Unicode
ကိုသိန်းမိုးက တောသား လူလည် ။ လူလည်ဆိုသော်လည်း သူများအပေါ် ဖျံကျကာ ကတုံးပေါ် ထိပ်ကွက်လုပ်ပြီး လည်ခြင်း မဟုတ် ။ အခြားသော တောသားတွေနှင့် မတူသော စီးပွားရေး မျက်စိ အမြင်ကျယ်ခြင်းကို ဆိုလိုပါသည်..။ အချို့ တောသားတွေမှာ မြို့သို့ အရောက်အပေါက် နည်း၏ ။ မြို့သွားရမှာကိုပင် တချို့က သိပ်မရဲကြ ။ သူတို့ကိုယ် သူတို့ သိမ်ငယ်သလို ထင်နေကြသည်..။ ရှင်းရှင်း ပြောရလျင် လူတောမတိုးကြ။
ကိုသိန်းမိုးက မြို့ကို လုံး၀မကြောက် ၊ လုံး၀ အထင်မကြီး ။ ဒီမြို့မှာ သူက ကိုရင်ဘဝနှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျင်လည်ခဲ့ဖူးပြီး ဖြစ်သည် ။ သူနေခဲ့ရသည့်နေရာက ၃၄-၃၅ လမ်းကြား၊ ၈၆ လမ်း ဝန်းကျင်ဆိုတော့ မြို့လည်ခေါင်နှင့် ဘာမှဝေးသည်မဟုတ်…။ မန်းတလေး မြို့ဆိုသည်က မြန်မာနိုင်ငံ၏ ဒုတိယ အကြီးဆုံးမြို့တော် ။ ရန်ကုန်ပြီးလျင် ဒုတိယ အကြီးဆုံး…။
ကိုသိန်းမိုးက စာတော်သည် ။ အသက် ၁၈ နှစ်တွင် ကိုရင် လူထွက်ခဲ့သည်..။ လူထွက်ပြီး မကြာခင် မခင်ခင်သိမ့်ကို လက်ထပ်ယူသည် ။ မိဘများမှာ မြေဧကတွေ တော်တော်များများ ရှိပြီး ၊ နွားကောင်ရေ (၈၀) ကျော်ရှိ နွားမခြံ တစ်ခုကိုပါ ပိုင်ဆိုင်သူများ ဖြစ်ကာ စီးပွားရေး အခြေခံ ကောင်းကြပါသည်…။ ကိုရင်လူထွက်ပြီး ၆ လလောက်တွင် မိန်းမ ကောက်ယူလိုက်သည်မို့ လက်ကြောတင်းအောင် လုပ်စားမဲ့ အကောင်မဟုတ်ဟု အများက ထင်ကြေးပေးကြ၏။ မိဘပိုင်ဆိုင်တာတွေ ဖြုန်းတီးပစ်မည့် အကောင်ဟု အပုတ်ချ ဝေဖန်ကြသည်..။ အထူးသဖြင့် ကိုသိန်းမိုးဘကြီး ( အဖေ၏ အစ်ကိုကြီး ) အသိုင်းအဝိုင်းမှ အဆိုးဆုံး ဖြစ်သည်…။ ကိုသိန်းမိုးက သူတို့ထက် စီးပွားရေးသာလို့ မနှစ်မျို့ မနာလိုတာလည်း ပါသည်။
သားတစ်ယောက် ရှိသည်..။ သူလည်း သူ့နည်းသူ့ဟန်နှင့် ဒီရွာတွင် လူပေါ် လူဇော် လုပ်နိုင်သူပင် ဖြစ်သည်..။ ကိုသိန်းမိုး အစ်ကိုဝမ်းကွဲပေါ့ ။ နာမည်က ကျားကြီး ။ ကျားကြီးက မခင်ခင်သိမ့်ကို ပေါ်တင်ကြီး ပိုးနေသည်..။ သို့သော် အခြေအနေက မထူးခြားသေး..။ မခင်ခင်သိမ့် မိဘများမှာ စီးပွားရေး အခြေအနေ မကောင်းကြ ..။ လုပ်စားစရာ မြေကလည်း နည်းပါး၏ ။
သို့သော် မခင်ခင်သိမ့်က ဒီရွာမှာ စတား ပါ ။ ယောက်ျားသားတို့ စွဲမက်စရာ လှပသော ရုပ်ရည်ရှိ၏ ။ ထွားထွားတစ်တစ် ပျိုမြစ်နုနယ်၏ ။ ဝင်းဝါစိုပြေသော အသားအရေ ရှိ၏ ။ ကျန်းမာသန်စွမ်းသည် ။ အဖုအထစ် အမို့အမောက် အစွင့်အကားတွေက အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် ထင်ရှား လှပစွာ ပွင့်အာနေပြီ…။ ဒီလို အလှတွေ စုဝေး ပြွတ်ခဲနေသော မိန်းမပျို တစ်ယောက်ကို ဝိုင်အုံ ပိုးပန်းကြသော လူပျို ကာလသားတွေက မနည်း..။ ဒီရွာတွင် မခင်ခင်သိမ့်လို မိန်းမလှ အင်္ဂါရပ်တွေနှင့် ပြည့်စုံသော မိန်းမက လက်ဆယ်ချောင်းပင် မပြည့် ။ ထို့ကြောင့် ပိုးပန်းသော ယောကျ်ားအုပ်စုနှင့် အပိုးခံရသော မိန်းမတို့မှာ မမျှတပဲ ဖြစ်နေပါတော့သည် ။
မခင်ခင်သိမ့်ကို ပိုးပန်းသော အုပ်စုထဲမှာ ကျားကြီးက ရှေ့ဆုံးက ။ အကဲဆုံး အသည်းဆုံးဟုပင် ဆိုရမည်..။ စီးပွားရေး အခြေအနေကလည်း ပြည့်စုံသူမို့ အားလုံးထက် ခေါင်းတစ်လုံးသာနေသည်..။ မခင်ခင်သိမ့်ကို ပေးနိုင် ကျွေးနိုင်သည် ။ မခင်ခင်သိမ့် အနေနှင့် ကျားကြီးကို အစ်ကိုတစ်ယောက်လို ခင်မင်သည်ကလွဲပြီး လက်တွဲဖော် လင်ယောကျ်ားအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်လောက်သည်အထိ လုံး၀ ချစ်လို့မရပါ…။ မြောက်ကားကားနှင့် အကြွားပို လေထွားသော စရိုက်ကိုလည်း လုံး၀ သဘောမကျ ။ တကယ်တန်းကျ လုပ်ရဲကိုင်ရဲ ရှိမည့်ပုံလည်း မပေါ် ။
သို့သော် အချစ်ပိုး ၊ ကာမပိုးတွေ ထကြွ သောင်းကြမ်းကောင်းဆဲ အပျိုမပီပီ တခြားကောင်မတွေကို ကြွားဝါ ပလွှားချင်သည့်အတွက် ကျားကြီးလိုကောင်က သူမကို အသဲအသန် ကြိုက်နေသည်ကို သဘောကျ သာယာမိသည်က အမှန် ။ နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်မရသည်မှာလည်း တကယ် ။ တခြားသူများထက်စာလျင် သူ့ကို ပိုအရေးပေးသဖြင့် ကျားကြီးခင်မျာ မျှော်လင့်ချက်တွေ ကြီးမားစွာ ရှိနေသည်..။
သူတို့တတွေ အခုလို အချစ်ရည်လုပွဲကြီး အရှိန်ကောင်း အရှိန်မြင့်နေစဉ်မှာပင် ကိုသိန်းမိုး ကိုရင်ဘဝက လူထွက်လာ၏ ။ စာတော်သော ကိုရင်မို့ မိဘများအနေဖြင့် နှမြောရှာကြသည်..။ သို့သော် ဖြေသာအောင် ဖြေကာ ခွင့်လွှတ်ကျေနပ်လိုက်ကြပါသည် ။
“အဖေကလည်းဗျာ .. မပျော်ပဲနဲ့ ပေနေရင် ကုသိုလ်မရပဲ ငရဲကြီးရုံတင် ရှိတော့မှာပေါ့ ။ ဘာလဲ အဖေတို့က သားကို ငရဲပေးနေကြတာလား…“
ဒီစကားတစ်ခွန်းတည်းနှင့်ပင် ကိုသိန်းမိုး သူ့မိဘတွေကို ပါးစပ်ပိတ်နိုင်ခဲ့ပါသည်..။ ချမ်းချမ်းသာသာ နေထိုင်ခဲ့ရသော ဘဝမှ လာခဲ့ရသောသားမို့ မိဘများက တောသို့ပင် မခေါ်ရက်ကြ ။ သို့သော် ကိုသိန်းမိုးက မရ ။
“အာ..အဖေကလည်းဗျာ..၊ သားက တောသားပါ ..ဘာဆန်းတာမှတ်လို့..၊ ဝက်ဖြစ်မှတော့ ချေးကြောက်နေလို့ ဖြစ်ပါ့မလား..“
တစ်နေ့….
“သိန်းမိုးရေ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားရအောင်ဟေ့…“
သူနဲ့ ကျောင်းနေဘက် သူငယ်ချင်း အောင်မြင့်က လာခေါ်သည် ။ တောထဲက အပြန် ရေမိုးချိုး ထမင်းစားပြီးပြီမို့ သူ့မိဘတွေပြောပြီး အောင်မြင့်နောက် လိုက်ခဲ့သည် ။ အချိန်က ညနေ ၆ နာရီခွဲကျော် အမှောင်သမ်းနေချိန် ။
“ဟေ့ကောင် မိုးကြီး ၊ ဆော်လေးဘာလေး မပိုးတော့ဘူးလားဟ …။ ဘာလဲ မင်းက မြို့မှာ အီဆိမ့်နေအောင် တွယ်ခဲ့ရလို့ ရွာကကောင်မတွေ ဖီးမလာဘူးထင်တယ်… ဟုတ်လား..။ ဒို့ရွာက ဆော်တွေလဲ မော်ဒယ်မတွေထက် သာပါတယ်.. မောင်၊ မော်ဒယ်မတွေကမှ ပိန်ခြောက်ခြောက် ပြားကပ်ကပ်တွေ …၊ ဒို့ရွာသူတွေက မိုးဦးကျ မျှစ်စို့ကြီးတွေလို အဖုအထစ် အမို့အမောက် တွေနဲ့ ဆူဖြိုးပြည့်တင်းပြီး မိုက် မှမိုက် ….“
လမ်းဘက်ရောက်သည်နှင့် အောင်မြင့်က လူပျိုသွေးကြွသည့် စကားတွေ ပြောပါတော့သည် ။
“ဟာ…မင်ကလည်း .. ငါလည်း လီးပါတဲ့ကောင်ပဲကွ…၊ ပိုးချင်တာပေါ့..၊ ပိုးရုံတင်မကဘူး .. ငါက ဖိုက်ကို ဖိုက်ချင်တာ ၊ ဒါပေမယ့် ဖိုက်တဲ့ မိန်းမကို ငါက တကယ်ယူမှာ ၊ ကြောရုံသက်သက် မဟုတ်ဘူး..၊ အဲဒါကြောင့်မို့ အေးအေးဆေးဆေး လေ့လာနေတာက ခင်ခင်သိမ့် ပဲကွ “
သိန်းမိုးက ဆက်ပြောလိုက်သည်..။
“ တခြားကောင်မလေးတွေလည်း လှပါတယ် .. တောင့်ပါတယ်..၊ ဒါပေမယ့် ခင်ခင်သိမ့်လောက်တော့ ငါ့ကို မဆွဲဆောင်နိုင်ဘူး..၊ ဒီကောင်မ ရုပ်မျိုးက တဏှာရာဂထန်မဲ့ ဟော့ရှော့ ရုပ်မျိုးကွ ၊ ငါက ဒါမျိုးမှ ဖီးလာတာ…၊ သူ့ဖင်ဆုံကြည့်ရတာ စောက်ဖုတ်အုံဖောင်းပြီး စောက်ခေါင်းနက်မဲ့ သဘော ၊ ဒီလို အသားထူး စောက်ခေါင်းနက်တဲ့ စောက်ဖုတ်မျိုးမှ ငါ့လီးနဲ့ အံကျ ဖစ်ဆိုက်ဖြစ်မှာ ..၊ ကာမဗဟုသုတ နည်းပြီး လီးသေးတဲ့ကောင်မျိုးနဲ့ ညားရင်တော့ ဒီကောင်မ လင်ငယ်နေမှာပဲ..“
“အောင်မာကွာ… စောက်ပြောကြီးလိုက်တာ သိန်းမိုးရာ..၊ မင်းနဲ့ ညားတော့ရော လင်ငယ်မနေဘူးတဲ့လား..။ တော်လေး၀ ဝင်တဲ့ အမရာတို့လို စံထားထိုက်တဲ့ မိန်းမဆိုတာ အခုခေတ်မှာ ပုံပြင်တွေပါကွာ..၊ လင်ငယ်နေမဲ့ ကောင်မကတော့ နေမှာပဲ..“
“အေး ဟုတ်တယ်.. မင်းပြောတာ ငါ မငြင်းပါဘူး..၊ လင်ငယ်နေတယ်ဆိုတာ တကယ်တော့ ကာမလိုအင် မပြည့်ဝလို့ပဲကွ…။ ကဲ.. ဆိုပါတော့ .. ခင်ခင်သိမ့် ချောတယ် လှတယ် ကျန်းမာသန်စွမ်းတယ်.. သွေးသားဆူဖြိုးတယ်..၊ ဒါကို ကြည့်သောအားဖြင့် သူ့ရဲ့ ကာမတဏှာဓါတ် မသေးဘူးဆိုတာ ပေါ်လွင်နေတာပဲ..၊ ဒီလိုကောင်မျိုး နဲ့ လီးသေးတဲ့အကောင် ကာမဗဟုသုတ နားမလည်တဲ့အကောင် ၊ လိုးသာလိုးချင်တာ ကိုယ့်ပမာဏ မသိတဲ့ကောင်မျိုးနဲ့ ညားကြည့်ပါလား.. တစ်နေ့နေ့ သေချာပေါက် လင်ငယ်နေမှာပဲ…။ ဒါကို အပြစ်ပြောလို့ မရဘူး.. ယောက်ျား ညံ့ဖျင်းလို့ပဲ ပြောရမှာပဲ ..ကွ…“
“မင်း.ဆိုလိုတာက မင်းအနေနဲ့ ခင်ခင်သိမ့်လို ကောင်မမျိုးကို အပီကိုင်နိုင်တယ်ပေါ့…“
“အေး..ငါပြောချင်တာက ဒါပဲ..၊ မင်းလော် ဘယ်လောက်ရှိလဲတော့ မသိဘူး..၊ ကိုယ့်လော်ကတော့ အရှည်က ရှစ်လက်မ ၊ လုံးပတ်က ရုပ်ပျိုဗူး လောက်ရှိတယ် မောင်…၊ ဒါက ပုံမှန်နော်…။ အဲ.. ထလာပြီဆိုရင် ပိုပြီး ထွားလာတတ်တယ်..၊ ဒီစောက်ဖုတ်မျိုးဟာ ရေရှည်မှာ ဒီလိုလီးမျိုးနဲ့မှ ရမှာ ကွ..၊ ဒါတောင် တစ်ကိုယ်ကောင်းစိတ်မွေးပြီး ကိုယ့်အတွက်သာကြည့်ပြီး ကာမဆက်ဆံရင် မသေချာဘူး..၊ လင်ငယ်ထားမှာပဲ..၊ မိန်းမတော်တော်များများဟာ လီးကြီးတာ ကြိုက်ပေမယ့် အဓိကက သူတို့လိုအင် ပြည့်အောင် ကျေနပ်အောင် လိုးပေးနိုင်ဖို့က ပဓာနပဲ..၊ သူတို့မကျေနပ်လို့ကတော့ လှည်းတံပိုးလောက်တုတ်တဲ့ လီးဖြစ်ပါစေ..၊ ဘာမှ အသုံးဝင်မှာ မဟုတ်ဘူး….“
“အင်း .. မင်းပြောမှပဲ..အထူးအဆန်းတွေ ကြားရတော့တာပဲ…၊ ငါသိတာကတော့ လီးကြီးရင် လိုးနိုင်ရင် ကိုယ့်မိန်းမက ကြည်ပြီလို့ ထင်နေတာ…၊ မဟုတ်ဘူးပေါ့…“
အောင်မြင့်က သိန်းမိုးကို အထင်ကြီးစွာ တစ်ချက်ကြည့်ရင်း လေးလေးစားစား မေးလိုက်သည်..။ စာတတ်ပေတတ် ကိုရင်လူထွက်မို့ စောစောကပင် အထင်ကြီးပြီး ဖြစ်ပါသည်..။ သို့သော် တဏှာပေမ အကြောင်းတွေတော့ ဒီကောင် မသိလောက်ပါဘူး ဟု လျှော့တွက်ထားမိ၏ ..။ သိန်းမိုးက သူ့စကားကို ပြန်ဆက်သည်..။
“အေး.. ဒီလိုပဲ ပြောရမှာပဲ..၊ မင်းကြားဖူးမှာပါ..။ တိုသည် ရှည်သည် ထိုနှစ်လီ မိညိုမသိ၊ ကြာကြာစိမ်လိုး ထိုးလီးမျိုး အဖိုးထိုက်တန်၏ …။ ဒီကဗျာလိုလို ဘာလိုလို စာသားလေးက အမှတ်တမဲ့ ကြည့်လိုက်ရင် ဟာသလို့ ထင်ရပေမယ့် တကယ့် အိမ်ထောင်ရေး လင်နဲ့မယား လောကမှာတော့ အလွန်မှတ်သားစရာကောင်းတဲ့ စာသားလေးကွ..“
“အေး…အေး..လုပ်ပါဦး..ဟ..၊ သူ့အနက်ကို ပြန်စမ်းပါဦး… ကွ..“
“ပုံပြင်တော့ ဆန်မှာပေါ့ကွာ..၊ ဒါပေမယ့် အတော်သဘာဝကျတဲ့ စကားမို့ မှတ်သားသင့်တာပေါ့..၊ ဒီလိုကွ.. ရှေးတုန်းက ဆိုပါတော့ကွာ..၊ ရွာတစ်ရွာမှာ မညိုရယ်၊ မဖြူရယ်၊ မနီရယ် အိမ်ထောင်သည် သူငယ်ချင်းမ သုံးယောက် ရှိတယ်ပေါ့..၊ တစ်နေ့ … အလုပ်ကလည်း မရှိ ၊ အားယားနေတော့ သန်းရှာကြရင်း လီးအကြောင်း ဆွေးနွေးကြတယ်ပေါ့..၊ မဖြူက သူ့ယောကျ်ားလီးက အတော်ရှည်ကြောင်း ၊ ဒါကြောင့် အလိုးခံရတာ ကောင်းကြောင်း.. ပြောပါရော..။ ဒီတော့… မနီကလည်း… အားကျမခံ သူ့လင် ရဲ့ လီးတုတ်ကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာ အားရပါးရ ရှိလှကြောင်း ပြောတော့တာပေါ့..။ သူတို့နှစ်ယောက်ပြောနေတာတွေကို မညိုက ငြိမ်ပြီး နားထောင်နေတယ်..၊ ဒီတော့…မဖြူက …ဟဲ့ ကောင်မ ငြိမ်လှချည်လား…ပြောအုံးလေတဲ့ ညည်းယောက်ျား လီး…..။ အဲတော့ မညိုက အစောက စာသားလေး ရွတ်ပြတယ်ပေါ့ကွာ..။ တိုသည်ရှည်သည် ထိုနှစ်လီ မိညိုမသိ ၊ ကြာကြာစိမ်လိုး ထိုလီးမျိုး အဖိုးထိုက်တန်၏…၊ တဲ့…..ဟားဟား..ဟား..“
“ဒီတော့ မင်းနားလည်ထားရမှာက တုတ်တာ ရှည်တာ ပဓာန မဟုတ်ဘူး..၊ သူတို့ စိတ်ကျေနပ်မှုရအောင် ကြာကြာစိမ်လိုးပေးနိုင်ဖို့က အဓိကပဲ..။ များသောအားဖြင့် ဒို့ယောက်ျားတွေက ကိုယ့်ဖို့ ကိုယ်ပဲ ကြည့်ကြတာကွ..။ ဖိုသဘာဝက လရည် ထွက်သွားရင် လိုအင်ပြည့်ဝသွားတာပဲ..၊ ဖလက်ပြ အားရ အိပ်မောကျ ဆိုပါတော့ကွာ..။ ဟိုခင်မျာမှာတော့ တိုးလို့တန်းလန်း ၊ မရိုးမရွနဲ့ စိတ်လိုအင် မပြည့်ဝလို့…၊ တကယ်တော့ လီးမပါပဲ.. ပါးစပ်တို့ လက်တို့နဲ့တောင် သူတို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် လုပ်လို့ရတယ်..“
“ဟာ…ဟုတ်ရဲ့လား..ကွာ..၊ မင်းဟာက ..ဒါတော့ မလွန်ဘူးလား…“
ဗဟုသုတ ခေါင်းပါးတဲ့ တောသားပီပီ လီးမထိုးပဲ ပြီးတယ်ဆိုတာ မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်…။
“မယုံမရှိနဲ့ ဟေ့ကောင် ၊ ငါကလက်တွေ့ကွ..၊ မန်းလေးမှာနေတုန်းက ငါမိန်းမချတာ.. ဖာသည်မတွေ….၊ ဖာဆိုပေမယ့် အသန့်လေးတွေပါ..၊ ဖာ ၃ ပွေ ဆော်ပြီးတဲ့နောက် အသက် ၂၉ ၊ ၃၀ ဝန်းကျင်ရှိတဲ့ ကြိုက်ကုန်းဆော်ကြီး နှစ်ပွေ ၊ ချောချောတောင့်တောင့် ပိုက်ဆံရှိတဲ့ မိန်းမတွေ… နော်..“
“အဲဒီ မိန်းမတွေက ယောကျ်ားနဲ့လား…“
အောင်မြင့်က သိချင်လို့ ဖြတ်မေးလိုက်သည်…။
“အေး..ဟုတ်တယ်လေ…ဘာဖြစ်လို့လဲ…“
“ဟာ..မိုက်လှပါလား…မင်းကတော့ အာဂ ကောင်ပဲဟေ့…။ အေး အေး.. ဆက်ပြော ဆက်ပြော… အဲဒီ ကြိုက်ကုန်းကြီးတွေ အကြောင်း…“
“ငါက အပြာစာအုပ်တွေ တော်တော်များများ…ဖတ်ထားတာကွ..၊ အပြာကားတွေလည်း ကြည့်တယ်..။ ပြီးတော့ ဆရာကြီး ပီမိုးနင်း အပါအဝင် ဆရာဝန်တွေရေးတဲ့ ဖိုမဆက်ဆံရေး ကာမပညာပေး စာအုပ်တွေလည်း ဖတ်တာပဲ..။ ဒီတော့ စာအုပ်တွေထဲမှာ ပါတဲ့အတိုင်း လက်တွေ့ ဟုတ်မဟုတ် စမ်းကြည့်တာပေါ့ကွာ..။ ပါးစပ်နဲ့ လက်နဲ့ ဆွရုံနဲ့ ပြီးတယ်ဆိုတာ ဟုတ်မဟုတ်ပေါ့..။ အောင်မာ တကယ်ဟုတ်တယ်.. မောင်ရေ့..။ ငါက ကိုရင် လူထွက် ထွက်ပြီးချင်း ရွာတန်းလာတာ မဟုတ်ဘူးကွ…။ တစ်လခွဲလောက် စိန်ပန်းမှာ ခိုနေသေးတာ..။ အဖေတို့ ကိုတော့ ရန်ကုန်ခရီးထွက်သွားတယ်လို့ စာရေးပြီး.. လိမ်ထားရတာပေါ့ကွာ..။ အဲဒီ ငါဖိုက်နေတဲ့ ကြိုက်ကုန်းဆော်ကြီး အိမ်မှာပေါ့…။ သူတို့က သံရေကျိုစက်မှုလုပ်ငန်းရှင်တွေ…။ သူ့ယောက်ျားကလည်း ငါ့ကို ညီအရင်းတစ်ယောက်လို ခင်တယ်……….“
“တစ်နေ့… သူ့ယောက်ျား ရန်ကုန် ကုန်သွားပို့တာ ဆယ်ရက်ကျော်လောက်ကြာတယ်..။ အဲဒီမှာ ငါနဲ့ ဆော်ကြီး ထင်းတိုင်းကြဲ ကြတာပေါ့ကွာ….။ ဆော်ကြီးက သမီးနှစ်ယောက် ရှိတယ်..။ သူ့သမီး အကြီးမက ဆယ်နှစ်သာ ရှိသေးတာမို့ တကယ့်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မောင်ရေ့….။ ပြီးတော့.. ဆော်ကြီးက အတော်လေးကို တဏှာရာဂ ကြီးတယ်ကွ..။ တခြားကောင်တွေနဲ့လည်း ကုန်းတယ်လို့ ကြားဖူးတာပဲ…။ သူယောကျ်ားကလည်း လူကောင်သာထွားတာ.. လော်ကသေးပြီး ကာမအားလည်း နည်းတော့ ခွင့်ပြုတောင် ထားရဆိုပဲ..။ ခွင့်မပြုရင်လည်း.. လင်မယားကွဲရင် ကလေးတွေအတွက် နောင်ရေး မလွယ်ဘူးဆိုပြီး နားလည်မှုပေးရတာပေါ့ကွာ………..“
“မင်းဟာကလည်း.. တစ်မျိုးကြီးပါလား… ရွာမှာသာဆိုရင် လူသတ်မှုဖြစ်မှာ သေချာတယ်..“
“အေး…. ဟုတ်တယ်.. သူတို့ကတော့ ခေတ်မှီရုံတောင်မကဘူး…ခေတ်တောင်လွန်နေသလားပဲ…။ ငါဖြီးနေတာ မဟုတ်ဘူးနော်..။ တကယ့်လက်တွေ့…“
“ဟာ..ဟုတ်ပါတယ်.. ကွ..၊ မင်းကလည်း … ယုံပါတယ်…“
အောင်မြင့် ပျာပျာသလဲ တောင်းပန်လိုက်ရသည်..။ တကယ်လို့ မောင်မင်းကြီးသားက နှာတင်းပြီး မပြောပဲနေရင် အခက်..။ ဇာတ်လမ်းက တကယ့်ကောင်းခန်းရောက်နေပြီ..။ သိန်းမိုးက သူ့စကားကို ပြန်ဆက်သည်…။
“ငါကတော့ လေ့ကျင့်ပြီးသားလည်းဖြစ်..၊ သတိလည်း ရှိထားလို့ အပိုင်ကိုင်လို့ရတာ.. မောင်..။ နို့မို့ဆို မလွယ်ဘူးကွ..။ တကယ်.. တကယ် ဒီမှာ အတွေ့အကြုံကောင်းကောင်းရလိုက်တာက နှာတင်းလွန်းတဲ့ မိန်းမကို ပါးစပ်နဲ့ ဖြိုနည်းပဲ…။ သူ့ယောက်ျားမလာသေးခင် ၃ ရက်အလိုမှာ တစ်ညလုံးနီးပါး … ပါးစပ်နဲ့ မှုတ်စုပ်ရက် လုပ်ထည့်လိုက်တာ ကောင်မကြီးခင်မျာ အကောင်းလွန်ပြီး မျော့ထွက်သွားတာပဲ…။ သူ့အပြောပေါ့ကွာ..၊ ရှစ်ချီတောင် ပြီးတယ်ဆိုပဲ…။ ရှစ်ချီတိတိ စောက်ရေတွက်ပြီး ပြီးမှတော့ ဒီမိန်းမ မမျော့ပဲ ဘယ်နေလိမ့်မလဲ..။ ငါကတော့ နောက်ဆုံးအချီကြမှ လီးထည့်ပြီး စိမ်လိုးပစ်လိုက်တယ်…။ ကောင်မကြီး ဘယ်လောက်ဖြစ်သွားလည်းဆိုရင် သူ့ယောက်ျားကို ကွာပြီး ငါ့ကို ယူပါ့မယ် တကဲကဲ ဖြစ်လာလို့ မနည်းကျေနပ်အောင် ချော့မော့ထားရတယ်.. မောင် ၊ ငါ့လက်တွေ့..။ လီးမပါပဲ ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ မှုတ် ၊ လျက် လုပ်ပြီး သူတို့လိုအင် ပြည့်အောင် ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးတာပဲ…။ ဒီနည်းကို ငါ ပထမဆုံးစမ်းကြည့်တာက ဖာသည်ပဲကွ…။ သေချာမှ အခုဆော်ကြီးကို လက်တွေ့လုပ်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အဲဒီဖာက သဘောကျလွန်းလို့ နောက်တစ်ချီသွားလုပ်တော့ ပိုက်ဆံတောင် မယူဘူး..၊ ကောင်းလွန်းလို့ဆိုပြီး အလကားခံလိုက်တာ…ဟား ဟား…“
သိန်းမိုးက သူ့စကားကို သူသဘောကျပြီး ခပ်အုပ်အုပ် ရယ်လိုက်သည်..။ တဖြည်းဖြည်း ညဉ့်နက်လာပြီ မဟုတ်လား…။
“အဲဒီ ဖာကြိး အကြောင်းလည်း ပြောဦး..ကွာ..“
အောင်မြင့်က ဆက်ပြောရန် တိုက်တွန်းလိုက်သည်..။
“နေပါဦး ဟကောင်ရ .. နောက်နေ့တွေ ရှိပါသေးတယ်..။ ခင်ခင်သိမ့်အကြောင်း ဆက်ပါရစေဦး..။ ငါဖိုက်ခဲ့တဲ့ ဆော်ကြီးတွေနဲ့စာရင် ခင်ခင်သိမ့်ဟာ အတော်လေး နုပါသေးတယ်… ကွာ..။ လီးအတွေ့အကြုံ မရှိသေးတဲ့ တောတွင်း အရိုင်းမလေးပါ..“
အောင်မြင့်တစ်ယောက် သိန်းမိုးစကားတွေ ကြားရပြီး အလွန်အံ့သြ အထင်ကြီးသွားသည်..။ သူကြားဖူးသည့် ကာမသျှတတရဆရာကြီး ကာလီဒါသ ဝင်စားသူလို့တောင် ထင်လိုက်မိ၏..။ သိန်းမိုးစကားတွေက သူ့လို ဗဟုသုတနည်းပါးတဲ့ တောသားတစ်ယောက်နားထဲတွင် ဧရာမစကားကြီးတွေ ဖြစ်နေပါတော့သည်..။ ခမ်းနားကြီးကျယ်လိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း…။ သူတို့မှာတော့ လီးတောင်သည့်အခါတိုင်း သိန်းမိုးနွားမခြံထဲက နွားမတွေ စောက်ဖုတ် ခိုးခိုးလုပ်ရသည်..။ လရေထွက်သွားတော့လည်း.. ကောင်းတာပါပဲ…။ တစ်ခါတစ်ခါ အိမ်မှာမွေးထားသော ထွားထွားတုတ်တုတ် ခွေးနက်မလေးကို လုပ်ရ၏..။ သိန်းမိုးနဲ့တော့ ကွာပါ့..။ အဝီစိနှင့် နတ်ပြည်တမျှပင်…။
“အေး… မင်းအတွေ့အကြုံတွေက ဒီလောက်တောင် ရင့်နေမှတော့ ခင်ခင်သိမ့်လောက်တော့ အပျော့နေမှာပေါ့..။ ငါက မင်းအတွက် စိုးရိမ်သွားလို့ပါ…။ မင်းအစ်ကို ကျားကြီးကလည်း ခင်ခင်သိမ့်ကို အသေအလဲ လိုက်နေတာ မဟုတ်လား..“
“အင်းလေ…ငါသိသားပဲ…၊ အဲဒါဘာဖြစ်လဲ..။ ဒီတော့ ငါကလည်း ပညာသားပါပါနဲ့ တည်ကြက်ဆင်ပြီး ခင်ခင်သိမ့်ကို ထောင်ဖမ်းဖို့ ပြင်ဆင်ပြီးပြီ…“
“ဟာ…တယ်ဟုတ်ပါလား.. ကွ..။ လုပ်….လုပ်စမ်းပါဦး…“
“လွယ်ပါတယ်ကွာ…၊ နှင်းနှင်းအေးကို ကြိုက်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ခင်ခင်သိမ့်ရဲ့ စိတ်ကို ကြွလာအောင်ဆွ..၊ အလိုလိုနေရင်း ငါ့ကို အရူးအမူး ကြိုက်လာအောင် အကွက်ဆင်ထားတယ်လေ..။ ငါ့နည်းက ခင်ခင်သိမ့်ကို တိုက်ရိုက် မပိုးဘူး…၊ ဒါပေမယ့် အဓိက ပစ်မှတ်က ခင်ခင်သိမ့်ပဲ…။ ဒီစီမံကိန်း ချထားတာ ၁၅ ရက်တောင် ကျော်သွားပြီ..။ ၄၅ ရက်နဲ့ အပြီးလို့ သတ်မှတ်ထားတယ်..“
ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် နေ့လည်က အဖြစ်ကို တွေးမိတိုင်း အရမ်းခံပြင်းနေသည်..။ သေချင်းဆိုး သိန်းမိုးလေ သူ့ကိုခေါ်ပြီး နှင်းနှင်းအေးကို ရည်းစားစာ ပေးခိုင်သည်..။ ခရမ်းချဉ်သီးတွေ အပြီးသတ်ကောက်ပြီး လှည်းပေါ်တင်နေစဉ် သိန်းမိုးက သူတို့တဲဘက်ဆီမှ သူမကို လှမ်းခေါ်သည်…။ သိန်းမိုးတို့ တဲနှင့် ခင်ခင်သိမ့်တို့ တဲမှာ တစ်ခေါ်သာသာလောက်သာ ဝေးသည်..။ တချို့ကောင်လေးတွေက ခင်ခင်သိမ့်ကို အငမ်းမရ ပိုးကြသော်လည်း သိန်းမိုးကမူ ခပ်တည်တည်..။ စိတ်ဝင်စားဟန် လုံး၀မပြ..။ ခင်ခင်သိမ့်က အပျိုမပီပီ ကောင်လေးတွေ၏ စိတ်ဝင်စားမှုကို ခံချင်သည်ပေါ့…။ ဒါပေမယ့် သိန်းမိုးက လုံး၀ ဂရုမစိုက်…။ ဒါကိုပင် ခင်ခင်သိမ့်က ပြန်ပြီး စိတ်ဝင်စားနေမိသည်..။ တစ်ခါတလေ ကောင်းလေးတွေအဖွဲ့နဲ့ ပါပါလာတတ်သည်..။ သို့သော် ရိုးရိုးသားသားပင်..။ သူမကို အငမ်းမရ လိုချင်နေသူတွေအထဲ သိန်းမိုးမပါကြောင်း သိရလေ ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် အူပွ ဒေါထရလေ…။
သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲ ကျားကြီးဆိုလျင် ခင်ခင်သိမ့်ကို အသေအလဲ ကြိုက်သည်..။ ခင်ခင်သိမ့် ခိုင်းသမျှ အကုန်လုပ်ပေးသည်..။ တခြားကောင်လေးတွေကလည်း ထိုနည်းတူပင် …။ ထူးထူးခြားခြား ဘုရားဖြစ်မည့် အုတ်နီခဲ သိန်းမိုးကျမှ သူ့ကို ဖုတ်လေသည့် ငါးပိ ရှိလေသည်ဟုပင် ထင်ပုံမရ…။ ဒီအတွေးဓါတ်ခံ စိတ်ဖြင့် သိန်းမိုးအပေါ် မကျေမနပ် ဖြစ်နေရာမှ နေ့လည်က သူမကိုခေါ်ပြီး နှင်းနှင်းအေးထံ ရည်းစားစာ ပေးခိုင်းသည်..။ ခင်ခင်သိမ့် မာနတွေက ငယ်ထိပ်ရောက်လာပြီး ဒုတ်နဲ့ အဆွခံရသော မြွေဟောက်မလို ထောင်းခနဲ ဖြစ်သွား၏….။ သို့သော် မိန်းမပီပီ ဟန်ဆောင်မျိုသိပ်ပြီး သူပေးသည့်စာကို ယူလာခဲ့သည်..။
ဒီနေ့ အဖေက နေမကောင်းသည့်အတွက် သူမတစ်ယောက်တည်း ဖြစ်သည်..။ တဲပြန်ရောက်တော့ သိန်းမိုးစာကို ဖတ်ကြည့်သည်..။ နှင်းနှင်းအေးကို အသဲနှင့်အောင် ချစ်ကြောင်း ၊ နှင်းနှင်းအေးအလှတွေကြောင့် စားမဝင် အိပ်မပျော် အရူးတပိုင်း ဖြစ်နေရကြောင်း..၊ သူ့အဖို့ နှင်းနှင်းအေးကလွဲလျင် ကျန်တဲ့သူတွေ ဖွဲဆန်ကွဲသာဖြစ်ကြောင်း ၊ တစ်သက်မှာ နှင်းနှင်းအေး တစ်ယောက်တည်းကိုသာ အသည်းနင့်အောင် ချစ်ရပြီး ၊ ရိုးမြေကျ ရာသက်ပန် ပေါင်းသင်းဖို့ ရည်ရွယ်ထားကြောင်း စသည်ဖြင့် အတော်လေး စောက်မြင်ကပ်စရာ ကောင်းလောက်အောင် ရှည်ရှည်လျားလျား ရေးထား၏..။ ဗလာစာရွက် နှစ်ရွက်အပြည့် လေးမျက်နှာတိတိ ရှိလေသည်..။
ခင်ခင်သိမ့်က စာကို အားရအောင် ဖတ်ပြီးနောက် အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ဆုတ်ဖြဲပြီး လုံးချေပစ်လိုက်သည်…။ မကြာမီပင် ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် ရွာကို လှည်းနဲ့ ပြန်သွားတော့သည်..။ ခင်ခင်သိမ့်လှည်း မျက်စိအောက်က ပျောက်ကွယ်သွားမှ သိန်းမိုးတစ်ယောက် ခင်ခင်သိမ့်တို့ တဲဖက်ဆီသို့ ခပ်သွက်သွက် ထွက်လာသည်..။ တစ်စုံတစ်ခုကို အသဲအသန် ရှာနေ၏..။ တဲအတွင်းမှာ မတွေ့..၊ တဲအပြင်မှာ ဆက်ရှာသည်..။ တဲနောက်ဘက်ရှိ ခြုံပုတ်အစပ်တွင် လုံးချေထားသော စာရွက်အပိုင်းအစလေးတွေ တွေ့လိုက်ရသည်..။ သိန်းမိုးမျက်နှာ တစ်ခုလုံး ဝင်းထိန်ပြီး ကျေနပ်သွားရတော့သည်..။ သွားကောက်ကြည့်တော့ သူ နှင်းနှင်းအေးထံ ပေးခိုင်းလိုက်သည့် ရည်းစားစာ….။
သိန်းမိုးတစ်ယောက် ဘယ်ဖက်လက်ညှိုး လက်ခလယ် ၊ ညာဖက်လက်ညှိုးလက်ခလယ် စုစုပေါင်း လက်ချောင်းလေးချောင်ကို ပြုပြီး ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် လျှာကို ခေါင်ထားကာ အားရပါးရ လေဖြင့် မှုတ်ထည့်လိုက်ရာ…၊ ရွှီးခနဲ အသံထွက်သွားသည်..။ အသံက အရှေဘက်ရှိ တောင်နံရံကို ရိုက်ခတ်ပြီး ပဲ့တင်ထပ်သွားသည်..။ သိန်းမိုးတစ်ယောက် လှည်းကပြီး ပျော်ရွှင်ကျေနပ်စွာ ရွာဘက်သို့ ပြန်လာခဲ့တော့သည်…။
ညပိုင်းတွင် ထုံးစံအတိုင်း ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် သူမကို လာရစ်ကြ ပိုးကြသည့် အုပ်စုထဲတွင် သူမ တိတ်တခိုး မျှော်လင့်ခဲ့ရသော သိန်းမိုးက ပါမလာပြန်…။ ဒီတော့ ပိုလို့တောင် ဒေါသထွက်ရပြန်သည်..။ လာနိုး လာနိုးဖြင့် မျှော်ကိုးလျက်သာ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလျက် ရှိနေရသည်..။ လာပိုးသမျှကောင်တွေကို မကြည်..။ စကားကောင်းကောင်း မပြော…။ ခေါင်းကိုက်သည်ဟု အကြောင်းပြပြီး ၉ နာရီလောက်တွင် အိပ်ရာဝင်ခဲ့သည်..။ ဒီကြားထဲ တဏှာရူး ကျားကြီးက ဆေးဝယ်ပေးရဦးမလားဟု မဏ္ဍပ်တိုင် တက်ပြနေလိုက်သေးသည်..။ စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် သောက်ပြီးပြီဟု ဘုတောလွှတ်လိုက်သည်..။
သူမအဖေက ထုံးစံအတိုင်း စောစောအိပ်သည်..။ အမေကလည်း ပုံမှန်လို ၃ အိမ်ကျော်တွင် ဗီဒီယို သွားကြည့်သည်..။ ခင်ခင်သိမ့် တစ်ယောက်တည်း အခန်းထဲတွင် ဟိုလူးသည်လိမ့်ဖြင့် ဒေါသအရှိန် တွေတက်ကာ ယောက်ယက်ခတ်နေပါတော့သည်…။ ခင်ခင်သိမ့်က အောက်ထပ်ရှိ အခန်းထဲမှာ အိပ်သည်..။ တဏှာရူး နှာဗူးတွေ ပြန်သွားပြီးနောက် နာရီဝက်လောက်အကြာတွင် သူ့ခြေရင်းဘက်မှ ထရံကို ခပ်သာသာပုတ်ရင်း တရှူးရှူးနှင့် အသံပြုသံ ကြားရသည်..။
“ ရှူး… ရှူး… ခင်ခင်သိမ့်….. ရှူး.. ရှူး.. ခင်ခင်သိမ့်…“
ခင်ခင်သိမ့် အသံမပေးပဲ ငြိမ်ကာ နားထောင်နေသည်…။ သိန်းမိုးမှ သိန်းမိုးအသံ အစစ်..။ ခင်ခင်သိမ့်က အသံပြန်မပြု… ငြိမ်ပြီးတော့ နေသည်..။
“ဘုတ်.. ဘုတ်ဘုတ်… ဘုတ်… ဘုတ်… ရှူး ရှူး ခင်ခင်သိမ့်… ရှူး…..“
“ရှူး ရှူး… ရှူး…. ခဏလေး….. ခဏ…. လာပြီ…..“
ခင်ခင်သိမ့်က ခပ်တိုးတိုး အသံပြုရင်း အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ အပြင်ထွက်လိုက်သည်..။ သိန်းမိုးက အိမ်နောက်ဘက်ရှိ မီးဖိုခန်းနားတွင် ရပ်စောင့်နေသည်.. ခင်ခင်သိမ့် .. သိန်းမိုးအနား သွားလိုက်ပြီး…
“နင်က ဘာလာရှုပ်တာလဲ… ညကြီးမိုးချုပ်…“
“ဟို……နေ့လည်က …. ပေးခိုင်းလိုက်တဲ့စာ ပေးလိုက်လား ဟင်….“
“အင်း…..ပေးလိုက်တယ်…“
“ ဟို….. ဘာပြောလိုက်လဲ… ဟင် .. ခင်ခင်သိမ့်…၊ နှင်းနှင်းအေးက ဘာပြောလိုက်လဲ..“
နှစ်ယောက်သားမှာ တစ်ပေသာသာခန့် အကွာမျှသာမို့ အလွန်နီးကပ်နေသည်…။
“သူ့ သွားမေးပါလား.. နင်စာပေးတာ သူ့ကိုပေးတဲ့ .. ဟာပဲ..“
ခင်ခင်သိမ့်က စိတ်တိုတိုဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် ခပ်အုပ်အုပ် ဘုတောပစ်လိုက်သည်..။
“နင်… တကယ်ရော ပေးရဲ့လား… ဟာ…“
“အို… ရှည်လိုက်တာ… မယုံရင် နင့်မယား သွားမေးချည်….“
သိန်းမိုးက ခင်ခင်သိမ့် ပခုံးကို ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး…
“အေး… တကယ်သွားမေးမှာနော်… မပေးလို့ကတော့ နင်တော့ အသိပဲ….“
“အောင်မာ…. လူပါးဝလို့… နင်က ဘယ်လို သိမှာလဲ…“ `
“ဟောဒီလို သိမယ်ဟာ…. ဟောဒီလို ဟောဒီလို…“
“ပြွတ်…. ပြွတ်…… ပလပ်…. ပြွတ်.. ပြွတ်..“
“အင့်…..အမေ့…..အင့်ဟင့်….“
“ပြွတ်ပြွတ်……ပလတ်….ပြတ်…..ပြက်…..“
သိန်းမိုးက ခင်ခင်သိမ့်ကို ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးစိုစိုလေးကို အားပါးတရ ပစ်စုပ်ယူလိုက်သည်…။ အမှတ်တမဲ့မို့ ခင်ခင်သိမ့် ခါးလေး ကော့တက်သွားပြီး ထွားထွားမို့မို့ ရင်အစုံက မောတက်လာသည်…။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ထူပူရှိန်းဖိန်းသွားပြီး မှင်တက်သလို ဖြစ်ကာ ကြောင်ထွက်သွားသည်…။
သူမကို ပိုးနေသူက အတော်များသည်…။ ထိုအထဲတွင် သိန်းမိုးအစ်ကို ကျားကြီး အဆိုးဆုံး….။ ကျားကြီးသည်ပင် နှာပူးရုံသက်သက်ကလွဲလို့ အခုလို လက်ရဲဇက်ရဲ မလုပ်ရဲ…။ ခင်ခင်သိမ့်ကို ဖြုံ၏ ။ ရှိန် ၏….။ စာအုပ်တွေ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားတွေထဲမှာသာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သည်ကို မြင်ဖူးသည်…။ ယခုလို လက်တွေ့တကယ် မခံဘူးသေး..။ တောသူပီပီ ယင်ဖိုတောင် အသမ်း မခံဖူးသေးပါ…။ အခုတော့ သိန်းမိုးက လက်သွက်ခြေသွက်ဖြင့် သူမကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားပြီး သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးစိုစို လေးကို မွတ်မွတ်သိပ်သိပ် စုပ်နမ်းလိုက်သောအခါ အပျိုရိုင်းမလေး ခင်ခင်သိမ့်အဖို့ ဖျင်းခနဲ ဖျင်းခနဲ ကြက်သီးတွေ ထသွားရသည်…။ ရမက်သွေးသားတွေလည်း ဝုန်းခနဲ ထကြွလာ၏…။ သတိဝင်လာတော့မှ…
“အို…. ဒါ ဒါ…. နင်….. နင်.. ဘာလုပ်တာလဲ… ဟင်..“
ခင်ခင်သိမ့်က သိန်းမိုးရင်ဘတ်ကို ဆောင့်တွန်းလိုက်သည်…။ အရှိုက်ကို တွန်းမိပြီး တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားကာ နောက်ဆုတ်သွား၏ ။ ထိုစဉ် ခင်ခင်သိမ့်လက်ဝါးက သိန်းမိုးပါးပေါ် ရောက်လာသည်..။ သိန်းမိုးက သွက်၏ ။ ပါးကို မထိခင် ခင်ခင်သိမ့်လက်ကို ဆွဲဖမ်းထားလိုက်သည်…။ နှင်းနှင်းအေးကိုလည်း ရည်းစားစာ ပေးခိုင်းသည်..။ အခု သူမကိုလည်း ဖက်နမ်းသည်..။ ဒီတော့ သိန်းမိုး၏ လုပ်ရပ်ကို ခင်ခင်သိမ့် ရွံမုန်းသွား၏ ။ ထို့ကြောင့် ရမက်က အရှက်ဒေါသ အသွင်သို့ ကူးပြောင်းသွား၏…။
“နင်….နင် လူယုတ်မာ…ဖယ်…ဖယ်စမ်း…“
သူမလက်ကို အတင်းရုန်းသည်…။ သိန်းမိုးက လုံးဝမလွှတ်..။
“နေ…..နေပါဦး…၊ အရမ်းဒေါသမကြီးနဲ့…၊ ငါပြောပြမယ်..၊ ငါ နှင်းနှင်းအေးဆီ ရောက်တယ်…၊ နှင်းနှင်းအေးက ပြောတယ်.. ၊ နင် သူ့ဆီ ရောက်လာတယ် တဲ့..။ ငါက ရည်းစားစာ ပေးလိုက်တဲ့ အကြောင်းလည်း ပြောတယ်…တဲ့..။ ပြီးတော့ နင်ကပြောတယ်ဆို… သိန်းမိုးက ငါ့ချစ်သူ ၊ ငါယူမယ့်သူဆိုပြီး ၊ အဲဒီစာကို တောထဲမှာ ဆုပ်ဖြဲပစ်ထားခဲ့တယ်..တဲ့ ၊ အဲဒါကြောင့် သိန်းမိုးနဲ့ လုံး၀ မပတ်သက်ဖို့ ၊ ခင်ကင်းကင်း နေဖို့ ၊ ပတ်သက်ရင် သတ်ပစ်မယ်လို့ ချိန်းခြောက် သွားသတဲ့…၊ အဲဒါ..ဟုတ်လား..“
သိန်းမိုးစကားကြောင့် ခင်ခင်သိမ့် ကြောင်သွားသည်..။ စာကို ဆုတ်ပစ်ခဲ့သည်မှာ မှန်၏ ။ နှင်းနှင်းအေးဆီ လုံးဝမသွား..။
“ဒီမယ်… ရော့… နင်ဆုတ်ပစ်ခဲ့တဲ့စာ ငါတောထဲက ပြန်ကောက်လာတာ… သနားပါတယ်နော်….“
ဒီစာကို သိန်းမိုးက ဘာလို့ ပြန်ကောက်လာခဲ့ရတာလဲ.. ခင်ခင်သိမ့်တွေးရင်း တွေးရင်း သဘောပေါက်လာသည်..။ သိန်းမိုးက လုံးချေထားသော စာရွက်စုတ်များကို ခင်ခင်သိမ့်လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်..။ ခင်ခင်သိမ့်မျက်နှာ တဖြည်းဖြည်း ပြုံးရွှင်လာသည်..။ ရင်တွေ တလှပ်လှပ် ခုန်လာသည်..။ ခိုးထုပ်ခိုးထည်နှင့် လူမိခံရသော သူခိုးမလေးနှယ် ရှက်သွေးတွေ ဝင်လာပြီး ခေါင်းငုံ့ပစ်လိုက်သည်…။ ဒီအခိုက်ဝယ် သိန်းမိုးက ခင်ခင်သိမ့်ကို တင်းနေအောင် ပြန်ဖက်လိုက်ပြီး ပါးပြင်အနှံ့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာချပါတော့သည်…။ ပါးပြင်ပြီးတော့ စိုလက်ဖူးအာနေသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ….။ ဒီတစ်ခါတော့ ခင်ခင်သိမ့်ခမျာ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းလျက် ကျေနပ်စွာ မှိန်းခံနေပါတော့သည်…။ သူမလိုချင်သည်က သည်လို ရဲတင်းထက်မြက် သွက်လက်သော ယောကျ်ားမျိုး ။
ခင်ခင်သိမ့်ကလည်း သိန်းမိုးကို တင်းနေအောင် ပြန်ဖက်ထား၏ ..။ သိန်းမိုးလက်တွေက ကျောပြင်တလျှောက် ပွတ်သပ်နေရာမှ စွင့်စွင့်ကားကား ထွားထွားတင်းတင်းကြီး ရှိလှသော တင်သာဆိုင် အသားအုံများကို ပွတ်ဆုတ်ကုတ်ဆွ နေပါတော့သည်…။
“ပြတ်…ပြတ်….ပြတ်…….ပြတ်…“
“ဟင်း… အင်း…. အ… ဖယ်ဦးနော်.. ရင်ထဲ မောလှိုက်နေတာပဲ… ဟင်း…“
ဒီတော့မှ သိန်းမိုးက အနမ်းအစုပ် အပွတ်အဆွများကို ရပ်နားလိုက်ပြီး မီးဖိုခင်းပေါ် ဖေးမ ပွေ့ခေါ်သွားသည်..။ မီးဖိုခန်းက ၃ ပေအမြင့် တစ်တိုင်လွတ် တစ်ခန်းခွဲကျော်ကျော် ပတ်လည်မို့ အတော်လေး ကျယ်ဝန်းပါသည်..။ မီးဖိုခန်းပေါ်တွင် ခင်ခင်သိမ့်ကို ပက်လက်လေး သိပ်ထားလိုက်သည်…။ တစ်ခါမျှ မခံစားဖူးသေးသော ကာမအတွေ့ အရသာထူးကို ခံစားလိုက်ရသော အပျိုရိုင်း တောသူမလေးမို့ ရင်တွေခုန်ပြီး ရမက်သွေးတွေ ထကြွလာကာ ဘာစကားကိုမျှ မပြောနိုင်ရှာ….။ သိန်းမိုး သိပ်ပေးထားသည့်အတိုင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်ကလေး အိပ်လျက် ရင်တွေ တလှပ်လှပ် ခုန်ကာ တစ်စုံတစ်ခုကို မွတ်မွတ်သိပ်သိပ် မျှော်လင့်နေရှာပါသည်…။
သိန်းမိုးက ခင်ခင်သိမ့်၏ ဘေးတွင် တစောင်းယှဉ်အိပ်လိုက်ပြီး သူ၏ ဘယ်ဖက်လက်မောင်းပေါ်တွင် ခင်ခင်သိမ့် ခေါင်းကို တင်ပေးလိုက်သည်..။ ထို့နောက် သဘာ၀ သနပ်ခါးနံ့လေး သင်းသင်းမွှေးနေသည့် ပါးပြင်နုညက်ညက်လေးကို ခပ်ဖွဖွ ခပ်သာသာ နမ်းသည်..။ သူ့ညာဖက်လက်က မို့မောက် ဖောင်းတင်းနေသော နို့အုံများကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ကာ ဆုပ်ကာ ချေပေးလိုက်သည်..။
ခင်ခင်သိမ့် နို့အုံအသားဆိုင်တွေက အရွယ်နှင့် မမျှအောင် တင်းတင်းမို့မို့ ဖောင်းဖောင်းအိအိ ရှိလွန်းလှသည်..။ ဒီသဘာဝက တဏှာကာမ သွေးသားဓါတ် အားကြီးကြောင်းကို ဖော်ပြနေ၏ ။ အပေါ်အင်္ကျီ နှိပ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်သည်..။ ဘရာစီယာ အပြင်ဘက်သို့ လျှံထွက်နေသော နို့အုံသား နုနုများကို ခပ်ဖွဖွလေးပွတ်ကာ နှာခေါင်းဖြင့် မထိတထိ နမ်းလိုက်ရာ…..
“အဟင့်… ဟင့်… ယားတယ်ကွာ…. အဟိ…. ဟင့်…“
ခင်ခင်သိမ့်က ကိုယ်လုံးလေး တွန့်တွန့်လူးသွားပြီး ပြောရှာသည်..။ ထိုစဉ် သူမကိုယ်လုံးက တစ်ဖက်သို့ စောင်းသွားပြီး သိန်းမိုးကို ကျောပေးသလို ဖြစ်သွားသည်…။ ဒီအခွင့်အရေးကို သိန်းမိုးက အမိအရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ခင်ခင်သိမ့်ကို နောက်မှ ဖက်ထားရင်း သူ့လီးကြီးဖြင့် ဖင်ဆုံကြီးနှစ်မွှာကြားကို ဖိထောက်ထားလိုက်သည်…။ ပူနွေးတင်းတောင့်နေသော လီးကြီးအတွေ့ ခင်ခင်သိမ့် ဖင်တဝိုက်ကို ယားကျိကျိ ဖြစ်သွားစေ၏ ။ စောက်ဖုတ်အုံ အတွင်းအပြင် တဝိုက်တွင်လည်း လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ဖြစ်ကာ တလှုပ်လှုပ်တရွရွဖြင့် ကြွကြွတက်လာသည်…။ စောက်ရေတွေလည်း တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကာ စိုရွှဲလာသည်..။
သိန်းမိုးက ဘရာစီယာပေါ်မှ လက်အုပ်ပြီး ပြည့်တင်းမို့အိနေသော နို့အုံကြီးတွေကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဆုပ်ချေပေးနေရာမှ ခဏ ရပ်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာချိပ်ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်…။ အတွေ့ဇောတွင် နစ်မျောနေသည်မို့ ခင်ခင်သိမ့်ခင်မျာ သိပင် မသိလိုက်ရှာ…။ ချိပ်ပြုတ်သွားပြီ ဖြစ်သောကြောင့် နို့အုံသား နုနုအိအိတွေကို အားပါးတရ ထိထိမိမိ ဆုပ်ချေ ပွတ်ဆွနိုင်ပါတော့သည်..။ ကာမရမက်အရှိန်ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးတဝိုက်မှာ စူတင်းဖောင်းကြွနေပြီး နို့သီးလေးတွေမှာလည်း ထောင်ထနေပါသည်..။
သိန်းမိုးက နို့သီးခေါင်း စူစူတောင့်တောင့်လေးကို လက်ညိုးလက်မနှင့် ညှပ်ပြီး ခပ်ဖွဖွလေး လှိမ့်ချေ ပွတ်ဆွပေးနေသည်….။ ခင်ခင်သိမ့် တစ်ကိုယ်လုံး တဖျင်းဖျင်း ထသွားပြီး စောက်ဖုတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း စောစောကထက် ဖောင်းတင်းမောက်ကြွလာသည် ။ ဒုတ်အတို့ခံရသော ဂုံညင်းဖားကြီးကဲ့သို့ ဖြစ်၏ ..။ သိန်းမိုးက နို့ကို အားရအောင် ဆုပ်ချေပွတ်ဆွပြီးသောအခါ ထမီကို အထက်သို့ ဆွဲလှန်ကာ သူ့ညာလက်ကို ပေါင်ကြားအတွင်းသို့ ထိုးသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြိးကို အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်လိုက်သည်..။ ခင်ခင်သိမ့်က ပေါင်ကိုကွပြီး ကြွပေးလိုက်သည်..။ သို့သော် တစောင်းအနေအထားမို့ နှိုက်ဆွရသည်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မရှိလှ…။ ထို့ကြောင့် သိန်းမိုးက လက်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး ကိုယ်ကို နောက်သို့ အနည်းငယ်ခွာကာ ခင်ခင်သိမ့်ကို ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင် ပြန်ပြင်လိုက်သည်…။
ခင်ခင်သိမ့်ခင်မျာ အဝတ်အစားတွေ ကိုယ်ပေါ်မှာ မကွာသေးသော်လည်း ကိုယ်တုံးလုံးနီးပါး ဖြစ်သွားပါတော့သည်….။ အရေးပါသော အသားဆိုင် အသားအုံများကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ပွတ်ဆွလို့ ရနေပြီ ဖြစ်၏…။ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး လိုးလို့ မဖြစ်သေး…။ အခုမှ စလုံးရေ စ ၊ ပထမညမို့ အရေးကြုံလျင် ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြင့် ပြသနာ တက်နိုင်သည်…။ ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်နှိုက် နို့ကိုင်လို့ ရရုံလောက်ဆိုလျင် တော်ပြီ…။
သိန်းမိုးက သူ့ဘယ်ဖက်လက်ကို ကြမ်းပေါ်ထောက်လိုက်ပြီး ကိုယ်ကို တစောင်းအနေအထား ပြင်လိုက်သည်…။ ထိုအခါ သူ့မျက်နှာက တင်းမို့ ဖွေးအိနေသော နို့အုံကြီးတွေနှင့် နီးကပ်သွားရသည်..။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း စိတ်တိုင်းကြ နှိုက်ဆွလို့ ရသွားပေပြီ…။ သိန်းမိုးက စောက်ဖုတ်ကို မနှိုက်သေးခင် .. တင်းရင်းမို့မောက်ပြီး နုနုထွားထွား အိအိစက်စက် ရှိလှသော နို့အုံကြီးကို တစ်ချက်ပင့်ကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးရာ ခင်ခင်သိမ့်ခင်မျာ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို တင်းတင်းစေ့ အံကြိတ်လျက် မျက်လုံးအစုံ မှေးကျသွားရှာသည်..။ ထို့နောက် နို့သီးစူစူလေးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အားရအောင် စို့ပါတော့သည်…။
အုန်းသီးဆန်ကြီးကဲ့သို့ ဖြူနုတင်းမို့နေသော နို့အုံကြီးတဝိုက်တွင် သိန်းမိုး၏ တံတွေးတို့ဖြင့် စိုစွတ်နေပါတော့သည်….။ ထိုမှတဆင့် လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးကို စုပ်ယက်ပေးပြန်ရာ ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် ရမက်လှိုင်းတွေ ပိုပြီး ကြွတက်လာသည်..။
“အဟင်း…. ဟင်း…… ဟင်း….. အင်း….. အင်း….. ဟင့်…“
လည်တိုင်ကတဆင့် နို့အုံတွေဘက်သို့ ပြောင်းလိုက်ပြန်သည်…။ နို့သီးခေါင်း တောင့်တောင့်လေးတွေကို လျှာဖျားဖြင့် မထိတထိ တို့ဆွကလိပြီးနောက် ကလေးများ ချိုချဉ်စုပ်သလို စုပ်ပါတော့သည်..။
“ပြတ်…. ပြတ်… ပလပ်…. ပြတ်…. ပျစ်…. ပျစ်.. ပြတ်….“
“အင်း… ဟင်း…. အ… ရှီး….. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အ.. အင့်..“
ခင်ခင်သိမ့်၏ မြှောက်ထောင်ထားသော ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ချောင်းမှာ ပူးလိုက်ခွာလိုက်ဖြင့် ရမ်းခါနေပါတော့သည်…။ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း ခပ်ဟဟဖြစ်သွားခိုက် သိန်းမိုးညာဖက်လက်က စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း ရွရွကြီးပေါ်သို့ အုပ်မိလျက်သား ဖြစ်သွားပါတော့သည်…။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဆီကြော် လိပ်ခုံးကြီးပမာ မို့မောက်ဖောင်းကြွနေပါသည်..။ ဆီးခုံတဝိက်တွင် ပေါက်နေသော စောက်မွှေးနုနုဖုတ်သိုက်လေးကိုလည်း စမ်းမိသည်..။ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျှောက်ကိုလည်း အထက်အောက် ပွတ်ပေးလိုက်သည်…။
စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေမှာ ရမက်သွေးကြောင့် တင်းရင်းမို့အစ် နုရွနေသည်..။ စိုရွှဲစေးပျစ်သော စောက်ရေတွေက သိန်းမိုးလက်ဖဝါးတွင် လူးကပ်ပေကျံ ကုန်၏..။ စောက်ဖုတ်ကို မမြင်ရသော်လည်း အတွေ့အကြုံရှိသော သူ့လက်ဖဝါးအတွေ့မှ တဆင့် စောက်ဖုတ်ပမာဏကို ခန့်မှန်းကြည့်ရာ အတော်ကြီးမားကြောင်း ၊ အသားထူထူ ညှစ်အားကောင်းပြီး လိုးရာတွင် စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိကာ အလွန်လိုးလို့ကောင်းမည့် စောက်ဖုတ်အမျိုးအစားဖြစ်ကြောင်း ကောင်းကောင်းကြီး ခန့်မှန်းမိသည်…။
သိန်းမိုးက နုရွဖောင်းအစ်နေသော စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲသို့ သူ့လက်ခလယ်ကို အဆုံးထိ ဖိသွင်းလိုက်ပြီး ပတ်ပတ်လည် ဟိုဒီ ဝိုက်ကာ မွှေနှောက်ကြည့်ရာ အပျိုမှေး မရှိတော့သည်ကို သိလိုက်သည်…။ သို့သော် ခင်ခင်သိမ့်သည် လီးနှင့် အထိုးမခံဘူးသေးသော အပျိုစစ်စစ် ဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်ပြီး ဖြစ်လေသည်….။ ဒီမျှ အလုပ်နဲ့ လက် မပြတ်ရှိနေသော တောသူတစ်ယောက်အဖို့ အလေးအပင်မရင်း အကုန်းအကွ ပြုရုံနှင့် အပျိုမှေးသည် ပေါက်ပြဲပြီးသား ဖြစ်တတ်သည် မဟုတ်ပါလား…။ အပျိုမှေးမရှိတော့သည်ပင် ခပ်ကောင်းကောင်း..။ သူ့လီးကြီး၏ ဒဏ်ကို နင့်နေအောင် မခံရတော့ပဲ မကြာခင် ကာမသုခ ပြည့်ဝစွာ ရရှိဖို့ လွယ်ကူမည် ဖြစ်ပေသည်..။
သိန်းမိုးက လက်ခလယ်တွင် လိမ်းကပ်နေသော စောက်ရေတွေဖြင့် နုရွစူပွနေသော ဖင်ဝလေးကို လှည့်ပတ် ပွတ်ရင်း ဖင်သားနုနုအတွင်းသို့ လက်တစ်ဆစ်ခန့် စွတ်ခနဲ သွင်းထည့်လိုက်ပြီး အသွင်းအနှုတ် လုပ်လိုက်ပြန်သည်..။ ခင်ခင်သိမ့် တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်နေပါသည်..။ အဝကျဉ်းသော ဖင်သားနုနုကို အသွင်းအနှုတ် အလုပ်ခံရသဖြင့် အင့်ခနဲ အင့်ခနဲ ရွရွတက်လာပြီး မနေတတ် မထိုင်တတ်ကြီး ဖြစ်လာရတော့သည်..။
“ဟင်း… ကျွတ်… ကျွတ်…. ရှီး…. အင်း… ရှီး… ကျွတ်.. ကျွတ်…“
စုပ်တသပ်သပ်ဖြင့် ညီးညူရင်း တွန့်လိမ်ကော့ပြန်နေပါသည်…။ ဖင်ဝကို အားရအောင် ကလိဆွပြီးနောက် စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်း တလျှောက် အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲကာ စောက်ဖုတ်အထက်နှုတ်ခမ်းအစပ်ရှိ စောက်စိ ငုတ်ပြူးပြူးကြီးကို မထိတထိ ပွတ်ဆွလိုက်ရာ ခင်ခင်သိမ့်၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ မြောက်ကြွ ကော့တက်လာပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေပါတော့သည်…။ အလွန်တရာ မြင့်မားမတ်စောက်သော တောင်ထိပ်မှ အောက်သို့ ပစ်ချခံရသူပမာ ရင်တွေတလှပ်လှပ် ခုန်အောင် ခံစားနေရပါတော့သည်…။ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း ရွစိရွစိဖြစ်ကာ ရှုံ့ချည်ပွချည် ဖြစ်နေပါတော့၏…။ ကြာလျင် ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် အကောင်းလွန်ပြီး အသက်ထွက်သွားမလား အောက်မေ့လာသည်..။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့..၊ အရှက်ဆိုတာလည်း လုံး၀ မရှိတော့..၊ မိန်းမ မာန တွေ ခဝါချပြီး ………..
“အင်း.. အင်း… မောင်… လုပ်…. လုပ်တော့နော်…. သိမ့် မခံနိုင်တော့ဘူး ကွာ…. အဟင်း…. ဟင်း…. ကြာ…. ကြာရင် ….. သေ….. သေလိမ့်မယ်…… အင်း…… အင့်.. ဟင်း… ဟင်း…“
ကြာလျင် ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် လက်နှင့်ဆွရင်း ဖြင့်ပင် တစ်ချီ ပြီးပေတော့မည်..။ သိန်းမိုးက စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ သူ့လက်ခလယ်ကို ထိုးသွင်းပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေဖြင့် သုတ်လူးလိုက်ပြန်သည်…။ ထို့နောက် စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုရွှဲနေသော လက်ခလယ်ထိပ်ဖြင့် စောက်စိငုတ်ပြူးကြီးကို ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်ချေပေးလိုက်သည်…။
“ရှီး…. ကျွတ်ကျွတ်…. အား ရှီး…. အား… အမေ့….. အမေရေ……. အီး…. အိ အိ……. ကျွတ်ကျွတ်….“
ခင်ခင်သိမ့်၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ လေထဲသို့ မြောက်ကြွကော့လျက် ၊ လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ ကော့ကော့ထိုးနေပါသည်…။
“အီး…. ဟီး…… ရှီး…. မောင်… မောင် ……. မောင်ရေ…. သိမ့်ကို သနားပါကွာ…. ဟင်း…. အိုး……. လုပ်ပါတော့ …..“
ခင်ခင်သိမ့်ခင်မျာ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့သည့်အတွက် အရှက်အကြောက် ကင်းမဲ့စွာ သူမကို လိုးပေးဖို့ အပူတပြင်း တောင်းဆိုရှာတော့သည်…။ ဒီတော့မှ သိန်းမိုးက ကုန်းထလိုက်ပြီး ခင်ခင်သိမ့်ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် ပြည့်ဖြိုးဝင်းအိသော ခြေသလုံးသား တင်းတင်းအစ်အစ်ကြီးနှစ်ခုကို လက်နှင့်အုပ်ကိုင်ပြီး ဒူးကွေးပုံစံပြုလုပ်ကာ ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ ထိုးကပ်လိုက်ပြီး ဘေးသို့ခပ်ကားကားလေး ဖြဲထားလိုက်သည်…။ ပြည့်ဖြိုးနူးညံ့သော ပေါင်တွင်းသားတဝိုက်ကိုလည်း စုံချည်ဆန်ချည် ပွတ်သပ်လိုက်သေးသည်…။
အားရကျေနပ်တော့မှ မတ်ထောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် အသာဆကိုင်လျက် စောက်ရေတွေ စိုရွှမ်းနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း ဟဟကြီး၏ အဝတွင် တေ့မြှုပ်လိုက်သည်..။ အရှိန်လွန်ပြီး ဒစ်ပြဲကြီးတစ်ခုလုံး အဆုံးထိ မြုပ်ဝင်သွားသည်မို့ ခင်ခင်သိမ့် စောက်ဖုတ်တစ်ပြင်လုံး ပူထူရှိန်းဖိန်း သွားပြီး နို့အုံမို့မို့ကြီးတွေပါ မြောက်ခနဲ ဖြစ်သွားရသည်…။
“အား…… ကျွတ် ကျွတ်…… နာ….. နာတယ်…. အင့် …. အမလေး…. မောင်.. မောင်…… သာသာလုပ်ပါနော်……ရှီး…. အ.. အ…. အင်း…. ဟင်း…. ကျွတ် ကျွတ်…..“
သိန်းမိုးက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတဝိုက်တွင် စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေသော ကျိချွဲချွဲ စောက်ရေတွေကို လက်ဖဝါးနှင့် သိမ်းပွတ်လိုက်ပြီး သူ့လချောင်းကြီးတလျှောက် ပွတ်လိမ်းလိုက်သည်…။ လက်ဖဝါးထဲတွင် တံတွေးထွေးချပြီး လီးကြီးကို ပွတ်လိုက်ပြန်သေးသည်…။ ထို့နောက် လက်နှင့် အသာဆကာ သူ့ဖင်ကြီးကို ရှေ့သို့ တဖြည်းဖြည်းချင်းတွန်းကာ လီးကြီးကို တစ်ရစ်ချင်း တစ်ရစ်ချင်း မြှုပ် မြှုပ်သွင်းသည်…။
“ဗျစ်… ဗျစ်…… ဖွတ်….. ဖွတ်….. ပြစ်…. စွပ်….. စွပ်…..“
အပျိုမှေး ပေါက်ပြီးသား စောက်ဖုတ်ဖြစ်ရုံမျှမက လီးကို ခံနိုင်ရည်ရှိသော ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ထားသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသား အင်္ဂါတွေကြောင့် ထင်သလောက် မခက်ခဲပဲ လီးကြီးက အဆုံးထိ ဝင်သွားပါပြီ…..။ သူထင်ထားသည့်အတိုင်း ခင်ခင်သိမ့်မှာ စောက်ခေါင်း အလွန်နက်သူဖြစ်သည်…။ ရှစ်လက်မကျော်ကျော် ရှိသော သူ့လီးကြီးမှာ အဆုံးထိနစ်ဝင်သွားပြီး သားအိမ်ဝတွင် ဖိထောက်မိလျက်သား ဖြစ်သွားသည်…။ လီးတို လီးသေးသူများအဖို့ ဒီလိုစောက်ခေါင်းနက်သော မိန်းမမျိုးကို ခါးအောက် ခေါင်အုံးခု လိုးမှသာ စောက်ခေါင်းအဝတိုပြီး သားအိမ်နှင့် ထိနိုင်မည် ဖြစ်သည်…။ သို့မှသာ အားရကျေနပ်လွယ်၏…..။
ခင်ခင်သိမ့် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက လီးကြီးကို ငုံပြီး ညှစ် ညှစ်ပေးနေသော အရသာကို ခဏအကြာ ခံစားရင်း ဖင်ကြောကြီးကို ရှုံ့ကာ လီးကြီးကို တဝက်ကျော်ကျော် ဆွဲနှုတ်သည်..။
“ရှလွတ်…… ဖွတ်.. ဖွတ်…. ပြွတ်…… ရှလွတ်…… ဖွတ်……“
စီးပိုင်တင်းကြပ်စွာ လီးကြီးက တဝက်ကျော်ကျော် ထွက်လာသည်…။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ပြန်သွင်းသည်…။ အခက်အခဲ မရှိပဲ အဆုံးထိ ပြန်ဝင်သွားသည်…။ ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် စောစောကလောက် မနာတော့ပဲ လီးဝင်လီးထွက် အရသာကို မျက်စိစုံမှတ် အံကိုကျိတ်ရင်း ခံစားနေမိတော့၏….။ စောစောက ဘာလိုလိုညာလိုလိုဖြင့် ဟာတာတာ မွတ်သိပ်တောင့်တခဲ့သမျှ လီးကြီးစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာကတည်းက ပြည့်ဝကျေနပ်သွားပါတော့၏…။ လီးနှင့်စောက်ဖုတ် သဟဇာတဖြစ်ပြီး အဝင်အထွက် မှန်ကန်လာသောအခါ စောစောကထက် ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်…။
“ဖွတ်.. ဖွတ်…. ဖွတ်…. ပြွတ်…. ပြွတ်……“
“ဖွတ်…. ဖွတ်…. ဖွတ်….. ပြွတ်…….. အ… အမေ့…. အင့်…. အမေ့….. အား အင်း….. အမေ့…. ဟင့်… ဟင့်….. အင်း……….“
ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် တစစနှင့် ကာမအရသာတွေ တွေ့ကာ သူမဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး ကော့ကော့ခံလာသည်…။ သူမလက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဗလာဟင်းလင်း ပွင့်နေသော သူမ၏ နို့အုံတင်းတင်းကြီးကို ပင့်ပင့်ပြီး ဆုပ်ချေနေသည်…။ ဒီတော့ သိန်းမိုးကလည်း သူမလိုလားချက်နဲ့ အညီ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်ပေးတော့သည်…။
“ဖွတ်….ဖွတ်……ဖွတ်…………..ဖွတ်…“
ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သံစဉ်တွေလည်း အနည်းငယ် ပြောင်းလဲလာ၏….။
“အီး…. ဟင့်…. အမလေး….. အင့်…. အမေ့……. အီး….. ရှီး…… ကျွတ်.. ကျွတ်….. အား…. အမလေး… အာ…. ဟင်း.. ရှီး… ဆောင့်…. ဆောင့်… မောင်…… အင့်… အမေ့…..“ သိန်းမိုးက
ခပ်သွက်သွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်နေရာမှ ပွဲသိမ်းအသားကုန် ကြုံးရန်အတွက် သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့သို့ ထောက်လိုက်ပြီး ခြေထောက်ကို နောက်သို့ အနည်းငယ် စင်းထားလိုက်သည်…။ ခင်ခင်သိမ့်၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်း သူ့ခါးတွင် ချိတ်လိမ်ထားခိုင်း၏…။ ဒီတော့ လီးကြီးက ပင့်ထိုးပုံစံမျိုး မဟုတ်တော့ပဲ အထက်ကနေ စိုက်ထိုးပုံစံမျိုး ဖြစ်သွားပြီး စောက်စိပြူးပြူးကြီးကိုပါ မကြာမကြာ ပွတ်ဆွဲချိတ်မိသလို ဖြစ်သွားပါတော့သည်….။
“ ကောင်းလား…. ဟင်.. သိမ့်…..“
“အင်း……. ကျွတ် ကျွတ်… ကောင်း…. ကောင်းတယ်… မောင်ရဲ့ …. သိပ်ထိတာပဲကွယ်…..“
သိန်းမိုးက ပွဲသိမ်းအချီမို့ အသက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း တဝကြီးရှူလိုက်သည်…။ ထို့နောက် အသားကုန် ကုန်းကုန်းပြီး ကျုံးကျုံးပြီး ဆောင့်လိုးပါတော့သည်…။
“ဖွတ်…ဖွတ်…..ဘွတ်..ဘွတ်…..ဖွတ်……“
“ဖွတ်…. ဖွတ်…. ဘွပ်…. အင့်… အင့်…. အမေ့…. အင်း…. အမလေး…… ရှီး ကျွတ်ကျွတ်….. အား…. အမေ့…. အား…. ကျွတ်…. ကျွတ်….“
စောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံး အားရကျေနပ်စရာ ကောင်းလှစွာ အီဆိမ့်ရှိန်းဖိန်းနေပါတော့သည်…။ မကြာခင်မှာပင် သိန်းမိုးလချောင်းတစ်ခုလုံး ယားတက်လာပြီး သုတ်ရေပူပူတွေကို ခင်ခင်သိမ့် စောက်ဖုတ်အခေါင်းထဲသို့ ဗျစ်ခနဲ ဗျစ်ခနဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်…။ ပွင့်အာလာသော သားအိမ်ခေါင်းထဲသို့ သုတ်ရေတချို့ အရှိန်နှင့် ပန်းဝင်သွားသည့်အတွက် ခင်ခင်သိမ့်တစ်ယောက် တလောကလုံးကို ခဏလေးမျှ မေ့မျောသွားသည်အထိ အကောင်းကြီး ကောင်းသွားပါတော့သည်…။
သိန်းမိုး၏ လရေတွေ သားအိမ်အတွင်းသို့ ပန်းအဝင်ခံလိုက်ရသည့်အတွက် အသေအလဲ အရူးအမူး ခင်တွယ်သွားသလို သိန်းမိုး၏ လီးကြီးကိုမှ လီးဟု ထင်ကာ အစွဲကြီး စွဲမက်သွားရှာပါတော့သတည်း။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
လေရဝင္လို႔ အေသခင္သြားတဲ့ ရြာက အလွဆုံး ကြန္းေတာင္ကိုင္မေလး
ကိုသိန္းမိုးက ေတာသား လူလည္ ။ လူလည္ဆိုေသာ္လည္း သူမ်ားအေပၚ ဖ်ံက်ကာ ကတုံးေပၚ ထိပ္ကြက္လုပ္ၿပီး လည္ျခင္း မဟုတ္ ။ အျခားေသာ ေတာသားေတြႏွင့္ မတူေသာ စီးပြားေရး မ်က္စိ အျမင္က်ယ္ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္..။ အခ်ိဳ႕ ေတာသားေတြမွာ ၿမိဳ႕သို႔ အေရာက္အေပါက္ နည္း၏ ။ ၿမိဳ႕သြားရမွာကိုပင္ တခ်ိဳ႕က သိပ္မရဲၾက ။ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ သိမ္ငယ္သလို ထင္ေနၾကသည္..။ ရွင္းရွင္း ေျပာရလ်င္ လူေတာမတိုးၾက။
ကိုသိန္းမိုးက ၿမိဳ႕ကို လုံး၀မေၾကာက္ ၊ လုံး၀ အထင္မႀကီး ။ ဒီၿမိဳ႕မွာ သူက ကိုရင္ဘဝႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်င္လည္ခဲ့ဖူးၿပီး ျဖစ္သည္ ။ သူေနခဲ့ရသည့္ေနရာက ၃၄-၃၅ လမ္းၾကား၊ ၈၆ လမ္း ဝန္းက်င္ဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ႏွင့္ ဘာမွေဝးသည္မဟုတ္…။ မန္းတေလး ၿမိဳ႕ဆိုသည္က ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ဒုတိယ အႀကီးဆုံးၿမိဳ႕ေတာ္ ။ ရန္ကုန္ၿပီးလ်င္ ဒုတိယ အႀကီးဆုံး…။
ကိုသိန္းမိုးက စာေတာ္သည္ ။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္တြင္ ကိုရင္ လူထြက္ခဲ့သည္..။ လူထြက္ၿပီး မၾကာခင္ မခင္ခင္သိမ့္ကို လက္ထပ္ယူသည္ ။ မိဘမ်ားမွာ ေျမဧကေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိၿပီး ၊ ႏြားေကာင္ေရ (၈၀) ေက်ာ္ရွိ ႏြားမၿခံ တစ္ခုကိုပါ ပိုင္ဆိုင္သူမ်ား ျဖစ္ကာ စီးပြားေရး အေျခခံ ေကာင္းၾကပါသည္…။ ကိုရင္လူထြက္ၿပီး ၆ လေလာက္တြင္ မိန္းမ ေကာက္ယူလိုက္သည္မို႔ လက္ေၾကာတင္းေအာင္ လုပ္စားမဲ့ အေကာင္မဟုတ္ဟု အမ်ားက ထင္ေၾကးေပးၾက၏။ မိဘပိုင္ဆိုင္တာေတြ ျဖဳန္းတီးပစ္မည့္ အေကာင္ဟု အပုတ္ခ် ေဝဖန္ၾကသည္..။ အထူးသျဖင့္ ကိုသိန္းမိုးဘႀကီး ( အေဖ၏ အစ္ကိုႀကီး ) အသိုင္းအဝိုင္းမွ အဆိုးဆုံး ျဖစ္သည္…။ ကိုသိန္းမိုးက သူတို႔ထက္ စီးပြားေရးသာလို႔ မႏွစ္မ်ိဳ႕ မနာလိုတာလည္း ပါသည္။
သားတစ္ေယာက္ ရွိသည္..။ သူလည္း သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ႏွင့္ ဒီရြာတြင္ လူေပၚ လူေဇာ္ လုပ္နိုင္သူပင္ ျဖစ္သည္..။ ကိုသိန္းမိုး အစ္ကိုဝမ္းကြဲေပါ့ ။ နာမည္က က်ားႀကီး ။ က်ားႀကီးက မခင္ခင္သိမ့္ကို ေပၚတင္ႀကီး ပိုးေနသည္..။ သို႔ေသာ္ အေျခအေနက မထူးျခားေသး..။ မခင္ခင္သိမ့္ မိဘမ်ားမွာ စီးပြားေရး အေျခအေန မေကာင္းၾက ..။ လုပ္စားစရာ ေျမကလည္း နည္းပါး၏ ။
သို႔ေသာ္ မခင္ခင္သိမ့္က ဒီရြာမွာ စတား ပါ ။ ေယာက္်ားသားတို႔ စြဲမက္စရာ လွပေသာ ႐ုပ္ရည္ရွိ၏ ။ ထြားထြားတစ္တစ္ ပ်ိဳျမစ္ႏုနယ္၏ ။ ဝင္းဝါစိုေျပေသာ အသားအေရ ရွိ၏ ။ က်န္းမာသန္စြမ္းသည္ ။ အဖုအထစ္ အမို႔အေမာက္ အစြင့္အကားေတြက အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ထင္ရွား လွပစြာ ပြင့္အာေနၿပီ…။ ဒီလို အလွေတြ စုေဝး ႁပြတ္ခဲေနေသာ မိန္းမပ်ိဳ တစ္ေယာက္ကို ဝိုင္အုံ ပိုးပန္းၾကေသာ လူပ်ိဳ ကာလသားေတြက မနည္း..။ ဒီရြာတြင္ မခင္ခင္သိမ့္လို မိန္းမလွ အဂၤါရပ္ေတြႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ မိန္းမက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းပင္ မျပည့္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ပိုးပန္းေသာ ေယာက်္ားအုပ္စုႏွင့္ အပိုးခံရေသာ မိန္းမတို႔မွာ မမၽွတပဲ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္ ။
မခင္ခင္သိမ့္ကို ပိုးပန္းေသာ အုပ္စုထဲမွာ က်ားႀကီးက ေရွ႕ဆုံးက ။ အကဲဆုံး အသည္းဆုံးဟုပင္ ဆိုရမည္..။ စီးပြားေရး အေျခအေနကလည္း ျပည့္စုံသူမို႔ အားလုံးထက္ ေခါင္းတစ္လုံးသာေနသည္..။ မခင္ခင္သိမ့္ကို ေပးနိုင္ ေကၽြးနိုင္သည္ ။ မခင္ခင္သိမ့္ အေနႏွင့္ က်ားႀကီးကို အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို ခင္မင္သည္ကလြဲၿပီး လက္တြဲေဖာ္ လင္ေယာက်္ားအျဖစ္ သတ္မွတ္နိုင္ေလာက္သည္အထိ လုံး၀ ခ်စ္လို႔မရပါ…။ ေျမာက္ကားကားႏွင့္ အႂကြားပို ေလထြားေသာ စရိုက္ကိုလည္း လုံး၀ သေဘာမက် ။ တကယ္တန္းက် လုပ္ရဲကိုင္ရဲ ရွိမည့္ပုံလည္း မေပၚ ။
သို႔ေသာ္ အခ်စ္ပိုး ၊ ကာမပိုးေတြ ထႂကြ ေသာင္းၾကမ္းေကာင္းဆဲ အပ်ိဳမပီပီ တျခားေကာင္မေတြကို ႂကြားဝါ ပလႊားခ်င္သည့္အတြက္ က်ားႀကီးလိုေကာင္က သူမကို အသဲအသန္ ႀကိဳက္ေနသည္ကို သေဘာက် သာယာမိသည္က အမွန္ ။ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္မရသည္မွာလည္း တကယ္ ။ တျခားသူမ်ားထက္စာလ်င္ သူ႔ကို ပိုအေရးေပးသျဖင့္ က်ားႀကီးခင္မ်ာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ႀကီးမားစြာ ရွိေနသည္..။
သူတို႔တေတြ အခုလို အခ်စ္ရည္လုပြဲႀကီး အရွိန္ေကာင္း အရွိန္ျမင့္ေနစဥ္မွာပင္ ကိုသိန္းမိုး ကိုရင္ဘဝက လူထြက္လာ၏ ။ စာေတာ္ေသာ ကိုရင္မို႔ မိဘမ်ားအေနျဖင့္ ႏွေျမာရွာၾကသည္..။ သို႔ေသာ္ ေျဖသာေအာင္ ေျဖကာ ခြင့္လႊတ္ေက်နပ္လိုက္ၾကပါသည္ ။
“အေဖကလည္းဗ်ာ .. မေပ်ာ္ပဲနဲ႔ ေပေနရင္ ကုသိုလ္မရပဲ ငရဲႀကီး႐ုံတင္ ရွိေတာ့မွာေပါ့ ။ ဘာလဲ အေဖတို႔က သားကို ငရဲေပးေနၾကတာလား…“
ဒီစကားတစ္ခြန္းတည္းႏွင့္ပင္ ကိုသိန္းမိုး သူ႔မိဘေတြကို ပါးစပ္ပိတ္နိုင္ခဲ့ပါသည္..။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနထိုင္ခဲ့ရေသာ ဘဝမွ လာခဲ့ရေသာသားမို႔ မိဘမ်ားက ေတာသို႔ပင္ မေခၚရက္ၾက ။ သို႔ေသာ္ ကိုသိန္းမိုးက မရ ။
“အာ..အေဖကလည္းဗ်ာ..၊ သားက ေတာသားပါ ..ဘာဆန္းတာမွတ္လို႔..၊ ဝက္ျဖစ္မွေတာ့ ေခ်းေၾကာက္ေနလို႔ ျဖစ္ပါ့မလား..“
တစ္ေန႔….
“သိန္းမိုးေရ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ သြားရေအာင္ေဟ့…“
သူနဲ႔ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ျမင့္က လာေခၚသည္ ။ ေတာထဲက အျပန္ ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားၿပီးၿပီမို႔ သူ႔မိဘေတြေျပာၿပီး ေအာင္ျမင့္ေနာက္ လိုက္ခဲ့သည္ ။ အခ်ိန္က ညေန ၆ နာရီခြဲေက်ာ္ အေမွာင္သမ္းေနခ်ိန္ ။
“ေဟ့ေကာင္ မိုးႀကီး ၊ ေဆာ္ေလးဘာေလး မပိုးေတာ့ဘူးလားဟ …။ ဘာလဲ မင္းက ၿမိဳ႕မွာ အီဆိမ့္ေနေအာင္ တြယ္ခဲ့ရလို႔ ရြာကေကာင္မေတြ ဖီးမလာဘူးထင္တယ္… ဟုတ္လား..။ ဒို႔ရြာက ေဆာ္ေတြလဲ ေမာ္ဒယ္မေတြထက္ သာပါတယ္.. ေမာင္၊ ေမာ္ဒယ္မေတြကမွ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္ ျပားကပ္ကပ္ေတြ …၊ ဒို႔ရြာသူေတြက မိုးဦးက် မၽွစ္စို႔ႀကီးေတြလို အဖုအထစ္ အမို႔အေမာက္ ေတြနဲ႔ ဆူၿဖိဳးျပည့္တင္းၿပီး မိုက္ မွမိုက္ ….“
လမ္းဘက္ေရာက္သည္ႏွင့္ ေအာင္ျမင့္က လူပ်ိဳေသြးႂကြသည့္ စကားေတြ ေျပာပါေတာ့သည္ ။
“ဟာ…မင္ကလည္း .. ငါလည္း လီးပါတဲ့ေကာင္ပဲကြ…၊ ပိုးခ်င္တာေပါ့..၊ ပိုး႐ုံတင္မကဘူး .. ငါက ဖိုက္ကို ဖိုက္ခ်င္တာ ၊ ဒါေပမယ့္ ဖိုက္တဲ့ မိန္းမကို ငါက တကယ္ယူမွာ ၊ ေၾကာ႐ုံသက္သက္ မဟုတ္ဘူး..၊ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေလ့လာေနတာက ခင္ခင္သိမ့္ ပဲကြ “
သိန္းမိုးက ဆက္ေျပာလိုက္သည္..။
“ တျခားေကာင္မေလးေတြလည္း လွပါတယ္ .. ေတာင့္ပါတယ္..၊ ဒါေပမယ့္ ခင္ခင္သိမ့္ေလာက္ေတာ့ ငါ့ကို မဆြဲေဆာင္နိုင္ဘူး..၊ ဒီေကာင္မ ႐ုပ္မ်ိဳးက တဏွာရာဂထန္မဲ့ ေဟာ့ေရွာ့ ႐ုပ္မ်ိဳးကြ ၊ ငါက ဒါမ်ိဳးမွ ဖီးလာတာ…၊ သူ႔ဖင္ဆုံၾကည့္ရတာ ေစာက္ဖုတ္အုံေဖာင္းၿပီး ေစာက္ေခါင္းနက္မဲ့ သေဘာ ၊ ဒီလို အသားထူး ေစာက္ေခါင္းနက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္မ်ိဳးမွ ငါ့လီးနဲ႔ အံက် ဖစ္ဆိုက္ျဖစ္မွာ ..၊ ကာမဗဟုသုတ နည္းၿပီး လီးေသးတဲ့ေကာင္မ်ိဳးနဲ႔ ညားရင္ေတာ့ ဒီေကာင္မ လင္ငယ္ေနမွာပဲ..“
“ေအာင္မာကြာ… ေစာက္ေျပာႀကီးလိုက္တာ သိန္းမိုးရာ..၊ မင္းနဲ႔ ညားေတာ့ေရာ လင္ငယ္မေနဘူးတဲ့လား..။ ေတာ္ေလး၀ ဝင္တဲ့ အမရာတို႔လို စံထားထိုက္တဲ့ မိန္းမဆိုတာ အခုေခတ္မွာ ပုံျပင္ေတြပါကြာ..၊ လင္ငယ္ေနမဲ့ ေကာင္မကေတာ့ ေနမွာပဲ..“
“ေအး ဟုတ္တယ္.. မင္းေျပာတာ ငါ မျငင္းပါဘူး..၊ လင္ငယ္ေနတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ကာမလိုအင္ မျပည့္ဝလို႔ပဲကြ…။ ကဲ.. ဆိုပါေတာ့ .. ခင္ခင္သိမ့္ ေခ်ာတယ္ လွတယ္ က်န္းမာသန္စြမ္းတယ္.. ေသြးသားဆူၿဖိဳးတယ္..၊ ဒါကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ သူ႔ရဲ့ ကာမတဏွာဓါတ္ မေသးဘူးဆိုတာ ေပၚလြင္ေနတာပဲ..၊ ဒီလိုေကာင္မ်ိဳး နဲ႔ လီးေသးတဲ့အေကာင္ ကာမဗဟုသုတ နားမလည္တဲ့အေကာင္ ၊ လိုးသာလိုးခ်င္တာ ကိုယ့္ပမာဏ မသိတဲ့ေကာင္မ်ိဳးနဲ႔ ညားၾကည့္ပါလား.. တစ္ေန႔ေန႔ ေသခ်ာေပါက္ လင္ငယ္ေနမွာပဲ…။ ဒါကို အျပစ္ေျပာလို႔ မရဘူး.. ေယာက္်ား ညံ့ဖ်င္းလို႔ပဲ ေျပာရမွာပဲ ..ကြ…“
“မင္း.ဆိုလိုတာက မင္းအေနနဲ႔ ခင္ခင္သိမ့္လို ေကာင္မမ်ိဳးကို အပီကိုင္နိုင္တယ္ေပါ့…“
“ေအး..ငါေျပာခ်င္တာက ဒါပဲ..၊ မင္းေလာ္ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲေတာ့ မသိဘူး..၊ ကိုယ့္ေလာ္ကေတာ့ အရွည္က ရွစ္လက္မ ၊ လုံးပတ္က ႐ုပ္ပ်ိဳဗူး ေလာက္ရွိတယ္ ေမာင္…၊ ဒါက ပုံမွန္ေနာ္…။ အဲ.. ထလာၿပီဆိုရင္ ပိုၿပီး ထြားလာတတ္တယ္..၊ ဒီေစာက္ဖုတ္မ်ိဳးဟာ ေရရွည္မွာ ဒီလိုလီးမ်ိဳးနဲ႔မွ ရမွာ ကြ..၊ ဒါေတာင္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ေမြးၿပီး ကိုယ့္အတြက္သာၾကည့္ၿပီး ကာမဆက္ဆံရင္ မေသခ်ာဘူး..၊ လင္ငယ္ထားမွာပဲ..၊ မိန္းမေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လီးႀကီးတာ ႀကိဳက္ေပမယ့္ အဓိကက သူတို႔လိုအင္ ျပည့္ေအာင္ ေက်နပ္ေအာင္ လိုးေပးနိုင္ဖို႔က ပဓာနပဲ..၊ သူတို႔မေက်နပ္လို႔ကေတာ့ လွည္းတံပိုးေလာက္တုတ္တဲ့ လီးျဖစ္ပါေစ..၊ ဘာမွ အသုံးဝင္မွာ မဟုတ္ဘူး….“
“အင္း .. မင္းေျပာမွပဲ..အထူးအဆန္းေတြ ၾကားရေတာ့တာပဲ…၊ ငါသိတာကေတာ့ လီးႀကီးရင္ လိုးနိုင္ရင္ ကိုယ့္မိန္းမက ၾကည္ၿပီလို႔ ထင္ေနတာ…၊ မဟုတ္ဘူးေပါ့…“
ေအာင္ျမင့္က သိန္းမိုးကို အထင္ႀကီးစြာ တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း ေလးေလးစားစား ေမးလိုက္သည္..။ စာတတ္ေပတတ္ ကိုရင္လူထြက္မို႔ ေစာေစာကပင္ အထင္ႀကီးၿပီး ျဖစ္ပါသည္..။ သို႔ေသာ္ တဏွာေပမ အေၾကာင္းေတြေတာ့ ဒီေကာင္ မသိေလာက္ပါဘူး ဟု ေလၽွာ့တြက္ထားမိ၏ ..။ သိန္းမိုးက သူ႔စကားကို ျပန္ဆက္သည္..။
“ေအး.. ဒီလိုပဲ ေျပာရမွာပဲ..၊ မင္းၾကားဖူးမွာပါ..။ တိုသည္ ရွည္သည္ ထိုႏွစ္လီ မိညိဳမသိ၊ ၾကာၾကာစိမ္လိုး ထိုးလီးမ်ိဳး အဖိုးထိုက္တန္၏ …။ ဒီကဗ်ာလိုလို ဘာလိုလို စာသားေလးက အမွတ္တမဲ့ ၾကည့္လိုက္ရင္ ဟာသလို႔ ထင္ရေပမယ့္ တကယ့္ အိမ္ေထာင္ေရး လင္နဲ႔မယား ေလာကမွာေတာ့ အလြန္မွတ္သားစရာေကာင္းတဲ့ စာသားေလးကြ..“
“ေအး…ေအး..လုပ္ပါဦး..ဟ..၊ သူ႔အနက္ကို ျပန္စမ္းပါဦး… ကြ..“
“ပုံျပင္ေတာ့ ဆန္မွာေပါ့ကြာ..၊ ဒါေပမယ့္ အေတာ္သဘာဝက်တဲ့ စကားမို႔ မွတ္သားသင့္တာေပါ့..၊ ဒီလိုကြ.. ေရွးတုန္းက ဆိုပါေတာ့ကြာ..၊ ရြာတစ္ရြာမွာ မညိဳရယ္၊ မျဖဴရယ္၊ မနီရယ္ အိမ္ေထာင္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ သုံးေယာက္ ရွိတယ္ေပါ့..၊ တစ္ေန႔ … အလုပ္ကလည္း မရွိ ၊ အားယားေနေတာ့ သန္းရွာၾကရင္း လီးအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကတယ္ေပါ့..၊ မျဖဴက သူ႔ေယာက်္ားလီးက အေတာ္ရွည္ေၾကာင္း ၊ ဒါေၾကာင့္ အလိုးခံရတာ ေကာင္းေၾကာင္း.. ေျပာပါေရာ..။ ဒီေတာ့… မနီကလည္း… အားက်မခံ သူ႔လင္ ရဲ့ လီးတုတ္ႀကီးနဲ႔ အလိုးခံရတာ အားရပါးရ ရွိလွေၾကာင္း ေျပာေတာ့တာေပါ့..။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပာေနတာေတြကို မညိဳက ၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနတယ္..၊ ဒီေတာ့…မျဖဴက …ဟဲ့ ေကာင္မ ၿငိမ္လွခ်ည္လား…ေျပာအုံးေလတဲ့ ညည္းေယာက္်ား လီး…..။ အဲေတာ့ မညိဳက အေစာက စာသားေလး ရြတ္ျပတယ္ေပါ့ကြာ..။ တိုသည္ရွည္သည္ ထိုႏွစ္လီ မိညိဳမသိ ၊ ၾကာၾကာစိမ္လိုး ထိုလီးမ်ိဳး အဖိုးထိုက္တန္၏…၊ တဲ့…..ဟားဟား..ဟား..“
“ဒီေတာ့ မင္းနားလည္ထားရမွာက တုတ္တာ ရွည္တာ ပဓာန မဟုတ္ဘူး..၊ သူတို႔ စိတ္ေက်နပ္မွုရေအာင္ ၾကာၾကာစိမ္လိုးေပးနိုင္ဖို႔က အဓိကပဲ..။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒို႔ေယာက္်ားေတြက ကိုယ့္ဖို႔ ကိုယ္ပဲ ၾကည့္ၾကတာကြ..။ ဖိုသဘာဝက လရည္ ထြက္သြားရင္ လိုအင္ျပည့္ဝသြားတာပဲ..၊ ဖလက္ၿပ အားရ အိပ္ေမာက် ဆိုပါေတာ့ကြာ..။ ဟိုခင္မ်ာမွာေတာ့ တိုးလို႔တန္းလန္း ၊ မရိုးမရြနဲ႔ စိတ္လိုအင္ မျပည့္ဝလို႔…၊ တကယ္ေတာ့ လီးမပါပဲ.. ပါးစပ္တို႔ လက္တို႔နဲ႔ေတာင္ သူတို႔ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရတယ္..“
“ဟာ…ဟုတ္ရဲ့လား..ကြာ..၊ မင္းဟာက ..ဒါေတာ့ မလြန္ဘူးလား…“
ဗဟုသုတ ေခါင္းပါးတဲ့ ေတာသားပီပီ လီးမထိုးပဲ ၿပီးတယ္ဆိုတာ မယုံနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္…။
“မယုံမရွိနဲ႔ ေဟ့ေကာင္ ၊ ငါကလက္ေတြ႕ကြ..၊ မန္းေလးမွာေနတုန္းက ငါမိန္းမခ်တာ.. ဖာသည္မေတြ….၊ ဖာဆိုေပမယ့္ အသန႔္ေလးေတြပါ..၊ ဖာ ၃ ေပြ ေဆာ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အသက္ ၂၉ ၊ ၃၀ ဝန္းက်င္ရွိတဲ့ ႀကိဳက္ကုန္းေဆာ္ႀကီး ႏွစ္ေပြ ၊ ေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ မိန္းမေတြ… ေနာ္..“
“အဲဒီ မိန္းမေတြက ေယာက်္ားနဲ႔လား…“
ေအာင္ျမင့္က သိခ်င္လို႔ ျဖတ္ေမးလိုက္သည္…။
“ေအး..ဟုတ္တယ္ေလ…ဘာျဖစ္လို႔လဲ…“
“ဟာ..မိုက္လွပါလား…မင္းကေတာ့ အာဂ ေကာင္ပဲေဟ့…။ ေအး ေအး.. ဆက္ေျပာ ဆက္ေျပာ… အဲဒီ ႀကိဳက္ကုန္းႀကီးေတြ အေၾကာင္း…“
“ငါက အျပာစာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား…ဖတ္ထားတာကြ..၊ အျပာကားေတြလည္း ၾကည့္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ ဆရာႀကီး ပီမိုးနင္း အပါအဝင္ ဆရာဝန္ေတြေရးတဲ့ ဖိုမဆက္ဆံေရး ကာမပညာေပး စာအုပ္ေတြလည္း ဖတ္တာပဲ..။ ဒီေတာ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ပါတဲ့အတိုင္း လက္ေတြ႕ ဟုတ္မဟုတ္ စမ္းၾကည့္တာေပါ့ကြာ..။ ပါးစပ္နဲ႔ လက္နဲ႔ ဆြ႐ုံနဲ႔ ၿပီးတယ္ဆိုတာ ဟုတ္မဟုတ္ေပါ့..။ ေအာင္မာ တကယ္ဟုတ္တယ္.. ေမာင္ေရ့..။ ငါက ကိုရင္ လူထြက္ ထြက္ၿပီးခ်င္း ရြာတန္းလာတာ မဟုတ္ဘူးကြ…။ တစ္လခြဲေလာက္ စိန္ပန္းမွာ ခိုေနေသးတာ..။ အေဖတို႔ ကိုေတာ့ ရန္ကုန္ခရီးထြက္သြားတယ္လို႔ စာေရးၿပီး.. လိမ္ထားရတာေပါ့ကြာ..။ အဲဒီ ငါဖိုက္ေနတဲ့ ႀကိဳက္ကုန္းေဆာ္ႀကီး အိမ္မွာေပါ့…။ သူတို႔က သံေရက်ိဳစက္မွုလုပ္ငန္းရွင္ေတြ…။ သူ႔ေယာက္်ားကလည္း ငါ့ကို ညီအရင္းတစ္ေယာက္လို ခင္တယ္……….“
“တစ္ေန႔… သူ႔ေယာက္်ား ရန္ကုန္ ကုန္သြားပို႔တာ ဆယ္ရက္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာတယ္..။ အဲဒီမွာ ငါနဲ႔ ေဆာ္ႀကီး ထင္းတိုင္းၾကဲ ၾကတာေပါ့ကြာ….။ ေဆာ္ႀကီးက သမီးႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္..။ သူ႔သမီး အႀကီးမက ဆယ္ႏွစ္သာ ရွိေသးတာမို႔ တကယ့္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေမာင္ေရ့….။ ၿပီးေတာ့.. ေဆာ္ႀကီးက အေတာ္ေလးကို တဏွာရာဂ ႀကီးတယ္ကြ..။ တျခားေကာင္ေတြနဲ႔လည္း ကုန္းတယ္လို႔ ၾကားဖူးတာပဲ…။ သူေယာက်္ားကလည္း လူေကာင္သာထြားတာ.. ေလာ္ကေသးၿပီး ကာမအားလည္း နည္းေတာ့ ခြင့္ျပဳေတာင္ ထားရဆိုပဲ..။ ခြင့္မျပဳရင္လည္း.. လင္မယားကြဲရင္ ကေလးေတြအတြက္ ေနာင္ေရး မလြယ္ဘူးဆိုၿပီး နားလည္မွုေပးရတာေပါ့ကြာ………..“
“မင္းဟာကလည္း.. တစ္မ်ိဳးႀကီးပါလား… ရြာမွာသာဆိုရင္ လူသတ္မွုျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္..“
“ေအး…. ဟုတ္တယ္.. သူတို႔ကေတာ့ ေခတ္မွီ႐ုံေတာင္မကဘူး…ေခတ္ေတာင္လြန္ေနသလားပဲ…။ ငါၿဖီးေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္..။ တကယ့္လက္ေတြ႕…“
“ဟာ..ဟုတ္ပါတယ္.. ကြ..၊ မင္းကလည္း … ယုံပါတယ္…“
ေအာင္ျမင့္ ပ်ာပ်ာသလဲ ေတာင္းပန္လိုက္ရသည္..။ တကယ္လို႔ ေမာင္မင္းႀကီးသားက ႏွာတင္းၿပီး မေျပာပဲေနရင္ အခက္..။ ဇာတ္လမ္းက တကယ့္ေကာင္းခန္းေရာက္ေနၿပီ..။ သိန္းမိုးက သူ႔စကားကို ျပန္ဆက္သည္…။
“ငါကေတာ့ ေလ့က်င့္ၿပီးသားလည္းျဖစ္..၊ သတိလည္း ရွိထားလို႔ အပိုင္ကိုင္လို႔ရတာ.. ေမာင္..။ နို႔မို႔ဆို မလြယ္ဘူးကြ..။ တကယ္.. တကယ္ ဒီမွာ အေတြ႕အၾကဳံေကာင္းေကာင္းရလိုက္တာက ႏွာတင္းလြန္းတဲ့ မိန္းမကို ပါးစပ္နဲ႔ ၿဖိဳနည္းပဲ…။ သူ႔ေယာက္်ားမလာေသးခင္ ၃ ရက္အလိုမွာ တစ္ညလုံးနီးပါး … ပါးစပ္နဲ႔ မွုတ္စုပ္ရက္ လုပ္ထည့္လိုက္တာ ေကာင္မႀကီးခင္မ်ာ အေကာင္းလြန္ၿပီး ေမ်ာ့ထြက္သြားတာပဲ…။ သူ႔အေျပာေပါ့ကြာ..၊ ရွစ္ခ်ီေတာင္ ၿပီးတယ္ဆိုပဲ…။ ရွစ္ခ်ီတိတိ ေစာက္ေရတြက္ၿပီး ၿပီးမွေတာ့ ဒီမိန္းမ မေမ်ာ့ပဲ ဘယ္ေနလိမ့္မလဲ..။ ငါကေတာ့ ေနာက္ဆုံးအခ်ီၾကမွ လီးထည့္ၿပီး စိမ္လိုးပစ္လိုက္တယ္…။ ေကာင္မႀကီး ဘယ္ေလာက္ျဖစ္သြားလည္းဆိုရင္ သူ႔ေယာက္်ားကို ကြာၿပီး ငါ့ကို ယူပါ့မယ္ တကဲကဲ ျဖစ္လာလို႔ မနည္းေက်နပ္ေအာင္ ေခ်ာ့ေမာ့ထားရတယ္.. ေမာင္ ၊ ငါ့လက္ေတြ႕..။ လီးမပါပဲ ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္ ၊ မွုတ္ ၊ လ်က္ လုပ္ၿပီး သူတို႔လိုအင္ ျပည့္ေအာင္ ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပးတာပဲ…။ ဒီနည္းကို ငါ ပထမဆုံးစမ္းၾကည့္တာက ဖာသည္ပဲကြ…။ ေသခ်ာမွ အခုေဆာ္ႀကီးကို လက္ေတြ႕လုပ္ၾကည့္လိုက္တယ္..။ အဲဒီဖာက သေဘာက်လြန္းလို႔ ေနာက္တစ္ခ်ီသြားလုပ္ေတာ့ ပိုက္ဆံေတာင္ မယူဘူး..၊ ေကာင္းလြန္းလို႔ဆိုၿပီး အလကားခံလိုက္တာ…ဟား ဟား…“
သိန္းမိုးက သူ႔စကားကို သူသေဘာက်ၿပီး ခပ္အုပ္အုပ္ ရယ္လိုက္သည္..။ တျဖည္းျဖည္း ညဉ့္နက္လာၿပီ မဟုတ္လား…။
“အဲဒီ ဖာႀကိး အေၾကာင္းလည္း ေျပာဦး..ကြာ..“
ေအာင္ျမင့္က ဆက္ေျပာရန္ တိုက္တြန္းလိုက္သည္..။
“ေနပါဦး ဟေကာင္ရ .. ေနာက္ေန႔ေတြ ရွိပါေသးတယ္..။ ခင္ခင္သိမ့္အေၾကာင္း ဆက္ပါရေစဦး..။ ငါဖိုက္ခဲ့တဲ့ ေဆာ္ႀကီးေတြနဲ႔စာရင္ ခင္ခင္သိမ့္ဟာ အေတာ္ေလး ႏုပါေသးတယ္… ကြာ..။ လီးအေတြ႕အၾကဳံ မရွိေသးတဲ့ ေတာတြင္း အရိုင္းမေလးပါ..“
ေအာင္ျမင့္တစ္ေယာက္ သိန္းမိုးစကားေတြ ၾကားရၿပီး အလြန္အံ့ၾသ အထင္ႀကီးသြားသည္..။ သူၾကားဖူးသည့္ ကာမသၽွတတရဆရာႀကီး ကာလီဒါသ ဝင္စားသူလို႔ေတာင္ ထင္လိုက္မိ၏..။ သိန္းမိုးစကားေတြက သူ႔လို ဗဟုသုတနည္းပါးတဲ့ ေတာသားတစ္ေယာက္နားထဲတြင္ ဧရာမစကားႀကီးေတြ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္..။ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း…။ သူတို႔မွာေတာ့ လီးေတာင္သည့္အခါတိုင္း သိန္းမိုးႏြားမၿခံထဲက ႏြားမေတြ ေစာက္ဖုတ္ ခိုးခိုးလုပ္ရသည္..။ လေရထြက္သြားေတာ့လည္း.. ေကာင္းတာပါပဲ…။ တစ္ခါတစ္ခါ အိမ္မွာေမြးထားေသာ ထြားထြားတုတ္တုတ္ ေခြးနက္မေလးကို လုပ္ရ၏..။ သိန္းမိုးနဲ႔ေတာ့ ကြာပါ့..။ အဝီစိႏွင့္ နတ္ျပည္တမၽွပင္…။
“ေအး… မင္းအေတြ႕အၾကဳံေတြက ဒီေလာက္ေတာင္ ရင့္ေနမွေတာ့ ခင္ခင္သိမ့္ေလာက္ေတာ့ အေပ်ာ့ေနမွာေပါ့..။ ငါက မင္းအတြက္ စိုးရိမ္သြားလို႔ပါ…။ မင္းအစ္ကို က်ားႀကီးကလည္း ခင္ခင္သိမ့္ကို အေသအလဲ လိုက္ေနတာ မဟုတ္လား..“
“အင္းေလ…ငါသိသားပဲ…၊ အဲဒါဘာျဖစ္လဲ..။ ဒီေတာ့ ငါကလည္း ပညာသားပါပါနဲ႔ တည္ၾကက္ဆင္ၿပီး ခင္ခင္သိမ့္ကို ေထာင္ဖမ္းဖို႔ ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီ…“
“ဟာ…တယ္ဟုတ္ပါလား.. ကြ..။ လုပ္….လုပ္စမ္းပါဦး…“
“လြယ္ပါတယ္ကြာ…၊ ႏွင္းႏွင္းေအးကို ႀကိဳက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ခင္ခင္သိမ့္ရဲ့ စိတ္ကို ႂကြလာေအာင္ဆြ..၊ အလိုလိုေနရင္း ငါ့ကို အ႐ူးအမူး ႀကိဳက္လာေအာင္ အကြက္ဆင္ထားတယ္ေလ..။ ငါ့နည္းက ခင္ခင္သိမ့္ကို တိုက္ရိုက္ မပိုးဘူး…၊ ဒါေပမယ့္ အဓိက ပစ္မွတ္က ခင္ခင္သိမ့္ပဲ…။ ဒီစီမံကိန္း ခ်ထားတာ ၁၅ ရက္ေတာင္ ေက်ာ္သြားၿပီ..။ ၄၅ ရက္နဲ႔ အၿပီးလို႔ သတ္မွတ္ထားတယ္..“
ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ ေန႔လည္က အျဖစ္ကို ေတြးမိတိုင္း အရမ္းခံျပင္းေနသည္..။ ေသခ်င္းဆိုး သိန္းမိုးေလ သူ႔ကိုေခၚၿပီး ႏွင္းႏွင္းေအးကို ရည္းစားစာ ေပးခိုင္သည္..။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြ အၿပီးသတ္ေကာက္ၿပီး လွည္းေပၚတင္ေနစဥ္ သိန္းမိုးက သူတို႔တဲဘက္ဆီမွ သူမကို လွမ္းေခၚသည္…။ သိန္းမိုးတို႔ တဲႏွင့္ ခင္ခင္သိမ့္တို႔ တဲမွာ တစ္ေခၚသာသာေလာက္သာ ေဝးသည္..။ တခ်ိဳ႕ေကာင္ေလးေတြက ခင္ခင္သိမ့္ကို အငမ္းမရ ပိုးၾကေသာ္လည္း သိန္းမိုးကမူ ခပ္တည္တည္..။ စိတ္ဝင္စားဟန္ လုံး၀မျပ..။ ခင္ခင္သိမ့္က အပ်ိဳမပီပီ ေကာင္ေလးေတြ၏ စိတ္ဝင္စားမွုကို ခံခ်င္သည္ေပါ့…။ ဒါေပမယ့္ သိန္းမိုးက လုံး၀ ဂ႐ုမစိုက္…။ ဒါကိုပင္ ခင္ခင္သိမ့္က ျပန္ၿပီး စိတ္ဝင္စားေနမိသည္..။ တစ္ခါတေလ ေကာင္းေလးေတြအဖြဲ႕နဲ႔ ပါပါလာတတ္သည္..။ သို႔ေသာ္ ရိုးရိုးသားသားပင္..။ သူမကို အငမ္းမရ လိုခ်င္ေနသူေတြအထဲ သိန္းမိုးမပါေၾကာင္း သိရေလ ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ အူပြ ေဒါထရေလ…။
သူ႔အစ္ကိုဝမ္းကြဲ က်ားႀကီးဆိုလ်င္ ခင္ခင္သိမ့္ကို အေသအလဲ ႀကိဳက္သည္..။ ခင္ခင္သိမ့္ ခိုင္းသမၽွ အကုန္လုပ္ေပးသည္..။ တျခားေကာင္ေလးေတြကလည္း ထိုနည္းတူပင္ …။ ထူးထူးျခားျခား ဘုရားျဖစ္မည့္ အုတ္နီခဲ သိန္းမိုးက်မွ သူ႔ကို ဖုတ္ေလသည့္ ငါးပိ ရွိေလသည္ဟုပင္ ထင္ပုံမရ…။ ဒီအေတြးဓါတ္ခံ စိတ္ျဖင့္ သိန္းမိုးအေပၚ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနရာမွ ေန႔လည္က သူမကိုေခၚၿပီး ႏွင္းႏွင္းေအးထံ ရည္းစားစာ ေပးခိုင္းသည္..။ ခင္ခင္သိမ့္ မာနေတြက ငယ္ထိပ္ေရာက္လာၿပီး ဒုတ္နဲ႔ အဆြခံရေသာ ေႁမြေဟာက္မလို ေထာင္းခနဲ ျဖစ္သြား၏….။ သို႔ေသာ္ မိန္းမပီပီ ဟန္ေဆာင္မ်ိဳသိပ္ၿပီး သူေပးသည့္စာကို ယူလာခဲ့သည္..။
ဒီေန႔ အေဖက ေနမေကာင္းသည့္အတြက္ သူမတစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္သည္..။ တဲျပန္ေရာက္ေတာ့ သိန္းမိုးစာကို ဖတ္ၾကည့္သည္..။ ႏွင္းႏွင္းေအးကို အသဲႏွင့္ေအာင္ ခ်စ္ေၾကာင္း ၊ ႏွင္းႏွင္းေအးအလွေတြေၾကာင့္ စားမဝင္ အိပ္မေပ်ာ္ အ႐ူးတပိုင္း ျဖစ္ေနရေၾကာင္း..၊ သူ႔အဖို႔ ႏွင္းႏွင္းေအးကလြဲလ်င္ က်န္တဲ့သူေတြ ဖြဲဆန္ကြဲသာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ တစ္သက္မွာ ႏွင္းႏွင္းေအး တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ အသည္းနင့္ေအာင္ ခ်စ္ရၿပီး ၊ ရိုးေျမက် ရာသက္ပန္ ေပါင္းသင္းဖို႔ ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ အေတာ္ေလး ေစာက္ျမင္ကပ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ေရးထား၏..။ ဗလာစာရြက္ ႏွစ္ရြက္အျပည့္ ေလးမ်က္ႏွာတိတိ ရွိေလသည္..။
ခင္ခင္သိမ့္က စာကို အားရေအာင္ ဖတ္ၿပီးေနာက္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ဆုတ္ျဖဲၿပီး လုံးေခ်ပစ္လိုက္သည္…။ မၾကာမီပင္ ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ ရြာကို လွည္းနဲ႔ ျပန္သြားေတာ့သည္..။ ခင္ခင္သိမ့္လွည္း မ်က္စိေအာက္က ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွ သိန္းမိုးတစ္ေယာက္ ခင္ခင္သိမ့္တို႔ တဲဖက္ဆီသို႔ ခပ္သြက္သြက္ ထြက္လာသည္..။ တစ္စုံတစ္ခုကို အသဲအသန္ ရွာေန၏..။ တဲအတြင္းမွာ မေတြ႕..၊ တဲအျပင္မွာ ဆက္ရွာသည္..။ တဲေနာက္ဘက္ရွိ ျခဳံပုတ္အစပ္တြင္ လုံးေခ်ထားေသာ စာရြက္အပိုင္းအစေလးေတြ ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ သိန္းမိုးမ်က္ႏွာ တစ္ခုလုံး ဝင္းထိန္ၿပီး ေက်နပ္သြားရေတာ့သည္..။ သြားေကာက္ၾကည့္ေတာ့ သူ ႏွင္းႏွင္းေအးထံ ေပးခိုင္းလိုက္သည့္ ရည္းစားစာ….။
သိန္းမိုးတစ္ေယာက္ ဘယ္ဖက္လက္ညႇိုး လက္ခလယ္ ၊ ညာဖက္လက္ညႇိုးလက္ခလယ္ စုစုေပါင္း လက္ေခ်ာင္းေလးေခ်ာင္ကို ျပဳၿပီး ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ လၽွာကို ေခါင္ထားကာ အားရပါးရ ေလျဖင့္ မွုတ္ထည့္လိုက္ရာ…၊ ရႊီးခနဲ အသံထြက္သြားသည္..။ အသံက အေရွဘက္ရွိ ေတာင္နံရံကို ရိုက္ခတ္ၿပီး ပဲ့တင္ထပ္သြားသည္..။ သိန္းမိုးတစ္ေယာက္ လွည္းကၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္စြာ ရြာဘက္သို႔ ျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္…။
ညပိုင္းတြင္ ထုံးစံအတိုင္း ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ သူမကို လာရစ္ၾက ပိုးၾကသည့္ အုပ္စုထဲတြင္ သူမ တိတ္တခိုး ေမၽွာ္လင့္ခဲ့ရေသာ သိန္းမိုးက ပါမလာျပန္…။ ဒီေတာ့ ပိုလို႔ေတာင္ ေဒါသထြက္ရျပန္သည္..။ လာနိုး လာနိုးျဖင့္ ေမၽွာ္ကိုးလ်က္သာ စိတ္ေတြ လွုပ္ရွားလ်က္ ရွိေနရသည္..။ လာပိုးသမၽွေကာင္ေတြကို မၾကည္..။ စကားေကာင္းေကာင္း မေျပာ…။ ေခါင္းကိုက္သည္ဟု အေၾကာင္းျပၿပီး ၉ နာရီေလာက္တြင္ အိပ္ရာဝင္ခဲ့သည္..။ ဒီၾကားထဲ တဏွာ႐ူး က်ားႀကီးက ေဆးဝယ္ေပးရဦးမလားဟု မ႑ပ္တိုင္ တက္ျပေနလိုက္ေသးသည္..။ စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ ေသာက္ၿပီးၿပီဟု ဘုေတာလႊတ္လိုက္သည္..။
သူမအေဖက ထုံးစံအတိုင္း ေစာေစာအိပ္သည္..။ အေမကလည္း ပုံမွန္လို ၃ အိမ္ေက်ာ္တြင္ ဗီဒီယို သြားၾကည့္သည္..။ ခင္ခင္သိမ့္ တစ္ေယာက္တည္း အခန္းထဲတြင္ ဟိုလူးသည္လိမ့္ျဖင့္ ေဒါသအရွိန္ ေတြတက္ကာ ေယာက္ယက္ခတ္ေနပါေတာ့သည္…။ ခင္ခင္သိမ့္က ေအာက္ထပ္ရွိ အခန္းထဲမွာ အိပ္သည္..။ တဏွာ႐ူး ႏွာဗူးေတြ ျပန္သြားၿပီးေနာက္ နာရီဝက္ေလာက္အၾကာတြင္ သူ႔ေျခရင္းဘက္မွ ထရံကို ခပ္သာသာပုတ္ရင္း တရွူးရွူးႏွင့္ အသံျပဳသံ ၾကားရသည္..။
“ ရွူး… ရွူး… ခင္ခင္သိမ့္….. ရွူး.. ရွူး.. ခင္ခင္သိမ့္…“
ခင္ခင္သိမ့္ အသံမေပးပဲ ၿငိမ္ကာ နားေထာင္ေနသည္…။ သိန္းမိုးမွ သိန္းမိုးအသံ အစစ္..။ ခင္ခင္သိမ့္က အသံျပန္မျပဳ… ၿငိမ္ၿပီးေတာ့ ေနသည္..။
“ဘုတ္.. ဘုတ္ဘုတ္… ဘုတ္… ဘုတ္… ရွူး ရွူး ခင္ခင္သိမ့္… ရွူး…..“
“ရွူး ရွူး… ရွူး…. ခဏေလး….. ခဏ…. လာၿပီ…..“
ခင္ခင္သိမ့္က ခပ္တိုးတိုး အသံျပဳရင္း အခန္းတံခါးဖြင့္ကာ အျပင္ထြက္လိုက္သည္..။ သိန္းမိုးက အိမ္ေနာက္ဘက္ရွိ မီးဖိုခန္းနားတြင္ ရပ္ေစာင့္ေနသည္.. ခင္ခင္သိမ့္ .. သိန္းမိုးအနား သြားလိုက္ၿပီး…
“နင္က ဘာလာရွုပ္တာလဲ… ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္…“
“ဟို……ေန႔လည္က …. ေပးခိုင္းလိုက္တဲ့စာ ေပးလိုက္လား ဟင္….“
“အင္း…..ေပးလိုက္တယ္…“
“ ဟို….. ဘာေျပာလိုက္လဲ… ဟင္ .. ခင္ခင္သိမ့္…၊ ႏွင္းႏွင္းေအးက ဘာေျပာလိုက္လဲ..“
ႏွစ္ေယာက္သားမွာ တစ္ေပသာသာခန႔္ အကြာမၽွသာမို႔ အလြန္နီးကပ္ေနသည္…။
“သူ႔ သြားေမးပါလား.. နင္စာေပးတာ သူ႔ကိုေပးတဲ့ .. ဟာပဲ..“
ခင္ခင္သိမ့္က စိတ္တိုတိုျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ခပ္အုပ္အုပ္ ဘုေတာပစ္လိုက္သည္..။
“နင္… တကယ္ေရာ ေပးရဲ့လား… ဟာ…“
“အို… ရွည္လိုက္တာ… မယုံရင္ နင့္မယား သြားေမးခ်ည္….“
သိန္းမိုးက ခင္ခင္သိမ့္ ပခုံးကို ခပ္ဖြဖြ ဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီး…
“ေအး… တကယ္သြားေမးမွာေနာ္… မေပးလို႔ကေတာ့ နင္ေတာ့ အသိပဲ….“
“ေအာင္မာ…. လူပါးဝလို႔… နင္က ဘယ္လို သိမွာလဲ…“ `
“ေဟာဒီလို သိမယ္ဟာ…. ေဟာဒီလို ေဟာဒီလို…“
“ႁပြတ္…. ႁပြတ္…… ပလပ္…. ႁပြတ္.. ႁပြတ္..“
“အင့္…..အေမ့…..အင့္ဟင့္….“
“ႁပြတ္ႁပြတ္……ပလတ္….ျပတ္…..ျပက္…..“
သိန္းမိုးက ခင္ခင္သိမ့္ကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးစိုစိုေလးကို အားပါးတရ ပစ္စုပ္ယူလိုက္သည္…။ အမွတ္တမဲ့မို႔ ခင္ခင္သိမ့္ ခါးေလး ေကာ့တက္သြားၿပီး ထြားထြားမို႔မို႔ ရင္အစုံက ေမာတက္လာသည္…။ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ထူပူရွိန္းဖိန္းသြားၿပီး မွင္တက္သလို ျဖစ္ကာ ေၾကာင္ထြက္သြားသည္…။
သူမကို ပိုးေနသူက အေတာ္မ်ားသည္…။ ထိုအထဲတြင္ သိန္းမိုးအစ္ကို က်ားႀကီး အဆိုးဆုံး….။ က်ားႀကီးသည္ပင္ ႏွာပူး႐ုံသက္သက္ကလြဲလို႔ အခုလို လက္ရဲဇက္ရဲ မလုပ္ရဲ…။ ခင္ခင္သိမ့္ကို ျဖဳံ၏ ။ ရွိန္ ၏….။ စာအုပ္ေတြ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြထဲမွာသာ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သည္ကို ျမင္ဖူးသည္…။ ယခုလို လက္ေတြ႕တကယ္ မခံဘူးေသး..။ ေတာသူပီပီ ယင္ဖိုေတာင္ အသမ္း မခံဖူးေသးပါ…။ အခုေတာ့ သိန္းမိုးက လက္သြက္ေျခသြက္ျဖင့္ သူမကို တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားၿပီး သူမႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးစိုစို ေလးကို မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ စုပ္နမ္းလိုက္ေသာအခါ အပ်ိဳရိုင္းမေလး ခင္ခင္သိမ့္အဖို႔ ဖ်င္းခနဲ ဖ်င္းခနဲ ၾကက္သီးေတြ ထသြားရသည္…။ ရမက္ေသြးသားေတြလည္း ဝုန္းခနဲ ထႂကြလာ၏…။ သတိဝင္လာေတာ့မွ…
“အို…. ဒါ ဒါ…. နင္….. နင္.. ဘာလုပ္တာလဲ… ဟင္..“
ခင္ခင္သိမ့္က သိန္းမိုးရင္ဘတ္ကို ေဆာင့္တြန္းလိုက္သည္…။ အရွိုက္ကို တြန္းမိၿပီး တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားကာ ေနာက္ဆုတ္သြား၏ ။ ထိုစဥ္ ခင္ခင္သိမ့္လက္ဝါးက သိန္းမိုးပါးေပၚ ေရာက္လာသည္..။ သိန္းမိုးက သြက္၏ ။ ပါးကို မထိခင္ ခင္ခင္သိမ့္လက္ကို ဆြဲဖမ္းထားလိုက္သည္…။ ႏွင္းႏွင္းေအးကိုလည္း ရည္းစားစာ ေပးခိုင္းသည္..။ အခု သူမကိုလည္း ဖက္နမ္းသည္..။ ဒီေတာ့ သိန္းမိုး၏ လုပ္ရပ္ကို ခင္ခင္သိမ့္ ရြံမုန္းသြား၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ရမက္က အရွက္ေဒါသ အသြင္သို႔ ကူးေျပာင္းသြား၏…။
“နင္….နင္ လူယုတ္မာ…ဖယ္…ဖယ္စမ္း…“
သူမလက္ကို အတင္း႐ုန္းသည္…။ သိန္းမိုးက လုံးဝမလႊတ္..။
“ေန…..ေနပါဦး…၊ အရမ္းေဒါသမႀကီးနဲ႔…၊ ငါေျပာျပမယ္..၊ ငါ ႏွင္းႏွင္းေအးဆီ ေရာက္တယ္…၊ ႏွင္းႏွင္းေအးက ေျပာတယ္.. ၊ နင္ သူ႔ဆီ ေရာက္လာတယ္ တဲ့..။ ငါက ရည္းစားစာ ေပးလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းလည္း ေျပာတယ္…တဲ့..။ ၿပီးေတာ့ နင္ကေျပာတယ္ဆို… သိန္းမိုးက ငါ့ခ်စ္သူ ၊ ငါယူမယ့္သူဆိုၿပီး ၊ အဲဒီစာကို ေတာထဲမွာ ဆုပ္ျဖဲပစ္ထားခဲ့တယ္..တဲ့ ၊ အဲဒါေၾကာင့္ သိန္းမိုးနဲ႔ လုံး၀ မပတ္သက္ဖို႔ ၊ ခင္ကင္းကင္း ေနဖို႔ ၊ ပတ္သက္ရင္ သတ္ပစ္မယ္လို႔ ခ်ိန္းေျခာက္ သြားသတဲ့…၊ အဲဒါ..ဟုတ္လား..“
သိန္းမိုးစကားေၾကာင့္ ခင္ခင္သိမ့္ ေၾကာင္သြားသည္..။ စာကို ဆုတ္ပစ္ခဲ့သည္မွာ မွန္၏ ။ ႏွင္းႏွင္းေအးဆီ လုံးဝမသြား..။
“ဒီမယ္… ေရာ့… နင္ဆုတ္ပစ္ခဲ့တဲ့စာ ငါေတာထဲက ျပန္ေကာက္လာတာ… သနားပါတယ္ေနာ္….“
ဒီစာကို သိန္းမိုးက ဘာလို႔ ျပန္ေကာက္လာခဲ့ရတာလဲ.. ခင္ခင္သိမ့္ေတြးရင္း ေတြးရင္း သေဘာေပါက္လာသည္..။ သိန္းမိုးက လုံးေခ်ထားေသာ စာရြက္စုတ္မ်ားကို ခင္ခင္သိမ့္လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္..။ ခင္ခင္သိမ့္မ်က္ႏွာ တျဖည္းျဖည္း ျပဳံးရႊင္လာသည္..။ ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ ခုန္လာသည္..။ ခိုးထုပ္ခိုးထည္ႏွင့္ လူမိခံရေသာ သူခိုးမေလးႏွယ္ ရွက္ေသြးေတြ ဝင္လာၿပီး ေခါင္းငုံ႔ပစ္လိုက္သည္…။ ဒီအခိုက္ဝယ္ သိန္းမိုးက ခင္ခင္သိမ့္ကို တင္းေနေအာင္ ျပန္ဖက္လိုက္ၿပီး ပါးျပင္အႏွံ့ အနမ္းမိုးေတြ ရြာခ်ပါေတာ့သည္…။ ပါးျပင္ၿပီးေတာ့ စိုလက္ဖူးအာေနေသာ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာ….။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခင္ခင္သိမ့္ခမ်ာ မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းလ်က္ ေက်နပ္စြာ မွိန္းခံေနပါေတာ့သည္…။ သူမလိုခ်င္သည္က သည္လို ရဲတင္းထက္ျမက္ သြက္လက္ေသာ ေယာက်္ားမ်ိဳး ။
ခင္ခင္သိမ့္ကလည္း သိန္းမိုးကို တင္းေနေအာင္ ျပန္ဖက္ထား၏ ..။ သိန္းမိုးလက္ေတြက ေက်ာျပင္တေလၽွာက္ ပြတ္သပ္ေနရာမွ စြင့္စြင့္ကားကား ထြားထြားတင္းတင္းႀကီး ရွိလွေသာ တင္သာဆိုင္ အသားအုံမ်ားကို ပြတ္ဆုတ္ကုတ္ဆြ ေနပါေတာ့သည္…။
“ျပတ္…ျပတ္….ျပတ္…….ျပတ္…“
“ဟင္း… အင္း…. အ… ဖယ္ဦးေနာ္.. ရင္ထဲ ေမာလွိုက္ေနတာပဲ… ဟင္း…“
ဒီေတာ့မွ သိန္းမိုးက အနမ္းအစုပ္ အပြတ္အဆြမ်ားကို ရပ္နားလိုက္ၿပီး မီးဖိုခင္းေပၚ ေဖးမ ေပြ႕ေခၚသြားသည္..။ မီးဖိုခန္းက ၃ ေပအျမင့္ တစ္တိုင္လြတ္ တစ္ခန္းခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ ပတ္လည္မို႔ အေတာ္ေလး က်ယ္ဝန္းပါသည္..။ မီးဖိုခန္းေပၚတြင္ ခင္ခင္သိမ့္ကို ပက္လက္ေလး သိပ္ထားလိုက္သည္…။ တစ္ခါမၽွ မခံစားဖူးေသးေသာ ကာမအေတြ႕ အရသာထူးကို ခံစားလိုက္ရေသာ အပ်ိဳရိုင္း ေတာသူမေလးမို႔ ရင္ေတြခုန္ၿပီး ရမက္ေသြးေတြ ထႂကြလာကာ ဘာစကားကိုမၽွ မေျပာနိုင္ရွာ….။ သိန္းမိုး သိပ္ေပးထားသည့္အတိုင္း ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ပက္လက္ကေလး အိပ္လ်က္ ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ ခုန္ကာ တစ္စုံတစ္ခုကို မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ ေမၽွာ္လင့္ေနရွာပါသည္…။
သိန္းမိုးက ခင္ခင္သိမ့္၏ ေဘးတြင္ တေစာင္းယွဥ္အိပ္လိုက္ၿပီး သူ၏ ဘယ္ဖက္လက္ေမာင္းေပၚတြင္ ခင္ခင္သိမ့္ ေခါင္းကို တင္ေပးလိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ သဘာ၀ သနပ္ခါးနံ့ေလး သင္းသင္းေမႊးေနသည့္ ပါးျပင္ႏုညက္ညက္ေလးကို ခပ္ဖြဖြ ခပ္သာသာ နမ္းသည္..။ သူ႔ညာဖက္လက္က မို႔ေမာက္ ေဖာင္းတင္းေနေသာ နို႔အုံမ်ားကို ခပ္ဖြဖြေလး ဆုပ္ကာ ဆုပ္ကာ ေခ်ေပးလိုက္သည္..။
ခင္ခင္သိမ့္ နို႔အုံအသားဆိုင္ေတြက အရြယ္ႏွင့္ မမၽွေအာင္ တင္းတင္းမို႔မို႔ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ရွိလြန္းလွသည္..။ ဒီသဘာဝက တဏွာကာမ ေသြးသားဓါတ္ အားႀကီးေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပေန၏ ။ အေပၚအကၤ်ီ ႏွိပ္သီးမ်ားကို တစ္လုံးခ်င္း ျဖဳတ္သည္..။ ဘရာစီယာ အျပင္ဘက္သို႔ လၽွံထြက္ေနေသာ နို႔အုံသား ႏုႏုမ်ားကို ခပ္ဖြဖြေလးပြတ္ကာ ႏွာေခါင္းျဖင့္ မထိတထိ နမ္းလိုက္ရာ…..
“အဟင့္… ဟင့္… ယားတယ္ကြာ…. အဟိ…. ဟင့္…“
ခင္ခင္သိမ့္က ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္တြန႔္လူးသြားၿပီး ေျပာရွာသည္..။ ထိုစဥ္ သူမကိုယ္လုံးက တစ္ဖက္သို႔ ေစာင္းသြားၿပီး သိန္းမိုးကို ေက်ာေပးသလို ျဖစ္သြားသည္…။ ဒီအခြင့္အေရးကို သိန္းမိုးက အမိအရ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ခင္ခင္သိမ့္ကို ေနာက္မွ ဖက္ထားရင္း သူ႔လီးႀကီးျဖင့္ ဖင္ဆုံႀကီးႏွစ္မႊာၾကားကို ဖိေထာက္ထားလိုက္သည္…။ ပူေႏြးတင္းေတာင့္ေနေသာ လီးႀကီးအေတြ႕ ခင္ခင္သိမ့္ ဖင္တဝိုက္ကို ယားက်ိက်ိ ျဖစ္သြားေစ၏ ။ ေစာက္ဖုတ္အုံ အတြင္းအျပင္ တဝိုက္တြင္လည္း လွိုက္ခနဲ လွိုက္ခနဲ ျဖစ္ကာ တလွုပ္လွုပ္တရြရြျဖင့္ ႂကြႂကြတက္လာသည္…။ ေစာက္ေရေတြလည္း တစိမ့္စိမ့္ထြက္ကာ စိုရႊဲလာသည္..။
သိန္းမိုးက ဘရာစီယာေပၚမွ လက္အုပ္ၿပီး ျပည့္တင္းမို႔အိေနေသာ နို႔အုံႀကီးေတြကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဆုပ္ေခ်ေပးေနရာမွ ခဏ ရပ္လိုက္ၿပီး ဘရာစီယာခ်ိပ္ကို ကၽြမ္းက်င္စြာ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္…။ အေတြ႕ေဇာတြင္ နစ္ေမ်ာေနသည္မို႔ ခင္ခင္သိမ့္ခင္မ်ာ သိပင္ မသိလိုက္ရွာ…။ ခ်ိပ္ျပဳတ္သြားၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ နို႔အုံသား ႏုႏုအိအိေတြကို အားပါးတရ ထိထိမိမိ ဆုပ္ေခ် ပြတ္ဆြနိုင္ပါေတာ့သည္..။ ကာမရမက္အရွိန္ေၾကာင့္ နို႔သီးေခါင္းေလးတဝိုက္မွာ စူတင္းေဖာင္းႂကြေနၿပီး နို႔သီးေလးေတြမွာလည္း ေထာင္ထေနပါသည္..။
သိန္းမိုးက နို႔သီးေခါင္း စူစူေတာင့္ေတာင့္ေလးကို လက္ညိဳးလက္မႏွင့္ ညႇပ္ၿပီး ခပ္ဖြဖြေလး လွိမ့္ေခ် ပြတ္ဆြေပးေနသည္….။ ခင္ခင္သိမ့္ တစ္ကိုယ္လုံး တဖ်င္းဖ်င္း ထသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတစ္ခုလုံးမွာလည္း ေစာေစာကထက္ ေဖာင္းတင္းေမာက္ႂကြလာသည္ ။ ဒုတ္အတို႔ခံရေသာ ဂုံညင္းဖားႀကီးကဲ့သို႔ ျဖစ္၏ ..။ သိန္းမိုးက နို႔ကို အားရေအာင္ ဆုပ္ေခ်ပြတ္ဆြၿပီးေသာအခါ ထမီကို အထက္သို႔ ဆြဲလွန္ကာ သူ႔ညာလက္ကို ေပါင္ၾကားအတြင္းသို႔ ထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကိးကို အုပ္ကိုင္ ပြတ္သပ္လိုက္သည္..။ ခင္ခင္သိမ့္က ေပါင္ကိုကြၿပီး ႂကြေပးလိုက္သည္..။ သို႔ေသာ္ တေစာင္းအေနအထားမို႔ ႏွိုက္ဆြရသည္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မရွိလွ…။ ထို႔ေၾကာင့္ သိန္းမိုးက လက္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ကို ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ခြာကာ ခင္ခင္သိမ့္ကို ပက္လက္အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္လိုက္သည္…။
ခင္ခင္သိမ့္ခင္မ်ာ အဝတ္အစားေတြ ကိုယ္ေပၚမွာ မကြာေသးေသာ္လည္း ကိုယ္တုံးလုံးနီးပါး ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္….။ အေရးပါေသာ အသားဆိုင္ အသားအုံမ်ားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုင္တြယ္ပြတ္ဆြလို႔ ရေနၿပီ ျဖစ္၏…။ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ၿပီး လိုးလို႔ မျဖစ္ေသး…။ အခုမွ စလုံးေရ စ ၊ ပထမညမို႔ အေရးၾကဳံလ်င္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးျဖင့္ ျပသနာ တက္နိုင္သည္…။ ထို႔ေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏွိုက္ နို႔ကိုင္လို႔ ရ႐ုံေလာက္ဆိုလ်င္ ေတာ္ၿပီ…။
သိန္းမိုးက သူ႔ဘယ္ဖက္လက္ကို ၾကမ္းေပၚေထာက္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ကို တေစာင္းအေနအထား ျပင္လိုက္သည္…။ ထိုအခါ သူ႔မ်က္ႏွာက တင္းမို႔ ေဖြးအိေနေသာ နို႔အုံႀကီးေတြႏွင့္ နီးကပ္သြားရသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း စိတ္တိုင္းၾက ႏွိုက္ဆြလို႔ ရသြားေပၿပီ…။ သိန္းမိုးက ေစာက္ဖုတ္ကို မႏွိုက္ေသးခင္ .. တင္းရင္းမို႔ေမာက္ၿပီး ႏုႏုထြားထြား အိအိစက္စက္ ရွိလွေသာ နို႔အုံႀကီးကို တစ္ခ်က္ပင့္ကိုင္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေပးရာ ခင္ခင္သိမ့္ခင္မ်ာ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို တင္းတင္းေစ့ အံႀကိတ္လ်က္ မ်က္လုံးအစုံ ေမွးက်သြားရွာသည္..။ ထို႔ေနာက္ နို႔သီးစူစူေလးေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ အားရေအာင္ စို႔ပါေတာ့သည္…။
အုန္းသီးဆန္ႀကီးကဲ့သို႔ ျဖဴႏုတင္းမို႔ေနေသာ နို႔အုံႀကီးတဝိုက္တြင္ သိန္းမိုး၏ တံေတြးတို႔ျဖင့္ စိုစြတ္ေနပါေတာ့သည္….။ ထိုမွတဆင့္ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးကို စုပ္ယက္ေပးျပန္ရာ ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ ရမက္လွိုင္းေတြ ပိုၿပီး ႂကြတက္လာသည္..။
“အဟင္း…. ဟင္း…… ဟင္း….. အင္း….. အင္း….. ဟင့္…“
လည္တိုင္ကတဆင့္ နို႔အုံေတြဘက္သို႔ ေျပာင္းလိုက္ျပန္သည္…။ နို႔သီးေခါင္း ေတာင့္ေတာင့္ေလးေတြကို လၽွာဖ်ားျဖင့္ မထိတထိ တို႔ဆြကလိၿပီးေနာက္ ကေလးမ်ား ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလို စုပ္ပါေတာ့သည္..။
“ျပတ္…. ျပတ္… ပလပ္…. ျပတ္…. ပ်စ္…. ပ်စ္.. ျပတ္….“
“အင္း… ဟင္း…. အ… ရွီး….. ကၽြတ္.. ကၽြတ္.. အ.. အင့္..“
ခင္ခင္သိမ့္၏ ေျမႇာက္ေထာင္ထားေသာ ေပါင္တန္ ေဖြးေဖြးႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ပူးလိုက္ခြာလိုက္ျဖင့္ ရမ္းခါေနပါေတာ့သည္…။ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္း ခပ္ဟဟျဖစ္သြားခိုက္ သိန္းမိုးညာဖက္လက္က ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္း ရြရြႀကီးေပၚသို႔ အုပ္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္…။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ဆီေၾကာ္ လိပ္ခုံးႀကီးပမာ မို႔ေမာက္ေဖာင္းႂကြေနပါသည္..။ ဆီးခုံတဝိက္တြင္ ေပါက္ေနေသာ ေစာက္ေမႊးႏုႏုဖုတ္သိုက္ေလးကိုလည္း စမ္းမိသည္..။ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း တေလၽွာက္ကိုလည္း အထက္ေအာက္ ပြတ္ေပးလိုက္သည္…။
ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြမွာ ရမက္ေသြးေၾကာင့္ တင္းရင္းမို႔အစ္ ႏုရြေနသည္..။ စိုရႊဲေစးပ်စ္ေသာ ေစာက္ေရေတြက သိန္းမိုးလက္ဖဝါးတြင္ လူးကပ္ေပက်ံ ကုန္၏..။ ေစာက္ဖုတ္ကို မျမင္ရေသာ္လည္း အေတြ႕အၾကဳံရွိေသာ သူ႔လက္ဖဝါးအေတြ႕မွ တဆင့္ ေစာက္ဖုတ္ပမာဏကို ခန႔္မွန္းၾကည့္ရာ အေတာ္ႀကီးမားေၾကာင္း ၊ အသားထူထူ ညႇစ္အားေကာင္းၿပီး လိုးရာတြင္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိကာ အလြန္လိုးလို႔ေကာင္းမည့္ ေစာက္ဖုတ္အမ်ိဳးအစားျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခန႔္မွန္းမိသည္…။
သိန္းမိုးက ႏုရြေဖာင္းအစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲသို႔ သူ႔လက္ခလယ္ကို အဆုံးထိ ဖိသြင္းလိုက္ၿပီး ပတ္ပတ္လည္ ဟိုဒီ ဝိုက္ကာ ေမႊေႏွာက္ၾကည့္ရာ အပ်ိဳေမွး မရွိေတာ့သည္ကို သိလိုက္သည္…။ သို႔ေသာ္ ခင္ခင္သိမ့္သည္ လီးႏွင့္ အထိုးမခံဘူးေသးေသာ အပ်ိဳစစ္စစ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ယုံၾကည္ၿပီး ျဖစ္ေလသည္….။ ဒီမၽွ အလုပ္နဲ႔ လက္ မျပတ္ရွိေနေသာ ေတာသူတစ္ေယာက္အဖို႔ အေလးအပင္မရင္း အကုန္းအကြ ျပဳ႐ုံႏွင့္ အပ်ိဳေမွးသည္ ေပါက္ျပဲၿပီးသား ျဖစ္တတ္သည္ မဟုတ္ပါလား…။ အပ်ိဳေမွးမရွိေတာ့သည္ပင္ ခပ္ေကာင္းေကာင္း..။ သူ႔လီးႀကီး၏ ဒဏ္ကို နင့္ေနေအာင္ မခံရေတာ့ပဲ မၾကာခင္ ကာမသုခ ျပည့္ဝစြာ ရရွိဖို႔ လြယ္ကူမည္ ျဖစ္ေပသည္..။
သိန္းမိုးက လက္ခလယ္တြင္ လိမ္းကပ္ေနေသာ ေစာက္ေရေတြျဖင့္ ႏုရြစူပြေနေသာ ဖင္ဝေလးကို လွည့္ပတ္ ပြတ္ရင္း ဖင္သားႏုႏုအတြင္းသို႔ လက္တစ္ဆစ္ခန႔္ စြတ္ခနဲ သြင္းထည့္လိုက္ၿပီး အသြင္းအႏွုတ္ လုပ္လိုက္ျပန္သည္..။ ခင္ခင္သိမ့္ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနပါသည္..။ အဝက်ဥ္းေသာ ဖင္သားႏုႏုကို အသြင္းအႏွုတ္ အလုပ္ခံရသျဖင့္ အင့္ခနဲ အင့္ခနဲ ရြရြတက္လာၿပီး မေနတတ္ မထိုင္တတ္ႀကီး ျဖစ္လာရေတာ့သည္..။
“ဟင္း… ကၽြတ္… ကၽြတ္…. ရွီး…. အင္း… ရွီး… ကၽြတ္.. ကၽြတ္…“
စုပ္တသပ္သပ္ျဖင့္ ညီးညဴရင္း တြန႔္လိမ္ေကာ့ျပန္ေနပါသည္…။ ဖင္ဝကို အားရေအာင္ ကလိဆြၿပီးေနာက္ ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္း တေလၽွာက္ အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲကာ ေစာက္ဖုတ္အထက္ႏွုတ္ခမ္းအစပ္ရွိ ေစာက္စိ ငုတ္ျပဴးျပဴးႀကီးကို မထိတထိ ပြတ္ဆြလိုက္ရာ ခင္ခင္သိမ့္၏ ဖင္ဆုံႀကီးမွာ ေျမာက္ႂကြ ေကာ့တက္လာၿပီး တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနပါေတာ့သည္…။ အလြန္တရာ ျမင့္မားမတ္ေစာက္ေသာ ေတာင္ထိပ္မွ ေအာက္သို႔ ပစ္ခ်ခံရသူပမာ ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ ခုန္ေအာင္ ခံစားေနရပါေတာ့သည္…။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးမွာလည္း ရြစိရြစိျဖစ္ကာ ရွုံ႔ခ်ည္ပြခ်ည္ ျဖစ္ေနပါေတာ့၏…။ ၾကာလ်င္ ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ အေကာင္းလြန္ၿပီး အသက္ထြက္သြားမလား ေအာက္ေမ့လာသည္..။ ဘယ္လိုမွ မေနနိုင္ေတာ့..၊ အရွက္ဆိုတာလည္း လုံး၀ မရွိေတာ့..၊ မိန္းမ မာန ေတြ ခဝါခ်ၿပီး ………..
“အင္း.. အင္း… ေမာင္… လုပ္…. လုပ္ေတာ့ေနာ္…. သိမ့္ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး ကြာ…. အဟင္း…. ဟင္း…. ၾကာ…. ၾကာရင္ ….. ေသ….. ေသလိမ့္မယ္…… အင္း…… အင့္.. ဟင္း… ဟင္း…“
ၾကာလ်င္ ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ လက္ႏွင့္ဆြရင္း ျဖင့္ပင္ တစ္ခ်ီ ၿပီးေပေတာ့မည္..။ သိန္းမိုးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ သူ႔လက္ခလယ္ကို ထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြျဖင့္ သုတ္လူးလိုက္ျပန္သည္…။ ထို႔ေနာက္ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ စိုရႊဲေနေသာ လက္ခလယ္ထိပ္ျဖင့္ ေစာက္စိငုတ္ျပဴးႀကီးကို ခပ္ဖိဖိေလး ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္သည္…။
“ရွီး…. ကၽြတ္ကၽြတ္…. အား ရွီး…. အား… အေမ့….. အေမေရ……. အီး…. အိ အိ……. ကၽြတ္ကၽြတ္….“
ခင္ခင္သိမ့္၏ ဖင္ဆုံႀကီးမွာ ေလထဲသို႔ ေျမာက္ႂကြေကာ့လ်က္ ၊ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန႔္ ဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲ ေကာ့ေကာ့ထိုးေနပါသည္…။
“အီး…. ဟီး…… ရွီး…. ေမာင္… ေမာင္ ……. ေမာင္ေရ…. သိမ့္ကို သနားပါကြာ…. ဟင္း…. အိုး……. လုပ္ပါေတာ့ …..“
ခင္ခင္သိမ့္ခင္မ်ာ ဘယ္လိုမွ မေနနိုင္ေတာ့သည့္အတြက္ အရွက္အေၾကာက္ ကင္းမဲ့စြာ သူမကို လိုးေပးဖို႔ အပူတျပင္း ေတာင္းဆိုရွာေတာ့သည္…။ ဒီေတာ့မွ သိန္းမိုးက ကုန္းထလိုက္ၿပီး ခင္ခင္သိမ့္ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ ျပည့္ၿဖိဳးဝင္းအိေသာ ေျခသလုံးသား တင္းတင္းအစ္အစ္ႀကီးႏွစ္ခုကို လက္ႏွင့္အုပ္ကိုင္ၿပီး ဒူးေကြးပုံစံျပဳလုပ္ကာ ရင္ဘတ္ဖက္ဆီ ထိုးကပ္လိုက္ၿပီး ေဘးသို႔ခပ္ကားကားေလး ျဖဲထားလိုက္သည္…။ ျပည့္ၿဖိဳးႏူးညံ့ေသာ ေပါင္တြင္းသားတဝိုက္ကိုလည္း စုံခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ပြတ္သပ္လိုက္ေသးသည္…။
အားရေက်နပ္ေတာ့မွ မတ္ေထာင္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ အသာဆကိုင္လ်က္ ေစာက္ေရေတြ စိုရႊမ္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္း ဟဟႀကီး၏ အဝတြင္ ေတ့ျမႇုပ္လိုက္သည္..။ အရွိန္လြန္ၿပီး ဒစ္ျပဲႀကီးတစ္ခုလုံး အဆုံးထိ ျမဳပ္ဝင္သြားသည္မို႔ ခင္ခင္သိမ့္ ေစာက္ဖုတ္တစ္ျပင္လုံး ပူထူရွိန္းဖိန္း သြားၿပီး နို႔အုံမို႔မို႔ႀကီးေတြပါ ေျမာက္ခနဲ ျဖစ္သြားရသည္…။
“အား…… ကၽြတ္ ကၽြတ္…… နာ….. နာတယ္…. အင့္ …. အမေလး…. ေမာင္.. ေမာင္…… သာသာလုပ္ပါေနာ္……ရွီး…. အ.. အ…. အင္း…. ဟင္း…. ကၽြတ္ ကၽြတ္…..“
သိန္းမိုးက ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားတဝိုက္တြင္ စိုရႊဲအိုင္ထြန္းေနေသာ က်ိခၽြဲခၽြဲ ေစာက္ေရေတြကို လက္ဖဝါးႏွင့္ သိမ္းပြတ္လိုက္ၿပီး သူ႔လေခ်ာင္းႀကီးတေလၽွာက္ ပြတ္လိမ္းလိုက္သည္…။ လက္ဖဝါးထဲတြင္ တံေတြးေထြးခ်ၿပီး လီးႀကီးကို ပြတ္လိုက္ျပန္ေသးသည္…။ ထို႔ေနာက္ လက္ႏွင့္ အသာဆကာ သူ႔ဖင္ႀကီးကို ေရွ႕သို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းတြန္းကာ လီးႀကီးကို တစ္ရစ္ခ်င္း တစ္ရစ္ခ်င္း ျမႇုပ္ ျမႇုပ္သြင္းသည္…။
“ဗ်စ္… ဗ်စ္…… ဖြတ္….. ဖြတ္….. ျပစ္…. စြပ္….. စြပ္…..“
အပ်ိဳေမွး ေပါက္ၿပီးသား ေစာက္ဖုတ္ျဖစ္႐ုံမၽွမက လီးကို ခံနိုင္ရည္ရွိေသာ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား အဂၤါေတြေၾကာင့္ ထင္သေလာက္ မခက္ခဲပဲ လီးႀကီးက အဆုံးထိ ဝင္သြားပါၿပီ…..။ သူထင္ထားသည့္အတိုင္း ခင္ခင္သိမ့္မွာ ေစာက္ေခါင္း အလြန္နက္သူျဖစ္သည္…။ ရွစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိေသာ သူ႔လီးႀကီးမွာ အဆုံးထိနစ္ဝင္သြားၿပီး သားအိမ္ဝတြင္ ဖိေထာက္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားသည္…။ လီးတို လီးေသးသူမ်ားအဖို႔ ဒီလိုေစာက္ေခါင္းနက္ေသာ မိန္းမမ်ိဳးကို ခါးေအာက္ ေခါင္အုံးခု လိုးမွသာ ေစာက္ေခါင္းအဝတိုၿပီး သားအိမ္ႏွင့္ ထိနိုင္မည္ ျဖစ္သည္…။ သို႔မွသာ အားရေက်နပ္လြယ္၏…..။
ခင္ခင္သိမ့္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက လီးႀကီးကို ငုံၿပီး ညႇစ္ ညႇစ္ေပးေနေသာ အရသာကို ခဏအၾကာ ခံစားရင္း ဖင္ေၾကာႀကီးကို ရွုံ႔ကာ လီးႀကီးကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ဆြဲႏွုတ္သည္..။
“ရွလြတ္…… ဖြတ္.. ဖြတ္…. ႁပြတ္…… ရွလြတ္…… ဖြတ္……“
စီးပိုင္တင္းၾကပ္စြာ လီးႀကီးက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ထြက္လာသည္…။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ျပန္သြင္းသည္…။ အခက္အခဲ မရွိပဲ အဆုံးထိ ျပန္ဝင္သြားသည္…။ ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ ေစာေစာကေလာက္ မနာေတာ့ပဲ လီးဝင္လီးထြက္ အရသာကို မ်က္စိစုံမွတ္ အံကိုက်ိတ္ရင္း ခံစားေနမိေတာ့၏….။ ေစာေစာက ဘာလိုလိုညာလိုလိုျဖင့္ ဟာတာတာ မြတ္သိပ္ေတာင့္တခဲ့သမၽွ လီးႀကီးေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္လာကတည္းက ျပည့္ဝေက်နပ္သြားပါေတာ့၏…။ လီးႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ သဟဇာတျဖစ္ၿပီး အဝင္အထြက္ မွန္ကန္လာေသာအခါ ေစာေစာကထက္ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္ျပန္သည္…။
“ဖြတ္.. ဖြတ္…. ဖြတ္…. ႁပြတ္…. ႁပြတ္……“
“ဖြတ္…. ဖြတ္…. ဖြတ္….. ႁပြတ္…….. အ… အေမ့…. အင့္…. အေမ့….. အား အင္း….. အေမ့…. ဟင့္… ဟင့္….. အင္း……….“
ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ တစစႏွင့္ ကာမအရသာေတြ ေတြ႕ကာ သူမဖင္ႀကီးကို ႂကြႂကြၿပီး ေကာ့ေကာ့ခံလာသည္…။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဗလာဟင္းလင္း ပြင့္ေနေသာ သူမ၏ နို႔အုံတင္းတင္းႀကီးကို ပင့္ပင့္ၿပီး ဆုပ္ေခ်ေနသည္…။ ဒီေတာ့ သိန္းမိုးကလည္း သူမလိုလားခ်က္နဲ႔ အညီ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ေဆာင့္ေပးေတာ့သည္…။
“ဖြတ္….ဖြတ္……ဖြတ္…………..ဖြတ္…“
ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္ အညီ သံစဥ္ေတြလည္း အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲလာ၏….။
“အီး…. ဟင့္…. အမေလး….. အင့္…. အေမ့……. အီး….. ရွီး…… ကၽြတ္.. ကၽြတ္….. အား…. အမေလး… အာ…. ဟင္း.. ရွီး… ေဆာင့္…. ေဆာင့္… ေမာင္…… အင့္… အေမ့…..“ သိန္းမိုးက
ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေနရာမွ ပြဲသိမ္းအသားကုန္ ၾကဳံးရန္အတြက္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရွ႕သို႔ ေထာက္လိုက္ၿပီး ေျခေထာက္ကို ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ စင္းထားလိုက္သည္…။ ခင္ခင္သိမ့္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလည္း သူ႔ခါးတြင္ ခ်ိတ္လိမ္ထားခိုင္း၏…။ ဒီေတာ့ လီးႀကီးက ပင့္ထိုးပုံစံမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ပဲ အထက္ကေန စိုက္ထိုးပုံစံမ်ိဳး ျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္စိျပဴးျပဴးႀကီးကိုပါ မၾကာမၾကာ ပြတ္ဆြဲခ်ိတ္မိသလို ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္….။
“ ေကာင္းလား…. ဟင္.. သိမ့္…..“
“အင္း……. ကၽြတ္ ကၽြတ္… ေကာင္း…. ေကာင္းတယ္… ေမာင္ရဲ့ …. သိပ္ထိတာပဲကြယ္…..“
သိန္းမိုးက ပြဲသိမ္းအခ်ီမို႔ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း တဝႀကီးရွူလိုက္သည္…။ ထို႔ေနာက္ အသားကုန္ ကုန္းကုန္းၿပီး က်ဳံးက်ဳံးၿပီး ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္…။
“ဖြတ္…ဖြတ္…..ဘြတ္..ဘြတ္…..ဖြတ္……“
“ဖြတ္…. ဖြတ္…. ဘြပ္…. အင့္… အင့္…. အေမ့…. အင္း…. အမေလး…… ရွီး ကၽြတ္ကၽြတ္….. အား…. အေမ့…. အား…. ကၽြတ္…. ကၽြတ္….“
ေစာက္ဖုတ္အုံတစ္ခုလုံး အားရေက်နပ္စရာ ေကာင္းလွစြာ အီဆိမ့္ရွိန္းဖိန္းေနပါေတာ့သည္…။ မၾကာခင္မွာပင္ သိန္းမိုးလေခ်ာင္းတစ္ခုလုံး ယားတက္လာၿပီး သုတ္ေရပူပူေတြကို ခင္ခင္သိမ့္ ေစာက္ဖုတ္အေခါင္းထဲသို႔ ဗ်စ္ခနဲ ဗ်စ္ခနဲ ပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္…။ ပြင့္အာလာေသာ သားအိမ္ေခါင္းထဲသို႔ သုတ္ေရတခ်ိဳ႕ အရွိန္ႏွင့္ ပန္းဝင္သြားသည့္အတြက္ ခင္ခင္သိမ့္တစ္ေယာက္ တေလာကလုံးကို ခဏေလးမၽွ ေမ့ေမ်ာသြားသည္အထိ အေကာင္းႀကီး ေကာင္းသြားပါေတာ့သည္…။
သိန္းမိုး၏ လေရေတြ သားအိမ္အတြင္းသို႔ ပန္းအဝင္ခံလိုက္ရသည့္အတြက္ အေသအလဲ အ႐ူးအမူး ခင္တြယ္သြားသလို သိန္းမိုး၏ လီးႀကီးကိုမွ လီးဟု ထင္ကာ အစြဲႀကီး စြဲမက္သြားရွာပါေတာ့သတည္း။…ၿပီးပါၿပီ
