ကျမကို ဘုလိုက်တဲ့ ဒေါ်လေးယောက်ျား

Unicode

မာလေ အခု အလုပ်ကလည်း အနားယူလိုက်ပြီ။ အိမ်မှာလည်း လုပ်စရာက သိပ်မရှိတော့ အိမ်မှာ မာပျင်းနေမှာစိုးလို့ဆိုပြီး ကိုက တပ်ပေးထားတဲ့ အင်တာနက်နဲ့ လိုင်းပေါ်မှာပဲ တစ်နေ့လုံးနီးပါး အချိန်ဖြုန်းနေမိတာလေ။ အဲဒီမှာ အဓိကကတော့ ဖေ့စ်ဘုပ်ပေါ့။ တစ်နေ့တစ်နေ့ ဖေ့စ်ဘုပ်မသုံးရရင် မနေနိုင်အောင်ကို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ လူတွေက ပေါက်ကရ သီအိုရီတွေ သူတို့ထင်တာတွေကို အလကားရတိုင်း ဖေ့ဘုပ်ပေါ်ကနေ ဆရာကြီးတွေလုပ်နေကြ၊ ဖေ့စ်ဘုပ်ပေါ်မှာပဲ ကဗျာတွေရေး၊ စာတွေရေး လုပ်နေကြတာ တွေ့နေရတော့ စိတ်ပျက်လာတယ်။ တချို့တွေဆိုလည်း သူတို့ ချီးပါသေးပေါက်တာကအစ လျှောက်ရေး၊ ဓါတ်ပုံရိုက်၊ တင်နေကြတော့ ကိုယ့်ဘာသာတောင်ကိုယ် တခါတလေ တင်ချင်တဲ့ အပ်ဒိတ်လေးတွေ တင်ရမှာ ရှက်လာတယ်။ တချို့ဆိုလည်း ပြောချင်ရာပြော၊ ဆိုချင်ရာဆို၊ စာတောင် ဖြောင့်အောင်မရေးတတ်သူ တချို့က လာမန့်လိုက်ရင်၊ ကလော်တုတ်လိုက်၊ စွာလန်တေးလုပ်လိုက်ဖြင့်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဖေ့စ်ဘုပ်စူပါစတားလို့ ထင်လာကြပြီး၊ လူအထင်ကြီးမည် ထင်တာတွေ လျှောက်လုပ်၊ လူအထင်ကြီးမည်ထင်သည့် ပုံတွေတင်၊ မျက်စေ့နောက်လောက်အောင်ကို ပွက်ပွက်ထနေကြတယ်။ အဲဒါနဲ့ ဝက်ဆိုက်တွေ ဘလော့တွေ လျှောက်ဖတ်နေတာပဲ ကောင်းမယ်ဆိုပြီး လျှောက်ဖတ်နေမိတော့တယ်။

အဲဒီမှာ မြန်မာအောစာပေ သို့မဟုတ် လိင်မှုဆိုင်ရာပွင့်လင်း စာပေလောကကို စပြီး တွေ့ရှိရတော့တာပဲပေါ့ရှင်။ အဲဒီမှာ သဘောကျမိသွားတာလေး တစ်ခုကတော့ မာ အပြင်လောကမှာ ဘယ်သူနဲ့မှ ဆွေးနွေးလို့မရ၊ ပြောလို့မရတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြောဆိုရေးသားနေကြတာ တွေ့ရလို့ပါဘဲ။ အင်း ပြောမရဘူးဆိုပေမဲ့ လူနှစ်ယောက် သုံးယောက်နဲ့တော့ အဲဒီအကြောင်းတွေ ပြောခဲ့ကြဖူးပါတယ်။ အခုလို လျှောက်ပြောနေရင် စကားတွေက ဟိုရောက်ဒီရောက် ဖြစ်နေမှာစိုးလို့ အစကပဲ ပြောတော့မယ်နော်။

မာက အခု သက်လတ်ပိုင်း ရောက်နေပါပြီ။ သမီးလေး နှစ်ယောက်တောင်မှ နိုင်ငံခြားမှာ တစ်ယောက်က အလုပ်လုပ်၊ တစ်ယောက်က ကျောင်းတက် လုပ်နေကြပါပြီ။ အဲဒါကြောင့်လည်း အချိန်တွေ ပိုရနေတာပေါ့။ ဟော ပြောရင်းဆိုရင်းတောင် စကားက လမ်းကြောင်းလွဲနေပြီ။

မာ အန်ထုတ်ပြချင်တဲ့ အတွေ့အကြုံက လွန်ခဲ့တဲ့ ၂၅ နှစ်လောက်က စခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်ပါပဲရှင်။

မာရဲ့ လိင်မှုရေးရာ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံလို့ ပြောရမှာပေါ့။ မထူးပါဘူး ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုစခဲ့ရသလဲ ဆိုတာကို အားလုံးနားလည်သွားအောင် ဇာတ်လမ်းလေးလို လုပ်ရေးပြမယ်နော်။

အဲဒီခေတ်အချိန်အခါတုန်းက မာတို့လို ရိုးရိုးသိပ္ပံဘွဲ့ရခဲ့ကြတဲ့ သူတွေအတွက်က အလုပ်ကလည်းရှားတော့ အဲဒီတုန်းက မိန်းကလေးတိုင်းလိုလို လျှောက်ကြတဲ့ ကျောင်းဆရာမအလုပ်ကိုပဲ လျှောက်ဖြစ်တာပေါ့နော်။ ဒါတောင်မှ မြို့ကြီးတွေမှာ ရဖို့ဆိုတာ မလွယ်ဘူးလေ၊ ကော်ကောင်းကောင်းရှိမှ ရမှာ။ အဲတော့ မေမေ အကြံပေးသလို၊ မာ့အဖေအမေ ဇာတိဖြစ်တဲ့ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်က မြို့လေးတစ်ခုကို လျှောက်လိုက်မိတယ်။ အဲဒီနေရာက လူသိပ်မသိတဲ့မြို့လေး။ သွားရေးလာရေးကလည်း ခက်၊ သွားချင်တဲ့သူလည်း သိပ်မရှိတော့ အလုပ်ရရောဆိုပါတော့။

အဲမှာက ဖေဖေ့ရဲ့ ညီနှစ်ဝမ်းကွဲ မိသားစုက ရှိ၊ နေစရာ စားစရာလည်း ပူဖို့မလိုဘူးဆိုတော့ မာ့ အဖေအမေကလည်း စိတ်ချတယ်လေ။ ဖေဖေတို့က အိမ်ထောင်ကျပြီးတာနဲ့ မြို့ကိုတက်လာခဲ့တာ ဆိုတော့ သူတို့က အဲဒီမြို့နဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်နေတာ ကြာပြီ။ မာတောင်မှ အခု အသက်အရွယ်အထိ ရောက်ဖူးတဲ့အခေါက်က လက်ချိုးရေလို့တောင် ရလောက်တယ်။ အမျိုးဆိုပေမဲ့ နည်းနည်းတောင် စိမ်းသလို ဖြစ်နေရတယ်။ အဲလိုနဲ့ အလုပ်အသစ်ကို ရင်တခုန်ခုန်နဲ့ ဝင်ခဲ့တော့တာပေါ့ရှင်။

အဲဒီမှာ မာ့ ဦးငယ်တို့လင်မယားက ဈေးထဲမှာ ကုန်မျိုးစုံရောင်းတဲ့ဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတယ်။ နောက် သူက ရပ်ကွက်ကောင်စီလား ဘာလား အဲလို အရပ်လူကြီးလည်း လုပ်သေးတယ်။ သူတို့မှာ သားတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်။ သားလေးက အခုမှ ဆယ်တန်း ၊ ဦးငယ်နာမည်က ဦးမြင့်မြတ်၊ ဇနီးက ဒေါ်တင်တင်၊ သားက မျိုးမြင့်တဲ့။

ဦးငယ်တို့အိမ်က ပျဉ်ထောင်ပျဉ်ခင်း နှစ်ထပ်အိမ်၊ အပေါ်ထပ်မှာ အခန်းနှစ်ခန်း နဲ့ အိမ်ရှေ့ခန်း တစ်ခန်းရှိတယ်၊ နောက်ထပ်မှာလည်း ဧည့်ခန်း၊ အိပ်ခန်းတစ်ခန်းနဲ့ မီးဖိုချောင်ရှိတယ်။ ရေချိုးတာကတော့ အိမ်အနောက်ဘက် ခြံထဲမှာ၊ စဉ့်အိုးကြီးတွေနဲ့ ရေဖြည့်ထားတယ်။ အိမ်သာကလည်း ခြံထောင့်မှာ အိမ်သာကျင်း အနက်ကြီးနဲ့ ဟာမျိုးပေါ့။ ခြံထဲမှာကတော့ ငှက်ပျောပင်တွေ အခြားအပင်တွေ ၊ ခြုံတွေလည်းရှိတယ်။ မာတောင် ရောက်ခါစက ညဘက်ဆို အိမ်သာသွားရတာ ကြောက်လို့ မောင်မျိုးကိုခေါ် ဓါတ်မီးတစ်လက်နဲ့ ဟိုထိုးဒီထိုးပေါ့။ နောက်ပိုင်းတော့ ကိုယ့်ဘာသာ သွားလာရဲပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တတ်နိုင်ရင် မမှောင်ခင်ထဲက ဇာတ်လမ်း ရှင်းထားလိုက်တာပေါ့။

မာက အပေါ်ထပ်မှာ တစ်ခန်း၊ မောင်မျိုးက အပေါ်ထပ်မှာ တစ်ခန်း၊ အောက်ထပ်က အခန်းမှာက ဦးငယ်တို့လင်မယား အိပ်ကြတယ်။ မာ အသေးစိတ်ပြောနေလို့ ပျင်းနေကြပြီလား မသိဘူး။ မျက်စိထဲ မြင်အောင်ပါ။ အဲဒီအချိန်က အဲဒီမြို့လေးက လောပိတက မီးကြိုးမသွယ်ရသေးဘူး ဆိုတော့ မီးစက်နဲ့ပဲမောင်းတာ။ ညနေစောင်းလောက်ကနေ မီးစလာပြီး ကိုးနာရီလောက်ဆို ပိတ်ရော။ တစ်မြို့လုံးက မှောင်မဲနေတာပဲ။

ဦးငယ်တို့အိမ်မှာ ဘက်ထရီ မီးချောင်းတွေရှိပေမဲ့ သုံးစရာမရှိရင် ဖွင့်မထားတော့ဘူး။ ပိတ်ပြီး အိပ်လိုက်တာပဲ။ အဲဒီတော့ လမိုက်ရက်ဆိုရင် တစ်ခန်းလုံးကို မှောင်ပိန်းနေတာပေါ့။ အဲဒီမှာ မာ့ကို သတိထားမိစေတာက ကြမ်းပြင်က ထိုးထွက်လာတဲ့ အလင်းရောင်ပဲ။ မာလည်း စပ်စုချင်တာနဲ့ သွားချောင်းလိုက်တော့ ဦးငယ်တို့လင်မယား လိုးနေကြတာကို သွားတွေ့တော့တာပဲ။

ပထမဆုံး အဲဒါမျိုး မြင်ဖူးတာဆိုတော့ ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီး မာ့ ပိပိလေးက အရည်တွေ ရွှဲလာလိုက်တာ၊ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရပဲ။ မာ့လက်နဲ့ပဲ ပွတ်ပြီး အယားဖျောက်ရတော့တယ်။ ဒေါ်လေးက အသားဖြူတော့ ပေါင်လုံးကြီးတွေက ဝင်းနေတာပဲ။ ဦးငယ်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ အပေါ်က ဆောင့်နေလိုက်တာ အားရပါးရပဲ ရှင်။

ဦးငယ်က နေလောင်ထားလို့ အသားညိုပြီး ကျန်းမာရေးလည်းကောင်း၊ အားကစားလည်း လိုက်စားလို့ထင်တယ်၊ လေးဆယ်ကျော်ပေမဲ့ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ် လက်မောင်းတုတ်တုတ်နဲ့ ကြွက်သားတွေ အမြောင်းအမြောင်းနဲ့ပေါ့။ ပထမဆုံးအကြိမ်က လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးလုပ်နေကြလို့ အပေါ်ကကြည့်တော့ လီးနဲ့ စောက်ဖုတ် ဝင်ထွက်နေတာ သေချာမမြင်ရပေမဲ့ မာ့ စိတ်တွေကို တအားထလာစေပါတယ်။

မနက်ကြတော့ သူတို့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ မျက်နှာပူနေတယ် ရှင့်။ နောက်ကြတော့လည်း ရိုးသွားတာပါပဲ။ ရိုးသွားတယ်ဆိုတာက မနက်ကြရင် မျက်နှာမပူတော့တာကို ပြောတာနော်။ ဟို လိုးခန်းကတော့ ဘယ်ရိုးနိုင်မလဲ ညတိုင်း ထထချောင်းဖြစ်တယ်။ သူတို့ကလည်း ညတိုင်းတော့ မလုပ်ပါဘူး၊ မလုပ်တဲ့ ညဆိုရင်တော့ ချောင်းမောကြီးပေါ့။ ခစ်ခစ်။ ချောင်းပြီးတိုင်းလည်း ကိုယ့်အဖုတ်ကို ခေါင်းအုံးနဲ့ဖိပွတ်၊ အဲဒါမှ အားမရရင် လက်ချောင်းလေးနဲ့ ပြီးသွားတဲ့အထိ ပွတ်မိတော့တာပေါ့ ရှင်။

နောက်ပိုင်း သူတို့က ဘေးတိုက်တို့ တစ်ပေါင်ကျော်တို့လုပ်ကြမှ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်နဲ့ ဦးငယ်ရဲ့လီးကြီးကို မြင်ဖူးသွားတော့တာပေါ့။ ဒီမြို့လေးမှာက မြို့မှာတုန်းကလိုလည်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်လည်၊ ရုပ်ရှင်သွား ၊ ရှော့ပင်းသွား ၊ အဲဒါမျိုးတွေမလုပ်ရ။ ကျောင်းသွား၊ အိမ်ပြန်၊ အစာစား၊ ညအိပ် အဲ့တာပဲ ခြာလပတ်လည်နေတော့ စိတ်ကလည်း လိင်ကိစ္စပဲ အမြဲနိုးကြွနေသလို ဖြစ်နေရတာပေါ့ရှင်။

အလုပ်အတူလုပ်တဲ့ထဲမှာကလည်း လူပျိုလူလွတ်က မရှိ၊ အာသာဖြေဖို့ နီးစပ်ရာ လိုက်ရှာရင်းကမှ မောင်မျိုးကို သတိထားမိတော့တယ်။ အရင်ကတော့ ကိုယ့်မောင်နှစ်ဝမ်းကွဲဆိုတော့ ကလေးလိုပဲ သဘောထားတာလေ။ ဦးငယ်တို့က မောင်မျိုးကို ဆယ်တန်းမို့ စာလေးဘာလေး ပြပေးဖို့ အကူညီတောင်းတာနဲ့ ညဘက်မအိပ်ခင် မောင်မျိုးကို သူ့အခန်းမှာ အိမ်စာလုပ်တာ သွားကြီးကြပ်ပေးရတယ်ရှင့်။ တခါတလေ သူ့ကို ပုစ္ဆာလုပ်ခိုင်းလိုက်ပြီးတော့ ကိုယ်က သူ့အိပ်ယာပေါ်လှဲပြီး စာအုပ်တစ်ခုခု ဖတ်နေလိုက်တယ်။ ဘက်ထရီမီးလည်း ချွေတာ သူ့ကိုလည်း စောင့်ရင်းပေါ့။

သူ့ကိုယ်ကလည်း လိင်စိတ်ကြွနေလို့လား မသိဘူး၊ မောင်မျိုး မျက်စေ့ကစားတာကို မာက ချက်ချင်း သတိထားမိတယ်ရှင့်။ မာ့ ဘော်ဒီက မော်ဒယ်တွေလို ခပ်မိုက်မိုက်တော့ မဟုတ်ဘူး၊ အဟိ။ ရုပ်ကလည်း အသင့်အတင့်ပါ။ လူက နည်းနည်းလေး တုတ်တယ်၊ စည်ပိုင်းလို ဝတုတ်လုံးနေတာ မဟုတ်ပေမဲ့ နည်းနည်းတော့ ပြည့်ပြည့်လေး ခေါ်ရမယ်။ ဖင်လုံးတွေကလည်းကြီးလို့ လမ်းလျှောက်ရင် တုန်တုန်နေတတ်တယ်။ နို့ကတော့ သိပ်မကြီးပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ပြားချပ်ချပ်တော့ မဟုတ်ဘူးလေ၊ ဖရဲသီးလောက်မကြီးပေမဲ့ သရက်သီးလောက်တော့ ရှိပါတယ်။

ကိုယ်က လိင်စိတ်ကြွပြီး ရွနေတဲ့အချိန် မောင်မျိုးကလည်း မျက်စေ့ကစားတော့ ကိုယ့်ပိပိလေးကလည်း စိုထိုင်းထိုင်း ဖြစ်လာရတယ်။ အဲဒီမှာ ဘဝရဲ့ ပထမဆုံးသင်ခန်းစာ ရလိုက်တာကတော့ အဖိုနဲ့အမကို ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဘယ်လိုပဲ အမျိုးတော်တော်၊ ဆိပ်ကွယ်ရာမှာ မထားသင့်ဘူးဆိုတဲ့ သင်ခန်းစာပါပဲရှင်။ အရွယ်ရောက်ခါစ မောင်နှမအရင်းတောင် တစ်ခန်းထဲ တစ်အိပ်ယာထဲ မိဘမျက်ကွယ်ရာမှာ ပေးမနေ၊ ပေးမအိပ်သင့်ဘူး ဆိုတာကို ဗမာမိဘတွေ နားလည်ဖို့ သင့်နေပြီလို့ပဲ ပြောပါရစေတော့။

ညကလည်း တိတ်ဆိတ်၊ အပေါ်ထပ်မှာလည်း မာ တို့နှစ်ယောက်ထဲ၊ မောင်မျိုးလေးကလည်း လူပျိုပေါက်၊ လူက ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်၊ မာ့ထက်တောင်အရပ်က နည်းနည်းမြင့်ချင်နေပြီ။ မာကလည်း ပုတယ်လေ အရပ်က ၅ ပေလောက်ပဲ ရှိတာကိုး။ မိန်းကလေးဗီဇ ကိုယ့်အပေါ်မှာ ယောက်ျားလေးတွေက စိတ်ဝင်စားမှုရှိတာကို သဘောကျကြတယ်မလား။ ညအိပ်ခါနီး လည်ဟိုက်လေးဝတ်၊ အောက်ခံဘောင်းဘီမပါပဲ ထမိန်ပျော့ပျော့ အသားတွေဝတ်နဲ့ ကောင်လေး မျက်စေ့ကြီးပြူး ၊ ကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်၊ ပုဆိုးအောက်က သူ့ဟိုဟာလေး ထောင်ထောင်ထလာတာကို ကြည့်ပြီး သဘောကျနေမိတာ။ အဲလိုမောင်မျိုးလေးကို အရုပ်လေးလို သွားကစားမိတာက မာ့ရဲ့ အမှားပါပဲ၊

=========================

တစ်နေ့တော့ မိုးလေးအေးလို့ အိပ်ငိုက်နေတဲ့အချိန် မောင်မျိုးတစ်ယောက် စာလုပ်တာကိုစောင့်ရင်း သူ့အိပ်ယာမှာပဲ အိပ်ပျော်သွားမိတယ်။ မောင်မျိုးက ကြမ်းပေါ်မှာပဲထိုင်ပြီး စားပွဲလေး သေးသေးလေးပေါ်မှာ စာလုပ်နေတာပေါ့။ သူ့အိပ်ယာဆိုတာကလည်း ကြမ်းပေါ်မှာ ဖျာချခင်းထားပြီး ခေါင်းအုံးတစ်လုံး စောင်ပါးတစ်ထည်နဲ့ ခြင်ထောင်ကို အမိုးပေါ် လိပ်တင်ထားတာပဲလေ။ သူက အိမ်စာလုပ်ပြီးတော့ မာ့ကို မနိုးတော့ပဲ မီးပိတ်ပြီး မာ့ဘေးမှာ ဝင်အိပ်လိုက်တယ်။

တရေးနိုးတော့ သတိထားမိတယ်။ မိုးကလည်းကောင်းနေတုန်း စောင်တစ်ထည်ထဲအောက်မှာ မောင်မျိုးနဲ့နှစ်ယောက် ကိုယ်ငွေ့လေးနဲ့ နွေးနေတာရယ်၊ ဒီအချိန်ကြီးကြမှ ကိုယ့်အိပ်ယာ ဖျာအေးစက်စက်ကြီးဆီ ထမလျှောက် မသွားချင်တော့တာတွေရယ်၊ မောင်နှမတွေပဲလေ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ဆက်ပြီး အိပ်နေလိုက်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ မာ့ဖင်နှစ်လုံးကြားက မာမာ အချောင်းကြီးကိုလည်း သတိထားလိုက်မိတာနဲ့ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်ပြီး မျက်လုံးလည်း ကျယ်သွားတယ်။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက မာ့ထမိန်က ခါးပေါ် လှန်တက်နေသလဲ မသိဘူး။ မာ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ မောင်မျိုးရဲ့လီးကြီး ညှပ်နေတာ နွေးနွေးကြီးပဲ၊ မာ့ပိပိက အရေတွေတောင် တစိမ့်စိမ့် ယိုကျလာတယ်။

သူလီးထိပ်ကြီးကလည်း မာ့ ပိပိနူတ်ခမ်းလေးကို လာထိနေတယ်လေ။ မာ့ပိပိလေး ယားသလို ဖြစ်သွားတာနဲ့ နောက်ကို ဖင်ကော့လိုက်မိတာ၊ မာ့ ပိပိနှုတ်ခမ်းလေးတွေက မောင်မျိုးရဲ့ လီးထိပ်ဖူး ဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့ ပွတ်မိသွားတော့ အားကနဲတောင် ယောင်ပြီး အော်လိုက်မိတော့မလို့၊ ကံကောင်းတယ်။ မာက မောင်မျိုးများ နိုးသွားမလားလို့ အသာလေး မလှုပ်မရှား ငြိမ်နေလိုက်တော့မှ မောင်မျိုးက တကယ်မအိပ်သေးတာ သိရတော့တယ်။ မာ့ ပေါင်ကြားထဲကိုပဲ သူ့ဟာကြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ကော့ထိုးနေတာကိုး။

ခဏလေးပါပဲ သူ့လီးကြီးက အရည်ပူပူတွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီးတော့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ မာ့ပေါင်ပေါ်မှာ အကုန်ပေကုန်တာပေါ့။ မာလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိလို့ အသာငြိမ်နေလိုက်မိတယ်။ ခဏနေတော့ သူ့ အသက်ရှူသံတွေက ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားပြီး အိပ်ပျော်သွားပုံပဲ။ သူ့လီးကြီးလည်း အရင်ကလောက် မမာတော့ဘူး ပျော့ပျော့လေး ဖြစ်သွားတယ်။ ခဏနေတော့ မာလည်း အသာလေး သူ့အိပ်ယာကထလာခဲ့ပြီး မာ့အခန်းထဲ ပြန်သွားအိပ်လိုက်တော့တယ်။

အဲလိုနဲ့ မာတို့နှစ်ယောက် မနက်ကြရင်တော့ ဟန်မပျက်နေကြပေမဲ့၊ ညကြတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး မာ့ပေါင်နှစ်လုံးကြား မောင်မျိုးဒုတ်ကြီး ထည့်ထည့်ပွတ်ပေးနေတာကို ခံနေတာ အသားကျလာတယ်။ နောက် မောင်မျိုးက တဆင့်တက်ပြီး မာ့ရင်သားတွေကို ကိုင်ဖို့ ကြိုးစားလာတယ်။ မာလည်း သူကိုင်ရလွယ်အောင် ညဘက် ဘရာဇီယာမဝတ်တော့ပဲ နေလိုက်တယ်။

ကောင်လေးက မထိရဲထိရဲနဲ့ ကိုင်တာပေမဲ့ မာ့တကိုယ်လုံး ကြက်သည်း တဖျန်းဖျန်းထတယ်။ မာ့ နို့သီးခေါင်း နှစ်လုံးကလည်း မာတောင်ပြီး ချွန်နေတော့တာပဲ။ မာ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိလိုက်မိရင် ကျင်တက်သွားတာပဲ။ မာ့ပါးစပ်က အော်မငြီးမိအောင် စောင်စကို ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ကိုက်ထားရတော့တယ်။

အဲဒါတွေက နေ့တိုင်းတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူ။၊ မာ စိတ်ထနေတဲ့ အချိန်မျိုးမှာသာ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်၊ မာအိပ်ပျော်သွားပုံပေါက်တာနဲ့ ကောင်လေးက စာအုပ်တွေချပြီး အိပ်ယာထဲ ဝင်လာတော့တာပါပဲ။

=========================

တစ်ညမှာ မိုးလေးအေးအေးနဲ့ မာ့ ကိုယ့်အိပ်ယာပေါ်မှာပဲ မှေးကလေး အိပ်ပျော်သွားတာ မာ့ပိပိလေးကို တစ်ခုခုလာထိတော့ နိုးသွားတယ်။ မာ့ထမိန်ကလည်း ခါးပေါ်လိပ်တက်နေပြီး လက်ချောင်းလေးက မာ့ပိပိလေးကို ပွတ်သတ် ပေးရင်းက မာ့အစေ့လေးကိုလည်း ဖိပြီးပွတ်ပေးတော့ မာ့ပိပိလေးထဲက အရည်တွေ စိမ့်လာတာပေါ့။ အံမာ ကောင်လေး အတတ်ကောင်းတွေ တတ်လာပြီပေါ့လို့ အမှောင်ထဲမှာပြုံးရင်း ငြိမ်ခံနေလိုက်တယ်။ ခါတိုင်းဆို သူ့လိင်ချောင်းနဲ့ ပိပိနှုတ်ခမ်းလေးကို ပွတ်ဆွဲရင်း အရည်တွေ ပန်းထွက် ပြီးသွားလေ့ရှိပေမဲ့ အခုတခါက လက်ချောင်းနဲ့ ဆွလာတာဆိုတော့ အရမ်းကို ကောင်းလည်းကောင်း၊ မာလည်း အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာတော့တာပေါ့ရှင်။ မာ့ဖင်လည်း အငြိမ်နေလို့မရတော့ပဲ တလှုပ်လှုပ် တရွရွနဲ့ ဖြစ်လာရတာပေါ့။ နောက်တော့ မာ့ပိပိလေးမှာ လေပူပူမှုတ်သလို ခံစားရပြီး ပျော့နွေးနွေး စိုစွတ်စွတ်လာထိတယ်ရှင့်။

မာ ရုတ်တရက်လန့်သွားပေမဲ့ ပေါင်ကြားက ဆံပင်နဲ့ ခေါင်းအထိအတွေ့ကြောင့် မာ့ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးနေမှန်း သိလိုက်တယ်။ မာ့ ပေါင်းတွင်းကြောလေးတွေ အကြောဆွဲသလို တဒုတ်ဒုတ်လုပ်ခပ်ရင်း မာ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားတော့တာပါပဲရှင်။ မာ စောင်စကိုဆွဲပြီး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကိုက်ထားလို့သာ အသံထွက်မသွားတာ၊ ဒါတောင် အီးအီး အားအား အသံတော့ နည်းနည်းထွက်သွားသေးတယ်ရှင့်။

ဒါပေမဲ့ သူက မနားပါဘူးရှင်။ ကျမပိပိလေးကို ဆက်တိုက် သူ့လျှာ နွေးစိုစိုကြီးနဲ့ ယက်လိုက်၊ လျှာထိပ်လေးနဲ့ အစေ့လေးကိုထိုးလိုက်၊ ပိပိလေး အတွင်းထဲကို လျှာစောင်းနဲ့ ထိုးထည့်လိုက်၊ ဆက်လုပ်နေတာပါပဲ။ မာ့ကိုယ်ထဲက သွေးတွေ ပြန်ဆူလာတယ်ရှင့်။ မာလည်း သူ့ပိုပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်လို့ကောင်းအောင် ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်မိတယ်။ သူ့လျှာကြီးကရှင် မာ့တကိုယ်လုံးကို ကော့ပျံနေရအောင်ကို ကောင်းနေတော့တာပဲ။ ခဏနေတော့ သူ ထထိုင်လိုက်တာ မာသိတယ်။ သူဘာလုပ်တော့မယ် ဆိုတာကိုလည်း မာရိပ်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ မာ မတားဖြစ်တော့ဘူး။ ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်နေမှတော့ မထူးတော့ဘူးလို့ မာလည်း တွေးမိတယ်လေ။

သူ့ညာဘက်တံတောင်ကို မာ့ ဘယ်ဘက်ဂျိုင်းအောက်လောက်မှာ ထောက်ပြီးမှ သူ့ရဲ့ နွေးနွေးမာမာ ထပ်ဖူးကြီးက မာ့ပိပိလေးလေးကို တိုးဝင်လာတယ်။ အား… မာ မခံနိုင်ဘူး အရမ်းပြည့်သိပ်ကြပ် နေသလိုပဲ။ မာ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ အရည်တွေနဲ့ ရွဲနေလို့သာ တော်သေးတယ်။ ဒါတောင်မှ သူအသာလေးဖိလိုက်တော့ မာ့ပိပိလေး ပြဲတော့မလားထင်မိတယ်။ သူ့ရဲ့လီးထိပ်ကြီး မာ့ပိပိလေးထဲ လက်နှစ်လုံးလောက်ဝင်ပြီးမှ သူက မာ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်တက်လိုက်တယ်။

သူက တံတောင်နှစ်ဘက်မှာပဲ အားယူရင်း ဝင်သလောက်လေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက် လုပ်ပေးနေတယ်။ နောက်တော့ ပြန်ထိုးထည့်တိုင်းမှာ နည်းနည်းချင်းပိုဝင်အောင် ဖိဖိသွင်းလာတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကလည်း မာ့လည်ပင်းလေးတွေ မေးရိုးလေးတွေကို နမ်းလာတယ်။ ဟင် သူ့ဆီက အရက်နံ့ရသလိုပဲ။ ကောင်လေး ရဲဆေးများ သွားတင်လာသလား။ ဒီလိုမြို့ကလေးတွေမှာ ဒီအရွယ်ကောင်လေးတွေ အရက်သောက်တာကတော့ သိပ်မဆန်းသလိုပေမဲ့ လည်ပင်းမှာ ရှကနဲ့ စူးသွားတော့ ဟင်… နူတ်ခမ်းမွှေး တိုတိုကြမ်းကြမ်းတွေ၊ မာ ရုတ်တရက် လန့်သွားတယ်။ မျိုးမြင့် မဟုတ်နိုင်တော့ဘူး၊

” ဟင်.. အို..ရှင်ရှင်..အူး…ဝူး…”

မာ ရုတ်တရက် လန့်သွားလို့ အရုန်းမှာ သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေက မာ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ငုံဖိကပ်ထားတယ်။ မာ့ကို အသံမထွက်အောင်ပေါ့။ နောက် အတင်းစုပ်နမ်းနေတယ်၊။ အောက်က လိင်ချောင်းကြီးကလည်း မာ့ပိပိလေးထဲကို အတင်းတိုးဝင်လာတော့တယ်။ နာလွန်းလို့ မာ့က သူ့ကိုယ်ကြီးကို အတင်းတွန်းပစ်ဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကို မာ ဘယ်တွန်းနိုင်မလဲ။

သူကလည်း တအားကို သွက်ပါတယ် ရှင်ရယ်။ မာ့ပိပိလေးထဲက သူ့အတန်ကြီးကို အဆက်မပြတ် သွက်သွက်လေး အသွင်းအထုပ်လုပ်ပြီး မာ့နှုတ်ခမ်းတွေ လျှာတွေကို အတင်းစုပ်နမ်းနေတော့ မာ့တကိုယ်လုံးမှာ အားတွေလည်း ကုန်ခမ်းပြီး မာ့တင်ပါးကြီးတွေက အလိုလို ကော့ပျံပေးနေမိပါပြီ ရှင်ရယ်။ အခုမှတော့ ဘာထူးမှာတော့လဲလို့လည်း အတွေးဝင်သွားမိပြီလေ။

မာ့ဆီက တုန့်ပြန်လာတာကိုလည်း သူက သိပုံရတယ်။ မာ့ ဂျိုင်းနှစ်ဘက်အောက်က သူလက်ကိုလျှိုထည့်ပြီး မာ့ပုခုံးကို ဆွဲလို့ ဖိဖိပြီး လိုးပါတော့တယ်။ မာ့ဟာလေးက ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းလေးပေမဲ့ အရည်တွေ ရွဲနေတာကြောင့်ရယ် သွေးကလည်း ပူနေတာကြောင့်ရယ်ကြောင့် မနာတော့သလိုပါပဲ။ မာလည်း အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့နေပြီလေ။ ဘာမှ ခေါင်းထဲမှာ မစဉ်းစားမိတော့ဘူး၊ တောင်ပေါ်ကိုပဲ အမြန်ရောက်အောင် ပြေးတက်နေမိတာနဲ့ တူတူပဲ။

မာ့ကိုယ်လေးက အကြောအချင်တွေ တအားကိုတောင့်တင်းပြီး ဘယ်လိုခံစားမှုမျိုးမှန်းကို မသိရတဲ့ ကောင်းခြင်းမျိုးနဲ့ ပြီးသွားပြီး စိမ့်နေတော့မှ သူ့အတန်ကြီးထဲက နွေးနွေးအရည်တွေ မာ့ပိပိလေးထဲ ပန်းထွက်လာတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ တမျိုးကြီးပါပဲ ရှင်။ မာ အခုနက နာကျင်မှုတွေကိုတော့ နည်းနည်း သက်သာသွားစေတယ်။

” ရှင်.. ဘယ်သူလဲဟင်..”

” ဦးငယ်ပါ သမီးရယ်၊ ”

” ဟင် ဦးငယ်၊ ရက်စက်လှချည်လား ဦးငယ်ရယ်၊ ဦးငယ်မို့ လုပ်ရက်တယ်နော်”

” ဦးငယ် မှားသွားပါတယ် သမီးရယ်၊ ဦးငယ် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ”

အခန်းထဲမှာ မှောင်မဲနေသေးတာမို့ လူကိုမမြင်ရပေမဲ့ ဦးငယ်မှန်းသိတော့ ဘာကို ပြောရမှန်းမသိတော့ပါဘူးရှင်။ စိတ်ပဲဆိုးရမလား၊ ဝမ်းပဲသာရမလား၊ ဘာမှန်းကိုမသိတဲ့ ဖီလင်ကြီးပါ။ ဦးငယ်တို့လင်မယား လုပ်နေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း ဦးငယ်ရဲ့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကိုကြည့်ရင်း မာ့အပေါ်မှာသာ တက်ဖိခဲ့ရင်ဆိုပြီး ရင်တဖိုဖို ဖြစ်နေခဲ့ရဖူးတော့၊ အခု တကယ်လည်း ကိုယ့်ကို တက်လိုးလိုက်တာ ခံလိုက်ရတော့ တမျိုးကြီး ခံစားနေရတာပေါ့။

ဦးငယ်ကလည်း တောင်းပန်သာနေတာ သူ့လိင်တန်ကြီးကို မာ့ပိပိလေးထဲက မဆွဲထုတ်သေးဘူး။ သူ့ကောင်ကြီးက အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်လို့သာ နည်းနည်းလေး ပျော့သွားသလို ရှိနေတာ။ မာ့ပိပိလေးထဲ စိမ်ထားတုန်း။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုတော့ သူ့တံတောင်ပေါ်မှာပဲ အားပြုထားလို့ မာ ခံနိုင်တာလေ။

” ဦးငယ်ကို အရမ်းစိတ်ဆိုးသွားလားဟင်”

ဦးငယ်က မာ့ နားအောက်နား လည်ပင်းနားလေး ကပ်ပြောတော့ သူ့လေပူမြှင်းကလေးရယ်၊ သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေး အတိုလေးတွေရယ်က ယားကျိကျိနဲ့ မာ့တကိုယ်လုံး ကြက်သည်းထသွားသလိုပဲ။ မာ့ပေါင်ခြံထဲကလည်း အကြောတွေ နည်းနည်းလှုပ်သွားသလိုလို။ ဦးငယ်ကလည်း မာ့ကိုယ်လုံးက လှုပ်ရှားမှုကို သိတယ်ထင်ပါရဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးက တဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်မာလာတယ်။

” ဆိုးတာပေါ့လို့၊ ဦးငယ်က မီးကို မညှာမတာ ဟိုဒင်း တက်ပြုတာကို”

မာ့ အသံကပဲ ညုသံလေး ပါသွားလို့လားမသိ၊ ဦးငယ်က တိုးတိုးလေးရယ်ပြီး မာ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ မထိတထိ တို့လှုပ်ရင်းက။

” အဲဒါဆိုရင်လည်း ဦးငယ်က တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ၊ စိတ်မဆိုးပါနဲ့တော့လို့”

ဟောကြည့် ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ မာ့ပိပိလေးထဲ အဝင်အထွက်လုပ်နေပြီ။ ခုန မာ့လည်ပင်းနား သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ မထိတထိလုပ်ကတည်းက မာ့ပိပိလေးမှာ အရည်တွေစိမ့်နေပြီဆိုတာ မာသိတယ်လေ။ အခုတော့ အဲ့ဒါကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး သူက မာ့ကိုလိုးနေပြီ။ မာ့ရဲ့လက်တွေကလည်း အလိုလို ဦးငယ်ရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်မိနေပြီ။ မာ့ပိပိလေးထဲမှာ နာသလိုခံစားနေရပေမဲ့ အရမ်းကိုကောင်းတဲ့ အရသာတစ်ခုက ပိုပြီးစိုးမိုးနေတော့ နာရကောင်းမှန်းကို မသိပါဘူးရှင်။ မာ နောက်တစ်ကြိမ် ကာမအရသာ အထွပ်အထိပ်ကို ရောက်သွားရပြန်ပါပြီကော။

မာ့လက်သည်းတွေနဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို ကုတ်ခြစ်မိပြီး ဦးငယ်ကို တင်းတင်းကြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ဦးငယ်ကတော့ မာ ပြီးသွားမှန်းသိလို့ထင်တယ် သူ့လီးမာမာကြီးကို မာ့ပိပိလေးထဲ စိမ်ထားရင်း မာ့ ပိပိလေးအတွင်းထဲက ရှုံ့ချည်ပွချည် ဖြစ်နေတာကို ဇိမ်ခံနေတယ်။ မာ့တကိုယ်လုံး ပြန်ပြီး ပျော့ခွေကျသွားတော့မှပဲ သူက စပြီး အသွင်းအထုတ်ပြန်လုပ်ရင်း စိမ်ပြေနပြေ လိုးနေတော့တာပဲရှင်။

မာကပဲ ကံကောင်းတာလား မသိ။ ပထမဆုံး အပျိုု စင်ပန်းကို ဆွတ်ခူးခံလိုက်ရတာ။ သူများတွေဆီက ကြားဖူးတာတော့ ဘာမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး။ နာတာပဲရှိတယ်လို့ ပြောကြပေမဲ့ မာ့အတွက်တော့ အရမ်းကို ကောင်းတာပါပဲရှင်။ အဲဒါကြောင့်လည်း နောက်တော့ မာက လိင်ကိစ္စကို အရမ်းမက်မောတတ်တဲ့ မိန်းကလေး ဖြစ်လာခဲ့တာလား မသိပါဘူးရှင်။ နောက်တစ်ခါ ဦးငယ်ရဲ့ လိုးချက်တွေ မြန်လာတာနဲ့အမျှ မာ့ရဲ့အရသာကလည်း ပြန်တက်လာပြန်ပါရောရှင်။ ဒီတခါတော့ မာ့အပြီး ဦးငယ်အပြီးဟာ တစ်ချိန်ထဲကျတာမို့ ကာမအရသာ အစစ်အမှန်ကို ခံစားသိရှိခဲ့ရပါတော့တယ်ရှင်။

အဲ့ဒီညက အဲ့ဒီအချီ အပြီးမှာ ဦးငယ်က မာ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နမ်းရင်း

“သွားတော့မယ်”

လို့ နှုတ်ဆက်သွားတော့

“ဟုတ်ကဲ့ ဦးငယ်”

လို့ပဲ ပြောလိုက်မိတယ်။ မနက်ကြတော့မှ နာလိုက်တာ မာ့ပိပိလေးထဲမှာ ကျိန်းစပ်နေတာပဲ။ လမ်းလျှောက်ရင်တောင် ပွန်းသလိုဖြစ်နေတာမို့ ကျောင်းတစ်ရက် ခွင့်ယူပြီး အိမ်မှာပဲ နေမကောင်းဘူးဆိုပြီး အိပ်နေခဲ့မိတယ်။

=======================

အင်း ကောင်မလေးတော့ နည်းနည်းတော့ အီနေမှာပဲဆိုတာ ကျူပ်သိတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ ဒီလို မြို့သူနုနုလေးမျိုးက ဒါပထမဦးဆုံး ဝါးဖူးတာဆိုတော့ ဆီဦးထောပတ်များ သုံးစွဲရသလိုပဲ အိစိမ့်နေတာကိုး။

ဆက်ဆံတာ နည်းနည်းကြမ်းသွားမိတယ်။ တဏှာလောဘနဲ့ တဏှာမောဟနောက်က တဏှာဒေါသ တွဲပါလာတာကိုးဗျ။ အဲ့ဒါကြောင့်လည်း တောင်ကျောင်းက ကိုယ်တော်လေးပြောတာ လောဘတွေ မောဟတွေ ဒေါသတွေကို တတ်နိုင်သလောက် ထိန်းရမယ်ဆိုတာ။ ဒါပေမဲ့ ဒေါသကို ထိန်းနိုင်ဖို့ဆိုတာ တော်တော် အဆင့်မြင့်တဲ့ ဘာဆိုလား အဲဒီအဆင့်ရောက်မှသာ အပြီးဖျောက်နိုင်တာဆိုတော့ ကျူပ်တို့ အဆင့်လိုမျိုးကတော့ အဝေးကြီးပါဗျာ။ အဲတော့လည်း ပန်းတိုင်ရောက်ဖို့ အဝေးကြီးလိုသေးပြီး ကိုယ့်တသက် လျှောက်လို့တောင် ရောက်မလားမသိတဲ့ ဘဝမှာ ထိုင်နားနေလိုက်တာက ပိုအကျိုးရှိမလားလို့၊ အဟီး။

ဟာ ပေါက်ကရတွေ လျှောက်ပြောရင်းနဲ့ စကားတွေ ဘယ်ကွေ့ကုန်ပြန်ပတုန်း။ အင်း ကောင်မလေးက ကျူပ်အစ်ကို ဘယ်နှစ်ဝမ်းကွဲလို့ပြောရမလဲ။ သူ့ရဲ့သမီး၊ အင်း ဆွေမျိုး လျှောက်စပ်ရရင်တော့ တစ်ရွာလုံး ကုန်သွားမယ်။ အစ်ကိုဝမ်းကွဲလို့သာ ထားလိုက်ပါတော့ဗျာ။ တော်တော်တော့ ဝေးပါတယ်။ သူ့အမေနဲ့ ကျူပ်အမေကတော့ ဂျပန်ခေတ်က ကျွဲနှစ်ကောင်လို့ခေါ်တဲ့ လေယာဉ်ပျံကြီးတွေ လာလာဗုံးကြဲတိုင်း ဗုံးခိုကျင်းထဲ အတူတူ ဝင်ပုန်းကြရတာ ဆိုလား၊ ကျူပ်တို့က မွေးခါစလေးတွေတဲ့။

အဲ့ဒီ ဇာတ်ကြောင်းပြန်က ငယ်ငယ်တုန်းက ခနခနကြားခဲ့ရတာပေါ့။ အခုတော့လည်း မတွေ့ရတာလည်း ကြာပြီဗျ။ သူ့အဖေအမေတွေနဲ့ ရွာက ထွက်သွားလိုက်တာ လွတ်လပ်ရေးမရခင်ကတည်းက ဆိုတော့ တော်တော်ကြာပြီ ဆိုရမှာပေါ့ဗျာ။ မြို့မှာတော့ ကောင်းစားနေတယ် ထင်တာပါပဲ။ တော်တော့်ကို အကြာကြီးနေမှ တစ်ခေါက်လောက် ပြန်ပေါ်လာတတ်တယ်။ သူ့ကလေးတွေကလည်း ရန်ကုန်မှာပဲ မွေးတာပေါ့။

ကျူပ်ကတော့ ပွဲထဲက လူပြက်တွေ ပြက်လုံးထုတ်ကြသလို အင်္ဂလိပ်အဆင်း ဂျပန်အတက်၊ ဗမာက တိုက်နေတုန်းမှာ မွေးတာဆိုတော့၊ ငယ်ငယ်ကတည်းက တဏှာကြောက တော်တော်ထတယ်ဗျ။ ကျူပ်တို့နဲ့ တပြိုင်နက် မွေးခဲ့ကြတဲ့သူတွေကတော့ ဗမာပြည်ရဲ့ သမိုင်းမှတ်တိုင် နှစ်တွေကိုလည်း ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရတယ်ဗျ။ အင်္ဂလိပ်ဆီက လွတ်လပ်ရေးရတယ်ဗျာ။ ကျူပ်တို့တွေ ဘာမှန်း သေချာမသိသေးပေမဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ ဒီမိုကရေစီကို ခံစားလိုက်ရသေးတယ်ဗျာ။

ရွာထဲမှာတောင် လူတွေ နှစ်ခြမ်းကွဲကုန်တယ်။ သန့်ရှင်းနဲ့ တည်မြဲ။ နောက်တော့ ပြည်တွင်းစစ်တွေနဲ့ နိုင်ငံအုပ်ချူပ်ရမဲ့ ဝန်ကြီးချူပ်က ဥပုဒ်တွေစောင့်၊ ဘုရားပေါ် ပုတီးတက်စိပ်နဲ့ ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိတော့ လက်ထဲသေနတ်ရှိတဲ့သူက အာဏာသိမ်းပြီး တက်အုပ်ချူပ်လိုက်တော့ ကွိသွားတာပေါ့။ ပြီးရောပဲ။ အဲဒါက ခနပါဆိုပြီး အင်္ကျီအစိမ်းရောင်တွေက အရောင်လွင့်ပြီး အဖြူရောင်ဖြစ်သွား၊ ဦးထုပ်တွေက ခေါင်းပေါင်းတွေဖြစ်၊ မဲရုံကိုလာကြ မဲပေးကြမယ်ကွာဆိုပြီး ဘာမှန်းမသိ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေကြတဲ့သူတွေကို ထောက်ခံမဲပေးခိုင်းပြီး တစ်ပါတီစံနစ်နဲ့ အစိုးရတက်လုပ်။

ကျူပ်ကလည်း အခွင့်အရေးတစ်ခု ဘယ်လွတ်ခံမလဲ။ ရပ်ကွက်အဆင့်မှာ အရွေးခံလိုက်တော့ ကောင်စီလူကြီး ဖြစ်လာခဲ့တာပေါ့။ အစ်ကိုဝမ်းကွဲ ပါတီကလူတွေရဲ့ ကောင်းမှုလည်းပါတာပေါ့။ သူတို့က ကိုယ်ဘာမှန်းမသိခင်ထဲက ပါတီကို အတင်းဝင်ခိုင်းထားလို့သာ ဝင်ထားလိုက်တာ။ နောက် ကောင်စီလူကြီး အရွေးခံရပြီးမှ သူတို့ကို ကျေးဇူးပြန်တင်မိနေတော့တာ။

ကောင်မလေး အိမ်ရောက်လာကတည်းက ကျူပ်မှာ တော်တော်တင်းနေတာဗျ အုပ်ချင်နေတာ။ အသားအရည်က ဖြူတာမဟုတ်ပေမဲ့ ကျူပ်တို့ဆီက နေလောင်ခံထားရတဲ့ တောသူတွေနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး ဝင်းနေတာပဲ။ ကိုယ်လုံးလေးကလည်း အပျိုဘော်ဝင်စက အဆီအပိုတွေ စစ်ကာစဆိုတော့ ပိန်သင့်တဲ့နေရာပိန် ဖောင်းသင့်တဲ့နေရာဖောင်းလေး ဖြစ်နေပြီလေ။ တခါတလေ နောက်ဖေးခြံထဲမှာ စဥ့်အိုးထဲက ရေခပ်ချိုးနေတုန်း တွေ့လိုက်ရတဲ့ ရေစိုထမိန်ကပ်နေတဲ့ ပေါင်တံ၊ ဖင်လုံးလေးတွေက ကျူပ်စိတ်ကို အတော်နိုးဆွနေတာပဲ။

အရွယ်ငယ်တာချည်း သက်သက်လည်း မဟုတ်ဘူးဗျ။ ငယ်တာလေးလည်း ကျူပ်က စားဖူးပါတယ်။ ဟို ရပ်ကွက်တရားသူကြီးဖြစ်နေတဲ့ စိုးမြင့်ဆိုတဲ့ကောင်ရဲ့ သမီးလေး စန်းတင့်ဆိုတာ၊ အဲဒီကောင်မလေးက အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ရွတဲ့ဟာမလေး။ အဲဒီကောင်မလေးကတော့ ကျူပ်တီးခဲ့ဖူးတဲ့ ဟာလေးတွေထဲမှာ အငယ်ဆုံးပဲနေမှာ။ လူကသာ ရွတာ၊ နို့က အကြမ်းပုဂံလုံး မှောက်ထားသလောက်ပဲ ရှိသေးတာ၊ ပေါင်လုံးလေးတွေကတော့ ညိုဝင်းဝင်းလေးပေါ့။ မာမာမြင့်လို တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ပါးမှာတော့ သေနပ်ခါးပါးကွက်ကြား ထူထူကြီး လိမ်းထားတတ်တော့၊ ဆောင့်လိုက် နမ်းလိုက်တော့ လုပ်လို့ကောင်းပါ့ဗျာ။

မာမာမြင့်ကို ကျူပ်က စိတ်သာလာနေတာ လွယ်မယ်လို့ မထင်ဘူးလေ။ အဲတော့ ချက်ခြင်းလည်း မစရဲဘူး၊ ကြည့်တာတောင် ဗြောင်မကြည့်ရဲဘူး၊ ခိုးခိုးကြည့်ရင်းနဲ့ တင်းလာလိုက်၊ အိမ်က မယ်တင်ကိုပဲ ကြုံးကြုံးပြီး ဆော်လိုက် လုပ်နေရတာ။ အဲကောင်မလေး ချောင်းကြည့်နေပါစေလို့လည်း ဆုတောင်းရသေးသဗျ။ ချောင်းကြည့်လို့ မြင်ရအောင်လည်း မီးချောင်းကို ဘက်ထရီချိတ်ပြီးမှ မယ်တင်ကို ဆော်တာလေ။ အပေါ်ကကြမ်းမှာ ချောင်းဖို့ အကြိုအကြားတွေ အများကြီးဆိုတာ ကျူပ်သိပြီးသား၊ ကျူပ်ငယ်ငယ်ကတည်းက ချောင်းလာခဲ့တာပဲဟာ။

နောက်ပိုင်း ညနက်လို့ သူအိပ်ပျော်ရင် ဟိုလှန်ဒီလှန်လေးများ မြင်ရမလားလို့ အပေါ်ထပ်ကို အသာလေး ခြေဖွတက်ပြီး သွားသွားချောင်းမိတယ်။ အဲဒီမှာ ကျူပ်တွေ့ရတာပဲ။ သူက ကျူပ်သားကို မြူဆွယ်နေတာ တွေ့ရတယ်လေ။ ဟိုကောင်က သိပ်သိပုံမရပါဘူး။ ယောက်ျားလေးအိပ်ယာမှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားအိပ်၊ ဟိုကောင်စာကြည့်နေတုန်း အိပ်ပျော်၊ ပြီးတော့ ဟိုကောင်ကလည်း မီးမှိတ်ပြီး ခြင်ထောင်ချ၊ ခြင်ထောင်ထဲဝင်အိပ်၊ ဟိုက်၊ ကျူပ်ထင်တာတော့ ကိစ္စတုန်းပြီပေါ့၊ အဲလိုထင်တာ။

ဒါပေမဲ့ဗျာ ဘာအသံမှ မကြားရပါဘူး။ ဒီအရွယ်ကောင်လေးနဲ့ ကောင်မလေးတွေ ဟိုကိစ္စဖြစ်ပြီဆို အသံကို ထိန်းလို့မှမရပဲဟာ။ ကျုပ်သေချာ နားကပ် နားထောင်တာတောင် ကြမ်းပြင်က ဘာအသံမှ မကြားရဘူး၊ ကျွိကျွိသံပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းတော့ ကြားသဗျ။ တစ်ခုခုတော့ ဖြစ်တယ်ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ဟိုကိစ္စတော့ ဖြစ်လားမဖြစ်လား မသေချာဘူး။

ဒါပေမဲ့ အဲ့လို ဟိုကောင်က ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်သွားပြီးရင် နာရီဝက်လောက်ဆို ကောင်မလေးက ထလာပြီဗျ။ ကျူပ်မှာ အမြန် ထောင့်တစ်နေရာမှာ သွားပုန်းနေရတယ်။ ကောင်မလေးက သူ့အိပ်ယာ သူပြန်သွားအိပ်ရော။ အဲ့ဒီမှာ ကျနော့်စိတ်ထဲ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်တယ်။ ငါ့ကောင် အဲလောက်တောင် ရိုးသလားပေါ့။ နေရာချင်းတောင် လဲပစ်ချင်တယ်လို့။

အဲလိုနေရင်း တစ်နေ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က တခြားရွာက ရလာတဲ့ ဖျံသိုစိမ်အရက်ဆိုလား စမ်းမလားဆိုတာနဲ့ တစ်လုံးကို နှစ်ယောက် ဖြိုလိုက်ကြတယ်။ အရက်ပဲမူးလို့လား ဖျံသိုအစွမ်းကြောင့်လား မသိ လူက တော်တော်ကို တင်းလာတယ်။ မိုးကလည်း အေးအေးနဲ့ဆိုတော့ မယ်တင်လည်း အစောကြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ အပေါ်ထပ်ကို ခြေဖျားထောက်တက်လာတော့ သားရော ကောင်မလေးရော ကိုယ့်အခန်းမှာကိုယ် အိပ်မောကျနေကြတာ တွေ့ရတာပဲ။

မိုးလေးကလည်း သွပ်ခေါင်မိုးပေါ်ကို တစ်ပေါက်ချင်း ကျလိုက်၊ တဒေါင်းဒေါင်း ကျဲချပြီး ပြေးသွားလိုက် ဆိုတော့ အတော်အိပ်လို့ကောင်းမဲ့ အချိန်လေးပေါ့။ တော်ရုံအသံဆိုလည်း တစ်ဖက်ခန်းက မကြားနိုင်လောက်တဲ့ အခြေအနေဆိုတော့ ကျူပ်လည်း စိတ်ရိုင်းတွေ ထလာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကောင်မလေး အိပ်ယာခြေရင်းဘက်က ခြင်ထောင်အသာလှပ်ပြီး ဝင်လိုက်မိတော့တာပဲဗျို့။ ပထမတော့ လက်အရသာခံပြီး ကိုင်ရုံပွတ်ရုံလောက် စဉ်းစားမိတာ အဆင်ပြေသွားတော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးပါ တစ်ခါထဲ ယက်ပစ်လိုက်မိရော။

အဲဒီ အချိန်မှာတော့ ကောင်မလေးလည်း ကော့ပျံနေပြီ။ စောက်ရေတွေလည်း တရွှမ်းရွှမ်းဆိုတော့ ကိုယ့်လက်ခုပ်ထဲက ရေ ဖြစ်နေပြီလေ။ ညနေက သောက်ထားခဲ့တဲ့ ဖျံသိုအရက်ကတော့ စွမ်းတယ်ခေါ်ရမှာပဲဗျ။ နှစ်ချီဆက်တိုက်ကို ဆွဲလိုက်နိုင်တယ်။ ကျူပ်အတွေ့ အကြုံအရ ဆိုရင်တော့ ကောင်မလေးက အတွေ့အကြုံ လုံးဝမရှိသေးတဲ့ပုံပဲ။ အပျိုမြှေးတို့ ဘာတို့ ဆိုတာကတော့ အခုခေတ်မှာကတော့ ရှားမှရှားဆိုတော့ အဲ့တာနဲ့တော့ ပြောလို့မရဘူးလေ။ လှုပ်ရှားတဲ့ပုံ အောက်ပေးလေး ဘာလေး ကြည့်လိုက်ရင် လုပ်ဖူးတဲ့သူနဲ့ မလုပ်ဘူးတဲ့သူနဲ့ကတော့ နည်းနည်းသိသာမယ် ထင်တာပဲ။ ကျူပ်အထင်ပေါ့လေ။

နောက်နေ့ အိပ်ယာနိုးမှ ညကလုပ်မိတာ နောင်တရနေတယ်။ ကောင်မလေး တစ်ခုခု ထပြောတာတို့၊ ဟိုတိုင်ဒီတိုင် ထလုပ်တာတို့ဆိုရင်တော့ ငါ စောက်ပြဿနာတော့ တက်ပြီဆိုပြီး လန့်နေတယ်။ အဲဒီနေ့က သူနေမကောင်းလို့ဆိုပြီး ကျောင်းတောင်မသွားဘူး။ ညက ကျူပ်လုပ်တာများ နည်းနည်းကြမ်းသွားလား မသိဘူးလို့ တွေးမိတယ်။ ကျူပ်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ဘာမှမဖြစ်သလို ဟန်ဆောင်ရင်း ကောင်မလေးကိုလည်း အကဲခပ်ရင်းပေါ့။

အင်း ကောင်မလေးကို ကြည့်ရတာ နည်းနည်းနွမ်းနေပေမဲ့ ဘာမှ အမူအယာမပြတော့ အခြေအနေကောင်းပုံပဲ။ နည်းနည်းလေး အနာပျောက်မှ နောက်တစ်ခါ ထပ်စမ်းရတာပေါ့။ အဟီး။ ကောင်မလေး ကိုယ့်အိမ်ပေါ်ရောက်လာတာ ကျူပ်ကံကောင်းဖို့ ဖြစ်လာတာပေါ့လေ။ မုတ်ဆိပ်ပျားစွဲဆိုတာ အာ့တာမျိုးကိုဆိုတာ ဖြစ်မှာပဲ။

==========================

ဦးငယ်ကတော့လေ ခပ်တည်တည်ပဲရှင်။ အဲ့လိုမျိုး မိန်းကလေးတွေကို ဘယ်နှစ်ယောက်လောက်တောင်များ အပျိုရည်ဖျက်ခဲ့ပြီး၊ စားသုံးခဲ့ဖူးသလဲ မသိဘူး။ မနက်ပိုင်း လူတွေကြားထဲ သူနဲ့တွေ့လိုက်ရင် သူနဲ့မာ ဘာမှမဖြစ်ထားခဲ့ကြသလိုပဲ နေနိုင်တယ်။ မာကသာ အဲဒီညကအကြောင်း ပြန်ပြန်တွေးမိပြီး မျက်နှာပူလို့ ပိပိလေးမှာလည်း အလိုလို အရည်တွေ စို့ခဲ့ရတာပေါ့။

ဪ အဲ့တာနဲ့ ပြောရဦးမယ်။ အဲလိုဖြစ်ပြီး နောက်တစ်နေ့ ကျောင်းမသွားတော့ပဲ နေမကောင်းဘူးဆိုပြီး အိမ်မှာအိပ်နေတာ၊ နေ့ခင်းဖက် ဗိုက်ဆာလို့ ထမင်းစားနေတုန်း ဦးငယ် ပြန်ရောက်လာတယ်ရှင့်။ မာက မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတာနဲ့ ခေါင်းငုံ့ပြီးသာ ထမင်းစားနေလိုက်တယ်။ ဦးငယ်က မာ့ ထမင်းပန်းကန်ဘေးမှာ အထုပ်ကလေးတစ်ခုချပေးပြီး အဲ့တာ တစ်လုံးသောက်လိုက်ဆိုပြီး ကမန်းကတန်း ပြန်ထွက်သွားတယ်။ မာယူပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ဆေးကဒ်လေးတွေ။ အဲဒါမြင်မှပဲ မာလည်း သတိရတယ်။ ညတုန်းက သူအရည်တွေ ငါ့ထဲ ပန်းထည့်ထားခဲ့တာ၊ တော်ကြာ ဗိုက်ကြီးနေရင် ဒုက္ခပဲဆိုပြီး ကမန်းကတန်း ဆေးကို ထသောက်လိုက်ရတယ်။

တစ်ပတ်လောက်ကြာလို့ နာကျင် စပ်ဖျင်းတာတွေလည်း ပျောက်သွားရော အဲ့တုန်းက သေချာ မခံစားလိုက်မိလိုက်တဲ့ အရသာတွေကို ပြန်လည်တောင်းတမိသလို ဖြစ်လာခဲ့တယ်ရှင့်။ အဲ့လို နောက်ကြုံလာရင်တော့ ဘယ်လိုမျိုး နေလိုက်မယ် ဆိုတာမျိုးလေးတွေပေါ့။ ဟိုဟာမျိုးလေး ဆိုရင်ကော ဘယ်လိုနေမလဲ အဲ့လို အဲ့လိုပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဘာလို့လည်း မသိဘူး၊ သူ့ဆီက ဘာမှ စလာတာ မတွေ့ရဘူး။

ဘာလို့လဲတော့ မာလည်း မတွေးတတ်ဘူး။ မာ့စိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီး။ အပျိုရည်ကို ဘာမှန်းမသိ ပျက်သွားရလို့ ဝမ်းနည်းသလိုလို၊ ဒေါပွသလိုလို၊ မြည်းစမ်းလိုက်ရတဲ့ အရသာလေးကိုပဲ ပြန်တမ်းတလို့ ဟာတာတာလို၊ ဆာတာတာလို၊ အဲလို ဘာလိုလိုတွေနဲ့မို့ ဘာမှ စိတ်မပါပဲ မောင်မျိုး အခန်းထဲမှာတောင် သိပ်မနေဖြစ်တော့ပါဘူး။

တစ်လလောက်ကြာတော့ ဆာတယ်ဆိုတာ တကယ်ဖြစ်လာတာရှင့်။ စိတ်ထဲမှာလည်း တမျိုးကြီး။ ဦးငယ်က ဘာလို့ ပြန်မစတော့တာလဲ၊ အဲဒီတုန်းက အရက်မူးနေလို့လား၊ ဒါမှမဟုတ် မာနဲ့ ဟိုဒင်းလုပ်ရတာ အဆင်မပြေလို့လား၊ ဒါမှမဟုတ် အခုမှ သူ့ကို ပြဿနာရှာမှာကို တွေးကြောက်နေလို့လား၊ ဘာမှန်း တိတိကျကျ မသိရတဲ့ လားပေါင်းများစွာနဲ့ မာ့ခေါင်းထဲမှာ ရှုပ်နေတာပေါ့။ မောင်မျိုးကလည်း စာမသိလို့ဆိုပြီး မာ့ကို ခေါ်ခေါ်နေတော့ သူ့အခန်းပြန်သွားပြီး စာပြပေးနေရတယ်။ အဲတော့လည်း တခါတလေ အရင်တုန်းကလို ပြန်အိပ်ပျော်မိပြန်ပါရော။

အဲဒီညမှာ မောင်မျိုးက ထုံးစံအတိုင်း မာ့ထမိန်ကိုလှန်ပြီး မာ့ပေါင်ကြားကို သူ့လိင်ချောင်းနွေးနွေးကြီးနဲ့ ထိုးထည့်ပြန်ပါရောရှင်။ အခုကတော့ မာက အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသားဆိုတော့ ဆာကလည်းဆာ၊ သူ့ကောင်ကြီးကို မာ့လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး မာ့ပိပိလေးထဲ ဆွဲထည့်ချင်လိုက်တာ အူကိုယားနေတာပါပဲရှင်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ကစပြီး မလုပ်ရဲဘူးရှင့်။ အရှည်ကို တွေးကြည့်လိုက်ရင် မကောင်းဘူး။ ကိုယ့်အပြစ်တွေ အများကြီး ဖြစ်လာမယ်။ တစ်ခုခုကြောင့် အဲ့ဒီအကြောင်းတွေ ပေါ်သွားတာနဲ့ မာတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မျက်နှာပြရဲတော့မယ် မထင်ဘူး။ နောက် ကောင်လေးကလည်း မာသာ အလိုတူမှန်းသိသွားရင် သူ့အရွယ်နဲ့ဆို ထိန်းနိုင်ဖို့က လွယ်မယ်မထင်ဘူး။ မာက ခံချင်နေပေမဲ့ အဲလိုတွေ လျှောက်တွေးနေပြီး ကြောက်နေမိတယ်။

ဟောတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကောင်လေး ပြီးသွားလို့ လရည်တွေ မာ့ပေါင်ကြားထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပြန်ပြီ။ အင်း ခနနေမှထပြီး ကိုယ့်အိပ်ယာကိုယ် ပြန်ရတော့မယ်။

=========================

အဲ့လိုနဲ့ ကာမအရသာကို ပထမဆုံး နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ကြုံရပြီးတဲ့ညကနေ တစ်လလောက် အကြာမှာတော့ ဒုတိယအကြိမ် ကြုံရပြန်ပါတယ်ရှင်။ အဲ့ဒီညက မောင်မျိုးက သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ရှင်ပြုအလှူဆိုလား သွားကူရမယ်၊ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာပဲ အိပ်မယ်ဆိုပြီးသွားတော့ အပေါ်ထပ်တစ်ထပ်လုံးမှာ မာတစ်ယောက်ထဲပေါ့။ မာ့စိတ်ထဲမှာတော့ ဦးငယ်တော့ ဟိုညက မူးမူးနဲ့ သူရမ်းခဲ့တာအတွက် နောင်တရပြီး ကျမအနားမကပ်တော့တာလို့ တွေးထားပြီးလို့၊ အဲဒီကိစ္စကိုလည်း တကြိမ်တခါ မှားမိခြင်းဆိုပြီး မေ့ပျောက်ထားလိုက် ပြီးပြီရှင့်။

ဒါပေမဲ့ ညဦးပိုင်းက အစောကြီး အိပ်ပျော်သွားလို့လား မသိဘူး ညလည်လောက်ကြတော့ တရေးနိုးလာတယ်။ ရာသီဥတုကလည်း အိုက်စပ်စပ်မို့ ခေါင်းရင်းဘက်က ပြတင်းပေါက် တခြမ်းဖွင့်ထားတော့ လပြည့်ညလရောင်က မီးချောင်းထွန်းထားသလိုပဲ အခန်းထဲကို ဖြာကျနေတယ်။ လွတ်လပ်နေတဲ့ စိတ်အတွေးတွေက ထုံးစံအတိုင်းပဲ ဟိုရောက်ဒီရောက်ဆိုတော့ စောင်ခေါက်လေးကို ပေါင်ကြားညှပ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာ မှောက်ရက်လေး နေလိုက်တယ်။ စောင်ခေါက်လေးကို ကျမပိပိလေးနဲ့ ဖိကပ်ထားမိတာပေါ့။ အောက်ထပ်က အလင်းရောင်ဝင်နေကြ ကြမ်းက အဟနေရာလေးတွေ ကြည့်လိုက်တော့လည်း မှောင်နေတော့ ဦးငယ်တို့လင်မယား အိပ်မောကျနေပြီလို့ပဲ တွေးမိတယ်။

အဲ့လို ဘာရယ်မဟုတ် မျက်လုံးကြောင်နေတုန်းမှာ လှေခါးက ဖွဖွလေးတက်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားလိုက်တယ်။ မာ့ရင်ခုန်သံ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာတယ်။ ဘယ်သူဖြစ်နိုင်လည်းဆိုတာ မာ သိနေပြီဟာကို။ ဒါပေမဲ့ မာ့ဆီလာတာလား၊ သူ့ဘာသာ အပေါ်ထပ်မှာ ယူစရာရှိလို့ ကိစ္စတစ်ခုခုကြောင့် လာတာလားဆိုတာ မသေခြာသေးလို့ အသာနားစွင့်နေတယ်။ ကိုယ့်ရဲ့မသိစိတ်က ဒီအခန်းထဲကို လာစေချင်နေသလိုပဲ။

မာက ကိုယ်ကို မှောက်ရက်လေး အိပ်နေရင်းက ခေါင်းကို ပြတင်းပေါက်ဘက်လှည့်ထားလို့ အခန်းဝကို မမြင်ရပေမဲ့လည်း အခန်းထဲကို သူဝင်လာတယ်ဆိုတာကို သိနေတယ်။ အဲဒီတုန်းက ကုတင်မှမရှိတာ။ အကုန်လုံးက ကြမ်းပေါ်မှာ ဖျာခင်းပြီး အိပ်ကြတာလေ။ မာ့ ရင်တွေခုန်လိုက်တာ အကျယ်ကြီးလိုပဲ။ သူကြားသွားမလားတောင် ထင်မိတယ်။ ခဏနေတော့ ခြင်ထောင်ထဲရောက်လာတယ်။ မာ့ ခြေသလုံးလေးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ စပွတ်ပေးနေတာခံရတယ်။ မာ့အသက်ရှူသံကို ပုံမှန်ဖြစ်အောင် မနည်းထိန်းနေရတယ်။

သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေက မာ့ ခြေသလုံးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းနဲ့ ထမိန်ကိုပါ အပေါ်ကို လှိမ့်တင်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒူးခေါက်‌ကွေးနားရောက်တော့ မာ့ပေါင်တန်တွေပိနေလို့ ထမိန်က ဆက်လှန်လို့ မရတော့ဘူး။ မာလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး။ ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့လို့ ပြောရမလား၊ အိပ်မပျော်ဘူးဆိုတာပဲ ပြရမလား၊ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်တင်လို့ရအောင် ကိုယ်ကိုပဲ ကြွပေးရတော့မလား၊ အတွေးတွေ ရောက်ယက်ခတ်လို့ပေါ့။ တကယ်လို့ သူကထမိန်ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဆွဲလိုက်ရင်လည်း မသိမသာလေး ကြွပေးလိုက်မယ်လေလို့လည်း စဉ်းစားနေမိသေးတယ်။

ဒါပေမဲ့ သူက ဆက်မလှန်ဘူးရှင့်။ လက်ကိုပဲ ထမိန်အောက်နေ ခြေသလုံး၊ ဒခေါက်ကွေးကနေတဆင့် ပေါင်တွေပေါ်ကို ပွတ်လာတယ်။ ယားလိုက်တာရှင်။ မာ့ကိုယ်လေးတောင် နည်းနည်းတွန့်သွားတယ်ထင်တယ်။ မာ့ပေါင်တွေ အသားတွေကပဲ အေးစက်နေလို့လားမသိ သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေက နွေးနေတယ်။ သူလက်လက်ဖဝါးကြီးကလည်း ပေါင်ပေါ်ကို ရိုးရိုးမဟုတ်ပဲ လက်ချောင်းကလေးတွေက ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေ ထိအောင် လိုက်ပွတ်တယ်။ မာ့ညီမလေးက သဘာဝ အရည်ကြည်လေးတွေ စို့နေပြီဆိုတာ မာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိတယ်။ သူ့လက်ထိပ်ကလေး အဲဒီဆီ မရောက်သွားပါစေနဲ့၊ ရှက်တာနဲ့ သေတော့မယ်လို့ တွေးနေမိတယ်။

“အွန့်…”

မာ့ကိုယ်လေး တွန့်သွားရုံမက ပါးစပ်က အသံလေးပါ ထွက်သွားမိတယ်ရှင့်။ မဖြစ်ပဲ ခံနိုင်မလားရှင်။ မာ့ပေါင်တွင်းသားတွေ ကြားကနေ တွားတွားတက်လာတဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေက မာ့ ပေါင်ခွဆုံထိရောက်လာပြီး မာ့ ပင်တီပျော့ပျော့လေး အပေါ်ကနေ လှမ်းကိုင်လိုက်တာ မာ့ပိပိနှစ်ခမ်းသား အကွဲကြောင်းလေးကို တန်းထိုးမိလိုက်တာကိုး။ မာ့ရဲ့ မသိမသာ ကြွတက်သွားတဲ့ ဖင်လုံးတွေကို သူ့ညာဖက်လက်ဖဝါးနဲ့ ထမိန်ပေါ်ကနေပဲ ဖိကိုင်လိုက်ပြီး ထမိန်အောက် မာ့ပေါင်ကြား ရောက်နေတဲ့ သူ့ဘယ်ဖက်လက်က လက်ချောင်းထိပ်တွေနဲ့ မာ့ပိပိနှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွနေတော့တာပဲ။ မာတော့ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘူး။ မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးပေါ် မှောက်ထားပြီး ပါးစပ်က ခေါင်းအုံးစွပ်အစကို ကိုက်ထားလိုက်မိတော့တယ်။

သူ့ရဲ့ အတင်းမွှေနှောက် ထိုးချေဆော့ကစားနေတဲ့ လက်ချောင်းတွေရန်က လွတ်အောင် မာ့ဖင်ကို နောက်ကော့ကော့ပေးလိုက်၊ သူ့လက်ချောင်းတွေက လိုက်လာလိုက်နဲ့ အခုတော့ မာ့အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပုံစံ ဖြစ်သွားပြီ ရှင့်။ အဲတော့မှ သူက မာ့ထမိန်ကိုလှန်ပြီး ခါးပေါ် ကွင်းလုံးတင်လိုက်ပြီး တဆက်ထည်းမှာပဲ မာ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုပါ ဆွဲချွတ်သွားတယ်။

” အို…”

မာ့ကိုယ်ကို ပြန်မှောက်ချလို့ မရအောင်လည်း မာ့ပေါင်တွေနဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကို သူ့တံတောင်နဲ့ တွန်းထားသေးတယ်။ ဟင့် လူလည်ကြီး။ ဟော မာ့တင်ပါးတဖက်တချက်ကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေနဲ့ ဆုပ်နှယ်ရင်းက မာ့ပေါင်ကြားထဲ သူ အသက်ရှူမှုတ်ထုတ်တဲ့ လေနွေးနွေးတွေ ရောက်လာတယ်။

” အု”

ပါးစပ်ကို ခေါင်းအုန်းနဲ့ ကပ်ထားလို့ အော်လိုက်သံလေး မသဲမကွဲ ထွက်လာပေမဲ့ သူကတော့ သိနေမှာပါလေ။ မာ့ညီမလေးကို ဒီလောက် သူ့လျှာကြီးနဲ့ အားရပါးရ ယက်နေတာ အသံထွက်မငြီးပဲနဲ့ ဘယ်လိုနေနိုင်ပါ့မလဲ။ မာ့ဖင်တစ်ခုလုံးကို ရမ်းခါနေရအောင်ကို ယက်တော့တာပါပဲရှင်။ ဒီလို မြို့နယ်သေးသေးလေးက တောသားတွေ ဒီလိုဟာမျိုးအတတ်တွေ ဘယ်ကများရပါလိမ့်လို့ နောက်ပိုင်းမှ မာ လေ့လာမိတာကတော့ ရွာထဲက ဗီဒီယိုရုံတွေ ကျေးဇူးကြောင့်လို့ပဲဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်ရှင့်။

မာ့ညီမလေးကို အစွမ်းကုန် ယက်ပေးနေလိုက်တာမှ မာ အိပ်ပျော်နေဟန်ဆောင်လို့ မရအောင်ကို ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး ရမ်းခါနေမိတော့တာပါပဲ။ သူယက်လို့ အားရသွားမှ ခေါင်းဖယ်သွားပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တာသိတယ်။ ဟော လာပါပြီရှင် နွေးနွေးမာမာကြီး။ မာ့ညီမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းနုနုလေးကို အတင်တွန်းထိုးပြီး ဝင်လာတယ်။ မာ့ညီမလေး အတွင်းထဲက သဘာဝရေကြည်တွေ တသွင်သွင်နီးပါး စိမ့်ကျနေလို့သာပဲ တော်တော့တယ်။ နို့မို့ဆိုရင် မာ့ညီမလေး အတွင်းသားနုနုလေးတွေ စုတ်ပြတ်ပွန်းပဲ့ သွားမလားပဲ။ မာ့အခေါင်းလေးထဲကို တင်းကြပ်ပြည့်လို့ အတင်းဝင်လာတယ်။

ထူးဆန်းတာက ပထမဆုံးအချိန်တုန်းကလို နာကျင်စပ်ဖျင်းတာ မဟုတ်တော့ပဲနဲ့ မာ့ညီမလေးရဲ့ အတွင်းသားတွေ၊ အကြောတွေက လိုလိုလားလား တောင်းတနေသလို၊ အကြောလေးတွေက လှုပ်ရွပြီး စိမ့်နေအောင် ကောင်းနေသလိုလို ခံစားနေရတာပါပဲရှင်။ မာ့ ညီမလေးရဲ့ အတွင်းသားလေးတွေက သူ့ကောင်ကြီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး အဝင်အထွက်လုပ်ပေးဖို့၊ ရှင်းရှင်းပြောရရင်တော့ နာနာလေး ဖိပွတ်ပေးဖို့ကို လိုလားနေပြီရှင့်။ အဲတော့မှပဲ လူကြီးတွေ ပြောလေ့ရှိတဲ့ တော်တော်ရွနေသလားတို့၊ တော်တော်ယားနေပလားတို့ ဆိုတာတွေကို သဘောပေါက်မိတော့တယ်။ အရင်ကတော့ ခေါင်းထဲထိုးနေတဲ့ သန်းတို့ အိပ်ယာပေါ်က ဂျပိုးတို့ကြောင့် မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားတာကို ဆိုလိုတာလို့ ထင်ခဲ့မိတာ။

“အာ့…”

သူ့ကောင်ကြီး တကယ်ထိုးထည့်လိုက်တော့လည်း ရင်ထဲ ပြည့်သလိုကြီးရှင်။ မာ့ပါးစပ်က အသံတောင် ထွက်သွားမိတယ်။

“ဟာ..ရှီးးးးး….”

ဆွဲထုတ်လိုက်တော့မှ ပိုဆိုးသွားသလိုပဲ ရင်ထဲကို ဟာကနဲနေအောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။ အီးး။ သူ့ကောင်ကြီး အဝင်အထွက်လုပ်တော့မှပဲ အရသာစည်းစိမ်လေးကို ငြိမ့်ငြိမ့်လေး ခံစားရတော့တယ်။ ခဏနေတော့ မာလည်း မနေနိုင်တော့ဘူးရှင်။ သူ အဝင်အထွက်လုပ်နေတာက နှေးသလို ခံစားရမိလို့ မာ့ဖင်ကြီးကို နောက်ပြန် ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ သူကလည်း အလိုက်သိလွန်းပါတယ်ရှင်၊ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်လိုးချလာတော့တယ်။

“အင့်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်..”

“စွတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ဖတ်..ဖတ်..”

“အာ့…..”

သူ့လက်တွေက မာ့ကိုယ်လေးကို တင်းတင်းကြီးဖက်ပြီး တုန်တက်သွားသလို၊ သူ့ကောင်ကြီးကလည်း မာ့ညီမလေးထဲမှာ ဖောင်းတင်းကားလာပြီး၊ အရည်ပူတွေ ပန်းထွက်လာတာ သိလိုက်တယ်။ မာ့တကိုယ်လုံးလည်း အကြောတွေ ဆွဲသလိုဖြစ်ပြီး ကိုယ်လုံးလေးကို တောင့်ထားလိုက်မိတယ်။ မာ့ ညီမလေးအတွင်းထဲကနေ သူ့ကောင်ကြီးကို ပွစိပွစိလုပ်ပြီး ဆုပ်ညှစ်သလို လုပ်မိလိုက်လို့ သူကလည်း သူ့ပေါင်ခြံနဲ့ မာ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို အတင်းဖိကပ်ထားပြီး ဇိမ်ခံနေတော့တာပါပဲ ရှင်။

ခဏနေတော့ မာတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပျော့ခွေပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာ အသာလေး လှဲလျောင်းနေမိကြပါတော့တယ်။ သူက မာ့အနောက်ဖက်ကနေပြီး မာ့ခါးလေးကို ဖက်ထားရင်းနဲ့ မာ့ခေါင်းအုံးပေါ်မှာပဲ ခေါင်းချလှဲနေလေရဲ့။ မာတို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စကားတစ်ခွန်းမှကို မပြောမိကြဘူးလေ။ ဘာပြောရမှန်းမှ မသိတာ။

ခဏနေတော့ သူ့အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းတွေက ပုံမှန်ဖြစ်သွားပြီး မာ့လည်း ခုနက မောသလိုလိုရှိတာလေးတွေ ပြေလျှော့သွားတယ်။ သူ့လက်ဖဝါးကြီးက မာ့ခါးလေးပေါ်မှာ တင်ထားတာလေ။ အဲဒီလက်ကြီးပေါ့ ဟော တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မာ့ဗိုက်သားလေးတွေကို ပွတ်သတ်ပြီး မာ့ရင်နှစ်မွှာပေါ်ကို ဘရာဇီယာပေါ်ကနေ ဖိကိုင်လာတယ်။ နောက်တော့ သူ့ကိုယ်ကို မာ့ကျောပြင်ကို ဖိကပ်ထားရာကနေ ခွာလိုက်တော့ မာ့ညီမလေးထဲက သူ့ကောင်ကြီးလည်း ရှောကနဲ ထွက်သွားတယ်ရှင့်။

မာ့ပေါင်တွေတော့ ပေကုန်ပါပြီ စေးကပ်ကပ်နဲ့။ မာလည်း ဒီအတိုင်း ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ မနေတတ်တော့ ခါးမှာတက်လုံးနေတဲ့ ထမိန်ကိုပဲ လက်နဲ့ နည်းနည်းအောက်ကို ဆွဲချရင်း ခြေထောက်တွေနဲ့ညှပ် ခြေသလုံးထိဆန့်ပြီး ဖုံးလိုက်တယ်။ ဟော မာက အောက်ကထမိန်ကို ပြန်ဆန့်နေတုန်း သူက မာ့ကျောပေါ်က ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ အခုတော့ လျှောကျသွားတဲ့ ဘရာဇီယာအောက်က သူ့လက်ဖဝါးကြီး လျှောဝင်လာပြီး မာ့ရင်သားတွေကို ပွတ်သပ်နေတယ်။

” ဟင့် ”

သူ့လက်က အသားမာကြမ်းတစ်ခုနဲ့ မာ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို ခြစ်မိလိုက်တာ၊ မာ့ပါးစပ်က အသံမထွက်ပဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားရတယ်။ မာ့ရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက အထိမခံ ရွှေပန်းကန်းရယ်။ ကိုယ့်ဘာသာတောင် ကိုယ်ပြန်မကိုင်ရဲဘူး။ ချက်ချင်းမာတောင်တက်လာလို့။ အခု သူ့လက်ဖဝါးကြီးအောက်မှာ အပွတ်အညှစ်လည်း ခံရရော၊ တကိုယ်လုံးကို သွေးတွေ တဖျင်းဖျင်းထလာသလိုပဲ။ မာ့ ညီမလေးမှာတောင် နည်းနည်း တမျိုးလေး ဖြစ်လာရတယ်။

သူက မာ့ရင်သားတဖက်ကို အသာလေးညှစ်ရင်းက မာ့ကို အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်အောင် ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ မာလည်း ရှက်လို့ မျက်လုံးကို ပိတ်ထားလိုက်မိတယ်။ ဟော သူ မာ့အင်္ကျီရော ဘရာဇီယာရော စုပြီး မာ့ ရင်သားအပေါ်ဘက်ကို တွန်းပြီး တင်လိုက်တယ်။

“အို”

မာ့ ရင်သားတွေကို သူ နမ်းနေပြီ။ သူ့လျှာစိုစို နွေးနွေးကြီးနဲ့လည်း လျှောက်ယက်နေတယ်။

“အိုး”

မခံနိုင်ဘူးဆိုမှ မာ့ရဲ့ နို့သီးခေါင်း သေးသေးလေးတွေကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ တပြွတ်ပြွတ်စို့နေပြီ။ ဒုက္ခပါပဲ။ မာ့လက်တွေက သူ့ခေါင်းပေါ်ကို အလိုလိုရောက်သွားပြီး သူ့ဆံပင်တွေထဲ လက်ထည့်ပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။ သူက မာ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဘယ်တစ်လုံးစုပ်လိုက် ညာတစ်လုံးပြောင်းစုပ်လိုက် လုပ်နေတာ၊ မာ့ခါးလေးတောင် ကော့လာရတော့တာပေါ့။ အသဲထဲ ရင်ထဲ ယားလိုက်တာနော်။

သူက မာ့ရင်သားတွေကို အားရအောင် ဆုပ်နှယ်၊ မာ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့ပြီးမှ သူ့မျက်နှာကြီးက မာ့မျက်နှာပေါ် ရောက်လာတယ်။ မာ့နှုတ်ခမ်းနုနုလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ လာဖိကပ်လိုက်တယ်။ မာ တကယ်က ဒီအရွယ်ရောက်တဲ့အထိ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် အနမ်းမခံဖူးသေးဘူး ရှင့်။ ကျောင်းတုန်းက ရည်းစားအကြောင်း နောက်မှ ပြောပြမယ်။ အခု လမ်းချော်သွားမှာစိုးလို့။

သူ့နှုတ်ခမ်းကလည်း စိုစိုစွတ်စွတ်ကြီးရှင့်။ အရက်စော် ချဉ်စုတ်စုတ်ကလည်း နံသေးတယ်။ ပထမတော့ ရွံတာနဲ့ အသက်ကိုတောင် အောင့်ထားလိုက်မိတယ်။ နောက်တော့ ဘယ်လိုကနေ အနံ့ပျောက်သွားလည်း မသိပါဘူးရှင် မနံတော့သလိုပဲ။ အနံ့ယဉ်သွားတာနေမယ်။ နောက်ပြီး မာ့ နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ဆွဲစုပ်လိုက်တာ ခံလိုက်ရတော့ အူထဲတောင် လှိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ရှင့်။

သူ့လျှာကြီး မာ့ပါးစပ်ထဲဝင်လာပြီး မာ့လျှာလေးကို လာပွတ်တော့ တမျိုးကြီးရယ်။ ခံလို့လည်းကောင်း ဘယ်လိုလေးမှန်းကို မသိပါဘူး။ မာ့ညီမလေးဆီမှာလည်း တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့လိုပဲ။ အကြောချင်ပဲ သွားဆက်နေလို့လားမသိ။ မာလည်း ဘာလုပ်မိမှန်းမသိ သူ့လျှာကြီးကို သွားစုပ်မိတယ်။ အို ဘာဖြစ်သွားမှန်းကို မသိပါဘူးရှင်။ သူ့ကိုယ်ကြီးကိုလည်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားမိရင်း မာ့လက်သည်းတွေနဲ့ ကုတ်ခြစ်မိတယ်။

သူကလည်း တစ်ချက်လေးမှ မငြီးဘူးရှင်။ မာ့ကိုလည်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပြန်ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း ပိုဖိမိအောင် သူ့မျက်နှာကို တစောင်းလေးလုပ်ပြီး မာ့ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လိုက်၊ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လိုက်ပေါ့။ မာတော့ အဲလို စုပ်နမ်းတာလေးခံရတာကို ကြိုက်သွားမိပြီရှင်။ ဒါကြောင့်လည်း အင်္ဂလိပ်ရုပ်ရှင်တွေမှာ မင်းသားမင်းသမီးတွေ အဲ့လိုနမ်းကြတာကိုး ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားတယ်။

နောက်ပိုင်းကြတော့ သူ့ကိုမေးကြည့်တော့ အဲ့တာတွေ ဘယ်လိုတတ်တာလည်း ဆိုတော့။ သူလည်း ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ မြင်ဖူးတာတဲ့၊ ဒါပေမဲ့ မာ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်တော့ ချိုချင်မွှေးလုံးလေးတွေလိုပဲ ချိုလွန်းလို့ တရှိုက်မက်မက် စုပ်မိတာဆိုပဲ။

အဲ့လို ဆက်တိုက်နမ်းနေရာကနေ မာ အသက်ရှူမဝလို့ နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေက မာ့လည်တိုင်တွေဆီကို ရောက်သွားတယ်။ အိုး လည်တိုင်တွေ မေးရိုးလေးတွေနားကလည်း အာရုံကြောတွေ ရှိတာပါပဲလားရှင်။ မာ့ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားတယ်။ မာ့တကိုယ်လုံးကပဲ ဘယ်ထိထိ အကြောတွေကို ရွနေစေလို့လား မသိပါဘူးရှင်။ လူလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် နားမလည်တော့ဘူး။ ဟတ္တနီဆိုတာများလား၊ အဲလိုပဲ ပြန်တွေးနေမိတော့တယ်။ မာ့တကိုယ်လုံးလည်း သွေးတွေ ဆူတက်လာသလိုပဲ။ မာ့ညီမလေးထဲကို သူ့ကောင်ကြီး ပြန်ဝင်လာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေ ပေါ်လာခဲ့ရတယ်။

သူ့ရဲ့လက်တွေက မာ့ထမိန်တွေကို ဆွဲချွတ်ချနေတော့ မာ အလိုလို ဖင်ကိုကြွပေးလိုက်မိတယ်။ သူ့ကိုယ်လုံးကြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားလို့ရအောင် မာ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုလည်း ကားပေးလိုက်မိတယ်။ မာ့မှာ အရှက်တွေ ဘယ်ရောက်ကုန်ပြီလဲ မသိတော့ပါဘူး ရှင်။ သူ့ကောင်ကြီး မာ့ညီမလေး နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားက တိုးဝင်လာတဲ့အခါမှာ အရမ်းကို အရသာရှိသွားသလိုပဲ။ မာ သူ့ကျောပြင်ကြီးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်ထားမိတော့တာပါပဲရှင်။

သူက သူ့လက်နှစ်ဘက်ကို မာ့ဂျိုင်းအောက်ကလျှိုပြီး မာ့ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲလို့ ဆောင့်ဆောင့် ထည့်လိုက်တာများ။ အား…. ကောင်းလိုက်တာ ရှင်ရယ်။ ခဏလေးနဲ့ မာ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားရတော့တာပါပဲ ရှင်။ အဲဒီတခါအပြီး ခဏနားပြီး နောက်တခါ ထပ်ကြမ်းပြန်သေးတယ်။ မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီညက သူ သုံးခါတိတိ မာ့ညီမလေးထဲမှာ ပြီးသွားတယ်။ နောက်ဆုံးအချီပြီးတော့ သူလည်း အိပ်ပျော်သွားတယ် ထင်တယ်။ မာတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ အိမ်ခေါင်းရင်းက ကြက်ဖတစ်ကောင် ထတွန်တော့မှ လန့်နိုးလာတယ်။ သူလည်း အတူတူပဲ။ အဲတော့မှ ကမန်းကတမ်းထပြီး မာ့ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ တစ်ချက်ငုံ့နမ်းရင်း

” ညတုန်းက ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်၊ အခုတောင် ပြန်မသွားချင်သေးဘူး”

တဲ့။ ပြောပြီး ခပ်သုတ်သုတ်ပဲ ထွက်သွားတော့တယ်ရှင်။ ကျမတစ်ယောက်သာ နဖူးပေါ်လက်တင်ပြီး ညတုန်းက ကောင်းခဲ့တာတွေကို ပြန်စဉ်းစားနေမိတယ်။ နောင်တလည်းမရ၊ ဖြစ်ခဲ့တာကိုပဲ ကြိုက်နေသလိုမို့၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း အံ့ဩနေမိတယ်။

မနက်ကြတော့ ထုံးစံအတိုင်း မသိမသာ အနားကပ်ပြီး လက်ထဲ ဆေးလာပေးတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ အရင်တခါက ပေးထားတဲ့ ဆေးမျိုးပဲဆိုတော့ သိလိုက်တယ်။ ရေတစ်ခွက်ယူပြီး အမြန်သောက်လိုက်တယ်။ နောက်ဆိုရင်တော့ ဟိုပုံမှန်သောက်တဲ့ တားဆေး အကဒ်လိုက် ဝယ်ထားမှပဲလို့ တွေးလိုက်မိသေးတယ်။ ကိုယ့်ဘာသာ တွေးမိပြီးမှ ဟဲ့ကောင်မ နင်က ပုံမှန်လုပ်ဖို့များ မျှော်လင့်နေလို့လားလို့ စိတ်ထဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မြန်မေးမိသေးတယ်။

ဒီနေ့က အခါကြီးရက်ကြီး ပိတ်ရက်မို့ ဒေါ်လေးလည်း ဆိုင်မဖွင့်ဘူးလေ။ မနက်စာ ဟိုဟာဒီဟာလေး နည်းနည်းပါးပါး စားပြီး နေ့လည်စာ အလှူသွားစားကြမို့ ပြင်နေကြတာပေါ့။ သူတို့အခေါ်အရတော့ မီးခိုးတိတ်ပေါ့လေ။ အိမ်မှာ ဘာမှချက်စရာမလိုလို့ မီးမွေးစရာမလိုတဲ့နေ့ပေါ့။

မာလည်း ပွဲနေပွဲထိုင် မသွားရတာကြာလို့၊ ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ဘာသာ အလှပြင်နေမိတယ်။ မာ့ဆံပင်ကလည်း မတိုမရှည်ဆိုတော့ ဆံထုံးကြီးလည်း မထုံးချင်၊ ဆယ်ကျော်သက်တွေလို ဖားရားလည်း မချချင်တော့ အနောက်ဖက်ကို ကျစ်ဆံမြီးလိုမျိုး အထုံးလေးဖြစ်အောင် ခေါက်ပြီးကျစ်လိုက်တော့ ဆံပင်အဖျားက ပုခုံးကို ထိပြီးတင်တယ်ဆိုရုံလေး အရှည်ကျန်တယ်။ အရှေ့ဘက်ကတော့ အနောက်က ဆံထုံးတွေနဲ့ ထားတဲ့ ပုံစံမျိုးလုပ်ထားလိုက်တယ်။ အဟိ၊ ရှေ့ကကြည့်ရင်တော့ အနောက်မှာ ဆံထုံးပတ်ထုံးထားသလို မျိုးပေါ့။

နောက်တော့ ပန်းရောင်အင်္ကျီလက်ရှည် ရင်ဖုံးလေးနဲ့ အောက်ကချည်ချိတ်၊ အစိမ်းရင့်ရင့် အောက်ခံအပေါ်မှာ အရောင်နုလေးတွေကို လှိုင်းတွန့်လေးတွေ ဖောက်ထားတဲ့ဒီဇိုင်း၊ ထမိန်လေးဝတ်လိုက်တယ်။ ထမိန်ရဲ့ အောက်ခံအစိမ်းရင့်ရင့်က မမြင်ရလောက်အောင်ပဲ အပေါ်က အဝါရောင်ပန်းနုရောင် လိုင်းတွန့်တွေက ပိုထင်းနေတော့ အပေါ်က ပန်းရောင်အင်္ကျီလေးနဲ့ လိုက်နေတယ်လေ။ အောက်ခံက အစိမ်းရင့်ရင့်လေး မသိမသာပေါ်နေတာကလည်း တကိုယ်လုံးကို ပန်းရောင်လို ပလိန်းကြီးလည်း မဖြစ်သွားတော့ဘူးလေ။ မိတ်ကပ် အရောင်နုနုလေးနဲ့ ဆိုတော့ လူလည်း နည်းနည်းလေး ဝင်းသွားတာပေါ့။ အင်္ကျီက ရင်ဖုံးလက်ရှည်ဆိုပေမဲ့ အသားနုနု ပျော့ပျော့လေးလေ၊ နောက် ကိုယ့်ကိုယ်နဲ့ အတိအကျ ချပ်ရပ်နေအောင်လည်း သေချာချူပ်ထားတာဆိုတော့ မာ့ရင်သား မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးကလည်း ထင်းနေတာပေါ့။

မာ့ဘရာဇီယာက ချူပ်ရိုးပျောက်ပေမဲ့၊ အင်္ကျီအသားက ပျော့ပါးပြီး ကိုယ်နဲ့လည်းကပ်နေတော့ ဘရာဇီယာအရာကတော့ ထင်းနေမှာပဲလေ။ မတတ်နိုင်ပါဘူး။ အောက်က ထမိန်လေးကိုလည်း ခါးမှာ တင်းတင်းလေး ဆွဲပတ်ဝတ်လိုက်တော့ ကားစွင့်လာတဲ့ တင်သားလေးတွေမှာ တွန့်နေတဲ့ ထမိန်သားလေးတွေ ဆန့်သွားအောင် ပေါင်နားလောက်က ဆွဲဆန့်လိုက်တော့ တင်သားလေးတွေပေါ်က အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနားရာလေးက မသိမသာပေါ်လာတယ်။ ဒါတောင်မှ ထမိန်အသားက သိပ်မပါးဘူးနော်။ အခန်းထဲက ရှည်ရှည်မျောမျော ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကလေးမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း သဘောကျနေမိတယ်။

ဟွန့် ဒီလိုပုံများ ဦးငယ်တွေ့လိုက်ရရင်။ အို.. ငါဘာလို့ ဦးငယ်ကို သွားပြီးတွေးနေမိပါလိမ့်၊ အဓိပ္ပါယ်မရှိတာ လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ပြောမိပေမဲ့၊ အတွင်းထဲက စိတ်မှာတော့ ဦးငယ်ကို ကိုယ်ဘယ်လောက်လှတယ်ဆိုတာ ပြချင်စိတ်လေးရှိနေတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိနေမိတယ်။

အံမယ်၊ ဦးငယ်ကလည်း သန့်နေတာပါပဲ။ သူ့အရွယ်နဲ့ဆို တော်တော်နုတယ်ခေါ်ရမယ်။ အရပ်အမောင်းကလည်း ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း၊ မေးရိုးကားကားနဲ့ ယောက်ျားပီသတဲ့ ရုပ်ရည်နဲ့။ ရှပ်အင်္ကျီလည်ကတုံး၊ အပေါ်က တိုက်ပုံ အသားပျော့ပျော့ အဝါရောင်၊ အောက်က ဘန်ကောက်ပုဆိုးနဲ့ ဝါးတီးဝတ်စုံ အပြည့်အစုံနဲ့ပေါ့။

မာ ပြင်ဆင်ပြီး အပေါ်ထပ်က ဆင်းလာတော့ လှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့ ဦးငယ်ရဲ့အကြည့်က စူးလိုက်တာ။ မာ့ရင်တွေတောင်ခုန်သွားတယ်။ ဒေါ်လေးများ မာတို့အကြောင်း ရိပ်မိသွားမလား တောင်လန့်မိတယ်။

ဒေါ်လေးကတော့

” ဟယ် ငါ့တူမကြီးက ချောလိုက်တာ၊ တကထဲတော်။ မင်းသမီးတောင် လုပ်လို့ရမယ် ”

တဲ့ အားရပါးရ ပြောရှာတယ်၊ အဟိ။ သူ့ယောက်ျားကြီး ကိုယ့်ခြင်ထောင်ထဲ ညက အိပ်သွားတာများ သိလို့ကတော့ ဆံပင်ဆောင့်ဆွဲ၊ ပါးရိုက်၊ ဖနှောင့်နဲ့ပေါက်ပြီး၊ ဟဲလင်ခိုးမ၊ ကြာကူလီမ၊ ယောက်ျား အဲလောက်ရှားသလား၊ အဲလိုတွေပြောမှာ တွေးမိပြီး၊ မျက်နှာတောင် မထားတတ်ဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း မလုံသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

အားနာလိုက်တာ ဒေါ်လေးရယ်။ အာ့တာ မာ့အပြစ်မဟုတ်ပါဘူး။ ဒေါ်လေးလင်ကြီးက အတင်းမုဒိန်းကျင့်တာပါလို့ ပြောရအောင်ကလည်း တခါဆိုတော့ ထားတော့၊ နောက်အခါတွေက ကိုယ်ကရော ကိုယ်ရော စိတ်ပါပါခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား။ ရှုပ်ပါတယ်လေ၊ ဒါတွေ စဉ်းစားမနေပါတော့ဘူး။ ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပဲနေမှာပါ။ နောင်လာ နောင်ခါဈေးပဲ ကောင်းပါတယ်။ လောလောဆယ် အဲ့တာတွေ မေ့ထားလိုက်တော့မယ်။ ဦးငယ်နဲ့ အဲ့လိုဖြစ်တဲ့ကိစ္စတွေကို ဘယ်သူမှ မသိစေရင် ဘာမှဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူးလေ။ အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ နောက်တစ်ခါ ထပ်မဖြစ်အောင် ကြိုးစားတော့မယ်လို့ပဲ တွေးလိုက်မိတယ်။

………………………………….

” ဟား ဥက္ကဌ ကြီး ဘယ်လိုလဲ နေကောင်းလား”

ထိုခေတ်အခါက တွေ့တဲ့သူတိုင်းကို ဥက္ကဌကြီးဟု နောက်သလို အတည်လိုဖြင့် ခေါ်ဝေါ်နှုတ်ဆက်ကြသည့် ထုံးစံရှိလေသည်။

” ဪ ကောင်းပ ဗိုလ်ကြီး။ ဘယ်လိုလဲ၊ ဗိုလ်ကြီးကိုယ်တိုင် ကြွလာတာ ဝမ်းသာတယ်ဗျာ။”

” အော် ဒီလိုလေ။ ကျနော်ကလည်း ရောက်ခါစမလား။ ဒီမြို့ကလူတွေနဲ့လည်း ရင်းနှီးရအောင်ပေါ့။ တပ်ထဲမှာချည်းပဲ ဆိုတော့လည်း တခါတလေ ပျင်းတာလည်း ပါတာပေါ့လေ။ ဒါက ဥက္ကဌကြီးတို့ မိသားစုလား”

” ဟုတ်ပါတယ် ဗိုလ်ကြီး။ ဒါက ကျနော့်ဇနီး မတင်တင်။ သူက ကျနော့်တူမလေး ရန်ကုန်ကပဲ။ ဒီမှာ တာဝန်ကျလို့ လာနေတာ၊ ကျောင်းဆရာမပေါ့။ မာမာမြင့်တဲ့။ သားကတော့ ဒီအလှူမှာ ညကတည်းက လာအိပ်ပြီး ဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေတာ တစ်နေရာရာမှာ ရှိမှာပဲ”

” ဪ ဟုတ်ကဲ့ ၊ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်။ နောက် အကူအညီ လိုချင်လည်း ပြောကြပါနော်”

” သူက ဗိုလ်ကြီး သက်ကိုကို တဲ့။ တပ်ရင်း xxx ကို တာဝန်ကျလို့ ရွေ့လာတာ မကြာသေးခင်ကမှပဲ”

—————————————-

ကျနော့်ရင်တွေ အရမ်းခုန်သွားတယ်။ မြင်မြင်ချင်း ချစ်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးများလား မသိဘူးကွာ။ အလှူလာတာမို့ မိတ်ကပ်လေး လိမ်းထားပေမဲ့ သိပ်အများကြီးလည်းမဟုတ် ပါးပါးလေးပဲ။ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက လုံးလုံးလေးနဲ့ စိုနေတာပဲ။ အင်္ကျီပန်းရောင်လက်ရှည် ရင်ဖုံးလေးနဲ့ အောက်က အချိတ်ထမိန်လေး ဝတ်ထားလိုက်တာ တအားမိုက်တာပဲ။

ရင်ဖုံးအင်္ကျီက ချူပ်ထားလိုက်တာ သူ့ကိုယ်လုံးလေးနဲ့ ဖစ်ပဲ။ ဗိုက်သားလေးချပ်ချပ်နဲ့ ရင်သားလေးတွေက မို့မို့မောက်မောက် လုံးလုံးလေးလေး၊ ချစ်စရာလေး။ အောက်က အချိတ်ထမိန်ကို ခါးမှာ တင်းတင်းလေး စီးထားတော့ အောက်က တင်သားလေးတွေက စွံ့ကားထွက်လာသလိုပဲ။ ကျနော့်ကို အပြုံးလေးတစ်ချက်ပေး၊ ခေါင်းကလေးဆပ် အသိအမှတ်ပြုပြီးတော့ ထွက်သွားတော့ အနောက်ကနေမြင်ရတဲ့ တင်လုံးလေးတွေက ဝိုင်းစက်နေတာပဲ။ ရန်ကုန်သူမို့လားမသိ ဒီမြို့က ကောင်မလေးတွေ ကြားထဲမှာ သူကထင်းနေတာပဲ။ ဒီရပ်ကွက်ကောင်စီ ဦးမြင့်မြတ်ဆိုတဲ့ လူကြီးကို ပေါင်းထားရတော့မယ် ထင်တာပဲ။

………………………………………

အို့ ဒီလူကြီးနယ် ခက်လိုက်တာ။ မျက်လုံးကြီးတောင် ကျွတ်ကျတော့မယ်၊ မာ့ကို ကြည့်လိုက်တာ သူများတွေ ဘယ်လိုထင်မလဲ၊ ခွိ။ ဦးငယ်တောင် မျက်မှောင်တစ်ချက် မသိမသာ ကျူံ့သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်။ စစ်တပ်ယူနီဖောင်း ခေါက်ရိုးကျနဲ့ လူကောင်က ထွားထွားကြီး၊ နေလောင်ထားတဲ့ အသားအရည်နဲ့ပေမဲ့ မျက်နှာလေးက နုနေသေးတယ်။ ပြုံးလိုက်တော့လည်း ပါးတစ်ဖက်မှာ ပါးချိုင့်လိုမျိုးလေးနဲ့။ မာလည်း ရင်လေးတော့ ခုန်သလိုရှိသား။ ဒီမြို့လေးရောက်ပြီးမှ မာ့ကို ခေါတောတစ်ထောင်အားတွေနဲ့ ကြည့်တာ ခံဖူးခဲ့ပေမဲ့လည်း ဒီလို သပ်သပ်ယပ်ယပ် ခပ်ချောချော ယောက်ျားလေးမျိုး မရှိခဲ့သေးဘူးလေ။

အလှူမှာ စားသောက်နေကြတုန်းအချိန်မှာလည်း လူကြီးတွေ ထိုင်နေကြတဲ့ ဝိုင်းထဲကနေပြီး မာ့ကို လှမ်းလှမ်းခိုးကြည့်နေတာ မြင်တာပေါ့။ မာက မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ။ တခါတခါ မျက်လုံးချင်းဆုံသွားမိရင် သူက ပြုံးပြတယ်။ မာက ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး၊ ပြန်တောင် မပြုံးပြမိဘူး၊ ကမန်းကတမ်း မျက်နှာကို တဖက်လွဲပစ်လိုက်ရတယ်။ မာ့မျက်နှာတော့ နီနေမှာ သေချာတယ်။ မိတ်ကပ်က ပန်းရောင်လေးဆိုတော့ ဘယ်သူမှတော့ ရိပ်မိမှာ မဟုတ်ပါဘူးလေ။

မာ့စိတ်ထဲလည်း တွေးမိတာက ဟန်ကိုယ့်ဖို့နေမှရမယ်။ သူက ကိုယ့်ကို တကယ်စိတ်ဝင်စားတာလား၊ ကျောရရုံကြံဖို့ စိတ်ကူးနေတာလား၊ ဘာမှန်း သေချာမသိခင်မှာ၊ ကိုယ့်ဖက်က အထာပေးလို့ မဖြစ်ဘူး။ ဟယ် နင်အဲ့တာတွေ လျှောက်တွေးနေတယ် ဆိုကတည်းက နင့်စိတ်က သူ့အပေါ်ယိုင်နေလို့ပေါ့လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို စိတ်ထဲမှာ ပြောနေမိသေးတယ်။

တကယ်က မာ့စိတ်ထဲမှာက အလိုလိုကို ညွှတ်နေတာ။ မာနေရတဲ့မြို့လေးမှာ တွေ့နေဆုံနေရတဲ့လူတွေ၊ မာအလုပ်လုပ်နေတဲ့ ကျောင်းမှာ အလုပ်တူတူ လုပ်သူတွေရောထဲမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် အရွယ်တူ ယောက်ျားလေးကလည်း လက်ချိုးရေလို့တောင် ရနိုင်လောက်တယ်လေ။ အရွယ်လည်းရောက်ပြီ အပျိုကြီးလည်း မဖြစ်ချင်ဘူး။ အခြေကျအနေကျလေး နေချင်ပြီလေ။

နောက်ပိုင်းလည်း မာတို့အိမ်နဲ့ ကျောင်းကို ချောင်းပေါက်အောင် လာပါတော့တယ်။ ဘေးကလူတွေလည်း စနေ နောက်နေကြပြီ။ မာတို့ဆက်ဆံရေးကလည်း တော်တော်လေးကို ရင်းနှီးလာခဲ့ပါတယ်။ ကိုယ့်သက်ကလည်း တကယ်ပေါင်းကြည့်တော့ ခင်ဖို့ကောင်းပါတယ်။ မာ သူ့ကိုချစ်လားလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်မေးကြည့်တော့လည်း ဒီလောက်တော့ ဟုတ်ဘူးရယ်။ ဒါပေမဲ့ အိမ်ထောင်ပြုမယ်ဆိုရင်တော့ သင့်တော်တဲ့သူလို့ပဲ မြင်တယ်။

အခုချိန်ထိ အကဲခတ်ရသလောက်ကတော့ အရက်လေး နည်းနည်းပါးပါး သောက်တာကလွဲရင်၊ တကယ့် လူရိုးတစ်ယောက်ပဲရှင့်။ မာ အဲ့လို ပြောမိတာကတော့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အတွေ့အကြုံနဲ့ သုံးသပ်တာပေါ့နော်။ မာနဲ့ ကိုသက်တို့ အဲလိုလေး အီစီကလီဖြစ်လာတာ အရမ်းမြန်ပါတယ်။ အဲ့တာကလည်း ကိုသက်က စစ်သားပြီပြီ အချိန်မဆွဲပဲ ဆက်တိုက်ကို လုံးပန်းခဲ့လို့ပေါ့။

မာလည်း စိတ်ထဲက တမျိုးလေးပေါ့ရှင်။ ချစ်တယ်လို့ပြောရမှာလည်း အဲလိုမျိုးခံစားမှု သိပ်မရှိသလို၊ အိမ်ထောင်ပြုဖို့သင့်တော်တဲ့ ယောက်ျားလေးလည်း ဖြစ်တယ်ဆိုတော့ တကယ်လို့ သူချစ်ခွင့်တောင်းခဲ့ရင် ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ရမလည်း ဆိုတာလည်းတွေး၊ သူနဲ့ ချစ်သူဖြစ်သွားလို့ အိမ်ထောင်ပြုဖြစ်ခဲ့ရင် ဆိုတာမျိုးလည်းတွေး၊ အဲဒီအချိန်က အဲတာတွေပဲ မာ့စိတ်ထဲမှာ လုံးထွေးနေတာပဲပေါ့။ စိတ်က အဲထဲမှာပဲ ရောက်နေတော့ မောင်မျိုးကို စာပြပေးရတဲ့ ညတွေမှာလည်း မောင်မျိုးအိပ်ယာပေါ်မှာ မအိပ်ဖြစ်တော့ဘူး။ သူမေးတဲ့စာတွေ ရှင်းပြပြီးတာနဲ့ ကိုယ့်အိပ်ယာပေါ် ကိုယ်ပြန်လာပြီး စိတ်ကူးတွေ လျှောက်ယဉ်နေမိတာပေါ့။

ဦးငယ်နဲ့ မာနဲ့ကတော့ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုပဲ၊ ပုံမှန်ပါပဲ။ မာလည်း အသားကျနေပါပြီ။ အရင်ကလို မျက်နှာပူတာတွေ ဘာတွေ ဘာမှမရှိတော့ဘူး။ သူလည်း မာနဲ့ကိုသက်တို့ ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံနေပြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပြောင်းလဲလာတော့မဲ့ အခြေအနေကို မြင်လို့ထင်ပါရဲ့။ ဘာမှ ထပ်မလှုပ်ရှားလာတော့ပါဘူး။

ဇာတ်လမ်းကို အမြန်ချူံ့လိုက်ရရင်တော့ ကိုသက်က မာ့ကိုချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောလာတဲ့ အချိန်မှာ မာလည်း အလိုလို ခေါင်းငြိမ့်မိလိုက်တာပါပဲရှင်။ လူတကာကလည်း မာတို့နှစ်ယောက်ကို သမီးရည်းစားအနေနဲ့ အသိအမှတ်ပြုပြီး ပြောဆိုဆက်ဆံနေကြပြီလေ။ ကိုသက်က စစ်ဗိုလ်ပေမဲ့ သိပ်လက်မဆော့ဘူးရှင့်။ နောက်ပိုင်း အတွေ့အကြုံရလာတော့မှ တွေးမိတာကတော့ သူ အတည်တကျယူမဲ့ မိန်းကလေးမို့ တယုတယနဲ့ မင်္ဂလာဦးညကျမှ အဆုံးစွန်လုပ်မယ်၊ သမီးရည်းစားဘဝမှာ မာ့ကို သူ ဘယ်လိုတန်ဖိုးထားတယ်ဆိုတာ၊ သူ ဘယ်လိုယောက်ျားပီသတယ် ဆိုတာ၊ ပြချင်လို့ပဲဖြစ်မယ်လို့ အိုင်ဒီယာရှိပုံရပါတယ်။

မာတို့နှစ်ယောက် ဘုရားသွားလိုက်၊ ပျော်ပွဲစားသွားလိုက်၊ အဲ့လို နှစ်ယောက်ထဲသွားကြရင် တပူးပူးကပ်ကပ်နဲ့ နမ်းတာရှုံ့တာ၊ ဟိုပွတ်ဒီပွတ်လေး လုပ်တာလောက်တော့ ရှိတာပေါ့ရှင်။ အဲလိုနေ့တွေမှာ သူကတော့ တပ်ရင်းပြန်သွားရင် ဘယ်လိုခံစားနေရမယ် မသိပေမဲ့၊ မာကတော့ ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်လေးတွေစို့လို့၊ ညအိပ်ယာထဲရောက်ရင် ကိုယ့်လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ အယားဖျောက်ရတော့တာပေါ့။

………………………………………..

မောင်မျိုးလည်း ဆယ်တန်းအောင်လို့ မြို့က တက္ကသိုလ်ကို အဆောင်သွားနေပြီး တက်ပြီဆိုတော့ မာတစ်ယောက်ထဲ အပေါ်ထပ်မှာ ကျန်ခဲ့တာပေါ့။ အခုတလော ကိုယ်သက်ကလည်း စစ်ကြောင်းတွေ ခဏထွက်သွားလိုက် ပြန်လာလိုက်နဲ့ နည်းနည်းတော့ အလုပ်ရှုပ်နေတယ်။ သူက နောက်နှစ်မှာ တပ်ရင်းပြောင်းရမယ်လို့ ပြောပါတယ်။ မပြောင်းခင် မာ့ကို လက်ထပ်ယူချင်တယ်လို့ ပြောပါတယ်။

မာလည်း အိမ်ကို အသိပေးပြီးပါပြီ။ မာ့မိဘတွေကလည်း သဘောတူပါတယ်။ အဲ့တာနဲ့ပဲ မာတို့ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းပွဲကို အဲဒီမြို့မှာပဲ လုပ်လိုက်ကြပါတယ်။ မာ့မိဘတွေရော သူ့မိဘတွေရောလာပြီး အကျဉ်းချုံး စေ့စပ်ပွဲလုပ်၊ မင်္ဂလာဆောင်ကိုတော့ ရန်ကုန်မှာပဲ လုပ်မယ်ပေါ့။ နေ့ရက်ကောင်းတာတွေ တွက်ချက်ပြီး နောက်ကိုးလလောက်အကြာမှာ လုပ်မယ်လို့ စီစဉ်လိုက်ကြပါတယ်။

ဒီကြားထဲ စေ့စပ်ပွဲလိုက်လာတဲ့အထဲက မာ့အဒေါ် ဆရာဝန်မတစ်ယောက်က နင်တို့ လက်ထပ်ပွဲနေ့ရက် သေချာရွေးထားပြီးမှ ခြေချော်လက်ချော် ဟိုဟာဒီဟာဖြစ်လို့ ကမန်းကတန်း ရက်ရွှေ့ရတာမျိုး မဖြစ်အောင်တဲ့ဆိုပြီး မာ့ကို သူကိုယ်တိုင် ဒစ်ပို ထိုးပေးသွားသေးတယ်ရှင့် ခိခိ။ မာကတေ့ မပြောတော့ပါဘူး ကိုသက်အကြောင်းကို။

မာလည်း အရင်က ချစ်သလို၊ မချစ်သလိုလေးကနေ ကိုသက်နဲ့ စေ့စပ်လည်းပြီး၊ လူကြားသူကြားထဲ ထင်ထင်ပေါ်ပေါ် တွဲသွားတွဲလာနေခဲ့တော့ သံယောဇဉ်လေး ဖြစ်လာတယ်။ သူ့ကို ချစ်မိပြီလို့လည်း ထင်လာခဲ့တာပဲ။ သူ့ရဲ့ တရှိုက်မက်မက် အနမ်းတွေ၊ မာတင်းနေတဲ့သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အထိအတွေ့တွေကလည်း မာ့ဆန္ဒတွေကို ကောက်ရှိုးမီးလို အုံ့ထနေစေခဲ့တယ်။

အဲ့ဒီမြို့ကလေးရဲ့ ဘုရားပွဲ ညတစ်ညပေါ့။ ကိုသက်နဲ့မာတို့ ထုံးစံအတိုင်း ဘုရားပွဲမှာ လျှောက်သွားပျော်ကြတာပေါ့။ လူအလစ် မှောင်ရိပ်အကွယ်မှာ မာတို့နှစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်နမ်း၊ နောက်ပွဲဈေးလူကြားထဲ တိုးခွေ့လျှောက်ကြတော့ မာ့အနောက်ကနေ ခါးလေးကိုင်ပြီး သူကလိုက်၊ လူကြပ်တော့ မာ့တင်သားတွေမှာ သူ့ဘောင်းဘီအောက်က မာတင်းနေတဲ့ ပူနွေးချောင်းကြီးနဲ့ ဖိထားတာခံနေရတော့ မာ့ညီမလေးလည်း စိုစွတ်နေရပြီလေ။

သူက မာ့ တင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ အားမလိုအားမရ ဆုပ်ညှစ်တော့ မာက ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် မျက်စောင်းလေး တစ်ချက်ထိုးလိုက်တာ၊ ဆောရီး ဆိုပြီး ပြောရှာတယ်။ မာက သူ့လက်ချောင်းလေးတွေကို ဆွဲဆုပ်ပြီး မသိမသာလေး ဖျစ်ညစ်ပေးပါတယ်။ တကယ်က အားပေးတာပါ ဆက်လုပ်ဆိုပြီး။ ဒါပေမဲ့ သူက မလုပ်ပါဘူးရှင်။ မာ့ လည်ကုတ်ကလေးကိုပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖွဖွလေးနမ်းပါတယ်။ မာ့တကိုယ်လုံးကို သွေးပူပြီး တဖျင်းဖျင်းနဲ့ကို ဖြစ်နေတာပါပဲရှင်။ မိန်းကလေးက ဘယ်လိုပြောရမလည်း မသိတော့ဘူးရှင့်။

အဲဒီညက သူ မာ့ကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပြီး မာအိပ်ယာပေါ်ရောက်တော့ အိပ်မပျော်ဘူးရှင်။ မျက်လုံးတွေလည်း ကြောင်နေတယ်။ မာ့လက်တွေက အလိုလို မာ့ညီမလေးဆီ ရောက်သွားတယ်။ မာ့ညီမလေးက စိုစွတ်နေတယ်။ မာ့လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေက အလိုလို ညီမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ပွတ်သတ်မိနေပြီး မာ့ရဲ့ ကာမာအရသာဖူးကလေးဆီကို ရောက်သွားတယ်။ မာ့တကိုယ်လုံး ကျဉ်တက်သွားသလိုပဲ။ ဟင်း။

မာ ဆက်တောင် မထိရဲတော့ဘူး။ စောင်လေးကို ခေါက်လုံးလိုက်ပြီး မာ့ပေါင်ကြားညှပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်မှောက်လိုက်ပြီး မာ့ညီမလေးကို စောင်အလုံးလေးနဲ့ ဖိပွတ်နေလိုက်မိတယ်။ အဲလိုမှောက်ရက်မှာပဲ မာ့မျက်လုံးတွေက အိပ်ယာဘေး ကြမ်းအကျိုကြားကနေ ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်ကို တွေ့ရတယ်။ အဲဒီမှာ မာလည်း မချောင်းဖြစ်တာ ကြာလှပြီဖြစ်တဲ့ အဲဒီကြမ်းပေါက်လေးဆီကို မှောက်ရက်ပဲ တွားတွား သွားလိုက်မိတယ်။

ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဦးငယ်နဲ့ ဒေါ်လေးတို့ အလုပ်ဖြစ်နေကြပြီ။ ဦးငယ်က ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ဒေါ်လေးက တော့ ထမိန်ခါးပေါ် ကွင်းလုံးလှန်နေတယ်။ ဦးငယ်က ဒေါ်လေးပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ သူ့တင်ပါးကြီးနှစ်ဘက်တောင် ခွက်လို့ အပေါ်ကနေ တအားကုန် ဆောင့်ဆောင့်ချနေတယ်။ မာ အပေါ်ကနေကြည့်နေတာ ဆိုတော့ ဦးငယ်ရဲ့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ကျောပြင်၊ ဖင်လုံး၊ ပေါင်လုံးတွေရယ်၊ ဒေါ်လေးရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးရယ်၊ အာ့တာတွေပဲ မြင်ရတာပါ။ ဒါပေမဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ ဒုတ်ကြီးက မာ့ညီမာ့လေးထဲ ဝင်ထွက်ဖူးခဲ့တော့ ဘယ်လို အရသာလည်းဆိုတာလည်း သိနေတယ်လေ။ အခုလို မာ့ရဲ့တကိုယ်လုံးလည်း ထူပူလို့ မာ့ညီမလေးကိုသာ မှောက်ရက်ကနေ စောင်အလုံးလေးနဲ့ အတင်းဖိပွတ်နေမိတော့တယ်။ အောက်ထပ်မှာ ဦးငယ်က ဒေါ်လေးကို ဆောင့်လို့ကောင်းနေတုန်းမှာ မာ့တကိုယ်လုံး အကြောတွေ တောင့်တင်းပြီး ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားခဲ့ရတယ်။

မာ အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန်လဲ အမောဖြေနေရင်းက စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးလာတယ်။ မာ့မှာ အခု စေ့စပ်ထားသူလည်းရှိနေပြီ မကြာခင်လည်း လက်ထပ်ကြတော့မှာ၊ ဒါပေမဲ့ အခု ဦးငယ်တစ်ယောက် အပေါ်တက်လာပြီး မာ့အိပ်ယာထဲ ရောက်လာရင်တောင် မာ ငြင်းမိမှာ မဟုတ်တော့ဘူးဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသိနေတယ်။ မာ့ကိုယ်မာလည်း ဒေါပွသလို ဖြစ်နေတယ်။ မာ့ဆန္ဒတွေက ပြည့်ဝသွားတာ မဟုတ်ပေမဲ့ အခိုက်အတန့်အားဖြင့်တော့ လျော့သွားသလိုမို့ ခဏကြာတော့ အိပ်မောကျသွားခဲ့ရပါတယ်။

===========================

နောက်နေ့ညကြတော့ ကိုသက်လည်းမလာနိုင်၊ မာလည်း ဒေါ်လေးတို့နဲ့ ဇာတ်ပွဲကြည့်ဖို့ လိုက်သွားခဲ့ပါတယ်။ ဒေါ်လေးက ဖျာတစ်ချပ်ဝယ်ထားတာဆိုတော့ ဦးငယ်၊ ဒေါ်လေးနဲ့ မာတို့ သုံးယောက်ကြည့်ကြမယ် ဆိုပြီး ခေါင်းအုံး၊ စောင်၊ အစားအသောက်တစ်ခြင်း၊ စတာတွေ ယူပြီး ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ ပွဲခင်းထဲကဖျာမှာ ပစ္စည်းတွေချနေရာပြင်ပြီးမှ ပွဲဈေးမှာ တစ်ခုခုစားကြရအောင်ဆိုပြီး ထွက်လာကြပါတယ်။ ဖျာနီးစပ်ရာမှာလည်း အိမ်နားကလူတွေမို့ ပြောပြီးထားခဲ့လို့ရပါတယ်။

ပွဲခင်းထဲ တိုးတိုးဝှေ့ဝှေ့သွားကြရင်းမှ ရုတ်တရက် မာ့ရင်ခုန်လာပါတယ်။ မခုန်ပဲ ခံနိုင်မလားရှင်၊ လူတွေတိုးခွေ့နေတဲ့ကြားထဲ သွားနေရင်း ဒေါ်လေးက ရှေ့နားမှာရောက်နေတုန်း မာ့ တင်သားတွေပေါ်မှာ မာမာနွေးနွေးအချောင်းကြီး လာဖိတာခံရတာကိုး။ မာ့အတွေ့အကြုံအရ ဘာလည်းဆိုတာလည်း သိနေပြီ ဘယ်သူ့ဟာလည်းဆိုတာ သိနေပြီကိုး။

ဘယ်သူရှိရမလည်း ဦးငယ်ပေါ့။ မာ့အနောက်ဖက်မှာ ကပ်လို့လေ။ သူ့ဒုတ်ကြီး ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ မာ့တင်ပါးတွေကို ပွတ်နေတယ်။ မာ့ဒူးတွေတောင် မခိုင်ချင်တော့ဘူး။ မာ့ညီမလေးကလည်း ချက်ခြင်းကို စိုလာတော့တာ။ မာ့ခန္ဓာကိုယ်က မာ့ဦးနှောက်ရဲ့ အမိန့်ကိုတောင် မစောင့်တော့ဘူး။ လူတွေ အရမ်းကြပ်သွားလို့ ခနရပ်သွားရတဲ့အချိန် မာ့ဖင်ကလေးကို ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။ ဦးငယ်ဒုတ်ကြီးကလည်း မာ့တင်ပါးနှစ်လုံးကြား အမြှောက်လိုက်ကြီးကို ဝင်လာတယ်။

မာ့ဒူက ခွေကနဲဖြစ်တော့ လူကယိုင်သွားတာ အနောက်က ဦးငယ်က မာ့ခါးလေးကို အမြန်ကိုင်ပြီး ထိန်းလိုက်ပေလို့ပဲ။ ဦးငယ်က မာ့ခံစားချက်များ သိနေလားမသိဘူး။ မာ့ခါးလေးကို ကိုင်ထားရာကနေ မလွတ်သေးပဲ တင်းတင်းလေး ဆက်ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ နောက်ကနေ သူဘယ်လိုများ လုပ်နေသလဲ မသိပါဘူး၊ သူ့ဟာကြီးကလည်း မာ့ပေါင်ကြားထဲတောင် အတင်းတိုးဝင်လာတယ်။ ထမိန်နဲ့ပုဆိုး ခံနေလို့သာပေါ့။ မာ့လက်တွေကလည်း ဦးငယ်လက်ပေါ်ကို အုပ်ပြီး ပြန်ကိုင်ထားလိုက်မိတယ်။

အဲ့လိုနဲ့ ဒေါ်လေးစားချင်တဲ့ အသုပ်ဆိုင်ရောက်သွားပြီး မာတို့ စားသောက်ကြတယ်။ မာတော့ ဦးငယ်မျက်နှာကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ကို မကြည့်ဝန့်တော့ဘူး။ ပွဲခင်းထဲ ပြန်ဝင်တော့လည်း လူကြားထဲမှာ ဒီတခါတော့ ဦးငယ်က မထောက်တော့ဘူး။ သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေနဲ့ မာ့တင်သားတွေကို ပွတ်သပ်လိုက် ဆုပ်နှယ်လိုက်လုပ်လာခဲ့တယ်။

ပွဲကြည့်ကြတော့ ဦးငယ်က ဒေါ်လေးအနောက်မှာ ကပ်ထိုင်တယ်၊ မာကတော့ သူတို့ဘေးမှာပေါ့။ ဒေါ်လေးရဲ့ဘေး မာ့ရဲ့ရှေ့မှာ စားစရာခြင်းကိုချထားတော့ မာက ဦးငယ်ဘေးကပ်ရက်မှာ ထိုင်ဖြစ်တာပေါ့။ ဦးငယ်က ဒေါ်လေးရဲ့အနောက်မှာ ခွထိုင်ရင်းက ဒေါ်လေးခါးကို သူ့ညာဘက်နဲ့ ဖက်ထားတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း ညနက်လာလေ အေးလာလေမို့ မာရော ဒေါ်လေးရော စောင်ကိုယ်စီခြုံလို့ပေါ့။ ဦးငယ်က ဒေါ်လေးစောင်နဲ့ ရောခြုံထားတယ်။ နောက်တော့ စောင်အောက်က ဦးငယ်လက်က မာ့ပေါင်ပေါ်ကို တွားတွားတက်လာပါရော ရှင်။ ဦးငယ်က ညာဘက်လက်နဲ့ ဒေါ်လေးခါးကို ဖက်ထားရင်းက ဘယ်ဘက်လက်က မာ့ပေါင်ပေါ် ရောက်လာတာ။ မာလည်း မသိယောင်သာ ဆောင်နေလိုက်မိပါတော့တယ်။

ဦးငယ်က မာ့မျက်နှာကို တချက်တချက် လှမ်းလှမ်းကြည့်တာ မာ့မျက်လုံးထောင့်စွန်းက မြင်ရပေမဲ့ မသိသလိုနဲ့ ဇာတ်ထဲကို စိတ်ဝင်စားသလိုသာ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ဦးငယ်က မာ့ပေါင်လုံးတွေကို ထမိန်ပေါ်က ပွတ်နေရတာနဲ့ မကျေနပ်ပဲ မာ့ထမိန်ကိုဆွဲဖြည်ပြီး ပေါင်ခွဆုံကို နှိုက်ပါတော့တယ်။ စောင်အောက်မှာဆိုတော့ ဘယ်သူမှ မတွေ့နိုင်ဘူးလေဆိုပြီး မာလည်း လွတ်ထားလိုက်တယ်။

မာ့ပေါင်ခွဆုံမှာ ပင်တီလေး စိုစွတ်နေတာကိုတော့ စမ်းမိသွားပြီပေါ့။ လက်အနေအထားက ခက်ခဲလို့ ဦးငယ်တစ်ယောက် စိတ်ထင်တိုင်းလုပ်လို့မရပေမဲ့ ပင်တီခါးမြှော့ကြိုးထဲ သူ့လက်ကြီးထည့်လို့ လက်ချောင်းထိပ်လေးနဲ့ မာ့ညီမလေးကို ဆော့တာ မာ့ညီမလေးခင်မျာ အကြိမ်ကြိမ် မျက်ရည်ကျခဲ့ရပါတော့တယ်။ မနက်မိုးလင်းခါနီး ဇာတ်ပွဲပြီးမှ အိမ်ပြန်လာကြပါတယ်။ ညကလည်း မောတာနဲ့ အိပ်ရေးလည်းပျက်တာနဲ့၊ မာလည်း ခေါင်းချလိုက်တာနဲ့ တုံးကနဲ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။

……………………………………..

” ဟင်.. ဦးငယ်..”

မာ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို စုပ်နမ်းတာခံလိုက်ရတော့ ရုတ်တရက် လန့်နိုးသွားပါတယ်။ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးငယ် မာ့ခြင်ထောင်ထဲမှာ ငုတ်တုတ်ကြီး။ နေ့ခင်းကြောင်တောင် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြီး။ မာ့ခြင်ထောင်ထဲမှာ ဆိုတော့ ရုတ်တရက် ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိ၊ ဖြစ်သွားပါတယ်။

” ဦးငယ်.. ဒေါ်လေးရှိတယ် မဟုတ်ဘူးလား”

” နင့်ဒေါ်လေး ပွဲကိုက်ပြီး အိပ်နေတာ သိုးနေပြီ။ တော်တော်နဲ့ နိုးမှာ မဟုတ်သေးဘူး”

” ဟင့်အင်း မကောင်းဘူးထင်တယ် ဦးငယ်ရယ်.. အို့..”

မာက ပါးစပ်က မကောင်းဘူးထင်တယ် ပြောနေတုန်းမှာ ဦးငယ်လက်တစ်ဖက်က ပြေလျော့နေတဲ့ မာ့ထမိန်အောက်ကရော ပင်တီအောက်ကရော တိုးဝင်လို့ မာ့ညီမလေးကို ဆော့ကစားနေပြီ။ မာ့တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။ မာ့ကိုယ်က ရာဂလောင်စာတွေကို ဦးငယ်က တဏှာမီးနဲ့ ရှို့နေပြီလေ။ မာ့မျက်လုံးလေး မှေးစင်းသွားတယ်။ မာ့ရဲ့ လက်တွေက ဦးငယ်ရဲ့ လည်ဂုတ်ကို အလိုလို တွဲခိုမိရက်သား ဖြစ်သွားတော့တယ်။

” ဟင့် ဦးငယ်ရယ်.. မာကြောက်တယ်”

…………………………………………………

ကျူပ် မအောင့်နိုင်တော့ဘူးဗျာ အရမ်းတင်းနေပြီ။ ပထမတစ်ခါက မူးတာနဲ့ ဖျံသိုအစွမ်းနဲ့ မှားယွင်းမိခဲ့တယ်။ နောက်တစ်ခါလည်း မူးမူးနဲ့၊ အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ သားလည်းမရှိတဲ့ည ဝင်ကြမ်းမိခဲ့တယ်။ ကောင်မလေးက ဘာမှမပြောပါဘူး။ ကိုယ့်ဘာသာ နောင်တရမိတယ်။ ငါ့အိမ်မှာ ဆွေမျိုးနီးစပ်မို့ လာနေတဲ့ မိန်းကလေးကို ငါအနိုင်ကျင့်မိတယ်ပေါ့။ အဲ့တာနဲ့ ကျူပ်ကိုယ်ကျူပ် အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းခဲ့တယ်။ ကောင်မလေးကလည်း အဲဒီအကြောင်းတွေ တစ်ခွန်းမှမဟလို့ ကျုပ်က သူ့ကို ကျေးဇူးတင်မိသား။

နောက်တော့ ဗိုလ်ကြီးသက်ကိုကိုနဲ့ သမီးရည်းစားဖြစ်တော့ အင်း အဲဒါလည်း အေးတာပဲလေ အခုကတော့ ငါလုံးဝထိလို့ မရတော့ဘူးပေါ့လို့ တွေးမိခဲ့တယ်။ အဲ့တာကြောင့် သားလည်း တက္ကသိုလ်သွားရော အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ထဲရှိမှန်း သိပေမဲ့ မသွားဖြစ်တော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကောင်မလေးကလည်း ရည်းစားလည်းရ၊ စေ့စပ်လည်းကြောင်းလှမ်းပြီးမှ ဟိုဗိုလ်ကြီးနဲ့ သွားလိုက်လာလိုက် လုပ်နေတာ၊ လူက ပိုချော ပိုလှလာသလိုပဲ။ ဘော်ဒီကလည်း ပိုတောင့်လာတယ်။ သွေးသားဆူဖြိုးလာလို့လား ဘာလား မသိဘူး။ ကျူပ်မှာ သူ့ကိုမြင်ရရင် ညီတော်မောင်က တစ်ချိန်လုံး ကြွရွနေလို့ မနည်းအုပ်ထိန်းနေရတာ။

မနေ့က ပွဲဈေးတန်းထဲလူတိုးတော့ ကောင်မလေးဖင်လုံးကြီး ကျူပ်ပေါင်ခြံလာကပ်တော့ မထိန်းနိုင်တော့ဘူးဗျာ။ ညီတော်မောင်က ဖြောင်းကနဲထ၊ ကျူပ်လက်ကလည်း ယဉ်နေတော့ သူ့ခါးလေးကို သွားကိုင်မိလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးကလည်း လိုနေပုံပဲ၊ ဘာမှမပြောတဲ့အပြင် သူ့ဖင်လုံးလေးတွေနဲ့ နောက်ပြန်ကော့ပေးနေသလိုပဲ။ အဲတော့လည်း ကျူပ်က ပုထုဇဉ်လေဗျာ၊ ဘယ်ထိန်းနိုင်တော့မလဲ။ အပြန်မှာလည်းကိုင်၊ ပွဲခင်းထဲမှာလည်း သူ့ပိပိလေးထိကို နိုက်ပစ်တာ ငြိမ်ခံနေတယ်။ သူ့ပိပိလေးကလည်း စိုရွဲလို့။ ဟိုဗိုလ်ကြီးသက်ကိုကိုကလည်း ဘာမှ မပေးဘူးလား မသိဘူး။

အဲ့တာနဲ့ အိမ်ရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း အိမ်ရှင်မ တခေါခေါ အိပ်တာစောင့်ပြီး မယ်တင်လည်း စဟောက်ရော အပေါ်ထပ်ကို ခြေဖျားထောက် တက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ သူ့ခြင်ထောင်ထဲလည်း ဝင်ကြည့်လိုက်ရော၊ ကောင်မလေး ထမိန် လျော့ရိလျော့ရဲနဲ့ နှုတ်ခမ်းကလေးဟလို့ အိပ်မောကျနေတာ၊ အဲ့ဒါကို ငုံ့ပြီး စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ရုတ်တရက် လန့်နိုးလာပြီး လန့်တော့သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူစိုးရိမ်တာက မယ်တင်ကြားသွားမှာကိုပဲ၊ ကျူပ်လုပ်မှာကို စိုးရိမ်ပုံမရှိဘူး၊ အဟိ။ အဲတော့လည်း စိတ်မပူအောင် ဖြောင်းဖျရတာပေါ့။ ကျူပ်လက်ကလည်း အလိုလို အရသာဖူးလေးကို နူးဆွနေပြီလေ။ ကောင်မလေးလက်တွေ ကျူပ်ပေါ် တွယ်ဖက်လာရတော့တာပေါ့။

” ဟင့် ဦးငယ်ရယ်.. မာကြောက်တယ်”

” အို ဘာကြောက်စရာရှိလို့လဲ ကလေးရယ် ”

ကျူပ်နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးတွေကို ငုံစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ သူကလည်း ပြန်စုပ်တယ်ဗျ။ တကယ်တော့ ကောင်မလေးက တော်တော်ထန်တာဗျ။ ပထမနှစ်ခါ ကျနော်လုပ်ခဲ့တာကို ဘယ်သူမှပြန်မပြောပဲ ငြိမ်ခံနေကတည်းက သိဖို့ကောင်းပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကျူပ်ကထင်နေတာက ခပ်နုံနုံ ဗမာမလေးတွေလို၊ မချစ်သော်လည်း အောင့်ကာနမ်း၊ ကိုယ်အပျိုရည်ပျက်တာကို သူများသိစေမဲ့အစား ကြိတ်ခံလိုက်မယ်လေလို့ စိတ်ထားမယ်ထင်တာ။ တကယ်က သူကိုယ်တိုင်ကလည်း စိတ်ပါပါလေးဗျ။ အခုတောင် ကော့လန်နေတာကြည့်ပါလား။ သူ့ပိပိလေးမှာလည်း အရည်တွေ ရွဲနေပြီ။

ကျူပ်လည်း အချိန်သိပ်မဆွဲတော့ဘူး သူ့ထမိန်ကို ကွင်းလုံးဆွဲချွတ်ပြီး ပင်တီကိုပါ ချွတ်လိုက်တဲ့အပြင် ကျူပ်လုံခြည်ကိုလည်း ကန်ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ သူပေါင်အတွင်းသားလေးတွေက ဝင်းနေတာပဲ။ စောက်မွှေးကတော့ နည်းနည်းလေးထူသဗျ။ တခါမှ မရိတ်ဖူးဘူး ထင်တယ်။ မဲမဲနက်နက် စောက်မွှေးလေးတွေနဲ့ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ပန်းနုရောင် အတွင်းသား စောက်ဖုတ်လေးကို အခုမှပဲ လင်းလင်းချင်းချင်းမှာ တွေ့ရတော့တယ်။

ကျူပ်လည်း တစ်ညလုံးတင်းနေတော့ ဟိုဟာဒီဟာတွေနဲ့ ကွေ့ဝိုက်မနေတော့ဘူး။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျူပ်ဒူးနဲ့ပဲ အသာလေး ချဲကားလိုက်တော့ သူကလည်း အလိုက်သင့် ပေါင်လေးကားပေးလာပါတယ်။ ကျူပ်ကောင်ကြီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ပြီး သူ့ပိပိလေးအဝမှာ သေချာတေ့ပြီးမှ ဖြေးဖြေးခြင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ဟလာပြီး ကျူပ်ပါးစပ်ကို အတင်းစုပ်တာဗျာ၊ ကျူပ်လည်း သူ့ကိုယ်လေးကို အတင်းဖက်ထားရင်းက ကပ်ညှောင့်လေးပေါ့ တစ်ချက်ခြင်း ဇိမ်ခံညှောင့်နေမိတယ်။

သူလေးကလည်း မရဘူးဗျ လည်ချောင်းထဲက တအင့်အင့် အသံလေးလည်းထွက်လို့၊ ကျုပ်ပါးစပ်ကို အတင်းစုပ်၊ ကျုပ်လည်ပင်းကို အတင်းဖက်ထားတဲ့ကြားထဲက သူ့ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးသေးတယ်။ အဲတော့လည်း ကျူပ်လည်း ကညှာမဆန်တော့ဘူးလေ၊ ဒိုးပတ်ဝိုင်းက ဝါးလတ်သွားလေး တီးသလို၊ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ကို ဆောင့်နေမိတော့တာပေါ့။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ အလှူမှာစားခဲ့ရတဲ့ အဆီတစ်ထပ် အသားတစ်ထပ် သုံးထပ်သားတောင် သွားသတိရမိသေး။

အဲဒီတချီကတော့ သိပ်မကြာဘူးဗျ၊ သူရော ကျူပ်ရောပေါ့။ တစ်ညလုံးအောင်းထားရတဲ့ ရာဂလောင်စာတွေ၊ တဏှာမီးနဲ့တွေ့တော့ ဟုန်းကနဲ ထတောက်ပြီး ပြာဖြစ်သွားရသလိုပဲ။ ကျူပ်စိတ်ထဲတော့ ဘယ်နှစ်ချက်မှ မဆောင့်လိုက်ရသလိုပဲ၊ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာပဲ ပြီးသွားရတယ်။ ပင်လယ်မျော့ကြီးလို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ အရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတဲ့ ကျူပ်ကောင်ကြီးကို သူ့ညီမလေးရဲ့ အတွင်းနံရံတွေကလည်း ပွရှုံ့ပွရှုံ့လုပ်ပြီးပေးနေတာ၊ ကောင်းလိုက်တာ ကျူပ်ဖင်ကြောတောင် တွန့်သွားရတယ်။

နောက်တော့ သူ့ဘေးမှာ အသာလေးလှဲရင်း၊ အငြိမ်မနေတတ်တဲ့ ကျူပ်ရဲ့ လက်တွေက သူ့နို့လေးတွေကို သူဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီပွပွအောက်က လက်လျှိုပြီး ပွတ်သတ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သူကတော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ ကျူပ်လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးမှေးနေရင်းက ကျူပ်ခါးကို သူ့လက်ကလေးတစ်ဖက် တင်ထားလေရဲ့။ ညကလည်း တစ်ညလုံးတင်းနေပြီး အိပ်မပျော်၊ အိပ်ရေးကလည်းပျက်ပြီး အခု ရှိသမျှအားတွေ အကုန်လုံး ကောင်မလေး ဥစ္စာထဲ ညှစ်ထည့်ပစ်လိုက်ရတော့ မောပြီး ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး။

” ဦးငယ်.. ဦးငယ်.. ထတော့၊ အောက်မှာ ဒေါ်လေး နိုးနေပြီထင်တယ်..”

မာမာမြင့် ကျူပ်ကို လှုပ်နိုးလိုက်တော့မှ ကျူပ်လည်းနိုးတယ်။ ဟိုက် နေတောင် တော်တော်မြင့်နေပြီပဲ။ ကောင်မလေးက သူ့အင်္ကျီပြန်ဆွဲချပြီး ထမိန်တောင် လုံလုံခြုံခြုံလေး ပြန်ဝတ်ထားပြီးပြီ။ ကျူပ်ကသာ ကိုယ်လုံးတီး၊ ပြောင်ကြီးကတော့ အိပ်ယာနိုးလို့ အားပြန်ပြည့်တဲ့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း မာတောင်လို့ ရီကွိုင်းလက်စ်ဂမ်းကြီးလို ဖြစ်နေပြီ။ ကျူပ်က သူ့ပုခုံးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး ပါးလေးကို နမ်းလိုက်တော့

” ဦးငယ်.. တော်ကြာ ဒေါ်လေးတက်လာဦးမယ်..”

” မတက်လာပါဘူးကွယ်၊ သူက ငါ အပြင်ထွက်သွားပြီလို့ ထင်နေမှာ၊ စိတ်မပူပါနဲ့”

” ဟင့်အင်း ဦးငယ်ရယ်၊ ဒေါ်လေးတက်လာရင် မာ တော့ သေပြီပဲ။ သွားပါတော့ နော်၊ နောက်မှနော်”

” အိုကွာ ကလေးကလည်း ဦးငယ်က ဒါကြီးနဲ့ ဘယ်လို လမ်းလျှောက်လို့ရမှာလဲလို့”

” အို”

ကျူပ်က ခေါင်းတရမ်းရမ်း မာန်ဖီနေတဲ့ ကျူပ်ရဲ့ပြောင်ကြီးကို ကော့ပြလိုက်တော့ ကောင်မလေး ရှက်သွားတယ်။ ခေါင်းကို တဖက်လှည့်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျူပ်ရဲ့လက်တွေက သူ့ထမိန်စကို ဆွဲလှန်ပြီး ခါးပေါ်တင်လိုက်တယ်။

” အို၊ ဦးငယ်ရယ်၊ အခုတော့ သွားပါတော့နော် နောက်တစ်ခါမှ ဆို။ ဒေါ်လေးတက်လာမှာ ကြောက်တယ်”

” အင်းပါ ကလေးရယ် ဒီတစ်ခေါက် ခပ်မြန်မြန်လေး လုပ်ပြီး သွားပါ့မယ်”

ကျူပ်က ပါးစပ်က ပြောနေရင်း လက်ကလည်း သူ့ညီမလေးကို ကစားနေပြီဆိုတော့ ရှေ့ပြေးအရည်လေးတောင် လက်မှာ ကပ်စေးစေး ဖြစ်လာပြီလေ။ သူလည်း စိတ်လာနေပြီ ဆိုတာသိတော့ ခပ်သွက်သွက်လေး လှုပ်ရှားဖို့ ထထိုင်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုဆွဲပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံ လုပ်လိုက်တယ်။ အဲဒီကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီးတော့မှ ကျူပ်ကောင်ကြီးကို သူ့ညီမလေးအဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။

ကောင်မလေးကတော့ ရှက်တုန်း၊ သူ့လက်ဖျံကလေးနဲ့ မျက်လုံးတွေပေါ် ဖုံးထားတယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျူပ်ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ဆောင့်တော့ သူလည်း မနေနိုင်ပါဘူး၊ တအင်းအင်းနဲ့ ခေါင်းကလည်း ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရမ်းလို့ ကျူပ်လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကို သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်လေ။ အချက်သုံးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ ကျူပ်ဒူးလည်း နည်းနည်းပူသလို ဖြစ်လာတာနဲ့ သူ့ပေါင်တွေကို ပုခုံးပေါ်ကချပြီး သူ့အပေါ်မှောက်ရက်ကလေး ပြန်နေလိုက်တယ်။ ဟိုကောင်ကြီးကိုတော့ တွင်းထဲက မဖြုတ်သေးဘူးလေ။ ပြီးမှ မပြီးသေးတာ။

” ဟေ့ ကောင်မလေး မျက်စေ့ကိုပဲ တအားပိတ်ထားတာပဲ၊ ဘယ်လိုလဲ ဦးငယ်လုပ်ပေးတာ မကောင်းလို့လား”

” ဟာ ဦးငယ်ကလည်း သူများရှက်လို့ဟာကို”

” အခုအချိန်မှတော့ ရှက်စရာလားကွယ်”

” ရှက်တာပေါ့ ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ်ဟာကို”

” မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်၊ ဦးငယ်ကို ကြည့်စမ်း”

” ကြည့်ဖူး”

မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ပြီး ကြည့်ဖူးလို့ ပြောနေပေမဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ပြုံးယောင်သန်းနေတယ်။

” မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ နေရင် ဦးငယ်ဒီအတိုင်းပဲ နေလိုက်မယ်၊ မယ်တင်တက်လာရင်လည်း တက်လာပစေ၊ စိမ်ထားလိုက်တော့မယ်”

” ဦးငယ် ယုတ်ပတ်ပြီကွာ”

” ကဲ ဖွင့်ဖွင့် အဲဒီမျက်လုံးတွေ”

ကျူပ်က ငုံ့ပြီး သူ့မျက်နှာအနှံ့ လျှောက်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ နဖူး၊ ပါးပြင်၊ နုတ်ခမ်း၊ မျက်လုံး၊ လည်တိုင်။ ခနနေတော့ သူ့မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတယ်။ နောက်တော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း မျက်နှာပေးလေးနဲ့ အသံတိုးတိုးလေး ပြောရှာတယ်။

” ဦးငယ် မကောင်းဘူးကွာ၊ မာ့ကို အနိုင်ကျင့်တယ်၊ မြန်မြန်လုပ်ပြီး သွားတော့နော်၊ ရှစ်ကြီးခိုးပါရဲ့၊ ဒေါ်လေးတက်လာမှာ ကြောက်လို့ပါ”

” အင်း အဲလိုမှပေါ့ကွာ ကလေးကလည်း”

တကယ်က ကျူပ်လည်း လန့်တာပဲ။ သို့ပေမဲ့ မယ်တင့်အကျင့်ကို ကျူပ်က သိပြီးသားလေ။ သူက အိပ်ယာထတာနဲ့ မျက်နှာသစ်၊ သေးပေါက်၊ ချေးပါ လုပ်ပြီးရင်၊ ထမင်းတစ်လုံးတည်မယ်၊ ပြီးရင် ရေချိုးမယ်၊ နောက်တော့ စားစရာလေး ဘာလေး လုပ်ရင်းကိုင်ရင်းမှ ကျူပ်ကို သတိရမှာ၊ ခေါ်မယ် လိုတာခိုင်းမယ်လေ။ ဆိုတော့ သူ့ရေချိုးသံမကြားမချင်း အချိန်ရသေးတယ်။

အခုမှပဲ ကျူပ်လည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး မာမာမြင့်လေးကို လိုးရတော့တယ်။ တကယ်က အဲလိုလုပ်ရတာမှ အရသာရှိတာလေ။ တဏှာရမက် ဇောလေးကြွနေတဲ့ မျက်လုံးကြည်ကြည်လေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း အားရပါးရ ဆောင့်ရတာလောက်ကောင်းတာ ရှိဦးမလားဗျာ။ ကျူပ်က ဂေါ်ပြားနဲက မြေကြီးကို ကော်ကော်ထိုးသလိုမျိုး ကျူပ်ကောင်ကြီးနဲ့ ကော်ပင့်လေးဆောင့်တာဗျာ၊ ကျူပ်ဥနှစ်လုံးတောင် သူ့ဖင်ကြားကို တဖတ်ဖတ်နဲ့ ပြေးရိုက်နေတယ်။

ကောင်းလိုက်တာလည်း မပြောနဲ့ ကောင်မလေးကလည်း ကျူပ်ကို အတင်းဖက်၊ သူလည်းကောင်းနေပုံပဲ၊ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားပြီးတော့ အသေခံတယ်ဗျာ။ အသံက လည်ချောင်းက တအင်းအင်းပဲ ထွက်တယ်။ နောက် သူ့ပေါင်နှစ်လုံးက ကျူပ်ကို အတင်းညှပ်၊ သူ့လက်သည်းတွေကလည်း ကျူပ်ကျောကုန်းကို ကုတ်တော့ ပြီးတော့မယ်ဆိုတာသိလို့ ကျူပ်လည်း စိတ်လျှော့လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်အတူတူ အရသာအထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားကြတာပေါ့ဗျာ။

“အား၊ ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်၊ ကလေးရော ကောင်းလား”

ပါးစပ်ကတော့ မဖြေဘူးဗျ၊ မျက်နှာလေးနီနီနဲ့ ခေါင်းလေးပဲ ညိမ့်ပြတယ်။ ကျူပ်လည်း ကမန်းကတန်းထ၊ ခြေရင်းကပုဆိုး ခေါင်းပေါ်ကနေစွတ်ချ၊ အင်္ကျီလက်ကောက်ထိုးပြီး အမြန်ဆင်းလာခဲ့တော့တယ်။

========================

မာလေ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် ဘယ်လိုပြောရမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ ကိုယ်ဟာ အဲလောက် လိင်ကိစ္စမှာ ဝါသနာကြီးတယ်၊ ပျော်မွေ့တယ်လို့ အရင်က တစ်ယောက်ယောက်က ပြောလာရင်တောင် ဒေါသဖြစ်မိမှာပဲ။ အခုတော့ မယုံနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ ကိုသက်ကလည်းလေ ပြောရရင်တော့ မကောင်းပါဘူး။ အထာပေးလို့လည်း မရဘူး၊ ယောက်ျားကောင်း လုပ်ပြနေတယ်။ ကိုယ်က ဘာမှမပြောရသေးဘူး သူက မင်္ဂလာဦးညကြမှဆိုပြီးတော့ ဘာမှကိုမလုပ်တာ။ အဲ့တော့လည်း မာက ကိုယ့်ကို အထင်မသေးရအောင် မူပြရသေးတယ်။

တခါတုန်းက သူစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ မာ့ကို နှုတ်ခမ်းအတင်းဆွဲစုပ် ဖိနမ်းပြီး မာ့တင်ပါးတွေကိုလည်း လာညှစ်တယ်လေ။ မာက စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံနဲ့ မျက်ရည်ဝဲပြ၊ ဘာလဲ မာ့ကို ဘယ်လိုမိန်းကလေးလို့ ထင်သွားပြီလဲ၊ ယောက်ျားလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ လျှောက်သွားနေလို့ အပေါစားထင်တာလား၊ ဘာညာ ရန်တွေ့လိုက်တာ ပြာပြာသလဲကို တောင်းပန်တော့တာပဲ။ ခစ်ခစ်။ သူအဲ့လို ဆွပေးလိုက်တဲ့ စိတ်တွေကိုဖြေဖို့ အိမ်မှာ ဦးငယ်တစ်ယောက် ရှိနေလို့ တော်သေးတာပေါ့။

ကိုသက် အဲ့လို မစွတ်မပွတ်လေး လုပ်ပေးလိုက်တဲ့နေ့ဆိုရင် ညဘက်ဆို ဦးငယ် အိမ်ပေါ်တက်လာပါစေ ဆုတောင်းနေရတယ်။ မာ့ဘာသာ ကိုယ့်ဟာလေး ကိုယ်ပွတ်ရင်းပေါ့။ မာနဲ့ဦးငယ်ကတော့ ပွင့်လင်းသွားကြပြီ။ ဦးငယ်ကလည်း ဒေါ်လေးလစ်တာနဲ့ တက်တက်လာတာပဲ။

တခါက ဦးငယ် မြို့သွားမယ်ဆိုတော့ မာလည်း အလှပြင်ပစ္စည်းလေးတချို့ ဝယ်စရာရှိတယ်ဆိုပြီး လိုက်သွားတာ တစ်နေ့ခင်းလုံး ဟော်တယ်မှာ လုပ်ကြတယ်။ ပုံစံကို မျိုးစုံနေရောပဲ။ ဦးငယ်က ဓါတ်ပုံစာအုပ်တွေလည်း ပြတယ်၊ အဲဒီထဲက လုပ်တဲ့ပုံစံတွေလည်း စမ်းကြတယ်။ မာလည်း အခုတော့ ပုလွေ ကောင်းကောင်းတတ်သွားပြီ။ လေးဘက်ထောက်၊ ဖင်ဘူးတောင်းလည်း ကုန်းတတ်ပြီ။

အဲ့လိုနဲ့ မာနဲ့ကိုသက်တို့ မင်္ဂလာရက်လည်း နီးလာတော့ မာက စိတ်ပူတယ်။ ဦးငယ်ကို မေးတယ်။ မာ အပျိုမစစ်တော့ဘူးဆိုတာ ကိုသက် သိနိုင်သလားပေါ့။ ဦးငယ်ကပြောတယ် စိတ်မပူပါနဲ့တဲ့၊ အဲ့တာကိုသိတဲ့ ယောက်ျားလေး ရှားပါတယ်တဲ့။ နောက်ပြီး အခုခေတ်မိန်းခလေးတွေမှာ အပျိုမြှေးပေါက်တယ် ဆိုတာလည်း သိပ်မှ မရှိတော့တာတဲ့၊ ကိုယ်က နည်းနည်းလေး အိုက်တင်ပေးလိုက်ရင် ပြီးတာပါပဲတဲ့။

…………………………………………

မာတို့ မင်္ဂလာဆောင်ကို ရန်ကုန်မှာပဲ ခမ်းခမ်းနားနား လုပ်လိုက်တယ်။ မင်္ဂလာဆောင် မတိုင်မှီကတည်းက ကိုသက်ပြောင်းသွားတဲ့ တပ်က ကျောင်းမှာ အလုပ်ကို ရွှေ့လို့ရအောင် သူက လိုက်ပေးတယ်လေ။ သူ့အဘတွေရဲ့ ကျေးဇူးနဲ့ အလုပ်လည်း ပြောင်းပြီးသွားပြီဆိုတော့ ဦးငယ်နဲ့ ဒေါ်လေးကို နှုတ်ဆက်ခဲ့တော့တယ်။

မင်္ဂလာဆောင်တဲ့နေ့မှာ ရင်ခုန်လိုက်တာ။ လင်နဲ့သားနဲ့ အတည်တကျဖြစ်ပြီ ဆိုတာရယ်၊ မင်္ဂလာဦးညကို ဘယ်လိုကျော်ဖြတ်ရမလဲ ဆိုတာရယ်ပေါ့။ ကိုသက်က မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတာနဲ့ ဟော်တယ်မှာ တစ်ညအိပ်ပြီးရင် ငပလီမှာ သုံးညလောက်သွားနေမယ်တဲ့ စီစဉ်ထားတယ်။ မင်္ဂလာအခမ်းအနားပြီးတော့ ဟော်တယ်ကိုသွားတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေပါ လိုက်လာတယ်။ ဟော်တယ်အောက်ထပ်က ဘားမှာ သောက်ကြမယ်တဲ့လေ။ ဟော်တယ်ကို သွားကြတဲ့ကားမှာ မာ့လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ကိုသက်က ပြောရှာတယ်။

” မာ့ လက်တွေလည်း အေးစက်လို့ပါလား၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ”

” ဟာ ကိုကလည်းကွာ၊ မင်္ဂလာဦးနေ့ကို မိန်းကလေးက အဲလောက်တော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှာပေါ့လို့”

” အင်းပါကွာ ကိုသိပါတယ်၊ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတွေကို အားနာလို့ပါ၊ သိပ်အများကြီး မသောက်ပါဘူး၊ စောစောတက်လာခဲ့မယ်နော်၊ မာ ပင်ပန်းရင် အိပ်ထားလိုက်၊ ကိုတက်လာရင် အားရှိအောင် ဟိဟိ”

” အောင်မယ် ဘာအားရှိရမှာလဲ ကိုနော်”

မာ့စိတ်ထဲမှာတော့ မူးအောင်သာ သောက်ခဲလို့ ပြောချင်နေတာ။ အို့ ကြောက်စရာကြီး၊ ကဲတုန်းကကဲခဲ့တာ အခုတော့ ကိုရိပ်မိသွားမှာ အရမ်းလန့်တာပဲ။

” အလကားပြောတာပါ ကိုရယ်၊ ကို့သူငယ်ချင်းတွေ အားနာပါတယ်၊ သူတို့ကို နောက်ဆုံး အလိုလိုက်တဲ့အနေနဲ့ ပြုစုလိုက်ပါ။ မာနဲ့ကိုက တသက်လုံး နေသွားကြရမဲ့သူတွေပဲ။ ဟင့် ဒီတစ်ခါပဲနော်၊ နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ခွင့်ပေးတာ။ နောက်ဆိုရင်တော့ မရဘူး ဆရာ”

” အင်းပါကွာ၊ မာက အဲလိုသိတတ်တာ ကိုက အရမ်းကို ပိုချစ်သွားပြီကွာ။ စိတ်ချစိတ်ချ ဒီတစ်ခါ နောက်ဆုံးပဲ။ နောက်ဆို မာမကြိုက်ရင် ဘာမှမလုပ်ဘူး၊ ဟုတ်ပလား၊ ”

“အင်း”

မာ ချိုးတဲ့အဆင်တော့ သူနင်းသွားပြီ။ အဲဒါဆိုရင်တော့ ချောချောမွေ့မွေ့ မင်္ဂလာလာဦးညကို ကျော်ဖြတ်သွားရတော့မှာပဲ။ အိုကွာ လာမဲ့ဘေး ပြေးတွေ့တာပေါ့၊ ဖြစ်လာမှ ရင်ဆိုင်တာ ကောင်းပါတယ်၊ ကြိုပြီးပူပန်နေတာ၊ စိတ်ဆင်းရဲရတယ်။

ညသန်းကောင်လောက်ကြမှ တံခါးကို တဒုန်းဒုန်း ထုလာတယ်။ မာ အိပ်ယာပေါ်မှာလှဲနေရာက ထပြီး တံခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့ ကိုသက်ကို သူ့သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်က တွဲခေါ်လာတယ်။

” ဆောရီး မာ၊ အိပ်ပျော်နေပလား”

အာလေးလျှာလေးနဲ့ ကိုသက်ကို အခန်းထဲလည်း တွန်းပို့ပြီးရော သူ့သူငယ်ချင်းတွေ မာ့ကို ကမန်းကတန်း နှုတ်ဆက်ပြီး ပြေးတော့တာပါပဲ။ မာက တံခါးကို ပြန်ပိတ် လော့ချပြီး ကိုသက်ကို ကုတင်ရှိရာကို တွဲခေါ်လာခဲ့တယ်။ သူ့ဒီအဝတ်အစားတွေနဲ့ ဘယ်အိပ်လို့ဖြစ်မှာလဲ။ အဲဒါနဲ့ ညနေကယူလာတဲ့ မာတို့ အိပ်ထဲက သူ့တီရှပ်ရယ်၊ ပုဆိုးတစ်ထည်ရယ်ထုတ်၊ ပြီးမှ သူဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီ၊ ဘောင်းဘီတွေကို ချွတ်ရတယ်။

” ဆောရီး မိန်းမရယ် ကိုယ် နည်းနည်းမူးသွားတယ်”

မျက်လုံးက မှေးမှေးလေးဖြစ်နေပြီး စကားပြောတာက လျှာလုံးနေပေမဲ့ မာ့ရင်သားတွေကိုတော့ သူ့လက်ကြီးနဲ့ လာဆုပ်ကိုင်သေးတယ်။ သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တော့ မပျော့မမာနဲ့ သူ့ညီတော်မောင်က နီညိုရောင်ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့။ ဒါဟာ မာ့အတွက် သေချာမြင်ဖူးတဲ့ ဒုတိယမြှောက် ယောက်ျားတန်ဆာပါပဲ။

မောင်မျိုးတုန်းက ညဘက် အမှောင်ထဲမှာပဲ ကိုယ့်ပေါင်ကြား ဝင်ထွက်တာ ခံစားဘူးတာ။ ဦးငယ်ကျတော့ သေသေချာချာကို ကိုင်တွယ် ပုလွေလည်း မှုတ်ခဲ့ဘူးတယ်။ အခုကတော့ ကိုယ့်ယောက်ျားဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ရင်တော့ နည်းနည်းခုန်လာတယ်။ ညတိုင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ငါနဲ့ ချစ်ရတော့မဲ့ ကောင်ကြီးပါလားလို့ တွေးရင်း မာ့လက်ကလေးနဲ့ အသာကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။

မာ့လက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ထင်တယ်၊ သူ့ကောင်ကြီးက ချက်ခြင်းလိုလို လှုပ်ရှားလာတယ်။ မာလည်း ဦးငယ်ပြောထားတာ သတိရသွားလို့ ကမန်းကတန်း ပြန်လွတ်ချလိုက်မိတယ်။ ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ ယောက်ျားပစ္စည်းကို တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးသလို၊ ရှက်သလို ဟန်ဆောင်ရဦးမယ်၊ လက်နဲ့ လုံးဝမကိုင်နဲ့ဆိုတာလေ။ ကိုသက်ကို မနိုင်မနင်းနဲ့ပဲ တီရှပ်ဝတ်ပေး ပုဆိုးဝတ်ပေးပြီးမှ စနိုးတာဝါလေးနဲ့ သူ့ရဲ့ ဆီပြန်နေတဲ့ မျက်နှာကို ပွတ်သပ် သုတ်သင်ပေးလိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတယ်။

နောက်တော့ မာ့ကိုယ်လေးကို သူ့ပေါ်ဆွဲချလိုက်ပြီး မာ့မျက်နှာအနှံ့ကို နမ်းတော့တယ်။ မာ့ပေါင်ရင်းမှာ သူကောင်ကြီး မာမာတောင်တောင်နဲ့ လာထောက်နေတာ ခံစားလိုက်ရတော့ သူစိတ်ထလာပြီ ဆိုတာသိလိုက်ရတယ်။ မာ့ကိုယ်လေးကိုဆွဲလှည့်ပြီး သူက မာ့ကိုယ်ပေါ်မှောက်လိုက်တော့ မာလည်း ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားတာပေါ့။ သူ့ပုဆိုးက ခုနကဝည်းက မာက စွတ်ရုံစွတ်ပေးထားတာဆိုတော့ အခု သူကန်ချွှတ်လိုက်တာနဲ့ ခြေရင်းဘက်ပုံသွားပြီ။

သူ့လက်တွေက မာ့ညဝတ်ဂါဝန်လေးကို လှန်တင်လိုက်တယ်။ သူ မာ့ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့ဒူးတွေနဲ့ကားလိုက်ပြီး သူ့ကောင်ကြီးကို မာ့ပိပိလေးအဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ မာ စိတ်လှုပ်ရှားနေတော့ ပိပိလေးက အရည်စို့နေလို့သာ တော်တော့တယ်။ ဒါတောင် သူ့ကောင်ကြီးစွတ်ကနဲ ဝင်လာတော့ မာ အာ့ကနဲတောင် အော်လိုက်မိတယ်။

သူ့ကောင်ကြီးက ဦးငယ်နဲ့ အရွယ်သိပ်မကွာလို့လား မသိပါဘူး၊ မာ့ကိုယ်ထဲမှာ စေးကြပ်ကြပ်ကလေးပါပဲ။ သူက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်လိုက်ပြီးချိန်မှာ မာ့ကိုယ်လေးထဲကို အရည်ပူတွေ ဖြန်းထည့်ပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။ သူ မာ့ကို ဖက်ထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ မာ့လည်း လေးတာနဲ့ အသာတွန်းလိုက်တော့ဘေးကို လှိမ့်ဆင်းသွားတယ်။ ဟောတော့၊ ဘာမှ လည်းမပြောဘူး။ ဟောက်သံလေးထွက်လာပြီး အိပ်ပျော်သွားပြီ။

မာအိပ်ယာပေါ်ကထ ရေချိုးခန်းသွား၊ ကိုယ့်ဘာသာ သန့်စင်လိုက်တယ်။ ကုတင်ပေါ်ပြန်လာ သူ့ကိုလည်း စောင်ခြုံပေးရင်း ဘေးမှာပဲ အသာလှဲအိပ်လိုက်တယ်။ မျက်လုံးတောင် ကြောင်နေသလိုပဲ။

” ဟေး မာ၊ မိန်းမ၊ ဆောရီးကွာ ညက ကိုယ် နည်းနည်းမူးသွားတယ်။”

မာ ညက တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ပဲ မိုးလင်းခါနီးမှ အိပ်ပျော်တော့ သူနိုးသွားတာတောင် မသိလိုက်ဘူး။ အမူးသမားတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း နည်းနည်းမူးသွားတယ် ဆိုတာပဲ ထပ်ခါတလဲလဲ ပြောနေတယ်။

” အောင်မယ် မူးပေလို့ပဲ၊ ကို အရမ်းကြမ်းတာပဲကွာ ၊ ဟွန့် ဘာမှန်းလဲမသိဘူး”

” ဟုတ်လား ဆောရီးကွာ။ ကို သိတော့သိတယ်။ မူးနေတော့ လူက အသိစိတ်ဝင်လာလိုက် အိပ်ပျော်သလို ဖြစ်သွားလိုက်ဖြစ်နေတာ။ ကို အရမ်းကြမ်းမိသွားလား”

” အင်းပေါ့။ မာက သူတို့ ယောက်ျားလေးတွေ ဟိုဟာကြီးက အဲလိုအကြီးကြီးနဲ့ မာမာကြီးဖြစ်မယ် ဆိုတာတောင် သေချာမသိဘူးလေ။ ညက မာ့ဟာလေး တစ်ခုခု ဖြစ်သွားပလားလို့ ရေချိုးခန်းမှာ ရေဆေးရင်း သေချာကြည့်လိုက်ရသေးတယ်”

” ဆောရီးကွာ၊ နောက်ဆို အဲ့လိုမဖြစ်စေရပါဘူး။ လာလာ အနာကို ဆေးထည့်ပေးမယ် ခိခိ ”

” ဟင့်အင်းကွာ၊ အခုတော့ရသေးဘူး၊ ဟိုထဲမှာ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်နေသေးတယ်၊ မာကြောက်တယ်၊ ငပလီ ရောက်မှနော်၊ မာတို့က တသက်လုံး အတူနေသွားရမှာပါ ကိုရယ် လောမနေပါနဲ့”

” အင်း အဲဒါလည်းဟုတ်တာပဲ။ ကဲ ထထ ဘရိတ်ဖတ်သွားစားရအောင်”

အင်း မင်္ဂလာဦးညတော့ အခက်အခဲမရှိ ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရလေပြီ။ မာ့ရင်ထဲ နည်းနည်းအေးသွားတယ်။ ကိုသက်ကိုလည်း သနားတော့ သနားတယ်။ အင်းလေ၊ မာက နောက်ဆိုရင်တော့ သစ္စာရှိရှိနဲ့ ချစ်သွားမှာပါလို့ စိတ်ထဲက ပြောနေမိတယ်။

ငပလီရောက်တော့လည်း အဆင်ပြေသွားကြတာပါပဲ။ အစပိုင်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ရှိန်းနေကြ၊ သူကလည်း မာ့ကို အားနာ၊ မာကလည်း ကိုယ့်ရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုတွေကို သူမသိရအောင် ဟန်ဆောင်ရနဲ့၊ နောက်ရက်တွေကြတော့လည်း အပြင်တောင် သိပ်မထွက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ စားလိုက် လုပ်လိုက်ပေါ့ ခိခိ။ ဒါပေမဲ့ တစ်နေ့ သုံးလေးချီထက်တော့ သူလည်း မတတ်နိုင်ဘူး။ သူဘယ်လိုမှ မလာတော့ရင် သောင်ပြင်ပေါ်ထွက်ပြီး လမ်းလျှောက်ကြတယ်။ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်း ပြောကြတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ပဲ ဟန်းနီးမွန်းပြီးသွားတော့ မာတို့ ကိုယ့်အိမ်ရှိရာကိုပဲ ပြန်လာခဲ့ကြပြီး အိမ်ထောင်သည်ဘဝကို စရတော့တာပေါ့ရှင်။

………………………………….

မာက နဂိုကတည်းက သိပ်ပြီး အချက်အပြုတ်ကလည်း တတ်တာမဟုတ်တော့ အိမ်မှာကူဖို့ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို ကိုကပဲ ရှာပေးထားတယ်ရှင့်။ မာလည်း တပ်နဲ့နီးတဲ့ ကျောင်းမှာ သွားလုပ်နေတယ်။ မာ့လိုပဲ ဗိုလ်ကတော်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ မမာလာလည်း ကျောင်းဆရာမပဲဆိုတော့ အဖော်ရလို့ အတူတူ သွားကြတယ်။ ရင်းနှီးလာတော့မှ မမာလာဆီက တပ်ထဲက အကြောင်းတွေလည်း သိလာရတော့တယ်။

တပ်ထဲမှာ အလုပ်မလုပ်ပဲ ဗိုလ်ကတော်အဖြစ်နေကြတဲ့ ဝေမာတို့ ဖြူဖြူစိုးတို့အကြောင်း အတင်း ပြောတာ ကြားရတယ်။ မာကတော့ အရင်က မသိပါဘူး။ အဲဒီ အစ်မတွေက အပျံစားဝတ်စားလို့ ရုပ်ကလေးတွေကလည်း ချောတယ်လို့ မဟုတ်ပေမဲ့ ပြင်တတ်ဆင်တတ်လို့ ချစ်စရာလေးတွေလို့ပဲ ထင်ခဲ့တယ်။ မမာလာပြောပြမှ သူတို့က သူတို့ယောက်ျားတွေ နေရာကောင်းရဖို့၊ ရှေ့တန်းသိပ်မသွားရဖို့၊ အဘတွေကို အရမ်းဖားတယ်ဆိုပဲ။ တပ်ရင်းမှုးကတော် အတွက်ဆိုရင် အိမ်မှာခိုင်းတဲ့ ကောင်မတွေလို လိုက်လုပ်ပေးရတာနဲ့၊ တပ်ရင်းမှုးတစ်ယောက်ထဲ ဆိုရင် ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်တော့မလောက်ပဲနဲ့၊ အဲ့လိုဟာတွေ သိလာရတယ်။ နောက်ပြီး ဟိုလူနဲ့ဘာလိုလို ဒီလူနဲ့ဘာလိုလို သတင်းတွေလည်းထွက် ဆိုပဲ။ မာတော့ မမာလာ ပြောသမျှ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ကို ဖြစ်နေတာပဲ။

ဒါပေမဲ့ ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ ဟုတ်သား။ သူတို့ယောက်ျားတွေက ကို့လောက် ရှေ့တန်းမသွားရဘူး။ အမြဲလိုလိုပဲ တွေ့နေရတယ်။ နည်းနည်းပါးပါး ပေါင်းထား သင်းထားမှပဲလို့ မာစိတ်ထဲတော့ တွေးနေမိတယ်။

တစ်နေ့တော့ တပ်ရင်းမူးကတော်က အလှူတစ်ခု အကြီးအကျယ်လုပ်တယ်။ တပ်နဲ့ မလှမ်းမကမ်းက ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာပေါ့။ မာတို့လို ဗိုလ်ကတော်တွေ၊ စစ်သားမယားတွေ အကုန်မနေရ ဝိုင်းလုပ်ကြရတာပေါ့။ အလှူနေ့ကြတော့လည်း အပျံစား ဝတ်စားပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြိုင်အဆိုင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ တပ်ရင်းမှုူးကတော်ထက်တော့ ပိုပြီး ဝတ်စားလို့မရဘူးလေ။ တော်ကြာ စောက်မြင်ကပ်ပုဒ်မနဲ့ ငြိနေမယ်။

” ဟဲ့ ညီးက ဘယ်သူလဲ ငါအရင်က မမြင်ဖူးပါဘူး”

” အဘ ဒါက ဗိုလ်ကြီးကိုကိုသက်ရဲ့ မိန်းမလေ၊ သူတို့ တပ်ကို ပြောင်းလာတာ မကြာသေးဘူး”

မမာလာက သွက်သွက်လက်လက် ဝင်ပြောလိုက်လို့ တပ်ရင်းမူး သူရမောင်မောင်ထန်က ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် ကျေနပ်သလို ဖြစ်သွားတယ်။

” ဪ အေး အေး၊ အဲဒီတလောက ငါ ရန်ကုန်မှာ အစည်းဝေးသွားတက်နေလို့ မသိလိုက်တာနေမယ်”

အမလေး အဲလူကြီးရဲ့ မျက်လုံးတွေက မာ့တကိုယ်လုံးကို ထိုးဖောက်မြင်နေသလိုပဲ၊ ကြည့်လိုက်တာ စူးစူးဝါးဝါး။ မာ့ရင်တွေတောင် ခုန်သွားတယ်။ လူကြီးကလည်း ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့၊ နှုတ်ခမ်းမွှေးစစ။

” ဟဲ့ သမီးနာမည်က ဘယ်လိုခေါ်သလဲကွယ့်”

“မာမာမြင့်ပါ အဘ ”

မာလည်း သူများတွေခေါ်သလိုပဲ အဘလုပ်ချလိုက်ရတယ်။ ဘယ်လိုရာထူးတပ်ခေါ်ရမှန်းလည်း သိမှမသိတာ။

” အေးအေး ကွယ်၊ အိမ်လေးဘာလေး လာလည်လေကွာ၊ အဘတို့က မိသားစုတွေပဲဟာ နော်”

” ဟုတ်၊ ဟုတ်ကဲ့ အဘ”

………………………………………………….

မောင်မောင်ထန်မှာ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ထန်သူဖြစ်လေသည်။ ဗိုလ်ကြီးဘဝနှင့် ရှေ့တန်းမှာ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးစုတွေနှင့်ဖြစ်သော တိုက်ပွဲတွေမှာ ရွာတွေထဲ ဝင်စီးပြီးရင် သူပုန်နှင့် အမျိုးတော်သည်တို့၊ သူပုန်မယားတို့ဆိုသည့် မိန်းကလေးများကို စစ်ဆေးရမည်ဟု ခေါ်ယူပြီး မတရားကျင့်လေ့ရှိသည်။ မလိုသူအချို့က တိုင်တန်းသောကြောင့် အထက်က သူ့ကို အရေးယူရလေ့ရှိသည်။ အရေးယူသည်ဆိုတာကလည်း တပ်ပြောင်းလိုက်ခြင်းမျှသာဆိုတော့ သူ့ဇရိုက်က ဘယ်လိုမှ ဖျောက်မရ။ ခပ်ဆိုးဆိုး သွမ်းသွမ်းသာ နေတတ်သည့် ဝသီကြောင့်ပဲလား၊ သူတို့အထက်က တပ်ရင်းမူးတစ်ယောက်၏သမီး ရုပ်ဆိုးဆိုး၊ ဝတုတ်တုတ် တစ်ယောက်ကို လက်ထပ်ယူလိုက်လို့လားမသိ။ ရာထူးတက်တာကလည်း မြန်သည်။

အပွင့်ကြီး၊ ရာထူးကြီးလာတော့ ကိုယ်တိုင်ထွက်တိုက်စရာ မလိုတော့၊ ရှေ့တန်းသွားစရာမလိုတော့၊ နောက်တန်းမှာပဲ စားတော့သည်။ စစ်သားကတော် ဗိုလ်ကြီးကတော် ချောချောလှလှ တောင့်တောင့်လေးတွေ၊ နည်းနည်းထထရွရွလေးတွေဆိုရင် သူနှင့်မကင်းပေ။

မိန်းမကလည်း ဝါသနာတူ။ တပ်ထဲက ကောင်လေး ငယ်ငယ်လေးတွေ၊ အိမ်မှာ လက်တိုလက်တောင်းခိုင်း၊ နင်းနှိပ်ခိုင်းရင်းနှင့် ဟိုဟာဒီကာ အရသာခံသည်။ ဘယ်လောက်အဆင့်အထိ လုပ်သည်ပေးသည် ခံသည်ကိုတော့ ဘယ်သူမှ သေချာမသိကြ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဘယ်သူမှလည်း အပြင်မှာ ထုတ်မပြောရဲလို့ ဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ယားလို့ ပြောမိပါက ကြားရသည့်လူက သွားဂုံးချောလိုက်ရင် ပြောသည့်သူ သေပြီသာမှတ်။ ဘဝပျက်မည့်အရေး ဖြစ်သည်။ ဆိုတော့ အပုတ်နံ့ကို ဘယ်သူမှမလွှင့်ရဲ။ မိန်းမက ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ကဲနေသည်မို့ ယောက်ျားကိုလည်း မနိုင်မည့်အတူတူ လွတ်ပေးထားလိုက်တော့ သူတို့အိမ်ထောင်ရေးက အဆင်ပြေနေသည်။ ကလေးတွေလည်း အရွယ်ရောက်လို့ တက္ကသိုလ်တွေတက်နေပြီ ဆိုတော့ သူတို့က ပိုလွတ်လပ်နေကြသည်။

အခု သူရမောင်မောင်ထန် အလှူမှာတွေ့လိုက်ရသည့် အသစ်ကလေး မာမာမြင့်ကို စားချင်ဝါးချင်စိတ်တွေ သွေးသားထဲမှာ ဆူဝေကြွနေသည်။ ဒါပေမဲ့ ဘလိုင်းကြီးတော့ လုပ်လို့ရမည် မဟုတ်သည်ကို အတွေ့အကြုံအရ သိနေပြီမို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း သိမ်းသွင်းရသည်။ သူ့အိမ်ကို ခေါ်သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းနှင့် မသိမသာ ပစားပေးသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ဗိုလ်ကြီးကတော်လေး မာမာမြင့်က တပ်ရင်းမှူးအိမ်မှာ ရင်းနှီးသည့်အတွင်းလူ ဖြစ်လာရသည်။

ရင်းနှီးလာတော့ မိန်းမတို့ထုံးစံ ကိုယ်ပြောကြည့်ရင် ရနိုင်မလားဟု ထင်လာပြီး မာမာမြင့်က အဘကို ကပ်တိုးလေး အပူကပ်ကြည့်သည်။ သူ့ယောက်ျားကို အန္တရာယ်နည်းသည့်နေရာမှာ ပို့စတင်းပြောင်းပေးလို့ ရနိုင်မလားပေါ့။ သူရမောင်မောင်ထန်က အကွက်ဝင်လာပြီဆိုတာကို သိလိုက်ပြီ။ လေးလေးနက်နက် စဉ်းစားသလို ဟန်လုပ်ပြီး ဒီတစ်ခါ ဌာနချူပ်ရောက်လျှင် အထက်ကို တင်ပြပေးမည်၊ အခုတော့ သူဘာတတ်နိုင်မလဲဆိုတာ ကြည့်ရှုထားပေးမည်ဟု ပြောလိုက်သည်။ အခုတော့ ဒိပြင်အလုပ်တွေ ရှုပ်နေသေးလို့ သေသေချာချာ ပြောကြရအောင် မာမာမြင့် ကျောင်းပိတ်သည့်တစ်ရက် စနေနေ့လောက် အိမ်လာခဲ့ဖို့ ပြောလိုက်သည်။

……………………………….

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် အိမ်ကဟာကြီး ရန်ကုန်သွားနေသည့် အပတ်မှာ ဗိုလ်ကြီးကိုကိုသက်၏ မယားချောလေး သူ့ဆီလာမယ်ဆိုတော့ ကျူပ်လည်း ကန်တော့ခံတုန်းက ရထားတဲ့ ဗိုင်ရာဂလာလေး သိမ်းထားတဲ့နေရာကနေ ထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျူပ်တို့အရွယ်က မလွယ်တော့ဘူးလေ။ ဗိုင်ရာဂလာကူမှပဲ အဆင်ပြေတော့တာ။ အဲကောင်က ဈေးသိပ်ကြီးလို့ ဘီပီအိုင်ကထုတ်တဲ့ စပါးကဒ်လေးတွေပဲ သုံးလေ့ရှိတာ။ ဒီနေ့တော့ စပယ်ရှယ်မို့ ဗိုင်ရာဂလာ ဆောင်ထားတာ။ ဒါပေမဲ့ ကောင်မလေး လာမလာ မသေချာသေးလို့ မသောက်သေးဘူး။ ကောင်မလေး ကိုယ့်အိမ်ဆီ လမ်းလျှောက်လာတာကို လှမ်းတွေ့ရမှပဲ ဆေးကို ကမန်းကတမ်း ထုတ်ပြီးသောက်လိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ အိမ်ရှေ့ထွက်ပြီး ပြာပြာသလဲ နှုတ်ဆက်ပြလိုက်ရတယ်။

” ဟာ သမီးလေး ဘယ်ကနေဘယ်လို မျက်စေ့လည်လာတာလည်းကွ၊ လာလာ၊ အိမ်ထဲခဏလာဦး နေပူတယ်”

အိမ်ထဲမှာ ဒေါက်တိုမယ်ရ လုပ်ပေးနေတဲ့ စစ်သားလေးကို မျက်ရိပ်ပြလိုက်ကတည်းက ဟိုကောင်က ဓါတ်နေပြီ အပြင်ထွက်ပြီး တံခါးကို ပိတ်သွားလိုက်တယ်။ ဘယ်ကောင်မှ မဝင်လာအောင် သူအပြင်က စောင့်နေလိမ့်မယ်ဆိုတာ ထုံးစံမို့ ကျူပ်က သိနေပြီလေ။

” ကဲ ထိုင်ပါဦးကွ သမီးရ။ နေပူကြီးထဲကွာ မလာစဖူး ဘာတွေများ အရေးကြီးလာတာလဲ”

” အင်း အဘကို အပူကပ်သလိုများ ဖြစ်နေမလား မသိဘူး ”

” အမလေးကွာ ဘာများတုန်း၊ ပြောမှာပြောတာ မဟုတ်ဘူး၊ ဒီလူနဲ့ဒီလူကို”

” ဒီလိုအဘရေ သမီးတို့ကလေ အိမ်ထောင်ကျတာကမှ မကြာသေးဘူး၊ ကိုက တစ်ချိန်လုံး ရှေ့တန်းပဲ သွားနေရတာပဲလေ။ သမီးတို့က အေးအေးဆေးဆေး အတူတူတောင် သေချာမနေရသေးပါဘူး အဘရယ်။”

” အင်း အဲဒါတော့ အဘလည်း ကိုယ်ချင်းစာပါတယ်ကွယ်။ အဘလည်း စစ်ထဲစဝင်ခါစက အဲ့လိုပဲ သားပစ် မယားပစ် ရှေ့တန်းထွက်ကြရတာ။ နိုင်ငံတော်က ပေးအပ်လာတော့လည်း မလွှဲမရှောင်သာဘူးပေါ့ကွယ်”

” ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ် အဘရယ်။ ဒါပေမဲ့ တချို့တွေကြတော့လည်း အိုးနဲ့အိမ်နဲ့ မကွာပဲ နိုင်ငံတော်အတွက် လုပ်နေကြရတာပဲလေ။ အဘ ကြည့်ရှုလုပ်ပေးနိုင်မယ် ထင်လို့ပါ။ သမီးကို သနားရင် လုပ်ပေးပါလား အဘရယ် နော် နော်”

ကောင်မလေးကလည်း အလာကြီးပဲ၊ အဟီး။ ကျူပ်ထိုင်နေတဲ့ နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ် ကျူပ်ဘေးမှာ လာကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျူပ်လက်မောင်းတွေကို သူ့လက်နုနုလေးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး လာချွဲတာဆိုတော့ ကျူပ်လီးကြီးကလည်း ပုဆိုးအောက်က ဒေါင်ကနဲ မာတက်လာတာပေါ့။ အဟင်းဟင်း သူက အဲလောက်လေးပေးပြီးတော့ လိုချင်တာရမယ်များ မှတ်နေတယ်။ ကျူပ်တို့က အံတိုနေပြီ၊ ဒါမျိုးတွေ ဟဲဟဲ။

” အင်းပါ သမီးရယ်။ သမီးကို မြင်မြင်ချင်းကတည်းက အဘက သမီးလေးလို ချစ်တာ၊ မွေးစားချင်စိတ်တောင် ပေါက်တာ။ ဒါပေမဲ့ အဘလည်း အထက်က အမိန့်ကို နာခံရတာပဲ မဟုတ်လား သမီးရယ်။ ဒီတခါ ရုံးချူပ်သွားရင် အဘ ပြောပေးကြည့်ပါဦးမယ်”

” လုပ်ပေးပါ အဘရယ်။ သမီးက အဖေအမေပစ်ပြီး ယောက်ျားနောက် လိုက်လာရတာ။ ယောက်ျားက မရှိတော့ အထီးကျန်နေရတာပါ။ အဟင့်ဟင့်”

လာပြီလာပြီ မိန်းမတို့ရဲ့လက်နက်။ မျက်ရည်စက်တွေနဲ့ ကျူပ်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးလာပြီ။ ကျူပ်ကလည်း ဒါမျိုးစောင့်နေတာ မဟုတ်လား။ တဖက်က သူပုခုံးလေး ထိန်းပေးလိုက်ပြီး နောက်တဖက်က ခါးလေးပေါ် ချက်ချင်းရောက်သွားတယ်။ သိတယ်မလား ဟဲဟဲ လက်ယဉ်တယ်ဆိုတာ။

” အင်းပါ သမီးရယ်။ အဘ တတ်နိုင်သလောက်တော့ လုပ်ပေးမှာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အဲလိုမျိုးတွေက နည်းနည်းတော့ စွန့်စားရတယ် သမီးရဲ့။ သူများတွေ တိုင်တာတောတာနဲ့ဆို အဘ အလုပ်လည်း ထိခိုက်နိုင်တယ်လေ။”

” အီးးးး.. ရွှတ်.. အဘ ရယ်။ ကို့အတွက် အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် သမီးဘာပဲ လုပ်ပေးရလုပ်ပေးရပါ။”

” တကယ်ပြောတာလား သမီးရယ်”

ကျူပ်က ပြောလည်းပြော သူ့ခါးလေးကို ဖက်ထားတဲ့ လက်ကလည်း သူဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကတဆင့် အပေါ်ကို ပွတ်သပ်ပြီး ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးပေါ် ခပ်ဖွဖွလေး အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီလေ။ အဲ့လောက် ဂွင်ရောက်နေမှတော့ ငါးကြော်မကြိုက်တဲ့ ကြောင်မိုက်ကြီး ဖြစ်သွားမှာပေါ့။

ကျူပ်လက်တွေက သူ့နို့အုံလေးတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ဖွဖွလေးဖိပြီး နှယ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ ငိုရှိုက်သံလေး ရပ်သွားတယ်ဗျ။ မျက်နှာကိုတော့ ကျူပ်ရင်ဘတ်မှာအပ်ပြီး ငုံ့နေတယ်။ အစဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ မျက်နှာပူမှာပေါ့လေ။ ကျူပ်လက်ဖဝါးနှစ်ခုလုံးက သူ့ရင်သားနှစ်ခုစလုံးကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ နည်းနည်းဖိပြီး ဆုပ်နှယ်လိုက်တော့မှ အသံလေးထွက်လာတယ်။

” အဘ သမီးအင်္ကျီတွေ ကြေကုန်လိမ့်မယ်”

” အင်း အင်း အဘ သမီးအင်္ကျီ ချွတ်လိုက်မယ်နော်”

” အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ ဖြစ်ပါ့မလား အဘရယ်”

” ဖြစ်ပါတယ် သမီးရဲ့။ ဟိုကောင်တွေ တံခါးဝမှာ စောင့်ခိုင်းထားတယ်။ ဘယ်သူမှ မဝင်လာရဲပါဘူး”

ဆိုပြီး သူ့နောက်ကျောက ဇစ်ကိုပဲ အသာဆွဲချပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်။ သူက ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲ ငုံ့တိုးနေတာနဲ့ အဲ့လို အနောက်ဘက်က ဇစ်အင်္ကျီမျိုးနဲ့ကတော့ ကွက်တိပဲ။ ဖွေးကနဲ့ပေါ်လာတဲ့ ကျောပြင်လေးပေါ်က ဘရာဇီယာ အသားရောင်ကလေးရဲ့ ဂျိတ်တွေပါ တခါထဲ ဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အဲတော့မှ ချောင်သွားတဲ့ ဘရာဇီယာအောက်က လက်ဝင်ပြီး နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ပေးနေမိတော့တယ်။

ကျူပ်လီးကြီးကတော့ အတော့်ကို မာတောင် တောင့်တင်းနေပြီ။ သူကလည်း ကျူပ်ကျောပြင်ကြီးကို ကုန်းဖက်လို့ သူ့လက်သည်းတွေနဲ့ ကုတ်ခြစ်နေတယ်။ အင်း လေ ယောက်ျားနဲ့ ဝေးနေရတော့လည်း သူ့ခင်မျာ ဆာနေရှာမပေါ့။ ကောင်မလေးရဲ့ နို့လုံးလေးတွေက အနေတော်ပဲ သိပ်မကြီး သိပ်မသေးလေးတွေ။ ယောက်ျားရထားတာလည်း သိပ်မကြာသေးလို့ထင်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း သိပ်မကြီးဘူး၊း။ အခု စိတ်ထပြီးတော့ မာတောင်နေတာတောင် သေးသေးလေးတွေ။ ကျူပ်လက်မလက်ညိုးနဲ့ ညှပ်ပြီးလိမ့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး တုန်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အဟီးး။ ကျူပ်လည်း နို့တွေ အားရအောင် ဆုပ်ကိုင်နှယ်ပြီးမှ သူ့လက်မောင်းနှစ်ဘက်က ကိုင်ပြီး

” ကဲကဲ သမီး ဒီရှေ့မှာ ခဏလေးထိုင်”

ကျူပ်ထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့အင်္ကျီနဲ့ ဘာရာဇီယာကို အောက်ခြေကနေကိုင်ပြီး မချွတ်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး လက်မြှောက်ပေးတယ်။ အခုတော့ ကျူပ်ရှေ့မှာ အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ ငုတ်တုတ်လေးဖြစ်သွားမှ ကျူပ်လည်း ပုဆိုးဖြည်ချလိုက်တယ်။ ပြောင်ကြီးကတော့ ဒေါင်ကနဲပေါ့။ ကျူပ်ရဲ့ စံချိန်မှီ ဒုတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ကောင်မလေး မျက်လုံးအဝိုင်းသား ဖြစ်သွားလေရဲ့။ ကျူပ်က သူ့ရဲ့ ခေါင်းလေးကို လက်နဲ့ဆွဲယူလာတော့ ကျူပ်ကောင်ကြီးက သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ပေါ့။

သူလေးကလည်း သိရှာပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းနုနုလှလှလေး နှစ်ချပ် ပွင့်ဟလာတယ်။ ကျူပ်လည်း ဆိုဖာ အနားစောင်းကို ဖင်နည်းနည်းရွေ့ပြီး တိုးလိုက်တော့ ဒစ်ထိပ်ဖူးက သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ထိုးမိသွားတယ်။ သူက ခေါင်းလေးကို အသာငုံ့ပြီး ပြောင်ကြီးထိပ်ဖူးကို အသာလေး ငုံခဲလိုက်တယ်။ အား၊ နွေးပြီးတော့ အိနုနေတာပဲ။ သူက သူ့နှုတ်ခမ်းလွှာအစုံနဲ့ ကျူပ်လိင်ချောင်းကြီးကို ဖွဖွလေး ဖိညှပ်လိုက်ပြီး အသာလေးစုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ လှုပ်ရှားပေးတော့တယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ ပုလွေဗျာ။ ကျူပ်လက်တွေက သူ့ဆံပင်တွေကြားထဲ ထိုးဖွကစားရင်း လိင်တန်ကြီးပေါ်က အရသာတွေကို မျက်စေ့မှိတ် ဇိမ်ခံမိနေတော့တယ်။

………………………………………….

မာတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် အံဩမိပါရဲ့။ ငါ့ကို အညှာလွယ်ပြီး ရွနေတဲ့ကောင်မလို့များ ထင်သွားမလားတောင် စိုးရိမ်မိတယ်။ တကယ်ကတော့ မိန်းမတို့ တတ်အပ်တဲ့ပညာနဲ့ အိစိကလီ၊ ဟိုပုတ်ဒီပုတ်လောက်လေးလုပ်၊ အဖိုးကြီးကို နည်းနည်းပါးပါးလေး ညုလိုက်ရင် လိုချင်တာရမှာပဲလို့ တွက်ထားတာ အခုတော့ သူ့လီးတောင် ကိုယ့်ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေရပါပြီကော။

အဘ မျက်လုံးတွေကလည်း တော်တော်တော့ အားကောင်းတယ် ပြောရမယ်။ မာ့ကို စူးစူးရှရှ ကြည့်နေကတည်းက မာ့ရင့်ထဲမှာ တမျိုးကြီး။ ကိုက ရှေ့တန်းထွက်သွားလို့ မာ့မှာ ပြတ်လတ်နေရတာကလည်း ကြာလှပြီမလား။ အင်း ပြီးတော့ ပြောရဦးမယ်။ ကို ရှေ့တန်းထွက်သွားလို့ မာက ငတ်မွတ်လို့ တခါတခါ ကိုယ့်လက်နဲ့ စိတ်ဖြည်ဖျောက်မိတဲ့ အခါမှာလည်း ကို့ကို မတွေးမိဘူး၊ ခစ်ခစ်။ မာ့ စိတ်ထဲ ပေါ်လာတာက ဦးငယ်လေ။ မာ့ဘဝမှာ ပထမဆုံး လိင်ကိစ္စအရသာကို ပေးသွားပြီး ပန်းဦးချွေသွားတဲ့ ဦးငယ်။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆက်ဆံတတ်တဲ့ ဦးငယ်ကိုပဲ သွားသတိရနေမိတယ်။

အဲ့တော့ အခု အဘကလည်း ဦးငယ်လိုမျိုး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ အသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းဆိုတော့၊ အဟိ။ အဘကတော့ ဦးငယ်ထက်တောင် ကြီးဦးမယ်ထင်တယ် အသက်ပြောတာ။ ပြောင်ကြီးကတော့ သိပ်မကွာပါဘူး။ မတိမ်းမယိမ်းပါပဲ။ အဘက လက်ဆွဲပြီး သူ့ရှေ့မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တော့လည်း မာ မငြင်းမိဘူး။ မာ့မျက်နှာရှေ့ တရမ်းရမ်းနဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးကလည်း မာ့ကို လာစုပ်ပါတော့လို့ ပြောနေသလိုပဲ။ မာ့နှုတ်ခမ်းတွေ အလိုလို ပွင့်သွားခဲ့ရပြီ။ ခွင့်လွှတ်ပါ ကိုရယ်။ ကို့အတွက်ပါ၊ ခစ်ခစ်၊ အဲလိုလေး လှည့်တွေးလိုက်တော့လည်း နည်းနည်း အပြစ်ကင်းသွားသလိုပဲ။

ပါးစပ်ထဲရောက်လာပြီးမှတော့ တတ်တဲ့ပညာ မနေသာ ဆိုသလိုပဲ မာ့ပုလွေအစွမ်းကို ရှိသမျှ ထုတ်ပြလိုက်မိတော့တယ်။

” အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်၊ ဘယ်ကနေများ တတ်ထားတာလဲ၊ အီးးးးးး၊ ကျွတ်စ်.. ကျွတ်စ်..”

အဘ စိတ်တောင်မထိန်းနိုင်ပဲ သူ့ဖင်ကြီးကြွပြီး ကော့ထိုးလိုက်တာ မာ့ အာခေါင်တောင် သွားထောက်မိပြီး ပျို့ကနဲ ဖြစ်သွားရတယ်။

” အို့ ဆောရီး ဆောရီး သမီးရယ်။ ကဲကဲ ခဏထပါဦး၊ ပထမဆုံးအခါတော့ အဘ လွယ်လွယ်မပြီးချင်သေးဘူး”

” အို.. အဘကလဲ..”

မာက အထလိုက်မှာ မာ့ထမိန်ကို ဗြုံးကနဲ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာ ခံလိုက်ရလို့ မာ ရုတ်တရက် ရှက်သွားပြီး အလန့်တကြား အော်လိုက်မိတယ်။

” အဘရယ် ဧည့်ခန်းကြီးမှာ”

” သမီးကလည်း ဘယ်သူမှ ဝင်မလာရဲပါဘူးကွာ၊ ဟဲဟဲ သမီး ပေါင်လုံးလေးတွေက လှလိုက်တာကွာ”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မာ့ပင်တီကိုပါ ဆွဲချွတ်တယ်။ ရှက်လိုက်တာရှင်။ ကျမပိပိလေးမှာ အရည်တွေ စိုရွှဲနေတာ သူတွေ့သွားပြီပေါ့။

” လာပါဦး၊ ရှေ့နားတိုးပါဦးကွ”

မတ်တတ်ရပ်လျက်ဖြစ်နေတဲ့ မာ့ကို အဘက ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုင်ပြီး သူ့ဆီ ဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။ သူက ဆိုဖာမှာ ရှေ့တိုးထိုင်နေတာမို့ မာ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ သူ့မျက်နှာနဲ့က ကွက်တိပါပဲရှင်။ ဟင်၊ အဘကငုံ့ပြီး မာ့ပိပိလေးကို အားရပါးရ ယက်ပါလေရောရှင်။ နောက်တော့ သူ့လျှာထိပ်ကြီးနဲ့ မာ့စောက်စေ့လေးကို အတင်းတတွတ်တွတ်နဲ့ ထိုးနေတော့ မာမျက်စေ့ကို စုံမှိတ်လို့ ဒူးခွေမကျသွားအောင် သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ထိန်းထားလိုက်ရပါတယ်ရှင်။

သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေကလည်း မာ့ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေတယ်လေ။ သူက မာ့ပိပိလေးကို ယက်နေရင်းက သူ့လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကို တံတွေးဆွတ်လိုက်ပြီး မာ့ဖင်ပေါက်လေးကိုလည်း လာဆွနေတယ်။ သူ့လျှာထိပ်က မာ့အစေ့လေးကို အစွမ်းကုန် ဆော့ကစားနေတော့ မာ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ အဘဆံပင်တွေကို ဆုပ်ဆွဲပြီး အကြောတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ အရသာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားရတော့တယ်။

မာ ပြီးသွားမှန်းလည်း အဘက သိပါတယ်။ မာ့ကို ဘာဂျာပေးနေရာကနေ သူ့ပါးစပ်ကို ခွာလိုက်တယ်။ မာ့ကို သူ့ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ဖို့ လက်နဲ့ ပုတ်ပြလိုက်တယ်။ မာလည်း မောမောနဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တယ်။ အဲတော့မှ သူက မာ့အင်္ကျီနဲ့ ဘရာဇီယာကို ချွတ်ပါတော့တယ်။ အခုတော့ မာတစ်ယောက် အဘအိမ်ဧည့်ခန်းမှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဝတ်စုံနဲ့ အဘပေါင်ပေါ် ထိုင်ရင်သား ဖြစ်နေရပါပေါ့လား။

အဲ့တော့မှ အဘက မာ့နို့တွေကို ကလေးလေးလို စို့တော့တာပါပဲ။ အင့် ယားလိုက်တာရှင်။ သူ့ နှုတ်ခမ်းမွှေးတွေကလည်း ခြစ်သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ မာ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက အရမ်းကို အထိမခံဘူးရှင့်။ နို့သီးခေါင်းကို ကလိခံလိုက်ရတာနဲ့ မာ့တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးရော။ အခုလည်း မာ မနေနိုင်တော့ဘူး။ ဟိုဟာလေးထဲမှာ အရမ်းကိုလိုနေပြီ တစ်ခုခုတော့ ထည့်မှရတော့မယ်။ အဘကလည်း ကျွမ်းပါတယ်၊ အဲ့ဒါမျိုးကတော့ သူက မာ့ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ထခိုင်းလိုက်တယ်။

သူကလည်း ထရပ်လိုက်ပြီးတော့ မာ့လက်ကလေးကိုဆွဲပြီး ဆိုဖာလက်ရမ်းကို ထောက်ခိုင်းပါတယ်။ အဲ့လောက်ဆို မာသိပါပြီး မာ့ကို ကုန်းခိုင်းနေတာကို။ မာလည်း ခါးလေးလေးညွှတ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်တော့တယ်။ အဘက နောက်ကနေပြီး မာ့အဖုတ်လေးထဲ သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကိုတေ့ပြီး စသွင်းပါတယ်။ မာ့ပိပိလေးမှာ အရည်တွေက စိုရွှဲနေတော့ အဘဟာကြီးက တင်းတင်း စေးစေးလေးနဲ့ ဝင်လာပါတယ်။ အားရပါးရပါပဲ။ မာ့ဟာလေးထဲ ပြည့်ကြပ်သွားသလိုပဲ။

” အဘရယ် ဖြစ်ပါ့မလား၊ အရမ်းကြပ်နေတယ်နော်၊ မာကြောက်တယ်”

မာလည်း နည်းနည်းတော့ ညုလိုက်ပါတယ်။ တကယ်လည်း နည်းနည်းတော့ ကြောက်နေပါတယ်။ တော်ကြာကွဲပြဲသွားရင် ဆေးခန်းသွားရမှာ ရှက်စရာကြီးလေ။

” အား၊ ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်၊ စေးကြပ်နေတာပဲ၊ ဒါမျိုးမလိုးရတာ ကြာပြီကွာ”

“အို့.. အိ..”

အဘက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဖိထိုးသွင်းထည့်လိုက်တာ မာ့ရင်ထဲတောင် အောင့်သလို ဖြစ်သွားတယ်ရှင့်။ ဒါပေမဲ့ အဘက ဇိမ်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲထုတ်၊ ဖြည်းဖြည်းလေးသွင်းနဲ့ ဆိုတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပါတယ်။ မာ အသားကျသွားပြီဆိုတာ သိတာနဲ့ အဘက အရှိန်တက်လာပါတယ်။ သူ့ဟာကြီးကလည်း မာလိုက်တာ သံချောင်းကြီးကြနေတာပါပဲရှင်။ မာ့ အတွင်းသား နုနုလေးတွေကို ဖိပွတ်ဆွဲနေတာ၊ မာ့အယားတွေကို ဖြည်ဖျောက်ပေးနိုင်တာမို့၊ မာ့အတွက်လည်း အရမ်းကို ကောင်းနေပါတယ်။ မာ့ပိပိလေးထဲ ဝင်ခဲ့ဖူးတဲ့ လီးသုံးချောင်းက တစ်ချောင်းကို အရသာတစ်မျိုးစီ ကောင်းတာပါပဲရှင်။ အခု အဘကတော့ တော်တော်ကျွမ်းတာမို့ မာ့လက်သည်းတွေက ဆိုဖာအသားကို ကုတ်ခြစ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေမိပါတော့တယ်ရှင်။

” ဖွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..”

“အာ့…အိ..အီး..”

မာ့ အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားလို့ ပေါင်သားတွေကို ကျုံ့လိုက်မိချိန်မှာပဲ အဘလိင်တန်ကြီးထဲက အရည်ပူတွေကလည်း မာ့ပိပိလေးထဲကို ဖြန်းထည့်လိုက်တာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ အား။ မာတော့ လာရင်းကိစ္စတောင် မေ့နေပါပေါ့လား။

” ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်။ ဒီလို စောက်ဖုတ်မျိုး မလိုးရတာ ကြာလှပြီ”

အဘရဲ့ ဖရုသဝါစာ စကားလုံးတွေက မာ့နားထဲမှာ တမျိုးကြီးလိုပဲ။ ရှက်သလိုလို၊ တဏှာစိတ်ပဲ ထလာသလိုလို။ ဘာမှန်းတော့ မသိပါဘူးရှင်။ အတွေ့အကြုံ တစ်မျိုးပေါ့နော်။

============================

မာ အဲဒီနေ့က အိမ်ပြန်တော့ အဘရဲ့ ကားဒရိုင်ဘာ ရဲဘော်လေးက ကားနဲ့လိုက်ပို့ပေးလို့ပဲ။ နို့မို့ဆိုရင် လမ်းလျှောက်ရတာတောင် တမျိုးကြီးဖြစ်နေမှာ။ အဘရဲ့ သန်စွမ်းမှုကတော့ အံ့ဩစရာပါပဲ။ မာ့ကို သုံးချီတိတိ လိုးလိုက်တဲ့အပြင်၊ သူပြန်မတောင်ခင်စပ်ကြားတွေမှာ လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးဆော့တာရော၊ ဘာဂျာမှုတ်တာရောနဲ့ အနားကိုမပေးတာ။ မာ့မင်္ဂလာဦးညကထက်တောင် ပိုဆိုးသေးတယ်။

မာလည်း မကောင်းဘူးလားဆိုတော့ ကောင်းတာပေါ့။ မာလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို အခုမှပဲ အဲဒီကိစ္စကို တပ်မက် မက်မောသူပါလား ဆိုတာကို ဝန်ခံရတော့မှာပဲ။ အရင်တုန်းကတော့ ကိုယ်က သိပ်စိတ်ပါလို့မဟုတ်ဘူး၊ သူများက အတင်းအကြပ် စလို့ပဲလို့ ထင်ခဲ့တာ။ တကယ်တော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က မက်မက်မောမောကို ကြိုက်နှစ်သက်တာပါလား။

နောက်ပိုင်းကြတော့လည်း အဘက ကားလွတ်ပြီး လာခေါ်ရင် လိုက်သွားမိတာပဲ။ အဲဒါကလည်း တစ်လမှ တစ်ခါလောက်ပါ။ သူ့အိမ်မှာ သူတစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့တဲ့ အချိန်မျိုးကြမှပါ။ တစ်ခါဆိုလည်း တစ်ခါ၊ တန်အောင်ကို လုပ်တာရှင့်။ မာလည်း မကြိုက်ဘူးလားဆိုတော့ ကြိုက်ပါတယ်။ ခစ် ခစ်။ ကို နောက်တန်းမှာပဲ နေရဖို့ဆိုတာလည်း ပါနေတော့ ခဲတစ်လုံးနဲ့ ငှက်နှစ်ကောင်ပေါ့နော်။

ဒီကြားထဲမှာ ဦးငယ်ရဲ့သား မောင်မျိုးက မာအခုနေတဲ့ တပ်ကမြို့မှာရှိတဲ့ ကောလိပ်ကို လာတက်မယ်ဆိုတော့ မာ့အိမ်မှာပဲနေပြီး တက်ဖို့ ပြောလိုက်တော့၊ မောင်မျိုးတစ်ယောက် ရောက်လာတော့တာပေါ့။ မောင်မျိုးက အခုတော့ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ တကယ့်ကို ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေပြီလေ။ တပ်ထဲမှာတော့ မာ့ မောင်တစ်ဝမ်းကွဲ ဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ်လေ။ တပ်ဝန်းထဲက ကောင်မတွေကတော့လေ သိတယ်မဟုတ်လား။ နောက်သလိုပြောင်သလိုနဲ့ မတော်လိုက်ရတဲ့ ယောင်းမ ဘာညာနဲ့ လူကို လာလုပ်နေကြသေးတယ်။ သူတို့မှာလည်း ယောက်ျားတွေရှိရဲ့သားနဲ့၊ အဟင်းဟင်း။

မောင်မျိုး အိမ်မှာရောက်လာပြီး အိမ်မှာနေတဲ့အခါ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်နဲ့ အိမ်အလုပ်တွေ ဝိုင်းကူလုပ်တော့ သူ့ရဲ့ လက်မောင်းရင်အုပ်တွေ တောင့်တင်းမာကျောနေတာတွေ တွေ့ရတော့ မာ့ရင်ထဲ တမျိုးလေးတော့ ဖြစ်မိသား။ သူတို့အိမ်မှာ နေခဲ့ရစဉ်တုန်းက ညဘက်တွေကို သွားတွေးမိတယ်။ မာ ဦးငယ်နဲ့ မဖြစ်ခင်တုန်းက သူ့အိပ်ယာထဲ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေတုန်း သူ့ဟာလေးနဲ့ မာ့ဖင်ကြားလာလာပွတ်တာကို သတိရမိသေးတယ်။ အဟီး။ သူအခုရော မာ့အပေါ်မှာ အဲဒီစိတ်တွေ ရှိနေသေးလား မသိဘူး။

……………………………………………..

ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းပိတ်တဲ့တစ်နေ့မှာ မာနဲ့မောင်မျိုးတို့ အိမ်မှာ နေ့လည်စာစားပြီးလို့ မီးဖိုထဲ သိမ်းဆည်း ပန်းကန်ဆေး လုပ်နေကြတုန်း ကုလားထိုင်ခြေထောက်နဲ့ မာ့ခြေသန်းလေး သွားတိုက်မိတာ နာလိုက်တာရှင်။ မာ အသံအကျယ်ကြီးကို အော်လိုက်မိတယ်။ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မာ့ရဲ့ မရှည်တရှည်လေး ထားထားတဲ့ ခြေသည်းလေးလှန်သွားတာ။ သွေးတွေလည်း ထွက်လာတော့ အဲဒီနေရာမှာပဲ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ချလိုက်မိတယ်။ မောင်မျိုးလည်း ပြာယာခပ်သွားတာပေါ့။ ဂွမ်းတွေယူလာပြီး သွေးတိတ်အောင်ဖိတယ်။ မာ့ခြေသည်းလေးက အထိမခံနိုင်လို့ သူ့လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။

” မမ ခဏလေး၊ ကျနော် အရက်ပျံနဲ့ နည်းနည်းသန့်ပြီး သွေးတွေ သုတ်ပေးမယ်၊ တော်ကြာ ပြည်လိုက်လာမှာစိုးလို့”

” အား…. နာတယ်ကွာ မောင်မျိုး၊ ငါ ကြောက်တယ်ဟ၊ အရမ်းမလုပ်နဲ့ဟာ”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ မမရဲ့၊ ကဲ နာရင်ပြော”

မာ မီးဖိုကြမ်းပြင်မှာပဲ ဖင်ချထိုင်နေရင်းက တညီးညီး တညူညူဖြင့် မောင်မျိုး အနာကို သန့်စင်ပေး၊ ပတ်တီးစီးပေးတာ ခံရင်းက အနာသက်သာလာပါတယ်။ မောင်မျိုး အဲလိုလုပ်ပေးနေတာကိုလည်း ဇိမ်တွေ့နေသလိုပဲ၊ ခစ်ခစ်။

” ဟဲ့ ဟဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ နင်ခါးနာဦးမယ်”

ပတ်တီးစီးပြီးသွားတော့ မောင်မျိုးတစ်ယောက် မပြောမဆိုနဲ့ မာ့ကို ကျောနဲ့ဒူခေါက်ကွေးကနေ မချီလိုက်လို့ မာ အလန့်တကြား အော်မိတာပါ။ အောက်ပြုတ်ကျမှာစိုးလို့ မာ့လက်တွေကလည်း သူ့ကိုယ်လုံးကို တွယ်ထားမိတယ်။ သူကတော့ပြုံးပြီး မာ့ကို မာတို့အခန်းထဲ သယ်သွားပါတယ်။ မာ့ကို ကုတင်ပေါ် အသာလှဲချပေးလိုက်တော့ မာ့ပေါင်တန်တွေက သူပုဆိုးအောက်က မာတောင်တောင်ကောင်ကြီးနဲ့ ပွတ်မိသွားပါတယ်။ မာ့ ကိုယ်ထဲ လျှပ်စစ် ဖြတ်စီးသွားသလိုပဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ မောင်မျိုးမျက်နှာကလည်း တမျိုးဖြစ်သွားပါတယ်။

မာ့ကိုယ်လုံးက အိပ်ယာပေါ်ကျသွားပေမဲ့ မာ့လက်တွေက မောင်မျိုးရဲ့လည်ကုတ်မှာ တွဲခိုနေတုန်း။ မာ့ကိုယ်နိူက်က ဘာကြောင့်မှန်းမသိ မလွှတ်မိတာ။ မာ့ခေါင်းနဲ့ ခေါင်းအုံးနဲ့ ထိမိတဲ့အချိန်၊ မောင်မျိုးရဲ့မျက်နှာက မာ့မျက်နှာနဲ့ အရမ်းကို နီးကပ်နေတယ်လေ။ မာတို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းအကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေမိကြတယ်။ မောင်မျိုးရဲ့မျက်နှာက တဖြည်းဖြည်း မာ့မျက်နှာဆီကို တိုးကပ်လိုက်တော့ မာ့မျက်လုံးတွေကို ပိတ်လိုက်မိတယ်။ ဘာလာတော့မယ်ဆိုတာ သိနေတဲ့ မာ့နှုတ်ခမ်းတွေက ပွင့်အာသွားတယ်။ ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့ မောင်မျိုးနှုတ်ခမ်းအစုံက မာ့နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေပေါ် လာဖိကပ်ပြီလေ။ မာ့အသွေးအသားတွေကလည်း နွေးထွေးလာပြီလေ။

………………………………………….

ကျနော် ဘယ်လိုမှ စိတ်ကိုထိန်းလို့ မရတော့ဘူးဗျာ။ တကယ်တမ်းကတော့ မမမာတို့အိမ်မှာ လာနေကတည်းက ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုး ပေါ်မလားလို့အတွေးနဲ့ တချိန်လုံး စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ရတာ။ အခုအချိန်မှ မလှုပ်ရှားရင် ဘယ်တော့မှ အခွင့်အရေးပေါ်မယ်ဆိုတာ မသိနိုင်တော့ဘူးလေ။ ကျနော် ဆယ်တန်းကျောင်းသား ဘဝထဲက မမမာ ကျနော့်အိပ်ယာထဲ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ ညမျိုးမှာ ကျနော် အနောက်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ကျနော့်ညီလေးထည့်ပြီး ညှောင့်ခဲ့ရတာကို တချိန်လုံး စိတ်ထဲ စွဲနေခဲ့ရတာပေါ့။

အတွေ့အကြုံမရှိတုန်းကတော့ မမမာ တကယ်အိပ်ပျော်နေတယ်၊ ကိုယ်လုပ်တာကို ဘာမှမသိဘူးလို့ ထင်ခဲ့မိတာပေါ့။ နောက်ပိုင်း အတွေ့အကြုံလေး နည်းနည်းရလာတော့မှ အဲဒီတုန်းက မမမာ အိပ်ပျော်နေတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူး ဆိုတာကို သိလာခဲ့ရတယ်။ အဲဒီတုန်းက အခွင့်အရေးက တစ်လက်မလောက် အလိုမှာ ရှိနေတာကို အသုံးမချလိုက်ရဘူး။ နောင်တတွေ တစိမ့်စိမ့်ရနေတာ။ နောက်ပိုင်း ရည်းစားတွေရ၊ ဆော်တွေဖြုတ်ရတဲ့ အချိန်ကြမှ တစိမ့်စိမ့်တွေးရင်း နှမြောနေမိတာ။ မမမာရဲ့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ဂျောကြီး ပေါင်တန်ကြီးတွေကို မှန်းမှန်းပြီး ထုခဲ့ရပေါင်း မနည်းတော့ဘူးလေ။ အခု ယောက်ျားရပြီးမှ ပိုပြီးတောင့်လာသလိုပဲ။ ဗိုလ်ကြီးကတော် ကျောင်းဆရာမဆိုတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ လိုက်ဖက်ပါပေ့။

မမမာရဲ့ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းသွားပြီး ပါးလျလျ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေက နှင်းဆီပန်းပွင့်ဖတ်ကလေးတွေလို ပွင့်ဟလာတော့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ အလိုလိုဖိကပ်ပြီး စုပ်လိုက်မိတယ်။ စိုစွတ်ပျော့ပျောင်းလှတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ချိုမြိန်လိုက်တာ။ ကျနော့်လက်တွေက မမမာရဲ့ ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကပဲ အသာအုပ်ကိုင်ပြီး ဖျစ်ညှစ်မိတယ်။ မမမာရဲ့ နှုတ်ခမ်းက အင့်သံလေး ထွက်လာတယ်။ ကျနော့်လည်ဂုတ်ကိုလည်း သူ့လက်တွေနဲ့ မသိမသာလေး ဆွဲထားသလိုပဲ။ မမမာ နှုတ်ခမ်းတွေကို အားရအောင်စုပ်ပြီးတော့ အသက်ရှူဖို့ ခဏခွာလိုက်တော့။

” မောင်မျိုး၊ တို့တွေ မလုပ်သင့်ဘူးထင်တယ်နော်”

” အင် ဘာလို့လဲ မမမာရယ်၊ ”

” တို့က မောင်နှမတွေလေ၊ နောက် တို့ကအိမ်ထောင်နဲ့”

” မောင်နှမက အဝေးကြီးပါ မမမာရယ်။ နောက်ပြီးတော့ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးက အရွယ်ရောက်ပြီး သူတွေပဲလေ။ လက်ထပ်စာချူပ်ဆိုတဲ့ စာရွက်လေးတစ်ခုထဲနဲ့ ကျနော်တို့ရဲ့ လွတ်လပ်ခွင့်တွေကို အဆုံးရှုံးခံလိုက်တော့မှာလား”

” မမာ မသိဘူးကွာ၊ မလုပ်သင့်ဘူးလို့ ထင်မိတာပဲ”

” ဟင့်အင်း မမမာ၊ ကျနော့်ကို အခုချိန်မှာ ဗိုလ်ချူပ်မှုးကြီး လာတားတောင်မှ နောက်မဆုတ်တော့ဘူး၊ ကျနော့်ကို ချစ်ခွင့်ပေးပါတော့နော်”

ကျနော်က ပါးစပ်ကသာ ခွင့်တောင်းနေတာ၊ လက်တစ်ဖက်ကတော့ မမမာရဲ့ ထမိန်ကိုဖြည်ပြီး သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီ သားရည်မြော့ကြိုုးအောက် လက်ထိုးသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို စမ်းနေပြီ။ မမမာက ပါးစပ်ကသာ ဟင့်အင်းလုပ်နေတာ၊ စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံးကတော့ ဖောင်းကြွပြီး အရည်တွေ ရွှဲလို့ပါလား။ ကျနော့်လက်ချောင်းလေးက အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ပွတ်ပြီး စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ချေလိုက်တော့

” အွန့်…. အို မောင်မျိုးရယ်၊ မမကို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ”

မမမာလို အိမ်ထောင်သည် အတွေ့အကြုံရှိပြီးသူတွေက အဲလိုပြောလာတော့ မူလကျီဆိုတာ အသိသာကြီးပဲလေ။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးက ကျနော့်လက်ဖျံကို လိမ်ညှပ်လိုက်ပြီး သူ့လက်သည်းတွေက ကျနော့်ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်လိုက်ကတည်းက သူတော်တော်ကို ရွနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပြီလေ။ သူ့ဘောင်းဘီအောက်က ကျနော့်လက်ကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ထမိန်ရော အတွင်းခံဘောင်းဘီရော ဆွဲပြီးတော့ ချွတ်ချပစ်လိုက်တော့တယ်။

” အို့ .. မောင်မျိုး အိမ်ရှေ့တံခါးကြီး ပိတ်ထားရဲ့လား၊ မတော်တဆ လူဝင်လာဦးမယ်၊”

” ဟုတ်ကဲ့ မမမာ၊ ကျနော် သွားပိတ်လိုက်မယ်၊ ခဏလေးနော်”

သူ့ပေါင်ကြားလေးကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ကာရင်း ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ မမမာကို ခဏထားခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ကျနော် ကမန်းကတန်း ထွက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါးကို ကလန့်ထိုးပိတ်ပြီးတော့မှ အခန်းထဲ ကမန်းကတန်း အပြေးလေး ဝင်လာမိတယ်။

” မောင်မျိုးရယ်၊ မင်းမမကို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ.. အို.. ဟင်းးး..”

အခန်းတံခါးပိတ် အပြေးလေးဝင်လာတဲ့ မောင်မျိုးတစ်ယောက်၊ မာ့ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းအတင်းထိုးထည့်၊ မာ့ပျားအုံလေးကို လာပြီးယက်တော့၊ မာ့ပျားရည်တွေလည်း တစိမ့်စိမ့် ထွက်ကျကုန်ရပြီလေ။ ဟင့် ကောင်ကလေးတောင် ဟိုးအရင်တုန်းကလို မနူးမနပ်ကလေး မဟုတ်တော့ဘူး။ မာ့အရသာဖူးလေးကို သူ့လျှာထိတ်လေးနဲ့ တဆတ်ဆတ်ထိုးတော့ မာ့တကိုယ်လုံးကို တွန့်လိမ်နေအောင် ခံစားရတယ်လေ။

မာ့ဒူးနှစ်လုံးကို ထောင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို လိန်ကျစ်ဖို့ ကြိုးစားတော့ မောင်မျိုးခေါင်းကို သွားညှပ်မိနေသလို ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ ပေါင်ပြန်ကားပြီး ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။ မောင်မျိုးက မာ့တင်သားတွေကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးနှစ်ခုနဲ့ ဆုပ်ညှစ်ပြီးတော့ သူ့လျှာနဲ့ ပိပိလေးအတွင်း ဝင်သလောက်ထိုးလိုက်၊ အရသာဖူးလေးကို လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ ထိုးလိုက်၊ အမျိုးအမျိုးကို ကညှော့နေတော့တာပါပဲရှင်။

“မောင်မျိုး လာတော့ကွာ မမ မနေနိုင်တော့ဘူး ”

မောင်မျိုးလက်ကို ဆွဲပြီး မာ့အပေါ်တက်လာဖို့ ခေါ်လိုက်တော့တယ်။ မာ့ပိပိလေးထဲမှာ အရမ်းကို လိုချင်နေပြီလေ။ မောင်မျိုး မာ့အပေါ်မှာ မှောက်ရက်တက်လာပြီး မာ့နှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းတယ်။ မာ့ပိပိလေးရဲ့ အနံ့တောင်ရနေတယ်။ ဟွန့်။ အာ့တာလည်း စိတ်ကို တမျိုးကြွစေတာပဲလေ။ မောင်မျိုးရဲ့ဒုတ်ချောင်းကြီးက မာ့ပေါင်ခွဆုံမှာ ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ ခစ်ခစ်။

မာလည်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းကိုင်ပြီး ထိန်းလိုက်ရတယ်။ အင်း အရွယ်ကတော့ စံချိန်မှီပဲ၊ သူ့အဖေလောက်တော့ ဖြစ်လာပြီပဲ။ ပူနွေးနွေးနဲ့ ထိပ်မှာ အရည်ချွဲချွဲလေးတွေတောင် ပေနေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့ကောင်ကြီးကို မာ့ပိပိအဝလေးကို လက်နဲ့စမ်းပြီး တေ့ပေးလိုက်တယ်။ အဲတော့မှ သူက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလာတယ်။ အင်း။ တဝက်လောက်ဝင်လာတော့ မာ့လက်ကို လွှတ်လိုက်တယ်။ မာ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က မောင်မျိုးရဲ့ ကျစ်လစ်မာကြောနေတဲ့ တင်ပါးတွေကို လှမ်းထိန်းကိုင်ထားမိတယ်။

“အား..ကျွတ်စ် ကျွတ်စ်”

နာလို့မဟုတ်ဘူးရှင့်၊ ကောင်းလို့ အသံထွက် ငြီးလိုက်မိတာပါ။ သူ့ကောင်ကြီးက မာ့အတွင်းထဲကို စေးစေးပိုင်ပိုင်လေး ထိုးဝင်လာတော့ မာ့အတွင်းနံရံတွေ အကုန်လုံးကို ပွတ်တိုက်သွားတယ်လေ။ အကြောပေါင်းတစ်ထောင် စိမ့်တယ်ဆိုတာ အဲဒါမျိုးပဲနေမှာပေါ့။ မာ အဲ့ဒီအရသာလေးကို မှေးပြီးခံစားနေတုန်းမှာပဲ မာ့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံနဲ့ ဖိကပ်မိသွားတော့တယ်။

မောင်မျိုးလေ မာ့ ဂျိုင်းအောက်ကနေ သူ့လက်တွေကို တဖက်တချက် လျှိုကာထိုးထည့်ပြီး မာ့ပုခုံးတွေကိုဆွဲလို့၊ ဖင်ကိုကြွကြွပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ချော့သွင်းတယ်။ နောက်တော့မှ အရှိန်စယူပြီး အားမနာတမ်း ဆောင့်တော့တာပဲ။ မာလည်း မာ့ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးနဲ့ သူ့ခါးကိုညှပ်ထားပြီး မာ့ခြေသလုံလေးတွေနဲ့ သူ့ပေါင်ကိုချိတ်လို့ သူအဆောင့်မှာ ကိုယ့်ဆီကို ဆွဲဆွဲသွင်းပေးလိုက်တယ်။ အားကောင်းမောင်သန် မောင်မျိုးဆောင့်ချက်ကတော့ မာတို့လင်မယားရဲ့ ကုတင်ကြီးတောင် တုန်ခါနေတော့တာပဲ။ မသိများမသိရင်တော့ သရဲခြောက်နေသလားတောင် ထင်ရမယ်နော်။ သရဲနီနီကြီး ကုတင်ကို စကောဝိုင်းဖြစ်အောင် တွန်းနေသလိုပေါ့။ ခစ်ခစ်။

မာတို့နှစ်ယောက် အသံလေးတွေ တိုးတိုးလေး ကျိတ်ငြီးရင်း အားရပါးရ အချစ်တိုက်ပွဲ နွဲလိုက်ကြတာ၊ မာလည်း အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်ရော၊ မောင်မျိုးရဲ့ကျောကုန်းကို ကုတ်ခြစ်ပစ်လိုက်မိတော့တယ်။ မောင်မျိုးလည်း ဆတ်ကနဲ့တွန့်သွားပြီးမှ သူ့လရည် ပူနွေးနွေးတွေကို မာ့ကိုယ်ထဲမှာ တဆစ်ဆစ်ပန်းထုတ်နေတော့တယ်။ အမလေး မပြီးနိုင်ဘူးရှင်၊ ဘယ်လောက်များ အောင်းထားသလဲမသိဘူး၊ မာ့စိတ်ထဲ တစ်ဂါလံလောက်တောင် ရှိမလား ထင်မိတယ်။

မာတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေး ဖက်ရင်း နားနေကြမိတယ်။ မောင်မျိုးရဲ့ကောင်ကြီး နည်းနည်းလေး ပျော့သွားတော့ မာ့ကိုယ်ထဲက အရည်တွေက ဖြည်းဖြည်းချင်း အပြင်ကို စီးကျလာတာ ခံစားလိုက်ရလို့။

” ဟဲ့ မောင်မျိုး မွေ့ယာပေါ်မှာ ကွက်ကုန်မယ်၊ တစ်ခုခုပေး သုတ်လိုက်ရအောင်”

ဆိုပြီးပြောမှ သူက မမှီမကန်းနဲ့ မာ့ထမိန်ကို ကောက်ပေးတယ်။ အဲဒါနဲ့ပိတ်ပြီး ကမန်းကတန်း ထရတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူး အိပ်ယာခင်းက လျှော်လို့ရသေးတယ်၊ မွေ့ယာပေါ်ကျသွားရင် ကွက်ပြီးကျန်ခဲ့မှာ၊ ခစ်ခစ်။ မာလည်း ပေါင်ခွဆုံကို ထမိန်နဲ့ပိတ်ပြီး အိမ်သာဘက်ကို အမြန်ပြေးရတော့တာပေါ့ရှင်။

………………………………………

အဟီး ကျနော်လည်း မမမာပြောလို့ ပြာယိပြာယာနဲ့ ကြမ်းပေါ်ကျနေတဲ့ အဝတ်တစ်ခု ကောက်လိုက်တာ ကိုယ့်ပုဆိုးဖြစ်နေတာနဲ့ အသာလေး ဘယ်လက်နဲ့ပြောင်းကိုင်ပြီး၊ သူ့ထမိန်ကိုပဲ ကောက်ပေးလိုက်မိတယ်။ ဘာရယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်တော့လည်း တခါတလေ ပုဆိုးထဲ ဂွေလှိမ့်ရင်း ထုတ်လိုက်မိတာတွေလည်း ရှိဖူးပါတယ်။

ကုတင်ဘေးမတ်တတ်ရပ်ပြီး ပုဆိုးကွင်းထဲ ခြေထောက်လျှိုဝတ်ရင်းနဲ့ အခန်းပြင်ကို အပြေးလေးထွက်သွားတဲ့ မမမာကို လိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ အသားက သိပ်မဖြူပေမဲ့ ဖင်လုံးနဲ့ ပေါင်တန်တွေက ဝင်းနေတာပဲ။ အပေါ်ပိုင်းက အင်္ကျီတောင်မကျွတ်သေးပဲ တချီပြီးသွားတာ အံ့ဩနေမိတယ်။ အခု ထမိန်ကို ပေါင်ကြားအုပ်ကိုင်ပြီး အခန်းထဲက ပြေးထွက်သွားတော့ ဖင်လုံးကြီးတွေက တုန်ခါရမ်းသွားတာ ကြည့်ရင်းနဲ့ စိတ်က ပြန်ထလာပြန်တယ်။

အခုနကတည်းက နည်းနည်းသာပျော့သွားတာ လုံးလုံးကြီး ရှုံ့သွားတာမဟုတ်တဲ့ ညီတော်မောင်ကလည်း နည်းနည်းလေး ပြန်မာလာတယ်။ တောင်တော့ မတောင်သေးပါဘူး။ မာမာလေးဖြစ်လာတဲ့ အဆင့်ပါပဲ။ ပုဆိုးဝတ်ပြီးတော့ ကျနော်လည်း မမမာထွက်သွားတဲ့ မီးဖိုချောင်ဘက်ကို လိုက်လာခဲ့မိတယ်။ ကျနော် မီးဖိုထဲရောက်တော့ မမမာ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ဆပ်ပြာမွှေးနဲ့ ညီတော်မောင်ကို သေသေချာချာ တိုက်ချွတ်ဆေးကြောလိုက်တယ်။

ကျနော်ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ မမမာက ဓါတ်ဗူးထဲက ရေနွေးနဲ့ ကော်ဖီသရီးအင်ဝမ်း ဖျော်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျနော်က သူ့နောက်နားကပ်ရပ်ပြီး ဆံပင်ကို တပတ်လျှိုထုံးထားလို့ ပေါ်နေတဲ့ လည်ကုတ်သား ဝင်းဝင်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ ” အို့” ရုတ်တရက်မို့ မမမာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

“ချစ်တယ် မမမာရယ်” “အင်း.. တို့ကလည်း မောင်မျိုးကို ချစ်ပါတယ်ကွာ၊ ဒါပေမဲ့ မကြာခင်မှာ မောင်မျိုးအစ်ကို ပြန်လာတော့မယ်နော်၊ တို့တွေ အဲလိုနေလို့ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး” မောင်မျိုးအစ်ကိုလို့ သူပြောလိုက်တာ သူ့ယောက်ျားကို ရည်ညွှန်းလိုက်မှန်း ကျနော်သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုသူမှ မရှိသေးတာလေ၊ အဟီး။ နှောင်လာ နှောင်ခါဈေးပေါ့လေ။ ” အင်းပေါ့ မမမာရယ်၊ ကျနော် နားလည်ပါတယ်။ အခုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ပါရစေဗျာ” မမမာက ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကျနော့်ကို ကော်ဖီခွက်လှမ်းပေးရင်း။

“ကဲ ကိုတော်ချော ဒါလေးသောက်လိုက်ဦး၊ လာပြီး အပိုတွေ ချွဲမနေနဲ့၊ သူဘာလိုချင်မှန်း တို့သိပြီးသား ခစ်ခစ်” သူပြောတာလည်း ဟုတ်နေတော့ ကျနော်လည်း နည်းနည်းတော့ ရှက်သွားတယ်၊ အဟီး။ ကိုယ်က လိုးချင်တာကို အချစ်တွေ ဘာတွေနဲ့ ရွှီးနေတာကိုး။ အဟီး ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ကော်ဖီဖွက်ယူပြီး ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်သောက်နေလိုက်တယ်။ မမမာလည်း သူ့အတွက် ကော်ဖီတစ်ခွက်ဖျော်ပြီး ကျနော်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကုလားထိုင်မှာ ဝင်ထိုင်ရင်း သောက်နေတယ်။ မမမာက နောက်တော့ ကျနော့်ကို ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ကြည့်ရင်း ကျနော်စားပွဲတင်ထားတဲ့လက်ကို လာကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေရင်းက

” အလကားနောက်တာပါ မောင်မျိုးရယ်။ မမကလည်း မောင်မျိုးအပေါ်မှာ သံယောဇဉ်ရှိပါတယ်။ အဲ့ဒါအပြင်လေ ခုနက မောင်မျိုးလုပ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းလို့ မမကတောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိပေးရဦးမယ်လို့၊ စိတ်အလိုကို အရမ်းမလိုက်ဖို့လေ။ တော်ကြာ မမက အိမ်ထောင်နဲ့၊ မောင်မျိုးလို လူပျိုလူလွှတ်ကလေးနဲ့ ဖြစ်တာ လူသိသွားလို့ကတော့ မမဘဝက ပြီးသွားပြီပဲလေ။ မမအပေါ် နားလည်ပါကွာ”

“နားလည်ပါတယ် မမရယ်၊ လာ အခု အခွင့်အရေး ရှိနေတုန်းလေး အချိန်ကို အကျိုးရှိရှိ သုံးကြရအောင်လား”

ကျနော်က ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ထိုင်ရာကထပြီး မမမာရဲ့ လက်ကလေးကို ဆွဲလိုက်ပါတယ်။

” အော်.. ဒီကလေးကလည်း ပြောလေ ကဲလေပါလားကွယ်”

ပါးစပ်ကပြောနေပေမဲ့ မမမာတစ်ယောက် ကျနော်လက်ဆွဲခေါ်ရာနောက် လိုက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျနော်ဦးတည်နေတာကတော့ သူတို့လင်မယားအိပ်တဲ့ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးဆီကိုပေါ့။

………………………………………………….

မမမာဘော်ဒီက ကျနော် ဆယ်တန်းတုန်းကထက် အများကြီးထွားလာတယ်။ မမမာရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက အားရပါးရကြီးတွေပဲ။ အခုလို တစ်လနီးပါးလောက် နေ့တိုင်း လင်မယားလိုနေခဲ့ပြီး လိုးနေတာတောင်မှ မဝနိုင်ဘူး။ အခုလည်း မနက်ဖြန်ဆို မမမာရဲ့ယောကျာ်း ရှေ့တန်းက ပြန်လာတော့မယ်ဆိုလို့ ငတ်တော့မယ့်နေ့တွေအတွက် တန်အောင် တစ်နေကုန် လိုးနေမိတယ်။ များသောအားဖြင့်ကတော့ ဖင်ဖူးတောင်းထောင် လုပ်ဖြစ်တာများတယ်။ နည်းနည်းညှောင်းသွားမှ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှေကြီးထိုးပုံစံကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဇိမ်ဆွဲလိုးတယ်။ မွေ့ယာတွေမစွန်းအောင် အောက်မှာ သဘက်တွေ ခင်းထားလိုက်တယ်။ ရေလည်း ထမဆေးဖြစ်ကြတော့ဘူး ။

မမမာရဲ့ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားက အညိုရောင် ခရေပွင့်လေးကို သူ့လက်ချောင်းထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးဆွပေးနေတော့ မမမာ ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့ မလုပ်ဖို့ ပြောသေးသည်။ သူလည်း အတင်းမလုပ်ပါ။ ဂျယ်များများသုတ်ပြီး လက်ခလည်ကို ရှောရှောရှူရှူ အဝင်အထွက်လုပ်လို့ရတော့ မမမာ သိပ်မငြင်းတော့။ နောက်တော့ လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ် နှစ်ချောင်း။ မမမာ ခရေပွင့်လေးက လက်နှစ်ချောင်းကို ကောင်းကောင်းလေး အသားကျသွားတော့ မောင်မျိုးက သူ့ကောင်ကြီးကို ကွန်ဒုံးစွပ်ပြီး ထိပ်နှင့်စမ်းကြည့်သည်။

” မမမာ ကျနော် နည်းနည်းစမ်းကြည့်မယ်နော် ဟုတ်လား”

“အင်း”

မမမာ အသံတိုးတိုးလေးဖြင့် ဖြေသည်။ နာမှာလည်း ကြောက်သည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း တမျိုးကြီး။ သို့ပေမဲ့ မောင်မျိုး ခုနက ဂျယ်တွေ အများကြီးနဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ အဝင်အထွက်လုပ်တော့ တမျိုးလေး ခံလို့ကောင်းသားမို့ သူ့လီးကြီးနဲ့ စမ်းမယ်ဆိုတော့ မမမာကိုယ်တိုင်ကလည်း စမ်းကြည့်ချင်သည်။

” အိ.. အား နည်းနည်းနာတယ် မောင်မျိုး၊ အရမ်း မထည့်လိုက်နဲ့နော်”

” ဟုတ် မမမာ ”

မောင်မျိုး အသက်ကိုအောင့်ပြီး သူ့လီးထိပ်ကလေးကို ခရေးပွင့်လေးအဝမှာ ဝင်တယ်ဆိုရုံလေး တွန်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်နေသည်။ ဂျယ်တွေများတာရယ် ခုနက လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ လုပ်ထားတာရယ်ကြောင့် ခဏလေးနှင့် ဒစ်ဖူးက ပြွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်။ ခေါင်းဝင်သွားမှတော့ ကိုယ်ကသိပ်မခက်တော့။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်လုပ်ရင်းနှင့် သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး မမမာရဲ့ နောက်ပေါက်ကို ဝင်သွားပြီ။

သူ့ဆီးခုံနှင့် မမမာ ဖင်လုံးကြီးတွေ တသားထဲ ဖိကပ်နေလေပြီ။ ဖီလင်ကတော့ တမျိုးလေး။ သူကိုယ်တိုင်လည်း တခါမှ မလုပ်ဖူး။ မမမာအတွက်ကလည်း ပထမဆုံးဆိုတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဖိန်းတိန်းရှိမ်းတိန်း ဖြစ်နေကြသည်။ ခဏနေတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်နေရာကနေ အရှိန်ရလာသည်။ သူ့ပေါင်ခြံနှင့် မမမာဖင်လုံးကြီးတွေ တဖန်းဖန်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးနေမိသည်။

ခရေပွင့်လေး၏ တင်းကြပ်မှုကြောင့် သူ ကြာကြာမထိန်းနိုင်၊ ကွန်ဒုံးထဲကို သူ့လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပြီး ပြီးသွားရတော့သည်။ စိတ်ကျေနပ်သွားသော မောင်မျိုးက မောမောပန်းပန်းနှင့် မမမာ ကိုယ်လုံးကြီးကို နောက်မှ သိုင်းဖက်ရင်း လှဲချလိုက်လေတော့သည်။

=======================

” ဟေ့ မောင်မျိုး၊ မင်းတောင် တော်တော်လေး ကြီးလာပြီကိုးကွ။ အေးလေ တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားကြီးတောင် ဖြစ်နေမှကိုး” ” ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကို၊ အစ်ကိုတောင် အသားတွေ အတော်မဲသွားတယ်နော် ” မာ့ကိုကိုနဲ့ မောင်မျိုးတို့ စကားပြောနေကြတာကြည့်ပြီး မာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မလုံမလဲ ဖြစ်မိတယ်။ ကိုကိုက မာနဲ့ မောင်မျိုးကို အမျိုးအရင်းလို့ပဲ မှတ်ထားတော့ ဘာမှ မယုံသင်္ကာ မဖြစ်ဘူးရှင့်။ မနေ့က ကျမတို့တပ်က ရှေ့တန်းပြန်တွေကို ပန်းခက်ပန်းစည်းတွေနဲ့ သွားကြိုခဲ့ကြတာပေါ့။ ညရောက်တော့ ကိုကိုက သူ ပြတ်လပ်နေခဲ့တာကို အတိုးချပြီး အစွမ်းကုန်ကို ကြမ်းတာရှင်။ မောင်မျိုး တဖက်ခန်းက ချောင်းနေလိမ့်မယ် ဆိုတာကိုလည်း ကျမကသိနေတော့ ပိုပြီး စိတ်ထနေရသလိုပဲ ၊ စောက်ရည်တွေ တရွှမ်းရွှမ်းပေါ့။

ကိုကိုကတော့ အရမ်းသဘောကျနေတာပေါ့။ သူ့ဇနီး၊ ကျောင်းဆရာမ အလိမ္မာလေးတစ်ယောက် သူ့ကိုမျှော်ရင်း လီးငတ်နေရရှာမှာပဲလို့ တွေးရင်း ကျမအလိုတွေကို အစွမ်းကုန် ဖြည့်ပေးနေတာပေါ့ရှင်။ မနက်ကြတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး နေမြင့်မှပဲနိုးတော့တယ်။ အခု မောင်မျိုးစောစောထပြီး ဝယ်ပေးထားတဲ့ မုန့်ဟင်းခါး လဘက်ရည်တွေ သောက်ပြီး စကားစမြီ ပြောနေကြတာပေါ့ရှင်။

ခဏနေတော့ မောင်မျိုးလည်း အပြင်ထွက်သွားပြီး၊ ကိုကို့ကိုလည်း တပ်ရင်းမှုးက အခေါ်လွှတ်လိုက်လို့ ထွက်သွားတာနဲ့ မာလည်း ထမင်းချက် ဟင်းချက် အိမ်ရှင်းလုပ်ရင်း ကျန်ခဲ့တော့တာပေါ့။

………………………………………

” မာရေ ကိုတော့ ကံကောင်းပြီထင်တယ်။”

” ဘာဖြစ်လို့လဲကို”

” အဘက ခေါ်ပြောတယ်။ ကို့ကို မင်း ပင်ပန်းလှပြီ တစ်လှည့်နားဦးတဲ့။ အခု သူ့ပီအေလုပ်ဖို့ ကို့ကိုပြောလိုက်တယ်။ ကိုနောက်ဆို မာနဲ့ ခွဲမသွားရတော့ဘူး သိပြီလား”

” ဟုတ်လား ကို၊ ဝမ်းသာလိုက်တာ ကိုရယ် ”

မာ တကယ်ပဲ ဝမ်းသာပါတယ်။ ကိုယ့်ယောက်ျားရှိရက်နဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထဲ နေရတာ ပျင်းဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာ မာက လက်တွေ့သိပြီးပြီလေ။ နောက်ပြီး ဂတိတည်တဲ့ အဘကို ပေးကျွေးခဲ့ရတာတွေလည်း တန်ပါတယ်လို့ တွေးနေမိတယ်။

” ကိုတို့ အဲဒါဆိုရင် ကလေးယူဖို့ အစီအစဉ်ဆွဲလို့ရပြီပေါ့ အချစ်ရယ်”

ကိုပြောလိုက်မှ ကျမ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ မောင်မျိုးနဲ့ ကျမ အချစ်ကြမ်းခဲ့ကြတာ၊ ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်က ကျမ ဆေးသောက်ဖို့ကို လုံးလုံးကြီး မေ့နေခဲ့ပါလား။ ဘုရားဘုရား၊ အခုမှ သတိရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုရှိနေပြီဆိုတော့ တော်သေးတာပေါ့နော်။

” အင်းပေါ့ ကို၊ ကိုက ဘာလိုချင်တာလဲ သားလေးလား သမီးလေးလား..”

====================

” သမီးလေးက အမေတူလို့ထင်တယ် ချစ်စရာလေးကွာ”

” ကိုရယ်၊ သားလေးလိုချင်နေတဲ့ ကို့ကို သားလေး မမွေးပေးနိုင်တာ စိတ်မကောင်းပါဘူး ကိုရယ် ”

” အိုကွာ အဲဒါက ဟိုအရင်တုန်းက ပြောတာပါ။ အခုကတော့ ဘာလေးမွေးမွေး ကိုယ့်ရင်သွေးပါပဲကွာ။ ကိုယ်ကတော့ အတူတူချစ်တာပါပဲ”

တကယ့်ကို တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပင် ကိုပြန်လာပြီးတာနဲ့ မာ ကိုယ်ဝန်ရှိခဲ့ရတယ်။ မာ့စိတ်ထဲမှာတော့ မောင်မျိုးကြောင့်လို့ စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်နေခဲ့ရတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကိုပြန်မလာခင်၊ တစ်ပတ်လောက်အလိုမှာ မောင်မျိုးက တန်အောင်ဆိုပြီး နေ့ရောညပါ မာ့ကို လိုးနေခဲ့တာလေ။ မာကိုယ်တိုင်ကလည်း လိုလိုလားလားပါ။ အဲဒီအချိန်ကလည်း မာက ဆေးသောက်ဖို့ကိုလည်း မေ့နေတယ်လေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုက ဘာမှ သံသယမဖြစ်လို့ အဆင်ပြေနေခဲ့ပါတယ်။ မောင်မျိုးကတော့ မာ့ကိုယ်ဝန်နှစ်လလောက်မှာပဲ ကျောင်းပြီးသွားလို့ အလုပ်လုပ်နေပြီဆိုတော့ မာတို့နဲ့ မနေတော့ပါဘူး။

ကိုကလည်း အဘ(တပ်ရင်းမှုး) နဲ့ အနီးကပ်နေရလို့လား မသိဘူး၊ အရင်ကလို ရိုးရိုးသားသား မဟုတ်တော့ပါဘူး။ လက်ဆော့ ခြေဆော့လေးတွေ ရှိလာပါပြီ။ သူက တသက်လုံး ရိုးလာခဲ့သူဆိုတော့ မာ့ကိုလည်း အရိုးအတုံးလို့ ထင်ထားလို့ ထင်တယ်။ ပိရိအောင် သူ မနေတတ်ပါဘူး။ သူခြေလှမ်းတွေ ပျက်နေတာ မာသိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မာလည်း မပြောပါဘူး။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်တောင် သူ့ကွယ်ရာမှာ ကဲခဲ့တာပဲ။ ယောက်ျားလေးဆိုတာ နည်းနည်းပါးပါးတော့ ရှိမှာပေါ့လေလို့ဆိုပြီး လွှတ်ထားပေးလိုက်ပါတယ်။ မာ့အာရုံက အခုတော့ မာ့သမီးလေးဆီမှာပဲ ရှိနေတော့တာလည်း ပါမှာပေါ့နော်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

က်မကို ဘုလိုက္တဲ့ ေဒၚေလးေယာက္်ား

မာေလ အခု အလုပ္ကလည္း အနားယူလိုက္ၿပီ။ အိမ္မွာလည္း လုပ္စရာက သိပ္မရွိေတာ့ အိမ္မွာ မာပ်င္းေနမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး ကိုက တပ္ေပးထားတဲ့ အင္တာနက္နဲ႔ လိုင္းေပၚမွာပဲ တစ္ေန႔လုံးနီးပါး အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမိတာေလ။ အဲဒီမွာ အဓိကကေတာ့ ေဖ့စ္ဘုပ္ေပါ့။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေဖ့စ္ဘုပ္မသုံးရရင္ မေနနိုင္ေအာင္ကို ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတြက ေပါက္ကရ သီအိုရီေတြ သူတို႔ထင္တာေတြကို အလကားရတိုင္း ေဖ့ဘုပ္ေပၚကေန ဆရာႀကီးေတြလုပ္ေနၾက၊ ေဖ့စ္ဘုပ္ေပၚမွာပဲ ကဗ်ာေတြေရး၊ စာေတြေရး လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႕ေနရေတာ့ စိတ္ပ်က္လာတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြဆိုလည္း သူတို႔ ခ်ီးပါေသးေပါက္တာကအစ ေလၽွာက္ေရး၊ ဓါတ္ပုံရိုက္၊ တင္ေနၾကေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာေတာင္ကိုယ္ တခါတေလ တင္ခ်င္တဲ့ အပ္ဒိတ္ေလးေတြ တင္ရမွာ ရွက္လာတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုလည္း ေျပာခ်င္ရာေျပာ၊ ဆိုခ်င္ရာဆို၊ စာေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္မေရးတတ္သူ တခ်ိဳ႕က လာမန႔္လိုက္ရင္၊ ကေလာ္တုတ္လိုက္၊ စြာလန္ေတးလုပ္လိုက္ျဖင့္၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေဖ့စ္ဘုပ္စူပါစတားလို႔ ထင္လာၾကၿပီး၊ လူအထင္ႀကီးမည္ ထင္တာေတြ ေလၽွာက္လုပ္၊ လူအထင္ႀကီးမည္ထင္သည့္ ပုံေတြတင္၊ မ်က္ေစ့ေနာက္ေလာက္ေအာင္ကို ပြက္ပြက္ထေနၾကတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဝက္ဆိုက္ေတြ ဘေလာ့ေတြ ေလၽွာက္ဖတ္ေနတာပဲ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီး ေလၽွာက္ဖတ္ေနမိေတာ့တယ္။

အဲဒီမွာ ျမန္မာေအာစာေပ သို႔မဟုတ္ လိင္မွုဆိုင္ရာပြင့္လင္း စာေပေလာကကို စၿပီး ေတြ႕ရွိရေတာ့တာပဲေပါ့ရွင္။ အဲဒီမွာ သေဘာက်မိသြားတာေလး တစ္ခုကေတာ့ မာ အျပင္ေလာကမွာ ဘယ္သူနဲ႔မွ ေဆြးေႏြးလို႔မရ၊ ေျပာလို႔မရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဆိုေရးသားေနၾကတာ ေတြ႕ရလို႔ပါဘဲ။ အင္း ေျပာမရဘူးဆိုေပမဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ သုံးေယာက္နဲ႔ေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ေျပာခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ အခုလို ေလၽွာက္ေျပာေနရင္ စကားေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ အစကပဲ ေျပာေတာ့မယ္ေနာ္။

မာက အခု သက္လတ္ပိုင္း ေရာက္ေနပါၿပီ။ သမီးေလး ႏွစ္ေယာက္ေတာင္မွ နိုင္ငံျခားမွာ တစ္ေယာက္က အလုပ္လုပ္၊ တစ္ေယာက္က ေက်ာင္းတက္ လုပ္ေနၾကပါၿပီ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အခ်ိန္ေတြ ပိုရေနတာေပါ့။ ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္းေတာင္ စကားက လမ္းေၾကာင္းလြဲေနၿပီ။

မာ အန္ထုတ္ျပခ်င္တဲ့ အေတြ႕အၾကဳံက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ ႏွစ္ေလာက္က စခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ပါပဲရွင္။
မာရဲ့ လိင္မွုေရးရာ ပထမဆုံး အေတြ႕အၾကဳံလို႔ ေျပာရမွာေပါ့။ မထူးပါဘူး ဘယ္ကေန ဘယ္လိုစခဲ့ရသလဲ ဆိုတာကို အားလုံးနားလည္သြားေအာင္ ဇာတ္လမ္းေလးလို လုပ္ေရးျပမယ္ေနာ္။

အဲဒီေခတ္အခ်ိန္အခါတုန္းက မာတို႔လို ရိုးရိုးသိပၸံဘြဲ႕ရခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြအတြက္က အလုပ္ကလည္းရွားေတာ့ အဲဒီတုန္းက မိန္းကေလးတိုင္းလိုလို ေလၽွာက္ၾကတဲ့ ေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ကိုပဲ ေလၽွာက္ျဖစ္တာေပါ့ေနာ္။ ဒါေတာင္မွ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ရဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ဘူးေလ၊ ေကာ္ေကာင္းေကာင္းရွိမွ ရမွာ။ အဲေတာ့ ေမေမ အႀကံေပးသလို၊ မာ့အေဖအေမ ဇာတိျဖစ္တဲ့ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚက ၿမိဳ႕ေလးတစ္ခုကို ေလၽွာက္လိုက္မိတယ္။ အဲဒီေနရာက လူသိပ္မသိတဲ့ၿမိဳ႕ေလး။ သြားေရးလာေရးကလည္း ခက္၊ သြားခ်င္တဲ့သူလည္း သိပ္မရွိေတာ့ အလုပ္ရေရာဆိုပါေတာ့။

အဲမွာက ေဖေဖ့ရဲ့ ညီႏွစ္ဝမ္းကြဲ မိသားစုက ရွိ၊ ေနစရာ စားစရာလည္း ပူဖို႔မလိုဘူးဆိုေတာ့ မာ့ အေဖအေမကလည္း စိတ္ခ်တယ္ေလ။ ေဖေဖတို႔က အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတာနဲ႔ ၿမိဳ႕ကိုတက္လာခဲ့တာ ဆိုေတာ့ သူတို႔က အဲဒီၿမိဳ႕နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ မာေတာင္မွ အခု အသက္အရြယ္အထိ ေရာက္ဖူးတဲ့အေခါက္က လက္ခ်ိဳးေရလို႔ေတာင္ ရေလာက္တယ္။ အမ်ိဳးဆိုေပမဲ့ နည္းနည္းေတာင္ စိမ္းသလို ျဖစ္ေနရတယ္။ အဲလိုနဲ႔ အလုပ္အသစ္ကို ရင္တခုန္ခုန္နဲ႔ ဝင္ခဲ့ေတာ့တာေပါ့ရွင္။

အဲဒီမွာ မာ့ ဦးငယ္တို႔လင္မယားက ေဈးထဲမွာ ကုန္မ်ိဳးစုံေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားတယ္။ ေနာက္ သူက ရပ္ကြက္ေကာင္စီလား ဘာလား အဲလို အရပ္လူႀကီးလည္း လုပ္ေသးတယ္။ သူတို႔မွာ သားတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။ သားေလးက အခုမွ ဆယ္တန္း ၊ ဦးငယ္နာမည္က ဦးျမင့္ျမတ္၊ ဇနီးက ေဒၚတင္တင္၊ သားက မ်ိဳးျမင့္တဲ့။

ဦးငယ္တို႔အိမ္က ပ်ဥ္ေထာင္ပ်ဥ္ခင္း ႏွစ္ထပ္အိမ္၊ အေပၚထပ္မွာ အခန္းႏွစ္ခန္း နဲ႔ အိမ္ေရွ႕ခန္း တစ္ခန္းရွိတယ္၊ ေနာက္ထပ္မွာလည္း ဧည့္ခန္း၊ အိပ္ခန္းတစ္ခန္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ရွိတယ္။ ေရခ်ိဳးတာကေတာ့ အိမ္အေနာက္ဘက္ ၿခံထဲမွာ၊ စဉ့္အိုးႀကီးေတြနဲ႔ ေရျဖည့္ထားတယ္။ အိမ္သာကလည္း ၿခံေထာင့္မွာ အိမ္သာက်င္း အနက္ႀကီးနဲ႔ ဟာမ်ိဳးေပါ့။ ၿခံထဲမွာကေတာ့ ငွက္ေပ်ာပင္ေတြ အျခားအပင္ေတြ ၊ ျခဳံေတြလည္းရွိတယ္။ မာေတာင္ ေရာက္ခါစက ညဘက္ဆို အိမ္သာသြားရတာ ေၾကာက္လို႔ ေမာင္မ်ိဳးကိုေခၚ ဓါတ္မီးတစ္လက္နဲ႔ ဟိုထိုးဒီထိုးေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ သြားလာရဲပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တတ္နိုင္ရင္ မေမွာင္ခင္ထဲက ဇာတ္လမ္း ရွင္းထားလိုက္တာေပါ့။

မာက အေပၚထပ္မွာ တစ္ခန္း၊ ေမာင္မ်ိဳးက အေပၚထပ္မွာ တစ္ခန္း၊ ေအာက္ထပ္က အခန္းမွာက ဦးငယ္တို႔လင္မယား အိပ္ၾကတယ္။ မာ အေသးစိတ္ေျပာေနလို႔ ပ်င္းေနၾကၿပီလား မသိဘူး။ မ်က္စိထဲ ျမင္ေအာင္ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က အဲဒီၿမိဳ႕ေလးက ေလာပိတက မီးႀကိဳးမသြယ္ရေသးဘူး ဆိုေတာ့ မီးစက္နဲ႔ပဲေမာင္းတာ။ ညေနေစာင္းေလာက္ကေန မီးစလာၿပီး ကိုးနာရီေလာက္ဆို ပိတ္ေရာ။ တစ္ၿမိဳ႕လုံးက ေမွာင္မဲေနတာပဲ။

ဦးငယ္တို႔အိမ္မွာ ဘက္ထရီ မီးေခ်ာင္းေတြရွိေပမဲ့ သုံးစရာမရွိရင္ ဖြင့္မထားေတာ့ဘူး။ ပိတ္ၿပီး အိပ္လိုက္တာပဲ။ အဲဒီေတာ့ လမိုက္ရက္ဆိုရင္ တစ္ခန္းလုံးကို ေမွာင္ပိန္းေနတာေပါ့။ အဲဒီမွာ မာ့ကို သတိထားမိေစတာက ၾကမ္းျပင္က ထိုးထြက္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ပဲ။ မာလည္း စပ္စုခ်င္တာနဲ႔ သြားေခ်ာင္းလိုက္ေတာ့ ဦးငယ္တို႔လင္မယား လိုးေနၾကတာကို သြားေတြ႕ေတာ့တာပဲ။

ပထမဆုံး အဲဒါမ်ိဳး ျမင္ဖူးတာဆိုေတာ့ ရင္ေတြအရမ္းခုန္ၿပီး မာ့ ပိပိေလးက အရည္ေတြ ရႊဲလာလိုက္တာ၊ ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရပဲ။ မာ့လက္နဲ႔ပဲ ပြတ္ၿပီး အယားေဖ်ာက္ရေတာ့တယ္။ ေဒၚေလးက အသားျဖဴေတာ့ ေပါင္လုံးႀကီးေတြက ဝင္းေနတာပဲ။ ဦးငယ္က ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ အေပၚက ေဆာင့္ေနလိုက္တာ အားရပါးရပဲ ရွင္။

ဦးငယ္က ေနေလာင္ထားလို႔ အသားညိဳၿပီး က်န္းမာေရးလည္းေကာင္း၊ အားကစားလည္း လိုက္စားလို႔ထင္တယ္၊ ေလးဆယ္ေက်ာ္ေပမဲ့ ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ လက္ေမာင္းတုတ္တုတ္နဲ႔ ႂကြက္သားေတြ အေျမာင္းအေျမာင္းနဲ႔ေပါ့။ ပထမဆုံးအႀကိမ္က ေလွႀကီးထိုး ရိုးရိုးလုပ္ေနၾကလို႔ အေပၚကၾကည့္ေတာ့ လီးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ ဝင္ထြက္ေနတာ ေသခ်ာမျမင္ရေပမဲ့ မာ့ စိတ္ေတြကို တအားထလာေစပါတယ္။

မနက္ၾကေတာ့ သူတို႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ မ်က္ႏွာပူေနတယ္ ရွင့္။ ေနာက္ၾကေတာ့လည္း ရိုးသြားတာပါပဲ။ ရိုးသြားတယ္ဆိုတာက မနက္ၾကရင္ မ်က္ႏွာမပူေတာ့တာကို ေျပာတာေနာ္။ ဟို လိုးခန္းကေတာ့ ဘယ္ရိုးနိုင္မလဲ ညတိုင္း ထထေခ်ာင္းျဖစ္တယ္။ သူတို႔ကလည္း ညတိုင္းေတာ့ မလုပ္ပါဘူး၊ မလုပ္တဲ့ ညဆိုရင္ေတာ့ ေခ်ာင္းေမာႀကီးေပါ့။ ခစ္ခစ္။ ေခ်ာင္းၿပီးတိုင္းလည္း ကိုယ့္အဖုတ္ကို ေခါင္းအုံးနဲ႔ဖိပြတ္၊ အဲဒါမွ အားမရရင္ လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ၿပီးသြားတဲ့အထိ ပြတ္မိေတာ့တာေပါ့ ရွင္။

ေနာက္ပိုင္း သူတို႔က ေဘးတိုက္တို႔ တစ္ေပါင္ေက်ာ္တို႔လုပ္ၾကမွ ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ဦးငယ္ရဲ့လီးႀကီးကို ျမင္ဖူးသြားေတာ့တာေပါ့။ ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာက ၿမိဳ႕မွာတုန္းကလိုလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီေလၽွာက္လည္၊ ႐ုပ္ရွင္သြား ၊ ေရွာ့ပင္းသြား ၊ အဲဒါမ်ိဳးေတြမလုပ္ရ။ ေက်ာင္းသြား၊ အိမ္ျပန္၊ အစာစား၊ ညအိပ္ အဲ့တာပဲ ျခာလပတ္လည္ေနေတာ့ စိတ္ကလည္း လိင္ကိစၥပဲ အျမဲနိုးႂကြေနသလို ျဖစ္ေနရတာေပါ့ရွင္။

အလုပ္အတူလုပ္တဲ့ထဲမွာကလည္း လူပ်ိဳလူလြတ္က မရွိ၊ အာသာေျဖဖို႔ နီးစပ္ရာ လိုက္ရွာရင္းကမွ ေမာင္မ်ိဳးကို သတိထားမိေတာ့တယ္။ အရင္ကေတာ့ ကိုယ့္ေမာင္ႏွစ္ဝမ္းကြဲဆိုေတာ့ ကေလးလိုပဲ သေဘာထားတာေလ။ ဦးငယ္တို႔က ေမာင္မ်ိဳးကို ဆယ္တန္းမို႔ စာေလးဘာေလး ျပေပးဖို႔ အကူညီေတာင္းတာနဲ႔ ညဘက္မအိပ္ခင္ ေမာင္မ်ိဳးကို သူ႔အခန္းမွာ အိမ္စာလုပ္တာ သြားႀကီးၾကပ္ေပးရတယ္ရွင့္။ တခါတေလ သူ႔ကို ပုစၧာလုပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္က သူ႔အိပ္ယာေပၚလွဲၿပီး စာအုပ္တစ္ခုခု ဖတ္ေနလိုက္တယ္။ ဘက္ထရီမီးလည္း ေခၽြတာ သူ႔ကိုလည္း ေစာင့္ရင္းေပါ့။

သူ႔ကိုယ္ကလည္း လိင္စိတ္ႂကြေနလို႔လား မသိဘူး၊ ေမာင္မ်ိဳး မ်က္ေစ့ကစားတာကို မာက ခ်က္ခ်င္း သတိထားမိတယ္ရွင့္။ မာ့ ေဘာ္ဒီက ေမာ္ဒယ္ေတြလို ခပ္မိုက္မိုက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ အဟိ။ ႐ုပ္ကလည္း အသင့္အတင့္ပါ။ လူက နည္းနည္းေလး တုတ္တယ္၊ စည္ပိုင္းလို ဝတုတ္လုံးေနတာ မဟုတ္ေပမဲ့ နည္းနည္းေတာ့ ျပည့္ျပည့္ေလး ေခၚရမယ္။ ဖင္လုံးေတြကလည္းႀကီးလို႔ လမ္းေလၽွာက္ရင္ တုန္တုန္ေနတတ္တယ္။ နို႔ကေတာ့ သိပ္မႀကီးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေလ၊ ဖရဲသီးေလာက္မႀကီးေပမဲ့ သရက္သီးေလာက္ေတာ့ ရွိပါတယ္။

ကိုယ္က လိင္စိတ္ႂကြၿပီး ရြေနတဲ့အခ်ိန္ ေမာင္မ်ိဳးကလည္း မ်က္ေစ့ကစားေတာ့ ကိုယ့္ပိပိေလးကလည္း စိုထိုင္းထိုင္း ျဖစ္လာရတယ္။ အဲဒီမွာ ဘဝရဲ့ ပထမဆုံးသင္ခန္းစာ ရလိုက္တာကေတာ့ အဖိုနဲ႔အမကို ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္လိုပဲ အမ်ိဳးေတာ္ေတာ္၊ ဆိပ္ကြယ္ရာမွာ မထားသင့္ဘူးဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာပါပဲရွင္။ အရြယ္ေရာက္ခါစ ေမာင္ႏွမအရင္းေတာင္ တစ္ခန္းထဲ တစ္အိပ္ယာထဲ မိဘမ်က္ကြယ္ရာမွာ ေပးမေန၊ ေပးမအိပ္သင့္ဘူး ဆိုတာကို ဗမာမိဘေတြ နားလည္ဖို႔ သင့္ေနၿပီလို႔ပဲ ေျပာပါရေစေတာ့။

ညကလည္း တိတ္ဆိတ္၊ အေပၚထပ္မွာလည္း မာ တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ၊ ေမာင္မ်ိဳးေလးကလည္း လူပ်ိဳေပါက္၊ လူက ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္၊ မာ့ထက္ေတာင္အရပ္က နည္းနည္းျမင့္ခ်င္ေနၿပီ။ မာကလည္း ပုတယ္ေလ အရပ္က ၅ ေပေလာက္ပဲ ရွိတာကိုး။ မိန္းကေလးဗီဇ ကိုယ့္အေပၚမွာ ေယာက္်ားေလးေတြက စိတ္ဝင္စားမွုရွိတာကို သေဘာက်ၾကတယ္မလား။ ညအိပ္ခါနီး လည္ဟိုက္ေလးဝတ္၊ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမပါပဲ ထမိန္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ အသားေတြဝတ္နဲ႔ ေကာင္ေလး မ်က္ေစ့ႀကီးျပဴး ၊ ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္၊ ပုဆိုးေအာက္က သူ႔ဟိုဟာေလး ေထာင္ေထာင္ထလာတာကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာက်ေနမိတာ။ အဲလိုေမာင္မ်ိဳးေလးကို အ႐ုပ္ေလးလို သြားကစားမိတာက မာ့ရဲ့ အမွားပါပဲ၊

=========================

တစ္ေန႔ေတာ့ မိုးေလးေအးလို႔ အိပ္ငိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေမာင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ စာလုပ္တာကိုေစာင့္ရင္း သူ႔အိပ္ယာမွာပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားမိတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးက ၾကမ္းေပၚမွာပဲထိုင္ၿပီး စားပြဲေလး ေသးေသးေလးေပၚမွာ စာလုပ္ေနတာေပါ့။ သူ႔အိပ္ယာဆိုတာကလည္း ၾကမ္းေပၚမွာ ဖ်ာခ်ခင္းထားၿပီး ေခါင္းအုံးတစ္လုံး ေစာင္ပါးတစ္ထည္နဲ႔ ျခင္ေထာင္ကို အမိုးေပၚ လိပ္တင္ထားတာပဲေလ။ သူက အိမ္စာလုပ္ၿပီးေတာ့ မာ့ကို မနိုးေတာ့ပဲ မီးပိတ္ၿပီး မာ့ေဘးမွာ ဝင္အိပ္လိုက္တယ္။

တေရးနိုးေတာ့ သတိထားမိတယ္။ မိုးကလည္းေကာင္းေနတုန္း ေစာင္တစ္ထည္ထဲေအာက္မွာ ေမာင္မ်ိဳးနဲ႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္ေငြ႕ေလးနဲ႔ ေႏြးေနတာရယ္၊ ဒီအခ်ိန္ႀကီးၾကမွ ကိုယ့္အိပ္ယာ ဖ်ာေအးစက္စက္ႀကီးဆီ ထမေလၽွာက္ မသြားခ်င္ေတာ့တာေတြရယ္၊ ေမာင္ႏွမေတြပဲေလ ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ဆက္ၿပီး အိပ္ေနလိုက္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မာ့ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားက မာမာ အေခ်ာင္းႀကီးကိုလည္း သတိထားလိုက္မိတာနဲ႔ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ၿပီး မ်က္လုံးလည္း က်ယ္သြားတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက မာ့ထမိန္က ခါးေပၚ လွန္တက္ေနသလဲ မသိဘူး။ မာ့ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေမာင္မ်ိဳးရဲ့လီးႀကီး ညႇပ္ေနတာ ေႏြးေႏြးႀကီးပဲ၊ မာ့ပိပိက အေရေတြေတာင္ တစိမ့္စိမ့္ ယိုက်လာတယ္။

သူလီးထိပ္ႀကီးကလည္း မာ့ ပိပိႏူတ္ခမ္းေလးကို လာထိေနတယ္ေလ။ မာ့ပိပိေလး ယားသလို ျဖစ္သြားတာနဲ႔ ေနာက္ကို ဖင္ေကာ့လိုက္မိတာ၊ မာ့ ပိပိႏွုတ္ခမ္းေလးေတြက ေမာင္မ်ိဳးရဲ့ လီးထိပ္ဖူး ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးနဲ႔ ပြတ္မိသြားေတာ့ အားကနဲေတာင္ ေယာင္ၿပီး ေအာ္လိုက္မိေတာ့မလို႔၊ ကံေကာင္းတယ္။ မာက ေမာင္မ်ိဳးမ်ား နိုးသြားမလားလို႔ အသာေလး မလွုပ္မရွား ၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့မွ ေမာင္မ်ိဳးက တကယ္မအိပ္ေသးတာ သိရေတာ့တယ္။ မာ့ ေပါင္ၾကားထဲကိုပဲ သူ႔ဟာႀကီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေကာ့ထိုးေနတာကိုး။

ခဏေလးပါပဲ သူ႔လီးႀကီးက အရည္ပူပူေတြ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္က်သြားတယ္။ မာ့ေပါင္ေပၚမွာ အကုန္ေပကုန္တာေပါ့။ မာလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ အသာၿငိမ္ေနလိုက္မိတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူ႔ အသက္ရွူသံေတြက ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားပုံပဲ။ သူ႔လီးႀကီးလည္း အရင္ကေလာက္ မမာေတာ့ဘူး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ျဖစ္သြားတယ္။ ခဏေနေတာ့ မာလည္း အသာေလး သူ႔အိပ္ယာကထလာခဲ့ၿပီး မာ့အခန္းထဲ ျပန္သြားအိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။

အဲလိုနဲ႔ မာတို႔ႏွစ္ေယာက္ မနက္ၾကရင္ေတာ့ ဟန္မပ်က္ေနၾကေပမဲ့၊ ညၾကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး မာ့ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ေမာင္မ်ိဳးဒုတ္ႀကီး ထည့္ထည့္ပြတ္ေပးေနတာကို ခံေနတာ အသားက်လာတယ္။ ေနာက္ ေမာင္မ်ိဳးက တဆင့္တက္ၿပီး မာ့ရင္သားေတြကို ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားလာတယ္။ မာလည္း သူကိုင္ရလြယ္ေအာင္ ညဘက္ ဘရာဇီယာမဝတ္ေတာ့ပဲ ေနလိုက္တယ္။

ေကာင္ေလးက မထိရဲထိရဲနဲ႔ ကိုင္တာေပမဲ့ မာ့တကိုယ္လုံး ၾကက္သည္း တဖ်န္းဖ်န္းထတယ္။ မာ့ နို႔သီးေခါင္း ႏွစ္လုံးကလည္း မာေတာင္ၿပီး ခၽြန္ေနေတာ့တာပဲ။ မာ့နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ထိလိုက္မိရင္ က်င္တက္သြားတာပဲ။ မာ့ပါးစပ္က ေအာ္မၿငီးမိေအာင္ ေစာင္စကို ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ကိုက္ထားရေတာ့တယ္။

အဲဒါေတြက ေန႔တိုင္းေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူ။၊ မာ စိတ္ထေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာသာ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္၊ မာအိပ္ေပ်ာ္သြားပုံေပါက္တာနဲ႔ ေကာင္ေလးက စာအုပ္ေတြခ်ၿပီး အိပ္ယာထဲ ဝင္လာေတာ့တာပါပဲ။

=========================

တစ္ညမွာ မိုးေလးေအးေအးနဲ႔ မာ့ ကိုယ့္အိပ္ယာေပၚမွာပဲ ေမွးကေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ မာ့ပိပိေလးကို တစ္ခုခုလာထိေတာ့ နိုးသြားတယ္။ မာ့ထမိန္ကလည္း ခါးေပၚလိပ္တက္ေနၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးက မာ့ပိပိေလးကို ပြတ္သတ္ ေပးရင္းက မာ့အေစ့ေလးကိုလည္း ဖိၿပီးပြတ္ေပးေတာ့ မာ့ပိပိေလးထဲက အရည္ေတြ စိမ့္လာတာေပါ့။ အံမာ ေကာင္ေလး အတတ္ေကာင္းေတြ တတ္လာၿပီေပါ့လို႔ အေမွာင္ထဲမွာျပဳံးရင္း ၿငိမ္ခံေနလိုက္တယ္။ ခါတိုင္းဆို သူ႔လိင္ေခ်ာင္းနဲ႔ ပိပိႏွုတ္ခမ္းေလးကို ပြတ္ဆြဲရင္း အရည္ေတြ ပန္းထြက္ ၿပီးသြားေလ့ရွိေပမဲ့ အခုတခါက လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဆြလာတာဆိုေတာ့ အရမ္းကို ေကာင္းလည္းေကာင္း၊ မာလည္း အသက္ရွူသံေတြ ျမန္လာေတာ့တာေပါ့ရွင္။ မာ့ဖင္လည္း အၿငိမ္ေနလို႔မရေတာ့ပဲ တလွုပ္လွုပ္ တရြရြနဲ႔ ျဖစ္လာရတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ မာ့ပိပိေလးမွာ ေလပူပူမွုတ္သလို ခံစားရၿပီး ေပ်ာ့ေႏြးေႏြး စိုစြတ္စြတ္လာထိတယ္ရွင့္။

မာ ႐ုတ္တရက္လန႔္သြားေပမဲ့ ေပါင္ၾကားက ဆံပင္နဲ႔ ေခါင္းအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ မာ့ပိပိေလးကို လၽွာနဲ႔ ယက္ေပးေနမွန္း သိလိုက္တယ္။ မာ့ ေပါင္းတြင္းေၾကာေလးေတြ အေၾကာဆြဲသလို တဒုတ္ဒုတ္လုပ္ခပ္ရင္း မာ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားေတာ့တာပါပဲရွင္။ မာ ေစာင္စကိုဆြဲၿပီး ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ကိုက္ထားလို႔သာ အသံထြက္မသြားတာ၊ ဒါေတာင္ အီးအီး အားအား အသံေတာ့ နည္းနည္းထြက္သြားေသးတယ္ရွင့္။

ဒါေပမဲ့ သူက မနားပါဘူးရွင္။ က်မပိပိေလးကို ဆက္တိုက္ သူ႔လၽွာ ေႏြးစိုစိုႀကီးနဲ႔ ယက္လိုက္၊ လၽွာထိပ္ေလးနဲ႔ အေစ့ေလးကိုထိုးလိုက္၊ ပိပိေလး အတြင္းထဲကို လၽွာေစာင္းနဲ႔ ထိုးထည့္လိုက္၊ ဆက္လုပ္ေနတာပါပဲ။ မာ့ကိုယ္ထဲက ေသြးေတြ ျပန္ဆူလာတယ္ရွင့္။ မာလည္း သူ႔ပိုၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္လို႔ေကာင္းေအာင္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ကားေပးလိုက္မိတယ္။ သူ႔လၽွာႀကီးကရွင္ မာ့တကိုယ္လုံးကို ေကာ့ပ်ံေနရေအာင္ကို ေကာင္းေနေတာ့တာပဲ။ ခဏေနေတာ့ သူ ထထိုင္လိုက္တာ မာသိတယ္။ သူဘာလုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာကိုလည္း မာရိပ္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မာ မတားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒီအေျခအေနအထိ ေရာက္ေနမွေတာ့ မထူးေတာ့ဘူးလို႔ မာလည္း ေတြးမိတယ္ေလ။

သူ႔ညာဘက္တံေတာင္ကို မာ့ ဘယ္ဘက္ဂ်ိဳင္းေအာက္ေလာက္မွာ ေထာက္ၿပီးမွ သူ႔ရဲ့ ေႏြးေႏြးမာမာ ထပ္ဖူးႀကီးက မာ့ပိပိေလးေလးကို တိုးဝင္လာတယ္။ အား… မာ မခံနိုင္ဘူး အရမ္းျပည့္သိပ္ၾကပ္ ေနသလိုပဲ။ မာ့ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ အရည္ေတြနဲ႔ ရြဲေနလို႔သာ ေတာ္ေသးတယ္။ ဒါေတာင္မွ သူအသာေလးဖိလိုက္ေတာ့ မာ့ပိပိေလး ျပဲေတာ့မလားထင္မိတယ္။ သူ႔ရဲ့လီးထိပ္ႀကီး မာ့ပိပိေလးထဲ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ဝင္ၿပီးမွ သူက မာ့ကိုယ္ေပၚကို ေမွာက္တက္လိုက္တယ္။

သူက တံေတာင္ႏွစ္ဘက္မွာပဲ အားယူရင္း ဝင္သေလာက္ေလးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဝင္အထြက္ လုပ္ေပးေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျပန္ထိုးထည့္တိုင္းမွာ နည္းနည္းခ်င္းပိုဝင္ေအာင္ ဖိဖိသြင္းလာတယ္။ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြကလည္း မာ့လည္ပင္းေလးေတြ ေမးရိုးေလးေတြကို နမ္းလာတယ္။ ဟင္ သူ႔ဆီက အရက္နံ့ရသလိုပဲ။ ေကာင္ေလး ရဲေဆးမ်ား သြားတင္လာသလား။ ဒီလိုၿမိဳ႕ကေလးေတြမွာ ဒီအရြယ္ေကာင္ေလးေတြ အရက္ေသာက္တာကေတာ့ သိပ္မဆန္းသလိုေပမဲ့ လည္ပင္းမွာ ရွကနဲ႔ စူးသြားေတာ့ ဟင္… ႏူတ္ခမ္းေမႊး တိုတိုၾကမ္းၾကမ္းေတြ၊ မာ ႐ုတ္တရက္ လန႔္သြားတယ္။ မ်ိဳးျမင့္ မဟုတ္နိုင္ေတာ့ဘူး၊

” ဟင္.. အို..ရွင္ရွင္..အူး…ဝူး…”

မာ ႐ုတ္တရက္ လန႔္သြားလို႔ အ႐ုန္းမွာ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းႀကီးေတြက မာ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို ငုံဖိကပ္ထားတယ္။ မာ့ကို အသံမထြက္ေအာင္ေပါ့။ ေနာက္ အတင္းစုပ္နမ္းေနတယ္၊။ ေအာက္က လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကလည္း မာ့ပိပိေလးထဲကို အတင္းတိုးဝင္လာေတာ့တယ္။ နာလြန္းလို႔ မာ့က သူ႔ကိုယ္ႀကီးကို အတင္းတြန္းပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီးကို မာ ဘယ္တြန္းနိုင္မလဲ။

သူကလည္း တအားကို သြက္ပါတယ္ ရွင္ရယ္။ မာ့ပိပိေလးထဲက သူ႔အတန္ႀကီးကို အဆက္မျပတ္ သြက္သြက္ေလး အသြင္းအထုပ္လုပ္ၿပီး မာ့ႏွုတ္ခမ္းေတြ လၽွာေတြကို အတင္းစုပ္နမ္းေနေတာ့ မာ့တကိုယ္လုံးမွာ အားေတြလည္း ကုန္ခမ္းၿပီး မာ့တင္ပါးႀကီးေတြက အလိုလို ေကာ့ပ်ံေပးေနမိပါၿပီ ရွင္ရယ္။ အခုမွေတာ့ ဘာထူးမွာေတာ့လဲလို႔လည္း အေတြးဝင္သြားမိၿပီေလ။

မာ့ဆီက တုန႔္ျပန္လာတာကိုလည္း သူက သိပုံရတယ္။ မာ့ ဂ်ိဳင္းႏွစ္ဘက္ေအာက္က သူလက္ကိုလၽွိုထည့္ၿပီး မာ့ပုခုံးကို ဆြဲလို႔ ဖိဖိၿပီး လိုးပါေတာ့တယ္။ မာ့ဟာေလးက ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းေလးေပမဲ့ အရည္ေတြ ရြဲေနတာေၾကာင့္ရယ္ ေသြးကလည္း ပူေနတာေၾကာင့္ရယ္ေၾကာင့္ မနာေတာ့သလိုပါပဲ။ မာလည္း အရသာ ေကာင္းေကာင္းေတြ႕ေနၿပီေလ။ ဘာမွ ေခါင္းထဲမွာ မစဥ္းစားမိေတာ့ဘူး၊ ေတာင္ေပၚကိုပဲ အျမန္ေရာက္ေအာင္ ေျပးတက္ေနမိတာနဲ႔ တူတူပဲ။

မာ့ကိုယ္ေလးက အေၾကာအခ်င္ေတြ တအားကိုေတာင့္တင္းၿပီး ဘယ္လိုခံစားမွုမ်ိဳးမွန္းကို မသိရတဲ့ ေကာင္းျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ၿပီးသြားၿပီး စိမ့္ေနေတာ့မွ သူ႔အတန္ႀကီးထဲက ေႏြးေႏြးအရည္ေတြ မာ့ပိပိေလးထဲ ပန္းထြက္လာတာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ တမ်ိဳးႀကီးပါပဲ ရွင္။ မာ အခုနက နာက်င္မွုေတြကိုေတာ့ နည္းနည္း သက္သာသြားေစတယ္။

” ရွင္.. ဘယ္သူလဲဟင္..”

” ဦးငယ္ပါ သမီးရယ္၊ ”

” ဟင္ ဦးငယ္၊ ရက္စက္လွခ်ည္လား ဦးငယ္ရယ္၊ ဦးငယ္မို႔ လုပ္ရက္တယ္ေနာ္”

” ဦးငယ္ မွားသြားပါတယ္ သမီးရယ္၊ ဦးငယ္ စိတ္မထိန္းနိုင္လို႔ပါ”

အခန္းထဲမွာ ေမွာင္မဲေနေသးတာမို႔ လူကိုမျမင္ရေပမဲ့ ဦးငယ္မွန္းသိေတာ့ ဘာကို ေျပာရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူးရွင္။ စိတ္ပဲဆိုးရမလား၊ ဝမ္းပဲသာရမလား၊ ဘာမွန္းကိုမသိတဲ့ ဖီလင္ႀကီးပါ။ ဦးငယ္တို႔လင္မယား လုပ္ေနၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ဦးငယ္ရဲ့ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ ကိုယ္လုံးႀကီးကိုၾကည့္ရင္း မာ့အေပၚမွာသာ တက္ဖိခဲ့ရင္ဆိုၿပီး ရင္တဖိုဖို ျဖစ္ေနခဲ့ရဖူးေတာ့၊ အခု တကယ္လည္း ကိုယ့္ကို တက္လိုးလိုက္တာ ခံလိုက္ရေတာ့ တမ်ိဳးႀကီး ခံစားေနရတာေပါ့။

ဦးငယ္ကလည္း ေတာင္းပန္သာေနတာ သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို မာ့ပိပိေလးထဲက မဆြဲထုတ္ေသးဘူး။ သူ႔ေကာင္ႀကီးက အရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္လို႔သာ နည္းနည္းေလး ေပ်ာ့သြားသလို ရွိေနတာ။ မာ့ပိပိေလးထဲ စိမ္ထားတုန္း။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီးကိုေတာ့ သူ႔တံေတာင္ေပၚမွာပဲ အားျပဳထားလို႔ မာ ခံနိုင္တာေလ။

” ဦးငယ္ကို အရမ္းစိတ္ဆိုးသြားလားဟင္”

ဦးငယ္က မာ့ နားေအာက္နား လည္ပင္းနားေလး ကပ္ေျပာေတာ့ သူ႔ေလပူျမႇင္းကေလးရယ္၊ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေမႊး အတိုေလးေတြရယ္က ယားက်ိက်ိနဲ႔ မာ့တကိုယ္လုံး ၾကက္သည္းထသြားသလိုပဲ။ မာ့ေပါင္ၿခံထဲကလည္း အေၾကာေတြ နည္းနည္းလွုပ္သြားသလိုလို။ ဦးငယ္ကလည္း မာ့ကိုယ္လုံးက လွုပ္ရွားမွုကို သိတယ္ထင္ပါရဲ့ ဦးငယ္ရဲ့ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္မာလာတယ္။

” ဆိုးတာေပါ့လို႔၊ ဦးငယ္က မီးကို မညႇာမတာ ဟိုဒင္း တက္ျပဳတာကို”

မာ့ အသံကပဲ ညဳသံေလး ပါသြားလို႔လားမသိ၊ ဦးငယ္က တိုးတိုးေလးရယ္ၿပီး မာ့ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို သူ႔ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ မထိတထိ တို႔လွုပ္ရင္းက။

” အဲဒါဆိုရင္လည္း ဦးငယ္က ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ၊ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့လို႔”

ေဟာၾကည့္ ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ သူ႔လီးႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ မာ့ပိပိေလးထဲ အဝင္အထြက္လုပ္ေနၿပီ။ ခုန မာ့လည္ပင္းနား သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြနဲ႔ မထိတထိလုပ္ကတည္းက မာ့ပိပိေလးမွာ အရည္ေတြစိမ့္ေနၿပီဆိုတာ မာသိတယ္ေလ။ အခုေတာ့ အဲ့ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူက မာ့ကိုလိုးေနၿပီ။ မာ့ရဲ့လက္ေတြကလည္း အလိုလို ဦးငယ္ရဲ့ေက်ာျပင္ႀကီးကို ဖက္တြယ္မိေနၿပီ။ မာ့ပိပိေလးထဲမွာ နာသလိုခံစားေနရေပမဲ့ အရမ္းကိုေကာင္းတဲ့ အရသာတစ္ခုက ပိုၿပီးစိုးမိုးေနေတာ့ နာရေကာင္းမွန္းကို မသိပါဘူးရွင္။ မာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ကာမအရသာ အထြပ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားရျပန္ပါၿပီေကာ။

မာ့လက္သည္းေတြနဲ႔ ဦးငယ္ရဲ့ေက်ာျပင္ႀကီးကို ကုတ္ျခစ္မိၿပီး ဦးငယ္ကို တင္းတင္းႀကီး ဖက္ထားလိုက္တယ္။ ဦးငယ္ကေတာ့ မာ ၿပီးသြားမွန္းသိလို႔ထင္တယ္ သူ႔လီးမာမာႀကီးကို မာ့ပိပိေလးထဲ စိမ္ထားရင္း မာ့ ပိပိေလးအတြင္းထဲက ရွုံ႔ခ်ည္ပြခ်ည္ ျဖစ္ေနတာကို ဇိမ္ခံေနတယ္။ မာ့တကိုယ္လုံး ျပန္ၿပီး ေပ်ာ့ေခြက်သြားေတာ့မွပဲ သူက စၿပီး အသြင္းအထုတ္ျပန္လုပ္ရင္း စိမ္ေျပနေၿပ လိုးေနေတာ့တာပဲရွင္။

မာကပဲ ကံေကာင္းတာလား မသိ။ ပထမဆုံး အပ်ိဳု စင္ပန္းကို ဆြတ္ခူးခံလိုက္ရတာ။ သူမ်ားေတြဆီက ၾကားဖူးတာေတာ့ ဘာမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ နာတာပဲရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကေပမဲ့ မာ့အတြက္ေတာ့ အရမ္းကို ေကာင္းတာပါပဲရွင္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ေနာက္ေတာ့ မာက လိင္ကိစၥကို အရမ္းမက္ေမာတတ္တဲ့ မိန္းကေလး ျဖစ္လာခဲ့တာလား မသိပါဘူးရွင္။ ေနာက္တစ္ခါ ဦးငယ္ရဲ့ လိုးခ်က္ေတြ ျမန္လာတာနဲ႔အမၽွ မာ့ရဲ့အရသာကလည္း ျပန္တက္လာျပန္ပါေရာရွင္။ ဒီတခါေတာ့ မာ့အၿပီး ဦးငယ္အၿပီးဟာ တစ္ခ်ိန္ထဲက်တာမို႔ ကာမအရသာ အစစ္အမွန္ကို ခံစားသိရွိခဲ့ရပါေတာ့တယ္ရွင္။

အဲ့ဒီညက အဲ့ဒီအခ်ီ အၿပီးမွာ ဦးငယ္က မာ့ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို နမ္းရင္း

“သြားေတာ့မယ္”

လို႔ ႏွုတ္ဆက္သြားေတာ့

“ဟုတ္ကဲ့ ဦးငယ္”

လို႔ပဲ ေျပာလိုက္မိတယ္။ မနက္ၾကေတာ့မွ နာလိုက္တာ မာ့ပိပိေလးထဲမွာ က်ိန္းစပ္ေနတာပဲ။ လမ္းေလၽွာက္ရင္ေတာင္ ပြန္းသလိုျဖစ္ေနတာမို႔ ေက်ာင္းတစ္ရက္ ခြင့္ယူၿပီး အိမ္မွာပဲ ေနမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး အိပ္ေနခဲ့မိတယ္။

=======================

အင္း ေကာင္မေလးေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ အီေနမွာပဲဆိုတာ က်ဴပ္သိတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မတတ္နိုင္ဘူးေလ။ ဒီလို ၿမိဳ႕သူႏုႏုေလးမ်ိဳးက ဒါပထမဦးဆုံး ဝါးဖူးတာဆိုေတာ့ ဆီဦးေထာပတ္မ်ား သုံးစြဲရသလိုပဲ အိစိမ့္ေနတာကိုး။

ဆက္ဆံတာ နည္းနည္းၾကမ္းသြားမိတယ္။ တဏွာေလာဘနဲ႔ တဏွာေမာဟေနာက္က တဏွာေဒါသ တြဲပါလာတာကိုးဗ်။ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ေတာင္ေက်ာင္းက ကိုယ္ေတာ္ေလးေျပာတာ ေလာဘေတြ ေမာဟေတြ ေဒါသေတြကို တတ္နိုင္သေလာက္ ထိန္းရမယ္ဆိုတာ။ ဒါေပမဲ့ ေဒါသကို ထိန္းနိုင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဘာဆိုလား အဲဒီအဆင့္ေရာက္မွသာ အၿပီးေဖ်ာက္နိုင္တာဆိုေတာ့ က်ဴပ္တို႔ အဆင့္လိုမ်ိဳးကေတာ့ အေဝးႀကီးပါဗ်ာ။ အဲေတာ့လည္း ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔ အေဝးႀကီးလိုေသးၿပီး ကိုယ့္တသက္ ေလၽွာက္လို႔ေတာင္ ေရာက္မလားမသိတဲ့ ဘဝမွာ ထိုင္နားေနလိုက္တာက ပိုအက်ိဳးရွိမလားလို႔၊ အဟီး။

ဟာ ေပါက္ကရေတြ ေလၽွာက္ေျပာရင္းနဲ႔ စကားေတြ ဘယ္ေကြ႕ကုန္ျပန္ပတုန္း။ အင္း ေကာင္မေလးက က်ဴပ္အစ္ကို ဘယ္ႏွစ္ဝမ္းကြဲလို႔ေျပာရမလဲ။ သူ႔ရဲ့သမီး၊ အင္း ေဆြမ်ိဳး ေလၽွာက္စပ္ရရင္ေတာ့ တစ္ရြာလုံး ကုန္သြားမယ္။ အစ္ကိုဝမ္းကြဲလို႔သာ ထားလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေဝးပါတယ္။ သူ႔အေမနဲ႔ က်ဴပ္အေမကေတာ့ ဂ်ပန္ေခတ္က ကၽြဲႏွစ္ေကာင္လို႔ေခၚတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးေတြ လာလာဗုံးၾကဲတိုင္း ဗုံးခိုက်င္းထဲ အတူတူ ဝင္ပုန္းၾကရတာ ဆိုလား၊ က်ဴပ္တို႔က ေမြးခါစေလးေတြတဲ့။

အဲ့ဒီ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္က ငယ္ငယ္တုန္းက ခနခနၾကားခဲ့ရတာေပါ့။ အခုေတာ့လည္း မေတြ႕ရတာလည္း ၾကာၿပီဗ်။ သူ႔အေဖအေမေတြနဲ႔ ရြာက ထြက္သြားလိုက္တာ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကတည္းက ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ဆိုရမွာေပါ့ဗ်ာ။ ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ေကာင္းစားေနတယ္ ထင္တာပါပဲ။ ေတာ္ေတာ့္ကို အၾကာႀကီးေနမွ တစ္ေခါက္ေလာက္ ျပန္ေပၚလာတတ္တယ္။ သူ႔ကေလးေတြကလည္း ရန္ကုန္မွာပဲ ေမြးတာေပါ့။

က်ဴပ္ကေတာ့ ပြဲထဲက လူျပက္ေတြ ျပက္လုံးထုတ္ၾကသလို အဂၤလိပ္အဆင္း ဂ်ပန္အတက္၊ ဗမာက တိုက္ေနတုန္းမွာ ေမြးတာဆိုေတာ့၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက တဏွာေၾကာက ေတာ္ေတာ္ထတယ္ဗ်။ က်ဴပ္တို႔နဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ေမြးခဲ့ၾကတဲ့သူေတြကေတာ့ ဗမာျပည္ရဲ့ သမိုင္းမွတ္တိုင္ ႏွစ္ေတြကိုလည္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္ဗ်။ အဂၤလိပ္ဆီက လြတ္လပ္ေရးရတယ္ဗ်ာ။ က်ဴပ္တို႔ေတြ ဘာမွန္း ေသခ်ာမသိေသးေပမဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကို ခံစားလိုက္ရေသးတယ္ဗ်ာ။

ရြာထဲမွာေတာင္ လူေတြ ႏွစ္ျခမ္းကြဲကုန္တယ္။ သန႔္ရွင္းနဲ႔ တည္ျမဲ။ ေနာက္ေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ေတြနဲ႔ နိုင္ငံအုပ္ခ်ဴပ္ရမဲ့ ဝန္ႀကီးခ်ဴပ္က ဥပုဒ္ေတြေစာင့္၊ ဘုရားေပၚ ပုတီးတက္စိပ္နဲ႔ ဘာေတြလုပ္ေနမွန္းမသိေတာ့ လက္ထဲေသနတ္ရွိတဲ့သူက အာဏာသိမ္းၿပီး တက္အုပ္ခ်ဴပ္လိုက္ေတာ့ ကြိသြားတာေပါ့။ ၿပီးေရာပဲ။ အဲဒါက ခနပါဆိုၿပီး အကၤ်ီအစိမ္းေရာင္ေတြက အေရာင္လြင့္ၿပီး အျဖဴေရာင္ျဖစ္သြား၊ ဦးထုပ္ေတြက ေခါင္းေပါင္းေတြျဖစ္၊ မဲ႐ုံကိုလာၾက မဲေပးၾကမယ္ကြာဆိုၿပီး ဘာမွန္းမသိ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနၾကတဲ့သူေတြကို ေထာက္ခံမဲေပးခိုင္းၿပီး တစ္ပါတီစံနစ္နဲ႔ အစိုးရတက္လုပ္။

က်ဴပ္ကလည္း အခြင့္အေရးတစ္ခု ဘယ္လြတ္ခံမလဲ။ ရပ္ကြက္အဆင့္မွာ အေရြးခံလိုက္ေတာ့ ေကာင္စီလူႀကီး ျဖစ္လာခဲ့တာေပါ့။ အစ္ကိုဝမ္းကြဲ ပါတီကလူေတြရဲ့ ေကာင္းမွုလည္းပါတာေပါ့။ သူတို႔က ကိုယ္ဘာမွန္းမသိခင္ထဲက ပါတီကို အတင္းဝင္ခိုင္းထားလို႔သာ ဝင္ထားလိုက္တာ။ ေနာက္ ေကာင္စီလူႀကီး အေရြးခံရၿပီးမွ သူတို႔ကို ေက်းဇူးျပန္တင္မိေနေတာ့တာ။

ေကာင္မေလး အိမ္ေရာက္လာကတည္းက က်ဴပ္မွာ ေတာ္ေတာ္တင္းေနတာဗ် အုပ္ခ်င္ေနတာ။ အသားအရည္က ျဖဴတာမဟုတ္ေပမဲ့ က်ဴပ္တို႔ဆီက ေနေလာင္ခံထားရတဲ့ ေတာသူေတြနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး ဝင္းေနတာပဲ။ ကိုယ္လုံးေလးကလည္း အပ်ိဳေဘာ္ဝင္စက အဆီအပိုေတြ စစ္ကာစဆိုေတာ့ ပိန္သင့္တဲ့ေနရာပိန္ ေဖာင္းသင့္တဲ့ေနရာေဖာင္းေလး ျဖစ္ေနၿပီေလ။ တခါတေလ ေနာက္ေဖးၿခံထဲမွာ စဥ့္အိုးထဲက ေရခပ္ခ်ိဳးေနတုန္း ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ေရစိုထမိန္ကပ္ေနတဲ့ ေပါင္တံ၊ ဖင္လုံးေလးေတြက က်ဴပ္စိတ္ကို အေတာ္နိုးဆြေနတာပဲ။

အရြယ္ငယ္တာခ်ည္း သက္သက္လည္း မဟုတ္ဘူးဗ်။ ငယ္တာေလးလည္း က်ဴပ္က စားဖူးပါတယ္။ ဟို ရပ္ကြက္တရားသူႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ စိုးျမင့္ဆိုတဲ့ေကာင္ရဲ့ သမီးေလး စန္းတင့္ဆိုတာ၊ အဲဒီေကာင္မေလးက အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ ရြတဲ့ဟာမေလး။ အဲဒီေကာင္မေလးကေတာ့ က်ဴပ္တီးခဲ့ဖူးတဲ့ ဟာေလးေတြထဲမွာ အငယ္ဆုံးပဲေနမွာ။ လူကသာ ရြတာ၊ နို႔က အၾကမ္းပုဂံလုံး ေမွာက္ထားသေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ၊ ေပါင္လုံးေလးေတြကေတာ့ ညိဳဝင္းဝင္းေလးေပါ့။ မာမာျမင့္လို ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ပါးမွာေတာ့ ေသနပ္ခါးပါးကြက္ၾကား ထူထူႀကီး လိမ္းထားတတ္ေတာ့၊ ေဆာင့္လိုက္ နမ္းလိုက္ေတာ့ လုပ္လို႔ေကာင္းပါ့ဗ်ာ။

မာမာျမင့္ကို က်ဴပ္က စိတ္သာလာေနတာ လြယ္မယ္လို႔ မထင္ဘူးေလ။ အဲေတာ့ ခ်က္ျခင္းလည္း မစရဲဘူး၊ ၾကည့္တာေတာင္ ေျဗာင္မၾကည့္ရဲဘူး၊ ခိုးခိုးၾကည့္ရင္းနဲ႔ တင္းလာလိုက္၊ အိမ္က မယ္တင္ကိုပဲ ၾကဳံးၾကဳံးၿပီး ေဆာ္လိုက္ လုပ္ေနရတာ။ အဲေကာင္မေလး ေခ်ာင္းၾကည့္ေနပါေစလို႔လည္း ဆုေတာင္းရေသးသဗ်။ ေခ်ာင္းၾကည့္လို႔ ျမင္ရေအာင္လည္း မီးေခ်ာင္းကို ဘက္ထရီခ်ိတ္ၿပီးမွ မယ္တင္ကို ေဆာ္တာေလ။ အေပၚကၾကမ္းမွာ ေခ်ာင္းဖို႔ အႀကိဳအၾကားေတြ အမ်ားႀကီးဆိုတာ က်ဴပ္သိၿပီးသား၊ က်ဴပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ေခ်ာင္းလာခဲ့တာပဲဟာ။

ေနာက္ပိုင္း ညနက္လို႔ သူအိပ္ေပ်ာ္ရင္ ဟိုလွန္ဒီလွန္ေလးမ်ား ျမင္ရမလားလို႔ အေပၚထပ္ကို အသာေလး ေျခဖြတက္ၿပီး သြားသြားေခ်ာင္းမိတယ္။ အဲဒီမွာ က်ဴပ္ေတြ႕ရတာပဲ။ သူက က်ဴပ္သားကို ျမဴဆြယ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္ေလ။ ဟိုေကာင္က သိပ္သိပုံမရပါဘူး။ ေယာက္်ားေလးအိပ္ယာမွာ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားအိပ္၊ ဟိုေကာင္စာၾကည့္ေနတုန္း အိပ္ေပ်ာ္၊ ၿပီးေတာ့ ဟိုေကာင္ကလည္း မီးမွိတ္ၿပီး ျခင္ေထာင္ခ်၊ ျခင္ေထာင္ထဲဝင္အိပ္၊ ဟိုက္၊ က်ဴပ္ထင္တာေတာ့ ကိစၥတုန္းၿပီေပါ့၊ အဲလိုထင္တာ။

ဒါေပမဲ့ဗ်ာ ဘာအသံမွ မၾကားရပါဘူး။ ဒီအရြယ္ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ ဟိုကိစၥျဖစ္ၿပီဆို အသံကို ထိန္းလို႔မွမရပဲဟာ။ က်ဳပ္ေသခ်ာ နားကပ္ နားေထာင္တာေတာင္ ၾကမ္းျပင္က ဘာအသံမွ မၾကားရဘူး၊ ကၽြိကၽြိသံေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ အသက္ရွူသံ ျပင္းျပင္းေတာ့ ၾကားသဗ်။ တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ဟိုကိစၥေတာ့ ျဖစ္လားမျဖစ္လား မေသခ်ာဘူး။

ဒါေပမဲ့ အဲ့လို ဟိုေကာင္က ျခင္ေထာင္ထဲ ဝင္သြားၿပီးရင္ နာရီဝက္ေလာက္ဆို ေကာင္မေလးက ထလာၿပီဗ်။ က်ဴပ္မွာ အျမန္ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ သြားပုန္းေနရတယ္။ ေကာင္မေလးက သူ႔အိပ္ယာ သူျပန္သြားအိပ္ေရာ။ အဲ့ဒီမွာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္တယ္။ ငါ့ေကာင္ အဲေလာက္ေတာင္ ရိုးသလားေပါ့။ ေနရာခ်င္းေတာင္ လဲပစ္ခ်င္တယ္လို႔။

အဲလိုေနရင္း တစ္ေန႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က တျခားရြာက ရလာတဲ့ ဖ်ံသိုစိမ္အရက္ဆိုလား စမ္းမလားဆိုတာနဲ႔ တစ္လုံးကို ႏွစ္ေယာက္ ၿဖိဳလိုက္ၾကတယ္။ အရက္ပဲမူးလို႔လား ဖ်ံသိုအစြမ္းေၾကာင့္လား မသိ လူက ေတာ္ေတာ္ကို တင္းလာတယ္။ မိုးကလည္း ေအးေအးနဲ႔ဆိုေတာ့ မယ္တင္လည္း အေစာႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အေပၚထပ္ကို ေျခဖ်ားေထာက္တက္လာေတာ့ သားေရာ ေကာင္မေလးေရာ ကိုယ့္အခန္းမွာကိုယ္ အိပ္ေမာက်ေနၾကတာ ေတြ႕ရတာပဲ။

မိုးေလးကလည္း သြပ္ေခါင္မိုးေပၚကို တစ္ေပါက္ခ်င္း က်လိုက္၊ တေဒါင္းေဒါင္း က်ဲခ်ၿပီး ေျပးသြားလိုက္ ဆိုေတာ့ အေတာ္အိပ္လို႔ေကာင္းမဲ့ အခ်ိန္ေလးေပါ့။ ေတာ္႐ုံအသံဆိုလည္း တစ္ဖက္ခန္းက မၾကားနိုင္ေလာက္တဲ့ အေျခအေနဆိုေတာ့ က်ဴပ္လည္း စိတ္ရိုင္းေတြ ထလာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေကာင္မေလး အိပ္ယာေျခရင္းဘက္က ျခင္ေထာင္အသာလွပ္ၿပီး ဝင္လိုက္မိေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕။ ပထမေတာ့ လက္အရသာခံၿပီး ကိုင္႐ုံပြတ္႐ုံေလာက္ စဥ္းစားမိတာ အဆင္ေျပသြားေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးပါ တစ္ခါထဲ ယက္ပစ္လိုက္မိေရာ။

အဲဒီ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္မေလးလည္း ေကာ့ပ်ံေနၿပီ။ ေစာက္ေရေတြလည္း တရႊမ္းရႊမ္းဆိုေတာ့ ကိုယ့္လက္ခုပ္ထဲက ေရ ျဖစ္ေနၿပီေလ။ ညေနက ေသာက္ထားခဲ့တဲ့ ဖ်ံသိုအရက္ကေတာ့ စြမ္းတယ္ေခၚရမွာပဲဗ်။ ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္ကို ဆြဲလိုက္နိုင္တယ္။ က်ဴပ္အေတြ႕ အၾကဳံအရ ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္မေလးက အေတြ႕အၾကဳံ လုံးဝမရွိေသးတဲ့ပုံပဲ။ အပ်ိဳေျမႇးတို႔ ဘာတို႔ ဆိုတာကေတာ့ အခုေခတ္မွာကေတာ့ ရွားမွရွားဆိုေတာ့ အဲ့တာနဲ႔ေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူးေလ။ လွုပ္ရွားတဲ့ပုံ ေအာက္ေပးေလး ဘာေလး ၾကည့္လိုက္ရင္ လုပ္ဖူးတဲ့သူနဲ႔ မလုပ္ဘူးတဲ့သူနဲ႔ကေတာ့ နည္းနည္းသိသာမယ္ ထင္တာပဲ။ က်ဴပ္အထင္ေပါ့ေလ။

ေနာက္ေန႔ အိပ္ယာနိုးမွ ညကလုပ္မိတာ ေနာင္တရေနတယ္။ ေကာင္မေလး တစ္ခုခု ထေျပာတာတို႔၊ ဟိုတိုင္ဒီတိုင္ ထလုပ္တာတို႔ဆိုရင္ေတာ့ ငါ ေစာက္ျပႆနာေတာ့ တက္ၿပီဆိုၿပီး လန႔္ေနတယ္။ အဲဒီေန႔က သူေနမေကာင္းလို႔ဆိုၿပီး ေက်ာင္းေတာင္မသြားဘူး။ ညက က်ဴပ္လုပ္တာမ်ား နည္းနည္းၾကမ္းသြားလား မသိဘူးလို႔ ေတြးမိတယ္။ က်ဴပ္လည္း အတတ္နိုင္ဆုံး ဘာမွမျဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္ရင္း ေကာင္မေလးကိုလည္း အကဲခပ္ရင္းေပါ့။

အင္း ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ရတာ နည္းနည္းႏြမ္းေနေပမဲ့ ဘာမွ အမူအယာမျပေတာ့ အေျခအေနေကာင္းပုံပဲ။ နည္းနည္းေလး အနာေပ်ာက္မွ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္စမ္းရတာေပါ့။ အဟီး။ ေကာင္မေလး ကိုယ့္အိမ္ေပၚေရာက္လာတာ က်ဴပ္ကံေကာင္းဖို႔ ျဖစ္လာတာေပါ့ေလ။ မုတ္ဆိပ္ပ်ားစြဲဆိုတာ အာ့တာမ်ိဳးကိုဆိုတာ ျဖစ္မွာပဲ။

==========================

ဦးငယ္ကေတာ့ေလ ခပ္တည္တည္ပဲရွင္။ အဲ့လိုမ်ိဳး မိန္းကေလးေတြကို ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ေတာင္မ်ား အပ်ိဳရည္ဖ်က္ခဲ့ၿပီး၊ စားသုံးခဲ့ဖူးသလဲ မသိဘူး။ မနက္ပိုင္း လူေတြၾကားထဲ သူနဲ႔ေတြ႕လိုက္ရင္ သူနဲ႔မာ ဘာမွမျဖစ္ထားခဲ့ၾကသလိုပဲ ေနနိုင္တယ္။ မာကသာ အဲဒီညကအေၾကာင္း ျပန္ျပန္ေတြးမိၿပီး မ်က္ႏွာပူလို႔ ပိပိေလးမွာလည္း အလိုလို အရည္ေတြ စို႔ခဲ့ရတာေပါ့။

ဪ အဲ့တာနဲ႔ ေျပာရဦးမယ္။ အဲလိုျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ ေက်ာင္းမသြားေတာ့ပဲ ေနမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး အိမ္မွာအိပ္ေနတာ၊ ေန႔ခင္းဖက္ ဗိုက္ဆာလို႔ ထမင္းစားေနတုန္း ဦးငယ္ ျပန္ေရာက္လာတယ္ရွင့္။ မာက မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲတာနဲ႔ ေခါင္းငုံ႔ၿပီးသာ ထမင္းစားေနလိုက္တယ္။ ဦးငယ္က မာ့ ထမင္းပန္းကန္ေဘးမွာ အထုပ္ကေလးတစ္ခုခ်ေပးၿပီး အဲ့တာ တစ္လုံးေသာက္လိုက္ဆိုၿပီး ကမန္းကတန္း ျပန္ထြက္သြားတယ္။ မာယူၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆးကဒ္ေလးေတြ။ အဲဒါျမင္မွပဲ မာလည္း သတိရတယ္။ ညတုန္းက သူအရည္ေတြ ငါ့ထဲ ပန္းထည့္ထားခဲ့တာ၊ ေတာ္ၾကာ ဗိုက္ႀကီးေနရင္ ဒုကၡပဲဆိုၿပီး ကမန္းကတန္း ေဆးကို ထေသာက္လိုက္ရတယ္။

တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာလို႔ နာက်င္ စပ္ဖ်င္းတာေတြလည္း ေပ်ာက္သြားေရာ အဲ့တုန္းက ေသခ်ာ မခံစားလိုက္မိလိုက္တဲ့ အရသာေတြကို ျပန္လည္ေတာင္းတမိသလို ျဖစ္လာခဲ့တယ္ရွင့္။ အဲ့လို ေနာက္ၾကဳံလာရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမ်ိဳး ေနလိုက္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေလးေတြေပါ့။ ဟိုဟာမ်ိဳးေလး ဆိုရင္ေကာ ဘယ္လိုေနမလဲ အဲ့လို အဲ့လိုေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဘာလို႔လည္း မသိဘူး၊ သူ႔ဆီက ဘာမွ စလာတာ မေတြ႕ရဘူး။

ဘာလို႔လဲေတာ့ မာလည္း မေတြးတတ္ဘူး။ မာ့စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီး။ အပ်ိဳရည္ကို ဘာမွန္းမသိ ပ်က္သြားရလို႔ ဝမ္းနည္းသလိုလို၊ ေဒါပြသလိုလို၊ ျမည္းစမ္းလိုက္ရတဲ့ အရသာေလးကိုပဲ ျပန္တမ္းတလို႔ ဟာတာတာလို၊ ဆာတာတာလို၊ အဲလို ဘာလိုလိုေတြနဲ႔မို႔ ဘာမွ စိတ္မပါပဲ ေမာင္မ်ိဳး အခန္းထဲမွာေတာင္ သိပ္မေနျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။

တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ဆာတယ္ဆိုတာ တကယ္ျဖစ္လာတာရွင့္။ စိတ္ထဲမွာလည္း တမ်ိဳးႀကီး။ ဦးငယ္က ဘာလို႔ ျပန္မစေတာ့တာလဲ၊ အဲဒီတုန္းက အရက္မူးေနလို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ မာနဲ႔ ဟိုဒင္းလုပ္ရတာ အဆင္မေျပလို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ အခုမွ သူ႔ကို ျပႆနာရွာမွာကို ေတြးေၾကာက္ေနလို႔လား၊ ဘာမွန္း တိတိက်က် မသိရတဲ့ လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ မာ့ေခါင္းထဲမွာ ရွုပ္ေနတာေပါ့။ ေမာင္မ်ိဳးကလည္း စာမသိလို႔ဆိုၿပီး မာ့ကို ေခၚေခၚေနေတာ့ သူ႔အခန္းျပန္သြားၿပီး စာျပေပးေနရတယ္။ အဲေတာ့လည္း တခါတေလ အရင္တုန္းကလို ျပန္အိပ္ေပ်ာ္မိျပန္ပါေရာ။

အဲဒီညမွာ ေမာင္မ်ိဳးက ထုံးစံအတိုင္း မာ့ထမိန္ကိုလွန္ၿပီး မာ့ေပါင္ၾကားကို သူ႔လိင္ေခ်ာင္းေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ ထိုးထည့္ျပန္ပါေရာရွင္။ အခုကေတာ့ မာက အေတြ႕အၾကဳံ ရွိၿပီးသားဆိုေတာ့ ဆာကလည္းဆာ၊ သူ႔ေကာင္ႀကီးကို မာ့လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ၿပီး မာ့ပိပိေလးထဲ ဆြဲထည့္ခ်င္လိုက္တာ အူကိုယားေနတာပါပဲရွင္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကစၿပီး မလုပ္ရဲဘူးရွင့္။ အရွည္ကို ေတြးၾကည့္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူး။ ကိုယ့္အျပစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာမယ္။ တစ္ခုခုေၾကာင့္ အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြ ေပၚသြားတာနဲ႔ မာေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မ်က္ႏွာျပရဲေတာ့မယ္ မထင္ဘူး။ ေနာက္ ေကာင္ေလးကလည္း မာသာ အလိုတူမွန္းသိသြားရင္ သူ႔အရြယ္နဲ႔ဆို ထိန္းနိုင္ဖို႔က လြယ္မယ္မထင္ဘူး။ မာက ခံခ်င္ေနေပမဲ့ အဲလိုေတြ ေလၽွာက္ေတြးေနၿပီး ေၾကာက္ေနမိတယ္။

ေဟာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ေကာင္ေလး ၿပီးသြားလို႔ လရည္ေတြ မာ့ေပါင္ၾကားထဲ ပန္းထည့္လိုက္ျပန္ၿပီ။ အင္း ခနေနမွထၿပီး ကိုယ့္အိပ္ယာကိုယ္ ျပန္ရေတာ့မယ္။

=========================

အဲ့လိုနဲ႔ ကာမအရသာကို ပထမဆုံး နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ၾကဳံရၿပီးတဲ့ညကေန တစ္လေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ ဒုတိယအႀကိမ္ ၾကဳံရျပန္ပါတယ္ရွင္။ အဲ့ဒီညက ေမာင္မ်ိဳးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွင္ျပဳအလွူဆိုလား သြားကူရမယ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာပဲ အိပ္မယ္ဆိုၿပီးသြားေတာ့ အေပၚထပ္တစ္ထပ္လုံးမွာ မာတစ္ေယာက္ထဲေပါ့။ မာ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဦးငယ္ေတာ့ ဟိုညက မူးမူးနဲ႔ သူရမ္းခဲ့တာအတြက္ ေနာင္တရၿပီး က်မအနားမကပ္ေတာ့တာလို႔ ေတြးထားၿပီးလို႔၊ အဲဒီကိစၥကိုလည္း တႀကိမ္တခါ မွားမိျခင္းဆိုၿပီး ေမ့ေပ်ာက္ထားလိုက္ ၿပီးၿပီရွင့္။

ဒါေပမဲ့ ညဦးပိုင္းက အေစာႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔လား မသိဘူး ညလည္ေလာက္ၾကေတာ့ တေရးနိုးလာတယ္။ ရာသီဥတုကလည္း အိုက္စပ္စပ္မို႔ ေခါင္းရင္းဘက္က ျပတင္းေပါက္ တျခမ္းဖြင့္ထားေတာ့ လျပည့္ညလေရာင္က မီးေခ်ာင္းထြန္းထားသလိုပဲ အခန္းထဲကို ျဖာက်ေနတယ္။ လြတ္လပ္ေနတဲ့ စိတ္အေတြးေတြက ထုံးစံအတိုင္းပဲ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ဆိုေတာ့ ေစာင္ေခါက္ေလးကို ေပါင္ၾကားညႇပ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ ေမွာက္ရက္ေလး ေနလိုက္တယ္။ ေစာင္ေခါက္ေလးကို က်မပိပိေလးနဲ႔ ဖိကပ္ထားမိတာေပါ့။ ေအာက္ထပ္က အလင္းေရာင္ဝင္ေနၾက ၾကမ္းက အဟေနရာေလးေတြ ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ေမွာင္ေနေတာ့ ဦးငယ္တို႔လင္မယား အိပ္ေမာက်ေနၿပီလို႔ပဲ ေတြးမိတယ္။

အဲ့လို ဘာရယ္မဟုတ္ မ်က္လုံးေၾကာင္ေနတုန္းမွာ ေလွခါးက ဖြဖြေလးတက္လာတဲ့ ေျခသံ ၾကားလိုက္တယ္။ မာ့ရင္ခုန္သံ တျဖည္းျဖည္း ျမန္လာတယ္။ ဘယ္သူျဖစ္နိုင္လည္းဆိုတာ မာ သိေနၿပီဟာကို။ ဒါေပမဲ့ မာ့ဆီလာတာလား၊ သူ႔ဘာသာ အေပၚထပ္မွာ ယူစရာရွိလို႔ ကိစၥတစ္ခုခုေၾကာင့္ လာတာလားဆိုတာ မေသျခာေသးလို႔ အသာနားစြင့္ေနတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့မသိစိတ္က ဒီအခန္းထဲကို လာေစခ်င္ေနသလိုပဲ။

မာက ကိုယ္ကို ေမွာက္ရက္ေလး အိပ္ေနရင္းက ေခါင္းကို ျပတင္းေပါက္ဘက္လွည့္ထားလို႔ အခန္းဝကို မျမင္ရေပမဲ့လည္း အခန္းထဲကို သူဝင္လာတယ္ဆိုတာကို သိေနတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကုတင္မွမရွိတာ။ အကုန္လုံးက ၾကမ္းေပၚမွာ ဖ်ာခင္းၿပီး အိပ္ၾကတာေလ။ မာ့ ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ အက်ယ္ႀကီးလိုပဲ။ သူၾကားသြားမလားေတာင္ ထင္မိတယ္။ ခဏေနေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲေရာက္လာတယ္။ မာ့ ေျခသလုံးေလးေတြကို ထမိန္ေပၚကေန စပြတ္ေပးေနတာခံရတယ္။ မာ့အသက္ရွူသံကို ပုံမွန္ျဖစ္ေအာင္ မနည္းထိန္းေနရတယ္။

သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြက မာ့ ေျခသလုံးေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနရင္းနဲ႔ ထမိန္ကိုပါ အေပၚကို လွိမ့္တင္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒူးေခါက္‌ေကြးနားေရာက္ေတာ့ မာ့ေပါင္တန္ေတြပိေနလို႔ ထမိန္က ဆက္လွန္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ မာလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ ဟင့္အင္း မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာရမလား၊ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးဆိုတာပဲ ျပရမလား၊ ထမိန္ကို ဆြဲလွန္တင္လို႔ရေအာင္ ကိုယ္ကိုပဲ ႂကြေပးရေတာ့မလား၊ အေတြးေတြ ေရာက္ယက္ခတ္လို႔ေပါ့။ တကယ္လို႔ သူကထမိန္ကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဆြဲလိုက္ရင္လည္း မသိမသာေလး ႂကြေပးလိုက္မယ္ေလလို႔လည္း စဥ္းစားေနမိေသးတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူက ဆက္မလွန္ဘူးရွင့္။ လက္ကိုပဲ ထမိန္ေအာက္ေန ေျခသလုံး၊ ဒေခါက္ေကြးကေနတဆင့္ ေပါင္ေတြေပၚကို ပြတ္လာတယ္။ ယားလိုက္တာရွင္။ မာ့ကိုယ္ေလးေတာင္ နည္းနည္းတြန႔္သြားတယ္ထင္တယ္။ မာ့ေပါင္ေတြ အသားေတြကပဲ ေအးစက္ေနလို႔လားမသိ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြက ေႏြးေနတယ္။ သူလက္လက္ဖဝါးႀကီးကလည္း ေပါင္ေပၚကို ရိုးရိုးမဟုတ္ပဲ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြက ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြ ထိေအာင္ လိုက္ပြတ္တယ္။ မာ့ညီမေလးက သဘာဝ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စို႔ေနၿပီဆိုတာ မာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိတယ္။ သူ႔လက္ထိပ္ကေလး အဲဒီဆီ မေရာက္သြားပါေစနဲ႔၊ ရွက္တာနဲ႔ ေသေတာ့မယ္လို႔ ေတြးေနမိတယ္။

“အြန႔္…”

မာ့ကိုယ္ေလး တြန႔္သြား႐ုံမက ပါးစပ္က အသံေလးပါ ထြက္သြားမိတယ္ရွင့္။ မျဖစ္ပဲ ခံနိုင္မလားရွင္။ မာ့ေပါင္တြင္းသားေတြ ၾကားကေန တြားတြားတက္လာတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက မာ့ ေပါင္ခြဆုံထိေရာက္လာၿပီး မာ့ ပင္တီေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး အေပၚကေန လွမ္းကိုင္လိုက္တာ မာ့ပိပိႏွစ္ခမ္းသား အကြဲေၾကာင္းေလးကို တန္းထိုးမိလိုက္တာကိုး။ မာ့ရဲ့ မသိမသာ ႂကြတက္သြားတဲ့ ဖင္လုံးေတြကို သူ႔ညာဖက္လက္ဖဝါးနဲ႔ ထမိန္ေပၚကေနပဲ ဖိကိုင္လိုက္ၿပီး ထမိန္ေအာက္ မာ့ေပါင္ၾကား ေရာက္ေနတဲ့ သူ႔ဘယ္ဖက္လက္က လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြနဲ႔ မာ့ပိပိႏွုတ္ခမ္းေလးကို ဆြေနေတာ့တာပဲ။ မာေတာ့ ဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအုံးေပၚ ေမွာက္ထားၿပီး ပါးစပ္က ေခါင္းအုံးစြပ္အစကို ကိုက္ထားလိုက္မိေတာ့တယ္။

သူ႔ရဲ့ အတင္းေမႊေႏွာက္ ထိုးေခ်ေဆာ့ကစားေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြရန္က လြတ္ေအာင္ မာ့ဖင္ကို ေနာက္ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္၊ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက လိုက္လာလိုက္နဲ႔ အခုေတာ့ မာ့အိပ္ယာေပၚမွာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ပုံစံ ျဖစ္သြားၿပီ ရွင့္။ အဲေတာ့မွ သူက မာ့ထမိန္ကိုလွန္ၿပီး ခါးေပၚ ကြင္းလုံးတင္လိုက္ၿပီး တဆက္ထည္းမွာပဲ မာ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကိုပါ ဆြဲခၽြတ္သြားတယ္။

” အို…”

မာ့ကိုယ္ကို ျပန္ေမွာက္ခ်လို႔ မရေအာင္လည္း မာ့ေပါင္ေတြနဲ႔ ဖင္ဆုံႀကီးကို သူ႔တံေတာင္နဲ႔ တြန္းထားေသးတယ္။ ဟင့္ လူလည္ႀကီး။ ေဟာ မာ့တင္ပါးတဖက္တခ်က္ကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြနဲ႔ ဆုပ္ႏွယ္ရင္းက မာ့ေပါင္ၾကားထဲ သူ အသက္ရွူမွုတ္ထုတ္တဲ့ ေလေႏြးေႏြးေတြ ေရာက္လာတယ္။

” အု”

ပါးစပ္ကို ေခါင္းအုန္းနဲ႔ ကပ္ထားလို႔ ေအာ္လိုက္သံေလး မသဲမကြဲ ထြက္လာေပမဲ့ သူကေတာ့ သိေနမွာပါေလ။ မာ့ညီမေလးကို ဒီေလာက္ သူ႔လၽွာႀကီးနဲ႔ အားရပါးရ ယက္ေနတာ အသံထြက္မၿငီးပဲနဲ႔ ဘယ္လိုေနနိုင္ပါ့မလဲ။ မာ့ဖင္တစ္ခုလုံးကို ရမ္းခါေနရေအာင္ကို ယက္ေတာ့တာပါပဲရွင္။ ဒီလို ၿမိဳ႕နယ္ေသးေသးေလးက ေတာသားေတြ ဒီလိုဟာမ်ိဳးအတတ္ေတြ ဘယ္ကမ်ားရပါလိမ့္လို႔ ေနာက္ပိုင္းမွ မာ ေလ့လာမိတာကေတာ့ ရြာထဲက ဗီဒီယို႐ုံေတြ ေက်းဇူးေၾကာင့္လို႔ပဲဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ရွင့္။

မာ့ညီမေလးကို အစြမ္းကုန္ ယက္ေပးေနလိုက္တာမွ မာ အိပ္ေပ်ာ္ေနဟန္ေဆာင္လို႔ မရေအာင္ကို ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး ရမ္းခါေနမိေတာ့တာပါပဲ။ သူယက္လို႔ အားရသြားမွ ေခါင္းဖယ္သြားၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္တာသိတယ္။ ေဟာ လာပါၿပီရွင္ ေႏြးေႏြးမာမာႀကီး။ မာ့ညီမေလးရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းႏုႏုေလးကို အတင္တြန္းထိုးၿပီး ဝင္လာတယ္။ မာ့ညီမေလး အတြင္းထဲက သဘာဝေရၾကည္ေတြ တသြင္သြင္နီးပါး စိမ့္က်ေနလို႔သာပဲ ေတာ္ေတာ့တယ္။ နို႔မို႔ဆိုရင္ မာ့ညီမေလး အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြ စုတ္ျပတ္ပြန္းပဲ့ သြားမလားပဲ။ မာ့အေခါင္းေလးထဲကို တင္းၾကပ္ျပည့္လို႔ အတင္းဝင္လာတယ္။

ထူးဆန္းတာက ပထမဆုံးအခ်ိန္တုန္းကလို နာက်င္စပ္ဖ်င္းတာ မဟုတ္ေတာ့ပဲနဲ႔ မာ့ညီမေလးရဲ့ အတြင္းသားေတြ၊ အေၾကာေတြက လိုလိုလားလား ေတာင္းတေနသလို၊ အေၾကာေလးေတြက လွုပ္ရြၿပီး စိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းေနသလိုလို ခံစားေနရတာပါပဲရွင္။ မာ့ ညီမေလးရဲ့ အတြင္းသားေလးေတြက သူ႔ေကာင္ႀကီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး အဝင္အထြက္လုပ္ေပးဖို႔၊ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ နာနာေလး ဖိပြတ္ေပးဖို႔ကို လိုလားေနၿပီရွင့္။ အဲေတာ့မွပဲ လူႀကီးေတြ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ ေတာ္ေတာ္ရြေနသလားတို႔၊ ေတာ္ေတာ္ယားေနပလားတို႔ ဆိုတာေတြကို သေဘာေပါက္မိေတာ့တယ္။ အရင္ကေတာ့ ေခါင္းထဲထိုးေနတဲ့ သန္းတို႔ အိပ္ယာေပၚက ဂ်ပိုးတို႔ေၾကာင့္ မခံမရပ္နိုင္ေအာင္ ယားတာကို ဆိုလိုတာလို႔ ထင္ခဲ့မိတာ။

“အာ့…”

သူ႔ေကာင္ႀကီး တကယ္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့လည္း ရင္ထဲ ျပည့္သလိုႀကီးရွင္။ မာ့ပါးစပ္က အသံေတာင္ ထြက္သြားမိတယ္။

“ဟာ..ရွီးးးးး….”

ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားသလိုပဲ ရင္ထဲကို ဟာကနဲေနေအာင္ ခံစားလိုက္ရတယ္။ အီးး။ သူ႔ေကာင္ႀကီး အဝင္အထြက္လုပ္ေတာ့မွပဲ အရသာစည္းစိမ္ေလးကို ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး ခံစားရေတာ့တယ္။ ခဏေနေတာ့ မာလည္း မေနနိုင္ေတာ့ဘူးရွင္။ သူ အဝင္အထြက္လုပ္ေနတာက ေႏွးသလို ခံစားရမိလို႔ မာ့ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ျပန္ ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိတယ္။ သူကလည္း အလိုက္သိလြန္းပါတယ္ရွင္၊ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ေဆာင့္လိုးခ်လာေတာ့တယ္။

“အင့္..ဟင့္..ဟင့္..ဟင့္..”

“စြတ္..ဖတ္..ဖြတ္..ဖတ္..ဖတ္..”

“အာ့…..”

သူ႔လက္ေတြက မာ့ကိုယ္ေလးကို တင္းတင္းႀကီးဖက္ၿပီး တုန္တက္သြားသလို၊ သူ႔ေကာင္ႀကီးကလည္း မာ့ညီမေလးထဲမွာ ေဖာင္းတင္းကားလာၿပီး၊ အရည္ပူေတြ ပန္းထြက္လာတာ သိလိုက္တယ္။ မာ့တကိုယ္လုံးလည္း အေၾကာေတြ ဆြဲသလိုျဖစ္ၿပီး ကိုယ္လုံးေလးကို ေတာင့္ထားလိုက္မိတယ္။ မာ့ ညီမေလးအတြင္းထဲကေန သူ႔ေကာင္ႀကီးကို ပြစိပြစိလုပ္ၿပီး ဆုပ္ညႇစ္သလို လုပ္မိလိုက္လို႔ သူကလည္း သူ႔ေပါင္ၿခံနဲ႔ မာ့ဖင္လုံးႀကီးေတြကို အတင္းဖိကပ္ထားၿပီး ဇိမ္ခံေနေတာ့တာပါပဲ ရွင္။

ခဏေနေတာ့ မာတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေပ်ာ့ေခြၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ အသာေလး လွဲေလ်ာင္းေနမိၾကပါေတာ့တယ္။ သူက မာ့အေနာက္ဖက္ကေနၿပီး မာ့ခါးေလးကို ဖက္ထားရင္းနဲ႔ မာ့ေခါင္းအုံးေပၚမွာပဲ ေခါင္းခ်လွဲေနေလရဲ့။ မာတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စကားတစ္ခြန္းမွကို မေျပာမိၾကဘူးေလ။ ဘာေျပာရမွန္းမွ မသိတာ။

ခဏေနေတာ့ သူ႔အသက္ရွူသံ ျပင္းျပင္းေတြက ပုံမွန္ျဖစ္သြားၿပီး မာ့လည္း ခုနက ေမာသလိုလိုရွိတာေလးေတြ ေျပေလၽွာ့သြားတယ္။ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးက မာ့ခါးေလးေပၚမွာ တင္ထားတာေလ။ အဲဒီလက္ႀကီးေပါ့ ေဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မာ့ဗိုက္သားေလးေတြကို ပြတ္သတ္ၿပီး မာ့ရင္ႏွစ္မႊာေပၚကို ဘရာဇီယာေပၚကေန ဖိကိုင္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ကိုယ္ကို မာ့ေက်ာျပင္ကို ဖိကပ္ထားရာကေန ခြာလိုက္ေတာ့ မာ့ညီမေလးထဲက သူ႔ေကာင္ႀကီးလည္း ေရွာကနဲ ထြက္သြားတယ္ရွင့္။

မာ့ေပါင္ေတြေတာ့ ေပကုန္ပါၿပီ ေစးကပ္ကပ္နဲ႔။ မာလည္း ဒီအတိုင္း ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔ မေနတတ္ေတာ့ ခါးမွာတက္လုံးေနတဲ့ ထမိန္ကိုပဲ လက္နဲ႔ နည္းနည္းေအာက္ကို ဆြဲခ်ရင္း ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ညႇပ္ ေျခသလုံးထိဆန႔္ၿပီး ဖုံးလိုက္တယ္။ ေဟာ မာက ေအာက္ကထမိန္ကို ျပန္ဆန႔္ေနတုန္း သူက မာ့ေက်ာေပၚက ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ကို ျဖဳတ္လိုက္တယ္။ အခုေတာ့ ေလၽွာက်သြားတဲ့ ဘရာဇီယာေအာက္က သူ႔လက္ဖဝါးႀကီး ေလၽွာဝင္လာၿပီး မာ့ရင္သားေတြကို ပြတ္သပ္ေနတယ္။

” ဟင့္ ”

သူ႔လက္က အသားမာၾကမ္းတစ္ခုနဲ႔ မာ့ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ျခစ္မိလိုက္တာ၊ မာ့ပါးစပ္က အသံမထြက္ပဲ မေနနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားရတယ္။ မာ့ရဲ့ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက အထိမခံ ေရႊပန္းကန္းရယ္။ ကိုယ့္ဘာသာေတာင္ ကိုယ္ျပန္မကိုင္ရဲဘူး။ ခ်က္ခ်င္းမာေတာင္တက္လာလို႔။ အခု သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေအာက္မွာ အပြတ္အညႇစ္လည္း ခံရေရာ၊ တကိုယ္လုံးကို ေသြးေတြ တဖ်င္းဖ်င္းထလာသလိုပဲ။ မာ့ ညီမေလးမွာေတာင္ နည္းနည္း တမ်ိဳးေလး ျဖစ္လာရတယ္။

သူက မာ့ရင္သားတဖက္ကို အသာေလးညႇစ္ရင္းက မာ့ကို အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေအာင္ ဆြဲလွန္လိုက္တယ္။ မာလည္း ရွက္လို႔ မ်က္လုံးကို ပိတ္ထားလိုက္မိတယ္။ ေဟာ သူ မာ့အကၤ်ီေရာ ဘရာဇီယာေရာ စုၿပီး မာ့ ရင္သားအေပၚဘက္ကို တြန္းၿပီး တင္လိုက္တယ္။

“အို”

မာ့ ရင္သားေတြကို သူ နမ္းေနၿပီ။ သူ႔လၽွာစိုစို ေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔လည္း ေလၽွာက္ယက္ေနတယ္။

“အိုး”

မခံနိုင္ဘူးဆိုမွ မာ့ရဲ့ နို႔သီးေခါင္း ေသးေသးေလးေတြကို သူ႔ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေနၿပီ။ ဒုကၡပါပဲ။ မာ့လက္ေတြက သူ႔ေခါင္းေပၚကို အလိုလိုေရာက္သြားၿပီး သူ႔ဆံပင္ေတြထဲ လက္ထည့္ၿပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိတယ္။ သူက မာ့ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ဘယ္တစ္လုံးစုပ္လိုက္ ညာတစ္လုံးေျပာင္းစုပ္လိုက္ လုပ္ေနတာ၊ မာ့ခါးေလးေတာင္ ေကာ့လာရေတာ့တာေပါ့။ အသဲထဲ ရင္ထဲ ယားလိုက္တာေနာ္။

သူက မာ့ရင္သားေတြကို အားရေအာင္ ဆုပ္ႏွယ္၊ မာ့နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို စို႔ၿပီးမွ သူ႔မ်က္ႏွာႀကီးက မာ့မ်က္ႏွာေပၚ ေရာက္လာတယ္။ မာ့ႏွုတ္ခမ္းႏုႏုေလးေတြကို သူ႔ႏွုတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ လာဖိကပ္လိုက္တယ္။ မာ တကယ္က ဒီအရြယ္ေရာက္တဲ့အထိ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ အနမ္းမခံဖူးေသးဘူး ရွင့္။ ေက်ာင္းတုန္းက ရည္းစားအေၾကာင္း ေနာက္မွ ေျပာျပမယ္။ အခု လမ္းေခ်ာ္သြားမွာစိုးလို႔။

သူ႔ႏွုတ္ခမ္းကလည္း စိုစိုစြတ္စြတ္ႀကီးရွင့္။ အရက္ေစာ္ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ကလည္း နံေသးတယ္။ ပထမေတာ့ ရြံတာနဲ႔ အသက္ကိုေတာင္ ေအာင့္ထားလိုက္မိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္လိုကေန အနံ့ေပ်ာက္သြားလည္း မသိပါဘူးရွင္ မနံေတာ့သလိုပဲ။ အနံ့ယဥ္သြားတာေနမယ္။ ေနာက္ၿပီး မာ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြက သူ႔ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္ခု ဆြဲစုပ္လိုက္တာ ခံလိုက္ရေတာ့ အူထဲေတာင္ လွိုက္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ရွင့္။

သူ႔လၽွာႀကီး မာ့ပါးစပ္ထဲဝင္လာၿပီး မာ့လၽွာေလးကို လာပြတ္ေတာ့ တမ်ိဳးႀကီးရယ္။ ခံလို႔လည္းေကာင္း ဘယ္လိုေလးမွန္းကို မသိပါဘူး။ မာ့ညီမေလးဆီမွာလည္း တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းနဲ႔လိုပဲ။ အေၾကာခ်င္ပဲ သြားဆက္ေနလို႔လားမသိ။ မာလည္း ဘာလုပ္မိမွန္းမသိ သူ႔လၽွာႀကီးကို သြားစုပ္မိတယ္။ အို ဘာျဖစ္သြားမွန္းကို မသိပါဘူးရွင္။ သူ႔ကိုယ္ႀကီးကိုလည္း တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားမိရင္း မာ့လက္သည္းေတြနဲ႔ ကုတ္ျခစ္မိတယ္။

သူကလည္း တစ္ခ်က္ေလးမွ မၿငီးဘူးရွင္။ မာ့ကိုလည္း တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ျပန္ဖက္ရင္း ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ပိုဖိမိေအာင္ သူ႔မ်က္ႏွာကို တေစာင္းေလးလုပ္ၿပီး မာ့ အေပၚႏွုတ္ခမ္းေလးကို စုပ္လိုက္၊ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းေလးကို စုပ္လိုက္ေပါ့။ မာေတာ့ အဲလို စုပ္နမ္းတာေလးခံရတာကို ႀကိဳက္သြားမိၿပီရွင္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဂၤလိပ္႐ုပ္ရွင္ေတြမွာ မင္းသားမင္းသမီးေတြ အဲ့လိုနမ္းၾကတာကိုး ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့ သူ႔ကိုေမးၾကည့္ေတာ့ အဲ့တာေတြ ဘယ္လိုတတ္တာလည္း ဆိုေတာ့။ သူလည္း ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ျမင္ဖူးတာတဲ့၊ ဒါေပမဲ့ မာ့ႏွုတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ေတာ့ ခ်ိဳခ်င္ေမႊးလုံးေလးေတြလိုပဲ ခ်ိဳလြန္းလို႔ တရွိုက္မက္မက္ စုပ္မိတာဆိုပဲ။

အဲ့လို ဆက္တိုက္နမ္းေနရာကေန မာ အသက္ရွူမဝလို႔ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ခြာလိုက္ေတာ့ သူ႔ႏူတ္ခမ္းေတြက မာ့လည္တိုင္ေတြဆီကို ေရာက္သြားတယ္။ အိုး လည္တိုင္ေတြ ေမးရိုးေလးေတြနားကလည္း အာ႐ုံေၾကာေတြ ရွိတာပါပဲလားရွင္။ မာ့ ေပါင္တြင္းသားေလးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္သြားတယ္။ မာ့တကိုယ္လုံးကပဲ ဘယ္ထိထိ အေၾကာေတြကို ရြေနေစလို႔လား မသိပါဘူးရွင္။ လူလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ နားမလည္ေတာ့ဘူး။ ဟတၱနီဆိုတာမ်ားလား၊ အဲလိုပဲ ျပန္ေတြးေနမိေတာ့တယ္။ မာ့တကိုယ္လုံးလည္း ေသြးေတြ ဆူတက္လာသလိုပဲ။ မာ့ညီမေလးထဲကို သူ႔ေကာင္ႀကီး ျပန္ဝင္လာေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ေပၚလာခဲ့ရတယ္။

သူ႔ရဲ့လက္ေတြက မာ့ထမိန္ေတြကို ဆြဲခၽြတ္ခ်ေနေတာ့ မာ အလိုလို ဖင္ကိုႂကြေပးလိုက္မိတယ္။ သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လွုပ္ရွားလို႔ရေအာင္ မာ့ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုလည္း ကားေပးလိုက္မိတယ္။ မာ့မွာ အရွက္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ မသိေတာ့ပါဘူး ရွင္။ သူ႔ေကာင္ႀကီး မာ့ညီမေလး ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားက တိုးဝင္လာတဲ့အခါမွာ အရမ္းကို အရသာရွိသြားသလိုပဲ။ မာ သူ႔ေက်ာျပင္ႀကီးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ဖက္ထားမိေတာ့တာပါပဲရွင္။

သူက သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ကို မာ့ဂ်ိဳင္းေအာက္ကလၽွိုၿပီး မာ့ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို ဆြဲလို႔ ေဆာင့္ေဆာင့္ ထည့္လိုက္တာမ်ား။ အား…. ေကာင္းလိုက္တာ ရွင္ရယ္။ ခဏေလးနဲ႔ မာ ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားရေတာ့တာပါပဲ ရွင္။ အဲဒီတခါအၿပီး ခဏနားၿပီး ေနာက္တခါ ထပ္ၾကမ္းျပန္ေသးတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီညက သူ သုံးခါတိတိ မာ့ညီမေလးထဲမွာ ၿပီးသြားတယ္။ ေနာက္ဆုံးအခ်ီၿပီးေတာ့ သူလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ထင္တယ္။ မာတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဖက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ အိမ္ေခါင္းရင္းက ၾကက္ဖတစ္ေကာင္ ထတြန္ေတာ့မွ လန႔္နိုးလာတယ္။ သူလည္း အတူတူပဲ။ အဲေတာ့မွ ကမန္းကတမ္းထၿပီး မာ့ပါးေလးကို ရႊတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ငုံ႔နမ္းရင္း

” ညတုန္းက ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္၊ အခုေတာင္ ျပန္မသြားခ်င္ေသးဘူး”

တဲ့။ ေျပာၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ပဲ ထြက္သြားေတာ့တယ္ရွင္။ က်မတစ္ေယာက္သာ နဖူးေပၚလက္တင္ၿပီး ညတုန္းက ေကာင္းခဲ့တာေတြကို ျပန္စဥ္းစားေနမိတယ္။ ေနာင္တလည္းမရ၊ ျဖစ္ခဲ့တာကိုပဲ ႀကိဳက္ေနသလိုမို႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း အံ့ဩေနမိတယ္။

မနက္ၾကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း မသိမသာ အနားကပ္ၿပီး လက္ထဲ ေဆးလာေပးတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရင္တခါက ေပးထားတဲ့ ေဆးမ်ိဳးပဲဆိုေတာ့ သိလိုက္တယ္။ ေရတစ္ခြက္ယူၿပီး အျမန္ေသာက္လိုက္တယ္။ ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဟိုပုံမွန္ေသာက္တဲ့ တားေဆး အကဒ္လိုက္ ဝယ္ထားမွပဲလို႔ ေတြးလိုက္မိေသးတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိၿပီးမွ ဟဲ့ေကာင္မ နင္က ပုံမွန္လုပ္ဖို႔မ်ား ေမၽွာ္လင့္ေနလို႔လားလို႔ စိတ္ထဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျမန္ေမးမိေသးတယ္။

ဒီေန႔က အခါႀကီးရက္ႀကီး ပိတ္ရက္မို႔ ေဒၚေလးလည္း ဆိုင္မဖြင့္ဘူးေလ။ မနက္စာ ဟိုဟာဒီဟာေလး နည္းနည္းပါးပါး စားၿပီး ေန႔လည္စာ အလွူသြားစားၾကမို႔ ျပင္ေနၾကတာေပါ့။ သူတို႔အေခၚအရေတာ့ မီးခိုးတိတ္ေပါ့ေလ။ အိမ္မွာ ဘာမွခ်က္စရာမလိုလို႔ မီးေမြးစရာမလိုတဲ့ေန႔ေပါ့။

မာလည္း ပြဲေနပြဲထိုင္ မသြားရတာၾကာလို႔၊ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ဘာသာ အလွျပင္ေနမိတယ္။ မာ့ဆံပင္ကလည္း မတိုမရွည္ဆိုေတာ့ ဆံထုံးႀကီးလည္း မထုံးခ်င္၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြလို ဖားရားလည္း မခ်ခ်င္ေတာ့ အေနာက္ဖက္ကို က်စ္ဆံၿမီးလိုမ်ိဳး အထုံးေလးျဖစ္ေအာင္ ေခါက္ၿပီးက်စ္လိုက္ေတာ့ ဆံပင္အဖ်ားက ပုခုံးကို ထိၿပီးတင္တယ္ဆို႐ုံေလး အရွည္က်န္တယ္။ အေရွ႕ဘက္ကေတာ့ အေနာက္က ဆံထုံးေတြနဲ႔ ထားတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ထားလိုက္တယ္။ အဟိ၊ ေရွ႕ကၾကည့္ရင္ေတာ့ အေနာက္မွာ ဆံထုံးပတ္ထုံးထားသလို မ်ိဳးေပါ့။

ေနာက္ေတာ့ ပန္းေရာင္အကၤ်ီလက္ရွည္ ရင္ဖုံးေလးနဲ႔ ေအာက္ကခ်ည္ခ်ိတ္၊ အစိမ္းရင့္ရင့္ ေအာက္ခံအေပၚမွာ အေရာင္ႏုေလးေတြကို လွိုင္းတြန႔္ေလးေတြ ေဖာက္ထားတဲ့ဒီဇိုင္း၊ ထမိန္ေလးဝတ္လိုက္တယ္။ ထမိန္ရဲ့ ေအာက္ခံအစိမ္းရင့္ရင့္က မျမင္ရေလာက္ေအာင္ပဲ အေပၚက အဝါေရာင္ပန္းႏုေရာင္ လိုင္းတြန႔္ေတြက ပိုထင္းေနေတာ့ အေပၚက ပန္းေရာင္အကၤ်ီေလးနဲ႔ လိုက္ေနတယ္ေလ။ ေအာက္ခံက အစိမ္းရင့္ရင့္ေလး မသိမသာေပၚေနတာကလည္း တကိုယ္လုံးကို ပန္းေရာင္လို ပလိန္းႀကီးလည္း မျဖစ္သြားေတာ့ဘူးေလ။ မိတ္ကပ္ အေရာင္ႏုႏုေလးနဲ႔ ဆိုေတာ့ လူလည္း နည္းနည္းေလး ဝင္းသြားတာေပါ့။ အကၤ်ီက ရင္ဖုံးလက္ရွည္ဆိုေပမဲ့ အသားႏုႏု ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေလ၊ ေနာက္ ကိုယ့္ကိုယ္နဲ႔ အတိအက် ခ်ပ္ရပ္ေနေအာင္လည္း ေသခ်ာခ်ဴပ္ထားတာဆိုေတာ့ မာ့ရင္သား မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းေလးကလည္း ထင္းေနတာေပါ့။

မာ့ဘရာဇီယာက ခ်ဴပ္ရိုးေပ်ာက္ေပမဲ့၊ အကၤ်ီအသားက ေပ်ာ့ပါးၿပီး ကိုယ္နဲ႔လည္းကပ္ေနေတာ့ ဘရာဇီယာအရာကေတာ့ ထင္းေနမွာပဲေလ။ မတတ္နိုင္ပါဘူး။ ေအာက္က ထမိန္ေလးကိုလည္း ခါးမွာ တင္းတင္းေလး ဆြဲပတ္ဝတ္လိုက္ေတာ့ ကားစြင့္လာတဲ့ တင္သားေလးေတြမွာ တြန႔္ေနတဲ့ ထမိန္သားေလးေတြ ဆန႔္သြားေအာင္ ေပါင္နားေလာက္က ဆြဲဆန႔္လိုက္ေတာ့ တင္သားေလးေတြေပၚက အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အနားရာေလးက မသိမသာေပၚလာတယ္။ ဒါေတာင္မွ ထမိန္အသားက သိပ္မပါးဘူးေနာ္။ အခန္းထဲက ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ကေလးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း သေဘာက်ေနမိတယ္။

ဟြန႔္ ဒီလိုပုံမ်ား ဦးငယ္ေတြ႕လိုက္ရရင္။ အို.. ငါဘာလို႔ ဦးငယ္ကို သြားၿပီးေတြးေနမိပါလိမ့္၊ အဓိပၸါယ္မရွိတာ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေျပာမိေပမဲ့၊ အတြင္းထဲက စိတ္မွာေတာ့ ဦးငယ္ကို ကိုယ္ဘယ္ေလာက္လွတယ္ဆိုတာ ျပခ်င္စိတ္ေလးရွိေနတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိေနမိတယ္။

အံမယ္၊ ဦးငယ္ကလည္း သန႔္ေနတာပါပဲ။ သူ႔အရြယ္နဲ႔ဆို ေတာ္ေတာ္ႏုတယ္ေခၚရမယ္။ အရပ္အေမာင္းကလည္း ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း၊ ေမးရိုးကားကားနဲ႔ ေယာက္်ားပီသတဲ့ ႐ုပ္ရည္နဲ႔။ ရွပ္အကၤ်ီလည္ကတုံး၊ အေပၚက တိုက္ပုံ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ အဝါေရာင္၊ ေအာက္က ဘန္ေကာက္ပုဆိုးနဲ႔ ဝါးတီးဝတ္စုံ အျပည့္အစုံနဲ႔ေပါ့။

မာ ျပင္ဆင္ၿပီး အေပၚထပ္က ဆင္းလာေတာ့ လွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့ ဦးငယ္ရဲ့အၾကည့္က စူးလိုက္တာ။ မာ့ရင္ေတြေတာင္ခုန္သြားတယ္။ ေဒၚေလးမ်ား မာတို႔အေၾကာင္း ရိပ္မိသြားမလား ေတာင္လန႔္မိတယ္။
ေဒၚေလးကေတာ့

” ဟယ္ ငါ့တူမႀကီးက ေခ်ာလိုက္တာ၊ တကထဲေတာ္။ မင္းသမီးေတာင္ လုပ္လို႔ရမယ္ ”

တဲ့ အားရပါးရ ေျပာရွာတယ္၊ အဟိ။ သူ႔ေယာက္်ားႀကီး ကိုယ့္ျခင္ေထာင္ထဲ ညက အိပ္သြားတာမ်ား သိလို႔ကေတာ့ ဆံပင္ေဆာင့္ဆြဲ၊ ပါးရိုက္၊ ဖေႏွာင့္နဲ႔ေပါက္ၿပီး၊ ဟဲလင္ခိုးမ၊ ၾကာကူလီမ၊ ေယာက္်ား အဲေလာက္ရွားသလား၊ အဲလိုေတြေျပာမွာ ေတြးမိၿပီး၊ မ်က္ႏွာေတာင္ မထားတတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း မလုံသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။

အားနာလိုက္တာ ေဒၚေလးရယ္။ အာ့တာ မာ့အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒၚေလးလင္ႀကီးက အတင္းမုဒိန္းက်င့္တာပါလို႔ ေျပာရေအာင္ကလည္း တခါဆိုေတာ့ ထားေတာ့၊ ေနာက္အခါေတြက ကိုယ္ကေရာ ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါပါခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား။ ရွုပ္ပါတယ္ေလ၊ ဒါေတြ စဥ္းစားမေနပါေတာ့ဘူး။ ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပဲေနမွာပါ။ ေနာင္လာ ေနာင္ခါေဈးပဲ ေကာင္းပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ အဲ့တာေတြ ေမ့ထားလိုက္ေတာ့မယ္။ ဦးငယ္နဲ႔ အဲ့လိုျဖစ္တဲ့ကိစၥေတြကို ဘယ္သူမွ မသိေစရင္ ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ အတတ္နိုင္ဆုံးေတာ့ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေတာ့မယ္လို႔ပဲ ေတြးလိုက္မိတယ္။

………………………………….

” ဟား ဥကၠဌ ႀကီး ဘယ္လိုလဲ ေနေကာင္းလား”

ထိုေခတ္အခါက ေတြ႕တဲ့သူတိုင္းကို ဥကၠဌႀကီးဟု ေနာက္သလို အတည္လိုျဖင့္ ေခၚေဝၚႏွုတ္ဆက္ၾကသည့္ ထုံးစံရွိေလသည္။

” ဪ ေကာင္းပ ဗိုလ္ႀကီး။ ဘယ္လိုလဲ၊ ဗိုလ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ႂကြလာတာ ဝမ္းသာတယ္ဗ်ာ။”

” ေအာ္ ဒီလိုေလ။ က်ေနာ္ကလည္း ေရာက္ခါစမလား။ ဒီၿမိဳ႕ကလူေတြနဲ႔လည္း ရင္းႏွီးရေအာင္ေပါ့။ တပ္ထဲမွာခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့လည္း တခါတေလ ပ်င္းတာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။ ဒါက ဥကၠဌႀကီးတို႔ မိသားစုလား”

” ဟုတ္ပါတယ္ ဗိုလ္ႀကီး။ ဒါက က်ေနာ့္ဇနီး မတင္တင္။ သူက က်ေနာ့္တူမေလး ရန္ကုန္ကပဲ။ ဒီမွာ တာဝန္က်လို႔ လာေနတာ၊ ေက်ာင္းဆရာမေပါ့။ မာမာျမင့္တဲ့။ သားကေတာ့ ဒီအလွူမွာ ညကတည္းက လာအိပ္ၿပီး ဝိုင္းကူလုပ္ေပးေနတာ တစ္ေနရာရာမွာ ရွိမွာပဲ”

” ဪ ဟုတ္ကဲ့ ၊ ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ ေနာက္ အကူအညီ လိုခ်င္လည္း ေျပာၾကပါေနာ္”

” သူက ဗိုလ္ႀကီး သက္ကိုကို တဲ့။ တပ္ရင္း xxx ကို တာဝန္က်လို႔ ေရြ႕လာတာ မၾကာေသးခင္ကမွပဲ”

—————————————-

က်ေနာ့္ရင္ေတြ အရမ္းခုန္သြားတယ္။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးမ်ားလား မသိဘူးကြာ။ အလွူလာတာမို႔ မိတ္ကပ္ေလး လိမ္းထားေပမဲ့ သိပ္အမ်ားႀကီးလည္းမဟုတ္ ပါးပါးေလးပဲ။ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြက လုံးလုံးေလးနဲ႔ စိုေနတာပဲ။ အကၤ်ီပန္းေရာင္လက္ရွည္ ရင္ဖုံးေလးနဲ႔ ေအာက္က အခ်ိတ္ထမိန္ေလး ဝတ္ထားလိုက္တာ တအားမိုက္တာပဲ။

ရင္ဖုံးအကၤ်ီက ခ်ဴပ္ထားလိုက္တာ သူ႔ကိုယ္လုံးေလးနဲ႔ ဖစ္ပဲ။ ဗိုက္သားေလးခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ ရင္သားေလးေတြက မို႔မို႔ေမာက္ေမာက္ လုံးလုံးေလးေလး၊ ခ်စ္စရာေလး။ ေအာက္က အခ်ိတ္ထမိန္ကို ခါးမွာ တင္းတင္းေလး စီးထားေတာ့ ေအာက္က တင္သားေလးေတြက စြံ့ကားထြက္လာသလိုပဲ။ က်ေနာ့္ကို အျပဳံးေလးတစ္ခ်က္ေပး၊ ေခါင္းကေလးဆပ္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီးေတာ့ ထြက္သြားေတာ့ အေနာက္ကေနျမင္ရတဲ့ တင္လုံးေလးေတြက ဝိုင္းစက္ေနတာပဲ။ ရန္ကုန္သူမို႔လားမသိ ဒီၿမိဳ႕က ေကာင္မေလးေတြ ၾကားထဲမွာ သူကထင္းေနတာပဲ။ ဒီရပ္ကြက္ေကာင္စီ ဦးျမင့္ျမတ္ဆိုတဲ့ လူႀကီးကို ေပါင္းထားရေတာ့မယ္ ထင္တာပဲ။

………………………………………

အို႔ ဒီလူႀကီးနယ္ ခက္လိုက္တာ။ မ်က္လုံးႀကီးေတာင္ ကၽြတ္က်ေတာ့မယ္၊ မာ့ကို ၾကည့္လိုက္တာ သူမ်ားေတြ ဘယ္လိုထင္မလဲ၊ ခြိ။ ဦးငယ္ေတာင္ မ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္ မသိမသာ က်ဴံ႕သြားတာ ေတြ႕လိုက္တယ္။ စစ္တပ္ယူနီေဖာင္း ေခါက္ရိုးက်နဲ႔ လူေကာင္က ထြားထြားႀကီး၊ ေနေလာင္ထားတဲ့ အသားအရည္နဲ႔ေပမဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ႏုေနေသးတယ္။ ျပဳံးလိုက္ေတာ့လည္း ပါးတစ္ဖက္မွာ ပါးခ်ိဳင့္လိုမ်ိဳးေလးနဲ႔။ မာလည္း ရင္ေလးေတာ့ ခုန္သလိုရွိသား။ ဒီၿမိဳ႕ေလးေရာက္ၿပီးမွ မာ့ကို ေခါေတာတစ္ေထာင္အားေတြနဲ႔ ၾကည့္တာ ခံဖူးခဲ့ေပမဲ့လည္း ဒီလို သပ္သပ္ယပ္ယပ္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေယာက္်ားေလးမ်ိဳး မရွိခဲ့ေသးဘူးေလ။

အလွူမွာ စားေသာက္ေနၾကတုန္းအခ်ိန္မွာလည္း လူႀကီးေတြ ထိုင္ေနၾကတဲ့ ဝိုင္းထဲကေနၿပီး မာ့ကို လွမ္းလွမ္းခိုးၾကည့္ေနတာ ျမင္တာေပါ့။ မာက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ။ တခါတခါ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံသြားမိရင္ သူက ျပဳံးျပတယ္။ မာက ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး၊ ျပန္ေတာင္ မျပဳံးျပမိဘူး၊ ကမန္းကတမ္း မ်က္ႏွာကို တဖက္လြဲပစ္လိုက္ရတယ္။ မာ့မ်က္ႏွာေတာ့ နီေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ မိတ္ကပ္က ပန္းေရာင္ေလးဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွေတာ့ ရိပ္မိမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။

မာ့စိတ္ထဲလည္း ေတြးမိတာက ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ေနမွရမယ္။ သူက ကိုယ့္ကို တကယ္စိတ္ဝင္စားတာလား၊ ေက်ာရ႐ုံႀကံဖို႔ စိတ္ကူးေနတာလား၊ ဘာမွန္း ေသခ်ာမသိခင္မွာ၊ ကိုယ့္ဖက္က အထာေပးလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဟယ္ နင္အဲ့တာေတြ ေလၽွာက္ေတြးေနတယ္ ဆိုကတည္းက နင့္စိတ္က သူ႔အေပၚယိုင္ေနလို႔ေပါ့လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ထဲမွာ ေျပာေနမိေသးတယ္။

တကယ္က မာ့စိတ္ထဲမွာက အလိုလိုကို ညႊတ္ေနတာ။ မာေနရတဲ့ၿမိဳ႕ေလးမွာ ေတြ႕ေနဆုံေနရတဲ့လူေတြ၊ မာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းမွာ အလုပ္တူတူ လုပ္သူေတြေရာထဲမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ အရြယ္တူ ေယာက္်ားေလးကလည္း လက္ခ်ိဳးေရလို႔ေတာင္ ရနိုင္ေလာက္တယ္ေလ။ အရြယ္လည္းေရာက္ၿပီ အပ်ိဳႀကီးလည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ အေျခက်အေနက်ေလး ေနခ်င္ၿပီေလ။

ေနာက္ပိုင္းလည္း မာတို႔အိမ္နဲ႔ ေက်ာင္းကို ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္ လာပါေတာ့တယ္။ ေဘးကလူေတြလည္း စေန ေနာက္ေနၾကၿပီ။ မာတို႔ဆက္ဆံေရးကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရင္းႏွီးလာခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္သက္ကလည္း တကယ္ေပါင္းၾကည့္ေတာ့ ခင္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ မာ သူ႔ကိုခ်စ္လားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း ဒီေလာက္ေတာ့ ဟုတ္ဘူးရယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သင့္ေတာ္တဲ့သူလို႔ပဲ ျမင္တယ္။

အခုခ်ိန္ထိ အကဲခတ္ရသေလာက္ကေတာ့ အရက္ေလး နည္းနည္းပါးပါး ေသာက္တာကလြဲရင္၊ တကယ့္ လူရိုးတစ္ေယာက္ပဲရွင့္။ မာ အဲ့လို ေျပာမိတာကေတာ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အေတြ႕အၾကဳံနဲ႔ သုံးသပ္တာေပါ့ေနာ္။ မာနဲ႔ ကိုသက္တို႔ အဲလိုေလး အီစီကလီျဖစ္လာတာ အရမ္းျမန္ပါတယ္။ အဲ့တာကလည္း ကိုသက္က စစ္သားၿပီၿပီ အခ်ိန္မဆြဲပဲ ဆက္တိုက္ကို လုံးပန္းခဲ့လို႔ေပါ့။

မာလည္း စိတ္ထဲက တမ်ိဳးေလးေပါ့ရွင္။ ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာရမွာလည္း အဲလိုမ်ိဳးခံစားမွု သိပ္မရွိသလို၊ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔သင့္ေတာ္တဲ့ ေယာက္်ားေလးလည္း ျဖစ္တယ္ဆိုေတာ့ တကယ္လို႔ သူခ်စ္ခြင့္ေတာင္းခဲ့ရင္ ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္ရမလည္း ဆိုတာလည္းေတြး၊ သူနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္သြားလို႔ အိမ္ေထာင္ျပဳျဖစ္ခဲ့ရင္ ဆိုတာမ်ိဳးလည္းေတြး၊ အဲဒီအခ်ိန္က အဲတာေတြပဲ မာ့စိတ္ထဲမွာ လုံးေထြးေနတာပဲေပါ့။ စိတ္က အဲထဲမွာပဲ ေရာက္ေနေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးကို စာျပေပးရတဲ့ ညေတြမွာလည္း ေမာင္မ်ိဳးအိပ္ယာေပၚမွာ မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သူေမးတဲ့စာေတြ ရွင္းျပၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ့္အိပ္ယာေပၚ ကိုယ္ျပန္လာၿပီး စိတ္ကူးေတြ ေလၽွာက္ယဥ္ေနမိတာေပါ့။

ဦးငယ္နဲ႔ မာနဲ႔ကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုပဲ၊ ပုံမွန္ပါပဲ။ မာလည္း အသားက်ေနပါၿပီ။ အရင္ကလို မ်က္ႏွာပူတာေတြ ဘာေတြ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။ သူလည္း မာနဲ႔ကိုသက္တို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံေနၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေျပာင္းလဲလာေတာ့မဲ့ အေျခအေနကို ျမင္လို႔ထင္ပါရဲ့။ ဘာမွ ထပ္မလွုပ္ရွားလာေတာ့ပါဘူး။

ဇာတ္လမ္းကို အျမန္ခ်ဴံ႕လိုက္ရရင္ေတာ့ ကိုသက္က မာ့ကိုခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မာလည္း အလိုလို ေခါင္းၿငိမ့္မိလိုက္တာပါပဲရွင္။ လူတကာကလည္း မာတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို သမီးရည္းစားအေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ေျပာဆိုဆက္ဆံေနၾကၿပီေလ။ ကိုသက္က စစ္ဗိုလ္ေပမဲ့ သိပ္လက္မေဆာ့ဘူးရွင့္။ ေနာက္ပိုင္း အေတြ႕အၾကဳံရလာေတာ့မွ ေတြးမိတာကေတာ့ သူ အတည္တက်ယူမဲ့ မိန္းကေလးမို႔ တယုတယနဲ႔ မဂၤလာဦးညက်မွ အဆုံးစြန္လုပ္မယ္၊ သမီးရည္းစားဘဝမွာ မာ့ကို သူ ဘယ္လိုတန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာ၊ သူ ဘယ္လိုေယာက္်ားပီသတယ္ ဆိုတာ၊ ျပခ်င္လို႔ပဲျဖစ္မယ္လို႔ အိုင္ဒီယာရွိပုံရပါတယ္။

မာတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘုရားသြားလိုက္၊ ေပ်ာ္ပြဲစားသြားလိုက္၊ အဲ့လို ႏွစ္ေယာက္ထဲသြားၾကရင္ တပူးပူးကပ္ကပ္နဲ႔ နမ္းတာရွုံ႔တာ၊ ဟိုပြတ္ဒီပြတ္ေလး လုပ္တာေလာက္ေတာ့ ရွိတာေပါ့ရွင္။ အဲလိုေန႔ေတြမွာ သူကေတာ့ တပ္ရင္းျပန္သြားရင္ ဘယ္လိုခံစားေနရမယ္ မသိေပမဲ့၊ မာကေတာ့ ကာမေရွ႕ေျပး အရည္ၾကည္ေလးေတြစို႔လို႔၊ ညအိပ္ယာထဲေရာက္ရင္ ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးေတြနဲ႔ အယားေဖ်ာက္ရေတာ့တာေပါ့။

………………………………………..

ေမာင္မ်ိဳးလည္း ဆယ္တန္းေအာင္လို႔ ၿမိဳ႕က တကၠသိုလ္ကို အေဆာင္သြားေနၿပီး တက္ၿပီဆိုေတာ့ မာတစ္ေယာက္ထဲ အေပၚထပ္မွာ က်န္ခဲ့တာေပါ့။ အခုတေလာ ကိုယ္သက္ကလည္း စစ္ေၾကာင္းေတြ ခဏထြက္သြားလိုက္ ျပန္လာလိုက္နဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ အလုပ္ရွုပ္ေနတယ္။ သူက ေနာက္ႏွစ္မွာ တပ္ရင္းေျပာင္းရမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ မေျပာင္းခင္ မာ့ကို လက္ထပ္ယူခ်င္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

မာလည္း အိမ္ကို အသိေပးၿပီးပါၿပီ။ မာ့မိဘေတြကလည္း သေဘာတူပါတယ္။ အဲ့တာနဲ႔ပဲ မာတို႔ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းပြဲကို အဲဒီၿမိဳ႕မွာပဲ လုပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ မာ့မိဘေတြေရာ သူ႔မိဘေတြေရာလာၿပီး အက်ဥ္းခ်ဳံး ေစ့စပ္ပြဲလုပ္၊ မဂၤလာေဆာင္ကိုေတာ့ ရန္ကုန္မွာပဲ လုပ္မယ္ေပါ့။ ေန႔ရက္ေကာင္းတာေတြ တြက္ခ်က္ၿပီး ေနာက္ကိုးလေလာက္အၾကာမွာ လုပ္မယ္လို႔ စီစဥ္လိုက္ၾကပါတယ္။

ဒီၾကားထဲ ေစ့စပ္ပြဲလိုက္လာတဲ့အထဲက မာ့အေဒၚ ဆရာဝန္မတစ္ေယာက္က နင္တို႔ လက္ထပ္ပြဲေန႔ရက္ ေသခ်ာေရြးထားၿပီးမွ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ ဟိုဟာဒီဟာျဖစ္လို႔ ကမန္းကတန္း ရက္ေရႊ႕ရတာမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္တဲ့ဆိုၿပီး မာ့ကို သူကိုယ္တိုင္ ဒစ္ပို ထိုးေပးသြားေသးတယ္ရွင့္ ခိခိ။ မာကေတ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး ကိုသက္အေၾကာင္းကို။

မာလည္း အရင္က ခ်စ္သလို၊ မခ်စ္သလိုေလးကေန ကိုသက္နဲ႔ ေစ့စပ္လည္းၿပီး၊ လူၾကားသူၾကားထဲ ထင္ထင္ေပၚေပၚ တြဲသြားတြဲလာေနခဲ့ေတာ့ သံေယာဇဥ္ေလး ျဖစ္လာတယ္။ သူ႔ကို ခ်စ္မိၿပီလို႔လည္း ထင္လာခဲ့တာပဲ။ သူ႔ရဲ့ တရွိုက္မက္မက္ အနမ္းေတြ၊ မာတင္းေနတဲ့သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အထိအေတြ႕ေတြကလည္း မာ့ဆႏၵေတြကို ေကာက္ရွိုးမီးလို အုံ႔ထေနေစခဲ့တယ္။

အဲ့ဒီၿမိဳ႕ကေလးရဲ့ ဘုရားပြဲ ညတစ္ညေပါ့။ ကိုသက္နဲ႔မာတို႔ ထုံးစံအတိုင္း ဘုရားပြဲမွာ ေလၽွာက္သြားေပ်ာ္ၾကတာေပါ့။ လူအလစ္ ေမွာင္ရိပ္အကြယ္မွာ မာတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏွုတ္ခမ္းေတြစုပ္နမ္း၊ ေနာက္ပြဲေဈးလူၾကားထဲ တိုးေခြ႕ေလၽွာက္ၾကေတာ့ မာ့အေနာက္ကေန ခါးေလးကိုင္ၿပီး သူကလိုက္၊ လူၾကပ္ေတာ့ မာ့တင္သားေတြမွာ သူ႔ေဘာင္းဘီေအာက္က မာတင္းေနတဲ့ ပူေႏြးေခ်ာင္းႀကီးနဲ႔ ဖိထားတာခံေနရေတာ့ မာ့ညီမေလးလည္း စိုစြတ္ေနရၿပီေလ။

သူက မာ့ တင္သားလုံးလုံးေလးေတြကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ အားမလိုအားမရ ဆုပ္ညႇစ္ေတာ့ မာက ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ မ်က္ေစာင္းေလး တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္တာ၊ ေဆာရီး ဆိုၿပီး ေျပာရွာတယ္။ မာက သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ဆြဲဆုပ္ၿပီး မသိမသာေလး ဖ်စ္ညစ္ေပးပါတယ္။ တကယ္က အားေပးတာပါ ဆက္လုပ္ဆိုၿပီး။ ဒါေပမဲ့ သူက မလုပ္ပါဘူးရွင္။ မာ့ လည္ကုတ္ကေလးကိုပဲ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ဖြဖြေလးနမ္းပါတယ္။ မာ့တကိုယ္လုံးကို ေသြးပူၿပီး တဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔ကို ျဖစ္ေနတာပါပဲရွင္။ မိန္းကေလးက ဘယ္လိုေျပာရမလည္း မသိေတာ့ဘူးရွင့္။

အဲဒီညက သူ မာ့ကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ၿပီး မာအိပ္ယာေပၚေရာက္ေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးရွင္။ မ်က္လုံးေတြလည္း ေၾကာင္ေနတယ္။ မာ့လက္ေတြက အလိုလို မာ့ညီမေလးဆီ ေရာက္သြားတယ္။ မာ့ညီမေလးက စိုစြတ္ေနတယ္။ မာ့လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးေတြက အလိုလို ညီမေလးရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို ပြတ္သတ္မိေနၿပီး မာ့ရဲ့ ကာမာအရသာဖူးကေလးဆီကို ေရာက္သြားတယ္။ မာ့တကိုယ္လုံး က်ဥ္တက္သြားသလိုပဲ။ ဟင္း။

မာ ဆက္ေတာင္ မထိရဲေတာ့ဘူး။ ေစာင္ေလးကို ေခါက္လုံးလိုက္ၿပီး မာ့ေပါင္ၾကားညႇပ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အိပ္ယာေပၚေမွာက္လိုက္ၿပီး မာ့ညီမေလးကို ေစာင္အလုံးေလးနဲ႔ ဖိပြတ္ေနလိုက္မိတယ္။ အဲလိုေမွာက္ရက္မွာပဲ မာ့မ်က္လုံးေတြက အိပ္ယာေဘး ၾကမ္းအက်ိဳၾကားကေန ဝင္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ကို ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီမွာ မာလည္း မေခ်ာင္းျဖစ္တာ ၾကာလွၿပီျဖစ္တဲ့ အဲဒီၾကမ္းေပါက္ေလးဆီကို ေမွာက္ရက္ပဲ တြားတြား သြားလိုက္မိတယ္။

ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ဦးငယ္နဲ႔ ေဒၚေလးတို႔ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ ဦးငယ္က ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ေဒၚေလးက ေတာ့ ထမိန္ခါးေပၚ ကြင္းလုံးလွန္ေနတယ္။ ဦးငယ္က ေဒၚေလးေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ သူ႔တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဘက္ေတာင္ ခြက္လို႔ အေပၚကေန တအားကုန္ ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ေနတယ္။ မာ အေပၚကေနၾကည့္ေနတာ ဆိုေတာ့ ဦးငယ္ရဲ့ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ ေက်ာျပင္၊ ဖင္လုံး၊ ေပါင္လုံးေတြရယ္၊ ေဒၚေလးရဲ့ ေပါင္ႏွစ္လုံးရယ္၊ အာ့တာေတြပဲ ျမင္ရတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဦးငယ္ရဲ့ ဒုတ္ႀကီးက မာ့ညီမာ့ေလးထဲ ဝင္ထြက္ဖူးခဲ့ေတာ့ ဘယ္လို အရသာလည္းဆိုတာလည္း သိေနတယ္ေလ။ အခုလို မာ့ရဲ့တကိုယ္လုံးလည္း ထူပူလို႔ မာ့ညီမေလးကိုသာ ေမွာက္ရက္ကေန ေစာင္အလုံးေလးနဲ႔ အတင္းဖိပြတ္ေနမိေတာ့တယ္။ ေအာက္ထပ္မွာ ဦးငယ္က ေဒၚေလးကို ေဆာင့္လို႔ေကာင္းေနတုန္းမွာ မာ့တကိုယ္လုံး အေၾကာေတြ ေတာင့္တင္းၿပီး ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္။

မာ အိပ္ယာေပၚပက္လက္လွန္လဲ အေမာေျဖေနရင္းက စိတ္ေတြ ရွုပ္ေထြးလာတယ္။ မာ့မွာ အခု ေစ့စပ္ထားသူလည္းရွိေနၿပီ မၾကာခင္လည္း လက္ထပ္ၾကေတာ့မွာ၊ ဒါေပမဲ့ အခု ဦးငယ္တစ္ေယာက္ အေပၚတက္လာၿပီး မာ့အိပ္ယာထဲ ေရာက္လာရင္ေတာင္ မာ ျငင္းမိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိေနတယ္။ မာ့ကိုယ္မာလည္း ေဒါပြသလို ျဖစ္ေနတယ္။ မာ့ဆႏၵေတြက ျပည့္ဝသြားတာ မဟုတ္ေပမဲ့ အခိုက္အတန႔္အားျဖင့္ေတာ့ ေလ်ာ့သြားသလိုမို႔ ခဏၾကာေတာ့ အိပ္ေမာက်သြားခဲ့ရပါတယ္။

===========================

ေနာက္ေန႔ညၾကေတာ့ ကိုသက္လည္းမလာနိုင္၊ မာလည္း ေဒၚေလးတို႔နဲ႔ ဇာတ္ပြဲၾကည့္ဖို႔ လိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေလးက ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ဝယ္ထားတာဆိုေတာ့ ဦးငယ္၊ ေဒၚေလးနဲ႔ မာတို႔ သုံးေယာက္ၾကည့္ၾကမယ္ ဆိုၿပီး ေခါင္းအုံး၊ ေစာင္၊ အစားအေသာက္တစ္ျခင္း၊ စတာေတြ ယူၿပီး ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ပြဲခင္းထဲကဖ်ာမွာ ပစၥည္းေတြခ်ေနရာျပင္ၿပီးမွ ပြဲေဈးမွာ တစ္ခုခုစားၾကရေအာင္ဆိုၿပီး ထြက္လာၾကပါတယ္။ ဖ်ာနီးစပ္ရာမွာလည္း အိမ္နားကလူေတြမို႔ ေျပာၿပီးထားခဲ့လို႔ရပါတယ္။

ပြဲခင္းထဲ တိုးတိုးေဝွ႕ေဝွ႕သြားၾကရင္းမွ ႐ုတ္တရက္ မာ့ရင္ခုန္လာပါတယ္။ မခုန္ပဲ ခံနိုင္မလားရွင္၊ လူေတြတိုးေခြ႕ေနတဲ့ၾကားထဲ သြားေနရင္း ေဒၚေလးက ေရွ႕နားမွာေရာက္ေနတုန္း မာ့ တင္သားေတြေပၚမွာ မာမာေႏြးေႏြးအေခ်ာင္းႀကီး လာဖိတာခံရတာကိုး။ မာ့အေတြ႕အၾကဳံအရ ဘာလည္းဆိုတာလည္း သိေနၿပီ ဘယ္သူ႔ဟာလည္းဆိုတာ သိေနၿပီကိုး။

ဘယ္သူရွိရမလည္း ဦးငယ္ေပါ့။ မာ့အေနာက္ဖက္မွာ ကပ္လို႔ေလ။ သူ႔ဒုတ္ႀကီး ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔ မာ့တင္ပါးေတြကို ပြတ္ေနတယ္။ မာ့ဒူးေတြေတာင္ မခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ မာ့ညီမေလးကလည္း ခ်က္ျခင္းကို စိုလာေတာ့တာ။ မာ့ခႏၶာကိုယ္က မာ့ဦးေႏွာက္ရဲ့ အမိန႔္ကိုေတာင္ မေစာင့္ေတာ့ဘူး။ လူေတြ အရမ္းၾကပ္သြားလို႔ ခနရပ္သြားရတဲ့အခ်ိန္ မာ့ဖင္ကေလးကို ေကာ့ေပးလိုက္မိတယ္။ ဦးငယ္ဒုတ္ႀကီးကလည္း မာ့တင္ပါးႏွစ္လုံးၾကား အေျမႇာက္လိုက္ႀကီးကို ဝင္လာတယ္။

မာ့ဒူက ေခြကနဲျဖစ္ေတာ့ လူကယိုင္သြားတာ အေနာက္က ဦးငယ္က မာ့ခါးေလးကို အျမန္ကိုင္ၿပီး ထိန္းလိုက္ေပလို႔ပဲ။ ဦးငယ္က မာ့ခံစားခ်က္မ်ား သိေနလားမသိဘူး။ မာ့ခါးေလးကို ကိုင္ထားရာကေန မလြတ္ေသးပဲ တင္းတင္းေလး ဆက္ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္။ ေနာက္ကေန သူဘယ္လိုမ်ား လုပ္ေနသလဲ မသိပါဘူး၊ သူ႔ဟာႀကီးကလည္း မာ့ေပါင္ၾကားထဲေတာင္ အတင္းတိုးဝင္လာတယ္။ ထမိန္နဲ႔ပုဆိုး ခံေနလို႔သာေပါ့။ မာ့လက္ေတြကလည္း ဦးငယ္လက္ေပၚကို အုပ္ၿပီး ျပန္ကိုင္ထားလိုက္မိတယ္။

အဲ့လိုနဲ႔ ေဒၚေလးစားခ်င္တဲ့ အသုပ္ဆိုင္ေရာက္သြားၿပီး မာတို႔ စားေသာက္ၾကတယ္။ မာေတာ့ ဦးငယ္မ်က္ႏွာကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကို မၾကည့္ဝန႔္ေတာ့ဘူး။ ပြဲခင္းထဲ ျပန္ဝင္ေတာ့လည္း လူၾကားထဲမွာ ဒီတခါေတာ့ ဦးငယ္က မေထာက္ေတာ့ဘူး။ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြနဲ႔ မာ့တင္သားေတြကို ပြတ္သပ္လိုက္ ဆုပ္ႏွယ္လိုက္လုပ္လာခဲ့တယ္။

ပြဲၾကည့္ၾကေတာ့ ဦးငယ္က ေဒၚေလးအေနာက္မွာ ကပ္ထိုင္တယ္၊ မာကေတာ့ သူတို႔ေဘးမွာေပါ့။ ေဒၚေလးရဲ့ေဘး မာ့ရဲ့ေရွ႕မွာ စားစရာျခင္းကိုခ်ထားေတာ့ မာက ဦးငယ္ေဘးကပ္ရက္မွာ ထိုင္ျဖစ္တာေပါ့။ ဦးငယ္က ေဒၚေလးရဲ့အေနာက္မွာ ခြထိုင္ရင္းက ေဒၚေလးခါးကို သူ႔ညာဘက္နဲ႔ ဖက္ထားတယ္။ ထုံးစံအတိုင္း ညနက္လာေလ ေအးလာေလမို႔ မာေရာ ေဒၚေလးေရာ ေစာင္ကိုယ္စီျခဳံလို႔ေပါ့။ ဦးငယ္က ေဒၚေလးေစာင္နဲ႔ ေရာျခဳံထားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေစာင္ေအာက္က ဦးငယ္လက္က မာ့ေပါင္ေပၚကို တြားတြားတက္လာပါေရာ ရွင္။ ဦးငယ္က ညာဘက္လက္နဲ႔ ေဒၚေလးခါးကို ဖက္ထားရင္းက ဘယ္ဘက္လက္က မာ့ေပါင္ေပၚ ေရာက္လာတာ။ မာလည္း မသိေယာင္သာ ေဆာင္ေနလိုက္မိပါေတာ့တယ္။

ဦးငယ္က မာ့မ်က္ႏွာကို တခ်က္တခ်က္ လွမ္းလွမ္းၾကည့္တာ မာ့မ်က္လုံးေထာင့္စြန္းက ျမင္ရေပမဲ့ မသိသလိုနဲ႔ ဇာတ္ထဲကို စိတ္ဝင္စားသလိုသာ ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္။ ဦးငယ္က မာ့ေပါင္လုံးေတြကို ထမိန္ေပၚက ပြတ္ေနရတာနဲ႔ မေက်နပ္ပဲ မာ့ထမိန္ကိုဆြဲျဖည္ၿပီး ေပါင္ခြဆုံကို ႏွိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေစာင္ေအာက္မွာဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မေတြ႕နိုင္ဘူးေလဆိုၿပီး မာလည္း လြတ္ထားလိုက္တယ္။

မာ့ေပါင္ခြဆုံမွာ ပင္တီေလး စိုစြတ္ေနတာကိုေတာ့ စမ္းမိသြားၿပီေပါ့။ လက္အေနအထားက ခက္ခဲလို႔ ဦးငယ္တစ္ေယာက္ စိတ္ထင္တိုင္းလုပ္လို႔မရေပမဲ့ ပင္တီခါးေျမႇာ့ႀကိဳးထဲ သူ႔လက္ႀကီးထည့္လို႔ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးနဲ႔ မာ့ညီမေလးကို ေဆာ့တာ မာ့ညီမေလးခင္မ်ာ အႀကိမ္ႀကိမ္ မ်က္ရည္က်ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ မနက္မိုးလင္းခါနီး ဇာတ္ပြဲၿပီးမွ အိမ္ျပန္လာၾကပါတယ္။ ညကလည္း ေမာတာနဲ႔ အိပ္ေရးလည္းပ်က္တာနဲ႔၊ မာလည္း ေခါင္းခ်လိုက္တာနဲ႔ တုံးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။

……………………………………..

” ဟင္.. ဦးငယ္..”

မာ့ႏွုတ္ခမ္းအစုံကို စုပ္နမ္းတာခံလိုက္ရေတာ့ ႐ုတ္တရက္ လန႔္နိုးသြားပါတယ္။ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးငယ္ မာ့ျခင္ေထာင္ထဲမွာ ငုတ္တုတ္ႀကီး။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ႀကီး။ မာ့ျခင္ေထာင္ထဲမွာ ဆိုေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိ၊ ျဖစ္သြားပါတယ္။

” ဦးငယ္.. ေဒၚေလးရွိတယ္ မဟုတ္ဘူးလား”

” နင့္ေဒၚေလး ပြဲကိုက္ၿပီး အိပ္ေနတာ သိုးေနၿပီ။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ နိုးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး”

” ဟင့္အင္း မေကာင္းဘူးထင္တယ္ ဦးငယ္ရယ္.. အို႔..”

မာက ပါးစပ္က မေကာင္းဘူးထင္တယ္ ေျပာေနတုန္းမွာ ဦးငယ္လက္တစ္ဖက္က ေျပေလ်ာ့ေနတဲ့ မာ့ထမိန္ေအာက္ကေရာ ပင္တီေအာက္ကေရာ တိုးဝင္လို႔ မာ့ညီမေလးကို ေဆာ့ကစားေနၿပီ။ မာ့တကိုယ္လုံး ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္။ မာ့ကိုယ္က ရာဂေလာင္စာေတြကို ဦးငယ္က တဏွာမီးနဲ႔ ရွို႔ေနၿပီေလ။ မာ့မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းသြားတယ္။ မာ့ရဲ့ လက္ေတြက ဦးငယ္ရဲ့ လည္ဂုတ္ကို အလိုလို တြဲခိုမိရက္သား ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။

” ဟင့္ ဦးငယ္ရယ္.. မာေၾကာက္တယ္”

…………………………………………………

က်ဴပ္ မေအာင့္နိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ အရမ္းတင္းေနၿပီ။ ပထမတစ္ခါက မူးတာနဲ႔ ဖ်ံသိုအစြမ္းနဲ႔ မွားယြင္းမိခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ခါလည္း မူးမူးနဲ႔၊ အိမ္ေပၚထပ္မွာ သားလည္းမရွိတဲ့ည ဝင္ၾကမ္းမိခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလးက ဘာမွမေျပာပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာ ေနာင္တရမိတယ္။ ငါ့အိမ္မွာ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္မို႔ လာေနတဲ့ မိန္းကေလးကို ငါအနိုင္က်င့္မိတယ္ေပါ့။ အဲ့တာနဲ႔ က်ဴပ္ကိုယ္က်ဴပ္ အတတ္နိုင္ဆုံး ထိန္းခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း အဲဒီအေၾကာင္းေတြ တစ္ခြန္းမွမဟလို႔ က်ဳပ္က သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္မိသား။

ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးသက္ကိုကိုနဲ႔ သမီးရည္းစားျဖစ္ေတာ့ အင္း အဲဒါလည္း ေအးတာပဲေလ အခုကေတာ့ ငါလုံးဝထိလို႔ မရေတာ့ဘူးေပါ့လို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ သားလည္း တကၠသိုလ္သြားေရာ အိမ္အေပၚထပ္မွာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ထဲရွိမွန္း သိေပမဲ့ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္မေလးကလည္း ရည္းစားလည္းရ၊ ေစ့စပ္လည္းေၾကာင္းလွမ္းၿပီးမွ ဟိုဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ သြားလိုက္လာလိုက္ လုပ္ေနတာ၊ လူက ပိုေခ်ာ ပိုလွလာသလိုပဲ။ ေဘာ္ဒီကလည္း ပိုေတာင့္လာတယ္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးလာလို႔လား ဘာလား မသိဘူး။ က်ဴပ္မွာ သူ႔ကိုျမင္ရရင္ ညီေတာ္ေမာင္က တစ္ခ်ိန္လုံး ႂကြရြေနလို႔ မနည္းအုပ္ထိန္းေနရတာ။

မေန႔က ပြဲေဈးတန္းထဲလူတိုးေတာ့ ေကာင္မေလးဖင္လုံးႀကီး က်ဴပ္ေပါင္ၿခံလာကပ္ေတာ့ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ညီေတာ္ေမာင္က ေျဖာင္းကနဲထ၊ က်ဴပ္လက္ကလည္း ယဥ္ေနေတာ့ သူ႔ခါးေလးကို သြားကိုင္မိလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း လိုေနပုံပဲ၊ ဘာမွမေျပာတဲ့အျပင္ သူ႔ဖင္လုံးေလးေတြနဲ႔ ေနာက္ျပန္ေကာ့ေပးေနသလိုပဲ။ အဲေတာ့လည္း က်ဴပ္က ပုထုဇဥ္ေလဗ်ာ၊ ဘယ္ထိန္းနိုင္ေတာ့မလဲ။ အျပန္မွာလည္းကိုင္၊ ပြဲခင္းထဲမွာလည္း သူ႔ပိပိေလးထိကို နိုက္ပစ္တာ ၿငိမ္ခံေနတယ္။ သူ႔ပိပိေလးကလည္း စိုရြဲလို႔။ ဟိုဗိုလ္ႀကီးသက္ကိုကိုကလည္း ဘာမွ မေပးဘူးလား မသိဘူး။

အဲ့တာနဲ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း အိမ္ရွင္မ တေခါေခါ အိပ္တာေစာင့္ၿပီး မယ္တင္လည္း စေဟာက္ေရာ အေပၚထပ္ကို ေျခဖ်ားေထာက္ တက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ သူ႔ျခင္ေထာင္ထဲလည္း ဝင္ၾကည့္လိုက္ေရာ၊ ေကာင္မေလး ထမိန္ ေလ်ာ့ရိေလ်ာ့ရဲနဲ႔ ႏွုတ္ခမ္းကေလးဟလို႔ အိပ္ေမာက်ေနတာ၊ အဲ့ဒါကို ငုံ႔ၿပီး စုပ္နမ္းပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ႐ုတ္တရက္ လန႔္နိုးလာၿပီး လန႔္ေတာ့သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူစိုးရိမ္တာက မယ္တင္ၾကားသြားမွာကိုပဲ၊ က်ဴပ္လုပ္မွာကို စိုးရိမ္ပုံမရွိဘူး၊ အဟိ။ အဲေတာ့လည္း စိတ္မပူေအာင္ ေျဖာင္းဖ်ရတာေပါ့။ က်ဴပ္လက္ကလည္း အလိုလို အရသာဖူးေလးကို ႏူးဆြေနၿပီေလ။ ေကာင္မေလးလက္ေတြ က်ဴပ္ေပၚ တြယ္ဖက္လာရေတာ့တာေပါ့။

” ဟင့္ ဦးငယ္ရယ္.. မာေၾကာက္တယ္”

” အို ဘာေၾကာက္စရာရွိလို႔လဲ ကေလးရယ္ ”

က်ဴပ္ႏွုတ္ခမ္းေတြက သူ႔ႏွုတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးေတြကို ငုံစုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ သူကလည္း ျပန္စုပ္တယ္ဗ်။ တကယ္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ေတာ္ေတာ္ထန္တာဗ်။ ပထမႏွစ္ခါ က်ေနာ္လုပ္ခဲ့တာကို ဘယ္သူမွျပန္မေျပာပဲ ၿငိမ္ခံေနကတည္းက သိဖို႔ေကာင္းၿပီ။ ဒါေပမဲ့ က်ဴပ္ကထင္ေနတာက ခပ္ႏုံႏုံ ဗမာမေလးေတြလို၊ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္း၊ ကိုယ္အပ်ိဳရည္ပ်က္တာကို သူမ်ားသိေစမဲ့အစား ႀကိတ္ခံလိုက္မယ္ေလလို႔ စိတ္ထားမယ္ထင္တာ။ တကယ္က သူကိုယ္တိုင္ကလည္း စိတ္ပါပါေလးဗ်။ အခုေတာင္ ေကာ့လန္ေနတာၾကည့္ပါလား။ သူ႔ပိပိေလးမွာလည္း အရည္ေတြ ရြဲေနၿပီ။

က်ဴပ္လည္း အခ်ိန္သိပ္မဆြဲေတာ့ဘူး သူ႔ထမိန္ကို ကြင္းလုံးဆြဲခၽြတ္ၿပီး ပင္တီကိုပါ ခၽြတ္လိုက္တဲ့အျပင္ က်ဴပ္လုံျခည္ကိုလည္း ကန္ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္။ သူေပါင္အတြင္းသားေလးေတြက ဝင္းေနတာပဲ။ ေစာက္ေမႊးကေတာ့ နည္းနည္းေလးထူသဗ်။ တခါမွ မရိတ္ဖူးဘူး ထင္တယ္။ မဲမဲနက္နက္ ေစာက္ေမႊးေလးေတြနဲ႔ အရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ ပန္းႏုေရာင္ အတြင္းသား ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အခုမွပဲ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္းမွာ ေတြ႕ရေတာ့တယ္။

က်ဴပ္လည္း တစ္ညလုံးတင္းေနေတာ့ ဟိုဟာဒီဟာေတြနဲ႔ ေကြ႕ဝိုက္မေနေတာ့ဘူး။ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကို က်ဴပ္ဒူးနဲ႔ပဲ အသာေလး ခ်ဲကားလိုက္ေတာ့ သူကလည္း အလိုက္သင့္ ေပါင္ေလးကားေပးလာပါတယ္။ က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးကို လက္နဲ႔ဆုပ္ၿပီး သူ႔ပိပိေလးအဝမွာ ေသခ်ာေတ့ၿပီးမွ ေျဖးေျဖးျခင္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္။ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြက ဟလာၿပီး က်ဴပ္ပါးစပ္ကို အတင္းစုပ္တာဗ်ာ၊ က်ဴပ္လည္း သူ႔ကိုယ္ေလးကို အတင္းဖက္ထားရင္းက ကပ္ေညႇာင့္ေလးေပါ့ တစ္ခ်က္ျခင္း ဇိမ္ခံေညႇာင့္ေနမိတယ္။

သူေလးကလည္း မရဘူးဗ် လည္ေခ်ာင္းထဲက တအင့္အင့္ အသံေလးလည္းထြက္လို႔၊ က်ဳပ္ပါးစပ္ကို အတင္းစုပ္၊ က်ဳပ္လည္ပင္းကို အတင္းဖက္ထားတဲ့ၾကားထဲက သူ႔ခါးေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေသးတယ္။ အဲေတာ့လည္း က်ဴပ္လည္း ကညႇာမဆန္ေတာ့ဘူးေလ၊ ဒိုးပတ္ဝိုင္းက ဝါးလတ္သြားေလး တီးသလို၊ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ကို ေဆာင့္ေနမိေတာ့တာေပါ့။ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ အလွူမွာစားခဲ့ရတဲ့ အဆီတစ္ထပ္ အသားတစ္ထပ္ သုံးထပ္သားေတာင္ သြားသတိရမိေသး။

အဲဒီတခ်ီကေတာ့ သိပ္မၾကာဘူးဗ်၊ သူေရာ က်ဴပ္ေရာေပါ့။ တစ္ညလုံးေအာင္းထားရတဲ့ ရာဂေလာင္စာေတြ၊ တဏွာမီးနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ဟုန္းကနဲ ထေတာက္ၿပီး ျပာျဖစ္သြားရသလိုပဲ။ က်ဴပ္စိတ္ထဲေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္မွ မေဆာင့္လိုက္ရသလိုပဲ၊ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွာပဲ ၿပီးသြားရတယ္။ ပင္လယ္ေမ်ာ့ႀကီးလို ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ အရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေနတဲ့ က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးကို သူ႔ညီမေလးရဲ့ အတြင္းနံရံေတြကလည္း ပြရွုံ႔ပြရွုံ႔လုပ္ၿပီးေပးေနတာ၊ ေကာင္းလိုက္တာ က်ဴပ္ဖင္ေၾကာေတာင္ တြန႔္သြားရတယ္။

ေနာက္ေတာ့ သူ႔ေဘးမွာ အသာေလးလွဲရင္း၊ အၿငိမ္မေနတတ္တဲ့ က်ဴပ္ရဲ့ လက္ေတြက သူ႔နို႔ေလးေတြကို သူဝတ္ထားတဲ့ အကၤ်ီပြပြေအာက္က လက္လၽွိုၿပီး ပြတ္သတ္ဆုပ္နယ္ေပးေနလိုက္တယ္။ သူကေတာ့ မ်က္လုံးေလးမွိတ္လို႔ က်ဴပ္လက္ေမာင္းကို ေခါင္းအုံးေမွးေနရင္းက က်ဴပ္ခါးကို သူ႔လက္ကေလးတစ္ဖက္ တင္ထားေလရဲ့။ ညကလည္း တစ္ညလုံးတင္းေနၿပီး အိပ္မေပ်ာ္၊ အိပ္ေရးကလည္းပ်က္ၿပီး အခု ရွိသမၽွအားေတြ အကုန္လုံး ေကာင္မေလး ဥစၥာထဲ ညႇစ္ထည့္ပစ္လိုက္ရေတာ့ ေမာၿပီး ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။

” ဦးငယ္.. ဦးငယ္.. ထေတာ့၊ ေအာက္မွာ ေဒၚေလး နိုးေနၿပီထင္တယ္..”

မာမာျမင့္ က်ဴပ္ကို လွုပ္နိုးလိုက္ေတာ့မွ က်ဴပ္လည္းနိုးတယ္။ ဟိုက္ ေနေတာင္ ေတာ္ေတာ္ျမင့္ေနၿပီပဲ။ ေကာင္မေလးက သူ႔အကၤ်ီျပန္ဆြဲခ်ၿပီး ထမိန္ေတာင္ လုံလုံျခဳံျခဳံေလး ျပန္ဝတ္ထားၿပီးၿပီ။ က်ဴပ္ကသာ ကိုယ္လုံးတီး၊ ေျပာင္ႀကီးကေတာ့ အိပ္ယာနိုးလို႔ အားျပန္ျပည့္တဲ့ သူ႔ထုံးစံအတိုင္း မာေတာင္လို႔ ရီကြိဳင္းလက္စ္ဂမ္းႀကီးလို ျဖစ္ေနၿပီ။ က်ဴပ္က သူ႔ပုခုံးေလးကို ဆြဲဖက္ၿပီး ပါးေလးကို နမ္းလိုက္ေတာ့

” ဦးငယ္.. ေတာ္ၾကာ ေဒၚေလးတက္လာဦးမယ္..”

” မတက္လာပါဘူးကြယ္၊ သူက ငါ အျပင္ထြက္သြားၿပီလို႔ ထင္ေနမွာ၊ စိတ္မပူပါနဲ႔”

” ဟင့္အင္း ဦးငယ္ရယ္၊ ေဒၚေလးတက္လာရင္ မာ ေတာ့ ေသၿပီပဲ။ သြားပါေတာ့ ေနာ္၊ ေနာက္မွေနာ္”

” အိုကြာ ကေလးကလည္း ဦးငယ္က ဒါႀကီးနဲ႔ ဘယ္လို လမ္းေလၽွာက္လို႔ရမွာလဲလို႔”

” အို”

က်ဴပ္က ေခါင္းတရမ္းရမ္း မာန္ဖီေနတဲ့ က်ဴပ္ရဲ့ေျပာင္ႀကီးကို ေကာ့ျပလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ရွက္သြားတယ္။ ေခါင္းကို တဖက္လွည့္ပစ္လိုက္တယ္။ က်ဴပ္ရဲ့လက္ေတြက သူ႔ထမိန္စကို ဆြဲလွန္ၿပီး ခါးေပၚတင္လိုက္တယ္။

” အို၊ ဦးငယ္ရယ္၊ အခုေတာ့ သြားပါေတာ့ေနာ္ ေနာက္တစ္ခါမွ ဆို။ ေဒၚေလးတက္လာမွာ ေၾကာက္တယ္”

” အင္းပါ ကေလးရယ္ ဒီတစ္ေခါက္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ၿပီး သြားပါ့မယ္”

က်ဴပ္က ပါးစပ္က ေျပာေနရင္း လက္ကလည္း သူ႔ညီမေလးကို ကစားေနၿပီဆိုေတာ့ ေရွ႕ေျပးအရည္ေလးေတာင္ လက္မွာ ကပ္ေစးေစး ျဖစ္လာၿပီေလ။ သူလည္း စိတ္လာေနၿပီ ဆိုတာသိေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ေလး လွုပ္ရွားဖို႔ ထထိုင္ၿပီး သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္တယ္။ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုဆြဲၿပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကားပုံ လုပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီၾကားမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီးေတာ့မွ က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးကို သူ႔ညီမေလးအဝမွာ ေတ့လိုက္တယ္။

ေကာင္မေလးကေတာ့ ရွက္တုန္း၊ သူ႔လက္ဖ်ံကေလးနဲ႔ မ်က္လုံးေတြေပၚ ဖုံးထားတယ္။ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကို က်ဴပ္ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး ေဆာင့္ေတာ့ သူလည္း မေနနိုင္ပါဘူး၊ တအင္းအင္းနဲ႔ ေခါင္းကလည္း ဘယ္ျပန္ညာျပန္ရမ္းလို႔ က်ဴပ္လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကို သူ႔လက္ကေလးေတြနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ေလ။ အခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ က်ဴပ္ဒူးလည္း နည္းနည္းပူသလို ျဖစ္လာတာနဲ႔ သူ႔ေပါင္ေတြကို ပုခုံးေပၚကခ်ၿပီး သူ႔အေပၚေမွာက္ရက္ကေလး ျပန္ေနလိုက္တယ္။ ဟိုေကာင္ႀကီးကိုေတာ့ တြင္းထဲက မျဖဳတ္ေသးဘူးေလ။ ၿပီးမွ မၿပီးေသးတာ။

” ေဟ့ ေကာင္မေလး မ်က္ေစ့ကိုပဲ တအားပိတ္ထားတာပဲ၊ ဘယ္လိုလဲ ဦးငယ္လုပ္ေပးတာ မေကာင္းလို႔လား”

” ဟာ ဦးငယ္ကလည္း သူမ်ားရွက္လို႔ဟာကို”

” အခုအခ်ိန္မွေတာ့ ရွက္စရာလားကြယ္”

” ရွက္တာေပါ့ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ဟာကို”

” မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္၊ ဦးငယ္ကို ၾကည့္စမ္း”

” ၾကည့္ဖူး”

မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္ၿပီး ၾကည့္ဖူးလို႔ ေျပာေနေပမဲ့ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြက ျပဳံးေယာင္သန္းေနတယ္။

” မ်က္လုံးမဖြင့္ပဲ ေနရင္ ဦးငယ္ဒီအတိုင္းပဲ ေနလိုက္မယ္၊ မယ္တင္တက္လာရင္လည္း တက္လာပေစ၊ စိမ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္”

” ဦးငယ္ ယုတ္ပတ္ၿပီကြာ”

” ကဲ ဖြင့္ဖြင့္ အဲဒီမ်က္လုံးေတြ”

က်ဴပ္က ငုံ႔ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာအႏွံ့ ေလၽွာက္နမ္းပစ္လိုက္တယ္။ နဖူး၊ ပါးျပင္၊ ႏုတ္ခမ္း၊ မ်က္လုံး၊ လည္တိုင္။ ခနေနေတာ့ သူ႔မ်က္လုံးေတြ ပြင့္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း မ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔ အသံတိုးတိုးေလး ေျပာရွာတယ္။

” ဦးငယ္ မေကာင္းဘူးကြာ၊ မာ့ကို အနိုင္က်င့္တယ္၊ ျမန္ျမန္လုပ္ၿပီး သြားေတာ့ေနာ္၊ ရွစ္ႀကီးခိုးပါရဲ့၊ ေဒၚေလးတက္လာမွာ ေၾကာက္လို႔ပါ”

” အင္း အဲလိုမွေပါ့ကြာ ကေလးကလည္း”

တကယ္က က်ဴပ္လည္း လန႔္တာပဲ။ သို႔ေပမဲ့ မယ္တင့္အက်င့္ကို က်ဴပ္က သိၿပီးသားေလ။ သူက အိပ္ယာထတာနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္၊ ေသးေပါက္၊ ေခ်းပါ လုပ္ၿပီးရင္၊ ထမင္းတစ္လုံးတည္မယ္၊ ၿပီးရင္ ေရခ်ိဳးမယ္၊ ေနာက္ေတာ့ စားစရာေလး ဘာေလး လုပ္ရင္းကိုင္ရင္းမွ က်ဴပ္ကို သတိရမွာ၊ ေခၚမယ္ လိုတာခိုင္းမယ္ေလ။ ဆိုေတာ့ သူ႔ေရခ်ိဳးသံမၾကားမခ်င္း အခ်ိန္ရေသးတယ္။

အခုမွပဲ က်ဴပ္လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံၿပီး မာမာျမင့္ေလးကို လိုးရေတာ့တယ္။ တကယ္က အဲလိုလုပ္ရတာမွ အရသာရွိတာေလ။ တဏွာရမက္ ေဇာေလးႂကြေနတဲ့ မ်က္လုံးၾကည္ၾကည္ေလးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း အားရပါးရ ေဆာင့္ရတာေလာက္ေကာင္းတာ ရွိဦးမလားဗ်ာ။ က်ဴပ္က ေဂၚျပားနဲက ေျမႀကီးကို ေကာ္ေကာ္ထိုးသလိုမ်ိဳး က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးနဲ႔ ေကာ္ပင့္ေလးေဆာင့္တာဗ်ာ၊ က်ဴပ္ဥႏွစ္လုံးေတာင္ သူ႔ဖင္ၾကားကို တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ေျပးရိုက္ေနတယ္။

ေကာင္းလိုက္တာလည္း မေျပာနဲ႔ ေကာင္မေလးကလည္း က်ဴပ္ကို အတင္းဖက္၊ သူလည္းေကာင္းေနပုံပဲ၊ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားၿပီးေတာ့ အေသခံတယ္ဗ်ာ။ အသံက လည္ေခ်ာင္းက တအင္းအင္းပဲ ထြက္တယ္။ ေနာက္ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးက က်ဴပ္ကို အတင္းညႇပ္၊ သူ႔လက္သည္းေတြကလည္း က်ဴပ္ေက်ာကုန္းကို ကုတ္ေတာ့ ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာသိလို႔ က်ဴပ္လည္း စိတ္ေလၽွာ့လိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ အရသာအထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

“အား၊ ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္၊ ကေလးေရာ ေကာင္းလား”

ပါးစပ္ကေတာ့ မေျဖဘူးဗ်၊ မ်က္ႏွာေလးနီနီနဲ႔ ေခါင္းေလးပဲ ညိမ့္ျပတယ္။ က်ဴပ္လည္း ကမန္းကတန္းထ၊ ေျခရင္းကပုဆိုး ေခါင္းေပၚကေနစြတ္ခ်၊ အကၤ်ီလက္ေကာက္ထိုးၿပီး အျမန္ဆင္းလာခဲ့ေတာ့တယ္။

========================

မာေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ဟာ အဲေလာက္ လိင္ကိစၥမွာ ဝါသနာႀကီးတယ္၊ ေပ်ာ္ေမြ႕တယ္လို႔ အရင္က တစ္ေယာက္ေယာက္က ေျပာလာရင္ေတာင္ ေဒါသျဖစ္မိမွာပဲ။ အခုေတာ့ မယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ကိုသက္ကလည္းေလ ေျပာရရင္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ အထာေပးလို႔လည္း မရဘူး၊ ေယာက္်ားေကာင္း လုပ္ျပေနတယ္။ ကိုယ္က ဘာမွမေျပာရေသးဘူး သူက မဂၤလာဦးညၾကမွဆိုၿပီးေတာ့ ဘာမွကိုမလုပ္တာ။ အဲ့ေတာ့လည္း မာက ကိုယ့္ကို အထင္မေသးရေအာင္ မူျပရေသးတယ္။

တခါတုန္းက သူစိတ္မထိန္းနိုင္ပဲ မာ့ကို ႏွုတ္ခမ္းအတင္းဆြဲစုပ္ ဖိနမ္းၿပီး မာ့တင္ပါးေတြကိုလည္း လာညႇစ္တယ္ေလ။ မာက စိတ္ဆိုးတဲ့ပုံနဲ႔ မ်က္ရည္ဝဲျပ၊ ဘာလဲ မာ့ကို ဘယ္လိုမိန္းကေလးလို႔ ထင္သြားၿပီလဲ၊ ေယာက္်ားေလးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေလၽွာက္သြားေနလို႔ အေပါစားထင္တာလား၊ ဘာညာ ရန္ေတြ႕လိုက္တာ ျပာျပာသလဲကို ေတာင္းပန္ေတာ့တာပဲ။ ခစ္ခစ္။ သူအဲ့လို ဆြေပးလိုက္တဲ့ စိတ္ေတြကိုေျဖဖို႔ အိမ္မွာ ဦးငယ္တစ္ေယာက္ ရွိေနလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့။

ကိုသက္ အဲ့လို မစြတ္မပြတ္ေလး လုပ္ေပးလိုက္တဲ့ေန႔ဆိုရင္ ညဘက္ဆို ဦးငယ္ အိမ္ေပၚတက္လာပါေစ ဆုေတာင္းေနရတယ္။ မာ့ဘာသာ ကိုယ့္ဟာေလး ကိုယ္ပြတ္ရင္းေပါ့။ မာနဲ႔ဦးငယ္ကေတာ့ ပြင့္လင္းသြားၾကၿပီ။ ဦးငယ္ကလည္း ေဒၚေလးလစ္တာနဲ႔ တက္တက္လာတာပဲ။

တခါက ဦးငယ္ ၿမိဳ႕သြားမယ္ဆိုေတာ့ မာလည္း အလွျပင္ပစၥည္းေလးတခ်ိဳ႕ ဝယ္စရာရွိတယ္ဆိုၿပီး လိုက္သြားတာ တစ္ေန႔ခင္းလုံး ေဟာ္တယ္မွာ လုပ္ၾကတယ္။ ပုံစံကို မ်ိဳးစုံေနေရာပဲ။ ဦးငယ္က ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေတြလည္း ျပတယ္၊ အဲဒီထဲက လုပ္တဲ့ပုံစံေတြလည္း စမ္းၾကတယ္။ မာလည္း အခုေတာ့ ပုေလြ ေကာင္းေကာင္းတတ္သြားၿပီ။ ေလးဘက္ေထာက္၊ ဖင္ဘူးေတာင္းလည္း ကုန္းတတ္ၿပီ။

အဲ့လိုနဲ႔ မာနဲ႔ကိုသက္တို႔ မဂၤလာရက္လည္း နီးလာေတာ့ မာက စိတ္ပူတယ္။ ဦးငယ္ကို ေမးတယ္။ မာ အပ်ိဳမစစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ကိုသက္ သိနိုင္သလားေပါ့။ ဦးငယ္ကေျပာတယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔တဲ့၊ အဲ့တာကိုသိတဲ့ ေယာက္်ားေလး ရွားပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ၿပီး အခုေခတ္မိန္းခေလးေတြမွာ အပ်ိဳေျမႇးေပါက္တယ္ ဆိုတာလည္း သိပ္မွ မရွိေတာ့တာတဲ့၊ ကိုယ္က နည္းနည္းေလး အိုက္တင္ေပးလိုက္ရင္ ၿပီးတာပါပဲတဲ့။

…………………………………………

မာတို႔ မဂၤလာေဆာင္ကို ရန္ကုန္မွာပဲ ခမ္းခမ္းနားနား လုပ္လိုက္တယ္။ မဂၤလာေဆာင္ မတိုင္မွီကတည္းက ကိုသက္ေျပာင္းသြားတဲ့ တပ္က ေက်ာင္းမွာ အလုပ္ကို ေရႊ႕လို႔ရေအာင္ သူက လိုက္ေပးတယ္ေလ။ သူ႔အဘေတြရဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔ အလုပ္လည္း ေျပာင္းၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ ဦးငယ္နဲ႔ ေဒၚေလးကို ႏွုတ္ဆက္ခဲ့ေတာ့တယ္။

မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႔မွာ ရင္ခုန္လိုက္တာ။ လင္နဲ႔သားနဲ႔ အတည္တက်ျဖစ္ၿပီ ဆိုတာရယ္၊ မဂၤလာဦးညကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္ရမလဲ ဆိုတာရယ္ေပါ့။ ကိုသက္က မဂၤလာေဆာင္ၿပီးတာနဲ႔ ေဟာ္တယ္မွာ တစ္ညအိပ္ၿပီးရင္ ငပလီမွာ သုံးညေလာက္သြားေနမယ္တဲ့ စီစဥ္ထားတယ္။ မဂၤလာအခမ္းအနားၿပီးေတာ့ ေဟာ္တယ္ကိုသြားေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြပါ လိုက္လာတယ္။ ေဟာ္တယ္ေအာက္ထပ္က ဘားမွာ ေသာက္ၾကမယ္တဲ့ေလ။ ေဟာ္တယ္ကို သြားၾကတဲ့ကားမွာ မာ့လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္လို႔ ကိုသက္က ေျပာရွာတယ္။

” မာ့ လက္ေတြလည္း ေအးစက္လို႔ပါလား၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

” ဟာ ကိုကလည္းကြာ၊ မဂၤလာဦးေန႔ကို မိန္းကေလးက အဲေလာက္ေတာ့ စိတ္လွုပ္ရွားမွာေပါ့လို႔”

” အင္းပါကြာ ကိုသိပါတယ္၊ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကို အားနာလို႔ပါ၊ သိပ္အမ်ားႀကီး မေသာက္ပါဘူး၊ ေစာေစာတက္လာခဲ့မယ္ေနာ္၊ မာ ပင္ပန္းရင္ အိပ္ထားလိုက္၊ ကိုတက္လာရင္ အားရွိေအာင္ ဟိဟိ”

” ေအာင္မယ္ ဘာအားရွိရမွာလဲ ကိုေနာ္”

မာ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ မူးေအာင္သာ ေသာက္ခဲလို႔ ေျပာခ်င္ေနတာ။ အို႔ ေၾကာက္စရာႀကီး၊ ကဲတုန္းကကဲခဲ့တာ အခုေတာ့ ကိုရိပ္မိသြားမွာ အရမ္းလန႔္တာပဲ။

” အလကားေျပာတာပါ ကိုရယ္၊ ကို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ အားနာပါတယ္၊ သူတို႔ကို ေနာက္ဆုံး အလိုလိုက္တဲ့အေနနဲ႔ ျပဳစုလိုက္ပါ။ မာနဲ႔ကိုက တသက္လုံး ေနသြားၾကရမဲ့သူေတြပဲ။ ဟင့္ ဒီတစ္ခါပဲေနာ္၊ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ခြင့္ေပးတာ။ ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ မရဘူး ဆရာ”

” အင္းပါကြာ၊ မာက အဲလိုသိတတ္တာ ကိုက အရမ္းကို ပိုခ်စ္သြားၿပီကြာ။ စိတ္ခ်စိတ္ခ် ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆုံးပဲ။ ေနာက္ဆို မာမႀကိဳက္ရင္ ဘာမွမလုပ္ဘူး၊ ဟုတ္ပလား၊ ”

“အင္း”

မာ ခ်ိဳးတဲ့အဆင္ေတာ့ သူနင္းသြားၿပီ။ အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ မဂၤလာလာဦးညကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားရေတာ့မွာပဲ။ အိုကြာ လာမဲ့ေဘး ေျပးေတြ႕တာေပါ့၊ ျဖစ္လာမွ ရင္ဆိုင္တာ ေကာင္းပါတယ္၊ ႀကိဳၿပီးပူပန္ေနတာ၊ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။

ညသန္းေကာင္ေလာက္ၾကမွ တံခါးကို တဒုန္းဒုန္း ထုလာတယ္။ မာ အိပ္ယာေပၚမွာလွဲေနရာက ထၿပီး တံခါးသြားဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကိုသက္ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္က တြဲေခၚလာတယ္။

” ေဆာရီး မာ၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနပလား”

အာေလးလၽွာေလးနဲ႔ ကိုသက္ကို အခန္းထဲလည္း တြန္းပို႔ၿပီးေရာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ မာ့ကို ကမန္းကတန္း ႏွုတ္ဆက္ၿပီး ေျပးေတာ့တာပါပဲ။ မာက တံခါးကို ျပန္ပိတ္ ေလာ့ခ်ၿပီး ကိုသက္ကို ကုတင္ရွိရာကို တြဲေခၚလာခဲ့တယ္။ သူ႔ဒီအဝတ္အစားေတြနဲ႔ ဘယ္အိပ္လို႔ျဖစ္မွာလဲ။ အဲဒါနဲ႔ ညေနကယူလာတဲ့ မာတို႔ အိပ္ထဲက သူ႔တီရွပ္ရယ္၊ ပုဆိုးတစ္ထည္ရယ္ထုတ္၊ ၿပီးမွ သူဝတ္ထားတဲ့ ရွပ္အကၤ်ီ၊ ေဘာင္းဘီေတြကို ခၽြတ္ရတယ္။

” ေဆာရီး မိန္းမရယ္ ကိုယ္ နည္းနည္းမူးသြားတယ္”

မ်က္လုံးက ေမွးေမွးေလးျဖစ္ေနၿပီး စကားေျပာတာက လၽွာလုံးေနေပမဲ့ မာ့ရင္သားေတြကိုေတာ့ သူ႔လက္ႀကီးနဲ႔ လာဆုပ္ကိုင္ေသးတယ္။ သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ မေပ်ာ့မမာနဲ႔ သူ႔ညီေတာ္ေမာင္က နီညိဳေရာင္ထိပ္ဖူးႀကီးနဲ႔။ ဒါဟာ မာ့အတြက္ ေသခ်ာျမင္ဖူးတဲ့ ဒုတိယေျမႇာက္ ေယာက္်ားတန္ဆာပါပဲ။

ေမာင္မ်ိဳးတုန္းက ညဘက္ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ကိုယ့္ေပါင္ၾကား ဝင္ထြက္တာ ခံစားဘူးတာ။ ဦးငယ္က်ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာကို ကိုင္တြယ္ ပုေလြလည္း မွုတ္ခဲ့ဘူးတယ္။ အခုကေတာ့ ကိုယ့္ေယာက္်ားဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ရင္ေတာ့ နည္းနည္းခုန္လာတယ္။ ညတိုင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ငါနဲ႔ ခ်စ္ရေတာ့မဲ့ ေကာင္ႀကီးပါလားလို႔ ေတြးရင္း မာ့လက္ကေလးနဲ႔ အသာကိုင္ၾကည့္လိုက္တယ္။

မာ့လက္ရဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ထင္တယ္၊ သူ႔ေကာင္ႀကီးက ခ်က္ျခင္းလိုလို လွုပ္ရွားလာတယ္။ မာလည္း ဦးငယ္ေျပာထားတာ သတိရသြားလို႔ ကမန္းကတန္း ျပန္လြတ္ခ်လိုက္မိတယ္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္မွာ ေယာက္်ားပစၥည္းကို တစ္ခါမွ မျမင္ဘူးသလို၊ ရွက္သလို ဟန္ေဆာင္ရဦးမယ္၊ လက္နဲ႔ လုံးဝမကိုင္နဲ႔ဆိုတာေလ။ ကိုသက္ကို မနိုင္မနင္းနဲ႔ပဲ တီရွပ္ဝတ္ေပး ပုဆိုးဝတ္ေပးၿပီးမွ စနိုးတာဝါေလးနဲ႔ သူ႔ရဲ့ ဆီျပန္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို ပြတ္သပ္ သုတ္သင္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လုံးေတြ ပြင့္လာတယ္။

ေနာက္ေတာ့ မာ့ကိုယ္ေလးကို သူ႔ေပၚဆြဲခ်လိုက္ၿပီး မာ့မ်က္ႏွာအႏွံ့ကို နမ္းေတာ့တယ္။ မာ့ေပါင္ရင္းမွာ သူေကာင္ႀကီး မာမာေတာင္ေတာင္နဲ႔ လာေထာက္ေနတာ ခံစားလိုက္ရေတာ့ သူစိတ္ထလာၿပီ ဆိုတာသိလိုက္ရတယ္။ မာ့ကိုယ္ေလးကိုဆြဲလွည့္ၿပီး သူက မာ့ကိုယ္ေပၚေမွာက္လိုက္ေတာ့ မာလည္း ပက္လက္ကေလး ျဖစ္သြားတာေပါ့။ သူ႔ပုဆိုးက ခုနကဝည္းက မာက စြတ္႐ုံစြတ္ေပးထားတာဆိုေတာ့ အခု သူကန္ခၽႊတ္လိုက္တာနဲ႔ ေျခရင္းဘက္ပုံသြားၿပီ။

သူ႔လက္ေတြက မာ့ညဝတ္ဂါဝန္ေလးကို လွန္တင္လိုက္တယ္။ သူ မာ့ေပါင္ႏွစ္လုံးကို သူ႔ဒူးေတြနဲ႔ကားလိုက္ၿပီး သူ႔ေကာင္ႀကီးကို မာ့ပိပိေလးအဝမွာ ေတ့လိုက္တယ္။ မာ စိတ္လွုပ္ရွားေနေတာ့ ပိပိေလးက အရည္စို႔ေနလို႔သာ ေတာ္ေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္ သူ႔ေကာင္ႀကီးစြတ္ကနဲ ဝင္လာေတာ့ မာ အာ့ကနဲေတာင္ ေအာ္လိုက္မိတယ္။

သူ႔ေကာင္ႀကီးက ဦးငယ္နဲ႔ အရြယ္သိပ္မကြာလို႔လား မသိပါဘူး၊ မာ့ကိုယ္ထဲမွာ ေစးၾကပ္ၾကပ္ကေလးပါပဲ။ သူက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္လိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာ မာ့ကိုယ္ေလးထဲကို အရည္ပူေတြ ျဖန္းထည့္ၿပီး ၿပီးသြားေတာ့တယ္။ သူ မာ့ကို ဖက္ထားၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ မာ့လည္း ေလးတာနဲ႔ အသာတြန္းလိုက္ေတာ့ေဘးကို လွိမ့္ဆင္းသြားတယ္။ ေဟာေတာ့၊ ဘာမွ လည္းမေျပာဘူး။ ေဟာက္သံေလးထြက္လာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။

မာအိပ္ယာေပၚကထ ေရခ်ိဳးခန္းသြား၊ ကိုယ့္ဘာသာ သန႔္စင္လိုက္တယ္။ ကုတင္ေပၚျပန္လာ သူ႔ကိုလည္း ေစာင္ျခဳံေပးရင္း ေဘးမွာပဲ အသာလွဲအိပ္လိုက္တယ္။ မ်က္လုံးေတာင္ ေၾကာင္ေနသလိုပဲ။

” ေဟး မာ၊ မိန္းမ၊ ေဆာရီးကြာ ညက ကိုယ္ နည္းနည္းမူးသြားတယ္။”

မာ ညက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ပဲ မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့ သူနိုးသြားတာေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ အမူးသမားေတြရဲ့ ထုံးစံအတိုင္း နည္းနည္းမူးသြားတယ္ ဆိုတာပဲ ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာေနတယ္။

” ေအာင္မယ္ မူးေပလို႔ပဲ၊ ကို အရမ္းၾကမ္းတာပဲကြာ ၊ ဟြန႔္ ဘာမွန္းလဲမသိဘူး”

” ဟုတ္လား ေဆာရီးကြာ။ ကို သိေတာ့သိတယ္။ မူးေနေတာ့ လူက အသိစိတ္ဝင္လာလိုက္ အိပ္ေပ်ာ္သလို ျဖစ္သြားလိုက္ျဖစ္ေနတာ။ ကို အရမ္းၾကမ္းမိသြားလား”

” အင္းေပါ့။ မာက သူတို႔ ေယာက္်ားေလးေတြ ဟိုဟာႀကီးက အဲလိုအႀကီးႀကီးနဲ႔ မာမာႀကီးျဖစ္မယ္ ဆိုတာေတာင္ ေသခ်ာမသိဘူးေလ။ ညက မာ့ဟာေလး တစ္ခုခု ျဖစ္သြားပလားလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရေဆးရင္း ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ရေသးတယ္”

” ေဆာရီးကြာ၊ ေနာက္ဆို အဲ့လိုမျဖစ္ေစရပါဘူး။ လာလာ အနာကို ေဆးထည့္ေပးမယ္ ခိခိ ”

” ဟင့္အင္းကြာ၊ အခုေတာ့ရေသးဘူး၊ ဟိုထဲမွာ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ျဖစ္ေနေသးတယ္၊ မာေၾကာက္တယ္၊ ငပလီ ေရာက္မွေနာ္၊ မာတို႔က တသက္လုံး အတူေနသြားရမွာပါ ကိုရယ္ ေလာမေနပါနဲ႔”

” အင္း အဲဒါလည္းဟုတ္တာပဲ။ ကဲ ထထ ဘရိတ္ဖတ္သြားစားရေအာင္”

အင္း မဂၤလာဦးညေတာ့ အခက္အခဲမရွိ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရေလၿပီ။ မာ့ရင္ထဲ နည္းနည္းေအးသြားတယ္။ ကိုသက္ကိုလည္း သနားေတာ့ သနားတယ္။ အင္းေလ၊ မာက ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ သစၥာရွိရွိနဲ႔ ခ်စ္သြားမွာပါလို႔ စိတ္ထဲက ေျပာေနမိတယ္။

ငပလီေရာက္ေတာ့လည္း အဆင္ေျပသြားၾကတာပါပဲ။ အစပိုင္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ရွိန္းေနၾက၊ သူကလည္း မာ့ကို အားနာ၊ မာကလည္း ကိုယ့္ရဲ့ ကၽြမ္းက်င္မွုေတြကို သူမသိရေအာင္ ဟန္ေဆာင္ရနဲ႔၊ ေနာက္ရက္ေတြၾကေတာ့လည္း အျပင္ေတာင္ သိပ္မထြက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ စားလိုက္ လုပ္လိုက္ေပါ့ ခိခိ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔ သုံးေလးခ်ီထက္ေတာ့ သူလည္း မတတ္နိုင္ဘူး။ သူဘယ္လိုမွ မလာေတာ့ရင္ ေသာင္ျပင္ေပၚထြက္ၿပီး လမ္းေလၽွာက္ၾကတယ္။ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေျပာၾကတယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ပဲ ဟန္းနီးမြန္းၿပီးသြားေတာ့ မာတို႔ ကိုယ့္အိမ္ရွိရာကိုပဲ ျပန္လာခဲ့ၾကၿပီး အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကို စရေတာ့တာေပါ့ရွင္။

………………………………….

မာက နဂိုကတည္းက သိပ္ၿပီး အခ်က္အျပဳတ္ကလည္း တတ္တာမဟုတ္ေတာ့ အိမ္မွာကူဖို႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ကိုကပဲ ရွာေပးထားတယ္ရွင့္။ မာလည္း တပ္နဲ႔နီးတဲ့ ေက်ာင္းမွာ သြားလုပ္ေနတယ္။ မာ့လိုပဲ ဗိုလ္ကေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မမာလာလည္း ေက်ာင္းဆရာမပဲဆိုေတာ့ အေဖာ္ရလို႔ အတူတူ သြားၾကတယ္။ ရင္းႏွီးလာေတာ့မွ မမာလာဆီက တပ္ထဲက အေၾကာင္းေတြလည္း သိလာရေတာ့တယ္။

တပ္ထဲမွာ အလုပ္မလုပ္ပဲ ဗိုလ္ကေတာ္အျဖစ္ေနၾကတဲ့ ေဝမာတို႔ ျဖဴျဖဴစိုးတို႔အေၾကာင္း အတင္း ေျပာတာ ၾကားရတယ္။ မာကေတာ့ အရင္က မသိပါဘူး။ အဲဒီ အစ္မေတြက အပ်ံစားဝတ္စားလို႔ ႐ုပ္ကေလးေတြကလည္း ေခ်ာတယ္လို႔ မဟုတ္ေပမဲ့ ျပင္တတ္ဆင္တတ္လို႔ ခ်စ္စရာေလးေတြလို႔ပဲ ထင္ခဲ့တယ္။ မမာလာေျပာျပမွ သူတို႔က သူတို႔ေယာက္်ားေတြ ေနရာေကာင္းရဖို႔၊ ေရွ႕တန္းသိပ္မသြားရဖို႔၊ အဘေတြကို အရမ္းဖားတယ္ဆိုပဲ။ တပ္ရင္းမွုးကေတာ္ အတြက္ဆိုရင္ အိမ္မွာခိုင္းတဲ့ ေကာင္မေတြလို လိုက္လုပ္ေပးရတာနဲ႔၊ တပ္ရင္းမွုးတစ္ေယာက္ထဲ ဆိုရင္ ေပါင္ေပၚ တက္ထိုင္ေတာ့မေလာက္ပဲနဲ႔၊ အဲ့လိုဟာေတြ သိလာရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဟိုလူနဲ႔ဘာလိုလို ဒီလူနဲ႔ဘာလိုလို သတင္းေတြလည္းထြက္ ဆိုပဲ။ မာေတာ့ မမာလာ ေျပာသမၽွ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ကို ျဖစ္ေနတာပဲ။

ဒါေပမဲ့ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္သား။ သူတို႔ေယာက္်ားေတြက ကို႔ေလာက္ ေရွ႕တန္းမသြားရဘူး။ အျမဲလိုလိုပဲ ေတြ႕ေနရတယ္။ နည္းနည္းပါးပါး ေပါင္းထား သင္းထားမွပဲလို႔ မာစိတ္ထဲေတာ့ ေတြးေနမိတယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ တပ္ရင္းမူးကေတာ္က အလွူတစ္ခု အႀကီးအက်ယ္လုပ္တယ္။ တပ္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာေပါ့။ မာတို႔လို ဗိုလ္ကေတာ္ေတြ၊ စစ္သားမယားေတြ အကုန္မေနရ ဝိုင္းလုပ္ၾကရတာေပါ့။ အလွူေန႔ၾကေတာ့လည္း အပ်ံစား ဝတ္စားၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တပ္ရင္းမွုူးကေတာ္ထက္ေတာ့ ပိုၿပီး ဝတ္စားလို႔မရဘူးေလ။ ေတာ္ၾကာ ေစာက္ျမင္ကပ္ပုဒ္မနဲ႔ ၿငိေနမယ္။

” ဟဲ့ ညီးက ဘယ္သူလဲ ငါအရင္က မျမင္ဖူးပါဘူး”

” အဘ ဒါက ဗိုလ္ႀကီးကိုကိုသက္ရဲ့ မိန္းမေလ၊ သူတို႔ တပ္ကို ေျပာင္းလာတာ မၾကာေသးဘူး”

မမာလာက သြက္သြက္လက္လက္ ဝင္ေျပာလိုက္လို႔ တပ္ရင္းမူး သူရေမာင္ေမာင္ထန္က ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ ေက်နပ္သလို ျဖစ္သြားတယ္။

” ဪ ေအး ေအး၊ အဲဒီတေလာက ငါ ရန္ကုန္မွာ အစည္းေဝးသြားတက္ေနလို႔ မသိလိုက္တာေနမယ္”

အမေလး အဲလူႀကီးရဲ့ မ်က္လုံးေတြက မာ့တကိုယ္လုံးကို ထိုးေဖာက္ျမင္ေနသလိုပဲ၊ ၾကည့္လိုက္တာ စူးစူးဝါးဝါး။ မာ့ရင္ေတြေတာင္ ခုန္သြားတယ္။ လူႀကီးကလည္း ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔၊ ႏွုတ္ခမ္းေမႊးစစ။

” ဟဲ့ သမီးနာမည္က ဘယ္လိုေခၚသလဲကြယ့္”

“မာမာျမင့္ပါ အဘ ”

မာလည္း သူမ်ားေတြေခၚသလိုပဲ အဘလုပ္ခ်လိုက္ရတယ္။ ဘယ္လိုရာထူးတပ္ေခၚရမွန္းလည္း သိမွမသိတာ။

” ေအးေအး ကြယ္၊ အိမ္ေလးဘာေလး လာလည္ေလကြာ၊ အဘတို႔က မိသားစုေတြပဲဟာ ေနာ္”

” ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့ အဘ”

………………………………………………….

ေမာင္ေမာင္ထန္မွာ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ထန္သူျဖစ္ေလသည္။ ဗိုလ္ႀကီးဘဝႏွင့္ ေရွ႕တန္းမွာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြႏွင့္ျဖစ္ေသာ တိုက္ပြဲေတြမွာ ရြာေတြထဲ ဝင္စီးၿပီးရင္ သူပုန္ႏွင့္ အမ်ိဳးေတာ္သည္တို႔၊ သူပုန္မယားတို႔ဆိုသည့္ မိန္းကေလးမ်ားကို စစ္ေဆးရမည္ဟု ေခၚယူၿပီး မတရားက်င့္ေလ့ရွိသည္။ မလိုသူအခ်ိဳ႕က တိုင္တန္းေသာေၾကာင့္ အထက္က သူ႔ကို အေရးယူရေလ့ရွိသည္။ အေရးယူသည္ဆိုတာကလည္း တပ္ေျပာင္းလိုက္ျခင္းမၽွသာဆိုေတာ့ သူ႔ဇရိုက္က ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္မရ။ ခပ္ဆိုးဆိုး သြမ္းသြမ္းသာ ေနတတ္သည့္ ဝသီေၾကာင့္ပဲလား၊ သူတို႔အထက္က တပ္ရင္းမူးတစ္ေယာက္၏သမီး ႐ုပ္ဆိုးဆိုး၊ ဝတုတ္တုတ္ တစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ယူလိုက္လို႔လားမသိ။ ရာထူးတက္တာကလည္း ျမန္သည္။

အပြင့္ႀကီး၊ ရာထူးႀကီးလာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ထြက္တိုက္စရာ မလိုေတာ့၊ ေရွ႕တန္းသြားစရာမလိုေတာ့၊ ေနာက္တန္းမွာပဲ စားေတာ့သည္။ စစ္သားကေတာ္ ဗိုလ္ႀကီးကေတာ္ ေခ်ာေခ်ာလွလွ ေတာင့္ေတာင့္ေလးေတြ၊ နည္းနည္းထထရြရြေလးေတြဆိုရင္ သူႏွင့္မကင္းေပ။

မိန္းမကလည္း ဝါသနာတူ။ တပ္ထဲက ေကာင္ေလး ငယ္ငယ္ေလးေတြ၊ အိမ္မွာ လက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္း၊ နင္းႏွိပ္ခိုင္းရင္းႏွင့္ ဟိုဟာဒီကာ အရသာခံသည္။ ဘယ္ေလာက္အဆင့္အထိ လုပ္သည္ေပးသည္ ခံသည္ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ေသခ်ာမသိၾက။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွလည္း အျပင္မွာ ထုတ္မေျပာရဲလို႔ ျဖစ္သည္။ ပါးစပ္ယားလို႔ ေျပာမိပါက ၾကားရသည့္လူက သြားဂုံးေခ်ာလိုက္ရင္ ေျပာသည့္သူ ေသၿပီသာမွတ္။ ဘဝပ်က္မည့္အေရး ျဖစ္သည္။ ဆိုေတာ့ အပုတ္နံ့ကို ဘယ္သူမွမလႊင့္ရဲ။ မိန္းမက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ကဲေနသည္မို႔ ေယာက္်ားကိုလည္း မနိုင္မည့္အတူတူ လြတ္ေပးထားလိုက္ေတာ့ သူတို႔အိမ္ေထာင္ေရးက အဆင္ေျပေနသည္။ ကေလးေတြလည္း အရြယ္ေရာက္လို႔ တကၠသိုလ္ေတြတက္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ သူတို႔က ပိုလြတ္လပ္ေနၾကသည္။

အခု သူရေမာင္ေမာင္ထန္ အလွူမွာေတြ႕လိုက္ရသည့္ အသစ္ကေလး မာမာျမင့္ကို စားခ်င္ဝါးခ်င္စိတ္ေတြ ေသြးသားထဲမွာ ဆူေဝႂကြေနသည္။ ဒါေပမဲ့ ဘလိုင္းႀကီးေတာ့ လုပ္လို႔ရမည္ မဟုတ္သည္ကို အေတြ႕အၾကဳံအရ သိေနၿပီမို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သိမ္းသြင္းရသည္။ သူ႔အိမ္ကို ေခၚသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းႏွင့္ မသိမသာ ပစားေပးသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ဗိုလ္ႀကီးကေတာ္ေလး မာမာျမင့္က တပ္ရင္းမွူးအိမ္မွာ ရင္းႏွီးသည့္အတြင္းလူ ျဖစ္လာရသည္။

ရင္းႏွီးလာေတာ့ မိန္းမတို႔ထုံးစံ ကိုယ္ေျပာၾကည့္ရင္ ရနိုင္မလားဟု ထင္လာၿပီး မာမာျမင့္က အဘကို ကပ္တိုးေလး အပူကပ္ၾကည့္သည္။ သူ႔ေယာက္်ားကို အႏၲရာယ္နည္းသည့္ေနရာမွာ ပို႔စတင္းေျပာင္းေပးလို႔ ရနိုင္မလားေပါ့။ သူရေမာင္ေမာင္ထန္က အကြက္ဝင္လာၿပီဆိုတာကို သိလိုက္ၿပီ။ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားသလို ဟန္လုပ္ၿပီး ဒီတစ္ခါ ဌာနခ်ဴပ္ေရာက္လၽွင္ အထက္ကို တင္ျပေပးမည္၊ အခုေတာ့ သူဘာတတ္နိုင္မလဲဆိုတာ ၾကည့္ရွုထားေပးမည္ဟု ေျပာလိုက္သည္။ အခုေတာ့ ဒိျပင္အလုပ္ေတြ ရွုပ္ေနေသးလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာၾကရေအာင္ မာမာျမင့္ ေက်ာင္းပိတ္သည့္တစ္ရက္ စေနေန႔ေလာက္ အိမ္လာခဲ့ဖို႔ ေျပာလိုက္သည္။

……………………………….

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အိမ္ကဟာႀကီး ရန္ကုန္သြားေနသည့္ အပတ္မွာ ဗိုလ္ႀကီးကိုကိုသက္၏ မယားေခ်ာေလး သူ႔ဆီလာမယ္ဆိုေတာ့ က်ဴပ္လည္း ကန္ေတာ့ခံတုန္းက ရထားတဲ့ ဗိုင္ရာဂလာေလး သိမ္းထားတဲ့ေနရာကေန ထုတ္ထားလိုက္တယ္။ က်ဴပ္တို႔အရြယ္က မလြယ္ေတာ့ဘူးေလ။ ဗိုင္ရာဂလာကူမွပဲ အဆင္ေျပေတာ့တာ။ အဲေကာင္က ေဈးသိပ္ႀကီးလို႔ ဘီပီအိုင္ကထုတ္တဲ့ စပါးကဒ္ေလးေတြပဲ သုံးေလ့ရွိတာ။ ဒီေန႔ေတာ့ စပယ္ရွယ္မို႔ ဗိုင္ရာဂလာ ေဆာင္ထားတာ။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္မေလး လာမလာ မေသခ်ာေသးလို႔ မေသာက္ေသးဘူး။ ေကာင္မေလး ကိုယ့္အိမ္ဆီ လမ္းေလၽွာက္လာတာကို လွမ္းေတြ႕ရမွပဲ ေဆးကို ကမန္းကတမ္း ထုတ္ၿပီးေသာက္လိုက္ရတယ္။ ၿပီးမွ အိမ္ေရွ႕ထြက္ၿပီး ျပာျပာသလဲ ႏွုတ္ဆက္ျပလိုက္ရတယ္။

” ဟာ သမီးေလး ဘယ္ကေနဘယ္လို မ်က္ေစ့လည္လာတာလည္းကြ၊ လာလာ၊ အိမ္ထဲခဏလာဦး ေနပူတယ္”

အိမ္ထဲမွာ ေဒါက္တိုမယ္ရ လုပ္ေပးေနတဲ့ စစ္သားေလးကို မ်က္ရိပ္ျပလိုက္ကတည္းက ဟိုေကာင္က ဓါတ္ေနၿပီ အျပင္ထြက္ၿပီး တံခါးကို ပိတ္သြားလိုက္တယ္။ ဘယ္ေကာင္မွ မဝင္လာေအာင္ သူအျပင္က ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာ ထုံးစံမို႔ က်ဴပ္က သိေနၿပီေလ။

” ကဲ ထိုင္ပါဦးကြ သမီးရ။ ေနပူႀကီးထဲကြာ မလာစဖူး ဘာေတြမ်ား အေရးႀကီးလာတာလဲ”

” အင္း အဘကို အပူကပ္သလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိဘူး ”

” အမေလးကြာ ဘာမ်ားတုန္း၊ ေျပာမွာေျပာတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီလူနဲ႔ဒီလူကို”

” ဒီလိုအဘေရ သမီးတို႔ကေလ အိမ္ေထာင္က်တာကမွ မၾကာေသးဘူး၊ ကိုက တစ္ခ်ိန္လုံး ေရွ႕တန္းပဲ သြားေနရတာပဲေလ။ သမီးတို႔က ေအးေအးေဆးေဆး အတူတူေတာင္ ေသခ်ာမေနရေသးပါဘူး အဘရယ္။”

” အင္း အဲဒါေတာ့ အဘလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ကြယ္။ အဘလည္း စစ္ထဲစဝင္ခါစက အဲ့လိုပဲ သားပစ္ မယားပစ္ ေရွ႕တန္းထြက္ၾကရတာ။ နိုင္ငံေတာ္က ေပးအပ္လာေတာ့လည္း မလႊဲမေရွာင္သာဘူးေပါ့ကြယ္”

” ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ အဘရယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ေတြၾကေတာ့လည္း အိုးနဲ႔အိမ္နဲ႔ မကြာပဲ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ လုပ္ေနၾကရတာပဲေလ။ အဘ ၾကည့္ရွုလုပ္ေပးနိုင္မယ္ ထင္လို႔ပါ။ သမီးကို သနားရင္ လုပ္ေပးပါလား အဘရယ္ ေနာ္ ေနာ္”

ေကာင္မေလးကလည္း အလာႀကီးပဲ၊ အဟီး။ က်ဴပ္ထိုင္ေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ဆိုဖာေပၚ က်ဴပ္ေဘးမွာ လာကပ္ထိုင္လိုက္ၿပီး က်ဴပ္လက္ေမာင္းေတြကို သူ႔လက္ႏုႏုေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး လာခၽြဲတာဆိုေတာ့ က်ဴပ္လီးႀကီးကလည္း ပုဆိုးေအာက္က ေဒါင္ကနဲ မာတက္လာတာေပါ့။ အဟင္းဟင္း သူက အဲေလာက္ေလးေပးၿပီးေတာ့ လိုခ်င္တာရမယ္မ်ား မွတ္ေနတယ္။ က်ဴပ္တို႔က အံတိုေနၿပီ၊ ဒါမ်ိဳးေတြ ဟဲဟဲ။

” အင္းပါ သမီးရယ္။ သမီးကို ျမင္ျမင္ခ်င္းကတည္းက အဘက သမီးေလးလို ခ်စ္တာ၊ ေမြးစားခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္တာ။ ဒါေပမဲ့ အဘလည္း အထက္က အမိန႔္ကို နာခံရတာပဲ မဟုတ္လား သမီးရယ္။ ဒီတခါ ႐ုံးခ်ဴပ္သြားရင္ အဘ ေျပာေပးၾကည့္ပါဦးမယ္”

” လုပ္ေပးပါ အဘရယ္။ သမီးက အေဖအေမပစ္ၿပီး ေယာက္်ားေနာက္ လိုက္လာရတာ။ ေယာက္်ားက မရွိေတာ့ အထီးက်န္ေနရတာပါ။ အဟင့္ဟင့္”

လာၿပီလာၿပီ မိန္းမတို႔ရဲ့လက္နက္။ မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ႔ က်ဴပ္ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းထိုးလာၿပီ။ က်ဴပ္ကလည္း ဒါမ်ိဳးေစာင့္ေနတာ မဟုတ္လား။ တဖက္က သူပုခုံးေလး ထိန္းေပးလိုက္ၿပီး ေနာက္တဖက္က ခါးေလးေပၚ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားတယ္။ သိတယ္မလား ဟဲဟဲ လက္ယဥ္တယ္ဆိုတာ။

” အင္းပါ သမီးရယ္။ အဘ တတ္နိုင္သေလာက္ေတာ့ လုပ္ေပးမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲလိုမ်ိဳးေတြက နည္းနည္းေတာ့ စြန႔္စားရတယ္ သမီးရဲ့။ သူမ်ားေတြ တိုင္တာေတာတာနဲ႔ဆို အဘ အလုပ္လည္း ထိခိုက္နိုင္တယ္ေလ။”

” အီးးးး.. ရႊတ္.. အဘ ရယ္။ ကို႔အတြက္ အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ သမီးဘာပဲ လုပ္ေပးရလုပ္ေပးရပါ။”

” တကယ္ေျပာတာလား သမီးရယ္”

က်ဴပ္က ေျပာလည္းေျပာ သူ႔ခါးေလးကို ဖက္ထားတဲ့ လက္ကလည္း သူဝမ္းဗိုက္သားေလးေတြကတဆင့္ အေပၚကို ပြတ္သပ္ၿပီး ရင္သားေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚ ခပ္ဖြဖြေလး အုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီေလ။ အဲ့ေလာက္ ဂြင္ေရာက္ေနမွေတာ့ ငါးေၾကာ္မႀကိဳက္တဲ့ ေၾကာင္မိုက္ႀကီး ျဖစ္သြားမွာေပါ့။

က်ဴပ္လက္ေတြက သူ႔နို႔အုံေလးေတြကို အကၤ်ီေပၚကေန ဖြဖြေလးဖိၿပီး ႏွယ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ ငိုရွိုက္သံေလး ရပ္သြားတယ္ဗ်။ မ်က္ႏွာကိုေတာ့ က်ဴပ္ရင္ဘတ္မွာအပ္ၿပီး ငုံ႔ေနတယ္။ အစဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ မ်က္ႏွာပူမွာေပါ့ေလ။ က်ဴပ္လက္ဖဝါးႏွစ္ခုလုံးက သူ႔ရင္သားႏွစ္ခုစလုံးကို အကၤ်ီေပၚကေန နည္းနည္းဖိၿပီး ဆုပ္ႏွယ္လိုက္ေတာ့မွ အသံေလးထြက္လာတယ္။

” အဘ သမီးအကၤ်ီေတြ ေၾကကုန္လိမ့္မယ္”

” အင္း အင္း အဘ သမီးအကၤ်ီ ခၽြတ္လိုက္မယ္ေနာ္”

” အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ ျဖစ္ပါ့မလား အဘရယ္”

” ျဖစ္ပါတယ္ သမီးရဲ့။ ဟိုေကာင္ေတြ တံခါးဝမွာ ေစာင့္ခိုင္းထားတယ္။ ဘယ္သူမွ မဝင္လာရဲပါဘူး”

ဆိုၿပီး သူ႔ေနာက္ေက်ာက ဇစ္ကိုပဲ အသာဆြဲခ်ၿပီး ဖြင့္လိုက္တယ္။ သူက ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ ငုံ႔တိုးေနတာနဲ႔ အဲ့လို အေနာက္ဘက္က ဇစ္အကၤ်ီမ်ိဳးနဲ႔ကေတာ့ ကြက္တိပဲ။ ေဖြးကနဲ႔ေပၚလာတဲ့ ေက်ာျပင္ေလးေပၚက ဘရာဇီယာ အသားေရာင္ကေလးရဲ့ ဂ်ိတ္ေတြပါ တခါထဲ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္။ အဲေတာ့မွ ေခ်ာင္သြားတဲ့ ဘရာဇီယာေအာက္က လက္ဝင္ၿပီး နို႔ႀကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ႏွယ္ေပးေနမိေတာ့တယ္။

က်ဴပ္လီးႀကီးကေတာ့ အေတာ့္ကို မာေတာင္ ေတာင့္တင္းေနၿပီ။ သူကလည္း က်ဴပ္ေက်ာျပင္ႀကီးကို ကုန္းဖက္လို႔ သူ႔လက္သည္းေတြနဲ႔ ကုတ္ျခစ္ေနတယ္။ အင္း ေလ ေယာက္်ားနဲ႔ ေဝးေနရေတာ့လည္း သူ႔ခင္မ်ာ ဆာေနရွာမေပါ့။ ေကာင္မေလးရဲ့ နို႔လုံးေလးေတြက အေနေတာ္ပဲ သိပ္မႀကီး သိပ္မေသးေလးေတြ။ ေယာက္်ားရထားတာလည္း သိပ္မၾကာေသးလို႔ထင္တယ္။ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကလည္း သိပ္မႀကီးဘူး၊း။ အခု စိတ္ထၿပီးေတာ့ မာေတာင္ေနတာေတာင္ ေသးေသးေလးေတြ။ က်ဴပ္လက္မလက္ညိဳးနဲ႔ ညႇပ္ၿပီးလိမ့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ အဟီးး။ က်ဴပ္လည္း နို႔ေတြ အားရေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ႏွယ္ၿပီးမွ သူ႔လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္က ကိုင္ၿပီး

” ကဲကဲ သမီး ဒီေရွ႕မွာ ခဏေလးထိုင္”

က်ဴပ္ထိုင္ေနတဲ့ ဆိုဖာေရွ႕ ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ သူ႔အကၤ်ီနဲ႔ ဘာရာဇီယာကို ေအာက္ေျခကေနကိုင္ၿပီး မခၽြတ္လိုက္ေတာ့ အလိုက္သင့္ေလး လက္ေျမႇာက္ေပးတယ္။ အခုေတာ့ က်ဴပ္ေရွ႕မွာ အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ ငုတ္တုတ္ေလးျဖစ္သြားမွ က်ဴပ္လည္း ပုဆိုးျဖည္ခ်လိုက္တယ္။ ေျပာင္ႀကီးကေတာ့ ေဒါင္ကနဲေပါ့။ က်ဴပ္ရဲ့ စံခ်ိန္မွီ ဒုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ေကာင္မေလး မ်က္လုံးအဝိုင္းသား ျဖစ္သြားေလရဲ့။ က်ဴပ္က သူ႔ရဲ့ ေခါင္းေလးကို လက္နဲ႔ဆြဲယူလာေတာ့ က်ဴပ္ေကာင္ႀကီးက သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ ေခါင္းတရမ္းရမ္းနဲ႔ေပါ့။

သူေလးကလည္း သိရွာပါတယ္။ ႏွုတ္ခမ္းႏုႏုလွလွေလး ႏွစ္ခ်ပ္ ပြင့္ဟလာတယ္။ က်ဴပ္လည္း ဆိုဖာ အနားေစာင္းကို ဖင္နည္းနည္းေရြ႕ၿပီး တိုးလိုက္ေတာ့ ဒစ္ထိပ္ဖူးက သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေလးကို ထိုးမိသြားတယ္။ သူက ေခါင္းေလးကို အသာငုံ႔ၿပီး ေျပာင္ႀကီးထိပ္ဖူးကို အသာေလး ငုံခဲလိုက္တယ္။ အား၊ ေႏြးၿပီးေတာ့ အိႏုေနတာပဲ။ သူက သူ႔ႏွုတ္ခမ္းလႊာအစုံနဲ႔ က်ဴပ္လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ဖြဖြေလး ဖိညႇပ္လိုက္ၿပီး အသာေလးစုပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ေခါင္းကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႔ လွုပ္ရွားေပးေတာ့တယ္။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပုေလြဗ်ာ။ က်ဴပ္လက္ေတြက သူ႔ဆံပင္ေတြၾကားထဲ ထိုးဖြကစားရင္း လိင္တန္ႀကီးေပၚက အရသာေတြကို မ်က္ေစ့မွိတ္ ဇိမ္ခံမိေနေတာ့တယ္။

………………………………………….

မာေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ အံဩမိပါရဲ့။ ငါ့ကို အညႇာလြယ္ၿပီး ရြေနတဲ့ေကာင္မလို႔မ်ား ထင္သြားမလားေတာင္ စိုးရိမ္မိတယ္။ တကယ္ကေတာ့ မိန္းမတို႔ တတ္အပ္တဲ့ပညာနဲ႔ အိစိကလီ၊ ဟိုပုတ္ဒီပုတ္ေလာက္ေလးလုပ္၊ အဖိုးႀကီးကို နည္းနည္းပါးပါးေလး ညဳလိုက္ရင္ လိုခ်င္တာရမွာပဲလို႔ တြက္ထားတာ အခုေတာ့ သူ႔လီးေတာင္ ကိုယ့္ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနရပါၿပီေကာ။

အဘ မ်က္လုံးေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ေတာ့ အားေကာင္းတယ္ ေျပာရမယ္။ မာ့ကို စူးစူးရွရွ ၾကည့္ေနကတည္းက မာ့ရင့္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီး။ ကိုက ေရွ႕တန္းထြက္သြားလို႔ မာ့မွာ ျပတ္လတ္ေနရတာကလည္း ၾကာလွၿပီမလား။ အင္း ၿပီးေတာ့ ေျပာရဦးမယ္။ ကို ေရွ႕တန္းထြက္သြားလို႔ မာက ငတ္မြတ္လို႔ တခါတခါ ကိုယ့္လက္နဲ႔ စိတ္ျဖည္ေဖ်ာက္မိတဲ့ အခါမွာလည္း ကို႔ကို မေတြးမိဘူး၊ ခစ္ခစ္။ မာ့ စိတ္ထဲ ေပၚလာတာက ဦးငယ္ေလ။ မာ့ဘဝမွာ ပထမဆုံး လိင္ကိစၥအရသာကို ေပးသြားၿပီး ပန္းဦးေခၽြသြားတဲ့ ဦးငယ္။ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဆက္ဆံတတ္တဲ့ ဦးငယ္ကိုပဲ သြားသတိရေနမိတယ္။

အဲ့ေတာ့ အခု အဘကလည္း ဦးငယ္လိုမ်ိဳး ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းဆိုေတာ့၊ အဟိ။ အဘကေတာ့ ဦးငယ္ထက္ေတာင္ ႀကီးဦးမယ္ထင္တယ္ အသက္ေျပာတာ။ ေျပာင္ႀကီးကေတာ့ သိပ္မကြာပါဘူး။ မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ အဘက လက္ဆြဲၿပီး သူ႔ေရွ႕မွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ေတာ့လည္း မာ မျငင္းမိဘူး။ မာ့မ်က္ႏွာေရွ႕ တရမ္းရမ္းနဲ႔ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ႀကီးကလည္း မာ့ကို လာစုပ္ပါေတာ့လို႔ ေျပာေနသလိုပဲ။ မာ့ႏွုတ္ခမ္းေတြ အလိုလို ပြင့္သြားခဲ့ရၿပီ။ ခြင့္လႊတ္ပါ ကိုရယ္။ ကို႔အတြက္ပါ၊ ခစ္ခစ္၊ အဲလိုေလး လွည့္ေတြးလိုက္ေတာ့လည္း နည္းနည္း အျပစ္ကင္းသြားသလိုပဲ။

ပါးစပ္ထဲေရာက္လာၿပီးမွေတာ့ တတ္တဲ့ပညာ မေနသာ ဆိုသလိုပဲ မာ့ပုေလြအစြမ္းကို ရွိသမၽွ ထုတ္ျပလိုက္မိေတာ့တယ္။

” အား ေကာင္းလိုက္တာ သမီးရယ္၊ ဘယ္ကေနမ်ား တတ္ထားတာလဲ၊ အီးးးးးး၊ ကၽြတ္စ္.. ကၽြတ္စ္..”

အဘ စိတ္ေတာင္မထိန္းနိုင္ပဲ သူ႔ဖင္ႀကီးႂကြၿပီး ေကာ့ထိုးလိုက္တာ မာ့ အာေခါင္ေတာင္ သြားေထာက္မိၿပီး ပ်ိဳ႕ကနဲ ျဖစ္သြားရတယ္။

” အို႔ ေဆာရီး ေဆာရီး သမီးရယ္။ ကဲကဲ ခဏထပါဦး၊ ပထမဆုံးအခါေတာ့ အဘ လြယ္လြယ္မၿပီးခ်င္ေသးဘူး”

” အို.. အဘကလဲ..”

မာက အထလိုက္မွာ မာ့ထမိန္ကို ျဗဳံးကနဲ ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္တာ ခံလိုက္ရလို႔ မာ ႐ုတ္တရက္ ရွက္သြားၿပီး အလန႔္တၾကား ေအာ္လိုက္မိတယ္။

” အဘရယ္ ဧည့္ခန္းႀကီးမွာ”

” သမီးကလည္း ဘယ္သူမွ ဝင္မလာရဲပါဘူးကြာ၊ ဟဲဟဲ သမီး ေပါင္လုံးေလးေတြက လွလိုက္တာကြာ”

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ မာ့ပင္တီကိုပါ ဆြဲခၽြတ္တယ္။ ရွက္လိုက္တာရွင္။ က်မပိပိေလးမွာ အရည္ေတြ စိုရႊဲေနတာ သူေတြ႕သြားၿပီေပါ့။

” လာပါဦး၊ ေရွ႕နားတိုးပါဦးကြ”

မတ္တတ္ရပ္လ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ မာ့ကို အဘက ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကိုင္ၿပီး သူ႔ဆီ ဆြဲေခၚလိုက္တယ္။ သူက ဆိုဖာမွာ ေရွ႕တိုးထိုင္ေနတာမို႔ မာ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔က ကြက္တိပါပဲရွင္။ ဟင္၊ အဘကငုံ႔ၿပီး မာ့ပိပိေလးကို အားရပါးရ ယက္ပါေလေရာရွင္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔လၽွာထိပ္ႀကီးနဲ႔ မာ့ေစာက္ေစ့ေလးကို အတင္းတတြတ္တြတ္နဲ႔ ထိုးေနေတာ့ မာမ်က္ေစ့ကို စုံမွိတ္လို႔ ဒူးေခြမက်သြားေအာင္ သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ထိန္းထားလိုက္ရပါတယ္ရွင္။

သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးေတြကလည္း မာ့ဖင္ႀကီးေတြကို ဆုပ္ႏွယ္ေနတယ္ေလ။ သူက မာ့ပိပိေလးကို ယက္ေနရင္းက သူ႔လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကို တံေတြးဆြတ္လိုက္ၿပီး မာ့ဖင္ေပါက္ေလးကိုလည္း လာဆြေနတယ္။ သူ႔လၽွာထိပ္က မာ့အေစ့ေလးကို အစြမ္းကုန္ ေဆာ့ကစားေနေတာ့ မာ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး။ အဘဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ဆြဲၿပီး အေၾကာေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္လို႔ အရသာ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္သြားရေတာ့တယ္။

မာ ၿပီးသြားမွန္းလည္း အဘက သိပါတယ္။ မာ့ကို ဘာဂ်ာေပးေနရာကေန သူ႔ပါးစပ္ကို ခြာလိုက္တယ္။ မာ့ကို သူ႔ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ဖို႔ လက္နဲ႔ ပုတ္ျပလိုက္တယ္။ မာလည္း ေမာေမာနဲ႔ သူ႔ေပါင္ေပၚထိုင္လိုက္တယ္။ အဲေတာ့မွ သူက မာ့အကၤ်ီနဲ႔ ဘရာဇီယာကို ခၽြတ္ပါေတာ့တယ္။ အခုေတာ့ မာတစ္ေယာက္ အဘအိမ္ဧည့္ခန္းမွာ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ဝတ္စုံနဲ႔ အဘေပါင္ေပၚ ထိုင္ရင္သား ျဖစ္ေနရပါေပါ့လား။

အဲ့ေတာ့မွ အဘက မာ့နို႔ေတြကို ကေလးေလးလို စို႔ေတာ့တာပါပဲ။ အင့္ ယားလိုက္တာရွင္။ သူ႔ ႏွုတ္ခမ္းေမႊးေတြကလည္း ျခစ္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ မာ့ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက အရမ္းကို အထိမခံဘူးရွင့္။ နို႔သီးေခါင္းကို ကလိခံလိုက္ရတာနဲ႔ မာ့တကိုယ္လုံး ထြန႔္ထြန႔္လူးေရာ။ အခုလည္း မာ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ ဟိုဟာေလးထဲမွာ အရမ္းကိုလိုေနၿပီ တစ္ခုခုေတာ့ ထည့္မွရေတာ့မယ္။ အဘကလည္း ကၽြမ္းပါတယ္၊ အဲ့ဒါမ်ိဳးကေတာ့ သူက မာ့ခါးေလးကို ကိုင္ၿပီး ထခိုင္းလိုက္တယ္။

သူကလည္း ထရပ္လိုက္ၿပီးေတာ့ မာ့လက္ကေလးကိုဆြဲၿပီး ဆိုဖာလက္ရမ္းကို ေထာက္ခိုင္းပါတယ္။ အဲ့ေလာက္ဆို မာသိပါၿပီး မာ့ကို ကုန္းခိုင္းေနတာကို။ မာလည္း ခါးေလးေလးညႊတ္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ အဘက ေနာက္ကေနၿပီး မာ့အဖုတ္ေလးထဲ သူ႔ဒစ္ဖူးႀကီးကိုေတ့ၿပီး စသြင္းပါတယ္။ မာ့ပိပိေလးမွာ အရည္ေတြက စိုရႊဲေနေတာ့ အဘဟာႀကီးက တင္းတင္း ေစးေစးေလးနဲ႔ ဝင္လာပါတယ္။ အားရပါးရပါပဲ။ မာ့ဟာေလးထဲ ျပည့္ၾကပ္သြားသလိုပဲ။

” အဘရယ္ ျဖစ္ပါ့မလား၊ အရမ္းၾကပ္ေနတယ္ေနာ္၊ မာေၾကာက္တယ္”

မာလည္း နည္းနည္းေတာ့ ညဳလိုက္ပါတယ္။ တကယ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္ေနပါတယ္။ ေတာ္ၾကာကြဲျပဲသြားရင္ ေဆးခန္းသြားရမွာ ရွက္စရာႀကီးေလ။

” အား၊ ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္၊ ေစးၾကပ္ေနတာပဲ၊ ဒါမ်ိဳးမလိုးရတာ ၾကာၿပီကြာ”

“အို႔.. အိ..”

အဘက ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဖိထိုးသြင္းထည့္လိုက္တာ မာ့ရင္ထဲေတာင္ ေအာင့္သလို ျဖစ္သြားတယ္ရွင့္။ ဒါေပမဲ့ အဘက ဇိမ္နဲ႔ ျဖည္းျဖည္းေလး ဆြဲထုတ္၊ ျဖည္းျဖည္းေလးသြင္းနဲ႔ ဆိုေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေကာင္းလာပါတယ္။ မာ အသားက်သြားၿပီဆိုတာ သိတာနဲ႔ အဘက အရွိန္တက္လာပါတယ္။ သူ႔ဟာႀကီးကလည္း မာလိုက္တာ သံေခ်ာင္းႀကီးၾကေနတာပါပဲရွင္။ မာ့ အတြင္းသား ႏုႏုေလးေတြကို ဖိပြတ္ဆြဲေနတာ၊ မာ့အယားေတြကို ျဖည္ေဖ်ာက္ေပးနိုင္တာမို႔၊ မာ့အတြက္လည္း အရမ္းကို ေကာင္းေနပါတယ္။ မာ့ပိပိေလးထဲ ဝင္ခဲ့ဖူးတဲ့ လီးသုံးေခ်ာင္းက တစ္ေခ်ာင္းကို အရသာတစ္မ်ိဳးစီ ေကာင္းတာပါပဲရွင္။ အခု အဘကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းတာမို႔ မာ့လက္သည္းေတြက ဆိုဖာအသားကို ကုတ္ျခစ္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို ျပန္ျပန္ေကာ့ေပးေနမိပါေတာ့တယ္ရွင္။

” ဖြတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္..”

“အာ့…အိ..အီး..”

မာ့ အရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားလို႔ ေပါင္သားေတြကို က်ဳံ႕လိုက္မိခ်ိန္မွာပဲ အဘလိင္တန္ႀကီးထဲက အရည္ပူေတြကလည္း မာ့ပိပိေလးထဲကို ျဖန္းထည့္လိုက္တာ ခံစားလိုက္ရတယ္။ အား။ မာေတာ့ လာရင္းကိစၥေတာင္ ေမ့ေနပါေပါ့လား။

” ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္။ ဒီလို ေစာက္ဖုတ္မ်ိဳး မလိုးရတာ ၾကာလွၿပီ”

အဘရဲ့ ဖ႐ုသဝါစာ စကားလုံးေတြက မာ့နားထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးလိုပဲ။ ရွက္သလိုလို၊ တဏွာစိတ္ပဲ ထလာသလိုလို။ ဘာမွန္းေတာ့ မသိပါဘူးရွင္။ အေတြ႕အၾကဳံ တစ္မ်ိဳးေပါ့ေနာ္။

============================

မာ အဲဒီေန႔က အိမ္ျပန္ေတာ့ အဘရဲ့ ကားဒရိုင္ဘာ ရဲေဘာ္ေလးက ကားနဲ႔လိုက္ပို႔ေပးလို႔ပဲ။ နို႔မို႔ဆိုရင္ လမ္းေလၽွာက္ရတာေတာင္ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနမွာ။ အဘရဲ့ သန္စြမ္းမွုကေတာ့ အံ့ဩစရာပါပဲ။ မာ့ကို သုံးခ်ီတိတိ လိုးလိုက္တဲ့အျပင္၊ သူျပန္မေတာင္ခင္စပ္ၾကားေတြမွာ လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထိုးေဆာ့တာေရာ၊ ဘာဂ်ာမွုတ္တာေရာနဲ႔ အနားကိုမေပးတာ။ မာ့မဂၤလာဦးညကထက္ေတာင္ ပိုဆိုးေသးတယ္။

မာလည္း မေကာင္းဘူးလားဆိုေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ မာလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခုမွပဲ အဲဒီကိစၥကို တပ္မက္ မက္ေမာသူပါလား ဆိုတာကို ဝန္ခံရေတာ့မွာပဲ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္က သိပ္စိတ္ပါလို႔မဟုတ္ဘူး၊ သူမ်ားက အတင္းအၾကပ္ စလို႔ပဲလို႔ ထင္ခဲ့တာ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က မက္မက္ေမာေမာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာပါလား။

ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့လည္း အဘက ကားလြတ္ၿပီး လာေခၚရင္ လိုက္သြားမိတာပဲ။ အဲဒါကလည္း တစ္လမွ တစ္ခါေလာက္ပါ။ သူ႔အိမ္မွာ သူတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးၾကမွပါ။ တစ္ခါဆိုလည္း တစ္ခါ၊ တန္ေအာင္ကို လုပ္တာရွင့္။ မာလည္း မႀကိဳက္ဘူးလားဆိုေတာ့ ႀကိဳက္ပါတယ္။ ခစ္ ခစ္။ ကို ေနာက္တန္းမွာပဲ ေနရဖို႔ဆိုတာလည္း ပါေနေတာ့ ခဲတစ္လုံးနဲ႔ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ေပါ့ေနာ္။

ဒီၾကားထဲမွာ ဦးငယ္ရဲ့သား ေမာင္မ်ိဳးက မာအခုေနတဲ့ တပ္ကၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ေကာလိပ္ကို လာတက္မယ္ဆိုေတာ့ မာ့အိမ္မွာပဲေနၿပီး တက္ဖို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့၊ ေမာင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာေတာ့တာေပါ့။ ေမာင္မ်ိဳးက အခုေတာ့ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ တကယ့္ကို ေယာက္်ားႀကီးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနၿပီေလ။ တပ္ထဲမွာေတာ့ မာ့ ေမာင္တစ္ဝမ္းကြဲ ဆိုေတာ့ အဆင္ေျပတယ္ေလ။ တပ္ဝန္းထဲက ေကာင္မေတြကေတာ့ေလ သိတယ္မဟုတ္လား။ ေနာက္သလိုေျပာင္သလိုနဲ႔ မေတာ္လိုက္ရတဲ့ ေယာင္းမ ဘာညာနဲ႔ လူကို လာလုပ္ေနၾကေသးတယ္။ သူတို႔မွာလည္း ေယာက္်ားေတြရွိရဲ့သားနဲ႔၊ အဟင္းဟင္း။

ေမာင္မ်ိဳး အိမ္မွာေရာက္လာၿပီး အိမ္မွာေနတဲ့အခါ စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္နဲ႔ အိမ္အလုပ္ေတြ ဝိုင္းကူလုပ္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ လက္ေမာင္းရင္အုပ္ေတြ ေတာင့္တင္းမာေက်ာေနတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ မာ့ရင္ထဲ တမ်ိဳးေလးေတာ့ ျဖစ္မိသား။ သူတို႔အိမ္မွာ ေနခဲ့ရစဥ္တုန္းက ညဘက္ေတြကို သြားေတြးမိတယ္။ မာ ဦးငယ္နဲ႔ မျဖစ္ခင္တုန္းက သူ႔အိပ္ယာထဲ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတုန္း သူ႔ဟာေလးနဲ႔ မာ့ဖင္ၾကားလာလာပြတ္တာကို သတိရမိေသးတယ္။ အဟီး။ သူအခုေရာ မာ့အေပၚမွာ အဲဒီစိတ္ေတြ ရွိေနေသးလား မသိဘူး။

……………………………………………..

ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းပိတ္တဲ့တစ္ေန႔မွာ မာနဲ႔ေမာင္မ်ိဳးတို႔ အိမ္မွာ ေန႔လည္စာစားၿပီးလို႔ မီးဖိုထဲ သိမ္းဆည္း ပန္းကန္ေဆး လုပ္ေနၾကတုန္း ကုလားထိုင္ေျခေထာက္နဲ႔ မာ့ေျခသန္းေလး သြားတိုက္မိတာ နာလိုက္တာရွင္။ မာ အသံအက်ယ္ႀကီးကို ေအာ္လိုက္မိတယ္။ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မာ့ရဲ့ မရွည္တရွည္ေလး ထားထားတဲ့ ေျခသည္းေလးလွန္သြားတာ။ ေသြးေတြလည္း ထြက္လာေတာ့ အဲဒီေနရာမွာပဲ ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ခ်လိုက္မိတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးလည္း ျပာယာခပ္သြားတာေပါ့။ ဂြမ္းေတြယူလာၿပီး ေသြးတိတ္ေအာင္ဖိတယ္။ မာ့ေျခသည္းေလးက အထိမခံနိုင္လို႔ သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားမိတယ္။

” မမ ခဏေလး၊ က်ေနာ္ အရက္ပ်ံနဲ႔ နည္းနည္းသန႔္ၿပီး ေသြးေတြ သုတ္ေပးမယ္၊ ေတာ္ၾကာ ျပည္လိုက္လာမွာစိုးလို႔”

” အား…. နာတယ္ကြာ ေမာင္မ်ိဳး၊ ငါ ေၾကာက္တယ္ဟ၊ အရမ္းမလုပ္နဲ႔ဟာ”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ မမရဲ့၊ ကဲ နာရင္ေျပာ”

မာ မီးဖိုၾကမ္းျပင္မွာပဲ ဖင္ခ်ထိုင္ေနရင္းက တညီးညီး တညဴညဴျဖင့္ ေမာင္မ်ိဳး အနာကို သန႔္စင္ေပး၊ ပတ္တီးစီးေပးတာ ခံရင္းက အနာသက္သာလာပါတယ္။ ေမာင္မ်ိဳး အဲလိုလုပ္ေပးေနတာကိုလည္း ဇိမ္ေတြ႕ေနသလိုပဲ၊ ခစ္ခစ္။

” ဟဲ့ ဟဲ့ မလုပ္ပါနဲ႔ နင္ခါးနာဦးမယ္”

ပတ္တီးစီးၿပီးသြားေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ မေျပာမဆိုနဲ႔ မာ့ကို ေက်ာနဲ႔ဒူေခါက္ေကြးကေန မခ်ီလိုက္လို႔ မာ အလန႔္တၾကား ေအာ္မိတာပါ။ ေအာက္ျပဳတ္က်မွာစိုးလို႔ မာ့လက္ေတြကလည္း သူ႔ကိုယ္လုံးကို တြယ္ထားမိတယ္။ သူကေတာ့ျပဳံးၿပီး မာ့ကို မာတို႔အခန္းထဲ သယ္သြားပါတယ္။ မာ့ကို ကုတင္ေပၚ အသာလွဲခ်ေပးလိုက္ေတာ့ မာ့ေပါင္တန္ေတြက သူပုဆိုးေအာက္က မာေတာင္ေတာင္ေကာင္ႀကီးနဲ႔ ပြတ္မိသြားပါတယ္။ မာ့ ကိုယ္ထဲ လၽွပ္စစ္ ျဖတ္စီးသြားသလိုပဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးမ်က္ႏွာကလည္း တမ်ိဳးျဖစ္သြားပါတယ္။

မာ့ကိုယ္လုံးက အိပ္ယာေပၚက်သြားေပမဲ့ မာ့လက္ေတြက ေမာင္မ်ိဳးရဲ့လည္ကုတ္မွာ တြဲခိုေနတုန္း။ မာ့ကိုယ္နိူက္က ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မလႊတ္မိတာ။ မာ့ေခါင္းနဲ႔ ေခါင္းအုံးနဲ႔ ထိမိတဲ့အခ်ိန္၊ ေမာင္မ်ိဳးရဲ့မ်က္ႏွာက မာ့မ်က္ႏွာနဲ႔ အရမ္းကို နီးကပ္ေနတယ္ေလ။ မာတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးခ်င္းအၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနမိၾကတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးရဲ့မ်က္ႏွာက တျဖည္းျဖည္း မာ့မ်က္ႏွာဆီကို တိုးကပ္လိုက္ေတာ့ မာ့မ်က္လုံးေတြကို ပိတ္လိုက္မိတယ္။ ဘာလာေတာ့မယ္ဆိုတာ သိေနတဲ့ မာ့ႏွုတ္ခမ္းေတြက ပြင့္အာသြားတယ္။ ပူေႏြးစိုစြတ္တဲ့ ေမာင္မ်ိဳးႏွုတ္ခမ္းအစုံက မာ့ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြေပၚ လာဖိကပ္ၿပီေလ။ မာ့အေသြးအသားေတြကလည္း ေႏြးေထြးလာၿပီေလ။

………………………………………….

က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ စိတ္ကိုထိန္းလို႔ မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ တကယ္တမ္းကေတာ့ မမမာတို႔အိမ္မွာ လာေနကတည္းက ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိဳး ေပၚမလားလို႔အေတြးနဲ႔ တခ်ိန္လုံး စိတ္လွုပ္ရွားေနခဲ့ရတာ။ အခုအခ်ိန္မွ မလွုပ္ရွားရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အခြင့္အေရးေပၚမယ္ဆိုတာ မသိနိုင္ေတာ့ဘူးေလ။ က်ေနာ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား ဘဝထဲက မမမာ က်ေနာ့္အိပ္ယာထဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ညမ်ိဳးမွာ က်ေနာ္ အေနာက္က သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ က်ေနာ့္ညီေလးထည့္ၿပီး ေညႇာင့္ခဲ့ရတာကို တခ်ိန္လုံး စိတ္ထဲ စြဲေနခဲ့ရတာေပါ့။

အေတြ႕အၾကဳံမရွိတုန္းကေတာ့ မမမာ တကယ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္၊ ကိုယ္လုပ္တာကို ဘာမွမသိဘူးလို႔ ထင္ခဲ့မိတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း အေတြ႕အၾကဳံေလး နည္းနည္းရလာေတာ့မွ အဲဒီတုန္းက မမမာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္ဘူး ဆိုတာကို သိလာခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက အခြင့္အေရးက တစ္လက္မေလာက္ အလိုမွာ ရွိေနတာကို အသုံးမခ်လိုက္ရဘူး။ ေနာင္တေတြ တစိမ့္စိမ့္ရေနတာ။ ေနာက္ပိုင္း ရည္းစားေတြရ၊ ေဆာ္ေတြျဖဳတ္ရတဲ့ အခ်ိန္ၾကမွ တစိမ့္စိမ့္ေတြးရင္း ႏွေျမာေနမိတာ။ မမမာရဲ့ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ ေဂ်ာႀကီး ေပါင္တန္ႀကီးေတြကို မွန္းမွန္းၿပီး ထုခဲ့ရေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူးေလ။ အခု ေယာက္်ားရၿပီးမွ ပိုၿပီးေတာင့္လာသလိုပဲ။ ဗိုလ္ႀကီးကေတာ္ ေက်ာင္းဆရာမဆိုတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ လိုက္ဖက္ပါေပ့။

မမမာရဲ့ မ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးစင္းသြားၿပီး ပါးလ်လ် ႏွုတ္ခမ္းလႊာေလးေတြက ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ဖတ္ကေလးေတြလို ပြင့္ဟလာေတာ့ က်ေနာ့္ႏွုတ္ခမ္းေတြနဲ႔ အလိုလိုဖိကပ္ၿပီး စုပ္လိုက္မိတယ္။ စိုစြတ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလွတဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြက ခ်ိဳၿမိန္လိုက္တာ။ က်ေနာ့္လက္ေတြက မမမာရဲ့ ရင္သားေတြကို အကၤ်ီေပၚကပဲ အသာအုပ္ကိုင္ၿပီး ဖ်စ္ညႇစ္မိတယ္။ မမမာရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းက အင့္သံေလး ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ့္လည္ဂုတ္ကိုလည္း သူ႔လက္ေတြနဲ႔ မသိမသာေလး ဆြဲထားသလိုပဲ။ မမမာ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို အားရေအာင္စုပ္ၿပီးေတာ့ အသက္ရွူဖို႔ ခဏခြာလိုက္ေတာ့။

” ေမာင္မ်ိဳး၊ တို႔ေတြ မလုပ္သင့္ဘူးထင္တယ္ေနာ္”

” အင္ ဘာလို႔လဲ မမမာရယ္၊ ”

” တို႔က ေမာင္ႏွမေတြေလ၊ ေနာက္ တို႔ကအိမ္ေထာင္နဲ႔”

” ေမာင္ႏွမက အေဝးႀကီးပါ မမမာရယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အရြယ္ေရာက္ၿပီး သူေတြပဲေလ။ လက္ထပ္စာခ်ဴပ္ဆိုတဲ့ စာရြက္ေလးတစ္ခုထဲနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြကို အဆုံးရွုံးခံလိုက္ေတာ့မွာလား”

” မမာ မသိဘူးကြာ၊ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ထင္မိတာပဲ”

” ဟင့္အင္း မမမာ၊ က်ေနာ့္ကို အခုခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွုးႀကီး လာတားေတာင္မွ ေနာက္မဆုတ္ေတာ့ဘူး၊ က်ေနာ့္ကို ခ်စ္ခြင့္ေပးပါေတာ့ေနာ္”

က်ေနာ္က ပါးစပ္ကသာ ခြင့္ေတာင္းေနတာ၊ လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ မမမာရဲ့ ထမိန္ကိုျဖည္ၿပီး သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီ သားရည္ေျမာ့ႀကိဳုးေအာက္ လက္ထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို စမ္းေနၿပီ။ မမမာက ပါးစပ္ကသာ ဟင့္အင္းလုပ္ေနတာ၊ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္ခုလုံးကေတာ့ ေဖာင္းႂကြၿပီး အရည္ေတြ ရႊဲလို႔ပါလား။ က်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းေလးက အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးကို ပြတ္ၿပီး ေစာက္ေစ့ေလးကို ပြတ္ေခ်လိုက္ေတာ့

” အြန႔္…. အို ေမာင္မ်ိဳးရယ္၊ မမကို ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြာ”

မမမာလို အိမ္ေထာင္သည္ အေတြ႕အၾကဳံရွိၿပီးသူေတြက အဲလိုေျပာလာေတာ့ မူလက်ီဆိုတာ အသိသာႀကီးပဲေလ။ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးက က်ေနာ့္လက္ဖ်ံကို လိမ္ညႇပ္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္သည္းေတြက က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ကို ကုတ္ျခစ္လိုက္ကတည္းက သူေတာ္ေတာ္ကို ရြေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရၿပီေလ။ သူ႔ေဘာင္းဘီေအာက္က က်ေနာ့္လက္ကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ ထမိန္ေရာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေရာ ဆြဲၿပီးေတာ့ ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။

” အို႔ .. ေမာင္မ်ိဳး အိမ္ေရွ႕တံခါးႀကီး ပိတ္ထားရဲ့လား၊ မေတာ္တဆ လူဝင္လာဦးမယ္၊”

” ဟုတ္ကဲ့ မမမာ၊ က်ေနာ္ သြားပိတ္လိုက္မယ္၊ ခဏေလးေနာ္”

သူ႔ေပါင္ၾကားေလးကို လက္ဝါးနဲ႔အုပ္ကာရင္း ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့ မမမာကို ခဏထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကို က်ေနာ္ ကမန္းကတန္း ထြက္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ကလန႔္ထိုးပိတ္ၿပီးေတာ့မွ အခန္းထဲ ကမန္းကတန္း အေျပးေလး ဝင္လာမိတယ္။

” ေမာင္မ်ိဳးရယ္၊ မင္းမမကို ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြာ.. အို.. ဟင္းးး..”

အခန္းတံခါးပိတ္ အေျပးေလးဝင္လာတဲ့ ေမာင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္၊ မာ့ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ေခါင္းအတင္းထိုးထည့္၊ မာ့ပ်ားအုံေလးကို လာၿပီးယက္ေတာ့၊ မာ့ပ်ားရည္ေတြလည္း တစိမ့္စိမ့္ ထြက္က်ကုန္ရၿပီေလ။ ဟင့္ ေကာင္ကေလးေတာင္ ဟိုးအရင္တုန္းကလို မႏူးမနပ္ကေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မာ့အရသာဖူးေလးကို သူ႔လၽွာထိတ္ေလးနဲ႔ တဆတ္ဆတ္ထိုးေတာ့ မာ့တကိုယ္လုံးကို တြန႔္လိမ္ေနေအာင္ ခံစားရတယ္ေလ။

မာ့ဒူးႏွစ္လုံးကို ေထာင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးကို လိန္က်စ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးေခါင္းကို သြားညႇပ္မိေနသလို ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေပါင္ျပန္ကားၿပီး ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေပးလိုက္မိတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးက မာ့တင္သားေတြကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးႏွစ္ခုနဲ႔ ဆုပ္ညႇစ္ၿပီးေတာ့ သူ႔လၽွာနဲ႔ ပိပိေလးအတြင္း ဝင္သေလာက္ထိုးလိုက္၊ အရသာဖူးေလးကို လၽွာထိပ္ကေလးနဲ႔ ထိုးလိုက္၊ အမ်ိဳးအမ်ိဳးကို ကေညႇာ့ေနေတာ့တာပါပဲရွင္။

“ေမာင္မ်ိဳး လာေတာ့ကြာ မမ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ”

ေမာင္မ်ိဳးလက္ကို ဆြဲၿပီး မာ့အေပၚတက္လာဖို႔ ေခၚလိုက္ေတာ့တယ္။ မာ့ပိပိေလးထဲမွာ အရမ္းကို လိုခ်င္ေနၿပီေလ။ ေမာင္မ်ိဳး မာ့အေပၚမွာ ေမွာက္ရက္တက္လာၿပီး မာ့ႏွုတ္ခမ္းေတြကို လာနမ္းတယ္။ မာ့ပိပိေလးရဲ့ အနံ့ေတာင္ရေနတယ္။ ဟြန႔္။ အာ့တာလည္း စိတ္ကို တမ်ိဳးႂကြေစတာပဲေလ။ ေမာင္မ်ိဳးရဲ့ဒုတ္ေခ်ာင္းႀကီးက မာ့ေပါင္ခြဆုံမွာ ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ႔ ခစ္ခစ္။

မာလည္း လက္တစ္ဖက္နဲ႔ လွမ္းကိုင္ၿပီး ထိန္းလိုက္ရတယ္။ အင္း အရြယ္ကေတာ့ စံခ်ိန္မွီပဲ၊ သူ႔အေဖေလာက္ေတာ့ ျဖစ္လာၿပီပဲ။ ပူေႏြးေႏြးနဲ႔ ထိပ္မွာ အရည္ခၽြဲခၽြဲေလးေတြေတာင္ ေပေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔ေကာင္ႀကီးကို မာ့ပိပိအဝေလးကို လက္နဲ႔စမ္းၿပီး ေတ့ေပးလိုက္တယ္။ အဲေတာ့မွ သူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလာတယ္။ အင္း။ တဝက္ေလာက္ဝင္လာေတာ့ မာ့လက္ကို လႊတ္လိုက္တယ္။ မာ့လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္က ေမာင္မ်ိဳးရဲ့ က်စ္လစ္မာေၾကာေနတဲ့ တင္ပါးေတြကို လွမ္းထိန္းကိုင္ထားမိတယ္။

“အား..ကၽြတ္စ္ ကၽြတ္စ္”

နာလို႔မဟုတ္ဘူးရွင့္၊ ေကာင္းလို႔ အသံထြက္ ၿငီးလိုက္မိတာပါ။ သူ႔ေကာင္ႀကီးက မာ့အတြင္းထဲကို ေစးေစးပိုင္ပိုင္ေလး ထိုးဝင္လာေတာ့ မာ့အတြင္းနံရံေတြ အကုန္လုံးကို ပြတ္တိုက္သြားတယ္ေလ။ အေၾကာေပါင္းတစ္ေထာင္ စိမ့္တယ္ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳးပဲေနမွာေပါ့။ မာ အဲ့ဒီအရသာေလးကို ေမွးၿပီးခံစားေနတုန္းမွာပဲ မာ့ဆီးခုံနဲ႔ သူ႔ဆီးခုံနဲ႔ ဖိကပ္မိသြားေတာ့တယ္။

ေမာင္မ်ိဳးေလ မာ့ ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေန သူ႔လက္ေတြကို တဖက္တခ်က္ လၽွိုကာထိုးထည့္ၿပီး မာ့ပုခုံးေတြကိုဆြဲလို႔၊ ဖင္ကိုႂကြႂကြၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ာ့သြင္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ အရွိန္စယူၿပီး အားမနာတမ္း ေဆာင့္ေတာ့တာပဲ။ မာလည္း မာ့ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္လုံးနဲ႔ သူ႔ခါးကိုညႇပ္ထားၿပီး မာ့ေျခသလုံေလးေတြနဲ႔ သူ႔ေပါင္ကိုခ်ိတ္လို႔ သူအေဆာင့္မွာ ကိုယ့္ဆီကို ဆြဲဆြဲသြင္းေပးလိုက္တယ္။ အားေကာင္းေမာင္သန္ ေမာင္မ်ိဳးေဆာင့္ခ်က္ကေတာ့ မာတို႔လင္မယားရဲ့ ကုတင္ႀကီးေတာင္ တုန္ခါေနေတာ့တာပဲ။ မသိမ်ားမသိရင္ေတာ့ သရဲေျခာက္ေနသလားေတာင္ ထင္ရမယ္ေနာ္။ သရဲနီနီႀကီး ကုတင္ကို စေကာဝိုင္းျဖစ္ေအာင္ တြန္းေနသလိုေပါ့။ ခစ္ခစ္။

မာတို႔ႏွစ္ေယာက္ အသံေလးေတြ တိုးတိုးေလး က်ိတ္ၿငီးရင္း အားရပါးရ အခ်စ္တိုက္ပြဲ ႏြဲလိုက္ၾကတာ၊ မာလည္း အရသာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေရာ၊ ေမာင္မ်ိဳးရဲ့ေက်ာကုန္းကို ကုတ္ျခစ္ပစ္လိုက္မိေတာ့တယ္။ ေမာင္မ်ိဳးလည္း ဆတ္ကနဲ႔တြန႔္သြားၿပီးမွ သူ႔လရည္ ပူေႏြးေႏြးေတြကို မာ့ကိုယ္ထဲမွာ တဆစ္ဆစ္ပန္းထုတ္ေနေတာ့တယ္။ အမေလး မၿပီးနိုင္ဘူးရွင္၊ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေအာင္းထားသလဲမသိဘူး၊ မာ့စိတ္ထဲ တစ္ဂါလံေလာက္ေတာင္ ရွိမလား ထင္မိတယ္။

မာတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေလး ဖက္ရင္း နားေနၾကမိတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးရဲ့ေကာင္ႀကီး နည္းနည္းေလး ေပ်ာ့သြားေတာ့ မာ့ကိုယ္ထဲက အရည္ေတြက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အျပင္ကို စီးက်လာတာ ခံစားလိုက္ရလို႔။

” ဟဲ့ ေမာင္မ်ိဳး ေမြ႕ယာေပၚမွာ ကြက္ကုန္မယ္၊ တစ္ခုခုေပး သုတ္လိုက္ရေအာင္”

ဆိုၿပီးေျပာမွ သူက မမွီမကန္းနဲ႔ မာ့ထမိန္ကို ေကာက္ေပးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပိတ္ၿပီး ကမန္းကတန္း ထရတယ္။ မတတ္နိုင္ဘူး အိပ္ယာခင္းက ေလၽွာ္လို႔ရေသးတယ္၊ ေမြ႕ယာေပၚက်သြားရင္ ကြက္ၿပီးက်န္ခဲ့မွာ၊ ခစ္ခစ္။ မာလည္း ေပါင္ခြဆုံကို ထမိန္နဲ႔ပိတ္ၿပီး အိမ္သာဘက္ကို အျမန္ေျပးရေတာ့တာေပါ့ရွင္။

………………………………………

အဟီး က်ေနာ္လည္း မမမာေျပာလို႔ ျပာယိျပာယာနဲ႔ ၾကမ္းေပၚက်ေနတဲ့ အဝတ္တစ္ခု ေကာက္လိုက္တာ ကိုယ့္ပုဆိုးျဖစ္ေနတာနဲ႔ အသာေလး ဘယ္လက္နဲ႔ေျပာင္းကိုင္ၿပီး၊ သူ႔ထမိန္ကိုပဲ ေကာက္ေပးလိုက္မိတယ္။ ဘာရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတာ့လည္း တခါတေလ ပုဆိုးထဲ ေဂြလွိမ့္ရင္း ထုတ္လိုက္မိတာေတြလည္း ရွိဖူးပါတယ္။

ကုတင္ေဘးမတ္တတ္ရပ္ၿပီး ပုဆိုးကြင္းထဲ ေျခေထာက္လၽွိုဝတ္ရင္းနဲ႔ အခန္းျပင္ကို အေျပးေလးထြက္သြားတဲ့ မမမာကို လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ အသားက သိပ္မျဖဴေပမဲ့ ဖင္လုံးနဲ႔ ေပါင္တန္ေတြက ဝင္းေနတာပဲ။ အေပၚပိုင္းက အကၤ်ီေတာင္မကၽြတ္ေသးပဲ တခ်ီၿပီးသြားတာ အံ့ဩေနမိတယ္။ အခု ထမိန္ကို ေပါင္ၾကားအုပ္ကိုင္ၿပီး အခန္းထဲက ေျပးထြက္သြားေတာ့ ဖင္လုံးႀကီးေတြက တုန္ခါရမ္းသြားတာ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ စိတ္က ျပန္ထလာျပန္တယ္။

အခုနကတည္းက နည္းနည္းသာေပ်ာ့သြားတာ လုံးလုံးႀကီး ရွုံ႔သြားတာမဟုတ္တဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း နည္းနည္းေလး ျပန္မာလာတယ္။ ေတာင္ေတာ့ မေတာင္ေသးပါဘူး။ မာမာေလးျဖစ္လာတဲ့ အဆင့္ပါပဲ။ ပုဆိုးဝတ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္လည္း မမမာထြက္သြားတဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ကို လိုက္လာခဲ့မိတယ္။ က်ေနာ္ မီးဖိုထဲေရာက္ေတာ့ မမမာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ဆပ္ျပာေမႊးနဲ႔ ညီေတာ္ေမာင္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ တိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာလိုက္တယ္။

က်ေနာ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာေတာ့ မမမာက ဓါတ္ဗူးထဲက ေရေႏြးနဲ႔ ေကာ္ဖီသရီးအင္ဝမ္း ေဖ်ာ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ က်ေနာ္က သူ႔ေနာက္နားကပ္ရပ္ၿပီး ဆံပင္ကို တပတ္လၽွိုထုံးထားလို႔ ေပၚေနတဲ့ လည္ကုတ္သား ဝင္းဝင္းေလးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္တယ္။ ” အို႔” ႐ုတ္တရက္မို႔ မမမာ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။

“ခ်စ္တယ္ မမမာရယ္” “အင္း.. တို႔ကလည္း ေမာင္မ်ိဳးကို ခ်စ္ပါတယ္ကြာ၊ ဒါေပမဲ့ မၾကာခင္မွာ ေမာင္မ်ိဳးအစ္ကို ျပန္လာေတာ့မယ္ေနာ္၊ တို႔ေတြ အဲလိုေနလို႔ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး” ေမာင္မ်ိဳးအစ္ကိုလို႔ သူေျပာလိုက္တာ သူ႔ေယာက္်ားကို ရည္ညႊန္းလိုက္မွန္း က်ေနာ္သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုသူမွ မရွိေသးတာေလ၊ အဟီး။ ေႏွာင္လာ ေႏွာင္ခါေဈးေပါ့ေလ။ ” အင္းေပါ့ မမမာရယ္၊ က်ေနာ္ နားလည္ပါတယ္။ အခုေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်စ္ပါရေစဗ်ာ” မမမာက ျပဳံးေစ့ေစ့နဲ႔ က်ေနာ့္ကို ေကာ္ဖီခြက္လွမ္းေပးရင္း။

“ကဲ ကိုေတာ္ေခ်ာ ဒါေလးေသာက္လိုက္ဦး၊ လာၿပီး အပိုေတြ ခၽြဲမေနနဲ႔၊ သူဘာလိုခ်င္မွန္း တို႔သိၿပီးသား ခစ္ခစ္” သူေျပာတာလည္း ဟုတ္ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ရွက္သြားတယ္၊ အဟီး။ ကိုယ္က လိုးခ်င္တာကို အခ်စ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ ရႊီးေနတာကိုး။ အဟီး ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ေကာ္ဖီဖြက္ယူၿပီး ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ေသာက္ေနလိုက္တယ္။ မမမာလည္း သူ႔အတြက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ၿပီး က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကုလားထိုင္မွာ ဝင္ထိုင္ရင္း ေသာက္ေနတယ္။ မမမာက ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ျပဳံးေစ့ေစ့နဲ႔ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္စားပြဲတင္ထားတဲ့လက္ကို လာကိုင္ၿပီး ပြတ္ေပးေနရင္းက

” အလကားေနာက္တာပါ ေမာင္မ်ိဳးရယ္။ မမကလည္း ေမာင္မ်ိဳးအေပၚမွာ သံေယာဇဥ္ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါအျပင္ေလ ခုနက ေမာင္မ်ိဳးလုပ္ေပးတာ အရမ္းေကာင္းလို႔ မမကေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးရဦးမယ္လို႔၊ စိတ္အလိုကို အရမ္းမလိုက္ဖို႔ေလ။ ေတာ္ၾကာ မမက အိမ္ေထာင္နဲ႔၊ ေမာင္မ်ိဳးလို လူပ်ိဳလူလႊတ္ကေလးနဲ႔ ျဖစ္တာ လူသိသြားလို႔ကေတာ့ မမဘဝက ၿပီးသြားၿပီပဲေလ။ မမအေပၚ နားလည္ပါကြာ”

“နားလည္ပါတယ္ မမရယ္၊ လာ အခု အခြင့္အေရး ရွိေနတုန္းေလး အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိရွိ သုံးၾကရေအာင္လား”

က်ေနာ္က ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ ထိုင္ရာကထၿပီး မမမာရဲ့ လက္ကေလးကို ဆြဲလိုက္ပါတယ္။

” ေအာ္.. ဒီကေလးကလည္း ေျပာေလ ကဲေလပါလားကြယ္”

ပါးစပ္ကေျပာေနေပမဲ့ မမမာတစ္ေယာက္ က်ေနာ္လက္ဆြဲေခၚရာေနာက္ လိုက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ဦးတည္ေနတာကေတာ့ သူတို႔လင္မယားအိပ္တဲ့ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီးဆီကိုေပါ့။

………………………………………………….

မမမာေဘာ္ဒီက က်ေနာ္ ဆယ္တန္းတုန္းကထက္ အမ်ားႀကီးထြားလာတယ္။ မမမာရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြက အားရပါးရႀကီးေတြပဲ။ အခုလို တစ္လနီးပါးေလာက္ ေန႔တိုင္း လင္မယားလိုေနခဲ့ၿပီး လိုးေနတာေတာင္မွ မဝနိုင္ဘူး။ အခုလည္း မနက္ျဖန္ဆို မမမာရဲ့ေယာက်ာ္း ေရွ႕တန္းက ျပန္လာေတာ့မယ္ဆိုလို႔ ငတ္ေတာ့မယ့္ေန႔ေတြအတြက္ တန္ေအာင္ တစ္ေနကုန္ လိုးေနမိတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ကေတာ့ ဖင္ဖူးေတာင္းေထာင္ လုပ္ျဖစ္တာမ်ားတယ္။ နည္းနည္းေညႇာင္းသြားမွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေလွႀကီးထိုးပုံစံကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဇိမ္ဆြဲလိုးတယ္။ ေမြ႕ယာေတြမစြန္းေအာင္ ေအာက္မွာ သဘက္ေတြ ခင္းထားလိုက္တယ္။ ေရလည္း ထမေဆးျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး ။

မမမာရဲ့ဖင္လုံးႀကီး ႏွစ္လုံးၾကားက အညိဳေရာင္ ခေရပြင့္ေလးကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္နဲ႔ ထိုးထိုးဆြေပးေနေတာ့ မမမာ ဖင္ႀကီးတရမ္းရမ္းနဲ႔ မလုပ္ဖို႔ ေျပာေသးသည္။ သူလည္း အတင္းမလုပ္ပါ။ ဂ်ယ္မ်ားမ်ားသုတ္ၿပီး လက္ခလည္ကို ေရွာေရွာရွူရွူ အဝင္အထြက္လုပ္လို႔ရေတာ့ မမမာ သိပ္မျငင္းေတာ့။ ေနာက္ေတာ့ လက္ညိဳးႏွင့္ လက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္း။ မမမာ ခေရပြင့္ေလးက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကာင္းေကာင္းေလး အသားက်သြားေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးက သူ႔ေကာင္ႀကီးကို ကြန္ဒုံးစြပ္ၿပီး ထိပ္ႏွင့္စမ္းၾကည့္သည္။

” မမမာ က်ေနာ္ နည္းနည္းစမ္းၾကည့္မယ္ေနာ္ ဟုတ္လား”

“အင္း”

မမမာ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ေျဖသည္။ နာမွာလည္း ေၾကာက္သည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း တမ်ိဳးႀကီး။ သို႔ေပမဲ့ ေမာင္မ်ိဳး ခုနက ဂ်ယ္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ အဝင္အထြက္လုပ္ေတာ့ တမ်ိဳးေလး ခံလို႔ေကာင္းသားမို႔ သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ စမ္းမယ္ဆိုေတာ့ မမမာကိုယ္တိုင္ကလည္း စမ္းၾကည့္ခ်င္သည္။

” အိ.. အား နည္းနည္းနာတယ္ ေမာင္မ်ိဳး၊ အရမ္း မထည့္လိုက္နဲ႔ေနာ္”

” ဟုတ္ မမမာ ”

ေမာင္မ်ိဳး အသက္ကိုေအာင့္ၿပီး သူ႔လီးထိပ္ကေလးကို ခေရးပြင့္ေလးအဝမွာ ဝင္တယ္ဆို႐ုံေလး တြန္းလိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ ဂ်ယ္ေတြမ်ားတာရယ္ ခုနက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ လုပ္ထားတာရယ္ေၾကာင့္ ခဏေလးႏွင့္ ဒစ္ဖူးက ႁပြတ္ကနဲ ဝင္သြားသည္။ ေခါင္းဝင္သြားမွေတာ့ ကိုယ္ကသိပ္မခက္ေတာ့။ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုပ္လုပ္ရင္းႏွင့္ သူ႔လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး မမမာရဲ့ ေနာက္ေပါက္ကို ဝင္သြားၿပီ။

သူ႔ဆီးခုံႏွင့္ မမမာ ဖင္လုံးႀကီးေတြ တသားထဲ ဖိကပ္ေနေလၿပီ။ ဖီလင္ကေတာ့ တမ်ိဳးေလး။ သူကိုယ္တိုင္လည္း တခါမွ မလုပ္ဖူး။ မမမာအတြက္ကလည္း ပထမဆုံးဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဖိန္းတိန္းရွိမ္းတိန္း ျဖစ္ေနၾကသည္။ ခဏေနေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ေနရာကေန အရွိန္ရလာသည္။ သူ႔ေပါင္ၿခံႏွင့္ မမမာဖင္လုံးႀကီးေတြ တဖန္းဖန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္လိုးေနမိသည္။

ခေရပြင့္ေလး၏ တင္းၾကပ္မွုေၾကာင့္ သူ ၾကာၾကာမထိန္းနိုင္၊ ကြန္ဒုံးထဲကို သူ႔လရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ၿပီးသြားရေတာ့သည္။ စိတ္ေက်နပ္သြားေသာ ေမာင္မ်ိဳးက ေမာေမာပန္းပန္းႏွင့္ မမမာ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ေနာက္မွ သိုင္းဖက္ရင္း လွဲခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။

=======================

” ေဟ့ ေမာင္မ်ိဳး၊ မင္းေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကီးလာၿပီကိုးကြ။ ေအးေလ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားႀကီးေတာင္ ျဖစ္ေနမွကိုး” ” ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို၊ အစ္ကိုေတာင္ အသားေတြ အေတာ္မဲသြားတယ္ေနာ္ ” မာ့ကိုကိုနဲ႔ ေမာင္မ်ိဳးတို႔ စကားေျပာေနၾကတာၾကည့္ၿပီး မာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မလုံမလဲ ျဖစ္မိတယ္။ ကိုကိုက မာနဲ႔ ေမာင္မ်ိဳးကို အမ်ိဳးအရင္းလို႔ပဲ မွတ္ထားေတာ့ ဘာမွ မယုံသကၤာ မျဖစ္ဘူးရွင့္။ မေန႔က က်မတို႔တပ္က ေရွ႕တန္းျပန္ေတြကို ပန္းခက္ပန္းစည္းေတြနဲ႔ သြားႀကိဳခဲ့ၾကတာေပါ့။ ညေရာက္ေတာ့ ကိုကိုက သူ ျပတ္လပ္ေနခဲ့တာကို အတိုးခ်ၿပီး အစြမ္းကုန္ကို ၾကမ္းတာရွင္။ ေမာင္မ်ိဳး တဖက္ခန္းက ေခ်ာင္းေနလိမ့္မယ္ ဆိုတာကိုလည္း က်မကသိေနေတာ့ ပိုၿပီး စိတ္ထေနရသလိုပဲ ၊ ေစာက္ရည္ေတြ တရႊမ္းရႊမ္းေပါ့။

ကိုကိုကေတာ့ အရမ္းသေဘာက်ေနတာေပါ့။ သူ႔ဇနီး၊ ေက်ာင္းဆရာမ အလိမၼာေလးတစ္ေယာက္ သူ႔ကိုေမၽွာ္ရင္း လီးငတ္ေနရရွာမွာပဲလို႔ ေတြးရင္း က်မအလိုေတြကို အစြမ္းကုန္ ျဖည့္ေပးေနတာေပါ့ရွင္။ မနက္ၾကေတာ့ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေနျမင့္မွပဲနိုးေတာ့တယ္။ အခု ေမာင္မ်ိဳးေစာေစာထၿပီး ဝယ္ေပးထားတဲ့ မုန႔္ဟင္းခါး လဘက္ရည္ေတြ ေသာက္ၿပီး စကားစၿမီ ေျပာေနၾကတာေပါ့ရွင္။

ခဏေနေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးလည္း အျပင္ထြက္သြားၿပီး၊ ကိုကို႔ကိုလည္း တပ္ရင္းမွုးက အေခၚလႊတ္လိုက္လို႔ ထြက္သြားတာနဲ႔ မာလည္း ထမင္းခ်က္ ဟင္းခ်က္ အိမ္ရွင္းလုပ္ရင္း က်န္ခဲ့ေတာ့တာေပါ့။

………………………………………

” မာေရ ကိုေတာ့ ကံေကာင္းၿပီထင္တယ္။”

” ဘာျဖစ္လို႔လဲကို”

” အဘက ေခၚေျပာတယ္။ ကို႔ကို မင္း ပင္ပန္းလွၿပီ တစ္လွည့္နားဦးတဲ့။ အခု သူ႔ပီေအလုပ္ဖို႔ ကို႔ကိုေျပာလိုက္တယ္။ ကိုေနာက္ဆို မာနဲ႔ ခြဲမသြားရေတာ့ဘူး သိၿပီလား”

” ဟုတ္လား ကို၊ ဝမ္းသာလိုက္တာ ကိုရယ္ ”

မာ တကယ္ပဲ ဝမ္းသာပါတယ္။ ကိုယ့္ေယာက္်ားရွိရက္နဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထဲ ေနရတာ ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုတာ မာက လက္ေတြ႕သိၿပီးၿပီေလ။ ေနာက္ၿပီး ဂတိတည္တဲ့ အဘကို ေပးေကၽြးခဲ့ရတာေတြလည္း တန္ပါတယ္လို႔ ေတြးေနမိတယ္။

” ကိုတို႔ အဲဒါဆိုရင္ ကေလးယူဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲလို႔ရၿပီေပါ့ အခ်စ္ရယ္”

ကိုေျပာလိုက္မွ က်မ ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးနဲ႔ က်မ အခ်စ္ၾကမ္းခဲ့ၾကတာ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္က က်မ ေဆးေသာက္ဖို႔ကို လုံးလုံးႀကီး ေမ့ေနခဲ့ပါလား။ ဘုရားဘုရား၊ အခုမွ သတိရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုရွိေနၿပီဆိုေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္။

” အင္းေပါ့ ကို၊ ကိုက ဘာလိုခ်င္တာလဲ သားေလးလား သမီးေလးလား..”

====================

” သမီးေလးက အေမတူလို႔ထင္တယ္ ခ်စ္စရာေလးကြာ”

” ကိုရယ္၊ သားေလးလိုခ်င္ေနတဲ့ ကို႔ကို သားေလး မေမြးေပးနိုင္တာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ကိုရယ္ ”

” အိုကြာ အဲဒါက ဟိုအရင္တုန္းက ေျပာတာပါ။ အခုကေတာ့ ဘာေလးေမြးေမြး ကိုယ့္ရင္ေသြးပါပဲကြာ။ ကိုယ္ကေတာ့ အတူတူခ်စ္တာပါပဲ”

တကယ့္ကို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပင္ ကိုျပန္လာၿပီးတာနဲ႔ မာ ကိုယ္ဝန္ရွိခဲ့ရတယ္။ မာ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးေၾကာင့္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနခဲ့ရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုျပန္မလာခင္၊ တစ္ပတ္ေလာက္အလိုမွာ ေမာင္မ်ိဳးက တန္ေအာင္ဆိုၿပီး ေန႔ေရာညပါ မာ့ကို လိုးေနခဲ့တာေလ။ မာကိုယ္တိုင္ကလည္း လိုလိုလားလားပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း မာက ေဆးေသာက္ဖို႔ကိုလည္း ေမ့ေနတယ္ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုက ဘာမွ သံသယမျဖစ္လို႔ အဆင္ေျပေနခဲ့ပါတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးကေတာ့ မာ့ကိုယ္ဝန္ႏွစ္လေလာက္မွာပဲ ေက်ာင္းၿပီးသြားလို႔ အလုပ္လုပ္ေနၿပီဆိုေတာ့ မာတို႔နဲ႔ မေနေတာ့ပါဘူး။

ကိုကလည္း အဘ(တပ္ရင္းမွုး) နဲ႔ အနီးကပ္ေနရလို႔လား မသိဘူး၊ အရင္ကလို ရိုးရိုးသားသား မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ လက္ေဆာ့ ေျခေဆာ့ေလးေတြ ရွိလာပါၿပီ။ သူက တသက္လုံး ရိုးလာခဲ့သူဆိုေတာ့ မာ့ကိုလည္း အရိုးအတုံးလို႔ ထင္ထားလို႔ ထင္တယ္။ ပိရိေအာင္ သူ မေနတတ္ပါဘူး။ သူေျခလွမ္းေတြ ပ်က္ေနတာ မာသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မာလည္း မေျပာပါဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သူ႔ကြယ္ရာမွာ ကဲခဲ့တာပဲ။ ေယာက္်ားေလးဆိုတာ နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ရွိမွာေပါ့ေလလို႔ဆိုၿပီး လႊတ္ထားေပးလိုက္ပါတယ္။ မာ့အာ႐ုံက အခုေတာ့ မာ့သမီးေလးဆီမွာပဲ ရွိေနေတာ့တာလည္း ပါမွာေပါ့ေနာ္။…ၿပီးပါၿပီ