Unicode
နောက်နေ့ ဆေးရုံတွင် ချက်ကြီးကို ဧပရယ် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲ။ ချက်ကြီးကတော့ စပ်ဖြီးဖြီးနှင့် ကြည့်နေသည်။ ချက်ကြီးက ဧပရယ်နားကပ်၍ ”ချစ်လေး ခဏနေ နောက်က ဒရဝမ်ဆောင်ကို လာခဲ့ဦး။ ကိုယ်စောင့်နေမယ်။ ဟဲဟဲ မလာလို့ကတော့ သိတယ်နော် ဟင်းဟင်း”
ဧပရယ် မတတ်နိုင်တော့။ ဒရယ်ဝမ်အခန်းတွင် ဧပရယ့်ကို မီးပွင့်မတတ် ကြည့်တတ်သည့် ဒရယ်ဝမ် သောင်းစိန်လည်း ရှိနေမည်မှာ အသေအချာပင် ဖြစ်သည်။ ဧပရယ် အဝတ်အစားများကို လုံလုံခြုံခြုံဖြစ်အောင် ဆွဲဆန့်လိုက်သည်။ သို့သော် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘယ်လိုထိန်းထိန်း ယောက်ျားကြီး နှစ်ယောက်၏ သားမယားပြုကျင့်ခံရတော့မည်ဖြစ်၍ ပန်းလေးထဲမှ အရည်က အလိုလို ထွက်လာသည်။
”ဟဲဟဲ ချစ်လေးရောက်လာပြီ”
”ကဲ အင်္ကျီချွတ်စမ်း။ မင်းနို့တွေကို ကြည့်ရအောင်”
သောင်းစိန်က ခပ်ရင့်ရင့်ပြောသည်။ ဧပရယ် တုန့်ဆိုင်းစွာဖြင့် အင်္ကျီကို ဖြေးဖြေးချင်းချွတ်သည်။ နို့နှစ်လုံးက အသားရောင် ဘရာစီယာအောက်မှ ရုန်းကြွနေသည်။
”လာစမ်း ငါ့လီးကို စုပ်ပေးစမ်း ဖြန်း ဖြန်း”
ဧပရယ်မှာ သောင်းစိန်၏ ကြမ်းတမ်းမှုများကြောင့် ပန်းလေးထဲမှ စိုစိစိုစိ ဖြစ်လာသည်။
”ရှိးးး ကောင်းလိုက်တာ အေး မင်းစုပ်တာ တော်တာပဲ ဟားဟား။ ငါက မင်းကို ဒီဘဝတော့ မလိုးရဘူးထင်ခဲ့တာ။ အခုတော့ ဟားဟား”
သောင်းစိန်က လီးစုပ်ခံရင်း ဧပရယ့်ပုခုံးသား ဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေသည်။ ဧပရယ့်ပုခုံးပေါ်တွင် တင်းနေသော ဘရာစီယာကြိုးနှစ်ချောင်းမှာ သောင်းစိန်ကို စိတ်ပိုကြွစေသည်။
”ဟျောင် ချက်ကြီး မင်းရှေ့လာခဲ့။ ငါနောက်ကနေ လိုးလိုက်ဦးမယ်”
သောင်းစိန်က ခါးနွဲ့လေးပေါ်တွင် တင်းနေသော ဧပရယ့်ထဘီ အထက်ဆင်စလေးကို ဖြုတ်ချလိုက်သည်။ ဖြူဖွေးဖြောင့်စင်းနေသော ဧပရယ့်ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကို သောင်းစိန်လျှာဖြင့် အငမ်းမရ ရက်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ့်ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
သောင်းစိန်က ဧပရယ်အား ချက်ချင်းမလိုးသေးပဲ စောက်ဖုတ်ကို လီးဖြင့် ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ ဧပရယ် ထိန်းမနိုင်စွာပင် စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ သောင်းစိန်မှာ နူးညံ့ဝင်းအိလှသော ဧပရယ့်ကိုယ်လုံးလေးမှ အသားစိုင်များကို အားရအောင် ကိုင်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ့်အား ဘရာစီယာချွတ်လိုက်ရာ ဧပရယ်မှာ ဝတ်လစ်စားလစ် ဖြစ်သွားတော့သည်။ ထိုအခါမှ သောင်းစိန်က သူအရမ်းလိုးချင်ခဲ့သော ဆရာဝန်မလေး၏ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို စတင်ခံစားတော့သည်။
”ဗြစ် ဗြစ် အ”
ဧပရယ်မှာ အလွန်နာကျင်ခြင်း မရှိတော့သော်လည်း ရုတ်တရက် ဆောင့်ထည့်ခံရသဖြင့် အောင့်သွားသည်။ သောင်းစိန်က လီးထည့်ထားရင်း ဧပရယ့် နို့အုံတင်းတင်းတွေကို ကိုင်ညှစ်သည်။ နို့သီးတွေကို ပွတ်ဆွဲသည်။ ဧပရယ်မှာလည်း စောက်ရည်များ တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေရသည်။ ထို့နောက် သောင်းစိန်က ဧပရယ်အား နောက်မှသွင်းထားပြီး နို့ကိုင်ကာ ပြတင်းပေါက်ပေါ်တွင် လက်ထောက်ခိုင်းထားပြီး လိုးသည်။ ဆေးရုံ၏ထောင့် ဆိုသော်လည်း လူမြင်နိုင်ခြေ ရှိသဖြင့် ဧပရယ် အတင်းရုန်းသည်။
”ဟင့် ဟင့် ပြတင်းပေါက်နားမှာ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်။ တောင်းပန်ပါတယ် လူမြင်မှာစိုးလို့ပါ”
”ဟားဟား မြင်တော့ လီးဖြစ်လားကွ”
သောင်းစိန်က ဧပရယ့်ကို လိုးရင်း တံခါးဖွင့်ကာ အဆောင်နောက်သို့ ခေါ်သွားသည်။ ဧပရယ်မှာ လူမြင်မည်စိုး၍ အတင်းငိုယို ရုန်းကန်သော်လည်း လီးသွင်းခံထားရသဖြင့် ဘာမှမတတ်နိုင်။
”ဟျောင့် သောင်းစိန် လီး မူးတာလည်းမူးပေါ့။ လီးလိုပဲ။ မင်းမူးမူးနဲ့ လျှောက်လုပ်နေရင် လီးတွေဖြစ်ကုန်မယ်ကွ”
သောင်းစိန်ကတော့ ဂရုမစိုက်။ အဆောင်နောက်ဖက် ရေကန်နားတွင် ဧပရယ့်ကို နို့နှစ်လုံးကိုင်၍ အားရအောင်လိုးသည်။ တစ်ယောက်ယောက်များ မြင်သွားလျှင် ဒရယ်ဝမ်နှင့် ကိုယ်တုံးလုံး ကာမစပ်ရှပ်နေသော ဧပရယ့်ကို ဘယ်လိုပြောကြမည်မသိ။
”ဗြစ် ဗြစ် ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဗြိ ဗြွတ်”
လိုးဆော်သံများမှာ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်နေသည်။
”အ အ လီးရည်ထွက်တော့မယ် ရှိးးးး ဗိုက်ကြီးစမ်း ကြီးစမ်း ရော့ ရှိးးး အ”
သောင်းစိန်မှာ မိနစ် ၂၀ ခန့်လိုးပြီး ဧပရယ့်အဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ အဆက်မပြတ် ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် ငိုနေသော ဧပရယ်အား ပွေ့ချီ၍ အခန်းထဲ ပြန်ခေါ်ခဲ့သည်။
”လီးး သောင်းစိန် စောက်ပြသနာတက်တော့မလို့။ ပေးပေး ငါတစ်ချီဆွဲဦးမယ်”
ထိုနေ့က ချက်ကြီးနှင့် သောင်းစိန်၏ လိုးဆော်မှုကြောင့် ဧပရယ်မှာ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးကာ ဒူးပင်မခိုင်ချင်တော့။
—————————————
”ချောက်”
တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ လူနှစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ဝင်လာကြသဖြင့် ဧပရယ် အလှပြင်နေရာမှ လန့်သွားသည်။
”ဟဲဟဲ ချစ်လေးက ကိုယ်တို့လာမှာ ကြိုသိလို့ အလှပြင်နေတာပေါ့ ဟုတ်လား ဟင်းဟင်း”
”ဟင် ရှင်တို့တွေ ကျွန်မကို ဒီလောက်ဖျက်ဆီးပြီးတာ အားမရကြသေးဘူးလား ဟင့် ဟင့်”
ဧပရယ်မှာ အားကိုးရာမဲ့စွာဖြင့် တိုးတိုးလျလျသာ ရှိုက်ငိုနေမိသည်။ ထိုယောက်ျားကြီး နှစ်ယောက်၏ လီးချောင်းကြီးများမှာ မည်းမည်းတုံးတုံးဖြင့် တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေသည်။
ဧပရယ်မှာ မိမိဘာလုပ်ခံရတော့မည်ကို သိသဖြင့် အလိုမတူချင်သော်လည်း ထိုသူတို့၏ အမွေးကြမ်းများ ပေါက်နေသည့် ဆီးစပ်ကိုတော့ ငိုရှိုက်ရင်း ခဏငေးကြည့်နေမိသည်။ လီးတွေက ၇ လက်မကျော်ကျော် တစ်ချောင်းနှင့် ၆ လက်မခန့် တစ်ချောင်း။
”ဟင်းဟင်း မင်းလို ချောချောတောင့်တောင့်လေးကို ဘယ်အားရမှာလဲ ဟားဟား”
”ကောင်မရာ စောက်ပိုတွေ မလုပ်စမ်းပါနဲ့။ မင်းလည်း ငါတို့လီးအကြောင်း သိနေပြီပဲ။ ခံဖူးနေပြီပဲ။ ခံမှာဖြင့် ကောင်းကောင်းခံစမ်းပါ”
”ဟင့် ဟင့် ကျွန်မက ရှင်တို့လို ကလေကချေတွေ မဟုတ်ဘူးရှင့်။ အင့် ဟင့် ကျွန်မက မိကောင်းဖခင် သားသမီး။ ယောက်ျားလည်း ရှိတယ်။ ဒါကို ရှင်တို့ ဘာလို့သက်သက် လာအနိုင်ကျင့်နေရတာလဲ။ ဟင့် အီးးးဟီးးး။ ဘာလို့ ကျွန်မကိုပဲ လာလာလုပ်နေရတာလဲ ဟီးးးး”
ဧပရယ်မှာ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုချလိုက်သည်။
”ဟဲဟဲဟဲ ချစ်လေးကလည်း မငိုပါနဲ့။ ငိုစရာမှ မဟုတ်တာကို။ ကိုယ်တို့က ချစ်လေးကို ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမှာပါ ဟဲဟဲ”
ကူလီမာလက ပြောပြောဆိုဆို ကျွဲကောသီး တစ်ခြမ်းခန့်ရှိသည့် ဧပရယ့်နို့တင်းတင်းတွေကို လှမ်းကိုင်ညှစ်သည်။
”ဖယ် ဖယ် ရှင် ကျွန်မအသားကိုမထိနဲ့ သွား သွား ဟင့် ကျွန်မနားမလာနဲ့”
”ဟဲဟဲ ဟျောင့် ကောင်မကို လုံးဝစောက်ပိုးကျိုးသွားအောင် လုပ်ပေးမယ့် အစီအစဉ် ငါ့မှာရှိတယ် ဟဲဟဲ။ ဟျောင် ငါဘာလို့ ကြိုးယူခိုင်းခဲ့လဲ သိပြီလား ဟဲဟဲ”
”ဟားဟား ဆရာသမားကတော့ တော်တော် အကွက်မြင်တတ်တာပဲ ဟဲဟဲ”
ထိုမုဒိမ်းသမား နှစ်ယောက်ကတော့ အမျိုးကောင်းသမီး ချောချောတောင့်တောင့်လေးကို အပိုးကျိုးသွားအောင် ပညာပေးတော့မည်ဖြစ်၍ တဟဲဟဲနှင့် စပ်ဖြီးဖြီး ဖြစ်နေကြသည်။
”အေးကွာ အချိန်တိုင်း မုဒိမ်းကျင့်နေရရင် မကောင်းဘူး။ ငါတို့ကို ဘယ်လိုပြုစုရမလဲဆိုတာ သင်ပေးရမယ်။ ပေးစမ်း ကြိုး”
”ဟင် ရှင် ရှင်တို့ ဘာလုပ်ကြဦးမလို့လဲ။ ရှင်တို့ ရှင် ရှင်တို့ ဟင့် ဟင့် မလုပ်ကြပါနဲ့။ ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ် ဟင့် ဟင့်”
”ဖြောင်း ဖြန်းးး ငါလိုးမ ငါ့ကို ကိုကြီးလို့ခေါ်စမ်း”
”ဟို ဟို လေ”
”ဖြန်းးးး ဖြောင်းးး စောက်စကားမများနဲ့ မင်းစောက်ပိုးမကျိုးတာ ကြာပြီ”
ကူလီမာလကတော့ ဆရာဝန်မချောလေး ဧပရယ်အား စတင်ပညာပေးနေပြီ။ ဧပရယ်မှာလည်း ကျောထဲမှ စိမ့်တက်လာအောင် ကြောက်လာသည်။
”လီးးး ငါပြောနေတာကြားလား ငါ့ကို ကိုကြီးလို့ ခေါ်စမ်း”
”ဖြောင်းးး”
မာလ၏ လက်ကြမ်းကြီးက ဧပရယ့်လည်ကုတ် ဝင်းဝင်းလေးအား နောက်တစ်ချက် ရိုက်ချလိုက်ပြန်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ့် နို့တင်းတင်းနှစ်အုံကို နောက်မှ ခပ်ဆတ်ဆတ် ညှစ်ထားပြီး အမိန့်ပေးသည်။
”ခေါ်လေ ရိုက်ခံချင်သေးတာလား”
”ဟင့် ဟင့် ဟီးးး ကို ကို ဟင့် ဟင့် ကိုကြီးရယ် ကျွန်မကို မလုပ်ပါနဲ့တော့ ဟင့် ဟင့်”
မာလ ကျေနပ်စွာ တစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ်အား ဖဲမွေ့ယာကြီးပေါ် ပွေ့တင်၍ ကုန်းခိုင်းထားလိုက်သည်။
”ဖြန်းးး ဖင်ကြီးက အိနေတာပဲ။ နောက်ဆို ငါတို့ခေါ်ရင် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ဆက်ဆံရမယ် ကြားလား”
”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဟင့် ဟင့်”
မာလက ဧပရယ့် လက်တစ်ဖက်စီအား ကုတင်တိုင် တစ်ဖက်စီနှင့် ပူးချည်သည်။ ကုတင်မှာ ရှေ့ဘက်မှတိုင်က ရှေးဆန်ဆန် အနည်းငယ်ရှည်သဖြင့် ဧပရယ်ကုန်းထားသည်နှင့် ကွက်တိလောက် ဖြစ်နေသည်။ ကြိုးကို ကောင်းကောင်းချည်ပြီးသောအခါ မာလက ကော့ထောင်နေသော ဧပရယ့်တင်သား တင်းတင်းလုံးလုံးများကို စတင်ခံစားတော့သည်။
”ဟဲဟဲ ချစ်လေးကို ကိုယ်ကားပေါ်မှာ နောက်ကနေ အခုလိုပဲ လီးနဲ့ထောက်တာ မှတ်မိသေးလား ဟဲဟဲ”
ဧပရယ် မဖြေ။ မာလ၏ လီးကြီးရန်မှလွတ်အောင် ကိုယ်ကိုရှေ့သို့ တိုးထွက်၍ တင်သားများကို ရမ်းခါကာ လွတ်အောင်လုပ်သည်။ သို့သော် မာလက ဧပရယ့်ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ဆွဲဖက်ထားသဖြင့် ဧပရယ်ရှေ့တိုးသောအခါ မာလပါ ကပ်ပါလာပြီး ဧပရယ်၏ ဖင်ရမ်းခြင်းက မာလ၏ လီးတံကြီးအား မွေ့ပေးသလို ဖြစ်နေသည်။
”လီးတယ် မေးနေတာကြားလား ငါလိုးမ ဖြန်းးးးး”
”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဟင့် ဟင့် မှတ်မိပါတယ် ကိုကြီး”
”ရှိးးး အဲဒီတုန်းက မင်းကို ဒီလိုဖင်လိုးရမယ်မှန်း မသိခဲ့ဘူး။ ဟားဟား အခုတော့ ငါ့စိတ်တိုင်းကျ လိုးလို့ရနေပြီ။ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ ဟဲဟဲ။ လောလောဆယ် မင်းကိုယဉ်ကျေးအောင် ဆုံးမပေးရဦးမယ် ဟင်းဟင်း”
မာလက ဧပရယ့် ချိတ်ထဘီစကပ်လေးထဲသို့ လက်နှိုက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ့်အစိ နီနီရဲရဲလေးအား လက်နှစ်ချောင်းဖြင့်ညှပ်၍ အားထည့် ညှစ်လိုက်သည်။
”အားးး အမေ့ နာလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် ရှင် ရှင်တို့ ကျွန်မရှိခိုးပါတယ် ဟင့် ဟင့် မ မလုပ်ပါနဲ့”
”လီးး ရှင်တို့လား စောက်ပါးစပ်က အပိုးမကျိုးဘူး”
မာလက လက်ကို ပိုအားထည့်လိုက်သည်။
”ဟင့် အားးးး အားးး ဟင့် ဟင့် အီးးး ဟီးးး ကိုကြီးခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ပါ့မယ် ကိုကြီးရယ် မလုပ်ပါနဲ့တော့ ဟင့် ဟင့်”
အင်း ဒီကောင်မလေး အပိုးတော့ ကျိုးသွားပြီ။ ဒါပေမယ့် မာလတို့က ဒီလောက်နဲ့မရ။ နောက်ကိုလည်း လုံးဝမထောင်နိုင်အောင် လုပ်သည်။
”ကဲ ဒီတော့ နောက်ဆို ငါနဲ့ ငါ့ဘော်ဒါတွေကို ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ဆက်ဆံ ကြားလား”
”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဟင့် ဟင့်”
”အေး အခုတော့ မင်းအပြစ်က မကျေသေးဘူး။ မင်းကို ဆုံးမစရာ ကျန်သေးတယ်”
ဧပရယ်မှာ ကြောက်လွန်း၍ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်နေသည်။ မာလကတော့ အပိုပါလာသော နိုင်လွန်ကြိုးကို ဇိမ်ပြေနပြေခေါက်သည်။ ထို့နောက် ဧပရယ့် ထဘီစကပ်လေးအား ဖင်ပေါ်သည်အထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး အသားကပ်ဇာပင်တီလေးအား ဒူးအထိ ဆွဲချလိုက်သည်။ ဧပရယ်မှာ စကားပင် မပြောနိုင်။
”ကိုကြီးရယ် မလုပ်ပါနဲ့တော့ ဧပရယ့်ကို သနားပါ ဟင့် ဟီးးးး”
ဧပရယ်မှာ လုံးဝပျော့ကျနေပြီ။ ပန်းလေးထဲမှ အရည်တွေကလည်း ဘာကြောင့်မှန်းမသိ စီးကျနေသည်။ သို့သော် မာလကတော့ မရပ်။ ကြိုးကိုခေါက်ပြီး ဧပရယ့်ဖင် ဖြူဖြူဝင်းဝင်းတင်းတင်းကြီး နှစ်လုံးကို ကြိုးဖြင့် လွှဲရိုက်ချလိုက်သည်။
”ရွှမ်းးးး အီးးးး ဟီးးးး”
ဧပရယ့်ဖင် လုံးတင်းတင်းဝင်းဝင်းကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ တုန်တက်သွားပြီး ခါးလေးကော့သွားသည်။ ဧပရယ့်ဖင်ပေါက် နီရဲရဲလေးမှာလည်း ပွစိပွစိ ဖြစ်နေသည်။
”ရွှမ်းးးး အီးးး ဟင့် ဟင့် မ မရိုက်ပါနဲ့တော့ ဟီးးးးးး”
”ကောင်မ ရုပ်ချောတဲ့ ဆရာဝန်မလေးဆိုပြီး စောက်ပိုးမကျိုး မလုပ်နဲ့။ အခု မင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို ငါတို့ လုပ်ချင်သလို လုပ်လို့ရတယ်”
”မင်းဖင်ပေါက်ကလည်း ဒီမှာတွေ့လား ပွစိပွစိနဲ့ ငါလိုးမ ရွှမ်းးးးး အီးးးး ဟီးးးးးး”
ဧပရယ်မှာ မာလတို့၏ မုဒိမ်းကျင့်ခြင်းကို ၃ ကြိမ်ခန့် ခံဖူးသော်လည်း အိန္ဒြေကြီးသော မိန်းကလေးဖြစ်၍ မာလက ဖင်နှိုက်လိုက်သောအခါ မိမိ၏ အောက်ပိုင်းအားလုံး ပေါ်နေမှန်း သတိရ၍ ငိုနေသည့်ကြားမှ မျက်နှာနုနုလေးမှာ ရှက်သွေးဖြင့် ရဲတက်သွားသေးသည်။
မာလက ဧပရယ့် ဖင်တုံးကြီးတွေကိုသာမက လှပလုံးဝန်းပြီး သွယ်ဆင်းနေသော ဆင်စွယ်ရောင် ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကိုလည်း ရိုက်သည်။
”ရွှမ်းးးး အားးး ဟင့် ဟင့် ကိုကြီးရယ် ဧပရယ် တောင်းပန်ပါတယ် ဟင့် ဟင့် မရိုက်ပါနဲ့တော့”
မာလက ၁၅ ချက်ခန့် ရိုက်ပြီးမှ ရပ်လိုက်သည်။ ဧပရယ်ကတော့ လုံးဝအပိုးကျိုးသွားလေပြီ။
”ဖြွတ် ဖြွတ် ဖလွတ် ဗြွတ် ဗြွတ် ပလပ် ပလပ် ဟင့် အားး ရှိးးးးးးး”
မာလက ဧပရယ့်စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းမို့မို့လေးအား လက်နှစ်ချောင်းဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် နှိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံးကို လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် အုပ်ကိုင်သည်။ ဧပရယ်ကတော့ လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် အနုဆုံးနေရာကို ပွတ်ဆွဲခံရသဖြင့် ကျောပြင်လေး ကော့ကော့တက်သွားပြီး ညည်းသံလေးများ အဆက်မပြတ် ထွက်နေသည်။ ဧပရယ်၏ ခါးတိုအင်္ကျီမှာလည်း အပေါ်သို့ အတော်တက်နေပြီး အောက်ဆုံး ဘော်လီချိတ် ၂ ချိတ်ပင် ပေါ်နေပြီ။ ထဘီစကပ်နှင့် ဘော်လီအင်္ကျီကြားမှ ပေါ်နေသော ခါးသားဝင်းဝင်းအိအိလေးများမှာ မာလကို အထူးစိတ်ကြွစေသည်။
မာလက ဧပရယ့် လက်မောင်းလေးနှစ်ဖက်ကို နောက်သို့ ဆွဲယူလိုက်သဖြင့် ဧပရယ့် ရင်သားများမှာ တင်းသွားပြီး အင်္ကျီနှိပ်သီးအချို့ ပြုတ်ထွက်သွားသည်။ မာလက လီးကိုမသွင်းပဲ ဧပရယ့်ဖင်ကြားတွင် အမြောင်းလိုက် ညှပ်ထားပြီး ဖီးခံနေသည်။
”ကဲ ချစ်လေးကို အရမ်းကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်”
မာလက အသင့်ယူလာသော extra large ဆိုဒ် လီးတုကြီးကို ဧပရယ့်ဖင်ပေါက်လေးထဲ တစ်ထစ်ချင်း ထည့်သည်။ extra large လီးတုမှာ အတော်ကြီးသဖြင့် တော်ရုံ ကြေးစားမယ်များပင် မခံဖူးရာ ဧပရယ့်ခင်မျာမှာတော့ အရှင်လတ်လတ် ငရဲရောက်သွားတော့သည်။
”အားးး အ ဟင့် ဟင့် ကိုကြီးရယ် မလုပ်ပါနဲ့ရှင် အရမ်းနာလွန်းလို့ပါ ဟင့် ဟင့်”
မာလကတော့ ဂရုမစိုက်။ ဧပရယ့်အစိလေးကို ကစားပေးရင်း ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ ဆက်ထည့်သည်။ ဧပရယ်၏ ရုန်းကန်အော်ဟစ် အသနားခံသံများက မာလကို စိတ်ကြွစေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီးတုကြီးမှာ ဧပရယ့်ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့သည်။ မာလက လီးတုကို ထိုအတိုင်းပင် ထည့်ထားပြီး ဧပရယ့်ရှေ့မှနေ၍ မျက်နှာလှလှလေးကို လျှာဖြင့်ယက်သည်။
”ဟဲ ဟဲ ကောင်မ ကျွဲကောသီးတွေက တင်းအိနေတာပဲ ငါ့ကို လီးစုပ်ပေးစမ်း”
ဧပရယ်မလွန်ဆန်ရဲ။ မာလလီးကြီးကို လျှာဖြင့်ရစ်ပတ်၍ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေမိသည်။ မာလကဧပရယ်အား ဆံပင်ဆွဲ၍ ပါးစပ်ထဲသို့ လိုးပေးသည်။ ၁၀မိနစ်ခန့်အကြာတွင် မာလကလီးကို ဧပရယ့်ပါးစပ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ တံတွေးများပြောင်လက်နေသော လီးမည်းကြီးမှာငေါ့တော့ငေါ့တော့ဖြင့် ထောင်တက်နေသည်။
”ကဲ သောင်းစိန် မင်းလည်းဒီကောင်မရဲ့ပုလွေကိုခံစားကြည့်ပါဦး ဟားဟား”
မာလက ဧပရယ့်ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးတုကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်သည်။ အလွန်ကြပ်နေသဖြင့် ဧပရယ့်ဖင်သားနှစ်လုံးပါ ကော့၍ကပ်ပါလာသည်။ မာလက ဧပရယ်အား လက်ဖြင့်ထိန်းထားပြီး လီးတုကို အားစိုက်၍ ဇိကနဲ့ ဆွဲထုတ်လိုက်မှ ဧပရယ်၏ အော်သံလေးနှင့်အတူ လီးတု ကျွတ်ထွက်လာသည်။
မာလက လီးတုကို ဧပရယ့်စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်၍ မွှေပေးနေပြန်သည်။ ဧပရယ်မှာ စောက်ရည်ကြည်များ အဆက်မပြတ် ထွက်ကျလာရာ မာလက လီးတုကို ဧပရယ့်အဖုတ်လေးထဲ အဆုံးထိ ထည့်ထားလိုက်ပြီး သူ၏လီးအစစ်ကိုတော့ တောင့်တင်းလုံးဝန်းနေသည့် ဧပရယ့်ဖင်သားနှစ်လုံးကြားတွင် အမြောင်းလိုက် ညှပ်ထားလိုက်သည်။ သောင်းစိန်က ဧပရယ့်ပါးစပ်ထဲသို့ လီးထည့်၍ စုပ်ခိုင်းနေချိန်တွင် မာလက သူ၏လီးတံကြီးအား ဧပရယ့် ဖင်နှစ်လုံးကြားတွင် ညှပ်၍ ဖီးခံနေပြန်သည်။
”ရှိးးးးအားးး ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် အားးး ရှိးးးး ကောင်မ လီးစုပ်တာ တော်တယ် ရှိးးး အားးးးး”
”ဟင် ဘုရား ဘုရား”
ကေခိုင် မျက်လုံးများ ပြာဝေသွားသည်။ မမဧပရယ်က ကုတင်ပေါ်တွင် ကြိုးတုပ်ခံထားရပြီး ရှိုက်ငိုနေသည်။ ဧပရယ့်ကိုယ်တွင် အောက်ပိုင်းတွင် ထဘီမှာ လှန်တင်ခံထားရသဖြင့် အဖုတ်မှာ နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသည်။ ကုန်းနေရသဖြင့် ရင်ဖုံးအင်္ကျီအနီလေးမှာ နှိပ်သီးအချို့ပြုတ်နေကာ ဖြူဖြူဝင်းဝင်းအသားစိုင်များပေါ်နေသည်။ ဟင် မမဘေးမှာ လီးအတောင်သားနှင့် ယောက်ျားနှစ်ယောက်။
ကေခိုင် ဆက်ကြည့်နေမိသည်။ တစ်ယောက်က မမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ၈ လက်မခန့်ရှည်သော အစိအစိများ ထည့်ထားသည့် လီးတုကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထည့်၍ မွှေပေးနေသည်။ မမမှာ နှုတ်ခမ်းဖူးလေး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ပေါင်ကားပေးထားရရှာသည်။ မမမှာ ငိုနေသော်လည်း တစ်ချက်တစ်ချက် ဖင်ကြီးကော့ကာ လီးတုကြီးကို ဆွဲဆွဲညှပ်နေသည်ကို အထင်းသား မြင်နေရသည်။ ထက်ကေခိုင် ဘာဖြစ်မှန်းမသိ။ ပန်းလေးထဲမှ အလိုလို ဆွဲဆွဲညှစ်နေမိသည်။
တစ်ယောက်က မမ၏ မျက်နှာလှလှလေးကို သူ့လျှာကြီးဖြင့် လျက်နေသည်။ ထို့နောက် မမနှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နေပြန်သည်။ မမပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာကြီးကို အတင်းထည့်နေသည်။ အခြားတစ်ယောက်ကလည်း မမနို့တွေကို ဘော်လီထဲသို့နှိုက်၍ ကိုင်နေသည်။ မမခင်မျာ ကျောလေးပင် ကော့ကော့တက်လာသည်။
ထက်ကေခိုင်မှာလည်း ဘာကြောင့်မှန်းမသိ။ ကိုယ့်ပန်းလေးကို ကိုယ်ပြန်ပွတ်နေမိသည်။ နို့အုံလေးကိုလည်း ပွတ်ချေမိသည်။
ထက်ကေခိုင်မှာ ယခုမှ ဆေးတက္ကသိုလ်ပထမနှစ် ကျောင်းသူလေး ဖြစ်သည်။ ကျောင်းမှပြန်လာရာမှ တစ်ဦးတည်းသော ညီမလေးကိုထား၍ ချစ်သူနှင့် လက်ထပ်သွားသော မမဧပရယ်အား လိုချင်တာများ ပူဆာရန် လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုတော့ မမဧပရယ် ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိ။
ဧပရယ်တို့ ညီအစ်မ ၃ ယောက်တွင် ၃ ယောက်လုံးမှာ ယောက်ျားများ မျက်စိကျလောက်အောင် ချောကြသည်။ ညီအစ်မ ၃ ယောက်လုံး ကျောင်းတွင် ကွင်းရွေးခံရသည်ချည်းသာ ဖြစ်သည်။ ၃ ယောက်လုံးကိုလည်း နာမည်တွေ ပေးထားသည်။ အငယ်ဆုံးဖြစ်သော ထက်ကေခိုင်၏ နာမည်အရင်းမှာ နှစ်သစ်ကေခိုင် ဖြစ်သည်။
”ကောင်မ ငါ့လီးကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးစမ်း ဖြန်းး”
ထက်ကေခိုင် ကြက်သီးပင်ထသွားသည်။ ထိုသူ၏ လီးကြီးက လီးတုကြီးလောက်ကိုရှိသည်။ လီးပေါ်မှ အကြောများကလည်း ဖုထစ်ပြီး မဲနက်နေသည်။ မမ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးနှင့် ထိုလီးမည်းကြီး ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်။ သို့သော် ထိုလီးကြီးသာ မိမိပန်းလေးထဲ ဝင်သွားရင်ဟူသော အတွေးက ကေခိုင့်ကို ရင်ဖိုစေသည်။
ထက်ကေခိုင်မှာလည်း ဧပရယ်လောက် မတောင့်သော်လည်း ကျောင်းသူများထဲတွင် ခန္ဓာကိုယ်အလှဆုံး ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားလေးများက မိမိခန္ဓာကိုယ်ကို ငေးကြည့်ကြတိုင်း ရင်ထဲတွင် ကြည်နူးခဲ့ရသည်။ ရည်းစားထားရှိသော်လည်း ဘာမှ လွန်လွန်ကြူးကြူး မဖြစ်ဖူးသေး။ ဖက်တာ၊ လက်ကိုင်တာလောက်သာ ရှိသည်။ ဟိုနေရာ ဒီနေရာများကို မတော်တဆ ထိမိတိုင်း ကေခိုင် ရင်ဖိုရသည်။ ကူလီဖြစ်ဟန်ရှိသော အခြားလူတစ်ယောက်က ကုန်းနေရသော မမ၏ ဖင်နောက်မှနေ၍ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လက်ဖြင့် နှိုက်နေသည်။
”ဟျောင် သောင်းစိန် မင်းကလည်း လီးပဲစုပ်ခိုင်းနေတာ မလိုးတော့ဘူးလား။ မင်းမလိုးရင် ငါလိုးတော့မှာ”
”အေးပါ မာလရာ ငါလိုးမှာပါ။ ဆရာသမားကလည်း စိတ်ချည်းပဲ။ ဆရာသမား ကျွေးတုန်းလေး ကောင်းကောင်းစားထားမလို့ပါ”
မမဧပရယ်မှာ အဝတ်များ မချွတ်ရသေးသော်လည်း ထဘီမှာ ဖင်ပေါ်သည်အထိ လှန်တင်ခံထားရသည်။ ဧပရယ်၏ တင်းယင်းဖွံ့ထွားသော တင်စိုင်ဖြူဖြူဝင်းဝင်းကြီးများမှာ အားရဖွယ် ထွက်ပေါ်နေသည်။ သောင်းစိန်ဆိုသူ၏ လီးကြီးမှာလည်း မမ၏ တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်နေသည်။ ဧပရယ်မှာ အလိုမတူသော်လည်း သွေးသားဆန္ဒအရ သောင်းစိန်၏လီးကြီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးနေမိသည်။
”ရပြီ ရပ်တော့ မင်းကိုလိုးတော့မယ်”
သောင်းစိန်က ဧပရယ့်ဖင်နောက်တွင် နေရာယူ၍ ဖင်ဝလေးကို လီးဖြင့် တေ့ထားလိုက်သည်။ ဟင် မမကို ဒီလူကြီး ဖင်လိုးတော့မှာလား။ ကေခိုင် ကာမဆိပ်များ အလွန်တက်လာသည်။
”အ အ ရှိးးးအ ဟင့် ဟင့်”
လီးကြီးက မမဖင်ထဲသို့ တစ်ရစ်ချင်း တိုးဝင်သွားသည်။ မမ၏ ပန်းလေးထဲတွင်လည်း လီးတုကြီး ထည့်ထားသဖြင့် မမမှာ နှစ်ပေါက်လုံး လိုးခံနေရသလို ဖြစ်နေသည်။
”ရှိးးး အိုးကကောင်းလိုက်တာကွာ ရှိးးးးး ဗြွတ် ဘွတ်”
သောင်းစိန်၏လီးကြီးမှာ ဧပရယ့် ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။ မာလကလည်း ဘော်လီအပေါ်နားက ပေါ်နေတဲ့ ဧပရယ့်ရင်ညွှန့် ဝင်းဝင်းအိအိတွေကို ကိုင်ရင်း လီးစုပ်ခိုင်းနေသည်။
”ဗြွတ် ဖွတ် ဖွတ် ရှိးးး။ အရင်တစ်ခေါက်က မူးနေတော့ သိပ်ဖီးမရှိလိုက်ဘူး။ ရှိးးး အားး နတ်စည်းစိမ်ပဲကွာ ရှိးးး အားးး”
”ဟျောင် သောင်းစိန် ကောင်မကို အင်္ကျီမချွတ်နဲ့တော့။ ခဏနေ ငါတို့ရေရှည်မှာ ပုံပျက်သွားမှာစိုးလို့”
“အေး အေး”
သောင်းစိန်က ဧပရယ့်အဖုတ်ထဲမှ လီးတုကိုလည်း မွှေပေးရင်း ဖင်ကို တစ်ချက်ချင်း ဖီးခံလိုးသည်။
”ရှိးးး အိုးတင်းတယ်ကွာ ရှိးးး နို့တွေလည်းကြီးတယ် အားးး ကောင်းလိုက်တာ။ ဘော်လီကလည်း တင်းနေတာပဲ ရှိးးး အားးး”
သောင်းစိန်မှာ ဧပရယ့်ဖင်ကို တဖောက်ဖောက်နှင့် လိုးနေသည်။ လက်ကလည်း ဧပရယ့်ရင်ညွှန့်တွေကို ဘော်လီကြိုးအောက်မှ လှမ်းကိုင်သည်။ မာလ၏လီးကြီးမှာလည်း ဧပရယ်၏ စုပ်ချက်များကြောင့် ပြီးခါနီး ဖြစ်လာသည်။ ဧပရယ်၏ နှိပ်သီးအချို့ပြုတ်နေသော ရင်ဖုံးအင်္ကျီလေးထဲမှ ရွှေရောင်ဝင်းနေသော ရင်ညွှန့်သားလေးနှင့် အသားရောင် ဘော်လီကြိုးလေးတစ်ချောင်း ပေါ်နေသည်။
”ဗြွတ် ဗြစ် ဗြစ် ဗြွတ် ဖောက် ဖတ် ဖတ် ဖောက်ဖောက် ဖြန်း ဖြန်းးးး ရှိးးးး အိုးက တအားကောင်းတယ်ကွာ အားးရှိးးးးး”
ရေမြှုပ်ကုတင်ကြီးမှာလည်း ဆောင့်ချက်တိုင်းတွင် အိကနဲ အိကနဲ ဖြစ်နေသည်။ ချစ်စရာကောင်းပြီး ချောမောလှပလွန်းလှသော ဧပရယ်ကို လိုးနေရသဖြင့် သောင်းစိန်မှာ ကြာကြာမထိန်းနိုင်။ ၁၀ မိနစ်ခန့်အကြာတွင်ပင် ဧပရယ့်ဖင်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
မာလမှာလည်း ဧပရယ့်စုပ်ချက်များကြောင့် နောက် ၁ မိနစ်ခန့်အကြာတွင် ဧပရယ့် ဆံနွယ်စလေးများကို ဆွဲဆောင့်၍ ပေါင်ခြံအား ဧပရယ့်မျက်နှာနှင့် ဆွဲကပ်လိုက်ပြီး လရည်များကို အပြွတ်လိုက် ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။
ကေခိုင်မှာ မပြီးသေးသော်လည်း အရသာ အလွန်ရှိသွားသည်။ ထက်ကေခိုင်မှာ ယခုထိ တစ်ခါမှ မပြီးဖူးသေး။ လက်ဖြင့် ပန်းလေးကို မကြာခဏ ပွတ်ဖူးသော်လည်း တစ်ခါမှ အပြီးထိ မရောက်။
မာလတို့မှာ ဧပရယ်အား လိုးပြီးသောအခါ ကြိုးဖြေပေး၍ အဝတ်များ ပြန်ဝတ်ပေးသည်။ သို့သော် မပြန်ကြသေး။ ဧပရယ့်ကိုယ်လုံးလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဖက်ကိုင်ထားသည့်အပြင် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်သေးသည်။
မာလ ကေခိုင်ကို အစတည်းက မြင်သော်လည်း တမင် မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ကောင်မလေး စိတ်ထလာစေရန် ဧပရယ့်ကို တမင်လိုးပြနေခြင်း ဖြစ်သည်။ မာလ မလောပါ။ ရေရှည်အတွက်ဆိုလျှင် စိတ်ရှည်ရမည် မဟုတ်လား။
”ကဲသောင်းစိန် ငါတို့ပြန်ကြမယ်”
”ဟဲဟဲ ချစ်လေး နောက်အပတ် ထပ်လာခဲ့ဦးမယ်။ ကြားထဲမှာတော့ ချစ်လေး ပျော်သလိုနေပါ”
”စည်းကမ်းချက်ကတော့ ကိုယ်တို့မသိပဲ ချစ်လေးရဲ့ ယောက်ျားနဲ့ လိုးဖို့ မကြိုးစားနဲ့။ နှစ်ယောက်လုံး သတ်ပစ်မယ် ကြားလား”
”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့”
”အေး မင်းယောက်ျား အချိုးပြေလာရင် ငါတို့ကြည့်ကြပ်ပြီး ငါတို့ရှေ့မှာ လိုးဖို့ ခွင့်ပြုပေးမယ်”
”နောက်ပြီး ငါတို့လာမယ်လို့ ဖုန်းဆက်ထားရင် အင်္ကျီမဝတ်ထားနဲ့ ဘော်လီပဲဝတ်ထား။ ပြီးတော့ စီတီမဝတ်ပဲ ထဘီစကပ်ကို တင်းတင်းလေးဝတ်ပြီး စောင့်နေ ကြားလား။ မဟုတ်ရင် နာမယ်”
”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုကြီး”
မာလတို့ ထွက်လာတော့မည်ဟု ထင်သဖြင့် ကေခိုင် အိမ်ပြင်သို့ အမြန်ပြေးထွက်လိုက်ပြီး ကားထဲဝင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဘာမှမစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲ ကားကို မောင်းထွက်လိုက်တော့သည်။…(ပဉ္စမပိုင်း ပြီးပါပြီ)
Zawgyi
ဆရာဝန္မေလးရဲ့ ငရဲခန္း(ပဥၥမပိုင္း)
ေနာက္ေန႔ ေဆး႐ုံတြင္ ခ်က္ႀကီးကို ဧပရယ္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲ။ ခ်က္ႀကီးကေတာ့ စပ္ၿဖီးၿဖီးႏွင့္ ၾကည့္ေနသည္။ ခ်က္ႀကီးက ဧပရယ္နားကပ္၍
”ခ်စ္ေလး ခဏေန ေနာက္က ဒရဝမ္ေဆာင္ကို လာခဲ့ဦး။ ကိုယ္ေစာင့္ေနမယ္။ ဟဲဟဲ မလာလို႔ကေတာ့ သိတယ္ေနာ္ ဟင္းဟင္း”
ဧပရယ္ မတတ္နိုင္ေတာ့။ ဒရယ္ဝမ္အခန္းတြင္ ဧပရယ့္ကို မီးပြင့္မတတ္ ၾကည့္တတ္သည့္ ဒရယ္ဝမ္ ေသာင္းစိန္လည္း ရွိေနမည္မွာ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္သည္။ ဧပရယ္ အဝတ္အစားမ်ားကို လုံလုံျခဳံျခဳံျဖစ္ေအာင္ ဆြဲဆန႔္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္လိုထိန္းထိန္း ေယာက္်ားႀကီး ႏွစ္ေယာက္၏ သားမယားျပဳက်င့္ခံရေတာ့မည္ျဖစ္၍ ပန္းေလးထဲမွ အရည္က အလိုလို ထြက္လာသည္။
”ဟဲဟဲ ခ်စ္ေလးေရာက္လာၿပီ”
”ကဲ အကၤ်ီခၽြတ္စမ္း။ မင္းနို႔ေတြကို ၾကည့္ရေအာင္”
ေသာင္းစိန္က ခပ္ရင့္ရင့္ေျပာသည္။ ဧပရယ္ တုန႔္ဆိုင္းစြာျဖင့္ အကၤ်ီကို ေျဖးေျဖးခ်င္းခၽြတ္သည္။ နို႔ႏွစ္လုံးက အသားေရာင္ ဘရာစီယာေအာက္မွ ႐ုန္းႂကြေနသည္။
”လာစမ္း ငါ့လီးကို စုပ္ေပးစမ္း ျဖန္း ျဖန္း”
ဧပရယ္မွာ ေသာင္းစိန္၏ ၾကမ္းတမ္းမွုမ်ားေၾကာင့္ ပန္းေလးထဲမွ စိုစိစိုစိ ျဖစ္လာသည္။
”ရွိးးး ေကာင္းလိုက္တာ ေအး မင္းစုပ္တာ ေတာ္တာပဲ ဟားဟား။ ငါက မင္းကို ဒီဘဝေတာ့ မလိုးရဘူးထင္ခဲ့တာ။ အခုေတာ့ ဟားဟား”
ေသာင္းစိန္က လီးစုပ္ခံရင္း ဧပရယ့္ပုခုံးသား ဝင္းဝင္းမြတ္မြတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနသည္။ ဧပရယ့္ပုခုံးေပၚတြင္ တင္းေနေသာ ဘရာစီယာႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ေသာင္းစိန္ကို စိတ္ပိုႂကြေစသည္။
”ေဟ်ာင္ ခ်က္ႀကီး မင္းေရွ႕လာခဲ့။ ငါေနာက္ကေန လိုးလိုက္ဦးမယ္”
ေသာင္းစိန္က ခါးႏြဲ႕ေလးေပၚတြင္ တင္းေနေသာ ဧပရယ့္ထဘီ အထက္ဆင္စေလးကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္သည္။ ျဖဴေဖြးေျဖာင့္စင္းေနေသာ ဧပရယ့္ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေသာင္းစိန္လၽွာျဖင့္ အငမ္းမရ ရက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဧပရယ့္ပင္တီေလးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။
ေသာင္းစိန္က ဧပရယ္အား ခ်က္ခ်င္းမလိုးေသးပဲ ေစာက္ဖုတ္ကို လီးျဖင့္ ပြတ္ဆြဲေပးသည္။ ဧပရယ္ ထိန္းမနိုင္စြာပင္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာသည္။ ေသာင္းစိန္မွာ ႏူးညံ့ဝင္းအိလွေသာ ဧပရယ့္ကိုယ္လုံးေလးမွ အသားစိုင္မ်ားကို အားရေအာင္ ကိုင္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဧပရယ့္အား ဘရာစီယာခၽြတ္လိုက္ရာ ဧပရယ္မွာ ဝတ္လစ္စားလစ္ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ ေသာင္းစိန္က သူအရမ္းလိုးခ်င္ခဲ့ေသာ ဆရာဝန္မေလး၏ အဝတ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကို စတင္ခံစားေတာ့သည္။
”ျဗစ္ ျဗစ္ အ”
ဧပရယ္မွာ အလြန္နာက်င္ျခင္း မရွိေတာ့ေသာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ ေဆာင့္ထည့္ခံရသျဖင့္ ေအာင့္သြားသည္။ ေသာင္းစိန္က လီးထည့္ထားရင္း ဧပရယ့္ နို႔အုံတင္းတင္းေတြကို ကိုင္ညႇစ္သည္။ နို႔သီးေတြကို ပြတ္ဆြဲသည္။ ဧပရယ္မွာလည္း ေစာက္ရည္မ်ား တစိမ့္စိမ့္ ထြက္ေနရသည္။ ထို႔ေနာက္ ေသာင္းစိန္က ဧပရယ္အား ေနာက္မွသြင္းထားၿပီး နို႔ကိုင္ကာ ျပတင္းေပါက္ေပၚတြင္ လက္ေထာက္ခိုင္းထားၿပီး လိုးသည္။ ေဆး႐ုံ၏ေထာင့္ ဆိုေသာ္လည္း လူျမင္နိုင္ေၿခ ရွိသျဖင့္ ဧပရယ္ အတင္း႐ုန္းသည္။
”ဟင့္ ဟင့္ ျပတင္းေပါက္နားမွာ မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ လူျမင္မွာစိုးလို႔ပါ”
”ဟားဟား ျမင္ေတာ့ လီးျဖစ္လားကြ”
ေသာင္းစိန္က ဧပရယ့္ကို လိုးရင္း တံခါးဖြင့္ကာ အေဆာင္ေနာက္သို႔ ေခၚသြားသည္။ ဧပရယ္မွာ လူျမင္မည္စိုး၍ အတင္းငိုယို ႐ုန္းကန္ေသာ္လည္း လီးသြင္းခံထားရသျဖင့္ ဘာမွမတတ္နိုင္။
”ေဟ်ာင့္ ေသာင္းစိန္ လီး မူးတာလည္းမူးေပါ့။ လီးလိုပဲ။ မင္းမူးမူးနဲ႔ ေလၽွာက္လုပ္ေနရင္ လီးေတြျဖစ္ကုန္မယ္ကြ”
ေသာင္းစိန္ကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္။ အေဆာင္ေနာက္ဖက္ ေရကန္နားတြင္ ဧပရယ့္ကို နို႔ႏွစ္လုံးကိုင္၍ အားရေအာင္လိုးသည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ျမင္သြားလၽွင္ ဒရယ္ဝမ္ႏွင့္ ကိုယ္တုံးလုံး ကာမစပ္ရွပ္ေနေသာ ဧပရယ့္ကို ဘယ္လိုေျပာၾကမည္မသိ။
”ျဗစ္ ျဗစ္ ေဖာက္ ေဖာက္ ေဖာက္ ၿဗိ ႁဗြတ္”
လိုးေဆာ္သံမ်ားမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚေနသည္။
”အ အ လီးရည္ထြက္ေတာ့မယ္ ရွိးးးး ဗိုက္ႀကီးစမ္း ႀကီးစမ္း ေရာ့ ရွိးးး အ”
ေသာင္းစိန္မွာ မိနစ္ ၂၀ ခန႔္လိုးၿပီး ဧပရယ့္အဖုတ္ထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ား အဆက္မျပတ္ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ငိုေနေသာ ဧပရယ္အား ေပြ႕ခ်ီ၍ အခန္းထဲ ျပန္ေခၚခဲ့သည္။
”လီးး ေသာင္းစိန္ ေစာက္ျပသနာတက္ေတာ့မလို႔။ ေပးေပး ငါတစ္ခ်ီဆြဲဦးမယ္”
ထိုေန႔က ခ်က္ႀကီးႏွင့္ ေသာင္းစိန္၏ လိုးေဆာ္မွုေၾကာင့္ ဧပရယ္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ၿပီးကာ ဒူးပင္မခိုင္ခ်င္ေတာ့။
—————————————
”ေခ်ာက္”
တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ လူႏွစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းထဲ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ ဝင္လာၾကသျဖင့္ ဧပရယ္ အလွျပင္ေနရာမွ လန႔္သြားသည္။
”ဟဲဟဲ ခ်စ္ေလးက ကိုယ္တို႔လာမွာ ႀကိဳသိလို႔ အလွျပင္ေနတာေပါ့ ဟုတ္လား ဟင္းဟင္း”
”ဟင္ ရွင္တို႔ေတြ ကၽြန္မကို ဒီေလာက္ဖ်က္ဆီးၿပီးတာ အားမရၾကေသးဘူးလား ဟင့္ ဟင့္”
ဧပရယ္မွာ အားကိုးရာမဲ့စြာျဖင့္ တိုးတိုးလ်လ်သာ ရွိုက္ငိုေနမိသည္။ ထိုေယာက္်ားႀကီး ႏွစ္ေယာက္၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးမ်ားမွာ မည္းမည္းတုံးတုံးျဖင့္ တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနသည္။
ဧပရယ္မွာ မိမိဘာလုပ္ခံရေတာ့မည္ကို သိသျဖင့္ အလိုမတူခ်င္ေသာ္လည္း ထိုသူတို႔၏ အေမြးၾကမ္းမ်ား ေပါက္ေနသည့္ ဆီးစပ္ကိုေတာ့ ငိုရွိုက္ရင္း ခဏေငးၾကည့္ေနမိသည္။ လီးေတြက ၇ လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ၆ လက္မခန႔္ တစ္ေခ်ာင္း။
”ဟင္းဟင္း မင္းလို ေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ေလးကို ဘယ္အားရမွာလဲ ဟားဟား”
”ေကာင္မရာ ေစာက္ပိုေတြ မလုပ္စမ္းပါနဲ႔။ မင္းလည္း ငါတို႔လီးအေၾကာင္း သိေနၿပီပဲ။ ခံဖူးေနၿပီပဲ။ ခံမွာျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းခံစမ္းပါ”
”ဟင့္ ဟင့္ ကၽြန္မက ရွင္တို႔လို ကေလကေခ်ေတြ မဟုတ္ဘူးရွင့္။ အင့္ ဟင့္ ကၽြန္မက မိေကာင္းဖခင္ သားသမီး။ ေယာက္်ားလည္း ရွိတယ္။ ဒါကို ရွင္တို႔ ဘာလို႔သက္သက္ လာအနိုင္က်င့္ေနရတာလဲ။ ဟင့္ အီးးးဟီးးး။ ဘာလို႔ ကၽြန္မကိုပဲ လာလာလုပ္ေနရတာလဲ ဟီးးးး”
ဧပရယ္မွာ ရွိုက္ႀကီးတငင္ ငိုခ်လိုက္သည္။
”ဟဲဟဲဟဲ ခ်စ္ေလးကလည္း မငိုပါနဲ႔။ ငိုစရာမွ မဟုတ္တာကို။ ကိုယ္တို႔က ခ်စ္ေလးကို ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမွာပါ ဟဲဟဲ”
ကူလီမာလက ေျပာေျပာဆိုဆို ကၽြဲေကာသီး တစ္ျခမ္းခန႔္ရွိသည့္ ဧပရယ့္နို႔တင္းတင္းေတြကို လွမ္းကိုင္ညႇစ္သည္။
”ဖယ္ ဖယ္ ရွင္ ကၽြန္မအသားကိုမထိနဲ႔ သြား သြား ဟင့္ ကၽြန္မနားမလာနဲ႔”
”ဟဲဟဲ ေဟ်ာင့္ ေကာင္မကို လုံးဝေစာက္ပိုးက်ိဳးသြားေအာင္ လုပ္ေပးမယ့္ အစီအစဥ္ ငါ့မွာရွိတယ္ ဟဲဟဲ။ ေဟ်ာင္ ငါဘာလို႔ ႀကိဳးယူခိုင္းခဲ့လဲ သိၿပီလား ဟဲဟဲ”
”ဟားဟား ဆရာသမားကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အကြက္ျမင္တတ္တာပဲ ဟဲဟဲ”
ထိုမုဒိမ္းသမား ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အမ်ိဳးေကာင္းသမီး ေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ေလးကို အပိုးက်ိဳးသြားေအာင္ ပညာေပးေတာ့မည္ျဖစ္၍ တဟဲဟဲႏွင့္ စပ္ၿဖီးၿဖီး ျဖစ္ေနၾကသည္။
”ေအးကြာ အခ်ိန္တိုင္း မုဒိမ္းက်င့္ေနရရင္ မေကာင္းဘူး။ ငါတို႔ကို ဘယ္လိုျပဳစုရမလဲဆိုတာ သင္ေပးရမယ္။ ေပးစမ္း ႀကိဳး”
”ဟင္ ရွင္ ရွင္တို႔ ဘာလုပ္ၾကဦးမလို႔လဲ။ ရွင္တို႔ ရွင္ ရွင္တို႔ ဟင့္ ဟင့္ မလုပ္ၾကပါနဲ႔။ ကၽြန္မ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟင့္ ဟင့္”
”ေျဖာင္း ျဖန္းးး ငါလိုးမ ငါ့ကို ကိုႀကီးလို႔ေခၚစမ္း”
”ဟို ဟို ေလ”
”ျဖန္းးးး ေျဖာင္းးး ေစာက္စကားမမ်ားနဲ႔ မင္းေစာက္ပိုးမက်ိဳးတာ ၾကာၿပီ”
ကူလီမာလကေတာ့ ဆရာဝန္မေခ်ာေလး ဧပရယ္အား စတင္ပညာေပးေနၿပီ။ ဧပရယ္မွာလည္း ေက်ာထဲမွ စိမ့္တက္လာေအာင္ ေၾကာက္လာသည္။
”လီးးး ငါေျပာေနတာၾကားလား ငါ့ကို ကိုႀကီးလို႔ ေခၚစမ္း”
”ေျဖာင္းးး”
မာလ၏ လက္ၾကမ္းႀကီးက ဧပရယ့္လည္ကုတ္ ဝင္းဝင္းေလးအား ေနာက္တစ္ခ်က္ ရိုက္ခ်လိုက္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဧပရယ့္ နို႔တင္းတင္းႏွစ္အုံကို ေနာက္မွ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ညႇစ္ထားၿပီး အမိန႔္ေပးသည္။
”ေခၚေလ ရိုက္ခံခ်င္ေသးတာလား”
”ဟင့္ ဟင့္ ဟီးးး ကို ကို ဟင့္ ဟင့္ ကိုႀကီးရယ္ ကၽြန္မကို မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ဟင့္ ဟင့္”
မာလ ေက်နပ္စြာ တစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဧပရယ္အား ဖဲေမြ႕ယာႀကီးေပၚ ေပြ႕တင္၍ ကုန္းခိုင္းထားလိုက္သည္။
”ျဖန္းးး ဖင္ႀကီးက အိေနတာပဲ။ ေနာက္ဆို ငါတို႔ေခၚရင္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ဆက္ဆံရမယ္ ၾကားလား”
”ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ဟင့္ ဟင့္”
မာလက ဧပရယ့္ လက္တစ္ဖက္စီအား ကုတင္တိုင္ တစ္ဖက္စီႏွင့္ ပူးခ်ည္သည္။ ကုတင္မွာ ေရွ႕ဘက္မွတိုင္က ေရွးဆန္ဆန္ အနည္းငယ္ရွည္သျဖင့္ ဧပရယ္ကုန္းထားသည္ႏွင့္ ကြက္တိေလာက္ ျဖစ္ေနသည္။ ႀကိဳးကို ေကာင္းေကာင္းခ်ည္ၿပီးေသာအခါ မာလက ေကာ့ေထာင္ေနေသာ ဧပရယ့္တင္သား တင္းတင္းလုံးလုံးမ်ားကို စတင္ခံစားေတာ့သည္။
”ဟဲဟဲ ခ်စ္ေလးကို ကိုယ္ကားေပၚမွာ ေနာက္ကေန အခုလိုပဲ လီးနဲ႔ေထာက္တာ မွတ္မိေသးလား ဟဲဟဲ”
ဧပရယ္ မေျဖ။ မာလ၏ လီးႀကီးရန္မွလြတ္ေအာင္ ကိုယ္ကိုေရွ႕သို႔ တိုးထြက္၍ တင္သားမ်ားကို ရမ္းခါကာ လြတ္ေအာင္လုပ္သည္။ သို႔ေသာ္ မာလက ဧပရယ့္ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို ဆြဲဖက္ထားသျဖင့္ ဧပရယ္ေရွ႕တိုးေသာအခါ မာလပါ ကပ္ပါလာၿပီး ဧပရယ္၏ ဖင္ရမ္းျခင္းက မာလ၏ လီးတံႀကီးအား ေမြ႕ေပးသလို ျဖစ္ေနသည္။
”လီးတယ္ ေမးေနတာၾကားလား ငါလိုးမ ျဖန္းးးးး”
”ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ဟင့္ ဟင့္ မွတ္မိပါတယ္ ကိုႀကီး”
”ရွိးးး အဲဒီတုန္းက မင္းကို ဒီလိုဖင္လိုးရမယ္မွန္း မသိခဲ့ဘူး။ ဟားဟား အခုေတာ့ ငါ့စိတ္တိုင္းက် လိုးလို႔ရေနၿပီ။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ ဟဲဟဲ။ ေလာေလာဆယ္ မင္းကိုယဥ္ေက်းေအာင္ ဆုံးမေပးရဦးမယ္ ဟင္းဟင္း”
မာလက ဧပရယ့္ ခ်ိတ္ထဘီစကပ္ေလးထဲသို႔ လက္ႏွိုက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဧပရယ့္အစိ နီနီရဲရဲေလးအား လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ညႇပ္၍ အားထည့္ ညႇစ္လိုက္သည္။
”အားးး အေမ့ နာလိုက္တာ ဟင့္ ဟင့္ ရွင္ ရွင္တို႔ ကၽြန္မရွိခိုးပါတယ္ ဟင့္ ဟင့္ မ မလုပ္ပါနဲ႔”
”လီးး ရွင္တို႔လား ေစာက္ပါးစပ္က အပိုးမက်ိဳးဘူး”
မာလက လက္ကို ပိုအားထည့္လိုက္သည္။
”ဟင့္ အားးးး အားးး ဟင့္ ဟင့္ အီးးး ဟီးးး ကိုႀကီးခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ပါ့မယ္ ကိုႀကီးရယ္ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ဟင့္ ဟင့္”
အင္း ဒီေကာင္မေလး အပိုးေတာ့ က်ိဳးသြားၿပီ။ ဒါေပမယ့္ မာလတို႔က ဒီေလာက္နဲ႔မရ။ ေနာက္ကိုလည္း လုံးဝမေထာင္နိုင္ေအာင္ လုပ္သည္။
”ကဲ ဒီေတာ့ ေနာက္ဆို ငါနဲ႔ ငါ့ေဘာ္ဒါေတြကို ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ဆက္ဆံ ၾကားလား”
”ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ဟင့္ ဟင့္”
”ေအး အခုေတာ့ မင္းအျပစ္က မေက်ေသးဘူး။ မင္းကို ဆုံးမစရာ က်န္ေသးတယ္”
ဧပရယ္မွာ ေၾကာက္လြန္း၍ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ေနသည္။ မာလကေတာ့ အပိုပါလာေသာ နိုင္လြန္ႀကိဳးကို ဇိမ္ေျပနေျပေခါက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဧပရယ့္ ထဘီစကပ္ေလးအား ဖင္ေပၚသည္အထိ လွန္တင္လိုက္ၿပီး အသားကပ္ဇာပင္တီေလးအား ဒူးအထိ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ ဧပရယ္မွာ စကားပင္ မေျပာနိုင္။
”ကိုႀကီးရယ္ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ဧပရယ့္ကို သနားပါ ဟင့္ ဟီးးးး”
ဧပရယ္မွာ လုံးဝေပ်ာ့က်ေနၿပီ။ ပန္းေလးထဲမွ အရည္ေတြကလည္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ စီးက်ေနသည္။ သို႔ေသာ္ မာလကေတာ့ မရပ္။ ႀကိဳးကိုေခါက္ၿပီး ဧပရယ့္ဖင္ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းတင္းတင္းႀကီး ႏွစ္လုံးကို ႀကိဳးျဖင့္ လႊဲရိုက္ခ်လိုက္သည္။
”ရႊမ္းးးး အီးးးး ဟီးးးး”
ဧပရယ့္ဖင္ လုံးတင္းတင္းဝင္းဝင္းႀကီးမွာ ဆတ္ကနဲ တုန္တက္သြားၿပီး ခါးေလးေကာ့သြားသည္။ ဧပရယ့္ဖင္ေပါက္ နီရဲရဲေလးမွာလည္း ပြစိပြစိ ျဖစ္ေနသည္။
”ရႊမ္းးးး အီးးး ဟင့္ ဟင့္ မ မရိုက္ပါနဲ႔ေတာ့ ဟီးးးးးး”
”ေကာင္မ ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့ ဆရာဝန္မေလးဆိုၿပီး ေစာက္ပိုးမက်ိဳး မလုပ္နဲ႔။ အခု မင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ငါတို႔ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔ရတယ္”
”မင္းဖင္ေပါက္ကလည္း ဒီမွာေတြ႕လား ပြစိပြစိနဲ႔ ငါလိုးမ ရႊမ္းးးးး အီးးးး ဟီးးးးးး”
ဧပရယ္မွာ မာလတို႔၏ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္းကို ၃ ႀကိမ္ခန႔္ ခံဖူးေသာ္လည္း အိေျႏၵႀကီးေသာ မိန္းကေလးျဖစ္၍ မာလက ဖင္ႏွိုက္လိုက္ေသာအခါ မိမိ၏ ေအာက္ပိုင္းအားလုံး ေပၚေနမွန္း သတိရ၍ ငိုေနသည့္ၾကားမွ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးမွာ ရွက္ေသြးျဖင့္ ရဲတက္သြားေသးသည္။
မာလက ဧပရယ့္ ဖင္တုံးႀကီးေတြကိုသာမက လွပလုံးဝန္းၿပီး သြယ္ဆင္းေနေသာ ဆင္စြယ္ေရာင္ ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလည္း ရိုက္သည္။
”ရႊမ္းးးး အားးး ဟင့္ ဟင့္ ကိုႀကီးရယ္ ဧပရယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟင့္ ဟင့္ မရိုက္ပါနဲ႔ေတာ့”
မာလက ၁၅ ခ်က္ခန႔္ ရိုက္ၿပီးမွ ရပ္လိုက္သည္။ ဧပရယ္ကေတာ့ လုံးဝအပိုးက်ိဳးသြားေလၿပီ။
”ႁဖြတ္ ႁဖြတ္ ဖလြတ္ ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ ပလပ္ ပလပ္ ဟင့္ အားး ရွိးးးးးးး”
မာလက ဧပရယ့္ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေလးအား လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ႏွိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္တစ္အုံလုံးကို လက္ၾကမ္းႀကီးျဖင့္ အုပ္ကိုင္သည္။ ဧပရယ္ကေတာ့ လက္ၾကမ္းႀကီးျဖင့္ အႏုဆုံးေနရာကို ပြတ္ဆြဲခံရသျဖင့္ ေက်ာျပင္ေလး ေကာ့ေကာ့တက္သြားၿပီး ညည္းသံေလးမ်ား အဆက္မျပတ္ ထြက္ေနသည္။ ဧပရယ္၏ ခါးတိုအကၤ်ီမွာလည္း အေပၚသို႔ အေတာ္တက္ေနၿပီး ေအာက္ဆုံး ေဘာ္လီခ်ိတ္ ၂ ခ်ိတ္ပင္ ေပၚေနၿပီ။ ထဘီစကပ္ႏွင့္ ေဘာ္လီအကၤ်ီၾကားမွ ေပၚေနေသာ ခါးသားဝင္းဝင္းအိအိေလးမ်ားမွာ မာလကို အထူးစိတ္ႂကြေစသည္။
မာလက ဧပရယ့္ လက္ေမာင္းေလးႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္သို႔ ဆြဲယူလိုက္သျဖင့္ ဧပရယ့္ ရင္သားမ်ားမွာ တင္းသြားၿပီး အကၤ်ီႏွိပ္သီးအခ်ိဳ႕ ျပဳတ္ထြက္သြားသည္။ မာလက လီးကိုမသြင္းပဲ ဧပရယ့္ဖင္ၾကားတြင္ အေျမာင္းလိုက္ ညႇပ္ထားၿပီး ဖီးခံေနသည္။
”ကဲ ခ်စ္ေလးကို အရမ္းေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္”
မာလက အသင့္ယူလာေသာ extra large ဆိုဒ္ လီးတုႀကီးကို ဧပရယ့္ဖင္ေပါက္ေလးထဲ တစ္ထစ္ခ်င္း ထည့္သည္။ extra large လီးတုမွာ အေတာ္ႀကီးသျဖင့္ ေတာ္႐ုံ ေၾကးစားမယ္မ်ားပင္ မခံဖူးရာ ဧပရယ့္ခင္မ်ာမွာေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲေရာက္သြားေတာ့သည္။
”အားးး အ ဟင့္ ဟင့္ ကိုႀကီးရယ္ မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္ အရမ္းနာလြန္းလို႔ပါ ဟင့္ ဟင့္”
မာလကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္။ ဧပရယ့္အစိေလးကို ကစားေပးရင္း ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ ဆက္ထည့္သည္။ ဧပရယ္၏ ႐ုန္းကန္ေအာ္ဟစ္ အသနားခံသံမ်ားက မာလကို စိတ္ႂကြေစသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လီးတုႀကီးမွာ ဧပရယ့္ဖင္ေပါက္ထဲ အဆုံးထိ ဝင္သြားေတာ့သည္။ မာလက လီးတုကို ထိုအတိုင္းပင္ ထည့္ထားၿပီး ဧပရယ့္ေရွ႕မွေန၍ မ်က္ႏွာလွလွေလးကို လၽွာျဖင့္ယက္သည္။
”ဟဲ ဟဲ ေကာင္မ ကၽြဲေကာသီးေတြက တင္းအိေနတာပဲ ငါ့ကို လီးစုပ္ေပးစမ္း”
ဧပရယ္မလြန္ဆန္ရဲ။ မာလလီးႀကီးကို လၽွာျဖင့္ရစ္ပတ္၍ တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးေနမိသည္။ မာလကဧပရယ္အား ဆံပင္ဆြဲ၍ ပါးစပ္ထဲသို႔ လိုးေပးသည္။ ၁၀မိနစ္ခန႔္အၾကာတြင္ မာလကလီးကို ဧပရယ့္ပါးစပ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ရာ တံေတြးမ်ားေျပာင္လက္ေနေသာ လီးမည္းႀကီးမွာေငါ့ေတာ့ေငါ့ေတာ့ျဖင့္ ေထာင္တက္ေနသည္။
”ကဲ ေသာင္းစိန္ မင္းလည္းဒီေကာင္မရဲ့ပုေလြကိုခံစားၾကည့္ပါဦး ဟားဟား”
မာလက ဧပရယ့္ဖင္ေပါက္ထဲမွ လီးတုႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ထုတ္သည္။ အလြန္ၾကပ္ေနသျဖင့္ ဧပရယ့္ဖင္သားႏွစ္လုံးပါ ေကာ့၍ကပ္ပါလာသည္။ မာလက ဧပရယ္အား လက္ျဖင့္ထိန္းထားၿပီး လီးတုကို အားစိုက္၍ ဇိကနဲ႔ ဆြဲထုတ္လိုက္မွ ဧပရယ္၏ ေအာ္သံေလးႏွင့္အတူ လီးတု ကၽြတ္ထြက္လာသည္။
မာလက လီးတုကို ဧပရယ့္ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးထည့္၍ ေမႊေပးေနျပန္သည္။ ဧပရယ္မွာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား အဆက္မျပတ္ ထြက္က်လာရာ မာလက လီးတုကို ဧပရယ့္အဖုတ္ေလးထဲ အဆုံးထိ ထည့္ထားလိုက္ၿပီး သူ၏လီးအစစ္ကိုေတာ့ ေတာင့္တင္းလုံးဝန္းေနသည့္ ဧပရယ့္ဖင္သားႏွစ္လုံးၾကားတြင္ အေျမာင္းလိုက္ ညႇပ္ထားလိုက္သည္။ ေသာင္းစိန္က ဧပရယ့္ပါးစပ္ထဲသို႔ လီးထည့္၍ စုပ္ခိုင္းေနခ်ိန္တြင္ မာလက သူ၏လီးတံႀကီးအား ဧပရယ့္ ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ညႇပ္၍ ဖီးခံေနျပန္သည္။
”ရွိးးးးအားးး ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပလြတ္ အားးး ရွိးးးး ေကာင္မ လီးစုပ္တာ ေတာ္တယ္ ရွိးးး အားးးးး”
”ဟင္ ဘုရား ဘုရား”
ေကခိုင္ မ်က္လုံးမ်ား ျပာေဝသြားသည္။ မမဧပရယ္က ကုတင္ေပၚတြင္ ႀကိဳးတုပ္ခံထားရၿပီး ရွိုက္ငိုေနသည္။ ဧပရယ့္ကိုယ္တြင္ ေအာက္ပိုင္းတြင္ ထဘီမွာ လွန္တင္ခံထားရသျဖင့္ အဖုတ္မွာ ေနာက္သို႔ ျပဴးထြက္ေနသည္။ ကုန္းေနရသျဖင့္ ရင္ဖုံးအကၤ်ီအနီေလးမွာ ႏွိပ္သီးအခ်ိဳ႕ျပဳတ္ေနကာ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းအသားစိုင္မ်ားေပၚေနသည္။ ဟင္ မမေဘးမွာ လီးအေတာင္သားႏွင့္ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္။
ေကခိုင္ ဆက္ၾကည့္ေနမိသည္။ တစ္ေယာက္က မမေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ၈ လက္မခန႔္ရွည္ေသာ အစိအစိမ်ား ထည့္ထားသည့္ လီးတုႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္၍ ေမႊေပးေနသည္။ မမမွာ ႏွုတ္ခမ္းဖူးေလး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ေပါင္ကားေပးထားရရွာသည္။ မမမွာ ငိုေနေသာ္လည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဖင္ႀကီးေကာ့ကာ လီးတုႀကီးကို ဆြဲဆြဲညႇပ္ေနသည္ကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ ထက္ေကခိုင္ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ။ ပန္းေလးထဲမွ အလိုလို ဆြဲဆြဲညႇစ္ေနမိသည္။
တစ္ေယာက္က မမ၏ မ်က္ႏွာလွလွေလးကို သူ႔လၽွာႀကီးျဖင့္ လ်က္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ မမႏွုတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ေနျပန္သည္။ မမပါးစပ္ထဲသို႔ သူ႔လၽွာႀကီးကို အတင္းထည့္ေနသည္။ အျခားတစ္ေယာက္ကလည္း မမနို႔ေတြကို ေဘာ္လီထဲသို႔ႏွိုက္၍ ကိုင္ေနသည္။ မမခင္မ်ာ ေက်ာေလးပင္ ေကာ့ေကာ့တက္လာသည္။
ထက္ေကခိုင္မွာလည္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ ကိုယ့္ပန္းေလးကို ကိုယ္ျပန္ပြတ္ေနမိသည္။ နို႔အုံေလးကိုလည္း ပြတ္ေခ်မိသည္။
ထက္ေကခိုင္မွာ ယခုမွ ေဆးတကၠသိုလ္ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသူေလး ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းမွျပန္လာရာမွ တစ္ဦးတည္းေသာ ညီမေလးကိုထား၍ ခ်စ္သူႏွင့္ လက္ထပ္သြားေသာ မမဧပရယ္အား လိုခ်င္တာမ်ား ပူဆာရန္ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ မမဧပရယ္ ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ။
ဧပရယ္တို႔ ညီအစ္မ ၃ ေယာက္တြင္ ၃ ေယာက္လုံးမွာ ေယာက္်ားမ်ား မ်က္စိက်ေလာက္ေအာင္ ေခ်ာၾကသည္။ ညီအစ္မ ၃ ေယာက္လုံး ေက်ာင္းတြင္ ကြင္းေရြးခံရသည္ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ ၃ ေယာက္လုံးကိုလည္း နာမည္ေတြ ေပးထားသည္။ အငယ္ဆုံးျဖစ္ေသာ ထက္ေကခိုင္၏ နာမည္အရင္းမွာ ႏွစ္သစ္ေကခိုင္ ျဖစ္သည္။
”ေကာင္မ ငါ့လီးကို ေကာင္းေကာင္းစုပ္ေပးစမ္း ျဖန္းး”
ထက္ေကခိုင္ ၾကက္သီးပင္ထသြားသည္။ ထိုသူ၏ လီးႀကီးက လီးတုႀကီးေလာက္ကိုရွိသည္။ လီးေပၚမွ အေၾကာမ်ားကလည္း ဖုထစ္ၿပီး မဲနက္ေနသည္။ မမ၏ ႏွုတ္ခမ္းဖူးေလးႏွင့္ ထိုလီးမည္းႀကီး ဘယ္လိုမွ မလိုက္ဖက္။ သို႔ေသာ္ ထိုလီးႀကီးသာ မိမိပန္းေလးထဲ ဝင္သြားရင္ဟူေသာ အေတြးက ေကခိုင့္ကို ရင္ဖိုေစသည္။
ထက္ေကခိုင္မွာလည္း ဧပရယ္ေလာက္ မေတာင့္ေသာ္လည္း ေက်ာင္းသူမ်ားထဲတြင္ ခႏၶာကိုယ္အလွဆုံး ျဖစ္သည္။ ေယာက္်ားေလးမ်ားက မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ေငးၾကည့္ၾကတိုင္း ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးခဲ့ရသည္။ ရည္းစားထားရွိေသာ္လည္း ဘာမွ လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး မျဖစ္ဖူးေသး။ ဖက္တာ၊ လက္ကိုင္တာေလာက္သာ ရွိသည္။ ဟိုေနရာ ဒီေနရာမ်ားကို မေတာ္တဆ ထိမိတိုင္း ေကခိုင္ ရင္ဖိုရသည္။ ကူလီျဖစ္ဟန္ရွိေသာ အျခားလူတစ္ေယာက္က ကုန္းေနရေသာ မမ၏ ဖင္ေနာက္မွေန၍ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ လက္ျဖင့္ ႏွိုက္ေနသည္။
”ေဟ်ာင္ ေသာင္းစိန္ မင္းကလည္း လီးပဲစုပ္ခိုင္းေနတာ မလိုးေတာ့ဘူးလား။ မင္းမလိုးရင္ ငါလိုးေတာ့မွာ”
”ေအးပါ မာလရာ ငါလိုးမွာပါ။ ဆရာသမားကလည္း စိတ္ခ်ည္းပဲ။ ဆရာသမား ေကၽြးတုန္းေလး ေကာင္းေကာင္းစားထားမလို႔ပါ”
မမဧပရယ္မွာ အဝတ္မ်ား မခၽြတ္ရေသးေသာ္လည္း ထဘီမွာ ဖင္ေပၚသည္အထိ လွန္တင္ခံထားရသည္။ ဧပရယ္၏ တင္းယင္းဖြံ့ထြားေသာ တင္စိုင္ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းႀကီးမ်ားမွာ အားရဖြယ္ ထြက္ေပၚေနသည္။ ေသာင္းစိန္ဆိုသူ၏ လီးႀကီးမွာလည္း မမ၏ တံေတြးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ေနသည္။ ဧပရယ္မွာ အလိုမတူေသာ္လည္း ေသြးသားဆႏၵအရ ေသာင္းစိန္၏လီးႀကီးကို အငမ္းမရ စုပ္ေပးေနမိသည္။
”ရၿပီ ရပ္ေတာ့ မင္းကိုလိုးေတာ့မယ္”
ေသာင္းစိန္က ဧပရယ့္ဖင္ေနာက္တြင္ ေနရာယူ၍ ဖင္ဝေလးကို လီးျဖင့္ ေတ့ထားလိုက္သည္။ ဟင္ မမကို ဒီလူႀကီး ဖင္လိုးေတာ့မွာလား။ ေကခိုင္ ကာမဆိပ္မ်ား အလြန္တက္လာသည္။
”အ အ ရွိးးးအ ဟင့္ ဟင့္”
လီးႀကီးက မမဖင္ထဲသို႔ တစ္ရစ္ခ်င္း တိုးဝင္သြားသည္။ မမ၏ ပန္းေလးထဲတြင္လည္း လီးတုႀကီး ထည့္ထားသျဖင့္ မမမွာ ႏွစ္ေပါက္လုံး လိုးခံေနရသလို ျဖစ္ေနသည္။
”ရွိးးး အိုးကေကာင္းလိုက္တာကြာ ရွိးးးးး ႁဗြတ္ ဘြတ္”
ေသာင္းစိန္၏လီးႀကီးမွာ ဧပရယ့္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲသို႔ အဆုံးထိ ဝင္သြားသည္။ မာလကလည္း ေဘာ္လီအေပၚနားက ေပၚေနတဲ့ ဧပရယ့္ရင္ညႊန႔္ ဝင္းဝင္းအိအိေတြကို ကိုင္ရင္း လီးစုပ္ခိုင္းေနသည္။
”ႁဗြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ရွိးးး။ အရင္တစ္ေခါက္က မူးေနေတာ့ သိပ္ဖီးမရွိလိုက္ဘူး။ ရွိးးး အားး နတ္စည္းစိမ္ပဲကြာ ရွိးးး အားးး”
”ေဟ်ာင္ ေသာင္းစိန္ ေကာင္မကို အကၤ်ီမခၽြတ္နဲ႔ေတာ့။ ခဏေန ငါတို႔ေရရွည္မွာ ပုံပ်က္သြားမွာစိုးလို႔”
“ေအး ေအး”
ေသာင္းစိန္က ဧပရယ့္အဖုတ္ထဲမွ လီးတုကိုလည္း ေမႊေပးရင္း ဖင္ကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ဖီးခံလိုးသည္။
”ရွိးးး အိုးတင္းတယ္ကြာ ရွိးးး နို႔ေတြလည္းႀကီးတယ္ အားးး ေကာင္းလိုက္တာ။ ေဘာ္လီကလည္း တင္းေနတာပဲ ရွိးးး အားးး”
ေသာင္းစိန္မွာ ဧပရယ့္ဖင္ကို တေဖာက္ေဖာက္ႏွင့္ လိုးေနသည္။ လက္ကလည္း ဧပရယ့္ရင္ညႊန႔္ေတြကို ေဘာ္လီႀကိဳးေအာက္မွ လွမ္းကိုင္သည္။ မာလ၏လီးႀကီးမွာလည္း ဧပရယ္၏ စုပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ၿပီးခါနီး ျဖစ္လာသည္။ ဧပရယ္၏ ႏွိပ္သီးအခ်ိဳ႕ျပဳတ္ေနေသာ ရင္ဖုံးအကၤ်ီေလးထဲမွ ေရႊေရာင္ဝင္းေနေသာ ရင္ညႊန႔္သားေလးႏွင့္ အသားေရာင္ ေဘာ္လီႀကိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္း ေပၚေနသည္။
”ႁဗြတ္ ျဗစ္ ျဗစ္ ႁဗြတ္ ေဖာက္ ဖတ္ ဖတ္ ေဖာက္ေဖာက္ ျဖန္း ျဖန္းးးး ရွိးးးး အိုးက တအားေကာင္းတယ္ကြာ အားးရွိးးးးး”
ေရျမႇုပ္ကုတင္ႀကီးမွာလည္း ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းတြင္ အိကနဲ အိကနဲ ျဖစ္ေနသည္။ ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ေခ်ာေမာလွပလြန္းလွေသာ ဧပရယ္ကို လိုးေနရသျဖင့္ ေသာင္းစိန္မွာ ၾကာၾကာမထိန္းနိုင္။ ၁၀ မိနစ္ခန႔္အၾကာတြင္ပင္ ဧပရယ့္ဖင္ထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။
မာလမွာလည္း ဧပရယ့္စုပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေနာက္ ၁ မိနစ္ခန႔္အၾကာတြင္ ဧပရယ့္ ဆံႏြယ္စေလးမ်ားကို ဆြဲေဆာင့္၍ ေပါင္ၿခံအား ဧပရယ့္မ်က္ႏွာႏွင့္ ဆြဲကပ္လိုက္ၿပီး လရည္မ်ားကို အႁပြတ္လိုက္ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ေကခိုင္မွာ မၿပီးေသးေသာ္လည္း အရသာ အလြန္ရွိသြားသည္။ ထက္ေကခိုင္မွာ ယခုထိ တစ္ခါမွ မၿပီးဖူးေသး။ လက္ျဖင့္ ပန္းေလးကို မၾကာခဏ ပြတ္ဖူးေသာ္လည္း တစ္ခါမွ အၿပီးထိ မေရာက္။
မာလတို႔မွာ ဧပရယ္အား လိုးၿပီးေသာအခါ ႀကိဳးေျဖေပး၍ အဝတ္မ်ား ျပန္ဝတ္ေပးသည္။ သို႔ေသာ္ မျပန္ၾကေသး။ ဧပရယ့္ကိုယ္လုံးေလးကို ပိုင္စိုးပိုင္နင္း ဖက္ကိုင္ထားသည့္အျပင္ ပါးေလးကို နမ္းလိုက္ေသးသည္။
မာလ ေကခိုင္ကို အစတည္းက ျမင္ေသာ္လည္း တမင္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေကာင္မေလး စိတ္ထလာေစရန္ ဧပရယ့္ကို တမင္လိုးျပေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မာလ မေလာပါ။ ေရရွည္အတြက္ဆိုလၽွင္ စိတ္ရွည္ရမည္ မဟုတ္လား။
”ကဲေသာင္းစိန္ ငါတို႔ျပန္ၾကမယ္”
”ဟဲဟဲ ခ်စ္ေလး ေနာက္အပတ္ ထပ္လာခဲ့ဦးမယ္။ ၾကားထဲမွာေတာ့ ခ်စ္ေလး ေပ်ာ္သလိုေနပါ”
”စည္းကမ္းခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္တို႔မသိပဲ ခ်စ္ေလးရဲ့ ေယာက္်ားနဲ႔ လိုးဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔။ ႏွစ္ေယာက္လုံး သတ္ပစ္မယ္ ၾကားလား”
”ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့”
”ေအး မင္းေယာက္်ား အခ်ိဳးေျပလာရင္ ငါတို႔ၾကည့္ၾကပ္ၿပီး ငါတို႔ေရွ႕မွာ လိုးဖို႔ ခြင့္ျပဳေပးမယ္”
”ေနာက္ၿပီး ငါတို႔လာမယ္လို႔ ဖုန္းဆက္ထားရင္ အကၤ်ီမဝတ္ထားနဲ႔ ေဘာ္လီပဲဝတ္ထား။ ၿပီးေတာ့ စီတီမဝတ္ပဲ ထဘီစကပ္ကို တင္းတင္းေလးဝတ္ၿပီး ေစာင့္ေန ၾကားလား။ မဟုတ္ရင္ နာမယ္”
”ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုႀကီး”
မာလတို႔ ထြက္လာေတာ့မည္ဟု ထင္သျဖင့္ ေကခိုင္ အိမ္ျပင္သို႔ အျမန္ေျပးထြက္လိုက္ၿပီး ကားထဲဝင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘာမွမစဥ္းစားနိုင္ေတာ့ပဲ ကားကို ေမာင္းထြက္လိုက္ေတာ့သည္။…(ပဥၥမပိုင္း ၿပီးပါၿပီ)
