မြလေးရဲ့ပန်းဦးနဲ့ အချစ်မပါတဲ့ ရမက်ပွဲ

Unicode

နှဖူးထက်က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့ တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စ အမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိုက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကို ဆောင်နေသည် ။ အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုကိုအိပ်မည့်ပုံစံလေးကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ပုံဖော်ကြည့်ရင်း ရှင်းသန့်သည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှာ စွဲမက်ဖွယ်အပြုံးလေး ရှပ်ပြေးသွားသည်…။

မြလေး ဒီအိမ်ကြီးကိုရောက်တာ ၅ နှစ်ပင် ကျော်ခဲ့ပြီမို့ ဒီအိမ်သားတွေနဲ့ မြလေးဆိုတာ မိသားစုဆိုလျင်မမှား၊ ဦးဖေနှင့် ကိုကိုတို့ကပင် မြလေးကို အိမ်ဖော် (အိမ်ပေါ်) လို့မသုံး ဘယ်သူမေးမေး အိမ်သားတစ်ယောက်အဖြစ် အရာသွင်းကာ တူမ ညီမ စသည်ဖြင့် ပြောပြလေ့ရှိသည်….။ မှတ်မိသေးသည် ရောက်ခါစတုန်းက မြလေးအသက် ၁၄ နှစ်ပဲ ရှိသေးသည်။ ဆက်သွယ်ပေးသည့် အဒေါ်ကြီးမှ ဒီအိမ်က ဦးဖေတို့ဆီမှာ အပ်နှံရင်း အိမ်သားတွေနှင့် မိတ်ဆက်ပေးသည် ။ ရောက်ခါစမို့ အရာရာ အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်ကာ အားငယ်ခဲ့ရပေမယ့် အိမ်အကူ အဒေါ်ကြီး ဒေါ်လေးကြူရဲ့ အားပေးနှစ်သိမ့်မှုအပြင် မြလေးထက် ၉ နှစ် ပိုကြီးသည့် ကိုကို့ရဲ့ ဂရုစိုက်မှုတွေနဲ့အတူ သူဌေးကတော်ပေမယ့်မာနမကြီးတတ်ပဲ သမီးအရင်းသဖွယ် စောင့်ရှောက်ပေးသော ဒေါ်လေးယုကြောင့်သာ နေရာသစ်မှာ အမြန်ပင် နေသားတကျ ဖြစ်ခဲ့သည် ။

အခု ဒေါ်လေးကြူနဲ့ ဒေါ်လေးယုက ဆုံးပါးသွားကြပြီမို့ အနည်းငယ် အဖော်မဲ့သလို ခံစားရပေမယ့် နေ့စဉ်နှင့်အမျှ ကျေနပ်ပျော်ရွှင်စေသည့် အရာတစ်ခုက မြလေးရင်ထဲမှာ ကွန်းခိုနေသည်….။ ထိုအရာသည် မြလေးရုံ ဆိုသော ၁၉ နှစ်အရွယ် မိန်းမပျိုလေးကို အချိန်တိုင်း စက္ကန့်တိုင်း ကြည်နူးနေတတ်အောင် သင်ပေးသလို တစ်ယောက်ထဲနေချိန်မှာတောင် စိတ်ကူးနဲ့ ပျော်နေတတ်အောင် စွမ်းဆောင်ပေးခဲ့သည်….။ မှန်သည်…..။ မြလေးရဲ့ ရင်ထဲ ထိုအရာ ဝင်ရောက်လာသည့်နေ့မှစ၍ မြလေးအတွက် သစ်ပင်လေးတွေက စကားပြောဖော် ဖြစ်သလို ပန်းပင်လေးတွေ ငှက်ကလေးတွေကလည်း မြလေးရဲ့ တိုင်ပင်ဖော် ရင်ဖွင့်ဖော် ဖြစ်လာသည်….။ မြလေးငေးမိသမျှနေရာတိုင်းမှာ ရင်သပ်ရှုမောဖွယ် ပန်းချီကားချပ်တွေ မရိုးအီနိုင်တဲ့ ရှုခင်းတွေကို ထိုအရာကပင် ဖန်တီးပေးသည်…။ တကယ်တော့ အချစ်ဆိုတာ မာနရှင်တွေအတွက် ဓားဖြစ်သလို ဘဝထင်သူအတွက် ပျားဖြစ်တတ်မှန်း စျေးဝယ် ဘာဝယ်အချိန်လောက်သာ အပြင်ထွက်ခဲ့ရသော မြလေးရုံတစ်ယောက် မသိခဲ့တာ အမှန်ပါ…။

၅ နှစ်တာကာလအတွင်း မြင်နေတွေ့နေရသည့် ကိုကို့ကို မသိစိတ်က တွယ်တာလွန်းခဲ့ကာ အဲ့စိတ်ကို အမည်တပ်ဖို့ မြလေးမဝံ့ရဲ….။ သူဌေးသားနဲ့ အိမ်ဖော် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တဲ့ အိမ်မက်ကို မြလေးခက်ခက်ခဲခဲ မက်နေမိသည်။ တကယ်ဆို ကိုကို့ရဲ့ရုပ်က မိန်းကလေးတစ်ယောက် သဘောကျလောက်သည့် ရုပ်အဆင်းမျိုး မဟုတ်ပေ….။ အဝတ်အစားနဲ့ အဆောင်အယောင်သာ ခွာချလိုက်ရင် ကိုကိုဆိုတာ ကူလီသမားသာသာ လူကြမ်းသာသာ ရုပ်ရည်မျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ…။

စစ်ဦး ဘီလူး.. အချစ်ဦး အရူး…… တဲ့။ အရူးမလေး မြလေးအတွက်ကတော့ ကြမ်းတမ်းသည့် ကိုကို့ရုပ်ရည်ကို လေးစား အားကိုးချင်သည့် အတွေးနဲ့ ရင်ခုန်နေမိပြီ။ မြလေးရင်အခုန်ဆုံးက သန်မာသည့်ကိုကို့ကြွက်သားတွေ တုတ်ခိုင်သည့် လက်မောင်းနဲ့ ကျယ်ပြန့်သည့် ရင်ခွင်…. ။

မှန်သည်။ ကိုကိုက လူချောတစ်ယောက် မဟုတ်ပေမယ့် ကြွက်သားအဖုအထစ်နဲ့ မေးရိုးကျကျ မျက်ခုံးထူထူအပြင် ကျယ်ပြန့်ကာ အမွှေးထူလေးတွေပေါက်နေသော ကိုကို့ရင်ဘက်ကြီးက မြလေးကို မြူဆွယ်နေသယောင်…။ အဲ့ရင်ဘက်ထဲမှာ ခဏဖြစ်ဖြစ် ပုန်းနေချင်သည်..။ တုတ်ခိုင်သည့်လက်မောင်းကြီးကို ဆွဲကိုင်ကာ ချွဲနွဲ့ချင်မိသည်။

အမှန်စင်စစ်.. မိသားစုပမာ နေနေပေမယ့် မြလေး အရွယ်ရောက်လာတာနှင့်အမျှ ကိုကို အနေရှောင်လာသည်။ ဦးဖေကတော့ သိပ်မထူးခြား ကုမ္မဏီကိစ္စနဲ့ လုံးပမ်းနေသူမို့ အတူတွေ့ရချိန် သိပ်မရှိသလို သိပ်ပြီးလည်း အရောတဝင်မရှိခဲ့…။ အချစ်ကို ဘဝထင်မိတဲ့ မြလေးအတွက် ပျားအဖြစ် သောက်သုံးချင်သည့် လူတွေထဲမှာ ဓနရှင်ကိုကိုပါ ပါဝင်နေမှန်း စသိရသည့်နေ့ကို မြလေး ကြုံတွေ့ရသည့်အခါမှာတော့………။

အဲ့သည်နေ့က ပုံမှန်အတိုင်း ကိုကို့အခန်း ဝင်ရှင်းပေးရသည်။ ကျောင်းပြီးကတည်းက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီ လျှောက်သွားနေတတ်သည့် ကိုကိုက ဒီနေ့မှာတော့ ဘယ်မှမသွားပဲ ရှိနေသည်။ မြလေးလုပ်သမျှ ကုတင်ခေါင်းရင်းကို ခေါင်းအုံးလေးခုမှီရင်း ပြုံးကြည့်နေသည်….။ ကိုကို့အရှေ့မှာ အလုပ်လုပ်ရတာ သိပ်တော့ မထူးဆန်းပေ။ ငယ်စဉ်ကနေ အခုထိ အကြိမ်ကြိမ် ကြုံဖူးနေကျမို့ ရှိုးတိုးရှန့်တန့် မဖြစ်သင့်ပေမယ့် မြလေး ရင်တွေခုန်နေသည် ။အလိုက်မသိစွာ ရင်ထဲတွင် နေရာယူထားသော အချစ်ကြောင့်လား ခါတိုင်းနဲ့မတူသော ကိုကို့အကြည့်နဲ့ အပြုံးကြောင့်လား မသဲကွဲ…။

ပြောင်ဝင်းနေသော ကြမ်းပြင်ကို ပွတ်တိုက်နေ့သည့်မြလေး ကိုကို့ရှေ့မှာ ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်နေရတာကို တမျိုးလေး ခံစားနေရသည်။ ဟန်မပျက် လုပ်နေရပေမယ့် အလုပ်မြန်မြန် ပြီးချင်ပြီ။ စွင့်ကားလုံးဝန်းသော မိမိတင်ပါးစိုင်တွေနဲ့ မကြီးလွန်း မသေးလွန်းသော ရင်သားတွေကို ကိုကိုငေးနေမလား လှည့်မကြည့်ဝံ့ပေမယ့် မသိစိတ်က ဝေဖန်ဆန်းစစ်နေမိသည်….။

ကိုကိုဦး… ဒီကောင်မလေးကို သတိထားမိတာ ကြာပါပြီ။ မိမိအပေါ် ဘယ်လိုသဘောရှိသည်ကိုလည်း မိန်းမကျမ်းကျေသူ မိမိပင်အသာထား အိမ်အလည်လာသည့် သူငယ်ချင်းများပင် ရိပ်မိနေကြပြီ။ တစ်နေ့တစ်ခြား ဖွံ့ထွားလာသော အရှိုက်အဟိုက်တွေနဲ့အတူ အချိုးအဆစ်ကျနလွန်းသော ဒီကောင်မလေးကို မိမိလည်း မပစ်မှားပဲ မနေနိုင်…။ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းတွေ ဖြစ်မည်စိုး၍သာ ရှောင်နေရပေမယ့် မိမိသည်လည်း ငါးကြော်မကြိုက်သည့် ကြောင်မိုက်မှ မဟုတ်တာ….။

ဒါပေမယ့် အပျိုရိုင်းလေးမို့ အကိုင်အတွယ် မှားမှာစိုးရသည်။ နောက်ပြီး မိမိစိတ်က တစ်မျိုး.. ဒီကောင်မလေးကို လုံးဝချစ်ကြည့်လို့မရ…။ သူ့ရဲ့ အချစ်ကို မလိုချင် သူ့ရဲ့ ချိုမြိန်ချင်းတွေသာ သောက်သုံးချင်မိသည် ။ ဒါကြောင့်လည်း အချိန်ယူကာ ပြင်ဆင်မှုအဖြစ် မိမိအခန်းကို တမင်ရှုပ်ပွစေကာ နေ့စဉ်ဝင်ရှင်းခိုင်းသည်။ မိမိလိုချင်တာ ရပြီးလျင်တောင် မိမိအနေနဲ့ တာဝန်ယူစရာမလိုမယ့် နည်းလမ်းတွေတောင် ကြိုစဉ်းစားထားသည်။ ဒီနေ့ ပထမခြေလှမ်း စရမည်။

အတွေ့အကြုံများသူမို့ သိပ်မရှိန်မိပေမယ့် ရင်တွေတော့ ခုန်နေသည်။ ကြည့်ဦးလေ မိမိရှေ့မှာ လက်တစ်ဘက်ထောက် ကျန်လက်တစ်ဘက်က ကြမ်းတိုက် အဝတ်ကို ကိုင်ပြီး ကြမ်းတိုက်နေသည်။ ဒူးထောက် လက်ထောက်ပုံစံမျိုးမို့ သေးသွယ်တဲ့ခါးရဲ့နောက်မှာ စွင့်ကားသည့် တင်ပါးစိုင်က လုံးဝန်းကာ တင်းနေသည်။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်တိုင်း ဘေးတစ်ဘက်စီ ခွဲချထားသည့် ဆံနွယ်ရှည်ရှည်လေးတွေက ရှေ့နောက် ခါးရမ်းနေပုံလေးကလည်း ဆွဲကိုင်ဆောင့်ပစ်ချင်စရာ။ အနည်းငယ် လည်ဟိုက်နေသည်မို့ ဖြူဖွေးသည့် ရင်သားတွေကို တခါတရံ မြင်နေရသည်….။

ကြည့်နေရင်းပင် ဖွားဖက်တော် ကိုရွှေလီးက ပုဆိုးကြားမှာ တင်းလာကာ ပုဆိုးအတွင်းမှ မာန်ဖီကာ ထောင်နေပေပြီ။ ဟော.. ကြမ်းတိုက်တာ ပြီးသွားသည့် မြလေးက မှန်တင်ခုံပေါ်ကို အဝတ်နဲ့သုတ်နေသည်။ မှန်ထဲမှာတော့ ရှင်းသန့်သည့် မျက်နာလေးက ချွေးစတချို့နဲ့အတူ စွဲမက်စရာ ပေါ်လာသည်…။ အစီအစဉ်စဖို့ အချိန်တန်ပြီမို့ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ မြလေးဆီ ဖြေးဖြေးလေး လျှောက်လာခဲ့သည်….။

ကြမ်းတိုက်လို့ ပြီးပြီမို့ ကိုကို့ရဲ့ မှန်တင်ခုံကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးနေသည့် မြလေး မှန်ထဲမှတဆင့် မိမိရဲ့နောက်ကျောအလှကို စိုက်ကြည့်နေသော ကိုကို့ကြောင့် ရင်ဖိုသွားကာ ခေါင်းငုံ့ရင်း ပင်ကိုယ်ပြောင်နေပြီးသော မှန်တင်သည့်ခုံပေါ်ကို ပွတ်တိုက်နေမိသည်။ သိပ်မများသည့် အသုံးအဆောင် ပစ္စည်းလေးတွေကို စီနေခိုက် ကိုကို ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလာတာကို မှန်ထဲမှတဆင့် မြင်ရသည်။ ရှက်စိတ်နဲ့မျက်နာလွှဲချင်ပေမယ့် မသိစိတ်က ကိုကို့ဟန်ကို အရမ်းပဲ မြင်ချင်နေသည်မို့ မှန်ထဲကို မကြာမကြာကြည့်မိသည်..။

အို… မိမိရဲ့ နောက်ကျောနားမှာရပ်ပြီး မိမိတစ်ကိုယ်လုံးကို စားတော့မည့်အတိုင်း စိုက်ကြည့်ပြုံးနေသည့်ကိုကို့ကြောင့် အိုခနဲ အသံတိတ်ရေရွတ်မိကာ လက်ကလည်း ကိုင်မိကိုင်ရာ ဆွဲမိဆွဲရာ ဆွဲလိုက်မိသည်မို့ ခုံပေါ်မှ ခေါင်းလိမ်းဆီဗူးက လက်နဲ့တိုက်ခါ ပြုတ်ကျသွားသည်။ ဒေါက်ခနဲမြည်တဲ့ အသံက သိပ်မကျယ်ပေမယ့် မြလေးကတော့ ခန္ဓာကိုယ်လုံး တုန်သွားသည်အထိ လန့်မိကာ ကပြာကယာပင် ကုန်းကောက်မိသည်…။

“ဒုန်း… အ….”

အသံနှစ်ခုက တကယ့်ကို မရှေးမနှော။ ရှက်စိတ်နဲ့ အလောတကြီး ငုံ့မိသည်မို့ မှန်တင်ခုံနဲ့ နှဖူးနဲ့ ဆောင့်မိကာ မြလေး မျက်ရည်ဝေသွားသည်။ နှဖူးကို ပွတ်နေရင်း အခုထိမထဖြစ်။ ခေါင်းထဲ ဝေသွားလောက်အောင် ထိချက်ပြင်းသည်ကတစ်ကြောင်း ကိုကို့ရှေ့မှာ ဣန္ဒြေပျက်လွန်းနေသည့် မိမိကိုယ်ကို အားမရသည်အထဲ နောက်ထပ်အမှားတစ်ခု ထပ်ကြူးလွန်မိသွားသလိုပဲမို့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ကျောပေးလျက်ပင် ထိုင်နေမိသည်။

သိပ်မကြာလိုက်.. ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲထူလာတာမို့ အလိုက်သင့် ထရပ်မိသည်..။ ဒါက ဒုတိယအမှားမှန်း မာထန်ထန် အချောင်းတစ်ခုက လုံချည်အပေါ်မှတဆင့် ဖင်ကြားအထောက်ခံရတော့မှ သိလိုက်ရသည်…။ အတွေ့အကြုံမရှိပေမယ့် မိမိဖင်ကြားက အရာကိုတော့ မြလေး ကောင်းကောင်းသိသည်။ ဘယ်လိုတုန့်ပြန်ရမလဲ မသိတာမို့ ခေါင်းငုံကာ ဆက်ရပ်နေမိတော့ ကိုကိုက ခါးကို ညွှတ်ခါညွှတ်ခါ ညှောင့်သလို လုပ်နေသည်။ မြလေး လက်ခံသင့်လား လက်မခံသင့်ဘူးလား မသဲကွဲ၊ ဝေခွဲရခက်နေစဉ် ကိုကိုက ပုခုံးလေးကိုင်ကာ အသာအယာ ဆွဲလှည့်လာသည် ။

အခုတော့ မိမိရင်ခုန်ခဲ့ရသော ကိုကို့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးရဲ့ အနီးမှာ မြလေး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ရပ်တန့်နေမိသည်။ ကိုကိုက မြလေးရဲ့ မေးစေ့လေးကို ဆွဲယူ မော့စေပြန်သည်။ ပင်ကိုယ်ကျော့ညွတ် သန်စွမ်းသော မျက်တောင်တွေကို မပုတ်ခက်မိပဲ ကိုကို့နှုတ်က စကားသံတစ်ခုကို မျှော်လင့်တကြီး စောင့်ဆိုင်းနေမိသည်…..။

(ပြောပေးပါကိုကို ချစ်တယ်လို့ ပြောပေးစမ်းပါ။ အဲ့စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် ကိုကိုလိုချင်တာပေးဖို့ မြလေးဘက်က အသင့်ပါ။ ကိုကိုရယ် ပြောစမ်းပါ ပြောပါကိုကို ပြောပေးပါ ကိုကိုရယ်)

ပဲ့တင်ထပ်အောင် ပြောခဲ့ပေမယ့် နှုတ်ဖျားကတော့ ထွက်မလာ။ မြလေးနှုတ်ခမ်းတွေ တုန်ယင်လာသည့်တိုင်အောင် စကားလုံးတွေက လည်ချောင်းဝမှာပင် တစ်ဆို့ ပျောက်ကွယ်သွားကြသည် ။

(ဟော.. ကိုကို့နှုတ်ခမ်းတွေ လှုပ်လာပြီ လှုပ်လာပြီ)

မိမိအရမ်းကြားချင်သော စကားကို ကိုကိုပြောတော့မယ်ထင်သည်။ အတွေးနဲ့အတူ ရင်ခုန်စွာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း နားစိုက်ထောင်နေမိသည်။ ဘယ်လောက်တိုးတိုး ကြားခွင့်ရရင်ကျေနပ်ပြီလေ…။

အို….. ဒုတိယအကြိမ် အသံတိတ် ရေရွတ်မိပြန်သည်။ ကိုကို့ထံက ဘာအသံမှ ထွက်မလာပဲ တုန်ယင်နေသည့် မိမိနှုတ်ခမ်းကိုသာ အငမ်းမရ စုပ်နမ်းလာသည်။ မျက်လုံးလေးပြူးကာ သူ့ရင်ဘက်ကြီးကိုတွန်းရင်း ငြင်းဆန်ဟန်ပြခဲ့ပေမယ့် ကိုကိုကတော့ ရပ်မသွား နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံး ကိုကို့တံတွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲသည်အထိ ပြင်းရှစွာစုပ်နမ်းရင်း ကိုကို့လက်တွေကလည်း အရပ်ကွာဟမှုကြောင့် ခြေဖျားလေးထောက်ကာ ရင်ကော့ခံနေရသော မြလေးရဲ့ခါးလေးကို တစ်ဖက်က တင်းတင်းဖက်ထားကာ ကျန်တစ်ဖက်ကလဲ တင်းပါးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လာသည်…။

အချိန်အတော်ကြာ နမ်းမိခဲ့ပြီး နောက်မှာတော့ အပျိုစင် မြလေးမှာ မောဟိုက်သလို ခံစားလာရကာ ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲ မှီတွဲ့ကာ ငြိမ်သက်အမောဖြေနေမိသည်…။

(ကိုကို မြလေးကိုလေ…)

ရင်ခွင်ထဲ ပါးလေးအပ်ကာ မှီတွယ်ရင်းက ချစ်လားလို့ မေးချင်သည့်စိတ်ကို ထိန်းမရစွာ မေးမည့်ဟန်ပြင်ပြီးက နှုတ်ကမထွက်၊ သူ့အလိုလို ပြောလာသည့် ချစ်စကားမျိုးကိုပဲ ရူးရူးမိုက်မိုက် မျှော်လင့်မိပြန်သည် ။

အစုပ်ခံ အနမ်းခံ အထောက်ခံ အနယ်ခံပြီးသည့်တိုင်အောင် ကိုကို့ထံက ချစ်စကားကို မြလေး ကြားခွင့်မရသေး။ ကိုကို့ရဲ့ အနမ်းကြမ်းတွေကြောင့် ပြင်းထန်သည့် ရမက်လှိုင်းက မြလေးရဲ့ သွေးကျောတစ်လျှောက် ဆူပွက်လာခဲ့သလို တစ်ဖန် ရူးသွပ်မိတဲ့ နှလုံးသားလေးက ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလေးကို အငမ်းမရ ကြားချင်နေမိသေးသည်..။ ကိုကိုက မှီတွယ်နေသည့် မြလေးရဲ့ ပုခုံးပေါ်ကို လက်နှစ်ဘက်တင်ကာ ဖိချရင်း တပြိုင်ထဲပင် သူ့ပုဆိုးကိုပါ ချွတ်ချလိုက်သည်….။

အို……….. တုတ်ခိုင်ရှည်လျားသည့် ကိုကို့လိင်တန်ကြီးက မြလေးရဲ့ မျက်နာရှေ့မှာ ခါရမ်းနေသည်။ တုန်လှုပ်မင်သက်စွာ မော့ကြည့်မိတော့….

“ကို ကိုလေ မြလေးကို”

မြလေး ခေါင်းပြန်ငုံ့ရင်း ကိုကို့ထံက နောက်ထပ်ထွက်လာမည့် စကားကို အသက်မရှူတမ်း နားထောင်မိသည်။ နောက်လာမည့် စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် မြလေးရှေ့က ကိုကို့လီးကြီးကို ကိုင်တွယ်လိုက်ဖို့လဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်…။

“အရမ်းလိုးချင်တယ်ကွာ”

”ရှင် ကို ကိုကိုရယ် အဟင့်ဟင့်”

ကိုကိုပြုသမျှ နုပေးခဲ့ရသည့်ရလဒ်က ဒါပဲလားဟင်။ အတွေးက လူကို အရမ်းဝမ်းနည်းသွားစေတာမို့ ရှိုက်ငိုရင်း ဘာဆို ဘာမှမပြောချင် မသိချင်လောက်အောင်ဖြစ်ရသည်။ မိမိရှေ့မှာ လီးတန်းလန်းဖြင့်ရပ်နေသော ကိုကို့ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ လှစ်ခနဲ ပြေးထွက်လာခဲ့သည်….။

ဂျုန်းဆိုတဲ့ တံခါးပိတ်သံနဲ့အတူ ကိုကိုတစ်ယောက် ဘယ်ပုံဘယ်နည်း ကျန်ခဲ့တယ်ဆိုတာကို မြလေး မမြင်ရတော့။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို လော့ချရင်း အားရသည်အထိ ရှိုက်ငိုမိသည်။ သူများတကာတွေအတွက် အချစ်က လေပြေပါ။ မြလေးအတွက်ကတော့ အချစ်ဆိုတာ မုန်တိုင်းတစ်ခုပင်…။ မြလေးရင်ထဲက အချစ်ဟာ လေပြေဆိုရင် ကိုကိုသယ်ဆောင်လာသည့် အရာကတော့ မုန်တိုင်းပါ….။

လေချင်းတူပေမယ့် သက်ရောက်မှု ကွဲပြားသလို မြလေးတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အဖြစ်ကလဲ ဦးတည်ချက်ချင်း တူပေမယ့် ရည်ရွယ်ချက်ချင်း ကွဲပြားခဲ့သည်…။ ထိုနေ့မှစ၍ မြလေး ကိုကို့အနား မသွားရဲ၊ ကိုကို့အကြည့်ကို ရင်မဆိုင်ရဲတော့တာမို့ တတ်နိုင်သမျှ မတွေ့အောင် ရှောင်နေဖြစ်သည်။ တစ်အိမ်ထဲ အတူနေရတာမို့ မလွှဲသာမရှောင် တွေ့ရတယ် ဆိုပေမယ့် အရင်လို နှစ်ယောက်တည်း မဆုံဖြစ်အောင် သတိထားဖြစ်သည်..။

ခြားနားသွားတဲ့ နေထိုင်မှုတွေနဲ့အတူ အေးစက်စက် ဆက်ဆံရေးတွေကြောင့် နှစ်ဦးလုံး မပျော်နိုင်တော့…။ သို့သော်…. လောကမာယာထက် ယောက်ျားမာယာက ပိုမိုကြောက်ဖို့ကောင်းတတ်မှန်း အချိန်နှောင်းမှ သိရပြန်သည် ။

အရင်လို အပြင်သွားလာခြင်း မရှိတော့သည့် ကိုကို့ကြောင့် သူ့သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်ရောက်ရောက်လာသည်။ အားလုံးဟာ သူဌေးသား လူ့ပေါ်ကျော့တွေချည်းပဲမို့ အချိန်တွေ ပိုနေဟန်ရှိသည်…။ မနက်ကတည်းက ရောက်လာတတ်ပြီး စားကြသောက်ကြနှင့်မို့ မြလေးမှာ အမြည်းလုပ်ပေးရပြန်သည်။ သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးတွေမို့လားမသိ စကားပြောရင် ပွင့်လင်းလွန်းနေတတ်တာကို သတိထားမိသည်..။

အဲ့ဒီနေ့က အမြည်းချပေးပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့ကာ မိမိအခန်းထဲ စာဖတ်နေမိသည်။ အချိန်အတော်ကြာတော့မှ အတွေးတစ်ခုဝင်လာကာ အရက်သောက်နေကြသော ကိုကို့အခန်းဆီ တိတ်တဆိတ် ချဉ်းကပ်ကာ အထဲမှအသံကို နားစွင့်ကြည့်သည်…။

“အဲဒါ မင်းမှားတာပေါ့ဟ၊ ဘယ့်နှယ် ကိုယ့်ကို ကြိတ်ခိုက်နေတဲ့ မိန်းကလေးကို အကြမ်းကိုင်ရတယ်လို့”

” ဟင်…….!”

စစချင်း ကြားရသည့် စကားကြောင့် မြလေးသိမ့်ခနဲ တုန်သွားသည်။ သူ သူတို့ သိနေပြီလား၊ ကိုကိုပြောပြထားတာလား၊ ဘယ်လောက်အထိ ပြောပြထားလဲ ရှက်စိတ်နဲ့အတူ သိချင်စိတ်က ရောထွေးနေသည်။

(ကိုကိုရယ် မြလေးအရှက်ကိုတောင် မငဲ့ပဲ ပြောရက်ခဲ့တယ်လား ) ရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းစိတ်က ခိုဝင်လာသည်။

“ဟုတ်တယ် ကိုဦး၊ ငအောင်ပြောတာ မှန်တယ်၊ တကယ်ဆို ချစ်တယ် ဘာညာပြောပြီး လုံးရင်းတောင် ရနိုင်တာ အသိသာကြီး၊ မင်းက ချစ်တယ်မပြောပဲ လိုးချင်တယ် ပြောမှတော့ ဟိုက မင့်လီးကို မစုပ်တာမပြောနဲ့ လိမ်ချိုးမပစ်တာ ကံကောင်း”

အို…..! ဒါ ဒါ ဒါဆို သူတို့အကုန်သိပြီးပြီပေါ့။ ကိုကိုက သောက်လက်စ အရက်ခွက်ကို အသာချရင်း ဟိုနှစ်ယောက်ကို အရန်ကောဟူသော အကြည့်ဖြင့် တစ်ချက်ကြည့်ကာ

“မျိုးကြီးရာ ငါပြောပြီးပြီပဲ ငါက သူ့ကိုမချစ်ဘူးလို့၊ အေး မင်းတို့ပြောသလို ငါလုပ်ခဲ့ရင် အခုချိန် သူ့ကို လိုးလို့ရတာတော့ မှန်တယ် ။ ဒါပေမယ့် ငါလိုးချင်တာက ချစ်သူလို ရိုးရိုးမဟုတ်ဘူး၊ ငါလိုချင်တာကလဲ ချစ်သူမဟုတ်ဘူး၊ ခံစားဖော် ခံစားဘက်ပဲ လိုချင်တာ ရှင်းပြီလား”

ပြောရက်လိုက်တာ ခံစားဖော်ခံစားဘက်..တဲ့လား။ အပျိုစင်မှန်း သိလျက်နဲ့ ချစ်နေမှန်းလဲ သိလျက်နဲ့ ဒီလိုအတွေးမျိုး တွေးနေတာတဲ့..လား။ အတွေးနဲ့ ဝမ်းနည်းနေစဉ်မှာပင် စကားသံက ပျံ့လွင့်လာပြန်သည်။

“မင်း သူ့ကိုမချစ်တာ သေချာလား…”

ငအောင်ဆိုသူရဲ့ အမေးကြောင့် မြလေး အမှတ်နည်းစွာ ရင်ခုန်မိပြန်သည် …။

“အေး သေချာတယ်”

ပျက်တောင်းတဲ့ ကိုကို့ရဲ့ ဖြေသံကို မြလေး မအံ့ဩချင်တော့။ မျက်ရည်ကိုသုတ်ကာ လှည့်ပြန်မည်အလုပ်

“ဒါဆို သူ့ကို ငါတို့နှစ်ယောက် လိုးမယ်ဆိုရင်ရော မင်း လက်ခံနိုင်လား”

ဟင်…….! ထပ်ဆင့်ကြားရသည့် အမေးကြောင့် မြလေးတုန်သွားကာ ကိုကို့မျက်နာကို တံခါးအဟကြားမှတဆင့် ကြည့်မိသည် ။ ကိုကိုက မျက်ခုံးပင့်ကြည့်ရင်း

“အမှန်အတိုင်း ဖြေရမှာလား”

“အေး ဖြေ”

တကယ်ဆို မြလေး ဆက်ပြီး နားမထောင်သင့်တော့။ ဒါမဲ့ ကိုကို့ရဲ့ အဖြေကို သိချင်စိတ်က မပယ်ဖျက်နိုင်တာမို့ မသွားသေးပဲ ရပ်နေမိသည် ။

“ငါ မလိုးရသေးခင် မင်းတို့လိုးရင်တော့ စိတ်ဆိုးမိမှာပဲ၊ ငါလိုးပြီးရင် မင်းတို့သဘော … ငါ့ဘက်က အေးဆေးပဲ”

ပြတ်သားလွန်းတဲ့ ကိုကို့ဖြေသံနဲ့အတူ မြလေး မျက်ဝန်းထဲက မျက်ရည်တွေ ရပ်တန့်သွားရပြီ။ ကိုကို့ရင်ထဲမှာ မြလေးအတွက် ရမက်တွေကလွဲရင် ဘာမှမရှိတာ သိရပြီးသည့်နောက် ဘာခံစားချက်မှ မထားချင်တော့။ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ပြန်အလှည့် အခန်းထဲမှ ဖုန်းရင်းတုံးသံ ကြားရသည်။

ဘယ်သူ့ဆီကလာလာ မိမိနှင့်မဆိုင်ပေမယ့် ကိုကို့ရဲ့ထူးသံကြောင့် ထွက်မသွားဖြစ်သေးပဲ နားထောင်မိသည်။

“မဟုတ်ဘူး အဖေ၊ သား အခုအိမ်မှာပဲ….၊ ဗျာ… အခုလား၊ အော် ဟုတ်ဟုတ် သားအခုလာခဲ့မယ်”

ဖုန်းချသွားပြီမို့ သူထွက်မလာခင် မြလေးလည်း ကပြာကယာ ထွက်လာခဲ့တော့သည် ။ အခန်းထဲရောက်တော့ အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ ငိုင်တွေမိရင်း နယ်ကိုပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာ အဝတ်အစားတစ်ချို့ကို အိတ်ထဲထည့်ရင်း ၅ နှစ်တာ နေခဲ့ရသော အခန်းလေးကို သံယောဇဉ်မပြတ်စွာ ဝေ့ဝဲကြည့်ရင်း သူတို့ရဲ့ စကားသံတွေက နားထဲကို အစီအရီ ဝင်လာသည်…။

(ငါမလိုးရသေးခင် မင်းတို့လိုးရင်တော့ စိတ်ဆိုးမိမှာပဲ ) (ငါလိုးပြီးသွားရင် မင်းတို့သဘော) (ငါမလိုးရသေးခင် မင်းတို့လိုးရင်တော့ စိတ်ဆိုးမိမှာပဲ) (ငါလိုးပြီးသွားရင်တော့ မင်းတို့သဘော) (ငါမလိုးရသေးခင် မင်းတို့လိုးရင်တော့ စိတ်ဆိုးမိမှာပဲ) (ငါလိုးပြီးသွားရင်တော့ မင်းတို့သဘော)

ပဲ့တင်ထပ်စွာ ကြားယောင်နေသည့် ကိုကို့အဖြေကြောင့် မြလေး အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ရင်း ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ချလိုက်သည်….။

ချက်ချင်းပင် မှန်ရှေ့ထိုင်ချလိုက်ကာ ငိုထားသည်ကြောင့် ပျက်ပျယ်နေပြီဖြစ်သော ပါးပြင်ထက်က သနပ်ခါးတွေကို ပြန်ဖျက်ကာ အသစ်ပြန်လိမ်းပြီး ဆံကျစ်ကျစ်ထားတာကို ဖြည်ချလိုက်ရင်း အရင်းနားမှာ စုစည်းလိုက်ကာ တဖန် လုံချည်ကို ညီညာစွာ ပြန်ဝတ်ရင်း အပေါ်အင်္ကျီကိုလည်း ကိုယ်ကြပ်ပန့်ထဲက ရွေးဝတ်လိုက်သည်။ အထက်နဲ့အောက် လိုက်ဖက်မှု မရှိပေမယ့် ကပိုကရိုဆန်မှုနဲ့အတူ ခပ်ကြပ်ကြပ် အဝတ်အစားတွေကြောင့် ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းများ ပိုမိုပေါ်လွင်လာသည်….။

အပျိုစင် မိန်းမငယ် တစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်အတွက် ချမှတ်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေထဲမှာ နောင်တတွေမပါ။ ခပ်မဲ့မဲ့ပြုံးရင်း ဖုန်းလေးကို လက်ကကိုင်ကာ ကိုကို့အခန်းဆီ ရဲဝံ့စွာ လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်…။

အခန်းထဲ ဝင်လာသည့် မြလေးကို ဟိုနှစ်ယောက် ငေးကြည့်နေကြသည်။ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ကြရင်း မေးငေါ့ကာ ဘာလဲဟူသောအထာဖြင့် အချင်းချင်း မေးနေကြသည်…။ မြလေး သူတို့နှစ်ယောက်ရှေ့က စားပွဲခုံပေါ် ဖုန်းလေးတင်လိုက်ကာ

“ရှင်တို့နှစ်ယောက် ကျမကို တကယ်လုပ်ချင်လား”

ရုတ်တရက် ဘယ်လိုမှ မထင်မှတ်ထားသည့် မေးခွန်းမို့ ကိုအောင်ရော ကိုမျိုးပါ ကြောင်သွားသည် ။ ဘာပြန်ဖြေရမှန်း မသိခင်မှာပဲ မြလေးက စာရေးစားပွဲဆီသွားကာ စာရွက်နှစ်ရွက်ပေါ်ကို မတူညီသည့် စာတစ်ချို့ ရေးလိုက်ကာ ဖြဲယူ ခေါက်လိုက်ရင်း တဖန် ကိုအောင်တို့ဆီ ပြန်သွားကာ စားပွဲပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်ရင်း…

“တစ်ရွက်စီ ယူလိုက်”

ကိုအောင်ရော ကိုမျိုးပါ ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ယူလိုက်ကြသည်..။

“ဖွင့်ဖတ် ကိုယ်ယူထားတာ ကိုယ်ပြောပြ”

အခုအချိန်အထိ ဘာဆိုဘာမှ နားမလည်ပေမယ့် လက်ထဲ အသီးသီး ရှိနေသည့် စာရွက်ခေါက်ကို ဖွင့်ကြည့်ရင်း အသံထွက် ဖတ်ပြကြသည်…။

(ပထမ….အရင်ကြိုက်သလို လုပ်)

(ဒုတိယ…..ဖုန်းကိုင် videoရိုက် )

“ဟာ ……….!”

“ဟာ……….!”

တစ်ပြိုင်ထဲလိုလို အာမေဍိတ်သံများ ထွက်ပေါ်လာပြီး ပြိုင်တူပင် မြလေးကို မော့ကြည့်ကြသည်။ မြလေးရဲ့ မျက်နာပေါ်မှာ ဘာခံစားချက်မှမရှိ မပြုံးသလို မဲ့လည်းမမဲ့။ ကိုအောင်ရော ကိုမျိုးပါ အံ့ဩမင်သက်နေသည်။ ခုတ်ရာတစ်ခြား ရှရာတစ်လွဲ ဖြစ်သွားသည့် အခြေအနေကြောင့် ငိုရအခက် ရီရအခက်ပင်။ တကယ်တော့ တံခါးဝမှာ မြလေးရုံ ရောက်နေတာ ကြိုသိလို့ ကိုကိုဦးရဲ့ အစီအစဉ်အတိုင်း ပြောဖြစ်ကြသည်။

သူတို့ရဲ့ စကားတွေကြောင့် မြလေးရုံ စိတ်ထန်မည်။ ကိုကိုဦးက မြလေးရုံ အခန်းထဲလိုက်ကာ လုံးမည်။ မိမိတို့နှစ်ယောက်က video ခိုးရိုက်။ နောက်ကြုံရင် မိမိတို့ပါ မြလေးရုံကိုစား။ စီစဉ်ထားသမျှနဲ့ လက်ရှိအခြေအနေက ဆီနဲ့ရေ မိုးနဲ့မြေ ထင်တာထက် ပိုလွယ်နေပေမယ့် အဲဒီအလွယ်ထဲမှာမှ အလွဲတွေပါနေသည်…။

မြလေးက သူတို့လက်ထဲမှစာကို တစ်ချက်လှမ်းဖတ်ရင်း ပထမစာရွတ်ရသူ ကိုအောင့်လက်ကိုကိုင်ကာ ကုတင်ဆီ ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်…။

“ကိုအောင် ဘာလုပ်ချင်လဲ လုပ်ချင်တာလုပ်ပါ အားမနာနဲ့။ ကိုမျိုးက video ရိုက်ပေးနော်။ ပြီးရင် အစ်ကိုလဲ ကြိုက်သလိုလုပ်ပေါ့”

အခြေအနေကို သဘောပေါက်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် ကိုအောင် ကြောင်နေသည်… ။ အပျိုစင် တစ်ယောက်အတွက် ဒီလုပ်ရပ်က အိမ်မက်ပင် မက်ဖို့ မလွယ်ဘူး မဟုတ်လား။ ကိုအောင်က တွေတွေကြီး ရပ်နေသည်မို့ မြလေးရုံ အားမရစွာ စုတ်တစ်ချက်သက်ရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ ကိုအောင့်ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည် …။ မြင်လိုက်ရသည့်လီးက မပျော့မမာပုံစံနဲ့ မရှည်လွန်း မတိုလွန်း…..။ ကိုကိုထက် အနည်းငယ် တိုမလိုရှိပေမယ့် အရွယ်အစားအားဖြင့်တော့ အတူတူလောက်ပင်ရှိမည်….။

“ပြွတ်… အွန့်…”

ထိထိမိမိကြီး တဝက်လောက်အထိ ငုံလိုက်ကာ တစ်ဖန် နှုတ်ခမ်းသားနဲ့ ဖိပြီး စုပ်ပစ်လိုက်သည်မို့ ကိုအောင် အသံထွက်ကာငြီးရင် တွန့်သွားသည်။

“အစ်ကို… မျက်နာရော လီးရော ပါအောင်ရိုက်နော်… ပြရမယ့်လူ ရှိတယ်”

မြလေးက ပြောလည်းပြော ကိုအောင့်လီးကြီးကိုလည်း ပြန်ငုံလိုက်ကာ အရင်းအထိ စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ တဖန် လီးအချောင်းတစ်လျှောက်ကို ဟန်ပါပါလျက်ရင်း လက်တစ်ဘက်ကလည်း မိမိရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်လိုက်သည်။ အခုတော့ phone camera ထဲမှာ အင်မတန် နုနယ်ချောမောသည့် မိန်းမပျိုတစ်ယောက် လီးတစ်ချောင်းကို မက်မက်မောမော စုပ်နေဟန် အထင်းသား ပေါ်နေပေပြီ။

လီးအစုပ်ခံရသော ကိုအောင်မှာ တအင်းအင်းငြီးရင်း မြလေးရဲ့ခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထိုးဆွကာ တဖန်ခါးကို ညွှတ်ကာ ညွှတ်ကာ မြလေးရဲ့ ပါးစပ်ပေါက်ကို လိုးသည်…။ ဖုန်းကိုင်ကာ video ရိုက်နေသော ကိုမျိုးလည်း မနေနိုင်စွာ အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်ရင်း လက်တစ်ဘက်က လီးကိုကိုင်ကာ ဆွလျက် ကိုအောင်နဲ့ မြလေးရုံတို့ရဲ့ လိုးခန်းကို အပီအပြင် ရိုက်နေသည်…။

“အားး အားး မလေး”

အချိန်ကြာလာတာနှင့်အမျှ လိင်တန်တစ်လျှောက် စိုရွှဲကာ ကိုအောင်မှာ ဖီးလ်အပြည့်ယူရင်း မြလေးရဲ့ငယ်ထိပ်အထက်မှ ဆံပင်တွေကို စုရုံးကိုင်လိုက်ရင်း လိုးဆောင့်နေသည်။ မြလေးမှာ ခေါင်းကိုမော့ခံရင်း လီးအဝင်အထွက်အတိုင်း အလိုက်သင့် ခံနေရပေမယ့် မောဟိုက်သလို ဖြစ်လာကာ အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာသည် ။

ထို့အတူ အစောပိုင်းက ဘာခံစားမှုမှမပါပဲ နာကြည်းချက်သက်သက်နဲ့ ခံနေရပေမယ့် ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရဲ့ လီးကြီးတွေကို မြင်နေရကာ မိမိပါးစပ်ကိုလည်း အလိုးခံနေရသည်မို့ စိတ်တွေထန်လာကာ မက်မက်မောမောပင် အလိုးခံနေမိသည်….။

”အားး မြလေး ကောင်းလိုက်တာကွာ”

“အားး ကိုထွက်တော့မယ် အားး”

ကိုအောင်တစ်ယောက် ပါးစပ်ကပြောရင်း တစ်ဖြေးဖြေး အရှိန်တက်လာကာ မြလေးရဲ့ ဆံပင်တွေကို တင်းတင်းဆွဲလိုက်ရင်း ပါးစပ်ကို မနားတမ်း လိုးကာ

“အား ထွက် ထွက် ထွက်ကုန်ပြီ”

အမှန်ပင် ထွက်တော့မှာမို့ လီးကို အမြန်ထုတ်လိုက်ပေမယ့် ထုတ်ထုတ်ထွက်ထွက် ထွက်သွားသည်မို့ လီးရည်တွေက မြလေးရဲ့ မျက်နာနဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်ကို ပေကျံကုန်သည် ။

“Sorry မြလေးရယ် ကိုယ်မရည်ရွယ်ပါဘူး”

ပြောလည်းပြော ပေနေသည့် လီးရည်တွေကို သုတ်ဟန်ပြင်တော့ မြလေးက လက်ကာပြရင်း

“ဟင့်အင်း မသုတ်နဲ့ ရပါတယ်။ ကြိုက်သလိုလုပ်လို့ ပြောထားတာပဲ။ အစ်ကိုက သောက်ခိုင်းရင်တောင် မြလေး မငြင်းဘူး”

မျက်လွှာလေးချကာပြောရင်း လီးရည်ပေကျံနေသည့် မျက်နာလေးကို camera ဘက် လှည့်ပြရင်း

“ကိုမျိုးရော ဘာလုပ်ချင်လဲဟင်”

လီးအတောင်သားနဲ့ video ရိုက်နေသော ကိုမျိုးက တစ်ချက်ပြုံးပြရင်း

“ငအောင် မင်းရိုက်ပေးဦး။ ငါ မြလေးခေါင်းပေါ်ကို လီးရည်ဖြန်းပေးလိုက်မယ်”

လူအချိန်းအချက်လုပ်ကာ လီးရည်စိုနေသော သူ့လီးကြီးကို တစ်ချက်ကိုင်ရင်း မြလေးရဲ့ ပါးစပ်ဝကို လာတေ့သည်…။

“စုပ်ရမှာလားဟင်”

မျက်နာလေးမော့ကာ မေးပုံလေးက ကလေးလေးပမာ။ သူ့အမူအယာကြောင့် ကိုမျိုး လီးပိုတောင်လာကာ လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေလည်း ပိုဖြစ်လာရသည်။

“အင်းလေ မြလေးရဲ့… ဘာလဲ မစုပ်ချင်လို့လား”

“ဟင့်အင်း မဟုတ်ပါဘူး”

စိုနေသည့် လီးထိပ်ဝကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း ဖြေတော့ ကိုမျိုးက

“အာ့ဆို ဘာလို့မေးတာလဲ မြလေးက”

မြလေးက ရှက်ရယ်ရယ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ

“အလိုးခံချင်ပြီရှင့် သိရဲ့လား၊ အဖုတ်စိုနေပြီ မသိပဲနဲ့ ဟွန်း”

မြလေးရဲ့ အဖြေကြောင့် ကိုမျိူးရော ကိုအောင်ပါ သဘောကျစွာ တဟားဟားရယ်ရင်း ကိုမျိုးက

“အာ့ဆို ပါးစပ်လိုးတာပဲ ရိုက်ခိုင်းပြီး ငအောင်ကို နောက်က လိုးခိုင်းပေးမယ်။ ကျန်တဲ့ အဖုတ်လိုးတာ ဘာညာကိုတော့ camera တည်ချိန်ပြီး အဆင်ပြေသလို ရိုက်လိုက်မယ် ဘယ်လိုလဲ”

“ဟုတ် အစ်ကိုတို့သဘော… မြလေးက အလိုးခံချင်တာပဲ သိတော့တာ ခ်ခ်”

တကယ်ပင် အခုထိ မိမိခန္ဓာကိုယ်ကို ထိတို့မှု မရှိသေးပေမယ့် ပါးစပ်အလိုးခံရတာနှင့်ပင် စိတ်ကထိန်းမရ။ ဘာမှမဆိုင် မပက်သက်သော ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကို အလိုးခံနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိစိတ်က အပျိုစင်မိမိကို အရှက်မဲ့လောက်အောင် ခံချင်စိတ် ပြင်းပြစေသည်..။

မြလေးစကားကြောင့် ကိုအောင်တို့ ပိုမိုအကြိုက်တွေ့ကာ ကိုမျိုးက ခပ်သွက်သွက်ပင် ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာ ညှောင့်ရင်း လက်တစ်ဘက်ကလည်း ခါးကုန်းကာ နို့တွေနယ်ပေးလာသည်။ ကိုအောင် ပန်းထားသည့် လီးရည်အပြင် ကိုမျိုး လီးရည်တွေပါ စိုစွတ်လာသည်မို့ နှုတ်ခမ်းဒေါင့်(ထောင့်)မှ တံတွေးနဲ့သုတ်ရည်တွေ ရောစွက်ကာစီးကျရင်း တုတ်ခိုင်လွန်းသည့် လီးကြီးက မဆန့်မပြဲဝင်ထွက်ရင်း

“အားး မြလေး ငုံ့ ငုံ့”

ပြောပြောဆိုဆိုပင် ခေါင်းကိုဖိချရင်း ခါးပေါ်ဝဲကျနေသော ဆံနွယ်တွေကို ဆွဲယူလိုက်ကာ လီးကိုရစ်ပက်ရင်း ခေါင်းပေါ်လီးတင်ကာ ဖိလိုးလိုးသည် ။ သိပ်မကြာ ဆယ်ချက်ခန့် ဖိလိုးလိုက်သည့်အခါမှာတော့ လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ ခေါင်းပေါ်မှာ ရွှဲသွားသည်။ တကယ်ဆို မြလေး ရှက်သင့်ပေမယ့် ကိုမျိုးရဲ့ ထိုအပြုအမူကို စွဲမက်မိကာ စိတ်လည်းပိုထန်လာသည်..။

ပွယောင်းကာ လီးရည်ရွှဲနေသော ဆံနွယ်တွေကို တစ်ချက်ကိုင်ကြည့်ရင်း

“ကိုအောင် အဲ့ဖုန်းကို မှန်တင်ခုံပေါ်ကနေ ချိန်တင်လိုက်။ အစ်ကိုက ပထမမို့ မြလေးကို အရင်လိုးနော်”

ကိုအောင်က ခေါင်းညိတ်ကာ မှန်တင်ခုံဆီသွားသည်။ ကိုမျိုးက မြလေးရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို တစ်ခုမကျန်ချွတ်ပြီး ဖြူဖွေးကာ သွယ်လျလှပသော အချိုးအစားနှင့် လုံးကာတင်းနေသော နို့စိုင်တွေကို တစ်ချက်ကိုင်ရင်း

“လှလိုက်တာ မြလေးရယ် တကယ်ပဲ”

ကိုမျိုးစကားကြောင့် မြလေးက သဘောကျစွာ ခစ်ခနဲရယ်ရင်း မျက်နှာလေးချီ နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ

“ဘာလဲ လှရင် အပျော်မယ် မလုပ်ရဘူးလား”

“ဟင် ဘယ်သူလဲ အပျော်မယ်က”

မြလေးစကားကြောင့် ကိုမျိုးက အံ့ဩဟန်နှင့် မျက်လုံးကြီးပြူးကာ မေးသည် ။

“မြလေးလေ အစ်ကိုရဲ့။ ဘာလဲ အစ်ကိုက မြလေးကို လိုးရတာ မပျော်လို့လား ပြော”

စိတ်ဆိုးသလို လေသံလေးနဲ့ မေးလိုက်တော့ ကိုမျိုးက ကပြာကယာပင်

“အာ မပျော်ပဲနေမလား မြလေးရဲ့။ အခုလိုမျိုး ဖာသည်တောင် အလိုးခံမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ ဒါမဲ့ မြလေးက အပျော်မယ် မဟုတ်ပါဘူး မြလေးရဲ့”

ကိုမျိုးရဲ့ အဖြေကို သဘောကျစွာ ပြုံးမိရင်း ကိုအောင်က ခါးလေးကို ဆွဲမြှောက်လာသည်မို့ အလိုက်သင့် ကုန်းပေးရင်း တစ်ဖန်မိမိရှေ့မှာ ဒူးနှစ်ချောင်းထောင်ကာ လှဲနေသော ကိုမျိုးရဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရမ်းရင်း

“အာ့ဆို မြလေးက ဘာလဲဟင်။ အ အား ကိုအောင်”

ကုန်ပေးထားသော မိမိကို ကိုအောင်က နောက်ကနေ အနည်းငယ်စိုနေသော အဖုတ်လေးထဲကို လက်ခလည်ထိုးထည့် မွှေလိုက်သည်မို့ ဆစ်ခနဲကျဉ်သွားကာ ငြီးမိရသည်…။

“မြလေးက အစ်ကိုတို့ရဲ့ အပျော်မယားလေ”

“ရှင် ဘာ ဘာလို့လဲဟင်”

ကိုမျိုးရဲ့ သက်မှတ်ချက်ကို တကယ်နားမလည်သည်မို့ လီးကိုင်ဆော့တာကိုရပ်ရင်း မေးမိတော့

“စဉ်းစားကြည့်လေ မြလေးရဲ့။ ဖာသည်ဆို ပိုက်ဆံပေးရမယ်။ ရည်းစားနဲ့ တကယ့်လင်မယားဆိုရင်လဲ ဘယ်လိုနှစ်ယောက် အလိုးခံမလဲလို့။ အာ့ကြောင့် ပိုက်ဆံလည်း မပေးရ၊ နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်ထဲ အလိုးခံတဲ့ မြလေးက အပျော်မယားပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား”

ကိုမျိုးရဲ့ အဖြေကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ စဉ်းစားကြည့်ရင်း ရှက်ပေမယ့် သဘောကျမိသည်မို့

“အင်းနော် အစ်ကိုပြောတာလဲ ဟုတ်တာပဲနော် ခ်ခ်။ အာ့ဆို အစ်ကိုတို့က မြလေးရဲ့ယောက်ျား မြလေးက အစ်ကိုတို့ရဲ့ မိန်းမပေါ့ ဟီး”

ကိုယ့်ဖာသာရေရွတ်သလို ပြောပြီးမှ ရှက်မိသွားကာ ရယ်မိပြန်သည် ။

“အ ကိုအောင် ဘာလုပ်နေတာလဲဟင်။ မြလေး မနေတတ်ဘူး အား”

မြလေးတို့ စကားပြောနေတာကို ဝင်မပြောပဲ နောက်ကနေ အဖုတ်ကို နှိုက်လိုက် နှုက်လိုက်နှင့် ထင်သလို လုပ်နေသည့် ကိုအောင်ကြောင့် ခါးလေးတွန့်ကာ ပြောမိသည်။

“ဘာလုပ်ရမလဲ မိန်းမရဲ။ မိန်းမကိုလိုးဖို့ စောက်ဖုတ်ကို လမ်းကြောင်းရှင်းနေတာလေ”

“အာ ဘာမိန်းမလဲ ကိုအောင်နော်…”

ကိုအောင့်စကားကြောင့် မြလေးရှက်သွားကာ ဟန့်သလို ပြောမိပေမယ့် တကယ်တမ်းကျ ရင်တွေခုန်နေသည်။

“ကဲပါ မိန်းမရယ် ကိုယ့်ဘက်လှည့်ပြောမနေနဲ့။ ရှေ့က လင်ငယ့်လီးကို စုပ်ပေးလိုက်ဦး။ လင်ကြီးလည်း အခုလိုးတော့မှာ”

ကိုမျိုးရော မြလေးပါ ကိုအောင့်စကားကို စောဒကတက်ဖို့ ကြံလိုက်ပေမယ့် ပထမ ဒုတိယဆိုတဲ့ စာလေးကို သတိရသွားတာမို့ ပြန်ငြိမ်လိုက်ကာ မြလေးက

“မြလေးတို့များ ပွေချက်။ ယောက်ျားရတာတောင် လင်ငယ်နှစ်ယောက်နဲ့ ခ်ခ်”

ဒီတစ်ခါ မျက်စိလည်သွားတာက ကိုအောင်နဲ့ ကိုမျိုးပါ။ နှစ်ယောက်ပဲခံနေတာကို လင်ငယ်ကိုက နှစ်ယောက်ဆိုတော့ မအောင့်နိုင်စွာ ပြိုင်တူ မေးကြသည်…။

“နောက်တစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲ မိန်းမရဲ့”

“အခု video ရိုက်ထားတာက ဒုတိယလင်ငယ်ကို ပြဖို့ရှင့်။ အခု သူ့အဖေနဲ့ သွားတွေ့နေတဲ့သူလေ”

မြလေးရဲ့ အဖြေကြောင့် ဟိုနှစ်ယောက် သဘောကျသွားကာ

“မှတ်စမ်း ကိုဦးကတော့ ဒီတစ်ခါ ခံရပီဟေ့ ဟားဟား”

ကိုအောင်က ပြောပြောဆိုဆိုပင် အစွမ်းကုန် မာထန်နေသော သူ့လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်ကာ မြလေးရဲ့ အဖုတ်ကို ပွတ်ထိုး ထိုးသည်။

“ကို ကိုအောင် အ အား ဘာလုပ် ဟင့် ယားတယ်ယောက်ျားရဲ့”

လီးရဲ့အထိအတွေ့က ဒါပထမဆုံးမို့ မြလေးမှာ ထွန့်ထွန့်လူးသွားရသည် ။ သိပ်တော့ လှုပ်ရှားခွင့်မရ။ လီးအစုပ်ခံနေသည့် ကိုမျိုးက မြလေးခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ကိုလီးတပ်ပြီး ဆောင့်နေသည်။ ပေါင်နဲ့ညှပ်လိုက် ခေါင်းကိုင်ဆောင့်လိုက် လုပ်နေသည်မို့ ဆံပင်တွေလဲ ဖွာလန်ကျဲကာ လီးပေါ်ပုံကျလာသည်မို့ လီးအဝင်အထွက်မှာ ဆံချည်တွေက ရစ်ထွေးပါလာပြန်သည်။

“အားး အု အွတ် အွတ်”

နောက်က ကိုအောင်က မြလေးဆောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးအထည့် ကိုမျိုးကလည်း ပါးစပ်ထဲ လီးသွင်းကာ ခေါင်းကိုင်အဆောင့်နှင့် တိုက်ဆိုင်သွားသည်မို့ မြလေးမှာ အသံထွက်အောင်ပင် အော်ခွင့်မရ ။ ရမက်စိတ်နဲ့ ထန်မိပေမယ့် တကယ်တမ်း လီးအဝင်ခံရချိန်မှာတော့ အဖုတ်လေးက ခံနိုင်စွမ်းမရှိဟန် တစ်ခံနေသည်မို့ မြလေးမှာ မျက်ရည်လေးပင် ဝဲသွားရသည်။

နာကျဥ်စိတ်နဲ့ ရုန်းကြည့်ပေမယ့် ပါးစပ်ထဲ လီးအဆုံးထည့်ကာ ခေါင်းကိုခြေထောက်နှစ်ချောင်းနဲ့ တင်ပလ္လင်ခွေသလို ခြေသလုံးသားတွေနဲ့ ဆွဲဖိထားသည်မို့ လွတ်လပ်ခွင့်တော့မရပေ။ ထို့အတူ ကိုအောင်ကလည်း မညှာမတာ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်မို့ ခါးလေးကော့သွားသည်အထိ ဖြစ်ရကာ မျက်ရည်ပင် ကျသည်အထိ နာသည် ။

“ဗျစ် ဗွစ် ဖက် ဖက် ဖက် ဖက်”

“အွက် အု အူး အွတ်အွတ်..”

ဟူသော လဥရိုက်သံနှင့် ခါးခေါင်ထောက်အောင် ပါးစပ်လိုးသံတွေက ဆူညံနေသည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ လီးအဝင်အထွက်ချောလာကာ အရင်လိုမနာတော့ပဲ အကောင်းဘက်သို့ ရောက်လာသည်။ မြလေးမှာ ဖင်ကို အစွမ်းကုန်ကော့ရင်း ကိုအောင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို အလိုက်သင့်ပင့်ခံကာ တစ်ဖန် လီးကြီးကိုလည်း ဆောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေနှင့် ညှစ်ယူဆွဲထားတတ်လာသည် ။

ကိုမျိုးက ခြေခွထားတာကိုဖယ်ရင်း ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ပါးစပ်လိုးသည်။ အခုမှပင် မြလေးလည်း ပါးစပ်အနားယူကာ အမောပြေရန် အသက်ကို အလုအယက်ရှူရင်း

“အားး ယောက်ျား ဆောင့် ဆောင့် မိန်းမဆောက်ဖုတ်လေး ကွဲချင်ကွဲပါစေ ဆောင့် ဆောင့်စမ်းပါ အား ကောင်းတယ် ရှီး..”

ခါးကိုညွှတ်ချရင်း ခေါင်းလေးမော့ကာ ပြောလာသည့် မြလေးကြောင့် ကိုအောင် ပိုဖီးလ်မိကာ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ မြလေးရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆွဲကာ အားနဲ့ရိုက်ဆောင့်သည်။

“ဖက် ဖက် ဖက် ဖက် ဖက် ဖက်”

ရိုက်သံတွေ ဆူညံကာ အချက်သုံးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့ ကိုအောင်က လိုးတာကိုရပ်ရင်း မြလေးမျက်နာရှေ့ လာရပ်ကာ နှဖူးပေါ်ကို လီးရည်တွေ ပန်းချသည်။ ပျစ်ချွဲနေသည့် လီးရည်တွေက နှဖူးမှတဆင့် ပါးတစ်လျှောက် လိမ့်ဆင်းလာကြသည်။

နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ပြီးသွားသည့် ကိုအောင်က ကျေနပ်သွားဟန်နဲ့ သူ့လီးမှာ ပေကျံနေသော သုတ်ရည်တွေကို မြလေးဆံပင်တွေနဲ့ ဆွဲသုတ်သည်။ ပြောင်လောက်မှ စားပွဲက ထိုင်ခုံမှာ သွားထိုင်ကာ ဘီယာတစ်ဗူးဖောက်ပြီး သောက်နေသည်….။

“ဒီတစ်ခါ လင်ငယ်အလှည့်နော် မိန်းမ”

ကိုမျိုးစကားကြောင့် မြလေးက ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးကာ ခေါင်းညိတ်ရင်း

“အစ်ကိုက ဘယ်လိုလုပ်ချင်လို့လဲဟင်….”

“ကိုက ပါးစပ်ရော ဆောက်ဖုတ်ရော နောက်မှ လိုးရမှာဆိုတော့ ဘယ်သူမှ မလိုးရသေးတဲ့ ဖင်ကိုပဲ အရင်လိုးချင်တာ မိန်းမရဲ့…..”

ကိုမျိုးစကားကြောင့် အနည်းငယ်လန့်မိပေမယ့် မိမိက အပျော်မယားအဖြစ် အသုံးတော်ခံဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသာမို့ မငြင်းချင်တော့။ နှုတ်ခမ်းထက်မှာ တွဲခိုနေသော ကိုအောင်ရဲ့ လီးရည်ကို လက်ခလည်နဲ့ တို့ခြစ်ယူပြီး ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်ရင်း

“အင်းပါ အစ်ကိုပျော်ရင် မြလေးက ခံရမှာပေါ့။ ပြော ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”

ကိုမျိုး ကျေနပ်သလိုပြုံးရင်း မြလေးလက်ကိုကိုင်ကာ ထစေသည်။ ပြီး.. ကုတင်ခေါင်းရင်း အမှီတန်းကို ကိုင်စေကာ ဒူးထောက်ခိုင်းသည်။ ခါးကို အနည်းငယ် ဖိချကာ ဖင်ကို ကော့ထားစေသည်။ စူနေသည့် ဖင်ကို တံတွေးထွေးချကာ လက်ညှိုးထိုးပြီး မွှေသည်။

“အားး ယောက်ျား မရဘူးထင်တယ်။ လက်တောင် အောင့်ပြီး နာတယ်။ အဖုတ်ပဲ လိုးပါလား ဟင်”

တကယ်ပင် လီးနဲ့မဆိုထားနှင့် လက်ကလေးတစ်ချောင်းပင် အဝင်မသက်သာသည်မို့ မြလေး ငြင်းသည်။ ကိုမျိုးက ဘာမှမပြောပဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ဝေ့ဝဲရှာရင်း အစောက မိမိဝတ်လာခဲ့သော အင်္ကျီစပန့်လေးကို ဆွဲဖျဲလိုက်သည်။

””ဟင် ယောက်ျား ဘာလုပ်မို့လဲဟင်”

“မိန်းမလက်တွေကို တုပ်ဖို့လေ။ ကြိုးမရှိလို့ ဖြဲလိုက်တာ။ ဖင်ကိုပဲ ရအောင် လိုးချင်တာ။ ရုန်းနေမှာစိုးလို့လေ”

ဆုံးဖြတ်ထားဟန်ရှိသည့် ကိုမျိုး အဖြေကြောင့် ငြင်းလဲမရနိုင်တာမို့ အသာငြိမ်နေမိတော့ လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းမှ ဘားတန်းနဲ့ ကပ်တုပ်ထားသည်။ တကယ်ပင် ရုန်းမည်ထင်၍လားမသိ ကျကျနနပင် ကျစ်နေအောင် အသေချည်သည်။ ပြီး မှန်တင်ခုံပေါ်မှ ခေါင်းလိမ်းဆီကိုယူကာ ဖင်နှင့်တင်ပါးပေါ် လောင်းချသည်။ စိုရွှဲသွားတော့မှ နေရာနှံ့အောင်ပွတ်ရင်း ဖင်ဝကို လီးတေ့သည်။ အခုတော့ ခေါင်းလိမ်းဆီရဲ့ အကူအညီနဲ့ အဝင်သက်သာမလား မသိရသေးပဲ ကိုမျိုး ဖင်လိုးမည့် အချိန်ကို ရင်ခုန်စွာ စောင့်ဆိုင်းနေမိသည်။ ကိုမျိုးက ဖင်ထဲကို ဒစ်ဝင်အောင် ဖိသွင်းသည်..။

“အား အစ်ကို အဟင့် နာသေးတယ်”

ကြောက်စိတ်နဲ့ ဖင်ကို ရှုံ့ထားမိတာကြောင့် လီးအဝင်ခက်သလို ဖင်လဲမသက်သာမှန်း အခုမှ စအလိုးခံရသူ မြလေးကတော့ မသိရှာ..။ ကိုမျိုးက သိပေမယ့် ရှည်ရှည်ဝေးဝေး မပြောချင်တော့တာမို့ ဖင်ဝကို လီးတေ့လျက်ပင် လက်က ကျောနဲ့နို့အုံတွေကို ပွတ်သပ်ချော့မြူလိုက်သည်။ ဖြူမွှေးကာ အမွှေးနုလေးတွေ ယှက်ဖြာနေသော လည်တိုင်လေးကို နမ်းရင်း လီးနဲ့ဖင်ဝ အနေအထားကို စိတ်နဲ့ခံစား ချိန်ဆရင်း ရုတ်တရက် ဖိချလိုက်သည်။

“အားးးးးးးး”

အနမ်းမှာ သာယာပြီး ခဏမေ့နေသော မြလေး မထင်မှတ်တဲ့ အချိန်မှာ ဆောင့်သွင်းခံရသည်မို့ ခါးလေးလိမ်ကာ အော်မိသည်။ လီးက ဖင်ထဲကို ဒစ်မြုပ်သည့်အပြင် တစ်ဝက်နီးပါး ဝင်သွားသည်မို့ ကိုမျိုးက အကျွတ်မခံ၊ ခါးကိုဖိကာ ဖင်ကို ကော့အောင်ပြုပြီး ညှောင့်သွင်း သွင်းသည်။ တင်းကြပ်နေသည့် အဝင်အထွက်ကြားမှာ မျက်နာလေးရှုံကာ အံကြိတ်ခံနေမိသည်။ ခေါင်းလိမ်းဆီကြောင့်လား သုတ်ရည်ကြောင့်လားတော့မသိ ။

အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ အဝင်အထွက် မှန်လာသလို အရမ်းလည်း မနာတော့။ အောင့်သက်သက်နှင့် အဖုတ်အလိုးခံရတာနှင့်မတူပဲ ကောင်းလာသည်။

“အ အ အဟင့် ယောက်ျား လိုးလိုး အားး အား အား”

တကယ်ပင် စလိုးစဉ်ကနှင့် ဘာမှမဆိုင် လိုးတာကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဖင်အလိုးခံရတာကို စွဲမက်မိလာသည်။

ဖော်မပြနိုင်သည့် အရသာတွေထဲမှာ နစ်မျောနေခိုက် နှစ်ချီပြီးကာ ဘီယာသောက်နေသော ကိုအောင်တစ်ယောက် မြလေးတို့ရဲ့ လိုးသံ အော်သံတွေကြောင့် မနေနိုင်စွာ လီးပြန်တောင်လာသည်မို့ ကုတင်ပေါ်တက်လာကာ မြလေးပါးစပ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာ လိုးရင်း လီးရည်တွေကို ပါးပေါ်ပန်းချကာ

“မိန်းမ နောက်လည်း လိုးမယ်နော် ရလား”

“အ အား ဟုတ် ရတာပေါ့ ယောက်ျားရဲ့။ မိန်းမလည်း စွဲနေပြီးရှင့်။ အ အား ယ”

တကယ်ပင် စွဲမက်မိသည်မို့ လက်ခံစကားပြောမိတော့ ကိုအောင်က

“ချစ်လို့လားမိန်းမ ကိုယ်ကတော့ ချစ်မိသွားပြီကွာ”

ကိုအောင်က ပါးကိုလီးနဲ့ ပွတ်ထိုးဆော့ကစားရင်း ပြောသည်။ မြလေးလည်း မညာချင်တာမို့

“ဟင့်အင်း မချစ်ဘူး၊ ချစ်ပါစေလို့လဲ မရည်ရွယ်ဘူး၊ အစ်ကိုတို့ရဲ့ အပျော်မယားပဲလေ၊ မချစ်လဲ လိုးလို့ရပါတယ်”

မြလေးရဲ့ အဖြေစကားကြောင့် ကိုအောင်ရော ကိုမျိုးပါ ကျေနပ်သွားကြသည်။ သူတို့လည်း ချစ်လို့ လိုးကြတာမှ မဟုတ်ပဲလေ။

“အဟား ကြိုက်သွားပြီဟေ့ အဲဒါဆိုလဲ လိုးပေးရမှာပေါ့…”

“ဟင် ဦးဖေ…………”

“ဟာ ကိုကို………..”

အသံက တပြိုင်ထဲလိုလို ထွက်လာကာ တံခါးအဝင်ဝမှာ ကိုယ်လုံးတီးတွေနှင့် ရပ်နေကြသော ဦးဖေနှင့် ကိုကိုကြောင့် မြလေး တအံ့တဩ ဖြစ်မိပေမယ့် ကိုမျိုးက ဖင်အလိုးမပျက်သလို ကိုအောင်ကလည်း အံ့ဩဟန်မပြ။

“ခွင့်လွှတ်ပါ သမီးရယ်။ သမီးအရင်းလို သတ်မှတ်ချင်ပေမယ့် အခုလို မြင်ရတော့ ဦးဖေ စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ လိုးပါရစေတော့….”

ဦးဖေရဲ့ ခွင့်တောင်းမှုကို မြလေး ဘာမှပြန်မပြောမိခင်မှာပဲ ကိုမျိုးက

“ခဏနော် အန်ကယ်၊ ဖင်လိုးတာ ပြီးတော့မှာပါ ခဏလေးပဲ…”

ပြောလည်းပြော အဆက်မပြတ်လည်း ဆောင့်လာတာမို့ ဆောင့်ချက်နဲ့အညီ တအင်းအင်း ညီးပေးမိသည် ။

“အား ပြီး ပြီး ပြီးပြီ”

ဖင်ထဲစိမ်ကာ ပြီးလိုက်သည်မို့ လီးရည်ရဲ့ ပက်ဖျန်းမှုကို နွေးခနဲ ခံစားမိသည်။ ထို့အတူ လီးပြန်ထုတ်ချိန်မှာတော့ လီးနဲ့အတူ သုတ်ရည်တစ်ချို့ပါ ဖင်ဝအထိ တွဲပါလာသည်။

ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကို အလိုးခံပြီးလို့မှ နားခွင့်မရ နောက်ထပ် ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရဲ့ ဖင် ပါးစပ် ဆောက်ဖုတ်တို့ကို အလဲအလှယ် လိုးကြတာကိုခံရင်း သူတို့ပြီးတိုင်း လာလာပန်းကြတာကြောင့် မျက်နာနဲ့ ခေါင်းပေါ်လဲ သုတ်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုကာ သတိလစ်မတတ်အထိ ခံပေးရသည်။

လေးယောက်သား အားရပါးရ နှစ်ယောက်နား နှစ်ယောက်ဝင် ပုံစံနဲ့ စိတ်ကျေနပ်အောင် လိုးပြီးမှ ချည်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးသည်။ မြလေးရဲ့ မျက်နာကိုပင် မမှတ်မိနိုင်လောက်အောင် သုတ်ရည်တွေက ဖုံးလွှမ်းနေသလို အကြိမ်ကြိမ် ပြီးထားသည့် လီးရည်တွေက ပါးစပ်ထဲမှ တစ်စက်စက် ယိုစီးကျလျက်……..။တကယ်တော့ ဒီလိုးပွဲမှာ ဘယ်သူကမှ ဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်ကြသလို…. ဘယ်သူကမှ ဘယ်သူကိုမှ ချစ်ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့တာကို အကြိမ်ကြိမ် ဆင်နွှဲခဲ့သည့် လိုးပွဲကပင် သက်သေခံနေပါတော့သည်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ျမေလးရဲ့ပန္းဦးနဲ႔ အခ်စ္မပါတဲ့ ရမက္ပြဲ

ႏွဖူးထက္က ေခၽြးစေလးေတြကို လက္ခုံနဲ႔ တို႔သုတ္ရင္း ရွင္းလက္စ အမွိုက္ေတြကို အမွိုက္ပုံးထဲ ထည့္လိုက္သည္။ အရာရာ ေနရာတက်ရွိမရွိ ေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္ရင္း ေက်နပ္ဟန္ ျပဳံးသြားကာ အခုမွ စိတ္သက္သာသည့္ဟန္ႏွင့္ အမွိုက္ပုံးနား တင္ပလႅင္ေခြ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ခန႔္ျငားသည့္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွ ပန္းပြင့္အႀကီးႀကီးပုံေတြနဲ႔ ခင္းထားသည့္ ေမြ႕ယာ ဖက္လုံး ေခါင္းအုံး ေစာင္ အရာရာ စနစ္က်ျဖစ္သြားၿပီမို႔ ကိုကို႔အခန္းေလးက ေနခ်င္စဖြယ္ အသြင္ကို ေဆာင္ေနသည္ ။ အိစက္သည့္ ဒီေမြ႕ယာေပၚမွာ ကိုကိုအိပ္မည့္ပုံစံေလးကို မ်က္လုံးေလးေမွးကာ ပုံေဖာ္ၾကည့္ရင္း ရွင္းသန႔္သည့္ မ်က္ႏွာေလးေပၚမွာ စြဲမက္ဖြယ္အျပဳံးေလး ရွပ္ေျပးသြားသည္…။

ျမေလး ဒီအိမ္ႀကီးကိုေရာက္တာ ၅ ႏွစ္ပင္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီမို႔ ဒီအိမ္သားေတြနဲ႔ ျမေလးဆိုတာ မိသားစုဆိုလ်င္မမွား၊ ဦးေဖႏွင့္ ကိုကိုတို႔ကပင္ ျမေလးကို အိမ္ေဖာ္ (အိမ္ေပၚ) လို႔မသုံး ဘယ္သူေမးေမး အိမ္သားတစ္ေယာက္အျဖစ္ အရာသြင္းကာ တူမ ညီမ စသည္ျဖင့္ ေျပာျပေလ့ရွိသည္….။ မွတ္မိေသးသည္ ေရာက္ခါစတုန္းက ျမေလးအသက္ ၁၄ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးသည္။ ဆက္သြယ္ေပးသည့္ အေဒၚႀကီးမွ ဒီအိမ္က ဦးေဖတို႔ဆီမွာ အပ္ႏွံရင္း အိမ္သားေတြႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္ ။ ေရာက္ခါစမို႔ အရာရာ အစိမ္းသက္သက္ျဖစ္ကာ အားငယ္ခဲ့ရေပမယ့္ အိမ္အကူ အေဒၚႀကီး ေဒၚေလးၾကဴရဲ့ အားေပးႏွစ္သိမ့္မွုအျပင္ ျမေလးထက္ ၉ ႏွစ္ ပိုႀကီးသည့္ ကိုကို႔ရဲ့ ဂ႐ုစိုက္မွုေတြနဲ႔အတူ သူေဌးကေတာ္ေပမယ့္မာနမႀကီးတတ္ပဲ သမီးအရင္းသဖြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေသာ ေဒၚေလးယုေၾကာင့္သာ ေနရာသစ္မွာ အျမန္ပင္ ေနသားတက် ျဖစ္ခဲ့သည္ ။

အခု ေဒၚေလးၾကဴနဲ႔ ေဒၚေလးယုက ဆုံးပါးသြားၾကၿပီမို႔ အနည္းငယ္ အေဖာ္မဲ့သလို ခံစားရေပမယ့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမၽွ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေစသည့္ အရာတစ္ခုက ျမေလးရင္ထဲမွာ ကြန္းခိုေနသည္….။ ထိုအရာသည္ ျမေလး႐ုံ ဆိုေသာ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းမပ်ိဳေလးကို အခ်ိန္တိုင္း စကၠန႔္တိုင္း ၾကည္ႏူးေနတတ္ေအာင္ သင္ေပးသလို တစ္ေယာက္ထဲေနခ်ိန္မွာေတာင္ စိတ္ကူးနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတတ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့သည္….။ မွန္သည္…..။ ျမေလးရဲ့ ရင္ထဲ ထိုအရာ ဝင္ေရာက္လာသည့္ေန႔မွစ၍ ျမေလးအတြက္ သစ္ပင္ေလးေတြက စကားေျပာေဖာ္ ျဖစ္သလို ပန္းပင္ေလးေတြ ငွက္ကေလးေတြကလည္း ျမေလးရဲ့ တိုင္ပင္ေဖာ္ ရင္ဖြင့္ေဖာ္ ျဖစ္လာသည္….။ ျမေလးေငးမိသမၽွေနရာတိုင္းမွာ ရင္သပ္ရွုေမာဖြယ္ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြ မရိုးအီနိုင္တဲ့ ရွုခင္းေတြကို ထိုအရာကပင္ ဖန္တီးေပးသည္…။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ မာနရွင္ေတြအတြက္ ဓားျဖစ္သလို ဘဝထင္သူအတြက္ ပ်ားျဖစ္တတ္မွန္း ေစ်းဝယ္ ဘာဝယ္အခ်ိန္ေလာက္သာ အျပင္ထြက္ခဲ့ရေသာ ျမေလး႐ုံတစ္ေယာက္ မသိခဲ့တာ အမွန္ပါ…။

၅ ႏွစ္တာကာလအတြင္း ျမင္ေနေတြ႕ေနရသည့္ ကိုကို႔ကို မသိစိတ္က တြယ္တာလြန္းခဲ့ကာ အဲ့စိတ္ကို အမည္တပ္ဖို႔ ျမေလးမဝံ့ရဲ….။ သူေဌးသားနဲ႔ အိမ္ေဖာ္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တဲ့ အိမ္မက္ကို ျမေလးခက္ခက္ခဲခဲ မက္ေနမိသည္။ တကယ္ဆို ကိုကို႔ရဲ့႐ုပ္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ သေဘာက်ေလာက္သည့္ ႐ုပ္အဆင္းမ်ိဳး မဟုတ္ေပ….။ အဝတ္အစားနဲ႔ အေဆာင္အေယာင္သာ ခြာခ်လိုက္ရင္ ကိုကိုဆိုတာ ကူလီသမားသာသာ လူၾကမ္းသာသာ ႐ုပ္ရည္မ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူပါ…။

စစ္ဦး ဘီလူး.. အခ်စ္ဦး အ႐ူး…… တဲ့။ အ႐ူးမေလး ျမေလးအတြက္ကေတာ့ ၾကမ္းတမ္းသည့္ ကိုကို႔႐ုပ္ရည္ကို ေလးစား အားကိုးခ်င္သည့္ အေတြးနဲ႔ ရင္ခုန္ေနမိၿပီ။ ျမေလးရင္အခုန္ဆုံးက သန္မာသည့္ကိုကို႔ႂကြက္သားေတြ တုတ္ခိုင္သည့္ လက္ေမာင္းနဲ႔ က်ယ္ျပန႔္သည့္ ရင္ခြင္…. ။

မွန္သည္။ ကိုကိုက လူေခ်ာတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပမယ့္ ႂကြက္သားအဖုအထစ္နဲ႔ ေမးရိုးက်က် မ်က္ခုံးထူထူအျပင္ က်ယ္ျပန႔္ကာ အေမႊးထူေလးေတြေပါက္ေနေသာ ကိုကို႔ရင္ဘက္ႀကီးက ျမေလးကို ျမဴဆြယ္ေနသေယာင္…။ အဲ့ရင္ဘက္ထဲမွာ ခဏျဖစ္ျဖစ္ ပုန္းေနခ်င္သည္..။ တုတ္ခိုင္သည့္လက္ေမာင္းႀကီးကို ဆြဲကိုင္ကာ ခၽြဲႏြဲ႕ခ်င္မိသည္။

အမွန္စင္စစ္.. မိသားစုပမာ ေနေနေပမယ့္ ျမေလး အရြယ္ေရာက္လာတာႏွင့္အမၽွ ကိုကို အေနေရွာင္လာသည္။ ဦးေဖကေတာ့ သိပ္မထူးျခား ကုမၼဏီကိစၥနဲ႔ လုံးပမ္းေနသူမို႔ အတူေတြ႕ရခ်ိန္ သိပ္မရွိသလို သိပ္ၿပီးလည္း အေရာတဝင္မရွိခဲ့…။ အခ်စ္ကို ဘဝထင္မိတဲ့ ျမေလးအတြက္ ပ်ားအျဖစ္ ေသာက္သုံးခ်င္သည့္ လူေတြထဲမွာ ဓနရွင္ကိုကိုပါ ပါဝင္ေနမွန္း စသိရသည့္ေန႔ကို ျမေလး ၾကဳံေတြ႕ရသည့္အခါမွာေတာ့………။

အဲ့သည္ေန႔က ပုံမွန္အတိုင္း ကိုကို႔အခန္း ဝင္ရွင္းေပးရသည္။ ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလၽွာက္သြားေနတတ္သည့္ ကိုကိုက ဒီေန႔မွာေတာ့ ဘယ္မွမသြားပဲ ရွိေနသည္။ ျမေလးလုပ္သမၽွ ကုတင္ေခါင္းရင္းကို ေခါင္းအုံးေလးခုမွီရင္း ျပဳံးၾကည့္ေနသည္….။ ကိုကို႔အေရွ႕မွာ အလုပ္လုပ္ရတာ သိပ္ေတာ့ မထူးဆန္းေပ။ ငယ္စဥ္ကေန အခုထိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကဳံဖူးေနက်မို႔ ရွိုးတိုးရွန႔္တန႔္ မျဖစ္သင့္ေပမယ့္ ျမေလး ရင္ေတြခုန္ေနသည္ ။အလိုက္မသိစြာ ရင္ထဲတြင္ ေနရာယူထားေသာ အခ်စ္ေၾကာင့္လား ခါတိုင္းနဲ႔မတူေသာ ကိုကို႔အၾကည့္နဲ႔ အျပဳံးေၾကာင့္လား မသဲကြဲ…။

ေျပာင္ဝင္းေနေသာ ၾကမ္းျပင္ကို ပြတ္တိုက္ေန႔သည့္ျမေလး ကိုကို႔ေရွ႕မွာ ကုန္းကုန္းကြကြ လုပ္ေနရတာကို တမ်ိဳးေလး ခံစားေနရသည္။ ဟန္မပ်က္ လုပ္ေနရေပမယ့္ အလုပ္ျမန္ျမန္ ၿပီးခ်င္ၿပီ။ စြင့္ကားလုံးဝန္းေသာ မိမိတင္ပါးစိုင္ေတြနဲ႔ မႀကီးလြန္း မေသးလြန္းေသာ ရင္သားေတြကို ကိုကိုေငးေနမလား လွည့္မၾကည့္ဝံ့ေပမယ့္ မသိစိတ္က ေဝဖန္ဆန္းစစ္ေနမိသည္….။

ကိုကိုဦး… ဒီေကာင္မေလးကို သတိထားမိတာ ၾကာပါၿပီ။ မိမိအေပၚ ဘယ္လိုသေဘာရွိသည္ကိုလည္း မိန္းမက်မ္းေက်သူ မိမိပင္အသာထား အိမ္အလည္လာသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္ ရိပ္မိေနၾကၿပီ။ တစ္ေန႔တစ္ျခား ဖြံ့ထြားလာေသာ အရွိုက္အဟိုက္ေတြနဲ႔အတူ အခ်ိဳးအဆစ္က်နလြန္းေသာ ဒီေကာင္မေလးကို မိမိလည္း မပစ္မွားပဲ မေနနိုင္…။ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္မည္စိုး၍သာ ေရွာင္ေနရေပမယ့္ မိမိသည္လည္း ငါးေၾကာ္မႀကိဳက္သည့္ ေၾကာင္မိုက္မွ မဟုတ္တာ….။

ဒါေပမယ့္ အပ်ိဳရိုင္းေလးမို႔ အကိုင္အတြယ္ မွားမွာစိုးရသည္။ ေနာက္ၿပီး မိမိစိတ္က တစ္မ်ိဳး.. ဒီေကာင္မေလးကို လုံးဝခ်စ္ၾကည့္လို႔မရ…။ သူ႔ရဲ့ အခ်စ္ကို မလိုခ်င္ သူ႔ရဲ့ ခ်ိဳၿမိန္ခ်င္းေတြသာ ေသာက္သုံးခ်င္မိသည္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခ်ိန္ယူကာ ျပင္ဆင္မွုအျဖစ္ မိမိအခန္းကို တမင္ရွုပ္ပြေစကာ ေန႔စဥ္ဝင္ရွင္းခိုင္းသည္။ မိမိလိုခ်င္တာ ရၿပီးလ်င္ေတာင္ မိမိအေနနဲ႔ တာဝန္ယူစရာမလိုမယ့္ နည္းလမ္းေတြေတာင္ ႀကိဳစဥ္းစားထားသည္။ ဒီေန႔ ပထမေျခလွမ္း စရမည္။

အေတြ႕အၾကဳံမ်ားသူမို႔ သိပ္မရွိန္မိေပမယ့္ ရင္ေတြေတာ့ ခုန္ေနသည္။ ၾကည့္ဦးေလ မိမိေရွ႕မွာ လက္တစ္ဘက္ေထာက္ က်န္လက္တစ္ဘက္က ၾကမ္းတိုက္ အဝတ္ကို ကိုင္ၿပီး ၾကမ္းတိုက္ေနသည္။ ဒူးေထာက္ လက္ေထာက္ပုံစံမ်ိဳးမို႔ ေသးသြယ္တဲ့ခါးရဲ့ေနာက္မွာ စြင့္ကားသည့္ တင္ပါးစိုင္က လုံးဝန္းကာ တင္းေနသည္။ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္လိုက္တိုင္း ေဘးတစ္ဘက္စီ ခြဲခ်ထားသည့္ ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေလးေတြက ေရွ႕ေနာက္ ခါးရမ္းေနပုံေလးကလည္း ဆြဲကိုင္ေဆာင့္ပစ္ခ်င္စရာ။ အနည္းငယ္ လည္ဟိုက္ေနသည္မို႔ ျဖဴေဖြးသည့္ ရင္သားေတြကို တခါတရံ ျမင္ေနရသည္….။

ၾကည့္ေနရင္းပင္ ဖြားဖက္ေတာ္ ကိုေရႊလီးက ပုဆိုးၾကားမွာ တင္းလာကာ ပုဆိုးအတြင္းမွ မာန္ဖီကာ ေထာင္ေနေပၿပီ။ ေဟာ.. ၾကမ္းတိုက္တာ ၿပီးသြားသည့္ ျမေလးက မွန္တင္ခုံေပၚကို အဝတ္နဲ႔သုတ္ေနသည္။ မွန္ထဲမွာေတာ့ ရွင္းသန႔္သည့္ မ်က္နာေလးက ေခၽြးစတခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ စြဲမက္စရာ ေပၚလာသည္…။ အစီအစဥ္စဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီမို႔ ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ ျမေလးဆီ ေျဖးေျဖးေလး ေလၽွာက္လာခဲ့သည္….။

ၾကမ္းတိုက္လို႔ ၿပီးၿပီမို႔ ကိုကို႔ရဲ့ မွန္တင္ခုံကို သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးေနသည့္ ျမေလး မွန္ထဲမွတဆင့္ မိမိရဲ့ေနာက္ေက်ာအလွကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ကိုကို႔ေၾကာင့္ ရင္ဖိုသြားကာ ေခါင္းငုံ႔ရင္း ပင္ကိုယ္ေျပာင္ေနၿပီးေသာ မွန္တင္သည့္ခုံေပၚကို ပြတ္တိုက္ေနမိသည္။ သိပ္မမ်ားသည့္ အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းေလးေတြကို စီေနခိုက္ ကိုကို ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလာတာကို မွန္ထဲမွတဆင့္ ျမင္ရသည္။ ရွက္စိတ္နဲ႔မ်က္နာလႊဲခ်င္ေပမယ့္ မသိစိတ္က ကိုကို႔ဟန္ကို အရမ္းပဲ ျမင္ခ်င္ေနသည္မို႔ မွန္ထဲကို မၾကာမၾကာၾကည့္မိသည္..။

အို… မိမိရဲ့ ေနာက္ေက်ာနားမွာရပ္ၿပီး မိမိတစ္ကိုယ္လုံးကို စားေတာ့မည့္အတိုင္း စိုက္ၾကည့္ျပဳံးေနသည့္ကိုကို႔ေၾကာင့္ အိုခနဲ အသံတိတ္ေရရြတ္မိကာ လက္ကလည္း ကိုင္မိကိုင္ရာ ဆြဲမိဆြဲရာ ဆြဲလိုက္မိသည္မို႔ ခုံေပၚမွ ေခါင္းလိမ္းဆီဗူးက လက္နဲ႔တိုက္ခါ ျပဳတ္က်သြားသည္။ ေဒါက္ခနဲျမည္တဲ့ အသံက သိပ္မက်ယ္ေပမယ့္ ျမေလးကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္လုံး တုန္သြားသည္အထိ လန႔္မိကာ ကျပာကယာပင္ ကုန္းေကာက္မိသည္…။

“ဒုန္း… အ….”

အသံႏွစ္ခုက တကယ့္ကို မေရွးမေႏွာ။ ရွက္စိတ္နဲ႔ အေလာတႀကီး ငုံ႔မိသည္မို႔ မွန္တင္ခုံနဲ႔ ႏွဖူးနဲ႔ ေဆာင့္မိကာ ျမေလး မ်က္ရည္ေဝသြားသည္။ ႏွဖူးကို ပြတ္ေနရင္း အခုထိမထျဖစ္။ ေခါင္းထဲ ေဝသြားေလာက္ေအာင္ ထိခ်က္ျပင္းသည္ကတစ္ေၾကာင္း ကိုကို႔ေရွ႕မွာ ဣေျႏၵပ်က္လြန္းေနသည့္ မိမိကိုယ္ကို အားမရသည္အထဲ ေနာက္ထပ္အမွားတစ္ခု ထပ္ၾကဴးလြန္မိသြားသလိုပဲမို႔ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ေက်ာေပးလ်က္ပင္ ထိုင္ေနမိသည္။

သိပ္မၾကာလိုက္.. ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲထူလာတာမို႔ အလိုက္သင့္ ထရပ္မိသည္..။ ဒါက ဒုတိယအမွားမွန္း မာထန္ထန္ အေခ်ာင္းတစ္ခုက လုံခ်ည္အေပၚမွတဆင့္ ဖင္ၾကားအေထာက္ခံရေတာ့မွ သိလိုက္ရသည္…။ အေတြ႕အၾကဳံမရွိေပမယ့္ မိမိဖင္ၾကားက အရာကိုေတာ့ ျမေလး ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ဘယ္လိုတုန႔္ျပန္ရမလဲ မသိတာမို႔ ေခါင္းငုံကာ ဆက္ရပ္ေနမိေတာ့ ကိုကိုက ခါးကို ညႊတ္ခါညႊတ္ခါ ေညႇာင့္သလို လုပ္ေနသည္။ ျမေလး လက္ခံသင့္လား လက္မခံသင့္ဘူးလား မသဲကြဲ၊ ေဝခြဲရခက္ေနစဥ္ ကိုကိုက ပုခုံးေလးကိုင္ကာ အသာအယာ ဆြဲလွည့္လာသည္ ။

အခုေတာ့ မိမိရင္ခုန္ခဲ့ရေသာ ကိုကို႔ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးရဲ့ အနီးမွာ ျမေလး ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ရပ္တန႔္ေနမိသည္။ ကိုကိုက ျမေလးရဲ့ ေမးေစ့ေလးကို ဆြဲယူ ေမာ့ေစျပန္သည္။ ပင္ကိုယ္ေက်ာ့ညြတ္ သန္စြမ္းေသာ မ်က္ေတာင္ေတြကို မပုတ္ခက္မိပဲ ကိုကို႔ႏွုတ္က စကားသံတစ္ခုကို ေမၽွာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ဆိုင္းေနမိသည္…..။

(ေျပာေပးပါကိုကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာေပးစမ္းပါ။ အဲ့စကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္ ကိုကိုလိုခ်င္တာေပးဖို႔ ျမေလးဘက္က အသင့္ပါ။ ကိုကိုရယ္ ေျပာစမ္းပါ ေျပာပါကိုကို ေျပာေပးပါ ကိုကိုရယ္)

ပဲ့တင္ထပ္ေအာင္ ေျပာခဲ့ေပမယ့္ ႏွုတ္ဖ်ားကေတာ့ ထြက္မလာ။ ျမေလးႏွုတ္ခမ္းေတြ တုန္ယင္လာသည့္တိုင္ေအာင္ စကားလုံးေတြက လည္ေခ်ာင္းဝမွာပင္ တစ္ဆို႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကသည္ ။

(ေဟာ.. ကိုကို႔ႏွုတ္ခမ္းေတြ လွုပ္လာၿပီ လွုပ္လာၿပီ)

မိမိအရမ္းၾကားခ်င္ေသာ စကားကို ကိုကိုေျပာေတာ့မယ္ထင္သည္။ အေတြးနဲ႔အတူ ရင္ခုန္စြာ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ရင္း နားစိုက္ေထာင္ေနမိသည္။ ဘယ္ေလာက္တိုးတိုး ၾကားခြင့္ရရင္ေက်နပ္ၿပီေလ…။

အို….. ဒုတိယအႀကိမ္ အသံတိတ္ ေရရြတ္မိျပန္သည္။ ကိုကို႔ထံက ဘာအသံမွ ထြက္မလာပဲ တုန္ယင္ေနသည့္ မိမိႏွုတ္ခမ္းကိုသာ အငမ္းမရ စုပ္နမ္းလာသည္။ မ်က္လုံးေလးျပဴးကာ သူ႔ရင္ဘက္ႀကီးကိုတြန္းရင္း ျငင္းဆန္ဟန္ျပခဲ့ေပမယ့္ ကိုကိုကေတာ့ ရပ္မသြား ႏွုတ္ခမ္းတစ္ခုလုံး ကိုကို႔တံေတြးေတြနဲ႔ စိုရႊဲသည္အထိ ျပင္းရွစြာစုပ္နမ္းရင္း ကိုကို႔လက္ေတြကလည္း အရပ္ကြာဟမွုေၾကာင့္ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာ ရင္ေကာ့ခံေနရေသာ ျမေလးရဲ့ခါးေလးကို တစ္ဖက္က တင္းတင္းဖက္ထားကာ က်န္တစ္ဖက္ကလဲ တင္းပါးေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္လာသည္…။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ နမ္းမိခဲ့ၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ အပ်ိဳစင္ ျမေလးမွာ ေမာဟိုက္သလို ခံစားလာရကာ ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲ မွီတြဲ႕ကာ ၿငိမ္သက္အေမာေျဖေနမိသည္…။

(ကိုကို ျမေလးကိုေလ…)

ရင္ခြင္ထဲ ပါးေလးအပ္ကာ မွီတြယ္ရင္းက ခ်စ္လားလို႔ ေမးခ်င္သည့္စိတ္ကို ထိန္းမရစြာ ေမးမည့္ဟန္ျပင္ၿပီးက ႏွုတ္ကမထြက္၊ သူ႔အလိုလို ေျပာလာသည့္ ခ်စ္စကားမ်ိဳးကိုပဲ ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ ေမၽွာ္လင့္မိျပန္သည္ ။

အစုပ္ခံ အနမ္းခံ အေထာက္ခံ အနယ္ခံၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္ ကိုကို႔ထံက ခ်စ္စကားကို ျမေလး ၾကားခြင့္မရေသး။ ကိုကို႔ရဲ့ အနမ္းၾကမ္းေတြေၾကာင့္ ျပင္းထန္သည့္ ရမက္လွိုင္းက ျမေလးရဲ့ ေသြးေက်ာတစ္ေလၽွာက္ ဆူပြက္လာခဲ့သလို တစ္ဖန္ ႐ူးသြပ္မိတဲ့ ႏွလုံးသားေလးက ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးကို အငမ္းမရ ၾကားခ်င္ေနမိေသးသည္..။ ကိုကိုက မွီတြယ္ေနသည့္ ျမေလးရဲ့ ပုခုံးေပၚကို လက္ႏွစ္ဘက္တင္ကာ ဖိခ်ရင္း တၿပိဳင္ထဲပင္ သူ႔ပုဆိုးကိုပါ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္….။

အို……….. တုတ္ခိုင္ရွည္လ်ားသည့္ ကိုကို႔လိင္တန္ႀကီးက ျမေလးရဲ့ မ်က္နာေရွ႕မွာ ခါရမ္းေနသည္။ တုန္လွုပ္မင္သက္စြာ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့….

“ကို ကိုေလ ျမေလးကို”

ျမေလး ေခါင္းျပန္ငုံ႔ရင္း ကိုကို႔ထံက ေနာက္ထပ္ထြက္လာမည့္ စကားကို အသက္မရွူတမ္း နားေထာင္မိသည္။ ေနာက္လာမည့္ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္ ျမေလးေရွ႕က ကိုကို႔လီးႀကီးကို ကိုင္တြယ္လိုက္ဖို႔လဲ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္…။

“အရမ္းလိုးခ်င္တယ္ကြာ”

”ရွင္ ကို ကိုကိုရယ္ အဟင့္ဟင့္”

ကိုကိုျပဳသမၽွ ႏုေပးခဲ့ရသည့္ရလဒ္က ဒါပဲလားဟင္။ အေတြးက လူကို အရမ္းဝမ္းနည္းသြားေစတာမို႔ ရွိုက္ငိုရင္း ဘာဆို ဘာမွမေျပာခ်င္ မသိခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ရသည္။ မိမိေရွ႕မွာ လီးတန္းလန္းျဖင့္ရပ္ေနေသာ ကိုကို႔ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ လွစ္ခနဲ ေျပးထြက္လာခဲ့သည္….။

ဂ်ဳန္းဆိုတဲ့ တံခါးပိတ္သံနဲ႔အတူ ကိုကိုတစ္ေယာက္ ဘယ္ပုံဘယ္နည္း က်န္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ျမေလး မျမင္ရေတာ့။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ေလာ့ခ်ရင္း အားရသည္အထိ ရွိုက္ငိုမိသည္။ သူမ်ားတကာေတြအတြက္ အခ်စ္က ေလေျပပါ။ ျမေလးအတြက္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ မုန္တိုင္းတစ္ခုပင္…။ ျမေလးရင္ထဲက အခ်စ္ဟာ ေလေျပဆိုရင္ ကိုကိုသယ္ေဆာင္လာသည့္ အရာကေတာ့ မုန္တိုင္းပါ….။

ေလခ်င္းတူေပမယ့္ သက္ေရာက္မွု ကြဲျပားသလို ျမေလးတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အျဖစ္ကလဲ ဦးတည္ခ်က္ခ်င္း တူေပမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္း ကြဲျပားခဲ့သည္…။ ထိုေန႔မွစ၍ ျမေလး ကိုကို႔အနား မသြားရဲ၊ ကိုကို႔အၾကည့္ကို ရင္မဆိုင္ရဲေတာ့တာမို႔ တတ္နိုင္သမၽွ မေတြ႕ေအာင္ ေရွာင္ေနျဖစ္သည္။ တစ္အိမ္ထဲ အတူေနရတာမို႔ မလႊဲသာမေရွာင္ ေတြ႕ရတယ္ ဆိုေပမယ့္ အရင္လို ႏွစ္ေယာက္တည္း မဆုံျဖစ္ေအာင္ သတိထားျဖစ္သည္..။

ျခားနားသြားတဲ့ ေနထိုင္မွုေတြနဲ႔အတူ ေအးစက္စက္ ဆက္ဆံေရးေတြေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးလုံး မေပ်ာ္နိုင္ေတာ့…။ သို႔ေသာ္…. ေလာကမာယာထက္ ေယာက္်ားမာယာက ပိုမိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတတ္မွန္း အခ်ိန္ေႏွာင္းမွ သိရျပန္သည္ ။

အရင္လို အျပင္သြားလာျခင္း မရွိေတာ့သည့္ ကိုကို႔ေၾကာင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္ေရာက္ေရာက္လာသည္။ အားလုံးဟာ သူေဌးသား လူ႔ေပၚေက်ာ့ေတြခ်ည္းပဲမို႔ အခ်ိန္ေတြ ပိုေနဟန္ရွိသည္…။ မနက္ကတည္းက ေရာက္လာတတ္ၿပီး စားၾကေသာက္ၾကႏွင့္မို႔ ျမေလးမွာ အျမည္းလုပ္ေပးရျပန္သည္။ သူငယ္ခ်င္း အရင္းႀကီးေတြမို႔လားမသိ စကားေျပာရင္ ပြင့္လင္းလြန္းေနတတ္တာကို သတိထားမိသည္..။

အဲ့ဒီေန႔က အျမည္းခ်ေပးၿပီး လွည့္ထြက္လာခဲ့ကာ မိမိအခန္းထဲ စာဖတ္ေနမိသည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေတာ့မွ အေတြးတစ္ခုဝင္လာကာ အရက္ေသာက္ေနၾကေသာ ကိုကို႔အခန္းဆီ တိတ္တဆိတ္ ခ်ဥ္းကပ္ကာ အထဲမွအသံကို နားစြင့္ၾကည့္သည္…။

“အဲဒါ မင္းမွားတာေပါ့ဟ၊ ဘယ့္ႏွယ္ ကိုယ့္ကို ႀကိတ္ခိုက္ေနတဲ့ မိန္းကေလးကို အၾကမ္းကိုင္ရတယ္လို႔”

” ဟင္…….!”

စစခ်င္း ၾကားရသည့္ စကားေၾကာင့္ ျမေလးသိမ့္ခနဲ တုန္သြားသည္။ သူ သူတို႔ သိေနၿပီလား၊ ကိုကိုေျပာျပထားတာလား၊ ဘယ္ေလာက္အထိ ေျပာျပထားလဲ ရွက္စိတ္နဲ႔အတူ သိခ်င္စိတ္က ေရာေထြးေနသည္။

(ကိုကိုရယ္ ျမေလးအရွက္ကိုေတာင္ မငဲ့ပဲ ေျပာရက္ခဲ့တယ္လား ) ရင္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းစိတ္က ခိုဝင္လာသည္။

“ဟုတ္တယ္ ကိုဦး၊ ငေအာင္ေျပာတာ မွန္တယ္၊ တကယ္ဆို ခ်စ္တယ္ ဘာညာေျပာၿပီး လုံးရင္းေတာင္ ရနိုင္တာ အသိသာႀကီး၊ မင္းက ခ်စ္တယ္မေျပာပဲ လိုးခ်င္တယ္ ေျပာမွေတာ့ ဟိုက မင့္လီးကို မစုပ္တာမေျပာနဲ႔ လိမ္ခ်ိဳးမပစ္တာ ကံေကာင္း”

အို…..! ဒါ ဒါ ဒါဆို သူတို႔အကုန္သိၿပီးၿပီေပါ့။ ကိုကိုက ေသာက္လက္စ အရက္ခြက္ကို အသာခ်ရင္း ဟိုႏွစ္ေယာက္ကို အရန္ေကာဟူေသာ အၾကည့္ျဖင့္ တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ

“မ်ိဳးႀကီးရာ ငါေျပာၿပီးၿပီပဲ ငါက သူ႔ကိုမခ်စ္ဘူးလို႔၊ ေအး မင္းတို႔ေျပာသလို ငါလုပ္ခဲ့ရင္ အခုခ်ိန္ သူ႔ကို လိုးလို႔ရတာေတာ့ မွန္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ငါလိုးခ်င္တာက ခ်စ္သူလို ရိုးရိုးမဟုတ္ဘူး၊ ငါလိုခ်င္တာကလဲ ခ်စ္သူမဟုတ္ဘူး၊ ခံစားေဖာ္ ခံစားဘက္ပဲ လိုခ်င္တာ ရွင္းၿပီလား”

ေျပာရက္လိုက္တာ ခံစားေဖာ္ခံစားဘက္..တဲ့လား။ အပ်ိဳစင္မွန္း သိလ်က္နဲ႔ ခ်စ္ေနမွန္းလဲ သိလ်က္နဲ႔ ဒီလိုအေတြးမ်ိဳး ေတြးေနတာတဲ့..လား။ အေတြးနဲ႔ ဝမ္းနည္းေနစဥ္မွာပင္ စကားသံက ပ်ံ႕လြင့္လာျပန္သည္။

“မင္း သူ႔ကိုမခ်စ္တာ ေသခ်ာလား…”

ငေအာင္ဆိုသူရဲ့ အေမးေၾကာင့္ ျမေလး အမွတ္နည္းစြာ ရင္ခုန္မိျပန္သည္ …။

“ေအး ေသခ်ာတယ္”

ပ်က္ေတာင္းတဲ့ ကိုကို႔ရဲ့ ေျဖသံကို ျမေလး မအံ့ဩခ်င္ေတာ့။ မ်က္ရည္ကိုသုတ္ကာ လွည့္ျပန္မည္အလုပ္

“ဒါဆို သူ႔ကို ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးမယ္ဆိုရင္ေရာ မင္း လက္ခံနိုင္လား”

ဟင္…….! ထပ္ဆင့္ၾကားရသည့္ အေမးေၾကာင့္ ျမေလးတုန္သြားကာ ကိုကို႔မ်က္နာကို တံခါးအဟၾကားမွတဆင့္ ၾကည့္မိသည္ ။ ကိုကိုက မ်က္ခုံးပင့္ၾကည့္ရင္း

“အမွန္အတိုင္း ေျဖရမွာလား”

“ေအး ေျဖ”

တကယ္ဆို ျမေလး ဆက္ၿပီး နားမေထာင္သင့္ေတာ့။ ဒါမဲ့ ကိုကို႔ရဲ့ အေျဖကို သိခ်င္စိတ္က မပယ္ဖ်က္နိုင္တာမို႔ မသြားေသးပဲ ရပ္ေနမိသည္ ။

“ငါ မလိုးရေသးခင္ မင္းတို႔လိုးရင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးမိမွာပဲ၊ ငါလိုးၿပီးရင္ မင္းတို႔သေဘာ … ငါ့ဘက္က ေအးေဆးပဲ”

ျပတ္သားလြန္းတဲ့ ကိုကို႔ေျဖသံနဲ႔အတူ ျမေလး မ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ရည္ေတြ ရပ္တန႔္သြားရၿပီ။ ကိုကို႔ရင္ထဲမွာ ျမေလးအတြက္ ရမက္ေတြကလြဲရင္ ဘာမွမရွိတာ သိရၿပီးသည့္ေနာက္ ဘာခံစားခ်က္မွ မထားခ်င္ေတာ့။ အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ကာ ျပန္အလွည့္ အခန္းထဲမွ ဖုန္းရင္းတုံးသံ ၾကားရသည္။

ဘယ္သူ႔ဆီကလာလာ မိမိႏွင့္မဆိုင္ေပမယ့္ ကိုကို႔ရဲ့ထူးသံေၾကာင့္ ထြက္မသြားျဖစ္ေသးပဲ နားေထာင္မိသည္။

“မဟုတ္ဘူး အေဖ၊ သား အခုအိမ္မွာပဲ….၊ ဗ်ာ… အခုလား၊ ေအာ္ ဟုတ္ဟုတ္ သားအခုလာခဲ့မယ္”

ဖုန္းခ်သြားၿပီမို႔ သူထြက္မလာခင္ ျမေလးလည္း ကျပာကယာ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္ ။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အေတြးေပါင္းစုံနဲ႔ ငိုင္ေတြမိရင္း နယ္ကိုျပန္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ကာ အဝတ္အစားတစ္ခ်ိဳ႕ကို အိတ္ထဲထည့္ရင္း ၅ ႏွစ္တာ ေနခဲ့ရေသာ အခန္းေလးကို သံေယာဇဥ္မျပတ္စြာ ေဝ့ဝဲၾကည့္ရင္း သူတို႔ရဲ့ စကားသံေတြက နားထဲကို အစီအရီ ဝင္လာသည္…။

(ငါမလိုးရေသးခင္ မင္းတို႔လိုးရင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးမိမွာပဲ ) (ငါလိုးၿပီးသြားရင္ မင္းတို႔သေဘာ) (ငါမလိုးရေသးခင္ မင္းတို႔လိုးရင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးမိမွာပဲ) (ငါလိုးၿပီးသြားရင္ေတာ့ မင္းတို႔သေဘာ) (ငါမလိုးရေသးခင္ မင္းတို႔လိုးရင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးမိမွာပဲ) (ငါလိုးၿပီးသြားရင္ေတာ့ မင္းတို႔သေဘာ)

ပဲ့တင္ထပ္စြာ ၾကားေယာင္ေနသည့္ ကိုကို႔အေျဖေၾကာင့္ ျမေလး အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ရင္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခ်လိုက္သည္….။

ခ်က္ခ်င္းပင္ မွန္ေရွ႕ထိုင္ခ်လိုက္ကာ ငိုထားသည္ေၾကာင့္ ပ်က္ပ်ယ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ပါးျပင္ထက္က သနပ္ခါးေတြကို ျပန္ဖ်က္ကာ အသစ္ျပန္လိမ္းၿပီး ဆံက်စ္က်စ္ထားတာကို ျဖည္ခ်လိုက္ရင္း အရင္းနားမွာ စုစည္းလိုက္ကာ တဖန္ လုံခ်ည္ကို ညီညာစြာ ျပန္ဝတ္ရင္း အေပၚအကၤ်ီကိုလည္း ကိုယ္ၾကပ္ပန႔္ထဲက ေရြးဝတ္လိုက္သည္။ အထက္နဲ႔ေအာက္ လိုက္ဖက္မွု မရွိေပမယ့္ ကပိုကရိုဆန္မွုနဲ႔အတူ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ အဝတ္အစားေတြေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္းမ်ား ပိုမိုေပၚလြင္လာသည္….။

အပ်ိဳစင္ မိန္းမငယ္ တစ္ေယာက္ရဲ့ အခ်စ္အတြက္ ခ်မွတ္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ေနာင္တေတြမပါ။ ခပ္မဲ့မဲ့ျပဳံးရင္း ဖုန္းေလးကို လက္ကကိုင္ကာ ကိုကို႔အခန္းဆီ ရဲဝံ့စြာ ေလၽွာက္လာခဲ့လိုက္သည္…။

အခန္းထဲ ဝင္လာသည့္ ျမေလးကို ဟိုႏွစ္ေယာက္ ေငးၾကည့္ေနၾကသည္။ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ၾကရင္း ေမးေငါ့ကာ ဘာလဲဟူေသာအထာျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း ေမးေနၾကသည္…။ ျမေလး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရွ႕က စားပြဲခုံေပၚ ဖုန္းေလးတင္လိုက္ကာ

“ရွင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ က်မကို တကယ္လုပ္ခ်င္လား”

႐ုတ္တရက္ ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္ထားသည့္ ေမးခြန္းမို႔ ကိုေအာင္ေရာ ကိုမ်ိဳးပါ ေၾကာင္သြားသည္ ။ ဘာျပန္ေျဖရမွန္း မသိခင္မွာပဲ ျမေလးက စာေရးစားပြဲဆီသြားကာ စာရြက္ႏွစ္ရြက္ေပၚကို မတူညီသည့္ စာတစ္ခ်ိဳ႕ ေရးလိုက္ကာ ျဖဲယူ ေခါက္လိုက္ရင္း တဖန္ ကိုေအာင္တို႔ဆီ ျပန္သြားကာ စားပြဲေပၚကို တင္ေပးလိုက္ရင္း…

“တစ္ရြက္စီ ယူလိုက္”

ကိုေအာင္ေရာ ကိုမ်ိဳးပါ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ ယူလိုက္ၾကသည္..။

“ဖြင့္ဖတ္ ကိုယ္ယူထားတာ ကိုယ္ေျပာျပ”

အခုအခ်ိန္အထိ ဘာဆိုဘာမွ နားမလည္ေပမယ့္ လက္ထဲ အသီးသီး ရွိေနသည့္ စာရြက္ေခါက္ကို ဖြင့္ၾကည့္ရင္း အသံထြက္ ဖတ္ျပၾကသည္…။

(ပထမ….အရင္ႀကိဳက္သလို လုပ္)
(ဒုတိယ…..ဖုန္းကိုင္ videoရိုက္ )

“ဟာ ……….!”

“ဟာ……….!”

တစ္ၿပိဳင္ထဲလိုလို အာေမဍိတ္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီး ၿပိဳင္တူပင္ ျမေလးကို ေမာ့ၾကည့္ၾကသည္။ ျမေလးရဲ့ မ်က္နာေပၚမွာ ဘာခံစားခ်က္မွမရွိ မျပဳံးသလို မဲ့လည္းမမဲ့။ ကိုေအာင္ေရာ ကိုမ်ိဳးပါ အံ့ဩမင္သက္ေနသည္။ ခုတ္ရာတစ္ျခား ရွရာတစ္လြဲ ျဖစ္သြားသည့္ အေျခအေနေၾကာင့္ ငိုရအခက္ ရီရအခက္ပင္။ တကယ္ေတာ့ တံခါးဝမွာ ျမေလး႐ုံ ေရာက္ေနတာ ႀကိဳသိလို႔ ကိုကိုဦးရဲ့ အစီအစဥ္အတိုင္း ေျပာျဖစ္ၾကသည္။

သူတို႔ရဲ့ စကားေတြေၾကာင့္ ျမေလး႐ုံ စိတ္ထန္မည္။ ကိုကိုဦးက ျမေလး႐ုံ အခန္းထဲလိုက္ကာ လုံးမည္။ မိမိတို႔ႏွစ္ေယာက္က video ခိုးရိုက္။ ေနာက္ၾကဳံရင္ မိမိတို႔ပါ ျမေလး႐ုံကိုစား။ စီစဥ္ထားသမၽွနဲ႔ လက္ရွိအေျခအေနက ဆီနဲ႔ေရ မိုးနဲ႔ေၿမ ထင္တာထက္ ပိုလြယ္ေနေပမယ့္ အဲဒီအလြယ္ထဲမွာမွ အလြဲေတြပါေနသည္…။

ျမေလးက သူတို႔လက္ထဲမွစာကို တစ္ခ်က္လွမ္းဖတ္ရင္း ပထမစာရြတ္ရသူ ကိုေအာင့္လက္ကိုကိုင္ကာ ကုတင္ဆီ ဆြဲေခၚလာခဲ့သည္…။

“ကိုေအာင္ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ပါ အားမနာနဲ႔။ ကိုမ်ိဳးက video ရိုက္ေပးေနာ္။ ၿပီးရင္ အစ္ကိုလဲ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ေပါ့”

အေျခအေနကို သေဘာေပါက္နိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ကိုေအာင္ ေၾကာင္ေနသည္… ။ အပ်ိဳစင္ တစ္ေယာက္အတြက္ ဒီလုပ္ရပ္က အိမ္မက္ပင္ မက္ဖို႔ မလြယ္ဘူး မဟုတ္လား။ ကိုေအာင္က ေတြေတြႀကီး ရပ္ေနသည္မို႔ ျမေလး႐ုံ အားမရစြာ စုတ္တစ္ခ်က္သက္ရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ ကိုေအာင့္ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ …။ ျမင္လိုက္ရသည့္လီးက မေပ်ာ့မမာပုံစံနဲ႔ မရွည္လြန္း မတိုလြန္း…..။ ကိုကိုထက္ အနည္းငယ္ တိုမလိုရွိေပမယ့္ အရြယ္အစားအားျဖင့္ေတာ့ အတူတူေလာက္ပင္ရွိမည္….။

“ႁပြတ္… အြန႔္…”

ထိထိမိမိႀကီး တဝက္ေလာက္အထိ ငုံလိုက္ကာ တစ္ဖန္ ႏွုတ္ခမ္းသားနဲ႔ ဖိၿပီး စုပ္ပစ္လိုက္သည္မို႔ ကိုေအာင္ အသံထြက္ကာၿငီးရင္ တြန႔္သြားသည္။

“အစ္ကို… မ်က္နာေရာ လီးေရာ ပါေအာင္ရိုက္ေနာ္… ျပရမယ့္လူ ရွိတယ္”

ျမေလးက ေျပာလည္းေျပာ ကိုေအာင့္လီးႀကီးကိုလည္း ျပန္ငုံလိုက္ကာ အရင္းအထိ စုပ္ပစ္လိုက္သည္။ တဖန္ လီးအေခ်ာင္းတစ္ေလၽွာက္ကို ဟန္ပါပါလ်က္ရင္း လက္တစ္ဘက္ကလည္း မိမိရင္သားေတြကို ဆုပ္နယ္လိုက္သည္။ အခုေတာ့ phone camera ထဲမွာ အင္မတန္ ႏုနယ္ေခ်ာေမာသည့္ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ လီးတစ္ေခ်ာင္းကို မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ေနဟန္ အထင္းသား ေပၚေနေပၿပီ။

လီးအစုပ္ခံရေသာ ကိုေအာင္မွာ တအင္းအင္းၿငီးရင္း ျမေလးရဲ့ေခါင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထိုးဆြကာ တဖန္ခါးကို ညႊတ္ကာ ညႊတ္ကာ ျမေလးရဲ့ ပါးစပ္ေပါက္ကို လိုးသည္…။ ဖုန္းကိုင္ကာ video ရိုက္ေနေသာ ကိုမ်ိဳးလည္း မေနနိုင္စြာ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္လိုက္ရင္း လက္တစ္ဘက္က လီးကိုကိုင္ကာ ဆြလ်က္ ကိုေအာင္နဲ႔ ျမေလး႐ုံတို႔ရဲ့ လိုးခန္းကို အပီအျပင္ ရိုက္ေနသည္…။

“အားး အားး မေလး”

အခ်ိန္ၾကာလာတာႏွင့္အမၽွ လိင္တန္တစ္ေလၽွာက္ စိုရႊဲကာ ကိုေအာင္မွာ ဖီးလ္အျပည့္ယူရင္း ျမေလးရဲ့ငယ္ထိပ္အထက္မွ ဆံပင္ေတြကို စု႐ုံးကိုင္လိုက္ရင္း လိုးေဆာင့္ေနသည္။ ျမေလးမွာ ေခါင္းကိုေမာ့ခံရင္း လီးအဝင္အထြက္အတိုင္း အလိုက္သင့္ ခံေနရေပမယ့္ ေမာဟိုက္သလို ျဖစ္လာကာ အသက္ရွူသံေတြ ျမန္လာသည္ ။

ထို႔အတူ အေစာပိုင္းက ဘာခံစားမွုမွမပါပဲ နာၾကည္းခ်က္သက္သက္နဲ႔ ခံေနရေပမယ့္ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ရဲ့ လီးႀကီးေတြကို ျမင္ေနရကာ မိမိပါးစပ္ကိုလည္း အလိုးခံေနရသည္မို႔ စိတ္ေတြထန္လာကာ မက္မက္ေမာေမာပင္ အလိုးခံေနမိသည္….။

”အားး ျမေလး ေကာင္းလိုက္တာကြာ”

“အားး ကိုထြက္ေတာ့မယ္ အားး”

ကိုေအာင္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ကေျပာရင္း တစ္ေျဖးေျဖး အရွိန္တက္လာကာ ျမေလးရဲ့ ဆံပင္ေတြကို တင္းတင္းဆြဲလိုက္ရင္း ပါးစပ္ကို မနားတမ္း လိုးကာ

“အား ထြက္ ထြက္ ထြက္ကုန္ၿပီ”

အမွန္ပင္ ထြက္ေတာ့မွာမို႔ လီးကို အျမန္ထုတ္လိုက္ေပမယ့္ ထုတ္ထုတ္ထြက္ထြက္ ထြက္သြားသည္မို႔ လီးရည္ေတြက ျမေလးရဲ့ မ်က္နာနဲ႔ ႏွုတ္ခမ္းေပၚကို ေပက်ံကုန္သည္ ။

“Sorry ျမေလးရယ္ ကိုယ္မရည္ရြယ္ပါဘူး”

ေျပာလည္းေျပာ ေပေနသည့္ လီးရည္ေတြကို သုတ္ဟန္ျပင္ေတာ့ ျမေလးက လက္ကာျပရင္း

“ဟင့္အင္း မသုတ္နဲ႔ ရပါတယ္။ ႀကိဳက္သလိုလုပ္လို႔ ေျပာထားတာပဲ။ အစ္ကိုက ေသာက္ခိုင္းရင္ေတာင္ ျမေလး မျငင္းဘူး”

မ်က္လႊာေလးခ်ကာေျပာရင္း လီးရည္ေပက်ံေနသည့္ မ်က္နာေလးကို camera ဘက္ လွည့္ျပရင္း

“ကိုမ်ိဳးေရာ ဘာလုပ္ခ်င္လဲဟင္”

လီးအေတာင္သားနဲ႔ video ရိုက္ေနေသာ ကိုမ်ိဳးက တစ္ခ်က္ျပဳံးျပရင္း

“ငေအာင္ မင္းရိုက္ေပးဦး။ ငါ ျမေလးေခါင္းေပၚကို လီးရည္ျဖန္းေပးလိုက္မယ္”

လူအခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ကာ လီးရည္စိုေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ကိုင္ရင္း ျမေလးရဲ့ ပါးစပ္ဝကို လာေတ့သည္…။

“စုပ္ရမွာလားဟင္”

မ်က္နာေလးေမာ့ကာ ေမးပုံေလးက ကေလးေလးပမာ။ သူ႔အမူအယာေၾကာင့္ ကိုမ်ိဳး လီးပိုေတာင္လာကာ လိုးပစ္ခ်င္စိတ္ေတြလည္း ပိုျဖစ္လာရသည္။

“အင္းေလ ျမေလးရဲ့… ဘာလဲ မစုပ္ခ်င္လို႔လား”

“ဟင့္အင္း မဟုတ္ပါဘူး”

စိုေနသည့္ လီးထိပ္ဝကို လၽွာနဲ႔ယက္ရင္း ေျဖေတာ့ ကိုမ်ိဳးက

“အာ့ဆို ဘာလို႔ေမးတာလဲ ျမေလးက”

ျမေလးက ရွက္ရယ္ရယ္ရင္း ႏွုတ္ခမ္းေလးစူကာ

“အလိုးခံခ်င္ၿပီရွင့္ သိရဲ့လား၊ အဖုတ္စိုေနၿပီ မသိပဲနဲ႔ ဟြန္း”

ျမေလးရဲ့ အေျဖေၾကာင့္ ကိုမ်ိဴးေရာ ကိုေအာင္ပါ သေဘာက်စြာ တဟားဟားရယ္ရင္း ကိုမ်ိဳးက

“အာ့ဆို ပါးစပ္လိုးတာပဲ ရိုက္ခိုင္းၿပီး ငေအာင္ကို ေနာက္က လိုးခိုင္းေပးမယ္။ က်န္တဲ့ အဖုတ္လိုးတာ ဘာညာကိုေတာ့ camera တည္ခ်ိန္ၿပီး အဆင္ေျပသလို ရိုက္လိုက္မယ္ ဘယ္လိုလဲ”

“ဟုတ္ အစ္ကိုတို႔သေဘာ… ျမေလးက အလိုးခံခ်င္တာပဲ သိေတာ့တာ ခ္ခ္”

တကယ္ပင္ အခုထိ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ထိတို႔မွု မရွိေသးေပမယ့္ ပါးစပ္အလိုးခံရတာႏွင့္ပင္ စိတ္ကထိန္းမရ။ ဘာမွမဆိုင္ မပက္သက္ေသာ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ကို အလိုးခံေနရတယ္ဆိုတဲ့ အသိစိတ္က အပ်ိဳစင္မိမိကို အရွက္မဲ့ေလာက္ေအာင္ ခံခ်င္စိတ္ ျပင္းျပေစသည္..။

ျမေလးစကားေၾကာင့္ ကိုေအာင္တို႔ ပိုမိုအႀကိဳက္ေတြ႕ကာ ကိုမ်ိဳးက ခပ္သြက္သြက္ပင္ ပါးစပ္ထဲ လီးထိုးထည့္ကာ ေညႇာင့္ရင္း လက္တစ္ဘက္ကလည္း ခါးကုန္းကာ နို႔ေတြနယ္ေပးလာသည္။ ကိုေအာင္ ပန္းထားသည့္ လီးရည္အျပင္ ကိုမ်ိဳး လီးရည္ေတြပါ စိုစြတ္လာသည္မို႔ ႏွုတ္ခမ္းေဒါင့္(ေထာင့္)မွ တံေတြးနဲ႔သုတ္ရည္ေတြ ေရာစြက္ကာစီးက်ရင္း တုတ္ခိုင္လြန္းသည့္ လီးႀကီးက မဆန႔္မျပဲဝင္ထြက္ရင္း

“အားး ျမေလး ငုံ႔ ငုံ႔”

ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ ေခါင္းကိုဖိခ်ရင္း ခါးေပၚဝဲက်ေနေသာ ဆံႏြယ္ေတြကို ဆြဲယူလိုက္ကာ လီးကိုရစ္ပက္ရင္း ေခါင္းေပၚလီးတင္ကာ ဖိလိုးလိုးသည္ ။ သိပ္မၾကာ ဆယ္ခ်က္ခန႔္ ဖိလိုးလိုက္သည့္အခါမွာေတာ့ လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ကာ ေခါင္းေပၚမွာ ရႊဲသြားသည္။ တကယ္ဆို ျမေလး ရွက္သင့္ေပမယ့္ ကိုမ်ိဳးရဲ့ ထိုအျပဳအမူကို စြဲမက္မိကာ စိတ္လည္းပိုထန္လာသည္..။

ပြေယာင္းကာ လီးရည္ရႊဲေနေသာ ဆံႏြယ္ေတြကို တစ္ခ်က္ကိုင္ၾကည့္ရင္း

“ကိုေအာင္ အဲ့ဖုန္းကို မွန္တင္ခုံေပၚကေန ခ်ိန္တင္လိုက္။ အစ္ကိုက ပထမမို႔ ျမေလးကို အရင္လိုးေနာ္”

ကိုေအာင္က ေခါင္းညိတ္ကာ မွန္တင္ခုံဆီသြားသည္။ ကိုမ်ိဳးက ျမေလးရဲ့ အဝတ္အစားေတြကို တစ္ခုမက်န္ခၽြတ္ၿပီး ျဖဴေဖြးကာ သြယ္လ်လွပေသာ အခ်ိဳးအစားႏွင့္ လုံးကာတင္းေနေသာ နို႔စိုင္ေတြကို တစ္ခ်က္ကိုင္ရင္း

“လွလိုက္တာ ျမေလးရယ္ တကယ္ပဲ”

ကိုမ်ိဳးစကားေၾကာင့္ ျမေလးက သေဘာက်စြာ ခစ္ခနဲရယ္ရင္း မ်က္ႏွာေလးခ်ီ ႏွုတ္ခမ္းေလးစူကာ

“ဘာလဲ လွရင္ အေပ်ာ္မယ္ မလုပ္ရဘူးလား”

“ဟင္ ဘယ္သူလဲ အေပ်ာ္မယ္က”

ျမေလးစကားေၾကာင့္ ကိုမ်ိဳးက အံ့ဩဟန္ႏွင့္ မ်က္လုံးႀကီးျပဴးကာ ေမးသည္ ။

“ျမေလးေလ အစ္ကိုရဲ့။ ဘာလဲ အစ္ကိုက ျမေလးကို လိုးရတာ မေပ်ာ္လို႔လား ေျပာ”

စိတ္ဆိုးသလို ေလသံေလးနဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ကိုမ်ိဳးက ကျပာကယာပင္

“အာ မေပ်ာ္ပဲေနမလား ျမေလးရဲ့။ အခုလိုမ်ိဳး ဖာသည္ေတာင္ အလိုးခံမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါမဲ့ ျမေလးက အေပ်ာ္မယ္ မဟုတ္ပါဘူး ျမေလးရဲ့”

ကိုမ်ိဳးရဲ့ အေျဖကို သေဘာက်စြာ ျပဳံးမိရင္း ကိုေအာင္က ခါးေလးကို ဆြဲေျမႇာက္လာသည္မို႔ အလိုက္သင့္ ကုန္းေပးရင္း တစ္ဖန္မိမိေရွ႕မွာ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ လွဲေနေသာ ကိုမ်ိဳးရဲ့ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ရမ္းရင္း

“အာ့ဆို ျမေလးက ဘာလဲဟင္။ အ အား ကိုေအာင္”

ကုန္ေပးထားေသာ မိမိကို ကိုေအာင္က ေနာက္ကေန အနည္းငယ္စိုေနေသာ အဖုတ္ေလးထဲကို လက္ခလည္ထိုးထည့္ ေမႊလိုက္သည္မို႔ ဆစ္ခနဲက်ဥ္သြားကာ ၿငီးမိရသည္…။

“ျမေလးက အစ္ကိုတို႔ရဲ့ အေပ်ာ္မယားေလ”

“ရွင္ ဘာ ဘာလို႔လဲဟင္”

ကိုမ်ိဳးရဲ့ သက္မွတ္ခ်က္ကို တကယ္နားမလည္သည္မို႔ လီးကိုင္ေဆာ့တာကိုရပ္ရင္း ေမးမိေတာ့

“စဥ္းစားၾကည့္ေလ ျမေလးရဲ့။ ဖာသည္ဆို ပိုက္ဆံေပးရမယ္။ ရည္းစားနဲ႔ တကယ့္လင္မယားဆိုရင္လဲ ဘယ္လိုႏွစ္ေယာက္ အလိုးခံမလဲလို႔။ အာ့ေၾကာင့္ ပိုက္ဆံလည္း မေပးရ၊ ႏွစ္ေယာက္တစ္ၿပိဳင္ထဲ အလိုးခံတဲ့ ျမေလးက အေပ်ာ္မယားေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား”

ကိုမ်ိဳးရဲ့ အေျဖကို မ်က္လုံးေလးေမွးကာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္း ရွက္ေပမယ့္ သေဘာက်မိသည္မို႔

“အင္းေနာ္ အစ္ကိုေျပာတာလဲ ဟုတ္တာပဲေနာ္ ခ္ခ္။ အာ့ဆို အစ္ကိုတို႔က ျမေလးရဲ့ေယာက္်ား ျမေလးက အစ္ကိုတို႔ရဲ့ မိန္းမေပါ့ ဟီး”

ကိုယ့္ဖာသာေရရြတ္သလို ေျပာၿပီးမွ ရွက္မိသြားကာ ရယ္မိျပန္သည္ ။

“အ ကိုေအာင္ ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္။ ျမေလး မေနတတ္ဘူး အား”

ျမေလးတို႔ စကားေျပာေနတာကို ဝင္မေျပာပဲ ေနာက္ကေန အဖုတ္ကို ႏွိုက္လိုက္ ႏွုက္လိုက္ႏွင့္ ထင္သလို လုပ္ေနသည့္ ကိုေအာင္ေၾကာင့္ ခါးေလးတြန႔္ကာ ေျပာမိသည္။

“ဘာလုပ္ရမလဲ မိန္းမရဲ။ မိန္းမကိုလိုးဖို႔ ေစာက္ဖုတ္ကို လမ္းေၾကာင္းရွင္းေနတာေလ”

“အာ ဘာမိန္းမလဲ ကိုေအာင္ေနာ္…”

ကိုေအာင့္စကားေၾကာင့္ ျမေလးရွက္သြားကာ ဟန႔္သလို ေျပာမိေပမယ့္ တကယ္တမ္းက် ရင္ေတြခုန္ေနသည္။

“ကဲပါ မိန္းမရယ္ ကိုယ့္ဘက္လွည့္ေျပာမေနနဲ႔။ ေရွ႕က လင္ငယ့္လီးကို စုပ္ေပးလိုက္ဦး။ လင္ႀကီးလည္း အခုလိုးေတာ့မွာ”

ကိုမ်ိဳးေရာ ျမေလးပါ ကိုေအာင့္စကားကို ေစာဒကတက္ဖို႔ ႀကံလိုက္ေပမယ့္ ပထမ ဒုတိယဆိုတဲ့ စာေလးကို သတိရသြားတာမို႔ ျပန္ၿငိမ္လိုက္ကာ ျမေလးက

“ျမေလးတို႔မ်ား ေပြခ်က္။ ေယာက္်ားရတာေတာင္ လင္ငယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ခ္ခ္”

ဒီတစ္ခါ မ်က္စိလည္သြားတာက ကိုေအာင္နဲ႔ ကိုမ်ိဳးပါ။ ႏွစ္ေယာက္ပဲခံေနတာကို လင္ငယ္ကိုက ႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ မေအာင့္နိုင္စြာ ၿပိဳင္တူ ေမးၾကသည္…။

“ေနာက္တစ္ေယာက္က ဘယ္သူလဲ မိန္းမရဲ့”

“အခု video ရိုက္ထားတာက ဒုတိယလင္ငယ္ကို ျပဖို႔ရွင့္။ အခု သူ႔အေဖနဲ႔ သြားေတြ႕ေနတဲ့သူေလ”

ျမေလးရဲ့ အေျဖေၾကာင့္ ဟိုႏွစ္ေယာက္ သေဘာက်သြားကာ

“မွတ္စမ္း ကိုဦးကေတာ့ ဒီတစ္ခါ ခံရပီေဟ့ ဟားဟား”

ကိုေအာင္က ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ အစြမ္းကုန္ မာထန္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္လိုက္ကာ ျမေလးရဲ့ အဖုတ္ကို ပြတ္ထိုး ထိုးသည္။

“ကို ကိုေအာင္ အ အား ဘာလုပ္ ဟင့္ ယားတယ္ေယာက္်ားရဲ့”

လီးရဲ့အထိအေတြ႕က ဒါပထမဆုံးမို႔ ျမေလးမွာ ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားရသည္ ။ သိပ္ေတာ့ လွုပ္ရွားခြင့္မရ။ လီးအစုပ္ခံေနသည့္ ကိုမ်ိဳးက ျမေလးေခါင္းကိုကိုင္ကာ ပါးစပ္ကိုလီးတပ္ၿပီး ေဆာင့္ေနသည္။ ေပါင္နဲ႔ညႇပ္လိုက္ ေခါင္းကိုင္ေဆာင့္လိုက္ လုပ္ေနသည္မို႔ ဆံပင္ေတြလဲ ဖြာလန္က်ဲကာ လီးေပၚပုံက်လာသည္မို႔ လီးအဝင္အထြက္မွာ ဆံခ်ည္ေတြက ရစ္ေထြးပါလာျပန္သည္။

“အားး အု အြတ္ အြတ္”

ေနာက္က ကိုေအာင္က ျမေလးေဆာက္ဖုတ္ထဲကိုလီးအထည့္ ကိုမ်ိဳးကလည္း ပါးစပ္ထဲ လီးသြင္းကာ ေခါင္းကိုင္အေဆာင့္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္သြားသည္မို႔ ျမေလးမွာ အသံထြက္ေအာင္ပင္ ေအာ္ခြင့္မရ ။ ရမက္စိတ္နဲ႔ ထန္မိေပမယ့္ တကယ္တမ္း လီးအဝင္ခံရခ်ိန္မွာေတာ့ အဖုတ္ေလးက ခံနိုင္စြမ္းမရွိဟန္ တစ္ခံေနသည္မို႔ ျမေလးမွာ မ်က္ရည္ေလးပင္ ဝဲသြားရသည္။

နာက်ဥ္စိတ္နဲ႔ ႐ုန္းၾကည့္ေပမယ့္ ပါးစပ္ထဲ လီးအဆုံးထည့္ကာ ေခါင္းကိုေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တင္ပလႅင္ေခြသလို ေျခသလုံးသားေတြနဲ႔ ဆြဲဖိထားသည္မို႔ လြတ္လပ္ခြင့္ေတာ့မရေပ။ ထို႔အတူ ကိုေအာင္ကလည္း မညႇာမတာ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္မို႔ ခါးေလးေကာ့သြားသည္အထိ ျဖစ္ရကာ မ်က္ရည္ပင္ က်သည္အထိ နာသည္ ။

“ဗ်စ္ ဗြစ္ ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖက္”

“အြက္ အု အူး အြတ္အြတ္..”

ဟူေသာ လဥရိုက္သံႏွင့္ ခါးေခါင္ေထာက္ေအာင္ ပါးစပ္လိုးသံေတြက ဆူညံေနသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ လီးအဝင္အထြက္ေခ်ာလာကာ အရင္လိုမနာေတာ့ပဲ အေကာင္းဘက္သို႔ ေရာက္လာသည္။ ျမေလးမွာ ဖင္ကို အစြမ္းကုန္ေကာ့ရင္း ကိုေအာင္ရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အလိုက္သင့္ပင့္ခံကာ တစ္ဖန္ လီးႀကီးကိုလည္း ေဆာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြႏွင့္ ညႇစ္ယူဆြဲထားတတ္လာသည္ ။

ကိုမ်ိဳးက ေျခခြထားတာကိုဖယ္ရင္း ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ ပါးစပ္လိုးသည္။ အခုမွပင္ ျမေလးလည္း ပါးစပ္အနားယူကာ အေမာေျပရန္ အသက္ကို အလုအယက္ရွူရင္း

“အားး ေယာက္်ား ေဆာင့္ ေဆာင့္ မိန္းမေဆာက္ဖုတ္ေလး ကြဲခ်င္ကြဲပါေစ ေဆာင့္ ေဆာင့္စမ္းပါ အား ေကာင္းတယ္ ရွီး..”

ခါးကိုညႊတ္ခ်ရင္း ေခါင္းေလးေမာ့ကာ ေျပာလာသည့္ ျမေလးေၾကာင့္ ကိုေအာင္ ပိုဖီးလ္မိကာ စိတ္မထိန္းနိုင္ပဲ ျမေလးရဲ့ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ဆြဲကာ အားနဲ႔ရိုက္ေဆာင့္သည္။

“ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖက္”

ရိုက္သံေတြ ဆူညံကာ အခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုေအာင္က လိုးတာကိုရပ္ရင္း ျမေလးမ်က္နာေရွ႕ လာရပ္ကာ ႏွဖူးေပၚကို လီးရည္ေတြ ပန္းခ်သည္။ ပ်စ္ခၽြဲေနသည့္ လီးရည္ေတြက ႏွဖူးမွတဆင့္ ပါးတစ္ေလၽွာက္ လိမ့္ဆင္းလာၾကသည္။

ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ၿပီးသြားသည့္ ကိုေအာင္က ေက်နပ္သြားဟန္နဲ႔ သူ႔လီးမွာ ေပက်ံေနေသာ သုတ္ရည္ေတြကို ျမေလးဆံပင္ေတြနဲ႔ ဆြဲသုတ္သည္။ ေျပာင္ေလာက္မွ စားပြဲက ထိုင္ခုံမွာ သြားထိုင္ကာ ဘီယာတစ္ဗူးေဖာက္ၿပီး ေသာက္ေနသည္….။

“ဒီတစ္ခါ လင္ငယ္အလွည့္ေနာ္ မိန္းမ”

ကိုမ်ိဳးစကားေၾကာင့္ ျမေလးက ယဲ့ယဲ့ေလးျပဳံးကာ ေခါင္းညိတ္ရင္း

“အစ္ကိုက ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လို႔လဲဟင္….”

“ကိုက ပါးစပ္ေရာ ေဆာက္ဖုတ္ေရာ ေနာက္မွ လိုးရမွာဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မလိုးရေသးတဲ့ ဖင္ကိုပဲ အရင္လိုးခ်င္တာ မိန္းမရဲ့…..”

ကိုမ်ိဳးစကားေၾကာင့္ အနည္းငယ္လန႔္မိေပမယ့္ မိမိက အေပ်ာ္မယားအျဖစ္ အသုံးေတာ္ခံဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသာမို႔ မျငင္းခ်င္ေတာ့။ ႏွုတ္ခမ္းထက္မွာ တြဲခိုေနေသာ ကိုေအာင္ရဲ့ လီးရည္ကို လက္ခလည္နဲ႔ တို႔ျခစ္ယူၿပီး ဖင္ဝကို သုတ္လိုက္ရင္း

“အင္းပါ အစ္ကိုေပ်ာ္ရင္ ျမေလးက ခံရမွာေပါ့။ ေျပာ ဘယ္လိုေနေပးရမလဲ”

ကိုမ်ိဳး ေက်နပ္သလိုျပဳံးရင္း ျမေလးလက္ကိုကိုင္ကာ ထေစသည္။ ၿပီး.. ကုတင္ေခါင္းရင္း အမွီတန္းကို ကိုင္ေစကာ ဒူးေထာက္ခိုင္းသည္။ ခါးကို အနည္းငယ္ ဖိခ်ကာ ဖင္ကို ေကာ့ထားေစသည္။ စူေနသည့္ ဖင္ကို တံေတြးေထြးခ်ကာ လက္ညႇိုးထိုးၿပီး ေမႊသည္။

“အားး ေယာက္်ား မရဘူးထင္တယ္။ လက္ေတာင္ ေအာင့္ၿပီး နာတယ္။ အဖုတ္ပဲ လိုးပါလား ဟင္”

တကယ္ပင္ လီးနဲ႔မဆိုထားႏွင့္ လက္ကေလးတစ္ေခ်ာင္းပင္ အဝင္မသက္သာသည္မို႔ ျမေလး ျငင္းသည္။ ကိုမ်ိဳးက ဘာမွမေျပာပဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ေဝ့ဝဲရွာရင္း အေစာက မိမိဝတ္လာခဲ့ေသာ အကၤ်ီစပန႔္ေလးကို ဆြဲဖ်ဲလိုက္သည္။

””ဟင္ ေယာက္်ား ဘာလုပ္မို႔လဲဟင္”

“မိန္းမလက္ေတြကို တုပ္ဖို႔ေလ။ ႀကိဳးမရွိလို႔ ျဖဲလိုက္တာ။ ဖင္ကိုပဲ ရေအာင္ လိုးခ်င္တာ။ ႐ုန္းေနမွာစိုးလို႔ေလ”

ဆုံးျဖတ္ထားဟန္ရွိသည့္ ကိုမ်ိဳး အေျဖေၾကာင့္ ျငင္းလဲမရနိုင္တာမို႔ အသာၿငိမ္ေနမိေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကုတင္ေခါင္းရင္းမွ ဘားတန္းနဲ႔ ကပ္တုပ္ထားသည္။ တကယ္ပင္ ႐ုန္းမည္ထင္၍လားမသိ က်က်နနပင္ က်စ္ေနေအာင္ အေသခ်ည္သည္။ ၿပီး မွန္တင္ခုံေပၚမွ ေခါင္းလိမ္းဆီကိုယူကာ ဖင္ႏွင့္တင္ပါးေပၚ ေလာင္းခ်သည္။ စိုရႊဲသြားေတာ့မွ ေနရာႏွံ့ေအာင္ပြတ္ရင္း ဖင္ဝကို လီးေတ့သည္။ အခုေတာ့ ေခါင္းလိမ္းဆီရဲ့ အကူအညီနဲ႔ အဝင္သက္သာမလား မသိရေသးပဲ ကိုမ်ိဳး ဖင္လိုးမည့္ အခ်ိန္ကို ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ဆိုင္းေနမိသည္။ ကိုမ်ိဳးက ဖင္ထဲကို ဒစ္ဝင္ေအာင္ ဖိသြင္းသည္..။

“အား အစ္ကို အဟင့္ နာေသးတယ္”

ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ ဖင္ကို ရွုံ႔ထားမိတာေၾကာင့္ လီးအဝင္ခက္သလို ဖင္လဲမသက္သာမွန္း အခုမွ စအလိုးခံရသူ ျမေလးကေတာ့ မသိရွာ..။ ကိုမ်ိဳးက သိေပမယ့္ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မေျပာခ်င္ေတာ့တာမို႔ ဖင္ဝကို လီးေတ့လ်က္ပင္ လက္က ေက်ာနဲ႔နို႔အုံေတြကို ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴလိုက္သည္။ ျဖဴေမႊးကာ အေမႊးႏုေလးေတြ ယွက္ျဖာေနေသာ လည္တိုင္ေလးကို နမ္းရင္း လီးနဲ႔ဖင္ဝ အေနအထားကို စိတ္နဲ႔ခံစား ခ်ိန္ဆရင္း ႐ုတ္တရက္ ဖိခ်လိုက္သည္။

“အားးးးးးးး”

အနမ္းမွာ သာယာၿပီး ခဏေမ့ေနေသာ ျမေလး မထင္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဆာင့္သြင္းခံရသည္မို႔ ခါးေလးလိမ္ကာ ေအာ္မိသည္။ လီးက ဖင္ထဲကို ဒစ္ျမဳပ္သည့္အျပင္ တစ္ဝက္နီးပါး ဝင္သြားသည္မို႔ ကိုမ်ိဳးက အကၽြတ္မခံ၊ ခါးကိုဖိကာ ဖင္ကို ေကာ့ေအာင္ျပဳၿပီး ေညႇာင့္သြင္း သြင္းသည္။ တင္းၾကပ္ေနသည့္ အဝင္အထြက္ၾကားမွာ မ်က္နာေလးရွုံကာ အံႀကိတ္ခံေနမိသည္။ ေခါင္းလိမ္းဆီေၾကာင့္လား သုတ္ရည္ေၾကာင့္လားေတာ့မသိ ။

အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ အဝင္အထြက္ မွန္လာသလို အရမ္းလည္း မနာေတာ့။ ေအာင့္သက္သက္ႏွင့္ အဖုတ္အလိုးခံရတာႏွင့္မတူပဲ ေကာင္းလာသည္။

“အ အ အဟင့္ ေယာက္်ား လိုးလိုး အားး အား အား”

တကယ္ပင္ စလိုးစဥ္ကႏွင့္ ဘာမွမဆိုင္ လိုးတာၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ ဖင္အလိုးခံရတာကို စြဲမက္မိလာသည္။

ေဖာ္မျပနိုင္သည့္ အရသာေတြထဲမွာ နစ္ေမ်ာေနခိုက္ ႏွစ္ခ်ီၿပီးကာ ဘီယာေသာက္ေနေသာ ကိုေအာင္တစ္ေယာက္ ျမေလးတို႔ရဲ့ လိုးသံ ေအာ္သံေတြေၾကာင့္ မေနနိုင္စြာ လီးျပန္ေတာင္လာသည္မို႔ ကုတင္ေပၚတက္လာကာ ျမေလးပါးစပ္ထဲ လီးထိုးထည့္ကာ လိုးရင္း လီးရည္ေတြကို ပါးေပၚပန္းခ်ကာ

“မိန္းမ ေနာက္လည္း လိုးမယ္ေနာ္ ရလား”

“အ အား ဟုတ္ ရတာေပါ့ ေယာက္်ားရဲ့။ မိန္းမလည္း စြဲေနၿပီးရွင့္။ အ အား ယ”

တကယ္ပင္ စြဲမက္မိသည္မို႔ လက္ခံစကားေျပာမိေတာ့ ကိုေအာင္က

“ခ်စ္လို႔လားမိန္းမ ကိုယ္ကေတာ့ ခ်စ္မိသြားၿပီကြာ”

ကိုေအာင္က ပါးကိုလီးနဲ႔ ပြတ္ထိုးေဆာ့ကစားရင္း ေျပာသည္။ ျမေလးလည္း မညာခ်င္တာမို႔

“ဟင့္အင္း မခ်စ္ဘူး၊ ခ်စ္ပါေစလို႔လဲ မရည္ရြယ္ဘူး၊ အစ္ကိုတို႔ရဲ့ အေပ်ာ္မယားပဲေလ၊ မခ်စ္လဲ လိုးလို႔ရပါတယ္”

ျမေလးရဲ့ အေျဖစကားေၾကာင့္ ကိုေအာင္ေရာ ကိုမ်ိဳးပါ ေက်နပ္သြားၾကသည္။ သူတို႔လည္း ခ်စ္လို႔ လိုးၾကတာမွ မဟုတ္ပဲေလ။

“အဟား ႀကိဳက္သြားၿပီေဟ့ အဲဒါဆိုလဲ လိုးေပးရမွာေပါ့…”

“ဟင္ ဦးေဖ…………”

“ဟာ ကိုကို………..”

အသံက တၿပိဳင္ထဲလိုလို ထြက္လာကာ တံခါးအဝင္ဝမွာ ကိုယ္လုံးတီးေတြႏွင့္ ရပ္ေနၾကေသာ ဦးေဖႏွင့္ ကိုကိုေၾကာင့္ ျမေလး တအံ့တဩ ျဖစ္မိေပမယ့္ ကိုမ်ိဳးက ဖင္အလိုးမပ်က္သလို ကိုေအာင္ကလည္း အံ့ဩဟန္မျပ။

“ခြင့္လႊတ္ပါ သမီးရယ္။ သမီးအရင္းလို သတ္မွတ္ခ်င္ေပမယ့္ အခုလို ျမင္ရေတာ့ ဦးေဖ စိတ္မထိန္းနိုင္လို႔ လိုးပါရေစေတာ့….”

ဦးေဖရဲ့ ခြင့္ေတာင္းမွုကို ျမေလး ဘာမွျပန္မေျပာမိခင္မွာပဲ ကိုမ်ိဳးက

“ခဏေနာ္ အန္ကယ္၊ ဖင္လိုးတာ ၿပီးေတာ့မွာပါ ခဏေလးပဲ…”

ေျပာလည္းေျပာ အဆက္မျပတ္လည္း ေဆာင့္လာတာမို႔ ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔အညီ တအင္းအင္း ညီးေပးမိသည္ ။

“အား ၿပီး ၿပီး ၿပီးၿပီ”

ဖင္ထဲစိမ္ကာ ၿပီးလိုက္သည္မို႔ လီးရည္ရဲ့ ပက္ဖ်န္းမွုကို ေႏြးခနဲ ခံစားမိသည္။ ထို႔အတူ လီးျပန္ထုတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ လီးနဲ႔အတူ သုတ္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ပါ ဖင္ဝအထိ တြဲပါလာသည္။

ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ကို အလိုးခံၿပီးလို႔မွ နားခြင့္မရ ေနာက္ထပ္ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဖင္ ပါးစပ္ ေဆာက္ဖုတ္တို႔ကို အလဲအလွယ္ လိုးၾကတာကိုခံရင္း သူတို႔ၿပီးတိုင္း လာလာပန္းၾကတာေၾကာင့္ မ်က္နာနဲ႔ ေခါင္းေပၚလဲ သုတ္ရည္ေတြ ရႊဲရႊဲစိုကာ သတိလစ္မတတ္အထိ ခံေပးရသည္။

ေလးေယာက္သား အားရပါးရ ႏွစ္ေယာက္နား ႏွစ္ေယာက္ဝင္ ပုံစံနဲ႔ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ လိုးၿပီးမွ ခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳးကို ျဖည္ေပးသည္။ ျမေလးရဲ့ မ်က္နာကိုပင္ မမွတ္မိနိုင္ေလာက္ေအာင္ သုတ္ရည္ေတြက ဖုံးလႊမ္းေနသလို အႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပီးထားသည့္ လီးရည္ေတြက ပါးစပ္ထဲမွ တစ္စက္စက္ ယိုစီးက်လ်က္……..။တကယ္ေတာ့ ဒီလိုးပြဲမွာ ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မခ်စ္ၾကသလို…. ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူကိုမွ ခ်စ္ဖို႔ မရည္ရြယ္ခဲ့တာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆင္ႏႊဲခဲ့သည့္ လိုးပြဲကပင္ သက္ေသခံေနပါေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ