မိအေးမိုး သနပ်ခါးလိမ်းပြီးသည်အထိ မိုးကမစဲ။အပြင်တွင် တဝေါဝေါ ရွာလျက်ရှိသည်။ဒီနေ့ ပျိုးနှုတ်သွားရမည့် ဦးဖိုးလုံးတို့ကွင်းက နဲနဲလှမ်းတော့ စောစောထပြီး ပြင်ဆင်ခဲ့ရတာဖြစ်သည်။သွားရမှာဝေးပေမဲ့ အဖော်တွေက တလှေကြီး။ မိအေးမိုးတို့လို ဆယ်ကျော်သက်တွေသာမက အမေတို့အရွယ် အသက် ၄၀ ဝန်းကျင် တွေထိ အရွယ်အမျိုးမျိုး အဖော်တွေစုံလှသည်။ ထမင်းကြမ်းစားပြီးချိန်ထိ အမေက မနိုးသေးသဖြင့် မိအေးမိုးအသာပင် ခြေကိုဖွနင်းပြီး အိမ်ပေါ်မှဆင်းလိုက်သည် ။ပလတ်စတစ်မိုးကာနှင့် ခမောက်က အိမ်ရှေ့ ကုန်းထဲတွင်ရှိ၍ မိအေးမိုး အိမ်ပေါ်ကဆင်းပြီး အိမ်ရှေ့ကုန်းထဲက တိုင်မှာ သံချိတ်တွင် ချိတ်ထားသောမိုးကာနှင့်ခမောက်ကိုယူမည်လုပ်ပြီးကာမှ အပြင်ဖက်တွင် မိုးကလည်း မစဲဘဲ တဝေါဝေါရွာနေသဖြင့် မိုးစဲမှဘဲ ထွက်တော့မည် ။ကျန်တဲ့အဖော်တွေလည်း ထွက်ဦးမည်မဟုတ်ဟုတွေး၍ အိမ်ပေါ်သို့ပြန်တက်ပြီး ခဏထိုင်နေရန် မိအေးမိုး နောက်သို့ပြန်ရန် လှည့်လိုက်သည်။ “အမေ့လေး” “ဟင်…..ရှင်…….ရှင်….” မိအေးမိုး အိမ်ပေါ်တက်ရန် နောက်သို့ပြန်အလှည့် လူတယောက်နှင့်ပက်ပင်းတိုးမိပြီး လန့်၍အော်လိုက်မိခိုက် ထိုလူက မိအေးမိုးကို အတင်းဖက်ပြီး နမ်းရှုံ့တော့သည်။ မိအေးမိုးလန့်အော်သော်လည်း ဘယ်သူမှကြားမည်မဟုတ်။ ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး မိုးသံက ဖုံးလွှမ်းနေသည်။ ထိုသူ၏ ရင်ဘတ်ကို အတင်းတွန်းကာ မိအေးမိုးရုန်းသော်လည်းမရ။ဖက်ထားသော ထိုလူ၏လက်များက သန်မာလှသည်။ သူမ၏ပါးနှစ်ဖက်ကို အတင်းလိုက်နမ်းနေသော နှာခေါင်းကြီးကို ရှောင်ကာ မျက်နှာကို ဘယ်ညာလှည့်သော်လည်း မလွတ်ပေ။ ထိုသူ၏နှာခေါင်းကြီးက တွေ့တဲ့နေရာကို အမိအရလိုက်နမ်းနေလေသည်။ “….အို…..အို….” သူ့လက်ကြီးက မိအေးမိုးရဲ့နို့ပေါ်ရောက်လာပြီး ဖွဖွလေးညှစ်သည်။ထိုမှတဆင့် အကျီတွေခံနေ၍ အားမရဘူးထင်၏။ အားဖြင့် ညှစ်သည်။
“…..အ…အား…..နာတယ်…..အင့်….” နာတယ်ဆိုတော့မှ နဲနဲလျှော့သွားသည်။ မိအေးမိုး အသက်ရှုရတာမွန်းကြပ်လာသည်။ အလင်းရောင်မလာသေးဘဲ ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံးမှောင်နေပေမဲ့ လူချင်းကကပ်နေတော့ ရုန်းရင်းကန်ရင်း ထိုသူမျက်နှာကို သေသေချာချာကြည့်မိသည်။ ကိုလှအေးဆိုတာကို မိအေးမိုးသိလိုက်သည်။ လက်တဖက်က နို့နှစ်ဖက်စလုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ကိုင်ညှစ်နေပြီး သိုင်းဖက်ထားသော ကျန်လက်တဖက်က မိအေးမိုး၏လုံးလုံးကျစ်ကျစ် တင်သားတွေကို လိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်နေလေသည်။ အနေအထားအရ သူမ၏ကိုယ်လုံးကို အတင်းအကြပ်ဖက်ထားတာ မဟုတ်တော့ပေမဲ့ မိအေးမိုး ရုန်းထွက်ရန်မစဉ်းစားမိတော့ဘဲ မျက်လုံးလေးနှစ်လုံး စုံမှိတ်ကာ ငြိမ်ခံနေမိသည်ကို သူမဟာသူမ မစဉ်းစားမိတတ်တော့ပေ။ စားရကံကြုံတော့ မုတ်ဆိတ်ပျားဆွဲဆိုသလို မမျှော်လင့်ဘဲ လှအေးမှာ မိအေးမိုးနှင့် ပက်ပင်းတိုးခဲ့သည်။လှအေးဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံ ကောင်းကောင်းကြီး အသုံးကျလိုက်သည်။အခု ကောင်မလေး ငြိမ်ကျသွားပြီ။မျက်လုံးနှစ်လုံးမှိတ်ကာ အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းထန်ကာနေပေသည်။ ခပ်တိုတိုဝတ်ထားသော ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထလာသော လီးကြီးဖြင့် မိအေးမိုး၏ ဆီးခုံတဝိုက်ကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး ထိုးထိုးပေးသည်။ မိအေးမိုး တကိုယ်လုံး နွမ်းနယ်ကာ ပစ်လှဲချချင်စိတ် တခဏအတွင်း ဖြစ်လာရသည်။ သူ့ဟာကြီးကလဲ လူကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီးထိုးနေသည်။အမှတ်တမဲ့ မိအေးမိုးလက်တဖက်က လှအေး၏ပုခုံးစွန်းတဖက်ကို အမှီသဟဲပြုကာ ကိုင်လိုက်မိသည်။ လှအေး၏ အကိုင်အတွယ်တွေက ပိုပြီးကြမ်းလာသည်။ ‘ဓနုံးချောင်း’ ရွာက အလှသရဖူလေး မိအေးမိုး သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပေပြီ။ ရွာထဲက ကာလသားတွေ အမြင်ဖြင့်သာ ကျေနပ်နေရသော အလှသရဖူလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲထဲ့၍ ကိုင်နေရပြီ။ နေ့စဉ်တွေ့မြင်နေရပြီး တွေ့ရတိုင်း မြင်ရတိုင်းလည်း စိတ်ထဲကိုမရိုးမရွဖြစ်နေရတာတွေ ကို လှအေးတစ်ယောက် အတိုးချနေပေပြီ။ အခြေအနေအရ ဆိုလျှင် ဒီလောက်ဖြင့် တော်လောက်ပြီ။တော်တော်ကြာ မိအေးမိုး အမေ မမြင့်အေး ထွက်လာလျှင် ခက်မည်။ မိအေးမိုး၏ ပါးတဖက်ကို အတင်းဖိကပ်နမ်းပြီး ဗြုံးကနဲ သူမကိုလွှတ်ကာ လှအေး လှစ်ကနဲ ပြေးထွက်သွားသည်။
အထိအတွေ့တွေ ကင်းကွာသွားသော မိအေးမိုးဖြတ်ကနဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက် မိပြီး လှအေးပြေးထွက်သွားရာသို့ လိုက်ကြည့်မိလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အနားရှိ ထင်းတုံးပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်မိသည်။ မိအေးမိုး အသက်ကို မနည်းမှန်အောင်ရှုနေရသည်။ လှအေးနမ်းသွားသော ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖျားလေးဖြင့် စမ်းနေမိသည်။ ထူပိန်းနေအောင် လိမ်းထားသော ပါးမှ ပါးကွက်နှစ်ဖက်က မရှိတော့။ အတန်ကြာ ငိုင်နေပြီးမှ အပြင်ဖက်တွင် မိုးစဲသွားပြီး အလင်းရောင်ပြပြလေးပင် လင်းနေပြီကို သတိထားလိုက်မိကာ မိအေးမိုးတယောက် ထိုင်နေရာမှ ထ၍ မိုးကာကို ယူ၍ကောက်စွပ်လိုက်ပြီး ခမောက်ကိုစောင်းကာ ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။ မိအေးမိုး အလုပ်လုပ်နေရသော်လည်း စိတ်ကမပါ။ တကိုယ်လုံး နေရထိုင်ရတာ ခက်လှသည်။ ဒါ့အပြင် စိတ်ကလည်း တချိန်လုံး လှအေးကိုသာ သတိရနေမိသည်။ မနက်ကကိစ္စကို မိအေးမိုး နေ့ခင်းကျမှ ပြန်စဉ်းစားမိပြီး ထူးခြားချက်တခုကို ပြန်ပြီး သတိထားလိုက်မိသည်။မနက်က မိုးတွေ တဝေါဝေါရွာနေသည့်ကြားမှ လှအေး၏ ကိုယ်မှာ ရေစိုမနေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။လှအေးက သူတို့အိမ် တအိမ်ကျော်တွင်နေသည်။ မိုးမလင်းသေးခင် စောစောစီးစီး သူတို့အိမ်ကို ဘာလာလုပ်တာလဲ။ မိအေးမိုး စဉ်းစား၍မရ။ တခုတော့ရှိသည်။ အမေခိုင်းစရာရှိလို့ စောစောခေါ်ထားတာလား။ ဒါလဲ မဖြစ်နိုင်။ မိအေးမိုး ထွက်လာသည်အထိ အမေက မနိုးသေးချေ။ လှအေးက အသက် ၃၀ လောက်ရှိပြီ။မိအေးတို့ အဖေရှိစဉ်က လှအေးသည် အိမ်တွင် သူရင်းငှားလုပ်နေတာဖြစ်သည်။ မိအေးမိုး၏ဖခင်က မနှစ်က ဆုံးပါးသွားသည်။ အဖေ ဆုံးသွားပြီးနောက် ကျန်ခဲ့သော လယ်ဧက ၂၀ ကို စပါးပေးဖြင့် အဖေ့ညီ ဦးလေးခင်မောင်ကို အငှားချလိုက်သည်။ အမေက အိမ်တွင် ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားသည်။ မိအေးမိုး၏ မိခင် မမြင့်အေးက အရွယ်က ၃၇ နှစ်သာရှိသေးသော်လည်းနောက်အိမ်ထောင်မပြုဘဲ အိမ်တွင်ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်၍ သားအမိနှစ်ယောက် လုပ်ကိုင်စားသောက်ခဲ့သည်။ ထိုင်မနေတတ်သော မိအေးမိုးက မျိုးနှုတ်၊ကောက်စိုက်၊စပါးရိတ်စ ပါးလှေ့၊စပါးသယ်၊ဘောက်သောက်အလုပ်တွေကို အမေတားသည့်ကြားက အဖော်ကောင်းလျှင် ဝင်လုပ်သည်။ အိမ်ကိစ္စ၊ဆိုင်ကိစ္စ လိုအပ်တာရှိလျှင် အမေက လှအေးကိုခေါ်ပြီး ခိုင်းနေကြ ဖြစ်လေသည်။ မိအေးမိုး ဖခင်လက်ထက်ကထဲက လှအေးက သူရင်းငှား ဖြစ်လေတော့ လှအေးမှာ မိအေးတို့အိမ်တွင် စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်နေလေသည်။
သန်းခေါင်ကြက်တွန်လေပြီ။ မိအေးမိုး အိပ်မပျော်နိုင်သေးချေ။ ခေါင်းရင်းဖက်အခြမ်းရှိ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အိမ်ခန်းဖက်ဆီမှ အသံသဲ့သဲ့ကြား၍ မိအေးမိုးခေါင်းထောင်ကာ နားစွင့်မိလေသည်။ အိမ်ခန်းဆိုသော်လည်း တံခါးနှင့်ဘာနှင့် သီးသီးသန့်သန့်အခန်းကာ ထားတာမျိုးမဟုတ်။ အတွင်းအပြင် နံရံဝါးထရံတခုနှင့် ခြေရင်းတဖက်တွင် ဝါးထရံတခုကို ခြေရင်းဖက်နှင့်ကန့်၍ ခြားကာ ကာထားရုံသာဖြစ်သည်။ “…..လှအေး…..နင်…ညက….မိုးရွာကြီးထဲ ပြန်သွားတာလား…” “…ဘယ်ပြန်မှာလဲ….မမအေးရ…..အိမ်ရှေ့က ဆိုင်ခန်းထဲ ဝင်အိပ်နေတာလေ…. မိုးလင်းကာနီးမှ ပြန်သွားတာ….” “…….အေးမိုးလဲ တွေ့သွားအုံးမယ်နော်….” မိအေးမိုး ရင်ထဲဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ “….ကျွန်တော်ပြန်တော့ မိအေ မိုး…. သနပ်ခါးသွေးသံကြားတုံးဘဲ ရှိသေးတယ်…“…..ဟင်း….တော်သေးတာပေါ့….” ဟု မိအေးမိုး သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ “…ဒီညတော့ ပြီးရင်တခါထဲပြန်……မိုးမှမရွာဘဲ….ဟာ…” “…အင်း…” မိအေးမိုး အိပ်ယာထက်မှနေ၍ထိုင်လိုက်ပြီး ချက်ခြင်းထကာ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အိပ်ခန်းခြေရင်းဖက် ထရံဘေးသို့ပြေးကပ်ပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်မိသည်။ ဖခင်ရှိစဉ်ကထဲက အိပ်ခဲ့သော ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် မမြင့်အေးမှာ ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်နေပြီး လှအေးက မမြင့်အေး၏ဘေးတွင် ယှဉ်လျက်သားထိုင်ကာ လက်တဖက်က မမြင့်အေး၏ပုခုံးကို သိုင်းဖက်ထားပြီး ပါးချင်းကပ်ကာ ပါးစပ်မှ တတွတ်တွတ်ပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။ ခဏအကြာတွင် မမြင့်အေးမှာ လှအေး၏လက်မှ အသာရုန်းဖယ်ကာ သူမ၏အပေါ် ပိုင်းမှ အင်္ကျီများကို ချွတ်လိုက်သည်။ “သိပ်ပြီးလှတာဘဲ…..မမအေးရာ….” “……တော်စမ်းပါ….နင့်ဟာက…ကဲကိုကဲတယ်….” မမြင့်အေးက ကြာမူပါပါဖြင့် မျက်စောင်းထိုးကာပြောလိုက်ရင်း သူမ၏ထဘီကိုပါ ချွတ်ချ လိုက်လေသည်။ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသော မမြင့်အေးကို လှအေးက တပ်မက်သော မျက်လုံးကြီးများနှင့် စူးစိုက်၍ကြည့်လိုက်သည်။ ရင်သားများမှာ ခပ်တွဲတွဲဖြစ်နေပုံရသော်လည်း ဖြူဖြူဝင်းဝင်းနှင့် မို့မောက်စွာ တလုံးတခဲကြီးဖြစ်နေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေမှာလဲ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ဖြစ်နေသည့်အတွက် လှအေး၏စိတ်များ ပို၍ကြွတက်လာသည်။
အောက်ပိုင်းမှ ထွားထွားအိအိဖြင့် ကားနေသော တင်ပဆုံကြီးများမှာလည်း မက်မောစရာ ကောင်းလှသည်။ လှအေး ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ နက်မှောင်သော အမွှေးများ ဖုံးအုပ်ထားသည့် မမြင့်အေး၏စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ လှအေးက မမြင့်အေးတကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးပွေ့ဖက်ကာ နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်နယ်ချေမွလိုက်သည်။ပြီးတော့မှ ထောင်ထနေသော နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးများကို ငုံ့၍တပြွတ်ပြွတ်စို့တော့သည်။ တွေ့မြင်နေရသော မိအေးမိုးမှာ ရင်ထဲတွင် တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ကတုံကရင် ဖြစ်လာသည်။ဒါပေမဲ့ သူမ၏မျက်လုံးများကတော့ မြင်ကွင်းမှ မခွာနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ လှအေးသည် မမြင့်အေးကို အိပ်ယာပေါ်သို့ အသာလေးလှဲချလိုက်သဖြင့် မမြင့်အေးမှာ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားရသည်။ ထိုအခါ လှအေးက မမြင့်အေး၏ကိုယ်ပေါ်သို့ကားယားခွကာ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး နောက် နို့သီးများကို ကုန်း၍စို့နေရင်း လက်တဖက်က ဖေါင်းထနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်၍ပေးနေသည်။ မမြင့်အေးမှာလည်း လှအေးကြောင့် ကာမစိတ်များမှာ ဟုန်းကနဲထလာပြီး သူမကလည်း အားကျမခံ လှအေး၏ရှည်လျားတုတ်ခိုင်သန်မာလှသော လီးတန်မဲမဲကြီး ကို ဆွဲကိုင်၍ပွတ်သပ်ပေးလေသည်။ ထိုသို့ တယောက်နှင့်တယောက် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရင်းက ကာမစိတ်များ လွန်ကဲလာပြီဖြစ်သော မမြင့်အေးမှာ အောင့်အီး၍ မနေနိုင်တော့ဘဲ သူမလက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် လှအေး၏လီးတန်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ပေးပြီး တင်ပါးကြီးများကို ကော့ထိုးပေးလိုက်သည့်အပြင် “…….လုပ်ပါတော့….လှ..အေး…ရာ….ယားလှပြီ….ဟ..” ဟူ၍ ပြောလိုက်လေသည်။ ဤတွင်မှ လှအေးမှာ ခါးကိုကော့၍ မမြင့်အေး၏စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့လျှက်သား ရှိနေပြီဖြစ်သော သူ၏လီးတန်ကြီးအား တအားကုန်ဆောင့်၍ ထိုးသွင်းလိုက်ရာ မမြင့်အေးမှာ အင့်ကနဲဖြစ်သွားရုံမျှမက မျက်နှာပါ ရှုံ့မဲ့သွားရလေသည်။ “….လှအေး ကလဲ အရမ်းကြီးဘဲ…နင့်ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့…. ဖြေးဖြေးလုပ်ရောပေါ့…..” “…….နာသွားလို့လား….အရင်ကတော့ နာနာဆောင့်ဆို…..” “…….အစတော့ ဖြေးဖြေးပေါ့….နောက် အရှိန်ရလာတော့မှ နာနာဆောင့်ပါ…” မမြင့်အေးက ထိုသို့ပြောလိုက်သဖြင့် လှအေးမှာဆောင့်အားကို လျှော့၍ ခပ်မှန်မှန် လေးငါးချက်လောက် ဆောင့်လိုက် ခဏနားလိုက် ပြန်ဆောင့်လိုက်ဖြင့် မမြင့်အေး၏ အကြိုက်ကို ဆောင့်နေပါတော့သည်။
ချောင်းကြည့်နေသော မိအေးမိုးမှာလည်း ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသည့် လီးတန်ကြီးကို တွေ့မြင်နေရသည့်အပြင် အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပေးညှောင့်ပေးနေပုံများကိုပါ အနီးကပ် တွေ့မြင်နေရသဖြင့် သူမ၏စိတ်များ အဆမတန် ထလာခဲ့ရသည့်အပြင် သူမ၏မိခင် နည်းတူ လှအေးလုပ်တာကို ခံစားလိုစိတ်များ ပြင်းပြလာခဲ့ရလေသည်။ သို့ရာတွင် မိန်းမသားဖြစ်သည်မို့ သားအမိကလည်းဖြစ်နေတော့ စိတ်ကိုအသာပင် ချိုးနှိမ်ကာ မျက်စိအာရုံမပြတ်အောင်သာ ဆက်လက်၍ စူးစိုက်ကာ ကြည့်နေမိသည်။ လှအေး၏ဆောင့်ချက်များက အရှိန်ရလာပြီဖြစ်၍ မမြင့်အေး၏စောက်ဖုတ် အတွင်းတွင် အရေများက စိုစွတ်လာခဲ့ရပြီး တစွတ်စွတ် တဖွတ်ဖွတ် အသံများက ထွက်ပေါ်နေလေတော့သည်။ တဖြေးဖြေး ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာသော လှအေးမှာ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လာသလို မမြင့်အေး၏တင်ပါးကြီးများမှာလည်း ကော့ကာမြှောက်ကာ လှုပ်ရမ်းလာခဲ့သည်။ မမြင့်အေး၏ ကော့မြှောက်ပေးမှုကြောင့် အရသာတွေ့လာသော လှအေးမှာ မမြင့်အေးတယောက် စိတ်တွေထန်လာပြီဟူသော အသိကြောင့် မမြင့်အေးအကြိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သဖြင့် မမြင့်အေးမှာ အသဲခိုက်၍ နေရလေသည်။ “……ကောင်းလိုက်တာ….လှအေးရာ…..ကောင်းလိုက်တာ…..သွက်သွက်လေး…ဆောင့်စမ်းပါ….ဟင်း….ဟင်း…..” မမြင့်အေး၏နှုတ်ခမ်းများ တဆတ်ဆတ်တုန်လှုပ်ရင်း အသံထွက်လာရသည့်အပြင် လှအေး၏လက်မောင်းများကို အားပါးတရဆုပ်ကိုင်ပြီး သူမ၏တင်ပါးကြီးများကို မြှောက်၍ မြှောက်၍သွားအောင် ကော့ကော့ပေးနေလေသည်။
“……အခုလို…..ဆောင့်တာကောင်းလား……” “…..ကောင်းတယ်…..ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးပါအုံး…” လှအေးသည် မမြင့်အေး၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆောင့်ကြောင်ထိုင်နေသော သူမ၏ပေါင် ပေါ်တွင် တဖက်တချက်စီတင်၍ လိုးနေရာမှ ရှေ့သို့ အနည်းငယ်ကုန်းလိုက်ပြီး မမြင့်အေး၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူမ၏ချိုင်းအောက်မှနေ၍ လက်လျှိုကာ ဆွဲထူလိုက်လေသည်။ ပက်လက်လှန်လျှက်ရှိသော မမြင့်အေးမှာ အလိုက်သင့်ပါလာရပြီး ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်နေသော လှအေး၏ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်ဝယ် ခွလျှက်သားထိုင်မိနေသည့်အပြင် ဆီးခုံနှစ်ခုံတို့မှာလည်း ပို၍ထိကပ်သွားရလေသည်။ ထို့နောက် လှအေးက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်ရှိသော သူ၏ခြေထောက်များကို ဆင်း၍ ဖင်ချထိုင်လိုက်သည့်အခါတွင်တော့ မမြင့်အေးက လှအေး၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်ပြီး သူမ၏တင်ပါးကြီးများကို မြှောက်၍ ရမ္မက်စိတ်ပြင်းပြနေသည့် အလျောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်သည်မှာ လှအေးပင် တဟင်းဟင်း ဖြစ်လာရလေသည်။ လှအေးထက်ပင် ကာမရာဂစိတ်ပြင်းထန်နေသော မမြင့်အေးမှာ သူမသဘောကျ ဦးဆောင်၍ ဆောင့်လိုးနေလေသည်။ လှအေးကလဲ သဘောတွေ့ကာ သူ၏လက်များက မမြင့်အေး၏ တင်သားကြီးများကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ မကြာမှီ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အဆုံးစွန်သော အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာတော့ မည်ဖြစ်သဖြင့် ဆောင့်အား ကော့အားများမှာ အတော်ပင် ပြင်းထန်လာလေသည်။ ထို့ပြင် တအင်းအင်း တဟင်းဟင်းဖြင့် နှုတ်ဖျားမှ အားမလိုအားမရ အသံများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး မျက်စိကို စုံမှိတ်ကာ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း အားကုန်ကြိုးလိုက်ကြ သည်မှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပင် ယိမ်းထိုး၍နေလေသည်။ထို့နောက် မကြာမှီအချိန်တွင်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး၏ကိုယ်လုံးများမှာ တတွန့်တွန့်ဖြစ် လျှက် ခဏအတွင်း နှစ်ယောက်စလုံး ငြိမ်သက်သွားကြလေတော့သည်။ တွေ့မြင်နေရသော မိအေးမိုးမှာလည်း အစွမ်းကုန်သောင်းကျန်းလိုက်ကြသည့် သူမ၏မိခင်နှင့် လှအေးတို့ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီး မြင်တွေ့လိုက်ရသည့် အတွက် မိအေးမိုး၏ကာမစိတ်များမှာ ပြင်းပြတက်ကြွလာရလေသည်။
ထို့ပြင် သူမကိုယ်တိုင် ခံစားရသည့်အလား နှုတ်ခမ်းလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန်၍ ရင်တွင်းဝယ်တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ မောဟိုက်နွမ်းနယ်သွားရသဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို မသယ်ချင်သယ်ချင် သယ်၍အိပ်ယာဆီသို့ ပြန်လာကာ လှဲချလိုက်လေတော့သည်။ မိအေးမိုးတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်သို့လှဲချလိုက်ပြီး ခဏမှာပင် မိခင်ဖြစ်သူ၏ အိပ်ခန်းဆီမှ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားအသံများကြားလိုက်ရပြီး လှအေးပြန်ထွက်သွားသံ ကြားလိုက်ရလေသည်။ ဘယ်လိုမှ အိပ်၍မပျော်နိုင်ဖြစ်နေသော မိအေးမိုးတယောက် ထမင်းအိုးတလုံး ချက်လောက်အကြာတွင် မိခင်ဖြစ်သူ မမြင့်အေး၏တရှုးရှုး အိပ်ပျော်နေသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ဇွတ်မှိတ်၍ အတင်းကြိုးစားကာအိပ်ပါသော်လည်း မိအေးမိုး အိပ်မပျော်နိုင်။တကိုယ်လုံးရှိ သွေးသားတွေက ရုန်းကန်ထကြွ၍ နှိပ်စက်နေကြသည်။ ထိုခဏမှာပင် သူမကို တစုံတယောက်က လာ၍ဖက်လိုက်သဖြင့် မိအေးမိုး မျက်လုံးလေးများ ဖြတ်ကနဲ ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ “…..အို…ကို…လှအေးရယ်….လွှတ်ပါ…လွှတ်…ပါ…” သူမကိုလာဖက်သူက လှအေးဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည့် မိအေးမိုးမှာ အတင်းငြင်းဆန်၍ နေသော်လည်း အားကမပါချေ။ “…….မရုန်းပါနဲ့……မိအေးမိုးရာ…..နင့်ကို ငါ…သိပ်ချစ်တာဘဲ….” လှအေးက ပြောလဲပြော မိအေးမိုးအား အတင်းပွေ့ဖက်ပြီး ပါးပြင် နဖူးပြင်များကို တရှုံံရှုံ့ဖြင့် အငမ်းမရ နမ်းရှုံနေလေသည်။ လှအေး၏ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် အကျီင်္မရှိဘဲ အောက်ပိုင်းတွင်သာ ပုဆိုးကို ခပ်တိုတိုဝတ်ထားသဖြင့် မဲ၍ပြောင်တင်းနေသော လှအေး၏ လက်မောင်းနှင့် ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးများဆီမှ ကြွက်သားဆိုင်ကြီးများကို ရုန်းရင်း ကန်ရင်းကြည့်ကာ မိအေးမိုး၏ရင်ထဲတွင် ပို၍ လှုပ်ရှားလာရလေသည်။ “…..အို…..လွှတ်ပါဆို…..ကြည့်ပါလား….အို….အို….” လှအေးက မိအေးမိုးကို လွှတ်၍မပေးသည့်အပြင် သူ၏လက်တဖက်က မိအေးမိုး၏ လုံးကျစ်နေသော ရင်သားတဖက်ဆီကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေပြန်ပါသည်။
ခဏအကြာမှာပင် လှအေးက မိအေးမိုး၏ထဘီလေးကို ခါးမှ ဆတ်ကနဲဆွဲချွတ် ပစ်လိုက်ရာ မိအေးမိုးမှာ သူမ၏ထဘီလေးကို လှမ်း၍ပင် မဆွဲနိုင်တော့ဘဲ ကွင်းလုံးကျွတ်ထွက်သွားရလေသည်။ “…….အို…..မလုပ်နဲ့…..မလုပ်နဲ့….” သူမ၏ ဝင်းဝါဖြူဖွေးသော ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းလေးတွင် ဖြူဖွေးတောင့်တင်း၍ အဖျားရှုးသော မိအေးမိုး၏ပေါင်လုံးကြီးများနှင့် ထိုပေါင်လုံးကြီးများကြားတွင်တော့ အမွှေးနက်လေးတွေ ခပ်စိတ်စိတ်ဖုံးထားသည့် မိအေးမိုး၏ဖေါင်းမို့ခုန်းမောက်သော စောက်ဖုတ်ကြီးက ထင်ရှားစွာ ထွက်ပေါ်၍ လာခဲ့လေသည်။ ထိုမျှမကသေးဘဲ ရုန်းရင်းကန်ရင်း လှအေး၏ခါးတွင် ဝတ်ထားသော ပုဆိုးမှာလည်း ကျွတ်ထွက်သွားလေတော့ရာ သန်မာထွားကြိုင်းလှသည့် လှအေး၏ လီးကြီးမှာ ထောင်ထနေပြီး မိအေးမိုး၏ပေါင်တန်ကြီးများ တင်ပါးများကို သွား၍ သွား၍ ထိုးမိနေလေသည်။ ထိုသို့ ထိတွေ့ပွတ်သပ်မှုများ အကိုင်အတွယ် အနမ်းအရှုံံများကြောင့် နဂိုကပင် ကာမရာဂစိတ်များ ပြင်းပြနေရသည့် မိအေးမိုးသည် ကြာရှည်ရုန်းကန်ခြင်းမပြုနိုင် တော့ဘဲ သာယာမှုဖြစ်လာပြီး တဖြေးဖြေး ငြိမ်မှန်းမသိ ငြိမ်ကျသွားရလေသည်။ အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သော လှအေးမှာ မိအေးမိုး၏ အခြေအနေကို အကဲခတ်မိပြီမို့ တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားရာမှ အသာလျှော့ပေးလိုက်လေသည်။ “……နင့်ကို ငါ…ချစ်ပါရစေနော်….” “……မသိဘူး…..မသိဘူး….အု….အူး….” လှအေးက မိအေးမိုး၏ ပါးပါးလှပ်လှပ်နှုတ်ခမ်းလေးများကို သူ၏နှုတ်ခမ်းထူထူ ကြီးများဖြင့် စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။ ထိုအခါတွင် ဆန္ဒပြင်းပြနေသော မိအေးမိုးမှာ ဘယ်လိုမှ မာန်တင်းမနေနိုင် တော့ဘဲ တကိုယ်လုံး မရိုးမရွဖြစ်သွားရပြီး အားမလိုအားမရဖြင့် လှအေး၏ပုခုံးများကို တင်းကြပ်စွာ ပြန်၍သိုင်းဖက်ရင်း လှအေး၏နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လည်စုပ်နမ်းမိသည် အထိ ဖြစ်သွားရလေသည်။ မိအေးမိုး၏ နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းရင်းက လှအေး၏လက်တဖက်က သူမ၏ အကျီကြယ်သီးများကို စမ်း၍ တလုံးပြီးတလုံး ဖြုတ်လိုက်ရာ ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်ထွက်သွားသည်နှင့် လှအေးသည် မိအေးမိုး၏နှုတ်ခမ်းများကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏အကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အောက်မှ ဘော်လီအကျီင်္ကိုပါ တပါတည်း ဆွဲ၍ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။
ဝင်းမွှတ်၍ ဖွံ့ထွားကာ ကော့တက်နေသော မိအေးမိုး၏ရင်သားနှစ်မွှာသည် ဝင်းမှည့်စွာ ထွက်ပေါ်၍ လာလေသည်။ ထို့နောက်လှအေးသည် မိအေးမိုး၏ကိုယ်လုံးလေးကို သူမအိပ်သော ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်ရှိ အိပ်ယာထက်တွင် ကန့်လန့်ဖြတ် ပက်လက်လေးဖြစ်အောင် ရွှေ့ပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူက ကွပ်ပျစ်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်လေသည်။ မိအေးမိုးမှာ ကိုယ်တပိုင်းက ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်လျှက် ခြေထောက်များက အောက်သို့တွဲလောင်းကျကာ မျက်လုံးလေးများ စုံမှိတ်ထားလေသည်။ သူမ၏ဖြူဝင်းသော ဗိုက်သားလေးများ၏ အောက်မှ ဆီးခုံမို့မို့နှင့် အမွှေးနုနုလေးများ ခပ်စိတ်စိတ်ပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးမှာလဲ ရမ္မက်ကြွစရာ ဖြစ်နေလေသည်။ လှအေးသည် မိအေးမိုး၏ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး မိအေးမိုး၏ နို့တလုံးကို ငုံ့စို့ကာ တလုံးကို လက်ဖြင့်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးလေသည်။ ခဏမျှအကြာတွင်တော့ လှအေး၏နှုတ်ခမ်းများသည် မိအေးမိုး၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများဆီသို့ ပြောင်း၍ သူ၏နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများဖြင့် စုပ်နမ်းနေပြန်ပါသည်။ လက်များကိုလည်း အအားမထားဘဲ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လက်ညှိုးလက်မ တို့ဖြင့် ညှစ်၍ဆုပ်နယ်၍ပေးနေပြန်တော့ မိအေးမိုးတယောက် ရမ္မက်စိတ်တွေ တက်သည်ထက်တက်လာရပြီး တတွန့်တွန့်ဖြစ်နေရလေသည်။ တဖန် လှအေး၏လက်က အောက်သို့ရောက်သွားပြီး မိအေးမိုး၏ ဖေါင်းကြွခုံးမောက်နေသည့် စောက်ဖုတ်ကို တရွရွပွတ်သပ်ရင်း အကွဲကြောင်းလေးထဲ သို့ လက်ညှိုးကိုထဲ့ကာ ကလိပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။
မိအေးမိုး၏ခါးလေးမှာ တချက်မျှ ဆတ်ကနဲကော့တက်သွားပြီး ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးများက လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်သွားလေသည်။ ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာသော မိအေးမိုးမှာ တကိုယ်လုံး လူးပျံလှုပ်ရှားနေရင်း သူမ၏ပေါင်တန်ကြီးကိုလာရောက်ထိတွေ့နေသော လှအေး၏ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏လက်လေးက အမှတ်မထင် လှမ်း၍ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်ပါတော့သည်။ လှအေးမှာ မိအေးမိုးက သူ၏လီးတန်ကြီးအား အလိုအလျောက် လာရောက်၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် ပို၍အကြိုက်တွေ့ကာ ကျေနပ်သွားရပြီး မိအေးမိုး၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများကို သူ၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့် စုပ်နမ်းနေရာမှ သူမ၏ဆီးခုံမို့မို့အောက် နားစပ် အသားတစ်တစ်လေးကိုပင် ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ယူကာ လျှာဖြင့် ယက်၍ပေးလိုက်သည်။ “….အင့်…ဟင့်….ဟင့်….အ….အ…..” ဒီလိုအထိအတွေ့များကို မခံစားရဘူးသေးသည့် မိအေးမိုးမှာ လှအေး၏လည်ပင်းကို သူမ၏လက်တဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး လှအေး၏လီးတန်ကြီးကိုလည်း ဆုပ်ထားရာမှ ဆွဲယူ၍ သူမ၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများနှင့် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တော့သည်။ “…..ဟင့်…ယားတယ်…မနေတတ်တော့ဘူး….လုပ်ရင်….လုပ်တော့လေ..” အရည်တွေက ရွှဲနစ်၍နေချေပြီ။မိအေးမိုးသည် မျက်လုံးများ မဖွင့်နိုင်တော့ဘဲ အသံလေး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် လိုလားတောင့်တစွာ ပြောလိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်တွင် လှအေးက သူ၏ပွတ်သပ်စုပ်နမ်းနေမှုများကို ရပ်နားလိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် ခပ်ကုန်းကုန်းဖြစ်နေရာမှ ခါးဆန့်၍ မတ်တပ်ရပ်လိုက်လေသည်။
ထို့နောက် ကွပ်ပျစ်အောက်သို့ တွဲလောင်းကျနေသော မိအေးမိုး၏ ခြေထောက်များကို ကားလိုက်ကာ အလယ်တွင်ဝင်ရပ်၍ သူ၏ရှည်လျားတုတ်ခိုင်ကြီးမား၍ မာတောင်နေသော လီးတန်ကြီးကို မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့လိုက်ပြီး သူမ၏ခြေထောက်များကိုပင် အားပြု၍ကိုင်ကာ လီးကြီးကို မိအေးမိုး၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဖိ၍ သွင်းချလိုက်လေသည်။ “…….ဗြစ်…ဇွတ်….ဗြစ်….အီး….အင်း….အ…အား…” မိအေးမိုး ကော့တက်သွားသည်။ စောစောက နှိုးဆွထားသည့်အရှိန်ကြောင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းဝယ် အရေများစိမ့်ထွက် စိုစွတ်နေသည့်တိုင်အောင် လှအေး၏လီးကြီးက ထွားကြိုင်းလှသဖြင့် အဆုံးထိမြုပ်ဝင် မသွားဘဲဖြစ်နေသည့်အတွက် လှအေးမှာ အားမလို အားမရဖြစ်သွားရလေသည်။ မိအေးမိုးမှာလည်း လှအေး၏ထွားကြိုင်းတုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးကြောင့် စောက်ဖုတ်တခုလုံး ပြည့်ကြပ်သွားရပြီး ကွဲများကွဲသွားမလားဟု ထင်မှတ်လိုက်ရရုံမျှ မက တင်းကြပ်နာကျင်မှုကိုပါ ခံစားသွားရလေသည်။သို့ရာတွင် သူမ၏စိတ်တွင် ရမ္မက်များကလဲ ပြင်းထန်နေသည့်အတွက် လှအေး၏ လီးတန်ကြီးက သူမ၏စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ တဆုံးဝင်သွားရန်ဆန္ဒများ ပြင်းပြနေသည်။ ထိုကြောင့်ပင် မိအေးမိုးသည် သူမ၏ခြေထောက်များကို ထပ်မံ၍ ဖြဲကားပေးလိုက်လေသည်။ လှအေးသည် သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ၏လီးတန်ကြီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးထိပ်ဖူးတဝက်မျှသာ ကျန်တော့မှ မိအေးမိုး၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ထပ်၍ ဖြဲကားလိုက်သည်။ထိုအခါ နဂိုကထက်ပြဲအာသွားသည့် မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ပြန်လည်ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။ သည်တခါတွင်တော့ နှစ်ဦးလုံး၏အပေးအယူတဲ့မှုကြောင့် လှအေး၏လီးတန်ကြီးမှာ မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အဆုံးထိမြုပ်ဝင်သွားလေသည်။ “……ဗြစ်…ဗြစ်…အိုး…အီး….ဗြစ်..ဗြစ်….ဒုတ်…အား….ဟ..အား….” အဆုံးဝင်သွားသော လီးကို လှအေးက ခဏမျှငြိမ်ထားလိုက်သည်။ “……အဆုံးထိ….ဝင်သွားပြီ…” “….နာလား…အေးမိုး…” “…..အင်း…..နဲနဲ….နာတယ်…..” အမှန်ကတော့ အပျိုစောက်ဖုတ်ထဲကို ကြီးမားထွားကြိုင်းသော လီးကြီးက တဆုံးဝင်နေခြင်းကြောင့် မချိမဆန့်နာကျင်နေသော်လည်း လှအေး အရှိန်လျော့သွားမှာ စိုးသဖြင့် နဲနဲဘဲ နာတယ်ဟု ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ “…..ဖြစ်ပါ့မလား…” “…..ဟွန်း….သူ့ဟာကြီးက တဆုံးဝင်နေပြီဘဲ….ဟာ…” မိအေးမိုး အံကိုကြိတ်ရင်း မျက်လုံးလေး ဖြတ်ကနဲ ဖွင့်ကြည့်၍ပြောသည်။
လှအေးက လီးကို ခပ်ဖြေးဖြေး လက်သုံးသစ်ခန့် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။လီးထိပ်က အရေပြားနဲ့ မိအေးမိုးစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေက ကပ်လျက်ပါလာလေသည်။ “……ကျွတ်…ကျွတ်……အင့်…ကျွတ်….” “….သိပ်နာနေလား…” “….မနာပါဘူးဆို….” လှအေး ပြုံးလိုက်သည်။မိအေးမိုးအတော်နာနေကြောင်း သိသည်။ပြီးတော့ လီးကို ငြိမ်ထားစဉ် ခံချင်လွန်းနေသော မိအေးမိုးက ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေသည်။ လှအေးက လက်သုံးသစ်ခန့် ထုတ်ထားသော လီးကို နဲနဲဆောင့်ပြီး သွင်းလိုက်သည်။ “ဗြစ်…အိုး…. ကျွတ်….ကျွတ်….” “…..နို့…နို့သီးတွေကို ယက်ပေး….ယက်ပေး….” “…….အင်း….ယက်ပေးမယ်……လီးကို …..စောက်ပတ်နဲ့….ညှစ်ပေးထား” “….အင်း….အင်း….” လှအေးက မိအေးမိုးကိုယ်ပေါ်ငုံ့၍ နို့သီးတွေကို လျှာတစ်လစ်ထုတ်ပြီး ယက်သည်။ မိအေးမိုးက မလုပ်တတ်လုပ်တတ်ဖြင့် လီးကို စောက်ပတ်ဖြင့် ညှစ်၍ ညှစ်ညှစ်ပေးသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်များ တစစ်စစ် စီးထွက်လာသည်။ “….လုပ်..လုပ်ပါတော့….အင်း…ဟင်း…ဟင်း…” “…ဗြစ်… ဇွတ်… ပလွတ်….ဖွတ်….ကျွတ်….ကျွတ်…..အ…အင့်…” မိအေးမိုး စုပ်သတ်ကာ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ တွန့်လိမ်သွားပြီး မျက်နှာလေးမှာ မဲ့သွားကြသည်။ အဆုံးထိ မြုပ်ဝင်နေပြီဖြစ်သောလီးတန်ကြီးကို လှအေးက တဝက်သာသာမျှ ပြန်နှုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် ၄-၅ ချက်မျှ ခပ်ရွရွလေး ဆောင့်ပေးလိုက် ခဏနားလိုက် မိအေးမိုး၏ နို့သီးခေါင်းလေးများကို ယက်ပေးလိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးလိုက်သည်တွင် မိအေးမိုးမှာ နာကျင်မှုတွေ တဖြေးဖြေး ပျောက်သွားပြီး အရသာတွေ့ကာ ရမ္မက်စိတ်များ တရွရွတက်လာရုံမျှမက သူမ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းဝယ် အရည်ကြည်များက အလျှံပယ် ထွက်လာရလေသည်။ ဤကဲ့သို့ မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်အတွင်းဝယ် အရည်များရွှဲလာသည့်အတွက် လှအေး၏လီးတန်ကြီးမှာ စောစောကထက် ဆောင့်အားသွက်လာလေသည်။ “ပလွတ်….ဖွတ်….ဇွတ်…ဇွိ…..အင့်…ဟင့်…ပလွတ်….ဖွတ်….” လှအေး၏လီးကြီးမှာ ဆောင့်ချက်တွေ သွက်လာရုံမက လီးတန်ကြီးကိုလည်း အဆုံးနီးပါး ဆွဲထုတ်၍ တဆုံးပြန်သွင်းကာ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်၍ လိုးနေလေသည်။ လှအေးက ခပ်သွက်သွက်လေး အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက် သည့်အခါတွင် မိအေးမိုးမှာ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ဖြစ်သွားရလေသည်။
“…..ပလွတ်…ဗြစ်…..ဒုတ်….ဖွတ်….ဇွတ်….ဒုတ်…ဟင့်…အင့်…ပလွတ်….ဗြစ်…အ “ လှအေး၏ လီးတန်ကြီးက သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းဝယ် ထိတွေ့မှုက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖြင့် ပြည့်ဝသော အရသာကို ပေးစွမ်းနေသည့်အတွက် လှအေးက ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူမ၏မျက်လုံးလေးများမှာ မှေးမှေးကျသွားပြီး အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေလေတော့သည်။ “ဗြစ်….ဗြစ်….ပလွတ်….ဇွတ်….အင့်…..အင်း….အ…..” “……ကောင်း…လား…” “….ကောင်းတယ်…အင်း…. ဟင်း…..ဆောင့်…. ဆောင့်….” ကလေးလဲမွေးဘူး အသက်လည်း ၃ရနှစ် ရှိသော မမြင့်အေးကို လိုးရသည်မှာ လှအေးအဖို့ စိတ်ကျေနပ်မှု အပြည့်အဝ မရခဲ့သော်လည်း အပေးအယူကောင်းလှ သည့်အတွက် အစွဲကြီးစွဲခဲ့ရသည်။ မမြင့်အေးနှင့် ယခု သူလိုးနေရသည့် သမီးဖြစ်သူ မိအေးမိုးတို့၏ အထိအတွေ့ခြင်းက မတူညီသည်ကို ခံစားသိရှိရသည်။ မမြင့်အေး၏စောက်ဖုတ်သည် မိအေးမိုး၏စောက်ဖုတ်ထက် ပို၍ကျယ်သည်မို့ လိုးရသည်မှာ မိအေးမိုးက ပို၍အရသာရှိသည်။ သို့ရာတွင် မိအေးမိုးမှာ သူမ၏မိခင်လောက် အပေးအယူ မကျွမ်းကျင်လှသဖြင့် လှအေးက ဦးဆောင်၍နေရသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ နောက်တော့ မိအေးမိုးတယောက် သူ့အမေလို တဖြေးဖြေး အပေးအယူကောင်းလာမည်ဟု မျှော်လင့်ကာ လှအေးက အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နပ်လေသည်။ “…..ဗြစ်…ဗြစ်….ဒုတ်….ဇွတ်….ဖွတ်…ဇွီ…ဖွတ်….အား….လုပ်…လုပ်… ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်းမသိဘူး…..ဟင်….အင်း…အင်း….” မိအေးမိုးတယောက် တကိုယ်လုံး တုန်ကာ ထိုကဲ့သို့ပြောလာသဖြင့် မိအေးမိုး ပြီးချင်လာကြောင်း သိလိုက်ကာ လှအေးကိုယ်တိုင်မှာလည်း ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လုနီးပါးဖြစ်သည့်အတွက် လှအေးသည် အတင်းကြုံး၍ ၁၀ ချက်လောက် ဆောင့်၍လိုးလိုက်တော့ရာ သူတို့နှစ်ယောက်သည် ပြိုင်တူ ပြီးသွားရလေတော့သည်။….ပြီး
Zawgyi
မိေအးမိုး သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးသည္အထိ မိုးကမစဲ။အျပင္တြင္ တေဝါေဝါ ႐ြာလ်က္ရွိသည္။ဒီေန႔ ပ်ိဳးႏႈတ္သြားရမည့္ ဦးဖိုးလုံးတို႔ကြင္းက နဲနဲလွမ္းေတာ့ ေစာေစာထၿပီး ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာျဖစ္သည္။သြားရမွာေဝးေပမဲ့ အေဖာ္ေတြက တေလွႀကီး။ မိေအးမိုးတို႔လို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြသာမက အေမတို႔အ႐ြယ္ အသက္ ၄၀ ဝန္းက်င္ ေတြထိ အ႐ြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး အေဖာ္ေတြစုံလွသည္။ ထမင္းၾကမ္းစားၿပီးခ်ိန္ထိ အေမက မႏိုးေသးသျဖင့္ မိေအးမိုးအသာပင္ ေျခကိုဖြနင္းၿပီး အိမ္ေပၚမွဆင္းလိုက္သည္ ။ပလတ္စတစ္မိုးကာႏွင့္ ခေမာက္က အိမ္ေရွ႕ ကုန္းထဲတြင္ရွိ၍ မိေအးမိုး အိမ္ေပၚကဆင္းၿပီး အိမ္ေရွ႕ကုန္းထဲက တိုင္မွာ သံခ်ိတ္တြင္ ခ်ိတ္ထားေသာမိုးကာႏွင့္ခေမာက္ကိုယူမည္လုပ္ၿပီးကာမွ အျပင္ဖက္တြင္ မိုးကလည္း မစဲဘဲ တေဝါေဝါ႐ြာေနသျဖင့္ မိုးစဲမွဘဲ ထြက္ေတာ့မည္ ။က်န္တဲ့အေဖာ္ေတြလည္း ထြက္ဦးမည္မဟုတ္ဟုေတြး၍ အိမ္ေပၚသို႔ျပန္တက္ၿပီး ခဏထိုင္ေနရန္ မိေအးမိုး ေနာက္သို႔ျပန္ရန္ လွည့္လိုက္သည္။ “အေမ့ေလး” “ဟင္…..ရွင္…….ရွင္….” မိေအးမိုး အိမ္ေပၚတက္ရန္ ေနာက္သို႔ျပန္အလွည့္ လူတေယာက္ႏွင့္ပက္ပင္းတိုးမိၿပီး လန႔္၍ေအာ္လိုက္မိခိုက္ ထိုလူက မိေအးမိုးကို အတင္းဖက္ၿပီး နမ္းရႈံ႕ေတာ့သည္။ မိေအးမိုးလန႔္ေအာ္ေသာ္လည္း ဘယ္သူမွၾကားမည္မဟုတ္။ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံး မိုးသံက ဖုံးလႊမ္းေနသည္။ ထိုသူ၏ ရင္ဘတ္ကို အတင္းတြန္းကာ မိေအးမိုး႐ုန္းေသာ္လည္းမရ။ဖက္ထားေသာ ထိုလူ၏လက္မ်ားက သန္မာလွသည္။ သူမ၏ပါးႏွစ္ဖက္ကို အတင္းလိုက္နမ္းေနေသာ ႏွာေခါင္းႀကီးကို ေရွာင္ကာ မ်က္ႏွာကို ဘယ္ညာလွည့္ေသာ္လည္း မလြတ္ေပ။ ထိုသူ၏ႏွာေခါင္းႀကီးက ေတြ႕တဲ့ေနရာကို အမိအရလိုက္နမ္းေနေလသည္။ “….အို…..အို….” သူ႔လက္ႀကီးက မိေအးမိုးရဲ႕ႏို႔ေပၚေရာက္လာၿပီး ဖြဖြေလးညႇစ္သည္။ထိုမွတဆင့္ အက်ီေတြခံေန၍ အားမရဘူးထင္၏။ အားျဖင့္ ညႇစ္သည္။
“…..အ…အား…..နာတယ္…..အင့္….” နာတယ္ဆိုေတာ့မွ နဲနဲေလွ်ာ့သြားသည္။ မိေအးမိုး အသက္ရႈရတာမြန္းၾကပ္လာသည္။ အလင္းေရာင္မလာေသးဘဲ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံးေမွာင္ေနေပမဲ့ လူခ်င္းကကပ္ေနေတာ့ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း ထိုသူမ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိသည္။ ကိုလွေအးဆိုတာကို မိေအးမိုးသိလိုက္သည္။ လက္တဖက္က ႏို႔ႏွစ္ဖက္စလုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ကိုင္ညႇစ္ေနၿပီး သိုင္းဖက္ထားေသာ က်န္လက္တဖက္က မိေအးမိုး၏လုံးလုံးက်စ္က်စ္ တင္သားေတြကို လိုက္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ အေနအထားအရ သူမ၏ကိုယ္လုံးကို အတင္းအၾကပ္ဖက္ထားတာ မဟုတ္ေတာ့ေပမဲ့ မိေအးမိုး ႐ုန္းထြက္ရန္မစဥ္းစားမိေတာ့ဘဲ မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံး စုံမွိတ္ကာ ၿငိမ္ခံေနမိသည္ကို သူမဟာသူမ မစဥ္းစားမိတတ္ေတာ့ေပ။ စားရကံႀကဳံေတာ့ မုတ္ဆိတ္ပ်ားဆြဲဆိုသလို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လွေအးမွာ မိေအးမိုးႏွင့္ ပက္ပင္းတိုးခဲ့သည္။လွေအးဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံ ေကာင္းေကာင္းႀကီး အသုံးက်လိုက္သည္။အခု ေကာင္မေလး ၿငိမ္က်သြားၿပီ။မ်က္လုံးႏွစ္လုံးမွိတ္ကာ အသက္ရႈသံေတြ ျပင္းထန္ကာေနေပသည္။ ခပ္တိုတိုဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးထဲမွ ေထာင္ထလာေသာ လီးႀကီးျဖင့္ မိေအးမိုး၏ ဆီးခုံတဝိုက္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး ထိုးထိုးေပးသည္။ မိေအးမိုး တကိုယ္လုံး ႏြမ္းနယ္ကာ ပစ္လွဲခ်ခ်င္စိတ္ တခဏအတြင္း ျဖစ္လာရသည္။ သူ႔ဟာႀကီးကလဲ လူကို ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီးထိုးေနသည္။အမွတ္တမဲ့ မိေအးမိုးလက္တဖက္က လွေအး၏ပုခုံးစြန္းတဖက္ကို အမွီသဟဲျပဳကာ ကိုင္လိုက္မိသည္။ လွေအး၏ အကိုင္အတြယ္ေတြက ပိုၿပီးၾကမ္းလာသည္။ ‘ဓႏုံးေခ်ာင္း’ ႐ြာက အလွသရဖူေလး မိေအးမိုး သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနေပၿပီ။ ႐ြာထဲက ကာလသားေတြ အျမင္ျဖင့္သာ ေက်နပ္ေနရေသာ အလွသရဖူေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲထဲ့၍ ကိုင္ေနရၿပီ။ ေန႔စဥ္ေတြ႕ျမင္ေနရၿပီး ေတြ႕ရတိုင္း ျမင္ရတိုင္းလည္း စိတ္ထဲကိုမ႐ိုးမ႐ြျဖစ္ေနရတာေတြ ကို လွေအးတစ္ေယာက္ အတိုးခ်ေနေပၿပီ။ အေျခအေနအရ ဆိုလွ်င္ ဒီေလာက္ျဖင့္ ေတာ္ေလာက္ၿပီ။ေတာ္ေတာ္ၾကာ မိေအးမိုး အေမ မျမင့္ေအး ထြက္လာလွ်င္ ခက္မည္။ မိေအးမိုး၏ ပါးတဖက္ကို အတင္းဖိကပ္နမ္းၿပီး ၿဗဳံးကနဲ သူမကိုလႊတ္ကာ လွေအး လွစ္ကနဲ ေျပးထြက္သြားသည္။
အထိအေတြ႕ေတြ ကင္းကြာသြားေသာ မိေအးမိုးျဖတ္ကနဲ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ မိၿပီး လွေအးေျပးထြက္သြားရာသို႔ လိုက္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အနားရွိ ထင္းတုံးေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္။ မိေအးမိုး အသက္ကို မနည္းမွန္ေအာင္ရႈေနရသည္။ လွေအးနမ္းသြားေသာ ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္ဖ်ားေလးျဖင့္ စမ္းေနမိသည္။ ထူပိန္းေနေအာင္ လိမ္းထားေသာ ပါးမွ ပါးကြက္ႏွစ္ဖက္က မရွိေတာ့။ အတန္ၾကာ ငိုင္ေနၿပီးမွ အျပင္ဖက္တြင္ မိုးစဲသြားၿပီး အလင္းေရာင္ျပျပေလးပင္ လင္းေနၿပီကို သတိထားလိုက္မိကာ မိေအးမိုးတေယာက္ ထိုင္ေနရာမွ ထ၍ မိုးကာကို ယူ၍ေကာက္စြပ္လိုက္ၿပီး ခေမာက္ကိုေစာင္းကာ ထြက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။ မိေအးမိုး အလုပ္လုပ္ေနရေသာ္လည္း စိတ္ကမပါ။ တကိုယ္လုံး ေနရထိုင္ရတာ ခက္လွသည္။ ဒါ့အျပင္ စိတ္ကလည္း တခ်ိန္လုံး လွေအးကိုသာ သတိရေနမိသည္။ မနက္ကကိစၥကို မိေအးမိုး ေန႔ခင္းက်မွ ျပန္စဥ္းစားမိၿပီး ထူးျခားခ်က္တခုကို ျပန္ၿပီး သတိထားလိုက္မိသည္။မနက္က မိုးေတြ တေဝါေဝါ႐ြာေနသည့္ၾကားမွ လွေအး၏ ကိုယ္မွာ ေရစိုမေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။လွေအးက သူတို႔အိမ္ တအိမ္ေက်ာ္တြင္ေနသည္။ မိုးမလင္းေသးခင္ ေစာေစာစီးစီး သူတို႔အိမ္ကို ဘာလာလုပ္တာလဲ။ မိေအးမိုး စဥ္းစား၍မရ။ တခုေတာ့ရွိသည္။ အေမခိုင္းစရာရွိလို႔ ေစာေစာေခၚထားတာလား။ ဒါလဲ မျဖစ္ႏိုင္။ မိေအးမိုး ထြက္လာသည္အထိ အေမက မႏိုးေသးေခ်။ လွေအးက အသက္ ၃၀ ေလာက္ရွိၿပီ။မိေအးတို႔ အေဖရွိစဥ္က လွေအးသည္ အိမ္တြင္ သူရင္းငွားလုပ္ေနတာျဖစ္သည္။ မိေအးမိုး၏ဖခင္က မႏွစ္က ဆုံးပါးသြားသည္။ အေဖ ဆုံးသြားၿပီးေနာက္ က်န္ခဲ့ေသာ လယ္ဧက ၂၀ ကို စပါးေပးျဖင့္ အေဖ့ညီ ဦးေလးခင္ေမာင္ကို အငွားခ်လိုက္သည္။ အေမက အိမ္တြင္ ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္ထားသည္။ မိေအးမိုး၏ မိခင္ မျမင့္ေအးက အ႐ြယ္က ၃၇ ႏွစ္သာရွိေသးေသာ္လည္းေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ အိမ္တြင္ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္၍ သားအမိႏွစ္ေယာက္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခဲ့သည္။ ထိုင္မေနတတ္ေသာ မိေအးမိုးက မ်ိဳးႏႈတ္၊ေကာက္စိုက္၊စပါးရိတ္စ ပါးေလွ႔၊စပါးသယ္၊ေဘာက္ေသာက္အလုပ္ေတြကို အေမတားသည့္ၾကားက အေဖာ္ေကာင္းလွ်င္ ဝင္လုပ္သည္။ အိမ္ကိစၥ၊ဆိုင္ကိစၥ လိုအပ္တာရွိလွ်င္ အေမက လွေအးကိုေခၚၿပီး ခိုင္းေနၾက ျဖစ္ေလသည္။ မိေအးမိုး ဖခင္လက္ထက္ကထဲက လွေအးက သူရင္းငွား ျဖစ္ေလေတာ့ လွေအးမွာ မိေအးတို႔အိမ္တြင္ စားအိမ္ေသာက္အိမ္ျဖစ္ေနေလသည္။
သန္းေခါင္ၾကက္တြန္ေလၿပီ။ မိေအးမိုး အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသးေခ်။ ေခါင္းရင္းဖက္အျခမ္းရွိ မိခင္ျဖစ္သူ၏ အိမ္ခန္းဖက္ဆီမွ အသံသဲ့သဲ့ၾကား၍ မိေအးမိုးေခါင္းေထာင္ကာ နားစြင့္မိေလသည္။ အိမ္ခန္းဆိုေသာ္လည္း တံခါးႏွင့္ဘာႏွင့္ သီးသီးသန႔္သန႔္အခန္းကာ ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္။ အတြင္းအျပင္ နံရံဝါးထရံတခုႏွင့္ ေျခရင္းတဖက္တြင္ ဝါးထရံတခုကို ေျခရင္းဖက္ႏွင့္ကန႔္၍ ျခားကာ ကာထား႐ုံသာျဖစ္သည္။ “…..လွေအး…..နင္…ညက….မိုး႐ြာႀကီးထဲ ျပန္သြားတာလား…” “…ဘယ္ျပန္မွာလဲ….မမေအးရ…..အိမ္ေရွ႕က ဆိုင္ခန္းထဲ ဝင္အိပ္ေနတာေလ…. မိုးလင္းကာနီးမွ ျပန္သြားတာ….” “…….ေအးမိုးလဲ ေတြ႕သြားအုံးမယ္ေနာ္….” မိေအးမိုး ရင္ထဲဒိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ “….ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့ မိေအ မိုး…. သနပ္ခါးေသြးသံၾကားတုံးဘဲ ရွိေသးတယ္…“…..ဟင္း….ေတာ္ေသးတာေပါ့….” ဟု မိေအးမိုး သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ “…ဒီညေတာ့ ၿပီးရင္တခါထဲျပန္……မိုးမွမ႐ြာဘဲ….ဟာ…” “…အင္း…” မိေအးမိုး အိပ္ယာထက္မွေန၍ထိုင္လိုက္ၿပီး ခ်က္ျခင္းထကာ မိခင္ျဖစ္သူ၏ အိပ္ခန္းေျခရင္းဖက္ ထရံေဘးသို႔ေျပးကပ္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဖခင္ရွိစဥ္ကထဲက အိပ္ခဲ့ေသာ ကုတင္ႀကီးေပၚတြင္ မျမင့္ေအးမွာ ေျခတြဲေလာင္း ခ်ထိုင္ေနၿပီး လွေအးက မျမင့္ေအး၏ေဘးတြင္ ယွဥ္လ်က္သားထိုင္ကာ လက္တဖက္က မျမင့္ေအး၏ပုခုံးကို သိုင္းဖက္ထားၿပီး ပါးခ်င္းကပ္ကာ ပါးစပ္မွ တတြတ္တြတ္ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ မျမင့္ေအးမွာ လွေအး၏လက္မွ အသာ႐ုန္းဖယ္ကာ သူမ၏အေပၚ ပိုင္းမွ အက်ႌမ်ားကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ “သိပ္ၿပီးလွတာဘဲ…..မမေအးရာ….” “……ေတာ္စမ္းပါ….နင့္ဟာက…ကဲကိုကဲတယ္….” မျမင့္ေအးက ၾကာမူပါပါျဖင့္ မ်က္ေစာင္းထိုးကာေျပာလိုက္ရင္း သူမ၏ထဘီကိုပါ ခြၽတ္ခ် လိုက္ေလသည္။ ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေသာ မျမင့္ေအးကို လွေအးက တပ္မက္ေသာ မ်က္လုံးႀကီးမ်ားႏွင့္ စူးစိုက္၍ၾကည့္လိုက္သည္။ ရင္သားမ်ားမွာ ခပ္တြဲတြဲျဖစ္ေနပုံရေသာ္လည္း ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းႏွင့္ မို႔ေမာက္စြာ တလုံးတခဲႀကီးျဖစ္ေနသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြမွာလဲ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ လွေအး၏စိတ္မ်ား ပို၍ႂကြတက္လာသည္။
ေအာက္ပိုင္းမွ ထြားထြားအိအိျဖင့္ ကားေနေသာ တင္ပဆုံႀကီးမ်ားမွာလည္း မက္ေမာစရာ ေကာင္းလွသည္။ လွေအး ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နက္ေမွာင္ေသာ အေမႊးမ်ား ဖုံးအုပ္ထားသည့္ မျမင့္ေအး၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ႀကီး ျဖစ္ေနေလသည္။ လွေအးက မျမင့္ေအးတကိုယ္လုံးကို သိမ္းႀကဳံးေပြ႕ဖက္ကာ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေခ်မြလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မွ ေထာင္ထေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးမ်ားကို ငုံ႔၍တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေတာ့သည္။ ေတြ႕ျမင္ေနရေသာ မိေအးမိုးမွာ ရင္ထဲတြင္ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ ကတုံကရင္ ျဖစ္လာသည္။ဒါေပမဲ့ သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားကေတာ့ ျမင္ကြင္းမွ မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ လွေအးသည္ မျမင့္ေအးကို အိပ္ယာေပၚသို႔ အသာေလးလွဲခ်လိုက္သျဖင့္ မျမင့္ေအးမွာ ပက္လက္ကေလး ျဖစ္သြားရသည္။ ထိုအခါ လွေအးက မျမင့္ေအး၏ကိုယ္ေပၚသို႔ကားယားခြကာ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ေနာက္ ႏို႔သီးမ်ားကို ကုန္း၍စို႔ေနရင္း လက္တဖက္က ေဖါင္းထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္သပ္၍ေပးေနသည္။ မျမင့္ေအးမွာလည္း လွေအးေၾကာင့္ ကာမစိတ္မ်ားမွာ ဟုန္းကနဲထလာၿပီး သူမကလည္း အားက်မခံ လွေအး၏ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္သန္မာလွေသာ လီးတန္မဲမဲႀကီး ကို ဆြဲကိုင္၍ပြတ္သပ္ေပးေလသည္။ ထိုသို႔ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ရင္းက ကာမစိတ္မ်ား လြန္ကဲလာၿပီျဖစ္ေသာ မျမင့္ေအးမွာ ေအာင့္အီး၍ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူမလက္ထဲမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ လွေအး၏လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ေတ့ေပးၿပီး တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ေကာ့ထိုးေပးလိုက္သည့္အျပင္ “…….လုပ္ပါေတာ့….လွ..ေအး…ရာ….ယားလွၿပီ….ဟ..” ဟူ၍ ေျပာလိုက္ေလသည္။ ဤတြင္မွ လွေအးမွာ ခါးကိုေကာ့၍ မျမင့္ေအး၏ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့လွ်က္သား ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးအား တအားကုန္ေဆာင့္၍ ထိုးသြင္းလိုက္ရာ မျမင့္ေအးမွာ အင့္ကနဲျဖစ္သြား႐ုံမွ်မက မ်က္ႏွာပါ ရႈံ႕မဲ့သြားရေလသည္။ “….လွေအး ကလဲ အရမ္းႀကီးဘဲ…နင့္ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီးနဲ႔…. ေျဖးေျဖးလုပ္ေရာေပါ့…..” “…….နာသြားလို႔လား….အရင္ကေတာ့ နာနာေဆာင့္ဆို…..” “…….အစေတာ့ ေျဖးေျဖးေပါ့….ေနာက္ အရွိန္ရလာေတာ့မွ နာနာေဆာင့္ပါ…” မျမင့္ေအးက ထိုသို႔ေျပာလိုက္သျဖင့္ လွေအးမွာေဆာင့္အားကို ေလွ်ာ့၍ ခပ္မွန္မွန္ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္လိုက္ ခဏနားလိုက္ ျပန္ေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ မျမင့္ေအး၏ အႀကိဳက္ကို ေဆာင့္ေနပါေတာ့သည္။
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ မိေအးမိုးမွာလည္း ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွသည့္ လီးတန္ႀကီးကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည့္အျပင္ အားရွိပါးရွိ ေဆာင့္ေပးေညႇာင့္ေပးေနပုံမ်ားကိုပါ အနီးကပ္ ေတြ႕ျမင္ေနရသျဖင့္ သူမ၏စိတ္မ်ား အဆမတန္ ထလာခဲ့ရသည့္အျပင္ သူမ၏မိခင္ နည္းတူ လွေအးလုပ္တာကို ခံစားလိုစိတ္မ်ား ျပင္းျပလာခဲ့ရေလသည္။ သို႔ရာတြင္ မိန္းမသားျဖစ္သည္မို႔ သားအမိကလည္းျဖစ္ေနေတာ့ စိတ္ကိုအသာပင္ ခ်ိဳးႏွိမ္ကာ မ်က္စိအာ႐ုံမျပတ္ေအာင္သာ ဆက္လက္၍ စူးစိုက္ကာ ၾကည့္ေနမိသည္။ လွေအး၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက အရွိန္ရလာၿပီျဖစ္၍ မျမင့္ေအး၏ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းတြင္ အေရမ်ားက စိုစြတ္လာခဲ့ရၿပီး တစြတ္စြတ္ တဖြတ္ဖြတ္ အသံမ်ားက ထြက္ေပၚေနေလေတာ့သည္။ တေျဖးေျဖး ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာေသာ လွေအးမွာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လာသလို မျမင့္ေအး၏တင္ပါးႀကီးမ်ားမွာလည္း ေကာ့ကာေျမႇာက္ကာ လႈပ္ရမ္းလာခဲ့သည္။ မျမင့္ေအး၏ ေကာ့ေျမႇာက္ေပးမႈေၾကာင့္ အရသာေတြ႕လာေသာ လွေအးမွာ မျမင့္ေအးတေယာက္ စိတ္ေတြထန္လာၿပီဟူေသာ အသိေၾကာင့္ မျမင့္ေအးအႀကိဳက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္သျဖင့္ မျမင့္ေအးမွာ အသဲခိုက္၍ ေနရေလသည္။ “……ေကာင္းလိုက္တာ….လွေအးရာ…..ေကာင္းလိုက္တာ…..သြက္သြက္ေလး…ေဆာင့္စမ္းပါ….ဟင္း….ဟင္း…..” မျမင့္ေအး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္လႈပ္ရင္း အသံထြက္လာရသည့္အျပင္ လွေအး၏လက္ေမာင္းမ်ားကို အားပါးတရဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမ၏တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ေျမႇာက္၍ ေျမႇာက္၍သြားေအာင္ ေကာ့ေကာ့ေပးေနေလသည္။
“……အခုလို…..ေဆာင့္တာေကာင္းလား……” “…..ေကာင္းတယ္…..ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးပါအုံး…” လွေအးသည္ မျမင့္ေအး၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ေဆာင့္ေၾကာင္ထိုင္ေနေသာ သူမ၏ေပါင္ ေပၚတြင္ တဖက္တခ်က္စီတင္၍ လိုးေနရာမွ ေရွ႕သို႔ အနည္းငယ္ကုန္းလိုက္ၿပီး မျမင့္ေအး၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏ခ်ိဳင္းေအာက္မွေန၍ လက္လွ်ိဳကာ ဆြဲထူလိုက္ေလသည္။ ပက္လက္လွန္လွ်က္ရွိေသာ မျမင့္ေအးမွာ အလိုက္သင့္ပါလာရၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ေနေသာ လွေအး၏ေပါင္ႏွစ္လုံးေပၚဝယ္ ခြလွ်က္သားထိုင္မိေနသည့္အျပင္ ဆီးခုံႏွစ္ခုံတို႔မွာလည္း ပို၍ထိကပ္သြားရေလသည္။ ထို႔ေနာက္ လွေအးက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ရွိေသာ သူ၏ေျခေထာက္မ်ားကို ဆင္း၍ ဖင္ခ်ထိုင္လိုက္သည့္အခါတြင္ေတာ့ မျမင့္ေအးက လွေအး၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမ၏တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ေျမႇာက္၍ ရမၼက္စိတ္ျပင္းျပေနသည့္ အေလ်ာက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္မွာ လွေအးပင္ တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာရေလသည္။ လွေအးထက္ပင္ ကာမရာဂစိတ္ျပင္းထန္ေနေသာ မျမင့္ေအးမွာ သူမသေဘာက် ဦးေဆာင္၍ ေဆာင့္လိုးေနေလသည္။ လွေအးကလဲ သေဘာေတြ႕ကာ သူ၏လက္မ်ားက မျမင့္ေအး၏ တင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ မၾကာမွီ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ အဆုံးစြန္ေသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္လာေတာ့ မည္ျဖစ္သျဖင့္ ေဆာင့္အား ေကာ့အားမ်ားမွာ အေတာ္ပင္ ျပင္းထန္လာေလသည္။ ထို႔ျပင္ တအင္းအင္း တဟင္းဟင္းျဖင့္ ႏႈတ္ဖ်ားမွ အားမလိုအားမရ အသံမ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့ရၿပီး မ်က္စိကို စုံမွိတ္ကာ ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း အားကုန္ႀကိဳးလိုက္ၾက သည္မွာ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးပင္ ယိမ္းထိုး၍ေနေလသည္။ထို႔ေနာက္ မၾကာမွီအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ကိုယ္လုံးမ်ားမွာ တတြန႔္တြန႔္ျဖစ္ လွ်က္ ခဏအတြင္း ႏွစ္ေယာက္စလုံး ၿငိမ္သက္သြားၾကေလေတာ့သည္။ ေတြ႕ျမင္ေနရေသာ မိေအးမိုးမွာလည္း အစြမ္းကုန္ေသာင္းက်န္းလိုက္ၾကသည့္ သူမ၏မိခင္ႏွင့္ လွေအးတို႔ကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီး ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည့္ အတြက္ မိေအးမိုး၏ကာမစိတ္မ်ားမွာ ျပင္းျပတက္ႂကြလာရေလသည္။
ထို႔ျပင္ သူမကိုယ္တိုင္ ခံစားရသည့္အလား ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္၍ ရင္တြင္းဝယ္တလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ ေမာဟိုက္ႏြမ္းနယ္သြားရသျဖင့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို မသယ္ခ်င္သယ္ခ်င္ သယ္၍အိပ္ယာဆီသို႔ ျပန္လာကာ လွဲခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ မိေအးမိုးတစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚသို႔လွဲခ်လိုက္ၿပီး ခဏမွာပင္ မိခင္ျဖစ္သူ၏ အိပ္ခန္းဆီမွ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားအသံမ်ားၾကားလိုက္ရၿပီး လွေအးျပန္ထြက္သြားသံ ၾကားလိုက္ရေလသည္။ ဘယ္လိုမွ အိပ္၍မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ေနေသာ မိေအးမိုးတေယာက္ ထမင္းအိုးတလုံး ခ်က္ေလာက္အၾကာတြင္ မိခင္ျဖစ္သူ မျမင့္ေအး၏တရႈးရႈး အိပ္ေပ်ာ္ေနသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ဇြတ္မွိတ္၍ အတင္းႀကိဳးစားကာအိပ္ပါေသာ္လည္း မိေအးမိုး အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္။တကိုယ္လုံးရွိ ေသြးသားေတြက ႐ုန္းကန္ထႂကြ၍ ႏွိပ္စက္ေနၾကသည္။ ထိုခဏမွာပင္ သူမကို တစုံတေယာက္က လာ၍ဖက္လိုက္သျဖင့္ မိေအးမိုး မ်က္လုံးေလးမ်ား ျဖတ္ကနဲ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ “…..အို…ကို…လွေအးရယ္….လႊတ္ပါ…လႊတ္…ပါ…” သူမကိုလာဖက္သူက လွေအးျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည့္ မိေအးမိုးမွာ အတင္းျငင္းဆန္၍ ေနေသာ္လည္း အားကမပါေခ်။ “…….မ႐ုန္းပါနဲ႔……မိေအးမိုးရာ…..နင့္ကို ငါ…သိပ္ခ်စ္တာဘဲ….” လွေအးက ေျပာလဲေျပာ မိေအးမိုးအား အတင္းေပြ႕ဖက္ၿပီး ပါးျပင္ နဖူးျပင္မ်ားကို တရႈံံရႈံ႕ျဖင့္ အငမ္းမရ နမ္းရႈံေနေလသည္။ လွေအး၏ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ အက်ီမၤရွိဘဲ ေအာက္ပိုင္းတြင္သာ ပုဆိုးကို ခပ္တိုတိုဝတ္ထားသျဖင့္ မဲ၍ေျပာင္တင္းေနေသာ လွေအး၏ လက္ေမာင္းႏွင့္ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးမ်ားဆီမွ ႂကြက္သားဆိုင္ႀကီးမ်ားကို ႐ုန္းရင္း ကန္ရင္းၾကည့္ကာ မိေအးမိုး၏ရင္ထဲတြင္ ပို၍ လႈပ္ရွားလာရေလသည္။ “…..အို…..လႊတ္ပါဆို…..ၾကည့္ပါလား….အို….အို….” လွေအးက မိေအးမိုးကို လႊတ္၍မေပးသည့္အျပင္ သူ၏လက္တဖက္က မိေအးမိုး၏ လုံးက်စ္ေနေသာ ရင္သားတဖက္ဆီကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေနျပန္ပါသည္။
ခဏအၾကာမွာပင္ လွေအးက မိေအးမိုး၏ထဘီေလးကို ခါးမွ ဆတ္ကနဲဆြဲခြၽတ္ ပစ္လိုက္ရာ မိေအးမိုးမွာ သူမ၏ထဘီေလးကို လွမ္း၍ပင္ မဆြဲႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကြင္းလုံးကြၽတ္ထြက္သြားရေလသည္။ “…….အို…..မလုပ္နဲ႔…..မလုပ္နဲ႔….” သူမ၏ ဝင္းဝါျဖဴေဖြးေသာ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေလးတြင္ ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္း၍ အဖ်ားရႈးေသာ မိေအးမိုး၏ေပါင္လုံးႀကီးမ်ားႏွင့္ ထိုေပါင္လုံးႀကီးမ်ားၾကားတြင္ေတာ့ အေမႊးနက္ေလးေတြ ခပ္စိတ္စိတ္ဖုံးထားသည့္ မိေအးမိုး၏ေဖါင္းမို႔ခုန္းေမာက္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ထင္ရွားစြာ ထြက္ေပၚ၍ လာခဲ့ေလသည္။ ထိုမွ်မကေသးဘဲ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း လွေအး၏ခါးတြင္ ဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးမွာလည္း ကြၽတ္ထြက္သြားေလေတာ့ရာ သန္မာထြားႀကိဳင္းလွသည့္ လွေအး၏ လီးႀကီးမွာ ေထာင္ထေနၿပီး မိေအးမိုး၏ေပါင္တန္ႀကီးမ်ား တင္ပါးမ်ားကို သြား၍ သြား၍ ထိုးမိေနေလသည္။ ထိုသို႔ ထိေတြ႕ပြတ္သပ္မႈမ်ား အကိုင္အတြယ္ အနမ္းအရႈံံမ်ားေၾကာင့္ နဂိုကပင္ ကာမရာဂစိတ္မ်ား ျပင္းျပေနရသည့္ မိေအးမိုးသည္ ၾကာရွည္႐ုန္းကန္ျခင္းမျပဳႏိုင္ ေတာ့ဘဲ သာယာမႈျဖစ္လာၿပီး တေျဖးေျဖး ၿငိမ္မွန္းမသိ ၿငိမ္က်သြားရေလသည္။ အေတြ႕အႀကဳံရင့္က်က္ေသာ လွေအးမွာ မိေအးမိုး၏ အေျခအေနကို အကဲခတ္မိၿပီမို႔ တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ထားရာမွ အသာေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေလသည္။ “……နင့္ကို ငါ…ခ်စ္ပါရေစေနာ္….” “……မသိဘူး…..မသိဘူး….အု….အူး….” လွေအးက မိေအးမိုး၏ ပါးပါးလွပ္လွပ္ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းထူထူ ႀကီးမ်ားျဖင့္ စုပ္နမ္းလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါတြင္ ဆႏၵျပင္းျပေနေသာ မိေအးမိုးမွာ ဘယ္လိုမွ မာန္တင္းမေနႏိုင္ ေတာ့ဘဲ တကိုယ္လုံး မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္သြားရၿပီး အားမလိုအားမရျဖင့္ လွေအး၏ပုခုံးမ်ားကို တင္းၾကပ္စြာ ျပန္၍သိုင္းဖက္ရင္း လွေအး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္လည္စုပ္နမ္းမိသည္ အထိ ျဖစ္သြားရေလသည္။ မိေအးမိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္နမ္းရင္းက လွေအး၏လက္တဖက္က သူမ၏ အက်ီၾကယ္သီးမ်ားကို စမ္း၍ တလုံးၿပီးတလုံး ျဖဳတ္လိုက္ရာ ၾကယ္သီးအားလုံး ျပဳတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ လွေအးသည္ မိေအးမိုး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏အက်ီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေအာက္မွ ေဘာ္လီအက်ီကႋုပါ တပါတည္း ဆြဲ၍ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။
ဝင္းမႊတ္၍ ဖြံ႕ထြားကာ ေကာ့တက္ေနေသာ မိေအးမိုး၏ရင္သားႏွစ္မႊာသည္ ဝင္းမွည့္စြာ ထြက္ေပၚ၍ လာေလသည္။ ထို႔ေနာက္လွေအးသည္ မိေအးမိုး၏ကိုယ္လုံးေလးကို သူမအိပ္ေသာ ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚရွိ အိပ္ယာထက္တြင္ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေအာင္ ေ႐ႊ႕ေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူက ကြပ္ပ်စ္ေအာက္သို႔ ဆင္းလိုက္ေလသည္။ မိေအးမိုးမွာ ကိုယ္တပိုင္းက ကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္လွ်က္ ေျခေထာက္မ်ားက ေအာက္သို႔တြဲေလာင္းက်ကာ မ်က္လုံးေလးမ်ား စုံမွိတ္ထားေလသည္။ သူမ၏ျဖဴဝင္းေသာ ဗိုက္သားေလးမ်ား၏ ေအာက္မွ ဆီးခုံမို႔မို႔ႏွင့္ အေမႊးႏုႏုေလးမ်ား ခပ္စိတ္စိတ္ေပါက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းေလးမွာလဲ ရမၼက္ႂကြစရာ ျဖစ္ေနေလသည္။ လွေအးသည္ မိေအးမိုး၏ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး မိေအးမိုး၏ ႏို႔တလုံးကို ငုံ႔စို႔ကာ တလုံးကို လက္ျဖင့္ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပးေလသည္။ ခဏမွ်အၾကာတြင္ေတာ့ လွေအး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္ မိေအးမိုး၏ ဝမ္းဗိုက္သားေလးမ်ားဆီသို႔ ေျပာင္း၍ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းထူထူႀကီးမ်ားျဖင့္ စုပ္နမ္းေနျပန္ပါသည္။ လက္မ်ားကိုလည္း အအားမထားဘဲ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လက္ညႇိဳးလက္မ တို႔ျဖင့္ ညႇစ္၍ဆုပ္နယ္၍ေပးေနျပန္ေတာ့ မိေအးမိုးတေယာက္ ရမၼက္စိတ္ေတြ တက္သည္ထက္တက္လာရၿပီး တတြန႔္တြန႔္ျဖစ္ေနရေလသည္။ တဖန္ လွေအး၏လက္က ေအာက္သို႔ေရာက္သြားၿပီး မိေအးမိုး၏ ေဖါင္းႂကြခုံးေမာက္ေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ကို တ႐ြ႐ြပြတ္သပ္ရင္း အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ သို႔ လက္ညႇိဳးကိုထဲ့ကာ ကလိေပးလိုက္ျပန္ပါသည္။
မိေအးမိုး၏ခါးေလးမွာ တခ်က္မွ် ဆတ္ကနဲေကာ့တက္သြားၿပီး ေပါင္ေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားက လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္သြားေလသည္။ ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာေသာ မိေအးမိုးမွာ တကိုယ္လုံး လူးပ်ံလႈပ္ရွားေနရင္း သူမ၏ေပါင္တန္ႀကီးကိုလာေရာက္ထိေတြ႕ေနေသာ လွေအး၏ လီးတန္ႀကီးကို သူမ၏လက္ေလးက အမွတ္မထင္ လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္ပါေတာ့သည္။ လွေအးမွာ မိေအးမိုးက သူ၏လီးတန္ႀကီးအား အလိုအေလ်ာက္ လာေရာက္၍ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သျဖင့္ ပို၍အႀကိဳက္ေတြ႕ကာ ေက်နပ္သြားရၿပီး မိေအးမိုး၏ ဝမ္းဗိုက္သားေလးမ်ားကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ စုပ္နမ္းေနရာမွ သူမ၏ဆီးခုံမို႔မို႔ေအာက္ နားစပ္ အသားတစ္တစ္ေလးကိုပင္ ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ယူကာ လွ်ာျဖင့္ ယက္၍ေပးလိုက္သည္။ “….အင့္…ဟင့္….ဟင့္….အ….အ…..” ဒီလိုအထိအေတြ႕မ်ားကို မခံစားရဘူးေသးသည့္ မိေအးမိုးမွာ လွေအး၏လည္ပင္းကို သူမ၏လက္တဖက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး လွေအး၏လီးတန္ႀကီးကိုလည္း ဆုပ္ထားရာမွ ဆြဲယူ၍ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားႏွင့္ ပြတ္တိုက္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ “…..ဟင့္…ယားတယ္…မေနတတ္ေတာ့ဘူး….လုပ္ရင္….လုပ္ေတာ့ေလ..” အရည္ေတြက ႐ႊဲနစ္၍ေနေခ်ၿပီ။မိေအးမိုးသည္ မ်က္လုံးမ်ား မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အသံေလး တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ လိုလားေတာင့္တစြာ ေျပာလိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လွေအးက သူ၏ပြတ္သပ္စုပ္နမ္းေနမႈမ်ားကို ရပ္နားလိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္ေပၚတြင္ ခပ္ကုန္းကုန္းျဖစ္ေနရာမွ ခါးဆန႔္၍ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ကြပ္ပ်စ္ေအာက္သို႔ တြဲေလာင္းက်ေနေသာ မိေအးမိုး၏ ေျခေထာက္မ်ားကို ကားလိုက္ကာ အလယ္တြင္ဝင္ရပ္၍ သူ၏ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္ႀကီးမား၍ မာေတာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္ၿပီး သူမ၏ေျခေထာက္မ်ားကိုပင္ အားျပဳ၍ကိုင္ကာ လီးႀကီးကို မိေအးမိုး၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ဖိ၍ သြင္းခ်လိုက္ေလသည္။ “…….ျဗစ္…ဇြတ္….ျဗစ္….အီး….အင္း….အ…အား…” မိေအးမိုး ေကာ့တက္သြားသည္။ ေစာေစာက ႏႈိးဆြထားသည့္အရွိန္ေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဝယ္ အေရမ်ားစိမ့္ထြက္ စိုစြတ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ လွေအး၏လီးႀကီးက ထြားႀကိဳင္းလွသျဖင့္ အဆုံးထိျမဳပ္ဝင္ မသြားဘဲျဖစ္ေနသည့္အတြက္ လွေအးမွာ အားမလို အားမရျဖစ္သြားရေလသည္။ မိေအးမိုးမွာလည္း လွေအး၏ထြားႀကိဳင္းတုတ္ခိုင္လွေသာ လီးႀကီးေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံး ျပည့္ၾကပ္သြားရၿပီး ကြဲမ်ားကြဲသြားမလားဟု ထင္မွတ္လိုက္ရ႐ုံမွ် မက တင္းၾကပ္နာက်င္မႈကိုပါ ခံစားသြားရေလသည္။သို႔ရာတြင္ သူမ၏စိတ္တြင္ ရမၼက္မ်ားကလဲ ျပင္းထန္ေနသည့္အတြက္ လွေအး၏ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ တဆုံးဝင္သြားရန္ဆႏၵမ်ား ျပင္းျပေနသည္။ ထိုေၾကာင့္ပင္ မိေအးမိုးသည္ သူမ၏ေျခေထာက္မ်ားကို ထပ္မံ၍ ၿဖဲကားေပးလိုက္ေလသည္။ လွေအးသည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး လီးတန္ႀကီးထိပ္ဖူးတဝက္မွ်သာ က်န္ေတာ့မွ မိေအးမိုး၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ထပ္၍ ၿဖဲကားလိုက္သည္။ထိုအခါ နဂိုကထက္ၿပဲအာသြားသည့္ မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ ျပန္လည္ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ သည္တခါတြင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးလုံး၏အေပးအယူတဲ့မႈေၾကာင့္ လွေအး၏လီးတန္ႀကီးမွာ မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အဆုံးထိျမဳပ္ဝင္သြားေလသည္။ “……ျဗစ္…ျဗစ္…အိုး…အီး….ျဗစ္..ျဗစ္….ဒုတ္…အား….ဟ..အား….” အဆုံးဝင္သြားေသာ လီးကို လွေအးက ခဏမွ်ၿငိမ္ထားလိုက္သည္။ “……အဆုံးထိ….ဝင္သြားၿပီ…” “….နာလား…ေအးမိုး…” “…..အင္း…..နဲနဲ….နာတယ္…..” အမွန္ကေတာ့ အပ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲကို ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းေသာ လီးႀကီးက တဆုံးဝင္ေနျခင္းေၾကာင့္ မခ်ိမဆန႔္နာက်င္ေနေသာ္လည္း လွေအး အရွိန္ေလ်ာ့သြားမွာ စိုးသျဖင့္ နဲနဲဘဲ နာတယ္ဟု ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ “…..ျဖစ္ပါ့မလား…” “…..ဟြန္း….သူ႔ဟာႀကီးက တဆုံးဝင္ေနၿပီဘဲ….ဟာ…” မိေအးမိုး အံကိုႀကိတ္ရင္း မ်က္လုံးေလး ျဖတ္ကနဲ ဖြင့္ၾကည့္၍ေျပာသည္။
လွေအးက လီးကို ခပ္ေျဖးေျဖး လက္သုံးသစ္ခန႔္ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။လီးထိပ္က အေရျပားနဲ႔ မိေအးမိုးေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကပ္လ်က္ပါလာေလသည္။ “……ကြၽတ္…ကြၽတ္……အင့္…ကြၽတ္….” “….သိပ္နာေနလား…” “….မနာပါဘူးဆို….” လွေအး ၿပဳံးလိုက္သည္။မိေအးမိုးအေတာ္နာေနေၾကာင္း သိသည္။ၿပီးေတာ့ လီးကို ၿငိမ္ထားစဥ္ ခံခ်င္လြန္းေနေသာ မိေအးမိုးက ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။ လွေအးက လက္သုံးသစ္ခန႔္ ထုတ္ထားေသာ လီးကို နဲနဲေဆာင့္ၿပီး သြင္းလိုက္သည္။ “ျဗစ္…အိုး…. ကြၽတ္….ကြၽတ္….” “…..ႏို႔…ႏို႔သီးေတြကို ယက္ေပး….ယက္ေပး….” “…….အင္း….ယက္ေပးမယ္……လီးကို …..ေစာက္ပတ္နဲ႔….ညႇစ္ေပးထား” “….အင္း….အင္း….” လွေအးက မိေအးမိုးကိုယ္ေပၚငုံ႔၍ ႏို႔သီးေတြကို လွ်ာတစ္လစ္ထုတ္ၿပီး ယက္သည္။ မိေအးမိုးက မလုပ္တတ္လုပ္တတ္ျဖင့္ လီးကို ေစာက္ပတ္ျဖင့္ ညႇစ္၍ ညႇစ္ညႇစ္ေပးသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္မ်ား တစစ္စစ္ စီးထြက္လာသည္။ “….လုပ္..လုပ္ပါေတာ့….အင္း…ဟင္း…ဟင္း…” “…ျဗစ္… ဇြတ္… ပလြတ္….ဖြတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..အ…အင့္…” မိေအးမိုး စုပ္သတ္ကာ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ တြန႔္လိမ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးမွာ မဲ့သြားၾကသည္။ အဆုံးထိ ျမဳပ္ဝင္ေနၿပီျဖစ္ေသာလီးတန္ႀကီးကို လွေအးက တဝက္သာသာမွ် ျပန္ႏႈတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ၄-၅ ခ်က္မွ် ခပ္႐ြ႐ြေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္ ခဏနားလိုက္ မိေအးမိုး၏ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို ယက္ေပးလိုက္ျဖင့္ လုပ္ေပးလိုက္သည္တြင္ မိေအးမိုးမွာ နာက်င္မႈေတြ တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္သြားၿပီး အရသာေတြ႕ကာ ရမၼက္စိတ္မ်ား တ႐ြ႐ြတက္လာ႐ုံမွ်မက သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းဝယ္ အရည္ၾကည္မ်ားက အလွ်ံပယ္ ထြက္လာရေလသည္။ ဤကဲ့သို႔ မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းဝယ္ အရည္မ်ား႐ႊဲလာသည့္အတြက္ လွေအး၏လီးတန္ႀကီးမွာ ေစာေစာကထက္ ေဆာင့္အားသြက္လာေလသည္။ “ပလြတ္….ဖြတ္….ဇြတ္…ဇြိ…..အင့္…ဟင့္…ပလြတ္….ဖြတ္….” လွေအး၏လီးႀကီးမွာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ သြက္လာ႐ုံမက လီးတန္ႀကီးကိုလည္း အဆုံးနီးပါး ဆြဲထုတ္၍ တဆုံးျပန္သြင္းကာ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္၍ လိုးေနေလသည္။ လွေအးက ခပ္သြက္သြက္ေလး အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္ သည့္အခါတြင္ မိေအးမိုးမွာ အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္။
“…..ပလြတ္…ျဗစ္…..ဒုတ္….ဖြတ္….ဇြတ္….ဒုတ္…ဟင့္…အင့္…ပလြတ္….ျဗစ္…အ “ လွေအး၏ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဝယ္ ထိေတြ႕မႈက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျဖင့္ ျပည့္ဝေသာ အရသာကို ေပးစြမ္းေနသည့္အတြက္ လွေအးက ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း သူမ၏မ်က္လုံးေလးမ်ားမွာ ေမွးေမွးက်သြားၿပီး အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနေလေတာ့သည္။ “ျဗစ္….ျဗစ္….ပလြတ္….ဇြတ္….အင့္…..အင္း….အ…..” “……ေကာင္း…လား…” “….ေကာင္းတယ္…အင္း…. ဟင္း…..ေဆာင့္…. ေဆာင့္….” ကေလးလဲေမြးဘူး အသက္လည္း ၃ရႏွစ္ ရွိေသာ မျမင့္ေအးကို လိုးရသည္မွာ လွေအးအဖို႔ စိတ္ေက်နပ္မႈ အျပည့္အဝ မရခဲ့ေသာ္လည္း အေပးအယူေကာင္းလွ သည့္အတြက္ အစြဲႀကီးစြဲခဲ့ရသည္။ မျမင့္ေအးႏွင့္ ယခု သူလိုးေနရသည့္ သမီးျဖစ္သူ မိေအးမိုးတို႔၏ အထိအေတြ႕ျခင္းက မတူညီသည္ကို ခံစားသိရွိရသည္။ မျမင့္ေအး၏ေစာက္ဖုတ္သည္ မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္ထက္ ပို၍က်ယ္သည္မို႔ လိုးရသည္မွာ မိေအးမိုးက ပို၍အရသာရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ မိေအးမိုးမွာ သူမ၏မိခင္ေလာက္ အေပးအယူ မကြၽမ္းက်င္လွသျဖင့္ လွေအးက ဦးေဆာင္၍ေနရသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေနာက္ေတာ့ မိေအးမိုးတေယာက္ သူ႔အေမလို တေျဖးေျဖး အေပးအယူေကာင္းလာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ကာ လွေအးက အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္နပ္ေလသည္။ “…..ျဗစ္…ျဗစ္….ဒုတ္….ဇြတ္….ဖြတ္…ဇြီ…ဖြတ္….အား….လုပ္…လုပ္… ဘယ္လိုျဖစ္လာမွန္းမသိဘူး…..ဟင္….အင္း…အင္း….” မိေအးမိုးတေယာက္ တကိုယ္လုံး တုန္ကာ ထိုကဲ့သို႔ေျပာလာသျဖင့္ မိေအးမိုး ၿပီးခ်င္လာေၾကာင္း သိလိုက္ကာ လွေအးကိုယ္တိုင္မွာလည္း ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္လုနီးပါးျဖစ္သည့္အတြက္ လွေအးသည္ အတင္းႀကဳံး၍ ၁၀ ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္၍လိုးလိုက္ေတာ့ရာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ၿပိဳင္တူ ၿပီးသြားရေလေတာ့သည္။….ၿပီး