ခံလို့ သိပ်ကောင်းတာပဲ

Unicode

“ စန်းမ …. ရှေ့အပတ်မှာ တို့ဒဂုံက ခြံထဲသွားလည်မလို့… လိုက်ဦးမလား….” “ ငါ့ဘဲနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ ချိန်းထားတယ်ကွ….။ မင်းတို့ပဲသွားပါ ခင်သူရာ….” “ ဟဲ့ ငါလည်း ငါ့ဘဲနဲ့သွားမှာ….။ နင်လည်း နင့်ဘဲခေါ်ပြီး လိုက်ခဲ့ပေါ့…။ လျှောက်လည်တာ ခြေညောင်းတယ်…. လူမြင်တယ်ဟဲ့ စန်းမ ရဲ့….” “ အေး…ကောင်းသားပဲ… ငါ့ဘဲကိုပြောပြီး အတူသွားကြတာပေါ့….။ ခြံထဲမှာက ဘယ်သူရှိလဲ…” “ ဘယ်သူမှမရှိဘူးဟဲ့… အဲဒါကြောင့် ပြောတာ…ဟိုမှာက လွတ်လပ်တယ်… ဟင်း ဟင်း…” ခင်သူကပြောရင်း သူမဖာသာ သဘောကျသလို ရယ်လိုက်တော့ စန်းမမ မျက်နှာလေး နီရဲသွားသည်။ စန်းမမနှင့် ခင်ခင်သူတို့မှာ တက္ကသိုလ်ကတည်းက သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်သည်။ ယခု အလုပ်ဝင်ကြတော့လည်း ကုမ္ပဏီတစ်ခုထဲတွင် ဖြစ်ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက် (၂၀) ပတ်ဝန်းကျင်တွေ ဖြစ်ကြသည်။

စန်းမမ၏ ဘဲက မျိုးအောင်ဆိုသူဖြစ်ပြီး အခြားကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင် အလုပ်လုပ်နေသည်။ စန်းမမနှင့် သက်တူရွယ်တူဖြစ်ပြီး ကျောင်းမပြီးမှီကတည်းက တွဲနေကြတာ ဖြစ်သည်။ ခင်ခင်သူ၏ ဘဲကတော့ စိုးလင်းဆိုသူ ဖြစ်သည်။ စိုးလင်းက ခင်ခင်သူထက် အသက်(၂)နှစ် (၃)နှစ်ခန့်ကြီးသည်။ ခင်ခင်သူတို့နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုက်မှာ နေသူဖြစ်ပြီး ခင်ခင်သူ ဆယ်တန်းရောက်ကတည်းက ကြိုက်နေကြတာဖြစ်သည်။ စိုးလင်းမှာ (၁၀)တန်း မအောင်ခဲ့သော်လည်း သူတို့အိမ်မှာက တက္ကစီ(၄)စီးရှိ လေတော့ တစ်စီးကိုယူ၍ မောင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။

မြောက်ဒဂုံက ခြံက ခင်ခင်သူ၏ ဖခင် အငြိမ်းစားမယူမီကတည်းက ရထားသောခြံဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ကပ်လျက်ရှိသည့် ခြံဝိုင်းကိုပါ ဝယ်လိုက်သဖြင့် သူမတို့၏ခြံမှာ ကျယ်သွားသည်။ ခြံကျယ်ထဲတွင် သုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတစ်လုံး ဆောက်ထားသော်လည်း ခင်ခင်သူတို့မှာ ကျောက်မြောင်းထဲတွင် တိုက်ခန်းရှိပြီးသားဖြစ်၍ သွားမနေဖြစ်ဘဲ ပိတ်ထားခဲ့ရတာ ဖြစ်သည်။ တစ်လတစ်ကြိမ် နှစ်လတစ် ကြိမ်လောက် အလုပ်သမားတစ်ယောက်စ နှစ်ယောက်စငှား၍ ခြံရှင်းထားသဖြင့် ခင်ခင်သူ၏ ခြံလေးမှာ အမြဲတမ်း သပ်ရပ်သန့်ရှင်းနေလေသည်။ ဒီအပတ် ရုံးပိတ်ရက်တွင် ခင်ခင်သူတို့ အတွဲက ဒဂုံကခြံထဲသို့လာခဲ့ရာ စန်းမမတို့အတွဲပါ အတူလိုက်ပါလာလေသည်။ ခင်ခင်သူ၏ဘဲ စိုးလင်း၏ကားနှင့်ဆိုတော့ အဆင်ပြေသွားသည်။

“ ဟယ်….ခြံလေးက သာယာလိုက်တာ…” ခြံရှေ့သို့ ကားရပ်လိုက်သည်နှင့် စန်းမမက သူ့ဘဲ မျိုးအောင်ဖက်သို့လှည့်၍ ပြောသည်။ “ အထဲမှာ ဒီ့ထက်သာယာသေးတယ်….။ အိမ်ပေါ်တက်ပြီး စားစရာတွေစားပြီးမှ ဆင်းကြည့်ပေါ့….” ခင်ခင်သူက ဦးဆောင်၍ အိမ်တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ သူတို့အားလုံး အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာခဲ့ကြသည်။ အိမ်ရှေ့ကြမ်းပြင်တွင် ခင်းထားသော ဖယောင်းပုဆိုးပေါ်သို့ ဝယ်လာသော စားစရာများချရင်း ခင်ခင်သူတို့ အတွဲက ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ငါတို့ အထဲဝင်ကြည့်ဦးမယ်ဟာ…” စန်းမမနှင့် မျိုးအောင်တို့ အိမ်ထဲဖက်သို့ ဝင်သွားသည်။ အိမ်လေးက အပြင်မှကြည့်ရင်သာ သေးသေးလေးထင်ရသည်။ အထဲမှာက အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းနှင့် မီးဖိုက နောက်တွင်သပ်သပ်ရှိကာ အတော်လေးကျယ်သည်။ မိန်းကလေးပီပီ စပ်စပ်စုစုဖြင့် စန်းမမမှာ အိမ်သာနှင် ရေချိုးခန်းတို့ကိုလည်း ဖွင့်၍ကြည့်လိုက်သေးသည်။ မီးဖိုချောင်ထဲမှ ပြန်ထွက်လာတော့ အိပ်ခန်းတစ်ခန်းထဲသို့ ဝင်၍ကြည့်သည်။

“ အိပ်ခန်းတွေက ကျယ်တယ်နော် ” စန်းမမ က မျိုးအောင်ကို လှမ်း၍ပြောသည်။ မျိုးအောင်က စန်းမမပြောသော အိပ်ခန်းထက် စန်းမမကိုပို၍ စိတ်ဝင်စားနေပုံရသည်။ စန်းမမ လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သူမ၏နောက်ပိုင်းကို ကြည့်နေသော မျိုးအောင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။“ ဟိတ်….ဒီမှာပြောနေတယ်လေ ” “ မကြားလိုက်ဘူး…. ကိုယ်သိတာက တစ်ခုပဲရှိတယ် ”

မျိုးအောင် စန်းမမကို နောက်ကနေ သိမ်းကြုံး၍ ဖက်လိုက်သည်။ အသည်းအသန်ဖြစ်နေသော မျိုးအောင်၏ ပစ္စည်းကြီးက သူမ၏တင်သားတွေကို လာပြီးထောက်လိုက်တော့ စန်းမမ အတော်လေး နေရထိုင်ရခက်သွားသည်။ မျိုးအောင်က စန်းမမ၏ လည်တိုင်လေးနှင့် ပုခုံးလေးများကို ငုံ့၍နမ်းသည်။

“ မင်းကလည်းကွာ…တစ်နေ့လုံး အချိန်တွေရှိသေးတာကို….” “ မမကလည်းကွာ…တစ်ပတ်လုံးလုံး မတွေ့ရတာတော့ မပြောဘူး…” မျိုးအောင် ဖက်ထားလျက်မှပင် စန်းမမမှာ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို မျိုးအောင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် လှည့်လိုက်သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားသည်နှင့် စန်းမမက သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့၍ပေးသည်။ မျိုးအောင်က စန်းမမ၏ နှုတ်ခမ်းလုံးလေးတွေကို တစ်ချက်ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ စန်းမမ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ခြေဖျားလေးထောက်၍ ကြွတက်သွားသည်။ “ ဟေ့….. ဟိုနှစ်ယောက် အထဲဝင်သွားပြီး အသံတိတ်သွားတယ်….” စိုးလင်းက ပြောလိုက်တော့မှ ခင်ခင်သူ သတိထားမိပြီး နားစွင့်လိုက်သည်။

“ ဟုတ်တယ်နော်…..အဟိ ” ခင်ခင်သူက စိုးလင်းကို ခပ်တိုးတိုးလေးပြန်၍ ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ…. “ အဟမ်း…. ဟိုနှစ်ယောက် ဒီမှာ စားစရာရှိတာ လာစားကြဦး….” “ ပြွတ် ” စန်းမမ သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲ၍ဖြုတ်လိုက်သည်။ “ ဟိုမှာ ခေါ်နေပြီ သွားရအောင် ” မျိုးအောင်က သိပ်ပြီးမကျေနပ်ချင်။ သူ့ဘေးမှ ဖြတ်၍ထွက်သွားသော စန်းမမ၏ တင်သားတစ်ဖက်ကို လှမ်း၍ကိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့သို့ပြန်ရောက်လာသော စန်းမမနှင့် မျိုးအောင်တို့နှစ်ယောက်စလုံး မျက်နှာတွေ နီမြန်းနေကြသည်။ “ ကဲ….ဒီမှာစားကြဦး ” ခင်ခင်သူက အအေးဘူးနှင့် ကိတ်မုန့်များကို လှမ်း၍ပေးသည်။

“ တို့တော့ ခြံထဲဆင်းပြီး စားကြမယ် ” စန်းမမက ရှက်နေဟန်နှင့်ပြောသည်။ “ ဟိုမှာ ဖျာလေးတစ်ချပ်ရှိတယ် ယူသွားကြ ” ခင်ခင်သူက အိမ်ရှေ့ခန်းထောင့်တွင် လိပ်၍ထောင်ထားသော ဖျာလိပ်လေးကို လှမ်း၍ပြသည်။ မျိုးအောင်က ဖျာလိပ်လေးကို သွား ယူ၍ အိမ်ပေါ်မှဆင်းကာ စန်းမမနှင့်အတူ ခြံထဲသို့ ဆင်းလာခဲ့ကြလေသည်။

“ မမ…ဒီနေရာမှာ ထိုင်ကြရအောင်လား ” စန်းမမ ပတ်ဝန်းကျင်သို့ တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ “ ဟင့်အင်းကွာ…. အိမ်နဲ့နီးတယ်…. ခြံရှေ့နဲ့လည်း နီးတယ်… ဟိုအတွင်းဖက်ကို သွားကြမယ်….”  ခြံအတွင်းဖက်သို့ အနည်းငယ်လျှောက်မိကြသောအခါ ရွက်လှပင်တွေဝိုင်းပတ်၍ စိုက်ထားသော ခြောက်ပေ ခုနစ်ပေပတ်လည် လောက်ရှိသည့် မြေကွက်လပ်လေးတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုနေရာသို့ရောက်လျှင် စန်းမမက ရပ်၍ ပတ်ဝန်းကျင်သို့ လှည့်ပတ် ကြည့်၍ အကဲခတ်လိုက်ပြန်သည်။

“ ဒီနေရာမှာပဲ ထိုင်ကြမယ် ” မျိုးအောင်က ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး လက်ထဲမှ ဖျာလေးကို မြေပြင်တွင် ခင်းလိုက်သည်။ အနားတွင်ရှိသော သရက်ပင်နှစ်ပင်ကလည်း ကိုင်းခြင်းယှက်နေသဖြင့် ထိုမြေကွက်လပ်ကို နေရောင်မထိုးဘဲ အရိပ်ရနေသည်။ ဖျာခင်းပြီးသွားသည်နှင့် စန်းမမက သူမလက်ထဲမှ အအေးဘူးနှင့် ကိတ်မုန့်များကို ဖျာပေါ်သို့ချလိုက်ပြီး သူမကပါ ဖျာပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်သည်။ မျိုးအောင်ကလည်း သူမ၏ဘေးတွင် ဝင်၍ ထိုင်ချလိုက်သည်။

စန်းမမမှာ ဖျာပေါ်သို့ ယောကျ်ားများထိုင်သလို တင်ပလ္လင်ခွေ၍ ထိုင်ချလိုက်ရာ ဝတ်ထားသော ဒူးဆစ်လောက်သာရှိ သည့် စကပ်လေးမှာ အပေါ်သို့တွန့်တက်သွားပြီး ပေါင်သားအဖျားလေးတွေက လက်တစ်ဝါးခန့် ပေါ်၍သွားသည်။ နုညက်ဖြူဝင်းသော ပေါင်သားလေးများကို ငုံ့ကြည့်ရင်း မျိုးအောင်၏ လက်က ပေါင်သားလေးများပေါ်သို့ ရောက်သွားသည်။ ခပ်ဖွဖွလေး တစ်ချက်ဆုပ်လိုက်ပြီးမှ စကပ်အတွင်းသို့ပါ လက်ဖဝါးဖြင့် လျှောတိုက်၍ ပွတ်လိုက်သည်။ “ မင်းကလည်းကွာ…. ဒီမှာ အစားအသောက်တွေ စားဦးမယ်လေ…. ဆာနေပြီကွ….” စန်းမမက ပြောပြီး ကိတ်မုန့်ဘူးလေးကို ယူ၍ အထဲမှ ကိတ်မုန့်တစ်ခုကို ယူ၍စားသည်။

“ စားလေ…” “ ဟင့်အင်း…” မျိုးအောင်က ခေါင်းခါ၍ပြောရင်း စန်းမမ၏ ပေါင်တန်လေးကို ပွတ်မြဲပွတ်ကာ စန်းမမ၏ ကိုယ်လုံးအား စားတော့ဝါးတော့မတတ် ကြည့်နေသည်။ ယောကျ်ားတစ်ယောက်၏ ဒီလိုကြည့်တာကို ခံရသော မိန်းကလေးမှာလည်း စိတ်တွေလှုပ်ရှားကာ သွေးသားများ ထကြွတတ်လေသည်။ “ ဟင်း…ဟင်း….မင်း စားချင်နေတာ တို့ သိတယ်နော်…” စန်းမမက ဗလုံးဗထွေးဖြင့် ကိတ်မုန့်စားရင်း ပြောသည်။ ပြောပုံလေးက မခို့တရို့လေးနှင့် ကြာမူဟန်ကပါနေတော့ မျိုးအောင်စိတ်တွေ ထောင်းကနဲထသွားကာ ဘေးတိုက်အနေအထားမှ စန်းမမကို ကြုံးဖက်လိုက်ပြီး စန်းမမ၏ ပါးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် အတင်း နမ်းပစ်လိုက်သည်။

“ ဟေ့….ဟေ့ နေဦးလေ ” စန်းမမက ပြောသဖြင့် မျိုးအောင်က သူမကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ခုနက မျိုးအောင်က ဗြုံးကနဲဖက်လိုက်တော့ စန်းမမက ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်သော ကိတ်မုန့်မှာ အံလွှဲ၍သွားကာ စန်းမမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများတွင် ကိတ်မုန့်မှ ကရင်(မ်)တွေက အတုံးအတစ်နှင့်ကပ်၍ နေသည်။ ဒါကို စန်းမမက တစ်ရှုးနှင့် သုတ်ရန်လုပ်သည်။ “ နေဦး မမ ” မျိုးအောင်က ကောက်ခါငင်ကာပြောလိုက်ပြီး စန်းမမ၏ လည်ပင်းလေးကို သိုင်း၍ဖက်ကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းအစုံတွင် ပေကျံနေသော ကရင်(မ်)တွေကို လျှာဖြင့်ယက်၍ပေးသည်။ စန်းမမက မျက်လုံးလေးမှိတ်၊ မျက်နှာလေးမော့ကာ အရသာရှိရှိ ငြိမ်၍ခံသည်။ နှုတ်ခမ်းပေါ် က ကိတ်မုန့်ကရင်(မ်)တွေ ကုန်သွားပြန်တော့ သူမ၏အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် ဆွဲ၍စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို မြဲအောင်စုပ်ထားပြီး လျှာဖျားလေးနှင့် ပွတ်၍ပေးသည်။ စန်းမမ၏ ခါးလေးစန့်၍တက်လာပြီး လက်နှစ်ဖက်က မျိုးအောင်၏ နောက်ကျောကို သိုင်း၍ဖက်လိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပင် သူမ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားတွင် ရောက်နေသော မျိုးအောင်၏ အောက်နှုတ်ခမ်းကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ပြန်၍စုပ်ပေးသည်။

မျိုးအောင်မှာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် စန်းမမကို သိုင်းဖက်၍ သူမ၏နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နေရင်း သူ့ထုံးစံအတိုင်း လက်တစ်ဖက်က စန်းမမ၏ ရင်သားတစ်ဖက်ကို အုပ်ကိုင်၍ဆုပ်နယ်ပေးသည်။ အပေါ်မှအင်္ကျီနှင့် အတွင်းမှ ဘရာစီယာတို့ခံနေ၍ သိပ်ပြီးမထိလှသဖြင့် မျိုးအောင် သာမန်ထက် အားပိုစိုက်ကာ ဆုပ်နယ်ပေးသည်။ ဖြူဖွေးသော အသားအရေရှိသည့် စန်းမမ၏ တကိုယ်လုံးနီရဲ၍ တက်လာသည်။ တဖြေးဖြေးလည်း မော၍လာသည်။ စန်းမမက နှုတ်ခမ်းခြင်း ဖြေးဖြေးချင်းမျှင်း၍ ခွာလိုက်သည်။

“ ဟိုမှာ စားဦး….တော်ကြာ မောနေမယ် ” စန်းမမ မောသံလေးနှင့်ပြောရင်း အအေးတစ်ဘူးကို ဖောက်၍သောက်သည်။ မျိုးအောင်ကလည်း အအေးတစ်ဘူးကို ဖောက်သောက်သည်။ သူတို့နေရာလေးက အရိပ်ရ၍ အေးမြနေသည့်အပြင် လေကလည်း တဖြူးဖြူးတိုက်နေတော့ သာတောင့်သာယာရှိလှသည်။ ဘူးထဲမှ အအေးကုန်သွားတော့ ဘူးကိုဖျာပေါ်သို့ချလိုက်ပြီး မျိုးအောင်က စန်းမမကို လှမ်း၍ဖက်သည်။ “ နေပါဦး….ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ မသိဘူး ” စန်းမမကလည်း မျိုးအောင်၏လက်တွေကို တွန်းဖယ်၍ မျက်စောင်းထိုးကာပြောလိုက်ပြီး မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သေသေချာချာကြည့်၍ အကဲခတ်ကာ ပြန်၍ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ကဲ…အဝတ်တွေချွတ်ဦး….” “ မမလည်း ချွတ်လေ ” “ အင်းပါ…” စန်းမမက ပြောလိုက်ပြီး ဖျာပေါ်မှ အအေးဘူးနှင့် ကိတ်မုန့်လက်ကျန်တို့ကို ယူ၍ ဘေးမှ ရွက်လှပင်လေးခြေရင်းသို့ ဖယ်ရွှေ့လိုက် သည်။ မျိုးအောင်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီး ဘေးသို့ချလိုက်သည်။ “ အဟင်း….အကုန်ချွတ်နော် ” စန်းမမက သူမ၏အပေါ်မှ အင်္ကျီကိုချွတ်ရင်း အဝတ်အစား ကင်းကွာသွားပြီဖြစ်သည့် မျိုးအောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ရမက် မျက်လုံးတွေနှင့် ကြည့်ရင်း ပြောသည်။ အမှန်တော့ မျိုးအောင်နှင့် စန်းမမတို့မှာ သမီးရည်းစားတွေ ဖြစ်သော်လည်း အိမ်ထောင်သည်တွေတောင်မှ အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်ကျော်မှပြောသော အပြောအဆိုမျိုးတွေကို သူတို့ပြောနေကြသည်။ 

စန်းမမက အပေါ်မှအင်္ကျီချွတ် လိုက်တော့ အတွင်းမှ ဘရာစီယာအနက်ရောင်လေး ပေါ်ထွက်လာသည်။ အပျော့စားလေးဆိုတော့ နို့ဖြူဖြူလေးတွေက တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေကြသည်။ ပြီးတော့ သူမက စကပ်အတွင်းမှ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လိုက်ပြန်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်လေးကို ဆွဲ၍အချွတ် စကပ်လေးကလန်သွားရာ လှစ်ကနဲပေါ်သွားသော ပေါင်ကြားမှ မဲမဲသဲသဲလေးတွေကို မြင်လိုက်ရပြီး မျိုးအောင် မျက်လုံးကြီးက ဝင်းကနဲလက်သွားသည်။

“ ဟေ့….ဘာကြည့်နေတာလဲ….ခစ်ခစ်….” စန်းမမက သူ့ကိုလှမ်းကြည့်ရင်း တခစ်ခစ်ရယ်သည်။ “ ချွတ်လေ….ဒါပါချွတ် ” “ အ…အ….ချွတ်….မှာ ” စန်းမမက မျိုးအောင်၏ပုဆိုးကို လှမ်း၍ဆွဲသည်။ ဆွဲတာက ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲတာမဟုတ်။ ပုဆိုးထဲမှ ငေါက်ထောင်နေသော နေရာကို လှမ်းဆွဲပြီး အတင်းညှစ်ကာ ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်၍ မျိုးအောင်မှာ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ သူ့ပစ္စည်းကြီးနာသွားပြီး ကိုယ်ကိုနောက်သို့ ဆုတ်လိုက်မိသည်။ စန်းမမက ပစ္စည်းကြီးကို မလွှတ်။ အတင်းညှစ်၍ ကိုင်မြဲတိုင်း ကိုင်ထားသည်။

“ အမလေး…. ဖြစ်နေလိုက်တာ…. နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး….. ပြစမ်း….. ပြစမ်း ” ပြောလည်းပြော စန်းမမက မျိုးအောင်၏ ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ လီးဒစ်ပြဲကြီးက ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ လီးထိပ်ကြီးကို သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့် အုပ်ကာ ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ကိုင်ကြည့်ရင်း စန်းမမ၏ မျက်လုံးလေးများ အရည်လဲ့၍လာသည်။ ပြီးလျှင် လီးကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး စန်းမမမှာ ဖျာပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး သူမ၏ စကပ်တိုလေးကို ခါးဆီသို့ လှန်တင်လိုက်သည်။ ဖောင်းထနေသော စောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှ အမွှေးမဲလေးတွေက ဘုတ်စုလေးဖြစ်နေသည်။

မျိုးအောင်က သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဘေးမှနေ၍ စန်းမမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ငုံ့လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ဘရာစီယာအနက် လေးကို ချွတ်လိုက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ကာ လက်တစ်ဖက်ကလည်း စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပွတ်ပေးသည်။ နို့သီးလေး တွေကို စုပ်ရင်းလျှာဖျားလေးဖြင့် ထိုးပတ်ယက်လိုက်သောဒဏ်က စန်းမမရင်ထဲထိ ကျင်ကျင်သွားအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ စန်းမမက သူမ၏ကျောလေးကို ကော့၍ကော့၍ပေးနေမိသည်။ နို့နှစ်လုံးပြီးသွားပြန်တော့ စန်းမမ၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်စုပ်လိုက် လျှာဖြင့်ယက်လိုက်ဖြင့် မျိုးအောင်၏ ဦးခေါင်းက စန်းမမ၏ အောက်ပိုင်းသို့ တဖြေးဖြေးရွေ့လျား၍ လာသည်။

စန်းမမ ဖိန်းဖိန်းရှိန်းရှိန်းခံစားရင်း ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်၍လာသည်။ သူမ၏ အကွဲကြောင်းလေးတွင်လည်း အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာကြပြီဖြစ်သည်။ ဟော….မျိုးအောင်၏ နှာခေါင်းကြီးက ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ်လေးကို ငုံ့၍နမ်းလိုက်ရင်း လျှာကြီးက အကွဲကြောင်းတလျှောက် ယက်တင်လိုက်သည်။

“ အမေ့…..အား….ဟား ” စန်းမမ ကော့တက်သွားသည်။ မျိုးအောင်က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို တစ်ချက်ခြင်းယက်၍ပေးနေသည်။ “ နေ…..နေဦး….” စန်းမမက ထိုသို့ပြောလိုက်ပြီး သူမ၏ လက်တစ်ဖက်က ဘေးမှ ရွက်လှပင်ခြေရင်းသို့ လှမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖွင့်ထားသော ဘူးထဲမှ ကိတ်မုန့်တစ်တုံးကို လှမ်း၍နှိုက်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က မျိုးအောင်၏ ခေါင်းကိုဆွဲဖယ်ကာ ကိတ်မုန့်တစ်တုံးလုံးကို သူမ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုနှင့် စောက်ဖုတ်အုံလေးပေါ်ကိုပါ ချေမွဖိကပ်ပစ်လိုက်သည်။ စန်းမမ၏ စောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံး ကိတ်မုန့် များ ကရင်(မ်)များဖြင့် လိမ်းကျံလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။

မျိုးအောင်က စန်းမမ၏ စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံးပေါ်တွင်ရှိနေသော ကိတ်မုန့်ကရင်(မ်)များကို လျှာဖြင့် ကုန်စင်အောင်ယက်သည်။ ယက်နေစဉ်တွင် စန်းမမက သူမ၏စောက်ဖုတ်ကို ကော့ကော့ပေးသည်။ ငါးမိနစ်မျှအကြာ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးပေါ်ရှိ ကိတ်မုန့်များနှင့် ကရင်(မ်)များ ကုန်စင်သွားသောအခါတွင်တော့ စောစောက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြား အကွဲကြောင်းထဲတွင် မြှုပ်နေသည့် စောက်စေ့လေးမှာ အပြင်သို့ ထောင်တက် ထွက်ပြူလာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် မျိုးအောင်က စောက်စေ့လေးကို ငုံ့၍ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုဖြင့် ညှပ်ကာ စုပ်လိုက်သည်။

“ အား…. အမလေး…. အား….. အင်း…. အ….. အ…..” စန်းမမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းက မျိုးအောင်၏ ခေါင်းကိုညှပ်၍ တင်သားကြီးများ တစ်မိုက်လောက် ကြွကာ ကော့တက်သွားသည်။ စိမ့်ထွက်လာသော စောက်ရည်တွေကလည်း ဖင်ကြားသို့တိုင်အောင် လိမ့်ဆင်းသွားသည်။ မျိုးအောင်က စောက်စေ့လေးကို လွှတ်ပေးလိုက် တော့မှ စန်းမမ၏ တင်သားကြီးများက ဘုန်းကနဲ ပြန်ကျသွားသည်။

စန်းမမ ရင်ဘတ်လေး နိမ့်ချီမြင့်ချီနှင့် မောနေသည်။ သူမ အမောပြေရန် သုံးမိနစ်မျှ မျိုးအောင်က အနားပေးလိုက်ပြီးမှ စန်းမမ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်မနှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး သူ၏ ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့လိုက်ပြီး အထဲတွင် ပြည့်လျှံနေသော စောက်ရည်ကြည်များကို စုပ်ယူမျိုချပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူ၏ လျှာကို စုချွန်၍ စောက်ခေါင်းထဲထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် လုပ်ရာမှ အတွင်းသားလေးများကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ထိုးထိုး ပြီးယက်သည်။

“အား….. ဟ….. အီး….. အီး….. အင်း….. အ…. အ….. အမလေး….. အား….. အား….” စန်းမမ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေပြီး လက်ဖြင့် မျိုးအောင်၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ဆီသို့ ဖိထားပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ကိုလည်း ကော့ကာ မျိုးအောင်၏ ပါးစပ်ဆီသို့ အတင်းပင့်ကပ်ပေးသည်။ စန်းမမတစ်ယောက် ကာမအရှိန် အလွန်အမင်း မြင့်လာပြီဆိုသည်ကို သိလိုက်သော မျိုးအောင်က သူ့လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွက်သွက်လက်လက်ကြီး ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်ပေးသည်။ ဒါကြောင့် စန်းမမမှာ မျိုးအောင်ကို စွဲနေတာဖြစ်သည်။

စန်းမမမှာ ဘဲတွေက ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတာဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် နှစ်နဲ့ချီပြီး စန်းမမမှာ မျိုးအောင်နှင့် တွဲရတာက မျိုးအောင် အမှုတ်ကောင်း၍ဖြစ်သည်။ အသစ်အဆန်းကို လိုချင်ကြတာချည်း ဖြစ်သော်လည်း မျိုးအောင်ကို ဖြတ်၍ နောက်တစ်ယောက်နှင့် တွဲလျှင် အဲဒီနောက်တစ်ယောက်က မှုတ်ပေးရင် တော်သေးသည်။ မမှုတ်လို့ ကျမကို မှုတ်ပေးပါလို့ ပြောလို့က မဖြစ်ပေ။ ဒါ့အပြင် မှုတ်ပေးသည်ပဲထားဦး။ မျိုးအောင်လောက် အမှုတ်ကျွမ်းကျင်ဖို့က မသေချာပေ။ ထို့ကြောင့် စန်းမမမှာ မျိုးအောင်ကို မပစ်နိုင်ဘဲ ဆက်ပြီးတွဲနေရတာဖြစ်သည်။

“ အ….. အ….. အိုး….. အား….. အ….. အမလေး….. အီး….. အား…… အား…..” စန်းမမ ခါးကြီးကော့တက်ကာ တဆတ်ဆတ်ဖြစ်လျက် ပြီးသွားပြီး သုတ်ရည်တွေက ပန်းထွက်လာသည်။ မျိုးအောင်က နိုင်အောင်မျိုချသည်။ လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲတွင် လှည့်ပတ်လျက် မွှေပေးသည်။ စန်းမမ ကော့တက်နေသော ခါးကြီး ပြန်ကျသွားတော့မှ မျိုးအောင်က သူ့လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲမှ ထုတ်ကာ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုနှင့် စောက်ပတ်အုံလေး တစ်ခုလုံးကို ခဏကြာအောင် ဖြေးဖြေးချင်းယက်ပေးပြီးမှ ထထိုင်လိုက်ပြီး စန်းမမ၏ ဘေးတွင်ဝင်၍လှဲကာ စန်းမမကိုဖက်၍ နမ်းလိုက်သည်။

“ မင်း မောသွားပြီလားဟင်….” “ ဟင့်အင်း….” မောသွားပြီလားဟုမေးသော စန်းမမ၏ အသံက မောသံပေါက်၍နေသည်။ စန်းမမ၏ လက်က မတ်တောင်၍နေသော မျိုးအောင်၏ လီးကြီးဆီသို့ လှမ်းလိုက်ပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လီးကြီးထိပ်တွင် အရည်ကြည်လေးတွေက စို့၍နေသည်။ သူမ၏ လက်ကလေးဖြင့် လီးကြီးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပွတ်ပေးသည်။ ပြီးမှ လက်ကိုလွှတ်၍ ပက်လက်လှန်၍နေသော မျိုးအောင်ပေါ်သို့ သူမကအပေါ်စီးမှယူကာ မျိုးအောင်၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိ၍စုပ်လိုက်သည်။ သူမအား မျိုးအောင်ကလည်း ပြန်၍စုပ်နမ်းရင်း သူမ၏နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ် နယ်၍ ပေးသည်။

အတန်ကြာအောင် စုပ်နမ်းနေပြီးမှ စန်းမမက သူမ၏မျက်နှာကို ခွာလိုက်ပြီး ထထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ မျိုးအောင်၏ မျက်နှာဖက်ကို ကျောပေးပြီး စန်းမမက မျိုးအောင်၏ကိုယ်ပေါ်သို့ခွလိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး သူမ၏ကိုယ်ကို တ ဖြေးဖြေးဖိဖိချကာ လီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်ရစ်ခြင်း သွင်းယူသည်။ ဖြူဖွေးလုံးတစ်တင်းကားနေသော စန်းမမဖင်ကြီးက တဖြေးဖြေးနိမ့်ဆင်းကာ လီးကို သွင်းယူနေပုံအား ကြည့်ရင်း မျိုးအောင်၏စိတ်တွေက ထသထက် ထလာသည်။ လီးတဆုံးဝင်ရန် လက်နှစ်လုံးလောက်အလိုတွင်တော့ မျိုးအောင်က စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူမ၏ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ညှပ်၍ ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးကို ကြွကာ အောက်မှနေ၍ ပင့်ဆောင့်ပြီး သွင်းလိုက်သည်။

“ ပြွတ်…. ဗြစ်… ပြွတ်…. ဗြစ်… ဗြစ်…. အမေ့… အင်း….” “ အရမ်းကြီးပဲ….” မျိုးအောင်ဖက်သို့ သမင်လည်ပြန်လှမ်းကြည့်၍ စန်းမမက အပြုံးမျက်နှာလေးနှင့် ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် စန်းမမမှာ ဒူးထောက်၍ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ငိုက်ကာ ဆင်းထားသော မျိုးအောင်၏ ခြေထောက်ဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက်တွင် သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး လိုးသည်။ “ ပြွတ်…. ပြွတ်…. ဖွတ်…. စွပ်…. ဗြစ်…. ပလွတ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်…. ဗြစ်…. ဗြစ်….” စန်းမမမှာ တစ်ချက်ခြင်း အရသာခံ၍ လိုးနေရာမှ အားမလိုအားမရဖြင့် ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်၊ တစ်ချက်ခြင်း ပြန်၍လိုးလိုက်နှင့် စိတ်ထဲရှိသလိုထင်တိုင်း လိုးနေသည်။

“ ပြွတ်….. စွပ်…. စွပ်…. ဖွတ်… ဖွတ်…. ပြွတ်…. ဗြစ်…. ပြွတ်….” စန်းမမက သူ့ကိုကျောပေးပြီး ဖင်ကြီးကိုကြွပြီး ဆောင့်နေသဖြင့် မျိုးအောင်မှာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီးအဝင်အထွက်ကို တွေ့မြင်၍နေလေသည်။ စန်းမမ၏ ဖင်ကြီးဖိချ၍ လိုးလိုက်တိုင်း မျိုးအောင်ကလည်း အောက်မှနေ၍ ပင့်ပင့်ဆောင့်ပြီးလိုးသည်။ ဖိအားနှင့် ပင့်အားတို့ အားနှစ်ခုပေါင်း၍ လိုးဆောင့်ချက်မှာ ပြင်းထန်သွားပြီး နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အရသာပိုတွေ့ကာ အားရသွားကြသည်။

“ ပြွတ်…. ပလွတ်…. စွပ်…. စွပ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်….. ဗြစ်…. ဖွတ်….” အမှန်တော့ စန်းမမက မျိုးအောင်ကို အပေါ်မှ တက်၍ လိုးခိုင်း၍ရသည်။ သို့ရာတွင် မျိုးအောင်က သူမကို တစ်ချီပြီးအောင်မှုတ်ပေးပြီး သူကိုယ်တိုင်က မပြီးသေးသဖြင့် အပေါ်မှတက်ခိုင်းလျှင် မျိုးအောင်စောစောပြီးသွားနိုင်သည်။ အခုတော့ သူမက အပေါ်က တက်လိုက်သည့်အတွက် လီးမှာ အပေါ်သို့မော့၍ထောင်နေသည့်အတွက် မျိုးအောင်မှာ သာမန်ထက်ပို၍ ကြာနေခြင်းဖြစ်သည်။

စိတ်ထင်တိုင်းအပေါ်မှ ဆောင့်ရင်း စန်းမမမှာ ပြီးချင်လာသည်။ ထို့ကြောင့် စန်းမမမှာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ “ ပြွတ်…. ပြွတ်…. စွပ်…. ပလွတ်…. စွပ်…. စွပ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်…. ဗြစ်…. ဗြစ်…. အင်း…. မမ…. ကိုယ်ပြီးချင်လာပြီ…. ဆောင့်…. ဆောင့်…..” စန်းမမမှာ အံကိုက်ဖြစ်သွားကာ မျိုးအောင်ကလည်း ပြီးချင်ပြီဖြစ်၍ အားတက်သွားပြီး အံကိုကြိတ်ကာ ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။

“ စွပ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်… ပြွတ်…. ဗြစ်…. ဗြစ်… ဖွတ်….. ဗြစ်…. အင်း…. အား…. အမလေး…. အိုး…. အိုး….” မျိုးအောင်ကလည်း သူမ၏ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ လီးကြီးကို အောက်မှပင့်၍ ဖိကပ်ကာ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားသလို စန်းမမ၏ ခါးလေးမှာလည်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲဖြစ်၍သွားကာ ပြီးသွားလေတော့သည်။ ခဏနေတော့မှ စန်းမမမှာ မျိုးအောင်၏အပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပြီး မျိုးအောင်၏ဘေးသို့ လှဲချလိုက်လေသည်။ မျိုးအောင်မှာ ဒီလောက်နှင့်တော့ အားမရသေးဘဲ နောက်ထပ်ဆက်၍လိုးဦးမည်ဆိုတာ စန်းမမက သိထားလေသည်။

မျိုးအောင်နှင့် စန်းမမတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်၍ အနားယူရင်း နောက်တစ်ချီအတွက် တာစူနေခိုက် မလှမ်းမကမ်းရှိ ခြုံပုတ်အကွယ်မှ လူသားနှစ်ယောက်ကတော့…. “ ကဲ…. အစ်ကို… တော်လောက်ပြီနော်… စန်းမ သူ့ဘဲနဲ့နေတာ ကြည့်ချင်တယ်ဆိုလို့ ခင်သူခေါ်လာပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို ပေးတွေ့ပြီးပြီ …..။ အစ်ကိုလည်း ကြည့်လို့အားရသွားပြီ…. အိမ်ပေါ်တက်ကြရအောင်….” စိုးလင်းက ခင်သူကို ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး နှစ်ယောက်သား အိမ်ပေါ်သို့ပြန်၍ တက်ခဲ့ကြလေသည်။ အမှန်တော့ စိုးလင်းမှာ စန်းမမတစ်ယောက် ခံတာကို ကြည့်ချင်နေခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ သူ့ချစ်သူ ခင်သူအားပြောပြီး ဒီနေရာကို အပါခေါ်ပြီး ချိန်းတွေ့စေခဲ့တာဖြစ်လေသည်။ အခုတော့ စန်းမမတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်တဝကြီး ကြည့်ခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ သူ၏ ဘောင်းဘီထဲမှ ပစ္စည်းကြီးကလည်း မချိမဆန့် ဖြစ်နေချေပြီ။ ခင်ခင်သူကလည်း သူ့ကိုအိမ်ပေါ်သို့ အပါခေါ်နေတော့….။

ခင်ခင်သူမှာလည်း စန်းမမတို့အတွဲကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေ အတော်ထနေပုံရလေသည်။ ဒီတော့ စိုးလင်းအတွက် ခင်ခင်သူက အဆင်သင့်ဖြစ်နေချေပြီ။ အိမ်ပေါ်သို့ရောက်သည်နှင့် ခင်ခင်သူက ဦးဆောင်၍ အိမ်ခန်းလွတ်တစ်ခုထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ စိုးလင်းကနောက်မှ လိုက်ဝင်သွားပြီး အထဲရောက်သည်နှင့် အိပ်ခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။

စိုးလင်းက သူဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ခင်ခင်သူက သူ့ကိုကျောပေးပြီး ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီတွေကို ချွတ်နေ သည်။ သူမ၏ နောက်ကျောကိုကြည့်ရင်း စိုးလင်းက သူ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ရာ ခြောက်လက်မကျော်ကျော်လောက်ရှိသော လီးတန်ကြီးက ငေါက်ကနဲ ထွက်၍လာသည်။ စိုးလင်း မနေနိုင်မထိုင်နိုင်နှင့် ခင်ခင်သူ၏ နောက်ကျောသို့ ပြေးကပ်သွားပြီး သူမကို နောက်မှသိုင်းဖက်ကာ မချိမဆန့်ဖြစ်နေသော လီးတန်ကြီးကို ခင်ခင်သူ၏ တင်သားကြီးနှင့် ကပ်၍ဖိထားလိုက်သည်။

“ အစ်ကိုကလည်း နေဦးလေ…. ဒီမှာ အဝတ်တွေ ချွတ်ဦးမယ်….” “ အစ်ကို မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ….” “ အစ်ကိုကလည်းကွာ….” စိုးလင်းက သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သလို ခင်ခင်သူကလည်း သူမ၏ခါးမှ ထဘီကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကြပြီ။ ခင်ခင်သူက ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး လေးဖက်ထောက်ပေးလိုက်သည်။ တွဲလောင်းဖြစ်သွားသော နို့အုံနှစ်လုံးကို နောက်မှနေ၍ လှမ်းကိုင်ရင်း သူ့လီးကို နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော ခင်ခင်သူ၏ စောက်ဖုတ်ဝသို့ တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ပြွတ်…. ပလွတ်….. ဗြစ်…. ပလွတ်…. ပလွတ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်….. ဖွတ်….. ဗြစ်….. ဗြစ်….” အထဲတွင် အရည်တွေက အိုင်၍နေသည်။ လီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်၊ ပြန်ထုတ်လိုက် လုပ်လေတော့ အထဲမှ အရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင် ထွက်ကျ၍လာသည်။ “ ပြွတ်…. ပလွတ်….. ပြွတ်….. ပြွတ်….. ပလွတ်….. ဖွတ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်….. ဖွတ်…. ဖွတ်….. ဗြစ်…. ဗြစ်….. ပြွတ်……” “ အင့်….. အ….. အ….. အင့်….. အင့်…… အား……. ဟား…..” စိုးလင်း၏ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်သလို ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေသော ခင်ခင်သူကလည်း မာန်ပါလှလေသည်။ ထို့ပြင် ခင်ခင်သူ၏ နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်၍ထားသော စိုးလင်း၏ လက်ကလည်း ပညာသားပါလှသည်။ နို့သီးတွေကို လက်ညှိုး လက်မတို့ဖြင့် ညှပ်၍ ပွတ်ချေနေရင်းမှ လက်ဖဝါးထဲ ရောက်နေသော နို့အုံကိုလည်း ညှစ် ညှစ်ပေးသည်။ စောစောက စန်းမမတို့စုံတွဲကို ကြည့်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးမှာလည်း ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်နေခြင်းဖြစ်သည်။

“ ပြွတ်…. ပလွတ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်….. ဖွတ်…. ပြွတ်…. ဗြစ်…. ဖွတ်…. ဗြစ်…..” “ အင်း….ဟင်း….အားရရဲ့လားဟင်….” “ ကိုယ် သိပ်ပြီးဆောင့်ရတာ အားမရချင်ဘူး….” “ ဒါဖြင့် ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင်….” ခင်ခင်သူက စိုးလင်းကို သမင်လည်ပြန် လှမ်းကြည့်၍ မေးသည်။ “ ကိုယ် မတ်တတ်ရပ်ပြီး ဆောင့်ချင်တယ် ” ခင်ခင်သူ တစ်ချက်တွေဝေ၍ စဉ်းစားလိုက်သည်။ ပြီးမှ…. “ ရတယ်….ကိုယ့်ဟာကြီးကို ခဏချွတ်လိုက်….” လီးကျွတ်သွားလျှင် ခင်ခင်သူက မတ်တတ်ထရပ်လိုက်တော့ စိုးလင်းကပါ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်သည်။ ခင်ခင်သူက မတ်တတ်ရပ်လျက်မှ ခါးကိုကုန်း၍ သူမ၏ခြေချင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အကြောလျှော့သော လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသည့်ပမာ ဖြစ်သည်။ ခါးက လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး ကုန်းထားတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း နောက်ကို လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး ပြူးထွက်နေသည်။ 

စောစောက လိုးလက်စအရှိန်ဖြင့် အရည်တို့က စိုရွှဲကာ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုမှာ အရည်တို့ကြောင့် ပြောင်လက်နေရုံမျှမ က အကွဲကြောင်းတွင်လည်း အရည်တို့က အကြောင်းလိုက်ဖြစ်နေသည်။ နောက်ကနေကြည့်ရသည်မှာ အလွန်ပင် ရမက်ထန်စရာ ကောင်းလှသည်မို့ စိုးလင်းမှာ မနေနိုင်တော့ဘဲ ခင်ခင်သူ၏ နောက်သို့တိုးကပ်ပြီး သူမ၏ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသေအချာ ကိုင်လိုက်သည်။ ဒီပုံစံမှာ နောက်ကလိုးတဲ့လူက ရှေ့ကခံတဲ့သူကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသေအချာထိန်းပြီး ကိုင်ထားနိုင်မှ တော်ကာကျသည်။ ထိုသို့မှ မဟုတ်လျှင် ရှေ့မှလူမှာ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်ရုံနှင့် ပစ်လဲသွားနိုင်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ စိုးလင်းက လီးကို ဆောင့်၍မသွင်း။ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းသည်။ ပြီးတော့ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။

“ ပြွတ်…. ပလွတ်…. ဖွတ်…. စွပ်…. ဗြစ်….. ပြွတ်… ဗြစ်…. ပြွတ်….” “ ကိုယ်….အားရပြီလား ” “ အင်း…. အားရပြီ ခင်သူ…. ကိုယ် သိပ်ပြီး ကျေးဇူးတင်တာပဲ….” “ အဟင်း…. လုပ်….. လုပ်…. မြန်မြန်သာ လုပ်လိုက်တော့…..” ခင်ခင်သူ၏ ဆန္ဒအရ စိုးလင်း၏ ဆောင့်ချက်တွေမှာ ပြင်းထန်သွက်လက်လာသည်။ “ ပြွတ်…. စွပ်…. ပြွတ်…. ဗြစ်…. ဗြစ်….. စွပ်…. ဖွတ်….. ဖွတ်….” “ အင်း….. အင်း….. အား….. ဟား….. အ….. ထိတယ်…. လုပ်….. လုပ်….” စိုးလင်းက အားရပါးရကြီးကို ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ (၅)မိနစ်မျှ အကြာတွင်တော့….. “ ပြွတ်…. ဗြစ်…. စွပ်… ဖွတ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်…. ဗြစ်…. ဗြစ်….. ကိုယ်….. ကိုယ်…. အ… အ…. အင်း…. လုပ်…. အား….. အ…..” ခင်ခင်သူ တအားအားအော်ရင်း ဖင်ကြီးရမ်းခါပြီး ပြီးသွားကာ ရှေ့သို့ လဲကျမလို ဖြစ်သွားတော့ရာ စိုးလင်းက သူမ၏ခါးကို အတင်းဆွဲထားပြီး အားရပါးရဆယ်ချက်မျှ ဆောင့်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်ကာ တခဏအတွင်း နှစ်ယောက်သားမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ တဖြေးဖြေး ဖင်ထိုင်လျက်သား ကျသွားကြသည်။ ဒီတော့မှ လီးကိုချွတ်၍ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် နှစ်ယောက်သား ပက်လက်လှန်ကာ အ မောဖြေနေကြသည်။ ခဏကြာတော့မှ ခင်ခင်သူက လက်တစ်ဖက်ဖြင့် စိုးလင်း၏လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။

“ ဟယ်…. ဒီအတိုင်းကြီးပဲ…. တစ်ပြားသားမှ မလျော့သွားဘူး….” ဘယ်ကျပါ့မလဲ စိုးလင်းစိတ်တွေက မတရားထန်နေသည်။ ငယ်ငယ် ချောချော လှလှ မိန်းကလေးတွေ ကာမစပ်ယှက်ရင် ဘယ်လိုဖြစ်နေမလဲဆိုတာ ယောကျ်ားတိုင်း သိချင်ကြသည်။ တွေ့မြင်ချင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် စိုးလင်းက စန်းမမ အလိုးခံတာကိုကြည့်ချင်၍ ခင်ခင်သူကိုဖွင့်ပြောပြီး သူတို့အတွဲကို ဒီနေရာသို့ ခေါ်လာကာ ပေးတွေ့ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စိုးလင်း စန်းမမ ခံတာကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေအ ရမ်းထနေတာဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် စိုးလင်းက တက္ကစီသမား၊ လူကလည်း ရည်းစားနှင့် ဒီနေ့ချိန်းတွေ့မှာ ဖြစ်သည့်အတွက် သောက်ဆေးကလည်း သောက်လာခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် စိုးလင်းလီးက မကျဘဲ နဂိုအတိုင်း တင်းခံနေတာဖြစ်သည်။

တစ်ချီပြီးထားတာ မကြာသေးပေမယ့် လီးကလည်း မကျသေးသည့်အပြင် ခင်ခင်သူကလည်း လက်ဖြင့် လီးကိုကိုင်လိုက်တော့ စိုးလင်း၏ စိတ်တွေက ဟုန်းကနဲ ပြန်၍ထလာသည်။ “ ခင်သူ…. ကိုယ်တို့ ထပ်လုပ်ကြရအောင်လား ” “ ဟောတော့….” ခင်ခင်သူ မျက်လုံးလေးတွေ ဝိုင်းသွားပြီး အံ့သြသွားသည်။ ဒါပေမယ့် ခင်ခင်သူ ကိုယ်တိုင်မှာလည်း စိုးလင်း၏ စံချိန်မှီလီးကြီးကို သူမ၏ လက်ကလေးဖြင့် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်း သူမကိုယ်တိုင်မှာလည်း စိတ်တွေပြန်ပြီး ထလာနေပြီဖြစ်သည်။

“ ကိုယ့် သဘောပဲလေ…. ဒီတစ်ခါတော့ ရိုးရိုးပဲလုပ်ကွာ….” ပြောလည်းပြော ခင်ခင်သူက လီးကိုလွှတ်၍ သေချာပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး ဒူးနှစ်လုံးထောင်ကာ ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပဲပေါ့။ စိုးလင်းကလည်း ကောက်ကာငင်ကာထ၍ သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ဝင်၍ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ “ ကိုယ်….” “ ဘာလဲ….ခင်သူ….” “ ခင်သူ့ကို နို့တွေဆွဲဆွဲပြီး ဆောင့်ကွာ…. အဲဒါ ခံလို့ သိပ်ကောင်းတာပဲ…..” “ စိတ်ချ ခင်သူ ဆန္ဒပြည့်ရစေမယ် ” ပြောပြီးသည်နှင့် စိုးလင်းက လီးကို စောက်ပတ်ဝသို့ တေ့လိုက်ပြီး ခင်ခင်သူ၏ နို့အုံနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲ၍ လီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ပြွတ်…. ဒုတ်….. ဖွတ်…. ဖွတ်…. ဗြစ်…. ပြွတ်….. ပြွတ်….” “ အင်း….. ဟင့်…. လုပ်….. လုပ်…. ဆွဲ….. ဆွဲ…. ဆောင့် ဟုတ်ပြီ…. ဟုတ်ပြီ….. ကောင်းလိုက်တာ…..” “ ပြွတ်…. ပြွတ်…. ဗြစ်…. ဖွတ်…. ဗြစ်…. ပလွတ်….. ပြွတ်….. ပြွတ်….” ထိုအချိန်တွင် ပြတင်းပေါက်မှ သူတို့ကို ချောင်းကြည့်နေသော စန်းမမနှင့် မျိုးအောင်တို့မှာ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်မိသည်။ ပြီးတော့ မျိုးအောင်က တိုးတိုးကပ်၍ ပြောသည်။ “ တို့လည်း နောက်တစ်ချီ ထပ်လိုးရအောင် မမ ” “ အင်း….လာသွားမယ် ” စန်းမမက မျိုးအောင်၏ လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲ၍ ခေါ်ကာ သူတို့ခင်းထားသော ဖျာလေးရှိရာ မြေကွက်လပ်လေးသို့ ဦးတည်၍ အပြေးတပိုင်းနှင့် လာခဲ့ကြလေတော့သည်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

“ စန္းမ …. ေရွ႕အပတ္မွာ တို႔ဒဂုံက ၿခံထဲသြားလည္မလို႔… လိုက္ဦးမလား….” “ ငါ့ဘဲနဲ႔ ေလၽွာက္လည္မလို႔ ခ်ိန္းထားတယ္ကြ….။ မင္းတို႔ပဲသြားပါ ခင္သူရာ….” “ ဟဲ့ ငါလည္း ငါ့ဘဲနဲ႔သြားမွာ….။ နင္လည္း နင့္ဘဲေခၚၿပီး လိုက္ခဲ့ေပါ့…။ ေလၽွာက္လည္တာ ေျခေညာင္းတယ္…. လူျမင္တယ္ဟဲ့ စန္းမ ရဲ့….” “ ေအး…ေကာင္းသားပဲ… ငါ့ဘဲကိုေျပာၿပီး အတူသြားၾကတာေပါ့….။ ၿခံထဲမွာက ဘယ္သူရွိလဲ…” “ ဘယ္သူမွမရွိဘူးဟဲ့… အဲဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ…ဟိုမွာက လြတ္လပ္တယ္… ဟင္း ဟင္း…” ခင္သူကေျပာရင္း သူမဖာသာ သေဘာက်သလို ရယ္လိုက္ေတာ့ စန္းမမ မ်က္ႏွာေလး နီရဲသြားသည္။ စန္းမမႏွင့္ ခင္ခင္သူတို႔မွာ တကၠသိုလ္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သည္။ ယခု အလုပ္ဝင္ၾကေတာ့လည္း ကုမၸဏီတစ္ခုထဲတြင္ ျဖစ္ၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အသက္ (၂၀) ပတ္ဝန္းက်င္ေတြ ျဖစ္ၾကသည္။

စန္းမမ၏ ဘဲက မ်ိဳးေအာင္ဆိုသူျဖစ္ၿပီး အျခားကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည္။ စန္းမမႏွင့္ သက္တူရြယ္တူျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းမၿပီးမွီကတည္းက တြဲေနၾကတာ ျဖစ္သည္။ ခင္ခင္သူ၏ ဘဲကေတာ့ စိုးလင္းဆိုသူ ျဖစ္သည္။ စိုးလင္းက ခင္ခင္သူထက္ အသက္(၂)ႏွစ္ (၃)ႏွစ္ခန႔္ႀကီးသည္။ ခင္ခင္သူတို႔ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တိုက္မွာ ေနသူျဖစ္ၿပီး ခင္ခင္သူ ဆယ္တန္းေရာက္ကတည္းက ႀကိဳက္ေနၾကတာျဖစ္သည္။ စိုးလင္းမွာ (၁၀)တန္း မေအာင္ခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႔အိမ္မွာက တကၠစီ(၄)စီးရွိ ေလေတာ့ တစ္စီးကိုယူ၍ ေမာင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။

ေျမာက္ဒဂုံက ၿခံက ခင္ခင္သူ၏ ဖခင္ အၿငိမ္းစားမယူမီကတည္းက ရထားေသာၿခံျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ကပ္လ်က္ရွိသည့္ ၿခံဝိုင္းကိုပါ ဝယ္လိုက္သျဖင့္ သူမတို႔၏ၿခံမွာ က်ယ္သြားသည္။ ၿခံက်ယ္ထဲတြင္ သုံးပင္ႏွစ္ခန္း ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးတစ္လုံး ေဆာက္ထားေသာ္လည္း ခင္ခင္သူတို႔မွာ ေက်ာက္ေျမာင္းထဲတြင္ တိုက္ခန္းရွိၿပီးသားျဖစ္၍ သြားမေနျဖစ္ဘဲ ပိတ္ထားခဲ့ရတာ ျဖစ္သည္။ တစ္လတစ္ႀကိမ္ ႏွစ္လတစ္ ႀကိမ္ေလာက္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စငွား၍ ၿခံရွင္းထားသျဖင့္ ခင္ခင္သူ၏ ၿခံေလးမွာ အျမဲတမ္း သပ္ရပ္သန႔္ရွင္းေနေလသည္။ ဒီအပတ္ ႐ုံးပိတ္ရက္တြင္ ခင္ခင္သူတို႔ အတြဲက ဒဂုံကၿခံထဲသို႔လာခဲ့ရာ စန္းမမတို႔အတြဲပါ အတူလိုက္ပါလာေလသည္။ ခင္ခင္သူ၏ဘဲ စိုးလင္း၏ကားႏွင့္ဆိုေတာ့ အဆင္ေျပသြားသည္။

“ ဟယ္….ၿခံေလးက သာယာလိုက္တာ…” ၿခံေရွ႕သို႔ ကားရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ စန္းမမက သူ႔ဘဲ မ်ိဳးေအာင္ဖက္သို႔လွည့္၍ ေျပာသည္။ “ အထဲမွာ ဒီ့ထက္သာယာေသးတယ္….။ အိမ္ေပၚတက္ၿပီး စားစရာေတြစားၿပီးမွ ဆင္းၾကည့္ေပါ့….” ခင္ခင္သူက ဦးေဆာင္၍ အိမ္တံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ သူတို႔အားလုံး အိမ္ေပၚသို႔ တက္လာခဲ့ၾကသည္။ အိမ္ေရွ႕ၾကမ္းျပင္တြင္ ခင္းထားေသာ ဖေယာင္းပုဆိုးေပၚသို႔ ဝယ္လာေသာ စားစရာမ်ားခ်ရင္း ခင္ခင္သူတို႔ အတြဲက ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

“ ငါတို႔ အထဲဝင္ၾကည့္ဦးမယ္ဟာ…” စန္းမမႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္တို႔ အိမ္ထဲဖက္သို႔ ဝင္သြားသည္။ အိမ္ေလးက အျပင္မွၾကည့္ရင္သာ ေသးေသးေလးထင္ရသည္။ အထဲမွာက အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းႏွင့္ မီးဖိုက ေနာက္တြင္သပ္သပ္ရွိကာ အေတာ္ေလးက်ယ္သည္။ မိန္းကေလးပီပီ စပ္စပ္စုစုျဖင့္ စန္းမမမွာ အိမ္သာႏွင္ ေရခ်ိဳးခန္းတို႔ကိုလည္း ဖြင့္၍ၾကည့္လိုက္ေသးသည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ ျပန္ထြက္လာေတာ့ အိပ္ခန္းတစ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္၍ၾကည့္သည္။

“ အိပ္ခန္းေတြက က်ယ္တယ္ေနာ္ ” စန္းမမ က မ်ိဳးေအာင္ကို လွမ္း၍ေျပာသည္။ မ်ိဳးေအာင္က စန္းမမေျပာေသာ အိပ္ခန္းထက္ စန္းမမကိုပို၍ စိတ္ဝင္စားေနပုံရသည္။ စန္းမမ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သူမ၏ေနာက္ပိုင္းကို ၾကည့္ေနေသာ မ်ိဳးေအာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။“ ဟိတ္….ဒီမွာေျပာေနတယ္ေလ ” “ မၾကားလိုက္ဘူး…. ကိုယ္သိတာက တစ္ခုပဲရွိတယ္ ”

မ်ိဳးေအာင္ စန္းမမကို ေနာက္ကေန သိမ္းၾကဳံး၍ ဖက္လိုက္သည္။ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနေသာ မ်ိဳးေအာင္၏ ပစၥည္းႀကီးက သူမ၏တင္သားေတြကို လာၿပီးေထာက္လိုက္ေတာ့ စန္းမမ အေတာ္ေလး ေနရထိုင္ရခက္သြားသည္။ မ်ိဳးေအာင္က စန္းမမ၏ လည္တိုင္ေလးႏွင့္ ပုခုံးေလးမ်ားကို ငုံ႔၍နမ္းသည္။

“ မင္းကလည္းကြာ…တစ္ေန႔လုံး အခ်ိန္ေတြရွိေသးတာကို….” “ မမကလည္းကြာ…တစ္ပတ္လုံးလုံး မေတြ႕ရတာေတာ့ မေျပာဘူး…” မ်ိဳးေအာင္ ဖက္ထားလ်က္မွပင္ စန္းမမမွာ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို မ်ိဳးေအာင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ လွည့္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ စန္းမမက သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့၍ေပးသည္။ မ်ိဳးေအာင္က စန္းမမ၏ ႏွုတ္ခမ္းလုံးေလးေတြကို တစ္ခ်က္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ စန္းမမ၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ေျခဖ်ားေလးေထာက္၍ ႂကြတက္သြားသည္။ “ ေဟ့….. ဟိုႏွစ္ေယာက္ အထဲဝင္သြားၿပီး အသံတိတ္သြားတယ္….” စိုးလင္းက ေျပာလိုက္ေတာ့မွ ခင္ခင္သူ သတိထားမိၿပီး နားစြင့္လိုက္သည္။

“ ဟုတ္တယ္ေနာ္…..အဟိ ” ခင္ခင္သူက စိုးလင္းကို ခပ္တိုးတိုးေလးျပန္၍ ေျပာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ…. “ အဟမ္း…. ဟိုႏွစ္ေယာက္ ဒီမွာ စားစရာရွိတာ လာစားၾကဦး….” “ ႁပြတ္ ” စန္းမမ သူမ၏ႏွုတ္ခမ္းေလးကို ဆြဲ၍ျဖဳတ္လိုက္သည္။ “ ဟိုမွာ ေခၚေနၿပီ သြားရေအာင္ ” မ်ိဳးေအာင္က သိပ္ၿပီးမေက်နပ္ခ်င္။ သူ႔ေဘးမွ ျဖတ္၍ထြက္သြားေသာ စန္းမမ၏ တင္သားတစ္ဖက္ကို လွမ္း၍ကိုင္လိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕သို႔ျပန္ေရာက္လာေသာ စန္းမမႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး မ်က္ႏွာေတြ နီျမန္းေနၾကသည္။ “ ကဲ….ဒီမွာစားၾကဦး ” ခင္ခင္သူက အေအးဘူးႏွင့္ ကိတ္မုန႔္မ်ားကို လွမ္း၍ေပးသည္။

“ တို႔ေတာ့ ၿခံထဲဆင္းၿပီး စားၾကမယ္ ” စန္းမမက ရွက္ေနဟန္ႏွင့္ေျပာသည္။ “ ဟိုမွာ ဖ်ာေလးတစ္ခ်ပ္ရွိတယ္ ယူသြားၾက ” ခင္ခင္သူက အိမ္ေရွ႕ခန္းေထာင့္တြင္ လိပ္၍ေထာင္ထားေသာ ဖ်ာလိပ္ေလးကို လွမ္း၍ျပသည္။ မ်ိဳးေအာင္က ဖ်ာလိပ္ေလးကို သြား ယူ၍ အိမ္ေပၚမွဆင္းကာ စန္းမမႏွင့္အတူ ၿခံထဲသို႔ ဆင္းလာခဲ့ၾကေလသည္။

“ မမ…ဒီေနရာမွာ ထိုင္ၾကရေအာင္လား ” စန္းမမ ပတ္ဝန္းက်င္သို႔ တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္သည္။ “ ဟင့္အင္းကြာ…. အိမ္နဲ႔နီးတယ္…. ၿခံေရွ႕နဲ႔လည္း နီးတယ္… ဟိုအတြင္းဖက္ကို သြားၾကမယ္….”  ၿခံအတြင္းဖက္သို႔ အနည္းငယ္ေလၽွာက္မိၾကေသာအခါ ရြက္လွပင္ေတြဝိုင္းပတ္၍ စိုက္ထားေသာ ေျခာက္ေပ ခုနစ္ေပပတ္လည္ ေလာက္ရွိသည့္ ေျမကြက္လပ္ေလးတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုေနရာသို႔ေရာက္လၽွင္ စန္းမမက ရပ္၍ ပတ္ဝန္းက်င္သို႔ လွည့္ပတ္ ၾကည့္၍ အကဲခတ္လိုက္ျပန္သည္။

“ ဒီေနရာမွာပဲ ထိုင္ၾကမယ္ ” မ်ိဳးေအာင္က ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး လက္ထဲမွ ဖ်ာေလးကို ေျမျပင္တြင္ ခင္းလိုက္သည္။ အနားတြင္ရွိေသာ သရက္ပင္ႏွစ္ပင္ကလည္း ကိုင္းျခင္းယွက္ေနသျဖင့္ ထိုေျမကြက္လပ္ကို ေနေရာင္မထိုးဘဲ အရိပ္ရေနသည္။ ဖ်ာခင္းၿပီးသြားသည္ႏွင့္ စန္းမမက သူမလက္ထဲမွ အေအးဘူးႏွင့္ ကိတ္မုန႔္မ်ားကို ဖ်ာေပၚသို႔ခ်လိုက္ၿပီး သူမကပါ ဖ်ာေပၚသို႔ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ မ်ိဳးေအာင္ကလည္း သူမ၏ေဘးတြင္ ဝင္၍ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

စန္းမမမွာ ဖ်ာေပၚသို႔ ေယာက်္ားမ်ားထိုင္သလို တင္ပလႅင္ေခြ၍ ထိုင္ခ်လိုက္ရာ ဝတ္ထားေသာ ဒူးဆစ္ေလာက္သာရွိ သည့္ စကပ္ေလးမွာ အေပၚသို႔တြန႔္တက္သြားၿပီး ေပါင္သားအဖ်ားေလးေတြက လက္တစ္ဝါးခန႔္ ေပၚ၍သြားသည္။ ႏုညက္ျဖဴဝင္းေသာ ေပါင္သားေလးမ်ားကို ငုံ႔ၾကည့္ရင္း မ်ိဳးေအာင္၏ လက္က ေပါင္သားေလးမ်ားေပၚသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ခပ္ဖြဖြေလး တစ္ခ်က္ဆုပ္လိုက္ၿပီးမွ စကပ္အတြင္းသို႔ပါ လက္ဖဝါးျဖင့္ ေလၽွာတိုက္၍ ပြတ္လိုက္သည္။ “ မင္းကလည္းကြာ…. ဒီမွာ အစားအေသာက္ေတြ စားဦးမယ္ေလ…. ဆာေနၿပီကြ….” စန္းမမက ေျပာၿပီး ကိတ္မုန႔္ဘူးေလးကို ယူ၍ အထဲမွ ကိတ္မုန႔္တစ္ခုကို ယူ၍စားသည္။

“ စားေလ…” “ ဟင့္အင္း…” မ်ိဳးေအာင္က ေခါင္းခါ၍ေျပာရင္း စန္းမမ၏ ေပါင္တန္ေလးကို ပြတ္ျမဲပြတ္ကာ စန္းမမ၏ ကိုယ္လုံးအား စားေတာ့ဝါးေတာ့မတတ္ ၾကည့္ေနသည္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏ ဒီလိုၾကည့္တာကို ခံရေသာ မိန္းကေလးမွာလည္း စိတ္ေတြလွုပ္ရွားကာ ေသြးသားမ်ား ထႂကြတတ္ေလသည္။ “ ဟင္း…ဟင္း….မင္း စားခ်င္ေနတာ တို႔ သိတယ္ေနာ္…” စန္းမမက ဗလုံးဗေထြးျဖင့္ ကိတ္မုန႔္စားရင္း ေျပာသည္။ ေျပာပုံေလးက မခို႔တရို႔ေလးႏွင့္ ၾကာမူဟန္ကပါေနေတာ့ မ်ိဳးေအာင္စိတ္ေတြ ေထာင္းကနဲထသြားကာ ေဘးတိုက္အေနအထားမွ စန္းမမကို ၾကဳံးဖက္လိုက္ၿပီး စန္းမမ၏ ပါးႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ အတင္း နမ္းပစ္လိုက္သည္။

“ ေဟ့….ေဟ့ ေနဦးေလ ” စန္းမမက ေျပာသျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္က သူမကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ခုနက မ်ိဳးေအာင္က ျဗဳံးကနဲဖက္လိုက္ေတာ့ စန္းမမက ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္ေသာ ကိတ္မုန႔္မွာ အံလႊဲ၍သြားကာ စန္းမမ၏ ႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားတြင္ ကိတ္မုန႔္မွ ကရင္(မ္)ေတြက အတုံးအတစ္ႏွင့္ကပ္၍ ေနသည္။ ဒါကို စန္းမမက တစ္ရွုးႏွင့္ သုတ္ရန္လုပ္သည္။ “ ေနဦး မမ ” မ်ိဳးေအာင္က ေကာက္ခါငင္ကာေျပာလိုက္ၿပီး စန္းမမ၏ လည္ပင္းေလးကို သိုင္း၍ဖက္ကာ သူမ၏ႏွုတ္ခမ္းအစုံတြင္ ေပက်ံေနေသာ ကရင္(မ္)ေတြကို လၽွာျဖင့္ယက္၍ေပးသည္။ စန္းမမက မ်က္လုံးေလးမွိတ္၊ မ်က္ႏွာေလးေမာ့ကာ အရသာရွိရွိ ၿငိမ္၍ခံသည္။ ႏွုတ္ခမ္းေပၚ က ကိတ္မုန႔္ကရင္(မ္)ေတြ ကုန္သြားျပန္ေတာ့ သူမ၏အေပၚႏွုတ္ခမ္းေလးကို ႁပြတ္ကနဲေနေအာင္ ဆြဲ၍စုပ္နမ္းလိုက္ရင္း ႏွုတ္ခမ္းေလးကို ျမဲေအာင္စုပ္ထားၿပီး လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ ပြတ္၍ေပးသည္။ စန္းမမ၏ ခါးေလးစန႔္၍တက္လာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က မ်ိဳးေအာင္၏ ေနာက္ေက်ာကို သိုင္း၍ဖက္လိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ သူမ၏ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားတြင္ ေရာက္ေနေသာ မ်ိဳးေအာင္၏ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းကို တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ျပန္၍စုပ္ေပးသည္။

မ်ိဳးေအာင္မွာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ စန္းမမကို သိုင္းဖက္၍ သူမ၏ႏွုတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္ေနရင္း သူ႔ထုံးစံအတိုင္း လက္တစ္ဖက္က စန္းမမ၏ ရင္သားတစ္ဖက္ကို အုပ္ကိုင္၍ဆုပ္နယ္ေပးသည္။ အေပၚမွအကၤ်ီႏွင့္ အတြင္းမွ ဘရာစီယာတို႔ခံေန၍ သိပ္ၿပီးမထိလွသျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္ သာမန္ထက္ အားပိုစိုက္ကာ ဆုပ္နယ္ေပးသည္။ ျဖဴေဖြးေသာ အသားအေရရွိသည့္ စန္းမမ၏ တကိုယ္လုံးနီရဲ၍ တက္လာသည္။ တေျဖးေျဖးလည္း ေမာ၍လာသည္။ စန္းမမက ႏွုတ္ခမ္းျခင္း ေျဖးေျဖးခ်င္းမၽွင္း၍ ခြာလိုက္သည္။

“ ဟိုမွာ စားဦး….ေတာ္ၾကာ ေမာေနမယ္ ” စန္းမမ ေမာသံေလးႏွင့္ေျပာရင္း အေအးတစ္ဘူးကို ေဖာက္၍ေသာက္သည္။ မ်ိဳးေအာင္ကလည္း အေအးတစ္ဘူးကို ေဖာက္ေသာက္သည္။ သူတို႔ေနရာေလးက အရိပ္ရ၍ ေအးျမေနသည့္အျပင္ ေလကလည္း တျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနေတာ့ သာေတာင့္သာယာရွိလွသည္။ ဘူးထဲမွ အေအးကုန္သြားေတာ့ ဘူးကိုဖ်ာေပၚသို႔ခ်လိုက္ၿပီး မ်ိဳးေအာင္က စန္းမမကို လွမ္း၍ဖက္သည္။ “ ေနပါဦး….ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ မသိဘူး ” စန္းမမကလည္း မ်ိဳးေအာင္၏လက္ေတြကို တြန္းဖယ္၍ မ်က္ေစာင္းထိုးကာေျပာလိုက္ၿပီး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္၍ အကဲခတ္ကာ ျပန္၍ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

“ ကဲ…အဝတ္ေတြခၽြတ္ဦး….” “ မမလည္း ခၽြတ္ေလ ” “ အင္းပါ…” စန္းမမက ေျပာလိုက္ၿပီး ဖ်ာေပၚမွ အေအးဘူးႏွင့္ ကိတ္မုန႔္လက္က်န္တို႔ကို ယူ၍ ေဘးမွ ရြက္လွပင္ေလးေျခရင္းသို႔ ဖယ္ေရႊ႕လိုက္ သည္။ မ်ိဳးေအာင္က သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ အကၤ်ီကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေဘးသို႔ခ်လိုက္သည္။ “ အဟင္း….အကုန္ခၽြတ္ေနာ္ ” စန္းမမက သူမ၏အေပၚမွ အကၤ်ီကိုခၽြတ္ရင္း အဝတ္အစား ကင္းကြာသြားၿပီျဖစ္သည့္ မ်ိဳးေအာင္၏ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ရမက္ မ်က္လုံးေတြႏွင့္ ၾကည့္ရင္း ေျပာသည္။ အမွန္ေတာ့ မ်ိဳးေအာင္ႏွင့္ စန္းမမတို႔မွာ သမီးရည္းစားေတြ ျဖစ္ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္သည္ေတြေတာင္မွ အိမ္ေထာင္သက္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္မွေျပာေသာ အေျပာအဆိုမ်ိဳးေတြကို သူတို႔ေျပာေနၾကသည္။ 

စန္းမမက အေပၚမွအကၤ်ီခၽြတ္ လိုက္ေတာ့ အတြင္းမွ ဘရာစီယာအနက္ေရာင္ေလး ေပၚထြက္လာသည္။ အေပ်ာ့စားေလးဆိုေတာ့ နို႔ျဖဴျဖဴေလးေတြက တလွုပ္လွုပ္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမက စကပ္အတြင္းမွ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ခၽြတ္လိုက္ျပန္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီအနက္ေလးကို ဆြဲ၍အခၽြတ္ စကပ္ေလးကလန္သြားရာ လွစ္ကနဲေပၚသြားေသာ ေပါင္ၾကားမွ မဲမဲသဲသဲေလးေတြကို ျမင္လိုက္ရၿပီး မ်ိဳးေအာင္ မ်က္လုံးႀကီးက ဝင္းကနဲလက္သြားသည္။

“ ေဟ့….ဘာၾကည့္ေနတာလဲ….ခစ္ခစ္….” စန္းမမက သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း တခစ္ခစ္ရယ္သည္။ “ ခၽြတ္ေလ….ဒါပါခၽြတ္ ” “ အ…အ….ခၽြတ္….မွာ ” စန္းမမက မ်ိဳးေအာင္၏ပုဆိုးကို လွမ္း၍ဆြဲသည္။ ဆြဲတာက ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆြဲတာမဟုတ္။ ပုဆိုးထဲမွ ေငါက္ေထာင္ေနေသာ ေနရာကို လွမ္းဆြဲၿပီး အတင္းညႇစ္ကာ ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္၍ မ်ိဳးေအာင္မွာ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ သူ႔ပစၥည္းႀကီးနာသြားၿပီး ကိုယ္ကိုေနာက္သို႔ ဆုတ္လိုက္မိသည္။ စန္းမမက ပစၥည္းႀကီးကို မလႊတ္။ အတင္းညႇစ္၍ ကိုင္ျမဲတိုင္း ကိုင္ထားသည္။

“ အမေလး…. ျဖစ္ေနလိုက္တာ…. နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး….. ျပစမ္း….. ျပစမ္း ” ေျပာလည္းေျပာ စန္းမမက မ်ိဳးေအာင္၏ ပုဆိုးကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ လီးဒစ္ျပဲႀကီးက ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ လီးထိပ္ႀကီးကို သူမ၏လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ အုပ္ကာ ဖြဖြေလးပြတ္သပ္ကိုင္ၾကည့္ရင္း စန္းမမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ား အရည္လဲ့၍လာသည္။ ၿပီးလၽွင္ လီးကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး စန္းမမမွာ ဖ်ာေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ စကပ္တိုေလးကို ခါးဆီသို႔ လွန္တင္လိုက္သည္။ ေဖာင္းထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚမွ အေမႊးမဲေလးေတြက ဘုတ္စုေလးျဖစ္ေနသည္။

မ်ိဳးေအာင္က သူ႔ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေဘးမွေန၍ စန္းမမ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ ငုံ႔လိုက္သည္။ ၿပီးလၽွင္ ဘရာစီယာအနက္ ေလးကို ခၽြတ္လိုက္ၿပီး နို႔ႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ကာ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ပြတ္ပြတ္ေပးသည္။ နို႔သီးေလး ေတြကို စုပ္ရင္းလၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ထိုးပတ္ယက္လိုက္ေသာဒဏ္က စန္းမမရင္ထဲထိ က်င္က်င္သြားေအာင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ စန္းမမက သူမ၏ေက်ာေလးကို ေကာ့၍ေကာ့၍ေပးေနမိသည္။ နို႔ႏွစ္လုံးၿပီးသြားျပန္ေတာ့ စန္းမမ၏ ဝမ္းဗိုက္သားေလးေတြကို ႏွုတ္ခမ္းျဖင့္စုပ္လိုက္ လၽွာျဖင့္ယက္လိုက္ျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္၏ ဦးေခါင္းက စန္းမမ၏ ေအာက္ပိုင္းသို႔ တေျဖးေျဖးေရြ႕လ်ား၍ လာသည္။

စန္းမမ ဖိန္းဖိန္းရွိန္းရွိန္းခံစားရင္း ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခုန္၍လာသည္။ သူမ၏ အကြဲေၾကာင္းေလးတြင္လည္း အရည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာၾကၿပီျဖစ္သည္။ ေဟာ….မ်ိဳးေအာင္၏ ႏွာေခါင္းႀကီးက ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ငုံ႔၍နမ္းလိုက္ရင္း လၽွာႀကီးက အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ ယက္တင္လိုက္သည္။

“ အေမ့…..အား….ဟား ” စန္းမမ ေကာ့တက္သြားသည္။ မ်ိဳးေအာင္က ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႀကီးေတြကို တစ္ခ်က္ျခင္းယက္၍ေပးေနသည္။ “ ေန…..ေနဦး….” စန္းမမက ထိုသို႔ေျပာလိုက္ၿပီး သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ေဘးမွ ရြက္လွပင္ေျခရင္းသို႔ လွမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဖြင့္ထားေသာ ဘူးထဲမွ ကိတ္မုန႔္တစ္တုံးကို လွမ္း၍ႏွိုက္လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က မ်ိဳးေအာင္၏ ေခါင္းကိုဆြဲဖယ္ကာ ကိတ္မုန႔္တစ္တုံးလုံးကို သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အုံေလးေပၚကိုပါ ေခ်မြဖိကပ္ပစ္လိုက္သည္။ စန္းမမ၏ ေစာက္ဖုတ္အုံတစ္ခုလုံး ကိတ္မုန႔္ မ်ား ကရင္(မ္)မ်ားျဖင့္ လိမ္းက်ံလိုက္သလိုျဖစ္သြားသည္။

မ်ိဳးေအာင္က စန္းမမ၏ ေစာက္ပတ္အုံတစ္ခုလုံးေပၚတြင္ရွိေနေသာ ကိတ္မုန႔္ကရင္(မ္)မ်ားကို လၽွာျဖင့္ ကုန္စင္ေအာင္ယက္သည္။ ယက္ေနစဥ္တြင္ စန္းမမက သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။ ငါးမိနစ္မၽွအၾကာ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးေပၚရွိ ကိတ္မုန႔္မ်ားႏွင့္ ကရင္(မ္)မ်ား ကုန္စင္သြားေသာအခါတြင္ေတာ့ ေစာေစာက ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကား အကြဲေၾကာင္းထဲတြင္ ျမႇုပ္ေနသည့္ ေစာက္ေစ့ေလးမွာ အျပင္သို႔ ေထာင္တက္ ထြက္ျပဴလာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အားမလိုအားမရဟန္ျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္က ေစာက္ေစ့ေလးကို ငုံ႔၍ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္ခုျဖင့္ ညႇပ္ကာ စုပ္လိုက္သည္။

“ အား…. အမေလး…. အား….. အင္း…. အ….. အ…..” စန္းမမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းက မ်ိဳးေအာင္၏ ေခါင္းကိုညႇပ္၍ တင္သားႀကီးမ်ား တစ္မိုက္ေလာက္ ႂကြကာ ေကာ့တက္သြားသည္။ စိမ့္ထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း ဖင္ၾကားသို႔တိုင္ေအာင္ လိမ့္ဆင္းသြားသည္။ မ်ိဳးေအာင္က ေစာက္ေစ့ေလးကို လႊတ္ေပးလိုက္ ေတာ့မွ စန္းမမ၏ တင္သားႀကီးမ်ားက ဘုန္းကနဲ ျပန္က်သြားသည္။

စန္းမမ ရင္ဘတ္ေလး နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီႏွင့္ ေမာေနသည္။ သူမ အေမာေျပရန္ သုံးမိနစ္မၽွ မ်ိဳးေအာင္က အနားေပးလိုက္ၿပီးမွ စန္းမမ၏ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို လက္မႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲျဖဲလိုက္ၿပီး သူ၏ ပါးစပ္ကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့လိုက္ၿပီး အထဲတြင္ ျပည့္လၽွံေနေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားကို စုပ္ယူမ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ၏ လၽွာကို စုခၽြန္၍ ေစာက္ေခါင္းထဲထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ျဖင့္ လုပ္ရာမွ အတြင္းသားေလးမ်ားကို လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ထိုးထိုး ၿပီးယက္သည္။

“အား….. ဟ….. အီး….. အီး….. အင္း….. အ…. အ….. အမေလး….. အား….. အား….” စန္းမမ တကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ေနၿပီး လက္ျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္၏ ေခါင္းကိုကိုင္ကာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဆီသို႔ ဖိထားၿပီး သူမ၏ ေစာက္ပတ္ကိုလည္း ေကာ့ကာ မ်ိဳးေအာင္၏ ပါးစပ္ဆီသို႔ အတင္းပင့္ကပ္ေပးသည္။ စန္းမမတစ္ေယာက္ ကာမအရွိန္ အလြန္အမင္း ျမင့္လာၿပီဆိုသည္ကို သိလိုက္ေသာ မ်ိဳးေအာင္က သူ႔လၽွာကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သြက္သြက္လက္လက္ႀကီး ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီလုပ္ေပးသည္။ ဒါေၾကာင့္ စန္းမမမွာ မ်ိဳးေအာင္ကို စြဲေနတာျဖစ္သည္။

စန္းမမမွာ ဘဲေတြက ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနတာျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး စန္းမမမွာ မ်ိဳးေအာင္ႏွင့္ တြဲရတာက မ်ိဳးေအာင္ အမွုတ္ေကာင္း၍ျဖစ္သည္။ အသစ္အဆန္းကို လိုခ်င္ၾကတာခ်ည္း ျဖစ္ေသာ္လည္း မ်ိဳးေအာင္ကို ျဖတ္၍ ေနာက္တစ္ေယာက္ႏွင့္ တြဲလၽွင္ အဲဒီေနာက္တစ္ေယာက္က မွုတ္ေပးရင္ ေတာ္ေသးသည္။ မမွုတ္လို႔ က်မကို မွုတ္ေပးပါလို႔ ေျပာလို႔က မျဖစ္ေပ။ ဒါ့အျပင္ မွုတ္ေပးသည္ပဲထားဦး။ မ်ိဳးေအာင္ေလာက္ အမွုတ္ကၽြမ္းက်င္ဖို႔က မေသခ်ာေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ စန္းမမမွာ မ်ိဳးေအာင္ကို မပစ္နိုင္ဘဲ ဆက္ၿပီးတြဲေနရတာျဖစ္သည္။

“ အ….. အ….. အိုး….. အား….. အ….. အမေလး….. အီး….. အား…… အား…..” စန္းမမ ခါးႀကီးေကာ့တက္ကာ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္လ်က္ ၿပီးသြားၿပီး သုတ္ရည္ေတြက ပန္းထြက္လာသည္။ မ်ိဳးေအာင္က နိုင္ေအာင္မ်ိဳခ်သည္။ လၽွာကို ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ လွည့္ပတ္လ်က္ ေမႊေပးသည္။ စန္းမမ ေကာ့တက္ေနေသာ ခါးႀကီး ျပန္က်သြားေတာ့မွ မ်ိဳးေအာင္က သူ႔လၽွာကို ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ထုတ္ကာ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုႏွင့္ ေစာက္ပတ္အုံေလး တစ္ခုလုံးကို ခဏၾကာေအာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းယက္ေပးၿပီးမွ ထထိုင္လိုက္ၿပီး စန္းမမ၏ ေဘးတြင္ဝင္၍လွဲကာ စန္းမမကိုဖက္၍ နမ္းလိုက္သည္။

“ မင္း ေမာသြားၿပီလားဟင္….” “ ဟင့္အင္း….” ေမာသြားၿပီလားဟုေမးေသာ စန္းမမ၏ အသံက ေမာသံေပါက္၍ေနသည္။ စန္းမမ၏ လက္က မတ္ေတာင္၍ေနေသာ မ်ိဳးေအာင္၏ လီးႀကီးဆီသို႔ လွမ္းလိုက္ၿပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ လီးႀကီးထိပ္တြင္ အရည္ၾကည္ေလးေတြက စို႔၍ေနသည္။ သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္ လီးႀကီးကို ဖြဖြေလး ပြတ္ပြတ္ေပးသည္။ ၿပီးမွ လက္ကိုလႊတ္၍ ပက္လက္လွန္၍ေနေသာ မ်ိဳးေအာင္ေပၚသို႔ သူမကအေပၚစီးမွယူကာ မ်ိဳးေအာင္၏ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို ဖိ၍စုပ္လိုက္သည္။ သူမအား မ်ိဳးေအာင္ကလည္း ျပန္၍စုပ္နမ္းရင္း သူမ၏နို႔ႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ နယ္၍ ေပးသည္။

အတန္ၾကာေအာင္ စုပ္နမ္းေနၿပီးမွ စန္းမမက သူမ၏မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ၿပီး ထထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ မ်ိဳးေအာင္၏ မ်က္ႏွာဖက္ကို ေက်ာေပးၿပီး စန္းမမက မ်ိဳးေအာင္၏ကိုယ္ေပၚသို႔ခြလိုက္ကာ လီးတန္ႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ကကိုင္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္ကို တ ေျဖးေျဖးဖိဖိခ်ကာ လီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တစ္ရစ္ျခင္း သြင္းယူသည္။ ျဖဴေဖြးလုံးတစ္တင္းကားေနေသာ စန္းမမဖင္ႀကီးက တေျဖးေျဖးနိမ့္ဆင္းကာ လီးကို သြင္းယူေနပုံအား ၾကည့္ရင္း မ်ိဳးေအာင္၏စိတ္ေတြက ထသထက္ ထလာသည္။ လီးတဆုံးဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္အလိုတြင္ေတာ့ မ်ိဳးေအာင္က စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ သူမ၏ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ညႇပ္၍ ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ဖင္ႀကီးကို ႂကြကာ ေအာက္မွေန၍ ပင့္ေဆာင့္ၿပီး သြင္းလိုက္သည္။

“ ႁပြတ္…. ျဗစ္… ႁပြတ္…. ျဗစ္… ျဗစ္…. အေမ့… အင္း….” “ အရမ္းႀကီးပဲ….” မ်ိဳးေအာင္ဖက္သို႔ သမင္လည္ျပန္လွမ္းၾကည့္၍ စန္းမမက အျပဳံးမ်က္ႏွာေလးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ စန္းမမမွာ ဒူးေထာက္၍ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္ကို ေရွ႕သို႔ငိုက္ကာ ဆင္းထားေသာ မ်ိဳးေအာင္၏ ေျခေထာက္ေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာက္ကာ ဖင္ႀကီးကို ႂကြႂကြၿပီး လိုးသည္။ “ ႁပြတ္…. ႁပြတ္…. ဖြတ္…. စြပ္…. ျဗစ္…. ပလြတ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္…. ျဗစ္…. ျဗစ္….” စန္းမမမွာ တစ္ခ်က္ျခင္း အရသာခံ၍ လိုးေနရာမွ အားမလိုအားမရျဖင့္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးလိုက္၊ တစ္ခ်က္ျခင္း ျပန္၍လိုးလိုက္ႏွင့္ စိတ္ထဲရွိသလိုထင္တိုင္း လိုးေနသည္။

“ ႁပြတ္….. စြပ္…. စြပ္…. ဖြတ္… ဖြတ္…. ႁပြတ္…. ျဗစ္…. ႁပြတ္….” စန္းမမက သူ႔ကိုေက်ာေပးၿပီး ဖင္ႀကီးကိုႂကြၿပီး ေဆာင့္ေနသျဖင့္ မ်ိဳးေအာင္မွာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးႀကီးအဝင္အထြက္ကို ေတြ႕ျမင္၍ေနေလသည္။ စန္းမမ၏ ဖင္ႀကီးဖိခ်၍ လိုးလိုက္တိုင္း မ်ိဳးေအာင္ကလည္း ေအာက္မွေန၍ ပင့္ပင့္ေဆာင့္ၿပီးလိုးသည္။ ဖိအားႏွင့္ ပင့္အားတို႔ အားႏွစ္ခုေပါင္း၍ လိုးေဆာင့္ခ်က္မွာ ျပင္းထန္သြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ အရသာပိုေတြ႕ကာ အားရသြားၾကသည္။

“ ႁပြတ္…. ပလြတ္…. စြပ္…. စြပ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္….. ျဗစ္…. ဖြတ္….” အမွန္ေတာ့ စန္းမမက မ်ိဳးေအာင္ကို အေပၚမွ တက္၍ လိုးခိုင္း၍ရသည္။ သို႔ရာတြင္ မ်ိဳးေအာင္က သူမကို တစ္ခ်ီၿပီးေအာင္မွုတ္ေပးၿပီး သူကိုယ္တိုင္က မၿပီးေသးသျဖင့္ အေပၚမွတက္ခိုင္းလၽွင္ မ်ိဳးေအာင္ေစာေစာၿပီးသြားနိုင္သည္။ အခုေတာ့ သူမက အေပၚက တက္လိုက္သည့္အတြက္ လီးမွာ အေပၚသို႔ေမာ့၍ေထာင္ေနသည့္အတြက္ မ်ိဳးေအာင္မွာ သာမန္ထက္ပို၍ ၾကာေနျခင္းျဖစ္သည္။

စိတ္ထင္တိုင္းအေပၚမွ ေဆာင့္ရင္း စန္းမမမွာ ၿပီးခ်င္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စန္းမမမွာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ႂကြႂကြၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ “ ႁပြတ္…. ႁပြတ္…. စြပ္…. ပလြတ္…. စြပ္…. စြပ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္…. ျဗစ္…. ျဗစ္…. အင္း…. မမ…. ကိုယ္ၿပီးခ်င္လာၿပီ…. ေဆာင့္…. ေဆာင့္…..” စန္းမမမွာ အံကိုက္ျဖစ္သြားကာ မ်ိဳးေအာင္ကလည္း ၿပီးခ်င္ၿပီျဖစ္၍ အားတက္သြားၿပီး အံကိုႀကိတ္ကာ ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။

“ စြပ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္… ႁပြတ္…. ျဗစ္…. ျဗစ္… ဖြတ္….. ျဗစ္…. အင္း…. အား…. အမေလး…. အိုး…. အိုး….” မ်ိဳးေအာင္ကလည္း သူမ၏ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ကာ လီးႀကီးကို ေအာက္မွပင့္၍ ဖိကပ္ကာ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားသလို စန္းမမ၏ ခါးေလးမွာလည္း ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲျဖစ္၍သြားကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ ခဏေနေတာ့မွ စန္းမမမွာ မ်ိဳးေအာင္၏အေပၚမွ ဆင္းလိုက္ၿပီး မ်ိဳးေအာင္၏ေဘးသို႔ လွဲခ်လိုက္ေလသည္။ မ်ိဳးေအာင္မွာ ဒီေလာက္ႏွင့္ေတာ့ အားမရေသးဘဲ ေနာက္ထပ္ဆက္၍လိုးဦးမည္ဆိုတာ စန္းမမက သိထားေလသည္။

မ်ိဳးေအာင္ႏွင့္ စန္းမမတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ဖက္၍ အနားယူရင္း ေနာက္တစ္ခ်ီအတြက္ တာစူေနခိုက္ မလွမ္းမကမ္းရွိ ျခဳံပုတ္အကြယ္မွ လူသားႏွစ္ေယာက္ကေတာ့…. “ ကဲ…. အစ္ကို… ေတာ္ေလာက္ၿပီေနာ္… စန္းမ သူ႔ဘဲနဲ႔ေနတာ ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ခင္သူေခၚလာၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေပးေတြ႕ၿပီးၿပီ …..။ အစ္ကိုလည္း ၾကည့္လို႔အားရသြားၿပီ…. အိမ္ေပၚတက္ၾကရေအာင္….” စိုးလင္းက ခင္သူကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ေပၚသို႔ျပန္၍ တက္ခဲ့ၾကေလသည္။ အမွန္ေတာ့ စိုးလင္းမွာ စန္းမမတစ္ေယာက္ ခံတာကို ၾကည့္ခ်င္ေနခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ သူ႔ခ်စ္သူ ခင္သူအားေျပာၿပီး ဒီေနရာကို အပါေခၚၿပီး ခ်ိန္းေတြ႕ေစခဲ့တာျဖစ္ေလသည္။ အခုေတာ့ စန္းမမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနသည္ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္တဝႀကီး ၾကည့္ခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ သူ၏ ေဘာင္းဘီထဲမွ ပစၥည္းႀကီးကလည္း မခ်ိမဆန႔္ ျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ ခင္ခင္သူကလည္း သူ႔ကိုအိမ္ေပၚသို႔ အပါေခၚေနေတာ့….။

ခင္ခင္သူမွာလည္း စန္းမမတို႔အတြဲကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ အေတာ္ထေနပုံရေလသည္။ ဒီေတာ့ စိုးလင္းအတြက္ ခင္ခင္သူက အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ အိမ္ေပၚသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ခင္ခင္သူက ဦးေဆာင္၍ အိမ္ခန္းလြတ္တစ္ခုထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။ စိုးလင္းကေနာက္မွ လိုက္ဝင္သြားၿပီး အထဲေရာက္သည္ႏွင့္ အိပ္ခန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။

စိုးလင္းက သူဝတ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ခင္ခင္သူက သူ႔ကိုေက်ာေပးၿပီး ကိုယ္ေပၚက အကၤ်ီေတြကို ခၽြတ္ေန သည္။ သူမ၏ ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ရင္း စိုးလင္းက သူ၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ရာ ေျခာက္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိေသာ လီးတန္ႀကီးက ေငါက္ကနဲ ထြက္၍လာသည္။ စိုးလင္း မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ႏွင့္ ခင္ခင္သူ၏ ေနာက္ေက်ာသို႔ ေျပးကပ္သြားၿပီး သူမကို ေနာက္မွသိုင္းဖက္ကာ မခ်ိမဆန႔္ျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ခင္ခင္သူ၏ တင္သားႀကီးႏွင့္ ကပ္၍ဖိထားလိုက္သည္။

“ အစ္ကိုကလည္း ေနဦးေလ…. ဒီမွာ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ဦးမယ္….” “ အစ္ကို မေနနိုင္ေတာ့ဘူးကြာ….” “ အစ္ကိုကလည္းကြာ….” စိုးလင္းက သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ ရွပ္အကၤ်ီကို ခၽြတ္လိုက္သလို ခင္ခင္သူကလည္း သူမ၏ခါးမွ ထဘီကို ကြင္းလုံးခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားၾကၿပီ။ ခင္ခင္သူက ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ေပးလိုက္သည္။ တြဲေလာင္းျဖစ္သြားေသာ နို႔အုံႏွစ္လုံးကို ေနာက္မွေန၍ လွမ္းကိုင္ရင္း သူ႔လီးကို ေနာက္သို႔ျပဴးထြက္ေနေသာ ခင္ခင္သူ၏ ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ ေတ့ကာ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။

“ ႁပြတ္…. ပလြတ္….. ျဗစ္…. ပလြတ္…. ပလြတ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္….. ဖြတ္….. ျဗစ္….. ျဗစ္….” အထဲတြင္ အရည္ေတြက အိုင္၍ေနသည္။ လီးကို ေဆာင့္သြင္းလိုက္၊ ျပန္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေလေတာ့ အထဲမွ အရည္ေတြက ျမင္မေကာင္းေအာင္ ထြက္က်၍လာသည္။ “ ႁပြတ္…. ပလြတ္….. ႁပြတ္….. ႁပြတ္….. ပလြတ္….. ဖြတ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္….. ဖြတ္…. ဖြတ္….. ျဗစ္…. ျဗစ္….. ႁပြတ္……” “ အင့္….. အ….. အ….. အင့္….. အင့္…… အား……. ဟား…..” စိုးလင္း၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္သလို ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ ျပန္ျပန္ေဆာင့္ေပးေနေသာ ခင္ခင္သူကလည္း မာန္ပါလွေလသည္။ ထို႔ျပင္ ခင္ခင္သူ၏ နို႔ႏွစ္လုံးကို ဆြဲကိုင္၍ထားေသာ စိုးလင္း၏ လက္ကလည္း ပညာသားပါလွသည္။ နို႔သီးေတြကို လက္ညႇိုး လက္မတို႔ျဖင့္ ညႇပ္၍ ပြတ္ေခ်ေနရင္းမွ လက္ဖဝါးထဲ ေရာက္ေနေသာ နို႔အုံကိုလည္း ညႇစ္ ညႇစ္ေပးသည္။ ေစာေစာက စန္းမမတို႔စုံတြဲကို ၾကည့္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာလည္း ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

“ ႁပြတ္…. ပလြတ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္….. ဖြတ္…. ႁပြတ္…. ျဗစ္…. ဖြတ္…. ျဗစ္…..” “ အင္း….ဟင္း….အားရရဲ့လားဟင္….” “ ကိုယ္ သိပ္ၿပီးေဆာင့္ရတာ အားမရခ်င္ဘူး….” “ ဒါျဖင့္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဟင္….” ခင္ခင္သူက စိုးလင္းကို သမင္လည္ျပန္ လွမ္းၾကည့္၍ ေမးသည္။ “ ကိုယ္ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ေဆာင့္ခ်င္တယ္ ” ခင္ခင္သူ တစ္ခ်က္ေတြေဝ၍ စဥ္းစားလိုက္သည္။ ၿပီးမွ…. “ ရတယ္….ကိုယ့္ဟာႀကီးကို ခဏခၽြတ္လိုက္….” လီးကၽြတ္သြားလၽွင္ ခင္ခင္သူက မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ေတာ့ စိုးလင္းကပါ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္သည္။ ခင္ခင္သူက မတ္တတ္ရပ္လ်က္မွ ခါးကိုကုန္း၍ သူမ၏ေျခခ်င္းဝတ္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ အေၾကာေလၽွာ့ေသာ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေနသည့္ပမာ ျဖစ္သည္။ ခါးက လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ႀကီး ကုန္းထားေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း ေနာက္ကို လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ႀကီး ျပဴးထြက္ေနသည္။ 

ေစာေစာက လိုးလက္စအရွိန္ျဖင့္ အရည္တို႔က စိုရႊဲကာ ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုမွာ အရည္တို႔ေၾကာင့္ ေျပာင္လက္ေန႐ုံမၽွမ က အကြဲေၾကာင္းတြင္လည္း အရည္တို႔က အေၾကာင္းလိုက္ျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ကေနၾကည့္ရသည္မွာ အလြန္ပင္ ရမက္ထန္စရာ ေကာင္းလွသည္မို႔ စိုးလင္းမွာ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ခင္ခင္သူ၏ ေနာက္သို႔တိုးကပ္ၿပီး သူမ၏ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အေသအခ်ာ ကိုင္လိုက္သည္။ ဒီပုံစံမွာ ေနာက္ကလိုးတဲ့လူက ေရွ႕ကခံတဲ့သူကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အေသအခ်ာထိန္းၿပီး ကိုင္ထားနိုင္မွ ေတာ္ကာက်သည္။ ထိုသို႔မွ မဟုတ္လၽွင္ ေရွ႕မွလူမွာ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္႐ုံႏွင့္ ပစ္လဲသြားနိုင္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ စိုးလင္းက လီးကို ေဆာင့္၍မသြင္း။ ေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးသည္။

“ ႁပြတ္…. ပလြတ္…. ဖြတ္…. စြပ္…. ျဗစ္….. ႁပြတ္… ျဗစ္…. ႁပြတ္….” “ ကိုယ္….အားရၿပီလား ” “ အင္း…. အားရၿပီ ခင္သူ…. ကိုယ္ သိပ္ၿပီး ေက်းဇူးတင္တာပဲ….” “ အဟင္း…. လုပ္….. လုပ္…. ျမန္ျမန္သာ လုပ္လိုက္ေတာ့…..” ခင္ခင္သူ၏ ဆႏၵအရ စိုးလင္း၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြမွာ ျပင္းထန္သြက္လက္လာသည္။ “ ႁပြတ္…. စြပ္…. ႁပြတ္…. ျဗစ္…. ျဗစ္….. စြပ္…. ဖြတ္….. ဖြတ္….” “ အင္း….. အင္း….. အား….. ဟား….. အ….. ထိတယ္…. လုပ္….. လုပ္….” စိုးလင္းက အားရပါးရႀကီးကို ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္သည္။ (၅)မိနစ္မၽွ အၾကာတြင္ေတာ့….. “ ႁပြတ္…. ျဗစ္…. စြပ္… ဖြတ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္…. ျဗစ္…. ျဗစ္….. ကိုယ္….. ကိုယ္…. အ… အ…. အင္း…. လုပ္…. အား….. အ…..” ခင္ခင္သူ တအားအားေအာ္ရင္း ဖင္ႀကီးရမ္းခါၿပီး ၿပီးသြားကာ ေရွ႕သို႔ လဲက်မလို ျဖစ္သြားေတာ့ရာ စိုးလင္းက သူမ၏ခါးကို အတင္းဆြဲထားၿပီး အားရပါးရဆယ္ခ်က္မၽွ ေဆာင့္လိုက္ၿပီး သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ကာ တခဏအတြင္း ႏွစ္ေယာက္သားမွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ တေျဖးေျဖး ဖင္ထိုင္လ်က္သား က်သြားၾကသည္။ ဒီေတာ့မွ လီးကိုခၽြတ္၍ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ပက္လက္လွန္ကာ အ ေမာေျဖေနၾကသည္။ ခဏၾကာေတာ့မွ ခင္ခင္သူက လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ စိုးလင္း၏လီးႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။

“ ဟယ္…. ဒီအတိုင္းႀကီးပဲ…. တစ္ျပားသားမွ မေလ်ာ့သြားဘူး….” ဘယ္က်ပါ့မလဲ စိုးလင္းစိတ္ေတြက မတရားထန္ေနသည္။ ငယ္ငယ္ ေခ်ာေခ်ာ လွလွ မိန္းကေလးေတြ ကာမစပ္ယွက္ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမလဲဆိုတာ ေယာက်္ားတိုင္း သိခ်င္ၾကသည္။ ေတြ႕ျမင္ခ်င္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စိုးလင္းက စန္းမမ အလိုးခံတာကိုၾကည့္ခ်င္၍ ခင္ခင္သူကိုဖြင့္ေျပာၿပီး သူတို႔အတြဲကို ဒီေနရာသို႔ ေခၚလာကာ ေပးေတြ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စိုးလင္း စန္းမမ ခံတာကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြအ ရမ္းထေနတာျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ စိုးလင္းက တကၠစီသမား၊ လူကလည္း ရည္းစားႏွင့္ ဒီေန႔ခ်ိန္းေတြ႕မွာ ျဖစ္သည့္အတြက္ ေသာက္ေဆးကလည္း ေသာက္လာခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ စိုးလင္းလီးက မက်ဘဲ နဂိုအတိုင္း တင္းခံေနတာျဖစ္သည္။

တစ္ခ်ီၿပီးထားတာ မၾကာေသးေပမယ့္ လီးကလည္း မက်ေသးသည့္အျပင္ ခင္ခင္သူကလည္း လက္ျဖင့္ လီးကိုကိုင္လိုက္ေတာ့ စိုးလင္း၏ စိတ္ေတြက ဟုန္းကနဲ ျပန္၍ထလာသည္။ “ ခင္သူ…. ကိုယ္တို႔ ထပ္လုပ္ၾကရေအာင္လား ” “ ေဟာေတာ့….” ခင္ခင္သူ မ်က္လုံးေလးေတြ ဝိုင္းသြားၿပီး အံ့ၾသသြားသည္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ခင္သူ ကိုယ္တိုင္မွာလည္း စိုးလင္း၏ စံခ်ိန္မွီလီးႀကီးကို သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ရင္း သူမကိုယ္တိုင္မွာလည္း စိတ္ေတြျပန္ၿပီး ထလာေနၿပီျဖစ္သည္။

“ ကိုယ့္ သေဘာပဲေလ…. ဒီတစ္ခါေတာ့ ရိုးရိုးပဲလုပ္ကြာ….” ေျပာလည္းေျပာ ခင္ခင္သူက လီးကိုလႊတ္၍ ေသခ်ာပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္လုံးေထာင္ကာ ေပါင္ကားေပးလိုက္သည္။ ေလွႀကီးထိုး ရိုးရိုးပဲေပါ့။ စိုးလင္းကလည္း ေကာက္ကာငင္ကာထ၍ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ ဝင္၍ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ “ ကိုယ္….” “ ဘာလဲ….ခင္သူ….” “ ခင္သူ႔ကို နို႔ေတြဆြဲဆြဲၿပီး ေဆာင့္ကြာ…. အဲဒါ ခံလို႔ သိပ္ေကာင္းတာပဲ…..” “ စိတ္ခ် ခင္သူ ဆႏၵျပည့္ရေစမယ္ ” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ စိုးလင္းက လီးကို ေစာက္ပတ္ဝသို႔ ေတ့လိုက္ၿပီး ခင္ခင္သူ၏ နို႔အုံႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲ၍ လီးကို ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။

“ ႁပြတ္…. ဒုတ္….. ဖြတ္…. ဖြတ္…. ျဗစ္…. ႁပြတ္….. ႁပြတ္….” “ အင္း….. ဟင့္…. လုပ္….. လုပ္…. ဆြဲ….. ဆြဲ…. ေဆာင့္ ဟုတ္ၿပီ…. ဟုတ္ၿပီ….. ေကာင္းလိုက္တာ…..” “ ႁပြတ္…. ႁပြတ္…. ျဗစ္…. ဖြတ္…. ျဗစ္…. ပလြတ္….. ႁပြတ္….. ႁပြတ္….” ထိုအခ်ိန္တြင္ ျပတင္းေပါက္မွ သူတို႔ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ စန္းမမႏွင့္ မ်ိဳးေအာင္တို႔မွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့ မ်ိဳးေအာင္က တိုးတိုးကပ္၍ ေျပာသည္။ “ တို႔လည္း ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္လိုးရေအာင္ မမ ” “ အင္း….လာသြားမယ္ ” စန္းမမက မ်ိဳးေအာင္၏ လက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲ၍ ေခၚကာ သူတို႔ခင္းထားေသာ ဖ်ာေလးရွိရာ ေျမကြက္လပ္ေလးသို႔ ဦးတည္၍ အေျပးတပိုင္းႏွင့္ လာခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ