Unicode
“ဘုန်း”ဆောက်လုပ်ရေး ဆိုလျှင် မသိသူ မရှိသလောက်ပင် ။ ဝန်ဆောင်မှုကောင်းခြင်း၊ ဒီဇိုင်းသေသပ်လှပခြင်း၊ ခိုင်ခန့်ပြီး အလုပ်အပ်သူများ၏ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင်ရွက်ပေးခြင်း တို့ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဘုန်းခန့်တစ်ယောက် အလုပ်များပြီး project တစ်ခုဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အလုပ်ရှုပ် နေလေသည်။
“ကိုကို မအိပ်သေးဘူးလား အချိန်လည်းကြည့်ဦး”
မိမိ၏ဇနီး ချစ်ဖူး အသံကြားမှ ဘုန်းခန့် နာရီကို လှမ်းကြည့်မိသည် ။ ည ၁၂:၂၀ ပင်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။
“အလုပ်လုပ်တာလည်း လုပ်တာပေါ့ ကိုကိုရယ်။ ကျန်းမားရေးလည်း ဂရုစိုက်ဦးမှပေါ့”
ဟုပြောကာ ဘုန်းခန့်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
“ပြီးခါနီးမို့ တခါတည်း အပြီးသတ်လိုက်ချင်လို့ပါ မိန်းမရယ်”
ဘုန်းခန့် သူ၏ဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သော ချစ်ဖူးကို မကြည့်ပဲ ကွန်ပျူတာထဲမှ သူ၏အလုပ်ကိုသာ အားရုံစိုက်၍ ပြန်ပြောလိုက်သည်။
“ကိုကို ချစ်လေးတို့ကို အရင်လို ဂရုမစိုက်နိုင် ၊ အချိန်မပေးနိုင်တာ တော်တော်ကြာပြီးနော် ကိုကို”
“ချစ်ကလည်းကွာ ကိုကိုလုပ်နေတာတွေ အားလုံးက ချစ်တို့အတွက်ပဲလေ”
“ဒါတော့ဒါပေါ့ ကိုကိုရယ်။ ကိုကိုက ညတိုင်း အလုပ်တွေနဲ့ပဲ အချိန်ကုန်နေတော့ ချစ်က ကိုကိုကျန်းမားရေး ထိခိုက်မှာ စိတ်ပူလို့ပါ”
ဟု ဝမ်းနည်းပူပန်သော အသံဖြင့်ပြောပြီး ဘုန်းခန့် ပုခုံးပေါ်သို့ သူမ၏ ခေါင်းလေး မှီထားလိုက်သည်။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည် ။ အရင်လို သူမတို့ သားအမိပေါ် အချိန်မပေးနိုင်တော့ပဲ အလုပ်ကိုပဲ အာရုံစိုက် လုပ်နေမိသည်။ သမီး အမွှာလေးနှစ်ယောက် မွေးပြီး သုံးနှစ်လောက်နေတော့ အလုပ်အပ်သူတွေ များလာသည်။
နယ်ဘက်ခြမ်းမှ အလုပ်အပ်သူများလည်း ရှိလာသဖြင့် ခရီးလည်း ခဏခဏထွက်ရသည်။ လင်မယားချင်း ဆက်ဆံဖို့ ကျတော့လည်း တစ်လမှာ တစ်ကြိမ်တောင် အနိုင်နိုင်။ အခုတောင် သမီးနှစ်ယောက်က ၅ နှစ်ထဲရောက်လို့ ကျောင်းတောင် တက်နေပြီ။ အချိန်ကပဲ ကုန်တာမြန်နေလို့လား။
“ဟူး ပြီးပါပြီး ချစ်ရယ်”
လေပူတစ်ချက် မှုတ်ထုတ်၍ လုပ်လက်စ အလုပ်ကို လက်စသပ်ပြီး ဘုန်းခန့်က ချစ်ဖူးကို ပြန်ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ညနေ ၅:၀၀ ခန့်လောက်က ထိုင်ပြီး လုပ်နေသော အလုပ်က ည ၁၂:၃၀ မှပင် ပြီးတော့သည်။ ထို့နောက် သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် အိမ်ခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလေတော့သည်။
“ဆရာ နေမကောင်းဘူးလား အဆင်ပြေရဲ့လား”
ပန်းရံဆရာ ဦးအောင်မှ ရှူံ့မဲ့နေသော ဘုန်းခန့်မျက်နာကို ကြည့်၍ လှမ်းမေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ညက ညဉ့်နက်မှ အိပ်ရပြီး မနက်စောစော ထရတာကတစ်ကြောင်း၊ အရင် နေ့တွေက အိပ်ရေးပျက်ခဲ့တာတွေက တစ်ကြောင်းကြောင့် ခေါင်းထဲမှာ မူးနောက်နောက်ဖြစ်ပြီး စိတ်မကြည်မလင် ဖြစ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် ချစ်ဖူး အမြဲပြောနေတာကိုး ကျန်းမားရေး ဂရုစိုက်ဆိုတာ။
“ဟုတ်တယ် ဦးအောင်ရေ ခေါင်းနည်းနည်း မူးနေသလို ဖြစ်နေလို့ပါ”
“ဒါဆို အိမ်ပြန်နားလိုက်ပါလား ဆရာ”
“အင်း ပြန်နားလိုက်မယ် ဦးအောင်ရေ”
“ကားလည်း ဂရုစိုက်မောင်းသွားဦး ဆရာရေ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျေးဇူးပါပဲ ဦးအောင်ရေ”
ဟု ပြောကာ ကားရှိရာသို့ လှည့်ထွက်ခဲ့လေသည်။ ဦးအောင်က ဘုန်းခန့်အတွက် အားကိုးအားထားရသော လူယုံတစ်ဦးဆိုလည်း မမှားပေ။ အလုပ်နဲ့ ပတ်သတ်တာ မှန်သမျှ ဦးအောင်နှင့် စိတ်ချလက်ချ ထားခဲ့လို့ရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဘုန်းခန့် အိမ်ပြန်နားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
“ကျွီ….”
“ဟာ အရေးထဲ ကားက ဘာဖြစ်ပြန်တာလဲကွာ”
အလုပ်ဆိုဒ်မှ အိမ်သို့ရောက်ရန် မိနစ် ၃၀ ခန့် ကားမောင်းရမည်။ မိနစ် ၂၀ ခန့် မောင်းပြီးနောက် လမ်းခုလတ် တစ်နေရာတွင် ဘုန်းခန့်၏ ကားမှာ မောင်းနေရင်း ထိုးရပ်သွားသောကြောင့် တစ်ကိုယ်တည်း စိတ်ပျက်လက်ပျက် ရေရွတ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ပြီခဲ့သည့်အပတ် နယ်ဘက်သို့ ဟိုင်းဝေးခရီး မောင်းထားပြီး ပြန်ရောက်တော့လည်း အလုပ်မအားတာနဲ့ ကားကို မစစ်ဆေးဖြစ်ဘူး။ထို့ကြောင့်ထင်သည် ကားက ပညာပြလေပြီ။
“ဟယ်လို ဆရာဦးမောင်လား”
“ဟုတ်ပါတယ် ငါ့တူ ဘာကိစ္စများလဲကွယ်”
“ဦးရေ ကျွန်တော်ကား ဘာဖြစ်သွားလဲမသိဘူး ထိုးရပ်သွားလို့ အဲ့တာ လာကြည့်ပေးလို့ ရမလားဆရာ”
“ဘယ်နားမှာလဲ ငါ့တူ ဦးလာကြည့်ပေးမယ်”
“ကျေးဇူးပါ ဦးရေ နေရာကတော့ ( ) လမ်းမှာပါ”
“အေးအေး ဦးအခုလာခဲ့မယ်”
ဟုဆိုကာ ဖုန်းချသွားလေသည်။ ဦးမောင်က ဝပ်ရှော့ပိုင်ရှင် တစ်ယောက်ဖြစ်သည် ။ ကားနှင့်ပတ်သတ်ပြီး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ၏ ဝပ်ရှော့မှာပင် ပြသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မိတ်ရင်း ဆွေရင်း သဖွယ်ပင် ဖြစ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖုန်းချပြီး လက်ပတ်နာရီ တစ်ချက်ကြည့်မိသည်။ မနက် ၁၀:၀၀ နာရီ။ နောက်ဆယ်မိနစ်ခန့် စောင့်ပြီးသောအခါ ဦးမောင်က သူ့၏ တပည့်တစ်ယောက် နှင့်အတူ ရောက်လာလေသည်။
“ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ငါ့တူ”
ဟုဆိုကာ ကားဘောနပ်စ်ဖွင့်ပြီး စစ်ဆေးနေသည်။
” မသိပါဘူးဦးရေ မောင်းနေရင်း ထိုးရပ်သွားတာပဲ”
“ဘတ္ထရီငုတ်ကြောင့် ထင်တယ် ပါဝါကျပြီး ရပ်သွားတာ ဝပ်ရှော့ကို ဆွဲသွားရတော့မယ် ငါ့တူ”
“ဦး အဆင်ပြေသလိုသာ လုပ်တော့ ဦးရေ ဒါဆိုလည်း ကျွန်တော်ဆိုင်ကယ် taxi နဲ့ပဲ ပြန်လိုက်တော့မယ်”
“အေးအေး ငါ့တူ”
ဘုန်းခန့်လည်း ဦးမောင်ကို ကားသော့ပေးပြီး ဆိုင်ကယ် taxi ဌားကာ အိမ်ပြန်ခဲ့တော့သည်။
“ဒီမှာပဲ ငါ့ညီရောက်ပြီ”
ဘုန်းခန့် ခြံရှေ့ရောက်တော့ ကယ်ရီသမားကို ရပ်ခိုင်းပြီး ဆင်းလိုက်သည်။
“ဘယ်လောက်ကျလဲ ညီ”
“၁၀၀၀ ပါအစ်ကို”
ကျသင့်ငွေရှင်းပြီး ခြံထဲသို့ ဝင်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ ခြံစောင့် ဦးဘတိုးကို လှမ်းခေါ်မည်ပြုစဉ် ခြံတံခါးက သော့မပိတ်ထားသဖြင့် မခေါ်တော့ပဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
“ဦးဘတိုးက ဘယ်သွားနေတာလဲ ဈေးသွားဝယ်နေတာများလား”
ဘုန်းခန့် တစ်ကိုယ်တည်းတွေးရင်း ခြံထဲဝင်လာသည်။ ဘုန်းခန့်တို့ အိမ်က ပေ ၄၀’x၆၀’ ကို RC နှစ်ထပ်တိုက်လေး ဆောက်ထားသည်။ အိမ်နှင့်တွဲလျက် ကားဂိုထောင်မှာတော့ ခြံစောင့် ဦးဘတိုးအတွက် အခန်းတစ်ခန်းရှိသည်။
ဦးဘတိုးက ဆွေမရှိ မျိုးမရှိ တစ်ကောက်ကြွက်။ အသက် ၅၀ ခန့်ရှိပြီး သန်မာပြီး လျင်မြန်ဖြတ်လတ်တုန်း။ အသားမည်းမည်း၊ အရပ်မြင့်မြင့် အညာသား တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အလုပ်ကြိုးစား၍ လုံခြုံရေး စိတ်ချရသူလည်း ဖြစ်သည်။
ဘုန်းခန့် အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးရှေ့ ရောက်တော့ တံခါးပိတ်ထားသဖြင့် စိတ်ထဲ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားသည်။ ခြံစောင့် ဦးဘတိုးလည်မတွေ့၊ ချစ်ဖူးက ဈေးသွား ဝယ်ခိုင်းနေလို့လား။ တံခါးရှေ့ ရောက်၍ တံခါးခေါက်ပြီး ချစ်ဖူးကို လှမ်းခေါ်မည်ပြုစဉ်
” ဟင်း ဟင်း ဟင်း”
ညည်းသံ သဲ့သဲ့ကြောင့် ဘုန်းခန့် လက်တွေ တုန့်ခနဲ့ ရပ်သွားလေသည်။ ဟမ် ဘာသံလဲဟ။ သူကြားသော ညည်းသံ သဲ့သဲ့ကို သေသေချာချာ သဲသဲကွဲကွဲ မကြားရသောကြောင့် တံခါး မခေါက်တော့ပဲ တံခါးနားကပ်ပြီး သေချာ နားထောင်လိုက်လေသည်။ အသံက ဧည့်ခန်းမှလာသော အသံဖြစ်သည်။
“ဟင်း ဟင်း အား အိုး ကောင်းလိုက်တာ”
ဟင် ဒါချစ်ဖူး အသံပဲ။ ဘုန်းခန့်တစ်ယောက် ချစ်ဖူး ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲဆိုတာ သိချင်စိတ် ပြင်းပြ လာသောကြောင့် မှန်ပြတင်းပေါက်မှ တဆင့် ဧည့်ခန်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်။
“ဟင် ချစ်ဖူး”
မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ဘုန်းခန့်တစ်ယောက် အံဩ တုန်လှုပ်သွားသည်။ ဘုန်းခန့်နှင့် ချစ်ဖူးတို့၏ အိမ်ထောင်သက်မှာ ၁၀ နှစ်ခန့်ရှိပြီး တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ချစ်ခင်မြတ်နိုး စုံမက်၍ လက်ထပ် ယူထားကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုန်းခန့်မှာ အသက်မှာ ၃၇ ခန့်ရှိပြီး ချစ်ဖူးမှာ ၃၀ ဝန်းကျင် ဖြစ်သည်။ အသက်ကွာလွန်းတာက တစ်ကြောင်း၊ အရမ်းချစ်လွန်းတာက တစ်ကြောင်းကြောင့် သူမကို အလိုလိုက်ထားမိလေသည်။ အခုတော့ ချစ်ဖူး လုပ်ရပ်ကြောင့် ဘုန်းခန့်ရင်ထဲ နာကျင်ဝမ်းနည်းနေမိသည်။
“အိုး ဟင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာ”
ထိုမြင်ကွင်းကို ဘုန်းခန့် ဆက်ကြည့်ဖို့ ခွန်းအားမရှိတော့။ ဘာလုပ်လျှင် ကောင်းမည်နည်း။ ဒီအချိန်မှာ တံခါးခေါက်ပြီး ဝင်သွားလျှင်ကော။ မဖြစ်သေးပါဘူး။ သူ့စဉ်းစားရခက်နေသည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ချလိုက်ပုံရသည်။ ဘယ်သူမှ မသိခင် လာလမ်းအတိုင်း ပြန်လှည့် သွားလိုက်သည်။ ခြံပြင်ရောက်တော့ သူ၏ ဖုန်းကိုထုတ်၍ တစ်နေရာသို့ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။
“ဟယ်လို ဦးမောင် ကားရပြီးလားဗျ”
“နောက် နာရီဝက်လောက်ဆိုရပြီ ငါ့တူ ဦးလာပို့ပေးရမှာလား”
“ရပါတယ် ဦး ကျွန်တော်ပဲ လာယူလိုက်ပါ့မယ်”
“အေး အေး”
ဟုဆိုကာ ဖုန်းချသွားလေသည်။ ထို့နောက် လမ်းထိပ်ရှိ ဆိုင်ကယ် taxi ဂိတ်သို့ လမ်းလျှောက် ထွက်သွားပြီး taxi ငှားကာ ဦးမောင်ဝပ်ရှော့သို့ ထွက်ခဲ့လေတော့သည်။ ဘုန်းခန့် ကားသွားယူပြီး အိမ်မပြန်တော့ပဲ တည်းခိုးခန်းတစ်ခုသို့ သွား၍ တည်းခိုး အနားယူနေလိုက်သည်။
“ကလင် ကလင် ကလင်”
ဘုန်းခန့် ဘယ်လောက်ထိ အိပ်ပျော်သွားမှန်း မသိ။ ဖုန်းသံကြားမှ လန့်နိုးပြီး နာရီကြည့်တော့ ည ၈ နာရီခွဲတော့မည်။ အိပ်ပျက်ညတွေများပြီး စိတ်ဖိစီးမှုတွေကြောင့် အိပ်ပျော်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုန်းခန့်ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်သည်။
“ဟယ်လို ချစ်”
“ကိုကို ဘယ်မှာလဲ”
“ကိုကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့ အလုပ်အပ်သူ တစ်ယောက်ကို သွားတွေ့နေတာ ဘာဖြစ်လို့လဲချစ်”
“ည ၉ နာရီထိုးတော့မယ် ကိုကို ပြန်မလာသေးတော့ စိတ်ပူလို့ မေးကြည့်တာပါ”
“ခဏနေ ပြန်လာတော့မှာပါ စိတ်မပူနေနဲ့တော့နော် ချစ်”
“အင်းပါ ဒါဆိုဒါပဲနော် ကိုကို”
ဟုဆိုကာ ဖုန်းချလိုက်လေသည်။ ချစ်ဖူး စိတ်ထဲတွင်လည်း ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေသည်။ အရင်ကဆို ညနေ ၅ နာရီဆို ကိုကို ပြန်လာနေကျဖြစ်သည်။ နောက်ကျမည်ဆိုလျှင်လည်း ကြိုတင် ဖုန်းဆက်ပြောလေ့ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိတ်ပူ၍ ကိုကို အလုပ်ရုံးဖုန်းကို ဆက်၍ မေးကြည့်ရာ မနက် ၁၀ နာရီခန့်က နေမကောင်းသဖြင့် ပြန်သွားကြောင်းပြောသည်။
ကိုကိုက သူအလုပ်လုပ်နေချိန် ဖုန်းဆက်လျှင် မကြိုက်သောကြောင့် သူ့ရုံးဖုန်းကို ဆက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ခုနက ဖုန်းဆက်မေးတော့ ကိုကိုပြောတာ တစ်မျိုး။ ချစ်ဖူး စဉ်းစားရင်း ခေါင်းရှုပ်လာသည်။ ထိုအချိန်သာ ကိုကို အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ အမှန်ဆိုရင်။ အို မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ။ ကိုကို ပြန်လာတယ်ဆို ကားဟွန်းသံ ကြားရမှာပေါ့။ ချစ်ဖူးတစ်ယောက် တစ်ကိုယ်တည်း ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ပြီးတွေးရင်း ရင်လေးနေမိသည်။ ထိုစဉ်
“တီ တီ တီ”
“ကိုကို့ကားသံကြားတယ် ပြန်လာပြီထင်တယ်”
ချစ်ဖူး စိတ် မလုံမလဲဖြင့် ဧည့်ခန်းမှထကာ အိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့သွားပြီး ဘုန်းခန့် ကားဝင်လာတာကို ကြည့်နေမိသည်။ ဘုန်းခန့်က တစ်ခါတည်း ကားကို ဂိုထောင်ထဲ မောင်းဝင်သွားသည်။ ပြီးနောက် ချစ်ဖူးဆီသို့ လျှေက်လာပြီး
“ကလေးတွေ အိပ်ကုန်ပြီးလားချစ်”
“စောစောလေးကပဲအိပ်သွားတယ်”
ချစ်ဖူး ဘုန်းခန့်ကို အကဲခတ်ကြည့်သည်။ ကိုကိုက ပုံမှန် အတိုင်းပင်။ မနက်က အိမ်ပြန်မလာခဲ့ဘူး ထင်သည်။ ချစ်ဖူးတစ်ယောက် အခုမှပင် စိတ်သက်သာရာ ရတော့သည် ။ ဘုန်းခန့်မှာတော့ ဘာမှမဖြစ်သလို ပုံမုန်အတိုင်း နေနေပေမဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ ခံစားချက်ပေါင်း များစွာနှင့်။
“ကိုကို ရေအရင်ချိုးမှာလား ထမင်းအရင်စားမှာလား”
“ရေအရင်ချိုးမယ် ထမင်းမစားတော့ဘူး အပြင်က စားလာလို့”
ဟုဆိုကာ ချစ်ဖူး၏ခါးကိုဖက်၍ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ ပြီးနောက် ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ဘုန်းခန့် ရေချိုးနေတော့သည်။ မနက်က အကြောင်း စဉ်းစားရင်း ဘုန်းခန့် တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်ပေ။ ချစ်ဖူးနှင့် ဦးဘတိုး ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ။ ဘယ်အဆင့်ထိ ရောက်ကုန်ပြီလဲ။ ဘယ်အချိန်က စဖြစ်နေကြတာလဲ။
ဧည့်ခန်း မှန်ပြတင်းပေါက်ကို ကျောပေး၍ ဆိုဖာနောက်မှီကို ကိုင်ကာ ထမိန်လှန်ပြီး ဖင်ကုန်းနေသော ချစ်ဖူး၏ စောက်ဖုတ်ကို ဦးဘတိုးက ယက်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ချစ်ဖူး၏ ဖြူဖွေး စွင့်ကားနေသော ဖင်နှစ်တုံးကို ကိုင်ကာ နီရဲပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေသော မြင်ကွင်းက ဘုန်းခန့် မျက်လုံး မှိတ်လိုက်တိုင်း အမြင်အာရုံမှာ ပေါ်ပေါ်လာနေသည်။ နောက်ပြီး ဘာတွေဆက်ဖြစ်ကြလဲ။ စဉ်းစားရင်း အာခေါင်ပင် ခြောက်လာသည်။
တစ်ခုခုကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီး နှမြောတသ ဖြစ်နေရသလိုနှင့် တစ်ခုခုကို ကျေနပ် အားရသလို ခံစားနေရပြန်သည်။ ဘုန်းခန့်တစ်ယောက် မိမိစိတ်ကို မိမိ နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေတော့သည်။ တွေးရင်း တွေးရင်း တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်။ နေ့လည်က အိပ်ထားသောကြောင့်လည်း ပါမည်ထင်သည်။
မျက်လုံးမှိတ်၍ စဉ်းစားနေလိုက်တာ မနက် သုံးနာရီပင် ထိုးတော့မည် ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ် အိပ်ပျော်နေသော ချစ်ဖူးမှာ လူးလွန့်လာပြီး ထထိုင်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်ကာ အိမ်နောက်ဖေးဘက်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။
ဘုန်းခန့်တစ်ယောက် အံဩသွားလေသည်။ ညကြီး အချိန်မတော် ချစ်ဖူးတစ်ယောက် ဘယ်သွားပြီး ဘာသွား လုပ်ပါလိမ့်။ အပေါ့အပါးသွားတာ ဆိုလျှင်လည်း အိမ်ခန်းထဲမှာပင် အိမ်သာရေချိုးခန်းက တွဲလျက်။ သိချင်စိတ်က ထိန်းမရတော့ ။
၁၀ မိနစ်ခန့်ကြာတော့ ဘုန်းခန့် မီးဖိုချောင်ဘက်သို့ ထွက်ကြည့် လိုက်သည်။ ချစ်ဖူးကို မတွေ့။ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကလည်း ဖွင့်လျက်။ သူ ဘာမှစဉ်းစားမနေတော့၊ နောက်ဖေးပေါက်မှ ဆင်းပြီး ကားဂိုထောင်နှင့် ကပ်လျက် ဦးဘတိုး အခန်းဆီသို့ ခြေသံလုံလုံဖြင့် လျှောက်သွားလိုက်သည်။ အပြင်မှာတော့ မီးမထွန်းထား၍ မှောင်နေပေမယ့် ဦးဘတိုး အခန်းတွင်း၌ ညအိပ်မီးလေး ထွန်းထားသောကြောင့် အခန်းတွင်း၌ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရလေသည်။
“ဟင် ချစ်ဖူး”
ချစ်ဖူးတစ်ယောက် ဦးဘတိုးလီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေသည်။ ဦးဘတိုးက ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက် အိပ်နေပြီး ချစ်ဖူးက ဦးဘတိုး၏ ခြေရင်းဘက်၌ ဖင်ကုန်းပြီး လီးစုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်ပေါ်၌ အဝတ်အစားများ မရှိကြတော့ပေ။ ဘုန်းခန့်ဘက်က ကြည့်လျှင် ဘေးတစောင်း အနေအထား မြင်ကွင်းမို့ ဦးဘတိုးလီးကို ကောင်းစွာမြင်နေရသည်။
ဦးဘတိုးလီးမှာ ၆ လက်မခန့် ရှည်ပြီး လုံပတ် တော်တော် တုတ်သည်။ ဘုန်းခန့်လီးထက် အနည်းငယ် ပိုတုတ်သည်။ ချစ်ဖူးက လီးစုပ်ရင်း မောလာသဖြင့် သူမပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဦးဘတိုးကို လှမ်းမေးလိုက်လေသည်။
“ကောင်းလား ဦး”
“ကောင်းတာပေါ့ ကလေးရယ်။ ဦးလည်း မိန်းမဆုံးပြီး ကတည်းက ဒီလို မခံစားရတာကြာပြီးလေ။ ဒီညတော့ ကလေးကို ဦးလိုးခွင့်ရပြီလား”
“အင်းပါ ဦးရယ်။ ဒီညတော့ ဦးကို လိုးခွင့်ပေးတော့မှာပါ”
“ကလေးရယ်”
ဟုဆိုကာ 69 ပုံစံပြောင်းပြီး လီးပြန်စုပ်နေတော့သည်။ ဦးဘတိုးလည်း ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးလေတော့သည်။
ချစ်ဖူးက ဦးဘတိုးနဲ့ အလိုးမခံရသေးဘူးပေါ့။ ဒီည လိုးကြတော့မှာပေါ့။ ဒါဆို ဦးဘတိုးနှင့် ချစ်ဖူးက ဒီလိုဖြစ်တာ မကြာသေးပုံပင်။ ဘုန်းခန့်တွေးရင်း ချစ်ဖူးတို့ကို ကြည့်နေသည်။ ရင်ထဲတွင်လည်း နှမြောသလို ဝမ်းနည်းသလိုနှင့် တစ်ဖက်တွင်လည်း သွေးသား ဆူပွက်ပြီး ကာမစိတ် နိုးကြွလာသလို ခံစားနေရသည်။ လီးကလည်း မတရား တောင်လာနေသည်။ ဘုန်းခန့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို နားမလည်းနိုင်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။
၁၀ မိနစ်ခန့် ကြာပြီးနောက် ချစ်ဖူးက ဦးဘတိုးဘေးတွင် အိပ်ချလိုက်လေသည်။ ဦးဘတိုးကမူ ထ၍ ချစ်ဖူး ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ထိုင်၍ နေရာယူလိုက်သည်။ ပြီးနောက် မဲမဲတုတ်တုတ် ဒစ်ဖူးကား ထောင်မတ်နေသော သူ၏လီးကြီးကို အရည်ရွှဲနေသော ချစ်ဖူး၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝတွင် တေ့ထားလိုက်ပြီး
“ကလေးကို ဦးလိုးတော့မယ်။ ကလေး အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား”
“လိုးပါတော့ ဦးရယ်။ ချစ်ဖူး တအား အလိုးခံချင်နေပြီ”
ဟု ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။ ချစ်ဖူးသည် ရိုးရိုးအေးအေး နေတတ်သူဖြစ်ပြီး သူတပါး အပေါ်ကိုလည်း ကြင်နာသနားတတ်ကာ အားနာတတ်သူလည်း ဖြစ်သည်။ အရှက် အကြောက်လည်း ကြီးသည်။ လိင်ကိစ္စနှင့် ပတ်သတ်လျှင် ပိုဆိုးသည်။ ဘုန်းခန့်၏ လီးကိုပင် မစုပ်ပေးဘူးပေ။
ယခု မြင်နေရသော ချစ်ဖူးသည် အရင်က ချစ်ဖူးမှ ဟုတ်ရဲ့လားဟုပင် ဘုန်းခန့် တွေးနေမိသည်။ ဘုန်းခန့်က တောင်နေသော သူ၏လီးကို ပုဆိုးအပြင်ဘက်မှ ကိုင်ကာ ဂွင်းထုရင်း ဦးဘတိုး လိုးတော့မည့် သူ့၏ မိန်းမချစ်ဖူးကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ကြည့်နေသည်။
ဘုန်းခန့် သူ့အလုပ်နှင့်သူ ရှုပ်နေသည်။ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ချစ်ဖူး ဝမ်းနည်းသလို ခံစားရသည်။ ညားခါစကလို သူမအပေါ် ဂရုစိုက်မှုတွေ ၊ ချစ်ခင်ကြင်နာမှုတွေ မရှိတော့ပဲ အလုပ်ကိုပင် ကုန်းရုန်းလုပ်နေသည်။ မိသားစုနှင့်လည်း အရင်လို နွေးထွေးမှု မရှိတော့ပဲ မိုးလင်းအလုပ်သွား မိုးချုပ်ပြန်လာ၊ ပြန်ရောက်ရင် လည်း မနား၊ ဧည့်ခန်းတွင် ကွန်ပျူတာတစ်လုံးနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေတတ်သည်။
ပြောပြန်လျှင်လည်း ‘ကိုကိုလုပ်နေတာ ချစ်ဖူးတို့အတွက်ပဲ’ ဟု ပြန်ပြော တတ်လေသည်။ ချစ်ဖူးလည်း အသွေးအသားနှင့် လူသား တစ်ယောက်ပင်။ ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်း ခံစားချင်သည်။ သို့ပေမယ် ဘုန်းခန့်က အချိန်မပေးနိုင် ။ တစ်လတစ်ကြိမ်တောင် အနိုင်နိုင်။ လိင်ဆက်ဆံရင်လည်း ခဏလေးနှင့် ပြီးပြီးသွားသောကြောင့် ချစ်ဖူးမှာ ဆန့်တငင်ငင်။ ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ မခံစားရပေ။
ဘုန်းခန့်က နယ်ဘက်သို့ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် မကြာခဏဆိုသလို သုံးလေးရက်အိပ် ခရီးလည်း သွားရတတ်သေးသည်။ ထိုအချိန် မျိုးတွင် ဦးဘတိုးနှင့် သူမတို့သားအမိသာ ကျန်ခဲ့၍ ဦးဘတိုးကိုသာ အားကိုးရလေတော့သည်။ ဒီလိုနှင့် ဘုန်းခန့် နယ်ဘက်သို့ ခရီးသွားနေချိန်တွင် ဖြစ်သည်။
“မမလေး မမလေးရေ ”
ဦးဘတိုး ချစ်ဖူးကိုခေါ်၍ အိမ်ထဲဝင်လာစဉ် ဧည့်ခန်း၌ အိပ်ပျော်နေသော ချစ်ဖူးကိုတွေ့၍ ဆက်မခေါ်တော့ပဲ အပေါက်ဝတွင် ရပ်၍ သူမကို ကြည့်နေမိသည်။ ချစ်ဖူးက အိမ်ပေါက်ဝကို ကျောပေး၍ ဆိုဖာပေါ်၌ အိပ်ပျော်နေသည်။ သူမ၏ လုံးဝန်း တင်းကားနေသော ဖင်နှစ်တုံးက မိန်းမနှင့် ကင်းကွာနေတာ ကြာပြီးဖြစ်သော ဦးဘတိုး၏ ရာဂစိတ်ကို နိုးဆွနေသလိုပင်။
ဦးဘတိုး၏ စိတ်ရိုင်းများကား ထိန်းမရတော့ပေ။ သူသည် အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်၍ သူမဆီသို့ လျှောက်လာသည်။ ထို့နောက် သူမ၏ လုံးဝန်း တင်းကားနေသော ဖင်တုံးကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ချစ်ဖူးကား နည်းနည်းမှမလှုပ် အိပ်မောကျနေသည်။ ညက ဘုန်းခန့် ခရီးသွားရမည်ဆိုသဖြင့် လိုအပ်သည်များ ပြင်ဆင်ပေးနေရ၍ ညဉ့်နက်မှ အိပ်ရသည်။ မနက်ကျတော့လည်း စောစောထပြီး ကလေးတွေ ကျောင်းသွားဖို့ အတွက် ပြင်ဆင်ပေးရပြန်သည်။ ထို့ကြောင့် လည်း ချစ်ဖူး ပင်ပန်း၍ အိပ်မောကျနေခြင်းဖြစ်သည်။
ဦးဘတိုးက ပွတ်သပ်နေရုံဖြင့် အားမရတော့ပေ။ သူမ၏ ထမိန်အောက်စကို ကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လှန်တင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ပင်တီ အဖြူရောင်လေး ဝတ်ထားသော သူမ၏ ဖင်နှစ်တုံး ပေါ်လာသည်။
ဦးဘတိုး ဘာမှစဉ်းစားမနေတော့။ တဆက်တည်း သူမ၏ ပင်တီလေးကိုပါ ပေါင်လည်လောက်ထိ ဆွဲချလိုက်သောကြောင့် သူမ၏ ဖြူဖွေးပြီး တင်းကားနေသော ဖင်နှစ်တုံးနှင့်အတူ စဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးပါ ပေါ်လာတော့သည်။ ဦးဘတိုး တွေဝေမနေတော့။ သူမ၏ ဖင်နှစ်တုံးကြားထဲ မျက်နှာအပ်၍ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးလေတော့သည်။ခဏကြာသော်
“အဟင်း ဟင်း”
ချစ်ဖူးဆီမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့ ထွက်လာသည်။ သူမ အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာပြီး သူမ၏ အနောက်ဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။ ဦးဘတိုးကို မြင်တော့မှ ထိတ်လန့်ကာ သူကို တွန်းဖယ်၍ ထထိုင်လိုက်ပြီး
“ဦးဘတိုး ဒါဘာလုပ်တာလဲ”
ဟု ထိတ်လန့်တကြား မေးလိုက်သည်။ ဦးဘတိုးလည်း ရုတ်တရက်မို့ ပြင်ဆင်ချိန်မရကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်ကျသွားသည်။ ဦးဘတိုးက ရုတ်တရက်မို့ ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်ကာ ချစ်ဖူးမျက်နှာကို ကြည့်၍ ဘာပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေ သည်။ ထို့နောက် ဦးဘတိုးက သတိဝင်လာပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ကာ
“မမလေး ခွင့်လွှတ်ပါ ဦးစိတ်မထိန်းနိုင်လို့ ဖြစ်သွားတာပါ”
ဟုဆိုကာ မျက်နှာငယ်လေးနှင့် ရှစ်ခိုးတောင်းပန်နေ လေသည်။ ချစ်ဖူးမျက်နှာက အံဩခြင်း၊ ထိတ်လန့်ခြင်း ၊ ရှက်ရွံခြင်း ၊ ဒေါသထွက်ခြင်း တို့ကြောင့် အနည်းငယ် တင်းမာနေသည်။ သူတစ်ပါးအပေါ် ကြင်နာသနားတတ်သူ ၊ အားနာတတ်သူပီပီ ဒူးထောက်၍ သူမကို ရှစ်ခိုးတောင်းပန်နေသော ဦးဘတိုးကို ကြည့်ကာ စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြေလျှော့ပြီး
“ဘာလို့ ဒါမျိုးလုပ်ရတာလဲ ဦးဘတိုး”
ဟု မေးလိုက်လေသည်။
“မမလေးက အရမ်းလှလို့ပါ”
“ဟင်”
ထင်မှတ်မထားသော အဖြေကြောင့် ချစ်ဖူးမျက်နှာ ရှက်သွေးဖြာသွားသည် ။ ဒါကို ဦးဘတိုး တွေ့လိုက်သောကြောင့် အခွင့်ကောင်းယူကာ
“ဟုတ်တယ်လေ မမလေးက အရမ်းလှတော့ ဘယ် ယောကျာ်းမဆို ဦးလို လုပ်မိကြမှာပဲ။ မမလေးကို ကလေးနှစ်ယောက်အမေပါလို့ ပြောရင်လည်း မသိတဲ့ သူတွေဆို ယုံမှာ မဟုတ်ဘူး။ မမလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးစားက တစ်ဖက်သားကို ဆွဲဆောင်လွန်းတယ်။ ဦးဆိုရင် မမလေးရဲ့ ဖင်နှစ်တုံးကို မှန်းပြီး အာသာဖြေတာ နေ့တိုင်းပဲ”
ဟု သာသာလေး ပြောပေးလိုက်သည်။ ဦးဘတိုး စကားကို ကြားပြီးနောက် စောစောက စောက်ဖုတ် အယက်ခံထားရတာက တစ်ကြောင်း ၊ မျက်နှာငယ်လေးနှင့် ရှစ်ခိုး တောင်ပန်းနေသော ဦးဘတိုးကို သနား၍ စိတ်လျှော့လိုက်တာက တစ်ကြောင်း ကြောင့် သူမ၏ ကာမစိတ်လေး နိုးထလာသလို ခံစားလာရသည်။
“ဦး တောင်းပန်ပါတယ် မမလေး။ ဒီအကြောင်းတွေကို ဘယ်သူကိုမှ မပြောပါနဲ့။ ဆရာကိုလည်း မတိုင်ပါနဲ့။ မမလေး ခိုင်းတာမှန်သမျှ ဦးလုပ်ပေးပါ့မယ်”
မျက်နှာငယ်လေးနှင့် တောင်ပန်းနေသော ဦးဘတိုးကို ကြည့်၍ ချစ်ဖူး သနားသွားသည်။
“ဦး ချစ်ဖူးခိုင်းတာ ဘာမဆို လုပ်ပေးမှာလား”
“လုပ်ပေးပါ့မယ် မမလေး”
ချစ်ဖူး ထိုင်နေရာမှထကာ ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ပင်တီကိုပါ တခါတည်း ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဆိုဖာပေါ်တွင် ပြန်ထိုင်ကာ ပေါင်ကားထားလိုက်ပြီး
“ဦး ဒီနားကိုလား”
ဟုဆိုကာ ဦးဘတိုးကို ခေါ်လိုက်လေသည်။ ဦးဘတိုး တစ်ချက် ကြောင်သွားသည်။ ချစ်ဖူးက သူကို မဆူမငေါက်သည့်အပြင် ယခုလို နေအထားနှင့် အနားလာရန် ခေါ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။
“ဦးဘတိုး ဘာကြည့်နေတာလည်း ဒီနားလာလို့”
ချစ်ဖူးက စိတ်မရှည်သော လေသံဖြင့် ထပ်ခေါ်တော့မှ ဦးဘတိုး ချစ်ဖူးအနားသို့ လေးဘက်ထောက်၍ သွားတော့သည်။ မိန်းမနှင့် ကင်းကွာနေတာ ကြာပြီဖြစ်သော ဦးဘတိုးကို ချစ်ဖူး ကိုယ်ချင်းစာမိသည်။ မိမိသည်ပင် ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ မခံစားရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။
ဦးဘတိုး ချစ်ဖူး စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ပြီး ကာမစိတ်များ ပြန်လည် နိုးထလာသည်။ အမွှေးပါးပါးလေးနှင့် နှုတ်ခမ်းသားလေး နီရဲ၍ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့လေး ဖြစ်နေသော ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ကို စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
“လှလိုက်တာ မမလေးရာ”
သူမ စောက်ဖုတ်ကို ရမ္မက်လွှမ်းသော အကြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သောကြောင့် ချစ်ဖူး မျက်နှာထူပူပြီး ရှက်သွေးဖြာသွားလေသည်။
“အို”
ဦးဘတိုး ချစ်ဖူး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ လျှာအပြားလိုက်ဖြင့် အောက်ကနေ ပင့်ယက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ လျှာထိုးထည့်ကာ ကလိပြီး ယက်ပေးနေလေတော့သည်။
“အား ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ဟင်းဟင်း”
ချစ်ဖူးက ဦးဘတိုး ခေါင်းကိုခေါင်ကာ ဖင်ကို ကော့ကော့ ပေးသည်။ ဦးဘတိုးလည်း ချစ်ဖူး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မကိုင်ကာ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးလေသည်။
” အား ဦး ချစ်ဖူးပြီးတော့မယ်။ အား ဟင်းဟင်း လုပ်ထား။ ဦး လုပ်ထား အားးးး”
ချစ်ဖူး စောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားသည်။ ဦးဘတိုးလည်း ချစ်ဖူး၏ စောက်ရည်များပါမကျန် ကုန်အောင် ယက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဦးဘတိုး ထရပ်ကာ လုံချည်ချွတ်မည်ပြုစဉ်
“ဟမ် ဦး ဘာလုပ်မလို့လဲ”
ဟုမေးကာ ထမိန်ကောက်ဝတ်၍ ဆိုဖာပေါ်မှာ ပုံစံပြင်ထိုင်လိုက်လေသည်။
“ကလေးက ပြီးသွားတော့ ဟုတ်တာပေါ့။ ဦးက ဒီမှာ တန်းလန်းကြီးလေ”
ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူးကို ကလေးဟု ပြောင်းခေါ်ရင်း အတွင်းခံထဲ၌ တောင်၍ ဖောင်းထွက်နေသော သူ့၏လီးကို မေးငေါ့ပြရင်း ပြောလိုက်သည်။
“ချစ်ဖူး အလိုးတော့ မခံချင်သေးဘူး။ ကိုကို့အပေါ် သစ္စာဖောက်သလို ဖြစ်မှာစိုးတယ်။ အခုတောင် လွန်နေပြီ”
ချစ်ဖူးမှာ အလိုးခံချင်နေသော်လည်း ဘုန်းခန့်၏ မျက်နှာကို မြင်ယောင်လာပြီး မိမိ၏ လုပ်ရပ်အတွက် နောင်တရသလို ခံစားနေမိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဦးဘတိုးကို တောင်ပန်းသော လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ဒါဆိုလည်း ဦးလီးကို စုပ်ပေးပါလား ကလေးရယ်”
“ချစ်ဖူး လီးမစုပ်တတ်ဘူး။ ကိုကို့လီးတောင် မစုပ်ပေးဖူးဘူး”
“ဦးသင်ပေးမှာပေါ့ ကလေးရယ်”
ဦးဘတိုး လုံချည်ချွတ်ချကာ အတွင်းခံထဲမှ သူ၏လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ချစ်ဖူးနားတွင် ရပ်နေလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးမှာ အကြော ပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တောင်နေသော သူ၏လီးကို ကြည့်၍ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ မဲနက်ပြီး ကိုကို့လီးထက် အနည်းငယ် ကြီးပြီး တုတ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။
” ကလေး ပါးစပ်ဟလေ”
ချစ်ဖူး ပါးစပ်ဟ၍ ဦးဘတိုးလီးကို ငုံလိုက်သည်။ ပြင်းရှရှ လီးအနံ့ကြောင့် သူမမျက်နှာ ရှုံမဲ့ပြီး ဦးဘတိုး လီးကို ချက်ချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။
“လီးအနံ့က နံလိုက်တာ ချစ်ဖူးမခံနိုင်ဘူး”
“အစမို့လို့ပါ နောက်ဆို အကျင့်ဖြစ်သွားမှာပါ လာပါကလေးရယ်”
ဦးဘတိုး ချစ်ဖူးခေါင်းကို ကိုင်ကာ လီးကို သူမ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ပြန်ထည့်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေသည်။ အစတစ်ချက် မခံနိုင်ပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူမ ကျင့်သားရပြီး ဦးဘတိုး လီးကို လက်တဖက်ကကိုင်၍ စုပ်ပေးနေမိတော့သည်။
ထိုအချိန်မှစ၍ ဘုန်းခန့် မရှိချိန်နှင့် ကလေးတွေ ကျောင်းသွားနေချိန်ဆိုလျှင် ဦးဘတိုးနှင့် သူမ လီးစုပ်လိုက် စောက်ဖုတ်ယက်လိုက်ဖြင့် ကာမအရသာကို ခံစားနေကြလေသည်။ ချစ်ဖူးကာ အလိုးတော့ မခံသေးပေ။
“အိုး ကောင်းလိုက်တာ”
ချစ်ဖူးသည် ဆိုဖာနောက်မှီကို ကိုင်ကာ ဖင်ကုန်းနေပြီး ဦးဘတိုးက ယက်ပေးနေသည်။ ဧည့်ခန်း မှန် ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် သူတို့နှစ်ဦးကို ကြည့်ပြီး လှည့်ထွက်သွားသော သူကိုမူ သူတို့နှစ်ဦးလုံး သတိမထားမိလိုက်ပေ။
“အားး”
“နာသွားလား ကလေးရယ်”
ဦးဘတိုးလီးကြီး ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်သည် ။ ဒစ်ထိပ်ဖူးလေး ဝင်ရုံရှိသေး ချစ်ဖူး နာလို့ အော်သောကြောင့် ဆက်မထိုးထည့်ပဲ ခဏရပ်လိုက်သည်။
“အင်း နည်းနည်းနာတယ် ဦး။ ချစ်ဖူးက အလိုးမခံရတာ ကြာပြီးလေ။ နောက်ပြီး ဦးလီးက ကိုကိုထက်ကြီးတာကို”
“ဒါဆို ဦးဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးမယ်။ ခဏတော့ ကြိတ်ခံလိုက်နော်။ လီးဝင်သွားရင် ကောင်းသွားမှာပါကွယ်”
ဦးဘတိုးက သူ၏လီးကြီးကို သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း အားစိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည်။
“အား”
ဦးဘတိုးလီးကြီး တဆုံးဝင်သွားလေသည်။
“နာသေးလား”
“အင်း နည်းနည်းပဲ နာတော့တယ်”
ဦးဘတိုးလည်း ချစ်ဖူး စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ၏ လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပုံမှန်လိုးနေတော့သည်။ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ ပိုမိုထွက်ကျလာသဖြင့် လိုးရတာ ပိုကောင်းလာသည်။
” အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်။ ဒီလိုမခံစားရတာကြာပြီ အားး ဆောင့်ထည့် ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်လေး ကွဲသွားပါစေ ဆောင့်ထည့် ဦးရေ အားး ဟင်းဟင်းး”
“ဦးလည်းတူတူပါပဲ ကလေးရယ်။ မိန်းမ ဆုံးပြီး ကတည်းက မလိုးရတော့တာ။ အခု ကလေးစောက်ဖုတ်လေးကို လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲကွယ် စီးပိုင်နေတာပဲ”
ပြောရင်း ဦးဘတိုး လိုးဆောင့်ချက်တွေက အားပါပြီး ပိုမြန်လာသည်။ ဘုန်းခန့်လည်း ကြည့်ရင်း သွေသားဆူပွက်ပြီး ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာကာ ဂွင်းထုနေလေသည်။ ခဏကြာတော့ ဦးဘတိုး သူ၏လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
” ကလေး ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး ဖင်ကုန်းပေးပါလား။ ဦး အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချင်တယ်”
ဟုပြောပြီး ဦးဘတိုး ကုတင်အောက်ဆင်းလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးလည်း အောက်ဆင်းကာ ကုတင်စွန်းကိုကိုင်၍ ဖင်းကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူးနောက်မှနေ၍ ဖင်နှစ်တုံးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ချစ်ဖူး၏ ခါးကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးသောအခါ လီးဆွဲထုတ်ပြီး ခဏရပ်ကာ
“ကလေး ပက်လက်လှန်လိုက်ပါလား။ ကလေးမျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်တယ်”
ချစ်ဖူးလည်း ကုတင်စွန်းနားမှာပင် ဒူးထောင်ပေါင်ကား၍ ပက်လက် လှန်လိုက်သည်။ ဦးဘတိုးက ကုတင်အစွန်းပေါ်တက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပင့်မ၍ စောက်ရည်ရွှဲနေသော စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးထိုးသွင်းကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ အခုမှပင် ဘုန်းခန့် သူ၏မိန်းမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဦးဘတိုး၏ လီးဝင်တာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရတော့သည်။
ဦးဘတိုး လီးမဲမဲကြီးက ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲတွင် ပြည့်ကြပ်နေသည်။ ထိုးသွင်းလိုက်လျှင် နီရဲနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားမှာ လိပ်ဝင်သွားပြီး လီး ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်လျှင် လိပ်ပြီး မြင်ကွင်းက ဘုန်းခန့်ကို စိတ်ပိုကြွစေသည်။
“ဦးရယ် အားး ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေး ချစ်ဖူး ပြီးတော့မယ် အားး ဟင်းဟင်း”
“ဦးလည်း ထွက်တော့မယ် ကလေးရယ် အားးးး ထွက် ထွက် ထွက်ပြီး အားး”
ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲ၌ လရည်များ ပန်းထည့်ကာ ပြီးလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးလည်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားလေသည် ။ ဘုန်းခန့်လည်း လုံချည်ထဲ၌ပင် လရည်ထွက်ကာ ပြီးသွားလေသည်။ ဦးဘတိုးက စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်ကာ ချစ်ဖူးဘေးတွင် အိပ်ချလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်များနှင့်အတူ ဦးဘတိုး လရည်များပါ စီးထွက်ကျလာကုန်သည်။
ချစ်ဖူး ခဏမှိန်းနေပြီးနောက် အဝတ်အစားများ ကောက်ဝတ်လိုက်သည်။ ဦးဘတိုးက ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် ပက်လက်လှန် မှိန်းနေတော့သည်။ မနက် ၄ နာရီပင် ထိုးတော့မည်။ ဘုန်းခန့် ချစ်ဖူးမထွက်လာခင် မိမိအိပ်ခန်းသို့ အရင်ပြန်ကာ အိပ်နေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ချစ်ဖူး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်၍ အိပ်နေသော ဘုန်းခန့်ကို ကြည့်နေမိသည်။
ပြီးနောက် မျက်နှာကို လက်ဖဝါးနှင့်အုပ်ကာ တိုးတိုးလေး ငိုကြွေးနေသည်။ သူမ လုပ်ရပ်အတွက် အပြစ်ရှိသလို ခံစားနေရသည် ။ သွေးသားဆန္ဒကြောင့်သာ မနေနိုင်လို့ ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံပေမယ့် သူမချစ်တာ ဘုန်းခန့် တစ်ယောက်တည်းပင်။
ဒီကိစ္စကို ဘုန်းခန့် သိသွားလျှင်ကော သူမတို့ အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲသွားနိုင်မလား။ ခွင့်လွှတ်ပေးနိုင်ပါ့မလား။ သူမက နောက်ထပ် ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးမခံတော့ဘူးလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အာမခံနိုင်လား။ အခုတောင် အလိုးခံလို့ မဝသေး၊ ထပ်ခံချင်သေးသည်။ တွေးရင်း ချစ်ဖူးရင်ထဲ ပူလောင်လာသည်။
တရှုံ့ရှုံ့ငိုသံ တိုးတိုးလေးကြောင့် ဘုန်းခန့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာမှ ထထိုင်ကာ ယခုမှ အိပ်ယာနိုးပြီး ဘာမှမသိသူ တစ်ယောက်လို ချစ်ဖူး ပုခုံးကိုကိုင်၍ စီုးရိမ်ပူပန်သော အသံဖြင့်
“ချစ် ဘာဖြစ်လို့ ငိုနေတာလဲ”
ဟု ကြင်နာစွာ မေးလိုက်လေသည်။ ရုတ်တရက် မိမိပခုံးကို ကိုင်ကာ မေးလိုက်သော ဘုန်းခန့်၏ အသံကြောင့် ချစ်ဖူး ထိတ်လန့်သွားသည်။ မဟုတ်တာ လုပ်ထားသူ တစ်ယောက်မို့ မလုံမလဲဖြစ်ကာ ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိဖြစ်နေသည်။
“အိမ်မက်ဆိုး မက်လို့လား ချစ်”
“အင်း ဟို ဟုတ် ကိုကို”
ဘုန်းခန့်က သူမ ဖြေရခက်နေမှာ ကြိုသိ၍ စကားလမ်းကြောင်းပေးလိုက်သည်။ ချစ်ဖူးလည်း အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ ပြန်ဖြေရင်း အငိုရပ်ကာ မလုံမလဲဖြင့် ဘုန်းခန့် ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်၍ ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဘုန်းခန့်လည်း သူမကို အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။
“အိမ်မက်မက်တာ ငိုစရာလား ချစ်ရယ်။ လာ အိပ်ရအောင်”
နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ဦးကို တစ်ဦးဖက်ကာ အိပ်ချလိုက်သည် ။ ဘုန်းခန့် ချစ်ဖူးကို အပြစ်မဆိုချင် ။ အလုပ်ကိုပဲ အာရုံထားပြီး သူမအပေါ် ဂရုမစိုက်မှုတွေကြောင့် အခုလိုဖြစ်တာဟု မိမိကိုယ်ကိုပင် အပြစ်တင်နေမိသည်။ နောက်ထပ် ဦးဘတိုးနှင့် ချစ်ဖူး လိုးဖြစ်ကြရင်ကော ။ အတွေးနှင့်ပင် ဘုန်းခန့် လီးတောင်လာသည်။
မိမိစိတ်ကို မိမိနားမလည် ။ ကိုယ့်မိန်းမကို သူစိမ်းယောကျာ်းလိုးတာ မနာလို ဒေါသဖြစ်ရမယ့်အစား အဘယ်ကြောင့် ကာမစိတ်ထကြွကာ လီးတောင်လာရသလဲ ။ စစ တွေ့ချင်းတုန်းက ကြွေကွဲ ဝမ်းနည်းစိတ် ဖြစ်ပေမယ့် ဦဘတိုးနှင့် လိုးတာတွေ့ပြီး သူ့စိတ်တွေ ပြောင်းလဲကုန်သည် ။ တွေးရင်း ကာမစိတ်တွေလည်း ထကြွလာသည် ။ ချစ်ဖူးကိုကြည့်တော့ အိပ်ပျော်နေလေပြီး ။ ရှေ့ဆက် ဘာတွေလုပ်ရမှာလည်း တွေးရင်း ဘုန်းခန့်လည်း အိပ်ပျော်သွားလေသည်။
ဦးဘတိုး ခြံထဲတွင် အပင် ရေလောင်းရင်း နေမထိ ထိုင်မသာ ဖြစ်နေသည် ။ အရင်ကဆိုရင် မနက် ၇ နာရီ ထိုးလျှင် ဘုန်းခန့် အလုပ်သွားပြီ ဖြစ်သည် ။ ကလေးတွေလည်း ကျောင်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ ဒီနေ့တော့ ထူးထူးဆန်းဆန်း ၈ နာရီပင် ခွဲတော့မည် ။ လူရိပ်ယောင်ပင် မတွေ့ ။ အိပ်တံခါးတွေလည်း ပိတ်ထားဆဲ ။ ချစ်ဖူးကို အရမ်းတွေ့ချင်နေသည် ။
မိန်းမဆုံးပြီးနောက် ကာမ မဆက်ဆံရတာကြာပြီ ။ ညတုန်းက ချစ်ဖူးကို လိုးခွင့်ရပြီးနောက် သွေးသားက ပိုမိုတောင်းတလာသည် ။ သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေ ဆိုသလို နောက်ထပ်လည်း လိုးခွင့်ရချင်နေမိသည်။
ခဏကြာသော် အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီး ပွင့်လာသည် ။ ကျောင်းယူနီဖောင်း ဝတ်ထားသော ကလေးနှစ်ယောက်နှင့်အတူ ချစ်ဖူး ထွက်လာသည်။
“ဦးဘတိုးရေ ကလေးတွေကို ဖယ်ရီကားစောင့်ပြီး တင်ပေးပါဦး။ ချစ်ဖူး အနောက်မှာ ဟင်းအိုးတည်ထားလို့”
“ဟုတ်ကဲ့ မမလေး”
တံခါးဝမှာရပ်ပြီး ချစ်ဖူး အပင်ရေလောင်းနေသော ဦးဘတိုးကို လှမ်းပြောကာ အိမ်ထဲသို့ ပြန်ဝင်သွားသည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာသော်
“ကလေးရေ”
“အမလေး”
“ခွမ်း ချလွမ်းးးး”
နောက်ကနေ ရုတ်တရုက် သူမကို သိုင်းဖက်ကာ ခေါ်လိုက်သော ဦးဘတိုးကြောင့် ချစ်ဖူးလက်ထဲမှာ ကိုင်ထားသော စလောင်းဖုံး ပြုတ်ကျသွားခြင်းဖြစ်သည် ။ ချစ်ဖူး ထိတ်ထိတ်ပျာပျာ ဖြစ်သွားပြီး
“ဦးဘတိုး ဘာလုပ်တာလဲ လွှတ်။ အခန်းထဲမှာ ကိုကို အိပ်နေတယ်။ တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး”
ပြောရင်း အိမ်းခန်းဘက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။ အခန်းတံခါးက အနည်းငယ် ဟထားသောကြောင့် ဘုန်းခန့် နိုးသွားမှာလည်း စိုးရိမ်မိသည်။
“ကလေးကလည်းကွာ ဦးကလွမ်းလို့ပါ”
“ဦးဘတိုး အခွင့်အရေး ပေးထားတယ်ဆိုပြီး သိပ်မကဲနဲ့။ နေ့တိုင်း တွေ့နေရတာကို။ ပြီးတော့ ညကလည်း ပေးလိုးပြီးပြီနော်”
“ဒါတော့ ဒါပေါ့ ညက တစ်ချီပဲလိုးရတာ လိုးမဝဘူး။ ဦးလီးကို ကိုင်ကြည့်ပါလား။ ဘယ်လောက် လိုးချင်နေတယ်ဆိုတာ”
“ကိုင်ကြည့်စရာ မလိုပါဘူး အနောက်က ထောက်ထားတာနဲ့ သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုကို ရှိနေတယ်လေ တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး။ လိုးချင်ရင် ညကျမှ ကိုကိုအိပ်တဲ့အချိန် ချစ်ဖူး လာခဲ့မယ်လေ”
“မရဘူးကွာ ဦး အရမ်းလိုးချင်နေပြီ”
ဦးဘတိုးက ပြောမရ။ နောက်မှနေ၍ ချစ်ဖူးထမိန်ကို လှန်တင်ကာ ပင်တီကို ချွတ်ဖို့ကြိုးစားနေသည် ။ အမှန်တိုင်း ပြောရလျှင် ချစ်ဖူးလည်း အလိုးခံချင်နေသည် ။ ဘုန်းခန့် တွေ့သွားမှာ စိုးရိမ်သောကြောင့်သာ ။ ချစ်ဖူးလည်း ဇွတ်အတင်း လိုးရန် ကြိုးစားနေသော ဦးဘတိုးကြောင့် မထူးတော့ပြီမို့ ပင်တီကို ပေါင်လယ်လောက်ထိ ချွတ်ချရင်း ထမိန်လှန်၍ ဖင်ကော့ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။
”ဦးဘတိုး မြန်မြန်လိုးနော် ကိုကိုနိုးလာပြီး တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး”
“ဟုတ်ပါပြီ ကလေးရယ်”
ဟုဆိုကာ သူ၏လုံချည်ကို လှန်တင်လိုက်သည် ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို အနည်းငယ်ချွတ်၍ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ထောင်မတ်နေသော သူ၏ လီးမဲမဲကြီးကို ဖင်ကော့ကာ ကုန်းပေးထား၍ ပြူးထွက်နေသော ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အားး ကလေးရယ်”
“အားးဟင်းဟင်းး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်”
ဦးဘတိုးက သူ၏လီးကြီးကို ချစ်ဖူး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တဆုံးထိုးသွင်းပြီး အရသာခံကာ လိုးနေတော့သည်။ ဆူညံသံတွေကြောင့် ဘုန်းခန့် နိုးလာသည် ။ အိမ်မှုံစုံဖွာဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အိမ်ခန်းတံခါးဆီသွားပြီး တံခါးဖွင့်မည်ပြုစဉ် ဦးဘတိုးနှင့် ချစ်ဖူးတို့၏ စကားပြောသံများကြောင့် နေရာမှာပင် ရပ်ကာ နားစွင့်မိသည် ။
ခဏကြာသော် ချစ်ဖူးဆီမှ ညည်းသံထွက်လာသည် ။ အသားချင်း ရိုက်များပင် ကြားနေရသည် ။ ဘုန်းခန့် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူကာ နှလုံးခုန်နှုန်းပင် မြန်လာသည် ။ ချစ်ဖူး ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံနေပြီဖြစ်မည် ။ ဘုန်းခန့် တံခါးမဖွင့်တော့ပဲ တံခါးဟထားသော နေရာမှ ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။
အိမ်နောက်ဖေးပေါက်ဝ ဘေစင်နားတွင် ချစ်ဖူး ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံနေသည် ။ ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူးခါးကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေသည် ။ အဝတ်အစားမချွတ်ပဲ ဒီတိုင်း ကျောပေးပြီး လိုးနေသဖြင့် ဦးဘတိုးလီးကြီး ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်တာကိုတော့ မမြင်ရပေ ။ ဘုန်းခန့်ကြည့်နေရင်း အားမလို အားမရ ဖြစ်လာသည် ။ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြည့်ချင်လာသည် ။
“ဖောက် ဖောက် ပွတ် ပလောက်”
“အားး ဟင်းဟင်း မြန်မြန်လိုးပါ ဦးရယ်။ ကိုကို နိုးလာရင် ပြဿနာတက်ကုန်မယ်”
“ဦး ပြီးတော့မှာပါ ကလေးရယ် အားးးးး”
အချက် ၂၀ ခန့် ဆောင့်လိုပြီးနောက် ဦးဘတိုးလီးမှ လရည်များ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားသည်။
“အားးး ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်”
ချစ်ဖူး အလိုးတာခံနေတာ စိတ်ကမဖြောင့် ။ နောက်ဆံတင်းပြီး စိုးရိမ်စိတ်များနေသည်။ ထို့ကြောင့် ဦးဘတိုး ပြီးသွားသော်လည်း သူမ မပြီး။ ဦးဘတိုး လီးကို ထုတ်လိုက်သည်။ လရည်ထွက်ကာ ပျော့ခွေသွားသော လီးကို အတွင်းခံထဲ ထိုးထည့်၍ လုံချည် ပြင်ဝတ်လိုက်သည် ။ ချစ်ဖူးလည်း ပင်တီဆွဲတင်ကာ ထမိန်ပြင်ဝတ်သည် ။ ပြီးနောက် ဦးဘတိုးဘက်လှည့်ကာ
“ကဲ ကျေနပ်ပြီးလား သွားတော့ ကိုကို နိုးလာတော့မယ်”
“ကျေနပ်ပါတယ် ကလေးရယ်”
ဟုဆိုကာ ချစ်ဖူးပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းကာ ထွက်သွားလေသည်။ ဘုန်းခန့် မကျေမနပ် ဖြစ်နေသည် ။ ချစ်ဖူးနှင့် ဦးဘတိုး လိုးတာကို သေချာမမြင်ရ၍ ဖြစ်သည် ။ ဒီအတိုင်းဆိုလျှင် သူတို့နှစ်ယောက် လိုးတာကို အလုပ်အပျက်ခံ အချိန်အကုန်ခံကာ လိုက်ချောင်းရမလို ဖြစ်နေသည် ။ တစ်ခုခုလုပ်မှ ရတော့မည် ။ ဘာလုပ်ရမည်နည်း ။
ချစ်ဖူးကို ဖွင့်ပြောပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တိုင်ပင်ကြည့်ရင်ကော ။ သူမ လက်ခံပါ့မလား။ စဉ်းစားရ ခက်နေသည် ။ ဦးဘတိုး ထွက်သွားတော့ ချစ်ဖူးက သူ့အလုပ်သူ ဆက်လုပ်နေသည် ။ ဘုန်းခန့်လည်း အခုမှ အိပ်ယာနိုးလာသည့် ပုံစံဖြင့် အိမ်ခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ချစ်ဖူးဆီသို့ လျှောက်လာလေသည်။
“ဟော ကိုကို နိုးပြီးလား”
“အင်း ”
ဘုန်းခန့် ချစ်ဖူး ခါးလေးကိုဖက်ကာ လည်တိုင်လေးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်သည်။
“ချစ် ကို့ကိုကို ချစ်လား”
“ချစ်တာပေါ့”
“ဘယ်လောက်ချစ်လဲ”
ချစ်ဖူး ခေါင်းလေးလှည့်ကာ ဘုန်းခန့်ကို နားမလည်သလို မျက်မှောင်ကျုံ့ ၍ ကြည့်လိုက်ပြီး
“ကိုကို ဘာတွေဖြစ်နေတာလည်း ထူထူးဆန်းဆန်း”
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး သိချင်လို့ပါ”
“ပင်လယ်ကြီးလောက် ချစ်ပါသတဲ့ရှင့်။ ဟုတ်ပြီးလား။ ကလေးတောင် နှစ်ယောက်ရနေပြီ။ အခုမှ ရည်စားစကား လာပြောနေတာလား”
မဲ့ကာရွဲ့ကာ ပြန်ဖြေလိုက်သော ချစ်ဖူး အမူအရာကြောင့် ဘုန်းခန့် အသဲယားသွားသည်။
“ချစ်… ကိုကို ညက ထူးဆန်းတဲ့ အိမ်မက်မက်တယ် သိလား ”
“ဘာများလဲ”
“ကိုကိုပြောရင် ချစ်စိတ်မဆိုးရဘူးနော် ကတိပေးလား”
ချစ်ဖူး ဘုန်းခန့်ဘက်လှည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်၍ နားမလည်သလို ကြည့်လိုက်သည်။
“အိမ်မက်နဲ့ စိတ်ဆိုးတာက ဘာဆိုင်လို့လဲ ကိုကို”
“ဆိုင်တာပေါ့ ကတိပေးလား”
ချစ်ဖူး အရမ်းသိချင်လာသောကြောင့် လွယ်လွယ်ပင် ကတိပေးလိုက်သည်။
“အင်း ပေးတယ် ပြောတော့ ဘာအိမ်မက်မက်လဲ”
ချစ်ဖူး တဖက်သို့ ပြန်လှည့်ကာ ကိုကိုပြောမည့် အိမ်မက်အကြောင်းကို နားစွင့်နေလိုက်သည် ။ ဘုန်းခန့်က ချစ်ဖူး လည်တိုင်လေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင်း
“ချစ်ဖူး ညက သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ အလိုးခံနေတယ်လို့ အိမ်မက်မက်တာ”
ဟု တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။
“ဟင်”
ဘုန်းခန့်က တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပေမယ့် ချစ်ဖူး နားထဲမှာတော့ မိုးခြိမ်းသံလိုပင် ကျယ်လောင်လွန်းလှသည် ။ ချစ်ဖူး မျက်စိမျက်နှာ ပျက်ကာ နှလုံးခုန်နှုန်းတွေ မြန်လာသည်။ ဒူးများ ညွှတ်ခွေကျမတတ် အားအင်များ ကုန်ခမ်းသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ မဟုတ်တာ လုပ်ထားသူ တစ်ယောက်ပီပီ မလုံမလဲ ဖြစ်နေမိသည်။
ချစ်ဖူး အမူအရာ ပျက်သွားတာကို ဘုန်းခန့် သတိထားမိသည်။ သူမရင်ထဲက စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေ ကိုလည်း ကိုယ်ချင်းစာမိသည်။ သူမ ဘယ်လောက် ထိတ်လန့်သွားမလဲ ဆိုတာကို သူမခန္ဓာကိုယ်လေး တုန်ခါသွားခြင်းဖြင့် သိနိုင်သည်။ ချစ်ဖူး ထိတ်လန့်နေ၍ စကားပင် ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ ဖြစ်ကုန်သည်။
”အဲ အဲ့တော့ ကိုကိုက အဲဒီလူကို ဘာလုပ်လိုက်လဲ”
”ဘာမှမလုပ်ဘူး ကိုကိုက ချစ်ဖူးကို လိုးနေတာ ကြည့်ကောင်းတာနဲ့ ဒီအတိုင်း ကြည့်နေလိုက်တာ”
”ဟင်”
ကိုကို့ စကားကြောင့် ချစ်ဖူး အံသြသွားသည်။ စောစောက စိုးရိမ်စိတ်လေးပင် အနည်းငယ် ပျောက်သွားရသည်။
” ကိုကိုက ချစ်ဖူးကို သူစိမ်းယောက်ျားက လိုးနေတာကို ဘာမှပြန်မလုပ်ပဲ ကြည့်နေတယ်”
” အင်း ”
ချစ်ဖူး ဘုန်းခန့်ဘက်သို့ လှည့်၍ မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုက်သည်။ ဘုန်းခန့်က ပြုံးပြုံးလေး ကြည့်နေသောကြောင့် ပိုအံ့သြရသည်။
”ကိုကို့ရင်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ မခံစားရဘူးလား။ ချစ်ကို သဝန်မတိုဘူးလား”
ချစ်ဖူးက နားမလည်နိုင်စွာ မေးလိုက်သည်။ ဘုန်းခန့်က သူ့ဘက်လှည့်လာသော ချစ်ဖူးခါးလေးကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားရင်း
”အစက တစ်ချက်တော့ သဝန်တိုတယ်၊ ဒေါသလဲထွက်တယ်၊ ယူကြုံးမရလဲဖြစ်တယ်။ ချစ် ကိုကို့အပေါ် လုပ်ရက်လေခြင်းပေါ့။ နောက်တော့ ကြည့်ရင်း ကိုကို လီးတောင်လာတယ်။ ချစ် ကာမအရသာ ခံစားနေရတာ ကြည့်ပြီး ဖီးလ်တွေ တက်လာတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ကိုကိုလည်း ချစ် အလိုးခံနေတာကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုလိုက်တော့တာ”
ဘုန်းခန့်က မိမိရင်ထဲက ခံစားချက် အစစ်အမှန်ကို ဇာတ်လမ်းဆင်ပြီး ပြောလိုက်သဖြင့် ချစ်ဖူး ပို၍ပို၍ အံ့သြသွားသည်။ မိမိ၏ စိုးရိမ်စိတ်ပင် ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိ။
” ဟင်”
”ချစ် ကိုကို့ကို စိတ်ဆိုးသွားပြီလား ”
”မဆိုးပါဘူး ချစ်က အံသြနေတာ”
” ချစ်က မယုံဘူးလား။ မယုံရင် ဒီမှာကြည့် ”
ဟုဆိုကာ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ထိုအခါ ဘုန်းခန့်ရဲ့ လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီး ပေါ်လာသည်။ ဘုန်းခန့်လီးကို ကြည့်ပြီး ချစ်ဖူး ရင်ခုန်သွားသည်။ စောစောက ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံထားရသော်လည်း သူမ မပြီးသေးသဖြင့် ကာမစိတ်များ ပြန်နိုကြွလာသည်။
”အိုး ကိုကိုကလည်း အခန်းထဲသွားရအောင်”
ချစ်ဖူးမျက်နှာလေး နီရဲလျက် ဘုန်းခန့်လက်ကို ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားသည်။ ဘုန်းခန့်လည်း လုံချည်ကောက်မဝတ်ခင် သူမဆွဲခေါ်ရာ နောက်သို့ လီးတန်းလန်းဖြင့် ပါသွားသည်။ အခန်းထဲရောက်သော် ချစ်ဖူးက ကုတင်စောင်းတွင် တင်ပါးလွှဲထိုင်လိုက်ပြီး ဘုန်းခန့်က သူမ အရှေ့တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ချစ်ဖူးက ဘုန်းခန့်လီးကို ကိုင်ကာ စုပ်ပေးတော့သည်။
” ပြွတ် ပြွတ်”
”အား ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ။ အိပ်မက်ထဲမှာလည်း သူစိမ်းလီးကို အဲလို စုပ်ပေးနေတာ အား”
ဘုန်းခန့်စကားကြောင့် ချစ်ဖူးဟာ ဦးဘတိုးရဲ့ လီကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ စောက်ဖုတ်မှ စောက်ရေများပင် စိုလာပြီး ဘုန်းခန့်လီးကို အားရပါးရပင် စုပ်လေတော့သည်။
”အား ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ”
ဘုန်းခန့်က ချစ်ဖူးခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ သူမပါးစပ်ကို အားပါးတရပင် လိုးတော့သည်။ ခဏကြာသော်
” အား ကိုကိုထွက်ပြီ ကိုကိုထွက်ပြီး အား”
ချစ်ဖူးပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားသည်။ ကာမစိတ်များ ထကြွနေသောကြောင့် ချစ်ဖူး ဘုန်းခန့်လရည်များကို မျိုချလိုက်သည် ။ ဘုန်းခန့် ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ထိုင်ချပြီး ချစ်ဖူးပေါင်ပေါ် ခေါင်းလေးတင်ကာ မှိန်းနေလိုက်သည် ။ ချစ်ဖူးက ဘုန်းခန့်ခေါင်းလေးကို ပွတ်သတ်ရင်း
“ကိုကို တကယ်လို့ ချစ်ဖူး အိမ်မက်ထဲမှာ မဟုတ်ဘဲ အပြင်မှာ သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ အလိုးခံမယ်ဆိုရင် ကိုကို ခွင့်လွှတ်မှာလား”
ချစ်ဖူး ဘုန်းခန့်ကို သွေးတိုးစမ်းကာ မေးလိုက်သည်။ ဘုန်းခန့်က ချစ်ဖူး သူ့အကွက်ထဲ ဝင်လာသဖြင့် ကြိတ်ပျော်သွားသည်။ သို့ပေမယ့် ကိုယ့်စိတ်ကို ထိန်းကာ
“ချစ်က အပြင်မှာတကယ် အလိုးခံချင်လို့လား”
ချစ်ဖူး ပြန်မဖြေ ။ ဘုန်းခန့်ကို အားနာစွာ စိုက်ကြည့်နေသည် ။ မဟုတ်လည်း ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံတာ နှစ်ကြိမ်ပင် ရှိပြီလေ။
“တကယ် အလိုးခံချင်ရင်တော့ ကိုကိုပြောတာ လိုက်နာပေးရမယ် ဘယ်လိုလဲ”
ချစ်ဖူး တွေဝေကာ စဉ်းစားနေသည်။
“ကောင်းပြီလေ ဘာတွေ လိုက်နာပေးရမလဲ ပြောကြည့်လေ”
“ကိုကို မသိပဲနဲ့ ကိုကို့ကွယ်ရာမှာ အလိုးမခံရဘူး ၊ ပြီးတော့ ကိုကို ချောင်းကြည့်လို့ အဆင်ပြေမယ့် နေရာမျိုးမှာ အလိုးခံရမယ်၊ ပြီးတော့ တစ်ပတ်မှာ နှစ်ကြိမ်ထက် မပိုရဘူး ချစ် လိုက်နာနိုင်မလား ဘယ်လိုလဲ”
“ကိုကိုပြောတာတွေ လိုက်နာရင် ချစ်ဖူး ကြိုက်တဲ့လူနဲ့ အလိုးခံလို့ ရမှာလား”
“အင်း ချစ်ဖူးက တွေ့ထားပြီးပြီလား”
ဘုန်းခန့် မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ မေးလိုက်သည် ။ ချစ်ဖူးက စဉ်းစားနေဟန်ဖြင့် ဘုန်းခန့်ခေါင်းကို ပွတ်ရင်း အိမ်ခန်းတံခါးကို ငေးကြည့်နေသည် ။ ဘုန်းခန့်ကို ပြောရမှာ အားနားနေဟန်ရှိသည်။ မပြောလို့လဲမဖြစ်။ အခွင့်ရေးဆိုတာ နှစ်ခါ မရနိုင်ဘူးလေ။
“ဦးဘတိုး ဆိုရင်ရော ကိုကို”
ချစ်ဖူးအဖြေကို ဘုန်းခန့် ကြိုသိနေသည်လေ ။ သို့ပေမယ့် ချစ်ဖူး၏ စိတ်ခံစားချက်ကို ပိုသိချင်၍
“ဘာလို့ ဦးဘတိုးကို ရွေးတာလဲချစ်”
“ဦးဘတိုးက ချစ်တို့နဲ့နေတာ ကြာပြီလေ။ အရှုပ်အရှင်းလည်း ကင်းတယ်။ အသောက်အစားလည်း မရှိဘူး။ လုံခြုံရေးအတွက်လည်း စိတ်ချရတယ်။ နောက်ပြီး သူလည်း မိန်းမမရှိတော့ဘူး ဆိုတော့ လိုးချင်နေမှာပဲလို့ တွေးမိလို့ပါ”
“ဟားး ကိုကိုမိန်းမက ဒါမျိုးကျတော့ သိပ်တော်ပါလား”
“ကိုကိုနော်”
“ဟားး ကိုကိုက စတာပါ”
နှစ်ယောက်သား ရယ်မောလိုက်ကြသည် ။ ဘုန်းခန့် ကုတင်အောက်မှ ထိုင်ရာက ထကာ ချစ်ဖူးနားတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
“ဒါဆို ဘယ်တော့ လုပ်ငန်းစမလဲ ချစ်”
“မသိဘူးလေ ကိုကို အဆင်ပြေတဲ့ အချိန်ပေါ့”
“ဒီညဆိုရင်ရော”
“ချက်ချင်းကြီးလား ကိုကို”
“ကိုကိုက အလုပ်တွေနဲ့ မအားဘူးလေ ဒီညက စရအောင်”
” ကိုကို့ သဘောပါ”
“ဒါဆိုလည်း ကိုကို ရေချိုးတော့မယ်။ ချစ်လည်း ဒီညအတွက် အဆင်သင့် ပြင်ထားလိုက်ဦး”
ဟုဆိုကာ ချစ်ဖူး နဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းပြီး ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလေတော့သည် ။ ဖြစ်နိုင်လျှင် ယခုပင် အလိုးသွားခံလိုက်ချင်သည် ။ ဘုန်းခန့် ရိပ်မိမှာစိုးလို့သာ မူနေရခြင်း ဖြစ်သည်။
ချစ်ဖူး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည် ။ အရင်ညက ဘုန်းခန့် မသိအောင် ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံပြီး ဒီညတော့ သူမ အလိုးခံမှာကို ဘုန်းခန့် လာချောင်းကြည့်နေမည်ဆိုတော့ အသိကြောင့် ပိုရင်ခုန်နေမိသည်။ ည ၁၀ နာရီခန့် ။ ကလေးတွေ အိပ်တာနှင့် ချစ်ဖူး ဦးဘတိုး အခန်းဆီသို့ လာခဲ့လိုက်သည်။
“ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ဦးဘတိုး”
“လာပြီး မမလေး”
ဦးဘတိုး တံခါးဖွင့်ပေးပြီး ချစ်ဖူး အခန်းထဲ ဝင်ပြီးတာနှင့် ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။
“မမလေး ဆရာအိပ်ပြီးလို့လား”
“ပင်ပန်းနေလို့တဲ့ ဆေးသောက်ပြီး အိပ်နေပြီ”
ဟု လိမ်ပြောလိုက်သည်။ အရမ်းစောလွန်းနေသဖြင့် ဦးဘတိုး အံဩကာ မေးလိုက်သည် ။ ချစ်ဖူး အရင်ညကနှင့် မတူ ဒီည ပိုတက်ကြွနေတာကို ဦးဘတိုး သတိထားမိသည် ။ ချစ်ဖူး ဦဘတိုး၏ မှန်တံခါး လိုက်ကာကို မသိမသာ ဆွဲဖယ်လိုက်ကာ အခန်းမီးကိုလည်း ဖွင့်လိုက်သည် ။ ပြီးနောက် ဦးဘတိုး၏ ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်သည် ။ ဦးဘတိုးလည်း ချစ်ဖူးနားတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
ဘုန်းခန့် ချစ်ဖူးထွက်သွားပြီး ခဏကြာတော့ ဦးဘတိုး အခန်းသို့ လိုက်သွားလေသည် ။ မှန်ပြတင်းပေါက်နားရောက်တော့ ရပ်ပြီး အခန်းထဲသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ ချစ်ဖူး လိုက်ကာဆွဲဖယ် ပြီး မီးဖွင့်ထားသောကြောင့် အခန်းတွင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။
ချစ်ဖူးအပေါ်ပိုင်း ဗလားကျင်းကာ အောက်တွင် ပင်တီ တစ်ထည်သာ ကျန်တော့သည် ။ ဦးဘတိုးက အပေါ်စွပ်ကျယ် နှင့် အောက်ပိုင်း လုံချည်ပင် မချွတ်ရသေးပေ။ ချစ်ဖူးက မတ်တပ်ရပ်လျက် ဦးဘတိုးက ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသည် ။ ဦးဘတိုး လက်တစ်ဖက်က ချစ်ဖူး၏ ဖင်ကိုကိုင်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ နို့ကိုနယ်ရင်း နို့စို့နေလေသည်။
ခဏကြာသော် ချစ်ဖူး ထိုင်ချလိုက်သည် ။ ဦးဘတိုး လုံချည်ကိုဖြည်ကာ ချွတ်ချလိုက်သည် ။ ထိုအခါ ထောင်မတ်၍ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးမဲမဲကြီး ပေါ်လာသည် ။ ချစ်ဖူးက သူမ၏လက်ဖြင့် ဦးဘတိုး လီးကိုကိုင် ပါးစပ်ထဲသို့ ငုံကာ စုပ်ပေးတော့သည် ။ ဦးဘတိုးလည်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချစ်ဖူးခေါင်းကို ကိုင်ကာ အလိုက်သင့် ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေသည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်’
“အားးး ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်”
ဦးဘတိုး အားမရတော့။ ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ ချစ်ဖူးခေါင်းကို ကိုင်ပြီး သူ၏လီးကို ချစ်ဖူးပါးစပ်ထဲသို့ အတင်း အဆုံးထိ ထိုးထည့်ကာ လိုးတော့သည်။
” ပြွတ် ဖလူးးး အဟွပ်ဟွပ်”
ဦးဘတိုး အတင်းအဓမ္မ လုပ်သောကြောင့် ချစ်ဖူး အသက်ရှူမရ ဖြစ်သွားသည် ။ ကိုယ့်မိန်းမကို မညှာမတာ လုပ်နေသော မြင်ကွင်းကြောင့် ဘုန်းခန့် လီးတောင်လာသည်။
“ကလေး ကုတင်ပေါ်တက်။ ဦး ကလေးစောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်လာပြီး”
ချစ်ဖူး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် အိပ်ချလိုက်သည် ။ ဦးဘတိုး ပင်တီကိုချွတ်၍ သူမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားလိုက်သည် ။ ပြီးနောက် စောက်ရည်စိုနေသော စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ ယက်ပေးတော့သည် ။ သူမ၏ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး တွေကို မထိတထိ ယက်လိုက်၊ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လျှာထိုးထည့်ကာ ကလိလိုက်၊ စောက်စိကို စုပ်ပေးလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေသည်။
“အားး ဘယ်လိုတွေ ယက်နေတာလဲ အားး ဟင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်”
ချစ်ဖူး ညည်းတွားရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေသည်။
“ဦးရယ် လိုးပေးပါတော့ ဟင်း ဟင်း။ ချစ်ဖူး အလိုးခံချင်ပြီ။ ဦးလီးကြီးနဲ့ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်လေးကို လိုးပေးပါတော့လား”
ချစ်ဖူး ကာမစိတ် တအားထကြွနေလေပြီး ။ အရင်ညကနှင့်မတူ။ ကိုကိုကြည့်နေသည် ဆိုသည့် အသိကြောင့် ပိုဆိုးသည် ။ ကိုယ့်မိန်းမကို သူများလိုးတာကြည့်ချင်တယ် ဟုတ်လား ။ အလိုးခံပြမယ်။ ကိုကို မနာလိုဖြစ်အောင် အလိုးခံပြမယ် ။ ကိုကို သေသေချာချာ ကြည့်ထား ။ ဦးဘတိုး အံဩနေသည် ။ ချစ်ဖူး ဒီည တော်တော်ထန်နေ၍ ဖြစ်သည်။
ဦးဘတိုး ဘာမှ စဉ်းစားမနေတော့ ။ မတ်တပ်ရပ်ကာ ချစ်ဖူး ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည် ။ ပြီးနောက် အရည်ရွှဲပြီး မို့မောက် ဖောင်းတင်းနေသော ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်ကို သူ၏လီးကြီးတေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အားးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်။ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ။ အင်းး အားး ကြိုက်လား ကလေး ဦးလီးကို”
“ဟင်းဟင်းဟင်း ကြိုက်တာပေါ့ ဦးရယ် ”
“ကလေးယောကျာ်းလီးနဲ့ ဦးလီး ဘယ်သူပိုကြီးလဲ”
“ဦးလီး ပိုကြီးတာပေါ့ ဟင်းဟင်း အားး”
“ဘယ်သူလိုးတာ ပိုကောင်းလဲ အားးး”
“ဦး လိုးတာ ပိုကောင်းတယ်။ အားး ဟင်း ဟင်းး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် လိုးလိုး ဆောင့်လိုးပေး ဟင်း ဟင်း”
ချစ်ဖူးမှာ ကာမအဆိပ်တက်ကာ အထွတ်အထိပ် ရောက်နေလေပြီး ။ ဦးဘတိုးက ချစ်ဖူး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပင့်ကာ အားရပါးရ မညှာမတာ လိုးခွဲနေသည် ။ ဘုန်းခန့် ကြည့်ရင်း လရည်ကြည်များပင် စိမ့်ထွက်လာသည် ။ မိမိမိန်းမ၏ စောက်ဖုတ်ကို မညှာမတာ ကွဲပြဲအောင် လိုးနေသော ဦးဘတိုး လီးကြီးကို ကြည့်၍ သွေးသား ဆူပွက်လာသည်။
“အားး ဆောင့်လိုးပေး ဦးရယ် ချစ်ဖူး ပြီးတော့မယ် ဟင်း ဟင်း အားးး”
“ချစ်ဖူး ပြီးပြီ အားးးးး”
“အားး ဦးလည်းထွက်ပြီ အားး အားး”
နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ ပြီးသွားလေသည် ။ ဦးဘတိုး ချစ်ဖူးအပေါ် မှောက်လျက်ထပ်ပြီး အိပ်ချလိုက်သည် ။ ခဏကြာသော် ဦးဘတိုး လီးဆွဲထုတ်ကာ ထရပ်လိုက်ပြီး လုံချည် ကောက်ဝတ်လိုက်သည် ။ ချစ်ဖူးစောက်ဖုတ်မှာ လီးထုတ်လိုက်သောကြောင့် ဟစိစိလေးဖြစ်ကာ ဦးဘတိုး လရည်များ ပြန်ထွက်၍ စီးကျလာသည်။ ဘုန်းခန့် ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုရင်း လရည်များပင် ပန်းထွက်ကုန်သည်။
“အားးး ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ။ မိန်းမစောက်ဖုတ်လေးကို ဦးဘတိုးလီးကြီးနဲ့ လိုးခွဲထားတာ ကြည့်လို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ”
ထိုနေ့မှစ၍ ဘုန်းခန့်နှင့် ချစ်ဖူးတို့၏ သဘောတူညီချက်အတိုင်း တစ်ပတ်တွင် နှစ်ကြိမ် ဦးဘတိုးနှင့် အလိုးခံနေတာ့သည် ။ ထိုနေ့ကသာ ကားမပျက်ခဲ့လျှင် ဘုန်းခန့်လည်း ယခုလို ဖြစ်လာမည် မဟုတ်ပေ။ အရာအားလုံး ကံစီမံရာ အတိုင်းဖြစ်၍ ကျေနပ်နေမိကြတော့သည်။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
” အားးး ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္။ ဒီလိုမခံစားရတာၾကာၿပီ အားး ေဆာင့္ထည့္ ခ်စ္ဖူးအဖုတ္ေလး ကြဲသြားပါေစ ေဆာင့္ထည့္ ဦးေရ အားး ဟင္းဟင္းး”
“ဘုန္း”ေဆာက္လုပ္ေရး ဆိုလွ်င္ မသိသူ မရွိသေလာက္ပင္ ။ ဝန္ေဆာင္မႈေကာင္းျခင္း၊ ဒီဇိုင္းေသသပ္လွပျခင္း၊ ခိုင္ခန႔္ၿပီး အလုပ္အပ္သူမ်ား၏ စိတ္တိုင္းက် ေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဘုန္းခန႔္တစ္ေယာက္ အလုပ္မ်ားၿပီး project တစ္ခုျဖင့္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ အလုပ္ရႈပ္ ေနေလသည္။
“ကိုကို မအိပ္ေသးဘူးလား အခ်ိန္လည္းၾကည့္ဦး”
မိမိ၏ဇနီး ခ်စ္ဖူး အသံၾကားမွ ဘုန္းခန႔္ နာရီကို လွမ္းၾကည့္မိသည္ ။ ည ၁၂:၂၀ ပင္ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။
“အလုပ္လုပ္တာလည္း လုပ္တာေပါ့ ကိုကိုရယ္။ က်န္းမားေရးလည္း ဂ႐ုစိုက္ဦးမွေပါ့”
ဟုေျပာကာ ဘုန္းခန႔္ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
“ၿပီးခါနီးမို႔ တခါတည္း အၿပီးသတ္လိုက္ခ်င္လို႔ပါ မိန္းမရယ္”
ဘုန္းခန႔္ သူ၏ေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ေသာ ခ်စ္ဖူးကို မၾကည့္ပဲ ကြန္ပ်ဴတာထဲမွ သူ၏အလုပ္ကိုသာ အား႐ုံစိုက္၍ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
“ကိုကို ခ်စ္ေလးတို႔ကို အရင္လို ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ ၊ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီးေနာ္ ကိုကို”
“ခ်စ္ကလည္းကြာ ကိုကိုလုပ္ေနတာေတြ အားလုံးက ခ်စ္တို႔အတြက္ပဲေလ”
“ဒါေတာ့ဒါေပါ့ ကိုကိုရယ္။ ကိုကိုက ညတိုင္း အလုပ္ေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနေတာ့ ခ်စ္က ကိုကိုက်န္းမားေရး ထိခိုက္မွာ စိတ္ပူလို႔ပါ”
ဟု ဝမ္းနည္းပူပန္ေသာ အသံျဖင့္ေျပာၿပီး ဘုန္းခန႔္ ပုခုံးေပၚသို႔ သူမ၏ ေခါင္းေလး မွီထားလိုက္သည္။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ ။ အရင္လို သူမတို႔ သားအမိေပၚ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ့ပဲ အလုပ္ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ လုပ္ေနမိသည္။ သမီး အမႊာေလးႏွစ္ေယာက္ ေမြးၿပီး သုံးႏွစ္ေလာက္ေနေတာ့ အလုပ္အပ္သူေတြ မ်ားလာသည္။
နယ္ဘက္ျခမ္းမွ အလုပ္အပ္သူမ်ားလည္း ရွိလာသျဖင့္ ခရီးလည္း ခဏခဏထြက္ရသည္။ လင္မယားခ်င္း ဆက္ဆံဖို႔ က်ေတာ့လည္း တစ္လမွာ တစ္ႀကိမ္ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္။ အခုေတာင္ သမီးႏွစ္ေယာက္က ၅ ႏွစ္ထဲေရာက္လို႔ ေက်ာင္းေတာင္ တက္ေနၿပီ။ အခ်ိန္ကပဲ ကုန္တာျမန္ေနလို႔လား။
“ဟူး ၿပီးပါၿပီး ခ်စ္ရယ္”
ေလပူတစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္၍ လုပ္လက္စ အလုပ္ကို လက္စသပ္ၿပီး ဘုန္းခန႔္က ခ်စ္ဖူးကို ျပန္ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ညေန ၅:၀၀ ခန႔္ေလာက္က ထိုင္ၿပီး လုပ္ေနေသာ အလုပ္က ည ၁၂:၃၀ မွပင္ ၿပီးေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အိမ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားေလေတာ့သည္။
“ဆရာ ေနမေကာင္းဘူးလား အဆင္ေျပရဲ႕လား”
ပန္းရံဆရာ ဦးေအာင္မွ ရႉံ႔မဲ့ေနေသာ ဘုန္းခန႔္မ်က္နာကို ၾကည့္၍ လွမ္းေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ညက ညဥ့္နက္မွ အိပ္ရၿပီး မနက္ေစာေစာ ထရတာကတစ္ေၾကာင္း၊ အရင္ ေန႔ေတြက အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့တာေတြက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ေခါင္းထဲမွာ မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္ၿပီး စိတ္မၾကည္မလင္ ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူး အၿမဲေျပာေနတာကိုး က်န္းမားေရး ဂ႐ုစိုက္ဆိုတာ။
“ဟုတ္တယ္ ဦးေအာင္ေရ ေခါင္းနည္းနည္း မူးေနသလို ျဖစ္ေနလို႔ပါ”
“ဒါဆို အိမ္ျပန္နားလိုက္ပါလား ဆရာ”
“အင္း ျပန္နားလိုက္မယ္ ဦးေအာင္ေရ”
“ကားလည္း ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းသြားဦး ဆရာေရ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ ေက်းဇူးပါပဲ ဦးေအာင္ေရ”
ဟု ေျပာကာ ကားရွိရာသို႔ လွည့္ထြက္ခဲ့ေလသည္။ ဦးေအာင္က ဘုန္းခန႔္အတြက္ အားကိုးအားထားရေသာ လူယုံတစ္ဦးဆိုလည္း မမွားေပ။ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သတ္တာ မွန္သမွ် ဦးေအာင္ႏွင့္ စိတ္ခ်လက္ခ် ထားခဲ့လို႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဘုန္းခန႔္ အိမ္ျပန္နားရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ကြၽီ….”
“ဟာ အေရးထဲ ကားက ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲကြာ”
အလုပ္ဆိုဒ္မွ အိမ္သို႔ေရာက္ရန္ မိနစ္ ၃၀ ခန႔္ ကားေမာင္းရမည္။ မိနစ္ ၂၀ ခန႔္ ေမာင္းၿပီးေနာက္ လမ္းခုလတ္ တစ္ေနရာတြင္ ဘုန္းခန႔္၏ ကားမွာ ေမာင္းေနရင္း ထိုးရပ္သြားေသာေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္တည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေရ႐ြတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၿပီခဲ့သည့္အပတ္ နယ္ဘက္သို႔ ဟိုင္းေဝးခရီး ေမာင္းထားၿပီး ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း အလုပ္မအားတာနဲ႔ ကားကို မစစ္ေဆးျဖစ္ဘူး။ထို႔ေၾကာင့္ထင္သည္ ကားက ပညာျပေလၿပီ။
“ဟယ္လို ဆရာဦးေမာင္လား”
“ဟုတ္ပါတယ္ ငါ့တူ ဘာကိစၥမ်ားလဲကြယ္”
“ဦးေရ ကြၽန္ေတာ္ကား ဘာျဖစ္သြားလဲမသိဘူး ထိုးရပ္သြားလို႔ အဲ့တာ လာၾကည့္ေပးလို႔ ရမလားဆရာ”
“ဘယ္နားမွာလဲ ငါ့တူ ဦးလာၾကည့္ေပးမယ္”
“ေက်းဇူးပါ ဦးေရ ေနရာကေတာ့ ( ) လမ္းမွာပါ”
“ေအးေအး ဦးအခုလာခဲ့မယ္”
ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်သြားေလသည္။ ဦးေမာင္က ဝပ္ေရွာ့ပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ ။ ကားႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ၏ ဝပ္ေရွာ့မွာပင္ ျပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း မိတ္ရင္း ေဆြရင္း သဖြယ္ပင္ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖုန္းခ်ၿပီး လက္ပတ္နာရီ တစ္ခ်က္ၾကည့္မိသည္။ မနက္ ၁၀:၀၀ နာရီ။ ေနာက္ဆယ္မိနစ္ခန႔္ ေစာင့္ၿပီးေသာအခါ ဦးေမာင္က သူ႔၏ တပည့္တစ္ေယာက္ ႏွင့္အတူ ေရာက္လာေလသည္။
“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ငါ့တူ”
ဟုဆိုကာ ကားေဘာနပ္စ္ဖြင့္ၿပီး စစ္ေဆးေနသည္။
” မသိပါဘူးဦးေရ ေမာင္းေနရင္း ထိုးရပ္သြားတာပဲ”
“ဘတၳရီငုတ္ေၾကာင့္ ထင္တယ္ ပါဝါက်ၿပီး ရပ္သြားတာ ဝပ္ေရွာ့ကို ဆြဲသြားရေတာ့မယ္ ငါ့တူ”
“ဦး အဆင္ေျပသလိုသာ လုပ္ေတာ့ ဦးေရ ဒါဆိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ taxi နဲ႔ပဲ ျပန္လိုက္ေတာ့မယ္”
“ေအးေအး ငါ့တူ”
ဘုန္းခန႔္လည္း ဦးေမာင္ကို ကားေသာ့ေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္ taxi ဌားကာ အိမ္ျပန္ခဲ့ေတာ့သည္။
“ဒီမွာပဲ ငါ့ညီေရာက္ၿပီ”
ဘုန္းခန႔္ ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကယ္ရီသမားကို ရပ္ခိုင္းၿပီး ဆင္းလိုက္သည္။
“ဘယ္ေလာက္က်လဲ ညီ”
“၁၀၀၀ ပါအစ္ကို”
က်သင့္ေငြရွင္းၿပီး ၿခံထဲသို႔ ဝင္ရန္ျပင္လိုက္သည္။ ၿခံေစာင့္ ဦးဘတိုးကို လွမ္းေခၚမည္ျပဳစဥ္ ၿခံတံခါးက ေသာ့မပိတ္ထားသျဖင့္ မေခၚေတာ့ပဲ ဝင္ခဲ့လိုက္သည္။
“ဦးဘတိုးက ဘယ္သြားေနတာလဲ ေဈးသြားဝယ္ေနတာမ်ားလား”
ဘုန္းခန႔္ တစ္ကိုယ္တည္းေတြးရင္း ၿခံထဲဝင္လာသည္။ ဘုန္းခန႔္တို႔ အိမ္က ေပ ၄၀’x၆၀’ ကို RC ႏွစ္ထပ္တိုက္ေလး ေဆာက္ထားသည္။ အိမ္ႏွင့္တြဲလ်က္ ကားဂိုေထာင္မွာေတာ့ ၿခံေစာင့္ ဦးဘတိုးအတြက္ အခန္းတစ္ခန္းရွိသည္။
ဦးဘတိုးက ေဆြမရွိ မ်ိဳးမရွိ တစ္ေကာက္ႂကြက္။ အသက္ ၅၀ ခန႔္ရွိၿပီး သန္မာၿပီး လ်င္ျမန္ျဖတ္လတ္တုန္း။ အသားမည္းမည္း၊ အရပ္ျမင့္ျမင့္ အညာသား တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး အလုပ္ႀကိဳးစား၍ လုံၿခဳံေရး စိတ္ခ်ရသူလည္း ျဖစ္သည္။
ဘုန္းခန႔္ အိမ္ေရွ႕တံခါးမႀကီးေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ တံခါးပိတ္ထားသျဖင့္ စိတ္ထဲ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားသည္။ ၿခံေစာင့္ ဦးဘတိုးလည္မေတြ႕၊ ခ်စ္ဖူးက ေဈးသြား ဝယ္ခိုင္းေနလို႔လား။ တံခါးေရွ႕ ေရာက္၍ တံခါးေခါက္ၿပီး ခ်စ္ဖူးကို လွမ္းေခၚမည္ျပဳစဥ္
” ဟင္း ဟင္း ဟင္း”
ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေၾကာင့္ ဘုန္းခန႔္ လက္ေတြ တုန႔္ခနဲ႔ ရပ္သြားေလသည္။ ဟမ္ ဘာသံလဲဟ။ သူၾကားေသာ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သဲသဲကြဲကြဲ မၾကားရေသာေၾကာင့္ တံခါး မေခါက္ေတာ့ပဲ တံခါးနားကပ္ၿပီး ေသခ်ာ နားေထာင္လိုက္ေလသည္။ အသံက ဧည့္ခန္းမွလာေသာ အသံျဖစ္သည္။
“ဟင္း ဟင္း အား အိုး ေကာင္းလိုက္တာ”
ဟင္ ဒါခ်စ္ဖူး အသံပဲ။ ဘုန္းခန႔္တစ္ေယာက္ ခ်စ္ဖူး ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲဆိုတာ သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပ လာေသာေၾကာင့္ မွန္ျပတင္းေပါက္မွ တဆင့္ ဧည့္ခန္းသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေလသည္။
“ဟင္ ခ်စ္ဖူး”
ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဘုန္းခန႔္တစ္ေယာက္ အံဩ တုန္လႈပ္သြားသည္။ ဘုန္းခန႔္ႏွင့္ ခ်စ္ဖူးတို႔၏ အိမ္ေထာင္သက္မွာ ၁၀ ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီး တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး စုံမက္၍ လက္ထပ္ ယူထားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုန္းခန႔္မွာ အသက္မွာ ၃၇ ခန႔္ရွိၿပီး ခ်စ္ဖူးမွာ ၃၀ ဝန္းက်င္ ျဖစ္သည္။ အသက္ကြာလြန္းတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အရမ္းခ်စ္လြန္းတာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ သူမကို အလိုလိုက္ထားမိေလသည္။ အခုေတာ့ ခ်စ္ဖူး လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ဘုန္းခန႔္ရင္ထဲ နာက်င္ဝမ္းနည္းေနမိသည္။
“အိုး ဟင္း ဟင္း ေကာင္းလိုက္တာ”
ထိုျမင္ကြင္းကို ဘုန္းခန႔္ ဆက္ၾကည့္ဖို႔ ခြန္းအားမရွိေတာ့။ ဘာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းမည္နည္း။ ဒီအခ်ိန္မွာ တံခါးေခါက္ၿပီး ဝင္သြားလွ်င္ေကာ။ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ သူ႔စဥ္းစားရခက္ေနသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ခ်လိုက္ပုံရသည္။ ဘယ္သူမွ မသိခင္ လာလမ္းအတိုင္း ျပန္လွည့္ သြားလိုက္သည္။ ၿခံျပင္ေရာက္ေတာ့ သူ၏ ဖုန္းကိုထုတ္၍ တစ္ေနရာသို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
“ဟယ္လို ဦးေမာင္ ကားရၿပီးလားဗ်”
“ေနာက္ နာရီဝက္ေလာက္ဆိုရၿပီ ငါ့တူ ဦးလာပို႔ေပးရမွာလား”
“ရပါတယ္ ဦး ကြၽန္ေတာ္ပဲ လာယူလိုက္ပါ့မယ္”
“ေအး ေအး”
ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်သြားေလသည္။ ထို႔ေနာက္ လမ္းထိပ္ရွိ ဆိုင္ကယ္ taxi ဂိတ္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္သြားၿပီး taxi ငွားကာ ဦးေမာင္ဝပ္ေရွာ့သို႔ ထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။ ဘုန္းခန႔္ ကားသြားယူၿပီး အိမ္မျပန္ေတာ့ပဲ တည္းခိုးခန္းတစ္ခုသို႔ သြား၍ တည္းခိုး အနားယူေနလိုက္သည္။
“ကလင္ ကလင္ ကလင္”
ဘုန္းခန႔္ ဘယ္ေလာက္ထိ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္း မသိ။ ဖုန္းသံၾကားမွ လန႔္ႏိုးၿပီး နာရီၾကည့္ေတာ့ ည ၈ နာရီခြဲေတာ့မည္။ အိပ္ပ်က္ညေတြမ်ားၿပီး စိတ္ဖိစီးမႈေတြေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုန္းခန႔္ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
“ဟယ္လို ခ်စ္”
“ကိုကို ဘယ္မွာလဲ”
“ကိုကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ အလုပ္အပ္သူ တစ္ေယာက္ကို သြားေတြ႕ေနတာ ဘာျဖစ္လို႔လဲခ်စ္”
“ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မယ္ ကိုကို ျပန္မလာေသးေတာ့ စိတ္ပူလို႔ ေမးၾကည့္တာပါ”
“ခဏေန ျပန္လာေတာ့မွာပါ စိတ္မပူေနနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ခ်စ္”
“အင္းပါ ဒါဆိုဒါပဲေနာ္ ကိုကို”
ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်လိုက္ေလသည္။ ခ်စ္ဖူး စိတ္ထဲတြင္လည္း ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနသည္။ အရင္ကဆို ညေန ၅ နာရီဆို ကိုကို ျပန္လာေနက်ျဖစ္သည္။ ေနာက္က်မည္ဆိုလွ်င္လည္း ႀကိဳတင္ ဖုန္းဆက္ေျပာေလ့ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း စိတ္ပူ၍ ကိုကို အလုပ္႐ုံးဖုန္းကို ဆက္၍ ေမးၾကည့္ရာ မနက္ ၁၀ နာရီခန႔္က ေနမေကာင္းသျဖင့္ ျပန္သြားေၾကာင္းေျပာသည္။
ကိုကိုက သူအလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္ ဖုန္းဆက္လွ်င္ မႀကိဳက္ေသာေၾကာင့္ သူ႔႐ုံးဖုန္းကို ဆက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခုနက ဖုန္းဆက္ေမးေတာ့ ကိုကိုေျပာတာ တစ္မ်ိဳး။ ခ်စ္ဖူး စဥ္းစားရင္း ေခါင္းရႈပ္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္သာ ကိုကို အိမ္ျပန္လာခဲ့တာ အမွန္ဆိုရင္။ အို မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ။ ကိုကို ျပန္လာတယ္ဆို ကားဟြန္းသံ ၾကားရမွာေပါ့။ ခ်စ္ဖူးတစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္တည္း ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ၿပီးေတြးရင္း ရင္ေလးေနမိသည္။ ထိုစဥ္
“တီ တီ တီ”
“ကိုကို႔ကားသံၾကားတယ္ ျပန္လာၿပီထင္တယ္”
ခ်စ္ဖူး စိတ္ မလုံမလဲျဖင့္ ဧည့္ခန္းမွထကာ အိမ္ေရွ႕တံခါးဝသို႔သြားၿပီး ဘုန္းခန႔္ ကားဝင္လာတာကို ၾကည့္ေနမိသည္။ ဘုန္းခန႔္က တစ္ခါတည္း ကားကို ဂိုေထာင္ထဲ ေမာင္းဝင္သြားသည္။ ၿပီးေနာက္ ခ်စ္ဖူးဆီသို႔ ေလွ်က္လာၿပီး
“ကေလးေတြ အိပ္ကုန္ၿပီးလားခ်စ္”
“ေစာေစာေလးကပဲအိပ္သြားတယ္”
ခ်စ္ဖူး ဘုန္းခန႔္ကို အကဲခတ္ၾကည့္သည္။ ကိုကိုက ပုံမွန္ အတိုင္းပင္။ မနက္က အိမ္ျပန္မလာခဲ့ဘူး ထင္သည္။ ခ်စ္ဖူးတစ္ေယာက္ အခုမွပင္ စိတ္သက္သာရာ ရေတာ့သည္ ။ ဘုန္းခန႔္မွာေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလို ပုံမုန္အတိုင္း ေနေနေပမဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ခံစားခ်က္ေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္။
“ကိုကို ေရအရင္ခ်ိဳးမွာလား ထမင္းအရင္စားမွာလား”
“ေရအရင္ခ်ိဳးမယ္ ထမင္းမစားေတာ့ဘူး အျပင္က စားလာလို႔”
ဟုဆိုကာ ခ်စ္ဖူး၏ခါးကိုဖက္၍ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။ ၿပီးေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ကာ ဘုန္းခန႔္ ေရခ်ိဳးေနေတာ့သည္။ မနက္က အေၾကာင္း စဥ္းစားရင္း ဘုန္းခန႔္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္ေပ။ ခ်စ္ဖူးႏွင့္ ဦးဘတိုး ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ကုန္တာလဲ။ ဘယ္အဆင့္ထိ ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္က စျဖစ္ေနၾကတာလဲ။
ဧည့္ခန္း မွန္ျပတင္းေပါက္ကို ေက်ာေပး၍ ဆိုဖာေနာက္မွီကို ကိုင္ကာ ထမိန္လွန္ၿပီး ဖင္ကုန္းေနေသာ ခ်စ္ဖူး၏ ေစာက္ဖုတ္ကို ဦးဘတိုးက ယက္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ခ်စ္ဖူး၏ ျဖဴေဖြး စြင့္ကားေနေသာ ဖင္ႏွစ္တုံးကို ကိုင္ကာ နီရဲျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးေနေသာ ျမင္ကြင္းက ဘုန္းခန႔္ မ်က္လုံး မွိတ္လိုက္တိုင္း အျမင္အာ႐ုံမွာ ေပၚေပၚလာေနသည္။ ေနာက္ၿပီး ဘာေတြဆက္ျဖစ္ၾကလဲ။ စဥ္းစားရင္း အာေခါင္ပင္ ေျခာက္လာသည္။
တစ္ခုခုကို ဆုံးရႈံးလိုက္ရၿပီး ႏွေျမာတသ ျဖစ္ေနရသလိုႏွင့္ တစ္ခုခုကို ေက်နပ္ အားရသလို ခံစားေနရျပန္သည္။ ဘုန္းခန႔္တစ္ေယာက္ မိမိစိတ္ကို မိမိ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ေတြးရင္း ေတြးရင္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္။ ေန႔လည္က အိပ္ထားေသာေၾကာင့္လည္း ပါမည္ထင္သည္။
မ်က္လုံးမွိတ္၍ စဥ္းစားေနလိုက္တာ မနက္ သုံးနာရီပင္ ထိုးေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ခ်စ္ဖူးမွာ လူးလြန႔္လာၿပီး ထထိုင္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အိပ္ခန္းတံခါးဖြင့္ကာ အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္သို႔ ထြက္သြားေတာ့သည္။
ဘုန္းခန႔္တစ္ေယာက္ အံဩသြားေလသည္။ ညႀကီး အခ်ိန္မေတာ္ ခ်စ္ဖူးတစ္ေယာက္ ဘယ္သြားၿပီး ဘာသြား လုပ္ပါလိမ့္။ အေပါ့အပါးသြားတာ ဆိုလွ်င္လည္း အိမ္ခန္းထဲမွာပင္ အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္းက တြဲလ်က္။ သိခ်င္စိတ္က ထိန္းမရေတာ့ ။
၁၀ မိနစ္ခန႔္ၾကာေတာ့ ဘုန္းခန႔္ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္သို႔ ထြက္ၾကည့္ လိုက္သည္။ ခ်စ္ဖူးကို မေတြ႕။ အိမ္ေနာက္ေဖး တံခါးကလည္း ဖြင့္လ်က္။ သူ ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့၊ ေနာက္ေဖးေပါက္မွ ဆင္းၿပီး ကားဂိုေထာင္ႏွင့္ ကပ္လ်က္ ဦးဘတိုး အခန္းဆီသို႔ ေျခသံလုံလုံျဖင့္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ အျပင္မွာေတာ့ မီးမထြန္းထား၍ ေမွာင္ေနေပမယ့္ ဦးဘတိုး အခန္းတြင္း၌ ညအိပ္မီးေလး ထြန္းထားေသာေၾကာင့္ အခန္းတြင္း၌ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရေလသည္။
“ဟင္ ခ်စ္ဖူး”
ခ်စ္ဖူးတစ္ေယာက္ ဦးဘတိုးလီးကို အားရပါးရ စုပ္ေပးေနသည္။ ဦးဘတိုးက ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ အိပ္ေနၿပီး ခ်စ္ဖူးက ဦးဘတိုး၏ ေျခရင္းဘက္၌ ဖင္ကုန္းၿပီး လီးစုပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္ေပၚ၌ အဝတ္အစားမ်ား မရွိၾကေတာ့ေပ။ ဘုန္းခန႔္ဘက္က ၾကည့္လွ်င္ ေဘးတေစာင္း အေနအထား ျမင္ကြင္းမို႔ ဦးဘတိုးလီးကို ေကာင္းစြာျမင္ေနရသည္။
ဦးဘတိုးလီးမွာ ၆ လက္မခန႔္ ရွည္ၿပီး လုံပတ္ ေတာ္ေတာ္ တုတ္သည္။ ဘုန္းခန႔္လီးထက္ အနည္းငယ္ ပိုတုတ္သည္။ ခ်စ္ဖူးက လီးစုပ္ရင္း ေမာလာသျဖင့္ သူမပါးစပ္ထဲမွ လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ဦးဘတိုးကို လွမ္းေမးလိုက္ေလသည္။
“ေကာင္းလား ဦး”
“ေကာင္းတာေပါ့ ကေလးရယ္။ ဦးလည္း မိန္းမဆုံးၿပီး ကတည္းက ဒီလို မခံစားရတာၾကာၿပီးေလ။ ဒီညေတာ့ ကေလးကို ဦးလိုးခြင့္ရၿပီလား”
“အင္းပါ ဦးရယ္။ ဒီညေတာ့ ဦးကို လိုးခြင့္ေပးေတာ့မွာပါ”
“ကေလးရယ္”
ဟုဆိုကာ 69 ပုံစံေျပာင္းၿပီး လီးျပန္စုပ္ေနေတာ့သည္။ ဦးဘတိုးလည္း ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးေလေတာ့သည္။
ခ်စ္ဖူးက ဦးဘတိုးနဲ႔ အလိုးမခံရေသးဘူးေပါ့။ ဒီည လိုးၾကေတာ့မွာေပါ့။ ဒါဆို ဦးဘတိုးႏွင့္ ခ်စ္ဖူးက ဒီလိုျဖစ္တာ မၾကာေသးပုံပင္။ ဘုန္းခန႔္ေတြးရင္း ခ်စ္ဖူးတို႔ကို ၾကည့္ေနသည္။ ရင္ထဲတြင္လည္း ႏွေျမာသလို ဝမ္းနည္းသလိုႏွင့္ တစ္ဖက္တြင္လည္း ေသြးသား ဆူပြက္ၿပီး ကာမစိတ္ ႏိုးႂကြလာသလို ခံစားေနရသည္။ လီးကလည္း မတရား ေတာင္လာေနသည္။ ဘုန္းခန႔္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို နားမလည္းႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနမိသည္။
၁၀ မိနစ္ခန႔္ ၾကာၿပီးေနာက္ ခ်စ္ဖူးက ဦးဘတိုးေဘးတြင္ အိပ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ဦးဘတိုးကမူ ထ၍ ခ်စ္ဖူး ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ထိုင္၍ ေနရာယူလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ မဲမဲတုတ္တုတ္ ဒစ္ဖူးကား ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ၏လီးႀကီးကို အရည္႐ႊဲေနေသာ ခ်စ္ဖူး၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းဝတြင္ ေတ့ထားလိုက္ၿပီး
“ကေလးကို ဦးလိုးေတာ့မယ္။ ကေလး အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား”
“လိုးပါေတာ့ ဦးရယ္။ ခ်စ္ဖူး တအား အလိုးခံခ်င္ေနၿပီ”
ဟု ျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။ ခ်စ္ဖူးသည္ ႐ိုး႐ိုးေအးေအး ေနတတ္သူျဖစ္ၿပီး သူတပါး အေပၚကိုလည္း ၾကင္နာသနားတတ္ကာ အားနာတတ္သူလည္း ျဖစ္သည္။ အရွက္ အေၾကာက္လည္း ႀကီးသည္။ လိင္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သတ္လွ်င္ ပိုဆိုးသည္။ ဘုန္းခန႔္၏ လီးကိုပင္ မစုပ္ေပးဘူးေပ။
ယခု ျမင္ေနရေသာ ခ်စ္ဖူးသည္ အရင္က ခ်စ္ဖူးမွ ဟုတ္ရဲ႕လားဟုပင္ ဘုန္းခန႔္ ေတြးေနမိသည္။ ဘုန္းခန႔္က ေတာင္ေနေသာ သူ၏လီးကို ပုဆိုးအျပင္ဘက္မွ ကိုင္ကာ ဂြင္းထုရင္း ဦးဘတိုး လိုးေတာ့မည့္ သူ႔၏ မိန္းမခ်စ္ဖူးကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ၾကည့္ေနသည္။
ဘုန္းခန႔္ သူ႔အလုပ္ႏွင့္သူ ရႈပ္ေနသည္။ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ခ်စ္ဖူး ဝမ္းနည္းသလို ခံစားရသည္။ ညားခါစကလို သူမအေပၚ ဂ႐ုစိုက္မႈေတြ ၊ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈေတြ မရွိေတာ့ပဲ အလုပ္ကိုပင္ ကုန္း႐ုန္းလုပ္ေနသည္။ မိသားစုႏွင့္လည္း အရင္လို ေႏြးေထြးမႈ မရွိေတာ့ပဲ မိုးလင္းအလုပ္သြား မိုးခ်ဳပ္ျပန္လာ၊ ျပန္ေရာက္ရင္ လည္း မနား၊ ဧည့္ခန္းတြင္ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လုံးႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သည္။
ေျပာျပန္လွ်င္လည္း ‘ကိုကိုလုပ္ေနတာ ခ်စ္ဖူးတို႔အတြက္ပဲ’ ဟု ျပန္ေျပာ တတ္ေလသည္။ ခ်စ္ဖူးလည္း အေသြးအသားႏွင့္ လူသား တစ္ေယာက္ပင္။ ကာမအရသာကို ေကာင္းေကာင္း ခံစားခ်င္သည္။ သို႔ေပမယ္ ဘုန္းခန႔္က အခ်ိန္မေပးႏိုင္ ။ တစ္လတစ္ႀကိမ္ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္။ လိင္ဆက္ဆံရင္လည္း ခဏေလးႏွင့္ ၿပီးၿပီးသြားေသာေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူးမွာ ဆန႔္တငင္ငင္။ ကာမအရသာကို အျပည့္အဝ မခံစားရေပ။
ဘုန္းခန႔္က နယ္ဘက္သို႔ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ မၾကာခဏဆိုသလို သုံးေလးရက္အိပ္ ခရီးလည္း သြားရတတ္ေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္ မ်ိဳးတြင္ ဦးဘတိုးႏွင့္ သူမတို႔သားအမိသာ က်န္ခဲ့၍ ဦးဘတိုးကိုသာ အားကိုးရေလေတာ့သည္။ ဒီလိုႏွင့္ ဘုန္းခန႔္ နယ္ဘက္သို႔ ခရီးသြားေနခ်ိန္တြင္ ျဖစ္သည္။
“မမေလး မမေလးေရ ”
ဦးဘတိုး ခ်စ္ဖူးကိုေခၚ၍ အိမ္ထဲဝင္လာစဥ္ ဧည့္ခန္း၌ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ခ်စ္ဖူးကိုေတြ႕၍ ဆက္မေခၚေတာ့ပဲ အေပါက္ဝတြင္ ရပ္၍ သူမကို ၾကည့္ေနမိသည္။ ခ်စ္ဖူးက အိမ္ေပါက္ဝကို ေက်ာေပး၍ ဆိုဖာေပၚ၌ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ သူမ၏ လုံးဝန္း တင္းကားေနေသာ ဖင္ႏွစ္တုံးက မိန္းမႏွင့္ ကင္းကြာေနတာ ၾကာၿပီးျဖစ္ေသာ ဦးဘတိုး၏ ရာဂစိတ္ကို ႏိုးဆြေနသလိုပင္။
ဦးဘတိုး၏ စိတ္႐ိုင္းမ်ားကား ထိန္းမရေတာ့ေပ။ သူသည္ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ပိတ္၍ သူမဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ လုံးဝန္း တင္းကားေနေသာ ဖင္တုံးကိုကိုင္ကာ ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ ခ်စ္ဖူးကား နည္းနည္းမွမလႈပ္ အိပ္ေမာက်ေနသည္။ ညက ဘုန္းခန႔္ ခရီးသြားရမည္ဆိုသျဖင့္ လိုအပ္သည္မ်ား ျပင္ဆင္ေပးေနရ၍ ညဥ့္နက္မွ အိပ္ရသည္။ မနက္က်ေတာ့လည္း ေစာေစာထၿပီး ကေလးေတြ ေက်ာင္းသြားဖို႔ အတြက္ ျပင္ဆင္ေပးရျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လည္း ခ်စ္ဖူး ပင္ပန္း၍ အိပ္ေမာက်ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဦးဘတိုးက ပြတ္သပ္ေန႐ုံျဖင့္ အားမရေတာ့ေပ။ သူမ၏ ထမိန္ေအာက္စကို ကိုင္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွန္တင္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ပင္တီ အျဖဴေရာင္ေလး ဝတ္ထားေသာ သူမ၏ ဖင္ႏွစ္တုံး ေပၚလာသည္။
ဦးဘတိုး ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့။ တဆက္တည္း သူမ၏ ပင္တီေလးကိုပါ ေပါင္လည္ေလာက္ထိ ဆြဲခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ သူမ၏ ျဖဴေဖြးၿပီး တင္းကားေနေသာ ဖင္ႏွစ္တုံးႏွင့္အတူ စဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းေလးပါ ေပၚလာေတာ့သည္။ ဦးဘတိုး ေတြေဝမေနေတာ့။ သူမ၏ ဖင္ႏွစ္တုံးၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္၍ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးေလေတာ့သည္။ခဏၾကာေသာ္
“အဟင္း ဟင္း”
ခ်စ္ဖူးဆီမွ ညည္းသံသဲ့သဲ့ ထြက္လာသည္။ သူမ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွ ႏိုးလာၿပီး သူမ၏ အေနာက္ဖက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဦးဘတိုးကို ျမင္ေတာ့မွ ထိတ္လန႔္ကာ သူကို တြန္းဖယ္၍ ထထိုင္လိုက္ၿပီး
“ဦးဘတိုး ဒါဘာလုပ္တာလဲ”
ဟု ထိတ္လန႔္တၾကား ေမးလိုက္သည္။ ဦးဘတိုးလည္း ႐ုတ္တရက္မို႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္က်သြားသည္။ ဦးဘတိုးက ႐ုတ္တရက္မို႔ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ကာ ခ်စ္ဖူးမ်က္ႏွာကို ၾကည့္၍ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေန သည္။ ထို႔ေနာက္ ဦးဘတိုးက သတိဝင္လာၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ကာ
“မမေလး ခြင့္လႊတ္ပါ ဦးစိတ္မထိန္းႏိုင္လို႔ ျဖစ္သြားတာပါ”
ဟုဆိုကာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ရွစ္ခိုးေတာင္းပန္ေန ေလသည္။ ခ်စ္ဖူးမ်က္ႏွာက အံဩျခင္း၊ ထိတ္လန႔္ျခင္း ၊ ရွက္႐ြံျခင္း ၊ ေဒါသထြက္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ တင္းမာေနသည္။ သူတစ္ပါးအေပၚ ၾကင္နာသနားတတ္သူ ၊ အားနာတတ္သူပီပီ ဒူးေထာက္၍ သူမကို ရွစ္ခိုးေတာင္းပန္ေနေသာ ဦးဘတိုးကို ၾကည့္ကာ စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေျဖေလွ်ာ့ၿပီး
“ဘာလို႔ ဒါမ်ိဳးလုပ္ရတာလဲ ဦးဘတိုး”
ဟု ေမးလိုက္ေလသည္။
“မမေလးက အရမ္းလွလို႔ပါ”
“ဟင္”
ထင္မွတ္မထားေသာ အေျဖေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူးမ်က္ႏွာ ရွက္ေသြးျဖာသြားသည္ ။ ဒါကို ဦးဘတိုး ေတြ႕လိုက္ေသာေၾကာင့္ အခြင့္ေကာင္းယူကာ
“ဟုတ္တယ္ေလ မမေလးက အရမ္းလွေတာ့ ဘယ္ ေယာက်ာ္းမဆို ဦးလို လုပ္မိၾကမွာပဲ။ မမေလးကို ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမပါလို႔ ေျပာရင္လည္း မသိတဲ့ သူေတြဆို ယုံမွာ မဟုတ္ဘူး။ မမေလးရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးစားက တစ္ဖက္သားကို ဆြဲေဆာင္လြန္းတယ္။ ဦးဆိုရင္ မမေလးရဲ႕ ဖင္ႏွစ္တုံးကို မွန္းၿပီး အာသာေျဖတာ ေန႔တိုင္းပဲ”
ဟု သာသာေလး ေျပာေပးလိုက္သည္။ ဦးဘတိုး စကားကို ၾကားၿပီးေနာက္ ေစာေစာက ေစာက္ဖုတ္ အယက္ခံထားရတာက တစ္ေၾကာင္း ၊ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ရွစ္ခိုး ေတာင္ပန္းေနေသာ ဦးဘတိုးကို သနား၍ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္တာက တစ္ေၾကာင္း ေၾကာင့္ သူမ၏ ကာမစိတ္ေလး ႏိုးထလာသလို ခံစားလာရသည္။
“ဦး ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမေလး။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဘယ္သူကိုမွ မေျပာပါနဲ႔။ ဆရာကိုလည္း မတိုင္ပါနဲ႔။ မမေလး ခိုင္းတာမွန္သမွ် ဦးလုပ္ေပးပါ့မယ္”
မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ေတာင္ပန္းေနေသာ ဦးဘတိုးကို ၾကည့္၍ ခ်စ္ဖူး သနားသြားသည္။
“ဦး ခ်စ္ဖူးခိုင္းတာ ဘာမဆို လုပ္ေပးမွာလား”
“လုပ္ေပးပါ့မယ္ မမေလး”
ခ်စ္ဖူး ထိုင္ေနရာမွထကာ ထမိန္ကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ပင္တီကိုပါ တခါတည္း ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ဆိုဖာေပၚတြင္ ျပန္ထိုင္ကာ ေပါင္ကားထားလိုက္ၿပီး
“ဦး ဒီနားကိုလား”
ဟုဆိုကာ ဦးဘတိုးကို ေခၚလိုက္ေလသည္။ ဦးဘတိုး တစ္ခ်က္ ေၾကာင္သြားသည္။ ခ်စ္ဖူးက သူကို မဆူမေငါက္သည့္အျပင္ ယခုလို ေနအထားႏွင့္ အနားလာရန္ ေခၚေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
“ဦးဘတိုး ဘာၾကည့္ေနတာလည္း ဒီနားလာလို႔”
ခ်စ္ဖူးက စိတ္မရွည္ေသာ ေလသံျဖင့္ ထပ္ေခၚေတာ့မွ ဦးဘတိုး ခ်စ္ဖူးအနားသို႔ ေလးဘက္ေထာက္၍ သြားေတာ့သည္။ မိန္းမႏွင့္ ကင္းကြာေနတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ဦးဘတိုးကို ခ်စ္ဖူး ကိုယ္ခ်င္းစာမိသည္။ မိမိသည္ပင္ ကာမအရသာကို အျပည့္အဝ မခံစားရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဦးဘတိုး ခ်စ္ဖူး ေစာက္ဖုတ္ကိုၾကည့္ၿပီး ကာမစိတ္မ်ား ျပန္လည္ ႏိုးထလာသည္။ အေမႊးပါးပါးေလးႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလး နီရဲ၍ ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေလး ျဖစ္ေနေသာ ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
“လွလိုက္တာ မမေလးရာ”
သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို ရမၼက္လႊမ္းေသာ အၾကည့္ျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူး မ်က္ႏွာထူပူၿပီး ရွက္ေသြးျဖာသြားေလသည္။
“အို”
ဦးဘတိုး ခ်စ္ဖူး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ လွ်ာအျပားလိုက္ျဖင့္ ေအာက္ကေန ပင့္ယက္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ လွ်ာထိုးထည့္ကာ ကလိၿပီး ယက္ေပးေနေလေတာ့သည္။
“အား ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္ ဟင္းဟင္း”
ခ်စ္ဖူးက ဦးဘတိုး ေခါင္းကိုေခါင္ကာ ဖင္ကို ေကာ့ေကာ့ ေပးသည္။ ဦးဘတိုးလည္း ခ်စ္ဖူး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို မကိုင္ကာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ ယက္ေပးေလသည္။
” အား ဦး ခ်စ္ဖူးၿပီးေတာ့မယ္။ အား ဟင္းဟင္း လုပ္ထား။ ဦး လုပ္ထား အားးးး”
ခ်စ္ဖူး ေစာက္ဖုတ္မွ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကာ ၿပီးသြားသည္။ ဦးဘတိုးလည္း ခ်စ္ဖူး၏ ေစာက္ရည္မ်ားပါမက်န္ ကုန္ေအာင္ ယက္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ဦးဘတိုး ထရပ္ကာ လုံခ်ည္ခြၽတ္မည္ျပဳစဥ္
“ဟမ္ ဦး ဘာလုပ္မလို႔လဲ”
ဟုေမးကာ ထမိန္ေကာက္ဝတ္၍ ဆိုဖာေပၚမွာ ပုံစံျပင္ထိုင္လိုက္ေလသည္။
“ကေလးက ၿပီးသြားေတာ့ ဟုတ္တာေပါ့။ ဦးက ဒီမွာ တန္းလန္းႀကီးေလ”
ဦးဘတိုးက ခ်စ္ဖူးကို ကေလးဟု ေျပာင္းေခၚရင္း အတြင္းခံထဲ၌ ေတာင္၍ ေဖာင္းထြက္ေနေသာ သူ႔၏လီးကို ေမးေငါ့ျပရင္း ေျပာလိုက္သည္။
“ခ်စ္ဖူး အလိုးေတာ့ မခံခ်င္ေသးဘူး။ ကိုကို႔အေပၚ သစၥာေဖာက္သလို ျဖစ္မွာစိုးတယ္။ အခုေတာင္ လြန္ေနၿပီ”
ခ်စ္ဖူးမွာ အလိုးခံခ်င္ေနေသာ္လည္း ဘုန္းခန႔္၏ မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္လာၿပီး မိမိ၏ လုပ္ရပ္အတြက္ ေနာင္တရသလို ခံစားေနမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဦးဘတိုးကို ေတာင္ပန္းေသာ ေလသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
“ဒါဆိုလည္း ဦးလီးကို စုပ္ေပးပါလား ကေလးရယ္”
“ခ်စ္ဖူး လီးမစုပ္တတ္ဘူး။ ကိုကို႔လီးေတာင္ မစုပ္ေပးဖူးဘူး”
“ဦးသင္ေပးမွာေပါ့ ကေလးရယ္”
ဦးဘတိုး လုံခ်ည္ခြၽတ္ခ်ကာ အတြင္းခံထဲမွ သူ၏လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ခ်စ္ဖူးနားတြင္ ရပ္ေနလိုက္သည္။ ခ်စ္ဖူးမွာ အေၾကာ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထၿပီး ေတာင္ေနေသာ သူ၏လီးကို ၾကည့္၍ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ မဲနက္ၿပီး ကိုကို႔လီးထက္ အနည္းငယ္ ႀကီးၿပီး တုတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
” ကေလး ပါးစပ္ဟေလ”
ခ်စ္ဖူး ပါးစပ္ဟ၍ ဦးဘတိုးလီးကို ငုံလိုက္သည္။ ျပင္းရွရွ လီးအနံ႔ေၾကာင့္ သူမမ်က္ႏွာ ရႈံမဲ့ၿပီး ဦးဘတိုး လီးကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။
“လီးအနံ႔က နံလိုက္တာ ခ်စ္ဖူးမခံႏိုင္ဘူး”
“အစမို႔လို႔ပါ ေနာက္ဆို အက်င့္ျဖစ္သြားမွာပါ လာပါကေလးရယ္”
ဦးဘတိုး ခ်စ္ဖူးေခါင္းကို ကိုင္ကာ လီးကို သူမ၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ ျပန္ထည့္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေနသည္။ အစတစ္ခ်က္ မခံႏိုင္ေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူမ က်င့္သားရၿပီး ဦးဘတိုး လီးကို လက္တဖက္ကကိုင္၍ စုပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဘုန္းခန႔္ မရွိခ်ိန္ႏွင့္ ကေလးေတြ ေက်ာင္းသြားေနခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ဦးဘတိုးႏွင့္ သူမ လီးစုပ္လိုက္ ေစာက္ဖုတ္ယက္လိုက္ျဖင့္ ကာမအရသာကို ခံစားေနၾကေလသည္။ ခ်စ္ဖူးကာ အလိုးေတာ့ မခံေသးေပ။
“အိုး ေကာင္းလိုက္တာ”
ခ်စ္ဖူးသည္ ဆိုဖာေနာက္မွီကို ကိုင္ကာ ဖင္ကုန္းေနၿပီး ဦးဘတိုးက ယက္ေပးေနသည္။ ဧည့္ခန္း မွန္ ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို ၾကည့္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားေသာ သူကိုမူ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံး သတိမထားမိလိုက္ေပ။
“အားး”
“နာသြားလား ကေလးရယ္”
ဦးဘတိုးလီးႀကီး ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ထိုးထည့္လိုက္သည္ ။ ဒစ္ထိပ္ဖူးေလး ဝင္႐ုံရွိေသး ခ်စ္ဖူး နာလို႔ ေအာ္ေသာေၾကာင့္ ဆက္မထိုးထည့္ပဲ ခဏရပ္လိုက္သည္။
“အင္း နည္းနည္းနာတယ္ ဦး။ ခ်စ္ဖူးက အလိုးမခံရတာ ၾကာၿပီးေလ။ ေနာက္ၿပီး ဦးလီးက ကိုကိုထက္ႀကီးတာကို”
“ဒါဆို ဦးျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးေပးမယ္။ ခဏေတာ့ ႀကိတ္ခံလိုက္ေနာ္။ လီးဝင္သြားရင္ ေကာင္းသြားမွာပါကြယ္”
ဦးဘတိုးက သူ၏လီးႀကီးကို သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အားစိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္သည္။
“အား”
ဦးဘတိုးလီးႀကီး တဆုံးဝင္သြားေလသည္။
“နာေသးလား”
“အင္း နည္းနည္းပဲ နာေတာ့တယ္”
ဦးဘတိုးလည္း ခ်စ္ဖူး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ သူ၏ လီးႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရင္း ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပုံမွန္လိုးေနေတာ့သည္။ ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ပိုမိုထြက္က်လာသျဖင့္ လိုးရတာ ပိုေကာင္းလာသည္။
” အားးး ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္။ ဒီလိုမခံစားရတာၾကာၿပီ အားး ေဆာင့္ထည့္ ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ေလး ကြဲသြားပါေစ ေဆာင့္ထည့္ ဦးေရ အားး ဟင္းဟင္းး”
“ဦးလည္းတူတူပါပဲ ကေလးရယ္။ မိန္းမ ဆုံးၿပီး ကတည္းက မလိုးရေတာ့တာ။ အခု ကေလးေစာက္ဖုတ္ေလးကို လိုးရတာ အရမ္းေကာင္းတာပဲကြယ္ စီးပိုင္ေနတာပဲ”
ေျပာရင္း ဦးဘတိုး လိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြက အားပါၿပီး ပိုျမန္လာသည္။ ဘုန္းခန႔္လည္း ၾကည့္ရင္း ေသြသားဆူပြက္ၿပီး ကာမစိတ္ေတြ ထႂကြလာကာ ဂြင္းထုေနေလသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ဦးဘတိုး သူ၏လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
” ကေလး ကုတင္ေအာက္ဆင္းၿပီး ဖင္ကုန္းေပးပါလား။ ဦး အေနာက္ကေန ေဆာင့္လိုးခ်င္တယ္”
ဟုေျပာၿပီး ဦးဘတိုး ကုတင္ေအာက္ဆင္းလိုက္သည္။ ခ်စ္ဖူးလည္း ေအာက္ဆင္းကာ ကုတင္စြန္းကိုကိုင္၍ ဖင္းကုန္းေပးလိုက္သည္။ ဦးဘတိုးက ခ်စ္ဖူးေနာက္မွေန၍ ဖင္ႏွစ္တုံးကို ၿဖဲကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ခ်စ္ဖူး၏ ခါးကိုကိုင္ကာ အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ အခ်က္ ၅၀ ခန႔္ ေဆာင့္လိုးၿပီးေသာအခါ လီးဆြဲထုတ္ၿပီး ခဏရပ္ကာ
“ကေလး ပက္လက္လွန္လိုက္ပါလား။ ကေလးမ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္တယ္”
ခ်စ္ဖူးလည္း ကုတင္စြန္းနားမွာပင္ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား၍ ပက္လက္ လွန္လိုက္သည္။ ဦးဘတိုးက ကုတင္အစြန္းေပၚတက္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပင့္မ၍ ေစာက္ရည္႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးထိုးသြင္းကာ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ အခုမွပင္ ဘုန္းခန႔္ သူ၏မိန္းမေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ဦးဘတိုး၏ လီးဝင္တာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရေတာ့သည္။
ဦးဘတိုး လီးမဲမဲႀကီးက ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ ျပည့္ၾကပ္ေနသည္။ ထိုးသြင္းလိုက္လွ်င္ နီရဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမွာ လိပ္ဝင္သြားၿပီး လီး ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္လွ်င္ လိပ္ၿပီး ျမင္ကြင္းက ဘုန္းခန႔္ကို စိတ္ပိုႂကြေစသည္။
“ဦးရယ္ အားး ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေပး ခ်စ္ဖူး ၿပီးေတာ့မယ္ အားး ဟင္းဟင္း”
“ဦးလည္း ထြက္ေတာ့မယ္ ကေလးရယ္ အားးးး ထြက္ ထြက္ ထြက္ၿပီး အားး”
ဦးဘတိုးက ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ထဲ၌ လရည္မ်ား ပန္းထည့္ကာ ၿပီးလိုက္သည္။ ခ်စ္ဖူးလည္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကာ ၿပီးသြားေလသည္ ။ ဘုန္းခန႔္လည္း လုံခ်ည္ထဲ၌ပင္ လရည္ထြက္ကာ ၿပီးသြားေလသည္။ ဦးဘတိုးက ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးဆြဲထုတ္ကာ ခ်စ္ဖူးေဘးတြင္ အိပ္ခ်လိုက္သည္။ ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္မွ ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္အတူ ဦးဘတိုး လရည္မ်ားပါ စီးထြက္က်လာကုန္သည္။
ခ်စ္ဖူး ခဏမွိန္းေနၿပီးေနာက္ အဝတ္အစားမ်ား ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္။ ဦးဘတိုးက ကုတင္ေပၚတြင္ ကိုယ္တုံးလုံးျဖင့္ ပက္လက္လွန္ မွိန္းေနေတာ့သည္။ မနက္ ၄ နာရီပင္ ထိုးေတာ့မည္။ ဘုန္းခန႔္ ခ်စ္ဖူးမထြက္လာခင္ မိမိအိပ္ခန္းသို႔ အရင္ျပန္ကာ အိပ္ေနလိုက္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ခ်စ္ဖူး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာသည္။ ကုတင္ေပၚ တက္ထိုင္၍ အိပ္ေနေသာ ဘုန္းခန႔္ကို ၾကည့္ေနမိသည္။
ၿပီးေနာက္ မ်က္ႏွာကို လက္ဖဝါးႏွင့္အုပ္ကာ တိုးတိုးေလး ငိုေႂကြးေနသည္။ သူမ လုပ္ရပ္အတြက္ အျပစ္ရွိသလို ခံစားေနရသည္ ။ ေသြးသားဆႏၵေၾကာင့္သာ မေနႏိုင္လို႔ ဦးဘတိုးႏွင့္ အလိုးခံေပမယ့္ သူမခ်စ္တာ ဘုန္းခန႔္ တစ္ေယာက္တည္းပင္။
ဒီကိစၥကို ဘုန္းခန႔္ သိသြားလွ်င္ေကာ သူမတို႔ အိမ္ေထာင္ေရး ၿပိဳကြဲသြားႏိုင္မလား။ ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္ပါ့မလား။ သူမက ေနာက္ထပ္ ဦးဘတိုးႏွင့္ အလိုးမခံေတာ့ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အာမခံႏိုင္လား။ အခုေတာင္ အလိုးခံလို႔ မဝေသး၊ ထပ္ခံခ်င္ေသးသည္။ ေတြးရင္း ခ်စ္ဖူးရင္ထဲ ပူေလာင္လာသည္။
တရႈံ႕ရႈံ႕ငိုသံ တိုးတိုးေလးေၾကာင့္ ဘုန္းခန႔္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရာမွ ထထိုင္ကာ ယခုမွ အိပ္ယာႏိုးၿပီး ဘာမွမသိသူ တစ္ေယာက္လို ခ်စ္ဖူး ပုခုံးကိုကိုင္၍ စီုးရိမ္ပူပန္ေသာ အသံျဖင့္
“ခ်စ္ ဘာျဖစ္လို႔ ငိုေနတာလဲ”
ဟု ၾကင္နာစြာ ေမးလိုက္ေလသည္။ ႐ုတ္တရက္ မိမိပခုံးကို ကိုင္ကာ ေမးလိုက္ေသာ ဘုန္းခန႔္၏ အသံေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူး ထိတ္လန႔္သြားသည္။ မဟုတ္တာ လုပ္ထားသူ တစ္ေယာက္မို႔ မလုံမလဲျဖစ္ကာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိျဖစ္ေနသည္။
“အိမ္မက္ဆိုး မက္လို႔လား ခ်စ္”
“အင္း ဟို ဟုတ္ ကိုကို”
ဘုန္းခန႔္က သူမ ေျဖရခက္ေနမွာ ႀကိဳသိ၍ စကားလမ္းေၾကာင္းေပးလိုက္သည္။ ခ်စ္ဖူးလည္း အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့ ျပန္ေျဖရင္း အငိုရပ္ကာ မလုံမလဲျဖင့္ ဘုန္းခန႔္ ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္၍ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ဘုန္းခန႔္လည္း သူမကို အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။
“အိမ္မက္မက္တာ ငိုစရာလား ခ်စ္ရယ္။ လာ အိပ္ရေအာင္”
ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ဦးကို တစ္ဦးဖက္ကာ အိပ္ခ်လိုက္သည္ ။ ဘုန္းခန႔္ ခ်စ္ဖူးကို အျပစ္မဆိုခ်င္ ။ အလုပ္ကိုပဲ အာ႐ုံထားၿပီး သူမအေပၚ ဂ႐ုမစိုက္မႈေတြေၾကာင့္ အခုလိုျဖစ္တာဟု မိမိကိုယ္ကိုပင္ အျပစ္တင္ေနမိသည္။ ေနာက္ထပ္ ဦးဘတိုးႏွင့္ ခ်စ္ဖူး လိုးျဖစ္ၾကရင္ေကာ ။ အေတြးႏွင့္ပင္ ဘုန္းခန႔္ လီးေတာင္လာသည္။
မိမိစိတ္ကို မိမိနားမလည္ ။ ကိုယ့္မိန္းမကို သူစိမ္းေယာက်ာ္းလိုးတာ မနာလို ေဒါသျဖစ္ရမယ့္အစား အဘယ္ေၾကာင့္ ကာမစိတ္ထႂကြကာ လီးေတာင္လာရသလဲ ။ စစ ေတြ႕ခ်င္းတုန္းက ေႂကြကြဲ ဝမ္းနည္းစိတ္ ျဖစ္ေပမယ့္ ဦဘတိုးႏွင့္ လိုးတာေတြ႕ၿပီး သူ႔စိတ္ေတြ ေျပာင္းလဲကုန္သည္ ။ ေတြးရင္း ကာမစိတ္ေတြလည္း ထႂကြလာသည္ ။ ခ်စ္ဖူးကိုၾကည့္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီး ။ ေရွ႕ဆက္ ဘာေတြလုပ္ရမွာလည္း ေတြးရင္း ဘုန္းခန႔္လည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။
ဦးဘတိုး ၿခံထဲတြင္ အပင္ ေရေလာင္းရင္း ေနမထိ ထိုင္မသာ ျဖစ္ေနသည္ ။ အရင္ကဆိုရင္ မနက္ ၇ နာရီ ထိုးလွ်င္ ဘုန္းခန႔္ အလုပ္သြားၿပီ ျဖစ္သည္ ။ ကေလးေတြလည္း ေက်ာင္းသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္ ။ ဒီေန႔ေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ၈ နာရီပင္ ခြဲေတာ့မည္ ။ လူရိပ္ေယာင္ပင္ မေတြ႕ ။ အိပ္တံခါးေတြလည္း ပိတ္ထားဆဲ ။ ခ်စ္ဖူးကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနသည္ ။
မိန္းမဆုံးၿပီးေနာက္ ကာမ မဆက္ဆံရတာၾကာၿပီ ။ ညတုန္းက ခ်စ္ဖူးကို လိုးခြင့္ရၿပီးေနာက္ ေသြးသားက ပိုမိုေတာင္းတလာသည္ ။ ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ဆိုသလို ေနာက္ထပ္လည္း လိုးခြင့္ရခ်င္ေနမိသည္။
ခဏၾကာေသာ္ အိမ္ေရွ႕တံခါးမႀကီး ပြင့္လာသည္ ။ ေက်ာင္းယူနီေဖာင္း ဝတ္ထားေသာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ခ်စ္ဖူး ထြက္လာသည္။
“ဦးဘတိုးေရ ကေလးေတြကို ဖယ္ရီကားေစာင့္ၿပီး တင္ေပးပါဦး။ ခ်စ္ဖူး အေနာက္မွာ ဟင္းအိုးတည္ထားလို႔”
“ဟုတ္ကဲ့ မမေလး”
တံခါးဝမွာရပ္ၿပီး ခ်စ္ဖူး အပင္ေရေလာင္းေနေသာ ဦးဘတိုးကို လွမ္းေျပာကာ အိမ္ထဲသို႔ ျပန္ဝင္သြားသည္။ နာရီဝက္ခန႔္ၾကာေသာ္
“ကေလးေရ”
“အမေလး”
“ခြမ္း ခ်လြမ္းးးး”
ေနာက္ကေန ႐ုတ္တ႐ုက္ သူမကို သိုင္းဖက္ကာ ေခၚလိုက္ေသာ ဦးဘတိုးေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူးလက္ထဲမွာ ကိုင္ထားေသာ စေလာင္းဖုံး ျပဳတ္က်သြားျခင္းျဖစ္သည္ ။ ခ်စ္ဖူး ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာ ျဖစ္သြားၿပီး
“ဦးဘတိုး ဘာလုပ္တာလဲ လႊတ္။ အခန္းထဲမွာ ကိုကို အိပ္ေနတယ္။ ေတြ႕သြားရင္ မေကာင္းဘူး”
ေျပာရင္း အိမ္းခန္းဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ အခန္းတံခါးက အနည္းငယ္ ဟထားေသာေၾကာင့္ ဘုန္းခန႔္ ႏိုးသြားမွာလည္း စိုးရိမ္မိသည္။
“ကေလးကလည္းကြာ ဦးကလြမ္းလို႔ပါ”
“ဦးဘတိုး အခြင့္အေရး ေပးထားတယ္ဆိုၿပီး သိပ္မကဲနဲ႔။ ေန႔တိုင္း ေတြ႕ေနရတာကို။ ၿပီးေတာ့ ညကလည္း ေပးလိုးၿပီးၿပီေနာ္”
“ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ ညက တစ္ခ်ီပဲလိုးရတာ လိုးမဝဘူး။ ဦးလီးကို ကိုင္ၾကည့္ပါလား။ ဘယ္ေလာက္ လိုးခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ”
“ကိုင္ၾကည့္စရာ မလိုပါဘူး အေနာက္က ေထာက္ထားတာနဲ႔ သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုကို ရွိေနတယ္ေလ ေတြ႕သြားရင္ မေကာင္းဘူး။ လိုးခ်င္ရင္ ညက်မွ ကိုကိုအိပ္တဲ့အခ်ိန္ ခ်စ္ဖူး လာခဲ့မယ္ေလ”
“မရဘူးကြာ ဦး အရမ္းလိုးခ်င္ေနၿပီ”
ဦးဘတိုးက ေျပာမရ။ ေနာက္မွေန၍ ခ်စ္ဖူးထမိန္ကို လွန္တင္ကာ ပင္တီကို ခြၽတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနသည္ ။ အမွန္တိုင္း ေျပာရလွ်င္ ခ်စ္ဖူးလည္း အလိုးခံခ်င္ေနသည္ ။ ဘုန္းခန႔္ ေတြ႕သြားမွာ စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္သာ ။ ခ်စ္ဖူးလည္း ဇြတ္အတင္း လိုးရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ ဦးဘတိုးေၾကာင့္ မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ပင္တီကို ေပါင္လယ္ေလာက္ထိ ခြၽတ္ခ်ရင္း ထမိန္လွန္၍ ဖင္ေကာ့ကာ ကုန္းေပးလိုက္သည္။
”ဦးဘတိုး ျမန္ျမန္လိုးေနာ္ ကိုကိုႏိုးလာၿပီး ေတြ႕သြားရင္ မေကာင္းဘူး”
“ဟုတ္ပါၿပီ ကေလးရယ္”
ဟုဆိုကာ သူ၏လုံခ်ည္ကို လွန္တင္လိုက္သည္ ။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကို အနည္းငယ္ခြၽတ္၍ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ၏ လီးမဲမဲႀကီးကို ဖင္ေကာ့ကာ ကုန္းေပးထား၍ ျပဴးထြက္ေနေသာ ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ကို ေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
“အားး ကေလးရယ္”
“အားးဟင္းဟင္းး ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္”
ဦးဘတိုးက သူ၏လီးႀကီးကို ခ်စ္ဖူး ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တဆုံးထိုးသြင္းၿပီး အရသာခံကာ လိုးေနေတာ့သည္။ ဆူညံသံေတြေၾကာင့္ ဘုန္းခန႔္ ႏိုးလာသည္ ။ အိမ္မႈံစုံဖြာျဖင့္ ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ အိမ္ခန္းတံခါးဆီသြားၿပီး တံခါးဖြင့္မည္ျပဳစဥ္ ဦးဘတိုးႏွင့္ ခ်စ္ဖူးတို႔၏ စကားေျပာသံမ်ားေၾကာင့္ ေနရာမွာပင္ ရပ္ကာ နားစြင့္မိသည္ ။
ခဏၾကာေသာ္ ခ်စ္ဖူးဆီမွ ညည္းသံထြက္လာသည္ ။ အသားခ်င္း ႐ိုက္မ်ားပင္ ၾကားေနရသည္ ။ ဘုန္းခန႔္ တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူကာ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းပင္ ျမန္လာသည္ ။ ခ်စ္ဖူး ဦးဘတိုးႏွင့္ အလိုးခံေနၿပီျဖစ္မည္ ။ ဘုန္းခန႔္ တံခါးမဖြင့္ေတာ့ပဲ တံခါးဟထားေသာ ေနရာမွ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္ ။
အိမ္ေနာက္ေဖးေပါက္ဝ ေဘစင္နားတြင္ ခ်စ္ဖူး ဖင္ကုန္းၿပီး အလိုးခံေနသည္ ။ ဦးဘတိုးက ခ်စ္ဖူးခါးကိုကိုင္ကာ အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေနသည္ ။ အဝတ္အစားမခြၽတ္ပဲ ဒီတိုင္း ေက်ာေပးၿပီး လိုးေနသျဖင့္ ဦးဘတိုးလီးႀကီး ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္တာကိုေတာ့ မျမင္ရေပ ။ ဘုန္းခန႔္ၾကည့္ေနရင္း အားမလို အားမရ ျဖစ္လာသည္ ။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ၾကည့္ခ်င္လာသည္ ။
“ေဖာက္ ေဖာက္ ပြတ္ ပေလာက္”
“အားး ဟင္းဟင္း ျမန္ျမန္လိုးပါ ဦးရယ္။ ကိုကို ႏိုးလာရင္ ျပႆနာတက္ကုန္မယ္”
“ဦး ၿပီးေတာ့မွာပါ ကေလးရယ္ အားးးးး”
အခ်က္ ၂၀ ခန႔္ ေဆာင့္လိုၿပီးေနာက္ ဦးဘတိုးလီးမွ လရည္မ်ား ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားသည္။
“အားးး ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္”
ခ်စ္ဖူး အလိုးတာခံေနတာ စိတ္ကမေျဖာင့္ ။ ေနာက္ဆံတင္းၿပီး စိုးရိမ္စိတ္မ်ားေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးဘတိုး ၿပီးသြားေသာ္လည္း သူမ မၿပီး။ ဦးဘတိုး လီးကို ထုတ္လိုက္သည္။ လရည္ထြက္ကာ ေပ်ာ့ေခြသြားေသာ လီးကို အတြင္းခံထဲ ထိုးထည့္၍ လုံခ်ည္ ျပင္ဝတ္လိုက္သည္ ။ ခ်စ္ဖူးလည္း ပင္တီဆြဲတင္ကာ ထမိန္ျပင္ဝတ္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ ဦးဘတိုးဘက္လွည့္ကာ
“ကဲ ေက်နပ္ၿပီးလား သြားေတာ့ ကိုကို ႏိုးလာေတာ့မယ္”
“ေက်နပ္ပါတယ္ ကေလးရယ္”
ဟုဆိုကာ ခ်စ္ဖူးပါးေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းကာ ထြက္သြားေလသည္။ ဘုန္းခန႔္ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနသည္ ။ ခ်စ္ဖူးႏွင့္ ဦးဘတိုး လိုးတာကို ေသခ်ာမျမင္ရ၍ ျဖစ္သည္ ။ ဒီအတိုင္းဆိုလွ်င္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးတာကို အလုပ္အပ်က္ခံ အခ်ိန္အကုန္ခံကာ လိုက္ေခ်ာင္းရမလို ျဖစ္ေနသည္ ။ တစ္ခုခုလုပ္မွ ရေတာ့မည္ ။ ဘာလုပ္ရမည္နည္း ။
ခ်စ္ဖူးကို ဖြင့္ေျပာၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တိုင္ပင္ၾကည့္ရင္ေကာ ။ သူမ လက္ခံပါ့မလား။ စဥ္းစားရ ခက္ေနသည္ ။ ဦးဘတိုး ထြက္သြားေတာ့ ခ်စ္ဖူးက သူ႔အလုပ္သူ ဆက္လုပ္ေနသည္ ။ ဘုန္းခန႔္လည္း အခုမွ အိပ္ယာႏိုးလာသည့္ ပုံစံျဖင့္ အိမ္ခန္းတံခါးဖြင့္ကာ ခ်စ္ဖူးဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာေလသည္။
“ေဟာ ကိုကို ႏိုးၿပီးလား”
“အင္း ”
ဘုန္းခန႔္ ခ်စ္ဖူး ခါးေလးကိုဖက္ကာ လည္တိုင္ေလးကို တစ္ခ်က္ နမ္းလိုက္သည္။
“ခ်စ္ ကို႔ကိုကို ခ်စ္လား”
“ခ်စ္တာေပါ့”
“ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ”
ခ်စ္ဖူး ေခါင္းေလးလွည့္ကာ ဘုန္းခန႔္ကို နားမလည္သလို မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ ၍ ၾကည့္လိုက္ၿပီး
“ကိုကို ဘာေတြျဖစ္ေနတာလည္း ထူထူးဆန္းဆန္း”
“ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး သိခ်င္လို႔ပါ”
“ပင္လယ္ႀကီးေလာက္ ခ်စ္ပါသတဲ့ရွင့္။ ဟုတ္ၿပီးလား။ ကေလးေတာင္ ႏွစ္ေယာက္ရေနၿပီ။ အခုမွ ရည္စားစကား လာေျပာေနတာလား”
မဲ့ကာ႐ြဲ႕ကာ ျပန္ေျဖလိုက္ေသာ ခ်စ္ဖူး အမူအရာေၾကာင့္ ဘုန္းခန႔္ အသဲယားသြားသည္။
“ခ်စ္… ကိုကို ညက ထူးဆန္းတဲ့ အိမ္မက္မက္တယ္ သိလား ”
“ဘာမ်ားလဲ”
“ကိုကိုေျပာရင္ ခ်စ္စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္ ကတိေပးလား”
ခ်စ္ဖူး ဘုန္းခန႔္ဘက္လွည့္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္၍ နားမလည္သလို ၾကည့္လိုက္သည္။
“အိမ္မက္နဲ႔ စိတ္ဆိုးတာက ဘာဆိုင္လို႔လဲ ကိုကို”
“ဆိုင္တာေပါ့ ကတိေပးလား”
ခ်စ္ဖူး အရမ္းသိခ်င္လာေသာေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ပင္ ကတိေပးလိုက္သည္။
“အင္း ေပးတယ္ ေျပာေတာ့ ဘာအိမ္မက္မက္လဲ”
ခ်စ္ဖူး တဖက္သို႔ ျပန္လွည့္ကာ ကိုကိုေျပာမည့္ အိမ္မက္အေၾကာင္းကို နားစြင့္ေနလိုက္သည္ ။ ဘုန္းခန႔္က ခ်စ္ဖူး လည္တိုင္ေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းရင္း
“ခ်စ္ဖူး ညက သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အလိုးခံေနတယ္လို႔ အိမ္မက္မက္တာ”
ဟု တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။
“ဟင္”
ဘုန္းခန႔္က တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ခ်စ္ဖူး နားထဲမွာေတာ့ မိုးၿခိမ္းသံလိုပင္ က်ယ္ေလာင္လြန္းလွသည္ ။ ခ်စ္ဖူး မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္ကာ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းေတြ ျမန္လာသည္။ ဒူးမ်ား ၫႊတ္ေခြက်မတတ္ အားအင္မ်ား ကုန္ခမ္းသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ မဟုတ္တာ လုပ္ထားသူ တစ္ေယာက္ပီပီ မလုံမလဲ ျဖစ္ေနမိသည္။
ခ်စ္ဖူး အမူအရာ ပ်က္သြားတာကို ဘုန္းခန႔္ သတိထားမိသည္။ သူမရင္ထဲက စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ ကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာမိသည္။ သူမ ဘယ္ေလာက္ ထိတ္လန႔္သြားမလဲ ဆိုတာကို သူမခႏၶာကိုယ္ေလး တုန္ခါသြားျခင္းျဖင့္ သိႏိုင္သည္။ ခ်စ္ဖူး ထိတ္လန႔္ေန၍ စကားပင္ ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ ျဖစ္ကုန္သည္။
”အဲ အဲ့ေတာ့ ကိုကိုက အဲဒီလူကို ဘာလုပ္လိုက္လဲ”
”ဘာမွမလုပ္ဘူး ကိုကိုက ခ်စ္ဖူးကို လိုးေနတာ ၾကည့္ေကာင္းတာနဲ႔ ဒီအတိုင္း ၾကည့္ေနလိုက္တာ”
”ဟင္”
ကိုကို႔ စကားေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူး အံၾသသြားသည္။ ေစာေစာက စိုးရိမ္စိတ္ေလးပင္ အနည္းငယ္ ေပ်ာက္သြားရသည္။
” ကိုကိုက ခ်စ္ဖူးကို သူစိမ္းေယာက္်ားက လိုးေနတာကို ဘာမွျပန္မလုပ္ပဲ ၾကည့္ေနတယ္”
” အင္း ”
ခ်စ္ဖူး ဘုန္းခန႔္ဘက္သို႔ လွည့္၍ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လိုက္သည္။ ဘုန္းခန႔္က ၿပဳံးၿပဳံးေလး ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ ပိုအံ့ၾသရသည္။
”ကိုကို႔ရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ မခံစားရဘူးလား။ ခ်စ္ကို သဝန္မတိုဘူးလား”
ခ်စ္ဖူးက နားမလည္ႏိုင္စြာ ေမးလိုက္သည္။ ဘုန္းခန႔္က သူ႔ဘက္လွည့္လာေသာ ခ်စ္ဖူးခါးေလးကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားရင္း
”အစက တစ္ခ်က္ေတာ့ သဝန္တိုတယ္၊ ေဒါသလဲထြက္တယ္၊ ယူႀကဳံးမရလဲျဖစ္တယ္။ ခ်စ္ ကိုကို႔အေပၚ လုပ္ရက္ေလျခင္းေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ၾကည့္ရင္း ကိုကို လီးေတာင္လာတယ္။ ခ်စ္ ကာမအရသာ ခံစားေနရတာ ၾကည့္ၿပီး ဖီးလ္ေတြ တက္လာတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ ကိုကိုလည္း ခ်စ္ အလိုးခံေနတာကို ၾကည့္ရင္း ဂြင္းထုလိုက္ေတာ့တာ”
ဘုန္းခန႔္က မိမိရင္ထဲက ခံစားခ်က္ အစစ္အမွန္ကို ဇာတ္လမ္းဆင္ၿပီး ေျပာလိုက္သျဖင့္ ခ်စ္ဖူး ပို၍ပို၍ အံ့ၾသသြားသည္။ မိမိ၏ စိုးရိမ္စိတ္ပင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိ။
” ဟင္”
”ခ်စ္ ကိုကို႔ကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီလား ”
”မဆိုးပါဘူး ခ်စ္က အံၾသေနတာ”
” ခ်စ္က မယုံဘူးလား။ မယုံရင္ ဒီမွာၾကည့္ ”
ဟုဆိုကာ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ထိုအခါ ဘုန္းခန႔္ရဲ႕ လီးညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ႀကီး ေပၚလာသည္။ ဘုန္းခန႔္လီးကို ၾကည့္ၿပီး ခ်စ္ဖူး ရင္ခုန္သြားသည္။ ေစာေစာက ဦးဘတိုးႏွင့္ အလိုးခံထားရေသာ္လည္း သူမ မၿပီးေသးသျဖင့္ ကာမစိတ္မ်ား ျပန္ႏိုႂကြလာသည္။
”အိုး ကိုကိုကလည္း အခန္းထဲသြားရေအာင္”
ခ်စ္ဖူးမ်က္ႏွာေလး နီရဲလ်က္ ဘုန္းခန႔္လက္ကို ဆြဲကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေခၚသြားသည္။ ဘုန္းခန႔္လည္း လုံခ်ည္ေကာက္မဝတ္ခင္ သူမဆြဲေခၚရာ ေနာက္သို႔ လီးတန္းလန္းျဖင့္ ပါသြားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေသာ္ ခ်စ္ဖူးက ကုတင္ေစာင္းတြင္ တင္ပါးလႊဲထိုင္လိုက္ၿပီး ဘုန္းခန႔္က သူမ အေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ခ်စ္ဖူးက ဘုန္းခန႔္လီးကို ကိုင္ကာ စုပ္ေပးေတာ့သည္။
” ႁပြတ္ ႁပြတ္”
”အား ေကာင္းလိုက္တာ မိန္းမရာ။ အိပ္မက္ထဲမွာလည္း သူစိမ္းလီးကို အဲလို စုပ္ေပးေနတာ အား”
ဘုန္းခန႔္စကားေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူးဟာ ဦးဘတိုးရဲ႕ လီႀကီးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ကာ ေစာက္ဖုတ္မွ ေစာက္ေရမ်ားပင္ စိုလာၿပီး ဘုန္းခန႔္လီးကို အားရပါးရပင္ စုပ္ေလေတာ့သည္။
”အား ေကာင္းလိုက္တာ မိန္းမရာ”
ဘုန္းခန႔္က ခ်စ္ဖူးေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ သူမပါးစပ္ကို အားပါးတရပင္ လိုးေတာ့သည္။ ခဏၾကာေသာ္
” အား ကိုကိုထြက္ၿပီ ကိုကိုထြက္ၿပီး အား”
ခ်စ္ဖူးပါးစပ္ထဲ လရည္မ်ား ပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားသည္။ ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြေနေသာေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူး ဘုန္းခန႔္လရည္မ်ားကို မ်ိဳခ်လိုက္သည္ ။ ဘုန္းခန႔္ ကုတင္ေဘး ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ထိုင္ခ်ၿပီး ခ်စ္ဖူးေပါင္ေပၚ ေခါင္းေလးတင္ကာ မွိန္းေနလိုက္သည္ ။ ခ်စ္ဖူးက ဘုန္းခန႔္ေခါင္းေလးကို ပြတ္သတ္ရင္း
“ကိုကို တကယ္လို႔ ခ်စ္ဖူး အိမ္မက္ထဲမွာ မဟုတ္ဘဲ အျပင္မွာ သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အလိုးခံမယ္ဆိုရင္ ကိုကို ခြင့္လႊတ္မွာလား”
ခ်စ္ဖူး ဘုန္းခန႔္ကို ေသြးတိုးစမ္းကာ ေမးလိုက္သည္။ ဘုန္းခန႔္က ခ်စ္ဖူး သူ႔အကြက္ထဲ ဝင္လာသျဖင့္ ႀကိတ္ေပ်ာ္သြားသည္။ သို႔ေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ကို ထိန္းကာ
“ခ်စ္က အျပင္မွာတကယ္ အလိုးခံခ်င္လို႔လား”
ခ်စ္ဖူး ျပန္မေျဖ ။ ဘုန္းခန႔္ကို အားနာစြာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ မဟုတ္လည္း ဦးဘတိုးႏွင့္ အလိုးခံတာ ႏွစ္ႀကိမ္ပင္ ရွိၿပီေလ။
“တကယ္ အလိုးခံခ်င္ရင္ေတာ့ ကိုကိုေျပာတာ လိုက္နာေပးရမယ္ ဘယ္လိုလဲ”
ခ်စ္ဖူး ေတြေဝကာ စဥ္းစားေနသည္။
“ေကာင္းၿပီေလ ဘာေတြ လိုက္နာေပးရမလဲ ေျပာၾကည့္ေလ”
“ကိုကို မသိပဲနဲ႔ ကိုကို႔ကြယ္ရာမွာ အလိုးမခံရဘူး ၊ ၿပီးေတာ့ ကိုကို ေခ်ာင္းၾကည့္လို႔ အဆင္ေျပမယ့္ ေနရာမ်ိဳးမွာ အလိုးခံရမယ္၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ပတ္မွာ ႏွစ္ႀကိမ္ထက္ မပိုရဘူး ခ်စ္ လိုက္နာႏိုင္မလား ဘယ္လိုလဲ”
“ကိုကိုေျပာတာေတြ လိုက္နာရင္ ခ်စ္ဖူး ႀကိဳက္တဲ့လူနဲ႔ အလိုးခံလို႔ ရမွာလား”
“အင္း ခ်စ္ဖူးက ေတြ႕ထားၿပီးၿပီလား”
ဘုန္းခန႔္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေမးလိုက္သည္ ။ ခ်စ္ဖူးက စဥ္းစားေနဟန္ျဖင့္ ဘုန္းခန႔္ေခါင္းကို ပြတ္ရင္း အိမ္ခန္းတံခါးကို ေငးၾကည့္ေနသည္ ။ ဘုန္းခန႔္ကို ေျပာရမွာ အားနားေနဟန္ရွိသည္။ မေျပာလို႔လဲမျဖစ္။ အခြင့္ေရးဆိုတာ ႏွစ္ခါ မရႏိုင္ဘူးေလ။
“ဦးဘတိုး ဆိုရင္ေရာ ကိုကို”
ခ်စ္ဖူးအေျဖကို ဘုန္းခန႔္ ႀကိဳသိေနသည္ေလ ။ သို႔ေပမယ့္ ခ်စ္ဖူး၏ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ပိုသိခ်င္၍
“ဘာလို႔ ဦးဘတိုးကို ေ႐ြးတာလဲခ်စ္”
“ဦးဘတိုးက ခ်စ္တို႔နဲ႔ေနတာ ၾကာၿပီေလ။ အရႈပ္အရွင္းလည္း ကင္းတယ္။ အေသာက္အစားလည္း မရွိဘူး။ လုံၿခဳံေရးအတြက္လည္း စိတ္ခ်ရတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူလည္း မိန္းမမရွိေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ လိုးခ်င္ေနမွာပဲလို႔ ေတြးမိလို႔ပါ”
“ဟားး ကိုကိုမိန္းမက ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ သိပ္ေတာ္ပါလား”
“ကိုကိုေနာ္”
“ဟားး ကိုကိုက စတာပါ”
ႏွစ္ေယာက္သား ရယ္ေမာလိုက္ၾကသည္ ။ ဘုန္းခန႔္ ကုတင္ေအာက္မွ ထိုင္ရာက ထကာ ခ်စ္ဖူးနားတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
“ဒါဆို ဘယ္ေတာ့ လုပ္ငန္းစမလဲ ခ်စ္”
“မသိဘူးေလ ကိုကို အဆင္ေျပတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့”
“ဒီညဆိုရင္ေရာ”
“ခ်က္ခ်င္းႀကီးလား ကိုကို”
“ကိုကိုက အလုပ္ေတြနဲ႔ မအားဘူးေလ ဒီညက စရေအာင္”
” ကိုကို႔ သေဘာပါ”
“ဒါဆိုလည္း ကိုကို ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္။ ခ်စ္လည္း ဒီညအတြက္ အဆင္သင့္ ျပင္ထားလိုက္ဦး”
ဟုဆိုကာ ခ်စ္ဖူး နဖူးေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားေလေတာ့သည္ ။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ယခုပင္ အလိုးသြားခံလိုက္ခ်င္သည္ ။ ဘုန္းခန႔္ ရိပ္မိမွာစိုးလို႔သာ မူေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
ခ်စ္ဖူး စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္ ။ အရင္ညက ဘုန္းခန႔္ မသိေအာင္ ဦးဘတိုးႏွင့္ အလိုးခံၿပီး ဒီညေတာ့ သူမ အလိုးခံမွာကို ဘုန္းခန႔္ လာေခ်ာင္းၾကည့္ေနမည္ဆိုေတာ့ အသိေၾကာင့္ ပိုရင္ခုန္ေနမိသည္။ ည ၁၀ နာရီခန႔္ ။ ကေလးေတြ အိပ္တာႏွင့္ ခ်စ္ဖူး ဦးဘတိုး အခန္းဆီသို႔ လာခဲ့လိုက္သည္။
“ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ ဦးဘတိုး”
“လာၿပီး မမေလး”
ဦးဘတိုး တံခါးဖြင့္ေပးၿပီး ခ်စ္ဖူး အခန္းထဲ ဝင္ၿပီးတာႏွင့္ ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။
“မမေလး ဆရာအိပ္ၿပီးလို႔လား”
“ပင္ပန္းေနလို႔တဲ့ ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေနၿပီ”
ဟု လိမ္ေျပာလိုက္သည္။ အရမ္းေစာလြန္းေနသျဖင့္ ဦးဘတိုး အံဩကာ ေမးလိုက္သည္ ။ ခ်စ္ဖူး အရင္ညကႏွင့္ မတူ ဒီည ပိုတက္ႂကြေနတာကို ဦးဘတိုး သတိထားမိသည္ ။ ခ်စ္ဖူး ဦဘတိုး၏ မွန္တံခါး လိုက္ကာကို မသိမသာ ဆြဲဖယ္လိုက္ကာ အခန္းမီးကိုလည္း ဖြင့္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ ဦးဘတိုး၏ ကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္သည္ ။ ဦးဘတိုးလည္း ခ်စ္ဖူးနားတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ဘုန္းခန႔္ ခ်စ္ဖူးထြက္သြားၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ဦးဘတိုး အခန္းသို႔ လိုက္သြားေလသည္ ။ မွန္ျပတင္းေပါက္နားေရာက္ေတာ့ ရပ္ၿပီး အခန္းထဲသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ ခ်စ္ဖူး လိုက္ကာဆြဲဖယ္ ၿပီး မီးဖြင့္ထားေသာေၾကာင့္ အခန္းတြင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရသည္။
ခ်စ္ဖူးအေပၚပိုင္း ဗလားက်င္းကာ ေအာက္တြင္ ပင္တီ တစ္ထည္သာ က်န္ေတာ့သည္ ။ ဦးဘတိုးက အေပၚစြပ္က်ယ္ ႏွင့္ ေအာက္ပိုင္း လုံခ်ည္ပင္ မခြၽတ္ရေသးေပ။ ခ်စ္ဖူးက မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ဦးဘတိုးက ကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္ ။ ဦးဘတိုး လက္တစ္ဖက္က ခ်စ္ဖူး၏ ဖင္ကိုကိုင္ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ႏို႔ကိုနယ္ရင္း ႏို႔စို႔ေနေလသည္။
ခဏၾကာေသာ္ ခ်စ္ဖူး ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ။ ဦးဘတိုး လုံခ်ည္ကိုျဖည္ကာ ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ ။ ထိုအခါ ေထာင္မတ္၍ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနေသာ လီးမဲမဲႀကီး ေပၚလာသည္ ။ ခ်စ္ဖူးက သူမ၏လက္ျဖင့္ ဦးဘတိုး လီးကိုကိုင္ ပါးစပ္ထဲသို႔ ငုံကာ စုပ္ေပးေတာ့သည္ ။ ဦးဘတိုးလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခ်စ္ဖူးေခါင္းကို ကိုင္ကာ အလိုက္သင့္ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေပးေနသည္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္’
“အားးး ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္”
ဦးဘတိုး အားမရေတာ့။ ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္ကာ ခ်စ္ဖူးေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး သူ၏လီးကို ခ်စ္ဖူးပါးစပ္ထဲသို႔ အတင္း အဆုံးထိ ထိုးထည့္ကာ လိုးေတာ့သည္။
” ႁပြတ္ ဖလူးးး အဟြပ္ဟြပ္”
ဦးဘတိုး အတင္းအဓမၼ လုပ္ေသာေၾကာင့္ ခ်စ္ဖူး အသက္ရႉမရ ျဖစ္သြားသည္ ။ ကိုယ့္မိန္းမကို မညႇာမတာ လုပ္ေနေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဘုန္းခန႔္ လီးေတာင္လာသည္။
“ကေလး ကုတင္ေပၚတက္။ ဦး ကေလးေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ခ်င္လာၿပီး”
ခ်စ္ဖူး ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လွန္ အိပ္ခ်လိုက္သည္ ။ ဦးဘတိုး ပင္တီကိုခြၽတ္၍ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကားလိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ ေစာက္ရည္စိုေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာအပ္ကာ ယက္ေပးေတာ့သည္ ။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ေတြကို မထိတထိ ယက္လိုက္၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လွ်ာထိုးထည့္ကာ ကလိလိုက္၊ ေစာက္စိကို စုပ္ေပးလိုက္ႏွင့္ လုပ္ေပးေနသည္။
“အားး ဘယ္လိုေတြ ယက္ေနတာလဲ အားး ဟင္း ဟင္း ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္”
ခ်စ္ဖူး ညည္းတြားရင္း ကာမအရသာကို အျပည့္အဝ ခံစားေနသည္။
“ဦးရယ္ လိုးေပးပါေတာ့ ဟင္း ဟင္း။ ခ်စ္ဖူး အလိုးခံခ်င္ၿပီ။ ဦးလီးႀကီးနဲ႔ ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ေလးကို လိုးေပးပါေတာ့လား”
ခ်စ္ဖူး ကာမစိတ္ တအားထႂကြေနေလၿပီး ။ အရင္ညကႏွင့္မတူ။ ကိုကိုၾကည့္ေနသည္ ဆိုသည့္ အသိေၾကာင့္ ပိုဆိုးသည္ ။ ကိုယ့္မိန္းမကို သူမ်ားလိုးတာၾကည့္ခ်င္တယ္ ဟုတ္လား ။ အလိုးခံျပမယ္။ ကိုကို မနာလိုျဖစ္ေအာင္ အလိုးခံျပမယ္ ။ ကိုကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ထား ။ ဦးဘတိုး အံဩေနသည္ ။ ခ်စ္ဖူး ဒီည ေတာ္ေတာ္ထန္ေန၍ ျဖစ္သည္။
ဦးဘတိုး ဘာမွ စဥ္းစားမေနေတာ့ ။ မတ္တပ္ရပ္ကာ ခ်စ္ဖူး ေပါင္ၾကားတြင္ ေနရာယူလိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ အရည္႐ႊဲၿပီး မို႔ေမာက္ ေဖာင္းတင္းေနေသာ ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္ကို သူ၏လီးႀကီးေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
“အားးးး ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္။ ျပည့္ၾကပ္ေနတာပဲ။ အင္းး အားး ႀကိဳက္လား ကေလး ဦးလီးကို”
“ဟင္းဟင္းဟင္း ႀကိဳက္တာေပါ့ ဦးရယ္ ”
“ကေလးေယာက်ာ္းလီးနဲ႔ ဦးလီး ဘယ္သူပိုႀကီးလဲ”
“ဦးလီး ပိုႀကီးတာေပါ့ ဟင္းဟင္း အားး”
“ဘယ္သူလိုးတာ ပိုေကာင္းလဲ အားးး”
“ဦး လိုးတာ ပိုေကာင္းတယ္။ အားး ဟင္း ဟင္းး ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္ လိုးလိုး ေဆာင့္လိုးေပး ဟင္း ဟင္း”
ခ်စ္ဖူးမွာ ကာမအဆိပ္တက္ကာ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ေနေလၿပီး ။ ဦးဘတိုးက ခ်စ္ဖူး၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ပင့္ကာ အားရပါးရ မညႇာမတာ လိုးခြဲေနသည္ ။ ဘုန္းခန႔္ ၾကည့္ရင္း လရည္ၾကည္မ်ားပင္ စိမ့္ထြက္လာသည္ ။ မိမိမိန္းမ၏ ေစာက္ဖုတ္ကို မညႇာမတာ ကြဲၿပဲေအာင္ လိုးေနေသာ ဦးဘတိုး လီးႀကီးကို ၾကည့္၍ ေသြးသား ဆူပြက္လာသည္။
“အားး ေဆာင့္လိုးေပး ဦးရယ္ ခ်စ္ဖူး ၿပီးေတာ့မယ္ ဟင္း ဟင္း အားးး”
“ခ်စ္ဖူး ၿပီးၿပီ အားးးးး”
“အားး ဦးလည္းထြက္ၿပီ အားး အားး”
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ၿပီးသြားေလသည္ ။ ဦးဘတိုး ခ်စ္ဖူးအေပၚ ေမွာက္လ်က္ထပ္ၿပီး အိပ္ခ်လိုက္သည္ ။ ခဏၾကာေသာ္ ဦးဘတိုး လီးဆြဲထုတ္ကာ ထရပ္လိုက္ၿပီး လုံခ်ည္ ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္ ။ ခ်စ္ဖူးေစာက္ဖုတ္မွာ လီးထုတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ဟစိစိေလးျဖစ္ကာ ဦးဘတိုး လရည္မ်ား ျပန္ထြက္၍ စီးက်လာသည္။ ဘုန္းခန႔္ ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထုရင္း လရည္မ်ားပင္ ပန္းထြက္ကုန္သည္။
“အားးး ေကာင္းလိုက္တာ မိန္းမရာ။ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ေလးကို ဦးဘတိုးလီးႀကီးနဲ႔ လိုးခြဲထားတာ ၾကည့္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြာ”
ထိုေန႔မွစ၍ ဘုန္းခန႔္ႏွင့္ ခ်စ္ဖူးတို႔၏ သေဘာတူညီခ်က္အတိုင္း တစ္ပတ္တြင္ ႏွစ္ႀကိမ္ ဦးဘတိုးႏွင့္ အလိုးခံေနတာ့သည္ ။ ထိုေန႔ကသာ ကားမပ်က္ခဲ့လွ်င္ ဘုန္းခန႔္လည္း ယခုလို ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ေပ။ အရာအားလုံး ကံစီမံရာ အတိုင္းျဖစ္၍ ေက်နပ္ေနမိၾကေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ
