TAI YAN MEDIA

Unicode *တီလေး လေးဖက်ပြန်ကုန်းပေး၏ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း* “မောင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ။ ချစ်ကို ငြီးငွေ့လာလို့ မောင် နောက်တစ်ယောက် လိုချင်နေတာလား” “မဟုတ်ပါဘူးချစ်ရဲ့။ မောင့်မှာ ချစ်တစ်ယောက်ပဲ ရှိတာလေ” “အဲ့ဒါကို မောင်က ဘာဖြစ်လို့ ကိုယ့်မိန်းမကို သူစိမ်းယောက်ျားနဲ့ ပေးအိပ်မှာလဲ” “မဟုတ်ဖူးလေ ချစ်ရဲ့။ မောင်က ကြည့်ချင်တာလေ” “အဲ့ဒါဆို ချစ်ကို တန်ဖိုးမထားတဲ့သဘောလား” “မဟုတ်ပါဘူး ချစ်ရာ” “တော်ပြီ အဲ့ဒါဆို ဆက်မပြောနဲ့တော့” “ဟာ ချစ်ရာ” လင်းသူ စိတ်ပျက်စွာ ခေါင်းခါရမ်းရင်း ဧည့်ခန်းမှာ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ အကွက်ရွေ့သမျှ အောင်မြင်ပြီဟု ယူဆထားရာမှ မှန်းချက်နှင့် နမ်းထွက်က မကိုက်။ ဘာမှမပြောတော့ပဲ ငေးမှိုင်၍သာ နေလေသည်။ မိုးငယ်မှာ ဒေါသလည်းထွက်မိသလို ဝမ်းလည်းနည်းမိလေသည်။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို နားမလည်နိုင်အောင်…

Read More “မွေးပြီးစားတဲ့ တီလေး” »

Unicode “ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ မိုးငယ်” “ဈေးက အစ်မရေ။ ဆပ်ပြာ၊ သွားတိုက်ဆေး၊ အမွှေးရေတွေ သွားဝယ်တာ။ ညနေစောင်းနေပြီ ဆိုပေမယ့် တော်တော်ပူတယ် အစ်မရယ်” “ဟုတ်တယ် ပူလာပြီ မိုးငယ်ရေ အပြင်ထွက်ရင် ထီးယူသွားမှပါကွယ်” ဘေးအခန်းက အစ်မကြီးကိုပြောရင်း မိုးငယ် တိုက်ခန်းတံခါးသော့ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်လေသည်။ မိုးငယ်ကတို့ တိုက်ခန်းက ၃ လွှာမှာရှိလေသည်။ ကွန်ဒိုနီးနီး အပြင်အဆင် ဝန်ဆောင်မှုများ ထည့်ထားပေးလေသည်။ မိုးငယ်ယောက်ျား လင်းသူက သင်္ဘောသူကြီး (ကပ္ပတိန်) ဖြစ်လေသည်။ မိုးငယ်ရော လင်းသူပါ နယ်မြို့အသီးသီးက ဖြစ်သည်။ မိုးငယ်က ရန်ကုန်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း သင်္ဘောသား လင်းသူနှင့် တွေ့ရှိကာ ချစ်ကြိုက်ခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သုံးနှစ်လောက် ချစ်သူတွေအဖြစ် တွဲကြရင်း လင်းသူက ပိုက်ဆံစုကာ နေရာထိုင်ခင်း အဆင်ပြေပြီဆိုမှ…

Read More “တီလေး လေးဖက်ပြန်ကုန်းပေး” »

Unicode ကြူကြူက မြင့်မြင့်ရီကို အသာလက်တို့ပြီး ပြောလိုက်သည်ကို နုနု ကြားလိုက်တော့ ရှိုးကေ့စ်နောက်တွင်ရပ်၍ နေရင်းက အသာလေး မျက်လွှာလေးပင့်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ အသက်က (၂၃) (၂၄) ထက်မပို၊ အသားက မဖြူသော်လည်း ခပ်လတ်လတ်လေးဖြစ်သည်။ နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်နှာက မျက်လုံးကောင်းကောင်း မျက်ခုံးကောင်းကောင်းဆိုတော့ ချောမောခန့်ညားသည်။ အရပ်ကမြင့်မြင့် အားကစားသမားတွေပုံစံမျိုးမို့ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိသည်။ စတိုင်လ်ကလည်းဖြောင့်တော့ မင်းသားရှုံးလောက်သည်။ “ ဟင်…” နုနု သူမ၏မျက်လွှာလေးကို ချက်ချင်းပင် ပြန်၍ချပစ်လိုက်သည်။ သူနဲ့လည်း မသိဘဲနဲ့ ကိုယ်တော်က နုနုကို စိုက်ကြည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်သည်။ သူ့အပြုံးက စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ဒါပေမယ့် ရင်တုန်သွားရသော နုနုကတော့ သူ့ဆီရောက်နေတဲ့ သူမရဲ့အကြည့်တွေကို ချက်ချင်းရုတ်သိမ်းလိုက်ပြီး မျက်လွှာလေးကို ချပစ်လိုက်သည်။ ခဏနေတော့မှ နုနုက မျက်လွှာလေးကိုပင့်ကာ…

Read More “ဝင်နေပြီပဲ သမီးရယ် ငြိမ်ငြိမ်ခံစမ်းပါ” »

Unicode ဒီနေ့ဟာ ကျမ အသက် ၂၀ တင်းတင်းပြည့်တဲ့နေ့၊ မနက်ခင်း ကျမ အိပ်ယာနိုးတာနဲ့ ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ သြော်၊ ကျမ အလုပ်လား။ ကျမက ဟိုတယ်တခုက စားသောက်ဆိုင်မှာ စားပွဲထိုးတယ်လေ။ ဒါပေမဲ့ အင်္ဂါနေ့ဆိုတော့ ဆိုင်က လူပါးမှာပါ။ တခါတလေ တနေ့လုံးနေတာတောင် လူဆယ်ယောက် မလာဘူး။ အဲဒါနဲ့ တူတူတော့ ကြားရက်တွေဆို ဆိုင်ပိတ်ထားလိုက်တာ ပိုကောင်းမယ်လို့တောင် ထင်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမက နေ့စားလေ၊ လူမလာပေမဲ့ ဆိုင်ဖွင့်ထားတော့ ကျမ ပိုက်ဆံရတာပေါ့။စားပွဲထိုးဝတ်စုံက သိကြတဲ့အတိုင်း အဖြူအနက်ပါပဲ၊ ရင်စေ့ ဘလော့စ်၊ ဒူးဖုံးရုံ စကဒ်နဲ့ ကုဒ်အကျီအနက်။ အဝတ်အစားကို လှအောင် ပြင်ဆင်လို့ မရပေမဲ့ အနက်ရောင် ဇာဘရာနဲ့ ဝမ်းဆက် ပင်တီ အနက်ကိုတော့…

Read More “တနေ့တည်း ရွှေပန်းအကိတ်ကြီးနှစ်ချောင်းနှင့် ပလေးခံလိုက်ရတဲ့….  ” »

Unicode *အီဆိမ့်ရှိန်းဖိန်းသော ခံစားချက်ကို ခံစားလိုက်ရသည့် သက်နှောင်းခင်၏ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း* “အနည်းဆုံးတော့ ကိုကြီး သူ့ကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့်မှဖြစ်မယ်” “ကိုကြီးသွားကြည့်လေ…ပြန်လာရင် တွယ်တာ ဒီမှာမရှိနှင့်စေရဘူး။ သူက အသက်၂၃နှစ်ရှိပြီဖြစ်တဲ့ အရွယ်ရောက်ပြီး မိန်းမတစ်ယောက်။ ဒီအထိတောင် လာတတ်သေးတာ ပြန်လည်းပြန်တတ်တယ်။ ကိုကြီး အစိုးရိမ်တွေပိုပြီး လိုက်စောင့်ရှောက်နေစရာမလိုဘူး”။ သတိပြန်ဝင်လာသောအချိန်တွင် သက် လမ်းမပေါ်မှာ တစ်ယောက်တည်းလျှောက်နေသည်။ ဆိုက်ကယ်၊  ဆိုက်ကား၊ မြင်းလှည်း…ငှါးစရာတစ်ခုမှမတွေ့ရတော့။ အိမ်များကလည်း တံခါးပိတ်၊ တိတ်ဆိတ်။ လမ်းဟိုဘက်မှ ခွေးတစ်ကောင်ကသက်လျှောက်လာသည့်ဘက်ကို ကြည့်ကာ စူးစူးဝါးဝါး ထိုးဟောင်သည်။ ရှေ့ဆက်မသွားရဲဘဲ နေရာမှာ ရပ်နေရသည်။ ထွက်လာမိတာကို သက်အလွန်နောင်တရနေသည်။ ခုမှတော့ ဘယ်လိုမှမတတ်နိုင်တော့။ အနားမှာ အကူအညီတောင်းစရာ လူရှိမလားလို့ လှည့်ပတ်ကြည့်သော်လည်း တစ်ယောက်မှမတွေ့။ ရုတ်တရက် လေအဝှေ့တွင် ချဉ်ချဉ်စူးစူး ချက်အရက်နံ့ကို ရသည်။…

Read More “တင်းတောင်ပြီးချွန်ထွက်နေတဲ့ အသီးခေါင်းလေးများနှင့်သက်” »

Unicode ကလောမြို့ မြို့ပြင်ဘက်ခပ်ကျကျနေရာတွင် သစ်ပင်များ အုံ့ဆိုင်းနေသော ခြံကျယ်ကြီးတစ်ခုတည်ရှိသည်။ ခြံကြီး၏ အဝင်ဝတွင် “ကလောမြိုင် စံအိမ်” ဟု ဆေးအဖြူ ပန်းချီလက်ရေးသော့သော့နှင့်ရေးထားသော ပိတောက်ကျီးပေါင်းသား ဆိုင်းဘုတ်ကြီးတစ်ခု ချိတ်ထားသည်။ ခြံကြီးအလယ်တွင်တော့ ရဲတိုက်ကြီးနှင့်တူသော အုတ်ကွက်ဖော်ဆောက်လုပ်ထားသည့် အုတ်ကြွပ်မိုး နှစ်ထပ်အိမ် နီညိုရောင်ကြီးတစ်လုံးရှိသည်။ ခြံထောင့်တွင် ခြံစောင့်လင်မယားနေသော သစ်သားအိမ်ပုလေးတစ်လုံး။ အချိန်က ညနေ ၇ နာရီခန့် ကလောမြို့၏ ဆောင်းဦးညနေခင်း။ နေဝင်သွားသည်နှင့် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး မှောင်မည်းသွားပြီး အအေးဓာတ်က စိမ့်ဝင်လာသည်။ သစ်ပင်အချို့ပေါ်မှ ပုစဉ်းရင်ကွဲသံများမှအပ တစ်လောကလုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည်။ သို့်သော် အိမ်ကြီးပေါ်ရှိ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီး ထဲတွင်တော့ မီးလင်းဖိုထဲမှ တဖျစ်ဖျစ်တောက်လောင်နေသော သစ်တုံးကြီးမှ မီးအရှိန်ဖြင့် အခန်းတစ်ခုလုံးနွေးထွေးနေသည်။ မီးပန်းဆိုင်းမှ ဖြာကျနေသော ဝါကျင့်ကျင့်အလင်းရောင် အောက်တွင် ဆင်စွယ်ရောင် ဂါဝန်ရှည်ကြီးကို…

Read More “အီဆိမ့်ရှိန်းဖိန်းသော ခံစားချက်ကို ခံစားလိုက်ရသည့် သက်နှောင်းခင်” »

ပြီးပါပြီ။ Facebook Comments Box

Unicode သူမကိုကျွန်တော်စောင့်ကြည့်နေတာကြာပြီသူမအသက်က 33 နှစ် အရပ်ကလ5′ 3 ” လက်မ နဲ့ခါးကြီးရင်ချီတဲ့ အကိတ်မမ ကြီးပေါ့ဗျာ သူရုပ်ရည်ကို စာဖတ်သူတို့ မြင်လွယ်အောင်ပြောပြရရင် ရုပ်ကရုပ်ရှင်မင်းသမီး နန္ဒာလှိုင်နဲ့ဆင်တယ် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက အခုခေတ်စားနေတဲ့ အိချောပို ခန္ဓာကိုယ်မျိုး စာဖတ်သူတွေ မှန်းကြည့်ကြပေါ့ဗျာ။သူကလည်း ဆိုင်ကိုလာရင် 3 နှစ်သားအရွယ် ကလေးတစ်ယောက်ကို ခေါ်ခေါ်လာတော့ ဘယ်သူမှသူ့ကိုမစရဲကျဘူး သရေတမျှားမျှားနဲ့ပဲ ကြည့်ရင်းနဲ့ လီး တောင်နေကြရတဲ့အဖြစ်တွေပေါ့ သူကလည်းပြောတယ်။အဲ့ကလေးက သူ့ကလေးပေါ့ သူ့ရဲ့ နာမည်က သင်းသင်းအေး တဲ့ ကျွန်တော်ကတော့သူ့ကို မသင်း လို့ပဲခေါ်တယ်။ ကျွန်တော်က လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ လုပ်တဲ့ Tea ဆရာပေါ့ သူလာပြီး Tea ဝယ်တဲ့အချိန်တိုင်း သူ့ရဲ့ ဖင်တွေ နို့တွေ ကိုပဲကြည့်ရင်းနဲ့ လီး တောင်ရတဲ့သူထဲမှာ…

Read More “မောင်ရယ် ဆက်လုပ်ပါအုံး” »

သူမ နံမည်က နှင်းသွန်းည ဖြစ်သည်။ သူမက မြစ်ကြီးနား ဇာတိဖြစ်သည်။ သူမကို နှင်းတွေ ကောင်းကင်မှ သွန်းချသလို ကျသောညတွင် မွေးဖွားခဲ့သောကြောင့် မိဘတွေက နှင်းသွန်းညဟု အမည်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နှင်းသွန်းသည် ညက စာဖတ်တာများသွားလို့ အိပ်တာနောက်ကျပြီး မနက် နာရီ နှိုးစက် မြည်တဲ့ အချိန် ရုတ်တရက် မထနိုင်။ မ ထချင်။ ( အင် . .အိပ်ချင်သေးတယ် .. . .အူး . .) ရုံးနောက်ကျတာကို နဲနဲမှ လက်မခံတဲ့ အထွေထွေ မန်နေဂျာကြီး ဦးစောဆိုင်မွန်ရဲ့ မျက်နှာကြီးကို မြင်ယောင်လိုက်မိပြီး လူးလဲထ ရသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင်သည်။ သွားတိုက်ရင်းနဲ့ ရေချိုးသည်။  ရေချိုးတော့ ညက ဖြစ်ပျက်တာတွေကြောင့်…

Read More “ပါကင်ဖောက်ခံလိုက်ရတဲ့ အတွင်းရေးမူးမလေး နှင်းသွန်း” »

Unicode မသိန်းတင် တဏှာအလွန်ကြီးသည်။ ယောက်ျားမရှိလျှင် ဘယ်လိုမှ နေတတ်မည့်သူလည်း မဟုတ်ပါ။ သူ့ယောက်ျားမောင်လုံး ရှိစဉ်အခါက အလုပ်ကြမ်းသမားပီပီ နွေရာသီ အုတ်ဖိုချိန်ရောက်ပြီ ဆိုတာနှင့် (သူတို့ဒေသမှာ ဒီလို ဆောင်းအကုန်နွေအကူး ရာသီချိန်မျိုးကျမှ မြေအုတ်ဖုတ်သည့်လုပ်ငန်းကို စတင်လုပ်ကိုင်ကြလေ့ရှိသည်။ယောက်ျားက လုပ်ငန်းခွင် အခေါ် ဖိုဆရာဖြစ်၍ ဟိုအုတ်ဖိုသွား ဒီအုတ်ဖိုသွား အငှားလိုက်ရင်း ငွေကိုမဲရှာပြီး အလုပ်ထဲမှာသာ အချိန်ကုန် လေ့ရှိသူ ဖြစ်သည်။) အိမ်မပြန်စတမ်း အလုပ်ထဲနစ်နေတတ်ပြီး သူ နှစ်ပတ်နေ၍တစ်ခါလောက် အိမ်ပြန်လာပြီ ဆိုတာနှင့် မယားဖြစ်သူကို လုပ်ခပိုက်ဆံတွေလည်းအပ်ရင်း အချစ်တွေပါ တနင့်တပိုး ပေးသွားလေ့ရှိပါသည်။ အသားမည်းမည်း ကျွဲကြီးတစ်ကောင်လို သန်ကလည်းသန် မာလည်းအလွန်မာသူမို့ တစ်ညနှစ်ညလောက် ဆက်တိုက် သူစိတ်ရှိလက်ရှိ အစွမ်းကုန်ဆော်ပြီးလျှင် သုံးရက်လေးရက် လောက်အထိ သူမအိပ်ယာမှ မထနိုင်တော့ချေ။ လီးကလည်း တုတ်သည်။…

Read More “ဒီအတိုင်း စိမ်မထားနဲ့ဆိုတဲ့ မုဆိုးမ သိန်းတင်” »