Unicode
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကို ကျောင်းစောင့် ငနီဆိုသူ နေ့တိုင်းလိုလို သူ့အခန်းထဲမှာ ဆွဲဆွဲစားနေကြောင်း ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် သူငယ်ချင်းတွေထံမှ တစ်ဆင့်စကား ကြားဖူးခဲ့တာကြာပြီ။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်မှာ သူတို့ကျောင်းကို အရင်နှစ်ကမှပြောင်းရွှေ့လာသော အင်္ဂလိပ်စာပြ ဆရာမတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး ရုပ်ရည်ရူပကာ ချောမောလှပသလို သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် အဆက်အပေါက်ကလည်း တောင့်တင်းဖွံ့ထွားပြီး ရွှေရင်ထွားထွား တင်ပဆုံအိုးကြီးများ ပြည့်ပြည့်ကားကားနှင့် မြင်သူတကာ ဏှာထန်စေနိုင်လောက်သည့် ပုရိသယောက်ျားသားများအကြိုက် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားပင် ဖြစ်သည်။ မွန်တရုတ်စပ် ဖြစ်ကာ အသားဖြူဖြူ အရပ် ၅ ပေ ၄ လက်မခန့်ရှိပြီး နိုင်ငံကျော် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတစ်ယောက်နှင့်ပင် တစ်မိတည်းဖွား ညီအစ်မအလား ထင်မှတ်မှားရသူ ဖြစ်သည်။
ကျော်မျိုးနိုင်တို့လို ဆယ်တန်းတစ်နှစ်ကျ ကျောင်းသားကြီးတွေရော ၈ တန်း ၉ တန်းအရွယ် ကြီးကောင်ဝင်စ ကျောင်းသားတွေသာမက တစ်ကျောင်းလုံးက ဆရာအရင့်အမာကြီးတွေပါမကျန် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ အချိုးအဆစ်ကျနလှပသော ကိုယ်လုံးအလှနှင့် ဆူဖြိုးပြည့်ဝသော အိုးကြီးတွေကို တဏှာဆပွား စိတ်ဝင်တစားရှိကြသည်။ မြင်သူတိုင်း သွားရည်တမြားမြားကျရသည့် အလှပိုင်ရှင် မိန်းမချောတစ်ဦးပဲ ဖြစ်သည်။
အထူးသဖြင့် စာသင်ချိန်တွေမှာဆိုလျှင် ဝှိုက်ဘုတ်ဖက်ကိုလှည့်ကာ စာတွေရေးပြနေသော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်၏ တအိအိ လှုပ်ယမ်း တုန်ခါနေသော အိုးပြည့်ပြည့်ကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ရင်သပ်ရှုမောငေးကြည့်ပြီး စိတ်နဲ့မပြစ်မှားဖူးသူဟူ၍ မရှိပါချေ။ ကျောင်းဆင်းပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တာနှင့်ပင် လွယ်အိတ်ကို ကမန်းကတန်းပစ်ချ အိမ်နောက်ဖေးရှိ အိမ်သာခန်းထဲ အပြေးအလွှားဝင်ရောက်ပြီး အာသာဖြေ ဂွင်းထုရတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်မမောနိုင်အောင်ဘဲ ဖြစ်သည်။ ယုတ်စွအဆုံး သူတို့ယောက်ျားလေးတွေသာမကဘဲ အတန်းထဲက ယောက်ျားလျာ သူငယ်ချင်းမလေး ချိုလဲ့ရီကပင် ဆရာမအိုးကြီးတွေကို သိပ်ခိုက်သည် ဆရာမနှင့်အတူနေရလျှင် သေပျော်ပြီ ဟူ၍ နှုတ်မှ ထုတ်ဖော်ပြောကြားရသည်အထိ ဖြစ်သည်။
အကြောင်းတိုက်ဆိုင်သည့်တစ်နေ့မှာတော့ ငနီနှင့်ဆရာမတို့ရဲ့ ဖြစ်ပျက်ပုံ ဇာတ်လမ်းစုံကို ကျော်မျိုးနိုင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မျက်စိနှင့်တပ်အပ် ပက်ပင်းမြင်တွေ့လိုက်ရပြီ ဖြစ်သည်။
ကျော်မျိုးနိုင် သင်္ချာဆရာမဒေါ်နန်းရွှေ ခိုင်းထား၍ ဆဋ္ဌမတန်းကျောင်းဆောင် ပြုပြင်ရန်ကိစ္စအတွက် လက်သမားအဖွဲ့ခေါ်ဖို့ ကျောင်းစောင့် ကိုနီ (ငနီ) ထံကို သွားရောက်အကြောင်းကြားရာ အိမ်ရှေ့မှာ လူသူတစ်ယောက်မှ မတွေရသဖြင့် ငနီတစ်ယောက်တည်းရှိနိုင်သည့် အိမ်အတွင်းဖက်ဆီကို လက်သမားသုံးပစ္စည်း တန်ဆာပလာတွေ ဖြစ်ကြသည့် တူတွေ လွှတွေ တံစဉ်းတွေ ရွှေဘော်နှင့် ဆောက်တွေ သံတံရွင်းတွေ မြေတူးဂေါ်ပြားတွေ အားလုံးကို ကျော်ခွပြီး အသာလျှောက်ဝင်လာခဲ့သည်။ သူ့ဆီ မကြာမကြာ လာလည်နေကျဖြစ်၍ ဘယ်နေရာ ဘာရှိတယ် ငနီသောက်လက်စအရက်ပုလင်း ဘယ်နားထားတယ် ဆိုတာကစ သိနှင့်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။
အခန်းတစ်ခုရှေ့အရောက်မှာ အတွင်းမှ အသံဗလံတချို့ကြားရာ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ ခြေလှမ်းတွေ တုံ့ကနဲ တန့်ရပ်လို့သွားသည်။ အသံကြားရာ အရပ်ဆီကို သူခိုးလျှောက်သလို ခြေသံလုံလုံနှင့် ချွတ်နင်းလျှောက်လာခဲ့ပြီး အခန်းနံရံမှာနားကပ်၍ အသေအချာ အာရုံစူးစိုက် နားထောင်ကြည့်မိသည်။
“အိ အ ကျွတ်ကျွတ် နာ တယ် ကိုနီ ဖြေးဖြေး အ အ သူ့ဟာကြီး ဘယ် ဘယ်နေရာကို လိုက် ထိုးထည့် နေတာလဲလို့ ဟင့် အိ အ အမေ့ အား အ”
အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အသံကြားရ၍ “ဒါ ဒါ အလုပ်ဖြစ်နေတဲ့အသံပဲ ကိုနီ စော်တစ်ပွေပွေ ခေါ်ဖြုတ်နေတာထင်တယ် သူဖာအမြဲချတယ် ဆိုတာ ဟိုကောင်တွေပြောသံကြားဖူးတယ် ဧကန္တ ကောင်မကို အပေါက်တွေဘာတွေများ မှားပြီး ချော်ချက်ထိုးမိနေလားမသိ” လို့ တွေးရင်း စိတ်ထဲက ကြိတ်အူမြူးသွားကာ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကို လိုက်ရှာကြည့်ရာ အခန့်သင့်ဆိုသလိုပင် သူ့အိပ်ခန်းတံခါးကို အသေအချာပိတ်မထား၍ ခပ်ဟဟဖြစ်နေသည့်အဖြစ်ကို ရှာရှာဖွေဖွေ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။
ကျော်မျိုးနိုင် အခန်းတံခါးဝနားသွားပြီး ဟနေသော တံခါးနှစ်ချပ်ကြားနေရာလေးကနေ အတွင်းထဲကို တိတ်တိတ်လေး ခိုးချောင်း ကြည့်လိုက်မိသည်။
“ဟာ “
သူ ရုတ်တရက် ခေါင်းနပန်းကြီးပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ သွေးတွေပါ တမုဟုတ်ချင်း ဆူပွက်သွားသလိုပင်။ ဘယ်လိုမှ မယုံနိုင်စရာအဖြစ်။ သေချာအောင်ဆိုပြီး ကိုယ့်မျက်လုံးကိုယ် အထပ်ထပ်အခါခါပြန်ပွတ်၍ မျက်လုံးနှစ်လုံးစလုံး အသေအချာ ပြူးပြဲ စိုက်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဆရာမမှ ဆရာမအစစ်။ ဆရာမ ဒေါ်မြတ်ဝတ်ရည် သေချာပါသည်။
သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပုံစံနှင့် အဝတ်အစားနတ္ထိ ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းနေလျက်ရှိကာ ကြီးမားဖွံ့ထွား၍ အနည်းငယ်မျှပင် အိတွဲကျခြင်းမရှိသေးသည့် ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်မြွှာ ဆူခြင်းကျုံခြင်းမရှိ သွယ်လျပျောင်းနွဲ့လွန်းသည့်ခါး ထိုမှသည် အောက်ပိုင်းရပ်ဝန်းဆီ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်လျှင် မြင်သူတကာ မျက်စိပသာဒဖြစ်စရာ အစွမ်းကုန် ထည်ဝါကြွားဝင့်ကားစွင့်လျက်ရှိကြသည့် တင်ပါးဆိုင်အသားစုံ့ကြီးနှစ်ဖက်တို့ကို အထင်အရှား မြင်တွေ့နိုင်ပေသည်။
ဆရာမ၏ ကနွဲ့ကလျဟန်နှင့် ဘေးတစောင်းလှဲအိပ်ကာ အပေါ်ဖက်ကို ဘေးတိုက်အနေအထားနှင့် တစ်ဖက်ထောင်တစ်ဖက်ချပုံစံ ခပ်ကားကားလေး ဖြဲဟမြှောက်ထောင်ပေးထားသော ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်သည့် ဆင်စွယ်ဆင်နှာမောင်း သဏ္ဍာန် ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှ တောအုပ်ပျိုငယ်အလား အမွေးနက်နက်များ တစ်စုတစ်ဝေးတည်း ဝန်းရံပေါက်ရောက်လျက်ရှိရာ အဓိက အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်း ဖြစ်သော မို့ဖောင်းကြွရွနေသည့် စောက်ဖုတ်ပြင်ကျယ်ကြီးကို နှလုံးတဆတ်ဆတ် မတ်တပ်ကနေ ချက်ချင်း မွှေ့ယမ်းကုန်းဟပ်ပစ်ချင်စရာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်းကြီး တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။
ငနီကိုယ်တိုင်လည်း သူမနည်းတူပင် ဖင်ပြောင်ကြီးအတိုင်းသား ဖြစ်နေပြီး အလုပ်ကြမ်းမျိုးစုံ လုပ်၍ နေပူခံရဖန်များလွန်းတာမို့ ကြေနီရောင် အသားအရေမျိုး ရှိသော ငနီ၏ ဖင်ပြောင်ကြီးအောက်မှနေ၍ ဟီးလေးခိုတွဲလျက်ရှိသော သူ၏ဂွေးဥပျဉ်းတွဲကြီးနှစ်လုံးကိုပါ အတိုင်းသား တွေ့မြင်ရပြန်ရာ ကျော်မျိုးနိုင် အသည်းထဲ အူထဲ ကျလိကျလိနှင့် ရယ်ချင်ပက်ကျိ ဖြစ်သွားမိသည်။
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ဝတ်ဆင်လာသည့် အဖြူအစိမ်း ကျောင်းဝတ်စုံကလေးကမူ သူတို့နှစ်ယောက် လုံးထွေးနေကြသည့် နဘေးမှာ အပုံလိုက် အကွင်းလိုက်ကျနေကာ သူမကိုယ်တိုင် ပြီးစလွယ် ချွတ်ပုံချထားဟန် တူပေသည်။ ဆရာမရဲ့ အတွင်းခံဖြစ်မည်ဟု ယူဆရသော ပန်းနုရောင် ပင်တီကလေးတစ်ထည်သာ အခန်းခြေရင်းဖက်မှာ အထီးတည်း ကျနေသည်။
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရော ကိုနီ (ငနီ)ပါ အခန်းအလယ်ရှိ လျှာထိုး ပျဉ်ခင်းကြမ်းပြင်ထက်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပူးထပ် ခွမှောက်လျက်သား မြင်မကောင်းအောင် ရှိနေကြကာ ငနီရဲ့ပေါင်ကြားမှ သူ၏ထွားထွားလျားလျား ရှိပုံရသော လိင်တန်ဆာချောင်းကြီးမှာ ဆရာမ၏အင်္ဂါဇပ် တစ်နည်း ရှေ့ပေါက်မဟုတ်ဘဲ အနောက်ဖက်ရှိ အစာဟောင်းစွန့်ပယ်ရာဋ္ဌာန ဟုဆိုရမည့် စအိုပေါက်ကလေးထဲကို စီးစီးပိုးပိုး ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နိုင်လွန်းစွာဖြင့် လဒစ်လုံးထက်ဝက်ခန့်ပင် အတင်းအကြပ် ထိုးသွင်းနှစ်မြှုပ် ထားသည့်အဖြစ်ကို တအံ့တသြ မြင်လိုက်ရသည်။
“ဟာ ဒီဘဲ ဆရာမဖင်ကို လိုးနေပါလား ဒီလီးနဲ့ဆို သေချာပေါက် ဖင်ကွဲမှာပဲ”
သူတွေးနေစဉ်မှာပင် ငနီ ဆရာမဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်နေသော လီးကြီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကို ဘေးတစောင်း လှဲအိပ်လျက် အနေအထားအတိုင်း ဆရာမဖင်ဆုံအိအိနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဖြဲလျက် ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားရှိ ဖင်စအိုဝစူတူတူထဲကို လီးချောင်းကြီး ထပ်မံ ဖိဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပြန်တာ တွေ့ရသည်။
“အင့် အ ကိုနီရယ် အ မ မညှာဘူး အင့် နာ နာတယ် ချွတ်ပါ မြန်မြန် ကိုနီ့ဟာကြီး ကျွန်မ ဖင်နဲ့ မ မတော်ဘူး အင့်ဟင့်ဟင့်”
“အို မတော် ရှိမလား ဝတ်ရည်ရယ် ခဏလေး စောက်ဖုတ်က လိုးနေကျဆိုတော့ တစ်ခါမှမလိုးဖူးသေးတဲ့ဖင်ပေါက်ကို လိုးကြည့်တာ အပေါက်ကကျဉ်းပေမယ့် ဖင်ကိုဖွင့်ပေးတတ်ရင် လိုးရမခက်ပါဘူး”
ငနီပြောပြီး ဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကြီးမရမက ထိုးသွင်းနေသလို သူ့လက်တစ်ဖက်က မြတ်ဝတ်ရည်၏ ပေါင်တန်တစ်ဖက်ကို မြှောက်ထောင် ထိန်းကိုင်ထားလျက်၊ ကျန်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အထက်ပိုင်းရှိ ကျွဲကောသီးအလတ်စား အရွယ် ထက်ပင်မကသော နို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို နို့အခြေကရော အပေါ်ကိုကော့ထောင်နေသည့် နို့သီးချွန်တက်တက် ကလေးနှစ်ခုကိုပါ အပြတ်ချေနယ် ပေးနေလိုက်ရာ မြတ်ဝတ်ရည် အတော်ကလေး ဖီလင်တက်လာဟန်နှင့် လှုပ်ရှားမှုတွေ တစ်စတစ်စ ငြိမ်သက်လာပြီး သူလည်း အောက်ကလီးကြီးကို လဒစ်လုံးမြုပ်ရုံ တစ်လက်မချင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် (ချော့လိုးလိုးသည့်ပုံစံ) တဖြည်းဖြည်း လုပ်နိုင်လာတာ တွေ့ရသည်။
“အ အ ကို နီ ရယ် အမေ့ အိ ဖြေး ဖြေး တ တအား မ မဆောင့်နဲ့ နော်”
“အေးပါ ငါ စောက်ရမ်း မဆောင့်ပါဘူး ဖြေးဖြေး လိုးမှာပါ နင်မနာစေရဘူး ဟုတ်လား ကဲ ဒီဖက်လှည့် “
“ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်”
နမ်းစုပ်သံများ ကြားရပြီးနောက် ငနီလည်း အနောက်ကနေ ခါးကို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ လီးကို ဇပ်ကနဲ ဇပ်ကနဲ ကော့ကော့ထိုးပေးနေရာ ကြာလာလေ တဖြည်းဖြည်းအရှိန်ရကာ လီးအဝင်ချောလာပြီး ငနီလည်း လိုးရတာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာဟန်နှင့်
“ခဏလေး ဝတ်ရည် နင်ဖင်ကုန်းလိုက်စမ်းပါ ငါအနောက်ကနေ ဖင်ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်လည်း သူ့ကို အရှက်ကုန်နေသူပီပီ သူ့ကိုလည်ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ မျက်စောင်းလဲ့လဲ့တစ်ချက်ထိုးပြီး …
“ကျွတ် ကိုနီရယ် အားအားရှိ ဒီဖင်ပဲကြည့်နေ ရှင် ကျွန်မဖင်ရော စောက်ပတ်ရော တစ်ခုမကျန်အောင် ကြည့်လိုက်လိုးလိုက် လုပ်နေတော့တာပဲ ကြာရင် လူလည်း လုံးပါးပါးတော့မယ် ဟွန်း”
မကျေမနပ်ပုံစံနှင့် မဲ့ရွဲ့ပြောလိုက်ပေမယ့် သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို လေးဖက်ထောက် မှောက်ခုံရက်လုပ်ကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက်သို့ ပစ်ပြီး ရက်ရက်ရောရော ကုန်းထောင်ပေးလိုက်သည်။ ဆရာမဖင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်ဖက်မှာ အပေါ်ဖက်သို့ ခပ်ကြွကြွလေး ငေါ့ထောင်နေကာ စောက်ပတ်ရော ဖင်စအိုပေါက်ရော ကြိုက်တာလိုး ဆိုသည့်သဘောနှင့် အပေါက်ဝလေးဖွင့်ပြီး ကော့ကော့ကြီး လုပ်ထားတာ တွေ့ရသည်။ သူမစောက်ပတ်က လရည်ဝနေ၍ လိုးလို့လည်း တော်တော်ကောင်းမည့် ပုံစံပဲ ဖြစ်သည်။
သူမ ဖင်ကုန်းကုန်းချင်းမှာပဲ အခွင့်အခါကောင်းစောင့်နေသည့် ငနီလည်း သူ့လီးကိုသူ တံတွေးများ တထွီထွီနှင့်ထွေးထည့်လိုက်ကာ လချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးရဲ့အပေါ်မှာရော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်စအိုတဝိုက်မှာပါ တံတွေးရွှဲနေအောင် လက်ခုပ်နှင့်ခံယူ၍ သုတ်လိမ်း ပစ်လိုက်ရင်း လီးဒစ်ထိပ်ကို ဆရာမရဲ့ဖင်ပေါက်ဝ၌တေ့ကာ အနောက်ကနေ ခပ်ပြင်းပြင်း ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။
လီးထိပ်ကြီး ဘု ဗွပ်ကနဲ ဆောင့်ချလိုက်သံနှင့်အတူ ဆရာမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကြီးတဝက်နီးနီးလောက် ရုတ်တရက် ကျွံနစ်တိုးဝင်သွားသည်။ တံတွေးများက ချောဆီအဖြစ်ရှိနေတာမို့ ရှောကနဲ စအိုအတွင်းထဲထိ ဝင်ရောက်သွားပေမယ့် လဒစ်ထိပ်ခေါင်းပြဲလန်ကာ လက်တစ်ဆုပ်နီးနီးရှိမည့် လီးတုတ်တုတ်ကြီးက သူမဖင်ဝနှင့်မဆန့်အောင် တစ်ကြပ်နေတာတော့ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ ဆရာမမျက်နှာလေး ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်နေချိန်မှာပင် ငနီတစ်ယောက် သူမဖင်သားအိအိကြီးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားရပါးရ ဖိဖြဲလျက် အပေါ်စီးကနေ လီးကိုနှဲ့ကာနှဲ့ကာဖြင့် တစ်ချက်ချင်းတစ်ချက်ချင်း ဖင်ကိုနှိမ့်လိုက်ချလိုက် မြှောက်လိုက်ကြွလိုက်နှင့် စတင်လိုးဆောင့်သွင်းနေပြီ ဖြစ်သည်။
“အား အ အိအိ အမေ့ အင့်ဟင့်ဟင့် နာ နာတယ် ကိုရယ် ဖြေး ဖြေး လိုးပါ အင့်အ ကျွတ်ကျွတ် “
“ဘု ဖွတ် ဇွပ် ဘုတ် ဖတ် ဗလပ် ဘွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘွပ် ဗလပ်ဘုဘွပ်”
“ဟင့် အိ အ အ လိုးလိုး ဖင်ကွဲအောင်လိုး ဒီလောက် ဖင်လိုးချင်ရင် အစကတည်းက စောက်ပတ်မလိုးဘဲ ဖင်ပေါက်ချည်းသက်သက် လိုးပါတော့လား ကျွန်မ ဖင်ပြဲအောင်ခံပေးမယ် အိ အိ အ ဟင့် အင့် အိ အိ ကို ကိုနီ အ အ လာ့ လာ့ အဆုံးထိ မ မသွင်းနဲ့ လေ အို သေပါပြီနော် လူကို နဲနဲမှ မညှာဘူး အင့် ဟင့် ဟင့်ဟင့် လိုး လိုး နာနာလိုး ရှင့်လီးကြီး တဆုံးသာ ထည့်လိုးပလိုက် ဟင်းဟင်း”
ဆရာမ အသံခပ်အုပ်အုပ်နှင့် မခံချိမခံသာ ကြိတ်ညည်းနေပေမယ့် နာကျင်လွန်းလို့ပဲလားမသိ။ သူမအသံက တဖြည်းဖြည်းနှင့် ပိုကျယ်လာ၍ ငနီ သူမပါးစပ်ကို လက်နှင့် အလျင်အမြန်ဖိအုပ်ကာ ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားလိုက်ရသည်။
ငနီ လိုးချက်က လက်လန်သည်။ ပက်စက်သည်။ သူ့ဖင်မဲပြောင်ပြောင်ကြီး အပေါ်ကို မြှောက်ကာမြှောက်ကာနှင့် လီးတစ်ဆုံး မဝင်ဝင်အောင် အတင်းကာရော တရစပ် ဖိသိပ်လိုးပစ်နေရာ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်ပေါက်မှာ လီးအဝင်အထွက်လုပ်လိုက်တိုင်း ပြဲကနဲပြဲကနဲ အာတာပြဲဖြစ်လို့သွားပြီး လီးအဝင်မှာ စအိုနှုတ်ခမ်းသားတွေအားလုံး အထဲကိုကျွံဝင်သွားလိုက် လီးပြန်အနှုတ်မှာ နှုတ်ခမ်းသားတွေက အပြင်ကိုတစ်ပြုံလုံး လီးနှင့်အတူ အုံကြွကပ်ပါပြီး ပြန်အံထွက်လာလိုက်နှင့် အသည်းတယားယား ရင်တဖိုဖို ဖြစ်အောင် အားပါးတရ မြင်တွေ့ရှုစား နေရတော့သည်။
အစပိုင်းမှာ ကြပ်သိပ်နေသလောက် ဖင်လိုးကျွမ်းသော ကာမမုဆိုးကြီးငနီရဲ့ ပိုင်နိုင်ကျွမ်းကျင်သည့် ချော့လိုး ထောက်လိုး ညှောင့်လိုး လိုးချက်များအောက်မှာ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်စအိုကလေးမှာ လီးအဝင်လမ်း တဖြည်းဖြည်းပွင့်ကာ ငနီလီးကြီး ဘုကနဲဗွပ်ကနဲ ဖွတ်ကနဲဘွတ်ကနဲ ရှောရှောရှူရှူ ဝင်ထွက်နိုင်ပြီဖြစ်သည်။
ဆရာမလေး သနားစရာဖြစ်နေသည်။ ပွဲက ဘယ်လိုမှ ကြည့်၍မကောင်းတော့။ ငနီကလည်း ဆရာမလေးကို တစ်ချက်ကလေးမှ အလျှော့မပေးဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို ညစ်တီးညစ်ပတ် နည်းလမ်းမျိုးစုံနှင့် နေ့တဓူဝ အားရအောင်လိုးခဲ့ရသူပီပီ ယခုလိုဖင်လိုးမှုကို မဆွကပင် သူ့စိတ်ထဲကကြိတ်ပြီး ကြံစည်အားခဲထားသည့်အတိုင်း ဆရာမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်အား အားရပါးရဘဆုပ်ဆွဲကိုင်ပြီး အနောက်မှနေ၍ ဆောင့်ဟယ်ညှောင့်ဟယ်နှင့် ကိစ္စပြီးမြောက်ဖို့အရေးအတွက် ကြိုးစားပမ်းစား အားထုတ်စခန်းသွားနေလေတော့သည်။
အချိန်ကြာလေ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ဖင်စအိုပေါက်ကြပ်တည်းတည်းလေးထဲကို အရင်းနား မရောက်တရောက် အထိ ပိုမိုအဝင်နက်လာလေပင်ဖြစ်သည်။ ဆရာမလေးခင်မျာမှာလည်း နာကျင်မှုဒဏ်ကိုပဲ တဖြည်းဖြည်းခံနိုင်ရည် ပိုရှိလာတာလား ဒါမှမဟုတ် အရသာရှိရှိ ဖင်ခံကောင်းကောင်းနှင့်ပဲ ဇံတ်မှိတ်ကုန်းခံနေလေသလား မပြောတတ်ပါ။ အဖြေမှန်ကို သူမကိုယ်တိုင်သာ သိပေလိမ့်မည်။ သူမခေါင်းကလေး ဘယ်ညာယမ်းခါပြီး ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ထောင်တွန်းထိုးကာဖြင့် သူမနှုတ်မှနေ၍ တအားအား တအိအိ အဆက်မပြတ် ရေရွတ်ညည်းညူသံတွေကမူ ငနီရဲ့ဆောင့်လိုးချက်များနှင့်အညီ အခန်းတစ်ခုလုံးကို လွှမ်းမိုးထွက်ပေါ် နေတာကတော့ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။
ဒီအချိန်မှာ အခန်းဝကနေ သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်သမျှကို တိတ်တဆိတ်ခိုးချောင်းကြည့်နေသည့် ကျော်မျိုးနိုင်ခင်မျာမှာတော့ သူ့လီးတောင်လွန်းလှ၍ အောက်က ဘောနှစ်လုံးပါ အောင့်တောင့်တောင့်ဖြစ်လာခဲ့ရပြီး မနေနိုင်မထိုင်နိုင် သူ့ကျောင်းစိမ်းပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ကာ ဘာအခုအခံမှ ဝတ်မထားသဖြင့် အတွင်းကနေ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဖြောင်းကနဲ အပြင်ကိုကန်ထွက်လာသည့် ပီဘိ လတ်ဆတ်သန့်စင်လွန်းလှသည့် လူပျိုရိုင်းကလေး၏ လချောင်းတန်ကို ညာဖက်လက်နှင့် အားပါးတရ လှမ်းကိုင်ဆုပ်ဆွဲကာ လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် တဖတ်ဖတ်နှင့်နေအောင် လီးသားရေကို ဆွဲချည်ဆန့်ချည်နှင့် အဆက်မပြတ် ဂွင်းရိုက်ပစ်လိုက်မိတော့သည်။
လီးက သူ့လက်နှင့်ထိကိုင်လိုက်ချိန်မှာပင် တဖျင်းဖျင်းနှင့် ပူပူနွေးနွေးကြီးဖြစ်ကာ အကြောအခြင်တွေ ရုန်းကြွထောင်ထလာရပြီး လှုပ်ရှားမှုအောက်မှာ တဖြည်းဖြည်း မာတောင်တောင့်တင်းလျက် တလိမ့်လိမ့် ဆိမ့်ကျင်တက်လာရာက လီးထိပ်ရှိ လက်ညှိုးထိပ်တစ်ခုစာ အကွဲကြောင်းကလေး ဆီကနေ ပျစ်တိပျစ်ချွဲနိုင်လှသည့် လရည်ညိုညစ်ညစ်တွေက ဒိန်ခဲဒိန်ဖတ်များနှယ် တဖတ်ဖတ်နှင့် အခန်းနံရံဆီ တစ်ရှိန်ထိုးကြီး ပန်းလွှတ်ထွက်သွားရသည်။
ကျော်မျိုးနိုင်လည်း အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အရှိန်မပျက် ဆက်ကာဆက်ကာ ဂွင်းထုနေပြီး တင်းထားသမျှ လရည်လက်ကျန်တွေကို တစ်စက်ကလေးမှ မကျန်အောင် ဖျစ်ညှစ်ပန်းထုတ်လိုက်ပြီးမှ သူ့လက်ကို ရပ်လိုက်သည်။ လရည်တွေ အခန်းနံရံမှာရော အောက်မှာပုံချွတ်ချထားသည့် သူ့ပုဆိုးပေါ်မှာပါ အစုလိုက်အပြုံလိုက်ကြီး ပေကျံကုန်တော့သည်။
လူပျိုပေါက်နုနုထွတ်ထွတ်ကလေး ဆိုပေမယ့် ဂွင်းထုသက်ရင့်ကာ လဒစ်ထိပ်ပင် အညိုစွဲနေပြီဖြစ်သည့် သူ့လီးက ချက်ချင်းပဲ အရှိန်လျော့ကာ ပျော့ကျသွားသည်။ လဒစ်ထိပ်ပွင့်ဖြစ်၍ ဒစ်အောက်ခြေအထိ လီးသားရေပြဲလန်ကာတွန့်ခေါက်နေပြီး ဒစ်ထိပ်ကားကြီး တစ်လုံးတည်း ပြုးတူးပြဲတဲဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လီးက ယခုလို မတ်တောင်နေရာကနေ ပျော့ကျသွားချိန်မှာပင် အရှည် ၆ လက်မခွဲ သာသာ ၇ လက်မ နီးနီးလောက် ရှိနေသေးသည်။ သူ့လီးက လူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အရွယ်အစားနှင့် ဘယ်လိုမှမလိုက်ဖက်ပါချေ။
ကျောင်းနေဖက် ဘော်ဒါဘော်ကျွတ်တွေထဲမှာ လီးအကြီးဆုံးဟု သတင်းမွှေးသူ ဖြစ်ပြီး ကာမစိတ်ကြွ၍ လီးတောင်လာချိန်မှာ လီးအရှည် ၈ လက်မသာသာခန့် တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်း ရှည်သည့်လီး ဖြစ်သည်။ လူပျိုဖော်ဝင်စ နှစ်ဆယ်ပင်မပြည့်သေးသည့် ယောက်ျားပျို တစ်ယောက်အနေနှင့် လူနှင့်လီးက မတန်မရာဖြစ်နေသလိုထင်ရပြီး လူမူကြို လီးတက္ကသိုလ် ဆိုသည့်စကားအတိုင်း မိန်းမတကာတို့အား ရင်ဖိုလှိုက်မောဖွယ်ရာ အတွေ့ဓာတ်ကိုပေးစွမ်းစေနိုင်မည့် အလွန်ပင်ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည့် ရှာမှရှားသော တုတ်တုတ်ထွားထွား လီးကြီး တစ်ချောင်းပါပေ။
ဒါကလည်း သူ့အဖေဖက်မှ သွေးပါ၍ဖြစ်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်၏ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ အိန္ဒိယတိုင်း မဒရပ်နယ်သား ကျော်မျိုးနိုင်၏အဘိုးနှင့် ကပြားသွေးနှောသည့် သူ၏အဘွားဖြစ်သူတို့ထံမှ ပထန်သွေး ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းလောက် ပါလာသူတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ အရပ်အမောင်း ကောင်းကောင်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တောင့်တောင့်နှင့် တိုက်ခိုက်ရေးသမားကောင်း တစ်ယောက်ကဲ့သို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရုပ်ရည်မျိုး ရှိသူဖြစ်ပြီး လီးလည်းတကယ်ကြီးသူ ဖြစ်တာမို့ ဒီနေရာမှာ ကျော်မျိုးနိုင်နှင့် သားအဖချင်း တော်တော်ကလေးဆင်တူသည်ဟု ပြောရမည်ဖြစ်သည်။
ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ဖခင်ဖြစ်သူ ဂိုပါးကတော့ ခြေမြန်တပ်ရင်းတစ်ခုမှာ တကကအဆင့်နှင့် စစ်တပ်မှ ထွက်လာသူ တစ်ယောက် ဖြစ်ကာ ဉာဏသမားမဟုတ်သည့် ကာယသမား တစ်ယောက် ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ဘဝကို ခက်ခဲကြမ်းတမ်းစွာ ရုန်းကန်ဖြတ်သန်း လာသူဖြစ်သည့်အလျောက် အနေအထိုင်အစားအသောက်ကအစ ဆင်ခြင်မှုမရှိ၍ အစာအိမ်ရောဂါစွဲကပ်ပြီး အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့်ပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ လီးမရှိလျှင်မနေတတ်သည့် သူ့မိခင်ဖြစ်သူ ကတော့ ဖခင်သေပြီးမှ နောက်အိမ်ထောင် ထပ်ပြုခဲ့သဖြင့် ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ငယ်စဉ်ကတည်းက ပထွေးနှင့်နေခဲ့ရသည်။ ပထွေးလက်မှာပဲ ကြီးပြင်းခဲ့ရသည်။
ကျော်မျိုးနိုင်၏မိခင်မှာလည်း ကပြားသွေးနှောသူဖြစ်ရာ အသားလတ်လတ် နှာတံခပ်ပေါ်ပေါ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တောင့် တင်းတင်းနှင့် ဘောလိဝုဒ် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးများကဲ့သို့ ရူပါတကယ်ချော တကယ်လှသည့် ဒေါင်းတင်မောင်းတင် အမျိုးသမီးကြီး တစ်ယောက် ဖြစ်ရာ သူမငယ်စဉ်က ချစ်သူခင်သူ ဝိုင်းဝိုင်းလည်ကာ ယောက်ျားထည်လဲ တွဲနိုင်ခဲ့သူဟူ၍ မိခင်ကိုယ်တိုင်ရဲ့ ပြောကြားချက် အရ ကျော်မျိုးနိုင် သိခဲ့ရသည်။ ယခုလက်ရှိ အမေနှင့် တရားဝင်ပေါင်းသင်းနေသော ပထွေးကြောင့်သာ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် အပူအပင် အကြောင့်အကြ မရှိ သက်တောင့်သက်သာ နေနိုင်ခဲ့ကြပြီး ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ပထွေးလောင်းရိပ်အောက်မှာ တိုင်းရင်းသားစစ်စစ် တစ်ယောက်အဖြစ် ကြီးပြင်းရှင်သန်ခွင့် ရလာခဲ့သည်။
သူ့အရပ်လည်း တော်တော်မြင့်သည်။ အထက်တန်းကျောင်းက ဘတ်စကက်ဘောကစားသမားများကဲ့သို့ အရပ် ၅ ပေ ၈ လက်မခန့်ရှိရာ ကျောင်းသားတွေထဲမှာ အရပ်အတော်ကလေးမြင့်သူဟု ပြောရမည့်သူ ဖြစ်သည်။ ရုပ်ကတော့ အဖေဖက်ကို လုံးလုံးလျားလျား လိုက်လို့ပဲလား မသိ။ အခြားကျောင်းသားလေးတွေနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် စာတတ်ပေတတ် ဖြစ်မည့်ပုံစံ ပျော့ညံ့နုဖတ်၍မနေဘဲ မျက်နှာပေါက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း မာရေကြောရေနိုင်သည့် ရုပ်ရည်မျိုးရှိသူဖြစ်သည်။
ကျော်မျိုးနိုင်က ဉာဏ်ရည်အားဖြင့် သိပ်ကောင်းလှသူ မဟုတ်၍ စာမေးပွဲတွေ အလီလီ ကျခဲသူဖြစ်သည်။ ခုနစ်တန်း ရှစ်တန်း တစ်နှစ်စီ စာမေးပွဲကျပြီး ကိုးတန်းနှစ်ချင်းပေါက်အောင်ကာ ယခု ဆယ်တန်း ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသားဖြစ်သည်။ အသက်က ၁၈ နှစ်ကျော်လွန်၍ ၁၉ နှစ်ပင် ဝင်လာခဲ့ပြီ။ ဆယ်တန်းကိုလည်း ပျော်ပျော်ကြီး ဆက်ကျသွားမည့် ကျောင်းပျော်ကျောင်းဆွေးတစ်ယောက် ပုံမျိုး ရှိပေသည်။ ပညာရေးဖက်မှာ မဖြစ်ထွန်းပေမယ့် အခြားနေရာတွေမှာတော့ သူတကာထက် ထူးချွန်သူဖြစ်သည်။
ဆေးလိပ် အရက်ကွမ်းယာ အစုံရသည်။ ဘာလာလာ တစ်ခုမှမငြင်းဘဲ အကုန်လုပ်တတ်သည်။ စော် ထားဖူးသည်။ ဖြုတ်လည်း ဖြုတ်ဖူးသည်။ ဆရာကောင်း သမားကောင်း တွေ့၍ ဖာလည်းနှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်မက ချဖူးသူဖြစ်သည်။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကို သူစိတ်ဝင်စားမိသည်မှာလည်း ဆရာမအိုးကြီးတွေကို အပီဖြုတ်ချင်၍ ဖြစ်သည်။ ကျောင်းသားနှင့်ဆရာမ ဆိုသော အတားအဆီးက ရှိနေပေမယ့် သူ့အလိုအလျောက် ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ပြင်းပြထက်သန်စွာ ခံစားလိုသည့် ရမ္မက်စိတ်ကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်၍ မရနိုင်ပေ။
ခုတော့ ပက်ပင်းတွေ့ခွင့်ရပြီ။ တကယ်တမ်း တွေ့မယ့်တွေ့တော့လည်း ဆရာမတစ်ယောက် ငနီရဲ့ရင်ခွင်အောက်မှာ ပြားပြားမှောက် ရသည့် အခြေအနေမျိုးနှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ငနီ သူမကို ရိုးရိုးတန်းတန်း စောက်ပတ်လိုးရုံသာမဟုတ်ဘဲ နောက်ပေါက်ဖွင့် ဖင်ပေါက်ကိုပါ စိတ်ရှိဆော်နေ၍ သူ့စိတ်ထဲမယ် အတိုင်းမသိ နှစ်ထောင်းအားရဖြစ်နေမိကာ အာစရိဟုဆိုထိုက်သော သူနှင့်တစ်ခါတစ်ရံ ဖာအတူချဖက်ဖြစ်ဖူးသည့် ကာမမုဆိုးကြီး ငနီ့ကို အထူးပဲအားကျနေမိသည်။ ငနီလီးနှင့်သူ့လီးမှာ ယှဉ်၍ကြည့်လျှင် သိပ်မကွာလှဟု သူထင်သည်။ အရှည်ရော လုံးပတ်ပါ သိပ်မကွာတာမို့ ပါကင်ဖွင့်မရတဲ့လီးဟူ၍ ငနီကိုယ်တိုင် သူ့ကိုသမုတ်ခဲ့ဖူးသည်။
ငနီတစ်ယောက် ဆရာမကို အပီကိုင်ကာလိုးနေပြီဖြစ်၍ အခြေအနေပေးလျှင် သူပါ ရောယောင်ပြီး ဆရာမနှင့်အတူ ချစ်ရေယာဉ်ကြောထဲ မျောပါ စခန်းသွားခွင့်ရနိုင်ပေလိမ့်မည် ဟူ၍လည်း စိတ်ထဲက တစ်ထစ်ချယုံကြည်နေမိသည်။
ငနီကား ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ကို တဖန်းဖန်းနှင့်အသံထွက်အောင် အနောက်ကနေ တရစပ်တွယ်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးကောင်း နေတုန်းပင် ဖြစ်သည်။ ဆရာမတစ်ယောက် မရှူနိုင်မကယ်နိုင် တအိုးအိုး တအင်းအင်းနှင့် နှုတ်မှနေ၍ အဆက်မပြတ် ရေရွတ် မြည်တမ်းလျက် ဖင်ဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်စလုံး ကော့ပျံနေအောင် အလူးအလှိမ့် ဝေဒနာခံစား အလိုးခံနေပုံက ကြည့်ရက်မြင်ရက်စရာပင် မရှိတော့ပါ။
ကျော်မျိုးနိုင် သူတို့နှစ်ယောက် လိုးဆော်နေပုံကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် မျက်တောင်မခတ်စတမ်း ချောင်းမြောင်း ငေးကြည့် နေဆဲမှာပင် နှစ်ယောက်သား လှုပ်ရှားမှုတွေ တဖြည်းဖြည်း သွက်လက်မြန်ဆန်လာကြပြီးနောက် ငနီလည်း သူမကို ဖင်အနောက်ကနေ စအိုထဲလီးကြီးထည့်ကာ စိမ်ပြေနပြေ တစ်ကြောင်းချင်း ဆွဲလိုးနေရာကနေ တရှူးရှူးတရှဲရှဲနှာမှုတ်သံများ ထွက်လာရပြီး သူ့ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကော့လိုက်ညှောင့်လိုက်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို တအုန်းအုန်း တဘုန်းဘုန်း ဝုန်းဒိုင်းကြဲ လိုးလာတာ တွေ့ရတော့သည်။
ဆရာမကိုယ်တိုင်လည်း တဏှာသွေးအလွန်ကြွလာဟန်နှင့် ငနီ သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးပြဲကြီးနှင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ချက်များ အတိုင်း သူမဖင်ကြီးကိုလည်း တယမ်းယမ်းလုပ်၍ ဖင်နောက်ပြန်တွန်းညှောင့် ကော့ဆောင့်ပေးလာရာ မကြာမီ နှစ်ယောက်သား သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်ကြဲလိုက်ကြရာက ရာဂဇောအဟုန် ငယ်ထိပ်ကပ်ပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် အဖြစ်မျိုးနှင့် ငနီလည်း သူ့လရည်တွေကို ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ပေါ် တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထုတ်လိုက်ရာက မြတ်ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင်လည်း သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များကို ဖြစ်ဖြစ်မြည်အောင် အပြင်ကိုပန်းထုတ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်ပြိုင်တူပင် ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားကြလေသည်။
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် တစ်ကိုယ်လုံး ရှေ့ကိုဟပ်ထိုးလဲပြိုကျသွားပြီးနောက် ငနီလည်း သူမအနောက်ကနေ ထပ်ချပ်မကွာပင် ဆရာမကိုယ်ပေါ် ထပ်မှောက်အိပ်လျက်သားကျကာ နှစ်ယောက်သား ပူးပူးကပ်ကပ်ဖိထပ်လျက် အတန်ကြာအောင် ငြိမ်နေကြလေသည်။
ကျော်မျိုးနိုင်လည်း စိတ်ထဲကနေ မိမိဘာလုပ်ရမည်ဆိုသည်ကို တစ်ယောက်တည်းကြိတ်၍ စဉ်းစားအကြံထုတ်နေရာက နောက်ဆုံး အကောင်းဆုံးအကြံတစ်ခု ရပြီး ပုဆိုးကို အလျင်အမြန် ကောက်ဝတ်လိုက်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်ရှိရာ အခန်းထဲကို အမှတ်မထင်ပင် လှစ်ကနဲ ဝင်ချသွားလိုက်ပါသည်။
“ကိုနီ ဗျို့ ကို … နီ နီ အဲ ဆ ဆရာမ … ဟာ … ဒါ ဒါက ဘယ် ဘယ် လို “
“အယ်တော့ ကို ကို နီ … ထ ထ ဒုက္ခပါပဲ”
ဆရာမတစ်ယောက် ရုတ်တရက် ဖြစ်ပေါ်လာသောအခြေအနေမို့ ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ မျက်ကလူးဆန်ပျာ ဖြစ်သွားသည်။ ကိုနီလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင်။
နှစ်ယောက်သား ဖင်ထဲမှာ မချွတ်စတမ်း လီးတပ်လျက်သား ထပ်မှောက်အိပ်နေရာက ပျာပျာသလဲ ကုန်းရုန်းထလိုက်ကြကာ ဆရာမက သူ့မျက်နှာကိုပင် စေ့စေ့မကြည့်ရဲဘဲ သူမတို့နှင့် မလှမ်းမကမ်းမှာ ပုံရက်သားကျနေသည့် ကျောင်းစိမ်းထမီကို အလျင်အမြန်ဆွဲယူကာ သူမရင်ဘတ်နှင့်ပေါင်ကို မလုံမလဲ ဖုံးကွယ်ထားလိုက်ပါသည်။ ထမီကလုံးထွေးနေတာမို့ လုံခြုံမှုတော့မရှိဘဲ သူမပေါင်တစ်ဖက်ကိုရော သလဲသီးပမာဏ ရင်သားဆူဖြိုးဖြိုးကြီးနှစ်မြွှာနှင့် ပေါင်တန်နှစ်ခုဆုံရာကြားအရပ်မှ သန်စွမ်းနက်မှောင်ထူထဲသည့် စောက်ဖုတ်မွေး တစ်စွန်းတစ်စကိုပင် အတိုင်းသားကြီး တွေ့မြင်နေရလေသည်။
ငနီလည်း နောက်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီးနောက် ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် အခန်းထဲကို မပြောမဆို ရောက်ရှိနေမှန်းကို သိလိုက်ရ၍ မျက်စိမျက်နှာပျက်ပျက်နှင့် …
“ဟာ ငနိုင် သားကြီး … ဘယ် ကဘယ်လို ရောက် ရောက်လာတာလဲ အပြင်ထွက်စမ်းကွာ ဒီကိစ္စ မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး”
ကျော်မျိုးနိုင် ခေါင်းတယမ်းယမ်းခါပြီး …
“မဟုတ်သေးဘူးနော် ကိုနီ ကျွန်တော်ဖွလိုက်ရမလား ခင်ဗျားနဲ့ဆရာမနဲ့ ဟောဒီလိုလုပ်နေတာ ကြာပြီ ကျွန်တော်ချောင်းကြည့်နေတာ အားလုံးမြင်တယ် သိတယ်”
“နေ နေပါဦး ဟျောင်ရ စောက်ရမ်းတွေ လျှောက်မလုပ်နဲ့ ငါရောသူရော ဒုက္ခရောက်သွားမှာ အေးဆေး ညှိလိုက်ရအောင်ကွာ”
“ဘာလဲ ခင်ဗျား မုန့်ဖိုးပေးပြီး ပြန်လွှတ်မလို့လား ကျုပ် သူငယ်နှပ်စား မဟုတ်ဘူးဗျ ဟဲဟဲဟဲ”
ကျော်မျိုးနိုင် မခိုးမခန့်နှင့် ရယ်သည်။ ဆရာမရော ငနီရော ဘာပြော၍ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့။ ဆရာမဆိုလျှင် ထိုင်ရအခက် ထရအခက် ငိုရအခက် ရယ်ရအခက်နှင့် ကျော်မျိုးနိုင်မျက်နှာကိုတောင် စေ့စေ့ရင်ဆိုင်ပြီး မကြည့်ဝံ့တော့။ သူမအရှက်တွေလည်း ကုန်ပြီ။
ဟုတ်သည်။ ဒီကောင်ဟာ သူပြောတဲ့အတိုင်းပဲ သူငယ်နှပ်စား တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ထက်အပုံကြီးငယ်သော ကျောင်းသားလူငယ် တစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် အကင်းတော့ပါးသည်။ အကုန်နှံ့နှံ့စပ်စပ်ရှိကာ စော်တွေဘာတွေဆိုလည်း အတူဖြုတ်ဖူးတာ သတိရမိသည်။ လီးလည်း သူနှင့်မတိမ်းမယိမ်းရှိသည့်ကောင်။ ငနီ တစ်ခုခုကို စဉ်းစားမိသွားပြီး ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ရှိရာဖက်ကို အကဲခတ်သလို လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ သူ့ကို တစ်စုံတစ်ရာ ပြောလိုဟန်နှင့် အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြန်လည်စူးစိုက်ကြည့်နေသော ဆရာမရဲ့ ရွှန်းလဲ့လဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံကို အသေအချာမြင်လိုက်ရပေသည်။
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်လည်း ကိုယ်ပေါ်ကထမီကို ခပ်သွက်သွက်ပင် ရင်လျားဝတ်ဆင်ထားလိုက်ပြီဖြစ်သည်။ သူမရင်ထဲမှာတော့ မလုံမလဲစိတ်တွေကြောင့် သွက်သွက်ခါရူးချင်လောက်အောင် ဗြောင်းဆန်နေရပြီး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့ရယ်လို့များ စိတ်ကို ဒုန်းဒုန်းချထားမိပြီလား မပြောတတ်တော့ပါ။
“ကဲ ပြောစမ်း မင်း ခုလာတာ ကိစ္စတစ်ခုခုရှိလို့လား”
ကျော်မျိုးနိုင် ခေါင်းညိတ်ပြီး သင်္ချာဆရာမဒေါ်နန်းရွှေက ဆဋ္ဌမတန်းကျောင်းဆောင်ပြင်မည့်ကိစ္စ လက်သမားအဖွဲ့ခေါ်ရန် ငနီ့ကို တာဝန်ပေးလိုက်ကြောင်း ဆရာမမှာသည့်အတိုင်း ၏သည်၍မလွဲ ပြန်လည်ပြောပြလိုက်သည်။
ငနီ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့်နားထောင်နေပြီး သူ့စကားဆုံးတော့မှ …
“ထားလိုက်တော့ ဒီကိစ္စ မနက်ဖြန် လက်သမားတစ်ဖွဲ့လုံး ခေါ်ခဲ့မယ်လို့ ဆရာမကို ပြန်ပြောလိုက် ကျော်မျိုးနိုင် အခုမင်းအပြင်ကို ခဏ ထွက်ပေးစမ်းကွာ ဒီမှာ ဆရာမနဲ့ ငါနဲ့ နှစ်ယောက်ချင်း ပြောစရာရှိလို့ “
“ကောင်းပြီလေ တစ်ခုတော့ရှိတယ် ခင်ဗျား ဟိုဟိုဒီဒီ ဉာဏ်ဆင်ပြီး ကူလီကူမာတော့ လုပ်မယ်မကြံနဲ့နော် ကိုနီ ကျွန်တော့်အကြောင်း သိပါတယ်”
“အေးပါကွာ သားကြီး ခဏလေး အချိန်ခဏလေးပေး”
ကျော်မျိုးနိုင်ကို ချော့မော့ဖျောင်းဖျပြီး အပြင်ကို ခဏထွက်ခိုင်းလိုက်၍ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအောက်ပိုင်း ရပ်ဝန်းဆီကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်ကာ အခန်းထဲက မထွက်ချင်ထွက်ချင်နှင့် အပြင်ဖက်ထွက်လာသည်။
ဆရာမခင်မျာလည်း ထမီရင်လျား ဝတ်ထားရင်းနှင့်တောင်မှ ကျော်မျိုးနိုင်ထံမှ အကြည့်ရိုင်းရိုင်းများက သူမ ရင်သားကြီးနှစ်မြွှာနှင့် ခါးအောက်ပိုင်း အသားဆိုင်များဖက်ဆီကို တရစ်ဝဲဝဲရောက်လာခဲ့၍ မနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်နေကာ ရင်ကိုပဲ လက်နှစ်ဖက်ကာပြီးဖုံးရမလို ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်စွာစီးအိုင်ထွက်ကျနေသော စောက်ဖုတ်ရှိရာကိုပဲ မလုံမလဲ သူမလက်ဖဝါးကလေးနှင့် အုပ်ကွယ် ဝှက်ထားရမလိုဖြစ်ပြီး ကျော်မျိုးနိုင်ဆီကို မျက်စောင်းကလေးတခဲခဲနှင့် အခန်းထဲမှာ ကျန်ခဲ့သည်။
ကျော်မျိုးနိုင် အပြင်မှာ စောင့်နေသည်။
“ဆရာမကို လိုးချင်တယ် ဆရာမစောက်ဖုတ်ကို လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးခွဲပစ်လိုက်ချင်တယ်”
သူ့စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်နေသော ရမ္မက်စိတ်ကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်၍မရ။ ကြောက်မက်ဖွယ် ရမ္မက်စိတ်ပင်ဖြစ်သည်။ ဒီစိတ်ကြောင့်ပင် လူတော်တော်များများ ဘဝတွေ စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်သည်အထိ ပျက်စီးချင်တိုင်း ပျက်စီးခဲ့ရသည်။ ရမ္မက်နွံထဲမှာမျောပါပြီး အတိုင်းအဆမရှိ နစ်မွန်းချင်တိုင်း နစ်မွန်းကြရသည်။ မုဒိန်းတွေဘာတွေကျင့်ကြ လုကြယက်ကြ သတ်ကြဖြတ်ကြ ထောင်ထဲရောက်သူ ရောက်ကြရသည်။
ယခုတလော နေပြည်တော်မှာ ဟိုးလေးတကျော်ဖြစ်ပွားသွားခဲ့သည့် Victoria (ဗစ်တိုးရီးယား)ခေါ် အသက် ၂ နှစ် ၁၁ လသာ ရှိသေးသော ကလေးမလေးကို သက်ငယ်မုဒိန်းမှုကျူးလွန်သည့်ဖြစ်စဉ်မှာလည်း ဤသဘောနှင်နှင်သာဖြစ်ပေသည်။ အင်အားကြီးမားထက်သန်စွာ ဖြစ်တည်လာသော ကာမဂုဏ်ချဉ်ခြင်းရမ္မက်ကို အချိန်မီတားဆီးထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့လျှင် အကွပ်မဲ့ကြမ်းကဲ့သို့ ဗရမ်းဗတာဖြစ်ကာ မိမိ၏အသက်တာကိုရော ဘဝရှင်သန်မှုကိုပါ အကြီးအကျယ် ဒုက္ခရောက်စေမည်ဖြစ်သည်။
ကျော်မျိုးနိုင်လည်း စောစောက သူကိုယ်တိုင် မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့ခွင့်ရခဲ့သော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်၏ ဖင်အိုးကားကြီးများနှင့် ဖင်ဝစူတူတူ နက်မှောင်ထူထပ်သော အမွေးအမြှင်များ ဝန်းရံနေသည့် ဖောင်းဖောင်းရွရွ စောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင်ကျယ်ကြီးကို မျက်စိထဲ ပြန်လည်မြင်ယောင်ပြီး သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကို အသာဖြေချလိုက်ကာ ပေါင်ကြားထဲကိုလက်နှိုက်၍ လီးပြန်တောင်လာအောင် လချောင်းကြီးကို ဆွကာဆွကာဖြင့် ရှည်လမျောဖြစ်နေသော လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်သပ်ဆွဲဆန့်ကာ ဂွင်းတိုက်ကစားနေမိသည်။
သွေးသားလန်းဆန်းတက်ကြွဆဲ အာရုံခံစားမှုသစ်လွင်နိုးကြွဆဲ လူငယ်တစ်ယောက်ပီပီ အချိန်သိပ်ကြာကြာ နှုးဆွရခြင်းမရှိဘဲ သူ့လီးက တစ်မုဟုတ်ချင်း ပြန်တောင်မတ်လာသည်။ လီးတန်ရှည်ဆန့်ထွက်လာသလို လီးလုံးပတ်ကလည်း ရမ္မက်ဇောအဟုန်ကြောင့် နဂိုအနေအထားထက်ပင် နှစ်ဆသုံးဆခန့် ပိုမိုကြီးထွားလာသလိုထင်ရသည်။
ကျေနပ်လောက်သည့် အခြေအနေရောက်သည်အထိ လီးကိုဆွဲဆန့်ပြုပြင်ကာ အထက်လှန်အောက်ချ လျှောတိုက်ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပြီး လီးအတောင်ဆုံးဖြစ်သည့် အနေအထားမှာ သူ့လက်ကို ဆတ်ကနဲရပ်တန့်ထားလိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုအသာပြန်ဖုံးထားလိုက်သည်။ ဒါက ဆရာကြီးများ၏ သင်ကြားချက်အရ ဖြစ်ပြီး ယခုလို ဂွင်းထုလိုက် ရပ်လိုက် မကြာခဏလုပ်ခြင်းအားဖြင့် အိမ်ထောင်တစ်ခု၏ ရှေ့တန်း တိုက်ခိုက်ရေးသမားများ ဖြစ်ကြသော မိမိတို့ယောက်ျားသားများ၏လီးက တောင်မတ်စွမ်းအားပိုကြီးကာ မိန်းမဖြစ်သူနှင့် ကာမနှီးနှော ဆက်ဆံရာမှာလည်း စွမ်းအားသန်သန် လိုးရှိန်မြင့်မြင့်နှင့် သုက်ကိုအကြာကြီး ထိန်းကာ အချိန်ကြာကြာ ဆွဲလိုးနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရပ်ကွက်ထဲက ကာလသားကြီးများထံမှာ သူ အသေအချာသင်ကြားခဲ့ရသည်။
ကျော်မျိုးနိုင် ဒီလိုမကြာခဏလုပ်သည်။ သူ့လီးကို လေ့ကျင့်ပေးသည်။ အရွယ်ငယ်ပေမယ့် လေ့ကျင့်သားကျလာလေလေ တစ်ခါထက်တစ်ခါ သိသိသာသာ ပိုမိုအဆင်ချောအောင် လိုးနိုင်လေလေဖြစ်တာကို သူ့ကိုယ်တွေ့သိမြင်ခဲ့ရသည်။ လိင်ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍လည်း သူ့ကိုယ်သူ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ယုံကြည်မှု ပိုရလာသည်။
အဆင်သင့်ဆိုသလိုပင် ငနီရဲ့အိမ်ခန်းတံခါး ကျွီကနဲပွင့်လာပြီး ငနီနှင့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်တို့ အိပ်ခန်းထဲကနေ နှစ်ယောက်အတူတူ ထွက်လာကြတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ငနီမျက်နှာ စပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်နေသလို ဆရာမပုံစံကြည့်ရတာလည်း စောစာကကဲ့သို့ ကြက်မကြီး လည်လိမ်သလို ဖြစ်မနေတော့ဘဲ အနည်းငယ် ရွှင်ပျလာဟန်ရှိသည်။ အကြောင်းတစ်ခုခုတော့ ရှိရမည်။
ငနီ အပြင်ရောက်တာနှင့် သူ့လက်ကိုဆွဲပြိး …
“ငနိုင် မင်း ဒီနေ့ကိစ္စ နှုတ်လုံကို လုံရမယ်နော် ကတိပေးမလား”
ပြောလိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း …
“ကျွန်တော်ပြောပြီးပြီလေ ကိုနီရ”
“မင်း ကတိပေးနိုင်လား ဒါပဲပြော ဒီမှာဆရာမလေးလည်းရှိတယ်”
“ဟာ ဒါ ဒါတော့ မပေးနိုင်ဘူး”
“မင်း ဆရာမကို ချချင်လား သား”
ကျော်မျိုးနိုင် ကြောင်တက်တက်ဖြစ်သွားသည်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒီမေးခွန်းကိုမေးလိုက်သူက ကိုနီမဟုတ်ဘဲ သူ့နံဘေးမှာလာရပ်လိုက်သည့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေခြင်းကြောင့်ပင်။
“ဟာ ဆ ဆရာ မ ကျ ကျနော် အင်း အဲ … “
“ပြောလေ မင်း ပြောမှသိရမှာ မင်းဆရာမကို ချချင်တယ်မဟုတ်လား”
“ဒါ ဒါက ဟို ဟို … အဲ “
ကျော်မျိုးနိုင် ခွေးအလှည်းနင်းထားသလို စကားတွေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် အာစေး အမိခံထားရသလိုဖြစ်နေသည်။
“ပြော ပြောလိုက်လေ ငနိုင် မင်း ယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား”
ငနီလည်း ဘေးကနေ သူ့ကိုအချွန်နှင့် မပေးလိုက်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ အဖြေခက်နေရာက ကိုနီက ဒီလို ပြောလိုက်တာကြောင့် မထူးဘူးဆိုပြီး စိတ်ကို ဇွတ်မှိတ်အားတင်း၍ ဆရာမကိုလှည့်မကြည့်ဘဲ အခြားတစ်ဖက်ကို မျက်နှာလွှဲပြီး …
“ချမယ်ဗျာ ဘာဖြစ်ဖြစ်”
ပြောလိုက်ရာ …
“ကောင်းပြီ ဒီလိုမှပေါ့ ကဲ ဝတ်ရည် ဒီကောင့်ကို အထဲခေါ်သွားလိုက် ငနိုင် မင်းလိုချင်တာရပြီဆိုတော့ ခုနတို့ပြောတဲ့ ကတိတစ်ခုတော့ မဖြစ်မနေ ပေးရမယ်နော်”
“ဟုတ်တယ် သား နိုင်နိုင် ဆရာမတို့ကို မင်း အရင်ဆုံးကတိတော့ပေးပါ တို့ကိစ္စ ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောပါဘူးလို့ ဒီအတွက် နှုတ်ပိတ်ခ အနေနဲ့ မင်းကို ဖြစ်ချင်တာဖြစ်ခွင့် ဆရာမပေးမယ် စိတ်ချလိုက် ကဲ ဘယ့်နှယ်လဲ”
ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်တစ်ကိုယ်လုံးကို ခုမှပဲ ရဲရဲတင်းတင်းဝေ့ဝိုက်ကာ စူးစိုက်ငေးကြည့်လိုက်ရင်း တံတွေးတစ်ချက်ကို ဂွက်ကနဲနေအောင်မျိုချပစ်လိုက်ရာက …
“ပေး အင်း ပေးပါတယ် ဆရာမ အဲဒီကိစ္စ ဘယ်သူ့မှလျှောက်မပြောပါဘူး “
“အို လိမ္မာလိုက်တာ ကလေးရယ် ဒီလိုမှပေါ့ ဟင်းဟင်း ကဲ လာ အချိန်တော့ သိပ်မရဘူး မင်း ဆရာမနောက်ကလိုက်ခဲ့”
မြတ်ဝတ်ရည် ကျော်မျိုးနိုင်အနားကို ကပ်လာပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ကျေးဇူးတင်စကားပြောဆို၍ အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်လိုက်ရင်း တစ်ဆက်တည်း ငနီဖက်ကိုပါလှည့်ကာ …
“ကိုနီ ရှင် အထဲလိုက်ဝင်မလာနဲ့နော် အပြင်မှာပဲ စောင့် ကြားလား ဝင်လာရင်တော့ အသိပဲ”
ကိုနီ ပြုံးစစနှင့် သူ့ခေါင်းကိုညိတ်ပြီး …
“အေးပါ ဝတ်ရည်ရာ ငါနားလည်ပါတယ်ဟ လုပ်စရာရှိတာသာ ရဲရဲလုပ် တစ်ခုတော့ရှိတယ် နင် ဒီကောင့်ကိုတော့ လုံးဝလျှော့မတွက်နဲ့ ဒီကောင်က ဆရာအဆင့် ရှင်းလား ငါပြောတာ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင် ဟုတ်ကဲ့ပါ ဟွင်းဟွင်း “
“ကဲ လာဟေ့ နိုင်နိုင်”
ဆိုပြီး ငနီ့အရှေ့မှာပဲ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လက်ကို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းဆွဲခေါ်ကာ အခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမ၏ကြီးမားကားစွင့်လှသော ဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်နှင့် သူ့ခန္ဓာက်ုယ်အရှေ့ပိုင်းတို့ ထိလုထိခင်အနေအထားနှင့်ပင် ဆောင်သဉ္ဇာဘုံခန်းထဲကို လိုက်ပါလာခဲ့ရလေသည်။
“ကဲ အပေါ်ဖက်ရွှေ့ ထိုင်လိုက် ဆရာမမင်းကို သနားလို့ နှုတ်ပိတ်ခပေးတာနော် ကြားလား နိုင်နိုင်”
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ပြောလိုက်ခြင်းပင်။ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲကိုရောက်လာပြီး ဆရာမက ကျော်မျိုးနိုင်ကို ခုနက သူမနှင့်ငနီတို့ နှစ်ယောက် ချစ်ဗျူဟာကျင်းခဲ့ကြသည့် ငနီအသင့်ခင်းထားသော ဂွမ်းကပ်အခင်းတစ်ခုပေါ်မှာ ဝင်ရောက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တာ ဖြစ်သည်။
ကျော်မျိုးနိုင်ဆိုပြီး အရင်က ခပ်မာမာခေါ်ဝေါ်လာခဲ့သလောက် ခုများကျတော့လည်း နိုင်နိုင်မှနိုင်နိုင် တစ်နိုင်တည်းသီးနေအောင် ခပ်ချွဲချွဲလေး ခေါ်ပြီး စကားပြောဆိုနေရာ ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် ဆက်ဆံပုံပြောင်းလဲသွားသည့်အဖြစ်ကို ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သတိထားမိပြီး ဘာမှမပြောဘဲ ခေါင်းကတညိတ်ညိတ်နှင့်ပင် ဆရာမထိုင်ခိုင်းသောနေရာမှာ အသာဝင်ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် သူမကိုယ်ပေါ်မှ အဖြူရောင်လက်စက ကျောင်းရင်ဖုံးအင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်ကာ အပေါ်အင်္ကျီကို ကိုယ်ပေါ်ကနေ အသာချွတ်ချလိုက်သည်။ အောက်ခံဘရာစီယာအောက်မှ ရုန်းကန်ထွက်လုမတတ်ဖြစ်နေသော ဆရာမရဲ့စနေနှစ်ခိုင် (ဝါ) ရင်သားထွားအိအိနှစ်မြွှာကို ကျော်မျိုးနိုင်မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ အတိုင်းသား တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။
“မမကို ဘော်လီ ကူချွတ်ပေးဦး”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ “
သူ့ကိုယ်သူ မမဟု ရည်ညွှန်းပြောဆိုလိုက်သော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကို ကျော်မျိုးနိုင် ဘယ်လိုသုံးနှုန်းခေါ်ဝေါ်ရမှန်း မသိတော့။ လူက ထူထူပူပူဖြစ်နေသည်။ မကြာမီ လိုးရတော့မည်ဆိုသောအသိက ဇောကပ်နေတာမို့ သူ့ခါးအောက်ပိုင်း ပေါင်ခွကြားရှိလီးက ဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖျင်းနှင့် တစ်မျိုးကြီးဖြစ်ကာ ထောင်ထလာတာ အမှန်ပင်။ တင်ကြိုမျှော်လင့်ထားခြင်းမျိုးမရှိဘဲ လောလောဆယ် သူကြုံတွေ့လိုက်ရသည့် အခြေအနေများကြောင့်လည်း လူပျိုပေါက် ကလေးသာသာအရွယ်မျှသာရှိသေးသော သူ့အဖို့ အသည်းအသန် စိတ်လှုပ်ရှားမိတာကို အပြစ်လို့ ဆိုစရာတော့မရှိပါချေ။
ရာဂစပ်လျဉ်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်အသွးအသား ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်မှုကိစ္စဟူသည် အရွယ်သုံးပါးမရွေး အချိန်အခါမရွေး ဖြစ်ပေါ်လာန်ုင်သည့် ထူးဆန်းသည်ဟုမဆိုနိုင်သည့် ခန္ဓာဗေဒဆိုင်ရာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ် ဓမ္မတာတစ်ခုပေပဲ မဟုတ်လား။
ကျော်မျိုးနိုင် သူ့ဖက်ကို နောက်ကျောလှည့်ပေးလိုက်သည့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ဘော်လီချိတ်ကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်ပင် တစ်ခုချင်း ချိတ်ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဘော်လီကျွတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်း နိကက်ဖြစ်နေသောခန္ဓာကိုယ်နှင့် သူ့ဖက်ကိုဘှည့်လာသည့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်မြွှာကို ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် မျက်တောင်မခတ်စတမ်းဘဲ ငေးကြည့်နေမိသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်ပစ်ချင်စရာကောင်းလောက်အောင်ပင် အယ်အယ်ထွားထွားကြီးများဖြစ်သည်။
နို့သီးခဲကျစ်ကျစ်ကလေး နှစ်ခုက လက်တစ်ဆုပ်စာပင်မကသော နို့အုံနှစ်ဖက်ထိပ်ဆီမှာ စပျစ်သီးခဲကလေးနှစ်လုံးပမာ သွားရည်ယိုချင် စဖွယ် အပေါ်ငေါ့ထောင်လို့နေတာ တွေ့ရလေသည်။ အသားအရေဖြူဝင်းသူမို့ သူမနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ရဲ့အခြေမှာ သွေးကြောစိမ်းစိမ်း ကလေးများ ယှက်ဖြာလို့နေသည်ကိုပင် အတိုင်းသား တွေ့မြင်နိုင်ပေသည်။
“ကိုင်လေ ဖျစ်ချင်ဖျစ် ကိုင်ချင်ကိုင် စို့ချင်သလောက်စို့ အားလုံး မင်းသဘောပဲ စိတ်ရှိလုပ် ဆရာမ အဲ မမ မင်းကို အကုန် လိုက်လျော ပေးမယ်”
“ဆ ဆရာမ ရယ် ချစ် ချစ် ချင်စရာကြီးဗျာ “
သူ့စကားတွေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ ဖြစ်နေသည်။ ရင်ပဲကြပ်သလိုလို တံတွေးတွေဘာတွေပဲ နင်သလိုလို လည်ချောင်းထဲ တစ်ခုခု ဆို့ပိတ်နေသလိုဖြစ်နေသည်။ သူ့ခြေရင်းဖက်မှာ ပုဆစ်ဒူးတုပ်ပုံစံနှင့် ထိုင်နေသော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူ့ခေါင်းပေါ်ရောက်လာပြီး ဆံပင်တွေကို လာရောက် ဆုပ်ဆွဲကုပ်ဖွလိုက်ချိန်မှာပဲ ကျော်မျိုးန်ုင်ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ရင်သားဆိုင်နှစ်ဖက်ဆီ အလိုအလျှောက်ရောက်ရှိသွားရကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားပါးတရ ဆုပ်ညှစ်ဖျစ်ချေပေးနေမိပြီဖြစ်သည်။
“အဟင်းဟင်း ဟင်း အို အို ကဲ ကဲလိုက်တာကွယ် ဘယ်ကတည်းက ခုလိုကိုင်ချင်နေတာလဲ မသိပါဘူး”
ကျော်မျိုးနိုင် ဆရာမမျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဆရာမရဲ့မျက်လုံးကလေးများ ရီဝေစွာဖြင့် သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာတွေ့ရပြီး သူမအကြည့်များက ရမ္မက်အခိုးအငွေ့များယှက်ဖြာနေသည်ဟု သူ့စိတ်ထဲမှာ ခံစားလိုက်ရကာ လိုးချင်စိတ်များ ထိန်းမရအောင် ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
“ချယ် ထ ထမီ ချွတ်ပါလား ဟင်”
“အို ဘာ ဖြစ်လို့ “
“ကြည့်ချင်လို့ပေါ့ “
“ဘာကြည့်ချင်တာလဲ ပြော နို့နှစ်လုံး ဖွင့်ပေးထားတာပဲ စို့လေ ကလေး ပါးစပ်နဲ့စို့ ပေးဦး”
“စို့မှာပေါ့ နို့လည်းစို့မယ် ဟိုဟာလဲ ကြည့်ချင်တယ်”
“အမလေးနော် ဘာများလဲ သားရဲ့”
“ချယ့် စောက်ပတ်ကြည့်မလို့ “
“ဟယ် ကြည့်စမ်း ခွေးဆိုးလေး မင်းက စောက်ပတ်ကြည့်ပြီး ဘာလုပ်မလဲ ကြည့်ရုံကြည့်မှာလား “
“ဟင့်အင်း ကြည့်လည်းကြည့် လိုးလည်းလိုးမယ်”
ဆရာမရဲ့လက်တစ်ဖက် သူ့ငယ်ထိပ်ပေါ် ဒေါက်ကနဲ ရောက်လာသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် ဆရာမလက်ခေါက်စာမိသွားသည်။
“သွား ပါးစပ်ကြီးက အရွယ်နဲ့ မလိုက် ပြောရဲလိုက်တာကွာ ပြန်ပြောစမ်း ဘာလုပ်ချင်တယ်”
“ကျ ကျနော် ဆရာမကို လ လိုး လိုး ချင်တယ်”
“ဘာရယ် “
“လိုးချင်တယ် လို့”
“ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ် “
ဆရာမကိုယ်ကလေး တသိမ့်သိမ့်ခါအောင်ရယ်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်အနားကပ်ထိုင်လာပြီး သူ့ပါးတစ်ဖက်ကို မချင့်မရဲဟန်နှင့် လက်ညှိုးလက်မနှင့်ဖျစ်လိမ်ဆွဲလိုက်ကာ ရုတ်တရက် နှုတ်ခမ်းကလေးတိုးကပ်ပြီး ရွှတ်ကနဲနေအောင် နမ်းလိုက်ရင်း ဆရာမက …
“ချယ် အလကား စတာပါကွယ် နိုင်နိုင် စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ပြီးတော့လည်း … “
“ပြီးတော့ ဘာလဲဟင် ချယ်”
“ချယ် အဲဒါပြောမလို့ မင်း ငါ့ကို ချယ်ခေါ်လိုက် ဆရာမခေါ်လိုက် လုပ်မနေနဲ့ကွာ မကြာခင်ပဲ တို့နှစ်ယောက် လင်လိုမယားလို နေရတော့မှာကွ ခုန မင်းပြောသလို လိုးရတော့မှာ အပိုလုပ်မနေနဲ့ ချယ် မင်းကို နိုင်နိုင်ပဲခေါ်မယ် ချယ့်ကိုလည်း အင်း မင်းနဲ့ဆို မောင်လေးနဲ့မမအရွယ်ဆိုတော့ မမလို့ပဲခေါ် ကြားလား သား”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ချယ် အဲ မ မမ အဟင်း ဟင်း”
“ကောင်းပြီ ဒါဖြင့် မင်း ဟိုဖက်ခဏလှည့် ချယ် က ကိုယ့်တပည့်အရှေ့မှာ မျက်နှာပြောင်ပြောင်နဲ့ ထမီချွတ်ရမှာလေ ဒီတော့ ချယ့်ဖက်ကလည်း စိတ်မရဲသလိုကြီးဖြစ်တာပေါ့လို့ အဟင်း ဟင်းဟင်း”
“ဟုတ် ရပါတယ် ကျွန်တော် လှည့်ပေးထားမယ်”
ကျော်မျိုးနိုင် သူမကိုကျောခိုင်းပြီး တစ်ဖက်ကို လှည့်လိုက်သည်။
အမှန်တော့ သူမ လုံးဝ စိတ်မရဲတာမဟုတ်။ မြတ်ဝတ်ရည်ကဲ့သို့ အခွက်ပြောင်သော မိန်းမစားမျိုးဆိုတာက အပြစ်ပြောစရာမရှိအောင် ရုပ်ကလေး နုပျိုချောလှသလောက် တဏှာရာဂအလွန်ထက်သန်ပြီး ကာမဂုဏ်အာရုံခံစားရာမှာလည်း အတိုင်းအဆမရှိသူပင်ဖြစ်ရာ ဘယ်ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့အရှေ့မှာမဆို ဖင်ပေါ်ခေါင်းပေါ် နေဝံ့သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော လှန်ပြဖြဲပြလုပ်ရဲသူ တစ်ဦးပဲဖြစ်သည်။ ယခု ကျော်မျိုးနိုင်ကိုလည်း ကြောင်က ကြွက်ကို ကစားနေသည့်နှယ် မချိတရိ ကလိတိတိလေးဖြစ်အောင် အမူပိုပိုနှင့် မာယာကြွယ်ပြီး မူလကျီတူလကျီ လုပ်နေခြင်းသာဖြစ်သည်။
သူတစ်ဖက်ကို လှည့်လိုက်တာနှင့် မြတ်ဝတ်ရည်လည်း ထမီကို ဗြုန်းကနဲနေအောင် ကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်လျှောချလိုက်ပါသည်။
“ရပြီ ပြန်လှည့်တော့”
ဆိုပြီး ထမီကို နဘေးဖက်ဆီ ခြေဖျားနှင့်အသာခတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ကာ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ နောက်ဆုံးကျန်နေသည့် အတွင်းခံပင်တီကို ကုန်း၍ချွတ်နေစဉ်မှာပင် ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမဖက်ကိုလှည့်လိုက်ရာ လုံးဝန်းပြည့်ဖြိုးလှသည့် ဖင်ဆုံအိအိနှစ်ဖက် အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် ပြောင်သလင်းခါနေပြီး ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ပေးထားတာမို့ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ တုန်အိအိဖြစ်နေသော ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှ မဲနက်၍အဖုတ်လိုက်ဖြစ်တည်နေသော စောက်မွေးဦးစွန်းဖုတ်ကလေးကိုပါ ရမ္မက်သွေးကြွဖွယ်ရာ အထင်းသားအရှင်းသား အသေအချာ ရှုစားခွင့်ရလိုက်လေသည်။
ကျော်မျိုးနိုင်လက်က သူ့ပေါင်ကြားကို ယောင်ယမ်းစမ်းပြီး တောင်မာနေပြီဖြစ်သော သူ၏လီးကို အရင်းအညှာဖက်ကနေ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်လိုက်မိသည်။ သူ တအား လိုးချင်နေပြီ။
မြတ်ဝတ်ရည် မခို့တယို့ပုံစံနှင့် မတ်တပ်ရပ်လျက်ကပင် သူ့ဖက်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လာသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်နှင့် မျက်လုံးချင်းဆိုင်၍ အကြည့်မှာ သူမမျက်နှာဝယ် ရမ္မက်နှင့်သက်ဆိုင်သော အရိပ်ကလေးတချို့ဖြတ်ပြေးသွားကြသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ မျက်လုံးအကြည့် များက သူ့ဆရာမဖြစ်သူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းအရပ်ရှိ ပေါင်တန်နှစ်ခုတွေ့ဆုံရာအကြားမှ အမွေးနက်နက်များစုဝေးဝန်းရံကာ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့လေး ခုံးထနေသော လက်တစ်အုပ်စာပင်မကသည့် စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို စူးစိုက်ရောက်ရှိလို့သွားသည်။
“စိုက်ကြည့်မနေနဲ့ ကိုယ်တော် ရှက်စရာကြီး ဟင်း ဟင်းဟင်း ကဲပါ မင်းလည်း ချွတ်တော့”
“ဟုတ် ကဲ့ မမ”
ကျော်မျိုးနိုင် ကျောင်းစိမ်းလုံချည်ကို ခါးမှနေ၍ ချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းခံမပါ ဝတ်လေ့ဝတ်ထမရှိတာမို့ စောက်ဖုတ်အနံ့ရရုံနှင့်ပင် ချိုကြွနေပြီဖြစ်သော သူ့လီးက ပြဲလန်နေသော လဒစ်ကြီးအပြူးသားနှင့် ပုဆိုးခြုံအောက်ကနေ ဖြောင်းကနဲ အပြင်ကို ကန်ထွက်လာသည်။
“ဟားး … “
ဆရာမလေးနှုတ်ခမ်းကလေး ဝိုင်းစက်သွားကာ သူမနှုတ်ဖျားမှ အို ဟုပင် အသံမထွက်ဘဲ ဟားးကနဲ အာမေဋိတ်သံနှင့် တအံ့တသြ ရေရွတ်လိုက်မိသည်။
မြတ်ဝတ်ရည် မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်။ ကြည့်စမ်း အရွယ်နှင့်မလိုက် ကြီးမားဖွံ့ထွားလိုက်တဲ့လီး။ ငနီ့လီးထက် မကြီးဘူး ဆိုလျင်တောင်မှ နည်းနည်းလေးမှ လျှော့မည့်ပုံစံမျိုးမရှိ။ ဒီလီးမြင်ရုံနှင့်ပင် သူမရဲ့ကံကြမ္မာသည် ဆိုးသည်ဟုထင်မှတ်နေရာကနေ အကောင်းဖက်ကို ရောက်ရှိခဲ့ပြီဆိုတာ မြတ်ဝတ်ရည် အသေအချာ သဘောပေါက် လိုက်မိပြီ။
“နိုင် နိုင် အို ကြည့်စမ်း မင်းလီး တကယ်ကြီးတာပဲ ချယ် အဲ မမတော့ လူကဲခတ်မှန်သွားပြီထင်တယ် ကလေးရယ်”
ပါးစပ်က ပြောလည်းပြော သူမလက်တစ်ဖက်က ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးတန်ရှိရာ ပေါင်ခွကြားထဲကို လျှပ်တပြက်တိုးဝင်သွားပြီး လချောင်းတုတ်တုတ် ရှည်လမျောကြီးကို အရင်းကနေ လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်မိလေသည်။
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် သူ့လီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကျကျနနကြီးဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လဒစ်ထိပ်ကနေအရင်းအဆုံးအထိ လက်နှင့်ဆကာဆကာဖြင့် အသေးစိပ်လိုက်လံလှည့်ပတ်ကြည့်ရှုနေသည်။
“ကိုနီက မင်းကို ဆရာအဆင့်တဲ့ ဟုတ်လား”
“ဟာ မဟုတ်တာ ဒီလူကြီး သက်သက်လိုက်ကြပ်နေတာ”
“မင်း စော်ချဖူးလား”
“ဟင့်အင်း”
“မှန်မှန်လိမ်နော်”
“အာ ချယ် အဲ မ မမ ကလဲ”
ကျော်မျိုးနိုင် ဘူးခံငြင်းရင်း ဆရာမလက်ထဲမှ လီးကြီးက ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ တုန်ခါလှုပ်ယမ်းသွားသည်။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို မျက်လုံးကလေးမှေးစင်း၍ကြည့်လိုက်ကာ ပြီတီတီလေသံနှင့် …
“ဟော ကြည့် “
ဆိုပြီး …
“မင်းဟာကြီးက သူဆော်ချဖူး ဖြူတ်ဖူးတဲ့အကြောင်း ဝန်ခံနေတာ တွေ့လား အို ထားလိုက်ပါ မင့်လီးကြီး တအားတုတ်ဖီးနေတာပဲကွာ ဒစ်ကြီးကလည်း ထိပ်ပြဲကြီး ကုလားလီးဒစ်ကျနေတာပဲ သားရေကိုခုလို ဖြဲလိုက်လှန်လိုက်ရင်ကို အသည်းယားစရာ ဟင်းဟင်း ချစ်လိုက်တာ မောင်လေးရာ ဟင်း ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်”
မြတ်ဝတ်ရည် ပါးစပ်က တဖွဖွပြောဆိုရင်း ဣန္ဒြေကလေးသော်မှ မဆယ်နိုင်ရှာဘဲ ကျော်မျိုးနိုင်၏လီးထိပ်ကို သူမနှုတ်ခမ်းလွှာကလေး နှစ်ချပ်စုကာဖိကပ်ပြီး ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ဟူ၍ အသံထွက်အောင်ပင် တယုတယနမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။
“အား မမ ရယ် “
ကျော်မျိုးနိုင် ပေါင်နှစ်ဖက် ကားကနဲ ဖြစ်သွားကာ လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲအပေါ်ငေါ့ ထိုးပစ်လိုက်ရာ ဆရာမနှုတ်ခမ်းနှင့် သူ့လီးက ကျကျနနပင် မိတ်ဆက်လို့သွားရတော့သည်။ မြတ်ဝတ်ရည် သူမရသည့်အခွင့်အရေးကို လုံးဝလက်လွှတ်မခံတော့ပေ။ တပည့်ကျော်ဖြစ်သူ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားကို ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်ရင်း လီးကြီးကို လက်နှင့်ဖျစ်လိုက်ဆုပ်လိုက်နယ်လိုက် အလျားရှည်သထက် ပိုရှည်လာအောင် အထက်အောက်ဆွဲဆန့်ကာ ယောက်ျားလေးများဂွင်းထုသကဲ့သို့ ရှေ့သွားနောက်ပြန် စုန်ချည်ဆန်ချည် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆွဲဆောင့်ထုရိုက်ပေးနေရင်း ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးထိပ်ဒစ်လုံးကို သူမနှုတ်ခမ်းကလေးဟပြီး အသာအယာပင် စုပ်ငုံပစ်လိုက်ပြန်သည်။ လီးထိပ်လုံးက သူမပါးစပ်ထဲကို အခန့်သင့်ပင်ဝင်ရောက်သွားသည်။
“အူး ဆ ရာ မ အ မ မမ ရယ် ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တာ စုပ် စုပ်ပါ အ ကျွတ်ကျွတ်”
ကျော်မျိုးနိုင် ကတုန်ကယင်ပြောရင်း လီးကို ဆရာမနှုတ်ခမ်းဝဆီ ကော့ကာကော့ကာ ထိုးပေးလိုက်ရာ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း သူ့ရဲ့ဒစ်လုံးထိပ်ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်ဖိစုပ်လိုက်ရာက အတန်ကြာတော့ ခေါင်းကလေးထောင်ထလာပြီး …
“မောင်လေး မင်း လီးကြီး မမကို တကယ် စုပ်ခိုင်းတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား”
“ဟုတ် ဟုတ် အဲ အဲဒါ မ မမ မကြိုက်လို့လား ဟင်”
“အိုး ရတယ် ကိစ္စ မရှိဘူး မင်းစုပ်စေချင်ရင် ငါစုပ်ပေးရမှာပေါ့ မိန်းမဆိုတာ ယောက်ျားလီးကို စုပ်ပေးရမယ့်တာဝန်ရှိတယ် ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အလှည့်ဆိုတာတော့ရှိရမယ် ကြားလား မောင်လေး “
“ကျ ကျနော် မမစောက်ပတ်ကို မှုတ်ပေးမယ် ယက်လည်းယက်ပေးချင်တယ်”
မြတ်ဝတ်ရည် မျက်နှာကလေး ပြုံးရွှင်သွားသည်။
“တကယ်လား မင်းတကယ်ပြောတာလား မင်းကလေး မှုတ်ချင်တယ်ဆိုရင် အခုပဲစလိုက်ရအောင်လေ မမ မင်းအပေါ်ကနေ တက်ခွစီးပေးမယ် စစ်စတီနိုင်းတဲ့ ကြားဖူးရဲ့မဟုတ်လား မောင်လေး”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ သိ သိပါတယ် မမ အပေါ်ကနေလီးစုပ် ကျနော်ကလည်း အောက်ကနေ စောက်ပတ်ယက်ပေးမယ် “
“အိုခေ ဒါပဲပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း မင်းကိုတော့ မမသိပ်ချစ်သွားပြီ မောင်လေး ဒီလိုမှပေါ့ ယောက်ျားဆိုတာ လိုးချင်တိုင်း တစ်လိုးတည်း လိုးနေလို့တော့မရဘူး လိုးရုံလိုးတာ ခွေးတွေ နွားတွေ မြင်းတွေ အို ဘယ်တိရစ္ဆာန်မဆို စောက်ပတ်ထဲလီးထည့် လိုးတတ်တာချည်းပဲ တစ်ဖက်လူအကြိုက် အပြုအစုကလေးတွေပါဦးမှ ယောက်ျားကောင်းရဲ့အင်္ဂါရပ်နဲ့ညီတာ ငါ့မောင်ရဲ့ ကဲ လာစမ်း”
ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ဏှာထန်လိုက်သမှ ပြောရက်စရာမရှိအောင် ထန်သည်။ ပိုးစိုးပက်စက် အထန် အထန်တစ်လိုင်းတည်းလို့တောင် ပြောရမည်လားမသိ။ အခုလည်းကြည့်။ တစ်ခါမှ မလိုးဖူးသေးသော တပည့်ကျော်ကလေးရဲ့လီးကို လက်ကမလွှတ်ဘဲ သူ့အပေါ်ကနေကျော်ခွပြီး ကောင်လေးရဲ့ မျက်နှာ တည့်တည့်အပေါ်ကို သူမရဲ့ဖားခုံညင်းကဲ့သို့ မို့မောက်ဖောင်းကြွ၍ နေသော စောက်ပတ်ကြီးနှင့် နီးနီးစပ်စပ် ဖိကပ်မိအောင် အပေါ်စီးကနေ ဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး ကျော်မျိူးနိုင်ရဲ့လီးရှိရာဖက်ကို မျက်နှာလှည့်ကာ ဆယ်ကျော်သက်ချာတိတ်ကလေးရဲ့ စံချိန်မီဟုဆိုအပ်သည့် လီးကြီးကို အားပါးတရ ပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်ငုံကာ ကုန်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။
ကျော်မျိုးနိုင် တစ်ချက်တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူလည်း ဆရာမဖင်အိုးကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ခုမှပဲ စိတ်တိုင်းကျဖျစ်နယ်ကိုင်ခွင့်ရပေပြီ။ ဖင်ကိုင်ခွင့်ရရုံသာမက သူ့မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်ကို ရောက်ရှိလာသော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုပါ နီးနီးကပ်ကပ် ကြည့်မြင်ရှုစားခွင့်ရကာ ချိုအီအီအနံ့အသက်တစ်မျိုးဖြင့် နှာဝကို ကလူ၏သို့ မြှု၏သို့ ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်လျက်ရှိသော နူးညံ့ကောက်ကွေးသည့် အမွေးအဖုတ်လိုက်နှင့် ဆရာမ၏စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်ကြီးကို အာသာငမ်းငမ်း မွတ်သိပ်တပ်မက်ခြင်း ကြီးစွာဖြင့် တရှိုက်မက်မက် ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာထုတ်ယက်သပ်လျက် အကွဲကြောင်းကလေးဘေးနှစ်ဖက်ရှိ ထူထူထဲထဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်ကိုရော အကွဲကြောင်းထိပ်တွင် အထီးတည်း ငေါ့ထောင်တည်ရှိနေသည့် လက်သန်းထိပ်လုံး ပမာဏခန့်ရှိမည့် နီညိုညိုအဆင်းရှိသော စောက်စိထိပ်ဖူးကြီးကိုပါ တပြွတ်ပြွတ်တပြပ်ပြပ် အသံများထွက်အောင်ပင် နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုဖြင့် ဖျစ်ညှပ်ကာ လျှာနှင့်လှန်လှောထိုးဆွ၍ သွားနှင့်မနာမကျင်အောင်ကိုက်ငုံခဲကာဖြင့် မိမိတတ်သမျှမှတ်သမျှ နည်းဗျူဟာစုံစွာ အပြတ်အသတ် လှုပ်နှူးဆွပေးနေမိလေတော့၏။
စောက်ရည်တွေတွေ ကျဆင်းလာသည်။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်လည်း ဘယ်လိုမှ တင်းမခံနိုင်ရှာပါ။ ဘယ်လောက်အတွေ့အကြုံရှိသည်ဟု ဆိုဆို ကာမခလုတ်ဖြစ်သော ဗီဇံခေါ်အစေ့အား အနှူးအဆွခံရခြင်းအားဖြင့် မပြေနိုင်သည့် ရမ္မက်ချဉ်ခြင်းတွေ အဆိပ်ငမ်းဖမ်းသလို တုန်တခိုက်ခိုက် မခံချိမခံသာဖြစ်အောင် အလူးအလဲဖြစ်ပေါ်ခံစားလာရမြဲပဲ မဟုတ်လား။
အူးအူး အိအီးအီး အ အားအား ဟူသော မပီမသ ဗလုံးဗထွေး ညည်းညူသံတွေက သူတို့နှစ်ယောက်အနက် မည်သူ့ထံမှ ပေါ်ထွက်လာသည် ကိုပင် ခွဲခြားပြောဖို့ရန် ခက်လှပေတော့၏။
အပြင်မှာ စောင့်နေသည့်ငနီသည်လည်း ဝါသနာဗီဇကြီးမားလှသူ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ မိမိအတွက် ကောင်းခန်းရောက်အောင်စောင့်ရင်း နှစ်ယောက်သားရဲ့လှုပ်ရှားမှုမှန်သမျှကို အစကနေအဆုံး မျက်ခြေမပြတ်ပင် အကဲခတ်စောင့်ကြည့်ကာ သူ့ခါးကြားမှ တစ်ခုတည်းသော ကိုယ်ပိုင်လက်နက်ဖြစ်သည့် ၈ လက်မဆိုဒ် တစ်လုံးထိုး ပစ္စတိုကြီးအား တသသနှင့် ရှိနေပေသည်။ လိုးရည်ဝပြီးသောလီးက စားရလေငတ်လေ ဆိုသည့်အစားထဲက ဖြစ်သည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။
အခန်းထဲမှာလည်း ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးကြီး ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့အာငွေ့ရပြီး ရာဂအဟုန်ဖြင့် တဖြည်းဖြည်း တောင်မာပြောင်လက် လာသလို ငနီ၏လရည်တည်း ဟူသော မဟာသြသဓဆေးဖြင့် ပြည့်ဝကုံလုံလျက်ရှိသော မြတ်ဝတ်ရည်၏ ဖူးဖူးယောင်ယောင် အစွမ်းကုန် ပွင့်အာလျက် ရှိသည့် စောက်ပတ်သည်လည်း ကျော်မျိုးနိုင်၏လျှာအစွမ်းပြကာ ဝေ့လိုက်ဝိုက်လိုက် ထိုးလိုက်မွှေလိုက် အစုပ်အမှုတ် ကောင်းမှုဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲစိုအိုင်ဖွဲ့၍နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက ပွစိပွစိနှင့် အချက်ပြလျက်ရှိကြကာ ဆန့်ကျင်ဖက် ဖိုလိင်အင်္ဂါ၏ အင်ဂျင်ထဲတိုးဝင်မည့် ပစ္စတင်ချောင်းကြီးသဖွယ် အသွင်းအထုတ်လုပ် မွှေနှောက်ခလောက်ဆန် လိုးသွင်းမှုကို အကြီးအကျယ် မွတ်သိပ်တောင့်တလျက် ရှိနေချေပြီ။
“အား အ အ မ မရတော့ဘူး မောင်လေး ဒီအတိုင်းသာဆို မမ အရည်အထွက်လွန်ပြီး ပြီးသွားလိမ့်မယ် တော်ပြီ မ မယက်နဲ့တော့ ရပ် ရပ်လိုက်တော့ မင်းလီးကိုသာ မမစောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ထည့်လိုးပစ်လိုက်တော့ကွာ”
“ဟုတ် ဟုတ် ကဲ့ မမ”
ကျော်မျိုးနိုင် သိပ်လိမ္မာသည်။ ဒီလိုတပည့်မျိုး မရစဖူးမို့ မိမိကံကောင်းလွန်းလှသည်ဆိုပြီး အတွေးနှင့်ပင် တစ်ချီပြီးချင်ချင်ဖြစ်ရသည်။ စောစောက ငနီဒဖင်လိုးပြီးသားမို့ ဒီတစ်ချီတော့ဖြင့် ကျော်မျိုးနိုင်လီးကြီးကို မိမိစောက်ပတ်ထဲစိမ်သွင်းကာ အတိုးအဆုတ် အနှုတ်အသွင်း မိမိစိတ်တိုင်းကျ ပြုလုပ်စေလျက် စောက်ပတ်ယားယံမှုကို ဖြေဖျောက်ရပေတော့မည်ဟူ၍ မြတ်ဝတ်ရည်စိတ်ထဲ ကြိတ်ပြီး အားခဲထား မိပေသည်။
ကြမ်းပြင်တည်းဟူသော မွေ့ရာထက်တွင် တင်ပဆုံလုံးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အကျအနအထိုင်ချပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ပက်လက်ဒူးထောင်ပုံစံ ဆင်စွယ်ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ ဖြဲကားပေးလိုက်ခြင်းအားဖြင့် ဖိုလိင်အင်္ဂါဝင်ပေါက်ဖြစ်သော မစေ့တစေ့ မဟတဟ နှုတ်ခမ်းသားထူအိအိနှစ်ချပ်အကြားမှ စောက်ပတ်လိုဏ်ကမူဝကလေးက လှစ်ကနဲ တံခါးချပ်ဖွင့်ပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားလေရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဆရာကောင်းတပည့်ပီပီ ပက်လက်ဒူးနှစ်ဖက်ထောင် ပေါင်ကားပုံစံဖြစ်လျက်ရှိသော မိန်းမလုပ်သူ ဆရာမ မြတ်ဝတ်ရည်၏ ဒွါရဖြစ်သည့် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ချပ် အလယ်တည့်တည့်မှ လီးဝင်ပေါက်ကလေးဆီသို့ မိမိ၏ လချောင်းတုတ်တုတ် ဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို တည့်တည့်မတ်မတ် ချိန်ရွယ်ပြီး ဒစ်လုံးကို ဘယ်ဝိုက်ညာဝိုက် ထိုးကာမွှေ့ကာဖြင့် စောက်ရည်များ ရွှန်းရွှန်းဝေဝေလျှံကျလာအောင်ပြုရင်း အနေတော်ဖြစ်ပြီဟု ယူဆရချိန်တွင်မှ သူ့လီးကို အရင်းကနေ ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အဝဆီကို ဆတ်ကနဲဖိကာ အသားကုန်ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
လီးက အဝင်လမ်းချောကျိပြီးသား ဖြစ်နေသည့် မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို တထုတ်ထုတ် ဟိုထိဒီငြိထိတိုက်ကာ အရင်းဆုံးအထိ ရှောထိုးဝင်ရောက်သွားသည်။ လီးရှည်လမျောဖြစ်၍ သူမ၏သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲ နေအောင် ထိတိုက်မိသည့်အဖြစ်။
“အ ရှီး အလာ့ လာ့ ကျွတ် အိ ဟီး အသေလိုးရသလားဟဲ့ ငါ့မောင်ရယ် မင်းဟာက ကြီးသလောက် သိပ်ရှည်လွန်းတယ် သားအိမ်တောင် သွားထောက်နေပြီ တကယ်ပဲ ကိုငနီ့လီးနဲ့နင်လားငါလားပြောရမယ် “
မြတ်ဝတ်ရည် ညည်းသံရှည်ကြီးဆွဲပြီး ပြောလိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ပျာပျာသလဲနှင့် …
“နာ နာလားဟင် ချယ် ကျွန်တော် ပြန်ထုတ်လိုက်ရမလား”
မေးလိုက်တော့ …
“နာ နာတယ် ခဏ ပြန်ထုတ်ဦး ဖြေးဖြေးချင်းပဲ ဆောင့် အစမှာ ခုလို တစ်ချက်တည်း လီးတစ်ဆုံးဆောင့်လိုးတော့ မခံနိုင်ဘူး တကတည်း လူနဲ့လီးက မလိုက်ဖက်လိုက်တာကွယ် မင်းဟာ ကြီးတယ်ကွယ့်”
“ကျ ကျွန်တော် တောင်း တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ်”
“ကဲ ထုတ် ပြီးမှ တစ်ချက်ချင်း ပြန်လိုး ဖြေးဖြေးနော် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ် လီးက တအား ကြပ်နေတာ ဟွင်း”
ကျော်မျိုးနိုင် လီးပြန်ဆွဲထုတ်သည်။ နောက်တစ်ကြိမ် လီးပြန်ဆောင့်မသွင်းခင် သူ့ရှေ့မှာ အတိုင်းသားမြင်နေရသော ဆရာမရဲ့ ကျွဲကောသီးကြီးနှစ်လုံးလို အယ်အယ်ထွားထွား ရှိလှသော ရင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်မြွှာဆီကို သူ့လက်ကရောက်ရှိသွားပြီး တစ်ဖက်စီဆွဲညှစ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဟင်း ကနဲ ခါးလေးကော့တက်သွားရာက မြတ်ဝတ်ရည်က …
“အို ဟုတ်ပေသားပဲ နို့လေးစို့ချင်သေးလား မောင်လေး စို့စို့ နို့သီးကလေး အသေအချာကိုက်ခဲပြီးစို့ပေး ကြားလား”
ခပ်ညုညုလေသံနှင့်ပြောလိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဖိုးကျိုင်းတုတ်ဖြစ်ပြီး နို့နှစ်ဖက်ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် ကုန်းစို့လိုက်နှင်ါ အတော်ကလေးအလုပ်များသွားသည်။
“အို ခိခိ ယားယားတယ်ကွာ ဘယ်လိုကလေးလည်း မသိဘူး ဟင်း မမ နို့ကိုများ ဒီလောက်ငတ်ကြီးကျရသလားကွယ့်မောင်လေးရဲ့ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ်”
“မမရယ် အရမ်းလှတာပဲ ဘယ်လိုလှမှန်းမသိဘူး ဒီနို့ကြီးစို့ချင်နေတာ ကြာပြီ အဟင်းဟင်းဟင်း “
“မမနို့ကြီး ကြိုက်လား”
“ကြိုက်တယ် မမ”
“ကြိုက်ရင် နို့နှစ်လုံးပြုတ်ထွက်သွားအောင်နယ်ပေးစို့ပေး နို့သီးလေးချေပေး မင်းလီးကြီးကိုလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့နှဲ့ပြီးလိုးလေ မမပေါင်ကားပေးမယ်”
ဟုတ်ကဲ့ မမ ဆိုပြီး ကျော်မျိုးနိုင်လည်း နို့နှစ်ဖက်ဆွဲပြီး အောက်ကနေလီးကြီးကော့ကာပင့်ကာ နှဲ့လိုးလိုးလေတော့ရာ မြတ်ဝတ်ရည် အသည်းခိုက်မတတ် အကြိုက်တွေ့သွားရသည်။
“အားအ အ ဟုတ် ဟုတ်ပီ နဲနဲလေး အားစိုက်လိုက် မမပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး လိုး အို လေ မင်းအားရသလိုလိုးစမ်းပါကွယ် လီးကြီး ဒစ်ပေါ်အောင်ဆွဲထုတ် အထဲလိုးထည့် အင်းအင်း ဟုတ် ဟုတ်ပီ အ အ ကောင်း ကောင်းတယ်င်ေလေး မ မရပ်နဲ့ ဆက်လိုး အိအီး အီး ဟုတ်ပီ လိုး လိုးတတ်လိုက်တာ နိုင်နိုင်လေးရယ် ဟင်း မမအနားလာစမ်း ပါးစပ်ကလေးဟ အင်းအင်း ပြွတ်ပြွတ် ခုလို နှုတ်ခမ်းလေး စုပ်စုပ်ပြီးလိုး မမနို့ကြီးတွေလည်း လက်နဲ့ဖျစ်ချေပေးစမ်းကွယ် အို အား အ အင့်အင့်ကျွတ်ကျွတ် အားရလိုက်တာ ကလေးရယ် ခုလိုမှန်းသိရင် အစကတည်းက ခေါ်လိုးခိုင်းလိုက်မှာ သိလား အဟင့်ဟင့်ဟင့်”
“မ မမမှ မပြောတာ ကျွန်တော် မမဖင်ကြီးကြည့်ပြီး လိုးချင်တာ အရမ်းပဲ တ တကယ်ပြောတာ”
“စွတ် ဖွတ် စွိဇွပ် ဘုတ် ဖွတ် ဘွတ် ဗွပ် ဗလပ်လပ် ဘုတ် ဘတ်ဖတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ်ဖွပ် ဗွပ် ဗလွတ် လွတ် ဖွတ် ဘလွတ် ဘု ဖွပ် ဘွပ်”
စောက်ရည်သံ လိုးဆောင့်သံ အသားဆိုင်ချင်းပွတ်တိုက်ရိုက်သံတွေအကြားမှာ နှစ်ယောက်သား ကယုကယင်ဖက်ကြနမ်းကြ စကားတွတ်ထိုးမိကြရင်း အရှိန်ကလေးပါလာကြသည်။ ခန္ဓာကိုယ် ပိန်ပိန်ပါးပါး အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် ခြေသလုံးပုလွေရိုးကဲ့သို့ရှိသူ ကျော်မျိုးနိုင်အနေနှင့် အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လိုးအားဆောင့်အားရှိသလို သုတ်ထိန်းနိုင်စွမ်းလည်း ပြည့်ဝသူဖြစ်ကြောင်းကို မြတ်ဝတ်ရည် အချိန်နှင့်အမျှ တဖြည်းဖြည်း ရိပ်စားသိရှိလာသည်။ ဆော်မလိုးရင်တောင် ဖာတော့လိုးဖူးရမည်။ မိန်းမအသားတော့ တစ်ကြိမ်မက စားကို စားဖူးရမည်လို့ တစ်ထစ်ချတွက်ဆလိုက်မိသည်။
ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ခါးကို အောက်ကနေ အားပါပါဆွဲဖက်၍ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို လူးကာလှိမ့်ကာ စကောဝိုင်းလှည့်ပတ်ကော့ထိုး ပင့်ညှောင့်ပေးရာ သူကလည်း အလိုက်သိသိပင် ခါးလေးကိုယိမ်းနွဲ့ကစားပြီး အဖြောင့်မလိုးဘဲ ဘယ်ထိုးညာထိုး ပင့်ထိုးဝိုက်ထိုး လိုသလိုရွှေ့ပြောင်းကစားပြီး ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် လိုးပေးလာတာတွေ့ရပြန်သည်။
“မင်းလိုးတာ အချိုးကျလှပါလား မောင်လေး ဖာတွေသွားသွားလိုးနေလား ဒါမှမဟုတ် ဘယ်သူသင်ပေးလဲ ဘယ်ကဟာမလဲ မမကို ပြောစမ်းပါ မမ သိချင်လို့မေးတာ”
“ဒါ ဒါက ဟိုဟို …”
“ပြော ဘာဆင်ခြေပေးမလို့လဲ ကိုနီသင်ပေးလား ကိုနီ့မယားသင်ပေးလား”
“ဟာ မ မဟုတ်တာ မမရယ် ကိုနီ့မိန်းမ ကျ ကျွန်တော့်နဲ့ မဆိုင်ပါဘူး ဟို လေ တခြား မိန်းမတစ်ယောက်သင်ပေးတာပေါ့”
“ပြောစမ်း မမကြားချင်တယ် မင်းလိုးပုံက ကိုနီနဲ့လိုးရတာနဲ့ ဘာမှမကွာခြားဘူး အရွယ်ရောက်ပြီး ပညာစုံတဲ့ အိမ်ထောင်သည် လူကြီးတစ်ယောက် လိုးနေသလိုပဲ ချက်ကောင်းလည်းထိတယ် ခုလို အကြာကြီး သုက်ထိန်းပြီးလိုးတာ ဘယ်ကလေးမှ မစွမ်းပါဘူး”
“မမ ကျွန်တော်လိုးတာ ကြိုက်လား”
“လိုးတာလည်းကြိုက် လီးကြီးလည်းအကြိုက်ပဲ မင်းကို မမအနားမှာပဲနေစေ့ချင်တယ် စာသင်ဖို့ဆိုပြီး အိမ်ကိုနေ့တိုင်းလာနိုင်တယ် “
“ကျွန်တော့်ကို ခုလို ပေးလိုးမှာလား”
“မင်းကလဲ ဒုန်းဝေးလိုက်တာလွန်ရော မမဆီလာရင် မင်းသိမှာပေါ့ တစ်နေ့ဘယ်နှစ်ခါလိုးချင်သလဲ ပြောလိုက်”
မြတ်ဝတ်ရည် စကားကို နားနှင့်ဆတ်ဆတ်ကြားရတော့ ကျော်မျိုးနိုင်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပါ။ ဖင်ကိုလှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ် ခါးကိုနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် နှဲ့ကာနှဲ့ကာ အဆက်မပြတ် ဇယ်ဆက်သလို လိုးကောင်းကောင်းနှင့်လိုးရင်း …
“အား အ အ မ မမ ကျ ကျွန်တော် ပြီး ပြီးချင်လာပြီ ဟိုဟာ ထွက် ထွက် ထွက်တော့မယ် မ မရ တော့ အား အားဟား”
“ဆောင့် လိုးလိုး လိုးစမ်း တရစပ်လိုး မရပ်နဲ့ ဆောင့် လရည်ထွက်ချင်လား အထဲမှာပန်းထည့်လိုက် မမ ဆေးကြိုသောက်ခဲ့ပြီးသား စိတ်ကြိုက်လိုး လိုးစမ်း အား အား ကောင်း ကောင်းတယ် ဆောင့် အင့် ဟင့် ဟင်ဟင် များ လိုက်တဲ့လရည်တွေ မရပ်နဲ့ဦး ဆက်လိုး ဆက်လိုးပေးင်ေလေး အားအ အ ထိ ထိတယ် အား အရှီး အိအိ ဟုတ် ဟုတ်ပြီ ဟင်းဟင်း လိုးထည့်လိုက်ကွာ လီးတစ်ဆုံးထည့်ပြီး မမအဖုတ်ထဲစိမ်ထားလိုက် အား ချစ် ချစ်တယ် ချစ်လိုက်တာ မောင်လေးရယ် အ ဟင်း ဟင်းဟင်း”
လူငယ်ပီပီ ဒီလောက်လိုးနိုင်တာပဲ မဆိုးလှဟု သူမ ထင်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း သူ့နောက်ကို မမီမကမ်းလိုက်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ တဖြောဖြောပန်းညှစ်ထုတ်ကာ ပြီးလိုက်ရသည်။ အချိန်ကိုက်ပါပဲ။ သူမလက်များက ကျော်မျိုးနိုင်ကို တအားဖက်တွယ်ထားသလို ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမကိုယ်ပေါ်မှာ မှောက်အိပ်ချလိုက်ကာ အောက်ကလည်း မြတ်ဝတ်ရည် စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးစိမ်ထိုးထားရင်း အတန်ကြာအောင် ဇိမ်ယူမှိန်းနေလိုက်ကြသည်။
မြတ်ဝတ်ရည် သူ့ကို နို့စို့ခိုင်း၍ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း အကြိုက်တွေ့ကာ နို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ညှစ်နယ်ပြီး တစ်ဖက်စီဆွဲဆွဲစို့ပေးလိုက်ရာ သူမခမျာ အောက်ကနေ လူးကာလှိမ့်ကာနှင့် အပြတ်ကိုထွန့်လူးကော့ပျံနေပါတော့သည်။
အမှန်က မြတ်ဝတ်ရည်တစ်ယောက် ယခုမှပင် အချီပြည့်ပြီးခွင့်ရလိုက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို ကျော်မျိုးနိုင် လုံးဝရိပ်စားမိခြင်းမရှိလိုက်ပါ။ တစ်ဖက်ကလည်း နို့စို့ရုံသက်သက်မဟုတ်ဘဲ လီးချောင်းတစ်ချောင်းလုံးကိုပါ သူမစောက်ပတ်ထဲ အပြည့်အဝထည့်စိမ်ပေးထားမိခြင်းက မြတ်ဝတ်ရည်အတွက် ကောင်းဖို့ဖြစ်သွားပြီး ကျော်မျိုးနိုင်ကို အထူးပင် ကျေးဇူးတင်မိသွားရပြန်သည်။
“ကဲ ထ မောင်လေး အနောက်မှာ ရေသွားဆေးလိုက်ဦး မင်းလီးမှာလည်း ပေပွနေပြီ”
“မမရော ကျွန်တော် ရေဆေးပေးရမလား”
“ဆေးစရာမလိုဘူး မင်းဆရာမကို ငါတစ်လှည့်လိုးဦးမှာ ဟားဟား”
ဒီစကားပြောလိုက်သူကတော့ အခန်းထဲကို ဘယ်အချိန်က ဝင်ရာက်လာမှန်းမသိသည့် ကျောင်းစောင့်ကြီး ငနီကိုယ်တိုင်ပဲ ဖြစ်လေသည်။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
အ အ ကို နီ ရယ္ အေမ့ အိ ေျဖး ေျဖး တ တအား မ မေဆာင့္နဲ႔ ေနာ္…See more…
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ကို ေက်ာင္းေစာင့္ ငနီဆိုသူ ေန႔တိုင္းလိုလို သူ႔အခန္းထဲမွာ ဆြဲဆြဲစားေနေၾကာင္း ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္တစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြထံမွ တစ္ဆင့္စကား ၾကားဖူးခဲ့တာၾကာၿပီ။ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္မွာ သူတို႔ေက်ာင္းကို အရင္ႏွစ္ကမွေျပာင္းေရႊ႕လာေသာ အဂၤလိပ္စာၿပ ဆရာမတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ အသက္ ၃၀ ဝန္းက်င္ခန႔္ရွိၿပီး ႐ုပ္ရည္႐ူပကာ ေခ်ာေမာလွပသလို သူမရဲ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ အဆက္အေပါက္ကလည္း ေတာင့္တင္းဖြံ့ထြားၿပီး ေရႊရင္ထြားထြား တင္ပဆုံအိုးႀကီးမ်ား ျပည့္ျပည့္ကားကားႏွင့္ ျမင္သူတကာ ဏွာထန္ေစနိုင္ေလာက္သည့္ ပုရိသေယာက္်ားသားမ်ားအႀကိဳက္ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားပင္ ျဖစ္သည္။ မြန္တ႐ုတ္စပ္ ျဖစ္ကာ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ ၅ ေပ ၄ လက္မခန႔္ရွိၿပီး နိုင္ငံေက်ာ္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္ တစ္မိတည္းဖြား ညီအစ္မအလား ထင္မွတ္မွားရသူ ျဖစ္သည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္တို႔လို ဆယ္တန္းတစ္ႏွစ္က် ေက်ာင္းသားႀကီးေတြေရာ ၈ တန္း ၉ တန္းအရြယ္ ႀကီးေကာင္ဝင္စ ေက်ာင္းသားေတြသာမက တစ္ေက်ာင္းလုံးက ဆရာအရင့္အမာႀကီးေတြပါမက်န္ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ အခ်ိဳးအဆစ္က်နလွပေသာ ကိုယ္လုံးအလွႏွင့္ ဆူၿဖိဳးျပည့္ဝေသာ အိုးႀကီးေတြကို တဏွာဆပြား စိတ္ဝင္တစားရွိၾကသည္။ ျမင္သူတိုင္း သြားရည္တျမားျမားက်ရသည့္ အလွပိုင္ရွင္ မိန္းမေခ်ာတစ္ဦးပဲ ျဖစ္သည္။
အထူးသျဖင့္ စာသင္ခ်ိန္ေတြမွာဆိုလၽွင္ ဝွိုက္ဘုတ္ဖက္ကိုလွည့္ကာ စာေတြေရးျပေနေသာ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္၏ တအိအိ လွုပ္ယမ္း တုန္ခါေနေသာ အိုးျပည့္ျပည့္ကားကားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ရင္သပ္ရွုေမာေငးၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔မျပစ္မွားဖူးသူဟူ၍ မရွိပါေခ်။ ေက်ာင္းဆင္းၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္တာႏွင့္ပင္ လြယ္အိတ္ကို ကမန္းကတန္းပစ္ခ် အိမ္ေနာက္ေဖးရွိ အိမ္သာခန္းထဲ အေျပးအလႊားဝင္ေရာက္ၿပီး အာသာေၿဖ ဂြင္းထုရတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္မေမာနိုင္ေအာင္ဘဲ ျဖစ္သည္။ ယုတ္စြအဆုံး သူတို႔ေယာက္်ားေလးေတြသာမကဘဲ အတန္းထဲက ေယာက္်ားလ်ာ သူငယ္ခ်င္းမေလး ခ်ိဳလဲ့ရီကပင္ ဆရာမအိုးႀကီးေတြကို သိပ္ခိုက္သည္ ဆရာမႏွင့္အတူေနရလၽွင္ ေသေပ်ာ္ၿပီ ဟူ၍ ႏွုတ္မွ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားရသည္အထိ ျဖစ္သည္။
အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္သည့္တစ္ေန႔မွာေတာ့ ငနီႏွင့္ဆရာမတို႔ရဲ့ ျဖစ္ပ်က္ပုံ ဇာတ္လမ္းစုံကို ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မ်က္စိႏွင့္တပ္အပ္ ပက္ပင္းျမင္ေတြ႕လိုက္ရၿပီ ျဖစ္သည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ သခၤ်ာဆရာမေဒၚနန္းေရႊ ခိုင္းထား၍ ဆ႒မတန္းေက်ာင္းေဆာင္ ျပဳျပင္ရန္ကိစၥအတြက္ လက္သမားအဖြဲ႕ေခၚဖို႔ ေက်ာင္းေစာင့္ ကိုနီ (ငနီ) ထံကို သြားေရာက္အေၾကာင္းၾကားရာ အိမ္ေရွ႕မွာ လူသူတစ္ေယာက္မွ မေတြရသျဖင့္ ငနီတစ္ေယာက္တည္းရွိနိုင္သည့္ အိမ္အတြင္းဖက္ဆီကို လက္သမားသုံးပစၥည္း တန္ဆာပလာေတြ ျဖစ္ၾကသည့္ တူေတြ လႊေတြ တံစဥ္းေတြ ေရႊေဘာ္ႏွင့္ ေဆာက္ေတြ သံတံရြင္းေတြ ေျမတူးေဂၚျပားေတြ အားလုံးကို ေက်ာ္ခြၿပီး အသာေလၽွာက္ဝင္လာခဲ့သည္။ သူ႔ဆီ မၾကာမၾကာ လာလည္ေနက်ျဖစ္၍ ဘယ္ေနရာ ဘာရွိတယ္ ငနီေသာက္လက္စအရက္ပုလင္း ဘယ္နားထားတယ္ ဆိုတာကစ သိႏွင့္ၿပီးလည္းျဖစ္သည္။
အခန္းတစ္ခုေရွ႕အေရာက္မွာ အတြင္းမွ အသံဗလံတခ်ိဳ႕ၾကားရာ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့ ေျခလွမ္းေတြ တုံ႔ကနဲ တန႔္ရပ္လို႔သြားသည္။ အသံၾကားရာ အရပ္ဆီကို သူခိုးေလၽွာက္သလို ေျခသံလုံလုံႏွင့္ ခၽြတ္နင္းေလၽွာက္လာခဲ့ၿပီး အခန္းနံရံမွာနားကပ္၍ အေသအခ်ာ အာ႐ုံစူးစိုက္ နားေထာင္ၾကည့္မိသည္။
“အိ အ ကၽြတ္ကၽြတ္ နာ တယ္ ကိုနီ ေျဖးေျဖး အ အ သူ႔ဟာႀကီး ဘယ္ ဘယ္ေနရာကို လိုက္ ထိုးထည့္ ေနတာလဲလို႔ ဟင့္ အိ အ အေမ့ အား အ”
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အသံၾကားရ၍ “ဒါ ဒါ အလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့အသံပဲ ကိုနီ ေစာ္တစ္ေပြေပြ ေခၚျဖဳတ္ေနတာထင္တယ္ သူဖာအျမဲခ်တယ္ ဆိုတာ ဟိုေကာင္ေတြေျပာသံၾကားဖူးတယ္ ဧကႏၲ ေကာင္မကို အေပါက္ေတြဘာေတြမ်ား မွားၿပီး ေခ်ာ္ခ်က္ထိုးမိေနလားမသိ” လို႔ ေတြးရင္း စိတ္ထဲက ႀကိတ္အူျမဴးသြားကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ကို လိုက္ရွာၾကည့္ရာ အခန႔္သင့္ဆိုသလိုပင္ သူ႔အိပ္ခန္းတံခါးကို အေသအခ်ာပိတ္မထား၍ ခပ္ဟဟျဖစ္ေနသည့္အျဖစ္ကို ရွာရွာေဖြေဖြ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ အခန္းတံခါးဝနားသြားၿပီး ဟေနေသာ တံခါးႏွစ္ခ်ပ္ၾကားေနရာေလးကေန အတြင္းထဲကို တိတ္တိတ္ေလး ခိုးေခ်ာင္း ၾကည့္လိုက္မိသည္။
“ဟာ “
သူ ႐ုတ္တရက္ ေခါင္းနပန္းႀကီးၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲရွိ ေသြးေတြပါ တမုဟုတ္ခ်င္း ဆူပြက္သြားသလိုပင္။ ဘယ္လိုမွ မယုံနိုင္စရာအျဖစ္။ ေသခ်ာေအာင္ဆိုၿပီး ကိုယ့္မ်က္လုံးကိုယ္ အထပ္ထပ္အခါခါျပန္ပြတ္၍ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးစလုံး အေသအခ်ာ ျပဴးျပဲ စိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဆရာမမွ ဆရာမအစစ္။ ဆရာမ ေဒၚျမတ္ဝတ္ရည္ ေသခ်ာပါသည္။
သူမတစ္ကိုယ္လုံး မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းပုံစံႏွင့္ အဝတ္အစားနတၳိ ခႏၶာကိုယ္ဗလာက်င္းေနလ်က္ရွိကာ ႀကီးမားဖြံ့ထြား၍ အနည္းငယ္မၽွပင္ အိတြဲက်ျခင္းမရွိေသးသည့္ ရင္သားဆိုင္အိအိႀကီးႏွစ္ႁမႊာ ဆူျခင္းက်ဳံျခင္းမရွိ သြယ္လ်ေပ်ာင္းႏြဲ႕လြန္းသည့္ခါး ထိုမွသည္ ေအာက္ပိုင္းရပ္ဝန္းဆီ ေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္လၽွင္ ျမင္သူတကာ မ်က္စိပသာဒျဖစ္စရာ အစြမ္းကုန္ ထည္ဝါႂကြားဝင့္ကားစြင့္လ်က္ရွိၾကသည့္ တင္ပါးဆိုင္အသားစုံ႔ႀကီးႏွစ္ဖက္တို႔ကို အထင္အရွား ျမင္ေတြ႕နိုင္ေပသည္။
ဆရာမ၏ ကႏြဲ႕ကလ်ဟန္ႏွင့္ ေဘးတေစာင္းလွဲအိပ္ကာ အေပၚဖက္ကို ေဘးတိုက္အေနအထားႏွင့္ တစ္ဖက္ေထာင္တစ္ဖက္ခ်ပုံစံ ခပ္ကားကားေလး ျဖဲဟေျမႇာက္ေထာင္ေပးထားေသာ ျဖဴေဖြးဝင္းမြတ္သည့္ ဆင္စြယ္ဆင္ႏွာေမာင္း သ႑ာန္ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ဖက္အၾကားမွ ေတာအုပ္ပ်ိဳငယ္အလား အေမြးနက္နက္မ်ား တစ္စုတစ္ေဝးတည္း ဝန္းရံေပါက္ေရာက္လ်က္ရွိရာ အဓိက အဂၤါအစိတ္အပိုင္း ျဖစ္ေသာ မို႔ေဖာင္းႂကြရြေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ျပင္က်ယ္ႀကီးကို ႏွလုံးတဆတ္ဆတ္ မတ္တပ္ကေန ခ်က္ခ်င္း ေမႊ႕ယမ္းကုန္းဟပ္ပစ္ခ်င္စရာ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္းႀကီး ေတြ႕ျမင္လိုက္ရေလသည္။
ငနီကိုယ္တိုင္လည္း သူမနည္းတူပင္ ဖင္ေျပာင္ႀကီးအတိုင္းသား ျဖစ္ေနၿပီး အလုပ္ၾကမ္းမ်ိဳးစုံ လုပ္၍ ေနပူခံရဖန္မ်ားလြန္းတာမို႔ ေၾကနီေရာင္ အသားအေရမ်ိဳး ရွိေသာ ငနီ၏ ဖင္ေျပာင္ႀကီးေအာက္မွေန၍ ဟီးေလးခိုတြဲလ်က္ရွိေသာ သူ၏ေဂြးဥပ်ဥ္းတြဲႀကီးႏွစ္လုံးကိုပါ အတိုင္းသား ေတြ႕ျမင္ရျပန္ရာ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ အသည္းထဲ အူထဲ က်လိက်လိႏွင့္ ရယ္ခ်င္ပက္က်ိ ျဖစ္သြားမိသည္။
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ ဝတ္ဆင္လာသည့္ အျဖဴအစိမ္း ေက်ာင္းဝတ္စုံကေလးကမူ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လုံးေထြးေနၾကသည့္ နေဘးမွာ အပုံလိုက္ အကြင္းလိုက္က်ေနကာ သူမကိုယ္တိုင္ ၿပီးစလြယ္ ခၽြတ္ပုံခ်ထားဟန္ တူေပသည္။ ဆရာမရဲ့ အတြင္းခံျဖစ္မည္ဟု ယူဆရေသာ ပန္းႏုေရာင္ ပင္တီကေလးတစ္ထည္သာ အခန္းေျခရင္းဖက္မွာ အထီးတည္း က်ေနသည္။
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ေရာ ကိုနီ (ငနီ)ပါ အခန္းအလယ္ရွိ လၽွာထိုး ပ်ဥ္ခင္းၾကမ္းျပင္ထက္မွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ပူးထပ္ ခြေမွာက္လ်က္သား ျမင္မေကာင္းေအာင္ ရွိေနၾကကာ ငနီရဲ့ေပါင္ၾကားမွ သူ၏ထြားထြားလ်ားလ်ား ရွိပုံရေသာ လိင္တန္ဆာေခ်ာင္းႀကီးမွာ ဆရာမ၏အဂၤါဇပ္ တစ္နည္း ေရွ႕ေပါက္မဟုတ္ဘဲ အေနာက္ဖက္ရွိ အစာေဟာင္းစြန႔္ပယ္ရာ႒ာန ဟုဆိုရမည့္ စအိုေပါက္ကေလးထဲကို စီးစီးပိုးပိုး ၾကပ္ၾကပ္သိပ္သိပ္နိုင္လြန္းစြာျဖင့္ လဒစ္လုံးထက္ဝက္ခန႔္ပင္ အတင္းအၾကပ္ ထိုးသြင္းႏွစ္ျမႇုပ္ ထားသည့္အျဖစ္ကို တအံ့တၾသ ျမင္လိုက္ရသည္။
“ဟာ ဒီဘဲ ဆရာမဖင္ကို လိုးေနပါလား ဒီလီးနဲ႔ဆို ေသခ်ာေပါက္ ဖင္ကြဲမွာပဲ”
သူေတြးေနစဥ္မွာပင္ ငနီ ဆရာမဖင္ေပါက္ထဲ ဝင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္လုံးကို ေဘးတေစာင္း လွဲအိပ္လ်က္ အေနအထားအတိုင္း ဆရာမဖင္ဆုံအိအိႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ျဖဲလ်က္ ဖင္သားႏွစ္ဖက္အၾကားရွိ ဖင္စအိုဝစူတူတူထဲကို လီးေခ်ာင္းႀကီး ထပ္မံ ဖိေဆာင့္လိုးထည့္လိုက္ျပန္တာ ေတြ႕ရသည္။
“အင့္ အ ကိုနီရယ္ အ မ မညႇာဘူး အင့္ နာ နာတယ္ ခၽြတ္ပါ ျမန္ျမန္ ကိုနီ့ဟာႀကီး ကၽြန္မ ဖင္နဲ႔ မ မေတာ္ဘူး အင့္ဟင့္ဟင့္”
“အို မေတာ္ ရွိမလား ဝတ္ရည္ရယ္ ခဏေလး ေစာက္ဖုတ္က လိုးေနက်ဆိုေတာ့ တစ္ခါမွမလိုးဖူးေသးတဲ့ဖင္ေပါက္ကို လိုးၾကည့္တာ အေပါက္ကက်ဥ္းေပမယ့္ ဖင္ကိုဖြင့္ေပးတတ္ရင္ လိုးရမခက္ပါဘူး”
ငနီေျပာၿပီး ဖင္ေပါက္ထဲကို လီးႀကီးမရမက ထိုးသြင္းေနသလို သူ႔လက္တစ္ဖက္က ျမတ္ဝတ္ရည္၏ ေပါင္တန္တစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ေထာင္ ထိန္းကိုင္ထားလ်က္၊ က်န္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမရဲ့ခႏၶာကိုယ္အထက္ပိုင္းရွိ ကၽြဲေကာသီးအလတ္စား အရြယ္ ထက္ပင္မကေသာ နို႔အုံအိအိႀကီးႏွစ္လုံးကို နို႔အေျခကေရာ အေပၚကိုေကာ့ေထာင္ေနသည့္ နို႔သီးခၽြန္တက္တက္ ကေလးႏွစ္ခုကိုပါ အျပတ္ေခ်နယ္ ေပးေနလိုက္ရာ ျမတ္ဝတ္ရည္ အေတာ္ကေလး ဖီလင္တက္လာဟန္ႏွင့္ လွုပ္ရွားမွုေတြ တစ္စတစ္စ ၿငိမ္သက္လာၿပီး သူလည္း ေအာက္ကလီးႀကီးကို လဒစ္လုံးျမဳပ္႐ုံ တစ္လက္မခ်င္း သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ႏွင့္ (ေခ်ာ့လိုးလိုးသည့္ပုံစံ) တျဖည္းျဖည္း လုပ္နိုင္လာတာ ေတြ႕ရသည္။
“အ အ ကို နီ ရယ္ အေမ့ အိ ေျဖး ေျဖး တ တအား မ မေဆာင့္နဲ႔ ေနာ္”
“ေအးပါ ငါ ေစာက္ရမ္း မေဆာင့္ပါဘူး ေျဖးေျဖး လိုးမွာပါ နင္မနာေစရဘူး ဟုတ္လား ကဲ ဒီဖက္လွည့္ “
“ႁပြတ္ႁပြတ္ ႁပြတ္”
နမ္းစုပ္သံမ်ား ၾကားရၿပီးေနာက္ ငနီလည္း အေနာက္ကေန ခါးကို ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ႏွင့္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ကာ လီးကို ဇပ္ကနဲ ဇပ္ကနဲ ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးေနရာ ၾကာလာေလ တျဖည္းျဖည္းအရွိန္ရကာ လီးအဝင္ေခ်ာလာၿပီး ငနီလည္း လိုးရတာ အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာဟန္ႏွင့္
“ခဏေလး ဝတ္ရည္ နင္ဖင္ကုန္းလိုက္စမ္းပါ ငါအေနာက္ကေန ဖင္ၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္လို႔”
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္လည္း သူ႔ကို အရွက္ကုန္ေနသူပီပီ သူ႔ကိုလည္ျပန္လွည့္ၾကည့္ကာ မ်က္ေစာင္းလဲ့လဲ့တစ္ခ်က္ထိုးၿပီး …
“ကၽြတ္ ကိုနီရယ္ အားအားရွိ ဒီဖင္ပဲၾကည့္ေန ရွင္ ကၽြန္မဖင္ေရာ ေစာက္ပတ္ေရာ တစ္ခုမက်န္ေအာင္ ၾကည့္လိုက္လိုးလိုက္ လုပ္ေနေတာ့တာပဲ ၾကာရင္ လူလည္း လုံးပါးပါးေတာ့မယ္ ဟြန္း”
မေက်မနပ္ပုံစံႏွင့္ မဲ့ရြဲ႕ေျပာလိုက္ေပမယ့္ သူမကိုယ္လုံးအိအိႀကီးကို ေလးဖက္ေထာက္ ေမွာက္ခုံရက္လုပ္ကာ ဖင္ႀကီးကို အေနာက္ဖက္သို႔ ပစ္ၿပီး ရက္ရက္ေရာေရာ ကုန္းေထာင္ေပးလိုက္သည္။ ဆရာမဖင္သားဆိုင္ႀကီးႏွစ္ဖက္မွာ အေပၚဖက္သို႔ ခပ္ႂကြႂကြေလး ေငါ့ေထာင္ေနကာ ေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္စအိုေပါက္ေရာ ႀကိဳက္တာလိုး ဆိုသည့္သေဘာႏွင့္ အေပါက္ဝေလးဖြင့္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ႀကီး လုပ္ထားတာ ေတြ႕ရသည္။ သူမေစာက္ပတ္က လရည္ဝေန၍ လိုးလို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမည့္ ပုံစံပဲ ျဖစ္သည္။
သူမ ဖင္ကုန္းကုန္းခ်င္းမွာပဲ အခြင့္အခါေကာင္းေစာင့္ေနသည့္ ငနီလည္း သူ႔လီးကိုသူ တံေတြးမ်ား တထြီထြီႏွင့္ေထြးထည့္လိုက္ကာ လေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ႀကီးရဲ့အေပၚမွာေရာ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ ဖင္စအိုတဝိုက္မွာပါ တံေတြးရႊဲေနေအာင္ လက္ခုပ္ႏွင့္ခံယူ၍ သုတ္လိမ္း ပစ္လိုက္ရင္း လီးဒစ္ထိပ္ကို ဆရာမရဲ့ဖင္ေပါက္ဝ၌ေတ့ကာ အေနာက္ကေန ခပ္ျပင္းျပင္း ဖိေဆာင့္လိုးခ်လိုက္သည္။
လီးထိပ္ႀကီး ဘု ဗြပ္ကနဲ ေဆာင့္ခ်လိုက္သံႏွင့္အတူ ဆရာမဖင္ေပါက္ထဲကို လီးႀကီးတဝက္နီးနီးေလာက္ ႐ုတ္တရက္ ကၽြံနစ္တိုးဝင္သြားသည္။ တံေတြးမ်ားက ေခ်ာဆီအျဖစ္ရွိေနတာမို႔ ေရွာကနဲ စအိုအတြင္းထဲထိ ဝင္ေရာက္သြားေပမယ့္ လဒစ္ထိပ္ေခါင္းျပဲလန္ကာ လက္တစ္ဆုပ္နီးနီးရွိမည့္ လီးတုတ္တုတ္ႀကီးက သူမဖင္ဝႏွင့္မဆန႔္ေအာင္ တစ္ၾကပ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပဲျဖစ္သည္။ ဆရာမမ်က္ႏွာေလး ရွုံ႔ရွုံ႔မဲ့မဲ့ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပင္ ငနီတစ္ေယာက္ သူမဖင္သားအိအိႀကီးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အားရပါးရ ဖိျဖဲလ်က္ အေပၚစီးကေန လီးကိုႏွဲ႕ကာႏွဲ႕ကာျဖင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္းတစ္ခ်က္ခ်င္း ဖင္ကိုႏွိမ့္လိုက္ခ်လိုက္ ေျမႇာက္လိုက္ႂကြလိုက္ႏွင့္ စတင္လိုးေဆာင့္သြင္းေနၿပီ ျဖစ္သည္။
“အား အ အိအိ အေမ့ အင့္ဟင့္ဟင့္ နာ နာတယ္ ကိုရယ္ ေျဖး ေျဖး လိုးပါ အင့္အ ကၽြတ္ကၽြတ္ “
“ဘု ဖြတ္ ဇြပ္ ဘုတ္ ဖတ္ ဗလပ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘုတ္ ဘတ္ ဖတ္ ဘြပ္ ဗလပ္ဘုဘြပ္”
“ဟင့္ အိ အ အ လိုးလိုး ဖင္ကြဲေအာင္လိုး ဒီေလာက္ ဖင္လိုးခ်င္ရင္ အစကတည္းက ေစာက္ပတ္မလိုးဘဲ ဖင္ေပါက္ခ်ည္းသက္သက္ လိုးပါေတာ့လား ကၽြန္မ ဖင္ျပဲေအာင္ခံေပးမယ္ အိ အိ အ ဟင့္ အင့္ အိ အိ ကို ကိုနီ အ အ လာ့ လာ့ အဆုံးထိ မ မသြင္းနဲ႔ ေလ အို ေသပါၿပီေနာ္ လူကို နဲနဲမွ မညႇာဘူး အင့္ ဟင့္ ဟင့္ဟင့္ လိုး လိုး နာနာလိုး ရွင့္လီးႀကီး တဆုံးသာ ထည့္လိုးပလိုက္ ဟင္းဟင္း”
ဆရာမ အသံခပ္အုပ္အုပ္ႏွင့္ မခံခ်ိမခံသာ ႀကိတ္ညည္းေနေပမယ့္ နာက်င္လြန္းလို႔ပဲလားမသိ။ သူမအသံက တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ပိုက်ယ္လာ၍ ငနီ သူမပါးစပ္ကို လက္ႏွင့္ အလ်င္အျမန္ဖိအုပ္ကာ ပါးစပ္ကိုပိတ္ထားလိုက္ရသည္။
ငနီ လိုးခ်က္က လက္လန္သည္။ ပက္စက္သည္။ သူ႔ဖင္မဲေျပာင္ေျပာင္ႀကီး အေပၚကို ေျမႇာက္ကာေျမႇာက္ကာႏွင့္ လီးတစ္ဆုံး မဝင္ဝင္ေအာင္ အတင္းကာေရာ တရစပ္ ဖိသိပ္လိုးပစ္ေနရာ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ ဖင္ေပါက္မွာ လီးအဝင္အထြက္လုပ္လိုက္တိုင္း ျပဲကနဲျပဲကနဲ အာတာျပဲျဖစ္လို႔သြားၿပီး လီးအဝင္မွာ စအိုႏွုတ္ခမ္းသားေတြအားလုံး အထဲကိုကၽြံဝင္သြားလိုက္ လီးျပန္အႏွုတ္မွာ ႏွုတ္ခမ္းသားေတြက အျပင္ကိုတစ္ျပဳံလုံး လီးႏွင့္အတူ အုံႂကြကပ္ပါၿပီး ျပန္အံထြက္လာလိုက္ႏွင့္ အသည္းတယားယား ရင္တဖိုဖို ျဖစ္ေအာင္ အားပါးတရ ျမင္ေတြ႕ရွုစား ေနရေတာ့သည္။
အစပိုင္းမွာ ၾကပ္သိပ္ေနသေလာက္ ဖင္လိုးကၽြမ္းေသာ ကာမမုဆိုးႀကီးငနီရဲ့ ပိုင္နိုင္ကၽြမ္းက်င္သည့္ ေခ်ာ့လိုး ေထာက္လိုး ေညႇာင့္လိုး လိုးခ်က္မ်ားေအာက္မွာ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ ဖင္စအိုကေလးမွာ လီးအဝင္လမ္း တျဖည္းျဖည္းပြင့္ကာ ငနီလီးႀကီး ဘုကနဲဗြပ္ကနဲ ဖြတ္ကနဲဘြတ္ကနဲ ေရွာေရွာရွူရွူ ဝင္ထြက္နိုင္ၿပီျဖစ္သည္။
ဆရာမေလး သနားစရာျဖစ္ေနသည္။ ပြဲက ဘယ္လိုမွ ၾကည့္၍မေကာင္းေတာ့။ ငနီကလည္း ဆရာမေလးကို တစ္ခ်က္ကေလးမွ အေလၽွာ့မေပးဘဲ သူမေစာက္ပတ္ကို ညစ္တီးညစ္ပတ္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ ေန႔တဓူဝ အားရေအာင္လိုးခဲ့ရသူပီပီ ယခုလိုဖင္လိုးမွုကို မဆြကပင္ သူ႔စိတ္ထဲကႀကိတ္ၿပီး ႀကံစည္အားခဲထားသည့္အတိုင္း ဆရာမဖင္သားအိအိႀကီးႏွစ္ဖက္အား အားရပါးရဘဆုပ္ဆြဲကိုင္ၿပီး အေနာက္မွေန၍ ေဆာင့္ဟယ္ေညႇာင့္ဟယ္ႏွင့္ ကိစၥၿပီးေျမာက္ဖို႔အေရးအတြက္ ႀကိဳးစားပမ္းစား အားထုတ္စခန္းသြားေနေလေတာ့သည္။
အခ်ိန္ၾကာေလ သူ႔လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ ဖင္စအိုေပါက္ၾကပ္တည္းတည္းေလးထဲကို အရင္းနား မေရာက္တေရာက္ အထိ ပိုမိုအဝင္နက္လာေလပင္ျဖစ္သည္။ ဆရာမေလးခင္မ်ာမွာလည္း နာက်င္မွုဒဏ္ကိုပဲ တျဖည္းျဖည္းခံနိုင္ရည္ ပိုရွိလာတာလား ဒါမွမဟုတ္ အရသာရွိရွိ ဖင္ခံေကာင္းေကာင္းႏွင့္ပဲ ဇံတ္မွိတ္ကုန္းခံေနေလသလား မေျပာတတ္ပါ။ အေျဖမွန္ကို သူမကိုယ္တိုင္သာ သိေပလိမ့္မည္။ သူမေခါင္းကေလး ဘယ္ညာယမ္းခါၿပီး ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ေကာ့ေထာင္တြန္းထိုးကာျဖင့္ သူမႏွုတ္မွေန၍ တအားအား တအိအိ အဆက္မျပတ္ ေရရြတ္ညည္းညဴသံေတြကမူ ငနီရဲ့ေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ အခန္းတစ္ခုလုံးကို လႊမ္းမိုးထြက္ေပၚ ေနတာကေတာ့ အမွန္ပဲျဖစ္သည္။
ဒီအခ်ိန္မွာ အခန္းဝကေန သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ပ်က္သမၽွကို တိတ္တဆိတ္ခိုးေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည့္ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ခင္မ်ာမွာေတာ့ သူ႔လီးေတာင္လြန္းလွ၍ ေအာက္က ေဘာႏွစ္လုံးပါ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ျဖစ္လာခဲ့ရၿပီး မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ သူ႔ေက်ာင္းစိမ္းပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ကာ ဘာအခုအခံမွ ဝတ္မထားသျဖင့္ အတြင္းကေန လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေျဖာင္းကနဲ အျပင္ကိုကန္ထြက္လာသည့္ ပီဘိ လတ္ဆတ္သန႔္စင္လြန္းလွသည့္ လူပ်ိဳရိုင္းကေလး၏ လေခ်ာင္းတန္ကို ညာဖက္လက္ႏွင့္ အားပါးတရ လွမ္းကိုင္ဆုပ္ဆြဲကာ လက္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ တဖတ္ဖတ္ႏွင့္ေနေအာင္ လီးသားေရကို ဆြဲခ်ည္ဆန႔္ခ်ည္ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ ဂြင္းရိုက္ပစ္လိုက္မိေတာ့သည္။
လီးက သူ႔လက္ႏွင့္ထိကိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာပင္ တဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္ ပူပူေႏြးေႏြးႀကီးျဖစ္ကာ အေၾကာအျခင္ေတြ ႐ုန္းႂကြေထာင္ထလာရၿပီး လွုပ္ရွားမွုေအာက္မွာ တျဖည္းျဖည္း မာေတာင္ေတာင့္တင္းလ်က္ တလိမ့္လိမ့္ ဆိမ့္က်င္တက္လာရာက လီးထိပ္ရွိ လက္ညႇိုးထိပ္တစ္ခုစာ အကြဲေၾကာင္းကေလး ဆီကေန ပ်စ္တိပ်စ္ခၽြဲနိုင္လွသည့္ လရည္ညိဳညစ္ညစ္ေတြက ဒိန္ခဲဒိန္ဖတ္မ်ားႏွယ္ တဖတ္ဖတ္ႏွင့္ အခန္းနံရံဆီ တစ္ရွိန္ထိုးႀကီး ပန္းလႊတ္ထြက္သြားရသည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း အံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္ အရွိန္မပ်က္ ဆက္ကာဆက္ကာ ဂြင္းထုေနၿပီး တင္းထားသမၽွ လရည္လက္က်န္ေတြကို တစ္စက္ကေလးမွ မက်န္ေအာင္ ဖ်စ္ညႇစ္ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီးမွ သူ႔လက္ကို ရပ္လိုက္သည္။ လရည္ေတြ အခန္းနံရံမွာေရာ ေအာက္မွာပုံခၽြတ္ခ်ထားသည့္ သူ႔ပုဆိုးေပၚမွာပါ အစုလိုက္အျပဳံလိုက္ႀကီး ေပက်ံကုန္ေတာ့သည္။
လူပ်ိဳေပါက္ႏုႏုထြတ္ထြတ္ကေလး ဆိုေပမယ့္ ဂြင္းထုသက္ရင့္ကာ လဒစ္ထိပ္ပင္ အညိဳစြဲေနၿပီျဖစ္သည့္ သူ႔လီးက ခ်က္ခ်င္းပဲ အရွိန္ေလ်ာ့ကာ ေပ်ာ့က်သြားသည္။ လဒစ္ထိပ္ပြင့္ျဖစ္၍ ဒစ္ေအာက္ေျခအထိ လီးသားေရျပဲလန္ကာတြန႔္ေခါက္ေနၿပီး ဒစ္ထိပ္ကားႀကီး တစ္လုံးတည္း ျပဳးတူးျပဲတဲျဖစ္က်န္ခဲ့သည္။ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လီးက ယခုလို မတ္ေတာင္ေနရာကေန ေပ်ာ့က်သြားခ်ိန္မွာပင္ အရွည္ ၆ လက္မခြဲ သာသာ ၇ လက္မ နီးနီးေလာက္ ရွိေနေသးသည္။ သူ႔လီးက လူရဲ့ခႏၶာကိုယ္အရြယ္အစားႏွင့္ ဘယ္လိုမွမလိုက္ဖက္ပါေခ်။
ေက်ာင္းေနဖက္ ေဘာ္ဒါေဘာ္ကၽြတ္ေတြထဲမွာ လီးအႀကီးဆုံးဟု သတင္းေမႊးသူ ျဖစ္ၿပီး ကာမစိတ္ႂကြ၍ လီးေတာင္လာခ်ိန္မွာ လီးအရွည္ ၈ လက္မသာသာခန႔္ တုတ္လည္းတုတ္ ရွည္လည္း ရွည္သည့္လီး ျဖစ္သည္။ လူပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ ႏွစ္ဆယ္ပင္မျပည့္ေသးသည့္ ေယာက္်ားပ်ိဳ တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ လူႏွင့္လီးက မတန္မရာျဖစ္ေနသလိုထင္ရၿပီး လူမူႀကိဳ လီးတကၠသိုလ္ ဆိုသည့္စကားအတိုင္း မိန္းမတကာတို႔အား ရင္ဖိုလွိုက္ေမာဖြယ္ရာ အေတြ႕ဓာတ္ကိုေပးစြမ္းေစနိုင္မည့္ အလြန္ပင္ဆြဲေဆာင္မွုရွိလွသည့္ ရွာမွရွားေသာ တုတ္တုတ္ထြားထြား လီးႀကီး တစ္ေခ်ာင္းပါေပ။
ဒါကလည္း သူ႔အေဖဖက္မွ ေသြးပါ၍ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္၏ ဖခင္ျဖစ္သူမွာ အိႏၵိယတိုင္း မဒရပ္နယ္သား ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္၏အဘိုးႏွင့္ ကျပားေသြးေႏွာသည့္ သူ၏အဘြားျဖစ္သူတို႔ထံမွ ပထန္ေသြး ၈၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္ ပါလာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရာ အရပ္အေမာင္း ေကာင္းေကာင္း ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေရးသမားေကာင္း တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ႐ုပ္ရည္မ်ိဳး ရွိသူျဖစ္ၿပီး လီးလည္းတကယ္ႀကီးသူ ျဖစ္တာမို႔ ဒီေနရာမွာ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ႏွင့္ သားအဖခ်င္း ေတာ္ေတာ္ကေလးဆင္တူသည္ဟု ေျပာရမည္ျဖစ္သည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့ဖခင္ျဖစ္သူ ဂိုပါးကေတာ့ ေျချမန္တပ္ရင္းတစ္ခုမွာ တကကအဆင့္ႏွင့္ စစ္တပ္မွ ထြက္လာသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ကာ ဉာဏသမားမဟုတ္သည့္ ကာယသမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ဘဝကို ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းစြာ ႐ုန္းကန္ျဖတ္သန္း လာသူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အေနအထိုင္အစားအေသာက္ကအစ ဆင္ျခင္မွုမရွိ၍ အစာအိမ္ေရာဂါစြဲကပ္ၿပီး အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ပင္ ဆုံးပါးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ လီးမရွိလၽွင္မေနတတ္သည့္ သူ႔မိခင္ျဖစ္သူ ကေတာ့ ဖခင္ေသၿပီးမွ ေနာက္အိမ္ေထာင္ ထပ္ျပဳခဲ့သျဖင့္ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ငယ္စဥ္ကတည္းက ပေထြးႏွင့္ေနခဲ့ရသည္။ ပေထြးလက္မွာပဲ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္၏မိခင္မွာလည္း ကျပားေသြးေႏွာသူျဖစ္ရာ အသားလတ္လတ္ ႏွာတံခပ္ေပၚေပၚ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ေတာင့္ေတာင့္ တင္းတင္းႏွင့္ ေဘာလိဝုဒ္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးမ်ားကဲ့သို႔ ႐ူပါတကယ္ေခ်ာ တကယ္လွသည့္ ေဒါင္းတင္ေမာင္းတင္ အမ်ိဳးသမီးႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ရာ သူမငယ္စဥ္က ခ်စ္သူခင္သူ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ကာ ေယာက္်ားထည္လဲ တြဲနိုင္ခဲ့သူဟူ၍ မိခင္ကိုယ္တိုင္ရဲ့ ေျပာၾကားခ်က္ အရ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ သိခဲ့ရသည္။ ယခုလက္ရွိ အေမႏွင့္ တရားဝင္ေပါင္းသင္းေနေသာ ပေထြးေၾကာင့္သာ သူတို႔ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ အပူအပင္ အေၾကာင့္အၾက မရွိ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနနိုင္ခဲ့ၾကၿပီး ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ပေထြးေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ တိုင္းရင္းသားစစ္စစ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ႀကီးျပင္းရွင္သန္ခြင့္ ရလာခဲ့သည္။
သူ႔အရပ္လည္း ေတာ္ေတာ္ျမင့္သည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းက ဘတ္စကက္ေဘာကစားသမားမ်ားကဲ့သို႔ အရပ္ ၅ ေပ ၈ လက္မခန႔္ရွိရာ ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ အရပ္အေတာ္ကေလးျမင့္သူဟု ေျပာရမည့္သူ ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ကေတာ့ အေဖဖက္ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား လိုက္လို႔ပဲလား မသိ။ အျခားေက်ာင္းသားေလးေတြႏွင့္ ႏွိုင္းယွဥ္လၽွင္ စာတတ္ေပတတ္ ျဖစ္မည့္ပုံစံ ေပ်ာ့ညံ့ႏုဖတ္၍မေနဘဲ မ်က္ႏွာေပါက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း မာေရေၾကာေရနိုင္သည့္ ႐ုပ္ရည္မ်ိဳးရွိသူျဖစ္သည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္က ဉာဏ္ရည္အားျဖင့္ သိပ္ေကာင္းလွသူ မဟုတ္၍ စာေမးပြဲေတြ အလီလီ က်ခဲသူျဖစ္သည္။ ခုနစ္တန္း ရွစ္တန္း တစ္ႏွစ္စီ စာေမးပြဲက်ၿပီး ကိုးတန္းႏွစ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ကာ ယခု ဆယ္တန္း ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားျဖစ္သည္။ အသက္က ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္လြန္၍ ၁၉ ႏွစ္ပင္ ဝင္လာခဲ့ၿပီ။ ဆယ္တန္းကိုလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ဆက္က်သြားမည့္ ေက်ာင္းေပ်ာ္ေက်ာင္းေဆြးတစ္ေယာက္ ပုံမ်ိဳး ရွိေပသည္။ ပညာေရးဖက္မွာ မျဖစ္ထြန္းေပမယ့္ အျခားေနရာေတြမွာေတာ့ သူတကာထက္ ထူးခၽြန္သူျဖစ္သည္။
ေဆးလိပ္ အရက္ကြမ္းယာ အစုံရသည္။ ဘာလာလာ တစ္ခုမွမျငင္းဘဲ အကုန္လုပ္တတ္သည္။ ေစာ္ ထားဖူးသည္။ ျဖဳတ္လည္း ျဖဳတ္ဖူးသည္။ ဆရာေကာင္း သမားေကာင္း ေတြ႕၍ ဖာလည္းႏွစ္ႀကိမ္သုံးႀကိမ္မက ခ်ဖူးသူျဖစ္သည္။ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ကို သူစိတ္ဝင္စားမိသည္မွာလည္း ဆရာမအိုးႀကီးေတြကို အပီျဖဳတ္ခ်င္၍ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားႏွင့္ဆရာမ ဆိုေသာ အတားအဆီးက ရွိေနေပမယ့္ သူ႔အလိုအေလ်ာက္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ကာမဂုဏ္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ျပင္းျပထက္သန္စြာ ခံစားလိုသည့္ ရမၼက္စိတ္ကို ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္၍ မရနိုင္ေပ။
ခုေတာ့ ပက္ပင္းေတြ႕ခြင့္ရၿပီ။ တကယ္တမ္း ေတြ႕မယ့္ေတြ႕ေတာ့လည္း ဆရာမတစ္ေယာက္ ငနီရဲ့ရင္ခြင္ေအာက္မွာ ျပားျပားေမွာက္ ရသည့္ အေျခအေနမ်ိဳးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ရျခင္းျဖစ္သည္။ ငနီ သူမကို ရိုးရိုးတန္းတန္း ေစာက္ပတ္လိုး႐ုံသာမဟုတ္ဘဲ ေနာက္ေပါက္ဖြင့္ ဖင္ေပါက္ကိုပါ စိတ္ရွိေဆာ္ေန၍ သူ႔စိတ္ထဲမယ္ အတိုင္းမသိ ႏွစ္ေထာင္းအားရျဖစ္ေနမိကာ အာစရိဟုဆိုထိုက္ေသာ သူႏွင့္တစ္ခါတစ္ရံ ဖာအတူခ်ဖက္ျဖစ္ဖူးသည့္ ကာမမုဆိုးႀကီး ငနီ့ကို အထူးပဲအားက်ေနမိသည္။ ငနီလီးႏွင့္သူ႔လီးမွာ ယွဥ္၍ၾကည့္လၽွင္ သိပ္မကြာလွဟု သူထင္သည္။ အရွည္ေရာ လုံးပတ္ပါ သိပ္မကြာတာမို႔ ပါကင္ဖြင့္မရတဲ့လီးဟူ၍ ငနီကိုယ္တိုင္ သူ႔ကိုသမုတ္ခဲ့ဖူးသည္။
ငနီတစ္ေယာက္ ဆရာမကို အပီကိုင္ကာလိုးေနၿပီျဖစ္၍ အေျခအေနေပးလၽွင္ သူပါ ေရာေယာင္ၿပီး ဆရာမႏွင့္အတူ ခ်စ္ေရယာဥ္ေၾကာထဲ ေမ်ာပါ စခန္းသြားခြင့္ရနိုင္ေပလိမ့္မည္ ဟူ၍လည္း စိတ္ထဲက တစ္ထစ္ခ်ယုံၾကည္ေနမိသည္။
ငနီကား ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ဖင္ကို တဖန္းဖန္းႏွင့္အသံထြက္ေအာင္ အေနာက္ကေန တရစပ္တြယ္ကာ စိတ္ရွိလက္ရွိ လိုးေကာင္း ေနတုန္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာမတစ္ေယာက္ မရွူနိုင္မကယ္နိုင္ တအိုးအိုး တအင္းအင္းႏွင့္ ႏွုတ္မွေန၍ အဆက္မျပတ္ ေရရြတ္ ျမည္တမ္းလ်က္ ဖင္ဆုံအိအိႀကီးႏွစ္ဖက္စလုံး ေကာ့ပ်ံေနေအာင္ အလူးအလွိမ့္ ေဝဒနာခံစား အလိုးခံေနပုံက ၾကည့္ရက္ျမင္ရက္စရာပင္ မရွိေတာ့ပါ။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးေဆာ္ေနပုံကို ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္း ေခ်ာင္းေျမာင္း ေငးၾကည့္ ေနဆဲမွာပင္ ႏွစ္ေယာက္သား လွုပ္ရွားမွုေတြ တျဖည္းျဖည္း သြက္လက္ျမန္ဆန္လာၾကၿပီးေနာက္ ငနီလည္း သူမကို ဖင္အေနာက္ကေန စအိုထဲလီးႀကီးထည့္ကာ စိမ္ေျပနေၿပ တစ္ေၾကာင္းခ်င္း ဆြဲလိုးေနရာကေန တရွူးရွူးတရွဲရွဲႏွာမွုတ္သံမ်ား ထြက္လာရၿပီး သူ႔ခါးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ေကာ့လိုက္ေညႇာင့္လိုက္ႏွင့္ ဇယ္ဆက္သလို တအုန္းအုန္း တဘုန္းဘုန္း ဝုန္းဒိုင္းၾကဲ လိုးလာတာ ေတြ႕ရေတာ့သည္။
ဆရာမကိုယ္တိုင္လည္း တဏွာေသြးအလြန္ႂကြလာဟန္ႏွင့္ ငနီ သူမဖင္ေပါက္ထဲကို လီးျပဲႀကီးႏွင့္ အဆက္မျပတ္ လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ား အတိုင္း သူမဖင္ႀကီးကိုလည္း တယမ္းယမ္းလုပ္၍ ဖင္ေနာက္ျပန္တြန္းေညႇာင့္ ေကာ့ေဆာင့္ေပးလာရာ မၾကာမီ ႏွစ္ေယာက္သား သူနိုင္ကိုယ္နိုင္ အၿပိဳင္ၾကဲလိုက္ၾကရာက ရာဂေဇာအဟုန္ ငယ္ထိပ္ကပ္ၿပီး ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ အျဖစ္မ်ိဳးႏွင့္ ငနီလည္း သူ႔လရည္ေတြကို ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ ဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္ေပၚ တျဗစ္ျဗစ္ ပန္းထုတ္လိုက္ရာက ျမတ္ဝတ္ရည္ကိုယ္တိုင္လည္း သူမေစာက္ပတ္မွ ေစာက္ရည္မ်ားကို ျဖစ္ျဖစ္ျမည္ေအာင္ အျပင္ကိုပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူပင္ ပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းေရာက္ရွိသြားၾကေလသည္။
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ တစ္ကိုယ္လုံး ေရွ႕ကိုဟပ္ထိုးလဲၿပိဳက်သြားၿပီးေနာက္ ငနီလည္း သူမအေနာက္ကေန ထပ္ခ်ပ္မကြာပင္ ဆရာမကိုယ္ေပၚ ထပ္ေမွာက္အိပ္လ်က္သားက်ကာ ႏွစ္ေယာက္သား ပူးပူးကပ္ကပ္ဖိထပ္လ်က္ အတန္ၾကာေအာင္ ၿငိမ္ေနၾကေလသည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း စိတ္ထဲကေန မိမိဘာလုပ္ရမည္ဆိုသည္ကို တစ္ေယာက္တည္းႀကိတ္၍ စဥ္းစားအႀကံထုတ္ေနရာက ေနာက္ဆုံး အေကာင္းဆုံးအႀကံတစ္ခု ရၿပီး ပုဆိုးကို အလ်င္အျမန္ ေကာက္ဝတ္လိုက္ကာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရွိရာ အခန္းထဲကို အမွတ္မထင္ပင္ လွစ္ကနဲ ဝင္ခ်သြားလိုက္ပါသည္။
“ကိုနီ ဗ်ိဳ႕ ကို … နီ နီ အဲ ဆ ဆရာမ … ဟာ … ဒါ ဒါက ဘယ္ ဘယ္ လို “
“အယ္ေတာ့ ကို ကို နီ … ထ ထ ဒုကၡပါပဲ”
ဆရာမတစ္ေယာက္ ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္ေပၚလာေသာအေျခအေနမို႔ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ မ်က္ကလူးဆန္ပ်ာ ျဖစ္သြားသည္။ ကိုနီလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္။
ႏွစ္ေယာက္သား ဖင္ထဲမွာ မခၽြတ္စတမ္း လီးတပ္လ်က္သား ထပ္ေမွာက္အိပ္ေနရာက ပ်ာပ်ာသလဲ ကုန္း႐ုန္းထလိုက္ၾကကာ ဆရာမက သူ႔မ်က္ႏွာကိုပင္ ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲဘဲ သူမတို႔ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ပုံရက္သားက်ေနသည့္ ေက်ာင္းစိမ္းထမီကို အလ်င္အျမန္ဆြဲယူကာ သူမရင္ဘတ္ႏွင့္ေပါင္ကို မလုံမလဲ ဖုံးကြယ္ထားလိုက္ပါသည္။ ထမီကလုံးေထြးေနတာမို႔ လုံျခဳံမွုေတာ့မရွိဘဲ သူမေပါင္တစ္ဖက္ကိုေရာ သလဲသီးပမာဏ ရင္သားဆူၿဖိဳးၿဖိဳးႀကီးႏွစ္ႁမႊာႏွင့္ ေပါင္တန္ႏွစ္ခုဆုံရာၾကားအရပ္မွ သန္စြမ္းနက္ေမွာင္ထူထဲသည့္ ေစာက္ဖုတ္ေမြး တစ္စြန္းတစ္စကိုပင္ အတိုင္းသားႀကီး ေတြ႕ျမင္ေနရေလသည္။
ငနီလည္း ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္တစ္ေယာက္ အခန္းထဲကို မေျပာမဆို ေရာက္ရွိေနမွန္းကို သိလိုက္ရ၍ မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္ႏွင့္ …
“ဟာ ငနိုင္ သားႀကီး … ဘယ္ ကဘယ္လို ေရာက္ ေရာက္လာတာလဲ အျပင္ထြက္စမ္းကြာ ဒီကိစၥ မင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူး”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ေခါင္းတယမ္းယမ္းခါၿပီး …
“မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္ ကိုနီ ကၽြန္ေတာ္ဖြလိုက္ရမလား ခင္ဗ်ားနဲ႔ဆရာမနဲ႔ ေဟာဒီလိုလုပ္ေနတာ ၾကာၿပီ ကၽြန္ေတာ္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာ အားလုံးျမင္တယ္ သိတယ္”
“ေန ေနပါဦး ေဟ်ာင္ရ ေစာက္ရမ္းေတြ ေလၽွာက္မလုပ္နဲ႔ ငါေရာသူေရာ ဒုကၡေရာက္သြားမွာ ေအးေဆး ညႇိလိုက္ရေအာင္ကြာ”
“ဘာလဲ ခင္ဗ်ား မုန႔္ဖိုးေပးၿပီး ျပန္လႊတ္မလို႔လား က်ဳပ္ သူငယ္ႏွပ္စား မဟုတ္ဘူးဗ် ဟဲဟဲဟဲ”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ မခိုးမခန႔္ႏွင့္ ရယ္သည္။ ဆရာမေရာ ငနီေရာ ဘာေျပာ၍ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့။ ဆရာမဆိုလၽွင္ ထိုင္ရအခက္ ထရအခက္ ငိုရအခက္ ရယ္ရအခက္ႏွင့္ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္မ်က္ႏွာကိုေတာင္ ေစ့ေစ့ရင္ဆိုင္ၿပီး မၾကည့္ဝံ့ေတာ့။ သူမအရွက္ေတြလည္း ကုန္ၿပီ။
ဟုတ္သည္။ ဒီေကာင္ဟာ သူေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ သူငယ္ႏွပ္စား တစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ထက္အပုံႀကီးငယ္ေသာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ အကင္းေတာ့ပါးသည္။ အကုန္ႏွံ့ႏွံ့စပ္စပ္ရွိကာ ေစာ္ေတြဘာေတြဆိုလည္း အတူျဖဳတ္ဖူးတာ သတိရမိသည္။ လီးလည္း သူႏွင့္မတိမ္းမယိမ္းရွိသည့္ေကာင္။ ငနီ တစ္ခုခုကို စဥ္းစားမိသြားၿပီး ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ ရွိရာဖက္ကို အကဲခတ္သလို လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔ကို တစ္စုံတစ္ရာ ေျပာလိုဟန္ႏွင့္ အဓိပၸါယ္ပါပါ ျပန္လည္စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာ ဆရာမရဲ့ ရႊန္းလဲ့လဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စုံကို အေသအခ်ာျမင္လိုက္ရေပသည္။
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္လည္း ကိုယ္ေပၚကထမီကို ခပ္သြက္သြက္ပင္ ရင္လ်ားဝတ္ဆင္ထားလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ သူမရင္ထဲမွာေတာ့ မလုံမလဲစိတ္ေတြေၾကာင့္ သြက္သြက္ခါ႐ူးခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေျဗာင္းဆန္ေနရၿပီး ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေစေတာ့ရယ္လို႔မ်ား စိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ်ထားမိၿပီလား မေျပာတတ္ေတာ့ပါ။
“ကဲ ေျပာစမ္း မင္း ခုလာတာ ကိစၥတစ္ခုခုရွိလို႔လား”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ေခါင္းညိတ္ၿပီး သခၤ်ာဆရာမေဒၚနန္းေရႊက ဆ႒မတန္းေက်ာင္းေဆာင္ျပင္မည့္ကိစၥ လက္သမားအဖြဲ႕ေခၚရန္ ငနီ့ကို တာဝန္ေပးလိုက္ေၾကာင္း ဆရာမမွာသည့္အတိုင္း ၏သည္၍မလြဲ ျပန္လည္ေျပာျပလိုက္သည္။
ငနီ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္နားေထာင္ေနၿပီး သူ႔စကားဆုံးေတာ့မွ …
“ထားလိုက္ေတာ့ ဒီကိစၥ မနက္ျဖန္ လက္သမားတစ္ဖြဲ႕လုံး ေခၚခဲ့မယ္လို႔ ဆရာမကို ျပန္ေျပာလိုက္ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ အခုမင္းအျပင္ကို ခဏ ထြက္ေပးစမ္းကြာ ဒီမွာ ဆရာမနဲ႔ ငါနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ေျပာစရာရွိလို႔ “
“ေကာင္းၿပီေလ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ခင္ဗ်ား ဟိုဟိုဒီဒီ ဉာဏ္ဆင္ၿပီး ကူလီကူမာေတာ့ လုပ္မယ္မႀကံနဲ႔ေနာ္ ကိုနီ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း သိပါတယ္”
“ေအးပါကြာ သားႀကီး ခဏေလး အခ်ိန္ခဏေလးေပး”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ကို ေခ်ာ့ေမာ့ေဖ်ာင္းဖ်ၿပီး အျပင္ကို ခဏထြက္ခိုင္းလိုက္၍ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ ကိုယ္ခႏၶာေအာက္ပိုင္း ရပ္ဝန္းဆီကို ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ကာ အခန္းထဲက မထြက္ခ်င္ထြက္ခ်င္ႏွင့္ အျပင္ဖက္ထြက္လာသည္။
ဆရာမခင္မ်ာလည္း ထမီရင္လ်ား ဝတ္ထားရင္းႏွင့္ေတာင္မွ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ထံမွ အၾကည့္ရိုင္းရိုင္းမ်ားက သူမ ရင္သားႀကီးႏွစ္ႁမႊာႏွင့္ ခါးေအာက္ပိုင္း အသားဆိုင္မ်ားဖက္ဆီကို တရစ္ဝဲဝဲေရာက္လာခဲ့၍ မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္ေနကာ ရင္ကိုပဲ လက္ႏွစ္ဖက္ကာၿပီးဖုံးရမလို ေပါင္ခြၾကားရွိ ေစာက္ရည္ေတြ ရႊဲနစ္စြာစီးအိုင္ထြက္က်ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ရွိရာကိုပဲ မလုံမလဲ သူမလက္ဖဝါးကေလးႏွင့္ အုပ္ကြယ္ ဝွက္ထားရမလိုျဖစ္ၿပီး ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ဆီကို မ်က္ေစာင္းကေလးတခဲခဲႏွင့္ အခန္းထဲမွာ က်န္ခဲ့သည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ အျပင္မွာ ေစာင့္ေနသည္။
“ဆရာမကို လိုးခ်င္တယ္ ဆရာမေစာက္ဖုတ္ကို လီးႀကီးႀကီးနဲ႔ လိုးခြဲပစ္လိုက္ခ်င္တယ္”
သူ႔စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ရမၼက္စိတ္ကို ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္၍မရ။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ရမၼက္စိတ္ပင္ျဖစ္သည္။ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘဝေတြ စုတ္ျပတ္သတ္ကုန္သည္အထိ ပ်က္စီးခ်င္တိုင္း ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ ရမၼက္ႏြံထဲမွာေမ်ာပါၿပီး အတိုင္းအဆမရွိ နစ္မြန္းခ်င္တိုင္း နစ္မြန္းၾကရသည္။ မုဒိန္းေတြဘာေတြက်င့္ၾက လုၾကယက္ၾက သတ္ၾကျဖတ္ၾက ေထာင္ထဲေရာက္သူ ေရာက္ၾကရသည္။
ယခုတေလာ ေနျပည္ေတာ္မွာ ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္ပြားသြားခဲ့သည့္ Victoria (ဗစ္တိုးရီးယား)ေခၚ အသက္ ၂ ႏွစ္ ၁၁ လသာ ရွိေသးေသာ ကေလးမေလးကို သက္ငယ္မုဒိန္းမွုက်ဴးလြန္သည့္ျဖစ္စဥ္မွာလည္း ဤသေဘာႏွင္ႏွင္သာျဖစ္ေပသည္။ အင္အားႀကီးမားထက္သန္စြာ ျဖစ္တည္လာေသာ ကာမဂုဏ္ခ်ဥ္ျခင္းရမၼက္ကို အခ်ိန္မီတားဆီးထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္း မရွိခဲ့လၽွင္ အကြပ္မဲ့ၾကမ္းကဲ့သို႔ ဗရမ္းဗတာျဖစ္ကာ မိမိ၏အသက္တာကိုေရာ ဘဝရွင္သန္မွုကိုပါ အႀကီးအက်ယ္ ဒုကၡေရာက္ေစမည္ျဖစ္သည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ေစာေစာက သူကိုယ္တိုင္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့ေသာ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္၏ ဖင္အိုးကားႀကီးမ်ားႏွင့္ ဖင္ဝစူတူတူ နက္ေမွာင္ထူထပ္ေသာ အေမြးအျမႇင္မ်ား ဝန္းရံေနသည့္ ေဖာင္းေဖာင္းရြရြ ေစာက္ဖုတ္မ်က္ႏွာျပင္က်ယ္ႀကီးကို မ်က္စိထဲ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ၿပီး သူ႔ပုဆိုးခါးပုံစကို အသာေျဖခ်လိုက္ကာ ေပါင္ၾကားထဲကိုလက္ႏွိုက္၍ လီးျပန္ေတာင္လာေအာင္ လေခ်ာင္းႀကီးကို ဆြကာဆြကာျဖင့္ ရွည္လေမ်ာျဖစ္ေနေသာ လီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္သပ္ဆြဲဆန႔္ကာ ဂြင္းတိုက္ကစားေနမိသည္။
ေသြးသားလန္းဆန္းတက္ႂကြဆဲ အာ႐ုံခံစားမွုသစ္လြင္နိုးႂကြဆဲ လူငယ္တစ္ေယာက္ပီပီ အခ်ိန္သိပ္ၾကာၾကာ ႏွုးဆြရျခင္းမရွိဘဲ သူ႔လီးက တစ္မုဟုတ္ခ်င္း ျပန္ေတာင္မတ္လာသည္။ လီးတန္ရွည္ဆန႔္ထြက္လာသလို လီးလုံးပတ္ကလည္း ရမၼက္ေဇာအဟုန္ေၾကာင့္ နဂိုအေနအထားထက္ပင္ ႏွစ္ဆသုံးဆခန႔္ ပိုမိုႀကီးထြားလာသလိုထင္ရသည္။
ေက်နပ္ေလာက္သည့္ အေျခအေနေရာက္သည္အထိ လီးကိုဆြဲဆန႔္ျပဳျပင္ကာ အထက္လွန္ေအာက္ခ် ေလၽွာတိုက္ဂြင္းရိုက္ေဆာင့္ၿပီး လီးအေတာင္ဆုံးျဖစ္သည့္ အေနအထားမွာ သူ႔လက္ကို ဆတ္ကနဲရပ္တန႔္ထားလိုက္ၿပီး ပုဆိုးကိုအသာျပန္ဖုံးထားလိုက္သည္။ ဒါက ဆရာႀကီးမ်ား၏ သင္ၾကားခ်က္အရ ျဖစ္ၿပီး ယခုလို ဂြင္းထုလိုက္ ရပ္လိုက္ မၾကာခဏလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ အိမ္ေထာင္တစ္ခု၏ ေရွ႕တန္း တိုက္ခိုက္ေရးသမားမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ မိမိတို႔ေယာက္်ားသားမ်ား၏လီးက ေတာင္မတ္စြမ္းအားပိုႀကီးကာ မိန္းမျဖစ္သူႏွင့္ ကာမႏွီးေႏွာ ဆက္ဆံရာမွာလည္း စြမ္းအားသန္သန္ လိုးရွိန္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ သုက္ကိုအၾကာႀကီး ထိန္းကာ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ဆြဲလိုးနိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရပ္ကြက္ထဲက ကာလသားႀကီးမ်ားထံမွာ သူ အေသအခ်ာသင္ၾကားခဲ့ရသည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ဒီလိုမၾကာခဏလုပ္သည္။ သူ႔လီးကို ေလ့က်င့္ေပးသည္။ အရြယ္ငယ္ေပမယ့္ ေလ့က်င့္သားက်လာေလေလ တစ္ခါထက္တစ္ခါ သိသိသာသာ ပိုမိုအဆင္ေခ်ာေအာင္ လိုးနိုင္ေလေလျဖစ္တာကို သူ႔ကိုယ္ေတြ႕သိျမင္ခဲ့ရသည္။ လိင္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သူ႔ကိုယ္သူ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ယုံၾကည္မွု ပိုရလာသည္။
အဆင္သင့္ဆိုသလိုပင္ ငနီရဲ့အိမ္ခန္းတံခါး ကၽြီကနဲပြင့္လာၿပီး ငနီႏွင့္ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္တို႔ အိပ္ခန္းထဲကေန ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ထြက္လာၾကတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ငနီမ်က္ႏွာ စပ္ၿဖီးၿဖီးျဖစ္ေနသလို ဆရာမပုံစံၾကည့္ရတာလည္း ေစာစာကကဲ့သို႔ ၾကက္မႀကီး လည္လိမ္သလို ျဖစ္မေနေတာ့ဘဲ အနည္းငယ္ ရႊင္ပ်လာဟန္ရွိသည္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေတာ့ ရွိရမည္။
ငနီ အျပင္ေရာက္တာႏွင့္ သူ႔လက္ကိုဆြဲၿပိး …
“ငနိုင္ မင္း ဒီေန႔ကိစၥ ႏွုတ္လုံကို လုံရမယ္ေနာ္ ကတိေပးမလား”
ေျပာလိုက္ရာ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း …
“ကၽြန္ေတာ္ေျပာၿပီးၿပီေလ ကိုနီရ”
“မင္း ကတိေပးနိုင္လား ဒါပဲေျပာ ဒီမွာဆရာမေလးလည္းရွိတယ္”
“ဟာ ဒါ ဒါေတာ့ မေပးနိုင္ဘူး”
“မင္း ဆရာမကို ခ်ခ်င္လား သား”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ေၾကာင္တက္တက္ျဖစ္သြားသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီေမးခြန္းကိုေမးလိုက္သူက ကိုနီမဟုတ္ဘဲ သူ႔နံေဘးမွာလာရပ္လိုက္သည့္ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ပင္။
“ဟာ ဆ ဆရာ မ က် က်ေနာ္ အင္း အဲ … “
“ေျပာေလ မင္း ေျပာမွသိရမွာ မင္းဆရာမကို ခ်ခ်င္တယ္မဟုတ္လား”
“ဒါ ဒါက ဟို ဟို … အဲ “
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ေခြးအလွည္းနင္းထားသလို စကားေတြ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ႏွင့္ အာေစး အမိခံထားရသလိုျဖစ္ေနသည္။
“ေျပာ ေျပာလိုက္ေလ ငနိုင္ မင္း ေယာက္်ားမဟုတ္ဘူးလား”
ငနီလည္း ေဘးကေန သူ႔ကိုအခၽြန္ႏွင့္ မေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ အေျဖခက္ေနရာက ကိုနီက ဒီလို ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ မထူးဘူးဆိုၿပီး စိတ္ကို ဇြတ္မွိတ္အားတင္း၍ ဆရာမကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ အျခားတစ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာလႊဲၿပီး …
“ခ်မယ္ဗ်ာ ဘာျဖစ္ျဖစ္”
ေျပာလိုက္ရာ …
“ေကာင္းၿပီ ဒီလိုမွေပါ့ ကဲ ဝတ္ရည္ ဒီေကာင့္ကို အထဲေခၚသြားလိုက္ ငနိုင္ မင္းလိုခ်င္တာရၿပီဆိုေတာ့ ခုနတို႔ေျပာတဲ့ ကတိတစ္ခုေတာ့ မျဖစ္မေန ေပးရမယ္ေနာ္”
“ဟုတ္တယ္ သား နိုင္နိုင္ ဆရာမတို႔ကို မင္း အရင္ဆုံးကတိေတာ့ေပးပါ တို႔ကိစၥ ဘယ္သူမွေလၽွာက္မေျပာပါဘူးလို႔ ဒီအတြက္ ႏွုတ္ပိတ္ခ အေနနဲ႔ မင္းကို ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ခြင့္ ဆရာမေပးမယ္ စိတ္ခ်လိုက္ ကဲ ဘယ့္ႏွယ္လဲ”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္တစ္ကိုယ္လုံးကို ခုမွပဲ ရဲရဲတင္းတင္းေဝ့ဝိုက္ကာ စူးစိုက္ေငးၾကည့္လိုက္ရင္း တံေတြးတစ္ခ်က္ကို ဂြက္ကနဲေနေအာင္မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္ရာက …
“ေပး အင္း ေပးပါတယ္ ဆရာမ အဲဒီကိစၥ ဘယ္သူ႔မွေလၽွာက္မေျပာပါဘူး “
“အို လိမၼာလိုက္တာ ကေလးရယ္ ဒီလိုမွေပါ့ ဟင္းဟင္း ကဲ လာ အခ်ိန္ေတာ့ သိပ္မရဘူး မင္း ဆရာမေနာက္ကလိုက္ခဲ့”
ျမတ္ဝတ္ရည္ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္အနားကို ကပ္လာၿပီး သူ႔လက္တစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာဆို၍ အခန္းထဲ ဆြဲေခၚလိုက္ရင္း တစ္ဆက္တည္း ငနီဖက္ကိုပါလွည့္ကာ …
“ကိုနီ ရွင္ အထဲလိုက္ဝင္မလာနဲ႔ေနာ္ အျပင္မွာပဲ ေစာင့္ ၾကားလား ဝင္လာရင္ေတာ့ အသိပဲ”
ကိုနီ ျပဳံးစစႏွင့္ သူ႔ေခါင္းကိုညိတ္ၿပီး …
“ေအးပါ ဝတ္ရည္ရာ ငါနားလည္ပါတယ္ဟ လုပ္စရာရွိတာသာ ရဲရဲလုပ္ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ နင္ ဒီေကာင့္ကိုေတာ့ လုံးဝေလၽွာ့မတြက္နဲ႔ ဒီေကာင္က ဆရာအဆင့္ ရွင္းလား ငါေျပာတာ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ ရွင္ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဟြင္းဟြင္း “
“ကဲ လာေဟ့ နိုင္နိုင္”
ဆိုၿပီး ငနီ့အေရွ႕မွာပဲ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့လက္ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းဆြဲေခၚကာ အခန္းထဲဝင္လာခဲ့လိုက္ရာ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း သူမ၏ႀကီးမားကားစြင့္လွေသာ ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ သူ႔ခႏၶာက္ုယ္အေရွ႕ပိုင္းတို႔ ထိလုထိခင္အေနအထားႏွင့္ပင္ ေဆာင္သဥၨာဘုံခန္းထဲကို လိုက္ပါလာခဲ့ရေလသည္။
“ကဲ အေပၚဖက္ေရႊ႕ ထိုင္လိုက္ ဆရာမမင္းကို သနားလို႔ ႏွုတ္ပိတ္ခေပးတာေနာ္ ၾကားလား နိုင္နိုင္”
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ ေျပာလိုက္ျခင္းပင္။ ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းထဲကိုေရာက္လာၿပီး ဆရာမက ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ကို ခုနက သူမႏွင့္ငနီတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ဗ်ဴဟာက်င္းခဲ့ၾကသည့္ ငနီအသင့္ခင္းထားေသာ ဂြမ္းကပ္အခင္းတစ္ခုေပၚမွာ ဝင္ေရာက္ထိုင္ခိုင္းလိုက္တာ ျဖစ္သည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ဆိုၿပီး အရင္က ခပ္မာမာေခၚေဝၚလာခဲ့သေလာက္ ခုမ်ားက်ေတာ့လည္း နိုင္နိုင္မွနိုင္နိုင္ တစ္နိုင္တည္းသီးေနေအာင္ ခပ္ခၽြဲခၽြဲေလး ေခၚၿပီး စကားေျပာဆိုေနရာ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းပင္ ဆက္ဆံပုံေျပာင္းလဲသြားသည့္အျဖစ္ကို ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း သတိထားမိၿပီး ဘာမွမေျပာဘဲ ေခါင္းကတညိတ္ညိတ္ႏွင့္ပင္ ဆရာမထိုင္ခိုင္းေသာေနရာမွာ အသာဝင္ထိုင္ခ်လိုက္ပါသည္။
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ သူမကိုယ္ေပၚမွ အျဖဴေရာင္လက္စက ေက်ာင္းရင္ဖုံးအကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကိုျဖဳတ္ကာ အေပၚအကၤ်ီကို ကိုယ္ေပၚကေန အသာခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ေအာက္ခံဘရာစီယာေအာက္မွ ႐ုန္းကန္ထြက္လုမတတ္ျဖစ္ေနေသာ ဆရာမရဲ့စေနႏွစ္ခိုင္ (ဝါ) ရင္သားထြားအိအိႏွစ္ႁမႊာကို ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္မွာ အတိုင္းသား ေတြ႕ျမင္လိုက္ရေလသည္။
“မမကို ေဘာ္လီ ကူခၽြတ္ေပးဦး”
“ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ “
သူ႔ကိုယ္သူ မမဟု ရည္ညႊန္းေျပာဆိုလိုက္ေသာ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ကို ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ဘယ္လိုသုံးႏွုန္းေခၚေဝၚရမွန္း မသိေတာ့။ လူက ထူထူပူပူျဖစ္ေနသည္။ မၾကာမီ လိုးရေတာ့မည္ဆိုေသာအသိက ေဇာကပ္ေနတာမို႔ သူ႔ခါးေအာက္ပိုင္း ေပါင္ခြၾကားရွိလီးက ဖ်င္းဖ်င္းဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္ တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ကာ ေထာင္ထလာတာ အမွန္ပင္။ တင္ႀကိဳေမၽွာ္လင့္ထားျခင္းမ်ိဳးမရွိဘဲ ေလာေလာဆယ္ သူၾကဳံေတြ႕လိုက္ရသည့္ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္လည္း လူပ်ိဳေပါက္ ကေလးသာသာအရြယ္မၽွသာရွိေသးေသာ သူ႔အဖို႔ အသည္းအသန္ စိတ္လွုပ္ရွားမိတာကို အျပစ္လို႔ ဆိုစရာေတာ့မရွိပါေခ်။
ရာဂစပ္လ်ဥ္းသည့္ ခႏၶာကိုယ္အသြးအသား ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္မွုကိစၥဟူသည္ အရြယ္သုံးပါးမေရြး အခ်ိန္အခါမေရြး ျဖစ္ေပၚလာန္ုင္သည့္ ထူးဆန္းသည္ဟုမဆိုနိုင္သည့္ ခႏၶာေဗဒဆိုင္ရာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ ဓမၼတာတစ္ခုေပပဲ မဟုတ္လား။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ သူ႔ဖက္ကို ေနာက္ေက်ာလွည့္ေပးလိုက္သည့္ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ ေဘာ္လီခ်ိတ္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ပင္ တစ္ခုခ်င္း ခ်ိတ္ျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္။ ေဘာ္လီကၽြတ္ၿပီး အေပၚပိုင္း နိကက္ျဖစ္ေနေသာခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ သူ႔ဖက္ကိုဘွည့္လာသည့္ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ ရင္သားဆိုင္အိအိႀကီးႏွစ္ႁမႊာကို ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္တစ္ေယာက္ မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္းဘဲ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ ဆုပ္ညႇစ္ေခ်နယ္ပစ္ခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ အယ္အယ္ထြားထြားႀကီးမ်ားျဖစ္သည္။
နို႔သီးခဲက်စ္က်စ္ကေလး ႏွစ္ခုက လက္တစ္ဆုပ္စာပင္မကေသာ နို႔အုံႏွစ္ဖက္ထိပ္ဆီမွာ စပ်စ္သီးခဲကေလးႏွစ္လုံးပမာ သြားရည္ယိုခ်င္ စဖြယ္ အေပၚေငါ့ေထာင္လို႔ေနတာ ေတြ႕ရေလသည္။ အသားအေရျဖဴဝင္းသူမို႔ သူမနို႔အုံႀကီးႏွစ္ဖက္ရဲ့အေျခမွာ ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္း ကေလးမ်ား ယွက္ျဖာလို႔ေနသည္ကိုပင္ အတိုင္းသား ေတြ႕ျမင္နိုင္ေပသည္။
“ကိုင္ေလ ဖ်စ္ခ်င္ဖ်စ္ ကိုင္ခ်င္ကိုင္ စို႔ခ်င္သေလာက္စို႔ အားလုံး မင္းသေဘာပဲ စိတ္ရွိလုပ္ ဆရာမ အဲ မမ မင္းကို အကုန္ လိုက္ေလ်ာ ေပးမယ္”
“ဆ ဆရာမ ရယ္ ခ်စ္ ခ်စ္ ခ်င္စရာႀကီးဗ်ာ “
သူ႔စကားေတြ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ ျဖစ္ေနသည္။ ရင္ပဲၾကပ္သလိုလို တံေတြးေတြဘာေတြပဲ နင္သလိုလို လည္ေခ်ာင္းထဲ တစ္ခုခု ဆို႔ပိတ္ေနသလိုျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ေျခရင္းဖက္မွာ ပုဆစ္ဒူးတုပ္ပုံစံႏွင့္ ထိုင္ေနေသာ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ လက္တစ္ဖက္က သူ႔ေခါင္းေပၚေရာက္လာၿပီး ဆံပင္ေတြကို လာေရာက္ ဆုပ္ဆြဲကုပ္ဖြလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာ္မ်ိဳးန္ုင္ရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ရင္သားဆိုင္ႏွစ္ဖက္ဆီ အလိုအေလၽွာက္ေရာက္ရွိသြားရကာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားပါးတရ ဆုပ္ညႇစ္ဖ်စ္ေခ်ေပးေနမိၿပီျဖစ္သည္။
“အဟင္းဟင္း ဟင္း အို အို ကဲ ကဲလိုက္တာကြယ္ ဘယ္ကတည္းက ခုလိုကိုင္ခ်င္ေနတာလဲ မသိပါဘူး”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ဆရာမမ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ဆရာမရဲ့မ်က္လုံးကေလးမ်ား ရီေဝစြာျဖင့္ သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာေတြ႕ရၿပီး သူမအၾကည့္မ်ားက ရမၼက္အခိုးအေငြ႕မ်ားယွက္ျဖာေနသည္ဟု သူ႔စိတ္ထဲမွာ ခံစားလိုက္ရကာ လိုးခ်င္စိတ္မ်ား ထိန္းမရေအာင္ ျဖစ္ေပၚလာသည္။
“ခ်ယ္ ထ ထမီ ခၽြတ္ပါလား ဟင္”
“အို ဘာ ျဖစ္လို႔ “
“ၾကည့္ခ်င္လို႔ေပါ့ “
“ဘာၾကည့္ခ်င္တာလဲ ေျပာ နို႔ႏွစ္လုံး ဖြင့္ေပးထားတာပဲ စို႔ေလ ကေလး ပါးစပ္နဲ႔စို႔ ေပးဦး”
“စို႔မွာေပါ့ နို႔လည္းစို႔မယ္ ဟိုဟာလဲ ၾကည့္ခ်င္တယ္”
“အမေလးေနာ္ ဘာမ်ားလဲ သားရဲ့”
“ခ်ယ့္ ေစာက္ပတ္ၾကည့္မလို႔ “
“ဟယ္ ၾကည့္စမ္း ေခြးဆိုးေလး မင္းက ေစာက္ပတ္ၾကည့္ၿပီး ဘာလုပ္မလဲ ၾကည့္႐ုံၾကည့္မွာလား “
“ဟင့္အင္း ၾကည့္လည္းၾကည့္ လိုးလည္းလိုးမယ္”
ဆရာမရဲ့လက္တစ္ဖက္ သူ႔ငယ္ထိပ္ေပၚ ေဒါက္ကနဲ ေရာက္လာသည္။ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ဆရာမလက္ေခါက္စာမိသြားသည္။
“သြား ပါးစပ္ႀကီးက အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ ေျပာရဲလိုက္တာကြာ ျပန္ေျပာစမ္း ဘာလုပ္ခ်င္တယ္”
“က် က်ေနာ္ ဆရာမကို လ လိုး လိုး ခ်င္တယ္”
“ဘာရယ္ “
“လိုးခ်င္တယ္ လို႔”
“ခိခိ ခစ္ခစ္ခစ္ “
ဆရာမကိုယ္ကေလး တသိမ့္သိမ့္ခါေအာင္ရယ္သည္။ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္အနားကပ္ထိုင္လာၿပီး သူ႔ပါးတစ္ဖက္ကို မခ်င့္မရဲဟန္ႏွင့္ လက္ညႇိုးလက္မႏွင့္ဖ်စ္လိမ္ဆြဲလိုက္ကာ ႐ုတ္တရက္ ႏွုတ္ခမ္းကေလးတိုးကပ္ၿပီး ရႊတ္ကနဲေနေအာင္ နမ္းလိုက္ရင္း ဆရာမက …
“ခ်ယ္ အလကား စတာပါကြယ္ နိုင္နိုင္ စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ ၿပီးေတာ့လည္း … “
“ၿပီးေတာ့ ဘာလဲဟင္ ခ်ယ္”
“ခ်ယ္ အဲဒါေျပာမလို႔ မင္း ငါ့ကို ခ်ယ္ေခၚလိုက္ ဆရာမေခၚလိုက္ လုပ္မေနနဲ႔ကြာ မၾကာခင္ပဲ တို႔ႏွစ္ေယာက္ လင္လိုမယားလို ေနရေတာ့မွာကြ ခုန မင္းေျပာသလို လိုးရေတာ့မွာ အပိုလုပ္မေနနဲ႔ ခ်ယ္ မင္းကို နိုင္နိုင္ပဲေခၚမယ္ ခ်ယ့္ကိုလည္း အင္း မင္းနဲ႔ဆို ေမာင္ေလးနဲ႔မမအရြယ္ဆိုေတာ့ မမလို႔ပဲေခၚ ၾကားလား သား”
“ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ခ်ယ္ အဲ မ မမ အဟင္း ဟင္း”
“ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ မင္း ဟိုဖက္ခဏလွည့္ ခ်ယ္ က ကိုယ့္တပည့္အေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ ထမီခၽြတ္ရမွာေလ ဒီေတာ့ ခ်ယ့္ဖက္ကလည္း စိတ္မရဲသလိုႀကီးျဖစ္တာေပါ့လို႔ အဟင္း ဟင္းဟင္း”
“ဟုတ္ ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ေပးထားမယ္”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ သူမကိုေက်ာခိုင္းၿပီး တစ္ဖက္ကို လွည့္လိုက္သည္။
အမွန္ေတာ့ သူမ လုံးဝ စိတ္မရဲတာမဟုတ္။ ျမတ္ဝတ္ရည္ကဲ့သို႔ အခြက္ေျပာင္ေသာ မိန္းမစားမ်ိဳးဆိုတာက အျပစ္ေျပာစရာမရွိေအာင္ ႐ုပ္ကေလး ႏုပ်ိဳေခ်ာလွသေလာက္ တဏွာရာဂအလြန္ထက္သန္ၿပီး ကာမဂုဏ္အာ႐ုံခံစားရာမွာလည္း အတိုင္းအဆမရွိသူပင္ျဖစ္ရာ ဘယ္ေယာက္်ား တစ္ေယာက္ရဲ့အေရွ႕မွာမဆို ဖင္ေပၚေခါင္းေပၚ ေနဝံ့သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဖင္ေရာေစာက္ပတ္ေရာ လွန္ျပျဖဲျပလုပ္ရဲသူ တစ္ဦးပဲျဖစ္သည္။ ယခု ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ကိုလည္း ေၾကာင္က ႂကြက္ကို ကစားေနသည့္ႏွယ္ မခ်ိတရိ ကလိတိတိေလးျဖစ္ေအာင္ အမူပိုပိုႏွင့္ မာယာႂကြယ္ၿပီး မူလက်ီတူလက်ီ လုပ္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။
သူတစ္ဖက္ကို လွည့္လိုက္တာႏွင့္ ျမတ္ဝတ္ရည္လည္း ထမီကို ျဗဳန္းကနဲေနေအာင္ ကြင္းလုံးကၽြတ္ခၽြတ္ေလၽွာခ်လိုက္ပါသည္။
“ရၿပီ ျပန္လွည့္ေတာ့”
ဆိုၿပီး ထမီကို နေဘးဖက္ဆီ ေျခဖ်ားႏွင့္အသာခတ္ထုတ္ပစ္လိုက္ကာ သူမကိုယ္ေပၚမွာ ေနာက္ဆုံးက်န္ေနသည့္ အတြင္းခံပင္တီကို ကုန္း၍ခၽြတ္ေနစဥ္မွာပင္ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း သူမဖက္ကိုလွည့္လိုက္ရာ လုံးဝန္းျပည့္ၿဖိဳးလွသည့္ ဖင္ဆုံအိအိႏွစ္ဖက္ အဖုံးအကြယ္မဲ့စြာျဖင့္ ေျပာင္သလင္းခါေနၿပီး ကုန္းကုန္းကြကြလုပ္ေပးထားတာမို႔ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ တုန္အိအိျဖစ္ေနေသာ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္အၾကားမွ မဲနက္၍အဖုတ္လိုက္ျဖစ္တည္ေနေသာ ေစာက္ေမြးဦးစြန္းဖုတ္ကေလးကိုပါ ရမၼက္ေသြးႂကြဖြယ္ရာ အထင္းသားအရွင္းသား အေသအခ်ာ ရွုစားခြင့္ရလိုက္ေလသည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လက္က သူ႔ေပါင္ၾကားကို ေယာင္ယမ္းစမ္းၿပီး ေတာင္မာေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏လီးကို အရင္းအညႇာဖက္ကေန ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္သပ္လိုက္မိသည္။ သူ တအား လိုးခ်င္ေနၿပီ။
ျမတ္ဝတ္ရည္ မခို႔တယို႔ပုံစံႏွင့္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ကပင္ သူ႔ဖက္ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္လာသည္။ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ႏွင့္ မ်က္လုံးခ်င္းဆိုင္၍ အၾကည့္မွာ သူမမ်က္ႏွာဝယ္ ရမၼက္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ အရိပ္ကေလးတခ်ိဳ႕ျဖတ္ေျပးသြားၾကသည္။ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့ မ်က္လုံးအၾကည့္ မ်ားက သူ႔ဆရာမျဖစ္သူရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းအရပ္ရွိ ေပါင္တန္ႏွစ္ခုေတြ႕ဆုံရာအၾကားမွ အေမြးနက္နက္မ်ားစုေဝးဝန္းရံကာ ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေလး ခုံးထေနေသာ လက္တစ္အုပ္စာပင္မကသည့္ ေစာက္ဖုတ္ျပင္ႀကီးကို စူးစိုက္ေရာက္ရွိလို႔သြားသည္။
“စိုက္ၾကည့္မေနနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ ရွက္စရာႀကီး ဟင္း ဟင္းဟင္း ကဲပါ မင္းလည္း ခၽြတ္ေတာ့”
“ဟုတ္ ကဲ့ မမ”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ေက်ာင္းစိမ္းလုံခ်ည္ကို ခါးမွေန၍ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ အတြင္းခံမပါ ဝတ္ေလ့ဝတ္ထမရွိတာမို႔ ေစာက္ဖုတ္အနံ့ရ႐ုံႏွင့္ပင္ ခ်ိဳႂကြေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ႔လီးက ျပဲလန္ေနေသာ လဒစ္ႀကီးအျပဴးသားႏွင့္ ပုဆိုးျခဳံေအာက္ကေန ေျဖာင္းကနဲ အျပင္ကို ကန္ထြက္လာသည္။
“ဟားး … “
ဆရာမေလးႏွုတ္ခမ္းကေလး ဝိုင္းစက္သြားကာ သူမႏွုတ္ဖ်ားမွ အို ဟုပင္ အသံမထြက္ဘဲ ဟားးကနဲ အာေမဋိတ္သံႏွင့္ တအံ့တၾသ ေရရြတ္လိုက္မိသည္။
ျမတ္ဝတ္ရည္ မယုံနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္။ ၾကည့္စမ္း အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ ႀကီးမားဖြံ့ထြားလိုက္တဲ့လီး။ ငနီ့လီးထက္ မႀကီးဘူး ဆိုလ်င္ေတာင္မွ နည္းနည္းေလးမွ ေလၽွာ့မည့္ပုံစံမ်ိဳးမရွိ။ ဒီလီးျမင္႐ုံႏွင့္ပင္ သူမရဲ့ကံၾကမၼာသည္ ဆိုးသည္ဟုထင္မွတ္ေနရာကေန အေကာင္းဖက္ကို ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီဆိုတာ ျမတ္ဝတ္ရည္ အေသအခ်ာ သေဘာေပါက္ လိုက္မိၿပီ။
“နိုင္ နိုင္ အို ၾကည့္စမ္း မင္းလီး တကယ္ႀကီးတာပဲ ခ်ယ္ အဲ မမေတာ့ လူကဲခတ္မွန္သြားၿပီထင္တယ္ ကေလးရယ္”
ပါးစပ္က ေျပာလည္းေျပာ သူမလက္တစ္ဖက္က ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့လီးတန္ရွိရာ ေပါင္ခြၾကားထဲကို လၽွပ္တျပက္တိုးဝင္သြားၿပီး လေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ ရွည္လေမ်ာႀကီးကို အရင္းကေန လွမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိေလသည္။
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ သူ႔လီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ က်က်နနႀကီးဆုပ္ကိုင္ၿပီး လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို လဒစ္ထိပ္ကေနအရင္းအဆုံးအထိ လက္ႏွင့္ဆကာဆကာျဖင့္ အေသးစိပ္လိုက္လံလွည့္ပတ္ၾကည့္ရွုေနသည္။
“ကိုနီက မင္းကို ဆရာအဆင့္တဲ့ ဟုတ္လား”
“ဟာ မဟုတ္တာ ဒီလူႀကီး သက္သက္လိုက္ၾကပ္ေနတာ”
“မင္း ေစာ္ခ်ဖူးလား”
“ဟင့္အင္း”
“မွန္မွန္လိမ္ေနာ္”
“အာ ခ်ယ္ အဲ မ မမ ကလဲ”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ဘူးခံျငင္းရင္း ဆရာမလက္ထဲမွ လီးႀကီးက ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ တုန္ခါလွုပ္ယမ္းသြားသည္။ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ျပဳံးလိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို မ်က္လုံးကေလးေမွးစင္း၍ၾကည့္လိုက္ကာ ၿပီတီတီေလသံႏွင့္ …
“ေဟာ ၾကည့္ “
ဆိုၿပီး …
“မင္းဟာႀကီးက သူေဆာ္ခ်ဖူး ျဖဴတ္ဖူးတဲ့အေၾကာင္း ဝန္ခံေနတာ ေတြ႕လား အို ထားလိုက္ပါ မင့္လီးႀကီး တအားတုတ္ဖီးေနတာပဲကြာ ဒစ္ႀကီးကလည္း ထိပ္ျပဲႀကီး ကုလားလီးဒစ္က်ေနတာပဲ သားေရကိုခုလို ျဖဲလိုက္လွန္လိုက္ရင္ကို အသည္းယားစရာ ဟင္းဟင္း ခ်စ္လိုက္တာ ေမာင္ေလးရာ ဟင္း ႁပြတ္ႁပြတ္ ႁပြတ္”
ျမတ္ဝတ္ရည္ ပါးစပ္က တဖြဖြေျပာဆိုရင္း ဣေျႏၵကေလးေသာ္မွ မဆယ္နိုင္ရွာဘဲ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္၏လီးထိပ္ကို သူမႏွုတ္ခမ္းလႊာကေလး ႏွစ္ခ်ပ္စုကာဖိကပ္ၿပီး ႁပြတ္ႁပြတ္ ႁပြတ္ ဟူ၍ အသံထြက္ေအာင္ပင္ တယုတယနမ္းစုပ္ပစ္လိုက္ေလသည္။
“အား မမ ရယ္ “
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ ကားကနဲ ျဖစ္သြားကာ လီးႀကီးကို ဆတ္ကနဲအေပၚေငါ့ ထိုးပစ္လိုက္ရာ ဆရာမႏွုတ္ခမ္းႏွင့္ သူ႔လီးက က်က်နနပင္ မိတ္ဆက္လို႔သြားရေတာ့သည္။ ျမတ္ဝတ္ရည္ သူမရသည့္အခြင့္အေရးကို လုံးဝလက္လႊတ္မခံေတာ့ေပ။ တပည့္ေက်ာ္ျဖစ္သူ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့ေပါင္ႏွစ္ဖက္အၾကားကို ေခါင္းတိုးဝင္လိုက္ရင္း လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ဖ်စ္လိုက္ဆုပ္လိုက္နယ္လိုက္ အလ်ားရွည္သထက္ ပိုရွည္လာေအာင္ အထက္ေအာက္ဆြဲဆန႔္ကာ ေယာက္်ားေလးမ်ားဂြင္းထုသကဲ့သို႔ ေရွ႕သြားေနာက္ျပန္ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆြဲေဆာင့္ထုရိုက္ေပးေနရင္း ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့လီးထိပ္ဒစ္လုံးကို သူမႏွုတ္ခမ္းကေလးဟၿပီး အသာအယာပင္ စုပ္ငုံပစ္လိုက္ျပန္သည္။ လီးထိပ္လုံးက သူမပါးစပ္ထဲကို အခန႔္သင့္ပင္ဝင္ေရာက္သြားသည္။
“အူး ဆ ရာ မ အ မ မမ ရယ္ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းလိုက္တာ စုပ္ စုပ္ပါ အ ကၽြတ္ကၽြတ္”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ ကတုန္ကယင္ေျပာရင္း လီးကို ဆရာမႏွုတ္ခမ္းဝဆီ ေကာ့ကာေကာ့ကာ ထိုးေပးလိုက္ရာ ျမတ္ဝတ္ရည္လည္း သူ႔ရဲ့ဒစ္လုံးထိပ္ကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ဖိစုပ္လိုက္ရာက အတန္ၾကာေတာ့ ေခါင္းကေလးေထာင္ထလာၿပီး …
“ေမာင္ေလး မင္း လီးႀကီး မမကို တကယ္ စုပ္ခိုင္းတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား”
“ဟုတ္ ဟုတ္ အဲ အဲဒါ မ မမ မႀကိဳက္လို႔လား ဟင္”
“အိုး ရတယ္ ကိစၥ မရွိဘူး မင္းစုပ္ေစခ်င္ရင္ ငါစုပ္ေပးရမွာေပါ့ မိန္းမဆိုတာ ေယာက္်ားလီးကို စုပ္ေပးရမယ့္တာဝန္ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အလွည့္ဆိုတာေတာ့ရွိရမယ္ ၾကားလား ေမာင္ေလး “
“က် က်ေနာ္ မမေစာက္ပတ္ကို မွုတ္ေပးမယ္ ယက္လည္းယက္ေပးခ်င္တယ္”
ျမတ္ဝတ္ရည္ မ်က္ႏွာကေလး ျပဳံးရႊင္သြားသည္။
“တကယ္လား မင္းတကယ္ေျပာတာလား မင္းကေလး မွုတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အခုပဲစလိုက္ရေအာင္ေလ မမ မင္းအေပၚကေန တက္ခြစီးေပးမယ္ စစ္စတီနိုင္းတဲ့ ၾကားဖူးရဲ့မဟုတ္လား ေမာင္ေလး”
“ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ သိ သိပါတယ္ မမ အေပၚကေနလီးစုပ္ က်ေနာ္ကလည္း ေအာက္ကေန ေစာက္ပတ္ယက္ေပးမယ္ “
“အိုေခ ဒါပဲေပါ့ ဟင္းဟင္း ဟင္း မင္းကိုေတာ့ မမသိပ္ခ်စ္သြားၿပီ ေမာင္ေလး ဒီလိုမွေပါ့ ေယာက္်ားဆိုတာ လိုးခ်င္တိုင္း တစ္လိုးတည္း လိုးေနလို႔ေတာ့မရဘူး လိုး႐ုံလိုးတာ ေခြးေတြ ႏြားေတြ ျမင္းေတြ အို ဘယ္တိရစၧာန္မဆို ေစာက္ပတ္ထဲလီးထည့္ လိုးတတ္တာခ်ည္းပဲ တစ္ဖက္လူအႀကိဳက္ အျပဳအစုကေလးေတြပါဦးမွ ေယာက္်ားေကာင္းရဲ့အဂၤါရပ္နဲ႔ညီတာ ငါ့ေမာင္ရဲ့ ကဲ လာစမ္း”
ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ ဏွာထန္လိုက္သမွ ေျပာရက္စရာမရွိေအာင္ ထန္သည္။ ပိုးစိုးပက္စက္ အထန္ အထန္တစ္လိုင္းတည္းလို႔ေတာင္ ေျပာရမည္လားမသိ။ အခုလည္းၾကည့္။ တစ္ခါမွ မလိုးဖူးေသးေသာ တပည့္ေက်ာ္ကေလးရဲ့လီးကို လက္ကမလႊတ္ဘဲ သူ႔အေပၚကေနေက်ာ္ခြၿပီး ေကာင္ေလးရဲ့ မ်က္ႏွာ တည့္တည့္အေပၚကို သူမရဲ့ဖားခုံညင္းကဲ့သို႔ မို႔ေမာက္ေဖာင္းႂကြ၍ ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးႏွင့္ နီးနီးစပ္စပ္ ဖိကပ္မိေအာင္ အေပၚစီးကေန ဖိေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ၿပီး ေက်ာ္မ်ိဴးနိုင္ရဲ့လီးရွိရာဖက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ကာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ခ်ာတိတ္ကေလးရဲ့ စံခ်ိန္မီဟုဆိုအပ္သည့္ လီးႀကီးကို အားပါးတရ ပါးစပ္ထဲအျပည့္ထည့္ငုံကာ ကုန္းစုပ္ပစ္လိုက္ေလသည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ တစ္ခ်က္တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ သူလည္း ဆရာမဖင္အိုးကားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ခုမွပဲ စိတ္တိုင္းက်ဖ်စ္နယ္ကိုင္ခြင့္ရေပၿပီ။ ဖင္ကိုင္ခြင့္ရ႐ုံသာမက သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတည့္တည့္ကို ေရာက္ရွိလာေသာ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ေစာက္ပတ္ႀကီးကိုပါ နီးနီးကပ္ကပ္ ၾကည့္ျမင္ရွုစားခြင့္ရကာ ခ်ိဳအီအီအနံ့အသက္တစ္မ်ိဳးျဖင့္ ႏွာဝကို ကလူ၏သို႔ ျမႇု၏သို႔ ဆြဲေဆာင္ညႇို႔ငင္လ်က္ရွိေသာ ႏူးညံ့ေကာက္ေကြးသည့္ အေမြးအဖုတ္လိုက္ႏွင့္ ဆရာမ၏ေစာက္ပတ္မ်က္ႏွာျပင္ႀကီးကို အာသာငမ္းငမ္း မြတ္သိပ္တပ္မက္ျခင္း ႀကီးစြာျဖင့္ တရွိုက္မက္မက္ ပါးစပ္ႏွင့္နမ္းစုပ္ လၽွာထုတ္ယက္သပ္လ်က္ အကြဲေၾကာင္းကေလးေဘးႏွစ္ဖက္ရွိ ထူထူထဲထဲ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခ်ပ္ကိုေရာ အကြဲေၾကာင္းထိပ္တြင္ အထီးတည္း ေငါ့ေထာင္တည္ရွိေနသည့္ လက္သန္းထိပ္လုံး ပမာဏခန႔္ရွိမည့္ နီညိဳညိဳအဆင္းရွိေသာ ေစာက္စိထိပ္ဖူးႀကီးကိုပါ တႁပြတ္ႁပြတ္တျပပ္ျပပ္ အသံမ်ားထြက္ေအာင္ပင္ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္ခုျဖင့္ ဖ်စ္ညႇပ္ကာ လၽွာႏွင့္လွန္ေလွာထိုးဆြ၍ သြားႏွင့္မနာမက်င္ေအာင္ကိုက္ငုံခဲကာျဖင့္ မိမိတတ္သမၽွမွတ္သမၽွ နည္းဗ်ဴဟာစုံစြာ အျပတ္အသတ္ လွုပ္ႏွူးဆြေပးေနမိေလေတာ့၏။
ေစာက္ရည္ေတြေတြ က်ဆင္းလာသည္။ ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္လည္း ဘယ္လိုမွ တင္းမခံနိုင္ရွာပါ။ ဘယ္ေလာက္အေတြ႕အၾကဳံရွိသည္ဟု ဆိုဆို ကာမခလုတ္ျဖစ္ေသာ ဗီဇံေခၚအေစ့အား အႏွူးအဆြခံရျခင္းအားျဖင့္ မေျပနိုင္သည့္ ရမၼက္ခ်ဥ္ျခင္းေတြ အဆိပ္ငမ္းဖမ္းသလို တုန္တခိုက္ခိုက္ မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေအာင္ အလူးအလဲျဖစ္ေပၚခံစားလာရျမဲပဲ မဟုတ္လား။
အူးအူး အိအီးအီး အ အားအား ဟူေသာ မပီမသ ဗလုံးဗေထြး ညည္းညဴသံေတြက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အနက္ မည္သူ႔ထံမွ ေပၚထြက္လာသည္ ကိုပင္ ခြဲျခားေျပာဖို႔ရန္ ခက္လွေပေတာ့၏။
အျပင္မွာ ေစာင့္ေနသည့္ငနီသည္လည္း ဝါသနာဗီဇႀကီးမားလွသူ ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ မိမိအတြက္ ေကာင္းခန္းေရာက္ေအာင္ေစာင့္ရင္း ႏွစ္ေယာက္သားရဲ့လွုပ္ရွားမွုမွန္သမၽွကို အစကေနအဆုံး မ်က္ေျခမျပတ္ပင္ အကဲခတ္ေစာင့္ၾကည့္ကာ သူ႔ခါးၾကားမွ တစ္ခုတည္းေသာ ကိုယ္ပိုင္လက္နက္ျဖစ္သည့္ ၈ လက္မဆိုဒ္ တစ္လုံးထိုး ပစၥတိုႀကီးအား တသသႏွင့္ ရွိေနေပသည္။ လိုးရည္ဝၿပီးေသာလီးက စားရေလငတ္ေလ ဆိုသည့္အစားထဲက ျဖစ္သည္ပဲ မဟုတ္ပါလား။
အခန္းထဲမွာလည္း ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့လီးႀကီး ဆရာမျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့အာေငြ႕ရၿပီး ရာဂအဟုန္ျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း ေတာင္မာေျပာင္လက္ လာသလို ငနီ၏လရည္တည္း ဟူေသာ မဟာၾသသဓေဆးျဖင့္ ျပည့္ဝကုံလုံလ်က္ရွိေသာ ျမတ္ဝတ္ရည္၏ ဖူးဖူးေယာင္ေယာင္ အစြမ္းကုန္ ပြင့္အာလ်က္ ရွိသည့္ ေစာက္ပတ္သည္လည္း ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္၏လၽွာအစြမ္းျပကာ ေဝ့လိုက္ဝိုက္လိုက္ ထိုးလိုက္ေမႊလိုက္ အစုပ္အမွုတ္ ေကာင္းမွုျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ားရႊဲစိုအိုင္ဖြဲ႕၍ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားမ်ားက ပြစိပြစိႏွင့္ အခ်က္ျပလ်က္ရွိၾကကာ ဆန႔္က်င္ဖက္ ဖိုလိင္အဂၤါ၏ အင္ဂ်င္ထဲတိုးဝင္မည့္ ပစၥတင္ေခ်ာင္းႀကီးသဖြယ္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ ေမႊေႏွာက္ခေလာက္ဆန္ လိုးသြင္းမွုကို အႀကီးအက်ယ္ မြတ္သိပ္ေတာင့္တလ်က္ ရွိေနေခ်ၿပီ။
“အား အ အ မ မရေတာ့ဘူး ေမာင္ေလး ဒီအတိုင္းသာဆို မမ အရည္အထြက္လြန္ၿပီး ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ ေတာ္ၿပီ မ မယက္နဲ႔ေတာ့ ရပ္ ရပ္လိုက္ေတာ့ မင္းလီးကိုသာ မမေစာက္ဖုတ္ထဲ တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္ေအာင္ ထည့္လိုးပစ္လိုက္ေတာ့ကြာ”
“ဟုတ္ ဟုတ္ ကဲ့ မမ”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ သိပ္လိမၼာသည္။ ဒီလိုတပည့္မ်ိဳး မရစဖူးမို႔ မိမိကံေကာင္းလြန္းလွသည္ဆိုၿပီး အေတြးႏွင့္ပင္ တစ္ခ်ီၿပီးခ်င္ခ်င္ျဖစ္ရသည္။ ေစာေစာက ငနီဒဖင္လိုးၿပီးသားမို႔ ဒီတစ္ခ်ီေတာ့ျဖင့္ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လီးႀကီးကို မိမိေစာက္ပတ္ထဲစိမ္သြင္းကာ အတိုးအဆုတ္ အႏွုတ္အသြင္း မိမိစိတ္တိုင္းက် ျပဳလုပ္ေစလ်က္ ေစာက္ပတ္ယားယံမွုကို ေျဖေဖ်ာက္ရေပေတာ့မည္ဟူ၍ ျမတ္ဝတ္ရည္စိတ္ထဲ ႀကိတ္ၿပီး အားခဲထား မိေပသည္။
ၾကမ္းျပင္တည္းဟူေသာ ေမြ႕ရာထက္တြင္ တင္ပဆုံလုံးအိအိႀကီးႏွစ္ဖက္ကို အက်အနအထိုင္ခ်ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကို ပက္လက္ဒူးေထာင္ပုံစံ ဆင္စြယ္ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ ျဖဲကားေပးလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ဖိုလိင္အဂၤါဝင္ေပါက္ျဖစ္ေသာ မေစ့တေစ့ မဟတဟ ႏွုတ္ခမ္းသားထူအိအိႏွစ္ခ်ပ္အၾကားမွ ေစာက္ပတ္လိုဏ္ကမူဝကေလးက လွစ္ကနဲ တံခါးခ်ပ္ဖြင့္ျပလိုက္သလို ျဖစ္သြားေလရာ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ဆရာေကာင္းတပည့္ပီပီ ပက္လက္ဒူးႏွစ္ဖက္ေထာင္ ေပါင္ကားပုံစံျဖစ္လ်က္ရွိေသာ မိန္းမလုပ္သူ ဆရာမ ျမတ္ဝတ္ရည္၏ ဒြါရျဖစ္သည့္ ေစာက္ပတ္ ႏွုတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခ်ပ္ အလယ္တည့္တည့္မွ လီးဝင္ေပါက္ကေလးဆီသို႔ မိမိ၏ လေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ ဒစ္ထိပ္ျပဲႀကီးကို တည့္တည့္မတ္မတ္ ခ်ိန္ရြယ္ၿပီး ဒစ္လုံးကို ဘယ္ဝိုက္ညာဝိုက္ ထိုးကာေမႊ႕ကာျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ား ရႊန္းရႊန္းေဝေဝလၽွံက်လာေအာင္ျပဳရင္း အေနေတာ္ျဖစ္ၿပီဟု ယူဆရခ်ိန္တြင္မွ သူ႔လီးကို အရင္းကေန ကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္အဝဆီကို ဆတ္ကနဲဖိကာ အသားကုန္ေဆာင့္လိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။
လီးက အဝင္လမ္းေခ်ာက်ိၿပီးသား ျဖစ္ေနသည့္ ျမတ္ဝတ္ရည္ရဲ့ေစာက္ေခါင္းထဲကို တစ္တစ္ၾကပ္ၾကပ္ႏွင့္ပင္ ေစာက္ေခါင္းနံရံေတြကို တထုတ္ထုတ္ ဟိုထိဒီၿငိထိတိုက္ကာ အရင္းဆုံးအထိ ေရွာထိုးဝင္ေရာက္သြားသည္။ လီးရွည္လေမ်ာျဖစ္၍ သူမ၏သားအိမ္ကိုပင္ ဒုတ္ကနဲ ေနေအာင္ ထိတိုက္မိသည့္အျဖစ္။
“အ ရွီး အလာ့ လာ့ ကၽြတ္ အိ ဟီး အေသလိုးရသလားဟဲ့ ငါ့ေမာင္ရယ္ မင္းဟာက ႀကီးသေလာက္ သိပ္ရွည္လြန္းတယ္ သားအိမ္ေတာင္ သြားေထာက္ေနၿပီ တကယ္ပဲ ကိုငနီ့လီးနဲ႔နင္လားငါလားေျပာရမယ္ “
ျမတ္ဝတ္ရည္ ညည္းသံရွည္ႀကီးဆြဲၿပီး ေျပာလိုက္ရာ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ပ်ာပ်ာသလဲႏွင့္ …
“နာ နာလားဟင္ ခ်ယ္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ထုတ္လိုက္ရမလား”
ေမးလိုက္ေတာ့ …
“နာ နာတယ္ ခဏ ျပန္ထုတ္ဦး ေျဖးေျဖးခ်င္းပဲ ေဆာင့္ အစမွာ ခုလို တစ္ခ်က္တည္း လီးတစ္ဆုံးေဆာင့္လိုးေတာ့ မခံနိုင္ဘူး တကတည္း လူနဲ႔လီးက မလိုက္ဖက္လိုက္တာကြယ္ မင္းဟာ ႀကီးတယ္ကြယ့္”
“က် ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမရယ္”
“ကဲ ထုတ္ ၿပီးမွ တစ္ခ်က္ခ်င္း ျပန္လိုး ေျဖးေျဖးေနာ္ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ လီးက တအား ၾကပ္ေနတာ ဟြင္း”
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ လီးျပန္ဆြဲထုတ္သည္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လီးျပန္ေဆာင့္မသြင္းခင္ သူ႔ေရွ႕မွာ အတိုင္းသားျမင္ေနရေသာ ဆရာမရဲ့ ကၽြဲေကာသီးႀကီးႏွစ္လုံးလို အယ္အယ္ထြားထြား ရွိလွေသာ ရင္သားဆိုင္ႀကီးႏွစ္ႁမႊာဆီကို သူ႔လက္ကေရာက္ရွိသြားၿပီး တစ္ဖက္စီဆြဲညႇစ္ကိုင္လိုက္သည္။ ဟင္း ကနဲ ခါးေလးေကာ့တက္သြားရာက ျမတ္ဝတ္ရည္က …
“အို ဟုတ္ေပသားပဲ နို႔ေလးစို႔ခ်င္ေသးလား ေမာင္ေလး စို႔စို႔ နို႔သီးကေလး အေသအခ်ာကိုက္ခဲၿပီးစို႔ေပး ၾကားလား”
ခပ္ညဳညဳေလသံႏွင့္ေျပာလိုက္ရာ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ျဖစ္ၿပီး နို႔ႏွစ္ဖက္ညႇစ္လိုက္နယ္လိုက္ ကုန္းစို႔လိုက္ႏွင္ါ အေတာ္ကေလးအလုပ္မ်ားသြားသည္။
“အို ခိခိ ယားယားတယ္ကြာ ဘယ္လိုကေလးလည္း မသိဘူး ဟင္း မမ နို႔ကိုမ်ား ဒီေလာက္ငတ္ႀကီးက်ရသလားကြယ့္ေမာင္ေလးရဲ့ခိခိ ခစ္ခစ္ခစ္”
“မမရယ္ အရမ္းလွတာပဲ ဘယ္လိုလွမွန္းမသိဘူး ဒီနို႔ႀကီးစို႔ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ အဟင္းဟင္းဟင္း “
“မမနို႔ႀကီး ႀကိဳက္လား”
“ႀကိဳက္တယ္ မမ”
“ႀကိဳက္ရင္ နို႔ႏွစ္လုံးျပဳတ္ထြက္သြားေအာင္နယ္ေပးစို႔ေပး နို႔သီးေလးေခ်ေပး မင္းလီးႀကီးကိုလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွဲ႕ႏွဲ႕ၿပီးလိုးေလ မမေပါင္ကားေပးမယ္”
ဟုတ္ကဲ့ မမ ဆိုၿပီး ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း နို႔ႏွစ္ဖက္ဆြဲၿပီး ေအာက္ကေနလီးႀကီးေကာ့ကာပင့္ကာ ႏွဲ႕လိုးလိုးေလေတာ့ရာ ျမတ္ဝတ္ရည္ အသည္းခိုက္မတတ္ အႀကိဳက္ေတြ႕သြားရသည္။
“အားအ အ ဟုတ္ ဟုတ္ပီ နဲနဲေလး အားစိုက္လိုက္ မမေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚလက္ေထာက္ၿပီး လိုး အို ေလ မင္းအားရသလိုလိုးစမ္းပါကြယ္ လီးႀကီး ဒစ္ေပၚေအာင္ဆြဲထုတ္ အထဲလိုးထည့္ အင္းအင္း ဟုတ္ ဟုတ္ပီ အ အ ေကာင္း ေကာင္းတယ္င္ေေလး မ မရပ္နဲ႔ ဆက္လိုး အိအီး အီး ဟုတ္ပီ လိုး လိုးတတ္လိုက္တာ နိုင္နိုင္ေလးရယ္ ဟင္း မမအနားလာစမ္း ပါးစပ္ကေလးဟ အင္းအင္း ႁပြတ္ႁပြတ္ ခုလို ႏွုတ္ခမ္းေလး စုပ္စုပ္ၿပီးလိုး မမနို႔ႀကီးေတြလည္း လက္နဲ႔ဖ်စ္ေခ်ေပးစမ္းကြယ္ အို အား အ အင့္အင့္ကၽြတ္ကၽြတ္ အားရလိုက္တာ ကေလးရယ္ ခုလိုမွန္းသိရင္ အစကတည္းက ေခၚလိုးခိုင္းလိုက္မွာ သိလား အဟင့္ဟင့္ဟင့္”
“မ မမမွ မေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္ မမဖင္ႀကီးၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္တာ အရမ္းပဲ တ တကယ္ေျပာတာ”
“စြတ္ ဖြတ္ စြိဇြပ္ ဘုတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဗြပ္ ဗလပ္လပ္ ဘုတ္ ဘတ္ဖတ္ ဖြတ္ ဘုတ္ ဘတ္ဖြပ္ ဗြပ္ ဗလြတ္ လြတ္ ဖြတ္ ဘလြတ္ ဘု ဖြပ္ ဘြပ္”
ေစာက္ရည္သံ လိုးေဆာင့္သံ အသားဆိုင္ခ်င္းပြတ္တိုက္ရိုက္သံေတြအၾကားမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ကယုကယင္ဖက္ၾကနမ္းၾက စကားတြတ္ထိုးမိၾကရင္း အရွိန္ကေလးပါလာၾကသည္။ ခႏၶာကိုယ္ ပိန္ပိန္ပါးပါး အရပ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ ေျခသလုံးပုေလြရိုးကဲ့သို႔ရွိသူ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္အေနႏွင့္ အသက္အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ လိုးအားေဆာင့္အားရွိသလို သုတ္ထိန္းနိုင္စြမ္းလည္း ျပည့္ဝသူျဖစ္ေၾကာင္းကို ျမတ္ဝတ္ရည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမၽွ တျဖည္းျဖည္း ရိပ္စားသိရွိလာသည္။ ေဆာ္မလိုးရင္ေတာင္ ဖာေတာ့လိုးဖူးရမည္။ မိန္းမအသားေတာ့ တစ္ႀကိမ္မက စားကို စားဖူးရမည္လို႔ တစ္ထစ္ခ်တြက္ဆလိုက္မိသည္။
ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ရဲ့ခါးကို ေအာက္ကေန အားပါပါဆြဲဖက္၍ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို လူးကာလွိမ့္ကာ စေကာဝိုင္းလွည့္ပတ္ေကာ့ထိုး ပင့္ေညႇာင့္ေပးရာ သူကလည္း အလိုက္သိသိပင္ ခါးေလးကိုယိမ္းႏြဲ႕ကစားၿပီး အေျဖာင့္မလိုးဘဲ ဘယ္ထိုးညာထိုး ပင့္ထိုးဝိုက္ထိုး လိုသလိုေရႊ႕ေျပာင္းကစားၿပီး ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ လိုးေပးလာတာေတြ႕ရျပန္သည္။
“မင္းလိုးတာ အခ်ိဳးက်လွပါလား ေမာင္ေလး ဖာေတြသြားသြားလိုးေနလား ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္သူသင္ေပးလဲ ဘယ္ကဟာမလဲ မမကို ေျပာစမ္းပါ မမ သိခ်င္လို႔ေမးတာ”
“ဒါ ဒါက ဟိုဟို …”
“ေျပာ ဘာဆင္ေျခေပးမလို႔လဲ ကိုနီသင္ေပးလား ကိုနီ့မယားသင္ေပးလား”
“ဟာ မ မဟုတ္တာ မမရယ္ ကိုနီ့မိန္းမ က် ကၽြန္ေတာ့္နဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး ဟို ေလ တျခား မိန္းမတစ္ေယာက္သင္ေပးတာေပါ့”
“ေျပာစမ္း မမၾကားခ်င္တယ္ မင္းလိုးပုံက ကိုနီနဲ႔လိုးရတာနဲ႔ ဘာမွမကြာျခားဘူး အရြယ္ေရာက္ၿပီး ပညာစုံတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ လိုးေနသလိုပဲ ခ်က္ေကာင္းလည္းထိတယ္ ခုလို အၾကာႀကီး သုက္ထိန္းၿပီးလိုးတာ ဘယ္ကေလးမွ မစြမ္းပါဘူး”
“မမ ကၽြန္ေတာ္လိုးတာ ႀကိဳက္လား”
“လိုးတာလည္းႀကိဳက္ လီးႀကီးလည္းအႀကိဳက္ပဲ မင္းကို မမအနားမွာပဲေနေစ့ခ်င္တယ္ စာသင္ဖို႔ဆိုၿပီး အိမ္ကိုေန႔တိုင္းလာနိုင္တယ္ “
“ကၽြန္ေတာ့္ကို ခုလို ေပးလိုးမွာလား”
“မင္းကလဲ ဒုန္းေဝးလိုက္တာလြန္ေရာ မမဆီလာရင္ မင္းသိမွာေပါ့ တစ္ေန႔ဘယ္ႏွစ္ခါလိုးခ်င္သလဲ ေျပာလိုက္”
ျမတ္ဝတ္ရည္ စကားကို နားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ၾကားရေတာ့ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပါ။ ဖင္ကိုလွုပ္တုပ္လွုပ္တုပ္ ခါးကိုႏွိမ့္လိုက္ႂကြလိုက္ ႏွဲ႕ကာႏွဲ႕ကာ အဆက္မျပတ္ ဇယ္ဆက္သလို လိုးေကာင္းေကာင္းႏွင့္လိုးရင္း …
“အား အ အ မ မမ က် ကၽြန္ေတာ္ ၿပီး ၿပီးခ်င္လာၿပီ ဟိုဟာ ထြက္ ထြက္ ထြက္ေတာ့မယ္ မ မရ ေတာ့ အား အားဟား”
“ေဆာင့္ လိုးလိုး လိုးစမ္း တရစပ္လိုး မရပ္နဲ႔ ေဆာင့္ လရည္ထြက္ခ်င္လား အထဲမွာပန္းထည့္လိုက္ မမ ေဆးႀကိဳေသာက္ခဲ့ၿပီးသား စိတ္ႀကိဳက္လိုး လိုးစမ္း အား အား ေကာင္း ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ အင့္ ဟင့္ ဟင္ဟင္ မ်ား လိုက္တဲ့လရည္ေတြ မရပ္နဲ႔ဦး ဆက္လိုး ဆက္လိုးေပးင္ေေလး အားအ အ ထိ ထိတယ္ အား အရွီး အိအိ ဟုတ္ ဟုတ္ၿပီ ဟင္းဟင္း လိုးထည့္လိုက္ကြာ လီးတစ္ဆုံးထည့္ၿပီး မမအဖုတ္ထဲစိမ္ထားလိုက္ အား ခ်စ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္လိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္ အ ဟင္း ဟင္းဟင္း”
လူငယ္ပီပီ ဒီေလာက္လိုးနိုင္တာပဲ မဆိုးလွဟု သူမ ထင္သည္။ ျမတ္ဝတ္ရည္လည္း သူ႔ေနာက္ကို မမီမကမ္းလိုက္ၿပီး သူမေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား တေျဖာေျဖာပန္းညႇစ္ထုတ္ကာ ၿပီးလိုက္ရသည္။ အခ်ိန္ကိုက္ပါပဲ။ သူမလက္မ်ားက ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ကို တအားဖက္တြယ္ထားသလို ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း သူမကိုယ္ေပၚမွာ ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ကာ ေအာက္ကလည္း ျမတ္ဝတ္ရည္ ေစာက္ပတ္ထဲကို သူ႔လီးစိမ္ထိုးထားရင္း အတန္ၾကာေအာင္ ဇိမ္ယူမွိန္းေနလိုက္ၾကသည္။
ျမတ္ဝတ္ရည္ သူ႔ကို နို႔စို႔ခိုင္း၍ ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္လည္း အႀကိဳက္ေတြ႕ကာ နို႔ႏွစ္လုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ညႇစ္နယ္ၿပီး တစ္ဖက္စီဆြဲဆြဲစို႔ေပးလိုက္ရာ သူမခမ်ာ ေအာက္ကေန လူးကာလွိမ့္ကာႏွင့္ အျပတ္ကိုထြန႔္လူးေကာ့ပ်ံေနပါေတာ့သည္။
အမွန္က ျမတ္ဝတ္ရည္တစ္ေယာက္ ယခုမွပင္ အခ်ီျပည့္ၿပီးခြင့္ရလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ လုံးဝရိပ္စားမိျခင္းမရွိလိုက္ပါ။ တစ္ဖက္ကလည္း နို႔စို႔႐ုံသက္သက္မဟုတ္ဘဲ လီးေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းလုံးကိုပါ သူမေစာက္ပတ္ထဲ အျပည့္အဝထည့္စိမ္ေပးထားမိျခင္းက ျမတ္ဝတ္ရည္အတြက္ ေကာင္းဖို႔ျဖစ္သြားၿပီး ေက်ာ္မ်ိဳးနိုင္ကို အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္မိသြားရျပန္သည္။
“ကဲ ထ ေမာင္ေလး အေနာက္မွာ ေရသြားေဆးလိုက္ဦး မင္းလီးမွာလည္း ေပပြေနၿပီ”
“မမေရာ ကၽြန္ေတာ္ ေရေဆးေပးရမလား”
“ေဆးစရာမလိုဘူး မင္းဆရာမကို ငါတစ္လွည့္လိုးဦးမွာ ဟားဟား”
ဒီစကားေျပာလိုက္သူကေတာ့ အခန္းထဲကို ဘယ္အခ်ိန္က ဝင္ရာက္လာမွန္းမသိသည့္ ေက်ာင္းေစာင့္ႀကီး ငနီကိုယ္တိုင္ပဲ ျဖစ္ေလသည္။…ၿပီးပါၿပီ
