ကိုဖြိုးသူ … မသင့်တော်ပါဘူး … ဟိုတခါ ကျမ လူမှားပြီး ဖြစ်သွားတာ

Unicode

မိဝိုင်းဇာတ်လမ်း တတိယပိုင်း

ကိုဗညားက ကျမ မျက်နှာကိုကြည့်ရင်း သူ့မျက်လုံးတွေက အောက်ဘက်ရွေ့နေပြီး ကျမပေါင်ခြံတည့်တည့် ဖေါင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်လေးနားရောက်မှ ရပ်သွားတော့တယ်။ကျမလည်း စိတ်ထဲ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ခံစားနေရပါပြီ။အရင် အေးစုတို့ လှလှတို့နဲ့ တုန်းက မိန်းမချင်း ငယ်ငယ်ကတည်းက အတူနေလာကြသူတွေမို့ တစ်ယောက် စောက်ပတ် တစ်ယောက် ဖြဲကြည့်ကျ ကိုင်ကျ ယက်ကျနဲ့ နေခဲ့ဖူးပါတယ်။ခုဟာ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ရှေ့ ဆိုတော့ တွေးရင်း ခြေဖျားလက်ဖျား အေးစက်လာတာပေါ့ရှင်။ ကျမ ငုံ့ကြည့်နေတုန်း ကိုဗညားက ကျမပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပစ်လိုက်တာ။အတွင်းခံဝတ်ထားပေမယ့် ကိုဗညား ဂွင်းထုပေးကတည်းက ကျမအဖုတ်ကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံစားရင်း အရည်ထွက်နေတော့ ဘောင်းဘီက စောက်ရည်နဲ့ကပ်ပြီး အဖုတ်က ထင်းနေတာပေါ့။ကျမ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရသေးတယ် ကိုဗညား မျက်နှာအပ်တော့ သူ့နှာခေါင်းထိပ်က ကျမအစိလေးကို ထိထိမိမိ ထိုးမိနေတာလေ။ကျမ စောက်ပတ်အုံလေးကို အတွင်းခံ အပြင်ကနေ မက်မက်မောမော နမ်းနေတော့ ကျမလည်း ကိုဗညားခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ရင်း မသိမသာလေး ကော့ပေးလိုက်တယ်ရှင်။ တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ နမ်းပြီးမှ ကျမ အတွင်းခံဂွလေးကို သူ့လက်တဖက်နဲ့ ဘေးဆွဲကပ်ရင်း ပေါ်လာတဲ့ စောက်ပတ်အုံထဲ လျှာနဲ့ ထိုးယက်ပေးနေတာပေါ့။အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်နွေးနွေးလေး အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲနေတော့ ကျမ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ နွေးကနဲ့ ခံစားနေရတုန်း ခေါင်းထောင်နေတဲ့ အစိလေးကို ဖမ်းစုပ်တော့ကျမ တကိုယ်လုံး လေထဲမြှောက်သွားသလို ဖြစ်မိနေတာပါပဲ။

အတော်ကြာတော့ အဖုတ်တပြင်လုံး ယက်လိုက် အစိလေးဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ကို မခံနိုင်လောက်အောင် ယားတက်လာတာ။ကျမ ကိုဗညား ခေါင်းကို အမြန်ဆွဲလှန်လိုက်ပေမယ့် မမှီတော့ဘူးရှင့် ကျမစောက်ခေါင်းပေါက်က အရှိန်နဲ့ပြေးထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေက ကိုဗညား မျက်နှာပေါ် ပန်းမိလျက်သား ဖြစ်နေခဲ့ပြီ။ ထူးခြားတာက ကိုဗညားကိုယ်တိုင် မရှောင်ပဲ ကျမစောက်ရည်နဲ့ ပန်းနေတာကို မက်မက်မောမော မျက်လုံးလေးမိတ်ပြီး ခံယူနေတာပါပဲ။ကျမလည်း အားနာစိတ်တဝက် ရမ္မက်စိတ်တဝက်နဲ့ ထိန်းထားပေမယ့် ကိုဗညားက စောက်ရည်ရပ်တာနဲ့ စောက်စိလေးကို ဆွဲစုပ်ပြီး မနာတနာလေး ကိုက်ပေးတော့ ထိန်းထားတဲ့ အရည်တွေက ဒလဟော ပန်းထွက်နေပြန်ရောပဲ။ကိုဗညား မျက်နှာတွေရော အင်္ကျီတွေပါ ကျမစောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေတာပေါ့။ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ရင်း သူ့ဟာသူလည်း ဂွင်းထုနေတော့ ကျမပြီးလို့ ခဏလေးပဲရှိသေး ကိုဗညား နဖူးကြောတွေ တွန့်လာပြီး ကျမနာမည်ရွတ်နေတော့တာပဲ။

” အားဟား … ကောင်းလိုက်တာ … မဝိုင်းရယ် …… ရှီးးး ရှီးးးးးးးးးးး ……… ကျနော် လည်း …… ထွက် ထွက် ထွက် ပြီ ဗျာ ” ကျမလည်း ကိုဗညားရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မို့ ကိုဗညား လီးထိပ်အပေါက် လရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်တွေက တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ကျမ ပေါင်တွေရော လိပ်တင်ထားတဲ့ ထမိန်အပေါ်ထိ လာစင်ကုန်တာပေါ့ရှင်။ ကိုဗညားက လရည်အကုန်ညှစ်ထုတ်ပြီး နောက်ဆုံး လီးထိပ်အပေါက်နား စို့နေတဲ့ လရည်စက်လေးပါ ခါချပစ်တာ။ကျမလည်း ကိုဗညား ပြီးမှ ထရပ်လိုက်တော့ ကိုဗညားက အဝတ်ဟောင်း တခု အပြင်ဘက်ထွက်ယူပြီး ကျမ အဖုတ်ရော ထမိန်ပေါ်ကပ်နေတဲ့ လရည်တွေပါ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေပါတယ်။ကြမ်းပြင်ပေါ် ခဏမှေးပြီး ခဏကြာမှ သူ့ခြံဝင်းထဲ လိုက်ပြပေးတာ ညနေပိုင်းကျ ဒေါ်လေးဝင်းမာ ပြင်ပေးတဲ့ ညနေစာ စားပြီး ကျမအိမ်ကို ပြန်လိုက်ပို့ပေးတာပေါ့။ကိုဗညား အိမ်ကပြန်တော့ မှောင်စပြုနေလို့ လမ်းသေချာ ဂရုစိုက်မောင်းဖို့ မှာလိုက်ရသေးတယ်။

အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ ကုန်လာပြီး နောက်ဆုံး ကျမနဲ့ကိုဗညားရဲ့ မင်္ဂလာပွဲလေး ရောက်ရှိလာပါပြီ။ကိုဗညားခြံမှာ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်ဆောင်ပေမယ့် ညနေပိုင်းကို ကျမတို့ အိမ်မှာ ဧည့်ခံပွဲ သဘောမျိုးလေး ထပ်လုပ်ဖြစ်တယ်။ကိုဗညားကတော့ တပြုံးပြုံးနဲ့ပေါ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေရော အိမ်ပါလာကြတာ။ကိုဗညား သူငယ်ချင်း အားလုံးထဲက ကျမ သတိထားမိနေတာ ဖြိုးသူဆိုတဲ့ တစ်ယောက်ပေါ့။ကိုဗညားနဲ့ တအားရင်းနှီးပုံ ရပြီး တွေ့ကတည်းက ကျမ ကိုယ်လုံးကို မက်မက်မောမော လိုက်ကြည့်နေလို့ပါ။ ” ကဲကဲ … မှောင်လည်း မှောင်နေပြီ … ငါ့သမီးတို့ ပြန်ဖို့ ပြင်ဆင်ကြတော့ … ဗညား သားလေး ကားကို အပြန်သေချာမောင်းနော် ” ” ဟုတ် အမေ … ကျနော် မမောင်းပါဘူးဗျာ … သူငယ်ချင်းတွေ မောင်းပေးမှာပါ ” အမေက သူ့သမက်ကို သားပဲခေါ်နေတော့တာ။သျှောင်နောက်ဆံတိုးပါ ဆိုသလို ကျမ ကိုဗညားနဲ့ အပြီးလိုက်နေတော့မှာမို့ ပြန်ကာနီး အမေနဲ့ဦးဘကျော်ကို ထိုင်ကန်တော့ တော့ အမေ့မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေနဲ့ပေါ့ရှင်။ဝမ်းသာလို့ကျတဲ့မျက်ရည်လား ဝမ်းနည်းလို့ ကျတဲ့မျက်ရည်လား ဆိုတာ ကျမ မတွေးတတ်ခဲ့ပါဘူး။

” ကဲ … ဒီလင် ဒီမယား … အိုအောင်မင်းအောင် ပေါင်းရပါစေကွယ် … သားလေးကလည် သမီးပေါ် ဂရုစိုက် … သမီးလေးကလည်း သားအပေါ် လင့်ဝတ္တရား ကျေပွန်အောင် ကြိုးစား … အမေတို့က အသက်ကြီးပါပြီ … မသွားနိုင် မလာနိုင်တော့ပါဘူး … သားနဲ့ သမီးကပဲ မကြာမကြာ … လာ ခဲ့ ကြ ကွယ် ” အမေစကားပြောရင်း အသံတွေ တိမ်ဝင်ပြီး မျက်နှာလေးကို လက်ဝါးနဲ့အုပ် ခေါင်းငုံနေရှာတာပေါ့။ ” ပေးတဲ့ ဆုနဲ့ … ပြည့်ပါရစေ … အမေ ” ကျမနဲ့ ကိုဗညားလည်း ပြိုင်တူ ရွတ်ဆိုပြီး ဦး၃ကြိမ် ကန်တော့လိုက်ကြတယ်။ခေါင်းငုံ့ ကန်တော့လိုက်မှ ကျမ လက်ပေါ်ကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေကြောင့် ကျမလည်း ငိုနေမိမှန်း သတိထားမိလိုက်တာ။ကျမ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပါဘူး ငယ်ငယ်ကတည်းက အတူနေလာတဲ့ အမေ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုး ငိုချပစ်မိတယ်ရှင်။အမေလက်ကလေး တွေက ကျမ ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ပြီး နှစ်သိမ့်ပေးပါတယ်။အတော်ကြာမှ အမေနဲ့ လူချင်းခွဲပြီး ကိုဗညား အိမ်ကို လိုက်လာခဲ့တာ။

လမ်းတစ်လျှောက် သစ်ပင်တွေ လူနေအိမ်လေးတွေ တရိပ်ရိပ် ကျန်နေရင်း ၂ နာရီ ကျော်ကျော်လောက် ကြာမှ ကိုဗညားခြံ ပြန်ရောက်တာပေါ့။ရောက်တာနဲ့ မနားရပါဘူးရှင် ကိုဗညားရဲ့ လူပျိုနောက်ဆုံးည ဆိုပြီး အရက်ဝိုင်းက အဆင်သင့် ကိုဗညားနဲ့ ကျမ အဝတ်စား အမြန်လဲပြီး ကိုဗညား သူငယ်ချင်းတွေရှိရာ အိမ်အောက်ထပ်က ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်လာခဲ့ရပါတယ်။ ” ဟော … သတို့သား အသစ်စက်စက်လေး … လာပြီဟေ့ ” ” ဟေးးးးး … ငါ့သူငယ်ချင်းရဲ့ … လူပျို နောက်ဆုံးညကွ … ချီးယားစ် ” ” ဗညားတော့ … ဒီတခါ တကယ်စွံပြီဟေ့ ” ကိုဗညား သူငယ်ချင်းတချို့က မူးနေကြပြီ ထင်ပါရဲ့ တယောက်တမျိုး အော်ဟစ်နေကြတာပဲ။ကိုဗညားလည်း သူတို့နဲ့အတူ သောက်ရင်း မူးလာတော့ ကျမကို နမ်းခိုင်းလိုက် မောင်လို့ ခေါ်ခိုင်းလိုက်နဲ့ပေါ့ရှင်။ကျမလည်း မျက်နှာပူပေမယ့် ကိုယ့်ယောင်္ကျား ဆိုတဲ့အသိနဲ့ ကိုဗညား ခိုင်းတာ မှန်သမျှ အကုန်လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။

” ကိုဗညား … ဒါပြီး တော်တော့နော် … တနေကုန် ပင်ပန်းထားတာ … နားကြစို့ ” ” ဟာ … ဘယ် လို ခေါ် လိုက် တာလဲ … မိန်းမရယ် … အေ့ ” ဒုက္ခပါပဲ ကိုဗညား တကယ်မူးနေပြီရှင့်။ကျမလည်း မေ့သွားတာပါ သူ့ကို မောင် လို့ ပြောင်းခေါ်ခိုင်းနေတာ။ ” အင်းပါ … မောင်ရယ် … ဒါပြီး တော်တော့နော် ” ” မောင် ……… ဂေ့ … မ မူး သေး ပါ ဘူး … …… အေ့ ……… မိန်းမရယ် … ဒီမှာ ဒါတွေက … မောင့် အ ချစ် ဆုံး သူ ငယ် ချင်း တွေ …… နောက်ဆုံး လူပျိုည မို့ လာ လာ လာ နုတ် တက် တာ လေ ……… အေ့ ဂေ့ ” အတော်လေးကြာမှ ကိုဗညားတို့ အရက်ဝိုင်း သိမ်းတာ။တဖြည်းဖြည်း ပြန်တဲ့ သူတွေ ပြန်ကုန်ပါပြီ။ကိုဗညား နဲ့ သူ့အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်း ဖြိုးသူပဲ ကျန်တော့တာပါ။ ” ဟစ်ယောင် … ငဖြိုး … သောက်ကွာ …… မပြန်နိုင် မင်း ဒီမှာပဲ အိပ် ” ” ပြန်နိုင်ပါတယ် … ကွ ” ” ဘာလဲ … မင်း မိန်းမ … မမွန်ကို ကြောက်နေတာလား … အွိ့ …… အေ့ ဂေ့ ”  ” မဟုတ် ပါ ဘူးကွ … မင်း မိန်းမလည်း နားချင်ရှာရောမယ် ”  ” ရပါတယ်ကွာ … မိန်းမက … ငါ့ အပေါ် နားလည်ပါတယ်ကွ … နော် မိန်းမ … ဂေ့ ” ကိုဗညား တကယ်ကို မူးနေတာပါ ကိုဖြိုးသူနဲ့ ပြောရင်း ကျမဘက် လှည့်လာနေပြီလေ။ကျမလည်း အလိုက်အထိုက်လေး ဘေးက ပြန်ပြောနေရတာပေါ့။ ” ငဖြိုး … ငါ့ မိန်းမ မလှဘူးလား ” ” လှတာပေါ့ကွ … မင်းက ရည်းစားမရှိဘူး ဆိုပြီး ဒါလေးကျ ဥထားတာ … ခွေးကောင် ” ” ဟားဟားးးး … ငါ သူ့ကို … မရ ရအောင် … ကြိုးစားထားရတာကွ ”  ” အေးပါကွာ … ချောပါတယ် … မင်း မိန်းမက ” ” ချောယုံပဲလား … ငဖြိုး … ဖင်တွေ ရင်တွေကရော … ဒါမျိုး ဒီခတ်မှာ မရှိဘူးကွ … ရှားတယ် မယ်ဗမာ ကိုယ်လုံးနဲ့ ” ” ဟုတ်တယ်ကွာ … မင်းမိန်းမက ငါ့မိန်းမ မမွန်ထက် ဖင်လည်းကြီးတယ် … နို့အုံ့ တွေလည်း တင်းထုပ်နေတာ ” အိုရ် … ကိုဗညားကလည်း မဆင်မချင် လျှောက်ပြောနေတာ ကိုဖြိုးသူကလည်း သူမိန်းမနဲ့တောင် ကျမကိုယ် နိုင်းယှဉ်ကြည့်နေတာ နှစ်ယောက်သား ပြောချင်ရာ ပြောနေကြတာပါပဲ။ခဏနေမှ ကိုဗညား ထရပ်တော့ ယိုင်ကျ သွားတယ်။ကျမလည်း အမြန်ထရပ်ပြီး အထိန်း ကိုဖြိုးသူလဲ ထရပ်ပြီး ထိန်းရင်း ကိုဖြိုးသူ ညာဘက်လက်က ကျမ ဘယ်ဘက်နို့အုံကို ထိထိမိမိ ညှစ်သလိုဖြစ်နေတာပေါ့။

” ဟျောင့် … ဗညား … မင်း မူးနေပြီ … ငါ လိုက်ပို့မယ် အပေါ်ထပ်ကို ” ကိုဖြိုးသူ ဘယ်လက်က ကိုဗညားပုခုံးကို သိုင်းဖက်ရင်း ညာလက်က ကျမနို့ကို ညှစ်နေတော့တာပဲ။သူ့စိတ်ထဲ ကိုဗညား ညာဘက် လက်မောင်းထင်နေတာ နေမယ်။ ” ကိုဖြိုးသူ … ဟိုလေ … ကျမ ဟာကို … လွတ်ပါဦး ” ” ဟာ … ဆော ဆော ဆောရီးနော် ” ကျမ ပြောမှ ကိုဖြိုးသူက ကျမနို့အုံကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်ကို ခွာရင်း ကိုဗညား လက်မောင်းကို ပြောင်းကိုင်နေတာပါ။အပေါ်ထပ်က ကျမတို့ အိပ်ခန်းဆီ ကိုဗညားကို တွဲပို့တော့ ကိုဗညားတစ်ယောက် ခေါင်းစိုက်နေပြီ။ကိုဗညား ဘယ်ဘက်က ကိုဖြိုးသူတွဲပြီး ညာဘက်က ကျမတွဲလာခဲ့ရတာပေါ့။အိပ်ခန်းနား ရောက်တော့ ကျမက ကိုဗညားကို ခဏလွတ်ပြီး အိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်လိုက်ရတယ်။တံခါးပွင့်တာနဲ့ ကျမ အိပ်ခန်းဝရပ်တုန်းလေး ဗြုံးကနဲ့ ကိုဗညားက ကျမဘက် ပြိုလဲလာတာ ကိုဖြိုးသူက ထိန်းရင်း မနိုင်တော့တာ နေမယ် နှစ်ယောက်သား ကျမကိုယ်ပေါ် ပစ်ကျလာတာပေါ့။ ယောင်္ကျားနှစ်ယောက်ဝိတ်ကို ကျမလည်း တောင့်မခံနိုင်ဘူးလေ ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျရောပဲ။ကိုဗညားက ကျမကို ကျောပေးရင်း ခွေခွေလေး ကျမရှေ့ကျပြီး ကိုဖြိုးသူက ကိုယ်တစ်စောင်း လဲကျသွားတဲ့ ကျမကိုယ်ပေါ် ခွလျက် အိကျလာတာပေါ့။ကျမ ဘယ်ဘက်ပေါင်တန်ကို ခပ်မာမာ အရာတခုက ဖိထောက်ထားသလိုမို့ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုဖြိုးသူ ပေါင်ကြားက လီးက ပုဆိုးအတွင်းကနေ ကျမပေါင်တန်ကို ဖိထောက်နေတာရှင့်။ကိုဖြိုးသူက မူးတာ မူးနေတာပါ ကျမပေါင်ကို ခွပြီး ၅ ချက် ၆ ချက်လောက် သူ့ဟာနဲ့ ဖိထိုးနေတယ်။

” ကိုဗညား … ရလား … အဲ … မောင် …… ထနိုင်လား ” ကျမ ကိုဗညား ကျောကို ပုတ်ပြောတော့မှ ကိုဖြိုးသူက ကျမကို ခွထားရာကနေ ထရပ်ပစ်တာ။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ကိုဖြိုးသူ ပေါင်ကြားက လီးက ပုဆိုးအတွင်းဘက်ကနေ ထောင်ထွက်နေတာပဲ။ကျမလည်း ကုန်းထပြီး ကိုဗညားကို ပြန်တွဲ ကုတင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ကိုဖြိုးသူက ကျမကို မကြာခဏ ကြည့်ရင်း ခဏနေမှ အိပ်ခန်းအပြင်က ထွက်သွားတာရှင့်။သူအိမ်မပြန်ပဲ ဒီမှာ အိပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောသွားသေးတယ်။မင်္ဂလာဦးညက သူများတွေတော့ မသိဘူး ကျမ အတွက်တော့ ပြသဒါး ပါပဲရှင်။မနက်လင်းလို့ ကျမ အိပ်ယာနိုးတော့ ဘေးမှာ ကိုဗညားက တခူးခူးနဲ့ အိပ်တုန်း လူကသာ မနိုးသေးတာ လီးက နိုးနေပါပြီ ခ်ခ် ခ်ခ်။ ပုဆိုးအောက်နားစက ပေါင်ရင်း လှန်နေပြီး ပေါင်ဂွတည့်တည့်က လီးက ထောင်မတ်နေတာ။လီးအရည်ပြားက အညိုရောင်သန်းနေပေမယ့် ထိပ်က လဒစ်က ပန်းရောင်လေးပေါ့။လဥကြားထဲထိ လမွှေးတွေ မြင်နေရတာ။ကိုယ့်ယောင်္ကျားလီးမို့ ရှက်စိတ်အနည်းငယ်နဲ့ သေချာ ထိုင်ကြည့်ပစ်လိုက်မိတယ်။ညက တရေးနိုး ထလိုးလိုက်မလား ဆိုပြီး စောင့်ခဲ့ရတာလည်း အမောပါ။မင်္ဂလာဦးညက အလိုးမခံရပေမယ့် မနက်စာ စားပြီးတာနဲ့ မပြောပါနဲ့တော့ရှင် မီးပွင့်မတတ် ခွလိုးတော့တာ။အဖုတ်အမှေးပါးပေါက်ပြီး သွေးဆင်းတာတောင် ပြောမရပါဘူး။သူမှန်းပြီး ဂွင်းထုနေတာကြာပြီတဲ့ ခုမှ လိုးခွင်ရတယ်ဆိုပြီး ပြောပြောလိုးတော့တာပဲ။ နေ့လည်း ထမင်းစားဖို့ ဒေါ်လေးဝင်းမာ လာခေါ်မှ ကျမ အနားရခဲ့တာပါ။တကိုယ်လုံး ညှောင်းကိုက်နေပြီး စောက်ပတ်အတွင်းကလည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့ အနေရခက်လိုက်တာရှင်။ညပိုင်း ပြန်လိုးတော့မှ လီးအရသာကို ကျမ စပြီးခံစားမိရတာပေါ့။

” မိန်းမ ” ” ဘာလဲ … မောင်ရယ် ” ” ထမိန် … ချွတ်ပြပါကွာ ” ” တူတူပဲလေ … မောင်ရဲ့ … နောက်ကျမှနော် ” ” လင်မယား … ဖြစ်နေပြီပဲလေ ”  ” အင်းပါ … နောက်ရက် ” ” မရဘူးကွာ … ခု ချွတ်ပြပါဆို … တုံးလုံး လိုးကြည့်ချင်လို့ပါကွာ ”  ” မောင်နော် … အမျိုးမျိုးပဲ … မနက်ကလည်း စုပ်ခိုင်းလို့ … သူ့ဟာ စုပ်ပေးပြီးပြီ … ဟွန့် ” မနက်က တချီလိုးပြီးတော့ ကိုဗညားက သူ့လီးစုပ်ခိုင်းလို့ စုပ်ပေးရသေးတယ်ရှင့်။လီးထိပ်ကို ငုံမိတာနဲ့ ကျမ ပျို့တက်လာတာပေါ့။လီးအရည်ပြားပေါ်မှာ ကျမစောက်ပတ်က ထွက်တဲ့ သွေးစသွေးနတွေရော လရည်တွေရော ပေးကပ်နေတာလေ။ရေဆေးခိုင်းတာတောင် မရဘူး ဇွတ်အတင်းစုပ်ခိုင်းနေတာ။ကျမ စောက်ပတ်လေးလည်း ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးထားတော့ အားနာတာနဲ့ အသက်အောင့်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရတာပေါ့ရှင်။ခုလည်း လိုးတာချင်း အတူတူကို ကျမကို တုံးလုံးချွတ်ခိုင်းနေတယ်။ ” မီးပိတ်ပေး … မောင် ”  ” အင်း ” ကိုဗညားက ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ဖန်ချောင်းမီးပိတ်ရင်း မီးလုံးလေးပဲ ထွန်းထားလိုက်တာ။ကျမလည်း သူ့စိတ်တိုင်းကျ ထမိန်ချွတ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ထမိန်ချွတ်ပြီးတော့ ကျမ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးတုတ်ပြီး ဝင်ထိုင်နေတယ်။အတွင်းခံဆွဲချွတ်တော့ ကျမ ဖင်ကို ကြွပေးလိုက်တာပေါ့ ဘောင်းဘီကျွတ်တာနဲ့ ပေါင်ကြားက ကျမ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို စူးစိုက်ကြည့်ပြီး ဆီးခုံးလေး ပွတ်ပေးနေတာ။ပြီးမှ အင်္ကျ ီနဲ့ ဗလာစီယာ ထပ်ချွတ်ပစ်တော့ ကျမ မိမွှေးတိုင်း ဖမွှေးတိုင်း ကိုယ်လုံးက ကိုဗညားရှေ့ ပက်လက်အနေထားနဲ့ ပေါင်ဖြဲပြသလို ဖြစ်သွားရတယ်။

မီးသီးအားဆိုပေမယ့် ကိုဗညားက ကျမ ကိုယ်လုံးကို အနီးကပ်ကြည့်နေတာမို့ ကျမရှက်လည်းရှက် သဘောလည်း ကျမိနေတာပေါ့။ကိုယ်ယူထားတဲ့ ယောင်္ကျားက ကိုယ့်ကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ ကြည့်နေတာလေ။မကြာပါဘူး ကျမ မျက်နှာကစပြီး နမ်းပေးနေတာ လည်တိုင်ကဆင်းတော့ နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ကလေး နို့စို့သလို စို့နေရှာတာ။နို့စို့လို့ အားရမှ ဗိုက်သားလေး လျှာအပြားလိုက် ယက်ရင်း အောက်ရွေ့သွားတော့ ဆီးခုံးကျော်တာနဲ့ စောက်ပတ်အုံလေးကို ဖိယက်ပေးနေတာပေါ့။ မိန်းမချင်း အယက်ခံဘူးပေမယ့် ယူထားတဲ့လင်က ယက်ပေးတာနဲ့ အရသာချင်းတော့ မတူဘူးလေ။ပြီးတော့ လှလှတို့ အေးစုတို့နဲ့က ကိုယ်တပြန် သူတပြန် ပြီးအောင်ယက်ကျတော့ ခံစားမှု့က မြန်လွန်းနေတာ။ခုဟာ ကိုယ့်လင်က ယက်ပေးတာဆိုတော့ စောက်ပတ်ဖြဲပေးရင်း ဇိမ်ယူယုံပါပဲ။ကိုဗညားကလည်း ကျမ အဖုတ်ကို ဘယ်အချိန်ကတည်းက ယက်ချင်နေမှန်း မသိပါဘူး တချီပြီးတိုင်း တခါယက်ပေးနေတာရှင့်။ယက်လို့ အားရမှ ကျမ နို့ပေါ်ခွထိုင်ပြီး သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်းတာ။ ကျမလည်း တရက်ထဲနဲ့ကို အတော်တတ်နေပါပြီ ကျမ ပါးစပ်ထဲ ကိုဗညားလီး မာထင်လာအောင် စုပ်ပေးရင်း အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်က ပြန်ကြွလာတော့တာပါပဲ။ခက်တာက လိုးပါတော့ရှင် လို့လည်း ပါးစပ်က ပြောမထွက်ရဲသေးဘူး စောက်ပတ်က တအားကို ယွနေတာရှင့်။ခဏကြာတော့မှ ကျမ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ချပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆောင့်လိုးနေတာ။အစပိုင်း စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားတွေ ကွဲထားလို့ စပ်နေပေမယ့် စောက်ရည်ရွှဲလာတော့ အနာသက်သာပြီး လီးအရသာ တွေ့လာရတယ်။

ခုမှ အမေ နောက်အိမ်ထောင်ပြုတာ နားလည်လာမိတော့တာ။ ကျမတောင် တရက်ထဲနဲ့ ခံချင်စိတ်က တဖွားဖွား ဖြစ်နေတာရှင့်။ အရင်က ရွံတတ်တဲ့ ကျမ ခု မရွံတော့ပါဘူး။ လင်ဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ ဘာမဆို လိုက်လျောပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချထားလိုက်တော့တယ်။ တဖြည်းဖြည်း အိမ်ထောင်သက်လေး ရလာတော့ လိုးနည်းပေါင်းစုံနဲ့ ခံတတ်လာတာပေါ့။ ကိုဗညားကလည်း တနေ့ တမျိုး မရိုးရအောင် အမျိုးမျိုး လိုးပေးနေတာပါပဲ။ဖင်လည်း အလိုးခံရ ပြီးပါပြီ။ကိုဗညား ဖင်လိုးတဲ့နေ့က ကျမ အပြင်မထွက်ရဲပါဘူး ကွတကွတနဲ့ လမ်းလျှောက်ရတာ အဆင်ကို မပြေတာရှင်။

ကိုဗညား အလုပ်နားရက်ဆို ကျမ အိပ်ခန်းထဲက မထွက်ရတော့ပါဘူး စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံနေမိတာ တခါတခါ ကျမ စိတ်ကြွလာရင် ကျမက အပေါ်က တက်လိုးပစ်လိုက်တာပါပဲ။အိမ်ထောင်သက် ၁ နှစ်ကျော် အတွင်း ကိုဗညားက ကျမ အမေအိမ်ကို နံကပ်လေး ဆောက်ပေးလိုက်တာ။ကျမ ပထွေးကိုလည်း အလုပ်မလုပ်ခိုင်း တော့ပါဘူး။ နားနားနေနေ ဝင်ငွေလေး ရအောင် အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင်လေး ဖွင့် ပေးထားတယ်။အိမ်ထောင်သက် ၂နှစ်လောက်ကျ ကိုဗညား အဒေါ်က ကိုဗညားကို ကျမနဲ့ စိတ်ချသွားပြီတဲ့ မွေးရပ်မြေ အပြီးပြန်မယ် ပြောနေတော့တာပါပဲ။ ” ဗညား … ဒေါ်လေး … နယ် အပြီး ပြန်တော့မယ် … သမီးလေး မိဝိုင်းက အချက်ပြုတ်လဲ အရင်ထဲက ရတယ် … ခုလည်း အိမ်ကြီးကို အုပ်ချုပ်နိုင်နေပြီ ”  ” ဟာ … ဒေါ်လေးကလည်း မဟုတ်တာရှင် … ဒီမှာ မပျော်လို့လား ”  ” ဗညား မိဘတွေ ဆုံးကတည်းက … ဒေါ်လေး အတူနေပေးလာတာ … သမီးရဲ့ … နယ်မှာ သွားလေသူ ရှိတဲ့နေရာလေးမှာ ပဲ … ခေါင်း ချ ချင်မိလို့ပါ ”  ” ဟုတ် ပါပြီ ဒေါ်လေးရာ … နောက်အပတ်ကျ … ကားတစ်စီး ဒီပြန်ခေါ်ပြီး … ဒေါ်လေး ပစ္စည်းတွေ တင်ပြီး … လိုက်ပို့ပါ့မယ် ” ကျမနဲ့ကိုဗညားလည်း ဆက်မပြောသာတော့ပါဘူး။နောက်အပတ်ထဲ အပြင်မှာ သစ်တင်နေတဲ့ ကားတစ်စီးကို ကိုဗညားက ပြန်လာဖို့ ဖုန်းဆက်ပြောပေးနေပါတယ်။ ကျမနဲ့ကိုဗညားက ညတိုင်း ဒေါ်လေးဝင်းမာကို ကန်တော့အိပ်နေကြမို့ ပြန်ကာနီးထိ ကန်တော့ရင်း ဒေါ်လေးရဲ့ ဆုံးမစကားတွေ နားထောင်နေခဲ့ရတာ။ဒါပေမယ့် ဒေါ်လေးပြန်တဲ့ရက် ကျမ ဘဝမှ ပထမဆုံး အကြိမ် ဖေါက်ပြန်မိခဲ့တာတော့ ကိုဗညားကို ပြောမပြ ဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။

” ဟော … သေချာ မစီစဉ်ဘူး … ငါသားရယ် … ဒေါ်လေးက ဟိုမှာ ဖုန်းဆက်ပြီး အကုန်ရှင်းခိုင်းထားတာ ” ” ဟုတ်ပါ့ … ဒေါ်လေးရာ … လှမ်းခေါ်တဲ့ ကားက … လမ်းပျက်နေတာ … တခြားကားတွေ ကလည်း လမ်းမှာ သစ်တွေနဲ့ ” ဒေါ်လေးက မနက် ၅ နာရီသွားဖို့ အကုန်ပြင်ဆင်ပြီးနေပြီ ကျမတို့ ညပိုင်း စားသောက်ပြီး တီဗွီထိုင်ကြည့်နေတုန်း ၁၀နာရီလောက်ကျ ကိုဗညား ခေါ်ထားတဲ့ကားက လမ်းမှာ ပျက်နေလို့ ဖုန်းလှမ်းဆက်ပြောနေတာ။ဒေါ်လေးလည်း မနက်သွားဖို့ နယ်က အမျိုးတွေ ဖုန်းဆက်ပြီးသားမို့ စိတ်ရှုပ်နေပုံပါ။ ” ဟူးးးး … ဘယ်တတ်နိုင်တော့မလည်း … ဒေါ်လေး ဟိုဘက်ကို အကျိုးကြောင်း ဖုန်းဆက်ပြောလိုက်တော့မယ် ” ” နေပါဦး … ဒေါ်လေးရာ … ငဖြိုးကား မေးကြည့်လိုက်မယ် … ဒီကောင့် လိုက်ထွက်နဲ့ ပစ္စည်းတွေ ဆန့်မှာပါ … ဒေါ်လေးပစ္စည်းတွေက နည်းပါတယ် ” ” အေး … အဲဒါဆိုလည်း … ဖြိုးသူကား မေးကြည့် ” ကိုဗညား ဖုန်းဆက်မေးတော့ ကိုဖြိုးသူ ကား အားတယ်ပြောနေတာ ဒါနဲ့ပဲ မနက် ဒေါ်လေးဝင်းမာ ပြန်ဖို့ အဆင်ပြေ သွားတာပေါ့။

” မနက်ကျ … သမီးရော … လိုက်ခဲ့ … နောက်ကျ ဒေါ်လေးက မလာနိုင်တော့ဘူး … သမီးတို့ လင်မယားပဲ လာလည်ရမှာ ” ” ဟုတ် … ဒေါ်လေး သမီးလိုက်ခဲ့မှာပါ … ရောက်ဖူးတယ် ရှိအောင်ပေါ့ ” ခဏနေတော့ တီဗွီပိတ်ပြီး ဒေါ်လေးလည်း မနက် ပြန်မှာမို့ အိပ်ယာဝင်သွားပါပြီ။ ကျမနဲ့ ကိုဗညားလည်း အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြတယ်။ ” မိန်းမ ” ” ဟမ် … မောင် ” ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ကျမ ခေါင်းရင်းနား ကိုဗညားက တိုးကပ်လာပြီး ပုဆိုးအောက်နားစကို လှန်ပေးနေတာပေါ့။ ကိုဗညား ပေါင်ကြားက မပျော့မမာ အနေထားနဲ့လီးက ငိုက်စင်းနေတာ ဒစ်ကြီးက ပြူးနေရောပဲ။ကျမ အလိုက်သင့်ပဲ ကိုဗညားဘက် ကိုယ်တစ်စောင်းလှည့်ပြီး ပါးစပ်လေးဟပေး လိုက်တယ်။နူတ်ခမ်းနား အသားစိုင်လေး ထိထာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ကိုဗညားက ခါးလေးကော့ပြီး ကျမပါးစပ်ကို လိုးနေတာနဲ့ လည်ပင်းကြွက်သားတွေ လျော့ပြီး လီးအရင်းထိ မျိုပေးရင်း လက်တဖက်နဲ့ လဥတွေ ချေပေးလိုက်တော့ မကြာပါဘူး တက်လိုးတော့တာပဲ။ ” ဗျစ် …… အ …… ဘွတ်ဘွတ် ……… ရှီးးး းးးး ” ကျမလည်း ပေါင်နှစ်ဖက်ထောင်ပြီး ဖြဲပေးလိုက်တယ်။ကိုဗညားကတော့ ထိထိမိမိကို ပစ်လိုးနေတာ။ ” ကောင်းလား … မိန်းမ ”  ” ကောင်းတာပေါ့ … မောင်ရယ် … နာနာလေး ဖိလိုးပေး ” ကျမ စကားဆုံးတော့ ကိုဗညားဆီက မီးပွင့်မတတ်လိုးချက်တွေနဲ့ ကျမ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား တွေကို ဒစ်ဖူးက ချိတ်ဆွဲနေပါပြီ။ကျမလည်း အောက်ကနေ မသိမသာလေး ပင့်ဆောင့်ပေးနေမိတာပေါ့။လီးဆောင့်ဝင်လာတိုင်း ပင့်ခံပေးတော့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ လာဆောင့်တဲ့ အရသာက ကျမအကြိုက်ဆုံးပါပဲရှင်။အဲဒါမျိုး မိမိရရ ၁၅ ချက်လောက် ဆောင့်မိရင် ကျမ အထွဋ်ထိပ်ရောက်လေ့ရှိတယ်လေ။ကိုဗညားက အဲဒါကို သိနေတော့ သူအားရတဲ့ထိ ထိန်းလိုးရင်း သူပြီးကာနီးမှ ကျမနဲ့ ပြိုင်တူပြီးဖို့ အားထည့် ဆောင့်လိုးလေ့ရှိတာ။

ခုလည်း အပေါ်က တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဖိလိုးရင်း ကျမ ချိုင်းအောက် လက်လျိုသွင်းနေပါပြီ။မနားတမ်း ဆောင့်လိုးတော့မှာမို့ ကျမလည်း ပေါင်တွေကွေးမြှောက်ရင်း ကိုဗညား ကျောပြင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်တယ်။မကြာပါဘူး အားပါတဲ့ လိုးချက်တွေ ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ရောက်လာပြီး ကျမ လည်ပင်သားတွေ ဆွဲစုပ်နေပါပြီ။သူလည်း ပြီးတော့မှာမို့ ကျမလည်း စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးအရည်ပြားကို အားရှိသလောက် ညှစ်ဆွဲပေးလိုက်တာပေါ့။ ” အ …… အားးးး ………… ကောင်းလိုက်တာ … မိန်းမရယ် … ခုထိ ငါ့မိန်းမ စောက်ပတ်လေးက … စီးပိုင်နေတာပဲ … အင့် …… ဘွတ် …… ဖွပ်ဖွပ် ” ပါးစပ်က တဖွဖွ ညည်းရင်း ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကိုဗညား နားထင်ကြောတွေ ထောင်လာပြီး နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးအပြီး ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာပေါ့ရှင်။ကိုဗညားလီးကို ညှစ်ပေးရင်း ကျမလည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရတယ်။လရည်ကုန်တဲ့အထိ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးကို စိမ်ထားပြီး ခဏနေမှ ကျမကိုယ်ပေါ်ကနေ ဘေးလိမ့်ချပြီး အိပ်သွားတော့တာ။ကိုဗညား အိပ်သွားမှ ကျမလည်း အဝတ်ဟောင်းတစ်ခုနဲ့ သူ့လီးရော ကျမစောက်ဖုတ်ရော သုတ်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ ပက်လက်အနေထားနဲ့ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကိုဗညားကို ခွပြီး ကျမလည်း အိပ်ပစ်တာပေါ့။

” သမီး မဝိုင်းလား … ဗညားရော ” ” ဟုတ် … ဒေါ်လေး … မောင်လည်း နိုးနေပါပြီ ရေချိုးနေတယ် ”  ” အေးအေး … မနက် ၅ နာရီလောက် ဖြိူးသူကား လာခေါ်တော့မယ် ” ” ဟုတ် … ဒေါ်လေး ” မနက် ၄နာရီခွဲလောက် ကျမ ကိုဗညား အဝတ်စားတွေ မီးကြွေတိုက်နေတုန်း ဒေါ်လေးဝင်းမာ ဝင်လာပြီး စကားလာပြောနေတာပါ။ဒေါ်လေးက မွေးရပ်မြေကို အပြီးပြောင်းတော့မှာမို့ တက်ကြွနေပုံပေါ့။ကျမတို့ လင်မယား လိုက်ပို့ကြပြီး အပြန် ဖြိုးသူကားလေးနဲ့ ပြန်လိုက်လာရုံပါပဲ။ ” ဒေါ်လေး … ကောဖီနဲ့ မုန့် ပြင်ထားလိုက်မယ် … အောက်ထပ် ဆင်းခဲ့ကြတော့ ” ဒေါ်လေးအောက်ဆင်းသွားပြီး ခဏနေတော့ ကိုဗညားလည်း ရေချိုးခန်းက ထွက်လာပါတယ်။ ” မောင် … ဒေါ်လေးက … တက်ကြွ နေပါလား … ခုလေးတင် … အောက်ပြန်ဆင်းသွားတာ ” ” ဒေါ်လေးလည်း … ဦးလေးဆုံးတော့ ဒီမြို့မှာ မနေချင်တော့တာ နေမယ် … အရင် ကတည်းက သူ့မွေးရပ်မြေ ပြန်မယ် ပြောပြောနေတာ ” ” အော် … ဒါနဲ့ မောင် … အင်္ကျီ ၂ စုံလောက် အပိုယူခဲ့ရအောင် … မောင်က တီးရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီတိုပဲလား ” ” အေး … ရောက်ပြန်ဆိုပေမယ့် … ဟိုရောက်ရင် ပစ္စည်းတွေ ချပြီး … ခဏ နားပြီးမှ ပြန်တာပေါ့ … မနက်ဝတ်ဖို့က … ပုဆိုးပဲ ထုတ်ထား ” ကိုဗညားက ပုဆိုးအဟောင်းလဲပြီး ခေါင်းရေသုတ်ရင်း ကျမ နောက်ကျောဘက် ရောက်လာတော့တာပဲ။အိမ်ထောင်သက် ၂ နှစ် ကျော်အတွင်း ကလေးမယူပဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေထိုင်ကြလို့ ဖွံ့ဖြိုးသောရင်သားများနဲ့ ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများ ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ကျမကို ကိုဗညားက အမြဲတမ်း ဂုဏ်ယူပြောလေ့ ရှိတာရှင့်။ သူ့မိတ်ဆွေတွေ အိမ်လာလို့ ကျမ ကိုယ်လုံးလှကြောင်းပြောရင် သဝန်မတိုပဲ မျက်နှာကြီးက ပြုံးရွှင်နေတာပေါ့။

” ဖင်ကြီးက ဘယ်လောက်လိုးလိုး … မကျဘူး မိန်းမရယ် ” ခုလည်း နောက်ကျောဘက်ကနေ ကျမဖင်သားတွေ ပွတ်ပြီး လီးနဲ့ ထောက်ရင်း ပြောနေတာပေါ့။ ” ဟိတ် … မောင်နော် … ခရီးထွက်ကာနီး … မရဘူးနော် … ဟွန့် ” ကိုဗညားကို ချော့ပြောရင်း အဝတ်စားလဲခိုင်းရတယ်။ပြီးမှ ကျမတို့ အဝတ်စားအိတ်နဲ့ ယူပြီးအောက်ထပ်ဆင်းခဲ့ကြတာ။အောက်ရောက်တော့ ဒေါ်လေးဝင်းမာ ပြင်ပေးထားတဲ့ ကော်ဖီနဲ့မုန့် စားပြီး ခဏကြာတောမှ ကိုဖြိုးသူကားလေး ခြံဝင်းထဲ ရောက်လာတာပေါ့။ ” တီတီ … တီတီ ” ” ဟော … ကိုဖြိုးသူ လာပြီထင်တယ် … မောင် ” ” အေးအေး … အဝတ်စားအိတ်ရယ် ရေဗူးတွေရယ် … ယူခဲ့တော့ … ဒေါ်လေးက အိမ်သာတက်နေတာ ထင်တယ် ”  ” အံမယ် … ဘုရားကန်တော့နေတာပါ … ဗညားရယ် … ခု ကားသံကြားလို့ ထွက်လာလိုက်တာ … နင်တို့သာ ပြီးအောင်လုပ်ကြ ”  ဒေါ်လေးက သူ့အိပ်ခန်း သော့ခတ်ရင်း ထွက်လာပြီး ပြောနေတာပေါ့။ ” ငဖြိုး … ငါလာပြီဟေ့ ” ကိုဗညားက အိမ်ရှေ့တံခါး ဖွင့်ရင်း ကိုဖြိုးသူကို နုတ်ဆက်နေတယ်။ကျမနဲ့ ကိုဗညား မနက် ၄ နာရီခွဲကတည်းက ရေချိုးအဝတ်စား လဲပြီးသားမို့ အထုတ်ဆွဲပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ဒေါ်လေးကလည်း သူ့အဝတ်အိတ်လေး ကိုင်ပြီး အိမ်ရှေ့ ထွက်လာတာပေါ့။ အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ ကိုဗညားက အလုပ်သမား ၃ ယောက် သွားနိုးပြီး ဒေါ်လေးဝင်းမာ ပစ္စည်းတွေ တချို့တဝက်ကို ကားပေါ်တင် ကြိုးတုပ်ခိုင်းနေတာပါ။

” မောင်ဖြိုးသူ … မုန့်စားခဲ့ပြီလား ”  ” မစားခဲ့ဘူး … ဒေါ်လေးရေ … လမ်းကြမှပဲ စားတော့မယ်ဗျာ ” ” အော် … ပစ္စည်းတင်တာ ကြာဦးမှာ … လာလာ … ကော်ဖီနဲ့ မုန့် အစာပြေ စားထားနှင့် ”  “ကျမ … ဖျော်ပေးလိုက်မယ် … ဒေါ်လေး … ဒေါ်လေးက … အပေါ်တင်မဲ့ ပစ္စည်းနဲ့ အောက်ထားမဲ့ ပစ္စည်း ခွဲပေးလိုက်ဦး ” ဒေါ်လေးဝင်းမာနဲ့ ကိုဖြိုးသူစကားပြောနေတုန်း ကျမ ဝင်ပြောလိုက်တာပါ။ ကိုဖြိုးသူ လိုက်ထွက်ကား ခေါင်မိုးပေါ် ဒေါ်လေးဝင်းမာ ဟိုယူမယ့် ပရိဘောဂ ပစ္စည်းတွေကို ကိုဗညားကပါ ကြိုးနဲ့ ဝိုင်းတုတ်ပေးနေတာမို့ ကျမလည်း လုပ်စရာ မရှိတာနဲ့ ကိုဖြိုးသူဖို့ ကော်ဖီဖျော်ပေးလိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ ကိုဖြိုးသူကို မုန့်နဲ့ကော်ဖီ ချပေးတော့ ဒေါ်လေးဝင်းမာ ဖုန်းဆက်နိုးတာတွေ ပြောပြနေတာ။ ” ဟူးးး … ငါဖြင့် ၃နာရီလောက်ကတည်းက … နင့်အဒေါ်အိမ်ကို ဖုန်းဆက် နိုးနေလို့ … မအိပ်ရတော့ပါဘူးဟာ ” ” ခ်ခ် ခ်ခ် … ဖြစ်ရမယ် … ဒေါ်လေးကတော့ ” ကိုဖြိုးသူက မုန့်စားရင်း သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေတဲ့ ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို ခိုးခိုးကြည့်နေတာရှင့်။ကျမလည်း ဒီနေ့ အင်္ကျီလက်တကိုင်း အစိမ်းလေးနဲ့ ထမိန်စကပ်အနက်ရောင်လေး ဝတ်ထားမိတယ်။ လက်တကိုင်းအင်္ကျီအောက် တင်းနေတဲ့ နို့အုံတွေနဲ့ ထမိန်စကပ်အောက်က ကော့ထွက်နေတဲ့ ကျမဖင်သားတွေကို ကိုဖြိုးသူရောက်ကတည်းက ငမ်းနေတာပါ။

ကိုဖြိုးသူက ကိုဗညားနဲ့ အသက်ရွယ် မတိမ်းမယိမ်းရှိပြီး အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ပါပဲ။ အသားဖြူဖြူ ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်ဖြင့် ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းပါတယ်။ ကိုဖြိုးသူ ကော်ဖီသောက်ပြီး ခဏအကြာ လိုက်ထွက်ကားလေး ကျမတို့ခြံရှေ့ကနေ အရှေ့ထဲ ထောင်တက်ပြီး လမ်းမကြီးအတိုင်း ညာဘက် ကွေ့မောင်းနေတာ။ကိုဗညားက ကိုဖြိုးသူနဲ့ ကားရှေ့ခေါင်းက ထိုင်လိုက်လာပြီး ကျမနဲ့ ဒေါ်လေးဝင်းမာက နောက်ခန်းက လိုက်လာတာပေါ့။ ” လက်ဖက်ရည်ဆိုင် မောင်းလိုက် … မုန့်ရော ရတဲ့ဆိုင်နော် ” ဒေါ်လေးဝင်းမာက ကားရှေ့ခန်းဘက် လှမ်းအော်ရင်း ကျမနဲ့ ရောက်ရာပေါက်ရာ စကားပြောနေတော့တာပဲ။လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ရောက်တော့ မနက်စာ စားပြီး မကြာခင် လိုက်ထွက်ကားလေး မြို့ပြင်လမ်းမကြီးပေါ် ရောက်လာတာပေါ့ရှင်။ပုံမှန်လေးမောင်းလာရင်း လမ်းကြေးကောက်ခံတဲ့ ဂိတ် ၅ခု ကျော်ပြီး မနက် ၉နာရီလောက်ကျ ဒေါ်လေးဝင်းမာရဲ့ မွေးရပ်မြေ ဖြစ်တဲ့ တောမကျ မြို့မကျ မြို့ငယ်လေးသို့ ရောက်လာတော့တာပဲ။ ရောက်တာနဲ့ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းတွေချပြီး ခဏ အနားယူကြသေးတယ်။တရေးတမော အိပ်ကြပြီး ၁၁ခွဲလောက် ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ဒေါ်လေးဝင်းမာက ကျမတို့ကို သူ့မွေးရပ်မြေ အနီးနားမှ စေတီ ပုထိုးများ လိုက်ပို့ပေးနေတာ။ညနေ ၅နာရီလောက် ဒေါ်လေး မိဘတွေပိုင်ဆိုင်တဲ့ အမွေဆိုင်အိမ် အပြန် ကားဘီးပေါက်တော့တာပဲရှင်။ကားဘီးလဲပြီးတော့ လေကြီးမိုးကြီး ကြလာရောပဲ လမ်းဘေး မိုးခိုနေရင်း မိုးတအားရွာလာတော့ တခြားကားတွေလည်း ကျမတို့လို လမ်းဘေးရပ်ပြီး အခြေနေစောင့်ကြည့်နေတာပေါ့်။

တဖြည်းဖြည်း မိုးသားတွေ မဲတက်လာပြီး အလင်းပျောက်လို့ ပတ်ဝန်းကျင် တခုလုံး မှောင်မဲလာတော့တာပဲရှင်။ည ၈နာရီ ခွဲလောက်မှ မိုးတိတ်ပြီး လေပြင်းများက ငြိမ်ကျသွားတာ။ဒေါ်လေးဝင်းမာ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ ထမင်းထပ်စားတော့ ငပိရည်ကျိုလေးနဲ့မို့ ဆာဆာနှင့် မိန်ရည်ရှက်ရည် စားဖြစ်ကြတယ်။။ထမင်းစားပြီးတော့ ကိုဖြိုးသူက ကိုဗညားကို မိုးမချုပ်ခင် ပြန်ဖို့ ပြောနေတာပါ။ ” ဗညား … ငါတို့ ပြန်ကြစို့ … ပုံမှန် ၃နာရီလောက်ပဲ မောင်းရပေမယ့် … မိုးရွာထားတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း မောင်းပြန်ရမှာ ” ” အေးပါ … ဒေါ်လေးနူတ်ဆက်ပြီး ပြန်မယ်ကွာ ” ခဏနေတော့ ဒေါ်လေးဝင်းမာအိမ်က ကျမတို့ လိုက်ထွက်ကားလေး ပြန်ထွက်လာပြီး အမြန်လမ်းမကြီးပေါ် မေးတင်ရင်း ခပ်ဖြည်းဖြည်း မောင်းလာခဲ့တယ်။ကိုဗညားက ရှေ့ခန်းက ထိုင်ရင်း ဖြိုးသူနှင့် စကားပြောရင်းလိုက်လာတော့ ကျမတစ်ယောက်ထဲပဲ နောက်ခန်းမှာ အိပ်လိုက်ခဲ့လိုက်တာပေါ့။ “ဟေ့ကောင် … ငဖြိုး … ရရဲ့လား ” ” ငပိရည် များသွားပြီ … ထင်တယ် … ဗညားရာ ” ကားရှေ့ခန်းက ကိုဗညားနဲ့ ကိုဖြိုးသူတို့ စကားတွေနားထောင်ရင်း ကျမလည်း ဇက်ကြောတွေ ထိုးတက်လာတာ ငပိရည်က စားကောင်းသလောက် ဒုက္ခပြန်ပေးပြီပေါ့ရှင်။နောက်ပိုင်း ကိုဗညားတို့ စကားတွေ ကြားတချက်မကြားတချက်နဲ့ကျမလည်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတယ်။

“လီးတဲ့မ … ဒေါ်လေးအိမ်တုန်းက … မင်း ငပိရည်ဖျော်တွေ အများကြီး စားနေတာ … ငါမောင်းခဲ့မယ် … ဖယ်ပေး ”  ” အေးကွာ … ငါနောက်သွားပြီး ခဏအိပ်လိုက်ဦးမယ် … မရတော့ဘူးကွ … ဇတ်ကြောတွေ တက်လာပြီ ” ဖြိုးသူမှာ ဗညားအား မောင်းခိုင်းပြီး နောက်ခန်းသို့ မိဝိုင်းဘေးနား အိပ်နေလိုက်၏။ခဏ အကြာ မိုးဖွဲဖွဲပြန်ရွာလာသဖြင့် ဗညားမှာ ကားရပ်ပြီး ကားဘော်ဒီဘေးမှ မိုးကာများ ခြပေးနေသည်။မိန်းမဖြစ်သူ မိဝိုင်းနှင့် ဖြိုးသူတို့မှာ ခပ်ခွာခွာ အနေထားဖြင့် အိပ်ပျော်နေကြသည်ကို တွေ့မြင်ရ၏။ မိုးလုံရန် မိုးကာစများ ဆွဲလျလိုက်သဖြင့် ကားနောက်ခန်းထဲ မှောင်သွားကာ နောက်မှ ကားများ ကျော်မှ ကားမီးအလင်းရောင် ရရှိတော့သည်။ဗညားမှာ ကားရှေ့ခန်း သီချင်းဖွင့်ကာ ပုံမှန်လေးမောင်းနေစဉ် ကားနောက်ခန်း မိဝိုင်းတစ်ယောက်လည်း ငပိရည်ကျိုများပြီး အိပ်ပျော် နေရာ သူမ ပေါင်တန်အား အသားစိုင်တစ်ခု လာထိနေ၏။အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ မှောင်နေပြန်သည်။ ဘေးတစ်စောင်း အိပ်နေရာမှ ပက်လက်လှန်လိုက်သဖြင့် ပေါင်တန်ပေါ် တစုံတစ်ယောက်က ခွနေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်သည်။မျက်လုံး အားယူဖွင့်ကာ ပြန်စဉ်းစားမှ လင်ဖြစ်သူ ဗညားအဒေါ်အား လိုက်ပို့ရင်း အိမ်ပြန်လာသည်ကို အမှတ်ရလာ၏။ သူမတို့နေထိုင်သော မြို့သို့ ပြန်လာစဉ် ဖြိုးသူ ကားမောင်းလာသဖြင့် ခွထားသောသူမှာ လင်တော်မောင် ဗညားဟု ထင်မှတ်သဖြင့် ပါသည်ပါသာ နေလိုက်တော့သည်။ခဏ အကြာ သူမပေါင်ကြားထဲ လက်ချောင်းလေးများ ရောက်လာကာ စောက်ပတ်တအုံလုံးအား ပွတ်သပ်နေသဖြင့် ပက်လက်အနေထားနှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲပေးလိုက်၏။

ခါတိုင်း လိုးကာနီး လီးစုပ်ခိုင်းကာ တက်လိုးတတ်သဖြင့် မိဝိုင်းတစ်ယောက် ကားပေါ်၌ အံအောနေမိပြန်သည်။ ထမိန်အပြင်မှ နိုက်နေသဖြင့် အားမလိုအားမရ ဖြစ်ကာ နိုက်နေသောလက်အားမပြီး ထမိန်အထက်ဆင်အား ဖြည်ချရင်း ပေါင်လည်ထိ လျောချပစ်၏။ပြီးမှ ပေါင်တန်အလည်ကြားမှ စောက်ပတ်ပေါ် လက်အား ပြန်တင်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေး အတိုင်း လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးခွဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား ဝိုင်းပေးနေသဖြင့် မိဝိုင်းတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူအား တ ကာ ညည်းနေရှာသည်။ ” အ …… မောင် ရယ် … ကျွတ်ကျွတ် ” ခါတိုင်းနှင့် မတူသော ကာမအထိတွေ့များကြောင့် မိဝိုင်းစောက်ပတ်မှာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွလာပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ အရည်ကြည်လေးများ အိုင်လာတော့၏။စောက်စိခေါင်းလေးအား ကလော်မိလျင် ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက်တုန်နေရပြန်သည်။ ” အားးး …… ရှီးးးး …… လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ မောင်ရယ် … ကျမ ပြီးတော့မယ် … ရှီးးးးး းးးးးးးးး ” မိဝိုင်း တစ်ယောက် ကာမဝေဒနာလေးအား မခံနိုင်တော့သဖြင့် သူမအား လိုးပေးရန် တောင်းဆိုနေ၏။ ” ဗျစ် …… အ …… ဇွိ ဗြိ …… ဘွတ် ဘွတ် …… အ ကျွတ်ကျွတ် ” စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်သည်နှင့် မိဝိုင်းတစ်ယောက် တကျွတ်ကျွတ်နှင့် စုတ်သပ်နေရသည်။ ထူးထူးခြားခြား လင်တော်မောင်လီးမှာ တုတ်လာသလို ခံစားရပြီး လီးစဝင်ချိန် အနည်းငယ်ကြပ်နေပြီး အချက်၃၀လောက်မှ စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် အလိုးခံလို ကောင်းနေတော့၏။

သို့သော် မိဝိုင်းစိတ်ထဲ အားမရသလိုလေး ခံစားနေရသေးသည်။ခါတိုင်း မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးတတ်သော လင်ဖြစ်သူ ဗညားမှာ ကားနောက်ခန်းမို့ ထိန်းလိုးနေသည်ဟု တွေးမိပြန်၏။ ကားအနည်းငယ်လူးတိုင်း ခန္ဓကိုယ်များ ထိန်းရင်း မိဝိုင်းစောက်ပတ်အား လီးဖြင့်မွှေသလိုဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်သား တအီးအီးညည်းရင်း ကာမအရသာ ခံစား နေတော့သည်။တဖြည်းဖြည်း မိဝိုင်းတစ်ယောက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများ ယားယံကာ ပြီးတော့မည်ကို သိရှိသဖြင့် ဒူးထောက်လိုးနေသော လင်ဖြစ်သူအား ပုခုံးဆွဲကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်၏။ ” ဟင် … မောင် … မောင် မောင်လဲမဟုတ်ဖူး … ဒါ ဒါ ဒါဆို …… ” မျက်နှာချင်းအပ်မိသည်နှင့် ကျမယောင်္ကျား ကိုဗညား မဟုတ်မှန်း သိလိုက်ပါတယ်။ကိုဗညားရဲ့ ကိုယ်နံ့ ချွေးနံ့ လည်း မဟုတ်ဘူးရှင့်။ ကျမစဉ်းစားနေတုန်း စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီးအရင်းထိ ဝင်ရောက်လာပြီး ဆီးခုံးချင်း ထိကပ်သည်အထိ အမွှေခံလိုက်ရတယ်။စောက်ခေါင်းထဲ လီးနဲ့ထောက်မွှေနေတော့ ခေါင်းထောင်နေတဲ့ ကျမ အစိလေး လမွှေးအုံများနှင့် ဖိချေသလို တပြိုင်ထဲ ခံစားလာရတာပေါ့။ ” ကိုဖြိုးသူ မဟုတ်လား … အားးးး ရှီးးးးး းးးးးး … ဒုက္ခပါပဲရှင် ” ” စိတ်မပူပါနဲ့ … မဝိုင်းရယ် … ဗညားက ရှေ့ခန်းမှာ ကားမောင်းနေတာပါ … ဗြိ … ပလွက် ဗွက် ဇွိဇွိ ” ” အ …… အမလေးးး … ရှီးးးး ရှီးးးးးးးးး ” ကိုဖြိုးသူက စကားပြောရင်း ခါးအားနဲ့မွှေပြီး ကြိတ်လိုးနေတာ။ဒီအချိန်ရောက်မှ ငြင်းလည်း မထူးတော့ပါဘူး ကိုဖြိုးသူလီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမစာက်ပတ်ထဲ ဝင်နေပါပြီ။နောက်ဆုံးတချက် ဖိလိုးတော့ သားအိမ်ဝ လီးထိပ်က ထောက်မိတာနဲ့ စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်လာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်မိတော့တာပဲ။ကျမပြီးတာနဲ့ ကို ဖြိုးသူက ပုံမှန်လေး လိုးရင်း လည်တိုင်ကို ဆွဲစုပ်နေတယ်။

” အားးးးး းးးးးး …… ရှီးးးးး းးးးးး …… တအား မစုပ်နဲ့ ကိုဖြိုးသူ … အိမ်ပြန်ရောက်ရင် အကွက်တွေ ထင်နေလိမ့်မယ် ” ” အင်းပါ … မဝိုင်းရယ် ” ကိုဖြိုးသူက ကျမစကားကြောင့် လည်တိုင်လေး စုပ်နေရာမှ နားရွတ်ဖျားလေး ပြောင်းစုပ်ပြီး ဖိဖိ လိုးတော့တာပဲ။ကျမစောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးဝင်ထွက်နေရင်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများတွေ ချိတ်ဆွဲနေတဲ့ အရသာက ထိထိမိမိလေးမို့ ကျမ အရသာခံနေမိတယ်။ ကိုဖြိုးသူလီးအရည်ပြားဆီက တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာတော့ ကျမလည်း အားရှိသလောက် လီးကို ညှစ်ဆွဲပေးလိုက်တာပေါ့။မကြာပါဘူး ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ဖြစ်ပြီး ကို ဖြိုးသူလရည်တွေ ပြည့်လျှံလာတော့တာပဲ။ ” အားလား … မ ဝိုင်း ရယ် …… ရှီး ရှီးးးးး …… အင့် အင့် ” ကိုဖြိုးသူက ကြိတ်ညည်းရင်း ကျမစောက်ဖုတ်ကို ၂ချက် ဖိလိုးပြီး လီးအရင်းထိ ကပ်ထားပေးတယ်။ ” ကိုဖြိုး … ပြီးရင် ဆင်းတော့ … သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရအောင် ” ” အင်း … ရေဆေး မလို့လား ကားပေါ်မှာ ” ” ဟမ် … တစ်ရှုးနဲ့ … သုတ်မှာပါ … အလကား ရေဆေးပါ့မလား ” ” သုတ်မနေပါနဲ့ … ငါ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးပါ့မယ် ” ” အာ ” ကိုဖြိုးသူ စကားဆုံးတာနဲ့ လီးဆွဲထုတ်ပြီး ကိုယ်လုံး နောက်ဆုတ်ရင်း ကျမပေါင်ကြားထဲ လေးဘက်ထောက်အနေထားနဲ့ ပူပူနွေးနွေး လိုးထားတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးနေတာ။

” ရှီးးးး အ အ …… ရ ရ …… ရပါပြီ …… ကိုဖြိုးရယ် ” အလိုးခံပြီးကာစ စောက်ပတ်လေး အယက်ခံရတော့ ကျမလည်း အားရကျေနပ်မိတာပေါ့။ကျမစကားအဆုံး ကိုဖြိုးသူက ထရပ်ပြီး ဘေးနား ပြန်လှဲနေတယ်။ ကျမဘေးနား လှဲနေတဲ့ ကို ဖြိုးသူ နူတ်ခမ်းကို ခန္ဓာကိုယ်တစ်စောင်း အနေထားနဲ့ လှည့်စုပ်တော့ စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့များ နှာခေါင်းဝထဲ တိုးဝင်လာတာပေါ့။ ကိုဖြိုးသူနူတ်ခမ်းထောင့်က ပေကပ်နေတဲ့ ခပ်စေးစေး ခပ်ပြစ်ပြစ် အကျိအချွဲတွေ ဆွဲစုပ်ပေးတော့ ညှီစို့စို့ အရသာလေးမို့ လရည်များဖြစ်ကြောင်း ခံစားသိရှိပြီး စိတ်ထဲ ဝေဒနာလေး တခု ဖြစ်ပေါ်လာတော့တယ်။ ” အွန် … ပြွတ် ပြွတ် …… ဟောတော် … ဒါက လရည်တွေ မဟုတ်လား ကိုဖြိုး ” ” ဟုတ်တယ်လေ … ခုန မဝိုင်း စောက်ပတ်လေးယက်ပေးတော့ … ပြန်အမ် ထွက်လာတာနဲ့ … မျိုချပစ်လိုက်ရတယ် ”  ” အယ် …… ဒါဆို ကျမ စောက်ရည်တွေရော ” ” မဝိုင်း စောက်ရည်တွေလည်း … မျိုချပစ်တာပေါ့ ” ” အိုးးး ” ” ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး မဝိုင်းးရယ် … အိမ်မှာလည်း လိုးပြီးတာနဲ့ ကျနော့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးရတာပါ ” ” အော် … ဒါဆို … ကိုဖြိုး လီးကျရော ” ” အင်း … မိန်းမက … ပြန်စုပ်ပေးတာပေါ့ ” ကျမခဏငြိမ်သွားမိတယ်။ ကျမအနေနဲ့ ကိုဖြိုးသူလီး ပြန်စုပ်ပေးချင်ပေမယ့် ပြောရမှာ ရှက်နေတာရှင့်။ခုလို လူမှား အလိုးခံမိတာတောင် ကို ဖြိုးသူဘက်က ကျမကို အထင်သေးမှာမျိုး စိုးရိမ်မိတယ်။နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း ခဏအကြာ ကိုဖြိုးသူလက်တွေက ကျမ နို့အုံတွေကို ပွတ်ချေ နေတာပေါ့ရှင်။အင်္ကျ ီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး ဘော်လီအတွင်းဘက်ထိ နိုက်နေတာနဲ့ ကျမလည်း နို့အုံတွေအပြင်ထုတ်ရင်း ကိုဖြိုးသူပါးစပ်နား နို့သီးခေါင်းလေး ကပ်ပေးလိုက်တယ်။

နို့စို့ခံနေတုန်း ကိုဖြိုးသူလက်တဖက်က ကျမဘယ်လက်ဆွဲယူပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထည့်ပေးနေတော့ ကျမလည်း အလိုက်သင့် သူ့လီးကို အုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်ပေးနေမိတာပါ။ကိုဖြိုးသူပေါင်ကြားက လီးကြီး တဖြည်းဖြည်း ကျမလက်ဖဝါးထဲ ပြန်မာလာတုန်း ရုတ်တရက် ကားထိုးရပ်သွားတော့ ကျမလည်း အင်္ကျီကြယ်သီးများ ပြန်တပ်ပြီး ကိုဖြိုးသူကို ကျောပေးရင်း အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တာပေါ့။ ကိုဖြိုးသူလည်း ဒုတိယအချီ လိုးဖို့ အစပျိုးနေချိန် ကားရပ်သွားတော့ ကျမနဲ့ လူချင်းခွာပြီး ကျောပေးရင်း အိပ်ပျော်နေဟန် ဟန်ဆောင်နေတာပါ။ ” ဟေးးး … ပေါက်တော ဟေ့ … မိုးက ဖွဲဖွဲကျနေတုန်း မြန်မြန်လေး ” ကျမယောင်္ကျား ကိုဗညားက ကားနောက်ပိတ်တံခါး ပုတ်ရင်း ကျမနဲ့ သူ့ သူငယ်ချင်း ကိုဖြိုးသူကို နိုးပြောနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမနဲ့ ကိုဖြိုးသူက တမင် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတော့ ကိုဗညားလည်း အိပ်ပျော်နေတယ်ထင်ပြီး ကားနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်း လမ်းမကြီးအရှေ့ဘက် ချုံတောတွင် သေးပေါက်ပြီး ကားဆက်မောင်းနေတော့တာပေါ့။ ” ပြွတ် ပြွတ် … အားးး အာ အာ …… ရှီးးးး းးးးး ” ကားပြန်ထွက်ပြီး ခဏလေးပဲ ကျမ ကိုယ်လုံး ဘေးတစ်စောင်းပြန်လှည့်ပြီး အင်္ကျီကြယ်သီးချွတ်ရင်း ဘော်လီကို နို့အုံကြီးများပေါ်အောင် အောက်ဆွဲချပေးတော့ ကိုဖြိုးသူတစ်ယောက် တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်နေတော့တာပဲ။ဒီတကြိမ် ကျမလည်း နို့စို့ခံရင်း ကိုဖြိုးသူပေါင်ကြားထဲ ဘယ်လက်ဖြင့် ပြန်စမ်းပြီး မပျော့မမာ ဖြစ်နေတဲ့ လီးကို ဂွင်းထု ပေးလိုက်တော့တယ်။

ခဏကြာတော့ ကိုဖြိုးသူက ကုန်းထပြီး ကားရှေ့ခန်း တချက်ကြည့်ရင်း ကျမနဲ့ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် နေရာယူလိုက်တာပေါ့။ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်ရင်း ကျမစောက်ပတ်ကို ယက်ပေးနေတာ။စောက်ဖုတ်ယက်ရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား ဆွဲတင်ပြီး ခါးကော့ထိုးလိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးက ကျမပါးပြင် ထိုးမိနေတယ်။ကျမလည်း ပါးပြင်လာထောက်တဲ့ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ထိန်းကိုင်ရင်း ဘေးတစ်စောင်းလှဲနေသောအနေထားကနေ မျက်နှာလှန်ပြီး ဒစ်ဖူးအောက်ခြေအား ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တာပဲ။ ကိုဖြိုးသူက ကျမမျက်နှာကို ဘေးတစ်စောင်း ပြန်လှဲစေပြီး ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ဖူးမြုတ်သည်အထိ ခါးကော့ ထိုးနေပြန်တယ်။ ကျမပါးစပ်ကို လီးတဝက်လောက် အထုတ်အသွင်း လုပ်ကာ လိုးရင်း စောက်ပတ်လည်း မလွတ်စေရဘူး ထိုးယက်ပေးနေတော့တာ။မကြာသေးခင်ကမှ ကျမစောက်ဖုတ်လိုးထားတဲ့ ကိုဖြိုးသူလီးကို ပါးစပ်ထဲ အလိုးခံရင်း စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့များကလည်း ကျမနှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာနေတာပေါ့ရှင်။ လင်ဖြစ်သူ ကိုဗညား လီးကို စုပ်ဖူးပေမယ့် မလိုးခင်စုပ်ပေးရတာမို့ အနံ့အသက်သိပ် မခံစားခဲ့ရပါဘူး။

အခု ကိုဖြိုးသူလီးက ကျမစောက်ဖုတ်လိုးပြီး ရေမဆေးရသေးဘူးလေ။လီးအထက်ပိုင်းက အရည်များခြောက်ကပ်နေပေမယ့်ဘ လီးအရင်းအောက်ဖက်ကျတော့ စောက်ရည်တွေ စိုနေသေးတယ်။ခြောက်ကပ်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေကလည်း ကျမတံတွေးတွေနဲ့ ပြန်စိုစွတ်ပြီး အနံ့ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ထွက်နေတာပေါ့။ ကိုဖြိုးသူလီးဆီက စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့ ခပ်ပြင်းပြင်း အနံ့လေးက ကျမ ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြန်လည် ထကြွစေပြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးကို ပါးခွက်အောင် စုပ်ပစ်မိတော့တယ်ရှင်။ လီးကြီးထောင်မတ်လာတော့ ကိုဖြိုးသူဆီက ထိထိမိမိ လိုးချက်တွေ အားရကျေနပ်စွာ ခံယူနေမိပါတယ်။ကိုဖြိုးသူက ဒုတိယအချီ ကျမကိုယ်ပေါ် အပေါ်ကမိုးပြီး ခြေနှစ်ချောင်းဆန့်ထုတ်ရင်း အားထည့်လိုးတာရှင့်။ကျမ ကိုဖြိုးသူ လက်မောင်းအိုးကြီး ဆွဲထားပြီး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်မြှောက်ကွေးရင်း မျက်လုံးလေးစင်းကာ လီးအရသာခံနေလိုက်တယ်။မနားတမ်းဖိလိုးနေရင်း ကိုဖြိုးသူလိုးချက်တွေက အားလျော့လာတော့ ကိုဖြိုးသူကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး ကျမကပဲ အပေါ်က တက်ဆောင့်ပစ်တာပေါ့။ ကားရှေ့ခန်း ကားမောင်းနေတဲ့ ကျမလင်တော်မောင် ကိုဗညားကို ကြည့်ရင်း သူစိမ်းယောင်္ကျားဖြစ်တဲ့ ကိုဖြိုးသူကို ခွလိုးနေမိတော့ လင်ဖြစ်သူကိုဗညားများ နောက်လှည့်ကြည့်လေမလားဟု စိုးရိမ်စိတ်လေးနဲ့ ရင်ထဲ သိမ့်ကနဲ့သိမ့်ကနဲ့ ခံစားနေမိတော့တယ်။ကိုဖြိုးသူကလည်း ကျမဖင်ကြီး ဆောင့်အချ အောက်မှ ပင့်လိုးတော့ သားအိမ်ဝအား လီးထိပ်က လာဆောင့်မိတာပေါ့။ ကျင်လည်းကျင် ကောင်းလည်းကောင်းနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်တွေ အလိုလျောက် မြန်လာပြီး ကျမ ဖင်သားစိုင်တွေက ကိုဖြိုးသူလဥတွေပါ ဆောင့်မိနေတာရှင်။

နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ ဆောင့်ရင်း ကျမ အရင်ပြီးတာမို့ ကိုဖြိုးသူရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချပစ်လိုက်မိတယ်။ကိုဖြိုးသူလည်း ကျမကျောပြင်ကို ခပ်တင်းတင်းဖက်ပြီး ပင့်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်နေတာပေါ့။ ချက်ချင်းမဆင်းသေးပဲ ဖင်ကြီးအားဝိုက်ရင်း ကိုဖြိုးသူလီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်ဆွဲပေးပြီး ခဏနေမှ ကျမ ဘေးကိုလိမ့်ချရင်း အနားယူနေလိုက်တယ်။

ည ၁၂ နာရီကျော်ကျော်မှ ကျမတို့အိမ် ပြန်ရောက်တာပါ ကိုဖြိုးသူလည်း ကျမနဲ့ကိုဗညားကို နုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်သွားတောတာပေါ့။ရောက်တာနဲ့ ကိုဗညားက ကားမောင်းလာရတော့ တန်းအိပ်သွားရောပဲ။ကျမက လင်ဖြစ်သူနောက်ကွယ် ဖေါက်ပြန်မိလို့ တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ပါဘူး။ကိုဖြိုးသူနဲ့ လိုးနေတုန်း ကာမစိတ်ကြောင့် မစဉ်းစားမိပေမယ့် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အပစ်ကြီးတခု ကျူးလွန်မိသလို ခံစားရင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဒေါသ ထွက်မိနေတာ။ ကိုဗညားကိုလည်း ခဏတိုင်း ထ ကန်တော့ပြီး အကြိမ်ကြိမ် တောင်းပန်မိနေပါတယ်။ဘယ်ချိန် အိပ်ပျော်သွားမှန်းမသိပါဘူး မနက်ပိုင်း ကျမ နူတ်ခမ်းလေးကို တစုံတခုက လာထိလို့ နိုးလာခဲ့တာ။မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ကျမ လင်တော်မောင် ကိုဗညားပေါ့ ပြုံးပြီး ကျမကို ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်နေရှာတယ်။ခါတိုင်းဆို ကိုဗညား လည်ပင်းကို ဆွဲပြီး ပြန်နမ်းတတ်ပေမယ့် မနေညက အဖြစ်ပျက်ကြောင့် ကျမ အားနာနေမိတာပါ။

” တောင်းပန်တယ် မောင်ရယ် … မနေညကမှ မောင့်သူငယ်ချင်း လီးကို စုပ်ပေးခဲ့တဲ့ ဟောဒီပါးစပ်ကြောင့် … ပြန်နမ်းဖို့ ကျမ စိတ်မရဲသေးဘူး ” ဒီစကားတွေကိုတော့ ကျမ စိတ်ထဲကပဲ ပြောပြီး ကိုဗညားရှေ့ အိပ်ရေးမဝတဲ့ ဟန် လုပ်ပြရင်း တခြားဘက်လှည့် မျက်လုံးလေး မိတ်ထားမိတယ်။၁ပတ်လောက်နေတော့မှ ကျမ ကိုဗညားကို အရင်လို မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ ပြန်နမ်းပေးမိတာပေါ့။ ၂ ပတ်လောက်နေတော့ ကျမ နေ့ခင်းဘက် မှောက်ယက် အိပ်ပျော်နေတုန်း ဖင်ဝလေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေး လာထိလို့ လန့်နိုးခဲ့ရပါတယ်။မှောက်လျက်အနေထားနဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုဖြိုးသူပေါ့ ဘယ်ချိန်က ရောက်နေမှန်း မသိဘူး ကျမ အိမ်တင်ဝတ်တဲ့ ထမိန်အပါးလေးကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်ပြီး ဖင်ကိုဖြဲယက်ပေးနေတာရှင့်။ ” အို့ …… ကိုဖြိုးသူ …… မသင့်တော်ပါဘူး … ဟိုတခါ ကျမ လူမှားပြီး ဖြစ်သွားတာ … ခုထိ ကိုဗညားအပေါ် ဖေါက်ပြန်သလို ဖြစ်နေပါပြီ ” ကျမလည်း ထထိုင်ရင်း ထမိန်ကို ဆွဲဖုံးပစ်လိုက်တယ်။ ” ဟုတ်ပါတယ် … မဝိုင်းရယ် … ငါ့ အမှားတွေပါ … ငါလေ … ငါ ငါ …… အိမ်ထောင်ရှိလျက်နဲ့ နင့်ကို တွေ့တဲ့နေက စပြီး လိုးချင် နေမိတာပါဟာ ” ” ရှင် … မဖြစ်သင့်ဘူးလေ ကိုဖြိုးသူ … ရှင်လည်း အိမ်ထောင်နဲ့ ကျမလည်း အိမ်ထောင်နဲ့လေ ” ” ဟူးးးး … ဟုတ်ပါတယ်ဟာ … ခုလည်း ညနေကျ … ဗညားက ဟိုတခါ သူ့အဒေါ်ကို လိုက်ပို့လို့ ဘီယာတိုက်မယ် ပြောတယ် … ဘယ်ရောက်နေလဲ မေးကြည့်တော့ သစ်တွေ လိုက်ကြည့်နေလို့ ညနေကြမှ အိမ်ပြန်ရောက်မယ် ပြောတာ … ဒါနဲ့ မဝိုင်းကို ဗညား မရှိချိန် လိုးချင်လို့ … နေ့လည်ပိုင်း ထွက်ခဲ့တာပါ … ကြည့်ပါဦး မဝိုင်းရယ် ” ကိုဖြိုးသူက စကားဆုံးတာနဲ့ ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး သူ့လီးကို ထုတ်ပြနေတာ။ (တတိယပိုင်း ပြီးပါပြီ)

Zawgyi

မိဝိုင္းဇာတ္လမ္း တတိယပိုင္း

ကိုဗညားက က်မ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္း သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေအာက္ဘက္ေ႐ြ႕ေနၿပီး က်မေပါင္ၿခံတည့္တည့္ ေဖါင္းႂကြေနတဲ့ အဖုတ္ေလးနားေရာက္မွ ရပ္သြားေတာ့တယ္။က်မလည္း စိတ္ထဲ တဖိန္းဖိန္း တရွိန္းရွိန္း ခံစားေနရပါၿပီ။အရင္ ေအးစုတို႔ လွလွတို႔နဲ႔ တုန္းက မိန္းမခ်င္း ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူေနလာၾကသူေတြမို႔ တစ္ေယာက္ ေစာက္ပတ္ တစ္ေယာက္ ၿဖဲၾကည့္က် ကိုင္က် ယက္က်နဲ႔ ေနခဲ့ဖူးပါတယ္။ခုဟာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ေရွ႕ ဆိုေတာ့ ေတြးရင္း ေျခဖ်ားလက္ဖ်ား ေအးစက္လာတာေပါ့ရွင္။ က်မ ငုံ႔ၾကည့္ေနတုန္း ကိုဗညားက က်မေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ပစ္လိုက္တာ။အတြင္းခံဝတ္ထားေပမယ့္ ကိုဗညား ဂြင္းထုေပးကတည္းက က်မအဖုတ္ကလည္း တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ခံစားရင္း အရည္ထြက္ေနေတာ့ ေဘာင္းဘီက ေစာက္ရည္နဲ႔ကပ္ၿပီး အဖုတ္က ထင္းေနတာေပါ့။က်မ ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားရေသးတယ္ ကိုဗညား မ်က္ႏွာအပ္ေတာ့ သူ႔ႏွာေခါင္းထိပ္က က်မအစိေလးကို ထိထိမိမိ ထိုးမိေနတာေလ။က်မ ေစာက္ပတ္အုံေလးကို အတြင္းခံ အျပင္ကေန မက္မက္ေမာေမာ နမ္းေနေတာ့ က်မလည္း ကိုဗညားေခါင္းကို ထိန္းကိုင္ရင္း မသိမသာေလး ေကာ့ေပးလိုက္တယ္ရွင္။ တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႔ နမ္းၿပီးမွ က်မ အတြင္းခံဂြေလးကို သူ႔လက္တဖက္နဲ႔ ေဘးဆြဲကပ္ရင္း ေပၚလာတဲ့ ေစာက္ပတ္အုံထဲ လွ်ာနဲ႔ ထိုးယက္ေပးေနတာေပါ့။အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လွ်ာထိပ္ေႏြးေႏြးေလး အထက္ေအာက္ ပြတ္ဆြဲေနေတာ့ က်မ စိတ္ထဲ သိမ့္ကနဲ႔ ေႏြးကနဲ႔ ခံစားေနရတုန္း ေခါင္းေထာင္ေနတဲ့ အစိေလးကို ဖမ္းစုပ္ေတာ့က်မ တကိုယ္လုံး ေလထဲေျမႇာက္သြားသလို ျဖစ္မိေနတာပါပဲ။

အေတာ္ၾကာေတာ့ အဖုတ္တျပင္လုံး ယက္လိုက္ အစိေလးဆြဲစုပ္လိုက္နဲ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲကလည္း တဆစ္ဆစ္နဲ႔ကို မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ယားတက္လာတာ။က်မ ကိုဗညား ေခါင္းကို အျမန္ဆြဲလွန္လိုက္ေပမယ့္ မမွီေတာ့ဘူးရွင့္ က်မေစာက္ေခါင္းေပါက္က အရွိန္နဲ႔ေျပးထြက္လာတဲ့ ေစာက္ရည္ေတြက ကိုဗညား မ်က္ႏွာေပၚ ပန္းမိလ်က္သား ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။ ထူးျခားတာက ကိုဗညားကိုယ္တိုင္ မေရွာင္ပဲ က်မေစာက္ရည္နဲ႔ ပန္းေနတာကို မက္မက္ေမာေမာ မ်က္လုံးေလးမိတ္ၿပီး ခံယူေနတာပါပဲ။က်မလည္း အားနာစိတ္တဝက္ ရမၼက္စိတ္တဝက္နဲ႔ ထိန္းထားေပမယ့္ ကိုဗညားက ေစာက္ရည္ရပ္တာနဲ႔ ေစာက္စိေလးကို ဆြဲစုပ္ၿပီး မနာတနာေလး ကိုက္ေပးေတာ့ ထိန္းထားတဲ့ အရည္ေတြက ဒလေဟာ ပန္းထြက္ေနျပန္ေရာပဲ။ကိုဗညား မ်က္ႏွာေတြေရာ အက်ႌေတြပါ က်မေစာက္ရည္ေတြ ႐ႊဲႏွစ္ေနတာေပါ့။ပုဆိုးခါးပုံစ ျဖည္ရင္း သူ႔ဟာသူလည္း ဂြင္းထုေနေတာ့ က်မၿပီးလို႔ ခဏေလးပဲရွိေသး ကိုဗညား နဖူးေၾကာေတြ တြန႔္လာၿပီး က်မနာမည္႐ြတ္ေနေတာ့တာပဲ။

” အားဟား … ေကာင္းလိုက္တာ … မဝိုင္းရယ္ …… ရွီးးး ရွီးးးးးးးးးးး ……… က်ေနာ္ လည္း …… ထြက္ ထြက္ ထြက္ ၿပီ ဗ်ာ ” က်မလည္း ကိုဗညားေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မို႔ ကိုဗညား လီးထိပ္အေပါက္ လရည္ျဖဴျဖဴပ်စ္ပ်စ္ေတြက တဗ်စ္ဗ်စ္နဲ႔ က်မ ေပါင္ေတြေရာ လိပ္တင္ထားတဲ့ ထမိန္အေပၚထိ လာစင္ကုန္တာေပါ့ရွင္။ ကိုဗညားက လရည္အကုန္ညႇစ္ထုတ္ၿပီး ေနာက္ဆုံး လီးထိပ္အေပါက္နား စို႔ေနတဲ့ လရည္စက္ေလးပါ ခါခ်ပစ္တာ။က်မလည္း ကိုဗညား ၿပီးမွ ထရပ္လိုက္ေတာ့ ကိုဗညားက အဝတ္ေဟာင္း တခု အျပင္ဘက္ထြက္ယူၿပီး က်မ အဖုတ္ေရာ ထမိန္ေပၚကပ္ေနတဲ့ လရည္ေတြပါ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးေနပါတယ္။ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခဏေမွးၿပီး ခဏၾကာမွ သူ႔ၿခံဝင္းထဲ လိုက္ျပေပးတာ ညေနပိုင္းက် ေဒၚေလးဝင္းမာ ျပင္ေပးတဲ့ ညေနစာ စားၿပီး က်မအိမ္ကို ျပန္လိုက္ပို႔ေပးတာေပါ့။ကိုဗညား အိမ္ကျပန္ေတာ့ ေမွာင္စျပဳေနလို႔ လမ္းေသခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းဖို႔ မွာလိုက္ရေသးတယ္။

အခ်ိန္ေတြ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ကုန္လာၿပီး ေနာက္ဆုံး က်မနဲ႔ကိုဗညားရဲ႕ မဂၤလာပြဲေလး ေရာက္ရွိလာပါၿပီ။ကိုဗညားၿခံမွာ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေဆာင္ေပမယ့္ ညေနပိုင္းကို က်မတို႔ အိမ္မွာ ဧည့္ခံပြဲ သေဘာမ်ိဳးေလး ထပ္လုပ္ျဖစ္တယ္။ကိုဗညားကေတာ့ တၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔ေပါ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ အိမ္ပါလာၾကတာ။ကိုဗညား သူငယ္ခ်င္း အားလုံးထဲက က်မ သတိထားမိေနတာ ၿဖိဳးသူဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္ေပါ့။ကိုဗညားနဲ႔ တအားရင္းႏွီးပုံ ရၿပီး ေတြ႕ကတည္းက က်မ ကိုယ္လုံးကို မက္မက္ေမာေမာ လိုက္ၾကည့္ေနလို႔ပါ။ ” ကဲကဲ … ေမွာင္လည္း ေမွာင္ေနၿပီ … ငါ့သမီးတို႔ ျပန္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကေတာ့ … ဗညား သားေလး ကားကို အျပန္ေသခ်ာေမာင္းေနာ္ ” ” ဟုတ္ အေမ … က်ေနာ္ မေမာင္းပါဘူးဗ်ာ … သူငယ္ခ်င္းေတြ ေမာင္းေပးမွာပါ ” အေမက သူ႔သမက္ကို သားပဲေခၚေနေတာ့တာ။ေသွ်ာင္ေနာက္ဆံတိုးပါ ဆိုသလို က်မ ကိုဗညားနဲ႔ အၿပီးလိုက္ေနေတာ့မွာမို႔ ျပန္ကာနီး အေမနဲ႔ဦးဘေက်ာ္ကို ထိုင္ကန္ေတာ့ ေတာ့ အေမ့မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေပါ့ရွင္။ဝမ္းသာလို႔က်တဲ့မ်က္ရည္လား ဝမ္းနည္းလို႔ က်တဲ့မ်က္ရည္လား ဆိုတာ က်မ မေတြးတတ္ခဲ့ပါဘူး။

” ကဲ … ဒီလင္ ဒီမယား … အိုေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းရပါေစကြယ္ … သားေလးကလည္ သမီးေပၚ ဂ႐ုစိုက္ … သမီးေလးကလည္း သားအေပၚ လင့္ဝတၱရား ေက်ပြန္ေအာင္ ႀကိဳးစား … အေမတို႔က အသက္ႀကီးပါၿပီ … မသြားႏိုင္ မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး … သားနဲ႔ သမီးကပဲ မၾကာမၾကာ … လာ ခဲ့ ၾက ကြယ္ ” အေမစကားေျပာရင္း အသံေတြ တိမ္ဝင္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးကို လက္ဝါးနဲ႔အုပ္ ေခါင္းငုံေနရွာတာေပါ့။ ” ေပးတဲ့ ဆုနဲ႔ … ျပည့္ပါရေစ … အေမ ” က်မနဲ႔ ကိုဗညားလည္း ၿပိဳင္တူ ႐ြတ္ဆိုၿပီး ဦး၃ႀကိမ္ ကန္ေတာ့လိုက္ၾကတယ္။ေခါင္းငုံ႔ ကန္ေတာ့လိုက္မွ က်မ လက္ေပၚက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ က်မလည္း ငိုေနမိမွန္း သတိထားမိလိုက္တာ။က်မ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူေနလာတဲ့ အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတိုး ငိုခ်ပစ္မိတယ္ရွင္။အေမလက္ကေလး ေတြက က်မ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပ္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးပါတယ္။အေတာ္ၾကာမွ အေမနဲ႔ လူခ်င္းခြဲၿပီး ကိုဗညား အိမ္ကို လိုက္လာခဲ့တာ။

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သစ္ပင္ေတြ လူေနအိမ္ေလးေတြ တရိပ္ရိပ္ က်န္ေနရင္း ၂ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာမွ ကိုဗညားၿခံ ျပန္ေရာက္တာေပါ့။ေရာက္တာနဲ႔ မနားရပါဘူးရွင္ ကိုဗညားရဲ႕ လူပ်ိဳေနာက္ဆုံးည ဆိုၿပီး အရက္ဝိုင္းက အဆင္သင့္ ကိုဗညားနဲ႔ က်မ အဝတ္စား အျမန္လဲၿပီး ကိုဗညား သူငယ္ခ်င္းေတြရွိရာ အိမ္ေအာက္ထပ္က ဧည့္ခန္းထဲ ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။ ” ေဟာ … သတို႔သား အသစ္စက္စက္ေလး … လာၿပီေဟ့ ” ” ေဟးးးးး … ငါ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ … လူပ်ိဳ ေနာက္ဆုံးညကြ … ခ်ီးယားစ္ ” ” ဗညားေတာ့ … ဒီတခါ တကယ္စြံၿပီေဟ့ ” ကိုဗညား သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က မူးေနၾကၿပီ ထင္ပါရဲ႕ တေယာက္တမ်ိဳး ေအာ္ဟစ္ေနၾကတာပဲ။ကိုဗညားလည္း သူတို႔နဲ႔အတူ ေသာက္ရင္း မူးလာေတာ့ က်မကို နမ္းခိုင္းလိုက္ ေမာင္လို႔ ေခၚခိုင္းလိုက္နဲ႔ေပါ့ရွင္။က်မလည္း မ်က္ႏွာပူေပမယ့္ ကိုယ့္ေယာက်ၤား ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ကိုဗညား ခိုင္းတာ မွန္သမွ် အကုန္လုပ္ေပးေနမိပါတယ္။

” ကိုဗညား … ဒါၿပီး ေတာ္ေတာ့ေနာ္ … တေနကုန္ ပင္ပန္းထားတာ … နားၾကစို႔ ” ” ဟာ … ဘယ္ လို ေခၚ လိုက္ တာလဲ … မိန္းမရယ္ … ေအ့ ” ဒုကၡပါပဲ ကိုဗညား တကယ္မူးေနၿပီရွင့္။က်မလည္း ေမ့သြားတာပါ သူ႔ကို ေမာင္ လို႔ ေျပာင္းေခၚခိုင္းေနတာ။ ” အင္းပါ … ေမာင္ရယ္ … ဒါၿပီး ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ” ” ေမာင္ ……… ေဂ့ … မ မူး ေသး ပါ ဘူး … …… ေအ့ ……… မိန္းမရယ္ … ဒီမွာ ဒါေတြက … ေမာင့္ အ ခ်စ္ ဆုံး သူ ငယ္ ခ်င္း ေတြ …… ေနာက္ဆုံး လူပ်ိဳည မို႔ လာ လာ လာ ႏုတ္ တက္ တာ ေလ ……… ေအ့ ေဂ့ ” အေတာ္ေလးၾကာမွ ကိုဗညားတို႔ အရက္ဝိုင္း သိမ္းတာ။တျဖည္းျဖည္း ျပန္တဲ့ သူေတြ ျပန္ကုန္ပါၿပီ။ကိုဗညား နဲ႔ သူ႔အရင္းႏွီးဆုံး သူငယ္ခ်င္း ၿဖိဳးသူပဲ က်န္ေတာ့တာပါ။ ” ဟစ္ေယာင္ … ငၿဖိဳး … ေသာက္ကြာ …… မျပန္ႏိုင္ မင္း ဒီမွာပဲ အိပ္ ” ” ျပန္ႏိုင္ပါတယ္ … ကြ ” ” ဘာလဲ … မင္း မိန္းမ … မမြန္ကို ေၾကာက္ေနတာလား … အြိ႕ …… ေအ့ ေဂ့ ”  ” မဟုတ္ ပါ ဘူးကြ … မင္း မိန္းမလည္း နားခ်င္ရွာေရာမယ္ ”  ” ရပါတယ္ကြာ … မိန္းမက … ငါ့ အေပၚ နားလည္ပါတယ္ကြ … ေနာ္ မိန္းမ … ေဂ့ ” ကိုဗညား တကယ္ကို မူးေနတာပါ ကိုၿဖိဳးသူနဲ႔ ေျပာရင္း က်မဘက္ လွည့္လာေနၿပီေလ။က်မလည္း အလိုက္အထိုက္ေလး ေဘးက ျပန္ေျပာေနရတာေပါ့။ ” ငၿဖိဳး … ငါ့ မိန္းမ မလွဘူးလား ” ” လွတာေပါ့ကြ … မင္းက ရည္းစားမရွိဘူး ဆိုၿပီး ဒါေလးက် ဥထားတာ … ေခြးေကာင္ ” ” ဟားဟားးးး … ငါ သူ႔ကို … မရ ရေအာင္ … ႀကိဳးစားထားရတာကြ ”  ” ေအးပါကြာ … ေခ်ာပါတယ္ … မင္း မိန္းမက ” ” ေခ်ာယုံပဲလား … ငၿဖိဳး … ဖင္ေတြ ရင္ေတြကေရာ … ဒါမ်ိဳး ဒီခတ္မွာ မရွိဘူးကြ … ရွားတယ္ မယ္ဗမာ ကိုယ္လုံးနဲ႔ ” ” ဟုတ္တယ္ကြာ … မင္းမိန္းမက ငါ့မိန္းမ မမြန္ထက္ ဖင္လည္းႀကီးတယ္ … ႏို႔အုံ႔ ေတြလည္း တင္းထုပ္ေနတာ ” အိုရ္ … ကိုဗညားကလည္း မဆင္မခ်င္ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ ကိုၿဖိဳးသူကလည္း သူမိန္းမနဲ႔ေတာင္ က်မကိုယ္ ႏိုင္းယွဥ္ၾကည့္ေနတာ ႏွစ္ေယာက္သား ေျပာခ်င္ရာ ေျပာေနၾကတာပါပဲ။ခဏေနမွ ကိုဗညား ထရပ္ေတာ့ ယိုင္က် သြားတယ္။က်မလည္း အျမန္ထရပ္ၿပီး အထိန္း ကိုၿဖိဳးသူလဲ ထရပ္ၿပီး ထိန္းရင္း ကိုၿဖိဳးသူ ညာဘက္လက္က က်မ ဘယ္ဘက္ႏို႔အုံကို ထိထိမိမိ ညႇစ္သလိုျဖစ္ေနတာေပါ့။

” ေဟ်ာင့္ … ဗညား … မင္း မူးေနၿပီ … ငါ လိုက္ပို႔မယ္ အေပၚထပ္ကို ” ကိုၿဖိဳးသူ ဘယ္လက္က ကိုဗညားပုခုံးကို သိုင္းဖက္ရင္း ညာလက္က က်မႏို႔ကို ညႇစ္ေနေတာ့တာပဲ။သူ႔စိတ္ထဲ ကိုဗညား ညာဘက္ လက္ေမာင္းထင္ေနတာ ေနမယ္။ ” ကိုၿဖိဳးသူ … ဟိုေလ … က်မ ဟာကို … လြတ္ပါဦး ” ” ဟာ … ေဆာ ေဆာ ေဆာရီးေနာ္ ” က်မ ေျပာမွ ကိုၿဖိဳးသူက က်မႏို႔အုံကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ကို ခြာရင္း ကိုဗညား လက္ေမာင္းကို ေျပာင္းကိုင္ေနတာပါ။အေပၚထပ္က က်မတို႔ အိပ္ခန္းဆီ ကိုဗညားကို တြဲပို႔ေတာ့ ကိုဗညားတစ္ေယာက္ ေခါင္းစိုက္ေနၿပီ။ကိုဗညား ဘယ္ဘက္က ကိုၿဖိဳးသူတြဲၿပီး ညာဘက္က က်မတြဲလာခဲ့ရတာေပါ့။အိပ္ခန္းနား ေရာက္ေတာ့ က်မက ကိုဗညားကို ခဏလြတ္ၿပီး အိပ္ခန္းတံခါး ဖြင့္လိုက္ရတယ္။တံခါးပြင့္တာနဲ႔ က်မ အိပ္ခန္းဝရပ္တုန္းေလး ၿဗဳံးကနဲ႔ ကိုဗညားက က်မဘက္ ၿပိဳလဲလာတာ ကိုၿဖိဳးသူက ထိန္းရင္း မႏိုင္ေတာ့တာ ေနမယ္ ႏွစ္ေယာက္သား က်မကိုယ္ေပၚ ပစ္က်လာတာေပါ့။ ေယာက်ၤားႏွစ္ေယာက္ဝိတ္ကို က်မလည္း ေတာင့္မခံႏိုင္ဘူးေလ ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲက်ေရာပဲ။ကိုဗညားက က်မကို ေက်ာေပးရင္း ေခြေခြေလး က်မေရွ႕က်ၿပီး ကိုၿဖိဳးသူက ကိုယ္တစ္ေစာင္း လဲက်သြားတဲ့ က်မကိုယ္ေပၚ ခြလ်က္ အိက်လာတာေပါ့။က်မ ဘယ္ဘက္ေပါင္တန္ကို ခပ္မာမာ အရာတခုက ဖိေထာက္ထားသလိုမို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုၿဖိဳးသူ ေပါင္ၾကားက လီးက ပုဆိုးအတြင္းကေန က်မေပါင္တန္ကို ဖိေထာက္ေနတာရွင့္။ကိုၿဖိဳးသူက မူးတာ မူးေနတာပါ က်မေပါင္ကို ခြၿပီး ၅ ခ်က္ ၆ ခ်က္ေလာက္ သူ႔ဟာနဲ႔ ဖိထိုးေနတယ္။

” ကိုဗညား … ရလား … အဲ … ေမာင္ …… ထႏိုင္လား ” က်မ ကိုဗညား ေက်ာကို ပုတ္ေျပာေတာ့မွ ကိုၿဖိဳးသူက က်မကို ခြထားရာကေန ထရပ္ပစ္တာ။ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ကိုၿဖိဳးသူ ေပါင္ၾကားက လီးက ပုဆိုးအတြင္းဘက္ကေန ေထာင္ထြက္ေနတာပဲ။က်မလည္း ကုန္းထၿပီး ကိုဗညားကို ျပန္တြဲ ကုတင္ေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္။ကိုၿဖိဳးသူက က်မကို မၾကာခဏ ၾကည့္ရင္း ခဏေနမွ အိပ္ခန္းအျပင္က ထြက္သြားတာရွင့္။သူအိမ္မျပန္ပဲ ဒီမွာ အိပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသြားေသးတယ္။မဂၤလာဦးညက သူမ်ားေတြေတာ့ မသိဘူး က်မ အတြက္ေတာ့ ျပသဒါး ပါပဲရွင္။မနက္လင္းလို႔ က်မ အိပ္ယာႏိုးေတာ့ ေဘးမွာ ကိုဗညားက တခူးခူးနဲ႔ အိပ္တုန္း လူကသာ မႏိုးေသးတာ လီးက ႏိုးေနပါၿပီ ခ္ခ္ ခ္ခ္။ ပုဆိုးေအာက္နားစက ေပါင္ရင္း လွန္ေနၿပီး ေပါင္ဂြတည့္တည့္က လီးက ေထာင္မတ္ေနတာ။လီးအရည္ျပားက အညိဳေရာင္သန္းေနေပမယ့္ ထိပ္က လဒစ္က ပန္းေရာင္ေလးေပါ့။လဥၾကားထဲထိ လေမႊးေတြ ျမင္ေနရတာ။ကိုယ့္ေယာက်ၤားလီးမို႔ ရွက္စိတ္အနည္းငယ္နဲ႔ ေသခ်ာ ထိုင္ၾကည့္ပစ္လိုက္မိတယ္။ညက တေရးႏိုး ထလိုးလိုက္မလား ဆိုၿပီး ေစာင့္ခဲ့ရတာလည္း အေမာပါ။မဂၤလာဦးညက အလိုးမခံရေပမယ့္ မနက္စာ စားၿပီးတာနဲ႔ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ရွင္ မီးပြင့္မတတ္ ခြလိုးေတာ့တာ။အဖုတ္အေမွးပါးေပါက္ၿပီး ေသြးဆင္းတာေတာင္ ေျပာမရပါဘူး။သူမွန္းၿပီး ဂြင္းထုေနတာၾကာၿပီတဲ့ ခုမွ လိုးခြင္ရတယ္ဆိုၿပီး ေျပာေျပာလိုးေတာ့တာပဲ။ ေန႔လည္း ထမင္းစားဖို႔ ေဒၚေလးဝင္းမာ လာေခၚမွ က်မ အနားရခဲ့တာပါ။တကိုယ္လုံး ေညႇာင္းကိုက္ေနၿပီး ေစာက္ပတ္အတြင္းကလည္း စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔ အေနရခက္လိုက္တာရွင္။ညပိုင္း ျပန္လိုးေတာ့မွ လီးအရသာကို က်မ စၿပီးခံစားမိရတာေပါ့။

” မိန္းမ ” ” ဘာလဲ … ေမာင္ရယ္ ” ” ထမိန္ … ခြၽတ္ျပပါကြာ ” ” တူတူပဲေလ … ေမာင္ရဲ႕ … ေနာက္က်မွေနာ္ ” ” လင္မယား … ျဖစ္ေနၿပီပဲေလ ”  ” အင္းပါ … ေနာက္ရက္ ” ” မရဘူးကြာ … ခု ခြၽတ္ျပပါဆို … တုံးလုံး လိုးၾကည့္ခ်င္လို႔ပါကြာ ”  ” ေမာင္ေနာ္ … အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ … မနက္ကလည္း စုပ္ခိုင္းလို႔ … သူ႔ဟာ စုပ္ေပးၿပီးၿပီ … ဟြန႔္ ” မနက္က တခ်ီလိုးၿပီးေတာ့ ကိုဗညားက သူ႔လီးစုပ္ခိုင္းလို႔ စုပ္ေပးရေသးတယ္ရွင့္။လီးထိပ္ကို ငုံမိတာနဲ႔ က်မ ပ်ိဳ႕တက္လာတာေပါ့။လီးအရည္ျပားေပၚမွာ က်မေစာက္ပတ္က ထြက္တဲ့ ေသြးစေသြးနေတြေရာ လရည္ေတြေရာ ေပးကပ္ေနတာေလ။ေရေဆးခိုင္းတာေတာင္ မရဘူး ဇြတ္အတင္းစုပ္ခိုင္းေနတာ။က်မ ေစာက္ပတ္ေလးလည္း ေျပာင္ေနေအာင္ ယက္ေပးထားေတာ့ အားနာတာနဲ႔ အသက္ေအာင့္ၿပီး စုပ္ေပးလိုက္ရတာေပါ့ရွင္။ခုလည္း လိုးတာခ်င္း အတူတူကို က်မကို တုံးလုံးခြၽတ္ခိုင္းေနတယ္။ ” မီးပိတ္ေပး … ေမာင္ ”  ” အင္း ” ကိုဗညားက ကုတင္ေပၚကဆင္းၿပီး ဖန္ေခ်ာင္းမီးပိတ္ရင္း မီးလုံးေလးပဲ ထြန္းထားလိုက္တာ။က်မလည္း သူ႔စိတ္တိုင္းက် ထမိန္ခြၽတ္ေပးလိုက္တာေပါ့။ထမိန္ခြၽတ္ၿပီးေတာ့ က်မ ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးတုတ္ၿပီး ဝင္ထိုင္ေနတယ္။အတြင္းခံဆြဲခြၽတ္ေတာ့ က်မ ဖင္ကို ႂကြေပးလိုက္တာေပါ့ ေဘာင္းဘီကြၽတ္တာနဲ႔ ေပါင္ၾကားက က်မ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး ဆီးခုံးေလး ပြတ္ေပးေနတာ။ၿပီးမွ အက်ၤ ီနဲ႔ ဗလာစီယာ ထပ္ခြၽတ္ပစ္ေတာ့ က်မ မိေမႊးတိုင္း ဖေမႊးတိုင္း ကိုယ္လုံးက ကိုဗညားေရွ႕ ပက္လက္အေနထားနဲ႔ ေပါင္ၿဖဲျပသလို ျဖစ္သြားရတယ္။

မီးသီးအားဆိုေပမယ့္ ကိုဗညားက က်မ ကိုယ္လုံးကို အနီးကပ္ၾကည့္ေနတာမို႔ က်မရွက္လည္းရွက္ သေဘာလည္း က်မိေနတာေပါ့။ကိုယ္ယူထားတဲ့ ေယာက်ၤားက ကိုယ့္ကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ၾကည့္ေနတာေလ။မၾကာပါဘူး က်မ မ်က္ႏွာကစၿပီး နမ္းေပးေနတာ လည္တိုင္ကဆင္းေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္း နီတာရဲေလးကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ ကေလး ႏို႔စို႔သလို စို႔ေနရွာတာ။ႏို႔စို႔လို႔ အားရမွ ဗိုက္သားေလး လွ်ာအျပားလိုက္ ယက္ရင္း ေအာက္ေ႐ြ႕သြားေတာ့ ဆီးခုံးေက်ာ္တာနဲ႔ ေစာက္ပတ္အုံေလးကို ဖိယက္ေပးေနတာေပါ့။ မိန္းမခ်င္း အယက္ခံဘူးေပမယ့္ ယူထားတဲ့လင္က ယက္ေပးတာနဲ႔ အရသာခ်င္းေတာ့ မတူဘူးေလ။ၿပီးေတာ့ လွလွတို႔ ေအးစုတို႔နဲ႔က ကိုယ္တျပန္ သူတျပန္ ၿပီးေအာင္ယက္က်ေတာ့ ခံစားမႈ႕က ျမန္လြန္းေနတာ။ခုဟာ ကိုယ့္လင္က ယက္ေပးတာဆိုေတာ့ ေစာက္ပတ္ၿဖဲေပးရင္း ဇိမ္ယူယုံပါပဲ။ကိုဗညားကလည္း က်မ အဖုတ္ကို ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ယက္ခ်င္ေနမွန္း မသိပါဘူး တခ်ီၿပီးတိုင္း တခါယက္ေပးေနတာရွင့္။ယက္လို႔ အားရမွ က်မ ႏို႔ေပၚခြထိုင္ၿပီး သူ႔လီးကို စုပ္ခိုင္းတာ။ က်မလည္း တရက္ထဲနဲ႔ကို အေတာ္တတ္ေနပါၿပီ က်မ ပါးစပ္ထဲ ကိုဗညားလီး မာထင္လာေအာင္ စုပ္ေပးရင္း အလိုးခံခ်င္တဲ့ စိတ္က ျပန္ႂကြလာေတာ့တာပါပဲ။ခက္တာက လိုးပါေတာ့ရွင္ လို႔လည္း ပါးစပ္က ေျပာမထြက္ရဲေသးဘူး ေစာက္ပတ္က တအားကို ယြေနတာရွင့္။ခဏၾကာေတာ့မွ က်မ ကိုယ္ေပၚေမွာက္ခ်ၿပီး တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ ေဆာင့္လိုးေနတာ။အစပိုင္း ေစာက္ပတ္ႏူတ္ခမ္းသားေတြ ကြဲထားလို႔ စပ္ေနေပမယ့္ ေစာက္ရည္႐ႊဲလာေတာ့ အနာသက္သာၿပီး လီးအရသာ ေတြ႕လာရတယ္။

ခုမွ အေမ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳတာ နားလည္လာမိေတာ့တာ။ က်မေတာင္ တရက္ထဲနဲ႔ ခံခ်င္စိတ္က တဖြားဖြား ျဖစ္ေနတာရွင့္။ အရင္က ႐ြံတတ္တဲ့ က်မ ခု မ႐ြံေတာ့ပါဘူး။ လင္ျဖစ္သူ စိတ္တိုင္းက် ဘာမဆို လိုက္ေလ်ာေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားလိုက္ေတာ့တယ္။ တျဖည္းျဖည္း အိမ္ေထာင္သက္ေလး ရလာေတာ့ လိုးနည္းေပါင္းစုံနဲ႔ ခံတတ္လာတာေပါ့။ ကိုဗညားကလည္း တေန႔ တမ်ိဳး မ႐ိုးရေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး လိုးေပးေနတာပါပဲ။ဖင္လည္း အလိုးခံရ ၿပီးပါၿပီ။ကိုဗညား ဖင္လိုးတဲ့ေန႔က က်မ အျပင္မထြက္ရဲပါဘူး ကြတကြတနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အဆင္ကို မေျပတာရွင္။

ကိုဗညား အလုပ္နားရက္ဆို က်မ အိပ္ခန္းထဲက မထြက္ရေတာ့ပါဘူး စိတ္တိုင္းက် အလိုးခံေနမိတာ တခါတခါ က်မ စိတ္ႂကြလာရင္ က်မက အေပၚက တက္လိုးပစ္လိုက္တာပါပဲ။အိမ္ေထာင္သက္ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ အတြင္း ကိုဗညားက က်မ အေမအိမ္ကို နံကပ္ေလး ေဆာက္ေပးလိုက္တာ။က်မ ပေထြးကိုလည္း အလုပ္မလုပ္ခိုင္း ေတာ့ပါဘူး။ နားနားေနေန ဝင္ေငြေလး ရေအာင္ အိမ္မွာပဲ ကုန္စုံဆိုင္ေလး ဖြင့္ ေပးထားတယ္။အိမ္ေထာင္သက္ ၂ႏွစ္ေလာက္က် ကိုဗညား အေဒၚက ကိုဗညားကို က်မနဲ႔ စိတ္ခ်သြားၿပီတဲ့ ေမြးရပ္ေျမ အၿပီးျပန္မယ္ ေျပာေနေတာ့တာပါပဲ။ ” ဗညား … ေဒၚေလး … နယ္ အၿပီး ျပန္ေတာ့မယ္ … သမီးေလး မိဝိုင္းက အခ်က္ျပဳတ္လဲ အရင္ထဲက ရတယ္ … ခုလည္း အိမ္ႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေနၿပီ ”  ” ဟာ … ေဒၚေလးကလည္း မဟုတ္တာရွင္ … ဒီမွာ မေပ်ာ္လို႔လား ”  ” ဗညား မိဘေတြ ဆုံးကတည္းက … ေဒၚေလး အတူေနေပးလာတာ … သမီးရဲ႕ … နယ္မွာ သြားေလသူ ရွိတဲ့ေနရာေလးမွာ ပဲ … ေခါင္း ခ် ခ်င္မိလို႔ပါ ”  ” ဟုတ္ ပါၿပီ ေဒၚေလးရာ … ေနာက္အပတ္က် … ကားတစ္စီး ဒီျပန္ေခၚၿပီး … ေဒၚေလး ပစၥည္းေတြ တင္ၿပီး … လိုက္ပို႔ပါ့မယ္ ” က်မနဲ႔ကိုဗညားလည္း ဆက္မေျပာသာေတာ့ပါဘူး။ေနာက္အပတ္ထဲ အျပင္မွာ သစ္တင္ေနတဲ့ ကားတစ္စီးကို ကိုဗညားက ျပန္လာဖို႔ ဖုန္းဆက္ေျပာေပးေနပါတယ္။ က်မနဲ႔ကိုဗညားက ညတိုင္း ေဒၚေလးဝင္းမာကို ကန္ေတာ့အိပ္ေနၾကမို႔ ျပန္ကာနီးထိ ကန္ေတာ့ရင္း ေဒၚေလးရဲ႕ ဆုံးမစကားေတြ နားေထာင္ေနခဲ့ရတာ။ဒါေပမယ့္ ေဒၚေလးျပန္တဲ့ရက္ က်မ ဘဝမွ ပထမဆုံး အႀကိမ္ ေဖါက္ျပန္မိခဲ့တာေတာ့ ကိုဗညားကို ေျပာမျပ ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

” ေဟာ … ေသခ်ာ မစီစဥ္ဘူး … ငါသားရယ္ … ေဒၚေလးက ဟိုမွာ ဖုန္းဆက္ၿပီး အကုန္ရွင္းခိုင္းထားတာ ” ” ဟုတ္ပါ့ … ေဒၚေလးရာ … လွမ္းေခၚတဲ့ ကားက … လမ္းပ်က္ေနတာ … တျခားကားေတြ ကလည္း လမ္းမွာ သစ္ေတြနဲ႔ ” ေဒၚေလးက မနက္ ၅ နာရီသြားဖို႔ အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးေနၿပီ က်မတို႔ ညပိုင္း စားေသာက္ၿပီး တီဗြီထိုင္ၾကည့္ေနတုန္း ၁၀နာရီေလာက္က် ကိုဗညား ေခၚထားတဲ့ကားက လမ္းမွာ ပ်က္ေနလို႔ ဖုန္းလွမ္းဆက္ေျပာေနတာ။ေဒၚေလးလည္း မနက္သြားဖို႔ နယ္က အမ်ိဳးေတြ ဖုန္းဆက္ၿပီးသားမို႔ စိတ္ရႈပ္ေနပုံပါ။ ” ဟူးးးး … ဘယ္တတ္ႏိုင္ေတာ့မလည္း … ေဒၚေလး ဟိုဘက္ကို အက်ိဳးေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္ ” ” ေနပါဦး … ေဒၚေလးရာ … ငၿဖိဳးကား ေမးၾကည့္လိုက္မယ္ … ဒီေကာင့္ လိုက္ထြက္နဲ႔ ပစၥည္းေတြ ဆန႔္မွာပါ … ေဒၚေလးပစၥည္းေတြက နည္းပါတယ္ ” ” ေအး … အဲဒါဆိုလည္း … ၿဖိဳးသူကား ေမးၾကည့္ ” ကိုဗညား ဖုန္းဆက္ေမးေတာ့ ကိုၿဖိဳးသူ ကား အားတယ္ေျပာေနတာ ဒါနဲ႔ပဲ မနက္ ေဒၚေလးဝင္းမာ ျပန္ဖို႔ အဆင္ေျပ သြားတာေပါ့။

” မနက္က် … သမီးေရာ … လိုက္ခဲ့ … ေနာက္က် ေဒၚေလးက မလာႏိုင္ေတာ့ဘူး … သမီးတို႔ လင္မယားပဲ လာလည္ရမွာ ” ” ဟုတ္ … ေဒၚေလး သမီးလိုက္ခဲ့မွာပါ … ေရာက္ဖူးတယ္ ရွိေအာင္ေပါ့ ” ခဏေနေတာ့ တီဗြီပိတ္ၿပီး ေဒၚေလးလည္း မနက္ ျပန္မွာမို႔ အိပ္ယာဝင္သြားပါၿပီ။ က်မနဲ႔ ကိုဗညားလည္း အိပ္ယာဝင္ခဲ့ၾကတယ္။ ” မိန္းမ ” ” ဟမ္ … ေမာင္ ” ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ က်မ ေခါင္းရင္းနား ကိုဗညားက တိုးကပ္လာၿပီး ပုဆိုးေအာက္နားစကို လွန္ေပးေနတာေပါ့။ ကိုဗညား ေပါင္ၾကားက မေပ်ာ့မမာ အေနထားနဲ႔လီးက ငိုက္စင္းေနတာ ဒစ္ႀကီးက ျပဴးေနေရာပဲ။က်မ အလိုက္သင့္ပဲ ကိုဗညားဘက္ ကိုယ္တစ္ေစာင္းလွည့္ၿပီး ပါးစပ္ေလးဟေပး လိုက္တယ္။ႏူတ္ခမ္းနား အသားစိုင္ေလး ထိထာနဲ႔ ဆြဲစုပ္ေပးလိုက္တာေပါ့။ကိုဗညားက ခါးေလးေကာ့ၿပီး က်မပါးစပ္ကို လိုးေနတာနဲ႔ လည္ပင္းႂကြက္သားေတြ ေလ်ာ့ၿပီး လီးအရင္းထိ မ်ိဳေပးရင္း လက္တဖက္နဲ႔ လဥေတြ ေခ်ေပးလိုက္ေတာ့ မၾကာပါဘူး တက္လိုးေတာ့တာပဲ။ ” ဗ်စ္ …… အ …… ဘြတ္ဘြတ္ ……… ရွီးးး းးးး ” က်မလည္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေထာင္ၿပီး ၿဖဲေပးလိုက္တယ္။ကိုဗညားကေတာ့ ထိထိမိမိကို ပစ္လိုးေနတာ။ ” ေကာင္းလား … မိန္းမ ”  ” ေကာင္းတာေပါ့ … ေမာင္ရယ္ … နာနာေလး ဖိလိုးေပး ” က်မ စကားဆုံးေတာ့ ကိုဗညားဆီက မီးပြင့္မတတ္လိုးခ်က္ေတြနဲ႔ က်မ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား ေတြကို ဒစ္ဖူးက ခ်ိတ္ဆြဲေနပါၿပီ။က်မလည္း ေအာက္ကေန မသိမသာေလး ပင့္ေဆာင့္ေပးေနမိတာေပါ့။လီးေဆာင့္ဝင္လာတိုင္း ပင့္ခံေပးေတာ့ လီးထိပ္က သားအိမ္ဝ လာေဆာင့္တဲ့ အရသာက က်မအႀကိဳက္ဆုံးပါပဲရွင္။အဲဒါမ်ိဳး မိမိရရ ၁၅ ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္မိရင္ က်မ အထြဋ္ထိပ္ေရာက္ေလ့ရွိတယ္ေလ။ကိုဗညားက အဲဒါကို သိေနေတာ့ သူအားရတဲ့ထိ ထိန္းလိုးရင္း သူၿပီးကာနီးမွ က်မနဲ႔ ၿပိဳင္တူၿပီးဖို႔ အားထည့္ ေဆာင့္လိုးေလ့ရွိတာ။

ခုလည္း အေပၚက တဘြတ္ဘြတ္နဲ႔ ဖိလိုးရင္း က်မ ခ်ိဳင္းေအာက္ လက္လ်ိဳသြင္းေနပါၿပီ။မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးေတာ့မွာမို႔ က်မလည္း ေပါင္ေတြေကြးေျမႇာက္ရင္း ကိုဗညား ေက်ာျပင္ကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္ထားလိုက္တယ္။မၾကာပါဘူး အားပါတဲ့ လိုးခ်က္ေတြ က်မေစာက္ေခါင္းထဲ ေရာက္လာၿပီး က်မ လည္ပင္သားေတြ ဆြဲစုပ္ေနပါၿပီ။သူလည္း ၿပီးေတာ့မွာမို႔ က်မလည္း ေစာက္ေခါင္းထဲ ဝင္ထြက္ေနတဲ့ လီးအရည္ျပားကို အားရွိသေလာက္ ညႇစ္ဆြဲေပးလိုက္တာေပါ့။ ” အ …… အားးးး ………… ေကာင္းလိုက္တာ … မိန္းမရယ္ … ခုထိ ငါ့မိန္းမ ေစာက္ပတ္ေလးက … စီးပိုင္ေနတာပဲ … အင့္ …… ဘြတ္ …… ဖြပ္ဖြပ္ ” ပါးစပ္က တဖြဖြ ညည္းရင္း ေဆာင့္လိုးေနတဲ့ ကိုဗညား နားထင္ေၾကာေတြ ေထာင္လာၿပီး ေနာက္ဆုံးတခ်က္ ေဆာင့္လိုးအၿပီး က်မေစာက္ေခါင္းထဲ ပူကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရတာေပါ့ရွင္။ကိုဗညားလီးကို ညႇစ္ေပးရင္း က်မလည္း မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ရတယ္။လရည္ကုန္တဲ့အထိ က်မ ေစာက္ဖုတ္ထဲ သူ႔လီးကို စိမ္ထားၿပီး ခဏေနမွ က်မကိုယ္ေပၚကေန ေဘးလိမ့္ခ်ၿပီး အိပ္သြားေတာ့တာ။ကိုဗညား အိပ္သြားမွ က်မလည္း အဝတ္ေဟာင္းတစ္ခုနဲ႔ သူ႔လီးေရာ က်မေစာက္ဖုတ္ေရာ သုတ္ၿပီး သန႔္ရွင္းေရး လုပ္လိုက္ရတယ္။ ၿပီးမွ ပက္လက္အေနထားနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကိုဗညားကို ခြၿပီး က်မလည္း အိပ္ပစ္တာေပါ့။

” သမီး မဝိုင္းလား … ဗညားေရာ ” ” ဟုတ္ … ေဒၚေလး … ေမာင္လည္း ႏိုးေနပါၿပီ ေရခ်ိဳးေနတယ္ ”  ” ေအးေအး … မနက္ ၅ နာရီေလာက္ ၿဖိဴးသူကား လာေခၚေတာ့မယ္ ” ” ဟုတ္ … ေဒၚေလး ” မနက္ ၄နာရီခြဲေလာက္ က်မ ကိုဗညား အဝတ္စားေတြ မီးေႂကြတိုက္ေနတုန္း ေဒၚေလးဝင္းမာ ဝင္လာၿပီး စကားလာေျပာေနတာပါ။ေဒၚေလးက ေမြးရပ္ေျမကို အၿပီးေျပာင္းေတာ့မွာမို႔ တက္ႂကြေနပုံေပါ့။က်မတို႔ လင္မယား လိုက္ပို႔ၾကၿပီး အျပန္ ၿဖိဳးသူကားေလးနဲ႔ ျပန္လိုက္လာ႐ုံပါပဲ။ ” ေဒၚေလး … ေကာဖီနဲ႔ မုန႔္ ျပင္ထားလိုက္မယ္ … ေအာက္ထပ္ ဆင္းခဲ့ၾကေတာ့ ” ေဒၚေလးေအာက္ဆင္းသြားၿပီး ခဏေနေတာ့ ကိုဗညားလည္း ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္လာပါတယ္။ ” ေမာင္ … ေဒၚေလးက … တက္ႂကြ ေနပါလား … ခုေလးတင္ … ေအာက္ျပန္ဆင္းသြားတာ ” ” ေဒၚေလးလည္း … ဦးေလးဆုံးေတာ့ ဒီၿမိဳ႕မွာ မေနခ်င္ေတာ့တာ ေနမယ္ … အရင္ ကတည္းက သူ႔ေမြးရပ္ေျမ ျပန္မယ္ ေျပာေျပာေနတာ ” ” ေအာ္ … ဒါနဲ႔ ေမာင္ … အက်ႌ ၂ စုံေလာက္ အပိုယူခဲ့ရေအာင္ … ေမာင္က တီးရွပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုပဲလား ” ” ေအး … ေရာက္ျပန္ဆိုေပမယ့္ … ဟိုေရာက္ရင္ ပစၥည္းေတြ ခ်ၿပီး … ခဏ နားၿပီးမွ ျပန္တာေပါ့ … မနက္ဝတ္ဖို႔က … ပုဆိုးပဲ ထုတ္ထား ” ကိုဗညားက ပုဆိုးအေဟာင္းလဲၿပီး ေခါင္းေရသုတ္ရင္း က်မ ေနာက္ေက်ာဘက္ ေရာက္လာေတာ့တာပဲ။အိမ္ေထာင္သက္ ၂ ႏွစ္ ေက်ာ္အတြင္း ကေလးမယူပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနထိုင္ၾကလို႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေသာရင္သားမ်ားနဲ႔ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ႀကီးမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ က်မကို ကိုဗညားက အၿမဲတမ္း ဂုဏ္ယူေျပာေလ့ ရွိတာရွင့္။ သူ႔မိတ္ေဆြေတြ အိမ္လာလို႔ က်မ ကိုယ္လုံးလွေၾကာင္းေျပာရင္ သဝန္မတိုပဲ မ်က္ႏွာႀကီးက ၿပဳံး႐ႊင္ေနတာေပါ့။

” ဖင္ႀကီးက ဘယ္ေလာက္လိုးလိုး … မက်ဘူး မိန္းမရယ္ ” ခုလည္း ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန က်မဖင္သားေတြ ပြတ္ၿပီး လီးနဲ႔ ေထာက္ရင္း ေျပာေနတာေပါ့။ ” ဟိတ္ … ေမာင္ေနာ္ … ခရီးထြက္ကာနီး … မရဘူးေနာ္ … ဟြန႔္ ” ကိုဗညားကို ေခ်ာ့ေျပာရင္း အဝတ္စားလဲခိုင္းရတယ္။ၿပီးမွ က်မတို႔ အဝတ္စားအိတ္နဲ႔ ယူၿပီးေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ့ၾကတာ။ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေလးဝင္းမာ ျပင္ေပးထားတဲ့ ေကာ္ဖီနဲ႔မုန႔္ စားၿပီး ခဏၾကာေတာမွ ကိုၿဖိဳးသူကားေလး ၿခံဝင္းထဲ ေရာက္လာတာေပါ့။ ” တီတီ … တီတီ ” ” ေဟာ … ကိုၿဖိဳးသူ လာၿပီထင္တယ္ … ေမာင္ ” ” ေအးေအး … အဝတ္စားအိတ္ရယ္ ေရဗူးေတြရယ္ … ယူခဲ့ေတာ့ … ေဒၚေလးက အိမ္သာတက္ေနတာ ထင္တယ္ ”  ” အံမယ္ … ဘုရားကန္ေတာ့ေနတာပါ … ဗညားရယ္ … ခု ကားသံၾကားလို႔ ထြက္လာလိုက္တာ … နင္တို႔သာ ၿပီးေအာင္လုပ္ၾက ”  ေဒၚေလးက သူ႔အိပ္ခန္း ေသာ့ခတ္ရင္း ထြက္လာၿပီး ေျပာေနတာေပါ့။ ” ငၿဖိဳး … ငါလာၿပီေဟ့ ” ကိုဗညားက အိမ္ေရွ႕တံခါး ဖြင့္ရင္း ကိုၿဖိဳးသူကို ႏုတ္ဆက္ေနတယ္။က်မနဲ႔ ကိုဗညား မနက္ ၄ နာရီခြဲကတည္းက ေရခ်ိဳးအဝတ္စား လဲၿပီးသားမို႔ အထုတ္ဆြဲၿပီး ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။ေဒၚေလးကလည္း သူ႔အဝတ္အိတ္ေလး ကိုင္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ ထြက္လာတာေပါ့။ အိမ္ေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ ကိုဗညားက အလုပ္သမား ၃ ေယာက္ သြားႏိုးၿပီး ေဒၚေလးဝင္းမာ ပစၥည္းေတြ တခ်ိဳ႕တဝက္ကို ကားေပၚတင္ ႀကိဳးတုပ္ခိုင္းေနတာပါ။

” ေမာင္ၿဖိဳးသူ … မုန႔္စားခဲ့ၿပီလား ”  ” မစားခဲ့ဘူး … ေဒၚေလးေရ … လမ္းၾကမွပဲ စားေတာ့မယ္ဗ်ာ ” ” ေအာ္ … ပစၥည္းတင္တာ ၾကာဦးမွာ … လာလာ … ေကာ္ဖီနဲ႔ မုန႔္ အစာေျပ စားထားႏွင့္ ”  “က်မ … ေဖ်ာ္ေပးလိုက္မယ္ … ေဒၚေလး … ေဒၚေလးက … အေပၚတင္မဲ့ ပစၥည္းနဲ႔ ေအာက္ထားမဲ့ ပစၥည္း ခြဲေပးလိုက္ဦး ” ေဒၚေလးဝင္းမာနဲ႔ ကိုၿဖိဳးသူစကားေျပာေနတုန္း က်မ ဝင္ေျပာလိုက္တာပါ။ ကိုၿဖိဳးသူ လိုက္ထြက္ကား ေခါင္မိုးေပၚ ေဒၚေလးဝင္းမာ ဟိုယူမယ့္ ပရိေဘာဂ ပစၥည္းေတြကို ကိုဗညားကပါ ႀကိဳးနဲ႔ ဝိုင္းတုတ္ေပးေနတာမို႔ က်မလည္း လုပ္စရာ မရွိတာနဲ႔ ကိုၿဖိဳးသူဖို႔ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးလိုက္တယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ ကိုၿဖိဳးသူကို မုန႔္နဲ႔ေကာ္ဖီ ခ်ေပးေတာ့ ေဒၚေလးဝင္းမာ ဖုန္းဆက္ႏိုးတာေတြ ေျပာျပေနတာ။ ” ဟူးးး … ငါျဖင့္ ၃နာရီေလာက္ကတည္းက … နင့္အေဒၚအိမ္ကို ဖုန္းဆက္ ႏိုးေနလို႔ … မအိပ္ရေတာ့ပါဘူးဟာ ” ” ခ္ခ္ ခ္ခ္ … ျဖစ္ရမယ္ … ေဒၚေလးကေတာ့ ” ကိုၿဖိဳးသူက မုန႔္စားရင္း သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနတဲ့ က်မရဲ႕ ရင္သားေတြကို ခိုးခိုးၾကည့္ေနတာရွင့္။က်မလည္း ဒီေန႔ အက်ႌလက္တကိုင္း အစိမ္းေလးနဲ႔ ထမိန္စကပ္အနက္ေရာင္ေလး ဝတ္ထားမိတယ္။ လက္တကိုင္းအက်ႌေအာက္ တင္းေနတဲ့ ႏို႔အုံေတြနဲ႔ ထမိန္စကပ္ေအာက္က ေကာ့ထြက္ေနတဲ့ က်မဖင္သားေတြကို ကိုၿဖိဳးသူေရာက္ကတည္းက ငမ္းေနတာပါ။

ကိုၿဖိဳးသူက ကိုဗညားနဲ႔ အသက္႐ြယ္ မတိမ္းမယိမ္းရွိၿပီး အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္ပါပဲ။ အသားျဖဴျဖဴ ခႏၶာကိုယ္ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ျဖင့္ ႐ုပ္ရည္ ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္။ ကိုၿဖိဳးသူ ေကာ္ဖီေသာက္ၿပီး ခဏအၾကာ လိုက္ထြက္ကားေလး က်မတို႔ၿခံေရွ႕ကေန အေရွ႕ထဲ ေထာင္တက္ၿပီး လမ္းမႀကီးအတိုင္း ညာဘက္ ေကြ႕ေမာင္းေနတာ။ကိုဗညားက ကိုၿဖိဳးသူနဲ႔ ကားေရွ႕ေခါင္းက ထိုင္လိုက္လာၿပီး က်မနဲ႔ ေဒၚေလးဝင္းမာက ေနာက္ခန္းက လိုက္လာတာေပါ့။ ” လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေမာင္းလိုက္ … မုန႔္ေရာ ရတဲ့ဆိုင္ေနာ္ ” ေဒၚေလးဝင္းမာက ကားေရွ႕ခန္းဘက္ လွမ္းေအာ္ရင္း က်မနဲ႔ ေရာက္ရာေပါက္ရာ စကားေျပာေနေတာ့တာပဲ။လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေရာက္ေတာ့ မနက္စာ စားၿပီး မၾကာခင္ လိုက္ထြက္ကားေလး ၿမိဳ႕ျပင္လမ္းမႀကီးေပၚ ေရာက္လာတာေပါ့ရွင္။ပုံမွန္ေလးေမာင္းလာရင္း လမ္းေၾကးေကာက္ခံတဲ့ ဂိတ္ ၅ခု ေက်ာ္ၿပီး မနက္ ၉နာရီေလာက္က် ေဒၚေလးဝင္းမာရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမ ျဖစ္တဲ့ ေတာမက် ၿမိဳ႕မက် ၿမိဳ႕ငယ္ေလးသို႔ ေရာက္လာေတာ့တာပဲ။ ေရာက္တာနဲ႔ ပရိေဘာဂ ပစၥည္းေတြခ်ၿပီး ခဏ အနားယူၾကေသးတယ္။တေရးတေမာ အိပ္ၾကၿပီး ၁၁ခြဲေလာက္ ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ ေဒၚေလးဝင္းမာက က်မတို႔ကို သူ႔ေမြးရပ္ေျမ အနီးနားမွ ေစတီ ပုထိုးမ်ား လိုက္ပို႔ေပးေနတာ။ညေန ၅နာရီေလာက္ ေဒၚေလး မိဘေတြပိုင္ဆိုင္တဲ့ အေမြဆိုင္အိမ္ အျပန္ ကားဘီးေပါက္ေတာ့တာပဲရွင္။ကားဘီးလဲၿပီးေတာ့ ေလႀကီးမိုးႀကီး ၾကလာေရာပဲ လမ္းေဘး မိုးခိုေနရင္း မိုးတအား႐ြာလာေတာ့ တျခားကားေတြလည္း က်မတို႔လို လမ္းေဘးရပ္ၿပီး အေျခေနေစာင့္ၾကည့္ေနတာေပါ့္။

တျဖည္းျဖည္း မိုးသားေတြ မဲတက္လာၿပီး အလင္းေပ်ာက္လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ တခုလုံး ေမွာင္မဲလာေတာ့တာပဲရွင္။ည ၈နာရီ ခြဲေလာက္မွ မိုးတိတ္ၿပီး ေလျပင္းမ်ားက ၿငိမ္က်သြားတာ။ေဒၚေလးဝင္းမာ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ထမင္းထပ္စားေတာ့ ငပိရည္က်ိဳေလးနဲ႔မို႔ ဆာဆာႏွင့္ မိန္ရည္ရွက္ရည္ စားျဖစ္ၾကတယ္။။ထမင္းစားၿပီးေတာ့ ကိုၿဖိဳးသူက ကိုဗညားကို မိုးမခ်ဳပ္ခင္ ျပန္ဖို႔ ေျပာေနတာပါ။ ” ဗညား … ငါတို႔ ျပန္ၾကစို႔ … ပုံမွန္ ၃နာရီေလာက္ပဲ ေမာင္းရေပမယ့္ … မိုး႐ြာထားေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေမာင္းျပန္ရမွာ ” ” ေအးပါ … ေဒၚေလးႏူတ္ဆက္ၿပီး ျပန္မယ္ကြာ ” ခဏေနေတာ့ ေဒၚေလးဝင္းမာအိမ္က က်မတို႔ လိုက္ထြက္ကားေလး ျပန္ထြက္လာၿပီး အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚ ေမးတင္ရင္း ခပ္ျဖည္းျဖည္း ေမာင္းလာခဲ့တယ္။ကိုဗညားက ေရွ႕ခန္းက ထိုင္ရင္း ၿဖိဳးသူႏွင့္ စကားေျပာရင္းလိုက္လာေတာ့ က်မတစ္ေယာက္ထဲပဲ ေနာက္ခန္းမွာ အိပ္လိုက္ခဲ့လိုက္တာေပါ့။ “ေဟ့ေကာင္ … ငၿဖိဳး … ရရဲ႕လား ” ” ငပိရည္ မ်ားသြားၿပီ … ထင္တယ္ … ဗညားရာ ” ကားေရွ႕ခန္းက ကိုဗညားနဲ႔ ကိုၿဖိဳးသူတို႔ စကားေတြနားေထာင္ရင္း က်မလည္း ဇက္ေၾကာေတြ ထိုးတက္လာတာ ငပိရည္က စားေကာင္းသေလာက္ ဒုကၡျပန္ေပးၿပီေပါ့ရွင္။ေနာက္ပိုင္း ကိုဗညားတို႔ စကားေတြ ၾကားတခ်က္မၾကားတခ်က္နဲ႔က်မလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။

“လီးတဲ့မ … ေဒၚေလးအိမ္တုန္းက … မင္း ငပိရည္ေဖ်ာ္ေတြ အမ်ားႀကီး စားေနတာ … ငါေမာင္းခဲ့မယ္ … ဖယ္ေပး ”  ” ေအးကြာ … ငါေနာက္သြားၿပီး ခဏအိပ္လိုက္ဦးမယ္ … မရေတာ့ဘူးကြ … ဇတ္ေၾကာေတြ တက္လာၿပီ ” ၿဖိဳးသူမွာ ဗညားအား ေမာင္းခိုင္းၿပီး ေနာက္ခန္းသို႔ မိဝိုင္းေဘးနား အိပ္ေနလိုက္၏။ခဏ အၾကာ မိုးဖြဲဖြဲျပန္႐ြာလာသျဖင့္ ဗညားမွာ ကားရပ္ၿပီး ကားေဘာ္ဒီေဘးမွ မိုးကာမ်ား ျခေပးေနသည္။မိန္းမျဖစ္သူ မိဝိုင္းႏွင့္ ၿဖိဳးသူတို႔မွာ ခပ္ခြာခြာ အေနထားျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရ၏။ မိုးလုံရန္ မိုးကာစမ်ား ဆြဲလ်လိုက္သျဖင့္ ကားေနာက္ခန္းထဲ ေမွာင္သြားကာ ေနာက္မွ ကားမ်ား ေက်ာ္မွ ကားမီးအလင္းေရာင္ ရရွိေတာ့သည္။ဗညားမွာ ကားေရွ႕ခန္း သီခ်င္းဖြင့္ကာ ပုံမွန္ေလးေမာင္းေနစဥ္ ကားေနာက္ခန္း မိဝိုင္းတစ္ေယာက္လည္း ငပိရည္က်ိဳမ်ားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ ေနရာ သူမ ေပါင္တန္အား အသားစိုင္တစ္ခု လာထိေန၏။အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ရာ ေမွာင္ေနျပန္သည္။ ေဘးတစ္ေစာင္း အိပ္ေနရာမွ ပက္လက္လွန္လိုက္သျဖင့္ ေပါင္တန္ေပၚ တစုံတစ္ေယာက္က ခြေနသည္ကို ခံစားသိရွိလိုက္သည္။မ်က္လုံး အားယူဖြင့္ကာ ျပန္စဥ္းစားမွ လင္ျဖစ္သူ ဗညားအေဒၚအား လိုက္ပို႔ရင္း အိမ္ျပန္လာသည္ကို အမွတ္ရလာ၏။ သူမတို႔ေနထိုင္ေသာ ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာစဥ္ ၿဖိဳးသူ ကားေမာင္းလာသျဖင့္ ခြထားေသာသူမွာ လင္ေတာ္ေမာင္ ဗညားဟု ထင္မွတ္သျဖင့္ ပါသည္ပါသာ ေနလိုက္ေတာ့သည္။ခဏ အၾကာ သူမေပါင္ၾကားထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ေရာက္လာကာ ေစာက္ပတ္တအုံလုံးအား ပြတ္သပ္ေနသျဖင့္ ပက္လက္အေနထားႏွင့္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား ၿဖဲေပးလိုက္၏။

ခါတိုင္း လိုးကာနီး လီးစုပ္ခိုင္းကာ တက္လိုးတတ္သျဖင့္ မိဝိုင္းတစ္ေယာက္ ကားေပၚ၌ အံေအာေနမိျပန္သည္။ ထမိန္အျပင္မွ ႏိုက္ေနသျဖင့္ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ကာ ႏိုက္ေနေသာလက္အားမၿပီး ထမိန္အထက္ဆင္အား ျဖည္ခ်ရင္း ေပါင္လည္ထိ ေလ်ာခ်ပစ္၏။ၿပီးမွ ေပါင္တန္အလည္ၾကားမွ ေစာက္ပတ္ေပၚ လက္အား ျပန္တင္ေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းေလး အတိုင္း လက္ခလယ္ျဖင့္ ထိုးခြဲကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးအား ဝိုင္းေပးေနသျဖင့္ မိဝိုင္းတစ္ေယာက္ လင္ျဖစ္သူအား တ ကာ ညည္းေနရွာသည္။ ” အ …… ေမာင္ ရယ္ … ကြၽတ္ကြၽတ္ ” ခါတိုင္းႏွင့္ မတူေသာ ကာမအထိေတြ႕မ်ားေၾကာင့္ မိဝိုင္းေစာက္ပတ္မွာ ေဘးႏူတ္ခမ္းသားမ်ား ေဖါင္းႂကြလာၿပီး ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား အိုင္လာေတာ့၏။ေစာက္စိေခါင္းေလးအား ကေလာ္မိလ်င္ ေပါင္တန္မ်ား တဆက္ဆက္တုန္ေနရျပန္သည္။ ” အားးး …… ရွီးးးး …… လိုးမွာျဖင့္ လိုးေတာ့ ေမာင္ရယ္ … က်မ ၿပီးေတာ့မယ္ … ရွီးးးးး းးးးးးးးး ” မိဝိုင္း တစ္ေယာက္ ကာမေဝဒနာေလးအား မခံႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ သူမအား လိုးေပးရန္ ေတာင္းဆိုေန၏။ ” ဗ်စ္ …… အ …… ဇြိ ၿဗိ …… ဘြတ္ ဘြတ္ …… အ ကြၽတ္ကြၽတ္ ” ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးဝင္သည္ႏွင့္ မိဝိုင္းတစ္ေယာက္ တကြၽတ္ကြၽတ္ႏွင့္ စုတ္သပ္ေနရသည္။ ထူးထူးျခားျခား လင္ေတာ္ေမာင္လီးမွာ တုတ္လာသလို ခံစားရၿပီး လီးစဝင္ခ်ိန္ အနည္းငယ္ၾကပ္ေနၿပီး အခ်က္၃၀ေလာက္မွ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႏွင့္ အလိုးခံလို ေကာင္းေနေတာ့၏။

သို႔ေသာ္ မိဝိုင္းစိတ္ထဲ အားမရသလိုေလး ခံစားေနရေသးသည္။ခါတိုင္း မီးပြင့္မတတ္ ေဆာင့္လိုးတတ္ေသာ လင္ျဖစ္သူ ဗညားမွာ ကားေနာက္ခန္းမို႔ ထိန္းလိုးေနသည္ဟု ေတြးမိျပန္၏။ ကားအနည္းငယ္လူးတိုင္း ခႏၶကိုယ္မ်ား ထိန္းရင္း မိဝိုင္းေစာက္ပတ္အား လီးျဖင့္ေမႊသလိုျဖစ္ရာ ႏွစ္ေယာက္သား တအီးအီးညည္းရင္း ကာမအရသာ ခံစား ေနေတာ့သည္။တျဖည္းျဖည္း မိဝိုင္းတစ္ေယာက္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ား ယားယံကာ ၿပီးေတာ့မည္ကို သိရွိသျဖင့္ ဒူးေထာက္လိုးေနေသာ လင္ျဖစ္သူအား ပုခုံးဆြဲကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ပစ္၏။ ” ဟင္ … ေမာင္ … ေမာင္ ေမာင္လဲမဟုတ္ဖူး … ဒါ ဒါ ဒါဆို …… ” မ်က္ႏွာခ်င္းအပ္မိသည္ႏွင့္ က်မေယာက်ၤား ကိုဗညား မဟုတ္မွန္း သိလိုက္ပါတယ္။ကိုဗညားရဲ႕ ကိုယ္နံ႔ ေခြၽးနံ႔ လည္း မဟုတ္ဘူးရွင့္။ က်မစဥ္းစားေနတုန္း ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးႀကီးအရင္းထိ ဝင္ေရာက္လာၿပီး ဆီးခုံးခ်င္း ထိကပ္သည္အထိ အေမႊခံလိုက္ရတယ္။ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးနဲ႔ေထာက္ေမႊေနေတာ့ ေခါင္းေထာင္ေနတဲ့ က်မ အစိေလး လေမႊးအုံမ်ားႏွင့္ ဖိေခ်သလို တၿပိဳင္ထဲ ခံစားလာရတာေပါ့။ ” ကိုၿဖိဳးသူ မဟုတ္လား … အားးးး ရွီးးးးး းးးးးး … ဒုကၡပါပဲရွင္ ” ” စိတ္မပူပါနဲ႔ … မဝိုင္းရယ္ … ဗညားက ေရွ႕ခန္းမွာ ကားေမာင္းေနတာပါ … ၿဗိ … ပလြက္ ဗြက္ ဇြိဇြိ ” ” အ …… အမေလးးး … ရွီးးးး ရွီးးးးးးးးး ” ကိုၿဖိဳးသူက စကားေျပာရင္း ခါးအားနဲ႔ေမႊၿပီး ႀကိတ္လိုးေနတာ။ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ ျငင္းလည္း မထူးေတာ့ပါဘူး ကိုၿဖိဳးသူလီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်မစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ေနပါၿပီ။ေနာက္ဆုံးတခ်က္ ဖိလိုးေတာ့ သားအိမ္ဝ လီးထိပ္က ေထာက္မိတာနဲ႔ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး က်င္တက္လာၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္မိေတာ့တာပဲ။က်မၿပီးတာနဲ႔ ကို ၿဖိဳးသူက ပုံမွန္ေလး လိုးရင္း လည္တိုင္ကို ဆြဲစုပ္ေနတယ္။

” အားးးးး းးးးးး …… ရွီးးးးး းးးးးး …… တအား မစုပ္နဲ႔ ကိုၿဖိဳးသူ … အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အကြက္ေတြ ထင္ေနလိမ့္မယ္ ” ” အင္းပါ … မဝိုင္းရယ္ ” ကိုၿဖိဳးသူက က်မစကားေၾကာင့္ လည္တိုင္ေလး စုပ္ေနရာမွ နား႐ြတ္ဖ်ားေလး ေျပာင္းစုပ္ၿပီး ဖိဖိ လိုးေတာ့တာပဲ။က်မေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီးဝင္ထြက္ေနရင္း ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ားေတြ ခ်ိတ္ဆြဲေနတဲ့ အရသာက ထိထိမိမိေလးမို႔ က်မ အရသာခံေနမိတယ္။ ကိုၿဖိဳးသူလီးအရည္ျပားဆီက တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ ေသြးတိုးလာေတာ့ က်မလည္း အားရွိသေလာက္ လီးကို ညႇစ္ဆြဲေပးလိုက္တာေပါ့။မၾကာပါဘူး က်မေစာက္ေခါင္းထဲ ပူကနဲ႔ျဖစ္ၿပီး ကို ၿဖိဳးသူလရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံလာေတာ့တာပဲ။ ” အားလား … မ ဝိုင္း ရယ္ …… ရွီး ရွီးးးးး …… အင့္ အင့္ ” ကိုၿဖိဳးသူက ႀကိတ္ညည္းရင္း က်မေစာက္ဖုတ္ကို ၂ခ်က္ ဖိလိုးၿပီး လီးအရင္းထိ ကပ္ထားေပးတယ္။ ” ကိုၿဖိဳး … ၿပီးရင္ ဆင္းေတာ့ … သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ရေအာင္ ” ” အင္း … ေရေဆး မလို႔လား ကားေပၚမွာ ” ” ဟမ္ … တစ္ရႈးနဲ႔ … သုတ္မွာပါ … အလကား ေရေဆးပါ့မလား ” ” သုတ္မေနပါနဲ႔ … ငါ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးပါ့မယ္ ” ” အာ ” ကိုၿဖိဳးသူ စကားဆုံးတာနဲ႔ လီးဆြဲထုတ္ၿပီး ကိုယ္လုံး ေနာက္ဆုတ္ရင္း က်မေပါင္ၾကားထဲ ေလးဘက္ေထာက္အေနထားနဲ႔ ပူပူေႏြးေႏြး လိုးထားတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးကို ေျပာင္ေနေအာင္ ယက္ေပးေနတာ။

” ရွီးးးး အ အ …… ရ ရ …… ရပါၿပီ …… ကိုၿဖိဳးရယ္ ” အလိုးခံၿပီးကာစ ေစာက္ပတ္ေလး အယက္ခံရေတာ့ က်မလည္း အားရေက်နပ္မိတာေပါ့။က်မစကားအဆုံး ကိုၿဖိဳးသူက ထရပ္ၿပီး ေဘးနား ျပန္လွဲေနတယ္။ က်မေဘးနား လွဲေနတဲ့ ကို ၿဖိဳးသူ ႏူတ္ခမ္းကို ခႏၶာကိုယ္တစ္ေစာင္း အေနထားနဲ႔ လွည့္စုပ္ေတာ့ ေစာက္ရည္နံ႔လရည္နံ႔မ်ား ႏွာေခါင္းဝထဲ တိုးဝင္လာတာေပါ့။ ကိုၿဖိဳးသူႏူတ္ခမ္းေထာင့္က ေပကပ္ေနတဲ့ ခပ္ေစးေစး ခပ္ျပစ္ျပစ္ အက်ိအခြၽဲေတြ ဆြဲစုပ္ေပးေတာ့ ညႇီစို႔စို႔ အရသာေလးမို႔ လရည္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ခံစားသိရွိၿပီး စိတ္ထဲ ေဝဒနာေလး တခု ျဖစ္ေပၚလာေတာ့တယ္။ ” အြန္ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ …… ေဟာေတာ္ … ဒါက လရည္ေတြ မဟုတ္လား ကိုၿဖိဳး ” ” ဟုတ္တယ္ေလ … ခုန မဝိုင္း ေစာက္ပတ္ေလးယက္ေပးေတာ့ … ျပန္အမ္ ထြက္လာတာနဲ႔ … မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္ရတယ္ ”  ” အယ္ …… ဒါဆို က်မ ေစာက္ရည္ေတြေရာ ” ” မဝိုင္း ေစာက္ရည္ေတြလည္း … မ်ိဳခ်ပစ္တာေပါ့ ” ” အိုးးး ” ” ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး မဝိုင္းးရယ္ … အိမ္မွာလည္း လိုးၿပီးတာနဲ႔ က်ေနာ့္မိန္းမ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးရတာပါ ” ” ေအာ္ … ဒါဆို … ကိုၿဖိဳး လီးက်ေရာ ” ” အင္း … မိန္းမက … ျပန္စုပ္ေပးတာေပါ့ ” က်မခဏၿငိမ္သြားမိတယ္။ က်မအေနနဲ႔ ကိုၿဖိဳးသူလီး ျပန္စုပ္ေပးခ်င္ေပမယ့္ ေျပာရမွာ ရွက္ေနတာရွင့္။ခုလို လူမွား အလိုးခံမိတာေတာင္ ကို ၿဖိဳးသူဘက္က က်မကို အထင္ေသးမွာမ်ိဳး စိုးရိမ္မိတယ္။ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ရင္း ခဏအၾကာ ကိုၿဖိဳးသူလက္ေတြက က်မ ႏို႔အုံေတြကို ပြတ္ေခ် ေနတာေပါ့ရွင္။အက်ၤ ီၾကယ္သီးေတြ ျဖဳတ္ၿပီး ေဘာ္လီအတြင္းဘက္ထိ ႏိုက္ေနတာနဲ႔ က်မလည္း ႏို႔အုံေတြအျပင္ထုတ္ရင္း ကိုၿဖိဳးသူပါးစပ္နား ႏို႔သီးေခါင္းေလး ကပ္ေပးလိုက္တယ္။

ႏို႔စို႔ခံေနတုန္း ကိုၿဖိဳးသူလက္တဖက္က က်မဘယ္လက္ဆြဲယူၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ထည့္ေပးေနေတာ့ က်မလည္း အလိုက္သင့္ သူ႔လီးကို အုပ္ကိုင္ရင္း ပြတ္သပ္ေပးေနမိတာပါ။ကိုၿဖိဳးသူေပါင္ၾကားက လီးႀကီး တျဖည္းျဖည္း က်မလက္ဖဝါးထဲ ျပန္မာလာတုန္း ႐ုတ္တရက္ ကားထိုးရပ္သြားေတာ့ က်မလည္း အက်ႌၾကယ္သီးမ်ား ျပန္တပ္ၿပီး ကိုၿဖိဳးသူကို ေက်ာေပးရင္း အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္တာေပါ့။ ကိုၿဖိဳးသူလည္း ဒုတိယအခ်ီ လိုးဖို႔ အစပ်ိဳးေနခ်ိန္ ကားရပ္သြားေတာ့ က်မနဲ႔ လူခ်င္းခြာၿပီး ေက်ာေပးရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနဟန္ ဟန္ေဆာင္ေနတာပါ။ ” ေဟးးး … ေပါက္ေတာ ေဟ့ … မိုးက ဖြဲဖြဲက်ေနတုန္း ျမန္ျမန္ေလး ” က်မေယာက်ၤား ကိုဗညားက ကားေနာက္ပိတ္တံခါး ပုတ္ရင္း က်မနဲ႔ သူ႔ သူငယ္ခ်င္း ကိုၿဖိဳးသူကို ႏိုးေျပာေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မနဲ႔ ကိုၿဖိဳးသူက တမင္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေတာ့ ကိုဗညားလည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္ၿပီး ကားနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္း လမ္းမႀကီးအေရွ႕ဘက္ ခ်ဳံေတာတြင္ ေသးေပါက္ၿပီး ကားဆက္ေမာင္းေနေတာ့တာေပါ့။ ” ႁပြတ္ ႁပြတ္ … အားးး အာ အာ …… ရွီးးးး းးးးး ” ကားျပန္ထြက္ၿပီး ခဏေလးပဲ က်မ ကိုယ္လုံး ေဘးတစ္ေစာင္းျပန္လွည့္ၿပီး အက်ႌၾကယ္သီးခြၽတ္ရင္း ေဘာ္လီကို ႏို႔အုံႀကီးမ်ားေပၚေအာင္ ေအာက္ဆြဲခ်ေပးေတာ့ ကိုၿဖိဳးသူတစ္ေယာက္ တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ ဆြဲစုပ္ေနေတာ့တာပဲ။ဒီတႀကိမ္ က်မလည္း ႏို႔စို႔ခံရင္း ကိုၿဖိဳးသူေပါင္ၾကားထဲ ဘယ္လက္ျဖင့္ ျပန္စမ္းၿပီး မေပ်ာ့မမာ ျဖစ္ေနတဲ့ လီးကို ဂြင္းထု ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။

ခဏၾကာေတာ့ ကိုၿဖိဳးသူက ကုန္းထၿပီး ကားေရွ႕ခန္း တခ်က္ၾကည့္ရင္း က်မနဲ႔ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ ေနရာယူလိုက္တာေပါ့။ ထမိန္ကို ေပါင္ရင္းထိ ဆြဲတင္ရင္း က်မေစာက္ပတ္ကို ယက္ေပးေနတာ။ေစာက္ဖုတ္ယက္ရင္း ပုဆိုးေအာက္နားစအား ဆြဲတင္ၿပီး ခါးေကာ့ထိုးလိုက္ေတာ့ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးက က်မပါးျပင္ ထိုးမိေနတယ္။က်မလည္း ပါးျပင္လာေထာက္တဲ့ လီးကို လက္တဖက္နဲ႔ထိန္းကိုင္ရင္း ေဘးတစ္ေစာင္းလွဲေနေသာအေနထားကေန မ်က္ႏွာလွန္ၿပီး ဒစ္ဖူးေအာက္ေျခအား ဆြဲစုပ္ပစ္လိုက္တာပဲ။ ကိုၿဖိဳးသူက က်မမ်က္ႏွာကို ေဘးတစ္ေစာင္း ျပန္လွဲေစၿပီး ပါးစပ္ထဲ ဒစ္ဖူးျမဳတ္သည္အထိ ခါးေကာ့ ထိုးေနျပန္တယ္။ က်မပါးစပ္ကို လီးတဝက္ေလာက္ အထုတ္အသြင္း လုပ္ကာ လိုးရင္း ေစာက္ပတ္လည္း မလြတ္ေစရဘူး ထိုးယက္ေပးေနေတာ့တာ။မၾကာေသးခင္ကမွ က်မေစာက္ဖုတ္လိုးထားတဲ့ ကိုၿဖိဳးသူလီးကို ပါးစပ္ထဲ အလိုးခံရင္း ေစာက္ရည္နံ႔လရည္နံ႔မ်ားကလည္း က်မႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာေနတာေပါ့ရွင္။ လင္ျဖစ္သူ ကိုဗညား လီးကို စုပ္ဖူးေပမယ့္ မလိုးခင္စုပ္ေပးရတာမို႔ အနံ႔အသက္သိပ္ မခံစားခဲ့ရပါဘူး။

အခု ကိုၿဖိဳးသူလီးက က်မေစာက္ဖုတ္လိုးၿပီး ေရမေဆးရေသးဘူးေလ။လီးအထက္ပိုင္းက အရည္မ်ားေျခာက္ကပ္ေနေပမယ့္ဘ လီးအရင္းေအာက္ဖက္က်ေတာ့ ေစာက္ရည္ေတြ စိုေနေသးတယ္။ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း က်မတံေတြးေတြနဲ႔ ျပန္စိုစြတ္ၿပီး အနံ႔ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ထြက္ေနတာေပါ့။ ကိုၿဖိဳးသူလီးဆီက ေစာက္ရည္နံ႔လရည္နံ႔ ခပ္ျပင္းျပင္း အနံ႔ေလးက က်မ ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပန္လည္ ထႂကြေစၿပီး ပါးစပ္ထဲ ဝင္ထြက္ေနေသာ လီးကို ပါးခြက္ေအာင္ စုပ္ပစ္မိေတာ့တယ္ရွင္။ လီးႀကီးေထာင္မတ္လာေတာ့ ကိုၿဖိဳးသူဆီက ထိထိမိမိ လိုးခ်က္ေတြ အားရေက်နပ္စြာ ခံယူေနမိပါတယ္။ကိုၿဖိဳးသူက ဒုတိယအခ်ီ က်မကိုယ္ေပၚ အေပၚကမိုးၿပီး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းဆန႔္ထုတ္ရင္း အားထည့္လိုးတာရွင့္။က်မ ကိုၿဖိဳးသူ လက္ေမာင္းအိုးႀကီး ဆြဲထားၿပီး ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ေျမႇာက္ေကြးရင္း မ်က္လုံးေလးစင္းကာ လီးအရသာခံေနလိုက္တယ္။မနားတမ္းဖိလိုးေနရင္း ကိုၿဖိဳးသူလိုးခ်က္ေတြက အားေလ်ာ့လာေတာ့ ကိုၿဖိဳးသူကို ပက္လက္လွန္ခိုင္းၿပီး က်မကပဲ အေပၚက တက္ေဆာင့္ပစ္တာေပါ့။ ကားေရွ႕ခန္း ကားေမာင္းေနတဲ့ က်မလင္ေတာ္ေမာင္ ကိုဗညားကို ၾကည့္ရင္း သူစိမ္းေယာက်ၤားျဖစ္တဲ့ ကိုၿဖိဳးသူကို ခြလိုးေနမိေတာ့ လင္ျဖစ္သူကိုဗညားမ်ား ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေလမလားဟု စိုးရိမ္စိတ္ေလးနဲ႔ ရင္ထဲ သိမ့္ကနဲ႔သိမ့္ကနဲ႔ ခံစားေနမိေတာ့တယ္။ကိုၿဖိဳးသူကလည္း က်မဖင္ႀကီး ေဆာင့္အခ် ေအာက္မွ ပင့္လိုးေတာ့ သားအိမ္ဝအား လီးထိပ္က လာေဆာင့္မိတာေပါ့။ က်င္လည္းက်င္ ေကာင္းလည္းေကာင္းေနတာမို႔ တျဖည္းျဖည္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြ အလိုေလ်ာက္ ျမန္လာၿပီး က်မ ဖင္သားစိုင္ေတြက ကိုၿဖိဳးသူလဥေတြပါ ေဆာင့္မိေနတာရွင္။

ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ေဆာင့္ရင္း က်မ အရင္ၿပီးတာမို႔ ကိုၿဖိဳးသူရင္ဘတ္ေပၚ ေမွာက္ခ်ပစ္လိုက္မိတယ္။ကိုၿဖိဳးသူလည္း က်မေက်ာျပင္ကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ၿပီး ပင့္လိုးရင္း လရည္မ်ား ပန္းထုတ္ေနတာေပါ့။ ခ်က္ခ်င္းမဆင္းေသးပဲ ဖင္ႀကီးအားဝိုက္ရင္း ကိုၿဖိဳးသူလီးကို ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေတြနဲ႔ ညႇစ္ဆြဲေပးၿပီး ခဏေနမွ က်မ ေဘးကိုလိမ့္ခ်ရင္း အနားယူေနလိုက္တယ္။

ည ၁၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွ က်မတို႔အိမ္ ျပန္ေရာက္တာပါ ကိုၿဖိဳးသူလည္း က်မနဲ႔ကိုဗညားကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ျပန္သြားေတာတာေပါ့။ေရာက္တာနဲ႔ ကိုဗညားက ကားေမာင္းလာရေတာ့ တန္းအိပ္သြားေရာပဲ။က်မက လင္ျဖစ္သူေနာက္ကြယ္ ေဖါက္ျပန္မိလို႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး။ကိုၿဖိဳးသူနဲ႔ လိုးေနတုန္း ကာမစိတ္ေၾကာင့္ မစဥ္းစားမိေပမယ့္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အပစ္ႀကီးတခု က်ဴးလြန္မိသလို ခံစားရင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေဒါသ ထြက္မိေနတာ။ ကိုဗညားကိုလည္း ခဏတိုင္း ထ ကန္ေတာ့ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းပန္မိေနပါတယ္။ဘယ္ခ်ိန္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းမသိပါဘူး မနက္ပိုင္း က်မ ႏူတ္ခမ္းေလးကို တစုံတခုက လာထိလို႔ ႏိုးလာခဲ့တာ။မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ က်မ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုဗညားေပါ့ ၿပဳံးၿပီး က်မကို ႐ႊန္း႐ႊန္းစားစား ၾကည့္ေနရွာတယ္။ခါတိုင္းဆို ကိုဗညား လည္ပင္းကို ဆြဲၿပီး ျပန္နမ္းတတ္ေပမယ့္ မေနညက အျဖစ္ပ်က္ေၾကာင့္ က်မ အားနာေနမိတာပါ။

” ေတာင္းပန္တယ္ ေမာင္ရယ္ … မေနညကမွ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္း လီးကို စုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ေဟာဒီပါးစပ္ေၾကာင့္ … ျပန္နမ္းဖို႔ က်မ စိတ္မရဲေသးဘူး ” ဒီစကားေတြကိုေတာ့ က်မ စိတ္ထဲကပဲ ေျပာၿပီး ကိုဗညားေရွ႕ အိပ္ေရးမဝတဲ့ ဟန္ လုပ္ျပရင္း တျခားဘက္လွည့္ မ်က္လုံးေလး မိတ္ထားမိတယ္။၁ပတ္ေလာက္ေနေတာ့မွ က်မ ကိုဗညားကို အရင္လို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ျပန္နမ္းေပးမိတာေပါ့။ ၂ ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ က်မ ေန႔ခင္းဘက္ ေမွာက္ယက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ဖင္ဝေလးထဲ လွ်ာေႏြးေႏြးေလး လာထိလို႔ လန႔္ႏိုးခဲ့ရပါတယ္။ေမွာက္လ်က္အေနထားနဲ႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုၿဖိဳးသူေပါ့ ဘယ္ခ်ိန္က ေရာက္ေနမွန္း မသိဘူး က်မ အိမ္တင္ဝတ္တဲ့ ထမိန္အပါးေလးကို ခါးေပၚထိ လွန္တင္ၿပီး ဖင္ကိုၿဖဲယက္ေပးေနတာရွင့္။ ” အို႔ …… ကိုၿဖိဳးသူ …… မသင့္ေတာ္ပါဘူး … ဟိုတခါ က်မ လူမွားၿပီး ျဖစ္သြားတာ … ခုထိ ကိုဗညားအေပၚ ေဖါက္ျပန္သလို ျဖစ္ေနပါၿပီ ” က်မလည္း ထထိုင္ရင္း ထမိန္ကို ဆြဲဖုံးပစ္လိုက္တယ္။ ” ဟုတ္ပါတယ္ … မဝိုင္းရယ္ … ငါ့ အမွားေတြပါ … ငါေလ … ငါ ငါ …… အိမ္ေထာင္ရွိလ်က္နဲ႔ နင့္ကို ေတြ႕တဲ့ေနက စၿပီး လိုးခ်င္ ေနမိတာပါဟာ ” ” ရွင္ … မျဖစ္သင့္ဘူးေလ ကိုၿဖိဳးသူ … ရွင္လည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔ က်မလည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔ေလ ” ” ဟူးးးး … ဟုတ္ပါတယ္ဟာ … ခုလည္း ညေနက် … ဗညားက ဟိုတခါ သူ႔အေဒၚကို လိုက္ပို႔လို႔ ဘီယာတိုက္မယ္ ေျပာတယ္ … ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ သစ္ေတြ လိုက္ၾကည့္ေနလို႔ ညေနၾကမွ အိမ္ျပန္ေရာက္မယ္ ေျပာတာ … ဒါနဲ႔ မဝိုင္းကို ဗညား မရွိခ်ိန္ လိုးခ်င္လို႔ … ေန႔လည္ပိုင္း ထြက္ခဲ့တာပါ … ၾကည့္ပါဦး မဝိုင္းရယ္ ” ကိုၿဖိဳးသူက စကားဆုံးတာနဲ႔ ခါးပုံစ ျဖည္ၿပီး သူ႔လီးကို ထုတ္ျပေနတာ။ (တတိယပိုင္း ၿပီးပါၿပီ)