးရင်း နှစ်ယောက်သား အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားခဲ့တာ။ ပြန်ခါနီးကြ မောင်စိုးကို အောက်က နေခိုင်းပြီး မြသွေးက အပေါ်က တက်လိုး ပေးလိုက်တယ်။ အပြန်ကြ မောင့်အမေယုံအောင် စာရွင်စာတန်းတွေ မိတ္တူဝင်ကူးပြီးမှ မောင်စိုးက မြသွေးကို တိုက်ခန်းပြန်ပို့ပေးတာ။

//////////////////////////

” အမလေး ဆရာ … ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် … အ …… သေပါပြီ … ကျွတ် ကျွတ် ”

မြသွေး ပြန်ရောက်တော့ မိတ္တူစာအိတ်လေး စားပွဲပေါ်တင်ပြီး ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်တုန်း မောင့်အမေ အိပ်ခန်းထဲက အော်သံကြောင့် ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွား မိတယ်။ ဧည့်ခန်းနဲ့ မောင့်အမေဒေါ်မိုးစမ်း အိပ်ခန်းက မျက်စောင်းထိုးလေးမို့ ကြည့်လိုက်တော့ မောင့် အမေ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး လက်နှစ်ဘက်လေးဆန့်ပြီး ဘယ်ဘက်ခြေထောက်က ဆင်းထားရင်း ညာဘက်ခြေထောက်က ဒူးတဖက် ထောင်ထားတာ။ အိပ်ခန်းမီး ပိတ်ထားပေမယ့် ပြတင်းပေါက်က ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် အခန်းထဲ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရတယ်။

” အင်း … အကြောညှပ်နေတာ … ငါ့နှမရဲ့ …။ လက်ပြင်ကြော ငုပ်တာ … မဟုတ်ဘူး … ဖြစ်ဖြစ် ချင်းဆို … မြန်ပါတယ် … အခုဟာ ကြာပြီ ထင်တယ် ”

” ဟုတ်ကဲ့ … ဆရာ … ခါတိုင်း … လက်ပြင်ကြော ငုပ်တာ … အလိုလို ပျောက်လိုက် …… ပြန်ဖြစ်လိုက် ဆိုတော့ … ကျမလည်း … ပေါ့ဆမိတာ …။ ဖြစ်တာက …… ၅ လ လောက်ရှိပြီ … နောက်ပိုင်း အိပ်ကို မရတော့တာ …… ဆရာရဲ့ ”

သူတို့ စကားသံတွေ အတိုင်သား ကြားနေရသလို လိုက်ကာ လေလွင့်ရင်လည်း အိပ်ခန်းထဲ လှမ်းမြင် နေရတာပေါ့။ ဧည့်ခန်းက လူရှိရင် အိပ်ခန်းထဲ အလွယ်တကူ လူမမြင်အောင် အိပ်ခန်းတံခါးဝမှာ လိုက်ကာလေး ကာထားတာပါ။ မြသွေးရတဲ့ တိုက်ခန်းလေးကို အိပ်ခန်းနှစ်ခန်း ဖွဲ့ထားတယ်။ နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်နဲ့ ရေချိုးခန်းက အစကတည်းက ပါလာပြီးသား။ မြသွေးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းက မောင့်အမေ အိပ်ခန်းရဲ့ အနောက်ဘက် ကပ်လျက်ပါ။ တစ်အိမ်ထဲနေပြီး စကား ဟက်ဟက် ပက်ပက် မပြောဖြစ်ကြပေမယ့် အရင်တစ်ရက်က ညည လက်ကနာလို့ အနှိပ်ဆရာ ခေါ်နှိပ်မယ်လို့ ပြောနေတာ ကြားမိတယ်။

” အ …… ဆရာ ……… ဖြည်းဖြည်း ”

ရုတ်တရက် မောင့်အမေ အသံကြားလို့ မြသွေး အတွေးစလေးပျက်ပြီး အိပ်ခန်းဘက် ပြန်လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ လေငြိမ်နေတော့ လိုက်ကာက မလှုပ်တော့ဘူး။ ဟနေတဲ့ ဒေါင်စွန်းလေးကပဲ ဒေါ်မိုးစမ်း ခြေချောင်းလေး ကုတ်ကုတ်သွားတာ မြင်နေရတာ။ ဒေါ်မိုးစမ်းက အသက် ၅၅ လောက်ပဲ ရှိသေးတာ အသားဖြူဖြူကိုယ်လုံး တောင့်တောင့် နဲ့ပါ။ ရုပ်ရည်က သာမန်ဆိုပေမယ့် အနည်းငယ် တွဲကျနေတဲ့ နိုအုံတွေနဲ့ ခါးအောက် ဖင်ကြီးက မြသွေးဖင်ထက် ကြီးမားပြီး လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေတယ်။ မောင့်အဖေ မရှိတော့ပေမယ့် မောင့်အမေကတော့ တောင့်တုန်း ဖြောင့်တုန်းပေါ့။

ဘာပဲပြောပြော မောင့်အမေက သွေးသား ကောင်းနေတုန်းမို့ အိပ်ခန်းထဲ သူစိမ်းယောင်္ကျားနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲဆိုတဲ့ အသိက မြသွေးစိတ်ကို လှုပ်ရှား စေတယ်။ အခုလေးတင် မောင်စိုးနဲ့ နှစ်ချီ လိုးထားပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်က ပြန်ကြွလာမိတာပေါ့။ ခြေဖွဖွ နင်းပြီး အိပ်ခန်းဝနား တိုးကပ်လာမိတယ်။ လိုက်ကာကြားက သေချာ ချောင်းကြည့်မိတော့ မြသွေးတို့ ဝန်ထမ်းအိမ်ယာ တိုက်ခန်းတွေရဲ့ မြောက်ဘက် တလမ်းကျော်က ဆရာကြည်ပါ။ မြသွေး အစားမှားပြီး နောက်ကျောတွေတက် ခေါင်းတွေ ထိုးတော့ မောင် တစ်ခါ ခေါ်ပေးဖူးတယ်။ အကြောပြင် ဆရာကြည်ဆိုတာ မြသွေးတို့ ရပ်ကွက်နားတဝိုက် မသိသူ မရှိဘူး။ အကြောပြင်တတ်တဲ့အပြင် ဆေးမှီးတိုလေးတွေနဲ့ တွဲကုတဲ့ တိုင်းရင်းဆေးဆရာ တစ်ယောက်ပေါ့။

ကိုယ်ပိုင် ဆေးခန်းတွေ တအား ပေါလာတာတောင် ဆရာကြည်က အခုထိ နာမည်ကျမသွားဘူး၊ အနှိပ် သက်တမ်းကလည်း ကြာပြီ ပြောတယ်။ လက်ရှိလည်း ရပ်ကွက်တကာ ဆေးကုသနေတုန်းပဲ။ ဒါပေမယ့် အနှိပ်ပညာတော်သလို ရာဂစိတ်အားကြီး လွန်းတာ မြသွေးက လက်တွေ့ ကြုံ့ခဲ့ဖူးတာပေါ့။ ဆရာကြည်ရဲ့ အသက်က မောင့်အမေတို့ လောက်ပါ။ ကြီးလည်း နဲနဲပါပဲ။ အသက် ၅၀ ကျော် ဆိုပေမယ့် ရုပ်က ခန့်ခန့်ညားညား လူကလည်း ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ အိမ်ထောင်ရှိပါတယ်။

” ကဲ … ငါ့နှမ … ခါးအောက်က အကြောတွေပါ … ဆရာ … တခါတည်း … နှိပ်ပေးခဲ့မယ် … လက်က နောက် ၂ ရက်လောက် နှိပ်ပြီးရင် … သိသိသာသာ … သက်သာ … လာလိမ့်မယ် ”

” ဟုတ် ……… ဆရာ ”

” ခြေနှစ်ဖက် … ဆင်းထား ”

ဆရာကြည်က မောင့်အမေ ပက်လက်အနေအထားနဲ့ ခြေဆင်းလိုက်တော့ ခြေရင်းဘက် တိုးလာပြီး တင်ပလင်ခွေ ထိုင်လိုက်တာ။

” ကဲ … ငါ့နှမ … ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကို … ဆရာ့ ပေါင်ပေါ်တင်လိုက် … နာရင် … နဲနဲတော့ အောင့်ခံနော် ”

” ဟုတ် ”

မောင့်အမေဒေါ်မိုးစမ်း ပက်လက်အနေထားနဲ့ တင်ပလင်ခွေထိုင်နေတဲ့ ဆရာကြည်ရဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ် ခြေသလုံးနှစ်ဖက် မြှောက်တင်လိုက်တယ်။ ဆရာကြည်က ထမိန်အောက်နားစကို ဒူးအထက်နား လိပ်တင်ပြီး ဒူးအောက်က စပြီး ခြေမျက်စိထိ နှိပ်ပေးနေတာ။ လက်နှစ်ဖက်က အထက်ရောက်လိုက် အောက်ရောက်လိုက်နဲ့ တဖြည်းဖြည်း ဒူးအထက်နားရောက်တိုင်း ထမိန်ကို ပေါင်ပေါ်တိုးတင်နေတယ်။ ထမိန်အောက်နားစလည်း ဒူးအထက် ပေါင်လယ်လောက် ရောက်သွားပါပြီ။ ဒီအနေအထားဆို ဒေါ်မိုးစမ်းရဲ့ ပေါင်အတွင်းဘက် ပေါင်ရင်းထိ မြင်နေရပြီလေ။

မြသွေးတုန်းကလည်း အဲ့လိုပါပဲ။ မောင်က ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီကြည့်နေတော့ ဆရာကြည်နဲ့ မြသွေး လင်မယားအိပ်ခန်းထဲ နှစ်ယောက်ထဲရှိတာ။ ဆရာကြည်ရဲ့ လက်တွေက ပေါင်ခြံကြားထဲထိ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ ပြောရအခက် ပြုရအခက်ပေါ့။

” အ … အမလေး … နာတယ် … ဆရာ ”

မြသွေး ပြန်တွေးနေတုန်း ဒေါ်မိုးစမ်းဆီက အော်သံ ကြားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဆရာကြည်က လက်တဖက်နဲ့ ခြေဖဝါးကို ထောင်ထိန်းပြီး ကျန်လက် တဖက်နဲ့ ခြေမျက်စိအောက်က အခွက်ထဲ လက်မနဲ့ လက်ခလယ် အသုံးပြုပြီး နှိပ်ပစ်တာ။ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး နို့အုံလေးနှစ်ဖက်က မြင့်လိုက် နိမ့်လိုက်နဲ့ပေါ့။

” ဒါပြီး … ငါ့နှမကြီး … အောက်ပိုင်း … ပေါ့ရွှတ် သွားလိမ့်မယ် … ခဏတော့သည်းခံ … ဟုတ်ပြီလား ”

” အမလေး … ကျွတ် ကျွတ် … အဟင့် … မ ခံ နိုင် ဘူး … ဆရာ ”

ဘယ်ညာပြောင်းနှိပ်တော့ မောင့်အမေ အသံ စူးစူးလေး ထွက်လာပြီး ဆက်မနှိပ်ဖို့ တားနေလေရဲ့။

” ပြီးပါပြီကွယ် … ကိုင်း … ပေါင်တွင်း ကြောတွေ … လျှော့ကြစို့ ”

” ဟုတ် … ဟုတ် … တအားနာလို့ပါ … ဆရာ ”

ပြောပြီးတာနဲ့ ဆရာကြည်က ညာဘက် ခြေထောက်ကို ခြေခြင်းဝတ်ကနေ မပြီး တွန်းကွေးရင်း ပေါင်ဂွလေး အောက်ဖက် ဘယ်လက်နဲ့ ဖိနှိပ် ပေးနေတယ်။

” အို့ … ကန်တော့နော် … ဆရာ ”

ဒေါ်မိုးစမ်း ရှက်ပြီး ထမိန် အောက်နားစလေးကို သူ့ ပေါင်ဂွထဲ အမြန်ပြန်ဖုံးနေရတာ။ ခြေထောက် တွန်းမကွေးခင် ပေါင်လယ်ရောက်နေတဲ့ ထမိန်အနားစက လန်သွားပြီး စောက်မွေးအုံကြီးပါ ပေါ်သွား တာလေ။ ဒါပေမယ့် ဆရာကြည်ရဲ့ ဘယ်ဘက် လက်က မောင့်အမေ ပေါင်ဂွလေးကို ထမိန်အပြင်က အုပ်ကိုင်ရင်း ညာဘက်လက်က ပေါင်တန်ကို နှိပ်ပေးနေတယ်။ ဒေါ်မိုးစမ်း ဆတ်ကနဲ့ တုန်သွားပြီး ဆရာကြည့် မျက်နှာကို မျက်လုံးလေး ပြူးကြည့်နေတာ။ ပေါင်ဂွထဲရောက်နေတဲ့ ဆရာကြည်ရဲ့ ဘယ်လက်ကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး တွန်းထုတ် လိုက်ပြီ။ ဆရာကြည်ကတော့ ဂရုမစိုက်ဘူး ထမိန် တွန့်ကြေတဲ့အထိ ပေါင်ဂွလေး ဖိချေနေတယ်။

မောင့်အမေ မျက်နှာလေး ချွေးစို့လာပြီး မျက်လုံးလေး ကလယ် ကလယ်နဲ့ အိပ်ခန် ပတ်ပတ်လည် လျှောက်ကြည့်နေရှာတာ။ တချက်တချက် အိပ်ခန်း တံခါးဝဘက် မျက်လုံးက ရောက်ရောက်လာတယ်။ မြသွေး ကိုယ်ချင်းစာပါတယ် မြသွေးတုန်းကလည်း အဲ့လိုပဲလေ။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဝမ်းလျားမှောက်ခိုင်းပြီး ခါးဆစ်နဲ့ ဖင်သာစိုင်တွေ ဒူးနဲ့ တက်ကြိတ်တာ။ အစပိုင်း အကြောထဲ တစိမ့်စိမ့်နဲ့ စိတ်ထဲ အကြော တက်တာတွေ ပြေလျော့သွားတော့ ကျေးဇူးတောင် တင်နေမိတာ။

ဖင်သားစိုင်အောက် ပေါင်ရင်းဘက် ဒူးနဲ့ဖိပြီး ဂုတ်နဲ့ ကျောပြင်ကို လက်နဲ့ နှိပ်တော့ ခံစားမှုက တမျိုး ပြောင်းသွားတာပေါ့။ ဆရာကြည်ရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေး အမြှောင်းလိုက်ကြီးက မြသွေး ဖင်ကြားနဲ့ ခါးစပ်ထိ ထိုးပွတ်နေတော့ မြသွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲ ကြည့်လိုက် တံခါးဝဘက် မောင်များ ဝင်လာမလား ကြည့်မိတာပေါ့။ အခုလည်း မောင့်အမေ မြသွေးရှိနေတဲ့ အိပ်ခန်းဝဖက် မျက်လုံးလေး ခိုးခိုးကြည့်နေတာလေ။ တစ်ယောက်ယောက်များ ဝင်လာ လေမလားပေါ့။

” အိုးးး … ဆရာ … မလုပ် … လုပ် … အ … ဟင့် ဟင့် ”

ကြည့်နေရင်း မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်လုံးလေး စင်းကျလာပြီး နှုတ်ခမ်းလေး လှုပ်နေတာ။ အသံက တိုးပြီး မသဲမကွဲမို့ မြသွေးလည်း သူ့ဟာသူ ညည်းတာလား ဆရာကြည်ကို ပြောနေတာလား မဝေခွဲ တတ်တော့ဘူး။ မြသွေး ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာလေး ကြည့်နေရာကနေ အကြည့်ရွေ့တော့ ဆရာကြည်က ထမိန်အောက်နားစ လှန်တင်ပြီး ပေါင်ဂွ တဖက်တချက်ကို ဖိဖိနှိပ်ပေးနေပြီ။ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း မသဲမကွဲ ညည်းသံတွေ ခပ်တိုးတိုးကနေ ကျယ်လာပြီး ဖင်ကြီး မသိမသာလေး ကော့ထိုးနေတယ်။

ဒီအချိန် မြသွေးကိုယ်တိုင် သိထားတဲ့အချက်က ကိုယ်ကျင့်တရား ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်မှာ လူမသိလောက်ဘူးထင်ရင် အထိအတွေ့နောက် လိုက်မိကြမှာပဲလေ။ တဒင်္ဂ ခဏလေး အတူတူနေပြီး နောက်ပိုင်း ပက်သက်စရာ မရှိတော့ရင် အလွယ်တကူ ဖောက်ပြန်တတ်ကြတာပေါ့။

” အ … အဟင့် ဟင့် … ကျမ … ဟင့် … မ … မ … မ ရ တော့ ဘူး … ကန် တော့ နော် … အ … ဟင့် ဟင့် … အင့် ”

မောင့်အမေ ဖင်ကြီး လေထဲ ကော့တက်လာပြီး အင့်ကနဲ အော်ရင်း ပေါင်တန် တုတ်တုတ် နှစ်ဖက်လုံး တုန်ပြီး ရင်ဖုံးအင်္ကျီအပါးလေးအောက် ဗိုက်ခေါက် တွေက နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ညည်းနေတာပေါ့။ ပေါင်ဂွလေး ထမိန်နဲ့ ပြန်ဖုံးပြီး ဖင်ကြီး ဘုတ်ကနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပြန်ကြလာတယ်။ ဆရာကြည်က ဒေါ်မိုးစမ်း ငြိမ်ကျသွားမှ နားနားကပ်ပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောနေတာ။ ဘာပြောမှန်း မကြားရပေမယ့် မောင့်အမေ ခေါင်းလေးရမ်းပြီး ရှက်နေပုံပါ။ ဆရာကြည်က ချက်ချင်း မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်းရင်းဘက် ရွေ့ထိုင်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲ လီးကတော့ ထောင်ထွက်နေတာ။

ဒေါ်မိုးစမ်း လက်ကို ကိုင်တာနဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်းက တဖက်ကို ခေါင်းလွဲပြီး ပြန်ရုန်းနေတာ။ ဆရာကြည် ထပ်ပြောတော့လည်း လှည့်မကြည်သေးဘူး။ ဆက်ကနဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း လက်ကို ဆွဲယူပြီး ပုဆိုးအပြင်ကနေပဲ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ပြီ။ ဒေါ်မိုးစမ်း လီးကို ကိုင်မိတာနဲ့ ၂ ခါ ၃ ခါတော့ လက်ပြန်ရုတ်သေးတာ။ ခဏနေတော့ ဆရာကြည် အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွတ်လိုက်ပေမယ့် ဒေါ်မိုးစမ်းလက်က လီးပေါ် ကျန်နေရစ်တယ်။ ရှေ့ဆက်တိုးမှာလား ရပ်လိုက်ရမှာလားဆိုတာ။ အဲ့လိုအချိန်ဆို အရှက်နဲ့ သိက္ခာတရားတွေ ပျောက်ကွယ်ပြီး ကာမအထိအတွေ့ကပဲ နေရာယူတတ်ကြတယ်။

” ဟင် ”

မြသွေး ပါးစပ်က ယောင်ထွက်သွားတာ ကံကောင်း လို့ပေါ့။ ဆရာကြည်နဲ့ မောင့်အမေက သူတို့ အရှိန်နဲ့ သူတို့မို့ သတိမထားမိကြတာ။ မြသွေး ထမိန် အပြင်ကနေ အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ ပြန်စမ်းနေမိတယ်။ ဆရာကြည်က မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း မရုန်းတော့တဲ့ လက်ကို အသာမပြီး ပုဆိုး လှန်လိုက်တာလေ။ ဟိုးအရင် မြသွေး ဖင်ကြားနဲ့ ခါးစပ်ကို ထောက်မိတဲ့ လီးက ဒီလောက်ထွားမှန်း မသိခဲ့ရဘူး။ ဒေါ်မိုးစမ်း ပြန်ပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာ လက်ခလယ်နဲ့ လက်မ မထိချင်ဘူး။ အရှည်ကတော့ မောင်စိုးလောက် မရှိပါဘူး။ မြသွေး လီးမြင်ရုံနဲ့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ခံစား လိုက်ရတာပေါ့။

ဆရာကြည်က မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်းရင်းနား ဒူးတဖက် ထောင်ထိုင်ပြီး ရင်ဖုံး အင်္ကျီ ကြယ်သီတွေ ဖြုတ်ပေးနေတယ်။ မြသွေး လိုက်ကာ ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်မိပြီ မြင်ကွင်းကို အကြည့်မရွေ့ နိုင်တော့ပါဘူး။ ခိုးကြည့် နေတယ် ဆိုတဲ့ အသိ ပျောက်ကွယ်လုမတတ် အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ယားလာပြီး နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက် တင်းမာလာတယ်။ မောင့်အမေ လက်ထဲ ဆရာကြည်ရဲ့ လီးက ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ရုန်းကော့နေပုံက မြသွေး စောက်ပတ် လေး ထိုးစွပေးနေသလို ခံစားလာမိတာ။

” ရှီးးးး … အ … အင်းဟင်း … သွက်သွက်လေး … ထုပါ … ငါ့ နှမရဲ့ ”

ဆရာကြည်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားပြီး ဖင်ပါ ကြွတက်လာတယ်။ ညာလက်က မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ဆံပင်တွေ စုကိုင်ရင်း နို့အုံကြီး နှစိဖက်ကို တလှည့်စီ ညှစ်ချေနေတာ။ နို့တွေ ညှစ်ပေးရင်း ဆရာကြည်က ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောတော့ မောင့်အမေ ဂွင်းထုပေးရင်း ခေါင်းလေး ညိတ်ပြနေတယ်။ လီးကြီး လက်လွတ်လိုက်တာနဲ့ ဆရာကြည်က ထရပ်ပြီး ပုဆိုးချွတ်ချပစ်တာ။ ဒေါ်မိုးစမ်းကလည်း ထထိုင်ပြီး ဖင်ကြီး ဘယ်ညာကြွပြီး ထမိန်ချွတ်ပစ်နေတယ်။ နှစ်ယောက်သား ခါးအောက်ပိုင်း ဗလာနဲ့ ဆရာကြည်က မောင့်အမေဘေးနား ပက်လက်လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ဒီတခါတော့ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းက မရှက်တော့ပါဘူး။ ဆရာကြည်ရဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ရဲရဲတင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေတာ။

ဆရာကြည်ရဲ့ လက်တဖက်က ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်ပေါ် ရောက်လာပြီး ဆုပ်နယ်ရင်း စကားပြောတော့ ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်းလေး ရမ်းပြနေရော။ ခဏ အကြာမှ ဒေါ်မိုးစမ်း ဂွင်းထုပေးရင်း ဆရာကြည်ရဲ့ ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်လိုက်တာ။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးကို ဂွင်းတိုက်မပျက်ပဲ လီးအရင်းအောက်က တွဲကျနေတဲ့ လဥတွေ စစုပ်ပေးနေတယ်။ ဂွင်းထုနေတဲ့ လက်ကို လွတ်ပြီး လဥနှစ်လုံးကို တစ်လုံးစီ ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်လိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ ခါရမ်းနေတဲ့ လီးတံကို လျှာနဲ့ ပင့်ယက်လိုက်တာ။ လီးထိပ်ကို စုပ်ရင်း ဆရာကြည်နဲ့ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှဲအိပ်တော့ ဆရာကြည်ကလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်း လှည့်လိုက်တယ်။ မြသွေးဘက်ကကြည့်ရင် ဒေါ်မိုးစမ်းကိုယ်လုံး ကွယ်သွားလို့ ဆရာကြည် အဖုတ်ကို ယက်ပေးတာပဲ မြင်ရတော့တာ။ ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်ကြီး ကော့လိုက် ပြန်ထိုးလိုက်နဲ့ ခါးလေးတွန့်နေပြီး ၅ မိနစ်လောက် ကြာတော့ ဆရာကြည်က ထထိုင်လိုက်တယ်။

မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းကို ပက်လက် လှန်ပြီး ဗိုက်ပေါ် တက်ခွပစ်တာ။ အိတွဲနေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကြား လီးကို အမြှောင်းလိုက် တင်ပေးတော့ ဒေါ်မိုးစမ်းက လီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ သွင်းစုပ် ပေးနေတယ်။ မြသွေး ထင်တောင် မထင်ထားဘူး။ ပုတီး တကိုင်ကိုင်နဲ့ မောင့်အမေလေ ဆိတ်ကွယ်ရာ ရောက်တော့ တိတ်တခိုး ဆာလောင်နေတဲ့ ကာမ ဆန္ဒကို ဖြည်လျော့နေတာ။ လီးထိပ်ကို စုပ်ယူလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေး လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်နဲ့ပေါ့။

” အ … ရှီးးးး … တတ်လိုက်တာ … ငါ့ နှမရယ် … အင့် … ပလွပ် … အု … ဝု … ဗွပ် ”

ဆရာကြည် ညည်းသံအဆုံး မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာပေါ် ခွပြီး ပါးစပ်ထဲ ဖိလိုးလိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်လုံးပြူလာပြီး ဆရာကြည်ရဲ့ ဖင်ကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်တားနေတာ။ ဆရာကြည်က လီးကို ထုတ်မပေးပါဘူး လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်တယ်။ ဒေါ်မိုးစမ်း လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်ပြီး မျက်ရည်ပါ စီးကျလာပြီ။ လီးကြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတော့ ဒေါ်မိုးစမ် ဖင်ကြီး ကော့တက် လာပြီး ဝေဒနာကို သက်သာလို သက်သာငြား ကြိုးစားရင်း ပါးစပ်က တဝုဝု တအုအုနဲ့ ပေါ့။

” ခဏလေးပါ … ငါ့နှမရဲ့ … အားးး … အားးးး … ကောင်းလိုက်တာကွာ … အင့် … ဝု … ပလောက် … အု … ဖလူး … ရှီးးးး … ကျွတ် … အ … အ … ထွက် … ထွက် … ထွက် ပြီ … အ … ရှီးးးးးးး ”

နှစ်မိနစ်လောက်ကြာမှ ဆရာကြည်ရဲ့ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ပြီး ဒေါ်မိုးစမ်း ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပေးတာ။ ဒေါ်မိုးစမ်း လက်နှစ်ဖက်က ဆရာကြည်ရဲ့ ဖင်ကို ကုတ်ခြစ်နေရင်း အိပ်ယာပေါ် ဘုတ်ကနဲ့ ပစ်ချလိုက်တယ်။ လီးကျွတ် ထွက်တာနဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း ပါးစပ်ထဲက လရည်ဖြူဖြူတွေရော အကျိအချွဲတွေပါ နှုတ်ခမ်းဒေါင့်က ထွက်ကျလာပြီး အိပ်ယာခင်းပေါ် စီးကျလာတာ။

မြသွေး ပေါင်ကြားထဲလည်း နွေးကနဲ့ပါပဲ။ ချောင်းကြည့်ရင်း အဖုတ်ကို ပွတ်မိနေတာလေ။ မောင်စိုးနဲ့ နှစ်ချီ လိုးထားတော့ စောက်ရည်ထွက်ရင်း ဒူးညွတ်ကျလို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို မနည်းအားယူ ထိန်းထားရတယ်။

ခဏပဲ နားပြီး ဆရာကြည်က မောင့်အမေကို နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း လက်တဖက်က စောက်ဖုတ် ပြန်ပွတ်ပေးနေတယ်။ ဒေါ်မိုးစမ်းလည်း ပါးစပ်ကို သေမတတ် အလိုးခံရတာကို ရမ္မက်စိတ်က မကျဘူး ဆရာကြည်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ပြန်ဖက်ရင်း အဖုတ်ကို ကော့ပေးနေတာ။

” ပြွတ်စ် …… အရမ်း ဆိုးတာပဲ … ဆရာရယ် ”

ဆရာကြည်ရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ရင်း အခုလေးတင် လရည်ထွက်ထားတဲ့ လီးကို ပြန်မာလာအောင် ဆွပေးတော့ ဆရာကြည်ကလည်း မောင့်အမေရဲ့ လည်ပင်းကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း နို့အုံတွေ ပြန်ညှစ်ပေးနေတယ်။

” လိုးကြစို့နော် … ငါ့နှမ ”

” အိုရ် …… ဆရာကလည်း … ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ ”

” အရင်တခေါက်က … နောက်တခါဆုံရင် … ဆရာ့ သဘောပါဆို ”

ဆရာကြည်ရဲ့ စကားကြောင့် အရင် ဘယ်နှစ်ကြိမ် တွေ့ပြီးကြမှန်း မြသွေး မသိပါဘူး။ သေချာတာက ဒီတစ်ကြိမ် မကတော့ဘူး။ ဆရာကြည်က ပါးစပ် လိုးပြီးသားမို့နေမယ် မောင့်အမေရဲ့ စကားကို မစောင့်ပဲ အပေါ်က တက်ခွပစ်တာ။

” အ … အမလေးးး … ဖြည်းဖြည်းနော် … ဆရာ … ဆရာ့ဟာက … ထွားတယ် ”

လီးဝင်တာနဲ့ မောင့်အမေ မျက်နှာလေး မဲ့ရှုံ့နေပြီ။ နှစ်အတော်ကြာ အလိုးမခံရတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ဆရာကြည်ရဲ့ လီးကြီး ဝင်တော့ မခံနိုင်သေးတာပါ။ ဆရာကြည်ကတော့ အပြင်စားနေကြနေမှာ နို့သီးခေါင်းတွေ စုပ်ပေးလိုက် ချော့လိုးလိုက်ပေါ့။ အဖုတ်ထဲ လီးဝင်တာ မမြင်ရပေမယ့် ဆရာကြည်ရဲ့ ခါးညွတ်သွားတိုင်း မောင့်အမေ ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက်လာပြီး အင့်ကနဲ့ ရှိုက်ရှိုက်နေတာ။ ကော့လာတဲ့ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို တဖက်ဆီ ဆွဲစုပ်ရင်း ဆရာကြည်ရဲ့ ဖင်က မြှောက်လိုက် ဖိလိုက်ပဲ။

” ဗြိ … ဘွတ် … အ … အားးး … အင်းဟင်း … နဲနဲ ဆောင့်ကြည့်ပါလား … ဆရာ … ဇွိ … ဗွပ် … ကျွတ် ကျွတ် … အင်း … အင်း … ဆောင့် …ဆောင့် … အားရအောင် လုပ်တော့ … ရှီးးးး … ဘွတ် … အားးး … ဗွပ် … အင်း ”

လီးအရသာ တွေ့လာတော့လည်း မောင့်အမေ အငမ်းမရကို ဖြစ်နေတော့တာ။ မြသွေး မိန်းမချင်း ကိုယ်ချင်းစာပါတယ်။

” ဗျစ် … အား … ကျွတ် … အ … အင့် … ကျွတ် … ကျွတ် ”

” ငါ့နှမ … နာလားဟင် …… ခဏ ပြန်ထုတ် လိုက်ရမလား ”

” အ … ကျွတ် … ရ … ရ … ရတယ် … ဆရာရဲ့ … လုပ်သာလုပ် … အင့် … ရှီးးးးးး ”

ဒေါ်မိုးစမ်း အောက်ပိုင်းဗလာ ပက်လက် အနေအထားနဲ့ အပေါ်က ဖိလိုးနေတဲ့ ဆရာကြည်ရဲ့ ကျောပြင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး ပြန်ပြောနေတာပါ။ ဆရာကြည်ကလည်း မျက်လုံးနှစ်လုံး ပိတ်ပြီး ပက်လက် မှိန်းခံနေတဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာအနှံ့ နမ်းရင်း တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးနေတယ်။ ၁၅ မိနစ် ကျော်ကျော်လောက်ကြ ဒေါ်မိုးစမ်း ပါးစပ်က ရှိုက်သံတွေ ထွက်လာပြီး ဆရာကြည်ရဲ့ ကျောပြင်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကုတ်ခြစ်ပစ်တာ။

” အ … ရှီးးးးးး … ထွက် … ထွက် … ထွက်ပြီ … ဆရာ ရယ် ”

မျက်နှာချင်းအပ်ပြီး အပေါ်မှ မှောက်လျက်သား ရှိနေတဲ့ ဆရာကြည်ရဲ့ ပါးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းပေးသေးတယ်။

” ကောင်းလား … ငါ့နှမ ”

ဆရာကြည်က ခေါင်းထောင်ပြီး မောင့်အမေရဲ့ မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း တဆက်ထဲ ပါးနှစ်ဖက် ပြန်နမ်းနေတာ။

” ကောင်းတယ် … ဆရာ ……… မပြီးသေးရင် … ဆက်လိုးလေ ”

မောင်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းက မျက်နှာ မော့ပေးပြီး အနမ်းခံရင်း ဆရာကြည် ပြောရင်း မျက်လုံးလေး မှိတ်ထား လိုက်တယ်။

” အွန့် … ဖလု … ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် … ပြွတ် ”

ဒေါ်မိုးစမ်း စကားအဆုံး ဆရာကြည်က နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ဖိစုပ်ပစ်တာပဲ။ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းလည်း ဆရာကြည်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ပွတ်သပ်တို့ထိရင်း အဖုတ်ထဲ မထုတ်သေးတဲ့ လီးကို စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်ပေးနေတာ ထင်တယ် ဖင်သားစိုင်တွေ ကြုံ့ဝင်နေတယ်။ ဆရာကြည်က မပြီးသေးတော့ လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ထားတုန်းပဲ။ ဒေါ်မိုးစမ်း တစ်ချီ ပြီးသွားပေမယ့် အဖုတ်ထဲ မာထင်နေတဲ့ လီးကြီး စိမ်ထားရတော့ အားရ ကျေနပ်နေတာပေါ့။

” ငါ့နှမ … အမောပြေပြီလား ”

” ဟုတ် … ဆရာ … ပြီးအောင်လိုးလေ … တော်ကြာ … ကျမ ချွေးမလေး … ပြန်လာလိမ့်မယ် ”

မောင့်အမေ စကားကြောင့် မြသွေး ရယ်ချင်မိတယ်။ မြသွေးရောက်နေတာ ကြာလှပေါ့။ တခါတောင် ပြီးထားပြီးသားလေ။ စကားဆုံးတော့ ဆရာကြည်က နှုတ်ခမ်းချင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ရာကနေ မျက်နှာချင်းခွာပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို မောင့်အမေ ချိုင်းကြား တစ်ဖက် တစ်ချက် ထောက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် မှောက်လျက် အနေအထားနဲ့ ခါးဆန့်ပစ်တယ်။ လီးကို အဖုတ်ထဲက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်တော့ ဒေါ်မိုးစမ်းလက်က ဆရာကြည်ရဲ့ခါးကို လှမ်းဆွဲပြီး ဖင်ကြီး မြှောက်ကော့ပေးနေတာ အတိုင်းသားပဲ။

” အားးးး … ရှီးးးးးး … အင်းဟင်း … လိုးလေ … ဆရာ ရဲ့ ”

ဖင်ကြီး ကော့လာတာနဲ့ ဆရာကြည်က ဆွဲထုတ် ထားတဲ့ လီးကို ဆက်ကနဲ့ ပြန်သွင်းရင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေတာ။ တစ်ချီ ပြီးထားတဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း အဖုတ်ထဲ အရည်များ အိုင်နေတော့ တဇွိဇွိ တဗွိဗွိနှင့် လီးဝင် လီးထွက်သံတွေ ဆူညံလာတယ်။

” ဇွိ … ဘွတ် … ဗြိ … ဖွပ်ဖွပ် … ဘွတ် … ဗျစ် … ဗျစ် … အ … အားး … ဇွိ … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

ဆရာကြည် ဆောင့်လိုးတိုင်း ဒေါ်မိုးစမ်း အဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ အန်ထွက်ပြီး ကြမ်းပြင် ပေါ်ထိ စီးကျနေတာ။

” အင့် … ဘွတ် … ဗျစ် … အင့် အင့် … ကောင်းလား … ငါ့နှမ … ဗျစ် … ဗွပ် ”

” အားးး … အ … ကောင်းတယ် … လိုး လိုး … ဆရာ … ကြိုက်သလို လိုး … အား … ထွက်တော့မယ် … ထင်တယ် … အီးးး … အင်းဟင်း … ရှီးးးး ”

ဆရာကြည်က အချက် ၂၀ လောက် မနားတမ်း ဖိလိုးပြီး မောင့်အမေဘေးနား ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်တယ်။

” အာ … ကျွတ် … ဆရာကလဲ … ပြီးကာနီးကို … ဟင့် ဟင့် ”

မောင်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်း ပြီးခါနီး ဆရာကြည်က ပညာပြနေတာပါ။ ထင်တဲ့အတိုင်း ဒေါ်မိုးစမ်း မနေနိုင်ရှာ မပြီးသေးတဲ့ ကာမသုခလေး အတွက် အရှက်နဲ့ သိက္ခာကို ဘေးထားပြီး ဆရာကြည်ရဲ့ လီးပေါ် ခွပြီး အပေါ်က တက်လိုးနေတော့တယ်။ ဒီပုံစံ မောင်မြင်ရင် ယုံမှာတောင် မဟုတ်ဘူး။ ပုတီး တကားကားနဲ့ မိုးလင်းမိုးချုပ် သတ္တဝါအပေါင်း အမျှပေးတေတဲ့ သူ့အမေလေ။ အခုတော့ ခပ်တည်တည်နေပြီး အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ ဒေါ်မိုးစမ်း မဟုတ်တော့ပါဘူး။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး တအားအား ညည်းရင်း အပေါ်က ဖင်ကြီး ရမ်းခါနေအောင် ခွလိုးနေတာ။ ဆရာကြည်ကတော့ ဒေါ်မိုးစမ်း ပြီးကာနီး ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန်နေပုံကို အရသာခံ ကြည့်ရင်း အောက်က ပင့်လိုး ပေးနေတာပေါ့။

” ဇွိ … ဘွတ် … အားးး … ဗျစ် … ဟင့် … ရှီးးးးးး … ဘွတ် ဘွတ် … အ … အမလေးးး … ကောင်း … ကောင်း … ကောင်း လိုက် တာ … ဟင့် … ဟင့် … မ ရ တော့ ဘူး … ဆရာ ရယ် … အားးးး … ထွက် ပြီ … အားးးး … အ ”

မောင့်အမေ ကြာကြာ မဆောင့်နိုင်ရှာဘူး စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရင်း ဆရာကြည်ရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ကျသွားတယ်။ အဲ့အချိန် ဆရာကြည်လည်း မောင်အမေဒေါ်မိုးစိမ်း ဖင်ကြီး ဆုပ်နယ်ပြီး အောက်က ပင့်လိုးရင်း အ ကနဲ ကြိတ်ညည်းရင်း ငြိမ်ကျ သွားတော့တာ။ သူတို့နှစ်ယောက် အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်တုန်း မြသွေးလည်း တိုက်ခန်းအပြင်ဘက် ပြန်ထွက် လာခဲ့တယ်။ ၅ မိနစ် ကျော်ကျော်လောက် စောင့်ပြီးမှ တိုက်ခန်းထဲ အသံပေး ဝင်လာလိုက်တာ။ မြသွေး ဧည့်ခန်းဝရောက်တော့ ဆရာကြည်က ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ပြီး မောင့်အမေကတော့ ပုတီးလေး ကိုင်ရင်း သူ့အိပ်ခန်းထဲက ခပ်တည်တည် ထွက်လာတာပေါ့။

/////////////////////////

မောင့် အလုပ်တွေ အရင်နေခဲ့တဲ့ မြို့လေးမှာ ပြီးတော့ မောင်လည်း အိမ်ပြန်ကပ်လာတယ်။ မောင့်အမေ ဒေါ်မိုးစမ်းက မောင်ရောက်တော့ သူ့အိမ်သူ ပြန်သွားပါပြီ။ မောင်နဲ့ ညတိုင်းလိုလို ဆက်ဆံရင်း နေလာကြတာ ၂ လလောက်ကြ မြသွေးတို့ လင်မယား အပြောင်းအလဲတွေ ဖြစ်ကုန်ရောပဲ။ ပြဿနာ အစက မမမြင့်လေ၊ သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ စိတ်ဆိုးပြီး မြသွေးဆီ ခဏလာနေတာပေါ့။

တစ်ရက်ကြ ရုံးရောက်တာနဲ့ နှုတ်ဆက်နေကြ အတိုင်း မမမြင့်ကို နှုတ်ဆက်တော့ မျက်နှာက မကောင်းဘူး မျက်လုံးတွေ မို့အစ်နေတာ။ မြသွေးလည်း စပ်စုသလို ဖြစ်မှာစိုးလို့ မေးမကြည့်ပါဘူး။ နေ့လည် ထမင်းစားနားမှ အကြောင်းစုံ သိလိုက်ရတယ်။

” အဟင့် ဟင့် … မပြောချင်ပါဘူး … မြသွေးရယ် ”

မြသွေး ရုံးခန်းထဲ လာထိုင်ပြီး ငိုနေလို့ မြသွေးလည်း မေးကြည့်နေတာပါ။

” ပြောပါ … မမမြင့်ကလည်း … ဒီလူနဲ့ ဒီလူပဲ … ရှိတာ … ကူညီနိုင်ရင် … ကူညီ ရအောင်ပါ ”

” ငါ … အိမ်ကို မနေချင်တော့တာ … မြသွေးရယ် ”

” ရှင် … ဘာလို့လဲ …… မမမြင့်ရဲ့ ”

” အမွေကိစ္စပေါ့ … မြသွေးရယ် … ဟင့် ဟင့် …။ ကိုသိန်းလွင်လေ … မမမြင့် ဘက်က …… အမွေကို … ဇွတ်တောင်းခိုင်းနေတာ ”

” ဪ … အခု နေတဲ့ … မမမြင့်တို့ တိုက်ခန်းက … မြသွေးတို့ … တိုက်ခန်း တွေထက် … ပိုတောင် ကောင်းသေးတယ် ”

” အေးလေ … အဲဒါကို … ကိုယ်ပိုင်အိမ်နဲ့ နေချင်တာတဲ့ဟာ …။ မြသွေး စဉ်းစားကြည့် … မမမြင့် … အဖေနဲ့ အမေ … မရှိတော့ပေမယ့် … လက်ရှိ အမွေဆိုင်အိမ်က … အစ်ကိုကြီးနဲ့ … အစ်မတို့ မိသားစု … နေနေကြတယ် …။ မမမြင့်လည်း အရမ်းပြောလို့ … မရဘူး…။ ဘွဲ့ရတဲ့ အထိ … အစ်ကိုကြီးနဲ့ အစ်မက … ထောက်ပံ့ ပေးခဲ့တာလေ …။ အိမ်ထောင် ကျတော့လည်း … အိမ်ထောင်ဦး အစက သူတို့ပဲ … ကူညီ နေတာ …။ မမမြင့်က … … အခုချက်ချင်း ရောင်းပြီး … အမွေခွဲပေး ဆိုလို့ … ရမလား ဟ ”

” ဪ … အဲ့တာတော့ … ကိုသိန်းလွင် … လွန်တာပေါ့ …။ သူ့ဘက် ကိုယ့်ဘက် … ပြန်ကြည့် ရမယ်လေ ”

” အဲ့တာ ပြောတာပေါ့ … မြသွေးရဲ့ …။ မမမြင့်က … ပြောပေးမယ် … အချိန်တော့ စောင့်ပေါ့ …။ အဲဒါကို … သူက … လက်မခံနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာ … အဟင့် ဟင့် …။ မနက်လင်း … မမမြင့် သူ့ဖို့ … ထမင်းထုပ်ပြီး ပေးထားတယ် … ထမင်းချိုင့် မယူတာ …… တစ်လလောက် … ရှိပြီ …။ အိပ်ယာ ထတာနဲ့ … သူလုပ်စရာ … ရှိတာ လုပ်တယ် …။ မလိုအပ်ပဲ စကားမပြောကြ … တော့တာပါ …။ မရှက်တမ်း ပြောရရင် … အတူ မအိပ်ဖြစ်တာတောင် … ကြာပါပြီ … မြသွေးရယ် … ဟင့် ”

ဒီလိုနဲ့ နောက်ရက်ကြ မမမြင့်တစ်ယောက် မြသွေးအိမ်ကို ပြောင်းလာတော့တယ်။ မြသွေးလည်း ဝန်ထမ်း အချင်းချင်းမို့ရယ် ပြီးတော့ မြသွေး ရုံးရောက်ခါစ အကူအညီအများကြီး ရဖူးတာမို့ မမမြင့်ကို လက်ခံထားလိုက်ရတာပေါ့။ မမမြင့် ရောက်ပြီး နှစ်ပတ်လောက်နေတော့ မောင့် အမူအယာတွေ မူမမှန်တာ မြသွေး သတိထားမိလာတယ်။ ညညဆို ကားနဲ့ အပြင်ထွက်ရင် မမမြင့်က အကြောင်းတစ်ခုခုပြပြီး ပါသွားတတ်တာ။ မြသွေးလည်း ပထမ ထင်တာက သူ့ယောင်္ကျားကို မောင် အပြင်သွားရင်း လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ချောင်းတယ် ထင်နေတာပေါ့။ မိန်းမချင်း ကိုယ်ချင်းစာတယ်လေ။ လင်မယား သဘာဝ ကာမစိတ် ကြွတဲ့အချိန် မမမြင့်လည်း ဆာနေရှာမှာ။

မြသွေးလည်း မာယာသုံးပြီး မောင့်ကို မသိမသာလေး မေးကြည့်မိတယ်။ မမမြင့်ကိုတော့ အားနာလို့ မမေးဖြစ်ပါဘူး။ မြသွေး ထင်တဲ့အတိုင်း မမမြင့်က လင်ကို စိတ်မချတော့ သူ့တိုက်ခန်းဘက် သွားသွား ချောင်းတယ်တဲ့။ အစတော့ မြသွေးလည်း ပါသည့်ပါသာ နေလိုက်တာပါပဲ။ တဖြည်းဖြည်း မောင်နဲ့ မမမြင့်တို့ ဆက်ဆံရေးက ပိုရင်းနှီးလာသလို ခံစားလာရတယ်။ ဒါပေမယ့် မြသွေးနဲ့ မမမြင့်က မနက် ရုံး အတူသွားပြီး ညနေစောင်းမှ တိုက်ခန်း ပြန်လာ တတ်တာလေ။ မောင်နဲ့ မမမြင့် နှစ်ယောက်ထဲ နေဖို့က အခွင့်အရေး နည်းပါတယ်။ ဪ”၆်ပရုံးပိတ်ရက်လည်း နှစ်ယောက်အတူ စျေးသွား၊ တိုက်ခန်း ပြန်ရောက်တော့လည်း ထမင်းဟင်း အတူချက်ကြပေါ့။ နေ့ခင်းဘက် မြသွေးတို့ လင်မယား ခဏအိပ်ရင် မမမြင့်က ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီ ထိုင်ကြည့်နေတတ်တာ။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် မြသွေး အိပ်ခန်းထဲ အိပ်နေတုန်း ခြေသံ ကြားလို့ မျက်လုံး အသာဖွင့် ကြည့်တော့ မမမြင့်လေ ထမိန်ရင်လျား နဲ့ ဝင်လာတာ။ မောင်က ကုတင် ခေါင်းရင်းဘေးက စားပွဲခုံမှာ ကွန်ပျူတာဖွင့်ပြီး သူ့အလုပ် ကိစ္စတွေ လုပ်နေတာပေါ့။ မမမြင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး မောင့်နားလေးအရောက် မြသွေး အိပ်မအိပ် မျက်နှာတချက်ကြည့်ပြီး ရင်လျား ထားတဲ့ ထမိန်ကို ပြင်ဝတ်နေတာ။ ထမိန် ခါတော့ မမမြင့် နို့အုံကြီး ဖွေးကနဲ့ မြသွေးကိုယ်တိုင် မြင်လိုက်ရတယ်။

မမမြင့်က မြသွေးတိုက်ခန်း လာနေတော့ အားနာတာနဲ့ တူပါတယ်။ မြသွေးအင်္ကျီတွေ ယူယူလျှော်ပေးတတ်တာလေ။ မြသွေး မလျှော်ဖို့ ပြောလည်း ဇွတ်ယူ လျှော်နေတာနဲ့ လွတ်ထားလိုက်တယ်။ မောင့်နားလေး ထမိန် ပြင်ဝတ်ပြီးတာနဲ့ ကုတင် ခြေရင်းဘက်ထားတဲ့ အဝတ်ဟောင်းခြင်းနား လျှောက်လာတာ။ ဖင်ကြီးကုန်းပြီး အဝတ်ခြင်း အဟောင်းထဲ မြသွေး အဝတ်အစားတွေ ရွေးယူနေတဲ့ မမမြင့် ဖင်ကို ခိုးကြည့်ပြီး မောင့်ပုဆိုးကြားထဲ လီးက ထောင်မတ်နေတယ်။ မမမြင့်က မြသွေး အင်္ကျီ အဟောင်းတွေ လျှောဖို့ ယူရင်း ဖင်သားစိုင် နှစ်ဖက်ကို ခါရမ်းပြီး အခန်းပြင် ပြန်ထွက်သွားတာ။

မြသွေး စိတ်ထင်တာလား မသိဘူး သတိထားမိနေတာ ၃ ရက်လောက်ရှိပြီ။ မမမြင့်တစ်ယောက် မောင့်ကို အခုတလော အထာတွေ ပေးနေတာ ထင်တယ်။ တစ်ရက်ကြ ရုံးက ပြန်တော့ ရေချိုးပြီး မမမြင့်က အင်္ကျီလက်ပြတ် အစိမ်းလေးနဲ့ ထမိန်စကပ် အပျော့သားလေး ဝတ်ထားတာ။ တချိန်လုံးလိုလို ထုံးထားတဲ့ ဆံနွယ်တွေကို နောက်ကျောဘက် ဖြန်ချထားပြီး အမို့အမောက်တွေနဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်တော့ ထမိန်စကပ်အောက် ဖင်သားစိုင်တွေ ကလည်း လမ်းလျှောက်ရင် တုန်တုန်နေတယ်။ ဗိုက်ခေါက် ဖွေးဖွေးလေးက အင်္ကျီ အောက်နားစနဲ့ ထမိန်အထက်ဆင်ကြား ထွက်လာတာ။

ညပိုင်း ထမင်းစားတော့ သူ့ယောင်္ကျားအကြောင်း မြသွေး ပြောပြလိုက်သေးတယ်။ ရုံးမှာ သူ့ ယောင်္ကျားက မြသွေးကို ဖုန်းဆက်ပြီး မမမြင့်ကို အိမ်ပြန်လာဖို့ ပြောလို့ပါ။ ထမင်းစားရင်း မြသွေး စကားကို နားထောင်နေတဲ့ မမမြင့်ရဲ့ နို့အုံတွေကို မောင်က ခိုးခိုး ကြည့်နေတာ မြသွေး သတိထားမိပါတယ်။ မမမြင့်က မပြန်ချင်သေးဘူးပြောတာ သူ့ယောင်္ကျားကို မှတ်လောက်အောင် ပစ်ထားမယ်တဲ့။ ထမင်းစားပြီး တီဗွီကြည့်ကြတော့ မြသွေး ကြိုက်ကြိုက်နဲ့ တအား စားမိတဲ့ ငပိရည်ချို တန်ခိုးက ပြပြီလေ။ မျက်ခွံတွေ တအား လေးလာပြီး အိပ်ချင် လာတယ်။

” ကဲ … ဒီနေ့တော့ … မြသွေး ဒေါင်းပြီ … စောစော အိပ်တော့မယ် … မောင်နဲ့ မမမြင့်ပဲ … ဆက်ကြည့် ကြတော့ ”

နှုတ်ဆက်ပြီး မြသွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး တချိုးထဲ အိပ်ပစ်လိုက်တာ။ ည ၁၁ ခွဲလောက်မှ တရေးနိုးလာတယ်။ ဘေးနား စမ်းကြည့်တော့ မောင်ကလည်းမရှိ ရေကလည်း ငတ်နေတာ။ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ထပြီး ဧည့်ခန်းထဲက ရေခဲသေတ္တာဆီ လျှောက်လာလိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်တော့ မောင့်အမေ အရင်နေသွားတဲ့ မမမြင့် အိပ်ခန်းရှေ့ ဖြတ်တော့။

” အဟင်း ဟင်း … အင့် … အာ … ဟာ ”

ညည်းသံသဲ့သဲ့ ကြားလိုက်မိတာ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ပါပဲ။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ပြီး ရေဗူး တစ်ဗူး ဖွင့်သောက်ပစ်တယ်။ ရေသောက်ရင်း မျက်စိကစားကြည့်တော့ တီဗွီက ဖွင့်လျက်သား မောင်ရော မမမြင့်ရော ဧည့်ခန်းထဲက ခုံပေါ် မရှိကြဘူး။ မြသွေးစိတ်ထဲ ထူးဆန်းနေတုန်း ရုတ်တရက် မမမြင့်နေတဲ့ အခန်းက ညည်းသံကို သတိရမိသွားတာပေါ့။ ရေသောက်ပြီး မမမြင့် အိပ်ခန်းရှေ့ ပြန်လျှောက်တော့ အိပ်ခန်းတံခါးက ပွင့်ပြီး လက် ၅ လုံး စာလောက် ဟနေတယ်။

” ဟင့်် ……… အ ……… ကျွတ် ကျွတ် ”

ညည်းသံ ပီပီသသကို ကြားလိုက်မိတာ။ စိတ်ထဲ မမမြင့် နေမကောင်းများ ဖြစ်နေလားပေါ့။ တံခါးတွန်းဖွင့်မယ် အလုပ် ယောင်္ကျားသံ ကြားလိုက်မိလို့ မြသွေး မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်။

” ကောင်းလား …… မမမြင့် ”

ဒီအချိန်ကြီး မမမြင့်အခန်းထဲ မောင်က ဘာလို့ ရောက်နေတာလဲ တွေးရင်း ဟနေတဲ့ တံခါးကြားကနေ အသာလေး ချောင်းကြည့်လိုက်တာ။ မြသွေး ရုတ်တရက် အံ့သြမှင်သက်သွားရတယ်။ ထင်မထားတဲ့ မြင်ကွင်းပေါ့။ အိပ်ခန်းထဲ မမမြင့်က မောင်ယက်ပေးတာကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ကလေး အရသာ ခံနေတာလေ။ ခဏနေတော့ မောင်က ဒူးထောက်လျက် အနေအထားနဲ့ မမမြင့်ကို ပြန်ပြီး လီးစုပ်ခိုင်းနေတယ်။ မမမြင့်ကလည်း မခေပါဘူး ပါးစပ်ထဲ လီးအရင်းထိ သွင်းပြီး စုပ်ပေးနေတာ။

” ပြွတ် … ပလပ် … အွန့် … ရှီးးးး … ရပြီ ရပြီ … မမြင့် … လိုးကြစို့ ”

” ပြွတ် … ပလွပ် … အင်း … အောက်ဆင်း လိုးရအောင် … ကိုမင်း … အိပ်ယာပေါ် … အရည်တွေ ရွှဲကုန်လိမ့်မယ် … မြသွေး ပြန်လာလို့ … သိရင် … မကောင်းဘူး ”

မြသွေးက မမမြင့်နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ စကား သွားသွားပြောတတ်လို့ မမမြင့်က မြသွေး အိပ်ခန်းထဲ လာရင် အိပ်ယာပေါ် အနံ့အသက်ရမှာ စိုးရိမ်နေပုံပါ။ စကားပြောပြီးတာနဲ့ မမမြင့်က ကုတင်ပေါ်က အရင်ဆင်းပြီး စားပွဲခုံ အစွန်းလေး လက်ထောက်ရင်း ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ထားတယ်။ မောင်က မမမြင့် ထမိန် အောက်နားစကို ခါးအထိ လှန်တင်ပြီး နောက်ကနေ မမမြင့် ခါးကိုကိုင်ပြီး လိုးတော့တာပဲ။

” ရှီးးးးး ……… ဘွတ် ………… မမမြင့် ”

” ဘာလဲ ……… ကိုမင်း ”

” ကုတင်စောင်း … ကုန်းပေးပါ့လား ”

ခါးက ညွတ်မထားတော့ မောင်က လိုးရတာ အားမရတာ နေမှာ။

” အင်း …… အရည်တွေ အပြင်ထုတ်နော် … ကိုမင်း ”

” အင်းပါ …… ဖင်ပေါ်ပဲ …… ထုတ်လိုက်မယ် ”

အဲဒီနောက် မောင့် စကားဆုံးတော့ မမမြင့်က ကုတင်စောင်း လေးဖက်ကုန်းပြီး ရှေ့ကိုယ်လုံးကို အိပ်ယာပေါ် ကပ်ပေးထားတာ။ မမမြင့် ဖင်က အိပ်ခန်းဝနဲ့ တည့်တည့် ရောက်လာလို့ မြသွေး ကြည့်ရင်း မနာလို ဖြစ်မိသေးတယ်။ မြသွေးထက် အသက်ကြီးသလို ခါးအောက် ဖင်ကြီးကလည်း ကုန်းလိုက်တော့ ကားထွက်လာတာ အကြီးကြီးပဲ။ မောင်က မမမြင့် ကုတင်ပေါ် အတက် ထမိန်ဆွဲချွတ် လိုက်တော့ ဖင်သားစိုင် နှစ်ဖက်က ဖွေးဥနေတာ။ ဖင်ကြားထဲ ရှုံ့ဝင်နေတဲ့ အသားစိုင် အတွန့်လေးက နီညိုရောင် သန်းနေတယ်။ မောင်က မြသွေးကိုသာ ဖင်ယက် မပေးတာ မမမြင့်ကျ စိတ်ပါလက်ပါကို ယက်ပေးနေတာ။ ၃ မိနစ်လောက် ယက်ပေးပြီးမှ နောက်ကနေ ဖင်သားစိုင်ဘေးကို ညှစ်ဆွဲပြီး လိုးပေးနေတာ။

” ဗျစ် … ဗွတ် … မမမြင့် ရယ် … အင့် … အင့် … ဗျစ် … ဘွတ် … အင့် … ဖွပ် … ဘွတ် ဘွတ် ”

” ဟာ … ကျွတ် … ကိုမင်း … အဟင့် ဟင့် ”

မမမြင့်ဖင်နဲ့ မောင့်ဆီးခုံး ကပ်သွားတိုင်း အ ကနဲ အီးကနဲ ညည်းသံလေးတွေ ထွက်နေတာပေါ့။ မောင့်မျက်နှာပေါ်မှာလည်း မမမြင့် စောက်ရည်တွေ ပေပွပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ တစ်ချက်ချင်း ဆွဲလိုးနေတာ။ မမမြင့် လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ပေးနေတယ်။ တဖြည်းဖြည်း မောင့် ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပြီး မမမြင့် အင်္ကျီ အပြင်ကနေ နို့တွေ ဆွဲညှစ် လိုးနေပြန်ရော။

” ဗျစ် … အ … ဘွတ် … အမလေး … ကိုမင်း ရယ် … အားးးး … ရှီးးးးးး ”

မမမြင့် ခေါင်းလေး လှန်တက်လာရင်း ဘယ်ညာ ရမ်းပြီး မောင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်ကို ကြိတ်ခံနေပုံပါ။ တချက်တချက် မောင့်ကို နောက်ပြန် လှည့်ကြည့်တဲ့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ နေပေမယ့် လီးမဝင်တာ ကြာနေတဲ့ မမမြင့် အဖုတ်က လိုလိုလားလားနဲ့ ဖင်ကြီး နောက်တိုး ကပ်ပေးနေတာ။ အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ လင်နဲ့ဝေးတော့ ကာမမီးတွေ တောင်လောင် လာတာပေါ့။ ဒါကလည်း မမမြင့်မှ မဟုတ်ဘူး အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတိုင်း ကြုံဖူးမှာပါ။ မောင် ဆောင့်လိုးတိုင်း ဖင်ကို မသိမသာ ကော့ပြီး ပြန်ဆောင့်ပေးနေတာ။

” ရှီးးးးးး … အ … အင့် … ကိုမင်း ရယ် … အင်းဟင်း … အင့် … အင့် … အင့် … အ … အားးးး ”

အိပ်ခန်းထဲ ဖန်းချောင်းမီးအောက် မြင်ကွင်းက ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် နဲ့ပါ။ မောင်ကလည်း မမမြင့် ခါးလေးကိုင်ပြီး အားရပါးရ ဆွဲလိုးနေတာ။ မြသွေး သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာရတယ်။ မမမြင့် ဖင်ကြီး တုန်ခါသွားတိုင်း မြသွေး အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ ခံစားလာမိတယ်။ မြသွေး စောက်ပတ်ကို အမြဲလိုးနေတဲ့ လီးကြီးလေ အခုတော့ မမမြင့်ရဲ့ အဖုတ် ထဲမှာ။ မြသွေး မနာလိုသလိုလို အူတိုသလိုလို ခံစားမိနေတာ။ မြသွေး ကိုယ်တိုင်လည်း မောင့် ကွယ်ရာမှာ ဖောက်ပြန်ထားတော့ မောင့်ကို အပြစ်မမြင်မိပါဘူး။ မမမြင့် ကလည်း ဒီလောက် ဆောင့်လိုး ပေးနေတာကို အားမရတဲ့ ဟန်နဲ့ သူ့ဖင်ကြီး နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပေးနေတာ။ မမမြင့် စောက်ပတ်ထဲ ၀င်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ မောင့် လီးကို ကြည့်ပြီး မြသွေး စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက် လာတယ်။

ချွေးတဒီးဒီးနဲ့ အံကြိတ် လိုးနေတဲ့ မောင့်ရဲ့ လိုးချက် တွေက မမမြင့် အတွက် အားရစရာကြီးပါ။ မြသွေး အကြည့် မရွေ့ချင် လောက်အောင် မြင်ကွင်းက ဆွဲဆောင် ထားတယ်။ အဖုတ်လေး ၅ ချက် ၆ ချက် လောက်ပဲ ဖိပွတ်လိုက်တာနဲ့ ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲပဲ အရည်တွေ စီးကျလာပြီး ဒူးတွေပါ တုန်လာနေပြီ။ ဒီအချိန် ဖြစ်နိုင်ရင် မောင့်ကို မြသွေး ကိုယ်တိုင်ကို အပေါ်က ခွလိုး ပစ်ချင်မိတာ။ စိတ်ထဲ ဖော်မပြ နိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး ခံစားလာရလို့ ဆက်မကြည့်ချင်တာနဲ့ မမမြင့် အိပ်ခန်းဝက ခွာပြီး မြသွေးတို့ အခန်းဘက် ပြန်လာရင်း အိပ်ယာပေါ် လှဲချ ပစ်လိုက်တယ်။ ပက်လက်လှဲရင်း မြသွေး မျက်လုံးထဲ မမမြင့်နဲ့ မောင်တို့ လိုးနေပုံတွေ ပြန်မြင်နေတယ်။

ပြန်တွေး ကြည့်တော့ မြသွေးအပြစ်လည်း ပါပါတယ်။ လင်ရှိ မိန်းမတစ်ယောက်ကို အိမ်မှာ လက်ခံ ထားမိတာလေ။

” ကျွီ …… အီ ……… ”

နောက် ၁၅ မိနစ်လောက်မှ တံခါးဖွင့်သံ ကြားတော့ မြသွေးလည်း ငြိမ်နေ လိုက်တယ်။ မောင်က မြသွေး ပါးလေးကို နမ်းပြီးမှ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွအိပ်နေတာ။ မျက်နှာချင်း ကပ်နေတော့ မမမြင့် စောက်ရည်နံ့ လေးတွေ မောင့်ပါးစပ်က ရနေသေးတယ်။

နောက် ၅ ရက်လောက်နေတော့ ည ၁၂ နာရီ လောက် မြသွေးတို့ အိပ်ခန်း တံခါးက တဂျစ်ဂျစ်နဲ့ အသံမြည်လာတတ်တယ်။ အဲ့ဒီအသံကြားပြီးရင် မောင်က မြသွေးအိပ်နေတာကို သေချာ ကြည့်ပြီး အိပ်ယာပေါ်က ထသွားတတ်တာ။ နာရီဝက် ၄၅ မိနစ်လောက် ကြာမှ ပြန်လာတတ်တယ်။ ၃ ရက်လောက်နေတော့လည်း ည ၁၁ ခွဲလောက် တခါ ထပ်ကြားရတာ အဲ့အချိန် မြသွေး ထကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာပါ။ မောင်ထွက်သွားပြီး ခဏလေးနေမှ မြသွေး ထပြီး ချောင်းတာ။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ မောင်က မမမြင့် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်နေ တာပေါ့။

” ကျွတ် … သူ့အကြောင်း … ခဏ မေ့ထား … ကိုမင်း ”

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ မမမြင့်က မောင့်လီးကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း စကား ပြောနေကြတာ။ မမမြင့်က သူ့ယောင်္ကျား အကြောင်း မေးတာ မကြိုက်ဘူးထင်တယ် မျက်နှာက တမျိုးလေး ဖြစ်နေတယ်။

” မမမြင့် … မကြိုက်ရင် … မပြောတော့ပါဘူး ”

မောင်က ချက်ချင်း လေသံပျောလေးနဲ့ ပြောတော့ မမမြင့်က မောင့်ပါးကို နမ်းပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချလိုက်တာ။

” အင့် …… ကျန်တာတွေ မေ့ပြီး … အခု မမမြင့် ဟာကို …… ယက်ပေးကွာ ”

မမမြင့် စကားဆုံးတော့ မောင်က မမမြင့် ပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာယူပြီး ထမိန် ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ မမမြင့် ပေါင်တန်တွေ ဖြဲပြီး ကော့ပေးလိုက်တာနဲ့ မောင်က တပြတ်ပြတ်နဲ့ ထိုးယက်တော့ တာပဲ။

” အ … အားးးး … ကိုမင်း ရယ် … အင်း ဟင်း ”

မမမြင့်ကို ၅ မိနစ်လောက် ကော့ပျံအောင် ယက်ပေး ပြီးမှ မောင်က ပုဆိုးချွတ်ပြီး ကုတင်စောင်း ပြန်ထိုင် လိုက်တာ။ မမမြင့် ကုန်းထပြီး မောင့် ပေါင်တန်တွေ ဆုပ်နယ်နေတယ်။

” မမမြင့် … ကိုမင်းပေါင်ပေါ် … ထိုင်မယ်နော် ”

ပြောပြီး မမမြင့်က ထရပ်ရင်း ကုတင် ပေါ်က ဆင်းလိုက်တယ်။ ကုတင်စောင်း ခြေတွဲလောင်း ချထိုင် နေတဲ့ မောင့်ရဲ့ ပေါင်ပေါ် ပြောင်းထိုင်လိုက်တာ။ မမမြင့် ပေါင်ပေါ် ထိုင်တာနဲ့ မောင့် ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးက ကော့တက်လာတယ်။

” အမြဲ … မာထင်နေတာ … အားရ လိုက်တာကွာ … မေးမယ် မေးမယ်နဲ့ … မမေးဖြစ်တာ … ဒါကြီးနဲ့ … မမမြင့် ကို … ဘယ်ချိန်ကတည်းက … လိုးချင် နေတာလဲ ”

” မမမြင့် … ဒီအိမ် ရောက်ပြီး … ၁ ပတ်လောက် … ကတည်းက ”

” ဟယ် ”

စကားပြောရင်း မမမြင့် လက်တဖက်က မောင့် လည်ပင်း ဖက်ပြီး ကျန်လက်တဖက်က လီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

” ဟုတ်တယ် … အဲဒီ နေ့က … မမမြင့် … ရေချိုးခါနီး … အခန်းထဲ … အဝတ်အစား ချွတ်တော့ … အင်္ကျီချွတ်ပြီး … ထမိန် ရင်လျား ကတည်းက … ကျနော် အပြင်က … ပြန်ရောက် နေတာ …။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး … အောက်ကို လိပ်ချွတ်တော့ ……အခန်းဝဘက် …… ဖင်ကုန်းသလို … ဖြစ်သွားပြီး … အဖုတ်က … ပြူးထွက် လာတာလေ …။ အဲ့ကတည်းက … ကျနော် … ယက်ပေးပြီး … လိုးချင်နေတာ ”

” အမလေး … ကိုမင်းက … အဲကတည်းက … လုပ်ချင် … နေတာပေါ့လေ … ဟွန့် ”

” အင်း … မမမြင့် အင်္ကျီချွတ်ဦးလေ … နို့စို့ဦးမယ် ”

” အင်းပါ ”

မောင့် စကားကြောင့် မမမြင့်က ဂွင်းထုပေးရင်း ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး အင်္ကျီ ချွတ်ပစ်နေတာ။ အင်္ကျီ ကျွတ်တော့ အစိမ်းရောင် ဇာဘော်လီလေး ပေါ်လာတယ်။ မြသွေး နို့အုံထက် ထွားတဲ့ နို့အုံ ဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်က ဘော်လီအောက်မှ ရုန်းထွက် လာတာ။ ဇာဘော်လီချိတ်လေး လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်ပြီးတာနဲ့ နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးကို မမမြင့်က လက်နဲ့ ပွတ်ချေလိုက်တယ်။

” အင့် … စို့ ”

မောင့်ပေါင်ပေါ် ထိုင်လျက် အနေအထားနဲ့ နို့အုံ တဖက်ကို မောင့် ပါးစပ်နား ကပ်ပေးလိုက်တာ။

” ပြွတ် …… အ ”

” ဟင် … နာလို့လား ”

” ဟုတ်ဘူး … နှုတ်ခမ်းမွှေးတွေက …… စူးလို့ ”

” ခုန …… အဖုတ် … ယက်ပေးတော့ ရော ”

” အင်း …… စူးတယ် …… ဒါပေမယ့် … ကောင်းတယ် … ကိုမင်း … စို့ဟာ ”

မောင် နို့စို့တာနဲ့ မမမြင့်က လီးကို ပြန်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထု ပေးနေတာပေါ့။

” ကိုမင်း … မမမြင့် ဟာလေး … ပွတ်ပေးဦး ”

မမမြင့်က ဂွင်းတိုက်ပေးနေတဲ့ လက်ကို ခဏလွတ်ပြီး နို့စို့နေတဲ့ မောင့် လက်တဖက် ဆွဲယူရင်း သူ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ မောင်ကလည်း နို့စို့ မပြတ် မမမြင့် စောက်ဖုတ်ကို ဖိပွတ် ပေးနေတာပေါ့။ မမမြင့်ရဲ့ ညည်းသံတွေ တိုးတိုးလေးကနေ ကျယ်လာပြီး ခဏကြာတော့ မောင့်ကို လိုးပေးဖို့ ကပ်ပြောလိုက်တယ်။ မောင့် ပေါင်ပေါ် ထိုင်ပြီး ကွင်းထုပေးရင်း ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ခါးကော့ထိုးနေပြီ။

” ထကွာ …… မမမြင့် … ကုန်းပေးမယ် နော် ”

မမမြင့် ပြောပြီးတာနဲ့ မောင့်ပေါင်ပေါ် ထိုင်နေရာ ကနေ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးနေတယ်။ မောင်လည်း တအားထနေတာပါ။ မမမြင့် ကုန်းပေးတာနဲ့ ခြေနှစ်ဖက် ကုတင်ပေါ် လွဲတင်ပြီး မမမြင့် ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက်တာ။ ခါးကို စုံကိုင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲလိုးတော့ မမမြင့်မျက်နှာ မော့လာပြီး ဆံပင်တွေ ခါရမ်းရင်း ဖင်ကို နောက်ပစ် ပြန်ဆောင့်နေတယ်။

” ဘွတ် … အ … ဇွိ … အ … ဗျစ် … ဗွတ် … ဗြိ … ဇွိ … အ … အ … အ … အ အ အ အ အအ အအအ … အင့် … အားးးးး … ရှီးးးးးးးး ”

မောင်လည်း မနားတမ်းကို နောက်ကနေ ဆွဲလိုးနေတာ။ ၅ မိနစ်လောက်ပဲ မမမြင့် တောင့်မခံနိုင်ရှာဘူး အ ကနဲ ကြိတ်အော်ပြီး အထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားရှာတယ်။ မောင်က မမမြင့် ပြီးမှန်း သိတော့ ဆက်မလိုးပဲ လီးကို အရင်းထိ ကပ်ရင်း ဖင်သားစိုင် နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်နယ်ပေးနေတယ်။

” ဟူးးးးးး … ရှီးးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမင်း ရာ … အားးးး …ယ အီးးးး … အင်းဟင်းးး … ဒါနဲ့ … ကိုမင်း … မပြီးသေးဘူး မလားးး … လာလေ … မမမြင့် မျက်နှာပေါ် … လာပြီး လိုက် ”

ပြောပြီးတာနဲ့ လေးဖက်ကုန်းနေရာက ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်တဲ့ မမမြင့်ရဲ့ ကာမစိတ်ကို မြသွေး အံ့သြနေမိတယ်။ ရုံးမှာ လူရိုသေ ရှင်ရိုသေ မိန်းမ တစ်ယောက်က ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်မှာ ရာဂစိတ် ဘယ်လောက် ပြင်းထန်နေလဲ ဆိုတာလေ။ မောင်ကလည်း မမမြင့် စကားဆုံးတော့ နို့အုံပေါ် တက်ခွပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ဂွင်းထုနေတာ။

” အင်း … ထုထု … ကိုမင်း … လရည်တွေ … မမမြင့် … မျက်နှာပေါ် … ပန်းလိုက် … ထု … ထု … မြန်မြန် … အင်းဟင်း … ရှီးးးး … ထု … အင်း အင်း … ဟုတ်ပြီ … အာကွာ … ကောင်းလိုက်တာ … နွေးနေတာပဲ … အင်းဟင်း … အင်း အင်း ”

မောင်လည်း မေးကြောတွေ ထောင်လာပြီး လီးထိပ်က ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေ မမမြင့် မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ လရည်တွေကုန်သွားမှ လီးနဲ့ မမမြင့် မေးစိလေး ဘတ်ကနဲ့ ဘတ်ကနဲ့ ရိုက်ပြီး ဒစ်ဖျားကို နှုတ်ခမ်းပေါ် တင်ပေးလိုက်တာ။ မမမြင့်ကလည်း မောင့်လီးထိပ်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲက ပြန်ထုတ်ပစ်တယ်။ မျက်နှာပေါ်က လရည် ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်တွေကို လက်နဲ့ သပ်ချရင်း ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး မျိုချပစ်တာ။ မမမြင့် ရဲ့ အပြုအမူတွေကြောင့် မြသွေးစိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲပါပဲ။

” ကိုမင်း … လရည်က ပျစ်ခဲနေတာ … အရသာ ရှိတယ် ”

” အင်း … ကျနော် … သွားတော့မယ် … တော်ကြာ … မြသွေး … နိုးလာလိမ့်မယ် ”

မောင်က ပြောပြီးတာနဲ့ မမမြင့် မျက်နှာကို လီးအရည်ပြားနဲ့ အနှံ့ ပွတ်ပေးနေတာ။ မမမြင့်က လျှာထုတ်ပြီး ပွတ်နေတဲ့ လီးတံကို လိုက်ယက်တုန်း မြသွေး ကိုယ့်အိပ်ခန်းဘက် ပြန်လာပြီး လှဲအိပ် ပစ်လိုက်တယ်။

////////////////////////

လူတိုင်း ကာမနဲ့ မကင်းကြပါဘူး။ သာမာန်လူတွေ မပြောနဲ့ သာသနဘောင်က ပုဂ္ဂိုလ်တွေတောင် ကိလေသာစိတ်တွေ မပယ်နိုင်သေးရင် ရာဂစိတ်ကြောင့် မှားတတ်ကြသေးတာလေ။ မြသွေး ပြောချင်တာ ကိုယ့်ဆန္ဒပြည့်ဝရင် တော်ပြီ။ တဖက်သားရဲ့ အရှက်နဲ့ သိက္ခာကို ထိခိုက်တာမျိုး မဖြစ်သင့်ဘူး။ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ဖြစ် လူလွတ်ဖြစ်ဖြစ် ဦးတည်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ကာမသုခ အတွက်ပါ။ အထိအတွေ့နောက် သာယာပြီး တိုးဝင်နေကြပေမယ့် နောက်ကွယ်က တကယ့် စစ်မှန်တဲ့ ဘဝတွေ မပါစေချင်ဘူး။ ပိုပြီး အရေးကြီးတာ မြသွေးတို့လို လင်ရှိမယားတွေပေါ့။ အားလုံးကို မဆိုလိုပါဘူးနော်။ ရာဂစိတ် ဖမ်းစားတဲ့ခါ ဆန္ဒချင်းတူနေရင် စိတ်တူကိုယ်တူ ပျော်ပေါ့။ တဖက်က မယားရှိတဲ့ လင်ဖြစ်ရင်လည်း သူတို့နေထိုင်မှု စနစ်ကို မထိခိုက်စေနဲ့။ အထိအတွေ့ကို သိပ်ပြီး သာယာသွားလည်း လူမသိ သူမသိ ဆိတ်ကွယ်ရာ ကမ္ဘာလေးထဲမှာပဲ ရအောင်နေပေါ့။ ဒီထက်မက ယုံကြည်မှုရှိပြီး သာယာချင်ရင် တရားဝင်ကွာပြီး တရားဝင်ပေါင်းကြ။ ကိုယ်နဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူ ကာမစည်းစိမ် ခံစားမယ့်သူက ယုံကြည်စိတ်ချဖို့ အရေးကြီးတယ်။

နောက် ၂ ပတ်လောက်ကြ မမမြင့်လည်း သူ့ယောင်္ကျား လာခေါ်လို့ သူ့တိုက်ခန်းသူ ပြန်လိုက်သွားတာ ၄ ရက်ရှိပြီ။

” မောင် … ထမင်း စားတော့မှာလား … လက်ဖက်သုပ် … ဝယ်လာခဲ့တယ် ”

” ဟမ် …… အေး …… ခူးလိုက်လေ ”

မြသွေး အပြင်က ပြန်ရောက်တော့ မောင်က ဧည့်ခန်းထဲ ခုံပေါ်မှာ ဖုန်းထဲ စိတ်ရောက်နေပြီး လက်တဖက်က ပေါင်ကြားရောက်နေတာ။ မြသွေး စကားသံ ကြားလိုက်မှ ထောင်တင်ထားတဲ့ ခြေတဖက်ကို အောက်ချပြီး ဖုန်းပိတ်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲ ထောင်ထွက်နေတဲ့ လီးကို လက်နှင့်ဖိပြီး လက်ဖက်သုပ် အထုပ်လေး ကိုင်ရပ်နေတဲ့ မြသွေးကို စိတ်မလုံ သလိုနဲ့ လှမ်းကြည့်ရင်း ပြောနေတယ်။

” မြသွေး … အပြင်သွားတာ … ကြာတာ ”

” အော် … လမ်းထိပ်တင်ပါ … မောင် ရဲ့ …။ မနက်က စျေးနောက်ကျတာနဲ့ … ဟင်းမချက်လိုက် ရဘူး ……။ ကြက်ဥတော့ … ကြော်ထားတယ် …။ ထမင်း ဆီးစမ်းပြီး … လက်ဖက်လေးရော … စားရအောင်လို့ …… သွားဝယ်တာပါ ”

” မောင် ပြန်ရောက်နေတာ … ကြာပါပြီ ”

” အင် … ကဲပါ … မောင်ရယ် …။ မြသွေး … ထမင်းခူထား … လိုက်မယ် …။ ဖုန်းကြည့် မနေနဲ့တော့ … လာခဲ့ ”

မြသွေး မောင့်ကို မျက်နှာချိုသွေးပြီး လှည့်ထွက်တော့ မြသွေး ဖင်ကြီး ကြည့်ရင်း ကျန်နေရစ်တယ်။ နှစ်ယောက် ထမင်း အတူ စားသောက် ပြီးတာနဲ့ မြသွေးလည်း စားပြီးသား ပန်းကန်တွေ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တာ။ မောင်က မှေးရင်း အိပ်ပျော် သွားတာနဲ့ သူ့ဖုန်း ယူကြည့် လိုက်မိတယ်။

” ဟင် ”

မြသွေး အံ့ဩမှင်သက်သွားရတာပေါ့။

ဖုန်းထဲ မမမြင့် အမြဲကြွားတဲ့ သူတို့ လင်မယား မင်္ဂလာဦးလက်ဖွဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ မမမြင့်က ဒူးတဖက်ထောင်ပြီး လှဲနေတာ။ မောင်က မမမြင့် ထမိန်ကို အပေါ်ဆွဲတင်ပြီး ခြေသလုံးသားတွေ နမ်းပေးနေတယ်။ မမမြင့် ပေါင်တံတွေက ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်လေး။ ပေါင်ခြံထဲ လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်တော့ မမမြင့်လက်တွေ မောင့်ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ပြီး တဟင်းဟင်း ညည်းလာတယ်။ ထမိန်ခါးထိ လှန်နေတဲ့ မမမြင့်ဆီက ရှိုက်သံလေးတွေ ထွက်လာတော့ မောင်က ပေါင်ခြံထဲ နမ်းရင်း မမမြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး အပြင်ကနေ အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လက်ချောင်းလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲ ပေးနေတာ။ မကြာပါဘူး မမမြင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် စုလိုက် ကားလိုက်နဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေး အရည်စိုလာတယ်။ ပန်းရောင် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေပဲ မောင်က ဖောင်းကြွလာတဲ့ မမမြင့် အဖုတ်ကို ငုံစုပ်ပစ်တာ။ ခဏနေတော့ မောင့် တံတွေးတွေရော မမမြင့်ရဲ့ အရည်ကြည်တွေရော ရွှဲလာပြီး အဖုတ်နဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဂွလေး ကပ်သွားတာပေါ့။

” မမမြင့် … ဘောင်းဘီ ချွတ်မယ်နော် ”

မောင့် စကားအဆုံး မမမြင့်က ပက်လက် အနေထားနဲ့ ခြေဖျား ထောက်ပြီး ဖင်ကြီး ကြွပေးနေတာ။ ထမိန်ရော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီရော ကျွတ်သွားတော့ မောင်က ဒူးထောက်လျက် အနေအထားနဲ့ မမမြင့် ပေါင်ကြားထဲ ကုန်းယက်တော့တာပဲ။ အနီးကပ် ရိုက်ထားတော့ မောင့်မျက်နှာက ထင်းလို့။ မောင့်မျက်နှာကို မမမြင့်က ပေါင်ခြံထဲ ဆွဲကပ် ထားတယ်။ ဖုန်းထဲ မမမြင့် ညည်းသံ ကျယ်လာလို့ ဘေးနား အိပ်နေတဲ့ မောင်မကြားအောင် မြသွေး အသံတိုးထား လိုက်ရသေးတာ။ မောင်က မမမြင့် အဖုတ်ကို ရသလောက်ဖြဲတော့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား ရဲရဲလေးပါ မြင်နေရတယ်။ မောင်က လျှာထိုးသွင်းပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို စုပ်တော့တာပဲ။ မမမြင့် အောက်ပိုင်း ဗလာနဲ့ သူ့ပေါင်တံတွေ ဖြဲလိုက် စုလိုက် ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် လာတယ်။

” အာ … ဟာ … ကန်တော့နော် … ကိုမင်း … အ … အ အ … ထွက် … ထွက် … ထွက်ပြီ … ရှီးးးးးး … ရှီးးးးးး … အင်းဟင်း ”

မမမြင့် ပေါင်ဂွလေးထဲက အရည်တွေ ပန်းထွက် လာတာ မောင့်မျက်နှာကို ရွှဲလို့ပေါ့။ မြသွေးရင်ထဲ လှိုက်ဖိုမောနေမိတယ်။ မောင့်လျှာစွမ်းက ထင်မထားမိလောက်အောင် မမမြင့်ကို ထိထိမိမိ ခံစား စေခဲ့တာလေ။ မောင်က ဒါကို ရပ်မသွားသေးဘူး မမမြင့် အစိလေးကို ငုံခဲပြီး အဖုတ်ထဲ လက်ခလယ် ထည့်မွှေပေးနေတယ်။

” ဇွိ … အ … ဇွပ် … အင်းးး … ဟင့် ဟင့် … ကို မင်း ရယ် … အား … အား အားးးးး ”

မမမြင့် ဖင်ကြီး မြှောက်ပြီး လေထဲ ပေါင်တန်တွေပါ တဆက်ဆက် တုန်နေရှာတယ်။

” ဟင် …… မြ ……… မြ …… မြသွေး ”

အဲ့အချိန် ဘေးနားအိပ်နေတဲ့ မောင်နိုးလာတာ မြသွေး မသိလိုက်ဘူး။ ဖျက်ကနဲ့ မြသွေး လက်ထဲက ဖုန်းကိုယူပြီး ကြည့်ရင်း မောင် မျက်နှာပျက်နေရှာတာ။ မြသွေး ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့ ပြုံးပြလိုက်မှ မောင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားတယ်။ ခဏနေတော့ ပြတင်းပေါက်က တိုးဝင်လာတဲ့ လေနုအေးလေးကြောင့် မြသွေးတို့ အိပ်ခန်းထဲ ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေးနဲ့ လိုက်ကာလေး တဖျက်ဖျက် လွင့်နေတယ်။

” ရွှတ် … ပြွတ် ပြွတ် … ရွှတ် ရွှတ် … ဟင် … မြသွေး … လည်ပင်းရော ပုခုံးမှာရော … အကွက်တွေ ပါလား ”

အိပ်ခန်းလေး အေးနေပေမယ့် မြသွေး မျက်နှာ ပူပြီး နှာဖျားထိပ် ချွေးသီးတွေ ထွက်နေရတယ်။ မြသွေး မျက်နှာအနှံ့ နမ်းနေတဲ့ မြင်ကွင်းက မောင့် အတွက် စိတ်ရှုပ်စေမှာလေ။ မောင် မေးမှ မနက်က အဖြစ်အပျက်ကို သတိရမိလိုက်တာ။ မနက်က မောင်အပြင် ထွက်တော့ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် မောင်စိုး ရောက်လာလို့ မြသွေးလည်း အပြင်ခဏ လိုက်သွားမိတယ်။ တွေ့နေကြ မောင်းစိုး အသိခြံ တစ်ခြံမှာပဲလေ။

” အင့် … အီးးး … အင်း ဟင်း … အဟင့် ဟင့် ”

အဖုတ်လေးပေါ် လျှာနွေးနွေးလေး တင်မိတာနဲ့ မြသွေး ဂနာမငြိမ်တော့ဘူး ပေါင်တွေကို စုလိုက် ကားလိုက် ကာမသွေးတွေ ဆူပွက်လာတာ။ မောင်စိုးက အရည်ရွှဲနေအောင် ယက်ပေးပြီးမှ မြသွေး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပေါင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ လီးထပ်နဲ့ အဖုတ်ဝလေး တေ့မိတော့ မြသွေး အဖုတ်လေးက တဆစ်ဆစ်နဲ့ပေါ့။

” ဇွိ … ဗျစ် … အ … ဗွတ် … ဗြိ … အား … ကျွတ် … ကျွတ် ”

စောက်ခေါင်းဝလေး လီးထိပ်တေ့ရင်း မြသွေး ချိုင်းအောက် လက်လျိုသွင်းလိုက်တယ်။ ပုခုံးနှစ်ဖက် ညှစ်ဆွဲရင်း လီးကို ဖိသွင်းတော့ မြသွေး စောက်ခေါင်းထဲ တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ လီးကြောင့် ဆီးခုံးလေး ကျင်တက်လာတယ်။ လီးအရည်ပြားနဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေ ခပ်စီးစီး ပွတ်ဆွဲချိန် မြသွေး အံကြိတ်ခံရင်း ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်နေရတာ။ ခဏနေတော့ မောင်စိုးက မြသွေးကို မညှာတော့ပါဘူး မတွေ့ရတဲ့ အချိန်တွေအတွက် အတိုးချပြီး တရစပ် ဖိလိုးတော့တာပဲ။ လီးဝင်လာတိုင်း မြသွေး အဖုတ်လေး မောင်စိုး လီးဒဏ်ကို အလူးအလဲ ခံစားနေရတယ်။

” အ … ရှီးးးးး … အို့ … ကျွတ် ကျွတ် … ရှီး … ကျွတ် … ဖြည်းဖြည်း ”

လိုးနေရင်း မောင်စိုးက တဆတ်ဆတ် တုန်နေတဲ့ မြသွေး နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ပြီး နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက် ဆွဲညှစ်လိုက်ပဲ။ လီးကို အရင်းထိ သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ ပုခုံးသားတွေရော လည်ပင်းသားတွေရော ဆွဲစုပ်ပြီး လိုးတာ။ လိုးပြီးတော့ မြသွေး ပုခုံးနဲ့ လည်ပင်းမှာ အကွက်တွေ ကျန်နေရစ်တယ်။ အခု မောင်မေးတော့ မြသွေး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ဝန်ခံလိုက်တာ။

ချက်ချင်းပဲ မောင်က မြသွေး နှုတ်ခမ်းကို မက်မက် မောမော ဆွဲစုပ်ပစ်တယ်။ မောင့် အနမ်းတွေက ရမ္မက် ပြင်းပြင်းနဲ့ နားလည်မှု ရရှိခြင်း ဆိုတဲ့ အငွေ့အသက်တွေ အပြည့်ပေါ့။ မြသွေးလည်း ခပ်တင်းတင်း ပြန်ပြီး ပွေ့ဖက်ထားလိုက်တာ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မချစ်တော့လို့ တန်ဖိုးမထားလို့ သစ္စာဖောက်တာမျိုး မဟုတ်ဘူး။ သွေးနဲ့ သားနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အထိအတွေ့နောက် လိုက်မိကြတာမျိုး နှစ်ဦးသား အလိုလို နားလည်ခံစားလာမိကြတယ်။ မောင်က မြသွေး အရင်တုန်းက ဖြစ်ခဲ့တာတွေ အသေးစိတ် မေးပြီး ကုတင်တိုင်တွေ ခါရမ်းနေအောင်ကို လိုးတာ။ မြသွေးလည်း ဘာထူးလဲ မောင်နဲ့ မမမြင့်တို့ လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံအတိုင်း မောင့်ကို မေးမေးပြီး တပုံစံထဲ လိုးခိုင်းတာပေါ့။ သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ အတူနေပြီး ပြန်ပြောပြတဲ့ချိန် ကိုယ်တိုင် ရင်ခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှု ပြင်းထန်တတ်တဲ့ ကာမအရသာ အသစ်လေး မြသွေးတို့ လင်မယား ရရှိလိုက်တယ်။

///////////////////////

” ဒီနေ့ နောက်ကျတယ်နော် … မြသွေး … မျက်နှာလည်း မကောင်းဘူး …… အလုပ် ပင်ပန်းလာပုံ ပဲ ”

” အလုပ်ထဲ ပင်ပန်းတာက … မဟုတ်ဘူး မောင်ရဲ့ …။ ဒီနေ့ … မြသွေး … ပယ်ပယ်နယ်နယ် … အလိုးခံလာရတာ … သိပြီလား … ဟွန့် ”

” ဟမ် … ဘယ် လို … ဘယ်လို … မြသွေး … ဘာပြောလိုက်တယ် ”

မြသွေးပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် မောင် အံ့သြပြီး ပြန်မေးတဲ့ စကားသံတွေ တုန်ရီနေတယ်။ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေ့ါ ဖြစ်နေရှာတာပေါ့။

” ဟုတ်တယ် … မောင်ရဲ့ … မြသွေး တို့ ရုံးက … ညွှန်မှူး … ဦးသီဟန်လေ … မြင်ဖူးတယ်မလား ”

” အင်း … မြသွေးကို … မောင် လာကြိုတုန်းက … တခါနှစ်ခါတော့ … မြင်ဖူးပါတယ် … အသားဖြူဖြူ … ခပ်ဝဝ … မလား ”

” ဟုတ်တယ် … အဲ့ဒီညွှန်မှူးက … မြသွေးကို …… လိုးတာ … အဖုတ်ထဲ … သူ့လရည်တွေ … ပြည့်လျှံနေတာ … အခုထိ ကျန်သေးတယ် … စိုစိစိုစိနဲ့ ”

” ဟာ …… တကယ်လား … မြသွေး ”

မောင့် မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာတယ်။ သူ့ဘေးနား ဝင်ထိုင်တဲ့ မြသွေးရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး မျက်နှာကို မော့ကြည့်နေတာ။

” အင်း … မောင် မယုံရင် … ကြည့်လေ ”

မြသွေးလည်း ထမိန်အောက်နားစကို ခါးထိ ဆွဲတင်ပြီး ပေါင်ဖြဲ ပြလိုက်တယ်။ မောင်က မြသွေး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေးကို ဖြဲကြည့်တော့ အန်ထွက်နေတဲ့ လရည်တွေက ဘောင်းဘီမှာ ပေပွနေတာ။ မထင်မှတ်ပဲ သူစိမ်းယောင်္ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ အလိုးခံခဲ့ရပြီး အလိုးခံရတာကို ကိုယ့်လင်ကို ပြမိတော့လည်း စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းသလိုလို ရှက်သလိုလိုတော့ ဖြစ်လာမိတယ်။

” ဟင် … တကယ် … တကယ်ပါလား … မြသွေး ရယ် ”

စကားဆုံးတော့ မောင့်မျက်နှာမှာ အားရကျေနပ်တဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ ပေါ်လာပြီး မြသွေး အဖုတ်လေးကို ကုန်းယက်တော့တာပဲ။ ဦးသီဟန် ပန်းထည့်ထားတဲ့ လရည်တွေကို ပြောင်နေအောင် ယက်ပြီး မျိုချပစ်တယ်။ မောင့် လက်တဖက်က သူ့ ပေါင်ကြားထဲ လှုပ်ရွနေတာ မြသွေး နဲ့ ဦးသီဟန် လိုးတာ တွေးပြီး လီးကို ဆွနေတာပဲ နေမှာပါ။

” ရှီးးးးး … အဲဒါ … ဦးသီဟန်ရဲ့ … လရည်တွေ … မောင် ရဲ့ … အ … အားးးး … အာကွာ ”

အဖုတ်ထဲက လရည်တွေ မျိုချနေလို့ မောင့်အပေါ် အားနာသလိုလို သနားသလိုလို ဖြစ်မိလို့ ပြောရင်း မြသွေးကိုယ်တိုင် ကာမစိတ်တွေ ကြွတက်လာရတယ်။

” အစအဆုံး … ပြောပြနော် … မြသွေး … မောင် … တအား … သိချင်နေပြီ ”

မောင်က လီးကိုဆွရင်း အရမ်းသိချင် နေတဲ့ပုံနဲ့ တောင်းဆိုနေတာ မြသွေးရင်ထဲ နှင့်ကနဲပါပဲ။ ဒါတွေကလည်း မောင်နဲ့ မြသွေး နှစ်ဦး နားလည်မှုယူထားလို့ မြသွေး အထိအတွေ့အောက် သာယာမိတာပါ။

” အင်း … ပြောပြမှာပါ … မောင် ရယ် ”

” မြန်မြန် … ပြောလေ …… မြသွေး ”

သူစိမ်း ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ကို အလိုးခံလာပြီး လင်ဖြစ်သူကို ပြန်ပြောရတာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာရတယ်။

” ဒီနေ့ … မြသွေးတို့ … ရုံး စောစော ဆင်းကြတာ … ညွှန်မှူးရဲ့ …… မွေးနေ့လေ …။ ညွှန်မှူးက ဝန်ထမ်း အားလုံး … နာမည်ကြီး စားသောက်ဆိုင် တစ်ခုကို … အချိန်ပိုင်း ငှားလိုက်တယ် …။ အောက်ခြေ ဝန်ထမ်းတွေရော … မြသွေးတို့လို အရာရှိ တွေရောပဲ ……စားကြ သောက်ကြပေါ့ … ညွှန်မှူးကလည်း ခွင့်ပြုထားတယ် …။ မြသွေးလည်း … မမမြင့်တို့နဲ့ ဘီယာ နည်းနည်း သောက်မိတယ် …။ ညွှန်မှူးက … မြသွေးတို့ တစ်ရုံးလုံး … မီးဖိုချောင် … အိမ်သုံး ပစ္စည်းတွေ … မဲဖောက် ပေးသေးတာ … တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် … မဲနှိုက်ကြ … အော်ကြ ဟစ်ကျပဲ ”

” အဲဒါနဲ့ … မြသွေးနဲ့ ဦးသီဟန်တို့ … ဘယ်လို လိုးဖြစ်တာလဲ ”

” အာ … အစ ဆုံး … ပြောနေတာလေ … မောင် ရယ် … မလောပါနဲ့ ”

” အင်းပါ … မောင် … စိတ်စောနေလို့ပါ … ပြောပြော ”

” မြသွေး … ဘီယာသောက်ပြီး … ဆီးပုံး တင်းလာလို့ … သေးတအား … ပေါက်ချင်တာနဲ့ … ဆိုင်ရဲ့ အနောက်ဖက် …… သန့်စင်ခန်းဘက် … လျှောက်လာခဲ့တယ် …။ ဖြစ်ချင်တော့ … ညွှန်မှူး ဦးသီဟန်က … ဘယ်ချိန် … သန့်စင်ခန်းဘက် … ရောက်နေလဲ မသိဘူး …။ တကိုယ်လုံး … ယိမ်းထိုးနေရင်း … မြသွေး ကို စိုက်ကြည့်ပြီး … သန့်စင်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာ …။ ချက်ချင်းပဲ … ဘုန်းကနဲ့ … အသံကြားလိုက်မိတယ် …။ မြသွေးလည်း သေးပေါက်ပြီး … ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကြည့် တော့ … ပုဆိုးက … ပေါင်လယ်ရောက်နေပြီး … ချော်လဲ နေတာ တွေ့လိုက်ရတာ ”

” အင်း ”

မောင်က မြသွေး စကားပြော မရပ်အောင် အင်း တစ်လုံးပဲ ထောက်ပေးနေတယ်။ မြသွေး အလိုးခံရတဲ့ အကြောင်းကို တအား သိချင်နေတာ မျက်နှာက အသိသာကြီးပါ။

” ပုဆိုး ကျွတ်ပြီး … အောက်က … အတွင်းခံမပါတော့ … လီးက … အတိုင်းသားပဲ ”

” ဦးသီဟန် … လီးကြီးက … ကြီး … ကြီး … ကြီးလား … ဟင် … မြသွေး ”

” အင်း … မြသွေး … ထင်တောင်မထားဘူး … လီးက … နီညိုရောင် … တုတ်တုတ်ကြီး … ရှည်လည်းရှည်တယ် ”

” အင်းပါ … ဆက်ပြောပါဦး ”

” ပြောမှာပါ … မောင်ရဲ့ … တကယ်တည်း ဟွန့် ”

မောင်က စိတ်လှုပ်ရှားပြီး သိချင်စိတ်က ထိန်းမရ သိမ်းမရ ဖြစ်နေတာ။ မြသွေး ဟန့်လိုက်တော့ ပြုံးပြီး ခေါင်းညိတ် ပြနေရှာတယ်။ မောင့်ကို ကုတင်ပေါ် ပြန်ထိုင်ခိုင်းပြီး မြသွေး ဂွင်းထုပေးရင်း ဆက်ပြော ပြနေတာပါ။

” မြသွေးလည်း … ရုတ်တရက် …ကြောင်ပြီး … ကြည့်နေမိတာပေါ့ …။ မြသွေး ကြောင်နေတုန်း … ဦးသီဟန်က ထထိုင်ပြီး … နှုတ်ခမ်းချင်း … တေ့စုပ် ပစ်တာ … တဆက်ထဲ … နို့တွေရော ဖင်တွေရော … ညှစ်နေတာပေါ့ …။ သူ့လီးကိုလည်း … မြသွေးကို … ကိုင်ခိုင်း သေးတယ် ”

” မြသွေး က … ကိုင်ပေးတယ် … မလား ”

မောင်က အဲ့အချိန် မြသွေး ခံစားချက်ကို သိချင်နေပုံနဲ့ အငမ်းမရ မေးနေရှာတာ။

” သန့်စင်ခန်း နံရံမှာ ကပ်ထားပြီး … ဇွတ်လုပ်တာလေ … မောင် ရဲ့ ……။ တခြားလူများ … ရောက်လာမလား ဆိုပြီး … ကြောက်စိတ်က တဝက် … ရှက်စိတ်က တဝက်နဲ့ … မြသွေး ခံစားမှုက … ပူးတွဲ ခံစားနေရ တာပေါ့ …။ ရုန်းမိပေမဲ့ … ဦးသီဟန် က လျှာကို … အတင်းစုပ်တယ် …။ နို့တွေပါ ညှစ်တော့ … မြသွေး … ပထမတော့ … လန့်တယ် …။ အော်လည်း မအော်ရဲဘူး …။ သူလုပ်နေတာ တွေက … အရမ်းမြန်တယ် …။ မြသွေး ထမိန်ထဲ … လက်သွင်းပြီး … အဖုတ်ကို နိုက်တော့ … အဲ့အချိန် … မြသွေး … တအား စိတ်လှုပ်ရှားပြီး … စိတ်ပါသွားတာ ”

” အင်း … ဒါနဲ့ … မြသွေး အဖုတ်ကို … ယက်ပေး သေးလားဟင် ”

” ယက်ပေးတာပေါ့ … မောင် ရဲ့ … တအား ကြမ်းတာပဲ … စောက်စိကို … ဖိဖိ ကိုက်တာ …။ မြသွေး လည်း … စောက်ရည်တွေ … သူ့မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ် ပစ်တာပေါ့ …။ သူက ပြောသေးတယ် … မြသွေး ဖင်ကြီးကို … ဂွင်းမှန်း ထုနေတာ … ကြာပြီတဲ့ …။ ပြောလည်း ပြော လက်တွေကလည်း … တရစပ် … ဖင်ကို ညှစ်ညှစ်ပြီး … အရည်ပန်းထွက် နေတဲ့ … စောက်ဖုတ်ကို … ဖိယက် နေတာ ”

” အင်း … မြသွေး … ခံရ ခက်နေမှာပေါ့ ”

” ဟုတ်တယ် … ဦးသီဟန် က … နို့တွေ ဖင်တွေ … ညှစ်ရင်း … ယက်ပေးတော့ … တော်တော်လေး စိတ်ပါမိတယ် …။ တချီပြီးတော့ … သူ့လီးကို ကိုင်ခိုင်းရင်း … နူးှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်တေ့စုပ်တာ … ဦးသီဟန် ပါးစပ်က … မြသွေး ရဲ့ … စောက်ရည်နံ့တွေ … ပြန်ရတော့ … စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး … ဖြစ်လာပြီး … သူ့လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက် … ပေးနေမိတယ် ”

” အားးးးး …… အ …… မရ တော့ဘူး … မြ သွေး ရယ် ”

မြသွေး စကားတွေ နားထောင်းရင်း လက်ထဲ မောင့်လီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ လီးအရည်ပြား တင်းလာပြီ။ ရင်ခုန်သံမြန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ မောင့်ကို မြသွေး ခပ်မြန်မြန်လေး ထုပေးတော့ ဗျစ်ကနဲ့ ဗျစ်ကနဲ့ လရည်တွေ ပန်းထွက်လာတယ်။

” အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရရင် … မြသွေးက … ဦးသီဟန် ကို သထိထားမိနေတာ … ကြာပြီ … မောင်ရဲ့ …။ အလုပ်ကိစ္စ ရှိလို့ … နှစ်ယောက်သား … အနီးကပ် နေရတိုင်း … မြသွေး ဖင်ကို … မတော်တဆ လိုလိုနဲ့ … လာလာ ထိတာ …။ တခါတခါ မြသွေးရှေ့ … ပုဆိုး ဖြန့်ဝတ်ရင်း … သူ့ လီးကို … မမြင် မြင်အောင် … ပြနေသေးတယ် ”

မောင့်လီးက လရည်ထွက်ပြီးတာကို ခါတိုင်းလို ပျော့ကျမသွားသေးဘူး။ မြသွေး ပြောသမျှ မောင်က ပါးစပ် အဟောင်းသားနဲ့ နားထောင်ရင်း ခေါင်းလေးပဲ ညိတ်ပြနေတာ။ မြသွေးလည်း ပြောရင်း စိတ်ပြန် ကြွနေလို မောင့်ကို ဂွင်းဆက်ထုပေးနေရင်း မောင့်လက်ကို ပေါင်ကြားဆွဲသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ ကပ်ပေးထားတယ်။

” ရှီးးးး … ကျွတ် … အဲ့ချိန် … မြသွေးက … ပြန် မပြဘူးလား ”

” ဟင့်အင် … မြသွေး … စိတ်ပါရင် … မောင်စိုး ရှိတယ်လေ … မောင်ရဲ့ ”

” အင်းပါ … ဒါနဲ့ … တချီပဲ … အလိုးခံရ တာလား ”

” ဟင့်အင် … မောင် … တခါပြီးတော့ … မြသွေး … အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ … ပြန်ဝတ်ပြီးမှ … နောက်တခါ … ထပ်ပြီး … အလိုးခံရတာ ”

” အင်း … သန့်ဇင်ခန်းက … အထွက် … မြသွေးကို …… နောက်တချီ … ထပ်လိုး တာပေါ့ ”

” ဟုတ်တယ် … မောင်ရဲ့ … လိုးပြီးကာစ … လီးကြီးကို … ပြန်စုပ်ခိုင်းတယ် …။ ဒစ်ကြီးက … မြသွေး ပါးစပ်နဲ့အပြည့်ပဲ …။ စုပ်ပေး နေရင်း … လီးကို ပါးစပ်ထဲက … ထုတ်ပြီး … ပါးနှစ်ဖက်ကို … လီးနဲ့ ရိုက်နေတာ … လဥတွေနဲ့လည်း … မျက်နှာ ပွတ်တော့ … မြသွေး … စိတ်တွေ … ပြန်ထ လာရတာပေါ့ … မောင်ရယ် …။ မြသွေးလည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် … ဆိုပြီး … ဦးသီဟန်ရဲ့ … လီးကို မက်မက် မောမော … စုပ်ပေး နေမိတယ် …။ မြသွေး … ထရပ်တာနဲ့ … နံရံဘက် … ကပ်ပြီး နောက်ကနေ … ထမိန်ကို ခါးပေါ် ……မတင်လိုက်တာ … အတွင်းခံ ဘောင်းဘီက … ပြန်ဝတ် ထားတော့ … ဖင်အောက်ကို … ပြန်လျှော ချပစ်တယ် …။ မြသွေး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို … စိခိုင်းပြီး … အနောက်ကနေ … ဖင်ကြားထဲ … လီးထိုးသွင်း … ပစ်တာပေါ့ …။ တဆက်ထဲ … နို့အုံတွေကို အင်္ကျီ အပြင်က … ညှစ်ရင်း … ပေါင်ကြားကို … လိုးနေတာလေ ”

” အမ် … နောက်ကနေ …… ဖင်ကို …… မလိုးဘူးလား ”

” အစပိုင်း … ဖင် မလိုးပါဘူး … မောင်ရဲ့ …။ အဖုတ်အောက်ဖက် … ပေါင်ကြားထဲ … လိုးတာပါ ……။ ဒါပေမဲ့ … လီးကြီး ပေါင်ကြားထဲ … ဝင်လာတိုင်း … လီးထိပ်နဲ့ … လီးအရည်ပြား … အပေါ်ခြမ်းက … အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ … ထိုးပွတ် မိနေတာလေ …။ နောက်ကနေ … လီးကြီး အရင်းထိ … ကပ်ထိုးလိုက်ရင် … မြသွေးပေါင် အရှေ့ကြားထဲ … ဦးသီဟန် … ဒစ်ကြီး … ပြူးထွက်လာတာ ”

” ဪ ”

” နို့တွေ အညှစ်ခံရပြီး … အဖုတ်ကို … လီးနဲ့ ပွတ်ခံရ သလို … ဖြစ်တော့ …… မြသွေးလည်း … ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ပြီး … လိုးပေးဖို့ … ဖွင့်ပြောရတယ် … ရှက်လည်း ရှက်မိတာပေါ့ … မောင်ရယ် ”

” ထပ်လိုး ပေးတယ် … မလား ”

” အင်း …… လိုးပေးတာပေါ့ … အချက် ၂၀ တောင် … မပြည့်ဘူး ……… မြသွေး … စောက်ရည် ပန်းထွက် ကုန်တာ ”

” အာ … မြသွေး ရယ် ”

” အင်း … မြသွေး … စောက်ရည် ထွက်ပြီး …ခဏနေမှ … ဖင်နှစ်ခြမ်းကို … ဖြဲပြီး သူ့လီးထိပ်နဲ့ … ဖိပွတ် နေတာ … တံတွေး ထွေးသံ တချက် ကြားပြီးတော့ … မြသွေး ဖင်ဝကို … လီးနဲ့ ထောက်ထား … လိုက်တယ် …။ မြသွေးက … အပေါက် မှားနေပြီ … ပြောတော့ … ဦးသီဟန်က … မမှားပါဘူးတဲ့ … မြသွေး ဖင်ကြီး ကိုလည်း … လိုးချင်နေတာ … ကြာပြီ ပြောတယ် ”

” ဟင် … ဦးသီဟန်က … ဖင်ရော လိုးတာလား ”

မြသွေး ပြောပြနေတုန်း မောင်က စိတ်လှုပ်ရှားသံနဲ့ မေးနေတော့ မြသွေးလည်း မောင့်လီးကို ဂွင်းပြန်ထုပေးရင်း ဆက်ပြောပြ လိုက်ပါတယ်။

” အင်း … မြသွေး … ထပ်မပြောခင် … ဖင်ထဲ ဦးသီဟန် လီးကြီး ဝင်လာတာ … မောင်ရဲ့ …။ အဝင် တချက်ထဲနဲ့ … လီးက တုတ်တော့ … နှင့်ကနဲ့ပဲ … ဖင်ထဲ စီးကြပ် နေတယ် …။ ဒါပေမယ့် … သူ့လီးပေါ် မြသွေး … စောက်ရည်တွေ … ရွှဲနေတော့ … တအားတော့ … မနာပါဘူး ”

” အင်း ”

မောင်က အင်းတစ်လုံးပဲ ပြောပြီး မြသွေးစောက်ဖုတ်ကို ဖိဖိပွတ်ပေးနေတယ်။

” နောက်ကနေ … လီးကို ထုတ်လိုက် … ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ … ဦးသီဟန် ဖင်လိုး ပေးတာက … စောက်ပတ် လိုးပေးတာထက် … ကောင်းတယ် … မောင်ရယ် …။ ဖင်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်ရင်း … မြသွေး … ဂုတ်သားလေးတွေ …… နမ်းတော့ မြသွေးလည်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်မိတာ …။ ဦးသီဟန်က … ဖင်ထဲက … လီးကို ချက်ချင်း … မထုတ်သေးပဲနဲ့ … စိမ်ပြီး … နောက်ကနေ … မြသွေး အဖုတ်ကို … နိုက်တော့ … မြသွေး စောက်ရည်တွေ … သေးပန်းသလို … ပန်းထွက် ပြန်ရော …။ ဒူးတွေ တုန်ပြီး … ညွတ်ကျလာလို့ … နံရံကို လက်ထောက်ပြီး … မနည်း အားယူထားရတာ ”

မြသွေး စကားဆုံးတော့ မောင့်လီးက ပြန်မာလာပြီ မပြောမဆိုနဲ့ မြသွေးကို ကုတင်ပေါ်လှဲပြီး ခွလိုး တော့တာပဲ။

” ဗျစ် … အ … ဘွတ် … အားးးး … ဖြည်းဖြည်း လိုးပါ … မောင်ရယ် ”

” နာလို့လား … မြသွေးရဲ့ … ဦးသီဟန် … လီးကြီးနဲ့ … လိုးတုန်းက … မနာဘူးပေါ့ ”

” အွန် … မောင်ကလည်း … အစပိုင်း … ဖြည်းဖြည်း လိုးဖို့ … ပြောတာပါ နော် … ဟွန့် ”

” ရှီးးးးးး … ဘွတ် … ဗြိ … ဇွိဇွိ … ရှီးးးးး … အားဟား … လိုးလို့ … ကောင်းလိုက်တာ … မြသွေး … စောက်ဖုတ်ထဲ … ဦးသီဟန် … လရည်တွေ … ကျန်သေးတယ် … အင့် … ဗွတ် … ဖွပ်ဖွပ် ”

” အင်းဟင်း … ဟုတ်တယ် … မောင်ရဲ့ … အ … အားးးးး … သူ့လရည်တွေ … စောက်ပတ်ထဲရော … ဖင်ထဲရော … အများကြီးပဲ … အ … ရှီးးးးး … လိုး လိုး … မောင် … ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးးး ”

” အာ … ဖင်ထဲ မှာရောလား … အင့်ဟာ … ဗြိ … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

” ဟုတ်တယ် … မောင်ရဲ့ … သန့်စင်ခန်း … နံရံမှာ … ကပ်လိုး တာ … ဟင့် ဟင့် … မတရား သဖြင့်ကို …… ဆွဲလိုးတာ …… အ အ …… အအအအအ ”

မြသွေးလေ အားကျိုးမာန်တက်နဲ့ လိုးနေတဲ့ မောင့်ကို ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်ယားပြီး ပြီးချင်လာတယ်။ သူစိမ်းတယောက်ကို အလိုးခံပြီး ကိုယ့်ယောင်္ကျား ကိုယ် ပြန်ပြောရင်း အလိုးခံတာ ကာမ အရသာက ပိုပြီး ပြင်းပြင်း ထန်ထန် ခံစားရတာ။

” ရှီးးးး ……… အားးး ……… အိမ်ထောင်သည်သာ … ပြောတာ … မြသွေး ဖင်ကြီးက … ကော့ထွက် လုံးချိတ် နေတာ … ဦးသီဟန်လည်း …… လိုးချင်မှာပေါ့ …… ထကွာ …… မြသွေး … အောက်ဆင်း … လိုးရအောင် ”

မောင်က လီးကို ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်က အရင် ဆင်းတာ။ မြသွေး ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေချမိတာနဲ့ ဗီဒို ဘေးနား အိပ်ခန်း နံရံကို ကပ်ပြီး နောက်ကနေ မြသွေး ဖင်ကို ဆွဲလိုးတော့ တာပဲ။ မနုးမနှပ် ပေမယ့် မောင့်လီးပေါ် မြသွေး စောက်ရည်တွေရော အကျိအချွဲ တွေရော ကပ်နေတော့ ဖင်ထဲ ရှောရှောရှုရှု လီးက တန်းဝင် လာတယ်။ အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် တခါမှ မရဖူးတဲ့ မောင့်ရဲ့ အပြင်းထန်ဆုံး လိုးချက်တွေက မြသွေးကို အထွဋ်ထိပ် ပို့ပေး လိုက်တာ အကြိမ်ကြိမ်ပါပဲ။ တညလုံး နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ မနက် ၄နာရီ လောက်မှ မောပြီး အိပ်သွား ကြတာ။ မနက်လင်းတော့ မြသွေး တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက် ထားသလို စောက်ဖုတ်လည်း ထူပူ ကျိန်းနေ ရတယ်။

/////////////////////////

” ဟောဒီက … ပဲပြုတ် …… ပဲပြုတ် …… ပူပူနွေးနွေး … ယူကြဦးမလား ……… ပဲ ပြုတ် ”

” မြသွေး … ထထ …… သားလေးရော နိုးတော့ … ကျောင်းသွားဖို့ … ပြင်ရဆင်ရ ဦးမယ် ”

ပန်းတချို့ ချွေးပျိုက် သီးနေတဲ့ အခိုက် ပဲပြုတ်သည်ရဲ့ ဟစ်အော်သံနဲ့ အတူ မြသွေးတို့ မိသားစုလေးရဲ့ မနက်ခင်း စတင်ပြီလေ။ လတွေ နှစ်တွေ ပြောင်းလာပြီး ခုဆို မြသွေးတို့ သားလေး မင်းသွေးခန့် သူငယ်တန်း တက်နေပါပြီ။ သားလေး နာမည်က မောင့် အမေ ကိုယ်တိုင် ပေးထားတာပါ။ အရင် တိုက်ခန်း မနေတော့ ပါဘူး ကိုယ်ပိုင် အိမ်လေး ဝယ်နေလိုက်တာ။ ပေ၃၀ ပေ၅၀ မြေဝိုင်းလေးထဲ ရှေ့ ၁၅ပေ မြေအလွတ် ချန်ပြီး နံကပ် ၂ထပ် တိုက်လေး ဆောက်ထားတယ်။ အော် . တခုတော့ ပြောရဦးမယ်။ မြသွေးတို့ ကလေး ယူကာနီးကျ ၂ယောက်စလုံး ကာမစိတ်တွေ ထိန်းချုပ်ပြီး သူစိမ်းနဲ့ မနေပဲ ၆လ လောက်မှ ကလေး ယူကြတာပါ။ ခုဆို မြသွေးလည်း ရုံးကိစ္စ ကလေး ကိစ္စ တွေနဲ့ ကာမ အာရုံတွေ သိပ်မရှိတော့ ပါဘူး။ မောင်နဲ့ပဲ ပုံမှန်လေး နေဖြစ်တယ်။

” မြသွေး … ပြီးပြီလား … ကလေး ကျောင်းပို့ရအောင် ”

” ပြီးပါပြီ … မောင်ရဲ့ ”

မောင့် စကားသံကြောင့် မြသွေး အတွေးစလေး ပျက်ပြီး သားလေးခေါင်း အုံးဆီလေး လူးပေးရင်း ဘီးနဲ့ သပ်သပ် ရပ်ရပ်လေး ဖီးပေး လိုက်တာ။ မနက် အိပ်ယာနိုးတာနဲ့ ချက်ပြုတ် ကလေး ရေးချိုး သနပ်ခါး လူးပေး ပြီးတာနဲ့ မောင့်အတွက်ရော မြသွေးနဲ့ သားလေး အတွက်ရော ထမင်းထုပ်ရ။ အင်း . ကလေး ရလာတဲ့ မြသွေး နေ့တဓူဝ အလုပ်တွေလေ။ အားလုံး ပြီးတော့ မောင်နဲ့အတူ သားလေးကို ကျောင်းလိုက်ပို့ ရတယ်။ ကျောင်းနဲ့ အိမ်က သိပ်မဝေး ပေမယ့် ကားလေး နဲ့ပဲ လိုက်ပို့ ဖြစ်တယ်။

” သားလေးရေ … တာ့တာ ”

” တာ့တာ ”

ကျောင်းထဲ ဝင်ကာနီးဆို သားလေး မင်းသွေးခန့် က မြသွေး ပါးပြင်ကို ဘယ်ညာ နမ်းပြီးမှ ဝင်တတ်တာပါ။ သားလေး ကျောင်းထဲ ဝင်တာ ခဏ စောင့်ကြည့်ပြီးမှ ကားပေါ်က စောင့်နေတဲ့ မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်ပြီး အိမ်ပြန်လာကြတယ်။ မောင်နဲ့ မြသွေးလည်း အလုပ်သွားဖို့ ပြင်ရ ဆင်ရ ဦးမှာလေ။ ကလေးရပြီး ၁နှစ် ကြာတော့ မောင်တို့ ကုမ္ပဏီက ရန်ကုန် ရုံးခွဲ တခုမှာ မောင့်ကို ပို့ပေးလို့ ခုဆို မောင်လဲ ခရီး သိပ်မထွက် ဖြစ်တော့ပါဘူး။ မြသွေးတို့ ကားလေး ကျောင်းရှေ့ လမ်းမကြီး အတိုင်း မောင်းလာရင်း လမ်းချိုးတခု ရောက်တော့ မီးပွိုင့် မီးနီ နေလို့ ကားလေး ခဏ ရပ်ထား လိုက်တာ။

” ဟိုမှာ … ကြည့်လိုက် … မြသွေး ”

” ဟမ် … ဘာလဲ ……… မောင်ရယ် ”

မီးပွိုင် ခဏရပ်စောင့်တုန်း မောင်က အလောတကြီး ပြောလို့ မောင်ကြည့်တဲ့ဆီ မြသွေး အကြည့်ရွေ့ကြည့် လိုက်တယ်။

” အဲမှာလေ … ဟိုးအရင် … မြသွေးတို့ ရုံးက … ပင်စင် ယူသွားတဲ့ … ညွှန့်မှူး ဦးသီဟန် မလား ”

” အော် ……… ဟုတ်သားပဲ …… ဆရာက နဲနဲပိန်သွားပြီး … ဆံပင်တွေ … ပိုဖြူလာတယ် ”

” အံမယ် … မြသွေးက … ဦးသီဟန် … မြင်တာနဲ့ …… ”

” ဟမ် … မြင်တာနဲ့ …… ဘာတုန်း …… မောင်ကလဲ ”

” အရင်က … အကြောင်းလေးတွေ … သတိရသွား … လား လို့ ပါ … ခိခိ ”

” အိုရ် ……… မောင်နော် … ဟွန့် ”

မောင်ပြောမှ ဟိုးအရင် သန့်စင်ခန်းထဲ ဦးသီဟန်က မြသွေးကို လိုးခဲ့တဲ့ ပုံရိပ်တွေ ပြန်မြင် လာမိတယ်။ ချက်ချင်းပဲ အဖုတ်ထဲ ဆစ်ကနဲ့ ဝေဒနာ ဟောင်းတွေ ပြန်ကြွ လာသလိုပဲ။ အိမ်ရောက်တဲ့ထိ မြသွေးနဲ့ မောင် ဘာစကားမှ မပြောပဲ တိတ်ဆိတ် နေမိတာပါ။

” မြသွေး … နောက်မှာ …… အကွက်ကြီး ”

အိမ်ရောက်တော့ ကားပေါ်က အဆင်း မောင်ပြောလို့ မြသွေး လက်နောက်ပြန် စမ်းကြည့်တော့ ထမိန်က အရည် ရွှဲနေတာလေ။ မြသွေး မျက်နှာပူသွား ရတယ်။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားပေါ် တက်မက်မှု့ အာရုံ မထား တော့တာ သားလေး တသက်ရှိပြီ။ ဒါက ပထမ ဦးဆုံး ပြန်ပြီး ခံစားမိ လိုက်တာပါ။

” အဲဒါ … မောင့်ကြောင့် ………… ဟင် …… မောင့် ဟာကြီးလဲ ……… ကြည့်ဦး ………… ခ်ခ် ခ်ခ် ”

မြသွေး ရှက်စိတ်လေးနဲ့ မောင့်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး ပြန်အပြော မောင့်ပုဆိုးထဲ လီးက ထောင်ထွက် နေတယ်။

” ဟာ …… ဒီကောင်ကွာ ……… ဟား ဟားးး ဟားးးးး ”

မောင်လည်း ရှက်ရယ်ရယ်ရင်း သူ့ဟာကို လက်နဲ့ဖိပြီး အိမ်ထဲဝင်နေတဲ့ မြသွေး နောက်က ကပ်ပါလာတာပေါ့။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

တအား မေဆာင့္နဲ႔ေနာ္

ျမေသြး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဒါသျဖစ္ေနမိတယ္။ ခရီးထြက္ရာက ျပန္လာတဲ့ ေမာင့္ကိုလည္း မ်က္ႏွာပူလို႔ တေနကုန္ ေရွာင္ေနရတာ။ ေမာင့္ အထက္အရာရွိ ေၾကာင့္ေပါ့။ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျပန္ေတြးတိုင္း ရင္ခုန္ရသလို ရွက္လည္း ရွက္မိပါတယ္။

ေမာင္ ရာထူးတက္ေတာ့ သူ႔ဆရာကို အိမ္ေခၚၿပီး ဧည့္ခံခ်င္တယ္ ေျပာလို႔ ျမေသြးလည္း အျမည္းအတြက္ ေဈးသြား ခ်က္ျပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္ေနတာ ေန႔လည္မွ ၿပီးတာ။ ေမာင္က ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ ဆက္ၿပီး ဟိုဟာေလး ေၾကာ္ဦး ဟင္းရည္ေလး လုပ္ဦး စုံေနတာပါပဲ။

ညပိုင္း ေမာင့္ဆရာ ပါလာေတာ့ အသက္ ၅၀ ေလာက္ အသားျဖဴျဖဴ ႐ုပ္ရည္ခန႔္ခန႔္နဲ႔ စကားေျပာရင္ ျပဳံးၿပီး ေျပာေလ့ရွိတယ္။ သူနာမည္က ဦးေဇယ်ာတဲ့။ မိန္းမလည္း ရွိတယ္။ မိသားစုက နယ္မွာ ေနတာ။ သူ႔မိန္းမ နာမည္က ေဒၚလွလွႏြယ္။ သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ေျပာတယ္။ သူတစ္ေယာက္ထဲ ဒီၿမိဳ႕ေလးကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ေရာက္ေနတာ ၂ လေက်ာ္ၿပီ။ ႐ုံးကေပးတဲ့ တိုက္ခန္းမွာ ေနေပမယ့္ စားေရးေသာက္ေရး အဆင္ေျပပုံ မရဘူး။ ျမေလး ခ်က္ျပဳတ္ေပးတဲ့ အသားေၾကာ္ အရြက္ေၾကာ္ အျမည္းေတြကို တစ္ပန္းကန္ခ်င္း စားၿပီး ခ်ီးက်ဴးေနတယ္။ ျမေသြးလည္း အဲ့အခ်ိန္ စိတ္ထဲ ဘဝင္က် ေနမိတာေပါ့။ ကိုယ့္လင္ရဲ့ အထက္အရာရွိက ျမေသြးလက္ရာကို သေဘာက်ေနတာေလ။ ဘီယာေသာက္လိုက္ ေမာင္နဲ႔ အလုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးလိုက္နဲ႔ ညမိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္သြားတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္ ၁ လေလာက္ေနေတာ့ အိမ္မွာ ဝင္ထြက္ေနရင္း မိသားစုလိုပဲ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ျမေသြး အတြက္ လက္ေဆာင္ အကၤ်ီေတြ ေရေမႊးပုလင္းေတြ ခဏတိုင္း ဝယ္ေပးရွာတယ္။ ဦးေဇယ်ာက အိမ္ထမင္း အိမ္ဟင္းေတြ စားခ်င္ရွာတာပါ။ ဦးေဇယ်ာ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းေလးေတြ ေမးၿပီး ခ်က္ေကၽြးပါတယ္။

” ေမာင္ … ရာထူးတိုးတာ … ဆရာ့ေက်းဇူးေတြ အမ်ားႀကီးပါတယ္ … ျမေသြးရဲ့ …။ ေမာင္တို႔ၿမိဳ႕လာတုန္း … တတ္နိုင္သေလာက္ … ျပဳစုရမွာ ”

ညပိုင္း စားေသာက္ၿပီး အိပ္ယာဝင္ေတာ့ ေမာင္က သူ႔ဆရာရဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြ ေျပာျပေနတာ။

” အင္းပါ … ေမာင္ရယ္ …။ အခုလည္း … ဆရာ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းေတြ….. ျမေသြး ခ်က္ေကၽြးေနတာပါ ”

” ဟုတ္ပါ့ … ေန႔လည္က … ႐ုံးကို ဆရာ ထမင္းစားၿပီး ျပန္လာေတာ့ … ဆရာက … ျမေသြးလို မိန္းမမ်ိဳး ရရင္ … တစ္ေယာက္ေလာက္ … ထပ္ယူခ်င္တယ္ ေျပာေနတာ ”

” အိုရ္ …… ေမာင္ကလည္း … ျမေသြးက … အေဖအရြယ္မို႔ … ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံေပးတာပါ ”

ေမာင့္စကားေၾကာင့္ ျမေသြးမ်က္ႏွာေလး အို႔တို႔အမ္းတန္း ျဖစ္သြားရတယ္။

” ဟာ …… ေဆာရီး …… ျမေသြးရယ္ …။ ေမာင္ေျပာတာက …… ျမေသြး ခ်က္ေကၽြးတဲ့ ထမင္းဟင္းေတြ …… စားေကာင္းလို႔ …… ဆရာက ခံတြင္းေတြ႕ေနတာ … ေျပာတာပါ ”

” ဟြန႔္ ”

ေမာင္က ျမေသြးပါးေလးကို နမ္းၿပီး ျပာျပာသလဲ ရွင္းျပပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမေသြးစိတ္ထဲ ဖ်က္ကနဲ႔ ေန႔လည္က အျဖစ္အပ်က္ကို သတိရမိသြားတယ္။

//////////////////////////

” ဆရာ … ထမင္း ထပ္ထည့္ေနာ္ ”

” အခုထိ … ဆရာ ဆရာလို႔ … ေခၚမေနပါနဲ႔ … ျမေသြးရယ္ …။ အိမ္ကေခၚသလို … ဦးေဇ ပဲေခၚပါ ”

” ဟုတ္ကဲ့ … ဆရာ … အဲ … ဦး … ဦး … ဦးေဇ … ခ္ခ္ ခ္ခ္ ”

ေမာင္က ဆရာပဲ ေခၚလို႔ ျမေသြးလည္း ဦးေဇယ်ာကို ဆရာလို႔ လိုက္ေခၚရင္း ႏွုတ္က်ိဳးေနတာေပါ့။

” ဒီဟင္းရည္ေလး … ထပ္ထည့္ေပးပါဦး … ျမေသြးရယ္ … ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ ”

ဆူးပုတ္ဟင္းခ်ိဳ ထပ္ထည့္ခိုင္းေနတာပါ။ မရမ္းသီးေထာင္းေလးရယ္၊ ဆတ္သားေျခာက္ဖုတ္ရယ္၊ င႐ုပ္သီး ေထာင္းရယ္၊ ဆူးပုတ္ ဟင္းခ်ိဳရည္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ဆရာက ခါတိုင္းထက္ ထမင္းပိုစားေတာ့တာ။ ျမေသြး ဟင္းခ်ိဳရည္ ထပ္ထည့္ၿပီး ထမင္းစား စားပြဲခုံေပၚ လာခ်ေပးေတာ့ ဆရာ့မ်က္လုံး အစုံေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ ျဖစ္မိရတယ္။ ျမေသြး အကၤ်ီထဲက ခၽြန္ထြက္ေနတဲ့ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ဆရာက စိုက္ၾကည့္ေနလို႔ေလ။ ေန႔လည္က ဆရာ ထမင္းလာမစားခင္ ေရခ်ိဳးမလို႔ အကၤ်ီနဲ႔ ေဘာ္လီခၽြတ္ၿပီး ထမိန္ရင္လ်ားလ်က္နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ ထြက္လာတာ။

” တီတီ …… တီတီ ”

ေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕အေရာက္ ကားဟြန္းသံၾကားလို႔ အိမ္ေရွ႕ ထြက္ၾကည့္ေတာ့ ဆရာျဖစ္ေနတယ္။ ထမင္းလာစားမွန္းသိလို႔ ျမေသြးလည္း အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္ၿပီး အကၤ်ီအေဟာင္းေလး ျပန္ဝတ္ေတာ့ ေဘာ္လီမဝတ္မိတာပါ။ ဟင္းရည္ပန္းကန္ခ်ေတာ့ ခုံေစာင္းနဲ႔ ထိမိၿပီး ဟင္းရည္က ဆရာ့ေပါင္ကို စင္မိသြားတယ္။ ဆရာက ျမေသြးနို႔အုံပဲ စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ စိတ္လွုပ္ရွားၿပီး လက္ေတြပါ တုန္လာရတာ။

” ဟင္ … ကန္ေတာ့ေနာ္ … ဆရာ … ဟို ဟို … ဦးေဇ ”

ျမေသြး ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆရာ့ေပါင္ကို လက္နဲ႔ သပ္ခ် ေပးလိုက္တယ္။ အဲ့ခါၾကမွ ပိုဆိုးေရာပဲ။ ေပါင္ကို မထိပဲ စိတ္ေလာၿပီး ဆရာ့ေပါင္ၾကားထဲ လက္က ေရာက္သြားတာ။ ပုဆိုးေအာက္က ခပ္ေႏြးေႏြး ေပ်ာ့အိအိအရာကို ပြတ္ဆြဲခ်သလို ျဖစ္သြားမိတာ စိတ္ထဲ သိမ့္ကနဲ႔ပဲ။

/////////////////////////////

” အ ……… အ ………… ေမာင့္ ”

႐ုတ္တရက္ ျမေသြးဟာေလးထဲ တင္းကနဲ႔ ျဖစ္သြားေတာ့ အေတြးစေတြ ပ်က္သြားခဲ့ရတယ္။ ေန႔လည္က အျဖစ္ကို ျပန္ေတြးမိတုန္း ေမာင္က ျမေသြးကိုယ္ေပၚ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေမွာက္ခ်ၿပီး သူ႔ဟာကို ထည့္လိုက္တာပါ။

” ရွီးးးးးးးး … အထဲမွာ … အရည္ေတြ ရႊဲေနတာပဲ … ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ … ျမေသြးရယ္ … အင့္ … ဘြတ္ …… ဘြတ္ ”

ျမေသြး ဆရာနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေတြးရင္း အရည္ေတြ အိုင္ေနတာ ေနမယ္။ ေမာင့္စကားကို ျပန္မေျဖပဲ ေက်ာျပင္ကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္ၿပီး ကာမအရသာေလး ခံယူေနမိတယ္။ ခါတိုင္း ေမာင္ၿပီးရင္ေတာင္ ဇပ္တငမ့္ငမ့္နဲ႔ က်န္ေနခဲ့တဲ့ ျမေသြး ဒီညေတာ့ ၂ ခ်ီဆက္တိုက္ ၿပီးခဲ့ရတာ။ ေမာင့္မ်က္ႏွာအနံ့ နမ္းရင္း လည္းပင္းကို အကြက္ထင္ေအာင္ စုပ္မိသြားတယ္။ ေမာင္ ၿပီးလား မၿပီးလား မသိေတာ့ပါဘူး။ ၂ ခါဆက္တိုက္ အရည္ထြက္ေတာ့ ႏုံးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ။

အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ဆရာလာတိုင္း ဆရာ့ေပါင္ၾကားကို မၾကည့္မိေအာင္ ထိန္းေနရတယ္။ တခ်က္တခ်က္ ေတာ့ ခိုးၾကည့္မိတာေပါ့။ ဆရာကလည္း အေနအထိုင္ ရဲတင္းလာေတာ့ ျမေသြး စိတ္ပင္ပန္း လာရေတာ့တာပဲ။ စကားေျပာရင္ ဟိုပုတ္ဒီပုတ္နဲ႔ ေျပာဆိုေတာ့ ဆရာ့ဘက္က ပိုၿပီး ရင္းႏွီးသလို ဆက္ဆံတာလား မသိဘူး။ ျမေသြးစိတ္ထဲ အျမဲစိတ္လွုပ္ရွာေနရတယ္။ ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ျမေသြးက အပ်ိဳလည္း မဟုတ္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ၃ ႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ စိတ္တအားႂကြတဲ့ ညေတြဆို ေမာင္နဲ႔ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးတီး အေနအထားနဲ႔ ကာမဆက္ဆံၾကတာေလ။

ဆရာနဲ႔ လက္ပြန္းတတီး ေန႐ုံေလးကို ဘာလို႔ စိတ္လွုပ္ရွားမွုက ျပင္းထန္ေနရတာလဲ စဥ္းစားမရတာ။ ရာထူးတိုးလာတဲ့ ေမာင္လည္း တျဖည္းျဖည္း ခရီးထြက္တာ မ်ားလာရၿပီ။ ေမာင္တို႔ကုမၸဏီက အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေတြကို ျပည္ပကသြင္းၿပီး ျပည္တြင္း ျပန္ျဖန႔္ေတာ့ ႐ုံးခြဲေတြက နယ္ၿမိဳ႕ေတြမွာပါ ရွိေနတာေပါ့။ အရင္ဆို ၁ ညအိပ္ ၂ ရက္ေလာက္ပဲ ၾကာတတ္တဲ့ ေမာင္တစ္ေယာက္ ဒီတစ္ေခါက္ၾက ၁၀ ရက္ေလာက္ ၾကာသြားတာ။ အဲဒီ ၁၀ ရက္ အတြင္း ျမေသြးလည္း စိတ္အလိုလိုက္မိသြားတယ္။

/////////////////////////////

” မင္းေဇာ္ … ဒီတေခါက္ … နယ္ဘက္ ပစၥည္းသစ္ ပရိုမိုးရွင္းလုပ္မွာ …။ မင္းကိုယ္တိုင္ … သြားရမွာ ထင္တယ္ ”

” ဟုတ္ … ဆရာ … က်ေနာ္ပဲ … သြားရမွာပါ ”

” ေအးပါ … ကာစတန္မာ အသစ္ေတြကို … ေသခ်ာေလးရွင္းျပၿပီး … ကုမၸဏီရဲ့ ပစၥည္းေတြကို အေရာင္းတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားကြာ …။ မင္း ပါးနပ္ရင္ … ေရွ႕ေလၽွာက္ … တက္လမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ”

မနက္ျဖန္ ခရီးထြက္မယ့္ ေမာင့္ကို ဆရာက ဘီယာ ေသာက္ရင္း လုပ္ငန္းအေတြ႕ၾကဳံေတြ ရွင္းျပေနတယ္။ ျမေသြးက ေဘးကေန အျမည္းလုပ္ေပးရတာေပါ့။ ဆရာတပည့္ ၂ ေယာက္ ၁၁ နာရီေလာက္ထိ လုပ္ငန္းကိစၥ ေျပာဆိုေႏြးရင္း စားလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ႔ မိုးခ်ဳပ္သြားေတာ့ ဆရာ့ကို ေမာင္က အိမ္မွာပဲ အိပ္ဖို႔ ေျပာေနတာ။ ျမေသြးလည္း ဆရာ့ဖို႔ ျမေသြးတို႔လင္မယား အိပ္ခန္းနဲ႔ ကပ္လ်က္ အခန္းလြတ္မွာ အိပ္ယာျပင္ေပးလိုက္တယ္။

မနက္ ၅ နာရီေလာက္ ေမာင္တို႔႐ုံးက ကားလာေခၚေတာ့ ေမာင္လည္း အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးထြက္သြားတာေပါ့။ ျမေသြး ျပန္အိပ္ေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။ ဟိုလိမ့္ ဒီလိမ့္နဲ႔ ၆ နာရီခြဲေတာ့ မနက္စာ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ဆရာဖို႔ ေကာ္ဖီနဲ႔ ေပါင္မုန႔္ၾကက္ဥေၾကာ္ လုပ္ေပးထားတယ္။ ၇ နာရီ ဆရာ အိပ္ယာနိုးေတာ့ ျမေသြး လုပ္ေပးထားတဲ့ ေပါင္မုန႔္နဲ႔ ေကာ္ဖီ ေသာက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခ်င္ေၾကာင္း ေျပာေနတာ။

” ျမေသြး … ဦးေဇ … ေရတခါတည္း ခ်ိဳးသြားမလို႔ … မင္းေဇာ္ … အဝတ္အစား တစ္စုံေလာက္ … ထုတ္ထားေပးဦး …။ တိုက္ခန္းေရာက္မွ … ႐ုံးဝတ္စုံ လဲလိုက္ေတာ့မယ္ ”

” ဟုတ္ … ဦးေဇ ”

ျမေသြးလည္း ေကာ္ဖီခြက္နဲ႔ ေပါင္မုန႔္ပန္းကန္ေလး ေဆးေၾကာၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့တယ္။ ဆရာ့ကိုယ္လုံးက ေမာင့္ထက္ ထြားေတာ့ ေမာင့္အကၤ်ီပြတဲ့ဟာ တစ္ထည္နဲ႔ ပိုးပုဆိုးတစ္ထည္ ထုတ္ယူရင္း ေရလဲပုဆိုးအေဟာင္း တစ္ထည္ပါ တခါတည္း ယူလိုက္တာ။ ဆရာ့အိပ္ခန္းထဲ အကၤ်ီနဲ႔ပိုးပုဆိုး ဝင္ထားၿပီး ေရလဲပုဆိုးကို ေပးဖို႔ ေနာက္ေဖး ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ ေလၽွာက္လာခဲ့တယ္။ ေရလဲပုဆိုးကို တခ်က္ခါၿပီး ေပးဖို႔ တံခါးနားေရာက္ေတာ့ တံခါးက မပိတ္ပဲ လက္ ၂ လုံးေလာက္ ဟေနတာ။ တံခါးမဖြင့္ခင္ ျမေသြး လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ေရလဲပုဆိုးေပးဖို႔ အခက္ ေတြ႕သြားရတယ္။ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္နဲ႔ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။

ဆရာက ကိုယ္လုံးတီး အေနအထားနဲ႔ ေက်ာေပးၿပီး ေရပန္းေအာက္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးေနတာ။ ျမေသြး ၾကည့္ေနတုန္း ေဘးတေစာင္း လွည့္လာေတာ့ လက္ေမာင္းအိုးႀကီးေတြနဲ႔ ေပါင္တန္တုတ္တုတ္ ႀကီးေတြက ျမေသြးကို ရင္ခုန္သံ ျမန္လာေစတယ္။ ဆပ္ျပာတိုက္ေတာ့ ေပါင္ၾကားက ဟာကို လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ၿပီး ေသခ်ာ ေဆးေၾကာေနတာ။ အသန႔္ျပန္ ႀကိဳက္တဲ့ပုံပါ။ တျဖည္းျဖည္း ဆရာ့ေပါင္ၾကားက ဟာႀကီး ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႔ ေထာင္မတ္လာၿပီး ဆရာ့လက္ေတြက ထိပ္နားေလး ဖိပြတ္ေနတယ္။

နဲနဲလွမ္းေနေပမယ့္ ေမာင့္ဟာထက္ သိသိသာသာ ႀကီးၿပီး ရွည္လည္း ရွည္ေနတာ။ ျမေသြးစိတ္ထဲ မယိုးမယြနဲ႔ လက္တဖက္က ထမိန္အျပင္ကေန ေပါင္ၾကားထဲ ပြတ္မိေနတယ္။ ဒါက ျမေသြးဘဝမွာ သူစိမ္းေယာက်္ားတစ္ဦးရဲ့ဟာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း အလိုအေလ်ာက္ လုပ္မိတာပါ။ ကာမအာ႐ုံ စြဲကပ္ၿပီး မ်က္လုံးေလးမွိတ္ရင္း ေပါင္ဂြေလး ပြတ္ေခ်ေနမိတာေပါ့။ ရရွိလာတဲ့ ကာမအရသာေလးကလည္း ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့ေလ်ာ့သြားေစတယ္။ စိတ္ထဲ ဆရာ့ပုံရပ္ေတြ ထင္ဟပ္ေနတုန္း အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားလည္း မသိလိုက္ဘူး။ ျမေသြး ပုခုံးေပၚ လက္တဖက္ က်ေရာက္လာမွ သတိျပန္ကပ္လာတာ။

” ျမေသြး ”

” ဟင္ …… ဦးေဇ ”

မ်က္လုံးအပြင့္ ျမေသြးနာမည္ ေခၚသံနဲ႔အတူ ဆရာ့လက္က ျမေသြးပခုံးေပၚ တင္ထားလ်က္ေလး။ တဆက္တည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္မိမွ မ်က္ႏွာကို ေရေႏြးပူနဲ႔ ပက္လိုက္သလို ခံစားလိုက္ရတာ။ ျမေသြး ညာလက္က ေရလဲပုဆိုးေလး ကိုင္ၿပီး ဘယ္လက္က ထမိန္ၾကား ပြတ္ေနမိတယ္။

” ဟို ဟို … ေရလဲ … ပုဆိုး … လာ … လာ … လာေပးတာ … ဦးေဇ ”

ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္း တဘက္ပတ္ထားတဲ့ ဆရာ့ကို ေရလဲပုဆိုး ေပးရင္း အျမန္ထြက္ေျပးလာရတာ။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ရင္တုန္ေနတုန္းပဲ။ ဆရာ အိမ္ကထြက္သြားမွ ျမေသြး အခန္းထဲက ထြက္ခဲ့ လိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာပူလို႔ ေန႔လည္ ဆရာ ထမင္းလာစားေတာ့လည္း မေတြ႕ရဲဘူး။ ထမင္းခူးခပ္ ျပင္ဆင္ေပးၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ေအာင္းေနလိုက္တယ္။ ညပိုင္ ၉ နာရီေလာက္ ဆရာ တံခါးလာေခါက္ေသးတယ္။ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနလိုက္တယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ေနမွ အသာေလးထၿပီး ဆရာ့အိပ္ခန္းဘက္ ေလၽွာက္လာခဲ့တာ။

အိပ္ခန္းက ေဟာင္းေလာင္း ျမေသြးစိတ္ထဲ ထိတ္ကနဲ႔ ျဖစ္မိသြားတယ္။ ေမာင္က ခရီးထြက္ခါနီး သူ႔ ေက်းဇူးရွင္ကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ ေသခ်ာမွာသြားခဲ့တာေလ။ျမေသြးက ဆရာ့ေရွ႕ ေပါင္ၾကားပြတ္မိလ်က္သား ျဖစ္လို႔ မ်က္ႏွာပူၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားမေျပာရဲတာနဲ႔ ေရွာင္ေနမိတာ။ ေတြးရင္း ဧည့္ခန္းဘက္ ေလၽွာက္လာေတာ့ ဆရာက ထိုင္ခုံေပၚ တခူးခူးနဲ႔ ေဟာက္ၿပီး ထိုင္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ အိမ္ေရွ႕ တံခါးကလည္း အတြင္းဘက္က ေသာ့ခတ္ထားၿပီးသား။ အိပ္မေပ်ာ္ခင္ တံခါးေသာ့ခတ္လိုက္တာ ေနမွာ။ ေျခဖြဖြနင္းၿပီး အနားတိုးကပ္သြားေတာ့ ဘီယာနံ့က ေထာင္းကနဲ႔ပဲ။

ဒီအတိုင္းအိပ္ရင္ မနက္ၾက ခါးေတြဘာေတြ နာရင္ ျပႆနာပဲ။ လက္ေမာင္းကို လွုပ္ႏွိုးၾကည့္တာ မနိုးဘူး။ တြဲရေအာင္ကလည္း ဆရာ့ကိုယ္လုံးကို ျမေသြး မနိုင္ပါဘူး။ ျခင္ေဆးထြန္းေပးၿပီး ျမေသြးလည္း အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး ကုတင္ေပၚ လွဲအိပ္ပစ္တာ။ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး စိတ္ထဲ တထင့္ထင့္နဲ႔။ ၁၁ နာရီေလာက္ၾက တစ္ခါ ထြက္နိုးေတာ့ အမူးေျပသြားပုံပါ။

” ဦးေဇ … ဦးေဇ … ထထ … ဒါ ဧည့္ခန္းႀကီး … အိပ္ခန္းထဲ … ဝင္အိပ္လိုက္ပါ ”

” ဟြန္ … ဟြန္ …… ဘယ္ … ဘယ္သူလဲ ”

” ျမေသြးေလ ”

” ဪ … အင္း … အားးး … ကၽြတ္ကၽြတ္ … နိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြ … ဧည့္ခံေပးရတာ … အရက္ေရာပါေတာ့ မ်ားသြားတာ … လွလွေရ ”

အေရးထဲ ဆရာက အမူးမေျပတာထင္တယ္။ သူ႔မိန္းမ ေဒၚလွလွႏြယ္နဲ႔ မွားၿပီး ျမေသြးကို လွလွလို႔ ေခၚေနေသးတာ။ ဒယီးဒယိုင္နဲ႔ ထလာလို႔ ျမေသြး ေဘးကေန တြဲလိုက္ရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ယိုင္တိယိုင္တိုင္နဲ႔ ဆရာ့အိပ္ခန္းထဲ မနည္းေလၽွာက္ခဲ့ရတယ္။ အိပ္ခန္းထဲအေရာက္ ကုတင္ေပၚ တြဲတင္ေတာ့ ဆရာက လွဲအခ်၊ ျမေသြးက ဆရာ့ခႏၶာကို မထိန္းနိုင္ပဲ ထပ္လ်က္ လွဲက်သြားတယ္။ ဆရာ့ကိုယ္လုံးက ကုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္ျဖတ္မို႔ ေျခေထာက္ကို ေျခရင္းဘက္ အရင္ဆြဲေရႊ႕ရတာ။ ေရႊ႕ေပးရင္း ပုဆိုးက ခါးပုံစေျပၿပီး အေမြးမဲမဲ ေကာက္ေကာက္ေတြနဲ႔ ခုံးၿပီးေအာက္စိုက္ေနတဲ့ နီညိဳေရာင္ဟာႀကီး ေပၚလာျပန္ေရာ။ ျမေသြး ခဏေတာ့ ခိုးၾကည့္မိတယ္။ ၿပီးမွ ေဘးကေန ပုခုံးဆြဲၿပီး ေခါင္းရင္းဘက္က ေခါင္းအုံေပၚအတင္ ဖ်က္ကနဲ႔ မီးပ်က္သြားတာ။

” လွလွ … ကိုေဇတို႔ … မေတြ႕တာ ၾကာၿပီေနာ္ … ခ်စ္တယ္ကြာ ”

ေျပာရင္း ဆရာက ညာလက္နဲ႔ သိုင္းဖက္ၿပီး ဘယ္လက္က ျမေသြးနို႔အုံေတြကို လာညႇစ္ေနတာ။ သူ႔မိန္းမ ေဒၚလွလွႏြယ္နဲ႔ မွားေနတာ ေသခ်ာပါၿပီ။ ႐ုတ္တရက္ ျမေသြးလည္း ရွက္ၿပီး ဆရာ့လက္ကို ဖယ္ပစ္လိုက္တယ္။

” ဘာျဖစ္တာလဲ … လွလွရယ္ … ခ်စ္ေနၾကကို ”

” ဟို ဟို … က်မ က … ျမေသြးပါ … ဦးေဇ ”

” ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ပလပ္ ပလပ္ …… ႁပြတ္ ”

ရွင္းျပမွ ပိုဆိုးေရာပဲ ခပ္တင္းတင္း ထပ္ဖက္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ေနတယ္။ ပါးစပ္က အရက္နံ့ ဘီယာနံ့က တေထာင္းေထာင္း။ ျမေသြး အသက္ ေအာင့္ထားရတယ္။ လက္ကလည္း နို႔အုံေတြညႇစ္ရင္း နို႔သီးေခါင္းေတြပါ ေခ်ေပးေနတယ္။ အကၤ်ီအျပင္က ေခ်တယ္ ဆိုေပမယ့္ ညအိပ္ရင္ ေဘာ္လီ မဝတ္ေတာ့တဲ့ ျမေသြးအက်င့္ေၾကာင့္ နို႔သီးေခါင္းေလးကို စမ္းမိသြားတာပါ။ ညဝတ္အကၤ်ီ လက္တကိုင္း အပါးေလးေအာက္ ျမေသြး နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ခၽြန္ထြက္ေနတာေလ။

ျမေသြးက ဆရာ့ညာဘက္ေဘးနား ထိုင္လ်က္အေနအထားနဲ႔ ခါးညြတ္ေနတာမို႔ ခါးဆန႔္ၿပီး ႐ုန္းၾကည့္ေသးတယ္။ သန္မာတဲ့ ဆရာ့လက္ေတြၾကား ႐ုန္းမထြက္နိုင္ခဲ့ဘူး။ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ေနရာကေန ဆရာ့ပါးစပ္က ျမေသြး လည္တိုင္ေပ်ာ့ေလးဆီ ေရြ႕ၿပီး လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ယက္လိုက္ ဆြဲစုပ္လိုက္ ဆိုေတာ့ တကိုယ္လုံး တရွိန္းရွိန္း တဖိန္းဖိန္နဲ႔ ခံစားေနရတယ္။ အိပ္ခန္းထဲ မီးပ်က္လို႔ ေမွာင္ေနၿပီး ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုတဲ့ အသိက ျမေသြးကာမစိတ္ကို ပိုၿပီး ေတာက္ေလာင္ေစတာေပါ့။ ျမေသြး ႐ုန္းကန္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ အလိုလို ေလ်ာ့က်လာတယ္။

႐ုတ္တရက္ ဆရာက ထထိုင္ၿပီး ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ရင္း မ်က္ႏွာတျပင္လုံး တဖြဖြ နမ္းေပးရင္း လက္တကိုင္း အကၤ်ီေလးကို ခါးကေန လွန္ခၽြတ္ပစ္တာ။ ေဘာ္လီမပါေတာ့ ျမေသြးနို႔အုံေလးက အေမွာင္ထဲ တိတ္တခိုးေလး အိက်လာတယ္။ မ်က္ႏွာနမ္းေနတဲ့ ဆရာ့ႏွုတ္ခမ္းက နို႔အုံေလးေပၚ ေရြ႕လာၿပီး နို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ဖက္ကို တလွည့္စီ ဆြဲစို႔ေတာ့တာပဲ။ ျမေသြး ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့ေပးေတာ့ လက္ေတြက ဖင္သားစိုင္ကို လာညႇစ္ေနတယ္။ ဘာေတြျဖစ္ကုန္မွန္း ျမေသြး မသိေတာ့ပါဘူး။ ေပါင္ဂြေလး ေႏြးကနဲျဖစ္မွ သတိျပန္ကပ္လာတာ။

ထမိန္က ျမေသြးေျခရင္းမွာ ညအိပ္ရင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခၽြတ္အိပ္တတ္တာမို႔ ဆရာေရွ႕ အဖုတ္ေလးက အတိုင္းသားေပါ့။ ျမေသြးေပါင္ၾကားထဲ ဆရာ့ေခါင္းေလး တလွုပ္လွုပ္နဲ႔ အထိအေတြ႕က ရမၼက္ေဇာေတြ ျပင္းထန္လာမိတယ္။ အလိုအေလ်ာက္ ျမေသြး ေပါင္တန္ေတြ ကားထုတ္လိုက္ေတာ့ ဆရာ့လၽွာက အဖုတ္တျပင္လုံး ေနရာအႏွံ့ ဖိယက္ေနေတာ့တာပဲ။ ခဏၾကာေတာ့ ဆရာက သူ႔လက္ခလယ္ကို စုပ္ရင္း ျမေသြးမ်က္ႏွာေလးကို လွမ္းၾကည့္ေနတယ္။ အားနာမိတယ္ရွင္ ဆရာ့ ပါးစပ္မွာ ျမေသြးအရည္ေတြ ေပကပ္ေနတာ။

ညာဘက္လက္ခလယ္ တံေတြးစိုရႊဲ သြားေတာ့ ဘယ္ဘက္လက္ညႇိုးနဲ႔ လက္မကို အသုံးျပဳၿပီး အဖုတ္ ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ျဖဲရင္း လက္ခလယ္ကို ထိုးထည့္ေနတယ္။ ျမေသြး ေစာက္ပတ္ထဲလည္း အရည္ၾကည္ေတြ အိုင္ေနေတာ့ အသာေလး ဝင္သြားတာေပါ့။

” အ ………… အင့္ ”

ပါးစပ္က ညည္းသံသဲ့သဲ့ေလး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သတိ ျပဳမိေနတယ္။ ဆရာက ဝင္ေနတဲ့ လက္ခလယ္ကို ၁၀ ခ်က္ ၁၅ ခ်က္ေလာက္ အထုတ္အသြင္း လုပ္ေပးၿပီး လက္သူႂကြယ္ကိုပါ ထပ္ထိုး ထည့္ေနတာ။

” ကၽြတ္ကၽြတ္ … ကၽြတ္ …ရွီးးးးးးး … အ … ဟင့္ ဟင့္ … ေကာင္းလိုက္တာ … အမေလး … အ … ရွီးးးးးးးး ”

ျမေသြး မၾကဳံဖူးတဲ့ အေတြ႕ထူးမို႔ အသံထြက္ ညည္းေနရတာေပါ့။ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ထိန္းမရေအာင္ တုန္ခါလာတယ္။ ပိုဆိုးတာက ျမေသြးအဖုတ္ေလးထဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီး အထုတ္အသြင္း လုပ္ေပးရင္း အဖုတ္ကို ကုန္းယက္ပစ္တာ။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ပါးစပ္ မခြာေတာ့ပဲ ဆရာက မရြံ့မရွာ ယက္ေပးေသးတယ္။

” အာ … ဟာ … အဟင့္ ဟင့္ … ေကာင္းတယ္ … ယက္ေပး … မလြတ္နဲ႔ … ယက္ ယက္ … အမေလးးး … ယက္စမ္းပါ … ေကာင္းလိုက္တာ”

ျမေသြး မရွက္ေတာ့ပါဘူး အထိအေတြ႕ေအာက္ ရမၼက္ေဇာေတြ တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္လာတယ္။ ဒီအခ်ိန္ ေမာင္ လာတားရင္ေတာင္ ျမေသြး ဆရာ့ကို ယက္ခိုင္းေနမွာ ေသခ်ာတာေပါ့။ ဆရာ့ ပါးစပ္နဲ႔ ျမေသြးေစာက္ဖုတ္ လြတ္သြားမွာ ေၾကာက္လြန္းလို႔ ဆရာ့ေခါင္းကို ျမေသြးေပါင္ၾကား ဆြဲကပ္ ထားမိတယ္။

” အား … ေကာင္းလိုက္တာ … ဦးေဇရယ္ … အ … အ … ဟုတ္တယ္ … အားဟား … ေစာက္စိေလးပါ စုပ္ … ရွီးးးးးးး … အ … အ … တမ်ိဳႀကီး … အာ … ဟာ … မ ရ ေတာ့ ဘူး ရွင့္ … ထြက္ ထြက္ … ထြက္ၿပီ … အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ”

ျမေသြးကိုယ္ထဲ အေၾကာေပါင္းစုံ ယားတက္လာၿပီး ဆရာ့မ်က္ႏွာကို ေစာက္ရည္နဲ႔ ပန္းလြတ္မိတယ္။ အားနာမိေပမယ့္ ထိန္းမရခဲ့တာပါ။ တခ်ီထဲနဲ႔ ျမေသြး ဆရာ့လၽွာစြမ္းကို စြဲလမ္းမိခဲ့ရတယ္။ ျမေသြး အေမာေျဖေနတုန္း ေခါင္ရင္းဘက္ ဆရာက တိုးကပ္လာၿပီး ပုဆိုးခါးပုံစျဖည္ရင္း ႏွုတ္ခမ္းနား သူ႔လီးကို ေတ့ေပးေနတာ။ လီးက ေမာင့္လီးထက္ တုတ္ၿပီး ရွည္ကရွည္ေသး။ ျမေသြး လန႔္သြားတာ ေပါ့ရွင္။ အသားျဖဴသေလာက္ လီးက နီညိဳေရာင္ႀကီး။ လီးအရည္ျပားတေလၽွာက္ အေၾကာေတြ ထေနၿပီး လီးထိပ္ဒစ္ဖူးက ကားထြက္ေနတယ္။ ျမေသြး တစ္ခါမွ မစုပ္ဖူးဘူးေလ မ်က္ႏွာလြဲထား လိုက္တာေပါ့။

မရပါဘူး ဆရာက ျမေသြးေခါင္းကို သူ႔လီးဘက္ ျပန္ဆြဲလွည့္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းဝေလးကို ဒစ္နဲ႔ ပြတ္ေပးေနတာ။ ျမေသြးဘဝမွာ ပထမဆုံး လီးနံ့ေလး ရွူမိလိုက္တယ္။ ေမာင့္ကိုေတာင္ စုပ္မေပးဖူးတဲ့ ျမေသြးပါးစပ္ထဲ ဆရာ့လီးႀကီးက ေနရာအျပည့္ ယူထား ေနတာေပါ့။ မရဲတရဲနဲ႔ လီးကို စစုပ္ေပးေတာ့ ဆရာလည္း တအအနဲ႔ စုပ္သပ္ေနရွာတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ျမေသြးစုပ္ေပးတာ အားမရလို႔ေနမွာ ျမေသြးေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ကို လိုးေတာ့တာပဲ။

” ဇြိ … အု … ဝု … ဖလြပ္ … အူး … ဇြိ … ပေလာက္ … ဝု … ဝု ”

ျမေသြး အသက္ရွူၾကပ္သြားရတယ္။ တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ အထိအေတြ႕ေပါ့။ ဆရာက လီးကို ျမေသြးပါးစပ္ထဲ အဆုံးထိဖိထည့္ၿပီး လည္ပင္းကို ညႇစ္ေနတာေလ။ ျမေသြး ခါးေတြ ေကာ့တက္လာၿပီး ကုတင္ေပၚ ေျခဖ်ား ေထာက္ရင္း ဆရာ့ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို အားရွိသေလာက္ တြန္းၾကည့္လိုက္တယ္။ မရပါဘူး၊ ျမေသြး မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာၿပီး ႏွုတ္ခမ္းေဒါင့္က သြားရည္အက်ိအခၽြဲေတြ ထြက္က် လာမွ ဆရာက လီးကို ထုတ္ေပးတာ။ လီးႀကီး ထြက္သြားမွ ျမေသြးလည္း အသက္ဝေအာင္ ရွူလိုက္ရတယ္။

” ဝူးးး … အူး … ဖလြပ္ … ေဝါ့ … ေဝါ့ … အဟြတ္ … အဟြတ္ … ဟြတ္ … ေဝါ့ … ေဝါ့ ”

ျမေသြး တဟြတ္ဟြတ္သီးၿပီး ေဝါ့ကနဲ႔ ပ်ိဳတက္ေနတာေပါ့။ ဆရာက သူ႔လီးကို ပြတ္သပ္ၿပီး ျမေသြးမ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ရင္း ဗိုက္ေပၚ တက္ခြပစ္တယ္။

” ျဖန္း … အ … ျဖန္း ျဖန္း … အ … အားးးး ”

နို႔ေတြညႇစ္ေခ်ရင္း လက္ဝါးနဲ႔ တျဖန္းျဖန္း ပစ္ရိုက္ ေနတာ။ ျမေသြး ႐ုန္းကန္ခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္ေနတာ ထူးဆန္းေနျပန္ေရာပဲ။

” အ … အား … အား … အမေလးးးး … အား … အား ”

” ဘယ္လိုလဲ … ေကာင္းလား … ျမေသြး … ျဖန္း ျဖန္း … ႁပြတ္ … ပလပ္ ပလပ္ … ျဖန္း … ႁပြတ္ ႁပြတ္ ”

ဆရာ့ဆီက ပထမဆုံး စကားသံ ထြက္ေပၚလာတယ္။ ထူးထူးျခားျခားပဲ နာက်င္ေပမယ့္ ျမေသြး ထပ္ခါထပ္ခါ အရိုက္ခံခ်င္ေနမိတာေလ။ ျမေသြး နို႔ေလးႏွစ္လုံးကို တစ္ဖက္ၿပီးတဖက္ ရဲေနေအာင္ ရိုက္ၿပီး ကုန္းစို႔ေနတယ္။

” ျမေလး လိုခ်င္တာ … ဒါမ်ိဳးမလား … ျဖန္း … ျဖန္း ”

” အားးး … အမေလးးးး … ဟုတ္တယ္ … ရိုက္ ရိုက္ … အ … အားးးး ”

ဆရာ့ရဲ့ ရိုက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျမေသြး နို႔သီးေခါင္းေတြ မာေထာင္ေနတာေပါ့။ ေမာင္နဲ႔မတူတဲ့ ဆရာ့ရဲ့ ကာမအျပဳအစုက နာက်င္မွုနဲ႔အတူ ႏွစ္ခ်ိဳက္လာမိတယ္။ ဆရာ အားရေအာင္ ရိုက္ၿပီးမွ ျမေသြးကို စလိုးေတာ့တာ။

” အ … အား … တအား မေဆာင့္နဲ႔ေနာ္ … ဦးေဇ … အမေလးးးး … အ … အားးးး … ျဖည္းျဖည္းပဲ … လိုးပါဆို … အင္းးးးး … အင္းဟင္းးးးးး ”

ဆရာစလိုးတာနဲ႔ ျမေသြးအဖုတ္ေလး တင္းၾကပ္ေနလို႔ ေတာင္းပန္ေနရတယ္။ ေမာင္နဲ႔လိုးေနခ်ိန္ အသံမထြက္ရဲတဲ့ ျမေသြးေလ ဆရာ့လိုးခ်က္ေတြေအာက္ အိပ္ခန္းေလးထဲ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေအာ္ညည္း ေနမိတာပါ။ ဆရာရဲ့ အားပါတဲ့ လိုးခ်က္ေတြက ျမေသြး ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ခဲ့ရတယ္။ ေစာက္ရည္ပန္းရင္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္း သားနဲ႔ လီးကို ျပန္ညႇစ္ေပးေတာ့ ဆရာလည္း ျမေသြးအဖုတ္ရဲ့ညႇစ္အား မခံနိုင္ပဲ လရည္ေတြ ပန္းထည့္ေပးေနတာေပါ့။

” အ … အား … အား … အား … ဟူးးးးးးး … ရွီးးးးးးးးး ”

ဆရာက မညာမတာ လိုးထားတာေတာင္ အားမရ ေသးဘူး။ အေမာမေျပေသးတဲ့ ျမေသြးကို လီးျပန္စုပ္ခိုင္းေနတာ။ ျငင္းမရမဲ့အတူတူ စိတ္ပါလက္ပါ စုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ဆရာ့လီးမွာ ေပကပ္ေနတဲ့ လရည္ေတြနဲ႔ ျမေသြးေစာက္ရည္နံ့ေတြက ပ်ိဳ႕တက္ မတတ္ပဲ။ အနံ့ယဥ္လာေတာ့လည္း အဲဒီအနံ့က ျမေသြး ရမၼက္စိတ္ကို ပိုၿပီး ေတာက္ေလာင္ေစတာ။

” အားဟား … ရွီးးးးး … ျမေသြးက … သင္လြယ္ တတ္လြယ္ … ေလးပါလား … ေကာင္းလိုက္တာကြာ … ထုတ္ေတာ့ ပါးစပ္ထဲ … ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ … ဒီတခါ … ေလးဖက္ကုန္းေပးေနာ္ ”

” ရွင္ ”

ျမေသြး အရွက္ကုန္ေနပါၿပီ။ ဆရာ့စိတ္တိုင္းက် ေလးဖက္ကုန္းေပးလိုက္တယ္။ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလး က်ိန္းစပ္ေနေပမယ့္ ဆရာ့လီးႀကီး ဝင္လာမယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနမိေတာ့တာပါ။ ေနာက္ကေန ျမေသြးဖင္ကို တျဖန္းျဖန္း ရိုက္လိုး ေတာ့လည္း ရက္ရက္စက္စက္ပါပဲ။ ကုတင္ေပၚ ေကြးေထာက္ထားတဲ့ ျမေသြးလက္ႏွစ္ဖက္က အိပ္ယာခင္းကို က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားရတယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ မနားတမ္းလိုးရင္း ျမေသြးဖင္ဝေလး တံေတြးေထြးခ်ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလး ထည့္ေမႊေနလို႔ လန႔္သြားမိတာေပါ့။ ေမာင္ျပတဲ့ ဇတ္ကားေတြထဲ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးထည့္လိုးတာေတြ ျမေသြး ျမင္ဖူးေနတာေလ။ အဖုတ္ထဲ ဝင္ထြက္ေနတဲ့ လီးတန္းလန္းနဲ႔ ဖင္လိုးခံရမွာ ေတြးမိၿပီး ဖင္ေဘးလြဲ ႐ုန္းထလိုက္တယ္။ ျမေသြးအႀကံ ဆရာက ရိပ္မိေနပုံပါပဲ။ ဖင္ေပါက္ထဲထည့္ထားတဲ့ လက္ကို အျမန္ဆြဲထုတ္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္စလုံးက ခါးကို ခပ္တင္းတင္း ဖိကိုင္ထိန္းထားတာ။ ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ အဖုတ္လိုးေနရင္း ဖင္ဝေလးထဲ တံေတြးေထြးခ်ၿပီး ေဆာင့္လိုးလိုက္တယ္။

” ၿဗိ … အီးးးးးးးးး … အမေလး … ေသၿပီ ေသၿပီ … နာလိုက္တာ … ဦးေဇရယ္ … အဟင့္ ဟင့္ … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ ”

ျမေသြး ငိုသံပါလာေပမယ့္ ဆရာက မညႇာပါဘူး။ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးဝင္တာနဲ႔ ခါးကို စုံကိုင္ၿပီး အားရပါးရ ဆြဲလိုးေနတာ။

” အင့္ … ဘြတ္ … ျဖန္း ျဖန္း … ဗ်စ္ … ဘြတ္ … ျဖန္းးး … အားးးးး … အ … အ … နာတယ္ … ျဖန္းးးး … အမေလး … ဖင္ကြဲၿပီ ေနမွာ … အဟင့္ … အီးးးး ဟီးးးး ”

ျမေသြး တကယ္မခံနိုင္တာပါ။ ဖင္ေပါက္ထဲ ဆရာ့လီးက တစ္စို႔ႀကီးနဲ႔ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္ကို တျဖန္းျဖန္း ရိုက္လိုးေနတာရွင့္။ နာက်င္လြန္းလို႔ ကုတင္ေခါင္းရင္းဘက္က ေခါင္းအုံးတစ္လုံး လွမ္းယူၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ထားလိုက္ရတယ္။

” အင့္ … ႁဗြတ္ … ဘြတ္ ဘြတ္ … ျဖန္းးး ျဖန္းးးး … အားလား … ေကာင္းလိုက္တာ … ျမေသြးရယ္ … အင့္ဟာ … ဘြတ္ ဘြတ္ … အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးး … ရွီးးးးးးး ”

ျမေသြးဖင္ထဲ သပ္လ်ိဳထားသလို႔ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္နဲ႔ နာက်င္ေနသေလာက္ ဆရာကေတာ့ ဖင္အတြင္း ႂကြက္သားေတြရဲ့ အထိအေတြ႕ကို အရသာခံရင္း မနားတမ္း ဆြဲလိုးေနတာေပါ့။ ျမေသြးလည္း ေခါင္းအုံးကို ဖိကိုက္ေနရာက တျဖည္းျဖည္း လီးအရသာ အသစ္ေလး ေတြ႕လာမိတယ္။

လီးအရည္ျပားနဲ႔ ဖင္အတြင္းနံရံေတြ ပြတ္တိုက္ ခ်ိတ္ဆြဲေနမွုက ေစာက္ဖုတ္ အလိုးခံရတာထက္ကို ပိုၿပီး ခံလို႔ေကာင္းေနတာ အခုမွ သိလိုက္ရတာ။ နာက်င္မွုေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး ကာမအရသာေလး အစားထိုး ဝင္ေရာက္လာေတာ့လည္း ျမေသြး မေနနိုင္ျပန္ဘူး။ ဖင္ႀကီး ရသေလာက္ ေထာင္ေပးရင္း ဆရာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲလိုးနိုင္ေအာင္ အသင့္ျပင္ေပးေနမိတာေပါ့။ အခ်က္ ၃၀ ေလာက္ မနားတမ္း လိုးၿပီး ျမေသြးဖင္ထဲက လီးကို ျပန္ထုတ္လိုက္တယ္။ ျမေသြး ကာမအရသာေလး ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားလို႔ လွည့္အၾကည့္ ဆရာက ျမေသြး အဖုတ္ကို ေနာက္ကေန ကုန္းယက္လိုက္တယ္။

” ရွီးးးးးး … အ … အားးး … ေကာင္းတယ္ … ဦးေဇ … ယက္ … ယက္ … ျမေသြး … ေစာက္ပတ္ကို … နာနာေလး ဖိယက္ … အ … အင္းဟင္း ”

လြတ္ကနဲ႔ ျမေသြးပါးစပ္က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စကားလုံးေတြ ထြက္သြားမိတာ ေျပာၿပီးမွ ျမေသြး ရွက္မိရတယ္။ ဖင္လိုးေနရင္း အဖုတ္ကို ကုန္းယက္ေတာ့ ခံစားမွုက ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ေကာင္းေန တာေလ။ ေစာက္ပတ္ယက္ေပးရင္း ပူပူေႏြးေႏြး အလိုးခံထားတဲ့ ဖင္ဝေလး လၽွာဖ်ားနဲ႔ ထိလိုက္တိုင္း ျမေသြး တြန႔္ကနဲ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားေတာ့ ဆရာက ဖင္ေပါက္ေလး ဖိယက္ေတာ့တာပဲ။ ၿပီးမွ ဖင္ေရာ အဖုတ္ေရာ တလွည့္စီ ရိုက္ရိုက္လိုးတာ။ ထူးထူးျခားျခားပဲ ျမေသြး အဲ့လို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အလိုးခံရတာကို ပိုၿပီး ႀကိဳက္တတ္မွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိ ထားမိလာတယ္။

” အာ … ရွီးးးးးးး … ျဖန္း … အ … ဘြတ္ … ဗ်စ္ … အင္းဟင္း … ေကာင္း … ေကာင္း … ေကာင္းလိုက္တာ … ဦးေဇရယ္ … အ … အ … အင္း … ဖင္ေရာ … အဖုတ္ေရာ … ျဖန္း … အင္း … ရိုက္ ရိုက္ … ျဖန္း … အ … တလွည့္ဆီ … လိုးေပး … အ … အားးးး ”

ဆရာလည္း ျမေသြးဖင္ႀကီးကို တျဖန္းျဖန္း ရိုက္လိုက္ ဆြဲေဆာင့္လိုးလိုက္ပါပဲ။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ၾက ဆရာ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာၿပီး ေနာက္ဆုံး တခ်က္ ေဆာင့္လိုးရင္း လရည္ေတြ ေႏြးကနဲ ျမေသြး အဖုတ္ထဲ ဝင္လာေတာ့တယ္။ ျမေသြးလည္း ဆရာ့လီးကို ျပန္ညႇစ္ေပးရင္း အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္သြား ခဲ့တာ။ ညေရာက္ေတာ့ မထနိုင္ေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳးထဲ အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။

//////////////////////////

” ျမေသြး … ဒီေန႔ … ႐ုံး မသြားဘူးလား ”

ဆရာက ျမေသြးတို႔လင္မယား အိပ္တဲ့ ကုတင္ေစာင္း ဝင္ထိုင္ရင္း ေမးေနတာ။

” အ … ကၽြတ္ ကၽြတ္ … အင္း … ဦးေဇ … ျမေသြး တကိုယ္လုံး … ေညႇာင္းကိုက္ေနလို႔ ”

မနက္ အိပ္ယာနိုးလိုက္တာနဲ႔ တစ္ညလုံး အလိုး ခံထားရလို႔ ျမေသြးတကိုယ္လုံး ကိုင္ရိုက္ထားသလို ခံစားေနရၿပီး ေစာက္ပတ္အုံေလး နာက်င္ေနတယ္။

” ဦးေဇလည္း … ညက စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ … ျဖစ္သြားမိတယ္ ”

” အိုရ္ … မထိနဲ႔ဦး … ဦးေဇရဲ့ … က်ိန္းစပ္ေနတာ … ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

စကားေျပာရင္း ဆရာ့လက္တဖက္က ေကြးအိပ္ေနတဲ့ ျမေသြးေပါင္ၾကားထဲ လာႏွိုက္ေနတာ။ ဆရာက ေျပာမရဘူး ျမေသြးအဖုတ္ထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ စမ္းၿပီး ထိုးဆြေနတယ္။

” အ ……… ရွီးးးး ……… ဟင့္ ဟင့္ ”

တဆက္ထဲ အစိေလးကို စမ္းၿပီး ဖိေခ်ေနေတာ့ ျမေသြး စိတ္ေတြ ႂကြတက္လာေရာပဲ။

” ေပါင္ေလး … ျဖဲေပးဦး … ျမေသြး ”

” ဟင့္ … အထဲက က်ိန္းေနေသးတယ္ … ဦးေဇ ”

” အင္းပါ … မလိုးပါဘူး … အာေငြ႕ေလး ေပးမလို႔ပါ ”

ျမေသြး ဆရာေျပာသမၽွ လိုက္လုပ္ေနမိတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ နားမလည္နိုင္ဘူး။ အခုလည္း ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ျဖဲေပးမိေတာ့ ျမေသြးအဖုတ္က ဆရာ့ေရွ႕ အတိုင္းသားပဲ။ ျမေသြးေပါင္ဂြေလး စိုက္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာအပ္ခ်ရင္း အဖုတ္တျပင္လုံး ယက္ေပးေနတာ။ အစိေလးကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ကလိလိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လၽွာထိုးသြင္းေမႊလိုက္နဲ႔ မၾကာပါဘူး အရည္ၾကည္ေတြ အိုင္လာခဲ့တယ္။ အဖုတ္ေလး ယက္ရင္း လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ဖင္ဝေလး လက္တဆစ္ေလာက္ ထိုးေမႊေတာ့ ျမေသြး မခံနိုင္ေတာ့ဘူး။ ထိန္းထားတဲ့ၾကားက အားကနဲ႔ ေအာ္ၿပီး ၿပီးသြားခဲ့တယ္။

” ေကာင္းလား … ျမေသြး ”

ျမေသြး ပါးစပ္က ျပန္မေျဖနိုင္ဘူး။ ေခါင္းေလးပဲ ညိတ္ျပရင္း ထမိန္နဲ႔ အဖုတ္ေလးကို သုတ္ေနမိတာ။

” ဟာ … ထားလိုက္ … ဦးေဇ လုပ္ေပးမွာေပါ့ ”

ခပ္တိုးတိုးေျပာၿပီး ျမေသြးလက္ကို ဆြဲဖယ္လိုက္တယ္။ ျမေသြးအဖုတ္ထဲက အရည္ေတြေရာ ဖင္ၾကားထဲထိပါ လၽွာနဲ႔ သိမ္းယက္ၿပီး ၿမိဳခ်ပစ္တာ။ ၿပီးတာနဲ႔ ပုဆိုးခၽြတ္ၿပီး ျမေသြးေခါင္းရင္းဘက္ ကိုယ္တေစာင္း လွဲခ်ၿပီး တိုးကပ္လာတယ္။ အသက္ႀကီးေပမယ့္ ေပါင္တန္ေပၚ ႂကြက္သားအေျမႇာင္းလိုက္ ထေနၿပီး မေပ်ာ့မမာ အေနအထားနဲ႔ စိုက္က်ေနတဲ့ လီးက ျမေသြးစိတ္ကို လွုပ္ရွားေစတယ္။ ဘာလုပ္ ေပးရမလဲဆိုတာ ျမေသြး အလိုလိုသိပါတယ္။ အသာေလး ဆုပ္ကိုင္ၿပီး လီးအရည္ျပားကို စုလိုက္ ျဖဲလိုက္ လုပ္ရင္း ႏူတ္ခမ္းေလးဟၿပီး လီးကို ဆြဲစုပ္ ပစ္တာ။ ဒစ္ႀကီးနဲ႔တင္ ပါးစပ္ထဲ ျပည့္သြားတာမို႔ ထပ္မစုပ္ပဲ အသက္ဝဝ ရွူလိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ဒစ္ဖ်ား ေလးကို လၽွာနဲ႔ ဝိုက္ယက္ၿပီး လီးထိပ္ကို စုပ္ေပး လိုက္တာ။

” ႁပြတ္ … အင္းဟင္း … ပလပ္ ပလပ္ … အင္း အား … ႁပြတ္ … ပလပ္ … ေကာင္းတယ္ … ျမေသြးရယ္ … ရွီးးးး … ကၽြတ္ကၽြတ္ … ဟုတ္တယ္ … စုပ္ စုပ္ ”

ဆရာရဲ့ ညည္းသံေတြက ျမေသြးရမၼက္စိတ္ကို ျပန္ႂကြေစတာ ထင္တယ္။ လီးကို အရင္းကကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ဝင္သေလာက္ သြင္းရင္း ေခါင္းကို ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေပးမိတာ။ ဆရာလည္း တကၽြတ္ကၽြတ္ စုပ္သပ္ၿပီး ျမေသြးဆံပင္ေတြ ထိုးဖြေနတယ္။ လီးအရင္းထိ မသြင္းပဲ ပါးစပ္ကို ထိန္းလိုး ေနေတာ့ ဆရာ့ဖင္ၾကားေအာက္ တြဲက်ေနတဲ့ လဥႏွစ္လုံးကို လက္နဲ႔ ခပ္ဖြဖြေလး ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္တယ္။ သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး ျမေသြးလၽွာေပၚ ဆရာ့ ဒစ္ႀကီး တင္းကနဲ႔ ျဖစ္လာၿပီး လရည္ေတြ ေဖ်ာကနဲ႔ ေဖ်ာကနဲ႔ ပန္းထုတ္ေနတယ္။

” အ … ရွီးးးးး … မ … မ … မ ရ ေတာ့ ဘူး … ၿမ ေသြး ရယ္ … အားးး အားးးး … ထြက္ ၿပီ ကြာ ”

ျမေသြး ေခါင္းလွည့္လိုက္ေပမယ့္ ဆရာက ဆံပင္ေတြ ဆြဲဆုပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ လရည္ေတြ ပန္းထည့္ပစ္တာ။ ျမေသြးလည္း ပါးစပ္နဲ႔ အျပည့္ပဲ အသက္ေအာင့္ၿပီး ငုံထားလိုက္ရတယ္။ ထထိုင္ၿပီး ကုတင္ေအာက္ ေထြးမယ္ လုပ္ေတာ့ အေထြးမခံဘူး။ သူ႔ လရည္ေတြ ႏွေမ်ာလို႔ဆိုၿပီး ျမေသြးပါးစပ္ကို ေတ့စုပ္ပစ္တာ။ ညႇီစို႔စို ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲ လရည္ေတြကို သူ႔လၽွာနဲ႔ လိပ္ယူရင္း ျမေသြးပါးစပ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္သြင္းၿပီး မ်ိဳခ်ခိုင္းတာ။ ပ်ိဳ႕တက္ေနရင္း ျမေသြးလည္း မ်ိဳခ်ပစ္ရတယ္။

” ဦးေဇေတာ့ … အိမ္ကိုေတာင္ … မျပန္ခ်င္ေတာ့ဘူး ကြာ ”

” အံမယ္ … ဟိုက … ဦးေဇမိန္းမက … ေမၽွာ္ေနမွာ ေပါ့ ”

ဆရာက ျမေသြးနို႔အုံေတြ ပြတ္သပ္ညႇစ္ေခ်ရင္း ေျပာတုန္း ျမေသြးလည္း ဆရာ့ေပါင္ၾကားက လရည္ ထြက္ၿပီးခါစ လီးကို ဂြင္းတိုက္ေပးရင္း ျပန္ေျပာ လိုက္တယ္။ ေမာင္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ျပန္မလာမခ်င္း ဆရာနဲ႔ ျမေသြးတို႔ တစ္ရက္ ၃ ခ်ီေလာက္ လိုးျဖစ္ ၾကတယ္။ ေမာင္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ျမေသြး ေမာင္မရိပ္မိေအာင္ ပိပိရိရိေလး ေနေနတာေပါ့။ ညပိုင္း ေမာင္နဲ႔ လိုးေတာ့ စိတ္က သိပ္မပါေတာ့ဘူး။ ဆရာ့လီးကိုပဲ မ်က္လုံးထဲ ျမင္ေယာင္ေနတယ္။ ဆရာ့လီးႀကီးကို မွန္းၿပီး ခံမွ ကာမအရသာေလး ရရွိခဲ့တာ။ စိတ္ကူးနဲ႔ ဆရာ့လီးကို မွန္းၿပီး အားရပါးရ အလိုးခံတိုင္း အေပၚက ခြလိုးေနတဲ့ ေမာင့္ကို အားနာစိတ္ေလး ဝင္လာမိတယ္။ ေမာင္ကေတာ့ ျမေသြး ဒီရက္ပိုင္း ရမၼက္စိတ္ လြန္ကဲေနတာကို သေဘာက်ေနတာေပါ့။

တစ္ရက္က ေမာင္ မရိပ္မိတာ ကံေကာင္းလို႔ေပါ့။ ေမာင္လိုးေနတုန္း ပါးစပ္က ေကာင္းလိုက္တာ ဦးေဇလို႔ မပီမသ ထြက္မိသြားတာ။ လိုးရင္း ခဏရပ္ၿပီး ျမေသြးမ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ျမေသြးလည္း ထူပူသြားတာ ဆရာနဲ႔ ခိုးခိုးလိုးတာ ေပၚၿပီမွတ္တယ္။ ေတာ္ပါေသးရဲ့ ေမာင္က အဲ့ဒီေနာက္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ဖိလိုးေတာ့တာပဲ။

ေမာင့္ဆရာ ျပန္သြားေပမယ့္ ျမေသြးစိတ္ေတြ ကာမနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ျပင္းထန္လာတတ္တယ္။ သူစိမ္း ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံခ်င္တဲ့ စိတ္က အျမဲအသင့္ ျဖစ္ေနတတ္တာ။ ေမာင္နဲ႔လိုးရင္း နီးစပ္တဲ့ ေယာကၤ်ားေတြကို မွန္းၿပီး အလိုးခံတတ္ လာတယ္။ လင္မသိေအာင္ ခိုးအလိုးခံတဲ့ အရသာကို လက္ေတြ႕ ၾကဳံဖူးတာေလ။

///////////////////////////

အဲ့ဒီလိုေနလာရင္း ျမေသြး ဒုဦးစီးစာေမးပြဲ ေျဖတာ ေအာင္ေတာ့ ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္းရွိတဲ့ ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းလာၾကတာ။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္ ဝင္ၿပီး မၾကာဘူး ျမေသြး ဝန္ထမ္းတိုက္ခန္းရတယ္။ ေမာင္ ရာထူးတက္တာနဲ႔အမၽွ ခရီး ခဏတိုင္း ထြက္ေနရေတာ့ ေမာင့္အေမက ျမေသြးနဲ႔ လာေနေပးပါတယ္။ ေယာကၡမနဲ႔ မေနတတ္ေပမယ့္ အဆင္ေျပေအာင္ ေနရတာေပါ့။ အရင္ေနခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕မွာ ေမာင့္ဆရာနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တာ ေမာင္ ရိပ္မိပုံပါ။ ျမေသြးကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ မွာေနတာ ၾကားလိုက္ မိတယ္။ ျမေသြး အလုပ္ကျပန္လာတိုင္း ေမာင့္အေမရဲ့ ေဝယာဝစၥေတြ လုပ္ေပးရတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ ပိုလာခဲ့ၿပီ။

အိမ္ေထာင္သည္မိန္းမေတြက ကိုယ့္လုပ္ငန္းခြင္ထဲ အထက္လူႀကီးနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေနရ၊ ကိုယ့္ လက္ေအာက္ ငယ္သားနဲ႔လည္း တည့္ေအာင္ေနရတာပါ။ တခါတခါ မေမၽွာ္လင့္တဲ့ ျပသနာေပါင္းစုံ ဝင္လာရင္လည္း စိတ္ဖိစီးမွုေတြ မ်ားလာတတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက ကိုယ္က မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာတတ္တာမ်ိဳးေလ။ အသက္တစ္ရာ မေနရေပမယ့္ အခက္တစ္ရာ ၾကဳံရေသးတယ္ ဆိုတဲ့စကား ငယ္ငယ္က ၾကားဖူးေပမယ့္ ပါသည့္ပါသာပဲ ေနလာခဲ့တာ အခုမွ နားလည္ခဲ့ရတယ္။

ကိုယ္ႀကိဳးစားလာတဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ တန္းတူရၿပီးသား ရာထူးေနရာ တည္ျမဲဖို႔လည္း ႀကိဳးစားရေသးတာ။ အလုပ္ထဲ မလြဲသာမေရွာင္သာ ျပသနာ ေလးေတြ ေျဖရွင္းၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လည္း ေယာကၤ်ားအေပၚ မယားဝတၱရား မပ်က္ေအာင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရေသး။ အိမ္ေရာက္လို႔မွ အေမာမေျပေသးဘူး လင္ေတာ္ေမာင္ရဲ့ မိဘေတြျဖစ္တဲ့ ေယာကၡမ ေတြကို စိတ္မပါလည္း ျပဳံးျပရ ျပဳစုလုပ္ကိုင္ေပးရ။ အို တကယ္ တကယ္ စိတ္တအား ပင္ပန္းရတယ္။

အင္း မနက္အလုပ္သြား ညေနအလုပ္ျပန္ လင္ေတာ္ေမာင္ အိမ္ရွိတဲ့ခ်ိန္ အလိုက် ျပဳစုေပးရ။ ဟူး ျမေသြးတို႔လို မိန္းမသားေတြဘဝ ေဘာင္ခတ္ခံထား ရသလိုပါပဲ။ ဟုတ္တယ္ေနာ္ ေန႔တဓူဝ ဖြာဆံၾကဲ လူေနမွုစနစ္ေအာက္ ရပ္တည္ေနတာ ၾကာေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးသုခဆိုတာ အစကို ရွာမရခဲ့တာ။ အိမ္ေထာင္သက္ၾကာလာေတာ့ ခံရတဲ့ဘက္က ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လာၿပီေလ။ ကိုယ့္တကိုယ္စာေလး ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရွာလာၾကတာေပါ့။

ေဟာ ေတြ႕ၿပီေလ ျမေသြးတို႔လို မိန္းမသားမ်ိဳးေတြ အတြက္ အားေပးဂ႐ုစိုက္ျပတတ္တဲ့ ကိုယ့္အနီးအနား ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ အဓိကက ကိုယ့္လို မိန္းမသားမ်ိဳးကို စိတ္ပင္ပန္းမွု ေလ်ာ့ေစၿပီး ေပ်ာ္ေအာင္ထားနိုင္တဲ့သူေပါ့။ လာၿပီေလ ေဖာက္ျပန္တယ္ ဘာညာဆိုၿပီး ကဲ့ရဲ့ရွုံ႔ခ်တဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ အလူးအလဲပဲ။ ကိုယ္ခံစားရတာေတြ သူတို႔မွမသိတာ။

///////////////////////////

” အို႔ …… အဟင့္ ဟင့္ ”

ဒီအရသာမ်ိဳး မခံစားရတာၾကာေတာ့ ျမေသြး တကိုယ္လုံး တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ၾကက္သီးထလာရတယ္။ အလုပ္ပိတ္ရက္ ေမာင္လည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ေန တာမို႔ ျမေသြးတို႔ အခန္းတံခါးေလးပိတ္ၿပီး ကာမ ဆက္ဆံဖို႔ အစပ်ိဳးေနၾကတာေပါ့။ ထိန္းထားတဲ့ၾကားက အသံထြက္ၿပီး ညည္းလိုက္မိတယ္။ ေမာင္က ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ျဖဲၿပီးေတာ့ အဖုတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းထိပ္က အစိေလးကို ဆြဲစုပ္ေနတာ။

” အ …… ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

ျမေသြးက ေမာင့္ေခါင္းကို ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ညႇပ္ၿပီး ညည္းေနေတာ့ မခံနိုင္တာ သိလို႔ထင္တယ္ အစိေလး စုပ္ေနရာကေန ေပါင္ၿခံထဲေရြ႕ၿပီး အထက္ေအာက္ ယက္ေပးေနတာ။ ခဏေနမွ အဖုတ္ေလး ျပန္ယက္ေပးရင္း အစိေလးစုပ္လိုက္ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ လၽွာထိုးထည့္ၿပီး ေမႊလိုက္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကလိေပးေနတာေပါ့။

” ေဒါက္ ေဒါက္ … သားေရ …… မင္းေဇာ္ … အေမ့ကို …… ေစ်းလိုက္ပို႔ဦး ”

” ေဟာ … လုပ္ၿပီ ”

” ခဏေလးပါ … ျမေသြးရဲ့ … ႁပြတ္ … ပလပ္ ပလပ္ … ဗ်ာ … ဟုတ္ ဟုတ္ … လာၿပီ အေမ ”

ေမာင္က ျမေသြးကို ခပ္တိုးတိုးေျပာရင္း သူ႔အေမကို တဆက္ထဲ ေျဖေနတာပါ။ ျမေသြးေျပာတာ အဲ့တာ ေတြေပါ့။ အလုပ္နားရက္ေလးေတာင္ လင္မယား ေကာင္းေကာင္းမေနရဘူး။ ေမာင့္အေမ ျမေသြးေယာကၡမေလ သူေစ်းသြားဖို႔ လိုက္ပို႔ခိုင္းေနတာ။ ရန္ကုန္ေရာက္ကတည္းက လြတ္လပ္မွုကို မရွိေတာ့ဘူး။ အရင္ၿမိဳ႕ေလးဆို ေမာင့္ဆရာဆီကေတာင္ ကာမသုခေတြ အမ်ားႀကီး ရလိုက္ေသးတာ။ ေမာင္ ကလည္း သားလိမၼာ တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ သူ႔အေမ ေခၚတာနဲ႔ အဖုတ္ေလးယက္ရင္း တန္းလန္း ထသြားေတာ့တာပဲ။ ရွက္ရွက္နဲ႔ ဝန္ခံရရင္ ျမေသြး အဲ့လိုအခ်ိန္မ်ိဳးဆို အိပ္ခန္းထဲ ေဇာင္းတိုက္ၿပီး အာသာေျဖလိုက္ရတယ္။

ေမာင္ ထြက္သြားတာနဲ႔ ျမေသြးလည္း အိပ္ယာထဲမွာပဲ ဘယ္ညာလူးလိမ့္ရင္း အဖုတ္ေလး ပြတ္ေနမိတာ။ ေမာင္ ယက္ေပးထားလို႔ အရည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္ ေနၿပီ။ တကယ္ပါပဲ ငိုခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္တယ္။ ဘယ္မိန္းမမဆို အားလပ္ရက္ေလးေတြ ကိုယ့္လင္နဲ႔ ကိုယ္ အားရပါးရ အလိုးခံခ်င္ၾကတာေပါ့။ ဒီခံစားခ်က္မ်ိဳး ေယာကၡမနဲ႔ အတူေနေနရတဲ့ ျမေသြးလို မိန္းမမ်ိဳးပဲ သိနိုင္မွာပါ။ လက္နဲ႔ပြတ္တာကလည္း အိမ္ေထာင္သည္ဘဝမွာ လက္က စိတ္ေက်နပ္ဖို႔ အျပည့္အဝ မေပးနိုင္ပါဘူး။ ၾကာလာေတာ့ ျမေသြး စိတ္ေတြ လြတ္ေပးလိုက္မိတယ္။

ဒီလိုပဲ ေမာင္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးထြက္ၿပီး တစ္ရက္ၾက အိပ္ယာနိုးနိုးခ်င္း ျမေသြး မ်က္ႏွာေတာင္ မသစ္ ေသးဘူး ဖုန္းဖြင့္ၾကည့္ေနတာ။ မိုးကလည္း ဖြဲဖြဲရြာေနတာနဲ႔ အိပ္ယာမထပဲ အျပာစာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္ေနမိတယ္။ စာေရးသူရဲ့ ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေရးသားမွုက တကယ့္အျပင္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတိုင္းပဲ။ လင္မရွိတုန္း သူငယ္ခ်င္းေယာကၤ်ားနဲ႔ ျဖစ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး ဖတ္ေနရင္း စိတ္ႂကြလာလို႔ ထမိန္ေပၚကေန အရည္ ထြက္တဲ့အထိ ေစာက္စိကို ဖိေခ်ပစ္လိုက္တယ္။

မနက္အိပ္ယာနိုးတာနဲ႔ အစိေလးကို လက္နဲ႔ပြတ္ေနမိတာ အက်င့္တစ္ခု ျဖစ္ေနမိၿပီ။ လင္နဲ႔လည္းေဝး တစ္ေယာက္ထဲ ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲ ကာမအထိအေတြ႕ကို အျမဲဆာေလာင္ေနရတာ။ ေခါင္းရင္းက နာရီ ၾကည့္ေတာ့ ၇ နာရီခြဲ ေက်ာ္ေနၿပီ။ အစိေလးကို ၅ ခ်က္ေလာက္ ခပ္သြက္သြက္ ဖိပြတ္ၿပီး အိပ္ယာထလိုက္ရတယ္။ ႐ုံးေနာက္က်လို႔ မျဖစ္ဘူး။ အထက္လူႀကီး ၿငိဳျငင္မွာ ျမေသြး ေၾကာက္တယ္။ ထမင္းခ်က္ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳး ႐ုံးတက္မဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ခပ္ျမန္ျမန္ လဲလိုက္ရတယ္။ ရထားတဲ့ တိုက္ခန္းနဲ႔ ႐ုံးက မေဝးေတာ့ ေျခလ်င္ပဲ ေလၽွာက္လာခဲ့တယ္။ ကားနဲ႔ဆို ပိုၾကာတယ္ေလ။ ႐ုံးေရာက္ေတာ့ ကိုးနာရီထိုးဖို႔ ငါးမိနစ္ပဲ လိုေတာ့တယ္။

” ေဟာ … မမၿမ လာၿပီ ”

” ေအး …… ေမာင္စိုး ေရ ”

႐ုံးထဲဝင္တာနဲ႔ ဂိတ္ေစာင့္ ေမာင္စိုးက လွမ္းေျပာ ေနတယ္။ ေမာင္စိုး အသက္က ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေလးရယ္။ ျမေသြးထက္ အမ်ားႀကီးငယ္တယ္။ ျမေသြးက ၃၅ ထဲ ေရာက္ေနၿပီ။ နာမည္အျပည့္အစုံက စိုးေမာင္ေမာင္ တဲ့။ လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ ဘြဲ႕ရၿပီးတာ မၾကာေသးဘူး။ သေဘာကေတာ့ တအားေကာင္းတာ။

ျမေသြးေရာက္တာနဲ႔ ထမင္းခ်ိဳင့္ျခင္းနဲ႔ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဖိုင္တြဲေတြ ကူသယ္ေပးတယ္။ ႐ုံးခန္းေလးထဲ ေရာက္ေတာ့ ၉ နာရီ ကြက္တိပါပဲ ေနာက္မက်ေသးဘူး။

” ေဟာ … ျမေသြး လာၿပီ … ဆရာက … လြတ္လိုက္ဦးတဲ့ ”

” ဟုတ္ … မမျမင့္ ”

ျမေသြး လြယ္ေနၾကအိတ္ေလး အလုပ္စားပြဲေပၚ တင္တုန္း မမျမင့္ လွမ္းေျပာေနတာ။ မမျမင့္နဲ႔က ရာထူးတူေပမယ့္ ျမေသြးထက္ စီနီယာက်တယ္။ မမျမင့္ ႏွုတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ ဖိုင္တြဲေတြယူရင္း ညႊန္မွူးအခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့တယ္။

” ဆရာ … သမီး ေရာက္ၿပီ ”

” ေအာ္ … လာထိုင္ ”

ညႊန္မွူးက အသက္ ၅၀ ေလာက္ ရွိၿပီ။ အသားျဖဴျဖဴ ဝဝနဲ႔ နဖူး နည္းနည္းေျပာင္တယ္။ ပါဝါမ်က္မွန္ အထူႀကီးနဲ႔ ဖိုင္တြဲတစ္ခုကို ဖတ္ေနရာက ျမေသြးကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ေျပာေနတာပါ။

” သမီးကို … ေခၚတယ္ဆိုလို႔ ဆရာ ”

” အင္း … ျမင့္ျမင့္ခိုင္ ဆီက … စာရင္းေတြ ေတာင္းၿပီး …… ႏွစ္ပတ္လည္ စာရင္းခ်ဳပ္ပါ … ေနာက္အပတ္ထဲ ရေအာင္တင္ …။ ဒါနဲ႔ တိုက္ခန္းက ေနရတာ … အဆင္ေျပရဲ့လား ”

” ဟုတ္ … ေျပပါတယ္ ဆရာ ”

ညႊန္မွူးနာမည္က ဦးသီဟန္ပါ၊ အိမ္ေထာင္နဲ႔၊ သားတစ္ေယာက္ သမီးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး နိုင္ငံျခားမွာလို႔ မမျမင့္က ေျပာျပထားတယ္။ ဆရာဆီက ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္စိုးက ျမေသြးအတြက္ ေကာ္ဖီ အဆင္သင့္လုပ္ထားၿပီးသား။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ မိန္းမေတြေလ အေရာင္ အဆင္း အနံ့ အထိအေတြ႕ေတြေအာက္ သာယာသြားတတ္ၾကတာ။ အဲ့ဒီထဲ ျမေသြးလည္း ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျမေသြး ေျပာခ်င္တာက တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ ပါေနာ္။ မိန္းမသားထုႀကီး အားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ ကိုကိုမွကိုကို ေမာင္မွေမာင္ ဆိုတဲ့ မိန္းမသားေတြ မပါပါဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရးသုခ မျပည့္စုံလို႔ ခဏတာ အေပ်ာ္ရွာရာကေန ေဖာက္ျပန္မိၾကတာမ်ိဳးပါ။ အင္း ကိုယ္ေဖာက္ျပန္တဲ့ အမ်ိဳးသားက ကိုယ့္လင္ေလာက္ ႐ုပ္ရည္ ၾကည့္ေကာင္းခ်င္မွ ၾကည့္ေကာင္းမယ္ ခ်မ္းသာခ်င္မွ ခ်မ္းသာမယ္ အဲ့တာက အေရးမႀကီဘူး။ အဲဒီမွာ ေမာင္စိုးနဲ႔ စေတြ႕ေတာ့တာေပါ့။

ေမာင္စိုးက ျမေသြးတို႔ အေကာက္ခြန္႐ုံးက ဂိတ္ေစာင့္ တစ္ေယာက္ပါ။ အသားျဖဴျဖဴ ခႏၶာကိုယ္ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ ႐ုပ္ရည္ကလည္း ၾကည့္ေကာင္းတယ္။ စကားေျပာေကာင္းၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနတတ္လို႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ခ်စ္ခင္ၾကတာ။ အထူးသျဖင့္ ေမာင္စိုးရဲ့ အလိုက္တသိနဲ႔ ဂ႐ုတစိုက္ လုပ္ေပးတတ္တာေလးေတြေလ။

” ေဟာ … မမျမေသြး လာၿပီ … ေပးေပး ျခင္းေတာင္း ”

႐ုံးထဲဝင္တာနဲ႔ ေမာင္စိုး အသံနဲ႔အတူ လူက ျမေသြး နားေလး ေရာက္လာေတာ့တာပဲ။ လက္ထဲက ထမင္းခ်ိဳင့္ျခင္းကို ဆြဲယူၿပီး ျမေသြးရဲ့ ႐ုံးခန္းေလးထဲ ေရွ႕က ေလၽွာက္သြားေနတယ္။

” ကၽြီ …… ကၽြီ ……… မမျမေသြး … မုန႔္စားခဲ့ၿပီလား ”

႐ုံးခန္းတံခါးေလး ဖြင့္ၿပီးတာနဲ႔ ထမင္းခ်ိဳင့္ ျခင္းေလး အလုပ္စားပြဲေပၚ တင္ၿပီး လွည့္ေမးေနတာ။

” ေအး ……… မမဖို႔ … ရွမ္း တစ္ပြဲ … ဝယ္ေပးကြာ … ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ေရာ ”

” ဟုတ္ ”

” အိုရ္ ”

ေမာင္စိုးက ျမေသြးစကားကို ဟုတ္လို႔ ေျပာရင္း ပုဆိုးျပင္ဝတ္ေတာ့ အတြင္းခံမပါတဲ့ ေမာင္စိုးေပါင္ၾကားထဲ လီးက ငိုက္က်ေနတာ။ လစ္ကနဲ႔ ျမင္လိုက္ရေပမယ့္ မ်က္လုံးထဲ မထြက္ေတာ့ဘူး တစ္ေနကုန္ ျမင္ေယာင္ေနတယ္။ အိမ္မွာ ေမာင္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမေနျဖစ္ေတာ့ ဝုန္းကနဲ႔ ေသြးသားေတြ ဆူပြက္လာရတယ္။ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနတာ။ ေန႔လည္ဘက္ ထမင္းစားနားတုန္း ေမာင္စိုးက ေကာ္ဖီလာပို႔ရင္း စကားေျပာမိေတာ့ စိတ္ထဲ မရိုးမရြနဲ႔ ဘာလိုလို ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနမိျပန္ေရာ။ ရာဂစိတ္ ဖမ္းစားရင္ေလ သင့္ေတာ္တာေတြ မသင့္ေတာ္ တာေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အရာရွိနဲ႔ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္း ဆိုတာလည္း မရွိဘူး။ တစ္ခုပဲ တျခားလူး မရိပ္မိေအာင္ ေနထိုင္ရင္း ကာမအေမွာင္ထဲ တိုးဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားလာၾကတယ္။

တစ္ရက္ၾက ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ အစည္းအေဝးက ေပၚလာျပန္ေရာ။ ညႊန႔္မွူး ကိုယ္တိုင္ တက္မွာမို႔ ျမေသြးတို႔လို ဒုဦးစီးေတြလည္း မျဖစ္မေန တက္ရေတာ့မွာ။ အစည္းအေဝး ခန္းမက နည္းနည္းေဝးေတာ့ ႐ုံးကကားနဲ႔ ေမာင္စိုးကို လိုက္ပို႔ခိုင္းမလို ဆုံးျဖတ္ၿပီး ႐ုံးခန္းကအထြက္ မိုးက ရြာခ်ပါေလေရာ။

” ေမာင္စိုးေရ … ေမာင္စိုး ”

႐ုံးရဲ့ အေနာက္ဖက္ အလုပ္သမား နားေနခန္းဘက္ ေလၽွာက္လာၿပီး ေမာင္စိုးကို ေအာ္ေခၚေနတာ မိုးသံနဲ႔ ဆိုေတာ့ မၾကားရဘူးေနမွာ။ မိုးကလည္း ေကာင္းေနတာ တေဝါေဝါ တဂ်ိန္းဂ်ိန္းနဲ႔။ ျမေသြးလည္း ေမာင္စိုးအခန္းတံခါး ဖြင့္ဝင္မိတာေပါ့။

” အားးး … ရွီးးးးးး … အ … အ … မမျမေသြး ရယ္ … ရွီးးးးးး … ဟာ … မမျမေသြး … ”

” ဟင္ ”

႐ုတ္တရက္ ျမေသြး အံၾသမွင္သက္သြားတယ္။ မိုးေအးေအးနဲ႔ အခန္းေလးထဲ ေမာင္စိုးေလ ပုဆိုးလွန္ၿပီး ကုတင္ေပၚ ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ ျမေသြးကို မွန္းၿပီး ဂြင္းထုေနတာ။ ေန႔ခင္းဘက္ ထမင္းစားနားခ်ိန္မို႔ တျခားအခန္းက ဝန္ထမ္းေတြလည္း တေရးတေမာ အိပ္ေနၾကတယ္။ ကုတင္ေလး လွုပ္ရမ္း ေနၿပီး အားမလိုအားမရနဲ႔ အဆက္မျပတ္ ထုေနတုန္း ျမေသြးက အခန္းထဲ ဝင္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနတာ။ အခုလို မထင္မွတ္ပဲ ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္း မသိေအာင္ မ်က္ႏွာပူေနမိတယ္။

” မမျမေသြး … ေဆာရီးေနာ္ … ထိုင္ဦးမလား … ဘာ … ဘာ … ဘာခိုင္းစရာ … ရွိ လို႔ လဲ ”

ခဏၾကာေတာ့ ေမာင္စိုးရဲ့အသံ တုန္တုန္နဲ႔ စကားသံ ၾကားမိလိုက္တာ။ အဲခါၾကမွ ျမေသြးလည္း သတိ ျပန္ကပ္လာတယ္။ ျမေသြး မ်က္လုံးအစုံက ေမာင္စိုးေပါင္ၾကားထဲ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့ လီးကို ၾကည့္မိေနတာေပါ့။

” ဟို ဟို … မင္းကိစၥ ၿပီးရင္ … မမကို … အစည္းအေဝးခန္းမ … လိုက္ပို႔ေပး ”

စကားေျပာရင္း လီးဆီၾကည့္ေနရာကေန ေမာင္စိုး မ်က္ႏွာ ေရြ႕ၾကည့္ေျပာလိုက္တယ္။

” ဟုတ္ … ၿပီး … ၿပီး … ၿပီး ပါ ၿပီ … မ မ ျမေသြး ”

ျမေသြးလည္း လြတ္ကနဲ႔ ပါးစပ္က ထြက္သြားမိတာပါ။ သူ႔ကို ဂြင္းထုၿပီးရင္ အစည္းအေဝးခန္းမ လိုက္ပို႔ေပးဖို႔ ေျပာလိုက္သလို ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေမာင္စိုးလည္း ပုဆိုးအျမန္ ျပန္ဝတ္ၿပီး ထထိုင္လိုက္တယ္။ လူပ်ိဳဆိုေတာ့ ဂြင္းထုတာ မဆန္းေပမယ့္ ျမေသြးနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးေတာ့ ရွက္ၿပီး မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္ေနတာ။

” အင္း … ထီးယူခဲ့ကြာ … မိုးက … တအား ရြာေနၿပီ ”

အစည္းအေဝးခန္းမေရွ႕ ေရာက္တဲ့အထိ ေမာင္စိုးဟာကို ခိုးၾကည္လိုက္ေတာ့ ေထာင္ထြက္ေနတုန္းပဲ။ အဲဒီေန႔ အစည္းအေဝးေရာက္ေတာ့ ဘာေတြတင္ျပၿပီး ဘာေတြေဆြးေႏြးမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။

//////////////////////

ေနာက္ပိုင္း ေမာင္စိုးနဲ႔ ျမေသြးတို႔ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ ရင္ဖြင့္ၾက ရင္းႏွီးမွုလည္း တိုးလာတာ ထင္တယ္။ တခါတခါ မထိတထိ ရိတိတိေလးေတြ ေျပာတတ္လာတာ။ လူလစ္ရင္ ေမာင္စိုးက ဟိုပုတ္ဒီပုတ္နဲ႔ ခါးေအာက္ စကားလုံးေတြ ေျပာတတ္ေနၿပီ။ ျမေသြးကလည္း အဲ့လို စကားလုံးေတြ မေျပာေျပာေအာင္ လမ္းေၾကာင္း ေပးမိတာေလ။

” ေမာင္စိုး … မင္း မ်က္ကြင္းေတြ … က်ေနတာ ”

” ဗ်ာ ”

ျမေသြးစကားေၾကာင့္ အလုပ္စားပြဲရဲ့ ေနာက္ေက်ာ ဘက္က မွန္ကို လာၾကည့္ေနၿပီ။

” မဟုတ္တ႐ုတ္ေတြ … ေလ်ာ့ဦး … ခ္ခ္ ”

” တခါတေလပါ … မမရယ္ ”

ျမေသြးကိုေတာင္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနခ်ိန္ဆို အရင္လို မမျမေသြးလို႔ မေခၚေတာ့ဘူး မမပဲ ေခၚေတာ့တာ။

” အံမယ္ … ဘာ တခါတေလလဲ … ငါ ေျပာလိုက္ရ … မေကာင္းဘူး ”

” မမတို႔လို … အိမ္ေထာင္သည္ပဲ … ေကာင္းတယ္ … လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္ … ျပဳစုမဲ့လူ … အဆင္သင့္ ”

” အမယ့္ေလး … မင္း … မမအေၾကာင္း ဘာသိလို႔လဲ … ဟြန႔္ … အိမ္ေထာင္သည္တိုင္း … မင္းထင္သလို … အဆင္မေျပဘူးကြ ”

အဲလိုေတြ အျပန္အလွန္ေျပာၿပီး ေမာင္စိုး ထြက္သြား တာနဲ႔ ျမေသြးလည္း ကိုယ္ပိုင္႐ုံးခန္းရဲ့ အတြင္းဘက္ နားေနခန္းထဲ ဝင္ၿပီး အာသာျဖည္ေတာ့တာေပါ့။ ေမာင္စိုးနဲ႔ ျမေသြးတို႔ စၿပီး ေဖာက္ျပန္မိၾကတာက မွတ္မွတ္ရရ လကုန္ရက္ လစာထုတ္တဲ့ေန႔ပါ။ ျမေသြးလည္း အထက္ကို ရီပိုစ့္တင္ရမယ့္ဟာေတြ မနက္ကတည္းက လုပ္ေနရတာ ထမင္းစားခ်ိန္ ေက်ာ္သြားရတယ္။ ေမာင္စိုးလည္း တစ္ေနကုန္ ေပၚမလာဘူး။ ညေန ၃ နာရီေလာက္ ထမင္းစားၿပီး နားေနခန္းထဲ ပက္လက္လွဲခ်ရင္း ခဏနားလိုက္တာ။ စိတ္ထဲ တစ္ခုခု လိုေနသလိုႀကီး ေန႔တိုင္း ေမာင္စိုးနဲ႔က အညႇီအေဟာက္ေလးေတြ ေျပာေနၾကေလ။ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ရေကာင္းမလား စဥ္းစားေသးတယ္။ မဆက္ျဖစ္ပါဘူး။ ဖုန္းထဲ ေဒါင္းထားတဲ့ အျပာကား ေလးေတြ ျပန္ၾကည့္မိတယ္။

ျမေသြး ေမာင့္ဆရာ ဦးေဇယ်ာကို အလိုးခံၿပီးကတည္းက လင္မသိေအာင္ ေဖာက္ျပန္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြပဲ စိတ္ဝင္စားလာတာပါ။ စိတ္ကူးထဲ လက္ေတြ႕ဘဝနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ေမာင္စိုးကိုပဲ ထည့္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္တတ္လာတယ္။ ဇတ္ကားၾကည့္ရင္း ျမေသြး ထမိန္အနားစေလး ျဖည္ၿပီး လက္တဖက္က ေပါင္ၾကားကို အလိုလို ေရာက္သြားေတာ့တာ။ ေပါင္ဂြေလး ခပ္ဖြဖြပြတ္ရင္း အားမရတာနဲ႔ ထမိန္ေအာက္နားစကို ခါးထိလွန္ၿပီး အဖုတ္ေလး ဖိပြတ္ေနမိတာေပါ့။ ဇာတ္ကားကလည္း ေကာင္းေနၿပီ။ မင္းသမီးက ေယာကၤ်ားမသိေအာင္ ၿခံေစာင့္နဲ႔ ခိုးၿပီး အလိုးခံေနတဲ့ အခန္းေလ။ ျမေသြးလည္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လက္ခလယ္ တစ္ေခ်ာင္းထဲ အားမရေတာ့တာနဲ႔ လက္သႂကြယ္ပါ ပူးၿပီး သြင္းေမႊရင္း ခါးေလး ေကာ့တက္လာတယ္။ ႐ုံးခန္းက မွန္လုံခန္းေတြမို႔ အျပင္က အသံၾကားမွာ မပူရပါဘူး။ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အသံထြက္ ညည္းရင္း ဖင္သားစိုင္ေတြ ၾကဳံ႕လိုက္ ဖြလိုက္နဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ပဲ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို အထုတ္အသြင္း လုပ္ေနတာေပါ့။

” ဇြိ ဇြိ … ႁပြတ္ ႁပြတ္… အင့္ … ဇြပ္ … ဇြပ္ … အ … အားးး … ဇြိ … ၿဗိ … အင္းးး … အားးးး ”

အဲ့အခ်ိန္ ျမေသြး ႐ုံးခန္းေလးထဲ ေမာင္စိုး ေရာက္ေနတာ မသိလိုက္ဘူး။

” မမ ”

အရွိန္တက္ေနတုန္း ကုတင္ၾကမ္းေလး အိဆင္း သြားၿပီး အနီးကပ္ နာမည္ေခၚသံ ၾကားရေတာ့ ျမေသြးကိုယ္လုံး ဆတ္ခနဲတုန္ၿပီး မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ လိုက္တယ္။

” ဟင္ … ေမာင္ … ေမာင္ … ေမာင္ စိုး ”

ျမေသြး ညာဘက္ေဘးနား ကပ္ထိုင္လိုက္တဲ့ ေမာင္စိုးကိုျမင္ေတာ့ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ အဖုတ္ထဲ အထုတ္ အသြင္း လုပ္ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြ အျမန္ ဆြဲထုတ္ၿပီး ထမိန္ကို ျပန္ဖုံးထားလိုက္တာေပါ့။

” က်ေနာ္ … ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီ … မမလုပ္ေနတာ ၾကည့္ရင္း … စိတ္မထိန္းနိုင္လို႔ … ဝင္လာတာ ”

ေမာင္စိုးက ေျပာရင္းဆိုရင္း ျမေသြးေပါင္ဂြထဲ ၾကည့္ၿပီး ပုဆိုးခါးပုံစ ျဖည္ျပေနတာ။

” အိုရ္ … ေမာင္စိုး … မင္း ဟာ … ျပန္ဖုံးထားပါ … ဟို ဟို … မသင့္ေတာ္ပါဘူး ”

ျမေသြး ေျပာလည္းေျပာ ထထိုင္ရင္း အကၤ်ီကို ခါးထိ ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး ရွိန္းကနဲ႔ တုန္တုန္ရီရီ ျဖစ္ေနရတာ သူစိမ္းေယာကၤ်ားေရွ႕ ေစာက္ပတ္နိူက္ရင္း တန္းလန္းမိသြားသည့္ အျဖစ္မို႔ အသံပါ တုန္ခါေနတယ္။ ေမာင္စိုးအေပၚ စိတ္ကူးနဲ႔ ႐ူးသြပ္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႕ၾက မလြယ္ဘူးရွင့္။ ဒီၾကားထဲ ေမာင္စိုးေပါင္ၾကားက ဆက္ကနဲ႔ ဆက္ကနဲ႔ ေထာင္ရမ္းေနတဲ့ လီးေၾကာင့္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖစ္လာမိတယ္။ ေမာင့္လီးထက္ ထြားၿပီး ရွည္က ရွည္ေသးတယ္။ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတုန္း ေမာင္စိုးက ျမေသြးကိုယ္လုံးကို ကုတင္ေပၚ လွဲခ်ပစ္တာ။ တဆက္တည္း ျမေသြး ဘာမွမလုပ္နိုင္ခင္ ထမိန္ ေအာက္နားစကို ခါးေပၚ ဆြဲလွန္လိုက္တယ္။ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးၾကားက အရည္အိုင္ေနတဲ့ အဖုတ္ေလး ေဖာင္းႂကြေနေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ေမာင္စိုးက အဖုတ္ေလးကို အုပ္ကိုင္ဖိေခ်ပစ္တယ္။

” အ … ကၽြတ္ … မ … မ … မ လုပ္ နဲ႔ ေလ … ေမာင္ စိုး … ဟင့္ … ရွီးးးးးးးးးး ”

ျမေသြးလည္း ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ စိၿပီး ေမာင္စိုး လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဖမ္းတားလိုက္တာေပါ့။ လင္မသိေအာင္ ကာမသုခေလး ရွာခ်င္ေပမယ့္ အညႇာ လြယ္တာမ်ိဳး အထင္မခံနိုင္ေသးဘူး။

” မမရယ္ … မျငင္းပါနဲ႔ … မမ ေယာကၤ်ားနဲ႔ … မေနျဖစ္တာ … မ်ားတယ္ဆို … လိုအပ္တဲ့ဟာ … က်ေနာ္ … ျဖည့္ဆည္းေပးပါရေစ ”

တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ ရင္ဖြင့္တိုင္း ေမာင္နဲ႔ မေနျဖစ္တာေတြ ေျပာျပထားလို႔ ေမာင္စိုးက ျမေသြးကို အစားထိုးၿပီး ဆႏၵေတြ ျဖည့္ေပးခ်င္တာ ေျပာတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ျမေသြး နို႔အုံ ႀကီးေတြနဲ႔ ခါးေအာက္က ဖင္သားစိုင္ေတြေၾကာင့္ပါ။ ျမေသြး နည္းနည္းေတာ့ မူရေသးတာေပါ့။ ေမာင္စိုး ဇြတ္ႀကိဳးစားလို႔ လိုက္ေလ်ာေပးရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ဖန္တီးေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္စိုးက လက္ေကာက္ဝတ္ဖမ္းၿပီး ဖယ္ေနတဲ့ ျမေသြးလက္ေတြ အားမပါေတာ့ ဟန္ေဆာင္ျငင္းမွန္း ရိပ္မိသြားတာထင္တယ္။ တဆက္ထဲ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းစိထားတဲ့ ျမေသြး အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားထိပ္က အစိေလးကို လက္နဲ႔ ဖိေခ်ေပးျပန္ေရာ။

” အာ … မလုပ္ … လုပ္ … လုပ္ … အ … အ … ကၽြတ္ကၽြတ္ … ႁပြတ္ … ပလပ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … အ … အားးးး … ရွီးးးးး … ရွီးးးးးးးး … အဟင့္ ဟင့္ … ဘာ လုပ္ တာ လဲ … ေမာင္စိုး ရဲ့ ”

ေမာင္စိုးေပါ့ အစိေလး ဖိေခ်ေပးရင္း လက္ျပန္႐ုပ္ၿပီး ကန္လန႔္ဖ်က္ အေနအထားနဲ႔ အဖုတ္ကို ကုန္းယက္ပစ္တာ။ ျမေသြးလည္း ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား မသိမသာေလး ျဖဲေပးေနမိတယ္။ လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ ယက္ေပးတဲ့ ကာမအရသာေလးမို႔ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ၿပီး ခံယူေနမိတာ။ အလိုအေလ်ာက္ပဲ ေမာင္စိုးမ်က္ႏွာကို ေစာက္ပတ္နဲ႔ ေတ့ၿပီး ဆြဲပြတ္မိတယ္။ ေမာင္စိုး မ်က္လုံးကို မဖြင္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ျမေသြး ဆံပင္ဆြဲၿပီး မ်က္ႏွာအနံ့ ပြတ္ပစ္တာေလ။ မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ျမေသြး ေစာက္ရည္ေတြ ရႊဲႏွစ္ေနတယ္။

ျမေသြး ေပါင္ၾကားထဲက ဒူးေထာက္လ်က္ေလးနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ တကိုယ္လုံး ကာမေသြးေတြ ဆူပြက္လာတာ။ ပါးစပ္က ဖြင့္မေျပာ ၾကေပမယ့္ စိတ္ထဲ လိုးျဖစ္ေတာ့မွာကို ႏွစ္ေယာက္သား အလိုလို နားလည္ေနၾကၿပီ။ ျမေသြးလည္း အရာရွိနဲ႔ ဂိတ္ေစာင့္ဆိုတဲ့ အေတြး မရွိေတာ့ပါဘူး။ ေစာက္ပတ္နဲ႔ ဆြဲပြတ္ထားမိမွေတာ့ လတ္တေလာ အရွက္ကုန္ေနတာေပါ့။ စိတ္ကူးထဲ တိတ္တခိုး အလိုးခံေနတာလည္း ၾကာခဲ့ၿပီေလ။ ဆက္ၿပီး ဟန္ေဆာင္မေနေတာ့ပါဘူး။ ေမာင္စိုး ပုဆိုးခၽြတ္ၿပီး ျမေသြးကိုယ္ေပၚ ေမွာက္ခ်တာနဲ႔ ဆီးခုံးေပၚ လာေထာက္တဲ့ လီးကို အေပါက္ထဲ ေတ့ေပး လိုက္တယ္။

ေမာင္နဲ႔ မလိုးျဖစ္တာ ၾကာလို႔လားေတာ့ မသိဘူး ေမာင္စိုး တစ္ခ်က္ၿပီး တစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုးတိုင္း ႏွင့္ကနဲ႔ပဲ။ ေကာင္းလိုက္တာလည္း မေျပာနဲ႔။ ဒီလို မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးခံရတာ ျမေသြး အိမ္ေထာင္ဦး အစပိုင္းေလးနဲ႔ ေမာင့္ဆရာ ဦးေဇယ်ာဆီကပဲ ရခဲ့ဖူးတာပါ။ အတြင္းထဲ စီးပိုင္ၿပီး လီးအရည္ျပားက အဖုတ္နံရံေတြ ပြတ္တိုက္ဆြဲေပး ေနတာက ဘာအရသာနဲ႔မွ မတူတာ။ ျမေသြး အလိုး ခံေနရင္း သတိထားမိတာက ေမာင္စိုးလီးက ေမာင္နဲ႔ ဦးေဇယ်ာ လီးထက္ ရွည္ေတာ့ တခ်က္တခ်က္ သားအိမ္ကို ေဆာင့္မိေနတယ္။ ေမာင္စိုးက လူငယ္ဆိုေတာ့ ထိထိမိမိနဲ႔ အားထည့္လိုးနိုင္တာေပါ့။ ေယာကၤ်ား တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီရဲ့ မတူညီတဲ့ လိုးပုံ လိုးနည္းေတြ ဘာရယ္မဟုတ္ ျမေသြး ယွဥ္ၾကည့္ ေနမိတာ။

” ရွီးးးးးးး … အ … အားးး … ဘုတ္ … အဟင့္ … ဟင့္ ဟင့္ ”

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာျဖစ္မွန္း မသိေလာက္ေအာင္ အထိအေတြ႕ေအာက္ သာယာေနမိတယ္။ ဖင္သားစိုင္ႀကီး ေကာ့တက္သြားၿပီး ကုတင္ေပၚ ဝုန္းကနဲ႔ ျပန္က်လာမွ သတိေလး ျပန္ကပ္လာတာ။ ေမာင္စိုးရဲ့ ကာမပညာေတြက ျမေသြး ထင္မထားမိဘူး။ လိုးေနရင္းနဲ႔ လီးကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အဝေလး ေတ့ၿပီး စုပ္လို႔စုပ္။ တကယ္တကယ္ ေမာင္စိုး လၽွာဖ်ားထိပ္ ျမေသြး ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္ ၾကဳံ႕ဝင္ၿပီး ေလေပၚ ေျမာက္တက္သြားလိုက္ ျပန္က်လာလိုက္ႏွင့္ တအအ ညည္းေနရတယ္။ အထိအေတြ႕ မစိမ္းတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ တစ္ေယာက္မို႔သာ ေတာ္ေတာ့တယ္။ တေလာကလုံး ေမ့ေလ်ာ့ၿပီး ေမာင္စိုးလၽွာစြမ္းေအာက္ တကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ေနမိတာပါ။

” အ … အ … ေမာင္စိုး … အဟင့္ ဟင့္ … မမ … မ ေန တတ္ ေတာ့ ဘူး … အာ … ဟာ ”

ျမေသြး ႐ုံးဝတ္စုံေလး ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္း အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြ ျပဳတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚ ေကာ့ပ်ံေနရ တာေပါ့။ ျမေသြး ကာမစိတ္ေတြ ႂကြတက္လာၿပီး အလိုးခံခ်င္လြန္းလို႔ ပါးစပ္က မရွက္မေၾကာက္ ဖြင့္ေျပာတာေတာင္ ဆက္မလိုးေသးဘူး အဖုတ္ကို ဇြတ္ယက္ေပးေနတုန္းပဲ။ လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ အစိေလး ထိုးကေလာ္လိုက္ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသား တဖက္စီကို ပါးစပ္နဲ႔ ညႇပ္ဆြဲယူလိုက္ အလိုးခံရတာ မဝတဝေလးနဲ႔ ေခါင္းေမာ့ ခါးေကာ့ၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ခဲ့ရတယ္။

” အင့္ … အဟင့္ … ထြက္ … ထြက္ … ထြက္ ကုန္ ၿပီ … ေမာင္စိုး ရဲ့ … အား … အင့္ … အဟင့္ ”

အရည္ေတြမ်ား ေအာက္က အိပ္ယာခင္းေပၚ အိုင္ထြန္းေနတာ ျမေသြး ဖင္ေအာက္ေတာင္ ရႊဲႏွစ္ေနၿပီ။ အနားကို မရေတာ့တာ။ ေစာက္ရည္ကုန္တာနဲ႔ ေမာင္စိုးက သူ႔အကၤ်ီကို ခၽြတ္ၿပီး ျမေသြး ခႏၶာကိုယ္ အေပၚပိုင္း ေလၽွာတက္လာတယ္။ ျမေသြး အကၤ်ီနဲ႔ ေဘာ္လီလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္လုံးတီး အေနအထားေတြနဲ႔ေပါ့။ တုံးလုံးခၽြတ္မခံတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ျမေသြးေလ အခု ေမာင္စိုးနဲ႔ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း အစြမ္းကုန္ လိုက္ေလ်ာ ေနရတာ။ အရည္ေတြေပပြေနတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ မ်က္ႏွာ လာနမ္းေတာ့ ေမာင္စိုးပါးစပ္က ျမေသြး ေစာက္ရည္နံ့ေတြ ျပန္ရေနမိတယ္။ နို႔သီးေခါင္းေတြလည္း က်ိန္းေနေအာင္ အငမ္းမရ ဖိဖိစို႔တာ။

လိုးေနရင္း အဖုတ္ယက္ေပးေတာ့ ခံစားခ်က္က တမ်ိဳး အခု နို႔စို႔ေတာ့လည္း တကိုယ္လုံး ရွိန္းကနဲ႔ ဖိန္းကနဲ႔ပါပဲ။ ဘယ္ဘက္ နို႔သီးေခါင္း စို႔ေနရင္ ညာဘက္ နို႔အုံကို ခပ္တင္းတင္း ညႇစ္ေခ်ေပးလိုက္ ညာဘက္နို႔သီးေခါင္း ေျပာင္းစို႔ရင္လည္း ဘယ္လက္နို႔အုံ ညႇစ္ေပးလိုက္ပဲ။ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြ က်ိန္းစပ္နာက်င္ လာေတာ့ ပါးစပ္က ဖြင့္ေျပာလိုက္ရတယ္။

” အ … ကၽြတ္ … စို႔လို႔ … မဝေသးဘူးလား … ေမာင္စိုးရဲ့ … မမ နို႔ေတြ … က်ိန္းေနၿပီ ”

ေျပာမယ့္သာ ေျပာရတာ ဆက္မလိုးေပးမွာလည္း စိုးရိမ္ေနမိေသးတယ္။ ျမေသြး စကားဆုံးေတာ့ နို႔စို႔ေနတာ ရပ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ ထိုင္ရင္း အဖုတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လီးထိပ္နဲ႔ ဖိပြတ္ရင္း အစိေလးကို ဒစ္ဖူးနဲ႔ တဘတ္ဘက္ ရိုက္ခ်ေနတာ။ ခံစားမွုက ေဖာ္မျပနိုင္ေအာင္ကို ေကာင္းလြန္းတယ္ရွင္။ အစိထိပ္ေလး ရိုက္မိတိုင္း ေသးထြက္မတတ္ပဲ။

” ဘတ္ … အ … ဘတ္ … ဟင့္ … ဟင့္ … ကၽြတ္ … လုပ္ပါေတာ့ … ေမာင္စိုး ရဲ့ … မမ … မေနနိုင္ေတာ့လို႔ပါ ”

အရွက္ကုန္ေနၿပီမို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ လိုးေပးဖို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ရေတာ့တယ္။ ျမေသြး ထပ္ၿပီး ၿပီးခ်င္လာတာမို႔ ထထိုင္ၿပီး ေမာင္စိုးကို ပက္လက္လွဲခိုင္းလိုက္တယ္။ ထိထိမိမိနဲ႔ အလိုးခံခ်င္တဲ့ စိတ္က မက်ေသးဘူး။ ေမာင္စိုး လီးထိပ္ အေပါက္ေလး အရည္ၾကည္ေတြ စို႔ေနၿပီး လီးအရည္ျပားတေလၽွာက္ အေၾကာေတြ ေထာင္ထေနတာ။ ျမေသြး ေမာင္စိုး လီးကို ၅ ခ်က္ ၆ ခ်က္ေလာက္ ဂြင္းထုေပးရင္း လီးေပၚ ခြထိုင္လိုက္တယ္။ အဖုတ္ထဲ တန္းမထည့္ေသးဘူး။ လီးတံကို ဒစ္ကေန ဆီးခုံးေပၚ လွဲခ်ၿပီး ျမေသြး ေစာက္ပတ္နဲ႔ အျပားလိုက္ ဖိထားလိုက္တာ။ ျမေသြး အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းၾကား လီးႀကီးက တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ေပါ့။ ေမာင္စိုးရင္အုပ္ေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး ေစာက္ပတ္နဲ႔ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ေလး ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္တယ္။

” အ … အင္းးး … အားးး … ေကာင္းလိုက္တာ … မမရယ္ … အားးး … ရွီးးးးးး ”

ဒီတခါ ေမာင္စိုး အလွည့္ေလ မ်က္လုံးေတြ စင္းက် လာၿပီး အသက္ရွူသံေတြ ျပင္းလာၿပီ။ ျမေသြးကေတာ့ ယားေနတဲ့ အဖုတ္ေလး လီးေပၚ ထိုင္ပြတ္ ေနရလို႔ အလိုးခံခ်င္စိတ္ နည္းနည္းသက္သာလာတာ။ မၾကာပါဘူး တရွီးရွီးညည္းေနတဲ့ ေမာင္စိုး လက္ႏွစ္ဖက္က ျမေသြးဖင္ေပၚ ေရာက္လာတယ္။ ဖင္သားစိုင္ေတြ ဆုပ္နယ္ရင္း ဘယ္ဘက္ လက္ေခ်ာင္းေလး တစ္ေခ်ာင္းက ဖင္ဝေလးထဲ ထိုးသြင္းေနတယ္။ ဖင္ေပါက္ေလး ကလိခံရေတာ့ ျမေသြးအဖုတ္ေလး ဆစ္ကနဲ႔ ခံစားေနရတာ။ ဖင္ေပါက္ေလးက ဦးေဇယ်ာနဲ႔ လိုးၿပီးကတည္းက မထိေတာ့တာ ၾကာၿပီေလ။ ျမေသြး ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး ေမာင္စိုး လီးကို အားထည့္ၿပီး ဖိပြတ္ေနမိတာေပါ့။

” ျဖန္းးး … အ … ျဖန္း ျဖန္း … အ … အားးးးး ”

တကိုယ္လုံး အေၾကာေတြ ရွိန္းကနဲ႔ ဖိန္းကနဲ ခံစားေနရတုန္း ေမာင္စိုး ညာလက္က ဖင္သားစိုင္ကို ႐ုတ္တရက္ ရိုက္ေနတာ။ ဖင္သားစိုင္ေတြ က်ိန္းစပ္ လာေပမယ့္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္း နာက်င္ခံစားမွုေလးနဲ႔ ကာမအရသာေလးကလည္း တမ်ိဳးေကာင္းလာျပန္ေရာပဲ။

” အားးးး … အေမ့ … ျဖန္း … ျဖန္း … အားးး … ေကာင္းတယ္ … ျဖန္းးးး … အ … အ ”

ျမေသြး စိတ္တအား ႂကြလာၿပီး ဒူးေထာက္လ်က္ ေလးပဲ ဖင္ကို အထက္ နဲနဲႂကြလိုက္တယ္။ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ေမာင္စိုးလီးကို ေတ့ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ဖိထိုင္ပစ္မိတာ။

” ဗ်စ္ … အ … အဟင့္ … ဟင့္ … ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

ျမေသြး ကာမအရွိန္ေၾကာင့္ စိတ္ေလာသြားတာ။ ေမာင္စိုးလီးက ရွည္ေတာ့ ဆီးခုံးခ်င္း မထိခင္ လီးထိပ္က သားအိမ္ဝ လာေထာက္မိေနတာေပါ့။ ဒုတ္ကနဲ႔ အဖုတ္ေလး က်င္တက္လာတယ္။ နာလည္းနာ ေကာင္းလည္းေကာင္းပဲ။ ေမာင္စိုးကိုေတာ့ ေအာက္က ၿငိမ္ၿငိမ္ေနဖို႔ ေျပာထားလိုက္တာ။ ဒါမွ ျမေသြး စိတ္ႀကိဳက္ လိုသလို ထိန္းလိုးလို႔ ရမွာေလ။

” ဘြတ္ … အားးး … ဇြိ … ဇြိ … အင္းဟင္း … ေကာင္းလိုက္တာ … ေမာင္စိုးရယ္ … ဗ်စ္ … အားးး … အားးး ”

ျမေသြး စိတ္တိုင္းက် ႏွဲ႕လိုက္ ဖိေဆာင့္လိုက္နဲ႔ လီးအရသာ ရေနေပမယ့္ ေမာင္စိုးက အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနရွာတယ္။ ျမေသြးကို ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းေနတာ။

” မမ … ေညႇာင္းရင္း … ကုန္းလိုက္ေနာ္ … က်ေနာ္ … ကုတင္ေအာက္ကေန … မတ္တပ္ရပ္ လိုးေပးမယ္ ”

တကယ္လည္း ျမေသြး နားေနခန္းထဲက ကုတင္က တစိေယာက္အိပ္ဆိုေတာ့ က်ဥ္းတယ္။ ျမေသြးလည္း အေပၚက ခြလိုးရင္း အခ်က္ ၅၀ ေလာက္ ကတည္းက တခ်ီ ထပ္ၿပီးထားလို႔ ေမာင္စိုး စိတ္ႀကိဳက္ လိုးဖို႔ အလွည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေမာင္စိုးလီးေပၚ ခြထိုင္ေနရာက ထရပ္ၿပီး ကုတင္ေလးေပၚ ကန႔္လန႔္ဖ်က္ ကုန္းေပးလိုက္တာ။

” ရွီးးးးးး … ကၽြတ္ … မိုက္တယ္ … မမရယ္ … ဖင္ႀကီးက … အိကား ေနတာ ”

ျမေသြး ေလးဘက္ကုန္းၿပီး ခါးခြက္ေပးလိုက္ေတာ့ ဖင္က ပိုၿပီး ေကာ့ထြက္လာတာေပါ့။ ဖင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေမာင္စိုး တရွီးရွီးနဲ႔ အားရေက်နပ္ေနတယ္။ ျမေသြး ဖင္သားစိုင္ ႏွစ္ျခမ္းကို လၽွာနဲ႔ လိုက္ယက္ၿပီးမွ အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လီးထိပ္နဲ႔ ေလးငါးခ်က္ ဖိပြတ္ရင္း ဗ်စ္ကနဲ႔ လီးတဆုံး ေဆာင့္လိုးေနတာ။ ျမေသြးက ကုတင္ေစာင္း ဖင္ဗူးေတာင္း ေထာင္ေပး ထားေတာ့ ေမာင္စိုးက ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားနဲ႔ ခါးဆြဲလိုးေတာ့တာေပါ့။ သူလည္း စိတ္ႀကိဳက္လိုးရေတာ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ထိထိမိမိနဲ႔ ျမေသြးလည္း အားရပါးရ ဖင္ကို ေနာက္ပစ္ ေကာ့ေပးလိုက္တယ္။

” ျဖန္း … ဘြတ္ ဘြတ္ … အင့္ … ျဖန္း ျဖန္း … ဖြပ္ ဖြပ္ … ဘြတ္ ”

ဖင္ေနာက္က မီးပြင့္မတတ္ ဆြဲလိုးရင္း လက္ တဖက္က ခါးကို ကိုင္လ်က္ပဲ က်န္လက္တဖက္နဲ႔ ျမေသြးဖင္ကို ရိုက္ရိုက္လိုးေတာ့တာ။

” အားးးး … ႀကိဳက္တယ္ကြာ … ျဖန္း … ဘြတ္ … ျဖန္း … ဘြတ္ ဘြတ္ … ရွီးးးးးး … ကၽြတ္ … ေကာင္းတယ္ … ရိုက္ ရိုက္ … အားးး … ျဖန္း … ဇြိ … ဘြတ္ … ဖြပ္ ”

ျမေသြးအခန္းထဲ ဖင္ရိုက္သံ ညည္းသံေတြ ဆူညံ လာတယ္။ ေမာင္စိုးလီးႀကီး အရွိန္နဲ႔ ဝင္လာတိုင္း ျမေသြးလည္း ဖင္ကို ေနာက္ျပန္ ျပန္ေဆာင့္ေပးေနမိတာ။ တျဖည္းျဖည္း ေမာင္စိုး ရိုက္ခ်က္ေတြ ျပင္းလာၿပီး ေဆာင့္ခ်က္ေတြလည္း ျမန္ဆန္လာတယ္။ ျမေသြး ေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့တာ အိပ္ယာခင္းကို တဘုံးဘုံးထုၿပီး အားရေက်နပ္စြာနဲ႔ ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီ။

” အားးးး … ရွီးးးးး … မမ … က်ေနာ္လည္း … ထြက္ … ထြက္ … ထြက္ ေတာ့ မယ္ … အင့္ … ဇြိ … ဘြတ္ ”

” အထဲ မၿပီးနဲ႔ …… ေမာင္စိုး ”

ေမာင္စိုးလည္း လိုးရင္း အသံေတြတုန္ၿပီး ေျပာေနလို႔ ျမေသြး သတိလွမ္းေပးလိုက္တယ္။ ျမေသြး စကားဆုံးေတာ့ အဖုတ္ေလး ဟာသြားၿပီး ဖင္သားစိုင္ေပၚ ေႏြးကနဲ႔ လရည္ေတြ က်လာတယ္။ လရည္ကုန္ေတာ့ ဖင္ကို တဘတ္ဘတ္နဲ႔ လီးနဲ႔ ရိုက္ၿပီးမွ ကုတင္ေစာင္း ဝင္ထိုင္ေနတာ။ ျမေသြးလည္း ေဘးနား လွဲခ်ရင္း ဒူးေလးေထာင္ၿပီး အသက္မၽွင္းရွူေနရတယ္။ မ်က္လုံးေလး စင္းထားတုန္း အဖုတ္ေလး ေႏြးကနဲ႔ ခံစားမိလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္စိုးေလ ျမေသြးေပါင္ဂြထဲ မ်က္ႏွာျပန္အပ္ေနတာ။

ျမေသြး ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလး ရွုံ႔မိေတာ့ သူ႔လရည္ေတြ ညစ္ထုတ္သလိုျဖစ္ၿပီး အန္ထြက္ လာတယ္။ လိုးၿပီးခါစမို႔ ျပန္မစိေသးတဲ့ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား ရဲရဲေလးကိုပါ လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ ထြက္လာတဲ့ လရည္ေတြနဲ႔ ျမေသြး ေစာက္ရည္ လက္က်န္ေတြက ဖင္ၾကားထဲထိ စီးက်ေနၿပီ။ ေမာင္စိုး လၽွာကို ေရွ႕ထုတ္ၿပီး အဖုတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းကေန ေအာက္ေရြ႕ရင္း ေစာက္ေခါင္းဝ ေလးထဲ ထိုးယက္ေပးေနတာ။ ၿပီးမွ ဖင္ၾကားထဲ စီးက်တဲ့ အရည္ေတြပါ ယက္ၿပီး မ်ိဳခ်ပစ္တယ္။ ေမာင္စိုးက ျမေသြး ထင္ထားတာထက္ ရာဂစိတ္ ႀကီးမား လြန္းေနတာေလ။

////////////////////

ျမေသြးေလ တျဖည္းျဖည္း ေမာင္ ခရီးထြက္တိုင္း ေမာင္စိုးကို သတိရတတ္လာတယ္။ သံေယာစဥ္ ၿငိတြယ္တာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လူပ်ိဳတစ္ေယာက္က ျမေသြးလို အိမ္ေထာင္သည္ တစ္ေယာက္ကို မရြံ့မရွာနဲ႔ ေစာက္ပတ္ကို လူခ်င္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆုံခြင့္ရတိုင္း ယက္ေပးေနတာမို႔ပါ။ ေမာင္ေတာင္ ယက္ေပးရမွန္း မသိတဲ့ ျမေလးအဖုတ္ကို ေမာင္စိုးက အခြင့္ရတိုင္း မက္မက္ေမာေမာနဲ႔ကို ယက္ေပးေနတတ္တယ္။ ျမေသြးလည္း ႐ုံးေရာက္တာနဲ႔ ေမာင္စိုးကို ေမၽွာ္တတ္လာတာေပါ့။ အခ်စ္မပါတဲ့ ကာမအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ပါ။ ေနာက္ပိုင္း အလုပ္နားရက္ေတြေတာင္ ေမာင္မသိေအာင္ ခိုးေတြ႕မိတယ္။

ေမာင္စိုးကလည္း ေမာင့္အေမ ရွိေနတာေတာင္ ျမေသြးတို႔ တိုက္ခန္းထိ ႐ုံးအလုပ္ကိစၥေတြ ေခါင္းစဥ္ တတ္ၿပီး လာလာေခၚတတ္တာ။ ေမာင့္အေမ အိပ္ခန္းထဲ ခဏဝင္တုန္းေလးေတာင္ ဧည့္ခန္းထဲက ေရခဲေသတၱေလး အကာအကြယ္ယူၿပီး ယက္ေပး တတ္တယ္။ ျမေသြး အဖုတ္နားရြက္ေလးေတာင္ ေမာင္စိုး စုပ္လြန္းလို႔ နဲနဲလန္ထြက္လာတာ။ ျမေသြး ေရခဲေသတၱာ တံခါးေလး ဖြင့္ၿပီး ဧည့္ခန္းနံရံကို ေက်ာမွီရင္း မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားနဲ႔ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ျဖဲေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္စိုး ကေတာ့ အားရပါးရ ယက္ေတာ့တာေပါ့။

အဲ့လိုအခ်ိန္ေတြဆို ျမေသြး ရင္ထဲတလွပ္လွပ္နဲ႔ ဧည့္ခန္း တံခါးဝကို ေမာင့္အေမမ်ား ႐ုတ္တရက္ ထြက္လာမလား ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ေနမိတာလည္း အရသာ တမ်ိဳးပဲ။ အသံလည္း မထြက္ရဲဘူး ေအာက္ႏွုတ္ခမ္း ကိုက္ရင္း ေမာင့္အေမရဲ့ လူရိပ္ ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ေမာင္စိုးက ခုံေပၚအျမန္ ျပန္ထိုင္ၿပီး ျမေသြးက ဖြင့္ထားတဲ့ ေရခဲေသတၱာထဲ အခ်ိဳရည္ဗူး ယူသလိုလို ေရဗူးယူသလိုလို ဟန္ေဆာင္ရတာေပါ့။ ေမာင့္ အေမေရွ႕ဆို အလုပ္ကိစၥေတြ ေလၽွာက္ေျပာၿပီး ျမေသြးလည္း အိပ္ခန္းထဲဝင္ ဖိုင္တြဲအေဟာင္းေတြ ျပန္ထုတ္ယူလိုက္ အဲလိုေနေနမိတာ။

” အင္း …… မမျမေသြး … အဲတာဆို … ဒါေတြ က်ေနာ္ … မိတၱဴ ကူးရမွာေပါ့ ”

” ေအးေလ … မိတၱဴ ကူးရင္ … အစဥ္လိုက္ ကူးေနာ္ … စာရြက္ေတြ … မေက်ာ္ေစနဲ႔ ”

” ကဲပါ … စိုးရိမ္ေနလည္း … မမျမေသြး … ခဏ လိုက္ခဲ့ေလ …… မိတၱဴ ကူးၿပီးရင္ … က်ေနာ္ ျပန္ပို႔ ေပးပါ့မယ္ ”

” လိုက္သြားလိုက္ေလ … သမီး … စာရြက္စာတမ္း ေတြ …… ေပ်ာက္ရင္ … ကိုယ့္အမွား ျဖစ္ေနမယ္ ”

ေမာင့္အေမကေတာင္ ျမေသြးတို႔ လုပ္ဇာတ္ေတြ အဟုတ္ထင္ၿပီး ေမာင္စိုးနဲ႔ အျပင္လိုက္ဖို႔ ေဘးက ဝင္ေျပာေနတာ။ ျမေသြးလည္း ႐ုံးကိစၥမို႔ သူစိမ္း ေယာကၤ်ားနဲ႔ အျပင္ထြက္ရသလိုမ်ိဳး မလိုက္ခ်င္ လိုင္ခ်င္ ပုံစံနဲ႔ အဝတ္အစားလဲၿပီး ေမာင္စိုးနဲ႔ အျပင္ ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။ လူမေနတဲ့ ေမာင္စိုး အသိ ၿခံတၿခံထဲ ႐ုံးက ကားေလးနဲ႔ပဲ ေမာင္းလာခဲ့တာ။ လူသြားလူလာ နည္းတဲ့ ေနရာမို႔ ၿခံထဲဝင္ေတာ့ တကၽြိကၽြိနဲ႔ ငွက္ေအာ္သံကလြဲလို႔ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ၿခံရဲ့အေနာက္ဖက္ အိမ္အလြတ္ အခန္းေလးထဲ ေရာက္တာနဲ႔ ျမေသြး ထမိန္ေတာင္ မခၽြတ္ရေသးဘူး ကုတင္ေစာင္း လက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အျပင္ကေန ယက္ေတာ့တာပဲ။ ခဏပဲ ယက္ေပးတာပါ။

ေမာင္ျပန္ေရာက္တဲ့ ရက္ေတြဆို ျမေသြးက မေပးေတာ့ ေမာင္စိုး တအား စိတ္ႂကြေနတယ္။ ျမေသြး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီဂြေလး ေဘးဆြဲကပ္ၿပီး ေနာက္ကေန ခါးကိုင္ လိုးေတာ့တာပဲ။ အိမ္ကတည္းက ယက္ေပးထားေတာ့ အဖုတ္ထဲ အရည္ေတြ စိမ့္ေန တာေပါ့။ အခ်က္ ၇၀ ေလာက္ ေဆာင့္လိုးၿပီးမွ အာသာေျပတဲ့ ပုံစံနဲ႔ လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ျမေသြး ထမိန္နဲ႔ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကို ေနာက္ေက်ာ ဘက္ကေနပဲ ဆြဲခၽြတ္ပစ္တာ။ ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေမာင္စိုး ပုဆိုးက ခါးေပၚ မရွိေတာ့ဘူး၊ ေျခရင္း ပုံက်ေနၿပီး ေပါင္ၾကားထဲ ျမေသြး အဖုတ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ လီးက အရည္ေတြလဲ့ၿပီး ခါရမ္းေနတယ္။

” ႁပြတ္ ႁပြတ္ … အီး … အင္း … ပလပ္ ပလပ္ … ႁပြတ္ … အူး ဟူး ”

ျမေသြး ကိုယ္လုံးလွည့္ၿပီး ေမာင္စိုးေရွ႕ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ လီးက မ်က္ႏွာနဲ႔ တည့္တည့္ပဲ။ ေစာက္ရည္ ရႊဲေနတဲ့ လီးကို လက္နဲ႔ ေသခ်ာဖမ္းထိန္းၿပီး စုပ္ေပးလိုက္တာ ေမာင္စိုး တအအ တအိအိနဲ႔ အသံေတြ ထြက္လာတာေပါ့။ ျမေသြး ဒစ္ဖ်ားေလး ကိုက္ေပးလိုက္ေတာ့ ေမာင္စိုး စုပ္သပ္ ညည္းရင္း ပါးစပ္ထဲ လီးတဝက္ေလာက္ သြင္းၿပီး လိုးေတာ့တာပဲ။ ေမာင္စိုး ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို တြန္းထားရင္း ျမေသြးပါးစပ္ေလး အလိုးခံေပးေနတာပါ။ ေပါင္ေတြ တြန္းမထားရင္ တုတ္ခိုင္ ရွည္လ်ားတဲ့ ေမာင္စိုးလီးက ျမေသြးပါးစပ္ထဲ အရင္းထိ ဝင္လာတတ္တယ္။ အဲ့အခ်ိန္ ျမေသြး ဆက္မစုပ္နိုင္ေတာ့လို႔ ပါးစပ္ထဲ ရသေလာက္ပဲ အလိုးခံတာ။

သူအားရေတာ့ ျမေသြးကို ကုတင္ေစာင္း လက္ျပန္ ေထာက္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန ဖင္ျဖဲၿပီး အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာ ျပန္ယက္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မီးပြင့္မတတ္ ဆြဲလိုးေတာ့တာပဲ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္မို႔ ေမာင္စိုးလည္း စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္လိုးေနတာ။ ျမေသြးလည္း ပါးစပ္က အသံထြက္ၿပီးကို ခံတာေပါ့။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ၿခံထဲ ၾကားစရာ လူမွမရွိတာ၊ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္တစ္ခြခြကို ေျပာလိုးေနၾကတာ။

” ရွီးးးးး … အား … ေကာင္းတယ္ … ေဆာင့္လိုး … ေမာင္စိုး … အ … အားးးး … မင္း လီးကို … မမ တအား ႀကိဳက္တယ္ ”

” အင့္ … ဘြတ္ … ဗ်စ္ … ရွီးးးးး … ႀကိဳက္ရင္ … အျမဲ လိုးေပးမွာေပါ့ … မမရယ္ … ဇြိ … အင့္ … ဘြတ္ … ဖြပ္ … ဖြပ္ … အင့္ အင့္ ”

” အားးးး … လိုး … လိုး … အခုလည္း လိုး … အား … အား … ေဆာင့္ ေဆာင့္ … နာနာေလး ေဆာင့္ … အင္းဟင္း … အ … အားးး ”

ေမာင္စိုး ေဆာင့္လိုးရင္း ျမေသြး ခါးဆန႔္ေပးေတာ့ နို႔အုံႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္က သိုင္းဖက္ညႇစ္ရင္း ပုခုံး သားေတြ ဆြဲစုပ္ေနတယ္။ အဲ့အခ်ိန္ အသားျဖဴတဲ့ ျမေသြး ပုခုံးနဲ႔ လည္ပင္းသား တေလၽွာက္ ေသြးေျခဥသလို ရဲက်န္ေနရစ္တာေပါ့။ ၅ မိနစ္ေလာက္ မနားတမ္း လိုးရင္း ႏွစ္ေယာက္သား အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြားခဲ့တာ။ ျပန္ခါနီးၾက ေမာင္စိုးကို ေအာက္က ေနခိုင္းၿပီး ျမေသြးက အေပၚက တက္လိုး ေပးလိုက္တယ္။ အျပန္ၾက ေမာင့္အေမယုံေအာင္ စာရြင္စာတန္းေတြ မိတၱဴဝင္ကူးၿပီးမွ ေမာင္စိုးက ျမေသြးကို တိုက္ခန္းျပန္ပို႔ေပးတာ။

//////////////////////////

” အမေလး ဆရာ … ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ … အ …… ေသပါၿပီ … ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

ျမေသြး ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိတၱဴစာအိတ္ေလး စားပြဲေပၚတင္ၿပီး ထိုင္ခုံေပၚထိုင္တုန္း ေမာင့္အေမ အိပ္ခန္းထဲက ေအာ္သံေၾကာင့္ ထိတ္ကနဲ႔ ျဖစ္သြား မိတယ္။ ဧည့္ခန္းနဲ႔ ေမာင့္အေမေဒၚမိုးစမ္း အိပ္ခန္းက မ်က္ေစာင္းထိုးေလးမို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင့္ အေမ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ပက္လက္ေလး လက္ႏွစ္ဘက္ေလးဆန႔္ၿပီး ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္က ဆင္းထားရင္း ညာဘက္ေျခေထာက္က ဒူးတဖက္ ေထာင္ထားတာ။ အိပ္ခန္းမီး ပိတ္ထားေပမယ့္ ျပတင္းေပါက္က ဝင္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ အခန္းထဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရတယ္။

” အင္း … အေၾကာညႇပ္ေနတာ … ငါ့ႏွမရဲ့ …။ လက္ျပင္ေၾကာ ငုပ္တာ … မဟုတ္ဘူး … ျဖစ္ျဖစ္ ခ်င္းဆို … ျမန္ပါတယ္ … အခုဟာ ၾကာၿပီ ထင္တယ္ ”

” ဟုတ္ကဲ့ … ဆရာ … ခါတိုင္း … လက္ျပင္ေၾကာ ငုပ္တာ … အလိုလို ေပ်ာက္လိုက္ …… ျပန္ျဖစ္လိုက္ ဆိုေတာ့ … က်မလည္း … ေပါ့ဆမိတာ …။ ျဖစ္တာက …… ၅ လ ေလာက္ရွိၿပီ … ေနာက္ပိုင္း အိပ္ကို မရေတာ့တာ …… ဆရာရဲ့ ”

သူတို႔ စကားသံေတြ အတိုင္သား ၾကားေနရသလို လိုက္ကာ ေလလြင့္ရင္လည္း အိပ္ခန္းထဲ လွမ္းျမင္ ေနရတာေပါ့။ ဧည့္ခန္းက လူရွိရင္ အိပ္ခန္းထဲ အလြယ္တကူ လူမျမင္ေအာင္ အိပ္ခန္းတံခါးဝမွာ လိုက္ကာေလး ကာထားတာပါ။ ျမေသြးရတဲ့ တိုက္ခန္းေလးကို အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္း ဖြဲ႕ထားတယ္။ ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းက အစကတည္းက ပါလာၿပီးသား။ ျမေသြးတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္းက ေမာင့္အေမ အိပ္ခန္းရဲ့ အေနာက္ဘက္ ကပ္လ်က္ပါ။ တစ္အိမ္ထဲေနၿပီး စကား ဟက္ဟက္ ပက္ပက္ မေျပာျဖစ္ၾကေပမယ့္ အရင္တစ္ရက္က ညည လက္ကနာလို႔ အႏွိပ္ဆရာ ေခၚႏွိပ္မယ္လို႔ ေျပာေနတာ ၾကားမိတယ္။

” အ …… ဆရာ ……… ျဖည္းျဖည္း ”

႐ုတ္တရက္ ေမာင့္အေမ အသံၾကားလို႔ ျမေသြး အေတြးစေလးပ်က္ၿပီး အိပ္ခန္းဘက္ ျပန္လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ ေလၿငိမ္ေနေတာ့ လိုက္ကာက မလွုပ္ေတာ့ဘူး။ ဟေနတဲ့ ေဒါင္စြန္းေလးကပဲ ေဒၚမိုးစမ္း ေျခေခ်ာင္းေလး ကုတ္ကုတ္သြားတာ ျမင္ေနရတာ။ ေဒၚမိုးစမ္းက အသက္ ၅၅ ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ အသားျဖဴျဖဴကိုယ္လုံး ေတာင့္ေတာင့္ နဲ႔ပါ။ ႐ုပ္ရည္က သာမန္ဆိုေပမယ့္ အနည္းငယ္ တြဲက်ေနတဲ့ နိုအုံေတြနဲ႔ ခါးေအာက္ ဖင္ႀကီးက ျမေသြးဖင္ထက္ ႀကီးမားၿပီး လမ္းေလၽွာက္တိုင္း တုန္ခါေနတယ္။ ေမာင့္အေဖ မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေမာင့္အေမကေတာ့ ေတာင့္တုန္း ေျဖာင့္တုန္းေပါ့။

ဘာပဲေျပာေျပာ ေမာင့္အေမက ေသြးသား ေကာင္းေနတုန္းမို႔ အိပ္ခန္းထဲ သူစိမ္းေယာကၤ်ားနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုတဲ့ အသိက ျမေသြးစိတ္ကို လွုပ္ရွား ေစတယ္။ အခုေလးတင္ ေမာင္စိုးနဲ႔ ႏွစ္ခ်ီ လိုးထားေပမယ့္ ရမၼက္စိတ္က ျပန္ႂကြလာမိတာေပါ့။ ေျခဖြဖြ နင္းၿပီး အိပ္ခန္းဝနား တိုးကပ္လာမိတယ္။ လိုက္ကာၾကားက ေသခ်ာ ေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ့ ျမေသြးတို႔ ဝန္ထမ္းအိမ္ယာ တိုက္ခန္းေတြရဲ့ ေျမာက္ဘက္ တလမ္းေက်ာ္က ဆရာၾကည္ပါ။ ျမေသြး အစားမွားၿပီး ေနာက္ေက်ာေတြတက္ ေခါင္းေတြ ထိုးေတာ့ ေမာင္ တစ္ခါ ေခၚေပးဖူးတယ္။ အေၾကာျပင္ ဆရာၾကည္ဆိုတာ ျမေသြးတို႔ ရပ္ကြက္နားတဝိုက္ မသိသူ မရွိဘူး။ အေၾကာျပင္တတ္တဲ့အျပင္ ေဆးမွီးတိုေလးေတြနဲ႔ တြဲကုတဲ့ တိုင္းရင္းေဆးဆရာ တစ္ေယာက္ေပါ့။

ကိုယ္ပိုင္ ေဆးခန္းေတြ တအား ေပါလာတာေတာင္ ဆရာၾကည္က အခုထိ နာမည္က်မသြားဘူး၊ အႏွိပ္ သက္တမ္းကလည္း ၾကာၿပီ ေျပာတယ္။ လက္ရွိလည္း ရပ္ကြက္တကာ ေဆးကုသေနတုန္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ အႏွိပ္ပညာေတာ္သလို ရာဂစိတ္အားႀကီး လြန္းတာ ျမေသြးက လက္ေတြ႕ ၾကဳံ႕ခဲ့ဖူးတာေပါ့။ ဆရာၾကည္ရဲ့ အသက္က ေမာင့္အေမတို႔ ေလာက္ပါ။ ႀကီးလည္း နဲနဲပါပဲ။ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ဆိုေပမယ့္ ႐ုပ္က ခန႔္ခန႔္ညားညား လူကလည္း ခႏၶာကိုယ္ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ရွိပါတယ္။

” ကဲ … ငါ့ႏွမ … ခါးေအာက္က အေၾကာေတြပါ … ဆရာ … တခါတည္း … ႏွိပ္ေပးခဲ့မယ္ … လက္က ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္ ႏွိပ္ၿပီးရင္ … သိသိသာသာ … သက္သာ … လာလိမ့္မယ္ ”

” ဟုတ္ ……… ဆရာ ”

” ေျခႏွစ္ဖက္ … ဆင္းထား ”

ဆရာၾကည္က ေမာင့္အေမ ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ ေျခဆင္းလိုက္ေတာ့ ေျခရင္းဘက္ တိုးလာၿပီး တင္ပလင္ေခြ ထိုင္လိုက္တာ။

” ကဲ … ငါ့ႏွမ … ေျခသလုံးႏွစ္ဖက္ကို … ဆရာ့ ေပါင္ေပၚတင္လိုက္ … နာရင္ … နဲနဲေတာ့ ေအာင့္ခံေနာ္ ”

” ဟုတ္ ”

ေမာင့္အေမေဒၚမိုးစမ္း ပက္လက္အေနထားနဲ႔ တင္ပလင္ေခြထိုင္ေနတဲ့ ဆရာၾကည္ရဲ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚ ေျခသလုံးႏွစ္ဖက္ ေျမႇာက္တင္လိုက္တယ္။ ဆရာၾကည္က ထမိန္ေအာက္နားစကို ဒူးအထက္နား လိပ္တင္ၿပီး ဒူးေအာက္က စၿပီး ေျခမ်က္စိထိ ႏွိပ္ေပးေနတာ။ လက္ႏွစ္ဖက္က အထက္ေရာက္လိုက္ ေအာက္ေရာက္လိုက္နဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ဒူးအထက္နားေရာက္တိုင္း ထမိန္ကို ေပါင္ေပၚတိုးတင္ေနတယ္။ ထမိန္ေအာက္နားစလည္း ဒူးအထက္ ေပါင္လယ္ေလာက္ ေရာက္သြားပါၿပီ။ ဒီအေနအထားဆို ေဒၚမိုးစမ္းရဲ့ ေပါင္အတြင္းဘက္ ေပါင္ရင္းထိ ျမင္ေနရၿပီေလ။

ျမေသြးတုန္းကလည္း အဲ့လိုပါပဲ။ ေမာင္က ဧည့္ခန္းထဲ တီဗြီၾကည့္ေနေတာ့ ဆရာၾကည္နဲ႔ ျမေသြး လင္မယားအိပ္ခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတာ။ ဆရာၾကည္ရဲ့ လက္ေတြက ေပါင္ၿခံၾကားထဲထိ တလွုပ္လွုပ္နဲ႔ ေျပာရအခက္ ျပဳရအခက္ေပါ့။

” အ … အမေလး … နာတယ္ … ဆရာ ”

ျမေသြး ျပန္ေတြးေနတုန္း ေဒၚမိုးစမ္းဆီက ေအာ္သံ ၾကားလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာၾကည္က လက္တဖက္နဲ႔ ေျခဖဝါးကို ေထာင္ထိန္းၿပီး က်န္လက္ တဖက္နဲ႔ ေျခမ်က္စိေအာက္က အခြက္ထဲ လက္မနဲ႔ လက္ခလယ္ အသုံးျပဳၿပီး ႏွိပ္ပစ္တာ။ ေဒၚမိုးစမ္း မ်က္ႏွာေလး ရွုံ႔မဲ့ၿပီး နို႔အုံေလးႏွစ္ဖက္က ျမင့္လိုက္ နိမ့္လိုက္နဲ႔ေပါ့။

” ဒါၿပီး … ငါ့ႏွမႀကီး … ေအာက္ပိုင္း … ေပါ့ရႊတ္ သြားလိမ့္မယ္ … ခဏေတာ့သည္းခံ … ဟုတ္ၿပီလား ”

” အမေလး … ကၽြတ္ ကၽြတ္ … အဟင့္ … မ ခံ နိုင္ ဘူး … ဆရာ ”

ဘယ္ညာေျပာင္းႏွိပ္ေတာ့ ေမာင့္အေမ အသံ စူးစူးေလး ထြက္လာၿပီး ဆက္မႏွိပ္ဖို႔ တားေနေလရဲ့။

” ၿပီးပါၿပီကြယ္ … ကိုင္း … ေပါင္တြင္း ေၾကာေတြ … ေလၽွာ့ၾကစို႔ ”

” ဟုတ္ … ဟုတ္ … တအားနာလို႔ပါ … ဆရာ ”

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဆရာၾကည္က ညာဘက္ ေျခေထာက္ကို ေျချခင္းဝတ္ကေန မၿပီး တြန္းေကြးရင္း ေပါင္ဂြေလး ေအာက္ဖက္ ဘယ္လက္နဲ႔ ဖိႏွိပ္ ေပးေနတယ္။

” အို႔ … ကန္ေတာ့ေနာ္ … ဆရာ ”

ေဒၚမိုးစမ္း ရွက္ၿပီး ထမိန္ ေအာက္နားစေလးကို သူ႔ ေပါင္ဂြထဲ အျမန္ျပန္ဖုံးေနရတာ။ ေျခေထာက္ တြန္းမေကြးခင္ ေပါင္လယ္ေရာက္ေနတဲ့ ထမိန္အနားစက လန္သြားၿပီး ေစာက္ေမြးအုံႀကီးပါ ေပၚသြား တာေလ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာၾကည္ရဲ့ ဘယ္ဘက္ လက္က ေမာင့္အေမ ေပါင္ဂြေလးကို ထမိန္အျပင္က အုပ္ကိုင္ရင္း ညာဘက္လက္က ေပါင္တန္ကို ႏွိပ္ေပးေနတယ္။ ေဒၚမိုးစမ္း ဆတ္ကနဲ႔ တုန္သြားၿပီး ဆရာၾကည့္ မ်က္ႏွာကို မ်က္လုံးေလး ျပဴးၾကည့္ေနတာ။ ေပါင္ဂြထဲေရာက္ေနတဲ့ ဆရာၾကည္ရဲ့ ဘယ္လက္ကို က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး တြန္းထုတ္ လိုက္ၿပီ။ ဆရာၾကည္ကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ထမိန္ တြန႔္ေၾကတဲ့အထိ ေပါင္ဂြေလး ဖိေခ်ေနတယ္။

ေမာင့္အေမ မ်က္ႏွာေလး ေခၽြးစို႔လာၿပီး မ်က္လုံးေလး ကလယ္ ကလယ္နဲ႔ အိပ္ခန္ ပတ္ပတ္လည္ ေလၽွာက္ၾကည့္ေနရွာတာ။ တခ်က္တခ်က္ အိပ္ခန္း တံခါးဝဘက္ မ်က္လုံးက ေရာက္ေရာက္လာတယ္။ ျမေသြး ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ ျမေသြးတုန္းကလည္း အဲ့လိုပဲေလ။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ခိုင္းၿပီး ခါးဆစ္နဲ႔ ဖင္သာစိုင္ေတြ ဒူးနဲ႔ တက္ႀကိတ္တာ။ အစပိုင္း အေၾကာထဲ တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ စိတ္ထဲ အေၾကာ တက္တာေတြ ေျပေလ်ာ့သြားေတာ့ ေက်းဇူးေတာင္ တင္ေနမိတာ။

ဖင္သားစိုင္ေအာက္ ေပါင္ရင္းဘက္ ဒူးနဲ႔ဖိၿပီး ဂုတ္နဲ႔ ေက်ာျပင္ကို လက္နဲ႔ ႏွိပ္ေတာ့ ခံစားမွုက တမ်ိဳး ေျပာင္းသြားတာေပါ့။ ဆရာၾကည္ရဲ့ ေပါင္ၾကားထဲ ခပ္ေႏြးေႏြး အေျမႇာင္းလိုက္ႀကီးက ျမေသြး ဖင္ၾကားနဲ႔ ခါးစပ္ထိ ထိုးပြတ္ေနေတာ့ ျမေသြးလည္း အိပ္ခန္းထဲ ၾကည့္လိုက္ တံခါးဝဘက္ ေမာင္မ်ား ဝင္လာမလား ၾကည့္မိတာေပါ့။ အခုလည္း ေမာင့္အေမ ျမေသြးရွိေနတဲ့ အိပ္ခန္းဝဖက္ မ်က္လုံးေလး ခိုးခိုးၾကည့္ေနတာေလ။ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ဝင္လာ ေလမလားေပါ့။

” အိုးးး … ဆရာ … မလုပ္ … လုပ္ … အ … ဟင့္ ဟင့္ ”

ၾကည့္ေနရင္း ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္း မ်က္လုံးေလး စင္းက်လာၿပီး ႏွုတ္ခမ္းေလး လွုပ္ေနတာ။ အသံက တိုးၿပီး မသဲမကြဲမို႔ ျမေသြးလည္း သူ႔ဟာသူ ညည္းတာလား ဆရာၾကည္ကို ေျပာေနတာလား မေဝခြဲ တတ္ေတာ့ဘူး။ ျမေသြး ေဒၚမိုးစမ္း မ်က္ႏွာေလး ၾကည့္ေနရာကေန အၾကည့္ေရြ႕ေတာ့ ဆရာၾကည္က ထမိန္ေအာက္နားစ လွန္တင္ၿပီး ေပါင္ဂြ တဖက္တခ်က္ကို ဖိဖိႏွိပ္ေပးေနၿပီ။ ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္း မသဲမကြဲ ညည္းသံေတြ ခပ္တိုးတိုးကေန က်ယ္လာၿပီး ဖင္ႀကီး မသိမသာေလး ေကာ့ထိုးေနတယ္။

ဒီအခ်ိန္ ျမေသြးကိုယ္တိုင္ သိထားတဲ့အခ်က္က ကိုယ္က်င့္တရား ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္မွာ လူမသိေလာက္ဘူးထင္ရင္ အထိအေတြ႕ေနာက္ လိုက္မိၾကမွာပဲေလ။ တဒဂၤ ခဏေလး အတူတူေနၿပီး ေနာက္ပိုင္း ပက္သက္စရာ မရွိေတာ့ရင္ အလြယ္တကူ ေဖာက္ျပန္တတ္ၾကတာေပါ့။

” အ … အဟင့္ ဟင့္ … က်မ … ဟင့္ … မ … မ … မ ရ ေတာ့ ဘူး … ကန္ ေတာ့ ေနာ္ … အ … ဟင့္ ဟင့္ … အင့္ ”

ေမာင့္အေမ ဖင္ႀကီး ေလထဲ ေကာ့တက္လာၿပီး အင့္ကနဲ ေအာ္ရင္း ေပါင္တန္ တုတ္တုတ္ ႏွစ္ဖက္လုံး တုန္ၿပီး ရင္ဖုံးအကၤ်ီအပါးေလးေအာက္ ဗိုက္ေခါက္ ေတြက နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္နဲ႔ ညည္းေနတာေပါ့။ ေပါင္ဂြေလး ထမိန္နဲ႔ ျပန္ဖုံးၿပီး ဖင္ႀကီး ဘုတ္ကနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ျပန္ၾကလာတယ္။ ဆရာၾကည္က ေဒၚမိုးစမ္း ၿငိမ္က်သြားမွ နားနားကပ္ၿပီး ခပ္တိုးတိုး ေျပာေနတာ။ ဘာေျပာမွန္း မၾကားရေပမယ့္ ေမာင့္အေမ ေခါင္းေလးရမ္းၿပီး ရွက္ေနပုံပါ။ ဆရာၾကည္က ခ်က္ခ်င္း ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္း ေခါင္းရင္းဘက္ ေရြ႕ထိုင္လိုက္တယ္။ ေပါင္ၾကားထဲ လီးကေတာ့ ေထာင္ထြက္ေနတာ။

ေဒၚမိုးစမ္း လက္ကို ကိုင္တာနဲ႔ ေဒၚမိုးစမ္းက တဖက္ကို ေခါင္းလြဲၿပီး ျပန္႐ုန္းေနတာ။ ဆရာၾကည္ ထပ္ေျပာေတာ့လည္း လွည့္မၾကည္ေသးဘူး။ ဆက္ကနဲ႔ ေဒၚမိုးစမ္း လက္ကို ဆြဲယူၿပီး ပုဆိုးအျပင္ကေနပဲ လီးေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီ။ ေဒၚမိုးစမ္း လီးကို ကိုင္မိတာနဲ႔ ၂ ခါ ၃ ခါေတာ့ လက္ျပန္႐ုတ္ေသးတာ။ ခဏေနေတာ့ ဆရာၾကည္ အုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို လြတ္လိုက္ေပမယ့္ ေဒၚမိုးစမ္းလက္က လီးေပၚ က်န္ေနရစ္တယ္။ ေရွ႕ဆက္တိုးမွာလား ရပ္လိုက္ရမွာလားဆိုတာ။ အဲ့လိုအခ်ိန္ဆို အရွက္နဲ႔ သိကၡာတရားေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး ကာမအထိအေတြ႕ကပဲ ေနရာယူတတ္ၾကတယ္။

” ဟင္ ”

ျမေသြး ပါးစပ္က ေယာင္ထြက္သြားတာ ကံေကာင္း လို႔ေပါ့။ ဆရာၾကည္နဲ႔ ေမာင့္အေမက သူတို႔ အရွိန္နဲ႔ သူတို႔မို႔ သတိမထားမိၾကတာ။ ျမေသြး ထမိန္ အျပင္ကေန အဖုတ္ေလးကို လက္နဲ႔ ျပန္စမ္းေနမိတယ္။ ဆရာၾကည္က ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္း မ႐ုန္းေတာ့တဲ့ လက္ကို အသာမၿပီး ပုဆိုး လွန္လိုက္တာေလ။ ဟိုးအရင္ ျမေသြး ဖင္ၾကားနဲ႔ ခါးစပ္ကို ေထာက္မိတဲ့ လီးက ဒီေလာက္ထြားမွန္း မသိခဲ့ရဘူး။ ေဒၚမိုးစမ္း ျပန္ၿပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ လက္ခလယ္နဲ႔ လက္မ မထိခ်င္ဘူး။ အရွည္ကေတာ့ ေမာင္စိုးေလာက္ မရွိပါဘူး။ ျမေသြး လီးျမင္႐ုံနဲ႔ စိတ္ထဲ ရွိန္းကနဲ႔ ခံစား လိုက္ရတာေပါ့။

ဆရာၾကည္က ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္း ေခါင္းရင္းနား ဒူးတဖက္ ေထာင္ထိုင္ၿပီး ရင္ဖုံး အကၤ်ီ ၾကယ္သီေတြ ျဖဳတ္ေပးေနတယ္။ ျမေသြး လိုက္ကာ ၾကားထဲ ေခါင္းတိုးဝင္လိုက္မိၿပီ ျမင္ကြင္းကို အၾကည့္မေရြ႕ နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ခိုးၾကည့္ ေနတယ္ ဆိုတဲ့ အသိ ေပ်ာက္ကြယ္လုမတတ္ အဖုတ္ေလးထဲ ဆစ္ကနဲ႔ ယားလာၿပီး နို႔သီးေခါင္းႏွစ္ဖက္ တင္းမာလာတယ္။ ေမာင့္အေမ လက္ထဲ ဆရာၾကည္ရဲ့ လီးက ဆက္ကနဲ႔ ဆက္ကနဲ႔ ႐ုန္းေကာ့ေနပုံက ျမေသြး ေစာက္ပတ္ ေလး ထိုးစြေပးေနသလို ခံစားလာမိတာ။

” ရွီးးးး … အ … အင္းဟင္း … သြက္သြက္ေလး … ထုပါ … ငါ့ ႏွမရဲ့ ”

ဆရာၾကည္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားၿပီး ဖင္ပါ ႂကြတက္လာတယ္။ ညာလက္က ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္း ဆံပင္ေတြ စုကိုင္ရင္း နို႔အုံႀကီး ႏွစိဖက္ကို တလွည့္စီ ညႇစ္ေခ်ေနတာ။ နို႔ေတြ ညႇစ္ေပးရင္း ဆရာၾကည္က ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာေတာ့ ေမာင့္အေမ ဂြင္းထုေပးရင္း ေခါင္းေလး ညိတ္ျပေနတယ္။ လီးႀကီး လက္လြတ္လိုက္တာနဲ႔ ဆရာၾကည္က ထရပ္ၿပီး ပုဆိုးခၽြတ္ခ်ပစ္တာ။ ေဒၚမိုးစမ္းကလည္း ထထိုင္ၿပီး ဖင္ႀကီး ဘယ္ညာႂကြၿပီး ထမိန္ခၽြတ္ပစ္ေနတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခါးေအာက္ပိုင္း ဗလာနဲ႔ ဆရာၾကည္က ေမာင့္အေမေဘးနား ပက္လက္လွဲအိပ္လိုက္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္းက မရွက္ေတာ့ပါဘူး။ ဆရာၾကည္ရဲ့ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးကို ရဲရဲတင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုေပးေနတာ။

ဆရာၾကည္ရဲ့ လက္တဖက္က ေဒၚမိုးစမ္း ဖင္ေပၚ ေရာက္လာၿပီး ဆုပ္နယ္ရင္း စကားေျပာေတာ့ ေဒၚမိုးစမ္း ေခါင္းေလး ရမ္းျပေနေရာ။ ခဏ အၾကာမွ ေဒၚမိုးစမ္း ဂြင္းထုေပးရင္း ဆရာၾကည္ရဲ့ ေပါင္ၾကား မ်က္ႏွာအပ္လိုက္တာ။ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့ လီးကို ဂြင္းတိုက္မပ်က္ပဲ လီးအရင္းေအာက္က တြဲက်ေနတဲ့ လဥေတြ စစုပ္ေပးေနတယ္။ ဂြင္းထုေနတဲ့ လက္ကို လြတ္ၿပီး လဥႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးစီ ပါးစပ္ထဲ ဆြဲစုပ္လိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္နဲ႔ ခါရမ္းေနတဲ့ လီးတံကို လၽွာနဲ႔ ပင့္ယက္လိုက္တာ။ လီးထိပ္ကို စုပ္ရင္း ဆရာၾကည္နဲ႔ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ လွဲအိပ္ေတာ့ ဆရာၾကည္ကလည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကိုယ္တေစာင္း လွည့္လိုက္တယ္။ ျမေသြးဘက္ကၾကည့္ရင္ ေဒၚမိုးစမ္းကိုယ္လုံး ကြယ္သြားလို႔ ဆရာၾကည္ အဖုတ္ကို ယက္ေပးတာပဲ ျမင္ရေတာ့တာ။ ေဒၚမိုးစမ္း ဖင္ႀကီး ေကာ့လိုက္ ျပန္ထိုးလိုက္နဲ႔ ခါးေလးတြန႔္ေနၿပီး ၅ မိနစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ဆရာၾကည္က ထထိုင္လိုက္တယ္။

ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္းကို ပက္လက္ လွန္ၿပီး ဗိုက္ေပၚ တက္ခြပစ္တာ။ အိတြဲေနတဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးၾကား လီးကို အေျမႇာင္းလိုက္ တင္ေပးေတာ့ ေဒၚမိုးစမ္းက လီးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ စုံကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ သြင္းစုပ္ ေပးေနတယ္။ ျမေသြး ထင္ေတာင္ မထင္ထားဘူး။ ပုတီး တကိုင္ကိုင္နဲ႔ ေမာင့္အေမေလ ဆိတ္ကြယ္ရာ ေရာက္ေတာ့ တိတ္တခိုး ဆာေလာင္ေနတဲ့ ကာမ ဆႏၵကို ျဖည္ေလ်ာ့ေနတာ။ လီးထိပ္ကို စုပ္ယူလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ ဒစ္ေအာက္ ေမးသိုင္းႀကိဳးေလး လၽွာနဲ႔ ယက္ေပးလိုက္နဲ႔ေပါ့။

” အ … ရွီးးးး … တတ္လိုက္တာ … ငါ့ ႏွမရယ္ … အင့္ … ပလြပ္ … အု … ဝု … ဗြပ္ ”

ဆရာၾကည္ ညည္းသံအဆုံး ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္း မ်က္ႏွာေပၚ ခြၿပီး ပါးစပ္ထဲ ဖိလိုးလိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေဒၚမိုးစမ္း မ်က္လုံးျပဴလာၿပီး ဆရာၾကည္ရဲ့ ဖင္ကို တျဖန္းျဖန္း ရိုက္တားေနတာ။ ဆရာၾကည္က လီးကို ထုတ္မေပးပါဘူး လီးအရင္းထိ ဖိလိုးပစ္တယ္။ ေဒၚမိုးစမ္း လည္ပင္းေၾကာေတြ ေထာင္ၿပီး မ်က္ရည္ပါ စီးက်လာၿပီ။ လီးႀကီး ပါးစပ္ထဲ ဝင္ထြက္ေနေတာ့ ေဒၚမိုးစမ္ ဖင္ႀကီး ေကာ့တက္ လာၿပီး ေဝဒနာကို သက္သာလို သက္သာျငား ႀကိဳးစားရင္း ပါးစပ္က တဝုဝု တအုအုနဲ႔ ေပါ့။

” ခဏေလးပါ … ငါ့ႏွမရဲ့ … အားးး … အားးးး … ေကာင္းလိုက္တာကြာ … အင့္ … ဝု … ပေလာက္ … အု … ဖလူး … ရွီးးးး … ကၽြတ္ … အ … အ … ထြက္ … ထြက္ … ထြက္ ၿပီ … အ … ရွီးးးးးးး ”

ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ဆရာၾကည္ရဲ့ ခါးေလး ဆက္ကနဲ႔ ဆက္ကနဲ႔ တုန္ၿပီး ေဒၚမိုးစမ္း ပါးစပ္ထဲက လီးကို ဆြဲထုတ္ေပးတာ။ ေဒၚမိုးစမ္း လက္ႏွစ္ဖက္က ဆရာၾကည္ရဲ့ ဖင္ကို ကုတ္ျခစ္ေနရင္း အိပ္ယာေပၚ ဘုတ္ကနဲ႔ ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ လီးကၽြတ္ ထြက္တာနဲ႔ ေဒၚမိုးစမ္း ပါးစပ္ထဲက လရည္ျဖဴျဖဴေတြေရာ အက်ိအခၽြဲေတြပါ ႏွုတ္ခမ္းေဒါင့္က ထြက္က်လာၿပီး အိပ္ယာခင္းေပၚ စီးက်လာတာ။

ျမေသြး ေပါင္ၾကားထဲလည္း ေႏြးကနဲ႔ပါပဲ။ ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း အဖုတ္ကို ပြတ္မိေနတာေလ။ ေမာင္စိုးနဲ႔ ႏွစ္ခ်ီ လိုးထားေတာ့ ေစာက္ရည္ထြက္ရင္း ဒူးညြတ္က်လို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို မနည္းအားယူ ထိန္းထားရတယ္။

ခဏပဲ နားၿပီး ဆရာၾကည္က ေမာင့္အေမကို ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ရင္း လက္တဖက္က ေစာက္ဖုတ္ ျပန္ပြတ္ေပးေနတယ္။ ေဒၚမိုးစမ္းလည္း ပါးစပ္ကို ေသမတတ္ အလိုးခံရတာကို ရမၼက္စိတ္က မက်ဘူး ဆရာၾကည္ရဲ့ ကိုယ္လုံးကို ျပန္ဖက္ရင္း အဖုတ္ကို ေကာ့ေပးေနတာ။

” ႁပြတ္စ္ …… အရမ္း ဆိုးတာပဲ … ဆရာရယ္ ”

ဆရာၾကည္ရဲ့ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းကို ခပ္ျပင္းျပင္း ဆြဲစုပ္ရင္း အခုေလးတင္ လရည္ထြက္ထားတဲ့ လီးကို ျပန္မာလာေအာင္ ဆြေပးေတာ့ ဆရာၾကည္ကလည္း ေမာင့္အေမရဲ့ လည္ပင္းကို လၽွာနဲ႔ယက္ရင္း နို႔အုံေတြ ျပန္ညႇစ္ေပးေနတယ္။

” လိုးၾကစို႔ေနာ္ … ငါ့ႏွမ ”

” အိုရ္ …… ဆရာကလည္း … ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ ”

” အရင္တေခါက္က … ေနာက္တခါဆုံရင္ … ဆရာ့ သေဘာပါဆို ”

ဆရာၾကည္ရဲ့ စကားေၾကာင့္ အရင္ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ၿပီးၾကမွန္း ျမေသြး မသိပါဘူး။ ေသခ်ာတာက ဒီတစ္ႀကိမ္ မကေတာ့ဘူး။ ဆရာၾကည္က ပါးစပ္ လိုးၿပီးသားမို႔ေနမယ္ ေမာင့္အေမရဲ့ စကားကို မေစာင့္ပဲ အေပၚက တက္ခြပစ္တာ။

” အ … အမေလးးး … ျဖည္းျဖည္းေနာ္ … ဆရာ … ဆရာ့ဟာက … ထြားတယ္ ”

လီးဝင္တာနဲ႔ ေမာင့္အေမ မ်က္ႏွာေလး မဲ့ရွုံ႔ေနၿပီ။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ အလိုးမခံရတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဆရာၾကည္ရဲ့ လီးႀကီး ဝင္ေတာ့ မခံနိုင္ေသးတာပါ။ ဆရာၾကည္ကေတာ့ အျပင္စားေနၾကေနမွာ နို႔သီးေခါင္းေတြ စုပ္ေပးလိုက္ ေခ်ာ့လိုးလိုက္ေပါ့။ အဖုတ္ထဲ လီးဝင္တာ မျမင္ရေပမယ့္ ဆရာၾကည္ရဲ့ ခါးညြတ္သြားတိုင္း ေမာင့္အေမ ရင္ဘတ္ႀကီး ေကာ့တက္လာၿပီး အင့္ကနဲ႔ ရွိုက္ရွိုက္ေနတာ။ ေကာ့လာတဲ့ နို႔အုံႏွစ္ဖက္ကို တဖက္ဆီ ဆြဲစုပ္ရင္း ဆရာၾကည္ရဲ့ ဖင္က ေျမႇာက္လိုက္ ဖိလိုက္ပဲ။

” ၿဗိ … ဘြတ္ … အ … အားးး … အင္းဟင္း … နဲနဲ ေဆာင့္ၾကည့္ပါလား … ဆရာ … ဇြိ … ဗြပ္ … ကၽြတ္ ကၽြတ္ … အင္း … အင္း … ေဆာင့္ …ေဆာင့္ … အားရေအာင္ လုပ္ေတာ့ … ရွီးးးး … ဘြတ္ … အားးး … ဗြပ္ … အင္း ”

လီးအရသာ ေတြ႕လာေတာ့လည္း ေမာင့္အေမ အငမ္းမရကို ျဖစ္ေနေတာ့တာ။ ျမေသြး မိန္းမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။

” ဗ်စ္ … အား … ကၽြတ္ … အ … အင့္ … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ ”

” ငါ့ႏွမ … နာလားဟင္ …… ခဏ ျပန္ထုတ္ လိုက္ရမလား ”

” အ … ကၽြတ္ … ရ … ရ … ရတယ္ … ဆရာရဲ့ … လုပ္သာလုပ္ … အင့္ … ရွီးးးးးး ”

ေဒၚမိုးစမ္း ေအာက္ပိုင္းဗလာ ပက္လက္ အေနအထားနဲ႔ အေပၚက ဖိလိုးေနတဲ့ ဆရာၾကည္ရဲ့ ေက်ာျပင္ကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္ၿပီး ျပန္ေျပာေနတာပါ။ ဆရာၾကည္ကလည္း မ်က္လုံးႏွစ္လုံး ပိတ္ၿပီး ပက္လက္ မွိန္းခံေနတဲ့ ေဒၚမိုးစမ္း မ်က္ႏွာအႏွံ့ နမ္းရင္း တခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္လိုးေနတယ္။ ၁၅ မိနစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾက ေဒၚမိုးစမ္း ပါးစပ္က ရွိုက္သံေတြ ထြက္လာၿပီး ဆရာၾကည္ရဲ့ ေက်ာျပင္ကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ကုတ္ျခစ္ပစ္တာ။

” အ … ရွီးးးးးး … ထြက္ … ထြက္ … ထြက္ၿပီ … ဆရာ ရယ္ ”

မ်က္ႏွာခ်င္းအပ္ၿပီး အေပၚမွ ေမွာက္လ်က္သား ရွိေနတဲ့ ဆရာၾကည္ရဲ့ ပါးကို တရွုံ႔ရွုံ႔ နမ္းေပးေသးတယ္။

” ေကာင္းလား … ငါ့ႏွမ ”

ဆရာၾကည္က ေခါင္းေထာင္ၿပီး ေမာင့္အေမရဲ့ မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ရင္း တဆက္ထဲ ပါးႏွစ္ဖက္ ျပန္နမ္းေနတာ။

” ေကာင္းတယ္ … ဆရာ ……… မၿပီးေသးရင္ … ဆက္လိုးေလ ”

ေမာင္အေမ ေဒၚမိုးစမ္းက မ်က္ႏွာ ေမာ့ေပးၿပီး အနမ္းခံရင္း ဆရာၾကည္ ေျပာရင္း မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထား လိုက္တယ္။

” အြန႔္ … ဖလု … ႁပြတ္ … ပလပ္ ပလပ္ … ႁပြတ္ ”

ေဒၚမိုးစမ္း စကားအဆုံး ဆရာၾကည္က ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ျပန္ဖိစုပ္ပစ္တာပဲ။ ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္းလည္း ဆရာၾကည္ရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ပြတ္သပ္တို႔ထိရင္း အဖုတ္ထဲ မထုတ္ေသးတဲ့ လီးကို ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေတြနဲ႔ ညႇစ္ေပးေနတာ ထင္တယ္ ဖင္သားစိုင္ေတြ ၾကဳံ႕ဝင္ေနတယ္။ ဆရာၾကည္က မၿပီးေသးေတာ့ လီးအရင္းထိ ဖိကပ္ထားတုန္းပဲ။ ေဒၚမိုးစမ္း တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားေပမယ့္ အဖုတ္ထဲ မာထင္ေနတဲ့ လီးႀကီး စိမ္ထားရေတာ့ အားရ ေက်နပ္ေနတာေပါ့။

” ငါ့ႏွမ … အေမာေျပၿပီလား ”

” ဟုတ္ … ဆရာ … ၿပီးေအာင္လိုးေလ … ေတာ္ၾကာ … က်မ ေခၽြးမေလး … ျပန္လာလိမ့္မယ္ ”

ေမာင့္အေမ စကားေၾကာင့္ ျမေသြး ရယ္ခ်င္မိတယ္။ ျမေသြးေရာက္ေနတာ ၾကာလွေပါ့။ တခါေတာင္ ၿပီးထားၿပီးသားေလ။ စကားဆုံးေတာ့ ဆရာၾကည္က ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ခပ္ျပင္းျပင္း ဆြဲစုပ္ရာကေန မ်က္ႏွာခ်င္းခြာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေမာင့္အေမ ခ်ိဳင္းၾကား တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ ေထာက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ ေမွာက္လ်က္ အေနအထားနဲ႔ ခါးဆန႔္ပစ္တယ္။ လီးကို အဖုတ္ထဲက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲထုတ္ေတာ့ ေဒၚမိုးစမ္းလက္က ဆရာၾကည္ရဲ့ခါးကို လွမ္းဆြဲၿပီး ဖင္ႀကီး ေျမႇာက္ေကာ့ေပးေနတာ အတိုင္းသားပဲ။

” အားးးး … ရွီးးးးးး … အင္းဟင္း … လိုးေလ … ဆရာ ရဲ့ ”

ဖင္ႀကီး ေကာ့လာတာနဲ႔ ဆရာၾကည္က ဆြဲထုတ္ ထားတဲ့ လီးကို ဆက္ကနဲ႔ ျပန္သြင္းရင္း မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးေနတာ။ တစ္ခ်ီ ၿပီးထားတဲ့ ေဒၚမိုးစမ္း အဖုတ္ထဲ အရည္မ်ား အိုင္ေနေတာ့ တဇြိဇြိ တဗြိဗြိႏွင့္ လီးဝင္ လီးထြက္သံေတြ ဆူညံလာတယ္။

” ဇြိ … ဘြတ္ … ၿဗိ … ဖြပ္ဖြပ္ … ဘြတ္ … ဗ်စ္ … ဗ်စ္ … အ … အားး … ဇြိ … ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ”

ဆရာၾကည္ ေဆာင့္လိုးတိုင္း ေဒၚမိုးစမ္း အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ အန္ထြက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ ေပၚထိ စီးက်ေနတာ။

” အင့္ … ဘြတ္ … ဗ်စ္ … အင့္ အင့္ … ေကာင္းလား … ငါ့ႏွမ … ဗ်စ္ … ဗြပ္ ”

” အားးး … အ … ေကာင္းတယ္ … လိုး လိုး … ဆရာ … ႀကိဳက္သလို လိုး … အား … ထြက္ေတာ့မယ္ … ထင္တယ္ … အီးးး … အင္းဟင္း … ရွီးးးး ”

ဆရာၾကည္က အခ်က္ ၂၀ ေလာက္ မနားတမ္း ဖိလိုးၿပီး ေမာင့္အေမေဘးနား ပက္လက္လွန္ အိပ္လိုက္တယ္။

” အာ … ကၽြတ္ … ဆရာကလဲ … ၿပီးကာနီးကို … ဟင့္ ဟင့္ ”

ေမာင္အေမ ေဒၚမိုးစမ္း ၿပီးခါနီး ဆရာၾကည္က ပညာျပေနတာပါ။ ထင္တဲ့အတိုင္း ေဒၚမိုးစမ္း မေနနိုင္ရွာ မၿပီးေသးတဲ့ ကာမသုခေလး အတြက္ အရွက္နဲ႔ သိကၡာကို ေဘးထားၿပီး ဆရာၾကည္ရဲ့ လီးေပၚ ခြၿပီး အေပၚက တက္လိုးေနေတာ့တယ္။ ဒီပုံစံ ေမာင္ျမင္ရင္ ယုံမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ပုတီး တကားကားနဲ႔ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ သတၱဝါအေပါင္း အမၽွေပးေတတဲ့ သူ႔အေမေလ။ အခုေတာ့ ခပ္တည္တည္ေနၿပီး အရွက္အေၾကာက္ႀကီးတဲ့ ေဒၚမိုးစမ္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး တအားအား ညည္းရင္း အေပၚက ဖင္ႀကီး ရမ္းခါေနေအာင္ ခြလိုးေနတာ။ ဆရာၾကည္ကေတာ့ ေဒၚမိုးစမ္း ၿပီးကာနီး ရမၼက္စိတ္ ျပင္းထန္ေနပုံကို အရသာခံ ၾကည့္ရင္း ေအာက္က ပင့္လိုး ေပးေနတာေပါ့။

” ဇြိ … ဘြတ္ … အားးး … ဗ်စ္ … ဟင့္ … ရွီးးးးးး … ဘြတ္ ဘြတ္ … အ … အမေလးးး … ေကာင္း … ေကာင္း … ေကာင္း လိုက္ တာ … ဟင့္ … ဟင့္ … မ ရ ေတာ့ ဘူး … ဆရာ ရယ္ … အားးးး … ထြက္ ၿပီ … အားးးး … အ ”

ေမာင့္အေမ ၾကာၾကာ မေဆာင့္နိုင္ရွာဘူး ေစာက္ရည္ ပန္းထုတ္ရင္း ဆရာၾကည္ရဲ့ ရင္ဘတ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားတယ္။ အဲ့အခ်ိန္ ဆရာၾကည္လည္း ေမာင္အေမေဒၚမိုးစိမ္း ဖင္ႀကီး ဆုပ္နယ္ၿပီး ေအာက္က ပင့္လိုးရင္း အ ကနဲ ႀကိတ္ညည္းရင္း ၿငိမ္က် သြားေတာ့တာ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဝတ္ေတြ ျပန္ဝတ္တုန္း ျမေသြးလည္း တိုက္ခန္းအျပင္ဘက္ ျပန္ထြက္ လာခဲ့တယ္။ ၅ မိနစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေစာင့္ၿပီးမွ တိုက္ခန္းထဲ အသံေပး ဝင္လာလိုက္တာ။ ျမေသြး ဧည့္ခန္းဝေရာက္ေတာ့ ဆရာၾကည္က ထိုင္ခုံေပၚထိုင္ၿပီး ေမာင့္အေမကေတာ့ ပုတီးေလး ကိုင္ရင္း သူ႔အိပ္ခန္းထဲက ခပ္တည္တည္ ထြက္လာတာေပါ့။

/////////////////////////

ေမာင့္ အလုပ္ေတြ အရင္ေနခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေလးမွာ ၿပီးေတာ့ ေမာင္လည္း အိမ္ျပန္ကပ္လာတယ္။ ေမာင့္အေမ ေဒၚမိုးစမ္းက ေမာင္ေရာက္ေတာ့ သူ႔အိမ္သူ ျပန္သြားပါၿပီ။ ေမာင္နဲ႔ ညတိုင္းလိုလို ဆက္ဆံရင္း ေနလာၾကတာ ၂ လေလာက္ၾက ျမေသြးတို႔ လင္မယား အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာပဲ။ ျပႆနာ အစက မမျမင့္ေလ၊ သူ႔ေယာကၤ်ားနဲ႔ စိတ္ဆိုးၿပီး ျမေသြးဆီ ခဏလာေနတာေပါ့။

တစ္ရက္ၾက ႐ုံးေရာက္တာနဲ႔ ႏွုတ္ဆက္ေနၾက အတိုင္း မမျမင့္ကို ႏွုတ္ဆက္ေတာ့ မ်က္ႏွာက မေကာင္းဘူး မ်က္လုံးေတြ မို႔အစ္ေနတာ။ ျမေသြးလည္း စပ္စုသလို ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ေမးမၾကည့္ပါဘူး။ ေန႔လည္ ထမင္းစားနားမွ အေၾကာင္းစုံ သိလိုက္ရတယ္။

” အဟင့္ ဟင့္ … မေျပာခ်င္ပါဘူး … ျမေသြးရယ္ ”

ျမေသြး ႐ုံးခန္းထဲ လာထိုင္ၿပီး ငိုေနလို႔ ျမေသြးလည္း ေမးၾကည့္ေနတာပါ။

” ေျပာပါ … မမျမင့္ကလည္း … ဒီလူနဲ႔ ဒီလူပဲ … ရွိတာ … ကူညီနိုင္ရင္ … ကူညီ ရေအာင္ပါ ”

” ငါ … အိမ္ကို မေနခ်င္ေတာ့တာ … ျမေသြးရယ္ ”

” ရွင္ … ဘာလို႔လဲ …… မမျမင့္ရဲ့ ”

” အေမြကိစၥေပါ့ … ျမေသြးရယ္ … ဟင့္ ဟင့္ …။ ကိုသိန္းလြင္ေလ … မမျမင့္ ဘက္က …… အေမြကို … ဇြတ္ေတာင္းခိုင္းေနတာ ”

” ဪ … အခု ေနတဲ့ … မမျမင့္တို႔ တိုက္ခန္းက … ျမေသြးတို႔ … တိုက္ခန္း ေတြထက္ … ပိုေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္ ”

” ေအးေလ … အဲဒါကို … ကိုယ္ပိုင္အိမ္နဲ႔ ေနခ်င္တာတဲ့ဟာ …။ ျမေသြး စဥ္းစားၾကည့္ … မမျမင့္ … အေဖနဲ႔ အေမ … မရွိေတာ့ေပမယ့္ … လက္ရွိ အေမြဆိုင္အိမ္က … အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ … အစ္မတို႔ မိသားစု … ေနေနၾကတယ္ …။ မမျမင့္လည္း အရမ္းေျပာလို႔ … မရဘူး…။ ဘြဲ႕ရတဲ့ အထိ … အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ အစ္မက … ေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့တာေလ …။ အိမ္ေထာင္ က်ေတာ့လည္း … အိမ္ေထာင္ဦး အစက သူတို႔ပဲ … ကူညီ ေနတာ …။ မမျမင့္က … … အခုခ်က္ခ်င္း ေရာင္းၿပီး … အေမြခြဲေပး ဆိုလို႔ … ရမလား ဟ ”

” ဪ … အဲ့တာေတာ့ … ကိုသိန္းလြင္ … လြန္တာေပါ့ …။ သူ႔ဘက္ ကိုယ့္ဘက္ … ျပန္ၾကည့္ ရမယ္ေလ ”

” အဲ့တာ ေျပာတာေပါ့ … ျမေသြးရဲ့ …။ မမျမင့္က … ေျပာေပးမယ္ … အခ်ိန္ေတာ့ ေစာင့္ေပါ့ …။ အဲဒါကို … သူက … လက္မခံနိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတာ … အဟင့္ ဟင့္ …။ မနက္လင္း … မမျမင့္ သူ႔ဖို႔ … ထမင္းထုပ္ၿပီး ေပးထားတယ္ … ထမင္းခ်ိဳင့္ မယူတာ …… တစ္လေလာက္ … ရွိၿပီ …။ အိပ္ယာ ထတာနဲ႔ … သူလုပ္စရာ … ရွိတာ လုပ္တယ္ …။ မလိုအပ္ပဲ စကားမေျပာၾက … ေတာ့တာပါ …။ မရွက္တမ္း ေျပာရရင္ … အတူ မအိပ္ျဖစ္တာေတာင္ … ၾကာပါၿပီ … ျမေသြးရယ္ … ဟင့္ ”

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ရက္ၾက မမျမင့္တစ္ေယာက္ ျမေသြးအိမ္ကို ေျပာင္းလာေတာ့တယ္။ ျမေသြးလည္း ဝန္ထမ္း အခ်င္းခ်င္းမို႔ရယ္ ၿပီးေတာ့ ျမေသြး ႐ုံးေရာက္ခါစ အကူအညီအမ်ားႀကီး ရဖူးတာမို႔ မမျမင့္ကို လက္ခံထားလိုက္ရတာေပါ့။ မမျမင့္ ေရာက္ၿပီး ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ ေမာင့္ အမူအယာေတြ မူမမွန္တာ ျမေသြး သတိထားမိလာတယ္။ ညညဆို ကားနဲ႔ အျပင္ထြက္ရင္ မမျမင့္က အေၾကာင္းတစ္ခုခုျပၿပီး ပါသြားတတ္တာ။ ျမေသြးလည္း ပထမ ထင္တာက သူ႔ေယာကၤ်ားကို ေမာင္ အျပင္သြားရင္း လိုက္ပို႔ခိုင္းၿပီး ေခ်ာင္းတယ္ ထင္ေနတာေပါ့။ မိန္းမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္ေလ။ လင္မယား သဘာဝ ကာမစိတ္ ႂကြတဲ့အခ်ိန္ မမျမင့္လည္း ဆာေနရွာမွာ။

ျမေသြးလည္း မာယာသုံးၿပီး ေမာင့္ကို မသိမသာေလး ေမးၾကည့္မိတယ္။ မမျမင့္ကိုေတာ့ အားနာလို႔ မေမးျဖစ္ပါဘူး။ ျမေသြး ထင္တဲ့အတိုင္း မမျမင့္က လင္ကို စိတ္မခ်ေတာ့ သူ႔တိုက္ခန္းဘက္ သြားသြား ေခ်ာင္းတယ္တဲ့။ အစေတာ့ ျမေသြးလည္း ပါသည့္ပါသာ ေနလိုက္တာပါပဲ။ တျဖည္းျဖည္း ေမာင္နဲ႔ မမျမင့္တို႔ ဆက္ဆံေရးက ပိုရင္းႏွီးလာသလို ခံစားလာရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမေသြးနဲ႔ မမျမင့္က မနက္ ႐ုံး အတူသြားၿပီး ညေနေစာင္းမွ တိုက္ခန္း ျပန္လာ တတ္တာေလ။ ေမာင္နဲ႔ မမျမင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနဖို႔က အခြင့္အေရး နည္းပါတယ္။ ဪ”၆္ပ႐ုံးပိတ္ရက္လည္း ႏွစ္ေယာက္အတူ ေစ်းသြား၊ တိုက္ခန္း ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ထမင္းဟင္း အတူခ်က္ၾကေပါ့။ ေန႔ခင္းဘက္ ျမေသြးတို႔ လင္မယား ခဏအိပ္ရင္ မမျမင့္က ဧည့္ခန္းထဲ တီဗြီ ထိုင္ၾကည့္ေနတတ္တာ။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္ ျမေသြး အိပ္ခန္းထဲ အိပ္ေနတုန္း ေျခသံ ၾကားလို႔ မ်က္လုံး အသာဖြင့္ ၾကည့္ေတာ့ မမျမင့္ေလ ထမိန္ရင္လ်ား နဲ႔ ဝင္လာတာ။ ေမာင္က ကုတင္ ေခါင္းရင္းေဘးက စားပြဲခုံမွာ ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ၿပီး သူ႔အလုပ္ ကိစၥေတြ လုပ္ေနတာေပါ့။ မမျမင့္ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာၿပီး ေမာင့္နားေလးအေရာက္ ျမေသြး အိပ္မအိပ္ မ်က္ႏွာတခ်က္ၾကည့္ၿပီး ရင္လ်ား ထားတဲ့ ထမိန္ကို ျပင္ဝတ္ေနတာ။ ထမိန္ ခါေတာ့ မမျမင့္ နို႔အုံႀကီး ေဖြးကနဲ႔ ျမေသြးကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္ရတယ္။

မမျမင့္က ျမေသြးတိုက္ခန္း လာေနေတာ့ အားနာတာနဲ႔ တူပါတယ္။ ျမေသြးအကၤ်ီေတြ ယူယူေလၽွာ္ေပးတတ္တာေလ။ ျမေသြး မေလၽွာ္ဖို႔ ေျပာလည္း ဇြတ္ယူ ေလၽွာ္ေနတာနဲ႔ လြတ္ထားလိုက္တယ္။ ေမာင့္နားေလး ထမိန္ ျပင္ဝတ္ၿပီးတာနဲ႔ ကုတင္ ေျခရင္းဘက္ထားတဲ့ အဝတ္ေဟာင္းျခင္းနား ေလၽွာက္လာတာ။ ဖင္ႀကီးကုန္းၿပီး အဝတ္ျခင္း အေဟာင္းထဲ ျမေသြး အဝတ္အစားေတြ ေရြးယူေနတဲ့ မမျမင့္ ဖင္ကို ခိုးၾကည့္ၿပီး ေမာင့္ပုဆိုးၾကားထဲ လီးက ေထာင္မတ္ေနတယ္။ မမျမင့္က ျမေသြး အကၤ်ီ အေဟာင္းေတြ ေလၽွာဖို႔ ယူရင္း ဖင္သားစိုင္ ႏွစ္ဖက္ကို ခါရမ္းၿပီး အခန္းျပင္ ျပန္ထြက္သြားတာ။

ျမေသြး စိတ္ထင္တာလား မသိဘူး သတိထားမိေနတာ ၃ ရက္ေလာက္ရွိၿပီ။ မမျမင့္တစ္ေယာက္ ေမာင့္ကို အခုတေလာ အထာေတြ ေပးေနတာ ထင္တယ္။ တစ္ရက္ၾက ႐ုံးက ျပန္ေတာ့ ေရခ်ိဳးၿပီး မမျမင့္က အကၤ်ီလက္ျပတ္ အစိမ္းေလးနဲ႔ ထမိန္စကပ္ အေပ်ာ့သားေလး ဝတ္ထားတာ။ တခ်ိန္လုံးလိုလို ထုံးထားတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြကို ေနာက္ေက်ာဘက္ ျဖန္ခ်ထားၿပီး အမို႔အေမာက္ေတြနဲ႔ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ မဝတ္ေတာ့ ထမိန္စကပ္ေအာက္ ဖင္သားစိုင္ေတြ ကလည္း လမ္းေလၽွာက္ရင္ တုန္တုန္ေနတယ္။ ဗိုက္ေခါက္ ေဖြးေဖြးေလးက အကၤ်ီ ေအာက္နားစနဲ႔ ထမိန္အထက္ဆင္ၾကား ထြက္လာတာ။

ညပိုင္း ထမင္းစားေတာ့ သူ႔ေယာကၤ်ားအေၾကာင္း ျမေသြး ေျပာျပလိုက္ေသးတယ္။ ႐ုံးမွာ သူ႔ ေယာကၤ်ားက ျမေသြးကို ဖုန္းဆက္ၿပီး မမျမင့္ကို အိမ္ျပန္လာဖို႔ ေျပာလို႔ပါ။ ထမင္းစားရင္း ျမေသြး စကားကို နားေထာင္ေနတဲ့ မမျမင့္ရဲ့ နို႔အုံေတြကို ေမာင္က ခိုးခိုး ၾကည့္ေနတာ ျမေသြး သတိထားမိပါတယ္။ မမျမင့္က မျပန္ခ်င္ေသးဘူးေျပာတာ သူ႔ေယာကၤ်ားကို မွတ္ေလာက္ေအာင္ ပစ္ထားမယ္တဲ့။ ထမင္းစားၿပီး တီဗြီၾကည့္ၾကေတာ့ ျမေသြး ႀကိဳက္ႀကိဳက္နဲ႔ တအား စားမိတဲ့ ငပိရည္ခ်ိဳ တန္ခိုးက ျပၿပီေလ။ မ်က္ခြံေတြ တအား ေလးလာၿပီး အိပ္ခ်င္ လာတယ္။

” ကဲ … ဒီေန႔ေတာ့ … ျမေသြး ေဒါင္းၿပီ … ေစာေစာ အိပ္ေတာ့မယ္ … ေမာင္နဲ႔ မမျမင့္ပဲ … ဆက္ၾကည့္ ၾကေတာ့ ”

ႏွုတ္ဆက္ၿပီး ျမေသြးလည္း အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီး တခ်ိဳးထဲ အိပ္ပစ္လိုက္တာ။ ည ၁၁ ခြဲေလာက္မွ တေရးနိုးလာတယ္။ ေဘးနား စမ္းၾကည့္ေတာ့ ေမာင္ကလည္းမရွိ ေရကလည္း ငတ္ေနတာ။ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ထၿပီး ဧည့္ခန္းထဲက ေရခဲေသတၱာဆီ ေလၽွာက္လာလိုက္တယ္။ ဧည့္ခန္းဘက္ ေလၽွာက္ေတာ့ ေမာင့္အေမ အရင္ေနသြားတဲ့ မမျမင့္ အိပ္ခန္းေရွ႕ ျဖတ္ေတာ့။

” အဟင္း ဟင္း … အင့္ … အာ … ဟာ ”

ညည္းသံသဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္မိတာ အမွုမဲ့အမွတ္မဲ့ပါပဲ။ ဧည့္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေရခဲေသတၱာဖြင့္ၿပီး ေရဗူး တစ္ဗူး ဖြင့္ေသာက္ပစ္တယ္။ ေရေသာက္ရင္း မ်က္စိကစားၾကည့္ေတာ့ တီဗြီက ဖြင့္လ်က္သား ေမာင္ေရာ မမျမင့္ေရာ ဧည့္ခန္းထဲက ခုံေပၚ မရွိၾကဘူး။ ျမေသြးစိတ္ထဲ ထူးဆန္းေနတုန္း ႐ုတ္တရက္ မမျမင့္ေနတဲ့ အခန္းက ညည္းသံကို သတိရမိသြားတာေပါ့။ ေရေသာက္ၿပီး မမျမင့္ အိပ္ခန္းေရွ႕ ျပန္ေလၽွာက္ေတာ့ အိပ္ခန္းတံခါးက ပြင့္ၿပီး လက္ ၅ လုံး စာေလာက္ ဟေနတယ္။

” ဟင့္္ ……… အ ……… ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

ညည္းသံ ပီပီသသကို ၾကားလိုက္မိတာ။ စိတ္ထဲ မမျမင့္ ေနမေကာင္းမ်ား ျဖစ္ေနလားေပါ့။ တံခါးတြန္းဖြင့္မယ္ အလုပ္ ေယာကၤ်ားသံ ၾကားလိုက္မိလို႔ ျမေသြး မ်က္လုံးျပဴးသြားရတယ္။

” ေကာင္းလား …… မမျမင့္ ”

ဒီအခ်ိန္ႀကီး မမျမင့္အခန္းထဲ ေမာင္က ဘာလို႔ ေရာက္ေနတာလဲ ေတြးရင္း ဟေနတဲ့ တံခါးၾကားကေန အသာေလး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တာ။ ျမေသြး ႐ုတ္တရက္ အံ့ၾသမွင္သက္သြားရတယ္။ ထင္မထားတဲ့ ျမင္ကြင္းေပါ့။ အိပ္ခန္းထဲ မမျမင့္က ေမာင္ယက္ေပးတာကို ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ကေလး အရသာ ခံေနတာေလ။ ခဏေနေတာ့ ေမာင္က ဒူးေထာက္လ်က္ အေနအထားနဲ႔ မမျမင့္ကို ျပန္ၿပီး လီးစုပ္ခိုင္းေနတယ္။ မမျမင့္ကလည္း မေခပါဘူး ပါးစပ္ထဲ လီးအရင္းထိ သြင္းၿပီး စုပ္ေပးေနတာ။

” ႁပြတ္ … ပလပ္ … အြန႔္ … ရွီးးးး … ရၿပီ ရၿပီ … မျမင့္ … လိုးၾကစို႔ ”

” ႁပြတ္ … ပလြပ္ … အင္း … ေအာက္ဆင္း လိုးရေအာင္ … ကိုမင္း … အိပ္ယာေပၚ … အရည္ေတြ ရႊဲကုန္လိမ့္မယ္ … ျမေသြး ျပန္လာလို႔ … သိရင္ … မေကာင္းဘူး ”

ျမေသြးက မမျမင့္ေနတဲ့ အိပ္ခန္းထဲ စကား သြားသြားေျပာတတ္လို႔ မမျမင့္က ျမေသြး အိပ္ခန္းထဲ လာရင္ အိပ္ယာေပၚ အနံ့အသက္ရမွာ စိုးရိမ္ေနပုံပါ။ စကားေျပာၿပီးတာနဲ႔ မမျမင့္က ကုတင္ေပၚက အရင္ဆင္းၿပီး စားပြဲခုံ အစြန္းေလး လက္ေထာက္ရင္း ဖင္ႀကီး ေနာက္ပစ္ထားတယ္။ ေမာင္က မမျမင့္ ထမိန္ ေအာက္နားစကို ခါးအထိ လွန္တင္ၿပီး ေနာက္ကေန မမျမင့္ ခါးကိုကိုင္ၿပီး လိုးေတာ့တာပဲ။

” ရွီးးးးး ……… ဘြတ္ ………… မမျမင့္ ”

” ဘာလဲ ……… ကိုမင္း ”

” ကုတင္ေစာင္း … ကုန္းေပးပါ့လား ”

ခါးက ညြတ္မထားေတာ့ ေမာင္က လိုးရတာ အားမရတာ ေနမွာ။

” အင္း …… အရည္ေတြ အျပင္ထုတ္ေနာ္ … ကိုမင္း ”

” အင္းပါ …… ဖင္ေပၚပဲ …… ထုတ္လိုက္မယ္ ”

အဲဒီေနာက္ ေမာင့္ စကားဆုံးေတာ့ မမျမင့္က ကုတင္ေစာင္း ေလးဖက္ကုန္းၿပီး ေရွ႕ကိုယ္လုံးကို အိပ္ယာေပၚ ကပ္ေပးထားတာ။ မမျမင့္ ဖင္က အိပ္ခန္းဝနဲ႔ တည့္တည့္ ေရာက္လာလို႔ ျမေသြး ၾကည့္ရင္း မနာလို ျဖစ္မိေသးတယ္။ ျမေသြးထက္ အသက္ႀကီးသလို ခါးေအာက္ ဖင္ႀကီးကလည္း ကုန္းလိုက္ေတာ့ ကားထြက္လာတာ အႀကီးႀကီးပဲ။ ေမာင္က မမျမင့္ ကုတင္ေပၚ အတက္ ထမိန္ဆြဲခၽြတ္ လိုက္ေတာ့ ဖင္သားစိုင္ ႏွစ္ဖက္က ေဖြးဥေနတာ။ ဖင္ၾကားထဲ ရွုံ႔ဝင္ေနတဲ့ အသားစိုင္ အတြန႔္ေလးက နီညိဳေရာင္ သန္းေနတယ္။ ေမာင္က ျမေသြးကိုသာ ဖင္ယက္ မေပးတာ မမျမင့္က် စိတ္ပါလက္ပါကို ယက္ေပးေနတာ။ ၃ မိနစ္ေလာက္ ယက္ေပးၿပီးမွ ေနာက္ကေန ဖင္သားစိုင္ေဘးကို ညႇစ္ဆြဲၿပီး လိုးေပးေနတာ။

” ဗ်စ္ … ဗြတ္ … မမျမင့္ ရယ္ … အင့္ … အင့္ … ဗ်စ္ … ဘြတ္ … အင့္ … ဖြပ္ … ဘြတ္ ဘြတ္ ”

” ဟာ … ကၽြတ္ … ကိုမင္း … အဟင့္ ဟင့္ ”

မမျမင့္ဖင္နဲ႔ ေမာင့္ဆီးခုံး ကပ္သြားတိုင္း အ ကနဲ အီးကနဲ ညည္းသံေလးေတြ ထြက္ေနတာေပါ့။ ေမာင့္မ်က္ႏွာေပၚမွာလည္း မမျမင့္ ေစာက္ရည္ေတြ ေပပြၿပီး မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနအထားနဲ႔ တစ္ခ်က္ခ်င္း ဆြဲလိုးေနတာ။ မမျမင့္ လက္ႏွစ္ဖက္က အိပ္ယာခင္းကို က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဖင္ႀကီး ေကာ့ေပးေနတယ္။ တျဖည္းျဖည္း ေမာင့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာၿပီး မမျမင့္ အကၤ်ီ အျပင္ကေန နို႔ေတြ ဆြဲညႇစ္ လိုးေနျပန္ေရာ။

” ဗ်စ္ … အ … ဘြတ္ … အမေလး … ကိုမင္း ရယ္ … အားးးး … ရွီးးးးးး ”

မမျမင့္ ေခါင္းေလး လွန္တက္လာရင္း ဘယ္ညာ ရမ္းၿပီး ေမာင္ရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ကို ႀကိတ္ခံေနပုံပါ။ တခ်က္တခ်က္ ေမာင့္ကို ေနာက္ျပန္ လွည့္ၾကည့္တဲ့ မ်က္ႏွာေလး ရွုံ႔မဲ့ ေနေပမယ့္ လီးမဝင္တာ ၾကာေနတဲ့ မမျမင့္ အဖုတ္က လိုလိုလားလားနဲ႔ ဖင္ႀကီး ေနာက္တိုး ကပ္ေပးေနတာ။ အိမ္ေထာင္သည္ ဘဝမို႔ လင္နဲ႔ေဝးေတာ့ ကာမမီးေတြ ေတာင္ေလာင္ လာတာေပါ့။ ဒါကလည္း မမျမင့္မွ မဟုတ္ဘူး အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတိုင္း ၾကဳံဖူးမွာပါ။ ေမာင္ ေဆာင့္လိုးတိုင္း ဖင္ကို မသိမသာ ေကာ့ၿပီး ျပန္ေဆာင့္ေပးေနတာ။

” ရွီးးးးးး … အ … အင့္ … ကိုမင္း ရယ္ … အင္းဟင္း … အင့္ … အင့္ … အင့္ … အ … အားးးး ”

အိပ္ခန္းထဲ ဖန္းေခ်ာင္းမီးေအာက္ ျမင္ကြင္းက ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ နဲ႔ပါ။ ေမာင္ကလည္း မမျမင့္ ခါးေလးကိုင္ၿပီး အားရပါးရ ဆြဲလိုးေနတာ။ ျမေသြး ေသြးသားေတြ ဆူပြက္လာရတယ္။ မမျမင့္ ဖင္ႀကီး တုန္ခါသြားတိုင္း ျမေသြး အဖုတ္ေလး ဆစ္ကနဲ႔ ဆစ္ကနဲ ခံစားလာမိတယ္။ ျမေသြး ေစာက္ပတ္ကို အျမဲလိုးေနတဲ့ လီးႀကီးေလ အခုေတာ့ မမျမင့္ရဲ့ အဖုတ္ ထဲမွာ။ ျမေသြး မနာလိုသလိုလို အူတိုသလိုလို ခံစားမိေနတာ။ ျမေသြး ကိုယ္တိုင္လည္း ေမာင့္ ကြယ္ရာမွာ ေဖာက္ျပန္ထားေတာ့ ေမာင့္ကို အျပစ္မျမင္မိပါဘူး။ မမျမင့္ ကလည္း ဒီေလာက္ ေဆာင့္လိုး ေပးေနတာကို အားမရတဲ့ ဟန္နဲ႔ သူ႔ဖင္ႀကီး ေနာက္ျပန္ ျပန္ေဆာင့္ ေပးေနတာ။ မမျမင့္ ေစာက္ပတ္ထဲ ၀င္လိုက္ ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနတဲ့ ေမာင့္ လီးကို ၾကည့္ၿပီး ျမေသြး ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္ လာတယ္။

ေခၽြးတဒီးဒီးနဲ႔ အံႀကိတ္ လိုးေနတဲ့ ေမာင့္ရဲ့ လိုးခ်က္ ေတြက မမျမင့္ အတြက္ အားရစရာႀကီးပါ။ ျမေသြး အၾကည့္ မေရြ႕ခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ျမင္ကြင္းက ဆြဲေဆာင္ ထားတယ္။ အဖုတ္ေလး ၅ ခ်က္ ၆ ခ်က္ ေလာက္ပဲ ဖိပြတ္လိုက္တာနဲ႔ ေပါင္ၾကားထဲ ေႏြးကနဲပဲ အရည္ေတြ စီးက်လာၿပီး ဒူးေတြပါ တုန္လာေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္ ျဖစ္နိုင္ရင္ ေမာင့္ကို ျမေသြး ကိုယ္တိုင္ကို အေပၚက ခြလိုး ပစ္ခ်င္မိတာ။ စိတ္ထဲ ေဖာ္မၿပ နိုင္တဲ့ ေဝဒနာေလး ခံစားလာရလို႔ ဆက္မၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ မမျမင့္ အိပ္ခန္းဝက ခြာၿပီး ျမေသြးတို႔ အခန္းဘက္ ျပန္လာရင္း အိပ္ယာေပၚ လွဲခ် ပစ္လိုက္တယ္။ ပက္လက္လွဲရင္း ျမေသြး မ်က္လုံးထဲ မမျမင့္နဲ႔ ေမာင္တို႔ လိုးေနပုံေတြ ျပန္ျမင္ေနတယ္။
ျပန္ေတြး ၾကည့္ေတာ့ ျမေသြးအျပစ္လည္း ပါပါတယ္။ လင္ရွိ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အိမ္မွာ လက္ခံ ထားမိတာေလ။

” ကၽြီ …… အီ ……… ”

ေနာက္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္မွ တံခါးဖြင့္သံ ၾကားေတာ့ ျမေသြးလည္း ၿငိမ္ေန လိုက္တယ္။ ေမာင္က ျမေသြး ပါးေလးကို နမ္းၿပီးမွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခြအိပ္ေနတာ။ မ်က္ႏွာခ်င္း ကပ္ေနေတာ့ မမျမင့္ ေစာက္ရည္နံ့ ေလးေတြ ေမာင့္ပါးစပ္က ရေနေသးတယ္။

ေနာက္ ၅ ရက္ေလာက္ေနေတာ့ ည ၁၂ နာရီ ေလာက္ ျမေသြးတို႔ အိပ္ခန္း တံခါးက တဂ်စ္ဂ်စ္နဲ႔ အသံျမည္လာတတ္တယ္။ အဲ့ဒီအသံၾကားၿပီးရင္ ေမာင္က ျမေသြးအိပ္ေနတာကို ေသခ်ာ ၾကည့္ၿပီး အိပ္ယာေပၚက ထသြားတတ္တာ။ နာရီဝက္ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ ၾကာမွ ျပန္လာတတ္တယ္။ ၃ ရက္ေလာက္ေနေတာ့လည္း ည ၁၁ ခြဲေလာက္ တခါ ထပ္ၾကားရတာ အဲ့အခ်ိန္ ျမေသြး ထကာ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာပါ။ ေမာင္ထြက္သြားၿပီး ခဏေလးေနမွ ျမေသြး ထၿပီး ေခ်ာင္းတာ။ ထင္တဲ့ အတိုင္းပဲ ေမာင္က မမျမင့္ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ေန တာေပါ့။

” ကၽြတ္ … သူ႔အေၾကာင္း … ခဏ ေမ့ထား … ကိုမင္း ”

ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ေပၚ ထိုင္လ်က္ အေနထားနဲ႔ မမျမင့္က ေမာင့္လီးကို ပြတ္သပ္ေပးရင္း စကား ေျပာေနၾကတာ။ မမျမင့္က သူ႔ေယာကၤ်ား အေၾကာင္း ေမးတာ မႀကိဳက္ဘူးထင္တယ္ မ်က္ႏွာက တမ်ိဳးေလး ျဖစ္ေနတယ္။

” မမျမင့္ … မႀကိဳက္ရင္ … မေျပာေတာ့ပါဘူး ”

ေမာင္က ခ်က္ခ်င္း ေလသံေပ်ာေလးနဲ႔ ေျပာေတာ့ မမျမင့္က ေမာင့္ပါးကို နမ္းၿပီး ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ လွဲခ်လိုက္တာ။

” အင့္ …… က်န္တာေတြ ေမ့ၿပီး … အခု မမျမင့္ ဟာကို …… ယက္ေပးကြာ ”

မမျမင့္ စကားဆုံးေတာ့ ေမာင္က မမျမင့္ ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ ေနရာယူၿပီး ထမိန္ ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္။ မမျမင့္ ေပါင္တန္ေတြ ျဖဲၿပီး ေကာ့ေပးလိုက္တာနဲ႔ ေမာင္က တျပတ္ျပတ္နဲ႔ ထိုးယက္ေတာ့ တာပဲ။

” အ … အားးးး … ကိုမင္း ရယ္ … အင္း ဟင္း ”

မမျမင့္ကို ၅ မိနစ္ေလာက္ ေကာ့ပ်ံေအာင္ ယက္ေပး ၿပီးမွ ေမာင္က ပုဆိုးခၽြတ္ၿပီး ကုတင္ေစာင္း ျပန္ထိုင္ လိုက္တာ။ မမျမင့္ ကုန္းထၿပီး ေမာင့္ ေပါင္တန္ေတြ ဆုပ္နယ္ေနတယ္။

” မမျမင့္ … ကိုမင္းေပါင္ေပၚ … ထိုင္မယ္ေနာ္ ”

ေျပာၿပီး မမျမင့္က ထရပ္ရင္း ကုတင္ ေပၚက ဆင္းလိုက္တယ္။ ကုတင္ေစာင္း ေျခတြဲေလာင္း ခ်ထိုင္ ေနတဲ့ ေမာင့္ရဲ့ ေပါင္ေပၚ ေျပာင္းထိုင္လိုက္တာ။ မမျမင့္ ေပါင္ေပၚ ထိုင္တာနဲ႔ ေမာင့္ ေပါင္ၾကားထဲ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးက ေကာ့တက္လာတယ္။

” အျမဲ … မာထင္ေနတာ … အားရ လိုက္တာကြာ … ေမးမယ္ ေမးမယ္နဲ႔ … မေမးျဖစ္တာ … ဒါႀကီးနဲ႔ … မမျမင့္ ကို … ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းက … လိုးခ်င္ ေနတာလဲ ”

” မမျမင့္ … ဒီအိမ္ ေရာက္ၿပီး … ၁ ပတ္ေလာက္ … ကတည္းက ”

” ဟယ္ ”

စကားေျပာရင္း မမျမင့္ လက္တဖက္က ေမာင့္ လည္ပင္း ဖက္ၿပီး က်န္လက္တဖက္က လီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။

” ဟုတ္တယ္ … အဲဒီ ေန႔က … မမျမင့္ … ေရခ်ိဳးခါနီး … အခန္းထဲ … အဝတ္အစား ခၽြတ္ေတာ့ … အကၤ်ီခၽြတ္ၿပီး … ထမိန္ ရင္လ်ား ကတည္းက … က်ေနာ္ အျပင္က … ျပန္ေရာက္ ေနတာ …။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလး … ေအာက္ကို လိပ္ခၽြတ္ေတာ့ ……အခန္းဝဘက္ …… ဖင္ကုန္းသလို … ျဖစ္သြားၿပီး … အဖုတ္က … ျပဴးထြက္ လာတာေလ …။ အဲ့ကတည္းက … က်ေနာ္ … ယက္ေပးၿပီး … လိုးခ်င္ေနတာ ”

” အမေလး … ကိုမင္းက … အဲကတည္းက … လုပ္ခ်င္ … ေနတာေပါ့ေလ … ဟြန႔္ ”

” အင္း … မမျမင့္ အကၤ်ီခၽြတ္ဦးေလ … နို႔စို႔ဦးမယ္ ”

” အင္းပါ ”

ေမာင့္ စကားေၾကာင့္ မမျမင့္က ဂြင္းထုေပးရင္း ၾကယ္သီးေတြ ျဖဳတ္ၿပီး အကၤ်ီ ခၽြတ္ပစ္ေနတာ။ အကၤ်ီ ကၽြတ္ေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ဇာေဘာ္လီေလး ေပၚလာတယ္။ ျမေသြး နို႔အုံထက္ ထြားတဲ့ နို႔အုံ ေဖြးေဖြး ႏွစ္ဖက္က ေဘာ္လီေအာက္မွ ႐ုန္းထြက္ လာတာ။ ဇာေဘာ္လီခ်ိတ္ေလး လက္ေနာက္ျပန္ ျဖဳတ္ၿပီးတာနဲ႔ နို႔အုံထိပ္က နို႔သီးေခါင္း နီညိဳေလးကို မမျမင့္က လက္နဲ႔ ပြတ္ေခ်လိုက္တယ္။

” အင့္ … စို႔ ”

ေမာင့္ေပါင္ေပၚ ထိုင္လ်က္ အေနအထားနဲ႔ နို႔အုံ တဖက္ကို ေမာင့္ ပါးစပ္နား ကပ္ေပးလိုက္တာ။

” ႁပြတ္ …… အ ”

” ဟင္ … နာလို႔လား ”

” ဟုတ္ဘူး … ႏွုတ္ခမ္းေမႊးေတြက …… စူးလို႔ ”

” ခုန …… အဖုတ္ … ယက္ေပးေတာ့ ေရာ ”

” အင္း …… စူးတယ္ …… ဒါေပမယ့္ … ေကာင္းတယ္ … ကိုမင္း … စို႔ဟာ ”

ေမာင္ နို႔စို႔တာနဲ႔ မမျမင့္က လီးကို ျပန္ကိုင္ၿပီး ဂြင္းထု ေပးေနတာေပါ့။

” ကိုမင္း … မမျမင့္ ဟာေလး … ပြတ္ေပးဦး ”

မမျမင့္က ဂြင္းတိုက္ေပးေနတဲ့ လက္ကို ခဏလြတ္ၿပီး နို႔စို႔ေနတဲ့ ေမာင့္ လက္တဖက္ ဆြဲယူရင္း သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္ကလည္း နို႔စို႔ မျပတ္ မမျမင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ဖိပြတ္ ေပးေနတာေပါ့။ မမျမင့္ရဲ့ ညည္းသံေတြ တိုးတိုးေလးကေန က်ယ္လာၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ေမာင့္ကို လိုးေပးဖို႔ ကပ္ေျပာလိုက္တယ္။ ေမာင့္ ေပါင္ေပၚ ထိုင္ၿပီး ကြင္းထုေပးရင္း ဆက္ကနဲ႔ ဆက္ကနဲ႔ ခါးေကာ့ထိုးေနၿပီ။

” ထကြာ …… မမျမင့္ … ကုန္းေပးမယ္ ေနာ္ ”

မမျမင့္ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ေမာင့္ေပါင္ေပၚ ထိုင္ေနရာ ကေန ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ဖင္ဗူးေတာင္း ေထာင္ေပးေနတယ္။ ေမာင္လည္း တအားထေနတာပါ။ မမျမင့္ ကုန္းေပးတာနဲ႔ ေျခႏွစ္ဖက္ ကုတင္ေပၚ လြဲတင္ၿပီး မမျမင့္ ဖင္ႀကီးေနာက္ ဒူးေထာက္ ေနရာ ယူလိုက္တာ။ ခါးကို စုံကိုင္ၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲလိုးေတာ့ မမျမင့္မ်က္ႏွာ ေမာ့လာၿပီး ဆံပင္ေတြ ခါရမ္းရင္း ဖင္ကို ေနာက္ပစ္ ျပန္ေဆာင့္ေနတယ္။

” ဘြတ္ … အ … ဇြိ … အ … ဗ်စ္ … ဗြတ္ … ၿဗိ … ဇြိ … အ … အ … အ … အ အ အ အ အအ အအအ … အင့္ … အားးးးး … ရွီးးးးးးးး ”

ေမာင္လည္း မနားတမ္းကို ေနာက္ကေန ဆြဲလိုးေနတာ။ ၅ မိနစ္ေလာက္ပဲ မမျမင့္ ေတာင့္မခံနိုင္ရွာဘူး အ ကနဲ ႀကိတ္ေအာ္ၿပီး အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္သြားရွာတယ္။ ေမာင္က မမျမင့္ ၿပီးမွန္း သိေတာ့ ဆက္မလိုးပဲ လီးကို အရင္းထိ ကပ္ရင္း ဖင္သားစိုင္ ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္နယ္ေပးေနတယ္။

” ဟူးးးးးး … ရွီးးးးးး … ေကာင္းလိုက္တာ … ကိုမင္း ရာ … အားးးး …ယ အီးးးး … အင္းဟင္းးး … ဒါနဲ႔ … ကိုမင္း … မၿပီးေသးဘူး မလားးး … လာေလ … မမျမင့္ မ်က္ႏွာေပၚ … လာၿပီး လိုက္ ”

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ေလးဖက္ကုန္းေနရာက ပက္လက္လွန္ လွဲခ်လိုက္တဲ့ မမျမင့္ရဲ့ ကာမစိတ္ကို ျမေသြး အံ့ၾသေနမိတယ္။ ႐ုံးမွာ လူရိုေသ ရွင္ရိုေသ မိန္းမ တစ္ေယာက္က ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္မွာ ရာဂစိတ္ ဘယ္ေလာက္ ျပင္းထန္ေနလဲ ဆိုတာေလ။ ေမာင္ကလည္း မမျမင့္ စကားဆုံးေတာ့ နို႔အုံေပၚ တက္ခြၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္း ဂြင္းထုေနတာ။

” အင္း … ထုထု … ကိုမင္း … လရည္ေတြ … မမျမင့္ … မ်က္ႏွာေပၚ … ပန္းလိုက္ … ထု … ထု … ျမန္ျမန္ … အင္းဟင္း … ရွီးးးး … ထု … အင္း အင္း … ဟုတ္ၿပီ … အာကြာ … ေကာင္းလိုက္တာ … ေႏြးေနတာပဲ … အင္းဟင္း … အင္း အင္း ”

ေမာင္လည္း ေမးေၾကာေတြ ေထာင္လာၿပီး လီးထိပ္က ထြက္လာတဲ့ လရည္ေတြ မမျမင့္ မ်က္ႏွာေပၚ ပန္းထုတ္လိုက္တယ္။ လရည္ေတြကုန္သြားမွ လီးနဲ႔ မမျမင့္ ေမးစိေလး ဘတ္ကနဲ႔ ဘတ္ကနဲ႔ ရိုက္ၿပီး ဒစ္ဖ်ားကို ႏွုတ္ခမ္းေပၚ တင္ေပးလိုက္တာ။ မမျမင့္ကလည္း ေမာင့္လီးထိပ္ကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စို႔ၿပီးမွ ပါးစပ္ထဲက ျပန္ထုတ္ပစ္တယ္။ မ်က္ႏွာေပၚက လရည္ ျဖဴျဖဴပ်စ္ပ်စ္ေတြကို လက္နဲ႔ သပ္ခ်ရင္း ပါးစပ္ထဲ ထည့္ၿပီး မ်ိဳခ်ပစ္တာ။ မမျမင့္ ရဲ့ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ျမေသြးစိတ္ထဲ ရွိန္းကနဲ႔ ဖိန္းကနဲပါပဲ။

” ကိုမင္း … လရည္က ပ်စ္ခဲေနတာ … အရသာ ရွိတယ္ ”

” အင္း … က်ေနာ္ … သြားေတာ့မယ္ … ေတာ္ၾကာ … ျမေသြး … နိုးလာလိမ့္မယ္ ”

ေမာင္က ေျပာၿပီးတာနဲ႔ မမျမင့္ မ်က္ႏွာကို လီးအရည္ျပားနဲ႔ အႏွံ့ ပြတ္ေပးေနတာ။ မမျမင့္က လၽွာထုတ္ၿပီး ပြတ္ေနတဲ့ လီးတံကို လိုက္ယက္တုန္း ျမေသြး ကိုယ့္အိပ္ခန္းဘက္ ျပန္လာၿပီး လွဲအိပ္ ပစ္လိုက္တယ္။

////////////////////////

လူတိုင္း ကာမနဲ႔ မကင္းၾကပါဘူး။ သာမာန္လူေတြ မေျပာနဲ႔ သာသနေဘာင္က ပုဂၢိဳလ္ေတြေတာင္ ကိေလသာစိတ္ေတြ မပယ္နိုင္ေသးရင္ ရာဂစိတ္ေၾကာင့္ မွားတတ္ၾကေသးတာေလ။ ျမေသြး ေျပာခ်င္တာ ကိုယ့္ဆႏၵျပည့္ဝရင္ ေတာ္ၿပီ။ တဖက္သားရဲ့ အရွက္နဲ႔ သိကၡာကို ထိခိုက္တာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ဘူး။ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ျဖစ္ လူလြတ္ျဖစ္ျဖစ္ ဦးတည္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ကာမသုခ အတြက္ပါ။ အထိအေတြ႕ေနာက္ သာယာၿပီး တိုးဝင္ေနၾကေပမယ့္ ေနာက္ကြယ္က တကယ့္ စစ္မွန္တဲ့ ဘဝေတြ မပါေစခ်င္ဘူး။ ပိုၿပီး အေရးႀကီးတာ ျမေသြးတို႔လို လင္ရွိမယားေတြေပါ့။ အားလုံးကို မဆိုလိုပါဘူးေနာ္။ ရာဂစိတ္ ဖမ္းစားတဲ့ခါ ဆႏၵခ်င္းတူေနရင္ စိတ္တူကိုယ္တူ ေပ်ာ္ေပါ့။ တဖက္က မယားရွိတဲ့ လင္ျဖစ္ရင္လည္း သူတို႔ေနထိုင္မွု စနစ္ကို မထိခိုက္ေစနဲ႔။ အထိအေတြ႕ကို သိပ္ၿပီး သာယာသြားလည္း လူမသိ သူမသိ ဆိတ္ကြယ္ရာ ကမၻာေလးထဲမွာပဲ ရေအာင္ေနေပါ့။ ဒီထက္မက ယုံၾကည္မွုရွိၿပီး သာယာခ်င္ရင္ တရားဝင္ကြာၿပီး တရားဝင္ေပါင္းၾက။ ကိုယ္နဲ႔ စိတ္တူကိုယ္တူ ကာမစည္းစိမ္ ခံစားမယ့္သူက ယုံၾကည္စိတ္ခ်ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။

ေနာက္ ၂ ပတ္ေလာက္ၾက မမျမင့္လည္း သူ႔ေယာကၤ်ား လာေခၚလို႔ သူ႔တိုက္ခန္းသူ ျပန္လိုက္သြားတာ ၄ ရက္ရွိၿပီ။

” ေမာင္ … ထမင္း စားေတာ့မွာလား … လက္ဖက္သုပ္ … ဝယ္လာခဲ့တယ္ ”

” ဟမ္ …… ေအး …… ခူးလိုက္ေလ ”

ျမေသြး အျပင္က ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္က ဧည့္ခန္းထဲ ခုံေပၚမွာ ဖုန္းထဲ စိတ္ေရာက္ေနၿပီး လက္တဖက္က ေပါင္ၾကားေရာက္ေနတာ။ ျမေသြး စကားသံ ၾကားလိုက္မွ ေထာင္တင္ထားတဲ့ ေျခတဖက္ကို ေအာက္ခ်ၿပီး ဖုန္းပိတ္လိုက္တယ္။ ေပါင္ၾကားထဲ ေထာင္ထြက္ေနတဲ့ လီးကို လက္ႏွင့္ဖိၿပီး လက္ဖက္သုပ္ အထုပ္ေလး ကိုင္ရပ္ေနတဲ့ ျမေသြးကို စိတ္မလုံ သလိုနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ရင္း ေျပာေနတယ္။

” ျမေသြး … အျပင္သြားတာ … ၾကာတာ ”

” ေအာ္ … လမ္းထိပ္တင္ပါ … ေမာင္ ရဲ့ …။ မနက္က ေစ်းေနာက္က်တာနဲ႔ … ဟင္းမခ်က္လိုက္ ရဘူး ……။ ၾကက္ဥေတာ့ … ေၾကာ္ထားတယ္ …။ ထမင္း ဆီးစမ္းၿပီး … လက္ဖက္ေလးေရာ … စားရေအာင္လို႔ …… သြားဝယ္တာပါ ”

” ေမာင္ ျပန္ေရာက္ေနတာ … ၾကာပါၿပီ ”

” အင္ … ကဲပါ … ေမာင္ရယ္ …။ ျမေသြး … ထမင္းခူထား … လိုက္မယ္ …။ ဖုန္းၾကည့္ မေနနဲ႔ေတာ့ … လာခဲ့ ”

ျမေသြး ေမာင့္ကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးၿပီး လွည့္ထြက္ေတာ့ ျမေသြး ဖင္ႀကီး ၾကည့္ရင္း က်န္ေနရစ္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္ ထမင္း အတူ စားေသာက္ ၿပီးတာနဲ႔ ျမေသြးလည္း စားၿပီးသား ပန္းကန္ေတြ ေဆးေၾကာ သိမ္းဆည္းၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့တာ။ ေမာင္က ေမွးရင္း အိပ္ေပ်ာ္ သြားတာနဲ႔ သူ႔ဖုန္း ယူၾကည့္ လိုက္မိတယ္။

” ဟင္ ”

ျမေသြး အံ့ဩမွင္သက္သြားရတာေပါ့။

ဖုန္းထဲ မမျမင့္ အျမဲႂကြားတဲ့ သူတို႔ လင္မယား မဂၤလာဦးလက္ဖြဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ မမျမင့္က ဒူးတဖက္ေထာင္ၿပီး လွဲေနတာ။ ေမာင္က မမျမင့္ ထမိန္ကို အေပၚဆြဲတင္ၿပီး ေျခသလုံးသားေတြ နမ္းေပးေနတယ္။ မမျမင့္ ေပါင္တံေတြက ေဖြးေဖြး တုတ္တုတ္ေလး။ ေပါင္ၿခံထဲ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ယက္ေတာ့ မမျမင့္လက္ေတြ ေမာင့္ေခါင္းကို ဖမ္းကိုင္ၿပီး တဟင္းဟင္း ညည္းလာတယ္။ ထမိန္ခါးထိ လွန္ေနတဲ့ မမျမင့္ဆီက ရွိုက္သံေလးေတြ ထြက္လာေတာ့ ေမာင္က ေပါင္ၿခံထဲ နမ္းရင္း မမျမင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလး အျပင္ကေန အဖုတ္ အက္ကြဲ ေၾကာင္းထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ပြတ္ဆြဲ ေပးေနတာ။ မၾကာပါဘူး မမျမင့္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ စုလိုက္ ကားလိုက္နဲ႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ပန္းေရာင္ေလး အရည္စိုလာတယ္။ ပန္းေရာင္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေပၚကေနပဲ ေမာင္က ေဖာင္းႂကြလာတဲ့ မမျမင့္ အဖုတ္ကို ငုံစုပ္ပစ္တာ။ ခဏေနေတာ့ ေမာင့္ တံေတြးေတြေရာ မမျမင့္ရဲ့ အရည္ၾကည္ေတြေရာ ရႊဲလာၿပီး အဖုတ္နဲ႔ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ဂြေလး ကပ္သြားတာေပါ့။

” မမျမင့္ … ေဘာင္းဘီ ခၽြတ္မယ္ေနာ္ ”

ေမာင့္ စကားအဆုံး မမျမင့္က ပက္လက္ အေနထားနဲ႔ ေျခဖ်ား ေထာက္ၿပီး ဖင္ႀကီး ႂကြေပးေနတာ။ ထမိန္ေရာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေရာ ကၽြတ္သြားေတာ့ ေမာင္က ဒူးေထာက္လ်က္ အေနအထားနဲ႔ မမျမင့္ ေပါင္ၾကားထဲ ကုန္းယက္ေတာ့တာပဲ။ အနီးကပ္ ရိုက္ထားေတာ့ ေမာင့္မ်က္ႏွာက ထင္းလို႔။ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို မမျမင့္က ေပါင္ၿခံထဲ ဆြဲကပ္ ထားတယ္။ ဖုန္းထဲ မမျမင့္ ညည္းသံ က်ယ္လာလို႔ ေဘးနား အိပ္ေနတဲ့ ေမာင္မၾကားေအာင္ ျမေသြး အသံတိုးထား လိုက္ရေသးတာ။ ေမာင္က မမျမင့္ အဖုတ္ကို ရသေလာက္ျဖဲေတာ့ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသား ရဲရဲေလးပါ ျမင္ေနရတယ္။ ေမာင္က လၽွာထိုးသြင္းၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သလို စုပ္ေတာ့တာပဲ။ မမျမင့္ ေအာက္ပိုင္း ဗလာနဲ႔ သူ႔ေပါင္တံေတြ ျဖဲလိုက္ စုလိုက္ ရင္ဘတ္ႀကီး ေကာ့တက္ လာတယ္။

” အာ … ဟာ … ကန္ေတာ့ေနာ္ … ကိုမင္း … အ … အ အ … ထြက္ … ထြက္ … ထြက္ၿပီ … ရွီးးးးးး … ရွီးးးးးး … အင္းဟင္း ”

မမျမင့္ ေပါင္ဂြေလးထဲက အရည္ေတြ ပန္းထြက္ လာတာ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ရႊဲလို႔ေပါ့။ ျမေသြးရင္ထဲ လွိုက္ဖိုေမာေနမိတယ္။ ေမာင့္လၽွာစြမ္းက ထင္မထားမိေလာက္ေအာင္ မမျမင့္ကို ထိထိမိမိ ခံစား ေစခဲ့တာေလ။ ေမာင္က ဒါကို ရပ္မသြားေသးဘူး မမျမင့္ အစိေလးကို ငုံခဲၿပီး အဖုတ္ထဲ လက္ခလယ္ ထည့္ေမႊေပးေနတယ္။

” ဇြိ … အ … ဇြပ္ … အင္းးး … ဟင့္ ဟင့္ … ကို မင္း ရယ္ … အား … အား အားးးးး ”

မမျမင့္ ဖင္ႀကီး ေျမႇာက္ၿပီး ေလထဲ ေပါင္တန္ေတြပါ တဆက္ဆက္ တုန္ေနရွာတယ္။

” ဟင္ …… ၿမ ……… ၿမ …… ျမေသြး ”

အဲ့အခ်ိန္ ေဘးနားအိပ္ေနတဲ့ ေမာင္နိုးလာတာ ျမေသြး မသိလိုက္ဘူး။ ဖ်က္ကနဲ႔ ျမေသြး လက္ထဲက ဖုန္းကိုယူၿပီး ၾကည့္ရင္း ေမာင္ မ်က္ႏွာပ်က္ေနရွာတာ။ ျမေသြး ဘာမွမျဖစ္သလိုနဲ႔ ျပဳံးျပလိုက္မွ ေမာင္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္။ ခဏေနေတာ့ ျပတင္းေပါက္က တိုးဝင္လာတဲ့ ေလႏုေအးေလးေၾကာင့္ ျမေသြးတို႔ အိပ္ခန္းထဲ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ေလးနဲ႔ လိုက္ကာေလး တဖ်က္ဖ်က္ လြင့္ေနတယ္။

” ရႊတ္ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ … ရႊတ္ ရႊတ္ … ဟင္ … ျမေသြး … လည္ပင္းေရာ ပုခုံးမွာေရာ … အကြက္ေတြ ပါလား ”

အိပ္ခန္းေလး ေအးေနေပမယ့္ ျမေသြး မ်က္ႏွာ ပူၿပီး ႏွာဖ်ားထိပ္ ေခၽြးသီးေတြ ထြက္ေနရတယ္။ ျမေသြး မ်က္ႏွာအႏွံ့ နမ္းေနတဲ့ ျမင္ကြင္းက ေမာင့္ အတြက္ စိတ္ရွုပ္ေစမွာေလ။ ေမာင္ ေမးမွ မနက္က အျဖစ္အပ်က္ကို သတိရမိလိုက္တာ။ မနက္က ေမာင္အျပင္ ထြက္ေတာ့ ေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ ေမာင္စိုး ေရာက္လာလို႔ ျမေသြးလည္း အျပင္ခဏ လိုက္သြားမိတယ္။ ေတြ႕ေနၾက ေမာင္းစိုး အသိၿခံ တစ္ၿခံမွာပဲေလ။

” အင့္ … အီးးး … အင္း ဟင္း … အဟင့္ ဟင့္ ”

အဖုတ္ေလးေပၚ လၽွာေႏြးေႏြးေလး တင္မိတာနဲ႔ ျမေသြး ဂနာမၿငိမ္ေတာ့ဘူး ေပါင္ေတြကို စုလိုက္ ကားလိုက္ ကာမေသြးေတြ ဆူပြက္လာတာ။ ေမာင္စိုးက အရည္ရႊဲေနေအာင္ ယက္ေပးၿပီးမွ ျမေသြး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ေပါင္ေပၚ ဆြဲတင္လိုက္တယ္။ လီးထပ္နဲ႔ အဖုတ္ဝေလး ေတ့မိေတာ့ ျမေသြး အဖုတ္ေလးက တဆစ္ဆစ္နဲ႔ေပါ့။

” ဇြိ … ဗ်စ္ … အ … ဗြတ္ … ၿဗိ … အား … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ ”

ေစာက္ေခါင္းဝေလး လီးထိပ္ေတ့ရင္း ျမေသြး ခ်ိဳင္းေအာက္ လက္လ်ိဳသြင္းလိုက္တယ္။ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ ညႇစ္ဆြဲရင္း လီးကို ဖိသြင္းေတာ့ ျမေသြး ေစာက္ေခါင္းထဲ တဗ်စ္ဗ်စ္နဲ႔ တိုးဝင္လာတဲ့ လီးေၾကာင့္ ဆီးခုံးေလး က်င္တက္လာတယ္။ လီးအရည္ျပားနဲ႔ အဖုတ္အတြင္းသားေတြ ခပ္စီးစီး ပြတ္ဆြဲခ်ိန္ ျမေသြး အံႀကိတ္ခံရင္း ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္လိမ္ေနရတာ။ ခဏေနေတာ့ ေမာင္စိုးက ျမေသြးကို မညႇာေတာ့ပါဘူး မေတြ႕ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြအတြက္ အတိုးခ်ၿပီး တရစပ္ ဖိလိုးေတာ့တာပဲ။ လီးဝင္လာတိုင္း ျမေသြး အဖုတ္ေလး ေမာင္စိုး လီးဒဏ္ကို အလူးအလဲ ခံစားေနရတယ္။

” အ … ရွီးးးးး … အို႔ … ကၽြတ္ ကၽြတ္ … ရွီး … ကၽြတ္ … ျဖည္းျဖည္း ”

လိုးေနရင္း ေမာင္စိုးက တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတဲ့ ျမေသြး ႏွုတ္ခမ္းကို ဆြဲစုပ္ၿပီး နို႔အုံႏွစ္ဖက္ကို ဖြဖြေလး ပြတ္လိုက္ ဆြဲညႇစ္လိုက္ပဲ။ လီးကို အရင္းထိ သြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္နဲ႔ ပုခုံးသားေတြေရာ လည္ပင္းသားေတြေရာ ဆြဲစုပ္ၿပီး လိုးတာ။ လိုးၿပီးေတာ့ ျမေသြး ပုခုံးနဲ႔ လည္ပင္းမွာ အကြက္ေတြ က်န္ေနရစ္တယ္။ အခု ေမာင္ေမးေတာ့ ျမေသြး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ဝန္ခံလိုက္တာ။

ခ်က္ခ်င္းပဲ ေမာင္က ျမေသြး ႏွုတ္ခမ္းကို မက္မက္ ေမာေမာ ဆြဲစုပ္ပစ္တယ္။ ေမာင့္ အနမ္းေတြက ရမၼက္ ျပင္းျပင္းနဲ႔ နားလည္မွု ရရွိျခင္း ဆိုတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ အျပည့္ေပါ့။ ျမေသြးလည္း ခပ္တင္းတင္း ျပန္ၿပီး ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္တာ။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မခ်စ္ေတာ့လို႔ တန္ဖိုးမထားလို႔ သစၥာေဖာက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ေသြးနဲ႔ သားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ရဲ့ အထိအေတြ႕ေနာက္ လိုက္မိၾကတာမ်ိဳး ႏွစ္ဦးသား အလိုလို နားလည္ခံစားလာမိၾကတယ္။ ေမာင္က ျမေသြး အရင္တုန္းက ျဖစ္ခဲ့တာေတြ အေသးစိတ္ ေမးၿပီး ကုတင္တိုင္ေတြ ခါရမ္းေနေအာင္ကို လိုးတာ။ ျမေသြးလည္း ဘာထူးလဲ ေမာင္နဲ႔ မမျမင့္တို႔ လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံအတိုင္း ေမာင့္ကို ေမးေမးၿပီး တပုံစံထဲ လိုးခိုင္းတာေပါ့။ သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူေနၿပီး ျပန္ေျပာျပတဲ့ခ်ိန္ ကိုယ္တိုင္ ရင္ခုန္ၿပီး စိတ္လွုပ္ရွားမွု ျပင္းထန္တတ္တဲ့ ကာမအရသာ အသစ္ေလး ျမေသြးတို႔ လင္မယား ရရွိလိုက္တယ္။

///////////////////////

” ဒီေန႔ ေနာက္က်တယ္ေနာ္ … ျမေသြး … မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းဘူး …… အလုပ္ ပင္ပန္းလာပုံ ပဲ ”

” အလုပ္ထဲ ပင္ပန္းတာက … မဟုတ္ဘူး ေမာင္ရဲ့ …။ ဒီေန႔ … ျမေသြး … ပယ္ပယ္နယ္နယ္ … အလိုးခံလာရတာ … သိၿပီလား … ဟြန႔္ ”

” ဟမ္ … ဘယ္ လို … ဘယ္လို … ျမေသြး … ဘာေျပာလိုက္တယ္ ”

ျမေသြးေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ေမာင္ အံ့ၾသၿပီး ျပန္ေမးတဲ့ စကားသံေတြ တုန္ရီေနတယ္။ အထစ္ထစ္ အေငါ့ေင့ါ ျဖစ္ေနရွာတာေပါ့။

” ဟုတ္တယ္ … ေမာင္ရဲ့ … ျမေသြး တို႔ ႐ုံးက … ညႊန္မွူး … ဦးသီဟန္ေလ … ျမင္ဖူးတယ္မလား ”

” အင္း … ျမေသြးကို … ေမာင္ လာႀကိဳတုန္းက … တခါႏွစ္ခါေတာ့ … ျမင္ဖူးပါတယ္ … အသားျဖဴျဖဴ … ခပ္ဝဝ … မလား ”

” ဟုတ္တယ္ … အဲ့ဒီညႊန္မွူးက … ျမေသြးကို …… လိုးတာ … အဖုတ္ထဲ … သူ႔လရည္ေတြ … ျပည့္လၽွံေနတာ … အခုထိ က်န္ေသးတယ္ … စိုစိစိုစိနဲ႔ ”

” ဟာ …… တကယ္လား … ျမေသြး ”

ေမာင့္ မ်က္လုံးေတြ အေရာင္ေတာက္လာတယ္။ သူ႔ေဘးနား ဝင္ထိုင္တဲ့ ျမေသြးေရွ႕ ဒူးေထာက္ ထိုင္ၿပီး မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ေနတာ။

” အင္း … ေမာင္ မယုံရင္ … ၾကည့္ေလ ”

ျမေသြးလည္း ထမိန္ေအာက္နားစကို ခါးထိ ဆြဲတင္ၿပီး ေပါင္ျဖဲ ျပလိုက္တယ္။ ေမာင္က ျမေသြး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီဂြေလးကို ျဖဲၾကည့္ေတာ့ အန္ထြက္ေနတဲ့ လရည္ေတြက ေဘာင္းဘီမွာ ေပပြေနတာ။ မထင္မွတ္ပဲ သူစိမ္းေယာကၤ်ား တစ္ေယာက္ရဲ့ အလိုးခံခဲ့ရၿပီး အလိုးခံရတာကို ကိုယ့္လင္ကို ျပမိေတာ့လည္း စိတ္ထဲ ဝမ္းနည္းသလိုလို ရွက္သလိုလိုေတာ့ ျဖစ္လာမိတယ္။

” ဟင္ … တကယ္ … တကယ္ပါလား … ျမေသြး ရယ္ ”

စကားဆုံးေတာ့ ေမာင့္မ်က္ႏွာမွာ အားရေက်နပ္တဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ ေပၚလာၿပီး ျမေသြး အဖုတ္ေလးကို ကုန္းယက္ေတာ့တာပဲ။ ဦးသီဟန္ ပန္းထည့္ထားတဲ့ လရည္ေတြကို ေျပာင္ေနေအာင္ ယက္ၿပီး မ်ိဳခ်ပစ္တယ္။ ေမာင့္ လက္တဖက္က သူ႔ ေပါင္ၾကားထဲ လွုပ္ရြေနတာ ျမေသြး နဲ႔ ဦးသီဟန္ လိုးတာ ေတြးၿပီး လီးကို ဆြေနတာပဲ ေနမွာပါ။

” ရွီးးးးး … အဲဒါ … ဦးသီဟန္ရဲ့ … လရည္ေတြ … ေမာင္ ရဲ့ … အ … အားးးး … အာကြာ ”

အဖုတ္ထဲက လရည္ေတြ မ်ိဳခ်ေနလို႔ ေမာင့္အေပၚ အားနာသလိုလို သနားသလိုလို ျဖစ္မိလို႔ ေျပာရင္း ျမေသြးကိုယ္တိုင္ ကာမစိတ္ေတြ ႂကြတက္လာရတယ္။

” အစအဆုံး … ေျပာျပေနာ္ … ျမေသြး … ေမာင္ … တအား … သိခ်င္ေနၿပီ ”

ေမာင္က လီးကိုဆြရင္း အရမ္းသိခ်င္ ေနတဲ့ပုံနဲ႔ ေတာင္းဆိုေနတာ ျမေသြးရင္ထဲ ႏွင့္ကနဲပါပဲ။ ဒါေတြကလည္း ေမာင္နဲ႔ ျမေသြး ႏွစ္ဦး နားလည္မွုယူထားလို႔ ျမေသြး အထိအေတြ႕ေအာက္ သာယာမိတာပါ။

” အင္း … ေျပာျပမွာပါ … ေမာင္ ရယ္ ”

” ျမန္ျမန္ … ေျပာေလ …… ျမေသြး ”

သူစိမ္း ေယာကၤ်ား တစ္ေယာက္ကို အလိုးခံလာၿပီး လင္ျဖစ္သူကို ျပန္ေျပာရတာ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းေလး ျဖစ္လာရတယ္။

” ဒီေန႔ … ျမေသြးတို႔ … ႐ုံး ေစာေစာ ဆင္းၾကတာ … ညႊန္မွူးရဲ့ …… ေမြးေန႔ေလ …။ ညႊန္မွူးက ဝန္ထမ္း အားလုံး … နာမည္ႀကီး စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခုကို … အခ်ိန္ပိုင္း ငွားလိုက္တယ္ …။ ေအာက္ေၿခ ဝန္ထမ္းေတြေရာ … ျမေသြးတို႔လို အရာရွိ ေတြေရာပဲ ……စားၾက ေသာက္ၾကေပါ့ … ညႊန္မွူးကလည္း ခြင့္ျပဳထားတယ္ …။ ျမေသြးလည္း … မမျမင့္တို႔နဲ႔ ဘီယာ နည္းနည္း ေသာက္မိတယ္ …။ ညႊန္မွူးက … ျမေသြးတို႔ တစ္႐ုံးလုံး … မီးဖိုေခ်ာင္ … အိမ္သုံး ပစၥည္းေတြ … မဲေဖာက္ ေပးေသးတာ … တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ … မဲႏွိုက္ၾက … ေအာ္ၾက ဟစ္က်ပဲ ”

” အဲဒါနဲ႔ … ျမေသြးနဲ႔ ဦးသီဟန္တို႔ … ဘယ္လို လိုးျဖစ္တာလဲ ”

” အာ … အစ ဆုံး … ေျပာေနတာေလ … ေမာင္ ရယ္ … မေလာပါနဲ႔ ”

” အင္းပါ … ေမာင္ … စိတ္ေစာေနလို႔ပါ … ေျပာေျပာ ”

” ျမေသြး … ဘီယာေသာက္ၿပီး … ဆီးပုံး တင္းလာလို႔ … ေသးတအား … ေပါက္ခ်င္တာနဲ႔ … ဆိုင္ရဲ့ အေနာက္ဖက္ …… သန႔္စင္ခန္းဘက္ … ေလၽွာက္လာခဲ့တယ္ …။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ … ညႊန္မွူး ဦးသီဟန္က … ဘယ္ခ်ိန္ … သန႔္စင္ခန္းဘက္ … ေရာက္ေနလဲ မသိဘူး …။ တကိုယ္လုံး … ယိမ္းထိုးေနရင္း … ျမေသြး ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး … သန႔္စင္ခန္းထဲ ဝင္သြားတာ …။ ခ်က္ခ်င္းပဲ … ဘုန္းကနဲ႔ … အသံၾကားလိုက္မိတယ္ …။ ျမေသြးလည္း ေသးေပါက္ၿပီး … ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ၾကည့္ ေတာ့ … ပုဆိုးက … ေပါင္လယ္ေရာက္ေနၿပီး … ေခ်ာ္လဲ ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတာ ”

” အင္း ”

ေမာင္က ျမေသြး စကားေျပာ မရပ္ေအာင္ အင္း တစ္လုံးပဲ ေထာက္ေပးေနတယ္။ ျမေသြး အလိုးခံရတဲ့ အေၾကာင္းကို တအား သိခ်င္ေနတာ မ်က္ႏွာက အသိသာႀကီးပါ။

” ပုဆိုး ကၽြတ္ၿပီး … ေအာက္က … အတြင္းခံမပါေတာ့ … လီးက … အတိုင္းသားပဲ ”

” ဦးသီဟန္ … လီးႀကီးက … ႀကီး … ႀကီး … ႀကီးလား … ဟင္ … ျမေသြး ”

” အင္း … ျမေသြး … ထင္ေတာင္မထားဘူး … လီးက … နီညိဳေရာင္ … တုတ္တုတ္ႀကီး … ရွည္လည္းရွည္တယ္ ”

” အင္းပါ … ဆက္ေျပာပါဦး ”

” ေျပာမွာပါ … ေမာင္ရဲ့ … တကယ္တည္း ဟြန႔္ ”

ေမာင္က စိတ္လွုပ္ရွားၿပီး သိခ်င္စိတ္က ထိန္းမရ သိမ္းမရ ျဖစ္ေနတာ။ ျမေသြး ဟန႔္လိုက္ေတာ့ ျပဳံးၿပီး ေခါင္းညိတ္ ျပေနရွာတယ္။ ေမာင့္ကို ကုတင္ေပၚ ျပန္ထိုင္ခိုင္းၿပီး ျမေသြး ဂြင္းထုေပးရင္း ဆက္ေျပာ ျပေနတာပါ။

” ျမေသြးလည္း … ႐ုတ္တရက္ …ေၾကာင္ၿပီး … ၾကည့္ေနမိတာေပါ့ …။ ျမေသြး ေၾကာင္ေနတုန္း … ဦးသီဟန္က ထထိုင္ၿပီး … ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း … ေတ့စုပ္ ပစ္တာ … တဆက္ထဲ … နို႔ေတြေရာ ဖင္ေတြေရာ … ညႇစ္ေနတာေပါ့ …။ သူ႔လီးကိုလည္း … ျမေသြးကို … ကိုင္ခိုင္း ေသးတယ္ ”

” ျမေသြး က … ကိုင္ေပးတယ္ … မလား ”

ေမာင္က အဲ့အခ်ိန္ ျမေသြး ခံစားခ်က္ကို သိခ်င္ေနပုံနဲ႔ အငမ္းမရ ေမးေနရွာတာ။

” သန႔္စင္ခန္း နံရံမွာ ကပ္ထားၿပီး … ဇြတ္လုပ္တာေလ … ေမာင္ ရဲ့ ……။ တျခားလူမ်ား … ေရာက္လာမလား ဆိုၿပီး … ေၾကာက္စိတ္က တဝက္ … ရွက္စိတ္က တဝက္နဲ႔ … ျမေသြး ခံစားမွုက … ပူးတြဲ ခံစားေနရ တာေပါ့ …။ ႐ုန္းမိေပမဲ့ … ဦးသီဟန္ က လၽွာကို … အတင္းစုပ္တယ္ …။ နို႔ေတြပါ ညႇစ္ေတာ့ … ျမေသြး … ပထမေတာ့ … လန႔္တယ္ …။ ေအာ္လည္း မေအာ္ရဲဘူး …။ သူလုပ္ေနတာ ေတြက … အရမ္းျမန္တယ္ …။ ျမေသြး ထမိန္ထဲ … လက္သြင္းၿပီး … အဖုတ္ကို နိုက္ေတာ့ … အဲ့အခ်ိန္ … ျမေသြး … တအား စိတ္လွုပ္ရွားၿပီး … စိတ္ပါသြားတာ ”

” အင္း … ဒါနဲ႔ … ျမေသြး အဖုတ္ကို … ယက္ေပး ေသးလားဟင္ ”

” ယက္ေပးတာေပါ့ … ေမာင္ ရဲ့ … တအား ၾကမ္းတာပဲ … ေစာက္စိကို … ဖိဖိ ကိုက္တာ …။ ျမေသြး လည္း … ေစာက္ရည္ေတြ … သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ ပန္းထုတ္ ပစ္တာေပါ့ …။ သူက ေျပာေသးတယ္ … ျမေသြး ဖင္ႀကီးကို … ဂြင္းမွန္း ထုေနတာ … ၾကာၿပီတဲ့ …။ ေျပာလည္း ေျပာ လက္ေတြကလည္း … တရစပ္ … ဖင္ကို ညႇစ္ညႇစ္ၿပီး … အရည္ပန္းထြက္ ေနတဲ့ … ေစာက္ဖုတ္ကို … ဖိယက္ ေနတာ ”

” အင္း … ျမေသြး … ခံရ ခက္ေနမွာေပါ့ ”

” ဟုတ္တယ္ … ဦးသီဟန္ က … နို႔ေတြ ဖင္ေတြ … ညႇစ္ရင္း … ယက္ေပးေတာ့ … ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပါမိတယ္ …။ တခ်ီၿပီးေတာ့ … သူ႔လီးကို ကိုင္ခိုင္းရင္း … ႏူးွုတ္ခမ္းခ်င္း ျပန္ေတ့စုပ္တာ … ဦးသီဟန္ ပါးစပ္က … ျမေသြး ရဲ့ … ေစာက္ရည္နံ့ေတြ … ျပန္ရေတာ့ … စိတ္ထဲ တမ်ိဳးႀကီး … ျဖစ္လာၿပီး … သူ႔လီးႀကီးကို ဂြင္းတိုက္ … ေပးေနမိတယ္ ”

” အားးးးး …… အ …… မရ ေတာ့ဘူး … ၿမ ေသြး ရယ္ ”

ျမေသြး စကားေတြ နားေထာင္းရင္း လက္ထဲ ေမာင့္လီးက တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ လီးအရည္ျပား တင္းလာၿပီ။ ရင္ခုန္သံျမန္ၿပီး စိတ္လွုပ္ရွားေနတဲ့ ေမာင့္ကို ျမေသြး ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ထုေပးေတာ့ ဗ်စ္ကနဲ႔ ဗ်စ္ကနဲ႔ လရည္ေတြ ပန္းထြက္လာတယ္။

” အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရရင္ … ျမေသြးက … ဦးသီဟန္ ကို သထိထားမိေနတာ … ၾကာၿပီ … ေမာင္ရဲ့ …။ အလုပ္ကိစၥ ရွိလို႔ … ႏွစ္ေယာက္သား … အနီးကပ္ ေနရတိုင္း … ျမေသြး ဖင္ကို … မေတာ္တဆ လိုလိုနဲ႔ … လာလာ ထိတာ …။ တခါတခါ ျမေသြးေရွ႕ … ပုဆိုး ျဖန႔္ဝတ္ရင္း … သူ႔ လီးကို … မျမင္ ျမင္ေအာင္ … ျပေနေသးတယ္ ”

ေမာင့္လီးက လရည္ထြက္ၿပီးတာကို ခါတိုင္းလို ေပ်ာ့က်မသြားေသးဘူး။ ျမေသြး ေျပာသမၽွ ေမာင္က ပါးစပ္ အေဟာင္းသားနဲ႔ နားေထာင္ရင္း ေခါင္းေလးပဲ ညိတ္ျပေနတာ။ ျမေသြးလည္း ေျပာရင္း စိတ္ျပန္ ႂကြေနလို ေမာင့္ကို ဂြင္းဆက္ထုေပးေနရင္း ေမာင့္လက္ကို ေပါင္ၾကားဆြဲသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ကပ္ေပးထားတယ္။

” ရွီးးးး … ကၽြတ္ … အဲ့ခ်ိန္ … ျမေသြးက … ျပန္ မျပဘူးလား ”

” ဟင့္အင္ … ျမေသြး … စိတ္ပါရင္ … ေမာင္စိုး ရွိတယ္ေလ … ေမာင္ရဲ့ ”

” အင္းပါ … ဒါနဲ႔ … တခ်ီပဲ … အလိုးခံရ တာလား ”

” ဟင့္အင္ … ေမာင္ … တခါၿပီးေတာ့ … ျမေသြး … အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ … ျပန္ဝတ္ၿပီးမွ … ေနာက္တခါ … ထပ္ၿပီး … အလိုးခံရတာ ”

” အင္း … သန႔္ဇင္ခန္းက … အထြက္ … ျမေသြးကို …… ေနာက္တခ်ီ … ထပ္လိုး တာေပါ့ ”

” ဟုတ္တယ္ … ေမာင္ရဲ့ … လိုးၿပီးကာစ … လီးႀကီးကို … ျပန္စုပ္ခိုင္းတယ္ …။ ဒစ္ႀကီးက … ျမေသြး ပါးစပ္နဲ႔အျပည့္ပဲ …။ စုပ္ေပး ေနရင္း … လီးကို ပါးစပ္ထဲက … ထုတ္ၿပီး … ပါးႏွစ္ဖက္ကို … လီးနဲ႔ ရိုက္ေနတာ … လဥေတြနဲ႔လည္း … မ်က္ႏွာ ပြတ္ေတာ့ … ျမေသြး … စိတ္ေတြ … ျပန္ထ လာရတာေပါ့ … ေမာင္ရယ္ …။ ျမေသြးလည္း ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ … ဆိုၿပီး … ဦးသီဟန္ရဲ့ … လီးကို မက္မက္ ေမာေမာ … စုပ္ေပး ေနမိတယ္ …။ ျမေသြး … ထရပ္တာနဲ႔ … နံရံဘက္ … ကပ္ၿပီး ေနာက္ကေန … ထမိန္ကို ခါးေပၚ ……မတင္လိုက္တာ … အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီက … ျပန္ဝတ္ ထားေတာ့ … ဖင္ေအာက္ကို … ျပန္ေလၽွာ ခ်ပစ္တယ္ …။ ျမေသြး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို … စိခိုင္းၿပီး … အေနာက္ကေန … ဖင္ၾကားထဲ … လီးထိုးသြင္း … ပစ္တာေပါ့ …။ တဆက္ထဲ … နို႔အုံေတြကို အကၤ်ီ အျပင္က … ညႇစ္ရင္း … ေပါင္ၾကားကို … လိုးေနတာေလ ”

” အမ္ … ေနာက္ကေန …… ဖင္ကို …… မလိုးဘူးလား ”

” အစပိုင္း … ဖင္ မလိုးပါဘူး … ေမာင္ရဲ့ …။ အဖုတ္ေအာက္ဖက္ … ေပါင္ၾကားထဲ … လိုးတာပါ ……။ ဒါေပမဲ့ … လီးႀကီး ေပါင္ၾကားထဲ … ဝင္လာတိုင္း … လီးထိပ္နဲ႔ … လီးအရည္ျပား … အေပၚျခမ္းက … အဖုတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ … ထိုးပြတ္ မိေနတာေလ …။ ေနာက္ကေန … လီးႀကီး အရင္းထိ … ကပ္ထိုးလိုက္ရင္ … ျမေသြးေပါင္ အေရွ႕ၾကားထဲ … ဦးသီဟန္ … ဒစ္ႀကီး … ျပဴးထြက္လာတာ ”

” ဪ ”

” နို႔ေတြ အညႇစ္ခံရၿပီး … အဖုတ္ကို … လီးနဲ႔ ပြတ္ခံရ သလို … ျဖစ္ေတာ့ …… ျမေသြးလည္း … ဖင္ႀကီး ေနာက္ပစ္ၿပီး … လိုးေပးဖို႔ … ဖြင့္ေျပာရတယ္ … ရွက္လည္း ရွက္မိတာေပါ့ … ေမာင္ရယ္ ”

” ထပ္လိုး ေပးတယ္ … မလား ”

” အင္း …… လိုးေပးတာေပါ့ … အခ်က္ ၂၀ ေတာင္ … မျပည့္ဘူး ……… ျမေသြး … ေစာက္ရည္ ပန္းထြက္ ကုန္တာ ”

” အာ … ျမေသြး ရယ္ ”

” အင္း … ျမေသြး … ေစာက္ရည္ ထြက္ၿပီး …ခဏေနမွ … ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို … ျဖဲၿပီး သူ႔လီးထိပ္နဲ႔ … ဖိပြတ္ ေနတာ … တံေတြး ေထြးသံ တခ်က္ ၾကားၿပီးေတာ့ … ျမေသြး ဖင္ဝကို … လီးနဲ႔ ေထာက္ထား … လိုက္တယ္ …။ ျမေသြးက … အေပါက္ မွားေနၿပီ … ေျပာေတာ့ … ဦးသီဟန္က … မမွားပါဘူးတဲ့ … ျမေသြး ဖင္ႀကီး ကိုလည္း … လိုးခ်င္ေနတာ … ၾကာၿပီ ေျပာတယ္ ”

” ဟင္ … ဦးသီဟန္က … ဖင္ေရာ လိုးတာလား ”

ျမေသြး ေျပာျပေနတုန္း ေမာင္က စိတ္လွုပ္ရွားသံနဲ႔ ေမးေနေတာ့ ျမေသြးလည္း ေမာင့္လီးကို ဂြင္းျပန္ထုေပးရင္း ဆက္ေျပာၿပ လိုက္ပါတယ္။

” အင္း … ျမေသြး … ထပ္မေျပာခင္ … ဖင္ထဲ ဦးသီဟန္ လီးႀကီး ဝင္လာတာ … ေမာင္ရဲ့ …။ အဝင္ တခ်က္ထဲနဲ႔ … လီးက တုတ္ေတာ့ … ႏွင့္ကနဲ႔ပဲ … ဖင္ထဲ စီးၾကပ္ ေနတယ္ …။ ဒါေပမယ့္ … သူ႔လီးေပၚ ျမေသြး … ေစာက္ရည္ေတြ … ရႊဲေနေတာ့ … တအားေတာ့ … မနာပါဘူး ”

” အင္း ”

ေမာင္က အင္းတစ္လုံးပဲ ေျပာၿပီး ျမေသြးေစာက္ဖုတ္ကို ဖိဖိပြတ္ေပးေနတယ္။

” ေနာက္ကေန … လီးကို ထုတ္လိုက္ … ျပန္သြင္းလိုက္နဲ႔ … ဦးသီဟန္ ဖင္လိုး ေပးတာက … ေစာက္ပတ္ လိုးေပးတာထက္ … ေကာင္းတယ္ … ေမာင္ရယ္ …။ ဖင္ထဲ လရည္ေတြ ပန္းထည့္ရင္း … ျမေသြး … ဂုတ္သားေလးေတြ …… နမ္းေတာ့ ျမေသြးလည္း ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္မိတာ …။ ဦးသီဟန္က … ဖင္ထဲက … လီးကို ခ်က္ခ်င္း … မထုတ္ေသးပဲနဲ႔ … စိမ္ၿပီး … ေနာက္ကေန … ျမေသြး အဖုတ္ကို … နိုက္ေတာ့ … ျမေသြး ေစာက္ရည္ေတြ … ေသးပန္းသလို … ပန္းထြက္ ျပန္ေရာ …။ ဒူးေတြ တုန္ၿပီး … ညြတ္က်လာလို႔ … နံရံကို လက္ေထာက္ၿပီး … မနည္း အားယူထားရတာ ”

ျမေသြး စကားဆုံးေတာ့ ေမာင့္လီးက ျပန္မာလာၿပီ မေျပာမဆိုနဲ႔ ျမေသြးကို ကုတင္ေပၚလွဲၿပီး ခြလိုး ေတာ့တာပဲ။

” ဗ်စ္ … အ … ဘြတ္ … အားးးး … ျဖည္းျဖည္း လိုးပါ … ေမာင္ရယ္ ”

” နာလို႔လား … ျမေသြးရဲ့ … ဦးသီဟန္ … လီးႀကီးနဲ႔ … လိုးတုန္းက … မနာဘူးေပါ့ ”

” အြန္ … ေမာင္ကလည္း … အစပိုင္း … ျဖည္းျဖည္း လိုးဖို႔ … ေျပာတာပါ ေနာ္ … ဟြန႔္ ”

” ရွီးးးးးး … ဘြတ္ … ၿဗိ … ဇြိဇြိ … ရွီးးးးး … အားဟား … လိုးလို႔ … ေကာင္းလိုက္တာ … ျမေသြး … ေစာက္ဖုတ္ထဲ … ဦးသီဟန္ … လရည္ေတြ … က်န္ေသးတယ္ … အင့္ … ဗြတ္ … ဖြပ္ဖြပ္ ”

” အင္းဟင္း … ဟုတ္တယ္ … ေမာင္ရဲ့ … အ … အားးးးး … သူ႔လရည္ေတြ … ေစာက္ပတ္ထဲေရာ … ဖင္ထဲေရာ … အမ်ားႀကီးပဲ … အ … ရွီးးးးး … လိုး လိုး … ေမာင္ … ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးးး ”

” အာ … ဖင္ထဲ မွာေရာလား … အင့္ဟာ … ၿဗိ … ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ”

” ဟုတ္တယ္ … ေမာင္ရဲ့ … သန႔္စင္ခန္း … နံရံမွာ … ကပ္လိုး တာ … ဟင့္ ဟင့္ … မတရား သျဖင့္ကို …… ဆြဲလိုးတာ …… အ အ …… အအအအအ ”

ျမေသြးေလ အားက်ိဳးမာန္တက္နဲ႔ လိုးေနတဲ့ ေမာင့္ကို ၾကည့္ရင္း ေစာက္ပတ္ယားၿပီး ၿပီးခ်င္လာတယ္။ သူစိမ္းတေယာက္ကို အလိုးခံၿပီး ကိုယ့္ေယာကၤ်ား ကိုယ္ ျပန္ေျပာရင္း အလိုးခံတာ ကာမ အရသာက ပိုၿပီး ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ခံစားရတာ။

” ရွီးးးး ……… အားးး ……… အိမ္ေထာင္သည္သာ … ေျပာတာ … ျမေသြး ဖင္ႀကီးက … ေကာ့ထြက္ လုံးခ်ိတ္ ေနတာ … ဦးသီဟန္လည္း …… လိုးခ်င္မွာေပါ့ …… ထကြာ …… ျမေသြး … ေအာက္ဆင္း … လိုးရေအာင္ ”

ေမာင္က လီးကို ခၽြတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚက အရင္ ဆင္းတာ။ ျမေသြး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေျခခ်မိတာနဲ႔ ဗီဒို ေဘးနား အိပ္ခန္း နံရံကို ကပ္ၿပီး ေနာက္ကေန ျမေသြး ဖင္ကို ဆြဲလိုးေတာ့ တာပဲ။ မႏုးမႏွပ္ ေပမယ့္ ေမာင့္လီးေပၚ ျမေသြး ေစာက္ရည္ေတြေရာ အက်ိအခၽြဲ ေတြေရာ ကပ္ေနေတာ့ ဖင္ထဲ ေရွာေရွာရွုရွု လီးက တန္းဝင္ လာတယ္။ အိမ္ေထာင္ သက္တမ္း တေလၽွာက္ တခါမွ မရဖူးတဲ့ ေမာင့္ရဲ့ အျပင္းထန္ဆုံး လိုးခ်က္ေတြက ျမေသြးကို အထြဋ္ထိပ္ ပို႔ေပး လိုက္တာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ။ တညလုံး နားလိုက္ လိုးလိုက္နဲ႔ မနက္ ၄နာရီ ေလာက္မွ ေမာၿပီး အိပ္သြား ၾကတာ။ မနက္လင္းေတာ့ ျမေသြး တကိုယ္လုံး ကိုင္ရိုက္ ထားသလို ေစာက္ဖုတ္လည္း ထူပူ က်ိန္းေန ရတယ္။

/////////////////////////

” ေဟာဒီက … ပဲျပဳတ္ …… ပဲျပဳတ္ …… ပူပူေႏြးေႏြး … ယူၾကဦးမလား ……… ပဲ ျပဳတ္ ”

” ျမေသြး … ထထ …… သားေလးေရာ နိုးေတာ့ … ေက်ာင္းသြားဖို႔ … ျပင္ရဆင္ရ ဦးမယ္ ”

ပန္းတခ်ိဳ႕ ေခၽြးပ်ိဳက္ သီးေနတဲ့ အခိုက္ ပဲျပဳတ္သည္ရဲ့ ဟစ္ေအာ္သံနဲ႔ အတူ ျမေသြးတို႔ မိသားစုေလးရဲ့ မနက္ခင္း စတင္ၿပီေလ။ လေတြ ႏွစ္ေတြ ေျပာင္းလာၿပီး ခုဆို ျမေသြးတို႔ သားေလး မင္းေသြးခန႔္ သူငယ္တန္း တက္ေနပါၿပီ။ သားေလး နာမည္က ေမာင့္ အေမ ကိုယ္တိုင္ ေပးထားတာပါ။ အရင္ တိုက္ခန္း မေနေတာ့ ပါဘူး ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ေလး ဝယ္ေနလိုက္တာ။ ေပ၃၀ ေပ၅၀ ေျမဝိုင္းေလးထဲ ေရွ႕ ၁၅ေပ ေျမအလြတ္ ခ်န္ၿပီး နံကပ္ ၂ထပ္ တိုက္ေလး ေဆာက္ထားတယ္။ ေအာ္ . တခုေတာ့ ေျပာရဦးမယ္။ ျမေသြးတို႔ ကေလး ယူကာနီးက် ၂ေယာက္စလုံး ကာမစိတ္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး သူစိမ္းနဲ႔ မေနပဲ ၆လ ေလာက္မွ ကေလး ယူၾကတာပါ။ ခုဆို ျမေသြးလည္း ႐ုံးကိစၥ ကေလး ကိစၥ ေတြနဲ႔ ကာမ အာ႐ုံေတြ သိပ္မရွိေတာ့ ပါဘူး။ ေမာင္နဲ႔ပဲ ပုံမွန္ေလး ေနျဖစ္တယ္။

” ျမေသြး … ၿပီးၿပီလား … ကေလး ေက်ာင္းပို႔ရေအာင္ ”

” ၿပီးပါၿပီ … ေမာင္ရဲ့ ”

ေမာင့္ စကားသံေၾကာင့္ ျမေသြး အေတြးစေလး ပ်က္ၿပီး သားေလးေခါင္း အုံးဆီေလး လူးေပးရင္း ဘီးနဲ႔ သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ေလး ဖီးေပး လိုက္တာ။ မနက္ အိပ္ယာနိုးတာနဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ ကေလး ေရးခ်ိဳး သနပ္ခါး လူးေပး ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင့္အတြက္ေရာ ျမေသြးနဲ႔ သားေလး အတြက္ေရာ ထမင္းထုပ္ရ။ အင္း . ကေလး ရလာတဲ့ ျမေသြး ေန႔တဓူဝ အလုပ္ေတြေလ။ အားလုံး ၿပီးေတာ့ ေမာင္နဲ႔အတူ သားေလးကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ ရတယ္။ ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္က သိပ္မေဝး ေပမယ့္ ကားေလး နဲ႔ပဲ လိုက္ပို႔ ျဖစ္တယ္။

” သားေလးေရ … တာ့တာ ”

” တာ့တာ ”

ေက်ာင္းထဲ ဝင္ကာနီးဆို သားေလး မင္းေသြးခန႔္ က ျမေသြး ပါးျပင္ကို ဘယ္ညာ နမ္းၿပီးမွ ဝင္တတ္တာပါ။ သားေလး ေက်ာင္းထဲ ဝင္တာ ခဏ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးမွ ကားေပၚက ေစာင့္ေနတဲ့ ေမာင့္ေဘးနား ဝင္ထိုင္ၿပီး အိမ္ျပန္လာၾကတယ္။ ေမာင္နဲ႔ ျမေသြးလည္း အလုပ္သြားဖို႔ ျပင္ရ ဆင္ရ ဦးမွာေလ။ ကေလးရၿပီး ၁ႏွစ္ ၾကာေတာ့ ေမာင္တို႔ ကုမၸဏီက ရန္ကုန္ ႐ုံးခြဲ တခုမွာ ေမာင့္ကို ပို႔ေပးလို႔ ခုဆို ေမာင္လဲ ခရီး သိပ္မထြက္ ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ျမေသြးတို႔ ကားေလး ေက်ာင္းေရွ႕ လမ္းမႀကီး အတိုင္း ေမာင္းလာရင္း လမ္းခ်ိဳးတခု ေရာက္ေတာ့ မီးပြိဳင့္ မီးနီ ေနလို႔ ကားေလး ခဏ ရပ္ထား လိုက္တာ။

” ဟိုမွာ … ၾကည့္လိုက္ … ျမေသြး ”

” ဟမ္ … ဘာလဲ ……… ေမာင္ရယ္ ”

မီးပြိဳင္ ခဏရပ္ေစာင့္တုန္း ေမာင္က အေလာတႀကီး ေျပာလို႔ ေမာင္ၾကည့္တဲ့ဆီ ျမေသြး အၾကည့္ေရြ႕ၾကည့္ လိုက္တယ္။

” အဲမွာေလ … ဟိုးအရင္ … ျမေသြးတို႔ ႐ုံးက … ပင္စင္ ယူသြားတဲ့ … ညႊန႔္မွူး ဦးသီဟန္ မလား ”

” ေအာ္ ……… ဟုတ္သားပဲ …… ဆရာက နဲနဲပိန္သြားၿပီး … ဆံပင္ေတြ … ပိုျဖဴလာတယ္ ”

” အံမယ္ … ျမေသြးက … ဦးသီဟန္ … ျမင္တာနဲ႔ …… ”

” ဟမ္ … ျမင္တာနဲ႔ …… ဘာတုန္း …… ေမာင္ကလဲ ”

” အရင္က … အေၾကာင္းေလးေတြ … သတိရသြား … လား လို႔ ပါ … ခိခိ ”

” အိုရ္ ……… ေမာင္ေနာ္ … ဟြန႔္ ”

ေမာင္ေျပာမွ ဟိုးအရင္ သန႔္စင္ခန္းထဲ ဦးသီဟန္က ျမေသြးကို လိုးခဲ့တဲ့ ပုံရိပ္ေတြ ျပန္ျမင္ လာမိတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ အဖုတ္ထဲ ဆစ္ကနဲ႔ ေဝဒနာ ေဟာင္းေတြ ျပန္ႂကြ လာသလိုပဲ။ အိမ္ေရာက္တဲ့ထိ ျမေသြးနဲ႔ ေမာင္ ဘာစကားမွ မေျပာပဲ တိတ္ဆိတ္ ေနမိတာပါ။

” ျမေသြး … ေနာက္မွာ …… အကြက္ႀကီး ”

အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚက အဆင္း ေမာင္ေျပာလို႔ ျမေသြး လက္ေနာက္ျပန္ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ထမိန္က အရည္ ရႊဲေနတာေလ။ ျမေသြး မ်က္ႏွာပူသြား ရတယ္။ သူစိမ္း ေယာကၤ်ားေပၚ တက္မက္မွု႔ အာ႐ုံ မထား ေတာ့တာ သားေလး တသက္ရွိၿပီ။ ဒါက ပထမ ဦးဆုံး ျပန္ၿပီး ခံစားမိ လိုက္တာပါ။

” အဲဒါ … ေမာင့္ေၾကာင့္ ………… ဟင္ …… ေမာင့္ ဟာႀကီးလဲ ……… ၾကည့္ဦး ………… ခ္ခ္ ခ္ခ္ ”

ျမေသြး ရွက္စိတ္ေလးနဲ႔ ေမာင့္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ျပန္အေျပာ ေမာင့္ပုဆိုးထဲ လီးက ေထာင္ထြက္ ေနတယ္။

” ဟာ …… ဒီေကာင္ကြာ ……… ဟား ဟားးး ဟားးးးး ”

ေမာင္လည္း ရွက္ရယ္ရယ္ရင္း သူ႔ဟာကို လက္နဲ႔ဖိၿပီး အိမ္ထဲဝင္ေနတဲ့ ျမေသြး ေနာက္က ကပ္ပါလာတာေပါ့။…ၿပီးပါၿပီ

Facebook Comments Box

Related posts:

“ကွဲချင်ကွဲ မညှာနဲ့ ဒီမှာ ပြီးခါနီးနေပြီ”ဆိုတဲဲ့ ဒေါ်ချိုနွယ်နှင့် ဖိုးကျော်

မကြာ မကြာ လုပ်ပေးနော်

အထန်မမ အန်တီစမ်းမြ

ကလေးတစ်ယောက်အမေ ကျမကို တက်ဖြုတ်လိုက်တဲ့ ကိုဧည့်သည်

Apanpyay

Related Posts

ကပ်ကိုးယောက်ျားနှင့် အာသာမပြေတဲ့ မိန်းမ Apanpyay
“အာ…ကိုမင်း ဘယ်လို ပြောလိုက်တာလဲကွာ စိတ်တွေ ထလာပီ ´´ Apanpyay
မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါ ကိုရယ် Apanpyay
၆နှစ်လောက် မြိုသိပ်ထားခဲ့ရတဲ့ ဆရာမတစ်ယောက်ရဲ့ ရမက် Apanpyay
အရက်သမားယောက်ျားကြောင့် လိုအင်မပြည့်နေတဲ့ ခိုင်မွန့်ဘဝလေး Apanpyay
ဟင်း.. ကဲ .. ပေးစမ်းပါ… ရှင့်ဟာကြီး.. ဒီမှာကြည့်.. တွေ့လား.. ဒီအဖျားနဲ့ ဒီနေရာတွေကို…See more. . Apanpyay