မတော်ဘူးထင်တယ် ဦးရယ်

Unicode

***ဆောရီး ခလေးရယ်… အရမ်းနာသွားလား***

အိဖြူသဇင်ကြတော့လည်း ဇာတ်လမ်းက တမျိုး။ အဖေရော အမေရောက စည်းကမ်းကြီးသဖြင့် သူ့အတွက်က ဟိုဒီကိစ္စဆိုသည်မှာ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ လုပ်ရမည့် အရာလို့ထင်သည်။ ညီညီမှာ သူ့ရည်းစားလေးကို သူများတွေလို ဟိုကိုင်ဒီကိုင် လုပ်ချင်သည်၊ အိဖြူက လက်မခံ။ အမှိုက်က ပြဿဒ်မီးလောင်ဆိုသလို စကားခနခနများလာပြီး နောက်ဆုံးတော့ ညီညီက ဟိုကောင်မလေးလိုလို ဒီကောင်မလေးလိုလို လုပ်လာရာမှ အိဖြူက ဒီလောက်သစ္စာမရှိတာ သူ့အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ် မရွေးချင်တော့ဆိုကာ ရည်းစားအဖြစ်မှ ပြတ်စဲလိုက်သည်။ နောက်အချစ်လည်း မရှာချင်တော့။ စာကိုသာ ဖိကျက်နေတော့သည်။

နိုင်နိုင်ကတော့ ထည်လဲတွဲနေတော့သည်။ အခုဆို ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်ပြန်လည်း သူ့အဖို့ မပျင်းတော့ပြီ။ သူ့အဖို့တော့ ယောက်ျားလေး တော်တော်များများကိုလည်း မြည်းစမ်းဖူးလေပြီ။ သူ့ပထွေး ဦးချစ်ဆွေကြောင့်လားမသိ၊ သူက သူ့ထက်ကြီးသော ဘဲကြီးတွေကို ပိုကြိုက်တတ်လာသည်။ ကျောင်းမှာလည်း မုဆိုးဖို ကျောင်းဆရာများနှင့် ဘာညာကွိကွလေးတွေ အမြည်းတို့စားရင်းက ကျောင်းစာများမှာ စာအရမ်းကြည့်နေသော အိဖြူနှင့် ဂရိတ်တူတူ ရနေသည်။

ဤသို့ဖြင့် သူတို့၏ ပထမအရွယ် ပညာရှာခြင်း ပြီးဆုံးပြီမို့ နှစ်ဦးသား လမ်းခွဲသွားကြရသော်လည်း အဆက်အသွယ်မှာ မပြတ်ကြချေ။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အမြဲတမ်းလိုလို အဆက်အသွယ်ရှိပြီး အနည်းဆုံး တစ်နှစ်တစ်ခါလောက်တော့ ဆုံမိကြလေသည်။ နောက်တော့ နိုင်နိုင်မှာ သူ၏ လည်ပတ်ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သူ့ထက် အသက် ၅ နှစ်မျှကြီးသူ ဗိုလ်မှူးအောင်နိုင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျခဲ့လေသည်။

အိဖြူသဇင်ကမူ မိဘပြောစကားနားထောင်ပြီး မိဘချင်း စေ့စပ်သဘောတူခဲ့သူ ကိုမျိုးဆွေဆိုသော အာအိုင်တီကျောင်းဆင်း၊ သူနှင့် အသက်တူရွယ်တူ တစ်ဦးနှင့် အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရလေသည်။ အိဖြူသဇင်၏ ယောက္ခမများမှာ ဟိုတယ်တည်းခိုခန်းများ ပိုင်ဆိုင်ပြီး သားလေးတစ်ယောက်တည်းရှိရာ သူတို့ စီးပွားရေးကို ဆက်လက်လုပ်ကိုင်စေလိုသော်လည်း ကိုမျိုးဆွေက သူငယ်ချင်းများလည်း အလုပ်လုပ်နေသော စင်္ကာပူကို သွားရောက်လုပ်ကိုင်ကြည့်ချင်နေလေသည်။ သူက အဆင်ပြေရင် အိဖြူကိုပါ ခေါ်သွားပြီး အတူတူနေချင်ပေမဲ့ သူကိုယ်တိုင်လည်း အလုပ်ရှာရဦးမှာမို့ တစ်နှစ်လောက်သာ ညားထားရသေးသော မယားလေးကို သူတို့မြို့မှာ ခနထားခဲ့ရလေသည်။

အိဖြူမှာလည်း အီကိုကဆင်းသူမို့ ငွေစာရင်းများကိုင်တွယ်ရာတွင် ကျွမ်းကျင်သူမို့ သူ့မိဖများမှာလည်း သူတို့အလုပ်တွင် စပြီး အားကိုးနေရပြီဖြစ်ရာ၊ အိဖြူမှာ သူ့ယောက္ခမများနှင့် ကျန်နေခဲ့ရလေသည်။

နိုင်နိုင်မှာတော့ အရာရှိရိပ်သာမှာ အချွေရံ အသင်းအပင်းတွေနဲ့ နေထိုင်ရင်း ဘာအလုပ်မှ မလုပ်တော့ပဲ ဘဝစည်းစိမ် ကောင်းကောင်းခံစားနေရ လေသည်။ တစ်ခုသော နွေရာသီမှာ သူ့ယောက်ျား ဗိုလ်မှူးအောင်နိုင် အထူးစစ်ဆင်ရေးဖြင့် နယ်ကို သွားနေရသဖြင့် တစ်ယောက်ထည်းပျင်းလာရာ အိဖြူသဇင် ဆီသို့ ဖုန်းဆက်မိလေသည်။

အိဖြူသဇင်ကလည်း သူ့ယောက်ျား စင်္ကာပူသွားအလုပ်လုပ်နေသည်မှာ တစ်နှစ်နီးပါးရှိနေပြီး သူလည်း အခုတော့ ယောက္ခမအလုပ်နဲ့ ခြေချူပ်မိသလိုဖြစ်နေတော့ ၊ ကျောင်းတုန်းက အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်း လာလည်မယ်ဆိုတော့ ဝမ်းသာအားရ ဖိတ်ခေါ်လိုက်လေသည်။ နေဖို့က သူ့အတွက်က သူတို့ပိုင် ဟော်တယ်ခန်းတစ်ခန်းကို ပြင်ပေးလိုက်ရုံပင်။ သို့နှင့် နိုင်နိုင်တစ်ယောက် အိဖြူရှိရာ မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်း မြို့ကြီးဆီသို့ ရောက်လာခဲ့ရလေတော့သည်။

နိုင်နိုင်ရောက်လာတော့ အိဖြူက သူ့ယောက္ခထီးယောက္ခမ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၊ ဒေါ်နီလာတို့နှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်လေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေတို့ကလည်း အိဖြူသူငယ်ချင်းဆိုတော့ သူတို့ ချွေးမလေးကို ချစ်သလိုပင် ချစ်ခင်မိကြပြီး လိုလေသေးမရှိ ပြုစုလေသည်။ သို့နှင့် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်၊ သူတို့ မြို့လေး အနားတဝိုက် ဘုရားစုံဖူး၊ ဟိုနေရာဒီနေရာသွား၊ ဟိုအစားဒီအစား စားဖြင့် ပျော်ရွှင်နေကြလေသည်။

တစ်နေ့ သူတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အစားအသောက် သောင်းကြမ်းလိုက်တာ၊ အိဖြူသဇင်တစ်ယောက် အစားအသောက်တစ်ခုခုက မသန့်၍လားမသိ အထက်လှန်အောက်ရှောဖြစ်ကာ ဖျားတော့သည်။ သူ့ကို ဆရာဝန်က အစားမစားခိုင်းသေးပဲ အရည်ပဲသောက်နေရလေရာ၊ အိဖြူခင်မျာ အိပ်ယာထဲ နားနေရလေတော့သည်။ သူ့ဆီလာလည်သော သူငယ်ချင်းကို ပျင်းနေမှာစိုး၍ နိုင်နိုင့်အတွက် ခရီးစဉ်များကို လုပ်ပေးဖို့ သူ့ယောက္ခမ များကို ပြောကြားပေးလေသည်။ သို့နှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေက အနီးနားရှိ တောင်ပေါ်မြို့လေးသို့ သူ့ကားနှင့် လိုက်ပို့ပေးမည်ဟု ပြောလေသည်။

နိုင်နိုင်က ငြင်းသော်လည်း အိဖြူက အတင်းအကျပ်တိုက်တွန်းသောကြောင့် နိုင်နိုင်က သဘောတူလိုက်လေသည်။ ဒေါ်နီလာက အိဖြူကို စိတ်မချတာနှင့် ဟော်တယ် အလုပ်များလည်း ရှိတာကြောင့် နေခဲ့ပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ နှင့် နိုင်နိုင်သာ ကားလေးတစ်စီးဖြင့် စောစောစီးစီး ထထွက်လာခဲ့ကြလေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ အသက် ၅၀ ကျော်ကျော် သာရှိသေးပြီး အားကစားလည်း လုပ်သူမို့လားမသိ အရပ်ကလည်းမြင့်မြင့်၊ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်နှင့် လက်မောင်းကြွက်သားများလည်း တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိသည်။ မျက်နှာကလည်းအင်မတန်ခန့်ညားပြီး ပြေပျစ်သူဖြစ်လေရာ နိုင်နိုင့်အဖို့ ရင်ခုံချင်စရာ ဖြစ်လာရလေသည်။ သူ့ယောက်ျား စစ်ဆင်ရေးသွားနေတာလည်း ကြာပြီမဟုတ်လား။ ကျောင်းမှာကတည်းက ယောက်ျားလေးများစွာ အတွေ့အကြုံရှိဖူးသူ၊ ဦးချစ်ဆွေမှအစ ကိုယ့်ထက် အသက်ကြီးသူ အမျိုးသားများအပေါ်မှာ ပို၍ တပ်မက်မှုရှိနေသော နိုင်နိုင်အဖို့ ငတ်နေတာလည်းကြာပြီ မဟုတ်လား။ အိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်းက တစ်ချောင်းကိုင်ဖြစ်နေရတာ ပျင်းသလိုလိုရှိရသည့်ကြားက အဲဒီတစ်ချောင်းကလည်း မစားရတာကြာပြီ မဟုတ်ပါလား။

နိုင်နိုင့် စိတ်ထဲမှာတော့ ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုးဆိုတာ တော်တော့်ကို ကံသီလို့ရတာပဲလို့ တွေးနေမိသည်။ အင်း ဒီခရီးစဉ်အတွင်းမှာ ကိုယ်လိုချင်တာကို ရအောင်မလုပ်နိုင်လို့ကတော့ နင်တော်တော်ညံ့တယ် ပြောရမှာပဲလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ပြောနေမိလေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာလည်း ခေသူမဟုတ်ချေ။ နဂိုထဲက မိန်းမ ဝါသနာပါသူဖြစ်ပြီး ဟော်တယ်လုပ်ငန်းလည်း လုပ်လာခဲ့သူမို့ မိန်းမပေါင်းများစွာနှင့် အတွေ့အကြုံရှိဖူးပြီး ယခုထိလည်း ကဲနေသူ ဖြစ်လေသည်။ အခုလည်း သူတို့ဟော်တယ် သုံးခု အနက် တစ်ခုမှာ ခန့်ထားသည့် ဟော်တယ်မန်နေဂျာမလေး မေသူစိုးနှင့် ညှိနေလေသည်။ တခါတလေ ဟော်တယ်သွားစစ်သလိုနှင့် ထိုဟော်တယ်က အခန်းတစ်ခုမှာ မေသူစိုးကို ဖြုတ်လေ့ရှိလေသည်။ သို့သော်လည်း ဝန်ထမ်းများ ရိပ်မိသွားနိုင်သည့် အန္တရာယ်ရှိသောကြောင့် သူတို့မိသားစုရဲ့ ဗေကေးရှင်းဟုန်းမ်လို့ ခေါ်လို့ရတဲ့ တောင်ပေါ်မြို့ကလေးက အိမ်ကို ခေါ်သွားပြီး ဗြင်းလေ့ရှိသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက ကားကို တောင်တက်လမ်းကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက်တွေမှာ ကျွမ်းကျင်စွာ မောင်းလာရင်းက နိုင်နိုင်ကျော့နွယ်နှင့် စကားစမြီ ပြောလာခဲ့လေသည်။ နိုင်နိုင်၏ အမူအယာ ပုံပန်းသဏ္ဍန်ကို လေ့လာလိုက်တာနှင့် သူကြံရင် ရနိုင်မည်ဆိုတာကို ဦးအောင်အောင်ဆွေက သိနေပြီ။ နိုင်နိုင့်ပုံစံကလည်း မဆွတ်ခင်က ညွှတ်နေတဲ့ပုံမျိုး၊ သူ့ကို စကားပြောတာက အစ၊ ပေါင်ပုတ်လိုက်၊ ပုခုံးစွန်းလေး တိုက်လိုက်နှင့် ဆိုတော့ စားနေကြ ကြောင်ပါးကြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေတစ်ယောက် ပုဆိုးအောက်မှ လီးက အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာကို အတင်းရုန်းထနေရသည်။ လမ်းကလည်း တောင်တက်လမ်း၊ ကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက် ဆိုတော့ ဂီယာကလည်း တချိန်လုံး ချိန်းနေရသည်။ သူ့လက်တွေက နိုင်နိုင့်ပေါင်လုံလေးကို ထိမိနေသော်လည်း နိုင်နိုင်က နေရာအကျယ်ကြီးရှိရဲ့သားနဲ့ မလှုပ်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ကို သူတို့ အပန်းဖြေ အိမ်လေးသို့ တန်းခေါ်သွားပြီး လုပ်ရင်တောင် ရနေပြီဆိုတာ သိနေသော်လည်း ဒီတခါတော့ သူ မုဆိုးမလုပ်ပဲနှင့် သားကောင်အနေဖြင့် လှုပ်ရှားလိုက်ဦးမည်ဟု တွေးရင်း သဘောကျနေမိသည်။ ဒီလောက်တောင် ဆာနေတဲ့ ကောင်မလေးကို ငါ မလုပ်တတ်မကိုင်တတ် အဖိုးကြီးပုံ ဖမ်းနေလိုက်ဦးမည်။ အဲ့ဒါမှ သူလည်း ပိုပြီး စိတ်တက်ကြွမည်ဟု တွေးလိုက်၏၊

လမ်းမှာ ခနတဖြုတ်နား ၊ လဘက်ရည်ရေးဘာလေးသောက်တော့လည်း ငြုတုတု ဟိုထိဒီထိ လုပ်လာသော နိုင်နိုင့်ကို အားနာသလို မခုတ်တတ်သည့်ကြောင်အိုကြီးလို လုပ်နေလိုက်သဖြင့် နိုင်နိုင်တစ်ယောက် ပိုအတင့်ရဲလာ၏။ ဦးအောင်အောင်ဆွေလည်း အဲ့လိုကစားရတာကို ပျော်နေမိသည်။ နိုင်နိုင့် ကိုယ်လုံးလေးကို မသိမသာ ခိုးကြည့်ရင်းလည်း သွားရည်ကျနေရသည်။ အင်း သူအခု လုပ်နေရသော မေသူစိုးကတောင် နိုင်နိုင်ထက် ၅ နှစ်လောက်တော့ ကြီးဦးမည်။ နောက်ပြီး မေသူစိုးက ကလေးတစ်ယောက်အမေ။ နိုင်နိုင်က ရုပ်အချောစားကြီး မဟုတ်သော်လည်း အသားညိုညိုဖြင့် ဆွဲဆောင်မှုတော့ ရှိသည်။ ကလေးလည်း မမွေးဖူးသေး။ နို့ထွားထွား ဖင်ကားကားဆိုတော့ အားမနာ တမ်း လုပ်လို့ရမည့် ဘော်ဒီမျိုး မဟုတ်လား။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက တောင်ပေါ်မြို့ကလေးရောက်တော့ နာမည်ကြီး ရေတံခွန်ရှိရာကို ပထမဆုံး သွားလိုက်သည်။ ရှုခင်းတွေက လှ၊ ရေသံလေးတွေနဲ့ သာယာလှသဖြင့် နိုင်နိုင်တစ်ယောက် အတော်ပျော်မိသည်။ ကြိုးတံတားလေးကို ဖြတ်လျှောက်တော့ နိုင်နိုင်တစ်ယောက် ကြောက်သဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်မောင်းကို တွယ်ဖက် ၍ လျှောက်သည်။ သူ့နို့ကြီးတွေက ဦးအောင်အောင်ဆွေ လက်မောင်းကို အိနေအောင် ဖိထားသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ သန်မာသော ကြွက်သား များ၏ အထိအတွေ့က နိုင်နိုင့်ကို ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်စေသည်။ ကြိုးတံတားလေး လှေခါးမှ ဆင်းတော့ ရေတွေ ရွှဲနေသည့် သစ်သားလှေခါးထစ်များမှာ ဒေါက်ဖိနပ်ဖြင့် ချော်ကျမည် စိုးသဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့် လက်ကလေးကို ဆွဲ၊ ခါးကလေးကိုထိန်းကာ ဆင်းလာရသည်။ နိုင်နိုင့်မှာ ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့။ ပေါင်ခွဆုံမှာတောင် အရည်တွေ စို့နေရပြီ။

ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း အရပ်ကြီးမှာ မြင့်မားလှသဖြင့် နိုင်နိုင့်မှာ သူ့ကိုယ်ကို လှဲပြိုမသွားအောင်ထိန်းရင်း ပြန်လည်တွယ်ဖက်ထားရာ သူ့မျက်နှာလေးမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေရလေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ကိုယ်လုံးလေး တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေရှာသော နိုင်နိုင်ကို အသာဖက်ထားရင်း ကျောပြင်လေးကို ပွတ်ပေးလို့

..ဟင်..နိုင်နိုင် ကိုယ်လုံးလေးလည်း တုန်လို့ပါလား၊ အမြင့်ကို ကြောက်တယ်ထင်တယ်..

..ဟုတ်..ဟုတ်..ဦးဦးအောင်….။ နိုင့်ရင်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး။ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိလို့ထင်တယ်…

..အင်း ခနနားလိုက်ဦးလေ နိုင်နိုင်.. မလှုပ်နဲ့ဦး။ နောက်တဆင့်ကို ဦး တွဲခေါ်သွားမယ်။ နိုင်နိုင် မျက်စေ့မှိတ်ချင် မှိတ်ထားလိုက်ပေါ့…

ထိုကဲ့သို့ ပြောနေစဉ်မှာပင် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ဘတ်တွင် နိုင်နိုင်၏ နို့ကြီးများမှာလည်း ဖိကပ်မိနေပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ကျောပြင်လေးကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ နိုင်နိုင်မှာ သူ့ပေါင်ရင်းပေါ်သို့ ထိုးထောက်လာသည့် ပူပူနွေးနွေးကြီးမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးမှန်း သိနေသဖြင့် တိတ်တခိုးလေး ပျော်နေမိလေသည်။

နောက်ဆုံးအဆင့် လှေခါးထစ်များကို ဆင်းကြတာတွင်တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ခါးလေးကို သိုင်းဖက်ပြီး ဆင်းလာခဲ့ကြလေတော့သည်။ အောက်ခြေမှ လဘက်ရည်ဆိုင်လေးတွင်ထိုင်ပြီး ခနနားကြတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ ဘောတောင် အောင့်ချင်သလို ဖြစ်လာရလေသည်။ ထို့ကြောင့် အချိန်သိပ်မဆွဲချင်တော့ပဲ။

..နိုင်နိုင်.. ဦးတို့ ဒီမြို့တက်လာရင် အနားယူဖို့ဆိုပြီး ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်လေးရှိတယ်..။ အဲဒီမှာ ခနသွားနား ကြရအောင်လား။ အဲဒီက ဦးတို့ ခိုင်းတဲ့သူတွေကို စားစရာသွားဝယ်ခိုင်းပြီး အဲမှာပဲ စားကြမယ်လေ..

..ကောင်းသားပဲ ဦးဦးအောင်….

ဦးအောင်အောင်ဆွေတို့ အိမ်လေးရှိရာသို့ ရောက်သည်နှင့် သူတို့၏ခြံကို စောင့်ပေးသော ဦးသိန်းကထွက်လာပြီး တံခါးဖွင့်ပေးသည်။ ဦးသိန်းမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ တပည့်ရင်းဖြစ်ပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ မိန်းမတွေ ခေါ်ခေါ်လာပြီး ဖြုတ်သည်မှာ ရိုးနေပြီမို့ ထူးထူးဆန်းဆန်း မပြောတော့ပေ။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင်က ကိုယ့်ဘာသာ လျှောက်နိုင်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း စိုးရိမ်သလိုလိုဖြင့် ခါးလေးကိုကိုင်ပြီး အိပ်ခန်းရှိရာသို့ လိုက်ပို့လေသည်။ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာလည်း ရှိသဖြင့် နိုင်နိုင့်ကို သုံးချင်ကသုံးဖို့၊ သူ အစားအသောက်တွေအတွက် စီစဉ်လိုက်ဦးမည်ဆိုကာ ထွက်သွားလိုက်လေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက ဦးသိန်းကို အစားအသောက်များ ဝယ်ဖို့နှင့် ပြီးပါက နောက်ဖေးမီးဖိုထဲတွင် ပြင်ထားပေးဖို့၊ အိမ်ရှေ့နှင့် အိပ်ခန်းဖက်ကို မလာဖို့ မှာလိုက်လေသည်။ ဦးသိန်းကလည်း သဘောပေါက်ပါသည်။ နောက်ဖေးပေါက်မှာပင် အစားအသောက်များ ဝယ်ဖို့ ထွက်သွားလေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာတွန်းကြည့်ရာ ဂလန့်မချထားသဖြင့် ဝင်လာခဲ့လိုက်ရာ ကုတင်ပေါ်မှာ နဖူးပေါ်လက်တင်လျက် ပက်လက်လေး လှဲနေသော နိုင်နိုင့်ကို တွေ့ရလေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက လိုရမယ်ရ တံခါးကို အသံမကြားအောင်စေ့ပြီး ဂလန့်ချလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ ကုတင်စောင်း နိုင်နိုင့် အနားထိုင်လိုက်ပြီး

..ဘယ်လိုနေသေးလဲ နိုင်နိုင်..

..အင်း..သက်သာသွားပါပြီ၊ ကျေးဇူးပဲနော် ဦးဦးအောင်…

..အမလေးကွာ ဒါလေးများ ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး…

နိုင်နိုင်က မျက်စေ့ပေါ်မှ လက်ကို ဖယ်ပြီး ကြည့်လိုက်ရာ သူ့ကို ငုံ့မိုးကြည့်နေသော ဦးအောင်အောင်ဆွေကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ အတော်ပင် တဏှာကြောက တင်းနေပြီ ဖြစ်ရာ ညိုချောလေးချောနေသော နိုင်နိုင့်ကို ငုံ့ကာ နမ်းလိုက်မိလေသည်။ ပထမတော့ နဖူးလေးကို ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း နိုင်နိုင်က စိတ်ဆိုးပုံမပြပဲ

..အို့…မတော်ဘူးထင်တယ် ဦးရယ်….

လို့ ပြောနေတာနဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ပြောင်းနမ်းလိုက်လေသည်။ နိုင်နိုင်က ချက်ခြင်းပင် တုန့်ပြန်အနမ်းတွေ ပေးလာတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လူးလိမ့်နမ်းရင်းက အဝတ်အစားတွေကို တစမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်ကြလေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ အတွေ့အကြုံရှိနေသော လက်တွေ၊ ပါးစပ်တွေ၊ လျှာတွေက နိုင်နိုင့်တကိုယ်လုံးက ကာမခလုတ်တွေ ရှိသမျှကို အကုန်ဖွင့်ပေးနေသလိုပဲ။ နိုင်နိုင့်ခင်မျာ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ ဒီလောက် အရည်ရွမ်းရွမ်း မစိုဖြစ်တာ ကြာလှပြီကော။ သူ့ပထွေး ဦးချစ်ဆွေနှင့်တုန်းကလိုမျိုး အရသာတွေ ပြန်တွေ့နေရလေသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့် ပေါင်တန် ဖြောင့်စင်းစင်းလေး နှစ်ချောင်းကို ဒူးထောင်လျှက် ကားစေပြီး သူ့မျက်နှာကို နိုင်နိုင့်စောက်ဖုတ်လေးပေါ်အပ်ကာ နိုင်နိုင်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို လျက်ပေးလေသည်။ နိုင်နိုင်က အိပ်ယာပေါ်မှာ ကော့ပြန်တက်နေပြီး တချီပြီးသွားရှာလေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက ဆက်ပြီး လျက်နေသေးသဖြင့် နိုင်နိုင့်ခင်မျာ မနေနိုင်ရှာတော့ပဲ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကို အတင်းဆွဲမရင်း

…ဦးဦးအောင်..နိုင့်ကို ..လုပ်ပေးပါတော့..

ဟု ပြောလိုက်ရှာတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်တန်ထွားထွားကြီးက နိုင်နိုင့်ကို အားရ ကျေနပ်စေခဲ့သလို နိုင်နိုင့်၏ ပြည့်တင်းတင်းနို့ကလေးများနှင့် စေးကြပ်သော စောက်ဖုတ်ကလေးက ဦးအောင်အောင်ဆွေကို လိုးလို့မဝအောင် ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။ နိုင်နိုင်ကလည်း ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်ချောင်းကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးခဲ့သလို၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း နိုင်နိုင့် စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းလျက်ပေးခဲ့ပါသည်။ သို့ဖြင့် သူတို့ နှစ်ဦး၏ ခရီးစဉ်မှာ ရေတံခွန်တစ်ခုတည်းဖြင့် အဆုံးသတ်ခဲ့ကြပါသည်။

…ကောင်းလိုက်တာ နိုင်လေးရယ်…

..နိုင်တော့ ဦးဦးကို စွဲသွားပြီ ထင်တာပဲ၊ ဦးဦးက အရမ်းကျွမ်းတာပဲ.. ခစ်ခစ်…

နိုင်နိုင်နှင့် ဦးဦးတို့ ဇာတ်လမ်းက သူတို့ မြို့ပြန်ရောက်သည်အထိ ဆက်လာသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ အဖို့ကလည်း နိုင်နိုင်တည်းနေတာက သူတို့ပိုင်တဲ့ ဟော်တည်ဆိုတော့ သော့အပိုတစ်ချောင်း ယူထားလိုက်ရုံပင်။ နိုင်နိုင်ကလည်း အမြဲကြိုဆိုလျှက်။

အိဖြူကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းနှင့် သူ့ယောက္ခထီး တို့ ဆက်ဆံရေးကို ရိပ်မိသည်။ သူ့သူငယ်ချင်းအကြောင်းလည်း သူသိသည်မို့

..နိုင်နိုင်ရယ်..နင်ကတော့ တကယ်ပဲ..

ဟုသာ ပြောမိရှာသည်။ သူ့သူငယ်ချင်း ရောက်တုန်း ပျော်နေရင်ပြီးတာပဲလေဟု လွှတ်ပေးထားလိုက်လေသည်။

………………………………………

အိဖြူတစ်ယောက် တိမ်တိုက်တွေကြားမှာ လှဲလှောင်းလို့ ၊ တိမ်တွေကလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လွင့်မျှောလို့ ငြိမ့်ငြိမ့်ကလေး သူ့ကို ပုခက်လွဲပြီး ချော့သိပ်နေသလိုပဲ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို လာခွဲလိုက်သည်။ သူငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုမျိုးဆွေ။

အို ကိုမျိုး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ၊ သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုလည်း ဆွဲချွတ်သွားပြီ အို့၊ ကိုမျိုးနော် တော်တော်ကဲနေ၊ ဘယ်ကနေဘယ်လို ပေါ်လာသလဲ ကိုမျိုးရယ်၊ အိဖြူလွမ်းနေတာ ကြာလှပေါ့၊ အို အိဖြူ အဖုတ်လေးကို သူနမ်းနေတယ်။ ဟွန့် သူတခါမှလည်း မလုပ်ဖူးပဲနဲ့၊ အိဖြူကြည့်ဖူးတဲ့ ဟိုရုပ်ရှင်ကားတွေမှာ ပါပါနေတာလေ၊ အမျိုးသမီးတွေရဲ့ အဲဒီနေရာတွေကို အမျိုးသားတွေ အားရပါးရ လျက်ပေးတာလေ၊ အိဖြူကြည့်ကြည့်ပြီး ကြက်သီးထမိတယ်၊ ကိုမျိုးများ သူ့ကို လုပ်ပေးလေမလားလို့ စိတ်ကူးလည်း ခနခန ယဉ်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုမျိုးက မလုပ်ပေးဘူးလေ။ အိဖြူပါးစပ်က ဘယ်လိုပြောလို့ထွက်မှာလဲလို့။

အခုတော့ အိဖြူရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ သူ့ခေါင်းကြီးဝင်လို့ အိဖြူအဖုတ်လေးကို အားရပါးရ သူ့လျှာစိုစို နွေးနွေးကြီးနဲ့ လျက်နေလိုက်တာ၊ အိဖြူ ဖင်ကလေးပါ ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။

အိဖြူ သူ့ကိုယ်အောက်က တိမ်စိုင်တွေကိုလည်း လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိတယ်။ သူ့လျှာကြီးက အိဖြူရဲ့ အစေ့လေးကို ဖိပြီးထိုးပေးရင်းက အိဖြူရဲ့ စောက်ခေါင်းနံရံလေးတွေကိုပါ မှီသလောက် လှမ်းလျက်လိုက်တော့၊ အိဖြူကိုယ်လုံးလေး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါပြီးတော့ ကာမအရသာကို အထွတ်အထိတ် ရောက်သွားခဲ့ရတယ်။ အိဖြူမောလိုက်တာ ကိုမျိုးရယ်။

နောက်တော့ အိဖြူ အမောဖြေနေလို့မှ မဆုံးသေးဘူး အိဖြူရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ထပ်ဖြဲပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကြီးဝင်လာတယ်။ နောက်တော့ အိဖြူစောက်ဖုတ်လေး အဝမှာ ပူနွေးနွေး မာမာအချောင်းကြီး တေ့ပြီး အသာဖိသွင်းလာတယ်၊ အား နာတယ် ကိုမျိုးရယ်၊ ကိုမျိုး အရင်ကလို မဟုတ်ပါလား အရမ်းကျပ်နေတယ်၊ အို့။

အိဖြူ အိပ်ယာက လန့်နိုးလာတယ်၊ သူ့အိပ်မက်ကလည်း တကယ်လိုပဲလို့ တွေးနေတုန်းပဲ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဟင် ဒါဆိုရင် တကယ်ပေါ့၊ အို၊ ကိုမျိုးဘယ်တုန်းက ပြန်ရောက်နေတာလဲ၊ တခါထဲ ဘာမပြောညာမပြောနဲ့၊ အိဖြူပြုံးတော့မလို ဖြစ်သွားရာက တချိန်တည်းမှာ ထိပ်လန့်သွားခဲ့ရတယ်။ ဟင်၊ ငါ၊ ငါ၊ အိပ်နေတာ ငါ့အိပ်ယာမှ မဟုတ်တာ၊ ဒါဆိုရင်၊ ဟောတော့။

………………………………………

ဦးအောင်အောင်ဆွေ ရေမိုးချိုး အမွှေးနံ့သာ ဆွတ်ဖြန်းပြီးတော့ ဘလက်လေဘယ်လေး လက်နှစ်လုံးလောက်ကို ရေခဲလေးနဲ့ အသာလှုပ်ခပ်ဖျော်ရင်း ဇိမ်ခံစုပ်လိုက်သည်။ တစ်ခွက်ကုန်သွားတော့ နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အင်း သွားဖို့တော့ အချိန်ကျပြီ။ အခုန ရေမချိုးခင်တုန်းက သောက်ထားတာနဲ့ ဆို တော်တော်တော့ ရေချိန်ကိုက်နေပြီ မဟုတ်လား။ ဒီညမှာ သူ့သူငယ်ချင်း နိုင်ငံခြားမှ ပြန်လာလည်တုန်း လက်ဆောင်ပေးသွားတဲ့ ဆီယားလာ့ကို စမ်းဖို့ စဉ်းစားထားလို့ ရင်နည်းနည်းခုန်နေသည်။

အဲဒီကောင်အပြောအရတော့ မင်းစိတ်လာလို့ကတော့ လီးက နှစ်ရက်လောက် ဆက်တိုက်ထောင်နိုင်တယ် ဆိုပဲ။ ဟ မင်းဟာက အဲ့လောက် လီးအကြာကြီးတောင်ရရင် သေပြီပေါ့ကွလို့ ပြောလိုက်တော့ သူငယ်ချင်းက အားရပါးရ ရယ်မောပြီး၊ အဲ့လို မဟုတ်ဘူးကွ။ သူက မင်းစိတ်ထလာတာနဲ့ တောင်ပြီး လုပ်ဖို့ရယ်ဒီဖြစ်တာ၊ မင်းတချီပြီးသွားရင် ခနပျော့သွားရော၊ မင်းစိတ်ပြန်ထလာမှ ပြန်တောင်တာ၊ မင်းစိတ်ပြန်မထတော့ဘူးဆိုရင်လည်း မတောင်တော့ဘူးတဲ့။ ဆိုတော့ စိတ်ဝင်စားစရာပဲ။

ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ လီးတောင်ဖို့က ပြဿနာမရှိ။ သို့သော်လည်း အခု အသက်အရွယ်မှာက ငယ်ငယ်ကလို မဟုတ်တော့ တချီပြီးသွားရင် နောက်တခါပြန်တောင်ဖို့ဆိုတာ တော်တော်နှင့် မလွယ်တော့။ ကံကောင်းရင်တော့ နေ့တဝက်လောက်နှင့် ပြန်ထနိုင်သည်။ သို့သော် နိုင်နိုင့်လိုမျိုး ကောင်မလေးမျိုးက ကိုယ့်ဘေးမှာ တချိန်လုံးမရှိ။ ငယ်ငယ်တုန်းကလို တစ်ညထဲနှင့် လေးချီလောက်ဆွဲဖို့ဆိုတာက ဆေးမပါရင် မဖြစ်နိုင်တော့။ သူ ဒီည နိုင်နိုင်နှင့် တစ်ညလုံးနေမည်ဟု မှန်းထားသဖြင့် သူ့သူငယ်ချင်းပေးသော ဆေးကို အိမ်အထွက်မှာ သောက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်တော့သည်။

ဟော်တယ်ရောက်တော့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနှင့် နိုင်နိုင်ရှိသော အထပ်သို့ တက်သွားပြီး သူ့မှာပါလာသည့် သော့ဖြင့် အသာဖွင့်ဝင်လိုက်လေသည်။ အခန်းတစ်ခုလုံးလည်း မှောင်နေပြီး နိုင်နိုင်တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ အသက်မှန်မှန်ရှူရင်း အိပ်ပျော်နေသည်ကို အမှောင်ထဲမှာ မှန်းလို့ရလိုက်သည်။ နိုင်နိုင့်ကိုလည်း စချင်တာနှင့် အသံမကြားအောင် ခြေဖျားထောက်ပြီး ကုတင်ဘေးကို လာလိုက်သည်။ အမှောင်ထဲမှာပဲ လက်ဖြင့်အသာစမ်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ရအောင်ချွတ်လိုက်သည်။ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းနားထိ လှန်တင်ရင်း ဘာဂျာ ကောင်းကောင်း စပေးလိုက်သည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုတော့ မှားနေသည်ဟု ထင်မိသော်လည်း ဘာမှန်း သေချာမသိ။ စောက်ဖုတ်အနံ့နှင့် အရသာက သူ့ဦးနှောက်ကိုလည်း တွေးခေါ်စဉ်းစားဆင်ခြင်သည့် အလုပ်ကို ခန အနားယူခိုင်းထားလိုက်တာလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ဘာမှ တွေးလို့မရ။

လျက်ကောင်းကောင်းနှင့် စောင့်ဖုတ်တပြင်လုံးနှင့် ပေါင်တွင်းသားလေးတွေပါ လျက်ပစ်လိုက်မိသည်။ စောက်စေ့လေးနေရာကို လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးထိုးဆွရင်းက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း တွန့်တွန့်လေးတွေကိုပါ ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ နိုင်နီုင် သူ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ရင်း တချီပြီးသွားခဲ့ရသည်။ ထိုအခါမှာတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လီးကြီးမှာလည်း မတရားကို တောင့်တင်းနေပြီဖြစ်ရာ သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချရင်း နိုင်နိုင့်ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်သည်။

နိုင်နိုင်တစ်ယောက် တချီသာပြီးသွားသည် အခုထိ အိပ်မက်လို့ထင်နေသေးလား မသိ။ အဲ့လောက်တောင် ဇိမ်ခံတဲ့ကောင်မလေး ကောင်းကောင်းလိုးထည့်လိုက်ဦးမယ်ဟု စိတ်ကူးနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေတစ်ယောက် သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်ဝမှာ စမ်းတေ့ရင်း အသာဖိသွင်းချလိုက်လေတော့သည်။

..အာ့..အီး..အမေ့…

ထိုအခါကြမှ ညီးသံထွက်လာတော့သည်။ ထိုညီးသံကို ကြားလိုက်ရသောခန ဦးအောင်အောင်ဆွေ နည်းနည်းကြောင်သွားသည်။ ဟင် နိုင်နိုင့်အသံ မဟုတ်ပါလား။ သို့ပေမဲ့ သူ့လီးက အဖုတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်နေပြီ။ ဒီလိုအချိန်မှာတော့ ဘယ်ယောက်ျားမှ နောက်ပြန်ဆုတ်မည် မထင်တော့။ သူက ရှေ့ကိုသာတိုး၍ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ဖိသွင်းချလိုက်သည်။

..ဖွတ်…ဗျိ…

..အား…..

…………………………………

ညနေခင်း အိဖြူက စာရင်းတွေပိတ်နေသဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေပြီး နိုင်နိုင့်ကို ညကြမှ ငါနင့်ကို လာခေါ်မယ်ဟု ပြောထားသဖြင့် နိုင်နိုင်ကလည်း အေးဆေးပါ ငါဒီနားဟိုနား လျှောက်သွားလိုက်ဦးမယ်ဟု ပြောထားခဲ့လေသည်။ နိုင်နိုင်တစ်ယောက် ဟော်တယ်ပြန်ရောက်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က သူရောက်နေတယ်ကြား၍ လှမ်းဖုန်းဆက်ထားသည်။ သူက ဖုန်းပြန်ခေါ်တော့ သူ့ကို လာခေါ်မည်၊ တစ်ခုခု ကျွေးမည်၊ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ကြမည်ဟု အစီအစဉ်ဆွဲသည်။ အင်း အိဖြူကို နောက်မှ ပြောတော့မယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ လာခေါ်သော သူ့သူငယ်ချင်းနှင့် လိုက်သွားခဲ့လေသည်။

ရုပ်ရှင်ကြည့်၊ စားသောက်၊ စကားတွေပြောနှင့် တော်တော်ညနက်မှ သူ့သူငယ်ချင်းက ဟော်တယ်ရှေ့မှာ ပြန်လာချပေးသွားခဲ့လေသည်။ နိုင်နိုင်လည်း မနက်ကြမှ အိဖြူကို ပြောပြတော့မည်ဟု တွေးကာ သူ့အခန်းရှိရာသို့ တက်လာခဲ့လေသည်။ သူ့အခန်းတံခါးကို သော့ဖွင့်ပြီး တံခါးကို တွန်းလိုက်သည်နှင့်အခန်းထဲမှ အသံက သူ့လက်တွေကို တုန့်ဆိုင်းသွားစေခဲ့သည်။ ဟင်၊ ဘယ်သူတွေလဲ၊ သူချက်ခြင်း တံခါးကို ပြန်စေ့လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း အဆုံးထိမပိတ်ပဲ နည်းနည်းလေးချန်ထားပြီး အသံကို နားနှင့် ကပ်နားထောင်လိုက်မိသည်။ လိင်ဆက်ဆံနေကြတဲ့အသံ။ အဲဒါကတော့ ဘယ်လိုမှ မမှားနိုင်။ အရှိန်ရပြီး ကောင်းခန်းရောက်နေပြီ။

သူ့ခေါင်းထဲ မှာ ချက်ချင်း တွေးမိတာက သူ့အခန်းကိုလာကြမှာ သူ့သူငယ်ချင်း အိဖြူရယ်၊ သူ့လက်ရှိဘဲကြီး ဦးဦးအောင်ရယ်။ တကယ်လို့ သူတို့နှစ်ယောက်သာဆိုရင်တော့ ယောက္ခထီးနဲ့ ချွေးမပဲ။ အီး၊ အတွေးနဲ့ပင် နိုင်နိုင့်အဖုတ်လေး ဖောင်းသွားခဲ့ရသည်၊ အရည်လေးတောင် စို့လာရ၏။ ဟင်း အိဖြူတစ်ကောင် အေးပီအေးရက်နဲ့၊ နောက်ဆုံးကြတော့ ဒီလိုပါလားဟု တွေးလိုက်မိလေသည်။ ဒါဆို အခု သူ ဘာလုပ်ရမှာလဲ။ နိုင်နိုင်တစ်ယောက် အခန်းတံခါးဝမှာ ရပ်ပြီး တွေဝေနေမိတော့သည်။

……………………………………………

ဦးအောင်အောင်ဆွေနှင့် အိဖြူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်နှင့် ချစ်ပွဲဝင်နေတာ ဘယ်သူလဲဆိုတာ သိနေကြပြီ။ အခုချိန်မှာတော့ ဘယ်သူမှ ရပ်လိုက်ကြဖို့လည်း မစဉ်းစား။ အထူးသဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ။ သူက အိဖြူခါးကလေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ အရင်ကလည်း အိဖြူကို လုပ်လိုက်ရလျင် ဆိုတာ ခနခနပေါ်လာဖူးသည်။ ကိုယ့်ချွေးမမို့ မကောင်းပါဘူးလေဟု စိတ်ကို ဖိနှိပ်ချိုးနှိမ်ထားခဲ့ရသည်။ အခုတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ချွေးမချောလေး အဖုတ်ထဲ လီးကြီး ထည့်ကာ အားရပါးရ လုပ်နေရပြီ မဟုတ်လား။ စိတ်က ပိုတောင်တက်ကြွလာသည်။

အိဖြူကလည်း သူ့တသက်တာမှာ တစ်ချောင်းထဲသာ ကြုံဖူးသူ။ အခုတော့ သူ့ယောက်ျားနှင့် အကိုင်အတွယ် မတူ၊ အတွေ့အကြုံလည်း ရင့်ကျက်နေသူ ယောက္ခမကြီး၏ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ထူးကဲတဲ့ အရသာကို ခံစားနေရတာမို့ ဦးအောင်အောင်ဆွေရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို တင်းတင်းပြန်ဖက်ရင်း သူ့ဖင်ကလေးကို ကြွကာကြွကာ ပြန်ကော့ပေးနေမိလေပြီ။ အခုမှတော့ မထူးတော့ပြီ မလား။

အိဖြူတစ်ယောက် ကိုယ်လေးတုန်တက်ကာ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေကို တင်းတင်းဖက်ထားရင်းက သူ့လက်သည်းလေးတွေနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်မိသည့်အပြင်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ပုခုံးကိုပါ သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ဆွဲမိလိုက်လေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူအပြီးမှာ လေးငါးဆယ်ချက် ဆက်ညှောင့်ပေးလိုက်သေးသည်။ ပြီးမှ သူ၏ မာတင်းနေသေးသော လိင်တန်ကြီးကို အိဖြူစောက်ခေါင်းတွင်းထဲမှာ စိမ်ထားရင်း၊ အိဖြူစောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ၏ ရွစိရွစိလှုပ်ရှားနေသည်ကို အရသာခံနေမိသည်။

အိဖြူကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းနေရာမှ ပျော့ကျသွားသည့်အခါ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူ ဆံပင်လေးတွေကို အမှောင်ထဲမှာပင်စမ်း၍ ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ အိဖြူတစ်ယောက်ကတော့ ရှက်လွန်းလို့ အသံလည်းမထွက်၊ ခေါင်းကိုသာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ဘတ်မှာ တိုးကပ်ဖိပြီး ဖွက်ထားလေသည်။ အိဖြူ၏ အဖုတ်ထဲမှာ မာတင်းနေသေးသည့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်ချောင်းကြီး အတွေ့အကြုံကလည်း အိဖြူအတွက် ထူးဆန်းနေသည်။ သူယောက်ျား ကိုမျိုးဆွေဆိုလျင် တခါတလေ သူ အရှိန်ရတုန်း သုတ်ရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြီးသွားကာ လိင်တန်ကြီး ပျော့ခွေသွားတတ်သည်။ တခါတလေတော့လည်း ပြိုင်တူ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လေ့ရှိပါသည်။ သို့သော်လည်း အိဖြူပြီးသွားချိန်မှာ ကိုမျိုးဆွေ၏ လိင်တန်ကြီးက မာဆဲရှိနေသည့်အချိန်မျိုး မကြုံဖူးခဲ့‌ချေ။ ထို့ကြောင့်လည်း အိဖြူပြီးလို့ သူ့စောက်ခေါင်းတွင်းက အသားနုတွေက အထိမခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေချိန် မှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ မာတင်းကာ အကြောတွေ ဖုထနေသည့် လိင်တန်ကြီးဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း အိဖြူခင်မျှာ တုန်ကနဲ ကြက်သီးတွေပါ ထသွားရသည်။ ထိုအရသာမျိုးကို အခုမှ အိဖြူ ခံစားဖူးလိုက်ရသည်။

သို့သော်လည်း ကာမ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားပြီးသည်နှင့် ထုံးစံအတိုင်း အသိစိတ်ဝင်လာတော့ ကိုယ့်ယောက်ျားအဖေနှင့် လိင်ဆက်ဆံမိသည် ဆိုသည့် အသိကလည်း သူ့ကို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစေသည်သာမက၊ ရှက်ရွံ့ခြင်းလည်း ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သူ့ဘဝတလျှောက်လုံးမှာ အဲလိုမျိုးလည်း တခါမှ မဖောက်ပြန်ခဲ့ဖူးဘူးဆိုတော့ နောင်တလည်းရမိသည်။ အခုနေ ထပြီး ကိုယ့်ထမိန်၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေ ရှာပြန်ဝတ်ရမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမလဲ မတွေးတတ်သဖြင့် အမှောင်ထဲမှာပင် ဦးအောင်အောင်ဆွေကို အတင်းဖက်ထားမိခြင်း ဖြစ်လေသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်များက အိဖြူဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်းက အောက်ကို ရွေ့လာပြီး အိဖြူ ဘလောက်အင်္ကျီ နှိပ်ကြယ်သီးတွေကို တဖျောက်ဖျောက် ဖြုတ်လာတော့ အိဖြူ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။

..အို..ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..

ပါးစပ်က အသံတိုးတိုးလေး ထွက်သွားပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်တွေကို လှမ်းဖိတွန်းလိုက်မိသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူလက်ကလေးကို ပြန်ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ကာ အိဖြူလည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ သူ့အဖုတ်ထဲမှာ မာတောင် တောင့်တင်းနေသော လိင်ချောင်းကြီးကို စိမ်ထားခံရရင်းမှ လည်တိုင်လေးကို စိုစွတ်စွတ် အနမ်းခံလိုက်ရတော့ အိဖြူ ကြက်သီးတွေ ထသွားရပြန်သည်။ နောက်တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လျှာကြီးက အိဖြူလည်တိုင်မှတဆင့် မေးရိုးလေးတလျှောက် လျက်လာခဲ့သည်။ ခေါင်းအတင်းငုံ့ထားသော အိဖြူမျက်နှာလေးကို ဆွဲမကာ အိဖြူနှုတ်ခမ်းအစုံကို ငုံစုပ်တာခံလိုက်ရသည်။ အိဖြူ၏ ခန္ဓာကိုယ်က အလိုလို တုန့်ပြန်လာပြီး ပါးစပ်လေးကို ဟပေးလိုက်မိသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လျှာကြီးက အိဖြူပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာပြီး အိဖြူလျှာလေးကို ပွတ်တိုက်လိုက်တော့ ဘယ်လိုအကြောတွေ ဆက်နေမှန်းမသိ။ အိဖြူ ရဲ့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားလေးတွေ ယားကျိကျိ ဖြစ်သွားရသည်။ ဘယ်ကဘယ်လို အိဖြူတစ်ယောက် ဦးအောင်အောင်ဆွေ လည်ဂုတ်ကို တွယ်ဖက်ကာ တုန့်ပြန်အနမ်းတွေ ပေးနေမိသည်မသိ။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ကျွမ်းကျင်လှသော လက်တွေက အိဖြူ ဘလောက်အင်္ကျီ ကြယ်သီးတင်မက အိဖြူကျောနောက်က ဘရာဇီယာဂျိတ်တွေကိုပါ ဖြုတ်ပြီးနေလေပြီ။

ဖောင်းအိတင်းနေသည့် အိဖြူ နို့လုံးလေးတွေက ဦးအောင်အောင်ဆွေ လက်ဖဝါးအောက်မှာ အဖျစ်အညှစ် အဆုပ်အနှယ် ခံနေရချိန်မှာ အိဖြူတစ်ယောက် အရှက်ကို မေ့နေလေပြီ။ သူ၏ တင်ပါးလေးကို ကော့ကာကော့ကာဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ငြိမ်နေသော လိင်တန်ကြီးကို ဆွပေးမိလေသည်။ ထိုအခါကြမှ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အနမ်းကို မခွာပဲ သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဘက်ကို အိဖြူတင်ပါးလုံး အောက်သို့ တဖက်ဆီ ထိုးသွင်းကာ ဆွဲမပြီး အားရပါးရ ဆောင့်လေတော့သည်။

..စွတ်..ဖတ်..ဖတ်..

..အ..အင့်….အီး…….

အိဖြူ ဒီတခါတော့ ပါးစပ်မပိတ်နိုင်တော့။ တအိအိ နှင့် ငြီးညူမိလောက်အောင်ကို အရသာကောင်းကောင်း ခံစားနေရလေတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း ဒီတခါတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လေရာ များမကြာမှီပင် နှစ်ယောက်စလုံး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်လိုက်ကြကာ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ ပြိုင်တူ ရောက်ရှိသွားကြလေတော့သည်။

အိဖြူမှာ သူ့စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ တဒုတ်ဒုတ် ပန်းထုတ်လိုက်သော ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လရည်များကို နွေးကနဲ နွေးကနဲ နေအောင် ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။ ဒီတခါတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ က အနားယူရင်း အိဖြူ၏ မျက်နှာအနှံ့ကို အမြတ်တနိုး နမ်းရှုံ့လေရာ အိဖြူကလည်း ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ပြန်လည်ဖက်ရမ်း နမ်းရှုံ့ပေးမိလေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက အခုမှ နိုင်နိုင့်ကို သတိရသွား၏။ သို့သော်လည်း အိဖြူကိုလုပ်ရတာ မဝသေးတော့ မပြန်စေချင်သေးသဖြင့်၊ အောက်ထပ်ဆင်းပြီး အကြံအဖန်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားလိုက်လေသည်။

..သမီး အိဖြူ ခနလေးနော်၊ ဖေဖေ ပြန်လာခဲ့မယ်၊ ဘယ်မှ မသွားနဲ့ဦး..

အိဖြူက အသံမထွက် ခေါင်းကိုသာ ငြိမ့်ပြသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက လုံချည်ကောက်ဝတ်ပြီး အခန်းပြင်ကို ထွက်လာကာ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ နိုင်နိုင်ပြန်လာရင် အောက်ထပ်က ကောင်လေးတွေကို သူ့အခန်း ပြောင်းပေးထားသည်ဟု ပြောရရင်ကောင်းမလား ဟု စဉ်းစားလာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဟော်တယ်လော်ဘီတွင်း ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်၍ အခန်းထဲမှာ ဖွင့်ထားသော တီဗီထိုင်ကြည့်နေသည့် နိုင်နိုင့်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရ၏။

…ဟင် နိုင်လေး ပြန်ရောက်နေတယ်.. ကြာပြီလား ရောက်နေတာ..

..ဟင့် .. ဦးတို့ အရှိန်အမြင့်ဆုံးရောက်နေတဲ့ အချိန်တုန်းကပေါ့.. ခိခိ.. အဲဒါကြောင့် တံခါးပွင့်သွားတာတောင် မသိလိုက်ဘူးမလား..

..အင်း ဆောရီးပဲ နိုင်လေးရယ်..

..အမ်မယ် ဆောရီးမနေပါနဲ့ ရပါတယ်..၊ ဒါနဲ့ ဦးတို့က ဖြစ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ.. ခစ်ခစ်…၊ နိုင်က နိုင့်သူငယ်ချင်းကို ကျောင်းတုန်းကလို ရိုးရိုးကြီးလေး မေမှတ်နေတာ ခစ်ခစ်..

..နိုင်လေးကို ဦးပြောရင်လည်း ယုံပါ့မလား..၊ အခုဟာက ပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ…

ဦးအောင်အောင်ဆွေက ဖြစ်ပျက်ပုံကို ရှင်းပြလိုက်သည်။ နိုင်နိုင်တစ်ယောက် နားထောင်ရင်း အဖုတ်မှ အရည်တွေတောင် စို့လာသည်။ သူနှင့် သူ့ပထွေးတုန်းက အဖြစ်အပျက်တွေကိုတောင် မျက်စေ့ထဲ ပြန်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။

..အင်း အဲတော့ အိဖြူက နိုင်ပြန်လာတာကို သိလား..

..ဘယ်သိဦးမလဲ အခုအခန်းထဲမှာ အိပ်ကျန်ခဲ့တယ်..

..နိုင် ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ ဦးပြန်တော့မှာလား..

..အဟီး နိုင်လေး ဦးကို စိတ်မဆိုးဘူးမလား..

..ဘာလို့ဆိုးရမှာလဲ.. ဦးကို နိုင်က ပိုင်တာမှ မဟုတ်တာ ..ခစ်ခစ်..။ နိုင်ဆိုလိုချင်တာက ဦးပြန်တော့မယ်ဆိုရင် နိုင်က အခုမှ ရောက်လာသလိုနဲ့ အခန်းကိုပြန်လိုက်မယ်လေ..။ မသိချင်ယောင်ဆောင်မှာပေါ့.

..အဲဒါပြောမလို့ နိုင်လေး ဦးကို စိတ်ဆိုးမလားဆိုတာ.. ဦး အိဖြူကို ချစ်လို့မဝသေးဘူး အခွင့်အရေးရတုန်း ဆက်ချစ်ချင်လို့….

..ဟောတော့ ခစ်ခစ်.. ဦးကတော့လေ တကယ်ပဲ၊ ခစ်ခစ် ဒါဆိုနိုင်က ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ..

..နိုင်လေးကို တစ်ခန်းပေးမယ်ကွာ ဒီညတော့ အဲဒီအခန်းမှာပဲ အိပ်လိုက်၊ ဦးက အိဖြူဆီပြန်သွားပြီးပြောလိုက်မယ်.. နိုင်လေးက ဟော်တယ်ရီဆက်ရှင်းကို ဖုန်းဆက်ပြီး မက်ဆေ့ထားခဲ့တယ်လို့.. ဒီညပြန်လာမအိပ်တော့ဘူး သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာ အိပ်မယ်လို့…

..ဦးက တော်တော်ဉာဏ်ထွက်တယ်နော် ဒါမျိုးဆို ခစ်ခစ်.. နိုင့်ကိုလည်း မမေ့ရဘူးနော် ဒါပဲ ဟင့်..

ထိုဖြင့် ဟော်တယ်မှာ အခန်းကိစ္စ နိုင်နိုင့်ကို စီစဉ်ပေးပြီးတာနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေတစ်ယောက် အိဖြူရှိရာသို့ အပြေးလေး ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

——————————————-

..ဖြူလေး..

..အို့..ကိုရီး.. လန့်လိုက်တာ ကိုရီးကလည်း… ဘာလုပ်မလို့လဲ ဒီထဲမှာ…

…ဖြူလေးကို သတိရလို့ပေါ့.. မချစ်ရတာကြာပြီလေ…

..အို..မဖြစ်နိုင်တာ ..တော်ကြာ မေမေ ဝင်လာဦးမယ်..

..မလာပါဘူး… အခု သူ ဘုရားရှစ်ခိုးနေတယ်.. နောက် ပုတီးစိတ်ဦးမှာ၊ နာရီဝက်လောက်ကတော့ အနည်းဆုံးပဲ…

..ဟင့်အင်း ကိုရီးရယ်… မီးလန့်တယ်… အို့.. အဲဒီလက်ကြီးကလည်းနော်.. ခက်တော့တာပဲ..

အထက်ပါစကားပြောသံများမှာ ယောက္ခထီးကြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေနှင့် ချွေးမချောလေး အိဖြူသဇင် တို့ ၊ အိဖြူသဇင်၏ အိပ်ခန်းထဲမှာ ပြောဆိုနေကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ အမှတ်မထင်ပဲ နိုင်နိုင့်ဟော်တယ်အခန်းမှာ မှားယွင်းခဲ့ကြပြီးနောက် သောက်လို့ငတ်မပြေနိုင်တဲ့ ဆားငံရည်ထက်ကောင်းသော အရာဆိုတော့ ဆက်ခါဆက်ခါ မှားယွင်းခဲ့ကြလေသည်။ ယခင်က အိဖြူက ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ဖေဖေဟု ခေါ်ခဲ့သော်လည်း သူတို့ချင်းတွေ့လျှင် ကိုရီးဟုခေါ်ရန် ဦးအောင်အောင်ဆွေက ပြောထားသဖြင့် အိဖြူက အသုံးအနှုန်းကို ပြောင်းလဲခဲ့လေသည်။

တကယ်တော့ နိုင်နိုင်ပြန်သွားပြီးနောက် အိဖြူက ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ရှောင်နေခဲ့သော်လည်း၊ အံတိုနေပြီဖြစ်သော ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်မှ အိဖြူ လွတ်ဖို့ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပေ။ နှစ်ယောက်တည်း ရှိနေစေရန် အခွင့်အရေးများ မရ ရအောင်ဖန်တီးကာ အိဖြူကို အရှက်ကုန်ပြီး ကာမအရသာ နှစ်သက်သွားသည်အထိ စွမ်းဆောင်ပေးနိုင်ခဲ့လေရာ၊ အခုတော့ ကိုရီးနှင့် မီး ဘဝသို့ပင် ရောက်နေခဲ့ခြေပြီ။

သူတို့နှစ်ယောက် နောက်ဆုံးအကြိမ် နွေရာသီ အပန်းဖြေအိမ်လေးသို့ သွားရောက်ပြီး တစ်နေ့လုံးအချစ်တလင်းခေါ်ခဲ့ကြသည်မှာ တစ်ပတ်လောက်ရှိခဲ့ပြီ ဖြစ်လေသည်။ ထိုအခါပြီးတော့ အခုချိန်ထိ နှစ်ယောက်တည်းတွေ့ဖို့ အခွင့်အရေးကလည်းမရ။ အိမ်မှာလည်း နေ့တိုင်းတွေ့နေရပြီး၊ မြင်သာမြင် မကြင်ရဆိုတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေတစ်ယောက် အလွန်တင်းနေရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စနေနေ့တစ်ရက်၊ အိမ်မှာ ခိုင်းသည့်လူများအလစ်၊ သူ့မိန်းမ ဘုရားခန်း အဝင်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေတစ်ယောက် သူ့သားနှင့်ချွေးမ အိပ်ခန်းသို့ အသာဝင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

မနက်အိပ်ယာထ၊ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုယ်မှာ မျက်နှာသုတ်ပုဝါအကြီးကို ပတ်၊ ခေါင်းမှာလည်း လျှော်ထားသော ဆံပင်တွေကို ဆံပင်အခြောက်ခံစက်နဲ့ မှုတ်ပြီးခါစမို့ ဖားယားချလျှက် မှန်တင်ခုံရှေ့ထိုင်ကာ မျက်နှာလိုးရှင်းလေးပွတ်နေစဉ်၊ အနောက်မှာ ရုတ်တရက်ရောက်လာသော ဦးအောင်အောင်ဆွေကြောင့် အိဖြူတစ်ယောက် ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားရချင်းပင်။

..ကိုရီး အခန်းတံခါး..

..ဘာမှစိတ်မပူနဲ့ ကိုရီး ဂလန့်သေချာချခဲ့တယ်..

ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူ၏ မခြောက်တခြောက် ဆံပင်တွေကို ဂုတ်နားလေးမှ ဖယ်ရင်း ပုခုံးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ အိဖြူ ယားလို့ တချက်တွန့်သွားသည်။ သို့သော်လည်း ခေါင်းလေး လှည့်ကြည့်လာသော အိဖြူ၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ငုံစုပ်တာ ခံလိုက်ရတော့ အိဖြူတစ်ယောက်လည်း ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လည်ဂုတ်ကို တွဲလဲခိုပြီး တုန့်ပြန်နမ်းလာတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူကို ဂျိုင်းနှစ်ဖက်အောက်မှ အသာမလိုက်ရာ အိဖြူတစ်ယောက် မတ်တတ်ထလျက်ပါလာတော့သည်။ နှစ်ဦးသား တတ်မတ်တမော နမ်းနေကြစဉ်မှာပင် ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူကိုယ်မှာ ပတ်ထားသော မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေသည်။ အိဖြူ၏ ဖောင်းအိတင်းနေသော နို့နှစ်လုံးကို ဦးအောင်အောင်ဆွေ သူ့မျက်နှာကြီးဖြင့် ပွတ်သတ်ရင်း ထောင်မတ်လာသော နို့သီးခေါင်းကလေးများကိုလည်း တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေပေရာ အိဖြူခင်မျာ ဒူးများညွှတ်ခွေမကျသွားအောင် မနည်းထိန်း၍ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လည်ဂုတ်ကြီးကို တွဲလွဲခိုထားရပေတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နို့စို့လို့ဝသွားတော့ အိဖြူကို မချီပြီး ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်တော့သည်။

..ဖြူလေး အဲ့လို ရေချိုးပြီးခါစ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ကလေးကို အကိုရီးက တကိုယ်လုံး လျက်ပစ်ချင်တာကွ..

…ဟင့်..အချိန်သိပ်မရှိဘူးနော် ကိုရီး၊ မီးလန့်တယ်၊ တော်တော် မေမေ တံခါးလာခေါက်နေရင် ပြဿနာတက်နေမယ်..

..အင်းပါကွာ ဖြူလေး အဖုတ်လေး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်လေးကိုပဲ လျက်သွားတော့မယ် ဒါဆိုလည်း…

ဒါကလည်း တကယ်တော့ အပြောပါ။ ဦးအောင်အောင်ဆွေတစ်ယောက် အိဖြူအဖုတ်လေးကို အားရပါးရ လျက်ပြီးချိန်မှာ အိဖြူက ဒီတိုင်းဘယ်ပြန်လွတ်တော့မည်နည်း။ သူ့လက်ကလေးတွေက ဦးအောင်အောင်ဆွေ ကောင်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်နေပြီး သူ့ဟာလေးထဲ အတင်းထည့်ခိုင်းနေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း အရင်စုပ်ပေးမှ ထည့်ပေးမည်ဟု ဆိုသဖြင့် ကုတင်ပေါ်လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းစုပ်ပေးရှာသည်။ လိုက်လည်းလိုက်သည့် ချွေးမနှင့် ယောက္ခထီး။

နောက်ဆုံးတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေတစ်ယောက် သူ့သားလင်မယားအိပ်သည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ သူ့ချွေးမချောလေး အိဖြူသဇင်ကို လေးဘက်ထောက် ခိုင်းကာ အနောက်မှ လုပ်ရင်း ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ နှစ်ဦးသား ရောက်ရှိသွားရလေတော့သည်။

…………………………………….

…ကိုရီး… ဒုက္ခတော့ ရောက်ကုန်ပြီထင်တယ်..

…ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖြူလေး…

…မီးမှာ ဟိုဟာ ဒီလ မလာဘူး နောက်ကျနေတယ်….

..ဟင် ဟုတ်လား၊ သေချာရဲ့လား ဖြူလေးရယ်…

..သေချာတယ် ထင်တာပဲ ကိုရီး၊ မသေချာလည်းပဲ ဟုတ်ခဲ့ရင်ဆိုတာ ပြောလို့ရမလား.. မီး အရမ်းကြောက်တာပဲ… ဟင့်ဟင့်.. ရွှတ်.. အီးးးး ဟင့်… ဟင့်..

..အို ဖြူလေးကလည်း ငိုမနေပါနဲ့ .. ကိုရီး စဉ်းစားလိုက်ပါဦးမယ်….

……………………………………..

ချန်ဂီ လေဆိပ်၊ စင်္ကာပူ။

..ဟော ..အချစ်ကလေး ..မတွေ့တာတောင်ကြာလို့.. လှလိုက်တာကွာ….

..အင်း ..ကိုရောဘဲ တခါထဲ စလုံးနဲ့တည့်လို့ထင်တယ် ဝလို့ ဖြူလို့၊ ဗိုက်တောင်နည်းနည်းရွဲလာတယ်၊ အိုဗာရှိတ်ဖြစ်နေပြီနော် ဟင်း…

..ဟာကွာ အချစ်ကလည်း အခုတလော အစားကောင်းနေလို့ပါ၊ ဟဲဟဲ.. အခုလည်း ချစ်ကလေး ရောက်တုန်း လျှောက်လည်မယ်ဆိုပြီး ခွင့်ယူထားတယ်၊ အလုပ်မလုပ်ပဲနဲ့ အစားတွေပဲ စားဖို့ကိန်းမြင်တယ်၊ အဟစ်ဟစ်..

..ဖြူက မလည်ချင်ပါဘူး ကိုနဲ့တွေ့ရအောင်ပဲ လာခဲ့တာ၊ အခုတလော အလုပ်ကလည်း နည်းနည်းပါး၊ အဖေကလည်း နင့်ယောက်ျားမတွေ့ရတာကြာပြီ သွားလည်ပါလားတဲ့၊ ငါတို့နှစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ပါတယ်တဲ့။ မေမေကလည်း အင်း သူပြန်မလာတာကြာပြီ နင်လိုက်သွားဦးတဲ့ ခစ်ခစ်၊ သူ့သားတောင် သူ စိတ်မချလို့ ချွေးမကို အတင်းလွတ်နေတာ..

…ဟဲဟဲ ကိုကလည်း ပြန်လာချင်တာပေါ့ကွာ၊ အလုပ်က ခွင့်အကြာကြီးယူမရလို့ တစ်ပတ်လောက်နဲ့လည်း ပြန်မလာချင်ဘူးလေ၊ အခု အချစ်လာတော့ ကိုယ်က တစ်ပတ်လောက်ခွင့်ယူမယ်၊ အချစ်က တစ်လလောက်နေပြီးမှ ပြန်၊ ဟုတ်လား..

စင်္ကာပူက တကယ်တော့ နှစ်ရက်လောက်လည်ပြီးရင် သွားစရာမရှိတော့ပြီ။ မျိုးဆွေတစ်ယောက်ကတော့ ငတ်သမျှကို အတိုးချစားလေတော့သည်။ အိဖြူလည်း အကြိုက်တွေ့ နေရသည်။ ကိုမျိုးဆွေတစ်ယောက် စလုံးမှာ နေတာကြာတော့ လိင်ကိစ္စ မှာလည်း တော်တော်လေး တိုးတက်လာတာကို တွေ့ရသည်။ အင်တာနက်ထဲ တချိန်လုံးသွားနေလို့လားမသိ။ တခါတလေ အိဖြူနှင့် အချစ်စခန်းဖွင့်ပြီးရင်တောင် ခနတဖြုတ် ကွန်ပြူတာရှေ့သွားထိုင်ပြီး ကီးဘုတ် တဂျောက်ဂျောက်နဲ့ ရိုက်နေတတ်သည်။ အိဖြူကတော့ မစပ်စုချင်သလိုပင်၊ သိပ်လည်း စိတ်တော့မဝင်စား။ သူ ရာသီလာနောက်ကျသည့်ကိစ္စလေး အဆင်ပြေသွားတာကိုပင် စိတ်ချမ်းသာနေသည်။

တစ်ညတော့ ထုံးစံအတိုင်း သူနှင့် ကိုမျိုးဆွေတို့ အချစ်စခန်းဖွင့်ပြီး ပန်းတိုင်ရောက်သွားတော့ ရေဆေးသန့်စင်ပြီး သူက ကုတင်ပေါ်တက် စောင်အောက်ဝင်တုန်း ကိုမျိုးဆွေက ကွန်ပြူတာရှေ့မှာ တဂျောက်ဂျောက် လုပ်နေသည်။ ခနနေတော့ ကိုမျိုးဆွေ အိမ်သာထဲ ဝင်သွားတော့ ကွန်ပြူတာ ဝင်းဒိုးကို သေးအောင်လုပ်ထားခဲ့သည်။ အိဖြူက အသာထပြီး ဝင်းဒိုးကို ကြီးကြည့်လိုက်သည်။ ဗမာစာလုံးတွေ အတန်းလိုက် အတန်းလိုက် တက်တက်လာတာ တွေ့ရသည်။

အင်း ချပ်ဆိုတာပဲနေမှာပဲ၊ ကြည့်ရတာ လူတွေနဲ့ စကားပြောနေပုံပဲ။ နာမည်တွေကလည်း ဘာနာမည်တွေလည်းမသိဘူး၊ တစ်ခုက တရုတ်ဖုန်းနာမည်။ ညီဟွဟွေ ဆိုလား၊ စီးခရက်ဘွိုင်းတဲ့၊ နောက်တစ်ယောက်က မေချစ်သူမောင် ဆိုလား၊ဟင် ကောင်မလေးများလား၊ မောင်ဆိုတော့ ယောက်ျားလေးနေမှာပေါ့။ ဟင်၊ ယောက်ျားတွေနဲ့ ဘာလို့ ကိုမျိုးဆွေက ချပ်လုပ်နေတာလဲ။ အိဖြူကြည့်နေတုန်း စာတန်းလေးတွေ တက်လာသည်။

..ကိုအိုဗာရှိသေးလား….

..ကိုအိုဗာ အမြန်လာပါ..ကျနော်လိုင်းမကျခင်..

အင်း ဘာတွေလဲမသိပါဘူး။ အိဖြူ ဝင်းဒိုးကို ခုနက ကိုမျိုးဆွေထားခဲ့သလို ပြန်ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲကာ စောင်ခေါင်းမြီးခြုံအိပ်နေလိုက်တော့သည်။

———————————

အိဖြူတို့ဆီက ပြန်လာတော့ လမ်းမှာ နိုင်နိုင်တစ်ယောက် ရထားပေါ်မှာ အိပ်စင်ပါသည့် အတန်းမှ စီးလာခဲ့သည်။ သူ့နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ အမျိုးသားကြီးတစ်ဦး၊ သူ့ဘေးမှာက တက္ကသိုလ်ကျောင်း သားတစ်ဦး လိုက်ပါလာခဲ့ကြသည်။ ကောင်ကလေးမှာ မောင်စောကြည်ဟုခေါ်ပြီး စက်မှုတက္ကသိုလ်တက်နေသူ ဖြစ်လေသည်။ အမျိုးသားကြီးကတော့ ပုတီးအလုံးကြီးများပါသော စိတ်ပုတီးကြီးကိုသာ မျက်လုံးပိတ်ပြီး စိတ်နေလေသည်။ မောင်စောကြည် နှင့် နိုင်နိုင်တို့ကတော့ ရထားထွက်ပြီး တစ်နာရီလောက်မှာပင် ခင်မင်သွားကြတော့သည်။ နိုင်နိုင်က ဘူတာရုံတွေရောက်လျင် စားစရာ တိုလီမှုတ်စလေးတွေကို ဝယ်၊ မောင်စောကြည်ကိုပါ မျှကျွေး၊ စကားတွေတပြောပြောနှင့် လိုက်လာခဲ့ကြလေသည်။

ညနေစောင်းပြီးမှောင်လာတော့ အိပ်ဖို့ရာ ပြင်ကြရလေသည်။ အပေါ်ထပ်မှ ဆွဲချရသော အိပ်စင်ကို ဦးလေးကြီးအတွက် ပေးလိုက်ရပြီး သူတို့ထိုင်နေသော ခုံများကို ဆွဲဆန့်လိုက်သဖြင့် အိပ်ယာဖြစ်သွားသော နေရာတွင် နိုင်နိုင် နှင့် မောင်စောကြည်တို့ နေရာယူကြရသည်။ နိုင်နိုင်ကတော့ အတွေ့အကြုံရှိနေပြီး လိင်ကိစ္စမှာ တက်ကြွသူ တစ်ဦးမို့၊ ယခုလို သူစိမ်းကောင်လေး နှင့် ကပ်ရက် အိပ်ရမှာနှင့် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော အကွက်တို့ကို မြင်မိပြီး ရင်ခုန်လာရသည်။ သို့သော်လည်း သူ့လို အသက်ကြီးကြီး အိမ်ထောင်သည် မိန်းမကို မောင်စောကြည်လို တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားလေးက စိတ်ဝင်စားပါ့မလားဟု တွေးရင်း ညနေစောင်းကတည်းက မသိမသာ လေ့လာနေမိသည်။

မောင်စောကြည်၏ တချက်တချက် ခိုးကြည့်သော မျက်လုံးတွေက သူ့ရင်သားတွေ ပေါင်လုံးတွေဆီ ရောက်ရောက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသည်ဟု တွေးထားလိုက်သည်။ သို့အတွက်ကြောင့်လည်း ညအိပ်ယာဝင်တော့ အောက်ခံမပါပဲ ထမိန်တစ်ထပ်ထည်း ဝတ်၊ အပေါ်ကလည်း တီရှပ်ကို အောက်က ဘရာဇိယာမခံပဲ ဝတ်ထားလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ရထားလှုပ်တော့ အရမ်းခုံနေမှာ စိုးသဖြင့် အပေါ်က ဆွယ်တာတစ်ထည် ထပ်ဝတ်ထားလိုက်ရသည်။

…ရထားက အရမ်းခုန်တာပဲနော်၊ ငါတော့ မိုးလင်းရင် အိပ်ယာပေါ်မှာတောင် ရှိပါတော့မလားမသိဘူး၊ အောက်ပြုကျပြီ ခစ်ခစ်…

..ဟာ အန်တီကလည်း ကျနော်က ပိုဆိုးသေးတယ်၊ အဆောင်အိပ်ခန်းထဲမှာ အိပ်ရင်တောင် မနက်ကြရင် ခေါင်းက ခြေရင်းဘက်ရောက်နေတတ်တာ၊ အဟီး.. ကျနော် ခြေထောက်နဲ့ အန်တီ့ကို ကန်မိရင် ကန်တော့နော် အဟားးး ကြိုကန်တော့ထားတာ..

…အောင်မလေးကွယ် ငါကလည်း အိပ်လိုက်ရင် တုံး ကနဲပဲ၊ ဆင်နင်းသွားရင်တောင် နိုးချင်မှနိုးမှာ၊ မင်းကန်တာလောက်ကတော့ အပျော့ပေါ့…

…ဟားဟား..အဲဒါကတော့ ကျနော့်အတိုင်းပဲ.. အဟီး…

ကောင်လေးကလည်း စကားခေါ်ထားတဲ့ပုံက မဆိုးပါလား၊ ငလည်လေးပဲလို့ နိုင်နိုင့်စိတ်ထဲ တွေးနေမိသည်။ တကယ်အိပ်ယာဝင်ကြတော့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်က တစ်တောင်လောက်တော့ ကွာဝေးပါသေးသည်။ သို့သော်လည်း ရထားကပဲ တဝုန်းဝုန်းခုန်လို့လား မောင်စောကြည်ကပဲ တမင်ရွေ့လာတာလားမသိ တစ်နာရီလောက်မှာ သူတို့နှစ်ဦး ကိုယ်ချင်းကပ်လို့ ကြားထဲမှာ စောင်နှစ်ခုသာ ခြားတော့သည်။

နိုင်နိုင်က မောင်စောကြည်ဘက်ကို ကျောပေးကာ ကွေးကွေးလေး အိပ်နေလိုက်သည်။ သူ့တင်ပါးပေါ် မောင်စောကြည်လက်ဖဝါးတွေ ရောက်လာတာ သိလိုက်ပြီး ရင်ထဲမှာ ပျော်သွားသည်။ အဟိ လာပြီ လာပြီပေါ့။ မောင်စောကြည်ကလည်း လူသာငယ်သည်၊ ပညာက ခေသူမဟုတ် ဆိုသူပေတည်း။ လူပျို ပေါက်စဖြစ်ကတည်းက သူတို့အိမ်နီးချင်း မုဆိုးမ တစ်ယောက်၏ ပညာပေးမှုကြောင့် သာအိတစိုစို ဖြစ်နေခဲ့ရပြီး၊ အမျိုးသမီးကြီးတွေကို စိတ်ပိုလာနေခဲ့ရသူဖြစ်ရုံသာမက လက်တွေ့ အတွေ့အကြုံကလည်း မနည်းတော့ပြီ။ သူ၏ အတွေ့အကြုံများကို ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် သွားရည်တမျှားမျှား ကျအောင် အဆောင်က သူငယ်ချင်းများရှေ့တွင် ဖောက်သည်ချတတ်သည်မှာလည်း သူ့ဝါသနာ။ နိုင်နိုင့်ကို မြင်ကတည်းက ဖြစ်နိုင်ခြေ ရှိသည်ဆိုတာ သူတွက်ထားပြီးသား။ ယောက်ျားကဗိုလ်မှူး ရှေ့တန်းမှာ အနေများသည်ဆိုတော့ ပိုသေခိာသည်။ တောင်းတနေမှာပဲ။

ဒါပေမဲ့ အဲဒါကလည်း အန္တရာယ် များသည်။ အသွားမတော်တလုပ် ဆိုသလို၊ ဒုက္ခရောက်မှာလည်းစိုးသည်။ ထုံးစံအတိုင်း စကြည့်လို့ အခြေအနေမကောင်းရင် ရှေ့ဆက်မတိုးနဲ့ပေါ့။ ဒါက မောင်စောကြည်ရဲ့ အထာ။ မောင်စောကြည်လက်ဖဝါးက စောင်အောက်က အသာလျှိုဝင်ပြီး နိုင်နိုင့် တင်ပါးလုံးလုံးလေးပေါ် တင်လိုက်ပြီး မသိမသာ ပွတ်ပေးနေတာကို ငြိမ်ခံနေကတည်းက မောင်စောကြည်က မီးစိမ်းကို တွေ့နေပြီ။ သူ့လက်ဖဝါးတွေကို တင်ပါးပေါ်မှ အရှေ့ဘက် ဗိုက်သားလေးပေါ် ရွှေ့လိုက်သည်။ နိုင်နိုင့်ဖင်လေး ပိုကောက်လာသည်။ သူ၏ မာတောင်နေသော ကောင်ကြီးနှင့် ထောက်မိနေပြီ။

မောင်စောကြည်က နိုင်နိုင့်ဗိုက်သားလေးတွေကို တီရှပ်အောက်မှ ပွတ်နေရင်း အပေါ်ဖက်သို့တက်လာတော့ ဘရာဇီယာဝတ်မထားသော နို့ကြီးတွေကို သွားစမ်းမိသည်။ ဟိုက်။ ထင်တာထက်တောင် ဟော့နေပါလား။ မောင်စောကြည် ပေါ်တင်ပဲ ကြမ်းတော့သည်။ သူ့လက်ဖဝါးတွေနှင့် နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်၊ ထောင်မတ်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လှိမ့်ချေ ပွတ်သပ် လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ နောက် သူတို့ခြုံနေသော စောင်နှစ်ထည်ကို တစ်ထည်တည်း နှစ်ထပ်ဖြစ်သွားအောင် လုပ်လိုက်သည်။ သူ့ပုဆိုးကတော့ ခါးမှာ ကွင်းလုံးတက်နေပြီ နိုင်နိုင့်ထမိန်ကိုသာ နိုင်နိုင့်တင်ပါးကျော်အောင် ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ အေးစက်ပေမဲ့ အိနေသည့် နိုင်နိုင့် ဖင်လုံးကြီးကြားသို့ မောင်စောကြည်၏ ပူနွေးနွေး ဒုတ်ကြီး လျှိုဝင်သွားသည်။

…ဟင့်..အင်းးးးး..အင်း….

နိုင်နိုင့်ဆီက ငြီးသံလေး ထွက်လာခဲ့သည်။ မောင်စောကြည်က သူ့ဒူးခေါင်းတဘက်ကို နိုင်နိုင့်ပေါင်လုံးနှစ်ခုကြားကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ အဆင်ပြေစေရန် နိုင်နိုင်ကလည်း သူ့ခြေထောက်တဖက်ကို အသာမြှောက်ပေးလိုက်သည်။ မောင်စောကြည်က ကိုယ်လုံးကို အောက်အနည်းငယ်လျှောချပြီး ဖင်ကို ကော့လိုက်တော့ သူ့လီးထိပ်ကြီးက နိုင်နိုင်၏ အရည်ရွဲနေပြီဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ဝသို့ လာထိတော့သည်။ နိုင်နိုင်က အနောက်ကို ပိုကော့ပေး၊ မောင်စောကြည်ကလည်း အပေါ်ကို ကော့ထိုးလိုက်တော့ မောင်စောကြည်လီးကြီးက နွေးထွေးနူးညံ့လှသော နိုင်နိုင့်စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးက အတွေ့အကြုံရှိကြသူများမို့ ခနလေးဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တပေါင်ကျော်ပုံစံဖြင့် လိုးနေကြလေပြီ။

နိုင်နိုင်က သူ့လက်ကို နောက်ပစ်ပြီး မောင်စောကြည်၏ ဖင်ကို အတင်းဆွဲပြီး သူ့ကိုယ်ထဲ မောင်စောကြည်လီးကြီး ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လုပ်ပေးလေသည်။ ထိုပုံစံအတိုင်းလုပ်နေရင်းမှ မောင်စောကြည်က အားမရလာတော့ သူ့လီးကြီးကို ပြန်ချွတ်ပြီး နိုင်နိုင့်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်၊ လှေကြီးထိုးပုံနှင့် လုပ်တော့သည်။ ရထား ခုန်ဆောင့်နေတာကလည်း သူတို့အတွက် အလွန်အဆင်ပြေနေတော့သည်။ နိုင်နိုင့်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေကို မောင်စောကြည်က ငုံစုပ်တော့ နိုင်နိုင်ကလည်း သူ့လျှာကလေး မောင်စောကြည်ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။ အရှိန်တွေရလာကြတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အငမ်းမရ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဆွဲဖက်လိုးနေကြရင်း ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ပထမဆုံး ရောက်သွားကြရတော့သည်။

…အား…ကောင်းလိုက်တာ အန်တီရယ်….

..ဟင်း..မင်း လူဆိုးလေးနော်.. သူများမှာ ယောက်ျားရှိပါတယ် ဆိုတာကိုတောင် အတင်းတက်လုပ်တယ်၊ ခါထဲ..

..အဟိ..အန်တီကလည်း မကြိုက်တာကြနေတာပဲ၊ ဟီးဟီး…

ခနလေးပါပဲ၊ နောက်တချီ ပြန်စကြပြန်တော့သည်။

………………………………………………….

နိုင်နိုင် ဘူတာကြီးမှာ မခွဲချင်ခွဲချင်နှင့် မောင်စောကြည်လေးနဲ့ ခွဲလာခဲ့ရသည်။ ဖုန်းနံပါတ်တွေ ဖလှယ်ပြီးနောက် အခွင့်အရေးရလျှင် ဆုံကြစို့ဟု ပြောလာခဲ့ကြသည်။ သူတို့နေသော အရာရှိရိပ်သာ သို့ရောက်တော့ တစ်ညလုံး ရထားကလည်းခုန်၊ မောင်စောကြည်နဲ့လည်း ကဲထားသဖြင့် ကိုယ်တွေလက်တွေနာ၊ အိပ်ချင်လာသဖြင့် အဝတ်တောင်မလှဲနိုင်ပဲ အိပ်ပျော်သွားရသည်။ တရေးနိုးလာတော့ အိမ်မှာလည်း တစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ ရင်ထဲ ဟာတာတာဖြင့် ပျင်းသလိုလို ၊ ရှော့ပင်ထွက်ရမှာတောင် စိတ်မပါတော့သဖြင့် အိပ်ယာထဲ လှဲနေတုန်း

..ကလင်း…

ဖုန်းကမြည်လာလို့ ကောက်ကိုင်လိုက်တော့။

..နိုင်လေးလား…

..ဟင် ဖေကြီးလား အခုဘယ်မှာလဲ..

…ဖေကြီး တို့အသိအိမ်တစ်အိမ်မှာ၊ မြို့ကို ရောက်တယ်၊ သမီးတို့ဆီရောက်တော့ ခရီးထွက်သွားတယ်တဲ့ ဒီနေ့လောက် ပြန်ရောက်မလားမသိဘူး ဆိုတာနဲ့ ဖေကြီး အသိတစ်ယောက်အိမ် သွားတည်းနေတာ..

..အင် ဒါဆိုရင် အတော်ပဲ မီးဆီမှာ လာတည်းတော့၊ ဒီမှာ တစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေတာ …

..အော် မောင်အောင်နိုင်ကရော ဘယ်သွားလို့လဲ..

..သူက အထူးစစ်ဆင်ရေးရှိလို့လေ၊ ဖေကြီးရဲ့ အခုမီးက အိဖြူတို့ဆီသွားလည်ပြီး ပြန်လာတာ၊ အခုလာခဲ့၊ လိပ်စာပြောလိုက် မီး ကားလွတ်လိုက်မယ်.. မေမေရော နေကောင်းလား…

သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ခရီးထွက်ဖို့ မဖြစ်နိုင်၊ အိမ်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ကျန်မှ ရမည်ဆိုတာ နိုင်နိုင်က သိထားသည်။ မကြာခင်မှာပင် သူ့ကို အကြိုလွှတ်လိုက်သော ကားဖြင့် ဦးချစ်ဆွေ ရောက်ချလာသည်။ ဦးချစ်ဆွေ အထုပ်အပိုးတွေကို ဒရိုင်ဘာတပ်သားလေးက ကူသယ် အခန်းတွင်း ချပေးပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။ နိုင်နိုင်က တံခါးမကိုပိတ်ပြီး လော့ချနေချိန်မှာပင် ဦးချစ်ဆွေက နိုင်နိုင့်အနောက်မှ သိုင်းဖက်ပြီး ဂုတ်လေးကို ငုံနမ်းလိုက်လေသည်။

..နိုင်လေးက ပိုပြီးလှလာ တောင့်လာလိုက်တာကွာ…. ချစ်စရာကြီး….

..ဟွန့် ဖေကြီးကလည်း မာမာတောင်တောင်ပဲ မဟုတ်လား ခစ်ခစ်…

နိုင်နိုင်က သူ့ဖင်ကြီးကို လာထောက်နေသည့် ဦးချစ်ဆွေ၏ လီးမာမာကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှပင် လှမ်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ နိုင်နိုင်က တံခါးပိတ်အပြီး ဦးချစ်ဆွေနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လိုက်သည့်အချိန်မှာတော့ ဦးချစ်ဆွေက သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်လို့ ကြမ်းပေါ်မှာ ကွင်းလိုက်ပုံနေလေပြီ။ သူ့ကောင်ကြီးကတော့ သူ့ဆီးခုံမှ လေးဆယ့်ငါးဒီဂရီ ထောင်မတ်လို့ နိုင်နိုင့်ရင်ဘတ်ကို အမြှောက်နှင့် ချိန်ထားသလိုပင်။

…ဟွန့်ဖေကြီးကလည်း ရောက်တာနဲ့ တခါထဲ တန်းပြီးတော့…. တန်းနေတာပဲ ခစ်ခစ်..

နိုင်နိုင်ကလည်း ပြောသာပြောနေတာပါ သူ့လက်တွေက အလိုလို သူနှင့်ရင်းနှီးပြီးသား ဦးချစ်ဆွေ၏ လိင်တန်ကြီးကို သူ့လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးရင်းက ဦးချစ်ဆွေရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ နိုင်နိုင့်လျှာကလေးက ဦးချစ်ဆွေ၏ ဒစ်ဖျားကို အသာလျက်လိုက်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာကို ဟပေးလိုက်တော့ ဦးချစ်ဆွေက ရှေ့ကို ခြေတဖဝါးစာရွှေ့ပြီး နိုင်နိုင့် အာခံတွင်းထဲ ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။ နွေးထွေး နူးညံ့သော နိုင်နိုင့်အာခံတွင်းလေးက ဦးချစ်ဆွေ၏ လိင်တန်ကြီးကို စုပ်ယူလိုက်သော အခါမှာတော့ ဦးချစ်ဆွေခင်မျာ ဒူးများပင် ချောင်ချင်သလို ဖြစ်သွားရသည်။

ဦးချစ်ဆွေမှာ မျက်လုံးကို စုံမှိတ်လို့ နိုင်နိုင့် ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကော့ကာကော့ကာ ဖြင့် သူ့လိင်ချောင်းကြီးကို နိုင်နိုင့်ပါးစပ်တွင်းသို့ ထိုးသွင်းနေမိလေတော့သည်။ နိုင်နိုင်ကလည်း သူ့ဦးဦးချစ်အကြောင်း သိပြီးသားမို့ ဦးဦးချစ်အတန်ကြီး အာဂေါင်မထိုးမိစေရန် လိင်တန်အရင်းကို သူ့ကလေးနှင့် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကိုလည်းစေ့ပေးထားလိုက်လေသည်။ ဦးချစ်ဆွေကတော့ အောင်းထားရတာလည်းကြာ၊ စုပ်အားလည်းကောင်းလှသော နိုင်နိုင့်အိမ်ရှေ့တံခါးဝ အနီးမှာပင်၊ အမှုတ်ခံနေရတော့ ကြာကြာမထိန်းနိုင်၊ ခနလေးဖြင့် သုတ်ရည်တွေကို နိုင်နိုင့်လည်ချောင်းတွင်း တဒုတ်ဒုတ် ပန်းထုတ်ပစ်နေမိလေတော့သည်။

——————————-

..ကလင်းးးးးးးးးးးးးးး…

စောစောစီးစီး ထမြည်လာသော တယ်လီဖုန်းကြောင့် အိပ်ယာမှ လန့်နိုးလာသော နိုင်နိုင်တစ်ယောက် ကယောင်ကတမ်းနှင့် လက်က ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးပေါ်လက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်သည်။ သူလက်ထဲ ဖုန်းရောက်လာမှ သတိရပြီး ကမန်းကတန်း စကားပြောခွက်နေရာကို လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဖုံးလိုက်မိသည်။ နောက် သူ့ဘေးမှာ အိပ်ပျော်နေသော ဦးဦးချစ်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူလည်း ဖုန်းသံကြောင့် နိုးသွားဟန်တူသည်၊ မျက်လုံးပွင့်လို့ နိုင်နိုင့်ကို ကြည့်နေသည်။ နိုင်နိုင်က အသံမထွက်နဲ့ဟု သူပါးစပ်မှာ လက်ညိုးထောင်ပြလိုက်တော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

..ဟယ်လို…

..အန်တီနိုင်နိုင်ကျော့နွယ် လား…

..ဟဲ့ မောင်စောကြည်၊ စောစောစီးစီးကွယ်၊ လန့်တောင်သွားတယ် ဖုန်းသံက..

..ဟင် မစောတော့ပါဘူး အန်တီရဲ့၊ အန်တီက အိပ်ယာမထသေးတာလား ဆောရီးပဲနော်..

အခုမှ နိုင်နိုင်လည်း နာရီကို လှမ်းကြည့်မိသည်။ ဟောတော့ မွန်းတောင်တည့်တော့မယ်။ ခစ်၊ ညက ဦးဦးချစ်နဲ့ မတွေ့ရတာကြာလို့ ကဲလိုက်ကြတာ ၊ ဦးဦးချစ်ကလည်း အနားကို မပေးဘူးလေ၊ မနက် အာရုံတက်လောက်မှ အိပ်မောကျသွားတာကိုး။ အဲဒါကြောင့် မနိုးကြတာ၊ အခု ဖုန်းလာမှပဲ နိုးတော့တာကိုး။

..အော်အေး ဟုတ်သားပဲ၊ ညက အိပ်ယာဝင်တာ နောက်ကျသွားလို့ မနိုးဘူးဖြစ်သွားတာ ခစ်ခစ်၊ အခုတော့ ထရတော့မှာပေါ့၊ ကဲပြော မောင်စောကြည် ဘာထူးလဲ..

နိုင်နိုင်က ကုတင်ခေါင်းရင်းကို ခပ်လျှောလျှောလေး ကျောမှီပြီး ဖုန်းပြောနေသည်။ ညအိပ်ယာဝင်ကတည်းက ကိုယ်လုံးတီးမို့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ပြတင်းပေါက်မှန်ကို ဖြတ်ဝင်လာတဲ့ နေရောင် အောက်မှာ ဝင်းနေသည်။ ဦးချစ်ဆွေက အသာအိပ်ယာပေါ်မှာ တံတောင်ထောက်လို့ နိုင့်နိုင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လာစို့သည်။ နိုင်နိုင်က ဖုန်းပြောနေရင်းက ဦးချစ်ဆွေ လက်မောင်းကို လက်သည်းနဲ့ ဆိပ်လိုက်ရင်း မျက်စောင်းလေးပါ တစ်ချက်ထိုးလိုက်သည်။ အခုထိ မဝသေးဘူးလား ဆိုသည့်သဘော။

..အန်တီလား၊ အင်း ဘာမှ လုပ်စရာမရှိပါဘူး ကွယ်၊ ခရီးပန်းလာလို့ အိမ်မှာပဲ နားနေတာ..

ဦးချစ်ဆွေလက်က နိုင်နိုင့်ပေါင်ကြားက အဖုတ်လေးဆီ ရောက်လာပြန်သည်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ စောက်စေ့လေးတွေကို ဆွနေပြန်သည်။

..အင် အန်တီ့ဆီ လာလည်မို့.. ဒီနေ့ကတော့…

နိုင်နိုင်က အကြောင်းတစ်ခုခုပြပြီး ငြင်းမလို့ ကြံနေတုန်း သူ့ကို လက်နဲ့တို့လိုက်ပြီး လက်မထောင်ပြနေတဲ့ ဦးချစ်ဆွေကို တွေ့လိုက်လို့ ဖုန်းစကားပြောခွက်ကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ ဖုန်းပြီး။

..ဘာလဲ ဖေကြီး ဘာပြောမလို့လဲ..

..ခေါ်လိုက် အိမ်ကို.. ဖေကြီး ချောင်းချင်လို့..

..အင် ဖေကြီးကလည်း ..

နိုင်နိုင်က မျက်မှောင်လေး တစ်ချက်တွန့်ကာ ပြန်မေးလိုက်ရင်းမှ ၊ တွေးလိုက်မိပြီး ကြက်သီးပါထသွားသည်။

..တကယ်လား ဖေကြီး..

ဦးချစ်ဆွေ ခေါင်းငြိမ့်ပြတာတောင် မစောင့်တော့။

..အေးလေ အန်တီတစ်ယောက်ထဲလည်း ပျင်းနေတာနဲ့ အတော်ပါပဲ၊ ဘယ်အချိန်လောက် ရောက်မှာလဲ….

နိုင်နိုင် ဖုန်းပြန်ချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ဦးချစ်ဆွေ ကလိထားလို့ သူ့စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးလည်း ရွဲစိုနေပြီ။ နောက်ပြီး သူနဲ့ မောင်စောကြည်လုပ်တာကိုလည်း ဦးချစ်ဆွေ ချောင်းကြည့်နေမှာဆိုတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက အရမ်းဖြစ်နေသည်။ ဦးချစ်ဆွေကလည်း မနက်အိပ်ယာထ အားအပြည့်နဲ့မို့ နိုင်နိုင့်ပေါင်နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်တင်လို့ တဖောင်းဖောင်းချနေလိုက်သည်မှာ နောက်တစ်နေ့ဆိုတာ မရှိတော့ဘူးလားဟုပင် ထင်ရလေတော့သည်။

…………………………………

ဦးချစ်ဆွေနှင့် နိုင်နိုင်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဘာမှ လျို့ဝှက်ချက်မရှိကြပေ။ မနေ့ညက ဦးချစ်ဆွေနှင့် ချစ်ပွဲဝင်ရင်း နားနေရသော အချိန်တွေမှာ နိုင်နိုင်က သူ့ခရီးသွား စွန့်စားခန်းများကို ပြောပြနေပေရာ၊ ကောင်းခန်းရောက်လိုက် ဦးချစ်ဆွေက ထဆွဲလိုက်၊ တချီပြီးတာနဲ့ နောက်တခန်းပြော၊ ဦးချစ်ဆွေ စိတ်ထလာပြီး တချီဆွဲလိုက် ဖြစ်နေရသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့်လည်း မောင်စောကြည်ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ ဦးချစ်ဆွေက သိနှင့်ပြီးသားဖြစ်သည်။ အပြောနှင့်တောင် သူ စိတ်တက်ကြွရသဖြင့် တကယ်မြင်ချင်လာမိနေတုန်း မောင်စောကြည် ဖုန်းဆက်သည်ဆိုတော့ ဒါလိုချင်လို့ပဲ ဆိုတာ ဦးချစ်ဆွေ သိလိုက်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း နိုင်နိုင့်ကို မီးစိမ်းပြလိုက်တာ။

နိုင်နိုင့်သူငယ်ချင်း အိဖြူဆိုတာကိုလည်း လုပ်ချင်နေမိသည်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒါက အလှမ်းဝေးသည်လေ။ နိုင်နိုင်က သူတို့အခန်းနှင့်ကပ်ရက် ဧည့်သည်ခန်းမှာ ဦးချစ်ဆွေကို ဝင်နေစေပြီး အပြင်က သော့ခတ်ထားလိုက်သည်။ ထိုအခန်းမှနေ၍ သူတို့ အခန်းကို ချောင်းဖို့ အပေါက်တွေရှာရ၊ ချဲ့ရနှင့် ဦးချစ်ဆွေတစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်သွားရသည်။ နေ့ခင်း နှစ်နာရီလောက်ကြတော့ မောင်စောကြည်တစ်ယောက် ပေါက်ချလာတော့သည်။

နိုင်နိုင်နှင့် မောင်စောကြည်တို့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ စကားတွေ ပြောနေကြပြီး အိပ်ခန်းထဲ ရောက်မလာသေးသဖြင့် ဦးချစ်ဆွေတစ်ယောက် နည်းနည်းတင်းလာမိသည်။ သူက စောင့်နေရတဲ့သူမို့ပါ။ တကယ်က ဘယ်လောက်မှ မကြာ။ နိုင်နိုင် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တာနှင့် မောင်စောကြည်တစ်ယောက် အိမ်ထဲဝင်လာရင်း ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လည်းလုပ် နိုင်နိုင့်ကိုလည်း ကြည့်ရင်း မျက်လုံးတွေက တစ်ခုခု သိချင်နေသလိုလို။ နိုင်နိုင်က အထာပေါက်ပြီးသား မောင်စောကြည်၏ ဂဏှာမငြိမ်ပုံကို ပြုံးကြည့်နေပြီးမှ။

..အန်တီတစ်ယောက်ထဲပါကွယ့် ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး ။ အန်တီ့အမျိုးသားက ရှေ့တန်းမှာလေ၊ အထူးစစ်ဆင်ရေးဆိုလား သွားနေလို့..

..အဟီး.. အန်တီက အရမ်းချော၊ အရမ်းလှတာပဲနော်.. သေခြာကြည့်လေ ပိုချောလေပဲ..

..အောင်မလေး မြှောက်မနေနဲ့ ကိုယ်တော်ချော ဘာစားမလဲပြော ကော်ဖီသောက်မလား…

..စားလာခဲ့ပြီ အန်တီရဲ့ ကျနော်ဆာနေတာက ဒီပြင့်ဟာ..

..အောင်မလေး.. ဘာများ ဆာနေရတာလဲ..

..ဟီးဟီး သိရဲ့သားနဲ့ဗျာ.. ဒါနဲ့ အန်တီအန်တီနဲ့ လုပ်နေတာ အဲလောက်လည်း မကြီးသေးပဲနဲ့ဟာကို..

..အဲဒါဆိုလည်း မမ ပြောင်းခေါ် ကဲ..ခစ်ခစ်..

..မမကို နမ်းချင်တယ်…

..ဟင် ဧည့်သည်ကလည်း ထိုင်တောင်မထိုင်ရသေးဘူး .. ထနေပြီ အဟိ..

..မမရယ် မနောက်ပါနဲ့ တကယ်ပြောတာပါ..

..အို့..

..ပြွတ်စ်..

မောင်စောကြည်ကလည်း လက်သွက် ခြေသွက် မီးစိမ်းမြင်တာနဲ့ စဆွဲပြီ။ နိုင်နိုင့်ကိုယ်လုံးလေးကို အတင်းဆွဲဖက်ပြီး မျက်နှာအနှံ့ ဖက်နမ်းတော့သည်။

..အို အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ ကွာ..

အခန်းထဲသွားမှ ဦးဦးချစ် မြင်ရမှာမို့ နိုင်နိုင်က နည်းနည်းမူလိုက်သည်။

..ဒါဆိုလည်း မမအခန်းထဲ သွားမယ်လေ..

..အောင်မယ် သူက ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ဘယ်သူက အခန်းထဲသွားမယ် ပြောလို့လဲ..

နောက်တော့လည်း အခန်းထဲ ရောက်လာကြတာပဲပေါ့။ ဦးဦးချစ်မှာတော့ စိတ်ထဲမှာ နှမြောသလို မနာလိုသလိုလိုတော့ ဖြစ်မိသည်။ ဒါပေမဲ့ နိုင်နိုင်က သူ့မယားမှ မဟုတ်တာလေ။ နဂိုထဲကမှ သူလည်း သူများမယားကို ဆွဲနေတာ ဆိုတော့။ ဒါပေမဲ့ သူက နိုင်နိုင့်ကို ယောက်ျားမယူခင်ကထည်းက ဆွဲခဲ့ရတာမဟုတ်လား၊ အဟီးး။ ဒါတောင်မှ သူလက်နှေးလို့ ဒုတိယလူ ဖြစ်သွားရတာ။ ဦးချစ်ဆွေတစ်ယောက် အတွေးနဲ့ကို သူ့ကောင်ကြီးက တောင့်တင်းနေပြီး ထိပ်ဖျားက ပုဆိုးကို ပွတ်နေတာ နာသလိုရှိလာသဖြင့် ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချထားလိုက်တော့သည်။ နိုင်နိုင်တို့နှစ်ယောက် ရွှေ့လျားနေရာကို မြင်ကွင်းကောင်းသည့်အပေါက် လှည့်ပတ်ကာ ချောင်းနေလေတော့သည်။

နိုင်နိုင်မှာ ဒီတခါတော့ တော်တော့်ကို အရည်စိုရွဲနေရလေသည်။ မနေ့တနေ့ကမှ သိသော ကောလိပ်ကျောင်းသား ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ကိုယ့်အိမ်ပေါ်က လင်မယားအိပ်သည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ကိုယ့်ချစ်ပထွေး ဦးဦးချစ်ရှေ့ အလိုးခံရမှာက နေ့တိုင်းကြုံရမဲ့ အတွေ့အကြုံမျိုးမှ မဟုတ်တာကိုး။ မောင်စောကြည်က သူနှင့် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေရင်း လက်တွေက နိုင်နိုင့်တကိုယ်လုံးကို သမနေသည်။ နိုင်နိုင်က အိမ်နေရင်းပေမဲ့ မောင်စောကြည်လာမယ်ဆိုတော့ မြူဆွယ်မဲ့ပုံမပေါက်၊ အပျံစား အသားကောင်းကောင်း ရင်ဖုံးအင်္ကျီ နှင့် အချိတ်ထမိန် မရမ်းစေ့ရောင် ဝမ်းဆက်ကို ပွဲနေပွဲထိုင် သွားမလို ဝတ်ထားသည်။ မောင်စောကြည် မျက်လုံးထဲမှာ အရမ်းလှနေပေမဲ့ သူက အတွင်းပစ္စည်းတွေကို လင်းလင်းချင်းချင်း အလင်းရောင်အောက်မှာ ကြည့်ချင်နေပြီ ဆိုတော့ အမြန်ချွတ်ပစ်နေတော့သည်။ အတွင်းကလည်း အသားရောင် ဘရာဇီယာ အပျော့၊ အသားရောင် ဖင်ကြားညှပ်ပင်တီတို့ကို ဝတ်ထားပေရာ မောင်စောကြည်တစ်ယောက် သရည်တမျှားမျှားကို ကျသွားရသည်။

မောင်စောကြည်က နိုင်နိုင့်ကို ကုတင်စောင်းတွင်ထိုင်ခိုင်းပြီး နိုင်နိုင့်ဖင်ကြားညှပ်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ နောက်မှ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းဝင်ကာ ကမူးရူးထိုး နမ်းရှုံ့တော့၏။ နိုင်နိုင့် အဖုတ်တစ်ခုလုံး အရည်တွေနဲ့ ရွှဲစိုနေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ သူ့ကိုစောင့်နေရင်း ဒီကောင်မကြီး စိတ်အရမ်းထနေတာဖြစ်မယ်ဟု တွေးရင်း ဝမ်းသာအားရ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ သူ့လျှာကြီးဖြင့် တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် လျက်ပေးလေတော့သည်။

မောင်စောကြည်၏ နွေးထွေးသောလျှာကြီးမှာ နိုင်နိုင့်အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ စောက်စေ့ကလေးတွေကို ထိုးဆွလျက်ပေးနေတော့ နိုင်နိုင့်ခင်မျှာ တဖက်ခန်းက ချောင်းနေသော ဦးဦးချစ်ကိုပင် ခေတ္တမျှ မေ့သွားခဲ့ရသည်။ မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ကာ စောကြည်ဦးခေါင်းကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားလိုက်မိလေတော့သည်။ မောင်စောကြည် ဘာဂျာမှုတ်တာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် နိုင်နိုင့်ခင်မျာ မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်လှန်ကျသွားခဲ့ရလေသည်။ မောင်စောကြည်ကလည်း သူ့သွားရည်များနှင့် နိုင်နိုင့် စောက်ရည်ကြည်များကို သူ့လက်ခလည်မှာလူးပြီး နိုင်နိုင့်ခရေပွင့်လေးကို လက်တဆစ်ခန့် ထိုးကစားလေရာ နိုင်နိုင်တစ်ယောက် ခနလေးဖြင့် ကာမအရသာအထွတ်အထိတ်ကို ရောက်သွားရလေတော့သည်။

နိုင်နိုင်တစ်ယောက် ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းပြီးမှ တကိုယ်လုံး ပျော့ခွေသွားတာတွေ့ရတော့ တချီပြီးသွားမှန်း မောင်စောကြည် သိလိုက်သည်။ သူလည်း ပါးစပ်ညှောင်းဇက်ညှောင်းပြီမို့ အမောဖြေသည့်အနေဖြင့်၊ အိပ်ယာပေါ် နိုင်နိုင့်နဘေးဝင်ကာ ပက်လက်လှဲနေလိုက်သည်။ သူ့ပုဆိုးကိုလည်း ကန်ချွတ်ထားခဲ့ပြီမို့ သူ့ကောင်ကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို မတ်ထောင်လျှက် ရှိနေပေသည်။

..ကဲ ငါ့မောင် နားဦး အစ်မပြုစုဦးမယ်..

နိုင်နိုင်က အိပ်ယာပေါ်ထထိုင်လိုက်ပြီး မောင်စောကြည်၏ အလံတိုင်ကြီးကို ကုန်းကာ ငုံစုပ်လိုက်သည်။ နောက်တော့ သူ့ခေါင်းကို နိမ့်ကာမြင့်ကာဖြင့် မောင်စောကြည်လိင်ချောင်းကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် လုပ်ပေးနေတော့သည်။ လုပ်ပေးနေရင်းလည်း ဦးဦးချစ် ကြည့်နေမည်ဖြစ်သော နံရံဘက်ကိုလည်း လှမ်းလှမ်းကြည့်ပြီး မျက်ခုံးပင့်ပင့်ပြနေပေသည်။ ဦးဦးချစ်ချစ်တစ်ယောက်လည်း သူ့ပြောင်ကြီး သူကိုင်ကာ၊ ဆုပ်လိုက် ပွတ်တိုက်လိုက်ဖြင့် တကုန်းကုန်း ချောင်းနေလေသည်။ မောင်စောကြည်မှာ အရင်းတင်းနေပြီမို့ ရေရှည်မထိန်းထားနိုင်ရှာပေ။ သို့သော် သူကလည်း ပထမဆုံးအချီကို ပါးစပ်ထဲ မထုတ်ချင်ပေ။

..အား..အစ်မ ..ခန ကျနော် ထွက်သွားလိမ့်မယ် ခနလေး..

နိုင်နိုင်က မောင်စောကြည်လီးကြီးကို သူ့ပါးစပ်မှ ချွတ်လိုက်ပြီး

..ပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်ပြီးလိုက်လေ.. ရပါတယ်ကွယ့်…

..ဟင့်အင်း.. ကျနော်က မမစောက်ဖုတ်ကိုပဲ ပထမဆုံးလုပ်ချင်တာ.. အဟီး..

..ကဲပါ ကိုယ်တော်ချောလေးသဘော..

……………………………………………….

မောင်စောကြည်တစ်ယောက် ဘာဆေးတွေများစားလာသလဲ မသိ။ နိုင်နိုင်တစ်ယောက်တော့ ကားဆင်းသွားရသည်။ လုပ်လိုက်တာလည်း ပုံစံမျိုးစုံ အပေါက်လည်းကုန်၊ နိုင်နိုင့်မွေ့ယာခင်းတစ်ခုလုံးလည်း ပေပွ။ မောင်စောကြည်ပြန်လို့ တံခါးဝကို နိုင်နိုင် လိုက်ပို့တော့တောင် နိုင်နိုင်တစ်ယောက် နှုံးချည့်နေပြီ။ မောင်စောကြည် အိမ်ပြင်ထွက်သွားလို့ လမ်းထိပ်တောင်မရောက်သေး၊ သရဲမရဲစီးနေသော ဦးချစ်ဆွေက ရေဆေးတောင်မစောင့်၊ အသားကုန်ဗျင်းတော့သည်။ နိုင်နိုင့်အတွက် တစ်ပတ်စာ ဖူလုံသွားသည်လို့သာ ပြောရတော့မည်။

နောက်နေ့ ဦးချစ်ဆွေ ပြန်သွားပြီး နှစ်ရက်လောက်မှာ နိုင်နိုင့်ယောက်ျား ဗိုလ်မူးအောင်နိုင် ပြန်ရောက်လာသည်။ နိုင်နိုင်လည်း အသားပြန်သေစ ဟိုက ငတ်ပြတ်ပြီး ပြန်လာတဲ့ကောင်က ထပ်ပြီး ဗျင်းပြန်တော့ ပြိုင်းသွားရပြန်ပါသည်။ နောက် နှစ်ပတ်လောက်နေတော့ သူ့ယောက်ျား ခရီးပြန်ထွက်ရသည်။ ဒီတခေါက်က တခြားကိစ္စ။ သူ့ယောက်ျားခရီးထွက်သွားပြီး နောက်တစ်ရက်နှစ်ရက်မှာ လူက မအီမသာဖြစ်၊ မနက်အိပ်ယာထ အံချင်သလိုလို ဘာလိုလို ဖြစ်တော့ ဆရာဝန်သွားပြသည်။

ဆရာဝန်က သူ့သူငယ်ချင်း မေနန်းခေါင်၏ခဲအို ဒေါက်တာနောင်ရဲ ဖြစ်သည်။ သူ့ကို ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီလို့ထင်သည်ဟု ပြောသည်။ နောက် ဆိုင်လားမဆိုင်လားမသိ ဟိုဟာကို သေခြာစစ်ဆေးပြီးမှ ပြောလို့ရမည်ဆိုပြီး အဖုတ်ကို လှန်ကြည့်သည်။ နောက် သူ့ လက်အိပ်စွပ်ထားသော လက်ချောင်းကြီးနှင့် ဟိုဖြဲဒီဖြဲ ကြည့်သေးသည်။ ဟွန့် အမျိုးသားတွေ အိုဂျီဘီဝိုင် လုပ်နေကြတာ သူသိပ်မသင်္ကာ၊ မိန်းမ လူနာလာတိုင်း ဟိုဟာဖြဲကြည့်ခွင့် လိုင်စင်ရနေကြသည်။ တော်တော် ဝါသနာကြီးသည့်သူတွေပဲ ဖြစ်မည်ဟု သူ တွေးနေမိသည်။

မေနန်းခေါင်ကတော့ ပြောပါတယ်။ ငါ့အစ်မ ယောက်ျားက ရိုးပါတယ်တဲ့။ ငါ့တုန်းကတောင် မီးမမှန်တာ သူကြည့်ပေးတာပဲတဲ့။ အင်း။ ထားလိုက်ပါတော့လေ။ ဒါပေမဲ့ နိုင်နိုင်စိတ်ပူနေတာက သူ့ယောက်ျားနှင့် သူ ဆက်ဆံဖြစ်တာက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်လောက်ကမှ ဆိုတော့ အခုနေ သူကိုယ်ဝန်ရှိတယ် သွားပြောရင် သူယောက်ျားက ပြဿနာရှာတော့မည်။ မေနန်းခေါင်ကိုကပ်ပြီး ပြောကြည့်သည်။ သူ ကိုယ်ဝန်ရှိတယ် ဆိုတာကို ရက်ရွေ့ပြီး ပြောပေးလို့ရမလားပေါ့။ သူစိုးရိမ်မိတာကိုလည်း ပေါ်တင်ပဲ ပြောလိုက်သည်။

မေနန်းခေါင်က ဘာမှစိတ်မပူနဲ့ သူ့ခဲအို သူပိုင်ကြောင်း၊ နင်ကြိုက်တဲ့နေ့ကို ပြော၊ အဲဒီနေ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိတယ်လို့ သူ့ကို ပြောခိုင်းပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောလို့ စိတ်နည်းနည်းအေးသွားရလေသည်။ မေနန်းခေါင်တစ်ယောက် သူ့ခဲအိုကို တော်တော်ပိုင်ပါလားလို့ စိတ်ထဲမှာလည်း တမျိုးတော့ဖြစ်မိသည်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါ ငါ့အလုပ်မဟုတ်ဘူးလေဟုသာ နိုင်နိုင်တစ်ယောက် တွေးလိုက်မိပါတော့သည်။

————————————-

…အဲဒါပါပဲ အိဖြူရယ်၊ ငါတော့ ပြောရခက်နေပြီ။ အဲဒီတုန်းက သေခြာလည်းမသိပါဘူး။ ကိုယ်ဝန်ရှိပြီ ဆိုတော့မှ ငါသွားစဉ်းစားလိုက်မိတာ။

အဲဒီအတောအတွင်းမှာ နင့်ယောက္ခထီးကြီးရယ်၊ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေး တစ်ယောက်ရယ်၊ ငါ့ပထွေးရယ်၊ ငါ့ယောက်ျားရယ်၊ အဲဒီလေးယောက်နဲ့ သွားခဲ့ဖူးတယ်။ မောင်စောကြည်နဲ့ ဦးဦးချစ်ကတော့ ခွဲလို့ရမယ်မထင်ဘူး၊ တစ်ယောက်ကနေ့ တစ်ယောက်က ညလိုဖြစ်နေတာ၊ ခစ်ခစ်..

..စောက်ကောင်မစုတ် အရေးထဲ ရယ်နေသေးတယ်၊ ငါ့မှာဟယ် သားအဖနှစ်ယောက်နဲ့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်၊ ဘယ်သူ့ဟာမှန်း သေခြာမသိဘူး၊ တကယ်တော့ ငါ့ သမီးက အရေးမကြီးဘူး ဘယ်သူ့ကလေးဖြစ်ဖြစ် ဒီသွေးပဲ၊ နင့်ကလေးကိုပဲ စစ်ဖို့လိုမယ်ဟ…

..အင်း စစ်ဆိုရင်လည်း နင့်ယောက္ခမကြီးကိုပဲ သွေးစစ်မှ ရတော့မှာပဲ။ မောင်စောကြည်ကလည်း ဘယ်နားသွားရှာရမယ်မှန်း မသိတော့ဘူး၊ ငါ့ပထွေးကလည်း ဆုံးသွားပြီ၊ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်လောက်ကပဲ…

..အင်း ဒါဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ…

..နင့်ယောက္ခထီးကြီးဆီကနေ နင် သွေးစစ်ချင်လို့ဆိုပြီး ယူလို့မရဘူးလားဟ.. မထူးပါဘူးဟာ ငါလာခဲ့မယ်၊ ငါ့သားကိုပါ တခါထဲ သွေးစစ်ပြီး ဒီအန်အေ တက်စ် လုပ်ကြည့်မှ ရမှာပေါ့..

..အင်း.. ငါပြောရင်တော့ ရမှာပါ.. ဒါပေမဲ့ အခု သူမရှိဘူး၊ အခု စလုံးမှာ ငါ့ယောက်ျား ဆီလိုက်သွားတယ်၊ ကျန်းမာရေးစစ်မလို့တဲ့ လေ..

..ဟောတော့ အရေးထဲမှာဟယ်..တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ.. ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟဲ့..

..ငါ့ ယောက္ခမကြီးကို မေးကြည့်လိုက်ရင် ကောင်းမလား၊ သူ့ဆီက အကြံညဏ်လေးဘာလေးရအောင်..

..အင် ဖြစ်ပါ့မလား နင့်ယောက္ခမကြီးက ရိပ်မိသွားမှာပေါ့..

..အေးဟယ် နင့်ကို ငါမပြောဖြစ်တာတွေ ရှိသေးတယ်..

..ဘာလဲ ပြောစမ်းပါဦးကောင်မရယ် နင်ကလည်း လျို့ဝှက်လိုက်တာ တခါထဲ..

..ငါနဲ့ ယောက္ခထီးကြီးတို့ ဖြစ်တာကို ယောက္ခမကြီး မိသွားတယ်..

..ဟဲတော့..ဘုရားရေ.. အင်း ဒါပေမဲ့ နင်အခုမှ ငါ့ကို ပြောပုံထောက်ရင် နင်တို့ ပြဿနာ အကြီးအကျယ်မတက်လိုက်ဘူး မဟုတ်လား…

..အင်းဟဲ့ ပထမတော့ ငါလည်း သေတော့မတတ်ပေါ့ လန့်သွားတာ..

..ဟဲ့ ဒါနဲ့ နေပါဦး နင်က အဲဒီတုန်းက နင့်ယောက်ျားဆီမသွားခင် နင်တို့ကို မိသွားတာလား..

..မဟုတ်ဘူးဟဲ့ ပြန်လာမှ..အဟီးး..

..အော် ကောင်မ တော်တော်ထ… ပြန်လာတော့ ဆက်ဖြစ်သေးတယ်ပေါ့…

..ခစ်ခစ်..နင်ကလည်းဟာ သိရဲ့သားနဲ့၊ နင်က ငါ့ထက်တောင် ဆိုးသေးတာကို..

..အေးပါအေးပါ ဆက်ပြောစမ်းပါဦး သွားရည်ကျစရာလေးတွေကို.. ခစ်ခစ်..

..အေး.. ငါပြန်လာပြီးတော့ ငါလည်း စိတ်နည်းနည်းအေးသွားတာပေါ့ဟ၊ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဖေကြီးက ပြန်လာနူးတယ်ကွာ.. ငါလည်း နဂိုထဲက စိတ်ပါပါ ဆိုတော့ ဖြစ်သွားတာပေါ့ဟာ.. နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်း အတင့်ရဲလာကြပြီး တချို့ဟာတွေ လစ်ဟာသွားကြတာ၊ တနေ့တော့ တန်းတိုးတော့တာပဲ၊ ပိုဆိုးတာက ငါက ကိုယ်ဝန်ကြီး တော်တော်ရင့်နေပြီ..

…ဟဲတော့ ကောင်မစုတ် ကဲလိုက်တာ.. ခွိခွိ..

…ယောက္ခမကြီးက တော်တော် ပွက်တာပေါ့၊ ငါ့ကိုတော့ မဟုတ်ဘူး သူ့ယောက်ျားကို .. ကလေးထိခိုက်မှာစိုးလို့တဲ့ ၊ သူ့မြေးကလေးကိုတဲ့၊ ဒီလောက်တောင် နှာပွစရာ ရှားလားပေါ့ကွာ.. ဟိုဟော်တယ်က ကောင်မတွေ သွားလုပ်ပါလား ဘာညာနဲ့၊ ငါလည်းရှက်လိုက်တာကွာ လဲသေချင်တော့တယ် အဲဒီနေရာမှာ..

….ခစ်ခစ်…ခစ်ခစ်…

..ငါလည်း တော်တော်အံသြသွားတယ်၊ ယောက္ခမကြီးက သူ့ယောက်ျား ဖောက်ပြန်တာရော ငါ့ကိုရော ဘာမှမပြောပဲနဲ့ သူ့မြေးလေး ထိခိုက်မှာစိုးလို့ ဒေါပွတာကို ငါနောက်မှ တွေးမိတယ်… အဟီး..

..ကောင်မ နင် ငါ့ကို မလျှိုနဲ့တော့၊ နင် ကလေးမွေးပြီးတော့ရော နင့်ယောက္ခထီးကြီးနဲ့ ဆက်ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား…

..အင်း .. ငါ့သမီးလေး နို့တိုက်တော့ ၊ ပထမ ငါ့နို့ချောင်းက ပိတ်နေတယ်ကွာ၊ သမီးလေး စို့လို့မရဘူး အဲဒါနဲ့ ယောက္ခထီးကြီးက စို့ပေးရင်း နဲ့ ခိခိ.. တော်ပြီကွာ ရှက်လာပြီ၊ နင်က ငါ့ကို တမျိုးထင်တော့မှာပဲ…

..အင်း နင့်ဟာက ငါတောင်အားကျလာပြီ၊ ခစ်ခစ်.. အနားမှာ တစ်ယောက်မရှိ တစ်ယောက်ရှိ ဆိုတာလိုပဲ ဟွန်း.. အေး နင့် ယောက္ခမကြီးဆီကို နည်းနည်း အကြံတောင်းကြည့်ပါလား၊ ဘာလုပ်ရမလဲ ဘယ်လိုပြောကြရမလည်းဆိုတာ၊ သူက လူကြီးဆိုတော့ အတွေ့အကြုံပိုရှိမှာပေါ့…

..အေးအေး ငါညနေကြရင်ဖုန်းဆက်မယ်.. နင်သာ လာဖို့ ပြင်ထားလိုက်၊ လက်မှတ်တွေဘာတွေ ဘုတ်ခ် လုပ်ထားတော့…

..အေးပါ.. အေးပါ…

——————————————

…ကလင်..ကလင်…

…ဟယ်လို…

…မိနိုင်လား….

..အေး အိဖြူ ဘာထူးလဲ…

..နင် လက်မှတ်ဝယ်ပြီးပလား… မဝယ်ရသေးရင် မလာနဲ့တော့…

..ဟေ…ဘယ်လိုဖြစ်ရပြန်ပြီလဲ ဟ… ဖုန်းပဲဆက်ထားတာ ပြန်ပြောလိုက်ရင်ရတယ် မယူတော့ဘူးလို့…

..အဲဒါဆိုလည်း ဖုန်းဆက်လိုက်တော့၊ ငါတို့ကိစ္စ ရှင်းသွားပြီ…

..ဟဲ့ ပြောစမ်းပါဦးဟ.. ရှင်းရှင်းလင်းလင်း..

..ဒီလိုဟဲ့ .. ကိုမျိုးဆွေက ငါ့ယောက္ခထီးနဲ့ရတာမဟုတ်ဘူးတဲ့၊ ငါ့ယောက္ခမကြီးက ပြောတယ်၊ အဟီးး ဘယ်သူ့မှ မပြောဖို့လည်း ငါ့ကို နှုတ်ပိတ်တယ် အဟီး။ ငါ့ယောက္ခမကြီး ဒေါ်နီလာက တခြားကောင်နဲ့ဖြစ်ပြီး ရထားတာတဲ့။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက မျိုးမအောင်ဘူးတဲ့။ ခိခိ။ တကယ်တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း သိတယ်တဲ့ ဟဲ့။ ခိခိ။ ငါက တကယ်တော့ အအေးမိပြီး ဟိုလာလာတာ နောက်ကျတာကို ဆရာဝန်နဲ့ မစစ်ပဲ ကြောက်လန့်ပြီး ငါ့ယောက်ျားဆီကို ထွက်သွားလိုက်တာ၊ ဟိုမှာကြမှ တကယ်ဗိုက်ကြီးသွားတာဟ။

အခုမှ ငါလည်း ယောက္ခမကြီးပြောမှ ရက်တွေ ပြန်တွက်ကြည့်မိတာ။ ငါ့ယောက္ခထီးကြီးကလည်း သူ့တို့လျို့ဝှက်ချက်ကို ငါမသိစေချင်တော့ မသိချင်ဟန်ဆောင်ပြီး ငါ့ကို ကိုမျိုးဆွေဆီ ပို့လိုက်တာ၊ ခစ်ခစ်။ ကဲ အဲတော့ ငါတို့ကလေးနှစ်ယောက်က ဘာမှ မဆိုင်တော့ဘူး။ နင်ပဲ သဘောတူသလား ဒါပဲပြော..

..ခစ်ခစ်.. ကောင်မရယ် နင်နဲ့ငါက ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ၊ ခစ်ခစ်၊ အော် ငါတို့လည်တယ်ဆိုတာ နင့်ယောက္ခမကြီး ခြေဖျားတောင် မမှီပါလားဟယ်၊ ခစ်ခစ်။ ငါတို့ကတောင် ငါတို့ယောက်ျားတွေ မသိအောင် ဖုံးနေရသေးတယ်။ နင့်ယောက္ခမကြီးကတော့ သူ့ယောက်ျားကတောင် လိုက်ဖုံးနေရတာပါလား ခစ်ခစ်…။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

မေတာ္ဘူးထင္တယ္ ဦးရယ္

ေဆာရီး ခေလးရယ္… အရမ္းနာသြားလား

အိျဖဴသဇင္ၾကေတာ့လည္း ဇာတ္လမ္းက တမ်ိဳး။ အေဖေရာ အေမေရာက စည္းကမ္းႀကီးသျဖင့္ သူ႔အတြက္က ဟိုဒီကိစၥဆိုသည္မွာ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွ လုပ္ရမည့္ အရာလို႔ထင္သည္။ ညီညီမွာ သူ႔ရည္းစားေလးကို သူမ်ားေတြလို ဟိုကိုင္ဒီကိုင္ လုပ္ခ်င္သည္၊ အိျဖဴက လက္မခံ။ အမႈိက္က ျပႆဒ္မီးေလာင္ဆိုသလို စကားခနခနမ်ားလာၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ ညီညီက ဟိုေကာင္မေလးလိုလို ဒီေကာင္မေလးလိုလို လုပ္လာရာမွ အိျဖဴက ဒီေလာက္သစၥာမရွိတာ သူ႔အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ မေ႐ြးခ်င္ေတာ့ဆိုကာ ရည္းစားအျဖစ္မွ ျပတ္စဲလိုက္သည္။ ေနာက္အခ်စ္လည္း မရွာခ်င္ေတာ့။ စာကိုသာ ဖိက်က္ေနေတာ့သည္။

ႏိုင္ႏိုင္ကေတာ့ ထည္လဲတြဲေနေတာ့သည္။ အခုဆို ေက်ာင္းပိတ္လို႔ အိမ္ျပန္လည္း သူ႔အဖို႔ မပ်င္းေတာ့ၿပီ။ သူ႔အဖို႔ေတာ့ ေယာက္်ားေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ျမည္းစမ္းဖူးေလၿပီ။ သူ႔ပေထြး ဦးခ်စ္ေဆြေၾကာင့္လားမသိ၊ သူက သူ႔ထက္ႀကီးေသာ ဘဲႀကီးေတြကို ပိုႀကိဳက္တတ္လာသည္။ ေက်ာင္းမွာလည္း မုဆိုးဖို ေက်ာင္းဆရာမ်ားႏွင့္ ဘာညာကြိကြေလးေတြ အျမည္းတို႔စားရင္းက ေက်ာင္းစာမ်ားမွာ စာအရမ္းၾကည့္ေနေသာ အိျဖဴႏွင့္ ဂရိတ္တူတူ ရေနသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔၏ ပထမအ႐ြယ္ ပညာရွာျခင္း ၿပီးဆုံးၿပီမို႔ ႏွစ္ဦးသား လမ္းခြဲသြားၾကရေသာ္လည္း အဆက္အသြယ္မွာ မျပတ္ၾကေခ်။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အၿမဲတမ္းလိုလို အဆက္အသြယ္ရွိၿပီး အနည္းဆုံး တစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ဆုံမိၾကေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္မွာ သူ၏ လည္ပတ္ကြၽမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ သူ႔ထက္ အသက္ ၅ ႏွစ္မွ်ႀကီးသူ ဗိုလ္မႉးေအာင္ႏိုင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ေလသည္။

အိျဖဴသဇင္ကမူ မိဘေျပာစကားနားေထာင္ၿပီး မိဘခ်င္း ေစ့စပ္သေဘာတူခဲ့သူ ကိုမ်ိဳးေဆြဆိုေသာ အာအိုင္တီေက်ာင္းဆင္း၊ သူႏွင့္ အသက္တူ႐ြယ္တူ တစ္ဦးႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ရေလသည္။ အိျဖဴသဇင္၏ ေယာကၡမမ်ားမွာ ဟိုတယ္တည္းခိုခန္းမ်ား ပိုင္ဆိုင္ၿပီး သားေလးတစ္ေယာက္တည္းရွိရာ သူတို႔ စီးပြားေရးကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေစလိုေသာ္လည္း ကိုမ်ိဳးေဆြက သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း အလုပ္လုပ္ေနေသာ စကၤာပူကို သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနေလသည္။ သူက အဆင္ေျပရင္ အိျဖဴကိုပါ ေခၚသြားၿပီး အတူတူေနခ်င္ေပမဲ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း အလုပ္ရွာရဦးမွာမို႔ တစ္ႏွစ္ေလာက္သာ ညားထားရေသးေသာ မယားေလးကို သူတို႔ၿမိဳ႕မွာ ခနထားခဲ့ရေလသည္။

အိျဖဴမွာလည္း အီကိုကဆင္းသူမို႔ ေငြစာရင္းမ်ားကိုင္တြယ္ရာတြင္ ကြၽမ္းက်င္သူမို႔ သူ႔မိဖမ်ားမွာလည္း သူတို႔အလုပ္တြင္ စၿပီး အားကိုးေနရၿပီျဖစ္ရာ၊ အိျဖဴမွာ သူ႔ေယာကၡမမ်ားႏွင့္ က်န္ေနခဲ့ရေလသည္။

ႏိုင္ႏိုင္မွာေတာ့ အရာရွိရိပ္သာမွာ အေခြၽရံ အသင္းအပင္းေတြနဲ႔ ေနထိုင္ရင္း ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ေတာ့ပဲ ဘဝစည္းစိမ္ ေကာင္းေကာင္းခံစားေနရ ေလသည္။ တစ္ခုေသာ ေႏြရာသီမွာ သူ႔ေယာက္်ား ဗိုလ္မႉးေအာင္ႏိုင္ အထူးစစ္ဆင္ေရးျဖင့္ နယ္ကို သြားေနရသျဖင့္ တစ္ေယာက္ထည္းပ်င္းလာရာ အိျဖဴသဇင္ ဆီသို႔ ဖုန္းဆက္မိေလသည္။

အိျဖဴသဇင္ကလည္း သူ႔ေယာက္်ား စကၤာပူသြားအလုပ္လုပ္ေနသည္မွာ တစ္ႏွစ္နီးပါးရွိေနၿပီး သူလည္း အခုေတာ့ ေယာကၡမအလုပ္နဲ႔ ေျခခ်ဴပ္မိသလိုျဖစ္ေနေတာ့ ၊ ေက်ာင္းတုန္းက အခင္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း လာလည္မယ္ဆိုေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ဖိတ္ေခၚလိုက္ေလသည္။ ေနဖို႔က သူ႔အတြက္က သူတို႔ပိုင္ ေဟာ္တယ္ခန္းတစ္ခန္းကို ျပင္ေပးလိုက္႐ုံပင္။ သို႔ႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ အိျဖဴရွိရာ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ၿမိဳ႕ႀကီးဆီသို႔ ေရာက္လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။

ႏိုင္ႏိုင္ေရာက္လာေတာ့ အိျဖဴက သူ႔ေယာကၡထီးေယာကၡမ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၊ ေဒၚနီလာတို႔ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတို႔ကလည္း အိျဖဴသူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ သူတို႔ ေခြၽးမေလးကို ခ်စ္သလိုပင္ ခ်စ္ခင္မိၾကၿပီး လိုေလေသးမရွိ ျပဳစုေလသည္။ သို႔ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္၊ သူတို႔ ၿမိဳ႕ေလး အနားတဝိုက္ ဘုရားစုံဖူး၊ ဟိုေနရာဒီေနရာသြား၊ ဟိုအစားဒီအစား စားျဖင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကေလသည္။

တစ္ေန႔ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အစားအေသာက္ ေသာင္းၾကမ္းလိုက္တာ၊ အိျဖဴသဇင္တစ္ေယာက္ အစားအေသာက္တစ္ခုခုက မသန႔္၍လားမသိ အထက္လွန္ေအာက္ေရွာျဖစ္ကာ ဖ်ားေတာ့သည္။ သူ႔ကို ဆရာဝန္က အစားမစားခိုင္းေသးပဲ အရည္ပဲေသာက္ေနရေလရာ၊ အိျဖဴခင္မ်ာ အိပ္ယာထဲ နားေနရေလေတာ့သည္။ သူ႔ဆီလာလည္ေသာ သူငယ္ခ်င္းကို ပ်င္းေနမွာစိုး၍ ႏိုင္ႏိုင့္အတြက္ ခရီးစဥ္မ်ားကို လုပ္ေပးဖို႔ သူ႔ေယာကၡမ မ်ားကို ေျပာၾကားေပးေလသည္။ သို႔ႏွင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အနီးနားရွိ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးသို႔ သူ႔ကားႏွင့္ လိုက္ပို႔ေပးမည္ဟု ေျပာေလသည္။

ႏိုင္ႏိုင္က ျငင္းေသာ္လည္း အိျဖဴက အတင္းအက်ပ္တိုက္တြန္းေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ႏိုင္က သေဘာတူလိုက္ေလသည္။ ေဒၚနီလာက အိျဖဴကို စိတ္မခ်တာႏွင့္ ေဟာ္တယ္ အလုပ္မ်ားလည္း ရွိတာေၾကာင့္ ေနခဲ့ၿပီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္သာ ကားေလးတစ္စီးျဖင့္ ေစာေစာစီးစီး ထထြက္လာခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ သာရွိေသးၿပီး အားကစားလည္း လုပ္သူမို႔လားမသိ အရပ္ကလည္းျမင့္ျမင့္၊ ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ႏွင့္ လက္ေမာင္းႂကြက္သားမ်ားလည္း တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိသည္။ မ်က္ႏွာကလည္းအင္မတန္ခန႔္ညားၿပီး ေျပပ်စ္သူျဖစ္ေလရာ ႏိုင္ႏိုင့္အဖို႔ ရင္ခုံခ်င္စရာ ျဖစ္လာရေလသည္။ သူ႔ေယာက္်ား စစ္ဆင္ေရးသြားေနတာလည္း ၾကာၿပီမဟုတ္လား။ ေက်ာင္းမွာကတည္းက ေယာက္်ားေလးမ်ားစြာ အေတြ႕အႀကဳံရွိဖူးသူ၊ ဦးခ်စ္ေဆြမွအစ ကိုယ့္ထက္ အသက္ႀကီးသူ အမ်ိဳးသားမ်ားအေပၚမွာ ပို၍ တပ္မက္မႈရွိေနေသာ ႏိုင္ႏိုင္အဖို႔ ငတ္ေနတာလည္းၾကာၿပီ မဟုတ္လား။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းက တစ္ေခ်ာင္းကိုင္ျဖစ္ေနရတာ ပ်င္းသလိုလိုရွိရသည့္ၾကားက အဲဒီတစ္ေခ်ာင္းကလည္း မစားရတာၾကာၿပီ မဟုတ္ပါလား။

ႏိုင္ႏိုင့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိဳးဆိုတာ ေတာ္ေတာ့္ကို ကံသီလို႔ရတာပဲလို႔ ေတြးေနမိသည္။ အင္း ဒီခရီးစဥ္အတြင္းမွာ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ရေအာင္မလုပ္ႏိုင္လို႔ကေတာ့ နင္ေတာ္ေတာ္ညံ့တယ္ ေျပာရမွာပဲလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေျပာေနမိေလေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာလည္း ေခသူမဟုတ္ေခ်။ နဂိုထဲက မိန္းမ ဝါသနာပါသူျဖစ္ၿပီး ေဟာ္တယ္လုပ္ငန္းလည္း လုပ္လာခဲ့သူမို႔ မိန္းမေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ အေတြ႕အႀကဳံရွိဖူးၿပီး ယခုထိလည္း ကဲေနသူ ျဖစ္ေလသည္။ အခုလည္း သူတို႔ေဟာ္တယ္ သုံးခု အနက္ တစ္ခုမွာ ခန႔္ထားသည့္ ေဟာ္တယ္မန္ေနဂ်ာမေလး ေမသူစိုးႏွင့္ ညႇိေနေလသည္။ တခါတေလ ေဟာ္တယ္သြားစစ္သလိုႏွင့္ ထိုေဟာ္တယ္က အခန္းတစ္ခုမွာ ေမသူစိုးကို ျဖဳတ္ေလ့ရွိေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဝန္ထမ္းမ်ား ရိပ္မိသြားႏိုင္သည့္ အႏၲရာယ္ရွိေသာေၾကာင့္ သူတို႔မိသားစုရဲ႕ ေဗေကးရွင္းဟုန္းမ္လို႔ ေခၚလို႔ရတဲ့ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ကေလးက အိမ္ကို ေခၚသြားၿပီး ျဗင္းေလ့ရွိသည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ကားကို ေတာင္တက္လမ္းေကြ႕ေကြ႕ေကာက္ေကာက္ေတြမွာ ကြၽမ္းက်င္စြာ ေမာင္းလာရင္းက ႏိုင္ႏိုင္ေက်ာ့ႏြယ္ႏွင့္ စကားစၿမီ ေျပာလာခဲ့ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္၏ အမူအယာ ပုံပန္းသ႑န္ကို ေလ့လာလိုက္တာႏွင့္ သူႀကံရင္ ရႏိုင္မည္ဆိုတာကို ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက သိေနၿပီ။ ႏိုင္ႏိုင့္ပုံစံကလည္း မဆြတ္ခင္က ၫႊတ္ေနတဲ့ပုံမ်ိဳး၊ သူ႔ကို စကားေျပာတာက အစ၊ ေပါင္ပုတ္လိုက္၊ ပုခုံးစြန္းေလး တိုက္လိုက္ႏွင့္ ဆိုေတာ့ စားေနၾက ေၾကာင္ပါးႀကီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတစ္ေယာက္ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးက အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲမွာကို အတင္း႐ုန္းထေနရသည္။ လမ္းကလည္း ေတာင္တက္လမ္း၊ ေကြ႕ေကြ႕ေကာက္ေကာက္ ဆိုေတာ့ ဂီယာကလည္း တခ်ိန္လုံး ခ်ိန္းေနရသည္။ သူ႔လက္ေတြက ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္လုံေလးကို ထိမိေနေသာ္လည္း ႏိုင္ႏိုင္က ေနရာအက်ယ္ႀကီးရွိရဲ႕သားနဲ႔ မလႈပ္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ကို သူတို႔ အပန္းေျဖ အိမ္ေလးသို႔ တန္းေခၚသြားၿပီး လုပ္ရင္ေတာင္ ရေနၿပီဆိုတာ သိေနေသာ္လည္း ဒီတခါေတာ့ သူ မုဆိုးမလုပ္ပဲႏွင့္ သားေကာင္အေနျဖင့္ လႈပ္ရွားလိုက္ဦးမည္ဟု ေတြးရင္း သေဘာက်ေနမိသည္။ ဒီေလာက္ေတာင္ ဆာေနတဲ့ ေကာင္မေလးကို ငါ မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္ အဖိုးႀကီးပုံ ဖမ္းေနလိုက္ဦးမည္။ အဲ့ဒါမွ သူလည္း ပိုၿပီး စိတ္တက္ႂကြမည္ဟု ေတြးလိုက္၏၊

လမ္းမွာ ခနတျဖဳတ္နား ၊ လဘက္ရည္ေရးဘာေလးေသာက္ေတာ့လည္း ျငဳတုတု ဟိုထိဒီထိ လုပ္လာေသာ ႏိုင္ႏိုင့္ကို အားနာသလို မခုတ္တတ္သည့္ေၾကာင္အိုႀကီးလို လုပ္ေနလိုက္သျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ပိုအတင့္ရဲလာ၏။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြလည္း အဲ့လိုကစားရတာကို ေပ်ာ္ေနမိသည္။ ႏိုင္ႏိုင့္ ကိုယ္လုံးေလးကို မသိမသာ ခိုးၾကည့္ရင္းလည္း သြားရည္က်ေနရသည္။ အင္း သူအခု လုပ္ေနရေသာ ေမသူစိုးကေတာင္ ႏိုင္ႏိုင္ထက္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ႀကီးဦးမည္။ ေနာက္ၿပီး ေမသူစိုးက ကေလးတစ္ေယာက္အေမ။ ႏိုင္ႏိုင္က ႐ုပ္အေခ်ာစားႀကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း အသားညိဳညိဳျဖင့္ ဆြဲေဆာင္မႈေတာ့ ရွိသည္။ ကေလးလည္း မေမြးဖူးေသး။ ႏို႔ထြားထြား ဖင္ကားကားဆိုေတာ့ အားမနာ တမ္း လုပ္လို႔ရမည့္ ေဘာ္ဒီမ်ိဳး မဟုတ္လား။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ကေလးေရာက္ေတာ့ နာမည္ႀကီး ေရတံခြန္ရွိရာကို ပထမဆုံး သြားလိုက္သည္။ ရႈခင္းေတြက လွ၊ ေရသံေလးေတြနဲ႔ သာယာလွသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ အေတာ္ေပ်ာ္မိသည္။ ႀကိဳးတံတားေလးကို ျဖတ္ေလွ်ာက္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ေၾကာက္သျဖင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လက္ေမာင္းကို တြယ္ဖက္ ၍ ေလွ်ာက္သည္။ သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ လက္ေမာင္းကို အိေနေအာင္ ဖိထားသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ သန္မာေသာ ႂကြက္သား မ်ား၏ အထိအေတြ႕က ႏိုင္ႏိုင့္ကို ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ ျဖစ္ေစသည္။ ႀကိဳးတံတားေလး ေလွခါးမွ ဆင္းေတာ့ ေရေတြ ႐ႊဲေနသည့္ သစ္သားေလွခါးထစ္မ်ားမွာ ေဒါက္ဖိနပ္ျဖင့္ ေခ်ာ္က်မည္ စိုးသျဖင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ လက္ကေလးကို ဆြဲ၊ ခါးကေလးကိုထိန္းကာ ဆင္းလာရသည္။ ႏိုင္ႏိုင့္မွာ ဒူးေတြ မခိုင္ခ်င္ေတာ့။ ေပါင္ခြဆုံမွာေတာင္ အရည္ေတြ စို႔ေနရၿပီ။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္း အရပ္ႀကီးမွာ ျမင့္မားလွသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင့္မွာ သူ႔ကိုယ္ကို လွဲၿပိဳမသြားေအာင္ထိန္းရင္း ျပန္လည္တြယ္ဖက္ထားရာ သူ႔မ်က္ႏွာေလးမွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနရေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ကိုယ္လုံးေလး တုန္တုန္ရီရီ ျဖစ္ေနရွာေသာ ႏိုင္ႏိုင္ကို အသာဖက္ထားရင္း ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္ေပးလို႔

..ဟင္..ႏိုင္ႏိုင္ ကိုယ္လုံးေလးလည္း တုန္လို႔ပါလား၊ အျမင့္ကို ေၾကာက္တယ္ထင္တယ္..

..ဟုတ္..ဟုတ္..ဦးဦးေအာင္….။ ႏိုင့္ရင္ထဲ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး။ ေအာက္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္မိလို႔ထင္တယ္…

..အင္း ခနနားလိုက္ဦးေလ ႏိုင္ႏိုင္.. မလႈပ္နဲ႔ဦး။ ေနာက္တဆင့္ကို ဦး တြဲေခၚသြားမယ္။ ႏိုင္ႏိုင္ မ်က္ေစ့မွိတ္ခ်င္ မွိတ္ထားလိုက္ေပါ့…

ထိုကဲ့သို႔ ေျပာေနစဥ္မွာပင္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ရင္ဘတ္တြင္ ႏိုင္ႏိုင္၏ ႏို႔ႀကီးမ်ားမွာလည္း ဖိကပ္မိေနၿပီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ေက်ာျပင္ေလးကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္မွာ သူ႔ေပါင္ရင္းေပၚသို႔ ထိုးေထာက္လာသည့္ ပူပူေႏြးေႏြးႀကီးမွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးႀကီးမွန္း သိေနသျဖင့္ တိတ္တခိုးေလး ေပ်ာ္ေနမိေလသည္။

ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ေလွခါးထစ္မ်ားကို ဆင္းၾကတာတြင္ေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ၿပီး ဆင္းလာခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။ ေအာက္ေျခမွ လဘက္ရည္ဆိုင္ေလးတြင္ထိုင္ၿပီး ခနနားၾကေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာ ေဘာေတာင္ ေအာင့္ခ်င္သလို ျဖစ္လာရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိန္သိပ္မဆြဲခ်င္ေတာ့ပဲ။

..ႏိုင္ႏိုင္.. ဦးတို႔ ဒီၿမိဳ႕တက္လာရင္ အနားယူဖို႔ဆိုၿပီး ဝယ္ထားတဲ့ အိမ္ေလးရွိတယ္..။ အဲဒီမွာ ခနသြားနား ၾကရေအာင္လား။ အဲဒီက ဦးတို႔ ခိုင္းတဲ့သူေတြကို စားစရာသြားဝယ္ခိုင္းၿပီး အဲမွာပဲ စားၾကမယ္ေလ..

..ေကာင္းသားပဲ ဦးဦးေအာင္….

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတို႔ အိမ္ေလးရွိရာသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ သူတို႔၏ၿခံကို ေစာင့္ေပးေသာ ဦးသိန္းကထြက္လာၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးသည္။ ဦးသိန္းမွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ တပည့္ရင္းျဖစ္ၿပီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ မိန္းမေတြ ေခၚေခၚလာၿပီး ျဖဳတ္သည္မွာ ႐ိုးေနၿပီမို႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း မေျပာေတာ့ေပ။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင္က ကိုယ့္ဘာသာ ေလွ်ာက္ႏိုင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း စိုးရိမ္သလိုလိုျဖင့္ ခါးေလးကိုကိုင္ၿပီး အိပ္ခန္းရွိရာသို႔ လိုက္ပို႔ေလသည္။ အိပ္ခန္းထဲမွာ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာလည္း ရွိသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင့္ကို သုံးခ်င္ကသုံးဖို႔၊ သူ အစားအေသာက္ေတြအတြက္ စီစဥ္လိုက္ဦးမည္ဆိုကာ ထြက္သြားလိုက္ေလေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ဦးသိန္းကို အစားအေသာက္မ်ား ဝယ္ဖို႔ႏွင့္ ၿပီးပါက ေနာက္ေဖးမီးဖိုထဲတြင္ ျပင္ထားေပးဖို႔၊ အိမ္ေရွ႕ႏွင့္ အိပ္ခန္းဖက္ကို မလာဖို႔ မွာလိုက္ေလသည္။ ဦးသိန္းကလည္း သေဘာေပါက္ပါသည္။ ေနာက္ေဖးေပါက္မွာပင္ အစားအေသာက္မ်ား ဝယ္ဖို႔ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ အိပ္ခန္းတံခါးကို အသာတြန္းၾကည့္ရာ ဂလန႔္မခ်ထားသျဖင့္ ဝင္လာခဲ့လိုက္ရာ ကုတင္ေပၚမွာ နဖူးေပၚလက္တင္လ်က္ ပက္လက္ေလး လွဲေနေသာ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက လိုရမယ္ရ တံခါးကို အသံမၾကားေအာင္ေစ့ၿပီး ဂလန႔္ခ်လိုက္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေစာင္း ႏိုင္ႏိုင့္ အနားထိုင္လိုက္ၿပီး

..ဘယ္လိုေနေသးလဲ ႏိုင္ႏိုင္..

..အင္း..သက္သာသြားပါၿပီ၊ ေက်းဇူးပဲေနာ္ ဦးဦးေအာင္…

..အမေလးကြာ ဒါေလးမ်ား ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး…

ႏိုင္ႏိုင္က မ်က္ေစ့ေပၚမွ လက္ကို ဖယ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔ကို ငုံ႔မိုးၾကည့္ေနေသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာ အေတာ္ပင္ တဏွာေၾကာက တင္းေနၿပီ ျဖစ္ရာ ညိဳေခ်ာေလးေခ်ာေနေသာ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ငုံ႔ကာ နမ္းလိုက္မိေလသည္။ ပထမေတာ့ နဖူးေလးကို ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ႏိုင္ႏိုင္က စိတ္ဆိုးပုံမျပပဲ

..အို႔…မေတာ္ဘူးထင္တယ္ ဦးရယ္….

လို႔ ေျပာေနတာနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကို ေျပာင္းနမ္းလိုက္ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က ခ်က္ျခင္းပင္ တုန႔္ျပန္အနမ္းေတြ ေပးလာေတာ့သည္။ ကုတင္ေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား လူးလိမ့္နမ္းရင္းက အဝတ္အစားေတြကို တစမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၾကေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ အေတြ႕အႀကဳံရွိေနေသာ လက္ေတြ၊ ပါးစပ္ေတြ၊ လွ်ာေတြက ႏိုင္ႏိုင့္တကိုယ္လုံးက ကာမခလုတ္ေတြ ရွိသမွ်ကို အကုန္ဖြင့္ေပးေနသလိုပဲ။ ႏိုင္ႏိုင့္ခင္မ်ာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ ဒီေလာက္ အရည္႐ြမ္း႐ြမ္း မစိုျဖစ္တာ ၾကာလွၿပီေကာ။ သူ႔ပေထြး ဦးခ်စ္ေဆြႏွင့္တုန္းကလိုမ်ိဳး အရသာေတြ ျပန္ေတြ႕ေနရေလသည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ ေပါင္တန္ ေျဖာင့္စင္းစင္းေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးေထာင္လွ်က္ ကားေစၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို ႏိုင္ႏိုင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚအပ္ကာ ႏိုင္ႏိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို လ်က္ေပးေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က အိပ္ယာေပၚမွာ ေကာ့ျပန္တက္ေနၿပီး တခ်ီၿပီးသြားရွာေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ဆက္ၿပီး လ်က္ေနေသးသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင့္ခင္မ်ာ မေနႏိုင္ရွာေတာ့ပဲ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကို အတင္းဆြဲမရင္း

…ဦးဦးေအာင္..ႏိုင့္ကို ..လုပ္ေပးပါေတာ့..

ဟု ေျပာလိုက္ရွာေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လိင္တန္ထြားထြားႀကီးက ႏိုင္ႏိုင့္ကို အားရ ေက်နပ္ေစခဲ့သလို ႏိုင္ႏိုင့္၏ ျပည့္တင္းတင္းႏို႔ကေလးမ်ားႏွင့္ ေစးၾကပ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ကေလးက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို လိုးလို႔မဝေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို အားရပါးရ စုပ္ေပးခဲ့သလို၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္း ႏိုင္ႏိုင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္းလ်က္ေပးခဲ့ပါသည္။ သို႔ျဖင့္ သူတို႔ ႏွစ္ဦး၏ ခရီးစဥ္မွာ ေရတံခြန္တစ္ခုတည္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ခဲ့ၾကပါသည္။

…ေကာင္းလိုက္တာ ႏိုင္ေလးရယ္…

..ႏိုင္ေတာ့ ဦးဦးကို စြဲသြားၿပီ ထင္တာပဲ၊ ဦးဦးက အရမ္းကြၽမ္းတာပဲ.. ခစ္ခစ္…

ႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္ ဦးဦးတို႔ ဇာတ္လမ္းက သူတို႔ ၿမိဳ႕ျပန္ေရာက္သည္အထိ ဆက္လာသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ အဖို႔ကလည္း ႏိုင္ႏိုင္တည္းေနတာက သူတို႔ပိုင္တဲ့ ေဟာ္တည္ဆိုေတာ့ ေသာ့အပိုတစ္ေခ်ာင္း ယူထားလိုက္႐ုံပင္။ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း အၿမဲႀကိဳဆိုလွ်က္။

အိျဖဴကလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ သူ႔ေယာကၡထီး တို႔ ဆက္ဆံေရးကို ရိပ္မိသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းလည္း သူသိသည္မို႔

..ႏိုင္ႏိုင္ရယ္..နင္ကေတာ့ တကယ္ပဲ..

ဟုသာ ေျပာမိရွာသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေရာက္တုန္း ေပ်ာ္ေနရင္ၿပီးတာပဲေလဟု လႊတ္ေပးထားလိုက္ေလသည္။

………………………………………

အိျဖဴတစ္ေယာက္ တိမ္တိုက္ေတြၾကားမွာ လွဲေလွာင္းလို႔ ၊ တိမ္ေတြကလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လြင့္ေမွ်ာလို႔ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ကေလး သူ႔ကို ပုခက္လြဲၿပီး ေခ်ာ့သိပ္ေနသလိုပဲ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကို လာခြဲလိုက္သည္။ သူငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုမ်ိဳးေဆြ။

အို ကိုမ်ိဳး ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ၊ သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္သြားၿပီ အို႔၊ ကိုမ်ိဳးေနာ္ ေတာ္ေတာ္ကဲေန၊ ဘယ္ကေနဘယ္လို ေပၚလာသလဲ ကိုမ်ိဳးရယ္၊ အိျဖဴလြမ္းေနတာ ၾကာလွေပါ့၊ အို အိျဖဴ အဖုတ္ေလးကို သူနမ္းေနတယ္။ ဟြန႔္ သူတခါမွလည္း မလုပ္ဖူးပဲနဲ႔၊ အိျဖဴၾကည့္ဖူးတဲ့ ဟို႐ုပ္ရွင္ကားေတြမွာ ပါပါေနတာေလ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အဲဒီေနရာေတြကို အမ်ိဳးသားေတြ အားရပါးရ လ်က္ေပးတာေလ၊ အိျဖဴၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ၾကက္သီးထမိတယ္၊ ကိုမ်ိဳးမ်ား သူ႔ကို လုပ္ေပးေလမလားလို႔ စိတ္ကူးလည္း ခနခန ယဥ္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုမ်ိဳးက မလုပ္ေပးဘူးေလ။ အိျဖဴပါးစပ္က ဘယ္လိုေျပာလို႔ထြက္မွာလဲလို႔။

အခုေတာ့ အိျဖဴရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ သူ႔ေခါင္းႀကီးဝင္လို႔ အိျဖဴအဖုတ္ေလးကို အားရပါးရ သူ႔လွ်ာစိုစို ေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ လ်က္ေနလိုက္တာ၊ အိျဖဴ ဖင္ကေလးပါ ေကာ့ေပးလိုက္မိတယ္။

အိျဖဴ သူ႔ကိုယ္ေအာက္က တိမ္စိုင္ေတြကိုလည္း လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္မိတယ္။ သူ႔လွ်ာႀကီးက အိျဖဴရဲ႕ အေစ့ေလးကို ဖိၿပီးထိုးေပးရင္းက အိျဖဴရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းနံရံေလးေတြကိုပါ မွီသေလာက္ လွမ္းလ်က္လိုက္ေတာ့၊ အိျဖဴကိုယ္လုံးေလး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါၿပီးေတာ့ ကာမအရသာကို အထြတ္အထိတ္ ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္။ အိျဖဴေမာလိုက္တာ ကိုမ်ိဳးရယ္။

ေနာက္ေတာ့ အိျဖဴ အေမာေျဖေနလို႔မွ မဆုံးေသးဘူး အိျဖဴရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ထပ္ၿဖဲၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္ႀကီးဝင္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အိျဖဴေစာက္ဖုတ္ေလး အဝမွာ ပူေႏြးေႏြး မာမာအေခ်ာင္းႀကီး ေတ့ၿပီး အသာဖိသြင္းလာတယ္၊ အား နာတယ္ ကိုမ်ိဳးရယ္၊ ကိုမ်ိဳး အရင္ကလို မဟုတ္ပါလား အရမ္းက်ပ္ေနတယ္၊ အို႔။

အိျဖဴ အိပ္ယာက လန႔္ႏိုးလာတယ္၊ သူ႔အိပ္မက္ကလည္း တကယ္လိုပဲလို႔ ေတြးေနတုန္းပဲ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီး ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဟင္ ဒါဆိုရင္ တကယ္ေပါ့၊ အို၊ ကိုမ်ိဳးဘယ္တုန္းက ျပန္ေရာက္ေနတာလဲ၊ တခါထဲ ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔၊ အိျဖဴၿပဳံးေတာ့မလို ျဖစ္သြားရာက တခ်ိန္တည္းမွာ ထိပ္လန႔္သြားခဲ့ရတယ္။ ဟင္၊ ငါ၊ ငါ၊ အိပ္ေနတာ ငါ့အိပ္ယာမွ မဟုတ္တာ၊ ဒါဆိုရင္၊ ေဟာေတာ့။

………………………………………

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ေရမိုးခ်ိဳး အေမႊးနံ႔သာ ဆြတ္ျဖန္းၿပီးေတာ့ ဘလက္ေလဘယ္ေလး လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ကို ေရခဲေလးနဲ႔ အသာလႈပ္ခပ္ေဖ်ာ္ရင္း ဇိမ္ခံစုပ္လိုက္သည္။ တစ္ခြက္ကုန္သြားေတာ့ နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ အင္း သြားဖို႔ေတာ့ အခ်ိန္က်ၿပီ။ အခုန ေရမခ်ိဳးခင္တုန္းက ေသာက္ထားတာနဲ႔ ဆို ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေရခ်ိန္ကိုက္ေနၿပီ မဟုတ္လား။ ဒီညမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ႏိုင္ငံျခားမွ ျပန္လာလည္တုန္း လက္ေဆာင္ေပးသြားတဲ့ ဆီယားလာ့ကို စမ္းဖို႔ စဥ္းစားထားလို႔ ရင္နည္းနည္းခုန္ေနသည္။

အဲဒီေကာင္အေျပာအရေတာ့ မင္းစိတ္လာလို႔ကေတာ့ လီးက ႏွစ္ရက္ေလာက္ ဆက္တိုက္ေထာင္ႏိုင္တယ္ ဆိုပဲ။ ဟ မင္းဟာက အဲ့ေလာက္ လီးအၾကာႀကီးေတာင္ရရင္ ေသၿပီေပါ့ကြလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက အားရပါးရ ရယ္ေမာၿပီး၊ အဲ့လို မဟုတ္ဘူးကြ။ သူက မင္းစိတ္ထလာတာနဲ႔ ေတာင္ၿပီး လုပ္ဖို႔ရယ္ဒီျဖစ္တာ၊ မင္းတခ်ီၿပီးသြားရင္ ခနေပ်ာ့သြားေရာ၊ မင္းစိတ္ျပန္ထလာမွ ျပန္ေတာင္တာ၊ မင္းစိတ္ျပန္မထေတာ့ဘူးဆိုရင္လည္း မေတာင္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ဆိုေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာပဲ။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာ လီးေတာင္ဖို႔က ျပႆနာမရွိ။ သို႔ေသာ္လည္း အခု အသက္အ႐ြယ္မွာက ငယ္ငယ္ကလို မဟုတ္ေတာ့ တခ်ီၿပီးသြားရင္ ေနာက္တခါျပန္ေတာင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မလြယ္ေတာ့။ ကံေကာင္းရင္ေတာ့ ေန႔တဝက္ေလာက္ႏွင့္ ျပန္ထႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ႏိုင့္လိုမ်ိဳး ေကာင္မေလးမ်ိဳးက ကိုယ့္ေဘးမွာ တခ်ိန္လုံးမရွိ။ ငယ္ငယ္တုန္းကလို တစ္ညထဲႏွင့္ ေလးခ်ီေလာက္ဆြဲဖို႔ဆိုတာက ေဆးမပါရင္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ သူ ဒီည ႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္ တစ္ညလုံးေနမည္ဟု မွန္းထားသျဖင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေပးေသာ ေဆးကို အိမ္အထြက္မွာ ေသာက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေတာ့သည္။

ေဟာ္တယ္ေရာက္ေတာ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္ရွိေသာ အထပ္သို႔ တက္သြားၿပီး သူ႔မွာပါလာသည့္ ေသာ့ျဖင့္ အသာဖြင့္ဝင္လိုက္ေလသည္။ အခန္းတစ္ခုလုံးလည္း ေမွာင္ေနၿပီး ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚမွာ အသက္မွန္မွန္ရႉရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို အေမွာင္ထဲမွာ မွန္းလို႔ရလိုက္သည္။ ႏိုင္ႏိုင့္ကိုလည္း စခ်င္တာႏွင့္ အသံမၾကားေအာင္ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ကုတင္ေဘးကို လာလိုက္သည္။ အေမွာင္ထဲမွာပဲ လက္ျဖင့္အသာစမ္းၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ရေအာင္ခြၽတ္လိုက္သည္။ ထမိန္ကို ေပါင္ရင္းနားထိ လွန္တင္ရင္း ဘာဂ်ာ ေကာင္းေကာင္း စေပးလိုက္သည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနသည္ဟု ထင္မိေသာ္လည္း ဘာမွန္း ေသခ်ာမသိ။ ေစာက္ဖုတ္အနံ႔ႏွင့္ အရသာက သူ႔ဦးေႏွာက္ကိုလည္း ေတြးေခၚစဥ္းစားဆင္ျခင္သည့္ အလုပ္ကို ခန အနားယူခိုင္းထားလိုက္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဘာမွ ေတြးလို႔မရ။

လ်က္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ေစာင့္ဖုတ္တျပင္လုံးႏွင့္ ေပါင္တြင္းသားေလးေတြပါ လ်က္ပစ္လိုက္မိသည္။ ေစာက္ေစ့ေလးေနရာကို လွ်ာထိပ္ျဖင့္ ထိုးထိုးဆြရင္းက ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္း တြန႔္တြန႔္ေလးေတြကိုပါ ဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့ ႏိုင္ႏီုင္ သူ႔ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္ကိုင္ရင္း တခ်ီၿပီးသြားခဲ့ရသည္။ ထိုအခါမွာေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လီးႀကီးမွာလည္း မတရားကို ေတာင့္တင္းေနၿပီျဖစ္ရာ သူ႔ပုဆိုးကို ျဖည္ခ်ရင္း ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္သည္။

ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ တခ်ီသာၿပီးသြားသည္ အခုထိ အိပ္မက္လို႔ထင္ေနေသးလား မသိ။ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ဇိမ္ခံတဲ့ေကာင္မေလး ေကာင္းေကာင္းလိုးထည့္လိုက္ဦးမယ္ဟု စိတ္ကူးႏွင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတစ္ေယာက္ သူ႔လီးႀကီးကို အဖုတ္ဝမွာ စမ္းေတ့ရင္း အသာဖိသြင္းခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။

..အာ့..အီး..အေမ့…

ထိုအခါၾကမွ ညီးသံထြက္လာေတာ့သည္။ ထိုညီးသံကို ၾကားလိုက္ရေသာခန ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ နည္းနည္းေၾကာင္သြားသည္။ ဟင္ ႏိုင္ႏိုင့္အသံ မဟုတ္ပါလား။ သို႔ေပမဲ့ သူ႔လီးက အဖုတ္ထဲ ဒစ္ျမဳပ္ေနၿပီ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ေယာက္်ားမွ ေနာက္ျပန္ဆုတ္မည္ မထင္ေတာ့။ သူက ေရွ႕ကိုသာတိုး၍ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္ေအာင္ ဖိသြင္းခ်လိုက္သည္။

..ဖြတ္…ဗ်ိ…

..အား…..

…………………………………

ညေနခင္း အိျဖဴက စာရင္းေတြပိတ္ေနသျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ကို ညၾကမွ ငါနင့္ကို လာေခၚမယ္ဟု ေျပာထားသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း ေအးေဆးပါ ငါဒီနားဟိုနား ေလွ်ာက္သြားလိုက္ဦးမယ္ဟု ေျပာထားခဲ့ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ေဟာ္တယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူေရာက္ေနတယ္ၾကား၍ လွမ္းဖုန္းဆက္ထားသည္။ သူက ဖုန္းျပန္ေခၚေတာ့ သူ႔ကို လာေခၚမည္၊ တစ္ခုခု ေကြၽးမည္၊ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကမည္ဟု အစီအစဥ္ဆြဲသည္။ အင္း အိျဖဴကို ေနာက္မွ ေျပာေတာ့မယ္ဟု ဆုံးျဖတ္ကာ လာေခၚေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ လိုက္သြားခဲ့ေလသည္။

႐ုပ္ရွင္ၾကည့္၊ စားေသာက္၊ စကားေတြေျပာႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ညနက္မွ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက ေဟာ္တယ္ေရွ႕မွာ ျပန္လာခ်ေပးသြားခဲ့ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္လည္း မနက္ၾကမွ အိျဖဴကို ေျပာျပေတာ့မည္ဟု ေတြးကာ သူ႔အခန္းရွိရာသို႔ တက္လာခဲ့ေလသည္။ သူ႔အခန္းတံခါးကို ေသာ့ဖြင့္ၿပီး တံခါးကို တြန္းလိုက္သည္ႏွင့္အခန္းထဲမွ အသံက သူ႔လက္ေတြကို တုန႔္ဆိုင္းသြားေစခဲ့သည္။ ဟင္၊ ဘယ္သူေတြလဲ၊ သူခ်က္ျခင္း တံခါးကို ျပန္ေစ့လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အဆုံးထိမပိတ္ပဲ နည္းနည္းေလးခ်န္ထားၿပီး အသံကို နားႏွင့္ ကပ္နားေထာင္လိုက္မိသည္။ လိင္ဆက္ဆံေနၾကတဲ့အသံ။ အဲဒါကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မမွားႏိုင္။ အရွိန္ရၿပီး ေကာင္းခန္းေရာက္ေနၿပီ။

သူ႔ေခါင္းထဲ မွာ ခ်က္ခ်င္း ေတြးမိတာက သူ႔အခန္းကိုလာၾကမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း အိျဖဴရယ္၊ သူ႔လက္ရွိဘဲႀကီး ဦးဦးေအာင္ရယ္။ တကယ္လို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာဆိုရင္ေတာ့ ေယာကၡထီးနဲ႔ ေခြၽးမပဲ။ အီး၊ အေတြးနဲ႔ပင္ ႏိုင္ႏိုင့္အဖုတ္ေလး ေဖာင္းသြားခဲ့ရသည္၊ အရည္ေလးေတာင္ စို႔လာရ၏။ ဟင္း အိျဖဴတစ္ေကာင္ ေအးပီေအးရက္နဲ႔၊ ေနာက္ဆုံးၾကေတာ့ ဒီလိုပါလားဟု ေတြးလိုက္မိေလသည္။ ဒါဆို အခု သူ ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ အခန္းတံခါးဝမွာ ရပ္ၿပီး ေတြေဝေနမိေတာ့သည္။

……………………………………………

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြႏွင့္ အိျဖဴတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္ႏွင့္ ခ်စ္ပြဲဝင္ေနတာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိေနၾကၿပီ။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္သူမွ ရပ္လိုက္ၾကဖို႔လည္း မစဥ္းစား။ အထူးသျဖင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ။ သူက အိျဖဴခါးကေလးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ အရင္ကလည္း အိျဖဴကို လုပ္လိုက္ရလ်င္ ဆိုတာ ခနခနေပၚလာဖူးသည္။ ကိုယ့္ေခြၽးမမို႔ မေကာင္းပါဘူးေလဟု စိတ္ကို ဖိႏွိပ္ခ်ိဳးႏွိမ္ထားခဲ့ရသည္။ အခုေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ေခြၽးမေခ်ာေလး အဖုတ္ထဲ လီးႀကီး ထည့္ကာ အားရပါးရ လုပ္ေနရၿပီ မဟုတ္လား။ စိတ္က ပိုေတာင္တက္ႂကြလာသည္။

အိျဖဴကလည္း သူ႔တသက္တာမွာ တစ္ေခ်ာင္းထဲသာ ႀကဳံဖူးသူ။ အခုေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားႏွင့္ အကိုင္အတြယ္ မတူ၊ အေတြ႕အႀကဳံလည္း ရင့္က်က္ေနသူ ေယာကၡမႀကီး၏ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေအာက္မွာ ထူးကဲတဲ့ အရသာကို ခံစားေနရတာမို႔ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြရဲ႕ ေက်ာျပင္ႀကီးကို တင္းတင္းျပန္ဖက္ရင္း သူ႔ဖင္ကေလးကို ႂကြကာႂကြကာ ျပန္ေကာ့ေပးေနမိေလၿပီ။ အခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ၿပီ မလား။

အိျဖဴတစ္ေယာက္ ကိုယ္ေလးတုန္တက္ကာ ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို တင္းတင္းဖက္ထားရင္းက သူ႔လက္သည္းေလးေတြႏွင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ေက်ာျပင္ကို ကုတ္ျခစ္မိသည့္အျပင္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ပုခုံးကိုပါ သူ႔ပါးစပ္ျဖင့္ ကိုက္ဆြဲမိလိုက္ေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴအၿပီးမွာ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ ဆက္ေညႇာင့္ေပးလိုက္ေသးသည္။ ၿပီးမွ သူ၏ မာတင္းေနေသးေသာ လိင္တန္ႀကီးကို အိျဖဴေစာက္ေခါင္းတြင္းထဲမွာ စိမ္ထားရင္း၊ အိျဖဴေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ား၏ ႐ြစိ႐ြစိလႈပ္ရွားေနသည္ကို အရသာခံေနမိသည္။

အိျဖဴကိုယ္လုံးေလး ေတာင့္တင္းေနရာမွ ေပ်ာ့က်သြားသည့္အခါ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴ ဆံပင္ေလးေတြကို အေမွာင္ထဲမွာပင္စမ္း၍ ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ အိျဖဴတစ္ေယာက္ကေတာ့ ရွက္လြန္းလို႔ အသံလည္းမထြက္၊ ေခါင္းကိုသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ရင္ဘတ္မွာ တိုးကပ္ဖိၿပီး ဖြက္ထားေလသည္။ အိျဖဴ၏ အဖုတ္ထဲမွာ မာတင္းေနေသးသည့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး အေတြ႕အႀကဳံကလည္း အိျဖဴအတြက္ ထူးဆန္းေနသည္။ သူေယာက္်ား ကိုမ်ိဳးေဆြဆိုလ်င္ တခါတေလ သူ အရွိန္ရတုန္း သုတ္ရည္ေတြ ထြက္ၿပီး ၿပီးသြားကာ လိင္တန္ႀကီး ေပ်ာ့ေခြသြားတတ္သည္။ တခါတေလေတာ့လည္း ၿပိဳင္တူ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ေလ့ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိျဖဴၿပီးသြားခ်ိန္မွာ ကိုမ်ိဳးေဆြ၏ လိင္တန္ႀကီးက မာဆဲရွိေနသည့္အခ်ိန္မ်ိဳး မႀကဳံဖူးခဲ့‌ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အိျဖဴၿပီးလို႔ သူ႔ေစာက္ေခါင္းတြင္းက အသားႏုေတြက အထိမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနခ်ိန္ မွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ မာတင္းကာ အေၾကာေတြ ဖုထေနသည့္ လိင္တန္ႀကီးျဖင့္ ပြတ္ဆြဲလိုက္တိုင္း အိျဖဴခင္မွ်ာ တုန္ကနဲ ၾကက္သီးေတြပါ ထသြားရသည္။ ထိုအရသာမ်ိဳးကို အခုမွ အိျဖဴ ခံစားဖူးလိုက္ရသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ကာမ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီးသည္ႏွင့္ ထုံးစံအတိုင္း အသိစိတ္ဝင္လာေတာ့ ကိုယ့္ေယာက္်ားအေဖႏွင့္ လိင္ဆက္ဆံမိသည္ ဆိုသည့္ အသိကလည္း သူ႔ကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစသည္သာမက၊ ရွက္႐ြံ႕ျခင္းလည္း ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ သူ႔ဘဝတေလွ်ာက္လုံးမွာ အဲလိုမ်ိဳးလည္း တခါမွ မေဖာက္ျပန္ခဲ့ဖူးဘူးဆိုေတာ့ ေနာင္တလည္းရမိသည္။ အခုေန ထၿပီး ကိုယ့္ထမိန္၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေတြ ရွာျပန္ဝတ္ရမွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ဘယ္လိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမလဲ မေတြးတတ္သျဖင့္ အေမွာင္ထဲမွာပင္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို အတင္းဖက္ထားမိျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လက္မ်ားက အိျဖဴဆံပင္ေလးေတြကို ပြတ္ေပးေနရင္းက ေအာက္ကို ေ႐ြ႕လာၿပီး အိျဖဴ ဘေလာက္အက်ႌ ႏွိပ္ၾကယ္သီးေတြကို တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ျဖဳတ္လာေတာ့ အိျဖဴ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားသည္။

..အို..ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း..

ပါးစပ္က အသံတိုးတိုးေလး ထြက္သြားၿပီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လက္ေတြကို လွမ္းဖိတြန္းလိုက္မိသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴလက္ကေလးကို ျပန္ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ အိျဖဴလည္တိုင္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ သူ႔အဖုတ္ထဲမွာ မာေတာင္ ေတာင့္တင္းေနေသာ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို စိမ္ထားခံရရင္းမွ လည္တိုင္ေလးကို စိုစြတ္စြတ္ အနမ္းခံလိုက္ရေတာ့ အိျဖဴ ၾကက္သီးေတြ ထသြားရျပန္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လွ်ာႀကီးက အိျဖဴလည္တိုင္မွတဆင့္ ေမး႐ိုးေလးတေလွ်ာက္ လ်က္လာခဲ့သည္။ ေခါင္းအတင္းငုံ႔ထားေသာ အိျဖဴမ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲမကာ အိျဖဴႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ငုံစုပ္တာခံလိုက္ရသည္။ အိျဖဴ၏ ခႏၶာကိုယ္က အလိုလို တုန႔္ျပန္လာၿပီး ပါးစပ္ေလးကို ဟေပးလိုက္မိသည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လွ်ာႀကီးက အိျဖဴပါးစပ္ထဲ တိုးဝင္လာၿပီး အိျဖဴလွ်ာေလးကို ပြတ္တိုက္လိုက္ေတာ့ ဘယ္လိုအေၾကာေတြ ဆက္ေနမွန္းမသိ။ အိျဖဴ ရဲ႕ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေလးေတြ ယားက်ိက်ိ ျဖစ္သြားရသည္။ ဘယ္ကဘယ္လို အိျဖဴတစ္ေယာက္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ လည္ဂုတ္ကို တြယ္ဖက္ကာ တုန႔္ျပန္အနမ္းေတြ ေပးေနမိသည္မသိ။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ကြၽမ္းက်င္လွေသာ လက္ေတြက အိျဖဴ ဘေလာက္အက်ႌ ၾကယ္သီးတင္မက အိျဖဴေက်ာေနာက္က ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ေတြကိုပါ ျဖဳတ္ၿပီးေနေလၿပီ။

ေဖာင္းအိတင္းေနသည့္ အိျဖဴ ႏို႔လုံးေလးေတြက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ လက္ဖဝါးေအာက္မွာ အဖ်စ္အညႇစ္ အဆုပ္အႏွယ္ ခံေနရခ်ိန္မွာ အိျဖဴတစ္ေယာက္ အရွက္ကို ေမ့ေနေလၿပီ။ သူ၏ တင္ပါးေလးကို ေကာ့ကာေကာ့ကာျဖင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ၿငိမ္ေနေသာ လိင္တန္ႀကီးကို ဆြေပးမိေလသည္။ ထိုအခါၾကမွ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အနမ္းကို မခြာပဲ သူ႔လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ကို အိျဖဴတင္ပါးလုံး ေအာက္သို႔ တဖက္ဆီ ထိုးသြင္းကာ ဆြဲမၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။

..စြတ္..ဖတ္..ဖတ္..

..အ..အင့္….အီး…….

အိျဖဴ ဒီတခါေတာ့ ပါးစပ္မပိတ္ႏိုင္ေတာ့။ တအိအိ ႏွင့္ ၿငီးညဴမိေလာက္ေအာင္ကို အရသာေကာင္းေကာင္း ခံစားေနရေလေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္း ဒီတခါေတာ့ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္ေလရာ မ်ားမၾကာမွီပင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေပြ႕ဖက္လိုက္ၾကကာ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ၿပိဳင္တူ ေရာက္ရွိသြားၾကေလေတာ့သည္။

အိျဖဴမွာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ တဒုတ္ဒုတ္ ပန္းထုတ္လိုက္ေသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လရည္မ်ားကို ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ ေနေအာင္ ခံစားလိုက္ရေလေတာ့သည္။ ဒီတခါေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ က အနားယူရင္း အိျဖဴ၏ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို အျမတ္တႏိုး နမ္းရႈံ႕ေလရာ အိျဖဴကလည္း ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ျပန္လည္ဖက္ရမ္း နမ္းရႈံ႕ေပးမိေလေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အခုမွ ႏိုင္ႏိုင့္ကို သတိရသြား၏။ သို႔ေသာ္လည္း အိျဖဴကိုလုပ္ရတာ မဝေသးေတာ့ မျပန္ေစခ်င္ေသးသျဖင့္၊ ေအာက္ထပ္ဆင္းၿပီး အႀကံအဖန္လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားလိုက္ေလသည္။

..သမီး အိျဖဴ ခနေလးေနာ္၊ ေဖေဖ ျပန္လာခဲ့မယ္၊ ဘယ္မွ မသြားနဲ႔ဦး..

အိျဖဴက အသံမထြက္ ေခါင္းကိုသာ ၿငိမ့္ျပသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက လုံခ်ည္ေကာက္ဝတ္ၿပီး အခန္းျပင္ကို ထြက္လာကာ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့ေလသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္ျပန္လာရင္ ေအာက္ထပ္က ေကာင္ေလးေတြကို သူ႔အခန္း ေျပာင္းေပးထားသည္ဟု ေျပာရရင္ေကာင္းမလား ဟု စဥ္းစားလာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဟာ္တယ္ေလာ္ဘီတြင္း ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္၍ အခန္းထဲမွာ ဖြင့္ထားေသာ တီဗီထိုင္ၾကည့္ေနသည့္ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားရ၏။

…ဟင္ ႏိုင္ေလး ျပန္ေရာက္ေနတယ္.. ၾကာၿပီလား ေရာက္ေနတာ..

..ဟင့္ .. ဦးတို႔ အရွိန္အျမင့္ဆုံးေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္တုန္းကေပါ့.. ခိခိ.. အဲဒါေၾကာင့္ တံခါးပြင့္သြားတာေတာင္ မသိလိုက္ဘူးမလား..

..အင္း ေဆာရီးပဲ ႏိုင္ေလးရယ္..

..အမ္မယ္ ေဆာရီးမေနပါနဲ႔ ရပါတယ္..၊ ဒါနဲ႔ ဦးတို႔က ျဖစ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ.. ခစ္ခစ္…၊ ႏိုင္က ႏိုင့္သူငယ္ခ်င္းကို ေက်ာင္းတုန္းကလို ႐ိုး႐ိုးႀကီးေလး ေမမွတ္ေနတာ ခစ္ခစ္..

..ႏိုင္ေလးကို ဦးေျပာရင္လည္း ယုံပါ့မလား..၊ အခုဟာက ပထမဆုံးအႀကိမ္ပဲ…

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ျဖစ္ပ်က္ပုံကို ရွင္းျပလိုက္သည္။ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ နားေထာင္ရင္း အဖုတ္မွ အရည္ေတြေတာင္ စို႔လာသည္။ သူႏွင့္ သူ႔ပေထြးတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုေတာင္ မ်က္ေစ့ထဲ ျပန္ေပၚလာခဲ့ရသည္။

..အင္း အဲေတာ့ အိျဖဴက ႏိုင္ျပန္လာတာကို သိလား..

..ဘယ္သိဦးမလဲ အခုအခန္းထဲမွာ အိပ္က်န္ခဲ့တယ္..

..ႏိုင္ ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ ဦးျပန္ေတာ့မွာလား..

..အဟီး ႏိုင္ေလး ဦးကို စိတ္မဆိုးဘူးမလား..

..ဘာလို႔ဆိုးရမွာလဲ.. ဦးကို ႏိုင္က ပိုင္တာမွ မဟုတ္တာ ..ခစ္ခစ္..။ ႏိုင္ဆိုလိုခ်င္တာက ဦးျပန္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္က အခုမွ ေရာက္လာသလိုနဲ႔ အခန္းကိုျပန္လိုက္မယ္ေလ..။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မွာေပါ့.

..အဲဒါေျပာမလို႔ ႏိုင္ေလး ဦးကို စိတ္ဆိုးမလားဆိုတာ.. ဦး အိျဖဴကို ခ်စ္လို႔မဝေသးဘူး အခြင့္အေရးရတုန္း ဆက္ခ်စ္ခ်င္လို႔….

..ေဟာေတာ့ ခစ္ခစ္.. ဦးကေတာ့ေလ တကယ္ပဲ၊ ခစ္ခစ္ ဒါဆိုႏိုင္က ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ..

..ႏိုင္ေလးကို တစ္ခန္းေပးမယ္ကြာ ဒီညေတာ့ အဲဒီအခန္းမွာပဲ အိပ္လိုက္၊ ဦးက အိျဖဴဆီျပန္သြားၿပီးေျပာလိုက္မယ္.. ႏိုင္ေလးက ေဟာ္တယ္ရီဆက္ရွင္းကို ဖုန္းဆက္ၿပီး မက္ေဆ့ထားခဲ့တယ္လို႔.. ဒီညျပန္လာမအိပ္ေတာ့ဘူး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာ အိပ္မယ္လို႔…

..ဦးက ေတာ္ေတာ္ဉာဏ္ထြက္တယ္ေနာ္ ဒါမ်ိဳးဆို ခစ္ခစ္.. ႏိုင့္ကိုလည္း မေမ့ရဘူးေနာ္ ဒါပဲ ဟင့္..

ထိုျဖင့္ ေဟာ္တယ္မွာ အခန္းကိစၥ ႏိုင္ႏိုင့္ကို စီစဥ္ေပးၿပီးတာႏွင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတစ္ေယာက္ အိျဖဴရွိရာသို႔ အေျပးေလး ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။

——————————————-

..ျဖဴေလး..

..အို႔..ကိုရီး.. လန႔္လိုက္တာ ကိုရီးကလည္း… ဘာလုပ္မလို႔လဲ ဒီထဲမွာ…

…ျဖဴေလးကို သတိရလို႔ေပါ့.. မခ်စ္ရတာၾကာၿပီေလ…

..အို..မျဖစ္ႏိုင္တာ ..ေတာ္ၾကာ ေမေမ ဝင္လာဦးမယ္..

..မလာပါဘူး… အခု သူ ဘုရားရွစ္ခိုးေနတယ္.. ေနာက္ ပုတီးစိတ္ဦးမွာ၊ နာရီဝက္ေလာက္ကေတာ့ အနည္းဆုံးပဲ…

..ဟင့္အင္း ကိုရီးရယ္… မီးလန႔္တယ္… အို႔.. အဲဒီလက္ႀကီးကလည္းေနာ္.. ခက္ေတာ့တာပဲ..

အထက္ပါစကားေျပာသံမ်ားမွာ ေယာကၡထီးႀကီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြႏွင့္ ေခြၽးမေခ်ာေလး အိျဖဴသဇင္ တို႔ ၊ အိျဖဴသဇင္၏ အိပ္ခန္းထဲမွာ ေျပာဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အမွတ္မထင္ပဲ ႏိုင္ႏိုင့္ေဟာ္တယ္အခန္းမွာ မွားယြင္းခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ေသာက္လို႔ငတ္မေျပႏိုင္တဲ့ ဆားငံရည္ထက္ေကာင္းေသာ အရာဆိုေတာ့ ဆက္ခါဆက္ခါ မွားယြင္းခဲ့ၾကေလသည္။ ယခင္က အိျဖဴက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ေဖေဖဟု ေခၚခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႔ခ်င္းေတြ႕လွ်င္ ကိုရီးဟုေခၚရန္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ေျပာထားသျဖင့္ အိျဖဴက အသုံးအႏႈန္းကို ေျပာင္းလဲခဲ့ေလသည္။

တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္ျပန္သြားၿပီးေနာက္ အိျဖဴက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ေရွာင္ေနခဲ့ေသာ္လည္း၊ အံတိုေနၿပီျဖစ္ေသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လက္မွ အိျဖဴ လြတ္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိေနေစရန္ အခြင့္အေရးမ်ား မရ ရေအာင္ဖန္တီးကာ အိျဖဴကို အရွက္ကုန္ၿပီး ကာမအရသာ ႏွစ္သက္သြားသည္အထိ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ့ေလရာ၊ အခုေတာ့ ကိုရီးႏွင့္ မီး ဘဝသို႔ပင္ ေရာက္ေနခဲ့ေျခၿပီ။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ေႏြရာသီ အပန္းေျဖအိမ္ေလးသို႔ သြားေရာက္ၿပီး တစ္ေန႔လုံးအခ်စ္တလင္းေခၚခဲ့ၾကသည္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအခါၿပီးေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ ႏွစ္ေယာက္တည္းေတြ႕ဖို႔ အခြင့္အေရးကလည္းမရ။ အိမ္မွာလည္း ေန႔တိုင္းေတြ႕ေနရၿပီး၊ ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရဆိုေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတစ္ေယာက္ အလြန္တင္းေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း စေနေန႔တစ္ရက္၊ အိမ္မွာ ခိုင္းသည့္လူမ်ားအလစ္၊ သူ႔မိန္းမ ဘုရားခန္း အဝင္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတစ္ေယာက္ သူ႔သားႏွင့္ေခြၽးမ အိပ္ခန္းသို႔ အသာဝင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

မနက္အိပ္ယာထ၊ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ကိုယ္မွာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါအႀကီးကို ပတ္၊ ေခါင္းမွာလည္း ေလွ်ာ္ထားေသာ ဆံပင္ေတြကို ဆံပင္အေျခာက္ခံစက္နဲ႔ မႈတ္ၿပီးခါစမို႔ ဖားယားခ်လွ်က္ မွန္တင္ခုံေရွ႕ထိုင္ကာ မ်က္ႏွာလိုးရွင္းေလးပြတ္ေနစဥ္၊ အေနာက္မွာ ႐ုတ္တရက္ေရာက္လာေသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြေၾကာင့္ အိျဖဴတစ္ေယာက္ ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားရခ်င္းပင္။

..ကိုရီး အခန္းတံခါး..

..ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ ကိုရီး ဂလန႔္ေသခ်ာခ်ခဲ့တယ္..

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴ၏ မေျခာက္တေျခာက္ ဆံပင္ေတြကို ဂုတ္နားေလးမွ ဖယ္ရင္း ပုခုံးေလးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ အိျဖဴ ယားလို႔ တခ်က္တြန႔္သြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေခါင္းေလး လွည့္ၾကည့္လာေသာ အိျဖဴ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ငုံစုပ္တာ ခံလိုက္ရေတာ့ အိျဖဴတစ္ေယာက္လည္း ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လည္ဂုတ္ကို တြဲလဲခိုၿပီး တုန႔္ျပန္နမ္းလာေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴကို ဂ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ေအာက္မွ အသာမလိုက္ရာ အိျဖဴတစ္ေယာက္ မတ္တတ္ထလ်က္ပါလာေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးသား တတ္မတ္တေမာ နမ္းေနၾကစဥ္မွာပင္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴကိုယ္မွာ ပတ္ထားေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကို ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ အိျဖဴ၏ ေဖာင္းအိတင္းေနေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ သူ႔မ်က္ႏွာႀကီးျဖင့္ ပြတ္သတ္ရင္း ေထာင္မတ္လာေသာ ႏို႔သီးေခါင္းကေလးမ်ားကိုလည္း တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးေနေပရာ အိျဖဴခင္မ်ာ ဒူးမ်ားၫႊတ္ေခြမက်သြားေအာင္ မနည္းထိန္း၍ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လည္ဂုတ္ႀကီးကို တြဲလြဲခိုထားရေပေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏို႔စို႔လို႔ဝသြားေတာ့ အိျဖဴကို မခ်ီၿပီး ကုတင္ေပၚတင္လိုက္ေတာ့သည္။

..ျဖဴေလး အဲ့လို ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ကေလးကို အကိုရီးက တကိုယ္လုံး လ်က္ပစ္ခ်င္တာကြ..

…ဟင့္..အခ်ိန္သိပ္မရွိဘူးေနာ္ ကိုရီး၊ မီးလန႔္တယ္၊ ေတာ္ေတာ္ ေမေမ တံခါးလာေခါက္ေနရင္ ျပႆနာတက္ေနမယ္..

..အင္းပါကြာ ျဖဴေလး အဖုတ္ေလး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလးကိုပဲ လ်က္သြားေတာ့မယ္ ဒါဆိုလည္း…

ဒါကလည္း တကယ္ေတာ့ အေျပာပါ။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတစ္ေယာက္ အိျဖဴအဖုတ္ေလးကို အားရပါးရ လ်က္ၿပီးခ်ိန္မွာ အိျဖဴက ဒီတိုင္းဘယ္ျပန္လြတ္ေတာ့မည္နည္း။ သူ႔လက္ကေလးေတြက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ေကာင္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ေနၿပီး သူ႔ဟာေလးထဲ အတင္းထည့္ခိုင္းေနသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္း အရင္စုပ္ေပးမွ ထည့္ေပးမည္ဟု ဆိုသျဖင့္ ကုတင္ေပၚေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းစုပ္ေပးရွာသည္။ လိုက္လည္းလိုက္သည့္ ေခြၽးမႏွင့္ ေယာကၡထီး။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတစ္ေယာက္ သူ႔သားလင္မယားအိပ္သည့္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ သူ႔ေခြၽးမေခ်ာေလး အိျဖဴသဇင္ကို ေလးဘက္ေထာက္ ခိုင္းကာ အေနာက္မွ လုပ္ရင္း ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ႏွစ္ဦးသား ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့သည္။

…………………………………….

…ကိုရီး… ဒုကၡေတာ့ ေရာက္ကုန္ၿပီထင္တယ္..

…ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ျဖဴေလး…

…မီးမွာ ဟိုဟာ ဒီလ မလာဘူး ေနာက္က်ေနတယ္….

..ဟင္ ဟုတ္လား၊ ေသခ်ာရဲ႕လား ျဖဴေလးရယ္…

..ေသခ်ာတယ္ ထင္တာပဲ ကိုရီး၊ မေသခ်ာလည္းပဲ ဟုတ္ခဲ့ရင္ဆိုတာ ေျပာလို႔ရမလား.. မီး အရမ္းေၾကာက္တာပဲ… ဟင့္ဟင့္.. ႐ႊတ္.. အီးးးး ဟင့္… ဟင့္..

..အို ျဖဴေလးကလည္း ငိုမေနပါနဲ႔ .. ကိုရီး စဥ္းစားလိုက္ပါဦးမယ္….

……………………………………..

ခ်န္ဂီ ေလဆိပ္၊ စကၤာပူ။

..ေဟာ ..အခ်စ္ကေလး ..မေတြ႕တာေတာင္ၾကာလို႔.. လွလိုက္တာကြာ….

..အင္း ..ကိုေရာဘဲ တခါထဲ စလုံးနဲ႔တည့္လို႔ထင္တယ္ ဝလို႔ ျဖဴလို႔၊ ဗိုက္ေတာင္နည္းနည္း႐ြဲလာတယ္၊ အိုဗာရွိတ္ျဖစ္ေနၿပီေနာ္ ဟင္း…

..ဟာကြာ အခ်စ္ကလည္း အခုတေလာ အစားေကာင္းေနလို႔ပါ၊ ဟဲဟဲ.. အခုလည္း ခ်စ္ကေလး ေရာက္တုန္း ေလွ်ာက္လည္မယ္ဆိုၿပီး ခြင့္ယူထားတယ္၊ အလုပ္မလုပ္ပဲနဲ႔ အစားေတြပဲ စားဖို႔ကိန္းျမင္တယ္၊ အဟစ္ဟစ္..

..ျဖဴက မလည္ခ်င္ပါဘူး ကိုနဲ႔ေတြ႕ရေအာင္ပဲ လာခဲ့တာ၊ အခုတေလာ အလုပ္ကလည္း နည္းနည္းပါး၊ အေဖကလည္း နင့္ေယာက္်ားမေတြ႕ရတာၾကာၿပီ သြားလည္ပါလားတဲ့၊ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ေမေမကလည္း အင္း သူျပန္မလာတာၾကာၿပီ နင္လိုက္သြားဦးတဲ့ ခစ္ခစ္၊ သူ႔သားေတာင္ သူ စိတ္မခ်လို႔ ေခြၽးမကို အတင္းလြတ္ေနတာ..

…ဟဲဟဲ ကိုကလည္း ျပန္လာခ်င္တာေပါ့ကြာ၊ အလုပ္က ခြင့္အၾကာႀကီးယူမရလို႔ တစ္ပတ္ေလာက္နဲ႔လည္း ျပန္မလာခ်င္ဘူးေလ၊ အခု အခ်စ္လာေတာ့ ကိုယ္က တစ္ပတ္ေလာက္ခြင့္ယူမယ္၊ အခ်စ္က တစ္လေလာက္ေနၿပီးမွ ျပန္၊ ဟုတ္လား..

စကၤာပူက တကယ္ေတာ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္လည္ၿပီးရင္ သြားစရာမရွိေတာ့ၿပီ။ မ်ိဳးေဆြတစ္ေယာက္ကေတာ့ ငတ္သမွ်ကို အတိုးခ်စားေလေတာ့သည္။ အိျဖဴလည္း အႀကိဳက္ေတြ႕ ေနရသည္။ ကိုမ်ိဳးေဆြတစ္ေယာက္ စလုံးမွာ ေနတာၾကာေတာ့ လိင္ကိစၥ မွာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး တိုးတက္လာတာကို ေတြ႕ရသည္။ အင္တာနက္ထဲ တခ်ိန္လုံးသြားေနလို႔လားမသိ။ တခါတေလ အိျဖဴႏွင့္ အခ်စ္စခန္းဖြင့္ၿပီးရင္ေတာင္ ခနတျဖဳတ္ ကြန္ျပဴတာေရွ႕သြားထိုင္ၿပီး ကီးဘုတ္ တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္နဲ႔ ႐ိုက္ေနတတ္သည္။ အိျဖဴကေတာ့ မစပ္စုခ်င္သလိုပင္၊ သိပ္လည္း စိတ္ေတာ့မဝင္စား။ သူ ရာသီလာေနာက္က်သည့္ကိစၥေလး အဆင္ေျပသြားတာကိုပင္ စိတ္ခ်မ္းသာေနသည္။

တစ္ညေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း သူႏွင့္ ကိုမ်ိဳးေဆြတို႔ အခ်စ္စခန္းဖြင့္ၿပီး ပန္းတိုင္ေရာက္သြားေတာ့ ေရေဆးသန႔္စင္ၿပီး သူက ကုတင္ေပၚတက္ ေစာင္ေအာက္ဝင္တုန္း ကိုမ်ိဳးေဆြက ကြန္ျပဴတာေရွ႕မွာ တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္ လုပ္ေနသည္။ ခနေနေတာ့ ကိုမ်ိဳးေဆြ အိမ္သာထဲ ဝင္သြားေတာ့ ကြန္ျပဴတာ ဝင္းဒိုးကို ေသးေအာင္လုပ္ထားခဲ့သည္။ အိျဖဴက အသာထၿပီး ဝင္းဒိုးကို ႀကီးၾကည့္လိုက္သည္။ ဗမာစာလုံးေတြ အတန္းလိုက္ အတန္းလိုက္ တက္တက္လာတာ ေတြ႕ရသည္။

အင္း ခ်ပ္ဆိုတာပဲေနမွာပဲ၊ ၾကည့္ရတာ လူေတြနဲ႔ စကားေျပာေနပုံပဲ။ နာမည္ေတြကလည္း ဘာနာမည္ေတြလည္းမသိဘူး၊ တစ္ခုက တ႐ုတ္ဖုန္းနာမည္။ ညီဟြေဟြ ဆိုလား၊ စီးခရက္ဘြိဳင္းတဲ့၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေမခ်စ္သူေမာင္ ဆိုလား၊ဟင္ ေကာင္မေလးမ်ားလား၊ ေမာင္ဆိုေတာ့ ေယာက္်ားေလးေနမွာေပါ့။ ဟင္၊ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ဘာလို႔ ကိုမ်ိဳးေဆြက ခ်ပ္လုပ္ေနတာလဲ။ အိျဖဴၾကည့္ေနတုန္း စာတန္းေလးေတြ တက္လာသည္။

..ကိုအိုဗာရွိေသးလား….

..ကိုအိုဗာ အျမန္လာပါ..က်ေနာ္လိုင္းမက်ခင္..

အင္း ဘာေတြလဲမသိပါဘူး။ အိျဖဴ ဝင္းဒိုးကို ခုနက ကိုမ်ိဳးေဆြထားခဲ့သလို ျပန္ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚျပန္လွဲကာ ေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခဳံအိပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

———————————

အိျဖဴတို႔ဆီက ျပန္လာေတာ့ လမ္းမွာ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ရထားေပၚမွာ အိပ္စင္ပါသည့္ အတန္းမွ စီးလာခဲ့သည္။ သူ႔ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ အမ်ိဳးသားႀကီးတစ္ဦး၊ သူ႔ေဘးမွာက တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သားတစ္ဦး လိုက္ပါလာခဲ့ၾကသည္။ ေကာင္ကေလးမွာ ေမာင္ေစာၾကည္ဟုေခၚၿပီး စက္မႈတကၠသိုလ္တက္ေနသူ ျဖစ္ေလသည္။ အမ်ိဳးသားႀကီးကေတာ့ ပုတီးအလုံးႀကီးမ်ားပါေသာ စိတ္ပုတီးႀကီးကိုသာ မ်က္လုံးပိတ္ၿပီး စိတ္ေနေလသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္ ႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္တို႔ကေတာ့ ရထားထြက္ၿပီး တစ္နာရီေလာက္မွာပင္ ခင္မင္သြားၾကေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္က ဘူတာ႐ုံေတြေရာက္လ်င္ စားစရာ တိုလီမႈတ္စေလးေတြကို ဝယ္၊ ေမာင္ေစာၾကည္ကိုပါ မွ်ေကြၽး၊ စကားေတြတေျပာေျပာႏွင့္ လိုက္လာခဲ့ၾကေလသည္။

ညေနေစာင္းၿပီးေမွာင္လာေတာ့ အိပ္ဖို႔ရာ ျပင္ၾကရေလသည္။ အေပၚထပ္မွ ဆြဲခ်ရေသာ အိပ္စင္ကို ဦးေလးႀကီးအတြက္ ေပးလိုက္ရၿပီး သူတို႔ထိုင္ေနေသာ ခုံမ်ားကို ဆြဲဆန႔္လိုက္သျဖင့္ အိပ္ယာျဖစ္သြားေသာ ေနရာတြင္ ႏိုင္ႏိုင္ ႏွင့္ ေမာင္ေစာၾကည္တို႔ ေနရာယူၾကရသည္။ ႏိုင္ႏိုင္ကေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံရွိေနၿပီး လိင္ကိစၥမွာ တက္ႂကြသူ တစ္ဦးမို႔၊ ယခုလို သူစိမ္းေကာင္ေလး ႏွင့္ ကပ္ရက္ အိပ္ရမွာႏွင့္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိေသာ အကြက္တို႔ကို ျမင္မိၿပီး ရင္ခုန္လာရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔လို အသက္ႀကီးႀကီး အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမကို ေမာင္ေစာၾကည္လို တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေလးက စိတ္ဝင္စားပါ့မလားဟု ေတြးရင္း ညေနေစာင္းကတည္းက မသိမသာ ေလ့လာေနမိသည္။

ေမာင္ေစာၾကည္၏ တခ်က္တခ်က္ ခိုးၾကည့္ေသာ မ်က္လုံးေတြက သူ႔ရင္သားေတြ ေပါင္လုံးေတြဆီ ေရာက္ေရာက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိသည္ဟု ေတြးထားလိုက္သည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ညအိပ္ယာဝင္ေတာ့ ေအာက္ခံမပါပဲ ထမိန္တစ္ထပ္ထည္း ဝတ္၊ အေပၚကလည္း တီရွပ္ကို ေအာက္က ဘရာဇိယာမခံပဲ ဝတ္ထားလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရထားလႈပ္ေတာ့ အရမ္းခုံေနမွာ စိုးသျဖင့္ အေပၚက ဆြယ္တာတစ္ထည္ ထပ္ဝတ္ထားလိုက္ရသည္။

…ရထားက အရမ္းခုန္တာပဲေနာ္၊ ငါေတာ့ မိုးလင္းရင္ အိပ္ယာေပၚမွာေတာင္ ရွိပါေတာ့မလားမသိဘူး၊ ေအာက္ျပဳက်ၿပီ ခစ္ခစ္…

..ဟာ အန္တီကလည္း က်ေနာ္က ပိုဆိုးေသးတယ္၊ အေဆာင္အိပ္ခန္းထဲမွာ အိပ္ရင္ေတာင္ မနက္ၾကရင္ ေခါင္းက ေျခရင္းဘက္ေရာက္ေနတတ္တာ၊ အဟီး.. က်ေနာ္ ေျခေထာက္နဲ႔ အန္တီ့ကို ကန္မိရင္ ကန္ေတာ့ေနာ္ အဟားးး ႀကိဳကန္ေတာ့ထားတာ..

…ေအာင္မေလးကြယ္ ငါကလည္း အိပ္လိုက္ရင္ တုံး ကနဲပဲ၊ ဆင္နင္းသြားရင္ေတာင္ ႏိုးခ်င္မွႏိုးမွာ၊ မင္းကန္တာေလာက္ကေတာ့ အေပ်ာ့ေပါ့…

…ဟားဟား..အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ့္အတိုင္းပဲ.. အဟီး…

ေကာင္ေလးကလည္း စကားေခၚထားတဲ့ပုံက မဆိုးပါလား၊ ငလည္ေလးပဲလို႔ ႏိုင္ႏိုင့္စိတ္ထဲ ေတြးေနမိသည္။ တကယ္အိပ္ယာဝင္ၾကေတာ့ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္က တစ္ေတာင္ေလာက္ေတာ့ ကြာေဝးပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရထားကပဲ တဝုန္းဝုန္းခုန္လို႔လား ေမာင္ေစာၾကည္ကပဲ တမင္ေ႐ြ႕လာတာလားမသိ တစ္နာရီေလာက္မွာ သူတို႔ႏွစ္ဦး ကိုယ္ခ်င္းကပ္လို႔ ၾကားထဲမွာ ေစာင္ႏွစ္ခုသာ ျခားေတာ့သည္။

ႏိုင္ႏိုင္က ေမာင္ေစာၾကည္ဘက္ကို ေက်ာေပးကာ ေကြးေကြးေလး အိပ္ေနလိုက္သည္။ သူ႔တင္ပါးေပၚ ေမာင္ေစာၾကည္လက္ဖဝါးေတြ ေရာက္လာတာ သိလိုက္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ေပ်ာ္သြားသည္။ အဟိ လာၿပီ လာၿပီေပါ့။ ေမာင္ေစာၾကည္ကလည္း လူသာငယ္သည္၊ ပညာက ေခသူမဟုတ္ ဆိုသူေပတည္း။ လူပ်ိဳ ေပါက္စျဖစ္ကတည္းက သူတို႔အိမ္နီးခ်င္း မုဆိုးမ တစ္ေယာက္၏ ပညာေပးမႈေၾကာင့္ သာအိတစိုစို ျဖစ္ေနခဲ့ရၿပီး၊ အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြကို စိတ္ပိုလာေနခဲ့ရသူျဖစ္႐ုံသာမက လက္ေတြ႕ အေတြ႕အႀကဳံကလည္း မနည္းေတာ့ၿပီ။ သူ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ သြားရည္တမွ်ားမွ်ား က်ေအာင္ အေဆာင္က သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရွ႕တြင္ ေဖာက္သည္ခ်တတ္သည္မွာလည္း သူ႔ဝါသနာ။ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ျမင္ကတည္းက ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိသည္ဆိုတာ သူတြက္ထားၿပီးသား။ ေယာက္်ားကဗိုလ္မႉး ေရွ႕တန္းမွာ အေနမ်ားသည္ဆိုေတာ့ ပိုေသခိာသည္။ ေတာင္းတေနမွာပဲ။

ဒါေပမဲ့ အဲဒါကလည္း အႏၲရာယ္ မ်ားသည္။ အသြားမေတာ္တလုပ္ ဆိုသလို၊ ဒုကၡေရာက္မွာလည္းစိုးသည္။ ထုံးစံအတိုင္း စၾကည့္လို႔ အေျခအေနမေကာင္းရင္ ေရွ႕ဆက္မတိုးနဲ႔ေပါ့။ ဒါက ေမာင္ေစာၾကည္ရဲ႕ အထာ။ ေမာင္ေစာၾကည္လက္ဖဝါးက ေစာင္ေအာက္က အသာလွ်ိဳဝင္ၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ တင္ပါးလုံးလုံးေလးေပၚ တင္လိုက္ၿပီး မသိမသာ ပြတ္ေပးေနတာကို ၿငိမ္ခံေနကတည္းက ေမာင္ေစာၾကည္က မီးစိမ္းကို ေတြ႕ေနၿပီ။ သူ႔လက္ဖဝါးေတြကို တင္ပါးေပၚမွ အေရွ႕ဘက္ ဗိုက္သားေလးေပၚ ေ႐ႊ႕လိုက္သည္။ ႏိုင္ႏိုင့္ဖင္ေလး ပိုေကာက္လာသည္။ သူ၏ မာေတာင္ေနေသာ ေကာင္ႀကီးႏွင့္ ေထာက္မိေနၿပီ။

ေမာင္ေစာၾကည္က ႏိုင္ႏိုင့္ဗိုက္သားေလးေတြကို တီရွပ္ေအာက္မွ ပြတ္ေနရင္း အေပၚဖက္သို႔တက္လာေတာ့ ဘရာဇီယာဝတ္မထားေသာ ႏို႔ႀကီးေတြကို သြားစမ္းမိသည္။ ဟိုက္။ ထင္တာထက္ေတာင္ ေဟာ့ေနပါလား။ ေမာင္ေစာၾကည္ ေပၚတင္ပဲ ၾကမ္းေတာ့သည္။ သူ႔လက္ဖဝါးေတြႏွင့္ ႏို႔ႀကီးေတြကို ဆုပ္ႏွယ္၊ ေထာင္မတ္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လွိမ့္ေခ် ပြတ္သပ္ လုပ္ေပးေနလိုက္သည္။ ေနာက္ သူတို႔ၿခဳံေနေသာ ေစာင္ႏွစ္ထည္ကို တစ္ထည္တည္း ႏွစ္ထပ္ျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ သူ႔ပုဆိုးကေတာ့ ခါးမွာ ကြင္းလုံးတက္ေနၿပီ ႏိုင္ႏိုင့္ထမိန္ကိုသာ ႏိုင္ႏိုင့္တင္ပါးေက်ာ္ေအာင္ ဆြဲလွန္လိုက္သည္။ ေအးစက္ေပမဲ့ အိေနသည့္ ႏိုင္ႏိုင့္ ဖင္လုံးႀကီးၾကားသို႔ ေမာင္ေစာၾကည္၏ ပူေႏြးေႏြး ဒုတ္ႀကီး လွ်ိဳဝင္သြားသည္။

…ဟင့္..အင္းးးးး..အင္း….

ႏိုင္ႏိုင့္ဆီက ၿငီးသံေလး ထြက္လာခဲ့သည္။ ေမာင္ေစာၾကည္က သူ႔ဒူးေခါင္းတဘက္ကို ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္လုံးႏွစ္ခုၾကားကို ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ အဆင္ေျပေစရန္ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း သူ႔ေျခေထာက္တဖက္ကို အသာေျမႇာက္ေပးလိုက္သည္။ ေမာင္ေစာၾကည္က ကိုယ္လုံးကို ေအာက္အနည္းငယ္ေလွ်ာခ်ၿပီး ဖင္ကို ေကာ့လိုက္ေတာ့ သူ႔လီးထိပ္ႀကီးက ႏိုင္ႏိုင္၏ အရည္႐ြဲေနၿပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ လာထိေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္က အေနာက္ကို ပိုေကာ့ေပး၊ ေမာင္ေစာၾကည္ကလည္း အေပၚကို ေကာ့ထိုးလိုက္ေတာ့ ေမာင္ေစာၾကည္လီးႀကီးက ေႏြးေထြးႏူးညံ့လွေသာ ႏိုင္ႏိုင့္ေစာက္ေခါင္းထဲ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အေတြ႕အႀကဳံရွိၾကသူမ်ားမို႔ ခနေလးျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ တေပါင္ေက်ာ္ပုံစံျဖင့္ လိုးေနၾကေလၿပီ။

ႏိုင္ႏိုင္က သူ႔လက္ကို ေနာက္ပစ္ၿပီး ေမာင္ေစာၾကည္၏ ဖင္ကို အတင္းဆြဲၿပီး သူ႔ကိုယ္ထဲ ေမာင္ေစာၾကည္လီးႀကီး ဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးေလသည္။ ထိုပုံစံအတိုင္းလုပ္ေနရင္းမွ ေမာင္ေစာၾကည္က အားမရလာေတာ့ သူ႔လီးႀကီးကို ျပန္ခြၽတ္ၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ကို ပက္လက္လွန္ခိုင္းကာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားဝင္၊ ေလွႀကီးထိုးပုံႏွင့္ လုပ္ေတာ့သည္။ ရထား ခုန္ေဆာင့္ေနတာကလည္း သူတို႔အတြက္ အလြန္အဆင္ေျပေနေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင့္ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေတြကို ေမာင္ေစာၾကည္က ငုံစုပ္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း သူ႔လွ်ာကေလး ေမာင္ေစာၾကည္ပါးစပ္ထဲ ျပန္ထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္။ အရွိန္ေတြရလာၾကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး အငမ္းမရ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဆြဲဖက္လိုးေနၾကရင္း ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ကို ပထမဆုံး ေရာက္သြားၾကရေတာ့သည္။

…အား…ေကာင္းလိုက္တာ အန္တီရယ္….

..ဟင္း..မင္း လူဆိုးေလးေနာ္.. သူမ်ားမွာ ေယာက္်ားရွိပါတယ္ ဆိုတာကိုေတာင္ အတင္းတက္လုပ္တယ္၊ ခါထဲ..

..အဟိ..အန္တီကလည္း မႀကိဳက္တာၾကေနတာပဲ၊ ဟီးဟီး…

ခနေလးပါပဲ၊ ေနာက္တခ်ီ ျပန္စၾကျပန္ေတာ့သည္။

………………………………………………….

ႏိုင္ႏိုင္ ဘူတာႀကီးမွာ မခြဲခ်င္ခြဲခ်င္ႏွင့္ ေမာင္ေစာၾကည္ေလးနဲ႔ ခြဲလာခဲ့ရသည္။ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ဖလွယ္ၿပီးေနာက္ အခြင့္အေရးရလွ်င္ ဆုံၾကစို႔ဟု ေျပာလာခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ေနေသာ အရာရွိရိပ္သာ သို႔ေရာက္ေတာ့ တစ္ညလုံး ရထားကလည္းခုန္၊ ေမာင္ေစာၾကည္နဲ႔လည္း ကဲထားသျဖင့္ ကိုယ္ေတြလက္ေတြနာ၊ အိပ္ခ်င္လာသျဖင့္ အဝတ္ေတာင္မလွဲႏိုင္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရသည္။ တေရးႏိုးလာေတာ့ အိမ္မွာလည္း တစ္ေယာက္ထဲဆိုေတာ့ ရင္ထဲ ဟာတာတာျဖင့္ ပ်င္းသလိုလို ၊ ေရွာ့ပင္ထြက္ရမွာေတာင္ စိတ္မပါေတာ့သျဖင့္ အိပ္ယာထဲ လွဲေနတုန္း

..ကလင္း…

ဖုန္းကျမည္လာလို႔ ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့။

..ႏိုင္ေလးလား…

..ဟင္ ေဖႀကီးလား အခုဘယ္မွာလဲ..

…ေဖႀကီး တို႔အသိအိမ္တစ္အိမ္မွာ၊ ၿမိဳ႕ကို ေရာက္တယ္၊ သမီးတို႔ဆီေရာက္ေတာ့ ခရီးထြက္သြားတယ္တဲ့ ဒီေန႔ေလာက္ ျပန္ေရာက္မလားမသိဘူး ဆိုတာနဲ႔ ေဖႀကီး အသိတစ္ေယာက္အိမ္ သြားတည္းေနတာ..

..အင္ ဒါဆိုရင္ အေတာ္ပဲ မီးဆီမွာ လာတည္းေတာ့၊ ဒီမွာ တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းေနတာ …

..ေအာ္ ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ကေရာ ဘယ္သြားလို႔လဲ..

..သူက အထူးစစ္ဆင္ေရးရွိလို႔ေလ၊ ေဖႀကီးရဲ႕ အခုမီးက အိျဖဴတို႔ဆီသြားလည္ၿပီး ျပန္လာတာ၊ အခုလာခဲ့၊ လိပ္စာေျပာလိုက္ မီး ကားလြတ္လိုက္မယ္.. ေမေမေရာ ေနေကာင္းလား…

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ခရီးထြက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္၊ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က်န္မွ ရမည္ဆိုတာ ႏိုင္ႏိုင္က သိထားသည္။ မၾကာခင္မွာပင္ သူ႔ကို အႀကိဳလႊတ္လိုက္ေသာ ကားျဖင့္ ဦးခ်စ္ေဆြ ေရာက္ခ်လာသည္။ ဦးခ်စ္ေဆြ အထုပ္အပိုးေတြကို ဒ႐ိုင္ဘာတပ္သားေလးက ကူသယ္ အခန္းတြင္း ခ်ေပးၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က တံခါးမကိုပိတ္ၿပီး ေလာ့ခ်ေနခ်ိန္မွာပင္ ဦးခ်စ္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္အေနာက္မွ သိုင္းဖက္ၿပီး ဂုတ္ေလးကို ငုံနမ္းလိုက္ေလသည္။

..ႏိုင္ေလးက ပိုၿပီးလွလာ ေတာင့္လာလိုက္တာကြာ…. ခ်စ္စရာႀကီး….

..ဟြန႔္ ေဖႀကီးကလည္း မာမာေတာင္ေတာင္ပဲ မဟုတ္လား ခစ္ခစ္…

ႏိုင္ႏိုင္က သူ႔ဖင္ႀကီးကို လာေထာက္ေနသည့္ ဦးခ်စ္ေဆြ၏ လီးမာမာႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွပင္ လွမ္းဆုပ္ကိုင္ရင္း ပြတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က တံခါးပိတ္အၿပီး ဦးခ်စ္ေဆြႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ဦးခ်စ္ေဆြက သူ႔ပုဆိုးကို ျဖည္ခ်လိုက္လို႔ ၾကမ္းေပၚမွာ ကြင္းလိုက္ပုံေနေလၿပီ။ သူ႔ေကာင္ႀကီးကေတာ့ သူ႔ဆီးခုံမွ ေလးဆယ့္ငါးဒီဂရီ ေထာင္မတ္လို႔ ႏိုင္ႏိုင့္ရင္ဘတ္ကို အေျမႇာက္ႏွင့္ ခ်ိန္ထားသလိုပင္။

…ဟြန႔္ေဖႀကီးကလည္း ေရာက္တာနဲ႔ တခါထဲ တန္းၿပီးေတာ့…. တန္းေနတာပဲ ခစ္ခစ္..

ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း ေျပာသာေျပာေနတာပါ သူ႔လက္ေတြက အလိုလို သူႏွင့္ရင္းႏွီးၿပီးသား ဦးခ်စ္ေဆြ၏ လိင္တန္ႀကီးကို သူ႔လက္ကေလးျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္ေပးရင္းက ဦးခ်စ္ေဆြေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင့္လွ်ာကေလးက ဦးခ်စ္ေဆြ၏ ဒစ္ဖ်ားကို အသာလ်က္လိုက္ၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္လႊာကို ဟေပးလိုက္ေတာ့ ဦးခ်စ္ေဆြက ေရွ႕ကို ေျခတဖဝါးစာေ႐ႊ႕ၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ အာခံတြင္းထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။ ေႏြးေထြး ႏူးညံ့ေသာ ႏိုင္ႏိုင့္အာခံတြင္းေလးက ဦးခ်စ္ေဆြ၏ လိင္တန္ႀကီးကို စုပ္ယူလိုက္ေသာ အခါမွာေတာ့ ဦးခ်စ္ေဆြခင္မ်ာ ဒူးမ်ားပင္ ေခ်ာင္ခ်င္သလို ျဖစ္သြားရသည္။

ဦးခ်စ္ေဆြမွာ မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္လို႔ ႏိုင္ႏိုင့္ ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဖင္ႀကီးေကာ့ကာေကာ့ကာ ျဖင့္ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ႏိုင္ႏိုင့္ပါးစပ္တြင္းသို႔ ထိုးသြင္းေနမိေလေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း သူ႔ဦးဦးခ်စ္အေၾကာင္း သိၿပီးသားမို႔ ဦးဦးခ်စ္အတန္ႀကီး အာေဂါင္မထိုးမိေစရန္ လိင္တန္အရင္းကို သူ႔ကေလးႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကိုလည္းေစ့ေပးထားလိုက္ေလသည္။ ဦးခ်စ္ေဆြကေတာ့ ေအာင္းထားရတာလည္းၾကာ၊ စုပ္အားလည္းေကာင္းလွေသာ ႏိုင္ႏိုင့္အိမ္ေရွ႕တံခါးဝ အနီးမွာပင္၊ အမႈတ္ခံေနရေတာ့ ၾကာၾကာမထိန္းႏိုင္၊ ခနေလးျဖင့္ သုတ္ရည္ေတြကို ႏိုင္ႏိုင့္လည္ေခ်ာင္းတြင္း တဒုတ္ဒုတ္ ပန္းထုတ္ပစ္ေနမိေလေတာ့သည္။

——————————-

..ကလင္းးးးးးးးးးးးးးး…

ေစာေစာစီးစီး ထျမည္လာေသာ တယ္လီဖုန္းေၾကာင့္ အိပ္ယာမွ လန႔္ႏိုးလာေသာ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ကေယာင္ကတမ္းႏွင့္ လက္က ကုတင္ေဘးက စားပြဲေလးေပၚလက္ကို ဆန႔္တန္းလိုက္သည္။ သူလက္ထဲ ဖုန္းေရာက္လာမွ သတိရၿပီး ကမန္းကတန္း စကားေျပာခြက္ေနရာကို လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ဖုံးလိုက္မိသည္။ ေနာက္ သူ႔ေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဦးဦးခ်စ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူလည္း ဖုန္းသံေၾကာင့္ ႏိုးသြားဟန္တူသည္၊ မ်က္လုံးပြင့္လို႔ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ၾကည့္ေနသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က အသံမထြက္နဲ႔ဟု သူပါးစပ္မွာ လက္ညိဳးေထာင္ျပလိုက္ေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။

..ဟယ္လို…

..အန္တီႏိုင္ႏိုင္ေက်ာ့ႏြယ္ လား…

..ဟဲ့ ေမာင္ေစာၾကည္၊ ေစာေစာစီးစီးကြယ္၊ လန႔္ေတာင္သြားတယ္ ဖုန္းသံက..

..ဟင္ မေစာေတာ့ပါဘူး အန္တီရဲ႕၊ အန္တီက အိပ္ယာမထေသးတာလား ေဆာရီးပဲေနာ္..

အခုမွ ႏိုင္ႏိုင္လည္း နာရီကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။ ေဟာေတာ့ မြန္းေတာင္တည့္ေတာ့မယ္။ ခစ္၊ ညက ဦးဦးခ်စ္နဲ႔ မေတြ႕ရတာၾကာလို႔ ကဲလိုက္ၾကတာ ၊ ဦးဦးခ်စ္ကလည္း အနားကို မေပးဘူးေလ၊ မနက္ အာ႐ုံတက္ေလာက္မွ အိပ္ေမာက်သြားတာကိုး။ အဲဒါေၾကာင့္ မႏိုးၾကတာ၊ အခု ဖုန္းလာမွပဲ ႏိုးေတာ့တာကိုး။

..ေအာ္ေအး ဟုတ္သားပဲ၊ ညက အိပ္ယာဝင္တာ ေနာက္က်သြားလို႔ မႏိုးဘူးျဖစ္သြားတာ ခစ္ခစ္၊ အခုေတာ့ ထရေတာ့မွာေပါ့၊ ကဲေျပာ ေမာင္ေစာၾကည္ ဘာထူးလဲ..

ႏိုင္ႏိုင္က ကုတင္ေခါင္းရင္းကို ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာေလး ေက်ာမွီၿပီး ဖုန္းေျပာေနသည္။ ညအိပ္ယာဝင္ကတည္းက ကိုယ္လုံးတီးမို႔ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက ျပတင္းေပါက္မွန္ကို ျဖတ္ဝင္လာတဲ့ ေနေရာင္ ေအာက္မွာ ဝင္းေနသည္။ ဦးခ်စ္ေဆြက အသာအိပ္ယာေပၚမွာ တံေတာင္ေထာက္လို႔ ႏိုင့္ႏိုင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လာစို႔သည္။ ႏိုင္ႏိုင္က ဖုန္းေျပာေနရင္းက ဦးခ်စ္ေဆြ လက္ေမာင္းကို လက္သည္းနဲ႔ ဆိပ္လိုက္ရင္း မ်က္ေစာင္းေလးပါ တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္သည္။ အခုထိ မဝေသးဘူးလား ဆိုသည့္သေဘာ။

..အန္တီလား၊ အင္း ဘာမွ လုပ္စရာမရွိပါဘူး ကြယ္၊ ခရီးပန္းလာလို႔ အိမ္မွာပဲ နားေနတာ..

ဦးခ်စ္ေဆြလက္က ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္ၾကားက အဖုတ္ေလးဆီ ေရာက္လာျပန္သည္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ ေစာက္ေစ့ေလးေတြကို ဆြေနျပန္သည္။

..အင္ အန္တီ့ဆီ လာလည္မို႔.. ဒီေန႔ကေတာ့…

ႏိုင္ႏိုင္က အေၾကာင္းတစ္ခုခုျပၿပီး ျငင္းမလို႔ ႀကံေနတုန္း သူ႔ကို လက္နဲ႔တို႔လိုက္ၿပီး လက္မေထာင္ျပေနတဲ့ ဦးခ်စ္ေဆြကို ေတြ႕လိုက္လို႔ ဖုန္းစကားေျပာခြက္ကို သူ႔လက္ဖဝါးနဲ႔ ဖုန္းၿပီး။

..ဘာလဲ ေဖႀကီး ဘာေျပာမလို႔လဲ..

..ေခၚလိုက္ အိမ္ကို.. ေဖႀကီး ေခ်ာင္းခ်င္လို႔..

..အင္ ေဖႀကီးကလည္း ..

ႏိုင္ႏိုင္က မ်က္ေမွာင္ေလး တစ္ခ်က္တြန႔္ကာ ျပန္ေမးလိုက္ရင္းမွ ၊ ေတြးလိုက္မိၿပီး ၾကက္သီးပါထသြားသည္။

..တကယ္လား ေဖႀကီး..

ဦးခ်စ္ေဆြ ေခါင္းၿငိမ့္ျပတာေတာင္ မေစာင့္ေတာ့။

..ေအးေလ အန္တီတစ္ေယာက္ထဲလည္း ပ်င္းေနတာနဲ႔ အေတာ္ပါပဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ ေရာက္မွာလဲ….

ႏိုင္ႏိုင္ ဖုန္းျပန္ခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဦးခ်စ္ေဆြ ကလိထားလို႔ သူ႔ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးလည္း ႐ြဲစိုေနၿပီ။ ေနာက္ၿပီး သူနဲ႔ ေမာင္ေစာၾကည္လုပ္တာကိုလည္း ဦးခ်စ္ေဆြ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွာဆိုေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈက အရမ္းျဖစ္ေနသည္။ ဦးခ်စ္ေဆြကလည္း မနက္အိပ္ယာထ အားအျပည့္နဲ႔မို႔ ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ပုခုံးေပၚတင္လို႔ တေဖာင္းေဖာင္းခ်ေနလိုက္သည္မွာ ေနာက္တစ္ေန႔ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူးလားဟုပင္ ထင္ရေလေတာ့သည္။

…………………………………

ဦးခ်စ္ေဆြႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္မွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဘာမွ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မရွိၾကေပ။ မေန႔ညက ဦးခ်စ္ေဆြႏွင့္ ခ်စ္ပြဲဝင္ရင္း နားေနရေသာ အခ်ိန္ေတြမွာ ႏိုင္ႏိုင္က သူ႔ခရီးသြား စြန႔္စားခန္းမ်ားကို ေျပာျပေနေပရာ၊ ေကာင္းခန္းေရာက္လိုက္ ဦးခ်စ္ေဆြက ထဆြဲလိုက္၊ တခ်ီၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တခန္းေျပာ၊ ဦးခ်စ္ေဆြ စိတ္ထလာၿပီး တခ်ီဆြဲလိုက္ ျဖစ္ေနရသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေမာင္ေစာၾကည္ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ ဦးခ်စ္ေဆြက သိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ အေျပာႏွင့္ေတာင္ သူ စိတ္တက္ႂကြရသျဖင့္ တကယ္ျမင္ခ်င္လာမိေနတုန္း ေမာင္ေစာၾကည္ ဖုန္းဆက္သည္ဆိုေတာ့ ဒါလိုခ်င္လို႔ပဲ ဆိုတာ ဦးခ်စ္ေဆြ သိလိုက္သည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ႏိုင့္ကို မီးစိမ္းျပလိုက္တာ။

ႏိုင္ႏိုင့္သူငယ္ခ်င္း အိျဖဴဆိုတာကိုလည္း လုပ္ခ်င္ေနမိသည္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒါက အလွမ္းေဝးသည္ေလ။ ႏိုင္ႏိုင္က သူတို႔အခန္းႏွင့္ကပ္ရက္ ဧည့္သည္ခန္းမွာ ဦးခ်စ္ေဆြကို ဝင္ေနေစၿပီး အျပင္က ေသာ့ခတ္ထားလိုက္သည္။ ထိုအခန္းမွေန၍ သူတို႔ အခန္းကို ေခ်ာင္းဖို႔ အေပါက္ေတြရွာရ၊ ခ်ဲ႕ရႏွင့္ ဦးခ်စ္ေဆြတစ္ေယာက္ အလုပ္ရႈပ္သြားရသည္။ ေန႔ခင္း ႏွစ္နာရီေလာက္ၾကေတာ့ ေမာင္ေစာၾကည္တစ္ေယာက္ ေပါက္ခ်လာေတာ့သည္။

ႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္ ေမာင္ေစာၾကည္တို႔ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ စကားေတြ ေျပာေနၾကၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္မလာေသးသျဖင့္ ဦးခ်စ္ေဆြတစ္ေယာက္ နည္းနည္းတင္းလာမိသည္။ သူက ေစာင့္ေနရတဲ့သူမို႔ပါ။ တကယ္က ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာ။ ႏိုင္ႏိုင္ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တာႏွင့္ ေမာင္ေစာၾကည္တစ္ေယာက္ အိမ္ထဲဝင္လာရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လည္းလုပ္ ႏိုင္ႏိုင့္ကိုလည္း ၾကည့္ရင္း မ်က္လုံးေတြက တစ္ခုခု သိခ်င္ေနသလိုလို။ ႏိုင္ႏိုင္က အထာေပါက္ၿပီးသား ေမာင္ေစာၾကည္၏ ဂဏွာမၿငိမ္ပုံကို ၿပဳံးၾကည့္ေနၿပီးမွ။

..အန္တီတစ္ေယာက္ထဲပါကြယ့္ ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူး ။ အန္တီ့အမ်ိဳးသားက ေရွ႕တန္းမွာေလ၊ အထူးစစ္ဆင္ေရးဆိုလား သြားေနလို႔..

..အဟီး.. အန္တီက အရမ္းေခ်ာ၊ အရမ္းလွတာပဲေနာ္.. ေသျခာၾကည့္ေလ ပိုေခ်ာေလပဲ..

..ေအာင္မေလး ေျမႇာက္မေနနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ဘာစားမလဲေျပာ ေကာ္ဖီေသာက္မလား…

..စားလာခဲ့ၿပီ အန္တီရဲ႕ က်ေနာ္ဆာေနတာက ဒီျပင့္ဟာ..

..ေအာင္မေလး.. ဘာမ်ား ဆာေနရတာလဲ..

..ဟီးဟီး သိရဲ႕သားနဲ႔ဗ်ာ.. ဒါနဲ႔ အန္တီအန္တီနဲ႔ လုပ္ေနတာ အဲေလာက္လည္း မႀကီးေသးပဲနဲ႔ဟာကို..

..အဲဒါဆိုလည္း မမ ေျပာင္းေခၚ ကဲ..ခစ္ခစ္..

..မမကို နမ္းခ်င္တယ္…

..ဟင္ ဧည့္သည္ကလည္း ထိုင္ေတာင္မထိုင္ရေသးဘူး .. ထေနၿပီ အဟိ..

..မမရယ္ မေနာက္ပါနဲ႔ တကယ္ေျပာတာပါ..

..အို႔..

..ႁပြတ္စ္..

ေမာင္ေစာၾကည္ကလည္း လက္သြက္ ေျခသြက္ မီးစိမ္းျမင္တာနဲ႔ စဆြဲၿပီ။ ႏိုင္ႏိုင့္ကိုယ္လုံးေလးကို အတင္းဆြဲဖက္ၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ႔ ဖက္နမ္းေတာ့သည္။

..အို အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ ကြာ..

အခန္းထဲသြားမွ ဦးဦးခ်စ္ ျမင္ရမွာမို႔ ႏိုင္ႏိုင္က နည္းနည္းမူလိုက္သည္။

..ဒါဆိုလည္း မမအခန္းထဲ သြားမယ္ေလ..

..ေအာင္မယ္ သူက ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ ဘယ္သူက အခန္းထဲသြားမယ္ ေျပာလို႔လဲ..

ေနာက္ေတာ့လည္း အခန္းထဲ ေရာက္လာၾကတာပဲေပါ့။ ဦးဦးခ်စ္မွာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ႏွေျမာသလို မနာလိုသလိုလိုေတာ့ ျဖစ္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ႏိုင္က သူ႔မယားမွ မဟုတ္တာေလ။ နဂိုထဲကမွ သူလည္း သူမ်ားမယားကို ဆြဲေနတာ ဆိုေတာ့။ ဒါေပမဲ့ သူက ႏိုင္ႏိုင့္ကို ေယာက္်ားမယူခင္ကထည္းက ဆြဲခဲ့ရတာမဟုတ္လား၊ အဟီးး။ ဒါေတာင္မွ သူလက္ေႏွးလို႔ ဒုတိယလူ ျဖစ္သြားရတာ။ ဦးခ်စ္ေဆြတစ္ေယာက္ အေတြးနဲ႔ကို သူ႔ေကာင္ႀကီးက ေတာင့္တင္းေနၿပီး ထိပ္ဖ်ားက ပုဆိုးကို ပြတ္ေနတာ နာသလိုရွိလာသျဖင့္ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေ႐ႊ႕လ်ားေနရာကို ျမင္ကြင္းေကာင္းသည့္အေပါက္ လွည့္ပတ္ကာ ေခ်ာင္းေနေလေတာ့သည္။

ႏိုင္ႏိုင္မွာ ဒီတခါေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို အရည္စို႐ြဲေနရေလသည္။ မေန႔တေန႔ကမွ သိေသာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္အိမ္ေပၚက လင္မယားအိပ္သည့္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ကိုယ့္ခ်စ္ပေထြး ဦးဦးခ်စ္ေရွ႕ အလိုးခံရမွာက ေန႔တိုင္းႀကဳံရမဲ့ အေတြ႕အႀကဳံမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာကိုး။ ေမာင္ေစာၾကည္က သူႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းေနရင္း လက္ေတြက ႏိုင္ႏိုင့္တကိုယ္လုံးကို သမေနသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က အိမ္ေနရင္းေပမဲ့ ေမာင္ေစာၾကည္လာမယ္ဆိုေတာ့ ျမဴဆြယ္မဲ့ပုံမေပါက္၊ အပ်ံစား အသားေကာင္းေကာင္း ရင္ဖုံးအက်ႌ ႏွင့္ အခ်ိတ္ထမိန္ မရမ္းေစ့ေရာင္ ဝမ္းဆက္ကို ပြဲေနပြဲထိုင္ သြားမလို ဝတ္ထားသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္ မ်က္လုံးထဲမွာ အရမ္းလွေနေပမဲ့ သူက အတြင္းပစၥည္းေတြကို လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ၾကည့္ခ်င္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ အျမန္ခြၽတ္ပစ္ေနေတာ့သည္။ အတြင္းကလည္း အသားေရာင္ ဘရာဇီယာ အေပ်ာ့၊ အသားေရာင္ ဖင္ၾကားညႇပ္ပင္တီတို႔ကို ဝတ္ထားေပရာ ေမာင္ေစာၾကည္တစ္ေယာက္ သရည္တမွ်ားမွ်ားကို က်သြားရသည္။

ေမာင္ေစာၾကည္က ႏိုင္ႏိုင့္ကို ကုတင္ေစာင္းတြင္ထိုင္ခိုင္းၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ဖင္ၾကားညႇပ္ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ေနာက္မွ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ေခါင္းဝင္ကာ ကမူး႐ူးထိုး နမ္းရႈံ႕ေတာ့၏။ ႏိုင္ႏိုင့္ အဖုတ္တစ္ခုလုံး အရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲစိုေနတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ႔ကိုေစာင့္ေနရင္း ဒီေကာင္မႀကီး စိတ္အရမ္းထေနတာျဖစ္မယ္ဟု ေတြးရင္း ဝမ္းသာအားရ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ သူ႔လွ်ာႀကီးျဖင့္ တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ လ်က္ေပးေလေတာ့သည္။

ေမာင္ေစာၾကည္၏ ေႏြးေထြးေသာလွ်ာႀကီးမွာ ႏိုင္ႏိုင့္အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ ေစာက္ေစ့ကေလးေတြကို ထိုးဆြလ်က္ေပးေနေတာ့ ႏိုင္ႏိုင့္ခင္မွ်ာ တဖက္ခန္းက ေခ်ာင္းေနေသာ ဦးဦးခ်စ္ကိုပင္ ေခတၱမွ် ေမ့သြားခဲ့ရသည္။ မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္ကာ ေစာၾကည္ဦးေခါင္းကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ထားလိုက္မိေလေတာ့သည္။ ေမာင္ေစာၾကည္ ဘာဂ်ာမႈတ္တာ ေကာင္းလြန္းသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင့္ခင္မ်ာ ေမြ႕ယာေပၚ ပက္လက္လွန္က်သြားခဲ့ရေလသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္ကလည္း သူ႔သြားရည္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင့္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားကို သူ႔လက္ခလည္မွာလူးၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ခေရပြင့္ေလးကို လက္တဆစ္ခန႔္ ထိုးကစားေလရာ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ခနေလးျဖင့္ ကာမအရသာအထြတ္အထိတ္ကို ေရာက္သြားရေလေတာ့သည္။

ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ကိုယ္လုံးေလး ေတာင့္တင္းၿပီးမွ တကိုယ္လုံး ေပ်ာ့ေခြသြားတာေတြ႕ရေတာ့ တခ်ီၿပီးသြားမွန္း ေမာင္ေစာၾကည္ သိလိုက္သည္။ သူလည္း ပါးစပ္ေညႇာင္းဇက္ေညႇာင္းၿပီမို႔ အေမာေျဖသည့္အေနျဖင့္၊ အိပ္ယာေပၚ ႏိုင္ႏိုင့္နေဘးဝင္ကာ ပက္လက္လွဲေနလိုက္သည္။ သူ႔ပုဆိုးကိုလည္း ကန္ခြၽတ္ထားခဲ့ၿပီမို႔ သူ႔ေကာင္ႀကီးက အလံတိုင္ႀကီးလို မတ္ေထာင္လွ်က္ ရွိေနေပသည္။

..ကဲ ငါ့ေမာင္ နားဦး အစ္မျပဳစုဦးမယ္..

ႏိုင္ႏိုင္က အိပ္ယာေပၚထထိုင္လိုက္ၿပီး ေမာင္ေစာၾကည္၏ အလံတိုင္ႀကီးကို ကုန္းကာ ငုံစုပ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ေခါင္းကို နိမ့္ကာျမင့္ကာျဖင့္ ေမာင္ေစာၾကည္လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္ျဖင့္ လုပ္ေပးေနေတာ့သည္။ လုပ္ေပးေနရင္းလည္း ဦးဦးခ်စ္ ၾကည့္ေနမည္ျဖစ္ေသာ နံရံဘက္ကိုလည္း လွမ္းလွမ္းၾကည့္ၿပီး မ်က္ခုံးပင့္ပင့္ျပေနေပသည္။ ဦးဦးခ်စ္ခ်စ္တစ္ေယာက္လည္း သူ႔ေျပာင္ႀကီး သူကိုင္ကာ၊ ဆုပ္လိုက္ ပြတ္တိုက္လိုက္ျဖင့္ တကုန္းကုန္း ေခ်ာင္းေနေလသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္မွာ အရင္းတင္းေနၿပီမို႔ ေရရွည္မထိန္းထားႏိုင္ရွာေပ။ သို႔ေသာ္ သူကလည္း ပထမဆုံးအခ်ီကို ပါးစပ္ထဲ မထုတ္ခ်င္ေပ။

..အား..အစ္မ ..ခန က်ေနာ္ ထြက္သြားလိမ့္မယ္ ခနေလး..

ႏိုင္ႏိုင္က ေမာင္ေစာၾကည္လီးႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္မွ ခြၽတ္လိုက္ၿပီး

..ပါးစပ္ထဲ ၿပီးခ်င္ၿပီးလိုက္ေလ.. ရပါတယ္ကြယ့္…

..ဟင့္အင္း.. က်ေနာ္က မမေစာက္ဖုတ္ကိုပဲ ပထမဆုံးလုပ္ခ်င္တာ.. အဟီး..

..ကဲပါ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးသေဘာ..

……………………………………………….

ေမာင္ေစာၾကည္တစ္ေယာက္ ဘာေဆးေတြမ်ားစားလာသလဲ မသိ။ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ေတာ့ ကားဆင္းသြားရသည္။ လုပ္လိုက္တာလည္း ပုံစံမ်ိဳးစုံ အေပါက္လည္းကုန္၊ ႏိုင္ႏိုင့္ေမြ႕ယာခင္းတစ္ခုလုံးလည္း ေပပြ။ ေမာင္ေစာၾကည္ျပန္လို႔ တံခါးဝကို ႏိုင္ႏိုင္ လိုက္ပို႔ေတာ့ေတာင္ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ႏႈံးခ်ည့္ေနၿပီ။ ေမာင္ေစာၾကည္ အိမ္ျပင္ထြက္သြားလို႔ လမ္းထိပ္ေတာင္မေရာက္ေသး၊ သရဲမရဲစီးေနေသာ ဦးခ်စ္ေဆြက ေရေဆးေတာင္မေစာင့္၊ အသားကုန္ဗ်င္းေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင့္အတြက္ တစ္ပတ္စာ ဖူလုံသြားသည္လို႔သာ ေျပာရေတာ့မည္။

ေနာက္ေန႔ ဦးခ်စ္ေဆြ ျပန္သြားၿပီး ႏွစ္ရက္ေလာက္မွာ ႏိုင္ႏိုင့္ေယာက္်ား ဗိုလ္မူးေအာင္ႏိုင္ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ႏိုင္ႏိုင္လည္း အသားျပန္ေသစ ဟိုက ငတ္ျပတ္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ေကာင္က ထပ္ၿပီး ဗ်င္းျပန္ေတာ့ ၿပိဳင္းသြားရျပန္ပါသည္။ ေနာက္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား ခရီးျပန္ထြက္ရသည္။ ဒီတေခါက္က တျခားကိစၥ။ သူ႔ေယာက္်ားခရီးထြက္သြားၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ႏွစ္ရက္မွာ လူက မအီမသာျဖစ္၊ မနက္အိပ္ယာထ အံခ်င္သလိုလို ဘာလိုလို ျဖစ္ေတာ့ ဆရာဝန္သြားျပသည္။

ဆရာဝန္က သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေမနန္းေခါင္၏ခဲအို ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ကိုယ္ဝန္ရွိေနၿပီလို႔ထင္သည္ဟု ေျပာသည္။ ေနာက္ ဆိုင္လားမဆိုင္လားမသိ ဟိုဟာကို ေသျခာစစ္ေဆးၿပီးမွ ေျပာလို႔ရမည္ဆိုၿပီး အဖုတ္ကို လွန္ၾကည့္သည္။ ေနာက္ သူ႔ လက္အိပ္စြပ္ထားေသာ လက္ေခ်ာင္းႀကီးႏွင့္ ဟိုၿဖဲဒီၿဖဲ ၾကည့္ေသးသည္။ ဟြန႔္ အမ်ိဳးသားေတြ အိုဂ်ီဘီဝိုင္ လုပ္ေနၾကတာ သူသိပ္မသကၤာ၊ မိန္းမ လူနာလာတိုင္း ဟိုဟာၿဖဲၾကည့္ခြင့္ လိုင္စင္ရေနၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ ဝါသနာႀကီးသည့္သူေတြပဲ ျဖစ္မည္ဟု သူ ေတြးေနမိသည္။

ေမနန္းေခါင္ကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ငါ့အစ္မ ေယာက္်ားက ႐ိုးပါတယ္တဲ့။ ငါ့တုန္းကေတာင္ မီးမမွန္တာ သူၾကည့္ေပးတာပဲတဲ့။ အင္း။ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ႏိုင္စိတ္ပူေနတာက သူ႔ေယာက္်ားႏွင့္ သူ ဆက္ဆံျဖစ္တာက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ကမွ ဆိုေတာ့ အခုေန သူကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ သြားေျပာရင္ သူေယာက္်ားက ျပႆနာရွာေတာ့မည္။ ေမနန္းေခါင္ကိုကပ္ၿပီး ေျပာၾကည့္သည္။ သူ ကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ ဆိုတာကို ရက္ေ႐ြ႕ၿပီး ေျပာေပးလို႔ရမလားေပါ့။ သူစိုးရိမ္မိတာကိုလည္း ေပၚတင္ပဲ ေျပာလိုက္သည္။

ေမနန္းေခါင္က ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ သူ႔ခဲအို သူပိုင္ေၾကာင္း၊ နင္ႀကိဳက္တဲ့ေန႔ကို ေျပာ၊ အဲဒီေန႔မွာ ကိုယ္ဝန္ရွိတယ္လို႔ သူ႔ကို ေျပာခိုင္းေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလို႔ စိတ္နည္းနည္းေအးသြားရေလသည္။ ေမနန္းေခါင္တစ္ေယာက္ သူ႔ခဲအိုကို ေတာ္ေတာ္ပိုင္ပါလားလို႔ စိတ္ထဲမွာလည္း တမ်ိဳးေတာ့ျဖစ္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါ ငါ့အလုပ္မဟုတ္ဘူးေလဟုသာ ႏိုင္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ေတြးလိုက္မိပါေတာ့သည္။

————————————-

…အဲဒါပါပဲ အိျဖဴရယ္၊ ငါေတာ့ ေျပာရခက္ေနၿပီ။ အဲဒီတုန္းက ေသျခာလည္းမသိပါဘူး။ ကိုယ္ဝန္ရွိၿပီ ဆိုေတာ့မွ ငါသြားစဥ္းစားလိုက္မိတာ။

အဲဒီအေတာအတြင္းမွာ နင့္ေယာကၡထီးႀကီးရယ္၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေလး တစ္ေယာက္ရယ္၊ ငါ့ပေထြးရယ္၊ ငါ့ေယာက္်ားရယ္၊ အဲဒီေလးေယာက္နဲ႔ သြားခဲ့ဖူးတယ္။ ေမာင္ေစာၾကည္နဲ႔ ဦးဦးခ်စ္ကေတာ့ ခြဲလို႔ရမယ္မထင္ဘူး၊ တစ္ေယာက္ကေန႔ တစ္ေယာက္က ညလိုျဖစ္ေနတာ၊ ခစ္ခစ္..

..ေစာက္ေကာင္မစုတ္ အေရးထဲ ရယ္ေနေသးတယ္၊ ငါ့မွာဟယ္ သားအဖႏွစ္ေယာက္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဘယ္သူ႔ဟာမွန္း ေသျခာမသိဘူး၊ တကယ္ေတာ့ ငါ့ သမီးက အေရးမႀကီးဘူး ဘယ္သူ႔ကေလးျဖစ္ျဖစ္ ဒီေသြးပဲ၊ နင့္ကေလးကိုပဲ စစ္ဖို႔လိုမယ္ဟ…

..အင္း စစ္ဆိုရင္လည္း နင့္ေယာကၡမႀကီးကိုပဲ ေသြးစစ္မွ ရေတာ့မွာပဲ။ ေမာင္ေစာၾကည္ကလည္း ဘယ္နားသြားရွာရမယ္မွန္း မသိေတာ့ဘူး၊ ငါ့ပေထြးကလည္း ဆုံးသြားၿပီ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကပဲ…

..အင္း ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ…

..နင့္ေယာကၡထီးႀကီးဆီကေန နင္ ေသြးစစ္ခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ယူလို႔မရဘူးလားဟ.. မထူးပါဘူးဟာ ငါလာခဲ့မယ္၊ ငါ့သားကိုပါ တခါထဲ ေသြးစစ္ၿပီး ဒီအန္ေအ တက္စ္ လုပ္ၾကည့္မွ ရမွာေပါ့..

..အင္း.. ငါေျပာရင္ေတာ့ ရမွာပါ.. ဒါေပမဲ့ အခု သူမရွိဘူး၊ အခု စလုံးမွာ ငါ့ေယာက္်ား ဆီလိုက္သြားတယ္၊ က်န္းမာေရးစစ္မလို႔တဲ့ ေလ..

..ေဟာေတာ့ အေရးထဲမွာဟယ္..တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ.. ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟဲ့..

..ငါ့ ေယာကၡမႀကီးကို ေမးၾကည့္လိုက္ရင္ ေကာင္းမလား၊ သူ႔ဆီက အႀကံညဏ္ေလးဘာေလးရေအာင္..

..အင္ ျဖစ္ပါ့မလား နင့္ေယာကၡမႀကီးက ရိပ္မိသြားမွာေပါ့..

..ေအးဟယ္ နင့္ကို ငါမေျပာျဖစ္တာေတြ ရွိေသးတယ္..

..ဘာလဲ ေျပာစမ္းပါဦးေကာင္မရယ္ နင္ကလည္း လ်ိဳ႕ဝွက္လိုက္တာ တခါထဲ..

..ငါနဲ႔ ေယာကၡထီးႀကီးတို႔ ျဖစ္တာကို ေယာကၡမႀကီး မိသြားတယ္..

..ဟဲေတာ့..ဘုရားေရ.. အင္း ဒါေပမဲ့ နင္အခုမွ ငါ့ကို ေျပာပုံေထာက္ရင္ နင္တို႔ ျပႆနာ အႀကီးအက်ယ္မတက္လိုက္ဘူး မဟုတ္လား…

..အင္းဟဲ့ ပထမေတာ့ ငါလည္း ေသေတာ့မတတ္ေပါ့ လန႔္သြားတာ..

..ဟဲ့ ဒါနဲ႔ ေနပါဦး နင္က အဲဒီတုန္းက နင့္ေယာက္်ားဆီမသြားခင္ နင္တို႔ကို မိသြားတာလား..

..မဟုတ္ဘူးဟဲ့ ျပန္လာမွ..အဟီးး..

..ေအာ္ ေကာင္မ ေတာ္ေတာ္ထ… ျပန္လာေတာ့ ဆက္ျဖစ္ေသးတယ္ေပါ့…

..ခစ္ခစ္..နင္ကလည္းဟာ သိရဲ႕သားနဲ႔၊ နင္က ငါ့ထက္ေတာင္ ဆိုးေသးတာကို..

..ေအးပါေအးပါ ဆက္ေျပာစမ္းပါဦး သြားရည္က်စရာေလးေတြကို.. ခစ္ခစ္..

..ေအး.. ငါျပန္လာၿပီးေတာ့ ငါလည္း စိတ္နည္းနည္းေအးသြားတာေပါ့ဟ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဖႀကီးက ျပန္လာႏူးတယ္ကြာ.. ငါလည္း နဂိုထဲက စိတ္ပါပါ ဆိုေတာ့ ျဖစ္သြားတာေပါ့ဟာ.. ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း အတင့္ရဲလာၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ဟာေတြ လစ္ဟာသြားၾကတာ၊ တေန႔ေတာ့ တန္းတိုးေတာ့တာပဲ၊ ပိုဆိုးတာက ငါက ကိုယ္ဝန္ႀကီး ေတာ္ေတာ္ရင့္ေနၿပီ..

…ဟဲေတာ့ ေကာင္မစုတ္ ကဲလိုက္တာ.. ခြိခြိ..

…ေယာကၡမႀကီးက ေတာ္ေတာ္ ပြက္တာေပါ့၊ ငါ့ကိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး သူ႔ေယာက္်ားကို .. ကေလးထိခိုက္မွာစိုးလို႔တဲ့ ၊ သူ႔ေျမးကေလးကိုတဲ့၊ ဒီေလာက္ေတာင္ ႏွာပြစရာ ရွားလားေပါ့ကြာ.. ဟိုေဟာ္တယ္က ေကာင္မေတြ သြားလုပ္ပါလား ဘာညာနဲ႔၊ ငါလည္းရွက္လိုက္တာကြာ လဲေသခ်င္ေတာ့တယ္ အဲဒီေနရာမွာ..

….ခစ္ခစ္…ခစ္ခစ္…

..ငါလည္း ေတာ္ေတာ္အံၾသသြားတယ္၊ ေယာကၡမႀကီးက သူ႔ေယာက္်ား ေဖာက္ျပန္တာေရာ ငါ့ကိုေရာ ဘာမွမေျပာပဲနဲ႔ သူ႔ေျမးေလး ထိခိုက္မွာစိုးလို႔ ေဒါပြတာကို ငါေနာက္မွ ေတြးမိတယ္… အဟီး..

..ေကာင္မ နင္ ငါ့ကို မလွ်ိဳနဲ႔ေတာ့၊ နင္ ကေလးေမြးၿပီးေတာ့ေရာ နင့္ေယာကၡထီးႀကီးနဲ႔ ဆက္ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား…

..အင္း .. ငါ့သမီးေလး ႏို႔တိုက္ေတာ့ ၊ ပထမ ငါ့ႏို႔ေခ်ာင္းက ပိတ္ေနတယ္ကြာ၊ သမီးေလး စို႔လို႔မရဘူး အဲဒါနဲ႔ ေယာကၡထီးႀကီးက စို႔ေပးရင္း နဲ႔ ခိခိ.. ေတာ္ၿပီကြာ ရွက္လာၿပီ၊ နင္က ငါ့ကို တမ်ိဳးထင္ေတာ့မွာပဲ…

..အင္း နင့္ဟာက ငါေတာင္အားက်လာၿပီ၊ ခစ္ခစ္.. အနားမွာ တစ္ေယာက္မရွိ တစ္ေယာက္ရွိ ဆိုတာလိုပဲ ဟြန္း.. ေအး နင့္ ေယာကၡမႀကီးဆီကို နည္းနည္း အႀကံေတာင္းၾကည့္ပါလား၊ ဘာလုပ္ရမလဲ ဘယ္လိုေျပာၾကရမလည္းဆိုတာ၊ သူက လူႀကီးဆိုေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံပိုရွိမွာေပါ့…

..ေအးေအး ငါညေနၾကရင္ဖုန္းဆက္မယ္.. နင္သာ လာဖို႔ ျပင္ထားလိုက္၊ လက္မွတ္ေတြဘာေတြ ဘုတ္ခ္ လုပ္ထားေတာ့…

..ေအးပါ.. ေအးပါ…

——————————————

…ကလင္..ကလင္…

…ဟယ္လို…

…မိႏိုင္လား….

..ေအး အိျဖဴ ဘာထူးလဲ…

..နင္ လက္မွတ္ဝယ္ၿပီးပလား… မဝယ္ရေသးရင္ မလာနဲ႔ေတာ့…

..ေဟ…ဘယ္လိုျဖစ္ရျပန္ၿပီလဲ ဟ… ဖုန္းပဲဆက္ထားတာ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္ရတယ္ မယူေတာ့ဘူးလို႔…

..အဲဒါဆိုလည္း ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့၊ ငါတို႔ကိစၥ ရွင္းသြားၿပီ…

..ဟဲ့ ေျပာစမ္းပါဦးဟ.. ရွင္းရွင္းလင္းလင္း..

..ဒီလိုဟဲ့ .. ကိုမ်ိဳးေဆြက ငါ့ေယာကၡထီးနဲ႔ရတာမဟုတ္ဘူးတဲ့၊ ငါ့ေယာကၡမႀကီးက ေျပာတယ္၊ အဟီးး ဘယ္သူ႔မွ မေျပာဖို႔လည္း ငါ့ကို ႏႈတ္ပိတ္တယ္ အဟီး။ ငါ့ေယာကၡမႀကီး ေဒၚနီလာက တျခားေကာင္နဲ႔ျဖစ္ၿပီး ရထားတာတဲ့။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက မ်ိဳးမေအာင္ဘူးတဲ့။ ခိခိ။ တကယ္ေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္း သိတယ္တဲ့ ဟဲ့။ ခိခိ။ ငါက တကယ္ေတာ့ အေအးမိၿပီး ဟိုလာလာတာ ေနာက္က်တာကို ဆရာဝန္နဲ႔ မစစ္ပဲ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ငါ့ေယာက္်ားဆီကို ထြက္သြားလိုက္တာ၊ ဟိုမွာၾကမွ တကယ္ဗိုက္ႀကီးသြားတာဟ။

အခုမွ ငါလည္း ေယာကၡမႀကီးေျပာမွ ရက္ေတြ ျပန္တြက္ၾကည့္မိတာ။ ငါ့ေယာကၡထီးႀကီးကလည္း သူ႔တို႔လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ငါမသိေစခ်င္ေတာ့ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ငါ့ကို ကိုမ်ိဳးေဆြဆီ ပို႔လိုက္တာ၊ ခစ္ခစ္။ ကဲ အဲေတာ့ ငါတို႔ကေလးႏွစ္ေယာက္က ဘာမွ မဆိုင္ေတာ့ဘူး။ နင္ပဲ သေဘာတူသလား ဒါပဲေျပာ..

..ခစ္ခစ္.. ေကာင္မရယ္ နင္နဲ႔ငါက ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ၊ ခစ္ခစ္၊ ေအာ္ ငါတို႔လည္တယ္ဆိုတာ နင့္ေယာကၡမႀကီး ေျခဖ်ားေတာင္ မမွီပါလားဟယ္၊ ခစ္ခစ္။ ငါတို႔ကေတာင္ ငါတို႔ေယာက္်ားေတြ မသိေအာင္ ဖုံးေနရေသးတယ္။ နင့္ေယာကၡမႀကီးကေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားကေတာင္ လိုက္ဖုံးေနရတာပါလား ခစ္ခစ္…။…ၿပီးပါၿပီ