Unicode
နေ့လည် ၁၂ ကျော်တာနဲ့ မစု လက်ဖက်သုပ်ဆိုင်လေး စဖွင့်ပါပြီ။ သဘောကောင်း မနောကောင်း လက်ဖွာတတ်သူမို့ ညနေ ၆ နာရီလောက်ဆို လက်ဖက်သုပ် မုန်လာချဉ်သုပ် မက်မန်းသီးသုပ် အကုန် ကုန်တာပဲ။ အသက် ၃၀ ကျော်ပေမယ့် မျက်နှာသွယ်သွယ် ပုခုံးကျယ်ကျယ် ရင်သားထွားထွား ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်က ဝိုင်းစက်ကော့ထွက်နေတဲ့ တင်သားကြီးများက ပုရိသအပေါင်း ဖမ်းစားထားဆဲ။ နာမည်အရင်းက စုစုထွေးပါ။ အပျိုမဟုတ် လင်ဖြစ်သူ ဇာနည်က ဆိုင်ကယ်တက္ကစီဆွဲကာ အခြားကျပန်းအလုပ်လည်း လုပ်ကိုင်လျက်။
ဇာနည်က မစုထက် ၂ နှစ်ကြီးကာ အသားဖြူဖြူ ပိန်ပိန်ပါးပါးနှင့် အသောက်အစား အနည်းငယ်ရှိသည်။ ကလေး မရှိသဖြင့် လင်မယားနှစ်ယောက် လှူနိုင်တန်းနိုင် ချောင်ချောင်လည်လည် ရှိကြသည်။ ” မစု … သမီးတို့ဖို့ မုန်လာချဉ်စပ်စပ်လေး တစ်ပွဲ … လက်ဖက်သုပ်က အမေထမင်းနဲ့စားဖို့ ငရုပ်သီးလျှော့ပေး ” ” ဟော နီလာတို့ … အေး သမီး ထိုင်ဦး … မစု အခုသုပ်ပေးမယ် ” ” ဟေ့ မိစု … ငါ့ဖို့လည်း ဂျင်းသုပ် လုပ်ဟာ … ဆိုင်သွားမလို့ ” နီလာ နဲ့ သီတာတို့ ထိုင်ရင်း နောက်မှ အရက်နံ့ချွေးနံ့ များရသဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့မိကြသည်။ ဟုတ်သည် ရပ်ကွက် အရှေ့ပိုင်းမှ ပန်းရံအလုပ်သမား ကိုစိုးထွန်းပါ အရက်နံ့ တစ်ထောင်းထောင်းနဲ့ ခုလည်း အရက်ဆိုင်သွာဖို့ အမြည်းလာဝယ်နေ၏။
” မစု … သမီးတို့ … မြန်မြန်လေးလုပ်ပေး ” ” ခ်ခ် … အေးပါဟယ် … ပြီးပါပြီ … ရော့ရော့ … ဒါက မုန်လာချဉ်သုပ် … ဒါက အဒေါ်ဖို့ လက်ဖက်သုပ် ငရုပ်သီးကိုဘေးက ညှပ်ထဲ့လိုက်တယ် ” နီလာတို့ ထွက်သွားမှ စိုးထွန်းက ဆိုင်အနောက်ထဲဝင်လာပြီး ဆေးစရာ ပန်းကန်တွေ ကူဆေးနေတာ။ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်နဲ့ ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ထားတဲ့ စိုးထွန်းဆီမှ အရက်နံ့ချွေးနံ့က ထောင်းကနဲ့မို့ စုစုထွေး တစ်ယောက်ပြုံးကာ… ” ကိုစိုး … ရေလေးပါလေး … ချိုးပါဦး … နံဟောင်နေတာပဲ ” ” အလုပ်မသိမ်းသေးတာဟ … မစုကလည်း နားတုန်းလေး … တစ်ခွက်လောက်ချပြီး ညနေထိ အုတ်ရိုးစီပေးရမှာ … ပြီးမှ ချိုးတော့မယ် ” ” ကဲကဲ … ထားလိုက်ပါ ပန်းကန်တွေ ရပြီရော့ … အကြွေးပဲ မလား ” ” ဟီးဟီးးး … နင်ကလည်း အဖိတ်နေ့မှ … ငါတို့က ငွေရွှင်တာလေဟာ သိသားနဲ့ ” စိုးထွန်းမှာ မစုဆိုင်မှ ပန်းကန်တွေ ကူဆေးနေရာမှ ထရပ်ရင်း ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်ရာ ပေါင်ကြားမှ လီးမဲကြီးအား အမှတ်တမဲ့ မြင်လိုက်ရသည်။
” အိုရ် … ကိုစိုးကလည်း ” ” ဟာ … ဆောရီးဟာ … နင်ကလည်း အိမ်ထောင်သည်လေ … မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာပဲ ” ” တော်ပီနော် … ရော့ … သွားတော့ ” ” ဟေ့ သမီးရေ မိစု … လက်ဖက်သုပ် … ချဉ်ငံစပ်လေး လုပ်ပါဦး ” စိုးထွန်းပြန်ကာနီးမှ အပျိုကြီးဒေါ်သန်း ရောက်လာကာ လက်ဖက်သုပ်မှာနေတော့၏။ ” ဟော အရပ်ထဲက ထွန်မယ့်သူမရှိတဲ့ လယ်ကွက်ပိုင်ရှင်ကြီးလာပြီ မစုရေ လုပ်ပေးလိုက်ပါဦးဟ ” ဒေါ်သန်းမှာ စိုးထွန်းစကားကြောင့် မျက်နာမဲ့ကာ… ” ဟဲ့ မအေလိုး အရက်သမား ငါ့စောက်ပတ်က နင်တို့ ရှုချင်တိုင်ရှုမရဘူး မှတ်ထား စိုးထွန်း ” ” တော်စမ်းပါ ဒေါ်သန်းရာ … ပြောတော့ဖြစ် အပျိုကြီး ဖင်လှန်ကြည့်တော့ … ဘောရိုက်ရာတွေ ခိခိ ” ” အောင်မယ် သဒေါင်းစားက … ငါ့စောက်ဖုတ်က ပါကင်ဟဲ့ … ယင်ဖိုသန်းရင်တောင် … အဲဒီယင်ဖိုကို စောက်စိနဲ့ထိုးသတ်ပစ်တာ … ရှင်းလား ” ” ခ်လ်း ခ်လ်းးး … ကဲ တော်ပါတော့ ကိုစိုးရယ် ဒေါ်သန်းကို … စမနေပါနဲ့ … သွားစရာရှိသွားပါ ” အပျိုကြီးဒေါ်သန်းမှာ ခပ်ဝဝ ဗိုက်ပူ ဖင်ရှုးကာ အရပ်ပုပုဖြစ်သည်။ လူပုသလောက် စိတ်အရမ်းတိုတတ်ပေမယ့် ရပ်ကွက်ထဲ သာရေနာရေးဆို ရှေ့ဆုံးမှ ကူညီတတ်သူဖြစ်၏။ စုစုထွေးတို့ ရပ်ကွက်လေးမှာ အောက်ခြေ လူတန်းစားများမို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အဆိုအဆဲလေးများနှင့် ချစ်ချစ်ခင်ခင် ပေါင်းသင်းနေထိုင်ကြသည်။ အိမ်ရှေ့လေးတွင် ခုံလေးခင်းကာ ဆိုင်ပုံစံလေး လုပ်ထားသဖြင့် အိမ်အတွက် ချက်ရေးပြုတ်ရေးလည်း မပူရပေ။
ပေ ၃၀ ပေ ၅၀ အမွေရထားသော အိမ်လေးအား အိမ်ရှေ့ ၁၀ ပေချန်ကာ ပေ ၃၀ ပတ်လည် မြေစိုက်အိမ်ဆောက်ပြီး နောက်ဖေးတွင် အိမ်သာနှစ်လုံးဆောက်ထားလိုက်သည်။ အိမ်တခြမ်းအား အငှားထားကာ တခြမ်းက သူမတို့လင်မယားနေထိုင်၏။ အိမ်သာနှစ်လုံး အလယ်တွင် အုတ်ရေကန်လေးအား ရေဘုံပိုင်ဖြင့် တွဲထားလိုက်သည်။ အိမ်ငှား လင်မယားကလည်း အိမ်ကပ်သည်မရှိ လင်ရော မယားရော ဝန်ထမ်းတွေမို့ မနက်ထွက်ပြီး ညနေပိုင်းမှ ပြန်လာကြ၏။ သူမတို့နှင့် အသက်မတိမ်းမယိမ်းပင် လင်ဖြစ်သူက ကျော်နိုင်ဖြစ်ပြီး မယားဖြစ်သူက ဖြူဖြူလှိုင် ဖြစ်သည်။ ” မကုန်သေးဘူးလား မစု … ကျနော့်ကို ဂျင်းသုပ် တစ်ပွဲဗျာ … ထမင်းနဲ့စားဖို့ ” ဆိုင်ကယ်စက်ရပ်ကာ စုစုထွေး စားပွဲခုံဘေးမှ ကွေ့တွန်းပြီး အိမ်ထဲဝင်ရင်း လှမ်းအော်လိုက်သည်။ ” ဂျင်းက နဲနေတာ … ကိုကျော်နိုင် … လက်ဖက်လေးနဲ့ ရောသုပ်လိုက်မယ် … သိမ်းပါပြီရှင် … ကုန်လည်း ကုန်ပါပြီ ” ” ဟုတ် မစု … ပြီးရင် … အိမ်ထဲ လာပို့ပါဗျာ ”
………………………………………
အခန်း ( ၂ )
စုစုထွေးမှာ နောက်ဆုံးလက်ကျန် ဂျင်းနှင့်လဖက်အား ရောသုပ်ကာ ဆိုင်လေးသိမ်းလိုက်တော့သည်။ စားပွဲခုံလေးပေါ်မှ ငရုပ်သီးဗူး ငံပြာရည်ဗူး ဟင်းချိူမုန့်ဗူး အစရှိသည့် တို့အား တကောက်တောင်းကြီးထဲ ထည့်ကာ အိမ်ထဲ အရင်သွားပို့လိုက်သည်။ အသုပ်သုပ်ရာတွင် အသုံးပြုသော ပန်းကန်ခွက်ရောက်များ ဆေးကျောပြီး စားပွဲခုံ ဘေးပတ်ပတ်လည်အား ပြောင်ရှင်းနေအောင် တံမျက်စည်း လှဲကျင်းလိုက်၏။။ အကုန်ပြီးစီးမှ အိမ်၏ညာဖက်ခြမ်း ကန့်၍ ငှားထားသော ကျော်နိုင်တို့ဘက် ဂျင်းသုပ်ပန်းကန်လေးကိုင်ရင်း ဝင်လာခဲ့သည်။ သူမဝင်လာချိန် ကျော်နိုင်မှာ ဖုန်းကြည့်နေရာ ချစ်တင်းနှီးနောသော အသံခပ်တိုးတိုးလေး ကြားလိုက်ရ၏။ အိမ်တခြမ်းကန့်ထားပေမယ့် ကျော်နိုင်တို့လင်မယားမှာ ဧည်ခန်း အိပ်ခန်း မီးဖိုချောင်ခန်း သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ဖွဲ့ကာ နေထိုင်တတ်သည်။
” ကိုကျော်နိုင် … အသုပ်ရပြီနော် ” ” ဟုတ် … မစု ” ” မဖြူ … ပါမလားဘူးလား ” ” ဖြူဖြူက OT ရှိတာ မစုရေ … ည ၉ နာရီမှ ကျနော်သွားကြိုပေးရမှာ ” ကျော်နိုင်မှာ ဖုန်းအား ထိုင်ခုံပေါ်တင်ရင် ထလာကာ စုစုထွေးအား ဘေးတိုက်အနေထားဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ ဧည့်ခန်းအတွင်း စားပွဲခုံလေးပေါ် ဂျင်းသုပ်ပန်းကန်လေး တင်ကာ အဖုံးလေးဖုံးပေးနေစဉ် ဖက်ခံရသဖြင့် အိမ်ရှေ့တံခါးပေါက်ဘက်အား ကြည့်ကာ…
” အိုရ် … ကိုကျော်နိုင် တစ်ယောက်ယောက် ဝင်လာမှဖြင့် ” ” အိမ်ရှေ့တံခါး စိထားတယ်မလား မစုကလည်း … လူလာရင် နောက်ဖေးပေါက်က ထွက်ပြီး မစုတို့ဘက် ကူးလိုက်လေ ” ” ဟွန့် … ဉာဏ်ကြီးပဲ ” အိမ်မကြီးအား ကန့်ထားသဖြင့် ဘယ်ဖက်ခြမ်းမှ စုစုထွေးတို့ လင်မယားနေသော အခြမ်းအား ကျော်နိုင်တို့ နောက်ဖေးပေါက်မှ ထွက်ပြီး အိပ်ခန်းချင်း ကူးလို့ရနေသည်။
” ဒီလည်း ကြည့်ဦး မစုရယ် … ဖြူဖြူကလည်း အလုပ်ပန်းတော့ ပေးမလိုးဘူးဗျာ ၃ ရက်ရှိပြီ ” ” ဟင် … အာကွာ ” ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေးဝင်မလာခင် ဖုန်းထဲမှ အပြာကားတစ်ချို့ ကြည့်ထားသဖြင့် လီးက ထောင်မတ်နေသည်။ စုစုထွေးအား ဖက်ထားရာမှ ကိုယ်လုံးအားနောင်ဆုတ်ကာ ခါးပုံစဖြေပြီး ပုဆိုးအားပေါင်လယ်ထိလျှောချကာ လီးကြီးအား ပြလိုက်တော့၏။ စုစုထွေးမှာ မြင်မြင်ချင်း သွေးသားများ ဆူပွက်လာကာ သူမလက်ဖဝါးလေးအား ဘယ်ညာပွတ်ရင်း ခေါင်းလေးငုံ့ထားလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ အိမ်ငှားထားပြီး ၈ လ အကြာတွင် လက်ရဲဇက်ရဲဖြင့် မိန်းမကျမ်းကျေသော ကျော်နိုင်၏ ရင်ခွင်ထဲ သက်ဆင်းခဲ့ရ၏။ လင်ဖြစ်သူ ဇာနည်ထက် အပြုစု အယုယကောင်းပြီး လီးကြီးသော ကျော်နိုင်အား တိတ်တခိုးလေး စွဲလမ်းလာခဲ့ရသည်။
ဇာနည်မှာ နဂိုထဲက အေးဆေးသူဖြစ်သည့်အပြင် မိန်းမဖြစ်သူ၏ ကာမဆန္ဒများအား ပြည့်အောင်မဖြည့်စီးနိုင်ခဲ့ပေ။ လင်မယားသဘာဝ ကာမစိတ်ထကြွချိန် ထမိန်လှန်လိုးကာ ခဏနှင့်လရည်ထွက်ကာ ပြီးသွားလေ့ရှိသည်။ စုစုထွေးမှာလည်း အိမ်ထောင်ရေးသုခ အပြည့်ဝမရခဲ့သဖြင့် ကျော်နိုင်၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက်တွင် အထွဋ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ရ၏။ ခုလည်း သူမထမိန်လေး ခြေရင်းပုံကျနေကာ ပေါင်ကြားထဲ ကျော်နိုင်ခေါင်းက တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လုပ်ရှားနေသည်။ ” အ … ကို ကျာ် နိုင် … ရှီးးးးးး … မစု ရေ မ ချိုး ရ သေးဘူးလေ ” နေ့ခင်းဘက် တနေကုန် ဈေးရောင်းထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးမှာ ချွေးနံ့ စောက်ချီးနံ့များ ထွက်နေမည်ကို တွေးမိရင်း ကျော်နိုင်အား အားနာသည့်လေသံဖြင့် ပြောလိုက်မိသည်။ သို့သော် ကျော်နိုင်မှာ စောက်ပတ်တပြင်လုံးအား ယက်ရင်း အစိလေးအား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေရာ စုစုထွေးက သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲလိုက်ရင်း ကျော်နိုင် အားရပါးရ ယက်နိုင်စေရန် စောက်ပတ်လေးအား ကော့ပေးလိုက်တော့သည်။ စောက်ဖုတ်အယက်ခံရင်း အိမ်ရှေ့သို့ မကြာခဏ ကြည့်နေမိ၏။ ကျော်နိုင်မှာ စောက်စိလေးအားစုပ်ရင်း စုစုထွေးမျက်နာအား မော့ကြည့်နေရာ မျက်နာလေးမှာ တခုခုစိုးရိမ်နေသဖြင့် ကာမစိတ်မကြွသလို ခံစားနေရသည်။
” မစု ” ” ရှင် ” ” လူဝင်လာမှာ စိုးရင် … နောက်ဖေးခန်းထဲ သွားရအောင်လေ ” ” အင်း … ကိုကျော်နိုင် … ကျမ စိတ်မလုံဘူး ဖြစ်နေတာ ” ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေးစောက်ဖုတ်မှ မျက်နှာအားခွာရင်း ထရပ်လိုက်သည်။ ” လာ … မစု ” ထမိန်အား ဘယ်လက်ဖြင့် ကောက်ကိုင်ကာ ညာလက်က စုစုထွေးခါးလေးအား သိုင်းဖက်ရင်း အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ခဲ့လိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ ထမိန်မပါပဲ ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားအိအိကြီးများ ရမ်းခါရင်း ကျော်နိုင်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲ ရောက်ရှိသွား၏။ ညနေစောင်းမို့ အိမ်အနောက်ဖက် မှောင်ရိပ်သန်းနေသော အိပ်ခန်းလေးက တိတ်ဆိတ်နေလျက်။ ကျော်နိုင်က မီးခလုပ်လေးဖွင့်ရင်း စုစုထွေးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ” မစု စိတ်မပူနဲ့နော် … မစုယောင်္ကျား ကိုဇာနည်က ည ၈ နာရီမှ ပြန်လာမှာမလား … ကျနော့်မိန်းမ ဖြူဖြူကို ည ၈ နာရီ သွားကြိုရမှာ … အခုမှ ၆ နာရီရှိသေးတာ တကယ်လို့ လူဝင်လာလည်း နောက်ဖေးပေါက်ကထွက်ပြီး … မစုတို့အခန်းဘက် ကူးသွားပေါ့ ” ” အင်းပါ … ကိုကျော်နိုင်ရယ် ” စုစုထွေးတစ်ယောက် အိပ်ခန်းမျက်နှာချက်အား မော့ကြည့်နေစဉ် အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီ ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။ အချိန် ၂ နာရီလောက်ရသဖြင့် ကျော်နိုင်က တုံးလုံးချွတ်လိုးရန် စိတ်ကူးထားပုံရသည်။ ဘော်လီကျွတ်သည်နှင့် ဖြူဖွေးတင်းမာသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက ရုန်းထွက်လာတော့၏။
” လှလိုက်တာ … မစုရယ် ” ” အံမယ် … ဒီလိုတွေ ပြောပြီး ညာညာစို့နေတာ ဟွန့်နော် … အာ … ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် … အ ” စုစုထွေးမှာ မျက်လုံးများရီဝေလာကာ ကျော်နိုင်အား မကြည့်ပဲ ပြောနေလိုက်သည်။ သူမစကား မဆုံးခင် နို့သီးခေါင်းနီတာရဲလေးအား ဆွဲစို့ခံလိုက်ရ၏။ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား ကုန်းစို့ရင်း ကျော်နိုင် ညာဘက်လက်မှာ စုစုထွေးပေါင်ကြားမှာ စောက်ဖုတ်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ” ရှီးးးး … ဟူးးး … ကိုကျော်နိင်ရယ် ” အားရကျေနပ်သော မျက်နှာလေးနှင့် ခပ်တိုးတိုးညည်းကာ နို့စို့နေသော ကျော်နိုင်ခေါင်းလေးအား ဆွဲကိုင်ထားမိ၏။ ကျော်နိုင်မှာ နို့အုံကြီးများအား ပါစပ်ဖြင့်ငုံရင်း ပါးစပ်ထဲရောက်မှ နို့သီးခေါင်းလေးအား သွားဖြင့် မထိတထိလေးကိုက်ပေးရာ စုစုထွေးတစ်ယောက် ကော့ပျံကာ စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် ထူးကဲစွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးအားလွတ်ရင်း အောက်ဖက်သို့ လျှာအပြားလိုက်ရွေ့ယက်ရာ စုစုထွေး၏ ဆီးခုံးနားရောက်ရှိလာတော့၏။
စောက်ခေါင်းဝလေးတွင် အရည်ကြည်များစို့ကာ ဘေးနှုတ်ခမ်းသား စောက်ပတ်အသားဆိုင်နှစ်ခုမှာ ဖောင်းကြွနေသည်ကို မီးရောင်ဖြင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရသည်။ စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းထိပ်နားရှိ ခေါင်းပြူထွက်နေသော စောက်စိမှာ လက်သန်းတစ်ဆစ်ခန့်ရှိပြီး စောက်မွှေးများမှာ ဆီးခုံးပေါ်မှ ပေါင်ခြံအထိ ထိကပ်ပေါက်ရောက်နေ၏။ ကျော်နိုင်လည်း တကယ်တော့ စုစုထွေး စောက်ပတ်အား အမြဲယက်ချင်နေမိသည်။ မိန်မဖြစ်သူ ဖြူဖြူလှိုင်ထက် အပြားပိုကြီးပြီး စောက်ခေါင်းပေါက် ကျဉ်းသော စုစုထွေး အဖုတ်လေးအား လစ်တာနဲ့လိုးချင်နေမိတော့သည်။
” မစု စောက်ပတ်ကြီးက … ချစ်စရာ ကောင်းလိုက်တာကွာ ” ကျော်နိုင်က ပြောပြီးပြီးချင် ဒုတိယအကြိမ် စောက်ဖုတ်ကြီးအား ထိုးယက်တော့သည်။ စုစုထွေးမှာ သူမစောက်ပတ်အား ကျော်နိုင်ပါးစပ် ထိကပ်သည်နှင့် ပေါင်တန်များအား ဖြဲကာ သူမနို့သီးခေါင်းလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ချေရင်း ကာမအရသာ ခံစားနေလိုက်၏။ အတော်ကြာကြာယက်ပေးရာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖေါင်းကားလာပြီး စောက်ရည်များ အိုင်လာ၏။ အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာဖျားနှင့်ထိုးခွဲကာ မာခဲနေသော စောက်စိအား ဖိကိုက်ခံရစဉ် စုစုထွေးတစ်ယောက် ဖင်ကြီးကြွတက်လာကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေရတော့သည်။
” အားးး အားးးး … ထွက် … ထွက် … အ ရှီးးးးးးးး … ထွက် ကုန် ပါ ပြီ … ကို ကျော် နိုင် ရယ် … အမလေးးး အ အားးးးးးးးး ” တကိုယ်လုံး ကော့ပျံတွန့်လိမ်ကာ ကျော်နိုင်မျက်နာအား သူမစောက်ပတ်ဖြင့် ဆွဲကပ်ထားတော့၏။ ရင်ဘတ်လေးနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြင့် အသက်မျှင်းရှုနေကာ စောက်ရည်များကုန်မှ ကျော်နိုင် မျက်နာအား သူမအဖုတ်လေးမှ ခွာပေးလိုက်သည်။ ” ကောင်းလိုက်တာရှင် … ဟူးးးးးး ရှီးးးးးးးး ” ကုတင်ပေါ်တွင် ထထိုင်ကာ ကျော်နိုင်မျက်နှာပေါ်ပေပွနေသော သူမစောက်ရည်များအား လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။ လင်ဖြစ်သူနှင့် ဆက်ဆံချိန် ဒီလောက် မယုယခဲ့ချေ။ လင်ဖြစ်သူကလည်း ထမိန်လှန်လိုးကာ လရည်ထွက်တာနှင့် ထိုးအိပ်တတ်သည်။ လင်ဖြစ်သူဇာနည်ထက် အပြုစုအယုယကောင်းသော ကျော်နိုင်အား စေတနာတွေ ပိုနေမိ၏။ မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ရည်များပြောင်အောင်ယက်ပြီးမှ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လိုက်သည်။ ကျော်နိုင်ပါးစပ်မှ စောက်ချီးနံ့လေးများ သူမနှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသဖြင့် စိတ်ထဲသိမ့်ကနဲ့ဖြစ်ကာ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်ထားမိပြန်၏။ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာမှ ခဏအကြာတွင် ကျော်နိုင်က ထရပ်ရင်း ပုဆိုးအား အောက်သို့ဖြည်ချပစ်သည်။ ပေါင်ကြားမှ မပျော့မမာ အနေထားဖြင့် ခပ်ငိုက်ငိုက်စင်းကျနေသော ကျော်နိုင် လီးကြီး ထွက်ပေါ်လာရာ… ” အမလေး … ကြောက်စရာကြီး … ကြည့်ပါဦး ” စုစုထွေးက ပြောပြောဆိုဆိုပင် ကျော်နိုင်၏ နီညိုရောင် သန်းနေသော လီးကြီးအား သူမညာဖက်လက်လေးဖြင့် ပင့်ကိုင်လိုက်၏။
…………………………………
အခန်း ( ၃ )
ကျော်နိုင်လီးကြီးမှာ ချက်ချင်း စုစုထွေးလက်ထဲ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ တင်းမာလာတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်း တုတ်ခိုင်ကြီးမားလာသော လီးကြီးမှာ စုစုထွေး လက်ဖဝါးပေါ်မှ ကော့တက်ကာ ဒီဖူးကြီးက ရဲတက်လာ၏။ စုစုထွေးမှာ ကြည့်ရင်း သူမမျက်လုံးလေးများ အရောင်တောက်လာကာ လီးကြီးအား ဖမ်းကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ လီးတဝက်လောက်မှ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ဖူးအားကားထွက်လာအောင် လီးအရည်ပြားအား ဖြဲချလိုက်သည်။ မှိုပွင့်ပုံစံ ကားထွက်လာသော ဒစ်ကြီးအား မက်မက်မောမောကြည့်ရင်း နမ်းရှိုက်လိုက်တော့၏။ ” ရှီးးးး အ … စုပ်ပေးပါလား မစုရယ် ” ” ကျမ … မစုပ်တတ်ဘူးလေ … ကိုကျော်နိုင် ” ” မခက်ပါဘူး မစုရယ် … ပါးစပ်လေးထဲ ငုံထားရင် ရပြီလေ ” စုစုထွေးမှာ ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေပေမယ့် လင်ဖြစ်သူဇာနည်တောင် လီးစုပ်မပေးဘူးသဖြင့် ကျော်နိုင့်လီးကြီးအား စုပ်ပေးရန် တွန့်နေမိသည်။ ဒုတိယအကြိမ် လီးကြီးအား ပြန်ဖြဲကြည်စဉ် ဟနေသော သူမနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ဒစ်ဖူးမှာ ဖလွပ်ကနဲ့ ဝင်ရောက်လာတော့၏်။
” အု ဝု … ဖလွပ် … ဝူး ” ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေးခေါင်းအား ညှပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်လေးထဲ လီးထိပ်အား ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ ရုတ်တရက် လန့်ကာ လျှာဖြင့်ထိုးထုတ်ရာ လီးထိပ်အပေါက်လေးအား လျှာဖျားဖြင့် ထိုးမိသဖြင့် ကျော်နိုင်တစ်ယောက် ပေါင်များဆက်ကနဲ့တုန်သွားကာ အရသာထူးကဲသွားရသည်။ အလိုအလျောက် စုစုထွေးခေါင်းအားထိန်းပြီး လီးကြီးအား အရင်းထိ ထိုးသွင်းမိတော့၏။ ” အု ဝု … အု ဝူး ဖလူး … ဖလူး ” ကျော်နိုင့်လီးကြီးမှာ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်ကြပ်စွာ တိုးဝင်သွားပြီး အာကောင်အပျော့အားထိုးမိသဖြင့် စုစုထွေးတစ်ယောက် တဝုဝု တဝူးဝူးဖြင့် ကျော်နိုင်ပေါင်နှစ်ဖက်အား ကျားကန်တွန်းနေတော့သည်။ ကျော်နိုင်မှာ အာခေါင်ထဲထိ လီးအားစိမ်ထားရင်း ငုံ့ကြည့်ရာ နဖူးကြောများထောင်ပြီး မျက်ရည်များကျနေသော စုစုထွေးမျက်နှာအားမြင်မှ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်၏။
” ဝူး ဖလူး … ပလွပ် … အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် ” စုစုထွေးမှာ လီးကြီးပါးစပ်ထဲက ကျွတ်ထွက်မှ အသက်လုရှုရင်း တဟွတ်ဟွတ်နှင့် သီးနေရှာသည်။ ” ဟာ … ဆောရီးနော် မစု … တအားကောင်းသွားလို့ပါ ” ကျော်နိုင်မှာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ထိုင်ချကာ စုစုထွေးမျက်နာလေးအား တရှုံ့ရှုံ့နမ်းရင်း ပြာပြာသလဲ တောင်းပန်နေ၏။
” သွား … တအားဆိုးတာပဲ … ဒီမှာဖြင့် အသက်ရှူကြပ်လာရတာ ” စုစုထွေးမှာ မျက်လုံးလေး ပုတ်ကာပုတ်ကာဖြင့် ပြောရင်း နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ ပါးစပ်အလိုးခံရစဉ် ထွက်ကျလာသော သွားရည်အကျိအချွဲများအား လက်ခုံဖြင့် သုတ်နေရှာသည်။ ခဏအကြာ ကျော်နိုင်၏ ချော့မြူမှု့အောက်တွင် ကာမစိတ်များ ပြန်လည်ထကြွလာကာ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်မိနေပြန်သည်။
” ကိုကျော်နိုင် … တအား မကြမ်းနဲ့နော် ” ” ဟမ် ” ဒူးထောက်ထားသော ကျော်နိုင်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား သူမပါသာ ကုန်းစုပ်ပေးနေ၏။ ကျော်နိုင်မှာ ထင်မှတ်မထားသော စုစုထွေး အပြုမှုကြောင့် အံသြောကျေနပ်သွားမိသည်။ လီးထိပ်အား နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ သွင်းကာစုပ်ပေးနေသော စုစုထွေး၏ နို့အုံလေးအား ပြန်လည်ညှစ်ချေပေးရင်း အရသာခံနေလိုက်သည်။ ပါးစပ်မှ လီးစုပ်ပုံစုပ်နည်းအား ပြောပြနေရာ စုစုထွေးမှာ လီးတဝက်ခန့်ထိ မျိုကာ စုပ်တတ်လာ၏။ တဖြည်းဖြည်း လီးကြီးမှာ ပေါက်ကွဲမတတ် တင်းပြောင်လာရာ စုစုထွေးပါစပ်မှ လီးအား ဆွဲထုပ်ရင်း ပက်လက်လှန်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပက်လက်ဖြစ်နေသော သူမပေါင်ကြားထဲ နေရာယူကာ စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးအား တေ့လိုက်တော့၏။
” ဗျစ် ဗျစ် … အ … ဖြည်းဖြည်း … ဘွတ် … အားးး … ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးနော် ကိုကျော်နိုင် … ကြပ်သေးတယ် ” ” အင်းပါ … မစု ရဲ့ ” စုစုထွေးက အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် လင်ဖြစ်သူဇာနည်လီးမှာ သေးသဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးက အပျိုနှင့်မခြားလှပေ။ တုတ်ခိုင်ထွားကြိုင်းသော ကျော်နိုင်လီးကြီးမှာ စုစုထွေး စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖြင့် ဝင်ထွက်နေ၏။ ကျော်နိုင်မှာလည်း အပျိုတစ်ယောက်အား လိုးနေရသလို စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိလှသည့် စောက်ဖုတ်အား လိုးမဝနိုင်အောင် ဖြစ်နေရှာသည်။ စုစုထွေး စိတ်တိုင်းကျ ထိန်းလိုးရင်း အတော်ကြာမှ ဖိလိုးခွင့်ရသည်။ စုစုထွေးမှာလည်း အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်လာကာ ကျော်နိုင်ဒူးဖူးကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ထိထိမိမိ ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် ကာမစည်းစိမ် ရရှိနေတော့၏။
” ဗျစ် … အ … ဘွတ် ဘွတ် … အားးးးးး … ဖွပ်ဖွပ် … အင်း … ဆောင့်ဆောင့် … ကိုကျော်နိုင် … အားမနာနဲ့ ” စုစုထွေးတစ်ယောက် သူမဖင်ကြီးအား ဘယ်ညာရမ်းကာ ကော့ထိုးနေသဖြင့် ကျော်နိုင်မှာ မနားတမ်းလိုးရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ထပ်မန်တောက်လောင်လာရသည်။ ဖင်သားဆိုင်ကြီး မြောက်တက်လာချိန် ခါးလေးအား ဆွဲကိုင်ရင်း ဆီးခုံးချင်းထိအောင် ပစ်ပစ်လိုးလိုက်တော့၏။ ” အားးး … ကောင်းလား မစု … အင့် ဘွတ် … ဗျစ် ဘွတ်ဘွတ် ” ” ရှီးးးးးးး … အ … ကောင်းတယ်… ဖွပ်ဖွပ် … ဗျစ် … အားးး … လိုးလိုး … အင်း ဟုတ်တယ် … နာနာလေး လိုးပေး ” စုစုထွေး ရမ္မက်သံလေးများကြောင့် ကျော်နိုင်မှာ အံကြိတ်ရင်း လီးတဆုံး ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတော့၏။ စောက်ပတ်လေးထဲ လီးကြီးက အရှိန်ပြင်းပြင်း ဝင်ထွက်နေရာ စုစုထွေးတစ်ယောက် ဖင်ကြီးအား မရမ်းနိုင်တော့ပေ။ ကျော်နိုင်၏ တရကြမ်း လိုးချက်များအား တင်းခံကာ ညည်းနေတော့သည်။
” အားဟား … ကောင်းလိုက်တာ ကိုကျော်နိုင်ရာ … ရှင့်လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ လာလာထိတာ … ကျင်စိမ့်နေတာပဲ … ရှီးးးးးးး ” ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေး ခါးလေးအား ဆွဲကိုင်ရင်း မီးပွင့်မတတ်လိုးရာ ခဏအကြာတွင် နှစ်ဦးသား ဆီးခုံးချင်းကပ်နေအောင် ဖိကပ်ထားရင် ပြိုင်တူနီးပါး အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည်။ စုစုထွေးမှာ ကျော်နိုင်လည်ပင်းအား ဆွဲဖက်ရင်း မျက်နာအနှံ့နမ်းကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် လီးကြီးအား ညှစ်ပေးနေတော့၏။ ” ကောင်းလား … မစု ” ” အင်းးး ” နှစ်ဦးသား ခဏအနားယူကာ ခေါင်းရင်းမှ တိုင်ကပ်နာရီအားကြည့်ရာ ည ၇ နာရီခွဲနေသဖြင့်… ” ကိုကျော်နိုင် … ခဏနေ … ဇာနည် ပြန်လာတော့မယ် … ကျမသွားမယ်နော် ” ” အင်းပါ မစုရယ် … ခဏလေး ” ကျော်နိုင်က ပက်လက်လေးအနားယူနေသော စုစုထွေး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား တေ့စုပ်ပြီး ထခိုင်းလိုက်သည်။ စုစုထွေးလည်း ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အဝတ်စားများပြန်ဝတ်ရင်း နောက်ဖေးပေါက်မှထွက်ကာ သူမအိပ်ခန်းဘက် ကူးလာခဲ့၏။ သူမအင်္ကျီမှာလည်း စောက်ရည်များပန်းထွက်ချိန်စင်သွားပုံရသည်။ အနံ့များစွဲနေသဖြင့် ခဏနားပြီး ရေချိုးရာ တခါတည်း လျှော်လိုက်ရသည်။ ရေချိုး သနပ်ခါးလူးပြီးချိန် လင်ဖြစ်သူ ဇာနည်ရောက်လာရာ ထမင်းပွဲပြင်ရင်း အတူ စားလိုက်ကြ၏်။
” ငါ့ မိန်းမ … ဒီနေ့ လှနေပါ့လားကွ ” ” အံမယ် … မောင့် အကြိုက် နေတိုင်း ချက်ကျွေးနေတာပါနော် … မြှောက်မနေနဲ့ ဟွန့် ” ” မမြောက်ပါဘူး မိန်းမရာ … တကယ်ပါဟ ” ” ကဲပါ … များများစား … ခဏနားပြီး ရေချိုး … ကျမ ရေလှုပ်ထားခဲ့တယ် ” စုစုထွေးမှာ ရမ္မက်ဆန္ဒများနောက် လိုက်နေမိပေမယ့် လင်ဖြစ်သူဇာနည့်အပေါ်တွင် ဝတ္တရား မပျက်ကွက်ခဲ့ပေ။ ဇာနည်ရေချိုးပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်အလာ ရေလဲပုဆိုးနှင့် တဘက်အား အဆင်သင့် ထုတ်ထားပေးသည်။ သူမတို့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ကော်ဖီသောက်ရင်း တီဗွီကြည့်နေစဉ် တဖက်ခန်းမှ ကျော်နိုင်၏ နုတ်ဆက်သံ ကြားလိုက်ရတော့၏။
” မစု … ကိုဇာနည် … မိန်းမ သွားကြိုမလို့ဗျို့ အိမ်ဘက် ကြည့်လိုက်ပါဦး ” ” ဟုတ် ဟုတ် … ကိုကျော်နိုင် … သွားသွား … ကျနော်တို့ရှိပါတယ် ” ဇာနည်မှာ ကျော်နိုင်အား ပြန်ဖြေရင်း ရှေ့မှ ကော်ဖီခွက်အား ယူကာ တငုံမော့သောက်ရင်း တီဗွီဆက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ ကျော်နိုင် ဆိုင်ကယ်နှင့် ထွက်သွားပြီး အိမ်တံခါးပိတ်သံ ကြားမှ ဇနီးဖြစ်သူအား စကားစပြောလိုက်၏။ ” မဖြူက … နောက်ကျတာလား စု ” ” ဒီနေ့ ညပိုင်း … ဂျူတီရှိတယ်လို့ … ညနေက ကိုကျော်နိုင်ပြောနေတာ … မောင် ” ” အင်း … ကိုကျော်နိုင်တို့ လင်မယားလည်း ယောင်္ကျားက OT ဆင်းလိုက် မိန်းမက OT ဆင်းလိုက်နဲ့ လိုးချိန်တောင် မရှိဘူးနေမှာ ”
” ဟယ် … မောင်ကလည်း … ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ” ” အေးလေ စုရဲ့ … မောင်တို့ အားတာတောင် နေ့တိုင်း မလိုးဖြစ်ဘူးလေ ” ” အိုရ် … သွား … မောင်နော် … ခ်ခ် ” လင်ဖြစ်သူ ဇာနည် စကားကြောင့် စုစုထွေးမှာ ရယ်မိလိုက်သည်။ ” မောင့်မယား ခုနလေးတင် … ကိုကျော်နိုင် လိုးသွားတာ … မောင်မှမသိတာလေ ” ဒီစကားကိုတော့ စုစုထွေးတစ်ယောက် စိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်မိတော့သည်။ ၁၀ နာရီမတ်တင်းလောက်မှ ကျော်နိုင်တို့ လင်မယား ပြန်လာရာ ရုံးကအပြန် ခေါက်ဆွဲကြော်ဝယ်လာရာ စုစုထွေးတို့ လင်မယားအတွက်ပါ ပိုဝယ်လာခဲ့၏။
” မစု … အိပ်ပြီလား ” ” မအိပ်သေးဘူး မဖြူရေ … တီဗွီကြည့်နေကြတာ တံခါးစိထားတာ … တွန်းလိုက်ရတယ် ” ” ခေါက်ဆွဲကြော် … လာပို့တာပါ” ” အားနာစရာကြီး … မဖြူရယ် ” ” မနာရပါဘူး မစုရယ် … ဒီလူနဲ့ဒီလူလေး ရှိတာ … ခုံပေါ်ပဲ တင်ထားလိုက်မယ် ” ဖြူဖြူလှိုင်မှာ အပေါ်ပိုင်းအင်္ကျီအဖြူနှင့် အောက်ပိုင်း ဒူးဖုံးစကပ် အကွဲလေးဝတ်ကာ ဌာနဆိုင်ရာရင်ထိုးတံဆိပ်လေးက ရင်ဘတ် ဘယ်ဘက်ခြမ်းအား တပ်ဆင်ထားရင် ဝင်လာခဲ့သည်။ ” ရတယ် မဖြူ … ခုံပေါ်ပဲထားလိုက် … ကျမလာပြီ ” စုစုထွေးမှ တီဗွီကြည့်နေရာမှ ထရပ်ကာ ဖြူဖြူလှိုင့်နားလျှောက်သွားရင်း ခေါက်ဆွဲကျော်နှင့် ဟင်းရည်ထုပ်လေးအားယူပြီး စားပွဲခုံပေါ် တင်လိုက်တော့၏။
” စားကြနော် … ကိုဇာနည်ရောပဲ ” ” ဟုတ် မဖြူ … ထမင်းစားထားလို့ ခဏနေမှပဲ စားလိုက်မယ် ” ဖြူဖြူလှိုင်မှာ စုစုထွေးအားပြောရင်း ဇာနည့်ပါ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ” နောက်လ … ရာထူးတိုး စာမေးပွဲ သွားဖြေရမှာ နေပြည်တော်ကို … ကိုကျော်နိုင်ကို … ကိုဇာနည်တို့ လင်မယားဆီပဲ … အပ်ထားရမှာ ” ” အော် … ရပါတယ် မဖြူရယ် … စိတ်ချ လက်ချသွားပါ ” ” ဟိုမှာ ရက် ၂၀ လောက် ကြာမှာ မစုရဲ့ … စာမေးပွဲ မတိုင်ခင် ကြိုသွားရမယ် ” ” ရပါတယ် … ကိုကျော်နိုင်တစ်ယောက် အတွက် ထွေထွေထူးထူး ပိုမချက်ရပါဘူး … စားရေးသောက်တာ မပူပါနဲ့ ” ” ကျေးဇူးပါ မစုရယ် … သွားကာနီးကျ ကြိုပြောပါ့မယ် … ကဲ … စားလိုက်ကြဦး … ကျမလည်း ခုမှ ရုံးကရောက်တာ … မစားခဲ့ရလို့ သွားပြီနော် ” ” ဟုတ် … မဖြူ ” ဖြူဖြူလှိုင် ထွက်သွားပြီး ခဏအကြာ စုစုထွေးတို့လင်မယားနှစ်ယောက် ခေါက်ဆွဲကြော်ဝင်သလောက်စားကာ တီဗွီပိတ် ဧည့်ခန်းမီးပိတ်ပြီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြသည်။ နောက်တနေ့မနက် အိပ်ယာထ ချက်ပြုတ်နေစဉ် ဇာနည်တစ်ယောက် ဆိုင်ကယ်တက္ကစီဆွဲရန် မိန်းမဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ရင်း အိမ်မှ ထွက်ခွာသွား၏။ ” စုရေ … မောင် သွားပြီဟေ့ ” ” အင်း မောင် … ညပိုင်း ဆိုင်မသောက်ရဘူးနော် … အိမ်ဝယ်သောက် ” ဇာနည်မှာ တပတ် နှစ်ရက်ခန့် အရက်သောက်လေ့ရှိသည်။ ဒီနေ့လည်း အဖိတ်နေ့မို့ စုစုထွေးမှာ လင်ဖြစ်သူအား မှာနေရ၏။ သို့သော် ဇာနည်မှာ ညပိုင်း အရက်မသောက်ဖြစ်တော့ပေ။ စုစုထွေး တစ်ယောက် ချက်ပြုတ်ပြီး ရေမိုးချိုးကာ နေ့လည် လက်ဖက်သုပ်ဆိုင်လေးထွက်ရန် ပြင်ဆင်နေစဉ် အိမ်ရှေ့ခန်းမှ ဖုန်းမြည်သံကြောင့် ဧည်ခန်းတွင်းလျှောက်လာပြီး ဖုန်းဖွင့်နားထောင်လိုက်၏။
” ဟင် … မောင်လား … ထူးထူးခြားခြား … ဖုန်း တွေ ဆက် ……… ” ” မဟုတ်ဖူးခင်ဗျ … ဒီဖုန်းပိုင်ရှင်ရဲ့ ဖုန်းထဲမှာ … ဖုန်းနံပတ်တွေ့လို့ ခေါ်ကြည့်တာပါ ” ” ဟုတ် … ဒါ ကျမ ယောင်္ကျားဖုန်းပါ … ဘာဖြစ်လို့ပါလည်းရှင် ” ” လိပ်စာလေး တစ်ချက်လောက် … ကျနော် လာခဲ့ပါ့မယ် ” ” ရှင် … မောင် … မောင် … မောင်ဘာဖြစ်လို့လဲရှင် ” ” စိတ်မပူပါနဲ့ ခင်ဗျာ … လိပ်စာလေးသာ ပြောပါ ” စုစုထွေး လိပ်စာပေးပြီး နာရီဝက် အကြာတွင် သူမအိမ်ရှေ့ အိမ်စီးကားအဖြူလေး ရောက်ရှိလာသည်။ ကားတံခါးဖွင့်ကာ အသက် ၄၀ ခန့် အသားညိုညို မျက်နှာလေးထောင့်ဆန်ဆန်နှင့် လူတစ်ယောက် အိတ်လေးတလုံးလွယ်ထားလျက် အိမ်ရှေ့ထွက်စောင့်နေသော စုစုထွေးနား လျှောက်လာခဲ့၏။
” ခုန … လိပ်စာပြောတာ ညီမထင်တယ် ” ” ဟုတ် … ကျမ နာမည် စုစုထွေးပါ… မောင် … အဲ … ကျမယောင်္ကျား ဘာဖြစ်လို့လဲရှင် ” ” အိမ်ထဲဝင်ပြောရအောင် … ညီမ ” ” ဟုတ် … ဟုတ် … ဝင်ပါရှင် ” စုစုထွေးတို့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းအရောက် ကားဖြင့်လာသူမှာ ခုံတစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ကာ အဖြစ်ပျက်များ ပြောပြနေသည်။ ” ကျနော့်နာမည် … မျိုးအောင်ပါ ညီမ … ဒီလိုပါဗျာ … ဟောဒီက ညီမအမျိုးသား ကိုဇာနည်ကို ကျနော့် သူဌေးကားနဲ့ တိုက်မိလိုပါ ” ” ရှင် … အမလေးးး … ဘာ ဘာ ဘာဖြစ်သွားလဲရှင် ” စုစုထွေး တစ်ယောက် မျက်စိမျက်နာပျက်ကာ ပြာပြာသလဲ မေးနေမိ၏။ ” စိတ်အေးအေး ထားပါဗျာ … ခြေသလုံးရိုးကျိုးသွားတာပါ … အသက်အန္တရာယ် မရှိပါဘူး ” ” ဒုက္ခပါပဲရှင် … အဟင့် ဟင့် ”
” ဟုတ် အဲတာ … ကျနော်တို့က ဆေးရုံခေါ်သွားပြီး လိုအပ်တာ မှန်သမျှ အကုန်လုပ်ပေးထားပါတယ် … အမှု့မဖွင့်ဖို့ပြောတော့ ကိုဇာနည်က ဒီကညီမနဲ့စကားပြောပါ ဆိုလို့ လာခဲ့ရတာပါ ” စုစုထွေးမှာ ပင်ကို အေးဆေးသူမို့ ယောင်္ကျားဖြစ်သူအား ခြေထောက်ပြန်ကောင်းသည်အထိ တာဝန်ယူခိုင်းပြီး အမှု့မဖွင့်ကြောင်း ပြန်လည်ပြောဆိုလိုက်သည်။
” ဟုတ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် … ညီမရယ် … ခုမှ အစ်ကိုလည်း … စိတ်အေးရတော့တယ် ” မျိုးအောင်မှာ အမှန်တကယ် စိတ်သက်သာရာ ရသွားပုံနှင့် နဖူးမှ ချွေးများအား သုတ်ရင်း လွယ်ထားသောအိတ်အတွင်း မှ ပိုက်ဆံ တစ်ထုပ် ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ” ဒါလေး လောလောဆည် လက်ခံပေးပါနော် ညီမ … နစ်နာကြေးသဘောပါ … သူဌေးက ပေးခိုင်တာပါ … ကိုဇာနည် ပြန်ကောင်းတဲ့အထိလည်း အကုန်တာဝန် ယူပေးမှာပါ ” ” မဟုတ်တာရှင် မပေးပါနဲ့ … ကျမယောင်္ကျား အကောင်းပကတိ … ပြန်ဖြစ်ရင်ကို ကျေနပ်ပါတယ် ”
” ယူပါ ညီမရယ် … ညီမ အမှု့မဖွင့်တော့ သူဌေးလည်း အလုပ်အကိုင် မပျက်တော့ဘူးလေ … ဒါ သိန်း ၂၀ ပါ … လိုအပ်ရင် ထပ်ပေးဖို့လည်း မှာထားပါတယ် ” မျိုးအောင်က ဇွတ်အတင်းပေးနေသဖြင့် စုစုထွေးလည်း လက်ခံကာ အိမ်ထဲ ဗီရိုလေးထဲ ထည့်သိမ်းလိုက်သည်။ ထိုနောက့် ဇာနည်၏ အဝတ်စားများနှင့် ရေနွေးဓတ်ဗူး အခြားအသုံးဆောင် ပစ္စည်းများ ယူကာ မျိုးအောင်ကားလေးဖြင့် လိုက်လာခဲ့လိုက်၏။ အရိုးအကြော အထူးကုဆေးခန်းတွင် သီးသန့်ခန်းငှားထားပေးရာ စုစုထွေးတို့ဝင်လိုက်သည်နှင့် ဇာနည်မှာ လူနာကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လေး အိပ်ပျော်နေတော့သည်။ တာဝန်ကျ ဆရာမှာ ဓာတ်မှန်စာရွတ်အား ထောင်ကြည့်ရင်း အခန်းတွင်း ဝင်လာသော စုစုထွေးတို့အား ပြုံးပြီး နုတ်ဆက်လိုက်၏။
” လူနာရှင်တွေလား … ခင်ဗျာ ” ” ဟုတ် ဆရာ … ကျမက သူ့အမျိုးသမီးပါ ” ” ဟုတ် … ခင်များအမျိုးသားက ပုခုံရိုးအက်ပြီး ခြေသလုံးရုံးကျိုးသွားတာပါ … လိုအပ်တာတွေ အကုန်လုပ်ထားပါတယ် … မနက်ဖြန် နေ့လည်လောက်မှ စတီးရိုး ဖေါက်ဆွဲရမယ် ” ” ဟုတ်ကဲ့ … လိုအပ်တာ အကုန်လုပ်ပေးပါဆရာ … အစစအရာရာ … အားကိုးပါတယ် ” တာဝန်ကျ ဆရာဝန်၏ စကားအဆုံး မျိုးအောင်မှ ဝင်ပြောလိုက်၏။ နောက်ရက် ညနေမှ ဇာနည်ခြေထောက်အား စတီးရိုးဖေါက်ဆွဲကာ ပုခုံးအား ကျောက်ပတ်တီးစည်းပေးကြသည်။ ဇာနည်မှာလည်း ပုခုံးနှင့် ခြေထောက်မှ လွဲ၍ ကျန်တာမထိခိုက်ပေ။ မျိုးအောင်မှာလည်း နေ့တိုင်းလာကြည့်၍ လိုအပ်တာများ ဆောင်ရွတ်ပေးနေသည်။ ငွေရေးကြေးရေး ဆေးဝါးအစ အကုန်ပြည့်စုံအောင် ဂရုစိုက်ပေး၏။ ၂ ပတ်အကြာတွင် ကားဖြင့်တိုက်မိသော သူဋ္ဌေးကိုယ်တိုင်ရောက်လာကာ ဇာနည်အား ကျေးဇူးတင် စကားပြောရင်း စုစုထွေး တစ်ယောက်ထဲ ညစောင့်နေရသဖြင့် တပည့်ဖြစ်သူ မျိုးအောင်အား ညပိုင်းစောင့်ရန် ပြောနေလိုက်၏။
စုစုထွေးမှာလည်း မနက် အိမ်ပြန် ဇာနည်၏ အဝတ်ဟောင်းများ လျှော်ဖွတ်ကာ ထမင်းဟင်းချက် ဆေးခန်းသို့ ပြန်လာ စိတ်မောလူမော ဖြစ်နေစဉ် ညပိုင်း မျိုးအောင် လာစောင့်သဖြင့် ညဘက်တွေ အနားရခဲ့သည်။ သီးသန့်စပယ်ရှယ်ခန်းမို့ ၁၅ ပေ ပေ ၃၀ လောက် ကျယ်ဝန်းပြီး ဝင်ဝင်ချင်း ရေခဲသေတ္တာ အသေးတစ်လုံးနှင့် ပစ္စည်းတင်ရန် အံဇွဲပါခုံအသေးတစ်လုံး အရှေ့ဘက်ခြမ်းတွင်ပါရှိ၏။ ရေခဲသေတ္တာ၏ မြောက်ဖက်တွင် လူနာ ကုတင်ရှိပြီး ဇာနည် အိပ်စက်အနားယူကာ ကုတင်ခြေရင်းတွင် လိုက်ကာခြား၍ ကုတင်အပိုတစ်လုံးပါရှိသေးသည်။ ကုတင်နှစ်လုံးကြား မျက်နှာချင်းဆိုင် အနောက်ဖက်တွင် နံရံကပ် တီဗွီတစ်လုံး ထားရှိပြီး ကုတင်အပိုနှင့် တည့်တည့်တွင် တန်းလျားခုံအရှည်တစ်လုံး ပါရှိ၏။ ကုတင်အပို၏ မြောက်ဖက်တွင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာတွဲလျက်အား အခန်းပြည့် ကန့်ပြီး တည်ဆောက်ထားသည်။
” ဟော … နိုးပြီလား ညီမ ” ” ဟုတ် … ကိုမျိုး ” ဇာနည်ခြေရင်းမှ ကုတင်ပေါ်တွင် စုစုထွေး အိပ်စက်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တန်းလျားခုံတွင် မျိုးအောင် စောင့်အိပ်ပေးသည်။ ဆေးရုံပေါ်တွင် ၁ လ ကျော်နေလာတော့ မျိုးအောင်နှင့် စုစုထွေးမှာ ရင်းနှီးလာခဲ့ကြ၏။ မျိုးအောင်၏ ညစာအား စုစုထွေးက သူမအိမ်ကပဲ ချက်ပြုတ် ထုတ်လာခဲ့ပေးသည်။ ဆေးရုံပေါ် အချိန်ကြာလာတော့လည်း စုစုထွေး နို့အုံကြီးများ ဖင်သားအိအိကြီးများ မျိုးအောင်မှာ ထိတွေ့မြင်နေရ၏။ ခုလည်း ကုတင်ပေါ်မှ စုစုထွေးတစ်ယောက် အိပ်ယာထ ထမိန်ပြင်ဝတ်ရာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအောက်က စောက်မွှေးအုံကြီးမှာ လှစ်ကနဲ့ပေါ်သွားတော့သည်။
မျိုးအောင်ကလည်း အိမ်ထောင်သည်မို့ မနက်နှင့် နေ့ခင်းဘက်သာ မိန်းမဖြစ်သူကို အိမ်ပြန်လိုးပြီး တညလုံး အောက်အီးထားရသဖြင့် မနက်လင်းတာနှင့် ပုဆိုးကြားက လီးမှာ ထောင်ထွက်နေတတ်၏။ စုစုထွေးမှာလည်း ညဘက် ဆေးရုံပြန်ရောက်ချိန် မျိုးအောင်၏ မျက်လုံးများ သူမရင်အုံနှင့် ပေါင်ကြားသို့ကျရောက်လာလျင် စောက်ပတ်လေးမှာ ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်နေတတ်သည်။ လင်ဖြစ်သူဇာနည်နဲ့လည်း မလိုးရသဖြင့် ကျော်နိုင် ရုံးပိတ်ရက် အိမ်ပြန်အဝတ်လျှော် ချက်ပြုတ်ချိန်နှင့် ဆုံလျင် အားရပါးရ အလိုးခံတော့သည်။
” အစ်ကို မုန့်ဝယ်ပြီးပြီ … ကိုဇာနည် နဲ့အစ်ကို စားပြီးသား … ညီမဖို့ ပဲပလာတာနဲ့ ကော်ဖီ ခုံပေါ်မှာနော် ” ” မျက်နှာသစ်ပြီး စားလိုက်ပါ့မယ် … အားနာစရာကြီး ” စုစုထွေးမှာ ကုတင်ပေါ်မှာဆင်းရင်း ရေချိုးခန်းဖက်လျောက်သွားရာ ဖင်သားကြီးများ တုန်ခါနေတော့၏။ မျက်နှာသစ်မုန့်စားပြီးချိန် ဇာနည်မှာ သေးပေါက်ချင်ကြောင်း စုစုထွေးအား လှမ်းပြောလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ ဇာနည်အားဆွဲထူရာ မနိုင်သဖြင့် မျိုးအောင်က ထလာပြီး ကူပေးလိုက်ရသည်။ ကုတင်အနောက်ဘက်မှ ပွေ့ထူထားကြသဖြင့် စုစုထွေး၏ ဘေးကားထွက်နေသောဖင်သားဆိုင်ကြီးနှင့် မျိုးအောင် ပေါင်သားများက ထိကပ်နေ၏။ စုစုထွေးမှာ ကုတင်အောက်မှ သေးတည်သော ဗူးလေးအား ထိပ်ဖုံးဖွင့်ကာ ဇာနည် ပုဆိုးအတွင်း ထိုးထည့်လိုက်သည်။
” စုလေး … ဟို ဟို … မတည့်သေးဘူး ” ဇာနည်မှာ မိန်းမဖြစ်သူအားပြောရင်း မျက်နှာမအိမသာဖြင့် မျိုးအောင်အား ကြည့်လိုက်၏။ ” ကျနော့် အားမနာပါနဲ့ ကိုဇာနည် … ကဲ ညီမက သေချာထည့်ပေးလိုက်ပါ ” ခါတိုင်း စုစုထွေးမှာ ဇာနည်လီးအားကိုင်၍ သေးတည်သောဗူးလေးထဲ တေ့ပေးတတ်သည်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား မျိုးအောင်ရှေ့မို့ လင်ဖြစ်သူဇာနည့် လီးအား ကိုင်ရန် လက်တွန့်နေတော့၏။ မျိုးအောင်စကားကြောင့် မျက်နှာလေးရဲကနဲ့ဖြစ်ကာ မျက်နာပူပူဖြင့် ဇာနည်ပုဆိုးအား မပြီး လီးထိပ်နှင့် သေးတည်သော ဗူးအပေါက်လေးအား တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။ သေးကုန်မှ ဗူးအားယူကာ အဖုံးပိတ်ရင်း ကုတင်အောက်ပြန်ထိုးထားလိုက်၏။ ဇာနည့်ကိုယ်လုံးအား နှစ်ယောက်သား ပြန်လှဲပေးရင်း စုစုထွေးမှာ အဝတ်ဟောင်းများလိုက်စုနေတော့သည်။ ကြွတ်ကြွတ်အိတ် အနက်ရောင်အိတ်ထဲ စုထည့်ကာ အခန်းတွင်း တံမျက်စည်း လှဲနေလိုက်သည်။ တလက်စတည်း သေးဗူးအားသွန်ပြီးဆေးကြောရန် အခန်းမြောက်ဖျားရှိ အိမ်သာနှင့်တွဲလျက် ရေချိုးခန်းဆီသို့ ဝင်ရန် တံခါးဖွင့်လိုက်မိ၏။ ” အိုရ် ” ” ဟင် … ဆောရီးနော် … ညီမ ” ရေချိုးခန်းတွင်း မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် စုစုထွေးမှာ ရှက်သွေးဖျာရင်း မျက်နှာလွဲလိုက်ရတော့သည်။
…………………………………
အခန်း ( ၅ )
မျိုးအောင်မှာလည်း မျက်နာအိုးတို့အန်းတမ်းဖြစ်ကာ ချက်ချင်းတောင်းပန်နေ၏။ ခါတိုင်း မျိုးအောင်မှာ မနက်လင်းစားသောက်ပြီး ဆေးရုံမှ ပြန်ကာ ညပိုင်းမှ ပြန်လာတတ်သည်မို့ စုစုထွေးမှာ မျိုးအောင်ပြန်သွားသည်အထင်ဖြင့် ရေချိုးခန်းတံခါးအား ဖွင့်လိုက်မိသည်။ မျိုးအောင်မှာ ရေချိုးခန်းတွင်း ဘယ်လက်ဖြင့် ပုဆိုးအောက်နားစအား ဆွဲမှထားကာ ညာလက်ဖြင့် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေ၏။
” အင်းပါ … ရ ပါ တယ် … ကျမက … ကို မျိုး … ပြန် ပြန် ပြန်သွားပြီးထင်လို့ ဝင် လာ ခဲ့ မိ တာ ” စုစုထွေးမှာ ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးလာကာ အသံတုန်တုန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။
” သေးအိုးသွန်မလို့ မလား … လာလေ ညီမ ” မျိုးအောင်မှာ ရေချိုးခန်းနံရံအားကပ်ကာ စုစုထွေးအား ဘိုထိုင်အိမ်သာခွက်ဆီသွားရန် လမ်းဖယ်ပေးလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ စိတ်ထဲ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်လေးဖြစ်ကာ မျိုးအောင်ရှေ့မှ ဖြတ်အသွား အိမ်သာခွက်ဆီမရောက်ခင် လီးကြီးအား ကြည့်ဖြစ်အောင် ကြည့်မိလိုက်၏။ လမွှေးအုံ မဲမဲကြီးအောက်မှ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ ကျော်နိုင်လီးထက် ပိုတုတ်နေသည်။ လီးနှစ်ချောင်းစိတ်ထဲ ယှဉ်ကြည့်ရင်း ဘိုထိုင်အိမ်သာခွက်အဖုံးလေးလှန်ကာ သေးအိုးအား သွန်ချလိုက်၏။ စူးကနဲ့ ထွက်လာသောသေးနံ့ကြောင့် ရေအမြန်ဆွဲချရာ သူမထမိန်အောက်နားစလေးအား ခါးပေါ်ပင့်တင်ခံလိုက်ရသည်။ သေးအိုးသွန်စဉ် ကိုယ်လုံးက အနည်းငယ်ညွတ်ကြသွားသဖြင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားကြီးများအား ပစ်ပေးထားသလို ဖြစ်သွားရ၏။
” အို့ … အမေ့ ” ထမိန်အောက်နားစလေး ခါးပေါ်ရောက်လာကာ ဖင်ဝလေးအား ခပ်နွေးနွေးအရာလေးက ထိကပ်လာသဖြင့် ရုတ်တရက် လန့်အော်မိသည်။ တသက်နှင့်တကိုယ် ဖင်တခါမှ အယက်မခံဖူးသဖြင့် ဖော်ပြမရသော အရသာသစ်လေးက သူမအား ဖမ်းစားထားတော့၏။ လင်ဖြစ်သူဇာနည်မှာ စောက်ပတ်အားလိုးရုံသက်သက်ပဲ ထင်မှတ်နေပြီး ကျော်နိုင်မှာလည်း စောက်ပတ်လေးသာ ယက်ပေးရာ ဖင်ဝအား မထိဖူးပေ။ မျိုးအောင် လျှာဖျားလေးမှာ ဖင်ဝနီညိုလေးအား ပင့်ယက်လိုက် ဝိုင်းလိုက်နှင့် လျှာအားစုချွန်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲထိုးသွင်းရင်း နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို တေ့စုပ်နေ၏။ စုစုထွေးမှာ အလိုလျောက် အိမ်သာခွက်အဖုံးပေါ်လက်ထောက်ရင်း ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်သားကြီးအားထပ်ကော့ရင်း ပေါင်တန်များအား ဖြဲထားပေးလိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းစောက်ရည်များ ပွက်လာကာ ပေါင်ခြံအတွင်း စီးကျနေရ၏။
မျိုးအောင်မှာ ပေါင်ကြားခေါင်းထိုးကာ စီးလာသမျှစောက်ရည်များအား လျှာဖြင့်သိမ်းယက်ကာ မျိုချပစ်လိုက်၏။ ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြားမှ ဖောင်းထွက်လာသော စောက်ဖုတ်အား မထိပဲ ဖင်ဝနီညိုလေးအား ထိုးထိုးကလိပေးသည်။ညစောက်စိလေးမှာ ချွန်ထွက်ကာ ခေါင်းလေးက ပြူးထွက်လာရ၏။ စုစုထွေးမှာ ဖင်ကြီးအားမြောက်ရင်း စောက်ဖုတ်နှင့် မျိုးအောင်ပါးစပ် ထိအောင် ကြိုးစားနေသည်။ သို့သော် မျိုးအောင်မှာ ဖင်ပေါက်နှင့်ပါးစပ် မခွာပဲ လျှာအား ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိထိုးကာ မွှေနေတော့သည်။
စုစုထွေးမှာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများ ယားယံလာရင်း ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့၏။ စောက်ရည်များမှာ ဒူးထောက်ယက်နေသော မျိုးအောင်၏ ရင်ဘတ်ပေါ်ပန်းမိရာ အင်္ကျီရှေ့ခြမ်း ဗိုက်ပေါ်ထိ ရွှဲနှစ်သွားရသည်။ စောက်ပတ်အား မထိပဲ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းလာအောင် ယက်နိုင်သော မျိုးအောင်အား စုစုထွေးမှာ အနည်းငယ်ဖြုံသွားရသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများက မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားယံလာသဖြင့် သူမ လက်တဖက်အား ပေါင်ကြားထဲ လျှိုသွင်းကာ စောက်စိအား ဖိချေရင်း တအင်းအင်း ညည်းနေရရှာ၏။
” အား … အ … ရှီးးးးးးးးး … အား အားးးးးးးး ” ပေါင်သားများ တဇပ်ဇပ်တုန်လာကာ ဒူးများမထိန်းနိုင်ပဲ ညွတ်ကြသွားရသည်။ အိမ်သာခွက်ပေါ်လက်တင်ကာ ဒူးထောက်ရဲ့လေးမို့ ဖနောင့်နှစ်ခုကြားထဲ စောက်ပတ်လေးက ဖောင်းကြွပြီး စောက်ခေါင်းလေးဟကာ အတွင်းသားနီတာရဲလေးက မြင်နေရ၏။ စောက်ခေါင်းဝလေးအား ဒစ်ဖူးကြီးက လာထိရာ ဖင်သားကြီးအား ဘေးလွဲထိုင်ချရင်း… ” ညကြမှ … လိုးရအောင် … ကိုမျိုးရယ် … ဟူးးးး ရှီးးးးးးးးး ” ပြောပြီးပြီးချင်း မျိုးအောင်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ မလိုးရသဖြင့် တဇပ်ဇပ်တုန်နေရာ စုစုထွေးလက်ထဲတွင် တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးနေတော့၏။
” အင်း … ထုထု … မြန်မြန်လေးထု ညီမ ” မျိူးအောင်လည်း ဒူးထောက်လျက် မျက်စိမိတ်ခေါင်းမော့ကာ စုစုထွေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်ကို အရသာခံနေလိုက်တော့သည်။ စိတ်ထဲတွင် ခုံးထနေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မလိုးရသဖြင့် မချင့်မရဲ ဖြစ်နေရ၏။ လက်သန်းလုံးခန့်ရှိသော စုစုထွေး စောက်စိကြီးမှာ မျက်လုံးထဲ ပေါ်ပေါ်လာရင်း လီးတန်တစ်လျှောက် ကျင်တက်လာတော့သည်။ ” အားဟား … ညီ မ ရယ် … ပြီး တော့ မယ် … အ အားးးးး … ထွက်ပြီ … ရှီးးးးးးး အားးးးးးးးး ” စုစုထွေး လက်ကောင်ဝတ်အား အုပ်ကိုင်ရင်း လရည်များကုန်စင်အောင် အားရသည်အထိ ထုပစ်လိုက်သည်။ လရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်ပျစ်များမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးကွေးလျက်လေး ထိုင်နေသော စုစုထွေး ထမိန်အား ဗျစ်ကနဲ စင်ကုန်တော့၏။ သူမလက်ချောင်းဖြင့် ပေကပ်နေသော လရည်များကို ထမိန်အနားစဖြင့်သုတ်ရင်း…
” ရပြီလား … ကိုမျိုး ” ” အင်း … ပြီးပြီ … ညီမ … ညကြ မငြင်းရဘူးနော် ” ” အွန်းပါ … ညကြ … ဇာနည်အိပ်တာနဲ့ … ကိုမျိုးကြိုက်တဲ့ချိန် … လိုးပေါ့ ” ထို့နောက် လူချင်းခွဲကာ မျိုးအောင်မှာ ရေချိုးခန်းမှ အရင်ထွက်ပြီး ဇာနည်အား နူတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားတော့သည်။ စုစုထွေးမှာ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသော အဖုတ်အား ရေဖြင့် သေချာဆေးကြောပြီးမှ ထွက်လာခဲ့၏။ ” မောင် … စုလေး အိမ်ခဏ ပြန်ပြီနော် … အဝတ်ဟောင်းတွေ … လျှော်ရဦးမယ် ” ” အင်းပါ … မောင်လည်း နောက် ၂ ပတ်ဆို ဆင်းရတော့မှာပါ … စုလေးလည်း ပင်ပန်းလှပြီ ” ” ရပါတယ် မောင်ရဲ့ … လင်မယားချင်းပဲ ပင်ပန်းတယ် မခေါ်ပါဘူး ” ” ဆေးဖိုးတွေ ရှင်းပေးရဲ့လား … စုလေး ” ” အကုန်ရှင်းပေးပါတယ် … အိမ်မှာလည်း နစ်နာကြေးသဘော သိန်း ၂၀ လာပေးထားတာ … မောင်ဆေးရုံဆင်းရင် ချိုင်းထောက်တို့ ဘာတို့ အခြားဟာဝယ်ဖို့ သိမ်းထားလိုက်တယ် ” ” အင်း … မိန်းမပါသာ … ကြည့်စီစဉ်တော့ကွာ ” ” ဒါဆို သွားပြီနော် မောင် … နေ့လည် ဘာစားချင်လည်း ”
” ဟင်းရည် ပူပူလေးတမျိုးလောက် … လုပ်ခဲ့လိုက် စုလေး အသားကြော်တွေ … ရှိသေးတယ်မလား ” ” အင်း မောင် … ပဲဟင်းညိုလေးကို ဆူးပုတ်ရွတ်လေးခပ်ခဲ့လိုက်မယ် ” စုစုထွေးမှာ ဇာနည်အားနှုတ်ဆက်ပြီး လျှော်ရမယ့် အဝတ်ဟောင်းများထုတ်ယူကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဆေးရုံနှင့် အိမ်သို့ ဆိုင်ကယ်တက္ကစီခမှာ ၁၅၀၀ ပေးရ၏။ မျိုးအောင်မှ ပို့ပေးမယ်ပြောတုန်းက ညပိုင်လည်း အိမ်လာခေါ်ပေးသဖြင့် အားနာပြီး မပို့ခိုင်းတော့ပေ။ နေ့လည်ပိုင်း အရပ်ထဲမှ ဇာနည်သူငယ်ချင်း တက္ကစီသမားများမှာ ကြုံတဲ့သူက လိုက်ပို့ကြသည်။ ညနေပိုင်း အိမ်ပြန်ချိန်တွင်လည်း တစ်ယောက်မဟုတ် တစ်ယောက်လာကြိုပေး၏။ ညနေပိုင်း ရေပြန်ချိုးပြီး ညပိုင်းအတွက် မျိုးအောင်က လာခေါ်ရင်း ဆေးရုံ အတူစောင့်ဖြစ်ကြသည်။ ဒီနေ့ညနေ ရေချိုးနေစဉ် အဖုတ်လေးအားပွတ်ရင်း မျိုးအောင်လီးကြီးအား မြင်ယောင်လာတော့၏။
ကျော်နိုင်ထက် ကြီးသော လီးကြီးဖြင့် အလိုးခံရမည်ကိုတွေးရင်း ကြက်သီးမွှေးများ ထလာရသည်။ အတွေးစဖျက်ကာ ရေအမြန်ချိုး၍ သနပ်းခါးပါးပါးလူးရင်း ညစာ စားထားလိုက်၏။ ဆေးရုံအတွက် ဇာနည်နှင့် မျိုးအောင်တို့ နှစ်ယောက်စာ ထုပ်ရင်း တီဗွီထိုင်ကြည့်ရင်း စောင့်နေလိုက်သည်။ ည ၇ နာရီကျော်ကျော် အမှောင်ထုကြီးစိုးလာချိန် အိမ်ရှေ့မှ ကားဟွန်းတီးသံ ကြားလိုက်ရာ ထမင်းချိုင်နှင့်ဇာနည်အတွက် လျှော်ပြီးသား အဝတ်ထုပ် ဆွဲကာ ထွက်လာခဲ့၏။ အိမ်တံခါးသော့ခတ်စဉ်…
……………………………
အခန်း ( ၆ )
” မစု … ကိုဇာနည် … သက်သာတယ်မလား ” မဖြူတို့လင်မယား အပြင်မှ ပြန်လာဟန်ဖြင့် လှမ်းမေးနေရာ… ” ဟုတ် သက်သာပါတယ် မဖြူရေ … နောက်နှစ်ပတ်လောက်ဆို … ဆင်းရတော့မယ်ပြောတယ် ”
” လိုတာပြောနော် မစု … ဆေးရုံတော့ ထပ်မလာတော့ဘူး ” ” ဟုတ် ကိုကျော်နိုင် … မလာပါနဲ့တော့ … ၂ ခေါက်ရှိပြီ လာနေကြတာ ” ကျော်နိုင်ကပါ နှုတ်ဆက်နေသဖြင့် ပြန်ပြောရင်း ကားလေးဆီ ထွက်လာခဲ့သည်။ ဖြူဖြူလှိုင်မှာလည်း ဇာနည်အတွက် အသားငါးများ ကြော်ပေးထားလေ့ရှိ၏။ စုစုထွေးအနေဖြင့် ဖြုဖြူလှိုင် မရှိချိန် ကျော်နိုင်အား ခိုးခိုးအလိုးခံနေသဖြင့် ပိုပြီး အားနာမိနေသည်။ ကားပေါ်ထိုင်လိုက်စဉ် မျိုးအောင်မှာ ကားထိုင်ခုံပေါ် ကားထွက်လာတဲ့ စုစုထွေးဖင်သားကြီးအား စိုက်ကြည့်နေတော့၏။
” ဟောတော် … မောင်းတော့လေ ကိုမျိုး … မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာပဲ … ဟွန့် ” စုစုထွေးမှာ မျက်လုံးရွဲကြီးများ ထောင့်ကပ်ပြီး ပြောလိုက်သဖြင့် မျိုးအောင်တစ်ယောက် အူယားကာ ဖက်နမ်းလိုက်တော့သည်။
” အိုရ် … အရပ်ထဲ … တစ်ယောက်ယောက် မြင်သွားမှဖြင့် ” ” ဒီကားမှန်တွေက … အပြင်ကကြည့်ရင် အထဲမမြင်ရပါဘူး … ညီမရယ် ” ” မသိဘူး … သွား … မောင်းတော့ … ညကြမှပဲ ရမယ် ” စုစုထွေးအိမ်ရှေ့မှ ကားလေးမှာ ရပ်ကွက်အလည်တည့်တည့်မောင်းထွက်ရင်း ရပ်ကွက်ထိပ်တွင် လမ်းမကြီးအတိုင်း ညာဖက်သို့ ဦးတည်လိုက်သည်။ လမ်းတလျှောက် လမ်းမကြီး အရှေ့ဘက် အနောက်ဖက်တွင် မှောင်ရိပ်ကျချိန်မို့ အိမ်တိုင်းလိုလို မီးများထွန်းထား၏။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်များ ဘီယာဆိုင်များ ကျော်လွန်လာမှ မီးပွိုင့်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ မီးနီနေသဖြင့် ခဏစောင့်ကာ မီးစိမ်းပြမှ အရှေ့ဘက်သို့ ချိုးကွေ့လိုက်၏။ ၅ ပြလောက် မောင်းနှင်ပြီး နောက်မီးပွိုင်တစ်ခုတွင် အရှေ့တည့်တည့်မောင်းရာ ခဏအကြာတွင် ဇာနည်ရှိသော အရိုးကြော အထူးကု ဆေးခန်းရှေ့ ရောက်ရှိလာသည်။ ကားပါကင်ထိ မောင်းသွားပြီး ကားရပ်ကာ နှစ်ဦးသား ဆေးခန်းအတွင်း ဝင်ခဲ့ကြ၏။
” ဟော … မောင် … တီဗွီကြည့်နေတာပေါ့ ” ” အင်း စုလေး … လက်ဝှေ့ပွဲတွေ … ဒါရိုက်လွင့်နေတာကွ ”
” ကဲ … မောင်နဲ့ကိုမျိုး ထမင်းအရင်စားကြ … ပြီးမှ ဆက်ကြည့်ပေါ့ ” စုစုထွေးမှာ ပြောပြီးပြီးချင်း ပန်းကန်ပြားများထုတ်ကာ ထမင်းဟင်းများ ပြင်ဆင်ပေးလိုက်သည်။ ဇာနည်အား ကုတင်ပေါ်မှတွဲချကာ စားပွဲခုံနား ခုံတစ်လုံးပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။ ဘေးခုံတွင် မျိုးအောင်ဝင်ထိုင်ကာ ထမင်းစားနေကြစဉ် စုစုထွေးမှ ဇာနည် ကုတင်အား အိပ်ယာခင်းများ လှဲပေးလိုက်သည်။ သူမ ကုတင်ပေါ်လှဲ ဖုံများခါကာ အိပ်ယာခင်းလိုက်ရင်း ခြင်ထောင်အား အပေါ်ဘက် လိပ်တင်လိုက်၏။
ထမင်းစားပြီးသော ဇာနည်အား ကုတင်ပေါ်ပြန်တင်ပေးကာ စားပြီးသား ပန်းကန်ခွက်ရောက်များအား ဆေးကြောသိမ်းဆည်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကော်ဖီဖျော်ကာ တီဗွီမှ လာသော လက်ဝှေ့ပွဲများအား ထိုင်ကြည့်ကြ၏။ ဇာနည်ကုတင်ခြေရင်းဘက်တွင် ခုံနှစ်လုံးရွေ့ကာ မျိုးအောင်မှ ခြေရင်းဘက်ကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး စုစုထွေးက မျိုးအောင်ညာဘက်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ လက်ဝှေ့ပွဲက နာမည်ကြီးကစားသမားတွေ ထိုးသည်ပွဲမို့ ဇာနည်တစ်ယောက် စိတ်ဝင်စားနေစဉ်… မျိုးအောင်၏ ညာဖက်လက်မှာလည်း စုစုထွေးပေါင်ကြားသို့ ရောက်နေတော့၏။
ဇာနည်မှာ မျိုးအောင်ကိုယ်လုံး ကွယ်နေသဖြင့် မိန်မဖြစ်သူ စောက်ပတ်အနိုက်ခံနေသည်ကို ရုတ်တရက် မမြင်နိုင်ပေ။ စုစုထွေးမှာလည်း ပေါင်တန်များဖြဲကာ စောက်ပတ်အနိုက်ခံရင်း မျက်လုံးများ စင်းလာသည်။ မျိုးအောင်က ဘယ်ဘက်ခြေထောက် ခုံပေါ် ကွေးထောက်ရင်း စုစုထွေး ဘယ်လက်အားဆွဲကာ ပုဆိုးကြားသွင်းလိုက်ရာ စုစုထွေးမှာ မျိုးအောင်လီးကြီးအား စမ်းနေတော့၏။ လီးအား ပွတ်သပ်ပေးရင်း လင်ဖြစ်သူဇာနည်အား ခါးလေးကိုင်းပြီးကြည့်ရာ ဇာနည်မှာ တီဗွီဖန်သားပြင်ဆီ အာရုံရောက်နေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ လင်ဖြစ်သူ အနီးနားလေး သူစိမ်းယောင်္ကျားလီးအား ပွတ်သပ်နေရာ စိတ်ထဲ စိုးရိမ်စိတ်လေးနှင့်အတူ ကာမမီးလေး တောက်လောင်နေ၏။ မျိုးအောင်မှာ ခုံပေါ်ဒူးတဖက် ထောင်ထားသဖြင့် ဇာနည်ဘက်မှကြည့်လျင် လီးကိုင်နေသော သူမလက်အား မမြင်နိုင်တော့ပေ။ မျိုးအောင် လီးကြီးမှာ သူမလက်ထဲ တင်းမာလာသဖြင့် အလိုးခံချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေရ၏။ မျိုးအောင်လက်မှ စောက်စိအား ဖိဖိချေနေသဖြင့် အဖုတ်အတွင်းက တဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များစို့လာတော့သည်။ လီးအား ညှစ်လိုက်ရင်း မျိုးအောင်အား မျက်ရိပ်ပြလိုက်၏။
” ကဲ … မောင်တို့ ဆက်ကြည့်ကြတော့ … စုလေး အိပ်တော့မယ်နော် ” မျိုးအောင်လီးကြီးအား လွတ်ပြီး သူမကုတင်ဆီလျှောက်လာရင်း ကုတင်ပေါ်တက် ခြင်ထောင်ချကာ မှေးနေလိုက်သည်။ လက်ဝှေ့ပွဲမှ ဆူညံသံများ ခပ်တိုးတိုးကြားနေရင်း အိပ်ယာထက် လူးလိမ့်ကာ မျိုးအောင်လာလိုးမည့် အချိန်အား ရင်ခုန်စွာ စောင့်မျှော်မိနေ၏။ စောက်ပတ်လေးအား ထမိန်အပြင်မှစမ်းရာ အရည်ကြည်များ ထွက်နေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ပြန်သည်။ မျိုးအောင်အားစောင့်ရင်း တဖြည်းဖြည်း မှေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရာ သူမအောက်ပိုင်း ခပ်နွေးနွေးလေးခံစားရသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်၏။ ထမိန်လေးပြေလျော့ပြီး ပေါင်လယ်ရောက်နေကာ ခြင်ထောင်အပြင်မှ မျိုးအောင်က ကိုယ်တခြမ်းဝင်ကာ ကန်လန့်ဖျက်အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်လေးအား ယက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
” ဟင် … ကိုမျိုး ” ” ရှူး … ညီမ … ကိုဇာနည် ခုမှ အိပ်သွားတာ ” ” လိုက်ကာ ကာထားတာပါ … သူ့ကုတင်ကကြည့်ရင် စုလေးတို့ကို မမြင်ရပါဘူး … အထဲဝင်လိုက်လေ ” စုစုထွေးပြောပြီး မျိုးအောင်မှာချက်ချင်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူပြီး ကုန်းယက်တော့သည်။ ခုနက နိုက်ပေးထားသဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲနေသော အဖုတ်လေးအား မိမိရရ ထိုးယက်နေ၏။ စုစုထွေးမှာ ကြာကြာအယက်မခံနိုင်ပဲ လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ” အားးး ရှီးးးး … လိုးမှာဖြင့် … လိုးလေ … ကိုမျိုး ” မျိုးအောင်လည်း လိုးချင်နေရာ စုစုထွေးမှ တောင်းဆိုလာသဖြင့် ပုဆိုးချွတ်ဒူးထောက်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ ဒစ်ဖူးအားမြုတ်လိုက်သည်။ ကိုယ်လုံးအား ရှေ့သို့ဖိချရင်း နို့အုံနှစ်ဖက်အားညှစ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လိုက်၏။ ခန္ဓာကို ရှေ့မှောက်လိုက်သဖြင့် လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ တဗျစ်ဗျစ်နှင့် တိုးဝင်သွားတော့သည်။
” ဗျစ် … ဖွပ် … အိခ့် … ဘွတ် ” စုစုထွေးတစ်ယောက် စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ လီးကြီးတိုးဝင်လာရာ နာကျင်သဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာမှ ဘေးလွဲပြီး အိခ့်ကနဲ ရှိုက်လိုက်မိသည်။ မျိုးအောင်မှာ လီးတန်တလျောက် စုပ်ထားသလိုခံစားမိသဖြင့် စိတ်ကြိုက် မလိုးရဲသေးပေ။ စောက်ခေါင်းဝလေးမှာ တင်းကျပ်နေကာ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးမို့ လီးတဝက်လောက်သာ အထုတ်သွင်းလုပ်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးနေ၏။ နှစ်ဦးသား ရမ္မက်စိတ်များပြင်းထန်နေကာ ခပ်တိုးတိုး ညည်းရင်း အချက် ၈၀လောက်တွင် လီးအရည်ပြားလေးနွေးသွားသဖြင့် စုစုထွေးတစ်ယောက် ပြီးသွားမှန်း ခံစားသိရှိလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ လင်ဖြစ်သူခြေရင်းဘက် ကုတင်ပေါ်တွင် သူစိမ်းယောင်္ကျားအား အလိုးခံနေမိသဖြင့် စိတ်ထဲ ဖော်မပြနိုင်သော ခံစားမှု့လေး ဖြစ်တည်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း လီးအားညှစ်ပေးနေမိတော့၏။ မျိုးအောင်မှာလည်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် လီးအား ခပ်တင်းတင်းညှစ်ခံရသဖြင့် အချက် ၂၀ ခန့် ထိန်းလိုးရင်း လရည်များပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။
” အ … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမျိုးရယ် ” ” အင့် … ရှီးးးးးး … ဟူးးးးးးး … အစ်ကိုလည်း … ထွက်ပြီ … အ အားးးးးးး ” နှစ်ဦးသား တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း ခဏအကြာ မျိုးအောင်မှာ စောက်ရည်များ လရည်များ ပေပွနေသော စုစုထွေး စောက်ပတ်လေးအား ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးနေသည်။ စုစုထွေးမှာ လိုးပြီးချိန် စောက်ဖုတ်အား အယက်ခံလိုက်ရသဖြင့် အီစမ့်နေအောင် အရသာထူးကဲစွာ ခံစားမိ၏။ ခပ်ကြာကြာလေးယက်ပြီးမှ သူမဘေးနား လှဲအိပ်သော မျိုးအောင် နှုတ်ခမ်းလေးအား မက်မက်မောမော ပြန်နမ်းပေးလိုက်သည်။ နမ်းနေရင်း မျိူးအောင် ပါးစပ်မှ စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့များ ရနေသဖြင့် အငမ်းမရ မျိုးအောင်ပါးစပ်ထဲ သူမလျှာလေးထိုးသွင်းကာ လျှာချင်းလိပ်ဆွဲနေတော့၏။
ဒုတိယ အချီတွင် မျိုးအောင်တောင်းဆိုမှု့ဖြင့် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ ရေချိုးခန်းအတွင်း မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးကြသည်။ လီးအရင်းထိ ဆောင့်အလိုးခံနေရကာ အစပိုင်း အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပွတ်ဆွဲပေးသော လီးကြီးအား နောက်ပိုင်း နှစ်ချိုက်သွားရသည်။ မျိုးအောင်မှာ ပစ်လိုးလိုက် ချော့လိုးလိုက်နှင့် စုစုထွေးအား မနားတမ်းလိုးပေးရာ စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်နေရ၏။
ပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးရင်း မျိုးအောင်မှာ ပြီးချင်လာသဖြင့် စုစုထွေးအား လေးဖက်ထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ စုစုထွေး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြားမှာ စူထွက်လာသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား လျှာဖြင့် ၅ ချက်ခန့် ပင့်ယက်လိုက်၏။ ခါးလေးအား စုံကိုင်ရင်း လီးအရင်းထိ ဆောင့်ထည့်ကာ ဒစ်ခေါင်းပေါ်ရုံ ပြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ကြားနှင့် ဆီးခုံး ထိကပ်သွားအောင် ပစ်ပစ်လိုးလိုက်တော့သည်။ စုစုထွေးကလည်း လီးတဆုံးဝင်လာတိုင်း ဖင်သားကြီးအားကော့ကာ နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးနေတော့၏။ မေးကြောများ ထောင်လာကာ မနားတမ်းလိုးရင်း မျိုးအောင်တစ်ယောက် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များ တဖျောဖျော စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ခဏနားပြီး စောက်ဖုတ်လေးအား ယက်ပေးရာ စုစုထွေးတစ်ယောက် နောက်တကြိမ် စောက်ရည်များပန်းရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့၏။ မျိုးအောင်မှာ သူ့လီးဒဏ်ကြောင့် ယောင်ကားနေသော စောက်ပတ်လေးအား ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပြီးမှ တွဲထူရင်း နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
…………………………..………
အခန်း ( ၇ )
ဇာနည်တစ်ယောက် ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ရာက စုစုထွေးအတွက် ကာမနန်းတော်ကြီး တည်ဆောက်ပေးသလို ဖြစ်နေရ၏။ အိမ်ပြန်လျင် ကျော်နိုင်နှင့်လိုးပြီး ညပိုင်းဆေးရုံတွင် မျိုးအောင်နှင့်အလိုးခံတော့သည်။ မျိုးအောင်မှာလည်း အပျိုစင်နှင်မခြားသော စုစုထွေးအား နည်းမျိုးစုံလိုးပေးကာ ဇာနည်၏ လူနာခန်းလေးအား ချစ်တလင်းအဖြစ် ဖန်တီးထားသည်။ ညပိုင်းနှစ်ဦးသားဆုံသည်နှင့် စုစုထွေးအား ဇာနည်ကုတင်ခြေရင်းဘက် လိုက်ကာ ကာထားသော ကုတင်အပိုပေါ်တွင် ထမိန်လှန်ကာ ယက်ပေးတတ်သည်။ စုစုထွေးကလည်း လင်ဖြစ်သူဇာနည်အား ကွယ်ကာ မျိုးအောင်အား ဂွင်းထုပေးနေတတ်၏။ လင်ဖြစ်သူအနီးနားလေး သူစိမ်းယောင်္ကျားအား အလိုးခံရသည်ကို စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဇာနည်မှာ ဆေးရုံဆင်းရက် နီးလာသလို ချိုင်းထောက်နှင့် လမ်းလျှောက်သွားလာနိုင်ခဲ့သည်။ ဆေးရုံဆင်းကာနီး ၃ ရက်အလို မျိုးအောင်မှာ ရေချိုးခန်းတွင်း စုစုထွေးအား ကော့ပျံနေအောင် ယက်ပေးပြီး ဖင်ပါရအောင် လိုးနိုင်လိုက်၏။
စုစုထွေးတစ်ယောက် နာလည်းနာ ကောင်းလဲကောင်း အရသာသစ်ခံစားရင် ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ဇာနည်တောင် မထိဖူးသော ဖင်ပေါက်လေးအား မျိုးအောင်၏ အပြုစုအယုယအောက်တွင် ပေးအပ်လိုက်ရတော့သည်။ နောက်ရက်မနက် ကွတကွတဖြစ်နေသော စုစုထွေးအား ဇာနည်မှ မေးရာ ရေချိုးခန်းထဲ ချော်လဲသည်ဟုသာ မျက်နှာပူပူနှင့် လိမ်ပြောလိုက်ရ၏။ ဆေးရုံဆင်းသည့်ရက်တွင် မျိုးအောင်မှာ စုစုထွေးတို့ လင်မယားအား အိမ်ထိလိုက်ပို့ရင်း သူဌေး၏ စေခိုင်းချက်အရ ပိုက်ဆံ ၁၀ သိန်း ထပ်မံပေးခဲ့သည်။ ပစ္စည်းများ ကူသည်ရင်း ဇာနည်အား အိပ်ခန်းတွင် တွဲပို့ကြ၏။
” ကိုမျိုးအောင် ကျေးဇူပါဗျာ … ခင်ဗျား သူဌေးကိုလည်း … ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောပေးပါဦး ” ” ဟုတ် ကိုဇာနည် … သူဌေးကတောင် … ခင်ဗျားကျေးဇူးတင်နေတာပါဗျာ ” ” အချိန်ရရင် … နေ့လည်စာ … စားပြီးမှ ပြန်ဗျာ ” ” ဟာ … ရပါတယ် … ကိုဇာနည်ရာ ” ” အားမနာပါနဲ့ဗျာ … ကျနော်လည်း ကိုမျိုးအောင်ကို အစစအရာရာ ကူညီပေးလို့ … ကျေးဇူးတင်နေတာပါ ” ” ကဲ … ဒါဆိုလည်း စုလေး … ကိုမျိုး အတွက်ပါ ထမင်းပိုတည်လိုက်မယ် … မောင် ” ဇာနည်နှင့် မျိုးအောင်တို့ ပြောနေစဉ် စုစုထွေးက ကြားဝင်ပြောလိုက်၏။
” အင်းပေါ့ စုလေးရယ် … ကိုမျိုးအောင်ကို နေ့လည်စာကျွေးပြီးမှ ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါ … မောင် အိပ်ဦးမယ်ကွာ … ဆေးရုံမှာက … ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်တဲ့ရက်တွေ များနေတာ ” ” အိပ်လေ မောင် … နေ့လည်စာ စားကာနီးမှ စုလေး လာနို့းပါ့မယ် ” ဇာနည်လှဲချလိုက်သည်နှင့် မျိုးအောင်နှင့် စုစုထွေးမှာ အိပ်ခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ” အမ် … မကဲနဲ့ ကိုမျိုးရယ် … အိမ်ပြန်ရောက်နေတာကို ” အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် မျိုးအောင်မှာ စုစုခါးအား နောက်မှဆွဲဖက်ရင်း ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်နိုက်လိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ မျိုးအောင်လက်အား အုပ်ကိုင်ရင်း ခပ်တိုးတိုးပြောဆိုနေ၏။
” နှစ်ရက်ရှိပြီ ညီမရယ် … မလိုးရတာ … ကိုမျိုးဟာကြီး … မသနားဘူးလား ” မျိုးအောင်မှာ ပြောရင်း နောက်မှထောက်ထားသော လီးဖြင့် စုစုထွေးဖင်ကြားအား ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ ” သွားပါ အပိုတွေ … ဟိုနေ့က ဖင်ပေါက်ကို လိုးသွားတာ ခုထိ ဖင်ဝက နာနေသေးတာ ဟွန့် ” ” ဆောရီးပါ ညီမရယ် … ဖင်ကြီးက ချစ်စရာ ကောင်းတော့ ကိုမျိုးလည်း မနေနိုင်လို့ပါ ” ” ကဲပါ … လွတ်ပါဦး … ကော်ဖီ ဖျော်ပေးမလို့ ” ” ကော်ဖီ မသောက်ချင်ပါဘူး …ကိုမျိုးသောက်ချင်တာ … ညီမ သိသားနဲ့ ” ” အမ် … ဘီယာလား အရက်လား … အစောကြီးရှိသေးတာ ” ” မဟုတ်ပါဘူး … ဒီထဲက ထွက်တဲ့ အရည်လေးတွေလေ ” ” အ … ကျွတ် ”
မျိုးအောင်မှာ ပြောရင်း စုစုထွေးပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်အုံကြီးအား ဆွဲဆုပ်လိုက်၏။ စုစုထွေး စောက်မွှေးအုံကြီးမှာ မျိုးအောင်လက်ထဲ အပြုံလိုက်ဆုပ်ကိုင်ထားခံရသဖြင့် အကနဲ ခပ်တိုးတိုး ညည်းမိလိုက်သည်။
” ခဏ … ဖယ်ဦးနော် ကိုမျိုး ” ရမ္မက်သံတိုးတိုးလေးနှင့်ပြောရင်း အိပ်ခန်းဘက် ခြေဖွဖွနင်းကာ အခန်းတံခါးမှ အတွင်းဘက်ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ဇာနည်တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသည်ကို မြင်ရသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာကာ ကျောမှီပါသော ခုံတစ်လုံးပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်၏်။
” လာလေ … ကိုမျိုး … အင့် ” ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲပေးရင်း ထမိန်အောက်နားစအား ဗိုက်သားပေါ် တင်ထားလိုက်၏။ မျိုးအောင်မှာ စားပွဲခုံဘေး မတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေရာမှ စုစုထွေးပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူကာ စောက်ပတ်ရဲရဲလေးဆီ မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်တော့သည်။ လက်သန်းခန့်ရှိသော စောက်စိအား ကလေးနို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်တော့၏။ မျိုးအောင် အဖို့ သာမန်မိန်းမများထက် အစိပိုထွားသော စုစုထွေး စောက်စိအား စုပ်ရသည်မှာ အရသာ ပိုတွေ့နေရသည်။ စောက်စိအား ပါးစပ်ထဲငုံရင်း မာခဲနေသော အစိခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် လိပ်လိပ်ရစ်ပေးရာ စုစုထွေးတစ်ယောက် ပေါင်သားလေးများ တဆက်ဆက် တုန်လာတော့၏။
” ရှီးးးးးးးး … ကို မျိုး ရာ … အ အ ” မျိုးအောင် ခေါင်းအားပွတ်သပ်ပေးရင်း ပေါင်နှစ်ခြမ်းအား ရသလောက် ထပ်ဖြဲပေးလိုက်တော့သည်။ စောက်စိအောက်ဖက် အဖုတ်အသားဆိုင်ကြီး နှစ်ခြမ်းမှာ ဖေါင်းကြွကားတက်လာ၏။ မျိုးအောင်မှာ အစိအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာဖျားလေးဖြင့် အထက်အောက် ထိုးခွဲနေသည်။ စုစုထွေးတစ်ယောက် ကာမစိတ်များ ကြွလာကာ တချက်တချက် မျိုးအောင်မျက်နှာအား စောက်ပတ်ဖြင့် ကော့ထိုးပစ်၏။ မျိုးအောင်လျှာထိပ်လေး သူမစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးမွှေးချိန် ဖင်သားကြီး မြောက်တက်လာရင်း… ” အား အားးးး … ယက်ယက် … ယက်ပေးဦး ကိုမျိုးရယ် … အ … ရှီးးး … ဟုတ်တယ် … အစိလေးလဲ စုပ်ပေး … မလွတ်နဲ့ … အ အားးးးးးးး … ရပြီ … အမလေးးး … ကိုမျိုး … ပါးစပ်ဟ ” စုစုထွေးတစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံကာ မတ်တပ် ထရပ်လိုက်၏။ ဒူးထောက် ကုန်းယက်နေသော မျိုးအောင် မျက်နှာအား ဆွဲမော့ကာ ပါးစပ်အား သူမစောက်ခေါင်းပေါက်နှင့်တေ့ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
” အားဟားးး … သောက်သောက် … ကိုမျိုး … အားရှီးးးးးးးး … ရှင်ကြိုက်တဲ့ … စောက်ရည်တွေ … အင့် အင့် ” မျိုးအောင်မှာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ စောက်ရည်များအား တဂွတ်ဂွတ် မျိုချရင်း နောက်ပိုင်း မမျိုနိုင်ပဲ နူတ်ခမ်းထောင့်မှ လျှံကျလာတော့၏။ စောက်ရည်များ ကုန်သည်အထိ စုစုထွေးမှာ မျိုးအောင်မျက်နှာအား သူမစောက်ပတ်ဖြင့် ဆွဲကပ်ထားလိုက်သည်။ ” ရှီးးးး … အ … ရှီးးးးး ” မျိုးအောင်မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ပတ်ဖြင့် အားရအောင် ဖိပွတ်ပြီးမှ ခုံပေါ်ပြန်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ခဏနားပြီး ထမင်းဟင်းချက်ရာ မျိုးအောင်မှ မီးဖိုခန်းထိ လိုက်လာကာ စုစုထွေး အဖုတ်လေးအား မက်မက်မောမော ပြန်ယက်ပေးနေ၏။ စုစုထွေးမှာ ချက်ရင်းပြုတ်ရင်ဖြင့် စောက်ပတ်အယက်ခံကာ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ရတော့သည်။ မျိုးအောင်မှာ နေ့လည်စာ စားအပြီး ပြန်ကာနီးတွင် စုစုထွေးအား အိမ်သာထဲခေါ်ကာ နှုတ်ဆက်အလိုးလေးဖြင့် တစ်ချီ မရမကလိုးသွားသေး၏။….ပြီးပါပြီ
Zawgyi
ေန႔လည္ ၁၂ ေက်ာ္တာနဲ႔ မစု လက္ဖက္သုပ္ဆိုင္ေလး စဖြင့္ပါၿပီ။ သေဘာေကာင္း မေနာေကာင္း လက္ဖြာတတ္သူမို႔ ညေန ၆ နာရီေလာက္ဆို လက္ဖက္သုပ္ မုန္လာခ်ဥ္သုပ္ မက္မန္းသီးသုပ္ အကုန္ ကုန္တာပဲ။ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ေပမယ့္ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ ပုခုံးက်ယ္က်ယ္ ရင္သားထြားထြား ခါးေသးက်ဥ္ေလးေအာက္က ဝိုင္းစက္ေကာ့ထြက္ေနတဲ့ တင္သားႀကီးမ်ားက ပုရိသအေပါင္း ဖမ္းစားထားဆဲ။ နာမည္အရင္းက စုစုေထြးပါ။ အပ်ိဳမဟုတ္ လင္ျဖစ္သူ ဇာနည္က ဆိုင္ကယ္တကၠစီဆြဲကာ အျခားက်ပန္းအလုပ္လည္း လုပ္ကိုင္လ်က္။
ဇာနည္က မစုထက္ ၂ ႏွစ္ႀကီးကာ အသားျဖဴျဖဴ ပိန္ပိန္ပါးပါးႏွင့္ အေသာက္အစား အနည္းငယ္ရွိသည္။ ကေလး မရွိသျဖင့္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ လွူနိုင္တန္းနိုင္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ ရွိၾကသည္။ ” မစု … သမီးတို႔ဖို႔ မုန္လာခ်ဥ္စပ္စပ္ေလး တစ္ပြဲ … လက္ဖက္သုပ္က အေမထမင္းနဲ႔စားဖို႔ င႐ုပ္သီးေလၽွာ့ေပး ” ” ေဟာ နီလာတို႔ … ေအး သမီး ထိုင္ဦး … မစု အခုသုပ္ေပးမယ္ ” ” ေဟ့ မိစု … ငါ့ဖို႔လည္း ဂ်င္းသုပ္ လုပ္ဟာ … ဆိုင္သြားမလို႔ ” နီလာ နဲ႔ သီတာတို႔ ထိုင္ရင္း ေနာက္မွ အရက္နံ့ေခၽြးနံ့ မ်ားရသျဖင့္ ႏွာေခါင္းရွုံ႔မိၾကသည္။ ဟုတ္သည္ ရပ္ကြက္ အေရွ႕ပိုင္းမွ ပန္းရံအလုပ္သမား ကိုစိုးထြန္းပါ အရက္နံ့ တစ္ေထာင္းေထာင္းနဲ႔ ခုလည္း အရက္ဆိုင္သြာဖို႔ အျမည္းလာဝယ္ေန၏။
” မစု … သမီးတို႔ … ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပး ” ” ခ္ခ္ … ေအးပါဟယ္ … ၿပီးပါၿပီ … ေရာ့ေရာ့ … ဒါက မုန္လာခ်ဥ္သုပ္ … ဒါက အေဒၚဖို႔ လက္ဖက္သုပ္ င႐ုပ္သီးကိုေဘးက ညႇပ္ထဲ့လိုက္တယ္ ” နီလာတို႔ ထြက္သြားမွ စိုးထြန္းက ဆိုင္အေနာက္ထဲဝင္လာၿပီး ေဆးစရာ ပန္းကန္ေတြ ကူေဆးေနတာ။ စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္နဲ႔ ပုဆိုးတိုတိုဝတ္ထားတဲ့ စိုးထြန္းဆီမွ အရက္နံ့ေခၽြးနံ့က ေထာင္းကနဲ႔မို႔ စုစုေထြး တစ္ေယာက္ျပဳံးကာ… ” ကိုစိုး … ေရေလးပါေလး … ခ်ိဳးပါဦး … နံေဟာင္ေနတာပဲ ” ” အလုပ္မသိမ္းေသးတာဟ … မစုကလည္း နားတုန္းေလး … တစ္ခြက္ေလာက္ခ်ၿပီး ညေနထိ အုတ္ရိုးစီေပးရမွာ … ၿပီးမွ ခ်ိဳးေတာ့မယ္ ” ” ကဲကဲ … ထားလိုက္ပါ ပန္းကန္ေတြ ရၿပီေရာ့ … အေႂကြးပဲ မလား ” ” ဟီးဟီးးး … နင္ကလည္း အဖိတ္ေန႔မွ … ငါတို႔က ေငြရႊင္တာေလဟာ သိသားနဲ႔ ” စိုးထြန္းမွာ မစုဆိုင္မွ ပန္းကန္ေတြ ကူေဆးေနရာမွ ထရပ္ရင္း ပုဆိုးျဖန႔္ဝတ္ရာ ေပါင္ၾကားမွ လီးမဲႀကီးအား အမွတ္တမဲ့ ျမင္လိုက္ရသည္။
” အိုရ္ … ကိုစိုးကလည္း ” ” ဟာ … ေဆာရီးဟာ … နင္ကလည္း အိမ္ေထာင္သည္ေလ … မျမင္ဖူးတာ က်ေနတာပဲ ” ” ေတာ္ပီေနာ္ … ေရာ့ … သြားေတာ့ ” ” ေဟ့ သမီးေရ မိစု … လက္ဖက္သုပ္ … ခ်ဥ္ငံစပ္ေလး လုပ္ပါဦး ” စိုးထြန္းျပန္ကာနီးမွ အပ်ိဳႀကီးေဒၚသန္း ေရာက္လာကာ လက္ဖက္သုပ္မွာေနေတာ့၏။ ” ေဟာ အရပ္ထဲက ထြန္မယ့္သူမရွိတဲ့ လယ္ကြက္ပိုင္ရွင္ႀကီးလာၿပီ မစုေရ လုပ္ေပးလိုက္ပါဦးဟ ” ေဒၚသန္းမွာ စိုးထြန္းစကားေၾကာင့္ မ်က္နာမဲ့ကာ… ” ဟဲ့ မေအလိုး အရက္သမား ငါ့ေစာက္ပတ္က နင္တို႔ ရွုခ်င္တိုင္ရွုမရဘူး မွတ္ထား စိုးထြန္း ” ” ေတာ္စမ္းပါ ေဒၚသန္းရာ … ေျပာေတာ့ျဖစ္ အပ်ိဳႀကီး ဖင္လွန္ၾကည့္ေတာ့ … ေဘာရိုက္ရာေတြ ခိခိ ” ” ေအာင္မယ္ သေဒါင္းစားက … ငါ့ေစာက္ဖုတ္က ပါကင္ဟဲ့ … ယင္ဖိုသန္းရင္ေတာင္ … အဲဒီယင္ဖိုကို ေစာက္စိနဲ႔ထိုးသတ္ပစ္တာ … ရွင္းလား ” ” ခ္လ္း ခ္လ္းးး … ကဲ ေတာ္ပါေတာ့ ကိုစိုးရယ္ ေဒၚသန္းကို … စမေနပါနဲ႔ … သြားစရာရွိသြားပါ ” အပ်ိဳႀကီးေဒၚသန္းမွာ ခပ္ဝဝ ဗိုက္ပူ ဖင္ရွုးကာ အရပ္ပုပုျဖစ္သည္။ လူပုသေလာက္ စိတ္အရမ္းတိုတတ္ေပမယ့္ ရပ္ကြက္ထဲ သာေရနာေရးဆို ေရွ႕ဆုံးမွ ကူညီတတ္သူျဖစ္၏။ စုစုေထြးတို႔ ရပ္ကြက္ေလးမွာ ေအာက္ေၿခ လူတန္းစားမ်ားမို႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အဆိုအဆဲေလးမ်ားႏွင့္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ၾကသည္။ အိမ္ေရွ႕ေလးတြင္ ခုံေလးခင္းကာ ဆိုင္ပုံစံေလး လုပ္ထားသျဖင့္ အိမ္အတြက္ ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးလည္း မပူရေပ။
ေပ ၃၀ ေပ ၅၀ အေမြရထားေသာ အိမ္ေလးအား အိမ္ေရွ႕ ၁၀ ေပခ်န္ကာ ေပ ၃၀ ပတ္လည္ ေျမစိုက္အိမ္ေဆာက္ၿပီး ေနာက္ေဖးတြင္ အိမ္သာႏွစ္လုံးေဆာက္ထားလိုက္သည္။ အိမ္တျခမ္းအား အငွားထားကာ တျခမ္းက သူမတို႔လင္မယားေနထိုင္၏။ အိမ္သာႏွစ္လုံး အလယ္တြင္ အုတ္ေရကန္ေလးအား ေရဘုံပိုင္ျဖင့္ တြဲထားလိုက္သည္။ အိမ္ငွား လင္မယားကလည္း အိမ္ကပ္သည္မရွိ လင္ေရာ မယားေရာ ဝန္ထမ္းေတြမို႔ မနက္ထြက္ၿပီး ညေနပိုင္းမွ ျပန္လာၾက၏။ သူမတို႔ႏွင့္ အသက္မတိမ္းမယိမ္းပင္ လင္ျဖစ္သူက ေက်ာ္နိုင္ျဖစ္ၿပီး မယားျဖစ္သူက ျဖဴျဖဴလွိုင္ ျဖစ္သည္။ ” မကုန္ေသးဘူးလား မစု … က်ေနာ့္ကို ဂ်င္းသုပ္ တစ္ပြဲဗ်ာ … ထမင္းနဲ႔စားဖို႔ ” ဆိုင္ကယ္စက္ရပ္ကာ စုစုေထြး စားပြဲခုံေဘးမွ ေကြ႕တြန္းၿပီး အိမ္ထဲဝင္ရင္း လွမ္းေအာ္လိုက္သည္။ ” ဂ်င္းက နဲေနတာ … ကိုေက်ာ္နိုင္ … လက္ဖက္ေလးနဲ႔ ေရာသုပ္လိုက္မယ္ … သိမ္းပါၿပီရွင္ … ကုန္လည္း ကုန္ပါၿပီ ” ” ဟုတ္ မစု … ၿပီးရင္ … အိမ္ထဲ လာပို႔ပါဗ်ာ ”
………………………………………
အခန္း ( ၂ )
စုစုေထြးမွာ ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ ဂ်င္းႏွင့္လဖက္အား ေရာသုပ္ကာ ဆိုင္ေလးသိမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ စားပြဲခုံေလးေပၚမွ င႐ုပ္သီးဗူး ငံျပာရည္ဗူး ဟင္းခ်ိဴမုန႔္ဗူး အစရွိသည့္ တို႔အား တေကာက္ေတာင္းႀကီးထဲ ထည့္ကာ အိမ္ထဲ အရင္သြားပို႔လိုက္သည္။ အသုပ္သုပ္ရာတြင္ အသုံးျပဳေသာ ပန္းကန္ခြက္ေရာက္မ်ား ေဆးေက်ာၿပီး စားပြဲခုံ ေဘးပတ္ပတ္လည္အား ေျပာင္ရွင္းေနေအာင္ တံမ်က္စည္း လွဲက်င္းလိုက္၏။။ အကုန္ၿပီးစီးမွ အိမ္၏ညာဖက္ျခမ္း ကန႔္၍ ငွားထားေသာ ေက်ာ္နိုင္တို႔ဘက္ ဂ်င္းသုပ္ပန္းကန္ေလးကိုင္ရင္း ဝင္လာခဲ့သည္။ သူမဝင္လာခ်ိန္ ေက်ာ္နိုင္မွာ ဖုန္းၾကည့္ေနရာ ခ်စ္တင္းႏွီးေနာေသာ အသံခပ္တိုးတိုးေလး ၾကားလိုက္ရ၏။ အိမ္တျခမ္းကန႔္ထားေပမယ့္ ေက်ာ္နိုင္တို႔လင္မယားမွာ ဧည္ခန္း အိပ္ခန္း မီးဖိုေခ်ာင္ခန္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ဖြဲ႕ကာ ေနထိုင္တတ္သည္။
” ကိုေက်ာ္နိုင္ … အသုပ္ရၿပီေနာ္ ” ” ဟုတ္ … မစု ” ” မျဖဴ … ပါမလားဘူးလား ” ” ျဖဴျဖဴက OT ရွိတာ မစုေရ … ည ၉ နာရီမွ က်ေနာ္သြားႀကိဳေပးရမွာ ” ေက်ာ္နိုင္မွာ ဖုန္းအား ထိုင္ခုံေပၚတင္ရင္ ထလာကာ စုစုေထြးအား ေဘးတိုက္အေနထားျဖင့္ သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ စုစုေထြးမွာ ဧည့္ခန္းအတြင္း စားပြဲခုံေလးေပၚ ဂ်င္းသုပ္ပန္းကန္ေလး တင္ကာ အဖုံးေလးဖုံးေပးေနစဥ္ ဖက္ခံရသျဖင့္ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ဘက္အား ၾကည့္ကာ…
” အိုရ္ … ကိုေက်ာ္နိုင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ဝင္လာမွျဖင့္ ” ” အိမ္ေရွ႕တံခါး စိထားတယ္မလား မစုကလည္း … လူလာရင္ ေနာက္ေဖးေပါက္က ထြက္ၿပီး မစုတို႔ဘက္ ကူးလိုက္ေလ ” ” ဟြန႔္ … ဉာဏ္ႀကီးပဲ ” အိမ္မႀကီးအား ကန႔္ထားသျဖင့္ ဘယ္ဖက္ျခမ္းမွ စုစုေထြးတို႔ လင္မယားေနေသာ အျခမ္းအား ေက်ာ္နိုင္တို႔ ေနာက္ေဖးေပါက္မွ ထြက္ၿပီး အိပ္ခန္းခ်င္း ကူးလို႔ရေနသည္။
” ဒီလည္း ၾကည့္ဦး မစုရယ္ … ျဖဴျဖဴကလည္း အလုပ္ပန္းေတာ့ ေပးမလိုးဘူးဗ်ာ ၃ ရက္ရွိၿပီ ” ” ဟင္ … အာကြာ ” ေက်ာ္နိုင္မွာ စုစုေထြးဝင္မလာခင္ ဖုန္းထဲမွ အျပာကားတစ္ခ်ိဳ႕ ၾကည့္ထားသျဖင့္ လီးက ေထာင္မတ္ေနသည္။ စုစုေထြးအား ဖက္ထားရာမွ ကိုယ္လုံးအားေနာင္ဆုတ္ကာ ခါးပုံစေျဖၿပီး ပုဆိုးအားေပါင္လယ္ထိေလၽွာခ်ကာ လီးႀကီးအား ျပလိုက္ေတာ့၏။ စုစုေထြးမွာ ျမင္ျမင္ခ်င္း ေသြးသားမ်ား ဆူပြက္လာကာ သူမလက္ဖဝါးေလးအား ဘယ္ညာပြတ္ရင္း ေခါင္းေလးငုံ႔ထားလိုက္သည္။ စုစုေထြးမွာ အိမ္ငွားထားၿပီး ၈ လ အၾကာတြင္ လက္ရဲဇက္ရဲျဖင့္ မိန္းမက်မ္းေက်ေသာ ေက်ာ္နိုင္၏ ရင္ခြင္ထဲ သက္ဆင္းခဲ့ရ၏။ လင္ျဖစ္သူ ဇာနည္ထက္ အျပဳစု အယုယေကာင္းၿပီး လီးႀကီးေသာ ေက်ာ္နိုင္အား တိတ္တခိုးေလး စြဲလမ္းလာခဲ့ရသည္။
ဇာနည္မွာ နဂိုထဲက ေအးေဆးသူျဖစ္သည့္အျပင္ မိန္းမျဖစ္သူ၏ ကာမဆႏၵမ်ားအား ျပည့္ေအာင္မျဖည့္စီးနိုင္ခဲ့ေပ။ လင္မယားသဘာဝ ကာမစိတ္ထႂကြခ်ိန္ ထမိန္လွန္လိုးကာ ခဏႏွင့္လရည္ထြက္ကာ ၿပီးသြားေလ့ရွိသည္။ စုစုေထြးမွာလည္း အိမ္ေထာင္ေရးသုခ အျပည့္ဝမရခဲ့သျဖင့္ ေက်ာ္နိုင္၏ ထိထိမိမိ လိုးခ်က္မ်ားေအာက္တြင္ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္ခဲ့ရ၏။ ခုလည္း သူမထမိန္ေလး ေျခရင္းပုံက်ေနကာ ေပါင္ၾကားထဲ ေက်ာ္နိုင္ေခါင္းက တလွုပ္လွုပ္ျဖင့္ လုပ္ရွားေနသည္။ ” အ … ကို က်ာ္ နိုင္ … ရွီးးးးးး … မစု ေရ မ ခ်ိဳး ရ ေသးဘူးေလ ” ေန႔ခင္းဘက္ တေနကုန္ ေဈးေရာင္းထားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ေခၽြးနံ့ ေစာက္ခ်ီးနံ့မ်ား ထြက္ေနမည္ကို ေတြးမိရင္း ေက်ာ္နိုင္အား အားနာသည့္ေလသံျဖင့္ ေျပာလိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္ ေက်ာ္နိုင္မွာ ေစာက္ပတ္တျပင္လုံးအား ယက္ရင္း အစိေလးအား တႁပြတ္ႁပြတ္ ဆြဲစုပ္ေနရာ စုစုေထြးက သူမ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ျဖဲလိုက္ရင္း ေက်ာ္နိုင္ အားရပါးရ ယက္နိုင္ေစရန္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံရင္း အိမ္ေရွ႕သို႔ မၾကာခဏ ၾကည့္ေနမိ၏။ ေက်ာ္နိုင္မွာ ေစာက္စိေလးအားစုပ္ရင္း စုစုေထြးမ်က္နာအား ေမာ့ၾကည့္ေနရာ မ်က္နာေလးမွာ တခုခုစိုးရိမ္ေနသျဖင့္ ကာမစိတ္မႂကြသလို ခံစားေနရသည္။
” မစု ” ” ရွင္ ” ” လူဝင္လာမွာ စိုးရင္ … ေနာက္ေဖးခန္းထဲ သြားရေအာင္ေလ ” ” အင္း … ကိုေက်ာ္နိုင္ … က်မ စိတ္မလုံဘူး ျဖစ္ေနတာ ” ေက်ာ္နိုင္မွာ စုစုေထြးေစာက္ဖုတ္မွ မ်က္ႏွာအားခြာရင္း ထရပ္လိုက္သည္။ ” လာ … မစု ” ထမိန္အား ဘယ္လက္ျဖင့္ ေကာက္ကိုင္ကာ ညာလက္က စုစုေထြးခါးေလးအား သိုင္းဖက္ရင္း အိပ္ခန္းထဲ ေခၚခဲ့လိုက္သည္။ စုစုေထြးမွာ ထမိန္မပါပဲ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားအိအိႀကီးမ်ား ရမ္းခါရင္း ေက်ာ္နိုင္တို႔ လင္မယားအိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ရွိသြား၏။ ညေနေစာင္းမို႔ အိမ္အေနာက္ဖက္ ေမွာင္ရိပ္သန္းေနေသာ အိပ္ခန္းေလးက တိတ္ဆိတ္ေနလ်က္။ ေက်ာ္နိုင္က မီးခလုပ္ေလးဖြင့္ရင္း စုစုေထြးအား ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လွန္အိပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ ” မစု စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္ … မစုေယာကၤ်ား ကိုဇာနည္က ည ၈ နာရီမွ ျပန္လာမွာမလား … က်ေနာ့္မိန္းမ ျဖဴျဖဴကို ည ၈ နာရီ သြားႀကိဳရမွာ … အခုမွ ၆ နာရီရွိေသးတာ တကယ္လို႔ လူဝင္လာလည္း ေနာက္ေဖးေပါက္ကထြက္ၿပီး … မစုတို႔အခန္းဘက္ ကူးသြားေပါ့ ” ” အင္းပါ … ကိုေက်ာ္နိုင္ရယ္ ” စုစုေထြးတစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းမ်က္ႏွာခ်က္အား ေမာ့ၾကည့္ေနစဥ္ အေပၚအကၤ်ီႏွင့္ ေဘာ္လီ ဆြဲခၽြတ္ခံလိုက္ရသည္။ အခ်ိန္ ၂ နာရီေလာက္ရသျဖင့္ ေက်ာ္နိုင္က တုံးလုံးခၽြတ္လိုးရန္ စိတ္ကူးထားပုံရသည္။ ေဘာ္လီကၽြတ္သည္ႏွင့္ ျဖဴေဖြးတင္းမာေသာ နို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးက ႐ုန္းထြက္လာေတာ့၏။
” လွလိုက္တာ … မစုရယ္ ” ” အံမယ္ … ဒီလိုေတြ ေျပာၿပီး ညာညာစို႔ေနတာ ဟြန႔္ေနာ္ … အာ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ … အ ” စုစုေထြးမွာ မ်က္လုံးမ်ားရီေဝလာကာ ေက်ာ္နိုင္အား မၾကည့္ပဲ ေျပာေနလိုက္သည္။ သူမစကား မဆုံးခင္ နို႔သီးေခါင္းနီတာရဲေလးအား ဆြဲစို႔ခံလိုက္ရ၏။ နို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ခုအား ကုန္းစို႔ရင္း ေက်ာ္နိုင္ ညာဘက္လက္မွာ စုစုေထြးေပါင္ၾကားမွာ ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ” ရွီးးးး … ဟူးးး … ကိုေက်ာ္နိင္ရယ္ ” အားရေက်နပ္ေသာ မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ ခပ္တိုးတိုးညည္းကာ နို႔စို႔ေနေသာ ေက်ာ္နိုင္ေခါင္းေလးအား ဆြဲကိုင္ထားမိ၏။ ေက်ာ္နိုင္မွာ နို႔အုံႀကီးမ်ားအား ပါစပ္ျဖင့္ငုံရင္း ပါးစပ္ထဲေရာက္မွ နို႔သီးေခါင္းေလးအား သြားျဖင့္ မထိတထိေလးကိုက္ေပးရာ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ ေကာ့ပ်ံကာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ ထူးကဲစြာ ခံစားလိုက္ရသည္။ နို႔သီးေခါင္းေလးအားလြတ္ရင္း ေအာက္ဖက္သို႔ လၽွာအျပားလိုက္ေရြ႕ယက္ရာ စုစုေထြး၏ ဆီးခုံးနားေရာက္ရွိလာေတာ့၏။
ေစာက္ေခါင္းဝေလးတြင္ အရည္ၾကည္မ်ားစို႔ကာ ေဘးႏွုတ္ခမ္းသား ေစာက္ပတ္အသားဆိုင္ႏွစ္ခုမွာ ေဖာင္းႂကြေနသည္ကို မီးေရာင္ျဖင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္လိုက္ရသည္။ ေစာက္ပတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထိပ္နားရွိ ေခါင္းျပဴထြက္ေနေသာ ေစာက္စိမွာ လက္သန္းတစ္ဆစ္ခန႔္ရွိၿပီး ေစာက္ေမႊးမ်ားမွာ ဆီးခုံးေပၚမွ ေပါင္ၿခံအထိ ထိကပ္ေပါက္ေရာက္ေန၏။ ေက်ာ္နိုင္လည္း တကယ္ေတာ့ စုစုေထြး ေစာက္ပတ္အား အျမဲယက္ခ်င္ေနမိသည္။ မိန္မျဖစ္သူ ျဖဴျဖဴလွိုင္ထက္ အျပားပိုႀကီးၿပီး ေစာက္ေခါင္းေပါက္ က်ဥ္းေသာ စုစုေထြး အဖုတ္ေလးအား လစ္တာနဲ႔လိုးခ်င္ေနမိေတာ့သည္။
” မစု ေစာက္ပတ္ႀကီးက … ခ်စ္စရာ ေကာင္းလိုက္တာကြာ ” ေက်ာ္နိုင္က ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား ထိုးယက္ေတာ့သည္။ စုစုေထြးမွာ သူမေစာက္ပတ္အား ေက်ာ္နိုင္ပါးစပ္ ထိကပ္သည္ႏွင့္ ေပါင္တန္မ်ားအား ျဖဲကာ သူမနို႔သီးေခါင္းေလးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ေခ်ရင္း ကာမအရသာ ခံစားေနလိုက္၏။ အေတာ္ၾကာၾကာယက္ေပးရာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေဖါင္းကားလာၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား အိုင္လာ၏။ အက္ကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လၽွာဖ်ားႏွင့္ထိုးခြဲကာ မာခဲေနေသာ ေစာက္စိအား ဖိကိုက္ခံရစဥ္ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ ဖင္ႀကီးႂကြတက္လာကာ ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းေနရေတာ့သည္။
” အားးး အားးးး … ထြက္ … ထြက္ … အ ရွီးးးးးးးး … ထြက္ ကုန္ ပါ ၿပီ … ကို ေက်ာ္ နိုင္ ရယ္ … အမေလးးး အ အားးးးးးးးး ” တကိုယ္လုံး ေကာ့ပ်ံတြန႔္လိမ္ကာ ေက်ာ္နိုင္မ်က္နာအား သူမေစာက္ပတ္ျဖင့္ ဆြဲကပ္ထားေတာ့၏။ ရင္ဘတ္ေလးနိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ျဖင့္ အသက္မၽွင္းရွုေနကာ ေစာက္ရည္မ်ားကုန္မွ ေက်ာ္နိုင္ မ်က္နာအား သူမအဖုတ္ေလးမွ ခြာေပးလိုက္သည္။ ” ေကာင္းလိုက္တာရွင္ … ဟူးးးးးး ရွီးးးးးးးး ” ကုတင္ေပၚတြင္ ထထိုင္ကာ ေက်ာ္နိုင္မ်က္ႏွာေပၚေပပြေနေသာ သူမေစာက္ရည္မ်ားအား လၽွာျဖင့္ယက္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ လင္ျဖစ္သူႏွင့္ ဆက္ဆံခ်ိန္ ဒီေလာက္ မယုယခဲ့ေခ်။ လင္ျဖစ္သူကလည္း ထမိန္လွန္လိုးကာ လရည္ထြက္တာႏွင့္ ထိုးအိပ္တတ္သည္။ လင္ျဖစ္သူဇာနည္ထက္ အျပဳစုအယုယေကာင္းေသာ ေက်ာ္နိုင္အား ေစတနာေတြ ပိုေနမိ၏။ မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ေစာက္ရည္မ်ားေျပာင္ေအာင္ယက္ၿပီးမွ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္လိုက္သည္။ ေက်ာ္နိုင္ပါးစပ္မွ ေစာက္ခ်ီးနံ့ေလးမ်ား သူမႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာသျဖင့္ စိတ္ထဲသိမ့္ကနဲ႔ျဖစ္ကာ ခပ္တင္းတင္း ဆြဲဖက္ထားမိျပန္၏။ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနရာမွ ခဏအၾကာတြင္ ေက်ာ္နိုင္က ထရပ္ရင္း ပုဆိုးအား ေအာက္သို႔ျဖည္ခ်ပစ္သည္။ ေပါင္ၾကားမွ မေပ်ာ့မမာ အေနထားျဖင့္ ခပ္ငိုက္ငိုက္စင္းက်ေနေသာ ေက်ာ္နိုင္ လီးႀကီး ထြက္ေပၚလာရာ… ” အမေလး … ေၾကာက္စရာႀကီး … ၾကည့္ပါဦး ” စုစုေထြးက ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ ေက်ာ္နိုင္၏ နီညိဳေရာင္ သန္းေနေသာ လီးႀကီးအား သူမညာဖက္လက္ေလးျဖင့္ ပင့္ကိုင္လိုက္၏။
…………………………………
အခန္း ( ၃ )
ေက်ာ္နိုင္လီးႀကီးမွာ ခ်က္ခ်င္း စုစုေထြးလက္ထဲ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ တင္းမာလာေတာ့သည္။ တျဖည္းျဖည္း တုတ္ခိုင္ႀကီးမားလာေသာ လီးႀကီးမွာ စုစုေထြး လက္ဖဝါးေပၚမွ ေကာ့တက္ကာ ဒီဖူးႀကီးက ရဲတက္လာ၏။ စုစုေထြးမွာ ၾကည့္ရင္း သူမမ်က္လုံးေလးမ်ား အေရာင္ေတာက္လာကာ လီးႀကီးအား ဖမ္းကိုင္လိုက္ျပန္သည္။ လီးတဝက္ေလာက္မွ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဒစ္ဖူးအားကားထြက္လာေအာင္ လီးအရည္ျပားအား ျဖဲခ်လိုက္သည္။ မွိုပြင့္ပုံစံ ကားထြက္လာေသာ ဒစ္ႀကီးအား မက္မက္ေမာေမာၾကည့္ရင္း နမ္းရွိုက္လိုက္ေတာ့၏။ ” ရွီးးးး အ … စုပ္ေပးပါလား မစုရယ္ ” ” က်မ … မစုပ္တတ္ဘူးေလ … ကိုေက်ာ္နိုင္ ” ” မခက္ပါဘူး မစုရယ္ … ပါးစပ္ေလးထဲ ငုံထားရင္ ရၿပီေလ ” စုစုေထြးမွာ ရမၼက္စိတ္ ထႂကြေနေပမယ့္ လင္ျဖစ္သူဇာနည္ေတာင္ လီးစုပ္မေပးဘူးသျဖင့္ ေက်ာ္နိုင့္လီးႀကီးအား စုပ္ေပးရန္ တြန႔္ေနမိသည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ လီးႀကီးအား ျပန္ျဖဲၾကည္စဥ္ ဟေနေသာ သူမႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲ ဒစ္ဖူးမွာ ဖလြပ္ကနဲ႔ ဝင္ေရာက္လာေတာ့၏္။
” အု ဝု … ဖလြပ္ … ဝူး ” ေက်ာ္နိုင္မွာ စုစုေထြးေခါင္းအား ညႇပ္ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ေလးထဲ လီးထိပ္အား ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ စုစုေထြးမွာ ႐ုတ္တရက္ လန႔္ကာ လၽွာျဖင့္ထိုးထုတ္ရာ လီးထိပ္အေပါက္ေလးအား လၽွာဖ်ားျဖင့္ ထိုးမိသျဖင့္ ေက်ာ္နိုင္တစ္ေယာက္ ေပါင္မ်ားဆက္ကနဲ႔တုန္သြားကာ အရသာထူးကဲသြားရသည္။ အလိုအေလ်ာက္ စုစုေထြးေခါင္းအားထိန္းၿပီး လီးႀကီးအား အရင္းထိ ထိုးသြင္းမိေတာ့၏။ ” အု ဝု … အု ဝူး ဖလူး … ဖလူး ” ေက်ာ္နိုင့္လီးႀကီးမွာ ပါးစပ္ထဲ ျပည့္ၾကပ္စြာ တိုးဝင္သြားၿပီး အာေကာင္အေပ်ာ့အားထိုးမိသျဖင့္ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ တဝုဝု တဝူးဝူးျဖင့္ ေက်ာ္နိုင္ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား က်ားကန္တြန္းေနေတာ့သည္။ ေက်ာ္နိုင္မွာ အာေခါင္ထဲထိ လီးအားစိမ္ထားရင္း ငုံ႔ၾကည့္ရာ နဖူးေၾကာမ်ားေထာင္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ားက်ေနေသာ စုစုေထြးမ်က္ႏွာအားျမင္မွ လီးအား ဆြဲထုတ္လိုက္၏။
” ဝူး ဖလူး … ပလြပ္ … အဟြတ္ ဟြတ္ ဟြတ္ ” စုစုေထြးမွာ လီးႀကီးပါးစပ္ထဲက ကၽြတ္ထြက္မွ အသက္လုရွုရင္း တဟြတ္ဟြတ္ႏွင့္ သီးေနရွာသည္။ ” ဟာ … ေဆာရီးေနာ္ မစု … တအားေကာင္းသြားလို႔ပါ ” ေက်ာ္နိုင္မွာ လီးတန္းလန္းျဖင့္ ထိုင္ခ်ကာ စုစုေထြးမ်က္နာေလးအား တရွုံ႔ရွုံ႔နမ္းရင္း ျပာျပာသလဲ ေတာင္းပန္ေန၏။
” သြား … တအားဆိုးတာပဲ … ဒီမွာျဖင့္ အသက္ရွူၾကပ္လာရတာ ” စုစုေထြးမွာ မ်က္လုံးေလး ပုတ္ကာပုတ္ကာျဖင့္ ေျပာရင္း ႏူတ္ခမ္းေဒါင့္မွ ပါးစပ္အလိုးခံရစဥ္ ထြက္က်လာေသာ သြားရည္အက်ိအခၽြဲမ်ားအား လက္ခုံျဖင့္ သုတ္ေနရွာသည္။ ခဏအၾကာ ေက်ာ္နိုင္၏ ေခ်ာ့ျမဴမွု႔ေအာက္တြင္ ကာမစိတ္မ်ား ျပန္လည္ထႂကြလာကာ လီးႀကီးအား ဆုပ္ကိုင္မိေနျပန္သည္။
” ကိုေက်ာ္နိုင္ … တအား မၾကမ္းနဲ႔ေနာ္ ” ” ဟမ္ ” ဒူးေထာက္ထားေသာ ေက်ာ္နိုင္ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးအား သူမပါသာ ကုန္းစုပ္ေပးေန၏။ ေက်ာ္နိုင္မွာ ထင္မွတ္မထားေသာ စုစုေထြး အျပဳမွုေၾကာင့္ အံေၾသာေက်နပ္သြားမိသည္။ လီးထိပ္အား ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲ သြင္းကာစုပ္ေပးေနေသာ စုစုေထြး၏ နို႔အုံေလးအား ျပန္လည္ညႇစ္ေခ်ေပးရင္း အရသာခံေနလိုက္သည္။ ပါးစပ္မွ လီးစုပ္ပုံစုပ္နည္းအား ေျပာျပေနရာ စုစုေထြးမွာ လီးတဝက္ခန႔္ထိ မ်ိဳကာ စုပ္တတ္လာ၏။ တျဖည္းျဖည္း လီးႀကီးမွာ ေပါက္ကြဲမတတ္ တင္းေျပာင္လာရာ စုစုေထြးပါစပ္မွ လီးအား ဆြဲထုပ္ရင္း ပက္လက္လွန္အိပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ သူမေပါင္ၾကားထဲ ေနရာယူကာ ေစာက္ေခါင္းဝေလးထဲ ဒစ္ဖူးအား ေတ့လိုက္ေတာ့၏။
” ဗ်စ္ ဗ်စ္ … အ … ျဖည္းျဖည္း … ဘြတ္ … အားးး … ျဖည္းျဖည္းပဲ လိုးေနာ္ ကိုေက်ာ္နိုင္ … ၾကပ္ေသးတယ္ ” ” အင္းပါ … မစု ရဲ့ ” စုစုေထြးက အိမ္ေထာင္သည္ဆိုေပမယ့္ လင္ျဖစ္သူဇာနည္လီးမွာ ေသးသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးက အပ်ိဳႏွင့္မျခားလွေပ။ တုတ္ခိုင္ထြားႀကိဳင္းေသာ ေက်ာ္နိုင္လီးႀကီးမွာ စုစုေထြး ေစာက္ဖုတ္ထဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျဖင့္ ဝင္ထြက္ေန၏။ ေက်ာ္နိုင္မွာလည္း အပ်ိဳတစ္ေယာက္အား လိုးေနရသလို စီးစီးပိုင္ပိုင္ရွိလွသည့္ ေစာက္ဖုတ္အား လိုးမဝနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရွာသည္။ စုစုေထြး စိတ္တိုင္းက် ထိန္းလိုးရင္း အေတာ္ၾကာမွ ဖိလိုးခြင့္ရသည္။ စုစုေထြးမွာလည္း အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္လာကာ ေက်ာ္နိုင္ဒူးဖူးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားအား ထိထိမိမိ ခ်ိတ္ဆြဲေနသျဖင့္ ကာမစည္းစိမ္ ရရွိေနေတာ့၏။
” ဗ်စ္ … အ … ဘြတ္ ဘြတ္ … အားးးးးး … ဖြပ္ဖြပ္ … အင္း … ေဆာင့္ေဆာင့္ … ကိုေက်ာ္နိုင္ … အားမနာနဲ႔ ” စုစုေထြးတစ္ေယာက္ သူမဖင္ႀကီးအား ဘယ္ညာရမ္းကာ ေကာ့ထိုးေနသျဖင့္ ေက်ာ္နိုင္မွာ မနားတမ္းလိုးရင္း ရမၼက္စိတ္မ်ား ထပ္မန္ေတာက္ေလာင္လာရသည္။ ဖင္သားဆိုင္ႀကီး ေျမာက္တက္လာခ်ိန္ ခါးေလးအား ဆြဲကိုင္ရင္း ဆီးခုံးခ်င္းထိေအာင္ ပစ္ပစ္လိုးလိုက္ေတာ့၏။ ” အားးး … ေကာင္းလား မစု … အင့္ ဘြတ္ … ဗ်စ္ ဘြတ္ဘြတ္ ” ” ရွီးးးးးးး … အ … ေကာင္းတယ္… ဖြပ္ဖြပ္ … ဗ်စ္ … အားးး … လိုးလိုး … အင္း ဟုတ္တယ္ … နာနာေလး လိုးေပး ” စုစုေထြး ရမၼက္သံေလးမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာ္နိုင္မွာ အံႀကိတ္ရင္း လီးတဆုံး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနေတာ့၏။ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ လီးႀကီးက အရွိန္ျပင္းျပင္း ဝင္ထြက္ေနရာ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ ဖင္ႀကီးအား မရမ္းနိုင္ေတာ့ေပ။ ေက်ာ္နိုင္၏ တရၾကမ္း လိုးခ်က္မ်ားအား တင္းခံကာ ညည္းေနေတာ့သည္။
” အားဟား … ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေက်ာ္နိုင္ရာ … ရွင့္လီးထိပ္က သားအိမ္ဝ လာလာထိတာ … က်င္စိမ့္ေနတာပဲ … ရွီးးးးးးး ” ေက်ာ္နိုင္မွာ စုစုေထြး ခါးေလးအား ဆြဲကိုင္ရင္း မီးပြင့္မတတ္လိုးရာ ခဏအၾကာတြင္ ႏွစ္ဦးသား ဆီးခုံးခ်င္းကပ္ေနေအာင္ ဖိကပ္ထားရင္ ၿပိဳင္တူနီးပါး အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။ စုစုေထြးမွာ ေက်ာ္နိုင္လည္ပင္းအား ဆြဲဖက္ရင္း မ်က္နာအႏွံ့နမ္းကာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားႏွင့္ လီးႀကီးအား ညႇစ္ေပးေနေတာ့၏။ ” ေကာင္းလား … မစု ” ” အင္းးး ” ႏွစ္ဦးသား ခဏအနားယူကာ ေခါင္းရင္းမွ တိုင္ကပ္နာရီအားၾကည့္ရာ ည ၇ နာရီခြဲေနသျဖင့္… ” ကိုေက်ာ္နိုင္ … ခဏေန … ဇာနည္ ျပန္လာေတာ့မယ္ … က်မသြားမယ္ေနာ္ ” ” အင္းပါ မစုရယ္ … ခဏေလး ” ေက်ာ္နိုင္က ပက္လက္ေလးအနားယူေနေသာ စုစုေထြး ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား ေတ့စုပ္ၿပီး ထခိုင္းလိုက္သည္။ စုစုေထြးလည္း ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ အဝတ္စားမ်ားျပန္ဝတ္ရင္း ေနာက္ေဖးေပါက္မွထြက္ကာ သူမအိပ္ခန္းဘက္ ကူးလာခဲ့၏။ သူမအကၤ်ီမွာလည္း ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္ခ်ိန္စင္သြားပုံရသည္။ အနံ့မ်ားစြဲေနသျဖင့္ ခဏနားၿပီး ေရခ်ိဳးရာ တခါတည္း ေလၽွာ္လိုက္ရသည္။ ေရခ်ိဳး သနပ္ခါးလူးၿပီးခ်ိန္ လင္ျဖစ္သူ ဇာနည္ေရာက္လာရာ ထမင္းပြဲျပင္ရင္း အတူ စားလိုက္ၾက၏္။
” ငါ့ မိန္းမ … ဒီေန႔ လွေနပါ့လားကြ ” ” အံမယ္ … ေမာင့္ အႀကိဳက္ ေနတိုင္း ခ်က္ေကၽြးေနတာပါေနာ္ … ေျမႇာက္မေနနဲ႔ ဟြန႔္ ” ” မေျမာက္ပါဘူး မိန္းမရာ … တကယ္ပါဟ ” ” ကဲပါ … မ်ားမ်ားစား … ခဏနားၿပီး ေရခ်ိဳး … က်မ ေရလွုပ္ထားခဲ့တယ္ ” စုစုေထြးမွာ ရမၼက္ဆႏၵမ်ားေနာက္ လိုက္ေနမိေပမယ့္ လင္ျဖစ္သူဇာနည့္အေပၚတြင္ ဝတၱရား မပ်က္ကြက္ခဲ့ေပ။ ဇာနည္ေရခ်ိဳးၿပီး အိမ္ထဲျပန္ဝင္အလာ ေရလဲပုဆိုးႏွင့္ တဘက္အား အဆင္သင့္ ထုတ္ထားေပးသည္။ သူမတို႔ အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းေလးထဲ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း တီဗြီၾကည့္ေနစဥ္ တဖက္ခန္းမွ ေက်ာ္နိုင္၏ ႏုတ္ဆက္သံ ၾကားလိုက္ရေတာ့၏။
” မစု … ကိုဇာနည္ … မိန္းမ သြားႀကိဳမလို႔ဗ်ိဳ႕ အိမ္ဘက္ ၾကည့္လိုက္ပါဦး ” ” ဟုတ္ ဟုတ္ … ကိုေက်ာ္နိုင္ … သြားသြား … က်ေနာ္တို႔ရွိပါတယ္ ” ဇာနည္မွာ ေက်ာ္နိုင္အား ျပန္ေျဖရင္း ေရွ႕မွ ေကာ္ဖီခြက္အား ယူကာ တငုံေမာ့ေသာက္ရင္း တီဗြီဆက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ေက်ာ္နိုင္ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ ထြက္သြားၿပီး အိမ္တံခါးပိတ္သံ ၾကားမွ ဇနီးျဖစ္သူအား စကားစေျပာလိုက္၏။ ” မျဖဴက … ေနာက္က်တာလား စု ” ” ဒီေန႔ ညပိုင္း … ဂ်ဴတီရွိတယ္လို႔ … ညေနက ကိုေက်ာ္နိုင္ေျပာေနတာ … ေမာင္ ” ” အင္း … ကိုေက်ာ္နိုင္တို႔ လင္မယားလည္း ေယာကၤ်ားက OT ဆင္းလိုက္ မိန္းမက OT ဆင္းလိုက္နဲ႔ လိုးခ်ိန္ေတာင္ မရွိဘူးေနမွာ ”
” ဟယ္ … ေမာင္ကလည္း … ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ” ” ေအးေလ စုရဲ့ … ေမာင္တို႔ အားတာေတာင္ ေန႔တိုင္း မလိုးျဖစ္ဘူးေလ ” ” အိုရ္ … သြား … ေမာင္ေနာ္ … ခ္ခ္ ” လင္ျဖစ္သူ ဇာနည္ စကားေၾကာင့္ စုစုေထြးမွာ ရယ္မိလိုက္သည္။ ” ေမာင့္မယား ခုနေလးတင္ … ကိုေက်ာ္နိုင္ လိုးသြားတာ … ေမာင္မွမသိတာေလ ” ဒီစကားကိုေတာ့ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲမွ ေျပာလိုက္မိေတာ့သည္။ ၁၀ နာရီမတ္တင္းေလာက္မွ ေက်ာ္နိုင္တို႔ လင္မယား ျပန္လာရာ ႐ုံးကအျပန္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဝယ္လာရာ စုစုေထြးတို႔ လင္မယားအတြက္ပါ ပိုဝယ္လာခဲ့၏။
” မစု … အိပ္ၿပီလား ” ” မအိပ္ေသးဘူး မျဖဴေရ … တီဗြီၾကည့္ေနၾကတာ တံခါးစိထားတာ … တြန္းလိုက္ရတယ္ ” ” ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ … လာပို႔တာပါ” ” အားနာစရာႀကီး … မျဖဴရယ္ ” ” မနာရပါဘူး မစုရယ္ … ဒီလူနဲ႔ဒီလူေလး ရွိတာ … ခုံေပၚပဲ တင္ထားလိုက္မယ္ ” ျဖဴျဖဴလွိုင္မွာ အေပၚပိုင္းအကၤ်ီအျဖဴႏွင့္ ေအာက္ပိုင္း ဒူးဖုံးစကပ္ အကြဲေလးဝတ္ကာ ဌာနဆိုင္ရာရင္ထိုးတံဆိပ္ေလးက ရင္ဘတ္ ဘယ္ဘက္ျခမ္းအား တပ္ဆင္ထားရင္ ဝင္လာခဲ့သည္။ ” ရတယ္ မျဖဴ … ခုံေပၚပဲထားလိုက္ … က်မလာၿပီ ” စုစုေထြးမွ တီဗြီၾကည့္ေနရာမွ ထရပ္ကာ ျဖဴျဖဴလွိုင့္နားေလၽွာက္သြားရင္း ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ႏွင့္ ဟင္းရည္ထုပ္ေလးအားယူၿပီး စားပြဲခုံေပၚ တင္လိုက္ေတာ့၏။
” စားၾကေနာ္ … ကိုဇာနည္ေရာပဲ ” ” ဟုတ္ မျဖဴ … ထမင္းစားထားလို႔ ခဏေနမွပဲ စားလိုက္မယ္ ” ျဖဴျဖဴလွိုင္မွာ စုစုေထြးအားေျပာရင္း ဇာနည့္ပါ ႏွုတ္ဆက္လိုက္သည္။ ” ေနာက္လ … ရာထူးတိုး စာေမးပြဲ သြားေျဖရမွာ ေနျပည္ေတာ္ကို … ကိုေက်ာ္နိုင္ကို … ကိုဇာနည္တို႔ လင္မယားဆီပဲ … အပ္ထားရမွာ ” ” ေအာ္ … ရပါတယ္ မျဖဴရယ္ … စိတ္ခ် လက္ခ်သြားပါ ” ” ဟိုမွာ ရက္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာမွာ မစုရဲ့ … စာေမးပြဲ မတိုင္ခင္ ႀကိဳသြားရမယ္ ” ” ရပါတယ္ … ကိုေက်ာ္နိုင္တစ္ေယာက္ အတြက္ ေထြေထြထူးထူး ပိုမခ်က္ရပါဘူး … စားေရးေသာက္တာ မပူပါနဲ႔ ” ” ေက်းဇူးပါ မစုရယ္ … သြားကာနီးက် ႀကိဳေျပာပါ့မယ္ … ကဲ … စားလိုက္ၾကဦး … က်မလည္း ခုမွ ႐ုံးကေရာက္တာ … မစားခဲ့ရလို႔ သြားၿပီေနာ္ ” ” ဟုတ္ … မျဖဴ ” ျဖဴျဖဴလွိုင္ ထြက္သြားၿပီး ခဏအၾကာ စုစုေထြးတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဝင္သေလာက္စားကာ တီဗြီပိတ္ ဧည့္ခန္းမီးပိတ္ၿပီး အိပ္ယာဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္တေန႔မနက္ အိပ္ယာထ ခ်က္ျပဳတ္ေနစဥ္ ဇာနည္တစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္တကၠစီဆြဲရန္ မိန္းမျဖစ္သူအား ႏုတ္ဆက္ရင္း အိမ္မွ ထြက္ခြာသြား၏။ ” စုေရ … ေမာင္ သြားၿပီေဟ့ ” ” အင္း ေမာင္ … ညပိုင္း ဆိုင္မေသာက္ရဘူးေနာ္ … အိမ္ဝယ္ေသာက္ ” ဇာနည္မွာ တပတ္ ႏွစ္ရက္ခန႔္ အရက္ေသာက္ေလ့ရွိသည္။ ဒီေန႔လည္း အဖိတ္ေန႔မို႔ စုစုေထြးမွာ လင္ျဖစ္သူအား မွာေနရ၏။ သို႔ေသာ္ ဇာနည္မွာ ညပိုင္း အရက္မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ စုစုေထြး တစ္ေယာက္ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးကာ ေန႔လည္ လက္ဖက္သုပ္ဆိုင္ေလးထြက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွ ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ ဧည္ခန္းတြင္းေလၽွာက္လာၿပီး ဖုန္းဖြင့္နားေထာင္လိုက္၏။
” ဟင္ … ေမာင္လား … ထူးထူးျခားျခား … ဖုန္း ေတြ ဆက္ ……… ” ” မဟုတ္ဖူးခင္ဗ် … ဒီဖုန္းပိုင္ရွင္ရဲ့ ဖုန္းထဲမွာ … ဖုန္းနံပတ္ေတြ႕လို႔ ေခၚၾကည့္တာပါ ” ” ဟုတ္ … ဒါ က်မ ေယာကၤ်ားဖုန္းပါ … ဘာျဖစ္လို႔ပါလည္းရွင္ ” ” လိပ္စာေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ … က်ေနာ္ လာခဲ့ပါ့မယ္ ” ” ရွင္ … ေမာင္ … ေမာင္ … ေမာင္ဘာျဖစ္လို႔လဲရွင္ ” ” စိတ္မပူပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ … လိပ္စာေလးသာ ေျပာပါ ” စုစုေထြး လိပ္စာေပးၿပီး နာရီဝက္ အၾကာတြင္ သူမအိမ္ေရွ႕ အိမ္စီးကားအျဖဴေလး ေရာက္ရွိလာသည္။ ကားတံခါးဖြင့္ကာ အသက္ ၄၀ ခန႔္ အသားညိဳညိဳ မ်က္ႏွာေလးေထာင့္ဆန္ဆန္ႏွင့္ လူတစ္ေယာက္ အိတ္ေလးတလုံးလြယ္ထားလ်က္ အိမ္ေရွ႕ထြက္ေစာင့္ေနေသာ စုစုေထြးနား ေလၽွာက္လာခဲ့၏။
” ခုန … လိပ္စာေျပာတာ ညီမထင္တယ္ ” ” ဟုတ္ … က်မ နာမည္ စုစုေထြးပါ… ေမာင္ … အဲ … က်မေယာကၤ်ား ဘာျဖစ္လို႔လဲရွင္ ” ” အိမ္ထဲဝင္ေျပာရေအာင္ … ညီမ ” ” ဟုတ္ … ဟုတ္ … ဝင္ပါရွင္ ” စုစုေထြးတို႔ အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းအေရာက္ ကားျဖင့္လာသူမွာ ခုံတစ္လုံးတြင္ ဝင္ထိုင္ရင္း သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ကာ အျဖစ္ပ်က္မ်ား ေျပာျပေနသည္။ ” က်ေနာ့္နာမည္ … မ်ိဳးေအာင္ပါ ညီမ … ဒီလိုပါဗ်ာ … ေဟာဒီက ညီမအမ်ိဳးသား ကိုဇာနည္ကို က်ေနာ့္ သူေဌးကားနဲ႔ တိုက္မိလိုပါ ” ” ရွင္ … အမေလးးး … ဘာ ဘာ ဘာျဖစ္သြားလဲရွင္ ” စုစုေထြး တစ္ေယာက္ မ်က္စိမ်က္နာပ်က္ကာ ျပာျပာသလဲ ေမးေနမိ၏။ ” စိတ္ေအးေအး ထားပါဗ်ာ … ေျခသလုံးရိုးက်ိဳးသြားတာပါ … အသက္အႏၲရာယ္ မရွိပါဘူး ” ” ဒုကၡပါပဲရွင္ … အဟင့္ ဟင့္ ”
” ဟုတ္ အဲတာ … က်ေနာ္တို႔က ေဆး႐ုံေခၚသြားၿပီး လိုအပ္တာ မွန္သမၽွ အကုန္လုပ္ေပးထားပါတယ္ … အမွု႔မဖြင့္ဖို႔ေျပာေတာ့ ကိုဇာနည္က ဒီကညီမနဲ႔စကားေျပာပါ ဆိုလို႔ လာခဲ့ရတာပါ ” စုစုေထြးမွာ ပင္ကို ေအးေဆးသူမို႔ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူအား ေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းသည္အထိ တာဝန္ယူခိုင္းၿပီး အမွု႔မဖြင့္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာဆိုလိုက္သည္။
” ဟုတ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ … ညီမရယ္ … ခုမွ အစ္ကိုလည္း … စိတ္ေအးရေတာ့တယ္ ” မ်ိဳးေအာင္မွာ အမွန္တကယ္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားပုံႏွင့္ နဖူးမွ ေခၽြးမ်ားအား သုတ္ရင္း လြယ္ထားေသာအိတ္အတြင္း မွ ပိုက္ဆံ တစ္ထုပ္ ထုတ္ယူလိုက္သည္။ ” ဒါေလး ေလာေလာဆည္ လက္ခံေပးပါေနာ္ ညီမ … နစ္နာေၾကးသေဘာပါ … သူေဌးက ေပးခိုင္တာပါ … ကိုဇာနည္ ျပန္ေကာင္းတဲ့အထိလည္း အကုန္တာဝန္ ယူေပးမွာပါ ” ” မဟုတ္တာရွင္ မေပးပါနဲ႔ … က်မေယာကၤ်ား အေကာင္းပကတိ … ျပန္ျဖစ္ရင္ကို ေက်နပ္ပါတယ္ ”
” ယူပါ ညီမရယ္ … ညီမ အမွု႔မဖြင့္ေတာ့ သူေဌးလည္း အလုပ္အကိုင္ မပ်က္ေတာ့ဘူးေလ … ဒါ သိန္း ၂၀ ပါ … လိုအပ္ရင္ ထပ္ေပးဖို႔လည္း မွာထားပါတယ္ ” မ်ိဳးေအာင္က ဇြတ္အတင္းေပးေနသျဖင့္ စုစုေထြးလည္း လက္ခံကာ အိမ္ထဲ ဗီရိုေလးထဲ ထည့္သိမ္းလိုက္သည္။ ထိုေနာက့္ ဇာနည္၏ အဝတ္စားမ်ားႏွင့္ ေရေႏြးဓတ္ဗူး အျခားအသုံးေဆာင္ ပစၥည္းမ်ား ယူကာ မ်ိဳးေအာင္ကားေလးျဖင့္ လိုက္လာခဲ့လိုက္၏။ အရိုးအေၾကာ အထူးကုေဆးခန္းတြင္ သီးသန႔္ခန္းငွားထားေပးရာ စုစုေထြးတို႔ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ဇာနည္မွာ လူနာကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနေတာ့သည္။ တာဝန္က် ဆရာမွာ ဓာတ္မွန္စာရြတ္အား ေထာင္ၾကည့္ရင္း အခန္းတြင္း ဝင္လာေသာ စုစုေထြးတို႔အား ျပဳံးၿပီး ႏုတ္ဆက္လိုက္၏။
” လူနာရွင္ေတြလား … ခင္ဗ်ာ ” ” ဟုတ္ ဆရာ … က်မက သူ႔အမ်ိဳးသမီးပါ ” ” ဟုတ္ … ခင္မ်ားအမ်ိဳးသားက ပုခုံရိုးအက္ၿပီး ေျခသလုံး႐ုံးက်ိဳးသြားတာပါ … လိုအပ္တာေတြ အကုန္လုပ္ထားပါတယ္ … မနက္ျဖန္ ေန႔လည္ေလာက္မွ စတီးရိုး ေဖါက္ဆြဲရမယ္ ” ” ဟုတ္ကဲ့ … လိုအပ္တာ အကုန္လုပ္ေပးပါဆရာ … အစစအရာရာ … အားကိုးပါတယ္ ” တာဝန္က် ဆရာဝန္၏ စကားအဆုံး မ်ိဳးေအာင္မွ ဝင္ေျပာလိုက္၏။ ေနာက္ရက္ ညေနမွ ဇာနည္ေျခေထာက္အား စတီးရိုးေဖါက္ဆြဲကာ ပုခုံးအား ေက်ာက္ပတ္တီးစည္းေပးၾကသည္။ ဇာနည္မွာလည္း ပုခုံးႏွင့္ ေျခေထာက္မွ လြဲ၍ က်န္တာမထိခိုက္ေပ။ မ်ိဳးေအာင္မွာလည္း ေန႔တိုင္းလာၾကည့္၍ လိုအပ္တာမ်ား ေဆာင္ရြတ္ေပးေနသည္။ ေငြေရးေၾကးေရး ေဆးဝါးအစ အကုန္ျပည့္စုံေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ေပး၏။ ၂ ပတ္အၾကာတြင္ ကားျဖင့္တိုက္မိေသာ သူေ႒းကိုယ္တိုင္ေရာက္လာကာ ဇာနည္အား ေက်းဇူးတင္ စကားေျပာရင္း စုစုေထြး တစ္ေယာက္ထဲ ညေစာင့္ေနရသျဖင့္ တပည့္ျဖစ္သူ မ်ိဳးေအာင္အား ညပိုင္းေစာင့္ရန္ ေျပာေနလိုက္၏။
စုစုေထြးမွာလည္း မနက္ အိမ္ျပန္ ဇာနည္၏ အဝတ္ေဟာင္းမ်ား ေလၽွာ္ဖြတ္ကာ ထမင္းဟင္းခ်က္ ေဆးခန္းသို႔ ျပန္လာ စိတ္ေမာလူေမာ ျဖစ္ေနစဥ္ ညပိုင္း မ်ိဳးေအာင္ လာေစာင့္သျဖင့္ ညဘက္ေတြ အနားရခဲ့သည္။ သီးသန႔္စပယ္ရွယ္ခန္းမို႔ ၁၅ ေပ ေပ ၃၀ ေလာက္ က်ယ္ဝန္းၿပီး ဝင္ဝင္ခ်င္း ေရခဲေသတၱာ အေသးတစ္လုံးႏွင့္ ပစၥည္းတင္ရန္ အံဇြဲပါခုံအေသးတစ္လုံး အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ပါရွိ၏။ ေရခဲေသတၱာ၏ ေျမာက္ဖက္တြင္ လူနာ ကုတင္ရွိၿပီး ဇာနည္ အိပ္စက္အနားယူကာ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ လိုက္ကာျခား၍ ကုတင္အပိုတစ္လုံးပါရွိေသးသည္။ ကုတင္ႏွစ္လုံးၾကား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနာက္ဖက္တြင္ နံရံကပ္ တီဗြီတစ္လုံး ထားရွိၿပီး ကုတင္အပိုႏွင့္ တည့္တည့္တြင္ တန္းလ်ားခုံအရွည္တစ္လုံး ပါရွိ၏။ ကုတင္အပို၏ ေျမာက္ဖက္တြင္ ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာတြဲလ်က္အား အခန္းျပည့္ ကန႔္ၿပီး တည္ေဆာက္ထားသည္။
” ေဟာ … နိုးၿပီလား ညီမ ” ” ဟုတ္ … ကိုမ်ိဳး ” ဇာနည္ေျခရင္းမွ ကုတင္ေပၚတြင္ စုစုေထြး အိပ္စက္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တန္းလ်ားခုံတြင္ မ်ိဳးေအာင္ ေစာင့္အိပ္ေပးသည္။ ေဆး႐ုံေပၚတြင္ ၁ လ ေက်ာ္ေနလာေတာ့ မ်ိဳးေအာင္ႏွင့္ စုစုေထြးမွာ ရင္းႏွီးလာခဲ့ၾက၏။ မ်ိဳးေအာင္၏ ညစာအား စုစုေထြးက သူမအိမ္ကပဲ ခ်က္ျပဳတ္ ထုတ္လာခဲ့ေပးသည္။ ေဆး႐ုံေပၚ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့လည္း စုစုေထြး နို႔အုံႀကီးမ်ား ဖင္သားအိအိႀကီးမ်ား မ်ိဳးေအာင္မွာ ထိေတြ႕ျမင္ေနရ၏။ ခုလည္း ကုတင္ေပၚမွ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ အိပ္ယာထ ထမိန္ျပင္ဝတ္ရာ ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေအာက္က ေစာက္ေမႊးအုံႀကီးမွာ လွစ္ကနဲ႔ေပၚသြားေတာ့သည္။
မ်ိဳးေအာင္ကလည္း အိမ္ေထာင္သည္မို႔ မနက္ႏွင့္ ေန႔ခင္းဘက္သာ မိန္းမျဖစ္သူကို အိမ္ျပန္လိုးၿပီး တညလုံး ေအာက္အီးထားရသျဖင့္ မနက္လင္းတာႏွင့္ ပုဆိုးၾကားက လီးမွာ ေထာင္ထြက္ေနတတ္၏။ စုစုေထြးမွာလည္း ညဘက္ ေဆး႐ုံျပန္ေရာက္ခ်ိန္ မ်ိဳးေအာင္၏ မ်က္လုံးမ်ား သူမရင္အုံႏွင့္ ေပါင္ၾကားသို႔က်ေရာက္လာလ်င္ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ဆစ္ကနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္သည္။ လင္ျဖစ္သူဇာနည္နဲ႔လည္း မလိုးရသျဖင့္ ေက်ာ္နိုင္ ႐ုံးပိတ္ရက္ အိမ္ျပန္အဝတ္ေလၽွာ္ ခ်က္ျပဳတ္ခ်ိန္ႏွင့္ ဆုံလ်င္ အားရပါးရ အလိုးခံေတာ့သည္။
” အစ္ကို မုန႔္ဝယ္ၿပီးၿပီ … ကိုဇာနည္ နဲ႔အစ္ကို စားၿပီးသား … ညီမဖို႔ ပဲပလာတာနဲ႔ ေကာ္ဖီ ခုံေပၚမွာေနာ္ ” ” မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး စားလိုက္ပါ့မယ္ … အားနာစရာႀကီး ” စုစုေထြးမွာ ကုတင္ေပၚမွာဆင္းရင္း ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ေလ်ာက္သြားရာ ဖင္သားႀကီးမ်ား တုန္ခါေနေတာ့၏။ မ်က္ႏွာသစ္မုန႔္စားၿပီးခ်ိန္ ဇာနည္မွာ ေသးေပါက္ခ်င္ေၾကာင္း စုစုေထြးအား လွမ္းေျပာလိုက္သည္။ စုစုေထြးမွာ ဇာနည္အားဆြဲထူရာ မနိုင္သျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္က ထလာၿပီး ကူေပးလိုက္ရသည္။ ကုတင္အေနာက္ဘက္မွ ေပြ႕ထူထားၾကသျဖင့္ စုစုေထြး၏ ေဘးကားထြက္ေနေသာဖင္သားဆိုင္ႀကီးႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္ ေပါင္သားမ်ားက ထိကပ္ေန၏။ စုစုေထြးမွာ ကုတင္ေအာက္မွ ေသးတည္ေသာ ဗူးေလးအား ထိပ္ဖုံးဖြင့္ကာ ဇာနည္ ပုဆိုးအတြင္း ထိုးထည့္လိုက္သည္။
” စုေလး … ဟို ဟို … မတည့္ေသးဘူး ” ဇာနည္မွာ မိန္းမျဖစ္သူအားေျပာရင္း မ်က္ႏွာမအိမသာျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္အား ၾကည့္လိုက္၏။ ” က်ေနာ့္ အားမနာပါနဲ႔ ကိုဇာနည္ … ကဲ ညီမက ေသခ်ာထည့္ေပးလိုက္ပါ ” ခါတိုင္း စုစုေထြးမွာ ဇာနည္လီးအားကိုင္၍ ေသးတည္ေသာဗူးေလးထဲ ေတ့ေပးတတ္သည္။ သူစိမ္းေယာကၤ်ား မ်ိဳးေအာင္ေရွ႕မို႔ လင္ျဖစ္သူဇာနည့္ လီးအား ကိုင္ရန္ လက္တြန႔္ေနေတာ့၏။ မ်ိဳးေအာင္စကားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးရဲကနဲ႔ျဖစ္ကာ မ်က္နာပူပူျဖင့္ ဇာနည္ပုဆိုးအား မၿပီး လီးထိပ္ႏွင့္ ေသးတည္ေသာ ဗူးအေပါက္ေလးအား ေတ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ေသးကုန္မွ ဗူးအားယူကာ အဖုံးပိတ္ရင္း ကုတင္ေအာက္ျပန္ထိုးထားလိုက္၏။ ဇာနည့္ကိုယ္လုံးအား ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္လွဲေပးရင္း စုစုေထြးမွာ အဝတ္ေဟာင္းမ်ားလိုက္စုေနေတာ့သည္။ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ အနက္ေရာင္အိတ္ထဲ စုထည့္ကာ အခန္းတြင္း တံမ်က္စည္း လွဲေနလိုက္သည္။ တလက္စတည္း ေသးဗူးအားသြန္ၿပီးေဆးေၾကာရန္ အခန္းေျမာက္ဖ်ားရွိ အိမ္သာႏွင့္တြဲလ်က္ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔ ဝင္ရန္ တံခါးဖြင့္လိုက္မိ၏။ ” အိုရ္ ” ” ဟင္ … ေဆာရီးေနာ္ … ညီမ ” ေရခ်ိဳးခန္းတြင္း ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ စုစုေထြးမွာ ရွက္ေသြးဖ်ာရင္း မ်က္ႏွာလြဲလိုက္ရေတာ့သည္။
…………………………………
အခန္း ( ၅ )
မ်ိဳးေအာင္မွာလည္း မ်က္နာအိုးတို႔အန္းတမ္းျဖစ္ကာ ခ်က္ခ်င္းေတာင္းပန္ေန၏။ ခါတိုင္း မ်ိဳးေအာင္မွာ မနက္လင္းစားေသာက္ၿပီး ေဆး႐ုံမွ ျပန္ကာ ညပိုင္းမွ ျပန္လာတတ္သည္မို႔ စုစုေထြးမွာ မ်ိဳးေအာင္ျပန္သြားသည္အထင္ျဖင့္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးအား ဖြင့္လိုက္မိသည္။ မ်ိဳးေအာင္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္း ဘယ္လက္ျဖင့္ ပုဆိုးေအာက္နားစအား ဆြဲမွထားကာ ညာလက္ျဖင့္ ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးအား ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေန၏။
” အင္းပါ … ရ ပါ တယ္ … က်မက … ကို မ်ိဳး … ျပန္ ျပန္ ျပန္သြားၿပီးထင္လို႔ ဝင္ လာ ခဲ့ မိ တာ ” စုစုေထြးမွာ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးလာကာ အသံတုန္တုန္ျဖင့္ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
” ေသးအိုးသြန္မလို႔ မလား … လာေလ ညီမ ” မ်ိဳးေအာင္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းနံရံအားကပ္ကာ စုစုေထြးအား ဘိုထိုင္အိမ္သာခြက္ဆီသြားရန္ လမ္းဖယ္ေပးလိုက္သည္။ စုစုေထြးမွာ စိတ္ထဲ ရွိန္းတိန္းဖိန္းတိန္ေလးျဖစ္ကာ မ်ိဳးေအာင္ေရွ႕မွ ျဖတ္အသြား အိမ္သာခြက္ဆီမေရာက္ခင္ လီးႀကီးအား ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္မိလိုက္၏။ လေမႊးအုံ မဲမဲႀကီးေအာက္မွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ ေက်ာ္နိုင္လီးထက္ ပိုတုတ္ေနသည္။ လီးႏွစ္ေခ်ာင္းစိတ္ထဲ ယွဥ္ၾကည့္ရင္း ဘိုထိုင္အိမ္သာခြက္အဖုံးေလးလွန္ကာ ေသးအိုးအား သြန္ခ်လိုက္၏။ စူးကနဲ႔ ထြက္လာေသာေသးနံ့ေၾကာင့္ ေရအျမန္ဆြဲခ်ရာ သူမထမိန္ေအာက္နားစေလးအား ခါးေပၚပင့္တင္ခံလိုက္ရသည္။ ေသးအိုးသြန္စဥ္ ကိုယ္လုံးက အနည္းငယ္ညြတ္ၾကသြားသျဖင့္ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားအား ပစ္ေပးထားသလို ျဖစ္သြားရ၏။
” အို႔ … အေမ့ ” ထမိန္ေအာက္နားစေလး ခါးေပၚေရာက္လာကာ ဖင္ဝေလးအား ခပ္ေႏြးေႏြးအရာေလးက ထိကပ္လာသျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ လန႔္ေအာ္မိသည္။ တသက္ႏွင့္တကိုယ္ ဖင္တခါမွ အယက္မခံဖူးသျဖင့္ ေဖာ္ျပမရေသာ အရသာသစ္ေလးက သူမအား ဖမ္းစားထားေတာ့၏။ လင္ျဖစ္သူဇာနည္မွာ ေစာက္ပတ္အားလိုး႐ုံသက္သက္ပဲ ထင္မွတ္ေနၿပီး ေက်ာ္နိုင္မွာလည္း ေစာက္ပတ္ေလးသာ ယက္ေပးရာ ဖင္ဝအား မထိဖူးေပ။ မ်ိဳးေအာင္ လၽွာဖ်ားေလးမွာ ဖင္ဝနီညိဳေလးအား ပင့္ယက္လိုက္ ဝိုင္းလိုက္ႏွင့္ လၽွာအားစုခၽြန္ကာ ဖင္ေပါက္ထဲထိုးသြင္းရင္း ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သလို ေတ့စုပ္ေန၏။ စုစုေထြးမွာ အလိုေလ်ာက္ အိမ္သာခြက္အဖုံးေပၚလက္ေထာက္ရင္း ခါးေလးခြက္ကာ ဖင္သားႀကီးအားထပ္ေကာ့ရင္း ေပါင္တန္မ်ားအား ျဖဲထားေပးလိုက္သည္။ တျဖည္းျဖည္းေစာက္ရည္မ်ား ပြက္လာကာ ေပါင္ၿခံအတြင္း စီးက်ေနရ၏။
မ်ိဳးေအာင္မွာ ေပါင္ၾကားေခါင္းထိုးကာ စီးလာသမၽွေစာက္ရည္မ်ားအား လၽွာျဖင့္သိမ္းယက္ကာ မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္၏။ ေပါင္သားေဖြးေဖြးၾကားမွ ေဖာင္းထြက္လာေသာ ေစာက္ဖုတ္အား မထိပဲ ဖင္ဝနီညိဳေလးအား ထိုးထိုးကလိေပးသည္။ညေစာက္စိေလးမွာ ခၽြန္ထြက္ကာ ေခါင္းေလးက ျပဴးထြက္လာရ၏။ စုစုေထြးမွာ ဖင္ႀကီးအားေျမာက္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္ပါးစပ္ ထိေအာင္ ႀကိဳးစားေနသည္။ သို႔ေသာ္ မ်ိဳးေအာင္မွာ ဖင္ေပါက္ႏွင့္ပါးစပ္ မခြာပဲ လၽွာအား ဖင္ေပါက္ထဲ ဖိထိုးကာ ေမႊေနေတာ့သည္။
စုစုေထြးမွာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ား ယားယံလာရင္း ဒုတိယအႀကိမ္ ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းေနေတာ့၏။ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ ဒူးေထာက္ယက္ေနေသာ မ်ိဳးေအာင္၏ ရင္ဘတ္ေပၚပန္းမိရာ အကၤ်ီေရွ႕ျခမ္း ဗိုက္ေပၚထိ ရႊဲႏွစ္သြားရသည္။ ေစာက္ပတ္အား မထိပဲ ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းလာေအာင္ ယက္နိုင္ေသာ မ်ိဳးေအာင္အား စုစုေထြးမွာ အနည္းငယ္ျဖဳံသြားရသည္။ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက မခံမရပ္နိုင္ေအာင္ ယားယံလာသျဖင့္ သူမ လက္တဖက္အား ေပါင္ၾကားထဲ လၽွိုသြင္းကာ ေစာက္စိအား ဖိေခ်ရင္း တအင္းအင္း ညည္းေနရရွာ၏။
” အား … အ … ရွီးးးးးးးးး … အား အားးးးးးးး ” ေပါင္သားမ်ား တဇပ္ဇပ္တုန္လာကာ ဒူးမ်ားမထိန္းနိုင္ပဲ ညြတ္ၾကသြားရသည္။ အိမ္သာခြက္ေပၚလက္တင္ကာ ဒူးေထာက္ရဲ့ေလးမို႔ ဖေနာင့္ႏွစ္ခုၾကားထဲ ေစာက္ပတ္ေလးက ေဖာင္းႂကြၿပီး ေစာက္ေခါင္းေလးဟကာ အတြင္းသားနီတာရဲေလးက ျမင္ေနရ၏။ ေစာက္ေခါင္းဝေလးအား ဒစ္ဖူးႀကီးက လာထိရာ ဖင္သားႀကီးအား ေဘးလြဲထိုင္ခ်ရင္း… ” ညၾကမွ … လိုးရေအာင္ … ကိုမ်ိဳးရယ္ … ဟူးးးး ရွီးးးးးးးးး ” ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း မ်ိဳးေအာင္ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဂြင္းထုေပးလိုက္သည္။ လီးႀကီးမွာ မလိုးရသျဖင့္ တဇပ္ဇပ္တုန္ေနရာ စုစုေထြးလက္ထဲတြင္ တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ ေသြးတိုးေနေတာ့၏။
” အင္း … ထုထု … ျမန္ျမန္ေလးထု ညီမ ” မ်ိဴးေအာင္လည္း ဒူးေထာက္လ်က္ မ်က္စိမိတ္ေခါင္းေမာ့ကာ စုစုေထြး ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္ကို အရသာခံေနလိုက္ေတာ့သည္။ စိတ္ထဲတြင္ ခုံးထေနေသာ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးအား မလိုးရသျဖင့္ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္ေနရ၏။ လက္သန္းလုံးခန႔္ရွိေသာ စုစုေထြး ေစာက္စိႀကီးမွာ မ်က္လုံးထဲ ေပၚေပၚလာရင္း လီးတန္တစ္ေလၽွာက္ က်င္တက္လာေတာ့သည္။ ” အားဟား … ညီ မ ရယ္ … ၿပီး ေတာ့ မယ္ … အ အားးးးး … ထြက္ၿပီ … ရွီးးးးးးး အားးးးးးးးး ” စုစုေထြး လက္ေကာင္ဝတ္အား အုပ္ကိုင္ရင္း လရည္မ်ားကုန္စင္ေအာင္ အားရသည္အထိ ထုပစ္လိုက္သည္။ လရည္ျဖဴျဖဴပ်စ္ပ်စ္ပ်စ္မ်ားမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဒူးေကြးလ်က္ေလး ထိုင္ေနေသာ စုစုေထြး ထမိန္အား ဗ်စ္ကနဲ စင္ကုန္ေတာ့၏။ သူမလက္ေခ်ာင္းျဖင့္ ေပကပ္ေနေသာ လရည္မ်ားကို ထမိန္အနားစျဖင့္သုတ္ရင္း…
” ရၿပီလား … ကိုမ်ိဳး ” ” အင္း … ၿပီးၿပီ … ညီမ … ညၾက မျငင္းရဘူးေနာ္ ” ” အြန္းပါ … ညၾက … ဇာနည္အိပ္တာနဲ႔ … ကိုမ်ိဳးႀကိဳက္တဲ့ခ်ိန္ … လိုးေပါ့ ” ထို႔ေနာက္ လူခ်င္းခြဲကာ မ်ိဳးေအာင္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းမွ အရင္ထြက္ၿပီး ဇာနည္အား ႏူတ္ဆက္ကာ ျပန္သြားေတာ့သည္။ စုစုေထြးမွာ ေစာက္ရည္မ်ား ရႊဲေနေသာ အဖုတ္အား ေရျဖင့္ ေသခ်ာေဆးေၾကာၿပီးမွ ထြက္လာခဲ့၏။ ” ေမာင္ … စုေလး အိမ္ခဏ ျပန္ၿပီေနာ္ … အဝတ္ေဟာင္းေတြ … ေလၽွာ္ရဦးမယ္ ” ” အင္းပါ … ေမာင္လည္း ေနာက္ ၂ ပတ္ဆို ဆင္းရေတာ့မွာပါ … စုေလးလည္း ပင္ပန္းလွၿပီ ” ” ရပါတယ္ ေမာင္ရဲ့ … လင္မယားခ်င္းပဲ ပင္ပန္းတယ္ မေခၚပါဘူး ” ” ေဆးဖိုးေတြ ရွင္းေပးရဲ့လား … စုေလး ” ” အကုန္ရွင္းေပးပါတယ္ … အိမ္မွာလည္း နစ္နာေၾကးသေဘာ သိန္း ၂၀ လာေပးထားတာ … ေမာင္ေဆး႐ုံဆင္းရင္ ခ်ိဳင္းေထာက္တို႔ ဘာတို႔ အျခားဟာဝယ္ဖို႔ သိမ္းထားလိုက္တယ္ ” ” အင္း … မိန္းမပါသာ … ၾကည့္စီစဥ္ေတာ့ကြာ ” ” ဒါဆို သြားၿပီေနာ္ ေမာင္ … ေန႔လည္ ဘာစားခ်င္လည္း ”
” ဟင္းရည္ ပူပူေလးတမ်ိဳးေလာက္ … လုပ္ခဲ့လိုက္ စုေလး အသားေၾကာ္ေတြ … ရွိေသးတယ္မလား ” ” အင္း ေမာင္ … ပဲဟင္းညိဳေလးကို ဆူးပုတ္ရြတ္ေလးခပ္ခဲ့လိုက္မယ္ ” စုစုေထြးမွာ ဇာနည္အားႏွုတ္ဆက္ၿပီး ေလၽွာ္ရမယ့္ အဝတ္ေဟာင္းမ်ားထုတ္ယူကာ အိမ္ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ ေဆး႐ုံႏွင့္ အိမ္သို႔ ဆိုင္ကယ္တကၠစီခမွာ ၁၅၀၀ ေပးရ၏။ မ်ိဳးေအာင္မွ ပို႔ေပးမယ္ေျပာတုန္းက ညပိုင္လည္း အိမ္လာေခၚေပးသျဖင့္ အားနာၿပီး မပို႔ခိုင္းေတာ့ေပ။ ေန႔လည္ပိုင္း အရပ္ထဲမွ ဇာနည္သူငယ္ခ်င္း တကၠစီသမားမ်ားမွာ ၾကဳံတဲ့သူက လိုက္ပို႔ၾကသည္။ ညေနပိုင္း အိမ္ျပန္ခ်ိန္တြင္လည္း တစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္လာႀကိဳေပး၏။ ညေနပိုင္း ေရျပန္ခ်ိဳးၿပီး ညပိုင္းအတြက္ မ်ိဳးေအာင္က လာေခၚရင္း ေဆး႐ုံ အတူေစာင့္ျဖစ္ၾကသည္။ ဒီေန႔ညေန ေရခ်ိဳးေနစဥ္ အဖုတ္ေလးအားပြတ္ရင္း မ်ိဳးေအာင္လီးႀကီးအား ျမင္ေယာင္လာေတာ့၏။
ေက်ာ္နိုင္ထက္ ႀကီးေသာ လီးႀကီးျဖင့္ အလိုးခံရမည္ကိုေတြးရင္း ၾကက္သီးေမႊးမ်ား ထလာရသည္။ အေတြးစဖ်က္ကာ ေရအျမန္ခ်ိဳး၍ သနပ္းခါးပါးပါးလူးရင္း ညစာ စားထားလိုက္၏။ ေဆး႐ုံအတြက္ ဇာနည္ႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စာ ထုပ္ရင္း တီဗြီထိုင္ၾကည့္ရင္း ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ ည ၇ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ အေမွာင္ထုႀကီးစိုးလာခ်ိန္ အိမ္ေရွ႕မွ ကားဟြန္းတီးသံ ၾကားလိုက္ရာ ထမင္းခ်ိဳင္ႏွင့္ဇာနည္အတြက္ ေလၽွာ္ၿပီးသား အဝတ္ထုပ္ ဆြဲကာ ထြက္လာခဲ့၏။ အိမ္တံခါးေသာ့ခတ္စဥ္…
……………………………
အခန္း ( ၆ )
” မစု … ကိုဇာနည္ … သက္သာတယ္မလား ” မျဖဴတို႔လင္မယား အျပင္မွ ျပန္လာဟန္ျဖင့္ လွမ္းေမးေနရာ… ” ဟုတ္ သက္သာပါတယ္ မျဖဴေရ … ေနာက္ႏွစ္ပတ္ေလာက္ဆို … ဆင္းရေတာ့မယ္ေျပာတယ္ ”
” လိုတာေျပာေနာ္ မစု … ေဆး႐ုံေတာ့ ထပ္မလာေတာ့ဘူး ” ” ဟုတ္ ကိုေက်ာ္နိုင္ … မလာပါနဲ႔ေတာ့ … ၂ ေခါက္ရွိၿပီ လာေနၾကတာ ” ေက်ာ္နိုင္ကပါ ႏွုတ္ဆက္ေနသျဖင့္ ျပန္ေျပာရင္း ကားေလးဆီ ထြက္လာခဲ့သည္။ ျဖဴျဖဴလွိုင္မွာလည္း ဇာနည္အတြက္ အသားငါးမ်ား ေၾကာ္ေပးထားေလ့ရွိ၏။ စုစုေထြးအေနျဖင့္ ျဖဳျဖဴလွိုင္ မရွိခ်ိန္ ေက်ာ္နိုင္အား ခိုးခိုးအလိုးခံေနသျဖင့္ ပိုၿပီး အားနာမိေနသည္။ ကားေပၚထိုင္လိုက္စဥ္ မ်ိဳးေအာင္မွာ ကားထိုင္ခုံေပၚ ကားထြက္လာတဲ့ စုစုေထြးဖင္သားႀကီးအား စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့၏။
” ေဟာေတာ္ … ေမာင္းေတာ့ေလ ကိုမ်ိဳး … မျမင္ဖူးတာ က်ေနတာပဲ … ဟြန႔္ ” စုစုေထြးမွာ မ်က္လုံးရြဲႀကီးမ်ား ေထာင့္ကပ္ၿပီး ေျပာလိုက္သျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္တစ္ေယာက္ အူယားကာ ဖက္နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။
” အိုရ္ … အရပ္ထဲ … တစ္ေယာက္ေယာက္ ျမင္သြားမွျဖင့္ ” ” ဒီကားမွန္ေတြက … အျပင္ကၾကည့္ရင္ အထဲမျမင္ရပါဘူး … ညီမရယ္ ” ” မသိဘူး … သြား … ေမာင္းေတာ့ … ညၾကမွပဲ ရမယ္ ” စုစုေထြးအိမ္ေရွ႕မွ ကားေလးမွာ ရပ္ကြက္အလည္တည့္တည့္ေမာင္းထြက္ရင္း ရပ္ကြက္ထိပ္တြင္ လမ္းမႀကီးအတိုင္း ညာဖက္သို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။ လမ္းတေလၽွာက္ လမ္းမႀကီး အေရွ႕ဘက္ အေနာက္ဖက္တြင္ ေမွာင္ရိပ္က်ခ်ိန္မို႔ အိမ္တိုင္းလိုလို မီးမ်ားထြန္းထား၏။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ား ဘီယာဆိုင္မ်ား ေက်ာ္လြန္လာမွ မီးပြိဳင့္တစ္ခုသို႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ မီးနီေနသျဖင့္ ခဏေစာင့္ကာ မီးစိမ္းျပမွ အေရွ႕ဘက္သို႔ ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္၏။ ၅ ျပေလာက္ ေမာင္းႏွင္ၿပီး ေနာက္မီးပြိဳင္တစ္ခုတြင္ အေရွ႕တည့္တည့္ေမာင္းရာ ခဏအၾကာတြင္ ဇာနည္ရွိေသာ အရိုးေၾကာ အထူးကု ေဆးခန္းေရွ႕ ေရာက္ရွိလာသည္။ ကားပါကင္ထိ ေမာင္းသြားၿပီး ကားရပ္ကာ ႏွစ္ဦးသား ေဆးခန္းအတြင္း ဝင္ခဲ့ၾက၏။
” ေဟာ … ေမာင္ … တီဗြီၾကည့္ေနတာေပါ့ ” ” အင္း စုေလး … လက္ေဝွ႕ပြဲေတြ … ဒါရိုက္လြင့္ေနတာကြ ”
” ကဲ … ေမာင္နဲ႔ကိုမ်ိဳး ထမင္းအရင္စားၾက … ၿပီးမွ ဆက္ၾကည့္ေပါ့ ” စုစုေထြးမွာ ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း ပန္းကန္ျပားမ်ားထုတ္ကာ ထမင္းဟင္းမ်ား ျပင္ဆင္ေပးလိုက္သည္။ ဇာနည္အား ကုတင္ေပၚမွတြဲခ်ကာ စားပြဲခုံနား ခုံတစ္လုံးေပၚထိုင္ခိုင္းလိုက္၏။ ေဘးခုံတြင္ မ်ိဳးေအာင္ဝင္ထိုင္ကာ ထမင္းစားေနၾကစဥ္ စုစုေထြးမွ ဇာနည္ ကုတင္အား အိပ္ယာခင္းမ်ား လွဲေပးလိုက္သည္။ သူမ ကုတင္ေပၚလွဲ ဖုံမ်ားခါကာ အိပ္ယာခင္းလိုက္ရင္း ျခင္ေထာင္အား အေပၚဘက္ လိပ္တင္လိုက္၏။
ထမင္းစားၿပီးေသာ ဇာနည္အား ကုတင္ေပၚျပန္တင္ေပးကာ စားၿပီးသား ပန္းကန္ခြက္ေရာက္မ်ားအား ေဆးေၾကာသိမ္းဆည္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ကာ တီဗြီမွ လာေသာ လက္ေဝွ႕ပြဲမ်ားအား ထိုင္ၾကည့္ၾက၏။ ဇာနည္ကုတင္ေျခရင္းဘက္တြင္ ခုံႏွစ္လုံးေရြ႕ကာ မ်ိဳးေအာင္မွ ေျခရင္းဘက္ကပ္ထိုင္လိုက္ၿပီး စုစုေထြးက မ်ိဳးေအာင္ညာဘက္ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ လက္ေဝွ႕ပြဲက နာမည္ႀကီးကစားသမားေတြ ထိုးသည္ပြဲမို႔ ဇာနည္တစ္ေယာက္ စိတ္ဝင္စားေနစဥ္… မ်ိဳးေအာင္၏ ညာဖက္လက္မွာလည္း စုစုေထြးေပါင္ၾကားသို႔ ေရာက္ေနေတာ့၏။
ဇာနည္မွာ မ်ိဳးေအာင္ကိုယ္လုံး ကြယ္ေနသျဖင့္ မိန္မျဖစ္သူ ေစာက္ပတ္အနိုက္ခံေနသည္ကို ႐ုတ္တရက္ မျမင္နိုင္ေပ။ စုစုေထြးမွာလည္း ေပါင္တန္မ်ားျဖဲကာ ေစာက္ပတ္အနိုက္ခံရင္း မ်က္လုံးမ်ား စင္းလာသည္။ မ်ိဳးေအာင္က ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ ခုံေပၚ ေကြးေထာက္ရင္း စုစုေထြး ဘယ္လက္အားဆြဲကာ ပုဆိုးၾကားသြင္းလိုက္ရာ စုစုေထြးမွာ မ်ိဳးေအာင္လီးႀကီးအား စမ္းေနေတာ့၏။ လီးအား ပြတ္သပ္ေပးရင္း လင္ျဖစ္သူဇာနည္အား ခါးေလးကိုင္းၿပီးၾကည့္ရာ ဇာနည္မွာ တီဗြီဖန္သားျပင္ဆီ အာ႐ုံေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ လင္ျဖစ္သူ အနီးနားေလး သူစိမ္းေယာကၤ်ားလီးအား ပြတ္သပ္ေနရာ စိတ္ထဲ စိုးရိမ္စိတ္ေလးႏွင့္အတူ ကာမမီးေလး ေတာက္ေလာင္ေန၏။ မ်ိဳးေအာင္မွာ ခုံေပၚဒူးတဖက္ ေထာင္ထားသျဖင့္ ဇာနည္ဘက္မွၾကည့္လ်င္ လီးကိုင္ေနေသာ သူမလက္အား မျမင္နိုင္ေတာ့ေပ။ မ်ိဳးေအာင္ လီးႀကီးမွာ သူမလက္ထဲ တင္းမာလာသျဖင့္ အလိုးခံခ်င္သည့္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚေနရ၏။ မ်ိဳးေအာင္လက္မွ ေစာက္စိအား ဖိဖိေခ်ေနသျဖင့္ အဖုတ္အတြင္းက တဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္လာကာ ေစာက္ရည္မ်ားစို႔လာေတာ့သည္။ လီးအား ညႇစ္လိုက္ရင္း မ်ိဳးေအာင္အား မ်က္ရိပ္ျပလိုက္၏။
” ကဲ … ေမာင္တို႔ ဆက္ၾကည့္ၾကေတာ့ … စုေလး အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္ ” မ်ိဳးေအာင္လီးႀကီးအား လြတ္ၿပီး သူမကုတင္ဆီေလၽွာက္လာရင္း ကုတင္ေပၚတက္ ျခင္ေထာင္ခ်ကာ ေမွးေနလိုက္သည္။ လက္ေဝွ႕ပြဲမွ ဆူညံသံမ်ား ခပ္တိုးတိုးၾကားေနရင္း အိပ္ယာထက္ လူးလိမ့္ကာ မ်ိဳးေအာင္လာလိုးမည့္ အခ်ိန္အား ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ေမၽွာ္မိေန၏။ ေစာက္ပတ္ေလးအား ထမိန္အျပင္မွစမ္းရာ အရည္ၾကည္မ်ား ထြက္ေနသည္ကို ခံစားသိရွိလိုက္ျပန္သည္။ မ်ိဳးေအာင္အားေစာင့္ရင္း တျဖည္းျဖည္း ေမွးကနဲ႔ ျဖစ္သြားရာ သူမေအာက္ပိုင္း ခပ္ေႏြးေႏြးေလးခံစားရသျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္၏။ ထမိန္ေလးေျပေလ်ာ့ၿပီး ေပါင္လယ္ေရာက္ေနကာ ျခင္ေထာင္အျပင္မွ မ်ိဳးေအာင္က ကိုယ္တျခမ္းဝင္ကာ ကန္လန႔္ဖ်က္အေနထားျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ယက္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။
” ဟင္ … ကိုမ်ိဳး ” ” ရွူး … ညီမ … ကိုဇာနည္ ခုမွ အိပ္သြားတာ ” ” လိုက္ကာ ကာထားတာပါ … သူ႔ကုတင္ကၾကည့္ရင္ စုေလးတို႔ကို မျမင္ရပါဘူး … အထဲဝင္လိုက္ေလ ” စုစုေထြးေျပာၿပီး မ်ိဳးေအာင္မွာခ်က္ခ်င္း ကုတင္ေပၚတက္ကာ ေပါင္ၾကားထဲ ေနရာယူၿပီး ကုန္းယက္ေတာ့သည္။ ခုနက နိုက္ေပးထားသျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲေနေသာ အဖုတ္ေလးအား မိမိရရ ထိုးယက္ေန၏။ စုစုေထြးမွာ ၾကာၾကာအယက္မခံနိုင္ပဲ လိုးေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ ” အားးး ရွီးးးး … လိုးမွာျဖင့္ … လိုးေလ … ကိုမ်ိဳး ” မ်ိဳးေအာင္လည္း လိုးခ်င္ေနရာ စုစုေထြးမွ ေတာင္းဆိုလာသျဖင့္ ပုဆိုးခၽြတ္ဒူးေထာက္ကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးထဲ ဒစ္ဖူးအားျမဳတ္လိုက္သည္။ ကိုယ္လုံးအား ေရွ႕သို႔ဖိခ်ရင္း နို႔အုံႏွစ္ဖက္အားညႇစ္ကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္လိုက္၏။ ခႏၶာကို ေရွ႕ေမွာက္လိုက္သျဖင့္ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တဗ်စ္ဗ်စ္ႏွင့္ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။
” ဗ်စ္ … ဖြပ္ … အိခ့္ … ဘြတ္ ” စုစုေထြးတစ္ေယာက္ ေစာက္ေခါင္းဝေလးထဲ လီးႀကီးတိုးဝင္လာရာ နာက်င္သျဖင့္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနရာမွ ေဘးလြဲၿပီး အိခ့္ကနဲ ရွိုက္လိုက္မိသည္။ မ်ိဳးေအာင္မွာ လီးတန္တေလ်ာက္ စုပ္ထားသလိုခံစားမိသျဖင့္ စိတ္ႀကိဳက္ မလိုးရဲေသးေပ။ ေစာက္ေခါင္းဝေလးမွာ တင္းက်ပ္ေနကာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလးမို႔ လီးတဝက္ေလာက္သာ အထုတ္သြင္းလုပ္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးေပးေန၏။ ႏွစ္ဦးသား ရမၼက္စိတ္မ်ားျပင္းထန္ေနကာ ခပ္တိုးတိုး ညည္းရင္း အခ်က္ ၈၀ေလာက္တြင္ လီးအရည္ျပားေလးေႏြးသြားသျဖင့္ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ ၿပီးသြားမွန္း ခံစားသိရွိလိုက္သည္။ စုစုေထြးမွာ လင္ျဖစ္သူေျခရင္းဘက္ ကုတင္ေပၚတြင္ သူစိမ္းေယာကၤ်ားအား အလိုးခံေနမိသျဖင့္ စိတ္ထဲ ေဖာ္မျပနိုင္ေသာ ခံစားမွု႔ေလး ျဖစ္တည္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ရင္း လီးအားညႇစ္ေပးေနမိေတာ့၏။ မ်ိဳးေအာင္မွာလည္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားႏွင့္ လီးအား ခပ္တင္းတင္းညႇစ္ခံရသျဖင့္ အခ်က္ ၂၀ ခန႔္ ထိန္းလိုးရင္း လရည္မ်ားပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။
” အ … ေကာင္းလိုက္တာ … ကိုမ်ိဳးရယ္ ” ” အင့္ … ရွီးးးးးး … ဟူးးးးးးး … အစ္ကိုလည္း … ထြက္ၿပီ … အ အားးးးးးး ” ႏွစ္ဦးသား တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း ခဏအၾကာ မ်ိဳးေအာင္မွာ ေစာက္ရည္မ်ား လရည္မ်ား ေပပြေနေသာ စုစုေထြး ေစာက္ပတ္ေလးအား ေျပာင္ေနေအာင္ ယက္ေပးေနသည္။ စုစုေထြးမွာ လိုးၿပီးခ်ိန္ ေစာက္ဖုတ္အား အယက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ အီစမ့္ေနေအာင္ အရသာထူးကဲစြာ ခံစားမိ၏။ ခပ္ၾကာၾကာေလးယက္ၿပီးမွ သူမေဘးနား လွဲအိပ္ေသာ မ်ိဳးေအာင္ ႏွုတ္ခမ္းေလးအား မက္မက္ေမာေမာ ျပန္နမ္းေပးလိုက္သည္။ နမ္းေနရင္း မ်ိဴးေအာင္ ပါးစပ္မွ ေစာက္ရည္နံ့ လရည္နံ့မ်ား ရေနသျဖင့္ အငမ္းမရ မ်ိဳးေအာင္ပါးစပ္ထဲ သူမလၽွာေလးထိုးသြင္းကာ လၽွာခ်င္းလိပ္ဆြဲေနေတာ့၏။
ဒုတိယ အခ်ီတြင္ မ်ိဳးေအာင္ေတာင္းဆိုမွု႔ျဖင့္ ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္း မီးကုန္ရမ္းကုန္ လိုးၾကသည္။ လီးအရင္းထိ ေဆာင့္အလိုးခံေနရကာ အစပိုင္း အနည္းငယ္ နာက်င္ေသာ္လည္း ေစာက္ေခါင္းထဲ ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ ပြတ္ဆြဲေပးေသာ လီးႀကီးအား ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ခ်ိဳက္သြားရသည္။ မ်ိဳးေအာင္မွာ ပစ္လိုးလိုက္ ေခ်ာ့လိုးလိုက္ႏွင့္ စုစုေထြးအား မနားတမ္းလိုးေပးရာ ေစာက္ရည္မ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ ပန္းထြက္ေနရ၏။
ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးရင္း မ်ိဳးေအာင္မွာ ၿပီးခ်င္လာသျဖင့္ စုစုေထြးအား ေလးဖက္ေထာက္ခိုင္းလိုက္သည္။ စုစုေထြး ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ၾကားမွာ စူထြက္လာေသာ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးအား လၽွာျဖင့္ ၅ ခ်က္ခန႔္ ပင့္ယက္လိုက္၏။ ခါးေလးအား စုံကိုင္ရင္း လီးအရင္းထိ ေဆာင့္ထည့္ကာ ဒစ္ေခါင္းေပၚ႐ုံ ျပန္ထုတ္လိုက္ ဖင္ၾကားႏွင့္ ဆီးခုံး ထိကပ္သြားေအာင္ ပစ္ပစ္လိုးလိုက္ေတာ့သည္။ စုစုေထြးကလည္း လီးတဆုံးဝင္လာတိုင္း ဖင္သားႀကီးအားေကာ့ကာ ေနာက္ျပန္ ျပန္ေဆာင့္ေပးေနေတာ့၏။ ေမးေၾကာမ်ား ေထာင္လာကာ မနားတမ္းလိုးရင္း မ်ိဳးေအာင္တစ္ေယာက္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ လရည္မ်ား တေဖ်ာေဖ်ာ ေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ခဏနားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ယက္ေပးရာ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ ေနာက္တႀကိမ္ ေစာက္ရည္မ်ားပန္းရင္း ၿငိမ္သက္သြားေတာ့၏။ မ်ိဳးေအာင္မွာ သူ႔လီးဒဏ္ေၾကာင့္ ေယာင္ကားေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ေျပာင္စင္ေအာင္ ယက္ေပးၿပီးမွ တြဲထူရင္း ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
…………………………..………
အခန္း ( ၇ )
ဇာနည္တစ္ေယာက္ ကားအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ရာက စုစုေထြးအတြက္ ကာမနန္းေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ေပးသလို ျဖစ္ေနရ၏။ အိမ္ျပန္လ်င္ ေက်ာ္နိုင္ႏွင့္လိုးၿပီး ညပိုင္းေဆး႐ုံတြင္ မ်ိဳးေအာင္ႏွင့္အလိုးခံေတာ့သည္။ မ်ိဳးေအာင္မွာလည္း အပ်ိဳစင္ႏွင္မျခားေသာ စုစုေထြးအား နည္းမ်ိဳးစုံလိုးေပးကာ ဇာနည္၏ လူနာခန္းေလးအား ခ်စ္တလင္းအျဖစ္ ဖန္တီးထားသည္။ ညပိုင္းႏွစ္ဦးသားဆုံသည္ႏွင့္ စုစုေထြးအား ဇာနည္ကုတင္ေျခရင္းဘက္ လိုက္ကာ ကာထားေသာ ကုတင္အပိုေပၚတြင္ ထမိန္လွန္ကာ ယက္ေပးတတ္သည္။ စုစုေထြးကလည္း လင္ျဖစ္သူဇာနည္အား ကြယ္ကာ မ်ိဳးေအာင္အား ဂြင္းထုေပးေနတတ္၏။ လင္ျဖစ္သူအနီးနားေလး သူစိမ္းေယာကၤ်ားအား အလိုးခံရသည္ကို စြဲလမ္းႏွစ္ခ်ိဳက္လာသည္။ တျဖည္းျဖည္း ဇာနည္မွာ ေဆး႐ုံဆင္းရက္ နီးလာသလို ခ်ိဳင္းေထာက္ႏွင့္ လမ္းေလၽွာက္သြားလာနိုင္ခဲ့သည္။ ေဆး႐ုံဆင္းကာနီး ၃ ရက္အလို မ်ိဳးေအာင္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္း စုစုေထြးအား ေကာ့ပ်ံေနေအာင္ ယက္ေပးၿပီး ဖင္ပါရေအာင္ လိုးနိုင္လိုက္၏။
စုစုေထြးတစ္ေယာက္ နာလည္းနာ ေကာင္းလဲေကာင္း အရသာသစ္ခံစားရင္ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူ ဇာနည္ေတာင္ မထိဖူးေသာ ဖင္ေပါက္ေလးအား မ်ိဳးေအာင္၏ အျပဳစုအယုယေအာက္တြင္ ေပးအပ္လိုက္ရေတာ့သည္။ ေနာက္ရက္မနက္ ကြတကြတျဖစ္ေနေသာ စုစုေထြးအား ဇာနည္မွ ေမးရာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခ်ာ္လဲသည္ဟုသာ မ်က္ႏွာပူပူႏွင့္ လိမ္ေျပာလိုက္ရ၏။ ေဆး႐ုံဆင္းသည့္ရက္တြင္ မ်ိဳးေအာင္မွာ စုစုေထြးတို႔ လင္မယားအား အိမ္ထိလိုက္ပို႔ရင္း သူေဌး၏ ေစခိုင္းခ်က္အရ ပိုက္ဆံ ၁၀ သိန္း ထပ္မံေပးခဲ့သည္။ ပစၥည္းမ်ား ကူသည္ရင္း ဇာနည္အား အိပ္ခန္းတြင္ တြဲပို႔ၾက၏။
” ကိုမ်ိဳးေအာင္ ေက်းဇူပါဗ်ာ … ခင္ဗ်ား သူေဌးကိုလည္း … ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာေပးပါဦး ” ” ဟုတ္ ကိုဇာနည္ … သူေဌးကေတာင္ … ခင္ဗ်ားေက်းဇူးတင္ေနတာပါဗ်ာ ” ” အခ်ိန္ရရင္ … ေန႔လည္စာ … စားၿပီးမွ ျပန္ဗ်ာ ” ” ဟာ … ရပါတယ္ … ကိုဇာနည္ရာ ” ” အားမနာပါနဲ႔ဗ်ာ … က်ေနာ္လည္း ကိုမ်ိဳးေအာင္ကို အစစအရာရာ ကူညီေပးလို႔ … ေက်းဇူးတင္ေနတာပါ ” ” ကဲ … ဒါဆိုလည္း စုေလး … ကိုမ်ိဳး အတြက္ပါ ထမင္းပိုတည္လိုက္မယ္ … ေမာင္ ” ဇာနည္ႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္တို႔ ေျပာေနစဥ္ စုစုေထြးက ၾကားဝင္ေျပာလိုက္၏။
” အင္းေပါ့ စုေလးရယ္ … ကိုမ်ိဳးေအာင္ကို ေန႔လည္စာေကၽြးၿပီးမွ ျပန္ခိုင္းလိုက္ပါ … ေမာင္ အိပ္ဦးမယ္ကြာ … ေဆး႐ုံမွာက … ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္တဲ့ရက္ေတြ မ်ားေနတာ ” ” အိပ္ေလ ေမာင္ … ေန႔လည္စာ စားကာနီးမွ စုေလး လာနို႔းပါ့မယ္ ” ဇာနည္လွဲခ်လိုက္သည္ႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္ႏွင့္ စုစုေထြးမွာ အိပ္ခန္းမွ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ ” အမ္ … မကဲနဲ႔ ကိုမ်ိဳးရယ္ … အိမ္ျပန္ေရာက္ေနတာကို ” အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းထဲ အေရာက္ မ်ိဳးေအာင္မွာ စုစုခါးအား ေနာက္မွဆြဲဖက္ရင္း ေပါင္ၾကားေလးထဲ လက္နိုက္လိုက္သည္။ စုစုေထြးမွာ မ်ိဳးေအာင္လက္အား အုပ္ကိုင္ရင္း ခပ္တိုးတိုးေျပာဆိုေန၏။
” ႏွစ္ရက္ရွိၿပီ ညီမရယ္ … မလိုးရတာ … ကိုမ်ိဳးဟာႀကီး … မသနားဘူးလား ” မ်ိဳးေအာင္မွာ ေျပာရင္း ေနာက္မွေထာက္ထားေသာ လီးျဖင့္ စုစုေထြးဖင္ၾကားအား ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။ ” သြားပါ အပိုေတြ … ဟိုေန႔က ဖင္ေပါက္ကို လိုးသြားတာ ခုထိ ဖင္ဝက နာေနေသးတာ ဟြန႔္ ” ” ေဆာရီးပါ ညီမရယ္ … ဖင္ႀကီးက ခ်စ္စရာ ေကာင္းေတာ့ ကိုမ်ိဳးလည္း မေနနိုင္လို႔ပါ ” ” ကဲပါ … လြတ္ပါဦး … ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္ေပးမလို႔ ” ” ေကာ္ဖီ မေသာက္ခ်င္ပါဘူး …ကိုမ်ိဳးေသာက္ခ်င္တာ … ညီမ သိသားနဲ႔ ” ” အမ္ … ဘီယာလား အရက္လား … အေစာႀကီးရွိေသးတာ ” ” မဟုတ္ပါဘူး … ဒီထဲက ထြက္တဲ့ အရည္ေလးေတြေလ ” ” အ … ကၽြတ္ ”
မ်ိဳးေအာင္မွာ ေျပာရင္း စုစုေထြးေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးအား ဆြဲဆုပ္လိုက္၏။ စုစုေထြး ေစာက္ေမႊးအုံႀကီးမွာ မ်ိဳးေအာင္လက္ထဲ အျပဳံလိုက္ဆုပ္ကိုင္ထားခံရသျဖင့္ အကနဲ ခပ္တိုးတိုး ညည္းမိလိုက္သည္။
” ခဏ … ဖယ္ဦးေနာ္ ကိုမ်ိဳး ” ရမၼက္သံတိုးတိုးေလးႏွင့္ေျပာရင္း အိပ္ခန္းဘက္ ေျခဖြဖြနင္းကာ အခန္းတံခါးမွ အတြင္းဘက္ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ဇာနည္တစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို ျမင္ရသျဖင့္ ဧည့္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာကာ ေက်ာမွီပါေသာ ခုံတစ္လုံးေပၚ ဝင္ထိုင္လိုက္၏္။
” လာေလ … ကိုမ်ိဳး … အင့္ ” ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား ျဖဲေပးရင္း ထမိန္ေအာက္နားစအား ဗိုက္သားေပၚ တင္ထားလိုက္၏။ မ်ိဳးေအာင္မွာ စားပြဲခုံေဘး မတ္တပ္ရပ္ၾကည့္ေနရာမွ စုစုေထြးေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ေနရာယူကာ ေစာက္ပတ္ရဲရဲေလးဆီ မ်က္ႏွာထိုးအပ္လိုက္ေတာ့သည္။ လက္သန္းခန႔္ရွိေသာ ေစာက္စိအား ကေလးနို႔စို႔သလို တႁပြတ္ႁပြတ္ ဆြဲစုပ္ေတာ့၏။ မ်ိဳးေအာင္ အဖို႔ သာမန္မိန္းမမ်ားထက္ အစိပိုထြားေသာ စုစုေထြး ေစာက္စိအား စုပ္ရသည္မွာ အရသာ ပိုေတြ႕ေနရသည္။ ေစာက္စိအား ပါးစပ္ထဲငုံရင္း မာခဲေနေသာ အစိေခါင္းေလးအား လၽွာျဖင့္ လိပ္လိပ္ရစ္ေပးရာ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ ေပါင္သားေလးမ်ား တဆက္ဆက္ တုန္လာေတာ့၏။
” ရွီးးးးးးးး … ကို မ်ိဳး ရာ … အ အ ” မ်ိဳးေအာင္ ေခါင္းအားပြတ္သပ္ေပးရင္း ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းအား ရသေလာက္ ထပ္ျဖဲေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ေစာက္စိေအာက္ဖက္ အဖုတ္အသားဆိုင္ႀကီး ႏွစ္ျခမ္းမွာ ေဖါင္းႂကြကားတက္လာ၏။ မ်ိဳးေအာင္မွာ အစိအား ခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္ဆြဲစုပ္ၿပီး အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ အထက္ေအာက္ ထိုးခြဲေနသည္။ စုစုေထြးတစ္ေယာက္ ကာမစိတ္မ်ား ႂကြလာကာ တခ်က္တခ်က္ မ်ိဳးေအာင္မ်က္ႏွာအား ေစာက္ပတ္ျဖင့္ ေကာ့ထိုးပစ္၏။ မ်ိဳးေအာင္လၽွာထိပ္ေလး သူမေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးေမႊးခ်ိန္ ဖင္သားႀကီး ေျမာက္တက္လာရင္း… ” အား အားးးး … ယက္ယက္ … ယက္ေပးဦး ကိုမ်ိဳးရယ္ … အ … ရွီးးး … ဟုတ္တယ္ … အစိေလးလဲ စုပ္ေပး … မလြတ္နဲ႔ … အ အားးးးးးးး … ရၿပီ … အမေလးးး … ကိုမ်ိဳး … ပါးစပ္ဟ ” စုစုေထြးတစ္ေယာက္ တကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ေကာ့ပ်ံကာ မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္၏။ ဒူးေထာက္ ကုန္းယက္ေနေသာ မ်ိဳးေအာင္ မ်က္ႏွာအား ဆြဲေမာ့ကာ ပါးစပ္အား သူမေစာက္ေခါင္းေပါက္ႏွင့္ေတ့ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။
” အားဟားးး … ေသာက္ေသာက္ … ကိုမ်ိဳး … အားရွီးးးးးးးး … ရွင္ႀကိဳက္တဲ့ … ေစာက္ရည္ေတြ … အင့္ အင့္ ” မ်ိဳးေအာင္မွာ ပါးစပ္ထဲ ဝင္လာသမၽွ ေစာက္ရည္မ်ားအား တဂြတ္ဂြတ္ မ်ိဳခ်ရင္း ေနာက္ပိုင္း မမ်ိဳနိုင္ပဲ ႏူတ္ခမ္းေထာင့္မွ လၽွံက်လာေတာ့၏။ ေစာက္ရည္မ်ား ကုန္သည္အထိ စုစုေထြးမွာ မ်ိဳးေအာင္မ်က္ႏွာအား သူမေစာက္ပတ္ျဖင့္ ဆြဲကပ္ထားလိုက္သည္။ ” ရွီးးးး … အ … ရွီးးးးး ” မ်ိဳးေအာင္မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ေစာက္ပတ္ျဖင့္ အားရေအာင္ ဖိပြတ္ၿပီးမွ ခုံေပၚျပန္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ခဏနားၿပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ရာ မ်ိဳးေအာင္မွ မီးဖိုခန္းထိ လိုက္လာကာ စုစုေထြး အဖုတ္ေလးအား မက္မက္ေမာေမာ ျပန္ယက္ေပးေန၏။ စုစုေထြးမွာ ခ်က္ရင္းျပဳတ္ရင္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္အယက္ခံကာ ဒုတိယအႀကိမ္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ရေတာ့သည္။ မ်ိဳးေအာင္မွာ ေန႔လည္စာ စားအၿပီး ျပန္ကာနီးတြင္ စုစုေထြးအား အိမ္သာထဲေခၚကာ ႏွုတ္ဆက္အလိုးေလးျဖင့္ တစ္ခ်ီ မရမကလိုးသြားေသး၏။….ၿပီးပါၿပီ