တီလေးခင်လရောင်နဲ့ ချိုမြန်တဲ့အမှား(အင်းစက် စာပေ)

Unicode

****မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။****

” သဲလေး … ထတော့ကွာ … မထရင် ကိုက်မှာနော်” ခင်လရောင် တစ်ယောက် တူဖြစ်သူ ဝေယံဇော်အား အိပ်ရာထဖို့ လာနိုးနေသည်။ ကျောင်းပြီးခါစ အသက်၂၀ ကျော်လာပေမယ့် အိမ်မှာ ကလေးတစ်ယောက်လို နေထိုင်သည်မှာ ဝေယံ အကျင့်ဖြစ်သည်။ မျက်နှာသွယ်သွယ် မျက်ခုံးကောင်းကောင်း ဆံပင်ခလယ်ကွဲလေးနှင့် နှုတ်ခမ်းနီတာရဲလေးစိကာ အိပ်နေသော တူဖြစ်သူအား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။

ငယ်ငယ်ကတည်းက မိခင်ဆုံးပါးသွားသဖြင့် သူမကိုယ်တိုင် ပြုစုစောင့်ရှောက်လာခဲ့ရာ အခုဆို တကယ့်လူပျိုဖားဖား ဖြစ်နေတော့သည်။ ပက်လက်လေးအိပ်နေတဲ့ ဝေယံဇော်၏ ညဝတ်ဘောင်းဘီ အပါးလေးအောက်မှ ခုံးထွက်နေသော အရာကြီးအား ခင်ခင်လရောင် ကုန်းကိုက်ပစ်တော့သည်။

” ခ်ခ် … အ အားးးး နာတယ် … တီခင်ရဲ့ … သား နိုးနေပါပြီ” ဝေယံဇော်မှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်နှင့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေကာ သူ့လီးအား သေချာ အကိုက်ခံလိုက်သည် ။ဒါကလည်း ဝေယံရဲ့ စွဲလမ်းနေတဲ့ ခံစားမှုတစ်ခုပါ။ မိခင်မရှိကတည်းက စီးပွားရေးလောကထဲ စိတ်မြုတ်နေသော ဖခင်မေတ္တာ ငတ်မွတ်နေသဖြင့် အဒေါ်ဖြစ်သူကိုသာ ငယ်ငယ်လေးထဲက တွယ်တာမိနေသည်။ အဒေါ်ဖြစ်သူ ခင်လရောင်မှာလည်း သူ့အပေါ် အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ကာ ပြုစုစောင့်ရှောက်လာခဲ့သည်။ ဘယ်လောက်ချစ်လဲဆို ကျောင်းသာပြီးသွားတာ ချစ်သူရည်းစား မထားပဲ ခင်လရောင်အပေါ် အမေလို အဒေါ်လို ချစ်သူလို သဘောထားနေထိုင်ခဲ့သည်။

ခင်လရောင်မှာ နှာတံစင်းစင်း နူတ်ခမ်းထူထူ မျက်နှာမှာ ကုလားချော ချောလျက်၊ ရင်သားထွားထွားနှင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားအိအိကြီးများမှာ ယောကျ်ားတိုင်း လည်ပြန်ငေးယူရသည်။ အသက် ၃၄ နှစ်ထဲ ရောက်ရှိနေသောလည်း မသိလျင် ၂၅ ကျော်ကျော်လောက်ပင် ထင်မှတ်ကြ၏။ လာရောက်ပိုးပန်းသူတွေ များပြားသော်လည်း မိတဆိုးတူတော်မောင်အား ချစ်မဝသဖြင့် အပျိုကြီးဘဝကို ရဲရဲဝံဝံ ခံယူထားသည်။ အခုလည်း တူဖြစ်သူ ရယ်သံကြားမှ ကိုက်ထားသော ဝေယံဇော့် လီးအား ပါးစပ်မှလွတ်ကာ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ထားလိုက်၏။

” အခုထ … မျက်နှာသစ် မုန့်စားတော့ …။ သားဖေဖေက … ဒီနေ့ တီခင်တို့ကို သူ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရဲ့ ဒင်နာ တက်ခိုင်းနေတာ … ည ပြန်မအိပ်ဘူးတဲ့ အမိန့်တော် ပါးသွားလေးရဲ့ ”

ဝေယံဇော်မှာ ကုတင်ပေါ်တွင် လက်ထောက်အားပြုထကာ အဒေါ်ဖြစ်သူအား လှမ်းဖက်ထားလိုက်သည်။ ခင်လရောင်၏ မျက်နာချောချောလေးအား ကြည့်ရင်း ပါးပြင်နှစ်ဖက်အား အားရပါးရ နမ်းရှိုက်ပစ်၏။

” ညစ်ပတ်လေး မျက်နှာသစ်ပြီးမှ တီခင့်ကို နမ်းလေ … ဟွန့် ”

တူးဝရီးနှစ်ယောက် ကျီစယ်နေစဉ် ကုတင်ခေါင်းရင်းမှ ဝေယံ့ဖုန်းသံ မြည်လာတော့သည်။ ခင်လရောင်မှာ တူဖြစ်သူ ဝေယံဇော် လီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရမှ လွတ်ရင်း ဖုန်းအားယူဖွင့်လိုက်သည်။

” ဟဲလို … ကိုရဲလား ”

” အေး ညီမလေး နင့်ဖုန်းဆက်တာ မကိုင်လို့ ”

” ဟုတ်တယ် … ဒီမှာ သားလေးကို အိပ်ယာနိုးနေတာလေ ”

” အော် … ငါ့အခန်းထဲက စားပွဲခုံပေါ်မှာ ဖိုင်တစ်ခု ကျန်ခဲ့လို့ … ယူပြီ ကုမ္ပဏီကို လာပို့ပေး ”

” ဟုတ် … ကိုရဲ … ဦးစိုင်းနဲ့ လာခဲ့လိုက်မယ်နော် ”

ဦးရဲဇော် ဖုန်းချသွားမှ ဝေယံဇော်အား ဆွဲထူကာ သူမ ကုမ္ပဏီခဏသွားမလို့ မနက်စာ စားထားဖို့ မှာကြားရင်း အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ခင်လရောင်တို့ တိုက်မှာ ၂ ထပ်တိုက်ဖြစ်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ၂ ခန်းတွဲ ၄ ခန်းပါရှိပြီး ဧည့်ခန်းအဖြစ် လှေကားတည့်တည့် အခန်းလွတ်အကျယ်တစ်ခု ပါရှိ၏။ အိမ်၏ အရှေ့ဘက်ခြမ်း ၂ ခန်းတွဲတွင် ဦးရဲဇော်နှင့်ဝေယံဇော် တစ်ခန်းစီနေကာ အနောက်ဘက်ခြမ်း ၂ ခန်းတွဲ ညာဘက်ခန်း လှေကားနှင့် ကပ်လျက်အခန်းက ခင်လရောင် အိပ်ခန်းဖြစ်သည်။

ဦးရဲဇော် အိပ်ခန်းအား တံခါးဖွင့်ကာ စားပွဲပေါ်မှ ဖိုင်တွဲအားယူပြီး အိမ်အောက်ထပ် ဆင်းလာခဲ့၏။အောက်ထပ်တွင် အိမ်ထဲဝင်ဝင်ချင်း ဧည့်ခန်းနှင့် ညာဘက်ခြမ်းတွင် အိပ်ခန်းအလွတ်နှစ်ခန်း စတိုခန်းတစ်ခန်း ဆောက်လုပ်ထားသည်။ စတိုခန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ရေချိုးခန်းနှင့် မီးဖိုချောင်အခန်းအား တွဲလျက်ထား၏။ ဧည်ခန်းမှ ဖြတ်ရင်း အိမ်တံခါးဖွင့်ကာ တိုက်ကြီး၏ ဘယ်ဘက် ကားဂိုဒေါင်နှင့် ကပ်လျက် အိမ်အသေးလေး တစ်လုံးနား လျှောက်လာခဲ့သည်။

” ဦးစိုင်းရေ … ဦးစိုင်း … သမီးကို ကုမ္ပဏီ … ခဏလိုက်ပို့ပါဦး …။ ကိုရဲဆီ ဖိုင်တွဲလေးတစ်ခု သွားပို့ရမှာမို့ ”

” လာပြီ သမီးရေ … အခုလေးတင် ကားရေဆေးပြီးတာ ”

အိမ်အသေးလေးထဲမှ အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြင့် ရေစိုပုဆိုးတိုတိုဝတ်ထားသော အသက် ၅၀ ကျော် လူတစ်ယောက် ထွက်လာသည်။ ခင်လရောင်မှာ အသံနဲ့အတူ သူမနားလာရပ်သော ဦးစိုင်းအား ကြည့်ရင်း မျက်နှာတဖက် လွဲထားလိုက်ရ၏။ ဦးစိုင်းမှာ ကားရေဆေးထားသဖြင့် ပုဆိုးမှာရေဆိုပြီး ကပ်နေကာ ပေါင်ကြားမှာ လီးကြီးက အမြှောင်းလိုက် အထင်းသားကြီး ငိုက်ဆင်းနေ၏။

” အဝတ်အစားလဲပါဦး ဦးစိုင်းရဲ့ … သမီးကို လိုက်ပို့ပေးရမှာ ”

” အေးအေး သမီး … ခဏစောင့်နော် ”

ဦးစိုင်း၏ နာမည်အရင်းမှာ စိုင်းလုံဖြစ်ပြီး ဦးရဲဇော်ဆီ အလုပ်လုပ်လာခဲ့သည်မှာ နှစ် ၂၀ ကျော်လာခဲ့ပြီ။ ခြံစောင့် လူယုံတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကားမောင်းကျွမ်းကျင်သဖြင့် အိမ်မှာပဲ အပြီးခေါ်ထားကာ မွေးရပ်မြေသို့ တစ်နှစ် တစ်ခေါက်လောက်သာ ပြန်ခွင့်ပြုထားသည်။ ခင်လရောင်တို့ အပေါ်တွင်လည်း အထူးဂရုစိုက် စောင့်ရှောက်ပေးနေသည်။

” သွားစို့ သမီး … ခြံတံခါးနားကစောင့် ကားထုတ်ပြီး လာခဲ့မယ်

ဂိုဒေါင်ထဲမှ ရေဆေးပြီးခါစ ကားလေးအားထုတ်ကာ ခြံဝထိ မောင်းလာခဲ့သည်။ ခြံပြင်ရောက်တော့ ခင်လရောင် ကားပေါ်တက်စဉ် ဦးစိုင်းမှာ ခြံတံခါးအား ပြန်စိကာ ကားထဲဝင်ရင်း လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနှင်နေ၏။

အစ်ကိုဖြစ်သူ ကုမ္ပဏီကိုရောက်တော့ ခင်လရောင် ကားပေါ်မှဆင်းပြီး ကုမ္ပဏီ အဆောက်အဦးထဲ ဝင်ကာ ဖိုင်တွဲပေး၍ ကားဆီပြန်လာခဲ့သည်။ ကားတံခါးဆွဲအဖွင့် မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် ခင်လရောင် ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် အံသြမှင်သက်သွားရ၏။ ဦးစိုင်းမှာ ပုဆိုးခါးပုံစအားဖြည်ပြီး နီညိုရောင်လီးကြီးအား လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်နေတော့သည်။ ရုတ်တရက် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာပြီး ချောင်းဟန့်လိုက်ရာ…

” ဟာ … သမီး … လရောင် … ဆောရီးနော် ”

ခင်လရောင်မှာ စကားမပြောပဲ ခေါင်းငုံ့ကာ ကားထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

” အိမ်ပဲမောင်းတော့ … ဦးစိုင်း ”

ကားလေးမှာ လာလမ်းအတိုင်း ပြန်မောင်းလာရာ ခင်လရောင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်နေရသည်။ ဦးစိုင်လုံ၏ နီညိုရောင် လီးကြီးမှာ အတွေးထဲ စိုးမိုးထားနေ၏။ ခြံထဲကားဝင်လာတာတောင် သတိမထားမိပဲ ဦးစိုင်လုံ ဘေးက ပြောမှ ကြည့်လိုက်ရာ တိုက်ရှေ့ ဆင်ဝင်အောက် ရောက်နေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။

” ရောက်ပြီနော် … သမီး ”

” ရှင် … ဦးစိုင်း … ဟုတ် ”

စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့် ကားပေါ်မှဆင်းကာ အိမ်ထဲအဝင် ခြေခေါက်လဲနေပြန်သည်။

” အမလေး … အားးးးး ”

ဦးစိုင်းမှာ ကားဂိုဒေါင်နားအရောက် ခင်လရောင် အော်သံကြောင့် ကားအား စက်ရပ်ကာ အိမ်ပေါက်ဝ ပြေးလာခဲ့၏။

” ဟာ … လဲတာလား သမီး ”

ခင်လရောင်မှာ ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ထိုင်လျက်လေး လဲနေသည်ကို မြင်ရသဖြင့် ဦးစိုင်းမှာ ခင်လရောင်ဘေးနား ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ခင်လရောင်မှာ ခြေချင်းဝတ်အားကိုင်ရင်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေကာ ဝတ်ထားသော ထမိန်စကပ်က အတွင်းဘက် ဒူးအထက်နားထိ ခွဲထားသဖြင့် ပေါင်အတွင်းသား ဖွေးဖွေးလေးများ အတိုင်းသား မြင်နေရ၏။

” ဟုတ် … ဦးစိုင်း … အားးးး ကျွတ်ကျွတ် … သမီးကို ခုံပေါ် အရင်ရွှေ့ပေးပါ ”

ခင်လရောင် စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးစိုင်းလုံမှာ ဘယ်ဖက်လက်က ကျောပြင်အားမရင်း ညာဖက်လက်မှ ဒူးခေါက်ကွေးထဲ လက်လျှိုမကာ ထရပ်လိုက်သည်။ ဦးစိုင်းလုံ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ ခင်လရောင်၏ ညာဖက်တင်သား အိအိကြီးအား အမြှောင်းလိုက် ထောက်မိနေ၏။ ပင့်မလိုက်သဖြင့် ထမိန်စကပ်အတွင်းဖက် ခွဲထားသည့်နေရာမှ ဘယ်ဖက်ပေါင်တန်လေး ထွက်လာကာ ပေါင်ရင်းဂွကြားထိ မြင်နေရာ ဦးစိုင်းလုံမှာ မျက်လုံးများ ပြူးထွက်လာသည်။

ခင်လရောင်မှာလည်း သတိထားမိကာ သူမပေါင်ဂွလေးအား လက်ဖြင့် အုပ်ထားရတော့သည်။ ထိုင်ခုံပေါ်ချအပြီး ဦးစိုင်းလုံ ခါးဆန့်ရာ ပုဆိုးကြားက ထောင်ထွက်လာတော့၏။

” အိုရ် … ဦးစိုင်း … ဟို ဟို … အပေါ်ထပ်က သမီးအခန်းထဲ ဒဏ်ကြေလိမ်းဆေးနဲ့ ပတ်တီးလိပ်လေး ယူပေးပါဦး ”

” အေးအေး သမီး … ဦးစိုင်း သွားယူပေးမယ် ”

ဦးစိုင်းလုံမှာ ဆေးလူး ပတ်တီးစီးပေးပြီးမှ ဧည့်ခန်းထဲက ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ ခင်လရောင်မှာ ဦးစိုင်း ဒူးထောက်၍ သူမအား ပတ်တီးစီးပေးချိန် ဦးစိုင်း ပုဆိုးကြားမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးအား ကြည့်ရင်း ကြက်သိမ်းမွှေးများ ထနေရသည်။ ဦးစိုင်းဆီမှ ယောကျ်ားချွေးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်းအား ပထမဆုံး စတင်ရှူရှိုက်မိရ၏။ သူမ လက်ပွန်းတတီးနေသော တူဖြစ်သူ ဝေယံဇော်မှာ သန့်သန့်ရှင်းရှင်း နေတတ်သဖြင့် ချွေးနံ့ မရခဲ့ပေ။ ဦးစိုင်း ပြန်ပြီး ခဏအကြာမှ တူဖြစ်သူ ဝေယံဇော်မှာ အပြင်မှ ဘောလုံးလေးပိုက်ရင်း အိမ်ထဲဝင်လာတော့သည်။

” ဟင် … တီခင် … ခြေထောက်က ”

” အမလေး … သဲရာ … အခုမှ ပေါ်လာတော့တယ် … အိမ်ထဲအဝင် ခြေခေါက်လဲတာ သားရဲ့ ”

” ဟာ … အရမ်းနာသွားလား ”

တူဖြစ်သူဝေယံဇော်၏ ပြာပြာသလဲ အမူယာလေးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ကြည်နူးမိကာ ဒဏ်ရာတဝက် သက်သာသလို ခံစားမိသည်။ သူမခြေထောက်နား ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချကာ ပတ်တီးစည်းထားသော ခြေဖမိုးလေးအားကြည့်ရင်း မျက်နှာလေးမဲ့နေသော ဝေယံအား…

” လာ … သဲ … တီခင်နားထိုင် ”

” သားရေချိုးလိုက်ဦးမယ်လေ … ပြီးမှ တီခင်နဲ့ ထမင်းအတူစားပြီး အိမ်ပေါ်တက်မယ် ”

အဒေါ်ဖြစ်သူ နဖူးလေးအား နမ်းရင်း ရေချိုးခန်းဖက် ထွက်သွားတော့၏။ ခဏအကြာတွင် တဘက်အဖြူတစ်ထည်အား ခါးပတ်ကာ ပြန်ထွက်လာရာ…

” သဲလေး … တီခင့်ကို အိမ်ပေါ်တွဲပို့ကွာ ခဏနေကြမှ ထမင်းစားမယ် ”

” ဟုတ် … တီခင်သဘော … လာ ”

စကားပြောရင်း ခင်လရောင်နားလျှောက်လာကာ တွဲထူလိုက်သည်။ ချိုင်းအောက်က ပင့်ထူလိုက်သဖြင့် ဝေယံဇော် ညာဖက်လက်မှာ ခင်လရောင်နို့အုံတစ်ဖက်အား အုပ်ကိုင်မိတော့သည်။ တွဲထားရင်း အိမ်ပေါ်ဖြည်းဖြည်းချင်း တက်ကာ ခင်လရောင် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာခဲ့၏။ ကုတင်ပေါ်ချအပေးတွင် ခင်လရောင်မှာ ညာဖက်လက်က အိပ်ရာအားပြုထောက်ကာ ဖင်ကြီးအား စွေ့ကနဲ့ထိုင်ချလိုက်သည်။ ပြီးမှ အရှိန်လွန် လှန်မသွားစေရန် ဘယ်ဖက်လက်က ဝေယံဇော့်ခါးအား ဖမ်းဆွဲလိုက်၏။ သို့သော် ခါးအားမဆွဲမိပဲ ပတ်ထားသော တဘက်အားဆွဲမိရာ ဝေယံဇော်မှာ တဘက်ကျွတ်သွားပြီး ခင်လရောင်လက်မောင်းလေးအား ဖမ်းထိန်းပေးလိုက်သဖြင့် လီးတန်းလန်း ဖြစ်နေရှာတော့သည်။

” ခ်ခ် … သဲရယ် … တီခင့်ကို မခြိမ်းခြောက်ပါနဲ့လား ”

” ဟာဗျာ … တီခင်နော် … ပေး သား တဘက်ကို ”

လီးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ထားရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူဆီ တဘက်အား ပြန်တောင်းနေ၏။

” မပေးပါဘူး … လာ … တီခင့်ရှေ့ … မနက်ကလည်း အားရအောင် မနမ်းလိုက်ရဘူး သားဖေဖေ ဖိုင်တွဲပို့ခိုင်းတာနဲ့

ဝေယံဇော်မှာ ခင်လရောင်ရှေ့ တိုးရပ်လိုက်ရာ ခင်လရောင်က အုပ်ထားသော လက်နှစ်ဖက်အား ဖယ်ရင်း လီးထိပ်အား ပြွတ်ကနဲ့ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးခါစ ဆပ်ပြာမွှေးနံ့လေးသင်းနေသော ဝေယံဇော့်လီးအား သူမပါးလေးဖြင့် ကပ်လိုက်၊ နှာခေါင်းချွန်ချွန်လေးဖြင့် ထိုးနမ်းလိုက် စိတ်ကြိုက်လုပ်နေတော့၏။ လီးက တဖြည်းဖြည်း မာလာရာ ဝေယံဇော်မှ ခင်လရောင်ခေါင်းအား ဖမ်းထိန်းရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ဒစ်ဖူးတေ့ကာ ကော့သွင်းလိုက်တော့သည်။

” ဖလွပ် … ဗျစ် … ပလွပ် … အုဝု ”

” ဝူးးး … ဖလု … အဟွတ် ဟွတ် … သဲရာ … ဖြည်းဖြည်း ”

ခင်လရောင်မှာ အဆက်မပြတ်လိုးနေသော ဝေယံလီးအား ပါးစပ်မှထုတ်ကာ ခဏ အမောဖြေနေရသည်။ အရွယ်မရောက်ခင်ကတည်းက တူဖြစ်သူ ဝေယံဇော့်လီးအား စုပ်ပေးတတ်ရာ ငယ်ရွယ်စဉ် လီးက သေးသဖြင့် အခက်ခဲမရှိသော်လည်း အရွယ်ရောက်ကာ လုံးပတ်ရော အရှည်ရော ဖွံ့ဖြိုးလာသော လီးကြီးအား သတိထားစုပ်နေရသည်။ ဒစ်ပြုတ်ကာ ပန်းဆီရောင်ဒစ်ဖူးကြီးမှာ ကားထွက်လာသဖြင့် လီးအရင်းထိမျိုတိုင်း သူမ အာခေါင်ပျော့လေးအား ထိုးမိသဖြင့် ခဏတိုင်း သီးကာ ပျို့နေရ၏။

” ရှီးးးး … ဆောရီး တီခင် ”

” သားဟာကြီးက ထွားလာပြီကွ … တီခင် မနည်းစုပ်နေရတာ ”

” အင်းပါ တီခင်ရယ် … ပါးစပ်ပဲ ဟထားတော့ သားဂွင်းထုလိုက်မယ် ”

ခင်လရောင် နှုတ်းခမ်းဝလေးထဲ တေ့ကာ ဂွင်းထုရင်း လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသမျှ လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ် မျိုချရင်း လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်ပေးရာ ဝေယံဇော်မှာ ညည်းတွားနေရ၏။

” အားးး … တီခင် … ရှီးးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … အ အားးးးးး ”

ဒစ်ကြီးအား စုပ်ထားရင်း လရည်များကုန်မှ လွတ်ပေးလိုက်တော့သည်။

” သဲ … အဝတ်အစား ဝတ်ဦး အအေးပတ်မယ် ”

” သားလည်း တီခင့်ဟာကို ယက်ဦးမယ်လေ ”

” အွန်းပါ … အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေး အရင်သွားဝတ် ”

ဝေယံဇော်မှာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ခင်လရောင် အခန်းမှထွက်ကာ သူ၏အိပ်ခန်းဘက် ကူးလာခဲ့လိုက်သည်။ တီးရှပ်အကြပ်လေးနှင့် သရီးကွာတားဘောင်းဘီ ဇကလေး ဝတ်ကာ အဒေါ်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဆီ အမြန်ပြန်လာခဲ့၏။ သူပြန်ရောက်ချိန် ခင်လရောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ကာ လှဲနေတော့သည်။ ဝေယံလည်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ခင်လရောင်ပေါင်ကြား ဝမ်းလျားမောက်ကာ အဖုတ်နေရာလေးအား စကပ်ထမိန်အပြင်မှ နမ်းရှိုက်၏။ ပြီးမှ ပေါင်သားတုတ်တုတ်လေးအား ဆွဲဖြဲရာ…

” အ ”

” ဟင် … တီခင် … ဘာလို့ ”

” ညဘက်ခြေထောက်က ခေါက်လဲထားလို့ပါ သဲရဲ့ … နည်းနည်း နာနေသေးတာ ”

ညာဖက်ပေါင်အား ဖြည်းဖြည်းတွန်းဖြဲပြီးမှ စကပ်ထမိန်အား ခါးချိတ်ဖြုတ်ကာ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပေါင်သားတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးကြီး အလယ်မှ စောက်ပတ်ရဲရဲလေးမှာ ဖောင်းကြွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

ဝေယံအကြိုက် စောက်မွှေးများအား အမြဲရိပ်ထားပေးရသည်။ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက ဖောင်းအိနေရာ ဝေယံတစ်ယောက် မျက်နှာအပ်ကာ လျှာအပြားလိုက် ယက်ပစ်လိုက်တော့၏။ ပထမဆုံး စောက်ရည်နံ့ညှီစို့စို့လေး ဝေယံနှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသည်။ ဘဝင်ခိုက်သွားရသည်။ ခင်လရောင်၏ စောက်ပတ်နံ့မှာ ဝေယံ စွဲလန်းနှစ်ချိုက်ရသော ခံစားမှုတစ်ခုပင် ဖြစ်၏။

” အားလားးး … ကြိုက်လား … သဲလေး ”

” ကြိုက်တာမဟုတ်ဘူး ချစ်တာ တီခင်ရ ”

” အယ် … တီခင် … ဒါကြီးကိုလား ”

” အကုန်ပေါ့ … တီခင်ရဲ့ … သားက … တကိုယ်လုံးကို … ချစ်တာ … ဒါမဲ့ ”

” အမ် … ဒါမဲ့ … ဘာလို့ ”

” တီခင့် … ဟာကြီး သားက ယက်လို့ပဲရတာလေ … စားမှ မစားရတာ ”

” အမလေးတော် … သဲက … တကိုယ်လုံး … လုပ်ချင်သလို လုပ်နေရတာ အားမရဘူးလား ”

” သား … တီခင့်ကို … လိုးချင်လှပြီဗျ ”

” ဟယ် … သဲလက်နဲ့ လိုးနေရတာကို ”

” ဟာ … လက်နဲ့က အားမရဘူး … သားလီးနဲ့ လိုးချင်တာဗျာ ”

” ကဲ … စကားပြောတာရပ်ပြီး … ယက်ပေးဦးလေကွာ ”

ခင်လရောင်မှာ တူဖြစ်သူဝေယံဇော်အား အကုန်လိုက်လျောထားပေမယ့် သူမ အဖုတ်လေးအား အခုထိ အလိုးမခံသေးပေ။ ဝေယံဇော် တအားထန်လာလျင် သူမပါးစပ်နှင့် နို့နှစ်လုံးကြား အလိုးခံရင်း လရည်ထွက်အောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဝေယံဇော်မှာ တစ်ကြိမ် ကြိုးစားဖူးသည်။ သို့သော် ခင်လရောင်က လက်မခံသဖြင့် ထပ်မံမကြိုးစားတော့ပေ။

အခုလည်း အဒေါ်ဖြစ်သူ စောက်ပတ်အား အားရပါးရ ယက်ပေးရင်း စောက်စိလေးအား သွားဖြင့် မထိတထိလေး ကိုက်ကိုက်ပေးနေသည်။ ခင်လရောင် ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်ကာ ပေါင်သားတုတ်တုတ်ကြီးများ တဇပ်ဇပ်တုန်နေလျင် ရမ္မက်စိတ်ပိုကြွပြီး အစိလေးအား ပါးစပ်ထဲငုံရင်း လျှာဖြင့် ဝိုက်ဆွဲပေးတတ်၏။

” ဟူးးးး … တတ်လိုက်တာ … သဲရာ …။ တီခင့် အူတွေ အသဲတွေ ဗြောင်းဆန်နေပါပြီကွာ…။ အင်း … ဟုတ်တယ် … စုပ်စုပ် … အစိလေးစုပ်ထား မလွတ်နဲ့ ”

ခင်လရောင် ဖင်ကြီးကော့တက်လာရင်း ဝေယံခေါင်းအား သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကာ စောက်ပတ်နှင့်ပါးစပ်အား ဖိကပ်ထားတော့သည်။

” အားးး … ရှိးးးးးးးးး … သား … သား … အ … သားသားရယ် … ကောင်းလိုက်တာ … အမလေးးး ဟူးးးးးးးး ”

အဒေါ်ဖြစ်သူ အထွဋ်ထိပ်ရောက်တော့မှာမို့ ဝေယံဇော်မှာ စောက်စိလေးအား ပါးစပ်ထဲမှ မထုတ်တော့ပဲ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း ကြွတက်လာသော ဖင်သားကြီးအောက် လက်လျှိုသွင်းကာ ဆုပ်နယ်ပေးပြီး အစိလေးအား ခပ်စပ်စပ်လေး ကိုက်ပေးလိုက်သည်။

” အားးး အားးး အားးးးးးး … တီ တီ … တီခင် … အားးးး … ထွက် … ထွက် …… ရှီးးးးး … ထွက် ပြီ သဲ ရယ် … အားးးး အားးးးးးးးး ”

စောက်ခေါင်းတွင်းမှ အရည်များ ဒလဟော ထောင်ပန်းကာ ဝေယံမျက်နှာအား သူမစောက်ပတ်ဖြင့် ဖိပွတ်နေတော့သည်။ ပေါင်သားများ တဇပ်ဇပ်များတုန်ရင်း ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ကော့ထိုးကာ ဖင်ကြီးမှာ အိပ်ယာပေါ် ပြန်ကျလာတော့၏။ ဝေယံခေါင်းအား လွတ်မပေးပဲ သူမ အဖုတ်လေးနှင့် ဆွဲကပ်ထားကာ ခဏအကြာမှ … ဟူးကနဲ့ … သက်ပြင်းအရှည်ကြီးချရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။

နှစ်ဦးသား အနားယူရင်း အိပ်ပျော်သွားရာ ညနေပိုင်း ဦးရဲဇော် ဖုန်းဆက်မှ အိပ်ယာထကာ ရေအတူချိုးကြသည်။ အဝတ်အစား သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်လေး ဝတ်ပြီးမှ တူဝရီးနှစ်ယောက် ဦးရဲဇော် မိတ်ဆွေ၏ ဒင်နာသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။

ဒင်နာပွဲထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် လူအားလုံး၏ မျက်လုံးများက ခင်လရောင် ကိုယ်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာတော့သည်။ အနက်ရောင် ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီလေးနှင့် စကပ်ဒူးဖုံးလေးအတွင်းမှ ဖင်သားအိအိကြီးမှာ လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေရာ မြင်ရသူအဖို့ အသဲယားနေရသည်။ မျက်နှာချောချောလေးက ပြုံးထားရာ အကြည့်ချင်းဆုံသည့် လူတိုင်း အလိုလို ခေါင်းညိတ်ပြကြ၏။ ဝေယံဇော်မှာ စဝင်ကတည်းက အူတိုနေမိရာ အတွင်းထိ မသွားတော့ပဲ အနီးနား စားပွဲအလွတ်တစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်ဖို့ ပြောလိုက်တော့သည်။

” တီခင် … ဒီဝိုင်းပဲ ထိုင်ရအောင် ”

” အင်း … သဲ … ထိုင်လေ ”

ခဏအကြာ သူမတို့ဝိုင်းအား ဦးရဲဇော်၏ လုပ်ငန်းပါတနာ ဦးသူရိန် ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ စကားပြောရင်း ဦးသူရိန်၏ မျက်လုံးများမှာ ခင်လရောင်၏ နို့အုံကြီးများပေါ်ဝဲနေသဖြင့် ဝေယံမှာ မျက်စိပျက် မျက်နှာပျက် ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ဦးသူရိန်ဘေးမှ ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်စိမ်းသူဇာကလည်း မိန်းမချင်းပင် ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ခင်လရောင်၏ အလှတရားများအား ငေးမောကြည့်ရှုနေတော့၏။

” ကိုရဲဇော် မလာတော့ဘူး ထင်တယ် ”

” ဟုတ် … ကျမက ကိုရဲညီမ … ခင်လရောင်ပါ …။ ဒီဘက်က ကိုရဲသားလေး ဝေယံဇော်ပါ …။ ကိုရဲက သူမလာနိုင်လို့ ကျမတို့ကို လွတ်လိုက်တာပါ ”

” အော် … ဒီမှာ … ကျောက်မြတ်လုပ်ငန်းက လူတွေဖိတ်ထားလို့ ကိုရဲဇော်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမလို့ပါ …။ ကျနော့်နာမည်က သူရိန်ပါ။ ဒါက ကျနော်ဇနီး စိမ်းသူဇာပါ ”

” ဟုတ် … တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ရှင် ”

” ညီမလေးက တကယ့်နတ်သမီးလေးပဲ ချောလိုက်တာ ”

” မမလည်း ချောပါတယ်နော် ”

ခင်လရောင်မှာ နဖူးပေါ်ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား ခေါင်းတစ်ချက်ရမ်းပြီး ဘေးလွဲရင်း ဒေါ်စိမ်းသူဇာအား ပြုံးပြကာ ပြန်လည်ပြောဆိုလိုက်သည်။ မျက်နှာသွယ်သွယ် ချောချောလေးနှင့် မျက်လုံးရွဲကြီးများပင့်ကာ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးမှ ထွက်လာသော အသံလေးကြောင့် ဦးသူရိန်တစ်ယောက် မိန်းမောသွားရ၏။ ခင်လရောင်တို့ အစားအသောက်များ စားနေချိန် ဦးသူရိန်တို့ လင်မယားမှာ ဒင်နာခန်းမ အတွင်းမှ သီးသန့်အခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

” မောင်နော် … မျက်လုံးတွေ ကျွတ်ကျမတတ်ပဲ ”

” ဟုတ်တယ်စိမ်းရေ … တကယ်ကို ပြည့်စုံတဲ့ မိန်းမနော် ”

” စိမ်းတို့ မိန်းမချင်းတောင် ငေးယူရတာတော့ ဝန်ခံပါတယ် မောင်ရယ် …။ ဘာလဲ … မောင် စိတ်ပါနေပြီဟုတ် ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ ပါးနပ်ထက်မြတ်သော မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်၏ စီးပွားရေးထိပ်တန်းပညာရှင်ထဲ ပါနေသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူအား ကောင်းမွန်စွာ ထိန်းချုပ်ထားနိုင်၏။ ခင်ပွန်းသည် လိုသမျှ အကုန် ဖန်တီးဖြေရှင်ပေးတတ်သည်။ အပေါင်းသင်းဆန့်ကာ လက်တံရှည်သူမို့ ဦးသူရိန် ဘာလုပ်လုပ် ခြေတစ်လှမ်းပိုကာ လျှောက်ပြတတ်၏။ မယားငယ် မထားခိုင်းပဲ ဦးသူရိန် ဖြုတ်ချင်သမျှ မိန်းမများအား မရရအောင် ဖန်တီးယူကာ ကာမစည်းစိမ်အား ခံးစားစေသည်။ နောက်ပိုင်း ကိစ္စများအား ဦးသူရိန်မသိအောင် ဖြေရှင်းပေးတတ်၏။ အခုလည်း ဦးရဲဇော်ညီမ ခင်လရောင်အား ဦးသူရိန် စိတ်ဝင်စားနေသဖြင့် သူမက အရင်နှပ်ကြောင်းပေးကာ စကားခေါ်လိုက်သည်။

” မလွယ်လောက်ဖူး စိမ်းရဲ့ …။ ခင်လရောင်က အပျို … စီးပွားရေး အရလည်း ကိုရဲဇော်က မောင်တို့နဲ့ လယ်ပယ်ပြေးနေတာ …။ သာရင်သာမယ် မလျော့ဘူး ”

” အချိန်တော့ ယူရမှာပေါ့ မောင်ရယ် …။ ကဲပါ စိမ်းတာဝန်ထား … ဟုတ်ပြီလား ”

” ဒါမို့ … စိမ်းကို မောင်က ချစ်နေရတာ ”

” ဒါပဲနော် … စိမ်းမသိပဲ … မောင် အငယ်တွေ မထားရဘူး … မောင့်စိတ်ကြိုက် အကုန်လုပ်ပေးနေတာ ”

” မထားပါဘူး စိမ်းရယ် …။ မောင်ရဲ့ လိုတရ ဇနီးလေးလောက် ဘယ်သူမှ မချစ်ပါဘူး ”

ဟုတ်တော့ဟုတ်သည်။ ဦးသူရိန်မှာ မိန်းမတစ်ယောက်အား ၃ ကြိမ်ထက် ပို၍ ဆက်ဆံလေ့ မရှိပေ။ သူဆန္ဒပြည့်ဝတဲ့အခါ အလုပ်ထဲပဲ စိတ်နှစ်ထားလျက်ရှိသည်။

” ကဲ … ခင်လရောင်တို့ စားပြီးလောက်ပြီ။ သွားနှုတ်ဆက်ကြစို့ မောင်…။ အခြေအနေပေးရင် … အခု စရံသဘောလေး … ရချင်ရနေမှာ ”

ဦးသူရိန်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ခင်လရောင်တို့ စားပွဲရောက်တာနဲ့ စတင်နှုတ်ဆက်ရင်း ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။ စကားခဏပြောနေစဉ် ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ ဦးရဲဇော်ထံ ဖုန်းဆက်တော့သည်။

” ဟဲလို … စိမ်းသူဇာပါရှင် ”

” အော် … မစိမ်းရေ … ကိုသူရိန်ကို ပြောလိုက်ပါဦး…. ကျနော် ဒီက ထွက်မရလို့ပါ … ကာစတန်မာ အသစ်တွေ ရောက်နေလို့ ကိုယ်တိုင် ဧည့်ခံပေးနေရလို့ပါ ”

” ရပါတယ်ရှင်။ ကိုရဲဇော်ညီမ အချောလေးနဲ့ သားချောလေး လာပါတယ်ရှင့် ”

” ဟုတ် … ကျနော်မအားလို့ သေချာလွတ်လိုက်တာပါ ”

” ကျမလည်း … ကျောက်စိမ်းဘယက်လေး လက်ဆောင်ပေးချင်တာ… ကိုရဲဇော် ဇနီးမရှိတော့ … ဒီက ညီမကိုပဲ ပေးလိုက်တော့မယ် ”

” ဟာ … အားနာစရာဗျာ ”

” အားမနာရပါဘူး ဒီလောက်နှစ်တွေ ပေါင်းသင်းလာတာကို … ဒါပဲနော် ”

” ဟုတ် … မစိမ်း ”

” ကဲ … ညီမရေ … အမှတ်တရလက်ဆောင် ပေးချင်လို့ … အိမ်လိုက်ခဲ့ရမယ်နော် ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ ဦးရဲဇော် ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ခင်လရောင်ဘက် တဆက်တည်း ပြောလိုက်တော့သည်။ ဝေယံဇော်မှာလည်း အဒေါ်ဖြစ်သူအား ရမ္မက်ထန်သော မျက်လုံးများနှင့် ဝိုင်းကြည့်နေသည်ကို မမြင်ချင်တော့သဖြင့် ဒေါ်စိမ်းသူဇာ စကားဆုံးသည်နှင့် ပျော်ရွှင်သွားရ၏။ ဤခန်းမထဲမှ အမြန်ထွက်ချင်နေမိရာ ခဏအကြာ ဦးသူရိန်မှာ အရေးကြီးကိစ္စလေး ပေါ်လာသဖြင့် အိမ်ခဏပြန်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း ဘေးစားပွဲဝိုင်းများအား နှုတ်ဆက်ရင်း ဒင်နာအတွက် ငှားထားသော ဟိုတယ်ခန်းမထဲမှ ခင်လရောင်တို့နဲ့အတူ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

ဦးသူရိန်တို့ ကားလေးနောက်မှ ဝေယံဇော်က အသာကပ်မောင်းရင်း တဖြည်းဖြည်း လူချမ်းသာများနေထိုင်သော ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိလာ၏။ အုတ်တံတိုင်း အမြင့်ကြီးခတ်ထားပြီး ရောင်စုံမီးများထွန်းထားသော ခန်းနားထည်ဝါသည့် တိုက်ကြီးတစ်လုံး၏ ခြံရှေ့အရောက် ဦးသူရိန် ဟွန်းတီးရာ အတွင်းမှ လူတစ်ယောက် ပြေးထွက်လာကာ ခြံတံခါး လာဖွင့်ပေးနေ၏။ ကားလေးနှစ်စီး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ခြံထဲမောင်းဝင်ပြီးမှ ခြံဝန်းတံခါးအား ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။

ဧည့်ခန်းတွင်းရောက်သည်နှင့် ကျောက်စိမ်းနှင့် ပြုလုပ်ထားသော ပရိဘောဂပစ္စည်းများ တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ နံရံကပ်ပန်ချီများ ပန်းပုရုပ်များ နှင့် အလှဆင်ထားရာ ဧည့်ခန်းထဲဝင်လိုက်သည်နှင့် စိတ်ထဲ ထူးဆန်းကြည်နူးသွားစေရသည်။

” ထိုင်ကြဦး … ညီမ …။ သားလေးရော ထိုင်နော် …။ အအေးလား အပူလား ကြိုက်တာပြော ”

” နေပါစေ … မမရယ် … ဟိုမှာလည်း စားလာကြတာ ”

” အချိုရည်တော့ သောက်ပါဦး ညီမရယ် ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာကိုယ်တိုင် အနီးရှိ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ အချိုရည် နှစ်ဗူးထုတ်ကာ ဖန်ခွက်ရှည် အလွတ်နှစ်လုံး ချပေးလိုက်သည်။

” ခဏနားပြီးမှ လက်ဆောင်ပစ္စည်း ရွေးကြတာပေါ့။ မောင်ကိုယ်တိုင် ပြပေးလိုက်နော် …။ နိုင်ငံခြားပို့မယ့် အထည်တွေထဲက ပေးလိုက် ”

” အင်းပါ စိမ်းရဲ့ ”

ကျောက်စိမ်းပြားအား အလူမီနီယံကွပ်ထားသော စာပွဲခုံတွင် ဦးသူရိန်တို့လင်မယားနှင့် ခင်လရောင်တို့ တူဝရီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ရင်း စကားပြောနေကြသည်။ အတော်လေး ပြောပြီးမှ ဒေါ်စိမ်းသူဇာက…

” မိုးချုပ်နေမယ်နော် မောင်။ ညီမလေးတို့ ပြန်ရဦးမယ် … လက်ဆောင်ပစ္စည်းလေး ရွေးပေးလိုက်တော့ ”

” အော် … ဟုတ်သား … အတွင်းလိုက်ကြည့် ခင်လရောင် ”

ခင်လရောင်လည်း ဦးသူရိန်နောက်မှ ကပ်လိုက်သွားရာ ဧည့်ခန်း၏ ညာဖက်ဘေး ဒုတိယမြောက်အခန်းအား ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အထဲရောက်သည်နှင့် မီးခလုပ်ဖွင့်ရာ မှန်ကောင်တာများဖြင့် အစီအရီခင်းထားသော ကျောက်စိမ်းလက်ကောက်များ ဘယက်များ ပန်းပုရုပ်လေးများ မျိုးစုံတွေ့လိုက်ရတော့၏။ ခင်လရောင်မှာ ကျောက်စိမ်းပစ္စည်းများ တစ်နေရာထဲ ဒီလောက်များများစားစား မတွေ့ဖူး၍ စိတ်ထဲ ထူးဆန်းအံသြနေရသည်။

” ကြည့်ပြီး ကြိုက်တာပြော ခင်လရောင်။ အမှတ်တရ လက်ဆောင်ပေါ့ ”

ကျောက်စိမ်းပစ္စည်းများအား ကြည့်နေသော ခင်လရောင်၏ နောက်ပိုင်းအလှအား ဦးသူရိန်မှာ ငေးမောခံစားနေမိသည်။ အသားဖြူဖြူ ပုခုံးကျယ်ကာ ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီလေးအောက်က ခါးသေးကျဉ်လေးနှင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးကြောင့် ဦးသူရိန် စိတ်ထဲ မရိုးမယွ ဖြစ်နေရသည်။ ဖြစ်နိုင်လျင် အခုချက်ချင်း နောက်မှ ဆွဲလုပ်ချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာနေ၏။

ထိုစဉ် တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ ဒေါ်စိမ်းသူဇာ ဝင်လာကာ ပစ္စည်းရွေးရလား မေးနေသည်။ ခင်လရောင်မှာ ရုတ်တရက်မို့ ဘာယူရမှန်း မသိသဖြင့် ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။ ဒေါ်စိမ်းသူဇာက မှန်ကောင်တာ တစ်ခုထဲမှ ကျောက်စိမ်းဘယက်တစ်ခု ထုတ်ယူကာ ခင်လရောင်အား ကိုယ်တိုင်ဝတ်ဆင်ပေးရန် လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ခင်လရောင်လည်း ဒေါ်စိမ်းသူဇာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထား တိုးကပ်ရပ်လိုက်၏။

ကျောက်စိမ်းဘယက် ဝတ်ပေးရာ ဒေါ်စိမ်းသူဇာနှင့် ခင်လရောင်တို့ လူချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် နီးကပ်သွားသဖြင့် နို့အုံကြီးနှစ်ခုမှာ ထိကပ်နေရသည်။ ခင်လရောင်၏ ဂုတ်လေးပေါ် ဘယက်ကြိုးချိတ်လေးချိတ်ပေးရာ အဆင်မပြေသဖြင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးသူရိန်အား အကူညီတောင်းလိုက်ပြန်၏။

” မောင် … ခဏလာပါဦး … ညီမလေးနောက်ကနေ ချိတ်ကလေး ကြည့်ပေးပါဦး။ ကြပ်နေတာ ထင်တယ် ”

ခင်လရောင်မှာ နောက်ကျောဘက် ခြေသံနှင်အတူ ဦးသူရိန် ကပ်လာမှန်း သိလိုက်ပြီး သူမဖင်ကြားအား ခပ်နွေးနွေးအရာကြီးနှင့် ဖိထောက်လိုက်သည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့တုန်သွားရင်း ရှေ့တိုးကပ်ရာ ဒေါ်စိမ်းသူဇာနှင့် နို့အုံချင်း ဖိပွတ်သလို ဖြစ်နေရ၏။ ထိုစဉ် သူမပုခုံးလေးပေါ် ဝင်သက်ထွက်သက် နွေးနွေးလေး ကျရောက်လာတော့ စူးကနဲ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

ဦးသူရိန်အနမ်းကြောင့် စူးကနဲ ခံစားမိသည်နှင့် ဖင်သားကြီးအား အလိုလို ကော့ပေးမိသလို ဖြစ်နေ၏။ ရှေ့မှ ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ သူမအဖြစ်အားမသိပဲ တိုးကပ်ကာ ဂုတ်သားပေါ်မှ ဘယက်ချိတ်လေးအား ကြည့်နေဟန်တူသည်။

” ရလားမောင် ”

” ကြပ်လောက်တယ် စိမ်းရ ”

” ဖိဆွဲကြည့်ပါဦး မောင်ရဲ့ … အဆင်ပြေမှာပါ ”

” ဒီလောက်ပဲရမယ်ထင်တယ် စိမ်းရယ် ”

ခင်လရောင်မှာ ဦးသူရိန်တို့ စကားတွေကြောင့် နဖူးပေါ် ချွေးစို့လာရသည်။ မယားဖြစ်သူက ရှေ့ကကပ်ထားရင်း လင်ဖြစ်သူက သူမဖင်ကြီးအား ထောက်ထားသဖြင့် ခင်လရောင်မှာ ရုန်းမရ ပြုမရ အခက်တွေ့နေတော့သည်။

” ဟိုလေ … မမ … အဆင်မပြေရင် တခြား ဆွဲကြိုးလေး ယူလိုက်ပါ့မယ် ”

” ခ်ခ် … အသစ်မို့ပါ … ညီမရယ် …။ ဒါက နိုင်ငံခြားပို့မယ့် အထည်တွေ။ မြန်မာငွေဆို သိန်း ၃၀၀ ကျော်တယ်။ ပစ္စည်းကောင်းလေးမို့ ခဏ သည်းခံပါဦး ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာ စကားကြောင့် ခင်လရောင် နည်းနည်းဖြုံသွားရသည်။ သိန်း ၃၀၀ ကျော် ကျောက်စိမ်းဘယက်အား လက်ဆောင်ပေးခြင်းမှာ ရိုးသားရဲ့လား စဉ်းစားနေမိသည်။ ထိုစဉ် သူမဖင်ကြားမှ ဦးသူရိန်လီးကြီးမှာ ဆက်ကနဲ ဆက်ကနဲ တုန်ကာ တိုးကပ်လာသည်ကို ခံစားမိလိုက်ရပြန်၏။ ဘောင်းဘီနှင့် စကပ်သာ မရှိလျင် သူမဟာလေးထဲ တိုးဝင်တော့မည်မှာ အသေချာပင် ဖြစ်သည်။ သူမခါးလေးအား လက်နှစ်ဖက်က ဆွဲကိုင်ရင်း ဖင်ကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ကပ်ခံရကာ ဦးသူရိန်ဆီမှ မချိတင်ကဲ ရည်ရွတ်သံလေး ထွက်လာခဲ့၏။

” အ … ရ … ရ … ရပြီ စိမ်း ”

” အဆင်ပြေလား မောင် ”

” အင်း … ခင်လရောင်နဲ့ လိုက်မယ် ထင်ပါတယ် ”

ခင်လရောင်လည်း သူမဖင်အား နောက်မှ ခပ်တင်းတင်း ဖိထောက်လိုက်စဉ် စောက်ပတ်လေးဆီမှ ဆစ်ကနဲ ဖြစ်သွားရင်း ပေါင်ဂွထဲ နွေးကနဲ ခံစားမိလိုက်သည်။ ဒေါ်စိမ်းသူဇာ နောက်သို့ ဆုတ်ပေးမှ ခင်လရောင်လည်း အသက်ရှူချောင်သွားရ၏။ ဦးသူရိန်မှာလည်း သူမခါးလေးအား လွတ်ပေးလိုက်သဖြင့် အခန်းထဲမှ ခပ်မြန်မြန် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

နောက်မှ ကပ်လိုက်လာသော ဦးသူရိန်နှင့် ဒေါ်စိမ်းသူဇာတို့အား နှုတ်ဆက်ရင်း မှောင်လာသဖြင့် ပြန်တော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောလိုက်၏။ ထို့နောက် ခြံဝင်းထဲမှ ခင်လရောင်တို့ကားလေး ထွက်လာကာ အိမ်ဘက်သို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ ခင်လရောင်လည်း ကျောက်စိမ်းဘယက်အား မှန်ထဲ သေချာကြည့်နေမိသည်။ ဦးသူရိန် အိမ်တုန်းက ရင်တုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေသဖြင့် သေချာမကြည့်ခဲ့ရပေ။

” အော် … တီခင်က … အတော် သဘောကျနေတာပေါ့ ”

အခန်းတံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ နောက်ကျောဘက်မှ တူဖြစ်သူ ဝေယံအသံကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်၏။

” မဟုတ်ပါဘူး … သဲရယ် … ဘယက်လေးက လှလို့ ကြည့်မိတာပါကွာ ”

” တော်ပါ တီခင်ရာ …။ ဒီလောက်ဈေးကြီးတဲ့ ပစ္စည်းပေးတာ ဘာလဲဆိုတာ ရိပ်မိဖို့ ကောင်းတယ် ”

” အမ် … ဘာလို့လဲ … သဲရဲ့ ”

” အဲဒီလူကြီးက တီခင့်ကို … စိတ်ဝင်စားနေတာပါ …။ ယောကျ်ားချင်း မြင်နေရတယ် ”

” ဦးသူရိန်က အိမ်ထောင်သည်ပါ သဲရာ ”

” တော်ဗျာ … အခု အဲဒီ ဆွဲကြိုးချွတ်ဗျာ …။ သား မကြည့်ချင်ဘူး

” အမလေးတော် … စိတ်ကောက်တာလား … သဲမကြိုက်ရင် တီခင် မဝတ်တော့ဘူးနော် ”

ခင်လရောင်မှာ ချက်ချင်း ကျောက်စိမ်းဘယက်အား ဖြုတ်ကာ မှန်တင်ခုံအောက်မှ အံဇွဲထဲ ထည့်သိမ်းလိုက်တော့သည်။

” အာ့မို့ … သားက တီခင့်ကို ချစ်တာဗျ ”

အဒေါ်ဖြစ်သူအား သိုင်းဖက်ရင်း ပါးပြင်းလေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်၏။ သို့သော် ထိုကျောက်စိမ်း ဘယက်လေးမှ အစပြု၍ သူမနှင့် ဝေယံဇော်တို့ အကြီးအကျယ် ပြဿနာများဖြစ်ရသည်ကို ထိုစဉ်က မသိရှိခဲ့ပေ။

ဒေါ်စိမ်းသူဇာတစ်ယောက် ဦးရဲဇော်အိမ်သို့ ရောက်ရှိနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးရဲဇော်ကိုယ်တိုင် အလုပ်ကိစ္စနှင့် ခေါ်ယူခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ရင်းနှီးတဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်မို့ အိမ်မှာပဲ လုပ်ငန်းကိစ္စ ပြောဖြစ်ကြသည်။

” ဒါတွေက … ကိုသူရိန်က မစိမ်းနာမည်နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ တင်ဒါတွေပါ ”

ဧည့်ခန်းတွင် စားပွဲခုံပေါ်၌ စာရွတ်စာတမ်းများ အိတ်ပိတ် စာအိတ်ရှည်ကြီးများ အစီလိုက်လေး ရှိနေ၏။

” ယုံကြည်ပြီးသားပါ ကိုရဲရယ် … ရှင်းပြ မနေနဲ့ …။ စိမ်းက စီးပွားရေး နားမလည်ပါဘူး … လက်မှတ်ထိုးရမယ့်ဟာပဲ ပေးပါ …။ တစ်ခါတည်း ထိုးလိုက်ပါ့မယ် ”

” ဟာ … ဖတ်ကြည့်ပါဦး … မစိမ်းရယ် ”

” မဖတ်တော့ပါဘူး … ကိုရဲ စေတနာတွေကို ယုံကြည်ပြီးသားပါ …။ ဒါပြီးရင်သာ သွားစရာလေး ရှိလို့ … ညီမ ခင်လရောင်ကို အဖော်ခေါ်မလို့ ”

” အော် … ဟုတ်ပါပြီဗျာ …။ ကဲ ဒါဆိုလည်း … လက်မှတ်ထိုးပြီး လက်ဗွေလေး နှိပ်သွားပေး …။ ကျန်တာ ကျနော် ဆက်စီစဉ်လိုက်ပါ့မယ် ”

ဦးရဲဇော်နှင့် ဒေါ်စိမ်းသူဇာတို့ စကားပြောနေစဉ် ပန်းနုရောင်ဝမ်းဆက်လေးနှင့် ခင်လရောင်မှာ ဧည့်ခန်းတွင်း ဝင်လာခဲ့သည်။ ရင်တပိုင်း ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီလေးနှင့် အောက်က ထမိန်လေးအား ချပ်ကပ်နေအောင် ဝတ်ထားသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် အလှတရားများ ထင်ထင်ပေါ်ပေါ်ရှိလှ၏။ မျက်နှာချောချောလေးအား မိတ်ကပ်ပါးပါးလူးကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား အဝတ်စားနှင့်လိုက်အောင် ပန်းရောင်အဖျော့လေး ဆိုးထားလိုက်သည်။

” ဟော … ညီမလေးက … ဘယ်ချိန်ကြည့်ကြည့် အရမ်းလှ ”

” မမလည်း … လှပါတယ်ရှင် ”

သူမတို့နှစ်ဦး စကားပြောနေစဉ် အပြင်မှ ပြန်လာသော ဝေယံဇော်မှာ ဧည့်ခန်းတွင်း ရောက်ရှိလာခဲ့၏။

” ဟင် … တီခင် … ဘယ်သွားမလို့လဲ ”

” အော် … သဲတောင်ပြန်လာပြီ … ဒီမှာ မမစိမ်းနဲ့ အပြင်သွားမလို့ကွ ”

” ဟာ … သားကိုလည်း မပြောဘူး ”

” မနက်ကမှ မမစိမ်းက ဒီလာခါနီး ဖုန်းဆက်ပြောတာ သဲရဲ့ ”

” ဒါဆို … သားလည်း လိုက်မယ် ”

ဝေယံဇော် စကားကြောင့် ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ မျက်နှာကွက်ကနဲ့ ပျက်သွားပေမယ့် ချက်ခြင်းပြုံးကာ…

” သားလည်း … ပျင်းရင် … လိုက်ခဲ့လေ ”

” အဲဒါသာကြည့်တော့ မစိမ်းရေ …။ သားက သူ့အဒေါ်ကို … သူအမေ မရှိကတည်းက တအားချစ်တာဗျ ”

” ဒါပေါ့ ကိုရဲရယ် … ငယ်ငယ်ကတည်းက အတူနေကြတော့ သံယောစဉ် ကြီးမှာပေါ့ ”

” ကဲကဲ … ဒါဆိုလည်း … သွားရင်သွားကြပါ …။ ကျနော်လည်း ကုမ္ပဏီ သွားလိုက်ဦးမယ် …။ အလုပ်လေးတွေ လက်စဖြတ်ဖို့ ”

အိမ်ကအထွက်တင် ဝေယံဇော့်မျက်နှာ မကြည်လင်သလို ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာလည်း ဝေယံဇော် ပါလာသဖြင့် စိတ်မရွှင်ပြပေ။ ဒေါ်စိမ်းသူဇာ၏ ကားပေါ်တွင် ခင်လရောင်နှင့် ဝေယံဇော်တို့ တူဝရီးမှာ ကားနောက်ခန်းမှ ထိုင်လိုက်ခဲ့ကြသည်။ ကားလေးထွက်လာပြီး မကြာမှီ ဒေါ်စိမ်းသူဇာ၏ ဖုန်းသံမြည်လာတော့၏။

” အဆင်ပြေလား စိမ်း ”

” အင်း … မောင် … ဒါပေမယ့် ~~~~~ / ~~~~~ ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာ အသံနိမ့်ပြောနေသဖြင့် ကားနောက်ခန်းမှ ခင်လရောင်ရော ဝေယံဇော်ပါ မကြားရတော့ပေ။ ဦးသူရိန် ဆက်သည်ကိုတော့ နှစ်ယောက်သား သိလိုက်ကြသည်။ တဖြည်းဖြည်း မြို့ပြင်ရောက်လာရာ နာရီဝက်အကြာတွင် ‘ ပိုးပဝါ ‘ ခြံသို့ဟု ဆိုင်းပုဒ်တစ်ခု ကျောက်လမ်းဘေး တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ ဆိုင်းပုဒ်လေးအတိုင်း မောင်းဝင်လာရာ သရက်ပင်ကြီးများ ဇီးပင်ကြီးများ သပြေပင်များ လမ်းသွယ်လေး တဖက်တချက်တွင် မြင်နေရ၏။

ခဏအကြာတွင် ချောင်းအသေးတစ်ခုအား ကျော်ပြီး ပိုးပဝါဟူသော ဆိုင်းပုဒ်ကြီး ပေါ်လာတော့သည်။ ခြံဝင်းကြီးထဲ မောင်းဝင်လိုက်သည်နှင့် အလုပ်သမားများ၏ စကားပြောသံများ ပိတ်အုပ်ကြီးများအား အစဖြတ်သူကဖြတ် ဖြတ်စများအား သယ်သူကသယ်နှင့် ဆူညံနေတော့၏။

” မမစိမ်း မင်္ဂလာပါ ”

” မမ မင်္ဂလာပါရှင့် ”

ခြံတွင်း အလုပ်သမားများ၏ နှုတ်ဆက်သံများကြောင့် ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ ပြုံးပြရင်း ပြန်နှုတ်ဆက်နေသည်။

” အားလုံး မင်္ဂလာပါရှင် … ဦးသိန်းကို လွတ်ပေးပါဦးနော် ”

” ဟုတ် မမစိမ်း… လေးသိန်း ပိတ်အုပ်တွေ စစ်နေတာ တိုက်ထဲလွတ်လိုက်ပါ့မယ် ”

ဒါကလည်း ဦးသူရိန်၏ လုပ်ငန်းများထဲမှ လုပ်ငန်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ အထည်အလိပ်များအား တိုက်ရိုက်တင်သွင်းကာ မြန်မာတပြည်လုံးအား လက္ကားပြန်ဖြန့်ပေး၏။

” ဒီမှာ ခဏ ဆင်းရအောင် ညီမရေ ”

ခင်လရောင်အားပြောရင်း ခြံဝင်းအတွင်းဖက် ဂိုဒေါင်ကြီးများအား ကျော်ကာ တိုက်ခန်းတစ်ခုဆီ မောင်းလိုက်ရင်း ကားလေးမှာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးရပ်သွားသည်။ တိုက်ခန်းထဲအရောက် ဧည်ခန်းတွင်း ဦးသူရိန်မှာ အစားအသောက်များဖြင့် ထိုင်နေတော့၏။

” ဟော … စိမ်းတို့ လာပြီလား ”

” အင်း မောင် … ညီမလေးရော သားလေးဝေယံရောလေ ”

စားပွဲခုံ အရှေ့ဘက်တွင် ခုံနှစ်လုံးချထားပြီး အနောက်ဘက်တွင် ခုံနှစ်လုံးချထားရာ အဝင်ပေါက်ဘက်က ခုံတွင် ဦးသူရိန်ထိုင်နေသဖြင့် ဝေယံမှာ အရှေ့ဘက်က ခုံအလွတ်တစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဝေယံဘေးတွင် ဒေါ်စိမ်းသူဇာက ဝင်ထိုင်လိုက်သဖြင့် ခင်လရောင်မှာ လွတ်နေသော ဦးသူရိန် ညာဖက်ဘေးခုံတွင် အလိုလို ထိုင်မိရဲ့သား ဖြစ်သွားရ၏။ ခဏအကြာတွင် ရုပ်ရည် ခပ်သန့်သန့်နှင့် လူတစ်ယောက် ဝင်လာကာ ဒေါ်စိမ်းသူဇာအား နှုတ်ဆက်နေသည်။

” မမလေး မင်္ဂလာပါ ”

” မင်္ဂလာပါ ဦးသိန်း အလုပ်ကိစ္စတွေ နောက်မှနော် … အခု ဒီဝိုင်းလေး ဧည့်ခံပေး ”

” ဟုတ် မမလေး ”

ဦးသိန်းဆိုသူမှာ ခုံပေါ်မှ ဝိုင်ပုလင်းများအား ဖောက်ကာ ဖန်ခွက်အရှည်လေးထဲ ညီတူမျှတူ ငှဲ့ပေးလိုက်သည်။ အသားပြားများ သစ်သီးသစ်ဥများ ခုံပေါ်စုံစုံလင်လင် ရှိလှ၏။ ဝက်ပေါင်ခြောက်ကြော်ကလည်း မွှေးအီနေကာ ဝိုင်နံ့လေးကလည်း သင်းပျံ့နေတော့သည်။

” စားလေ သားလေ ”

” ဟုတ် အန်တီ ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ ဝက်သားပန်းကန်ထဲမှ အသားပြားလေးများအား ဓါးဖြင့်လှီးကာ ဝေယံဇော့် ရှေ့မှ ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးနေသည်။ ခင်လရောင်လည်း အသားပြားလေးများစားလိုက် ဝိုင်သောက်လိုက်နှင့် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်နေရ၏။ အရက်မူးသလို မဟုတ်ပဲ တစိမ့်စိမ့်လေးဖြင့် ခံစားမှုက နွေးနွေးလေး ဖြစ်နေမိသည်။ လေးယောက်သား စကားပြောရင်း ရီဝေဝေလေး ဖြစ်နေစဉ် ဒေါ်မိုးသူဇာမှာ ဘေးနားရပ်နေသော ဦးသိန်းအား မျက်ရိပ်ပြလိုက်ရာ ဦးသိန်းမှာ ဧည့်ခန်းအတွင်းမှ ထွက်ခွာသွားတော့၏။

” မမ ကျမတို့ … သွားစရာရှိသေးတယ်ဆို ”

” အင်း ညီမ … အစက ဒီထက်ဝေးတဲ့ ခြံတစ်ခု သွားမလို့ …။ အခု မောင်က လမ်းကြုံတုန်း ညီမတို့ကို ဒေသထွက် ဝက်ပေါင်ခြောက် ကျွေးချင်တယ်ဆိုလို့ … ဒီမှာပဲ နေလိုက်တော့မယ် …။ အေးဆေး စားသောက်ပြီးမှ ပြန်ကြတာပေါ့ ”

စကားပြောရင်း ဒေါ်စိမ်းသူဇာ လက်တစ်ဖက်မှာ မသိမသာလေး ဝေယံဇော့်ပေါင်ပေါ် ရောက်ရောက်လာတတ်သည်။ ဝေယံဇော်မှာ ဒေါ်စိမ်းသူဇာကြည့်လိုက် ခင်လရောင်ကြည်လိုက်နှင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ ခင်လရောင်မျက်နှာလေးမှာ နဖူးကြောလေးများတွန့်ကာ တမျိုးဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ ဦးသူရိန်၏ ညာဘက်လက်မှာလည်း ခင်လရောင်၏ ဘယ်ဘက်ပေါင်ပေါ် ရောက်နေသလို ထင်နေမိသည်။ လေးယောက်သား စကားပြောနေကြပေမယ့် မျက်နှာအမူယာများမှာ မတူညီကြတော့ပေ။

ဒေါ်မိုးသူဇာ၏ ညာဘက်လက်မှာလည်း သိသိသာသာကို ဝေယံဇော့်ပေါင်ပေါ်တင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေတော့၏။ ဝေယံဇော်မှာ ဒေါ်မိုးသူဇာ၏ သိက္ခာအရ မတော်တဆဟု သဘောထားကာ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။ ခင်လရောင်မှာလည်း အားတင်းစကား ပြောနေပေမယ့် စကားလုံးများ ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းဖြစ်ကာ တစ်ခုခု ခံစားနေရသလို မောပန်းနေတော့၏။

ဝေယံဇော်မှာ ခုံအောက် အမှတ်တမဲ့ ငုံကြည့်ရာ စားပွဲခုံမှာ စားပွဲခင်းက ကြမ်းပြင်မထိတထိ ခင်းထားသဖြင့် ခင်လရောင်ခြေဖမိုးလေးသာ မြင်ခွင့်ရသည်။ ခင်လရောင် ခြေထောက်လေးမှာ ပူးကပ်လိမ်နေရင်း ပွတ်သပ်နေရှာ၏။ ထိုစဉ် ဒေါ်စိမ်းသူဇာ၏ လက်မှာ ဝေယံဇော့်ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာကာ ဘောင်းဘီအတွင်းမှ အမြောင်းလိုက် ငိုက်ဆင်းနေသော လီးအား လက်ဖမိုးဖြင့် မထိတထိလေး ပွတ်နေတော့သည်။

” အ … ရှီးးးးးး … ခဏ … ဦးသူရိန် ”

” ဟင် … ဘာဖြစ်တာလဲ ”

ခင်လရောင်မှာ တစ်ခုခုကို မခံစားနိုင်တဲ့အဆုံး အသံထွက်ကာ တားလိုက်မိသည်။ ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာလည်း ခင်လရောင်အား ချက်ချင်းပြန်မေးကာ ဝေယံဇော့်လီးအား မသိမသာလေး အုပ်ကိုင်ထားလိုက်၏။ ခင်လရောင် တစ်ချက်မှားသွားသည်။ ဦးသူရိန်အား နာမည်တပ်ပြီး ခဏဟု ပြောလိုက်မိသည်။

” မောင်ကလည်း ညီမလေး မသောက်နိုင်ရင် ထပ်မတိုက်နဲ့လေ … ဟွန့် ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာက ချက်ခြင်း ခြေဖျက်လိုက်၍ ခင်လရောင်လည်း ဝေယံဇော့်မျက်နာ မော့ကြည့်ကာ မူးနေသည်ပုံစံ လုပ်ပြလိုက်သည်။ ဝေယံဇော်မှာလည်း အဒေါ်ဖြစ်သူမှာ ဝိုင်ထပ်မသောက်နိုင်၍ ဦးသူရိန်းအား တားသည်ဟု ထင်မှတ်သွားတော့သည်။ သို့သော် ဒေါ်စိမ်းသူဇာလက်ထဲ သူ့လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်း တင်းမာစ ပြုနေတော့၏။ ထိုစဉ် ခင်လရောင်မှာ အပေါ့သွားချင်ကြောင်းပြောရာ ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ ဝေယံဇော့်လီးအား အုပ်ကိုင်ထားရာမှ လွတ်ကာ ခင်လရောင်အား ဧည်ခန်း အနောက်တည့်တည့် တံခါးပေါက်ဆီ ခေါ်သွားတော့သည်။ခဏအကြာ ဒေါ်စိမ်းသူဇာ ပြန်ထွက်လာကာ ဝေယံဇော်ဘေးနား ပြန်ထိုင်ရင်း ဦးသူရိန်အား မသိမသာ မျက်စပစ်ပြလိုက်၏။

” စိမ်း … မောင်လည်း ရှူးပေါက်ဦးမယ်ကွာ … သားလေးဝေယံကို ဧည့်ခံထားနော် ”

” အင်းပါ မောင်ရဲ့ သွားသွား … သားလေးကို ဧည့်ခံထားပါ့မယ်

ဦးသူရိန် ထွက်သွားသည်နှင့် ဒေါ်စမ်းသူဇာမှာ ဝိုင်များထပ်ငှဲ့ရင်း ဝေယံဇော်အား ထပ်တိုက်လိုက်သည်။

” သား သောက်နော် အားမနာနဲ့ … ဟင်းတွေလည်း စား ”

ဝေယံဇော် ဝိုင်သောက်နေစဉ် လီးအား ပြန်ကိုင်လိုက်သဖြင့် ဝိုင်းသီးမလို ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

” အု ဖလူးးး ဝု ဖလူး အဟွတ် ဟွတ် ”

” ဖြည်းဖြည်းသောက်လေ သားရဲ့ … စိတ်လှုပ်ရှားနေတာလား ခိခိ ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် ဝေယံဇော်အား ရီဝေဝေကြည့်ကာ ညုတုတု ပြောဆိုနေသည်။

” မဟုတ်ပါဘူး အန်တီရယ် ရုတ်တရက်မို့ပါ ”

သူစိမ်းမိန်းမတစ်ဦးက လီအားလာကိုင်သဖြင့် ဝေယံဇော်မှာ အမှန်တကယ်ပင် စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။ ကာမအတွေ့ကြုံဆိုလို့ အဒေါ်ဖြစ်သူ ခင်လရောင်နှင့်သာ ထိတွေခွင့်ရှိရာ အရသာ အသစ်တစ်မျိုးခံစားနေရ၏။ လီးအရည်ပြား နွေးကနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် ငုံ့ကြည့်ရာ ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှ ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ကာ သူ့လီးအား ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

” သား … စိတ်ကိုလျှော့ထားနော် …။ ဒီကိစ္စ အန်တီနဲ့သားပဲ သိတာ ထုတ်မပြောကြေး ”

ဝေယံဇော့် နားရွက်ဖျားလေးအား ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ ဆွဲစုပ်ရင်း ခပ်တိုးတိုး ပြောနေလိုက်ပြန်သည်။ ဝေယံဇော်မှာ တကိုယ်လုံး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာကာ ရှေ့မှ စားစရာပန်းကန်များအား စိုက်ကြည့်နေမိ၏။ ထို့နောက် ဒစ်ဖူးအား ခပ်နွေးနွေး အရာလေးက ထိကပ်ထိုးစွနေရာ ခါးဆန့်ကာ ခုံနောက်ကျောအားမှီရင်း မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလိုက်သည်။ ခပ်နွေးနွေးအရာလေးက ဒစ်ဖူးမေးသိုင်းကြိုးလေးအား မထိတထိလေး ယက်ရင်း လီးအရင်းထိ ရွေ့သွားရာ တကိုယ်လုံး ဆက်ကနဲ့တုန်ရင်း မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကြည်မိသည်။

ဟုတ်သည် မြန်မာပြည်၏ ထိပ်တန်းစီးပွားရေးပညာရှင်၏ ဇနီးချောမှာ သူ့လီးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေ၏။ ဒစ်ဖူးအား သွားလေးဖြင့် ကိုက်ထားရင်း လဥလေးများအား ညှစ်ခံရသဖြင့် ကြာကြာတောင့်မခံနိုင်ပဲ လရည်များ ပျစ်ကနဲ့ ပျစ်ကနဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့သည်။

” ဟာ … ဆောရီး … အားဟားးးး ရှီးးးးးး … အန်တီ … သား … အ အားးး … မထိန်းနိုင်တော့တာ ”

ဒေါ်စိမ်းသူဇာမှာ ဒီလောက်မြန်မြန် ထွက်လိမ့်မည်ဟု ထင်မထားသဖြင့် မျက်နှာတဝိုက် လရည်များ ပန်းခံလိုက်ရသည်။ မျက်ခုံးပေါ်နှင့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွင် ဝေယံဇော့်လရည်မျာ ပျစ်ခဲကာ စီးကျနေ၏။ ဝေယံဇော်မှာ မျက်နှာလည်းပူ ဆီးပုံလည်း တင်းလာသဖြင့် ဧည့်ခန်းအနောက်ဖက် အိမ်သာရှိရာ ရုတ်တရက် ထလာခဲ့သည်။

နောက်ဖေးတံခါးကျော်သည်နှင့် ရေလောင်းအိမ်သာ နှစ်လုံးတွဲ တွေ့လိုက်ရာ သေးပေါက်ချင်လှသဖြင့် ခပ်မြန်မြန် လျှောက်လာခဲ့၏။ အိမ်သာဆီမရောက်ခင် စတိုခန်းအသေးလေးထဲမှ ညည်းသံကြောင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်သွားရတော့သည်။

” အိုရ် … အ အ … တော်ပါတော့ … တော်ပါတော့ ဦးသူရိန်ရယ် … ရှီးးးး အားးးးး ”

” ခဏလေးပါ … ခင်လရောင်ရယ် … ခုဏကလည်း … ကောင်းကောင်း မနိုက်လိုက်ရဘူး ”

” အိုရ် … ရှင် ရှင် … ရှင့်မိန်းမနဲ့ ကျမတူရှေ့တောင် မရှောင်ဘူး နိုက်နေတာလေ ”

ဝေယံဇော်မှာ စတိုခန်းတံခါးအား ဆွဲဖွင်ရာ…

” ဟင် … သဲ ”

” ဟာ … ဆောရီး ဝေယံ ”

ဦးသူရိန်မှာ ခင်လရောင်လက်နှစ်ဖက်အား အပေါ်မြောက်ကာ နံရံနှင့် ဖိကပ်ထားရင်း ထမိန်အောက်နားစမှ လက်သွင်း၍ မတ်တပ်ရပ်အနေထားဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ တဆက်ဆက် ထိုးသွင်းနေသည်။ ဝေယံဇော် တံခါးဆွဲဖွင့်သဖြင့် ဦးသူရိန်မှာ သူ့လက်အား ထမိန်အတွင်းမှ အမြန်ဆွဲထုတ်လိုက်၏။ ခင်လရောင်မှာ တောင်းပန်ရင်း ပေါင်သားလေးများအား လိမ်ကျစ်ထားရှာသည်။

” လာ … တီခင် ပြန်မယ်ဗျာ ”

ဝေယံဇော်မှာ ခင်လရောင်လက်အား ဆွဲကာ နောက်ဖေးခန်းမှ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ ဧည့်ခန်းတွင်း ထိုင်နေသော ဒေါ်စိမ်းသူဇာအား ချက်ချင်းပြန်ပို့ရန် ခင်လရောင်မှ အော်ပြောလိုက်၏။ ခဏအကြာတွင် ပိုးပဝါ ခြံအတွင်းမှ ဒေါ်စိမ်းသူဇာတို့ ကားလေး လာလမ်းအတိုင်း ပြန်ထွက်လာတော့၏။

အချိန် ၁ နာရီခွဲကျော်ကျော် မောင်းနှင်ပြီး ဝေယံဇော်တို့ အိမ်သို့ ပြန်ရောက်ခဲ့သည်။ တစ်လမ်းလုံး မျက်နှာစူပုပ်လာသော ဝေယံဇော်မှာ အိမ်ရောက်သည်နှင့် ခင်လရောင်အား ရန်လုပ်တော့သည်။

” တီခင် သားပါလို့လေ။ မဟုတ်ရင် ဦးသူရိန်ဆိုတဲ့ လူကြီးက လိုးပြီးပြီဗျ ”

” ဘာ … သဲ … စကားပြောတာ မရိုင်းနဲ့လေ …။ တီခင် အဲလောက် အပေါစားမဆန်ဘူး ”

” မနက်ကလည်း ဒေါ်စိမ်းသူဇာနဲ့ လိုက်မယ်ဆိုတာ သားကိုမပြောဘူး …။ သားဇွတ်လိုက်လာလို့လေ …။ ဟိုက ခေါ်သွားပြီး သူ့ယောကျ်ားနဲ့ လိုးခိုင်းနေတာ ”

” သဲ … တော်ဟာ … တီခင့်ကို ဒီလိုပြောစရာလား … အဟင့် ဟင့် ဟင့် ”

” သားရောက်လာလို့လေ … ရောက်မလာရင် လိုးနေကြမှာ ”

” ဟာကွာ … ဟုတ်တယ်ဟာ … တီခင့်စောက်ပတ်က ယားနေလို့ ဦးသူရိန်ကို သွားအလိုးခံနေတာ ရှင်းလား … ကျေနပ်ပြီလား … အီးဟီးးးး ”

ခင်လရောင်မှာ ရှက်လည်းရှက် ဒေါသလည်းဖြစ်ကာ ဝေယံဇော်အား ပြောလိုက်မိသည်။

” အော် … တီခင့်စောက်ပတ်က … ဒီလောက် ယားနေတာပေါ့ ဟုတ်လား ”

ဝေယံဇော်မှာ ပြောပြီးပြီးချင်း ဧည့်ခန်းထဲတွင် ခင်လရောင်အား ဆွဲလှဲကာ ထမိန်အား ဆွဲချွတ်တော့သည်။ ထို့နောက် အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးအား အပေါ်မှခွကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအားဖြဲရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့်တေ့ကာ ဖိဖိလိုးတော့၏။

” ဟာ … သဲ … မလုပ်ရဘူး …။ ဒီထိ တီခင် ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး …။ လွတ်ပါကွာ လွတ်လွတ် ”

” မလွတ်ဘူးဗျာ … ဒီလောက်ယားတဲ့ စောက်ပတ် သားလိုးပေးမှာပေါ့ ”

” အဟင့် ဟင့် … အ အားးး ……အမလေးးး … အားးးးးး ”

ဝေယံဇော်၏ ရက်ရက်စက်စက် လိုးချက်များအောက် ခင်လရောင်တစ်ယောက် လူးလိမ့်ခံနေရရှာ၏။

“အ အားးးး … အဟင့် ဟင့် … မလုပ်ပါနဲ့တော့ သဲရယ် … အ အ အားးးးး ”

ဝေယံဇော့်လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေကာ ဒစ်ဖူးက ပြဲလန်နေပြီး ခါတိုင်းတက် ထွားနေသယောင် ဖြစ်နေသည်။ အမြဲတမ်း လိုးဖို့ စဉ်းစားနေသော အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်အား လိုးနေရသဖြင့် မနားတမ်း ပစ်ပစ်လိုးနေတော့၏။ စောက်ဖုတ်အား ယက်ခွင့်သာပေးပြီး အလိုးခံဖို့ ခါးခါးသီးသီး ငြင်းဆန်တတ်သည်ကို စဉ်းစားမရ။ လက်ရှိအချိန်တွင် ခင်လရောင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးဝင်ရောက်နေသဖြင့် ဝေယံဇော်မှာ အားရကျေနပ်နေမိသည်။

ခင်လရောင်၏ အပေါ်အင်္ကျီအား ဆွဲချွတ်ပြီး ဘယာစီယာအတွင်းမှ ရုန်းကြွနေသော နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်အား ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ လိုးလိုက်တိုင်း ဝေယံလဥကြီးများက ခင်လရောင်ဖင်ဝလေးအား တဘတ်ဘတ် ရိုက်မိနေ၏။ ဘယာစီယာအား အောက်ဆွဲချကာ နို့သီးခေါင်းများစုပ်ပေးစဉ် ခင်လရောင်ခေါင်းလေး လှန်တက်သွားရသည်။

” အ … အဟင့် … ရှီးးးး … အင်းဟင်း ”

တူဖြစ်သူဝေယံဇော်မှ နို့စို့ရင်း တပြိုင်တည်း လိုးပေးနေရာ ကာမစိတ်များ ထကြွလာရသည်။ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်အား မသိမသာဖြဲပေးရင်း တစ်ချက်ချက် ပင့်ပေးမိနေ၏။ ခင်လရောင်မှာ ခေါင်းလေးမော့ရင်း ဝေယံဇော်၏ အားပါသော လိုးချက်များကြောင့် တဖြည်းဖြည်း စောက်ပတ်တအုံလုံး ယားတက်လာကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်မိတော့သည်။

” အားဟား … အားးး ထွက် ထွက် ထွက်ပြီဟာ … အားးးးး ရှီးးးးးး ”

တူဖြစ်သူအား အလိုးမခံချင်သော်လည်း အထိအတွေ့မှာ မိန်းမောသွားရတော့၏။ မိန်းမသဘာဝ တူဖြစ်သူ ဝေယံဇော်၏ လီးကြီးအား စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် ညှစ်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေသည်။ ဝေယံဇော်မှာ ခင်လရောင်၏ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာ ဖင်ကြီးအား အောက်မှ ကော့ထိုးနေသဖြင့် ၅ ချက်လောက် ဖိလိုးကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်သည်အထိ လီးအား ဖိကပ်ထားလိုက်၏။ လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရာမှ ခင်လရောင် စောက်ရည်ကုန်သည်အထိ စိမ်ထားလိုက်သည်။

နို့သီးခေါင်းလေးအား စို့ရင့် အောက်ဖက်သို့ ခေါင်းရွေ့ကာ လီးကြီးအား အဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။ အောက်ဖက်ထိ ဆင်းလာရင်း စောက်ရည်များရွှဲကာ လီးဒဏ်ကြောင့် ပြန်မစိသေးသော စောက်ခေါင်းအတွင်းသား ခပ်ရဲရဲလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးကော်လိုက်သည်။

ခင်လရောင် တကိုယ်လုံး ဆက်ကနဲ တုန်သွားရ၏။ အခုလေးတင် လိုးထားသော စောက်ဖုတ်အား တူဖြစ်သူမှာ ချက်ချင်း ပြန်ယက်ပေးနေသဖြင့် စောက်ရည်ထွက်ပြီးခါစ အယက်ခံရသော အရသာ အသစ်လေးအား ခံစားနေမိသည်။

” အားးး … ဟင့် ဟင့် … ရှီးးးးး … … ကျွတ် … အားးးးး အ ”

ခင်လရောင်တကိုယ်လုံး ကော့ပျံကာ ဒုတိယအကြိမ် ရမ္မက်စိတ်များ ပြန်လည်ထကြွလာ၏။ စောက်ရည်များစီးကျလာရာ ဝေယံဇော်မှာ လျှာဖြင့်ပင့်ယက်ရင်း ထွက်လာသမျှ စုပ်ယူမျိုချပစ်သည်။ အားရအောင် ယက်ပြီးမှ ခင်လရောင်ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ကာ နေရာယူလိုက်၏။ ဖောင်းကြွနေသော ခင်လရောင်စောက်ပတ်ပေါ်တွင် ဝေယံဇော်လီးကြီးမှာ တဇပ်ဇပ် ခါရမ်းနေသည်။

ခင်လရောင် မျက်လုံးလေးစင်းကြည့်ရာ ဝေယံဇော်မှာ လီးအရင်းအား လက်ညိုးလက်မဖြင့် ညှပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ဖူးနီညိုကြီးဖြင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားအထက်က ခေါင်းပြူနေသော စောင်စိလေးအား တဘတ်ဘတ် ရိုက်ချနေတော့၏်။

” အ … အ … ကျွတ်ကျွတ် ”

” အ … အ … ကျွတ်ကျွတ် ”

ခင်လရောင် ခါးလေးဆက်ကနဲ ကော့လာရင်း ပေါင်တန်လေးများ တဇပ်ဇပ်တုန်လာ၏။ ဝေယံဇော်မှာ ဒုတိယအချီမို့ ခင်လရောင်၏ ကာမစိတ်အား အမြင့်ဆုံးထိ နိုးနေတော့သည်။ ပေါင်သားဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်အား ဆွဲမရင်း စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လီးအား အမြှောင်းလိုက် ထိုးခွဲလိုက်၏။

” အ အားးး … သဲရယ် ”

ဝေယံဇော် ဒစ်ဖူးနီညိုကြီးမှာ စောက်ခေါင်းပေါက် အထက်နားမှ အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း ထိုးတက်သွားရာ ခေါင်းပြူထွက်နေသော စောက်စိလေးအား ဒုတ်ကနဲ့ ကော်ထိုးမိနေသည်။ ၅ ချက်လောက် ထိုးကလော်ပြီးမှ စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးမြုတ်ကာ ဖိထည့်လိုက်တော့၏။

” ဗျစ် … ဘွတ် … ဖလွပ် … ဗျစ်ဗျစ် ”

ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာရင်း မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ လီးဝင်လာသည်ကို စောက်ပတ်လေးမှ ဒုတိယအကြိမ် ဆီးကြိုလိုက်သည်။ ထို့နောက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားထဲ ဝေယံဇော် ဒစ်ကြီးမှ ပွတ်ဆွဲနေသည့် အရသာထူးလေးအား ခံစားနေပြန်၏။ အဒေါ်ဖြစ်သူ ခင်လရောင် မျက်နှာလေးမှာ ခံစားမှုအပြည့်နဲ့ တအင်းအင်း ညည်းနေရာ ဝေယံဇော်မှာ ကိုယ်လုံးအား ရှေ့မှောက်၍ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဝေယံဇော်၏ အားပါသော လိုးချက်များအား ခင်လရောင်မှာ မသိမသာလေး ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေ၏။

ဝေယံဇော်မှာ တကိုယ်လုံး အားထည့်ကာ ပစ်လိုးနေသဖြင့် လိုးအားလျော့လာခဲ့ရသည်။ ထိုစဉ် မထင်မှတ်သော အဖြစ်အပျက်များ ဖြစ်လာရသည်။ ဝေယံဇော်၏ခါးအား ခင်လရောင် လက်နှစ်ဖက်က ဆွဲချိတ်ကာ အောက်မှ ပင့်ပင့်လိုးတော့၏။ ဝေယံဇော်မှာ ခါးဆန့်ကာ ခြေဆင်းရင်း ဝမ်းလျားမှောက်ပုံစံဖြင့် လီးအား အဖြောင့်အတိုင်း စိုက်ထားလိုက်တော့သည်။ ခင်လရောင်မှာ အောက်မှ ပင်ဆောင့်တိုင်း သူမ၏ စောက်စိနီတာရဲလေးနှင့် ဝေယံဇော့်ဆီးခုံးအား မထိတထိလေး ဖြစ်နေရာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာခဲ့၏။

” အားးးး … ဘွတ် ဘွတ် … လိုး လိုး … နာနာလေးးး … ဖွပ် ဘွတ် လိုးစမ်းပါ သဲရယ် … အ အင့် အင့် ”

နောက်ပိုင်း ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ဝေယံဇော်ခါးအား အားထဲဆွဲကပ်ထားကာ ဖင်သားကြီးများ ကြွတက်လာပြီး တဖုံးဖုံး ပင့်ပင့်ဆောင့်တော့သည်။

စောက်စိခေါင်းလေးနှင့် ဝေယံဇော့်ဆီးခုံး ထိမိတိုင်း တကိုယ်လုံး ကျင်တက်လာကာ ဖော်မပြနိုင်သော ကာမအရသာအား ခံစားမိသည်။ တအီးအီး တအားအား ညည်းရင်း မနားတမ်း ပင့်ဆောင့်ကာ နောက်ဆုံးတစ်ချက်တွင် အားကနဲ့ အသံကျယ်ကြီးထွက်ကာ ဝေယံဇော့်ခါးပေါ် သူမခြေနှစ်ချောင်းအား ချိတ်တင်လိုက်တော့သည်။

” အင့် … ဘွတ် … ဘွတ် … ဗျစ် အ အားးးး … ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် … အင့် … အား အားးး အားးးးးးး … ပြီး ပြီးးးး ပြီးပြီ သဲရာ … အင့် ဘွတ် … ဗျစ် … အားးးး ဟူးးးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးး ”

ဝေယံဇော့်ခါးအား ခြေနှစ်ဖက်နှင့် လိမ်ကျစ်ထားကာ စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ခင်လရောင် ငြိမ်သွားမှာ ဝေယံဇော်မှာ ၁၀ မိနစ်လောက် တရကြမ်းဖိလိုးရင်း လရည်များ စောက်ခေါင်းတွင်း ပန်းထည့်လိုက်တော့၏။

” အားဟားးးး … ဘွတ် ဘွတ် … ဒုတ် စွက် … ဗျစ် အင့် … ထွက်ပြီ အားးးး အ … သားလည်း ပြီးပြီ ရှီးးးး ရှီးးးးးးးး ”

ဧည့်ခန်းတွင်း တူဝရီးနှစ်ယောက် မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးနေစဉ် အိမ်ရှေ့တံခါးပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေသော မျက်ဝန်းတစ်စုံအား သတိမထားမိကြပေ။

ခင်လရောင်မှာ အမောပြေသွားသည်နှင့် လက်ရှိ အဖြစ်အပျက်အား ပြန်စဉ်းစားမိကာ ထထိုင်ရင်း သူမထမိန်လေး ပြန်ဝတ်လိုက်၏။ ကာမစိတ် ထကြွစဉ် ရမ္မက်နောက်လိုက်မိပေမယ့် သွေးအေးသွားချိန် ဝမ်းနည်းစိတ်များ ဝင်လာကာ တဟင့်ဟင့်နှင့် ငိုရင်း အိမ်အပေါ်ထပ် သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ကာ ငိုချလိုက်တော့သည်။

” အဟင့်ဟင့် … အီးဟီးးး သွားပါပြီဟာ …။ ငါ ငါ … ကိုရဲကို ကတိပေးထားတာ … ပျက်ကုန်ပါပြီ …။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ … အီးဟီးးး အဟင့် ”

အခန်းပြင်မှ နားထောင်နေသော ဝေယံဇော်မှာ နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်။ အဒေါ်ဖြစ်သူက ဖခင်အား ဘာကတိတွေများ ပေးထားသလဲဟု သိချင်နေမိသည်။ သို့သော် ခင်လရောင်မှာ အခန်းတံခါးဖွင့်မပေးတော့ပဲ တရှုံ့ရှုံ့ ငိုနေရှာ၏။

နောက်ရက်များတွင် ခင်လရောင်မှာ ဝေယံဇော်အား သိသိသာသာပင် ရှောင်နေလိုက်သည်။ ပြတင်းပေါက်မှ ဖြတ်သန်းလာသော နေရောင်ခြည်လေးနဲ့အတူ ကျေးငှက်လေးများ အော်သံများကြောင့် ဝေယံဇော် အိပ်ယာထလိုက်၏။

ဒီနေ့ဆို ၁ ပတ်ပြည့်ပြီ။ တီခင်၏ မနက်တိုင်း လာနိုးတဲ့ အသံလေးအား ကြားချင်မိသည်။ ဝေယံဇော်မှာလည်း ဒီလောက် အလိုလိုက်ထားသော အဒေါ်ဖြစ်သူအား လိုးခဲ့မိသဖြင့် အပြစ်ရှိသလို ခံစားနေရကာ ခင်လရောင်အား မခေါ်ရဲပေ။

အဒေါ်ဖြစ်သူ ခင်လရောင်၏ “သဲ” ဆိုသော စကားလုံးလေးအား လွမ်းဆွတ်နေမိသည်။ ပျင်းကြော တစ်ချက်ဆွဲရင်း အောက်ထပ်ဆင်းလာရာ လက်တကိုင်းအင်္ကျီလေးနှင့် ဘောင်းဘီတိုဒူးဖုံးလေး ဝတ်ထားသော ခင်လရောင်အား မီးဖိုခန်းထဲတွင် တွေ့လိုက်ရ၏။ ပုခုံးကျယ်ကျယ် လက်မောင်းအိုးတုတ်တုတ် လက်တကိုင်းအင်္ကျီလေးက ချပ်ကပ်နေကာ ခါးနားတွင် ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးထွက်နေရင်း ဖင်သားအိအိကြီးမှာ ဘောင်းဘီတိုအတွင်းမှ ကော့ထွက်နေတော့သည်။ အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ စွဲမက်ဖွယ် ကိုယ်လုံးလေးအား မပွေ့ဖက်ရတာ ကြာပြီ ဖြစ်သဖြင့် ခြေဖွဖွနင်းရင်း တိုးကပ်ကာ အနောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ ချက်ချင်း ဝေယံဇော့်လက်အား ပုတ်ထုတ်ခံခံလိုက်ရ၏။

” ဟာ … တီခင်ရယ် … သားကို ခွင့်လွတ်ပေးပါဗျာ …။ သား တီခင် မရှိရင် မနေတတ်လို့ပါ ”

ခင်လရောင်မှာ ရေနွေးဆူသည်နှင့် ဓာတ်ဗူးထဲ ဖြည့်ကာ မီးဖိုခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ဝေယံဇော့်အား လုံးဝလှည့်မကြည်ပေ။

တဖြည်းဖြည်း ရက်များကုန်ဆုံးလာကာ ဒီကနေ့ဆို ၂ ပတ်တင်းတင်း ပြည့်လေပြီ။ ခင်လရောင်မှာလည်း အလိုလိုက်ထားရဲ့နဲ့ သူမအပေါ် လုပ်ရဲ့လေခြင်းဟု သတ်မှတ်ကာ ဝမ်းနည်းစိတ်ဆိုးနေပေမယ့် တူဖြစ်သူ၏ တီတီတာတာ စကားလေးများအား သတိရနေမိသည်။ မနက်ပိုင်း ဝေယံဇော်အား သူမအိပ်ယာနိုးတိုင်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်တတ်သော တူဖြစ်သူ၏ လီးကြီးအား ကိုက်ကိုက်နိုးရာ လီးကြီးအား လွမ်းလှပြီ။ ထိုလီးကြီးဖြင့် သူမအား လိုးသွားသဖြင့် စိတ်ဆိုးနေမိပြန်သည်။ ဝေခွဲမရသော စိတ်တွေနှင့် သူမမျက်နှာအနှံ့နမ်းရင်း နို့စို့ကာ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးတတ်သော ဝေယံဇော့်မျက်နှာလေးအား မြင်ယောင်လာတော့သည်။

နေ့လည်ပိုင်း ထမင်းစားပြီး အိပ်ယာထဲမှေးရာ လူးလွန့်ရင်း သူမအား တောင်းပန်နေသော ဝေယံဇော်၏ သနားစဖွယ် အသံလေးများ နားထဲ ပဲ့တင်ထပ်နေတော့၏။ ဟူးးးး… ကနဲ သက်ပြင်းချရင်း ကုတင်ပေါ်မှထကာ ဝေယံဇော့် အိပ်ခန်းနား ခြေသံလုံလုံနင်းကာ တိုးကပ်ခဲ့သည်။ တံခါးအား အသာလေးတွန်းကြည့်ရာ ဂျက်ချမထားသဖြင့် အလွယ်တကူ ဟသွားတော့၏။

ဝေယံဇော်မှာ ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင်တွင် တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခရမ်းရောင်လေးအား နမ်းရှိုက်နေသည်။ ပြန်ဖြန့်လိုက် ဂွကြားနေရာလေးအား မက်မက်မောမောနမ်းလိုက် လျှာထိပ်လေးဖြင့် တို့လိုက် လုပ်နေပြန်သည်။ ခင်လရောင် သေချာကြည့်မိမှ မနက်က အောက်ထပ်ရေချိုးခန်းထဲ ချွတ်ထားခဲ့သော သူမ အတွင်းခံလေးဖြစ်နေ၏။ အတွင်းခံဂွကြား သူမစောက်ပတ်လေးနှင့် အမြဲထိသော နေရာလေးအား တရှိုက်မက်မက် နမ်းနေသည်ကို မြင်နေရသဖြင့်…

” အိုရ် … သဲရယ် ”

သူမစောက်ဖုတ်လေးအား လက်ဖြင့်စမ်းရင်း ရင်ထဲ လှိုက်တက်လာကာ ဝမ်းနည်းလာမိတော့သည်။ တံခါးလေးပြန်စိကာ သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ကာ ငိုချမိတော့၏။ ဒီလိုနေသွားလျင် သူမရော တူဖြစ်သူ အသဲတစ်ခြမ်းလေးပါ စိတ်ညှစ်ရတော့မည်မို့ စိတ်ပြေလက်ပျောက် တစ်နေရာရာသို့ ခဏအနားယူရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ အစ်ကိုဖြစ်သူ ဦးရဲဇော်ထံ ဖုန်းဆက်ကာ ညကြ အိမ်ပြန်လာဖို့ ပြောလိုက်မိသည်။ ညပိုင်း ဦးရဲဇော် အခန်းထဲတွင် ခင်လရောင်မှာ အဖြစ်အပျက်အားလုံး ပြောပြလိုက်၏။

” အဟင့် ဟင့် … အဲတာပဲ ကိုရဲ …။ ညီမလေး ကိုရဲ ပေးထားတဲ့ ကတိလည်း ပျက်ပြီလေ …။ အီးဟီး အဟင့် ဟင့် ”

ဦးရဲဇော်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်ပြောနေသော ညီမဖြစ်သူ ခင်လရောင်၏ ခေါင်းလေးအား ပွတ်သပ်ပေးကာ ကုတင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ထိုနောက် ခင်လရောင်ဘေးနား ဝင်ထိုင်ရာ ဦးရဲဇော် ရင်ခွင်ထဲ ခင်လရောင်တစ်ယောက် ခေါင်းတိုးဝှေ့ကာ အားရပါးရ ငိုချလိုက်တော့၏။

” ညီမလေးတို့ ဖြစ်တဲ့နေက အစ်ကို အိမ်ပြန်လာတာ အကုန်မြင်ပါတယ် ”

” ရှင် ”

” ဟုတ်တယ် … အစ်ကိုပြန်ထွက်သွားတာပါ …။ သားလေးက ညီမလေးကို ချစ်သူတစ်ယောက်လို သဝန်တိုပြီး ဖြစ်သွားတာနေမှာ ”

” ဒါပေမယ့် … ညီမလေးနဲ့ ကိုရဲ မှားပြီး နောက်ပိုင်း … ကိုရဲကို ညီမလေး ကတိပေးခဲ့တယ်လေ ”

” အစ်ကိုနဲ့မှားတာက … ရမ္မက်စိတ်သက်သက်ကြောင့် မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်ရတာပါ …။ အဲ့ဒီအတွက် စိတ်မကောင်းဘူး …။ သားလေးနဲ့ ညီမလေးက ”

” သားလေးက ညီမလေးအပေါ် ချစ်သူလို သဘောထားနေတာ ညီမလေးလည်း သာယာမိတာ ဝန်ခံပါတယ် ”

ဦးရဲဇော် စကားမဆုံးခင် ခင်လရောင်မှာ ဖြတ်ပြောလိုက်မိသည်။ အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ စကားများကြောင့် အတိတ်သို့ ပြန်စဉ်းစားမိနေတော့၏။

သူမ အပျိုစဉ်ဘဝအား သိမ်းပိုက်ခဲ့သူမှာ အစ်ကိုရင်းခေါက်ခေါက် ဦးရဲဇော် ဖြစ်နေခဲ့၏။ ဦးရဲဇော်မှာ မိန်းမဆုံးပြီးကတည်းက ကာမစိတ်များ ပျောက်ဆုံးနေခဲ့ရာ သားဖြစ်သူဝေယံဇော် နောက်ဆုံးနှစ် ကျောင်းပြီးခါနီး လေ့လာရေးခရီးထွက်ချိန် ညီမဖြစ်သူ ခင်လရောင်နှင့် နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီး မှားမိကြသည်။ ကုမ္ပဏီ နှစ်ပတ်လည်နေ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် မိတ်ဆွေများနှင့် အသောက်များပြီး အိမ်သို့ပြန်လာရာ ညီမဖြစ်သူ ခင်လရောင်အား ဇနီးဖြစ်သူ ကြိုနေသည်ဟု ထင်မှတ်မိနေတော့၏။

” မိန်းမ … ဂေ့ … မောင့်ကို စောင့်နေတာလား … အေ့ ဂေ့ … အုဝ် ”

” ကိုရဲ … ညီမလေးလေ … တအားမူးလာပြီ ထင်ပါရဲ့ ”

အစ်ကိုဖြစ်သူအား ချိုင်းမှတွဲရင်း အိမ်အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းထဲ ပို့ပေးရာ ကုတင်နားအရောက် ဦးရဲဇော်မှာ ခင်လရောင်အား ဆွဲလှဲရင်း ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တော့၏။

” ကိုရဲ … ညီမလေးပါ … သတိထားပါဦး …”

ခင်လရောင် စကားမဆုံးခင် ပက်လက်လေးဖြစ်နေသော သူမကိုယ်လုံးအား ခွကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဆွဲစုပ်ခံရသည်။

” အင့် … ဖလူး … ပြွတ် ပြွတ် ”

ပေါင်နှစ်ချောင်းအား စိထားပေမယ့် အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ လီးမှာ အဖုတ်လေးအား တည့်တည့်ထောက်မိနေ၏။ ဦးရဲဇော်မှာ ကိုယ်လုံးအားကြွရင်း တင်းထုပ်နေသော နို့အုံကြီးများအား ညှစ်ချေပေးနေပြန်သည်။ ခင်လရောင်မှာ ဦးရဲဇော် ကိုယ်လုံးအောက်မှ လူးလွန့်ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားရာ အရာမရောက်ပေ။

တဖြည်းဖြည်း အစ်ကိုဖြစ်သူဦးရဲဇော်၏ လက်များက နို့အုံများမှတစ်ဆင့် အောက်ဖက်သို့ ဆင်းလာရာ သူမပေါင်ခြံထဲ ရောက်ရှိလာ၏။ ထမိန်အပြင်မှ ပွတ်နေရာ ဦးရဲဇော်မှာ အားမရသည့်ပုံစံကြောင့် ခင်လရောင် ဗိုက်သားလေးပေါ်ရွေ့ရင်း လက်ချောင်းများအား ထမိန်အတွင်းသို့ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ လက်ခလယ်ထည့်ကာ အပေါ်သို့ ကုတ်တင်လိုက်စဉ် ထောင်ထွက်နေသော အစိလေးအား ကော်မိသဖြင့် ခင်လရောင် တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားရသည်။ သိစိတ်က ငြင်းဆန်နေပေမယ့် ပေါင်တန်လေးများက အလိုလို ကားပေးမိနေ၏။

နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေရာမှ စောက်စိလေးအား ဖိချေခံရသဖြင့် ရင်ဘတ်လေး မော့တက်သွားကာ ခေါင်းလေးဘေးလွဲရင်း တအင်းအင်း ညည်းနေရသည်။ ဦးရဲဇော်မှာ ခင်လရောင်စောက်ပတ်လေးအား ကလိရင်း ကိုယ်လုံးအား အောက်ဖက်ရွေ့လိုက်သည်။ ထမိန်အပေါ်စအားဖြည်ရင်း ပေါင်လယ်ထိဆွဲချကာ ပေါင်ဂွထဲမှ အဖုတ်လေးအား ဖိယက်တော့၏။

” အို … ကိုရဲ … မလုပ်နဲ့ ”

ခင်လရောင် တားပေမယ့် ဦးရဲဇော်မှာ ပေါင်သားနှစ်ဖက်အား လက်ဖြင်ဖိထားရင်း စောက်ပတ်လေးအား တပြက်ပြက် ယက်နေသည်။ အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသော ခင်လရောင်မှာ အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ မူးမူးရူးရူး ဇွတ်တရွတ်နိုင်မှုများကြောင့် တအင်းအင်း ညည်းနေရတော့၏။ ဇနီးဖြစ်သူမရှိသော အစ်ကိုဖြစ်သူ ဦးရဲဇော်အား သနားသဖြင့် ဤအိမ်ကြီး၌ အတူလာနေရာမှ အခုလို အဖြစ်ပျက်နှင့် ကြုံရတော့သည်။

ဦးရဲဇော်မှာလည်း အသိစိတ်ပျောက်ကာ ညီမဖြစ်သူအား ဆုံးပါးသွားသော ဇနီးအဖြစ် ထင်မှတ်နေရှာ၏။ စောက်ပတ်လေးအား အထက်အောက် ယက်ပေးကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးသည်။ ခင်လရောင်မှာလည်း ရမ္မက်စိတ်လေးများ ထကြွကာ မသိမသာလေး စိတ်ပါလာမိ၏။ ဖင်သားကြီးများ ကြွတက်ကာ အဖုတ်လေးအား ကော့ပေးရင်း ညည်းတွားနေသည်။

” အ အားးးးးး … ရှီးးးး … အ အ ”

အသံပေါင်းစုံထွက်ပြီး ညည်းတွားနေတဲ့ ခင်လရောင်၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လက်ခလယ်ထည့်ကာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးနေပြန်သည်။ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ရင်း သွားဖြင့် မနာ့တနာလေး ကိုက်ပေးရာ ခင်လရောင်တစ်ယောက် ကော့ပျံနေတော့၏။ လက်ခလယ်နှင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ထိုးမွှေလိုက်စဉ် ခင်လရောင် ပေါင်သားလေးများ တဆက်ဆက်တုန်ကာ…

” အားးး … ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ … ကိုရဲ … အ အားးး … ညီမလေး ရင်ထဲ ဘာတွေဖြစ်ကုန်ပြီလဲ … အ … မသိတော့ပါဘူးးး … အို့ အိုးးးး … အမလေးးးး … မရတော့ဘူးးးးး … ထွက် ထွက် … ထွက်ကုန်ပါပြီ … အားးးး ရှီးးးးး အင်းးးးးးး ”

ခင်လရောင်မှာ ဖင်သားကြီး မြှောက်တက်လာရင်း စောက်ရည်များ တဗြန်ဗြန်း ပန်းထုတ်ရာ ဦးရဲဇော် မျက်နှာအား စင်ကုန်တော့၏။ မျက်လုံးလေးစင်းကာ သူမစောက်ရည်များ ရွှဲနှစ်နေသော အစ်ကိုဖြစ်သူ ဦးရဲဇော်၏ မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း…

” ကိုရဲ … ကန်တော့နော် … ကန်တော့ ”

ရင်ဘတ်ပေါ် လက်အုပ်ချီကာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် တောင်းပန်ရင်း ဖင်ကြီးအား ကုတင်ပေါ် ပြန်ချလိုက်တော့၏။ ဦးရဲဇော်မှာ စောက်ရည်များရွှဲပြီး ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ်လေးအား စိုက်ကြည့်ကာ သူ၏ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

ဦးရဲဇော် အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲက လီးကြီးမှာ အမြှောင်းလိုင်ထနေရာ ခင်လရောင်တစ်ယောက် ကြည့်နေရင်း ရင်ဖိုနေရ၏။ အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ လီးကြီး သူမစောက်ဖုတ်လေးထဲ မကြာခင် ဝင်လာတော့မည်ကို တွေးနေစဉ် ဦးရဲဇော်မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချလိုက်သည်။

” အိုရ် ”

ဦးရဲဇော် လမွှေးအုံကြီးအောက်ဖက် ဒစ်ကြီးကော့နေသော လီးတန်ကြီးမှာ တဇပ်ဇပ် တုန်နေသည်ကို ခင်လရောင် မြင်လိုက်ရတော့၏။ သူမစောက်ခေါင်းဝလေးထဲ ခပ်နွေးနွေး ဒစ်ဖူးကြီး တေ့ခံရပြီး တဆက်တည်း အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ လီးညိုကြီး တိုးဝင်လာတော့သည်။

” ဗျစ် … အ … ဘွတ် … အမလေး … ကိုရဲ ”

စောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲဖြစ်ကာ စပ်ဖျင်းကြီး ခံစားလိုက်ရသည်။ ဒီအသက်ရွယ်ထိ ချစ်သူရည်းစား မထားဖူး၍ အထိအတွေ့ လုံးဝမရှိသော သူမစောက်ပတ်လေးအား ပထမဆုံး လီးသွင်းခံလိုက်ရ၏။ အစ်ကိုအရင်းခေါက်ခေါက်၏ လီးကြီးအား မဆန့်မပြဲနှင့် စောက်ဖုတ်လေးက ကြိုဆိုရင် အပျိုမှေးပေါက်ကာ သွေးများစီးဆင်းလာရသည်။ ဦးရဲဇော်မှာလည်း မိန်းမဆုံးပြီးကတည်းက ကာမဆန္ဒများ ချုပ်တီးထားရာ တရကြမ်း ဖိလိုးနေတော့သည်။

ခင်လရောင်စောက်ဖုတ်လေးမှာ စီးပိုင်နေသဖြင့် လီးအရည်ပြား တစ်လျှောက် တင်းကြပ်စွာ ညှစ်ထားပေးသလို ဖြစ်နေရ၏။ လီးအရင်းထိ ဝင်သွားတိုင်း ရင်ဘတ်လေးကော့ကာ အော်ဟစ်နေသော အသံများက ဦးရဲဇော်၏ ကာမစိတ်အား ပိုပြီး တောက်လောင်စေတော့သည်။

” အားးးးးးးးးးးး … သေပါပြီ … ကိုရဲရယ် … ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ … အဟင့် ဟင့် ”

ခင်လရောင်၏ ငိုယိုတောင်းပန်သံလေးများမှာ ဦးရဲဇော်၏ ရက်ရက်စက်စက် လိုးချက်များအောက် ပျောက်ကွယ်ခဲ့ရ၏။ တစ်ညလုံး နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် မနက် ၅ နာရီလောက်မှ ဦးရဲဇော်တစ်ယောက် ရပ်သွားခဲ့သည်။ ခင်လရောင် စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ အပျိုမှေးပေါက်ကာ ယောင်ကားနေရရှာ၏။ မနက်အိပ်ယာနိုးသည်နှင့် ဦးရဲဇော်တစ်ယောက် ကုန်းထလိုက်သည်။

” အားးး … ကျွတ် ကျွတ် ”

ညက အမူးလွန်၍ ခေါင်းက တဆစ်ဆစ် ကိုက်ခဲနေရသည်။ ဘေးနားမှ ငိုသံသဲ့သဲ့ ကြားမိသဖြင့် လှည့်ကြည့်မိရာ…

” ဟင် … ညီမလေး … ဘယ် ဘယ် ဘယ်လိုဖြစ် … ဖြစ် ”

ဦးရဲဇော်မှာ ခင်လရောင်အား မေးရင်း သူ့အောက်ပိုင်း ကြည့်မိရာ ဘောင်းဘီမရှိတော့ပဲ လီးကြီးမှာ သွေးစသွေးနများ ကပ်နေပြီး ပေါင်ပေါ်ကပ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။

” ညက … ကိုရဲ … တအားမူးလာလို့… ညီမလေးက အိပ်ခန်းထဲ တွဲပို့တာ … ဒီထဲရောက်တော့ … အဟင့် ဟင့် ဟင့်

ဦးရဲဇော်မှာ အခြေအနေအား သဘောပေါက်သွားသည်။ ခင်လရောင်အား နောက် ဒီလို မဖြစ်စေရပါဘူးဟု တတွက်တွတ် တောင်းပန်နေရှာ၏။ တစ်ညလုံး လိုးထားသော ညီမဖြစ်သူကိုယ်လုံးလေးအား ဆွဲထူကာ ရေချိုးခန်းထဲ သန့်စင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ခင်လရောင်မှာ နှစ်ရက်ခန့် ကွတကွတလေး ဖြစ်နေကာ နောက်ရက်မှ အဖုတ်လေးက သက်သာသွားတော့သည်။

တူဖြစ်သူ ဝေယံဇော် ကျောင်းပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ရင်းရင်းနှီးနှီးနေရင်း သံယောစဉ်ဖြစ်လာခဲ့၏။ တခါတခါ အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ လီးကြီးကို မြင်ယောင်လာချိန် ဝေယံဇော့်လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း စိတ်ဖြေခဲ့ရသည်။ နောက်ပိုင်း ဦးရဲဇော်မှာ သတိထားမိလာ၍ ညီမဖြစ်သူအား အမှားမဖြစ်ဖို့ ပြောပြရာ ခင်လရောင်မှ ဝေယံဇော်နှင့် ဘယ်တော့မှ လွန်လွန်ကျူးကျူး ဖြစ်မည်မဟုတ်ကြောင်း ကတိပေးလိုက်တော့သည်။

” ဟေ့ … ညီမလေး အစ်ကိုမေးနေတာ ဘာမှလည်း ပြန်မပြောဘူး ”

ရုတ်တရက် အစ်ကိုဖြစ်သူစကားကြောင့် ခင်လရောင်မှာ အတွေးစလေးများ ပျက်သွားရသည်။

” ရှင် … ကိုရဲ ”

” ညီမလေးက အခု … ဘယ်သွားနေချင်တာလဲ ”

” တစ်နေရာရာပေါ့ … ကိုရဲရယ် ”

” အစ်ကို နားလည်ပါတယ် …။ ဒါပေမယ့် … သေချာစဉ်းစားပါဦး …။ ညီမလေးနဲ့ သားလေးရဲ့ … သံယောစဉ်က အစ်ကိုထင်တာထက် ကြီးမားနေတာ …။ ဒါက သားလေးရဲ့ ဒိုင်ရာရီ စာအုပ်လေး ရော့ ”

” ဟင် ”

” အေးဆေးဖတ်ကြည့်…။ အစ်ကို ကုမ္ပဏီသွားရဦးမယ် ”

ဦးရဲဇော် ထွက်သွားမှ ခင်လရောင်လည်း သူမအိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ဝေယံဇော့် စာအုပ်လေးအား ဖတ်ကြည့်တော့သည်။ အသဲပုံ စတေကာလေးကပ်ထားသော စာအုပ်မျက်နှာဖုံးလေးအား ဆွဲလှန်လိုက်၏။

ဒီနေ့ စာမေးပွဲ နောက်ဆုံးနေ့ ပျော်လိုက်တာဗျာ။ တီခင်က စိတ်မချလို့တဲ့ ကျောင်းလာကြိုတာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မလည်ရဘူးဗျ။ တီခင်နဲ့ပဲ လျှောက်လည်ဖြစ်တာပါ။ ဘီယာအတူသောက်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတာ။ ကျနော်က မူးနေတာ တီခင်က နည်းနည်းပဲ သောက်တော့ သိပ်မမူးပါဘူး။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အဖေလည်း မရှိဘူး တီခင်နဲ့ကျနော် နှစ်ယောက်ထဲပဲလေ။ သီချင်းဆိုကြတာ ပျော်စရာကြီးဗျ။ ခဏနားပြီးတော့ ကျနော် ဘီယာနဲ့အာလူးကြော် ထပ်ဝယ်လိုက်တယ်။ တီခင်လည်း ထပ်တိုက် ကျနော်လည်း သောက်ပေါ့။ တီခင်လည်း သီးချင်ဆိုလိုက် သောက်လိုက်နဲ့ နည်းနည်းမူးလာပါပြီ။

ကျနော်က တီခင့်ကို ကခိုင်းတာ ပထမတော့ ငြင်းသေးတယ်။ နောက်ပိုင်း ကျနော်က ဇွတ်ပူဆာတော့ တစ်ပုဒ်ပဲနော်ဆိုပြီး ကပြတာပါ။ သီချင်း စည်းချက်အလိုက် ကနေတာဗျ။ အပေါ်အင်္ကျီကိုယ်ကြပ်လေးနဲ့ အောက်က ထမိန်စကပ်က အတွင်းဘက် ဒူးအထက်နားထိ ခွဲထားတာ။ မျက်နှာချောချောလေးက ဘီယာအရှိန်နဲ့ ရဲနေပြီး စုချည်ထားတဲ့ ဆံပင်တွေက ကျောလည်ထိ ရမ်းနေတော့တာပဲ။

ပုခုံးသားဖြူဖြူလေးအောက် နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးတွေက တခြမ်းလောက် လျှံထွက်နေတာ။ ကိုယ်လုံးလေး တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ကလိုက်ရင် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်က ဖင်သားကြီးတွေက တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပေါ့။ ခပ်မိုက်မိုက်စတိုင် ပန်းနုရောင်မျက်နှာလေးနဲ့ရီဝေတဲ့အပြုံး…။ တီခင်ကို ကြည့်မိတာ ဂရိ (Mythology) နတ်ဘုရားပုံပြင်ထဲက (Aphrodite) အလှနတ်သမီးလေး ကျနော့်ရှေ့ ရောက်လာသလိုပါပဲ။

သီချင်းဆုံးသွားတော့ မျက်နှာမှာ ချွေးလေးတွေစို့လို့ပေါ့။ ကျနော့်ဘေး ဝင်ထိုင်ရင်း သူကတာမိုက်လား မေးနေသေးတာ။ ကျနော်လည်း မပြောမဆိုနဲ့ တီခင့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဆွဲစုပ်ပစ်တာပေါ့။ တီခင်က ပထမ တွန့်သွားပေမယ့် နောက်ကျ ငြိမ်နေတာပါ။ အဲဒီနေ့ကစပြီး တီခင့်ကို ချစ်မိသွားတာဗျ။ တီခင်ကလည်း ကျနော့်အပေါ်သံယောစဉ် ရှိပုံပါ။ ကျနော် ဘာလုပ်လုပ် မငြင်းရှာဘူး ခွင့်ပြုပေးတယ်။

တစ်ရက်က နေ့လည်ခင်း ကျနော်အပြင်က ပြန်လာတော့ တီခင့်အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တာ တီခင်က နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေပုံပါ။ ထမိန်အစိမ်းလေးက ပေါင်လယ်ထိလှန်နေတော့ ပေါင်သားဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်လေးက ဆွဲညှစ်ချင်စရာကြီး။ အနားထိတိုးကပ်ပြီး ထမိန်အောက်နားစကို ဗိုက်ပေါ်ထိ ဆွဲတင်လိုက်တာ ပေါင်ကြားက တီခင့်အဖုတ်လေး ပေါ်လာတာဗျ။

စောက်မွှေးအုံလေးအောက်က ခုံးထနေတဲ့ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေကြောင့် အူယားပြီး တီခင့်အဖုတ်လေးကို နမ်းမိလိုက်တယ်။ စနမ်းတဲ့အချိန် ညှီစို့စို့အနံ့လေး နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတာ။ ကျနော် ပထမဆုံးအကြိမ် စောက်ဖုတ်လေးကို နမ်းမိတာပါ။ တီခင့်ကိုယ်လေး လှုပ်လာတော့မှ ထမိန်လေးဆွဲချပြီး အသာလေး ပြန်ထွက်ခဲတယ်။ နောက်ပိုင်း ပိုပြီးပွင့်လင်းလာတာပါပဲ။

တီခင်ရေချိုးချိန် အဖေမရှိရင် ကျနော်က ဇွတ်ဝင်ချိုးတာ။ တီခင့် တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးလိုက်တယ်။ တီခင်ကလည်း ကျနော့်တကိုယ်လုံး ပြန်တိုက်ပေးတာပါပဲ။ မနက်လင်းပြီဆို တီခင်က လာနိုးတတ်တာ။ တီခင့်ခြေသံကြားတာနဲ့ ကျနော်က အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ပက်လက်လှန်ထားပေးတာဗျ။ တီခင်က ကျနော်မနိုးရင်း ပေါင်ကြားက လီးကို မနာတနာလေး ကိုက်ကိုက်နိုးပါလေရော။

ကျနော်ကလည်း နို့တွေပြန်ညှစ် တီခင့်စောက်ပတ်လေးကို ပြန်ယက်ပေးတာ။ အဲလောက်ထိ အလိုလိုက်ပေမယ့် တီခင်က အလိုးမခံဘူးဗျ။ ကျနော် နှစ်ကြိမ် ကြိုးစားကြည့်တာ တီခင်က ခါးခါးသီးသီးငြင်းလို့ ထပ်မကြိုးစားတော့ပါဘူး။ ၁ နှစ်ကျော်လောက် ဒီလိုပဲ နေလာခဲ့ကြတာ။ တီခင့်ကို ကျနော်ချစ်တယ်။ တီခင်ကလည်း ကျနော့်ကို ချစ်တယ်လေ။

တစ်ရက်ကြ အဖေက သူမအားလို့ ကျနော်နဲ့ တီခင့်ကို သူ့သူငယ်ချင်း ပါတီကိုလွတ်တာ။ ကျနော့်အတွက် ပြသဒါးပါ။ ဦးသူရိန်ဆိုတဲ့ လူကြီးပေါ့ဗျာ။ တီခင့်တကိုယ်လုံးကို စားမတတ် ဝါးမတတ် ကြည့်နေတာ ကျနော်တို့ ပြန်တဲ့အထိပါပဲ။ သိန်း ၃၀၀ ကျော်တန် ကျောက်စိမ်းဆွဲကြိုး လက်ဆောင်ပေးတာတဲ့ဗျာ။ အိမ်လာခေါ်တဲ့ အန်တီးကြီးရဲ့ယောက်ျား ဦးသူရိန်ဆိုတဲ့ အဖေ့သူငယ်ချင်းပေါ့။

မကြာပါဘူး မှတ်မှတ်ရရပါပဲဗျာ။ ကျနော် ဘောလုံးကစားပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အဖေခေါ်လို့ ဦးသူရိန်မိန်းမက အိမ်ရောက်နေတာတဲ့။ အလုပ်ကိစ္စပါ။ အလုပ်ကိစ္စပြီးတော့ တီခင့်ကို အပြင်ခေါ်လို့ ကျနော်လည်း လိုက်သွားတာပေါ့။ ဟိုရောက်တော့ အကျွေးအမွေးနဲ့ ဧည့်ခံပြီး အဲ့ဒီအန်တီက ကျနော့်ကို ဂွင်းထုပေးနေချိန် ဦးသူရိန်က တီခင့်ကို နောက်ဖေးအခန်းတစ်ခုမှာ စောက်ဖုတ်ကို နိုက်နေတာပါ။ ကျနော် အမှတ်မထင် ရောက်သွားလို့ တီခင် ဘာမှမဖြစ်တာဗျ။ ကျနော်သာ သေးထမပေါက်ရင် ဦးသူရိန်က တီခင့်ကို လိုးတော့မှာဗျ။

ကျနော်လည်း ဦးသူရိန်ကို စိတ်ဆိုးပေမယ့် သူ့မိန်းမက ဂွင်းထုပေးထားတော့ ပြောရင်ရှုပ်ကုန်မှာ တီခင်သိမှာလည်း စိုးရိမ်တာပေါ့။ ဒါနဲ့ပဲ အိမ်ရောက်တော့ တီခင်နဲ့ စကားများကြရော။ ကျနော်လည်း တီခင့်ကို သူများလိုးမှာ ကြောက်ပြီး အဲဒီနေ့က ဇွတ်လိုးပစ်လိုက်တာ။ မနက်လင်းတော့ တီခင်က စကားမပြောတော့ဘူးဗျ။ ကျနော် တီခင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ ဖြစ်သွားရတာပါ။ အခုဆို တီခင်နဲ့စကားမပြောရတာ ကြာပြီဗျာ။

“သား … ဝေယံ ”

” ဗျာ … အဖေ ”

” လာလေကွာ … ကားဂိတ်လိုက်ပို့ရတော့မှာ ”

ခင်လရောင်မှာ တခြားမြို့လေးသို့ ပြောင်းရွေ့နေထိုင်တော့မည် ဖြစ်သည်။ ဝေယံဇော်မှာ ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှာ ထွက်လာခဲ့၏။ တစ်နေကုန် ငိုထားသဖြင့် မျက်လုံးများက မို့အစ်နေသည်။ တီခင့်အားမကြည့်ပဲ ခြံဝမှ ကားလေးပေါ် တက်ထိုင်လိုက်သည်။

ခဏအကြာတွင် ခင်လရောင်မှာ သူ့ဘေးဝင်ထိုင်းပြီး ဖအေဖြစ်သူမှ ရှေ့ခန်းက မောင်း၍ ကားကြီးကွင်းသို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ မြို့ထဲ လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းလာပြီး လမ်းချိုးနှစ်ခုကွေ့ကာ နာရီဝက်အကြာတွင် ကားကြီးကွင်းသို့ ရောက်ရှိလာ၏။

ကားကွင်းအတွင်း မောင်းဝင်လာပြီး ခင်လရောင်စီးရမည့် ကားဂိတ်နား ထိုးရပ်လိုက်သည်။ ကားရပ်လိုက်သည်နှင့် ခင်လရောင်မှာ သူမအိတ်အားဆွဲ၍ ကားပေါ်မှ ဆင်းသွားတော့၏။ ဝေယံဇော်မှာ စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းလာမိသည်။ နောက်ဆုံး ခွဲခွာချိန်တောင် တီခင်မှာ နှုတ်ဆက်မသွားတော့ပေ။ ကားဂိတ်နားတွင် ကွမ်းယာဆိုင် မုန့်ဆိုင် ကယ်ရီသမားများ၏ စကားသံများ ဆှုညံရှုပ်လျှက်ခပ်နေတော့၏။ ကားတံခါးဆွဲဖွင့်ချိန် ဖအေဖြစ်သူ ဦးရဲဇော်မှာ အိတ်တစ်လုံးဆွဲကာ ကားနားရပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

” သား … ဝေယံ … မဆင်းဘူးလား ”

” ဟုတ် အဖေ လာပါပြီ ”

” ကားထွက်တော့မှာကွ … ဟုတ်မနေနဲ့ … မြန်မြန်လာ ”

” ဗျာ ”

” ရော့ မင်း အဝတ်စား ၅ စုံလောက်တော့ပါတယ် …။ ဟိုရောက်မှ ထပ်ဝယ်ကွာ ”

” ဘာလို့လဲ … အဖေ … အခုဟာ တီခင့်ကို လိုက်ပို့ကြတာမလား ”

” မင်းက … ခင်လရောင်နဲ့ မလိုက်ဘူးလား ”

” ခ်ခ် … သဲက တီခင်နဲ့ မလိုက်ဘူးလား ဖြေလိုက်လေ ”

ခင်လရောင်မှာ ဦးရဲဇော် နောက်ကျောမှ ရုတ်တရက် ပေါ်လာကာ ပြောလိုက်တော့သည်။

” ဟင် … တီခင် … သားကို ခွင့်လွတ်တယ်ပေါ့ မမုန်းဘူးပေါ့နော် ”

ထိုစဉ် ခင်လရောင်တို့ လိုက်ပါမည့်ကားဆီမှ…

” ယခုခရီးစဉ်အား လိုက်ပါစီးနင်းမည့် ဧည့်သည်တော်များရှင်။ မကြာခင် အချိန်အတောတွင်း ကားထွက်တော့မည် ဖြစ်ပါသဖြင့် မိမိတို့ခုံများပေါ်တွင် နေရာယူပေးကြပါရန် လေးစားစွာ ပန်ကြားအပ်ပါသည် ရှင့် ”

” ကဲ … အစ်ကိုသွားပြီ ညီမလေး …။ အဲဒီမှာ ပျော်သလောက်နေကြ …။ အေးအေးဆေးဆေးမှ ပြန်လာကြတော့ ”

” ဟုတ် ကိုရဲ … ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်နော် … တာ့တာ ” ဦးရဲဇော်မှာ ညီမဖြစ်သူနှင့် သားဖြစ်သူအား လက်ပြနှုတ်ဆက်ရင်း ကားရှေ့ခန်းဝင်ကာ ကားကြီးကွင်းအတွင်းမှ မောင်းထွက်သွားတော့သည်။ ” လာ… သဲ … တီခင်တို့လည်း သွားစို့ ” ခင်လရောင်မှာ ဝေယံဇော့်လက်မောင်အား ချိတ်ရင်း သူမတို့စီးရမည့် အိတ်စပတ်ကားကြီးဆီသို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

တီေလးခင္လေရာင္နဲ႔ ခ်ိဳျမန္တဲ့အမွား(အင္းစက္ စာေပ)

မွတ္ခ်က္ – အင္းစက္စာေပ ျဖစ္ပါသည္။ အင္းစက္စာေပဆိုသည္မွာ မိသားစု ေမာင္ႏွမ ေသြးသားရင္း အခ်င္းခ်င္း လိင္းဆက္ဆံေသာ အေၾကာင္းအရာကို စိတ္ကူးပုံေဖာ္ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မႀကိဳက္ မႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ရွုပဲ ေက်ာ္သြားေပးပါ။ ယခုဝတၳဳမွာ စာေပသေဘာ ေရးသားျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ လိုက္လံအတုယူ ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

” သဲေလး … ထေတာ့ကြာ … မထရင္ ကိုက္မွာေနာ္”

ခင္လေရာင္ တစ္ေယာက္ တူျဖစ္သူ ေဝယံေဇာ္အား အိပ္ရာထဖို႔ လာနိုးေနသည္။ ေက်ာင္းၿပီးခါစ အသက္၂၀ ေက်ာ္လာေပမယ့္ အိမ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္လို ေနထိုင္သည္မွာ ေဝယံ အက်င့္ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း ဆံပင္ခလယ္ကြဲေလးႏွင့္ ႏွုတ္ခမ္းနီတာရဲေလးစိကာ အိပ္ေနေသာ တူျဖစ္သူအား စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။

ငယ္ငယ္ကတည္းက မိခင္ဆုံးပါးသြားသျဖင့္ သူမကိုယ္တိုင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့ရာ အခုဆို တကယ့္လူပ်ိဳဖားဖား ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ပက္လက္ေလးအိပ္ေနတဲ့ ေဝယံေဇာ္၏ ညဝတ္ေဘာင္းဘီ အပါးေလးေအာက္မွ ခုံးထြက္ေနေသာ အရာႀကီးအား ခင္ခင္လေရာင္ ကုန္းကိုက္ပစ္ေတာ့သည္။

” ခ္ခ္ … အ အားးးး နာတယ္ … တီခင္ရဲ့ … သား နိုးေနပါၿပီ

ေဝယံေဇာ္မွာ အေဒၚျဖစ္သူ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာသည္ႏွင့္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနကာ သူ႔လီးအား ေသခ်ာ အကိုက္ခံလိုက္သည္ ။ဒါကလည္း ေဝယံရဲ့ စြဲလမ္းေနတဲ့ ခံစားမွုတစ္ခုပါ။ မိခင္မရွိကတည္းက စီးပြားေရးေလာကထဲ စိတ္ျမဳတ္ေနေသာ ဖခင္ေမတၱာ ငတ္မြတ္ေနသျဖင့္ အေဒၚျဖစ္သူကိုသာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက တြယ္တာမိေနသည္။ အေဒၚျဖစ္သူ ခင္လေရာင္မွာလည္း သူ႔အေပၚ အလိုလိုက္အႀကိဳက္ေဆာင္ကာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့သည္။ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆို ေက်ာင္းသာၿပီးသြားတာ ခ်စ္သူရည္းစား မထားပဲ ခင္လေရာင္အေပၚ အေမလို အေဒၚလို ခ်စ္သူလို သေဘာထားေနထိုင္ခဲ့သည္။

ခင္လေရာင္မွာ ႏွာတံစင္းစင္း ႏူတ္ခမ္းထူထူ မ်က္ႏွာမွာ ကုလားေခ်ာ ေခ်ာလ်က္၊ ရင္သားထြားထြားႏွင့္ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားအိအိႀကီးမ်ားမွာ ေယာက်္ားတိုင္း လည္ျပန္ေငးယူရသည္။ အသက္ ၃၄ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ရွိေနေသာလည္း မသိလ်င္ ၂၅ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပင္ ထင္မွတ္ၾက၏။ လာေရာက္ပိုးပန္းသူေတြ မ်ားျပားေသာ္လည္း မိတဆိုးတူေတာ္ေမာင္အား ခ်စ္မဝသျဖင့္ အပ်ိဳႀကီးဘဝကို ရဲရဲဝံဝံ ခံယူထားသည္။ အခုလည္း တူျဖစ္သူ ရယ္သံၾကားမွ ကိုက္ထားေသာ ေဝယံေဇာ့္ လီးအား ပါးစပ္မွလြတ္ကာ လက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ထားလိုက္၏။

” အခုထ … မ်က္ႏွာသစ္ မုန႔္စားေတာ့ …။ သားေဖေဖက … ဒီေန႔ တီခင္တို႔ကို သူ႔မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ့ ဒင္နာ တက္ခိုင္းေနတာ … ည ျပန္မအိပ္ဘူးတဲ့ အမိန႔္ေတာ္ ပါးသြားေလးရဲ့ ”

ေဝယံေဇာ္မွာ ကုတင္ေပၚတြင္ လက္ေထာက္အားျပဳထကာ အေဒၚျဖစ္သူအား လွမ္းဖက္ထားလိုက္သည္။ ခင္လေရာင္၏ မ်က္နာေခ်ာေခ်ာေလးအား ၾကည့္ရင္း ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္အား အားရပါးရ နမ္းရွိုက္ပစ္၏။

” ညစ္ပတ္ေလး မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးမွ တီခင့္ကို နမ္းေလ … ဟြန႔္ ”

တူးဝရီးႏွစ္ေယာက္ က်ီစယ္ေနစဥ္ ကုတင္ေခါင္းရင္းမွ ေဝယံ့ဖုန္းသံ ျမည္လာေတာ့သည္။ ခင္လေရာင္မွာ တူျဖစ္သူ ေဝယံေဇာ္ လီးအား ဆုပ္ကိုင္ထားရမွ လြတ္ရင္း ဖုန္းအားယူဖြင့္လိုက္သည္။

” ဟဲလို … ကိုရဲလား ”

” ေအး ညီမေလး နင့္ဖုန္းဆက္တာ မကိုင္လို႔ ”

” ဟုတ္တယ္ … ဒီမွာ သားေလးကို အိပ္ယာနိုးေနတာေလ ”

” ေအာ္ … ငါ့အခန္းထဲက စားပြဲခုံေပၚမွာ ဖိုင္တစ္ခု က်န္ခဲ့လို႔ … ယူၿပီ ကုမၸဏီကို လာပို႔ေပး ”

” ဟုတ္ … ကိုရဲ … ဦးစိုင္းနဲ႔ လာခဲ့လိုက္မယ္ေနာ္ ”

ဦးရဲေဇာ္ ဖုန္းခ်သြားမွ ေဝယံေဇာ္အား ဆြဲထူကာ သူမ ကုမၸဏီခဏသြားမလို႔ မနက္စာ စားထားဖို႔ မွာၾကားရင္း အခန္းျပင္ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ ခင္လေရာင္တို႔ တိုက္မွာ ၂ ထပ္တိုက္ျဖစ္ၿပီး အိမ္အေပၚထပ္တြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ၂ ခန္းတြဲ ၄ ခန္းပါရွိၿပီး ဧည့္ခန္းအျဖစ္ ေလွကားတည့္တည့္ အခန္းလြတ္အက်ယ္တစ္ခု ပါရွိ၏။ အိမ္၏ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ၂ ခန္းတြဲတြင္ ဦးရဲေဇာ္ႏွင့္ေဝယံေဇာ္ တစ္ခန္းစီေနကာ အေနာက္ဘက္ျခမ္း ၂ ခန္းတြဲ ညာဘက္ခန္း ေလွကားႏွင့္ ကပ္လ်က္အခန္းက ခင္လေရာင္ အိပ္ခန္းျဖစ္သည္။

ဦးရဲေဇာ္ အိပ္ခန္းအား တံခါးဖြင့္ကာ စားပြဲေပၚမွ ဖိုင္တြဲအားယူၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ ဆင္းလာခဲ့၏။ေအာက္ထပ္တြင္ အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း ဧည့္ခန္းႏွင့္ ညာဘက္ျခမ္းတြင္ အိပ္ခန္းအလြတ္ႏွစ္ခန္း စတိုခန္းတစ္ခန္း ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ စတိုခန္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္ မီးဖိုေခ်ာင္အခန္းအား တြဲလ်က္ထား၏။ ဧည္ခန္းမွ ျဖတ္ရင္း အိမ္တံခါးဖြင့္ကာ တိုက္ႀကီး၏ ဘယ္ဘက္ ကားဂိုေဒါင္ႏွင့္ ကပ္လ်က္ အိမ္အေသးေလး တစ္လုံးနား ေလၽွာက္လာခဲ့သည္။

” ဦးစိုင္းေရ … ဦးစိုင္း … သမီးကို ကုမၸဏီ … ခဏလိုက္ပို႔ပါဦး …။ ကိုရဲဆီ ဖိုင္တြဲေလးတစ္ခု သြားပို႔ရမွာမို႔ ”

” လာၿပီ သမီးေရ … အခုေလးတင္ ကားေရေဆးၿပီးတာ ”

အိမ္အေသးေလးထဲမွ အေပၚပိုင္းဗလာျဖင့္ ေရစိုပုဆိုးတိုတိုဝတ္ထားေသာ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ လူတစ္ေယာက္ ထြက္လာသည္။ ခင္လေရာင္မွာ အသံနဲ႔အတူ သူမနားလာရပ္ေသာ ဦးစိုင္းအား ၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာတဖက္ လြဲထားလိုက္ရ၏။ ဦးစိုင္းမွာ ကားေရေဆးထားသျဖင့္ ပုဆိုးမွာေရဆိုၿပီး ကပ္ေနကာ ေပါင္ၾကားမွာ လီးႀကီးက အေျမႇာင္းလိုက္ အထင္းသားႀကီး ငိုက္ဆင္းေန၏။

” အဝတ္အစားလဲပါဦး ဦးစိုင္းရဲ့ … သမီးကို လိုက္ပို႔ေပးရမွာ ”

” ေအးေအး သမီး … ခဏေစာင့္ေနာ္ ”

ဦးစိုင္း၏ နာမည္အရင္းမွာ စိုင္းလုံျဖစ္ၿပီး ဦးရဲေဇာ္ဆီ အလုပ္လုပ္လာခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ ၿခံေစာင့္ လူယုံတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ကားေမာင္းကၽြမ္းက်င္သျဖင့္ အိမ္မွာပဲ အၿပီးေခၚထားကာ ေမြးရပ္ေျမသို႔ တစ္ႏွစ္ တစ္ေခါက္ေလာက္သာ ျပန္ခြင့္ျပဳထားသည္။ ခင္လေရာင္တို႔ အေပၚတြင္လည္း အထူးဂ႐ုစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနသည္။

” သြားစို႔ သမီး … ၿခံတံခါးနားကေစာင့္ ကားထုတ္ၿပီး လာခဲ့မယ္

ဂိုေဒါင္ထဲမွ ေရေဆးၿပီးခါစ ကားေလးအားထုတ္ကာ ၿခံဝထိ ေမာင္းလာခဲ့သည္။ ၿခံျပင္ေရာက္ေတာ့ ခင္လေရာင္ ကားေပၚတက္စဥ္ ဦးစိုင္းမွာ ၿခံတံခါးအား ျပန္စိကာ ကားထဲဝင္ရင္း လမ္းမႀကီးအတိုင္း ေမာင္းႏွင္ေန၏။

အစ္ကိုျဖစ္သူ ကုမၸဏီကိုေရာက္ေတာ့ ခင္လေရာင္ ကားေပၚမွဆင္းၿပီး ကုမၸဏီ အေဆာက္အဦးထဲ ဝင္ကာ ဖိုင္တြဲေပး၍ ကားဆီျပန္လာခဲ့သည္။ ကားတံခါးဆြဲအဖြင့္ ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ခင္လေရာင္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ အံၾသမွင္သက္သြားရ၏။ ဦးစိုင္းမွာ ပုဆိုးခါးပုံစအားျဖည္ၿပီး နီညိဳေရာင္လီးႀကီးအား လက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေနေတာ့သည္။ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္လာၿပီး ေခ်ာင္းဟန႔္လိုက္ရာ…

” ဟာ … သမီး … လေရာင္ … ေဆာရီးေနာ္ ”

ခင္လေရာင္မွာ စကားမေျပာပဲ ေခါင္းငုံ႔ကာ ကားထဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

” အိမ္ပဲေမာင္းေတာ့ … ဦးစိုင္း ”

ကားေလးမွာ လာလမ္းအတိုင္း ျပန္ေမာင္းလာရာ ခင္လေရာင္တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္း ျဖစ္ေနရသည္။ ဦးစိုင္လုံ၏ နီညိဳေရာင္ လီးႀကီးမွာ အေတြးထဲ စိုးမိုးထားေန၏။ ၿခံထဲကားဝင္လာတာေတာင္ သတိမထားမိပဲ ဦးစိုင္လုံ ေဘးက ေျပာမွ ၾကည့္လိုက္ရာ တိုက္ေရွ႕ ဆင္ဝင္ေအာက္ ေရာက္ေနသည္ကို သိရွိလိုက္ရသည္။

” ေရာက္ၿပီေနာ္ … သမီး ”

” ရွင္ … ဦးစိုင္း … ဟုတ္ ”

စိတ္ရွုပ္ေထြးစြာျဖင့္ ကားေပၚမွဆင္းကာ အိမ္ထဲအဝင္ ေျခေခါက္လဲေနျပန္သည္။

” အမေလး … အားးးးး ”

ဦးစိုင္းမွာ ကားဂိုေဒါင္နားအေရာက္ ခင္လေရာင္ ေအာ္သံေၾကာင့္ ကားအား စက္ရပ္ကာ အိမ္ေပါက္ဝ ေျပးလာခဲ့၏။

” ဟာ … လဲတာလား သမီး ”

ခင္လေရာင္မွာ ဒူးတုတ္ကာ ဖင္ထိုင္လ်က္ေလး လဲေနသည္ကို ျမင္ရသျဖင့္ ဦးစိုင္းမွာ ခင္လေရာင္ေဘးနား ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ခင္လေရာင္မွာ ေျခခ်င္းဝတ္အားကိုင္ရင္း မ်က္ႏွာေလး ရွုံ႔မဲ့ေနကာ ဝတ္ထားေသာ ထမိန္စကပ္က အတြင္းဘက္ ဒူးအထက္နားထိ ခြဲထားသျဖင့္ ေပါင္အတြင္းသား ေဖြးေဖြးေလးမ်ား အတိုင္းသား ျမင္ေနရ၏။

” ဟုတ္ … ဦးစိုင္း … အားးးး ကၽြတ္ကၽြတ္ … သမီးကို ခုံေပၚ အရင္ေရႊ႕ေပးပါ ”

ခင္လေရာင္ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ဦးစိုင္းလုံမွာ ဘယ္ဖက္လက္က ေက်ာျပင္အားမရင္း ညာဖက္လက္မွ ဒူးေခါက္ေကြးထဲ လက္လၽွိုမကာ ထရပ္လိုက္သည္။ ဦးစိုင္းလုံ ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးႀကီးမွာ ခင္လေရာင္၏ ညာဖက္တင္သား အိအိႀကီးအား အေျမႇာင္းလိုက္ ေထာက္မိေန၏။ ပင့္မလိုက္သျဖင့္ ထမိန္စကပ္အတြင္းဖက္ ခြဲထားသည့္ေနရာမွ ဘယ္ဖက္ေပါင္တန္ေလး ထြက္လာကာ ေပါင္ရင္းဂြၾကားထိ ျမင္ေနရာ ဦးစိုင္းလုံမွာ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးထြက္လာသည္။

ခင္လေရာင္မွာလည္း သတိထားမိကာ သူမေပါင္ဂြေလးအား လက္ျဖင့္ အုပ္ထားရေတာ့သည္။ ထိုင္ခုံေပၚခ်အၿပီး ဦးစိုင္းလုံ ခါးဆန႔္ရာ ပုဆိုးၾကားက ေထာင္ထြက္လာေတာ့၏။

” အိုရ္ … ဦးစိုင္း … ဟို ဟို … အေပၚထပ္က သမီးအခန္းထဲ ဒဏ္ေၾကလိမ္းေဆးနဲ႔ ပတ္တီးလိပ္ေလး ယူေပးပါဦး ”

” ေအးေအး သမီး … ဦးစိုင္း သြားယူေပးမယ္ ”

ဦးစိုင္းလုံမွာ ေဆးလူး ပတ္တီးစီးေပးၿပီးမွ ဧည့္ခန္းထဲက ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ ခင္လေရာင္မွာ ဦးစိုင္း ဒူးေထာက္၍ သူမအား ပတ္တီးစီးေပးခ်ိန္ ဦးစိုင္း ပုဆိုးၾကားမွ ေထာင္ထြက္ေနေသာ လီးအား ၾကည့္ရင္း ၾကက္သိမ္းေမႊးမ်ား ထေနရသည္။ ဦးစိုင္းဆီမွ ေယာက်္ားေခၽြးနံ့ ခပ္ျပင္းျပင္းအား ပထမဆုံး စတင္ရွူရွိုက္မိရ၏။ သူမ လက္ပြန္းတတီးေနေသာ တူျဖစ္သူ ေဝယံေဇာ္မွာ သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္း ေနတတ္သျဖင့္ ေခၽြးနံ့ မရခဲ့ေပ။ ဦးစိုင္း ျပန္ၿပီး ခဏအၾကာမွ တူျဖစ္သူ ေဝယံေဇာ္မွာ အျပင္မွ ေဘာလုံးေလးပိုက္ရင္း အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့သည္။

” ဟင္ … တီခင္ … ေျခေထာက္က ”

” အမေလး … သဲရာ … အခုမွ ေပၚလာေတာ့တယ္ … အိမ္ထဲအဝင္ ေျခေခါက္လဲတာ သားရဲ့ ”

” ဟာ … အရမ္းနာသြားလား ”

တူျဖစ္သူေဝယံေဇာ္၏ ျပာျပာသလဲ အမူယာေလးအား ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲ ၾကည္ႏူးမိကာ ဒဏ္ရာတဝက္ သက္သာသလို ခံစားမိသည္။ သူမေျခေထာက္နား ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်ကာ ပတ္တီးစည္းထားေသာ ေျခဖမိုးေလးအားၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာေလးမဲ့ေနေသာ ေဝယံအား…

” လာ … သဲ … တီခင္နားထိုင္ ”

” သားေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ေလ … ၿပီးမွ တီခင္နဲ႔ ထမင္းအတူစားၿပီး အိမ္ေပၚတက္မယ္ ”

အေဒၚျဖစ္သူ နဖူးေလးအား နမ္းရင္း ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ ထြက္သြားေတာ့၏။ ခဏအၾကာတြင္ တဘက္အျဖဴတစ္ထည္အား ခါးပတ္ကာ ျပန္ထြက္လာရာ…

” သဲေလး … တီခင့္ကို အိမ္ေပၚတြဲပို႔ကြာ ခဏေနၾကမွ ထမင္းစားမယ္ ”

” ဟုတ္ … တီခင္သေဘာ … လာ ”

စကားေျပာရင္း ခင္လေရာင္နားေလၽွာက္လာကာ တြဲထူလိုက္သည္။ ခ်ိဳင္းေအာက္က ပင့္ထူလိုက္သျဖင့္ ေဝယံေဇာ္ ညာဖက္လက္မွာ ခင္လေရာင္နို႔အုံတစ္ဖက္အား အုပ္ကိုင္မိေတာ့သည္။ တြဲထားရင္း အိမ္ေပၚျဖည္းျဖည္းခ်င္း တက္ကာ ခင္လေရာင္ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္လာခဲ့၏။ ကုတင္ေပၚခ်အေပးတြင္ ခင္လေရာင္မွာ ညာဖက္လက္က အိပ္ရာအားျပဳေထာက္ကာ ဖင္ႀကီးအား ေစြ႕ကနဲ႔ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးမွ အရွိန္လြန္ လွန္မသြားေစရန္ ဘယ္ဖက္လက္က ေဝယံေဇာ့္ခါးအား ဖမ္းဆြဲလိုက္၏။ သို႔ေသာ္ ခါးအားမဆြဲမိပဲ ပတ္ထားေသာ တဘက္အားဆြဲမိရာ ေဝယံေဇာ္မွာ တဘက္ကၽြတ္သြားၿပီး ခင္လေရာင္လက္ေမာင္းေလးအား ဖမ္းထိန္းေပးလိုက္သျဖင့္ လီးတန္းလန္း ျဖစ္ေနရွာေတာ့သည္။

” ခ္ခ္ … သဲရယ္ … တီခင့္ကို မၿခိမ္းေျခာက္ပါနဲ႔လား ”

” ဟာဗ်ာ … တီခင္ေနာ္ … ေပး သား တဘက္ကို ”

လီးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္ထားရင္း အေဒၚျဖစ္သူဆီ တဘက္အား ျပန္ေတာင္းေန၏။

” မေပးပါဘူး … လာ … တီခင့္ေရွ႕ … မနက္ကလည္း အားရေအာင္ မနမ္းလိုက္ရဘူး သားေဖေဖ ဖိုင္တြဲပို႔ခိုင္းတာနဲ႔

ေဝယံေဇာ္မွာ ခင္လေရာင္ေရွ႕ တိုးရပ္လိုက္ရာ ခင္လေရာင္က အုပ္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္အား ဖယ္ရင္း လီးထိပ္အား ႁပြတ္ကနဲ႔ နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ ဆပ္ျပာေမႊးနံ့ေလးသင္းေနေသာ ေဝယံေဇာ့္လီးအား သူမပါးေလးျဖင့္ ကပ္လိုက္၊ ႏွာေခါင္းခၽြန္ခၽြန္ေလးျဖင့္ ထိုးနမ္းလိုက္ စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ေနေတာ့၏။ လီးက တျဖည္းျဖည္း မာလာရာ ေဝယံေဇာ္မွ ခင္လေရာင္ေခါင္းအား ဖမ္းထိန္းရင္း ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲ ဒစ္ဖူးေတ့ကာ ေကာ့သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။

” ဖလြပ္ … ဗ်စ္ … ပလြပ္ … အုဝု ”

” ဝူးးး … ဖလု … အဟြတ္ ဟြတ္ … သဲရာ … ျဖည္းျဖည္း ”

ခင္လေရာင္မွာ အဆက္မျပတ္လိုးေနေသာ ေဝယံလီးအား ပါးစပ္မွထုတ္ကာ ခဏ အေမာေျဖေနရသည္။ အရြယ္မေရာက္ခင္ကတည္းက တူျဖစ္သူ ေဝယံေဇာ့္လီးအား စုပ္ေပးတတ္ရာ ငယ္ရြယ္စဥ္ လီးက ေသးသျဖင့္ အခက္ခဲမရွိေသာ္လည္း အရြယ္ေရာက္ကာ လုံးပတ္ေရာ အရွည္ေရာ ဖြံ့ၿဖိဳးလာေသာ လီးႀကီးအား သတိထားစုပ္ေနရသည္။ ဒစ္ျပဳတ္ကာ ပန္းဆီေရာင္ဒစ္ဖူးႀကီးမွာ ကားထြက္လာသျဖင့္ လီးအရင္းထိမ်ိဳတိုင္း သူမ အာေခါင္ေပ်ာ့ေလးအား ထိုးမိသျဖင့္ ခဏတိုင္း သီးကာ ပ်ိဳ႕ေနရ၏။

” ရွီးးးး … ေဆာရီး တီခင္ ”

” သားဟာႀကီးက ထြားလာၿပီကြ … တီခင္ မနည္းစုပ္ေနရတာ ”

” အင္းပါ တီခင္ရယ္ … ပါးစပ္ပဲ ဟထားေတာ့ သားဂြင္းထုလိုက္မယ္ ”

ခင္လေရာင္ ႏွုတ္းခမ္းဝေလးထဲ ေတ့ကာ ဂြင္းထုရင္း လရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ပါးစပ္ထဲဝင္လာသမၽွ လရည္မ်ားအား တဂြတ္ဂြတ္ မ်ိဳခ်ရင္း လီးထိပ္အား ဆြဲစုပ္ေပးရာ ေဝယံေဇာ္မွာ ညည္းတြားေနရ၏။

” အားးး … တီခင္ … ရွီးးးးးး … ေကာင္းလိုက္တာ … အ အားးးးးး ”

ဒစ္ႀကီးအား စုပ္ထားရင္း လရည္မ်ားကုန္မွ လြတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

” သဲ … အဝတ္အစား ဝတ္ဦး အေအးပတ္မယ္ ”

” သားလည္း တီခင့္ဟာကို ယက္ဦးမယ္ေလ ”

” အြန္းပါ … အကၤ်ီနဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုေလး အရင္သြားဝတ္ ”

ေဝယံေဇာ္မွာ လီးတန္းလန္းျဖင့္ ခင္လေရာင္ အခန္းမွထြက္ကာ သူ၏အိပ္ခန္းဘက္ ကူးလာခဲ့လိုက္သည္။ တီးရွပ္အၾကပ္ေလးႏွင့္ သရီးကြာတားေဘာင္းဘီ ဇကေလး ဝတ္ကာ အေဒၚျဖစ္သူ အိပ္ခန္းဆီ အျမန္ျပန္လာခဲ့၏။ သူျပန္ေရာက္ခ်ိန္ ခင္လေရာင္မွာ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လွန္ကာ လွဲေနေတာ့သည္။ ေဝယံလည္း ကုတင္ေပၚတက္ကာ ခင္လေရာင္ေပါင္ၾကား ဝမ္းလ်ားေမာက္ကာ အဖုတ္ေနရာေလးအား စကပ္ထမိန္အျပင္မွ နမ္းရွိုက္၏။ ၿပီးမွ ေပါင္သားတုတ္တုတ္ေလးအား ဆြဲျဖဲရာ…

” အ ”

” ဟင္ … တီခင္ … ဘာလို႔ ”

” ညဘက္ေျခေထာက္က ေခါက္လဲထားလို႔ပါ သဲရဲ့ … နည္းနည္း နာေနေသးတာ ”

ညာဖက္ေပါင္အား ျဖည္းျဖည္းတြန္းျဖဲၿပီးမွ စကပ္ထမိန္အား ခါးခ်ိတ္ျဖဳတ္ကာ ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ေပါင္သားတုတ္တုတ္ေဖြးေဖြးႀကီး အလယ္မွ ေစာက္ပတ္ရဲရဲေလးမွာ ေဖာင္းႂကြေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။

ေဝယံအႀကိဳက္ ေစာက္ေမႊးမ်ားအား အျမဲရိပ္ထားေပးရသည္။ ေဘးႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက ေဖာင္းအိေနရာ ေဝယံတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာအပ္ကာ လၽွာအျပားလိုက္ ယက္ပစ္လိုက္ေတာ့၏။ ပထမဆုံး ေစာက္ရည္နံ့ညႇီစို႔စို႔ေလး ေဝယံႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာသည္။ ဘဝင္ခိုက္သြားရသည္။ ခင္လေရာင္၏ ေစာက္ပတ္နံ့မွာ ေဝယံ စြဲလန္းႏွစ္ခ်ိဳက္ရေသာ ခံစားမွုတစ္ခုပင္ ျဖစ္၏။

” အားလားးး … ႀကိဳက္လား … သဲေလး ”

” ႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူး ခ်စ္တာ တီခင္ရ ”

” အယ္ … တီခင္ … ဒါႀကီးကိုလား ”

” အကုန္ေပါ့ … တီခင္ရဲ့ … သားက … တကိုယ္လုံးကို … ခ်စ္တာ … ဒါမဲ့ ”

” အမ္ … ဒါမဲ့ … ဘာလို႔ ”

” တီခင့္ … ဟာႀကီး သားက ယက္လို႔ပဲရတာေလ … စားမွ မစားရတာ ”

” အမေလးေတာ္ … သဲက … တကိုယ္လုံး … လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေနရတာ အားမရဘူးလား ”

” သား … တီခင့္ကို … လိုးခ်င္လွၿပီဗ် ”

” ဟယ္ … သဲလက္နဲ႔ လိုးေနရတာကို ”

” ဟာ … လက္နဲ႔က အားမရဘူး … သားလီးနဲ႔ လိုးခ်င္တာဗ်ာ ”

” ကဲ … စကားေျပာတာရပ္ၿပီး … ယက္ေပးဦးေလကြာ ”

ခင္လေရာင္မွာ တူျဖစ္သူေဝယံေဇာ္အား အကုန္လိုက္ေလ်ာထားေပမယ့္ သူမ အဖုတ္ေလးအား အခုထိ အလိုးမခံေသးေပ။ ေဝယံေဇာ္ တအားထန္လာလ်င္ သူမပါးစပ္ႏွင့္ နို႔ႏွစ္လုံးၾကား အလိုးခံရင္း လရည္ထြက္ေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေဝယံေဇာ္မွာ တစ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ ခင္လေရာင္က လက္မခံသျဖင့္ ထပ္မံမႀကိဳးစားေတာ့ေပ။

အခုလည္း အေဒၚျဖစ္သူ ေစာက္ပတ္အား အားရပါးရ ယက္ေပးရင္း ေစာက္စိေလးအား သြားျဖင့္ မထိတထိေလး ကိုက္ကိုက္ေပးေနသည္။ ခင္လေရာင္ ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္လိမ္ကာ ေပါင္သားတုတ္တုတ္ႀကီးမ်ား တဇပ္ဇပ္တုန္ေနလ်င္ ရမၼက္စိတ္ပိုႂကြၿပီး အစိေလးအား ပါးစပ္ထဲငုံရင္း လၽွာျဖင့္ ဝိုက္ဆြဲေပးတတ္၏။

” ဟူးးးး … တတ္လိုက္တာ … သဲရာ …။ တီခင့္ အူေတြ အသဲေတြ ေျဗာင္းဆန္ေနပါၿပီကြာ…။ အင္း … ဟုတ္တယ္ … စုပ္စုပ္ … အစိေလးစုပ္ထား မလြတ္နဲ႔ ”

ခင္လေရာင္ ဖင္ႀကီးေကာ့တက္လာရင္း ေဝယံေခါင္းအား သူမလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲကာ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ပါးစပ္အား ဖိကပ္ထားေတာ့သည္။

” အားးး … ရွိးးးးးးးးး … သား … သား … အ … သားသားရယ္ … ေကာင္းလိုက္တာ … အမေလးးး ဟူးးးးးးးး ”

အေဒၚျဖစ္သူ အထြဋ္ထိပ္ေရာက္ေတာ့မွာမို႔ ေဝယံေဇာ္မွာ ေစာက္စိေလးအား ပါးစပ္ထဲမွ မထုတ္ေတာ့ပဲ တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ရင္း ႂကြတက္လာေသာ ဖင္သားႀကီးေအာက္ လက္လၽွိုသြင္းကာ ဆုပ္နယ္ေပးၿပီး အစိေလးအား ခပ္စပ္စပ္ေလး ကိုက္ေပးလိုက္သည္။

” အားးး အားးး အားးးးးးး … တီ တီ … တီခင္ … အားးးး … ထြက္ … ထြက္ …… ရွီးးးးး … ထြက္ ၿပီ သဲ ရယ္ … အားးးး အားးးးးးးးး ”

ေစာက္ေခါင္းတြင္းမွ အရည္မ်ား ဒလေဟာ ေထာင္ပန္းကာ ေဝယံမ်က္ႏွာအား သူမေစာက္ပတ္ျဖင့္ ဖိပြတ္ေနေတာ့သည္။ ေပါင္သားမ်ား တဇပ္ဇပ္မ်ားတုန္ရင္း ခါးေလး ဆက္ကနဲ႔ ဆက္ကနဲ႔ ေကာ့ထိုးကာ ဖင္ႀကီးမွာ အိပ္ယာေပၚ ျပန္က်လာေတာ့၏။ ေဝယံေခါင္းအား လြတ္မေပးပဲ သူမ အဖုတ္ေလးႏွင့္ ဆြဲကပ္ထားကာ ခဏအၾကာမွ … ဟူးကနဲ႔ … သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးခ်ရင္း ၿငိမ္သက္သြားေတာ့သည္။

ႏွစ္ဦးသား အနားယူရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားရာ ညေနပိုင္း ဦးရဲေဇာ္ ဖုန္းဆက္မွ အိပ္ယာထကာ ေရအတူခ်ိဳးၾကသည္။ အဝတ္အစား သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ေလး ဝတ္ၿပီးမွ တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ ဦးရဲေဇာ္ မိတ္ေဆြ၏ ဒင္နာသို႔ ထြက္လာခဲ့လိုက္၏။

ဒင္နာပြဲထဲ ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ လူအားလုံး၏ မ်က္လုံးမ်ားက ခင္လေရာင္ ကိုယ္ေပၚသို႔ က်ေရာက္လာေတာ့သည္။ အနက္ေရာင္ ကိုယ္ၾကပ္အကၤ်ီေလးႏွင့္ စကပ္ဒူးဖုံးေလးအတြင္းမွ ဖင္သားအိအိႀကီးမွာ လမ္းေလၽွာက္တိုင္း တုန္ခါေနရာ ျမင္ရသူအဖို႔ အသဲယားေနရသည္။ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးက ျပဳံးထားရာ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသည့္ လူတိုင္း အလိုလို ေခါင္းညိတ္ျပၾက၏။ ေဝယံေဇာ္မွာ စဝင္ကတည္းက အူတိုေနမိရာ အတြင္းထိ မသြားေတာ့ပဲ အနီးနား စားပြဲအလြတ္တစ္လုံးတြင္ ဝင္ထိုင္ဖို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။

” တီခင္ … ဒီဝိုင္းပဲ ထိုင္ရေအာင္ ”

” အင္း … သဲ … ထိုင္ေလ ”

ခဏအၾကာ သူမတို႔ဝိုင္းအား ဦးရဲေဇာ္၏ လုပ္ငန္းပါတနာ ဦးသူရိန္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ စကားေျပာရင္း ဦးသူရိန္၏ မ်က္လုံးမ်ားမွာ ခင္လေရာင္၏ နို႔အုံႀကီးမ်ားေပၚဝဲေနသျဖင့္ ေဝယံမွာ မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ ဦးသူရိန္ေဘးမွ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚစိမ္းသူဇာကလည္း မိန္းမခ်င္းပင္ ဟန္မေဆာင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ခင္လေရာင္၏ အလွတရားမ်ားအား ေငးေမာၾကည့္ရွုေနေတာ့၏။

” ကိုရဲေဇာ္ မလာေတာ့ဘူး ထင္တယ္ ”

” ဟုတ္ … က်မက ကိုရဲညီမ … ခင္လေရာင္ပါ …။ ဒီဘက္က ကိုရဲသားေလး ေဝယံေဇာ္ပါ …။ ကိုရဲက သူမလာနိုင္လို႔ က်မတို႔ကို လြတ္လိုက္တာပါ ”

” ေအာ္ … ဒီမွာ … ေက်ာက္ျမတ္လုပ္ငန္းက လူေတြဖိတ္ထားလို႔ ကိုရဲေဇာ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမလို႔ပါ …။ က်ေနာ့္နာမည္က သူရိန္ပါ။ ဒါက က်ေနာ္ဇနီး စိမ္းသူဇာပါ ”

” ဟုတ္ … ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ရွင္ ”

” ညီမေလးက တကယ့္နတ္သမီးေလးပဲ ေခ်ာလိုက္တာ ”

” မမလည္း ေခ်ာပါတယ္ေနာ္ ”

ခင္လေရာင္မွာ နဖူးေပၚဝဲက်လာေသာ ဆံႏြယ္မ်ားအား ေခါင္းတစ္ခ်က္ရမ္းၿပီး ေဘးလြဲရင္း ေဒၚစိမ္းသူဇာအား ျပဳံးျပကာ ျပန္လည္ေျပာဆိုလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ ေခ်ာေခ်ာေလးႏွင့္ မ်က္လုံးရြဲႀကီးမ်ားပင့္ကာ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမွ ထြက္လာေသာ အသံေလးေၾကာင့္ ဦးသူရိန္တစ္ေယာက္ မိန္းေမာသြားရ၏။ ခင္လေရာင္တို႔ အစားအေသာက္မ်ား စားေနခ်ိန္ ဦးသူရိန္တို႔ လင္မယားမွာ ဒင္နာခန္းမ အတြင္းမွ သီးသန႔္အခန္းသို႔ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။

” ေမာင္ေနာ္ … မ်က္လုံးေတြ ကၽြတ္က်မတတ္ပဲ ”

” ဟုတ္တယ္စိမ္းေရ … တကယ္ကို ျပည့္စုံတဲ့ မိန္းမေနာ္ ”

” စိမ္းတို႔ မိန္းမခ်င္းေတာင္ ေငးယူရတာေတာ့ ဝန္ခံပါတယ္ ေမာင္ရယ္ …။ ဘာလဲ … ေမာင္ စိတ္ပါေနၿပီဟုတ္ ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ ပါးနပ္ထက္ျမတ္ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္၏ စီးပြားေရးထိပ္တန္းပညာရွင္ထဲ ပါေနေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူအား ေကာင္းမြန္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိုင္၏။ ခင္ပြန္းသည္ လိုသမၽွ အကုန္ ဖန္တီးေျဖရွင္ေပးတတ္သည္။ အေပါင္းသင္းဆန႔္ကာ လက္တံရွည္သူမို႔ ဦးသူရိန္ ဘာလုပ္လုပ္ ေျခတစ္လွမ္းပိုကာ ေလၽွာက္ျပတတ္၏။ မယားငယ္ မထားခိုင္းပဲ ဦးသူရိန္ ျဖဳတ္ခ်င္သမၽွ မိန္းမမ်ားအား မရရေအာင္ ဖန္တီးယူကာ ကာမစည္းစိမ္အား ခံးစားေစသည္။ ေနာက္ပိုင္း ကိစၥမ်ားအား ဦးသူရိန္မသိေအာင္ ေျဖရွင္းေပးတတ္၏။ အခုလည္း ဦးရဲေဇာ္ညီမ ခင္လေရာင္အား ဦးသူရိန္ စိတ္ဝင္စားေနသျဖင့္ သူမက အရင္ႏွပ္ေၾကာင္းေပးကာ စကားေခၚလိုက္သည္။

” မလြယ္ေလာက္ဖူး စိမ္းရဲ့ …။ ခင္လေရာင္က အပ်ိဳ … စီးပြားေရး အရလည္း ကိုရဲေဇာ္က ေမာင္တို႔နဲ႔ လယ္ပယ္ေျပးေနတာ …။ သာရင္သာမယ္ မေလ်ာ့ဘူး ”

” အခ်ိန္ေတာ့ ယူရမွာေပါ့ ေမာင္ရယ္ …။ ကဲပါ စိမ္းတာဝန္ထား … ဟုတ္ၿပီလား ”

” ဒါမို႔ … စိမ္းကို ေမာင္က ခ်စ္ေနရတာ ”

” ဒါပဲေနာ္ … စိမ္းမသိပဲ … ေမာင္ အငယ္ေတြ မထားရဘူး … ေမာင့္စိတ္ႀကိဳက္ အကုန္လုပ္ေပးေနတာ ”

” မထားပါဘူး စိမ္းရယ္ …။ ေမာင္ရဲ့ လိုတရ ဇနီးေလးေလာက္ ဘယ္သူမွ မခ်စ္ပါဘူး ”

ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သည္။ ဦးသူရိန္မွာ မိန္းမတစ္ေယာက္အား ၃ ႀကိမ္ထက္ ပို၍ ဆက္ဆံေလ့ မရွိေပ။ သူဆႏၵျပည့္ဝတဲ့အခါ အလုပ္ထဲပဲ စိတ္ႏွစ္ထားလ်က္ရွိသည္။

” ကဲ … ခင္လေရာင္တို႔ စားၿပီးေလာက္ၿပီ။ သြားႏွုတ္ဆက္ၾကစို႔ ေမာင္…။ အေျခအေနေပးရင္ … အခု စရံသေဘာေလး … ရခ်င္ရေနမွာ ”

ဦးသူရိန္တို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ခင္လေရာင္တို႔ စားပြဲေရာက္တာနဲ႔ စတင္ႏွုတ္ဆက္ရင္း ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ စကားခဏေျပာေနစဥ္ ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ ဦးရဲေဇာ္ထံ ဖုန္းဆက္ေတာ့သည္။

” ဟဲလို … စိမ္းသူဇာပါရွင္ ”

” ေအာ္ … မစိမ္းေရ … ကိုသူရိန္ကို ေျပာလိုက္ပါဦး…. က်ေနာ္ ဒီက ထြက္မရလို႔ပါ … ကာစတန္မာ အသစ္ေတြ ေရာက္ေနလို႔ ကိုယ္တိုင္ ဧည့္ခံေပးေနရလို႔ပါ ”

” ရပါတယ္ရွင္။ ကိုရဲေဇာ္ညီမ အေခ်ာေလးနဲ႔ သားေခ်ာေလး လာပါတယ္ရွင့္ ”

” ဟုတ္ … က်ေနာ္မအားလို႔ ေသခ်ာလြတ္လိုက္တာပါ ”

” က်မလည္း … ေက်ာက္စိမ္းဘယက္ေလး လက္ေဆာင္ေပးခ်င္တာ… ကိုရဲေဇာ္ ဇနီးမရွိေတာ့ … ဒီက ညီမကိုပဲ ေပးလိုက္ေတာ့မယ္ ”

” ဟာ … အားနာစရာဗ်ာ ”

” အားမနာရပါဘူး ဒီေလာက္ႏွစ္ေတြ ေပါင္းသင္းလာတာကို … ဒါပဲေနာ္ ”

” ဟုတ္ … မစိမ္း ”

” ကဲ … ညီမေရ … အမွတ္တရလက္ေဆာင္ ေပးခ်င္လို႔ … အိမ္လိုက္ခဲ့ရမယ္ေနာ္ ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ ဦးရဲေဇာ္ ဖုန္းခ်သြားသည္ႏွင့္ ခင္လေရာင္ဘက္ တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ ေဝယံေဇာ္မွာလည္း အေဒၚျဖစ္သူအား ရမၼက္ထန္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ဝိုင္းၾကည့္ေနသည္ကို မျမင္ခ်င္ေတာ့သျဖင့္ ေဒၚစိမ္းသူဇာ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္သြားရ၏။ ဤခန္းမထဲမွ အျမန္ထြက္ခ်င္ေနမိရာ ခဏအၾကာ ဦးသူရိန္မွာ အေရးႀကီးကိစၥေလး ေပၚလာသျဖင့္ အိမ္ခဏျပန္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဘးစားပြဲဝိုင္းမ်ားအား ႏွုတ္ဆက္ရင္း ဒင္နာအတြက္ ငွားထားေသာ ဟိုတယ္ခန္းမထဲမွ ခင္လေရာင္တို႔နဲ႔အတူ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။

ဦးသူရိန္တို႔ ကားေလးေနာက္မွ ေဝယံေဇာ္က အသာကပ္ေမာင္းရင္း တျဖည္းျဖည္း လူခ်မ္းသာမ်ားေနထိုင္ေသာ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္တစ္ခုသို႔ ေရာက္ရွိလာ၏။ အုတ္တံတိုင္း အျမင့္ႀကီးခတ္ထားၿပီး ေရာင္စုံမီးမ်ားထြန္းထားေသာ ခန္းနားထည္ဝါသည့္ တိုက္ႀကီးတစ္လုံး၏ ၿခံေရွ႕အေရာက္ ဦးသူရိန္ ဟြန္းတီးရာ အတြင္းမွ လူတစ္ေယာက္ ေျပးထြက္လာကာ ၿခံတံခါး လာဖြင့္ေပးေန၏။ ကားေလးႏွစ္စီး ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၿခံထဲေမာင္းဝင္ၿပီးမွ ၿခံဝန္းတံခါးအား ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။

ဧည့္ခန္းတြင္းေရာက္သည္ႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္းႏွင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ပရိေဘာဂပစၥည္းမ်ား ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။ နံရံကပ္ပန္ခ်ီမ်ား ပန္းပု႐ုပ္မ်ား ႏွင့္ အလွဆင္ထားရာ ဧည့္ခန္းထဲဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ စိတ္ထဲ ထူးဆန္းၾကည္ႏူးသြားေစရသည္။

” ထိုင္ၾကဦး … ညီမ …။ သားေလးေရာ ထိုင္ေနာ္ …။ အေအးလား အပူလား ႀကိဳက္တာေျပာ ”

” ေနပါေစ … မမရယ္ … ဟိုမွာလည္း စားလာၾကတာ ”

” အခ်ိဳရည္ေတာ့ ေသာက္ပါဦး ညီမရယ္ ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာကိုယ္တိုင္ အနီးရွိ ေရခဲေသတၱာထဲမွ အခ်ိဳရည္ ႏွစ္ဗူးထုတ္ကာ ဖန္ခြက္ရွည္ အလြတ္ႏွစ္လုံး ခ်ေပးလိုက္သည္။

” ခဏနားၿပီးမွ လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေရြးၾကတာေပါ့။ ေမာင္ကိုယ္တိုင္ ျပေပးလိုက္ေနာ္ …။ နိုင္ငံျခားပို႔မယ့္ အထည္ေတြထဲက ေပးလိုက္ ”

” အင္းပါ စိမ္းရဲ့ ”

ေက်ာက္စိမ္းျပားအား အလူမီနီယံကြပ္ထားေသာ စာပြဲခုံတြင္ ဦးသူရိန္တို႔လင္မယားႏွင့္ ခင္လေရာင္တို႔ တူဝရီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္း စကားေျပာေနၾကသည္။ အေတာ္ေလး ေျပာၿပီးမွ ေဒၚစိမ္းသူဇာက…

” မိုးခ်ဳပ္ေနမယ္ေနာ္ ေမာင္။ ညီမေလးတို႔ ျပန္ရဦးမယ္ … လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလး ေရြးေပးလိုက္ေတာ့ ”

” ေအာ္ … ဟုတ္သား … အတြင္းလိုက္ၾကည့္ ခင္လေရာင္ ”

ခင္လေရာင္လည္း ဦးသူရိန္ေနာက္မွ ကပ္လိုက္သြားရာ ဧည့္ခန္း၏ ညာဖက္ေဘး ဒုတိယေျမာက္အခန္းအား ဝင္လာခဲ့ၾကသည္။ အထဲေရာက္သည္ႏွင့္ မီးခလုပ္ဖြင့္ရာ မွန္ေကာင္တာမ်ားျဖင့္ အစီအရီခင္းထားေသာ ေက်ာက္စိမ္းလက္ေကာက္မ်ား ဘယက္မ်ား ပန္းပု႐ုပ္ေလးမ်ား မ်ိဳးစုံေတြ႕လိုက္ရေတာ့၏။ ခင္လေရာင္မွာ ေက်ာက္စိမ္းပစၥည္းမ်ား တစ္ေနရာထဲ ဒီေလာက္မ်ားမ်ားစားစား မေတြ႕ဖူး၍ စိတ္ထဲ ထူးဆန္းအံၾသေနရသည္။

” ၾကည့္ၿပီး ႀကိဳက္တာေျပာ ခင္လေရာင္။ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ေပါ့ ”

ေက်ာက္စိမ္းပစၥည္းမ်ားအား ၾကည့္ေနေသာ ခင္လေရာင္၏ ေနာက္ပိုင္းအလွအား ဦးသူရိန္မွာ ေငးေမာခံစားေနမိသည္။ အသားျဖဴျဖဴ ပုခုံးက်ယ္ကာ ကိုယ္ၾကပ္အကၤ်ီေလးေအာက္က ခါးေသးက်ဥ္ေလးႏွင့္ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးေၾကာင့္ ဦးသူရိန္ စိတ္ထဲ မရိုးမယြ ျဖစ္ေနရသည္။ ျဖစ္နိုင္လ်င္ အခုခ်က္ခ်င္း ေနာက္မွ ဆြဲလုပ္ခ်င္သည့္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ေပၚလာေန၏။

ထိုစဥ္ တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ ေဒၚစိမ္းသူဇာ ဝင္လာကာ ပစၥည္းေရြးရလား ေမးေနသည္။ ခင္လေရာင္မွာ ႐ုတ္တရက္မို႔ ဘာယူရမွန္း မသိသျဖင့္ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။ ေဒၚစိမ္းသူဇာက မွန္ေကာင္တာ တစ္ခုထဲမွ ေက်ာက္စိမ္းဘယက္တစ္ခု ထုတ္ယူကာ ခင္လေရာင္အား ကိုယ္တိုင္ဝတ္ဆင္ေပးရန္ လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ခင္လေရာင္လည္း ေဒၚစိမ္းသူဇာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထား တိုးကပ္ရပ္လိုက္၏။

ေက်ာက္စိမ္းဘယက္ ဝတ္ေပးရာ ေဒၚစိမ္းသူဇာႏွင့္ ခင္လေရာင္တို႔ လူခ်င္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ နီးကပ္သြားသျဖင့္ နို႔အုံႀကီးႏွစ္ခုမွာ ထိကပ္ေနရသည္။ ခင္လေရာင္၏ ဂုတ္ေလးေပၚ ဘယက္ႀကိဳးခ်ိတ္ေလးခ်ိတ္ေပးရာ အဆင္မေျပသျဖင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးသူရိန္အား အကူညီေတာင္းလိုက္ျပန္၏။

” ေမာင္ … ခဏလာပါဦး … ညီမေလးေနာက္ကေန ခ်ိတ္ကေလး ၾကည့္ေပးပါဦး။ ၾကပ္ေနတာ ထင္တယ္ ”

ခင္လေရာင္မွာ ေနာက္ေက်ာဘက္ ေျခသံႏွင္အတူ ဦးသူရိန္ ကပ္လာမွန္း သိလိုက္ၿပီး သူမဖင္ၾကားအား ခပ္ေႏြးေႏြးအရာႀကီးႏွင့္ ဖိေထာက္လိုက္သည္ကို ခံစားသိရွိလိုက္ရသည္။ ကိုယ္လုံးေလး ဆက္ကနဲ႔တုန္သြားရင္း ေရွ႕တိုးကပ္ရာ ေဒၚစိမ္းသူဇာႏွင့္ နို႔အုံခ်င္း ဖိပြတ္သလို ျဖစ္ေနရ၏။ ထိုစဥ္ သူမပုခုံးေလးေပၚ ဝင္သက္ထြက္သက္ ေႏြးေႏြးေလး က်ေရာက္လာေတာ့ စူးကနဲ ျဖစ္သြားရျပန္သည္။

ဦးသူရိန္အနမ္းေၾကာင့္ စူးကနဲ ခံစားမိသည္ႏွင့္ ဖင္သားႀကီးအား အလိုလို ေကာ့ေပးမိသလို ျဖစ္ေန၏။ ေရွ႕မွ ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ သူမအျဖစ္အားမသိပဲ တိုးကပ္ကာ ဂုတ္သားေပၚမွ ဘယက္ခ်ိတ္ေလးအား ၾကည့္ေနဟန္တူသည္။

” ရလားေမာင္ ”

” ၾကပ္ေလာက္တယ္ စိမ္းရ ”

” ဖိဆြဲၾကည့္ပါဦး ေမာင္ရဲ့ … အဆင္ေျပမွာပါ ”

” ဒီေလာက္ပဲရမယ္ထင္တယ္ စိမ္းရယ္ ”

ခင္လေရာင္မွာ ဦးသူရိန္တို႔ စကားေတြေၾကာင့္ နဖူးေပၚ ေခၽြးစို႔လာရသည္။ မယားျဖစ္သူက ေရွ႕ကကပ္ထားရင္း လင္ျဖစ္သူက သူမဖင္ႀကီးအား ေထာက္ထားသျဖင့္ ခင္လေရာင္မွာ ႐ုန္းမရ ျပဳမရ အခက္ေတြ႕ေနေတာ့သည္။

” ဟိုေလ … မမ … အဆင္မေျပရင္ တျခား ဆြဲႀကိဳးေလး ယူလိုက္ပါ့မယ္ ”

” ခ္ခ္ … အသစ္မို႔ပါ … ညီမရယ္ …။ ဒါက နိုင္ငံျခားပို႔မယ့္ အထည္ေတြ။ ျမန္မာေငြဆို သိန္း ၃၀၀ ေက်ာ္တယ္။ ပစၥည္းေကာင္းေလးမို႔ ခဏ သည္းခံပါဦး ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာ စကားေၾကာင့္ ခင္လေရာင္ နည္းနည္းျဖဳံသြားရသည္။ သိန္း ၃၀၀ ေက်ာ္ ေက်ာက္စိမ္းဘယက္အား လက္ေဆာင္ေပးျခင္းမွာ ရိုးသားရဲ့လား စဥ္းစားေနမိသည္။ ထိုစဥ္ သူမဖင္ၾကားမွ ဦးသူရိန္လီးႀကီးမွာ ဆက္ကနဲ ဆက္ကနဲ တုန္ကာ တိုးကပ္လာသည္ကို ခံစားမိလိုက္ရျပန္၏။ ေဘာင္းဘီႏွင့္ စကပ္သာ မရွိလ်င္ သူမဟာေလးထဲ တိုးဝင္ေတာ့မည္မွာ အေသခ်ာပင္ ျဖစ္သည္။ သူမခါးေလးအား လက္ႏွစ္ဖက္က ဆြဲကိုင္ရင္း ဖင္ႀကီးအား ခပ္တင္းတင္း ကပ္ခံရကာ ဦးသူရိန္ဆီမွ မခ်ိတင္ကဲ ရည္ရြတ္သံေလး ထြက္လာခဲ့၏။

” အ … ရ … ရ … ရၿပီ စိမ္း ”

” အဆင္ေျပလား ေမာင္ ”

” အင္း … ခင္လေရာင္နဲ႔ လိုက္မယ္ ထင္ပါတယ္ ”

ခင္လေရာင္လည္း သူမဖင္အား ေနာက္မွ ခပ္တင္းတင္း ဖိေထာက္လိုက္စဥ္ ေစာက္ပတ္ေလးဆီမွ ဆစ္ကနဲ ျဖစ္သြားရင္း ေပါင္ဂြထဲ ေႏြးကနဲ ခံစားမိလိုက္သည္။ ေဒၚစိမ္းသူဇာ ေနာက္သို႔ ဆုတ္ေပးမွ ခင္လေရာင္လည္း အသက္ရွူေခ်ာင္သြားရ၏။ ဦးသူရိန္မွာလည္း သူမခါးေလးအား လြတ္ေပးလိုက္သျဖင့္ အခန္းထဲမွ ခပ္ျမန္ျမန္ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

ေနာက္မွ ကပ္လိုက္လာေသာ ဦးသူရိန္ႏွင့္ ေဒၚစိမ္းသူဇာတို႔အား ႏွုတ္ဆက္ရင္း ေမွာင္လာသျဖင့္ ျပန္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ၿခံဝင္းထဲမွ ခင္လေရာင္တို႔ကားေလး ထြက္လာကာ အိမ္ဘက္သို႔ ဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ခင္လေရာင္လည္း ေက်ာက္စိမ္းဘယက္အား မွန္ထဲ ေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။ ဦးသူရိန္ အိမ္တုန္းက ရင္တုန္စိတ္လွုပ္ရွားေနသျဖင့္ ေသခ်ာမၾကည့္ခဲ့ရေပ။

” ေအာ္ … တီခင္က … အေတာ္ သေဘာက်ေနတာေပါ့ ”

အခန္းတံခါးဖြင့္သံနဲ႔အတူ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ တူျဖစ္သူ ေဝယံအသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။

” မဟုတ္ပါဘူး … သဲရယ္ … ဘယက္ေလးက လွလို႔ ၾကည့္မိတာပါကြာ ”

” ေတာ္ပါ တီခင္ရာ …။ ဒီေလာက္ေဈးႀကီးတဲ့ ပစၥည္းေပးတာ ဘာလဲဆိုတာ ရိပ္မိဖို႔ ေကာင္းတယ္ ”

” အမ္ … ဘာလို႔လဲ … သဲရဲ့ ”

” အဲဒီလူႀကီးက တီခင့္ကို … စိတ္ဝင္စားေနတာပါ …။ ေယာက်္ားခ်င္း ျမင္ေနရတယ္ ”

” ဦးသူရိန္က အိမ္ေထာင္သည္ပါ သဲရာ ”

” ေတာ္ဗ်ာ … အခု အဲဒီ ဆြဲႀကိဳးခၽြတ္ဗ်ာ …။ သား မၾကည့္ခ်င္ဘူး

” အမေလးေတာ္ … စိတ္ေကာက္တာလား … သဲမႀကိဳက္ရင္ တီခင္ မဝတ္ေတာ့ဘူးေနာ္ ”

ခင္လေရာင္မွာ ခ်က္ခ်င္း ေက်ာက္စိမ္းဘယက္အား ျဖဳတ္ကာ မွန္တင္ခုံေအာက္မွ အံဇြဲထဲ ထည့္သိမ္းလိုက္ေတာ့သည္။

” အာ့မို႔ … သားက တီခင့္ကို ခ်စ္တာဗ် ”

အေဒၚျဖစ္သူအား သိုင္းဖက္ရင္း ပါးျပင္းေလးအား နမ္းရွိုက္လိုက္၏။ သို႔ေသာ္ ထိုေက်ာက္စိမ္း ဘယက္ေလးမွ အစျပဳ၍ သူမႏွင့္ ေဝယံေဇာ္တို႔ အႀကီးအက်ယ္ ျပႆနာမ်ားျဖစ္ရသည္ကို ထိုစဥ္က မသိရွိခဲ့ေပ။

ေဒၚစိမ္းသူဇာတစ္ေယာက္ ဦးရဲေဇာ္အိမ္သို႔ ေရာက္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဦးရဲေဇာ္ကိုယ္တိုင္ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ ေခၚယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ ရင္းႏွီးတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မို႔ အိမ္မွာပဲ လုပ္ငန္းကိစၥ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။

” ဒါေတြက … ကိုသူရိန္က မစိမ္းနာမည္နဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ တင္ဒါေတြပါ ”

ဧည့္ခန္းတြင္ စားပြဲခုံေပၚ၌ စာရြတ္စာတမ္းမ်ား အိတ္ပိတ္ စာအိတ္ရွည္ႀကီးမ်ား အစီလိုက္ေလး ရွိေန၏။

” ယုံၾကည္ၿပီးသားပါ ကိုရဲရယ္ … ရွင္းၿပ မေနနဲ႔ …။ စိမ္းက စီးပြားေရး နားမလည္ပါဘူး … လက္မွတ္ထိုးရမယ့္ဟာပဲ ေပးပါ …။ တစ္ခါတည္း ထိုးလိုက္ပါ့မယ္ ”

” ဟာ … ဖတ္ၾကည့္ပါဦး … မစိမ္းရယ္ ”

” မဖတ္ေတာ့ပါဘူး … ကိုရဲ ေစတနာေတြကို ယုံၾကည္ၿပီးသားပါ …။ ဒါၿပီးရင္သာ သြားစရာေလး ရွိလို႔ … ညီမ ခင္လေရာင္ကို အေဖာ္ေခၚမလို႔ ”

” ေအာ္ … ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ …။ ကဲ ဒါဆိုလည္း … လက္မွတ္ထိုးၿပီး လက္ေဗြေလး ႏွိပ္သြားေပး …။ က်န္တာ က်ေနာ္ ဆက္စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္ ”

ဦးရဲေဇာ္ႏွင့္ ေဒၚစိမ္းသူဇာတို႔ စကားေျပာေနစဥ္ ပန္းႏုေရာင္ဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္ ခင္လေရာင္မွာ ဧည့္ခန္းတြင္း ဝင္လာခဲ့သည္။ ရင္တပိုင္း ကိုယ္ၾကပ္အကၤ်ီေလးႏွင့္ ေအာက္က ထမိန္ေလးအား ခ်ပ္ကပ္ေနေအာင္ ဝတ္ထားသျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ အလွတရားမ်ား ထင္ထင္ေပၚေပၚရွိလွ၏။ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးအား မိတ္ကပ္ပါးပါးလူးကာ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား အဝတ္စားႏွင့္လိုက္ေအာင္ ပန္းေရာင္အေဖ်ာ့ေလး ဆိုးထားလိုက္သည္။

” ေဟာ … ညီမေလးက … ဘယ္ခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ အရမ္းလွ ”

” မမလည္း … လွပါတယ္ရွင္ ”

သူမတို႔ႏွစ္ဦး စကားေျပာေနစဥ္ အျပင္မွ ျပန္လာေသာ ေဝယံေဇာ္မွာ ဧည့္ခန္းတြင္း ေရာက္ရွိလာခဲ့၏။

” ဟင္ … တီခင္ … ဘယ္သြားမလို႔လဲ ”

” ေအာ္ … သဲေတာင္ျပန္လာၿပီ … ဒီမွာ မမစိမ္းနဲ႔ အျပင္သြားမလို႔ကြ ”

” ဟာ … သားကိုလည္း မေျပာဘူး ”

” မနက္ကမွ မမစိမ္းက ဒီလာခါနီး ဖုန္းဆက္ေျပာတာ သဲရဲ့ ”

” ဒါဆို … သားလည္း လိုက္မယ္ ”

ေဝယံေဇာ္ စကားေၾကာင့္ ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ မ်က္ႏွာကြက္ကနဲ႔ ပ်က္သြားေပမယ့္ ခ်က္ျခင္းျပဳံးကာ…

” သားလည္း … ပ်င္းရင္ … လိုက္ခဲ့ေလ ”

” အဲဒါသာၾကည့္ေတာ့ မစိမ္းေရ …။ သားက သူ႔အေဒၚကို … သူအေမ မရွိကတည္းက တအားခ်စ္တာဗ် ”

” ဒါေပါ့ ကိုရဲရယ္ … ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူေနၾကေတာ့ သံေယာစဥ္ ႀကီးမွာေပါ့ ”

” ကဲကဲ … ဒါဆိုလည္း … သြားရင္သြားၾကပါ …။ က်ေနာ္လည္း ကုမၸဏီ သြားလိုက္ဦးမယ္ …။ အလုပ္ေလးေတြ လက္စျဖတ္ဖို႔ ”

အိမ္ကအထြက္တင္ ေဝယံေဇာ့္မ်က္ႏွာ မၾကည္လင္သလို ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာလည္း ေဝယံေဇာ္ ပါလာသျဖင့္ စိတ္မရႊင္ျပေပ။ ေဒၚစိမ္းသူဇာ၏ ကားေပၚတြင္ ခင္လေရာင္ႏွင့္ ေဝယံေဇာ္တို႔ တူဝရီးမွာ ကားေနာက္ခန္းမွ ထိုင္လိုက္ခဲ့ၾကသည္။ ကားေလးထြက္လာၿပီး မၾကာမွီ ေဒၚစိမ္းသူဇာ၏ ဖုန္းသံျမည္လာေတာ့၏။

” အဆင္ေျပလား စိမ္း ”

” အင္း … ေမာင္ … ဒါေပမယ့္ ~ / ~ ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာ အသံနိမ့္ေျပာေနသျဖင့္ ကားေနာက္ခန္းမွ ခင္လေရာင္ေရာ ေဝယံေဇာ္ပါ မၾကားရေတာ့ေပ။ ဦးသူရိန္ ဆက္သည္ကိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား သိလိုက္ၾကသည္။ တျဖည္းျဖည္း ၿမိဳ႕ျပင္ေရာက္လာရာ နာရီဝက္အၾကာတြင္ ‘ ပိုးပဝါ ‘ ၿခံသို႔ဟု ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခု ေက်ာက္လမ္းေဘး ေတြ႕ရွိလိုက္ရသည္။ ဆိုင္းပုဒ္ေလးအတိုင္း ေမာင္းဝင္လာရာ သရက္ပင္ႀကီးမ်ား ဇီးပင္ႀကီးမ်ား သေျပပင္မ်ား လမ္းသြယ္ေလး တဖက္တခ်က္တြင္ ျမင္ေနရ၏။

ခဏအၾကာတြင္ ေခ်ာင္းအေသးတစ္ခုအား ေက်ာ္ၿပီး ပိုးပဝါဟူေသာ ဆိုင္းပုဒ္ႀကီး ေပၚလာေတာ့သည္။ ၿခံဝင္းႀကီးထဲ ေမာင္းဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ား၏ စကားေျပာသံမ်ား ပိတ္အုပ္ႀကီးမ်ားအား အစျဖတ္သူကျဖတ္ ျဖတ္စမ်ားအား သယ္သူကသယ္ႏွင့္ ဆူညံေနေတာ့၏။

” မမစိမ္း မဂၤလာပါ ”

” မမ မဂၤလာပါရွင့္ ”

ၿခံတြင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ ႏွုတ္ဆက္သံမ်ားေၾကာင့္ ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ ျပဳံးျပရင္း ျပန္ႏွုတ္ဆက္ေနသည္။

” အားလုံး မဂၤလာပါရွင္ … ဦးသိန္းကို လြတ္ေပးပါဦးေနာ္ ”

” ဟုတ္ မမစိမ္း… ေလးသိန္း ပိတ္အုပ္ေတြ စစ္ေနတာ တိုက္ထဲလြတ္လိုက္ပါ့မယ္ ”

ဒါကလည္း ဦးသူရိန္၏ လုပ္ငန္းမ်ားထဲမွ လုပ္ငန္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ အထည္အလိပ္မ်ားအား တိုက္ရိုက္တင္သြင္းကာ ျမန္မာတျပည္လုံးအား လကၠားျပန္ျဖန႔္ေပး၏။

” ဒီမွာ ခဏ ဆင္းရေအာင္ ညီမေရ ”

ခင္လေရာင္အားေျပာရင္း ၿခံဝင္းအတြင္းဖက္ ဂိုေဒါင္ႀကီးမ်ားအား ေက်ာ္ကာ တိုက္ခန္းတစ္ခုဆီ ေမာင္းလိုက္ရင္း ကားေလးမွာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးရပ္သြားသည္။ တိုက္ခန္းထဲအေရာက္ ဧည္ခန္းတြင္း ဦးသူရိန္မွာ အစားအေသာက္မ်ားျဖင့္ ထိုင္ေနေတာ့၏။

” ေဟာ … စိမ္းတို႔ လာၿပီလား ”

” အင္း ေမာင္ … ညီမေလးေရာ သားေလးေဝယံေရာေလ ”

စားပြဲခုံ အေရွ႕ဘက္တြင္ ခုံႏွစ္လုံးခ်ထားၿပီး အေနာက္ဘက္တြင္ ခုံႏွစ္လုံးခ်ထားရာ အဝင္ေပါက္ဘက္က ခုံတြင္ ဦးသူရိန္ထိုင္ေနသျဖင့္ ေဝယံမွာ အေရွ႕ဘက္က ခုံအလြတ္တစ္လုံးတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ေဝယံေဘးတြင္ ေဒၚစိမ္းသူဇာက ဝင္ထိုင္လိုက္သျဖင့္ ခင္လေရာင္မွာ လြတ္ေနေသာ ဦးသူရိန္ ညာဖက္ေဘးခုံတြင္ အလိုလို ထိုင္မိရဲ့သား ျဖစ္သြားရ၏။ ခဏအၾကာတြင္ ႐ုပ္ရည္ ခပ္သန႔္သန႔္ႏွင့္ လူတစ္ေယာက္ ဝင္လာကာ ေဒၚစိမ္းသူဇာအား ႏွုတ္ဆက္ေနသည္။

” မမေလး မဂၤလာပါ ”

” မဂၤလာပါ ဦးသိန္း အလုပ္ကိစၥေတြ ေနာက္မွေနာ္ … အခု ဒီဝိုင္းေလး ဧည့္ခံေပး ”

” ဟုတ္ မမေလး ”

ဦးသိန္းဆိုသူမွာ ခုံေပၚမွ ဝိုင္ပုလင္းမ်ားအား ေဖာက္ကာ ဖန္ခြက္အရွည္ေလးထဲ ညီတူမၽွတူ ငွဲ႕ေပးလိုက္သည္။ အသားျပားမ်ား သစ္သီးသစ္ဥမ်ား ခုံေပၚစုံစုံလင္လင္ ရွိလွ၏။ ဝက္ေပါင္ေျခာက္ေၾကာ္ကလည္း ေမႊးအီေနကာ ဝိုင္နံ့ေလးကလည္း သင္းပ်ံ႕ေနေတာ့သည္။

” စားေလ သားေလ ”

” ဟုတ္ အန္တီ ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ ဝက္သားပန္းကန္ထဲမွ အသားျပားေလးမ်ားအား ဓါးျဖင့္လွီးကာ ေဝယံေဇာ့္ ေရွ႕မွ ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးေနသည္။ ခင္လေရာင္လည္း အသားျပားေလးမ်ားစားလိုက္ ဝိုင္ေသာက္လိုက္ႏွင့္ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းေလး ျဖစ္ေနရ၏။ အရက္မူးသလို မဟုတ္ပဲ တစိမ့္စိမ့္ေလးျဖင့္ ခံစားမွုက ေႏြးေႏြးေလး ျဖစ္ေနမိသည္။ ေလးေယာက္သား စကားေျပာရင္း ရီေဝေဝေလး ျဖစ္ေနစဥ္ ေဒၚမိုးသူဇာမွာ ေဘးနားရပ္ေနေသာ ဦးသိန္းအား မ်က္ရိပ္ျပလိုက္ရာ ဦးသိန္းမွာ ဧည့္ခန္းအတြင္းမွ ထြက္ခြာသြားေတာ့၏။

” မမ က်မတို႔ … သြားစရာရွိေသးတယ္ဆို ”

” အင္း ညီမ … အစက ဒီထက္ေဝးတဲ့ ၿခံတစ္ခု သြားမလို႔ …။ အခု ေမာင္က လမ္းၾကဳံတုန္း ညီမတို႔ကို ေဒသထြက္ ဝက္ေပါင္ေျခာက္ ေကၽြးခ်င္တယ္ဆိုလို႔ … ဒီမွာပဲ ေနလိုက္ေတာ့မယ္ …။ ေအးေဆး စားေသာက္ၿပီးမွ ျပန္ၾကတာေပါ့ ”

စကားေျပာရင္း ေဒၚစိမ္းသူဇာ လက္တစ္ဖက္မွာ မသိမသာေလး ေဝယံေဇာ့္ေပါင္ေပၚ ေရာက္ေရာက္လာတတ္သည္။ ေဝယံေဇာ္မွာ ေဒၚစိမ္းသူဇာၾကည့္လိုက္ ခင္လေရာင္ၾကည္လိုက္ႏွင့္ အေဒၚျဖစ္သူ ခင္လေရာင္မ်က္ႏွာေလးမွာ နဖူးေၾကာေလးမ်ားတြန႔္ကာ တမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။ ဦးသူရိန္၏ ညာဘက္လက္မွာလည္း ခင္လေရာင္၏ ဘယ္ဘက္ေပါင္ေပၚ ေရာက္ေနသလို ထင္ေနမိသည္။ ေလးေယာက္သား စကားေျပာေနၾကေပမယ့္ မ်က္ႏွာအမူယာမ်ားမွာ မတူညီၾကေတာ့ေပ။

ေဒၚမိုးသူဇာ၏ ညာဘက္လက္မွာလည္း သိသိသာသာကို ေဝယံေဇာ့္ေပါင္ေပၚတင္ကာ ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့၏။ ေဝယံေဇာ္မွာ ေဒၚမိုးသူဇာ၏ သိကၡာအရ မေတာ္တဆဟု သေဘာထားကာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ ခင္လေရာင္မွာလည္း အားတင္းစကား ေျပာေနေပမယ့္ စကားလုံးမ်ား ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းျဖစ္ကာ တစ္ခုခု ခံစားေနရသလို ေမာပန္းေနေတာ့၏။

ေဝယံေဇာ္မွာ ခုံေအာက္ အမွတ္တမဲ့ ငုံၾကည့္ရာ စားပြဲခုံမွာ စားပြဲခင္းက ၾကမ္းျပင္မထိတထိ ခင္းထားသျဖင့္ ခင္လေရာင္ေျခဖမိုးေလးသာ ျမင္ခြင့္ရသည္။ ခင္လေရာင္ ေျခေထာက္ေလးမွာ ပူးကပ္လိမ္ေနရင္း ပြတ္သပ္ေနရွာ၏။ ထိုစဥ္ ေဒၚစိမ္းသူဇာ၏ လက္မွာ ေဝယံေဇာ့္ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္လာကာ ေဘာင္းဘီအတြင္းမွ အေျမာင္းလိုက္ ငိုက္ဆင္းေနေသာ လီးအား လက္ဖမိုးျဖင့္ မထိတထိေလး ပြတ္ေနေတာ့သည္။

” အ … ရွီးးးးးး … ခဏ … ဦးသူရိန္ ”

” ဟင္ … ဘာျဖစ္တာလဲ ”

ခင္လေရာင္မွာ တစ္ခုခုကို မခံစားနိုင္တဲ့အဆုံး အသံထြက္ကာ တားလိုက္မိသည္။ ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာလည္း ခင္လေရာင္အား ခ်က္ခ်င္းျပန္ေမးကာ ေဝယံေဇာ့္လီးအား မသိမသာေလး အုပ္ကိုင္ထားလိုက္၏။ ခင္လေရာင္ တစ္ခ်က္မွားသြားသည္။ ဦးသူရိန္အား နာမည္တပ္ၿပီး ခဏဟု ေျပာလိုက္မိသည္။

” ေမာင္ကလည္း ညီမေလး မေသာက္နိုင္ရင္ ထပ္မတိုက္နဲ႔ေလ … ဟြန႔္ ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာက ခ်က္ျခင္း ေျခဖ်က္လိုက္၍ ခင္လေရာင္လည္း ေဝယံေဇာ့္မ်က္နာ ေမာ့ၾကည့္ကာ မူးေနသည္ပုံစံ လုပ္ျပလိုက္သည္။ ေဝယံေဇာ္မွာလည္း အေဒၚျဖစ္သူမွာ ဝိုင္ထပ္မေသာက္နိုင္၍ ဦးသူရိန္းအား တားသည္ဟု ထင္မွတ္သြားေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚစိမ္းသူဇာလက္ထဲ သူ႔လီးႀကီးမွာ တျဖည္းျဖည္း တင္းမာစ ျပဳေနေတာ့၏။ ထိုစဥ္ ခင္လေရာင္မွာ အေပါ့သြားခ်င္ေၾကာင္းေျပာရာ ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ ေဝယံေဇာ့္လီးအား အုပ္ကိုင္ထားရာမွ လြတ္ကာ ခင္လေရာင္အား ဧည္ခန္း အေနာက္တည့္တည့္ တံခါးေပါက္ဆီ ေခၚသြားေတာ့သည္။ခဏအၾကာ ေဒၚစိမ္းသူဇာ ျပန္ထြက္လာကာ ေဝယံေဇာ္ေဘးနား ျပန္ထိုင္ရင္း ဦးသူရိန္အား မသိမသာ မ်က္စပစ္ျပလိုက္၏။

” စိမ္း … ေမာင္လည္း ရွူးေပါက္ဦးမယ္ကြာ … သားေလးေဝယံကို ဧည့္ခံထားေနာ္ ”

” အင္းပါ ေမာင္ရဲ့ သြားသြား … သားေလးကို ဧည့္ခံထားပါ့မယ္

ဦးသူရိန္ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ေဒၚစမ္းသူဇာမွာ ဝိုင္မ်ားထပ္ငွဲ႕ရင္း ေဝယံေဇာ္အား ထပ္တိုက္လိုက္သည္။

” သား ေသာက္ေနာ္ အားမနာနဲ႔ … ဟင္းေတြလည္း စား ”

ေဝယံေဇာ္ ဝိုင္ေသာက္ေနစဥ္ လီးအား ျပန္ကိုင္လိုက္သျဖင့္ ဝိုင္းသီးမလို ျဖစ္သြားရျပန္သည္။

” အု ဖလူးးး ဝု ဖလူး အဟြတ္ ဟြတ္ ”

” ျဖည္းျဖည္းေသာက္ေလ သားရဲ့ … စိတ္လွုပ္ရွားေနတာလား ခိခိ ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ မ်က္လုံးရြဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ေဝယံေဇာ္အား ရီေဝေဝၾကည့္ကာ ညဳတုတု ေျပာဆိုေနသည္။

” မဟုတ္ပါဘူး အန္တီရယ္ ႐ုတ္တရက္မို႔ပါ ”

သူစိမ္းမိန္းမတစ္ဦးက လီအားလာကိုင္သျဖင့္ ေဝယံေဇာ္မွာ အမွန္တကယ္ပင္ စိတ္လွုပ္ရွားေနရသည္။ ကာမအေတြ႕ၾကဳံဆိုလို႔ အေဒၚျဖစ္သူ ခင္လေရာင္ႏွင့္သာ ထိေတြခြင့္ရွိရာ အရသာ အသစ္တစ္မ်ိဳးခံစားေနရ၏။ လီးအရည္ျပား ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားသျဖင့္ ငုံ႔ၾကည့္ရာ ေဒၚစိမ္းသူဇာမွ ေဘာင္းဘီဇစ္ဖြင့္ကာ သူ႔လီးအား ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေပးေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။

” သား … စိတ္ကိုေလၽွာ့ထားေနာ္ …။ ဒီကိစၥ အန္တီနဲ႔သားပဲ သိတာ ထုတ္မေျပာေၾကး ”

ေဝယံေဇာ့္ နားရြက္ဖ်ားေလးအား ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ ဆြဲစုပ္ရင္း ခပ္တိုးတိုး ေျပာေနလိုက္ျပန္သည္။ ေဝယံေဇာ္မွာ တကိုယ္လုံး တဖိန္းဖိန္း တရွိန္းရွိန္း ျဖစ္လာကာ ေရွ႕မွ စားစရာပန္းကန္မ်ားအား စိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။ ထို႔ေနာက္ ဒစ္ဖူးအား ခပ္ေႏြးေႏြး အရာေလးက ထိကပ္ထိုးစြေနရာ ခါးဆန႔္ကာ ခုံေနာက္ေက်ာအားမွီရင္း မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားလိုက္သည္။ ခပ္ေႏြးေႏြးအရာေလးက ဒစ္ဖူးေမးသိုင္းႀကိဳးေလးအား မထိတထိေလး ယက္ရင္း လီးအရင္းထိ ေရြ႕သြားရာ တကိုယ္လုံး ဆက္ကနဲ႔တုန္ရင္း မ်က္လုံးေလး ဖြင့္ၾကည္မိသည္။

ဟုတ္သည္ ျမန္မာျပည္၏ ထိပ္တန္းစီးပြားေရးပညာရွင္၏ ဇနီးေခ်ာမွာ သူ႔လီးအား ဆြဲစုပ္ေပးေန၏။ ဒစ္ဖူးအား သြားေလးျဖင့္ ကိုက္ထားရင္း လဥေလးမ်ားအား ညႇစ္ခံရသျဖင့္ ၾကာၾကာေတာင့္မခံနိုင္ပဲ လရည္မ်ား ပ်စ္ကနဲ႔ ပ်စ္ကနဲ႔ ပန္းထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္။

” ဟာ … ေဆာရီး … အားဟားးးး ရွီးးးးးး … အန္တီ … သား … အ အားးး … မထိန္းနိုင္ေတာ့တာ ”

ေဒၚစိမ္းသူဇာမွာ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ ထြက္လိမ့္မည္ဟု ထင္မထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာတဝိုက္ လရည္မ်ား ပန္းခံလိုက္ရသည္။ မ်က္ခုံးေပၚႏွင့္ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးတြင္ ေဝယံေဇာ့္လရည္မ်ာ ပ်စ္ခဲကာ စီးက်ေန၏။ ေဝယံေဇာ္မွာ မ်က္ႏွာလည္းပူ ဆီးပုံလည္း တင္းလာသျဖင့္ ဧည့္ခန္းအေနာက္ဖက္ အိမ္သာရွိရာ ႐ုတ္တရက္ ထလာခဲ့သည္။

ေနာက္ေဖးတံခါးေက်ာ္သည္ႏွင့္ ေရေလာင္းအိမ္သာ ႏွစ္လုံးတြဲ ေတြ႕လိုက္ရာ ေသးေပါက္ခ်င္လွသျဖင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ ေလၽွာက္လာခဲ့၏။ အိမ္သာဆီမေရာက္ခင္ စတိုခန္းအေသးေလးထဲမွ ညည္းသံေၾကာင့္ ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန႔္သြားရေတာ့သည္။

” အိုရ္ … အ အ … ေတာ္ပါေတာ့ … ေတာ္ပါေတာ့ ဦးသူရိန္ရယ္ … ရွီးးးး အားးးးး ”

” ခဏေလးပါ … ခင္လေရာင္ရယ္ … ခုဏကလည္း … ေကာင္းေကာင္း မနိုက္လိုက္ရဘူး ”

” အိုရ္ … ရွင္ ရွင္ … ရွင့္မိန္းမနဲ႔ က်မတူေရွ႕ေတာင္ မေရွာင္ဘူး နိုက္ေနတာေလ ”

ေဝယံေဇာ္မွာ စတိုခန္းတံခါးအား ဆြဲဖြင္ရာ…

” ဟင္ … သဲ ”

” ဟာ … ေဆာရီး ေဝယံ ”

ဦးသူရိန္မွာ ခင္လေရာင္လက္ႏွစ္ဖက္အား အေပၚေျမာက္ကာ နံရံႏွင့္ ဖိကပ္ထားရင္း ထမိန္ေအာက္နားစမွ လက္သြင္း၍ မတ္တပ္ရပ္အေနထားျဖင့္ ေပါင္ၾကားထဲ တဆက္ဆက္ ထိုးသြင္းေနသည္။ ေဝယံေဇာ္ တံခါးဆြဲဖြင့္သျဖင့္ ဦးသူရိန္မွာ သူ႔လက္အား ထမိန္အတြင္းမွ အျမန္ဆြဲထုတ္လိုက္၏။ ခင္လေရာင္မွာ ေတာင္းပန္ရင္း ေပါင္သားေလးမ်ားအား လိမ္က်စ္ထားရွာသည္။

” လာ … တီခင္ ျပန္မယ္ဗ်ာ ”

ေဝယံေဇာ္မွာ ခင္လေရာင္လက္အား ဆြဲကာ ေနာက္ေဖးခန္းမွ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ဧည့္ခန္းတြင္း ထိုင္ေနေသာ ေဒၚစိမ္းသူဇာအား ခ်က္ခ်င္းျပန္ပို႔ရန္ ခင္လေရာင္မွ ေအာ္ေျပာလိုက္၏။ ခဏအၾကာတြင္ ပိုးပဝါ ၿခံအတြင္းမွ ေဒၚစိမ္းသူဇာတို႔ ကားေလး လာလမ္းအတိုင္း ျပန္ထြက္လာေတာ့၏။

အခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ ေမာင္းႏွင္ၿပီး ေဝယံေဇာ္တို႔ အိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။ တစ္လမ္းလုံး မ်က္ႏွာစူပုပ္လာေသာ ေဝယံေဇာ္မွာ အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္ ခင္လေရာင္အား ရန္လုပ္ေတာ့သည္။

” တီခင္ သားပါလို႔ေလ။ မဟုတ္ရင္ ဦးသူရိန္ဆိုတဲ့ လူႀကီးက လိုးၿပီးၿပီဗ် ”

” ဘာ … သဲ … စကားေျပာတာ မရိုင္းနဲ႔ေလ …။ တီခင္ အဲေလာက္ အေပါစားမဆန္ဘူး ”

” မနက္ကလည္း ေဒၚစိမ္းသူဇာနဲ႔ လိုက္မယ္ဆိုတာ သားကိုမေျပာဘူး …။ သားဇြတ္လိုက္လာလို႔ေလ …။ ဟိုက ေခၚသြားၿပီး သူ႔ေယာက်္ားနဲ႔ လိုးခိုင္းေနတာ ”

” သဲ … ေတာ္ဟာ … တီခင့္ကို ဒီလိုေျပာစရာလား … အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ”

” သားေရာက္လာလို႔ေလ … ေရာက္မလာရင္ လိုးေနၾကမွာ ”

” ဟာကြာ … ဟုတ္တယ္ဟာ … တီခင့္ေစာက္ပတ္က ယားေနလို႔ ဦးသူရိန္ကို သြားအလိုးခံေနတာ ရွင္းလား … ေက်နပ္ၿပီလား … အီးဟီးးးး ”

ခင္လေရာင္မွာ ရွက္လည္းရွက္ ေဒါသလည္းျဖစ္ကာ ေဝယံေဇာ္အား ေျပာလိုက္မိသည္။

” ေအာ္ … တီခင့္ေစာက္ပတ္က … ဒီေလာက္ ယားေနတာေပါ့ ဟုတ္လား ”

ေဝယံေဇာ္မွာ ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ခင္လေရာင္အား ဆြဲလွဲကာ ထမိန္အား ဆြဲခၽြတ္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ အေဒၚျဖစ္သူ၏ ကိုယ္လုံးအား အေပၚမွခြကာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအားျဖဲရင္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လီးထိပ္ျဖင့္ေတ့ကာ ဖိဖိလိုးေတာ့၏။

” ဟာ … သဲ … မလုပ္ရဘူး …။ ဒီထိ တီခင္ ခြင့္မျပဳနိုင္ဘူး …။ လြတ္ပါကြာ လြတ္လြတ္ ”

” မလြတ္ဘူးဗ်ာ … ဒီေလာက္ယားတဲ့ ေစာက္ပတ္ သားလိုးေပးမွာေပါ့ ”

” အဟင့္ ဟင့္ … အ အားးး ……အမေလးးး … အားးးးးး ”

ေဝယံေဇာ္၏ ရက္ရက္စက္စက္ လိုးခ်က္မ်ားေအာက္ ခင္လေရာင္တစ္ေယာက္ လူးလိမ့္ခံေနရရွာ၏။

“အ အားးးး … အဟင့္ ဟင့္ … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ သဲရယ္ … အ အ အားးးးး ”

ေဝယံေဇာ့္လီးႀကီးမွာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနကာ ဒစ္ဖူးက ျပဲလန္ေနၿပီး ခါတိုင္းတက္ ထြားေနသေယာင္ ျဖစ္ေနသည္။ အျမဲတမ္း လိုးဖို႔ စဥ္းစားေနေသာ အေဒၚျဖစ္သူ၏ ေစာက္ပတ္အား လိုးေနရသျဖင့္ မနားတမ္း ပစ္ပစ္လိုးေနေတာ့၏။ ေစာက္ဖုတ္အား ယက္ခြင့္သာေပးၿပီး အလိုးခံဖို႔ ခါးခါးသီးသီး ျငင္းဆန္တတ္သည္ကို စဥ္းစားမရ။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ခင္လေရာင္၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးႀကီးဝင္ေရာက္ေနသျဖင့္ ေဝယံေဇာ္မွာ အားရေက်နပ္ေနမိသည္။

ခင္လေရာင္၏ အေပၚအကၤ်ီအား ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ဘယာစီယာအတြင္းမွ ႐ုန္းႂကြေနေသာ နို႔အုံႀကီးႏွစ္ဖက္အား ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ လိုးလိုက္တိုင္း ေဝယံလဥႀကီးမ်ားက ခင္လေရာင္ဖင္ဝေလးအား တဘတ္ဘတ္ ရိုက္မိေန၏။ ဘယာစီယာအား ေအာက္ဆြဲခ်ကာ နို႔သီးေခါင္းမ်ားစုပ္ေပးစဥ္ ခင္လေရာင္ေခါင္းေလး လွန္တက္သြားရသည္။

” အ … အဟင့္ … ရွီးးးး … အင္းဟင္း ”

တူျဖစ္သူေဝယံေဇာ္မွ နို႔စို႔ရင္း တၿပိဳင္တည္း လိုးေပးေနရာ ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြလာရသည္။ ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္အား မသိမသာျဖဲေပးရင္း တစ္ခ်က္ခ်က္ ပင့္ေပးမိေန၏။ ခင္လေရာင္မွာ ေခါင္းေလးေမာ့ရင္း ေဝယံေဇာ္၏ အားပါေသာ လိုးခ်က္မ်ားေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္း ေစာက္ပတ္တအုံလုံး ယားတက္လာကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္မိေတာ့သည္။

” အားဟား … အားးး ထြက္ ထြက္ ထြက္ၿပီဟာ … အားးးးး ရွီးးးးးး ”

တူျဖစ္သူအား အလိုးမခံခ်င္ေသာ္လည္း အထိအေတြ႕မွာ မိန္းေမာသြားရေတာ့၏။ မိန္းမသဘာဝ တူျဖစ္သူ ေဝယံေဇာ္၏ လီးႀကီးအား ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားႏွင့္ ညႇစ္ရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ေနသည္။ ေဝယံေဇာ္မွာ ခင္လေရာင္၏ မ်က္ႏွာေလးရွုံ႔မဲ့ကာ ဖင္ႀကီးအား ေအာက္မွ ေကာ့ထိုးေနသျဖင့္ ၅ ခ်က္ေလာက္ ဖိလိုးကာ ဆီးခုံးခ်င္း ကပ္သည္အထိ လီးအား ဖိကပ္ထားလိုက္၏။ လီးအရည္ျပားတစ္ေလၽွာက္ ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားရာမွ ခင္လေရာင္ ေစာက္ရည္ကုန္သည္အထိ စိမ္ထားလိုက္သည္။

နို႔သီးေခါင္းေလးအား စို႔ရင့္ ေအာက္ဖက္သို႔ ေခါင္းေရြ႕ကာ လီးႀကီးအား အဖုတ္ထဲမွ ထုတ္လိုက္သည္။ ေအာက္ဖက္ထိ ဆင္းလာရင္း ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲကာ လီးဒဏ္ေၾကာင့္ ျပန္မစိေသးေသာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား ခပ္ရဲရဲေလးအား လၽွာျဖင့္ ထိုးေကာ္လိုက္သည္။

ခင္လေရာင္ တကိုယ္လုံး ဆက္ကနဲ တုန္သြားရ၏။ အခုေလးတင္ လိုးထားေသာ ေစာက္ဖုတ္အား တူျဖစ္သူမွာ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ယက္ေပးေနသျဖင့္ ေစာက္ရည္ထြက္ၿပီးခါစ အယက္ခံရေသာ အရသာ အသစ္ေလးအား ခံစားေနမိသည္။

” အားးး … ဟင့္ ဟင့္ … ရွီးးးးး … … ကၽြတ္ … အားးးးး အ ”

ခင္လေရာင္တကိုယ္လုံး ေကာ့ပ်ံကာ ဒုတိယအႀကိမ္ ရမၼက္စိတ္မ်ား ျပန္လည္ထႂကြလာ၏။ ေစာက္ရည္မ်ားစီးက်လာရာ ေဝယံေဇာ္မွာ လၽွာျဖင့္ပင့္ယက္ရင္း ထြက္လာသမၽွ စုပ္ယူမ်ိဳခ်ပစ္သည္။ အားရေအာင္ ယက္ၿပီးမွ ခင္လေရာင္ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ကာ ေနရာယူလိုက္၏။ ေဖာင္းႂကြေနေသာ ခင္လေရာင္ေစာက္ပတ္ေပၚတြင္ ေဝယံေဇာ္လီးႀကီးမွာ တဇပ္ဇပ္ ခါရမ္းေနသည္။

ခင္လေရာင္ မ်က္လုံးေလးစင္းၾကည့္ရာ ေဝယံေဇာ္မွာ လီးအရင္းအား လက္ညိဳးလက္မျဖင့္ ညႇပ္ကိုင္ရင္း ဒစ္ဖူးနီညိဳႀကီးျဖင့္ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားအထက္က ေခါင္းျပဴေနေသာ ေစာင္စိေလးအား တဘတ္ဘတ္ ရိုက္ခ်ေနေတာ့၏္။

” အ … အ … ကၽြတ္ကၽြတ္ ”

” အ … အ … ကၽြတ္ကၽြတ္ ”

ခင္လေရာင္ ခါးေလးဆက္ကနဲ ေကာ့လာရင္း ေပါင္တန္ေလးမ်ား တဇပ္ဇပ္တုန္လာ၏။ ေဝယံေဇာ္မွာ ဒုတိယအခ်ီမို႔ ခင္လေရာင္၏ ကာမစိတ္အား အျမင့္ဆုံးထိ နိုးေနေတာ့သည္။ ေပါင္သားေဖြးေဖြး ႏွစ္ဖက္အား ဆြဲမရင္း ေစာက္ပတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လီးအား အေျမႇာင္းလိုက္ ထိုးခြဲလိုက္၏။

” အ အားးး … သဲရယ္ ”

ေဝယံေဇာ္ ဒစ္ဖူးနီညိဳႀကီးမွာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ အထက္နားမွ အက္ကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ထိုးတက္သြားရာ ေခါင္းျပဴထြက္ေနေသာ ေစာက္စိေလးအား ဒုတ္ကနဲ႔ ေကာ္ထိုးမိေနသည္။ ၅ ခ်က္ေလာက္ ထိုးကေလာ္ၿပီးမွ ေစာက္ေခါင္းဝေလးထဲ ဒစ္ဖူးျမဳတ္ကာ ဖိထည့္လိုက္ေတာ့၏။

” ဗ်စ္ … ဘြတ္ … ဖလြပ္ … ဗ်စ္ဗ်စ္ ”

ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့တက္လာရင္း မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ လီးဝင္လာသည္ကို ေစာက္ပတ္ေလးမွ ဒုတိယအႀကိမ္ ဆီးႀကိဳလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားထဲ ေဝယံေဇာ္ ဒစ္ႀကီးမွ ပြတ္ဆြဲေနသည့္ အရသာထူးေလးအား ခံစားေနျပန္၏။ အေဒၚျဖစ္သူ ခင္လေရာင္ မ်က္ႏွာေလးမွာ ခံစားမွုအျပည့္နဲ႔ တအင္းအင္း ညည္းေနရာ ေဝယံေဇာ္မွာ ကိုယ္လုံးအား ေရွ႕ေမွာက္၍ မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ ေဝယံေဇာ္၏ အားပါေသာ လိုးခ်က္မ်ားအား ခင္လေရာင္မွာ မသိမသာေလး ျပန္ျပန္ေဆာင့္ေပးေန၏။

ေဝယံေဇာ္မွာ တကိုယ္လုံး အားထည့္ကာ ပစ္လိုးေနသျဖင့္ လိုးအားေလ်ာ့လာခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္ မထင္မွတ္ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္လာရသည္။ ေဝယံေဇာ္၏ခါးအား ခင္လေရာင္ လက္ႏွစ္ဖက္က ဆြဲခ်ိတ္ကာ ေအာက္မွ ပင့္ပင့္လိုးေတာ့၏။ ေဝယံေဇာ္မွာ ခါးဆန႔္ကာ ေျခဆင္းရင္း ဝမ္းလ်ားေမွာက္ပုံစံျဖင့္ လီးအား အေျဖာင့္အတိုင္း စိုက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ခင္လေရာင္မွာ ေအာက္မွ ပင္ေဆာင့္တိုင္း သူမ၏ ေစာက္စိနီတာရဲေလးႏွင့္ ေဝယံေဇာ့္ဆီးခုံးအား မထိတထိေလး ျဖစ္ေနရာ အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာခဲ့၏။

” အားးးး … ဘြတ္ ဘြတ္ … လိုး လိုး … နာနာေလးးး … ဖြပ္ ဘြတ္ လိုးစမ္းပါ သဲရယ္ … အ အင့္ အင့္ ”

ေနာက္ပိုင္း ဟန္မေဆာင္နိုင္ပဲ ေဝယံေဇာ္ခါးအား အားထဲဆြဲကပ္ထားကာ ဖင္သားႀကီးမ်ား ႂကြတက္လာၿပီး တဖုံးဖုံး ပင့္ပင့္ေဆာင့္ေတာ့သည္။

ေစာက္စိေခါင္းေလးႏွင့္ ေဝယံေဇာ့္ဆီးခုံး ထိမိတိုင္း တကိုယ္လုံး က်င္တက္လာကာ ေဖာ္မျပနိုင္ေသာ ကာမအရသာအား ခံစားမိသည္။ တအီးအီး တအားအား ညည္းရင္း မနားတမ္း ပင့္ေဆာင့္ကာ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္တြင္ အားကနဲ႔ အသံက်ယ္ႀကီးထြက္ကာ ေဝယံေဇာ့္ခါးေပၚ သူမေျခႏွစ္ေခ်ာင္းအား ခ်ိတ္တင္လိုက္ေတာ့သည္။

” အင့္ … ဘြတ္ … ဘြတ္ … ဗ်စ္ အ အားးးး … ဘြတ္ ဖြပ္ဖြပ္ … အင့္ … အား အားးး အားးးးးးး … ၿပီး ၿပီးးးး ၿပီးၿပီ သဲရာ … အင့္ ဘြတ္ … ဗ်စ္ … အားးးး ဟူးးးးးးးးးးးး ရွီးးးးးးးးးးးးးး ”

ေဝယံေဇာ့္ခါးအား ေျခႏွစ္ဖက္ႏွင့္ လိမ္က်စ္ထားကာ ေစာက္ရည္မ်ား တျဗန္းျဗန္း ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ခင္လေရာင္ ၿငိမ္သြားမွာ ေဝယံေဇာ္မွာ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ တရၾကမ္းဖိလိုးရင္း လရည္မ်ား ေစာက္ေခါင္းတြင္း ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့၏။

” အားဟားးးး … ဘြတ္ ဘြတ္ … ဒုတ္ စြက္ … ဗ်စ္ အင့္ … ထြက္ၿပီ အားးးး အ … သားလည္း ၿပီးၿပီ ရွီးးးး ရွီးးးးးးးး ”

ဧည့္ခန္းတြင္း တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ လိုးေနစဥ္ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ မ်က္ဝန္းတစ္စုံအား သတိမထားမိၾကေပ။

ခင္လေရာင္မွာ အေမာေျပသြားသည္ႏွင့္ လက္ရွိ အျဖစ္အပ်က္အား ျပန္စဥ္းစားမိကာ ထထိုင္ရင္း သူမထမိန္ေလး ျပန္ဝတ္လိုက္၏။ ကာမစိတ္ ထႂကြစဥ္ ရမၼက္ေနာက္လိုက္မိေပမယ့္ ေသြးေအးသြားခ်ိန္ ဝမ္းနည္းစိတ္မ်ား ဝင္လာကာ တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ ငိုရင္း အိမ္အေပၚထပ္ သူမအိပ္ခန္းထဲ ေျပးဝင္ကာ ငိုခ်လိုက္ေတာ့သည္။

” အဟင့္ဟင့္ … အီးဟီးးး သြားပါၿပီဟာ …။ ငါ ငါ … ကိုရဲကို ကတိေပးထားတာ … ပ်က္ကုန္ပါၿပီ …။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ … အီးဟီးးး အဟင့္ ”

အခန္းျပင္မွ နားေထာင္ေနေသာ ေဝယံေဇာ္မွာ နားမလည္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရသည္။ အေဒၚျဖစ္သူက ဖခင္အား ဘာကတိေတြမ်ား ေပးထားသလဲဟု သိခ်င္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္ ခင္လေရာင္မွာ အခန္းတံခါးဖြင့္မေပးေတာ့ပဲ တရွုံ႔ရွုံ႔ ငိုေနရွာ၏။

ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ခင္လေရာင္မွာ ေဝယံေဇာ္အား သိသိသာသာပင္ ေရွာင္ေနလိုက္သည္။ ျပတင္းေပါက္မွ ျဖတ္သန္းလာေသာ ေနေရာင္ျခည္ေလးနဲ႔အတူ ေက်းငွက္ေလးမ်ား ေအာ္သံမ်ားေၾကာင့္ ေဝယံေဇာ္ အိပ္ယာထလိုက္၏။

ဒီေန႔ဆို ၁ ပတ္ျပည့္ၿပီ။ တီခင္၏ မနက္တိုင္း လာနိုးတဲ့ အသံေလးအား ၾကားခ်င္မိသည္။ ေဝယံေဇာ္မွာလည္း ဒီေလာက္ အလိုလိုက္ထားေသာ အေဒၚျဖစ္သူအား လိုးခဲ့မိသျဖင့္ အျပစ္ရွိသလို ခံစားေနရကာ ခင္လေရာင္အား မေခၚရဲေပ။

အေဒၚျဖစ္သူ ခင္လေရာင္၏ “သဲ” ဆိုေသာ စကားလုံးေလးအား လြမ္းဆြတ္ေနမိသည္။ ပ်င္းေၾကာ တစ္ခ်က္ဆြဲရင္း ေအာက္ထပ္ဆင္းလာရာ လက္တကိုင္းအကၤ်ီေလးႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုဒူးဖုံးေလး ဝတ္ထားေသာ ခင္လေရာင္အား မီးဖိုခန္းထဲတြင္ ေတြ႕လိုက္ရ၏။ ပုခုံးက်ယ္က်ယ္ လက္ေမာင္းအိုးတုတ္တုတ္ လက္တကိုင္းအကၤ်ီေလးက ခ်ပ္ကပ္ေနကာ ခါးနားတြင္ ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေလးထြက္ေနရင္း ဖင္သားအိအိႀကီးမွာ ေဘာင္းဘီတိုအတြင္းမွ ေကာ့ထြက္ေနေတာ့သည္။ အေဒၚျဖစ္သူ၏ စြဲမက္ဖြယ္ ကိုယ္လုံးေလးအား မေပြ႕ဖက္ရတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ေျခဖြဖြနင္းရင္း တိုးကပ္ကာ အေနာက္မွ သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ ခ်က္ခ်င္း ေဝယံေဇာ့္လက္အား ပုတ္ထုတ္ခံခံလိုက္ရ၏။

” ဟာ … တီခင္ရယ္ … သားကို ခြင့္လြတ္ေပးပါဗ်ာ …။ သား တီခင္ မရွိရင္ မေနတတ္လို႔ပါ ”

ခင္လေရာင္မွာ ေရေႏြးဆူသည္ႏွင့္ ဓာတ္ဗူးထဲ ျဖည့္ကာ မီးဖိုခန္းမွ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ ေဝယံေဇာ့္အား လုံးဝလွည့္မၾကည္ေပ။

တျဖည္းျဖည္း ရက္မ်ားကုန္ဆုံးလာကာ ဒီကေန႔ဆို ၂ ပတ္တင္းတင္း ျပည့္ေလၿပီ။ ခင္လေရာင္မွာလည္း အလိုလိုက္ထားရဲ့နဲ႔ သူမအေပၚ လုပ္ရဲ့ေလျခင္းဟု သတ္မွတ္ကာ ဝမ္းနည္းစိတ္ဆိုးေနေပမယ့္ တူျဖစ္သူ၏ တီတီတာတာ စကားေလးမ်ားအား သတိရေနမိသည္။ မနက္ပိုင္း ေဝယံေဇာ္အား သူမအိပ္ယာနိုးတိုင္း အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္ေသာ တူျဖစ္သူ၏ လီးႀကီးအား ကိုက္ကိုက္နိုးရာ လီးႀကီးအား လြမ္းလွၿပီ။ ထိုလီးႀကီးျဖင့္ သူမအား လိုးသြားသျဖင့္ စိတ္ဆိုးေနမိျပန္သည္။ ေဝခြဲမရေသာ စိတ္ေတြႏွင့္ သူမမ်က္ႏွာအႏွံ့နမ္းရင္း နို႔စို႔ကာ အဖုတ္ေလးအား ယက္ေပးတတ္ေသာ ေဝယံေဇာ့္မ်က္ႏွာေလးအား ျမင္ေယာင္လာေတာ့သည္။

ေန႔လည္ပိုင္း ထမင္းစားၿပီး အိပ္ယာထဲေမွးရာ လူးလြန႔္ရင္း သူမအား ေတာင္းပန္ေနေသာ ေဝယံေဇာ္၏ သနားစဖြယ္ အသံေလးမ်ား နားထဲ ပဲ့တင္ထပ္ေနေတာ့၏။ ဟူးးးး… ကနဲ သက္ျပင္းခ်ရင္း ကုတင္ေပၚမွထကာ ေဝယံေဇာ့္ အိပ္ခန္းနား ေျခသံလုံလုံနင္းကာ တိုးကပ္ခဲ့သည္။ တံခါးအား အသာေလးတြန္းၾကည့္ရာ ဂ်က္ခ်မထားသျဖင့္ အလြယ္တကူ ဟသြားေတာ့၏။

ေဝယံေဇာ္မွာ ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းျပင္တြင္ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ရင္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခရမ္းေရာင္ေလးအား နမ္းရွိုက္ေနသည္။ ျပန္ျဖန႔္လိုက္ ဂြၾကားေနရာေလးအား မက္မက္ေမာေမာနမ္းလိုက္ လၽွာထိပ္ေလးျဖင့္ တို႔လိုက္ လုပ္ေနျပန္သည္။ ခင္လေရာင္ ေသခ်ာၾကည့္မိမွ မနက္က ေအာက္ထပ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ခၽြတ္ထားခဲ့ေသာ သူမ အတြင္းခံေလးျဖစ္ေန၏။ အတြင္းခံဂြၾကား သူမေစာက္ပတ္ေလးႏွင့္ အျမဲထိေသာ ေနရာေလးအား တရွိုက္မက္မက္ နမ္းေနသည္ကို ျမင္ေနရသျဖင့္…

” အိုရ္ … သဲရယ္ ”

သူမေစာက္ဖုတ္ေလးအား လက္ျဖင့္စမ္းရင္း ရင္ထဲ လွိုက္တက္လာကာ ဝမ္းနည္းလာမိေတာ့သည္။ တံခါးေလးျပန္စိကာ သူမအိပ္ခန္းထဲ ေျပးဝင္ကာ ငိုခ်မိေတာ့၏။ ဒီလိုေနသြားလ်င္ သူမေရာ တူျဖစ္သူ အသဲတစ္ျခမ္းေလးပါ စိတ္ညႇစ္ရေတာ့မည္မို႔ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ တစ္ေနရာရာသို႔ ခဏအနားယူရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ အစ္ကိုျဖစ္သူ ဦးရဲေဇာ္ထံ ဖုန္းဆက္ကာ ညၾက အိမ္ျပန္လာဖို႔ ေျပာလိုက္မိသည္။ ညပိုင္း ဦးရဲေဇာ္ အခန္းထဲတြင္ ခင္လေရာင္မွာ အျဖစ္အပ်က္အားလုံး ေျပာျပလိုက္၏။

” အဟင့္ ဟင့္ … အဲတာပဲ ကိုရဲ …။ ညီမေလး ကိုရဲ ေပးထားတဲ့ ကတိလည္း ပ်က္ၿပီေလ …။ အီးဟီး အဟင့္ ဟင့္ ”

ဦးရဲေဇာ္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္ေျပာေနေသာ ညီမျဖစ္သူ ခင္လေရာင္၏ ေခါင္းေလးအား ပြတ္သပ္ေပးကာ ကုတင္ေပၚ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ထိုေနာက္ ခင္လေရာင္ေဘးနား ဝင္ထိုင္ရာ ဦးရဲေဇာ္ ရင္ခြင္ထဲ ခင္လေရာင္တစ္ေယာက္ ေခါင္းတိုးေဝွ႕ကာ အားရပါးရ ငိုခ်လိုက္ေတာ့၏။

” ညီမေလးတို႔ ျဖစ္တဲ့ေနက အစ္ကို အိမ္ျပန္လာတာ အကုန္ျမင္ပါတယ္ ”

” ရွင္ ”

” ဟုတ္တယ္ … အစ္ကိုျပန္ထြက္သြားတာပါ …။ သားေလးက ညီမေလးကို ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို သဝန္တိုၿပီး ျဖစ္သြားတာေနမွာ ”

” ဒါေပမယ့္ … ညီမေလးနဲ႔ ကိုရဲ မွားၿပီး ေနာက္ပိုင္း … ကိုရဲကို ညီမေလး ကတိေပးခဲ့တယ္ေလ ”

” အစ္ကိုနဲ႔မွားတာက … ရမၼက္စိတ္သက္သက္ေၾကာင့္ မေမၽွာ္လင့္ပဲ ျဖစ္ရတာပါ …။ အဲ့ဒီအတြက္ စိတ္မေကာင္းဘူး …။ သားေလးနဲ႔ ညီမေလးက ”

” သားေလးက ညီမေလးအေပၚ ခ်စ္သူလို သေဘာထားေနတာ ညီမေလးလည္း သာယာမိတာ ဝန္ခံပါတယ္ ”

ဦးရဲေဇာ္ စကားမဆုံးခင္ ခင္လေရာင္မွာ ျဖတ္ေျပာလိုက္မိသည္။ အစ္ကိုျဖစ္သူ၏ စကားမ်ားေၾကာင့္ အတိတ္သို႔ ျပန္စဥ္းစားမိေနေတာ့၏။

သူမ အပ်ိဳစဥ္ဘဝအား သိမ္းပိုက္ခဲ့သူမွာ အစ္ကိုရင္းေခါက္ေခါက္ ဦးရဲေဇာ္ ျဖစ္ေနခဲ့၏။ ဦးရဲေဇာ္မွာ မိန္းမဆုံးၿပီးကတည္းက ကာမစိတ္မ်ား ေပ်ာက္ဆုံးေနခဲ့ရာ သားျဖစ္သူေဝယံေဇာ္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေက်ာင္းၿပီးခါနီး ေလ့လာေရးခရီးထြက္ခ်ိန္ ညီမျဖစ္သူ ခင္လေရာင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး မွားမိၾကသည္။ ကုမၸဏီ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ အေသာက္မ်ားၿပီး အိမ္သို႔ျပန္လာရာ ညီမျဖစ္သူ ခင္လေရာင္အား ဇနီးျဖစ္သူ ႀကိဳေနသည္ဟု ထင္မွတ္မိေနေတာ့၏။

” မိန္းမ … ေဂ့ … ေမာင့္ကို ေစာင့္ေနတာလား … ေအ့ ေဂ့ … အုဝ္ ”

” ကိုရဲ … ညီမေလးေလ … တအားမူးလာၿပီ ထင္ပါရဲ့ ”

အစ္ကိုျဖစ္သူအား ခ်ိဳင္းမွတြဲရင္း အိမ္အေပၚထပ္ အိပ္ခန္းထဲ ပို႔ေပးရာ ကုတင္နားအေရာက္ ဦးရဲေဇာ္မွာ ခင္လေရာင္အား ဆြဲလွဲရင္း ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္ေတာ့၏။

” ကိုရဲ … ညီမေလးပါ … သတိထားပါဦး …”

ခင္လေရာင္ စကားမဆုံးခင္ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ သူမကိုယ္လုံးအား ခြကာ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား ဆြဲစုပ္ခံရသည္။

” အင့္ … ဖလူး … ႁပြတ္ ႁပြတ္ ”

ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား စိထားေပမယ့္ အစ္ကိုျဖစ္သူ၏ လီးမွာ အဖုတ္ေလးအား တည့္တည့္ေထာက္မိေန၏။ ဦးရဲေဇာ္မွာ ကိုယ္လုံးအားႂကြရင္း တင္းထုပ္ေနေသာ နို႔အုံႀကီးမ်ားအား ညႇစ္ေခ်ေပးေနျပန္သည္။ ခင္လေရာင္မွာ ဦးရဲေဇာ္ ကိုယ္လုံးေအာက္မွ လူးလြန႔္႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားရာ အရာမေရာက္ေပ။

တျဖည္းျဖည္း အစ္ကိုျဖစ္သူဦးရဲေဇာ္၏ လက္မ်ားက နို႔အုံမ်ားမွတစ္ဆင့္ ေအာက္ဖက္သို႔ ဆင္းလာရာ သူမေပါင္ၿခံထဲ ေရာက္ရွိလာ၏။ ထမိန္အျပင္မွ ပြတ္ေနရာ ဦးရဲေဇာ္မွာ အားမရသည့္ပုံစံေၾကာင့္ ခင္လေရာင္ ဗိုက္သားေလးေပၚေရြ႕ရင္း လက္ေခ်ာင္းမ်ားအား ထမိန္အတြင္းသို႔ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းေလးထဲ လက္ခလယ္ထည့္ကာ အေပၚသို႔ ကုတ္တင္လိုက္စဥ္ ေထာင္ထြက္ေနေသာ အစိေလးအား ေကာ္မိသျဖင့္ ခင္လေရာင္ တစ္ေယာက္ တကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားရသည္။ သိစိတ္က ျငင္းဆန္ေနေပမယ့္ ေပါင္တန္ေလးမ်ားက အလိုလို ကားေပးမိေန၏။

ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ေနရာမွ ေစာက္စိေလးအား ဖိေခ်ခံရသျဖင့္ ရင္ဘတ္ေလး ေမာ့တက္သြားကာ ေခါင္းေလးေဘးလြဲရင္း တအင္းအင္း ညည္းေနရသည္။ ဦးရဲေဇာ္မွာ ခင္လေရာင္ေစာက္ပတ္ေလးအား ကလိရင္း ကိုယ္လုံးအား ေအာက္ဖက္ေရြ႕လိုက္သည္။ ထမိန္အေပၚစအားျဖည္ရင္း ေပါင္လယ္ထိဆြဲခ်ကာ ေပါင္ဂြထဲမွ အဖုတ္ေလးအား ဖိယက္ေတာ့၏။

” အို … ကိုရဲ … မလုပ္နဲ႔ ”

ခင္လေရာင္ တားေပမယ့္ ဦးရဲေဇာ္မွာ ေပါင္သားႏွစ္ဖက္အား လက္ျဖင္ဖိထားရင္း ေစာက္ပတ္ေလးအား တျပက္ျပက္ ယက္ေနသည္။ အေတြ႕အၾကဳံ မရွိေသးေသာ ခင္လေရာင္မွာ အစ္ကိုျဖစ္သူ၏ မူးမူး႐ူး႐ူး ဇြတ္တရြတ္နိုင္မွုမ်ားေၾကာင့္ တအင္းအင္း ညည္းေနရေတာ့၏။ ဇနီးျဖစ္သူမရွိေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူ ဦးရဲေဇာ္အား သနားသျဖင့္ ဤအိမ္ႀကီး၌ အတူလာေနရာမွ အခုလို အျဖစ္ပ်က္ႏွင့္ ၾကဳံရေတာ့သည္။

ဦးရဲေဇာ္မွာလည္း အသိစိတ္ေပ်ာက္ကာ ညီမျဖစ္သူအား ဆုံးပါးသြားေသာ ဇနီးအျဖစ္ ထင္မွတ္ေနရွာ၏။ ေစာက္ပတ္ေလးအား အထက္ေအာက္ ယက္ေပးကာ အစိေလးအား ဆြဲစုပ္ေပးသည္။ ခင္လေရာင္မွာလည္း ရမၼက္စိတ္ေလးမ်ား ထႂကြကာ မသိမသာေလး စိတ္ပါလာမိ၏။ ဖင္သားႀကီးမ်ား ႂကြတက္ကာ အဖုတ္ေလးအား ေကာ့ေပးရင္း ညည္းတြားေနသည္။

” အ အားးးးးး … ရွီးးးး … အ အ ”

အသံေပါင္းစုံထြက္ၿပီး ညည္းတြားေနတဲ့ ခင္လေရာင္၏ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ လက္ခလယ္ထည့္ကာ အထုတ္အသြင္း လုပ္ေပးေနျပန္သည္။ ေစာက္စိေလးအား ဆြဲစုပ္ရင္း သြားျဖင့္ မနာ့တနာေလး ကိုက္ေပးရာ ခင္လေရာင္တစ္ေယာက္ ေကာ့ပ်ံေနေတာ့၏။ လက္ခလယ္ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားအား ထိုးေမႊလိုက္စဥ္ ခင္လေရာင္ ေပါင္သားေလးမ်ား တဆက္ဆက္တုန္ကာ…

” အားးး … ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ … ကိုရဲ … အ အားးး … ညီမေလး ရင္ထဲ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ … အ … မသိေတာ့ပါဘူးးး … အို႔ အိုးးးး … အမေလးးးး … မရေတာ့ဘူးးးးး … ထြက္ ထြက္ … ထြက္ကုန္ပါၿပီ … အားးးး ရွီးးးးး အင္းးးးးးး ”

ခင္လေရာင္မွာ ဖင္သားႀကီး ေျမႇာက္တက္လာရင္း ေစာက္ရည္မ်ား တျဗန္ျဗန္း ပန္းထုတ္ရာ ဦးရဲေဇာ္ မ်က္ႏွာအား စင္ကုန္ေတာ့၏။ မ်က္လုံးေလးစင္းကာ သူမေစာက္ရည္မ်ား ရႊဲႏွစ္ေနေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူ ဦးရဲေဇာ္၏ မ်က္ႏွာအား ၾကည့္ရင္း…

” ကိုရဲ … ကန္ေတာ့ေနာ္ … ကန္ေတာ့ ”

ရင္ဘတ္ေပၚ လက္အုပ္ခ်ီကာ ပက္လက္အေနထားျဖင့္ ေတာင္းပန္ရင္း ဖင္ႀကီးအား ကုတင္ေပၚ ျပန္ခ်လိုက္ေတာ့၏။ ဦးရဲေဇာ္မွာ ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲၿပီး ေဖာင္းႂကြေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား စိုက္ၾကည့္ကာ သူ၏ေဘာင္းဘီအား ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။

ဦးရဲေဇာ္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲက လီးႀကီးမွာ အေျမႇာင္းလိုင္ထေနရာ ခင္လေရာင္တစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနရင္း ရင္ဖိုေနရ၏။ အစ္ကိုျဖစ္သူ၏ လီးႀကီး သူမေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ မၾကာခင္ ဝင္လာေတာ့မည္ကို ေတြးေနစဥ္ ဦးရဲေဇာ္မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီအား ေပါင္လယ္ထိ ဆြဲခ်လိုက္သည္။

” အိုရ္ ”

ဦးရဲေဇာ္ လေမႊးအုံႀကီးေအာက္ဖက္ ဒစ္ႀကီးေကာ့ေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ တဇပ္ဇပ္ တုန္ေနသည္ကို ခင္လေရာင္ ျမင္လိုက္ရေတာ့၏။ သူမေစာက္ေခါင္းဝေလးထဲ ခပ္ေႏြးေႏြး ဒစ္ဖူးႀကီး ေတ့ခံရၿပီး တဆက္တည္း အစ္ကိုျဖစ္သူ၏ လီးညိဳႀကီး တိုးဝင္လာေတာ့သည္။

” ဗ်စ္ … အ … ဘြတ္ … အမေလး … ကိုရဲ ”

ေစာက္ေခါင္းထဲ ပူကနဲျဖစ္ကာ စပ္ဖ်င္းႀကီး ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒီအသက္ရြယ္ထိ ခ်စ္သူရည္းစား မထားဖူး၍ အထိအေတြ႕ လုံးဝမရွိေသာ သူမေစာက္ပတ္ေလးအား ပထမဆုံး လီးသြင္းခံလိုက္ရ၏။ အစ္ကိုအရင္းေခါက္ေခါက္၏ လီးႀကီးအား မဆန႔္မျပဲႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ႀကိဳဆိုရင္ အပ်ိဳေမွးေပါက္ကာ ေသြးမ်ားစီးဆင္းလာရသည္။ ဦးရဲေဇာ္မွာလည္း မိန္းမဆုံးၿပီးကတည္းက ကာမဆႏၵမ်ား ခ်ဳပ္တီးထားရာ တရၾကမ္း ဖိလိုးေနေတာ့သည္။

ခင္လေရာင္ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ စီးပိုင္ေနသျဖင့္ လီးအရည္ျပား တစ္ေလၽွာက္ တင္းၾကပ္စြာ ညႇစ္ထားေပးသလို ျဖစ္ေနရ၏။ လီးအရင္းထိ ဝင္သြားတိုင္း ရင္ဘတ္ေလးေကာ့ကာ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ အသံမ်ားက ဦးရဲေဇာ္၏ ကာမစိတ္အား ပိုၿပီး ေတာက္ေလာင္ေစေတာ့သည္။

” အားးးးးးးးးးးး … ေသပါၿပီ … ကိုရဲရယ္ … ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ … အဟင့္ ဟင့္ ”

ခင္လေရာင္၏ ငိုယိုေတာင္းပန္သံေလးမ်ားမွာ ဦးရဲေဇာ္၏ ရက္ရက္စက္စက္ လိုးခ်က္မ်ားေအာက္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရ၏။ တစ္ညလုံး နားလိုက္ လိုးလိုက္ျဖင့္ မနက္ ၅ နာရီေလာက္မွ ဦးရဲေဇာ္တစ္ေယာက္ ရပ္သြားခဲ့သည္။ ခင္လေရာင္ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးမွာ အပ်ိဳေမွးေပါက္ကာ ေယာင္ကားေနရရွာ၏။ မနက္အိပ္ယာနိုးသည္ႏွင့္ ဦးရဲေဇာ္တစ္ေယာက္ ကုန္းထလိုက္သည္။

” အားးး … ကၽြတ္ ကၽြတ္ ”

ညက အမူးလြန္၍ ေခါင္းက တဆစ္ဆစ္ ကိုက္ခဲေနရသည္။ ေဘးနားမွ ငိုသံသဲ့သဲ့ ၾကားမိသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္မိရာ…

” ဟင္ … ညီမေလး … ဘယ္ ဘယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ … ျဖစ္ ”

ဦးရဲေဇာ္မွာ ခင္လေရာင္အား ေမးရင္း သူ႔ေအာက္ပိုင္း ၾကည့္မိရာ ေဘာင္းဘီမရွိေတာ့ပဲ လီးႀကီးမွာ ေသြးစေသြးနမ်ား ကပ္ေနၿပီး ေပါင္ေပၚကပ္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။

” ညက … ကိုရဲ … တအားမူးလာလို႔… ညီမေလးက အိပ္ခန္းထဲ တြဲပို႔တာ … ဒီထဲေရာက္ေတာ့ … အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္

ဦးရဲေဇာ္မွာ အေျခအေနအား သေဘာေပါက္သြားသည္။ ခင္လေရာင္အား ေနာက္ ဒီလို မျဖစ္ေစရပါဘူးဟု တတြက္တြတ္ ေတာင္းပန္ေနရွာ၏။ တစ္ညလုံး လိုးထားေသာ ညီမျဖစ္သူကိုယ္လုံးေလးအား ဆြဲထူကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ သန႔္စင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ခင္လေရာင္မွာ ႏွစ္ရက္ခန႔္ ကြတကြတေလး ျဖစ္ေနကာ ေနာက္ရက္မွ အဖုတ္ေလးက သက္သာသြားေတာ့သည္။

တူျဖစ္သူ ေဝယံေဇာ္ ေက်ာင္းၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနရင္း သံေယာစဥ္ျဖစ္လာခဲ့၏။ တခါတခါ အစ္ကိုျဖစ္သူ၏ လီးႀကီးကို ျမင္ေယာင္လာခ်ိန္ ေဝယံေဇာ့္လီးအား ပြတ္သပ္ရင္း စိတ္ေျဖခဲ့ရသည္။ ေနာက္ပိုင္း ဦးရဲေဇာ္မွာ သတိထားမိလာ၍ ညီမျဖစ္သူအား အမွားမျဖစ္ဖို႔ ေျပာျပရာ ခင္လေရာင္မွ ေဝယံေဇာ္ႏွင့္ ဘယ္ေတာ့မွ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ျဖစ္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ကတိေပးလိုက္ေတာ့သည္။

” ေဟ့ … ညီမေလး အစ္ကိုေမးေနတာ ဘာမွလည္း ျပန္မေျပာဘူး ”

႐ုတ္တရက္ အစ္ကိုျဖစ္သူစကားေၾကာင့္ ခင္လေရာင္မွာ အေတြးစေလးမ်ား ပ်က္သြားရသည္။

” ရွင္ … ကိုရဲ ”

” ညီမေလးက အခု … ဘယ္သြားေနခ်င္တာလဲ ”

” တစ္ေနရာရာေပါ့ … ကိုရဲရယ္ ”

” အစ္ကို နားလည္ပါတယ္ …။ ဒါေပမယ့္ … ေသခ်ာစဥ္းစားပါဦး …။ ညီမေလးနဲ႔ သားေလးရဲ့ … သံေယာစဥ္က အစ္ကိုထင္တာထက္ ႀကီးမားေနတာ …။ ဒါက သားေလးရဲ့ ဒိုင္ရာရီ စာအုပ္ေလး ေရာ့ ”

” ဟင္ ”

” ေအးေဆးဖတ္ၾကည့္…။ အစ္ကို ကုမၸဏီသြားရဦးမယ္ ”

ဦးရဲေဇာ္ ထြက္သြားမွ ခင္လေရာင္လည္း သူမအိပ္ခန္းထဲဝင္ကာ ေဝယံေဇာ့္ စာအုပ္ေလးအား ဖတ္ၾကည့္ေတာ့သည္။ အသဲပုံ စေတကာေလးကပ္ထားေသာ စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံးေလးအား ဆြဲလွန္လိုက္၏။

ဒီေန႔ စာေမးပြဲ ေနာက္ဆုံးေန႔ ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ။ တီခင္က စိတ္မခ်လို႔တဲ့ ေက်ာင္းလာႀကိဳတာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မလည္ရဘူးဗ်။ တီခင္နဲ႔ပဲ ေလၽွာက္လည္ျဖစ္တာပါ။ ဘီယာအတူေသာက္ၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကတာ။ က်ေနာ္က မူးေနတာ တီခင္က နည္းနည္းပဲ ေသာက္ေတာ့ သိပ္မမူးပါဘူး။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အေဖလည္း မရွိဘူး တီခင္နဲ႔က်ေနာ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲေလ။ သီခ်င္းဆိုၾကတာ ေပ်ာ္စရာႀကီးဗ်။ ခဏနားၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ဘီယာနဲ႔အာလူးေၾကာ္ ထပ္ဝယ္လိုက္တယ္။ တီခင္လည္း ထပ္တိုက္ က်ေနာ္လည္း ေသာက္ေပါ့။ တီခင္လည္း သီးခ်င္ဆိုလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ႔ နည္းနည္းမူးလာပါၿပီ။

က်ေနာ္က တီခင့္ကို ကခိုင္းတာ ပထမေတာ့ ျငင္းေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္က ဇြတ္ပူဆာေတာ့ တစ္ပုဒ္ပဲေနာ္ဆိုၿပီး ကျပတာပါ။ သီခ်င္း စည္းခ်က္အလိုက္ ကေနတာဗ်။ အေပၚအကၤ်ီကိုယ္ၾကပ္ေလးနဲ႔ ေအာက္က ထမိန္စကပ္က အတြင္းဘက္ ဒူးအထက္နားထိ ခြဲထားတာ။ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးက ဘီယာအရွိန္နဲ႔ ရဲေနၿပီး စုခ်ည္ထားတဲ့ ဆံပင္ေတြက ေက်ာလည္ထိ ရမ္းေနေတာ့တာပဲ။

ပုခုံးသားျဖဴျဖဴေလးေအာက္ နို႔အုံေဖြးေဖြးႀကီးေတြက တျခမ္းေလာက္ လၽွံထြက္ေနတာ။ ကိုယ္လုံးေလး တစ္ပတ္လွည့္ၿပီး ကလိုက္ရင္ ခါးေသးက်ဥ္ေလးေအာက္က ဖင္သားႀကီးေတြက တလွုပ္လွုပ္နဲ႔ေပါ့။ ခပ္မိုက္မိုက္စတိုင္ ပန္းႏုေရာင္မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ရီေဝတဲ့အျပဳံး…။ တီခင္ကို ၾကည့္မိတာ ဂရိ (Mythology) နတ္ဘုရားပုံျပင္ထဲက (Aphrodite) အလွနတ္သမီးေလး က်ေနာ့္ေရွ႕ ေရာက္လာသလိုပါပဲ။

သီခ်င္းဆုံးသြားေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ ေခၽြးေလးေတြစို႔လို႔ေပါ့။ က်ေနာ့္ေဘး ဝင္ထိုင္ရင္း သူကတာမိုက္လား ေမးေနေသးတာ။ က်ေနာ္လည္း မေျပာမဆိုနဲ႔ တီခင့္ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ဆြဲစုပ္ပစ္တာေပါ့။ တီခင္က ပထမ တြန႔္သြားေပမယ့္ ေနာက္က် ၿငိမ္ေနတာပါ။ အဲဒီေန႔ကစၿပီး တီခင့္ကို ခ်စ္မိသြားတာဗ်။ တီခင္ကလည္း က်ေနာ့္အေပၚသံေယာစဥ္ ရွိပုံပါ။ က်ေနာ္ ဘာလုပ္လုပ္ မျငင္းရွာဘူး ခြင့္ျပဳေပးတယ္။

တစ္ရက္က ေန႔လည္ခင္း က်ေနာ္အျပင္က ျပန္လာေတာ့ တီခင့္အခန္းထဲ ဝင္လိုက္တာ တီခင္က ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနပုံပါ။ ထမိန္အစိမ္းေလးက ေပါင္လယ္ထိလွန္ေနေတာ့ ေပါင္သားေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ေလးက ဆြဲညႇစ္ခ်င္စရာႀကီး။ အနားထိတိုးကပ္ၿပီး ထမိန္ေအာက္နားစကို ဗိုက္ေပၚထိ ဆြဲတင္လိုက္တာ ေပါင္ၾကားက တီခင့္အဖုတ္ေလး ေပၚလာတာဗ်။

ေစာက္ေမႊးအုံေလးေအာက္က ခုံးထေနတဲ့ ေဘးႏွုတ္ခမ္းသားေတြေၾကာင့္ အူယားၿပီး တီခင့္အဖုတ္ေလးကို နမ္းမိလိုက္တယ္။ စနမ္းတဲ့အခ်ိန္ ညႇီစို႔စို႔အနံ့ေလး ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာတာ။ က်ေနာ္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို နမ္းမိတာပါ။ တီခင့္ကိုယ္ေလး လွုပ္လာေတာ့မွ ထမိန္ေလးဆြဲခ်ၿပီး အသာေလး ျပန္ထြက္ခဲတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ပိုၿပီးပြင့္လင္းလာတာပါပဲ။

တီခင္ေရခ်ိဳးခ်ိန္ အေဖမရွိရင္ က်ေနာ္က ဇြတ္ဝင္ခ်ိဳးတာ။ တီခင့္ တကိုယ္လုံး ဆပ္ျပာတိုက္ေပးလိုက္တယ္။ တီခင္ကလည္း က်ေနာ့္တကိုယ္လုံး ျပန္တိုက္ေပးတာပါပဲ။ မနက္လင္းၿပီဆို တီခင္က လာနိုးတတ္တာ။ တီခင့္ေျခသံၾကားတာနဲ႔ က်ေနာ္က အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ပက္လက္လွန္ထားေပးတာဗ်။ တီခင္က က်ေနာ္မနိုးရင္း ေပါင္ၾကားက လီးကို မနာတနာေလး ကိုက္ကိုက္နိုးပါေလေရာ။

က်ေနာ္ကလည္း နို႔ေတြျပန္ညႇစ္ တီခင့္ေစာက္ပတ္ေလးကို ျပန္ယက္ေပးတာ။ အဲေလာက္ထိ အလိုလိုက္ေပမယ့္ တီခင္က အလိုးမခံဘူးဗ်။ က်ေနာ္ ႏွစ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားၾကည့္တာ တီခင္က ခါးခါးသီးသီးျငင္းလို႔ ထပ္မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး။ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ဒီလိုပဲ ေနလာခဲ့ၾကတာ။ တီခင့္ကို က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။ တီခင္ကလည္း က်ေနာ့္ကို ခ်စ္တယ္ေလ။

တစ္ရက္ၾက အေဖက သူမအားလို႔ က်ေနာ္နဲ႔ တီခင့္ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္း ပါတီကိုလြတ္တာ။ က်ေနာ့္အတြက္ ျပသဒါးပါ။ ဦးသူရိန္ဆိုတဲ့ လူႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ တီခင့္တကိုယ္လုံးကို စားမတတ္ ဝါးမတတ္ ၾကည့္ေနတာ က်ေနာ္တို႔ ျပန္တဲ့အထိပါပဲ။ သိန္း ၃၀၀ ေက်ာ္တန္ ေက်ာက္စိမ္းဆြဲႀကိဳး လက္ေဆာင္ေပးတာတဲ့ဗ်ာ။ အိမ္လာေခၚတဲ့ အန္တီးႀကီးရဲ့ေယာက္်ား ဦးသူရိန္ဆိုတဲ့ အေဖ့သူငယ္ခ်င္းေပါ့။

မၾကာပါဘူး မွတ္မွတ္ရရပါပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ ေဘာလုံးကစားၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အေဖေခၚလို႔ ဦးသူရိန္မိန္းမက အိမ္ေရာက္ေနတာတဲ့။ အလုပ္ကိစၥပါ။ အလုပ္ကိစၥၿပီးေတာ့ တီခင့္ကို အျပင္ေခၚလို႔ က်ေနာ္လည္း လိုက္သြားတာေပါ့။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အေကၽြးအေမြးနဲ႔ ဧည့္ခံၿပီး အဲ့ဒီအန္တီက က်ေနာ့္ကို ဂြင္းထုေပးေနခ်ိန္ ဦးသူရိန္က တီခင့္ကို ေနာက္ေဖးအခန္းတစ္ခုမွာ ေစာက္ဖုတ္ကို နိုက္ေနတာပါ။ က်ေနာ္ အမွတ္မထင္ ေရာက္သြားလို႔ တီခင္ ဘာမွမျဖစ္တာဗ်။ က်ေနာ္သာ ေသးထမေပါက္ရင္ ဦးသူရိန္က တီခင့္ကို လိုးေတာ့မွာဗ်။

က်ေနာ္လည္း ဦးသူရိန္ကို စိတ္ဆိုးေပမယ့္ သူ႔မိန္းမက ဂြင္းထုေပးထားေတာ့ ေျပာရင္ရွုပ္ကုန္မွာ တီခင္သိမွာလည္း စိုးရိမ္တာေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ အိမ္ေရာက္ေတာ့ တီခင္နဲ႔ စကားမ်ားၾကေရာ။ က်ေနာ္လည္း တီခင့္ကို သူမ်ားလိုးမွာ ေၾကာက္ၿပီး အဲဒီေန႔က ဇြတ္လိုးပစ္လိုက္တာ။ မနက္လင္းေတာ့ တီခင္က စကားမေျပာေတာ့ဘူးဗ်။ က်ေနာ္ တီခင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ျဖစ္သြားရတာပါ။ အခုဆို တီခင္နဲ႔စကားမေျပာရတာ ၾကာၿပီဗ်ာ။

“သား … ေဝယံ ”

” ဗ်ာ … အေဖ ”

” လာေလကြာ … ကားဂိတ္လိုက္ပို႔ရေတာ့မွာ ”

ခင္လေရာင္မွာ တျခားၿမိဳ႕ေလးသို႔ ေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ေဝယံေဇာ္မွာ ကိုယ္လက္သန႔္စင္ကာ အိပ္ခန္းထဲမွာ ထြက္လာခဲ့၏။ တစ္ေနကုန္ ငိုထားသျဖင့္ မ်က္လုံးမ်ားက မို႔အစ္ေနသည္။ တီခင့္အားမၾကည့္ပဲ ၿခံဝမွ ကားေလးေပၚ တက္ထိုင္လိုက္သည္။

ခဏအၾကာတြင္ ခင္လေရာင္မွာ သူ႔ေဘးဝင္ထိုင္းၿပီး ဖေအျဖစ္သူမွ ေရွ႕ခန္းက ေမာင္း၍ ကားႀကီးကြင္းသို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ ၿမိဳ႕ထဲ လမ္းမႀကီးအတိုင္း ေမာင္းလာၿပီး လမ္းခ်ိဳးႏွစ္ခုေကြ႕ကာ နာရီဝက္အၾကာတြင္ ကားႀကီးကြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာ၏။

ကားကြင္းအတြင္း ေမာင္းဝင္လာၿပီး ခင္လေရာင္စီးရမည့္ ကားဂိတ္နား ထိုးရပ္လိုက္သည္။ ကားရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ခင္လေရာင္မွာ သူမအိတ္အားဆြဲ၍ ကားေပၚမွ ဆင္းသြားေတာ့၏။ ေဝယံေဇာ္မွာ စိတ္ထဲ ဝမ္းနည္းလာမိသည္။ ေနာက္ဆုံး ခြဲခြာခ်ိန္ေတာင္ တီခင္မွာ ႏွုတ္ဆက္မသြားေတာ့ေပ။ ကားဂိတ္နားတြင္ ကြမ္းယာဆိုင္ မုန႔္ဆိုင္ ကယ္ရီသမားမ်ား၏ စကားသံမ်ား ဆွုညံရွုပ္လၽွက္ခပ္ေနေတာ့၏။ ကားတံခါးဆြဲဖြင့္ခ်ိန္ ဖေအျဖစ္သူ ဦးရဲေဇာ္မွာ အိတ္တစ္လုံးဆြဲကာ ကားနားရပ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

” သား … ေဝယံ … မဆင္းဘူးလား ”

” ဟုတ္ အေဖ လာပါၿပီ ”

” ကားထြက္ေတာ့မွာကြ … ဟုတ္မေနနဲ႔ … ျမန္ျမန္လာ ”

” ဗ်ာ ”

” ေရာ့ မင္း အဝတ္စား ၅ စုံေလာက္ေတာ့ပါတယ္ …။ ဟိုေရာက္မွ ထပ္ဝယ္ကြာ ”

” ဘာလို႔လဲ … အေဖ … အခုဟာ တီခင့္ကို လိုက္ပို႔ၾကတာမလား ”

” မင္းက … ခင္လေရာင္နဲ႔ မလိုက္ဘူးလား ”

” ခ္ခ္ … သဲက တီခင္နဲ႔ မလိုက္ဘူးလား ေျဖလိုက္ေလ ”

ခင္လေရာင္မွာ ဦးရဲေဇာ္ ေနာက္ေက်ာမွ ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာကာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။

” ဟင္ … တီခင္ … သားကို ခြင့္လြတ္တယ္ေပါ့ မမုန္းဘူးေပါ့ေနာ္ ”

ထိုစဥ္ ခင္လေရာင္တို႔ လိုက္ပါမည့္ကားဆီမွ…

” ယခုခရီးစဥ္အား လိုက္ပါစီးနင္းမည့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားရွင္။ မၾကာခင္ အခ်ိန္အေတာတြင္း ကားထြက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသျဖင့္ မိမိတို႔ခုံမ်ားေပၚတြင္ ေနရာယူေပးၾကပါရန္ ေလးစားစြာ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္ ရွင့္ ”

” ကဲ … အစ္ကိုသြားၿပီ ညီမေလး …။ အဲဒီမွာ ေပ်ာ္သေလာက္ေနၾက …။ ေအးေအးေဆးေဆးမွ ျပန္လာၾကေတာ့ ”

” ဟုတ္ ကိုရဲ … က်န္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ … တာ့တာ ” ဦးရဲေဇာ္မွာ ညီမျဖစ္သူႏွင့္ သားျဖစ္သူအား လက္ျပႏွုတ္ဆက္ရင္း ကားေရွ႕ခန္းဝင္ကာ ကားႀကီးကြင္းအတြင္းမွ ေမာင္းထြက္သြားေတာ့သည္။ ” လာ… သဲ … တီခင္တို႔လည္း သြားစို႔ ” ခင္လေရာင္မွာ ေဝယံေဇာ့္လက္ေမာင္အား ခ်ိတ္ရင္း သူမတို႔စီးရမည့္ အိတ္စပတ္ကားႀကီးဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ