သူမ နံမည်က နှင်းသွန်းည ဖြစ်သည်။ သူမက မြစ်ကြီးနား ဇာတိဖြစ်သည်။ သူမကို နှင်းတွေ ကောင်းကင်မှ သွန်းချသလို ကျသောညတွင် မွေးဖွားခဲ့သောကြောင့် မိဘတွေက နှင်းသွန်းညဟု အမည်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နှင်းသွန်းသည် ညက စာဖတ်တာများသွားလို့ အိပ်တာနောက်ကျပြီး မနက် နာရီ နှိုးစက် မြည်တဲ့ အချိန် ရုတ်တရက် မထနိုင်။ မ ထချင်။ ( အင် . .အိပ်ချင်သေးတယ် .. . .အူး . .) ရုံးနောက်ကျတာကို နဲနဲမှ လက်မခံတဲ့ အထွေထွေ မန်နေဂျာကြီး ဦးစောဆိုင်မွန်ရဲ့ မျက်နှာကြီးကို မြင်ယောင်လိုက်မိပြီး လူးလဲထ ရသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင်သည်။ သွားတိုက်ရင်းနဲ့ ရေချိုးသည်။ ရေချိုးတော့ ညက ဖြစ်ပျက်တာတွေကြောင့် အရေတွေနဲ့ ပေပွခဲ့ရလို့ ညစ်ပတ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားက ပိပိ ကို သေသေချာချာဆေးသည်။ ညက ဖတ်တဲ့ အင်တာနက်က စာ က ရိုးရိုးစာ မဟုတ်ဘူး။ ကာမ စပ်ယှက်တဲ့အကြောင်းတွေကို အသားပေးထားပြီး ကာမစိတ်ထကြွလာအောင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း(တစ်တစ်ခွခွ)ရေးထားတဲ့ စာမျိုးမို့ ညက အဲဒီ စာဖတ်ရင်း နှင်းသွန်း စိတ်တွေ ထန်လာသည်။ လက်နဲ့ အာသာ ဖြေမိရသည်။ နှင်းသွန်း ပိပိကို ပွတ်မိတော့ ပွတ်ပြီးရင်း ပွတ်ချင်ရင်း ဖြစ်ရသည်။ ပိပိအတွင်းအခေါင်းထဲက မခံမရပ်နိုင်အောင်ဘဲ ယားသည်။ လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးသွင်းမိရသည်။
အရေတွေက အရမ်းစိုစိုရွှဲနေသည်။ လက်ညှိုးကို ထိုးလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်မိနေရသည်။ နှင်းသွန်းသည် အာသာဖြေချင်လို့ ဒီစာတွေ ဖတ်တာလား ဒီစာတွေ ဖတ်မိလို့ အာသာဖြေချင်တာလား သူမ ဖါသာ တွေးကြည့်နေသည်။ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် အပျိုပေါက်ထဲက ဖြစ်ပေါ်ရတဲ့ ဒီစိတ်ကို လက်တွေ့ ယောင်္ကျားတယောက်နဲ့ ကာမစပ်ယှက်တာ မလုပ်နိုင်သေးခင်တော့ လက်နဲ့ ပွတ်သပ် ထိုးနှိုက်ပြီး အာသာ ဖြေရုံနဲ့ ဘဲ တင်းတိမ်နေရသည်။ ပိပိကို လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်ကာ ဆေးရတော့လဲ စိတ်ထဲမှာ တောင့်တလိုလား လာရပြန်သည်။ အို . .ရုံးနောက်ကျလို့ မဖြစ်ဘူး။ အမြန် ရေချိုးတာ ကို ရပ်လိုက်ရသည်။ ညက တဏှာစိတ်လွန်းနေလို့ ခါတိုင်းလို ရုံးသွားမဲ့ အဝတ်အစားတွေ ကြိုတင်မပြင်ဆင်ခဲ့လို့ နဲနဲ ပိုအချိန်ကြာနေခဲ့ရသည်။ အင်း .. လူသားသဘာ၀ အသွေးအသား နဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာက ပုံမှန် ကျန်းမာနေတော့လဲ ဒီစိတ်တွေက ရှိနေရတာပေါ့။ အင်း. . နှင်းသွန်း . .ဘွဲ့ ရပြီးတာဘဲ တနှစ်ကျော်နေပီလေ။ သူမကို ကြိုက်တဲ့ လူတွေက အရမ်းများခဲ့ပေမဲ့ ခုထိ တယောက်ကိုမှ သူမ မကြိုက်သေး။ ရီးစား မထားသေး။ မတွဲသေး။ ယောင်္ကျားရဲ့အထိအတွေ့တော့ သူမ လိုလားနေပြီဆိုတာ သူမ ဖါသာတော့ နှင်းသွန်း ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နေပေသည်။
ရုံးကို ရောက်တော့ ကိုးနာရီ ထိုးဖို့ ငါးမိနစ် ရှိနေပြီ။ တော်ပါသေးသည်။ နောက်မကျ . .။ ဦးစောဆိုင်မွန် ခေါ်သည်ဆိုလို့ နှင်းသွန်း သူ့ ရုံးခန်းကြီးထဲ ဝင်ခဲ့သည်။ ဦးစောဆိုင်မွန်သည် ဖိုင်တခုကို ဖတ်နေရာက မော့ကြည့်သည်။ ပါဝါ မျက်မှန်ထူထူကြီးနဲ့ ဦးစောဆိုင်မွန်ကို နှင်းသွန်းက ( ဆရာ ခေါ်တယ်ဆိုလို့ . .) လို့ ပြုံးပြုံးလေး လက်ကလေးနှစ်ဖက် ရှေ့မှာ ယှက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ ( အော . . နှင်းသွန်း . .မနက်ဖန် ဘော့စ် ပြန်လာမယ် . .ကျနော် ရယ် . . နှင်းသွန်းရယ် ..ကားနှစ်စီး နဲ့သွားကြိုမယ် . .ကားမောင်းတဲ့ ယာဉ်မောင်းတွေကိုလဲ နှင်းသွန်းဘဲ ပြောပြထားပါ . .) ( ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ . .) (နှင်းသွန်း ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်ဆီက မသိတာတွေ မေးထားတယ် မဟုတ်လား . .) ( ဟုတ်ကဲ့.. မေးထားပါတယ် . .) ( မနက်ဖန်က စပြီး နှင်းသွန်းက ဘော့စ်ရဲ့ ကိုယ်ရေး အတွင်းရေးမှူးပေါ့ . .ဟုတ်ပြီနော် . . ဘော့စ်က သဘောကောင်းပါတယ် . .ကျနော်နဲ့ က ကောလိပ်မှာထဲက သူငယ်ချင်းတွေလေ . .)
နှင်းသွန်းသည် အလုပ်ဝင်တာ မကြာသေး ပါ . .။ သူ အလုပ်စလုပ်တော့ . .သူတို့ ကန်ပဏီ ရဲ့ သူဌေး ဦးတင်ထွန်းဇံ မရှိ။ နိုင်ငံခြားခရီးထွက်နေ သည် တဲ့ ..။ သူ့ ကို ဦးစောဆိုင်မွန်က အလုပ်ခန့်တာ ဖြစ်သည်။ သူဌေးရဲ့ စာရေးမအဖြစ် လုပ်ရမည်လို့ ခန့်တုန်းက ဦးစောဆိုင်မွန်က နှင်းသွန်းကို ပြောသည်။ သူဌေး မရှိတုံး ..လုပ်ရမဲ့ အလုပ်တွေ ကို မန်နေဂျာတယောက်ဖြစ်တဲ့ ဒေါ် ဝင်းဝင်းသော်က သူမကို သင်ပြပေး သည် . .။ ဆောင်ရန် . .ရှောင်ရန်တွေ ပေါ့ . .။ သူဌေး ဦးတင်ထွန်းဇံ ဘာတွေ ကြိုက် တယ် .. ဘာတွေ မကြိုက်ဘူး . .ဆိုတာတွေ ကြိုတင် ပြောပြ သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် သည် ယခင်က သူဌေး ဦးတင်ထွန်းဇံ ရဲ့ စာရေးမ ဖြစ်ခဲ့သည်လို့ ဦးစောဆိုင်မွန်ကလွ နှင်းသွန်းကို ပြောပြဖူးသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်သည် တော်တော် လှသည်။ နှင်းသွန်းသည်လဲ မိန်းမချောလေး ဖြစ်ပေမဲ့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်ကလဲ တမျိုး ချောသည်။ အင်း.. မနက်ဖန်က စပြီး ဘော့စ်အသစ် နဲ့ အလုပ်လုပ်ရတော့မည်။ နှင်းသွန်း.. သူဌေးရဲ့ပုံကိုတော့ သူ့ရုံးခန်းကြီးထဲက နံရံမှာ.. တွေ့ဘူးထားသည်.။ နံမည်ကြီး ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတယောက်နဲ့ ယှဉ်တွဲကာ ရိုက်ထားတဲ့ပုံပါ။ ဘော့စ်က အသက်ကတော့ သိပ်မကြီးသေးဘူး။ ၄၀ လောက်တော့ ရှိပြီ ထင်တာဘဲ။ လူပျိုကြီးတဲ့။
ဦးတင်ထွန်းဇံသည် အာရှ အရှေ့ဖျား စီးပွါးရေး မဂ္ဂဇင်းကို စိတ်ပါဝင်စားစွာ ဖတ်နေစဉ်မှာဘဲ လေယာဉ်ကြီးသည် အပြည်ပြည် ဆိုင်ရာ ရန်ကုန်လေဆိပ် မှာ ဆင်းသက် နေပါပြီ . .။ သူ့ငယ်သူငယ်ချင်းလဲဖြစ် သူ့အထွေထွေမန်နေဂျာလဲဖြစ်တဲ့စောဆိုင်မွန် လာကြိုနေသည်။ စောဆိုင်မွန်နဲ့အတူ ကောင်မလေးတယောက် ပါလာသည်။ ထင်းနေ… ဝင်းနေတဲ့ ကောင်မလေး။ အရပ်မြင့် မြင့်… ကိုယ်လုံးလှလှ နဲ့ ရုပ်ကလဲ တော်တော် လန်း သည် . .။ ဘယ်သူများပါလိမ့် . ။ ရုံးဝန်ထမ်း အသစ်လား . .စောဆိုင်မွန်ရဲ့ မိသားစုထဲကလား . .။ လေဆိပ် အပြင်ရောက်တော့ သူ့ ကားဒရိုင်ဘာတွေဖြစ်တဲ့ မောင်စိုး နဲ့ မောင်မောင်က ကားတစီးပေါ်ကို သူ ပါလာတဲ့ သေတ္တာတွေ အထုပ်တွေ တင်နေတာ တွေ့ရသည်။ မောင်စိုး မောင်းသော သူ့ လင်းကရူဆာကားထဲ ရောက်မှ စောဆိုင်မွန်က မိတ်ဆက်ပေးသည်။( ဇံကြီး . .ဒါ ဇံကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှူး အဖြစ် ကိုယ် အလုပ်ခန့်ထားပေးတာ . . နှင်းသွန်း . .တဲ့ နံမည် အပြည့်အစုံက နှင်းသွန်းညတဲ့ . .) သူ ကောင်မလေးကို တချက် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး .က ပြုံးပြသည် . .။ ကောင်မလေး ကို သူ သိပ်သဘောကျသွားသည် . .။ သူ့ စိတ်ကို ဖမ်းစားစေတဲ့ အလှပိုင်ရှင် လို့ ပြောနိုင်သည် . .။ မိန်းမ ဆိုတာ အဆန်းမဟုတ် တဲ့ သူ့ ဘဝမှာ သူ့ စိတ်ကို လှုပ်ရှားစေလို့ပါ . .။ စောဆိုင်မွန် ဘယ်လိုများ ရှာထားတာလဲ . .။ ခန့်တော့လဲ သူ့ အတွင်းရေးမှူး လုပ်ဖို့တဲ့ . .။ အတွင်းရေးမှူး ဆိုတာ က အမြဲ နီးနီးကပ်ကပ် နေရတာ . .ဒီအချောစားလေးနဲ့ သူ နဲ့ ..အိုး . .ဖြစ်ပါ့မ လား . .လာပြန်ပြီ ….။ အရင်တခါ လဲ ..စောဆိုင်မွန် သည် ဝင်းဝင်းသော် ကို သူ့ ပီအေ အဖြစ် ခန့်ထားခဲ့ သည် . .။ သူ့ အဖေ လက်ထက်ထဲက မြန်မာပြည်အနှံ့မှာ ရှိနေတဲ့ သူတို့ မိသားစုပိုင် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေကို မကြာမကြာ လှည့်လည် ကြည့်ရှုရ တော့ ဝင်းဝင်းသော် က သူ့ ပီအေ မို့ အမြဲ လိုက်ပါရ သည် .. ။ တကွေ့ မှာအတွေ့နောက် ကောက်ကောက် ပါ သွားကြမိရ သည် . .။
ယခုလဲ လာပြန်ပြီ . .။ ဒီ နှင်းသွန်းက ဝင်းဝင်းသော်ထက်တောင် လန်းသေးမိုက်သေး သည် . .။ အရက်ကြိုက်တဲက လူ ကို အရက် ရောင်းတဲ့ ဆိုင်မှာ အလုပ် ခန့်ထား မိသလို ဖြစ်နေမည် . .။ အင်း. .နှစ်ယောက်ထဲကျမှ စောဆိုင်မွန် ရီစရာ အဖြစ်ကို ပြောအုံးမှဘဲ။ ထောက်ကြန့်က သူ့ ခြံ ကို အရင်ဝင်သည်။ သူ နိုင်ငံခြားမှာ ရှိနေစဉ် စောဆိုင်မွန်သည် သူ့အတွက် သူလိုချင်သော သတ္တဝါတွေ ရှာဖွေ ပေးထားသည် ဆိုလို့ ခရီးရောက်မဆိုက် တွေ့ချင်လို့ ဖြစ်သည်။ ဥပဒေ နဲ့ ငြိ မငြိတော့ သူ မသိ . ။ ငယ်ငယ်ကထဲက တင်ထွန်းဇံသည် တိရစ္ဆာန် မျိုးစုံ မွေး သည် . .။ အဖွား က သူ့ ကို အလိုလိုက်ထားတာ ဖြစ်သည် ။ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်က အဖွားရဲ့ တပည့်တယောက်လာတော့ မိချောင်းပေါက်စလေး ပါလာ သည် . .။ တင်ထွန်းဇံ က ဒီလိုအကောင်တွေ ကြိုက်တယ် ဆိုလို့ ..။ အဖွားကဘဲ အစားကျွေး ကာ မွေးပေး သည် . .။ ဦးလေးတယောက်ကလဲ အမဲပစ်သွားရာက အပြန် မျောက်လွှဲကျော်တကောင် ယူလာပေး သည် . .။ ခြံကျယ်ကြီးထဲဆိုတော့ ဘယ်သူမှလဲ မသိ . .။ ဘယ်သူမှလဲ မတားဘူးပေါ့ .. ။ နေမြင့်လေ . .အရူးရင့်လေ ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ အသက်ကြီးလာပြီး..သူကိုယ်တိုင် သူဌေး ဖြစ်လာတော့ သူ့ ဒီ ရောဂါက ပို ကြီးမားလာ သည် .. ။ အခု စောဆိုင်မွန် က သူငယ်ချင်းလဲ ဖြစ် ဘော့စ်လဲ ဖြစ်တဲ့ သူ့လိုအင် ကို ဖြည့်ဆည်းပေးထား သည် ..။ ဆင် ပေါက်စလေးတကောင် ဝယ်ပေးထားသည်။ ဆင်ကတော့ တရားဝင်ပိုင်နိုင်သည်။ ပိုင်သူတွေလဲ ရှိလို့ သူတို့ဆီက..ဝယ်ထားတာပါ။ အခြား.. တောရိုင်းဝတ္တဝါတွေကတော့ ဝယ်ခွင့်..ပိုင်ဆိုင်ခွင့် ဘယ် ရှိမလဲ .. ။ စောဆိုင်မွန် . .တင်ထွန်းဇံ နဲ့ လွန်းလွန်း တို့ ဆင်ကလေး သွားကြည့် သည် .. ။ ဆင်ကလေး သည် နို့မပြတ်သေး . .။ သူ့ ခြံထဲမှာ နို့စားနွားမ တွေ လဲ ရှိတာကြောင့် ဆင်ကလေး ကို နွားနို့တိုက်ရတာ အဆင်ပြေသည်။
ဒေါ် ဝင်းဝင်းသော်သည် အိပ်ကောင်းဆဲ အိပ်ကောင်းဆဲ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ဦးခင်မောင်လင်းက သူမ အနောက်ကနေ သူမ ရဲ့ ဖင်အိအိကြီးတွေ ကို ဆုတ်နယ်နေတာကြောင့် နိုးလာရ သည် .. ။ ( ဟင် ..မောင်. .ဘာလဲ . .လုပ်ချင်လို့လား . . ) ( အင်း . .ဝင်းနဲ့ မောင် မလုပ်ရတာ ဘယ်လောက်ကြာနေပြီလဲ . .) ( အင်း . .အိပ်ချင်တုံးဘဲ . .မောင် လုပ်ချင် လုပ်လေ. .) ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ပက်လက် အိပ်လိုက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ် ဂါဝန်ပါးလေး ကို ခါးအထိ လှန်တင်လိုက်သည် ။ အသားအလွန်ဖြူတာကြောင့် . .ဝင်းဝါသော ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ရဲ့ ခါး ရဲ့ အောက်ပိုင်း တွေက မှောင်နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ် မှာ ထင်းနေသည် . ။ ဦးခင်မောင်လင်း က ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ရဲ့ ပေါင်တန်ရှည်တွေ ကြားမှာ နေရာဝင်ယူလိုက် သည် . .။ သူ့ လိင်တန် မာမာကြိး က တန်းတန်းကြီး မတ် ထောင်နေ သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ရဲ့ အင်္ဂါစပ် ကြီး သည် အမွေးရိပ်ထားလို့ ပြောင်တင်း ကာ ရှင်းနေ သည် . .။ မို့ဖေါင်းလှတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီး အလည်က အကွဲကြောင်းနီ ညိုညိုကြီး က တော်တော်ရှည်လျား သည် . .။ ပေါင် ကို ဖြဲကားလိုက်လို့ နှုတ်ခမ်းသာ တွေ က ဖျပ်ကနဲ ဟသွားသည် ..။ အတွင်းသား ပန်းရောင်တွေ ကို တစွန်းတစ မြင်နေ၇ လို့ ဦးခင်မောင်လင်း သည် နဂိုက ထကြွနေ သော ကာမစိတ်တွေဟာ ဟုန်းကနဲ ထတောက်သွားရပြီး သူ့ လိင်တန်ကြီးကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်လေ သည် . .။
( အို . .အင်း . .မောင့်ဟာက အရင်ထက် ပိုကြီးလာသလိုဘဲ . . တခုခုများ လုပ်ထားလား . .) ( မောင် ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး . .ဒီလိုပါဘဲ . .) သူ့ လိင်တန် ကို ကြီး လာသည် ပြောလို့တော့ ဦးခင်မောင် လင်း ကျေနပ်သွား သည် . .။ လိင်တန်ကြီး ..စီးစီးကြီး သူမအင်္ဂါစပ် ထဲ တိုးဝင်လာတော့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် လဲ အင်း . .ဟင်းဟင်း . ..လို့ နုတ်ဖျား က ညည်းလိုက်ရင်း ပေါင်တွေကို ထောင်ကားပေးလိုက် သည် . .။ဦးခင်မောင်လင်း ထိုးဆောင့် သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်ပေးရင်း . . ( လုပ် . .လုပ် မောင် . .မြန်မြန်လေး . .) လို့ပြောသည် . .။ ဦးခင်မောင်လင်း ခပ်သွက်သွက် ထိုးဆောင့် သည် . .။ ကောင်းခါနီး ဖြစ်လာ သည် . .။ ( အို. .အို . .မောင် . .တအား..တအား.. ) ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် အောက်မှ လူးပျံအောင်ဘဲ စကောဝိုင်း မွှေ့ရမ်းကာ ပင့်ပေးနေ သည် . .။ ( အို . . .အာ…အား . .) ဦးခင်မောင်လင်း . .မထိန်းထားနိုင်ဘဲ သုတ်တွေ ပန်းထုတ်ခါ ပြီးသွား သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မပြီး ခင် ဦးခင်မောင်လင်း ပြီးသွားသည် . .။
( မောင် . .မောင်.ဆက်ဆောင့်အုံးလေ . .. ) ( ဆောရီးဘဲ ကွာ..မောင် ပြီးသွားပြီ . . ) ဦးခင်မောင်လင်း ရဲ့ လိင်တန် ဟာ ပြီးပြီးချင်း ဘဲ ပျော့ကျသေးငယ်သွားလေ သည် . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မှာ သည် ယောင်္ကျားနဲ့ ရပြီးကထဲ က ကာမ လမ်းဆုံး ကို မရတာက များ သည် . .။ သူ့ လိုးဆောင့်တာကိုရော သူ့ လိင်တန် ကိုရော အားမရခဲ့ပေ . .။ ဦးခင်မောင်လင်း ကတော့ သူ လိုချင်တာ ရသွားပြီမို့ အိပ်ရာပေါ်လှဲချကာ အိပ်လိုက် သည် .. ။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်မှာတော့ လိုအင် မပြည့်လို့ စိတ်ဆင်းရဲစွာ နဲ့ ပြန် အိပ်လို့မရ . .။ ( ဟင်း . .တကယ့်ကို တကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့လူ . )။
နှင်းသွန်း ဒီနေ့ ဘော့စ် ဦးတင်ထွန်းဇံ ကို လေဆိပ်မှာ သွားကြို ခဲ့ရပြီး ဘော့စ်နဲ့ အတူ သူ့ ထောက်ကြန့်က ခြံကြီး..ထဲ ရောက်ခဲ့ ရ သည် . .။ ဘော့စ် မွေးထားတဲ့ အကောင်တွေကို လိုက်ကြည့်ရသည်။ သူ မွေးထားတဲ့ ဆင်ပေါက်စလေးသည် သူ့ ပိုင်ရှင် ဘာကို လိုလားတယ်ဆိုတာ သိနေတဲ့ ပုံဘဲ..ဟွန်း.. တော်တော်လည်တဲ့ ဆင်ပေါက် လေး . .။ နှင်းသွန်းက ချစ်စရာလေး ဆိုပြီး သွားကိုင်မိပါတယ် . . နှင်းသွန်းဘက်လှည့်ပြီး ဝူးကနဲ..နှမောင်းနဲ့ တွန်းပစ်လိုက်တာ နှင်းသွန်းလဲ..ယိုင်လဲ သွားရ သည် .. ။ ဘော့စ် ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ယိုင်လဲကျသွားရတာလေ..။ ဘော့စ်ကလဲ နှင်းသွန်းကို ဖက်ပွေ့ လိုက်ခဲ့သည်။ သို့ပေမဲ့ ဘော့စ်က တော်တော် နဲ့ ပြန်မလွှတ်တော့..။ နှင်းသွန်းရဲ့ ဖွံ့ဖြိူးလုံးဝန်းတဲ့ ရင်သားတွေ ဟာ ဘော့စ် ရင်ဘတ်ကြီး နဲ့တသားထဲကျအောင်ကို ပိပြားနေတော့တာလေ။ နှင်းသွန်းက ရုန်းလိုက်တော့မှ ဘော့စ်က ပြန်လွှတ်ပေး သည် . .။ ဟွန်း . .လေဆိပ်မှာထဲက သူကြီးက နှင်းသွန်းကို တချိန်လုံး ကြည့်နေတာ . .အိန္ဒြေကို မဆည်နိုင်အောင်ဘဲ ကွာ . .။ ခက်တော့ ခက်တော့မှာဘဲ . .။ သူကလဲ လူပျိုကြီး…တဲ့…။
ဦးစောဆိုင်မွန်သည် ခြံထဲ က မွေးမြူရေး နဲ့စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းတွေအကြောင်း.. ခြံကမန်နေဂျာဦးကျော်စိုးသွင်နဲ့စကားပြောနေ တုံး..ဘော့စ်က နှင်းသွန်းကို မေးခွန်းတွေ မေးသည် . .။ နှင်းသွန်း . .အကြောင်းတွေ ။ သူ့ရဲ့အတွင်းရေးမှူး တယောက်ရဲ့ အကြောင်းကို သူ သိချင်တာ အဆန်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး..။ သို့ပေမဲ့ စောစောက ဆင်ကလေးကြောင့် သူ ကြီးနဲ့ ဖက်မိခဲ့တာတွေကြောင့် နှင်းသွန်းက ရှက်နေလို့ပါ .။ ထောက်ကြန့်ခြံကနေ ကန်ပဏီ ရုံးခန်းကို သွားကြသည်။ နှင်းသွန်းကို သူ ပြန် ရောက်လာပြီမို့ သူ မနက်ဖန်ကစပြီး ကန်ပဏီ ရဲ့ အမ်ဒီ အလုပ်ကို ပြန်တာဝန်ယူတော့မှာ လို့ ဦးတင်ထွန်းဇံက ပြောသည်။ သူ့ ရုံး ခန်း က စားပွဲကြီးမှာ ထိုင်ပြီး နှင်းသွန်းက သူ့ ရှေ့က ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ပြီး စကားပြောကြတာ ဖြစ်သည် . .။ သူ့ အကြည့်တွေ ကြောင့် နှင်းသွန်း ရင်တုန်သလိုဘဲ . .။( နှင်းသွန်း . .ကျနော့်အိမ် သိလား ..ရောက်ဘူးလား . .) ( မရောက်ဘူးသေးပါဘူး . .အမ်ဒီ . .) ( စောဆိုင်မွန် မခေါ်သွားသေးဘူးပေါ့ . .အင်း .အခု လိုက်ခဲ့လေ . .အိမ်မှာ ရှိတဲ့ လူအားလုံး ကိုလဲ သိထားဖို့လိုမယ် . .အဲ . .ဖုန်း နံပါတ်တွေ ရော .. ကျနော့် အလုပ်တွေ လုပ်ဖို့ က ကျနော့် အိမ်.. ကျနော် လုပ်တာတွေ .. သွားတဲ့ နေရာတွေ အားလုံး လွန်းလွန်း သိ ထားသင့်တယ်လေ . .ကျနော့် ဟမ်းဖုန်းနံပါတ်ကော ရပြီလား . .) ( ရပါပြီ အမ်ဒီ . .ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်.. နှင်းသွန်းကို ပေးထားပါတယ် . .တော်တော်များများတော့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ရှင်းပြ . .ပြောပြ ထားပြီးပါပြီ . .) ( နှင်းသွန်း . .သောက်စရာ ဘာများ ရှိလဲ မသိ ဘူး ..အဲ ရေ အေးအေး တခွက်လောက်ရမလား . .) ( ရပါတယ် . .အမ်ဒီ ..ဟုတ်ကဲ့ . .)
နှင်းသွန်း ရေသွားယူပေးတော့ နှင်းသွန်းရဲ့ ကိုယ် အနောက်ပိုင်း အလှအပ ကို သူ မြင်ရပြန်တော့ တင်ထွန်းဇံ သက်ပြင်းချ သည် . .။ ဟင်း . .လှလိုက်တဲ့ ဖင်တွေ . .မကြီး လွန်း . .မသေးလွန်း . .အနေတော်ဘဲ . . နှင်းသွန်း ကမ်းပေးတဲ့ ရေအေးအေး တခွက် ကို သောက်ရင်း သူ့ဘကြီးတယောက် သူ ငယ်ငယ်က ဖုန်းပြောနေတာကို သူ ကြားဖူးခဲ့တာ အမှတ် ရမိလိုက်သည်။ ဘကြီးက သူ ကြိုက်နေတဲ့ မိန်းမကို ဖုန်း နဲ့ ပြောနေ တာ က . . ( ခင်ခင်စီ . .ခင်ခင်စီ ခပ်ပေးတဲ့ ရေ က မေတ္တာပါလို့ လားမသိဘူး . .အရမ်း အေးမြ ပြီး သောက်ရတာ ကောင်းလိုက်တာ . .ခင်ခင်စီ . . ) ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်သည် နှင်းသွန်း ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို ဘော့စ် နဲ့ ပတ်သက်တာတွေ ပြပေး. .ပြောပြ တော့ သူမ နဲ့ ဘော့စ် . .ဟိုတုံး က ချစ်တင်းနှီးနှောခဲ့ . ( လိုးခဲ့ )တြတာတွေကို ပြန်လည် သတိရပြီး နှင်းသွန်းကို နဲနဲ မနာလိုသလို ဖြစ်မိရသည်။ အင်း . .ဒီကောင်မလေးနဲ့လဲ သူ . ငြိ ကို ငြိမှာပါဘဲ . .ကြည့်ပါအုံး . .ပက်ပက်စက်စက် ကို လှတာ . .ကိုယ်လုံးကလဲ ထိပ်တန်း ဘဲ. .ကြည့်ကောင်းမဲ့ ပွဲတခုဘဲ . .အင်း . .ဘော့စ် . .ဘော့စ် . .ငါ့တုံး က ငါကလဲ သူ့ ကျေးဇူးတွေ အရမ်းများတာကြောင့် သူ့ ကို လက်ထပ်ယူဖို့ ငါ မတောင်းဆိုရက်ခဲ့ဘူး . .သူကလဲ ငါ့ကို သူ မိန်းမ မယူချင်သေးဘူးလို့ . .အရင် လေလွှတ်ထားခဲ့တယ်လေ . .ငါ ဒီအတိုင်းဘဲ နေရင်ကောင်းသား . .ရှည်ပြီး ကိုခင်မောင်လင်းကို သွား လက်ထပ်မိလိုက်တယ်။
ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်သည် ဘော့စ်ပြန်ရောက်လာတော့ ဘော့စ်နဲ့ တနေရာရာမှာ တွေ့လိုက်ချင်မိသည်။ ကိုကိုဇံလို့ လူကွယ်ရာမှာ သူမ ခေါ် ခဲ့သော ဘော့စ် နဲ့ တချီတမောင်းလောက် တွေ့လိုက်ချင်သေးသည် . .။ အင်းလေ . . နှင်းသွန်း ဆိုတဲ့ ငါးစိမ်းလေး ရှိ နေမှတော့ဝင်းဝင်းသော် ဆိုတဲ့ ငါးကင်မကို သူ ပစ်ပယ် တော့မလား မသိပါဘူး . .. ။ စောဆိုင်မွန်ကလဲ သူငယ်ချင်းကောင်း ပီသလိုက်တာ . .ဒီလို လန်းတဲ့ ဆော်လေး ကို ဘယ်လိုများ ရှာတွေ့ပြီး သူ့ ဘော့စ် အတွက် ခန့်ပေးသလဲ မသိတော့ပါဘူး . .။ ယုမ သည် အန်ကယ်ဇံ ပြန်ရောက်လာလို့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေသည် . .။ အန်ကယ်လ်ဇံ နိုင်ငံခြားကို ခရီးထွက်မဲ့ ညက အကြီးအကျယ် ပါတီပွဲ လုပ် သည် ..။ အန်ကယ်လ်ဇံ လဲ အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ အရက်သောက်ပြီး မူးနေသည် .. ။ ယုမ တို့လဲ အန်ကယ်ဇံ တို့ လို တာတွေ လုပ်ကိုင်ပေးကြ သည် . .။ ဧည့်သည်တွေ ပြန်သွားပြီးတော့ အန်ကယ်လ်ဇံ က သူ့အခန်းထဲမှာ ပွနေတဲ့ ပုလင်း..ဖန်ခွက် တွေ ကို လာသိမ်းခိုင်း သည် .. ။ ယုမ သည် အန်ကယ်လ်ဇံရဲ့ ကုတင်ကြီး ရဲ့အနီး ကြမ်းပြင် အောက်မှာ ကျနေတဲ့ အမှိုက်တွေကို ကုန်းကောက်နေတုံး အန်ကယ်လ်ဇံ ရောက်လာ သည် . .။ (ယုမ . .နင့်ကို ကလေးဘဲမှတ်နေတာ . .နင် ကလေး မဟုတ်တော့ပါ လား . .) ( ဘာလို့လဲဟင် အန်ကယ်လ်ဇံ . .) ( ဟ ..နင့်ဖင်ကြီးတွေ က ကားထွက်ပြီး အယ်နေတာဘဲ ..တကယ့်အပျိုမ ဖြစ်နေပ ကော . .) ( အို . .အန်ကယ်လ်ဇံကလဲ . .) ယုမ ဖင်တောင့်တာအယ်တာကို ဗြောင်ကြီး လြာေ့ပာနေတော့ ယုမ ရှက်တာပေါ့ . .။
( လာစမ်း . .ယုမ ဒီအနား . .) အန်ကယ်လ်ဇံ က ကုတင်ကြီးပေါ်ထိုင်နေရာက ယုမ ကို ဆွဲခေါ်လိုက် သည် . .။ ယုမ တုန်နေသည် . .။ ( ဟား . .တကယ်ဟာ . .နင့်ကို ကလေးဘဲ အောက်မေ့နေတာ .. နင့်ဖင်တွေ တကယ်တောင့်တာဘဲ. .) အန်ကယ်လ်ဇံ က ဖျတ် ကနဲ ယုမ ဖင်တုံးအိအိကြီးတွေကို ကိုင်လိုက်ပါ သည် . .။ ( အို့ . . ) ယုမ ရုန်းဖို့ ကြိုးစား သည် .. ။ကြောက်လဲ ကြောက်ရ သည် . .။ အန်ကယ်လ်ဇံ့ကို ကလန်ကဆန် ဘယ်သူမှ မလုပ်ရဲ . .။ ယုမ တင်မက ယုမ မိဘတွေတောင် အန်ကယ်လ်ဇံကို မော် မကြည့်ရဲ . .။ တဆွေတမျိုးလုံး ကို ထောက်ပံ့ကြည့်ရှုထား ပြီး. .နေစရာလဲ ပေးထားသည် . .။ ကလေးတွေကို ကျောင်းလဲ ထားပေးသည် . .။ ယု မတို့ကတကယ်ဆို သွေးသား မတော်စပ် . .။ ရပ်ဆွေရပ်မျိုးသာ ဖြစ်သည် ..။ ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစား သဘော နဲ့ ..အန်ကယ်လ်ဇံတို့ မိသားစု နဲ့ ယုမတို့လာနေနေကြတာ .. ဖွာဖွားကြီး ရှိကထဲကပါ . .။ အန်ကယ်လ်ဇံ သည် အဖွားနဲ့ ကြီးပြင်းလာသူ ဖြစ်သည် . .။ သူ့ မိဘတွေ သူ ငယ်ငယ်ထဲက ကွယ်လွန်ခဲ့တာမို့ ဖွားဖွား ဒေါ်ဖွားဇံ ကဘဲ မွေးခဲ့ သည် . .။ ဖွားဖွား က ရှေးခောတ်ကထဲက မျိုးရိုးနဲ့ ချမ်းသာ လာတဲ့ သူဌေးမကြီးဆိုတော့ အန်ကယ်လ်ဇံ သည် မိဘမဲ့ မြေးလဲ ဖြစ်တာကြောင်က ဖွားဖွား က အရမ်း အလိုလိုက် ခဲ့ သည် . .။ လိုချင်တာ အကုန် ဖြစ်စေခဲ့ သည် .. ။ ဒါတွေကို ယုမ ကို အမေ က ပြောပြခဲ့လို့ ယုမ သိတာပါ . .။ ယုမ ဖင်တွေ ကို အန် ကယ်လ်ဇံ ကိုင်နေ သည် . .။ ပွတ်ကြည့်နေရာက ဆုတ်ကိုင်ကြည့်နေသည် . .။
(အူး. .ယုမ …နင့်ဖင်တွေ က ကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာဟာ . .) ယုမ ကြောက်လို့ မပြောရဲလို့ ငြိမ်နေတော့ အန်ကယ်လ်ဇံ က တ ဆင့်တက်လာပြီး . .ယုမ ဖင်ကြားထဲကို သူ့ လက်ချောင်းတွေ နဲ့ နှိုက်စမ်းလေ သည်. .။ ( အို့ . .အန်ကယ်လ် ..မ…မလုပ်ပါနဲ့ . . ..) ( အံမာ . .ယုမ..နင်က ငါ့ကို ပြန်ပြောတာလား .. ) ( မ…မဟုတ်ပါဘူး . ..ကြောက်လို့ပါ . .) အန်ကယ်လ်ဇံ့ လက်ချောင်းတွေ က ယုမ ရဲ့ စအိုပေါက်လေး ကို ကလိနေသည် . .။ ( နင့်ပါးစပ်လေး ခဏ ပိတ်ထား . ပြစမ်း.. နင့်နို့တွေကော ..တော်တော်ကြီးနေ ပြီ လား . .) အန်ကယ်လ်ဇံ သည် ယုမ နို့တွေ ကို ကိုင်ကြည့်နေ သည် . .။ ယုမ လေ . .ရင်တွေ တုန်တာ အရမ်းပါဘဲ. .။ကြက်သီးတွေ တအားထရ ပြီး . .လက်တွေ ခြေတွေ တုန်နေသည် . .။ ( ဘော့စ် . . .) လှေခါး က ခေါ်သံကြောင့် အန်ကယ်လ်ဇံ ယုမ ကို လွှတ်လိုက် သည် . .။ သူ့ ကားဒရိုင်ဘာ မောင်စိုး . .ပါ . .။ ( ဘာလဲဟေ့ . .မောင်စိုး . .) ( ဘော့စ် ရဲ့ သူငယ်ချင်း . .ဦးကောင်းမော် . .လုံး၀ မူးပြီး ကားမမောင်းနိုင်တော့လို့ . .သူ့ အိမ် ကို ကျနော် လိုက်ပို့ပေးလိုက်ရမလား . .)( ဟေ . .) အန်ကယ်လ်ဇံ အောက်ထပ် ကို ပြေးဆင်းသွား သည် .. ။ ယုမ လဲ စိမ်းစရာတွေ အမြန်သိမ်းပြီး အောက်ထပ်က ယုမ အခန်းလေးဆီ ဆင်းခဲ့ ပါသည် . .။ တနေကုန် အလုပ်လုပ်ထားလို့ နံစော်ညစ်ပတ်နေလို့ ..ရေချိုးဖို့ ပြင်တော့ ပေါင်ကြား က ယုမ ပိပိ ဟာ အရေတွေ စိုစိုရွှဲနေတာ တွေ့လိုက် ရ ပါ သည် . ။ အို . .ခုန . .အန်ကယ်လ်ဇံ ကိုင်တာ..နှိုက်တာတွေကြောင့် ဖြစ်မည် . .။ ယောင်္ကျားရဲ့ အထိတွေ့ကြောင့်.. စိုလာရ တာကို ယုမ အံ့သြနေမိသည်။
ယုမသည် အခု အန်ကယ်လ်ဇံ နိုင်ငံခြားက ပြန်ရောက်လာတော့ သူ မသွားခင်ညက ကိုင်ထား.. နှိုက်ထားတာကြောင့် . .ရှက် သလိုလို.. ရင်ဖိုသလိုလို ဖြစ်နေသည် .. ။အန်ကယ်လ် ဇံကတော့ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုဘဲ . .။ယုမ ကို ပြန်တွေ့တော့ . . ( ချာတိတ် . .နေကောင်းလား . .နင့်အတွက်လဲ လက်ဆောင်ပါတယ် . .)ဆိုပြီး ခေါင်းကို ပုတ် သည် . .။ နောက်တနေ့ မနက် . .အိမ်မှာ ထမင်း ဟင်းချက်ပြုတ်ကျွေးမွေးတာတွေ အစစ တာဝန်ယူနေတဲ့ ဒေါ်လေးနီက ( ယုမ . .နင့်အန်ကယ်လ်ဇံ နိုးပြီလား မသိဘူး . .သွား ချောင်းကြည့်စမ်း . .နိုးနေရင် ဘာစားပါမလဲ လို့ သွားမေး . .) လို့ ခိုင်းလိုက်တာကြောင့် ယုမ အန်ကယ်လ်ဇံ့ အခန်း ကို သွားချောင်းသည်။ အိပ်ရာကုတင်ကြီးပေါ်မှာ.. အန်ကယ်လ်ဇံ မရှိ . .. ဘယ်မှာလဲ ဆိုပြီး စူးစမ်းချင်စိတ်နဲ့ ပွင့်နေတဲ့ တံခါးကနေ သူ့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားမိသည် . .။ အိပ်ခန်းနဲ့ တွဲရက် ရေချိုးခန်း .. အိမ်သာ အခန်းကြီး ထဲကနေ အန်ကယ်လ်ဇံ ရုတ်တရက် ထွက်လာ တော့ ယုမ လန့်သွား သည် . .။ အို . .ပိုပြီး လန့်သွားရတာက အန်ကယ်လ်ဇံ သည် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာလို့ပါ . .။
( ဟိတ် . .ချာတိတ် . .ဘာတုံး . .) ( ဟို..ဟို . ..ဟို . .ဒင်း . . .) ယုမ မျက်လုံးတွေ က သူ့ ပေါင်ကြား က ဒုတ်တန် မဲမဲကြီး ဆီ ရောက်နေတာ သူ တွေ့သွား သည် . .။ ( လာစမ်း . .ယုမ . . .) ( ရှင် . .ဟုတ် . .ဟုတ်ကဲ့ . .. .) ( ကိုင်စမ်း . . ) ယုမ လက်ကို သူ ဆွဲပြီး သူ့ ပေါင်ကြားက အတန်ကြီး ကို ဆုတ်ကိုင်စေသည် . .။ အို . .နွေးနွေးကြီး . .။ ( ဆုတ်ထားလေ . .) အို . .သူ့ ဟာကြီး က အရမ်း တုတ်တာဘဲ . .။ ယုမ ဆုတ်ကိုင်ထားဆဲ အန်ကယ်လ်ဇံသည် . .ယုမ ကို ဆွဲဖက် လိုက် သည် . .။ ( ယုမ . .နင် ရီးစား ရှိပြီ လား . .) ( ဟင့်အင်း . . ) ( ပြစမ်း . .နင့် နို့တွေ . ..) ဆိုပြိး ယုမ နို့တွေ ကို အင်္ကျီ အပေါ်ကနေ ကိုင်ကြည့်နေသည် . .။ ယုမ လေ ..ရင်တွေ ခုန်တာ သေးတောင် ထွက်ကျပြီ ထင်မိတာဘဲ . .။ ( တော်တော် နို့ကြီးနေပြီဘဲ . . နင် လှလဲ တော်တော် လှလာတယ် . . ယုမ . .)( ရှင် . .) ( နင့် အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်စမ်း . . .) ( ဟို..ဟို . .မချွတ်ချင်ဘူး . .ယုမ ရှက်တယ် . .) ( အင်း . .နင် ရှက်နေ လား . .ဒါဆို အဝတ်မချွတ်ချင်ရင် ငါ့လီးကြီး ကို နမ်းပေး . .နင် နမ်းပေးရင် အဝတ်ချွတ်စရာ မလိုတော့ဘူး . .ဘယ်လိုလဲ . .) ( ကျမ တခါမှ မနမ်းဘူးဘူး .မနမ်းတတ်ဘူး . . .) ( လာ ငါပြပေးမယ် . .) အန်ကယ်လ်ဇံ က ကုတင်ကြီးပေါ် ထိုင်လိုက်ပြီး ယုမ ကို ကုတင်အောက်မှာ ဒူးထောက်စေ သည် . .။သူ့ ပေါင်ကြားမှာ ယုမ မျက်နှာကို အပ်စေပြီး သူ့ ဟာကြီးကို ယုမ ပါးစပ်မှာ တေ့လိုက် ပြီး . . ( ယုမ ပါးစပ်ဟ . .ငုံလိုက် . .. )
ယုမ လဲ စိတ်အညှို့ခံနေရသူတယောက်လိုဘဲ အန်ကယ်လ်ဇံ ခိုင်းသမျှ ကို လုပ်နေမိ သည် .။ မကြာခင်မှာဘဲ ယုမ သည် အန်ကယ် လ်ဇံ့ အတန်ကြီး ကို စုတ် တတ်သွား သည် . .။ လျာလေး နဲ့ ဒစ်ကြီးရဲ့ အချိုင့်ထဲကို ထိုးလှိမ့်ကာ .. ကစားပေးတတ်လာ သည် . .။ ( အင်း . .ယုမ လိမ္မာတယ် . .မုန့်ဘိုးလဲ ပေးရမယ် ..နင် ကောလိပ်တက်ချင်ရင်လဲ ငါ ထားပေးမယ် . .. ဒိလိုမနက် အစောကြီးဆို နင် လာခဲ့ . .ငါ အိပ်ပျော်နေရင်တောင် . .နင် လာစုတ်ပေး . .ကြားလား . .)ယုမ သည် စုတ်နေရင်းမို့ ပါးစပ်က ဖြေလို့မရသဖြင့် .. ခေါင်း ညှိမ့်ပြလိုက်ပါ သည် . .။ ( အင်း . .ဒီလိုမှပေါ့ . .. နင့် အဖေ နဲ့ အမေ ကို လဲ ငါ ကြည့်မယ် . .. အိမ်တလုံး ဆောက်ပေးမယ် . .နင် သဘောကျတယ်မှုတ်လား .. ) ယုမ ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက် ပါ သည် . .. ။ ခဏအကြာ အန်ကယ်လ်ဇံ က မြန်မြန်စုတ် ..လို့ ခိုင်း လာ သည် . .။ ( စုတ် . .စုတ် . .ပြီးတော့မယ် . .) ယုမ လဲ တအား စုတ်ပေးလိုက်တာ ဗျင်းကနဲ ဗျင်းကနဲအရေ တွေ ပါးစပ်ထဲ ပန်း ဝင်လာလို့ ယောင်ပြီး မြိုချပစ်မိလိုက်ပါသည် . .။( အား . . .ကောင်း . .ကောင်းလိုက်တာ ချာတိတ်ရယ် . .. အင်း . . .)။
တင်ထွန်းဇံ ..ရုံးခန်းကို ရောက်တော့ နှင်းသွန်းက သူ ရောက်မလာခင် သူ့ကိုခေါ်တဲ့ ဖုန်းတွေနဲ့ လာတွေ့လိုတဲ့ လူတွေရဲ့အမည်စာရင်းတွေ လာပြသည်။ အလုပ်လုပ်စရာတွေ လုပ်နေဆဲ . . နှင်းသွန်းက ရုံးတွင်းလိုင်းကနေ သူ့ကို တွေ့ချင်လို့ အပြင်မှာ ရောက်နေကြောင်း ပြောသည်။ သူ လွှတ်လိုက်ဖို့ပြောလိုက်သည် . .။ ဝင်းဝင်းသော် ဝင်လာသည်။
( ကိုကိုဇံ . .အာ . .ဆောရီး အမ်ဒီ . .နေကောင်းလား . .မနေ့ က ပြန်ရောက် တုံး က အမ်ဒီ ပင်ပန်း အလုပ်ရှုပ်နေမှာဘဲ ဆိုပြီး . .အခု မှ လာနုတ်ဆက်တာပါ . .) ( ကောင်းပါတယ် . .ဝင်းသော်ကော နေကောင်းတယ် မှုတ်လား . .အလုပ် နဲ့ ပတ်သက်တာ ထူးခြားတာ ရှိလား . .) ( မရှိပါဘူး . .အားလုံး အဆင်ပြေပါတယ် . .အော် ဒါနဲ့ စက်ကတေရီ အသစ်လေးရော . သဘောကျရဲ့လား..) ( ဘာ ကို ဆိုလိုတာလဲ ဝင်းသော် . .) ( အော် . .စက်ကတေရီ အသစ် ဝင်းသော် တရိန်းလုပ်ပေးတာ အိုကေရဲ့လား မေးတာပါ . .) ( ပြေပါ တယ် . .) ( အမ်ဒီ ဘာလဲ ခိုင်းစရာ ရှိရှိ..ဝင်းသော် ကို ခေါ်ပါနော် . .ဝင်းသော်ကလေ . .အမ်ဒီ့အတွက် ဆို ဘာလုပ်ရလုပ်ရ ပါ . .အ မ်ဒီ…) ဒီစကားတွေ ပြောတဲ့အခါ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် သည် တင်ထွန်းဇံ ကို အဓိပ္ပါယ်ရှိတဲ့ လေယူလေသိမ်း မျက်နှာပေးနဲ့ ပြော လိုက်တာ ဖြစ်သည် . .။ ( အင်း . .ဒါကြောင့်လဲ ဝင်းသော် ကို အားကိုးနေတာပေါ့ . .ဒါကြောင့်လဲ ဝင်းသော် ကို မားကက်တင်း မန်နေဂျာ ရာထူး ပေးထားတာပေါ့ ..မဟုတ်ဘူးလား . .) ( ဝင်းသော်ကတော့ အရင် ကလိုဘဲ အမ်ဒီ့ စက်ကတေရီ ပိုဆေရှင်ဘဲ ပို ကြိုက်တယ် ..ဝင်းသော်လေ. . နှင်းသွန်း . . ကို ဂျဲလက်စ် ဖြစ်မိတယ် . .သိလား . .) တင်ထွန်းဇံ က ရယ်လိုက် သည် . .။
( အမ်ဒီ . .အမ်ဒီ နဲ့ ဝင်းသော် … တွေ့လို့ရမလားဟင် . .) ( ခု တွေ့နေတာဘဲ ဝင်းသော် . .ဘာပြောချင်လဲ . .အခုပြောနိုင်တယ် . .ကဲ..ပြော . .) ( အမ်ဒီ့လေသံ က စိမ်းသလိုဘဲ . .. ) သည်တုံး . .အပြင်က နှင်းသွန်းဆီက ပိကနဲ ရုံးတွင်းပြောဖုန်း ဝင်လာသည်။ ( အမ်ဒီ . .ကွန်တိန်နာ ဆိပ်ကမ်းကနေ ..လှလှမင်း . .ခေါ်ပါတယ် . .အရေးကြီးလို့တဲ့ . .) အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စပေါ်လာလို့ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော်လဲ စကား ဆက်မပြောနိုင်တော့ . .။ ( ကဲ . .ဝင်းသော် . .ဒို့ ပြေးလိုက်အုံးမယ် . .) ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် မျက်နှာပျက်ပျက် နဲ့ ကျန်ခဲ့လေသည်။ ဦးတင်ထွန်းဇံသည် နှင်းသွန်းကို ခေါ်ပြီး ကွန်တိန်နာ ဆိပ်ကမ်း ကို ပြေးလေသည်။။ လင်းကရုဆာ ကားကြီးထဲမှာလဲ ဦးတင်ထွန်းဇံသည် နှင်းသွန်းကို အမြဲ ကြည့်နေသည် .. ။ ကြာတော့ နှင်းသွန်း ရှက်လာ သည် . .။ အလုပ် ပြီးတော့ နေ့လည် ၂နာရီ ရှိနေပြီ .. ။ ( နှင်းသွန်း . .ဆာပြီလား . .) နှင်းသွန်းက ဟန်ဆောင်မနေ .။ ပြုံးလျက် ဆာပြီလို့ ခေါင်းငြှိမ့် ပြသည်။
( ဘာ စားချင်လဲ . .) ( ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ်ပါ . .) ( မောင်စိုးရေ . .ရွှေဘဲ ကို မောင်းကွာ .. ) ခါတိုင်းဆိုရင် မောင်စိုးသည် သူ နဲ့ အတူ စားနေကျ .. ။ ဒီနေ့ နှင်းသွန်း ပါလို့ မောင်စိုးက အလိုက်သိစွာနဲ့ . . ( ကျနော် အောက်ထပ်မှာဘဲ စားမယ် ဘော့စ် . .ကား ကို မြင်သာတဲ့ နေရာမှာ စားချင်လို့ပါ . .) တဲ့ . .။ နှင်းသွန်းနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ထမင်းအတူစားရင်း . . နှင်းသွန်းကို သူ ကြည့်လို့မ၀။ နှင်းသွန်းက သူ ကြည့်နေတာကို တွေ့သွားလို့ ခေါင်းငုံ့ မျက်လွှာချသွားသည်။ နှင်းသွန်းရဲ့ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော အသားကြောင့် သူမ နားရွက်ဖျားလေးတွေ နီရဲနေတာ သိသာသည်။ နှင်းသွန်း ရှက်နေပုံရသည်။ ( နှင်းသွန်း . .ကျနော်နဲ့ အလုပ် လုပ်ရတာ အဆင်ပြေ ရဲ့လား . .)( ဟုတ်ကဲ့ အမ်ဒီ . .) ( အမ်ဒီ လို့ နှင်းသွန်း ကျနော့်ကို ခေါ်တာ တမျိုးကြီး ဘဲ . .) ( ဒါဖြင့် နှင်းသွန်းက ဘယ်လို ခေါ်ရမလဲ . .ဘော့စ် လား . .) ( အင် . .အဲဒါကြီး လဲ သိပ် မကြိုက်သလိုဘဲ . .မောင်စိုး ခေါ်တာမျိုးကြီး . .မပီတော့ ဘောစိ . .ဘောစိ နဲ့ . .) နှင်းသွန်းက သူ့ အပြောကို သဘောကျပြီး ရယ်သည် . .။ နှင်းသွန်း ပုဂံထဲ ဘဲကင်ဖတ်တွေ သူ ထည့် ပေးတော့ . . ( နှင်းသွန်း . .တအားဝြပီး ပုံပျက်လာလို့ အမ်ဒီ့ အတွင်းရေးမှူး က ဖက်တီးကြီး လို့ ပြောကြရင် အမ်ဒီက နှင်းသွန်းကို အလုပ် ဖြုတ်နေမှာ . .) လို့ ပြောရင်းရယ်သည်။
ညဖက်မှာ နှင်းသွန်းသည် ..ကွန်ပြူတာ မှာ လုပ်စရာတွေ လုပ်အပြီး. .ဖတ်နေကျ အွန်လိုင်းမှာ တင်ထားတဲ့လိင်အသားပေး မြန်မာ စာအုပ်တွေ ဖတ်ရင်း . .စိတ်တွေ ထကြွလာရသည် . .။ သူ ဒီည ဖတ်မိတဲ့ စာအုပ်က ကန်ပဏီ ပိုင်ရှင် ဘော့စ်တယောက် နဲ့ သူ့ စာရေးမလေး တို့ ညိကြတဲ့ ဇာတ်လမ်း . .။ လက်ရှိ နှင်းသွန်းရဲ့ ဘော့စ် ဦးတင်ထွန်းဇံ ကလဲ နှင်းသွန်းကို ကြိုက်နေတဲ့ ပုံ ရှိ တာမို့ ဒီဇာတ်လမ်း ကို စိတ်ဝင်တစား ဖတ်မိသည် . .။ ဖတ်မိတော့လဲ လိင်ဆက်ဆံတဲ့ အခန်းတွေ မှာ သွေးတွေ ဆူဝေလာပြီး . .ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန် လာသည်။ တနေ့မှာ သူမရဲ့ဘော့စ် ဦးတင်ထွန်းဇံ သည်လဲ ဇာတ်လမ်းထဲက ဘော့စ်လိုဘဲ သူမ ကို အချစ်စခန်းဖွင့် လာနိုင်သည်လို့ စိတ်ကူးတွေယဉ်မိကာ သူမ ပေါင်လည်ဂွဆုံ က ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို ထမိန်အပေါ်ကဘဲ ပွတ်သပ်နေမိရသည်။ နှင်းသွန်းသည် အိမ်ထောင်ပြုဖို့ .. အချိန်တန်နေပြီ လို့ နှင်းသွန်း အမေ က ပြောနေတာ ကြာပြီ . .။ ဟိုတလောက မေမေ လာလည်သွား သည် .. ။ နှင်းသွန်းကို ကြိုက်တဲ့ လူ မတွေ့သေးဘူးလားလို့ မေးနေသေးသည် . .။
လတ်တလော နှင်းသွန်းသည် လှည်းတန်းမှာ တိုက်ခန်းတခန်းကို ဝေမာဝင်းဆိုတဲ့..သူငယ်ချင်းတယောက် နဲ့ စပ်တူ ငှားနေနေသည်။ အဲဒီ သူငယ်ချင်း ဝေမာဝင်း ကတော့ ရီးစားရှိသည်။ မြို့နယ်ရဲစခန်းတခု က ရဲအရာရှိ ဖြစ်သည် .. ။ ဝေမာဝင်း က သူ့ဘဲက ရဲ အုပ် ဖြစ်ပြီး သူမဆီ အမြဲ လာတွေ့နေလို့ ရပ်ကွက်ထဲက လူငယ်တွေက သူမကို ကွယ်ရာ မှာ ( ရဲလိုး )လို့ ခေါ်ကြောင်း . . နှင်းသွန်းကို ပြောပြသည် .. ။ ဒီလို စကားလုံး မျိုးကို ပြောရင် နှင်းသွန်း. .ကြက်သီးတွေ ထသည် .. ။ ပြောရမှာ ရှက်သလိုဘဲ . .။ နှင်းသွန်းသည် ကုတ်ကမြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ညဖက် သူမ အခန်းထဲ ဂျက်ထိုးပိတ်ခါ .အွန်လိုင်းက စာတွေ ဖတ်…ကျိတ်ပြီး အာသာဖြေတဲ့ မိန်းမ ဖြစ် သည်။ လူရှေ့မှာတော့ အင်မတန်မှ ရှက်တတ် . .ကြောက်တတ်သည်။
တနေ့ နှင်းသွန်း အလုပ်က ပြန်အလာ . .အခန်းဖေါ် ဝေမာဝင်းရဲ့ အခန်းဘက်က ယောက်ျားအသံ ကြားရသည်။ အော် . .ဝေ မာရဲ့ဘဲ ရောက်နေတာကိုး . .။ နှင်းသွန်း လဲ ရေချိုးဖို့ ရုံးဝတ် အဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်ပြီး တပတ်ရစ် ထမိန်နွမ်းကလေးကို ရင်လျား လိုက်သည် . .။ သူမ အိပ်ခန်းကနေ ရေချိုးခန်း ရှိရာကို ထွက်တော့မဲ့ ဆဲဆဲ . .တဘက်ခန်း က ထူးခြားတဲ့ အသံတွေ ကြားလိုက်ရလို့ နားစွင့်လိုက်တော့ . .အို ..ဝေမာဝင်း နဲ့ သူ့ဘဲ ရဲအုပ်ဆိုတဲ့ လူကြီး ချစ်တင်းနှီးနှောကြတဲ့ အသံတွေ ဆိုတာ နှင်းသွန်း သိလိုက်ရပါတော့သည် . .။ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ကို စိတ်ဝင်စားနေသော . .( တနည်းအားဖြင့် အရွယ်လွန်လာတာကြောင့် သဘာ၀ စိတ်တွေ တောင့်တ ဆာလောင်နေသော ) နှင်းသွန်းသည် ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ကျရသည် ဆိုသလိုဘဲ . .ရေသွား မချိုးသေးဘဲ ဝေမာ ဝင်းတို့ အသံတွေ ကို နားထောင်နေမိပါတော့ သည် . .။ ဝေမာဝင်း ရဲ့ အသံက ကာမစိတ်ပြင်းထန်နေတဲ့ အသံ . .။ ( ကိုကို . .လိုး . .လိုး . .. ဝေမာ့ကို တအား လိုးပေးပါတော့ရှင် . .ဝေမာ့ စောက်ပတ် ယားလှပါပြီ . .) သူမ ကိုကို သည် ဘယ်လောက်များ နှူးနှပ် လိုက်သလဲ မသိဘူး . .ဝေမာဝင်း . .အရှက်မရှိ လိုးပေးရန် တောင်းခံနေပြီ . .။ ဝေမာဝင်း အသံကြောင့် နှင်းသွန်းမှာ စိတ်တွေ နိုး ကြွ လာရ သည် . .။ နှင်းသွန်းရဲ့ နို့တွေ တင်းလာသလိုဘဲ . .။ နို့သီးလေးတွေ မာတောင်လာသလိုဘဲ . .။ ပေါင်ကြားက မုံ့ပေါင်း ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကလဲ ပိုဖေါင်းစူ လာရသလိုဘဲ။
ခဏကြာတော့ ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် . .နဲ့ လိုးသံတွေ ကြားရတော့တာဘဲ။ ဝေမာဝင်းရဲ့ ကုတင်လှုပ်သံကလဲ တကျိကျိနဲ့ . ။ ဝေမာဝင်းရဲ့ ဘဲကြီးရဲ့ အင်း . .အင်း နဲ့ အားယူသံတွေ . .ဝေမာဝင်းရဲ့ ချက်ကောင်းကို ထိသွားလို့ ညည်းတဲ့ အသံတွေက ရုပ်မမြင်ရ သော်လည်း နှင်းသွန်းအတွက် စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ဖေါက်ပြန် နိုးထစေလေ သည်။ နှင်းသွန်း သူမ ပေါင်ကြားကို ပွတ်မိရသည်။ မျက်စိတွေ မှိတ်လို့ နံရံမှာ မှီထိုင်ရင်း..သူမ ပိပိကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဖိဖိ ပွတ်နေမိသည် . .။ တဖက်ခန်းက တ ဖုန်းဖုန်း နဲ့ လိုးဆောင့်နေသလို နှင်းသွန်းလဲ သူမ ပိပိ ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးဆွကစားနေမိရပါသည်။
နှင်းသွန်းသည် အခုမှ ဘော့စ် အစစ် နဲ့ လုပ်ရလို့ အစစ အခွင့်အရေးတွေ ရလာ သည် .. ။ စောစောက ဦးတင်ထွန်းဇံ ပြန်မလာခင်တုံးက ဦးစောဆိုင်မွန် က ဦးတင်ထွန်းဇံအတွက် ကြိုတင် အလုပ်ခန့်ထားပေးတာသာ ဖြစ်လို့ ဟမ်းဖုန်းလို ဟာကို ပေးထားခြင်းမရှိသေး။ အခုတော့ နှင်းသွန်းသည် အင်တာနက်ရသော အိုင်ဖုန်းနဲ့ ဖြစ်နေပြီ။ ဦးတင်ထွန်းဇံရဲ့ အတွင်းရေးမှူး ဖြစ်ရတာ ဒုံးကနဲ ဒိုင်းကနဲ သူမ ဘ၀ ပြောင်းလဲမှုတွေ ဖြစ်လာသည်။. .ဦးတင်ထွန်းဇံ ကိုယ်တိုင် နှင်းသွန်းကို ကားမောင်းသင်ပေးနေသည်။ နှင်းသွန်း ကားမောင်းလိုင်စင်ရပြီးတော့ ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် လွန်းလွန်းကို ကားအရောင်း ဆိုင်တခုကို ခေါ်သွားပြီး အဝါရောင် တောက်တောက် ကားလေးတစီးကို ဝယ်ပေးလိုက်သည်။ ( ဒါ နှင်းသွန်းအတွက် . .ကျနော့် အလုပ်တွေကို တာဝန်ယူ လုပ်ပေးနေတဲ့ နှင်းသွန်း သွားရေးလာရေး အဆင်ပြေအောင် . .) နှင်းသွန်း . .အိပ်မက်လိုဘဲ ဖြစ်နေသည် .. ။ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းနေသည် . .။
ငြင်းလိုပေမဲ့ …ငြင်းရခက်နေသည် . .။ ( ဟို . .ဟို . .အမ်ဒီ . . နှင်းသွန်းက လှည်းတန်းက တိုက်ခန်းမှာနေနေတာဆိုတော့ ကားထားဖို့ အခက်အခဲ. ..) နှင်းသွန်း စကားဆုံးအောင် မပြောလိုက်ရ . .။ ဦးတင်ထွန်းဇံက လက်ကာလိုက် သည် . .။ ( သိပြီ. . နှင်းသွန်း ဒီလောက် ပြောလိုက်တာနဲ့ ကျနော် သိပြီ .ကား ရပ်ဖို့ နေရာ လိုတယ် . . .ဟုတ်တယ် . . နှင်းသွန်း နေဘို့ နေရာပါ လိုတယ် . .) ဦးတင်ထွန်းဇံ ဖုန်း ကောက်ဆက်လိုက် သည် . .။ သူ့ မိတ်ဆွေ . .ဦးကက်နက် ဆီကို . .။ ဦးကက်နက် က မြေခြံ အိမ်တိုက်ခန်း ရောင်းဝယ် သည် . .။ ဦးတင်ထွန်းဇံသည် ဦးကက်နက်ဆီ က သူ့ ကန်ပဏီ ရုံးခန်းနဲ့ သိပ် မဝေးတဲ့ နေရာကောင်းတခုမှာ ကားဂိုဒေါင်ပါတဲ့ အိပ်ခန်း ၂ ခန်း ပါ ကွန်ဒို တိုက်ခန်းတခန်းကို ဝယ်သည် . .။ နှင်းသွန်းကို ပြောင်းစေ သည် . .။ နေ့ချင်းညချင်း နှင်းသွန်းသည် တိုက်ခန်း အသစ် . .ကားအသစ် ..ဖုန်းအသစ် နဲ့ ဖြစ်သွား သည် . .။ နှင်းသွန်းသည် စီးပွါးလဒ်မြင်ပြီး .အလုပ်ကြိုးစားလို့ ဦးတင်ထွန်းဇံရဲ့ အလုပ် သဘာဝတွေကို အချိန်တိုတို နဲ့ တတ်မြောက်ကာ ..အလွန်အားကိုးရတဲ့ အတွင်းရေးမှူးတယောက် ဖြစ်လာလေသည် . .။
( သူငယ်ချင်း . .ဇံကြီး . .မင်း ဘာလုပ်နေတာလဲကွာ . .မင်း ဒီလောက် ကြိုက်နေလဲ ဖွင့်ပြောပြီး လက်ထပ်လိုက်ပေါ့ . .မင်းကို ငြင်း မယ် မထင်ပါဘူး . .မင်း လက်နှေးနေရင် ..ခံသွားရမယ် .ဒီခောတ်ကြီး က အီလက်ထရောနစ်ခောတ် . .အရင်လို ရီးစားစာ လိုက် ပေးနေတာ မြင်လိုက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး. .အွန်လိုင်းကနေ အီးမေးနဲ့ ချပ်တင်း နဲ့ တင် ညားသွားမှာ . .) ဂေါက်ကွင်း က ဘီယာဆိုင်မှာ သူငယ်ချင်း ဝဏ္ဏရှိန်း က ပြောသည် .. ။ သူ နှင်းသွန်းကို သဘောကျနေတာ သူ သိလို့ပါဘဲ .. ။ နှင်းသွန်းက ထင်းထင်း ပေါ်ပေါ် ကြည့်ကောင်းနေတော့ သူ့ သူငယ်ချင်းတွေ ကြိုက်မသွားခင် သူ က .. ( ဒါလေး ဟာ သူ သဘောကျနေတဲ့ ဟာလေး . .) ဆိုတာကို ကြိုပြီး ပြောထားလို့ သိကြတာပါ . .။ အင်း . .ဝဏ္ဏရှိန်း ပြောတာကို သူ ပြုံးရင်း နားထောင်ခါ ခေါင်းတညှိမ့်ညှိမ့် လုပ်နေပေမဲ့ တင်ထွန်းဇံ ရင်ထဲမှာ ဗလောင်ဆူနေသည် ..။ ဘုရားဘုရား . .ဒီကောင် ပြောသလို ငါနှေးနေလို့များ နောက်ကျနေပြီလား မသိဘူး . .။ ဒီမနက် သူ ရုံးကို စောပြီး ရောက်နေတော့ နှင်းသွန်းတောင် ရုံးမရောက်သေးလို့ . ရောက်နှင့်နေတဲ့ ကောင်လေးတယောက် ဖျော်ပေးတဲ့ ကော်ဖီကို သောက်နေသည် .. ။ ခါတိုင်းဆိုရင် နှင်းသွန်းက သူ့အတွက် ဖျော်ပေးနေကျ . .။
သူ့ အလုပ်စားပွဲနားက မှန်ကျယ်ကြီးကနေ အောက်က ကားလမ်းမကို ကြည့်ရင်း မတ်ခွက်ထဲက ကော်ဖီပူပူကို သောက်နေသည် . .။ သူ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် သူ့ ရင်ဘတ်ထဲ . .ဒိုင်းနမိုက် တခု ပေါက်ကွဲသွား သည် ..။ ခေါင်းတွေ လဲ မူးမိုက်သွားသည် . .။ မျက်စိတွေက ပြာဝေသွားသည် . .။ နှင်းသွန်းသည် သူ ဝယ်ပေးထားတဲ့ ချယ်ရီ ကား ဝါဝါလေးနဲ့ ရောက်မလာဘဲ .. ဘီအမ်ဒဗ လူ အနက်ရောင် ကားအသစ်ကြီးတ စီးထဲက ဆင်းလာတာ ဖြစ်သည် . .။ ကားမောင်းသူဘက်က တံခါး ပွင့်လာပြီး လူငယ်တ ယောက် ဆင်းလာတာလဲ တွေ့လိုက်ရ သည် . .။ ဒီလူငယ်သည် လွ နှင်းသွန်းနဲ့ တော်တော်ကြာအောင် ရပ်စကားပြောနေသည်။ သူ့ ရင်တွေ ပူလောင် လွန်းလို့ ဆက် မကြည့်နိုင်တော့။ သူ အလုပ် ဆက်မလုပ်တော့ဘဲ . .ရုံး က ထွက်လာပြီး ဂေါက်ကွင်းမှာ ဂေါက်ကစားနေပေမဲ့ သူ့ စိတ်က ညစ်ညူးနေသည် . .။ သူ သည် ချမ်းသာ သော သူဌေးတယောက် ဖြစ်လို့ မိန်းမ ဆိုတာ သူ့အတွက် မဆန်း . .။ မိန်းမတွေ အများကြီးသည် တင်ထွန်းဇံ လုပ်မည်ဆိုလျှင် အဆင်သင့် ရှိနေ သည် . .။ အခု မနက် နှင်းသွန်းသည် လူတယောက်နဲ့ အတူတူ ကားစီးလာတာတွေ့လိုက်တာနဲ့ သူ မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်ရတာ သူဟာ နှင်းသွန်းကို ချစ်နေမိလို့ ဆိုတာ သေချာသလို ဖြစ်နေသည် .. ။ အင်း ..ဟုတ်သည် သူသည် နှင်းသွန်းကို စတွေ့တွေ့ခြင်းထဲက သဘောကျသွားမိရတာ ပါ . .။ သည်လူဟာ ဘယ်သူလဲ နှင်းသွန်းနဲ့ ဘယ်လောက်အထိ ရင်းနှီးသလဲ . .သူ သိလိုနေ သည် . .။
နှင်းသွန်းသည် ဒီနေ့ ရုံးရောက်တော့ ..အောက်မှာ အမ်ဒီ့ ကားမောင်းသူ မောင်စိုးကို တွေ့လို့ အမ်ဒီ ရုံး စောစော ရောက်နေ ကြောင်း သိလိုက်ရတာနဲ့ သူမ ရောက်ကြောင်း အမ်ဒီ့ကို ဝင် သတင်းပို့ ရန် သူ့ ရုံးခန်းကြီးထဲ ဝင်လိုက်သည် .. ။ ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် သတင်းစာ ကို စိတ်ဝင်တစား ဖတ်နေ သည် . .။ နှင်းသွန်းက သူမ ရောက်ပြီး ဖြစ်ကြောင်းပြောပြီး . .ဘာလုပ်ပေးရမလဲ . .မေးသည် ..။ ဦးတင်ထွန်းဇံက ( ဘာမှ မလိုဘူး . .) လို့ တုံးတိကြီး ပြောသည် . .။ အို . .သူ ဘာ .ဖြစ်ပါလိမ့် . .မျက်နှာ လဲမကောင်းဘူး . .။ နေမကောင်းများး ဖြစ် လား . .။ နှင်းသွန်းလဲ အပြင်က သူ့ စားပွဲ ကို ပြန်လာပြီးထိုင် သည် . .။ ဒီမနက် နှင်းသွန်း သူမ ကျောင်းနေဖက် သန်းတင်စိုး နဲ့ မနက်စောစော လဘက်ရေ သွားသောက်ကြသည်။ သန်းတင်စိုးက မြင်းခြံသား .. ။ မိဘတွေက သူဌေးမို့ သန်းတင်စိုးက ကားအကောင်းစားတွေ ထည်လဲစီးပြီး သုံးဖြုံးနေသူ ဖြစ်သည်။ နှင်းသွန်းဆီ နှင်းသွန်းနဲ့ ကျောင်းမှာတုံးက တွဲခဲ့တဲ့. .ရွှေစင့် အကြောင်း လာ စုံစမ်းတာ ဖြစ်သည် . .။ သန်းတင်စိုး က ရွှေစင့် ကို ကျောင်းမှာကထဲက ကြိုက်နေ သည် . .။ ရွှေစင် က ပြန်မကြိုက်ခဲ့ . .။ ယခုတိုင် သန်းတင်စိုး က ရွှေစင့် ကို လိုက်နေဆဲ . .။ သန်းတင်စိုးက နှင်းသွန်း အလုပ်ချိန် နီးကပ်နေလို့ သူဘဲ လိုက်ပို့မည် ဆိုလို့ သူ့ကားနဲ့ဘဲ ရုံး ကို လာခဲ့သည် . .။
မကြာခင်မှာ နှင်းသွန်း အမ်ဒီ့ ကို တင်ပြစရာတွေ ရှိလို့ သူ့ ဆီ ဝင်သွားရတော့လဲ အမ်ဒီ သည် သူမ ကို မျက်နှာလွှဲ နေ သည် . .။ စိတ်ဆိုးနေတာများလား .. ။ ဘာကြောင့်လဲ . . ။ နှင်းသွန်းက တင်ပြစရာတွေ တင်ပြအပြီး . .သူ က ( အင်း . အင်း . .ထားခဲ့ လိုက်) လို့ မကြည့်ဘဲ ပြောသည် ..။ ခါတိုင်း ဆိုရင် နှင်းသွန်း မျက်နျာကို ကြည့်လွန်းလို့ ခက်နေရတာ . .။ တခုခု တော့ ဖြစ်နေ တာ သေချာ သည် . .။ နေ့လည် ထမင်းစားချိန် ရောက်ခါနီး . . နှင်းသွန်းက ခါတိုင်းလိုဘဲ . ( အမ်ဒီ ဘာစားမလဲ . .ဘာမှာပေးရမလဲ ) မေးလိုက် သည် .. ။ ခါတိုင်းဆိုရင် သူ က တခုခု မှာခိုင်းပြီး နှင်းသွန်းကော ဘာစားမလဲ အမြဲ မေးတတ် သည် . .။ အခု တော့ . . ( မစားတော့ဘူး . .ခဏကြာရင် ပြန်ပြီ ..ဂေါက်သွားရိုက်မလို့ . .) လို့ အသံမာမာနဲ့ ပြောသည် . .။ နှင်းသွန်းလဲ သူ နယ် မြို့ တမြို့မှာ ဆိုင်တဆိုင် ဖွင့်ဖို့ လူတယောက် နဲ့ စကားပြောဖို့ ချိန်းထားတာ ရှိတာကိုပြောပြလိုက်သည်. .။ ( ဖျက်လိုက် . .) လို့ ပြောသည် . .။အင်း . .စိတ်တကယ် ဆိုးနေတာဘဲ . .။ ခဏကြာတော့ သူ နှင်းသွန်း ရှေ့ကဘဲ ဖြတ်ပြီး ရုံးပေါ်က ဆင်းသွား သည်.. ။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ဦးစောဆိုင်မွန် ရောက်လာ သည် ..။
( ဇံကြီး ဘာဖြစ်လဲ နှင်းသွန်း . .) ( မသိဘူး . .ဆရာ . .စိတ်တခုခု အခန့်မသင့်ဘူး ထင်တာဘဲ . .) ( အေး . .ကျနော့် ကို လဲ ပိတ် ဟောက်သွားတယ် ..ဒီလူ က စိတ်ရင်းကောင်းပေမဲ့ စိတ်ကြီးတယ် . .သူ အလုပ်မလာတော့ဘူး . .ကျနော်ဘဲ အစစ တာဝန်ယူ ..တဲ့ . .) ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် နောက်တနေ့ အလုပ် မလာပါ . .။ တချို့ လုပ်စရာတွေက သူ ဆုံးဖြတ်ရမှာတို့ သူ လက်မှတ်ထိုးရမှာ တို့..မို့လို့ နှင်းသွန်း လဲ သူ့ဆီ ဖုန်းဆက်ရ ပါ သည် . .။ သူ က .. ( စောဆိုင်မွန် နဲ့ လုပ်လိုက်ပေါ့ ..) လို့ ပြော သည် . .။ နှင်းသွန်းလဲ . . ( စိတ်ဆိုးနေတာလား . . နှင်းသွန်းကို စိတ်ဆိုးတာလား . .) လို့ မေးမိ သည် . .။ ( ဘာလို့ နှင်းသွန်းကို စိတ်ဆိုးရမှာလဲ . .) လို့ သူ ပြန်ပြောသည် . .။ ( ဒါဖြင့် . . နှင်းသွန်း . . အမ်ဒီ နဲ့ တွေ့လို့ရမလား . . ) ( ဘာအတွက်လဲ . .) ( စကားပြောချင်လို့ . .) ( ရတယ်လေ . .) ( ဘယ်တော့ . .ဘယ်မှာ တွေ့နိုင်မလဲ . .) ( အခုတော့ . .အရက်သောက်နေတယ် . မတွေ့နိုင်သေးဘူး . .နောက်မှ . .) ( ဟင် . .အရက်သောက်နေတယ် . .ဘာလို့လဲ . .စိတ်ညစ်လို့လား . . လွန်း လာခဲ့မယ်နော် .. အခုဘယ်မှာလဲ . .) ( ထောက်ကြန့် က ခြံမှာ . .) ( နှင်းသွန်း အခုဘဲ ထွက်ခဲ့မယ် . .)
နှင်းသွန်းသည် ဦးစောဆိုင်မွန် ကို ဘော့စ်ဆီ လိုက်သွားလိုက်အုံးမည် လို့ ပြောပြပြီး ..ထောက်ကြန့်ခြံကို လိုက်သွားလေ သည် . .။ ထောက်ကြန့်ခြံထဲ ရောက်တော့ . .ခြံမန်နေဂျာ ဦးကျော်စိုးသွင်နဲ့ တွေ့ သည် . .။ ( ဘော့စ်ရော . .) ( ရှိတယ် . ..သူ့ အိမ်ကလေးထဲ မှာ ..သောက်နေတယ် . .စိတ်ညစ်နေပုံရတယ် . .) ( နှင်းသွန်း လိုက်သွားလိုက်မယ် . .) ( ဟုတ်ကဲ့ နှင်းသွန်း. . ) နှင်းသွန်း အိမ် ကလေးထဲ ဝင်သွားတော့ ဘော့စ် သည် စားပွဲမှာ ထိုင်နေသည်။ အရက်ပုလင်း.. ဖန်ခွက်တွေ နဲ့ စားစရာတချို့ တွေ့ရ သည် . .။ ( နှင်းသွန်း . .) ( အရက်တွေ ဘာလို့ သောက်နေရတာလဲ . .) ( နဲနဲပါးပါးပါ . .) ( ဘာလို့ စိတ်ဆိုးနေတာလဲ . . နှင်းသွန်းကို ဘာ မကြိုက်တာ ရှိလဲ ဟင် . . နှင်းသွန်း ဘာလုပ်မိလို့လဲ . .) ( နှင်းသွန်းကို စိတ်မဆိုးပါဘူး . .) ( ဒါဖြင့် ဘယ်သူ့ ကို စိတ်ဆိုးတာလဲ . .) ( ကိုယ့် ကိုယ်ကို . .) ( ဘာလို့ . .ကိုယ့်ကိုယ် ကို စိတ်ဆိုးရတာလဲ . .) ( အတင်းကြီးမေးနေတာပါလား.. နှင်းသွန်း . .) ( ဟုတ်တယ် . .အမ် ဒီ မျက်နှာပုတ်ရင် နှင်းသွန်းလဲ စိတ်ဆင်းရဲတယ် . .) (နှင်းသွန်း သိပ်သိချင်နေလား . .) ( အင်း . .သိပ်သိချင်တယ် . .) ( ကဲ..ဒါဖြင့် ပြောမယ် . .ကျနော် မိန်းမ တယောက်ကို သိပ် ချစ်နေမိလို့ . .) ( အို …) ( အဲဒီမိန်းမက ဘယ်သူလဲ လို့ ထပ် မမေးတော့ဘူးလား . . နှင်းသွန်း . . .) နှင်းသွန်း ခေါင်းငုံ့ ကာ ဘာမှ မဖြေ . .။
( သူ့ ကို တခြားယောက်ျားတယောက် အလုပ်လိုက်ပို့တာ တွေ့လိုက်လို့ . .) ( ဟာ..မဟုတ်ဘူး . .မဟုတ်ဘူး . .. အဲဒါ နှင်းသွန်းနဲ့ ဘာ မှ မဆိုင်ဘူး . .ကျောင်းတုံးက အတန်းဖေါ် . .အို .. ဒါကြောင့်ကိုး . .) ( နှင်းသွန်းကို ကျနော် သိပ်ချစ်တယ် . .) ဒီလို ပြောပြန်တော့ နှင်းသွန်းသည် ရှက်နေသည် ..။ ခေါင်းကြီး ငုံ့ထားကာ ဘာမှ မပြောတော့ . .။ မျက်နှာလေး နီမြန်းနေသည် . ။ ( နှင်းသွန်း. .) ( ရှင် . .) ( ဒီလူ နဲ့ နှင်းသွန်းနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ရင် ကျနော့် မှာ မျှော်လင့်ချက် ရှိသေးမလား . .) ( အင်း . . အို . .ဘာတွေ မေးနေမှန်းလဲ မသိဘူး . .) (နှင်းသွန်း . .စတွေ့တဲ့ နေ့ထဲက သိပ် ချစ်နေတာ . ..ဆင်ကလေး က တွန်းလိုက်တာလေ . .မှတ်မိလား . .) ( အို . .အဲဒီတုံး က ပြန်လဲ မလွှတ်ဘူး . .အတင်းရုန်းထွက်ရတယ် . .) ( အဲဒီတုံးထဲက အရမ်း ချစ်နေတာပါ ဆို . .) နှင်းသွန်းကို သူ ဖက်လိုက်သည် . .။ နှင်းသွန်း ရှက် လို့ တုန်နေသည် . .။ ( ကျနော့်ကို ပြန်ချစ်မလား . .) နှင်းသွန်း ပြန် မဖြေပေမဲ့ သူ ဖက်ထားတာကိုတော့ မရုန်း . .။ ( ပြောလေ . .မပြောရင် ဟောလို ဖက်နမ်းပစ်မှာ . .) ( အို . .) နှင်းသွန်းရဲ့ ပါးလေးကို သူ ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက် သည် . .။ ( ဖြေလေ . .ချစ်လား . .) ( အင်း . .) နှင်းသွန်း . .အင်းလို့ဖြေရင်း ခေါင်းညှိမ့်ပြမိ သည် . .။ သူ နှင်းသွန်းကို တအားဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်း တွေကို သူ့ နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ဖိကပ်ပြီး စုတ်နမ်းပါတော့သည် . .။ နှင်းသွန်းရဲ့ ရင်တွေ ကုလား တာပလာဗုံတီးသလို . .ဒိန်းတပ်တပ် . .ဒိန်း တပ်တပ် နဲ့ တအား ခုန်နေပြီး လက်တုန်ခြေတုန် နဲ့ . .။ယောင်ပြီး သူ့ လည်ကုတ်ကို သိုင်းဖက်လိုက်မိ သည် . .။ သူ့ လက်တွေက နှင်းသွန်းကို ဖက်ထားတာတအားဘဲ . .။ တအား ဆွဲကပ်ထားလို့ ရင်ချင်းပူးနေသည် . .။
နှင်းသွန်း နို့တွေက သူ့ ရင်ဘတ်ကြီး မှာ ဖိကပ် နေသည် . .။ သူ့ ကိုယ်အောက်ပိုင်းကလဲ နှင်းသွန်း ကိုယ်အောက်ပိုင်းနဲ့ တသားထဲကျအောင်ပူးကပ်နေသည် . .။ နှုတ်ခမ်းချင်း ခဏလေး ခွါပြီး . . ( ကိုယ့်ကို လဲ ပြန် စုတ်နမ်းလေ . .) လို့ ပြောသည် . .။ သူ့ စကားကို နားထောင်နေကျမို့လား မသိဘူး . .။ သူ့ အမိန့် ကို နာခံမိနေပြီး သူ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ကို ပြန်စုတ်နမ်းနေမိသည် . .။ သူ့ လက် ဖဝါးကြီးက နှင်းသွန်း ဖင်တုံးတွေကို လာပွတ်နေသည် . .။ နှင်းသွန်းလေ . .ဒီတခါတော့ သူ့ လက်ထဲကနေ ရုန်းမထွက်တော့ဘူး . .။ သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ တွန်းပြီး နောက်ဆုတ်မပြေးတော့ဘူး . .။ သူ ပြုသမျှ နုတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ . .။ ( နှင်းသွန်းကို သိပ်ချစ်တာဘဲကွယ် . .) တဲ့..။ သူ တိုးတိုးလေး လွန်းနားနားကပ်ပြီး ပြောသည် . .။ ( နှင်းသွန်းကော . .ချစ်လား . . ) လို့မေးပြန်သည် . .။ နှင်းသွန်းလဲ ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြလိုက်တော့ သူ မကျေနပ် . .။ ( ပါးစပ်က ဖြေ) လို့ သူ ထပ် ပြောသည် . .။ နှင်းသွန်းလဲ . . ( ချစ်တယ် .. ) လို့ တုန်ရီတဲ့ အသံ နဲ့ဖြေလိုက်မိသည် . .။သူ နှင်းသွန်းရဲ့ လည်တိုင်တွေကို နမ်းစုတ်နေသည် . .။ လက်တွေကလဲ နှင်းသွန်း ဖင်တွေကို ပွတ်သပ်ရာကနေ ဆုတ်ကိုင်လာ သည် . .။ အသက်ရှူ သံတွေ ပြင်းထန်လာသည် . .။
( လူတွေ ဝင်လာနေအုံးမယ် . .အမ်ဒီ . .. ) ( ဟိတ် ..ဒီလို မခေါ်နဲ့တော့လေ . .ချစ်ကြပြီ မဟုတ်လား . .) ( ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲဟင် . .) ( ကိုကို လို့ ခေါ် . . .) ( အင်း . ) သည်အခိုက် မန်နေဂျာဦးကျော်စိုးသွင် အိမ်လေးထဲကို ဝင်လာ သည် .. ။ ( ဘော့စ် . .နွားနို့ ကြိုပြီးပြီ . . .ယူခဲ့ရတော့မလား . .) ( အဟဲ . .နွားနို့တင်မက ကြက်ဥ ပါ လိုချင်တယ် . .ကျော်စိုးသွင် . .) ( ဟုတ်ကဲ့ ဘော့စ် . .ရ တာပေါ့ . .) နှင်းသွန်းလဲ ရှက်လို့ မျက်နှာလွှဲ နေလိုက်သည် . .။ နှင်းသွန်း မျက်နှာတွေ နီရဲတွတ်နေမှာဆိုတာ နှင်းသွန်း သိနေသည် . .။ အဲဒီနေ့က နှင်းသွန်းသည် ဘော့စ် ကို ( ကိုကို ) လို့ စပြီး မရဲတရဲ ခေါ်ကြည့်ပါ သည် . .။ သူက နှင်းသွန်းကို အဲဒီနေ့ကစပြီး . .( ချစ်လွန်း ) လို့ ခေါ် သည် .. ။ ချစ်လွန်းလို့ တဲ့ . . ။ ဦးတင်ထွန်းဇံ သည် နှင်းသွန်းနဲ့ ချစ်သူ ဖြစ်ကြပြီးနောက် နှင်းသွန်းကို လူလစ်တိုင်း အနမ်းတွေ ပေးတတ်ပြီး နှင်းသွန်းရဲ့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ရင်ထွားထွား နဲ့ တင်ကားကားတွေကို ကိုင်တွယ်ပါသည်.. ။ နှင်းသွန်းလဲ ချစ်သူ အလိုကျ လိုက်လျော သည် .. ။ နှင်းသွန်းနဲ့ ဦးတင်ထွန်းဇံသည် အမြဲ တတွဲတွဲ အပြင်သွားနေကျမို့ ရုံးက ဝန်ထမ်းများက မရိပ်မိကြသေးပေ . .။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် သည် အခွင့်သာတိုင်း ဦးတင်ထွန်းဇံ ရုံးခန်း ကို လာတဲ့အခါ ညုတုတု နဲ့ သူမ နဲ့ ထပ် ညိကြ ဖို့ ကြိုးစားတတ်လေရာ ထိုအခါများမှာ နှင်းသွန်းသည် ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင်ဘဲ . သဝန်တိုလေသည် . .။
( ကိုကို . . နှင်းသွန်း မကြိုက်ဘူး . .ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် ..ကိုကို့ကို ညုတုတု လုပ်တာ . . နှင်းသွန်း စိတ်ဆိုးတယ် . .) ( သူ က နှင်းသွန်းနဲ့ ကိုကို နဲ့ ချစ်နေကြပြီဆိုတာ မသိဘူးလေ . .) ( ဒါပေမဲ့ သူ က လင်ရှိမယား ဘဲ . .မလုပ်သင့်ဘူး . .) ( မကြာခင် ကိုကို နဲ့ ချစ်လွန်း လက်ထပ်ပြီးသွားရင် . .ဘယ်သူမှ ကိုကို့ ကို လာမညုတော့ဘူး . .) အချိန် က ညနေ ၆နာရီကျော်ပြီမို့ တရုံးလုံး..လူတွေ မရှိကြ တော့ . .။ ဦးတင်ထွန်းဇံ ရဲ့ ရုံးခန်းကြီးထဲ နှင်းသွန်းနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိနေတော့တာမို့ ဦးတင်ထွန်းဇံသည် နှင်းသွန်း ကို သူ့ပေါင် ပေါ် ထိုင်စေကြီး သူမ နှုတ်ခမ်းလေး ကို နမ်းစုတ်ပါတော့သည် . .။ နှင်းသွန်းမှာလဲ အငမ်းမရဘဲ ပြန်လည် နမ်းစုတ်ပါ သည်. .။ အ နမ်းက ရှည်ကြာလာသလို အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်လာကြ သည် . .။ ( ချစ်လား . .ချစ်လွန်း . .. ) ( အရမ်း..အရမ်း . ..ပါ ကိုကို . . .) ( ကိုကိုလဲ ချစ်လွန်းကို သိပ်ချစ်တယ် . .ကိုကိုတို့ အတူတူနေကြရအောင်နော် . .) ( ကိုကို့သဘောပါ . .ကိုကို . .) တင်ထွန်းဇံက နှင်းသွန်း ထမိန်စ ကို ဖြုတ်ဖြေလိုက်ပြီး သူ့ လက်ကို ထမိန်တွင်းထိုးထည့်ကာ စမ်းသည်. .။ ပင်တီဘောင်းဘီလေးရဲက ဂွဆုံ နေရာ ကို သူ့လက်ချောင်းတွေက ပွတ်ကြည့်နေသည် . .။
( အို . .ကိုကိုရယ် . ..ဘာတွေ ကိုင်နေတာလဲ . . ချစ်လွန်း ပိပိလေး စိုနေတယ် . .) ( ဘာရယ် . .ပိပိ . .ဟုတ်လား..) ( အင်း . .ချစ်လွန်း ရဲ့ ရွှေကြုတ်လေးလေ . .) ( အိုး..နံမည် အထူးအဆန်းတွေ . .ဘာတွေလဲကွာ . .) ( ချစ်လွန်း . .ချစ်ကြရအောင် . .) ( ဟင် . .ချစ်နေတာဘဲ ဥစ္စာ…) ( ဟုတ်ဘူး . .. အဆုံး အထိ ချစ်ကြရအောင်လို့ . .) (အို . .ကိုကိုရယ် ..တော်ကြာဘိုက်ကြီးနေမှဖြင့် . .) (ယူကြမဲ့ ဟာဘဲ . .ဘာဖြစ်လဲ . ..) ( နှင်းသွန်းက လက်ထပ်ပြီးမှ ကိုကို နဲ့ ဟန်းနီးမွန်းမှာကျမှ အပျိုဘ၀ ကို စွန့်လွှတ်ချင်တာ.. ကိုကို ရဲ့ . .. .) ( စရံလေး သပ်ထားလို့မရဘူးလား ..) ( ဟင့်အင်း . .ခဏ အောင့်ထား . . .) ( မရဘူး . ..ချစ်မှာဘဲ . ..) တကယ်တော့ နှင်းသွန်းသည် ဘွဲ့ရပြီး တာတောင် နှစ်နှစ်ခန့် ရှိပြီ .. ။ ဒီအရွယ်သည် တကယ်တော့ ..ကာမတောင့်တမှုတွေ အရမ်းအရမ်း ဖြစ် ပေါ်နေကြတဲ့ သွေးသား ဆူဖြိုး တဲ့ အရွယ်ပါ . .။ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင် ယောင်္ကျားသားတွေ ရဲ့ အကိုင်အတွယ် . .အစုတ်အမှုတ်ကို ခံချင်နေကြတဲ့ အရွယ်ပါ။ မြန်မာမိန်းကလေးတွေလဲ ဖြစ်တာကြောင့် . .ယဉ်ကျေးမှု လူ့အသိုင်းအဝိုင်း မိဘ ဆရာတွေကြားမှာမို့ . နှင်းသွန်း တို့သည် စိတ်ထိန်းချုပ်ကြရပြီး လူသူမရှိတဲ့ ရေချိုးခန်း . .အိမ်သာ . .အိပ်ရာထဲ မှာသာ မိမိတို့ဖါသာ ကျိတ်ပွတ် . .ကျိတ်နှိုက်ကာ နေကြရတာ ဖြစ်သည်.။ အခုလို ချစ်သူ က နမ်းသောအခါ ဖက်ပွေ့ ကိုင်တွယ်ကြသောအခါ မှာ နဂို ရှိနေတဲ့ ခံချင် စိတ်တွေဟာ. .ပွင့်အံထွက်လာကြရပါတော့သည် .. နှင်းသွန်း အရေတွေ ရွှဲနေပြီ . .။
နှင်းသွန်းသည် ပြောနေရပေမဲ့ …စိတ်တွေက အရမ်းထန်နေပြီ . .။ အတင်းထိန်းချုပ်ပေမဲ့ မရတော့ . .။ တင်ထွန်းဇံ က နှင်းသွန်း ထမိန် ကို လှန်တင်ကာ ပင်တီလေး ကို မချွတ်ဘဲ ဘေးကို ဆွဲကပ်ကာ နှင်းသွန်းရဲ့ ရွှေကြုတ်ကို ကြည့် သည် . .။ ( အို . .လှလိုက် တာ ချစ်လွန်းရယ် . .) ( အို..လှပါဘူး . .) (လှတယ် . .နမ်းမယ် . .) တင်ထွန်းဇံ က နှင်းသွန်း ရွှေကြုတ်ကို လျှာကြီးနဲ့ စပြီး ယက် လိုက်သည် . .။ နှင်းသွန်း အိုး . .ဆိုပြီး ကော့တက်သွားသည် . .။ သူမ ရဲ့ အရသာဖူးလေး ကို လျာကြီးက ဖိပြီး ကျီဆယ်သွားလို့ပါ ဘဲ . .။ ( ကိုကို..ဘာလုပ်တာလဲ . .) သူမ ကိုကို သည် အရမ်းထန်နေပြီ . .။ရွှေကြုတ် ကို တအားယက်နေပြီ . .။ ( ပလပ်လပ် . .) ဘာဂျာသံတွေ ညံနေပြီ . .။ ( အားကိုကို..အား…အား . . .) နှင်းသွန်း အပျိုဘဝတလျောက် စိတ်ကူးယဉ် တောင့်တခဲ့ရတဲ့ ဆန္ဒတွေ ပြည့်၀ ရပါပြီ . .။ သူမ စိတ်ကူးတွေထဲက ဘာဂျာအမှုတ်ခံခြင်းဟာ အခုတော့ တကယ်ဖြစ်ပျက်နေပါပြီ . .။ ဘာဂျာ တော်တော်ကြာအောင် အမှုတ်ခံပြီးသောအခါ . . နှင်းသွန်းသည် တင်ထွန်းဇံက ထမိန် နဲ့ ပင်တီကို ချွတ်ခိုင်းသောအခါ တုန်ရီတဲ့ လက်တွေ နဲ့ ခပ်မြန်မြန် ဘဲ ချွတ်ပစ်ပေးပါတော့သည် . .။ ( ချစ်လွန်း အင်္ကျီကော ချွတ်လိုက် . .) သူ့ စကားကို စိတ်ညှို့ခံနေရသူ တယောက်လို .. လိုက်နာနေမိသည် .. ။ နှင်းသွန်း တကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့သွား သည် . .။ ( လှလိုက်တာ . .ချစ်လွန်းရယ် . . .) ခါ တိုင်းသာဆိုရင် ရှက်ပြီး ဘယ်ချွတ်မလဲ .. ။ ခုဟာက…. သူမ တအားခံချင်နေပြီ .. ။ စောစောက ပြောခဲ့တဲ့ လက်ထပ်ပြီးမှ . .အပျိုစင်ဘ၀ ကို စွန့်ပစ်မယ်ဆိုတာတွေ မပြောတော့ . .။ ကိုကိုပြုသမျှ နုတော့မည် . .။ တင်ထွန်းဇံ က နှင်းသွန်းကို သူ့ အလုပ် စားပွဲဘေး က ဆိုဖါရှည်ကြီးပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်စေပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ နေရာဝင်ယူ သည် . .။ သူ့ ဘောင်းဘီ ဇစ် ကို ဖြုတ်ချသည် . .။
( အို . .ကိုကို . .ကိုကို့ဟာကြီး က နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူး . . ) တင်ထွန်းဇံ က နှင်းသွန်း ရတနာရွှေကြုတ်ထဲကို သူ့ လိင်တန်ကြီး ကို တေ့ကာထိုးသွင်းလေ သည် . .။ စိုပြီး နူးညံ့ပေမဲ့ တင်းကျပ်နေသော ရတနာရွှေဂူ ထဲကို မြွေနဂါးကြီးရဲ့ ခေါင်း က မဝင်နိုင်ဘဲ တစ်နေသည် . .။ ဖိကာဖိကာ ထိုးကြည့်တော့ ဂူထဲက အရေတွေ ထပ်စီးကျလာသည် . .။ ( အို..အို..ကိုကို . . ဖြစ်ပါ့မလား . . နှင်းသွန်းဟာ ကွဲထွက်နေအုံးမယ် . ..) ( မကွဲပါဘူး ချစ်လွန်းရယ် . .ခဏကြာရင် အားလုံး အဆင်ပြေသွားမှာပါ . ..ခဏ…ခဏလေး . ..ကိုကို ဖြေးဖြေးလေး ထည့်ပေးမှာ . .) တင်ထွန်းဇံ က နှင်းသွန်းရဲ့ ပေါင်တန်တွေ ကို ပိုပြီး ဖြဲကားစေပြီး သူ့ လိင်တန်ကြီး ကို . .တထစ်ချင်း. .ထိုးသွင်းလေ သည် . .။နဲနဲသွင်းလိုက် . .နဲနဲ ပြန်ဆုတ်လိုက် နဲ့.ကြိမ်ဖန်များစွာ…အသွင်းအထုတ် အတိုလေး တွေ..လုပ်နေတုံးမှာလဲ နှင်းသွန်း တင်းမာလုံးဝန်းတဲ့ နို့တစုံကို နမ်းလိုက် စို့ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေရာ နှင်းသွန်းမှာ သူမရဲ့ ပထမဆုံး ယောင်္ကျားတယောက်နဲ့ ရရှိတဲ့ ကာမ အတွေ့အကြုံတွေကို ရင်တလှပ်လှပ် ရင်တဖိုဖို နဲ့ . . ရိုလာကိုစတာစီးနေရသလို ..ခံစားနေရပေသည် . .။ တင်ထွန်းဇံလဲ နှင်းသွန်း ခံနိုင်နေတာ တွေကရတာမို့ စမ်းသပ်တဲ့ အနေနဲ့ သူ့ လိင်ချောင်းကို ထပ်သွင်း ကြည့်ရင်း နဲ့ လိင်ချောင်းတခုလုံးထိုးသွင်းမိတဲ့ အထိ ရောက်ရှိနေပြီ . .။
တင်းကျပ်တဲ့ နှင်းသွန်းရဲ့ ရတနာရွှေဂူထဲသူ့ လိင်တန်ကြီးက မတရား တင်းနေတာမို့ ဖြေးဖြေးချင်း လှုပ်ပေးနေသည် . .။ လှုပ်လိုက်တိုင်း. .သူကောင်း..ကိုယ်ကောင်း.. ဆိုသလို . .ဖျင်း ကနဲဖျင်းကနဲ .ကာမ အရသာ က တင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်..ပါဘဲ . .။ ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်တောက နှင်းသွန်း. .ထိလွန်း လို့ အော်ညည်းသည် . .။ ( အို..ကိုကို…အို..အို…) နဲ့ သူ့ ကို တအားကြီး ဖက်တွယ်နေသော နှင်းသွန်းကို ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်နေသော တင်ထွန်းဇံသည် နှင်းသွန်းရဲ့ ချောလွန်းနေတဲ့ မျက်နှာလေး ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထိန်းမရဘဲ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို စုတ်နမ်းရင်း . .အသွင်းအ ထုတ်တွေ မြန်ဆန်လာသည် . .။ ( အာ . .အာ . .ကိုကို..ကိုကို . .အား . .အား . .) တင်ထွန်းဇံ ကို ဖင်ကြိးတွေ ကော့ပေးရင်း နှင်းသွန်း ကာမ ပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိသွားရ သည် . .။ တင်ထွန်းဇံလဲ ကျပ်လွန်းတဲ့ နှင်းသွန်းရဲ့ ရတနာရွှေဂူကြောင့် မကြာခင်ဘဲ သုတ်တွေ ထိန်းမရဘဲ ဖြန်းကနဲ ဖြန်းကနဲ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။…ပြီး
