သူဌေးကတော်သုံးယောက်နဲ့ ကျနော်

Unicode

“ဟူး…….” လက်ကျန်ငွေကို စစ်ကြည့်ရင်း မြတ်သူ လေပူတစ်ချက်ကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ငွေက (၁၅၀၀၀) ခန့်သာ ကျန်တော့သည်။ လကုန်ဖို့ကလည်း (၁၃) ရက်ခန့် လိုနေသေးသည်။ ဒီငွေနဲ့ လကုန်ထိအောင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီးနေရပါ့။ အခန်းငှားခတွေက ပေးရဦးမည်။ ယခင်လက ကြွေးကျန်ကလည်း ရှိသေးသည်။

နယ်မှာ အလုပ်ရှားသဖြင့် ရန်ကုန်ကို စွန့်စားပြီး လာခဲ့သော သူ့အဖို့ သွင်းကုန်/ထုတ်ကုန် လုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်နေသော ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင် ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် အလုပ်ရရှိခဲ့သည်။ ဒါပေမဲ့ နယ်မှာရှိတော မိခင်ကြီးကလည်း ကျန်းမာရေးက မကောင်း။ ညီမလေး ကျောင်းစရိတ်ကိုလည်း လှမ်းထောက်ပံ့ရသေးသည်။

တစ်နေ့က အမေဖြစ်သူ ဖုန်းဆက်တော့ သူစိတ်မကောင်း။ ညီမလေးက ယခုနှစ် (၁၀) တန်း။ အဖေဖြစ်သူက သူဘွဲ့ရသည့်နှစ်မှာ ဆုံးပါးသွားခဲ့သည်။ မြတ်သူကား အသက် (၂၃) နှစ်ခန့်ရှိနေပြီ။ အရပ်က ၅ ပေ (၇) လက်မခန့်ရှိပြီး အသားအရေကတော့ မိန်းကလေးအသားအလား ဖွေးဆွတ်နေသည်။ ရုပ်ကလည်းဖြောင့်သည်။ ဖြူဖြူနွဲ့နွဲ့လေးပင်။ မိန်းမတွေကြိုက်သည့် ရုပ်ရည်မျိုး.။

ဒါပေမဲ့ မြတ်သူ ရည်းစားမထားရဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကိုယ့်ဘဝ ကိုယ့်အခြေအနေကို ကိုယ်သိနေလို့။ သူ့မှာ စောင့်ရှောက်ရမည့် မိခင်ကြီးနဲ့ ညီမလေး မျက်နှာကို မြင်လိုက်တိုင်း သူလက်တွဲဖော်ရှာဖို့ စိတ်ကူးတွေ ပျောက်ဆုံးသွားသည်။ ယခု သူစိတ်ပူနေသည်မှာ ညီမလေးက (၁၀) တန်းဆိုတော့ ကျူရှင်ကောင်းကောင်းတော့ ထားမှရမည်။ ခက်တာက သူ့လက်ထဲမှာ ပိုက်ဆံကမရှိ။ ရသည့်လခကလည်း အလုပ်ဝင်စမို့ နည်းနေသေးသည်။

ဒီလမှာ သူနေမကောင်းဖြစ်လိုက်သေးသဖြင့် ဆေးဖိုးဝါးခကလည်း တော်တော်ကုန်သွားသည်။ ဒါကြောင့်မို့ ဒီလ မိခင်ကြီးကို ဘယ်လို ထောက်ပံ့ရမှန်းပင်မသိ။ ငှားထားသည့် အခန်းခတွေ၊ ထမင်းစရိတ်တွေကို တွေးရင်း ရင်မောလာသည်။ သူ့အိပ်ယာဘေးမှာ ချထားသည့် ဆေးလိပ်အကြမ်းကို မီးညှိကာသောက်ရင်း အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ မျက်လုံးကိုမှိတ်ပြီး အိပ်ပျော်အောင် ကြိုးစားသော်လည်း တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်။ အားလုံးကို တွေးရင်း ရင်မောနေတာကြောင့် ဖြစ်နေသည်။

သြော်… လောကကြီးကလည်း ချမ်းသာတဲ့သူတွေများ ထားစရာမရှိအောင် ချမ်းသာလိုက်ကြတာ။ တို့လို လူမျိုးတွေများကျတော့လည်း ဆင်းရဲချက်က။ အခုအချိန်မှာ ထီလေးဘာလေး ပေါက်ရင် ကောင်းမှာပဲကွာလို့.. အားငယ်စွာ တွေးနေမိသည်။

(၂)

ရုံးခန်းထဲသို့ အပြာနုရောင်ဝမ်းဆက် ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ကာ လက်ဝတ်လက်စားတွေ သီးနေအောင် ဝတ်ဆင်လာသော အသက် (၃၅) နှစ်ခန့်ရှိ အမျိုးသမီးတစ်ဦး ဝင်လာသည်။ အသားက ဖြူဖြူ…. ရုပ်ကလည်း ချောသည်။ မသိလျှင် ကလေးအမေဟုပင် မထင်ရ။ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ကို စီးထားပြီး ခြေကျင်းဝတ် ဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်တွင် ဝတ်ဆင်ထားသော ရွှေခြေကျင်းမျင်မျင်လေးများ ယမ်းသွားပြီး ခြေလှမ်းလှမ်းလိုက်တိုင်း ခြေဖနောင့်လေးနှစ်ဖက်က သွေးရောင်လေးတွေ ထထသွားသည်။ အငြိမ်းစားနေရသူမှန်း သိသာသည်။

အိစက်ဝိုင်းဝန်းပြီး တင်းရင်းနေသော တင်ပါးနှစ်ဖက်က လှမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တုန်တုန်ခါခါနှင့်။ ကျောလယ်လောက်ရှိသော ဆံပင်ကို ဖြောင့်စင်းထားပြီး ဖြန့်ထားသည်။ လည်တိုင်ကျော့ကျော့တွင် ဝတ်ဆင်ထားသော ပလက်တီနမ်ဆွဲကြိုးမှ စိန်လော့ကတ်သီးလေးက သူမ၏ မို့မောက်တင်းရင်းနေသော ရင်ညွှန့်နှစ်ခြမ်းအလယ်တွင် ကွက်တိကျနေသည်။

သူမနာမည်က ဒေါ်ကျော့ကျော့ ။ ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်သူဌေး ဦးခင်မောင်တင့်ကတော်။ သူမက မြတ်သူ စားပွဲရှေ့ လာရပ်လိုက်ပြီး…

“ကောင်လေး ကိုကြီးရှိတယ် မဟုတ်လား”

“ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ… ရုံးခန်းထဲမှာ ရှိပါတယ် အစ်မ”

“သြော်.. အေးအေး..”

ဒေါ်ကျော့ကျော့က ပြောလိုက်ရင်း ဦးခင်မောင်တင့် ရုံးခန်းဘက်သွားသဖြင့် မြတ်သူလည်း လိုက်သွားပြီး အခန်းတံခါးကို ရိုရိုကျိုးကျိုး ဆွဲဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

“ကိုကြီး… ကျော့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ရှောပင်းထွက်မလို့ (၅) သိန်းလောက်ပေးဦး”

ဦးခင်မောင်တင့်က အံဆွဲကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ပိုက်ဆံ (၅) သိန်းကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က ဦးခင်မောင်တင့် ပါးကို ရွတ်ခနဲ နမ်းလိုက်ပြီး

“အဲ့ဒါကြောင့် ကိုကြီးကို ချစ်ရတာသိလား…”

လို့ပြောလိုက်သည်။ ဦးခင်မောင်တင့် မျက်နှာကြီးကတော့ ပြုံးဖြီးလို့ပင်။ ဝန်ထမ်းတွေကိုသာ မျက်နှာ (၈) ခေါက်ချိုးနှင့် ဆက်ဆံတတ်သော်လည်း မိန်းမ ငယ်ငယ်ချောချောလေးကို ရထားသူပီပီ မိန်းမကိုတော့ မျက်နှာက အချိုကို သကာလောင်းသလိုပင်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကတော့ ငွေကိုယူကာ ဦးခင်မောင်တင့်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ ဦးခင်မောင်တင့်က ဒေါ်ကျော့ကျော့ ထွက်ခွာသွားသည်နှင့်

“ဟိုကောင်.. မနက်က ခိုင်းထားတဲ့ စာရင်းတွေ လုပ်ပြီးပြီလား.။ ပြီးရင် လာတင်တော့”

ဟု လေသံခပ်မာမာဖြင့် ပြောလိုက်သဖြင့်..

“ဟုတ်ဟုတ်.. ပြီးတော့မှာပါ ဆရာ… နည်းနည်းနေရင် လာတင်ပါ့မယ်…”

“အေး ဒါဆိုလည်း မြန်မြန်လုပ်.. သွက်သွက်လက်လက်ကို မရှိဘူး”

လို့ ပြောလိုက်တာကြောင့် မြတ်သူလည်း ကုတ်ချောင်းချောင်းနဲ့ လစ်လာခဲ့ရသည်။ ဟွန်း.. ခုနကမျက်နှာနဲ့များ ကွာပါ့လို့ မကျေမနပ်တွေးတောလိုက်ပါသေးသည်။

(၃)

“အင့်..”

“ဆောရီး ကိုအောင်.. ဆောရီး”

စိတ်ကူးမဟုတ်တာကြောင့် စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်တဲ့ မြတ်သူဟာ လှေကားထစ်မှာ လူတစ်ယောက်နဲ့ တိုက်မိသည်။ သူနဲ့ အခန်းချင်း ကပ်လျက်နေတဲ့ ကိုအောင် ပါ။ အသက်ကတော့ (၂၅) နှစ်လောက် ရှိပြီ။ လူက ဝတ်ပုံစားပုံကတော့ လန်ထွက်နေတာဘဲ။ ဝတ်လိုက်တာကလည်း အကောင်းစားတွေကြီး။ ဘာလုပ်ငန်း လုပ်သလဲတော့ မြတ်သူမသိ။ ကိုအောင်ကတော့ တော်တော်အဆင်ပြေတာကို မြင်ရသည်။ ငွေကလည်း လက်ထဲမှာ အနည်းဆုံး မရှိပါဘူးဆိုလျှင် တစ်သိန်းခန့်ကတော့ ရှိနေတတ်သည်။

“ဘာတွေများ စိတ်ကူးလာလို့လည်း ညီလေး မြတ်သူ..”

ကိုအောင်က ပြုံးပြုံးလေး မြတ်သူကို မေ့လိုက်သည်။

“ဒီလိုပါဘဲ အစ်ကိုရာ စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်လို့”

“ဘာတွေများ ဖြစ်နေလို့လဲ ညီလေးရ”

“ငွေရေးကြေးရေးပါ အစ်ကိုရာ.. အစ်ကိုတို့လို အလုပ်အကိုင် ကောင်းရင်လည်း အကောင်းသား”

“မထင်ပါနဲ့ ညီလေးရာ.. မင်းတို့ဘဝပဲ စိတ်ချမ်းသာစရာ ကောင်းပါတယ်။ လာကွာ… မင်းစိတ်မဟုတ်ရင် တစ်ခွက်တစ်ဖလားလောက် သွားချရအောင်.. အစ်ကိုတိုက်ပါ့မယ်”

ကိုအောင်က မြတ်သူကို ဘီယာသောက်ရန် ခေါ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ မကြာခဏ ဒီလိုပဲ သူတို့လမ်းထိပ်က ဘီယာဆိုင်မှာ မြတ်သူကို လိုက်တိုက်တတ်သည်။ မြတ်သူလည်း စိတ်အနည်းငယ် ညစ်နေသဖြင့် ကိုအောင်ခေါ်ရာနောက်သို့ လိုက်သွားတတ်သည်။ ဘီယာဆိုင်မှာ ဘီယာ (၄) ခွက်လောက် သောက်လိုက်တော့ မြတ်သူ နည်းနည်းမူးလာသည်။

“အလုပ်အကိုင်လေး ကောင်းရင် ပြောစမ်းပါဦး ကိုအောင်ရာ..။ အခုအလုပ်က အဆင်မပြေလို့..”

ကိုအောင်က အနည်းငယ်ထွေပြီ ဖြစ်သဖြင့်…။

“မလုပ်ချင်ပါနဲ့ ညီလေးရာ… ပိုက်ဆံသာရတာ စိတ်မချမ်းသာရဘူးကွ… မင်းတို့အလုပ်ဘဲ ကောင်းတယ်”

မြတ်သူ ထူးဆန်းသွားသည်..။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုအောင်ရ..။ ဘာအလုပ်များ မို့လို့လဲ..”

“မသိချင်ပါနဲ့ ညီလေးရာ…။ မကောင်းဘူး”

လို့ ပြောလိုက်တာကြောင့် မြတ်သူလည်း ဆက်မမေးရဲတာ့ဘဲ ဘီယာကိုသာ ဆက်လက် သောက်သုံးနေပါတော့သည်။

ဆိုင်ထဲက ထွက်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့ မှောင်လည်းမှောင်ပြီ မူးလဲမူးနေကြပါပြီ။ သူတို့နေတဲ့ အခန်းတွေကို ရောက်တဲ့အခါမှာတော့

“ဂွတ်နိုက် ညီလေးရေ”

ဆိုပြီး ကိုအောင်က သူ့အခန်းထဲ ဝင်လိုက်သလို မြတ်သူလည်း သူ့အခန်းထဲဝင်ကာ အခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်ကို မူးမူးနဲ့ ပစ်လှဲချပြီး စိတ်ကို လျှော့လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ခဏအတွင်း အိပ်ပျော်သွားပါတော့သည်။

(၄)

“ဟူး…”

လေပူတစ်ချက်ကို မှုတ်ထုတ်ရင်း ကိုအောင် အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူ့ကိုယ်သူ ဖြူစင်သန့်ရှင်းတဲ့ သူတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တာပါ။ ဒါပေမဲ့ ဘဝပေးအခြေအနေအရ သူလုပ်နေရတဲ့ အလုပ်ဟာ ခပ်ရင့်ရင့် ပြောရရင်တော့ ငွေကြေးချမ်းသာပြီး ပိုက်ဆံရှိတဲ့ လူကုံထံ အမျိုးသမီးတွေ အလိုကျ ဖျော်ဖြေရတဲ့ သူတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သူနဲ့ အခန်းချင်း ကပ်ရက်မှာနေတဲ့ မြတ်သူလို ဘဝမျိုးကို သူအရမ်းလိုချင်မိသည်။ ငွေသိပ်မရှိပေမဲ့ ဖြူစင်သန့်ရှင်းတယ်လို့ သူထင်မိသည်။

အရင်ကတော့ ငွေရဖို့နောက် တစ်ခုကိုဘဲ လိုက်မိပေမဲ့ အခုအချိန်မှာ တော်တော်လေး စက်ဆုပ်ရွံရှာလာပြီ။ များသောအားဖြင့်တော့ သူဆက်ဆံရတဲ့ သူတွေဟာ ယောင်္ကျားနဲ့ အလိုမပြည့်တဲ့ သင်္ဘောသား မိန်းမတွေ၊ အရာရှိ ကတော်တွေ၊ သူဌေးမိန်းမတွေဘဲ များသည်။ ခက်တာက သူကရုန်းထွက်ချင်ပေမဲ့ ရုန်းထွက်ဖို့ မလွယ်ကူလှ။ ပညာကလည်း သိပ်မတတ်တဲ့ သူ့အဖို့ ဒီလောကထဲကနေ မထွက်နိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်။

ငှားတဲ့ မိန်းမတွေက သူတို့အလိုကျ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးနိုင်ရင် ငွေကောင်းကောင်း ပေးတဲ့အတွက် သူဒီအလုပ်ကို ဆက်လုပ်နေရသည်။ ပြောရရင်တော့ ဂုဏ်သိက္ခာကတော့ ကုန်းကောက်စရာမရှိအောင် ကျဆင်းတာပါ။ များသောအားဖြင့် ငှားတဲ့ မိန်းမတွေအကုန်လုံး နီးနီးရဲ့ အဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့ကောင်းကောင်း မှုတ်ပေး စုပ်ပေးပြီးမှ ဆက်ဆံခိုင်းတာပါ။ သူမတို့ ငှားရမ်းထားတဲ့သူ ဖြစ်တဲ့အတွက် ယောင်္ကျားတွေ ဖာငှားပြီးချရင် လီးစုပ်ခိုင်းသလိုပဲ မိန်းမတွေကလည်း သူတို့ငှားထားတဲ့ဘဲကို ငွေပေးရတာတန်အောင် သေသေချာချာကို စုပ်ခိုင်းမှုတ်ခိုင်းတာပါ။

လိုးချင်စိတ် အရမ်းပြင်းပြနေတာကြောင့် လီးတောင်နေရင်လည်း စိတ်ကို ထိန်းထားရပါတယ်။ တော်ရုံတန်ရုံ စိတ်ထိန်းနိုင်မှုနဲ့ မရပါဘူး။ အတင်းလုပ်ဖို့ ကြိုးစားဖို့တော့ ဝေလာဝေး။ ငှားရမ်းသော မိန်းမအများစုက ဂုဏ်သရေရှိ အသိုင်းအဝိုင်းက သူတွေများတော့ အချိန်မရွေး ထောင်ထဲရောက်အောင် ဖန်တီးနိုင်တဲ့ အနေအထားလဲ ရှိကြတယ်လေ။

သူတော်တော်တော့ စိတ်ကုန်နေပါပြီ။ အိပ်တော့မယ်ဟု စဉ်းစားပြီး ကိုအောင် မီးကို မှိတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာဘဲ သူ့ဖုန်းက message ဝင်လာပါသည်။ massage ကိုဖတ်ကြည့်ပြီး ကိုအောင် ရင်မောစွာ ကုတင်ပေါ်မှာ လဲလျောင်းလိုက်ပါတော့သည်။

(၅)

အချိန်ကား ည (၉) နာရီခန့် ရှိပါပြီ။ မွေ့ယာပေါ်မှာတော့ ကိုအောင်ဟာ ကိုယ်လုံးတီး ပက်လက်လှန်အနေအထားနဲ့ပါ..။ တရိပ်ရိပ် တက်လာတဲ့ ရမ္မက်သွေးတွေကြောင့် သူ့လီးကလည်း တောင်နေပါပြီ။ အမျိုးသမီးကြီး (၂) ဦးက တစ်ယောက်က သူ့လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွနေပါသည်။

နှစ်ယောက်လုံးကတော့ အသက် (၄၀) ခန့် ရှိပြီး ဝတ်ထားတဲ့ ရွှေတွေကလည်း သီးလို့ပါ။ ရုပ်ကတော့ သာမန်သာရှိပေမဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီးတွေပါ။ နှစ်ယောက်လုံးကလည်း ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကိုအောင်ရဲ့ ဘေးနားမှာ လှဲပြီး ကိုအောင်ကို နူးနေတာပါ။ တစ်ယောက်က ကိုအောင်ရဲ့ နို့သီးသေးသေးလေးကို လက်ညိုးနဲ့ ဖိပြီး ဝိုက်ပြီး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။

ကိုအောင်ရဲ့ လိင်တံက (၆) လက်မ ကျော်ကျော်လောက်ရှိပြီး လုံးပတ်ကလည်း ဓါတ်မီးအလတ်လုံးလောက်ကို တုတ်ပါတယ်။ ကိုအောင်ရဲ့ လီးကြီးကို ဆွနေတဲ့ အမျိုးသမီးက ကိုအောင်ရဲ့ လီးကြီးကိုလွန်စွာသဘောကျနေပါတယ်။ ထိုအမျိုးသမီးကြီးရဲ့ နာမည်က မေသီဝင်း လို့ ခေါ်ပါတယ်။ နို့ကိုချေပေးနေတဲ့ အမျိုးသမီးကတော့ ခိုင်ချိုမာလို့ သူသိထားပါတယ်။

သူမတို့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ယောင်္ကျားတွေက ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် သူဌေးတွေပီပီ မယားငယ်တွေယူပြီး အိမ်မကပ်တဲ့အချိန်မှာ သူမတို့ နှစ်ယောက်လုံးကလည်း ကိုအောင်လို ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးကို စပွန်ဆာပေးပြီး ကောင်းကောင်းလိုးခိုင်းတာပါ။ အခု သူရောက်နေတာကတော့ ဒေါ်မေသီဝင်း ဝယ်ထားတဲ့ တိုက်ခန်းအသစ်မှာပါ။ တီဗွီမှာတော့ အပြာကားတစ်ကားကို ထိုးပြထားပါတယ်။ သူမတို့က အပြာကား ပြထားပြီး အပြာကားထဲကအတိုင်း လိုးခိုင်းတာပါ။

“ခိုင်ချိုရေ ဒီကမောင်လေး ဒုတ်ကြီးကတော့ တင်းပြည့် ကျပ်ပြည့်ဘဲဟ။ အိမ်က ဘဲနာကြီးဟာနဲ့တော့ ကွာပ.. ဟင်းဟင်း”

“ရလောက်ပြီ ထင်တယ်နော်… တော်တော် တောင်နေပြီ”

မေသီဝင်းက လီးကို ဆွပေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး။

“ကဲ… မောင်လေးရေ မမတို့နှစ်ယောက်ကို ဇာတ်ကားထဲကအတိုင်း နူးပေးတော့”

မေသီဝင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး ဒူးကိုထောင်ထားလိုက်သည်။ ကိုအောင်ကား ဒေါ်မေသီဝင်းနှင့် ဒေါ်ခိုင်ချိုမာကို တစ်ချီစီပြီးအောင် မှုတ်ပေးရဦးမှာပါ။ ပြီးမှ သူမတို့ စိတ်ကြိုက် ပုံစံနှင့် လိုးခိုင်းမှာ ဖြစ်သည်။

ကိုအောင်လည်း ဒေါ်မေသီဝင်းရဲ့ ကားထားတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲကို မျက်နှာကို အပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒေါ်မေသီဝင်းရဲ့ စောက်ပတ် ပြဲပြဲအာအာကြီးကို လျှာကိုထုတ်ပြီး အပြားလိုက် ယက်တင်လိုက်ပါတယ်.။

“ရှီး အား…”

ဒေါ်မေသီဝင်းတစ်ယောက် စောက်ပတ်ထဲမှာ သေးဖြန်းဖြန်း ထွက်ချင်လောက်အောင် ကောင်းသွားတာမို့ ကိုအောင်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ဒေါ်ခိုင်ချိုမာကတော့ ဒေါ်မေသီဝင်း ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်နေတဲ့ ကိုအောင်ရဲ့ လီးကြီးကို နောက်ကနေနှိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်နေပါတယ်။

သူဌေးမိန်းမတွေပီပီ စောက်ပတ်ကို အကောင်းစား အမွေးနံ့သာတွေသုံးပြီး ဆေးကြောထားတာကြောင့် ကိုအောင်အဖို့တော့ စောက်ပတ်ယက်ပေးရတာ အခက်အခဲ သိပ်မရှိလှပါ။ ကိုအောင်ဟာ သူ့ရဲ့ လျှာဖျားလေးနဲ့ ဒေါ်မေသီဝင်းရဲ့ စောက်စိကို ကစားပေးတဲ့ အခါမှာတော့ ဒေါ်မေသီဝင်းဟာ….

“အိုး အိုး အင်း အင်း”

ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ ဖင်ကြီးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်လာသလို ကိုအောင်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို အတင်းဆွဲဆုပ်ပြီး လွတ်ထက်သွားမှာစိုးတဲ့အလား အတင်းဆွဲကပ်ထားပါတယ်။

ကိုအောင်က လျှာနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲထိ ထိုးထည့်ပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံ နုနုတွေကို ကောင်းကောင်းမွေပေးတဲ့ အခါမှာတော့ ဒေါ်မေသီဝင်းဟာ ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ထွက်ကျကုန်ပါတော့တယ်။ ကိုအောင် နှုတ်ခမ်းမှာတော့ ဒေါ်မေသီဝင်းရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ပေပွကုန်တော့တာပါဘဲ။

“ကဲ.. မောင်လေး ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်”

ဆိုပြီး ကိုအောင်ကို ပက်လက်လှန် အိပ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒေါ်ခိုင်ချိုမာက ကိုအောင်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို တက်ခွလိုက်ပါတယ်။ ဒေါ်မေသီဝင်းကလည်း ကိုအောင်ရဲ့ လီးကြီးကို သူမအဖုတ်ဝနဲ့ ပွတ်နေပါတယ်။ ကိုအောင်မှာ စောက်ပတ်ရဲ့ နူးညံ့မှု အရသာကို လီးထိပ်က ခံစားနေရတာကြောင့် လီးပါကျင်လာပါတယ်။

“ကဲ… မောင်လေး… မေသီမင်းကို တက်ဆောင့်နေတဲ့ အချိန်မှာ မင်းက မမစောက်ပတ်ကို ယက်ပေး”

လို့ ခိုင်ချိုမာက ပြောလိုက်ပါတယ်။ မေသီဝင်းက သူ့လီးကြီးကို သူမအဖုတ်ထဲ ထည့်နေပါပြီ။

“အင်း.. အင်း..”

လီးက တုတ်တာကြောင့် သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ စီးကြပ်နေသလို ကိုအောင်လည်း သူ့လီးကို သားရေကွင်းနဲ့ စီးထားသလို ကြပ်နေတဲ့ အရသာကို ခံစားရပါတယ်။

“မောင်လေး ယက်တော့လေ”

လို့ ဒေါ်ခိုင်ချိုမာက ပြောလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ သူ့မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ထားတဲ့ ဒေါ်ခိုင်ချိုမာရဲ့ စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲပြီး လျှာကိုထုတ်ကာ အဆက်မပြတ် ယက်ပေးပါတော့တယ်။

ဒေါ်ခိုင်ချိုမာနဲ့ ဒေါ်မေသီဝင်းကလည်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နို့ကို အပြန်အလှန် ဆုပ်နယ်နေကြပါတယ်။ ဒေါ်မေသီဝင်းက လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲကို သွင်းလိုက် ဖင်ကိုကြွပြီးး ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်ဆောင့်လိုက်နဲ့ သူ့လီးအရင်းထိ ဒေါ်မေသီဝင်းက စောက်ပတ်နဲ့ ဖိဆောင့်လိုက်တိုင်း သူ့လဥတွေနဲ့ ဒေါ်မေသီဝင်း ဆီးခုံ၊ တင်ပါးနဲ့ ပေါင်နဲ့ ရိုက်သံ တဘတ်ဘတ်၊ တဘွတ်ဘွတ် သံတွေက ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။

သူကလည်း ဒေါ်ခိုင်ချိုမာရဲ့ စောက်ပတ်တွေ စောက်စိတွေကို လျှာနဲ့ကစားလိုက် မွှေပေးလိုက် ဖိယက်လိုက် လုပ်နေတာကြောင့် ဒေါ်ခိုင်ချိုမာရဲ့ ကာမဒီရေတိုးသံ တဟင်းဟင်း တအဲအဲ ညဉ်းညူသံတွေက ထွက်ပေါ်နေပါပြီ။

“မောင်လေး.. သွက်သွက်လေး စုပ်ပေးပါ.. အင်း.. အင်း.. မမပြီးခါနီးပြီ.. ပြတ်ပြတ်… ရှီး.. အင်း… အင်း။ မောင်လေး.. မမပြီးတော့မယ်.. တောင့်ထား.. မထွက်စေနဲ့ဦး”

ဒေါ်မေသီဝင်းရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း မြန်မြန်သွက်သွက် ဖြစ်လာပြီး ဒေါ်မေသီဝင်းရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လရေတွေ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာ ဒေါ်မေသီဝင်းကလည်း စောက်ခေါင်းထဲက စောက်ရည်တွေ ထွက်ကျလာပါတယ်။ သူ့မျက်နှာပေါ်ခွနေတဲ့ ဒေါ်ခိုင်ချိုမာရဲ့ စောက်စိကို အဆက်မပြတ် လျှာဖျားလေးနဲ့ ကစားလိုက်တော့

ဒေါ်ခိုင်ချိုမာရဲ့ ဖင်ကြီးရှုံ့သွားကာ သူမစောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်ဖြူဖြူချွဲချွဲတွေဟာ သူ့မျက်နှာပေါ်ကို ကျဆင်းလာသလို ပါးစပ်ထဲတွေကိုပါ ဝင်ရောက်သွားပါတော့တယ်။

(၆)

ဒေါ်ကျော့ကျော့ဟာ လွန်ခဲ့သော တစ်ပတ်ခန့်က တွေ့ခဲ့တဲ့ ကုမ္ပဏီက ကောင်လေးအကြောင်းကို တွေးနေသည်။ ကောင်လေးကြည့်ရတာတော့ ဖြူဖြူချောချောလေးပါ။ အနည်းငယ် နွမ်းပါးပုံပေါ်သည်။

ဒီကောင်လေး အကြောင်းကို မသိမသာ စုံစမ်းကြည့်တော့ နယ်မှာ မိခင်ကြီးနဲ့ ညီမလေးရှိတယ်။ သူကထောက်ပံ့နေရတာတဲ့။ သူမလိုချင်သော အနေအထားနှင့် ကွက်တိပင်။ ဒီကောင်လေး နာမည်က မြတ်သူလို့ သိရသည်။

သူမတို့ အနေနှင့်က ငွေကြေးချမ်းသာသော ဘဲကြီးကို ငွေမက်လို့သာ လက်ထပ်ယူထားရသည် ချစ်လို့မှ မဟုတ်တာ။ သူမအနေဖြင့် ကောင်လေးကို နေ့လည်က ကုမ္ပဏီမှာ တွေ့စဉ်ကတည်းက စိတ်ဝင်စားသွားသည်။ သူမတို့လောကမှာ ကောင်လေး ငယ်ငယ်ချောချောလေးတွေကို စပွန်ဆာပေးတာက အဆန်းမဟုတ်။ သူမအနေဖြင့် သူမ လင်ကြီး မသိအောင် ဘယ်လိုဂွင်ဆင်ရမလဲ စိတ်ကူးနေမိသည်။

သူမလက်များက ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးခင်မောင်တင့် ဖုန်းနံပါတ်ကို ကောက်နှိပ်လိုက်သည်။

“ဟဲလို…”

ဖုန်းက တန်းဝင်သွားပြီ။ တစ်ဖက်မှ ဦးခင်မောင်တင့် ဖြေသံကို ကြားရပြီ။

“ကိုကြီး… ကျော့ ခရီးထွက်ချင်လို့..”

“ဟင်.. ကျော့တစ်ယောက်ထဲလား…”

“မဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးရဲ့… ကျော့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ငပလီကို အလည်သွားမလားလို့..။ သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ခေါ်နေတာနဲ့။ အဲ့ဒါလေ.. ကျော့ရဲ့ကားကို ကောင်းကောင်းမောင်းနိုင်တဲ့ သူတစ်ယောက် ကိုကြီးကုမ္ပဏီမှာရှိရင် ထည့်ပေးဦး”

ကျော့ကျော့ကား သူမရွေ့ထားသော အကွက်ကို ကြိုရွေ့လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကုမ္ပဏီတွင် ကားကောင်းကောင်း ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် မောင်းတတ်သူဆိုလို့ မြတ်သူ တစ်ယောက်ထဲသာ ရှိသည်ကို သူမစုံစမ်းပြီးသား။ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ အသာလေး မျဉ်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ငပလီသွားစဉ် ကာလအတွင်း မြတ်သူဆိုသော ကောင်လေးကို သူမနှင့် သူမတို့ သူငယ်ချင်းများရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒကို ဖြေဖျောက်နိုင်မည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်အဖြစ် ကောင်းကောင်းအသုံးချရန် အကွက်ရွှေ့ပြီးသား။ သူမတို့ သူဌေးကတော် လောကမှာ လင်ငယ်နေတာ တကယ်တော့ မဆန်း။ ကောင်လေး ငယ်ငယ်လေးတွေကို စပွန်ဆာပေးပြီး သူမတို့ အလိုကျ လုပ်ခိုင်း လိုးခိုင်းတာက သူမတို့အဖို့ ဖက်ရှင်တစ်ခုလို ဖြစ်နေသည်။

သူမအနေဖြင့် မြတ်သူဆိုသော ကောင်လေးကို မြင်ကတည်းက အရမ်းကို သဘောကျသွားသည်။ ဒါကြောင့်မို့ ဒီဇာတ်လမ်းကို ဖန်တီးလိုက်တာပင်…။

မိန်းမဖြစ်သူကို သုံးစရာငွေပေးပြီး တကယ်လိုအပ်တာကို မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်သော သောက်သုံးမကျသည့် ဦးခင်မောင်တင့်ကတော့ ဒါတွေကို မသိပါ။

(၇)

သောက်တာ နည်းနည်းများသွားတော့ မြတ်သူတစ်ယောက် အနည်းငယ် မူးနေပြီ။ ငပလီရောက်နေတာ (၃) ရက်ခန့်ရှိပြီ..။ ခရီးထွက်လာရသဖြင့် နေရာသစ် နယ်မြေသစ်မှာ.. သူ့ဘဝမှာ ကြုံတွေ့နေရတဲ့ ဘဝအမောတွေတော့ အနည်းငယ် ပျောက်သွားသလိုပင်။ ဒီလိုဆိုတော့လည်း မလိုက်ချင်သည့် ခရီးကို လိုက်ရန် ထိုးထည့်ခဲ့သော သူဌေးဦးခင်မောင်တင့်ကို ကျေးဇူးတင်သလိုလို။

ဒေါ်ကျော့ကျော့မှာ သူငယ်ချင်း အမျိုးသမီး (၂) ယောက်လည်း ပါလာသည်။ ဒေါ်ဝေဝေ ဆိုသော အမျိုးသမီးနှင့် ဒေါ်သီသီ ဆိုသော အမျိုးသမီး။ သူမတို့ (၃) ယောက်လုံးက သက်တူရွယ်တူတွေပင်..။ ဒေါ်ဝေဝေကတော့ ဒေါ်ကျော့ကျော့လို ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် သူဌေးတစ်ဦး၏ ဇနီး..။ ဒေါ်သီသီကတော့ တပ်ကအရာရှိကြီးတစ်ဦးရဲ့ ဇနီးလို့ မြတ်သူ သိထားသည်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူနှင့် ဘန်ဂလို တစ်လုံးထဲမှာ။ သူမ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က တစ်ခြားဘန်ဂလိုမှာ။ သူမတို့ကလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူကို သုံးစရာ ငွေများပေးသည်။ နေ့ခင်းဘက်ဆို သူမတို့ (၃) ယောက်က အပြင်ထွက်နေချိန် မြတ်သူလည်း သီးသန့် အပြင်ထွက်သည်။

ညဖက်ဆိုလျှင် ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူမသူငယ်ချင်းတွေရှိရာ ဘန်ဂလိုကိုသွားပြီး ဝိုင်သောက်လေ့ရှိသဖြင့် မြတ်သူက ဒေါ်ကျော့ကျော့ ပြန်လာအောင် စောင့်ရသေးသည်။ အလုပ်ရှင်သူဌေးရဲ့ မိန်းမဆိုတော့လည်း သူ့အနေဖြင့် သူမ မငြိုငြင်အောင်

ဂရုစိုက်ပြီး လိုလေသေးမရှိတော့ လုပ်ပေးပါသည်။

“ကောင်လေး”

ဘန်ဂလိုရှေ့မှ ခေါ်သံကြားရသည်။ ဒေါ်သီသီရဲ့ အသံ…။ မြတ်သူလည်း အပြင်ကို ထွက်လိုက်တော့…. ဒေါ်ကျော့ကျော့ကို ဒေါ်သီသီနှင့် ဒေါ်ဝေဝေတို့က တွဲလာရသည်။

“ဒီမှာကွာ… မင်းမမ မူးနေလို့… သူ့အခန်းထဲတွဲပြီး လိုက်ပို့လိုက်စမ်းပါ.. တို့နှစ်ယောက် ပြန်တော့မယ်..”

မြတ်သူ စိတ်ထဲကတော့ ဒုက္ခဘဲလို့ ညည်းငြူလိုက်သည်။ မူးနေသော ယောင်္ကျားလေးများကို တွဲပို့ခဲ့ဖူးသော်လည်း မူးနေသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို တွဲမပို့ဖူးသဖြင့် မြတ်သူ စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး ပြန်မပြောနိုင် ဖြစ်နေသည်။

“ဘာကြည့်နေတာလဲ.. နင်… မမကို တွဲပေးလေ..”

ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူပုခုံးကို သိုင်းမှီပြီး အခန်းထဲ တွဲပို့ခိုင်းသည်။ ဒေါ်သီသီနှင့် ဒေါ်ဝေဝေတို့ကတော့ သူမတို့ ဘန်ဂလိုရှိရာကို ပြန်သွားကြသည်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က မူးမူးနှင့် အတင်းသူ့ကို မှီထားပြီး သူကလည်း ဒေါ်ကျော့ကျော့ လဲမကျအောင် ခါးကို လက်ဖြင့် ဖမ်းထိန်းကာ သူမ အခန်းသို့ပို့ရန် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသော မြတ်သူအဖို့ ဒေါ်ကျော့ကျော့၏ ကိုယ်သင်းနံ့နှင့် နူးညံ့အိစက်သော အသားစိုင်များ၏ ထိတွေ့မှုကြောင့် သူ့ပုဆိုးအောက်မှ ဖွားဖက်တော်ကြီးက အလိုလိုနေရင်း တင်းမာလာသည်။ ဘောင်းဘီခံဝတ်ထားမိသဖြင့်သာ တော်သေး၏။

အခန်းထဲရောက်တော့ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကို ကုတင်ပေါ် တင်တွဲတင်ကာ လှဲတင်ပေးလိုက်သည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်ကို မထိန်းနိုင်သဖြင့် သူ့ဂုတ်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ရာ ထပ်ရက်ကြီး ကျသွားတော့သည်။

မြတ်သူ ခါးအောက်ပိုင်းက ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ ပေါင်ခွကြားထဲ ထပ်ကျသွားသဖြင့် ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ ပေါင်ခွကြားမှ အမြောင်းလိုက်ကြီး ဖြစ်နေသော အဖုတ်ကြီး၏ အထိအတွေ့ကို ဒေါ်ကျော့ကျော့၏ ထမိန်ပျော့ပျော့လေး ခံထားတာတောင်မှ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းခနဲဖြစ်အောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်ကြည်များပင် ထွက်ချင်သလိုလို ဖြစ်သွား၏။

တကယ်တော့ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကလည်း မမူးပါ။ ဒီလို အနေအထား ဖြစ်အောင် တမင်သက်သက် ဖန်တီးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ သူငယ်ချင်းများဖြစ်သော သီသီနှင့် ဝေေ၀တို့ကလည်း ဝါသနာတူ စရိုက်တူတွေလေ။ သူမတို့က အရင်စားချင်နေသဖြင့် မနည်းတောင်းပန်ယူထားရသည်။ မြတ်သူက စိတ်တော့ တော်တော်ထိန်းနိုင်သည့် ကောင်လေးပင်။

ပြန်လည်ရုန်းထမည်ပြုသဖြင့် သူမက မြတ်သူခါးကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်။ မြတ်သူ မျက်နှာများပင် ရဲတွတ်သွားသည် အတွေ့အကြုံမရှိမှန်း သိသာသည်။ ဒါမျိုး အတွေ့အကြုံမရှိသည့် ကောင်လေးမျိုးတွေကိုမှ ကျော့ကျော့က ပိုကြိုက်သည်။

“ဟို..ဟို…အစ်မ…မသင့်တော်ပါဘူးဗျာ…”

ကျော့ကျော့က…. မြတ်သူကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်..။

“မမ…မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ…ဆရာသိသွားရင် ကျွန်တော်အလုပ်ပြုတ်မယ်…”

ကျော့ကျော့က မျက်နှာထားကို တင်းလိုက်သည်။

“ဟင်းဟင်း.. မင်းက အဖိုးကြီးကို ဂရုစိုက်နေသေးတယ်..။ မင်း.. မမကို ချစ်ပေးရင် မင်းဘဝ အဆင်ပြေသွားမယ်။ နို့မို့ဆို ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တာနဲ့ အဖိုးကြီးကို ပြောပြီး အလုပ်ဖြုတ်ခိုင်းပစ်မယ်။ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ….”

ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူ ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီး ဘောင်းဘီအောက်ကို လက်နှိုက်ကာ.. မြတ်သူရဲ့ လှုပ်ရှားနေသော မွေးရာပါ ညီလေးကို သူမလက်ချောင်းလေးများဖြင့် ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။ နူးညံ့လှသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်၏ လက်ချောင်းများဖြင့် လီးကိုဖမ်းဆုပ်ခြင်း ခံလိုက်ရသဖြင့် မြတ်သူလည်း အသိလွတ်သွားပြီး ဒေါ်ကျော့ကျော့ကျော့ မျက်နှာကို အငမ်းမရ နမ်းနေမိသည်။

ကျော့ကျော့က မြတ်သူရဲ့လက်ကို သူမလက်ဖြင့် ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူမထမိန်အောက်ထဲထည့်ကာ ပေါင်ခွကြားပေါ် အဖုတ်ပေါ်သို့ လက်တင်ပေးလိုက်သည်။ သူမလက်ဖြင့် မြတ်သူလက်ကို အုပ်ကာ အပေါ်အောက် ပွတ်သပ်ခိုင်းသည်…..။ မြတ်သူကို နိုးဆွခြင်း အတတ်ပညာတတ်အောင် သင်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။

မြတ်သူလည်း ဒေါ်ကျော့ကျော့၏ ဖောင်းကြွကာ အိစက်နေသော အဖုတ်ကြီးကို သေချာစွာ ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ဒေါ်ကျော့ကျော့ နှုတ်ဖျားမှ အင်းခနဲ ညဉ်းညူသံလေး ထွက်လာသည်။ ကျော့ကျော့က မြတ်သူလက်ကို အုပ်ထားတာကိုလွတ်ပြီး သူမအင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ရင်ကို ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ ဝင်းဝါနေသော အသားအရေနှင့် အောက်မှဘော်လီအမဲလေးဖြင့် မနည်းထိန်းသိမ်းနေရသည့် နို့နှစ်လုံးကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် မြတ်သူရင်ထဲ တဇတ်ဇတ် တုန်သွားသည်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူ့အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးနေသလို သူကလည်း အဖုတ်ပွတ်တာကိုရပ်ပြီး ဒေါ်ကျော့ကျော့၏ ဘော်လီအင်္ကျီချိတ်ကို လှမ်းဖြုတ်နေသည်။ တစ်ခါမှ အလေ့အကျင့် မရှိသူ ဖြစ်သဖြင့်် ဘော်လီကို ဘယ်လိုဖြုတ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည်။

“နေပါကွယ်…”

ကျော့ကျော့က ကောင်လေး အတွေ့အကြုံ မရှိမှန်း သိသဖြင့် ဘော်လီချိတ်ဖြုတ်နည်းကိုပါ ပြလိုက်ရသည်။ ပြုတ်သွားသော ဘော်လီနှင့်အတူ…. ထင်းခနဲ ထွက်ကြလာသည့် နို့အုံနှစ်လုံးကို မြတ်သူကား ကောင်းကောင်းကြီး ရှုစားခွင့် ရသွားချေပြီ။ ကြီးမားလှသော ရင်အုံနှစ်လုံးထိပ်တွင် နို့သီးလေးများက ထောင်ထနေတာ စို့ချင်စရာကြီးပင်။ သူက ဒေါ်ကျော့ကျော့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စို့တော့သည်။

ပြင်းထန်လှသော စို့ချက်များကြောင့် ကျော့ကျော့ပင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။ သူမ အဖုတ်ထဲမှပင် အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာသည်။

“အင်း အင်း… ကောင်လေးရယ်…”

သူမ ညဉ်းညူသံလေး ထွက်လာသည်။ သူမရဲ့ ထမိန်လေးကိုလည်း လျှောချွတ်ကာ ကုတင်အောက်သို့ လှမ်းပစ်လိုက်ချိန်တွင် မြတ်သူ ကိုယ်ပေါ်တွင်လည်း အဝတ်အစားကင်းမဲ့သွားချေပြီ။

ငေါက်ကနဲ ထွက်လာသော လီးတံကြီးကို ကြည့်ကာ ဒေါ်ကျော့ကျော့ တံတွေး တနင်နင် ဖြစ်သွားသည်။ ကောင်လေး၏ တယမ်းယမ်းနှင့် လီးကြီးကိုကြည့်ကာ အသွေးအသားထဲပင် စိမ့်တက်သွားသည်။ လူပျိုလေးမှန်း သိသာသည်။ လီးတံထိပ်ကို အရေပြားက ငုံနေတုန်း။ ဒစ်မပြုတ်သေးဘူးလေ။

မြတ်သူ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကို ဘယ်လို လိုးရမှန်းမသိ။ သူမ ပေါင်ခွကြားထဲတွင် ကို့ယိုကားယားနှင့် ဘယ်လို လိုးလို့ လိုးရမှန်းပင် မသိ။ အဖုတ်ဝကို လီးတေ့ပြီး မထည့်ရဲဘူး ဖြစ်နေသည်။

“ခစ်ခစ်… လူညံ့လေး.. အဖုတ်လိုးချင်တာကို ဘယ်လို လိုးရမှန်းမသိဘူး….။ ပက်လက်လှန်လိုက် မမသင်ပေးမယ်…”

ဆိုပြီး မြတ်သူကို တွန်းလှဲကာ ပက်လက်ဖြစ်သွားသော မြတ်သူကိုယ်ပေါ်ကို သူမက တက်ခွလိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ တယမ်းယမ်း ဖြစ်နေတဲ့ မြတ်သူလီးကို သူမလက်နဲ့ ဖမ်းထိန်းပြီး စောက်ပတ် အမြောင်း နှစ်ခုကြားမှာ ထိပ်ကိုတေ့ပြီး အသာပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ မြတ်သူကား ဖော့တုံးလို နူးညံ့နေသည့် ဒေါ်ကျော့ကျော့၏ စောက်ပတ်ပွင့်ဖတ်များ၏ ပွတ်တိုက်မှုကို လီးထိပ်မှာ ခံစားလိုက်ရသဖြင့် ထိပ်ဖျားမှ အရည်ကြည်များ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမနိုင် ထွက်ကျကုန်တော့သည်။

“အိုး.. အိုး…”

ဟုပင်.. သူ့နှုတ်ဖျားမှ အသံတွေ ထွက်ကုန်သည်။

“ခစ်ခစ်…. သူများက မညဉ်းရဘူး.. သူချည်း ညဉ်းနေတယ် ကောင်စုတ်လေး..”

ကျော့ကျော့က စိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ကောင်လေး၏ ဖွံထွားလှသော လီးတံကြီးကို ဖိကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ အကြောတပြိုင်းပြိုင်း ယှက်သမ်းနေသော မိန်းမ မလိုးဖူးသေးတဲ့ ကောင်ချောလေး မြတ်သူရဲ့ လီးကြီးက သူမအဖုတ်ထဲကို တဖြည်းဖြည်းချင်း မြုတ်ဝင်သွားတော့သည်။

မြတ်သူမှာလည်း ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ အဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီး ဝင်သွားသော အရသာကို ဘယ်တော့မှ မေ့နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ နူးညံ့လှတဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေက သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဖမ်းညှစ်ထားတာကြောင့် သူ့မျက်လုံးတွေပါ မှေးစင်းသွားရလောက်အောင် မိန်းမောနေပါတယ်။ သူ့လက်တွေကလည်း အလိုလို မြောက်သွားပြီး ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုပ်နယ်ပေးနေပါတယ်။

“ဒုတ်.. အင့်…”

ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ အဖုတ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံး မြုတ်ဝင်သွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဖော့တုံးလို နူးညံ့တဲ့ အရာတစ်ခုနဲ့ လီးထိပ် တိုက်မိသလိုဖြစ်ပြီး ကျင်ခနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူမနို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ မြတ်သူလက်တွေကို သူဖက်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖင်ကိုကော့ကာ အဖုတ်ထဲကနေ လီးထိပ်နားထိရောက်အောင် ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်ဖိထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ မြတ်သူကလည်း အားမလို အားမရ ဖြစ်လာတာကြောင့် ခါးကိုကော့ပြီး ပြန်ပင့်တင်နေပါတယ်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က စိတ်ကြိုက်အနေအထား ရောက်ပြီမို့ မြတ်သူအပေါ်ကနေ အဆက်မပြတ် ဖင်ကိုကြွလို့ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်တော့သည်။

“ရှီးရှီး.. စွပ်စွပ်… အင်းအင်း.. အိုး.. အိုး…”

နှစ်ယောက်သား ကာမပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိရေး သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်ကြဲတော့သည်။

“ဖွတ်..ဖွတ်…ရှီးရှီး…ပလွတ်..ပလပ်…”

အရေကြည်တွေ လိုက်လာတာကြောင့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သံ/ထွက်သံတွေက ပိုကျယ်လာသလို ကုတင်ကြီးပါ လှုပ်ခါလာတော့သည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ မြတ်သူတစ်ယောက် အကြောဆွဲသလိုဖြစ်ပြီး လီးထိပ်က ပူခနဲဖြစ်သွားကာ သူ့လရေတွေကို ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ပန်းထွက်ကုန်သလို ဒေါ်ကျော့ကျော့ကလည်း တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေ ထွက်ကျကုန်ရာ လီးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူမစောက်ပတ်ထဲက ကျဆင်းလာတဲ့ လရေနဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ မြတ်သူဆီးခုံပေါ်ကို ကျပြီး ပေကုန်ပါတော့သည်။

မြတ်သူရဲ့လီးကား လရေတစ်ချီ ထွက်သွားသဖြင့် အနည်းငယ် ပျော့သွားသည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူရဲ့လီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

“နေဦး မောင်လေး.. ရေချိုးခန်းထဲလိုက်ခဲ့… နည်းနည်းပွသွားတယ်….”

မြတ်သူကား အာစေးမိသလိုပင် ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူ့လီးတံကိုကိုင်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားသဖြင့် ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ ပါသွားသည်….။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူရဲ့ လီးနဲ့ ဆီးခုံမှာ ပေပွနေတဲ့ သုတ်ရေတွေကို ရေပန်းလေးဖြင့် ပွတ်ဆေးပေးလိုက်သည်။

မြတ်သူကလည်း… ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ အဖုတ်လေးကို ရေပန်းဖြင့်ဖြန်းကာ လက်ဖြင့် ပွတ်ဆေးပေးလိုက်သည်။

“မောင်လေး…မမကိုချစ်လား…”

“ချစ်တယ်…မမ..”

“ဒါဆို မောင်လေး မမခိုင်းတာ အကုန်လုပ်မှာပေါ့”

“အင်းပေါ့..”

“ခစ်ခစ်… လာ… အာ့ဆို အခန်းထဲ ပြန်လိုက်ခဲ့..”

ဒေါ်ကျော့ကျော့နှင့် မြတ်သူကား တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုပ်ရင်း အခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ် ပြန်ရောက်သွားသည်။

“မောင်လေး….ဆစ်စတီနိုင်း လုပ်ရအောင်..”

“ဗျာ..”

မြတ်သူကား ဘာမှန်းမသိ။

“ဘာကို..ပြောတာလဲဟင်..မမ..”

“လာ.. မမပြမယ်..။ ပက်လက်လှန်နေလိုက်”

မြတ်သူကား ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်နေလိုက်သည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူ့မျက်နှာပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ အခုမှ သဘောပေါက်သွားသည်….။ သူမကြာခဏ ကြည့်တတ်သော အပြာကားထဲကတွေလိုပင်။

ဇာတ်ကားထဲမှာ သူမကြာခဏ မြင်ဖူးပေမဲ့ ယခုလို အပြင်မှာ ကြုံတွေ့ရတော့ သူသိပ်မရဲ ဖြစ်နေသည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့ခေါင်းက သူ့ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်သွားပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ကာ သူမရဲ့ စိုစွတ်ပူနွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ငုံလိုက်ချိန်မှာ သူ့အသည်းထဲ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ် ဖြစ်သွားသည်။ သုတ်ရေတွေပင် ပန်းထွက်ချင်သလိုလို။

သူ့မျက်နှာ တည့်တည့်မှာလည်း ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ ရွှေရောင်အမွေးနုလေးတွေနဲ့ လိမ်ကောက်နေတဲ့ အဖုတ်က ညှီစို့စို့ရနံ့လေးကိုရချိန်မှာ သူ့စိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိ။ သူသတိပြန်ဝင်လာချိန်မှာတော့ ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ အဖုတ်လေးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပြီး သူမရဲ့ ပန်းနုရောင် အဖုတ်အသားပြင်လေးနဲ့ ညိုတိုတို အဖုတ်နှုတ်ခမ်းက ပွင့်ဖတ်လေးတွေကို သူ့လျှာနဲ့ ယက်ပေးနေမိသည်။

“ပြတ်ပြတ်.. ပြွတ်ပြွတ်”

ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ စောက်စိလေးကိုလည်း ချိုချဉ်စုပ်သလိုပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေတာကြောင့် ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ အဖုတ်ထဲက သုတ်ရေတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်ကျနေသလို… ဒေါ်ကျော့ကျော့ကလည်း အားကျမခံ… မြတ်သူ လီးထိပ်လေးက ကျင်ငယ်ပေါက်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ဖိဖိပြီး ယက်ပေးနေတာကြောင့် လီးတစ်ခုလုံး ပြောမပြနိုင်အောင် ကောင်းမွန်နေသလို လီးတံကြီးကိုလည်း လျှာနဲ့ ဖိဖိပြီး ကစားပေးနေတာကြောင့်… မြတ်သူအဖို့ နတ်ပြည်ရောက်နေရသလိုပင်။ သူ့လီးထဲက လရေတွေဟာ ဒေါ်ကျော့ကျော့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်ပြီး ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူ့လရေတွေကို မြိုချပစ်လိုက်သည်။

“အင်း အင်း… မောင်လေး… စုပ် စုပ်ပေးဘာ…. အင်း အင်း…”

ဒေါ်ကျော့ကျော့ လူးခါသွားပြီး….

“ပြွတ် ပြွတ်… အ အ… ထွက် ထွက်ကုန်ပြီ.. မောင်လေးရေ… အင်း… ဟင်း သိပ်တော်တာဘဲ….”

ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ အဖုတ်လေးက ရှုံ့တွရှုံ့တွဖြစ်သွားပြီး သူမအဖုတ်ထဲက ပျစ်ချွဲချွဲ သုတ်ရေတွေ ထွက်ကျလာတော့သည်။ မြတ်သူလည်း အားကျမခံ ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ အဖုတ်လေးထဲက အရေတွေကို လိုက်ယက်ပြီး မြိုချပစ်လိုက်သည်။

နင်တင်တင် ဖြစ်သွားပေမဲ့… သူမရဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ မြတ်သူအတွက်တော့ အဝင်မဆိုးလှပါဘူး။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူလရေတွေကို မြိုချလိုက်လို့ ကျေးဇူးပြန်ဆပ်လိုက်တဲ့ သဘောပါ။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး အပြန်အလှန် နမ်းရှုပ်နေသည်။ မြတ်သူကား ဒေါ်ကျော့ကျော့၏ ရမ္မက်နွံမှာ နှစ်မျှောနေချေပြီ.။ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကား မြတ်သူကို ဆွဲဆောင်နေချေပြီ။

“မောင်… မမကို ချစ်လား….”

“ချစ်တယ်…မမ…”

“အာ့ဆို မင်းလေးက မမခိုင်းတာကို လုပ်မှာလား”

မြတ်သူကား ကာမဒီရေတောမှာ မျှောချင်တိုင်း မျှောနေသဖြင့် ဘာကိုမှ မမြင်တော့။

“အို… ပြောစရာလိုသေးလို့လား မမရယ်…”

“တကယ်နော်… မောင်လေး.. ဒါဆိုခဏစောင့်….”

ဒေါ်ကျော့ကျော့ကပြောပြီး သူမကုတင်ပေါ်မှ ထသွားသည်။ သူမ ခရီးဆောင်အိတ်ထဲမှ တစ်စုံတစ်ခုကို ထုတ်နေသည်။ ကြိုးတစ်ချောင်း ဖြစ်နေသည်။ အသင့်ယူဆောင်လာပုံရသည်။ ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားနှင့် ကြိုးကိုယူပြီး ကုတင်ဆီလှမ်းလာနေသော ဒေါ်ကျော့ကျော့ကို ကြည့်ရသည်မှာ မြတ်သူအတွက် ရမ္မက်ဖိုစရာကြီး ဖြစ်နေသည်။

ဘာလုပ်မည်ကို မြတ်သူသိသလိုလိုဘဲ။ ဇာတ်ကားတွေထဲမှာတော့ မြင်ဖူးသည်။

အမျိုးသမီးများက ယောင်္ကျားတွေကို ကြိုးတုပ်ပြီး ဖိုက်သော အခန်းတွေ။ အနိုင်ကျင့်သလိုလို ဆန်ပေမဲ့ မြတ်သူသဘောကျသည်။ မြန်မာပြည်တွင် ဒါမျိုးမရှိဟု မြတ်သူထင်ထားတာ… ဒေါ်ကျော့ကျော့နဲ့တွေ့မှ သူမှားနေသည်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူ့အနားတွင် လာရပ်လိုက်ပြီး မြတ်သူ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်သည်။ မြတ်သူကလည်း အာစေးမိသလို ဖြစ်နေပြီး စကားသံ မထွက်နိုင်။ လက်နှစ်ဖက် အလိုလိုနေရင်း ဒေါ်ကျော့ကျော့ ချည်ရတာလွယ်အောင် စုံပူးကာ ရှေ့ကိုထိုးပေးလိုက်သည်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကြိုးဖြင့် ပူးချည်နေချိန်မှာ… သူ့ရင်ခုန်သံ တဒုတ်ဒုတ်ကို သူပြန်ကြားနေရသလို… လီးကလည်း ပိုပြီး တောင်လာသည်။ ကုတင်ဘောင်တွေက မြင့်သဖြင့် သူ့ကို ဒေါ်ကျော့ကျော့က ကျောမှီစေလိုက်ပြီး ကုတင်နှင့် ကပ်လျှက်နံရံက သံကွင်းမှာ လက်ကို မြောက်စေကာ ပူးပြီးတွဲချည်လိုက်သည်။

“ခြေကိုဆင်းလိုက် မောင်လေး”

မြတ်သူ၏ ထောင်ထားသော ဒူးကို.. လျှောချစေပြီး ခြေဆင်းစေသည်။ တကယ်တော့ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကား သာမန်ထက်ပိုသော လိင်ကိစ္စများကို ဝါသနာပါသူပင်။ ဒီလိုမျိုး လုပ်ချင်တာက မြတ်သူဆိုသော ကောင်လေးနှင့်တွေ့မှ လုပ်ခွင့်ရတော့သည်။ ပြောရလျှင်တော့ အနိုင်ကျင့်ခြင်းဆန်သော လိင်ကိစ္စမျိုးမှာ သူမဝါသနာပါခြင်း ဖြစ်သည်။ ပြီးနောက် ဒေါ်ကျော့ကျော့ကား မြတ်သူ၏ ပေါင်ပေါ်တွင် ခွထိုင်လိုက်ပြီး မြတ်သူခေါင်းကို ဆွဲယူကာ သူမနို့များဖြင့် မြတ်သူပါးစပ်ကို တေ့ပေးလိုက်သည်။

မြတ်သူကား ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ နို့တစ်ဖက်ကို ငုံပြီး စို့ပေးသည်။ အသီးလေးကို လျှာနဲ့ကလိပြီး ယက်ပေးသည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူကို နို့နှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ စို့ခိုင်းပြီး ဇိမ်ယူနေသည်။ မြတ်သူအဖို့ လက်နှစ်ဖက်ကို ကြိုးနဲ့ တွဲလောင်းချည်ထားခြင်း ခံရပေမဲ့ ဒီလိုလုပ်တာကို တော်တော် သဘောတွေ့နေသည်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က နို့စို့ခိုင်းတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မြတ်သူရဲ့ နားရွက်ဖျားလေးတွေကို စနမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမကိုယ်ကိုအောက်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောဆင်းလာပြီး မြတ်သူရဲ့ နို့သီးတစ်ဖက်ကို လျှာနဲ့ဝိုက်ယက်ပြီး တစ်ဖက်က မြတ်သူရဲ့ နို့သီးတစ်ဖက်ကို လက်ညိုးနဲ့ လက်မကိုသုံးပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ချေပေးတဲ့အခါမှာတော့ မြတ်သူပါးစပ်က တဟင်းဟင်း ညဉ်းညူသံတွေ ထွက်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲက လီးကြီးကလည်း တစ်ယမ်းယမ်းဖြစ်နေတော့သည်။

မြတ်သူရဲ့ လီးကြီးနေရာကို သူမရောက်သွားတဲ့ အခါမှာတော့ သူမဘယ်လက်နဲ့ မြတ်သူရဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး… ညာလက်က လက်ခလယ်ကို တံတွေးဆွတ်လိုက်ကာ မြတ်သူရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်တစ်ဆစ်ခန့် ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ဒီလိုဖင်ထဲကို လက်နှိုက်ပေးပြီး လီးကိုဆွခံရရင် ဘယ်ယောင်္ကျားမှ မခံနိုင်ဖူးဆိုတာ သူမသိနေလို့ဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်က မြတ်သူရဲ့ လီးထိပ်က ကျင်ငယ်ပေါက်လေးကို ဘယ်လက်နဲ့ အသာဖြဲပြီး လျှာနဲ့တို့ပြီး

ကလိပေးသည်။

“အိုး ဟိုး ဟိုး…”

မြတ်သူကတော့ သွက်သွက်ခါသွားသည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူရဲ့ လီးထိပ်ဖျားတွေကို ပါးစပ်နဲ့ အသာငုံပြီး လျှာနဲ့ ကလိပေးတဲ့ အချိန်မှာတော့ မြတ်သူရဲ့ ပေါင်တွေဟာ အငြိမ်မနေတော့ဘဲ လီးကို ကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။

“ပြွတ်ပြွတ်… အိုးဟိုးဟိုး..”

လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်နေတာကြောင့် မြတ်သူ လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

“အိုး… အင်းအင်း… မမ… ကျွန်တော် လိုးချင်လှပြီ…. ပြွတ်ပြွတ်… အင်းဟင်းဟင်း..”

မြတ်သူ စကားသံ မထွက်နိုင်တော့ဘဲ ညည်းနေသည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ ပညာပြမှုအောက်မှာ မြတ်သူတစ်ယောက် လိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လွန်းလို့ တစ်ကိုယ်လုံး နတ်ပူးသလိုကို တုန်ယင်နေသည်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က ပညာပြတာ တော်လောက်ပြီလို့ထင်ပြီး လီးကိုဆွတာရပ်လို့ မတ်တပ်ထလိုက်သည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူရဲ့ မျက်နှာကို ခွပြီးရပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ စောက်ဖုတ်လှလှလေးဟာ သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ ကပ်နေပါပြီ။ ဒေါ်ကျော့ကျော့က သူမရဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ညာလက်ညိုးနဲ့ လက်မကို သုံးပြီး မြတ်သူနှုတ်ခမ်းနဲ့ တေ့ပေးလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့… လိုးချင်စိတ် ပြင်းထန်နေတဲ့ မြတ်သူဟာ ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ စောက်ပတ်လေးကို လျှာကိုသုံးပြီး သဲသဲမဲမဲ ယက်ပါတော့သည်။

“ဟင်းဟင်း… အင်းအင်း…. ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရေ…”

မြတ်သူရဲ့ သူမစောက်ပတ် အတွင်းသား အသားပြင်တွေကို အငမ်းမရ ယက်နေမှုကြောင့် ဒေါ်ကျော့ကျော့ဟာလည်း အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာပြီး အဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ ထွက်ကျလာပါပြီ။ သူမက စောက်ပတ်ယက်ခံတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မြတ်သူရဲ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်နဲ့တေ့ကာ အငမ်းမရ ဆောင့်တော့သည်။

“ဘွတ်… ဘွတ်… ရှီးရှီး။ ပွတ်… ပွတ်… ပလွတ်… ပလွတ်… ပေါက်ပေါက်…”

စောက်ပတ်နဲ့ လီးတစ်ဆုံး အဆက်မပြတ် ဆောင့်ချနေတာကြောင့်…. မွေ့ယာထူကြီးကလည်း ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း မြင့်လိုက်နှိမ့်လိုက် ဖြစ်နေသလို… ဒေါ်ကျော့ကျော့ စောက်ပတ်နဲ့ မြတ်သူလီးထဲက အရည်ကြည်တွေ ထွက်နေတာကြောင့်… စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သံ ထွက်သံတွေကလည်း တိတ်ဆိတ်တဲ့ညမှာ ဆူညံနေသည်။ အစောကတည်းက ပြီးတာများနေတာကြောင့် ဒီတစ်ခါ နှစ်ယောက်လုံး ပြီးဖို့က တော်တော်ကြာနေသည်။

ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူခေါင်းကို သူမနို့နဲ့အပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆောင့်ထားကာ အဆက်မပြတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်နေတာ မြတ်သူ ဥတွေ ဆီးခုံတွေတောင် အောင့်လာပါသည်။

“ပလွတ်… ပလွတ်… အင်းအင်း… ဘွတ်.. ဘွတ်… အိုးအိုး”

“ရှီး… အင်းအင်း… မောင်လေး မထွက်အောင် ထိန်းထား မမပြီးတော့မယ်…”

ဒေါ်ကျော့ကျော့က အဆက်မပြတ် ဆောင့်ချရင်း လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် အရောက်မှာတော့ သူမတွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး စောက်ရေတွေ ထွက်ကျသွားတဲ့အချိန်မှာ မြတ်သူကလည်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ လရေတွေကို သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်နေတာကို

ခံစားမိလိုက်ပါတော့သည်။

(၈)

မနက်မိုးလင်းလာချေပြီ..။ ညက တစ်ညလုံးနီးနီး လိုးပွဲဆင်နွဲလိုက်ရတော့ မြတ်သူနှင့် ဒေါ်ကျော့ကျော့ကား မောပန်းမှုကြောင့် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေသည်။

မြတ်သူကား အရင်ဦးဆုံး နိုးလာသည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ စောင်ကိုခြုံပေးလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူ့အခန်း ပြန်အရောက် ရေအရင်ဆုံး ချိုးလိုက်သဖြင့် လူတစ်ကိုယ်လုံး ပြန်လည်လန်းဆန်းသွားသည်။ ရေချိုး အဝတ်အစား ဝတ်ပြီးသည့် အခါတွင် လေကောင်းလေသန့်ရှူရန် အပြင်သို့ ထွက်လိုက်သည်။

ဘန်ဂလိုမှ အပြင်ဘက်သို့ ထွက်လိုက်သည့်အခါ သူတို့ ဘန်ဂလိုဘက်ကို လာနေသော ဒေါ်သီသီနှင့် ဒေါ်ဝေဝေကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲက တော်ပါသေးရဲ့ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ နို့မို့ဆို မလွယ်ဘူးလေ… ဒေါ်ကျော့ကျော့ အခန်းထဲမှာ သူအိပ်နေတာကို သူမတို့ (၂) ဦး မြင်လိုက်လို့ကတော့ သူရှင်းလို့ကိုရမှာ မဟုတ်တော့။ သို့သော် သူလည်း မဟုတ်တာ လုပ်ထားသူပီပီ ဒေါ်သီသီနှင့် ဒေါ်ဝေဝေကို စေ့စေ့မကြည့်ရဲ။ သူမတို့ အနားရောက်စဉ် ခေါင်းကိုအသာ ငုံ့ထားလိုက်သည်။

ဒေါ်သီသီနှင့် ဒေါ်ဝေ‌ဝေက…

“ကောင်လေး… ကျော့ကျော့ နိုးနေပြီ မဟုတ်လား…”

“ဟုတ်… အစ်မအိပ်နေတုန်း ထင်တယ်ခင်ဗျ”

ဒေါ်သီသီနှင့် ဒေါ်ဝေဝေက သူ့ကို ကျော်သွားမည်အပြု ပြီးမှ… ဒေါ်ဝေဝေက သူ့အနားကပ်ပြီး အဓိပ္ပါယ်ပါသော အပြုံးဖြင့်….

“ဟုတ်မှာပေါ့ မင်းမမက ညကတော်တော် မောသွားတယ် ထင်တယ်…”

“ခင်ဗျာ… ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်..”

ပြန်ဖြေလိုက်သော မြတ်သူအသံက အနည်းငယ် တုန်သွားသည်။ ထို့နောက် ဒေါ်ဝေဝေက တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်..။

“ဟင်းဟင်း… မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ သူတွေ… တော်တော် ခက်တယ်နော်…. ညကျရင် တို့ (၂) ယောက်ပါ လာခဲ့မယ်.. သိလား”

လို့ပြောပြီး… သီသီရေ သွားကြရအောင်ဆိုပြီး ဒေါ်ကျော့ကျော့ရဲ့ ဘန်ဂလိုထဲ ဝင်သွားပါတော့သည်။ သူမတို့နှစ်ယောက် ဘန်ဂလိုထဲ ဝင်သွားချိန်မှာ မြတ်သူတစ်ယောက်ကတော့ လမ်းဆက်မသွားနိုင်ဘဲ… ရပ်နေပြီး… ဒေါ်ဝေဝေပြောတဲ့ စကားအဓိပ္ပါယ်ကို စဉ်းစားနေမိသည်။ သိများသိနေတာလားဆိုပြီး သူ့ရင်ထဲမှာ စိုးထိတ်မိသွားတော့သည်။

(၉)

သူမနားတွင် စကားပြောသံလိုလို ကြားရတာကြောင့် ဒေါ်ကျော့ကျော့ နိုးလာခဲ့သည်။

“ကဲ..ကောင်မရေ..နိုးလာပြီလား…”

ဝေဝေ နှင့် သီသီက ကျော့ကျော့ကို ပြီတီတီကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။ ကျော့ကျော့ ကိုယ့်ဘာသာကို မလုံမလဲ ဖြစ်သွားသည်…။

“ဘယ်လိုလဲ.. ညက တော်တော်မှ ပွဲကောင်းခဲ့ရာလား… မိန်းမ…”

ကျော့ကျော့က……

“ဟင်… ဘာတွေ ပြောနေကြတာလဲဟင်…”

“အောင်မယ်… ညည်းနော်ညည်း… အကြောင်းမသိဘူးများ မှတ်နေတာလား…”

“မှန်းစမ်း သီသီရေ…”

ဝေဝေ နှင့် သီသီက ကျော့ကျော့ရဲ့ စောင်ကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ အောက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးကြီး ဖြစ်နေသည်…။ ကျော့ကျော့က စောင်ကို ပြန်ဆွဲယူသည်..။ သီသီနှင့် ဝေဝေက သူမအဖုတ်လေးကို လက်ဖြင့်စမ်းကာ….

“ကြည့်စမ်း… ဝေဝေ… တော်တော် ယောင်နေပြီ.. သေချာပြီ..”

“ဟုတ်တယ်ဟေ့… ဟုတ်တယ်…”

“အာ့တော့ ညဉ်းတို့က ဘာဖြစ်ချင်တာတုန်း… မိန်းမတွေ…. ယွကိုယွတယ်…”

ကျော့ကျော့က စောင်ကို ပြန်ခြုံကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ အော်သည်။

“အံမယ်.. ညဉ်းကောင်လေးကို ဒီအထိ ညဉ်းလူကြီးကို အကြောင်းပြပြီး ခေါ်လာကတည်းက သိပြီးသား..။ အာ့တော့… နှုတ်ပိတ်ခလေး ပေးရုံပေါ့ဟယ်… ဒီလောက်ပါဘဲ… ခစ်ခစ်..”

ဝေဝေ နှင့် သီသီကား ရယ်ကာ ကျော့ကျော့ကို ဝိုင်းကလိထိုးလိုက်သည်.။

“ယားတယ်.. မိန်းမတွေ…”

ကျော့ကျော့ ဆက်အိပ်လို့ မရတော့။ သီသီနှင့် ဝေဝေကား သူမနှင့် ဝါသနာတူ စရိုက်တူ အတွင်းသိ အစင်းသိ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်သည်။

“ညဉ်း စားချင်နေမှန်းသိလို့ ညက ဂွင်ဆင်နေတာ မသိတာကျနေတာဘဲ… ကျော့ကျော့ရယ်..”

“အာ့တော့… ညဉ်းတစ်ယောက်ထဲ စားသွားတာ ကျေနပ်တယ်များ မှတ်နေလား.. ဟင်း”

ဝေေ၀က ကျော့ကျော့ကို မကျေနပ်သလို ပြောလိုက်သည်။ ကျော့ကျော့က….

“စိတ်မဆိုးပါနဲ့ မိန်းမတွေရယ်..။ ကောင်လေးက အသစ်လေးမို့ပါ…။ ညဉ်းတို့နဲ့တွေ့ရင် ကျင့်သားရနေအောင်လို့ပါ”

“ညဉ်းနော်.. ကတိ.. ကတိ..”

“နှုတ်လုံစေချင်ရင် ဒီညဘဲ စီစဉ်ပေး..”

သီသီကလည်း.. ဝင်ပြောလိုက်သည်။ (၃) ယောက်သား လင်ငယ်ထားဖို့ ခွဲတမ်းချနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။

“ဟုတ်ပြီ… ကတိပေးတယ်… ဒီညဖြစ်အောင် စီစဉ်ပေးမယ်… ကျေနပ်ပြီလား… တကထဲ… ကဲကိုကဲတယ်…”

“ခစ်ခစ်… ဒါမှ တို့သူငယ်ချင်း…. လိမ္မာတယ်… ဟိဟိ…”

သီသီနှင့် ဝေဝေရဲ့ ရယ်သံလေးများနှင့် ကျော့ကျော့က သူမတို့နှစ်ယောက်ကျောကို ထုရိုက်သံများက အခန်းလေးထဲမှာ ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

ထိုအချိန်မှာ အခန်းနားကို ပြန်ရောက်နေပြီး သူမတို့ဘာတွေပြောနေလဲဆိုတာကို ချောင်းပြီး ခိုးနားထောင်နေတဲ့ မြတ်သူကတော့ ထိုစကားတွေကို ကြားလိုက်ရတာကြောင့်.. ဒီညမှာ သူ့ကို ဒေါ်ကျော့ကျော့ သာမက သူမသူငယ်ချင်း (၂) ယောက်ကပါ (၃) ယောက် တစ်ယောက် လိုးခိုင်းပြီး လိုးပွဲဆင်နွဲခိုင်းတော့မှာကို သိလိုက်ရတာကြောင့် လီးကြီးက တောင်လာပြီး လရေများပင် ထွက်ချင်သလိုလို ဖြစ်သွားပါတော့သည်။

(၁၀)

မြတ်သူကား စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်နေပြီး အခန်းပေါက်ကနေ တိတ်တိတ်ကလေး ပြန်ထွက်လာရာ အခန်းထောင့်မှာ ရှိနေတဲ့ နို့ဆီခွက်အခွံ တစ်လုံးကို ခြေထောက်နဲ့ တိုက်မိသွားသည်။

“ကလုံ… ကလုံ…”

အခန်းထဲမှာ စကားကောင်းနေတဲ့ ဒေါ်ကျော့ကျော့နဲ့ သူငယ်ချင်းမ နှစ်ယောက်ဟာ အသံကြားလိုက်ရတာကြောင့် အခန်းပြင်ကို ဗြုန်းခနဲ ထွက်လာတဲ့အခါမှာ မြတ်သူကို မြင်လိုက်ကြပါတော့သည်။

မြတ်သူကလည်း ဘာပြောရမှန်းမသိ အိုးတိုအမ်းတမ်း ဖြစ်နေသည်။ ဒေါ်သီသီက မြတ်သူကို ကြည့်လိုက်ပြီ။

“ဟင်… နင် ငါ့တို့ စကားပြောတာ ချောင်းပြီး ခိုးနားထောင်နေတယ်ပေါ့..”

“မ… မဟုတ်ပါဘူး”

မြတ်သူကား ကပျာကယာ ငြင်းလိုက်သည်။ ဒေါ်ဝေဝေက

“ဘာမဟုတ်ရမှာလဲ”

ဟု ဆိုကာ မြတ်သူအနားသို့ လျှောက်လာသည်။ မြတ်သူကိုကြည့်ပြီး..

“နင့်မှာ အပြစ်ရှိတယ်… ဒီတော့ ငါတို့ အပြစ်ပေးတာခံရမယ်.. ခံမှာလား”

သူ့ကို ပြီတီတီကြည့်ရင်း မေးနေတာကြောင့် မြတ်သူလည်း အာစေးထည့်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။

“ကဲ… အခန်းထဲလိုက်ခဲ့… နင့်ကိုကောင်းကောင်း ဒဏ်ပေးရမယ်။ ငါတို့စကားကို ချောင်းနားထောင်နေတဲ့အတွက်”

ဒေါ်သီသီကလည်း သူ့ကိုကြည့်ပြီး…

“ဟင်း… နင် ငါတို့ ပြောစကားတွေကြားပြီး လီးက တော်တော်တောင်နေပြီ ထင်တယ်… မှန်းစမ်း”

မြတ်သူရဲ့ ပေါင်ကြားကို လက်နဲ့ နှိုက်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ မြတ်သူရဲ့ လိင်တံကြီးက မာကျောတောင့်တင်းနေတာကို ကောင်းကောင်း စမ်းမိသွားသည်။

“ဟွန်း.. အစစ်ဘဲ တော်တော်ဆိုးတဲ့ကောင်…။ လိုက်ခဲ့စမ်း… အခန်းထဲကို…”

ဒေါ်သီသီနဲ့ ဒေါ်ဝေဝေက မြတ်သူကို နှစ်ယောက်ညှပ်ပြီး အခန်းထဲ ခေါ်သွားချိန်မှာ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကတော့ မြတ်သူ သူမတို့ကို ကောင်းကောင်းလိုးနိုင်ဖို့ သောက်ဖို့ရာ ကြက်ဥနဲ့ ငှက်ပျောသီးကို ခွက်ကြီးကြီးနဲ့ သွားဖျော်ပေးနေသည်။

အခန်းထဲမှာတော့ ဒေါ်ဝေဝေနဲ့ ဒေါ်သီသီက မြတ်သူကို ကုတင်ကြီးဆီကို ခေါ်သွားကြပြီး သူမတို့ စိတ်ကြိုက်ချနိုင်အောင် အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ခိုင်းနေသည်။ မြတ်သူကား တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်အစား ကင်းမဲ့သွားချေပြီ..။ သူ့ရဲ့ လီးတံကြီးက မာကျောတောင့်တင်းနေပြီး တယမ်းယမ်း ဖြစ်နေသည်။

ဒေါ်သီသီနဲ့ ဒေါ်ဝေဝေကလည်း တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဘော်လီနဲ့ ပင်တီသာ ကျန်တော့သည်။ သူမတို့ရဲ့ နို့တွေဟာ ကြီးလှတာကြောင့် ဘော်လီအောက်ကနေ ပြူထွက်နေသည်။ ပင်တီအလယ်မှ အဖုတ်အမြောင်းလေးတွေကလည်း ပင်တီပေါ်မှာ ထင်းနေသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ကာမစိတ်တွေ ကြွနေတာကြောင့် ပင်တီမှာပင် စိုစွတ်နေပါသည်။

သူမတို့က မြတ်သူကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲလိုက်တဲ့ အခါမှာ မနေ့ညက မြတ်သူလက်ကို ပူးချည်တဲ့ နံရံကကြိုးကို လှမ်းမြင်လိုက်သည်။

“ဟင်း.. ဟင်း.. မိကျော့… မနေ့ညက ဒီကောင့်ကို ကြိုးတုပ်ပြီး ဆွဲတာနေမှာ…”

“ဟုတ်လား.. မြတ်သူ…”

ဒေါ်ဝေဝေက မေးလိုက်တဲ့အခါမှာ မြတ်သူက ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပါသည်။

“အင်း… မမတို့ (၂) ယောက်လည်း ဒါကို ကြိုက်တယ်…. နင့်ကိုကြိုးတုပ်ပြီး ဒီနေ့ အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး (၃) ယောက် ညှပ်ချရမယ်…”

ဒေါ်ဝေေ၀ အပြောကြောင့် မြတ်သူ နည်းနည်းတော့လန့်သွားသည်။ သူမတို့လို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တောင့်တင်းတင်း မိန်းမ (၃) ယောက်က သူ့ကို ကြိုးတုပ်ပြီး သူမတို့စိတ်ကြိုက် တစ်နေကုန် ဆွဲတော့မှာပါ။ သူ (၃) ယောက်လုံးကို နိုင်ပါ့မလားဆိုတာတော့ မသေချာ။ ထိုအချိန်မှာဘဲ ကြက်ဥနဲ့ ငှက်ပျောသီးကို မတ်ခွက်ကြီးနဲ့ ဖျော်လာတဲ့ ဒေါ်ကျော့ကျော့က အခန်းထဲကို ဝင်လာပါသည်။ သူမ အသင့်ဆောင်လာတဲ့ တရုတ်က ကာမအားတိုးဆေးကိုလည်း ထိုထဲမှာ ရောဖျော်ထားခဲ့သည်။ သူမက မြတ်သူကို…

“ရော့… မောင်လေး သောက်လိုက်ဦး”

လို့ဆိုပြီး ခွက်ကိုပေးလိုက်ရာ မြတ်သူကလည်း ထိုခွက်ကြီးကို ကုန်အောင် သောက်လိုက်တဲ့ အခါမှာ အားပြည့်လန်းဆန်းလာသလို ခံစားလိုက်ရပါသည်။ ဒေါ်သီသီက မြတ်သူလက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး ကြိုးနဲ့ သေသေချာချာ ပူးချည်ပြီး နံရံက သံကွင်းမှာ တွဲချည်လိုက်ပါသည်။

မြတ်သူ သောက်လိုက်တဲ့ ငှက်ပျောသီးနဲ့ ကြက်ဥဖျော်ထားတဲ့ အထဲမှာပါတဲ့ ကာမကြွဆေးကလည်း အရှိန်တက်လာတာကြောင့် မြတ်သူကား သူမတို့ သဘောရှိ ဖြစ်နေပါတယ်။

“နေဦး..”

ကျော့ကျော့က မြတ်သူခြေထောက်ကို ကားခိုင်းပြီး ခြေကျင်းဝတ်နားမှာ ကြိုးတွေနဲ့ချည်ပြီး ကြိုးစတစ်ဖက်ကို ကုတင်တိုင်များမှာ ပြန်ဆွဲချည်လိုက်ပါသည်။ မြတ်သူကား မိန်းမ (၃) ယောက်ရဲ့ အကျဉ်းသားသဖွယ် ဖြစ်နေပြီး သူမတို့ အလိုကျ ဖြည့်ဆည်းပေးရတော့မှာပါ။

ဒေါ်ဝေဝေက မြတ်သူရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်သီသီက မြတ်သူရဲ့လီးကို ကစားပြီး သူမအဖုတ်တည့်တည့်တေ့ကာ ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကတော့ ကန့်လန့်ဖြတ် အနေအထားနဲ့ မှောက်ချပြီး မြတ်သူရဲ့ နို့သီးလေးတွေကို တစ်ဖက်က လက်နဲ့ဖိပြီး ချေပေးသလို တစ်ဖက်က စို့ပေးနေသည်။

တအင်းအင်းနဲ့ မြတ်သူ ဖီးလ်တွေ ပိုတက်လာပါသည်။ ဒေါ်ဝေဝေရဲ့ အဖုတ်လှလှလေးက သူ့မျက်နှာနားမှာ တေ့နေတာကြောင့် အမွေးနုလေးတွေ ဖုံးနေတဲ့ ဒေါ်ဝေဝေရဲ့ ညိုတိုတို စောက်ဖုတ်လေးက.. မွေးအီအီ… ညှီစို့စို့ စောက်ပတ်ရနံ့လေးတွေကို သူ့နှာခေါင်းက ရနေသည်။ ညက ဒေါ်ကျော့ကျော့က စောက်ပတ်ယက်တာ ကောင်းကောင်း သင်ပေးထားတာကြောင့် သူကျွမ်းကျင်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့် ဒေါ်ဝေဝေရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို သူ့မျက်နှာကိုမော့ပြီး လျှာကိုထုတ်လို့ အဆက်မပြတ်ကို ယက်နေပါတော့သည်။

“ရှီး..အင်း…အင်း။ ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်…”

ဒေါ်ဝေဝေကား နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ပြီး မြတ်သူရဲ့ လျှာအစွမ်းကို ခံယူနေတဲ့အချိန်မှာ ဒေါ်သီသီကလည်း မြတ်သူရဲ့ လီးကို သူမအဖုတ်လေးနဲ့ ဖိထိုင်ချလိုက်ပါသည်။ မြတ်သူရဲ့ လီးက ကြီးတာကြောင့် သူမအဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတော့သည်။

ကျော့ကျော့ကလည်း မြတ်သူစိတ်တွေ ပိုမိုကြွလာအောင် မြတ်သူရဲ့ ရင်ဘတ်ကို လိုက်ယက်နေပါသည်။ မြတ်သူကလည်း ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာတာကြောင့် ဒေါ်ဝေဝေရဲ့ စောက်ပတ်လေးကို အငမ်းမရ မလွတ်တမ်းယက်ကာ လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲထိ ထိုးထည့်ပြီး အတွင်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ကောင်းကောင်းမွေပေးနေတာကြောင့် ဒေါ်ဝေဝေ တဟင်းဟင်း တအင်းအင်းနဲ့ အရသာတွေ့နေပါသည်။

သူဌေးမိန်းမတွေမို့ သူမတို့ စောက်ပတ်ကို အကောင်းစား အမွေးနံ့သာတွေနဲ့ ဆေးကျောထားတာကြောင့် မြတ်သူအဖို့ စောက်ပတ်ယက်ပေးရတာ အရသာ ရှိနေသည်။ ဒေါ်သီသီကလည်း မြတ်သူလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားပြီး ဖင်ကိုဝိုက်ဝိုက်ကာ ဖိကြိတ်ပြီး မွေပေးနေတာကြောင့် မြတ်သူမှာ လရေမထွက်အောင် မနည်းထိန်းနေရသည်။ သူမတို့ ပုံစံကြည့်ရတာ.. သူ့ကို ဒီနေ့ တစ်နေ့လုံး လိုးခိုင်းမဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေတာကြောင့် သူခံနိုင်ရည်ရှိဖို့ လိုတယ်လို့တွေးပြီး လရေမထွက်အောင် ထိန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။

“ပြွတ်ပြွတ်… ပလပ်… ပြတ်ပြတ်…”

မြတ်သူ စောက်ပတ် ယက်ပေးတာက အရမ်းကောင်းတာကြောင့် ဒေါ်ဝေဝေလည်း စောက်ခေါင်းထဲက စောက်ရည်ဖြူဖြူ ချွဲချွဲတွေ ထွက်ကျလာပါသည်။ စောက်ရည်တွေက မြတ်သူ မျက်နှာပေါ်ကို ကျကုန်သလို မြတ်သူကလည်း အဆိုပါ စောက်ရည်တွေကို ပြောင်နေအောင် လိုက်ယက်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်မှာ မြတ်သူလီးကို အဖုတ်ထဲထည့်ပြီး မွေနေတဲ့ ဒေါ်သီသီကလည်း ဖင်ကြီးရှုံ့သွားပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်ကျလာပါသည်။

သူမတို့က လူချိန်းလိုက်ကြပြီး… ဒေါ်ကျော့ကျော့က မြတ်သူလီးကို ခွထိုင်လို့.. ဒေါ်သီသီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မြတ်သူက လျှာနဲ့ ခုနကပုံစံအတိုင်း ယက်ပေးရပါသည်။

ဒေါ်ဝေဝေက သူ့နို့သီးလေးတွေကို သူမလက်တွေနဲ့ ဆွဲလိမ်နေတာကြောင့် မြတ်သူ နာကျင်သွားပြီး နာကျင်မှုကြောင့် ပိုမိုစိတ်ကြွလာပါသည်။ ဒါကြောင့် သူ့မျက်နှာပေါ်က ဒေါ်သီသီရဲ့ စောက်စိကို ပါ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖိညှပ်ပြီး ချိုချဉ်စုပ်သလို စုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ဒေါ်သီသီရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါမကျန် လိုက်ယက်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့….

“ပြွတ်ပြွတ်… အိုး… အိုး… ဟဟ…”

ဒေါ်သီသီရဲ့ ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားပြီး အရူးအမူးကို ဖြစ်သွားပါသည်။

“မောင်လေး… ဆက်စုပ်.. ဆက်စုပ်… မမအရမ်းကောင်းနေပြီ.. အင်းဟင်း”

ဒေါ်သီသီရဲ့ တောင်းဆိုသံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာပါသည်။ ထိုအချိန်မှာ သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖိဖိဆောင့်ဆောင့်နေတဲ့ ဒေါ်ကျော့ကျော့ကလည်း

“မောင်လေး… ထိန်းထား… မမထွက်တော့မယ်… ဖွတ်… ဘွတ်… ဘွတ်… ရှီး… ရှီး… ပလွတ်… ပလွတ်… ဘုတ်… ဘုတ်… အ… အ… အ… အ… မောင်လေး…. အင်း… ဟင်း”

ဒေါ်ကျော့ကျော့ မျက်နှာလေးရှုံ့သွားကာ အသားကုန် အော်ဟစ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ မြတ်သူလီးထိပ်က လရေတွေက ဒေါ်ကျော့ကျော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေကို ပန်းထွက်ကာ ဖျန်းပက်နေသလို… ဒေါ်ကျော့ကျော့ စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေကလည်း မြတ်သူလီးကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ဆွဲစုပ်ကာ စောက်ရည်တွေ တပျစ်ပျစ် ထွက်ကျလာပါတော့သာ်။

မြတ်သူကား ဒေါ်သီသီရဲ့ စောက်ပတ်ကိုသာမက ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ လိုက်ယက်တာကြောင့် ဒေါ်သီသီလည်း အကောင်းကြီးကောင်းပြီး…

“အင်း..အင်း..အအ…”

လည်တိုင် ကျော့ကျော့လေးကို မော့ကာ… အသားကုန် အော်ဟစ်ပြီး စောက်ရေတွေကို မြတ်သူပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

ထိုနေ့တစ်နေ့လုံး မြတ်သူကတော့ မမ (၃) ယောက်ရဲ့ အချစ်အကျဉ်းသား ဖြစ်ကာ သူ့ကို ကြိုးတုပ်ထားပြီး စိတ်ကြိုက် တစ်လှည့်စီ ဆွဲတာကို ခံလိုက်ရပါတော့သည်။

(၁၁)

နောက်တစ်လခန့်အကြာ…

ကုမ္ပဏီပိတ်ရက် တစ်ရက်တွင် ဖြစ်သည်။ မြတ်သူကား အပြင်ထွက်ရန် အခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။

“ညီလေး… အပြင်သွားမလို့လားကွ…”

အခန်းဘေးမှ သူ့အခန်းနားနီးချင်း ကိုအောင်။

“ဟုတ်တယ်… အစ်ကို…”

“ဒါနဲ့ညီလေး ကုမ္ပဏီမှာ ရာထူးတိုးသွားပြီဆို”

“ဟုတ်တယ်အစ်ကို… မနက်ဖြန်ကျရင် အစ်ကိုနဲ့ ကျွန်တော် ဘီယာဆိုင်သွားကြဦးစို့လေ။ ကျွန်တော် ပြုစုချင်လို့….”

“ဟား… ကောင်းတာပေါ့ကွာ။ ကဲကဲ… သွားစရာရှိရင် သွားလိုက်ဦး”

“ဟုတ်ဟုတ်… အစ်ကို…”

မြတ်သူကား ခပ်သွက်သွက်လေး ထွက်လာခဲ့သည်။ ချိန်းထားတဲ့သူတွေ ရှိသည်။ တကယ်တော့ ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် သူဌေးကတော် ဒေါ်ကျော့ကျော့၏ ကောင်းမှုကြောင့် ရာထူးတွေ တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့် တက်ခဲ့သည်။ သူ့အနေဖြင့် အစောကြီး အိပ်နေရသည်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဒေါ်ကျော့ကျော့နှင့် သူမသူငယ်ချင်း ဒေါ်သီသီ၊ ဒေါ်ဝေေ၀တို့၏ လင်ငယ် ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူမတို့က အားတဲ့သူအိမ်မှာ သူ့ကိုချိန်းကာ (၃) ယောက်တစ်ယောက် လိုးခိုင်းနေတာကြောင့်ပင်။

ကိုအောင်ကတော့ မြတ်သူ တော်တော်ကံကောင်းတာဘဲဟု တွေးမိသည်။ မြတ်သူ၏ ဘဝကို မသိသဖြင့် သူ့လိုအနေအထား မဟုတ်ဟု ထင်မိသည်။ တကယ်တော့ မြတ်သူကား သူ့ဘဝထက် ဆိုးနေတာ သူမသိ။ ကိုအောင်တစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ တွေးကာ အတွေးနယ်ချဲ့နေချိန်… မြတ်သူတစ်ယောက်ကတော့ လမ်းထိပ်မှာ အသင့်စောင့်နေသည့် ဒေါ်ဝေဝေ၏ ကားပေါ်တွင် ပါသွားပြီး သူမယောင်္ကျား မသိအောင် ဝယ်ထားသည့် ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်က အိမ်မှာ အသင့်စောင့်နေသော ဒေါ်ကျော့ကျော့၊ ဒေါ်သီသီတို့ထံ ခေါ်ဆောင်သွားတော့သည်။

ထိုအိမ်က ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မြတ်သူကို ခြေလက်တွေကို ကုတင်တိုင်တွေမှာ ကြိုးနဲ့ တင်းတင်းမလှုပ်နိုင်အောင် ပူးချည်ပြီး တစ်နေကုန် လိုးခိုင်း၊ စောက်ပတ်ယက်ခိုင်းကြတော့မှာ ဖြစ်သည်။

နောက်တစ်နာရီခန့် အကြာမှာတော့ မြတ်သူကား ထိုတိုက်ခန်းထဲက ကုတင်မှာ ခြေလက်တွေကို ကြိုးတုပ်ခံရပြီး သူဌေးမိန်းမ (၃) ဦး၏ လင်ငယ် အကျဉ်းသားဘဝဖြင့် သူမတို့၏ ကာမဆန္ဒများကို အလိုကျ ဖြည့်ဆည်းပေးနေရပြီး နွံနစ်နေတာကို ကိုအောင်တစ်ယောက် သိခွင့်ရမည် ဆိုလို့ကတော့။ သူ့ဘဝကမှ တော်သေးသည်ဟု ထင်မိမှာ အမှန်ပင်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

သူေဌးကေတာ္သုံးေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္

“ဟူး…….” လက္က်န္ေငြကို စစ္ၾကည့္ရင္း ျမတ္သူ ေလပူတစ္ခ်က္ကို မွုတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ေငြက (၁၅၀၀၀) ခန႔္သာ က်န္ေတာ့သည္။ လကုန္ဖို႔ကလည္း (၁၃) ရက္ခန႔္ လိုေနေသးသည္။ ဒီေငြနဲ႔ လကုန္ထိေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေနရပါ့။ အခန္းငွားခေတြက ေပးရဦးမည္။ ယခင္လက ေႂကြးက်န္ကလည္း ရွိေသးသည္။

နယ္မွာ အလုပ္ရွားသျဖင့္ ရန္ကုန္ကို စြန႔္စားၿပီး လာခဲ့ေသာ သူ႔အဖို႔ သြင္းကုန္/ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနေသာ ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ အလုပ္ရရွိခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ နယ္မွာရွိေတာ မိခင္ႀကီးကလည္း က်န္းမာေရးက မေကာင္း။ ညီမေလး ေက်ာင္းစရိတ္ကိုလည္း လွမ္းေထာက္ပံ့ရေသးသည္။

တစ္ေန႔က အေမျဖစ္သူ ဖုန္းဆက္ေတာ့ သူစိတ္မေကာင္း။ ညီမေလးက ယခုႏွစ္ (၁၀) တန္း။ အေဖျဖစ္သူက သူဘြဲ႕ရသည့္ႏွစ္မွာ ဆုံးပါးသြားခဲ့သည္။ ျမတ္သူကား အသက္ (၂၃) ႏွစ္ခန႔္ရွိေနၿပီ။ အရပ္က ၅ ေပ (၇) လက္မခန႔္ရွိၿပီး အသားအေရကေတာ့ မိန္းကေလးအသားအလား ေဖြးဆြတ္ေနသည္။ ႐ုပ္ကလည္းေျဖာင့္သည္။ ျဖဴျဖဴႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးပင္။ မိန္းမေတြႀကိဳက္သည့္ ႐ုပ္ရည္မ်ိဳး.။

ဒါေပမဲ့ ျမတ္သူ ရည္းစားမထားရဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ့္အေျခအေနကို ကိုယ္သိေနလို႔။ သူ႔မွာ ေစာင့္ေရွာက္ရမည့္ မိခင္ႀကီးနဲ႔ ညီမေလး မ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္တိုင္း သူလက္တြဲေဖာ္ရွာဖို႔ စိတ္ကူးေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားသည္။ ယခု သူစိတ္ပူေနသည္မွာ ညီမေလးက (၁၀) တန္းဆိုေတာ့ က်ဴရွင္ေကာင္းေကာင္းေတာ့ ထားမွရမည္။ ခက္တာက သူ႔လက္ထဲမွာ ပိုက္ဆံကမရွိ။ ရသည့္လခကလည္း အလုပ္ဝင္စမို႔ နည္းေနေသးသည္။

ဒီလမွာ သူေနမေကာင္းျဖစ္လိုက္ေသးသျဖင့္ ေဆးဖိုးဝါးခကလည္း ေတာ္ေတာ္ကုန္သြားသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီလ မိခင္ႀကီးကို ဘယ္လို ေထာက္ပံ့ရမွန္းပင္မသိ။ ငွားထားသည့္ အခန္းခေတြ၊ ထမင္းစရိတ္ေတြကို ေတြးရင္း ရင္ေမာလာသည္။ သူ႔အိပ္ယာေဘးမွာ ခ်ထားသည့္ ေဆးလိပ္အၾကမ္းကို မီးညႇိကာေသာက္ရင္း အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ မ်က္လုံးကိုမွိတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္။ အားလုံးကို ေတြးရင္း ရင္ေမာေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္ေနသည္။

ေၾသာ္… ေလာကႀကီးကလည္း ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြမ်ား ထားစရာမရွိေအာင္ ခ်မ္းသာလိုက္ၾကတာ။ တို႔လို လူမ်ိဳးေတြမ်ားက်ေတာ့လည္း ဆင္းရဲခ်က္က။ အခုအခ်ိန္မွာ ထီေလးဘာေလး ေပါက္ရင္ ေကာင္းမွာပဲကြာလို႔.. အားငယ္စြာ ေတြးေနမိသည္။

(၂)

႐ုံးခန္းထဲသို႔ အျပာႏုေရာင္ဝမ္းဆက္ ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ကာ လက္ဝတ္လက္စားေတြ သီးေနေအာင္ ဝတ္ဆင္လာေသာ အသက္ (၃၅) ႏွစ္ခန႔္ရွိ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ဝင္လာသည္။ အသားက ျဖဴျဖဴ…. ႐ုပ္ကလည္း ေခ်ာသည္။ မသိလၽွင္ ကေလးအေမဟုပင္ မထင္ရ။ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကို စီးထားၿပီး ေျခက်င္းဝတ္ ျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္တြင္ ဝတ္ဆင္ထားေသာ ေရႊေျခက်င္းမ်င္မ်င္ေလးမ်ား ယမ္းသြားၿပီး ေျခလွမ္းလွမ္းလိုက္တိုင္း ေျခဖေနာင့္ေလးႏွစ္ဖက္က ေသြးေရာင္ေလးေတြ ထထသြားသည္။ အၿငိမ္းစားေနရသူမွန္း သိသာသည္။

အိစက္ဝိုင္းဝန္းၿပီး တင္းရင္းေနေသာ တင္ပါးႏွစ္ဖက္က လွမ္းေလၽွာက္လိုက္တိုင္း တုန္တုန္ခါခါႏွင့္။ ေက်ာလယ္ေလာက္ရွိေသာ ဆံပင္ကို ေျဖာင့္စင္းထားၿပီး ျဖန႔္ထားသည္။ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့တြင္ ဝတ္ဆင္ထားေသာ ပလက္တီနမ္ဆြဲႀကိဳးမွ စိန္ေလာ့ကတ္သီးေလးက သူမ၏ မို႔ေမာက္တင္းရင္းေနေသာ ရင္ညႊန႔္ႏွစ္ျခမ္းအလယ္တြင္ ကြက္တိက်ေနသည္။

သူမနာမည္က ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ။ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္သူေဌး ဦးခင္ေမာင္တင့္ကေတာ္။ သူမက ျမတ္သူ စားပြဲေရွ႕ လာရပ္လိုက္ၿပီး…

“ေကာင္ေလး ကိုႀကီးရွိတယ္ မဟုတ္လား”

“ဟုတ္ကဲ့ အစ္မ… ႐ုံးခန္းထဲမွာ ရွိပါတယ္ အစ္မ”

“ေၾသာ္.. ေအးေအး..”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ေျပာလိုက္ရင္း ဦးခင္ေမာင္တင့္ ႐ုံးခန္းဘက္သြားသျဖင့္ ျမတ္သူလည္း လိုက္သြားၿပီး အခန္းတံခါးကို ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳး ဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္သည္။

“ကိုႀကီး… ေက်ာ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေရွာပင္းထြက္မလို႔ (၅) သိန္းေလာက္ေပးဦး”

ဦးခင္ေမာင္တင့္က အံဆြဲကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး ပိုက္ဆံ (၅) သိန္းကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ဦးခင္ေမာင္တင့္ ပါးကို ရြတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ၿပီး

“အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုႀကီးကို ခ်စ္ရတာသိလား…”

လို႔ေျပာလိုက္သည္။ ဦးခင္ေမာင္တင့္ မ်က္ႏွာႀကီးကေတာ့ ျပဳံးၿဖီးလို႔ပင္။ ဝန္ထမ္းေတြကိုသာ မ်က္ႏွာ (၈) ေခါက္ခ်ိဳးႏွင့္ ဆက္ဆံတတ္ေသာ္လည္း မိန္းမ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးကို ရထားသူပီပီ မိန္းမကိုေတာ့ မ်က္ႏွာက အခ်ိဳကို သကာေလာင္းသလိုပင္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကေတာ့ ေငြကိုယူကာ ဦးခင္ေမာင္တင့္ကို ႏွုတ္ဆက္ၿပီး ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ ဦးခင္ေမာင္တင့္က ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ထြက္ခြာသြားသည္ႏွင့္

“ဟိုေကာင္.. မနက္က ခိုင္းထားတဲ့ စာရင္းေတြ လုပ္ၿပီးၿပီလား.။ ၿပီးရင္ လာတင္ေတာ့”

ဟု ေလသံခပ္မာမာျဖင့္ ေျပာလိုက္သျဖင့္..

“ဟုတ္ဟုတ္.. ၿပီးေတာ့မွာပါ ဆရာ… နည္းနည္းေနရင္ လာတင္ပါ့မယ္…”

“ေအး ဒါဆိုလည္း ျမန္ျမန္လုပ္.. သြက္သြက္လက္လက္ကို မရွိဘူး”

လို႔ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ ျမတ္သူလည္း ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ႔ လစ္လာခဲ့ရသည္။ ဟြန္း.. ခုနကမ်က္ႏွာနဲ႔မ်ား ကြာပါ့လို႔ မေက်မနပ္ေတြးေတာလိုက္ပါေသးသည္။

(၃)

“အင့္..”

“ေဆာရီး ကိုေအာင္.. ေဆာရီး”

စိတ္ကူးမဟုတ္တာေၾကာင့္ စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ မကပ္တဲ့ ျမတ္သူဟာ ေလွကားထစ္မွာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တိုက္မိသည္။ သူနဲ႔ အခန္းခ်င္း ကပ္လ်က္ေနတဲ့ ကိုေအာင္ ပါ။ အသက္ကေတာ့ (၂၅) ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီ။ လူက ဝတ္ပုံစားပုံကေတာ့ လန္ထြက္ေနတာဘဲ။ ဝတ္လိုက္တာကလည္း အေကာင္းစားေတြႀကီး။ ဘာလုပ္ငန္း လုပ္သလဲေတာ့ ျမတ္သူမသိ။ ကိုေအာင္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပတာကို ျမင္ရသည္။ ေငြကလည္း လက္ထဲမွာ အနည္းဆုံး မရွိပါဘူးဆိုလၽွင္ တစ္သိန္းခန႔္ကေတာ့ ရွိေနတတ္သည္။

“ဘာေတြမ်ား စိတ္ကူးလာလို႔လည္း ညီေလး ျမတ္သူ..”

ကိုေအာင္က ျပဳံးျပဳံးေလး ျမတ္သူကို ေမ့လိုက္သည္။

“ဒီလိုပါဘဲ အစ္ကိုရာ စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ မကပ္လို႔”

“ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ေနလို႔လဲ ညီေလးရ”

“ေငြေရးေၾကးေရးပါ အစ္ကိုရာ.. အစ္ကိုတို႔လို အလုပ္အကိုင္ ေကာင္းရင္လည္း အေကာင္းသား”

“မထင္ပါနဲ႔ ညီေလးရာ.. မင္းတို႔ဘဝပဲ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ေကာင္းပါတယ္။ လာကြာ… မင္းစိတ္မဟုတ္ရင္ တစ္ခြက္တစ္ဖလားေလာက္ သြားခ်ရေအာင္.. အစ္ကိုတိုက္ပါ့မယ္”

ကိုေအာင္က ျမတ္သူကို ဘီယာေသာက္ရန္ ေခၚေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မၾကာခဏ ဒီလိုပဲ သူတို႔လမ္းထိပ္က ဘီယာဆိုင္မွာ ျမတ္သူကို လိုက္တိုက္တတ္သည္။ ျမတ္သူလည္း စိတ္အနည္းငယ္ ညစ္ေနသျဖင့္ ကိုေအာင္ေခၚရာေနာက္သို႔ လိုက္သြားတတ္သည္။ ဘီယာဆိုင္မွာ ဘီယာ (၄) ခြက္ေလာက္ ေသာက္လိုက္ေတာ့ ျမတ္သူ နည္းနည္းမူးလာသည္။

“အလုပ္အကိုင္ေလး ေကာင္းရင္ ေျပာစမ္းပါဦး ကိုေအာင္ရာ..။ အခုအလုပ္က အဆင္မေျပလို႔..”

ကိုေအာင္က အနည္းငယ္ေထြၿပီ ျဖစ္သျဖင့္…။

“မလုပ္ခ်င္ပါနဲ႔ ညီေလးရာ… ပိုက္ဆံသာရတာ စိတ္မခ်မ္းသာရဘူးကြ… မင္းတို႔အလုပ္ဘဲ ေကာင္းတယ္”

ျမတ္သူ ထူးဆန္းသြားသည္..။

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုေအာင္ရ..။ ဘာအလုပ္မ်ား မို႔လို႔လဲ..”

“မသိခ်င္ပါနဲ႔ ညီေလးရာ…။ မေကာင္းဘူး”

လို႔ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ ျမတ္သူလည္း ဆက္မေမးရဲတာ့ဘဲ ဘီယာကိုသာ ဆက္လက္ ေသာက္သုံးေနပါေတာ့သည္။

ဆိုင္ထဲက ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမွာင္လည္းေမွာင္ၿပီ မူးလဲမူးေနၾကပါၿပီ။ သူတို႔ေနတဲ့ အခန္းေတြကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့

“ဂြတ္နိုက္ ညီေလးေရ”

ဆိုၿပီး ကိုေအာင္က သူ႔အခန္းထဲ ဝင္လိုက္သလို ျမတ္သူလည္း သူ႔အခန္းထဲဝင္ကာ အခန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚကို မူးမူးနဲ႔ ပစ္လွဲခ်ၿပီး စိတ္ကို ေလၽွာ့လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ခဏအတြင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။

(၄)

“ဟူး…”

ေလပူတစ္ခ်က္ကို မွုတ္ထုတ္ရင္း ကိုေအာင္ အိပ္ယာေပၚ လွဲခ်လိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ျဖဴစင္သန႔္ရွင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘဝေပးအေျခအေနအရ သူလုပ္ေနရတဲ့ အလုပ္ဟာ ခပ္ရင့္ရင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ ေငြေၾကးခ်မ္းသာၿပီး ပိုက္ဆံရွိတဲ့ လူကုံထံ အမ်ိဳးသမီးေတြ အလိုက် ေဖ်ာ္ေျဖရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သူနဲ႔ အခန္းခ်င္း ကပ္ရက္မွာေနတဲ့ ျမတ္သူလို ဘဝမ်ိဳးကို သူအရမ္းလိုခ်င္မိသည္။ ေငြသိပ္မရွိေပမဲ့ ျဖဴစင္သန႔္ရွင္းတယ္လို႔ သူထင္မိသည္။

အရင္ကေတာ့ ေငြရဖို႔ေနာက္ တစ္ခုကိုဘဲ လိုက္မိေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး စက္ဆုပ္ရြံရွာလာၿပီ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ သူဆက္ဆံရတဲ့ သူေတြဟာ ေယာကၤ်ားနဲ႔ အလိုမျပည့္တဲ့ သေဘၤာသား မိန္းမေတြ၊ အရာရွိ ကေတာ္ေတြ၊ သူေဌးမိန္းမေတြဘဲ မ်ားသည္။ ခက္တာက သူက႐ုန္းထြက္ခ်င္ေပမဲ့ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ မလြယ္ကူလွ။ ပညာကလည္း သိပ္မတတ္တဲ့ သူ႔အဖို႔ ဒီေလာကထဲကေန မထြက္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရသည္။

ငွားတဲ့ မိန္းမေတြက သူတို႔အလိုက် စိတ္တိုင္းက် လုပ္ေပးနိုင္ရင္ ေငြေကာင္းေကာင္း ေပးတဲ့အတြက္ သူဒီအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ေနရသည္။ ေျပာရရင္ေတာ့ ဂုဏ္သိကၡာကေတာ့ ကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္ က်ဆင္းတာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ငွားတဲ့ မိန္းမေတြအကုန္လုံး နီးနီးရဲ့ အဖုတ္ကို ပါးစပ္နဲ႔ေကာင္းေကာင္း မွုတ္ေပး စုပ္ေပးၿပီးမွ ဆက္ဆံခိုင္းတာပါ။ သူမတို႔ ငွားရမ္းထားတဲ့သူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေယာကၤ်ားေတြ ဖာငွားၿပီးခ်ရင္ လီးစုပ္ခိုင္းသလိုပဲ မိန္းမေတြကလည္း သူတို႔ငွားထားတဲ့ဘဲကို ေငြေပးရတာတန္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာကို စုပ္ခိုင္းမွုတ္ခိုင္းတာပါ။

လိုးခ်င္စိတ္ အရမ္းျပင္းျပေနတာေၾကာင့္ လီးေတာင္ေနရင္လည္း စိတ္ကို ထိန္းထားရပါတယ္။ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ စိတ္ထိန္းနိုင္မွုနဲ႔ မရပါဘူး။ အတင္းလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားဖို႔ေတာ့ ေဝလာေဝး။ ငွားရမ္းေသာ မိန္းမအမ်ားစုက ဂုဏ္သေရရွိ အသိုင္းအဝိုင္းက သူေတြမ်ားေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ေထာင္ထဲေရာက္ေအာင္ ဖန္တီးနိုင္တဲ့ အေနအထားလဲ ရွိၾကတယ္ေလ။

သူေတာ္ေတာ္ေတာ့ စိတ္ကုန္ေနပါၿပီ။ အိပ္ေတာ့မယ္ဟု စဥ္းစားၿပီး ကိုေအာင္ မီးကို မွိတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ သူ႔ဖုန္းက message ဝင္လာပါသည္။ massage ကိုဖတ္ၾကည့္ၿပီး ကိုေအာင္ ရင္ေမာစြာ ကုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။

(၅)

အခ်ိန္ကား ည (၉) နာရီခန႔္ ရွိပါၿပီ။ ေမြ႕ယာေပၚမွာေတာ့ ကိုေအာင္ဟာ ကိုယ္လုံးတီး ပက္လက္လွန္အေနအထားနဲ႔ပါ..။ တရိပ္ရိပ္ တက္လာတဲ့ ရမၼက္ေသြးေတြေၾကာင့္ သူ႔လီးကလည္း ေတာင္ေနပါၿပီ။ အမ်ိဳးသမီးႀကီး (၂) ဦးက တစ္ေယာက္က သူ႔လီးကိုလက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြေနပါသည္။

ႏွစ္ေယာက္လုံးကေတာ့ အသက္ (၄၀) ခန႔္ ရွိၿပီး ဝတ္ထားတဲ့ ေရႊေတြကလည္း သီးလို႔ပါ။ ႐ုပ္ကေတာ့ သာမန္သာရွိေပမဲ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကေတာ့ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းႀကီးေတြပါ။ ႏွစ္ေယာက္လုံးကလည္း ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ကိုေအာင္ရဲ့ ေဘးနားမွာ လွဲၿပီး ကိုေအာင္ကို ႏူးေနတာပါ။ တစ္ေယာက္က ကိုေအာင္ရဲ့ နို႔သီးေသးေသးေလးကို လက္ညိဳးနဲ႔ ဖိၿပီး ဝိုက္ၿပီး ပြတ္ေပးေနပါတယ္။

ကိုေအာင္ရဲ့ လိင္တံက (၆) လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီး လုံးပတ္ကလည္း ဓါတ္မီးအလတ္လုံးေလာက္ကို တုတ္ပါတယ္။ ကိုေအာင္ရဲ့ လီးႀကီးကို ဆြေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက ကိုေအာင္ရဲ့ လီးႀကီးကိုလြန္စြာသေဘာက်ေနပါတယ္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီးရဲ့ နာမည္က ေမသီဝင္း လို႔ ေခၚပါတယ္။ နို႔ကိုေခ်ေပးေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ခိုင္ခ်ိဳမာလို႔ သူသိထားပါတယ္။

သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ့ ေယာကၤ်ားေတြက ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ သူေဌးေတြပီပီ မယားငယ္ေတြယူၿပီး အိမ္မကပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးကလည္း ကိုေအာင္လို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလးကို စပြန္ဆာေပးၿပီး ေကာင္းေကာင္းလိုးခိုင္းတာပါ။ အခု သူေရာက္ေနတာကေတာ့ ေဒၚေမသီဝင္း ဝယ္ထားတဲ့ တိုက္ခန္းအသစ္မွာပါ။ တီဗြီမွာေတာ့ အျပာကားတစ္ကားကို ထိုးျပထားပါတယ္။ သူမတို႔က အျပာကား ျပထားၿပီး အျပာကားထဲကအတိုင္း လိုးခိုင္းတာပါ။

“ခိုင္ခ်ိဳေရ ဒီကေမာင္ေလး ဒုတ္ႀကီးကေတာ့ တင္းျပည့္ က်ပ္ျပည့္ဘဲဟ။ အိမ္က ဘဲနာႀကီးဟာနဲ႔ေတာ့ ကြာပ.. ဟင္းဟင္း”

“ရေလာက္ၿပီ ထင္တယ္ေနာ္… ေတာ္ေတာ္ ေတာင္ေနၿပီ”

ေမသီဝင္းက လီးကို ဆြေပးေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး။

“ကဲ… ေမာင္ေလးေရ မမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဇာတ္ကားထဲကအတိုင္း ႏူးေပးေတာ့”

ေမသီဝင္းက ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ၿပီး ဒူးကိုေထာင္ထားလိုက္သည္။ ကိုေအာင္ကား ေဒၚေမသီဝင္းႏွင့္ ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာကို တစ္ခ်ီစီၿပီးေအာင္ မွုတ္ေပးရဦးမွာပါ။ ၿပီးမွ သူမတို႔ စိတ္ႀကိဳက္ ပုံစံႏွင့္ လိုးခိုင္းမွာ ျဖစ္သည္။

ကိုေအာင္လည္း ေဒၚေမသီဝင္းရဲ့ ကားထားတဲ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားထဲကို မ်က္ႏွာကို အပ္လိုက္ပါတယ္။ ေဒၚေမသီဝင္းရဲ့ ေစာက္ပတ္ ျပဲျပဲအာအာႀကီးကို လၽွာကိုထုတ္ၿပီး အျပားလိုက္ ယက္တင္လိုက္ပါတယ္.။

“ရွီး အား…”

ေဒၚေမသီဝင္းတစ္ေယာက္ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ေသးျဖန္းျဖန္း ထြက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းသြားတာမို႔ ကိုေအာင္ရဲ့ ဆံပင္ေတြကို ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနပါတယ္။ ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာကေတာ့ ေဒၚေမသီဝင္း ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ေနတဲ့ ကိုေအာင္ရဲ့ လီးႀကီးကို ေနာက္ကေနႏွိုက္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေနပါတယ္။

သူေဌးမိန္းမေတြပီပီ ေစာက္ပတ္ကို အေကာင္းစား အေမြးနံ့သာေတြသုံးၿပီး ေဆးေၾကာထားတာေၾကာင့္ ကိုေအာင္အဖို႔ေတာ့ ေစာက္ပတ္ယက္ေပးရတာ အခက္အခဲ သိပ္မရွိလွပါ။ ကိုေအာင္ဟာ သူ႔ရဲ့ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ေဒၚေမသီဝင္းရဲ့ ေစာက္စိကို ကစားေပးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေဒၚေမသီဝင္းဟာ….

“အိုး အိုး အင္း အင္း”

ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔ ဖင္ႀကီးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသလို ကိုေအာင္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို အတင္းဆြဲဆုပ္ၿပီး လြတ္ထက္သြားမွာစိုးတဲ့အလား အတင္းဆြဲကပ္ထားပါတယ္။

ကိုေအာင္က လၽွာနဲ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲထိ ထိုးထည့္ၿပီး ေစာက္ပတ္အတြင္းသားနံရံ ႏုႏုေတြကို ေကာင္းေကာင္းေမြေပးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေဒၚေမသီဝင္းဟာ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ ထြက္က်ကုန္ပါေတာ့တယ္။ ကိုေအာင္ ႏွုတ္ခမ္းမွာေတာ့ ေဒၚေမသီဝင္းရဲ့ ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ေပပြကုန္ေတာ့တာပါဘဲ။

“ကဲ.. ေမာင္ေလး ပက္လက္လွန္ အိပ္လိုက္”

ဆိုၿပီး ကိုေအာင္ကို ပက္လက္လွန္ အိပ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာက ကိုေအာင္ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚကို တက္ခြလိုက္ပါတယ္။ ေဒၚေမသီဝင္းကလည္း ကိုေအာင္ရဲ့ လီးႀကီးကို သူမအဖုတ္ဝနဲ႔ ပြတ္ေနပါတယ္။ ကိုေအာင္မွာ ေစာက္ပတ္ရဲ့ ႏူးညံ့မွု အရသာကို လီးထိပ္က ခံစားေနရတာေၾကာင့္ လီးပါက်င္လာပါတယ္။

“ကဲ… ေမာင္ေလး… ေမသီမင္းကို တက္ေဆာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ မင္းက မမေစာက္ပတ္ကို ယက္ေပး”

လို႔ ခိုင္ခ်ိဳမာက ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေမသီဝင္းက သူ႔လီးႀကီးကို သူမအဖုတ္ထဲ ထည့္ေနပါၿပီ။

“အင္း.. အင္း..”

လီးက တုတ္တာေၾကာင့္ သူမေစာက္ပတ္ထဲမွာ စီးၾကပ္ေနသလို ကိုေအာင္လည္း သူ႔လီးကို သားေရကြင္းနဲ႔ စီးထားသလို ၾကပ္ေနတဲ့ အရသာကို ခံစားရပါတယ္။

“ေမာင္ေလး ယက္ေတာ့ေလ”

လို႔ ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာက ေျပာလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ ခြထိုင္ထားတဲ့ ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာရဲ့ ေစာက္ပတ္ကို လက္နဲ႔ျဖဲၿပီး လၽွာကိုထုတ္ကာ အဆက္မျပတ္ ယက္ေပးပါေတာ့တယ္။

ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာနဲ႔ ေဒၚေမသီဝင္းကလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ နို႔ကို အျပန္အလွန္ ဆုပ္နယ္ေနၾကပါတယ္။ ေဒၚေမသီဝင္းက လီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲကို သြင္းလိုက္ ဖင္ကိုႂကြၿပီးး ဆြဲထုတ္ကာ ျပန္ေဆာင့္လိုက္နဲ႔ သူ႔လီးအရင္းထိ ေဒၚေမသီဝင္းက ေစာက္ပတ္နဲ႔ ဖိေဆာင့္လိုက္တိုင္း သူ႔လဥေတြနဲ႔ ေဒၚေမသီဝင္း ဆီးခုံ၊ တင္ပါးနဲ႔ ေပါင္နဲ႔ ရိုက္သံ တဘတ္ဘတ္၊ တဘြတ္ဘြတ္ သံေတြက ထြက္ေပၚလာပါတယ္။

သူကလည္း ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာရဲ့ ေစာက္ပတ္ေတြ ေစာက္စိေတြကို လၽွာနဲ႔ကစားလိုက္ ေမႊေပးလိုက္ ဖိယက္လိုက္ လုပ္ေနတာေၾကာင့္ ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာရဲ့ ကာမဒီေရတိုးသံ တဟင္းဟင္း တအဲအဲ ညဥ္းညဴသံေတြက ထြက္ေပၚေနပါၿပီ။

“ေမာင္ေလး.. သြက္သြက္ေလး စုပ္ေပးပါ.. အင္း.. အင္း.. မမၿပီးခါနီးၿပီ.. ျပတ္ျပတ္… ရွီး.. အင္း… အင္း။ ေမာင္ေလး.. မမၿပီးေတာ့မယ္.. ေတာင့္ထား.. မထြက္ေစနဲ႔ဦး”

ေဒၚေမသီဝင္းရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း ျမန္ျမန္သြက္သြက္ ျဖစ္လာၿပီး ေဒၚေမသီဝင္းရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကို သူ႔လေရေတြ ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္နဲ႔ ပန္းထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေဒၚေမသီဝင္းကလည္း ေစာက္ေခါင္းထဲက ေစာက္ရည္ေတြ ထြက္က်လာပါတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚခြေနတဲ့ ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာရဲ့ ေစာက္စိကို အဆက္မျပတ္ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ကစားလိုက္ေတာ့
ေဒၚခိုင္ခ်ိဳမာရဲ့ ဖင္ႀကီးရွုံ႔သြားကာ သူမေစာက္ပတ္ထဲက ေစာက္ရည္ျဖဴျဖဴခၽြဲခၽြဲေတြဟာ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို က်ဆင္းလာသလို ပါးစပ္ထဲေတြကိုပါ ဝင္ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။

(၆)

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ဟာ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ပတ္ခန႔္က ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီက ေကာင္ေလးအေၾကာင္းကို ေတြးေနသည္။ ေကာင္ေလးၾကည့္ရတာေတာ့ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးပါ။ အနည္းငယ္ ႏြမ္းပါးပုံေပၚသည္။
ဒီေကာင္ေလး အေၾကာင္းကို မသိမသာ စုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ နယ္မွာ မိခင္ႀကီးနဲ႔ ညီမေလးရွိတယ္။ သူကေထာက္ပံ့ေနရတာတဲ့။ သူမလိုခ်င္ေသာ အေနအထားႏွင့္ ကြက္တိပင္။ ဒီေကာင္ေလး နာမည္က ျမတ္သူလို႔ သိရသည္။

သူမတို႔ အေနႏွင့္က ေငြေၾကးခ်မ္းသာေသာ ဘဲႀကီးကို ေငြမက္လို႔သာ လက္ထပ္ယူထားရသည္ ခ်စ္လို႔မွ မဟုတ္တာ။ သူမအေနျဖင့္ ေကာင္ေလးကို ေန႔လည္က ကုမၸဏီမွာ ေတြ႕စဥ္ကတည္းက စိတ္ဝင္စားသြားသည္။ သူမတို႔ေလာကမွာ ေကာင္ေလး ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြကို စပြန္ဆာေပးတာက အဆန္းမဟုတ္။ သူမအေနျဖင့္ သူမ လင္ႀကီး မသိေအာင္ ဘယ္လိုဂြင္ဆင္ရမလဲ စိတ္ကူးေနမိသည္။

သူမလက္မ်ားက ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္တင့္ ဖုန္းနံပါတ္ကို ေကာက္ႏွိပ္လိုက္သည္။

“ဟဲလို…”

ဖုန္းက တန္းဝင္သြားၿပီ။ တစ္ဖက္မွ ဦးခင္ေမာင္တင့္ ေျဖသံကို ၾကားရၿပီ။

“ကိုႀကီး… ေက်ာ့ ခရီးထြက္ခ်င္လို႔..”

“ဟင္.. ေက်ာ့တစ္ေယာက္ထဲလား…”

“မဟုတ္ပါဘူး ကိုႀကီးရဲ့… ေက်ာ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ငပလီကို အလည္သြားမလားလို႔..။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေခၚေနတာနဲ႔။ အဲ့ဒါေလ.. ေက်ာ့ရဲ့ကားကို ေကာင္းေကာင္းေမာင္းနိုင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ ကိုႀကီးကုမၸဏီမွာရွိရင္ ထည့္ေပးဦး”

ေက်ာ့ေက်ာ့ကား သူမေရြ႕ထားေသာ အကြက္ကို ႀကိဳေရြ႕လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကုမၸဏီတြင္ ကားေကာင္းေကာင္း ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ေမာင္းတတ္သူဆိုလို႔ ျမတ္သူ တစ္ေယာက္ထဲသာ ရွိသည္ကို သူမစုံစမ္းၿပီးသား။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ အသာေလး မ်ဥ္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ငပလီသြားစဥ္ ကာလအတြင္း ျမတ္သူဆိုေသာ ေကာင္ေလးကို သူမႏွင့္ သူမတို႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ့ ရမၼက္ဆႏၵကို ေျဖေဖ်ာက္နိုင္မည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်ရန္ အကြက္ေရႊ႕ၿပီးသား။ သူမတို႔ သူေဌးကေတာ္ ေလာကမွာ လင္ငယ္ေနတာ တကယ္ေတာ့ မဆန္း။ ေကာင္ေလး ငယ္ငယ္ေလးေတြကို စပြန္ဆာေပးၿပီး သူမတို႔ အလိုက် လုပ္ခိုင္း လိုးခိုင္းတာက သူမတို႔အဖို႔ ဖက္ရွင္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနသည္။

သူမအေနျဖင့္ ျမတ္သူဆိုေသာ ေကာင္ေလးကို ျမင္ကတည္းက အရမ္းကို သေဘာက်သြားသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီဇာတ္လမ္းကို ဖန္တီးလိုက္တာပင္…။

မိန္းမျဖစ္သူကို သုံးစရာေငြေပးၿပီး တကယ္လိုအပ္တာကို မျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္ေသာ ေသာက္သုံးမက်သည့္ ဦးခင္ေမာင္တင့္ကေတာ့ ဒါေတြကို မသိပါ။

(၇)

ေသာက္တာ နည္းနည္းမ်ားသြားေတာ့ ျမတ္သူတစ္ေယာက္ အနည္းငယ္ မူးေနၿပီ။ ငပလီေရာက္ေနတာ (၃) ရက္ခန႔္ရွိၿပီ..။ ခရီးထြက္လာရသျဖင့္ ေနရာသစ္ နယ္ေျမသစ္မွာ.. သူ႔ဘဝမွာ ၾကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ ဘဝအေမာေတြေတာ့ အနည္းငယ္ ေပ်ာက္သြားသလိုပင္။ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း မလိုက္ခ်င္သည့္ ခရီးကို လိုက္ရန္ ထိုးထည့္ခဲ့ေသာ သူေဌးဦးခင္ေမာင္တင့္ကို ေက်းဇူးတင္သလိုလို။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့မွာ သူငယ္ခ်င္း အမ်ိဳးသမီး (၂) ေယာက္လည္း ပါလာသည္။ ေဒၚေဝေဝ ဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ေဒၚသီသီ ဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီး။ သူမတို႔ (၃) ေယာက္လုံးက သက္တူရြယ္တူေတြပင္..။ ေဒၚေဝေဝကေတာ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့လို ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ သူေဌးတစ္ဦး၏ ဇနီး..။ ေဒၚသီသီကေတာ့ တပ္ကအရာရွိႀကီးတစ္ဦးရဲ့ ဇနီးလို႔ ျမတ္သူ သိထားသည္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူႏွင့္ ဘန္ဂလို တစ္လုံးထဲမွာ။ သူမ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က တစ္ျခားဘန္ဂလိုမွာ။ သူမတို႔ကလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပင္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူကို သုံးစရာ ေငြမ်ားေပးသည္။ ေန႔ခင္းဘက္ဆို သူမတို႔ (၃) ေယာက္က အျပင္ထြက္ေနခ်ိန္ ျမတ္သူလည္း သီးသန႔္ အျပင္ထြက္သည္။

ညဖက္ဆိုလၽွင္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူမသူငယ္ခ်င္းေတြရွိရာ ဘန္ဂလိုကိုသြားၿပီး ဝိုင္ေသာက္ေလ့ရွိသျဖင့္ ျမတ္သူက ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ျပန္လာေအာင္ ေစာင့္ရေသးသည္။ အလုပ္ရွင္သူေဌးရဲ့ မိန္းမဆိုေတာ့လည္း သူ႔အေနျဖင့္ သူမ မၿငိဳျငင္ေအာင္
ဂ႐ုစိုက္ၿပီး လိုေလေသးမရွိေတာ့ လုပ္ေပးပါသည္။

“ေကာင္ေလး”

ဘန္ဂလိုေရွ႕မွ ေခၚသံၾကားရသည္။ ေဒၚသီသီရဲ့ အသံ…။ ျမတ္သူလည္း အျပင္ကို ထြက္လိုက္ေတာ့…. ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကို ေဒၚသီသီႏွင့္ ေဒၚေဝေဝတို႔က တြဲလာရသည္။

“ဒီမွာကြာ… မင္းမမ မူးေနလို႔… သူ႔အခန္းထဲတြဲၿပီး လိုက္ပို႔လိုက္စမ္းပါ.. တို႔ႏွစ္ေယာက္ ျပန္ေတာ့မယ္..”

ျမတ္သူ စိတ္ထဲကေတာ့ ဒုကၡဘဲလို႔ ညည္းျငဴလိုက္သည္။ မူးေနေသာ ေယာကၤ်ားေလးမ်ားကို တြဲပို႔ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း မူးေနေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို တြဲမပို႔ဖူးသျဖင့္ ျမတ္သူ စိတ္ေတြလွုပ္ရွားၿပီး ျပန္မေျပာနိုင္ ျဖစ္ေနသည္။

“ဘာၾကည့္ေနတာလဲ.. နင္… မမကို တြဲေပးေလ..”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူပုခုံးကို သိုင္းမွီၿပီး အခန္းထဲ တြဲပို႔ခိုင္းသည္။ ေဒၚသီသီႏွင့္ ေဒၚေဝေဝတို႔ကေတာ့ သူမတို႔ ဘန္ဂလိုရွိရာကို ျပန္သြားၾကသည္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က မူးမူးႏွင့္ အတင္းသူ႔ကို မွီထားၿပီး သူကလည္း ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ လဲမက်ေအာင္ ခါးကို လက္ျဖင့္ ဖမ္းထိန္းကာ သူမ အခန္းသို႔ပို႔ရန္ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသာ ျမတ္သူအဖို႔ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၏ ကိုယ္သင္းနံ့ႏွင့္ ႏူးညံ့အိစက္ေသာ အသားစိုင္မ်ား၏ ထိေတြ႕မွုေၾကာင့္ သူ႔ပုဆိုးေအာက္မွ ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးက အလိုလိုေနရင္း တင္းမာလာသည္။ ေဘာင္းဘီခံဝတ္ထားမိသျဖင့္သာ ေတာ္ေသး၏။

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကို ကုတင္ေပၚ တင္တြဲတင္ကာ လွဲတင္ေပးလိုက္သည္။ သူမခႏၶာကိုယ္ကို မထိန္းနိုင္သျဖင့္ သူ႔ဂုတ္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ရာ ထပ္ရက္ႀကီး က်သြားေတာ့သည္။

ျမတ္သူ ခါးေအာက္ပိုင္းက ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ေပါင္ခြၾကားထဲ ထပ္က်သြားသျဖင့္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ေပါင္ခြၾကားမွ အေျမာင္းလိုက္ႀကီး ျဖစ္ေနေသာ အဖုတ္ႀကီး၏ အထိအေတြ႕ကို ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၏ ထမိန္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ခံထားတာေတာင္မွ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းခနဲျဖစ္ေအာင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္ၾကည္မ်ားပင္ ထြက္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြား၏။

တကယ္ေတာ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကလည္း မမူးပါ။ ဒီလို အေနအထား ျဖစ္ေအာင္ တမင္သက္သက္ ဖန္တီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ေသာ သီသီႏွင့္ ေဝေ၀တို႔ကလည္း ဝါသနာတူ စရိုက္တူေတြေလ။ သူမတို႔က အရင္စားခ်င္ေနသျဖင့္ မနည္းေတာင္းပန္ယူထားရသည္။ ျမတ္သူက စိတ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထိန္းနိုင္သည့္ ေကာင္ေလးပင္။

ျပန္လည္႐ုန္းထမည္ျပဳသျဖင့္ သူမက ျမတ္သူခါးကို လွမ္းဖက္လိုက္သည္။ ျမတ္သူ မ်က္ႏွာမ်ားပင္ ရဲတြတ္သြားသည္ အေတြ႕အၾကဳံမရွိမွန္း သိသာသည္။ ဒါမ်ိဳး အေတြ႕အၾကဳံမရွိသည့္ ေကာင္ေလးမ်ိဳးေတြကိုမွ ေက်ာ့ေက်ာ့က ပိုႀကိဳက္သည္။

“ဟို..ဟို…အစ္မ…မသင့္ေတာ္ပါဘူးဗ်ာ…”

ေက်ာ့ေက်ာ့က…. ျမတ္သူကို လွမ္းဖက္လိုက္သည္..။

“မမ…မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ…ဆရာသိသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ျပဳတ္မယ္…”

ေက်ာ့ေက်ာ့က မ်က္ႏွာထားကို တင္းလိုက္သည္။

“ဟင္းဟင္း.. မင္းက အဖိုးႀကီးကို ဂ႐ုစိုက္ေနေသးတယ္..။ မင္း.. မမကို ခ်စ္ေပးရင္ မင္းဘဝ အဆင္ေျပသြားမယ္။ နို႔မို႔ဆို ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အဖိုးႀကီးကို ေျပာၿပီး အလုပ္ျဖဳတ္ခိုင္းပစ္မယ္။ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန….”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူ ပုဆိုးကို ခၽြတ္ၿပီး ေဘာင္းဘီေအာက္ကို လက္ႏွိုက္ကာ.. ျမတ္သူရဲ့ လွုပ္ရွားေနေသာ ေမြးရာပါ ညီေလးကို သူမလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ဖမ္းဆုပ္လိုက္သည္။ ႏူးညံ့လွေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ လီးကိုဖမ္းဆုပ္ျခင္း ခံလိုက္ရသျဖင့္ ျမတ္သူလည္း အသိလြတ္သြားၿပီး ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ေက်ာ့ မ်က္ႏွာကို အငမ္းမရ နမ္းေနမိသည္။

ေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူရဲ့လက္ကို သူမလက္ျဖင့္ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူမထမိန္ေအာက္ထဲထည့္ကာ ေပါင္ခြၾကားေပၚ အဖုတ္ေပၚသို႔ လက္တင္ေပးလိုက္သည္။ သူမလက္ျဖင့္ ျမတ္သူလက္ကို အုပ္ကာ အေပၚေအာက္ ပြတ္သပ္ခိုင္းသည္…..။ ျမတ္သူကို နိုးဆြျခင္း အတတ္ပညာတတ္ေအာင္ သင္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ျမတ္သူလည္း ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၏ ေဖာင္းႂကြကာ အိစက္ေနေသာ အဖုတ္ႀကီးကို ေသခ်ာစြာ ပြတ္ေပးလိုက္ရာ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ႏွုတ္ဖ်ားမွ အင္းခနဲ ညဥ္းညဴသံေလး ထြက္လာသည္။ ေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူလက္ကို အုပ္ထားတာကိုလြတ္ၿပီး သူမအကၤ်ီ ၾကယ္သီးမ်ား ျဖဳတ္ကာ ရင္ကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ ဝင္းဝါေနေသာ အသားအေရႏွင့္ ေအာက္မွေဘာ္လီအမဲေလးျဖင့္ မနည္းထိန္းသိမ္းေနရသည့္ နို႔ႏွစ္လုံးကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ျမတ္သူရင္ထဲ တဇတ္ဇတ္ တုန္သြားသည္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူ႔အကၤ်ီကို ခၽြတ္ေပးေနသလို သူကလည္း အဖုတ္ပြတ္တာကိုရပ္ၿပီး ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၏ ေဘာ္လီအကၤ်ီခ်ိတ္ကို လွမ္းျဖဳတ္ေနသည္။ တစ္ခါမွ အေလ့အက်င့္ မရွိသူ ျဖစ္သျဖင့္္ ေဘာ္လီကို ဘယ္လိုျဖဳတ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနသည္။

“ေနပါကြယ္…”

ေက်ာ့ေက်ာ့က ေကာင္ေလး အေတြ႕အၾကဳံ မရွိမွန္း သိသျဖင့္ ေဘာ္လီခ်ိတ္ျဖဳတ္နည္းကိုပါ ျပလိုက္ရသည္။ ျပဳတ္သြားေသာ ေဘာ္လီႏွင့္အတူ…. ထင္းခနဲ ထြက္ၾကလာသည့္ နို႔အုံႏွစ္လုံးကို ျမတ္သူကား ေကာင္းေကာင္းႀကီး ရွုစားခြင့္ ရသြားေခ်ၿပီ။ ႀကီးမားလွေသာ ရင္အုံႏွစ္လုံးထိပ္တြင္ နို႔သီးေလးမ်ားက ေထာင္ထေနတာ စို႔ခ်င္စရာႀကီးပင္။ သူက ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့နို႔ကို တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ စို႔ေတာ့သည္။

ျပင္းထန္လွေသာ စို႔ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေက်ာ့ေက်ာ့ပင္ စိတ္လွုပ္ရွားသြားသည္။ သူမ အဖုတ္ထဲမွပင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္ထြက္လာသည္။

“အင္း အင္း… ေကာင္ေလးရယ္…”

သူမ ညဥ္းညဴသံေလး ထြက္လာသည္။ သူမရဲ့ ထမိန္ေလးကိုလည္း ေလၽွာခၽြတ္ကာ ကုတင္ေအာက္သို႔ လွမ္းပစ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ျမတ္သူ ကိုယ္ေပၚတြင္လည္း အဝတ္အစားကင္းမဲ့သြားေခ်ၿပီ။

ေငါက္ကနဲ ထြက္လာေသာ လီးတံႀကီးကို ၾကည့္ကာ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ တံေတြး တနင္နင္ ျဖစ္သြားသည္။ ေကာင္ေလး၏ တယမ္းယမ္းႏွင့္ လီးႀကီးကိုၾကည့္ကာ အေသြးအသားထဲပင္ စိမ့္တက္သြားသည္။ လူပ်ိဳေလးမွန္း သိသာသည္။ လီးတံထိပ္ကို အေရျပားက ငုံေနတုန္း။ ဒစ္မျပဳတ္ေသးဘူးေလ။

ျမတ္သူ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကို ဘယ္လို လိုးရမွန္းမသိ။ သူမ ေပါင္ခြၾကားထဲတြင္ ကို႔ယိုကားယားႏွင့္ ဘယ္လို လိုးလို႔ လိုးရမွန္းပင္ မသိ။ အဖုတ္ဝကို လီးေတ့ၿပီး မထည့္ရဲဘူး ျဖစ္ေနသည္။

“ခစ္ခစ္… လူညံ့ေလး.. အဖုတ္လိုးခ်င္တာကို ဘယ္လို လိုးရမွန္းမသိဘူး….။ ပက္လက္လွန္လိုက္ မမသင္ေပးမယ္…”

ဆိုၿပီး ျမတ္သူကို တြန္းလွဲကာ ပက္လက္ျဖစ္သြားေသာ ျမတ္သူကိုယ္ေပၚကို သူမက တက္ခြလိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ တယမ္းယမ္း ျဖစ္ေနတဲ့ ျမတ္သူလီးကို သူမလက္နဲ႔ ဖမ္းထိန္းၿပီး ေစာက္ပတ္ အေျမာင္း ႏွစ္ခုၾကားမွာ ထိပ္ကိုေတ့ၿပီး အသာပြတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္။ ျမတ္သူကား ေဖာ့တုံးလို ႏူးညံ့ေနသည့္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၏ ေစာက္ပတ္ပြင့္ဖတ္မ်ား၏ ပြတ္တိုက္မွုကို လီးထိပ္မွာ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ ထိပ္ဖ်ားမွ အရည္ၾကည္မ်ား ထိန္းမနိုင္ သိမ္းမနိုင္ ထြက္က်ကုန္ေတာ့သည္။

“အိုး.. အိုး…”

ဟုပင္.. သူ႔ႏွုတ္ဖ်ားမွ အသံေတြ ထြက္ကုန္သည္။

“ခစ္ခစ္…. သူမ်ားက မညဥ္းရဘူး.. သူခ်ည္း ညဥ္းေနတယ္ ေကာင္စုတ္ေလး..”

ေက်ာ့ေက်ာ့က စိတ္ထဲမွ ေျပာလိုက္ၿပီး သူမေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေကာင္ေလး၏ ဖြံထြားလွေသာ လီးတံႀကီးကို ဖိကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ အေၾကာတၿပိဳင္းၿပိဳင္း ယွက္သမ္းေနေသာ မိန္းမ မလိုးဖူးေသးတဲ့ ေကာင္ေခ်ာေလး ျမတ္သူရဲ့ လီးႀကီးက သူမအဖုတ္ထဲကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျမဳတ္ဝင္သြားေတာ့သည္။

ျမတ္သူမွာလည္း ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ အဖုတ္ထဲ သူ႔လီးႀကီး ဝင္သြားေသာ အရသာကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့နိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏူးညံ့လွတဲ့ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေတြက သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဖမ္းညႇစ္ထားတာေၾကာင့္ သူ႔မ်က္လုံးေတြပါ ေမွးစင္းသြားရေလာက္ေအာင္ မိန္းေမာေနပါတယ္။ သူ႔လက္ေတြကလည္း အလိုလို ေျမာက္သြားၿပီး ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆုပ္နယ္ေပးေနပါတယ္။

“ဒုတ္.. အင့္…”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ အဖုတ္ထဲကို လီးတစ္ဆုံး ျမဳတ္ဝင္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဖာ့တုံးလို ႏူးညံ့တဲ့ အရာတစ္ခုနဲ႔ လီးထိပ္ တိုက္မိသလိုျဖစ္ၿပီး က်င္ခနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူမနို႔ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ျမတ္သူလက္ေတြကို သူဖက္လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ဖင္ကိုေကာ့ကာ အဖုတ္ထဲကေန လီးထိပ္နားထိေရာက္ေအာင္ ျပန္ဆြဲထုတ္ကာ ျပန္ဖိထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ျမတ္သူကလည္း အားမလို အားမရ ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ ခါးကိုေကာ့ၿပီး ျပန္ပင့္တင္ေနပါတယ္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က စိတ္ႀကိဳက္အေနအထား ေရာက္ၿပီမို႔ ျမတ္သူအေပၚကေန အဆက္မျပတ္ ဖင္ကိုႂကြလို႔ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ေတာ့သည္။

“ရွီးရွီး.. စြပ္စြပ္… အင္းအင္း.. အိုး.. အိုး…”

ႏွစ္ေယာက္သား ကာမပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိေရး သူနိုင္ကိုယ္နိုင္ အၿပိဳင္ၾကဲေတာ့သည္။

“ဖြတ္..ဖြတ္…ရွီးရွီး…ပလြတ္..ပလပ္…”

အေရၾကည္ေတြ လိုက္လာတာေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္သံ/ထြက္သံေတြက ပိုက်ယ္လာသလို ကုတင္ႀကီးပါ လွုပ္ခါလာေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ျမတ္သူတစ္ေယာက္ အေၾကာဆြဲသလိုျဖစ္ၿပီး လီးထိပ္က ပူခနဲျဖစ္သြားကာ သူ႔လေရေတြကို ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ေစာက္ပတ္ထဲကို ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္နဲ႔ ပန္းထြက္ကုန္သလို ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကလည္း တြန႔္ခနဲ တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲက ေစာက္ရည္ေတြ ထြက္က်ကုန္ရာ လီးကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူမေစာက္ပတ္ထဲက က်ဆင္းလာတဲ့ လေရနဲ႔ ေစာက္ရည္ေတြဟာ ျမတ္သူဆီးခုံေပၚကို က်ၿပီး ေပကုန္ပါေတာ့သည္။

ျမတ္သူရဲ့လီးကား လေရတစ္ခ်ီ ထြက္သြားသျဖင့္ အနည္းငယ္ ေပ်ာ့သြားသည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူရဲ့လီးကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

“ေနဦး ေမာင္ေလး.. ေရခ်ိဳးခန္းထဲလိုက္ခဲ့… နည္းနည္းပြသြားတယ္….”

ျမတ္သူကား အာေစးမိသလိုပင္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူ႔လီးတံကိုကိုင္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚသြားသျဖင့္ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ ပါသြားသည္….။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူရဲ့ လီးနဲ႔ ဆီးခုံမွာ ေပပြေနတဲ့ သုတ္ေရေတြကို ေရပန္းေလးျဖင့္ ပြတ္ေဆးေပးလိုက္သည္။

ျမတ္သူကလည္း… ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ အဖုတ္ေလးကို ေရပန္းျဖင့္ျဖန္းကာ လက္ျဖင့္ ပြတ္ေဆးေပးလိုက္သည္။

“ေမာင္ေလး…မမကိုခ်စ္လား…”

“ခ်စ္တယ္…မမ..”

“ဒါဆို ေမာင္ေလး မမခိုင္းတာ အကုန္လုပ္မွာေပါ့”

“အင္းေပါ့..”

“ခစ္ခစ္… လာ… အာ့ဆို အခန္းထဲ ျပန္လိုက္ခဲ့..”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ႏွင့္ ျမတ္သူကား တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ေပြ႕ဖက္နမ္းရွုပ္ရင္း အခန္းထဲက ကုတင္ႀကီးေပၚ ျပန္ေရာက္သြားသည္။

“ေမာင္ေလး….ဆစ္စတီနိုင္း လုပ္ရေအာင္..”

“ဗ်ာ..”

ျမတ္သူကား ဘာမွန္းမသိ။

“ဘာကို..ေျပာတာလဲဟင္..မမ..”

“လာ.. မမျပမယ္..။ ပက္လက္လွန္ေနလိုက္”

ျမတ္သူကား ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္ေနလိုက္သည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ တက္ခြလိုက္သည္။ အခုမွ သေဘာေပါက္သြားသည္….။ သူမၾကာခဏ ၾကည့္တတ္ေသာ အျပာကားထဲကေတြလိုပင္။

ဇာတ္ကားထဲမွာ သူမၾကာခဏ ျမင္ဖူးေပမဲ့ ယခုလို အျပင္မွာ ၾကဳံေတြ႕ရေတာ့ သူသိပ္မရဲ ျဖစ္ေနသည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ေခါင္းက သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္သြားၿပီး သူ႔လီးကိုကိုင္ကာ သူမရဲ့ စိုစြတ္ပူေႏြးေနေသာ ႏွုတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ငုံလိုက္ခ်ိန္မွာ သူ႔အသည္းထဲ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ ျဖစ္သြားသည္။ သုတ္ေရေတြပင္ ပန္းထြက္ခ်င္သလိုလို။

သူ႔မ်က္ႏွာ တည့္တည့္မွာလည္း ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ေရႊေရာင္အေမြးႏုေလးေတြနဲ႔ လိမ္ေကာက္ေနတဲ့ အဖုတ္က ညႇီစို႔စို႔ရနံ့ေလးကိုရခ်ိန္မွာ သူ႔စိတ္ေတြ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိ။ သူသတိျပန္ဝင္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ အဖုတ္ေလးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ျဖဲၿပီး သူမရဲ့ ပန္းႏုေရာင္ အဖုတ္အသားျပင္ေလးနဲ႔ ညိဳတိုတို အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းက ပြင့္ဖတ္ေလးေတြကို သူ႔လၽွာနဲ႔ ယက္ေပးေနမိသည္။

“ျပတ္ျပတ္.. ႁပြတ္ႁပြတ္”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ေစာက္စိေလးကိုလည္း ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလိုပဲ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေလးနဲ႔ တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ေပးေနတာေၾကာင့္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ အဖုတ္ထဲက သုတ္ေရေတြ အဆက္မျပတ္ ထြက္က်ေနသလို… ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကလည္း အားက်မခံ… ျမတ္သူ လီးထိပ္ေလးက က်င္ငယ္ေပါက္ေလးကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ဖိဖိၿပီး ယက္ေပးေနတာေၾကာင့္ လီးတစ္ခုလုံး ေျပာမျပနိုင္ေအာင္ ေကာင္းမြန္ေနသလို လီးတံႀကီးကိုလည္း လၽွာနဲ႔ ဖိဖိၿပီး ကစားေပးေနတာေၾကာင့္… ျမတ္သူအဖို႔ နတ္ျပည္ေရာက္ေနရသလိုပင္။ သူ႔လီးထဲက လေရေတြဟာ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ပါးစပ္ထဲ ပန္းထြက္ကုန္ၿပီး ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူ႔လေရေတြကို ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။

“အင္း အင္း… ေမာင္ေလး… စုပ္ စုပ္ေပးဘာ…. အင္း အင္း…”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ လူးခါသြားၿပီး….

“ႁပြတ္ ႁပြတ္… အ အ… ထြက္ ထြက္ကုန္ၿပီ.. ေမာင္ေလးေရ… အင္း… ဟင္း သိပ္ေတာ္တာဘဲ….”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ အဖုတ္ေလးက ရွုံ႔တြရွုံ႔တြျဖစ္သြားၿပီး သူမအဖုတ္ထဲက ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲ သုတ္ေရေတြ ထြက္က်လာေတာ့သည္။ ျမတ္သူလည္း အားက်မခံ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ အဖုတ္ေလးထဲက အေရေတြကို လိုက္ယက္ၿပီး ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။

နင္တင္တင္ ျဖစ္သြားေပမဲ့… သူမရဲ့ ေစာက္ရည္ေတြဟာ ျမတ္သူအတြက္ေတာ့ အဝင္မဆိုးလွပါဘူး။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူလေရေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္လို႔ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္လိုက္တဲ့ သေဘာပါ။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူကို ဆြဲထူလိုက္ၿပီး အျပန္အလွန္ နမ္းရွုပ္ေနသည္။ ျမတ္သူကား ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၏ ရမၼက္ႏြံမွာ ႏွစ္ေမၽွာေနေခ်ၿပီ.။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကား ျမတ္သူကို ဆြဲေဆာင္ေနေခ်ၿပီ။

“ေမာင္… မမကို ခ်စ္လား….”

“ခ်စ္တယ္…မမ…”

“အာ့ဆို မင္းေလးက မမခိုင္းတာကို လုပ္မွာလား”

ျမတ္သူကား ကာမဒီေရေတာမွာ ေမၽွာခ်င္တိုင္း ေမၽွာေနသျဖင့္ ဘာကိုမွ မျမင္ေတာ့။

“အို… ေျပာစရာလိုေသးလို႔လား မမရယ္…”

“တကယ္ေနာ္… ေမာင္ေလး.. ဒါဆိုခဏေစာင့္….”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကေျပာၿပီး သူမကုတင္ေပၚမွ ထသြားသည္။ သူမ ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲမွ တစ္စုံတစ္ခုကို ထုတ္ေနသည္။ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္ေနသည္။ အသင့္ယူေဆာင္လာပုံရသည္။ ကိုယ္လုံးတီး အေနအထားႏွင့္ ႀကိဳးကိုယူၿပီး ကုတင္ဆီလွမ္းလာေနေသာ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကို ၾကည့္ရသည္မွာ ျမတ္သူအတြက္ ရမၼက္ဖိုစရာႀကီး ျဖစ္ေနသည္။
ဘာလုပ္မည္ကို ျမတ္သူသိသလိုလိုဘဲ။ ဇာတ္ကားေတြထဲမွာေတာ့ ျမင္ဖူးသည္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ားက ေယာကၤ်ားေတြကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ဖိုက္ေသာ အခန္းေတြ။ အနိုင္က်င့္သလိုလို ဆန္ေပမဲ့ ျမတ္သူသေဘာက်သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ ဒါမ်ိဳးမရွိဟု ျမတ္သူထင္ထားတာ… ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့နဲ႔ေတြ႕မွ သူမွားေနသည္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူ႔အနားတြင္ လာရပ္လိုက္ၿပီး ျမတ္သူ လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူလိုက္သည္။ ျမတ္သူကလည္း အာေစးမိသလို ျဖစ္ေနၿပီး စကားသံ မထြက္နိုင္။ လက္ႏွစ္ဖက္ အလိုလိုေနရင္း ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ခ်ည္ရတာလြယ္ေအာင္ စုံပူးကာ ေရွ႕ကိုထိုးေပးလိုက္သည္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ႀကိဳးျဖင့္ ပူးခ်ည္ေနခ်ိန္မွာ… သူ႔ရင္ခုန္သံ တဒုတ္ဒုတ္ကို သူျပန္ၾကားေနရသလို… လီးကလည္း ပိုၿပီး ေတာင္လာသည္။ ကုတင္ေဘာင္ေတြက ျမင့္သျဖင့္ သူ႔ကို ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ေက်ာမွီေစလိုက္ၿပီး ကုတင္ႏွင့္ ကပ္လၽွက္နံရံက သံကြင္းမွာ လက္ကို ေျမာက္ေစကာ ပူးၿပီးတြဲခ်ည္လိုက္သည္။

“ေျခကိုဆင္းလိုက္ ေမာင္ေလး”

ျမတ္သူ၏ ေထာင္ထားေသာ ဒူးကို.. ေလၽွာခ်ေစၿပီး ေျခဆင္းေစသည္။ တကယ္ေတာ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကား သာမန္ထက္ပိုေသာ လိင္ကိစၥမ်ားကို ဝါသနာပါသူပင္။ ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္ခ်င္တာက ျမတ္သူဆိုေသာ ေကာင္ေလးႏွင့္ေတြ႕မွ လုပ္ခြင့္ရေတာ့သည္။ ေျပာရလၽွင္ေတာ့ အနိုင္က်င့္ျခင္းဆန္ေသာ လိင္ကိစၥမ်ိဳးမွာ သူမဝါသနာပါျခင္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကား ျမတ္သူ၏ ေပါင္ေပၚတြင္ ခြထိုင္လိုက္ၿပီး ျမတ္သူေခါင္းကို ဆြဲယူကာ သူမနို႔မ်ားျဖင့္ ျမတ္သူပါးစပ္ကို ေတ့ေပးလိုက္သည္။

ျမတ္သူကား ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ နို႔တစ္ဖက္ကို ငုံၿပီး စို႔ေပးသည္။ အသီးေလးကို လၽွာနဲ႔ကလိၿပီး ယက္ေပးသည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူကို နို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လွည့္စီ စို႔ခိုင္းၿပီး ဇိမ္ယူေနသည္။ ျမတ္သူအဖို႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ႀကိဳးနဲ႔ တြဲေလာင္းခ်ည္ထားျခင္း ခံရေပမဲ့ ဒီလိုလုပ္တာကို ေတာ္ေတာ္ သေဘာေတြ႕ေနသည္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က နို႔စို႔ခိုင္းတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ျမတ္သူရဲ့ နားရြက္ဖ်ားေလးေတြကို စနမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမကိုယ္ကိုေအာက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလၽွာဆင္းလာၿပီး ျမတ္သူရဲ့ နို႔သီးတစ္ဖက္ကို လၽွာနဲ႔ဝိုက္ယက္ၿပီး တစ္ဖက္က ျမတ္သူရဲ့ နို႔သီးတစ္ဖက္ကို လက္ညိဳးနဲ႔ လက္မကိုသုံးၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေခ်ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ျမတ္သူပါးစပ္က တဟင္းဟင္း ညဥ္းညဴသံေတြ ထြက္လာၿပီး ေပါင္ၾကားထဲက လီးႀကီးကလည္း တစ္ယမ္းယမ္းျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ျမတ္သူရဲ့ လီးႀကီးေနရာကို သူမေရာက္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူမဘယ္လက္နဲ႔ ျမတ္သူရဲ့ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး… ညာလက္က လက္ခလယ္ကို တံေတြးဆြတ္လိုက္ကာ ျမတ္သူရဲ့ ဖင္ေပါက္ထဲကို လက္တစ္ဆစ္ခန႔္ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ဒီလိုဖင္ထဲကို လက္ႏွိုက္ေပးၿပီး လီးကိုဆြခံရရင္ ဘယ္ေယာကၤ်ားမွ မခံနိုင္ဖူးဆိုတာ သူမသိေနလို႔ျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္က ျမတ္သူရဲ့ လီးထိပ္က က်င္ငယ္ေပါက္ေလးကို ဘယ္လက္နဲ႔ အသာျဖဲၿပီး လၽွာနဲ႔တို႔ၿပီး
ကလိေပးသည္။

“အိုး ဟိုး ဟိုး…”

ျမတ္သူကေတာ့ သြက္သြက္ခါသြားသည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူရဲ့ လီးထိပ္ဖ်ားေတြကို ပါးစပ္နဲ႔ အသာငုံၿပီး လၽွာနဲ႔ ကလိေပးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ျမတ္သူရဲ့ ေပါင္ေတြဟာ အၿငိမ္မေနေတာ့ဘဲ လီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနေတာ့သည္။

“ႁပြတ္ႁပြတ္… အိုးဟိုးဟိုး..”

လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်င္ေနတာေၾကာင့္ ျမတ္သူ လိုးခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚေနသည္။

“အိုး… အင္းအင္း… မမ… ကၽြန္ေတာ္ လိုးခ်င္လွၿပီ…. ႁပြတ္ႁပြတ္… အင္းဟင္းဟင္း..”

ျမတ္သူ စကားသံ မထြက္နိုင္ေတာ့ဘဲ ညည္းေနသည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ပညာျပမွုေအာက္မွာ ျမတ္သူတစ္ေယာက္ လိုးခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလြန္းလို႔ တစ္ကိုယ္လုံး နတ္ပူးသလိုကို တုန္ယင္ေနသည္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ပညာျပတာ ေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ထင္ၿပီး လီးကိုဆြတာရပ္လို႔ မတ္တပ္ထလိုက္သည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူရဲ့ မ်က္ႏွာကို ခြၿပီးရပ္လိုက္သည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္လွလွေလးဟာ သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ ကပ္ေနပါၿပီ။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က သူမရဲ့ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေတြကို ညာလက္ညိဳးနဲ႔ လက္မကို သုံးၿပီး ျမတ္သူႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ ေတ့ေပးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့… လိုးခ်င္စိတ္ ျပင္းထန္ေနတဲ့ ျမတ္သူဟာ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးကို လၽွာကိုသုံးၿပီး သဲသဲမဲမဲ ယက္ပါေတာ့သည္။

“ဟင္းဟင္း… အင္းအင္း…. ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးေရ…”

ျမတ္သူရဲ့ သူမေစာက္ပတ္ အတြင္းသား အသားျပင္ေတြကို အငမ္းမရ ယက္ေနမွုေၾကာင့္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ဟာလည္း အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာၿပီး အဖုတ္ထဲက အရည္ၾကည္ေတြ ထြက္က်လာပါၿပီ။ သူမက ေစာက္ပတ္ယက္ခံတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ျမတ္သူရဲ့လီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ သူမေစာက္ပတ္နဲ႔ေတ့ကာ အငမ္းမရ ေဆာင့္ေတာ့သည္။

“ဘြတ္… ဘြတ္… ရွီးရွီး။ ပြတ္… ပြတ္… ပလြတ္… ပလြတ္… ေပါက္ေပါက္…”

ေစာက္ပတ္နဲ႔ လီးတစ္ဆုံး အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္ခ်ေနတာေၾကာင့္…. ေမြ႕ယာထူႀကီးကလည္း ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း ျမင့္လိုက္ႏွိမ့္လိုက္ ျဖစ္ေနသလို… ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ေစာက္ပတ္နဲ႔ ျမတ္သူလီးထဲက အရည္ၾကည္ေတြ ထြက္ေနတာေၾကာင့္… ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္သံ ထြက္သံေတြကလည္း တိတ္ဆိတ္တဲ့ညမွာ ဆူညံေနသည္။ အေစာကတည္းက ၿပီးတာမ်ားေနတာေၾကာင့္ ဒီတစ္ခါ ႏွစ္ေယာက္လုံး ၿပီးဖို႔က ေတာ္ေတာ္ၾကာေနသည္။

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူေခါင္းကို သူမနို႔နဲ႔အပ္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေဆာင့္ထားကာ အဆက္မျပတ္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ေနတာ ျမတ္သူ ဥေတြ ဆီးခုံေတြေတာင္ ေအာင့္လာပါသည္။

“ပလြတ္… ပလြတ္… အင္းအင္း… ဘြတ္.. ဘြတ္… အိုးအိုး”

“ရွီး… အင္းအင္း… ေမာင္ေလး မထြက္ေအာင္ ထိန္းထား မမၿပီးေတာ့မယ္…”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္ခ်ရင္း ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန႔္ အေရာက္မွာေတာ့ သူမတြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္ေရေတြ ထြက္က်သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမတ္သူကလည္း ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္နဲ႔ လေရေတြကို သူမေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထုတ္ေနတာကို
ခံစားမိလိုက္ပါေတာ့သည္။

(၈)

မနက္မိုးလင္းလာေခ်ၿပီ..။ ညက တစ္ညလုံးနီးနီး လိုးပြဲဆင္ႏြဲလိုက္ရေတာ့ ျမတ္သူႏွင့္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကား ေမာပန္းမွုေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနသည္။

ျမတ္သူကား အရင္ဦးဆုံး နိုးလာသည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ ေစာင္ကိုျခဳံေပးလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလာခဲ့သည္။ သူ႔အခန္း ျပန္အေရာက္ ေရအရင္ဆုံး ခ်ိဳးလိုက္သျဖင့္ လူတစ္ကိုယ္လုံး ျပန္လည္လန္းဆန္းသြားသည္။ ေရခ်ိဳး အဝတ္အစား ဝတ္ၿပီးသည့္ အခါတြင္ ေလေကာင္းေလသန႔္ရွူရန္ အျပင္သို႔ ထြက္လိုက္သည္။

ဘန္ဂလိုမွ အျပင္ဘက္သို႔ ထြက္လိုက္သည့္အခါ သူတို႔ ဘန္ဂလိုဘက္ကို လာေနေသာ ေဒၚသီသီႏွင့္ ေဒၚေဝေဝကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ သူ႔စိတ္ထဲက ေတာ္ပါေသးရဲ့ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။ နို႔မို႔ဆို မလြယ္ဘူးေလ… ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ အခန္းထဲမွာ သူအိပ္ေနတာကို သူမတို႔ (၂) ဦး ျမင္လိုက္လို႔ကေတာ့ သူရွင္းလို႔ကိုရမွာ မဟုတ္ေတာ့။ သို႔ေသာ္ သူလည္း မဟုတ္တာ လုပ္ထားသူပီပီ ေဒၚသီသီႏွင့္ ေဒၚေဝေဝကို ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲ။ သူမတို႔ အနားေရာက္စဥ္ ေခါင္းကိုအသာ ငုံ႔ထားလိုက္သည္။

ေဒၚသီသီႏွင့္ ေဒၚေဝ‌ေဝက…

“ေကာင္ေလး… ေက်ာ့ေက်ာ့ နိုးေနၿပီ မဟုတ္လား…”

“ဟုတ္… အစ္မအိပ္ေနတုန္း ထင္တယ္ခင္ဗ်”

ေဒၚသီသီႏွင့္ ေဒၚေဝေဝက သူ႔ကို ေက်ာ္သြားမည္အျပဳ ၿပီးမွ… ေဒၚေဝေဝက သူ႔အနားကပ္ၿပီး အဓိပၸါယ္ပါေသာ အျပဳံးျဖင့္….

“ဟုတ္မွာေပါ့ မင္းမမက ညကေတာ္ေတာ္ ေမာသြားတယ္ ထင္တယ္…”

“ခင္ဗ်ာ… ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္..”

ျပန္ေျဖလိုက္ေသာ ျမတ္သူအသံက အနည္းငယ္ တုန္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ေဒၚေဝေဝက တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္..။

“ဟင္းဟင္း… မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ သူေတြ… ေတာ္ေတာ္ ခက္တယ္ေနာ္…. ညက်ရင္ တို႔ (၂) ေယာက္ပါ လာခဲ့မယ္.. သိလား”

လို႔ေျပာၿပီး… သီသီေရ သြားၾကရေအာင္ဆိုၿပီး ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ဘန္ဂလိုထဲ ဝင္သြားပါေတာ့သည္။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘန္ဂလိုထဲ ဝင္သြားခ်ိန္မွာ ျမတ္သူတစ္ေယာက္ကေတာ့ လမ္းဆက္မသြားနိုင္ဘဲ… ရပ္ေနၿပီး… ေဒၚေဝေဝေျပာတဲ့ စကားအဓိပၸါယ္ကို စဥ္းစားေနမိသည္။ သိမ်ားသိေနတာလားဆိုၿပီး သူ႔ရင္ထဲမွာ စိုးထိတ္မိသြားေတာ့သည္။

(၉)

သူမနားတြင္ စကားေျပာသံလိုလို ၾကားရတာေၾကာင့္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ နိုးလာခဲ့သည္။

“ကဲ..ေကာင္မေရ..နိုးလာၿပီလား…”

ေဝေဝ ႏွင့္ သီသီက ေက်ာ့ေက်ာ့ကို ၿပီတီတီၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။ ေက်ာ့ေက်ာ့ ကိုယ့္ဘာသာကို မလုံမလဲ ျဖစ္သြားသည္…။

“ဘယ္လိုလဲ.. ညက ေတာ္ေတာ္မွ ပြဲေကာင္းခဲ့ရာလား… မိန္းမ…”

ေက်ာ့ေက်ာ့က……

“ဟင္… ဘာေတြ ေျပာေနၾကတာလဲဟင္…”

“ေအာင္မယ္… ညည္းေနာ္ညည္း… အေၾကာင္းမသိဘူးမ်ား မွတ္ေနတာလား…”

“မွန္းစမ္း သီသီေရ…”

ေဝေဝ ႏွင့္ သီသီက ေက်ာ့ေက်ာ့ရဲ့ ေစာင္ကို ဆြဲလွန္လိုက္သည္။ ေအာက္မွာ ကိုယ္လုံးတီးႀကီး ျဖစ္ေနသည္…။ ေက်ာ့ေက်ာ့က ေစာင္ကို ျပန္ဆြဲယူသည္..။ သီသီႏွင့္ ေဝေဝက သူမအဖုတ္ေလးကို လက္ျဖင့္စမ္းကာ….

“ၾကည့္စမ္း… ေဝေဝ… ေတာ္ေတာ္ ေယာင္ေနၿပီ.. ေသခ်ာၿပီ..”

“ဟုတ္တယ္ေဟ့… ဟုတ္တယ္…”

“အာ့ေတာ့ ညဥ္းတို႔က ဘာျဖစ္ခ်င္တာတုန္း… မိန္းမေတြ…. ယြကိုယြတယ္…”

ေက်ာ့ေက်ာ့က ေစာင္ကို ျပန္ျခဳံကာ မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး ရွက္ရွက္နဲ႔ ေအာ္သည္။

“အံမယ္.. ညဥ္းေကာင္ေလးကို ဒီအထိ ညဥ္းလူႀကီးကို အေၾကာင္းျပၿပီး ေခၚလာကတည္းက သိၿပီးသား..။ အာ့ေတာ့… ႏွုတ္ပိတ္ခေလး ေပး႐ုံေပါ့ဟယ္… ဒီေလာက္ပါဘဲ… ခစ္ခစ္..”

ေဝေဝ ႏွင့္ သီသီကား ရယ္ကာ ေက်ာ့ေက်ာ့ကို ဝိုင္းကလိထိုးလိုက္သည္.။

“ယားတယ္.. မိန္းမေတြ…”

ေက်ာ့ေက်ာ့ ဆက္အိပ္လို႔ မရေတာ့။ သီသီႏွင့္ ေဝေဝကား သူမႏွင့္ ဝါသနာတူ စရိုက္တူ အတြင္းသိ အစင္းသိ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သည္။

“ညဥ္း စားခ်င္ေနမွန္းသိလို႔ ညက ဂြင္ဆင္ေနတာ မသိတာက်ေနတာဘဲ… ေက်ာ့ေက်ာ့ရယ္..”

“အာ့ေတာ့… ညဥ္းတစ္ေယာက္ထဲ စားသြားတာ ေက်နပ္တယ္မ်ား မွတ္ေနလား.. ဟင္း”

ေဝေ၀က ေက်ာ့ေက်ာ့ကို မေက်နပ္သလို ေျပာလိုက္သည္။ ေက်ာ့ေက်ာ့က….

“စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ မိန္းမေတြရယ္..။ ေကာင္ေလးက အသစ္ေလးမို႔ပါ…။ ညဥ္းတို႔နဲ႔ေတြ႕ရင္ က်င့္သားရေနေအာင္လို႔ပါ”

“ညဥ္းေနာ္.. ကတိ.. ကတိ..”

“ႏွုတ္လုံေစခ်င္ရင္ ဒီညဘဲ စီစဥ္ေပး..”

သီသီကလည္း.. ဝင္ေျပာလိုက္သည္။ (၃) ေယာက္သား လင္ငယ္ထားဖို႔ ခြဲတမ္းခ်ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

“ဟုတ္ၿပီ… ကတိေပးတယ္… ဒီညျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးမယ္… ေက်နပ္ၿပီလား… တကထဲ… ကဲကိုကဲတယ္…”

“ခစ္ခစ္… ဒါမွ တို႔သူငယ္ခ်င္း…. လိမၼာတယ္… ဟိဟိ…”

သီသီႏွင့္ ေဝေဝရဲ့ ရယ္သံေလးမ်ားႏွင့္ ေက်ာ့ေက်ာ့က သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ေက်ာကို ထုရိုက္သံမ်ားက အခန္းေလးထဲမွာ ထြက္ေပၚလာပါေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္မွာ အခန္းနားကို ျပန္ေရာက္ေနၿပီး သူမတို႔ဘာေတြေျပာေနလဲဆိုတာကို ေခ်ာင္းၿပီး ခိုးနားေထာင္ေနတဲ့ ျမတ္သူကေတာ့ ထိုစကားေတြကို ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္.. ဒီညမွာ သူ႔ကို ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ သာမက သူမသူငယ္ခ်င္း (၂) ေယာက္ကပါ (၃) ေယာက္ တစ္ေယာက္ လိုးခိုင္းၿပီး လိုးပြဲဆင္ႏြဲခိုင္းေတာ့မွာကို သိလိုက္ရတာေၾကာင့္ လီးႀကီးက ေတာင္လာၿပီး လေရမ်ားပင္ ထြက္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။

(၁၀)

ျမတ္သူကား စိတ္လွုပ္ရွားမွုေၾကာင့္ တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနၿပီး အခန္းေပါက္ကေန တိတ္တိတ္ကေလး ျပန္ထြက္လာရာ အခန္းေထာင့္မွာ ရွိေနတဲ့ နို႔ဆီခြက္အခြံ တစ္လုံးကို ေျခေထာက္နဲ႔ တိုက္မိသြားသည္။

“ကလုံ… ကလုံ…”

အခန္းထဲမွာ စကားေကာင္းေနတဲ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အသံၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ အခန္းျပင္ကို ျဗဳန္းခနဲ ထြက္လာတဲ့အခါမွာ ျမတ္သူကို ျမင္လိုက္ၾကပါေတာ့သည္။

ျမတ္သူကလည္း ဘာေျပာရမွန္းမသိ အိုးတိုအမ္းတမ္း ျဖစ္ေနသည္။ ေဒၚသီသီက ျမတ္သူကို ၾကည့္လိုက္ၿပီ။

“ဟင္… နင္ ငါ့တို႔ စကားေျပာတာ ေခ်ာင္းၿပီး ခိုးနားေထာင္ေနတယ္ေပါ့..”

“မ… မဟုတ္ပါဘူး”

ျမတ္သူကား ကပ်ာကယာ ျငင္းလိုက္သည္။ ေဒၚေဝေဝက

“ဘာမဟုတ္ရမွာလဲ”

ဟု ဆိုကာ ျမတ္သူအနားသို႔ ေလၽွာက္လာသည္။ ျမတ္သူကိုၾကည့္ၿပီး..

“နင့္မွာ အျပစ္ရွိတယ္… ဒီေတာ့ ငါတို႔ အျပစ္ေပးတာခံရမယ္.. ခံမွာလား”

သူ႔ကို ၿပီတီတီၾကည့္ရင္း ေမးေနတာေၾကာင့္ ျမတ္သူလည္း အာေစးထည့္ထားသလို ျဖစ္ေနသည္။

“ကဲ… အခန္းထဲလိုက္ခဲ့… နင့္ကိုေကာင္းေကာင္း ဒဏ္ေပးရမယ္။ ငါတို႔စကားကို ေခ်ာင္းနားေထာင္ေနတဲ့အတြက္”

ေဒၚသီသီကလည္း သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး…

“ဟင္း… နင္ ငါတို႔ ေျပာစကားေတြၾကားၿပီး လီးက ေတာ္ေတာ္ေတာင္ေနၿပီ ထင္တယ္… မွန္းစမ္း”

ျမတ္သူရဲ့ ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႔ ႏွိုက္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျမတ္သူရဲ့ လိင္တံႀကီးက မာေက်ာေတာင့္တင္းေနတာကို ေကာင္းေကာင္း စမ္းမိသြားသည္။

“ဟြန္း.. အစစ္ဘဲ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေကာင္…။ လိုက္ခဲ့စမ္း… အခန္းထဲကို…”

ေဒၚသီသီနဲ႔ ေဒၚေဝေဝက ျမတ္သူကို ႏွစ္ေယာက္ညႇပ္ၿပီး အခန္းထဲ ေခၚသြားခ်ိန္မွာ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကေတာ့ ျမတ္သူ သူမတို႔ကို ေကာင္းေကာင္းလိုးနိုင္ဖို႔ ေသာက္ဖို႔ရာ ၾကက္ဥနဲ႔ ငွက္ေပ်ာသီးကို ခြက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ သြားေဖ်ာ္ေပးေနသည္။

အခန္းထဲမွာေတာ့ ေဒၚေဝေဝနဲ႔ ေဒၚသီသီက ျမတ္သူကို ကုတင္ႀကီးဆီကို ေခၚသြားၾကၿပီး သူမတို႔ စိတ္ႀကိဳက္ခ်နိုင္ေအာင္ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ခိုင္းေနသည္။ ျမတ္သူကား တစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္အစား ကင္းမဲ့သြားေခ်ၿပီ..။ သူ႔ရဲ့ လီးတံႀကီးက မာေက်ာေတာင့္တင္းေနၿပီး တယမ္းယမ္း ျဖစ္ေနသည္။

ေဒၚသီသီနဲ႔ ေဒၚေဝေဝကလည္း တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ေဘာ္လီနဲ႔ ပင္တီသာ က်န္ေတာ့သည္။ သူမတို႔ရဲ့ နို႔ေတြဟာ ႀကီးလွတာေၾကာင့္ ေဘာ္လီေအာက္ကေန ျပဴထြက္ေနသည္။ ပင္တီအလယ္မွ အဖုတ္အေျမာင္းေလးေတြကလည္း ပင္တီေပၚမွာ ထင္းေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ကာမစိတ္ေတြ ႂကြေနတာေၾကာင့္ ပင္တီမွာပင္ စိုစြတ္ေနပါသည္။

သူမတို႔က ျမတ္သူကို ကုတင္ေပၚ တြန္းလွဲလိုက္တဲ့ အခါမွာ မေန႔ညက ျမတ္သူလက္ကို ပူးခ်ည္တဲ့ နံရံကႀကိဳးကို လွမ္းျမင္လိုက္သည္။

“ဟင္း.. ဟင္း.. မိေက်ာ့… မေန႔ညက ဒီေကာင့္ကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ဆြဲတာေနမွာ…”

“ဟုတ္လား.. ျမတ္သူ…”

ေဒၚေဝေဝက ေမးလိုက္တဲ့အခါမွာ ျမတ္သူက ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ပါသည္။

“အင္း… မမတို႔ (၂) ေယာက္လည္း ဒါကို ႀကိဳက္တယ္…. နင့္ကိုႀကိဳးတုပ္ၿပီး ဒီေန႔ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး (၃) ေယာက္ ညႇပ္ခ်ရမယ္…”

ေဒၚေဝေ၀ အေျပာေၾကာင့္ ျမတ္သူ နည္းနည္းေတာ့လန႔္သြားသည္။ သူမတို႔လို ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း မိန္းမ (၃) ေယာက္က သူ႔ကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး သူမတို႔စိတ္ႀကိဳက္ တစ္ေနကုန္ ဆြဲေတာ့မွာပါ။ သူ (၃) ေယာက္လုံးကို နိုင္ပါ့မလားဆိုတာေတာ့ မေသခ်ာ။ ထိုအခ်ိန္မွာဘဲ ၾကက္ဥနဲ႔ ငွက္ေပ်ာသီးကို မတ္ခြက္ႀကီးနဲ႔ ေဖ်ာ္လာတဲ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က အခန္းထဲကို ဝင္လာပါသည္။ သူမ အသင့္ေဆာင္လာတဲ့ တ႐ုတ္က ကာမအားတိုးေဆးကိုလည္း ထိုထဲမွာ ေရာေဖ်ာ္ထားခဲ့သည္။ သူမက ျမတ္သူကို…

“ေရာ့… ေမာင္ေလး ေသာက္လိုက္ဦး”

လို႔ဆိုၿပီး ခြက္ကိုေပးလိုက္ရာ ျမတ္သူကလည္း ထိုခြက္ႀကီးကို ကုန္ေအာင္ ေသာက္လိုက္တဲ့ အခါမွာ အားျပည့္လန္းဆန္းလာသလို ခံစားလိုက္ရပါသည္။ ေဒၚသီသီက ျမတ္သူလက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး ႀကိဳးနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ပူးခ်ည္ၿပီး နံရံက သံကြင္းမွာ တြဲခ်ည္လိုက္ပါသည္။

ျမတ္သူ ေသာက္လိုက္တဲ့ ငွက္ေပ်ာသီးနဲ႔ ၾကက္ဥေဖ်ာ္ထားတဲ့ အထဲမွာပါတဲ့ ကာမႂကြေဆးကလည္း အရွိန္တက္လာတာေၾကာင့္ ျမတ္သူကား သူမတို႔ သေဘာရွိ ျဖစ္ေနပါတယ္။

“ေနဦး..”

ေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူေျခေထာက္ကို ကားခိုင္းၿပီး ေျခက်င္းဝတ္နားမွာ ႀကိဳးေတြနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ႀကိဳးစတစ္ဖက္ကို ကုတင္တိုင္မ်ားမွာ ျပန္ဆြဲခ်ည္လိုက္ပါသည္။ ျမတ္သူကား မိန္းမ (၃) ေယာက္ရဲ့ အက်ဥ္းသားသဖြယ္ ျဖစ္ေနၿပီး သူမတို႔ အလိုက် ျဖည့္ဆည္းေပးရေတာ့မွာပါ။

ေဒၚေဝေဝက ျမတ္သူရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ ေဒၚသီသီက ျမတ္သူရဲ့လီးကို ကစားၿပီး သူမအဖုတ္တည့္တည့္ေတ့ကာ ဖိထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကေတာ့ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ အေနအထားနဲ႔ ေမွာက္ခ်ၿပီး ျမတ္သူရဲ့ နို႔သီးေလးေတြကို တစ္ဖက္က လက္နဲ႔ဖိၿပီး ေခ်ေပးသလို တစ္ဖက္က စို႔ေပးေနသည္။

တအင္းအင္းနဲ႔ ျမတ္သူ ဖီးလ္ေတြ ပိုတက္လာပါသည္။ ေဒၚေဝေဝရဲ့ အဖုတ္လွလွေလးက သူ႔မ်က္ႏွာနားမွာ ေတ့ေနတာေၾကာင့္ အေမြးႏုေလးေတြ ဖုံးေနတဲ့ ေဒၚေဝေဝရဲ့ ညိဳတိုတို ေစာက္ဖုတ္ေလးက.. ေမြးအီအီ… ညႇီစို႔စို႔ ေစာက္ပတ္ရနံ့ေလးေတြကို သူ႔ႏွာေခါင္းက ရေနသည္။ ညက ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ေစာက္ပတ္ယက္တာ ေကာင္းေကာင္း သင္ေပးထားတာေၾကာင့္ သူကၽြမ္းက်င္ေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေဝေဝရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို သူ႔မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၿပီး လၽွာကိုထုတ္လို႔ အဆက္မျပတ္ကို ယက္ေနပါေတာ့သည္။

“ရွီး..အင္း…အင္း။ ကၽြတ္စ္..ကၽြတ္စ္…”

ေဒၚေဝေဝကား ႏွုတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္ၿပီး ျမတ္သူရဲ့ လၽွာအစြမ္းကို ခံယူေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဒၚသီသီကလည္း ျမတ္သူရဲ့ လီးကို သူမအဖုတ္ေလးနဲ႔ ဖိထိုင္ခ်လိုက္ပါသည္။ ျမတ္သူရဲ့ လီးက ႀကီးတာေၾကာင့္ သူမအဖုတ္ထဲမွာ ျပည့္က်ပ္ေနေတာ့သည္။

ေက်ာ့ေက်ာ့ကလည္း ျမတ္သူစိတ္ေတြ ပိုမိုႂကြလာေအာင္ ျမတ္သူရဲ့ ရင္ဘတ္ကို လိုက္ယက္ေနပါသည္။ ျမတ္သူကလည္း ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာတာေၾကာင့္ ေဒၚေဝေဝရဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးကို အငမ္းမရ မလြတ္တမ္းယက္ကာ လၽွာကို ေစာက္ေခါင္းထဲထိ ထိုးထည့္ၿပီး အတြင္းသားေတြကို လၽွာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းေမြေပးေနတာေၾကာင့္ ေဒၚေဝေဝ တဟင္းဟင္း တအင္းအင္းနဲ႔ အရသာေတြ႕ေနပါသည္။

သူေဌးမိန္းမေတြမို႔ သူမတို႔ ေစာက္ပတ္ကို အေကာင္းစား အေမြးနံ့သာေတြနဲ႔ ေဆးေက်ာထားတာေၾကာင့္ ျမတ္သူအဖို႔ ေစာက္ပတ္ယက္ေပးရတာ အရသာ ရွိေနသည္။ ေဒၚသီသီကလည္း ျမတ္သူလီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲ စိမ္ထားၿပီး ဖင္ကိုဝိုက္ဝိုက္ကာ ဖိႀကိတ္ၿပီး ေမြေပးေနတာေၾကာင့္ ျမတ္သူမွာ လေရမထြက္ေအာင္ မနည္းထိန္းေနရသည္။ သူမတို႔ ပုံစံၾကည့္ရတာ.. သူ႔ကို ဒီေန႔ တစ္ေန႔လုံး လိုးခိုင္းမဲ့ပုံစံ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူခံနိုင္ရည္ရွိဖို႔ လိုတယ္လို႔ေတြးၿပီး လေရမထြက္ေအာင္ ထိန္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။

“ႁပြတ္ႁပြတ္… ပလပ္… ျပတ္ျပတ္…”

ျမတ္သူ ေစာက္ပတ္ ယက္ေပးတာက အရမ္းေကာင္းတာေၾကာင့္ ေဒၚေဝေဝလည္း ေစာက္ေခါင္းထဲက ေစာက္ရည္ျဖဴျဖဴ ခၽြဲခၽြဲေတြ ထြက္က်လာပါသည္။ ေစာက္ရည္ေတြက ျမတ္သူ မ်က္ႏွာေပၚကို က်ကုန္သလို ျမတ္သူကလည္း အဆိုပါ ေစာက္ရည္ေတြကို ေျပာင္ေနေအာင္ လိုက္ယက္လိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ျမတ္သူလီးကို အဖုတ္ထဲထည့္ၿပီး ေမြေနတဲ့ ေဒၚသီသီကလည္း ဖင္ႀကီးရွုံ႔သြားၿပီး သူမေစာက္ပတ္ထဲက အရည္ေတြ ထြက္က်လာပါသည္။

သူမတို႔က လူခ်ိန္းလိုက္ၾကၿပီး… ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့က ျမတ္သူလီးကို ခြထိုင္လို႔.. ေဒၚသီသီရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ျမတ္သူက လၽွာနဲ႔ ခုနကပုံစံအတိုင္း ယက္ေပးရပါသည္။

ေဒၚေဝေဝက သူ႔နို႔သီးေလးေတြကို သူမလက္ေတြနဲ႔ ဆြဲလိမ္ေနတာေၾကာင့္ ျမတ္သူ နာက်င္သြားၿပီး နာက်င္မွုေၾကာင့္ ပိုမိုစိတ္ႂကြလာပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ေဒၚသီသီရဲ့ ေစာက္စိကို ပါ ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ ဖိညႇပ္ၿပီး ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလို စုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။ ေဒၚသီသီရဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးကိုပါမက်န္ လိုက္ယက္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့….

“ႁပြတ္ႁပြတ္… အိုး… အိုး… ဟဟ…”

ေဒၚသီသီရဲ့ ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး တုန္ခါသြားၿပီး အ႐ူးအမူးကို ျဖစ္သြားပါသည္။

“ေမာင္ေလး… ဆက္စုပ္.. ဆက္စုပ္… မမအရမ္းေကာင္းေနၿပီ.. အင္းဟင္း”

ေဒၚသီသီရဲ့ ေတာင္းဆိုသံေလးေတြ ထြက္ေပၚလာပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ သူ႔လီးကို အဖုတ္ထဲ ဖိဖိေဆာင့္ေဆာင့္ေနတဲ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ကလည္း

“ေမာင္ေလး… ထိန္းထား… မမထြက္ေတာ့မယ္… ဖြတ္… ဘြတ္… ဘြတ္… ရွီး… ရွီး… ပလြတ္… ပလြတ္… ဘုတ္… ဘုတ္… အ… အ… အ… အ… ေမာင္ေလး…. အင္း… ဟင္း”

ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ မ်က္ႏွာေလးရွုံ႔သြားကာ အသားကုန္ ေအာ္ဟစ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ျမတ္သူလီးထိပ္က လေရေတြက ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းနံရံေတြကို ပန္းထြက္ကာ ဖ်န္းပက္ေနသလို… ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေတြကလည္း ျမတ္သူလီးႀကီးကို ညႇစ္ညႇစ္ၿပီး ဆြဲစုပ္ကာ ေစာက္ရည္ေတြ တပ်စ္ပ်စ္ ထြက္က်လာပါေတာ့သာ္။

ျမတ္သူကား ေဒၚသီသီရဲ့ ေစာက္ပတ္ကိုသာမက ဖင္ေပါက္ေလးကိုပါ လိုက္ယက္တာေၾကာင့္ ေဒၚသီသီလည္း အေကာင္းႀကီးေကာင္းၿပီး…

“အင္း..အင္း..အအ…”

လည္တိုင္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးကို ေမာ့ကာ… အသားကုန္ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေစာက္ေရေတြကို ျမတ္သူပါးစပ္ထဲ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။

ထိုေန႔တစ္ေန႔လုံး ျမတ္သူကေတာ့ မမ (၃) ေယာက္ရဲ့ အခ်စ္အက်ဥ္းသား ျဖစ္ကာ သူ႔ကို ႀကိဳးတုပ္ထားၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ တစ္လွည့္စီ ဆြဲတာကို ခံလိုက္ရပါေတာ့သည္။

(၁၁)

ေနာက္တစ္လခန႔္အၾကာ…

ကုမၸဏီပိတ္ရက္ တစ္ရက္တြင္ ျဖစ္သည္။ ျမတ္သူကား အျပင္ထြက္ရန္ အခန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။

“ညီေလး… အျပင္သြားမလို႔လားကြ…”

အခန္းေဘးမွ သူ႔အခန္းနားနီးခ်င္း ကိုေအာင္။

“ဟုတ္တယ္… အစ္ကို…”

“ဒါနဲ႔ညီေလး ကုမၸဏီမွာ ရာထူးတိုးသြားၿပီဆို”

“ဟုတ္တယ္အစ္ကို… မနက္ျဖန္က်ရင္ အစ္ကိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘီယာဆိုင္သြားၾကဦးစို႔ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ျပဳစုခ်င္လို႔….”

“ဟား… ေကာင္းတာေပါ့ကြာ။ ကဲကဲ… သြားစရာရွိရင္ သြားလိုက္ဦး”

“ဟုတ္ဟုတ္… အစ္ကို…”

ျမတ္သူကား ခပ္သြက္သြက္ေလး ထြက္လာခဲ့သည္။ ခ်ိန္းထားတဲ့သူေတြ ရွိသည္။ တကယ္ေတာ့ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ သူေဌးကေတာ္ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၏ ေကာင္းမွုေၾကာင့္ ရာထူးေတြ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ တက္ခဲ့သည္။ သူ႔အေနျဖင့္ အေစာႀကီး အိပ္ေနရသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့ႏွင့္ သူမသူငယ္ခ်င္း ေဒၚသီသီ၊ ေဒၚေဝေ၀တို႔၏ လင္ငယ္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူမတို႔က အားတဲ့သူအိမ္မွာ သူ႔ကိုခ်ိန္းကာ (၃) ေယာက္တစ္ေယာက္ လိုးခိုင္းေနတာေၾကာင့္ပင္။

ကိုေအာင္ကေတာ့ ျမတ္သူ ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတာဘဲဟု ေတြးမိသည္။ ျမတ္သူ၏ ဘဝကို မသိသျဖင့္ သူ႔လိုအေနအထား မဟုတ္ဟု ထင္မိသည္။ တကယ္ေတာ့ ျမတ္သူကား သူ႔ဘဝထက္ ဆိုးေနတာ သူမသိ။ ကိုေအာင္တစ္ေယာက္ အခန္းထဲမွာ ေတြးကာ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနခ်ိန္… ျမတ္သူတစ္ေယာက္ကေတာ့ လမ္းထိပ္မွာ အသင့္ေစာင့္ေနသည့္ ေဒၚေဝေဝ၏ ကားေပၚတြင္ ပါသြားၿပီး သူမေယာကၤ်ား မသိေအာင္ ဝယ္ထားသည့္ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္က အိမ္မွာ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့၊ ေဒၚသီသီတို႔ထံ ေခၚေဆာင္သြားေတာ့သည္။

ထိုအိမ္က ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ျမတ္သူကို ေျခလက္ေတြကို ကုတင္တိုင္ေတြမွာ ႀကိဳးနဲ႔ တင္းတင္းမလွုပ္နိုင္ေအာင္ ပူးခ်ည္ၿပီး တစ္ေနကုန္ လိုးခိုင္း၊ ေစာက္ပတ္ယက္ခိုင္းၾကေတာ့မွာ ျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္နာရီခန႔္ အၾကာမွာေတာ့ ျမတ္သူကား ထိုတိုက္ခန္းထဲက ကုတင္မွာ ေျခလက္ေတြကို ႀကိဳးတုပ္ခံရၿပီး သူေဌးမိန္းမ (၃) ဦး၏ လင္ငယ္ အက်ဥ္းသားဘဝျဖင့္ သူမတို႔၏ ကာမဆႏၵမ်ားကို အလိုက် ျဖည့္ဆည္းေပးေနရၿပီး ႏြံနစ္ေနတာကို ကိုေအာင္တစ္ေယာက္ သိခြင့္ရမည္ ဆိုလို႔ကေတာ့။ သူ႔ဘဝကမွ ေတာ္ေသးသည္ဟု ထင္မိမွာ အမွန္ပင္။…ၿပီးပါၿပီ