Unicode
သိန်းဝင်း တစ်ယောက် ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး ဘောလုံးပွဲကြည့်ဖို့ ဦးချိန်တီရဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ဘက်ကို ထွက်လာတော့ အချိန်က ညဆယ်နာရီရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့က မီးပျက်ရက် ဖြစ်သောကြောင့် တစ်လမ်းလုံး မှောင်မဲနေသည်။ မီးစက်ထွန်းဖို့နေနေသာသာ မီးလာရင်တောင် ထွန်းဖို့ အိမ်ရှေ့မီးတိုင် မရှိသည့် သူ့ရွာထဲက အိမ်တွေ ဒီအချိန်ဆို တစ်ရေးတောင် ရနေလောက်ကြပြီ။ မအိပ်သေးတဲ့ အိမ်တစ်ချို့မှ ဖယောင်းတိုင် မီးရောင်ကလည်း မှိန်ပြပြသာ။ လရောင်ကိုပဲ အားကိုးလို့မရတာရယ် အရေးအကြောင်းရယ်မှာ သုံးဖို့ သုံးတောင့်ထိုး ဓာတ်မီးကတော့ မပါမဖြစ်ပေ။ ဒီနေ့ သိပ်ကြိုက်ရသည့် အင်္ဂလန်ပရီးမီးယားလိဂ် ဘောလုံးအသင်း မန်ချက်စတာယူနိုက်တက်ပွဲ ရှိတာကြောင့် သိန်းဝင်းတစ်ယောက် တစ်မနက်လုံး ယောက်ယက်ခက်နေတာဖြစ်သည်။ အလုပ်မှာ ဘာလုပ်လုပ် ကပျက်ကချောနှင့် အလွဲလွဲအချော်ချော် ပျာပျာသဲလဲ ဖြစ်နေသည့်သူ့ကို ဝပ်ရှော့ဆရာ ကိုတောကြီးတို့က ဆဲရတာလည်း အာပေါက်မတတ်ပင် ဖြစ်နေမှာ သေချာသည်။
ရွာလယ်မှာ ဖွင့်ထားသည့် ဦးချိန်တီရဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်နဲ့ သူနေသည့် အိမ်က မိနစ် ၂၀ လောက်သာ လျှောက်ရပေမယ့်လည်း မန်ယူနိုက်တက်ပွဲ ဖြစ်တာကြောင့် လူများမှာ ကြိုသိနေသည်။ ထို့ကြောင့် သိန်းဝင်းတစ်ယောက် ဘောလုံးပွဲမစခင် နှစ်နာရီလောက်အလိုကတည်းက ကြိုထွက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် ။ မီးပျက်ရက် ဖြစ်ပေမယ့်လည်း ဦးချိန်တီက ဘောလုံးပွဲလာသည့်ရက်တိုင်း မီးမလာလည်း မီးစက်နိုးပြသောကြောင့် ဆိုင်မှာ လင်းထိန် ဆူညံ နေမှာ သေချာသည်။ သိန်းဝင်းတို့ ကုက္ကိုလ်ကိုင်းရွာအပြင် အနီးက ကျဲစု ၊ သရက်တော ရွာတွေမှာပါ ဦးချိန်တီလို မီးစက်နိုးပြီး ဘောလုံးပွဲပြသည့် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က မရှိတာကြောင့် အခုချိန်လောက်ဆို ဆိုင်မှာ ဘောလုံးပွဲလာကြည့်သည့် လူတော်တော်များနေမှာ သေချာသည်။ ဒါ့ကြောင့်လည်း သိန်းဝင်း စောပြီး ထွက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ဟင်း…. ဟင်း… သိန်းဝင်းရဲ့ ဝီရိယကို ဘယ်သူယှဉ်မှာလဲလေ။ ဘောလုံးပွဲက ည ၁၂ မှ စမှာ ဖြစ်ပေမယ့်လည်း သူက ၁၀ နာရီ ၂၀ လောက် ကြိုရောက်နေမှ တော်ကာကြမည်။ ဆိုင်ရောက်လျှင် သူထိုင်နေကြ နေရာမှာ ကြိုနေရာယူထိုင်ရင်း သိပ်ကြိုက်သည့် လက်ဖက်ရည် ကျောက်ပန်းတောင်းကို တစ်ခွက် အရင် ကြိုမှာသောက်ထားမည်။ ဘောလုံးပွဲပြမှ ကြည့်ရင်း နောက်တစ်ခွက် ထပ်မှာသောက်မည်။ အဲ့အချိန်ကြမှ မုန့်ပါ မှာစားချင်စားမည်။ ဘောလုံးပွဲမပြခင် ပထမလာချပေးမည့် လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်း ဆေးပေါ့လိပ်ထုတ်ဖွာရင်း သူနဲ့လေပေးဖြောင့်သူ တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ စကားပြောမည်။ သူနဲ့အမြဲ မန်ယူနိုက်တက်ပွဲ ကြည့်နေကြ ဦးလှဦးနဲ့ မိုးမြင့်လာရင် ပိုပြီး လေပေါလို့ကောင်းသည်။ သူတို့သုံးယောက်ဆုံမိပါက မပြီးတော့ပေ။ ဘောလုံးအကြောင်းမှသည် နိုင်ငံရေး၊ စီးပွားရေး၊ လူမူရေးနဲ့ နောက်ဆုံး သင်ဇာဝင့်ကျော် ဘောလီမပါသည့် ကိစ္စအထိ လေထိုင်ပစ်ကြမည်။ လက်ဖက်ရည်တစ်ကျိုက် ဆေးလိပ်တစ်ဖွာနဲ့ လေထိုင်ပွားပြီး ပြောလို့မောသွားကြတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် ဘောလုံးပွဲကလည်း စနေရမည်။ ပြီးပြီ။ ဒါ သိန်းဝင်းရဲ့ ဘောလုံးပွဲကြည့်သည့် အစီအစဉ်ဖြစ်လေသည်။
သိန်းဝင်းသည် စိတ်ရင်းကောင်းသည်။ သို့သော် ကယောက်ကယက်နိုင်သည်။ ကျပ်သိပ်မပြည့်ချင်။ ဒီကြားထဲ ကိစ္စတစ်ခုကို သင်ပြရှင်းရ တော်တော်ခက်ခဲသည့် လူမျိုးဖြစ်သည်။ သို့သော် ဖင်ပေါ့သည် ခိုင်းကောင်းသည်။ စိတ်ဓာတ်ကလေး ကောင်းသည်။ ဒါ့ကြောင့် ကိုတောကြီးက သူ့ဝပ်ရှော့မှာ သိန်းဝင်းကို တောက်တိုမယ်ရ ခိုင်းဖို့ ခေါ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ လစာလည်း ကျန် အလုပ်သမားတွေနဲ့ တန်းတူပေးတော့ အဆင်ပြေသည်။
သနားလို့ ခေါ်ထားတဲ့ သိန်းဝင်းအနေနဲ့ကလည်း ထင်မှတ်သလောက် ဖြစ်မလာတဲ့အပြင် သင်ရကြားရ ခက်ခဲပြီး ဒုံးဝေးလွန်းသောကြောင့် ကိုတောကြီးခင်မျာ တပည့်တစ်ယောက်မွေးမည့် အစီအစဉ်ကိုတော့ လက်လျှော့ထားရသည်။ ဒါပေမယ့် သိန်းဝင်းက ဖင်ပေါ့ခိုင်းကောင်းပြီး အားကိုးရလို့ တော်သေးသည်။ ဘယ်သူအော်အော် ဘယ်သူဆဲဆဲ သနားကမား မျက်နှာငယ်လေးနှင့် စပ်ဖြဲဖြဲလုပ်နေတတ်သည့် သိန်းဝင်းကို ဝပ်လျှော့တစ်ခုလုံးက အလုပ်သမားတွေက ချစ်ကြသည်။ အင်း….. ကိုတောကြီး အပါဝင်ပေါ့လေ။
သိန်းဝင်းတစ်ယောက် ဆိုင်ရောက်တော့ ဆိုင်မှာ လူသိပ်မကျသေး။ သူ့နေရာမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း လက်ဖက်ရည် ဖျော်နေသည့် ဦးချိန်တီကို လက်ညိုးထောင်ပြလိုက်သည်။ ဦးချိန်တီကလည်း အလိုက်တသိ သူ့ကိုပြန်ခေါင်းညိတ်ပြပြီး လက်ဖက်ရည် ဆက်ဖျော်နေလိုက်သည်။
”ဟား ဟေ့ယောင် သိန်းဝင်း။ မင်း မန်ချက်အင်္ကျီ ဘာလို့ ဝတ်မလာတာလဲ။ ဒီနေ့ အိမ်ကွင်းလေကွာ အောင်ပွဲခံရမယ့် အချိန်လေ ”
ရေနွေးကြမ်းသောက်နေတုန်း နောက်ကနေ ပခုံးကို ပုတ်ရင်း သူ့ဘေးကခုံမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး ပြောလိုက်သူက မိုးမြင့် ဖြစ်သည်။ မိုးမြင့်က သူ့ကိုမေးရင်း လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် လှမ်းမှာသည်။
“ဟင့်အင်း… လျှော်ထားတာ မခြောက်သေးလို့ မဝတ်လာတာကွ။ ငါမနေ့က အလုပ်မသွားခင်ကတည်းက မြင့်ဝင်းကို ပြောထားတာပဲ။ ဒါကို ဒီညနေမှ လျှော်တယ်တဲ့လေ။ မပြောချင်တော့ပါဘူး ကွာ ….။ အဲ့တာကြောင့် မဝတ်လာတာ။ နို့မို့ဆိုလို့ကတော့ မင်းကလည်း ဘယ်ရမလဲ……”
သိန်းဝင်းရဲ့ တုန့်ပြန်စကားကို မိုးမြင့်က ရေနွေးကြမ်းကို ဖူးဖူးမှုတ်သောက်ရင်း နားထောင်နေလိုက်သည်။ ခဏနေတော့ ဦးချိန်တီက လက်ဖက်ရည်နှစ်ခွက် လာချပေးသည်။ လက်ဖက်ရည် လာချပေးရင်း သိန်းဝင်းကို ကြည့်ကာ
“ကောင်လေး… စနေမန်ချက် စီးပွားပျက်တဲ့။ မင်း မန်ယူတော့ ဒီည နားကားပြီ ”
ဆိုပြီး နောက်သွားသေးသည်။ သိန်းဝင်းတစ်ယောက် ပြန်ချေပဖို့ ကြိုးစားစဉ်မှာပဲ ဦးချိန်တီက ရယ်ပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။ သူ့ဘေးက မိုးမြင့်ကလည်း တစ်ခွီခွီရယ်ပြီး
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်း… မန်ယူအင်္ကျီ မဝတ်လာတာတော့ မမိုက်ဘူးကွာ။ တစ်ထည်တည်းကတော့ အဆင်မှမပြေတာ။ မင်းမိန်းမကို ဝယ်ခိုင်းပေါ့ ”
လို့ပြောတော့ သိန်းဝင်းက လက်ကာပြပြီး
“ဟာ မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ။ သူ့မှာလည်း ပိုက်ဆံလည်း ရှိတာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ ငွေကိုချွေတာ စုနေရတဲ့ အချိန်ဆိုတော့ မဖြစ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ သူလည်း အခုဆို ဒါရှိနေပြန်ပြီ”
သိန်းဝင်းကပြောရင်း သူ့ဗိုက်ကို လက်နဲ့ပွတ်သည့် ဟန် လုပ်ပြသည်။ မိုးမြင့်က
“ဟာ…. ငါ့ကောင်ကြီး တယ်စွမ်းလှပါလားဟ။ ဘယ်နှစ်ယောက်မြောက်လဲဟ။ မင်းနှယ် ဘောလုံး တစ်သင်းစာများ ထောင်မလို့လားကွာ။ ကလေးတွေ မွေးခိုင်းလှချည်လားကွာ။ ငါ့နှယ် ကြိုးစားလှချည်လား…..”
သိန်းဝင်းကတော့ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ပဲ။
“ဟာဗျာ ဒါတွေ ခင်ဗျားမသိပါဘူး…..”
လို့ပဲ ပြောတော့သည်။
လရောင် မစိုမပို့ အလင်းရောက်အောက်က မီးချိတ်မီးကပ် ဝါးတိုင်နှစ်ခု တင်ထားသည့် ဓနိမိုး တဲအိမ်လေးထဲမှာတော့ ဖယောင်းတိုင် မီးအရောင်နဲ့ အရိပ်နှစ်ခု လေနှင်ရာအတိုင်း ရွေ့လျားနေကြသည်။
“အား… ချစ်လိုက်တာကွာ….. မြင့်ဝင်းရာ…..။ နင်က အပြုအစု အရမ်းကောင်းတာပဲ။ နင့်စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ အရမ်းစီးပိုင်နေတာပဲ။ နင့်နို့တွေကလည်း မကျနိုင်တော့တဲ့အပြင် အခုစုပ်နေတဲ့ အချိန်အတွင်း ပိုပိုကြီးကြီးလာတော့ ငါ့ဟာ ပြန်တောင်ထလာပြီ ”
မင်းထက်က လှဲနေရင်း သူ့ဘေးက မြင့်ဝင်းကို သိုင်းဖက်ထားကာ နို့နှစ်လုံးကို လျှာနဲ့ အရသာခံစုပ်ပေးနေသည်။ မြင့်ဝင်းကလည်း ပထမတစ်ချီ မင်းထက် လှေကြီးထိုး လိုးသမျှကို ကော့ကော့ခံပေးခဲ့ပြီး ပြီးသွားခဲ့ပေမယ့်လည်း ယခုလို သူ့နို့နှစ်လုံးကို အားပါးတရ လျှာအရသာခံနေတာ ကြုံရတော့ တဏှာစိတ်က ပြန်ထလာသည်။
အမှန်တော့ မြင့်ဝင်းက သိန်းဝင်းရဲ့မိန်းမ ဖြစ်သည်။ သိန်းဝင်းလို မဲမဲသဲသဲ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ မြင့်ဝင်းလို ရွှေဘိုမင်းကြိုက် ခြေတံရှည် လက်တံရှည် လုံးကြီးပေါက်လှတို့ ဖူးစာစုံခဲ့ကြပုံက ထူးဆန်းသည်။ နှစ်ဖက် ဆင်းရဲသားမိသားစုနှစ်ခုမှ ပေးစားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
မြင့်ဝင်းက လည်သည် ရှုပ်သည် နှပ်သည်။ သိန်းဝင်းက မအူမလည်။ လင်မရခင်ကတည်းက ရွာမှာ ရည်းစားတွေ ထည်လဲတွဲနေသည့် မြင့်ဝင်းကို မိဘတွေက သိန်းဝင်းနဲ့ ပေးစားတော့ ရွာကတစ်ချို့ သိန်းဝင်းကို နွားဖြစ်ပြီဟု သမုတ်ကြသည်။ အပေါင်းအသင်းများက ကြုံရင် ကြုံသလို သိန်းဝင်းကို “ဂျိုပေါက်နေပြီလား ၊ ပခုံးကောင်းတယ်နော်” စသဖြင့် စကြနောက်ကြသည်။
ဒါပေမယ့် သိန်းဝင်းက မြင့်ဝင်းကိုတော့ တော်တော်ချစ်သည်။ သူရှာရသမျှ ပိုက်ဆံ မြင့်ဝင်းကို တစ်ပြားမကျန် အပ်ပြီး သူအသုံးလိုမှ တောင်းသုံးသည်။ မြင့်ဝင်းမျက်နှာ တစ်ချက်ပျက်တာ မလိုလားသော သူဖြစ်သည်။
မြင့်ဝင်းကရော သိန်းဝင်းကို ချစ်လား မချစ်လား မသိ။ သိန်းဝင်းနဲ့ညားပြီး မကြာ ရပ်ကွက်ထဲက ကာလသားခေါင်း ကျော်မိုးနဲ့ စငြိစွန်းသည်။ ကျော်မိုးကလည်း ကြာသမားဖြစ်သလို မြင့်ဝင်းကလည်း လင်ဖြစ်သူ သိန်းဝင်း တစ်ယောက်တည်းနဲ့ အာသာမပြေပဲ ဗီဇအရ ဖောက်ပြန်ချင်လို့လားမသိ။ သိန်းဝင်းက လူသာကြောင်ပေမယ့် လိုးအားကောင်းသည်။ လီးတုတ်သည် ရှည်သည်။ ဒါတောင် မြင့်ဝင်းက မရချင်။ ကြာသမား ကျော်မိုး၏ဂွင်ထဲ ပျော်ပျော်ကြီး ဝင်ဆင်းရင်း နှစ်ယောက်သား သိန်းဝင်းမရှိချိန် အိမ်ပေါ်ထိ သောင်းကျန်းကြသည်။
မြင့်ဝင်းလည်း ကျော်မိုးနဲ့ ရိုးအီလာသောအခါ ရွာထဲက လူပျိုကြီး ကိုတုတ်ပေါနဲ့ ဖြစ်ပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကိုတုတ်ပေါကစခြင်းမဟုတ်။ မြင့်ဝင်းကိုယ်တိုင်ကိုက ယုန်ကမတိုး ပိုက်ကတိုး ခြင်းဖြစ်သည်။ မြင့်ဝင်း၏ မာယာကျော့ကွင်းအောက် လူပျိုကြီး ကိုတုတ်ပေါတစ်ယောက် မျော်ပါမိသည့် အချိန်မှစ၍ အရူးအမဲသားကျွေးသလို ဖြစ်သွားသည်။ တစ်သက်နဲ့တစ်ကို စောက်ဖုတ်မတွေ့ခဲ့ဖူးသော ကိုတုတ်ပေါတစ်ယောက် မြင့်ဝင်း၏ အဆက်အပေါက် အရှိုက်အဟိုက်များကြောင့် တိမ်းညွတ်ခဲ့သလို မြင့်ဝင်း၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှ ရင်သားများ တင်ပါးများကို အရှင်လတ်လတ် တွေ့ပြီးချိန်မှာတော့ ရောဂါမတရား ဖြစ်လာတော့သည်။
မြင့်ဝင်းကို မလိုးရမနေနိုင် ဖြစ်လာပြီး လောဘလည်း ကြီးလာသည်။ မြင့်ဝင်းနဲ့ ဆက်ဆံနေရတဲ့ အချိန်တွေဆို သူ့ဘဝကြီးက စိုပြေနေသည်ဟုထင်သည်။ သို့သော် လူပျိုကြီး ကိုတုတ်ပေါနဲ့ သုံးလလောက် အဝလိုးပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ကိုတုတ်ပေါကို အဆက်ဖြတ်လိုက်ပြီး နောက်ဆုံး မြို့မှရွာကို စာလာသင်သည့် ကျောင်းဆရာ မင်းထက်နဲ့ ကုန်းပေးဖြစ်တာ ဖြစ်သည်။ ကိုတုတ်ပေါခင်မျာ အရူးအပေါကြီး ဖြစ်ကျန်ခဲ့သော်လည်း မကြာပါ အခြားတစ်ရွာမှ မိန်းမတစ်ယောက် ကောက်ယူသွား၍ မြင့်ဝင်း စိတ်အေးသွားရသည်။
မြင့်ဝင်းတစ်ယောက် ဘယ်လောက် ဖင်သရမ်းသရမ်း လိင်ဗဟုသုတတော့ ရှိသည်။ နိုင်ငံခြားအပြာကား စာအုပ်များ ဖတ်ဖူးကြည့်ဖူးတော့ နိုင်ငံခြားသားတွေ လိင်ဆက်ဆံပုံတွေ အကုန်သိသည်။ ပါးစပ်နဲ့ အားပါးတရ ဆက်ဆံတာ ၊ ဓမ္မတာမဟုတ်တဲ့ ဖင်ကိုပဲ ဆက်ဆံတာတွေ အကုန်သိသည်။ ယောကျာ်းတကာလီး အားပါးတရ စုပ်ပေးဖူးသော်လည်း ယောကျာ်းဖြစ်သူ သိန်းဝင်းလီးကိုတော့ မြင်တောင် သိပ်မမြင်ဖူးချင်။ သိန်းဝင်းလိုးပြီဆို မျက်လုံးမှိတ် ကြိတ်ခံနေတာ များသည်။ ဟန်ဆောင်ခြင်းပါလေ။ ဒါ့အပြင် လိင်ကြောင့်ဖြစ်တဲ့ ရောဂါတွေအကြောင်းကိုလည်း မသိချင်မှအဆုံး သိနေရတော့ ဆက်ဆံမယ့် ယောကျာ်းတိုင်းကို ကွန်ဒုံးအကာကွယ် သုံးခိုင်းသည်။ ယောကျာ်းနဲ့ နေပြီးတိုင်း ဆေးသောက်သည်။ ဒါ့ကြောင့် သိန်းဝင်းတစ်ယောက် သူဘယ်လောက် ကြိုးစားကြိုးစား သားသမီးမရခြင်းပင် ဖြစ်သည်။
သူတို့ရွာမှာ စာလာသင်ပေးသည့် ကျောင်းဆရာလေး မင်းထက်က ငယ်သည် ချောသည်။ ထို့အတူ လီးလည်း ကြီးမည်ဟု ထင်သည်။ မင်းထက်ကလည်း သူ့ကို စိတ်ဝင်စားနေကြောင်း သိသာသည်။ မင်းထက်က အမှန်တော့ စားနေကြ ကြောင်ဖားပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်ကာ နှစ်ယောက်သား လိုးဖြစ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။
မင်းထက်မှာ မနက်ပိုင်းမှာ စေတနာ့ဆရာတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့်လည်း ညပိုင်းမှာတော့ အအိုမုဆိုးအဖြစ် ကျင်လည်ခဲ့တာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ သူလိုးခဲ့ဖူးသည့် မုဆိုးမ တစ်ခုလပ် အိမ်ထောင်သည် များစွာ ရှိခဲ့ဖူးသည်။ မင်းထက်က မိန်းမတွေ ကျအောင် ပြောတက်တာကြောင့်လည်းပါသည်။ ရုပ်ရည် ချောမောခန့်ညားသော သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာလည်း နတ်ဘီလူးတစ်ကောင်ကဲသို့ စွမ်းဆောင်နိုင်တာကို တွေ့နိုင်မည် ဖြစ်သည်။ အခု ဒီကုက္ကိုလ်ကိုင်းရွာမှာလည်း သူကြီးကတော် ဒေါ်ခင်ခင်အပြင် မမြင့်ဝင်းကိုပါ အခုစားဖြစ်နေသည်။
သူကြီးကတော် ဒေါ်ခင်ခင်က တစ်ရွာလုံးမှာ အလှူဒါယကာမ ခံယူထားသူဖြစ်ပြီး ဘာသာရေး ကိုင်းရှိုင်းသူဖြစ်ကြောင်း အားလုံးက သိထားကြသော်လည်း မင်းထက်နဲ့ တွေ့ပြီးနောက်မှာတော့ မင်းထက်နေသည့် တဲကို သွားပြီး ကုန်းတဲ့အဆင့်ထိ ဖြစ်သွားသည်။ မင်းထက်ကလည်း အဘွားကြီး၏ အညှာကို ကိုင်တက်သည်။ သူကြီးကတော် ဒေါ်ခင်ခင်က သူကြီးဦးသာလှနှင့်အတူ သားသုံးယောက်၊ သမီးနှစ်ယောက်နှင့် မြေးသုံးယောက် ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း ထန်တုန်းဖြစ်သည်။ မင်းထက်က အနားယူပြီး ခဏအကြာ လှဲနေရာမှ ထလိုက်ပြီး မြင့်ဝင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ မြင့်ဝင်းက အပေါ်ပိုင်း ဘော်လီဝတ်ထားသော်လည်း ရင်သားနှစ်ဖက် အောက်ရောက်နေသည်။ ထွန်းထားသည့် ဖယောင်းတိုင် မီးရောင်အောက်မှာ မြင့်ဝင်း၏ နို့နှစ်လုံးက အရောင်ပိုတောက်နေသလိုလို။ မင်းထက် အချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ မြင့်ဝင်းရဲ့ နို့ကြားထဲ သူ့လီးကို ထားလိုက်ပြီး မြင့်ဝင်းကို နိုးလိုက်သည်။
” မြင့်ဝင်း…. မြင့်ဝင်း…. ထ…. ထ…. ငါတို့ နောက်တစ်ချီ လိုးရအောင်ဟ…… ထ… ထ… အချိန်မရှိဘူး… နင့်လင်က ပြန်လာတော့မှာ…. ဘောပွဲလည်း ပြီးတော့မယ်…..” ပြောလည်းပြော လှဲနေတဲ့ မြင့်ဝင်းရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ် တက်ခွလိုက်ရင်း နို့ကြားထဲ သူ့လီးကို အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးနေလိုက်သည်။ မြင့်ဝင်းက အိပ်ချင်မူတူးပုံစံနဲ့ အတူနိုးလာပြီး “အင်း…. လိုးလေ…. လိုး….. ရတယ်… လေ….” လို့ပြောရင်း သူ့နို့ကြားထဲဝင်ပြီး နယ်နေသော မင်းထက်လီးကို လျှာနဲ့အရသာခံပေးလိုက်သည်။ “အ့.. ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ…. အ့… အ့…..” မင်းထက်တစ်ယောက် မြင့်ဝင်း၏ ရင်သားနှစ်လုံးကြားထဲက သူ့လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး နို့တံမဲမဲကြီးကို ကောက်စို့သည်။ စို့လို့ကို မဝနိုင်ပေ။ မြင့်ဝင်းက ကလေးသာမရှိတာ အအိုနို့ဖြစ်နေပြီဖြစ်သလို မင်းထက်တို့ လက်ချက်ကြောင့် နို့အုံမှာ အစဉ်အမြဲ တင်းရင်းကာ နို့တံမဲမဲကြီးများက ကာမစိတ်ကို ပိုထကြွစေသည်။ အားပါးတရ စို့ပေးပြီးသောအခါ မြင့်ဝင်းကို ထခိုင်းလိုက်သည်။
မြင့်ဝင်းက လှဲနေရာက ထလိုက်ပြီး ပျက်နေသော ဆံပင်ကို ပြန်ပြင်နေတုန်း မင်းထက်က နံရံထောင့်ကို မှီထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မြင့်ဝင်းကိုယ်ပေါ်က လက်ကျန်ဘော်လီပါ ဆွဲချွတ်ရင်း သူ့ပေါင်ပေါ် တက်ခွ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ “လာ မြင့်ဝင်း…..။ နင် ငါ့ပေါင်ပေါ်ကနေ တက်ထိုင်ဆောင့်ပေး…” မြင့်ဝင်းကလည်း နှစ်ခါမပြောရ မင်းထက် ပေါင်ပေါ်တက်ခွကာ လီးနဲ့သူ့စောက်ဖုတ် ချိန်သားတကျဖြစ်အောင် လုပ်ရင်း ထိုင်ထစလုပ်သည်။ ”အ့… ကျွတ်.. ကျွတ်… ရှီး… ဟုတ်တယ်… အဲ့အတိုင်း… အ့…. အ့… အင်း… ဝင်နေပြီ…. အ့…. အ့… ဒီတိုင်းပဲ ထိုင်ထမလား…… ” “အင်း…. အခုက နင်ခဏထိုင်ထပေးနှင့်ဦး။ အရှိန်ရမှ ငါ… ဆောင့်မယ်….” မင်းထက်က ပြောလည်းပြော သူ့အပေါ် တက် ဆောင့်ပေးနေတဲ့ မြင့်ဝင်းရဲ့ နို့တွေကို လိုက်စို့ပေးနေမိသည်။ နောက်နံရံမှီရင်း မြင့်ဝင်းရဲ့ စည်းချက်အညီ ခုန်တက်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို မရမက လိုက်ယက်နေရင်း တစ်ခါတစ်ခါ အားမရလို့ မြင့်ဝင်းကိုယ်ကို အတင်းဆွဲဖက်ပြီး နို့တွေကို အားပါးတရ ခေါင်းနှစ်ပြီးလည်း စို့တက်သေးသည်။
မြင့်ဝင်းခင်မျာလည်း လင်ဖြစ်သူ သိန်းဝင်း ပြန်မလာခင် အပြည့်အဝ ကာမအရသာကို ရသလောက် ခံစားနေမိသည်။ မင်းထက်အပေါ်ကနေ မင်းထက် ပုခုံးကိုကိုင်ရင်း ထိုင်ထလုပ်ပေးနေရင်း သူ့ရင်သားတွေကို မင်းထက်က တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ကိုင်တွယ်ရင်း ကလေးတစ်ယောက်လို အားပါးတရ စို့နေတာကို ကြည့်ရတာ သူ့ကိုစိတ်ပိုပါစေသည် ။ ထို့ကြောင့်လည်း မင်းထက်ခိုင်းသမျှ အရှက်ကုန် လိုက်လုပ်ပေးနေမိတာ ဖြစ်သည်။
”ရပြီအစ်မ… ခဏရပ်… ကျွန်တော် ဆောင့်ချင်နေပြီ…. အ့…. အ….. အာ့…..” မင်းထက်က မြင့်ဝင်း ထိုင်ထလုပ်နေတာကို ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူက နောက်နံရံကို ပြန်မှီလိုက်သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားနဲ့ သူ့အပေါ် ထိုင်နေသော မြင့်ဝင်း၏ တင်ပါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးနေလိုက်တော့သည်။ မြင့်ဝင်း၏ ဖင်လုံးကြီးကို အားပါးတရ ညစ်ကိုင်ရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း အော်ညီးနေတဲ့ မြင့်ဝင်း၏ ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆောင့်ရင်း လည်ပင်းမှ ရင်သားအထိ မှီသလောက် ကို လျှာနဲ့အရသာခံပေးနေသလို မြင့်ဝင်းကလည်း အပေါ်ကနေ မင်းထက်၏ ရှေ့တိုးနောက်ငင် လိုးသမျှကို ကော့ခံပေးရင်း မင်းထက် သူ့နို့စို့နေသည့် အချိန်တွေဆို မင်းထက်ခေါင်းက ဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။
အခုလို လိုးတာက နှစ်ယောက်လုံးအတွက် ပိုသက်သာသည်ဟု မင်းထက် ထင်သည် ။ ကုတင်ပေါ် ခြေဆင်းတက်ထိုင်ကာ နောက်ဝါးထံရံကို မှီရင်း သူ့အပေါ်တက်ထိုင်နေသော မြင့်ဝင်းရဲ့ ဖင်ကို အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင် လိုးပေးနေရတာက အရသာရှိလှသည်။ ဒီကြားထဲ တစ်ခါတစ်ခါ စိတ်ပါသွားပါက လိုးပေးနေရင်း လှုပ်ခါနေသည့် မြင့်ဝင်းနို့တွေကို လက်နဲ့ တဖြန်းဖြန်း ရိုက်တတ်ပြီး နှစ်ယောက်သား အားပါးတရ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းတာမျိုး၊ လိုးနေသည့် အရှိန်ကိုလျှော့ကာ လီးကို စောက်ဖုတ်အထဲ စိမ်စိမ်လိုးတာမျိုး၊ မြင့်ဝင်းရဲ့ဆံပင်ကို အားပါးတရ ဆောင့်ကိုင်ထားရင်း လိုးတာမျိုးတို့ လုပ်ပေးဖြစ်သည်။
ဓနိမိုးဝါးထံရံကာ ၁၀ ပေပတ်လည် တဲလေးထဲ နှစ်ယောက်အိပ် ဝါးကုတင်ပေါ် စောင်ကြမ်းတွေခင်းရင်း လိုးနေကြသည့် လူနှစ်ယောက်၏ တဏှာတေးသွားများက လမသာသော ညမှောင်မှောင်တွင် ပျံ့လွင့်နေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ ကာမရေယာဉ်ကြောကို အခုချိန်အထိ မသိသေးသော သိန်းဝင်းခင်မျာမှာတော့ ဘောလုံးပွဲကိုသာ အာရုံရောက်နေလေသည်။ ဒီအချိန်တွင် သိန်းဝင်းအာရုံထဲ ဘာမှမရှိ မန်ယူသာရှိသည်။ အခုချိန် မိန်းမကို သူများလိုးနေတယ်ဆိုလည်း အာရုံစိုက်နိုင်မှာ မဟုတ်တော့။ ဘာကြောင့်ဆို သူအားပေးသည့် မန်ယူက ပြိုင်ဘက်အသင်းနဲ့ နှစ်ဂိုးနှစ်ဂိုးဖြင့် သရေကျနေခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။
“ဟုတ်ပြီ….. ဆွဲလာ… အေး… ဟုတ်တယ်… ပေးလိုက်လေ… ဟ…. ပေးလေ… ကွာ….. တောက်ကွာ…. ညံ့လိုက်တာ…. လူတောင် မပေးတတ်ဘူးလား…ကွာ……” ” ဟ… ဂိုးပေါက်တည့်ကြီး ကန်လေကွာ….. ဟ…. သွင်းလေ…… သွင်သွင်း….. ဟုတ်ပြီ… ကန်… အဲ…. ဟာ….. ငှက်လာပစ်နေတယ် ” တစ်ဆိုင်လုံးမှာ မန်ယူအသင်းကို အားမရဆုံးက သိန်းဝင်း ဖြစ်လေသည် ။ ဘာမဟုတ်သည့် ပြိုင်ဘက် အသင်းသေးကိုမှ လာပြီး သရေကျနေသည့် သူ့အသင်းကို သူအားမလိုအားမရ ဖြစ်နေတာဖြစ်သည်။ “ငါသာ…. ဝင်ကန်ပစ်လိုက်ချင်တယ်… လီး… လခွမ်း… သေချာကန်ကြပါဟ…. နွားတွေရ….. ကန်… ဟာ…” တစ်ဆိုင်လုံးက ပရိတ်သတ်တွေ ဟာချင်လည်း ဟာချင်စရာဖြစ်အောင် မန်ယူနိုက်တက် တိုက်စစ်က ဂိုးသွင်းမသေချာ။ ဒီကြားထဲ တစ်ဖက်အသင်းက ပြန်လည် ဖိအားပေးလာမူ့ကြောင့် ပြိုင်ပွဲပြီးခါနီးမှ အနိုင်ဂိုးရသွားမည့် တစ်ဖက်အသင်းကိုလည်း သေချာထိန်းကစားဖို့ သိန်းဝင်းတစ်ယောက် အော်ပြောနေရသည်။ နည်းပြဖြစ်သူတာင် သူ့လောက် ပျာယာမခတ်နေ။ သူ့မှာတော့ ရေနွေးကြမ်းငှဲ့သောက်လိုက် လက်ခုပ်လက်မောင်းတီးလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေသည်။
ထိုအချိန် နောက်ဆုံးမိနစ် ရောက်လာသည်။ အခုချိန်အထိ အရှုံးအနိုင်အတွက် ဂိုးထပ်မသွင်းကြသေး။ တစ်ဖက်နဲ့တစ်ဖက် ရှိန်နေကြသည်။
ဒီဖက်မှာလည်း မင်းထက်က မြင့်ဝင်းကို လေးဘက်ထောက်ကုန်းခိုင်းရင်း နောက်ကနေ အားပါးတရဆောင့်လိုးပေးနေချိန် ဖြစ်သည် ။ ကုတင်အစွန်းနားမှာ မြင့်ဝင်းကို ခေါင်အုံးခုထားတဲ့ အပေါ် လက်ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီး သူက ကုတင်အောက် ခြေချကာ ဆောင့်လိုးပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ပြောရမယ်ဆို မင်းထက်တစ်ယောက် ကုတင်အောက် ခြေစုံချရပ်ကာ ကုတင်စွန်းနား ကုန်းပေးနေတဲ့ မြင့်ဝင်းဖင်ကြီးကို အားပါးတရ ကိုင်ဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ မာန်ပါတဲ့ ဆောင့်ချက်များကြောင့် မြင့်ဝင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်း နှစ်ချီမြောက် ပြီးသွားပြီ ဖြစ်တာကြောင့် စောက်ရည်တွေက လျှံတောင်ထွက်နေသလို မင်းထက်ကလည်း တစ်ချီပြီးသွားတာတောင် လီးကမကျဘဲ မနားတမ်း ဆက်လိုးနေနိုင်မှုကြောင့် လီးနဲ့စောက်ဖုတ် အဝင်အထွက် ဆောင့်ချက်တွေက တစ်ရှုပ်ရှုပ် တစ်ဖွတ်ဖွတ်နှင့် အသံမျိုးစုံ မြည်နေလေတော့သည်။
မင်းထက်ကလည်း မော်တာစက်ပမာ သူ့လီးကို အနားတစ်စက္ကန့်တောင် မပေးဘဲ ဆက်တိုက်ဆိုသလို ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း ပါးစပ်ကလည်း ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ ပြောကာ အရသာခံနေလေသည်။ မင်းထက်တစ်ယောက် ပါးစပ်ကနေ အညှီအ ဟောက်တွေပြောကာ ခွေပုံစံနဲ့ အားပါးတရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသလို မြင့်ဝင်းခင်မျာလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ ကျကျနန ကုန်းပေးကာ လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးဆောင့်ဒဏ်ကို အံကြိတ်ခံရင်း ဖင်ကိုပစ်ပစ်ပြီးပါ ခံပေးနေမှုကြောင့် မင်းထက်ခင်မျာ ပြီးတောင်ပြီးချင်လာသည်။ ခဏကြာတော့ မင်းထက်ခင်မျာ အချိန်ကိုဆွဲထားလို့ မဖြစ်နိုင်တော့မှန်း သိလိုက်သည်။ သူပြီးတော့မည် ကြိုသောက်လာတဲ့ ဆေးအစွမ်းကြောင့် ၃ နာရီအတွင်း လေးချီလောက်အထိ အားပါးတရ လိုးနိုင်တာပဲ တော်ရမည်။ ပြီးချင်လာပြီ ဖြစ်တာကြောင့် ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း
“မြင့်ဝင်း.…. အ့…. အ့… ဖွတ်… ဖွတ်…. ငါ… ငါပြီးတော့ မယ်…. အာ့…. အ့… နင်ရော…. ဖွတ်ဖွတ်….. ရှီး…” “အင်း…. ငါလည်းပြီးတော့မယ်…. အ့…. အမေ့… အ့… ဆောင့်…. ဆောင့်…. အာ့…. ဖွတ်ဖွတ်… ဖွတ်” မြင့်ဝင်းရော မင်းထက်ရော ချွေးတွေ ရွှဲနစ်နေကြသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ရည်မှန်းထားသည့် ပန်းတိုင်ကို အမြန်ရောက်ဖို့အတွက် ကြိုးစားနေသလို တစ်ဖက်မှာလည်း မန်ယူက နောက်ဆုံးမိနစ် ထိုးဖောက်သည့်အလုံး ဂိုးရဖို့ နီးစပ်ခဲ့ပေမယ့် တစ်ဖက်ဂိုးသမား၏ ဂိုးစည်းထဲရောက်မှ ဖျက်ထုတ်မှုကြောင့် ပယ်နယ်တီ ရလေသည်။ ဒီပယ်နယ်တီကို မန်ယူအသင်းက နံပါတ်ခုနှစ် ကန်မည်ဖြစ်သည်။ “ဆောင့်…. ဆောင့်…. အ့… အမေ့…. ဖွတ်… ဖွတ်… အ့… အမေ့… သေပါပြီ…. သေပါစေ… ဆောင့်… မင်းထက်….. ဆောင့်… ဆောင့်….. အမေ့… အ့ အာ့….. အ့….. ပြီးတော့မယ်….. ပြီးတော့မယ်… အ့ာ.. အ့…. ငါလိုးမ….. အ့…. ငါလိုး.. ပဲ…. အ့…..”
တရားဝင် လင်ယောကျာ်းရှိသော်လည်း လင်ဖြစ်သူကလည်း ကာမဆန္ဒကို အပြည့်အဝ ပေးနိုင်ပါသော်လည်း နောက်မီးလင်းသည့် မြင့်ဝင်း နှင့် သူများမယား တစ်ခုလပ် မုဆိုးမ မချန် တွင်းဟောင်းပဲ စိမ်တတ်သော မင်းထက်တို့၏ တဏှာကြောက ကျယ်ပြန့်လှသလို ညီးသံ ဆဲသံ တဏှာသံတွေက အိမ်အပြင်သို့ ပျံ့လွင့်နေသည်။ သို့သော် အိမ်က အခြားအိမ်တွေနဲ့ နည်းနည်းလှမ်းလို့သာ တော်သေးသည်။
ပယ်နယ်တီ ပြစ်ဒဏ်ဘော ဝင်ပါစေဟု သိန်းဝင်း လက်အုပ်ချီ ဆုတောင်းနေမိသည်။ တစ်ဆိုင်လုံးလည်း အပ်ကျသံပင် မကြားရအောင် ရင်ခုန်စိတ်လူပ်ရှားနေကြသည်။ အသက်ပင် မရှူရဲရလောက်အောင်ပင် ဖြစ်သည်။ ပယ်နယ်တီ ကန်သွင်းမည့် နံပါတ်ခုနှစ် ကစားသမားကလည်း ချွေးသံတရဲရဲနှင့် ဂိုးပေါက်ရှေ့ နေရာယူရင်း စိတ်လူပ်ရှားနေမှာ သေချာသည်။ “ဝင်ပါစေ…. ဝင်ပါစေ… ဝင်အောင်ကန်ပါ ငါ့ကောင်ရာ… ဝင်လိုက်စမ်း… ထအော်ပစ်မယ်….” အမှန်က ပယ်နယ်တီ ပြစ်ဒဏ်ဘောက ဂိုးရဖို့ အလွယ်ဆုံးနည်း ဖြစ်ပေမယ့် ကစားသမားတွေအနေနဲ့ စိတ်လူပ်ရှားမှုနှင့် ဝင်လာသည့် ဖိအားကို အသုံးမချတတ်လျင် လွဲချော်နိုင်သည်။ နာမည်ကြီး ကစားသမား တော်တော်များများ လွဲချော်တတ်သောကြောင့် ပယ်နယ်တီက နတ်ကြီးသည်ဟု ဆိုကြသည်။
ပယ်နယ်တီ ပစ်ဒဏ်ဘောကို ခရစ်စတီယာနိုရော်နယ်ဒိုက ကန်မှာပါ။ ခရစ်စတီယာနိုရော်နယ်ဒိုက ဂိုးသမားရဲ့ ဘယ်ဘက်ကို ကန်သွင်းမလဲ။ ကြည့်ရင်းကနေ ပြေးလာတယ်။ နောက်ခံစကားပြောသူရဲ့ ကြေညာသံနဲ့အတူ ပါသွားသော ဘောလုံးကို သိန်းဝင်းအပါဝင် တစ်ဆိုင်လုံး တိတ်ဆိတ်မှုအပြည့်နဲ့ ငေးကြည့်နေကြသည်။ “ဆောင့်…. ဆောင့်… အ့….. အမေ့…… အမေ…… သေပါပြီ…. အ့… အမေ….. မေ့…” “ဖွတ်… ဖွတ်….. ဘွတ်…. ဘွတ်…. ဘွတ်… ဘွတ် …” “အ့….. အာ့…. အာ့. . အာရှီး….. အာ့…. အ့…. အ့…. ….ပြီးပြီ…. အ့… ငါလိုး… ပြီးပြီ….. အား…… အား… ရှီး…. ရှီးပဲ…. အား ကောင်းလိုက်တာ ဖာသည်မရာ…. ငါလိုးပဲ… နင့်စောက်ဖုတ်ကောင်းလိုက်တာ….. ဟာ……. အား… ငါလိုး… အရည်တွေအများကြီး ထွက်နေပြီ…. ကြည့်စမ်း… အာ့… ဒီဘက်လှည့် ဒီဘက်လှည့်…” မင်းထက်က ပြီးခါနီး အချက်သုံးဆယ်ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်ပေးအပြီးမှာတော့ လရည်ပူပူပျစ်ပျစ်တွေကို မြင့်ဝင်းစောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်လွှတ်ပေးရင်း ပြီးသွားတော့သည်။
ခရစ်စတီယာနိုရော်နယ်ဒိုရဲ့ ကန်ချက်က ကောင်းမွန်လွန်းလှသည်။ ပြိုင်ဘက်အသင်းဂိုးသမား ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်ခဲ့ဘဲ လက်လျှော့ပေးလိုက်ရတဲ့နောက် တစ်ဆိုင်လုံးရဲ့ ထအော်သံတွေထဲ သိန်းဝင်းအသံက အကျယ်ဆုံးဖြစ်သည်။ သိန်းဝင်းတစ်ယောက် သူအားပေးတဲ့ မန်ယူနိုက်တက်အသင်း အခုလို နောက်ကျခြေပဂိုးနဲ့ နိုင်တော့ ထခုန်ရုံတင်မက အော်ဟစ်နေတာ မပြီးနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ ဒီနေ့ကတော့ သိန်းဝင်း ဘောလုံးပွဲကြည့်ရတာ တန်သွားပါပြီ။ နောက်ဆုံးအချိန်အထိ ဘောလုံးရသ အပြည့်နဲ အနိုင်ပေးခဲ့တဲ့ အတွက်ပါ။ မင်းထက်က သူ့ရဲ့ လက်ကျန်လရည်တွေကို မြင့်ဝင်းရဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ရင်း ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးနေသည်။ “အ့…. ရှီး…. ရှီးပဲ…၊ ကောင်းလိုက်တာကွာ….. ငါလိုး… မြဝင်းရာ…. နင့်လင်နဲ့ ငါလိုးတာ ဘယ်သူပိုကောင်းလဲ ဖာသည်မ… အမ်း…… လီးပဲ စောက်ဖုတ်ကြီး လိုးမဝဘူး…. နင့်လင်မအေဘေးက လာတော့မယ်… လီးပဲ… လိုးရတာ မဝနိုင်ဘူး” မင်းထက်ရဲ့ စကားတွေကို မြင့်ဝင်းက မဖြေနိုင်သေးဘဲ မင်းထက်ရဲ့ လရည်တွေကို အရသာခံမျိုချနေမိသည်။
” အခုလို ခိုးချစ်နေရတာပဲ ကျေနပ်နေရတယ်။ ဘောလုံးပွဲက တစ်ပတ်မှာ ဘာလို့ တစ်ရက်ပဲ ရှိရတာလဲကွာ” မင်းထက်ရဲ့ အမေးကို မြင့်ဝင်းက “သြော် အခုလို လိုးနေရတာနဲ့ပဲ ကျေနပ်တော့လေ။ သိန်းဝင်းက ငါ့တရားဝင်လင်ဟဲ့။ နင် ငါ့ကို တစ်ပတ်တစ်ရက် လိုးရတာ မဝရင် ယူလိုက်လေ။ သိန်းဝင်းနဲ့ ငါကွာပေးမယ်”မြင့်ဝင်းရဲ့ ပြန်ပက်တဲ့စကားကို မင်းထက်က ပြန်မပြောဘဲ အင်္ကျီနဲ့ပုဆိုးကို ပြန်ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့
“ငါသွားပြီ…..။ ဒီရက်ပိုင်းထဲ လစ်ရင် ခေါ်လိုက်ဦး။ ပြီးတော့ နောက်နေ့ ငါကြိုက်တဲ့ ဟင်းလေး လာပို့ပါဦး”“အင်း…. ဂရုစိုက်သွားဦးနော်….။ ဓာတ်မီး မပါဘူးလား။ လမ်းမှာ ကိုသိန်းဝင်းနဲ့လည်း တွေ့နေဦးမယ်”“အမယ်…. တွေ့တော့လည်း ဘာဖြစ်လဲ။ နင့်လင် ဂေါက်သီးက ငါ့ကို ရိုသေပါတယ်ဟ…..။ ကဲကဲ သွားပြီ ငါပြောတာ မမေ့နဲ့” မင်းထက်က ပြောပြီးတာနဲ့ အိမ်ထဲကနေ တန်းထွက်သွားတော့သည်။ မြင့်ဝင်းလည်း အိပ်ရာပေါ်ကနေ မထချင် ထချင်နဲ့ ထပြီး အင်္ကျီအဝတ်အစားတွေကို ပြန်ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှပဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင် နေလိုက်တော့သည်။
သုံးနာရီနီးပါး စိတ်ရှိလက်ရှိ အလိုးခံခဲ့ရလို့ ပေါင်တွေလည်းတောင့် စဖုတ်တစ်ခုလုံးလည်း ကျိန်းနေသည်။ သူ့လင်လာလို့ လိုးရင်တောင် ခံနိုင်တော့မယ်မထင်။ တော်တော်လေး ပင်ပန်းနေပြီ ပြောရမလားပဲ….။ မြင့်ဝင်း မျက်လုံးမှိတ်ရုံရှိသေး ခြံဝက သိန်းဝင်းရဲ့ အသံကို လှမ်းကြားလိုက်ရသည်။ မြင့်ဝင်း မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်သည်။ သီချင်းတအေးအေးနဲ့ ဝင်လာတဲ့ သိန်းဝင်းက အခန်းထဲတန်းဝင်ပြီး အဝတ်အစားလဲသည်။ ပြီးတော့ မြင့်ဝင်းအိပ်နေပြီအထင်နဲ့ မြင့်ဝင်းနောက် ဝင်အိပ်ရင်း သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ ဒီညတော့ အပီအပြင် ဂိုးသွင်းရဦးမှာပေါ့လေ။ ဟင်းဟင်း…. ပယ်နယ်တီနဲ့ နိုင်တယ်။ အခုငါလည်း ပယ်နယ်တီသွင်းမှပဲ နိုင်မှာလား။ ဒိုလေးက ဂိုးသွင်းကောင်းသလို ကက္ကိုလ်ကိုင်းက သိန်းဝင်းကလည်း ဂိုးသွင်းကောင်းပါတယ်။
သို့ပေမယ့် အခုချိန်အထိ သိန်းဝင်းကတော့ ဂိုးသာသွင်းနိုင်နေတာ ဂိုးအဖြစ် မပြောင်းလဲနိုင်သေးဘူးပေါ့ ( ကလေးမရခြင်း)။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ပွဲအချိန်အတွင်း တတ်နိုင်သလောက် ကြိုးစားရမှာပါပဲလေ။ ဘောလုံးပွဲပြီးတာ ညဥ့်နက်လို့ ဇနီးသည်တောင် အိပ်နေပြီဆိုပေမယ့် သိန်းဝင်းက သူ့ရဲ့ နိစ္စဓူဝ လုပ်ငန်းတစ်ခုကိုတော့ မမေ့ပါဘူးလေ။ အဲ့တာကတော့ မြင့်ဝင်းလေးကို ဂိုးသွင်းဖို့ပါပဲ။ ဂိုးအဖြစ်လည်း ပြောင်းလဲချင်နေလှပါပြီလေ။ အတွေးများစွာနဲ့ သိန်းဝင်းတစ်ယောက် ကျေကျေနပ်ပြုံးရင်း မြင့်ဝင်းကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေက နို့တင်းတင်းတွေဆီကို ရောက်သွားပြီး စတင်နယ်ပါတော့သည်။ ဤဖြစ်ရပ်များ မကြာမှီ ၁၁ လအတွင်း သိန်းဝင်းနဲ့ မြင့်ဝင်းတို့၏ ဘဝလေးထဲ ကလေးတစ်ယောက် စတင်ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး နောက်မှာတော့ တရပ်စပ်ဆိုသလို သားသမီးများ ထွန်းကားလေတော့၏။ အခုဆို သိန်းဝင်းတစ်ယောက် ဂိုးသွင်းကောင်းတဲ့ တိုက်စစ်မူးဆိုပြီး မိတ်ဆွေတွေကြား ဂုဏ်ကြွယ်နေရပြီလေ။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
ေယာက္်ားမရွိတုန္း ဂိုးသြင္းခံလိုက္ရတဲ့ သိန္းဝင္းမိန္းမ
သိန္းဝင္း တစ္ေယာက္ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲၿပီး ေဘာလုံးပြဲၾကည့္ဖို႔ ဦးခ်ိန္တီရဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဘက္ကို ထြက္လာေတာ့ အခ်ိန္က ညဆယ္နာရီရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဒီေန႔က မီးပ်က္ရက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္လမ္းလုံး ေမွာင္မဲေနသည္။ မီးစက္ထြန္းဖို႔ေနေနသာသာ မီးလာရင္ေတာင္ ထြန္းဖို႔ အိမ္ေရွ႕မီးတိုင္ မရွိသည့္ သူ႔ရြာထဲက အိမ္ေတြ ဒီအခ်ိန္ဆို တစ္ေရးေတာင္ ရေနေလာက္ၾကၿပီ။ မအိပ္ေသးတဲ့ အိမ္တစ္ခ်ိဳ႕မွ ဖေယာင္းတိုင္ မီးေရာင္ကလည္း မွိန္ျပျပသာ။ လေရာင္ကိုပဲ အားကိုးလို႔မရတာရယ္ အေရးအေၾကာင္းရယ္မွာ သုံးဖို႔ သုံးေတာင့္ထိုး ဓာတ္မီးကေတာ့ မပါမျဖစ္ေပ။ ဒီေန႔ သိပ္ႀကိဳက္ရသည့္ အဂၤလန္ပရီးမီးယားလိဂ္ ေဘာလုံးအသင္း မန္ခ်က္စတာယူနိုက္တက္ပြဲ ရွိတာေၾကာင့္ သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ တစ္မနက္လုံး ေယာက္ယက္ခက္ေနတာျဖစ္သည္။ အလုပ္မွာ ဘာလုပ္လုပ္ ကပ်က္ကေခ်ာႏွင့္ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ ပ်ာပ်ာသဲလဲ ျဖစ္ေနသည့္သူ႔ကို ဝပ္ေရွာ့ဆရာ ကိုေတာႀကီးတို႔က ဆဲရတာလည္း အာေပါက္မတတ္ပင္ ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာသည္။
ရြာလယ္မွာ ဖြင့္ထားသည့္ ဦးခ်ိန္တီရဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္နဲ႔ သူေနသည့္ အိမ္က မိနစ္ ၂၀ ေလာက္သာ ေလၽွာက္ရေပမယ့္လည္း မန္ယူနိုက္တက္ပြဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ လူမ်ားမွာ ႀကိဳသိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ေဘာလုံးပြဲမစခင္ ႏွစ္နာရီေလာက္အလိုကတည္းက ႀကိဳထြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ မီးပ်က္ရက္ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ဦးခ်ိန္တီက ေဘာလုံးပြဲလာသည့္ရက္တိုင္း မီးမလာလည္း မီးစက္နိုးျပေသာေၾကာင့္ ဆိုင္မွာ လင္းထိန္ ဆူညံ ေနမွာ ေသခ်ာသည္။ သိန္းဝင္းတို႔ ကုကၠိဳလ္ကိုင္းရြာအျပင္ အနီးက က်ဲစု ၊ သရက္ေတာ ရြာေတြမွာပါ ဦးခ်ိန္တီလို မီးစက္နိုးၿပီး ေဘာလုံးပြဲျပသည့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က မရွိတာေၾကာင့္ အခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ဆိုင္မွာ ေဘာလုံးပြဲလာၾကည့္သည့္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားေနမွာ ေသခ်ာသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း သိန္းဝင္း ေစာၿပီး ထြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ဟင္း…. ဟင္း… သိန္းဝင္းရဲ့ ဝီရိယကို ဘယ္သူယွဥ္မွာလဲေလ။ ေဘာလုံးပြဲက ည ၁၂ မွ စမွာ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း သူက ၁၀ နာရီ ၂၀ ေလာက္ ႀကိဳေရာက္ေနမွ ေတာ္ကာၾကမည္။ ဆိုင္ေရာက္လၽွင္ သူထိုင္ေနၾက ေနရာမွာ ႀကိဳေနရာယူထိုင္ရင္း သိပ္ႀကိဳက္သည့္ လက္ဖက္ရည္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းကို တစ္ခြက္ အရင္ ႀကိဳမွာေသာက္ထားမည္။ ေဘာလုံးပြဲျပမွ ၾကည့္ရင္း ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္မွာေသာက္မည္။ အဲ့အခ်ိန္ၾကမွ မုန႔္ပါ မွာစားခ်င္စားမည္။ ေဘာလုံးပြဲမျပခင္ ပထမလာခ်ေပးမည့္ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း ေဆးေပါ့လိပ္ထုတ္ဖြာရင္း သူနဲ႔ေလေပးေျဖာင့္သူ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာမည္။ သူနဲ႔အျမဲ မန္ယူနိုက္တက္ပြဲ ၾကည့္ေနၾက ဦးလွဦးနဲ႔ မိုးျမင့္လာရင္ ပိုၿပီး ေလေပါလို႔ေကာင္းသည္။ သူတို႔သုံးေယာက္ဆုံမိပါက မၿပီးေတာ့ေပ။ ေဘာလုံးအေၾကာင္းမွသည္ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမူေရးနဲ႔ ေနာက္ဆုံး သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္ ေဘာလီမပါသည့္ ကိစၥအထိ ေလထိုင္ပစ္ၾကမည္။ လက္ဖက္ရည္တစ္က်ိဳက္ ေဆးလိပ္တစ္ဖြာနဲ႔ ေလထိုင္ပြားၿပီး ေျပာလို႔ေမာသြားၾကတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေဘာလုံးပြဲကလည္း စေနရမည္။ ၿပီးၿပီ။ ဒါ သိန္းဝင္းရဲ့ ေဘာလုံးပြဲၾကည့္သည့္ အစီအစဥ္ျဖစ္ေလသည္။
သိန္းဝင္းသည္ စိတ္ရင္းေကာင္းသည္။ သို႔ေသာ္ ကေယာက္ကယက္နိုင္သည္။ က်ပ္သိပ္မျပည့္ခ်င္။ ဒီၾကားထဲ ကိစၥတစ္ခုကို သင္ျပရွင္းရ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲသည့္ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဖင္ေပါ့သည္ ခိုင္းေကာင္းသည္။ စိတ္ဓာတ္ကေလး ေကာင္းသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုေတာႀကီးက သူ႔ဝပ္ေရွာ့မွာ သိန္းဝင္းကို ေတာက္တိုမယ္ရ ခိုင္းဖို႔ ေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။ လစာလည္း က်န္ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ တန္းတူေပးေတာ့ အဆင္ေျပသည္။
သနားလို႔ ေခၚထားတဲ့ သိန္းဝင္းအေနနဲ႔ကလည္း ထင္မွတ္သေလာက္ ျဖစ္မလာတဲ့အျပင္ သင္ရၾကားရ ခက္ခဲၿပီး ဒုံးေဝးလြန္းေသာေၾကာင့္ ကိုေတာႀကီးခင္မ်ာ တပည့္တစ္ေယာက္ေမြးမည့္ အစီအစဥ္ကိုေတာ့ လက္ေလၽွာ့ထားရသည္။ ဒါေပမယ့္ သိန္းဝင္းက ဖင္ေပါ့ခိုင္းေကာင္းၿပီး အားကိုးရလို႔ ေတာ္ေသးသည္။ ဘယ္သူေအာ္ေအာ္ ဘယ္သူဆဲဆဲ သနားကမား မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ စပ္ျဖဲျဖဲလုပ္ေနတတ္သည့္ သိန္းဝင္းကို ဝပ္ေလၽွာ့တစ္ခုလုံးက အလုပ္သမားေတြက ခ်စ္ၾကသည္။ အင္း….. ကိုေတာႀကီး အပါဝင္ေပါ့ေလ။
သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္မွာ လူသိပ္မက်ေသး။ သူ႔ေနရာမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း လက္ဖက္ရည္ ေဖ်ာ္ေနသည့္ ဦးခ်ိန္တီကို လက္ညိဳးေထာင္ျပလိုက္သည္။ ဦးခ်ိန္တီကလည္း အလိုက္တသိ သူ႔ကိုျပန္ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး လက္ဖက္ရည္ ဆက္ေဖ်ာ္ေနလိုက္သည္။
”ဟား ေဟ့ေယာင္ သိန္းဝင္း။ မင္း မန္ခ်က္အကၤ်ီ ဘာလို႔ ဝတ္မလာတာလဲ။ ဒီေန႔ အိမ္ကြင္းေလကြာ ေအာင္ပြဲခံရမယ့္ အခ်ိန္ေလ ”
ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ေနတုန္း ေနာက္ကေန ပခုံးကို ပုတ္ရင္း သူ႔ေဘးကခုံမွာ ဝင္ထိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္သူက မိုးျမင့္ ျဖစ္သည္။ မိုးျမင့္က သူ႔ကိုေမးရင္း လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ လွမ္းမွာသည္။
“ဟင့္အင္း… ေလၽွာ္ထားတာ မေျခာက္ေသးလို႔ မဝတ္လာတာကြ။ ငါမေန႔က အလုပ္မသြားခင္ကတည္းက ျမင့္ဝင္းကို ေျပာထားတာပဲ။ ဒါကို ဒီညေနမွ ေလၽွာ္တယ္တဲ့ေလ။ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး ကြာ ….။ အဲ့တာေၾကာင့္ မဝတ္လာတာ။ နို႔မို႔ဆိုလို႔ကေတာ့ မင္းကလည္း ဘယ္ရမလဲ……”
သိန္းဝင္းရဲ့ တုန႔္ျပန္စကားကို မိုးျမင့္က ေရေႏြးၾကမ္းကို ဖူးဖူးမွုတ္ေသာက္ရင္း နားေထာင္ေနလိုက္သည္။ ခဏေနေတာ့ ဦးခ်ိန္တီက လက္ဖက္ရည္ႏွစ္ခြက္ လာခ်ေပးသည္။ လက္ဖက္ရည္ လာခ်ေပးရင္း သိန္းဝင္းကို ၾကည့္ကာ
“ေကာင္ေလး… စေနမန္ခ်က္ စီးပြားပ်က္တဲ့။ မင္း မန္ယူေတာ့ ဒီည နားကားၿပီ ”
ဆိုၿပီး ေနာက္သြားေသးသည္။ သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ျပန္ေခ်ပဖို႔ ႀကိဳးစားစဥ္မွာပဲ ဦးခ်ိန္တီက ရယ္ၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။ သူ႔ေဘးက မိုးျမင့္ကလည္း တစ္ခြီခြီရယ္ၿပီး
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္း… မန္ယူအကၤ်ီ မဝတ္လာတာေတာ့ မမိုက္ဘူးကြာ။ တစ္ထည္တည္းကေတာ့ အဆင္မွမေျပတာ။ မင္းမိန္းမကို ဝယ္ခိုင္းေပါ့ ”
လို႔ေျပာေတာ့ သိန္းဝင္းက လက္ကာျပၿပီး
“ဟာ မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ သူ႔မွာလည္း ပိုက္ဆံလည္း ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ေငြကိုေခၽြတာ စုေနရတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူလည္း အခုဆို ဒါရွိေနျပန္ၿပီ”
သိန္းဝင္းကေျပာရင္း သူ႔ဗိုက္ကို လက္နဲ႔ပြတ္သည့္ ဟန္ လုပ္ျပသည္။ မိုးျမင့္က
“ဟာ…. ငါ့ေကာင္ႀကီး တယ္စြမ္းလွပါလားဟ။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေျမာက္လဲဟ။ မင္းႏွယ္ ေဘာလုံး တစ္သင္းစာမ်ား ေထာင္မလို႔လားကြာ။ ကေလးေတြ ေမြးခိုင္းလွခ်ည္လားကြာ။ ငါ့ႏွယ္ ႀကိဳးစားလွခ်ည္လား…..”
သိန္းဝင္းကေတာ့ ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ပဲ။
“ဟာဗ်ာ ဒါေတြ ခင္ဗ်ားမသိပါဘူး…..”
လို႔ပဲ ေျပာေတာ့သည္။
လေရာင္ မစိုမပို႔ အလင္းေရာက္ေအာက္က မီးခ်ိတ္မီးကပ္ ဝါးတိုင္ႏွစ္ခု တင္ထားသည့္ ဓနိမိုး တဲအိမ္ေလးထဲမွာေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ မီးအေရာင္နဲ႔ အရိပ္ႏွစ္ခု ေလႏွင္ရာအတိုင္း ေရြ႕လ်ားေနၾကသည္။
“အား… ခ်စ္လိုက္တာကြာ….. ျမင့္ဝင္းရာ…..။ နင္က အျပဳအစု အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ နင့္ေစာက္ဖုတ္က လိုးလို႔ အရမ္းစီးပိုင္ေနတာပဲ။ နင့္နို႔ေတြကလည္း မက်နိုင္ေတာ့တဲ့အျပင္ အခုစုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အတြင္း ပိုပိုႀကီးႀကီးလာေတာ့ ငါ့ဟာ ျပန္ေတာင္ထလာၿပီ ”
မင္းထက္က လွဲေနရင္း သူ႔ေဘးက ျမင့္ဝင္းကို သိုင္းဖက္ထားကာ နို႔ႏွစ္လုံးကို လၽွာနဲ႔ အရသာခံစုပ္ေပးေနသည္။ ျမင့္ဝင္းကလည္း ပထမတစ္ခ်ီ မင္းထက္ ေလွႀကီးထိုး လိုးသမၽွကို ေကာ့ေကာ့ခံေပးခဲ့ၿပီး ၿပီးသြားခဲ့ေပမယ့္လည္း ယခုလို သူ႔နို႔ႏွစ္လုံးကို အားပါးတရ လၽွာအရသာခံေနတာ ၾကဳံရေတာ့ တဏွာစိတ္က ျပန္ထလာသည္။
အမွန္ေတာ့ ျမင့္ဝင္းက သိန္းဝင္းရဲ့မိန္းမ ျဖစ္သည္။ သိန္းဝင္းလို မဲမဲသဲသဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ျမင့္ဝင္းလို ေရႊဘိုမင္းႀကိဳက္ ေျခတံရွည္ လက္တံရွည္ လုံးႀကီးေပါက္လွတို႔ ဖူးစာစုံခဲ့ၾကပုံက ထူးဆန္းသည္။ ႏွစ္ဖက္ ဆင္းရဲသားမိသားစုႏွစ္ခုမွ ေပးစားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမင့္ဝင္းက လည္သည္ ရွုပ္သည္ ႏွပ္သည္။ သိန္းဝင္းက မအူမလည္။ လင္မရခင္ကတည္းက ရြာမွာ ရည္းစားေတြ ထည္လဲတြဲေနသည့္ ျမင့္ဝင္းကို မိဘေတြက သိန္းဝင္းနဲ႔ ေပးစားေတာ့ ရြာကတစ္ခ်ိဳ႕ သိန္းဝင္းကို ႏြားျဖစ္ၿပီဟု သမုတ္ၾကသည္။ အေပါင္းအသင္းမ်ားက ၾကဳံရင္ ၾကဳံသလို သိန္းဝင္းကို “ဂ်ိဳေပါက္ေနၿပီလား ၊ ပခုံးေကာင္းတယ္ေနာ္” စသျဖင့္ စၾကေနာက္ၾကသည္။
ဒါေပမယ့္ သိန္းဝင္းက ျမင့္ဝင္းကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္သည္။ သူရွာရသမၽွ ပိုက္ဆံ ျမင့္ဝင္းကို တစ္ျပားမက်န္ အပ္ၿပီး သူအသုံးလိုမွ ေတာင္းသုံးသည္။ ျမင့္ဝင္းမ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ပ်က္တာ မလိုလားေသာ သူျဖစ္သည္။
ျမင့္ဝင္းကေရာ သိန္းဝင္းကို ခ်စ္လား မခ်စ္လား မသိ။ သိန္းဝင္းနဲ႔ညားၿပီး မၾကာ ရပ္ကြက္ထဲက ကာလသားေခါင္း ေက်ာ္မိုးနဲ႔ စၿငိစြန္းသည္။ ေက်ာ္မိုးကလည္း ၾကာသမားျဖစ္သလို ျမင့္ဝင္းကလည္း လင္ျဖစ္သူ သိန္းဝင္း တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ အာသာမေျပပဲ ဗီဇအရ ေဖာက္ျပန္ခ်င္လို႔လားမသိ။ သိန္းဝင္းက လူသာေၾကာင္ေပမယ့္ လိုးအားေကာင္းသည္။ လီးတုတ္သည္ ရွည္သည္။ ဒါေတာင္ ျမင့္ဝင္းက မရခ်င္။ ၾကာသမား ေက်ာ္မိုး၏ဂြင္ထဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ဝင္ဆင္းရင္း ႏွစ္ေယာက္သား သိန္းဝင္းမရွိခ်ိန္ အိမ္ေပၚထိ ေသာင္းက်န္းၾကသည္။
ျမင့္ဝင္းလည္း ေက်ာ္မိုးနဲ႔ ရိုးအီလာေသာအခါ ရြာထဲက လူပ်ိဳႀကီး ကိုတုတ္ေပါနဲ႔ ျဖစ္ျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုတုတ္ေပါကစျခင္းမဟုတ္။ ျမင့္ဝင္းကိုယ္တိုင္ကိုက ယုန္ကမတိုး ပိုက္ကတိုး ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမင့္ဝင္း၏ မာယာေက်ာ့ကြင္းေအာက္ လူပ်ိဳႀကီး ကိုတုတ္ေပါတစ္ေယာက္ ေမ်ာ္ပါမိသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ အ႐ူးအမဲသားေကၽြးသလို ျဖစ္သြားသည္။ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကို ေစာက္ဖုတ္မေတြ႕ခဲ့ဖူးေသာ ကိုတုတ္ေပါတစ္ေယာက္ ျမင့္ဝင္း၏ အဆက္အေပါက္ အရွိုက္အဟိုက္မ်ားေၾကာင့္ တိမ္းညြတ္ခဲ့သလို ျမင့္ဝင္း၏ ကိုယ္လုံးတီးအလွ ရင္သားမ်ား တင္ပါးမ်ားကို အရွင္လတ္လတ္ ေတြ႕ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေရာဂါမတရား ျဖစ္လာေတာ့သည္။
ျမင့္ဝင္းကို မလိုးရမေနနိုင္ ျဖစ္လာၿပီး ေလာဘလည္း ႀကီးလာသည္။ ျမင့္ဝင္းနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို သူ႔ဘဝႀကီးက စိုေျပေနသည္ဟုထင္သည္။ သို႔ေသာ္ လူပ်ိဳႀကီး ကိုတုတ္ေပါနဲ႔ သုံးလေလာက္ အဝလိုးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုတုတ္ေပါကို အဆက္ျဖတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆုံး ၿမိဳ႕မွရြာကို စာလာသင္သည့္ ေက်ာင္းဆရာ မင္းထက္နဲ႔ ကုန္းေပးျဖစ္တာ ျဖစ္သည္။ ကိုတုတ္ေပါခင္မ်ာ အ႐ူးအေပါႀကီး ျဖစ္က်န္ခဲ့ေသာ္လည္း မၾကာပါ အျခားတစ္ရြာမွ မိန္းမတစ္ေယာက္ ေကာက္ယူသြား၍ ျမင့္ဝင္း စိတ္ေအးသြားရသည္။
ျမင့္ဝင္းတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ ဖင္သရမ္းသရမ္း လိင္ဗဟုသုတေတာ့ ရွိသည္။ နိုင္ငံျခားအျပာကား စာအုပ္မ်ား ဖတ္ဖူးၾကည့္ဖူးေတာ့ နိုင္ငံျခားသားေတြ လိင္ဆက္ဆံပုံေတြ အကုန္သိသည္။ ပါးစပ္နဲ႔ အားပါးတရ ဆက္ဆံတာ ၊ ဓမၼတာမဟုတ္တဲ့ ဖင္ကိုပဲ ဆက္ဆံတာေတြ အကုန္သိသည္။ ေယာက်ာ္းတကာလီး အားပါးတရ စုပ္ေပးဖူးေသာ္လည္း ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ သိန္းဝင္းလီးကိုေတာ့ ျမင္ေတာင္ သိပ္မျမင္ဖူးခ်င္။ သိန္းဝင္းလိုးၿပီဆို မ်က္လုံးမွိတ္ ႀကိတ္ခံေနတာ မ်ားသည္။ ဟန္ေဆာင္ျခင္းပါေလ။ ဒါ့အျပင္ လိင္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ေရာဂါေတြအေၾကာင္းကိုလည္း မသိခ်င္မွအဆုံး သိေနရေတာ့ ဆက္ဆံမယ့္ ေယာက်ာ္းတိုင္းကို ကြန္ဒုံးအကာကြယ္ သုံးခိုင္းသည္။ ေယာက်ာ္းနဲ႔ ေနၿပီးတိုင္း ေဆးေသာက္သည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ သူဘယ္ေလာက္ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား သားသမီးမရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
သူတို႔ရြာမွာ စာလာသင္ေပးသည့္ ေက်ာင္းဆရာေလး မင္းထက္က ငယ္သည္ ေခ်ာသည္။ ထို႔အတူ လီးလည္း ႀကီးမည္ဟု ထင္သည္။ မင္းထက္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနေၾကာင္း သိသာသည္။ မင္းထက္က အမွန္ေတာ့ စားေနၾက ေၾကာင္ဖားပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္ကာ ႏွစ္ေယာက္သား လိုးျဖစ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
မင္းထက္မွာ မနက္ပိုင္းမွာ ေစတနာ့ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ညပိုင္းမွာေတာ့ အအိုမုဆိုးအျဖစ္ က်င္လည္ခဲ့တာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ သူလိုးခဲ့ဖူးသည့္ မုဆိုးမ တစ္ခုလပ္ အိမ္ေထာင္သည္ မ်ားစြာ ရွိခဲ့ဖူးသည္။ မင္းထက္က မိန္းမေတြ က်ေအာင္ ေျပာတက္တာေၾကာင့္လည္းပါသည္။ ႐ုပ္ရည္ ေခ်ာေမာခန႔္ညားေသာ သူ႔ကို ကုတင္ေပၚမွာလည္း နတ္ဘီလူးတစ္ေကာင္ကဲသို႔ စြမ္းေဆာင္နိုင္တာကို ေတြ႕နိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ အခု ဒီကုကၠိဳလ္ကိုင္းရြာမွာလည္း သူႀကီးကေတာ္ ေဒၚခင္ခင္အျပင္ မျမင့္ဝင္းကိုပါ အခုစားျဖစ္ေနသည္။
သူႀကီးကေတာ္ ေဒၚခင္ခင္က တစ္ရြာလုံးမွာ အလွူဒါယကာမ ခံယူထားသူျဖစ္ၿပီး ဘာသာေရး ကိုင္းရွိုင္းသူျဖစ္ေၾကာင္း အားလုံးက သိထားၾကေသာ္လည္း မင္းထက္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ မင္းထက္ေနသည့္ တဲကို သြားၿပီး ကုန္းတဲ့အဆင့္ထိ ျဖစ္သြားသည္။ မင္းထက္ကလည္း အဘြားႀကီး၏ အညႇာကို ကိုင္တက္သည္။ သူႀကီးကေတာ္ ေဒၚခင္ခင္က သူႀကီးဦးသာလွႏွင့္အတူ သားသုံးေယာက္၊ သမီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေျမးသုံးေယာက္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ထန္တုန္းျဖစ္သည္။ မင္းထက္က အနားယူၿပီး ခဏအၾကာ လွဲေနရာမွ ထလိုက္ၿပီး ျမင့္ဝင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ျမင့္ဝင္းက အေပၚပိုင္း ေဘာ္လီဝတ္ထားေသာ္လည္း ရင္သားႏွစ္ဖက္ ေအာက္ေရာက္ေနသည္။ ထြန္းထားသည့္ ဖေယာင္းတိုင္ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ျမင့္ဝင္း၏ နို႔ႏွစ္လုံးက အေရာင္ပိုေတာက္ေနသလိုလို။ မင္းထက္ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ပဲ ျမင့္ဝင္းရဲ့ နို႔ၾကားထဲ သူ႔လီးကို ထားလိုက္ၿပီး ျမင့္ဝင္းကို နိုးလိုက္သည္။
” ျမင့္ဝင္း…. ျမင့္ဝင္း…. ထ…. ထ…. ငါတို႔ ေနာက္တစ္ခ်ီ လိုးရေအာင္ဟ…… ထ… ထ… အခ်ိန္မရွိဘူး… နင့္လင္က ျပန္လာေတာ့မွာ…. ေဘာပြဲလည္း ၿပီးေတာ့မယ္…..” ေျပာလည္းေျပာ လွဲေနတဲ့ ျမင့္ဝင္းရဲ့ ရင္ဘတ္ေပၚ တက္ခြလိုက္ရင္း နို႔ၾကားထဲ သူ႔လီးကို အေပၚေအာက္ ပြတ္ဆြဲေပးေနလိုက္သည္။ ျမင့္ဝင္းက အိပ္ခ်င္မူတူးပုံစံနဲ႔ အတူနိုးလာၿပီး “အင္း…. လိုးေလ…. လိုး….. ရတယ္… ေလ….” လို႔ေျပာရင္း သူ႔နို႔ၾကားထဲဝင္ၿပီး နယ္ေနေသာ မင္းထက္လီးကို လၽွာနဲ႔အရသာခံေပးလိုက္သည္။ “အ့.. ရွီး… ေကာင္းလိုက္တာ…. အ့… အ့…..” မင္းထက္တစ္ေယာက္ ျမင့္ဝင္း၏ ရင္သားႏွစ္လုံးၾကားထဲက သူ႔လီးကို ထုတ္လိုက္ၿပီး နို႔တံမဲမဲႀကီးကို ေကာက္စို႔သည္။ စို႔လို႔ကို မဝနိုင္ေပ။ ျမင့္ဝင္းက ကေလးသာမရွိတာ အအိုနို႔ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္သလို မင္းထက္တို႔ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ နို႔အုံမွာ အစဥ္အျမဲ တင္းရင္းကာ နို႔တံမဲမဲႀကီးမ်ားက ကာမစိတ္ကို ပိုထႂကြေစသည္။ အားပါးတရ စို႔ေပးၿပီးေသာအခါ ျမင့္ဝင္းကို ထခိုင္းလိုက္သည္။
ျမင့္ဝင္းက လွဲေနရာက ထလိုက္ၿပီး ပ်က္ေနေသာ ဆံပင္ကို ျပန္ျပင္ေနတုန္း မင္းထက္က နံရံေထာင့္ကို မွီထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျမင့္ဝင္းကိုယ္ေပၚက လက္က်န္ေဘာ္လီပါ ဆြဲခၽြတ္ရင္း သူ႔ေပါင္ေပၚ တက္ခြ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ “လာ ျမင့္ဝင္း…..။ နင္ ငါ့ေပါင္ေပၚကေန တက္ထိုင္ေဆာင့္ေပး…” ျမင့္ဝင္းကလည္း ႏွစ္ခါမေျပာရ မင္းထက္ ေပါင္ေပၚတက္ခြကာ လီးနဲ႔သူ႔ေစာက္ဖုတ္ ခ်ိန္သားတက်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရင္း ထိုင္ထစလုပ္သည္။ ”အ့… ကၽြတ္.. ကၽြတ္… ရွီး… ဟုတ္တယ္… အဲ့အတိုင္း… အ့…. အ့… အင္း… ဝင္ေနၿပီ…. အ့…. အ့… ဒီတိုင္းပဲ ထိုင္ထမလား…… ” “အင္း…. အခုက နင္ခဏထိုင္ထေပးႏွင့္ဦး။ အရွိန္ရမွ ငါ… ေဆာင့္မယ္….” မင္းထက္က ေျပာလည္းေျပာ သူ႔အေပၚ တက္ ေဆာင့္ေပးေနတဲ့ ျမင့္ဝင္းရဲ့ နို႔ေတြကို လိုက္စို႔ေပးေနမိသည္။ ေနာက္နံရံမွီရင္း ျမင့္ဝင္းရဲ့ စည္းခ်က္အညီ ခုန္တက္ေနတဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးကို မရမက လိုက္ယက္ေနရင္း တစ္ခါတစ္ခါ အားမရလို႔ ျမင့္ဝင္းကိုယ္ကို အတင္းဆြဲဖက္ၿပီး နို႔ေတြကို အားပါးတရ ေခါင္းႏွစ္ၿပီးလည္း စို႔တက္ေသးသည္။
ျမင့္ဝင္းခင္မ်ာလည္း လင္ျဖစ္သူ သိန္းဝင္း ျပန္မလာခင္ အျပည့္အဝ ကာမအရသာကို ရသေလာက္ ခံစားေနမိသည္။ မင္းထက္အေပၚကေန မင္းထက္ ပုခုံးကိုကိုင္ရင္း ထိုင္ထလုပ္ေပးေနရင္း သူ႔ရင္သားေတြကို မင္းထက္က တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ကိုင္တြယ္ရင္း ကေလးတစ္ေယာက္လို အားပါးတရ စို႔ေနတာကို ၾကည့္ရတာ သူ႔ကိုစိတ္ပိုပါေစသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း မင္းထက္ခိုင္းသမၽွ အရွက္ကုန္ လိုက္လုပ္ေပးေနမိတာ ျဖစ္သည္။
”ရၿပီအစ္မ… ခဏရပ္… ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင့္ခ်င္ေနၿပီ…. အ့…. အ….. အာ့…..” မင္းထက္က ျမင့္ဝင္း ထိုင္ထလုပ္ေနတာကို ရပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး သူက ေနာက္နံရံကို ျပန္မွီလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားနဲ႔ သူ႔အေပၚ ထိုင္ေနေသာ ျမင့္ဝင္း၏ တင္ပါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီးေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္ေပးေနလိုက္ေတာ့သည္။ ျမင့္ဝင္း၏ ဖင္လုံးႀကီးကို အားပါးတရ ညစ္ကိုင္ရင္း ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနရင္း ေအာ္ညီးေနတဲ့ ျမင့္ဝင္း၏ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲေဆာင့္ရင္း လည္ပင္းမွ ရင္သားအထိ မွီသေလာက္ ကို လၽွာနဲ႔အရသာခံေပးေနသလို ျမင့္ဝင္းကလည္း အေပၚကေန မင္းထက္၏ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လိုးသမၽွကို ေကာ့ခံေပးရင္း မင္းထက္ သူ႔နို႔စို႔ေနသည့္ အခ်ိန္ေတြဆို မင္းထက္ေခါင္းက ဆံပင္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။
အခုလို လိုးတာက ႏွစ္ေယာက္လုံးအတြက္ ပိုသက္သာသည္ဟု မင္းထက္ ထင္သည္ ။ ကုတင္ေပၚ ေျခဆင္းတက္ထိုင္ကာ ေနာက္ဝါးထံရံကို မွီရင္း သူ႔အေပၚတက္ထိုင္ေနေသာ ျမင့္ဝင္းရဲ့ ဖင္ကို အားပါးတရ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လိုးေပးေနရတာက အရသာရွိလွသည္။ ဒီၾကားထဲ တစ္ခါတစ္ခါ စိတ္ပါသြားပါက လိုးေပးေနရင္း လွုပ္ခါေနသည့္ ျမင့္ဝင္းနို႔ေတြကို လက္နဲ႔ တျဖန္းျဖန္း ရိုက္တတ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အားပါးတရ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းတာမ်ိဳး၊ လိုးေနသည့္ အရွိန္ကိုေလၽွာ့ကာ လီးကို ေစာက္ဖုတ္အထဲ စိမ္စိမ္လိုးတာမ်ိဳး၊ ျမင့္ဝင္းရဲ့ဆံပင္ကို အားပါးတရ ေဆာင့္ကိုင္ထားရင္း လိုးတာမ်ိဳးတို႔ လုပ္ေပးျဖစ္သည္။
ဓနိမိုးဝါးထံရံကာ ၁၀ ေပပတ္လည္ တဲေလးထဲ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ဝါးကုတင္ေပၚ ေစာင္ၾကမ္းေတြခင္းရင္း လိုးေနၾကသည့္ လူႏွစ္ေယာက္၏ တဏွာေတးသြားမ်ားက လမသာေသာ ညေမွာင္ေမွာင္တြင္ ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ကာမေရယာဥ္ေၾကာကို အခုခ်ိန္အထိ မသိေသးေသာ သိန္းဝင္းခင္မ်ာမွာေတာ့ ေဘာလုံးပြဲကိုသာ အာ႐ုံေရာက္ေနေလသည္။ ဒီအခ်ိန္တြင္ သိန္းဝင္းအာ႐ုံထဲ ဘာမွမရွိ မန္ယူသာရွိသည္။ အခုခ်ိန္ မိန္းမကို သူမ်ားလိုးေနတယ္ဆိုလည္း အာ႐ုံစိုက္နိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့။ ဘာေၾကာင့္ဆို သူအားေပးသည့္ မန္ယူက ၿပိဳင္ဘက္အသင္းနဲ႔ ႏွစ္ဂိုးႏွစ္ဂိုးျဖင့္ သေရက်ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
“ဟုတ္ၿပီ….. ဆြဲလာ… ေအး… ဟုတ္တယ္… ေပးလိုက္ေလ… ဟ…. ေပးေလ… ကြာ….. ေတာက္ကြာ…. ညံ့လိုက္တာ…. လူေတာင္ မေပးတတ္ဘူးလား…ကြာ……” ” ဟ… ဂိုးေပါက္တည့္ႀကီး ကန္ေလကြာ….. ဟ…. သြင္းေလ…… သြင္သြင္း….. ဟုတ္ၿပီ… ကန္… အဲ…. ဟာ….. ငွက္လာပစ္ေနတယ္ ” တစ္ဆိုင္လုံးမွာ မန္ယူအသင္းကို အားမရဆုံးက သိန္းဝင္း ျဖစ္ေလသည္ ။ ဘာမဟုတ္သည့္ ၿပိဳင္ဘက္ အသင္းေသးကိုမွ လာၿပီး သေရက်ေနသည့္ သူ႔အသင္းကို သူအားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနတာျဖစ္သည္။ “ငါသာ…. ဝင္ကန္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္… လီး… လခြမ္း… ေသခ်ာကန္ၾကပါဟ…. ႏြားေတြရ….. ကန္… ဟာ…” တစ္ဆိုင္လုံးက ပရိတ္သတ္ေတြ ဟာခ်င္လည္း ဟာခ်င္စရာျဖစ္ေအာင္ မန္ယူနိုက္တက္ တိုက္စစ္က ဂိုးသြင္းမေသခ်ာ။ ဒီၾကားထဲ တစ္ဖက္အသင္းက ျပန္လည္ ဖိအားေပးလာမူ႔ေၾကာင့္ ၿပိဳင္ပြဲၿပီးခါနီးမွ အနိုင္ဂိုးရသြားမည့္ တစ္ဖက္အသင္းကိုလည္း ေသခ်ာထိန္းကစားဖို႔ သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ေအာ္ေျပာေနရသည္။ နည္းျပျဖစ္သူတာင္ သူ႔ေလာက္ ပ်ာယာမခတ္ေန။ သူ႔မွာေတာ့ ေရေႏြးၾကမ္းငွဲ႕ေသာက္လိုက္ လက္ခုပ္လက္ေမာင္းတီးလိုက္နဲ႔ အလုပ္ရွုပ္ေနသည္။
ထိုအခ်ိန္ ေနာက္ဆုံးမိနစ္ ေရာက္လာသည္။ အခုခ်ိန္အထိ အရွုံးအနိုင္အတြက္ ဂိုးထပ္မသြင္းၾကေသး။ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ရွိန္ေနၾကသည္။
ဒီဖက္မွာလည္း မင္းထက္က ျမင့္ဝင္းကို ေလးဘက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းရင္း ေနာက္ကေန အားပါးတရေဆာင့္လိုးေပးေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္ ။ ကုတင္အစြန္းနားမွာ ျမင့္ဝင္းကို ေခါင္အုံးခုထားတဲ့ အေပၚ လက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းၿပီး သူက ကုတင္ေအာက္ ေျခခ်ကာ ေဆာင့္လိုးေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေျပာရမယ္ဆို မင္းထက္တစ္ေယာက္ ကုတင္ေအာက္ ေျခစုံခ်ရပ္ကာ ကုတင္စြန္းနား ကုန္းေပးေနတဲ့ ျမင့္ဝင္းဖင္ႀကီးကို အားပါးတရ ကိုင္ေဆာင့္လိုးေနျခင္းျဖစ္သည္။ မာန္ပါတဲ့ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျမင့္ဝင္းရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာလည္း ႏွစ္ခ်ီေျမာက္ ၿပီးသြားၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေစာက္ရည္ေတြက လၽွံေတာင္ထြက္ေနသလို မင္းထက္ကလည္း တစ္ခ်ီၿပီးသြားတာေတာင္ လီးကမက်ဘဲ မနားတမ္း ဆက္လိုးေနနိုင္မွုေၾကာင့္ လီးနဲ႔ေစာက္ဖုတ္ အဝင္အထြက္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တစ္ရွုပ္ရွုပ္ တစ္ဖြတ္ဖြတ္ႏွင့္ အသံမ်ိဳးစုံ ျမည္ေနေလေတာ့သည္။
မင္းထက္ကလည္း ေမာ္တာစက္ပမာ သူ႔လီးကို အနားတစ္စကၠန႔္ေတာင္ မေပးဘဲ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေဆာင့္လိုးေပးေနရင္း ပါးစပ္ကလည္း ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြ ေျပာကာ အရသာခံေနေလသည္။ မင္းထက္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ကေန အညႇီအ ေဟာက္ေတြေျပာကာ ေခြပုံစံနဲ႔ အားပါးတရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနသလို ျမင့္ဝင္းခင္မ်ာလည္း ကုတင္ေပၚမွာ က်က်နန ကုန္းေပးကာ လီးႀကီးႀကီးနဲ႔ လိုးေဆာင့္ဒဏ္ကို အံႀကိတ္ခံရင္း ဖင္ကိုပစ္ပစ္ၿပီးပါ ခံေပးေနမွုေၾကာင့္ မင္းထက္ခင္မ်ာ ၿပီးေတာင္ၿပီးခ်င္လာသည္။ ခဏၾကာေတာ့ မင္းထက္ခင္မ်ာ အခ်ိန္ကိုဆြဲထားလို႔ မျဖစ္နိုင္ေတာ့မွန္း သိလိုက္သည္။ သူၿပီးေတာ့မည္ ႀကိဳေသာက္လာတဲ့ ေဆးအစြမ္းေၾကာင့္ ၃ နာရီအတြင္း ေလးခ်ီေလာက္အထိ အားပါးတရ လိုးနိုင္တာပဲ ေတာ္ရမည္။ ၿပီးခ်င္လာၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဆာင့္လိုးေပးေနရင္း
“ျမင့္ဝင္း.…. အ့…. အ့… ဖြတ္… ဖြတ္…. ငါ… ငါၿပီးေတာ့ မယ္…. အာ့…. အ့… နင္ေရာ…. ဖြတ္ဖြတ္….. ရွီး…” “အင္း…. ငါလည္းၿပီးေတာ့မယ္…. အ့…. အေမ့… အ့… ေဆာင့္…. ေဆာင့္…. အာ့…. ဖြတ္ဖြတ္… ဖြတ္” ျမင့္ဝင္းေရာ မင္းထက္ေရာ ေခၽြးေတြ ရႊဲနစ္ေနၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ရည္မွန္းထားသည့္ ပန္းတိုင္ကို အျမန္ေရာက္ဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားေနသလို တစ္ဖက္မွာလည္း မန္ယူက ေနာက္ဆုံးမိနစ္ ထိုးေဖာက္သည့္အလုံး ဂိုးရဖို႔ နီးစပ္ခဲ့ေပမယ့္ တစ္ဖက္ဂိုးသမား၏ ဂိုးစည္းထဲေရာက္မွ ဖ်က္ထုတ္မွုေၾကာင့္ ပယ္နယ္တီ ရေလသည္။ ဒီပယ္နယ္တီကို မန္ယူအသင္းက နံပါတ္ခုႏွစ္ ကန္မည္ျဖစ္သည္။ “ေဆာင့္…. ေဆာင့္…. အ့… အေမ့…. ဖြတ္… ဖြတ္… အ့… အေမ့… ေသပါၿပီ…. ေသပါေစ… ေဆာင့္… မင္းထက္….. ေဆာင့္… ေဆာင့္….. အေမ့… အ့ အာ့….. အ့….. ၿပီးေတာ့မယ္….. ၿပီးေတာ့မယ္… အ့ာ.. အ့…. ငါလိုးမ….. အ့…. ငါလိုး.. ပဲ…. အ့…..”
တရားဝင္ လင္ေယာက်ာ္းရွိေသာ္လည္း လင္ျဖစ္သူကလည္း ကာမဆႏၵကို အျပည့္အဝ ေပးနိုင္ပါေသာ္လည္း ေနာက္မီးလင္းသည့္ ျမင့္ဝင္း ႏွင့္ သူမ်ားမယား တစ္ခုလပ္ မုဆိုးမ မခ်န္ တြင္းေဟာင္းပဲ စိမ္တတ္ေသာ မင္းထက္တို႔၏ တဏွာေၾကာက က်ယ္ျပန႔္လွသလို ညီးသံ ဆဲသံ တဏွာသံေတြက အိမ္အျပင္သို႔ ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ အိမ္က အျခားအိမ္ေတြနဲ႔ နည္းနည္းလွမ္းလို႔သာ ေတာ္ေသးသည္။
ပယ္နယ္တီ ျပစ္ဒဏ္ေဘာ ဝင္ပါေစဟု သိန္းဝင္း လက္အုပ္ခ်ီ ဆုေတာင္းေနမိသည္။ တစ္ဆိုင္လုံးလည္း အပ္က်သံပင္ မၾကားရေအာင္ ရင္ခုန္စိတ္လူပ္ရွားေနၾကသည္။ အသက္ပင္ မရွူရဲရေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္သည္။ ပယ္နယ္တီ ကန္သြင္းမည့္ နံပါတ္ခုႏွစ္ ကစားသမားကလည္း ေခၽြးသံတရဲရဲႏွင့္ ဂိုးေပါက္ေရွ႕ ေနရာယူရင္း စိတ္လူပ္ရွားေနမွာ ေသခ်ာသည္။ “ဝင္ပါေစ…. ဝင္ပါေစ… ဝင္ေအာင္ကန္ပါ ငါ့ေကာင္ရာ… ဝင္လိုက္စမ္း… ထေအာ္ပစ္မယ္….” အမွန္က ပယ္နယ္တီ ျပစ္ဒဏ္ေဘာက ဂိုးရဖို႔ အလြယ္ဆုံးနည္း ျဖစ္ေပမယ့္ ကစားသမားေတြအေနနဲ႔ စိတ္လူပ္ရွားမွုႏွင့္ ဝင္လာသည့္ ဖိအားကို အသုံးမခ်တတ္လ်င္ လြဲေခ်ာ္နိုင္သည္။ နာမည္ႀကီး ကစားသမား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လြဲေခ်ာ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ပယ္နယ္တီက နတ္ႀကီးသည္ဟု ဆိုၾကသည္။
ပယ္နယ္တီ ပစ္ဒဏ္ေဘာကို ခရစ္စတီယာနိုေရာ္နယ္ဒိုက ကန္မွာပါ။ ခရစ္စတီယာနိုေရာ္နယ္ဒိုက ဂိုးသမားရဲ့ ဘယ္ဘက္ကို ကန္သြင္းမလဲ။ ၾကည့္ရင္းကေန ေျပးလာတယ္။ ေနာက္ခံစကားေျပာသူရဲ့ ေၾကညာသံနဲ႔အတူ ပါသြားေသာ ေဘာလုံးကို သိန္းဝင္းအပါဝင္ တစ္ဆိုင္လုံး တိတ္ဆိတ္မွုအျပည့္နဲ႔ ေငးၾကည့္ေနၾကသည္။ “ေဆာင့္…. ေဆာင့္… အ့….. အေမ့…… အေမ…… ေသပါၿပီ…. အ့… အေမ….. ေမ့…” “ဖြတ္… ဖြတ္….. ဘြတ္…. ဘြတ္…. ဘြတ္… ဘြတ္ …” “အ့….. အာ့…. အာ့. . အာရွီး….. အာ့…. အ့…. အ့…. ….ၿပီးၿပီ…. အ့… ငါလိုး… ၿပီးၿပီ….. အား…… အား… ရွီး…. ရွီးပဲ…. အား ေကာင္းလိုက္တာ ဖာသည္မရာ…. ငါလိုးပဲ… နင့္ေစာက္ဖုတ္ေကာင္းလိုက္တာ….. ဟာ……. အား… ငါလိုး… အရည္ေတြအမ်ားႀကီး ထြက္ေနၿပီ…. ၾကည့္စမ္း… အာ့… ဒီဘက္လွည့္ ဒီဘက္လွည့္…” မင္းထက္က ၿပီးခါနီး အခ်က္သုံးဆယ္ခန႔္ မနားတမ္း ေဆာင့္ေပးအၿပီးမွာေတာ့ လရည္ပူပူပ်စ္ပ်စ္ေတြကို ျမင့္ဝင္းေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည့္လႊတ္ေပးရင္း ၿပီးသြားေတာ့သည္။
ခရစ္စတီယာနိုေရာ္နယ္ဒိုရဲ့ ကန္ခ်က္က ေကာင္းမြန္လြန္းလွသည္။ ၿပိဳင္ဘက္အသင္းဂိုးသမား ဘယ္လိုမွ မတတ္နိုင္ခဲ့ဘဲ လက္ေလၽွာ့ေပးလိုက္ရတဲ့ေနာက္ တစ္ဆိုင္လုံးရဲ့ ထေအာ္သံေတြထဲ သိန္းဝင္းအသံက အက်ယ္ဆုံးျဖစ္သည္။ သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ သူအားေပးတဲ့ မန္ယူနိုက္တက္အသင္း အခုလို ေနာက္က်ေျခပဂိုးနဲ႔ နိုင္ေတာ့ ထခုန္႐ုံတင္မက ေအာ္ဟစ္ေနတာ မၿပီးနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီေန႔ကေတာ့ သိန္းဝင္း ေဘာလုံးပြဲၾကည့္ရတာ တန္သြားပါၿပီ။ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ ေဘာလုံးရသ အျပည့္နဲ အနိုင္ေပးခဲ့တဲ့ အတြက္ပါ။ မင္းထက္က သူ႔ရဲ့ လက္က်န္လရည္ေတြကို ျမင့္ဝင္းရဲ့ ေခါင္းကိုကိုင္ရင္း ပါးစပ္ထဲ ထည့္ေပးေနသည္။ “အ့…. ရွီး…. ရွီးပဲ…၊ ေကာင္းလိုက္တာကြာ….. ငါလိုး… ျမဝင္းရာ…. နင့္လင္နဲ႔ ငါလိုးတာ ဘယ္သူပိုေကာင္းလဲ ဖာသည္မ… အမ္း…… လီးပဲ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး လိုးမဝဘူး…. နင့္လင္မေအေဘးက လာေတာ့မယ္… လီးပဲ… လိုးရတာ မဝနိုင္ဘူး” မင္းထက္ရဲ့ စကားေတြကို ျမင့္ဝင္းက မေျဖနိုင္ေသးဘဲ မင္းထက္ရဲ့ လရည္ေတြကို အရသာခံမ်ိဳခ်ေနမိသည္။
” အခုလို ခိုးခ်စ္ေနရတာပဲ ေက်နပ္ေနရတယ္။ ေဘာလုံးပြဲက တစ္ပတ္မွာ ဘာလို႔ တစ္ရက္ပဲ ရွိရတာလဲကြာ” မင္းထက္ရဲ့ အေမးကို ျမင့္ဝင္းက “ေၾသာ္ အခုလို လိုးေနရတာနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေတာ့ေလ။ သိန္းဝင္းက ငါ့တရားဝင္လင္ဟဲ့။ နင္ ငါ့ကို တစ္ပတ္တစ္ရက္ လိုးရတာ မဝရင္ ယူလိုက္ေလ။ သိန္းဝင္းနဲ႔ ငါကြာေပးမယ္”ျမင့္ဝင္းရဲ့ ျပန္ပက္တဲ့စကားကို မင္းထက္က ျပန္မေျပာဘဲ အကၤ်ီနဲ႔ပုဆိုးကို ျပန္ဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့
“ငါသြားၿပီ…..။ ဒီရက္ပိုင္းထဲ လစ္ရင္ ေခၚလိုက္ဦး။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔ ငါႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းေလး လာပို႔ပါဦး”“အင္း…. ဂ႐ုစိုက္သြားဦးေနာ္….။ ဓာတ္မီး မပါဘူးလား။ လမ္းမွာ ကိုသိန္းဝင္းနဲ႔လည္း ေတြ႕ေနဦးမယ္”“အမယ္…. ေတြ႕ေတာ့လည္း ဘာျဖစ္လဲ။ နင့္လင္ ေဂါက္သီးက ငါ့ကို ရိုေသပါတယ္ဟ…..။ ကဲကဲ သြားၿပီ ငါေျပာတာ မေမ့နဲ႔” မင္းထက္က ေျပာၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ထဲကေန တန္းထြက္သြားေတာ့သည္။ ျမင့္ဝင္းလည္း အိပ္ရာေပၚကေန မထခ်င္ ထခ်င္နဲ႔ ထၿပီး အကၤ်ီအဝတ္အစားေတြကို ျပန္ဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွပဲ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနလိုက္ေတာ့သည္။
သုံးနာရီနီးပါး စိတ္ရွိလက္ရွိ အလိုးခံခဲ့ရလို႔ ေပါင္ေတြလည္းေတာင့္ စဖုတ္တစ္ခုလုံးလည္း က်ိန္းေနသည္။ သူ႔လင္လာလို႔ လိုးရင္ေတာင္ ခံနိုင္ေတာ့မယ္မထင္။ ေတာ္ေတာ္ေလး ပင္ပန္းေနၿပီ ေျပာရမလားပဲ….။ ျမင့္ဝင္း မ်က္လုံးမွိတ္႐ုံရွိေသး ၿခံဝက သိန္းဝင္းရဲ့ အသံကို လွမ္းၾကားလိုက္ရသည္။ ျမင့္ဝင္း မ်က္လုံးမွိတ္ထားလိုက္သည္။ သီခ်င္းတေအးေအးနဲ႔ ဝင္လာတဲ့ သိန္းဝင္းက အခန္းထဲတန္းဝင္ၿပီး အဝတ္အစားလဲသည္။ ၿပီးေတာ့ ျမင့္ဝင္းအိပ္ေနၿပီအထင္နဲ႔ ျမင့္ဝင္းေနာက္ ဝင္အိပ္ရင္း သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ ဒီညေတာ့ အပီအျပင္ ဂိုးသြင္းရဦးမွာေပါ့ေလ။ ဟင္းဟင္း…. ပယ္နယ္တီနဲ႔ နိုင္တယ္။ အခုငါလည္း ပယ္နယ္တီသြင္းမွပဲ နိုင္မွာလား။ ဒိုေလးက ဂိုးသြင္းေကာင္းသလို ကကၠိဳလ္ကိုင္းက သိန္းဝင္းကလည္း ဂိုးသြင္းေကာင္းပါတယ္။
သို႔ေပမယ့္ အခုခ်ိန္အထိ သိန္းဝင္းကေတာ့ ဂိုးသာသြင္းနိုင္ေနတာ ဂိုးအျဖစ္ မေျပာင္းလဲနိုင္ေသးဘူးေပါ့ ( ကေလးမရျခင္း)။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပြဲအခ်ိန္အတြင္း တတ္နိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစားရမွာပါပဲေလ။ ေဘာလုံးပြဲၿပီးတာ ညဥ့္နက္လို႔ ဇနီးသည္ေတာင္ အိပ္ေနၿပီဆိုေပမယ့္ သိန္းဝင္းက သူ႔ရဲ့ နိစၥဓူဝ လုပ္ငန္းတစ္ခုကိုေတာ့ မေမ့ပါဘူးေလ။ အဲ့တာကေတာ့ ျမင့္ဝင္းေလးကို ဂိုးသြင္းဖို႔ပါပဲ။ ဂိုးအျဖစ္လည္း ေျပာင္းလဲခ်င္ေနလွပါၿပီေလ။ အေတြးမ်ားစြာနဲ႔ သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ေက်ေက်နပ္ျပဳံးရင္း ျမင့္ဝင္းကို ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ထားတဲ့ သူ႔လက္ေတြက နို႔တင္းတင္းေတြဆီကို ေရာက္သြားၿပီး စတင္နယ္ပါေတာ့သည္။ ဤျဖစ္ရပ္မ်ား မၾကာမွီ ၁၁ လအတြင္း သိန္းဝင္းနဲ႔ ျမင့္ဝင္းတို႔၏ ဘဝေလးထဲ ကေလးတစ္ေယာက္ စတင္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ တရပ္စပ္ဆိုသလို သားသမီးမ်ား ထြန္းကားေလေတာ့၏။ အခုဆို သိန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ဂိုးသြင္းေကာင္းတဲ့ တိုက္စစ္မူးဆိုၿပီး မိတ္ေဆြေတြၾကား ဂုဏ္ႂကြယ္ေနရၿပီေလ။…ၿပီးပါၿပီ
