မောင်လည်း ရက်ပေးပါ့မယ် ချစ်ရယ်

Unicode

အိဝါ မှတ်မိနေပါတယ်လေ…။ ရေမလာခင် မြောင်းပေးမိတဲ့ အိဝါအပြစ်ရယ်လို့ဘဲ ခံယူနားလည်ထားပါတယ်…. ။ နှင်းတွေကျနေတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကို အိဝါ မှတ်မိနေပါတယ် ..။ အဘစပ်ခွန်ကြာ ဝယ်ပေးထားတဲ့ ထရက်စုလေးကိုဝတ်ပြီး အိဝါ ခြံထဲမှာ အပြေးလေ့ကျင့်နေတဲ့ နေ့ပေါ့ ..။ မြသဲစံအိမ်ကြီးဘက်ကိုအရောက်မှာ မမျှော်လင့်ဘဲနဲ့ ကိုကို့ကို တွေ့ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီတုန်းက ကိုကိုက သိုးမွှေးလောင်းကုတ်ကြီးကို ဝတ်ထားတယ်မို့လား။

““အမေ့….အိုး…..”” အဲဒါ အိဝါက လျှမ်းတာပါ။ ကိုကိုက ကုန်းစပ်က ရေနွေးငွေ့တွေ တထောင်းထောင်းထနေတာကို ငေးနေတာ။ ထင်ရှုးပင်ကိုကွေ့ပြီး လမ်းအချိူးဝင်မှာ သူ့ဖာသာသူရပ်နေတဲ့ ကိုကို့ကို အိဝါ ဝင်တိုက်မိတာပါ…..။

““ဟိတ်… မင်း ဒီခြံကြီးထဲကို ဘာလာလုပ်တာလဲ””

““အ…… အပြေးလေ့ကျင့်တာပေါ့… ဦးဦး””

““မင်းဘွားအေ….ငါ့ကို ဦးဦးလို့ ခေါ်ရလားဟ””

ကိုကိုက စိတ်မဆိုးဘဲ စိတ်ဆိုးဟန်လုပ်ပြတာကို အိဝါ အရမ်းသဘောကျသွားမိတယ်…။ ဒါကြောင့်လည်း ချက်ချင်းဘဲ ရင်းနှီးသွားပြီး …..

““ဒါဖြင့် ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ””

လို့ မေးပစ်လိုက်တယ်..။

““ကိုကိုလို့ ခေါ်ပါလား””

““အောင်မာ… ခင်ဗျားက အိဝါရည်းစားမို့ အဲ့လို ခေါ်ရမှာလား””

အိဝါလေ တင်စီးလွန်းတဲ့ ကိုကို့ကို ရန်တွေ့တာပေါ့။

““အခုမဟုတ်လည်း.. နောက်တော့ ဟုတ်မှာပေါ့””

““အောင်မာ…. ခင်ဗျားလို ဂေါ်ဇီလာကြီးကို ရည်းစားမလုပ်ပါဘူးနော်.””

““အေး…. ဂေါ်ဇီလာနဲ့ သခင်မလေး ချစ်မှ ကောင်းတာ””

““ခင်ဗျား အရမ်းရိုင်းပါလားဗျ””

““ဟားဟားဟား… မန္တလေးသူလည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့ လုပ်ပြီးမပြောနဲ့ ရယ်စရာကြီး ဟား ဟား ဟား ဟားးးးးးး””

ကိုကို့မျက်နှာက ယောကျ်ားပီသတယ်..။ အမူအယာတွေက သိက္ခာရှိတယ်..။ ဒါတွေကဘဲ အိဝါနဲ့ ခင်မင်ဖို့ ဖြစ်လာတယ်။

““အေးကွာ… နောက်ကို မရိုင်းတော့ပါဘူး။ ထားပါတော့ မင်းက ဘယ်မှာနေလဲ””

““ဒီ ခြံထဲတွင်ရယ်””

““သြော် …… ””

ကိုကိုက တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်သွားဟန်ဖြင့် ခေါင်းညိမ့်ရင်း ပိတ်ဝန်းကျင်ကို ဝေ့ဝဲကြည့်သည်။ နှင်းတွေက ပိုသဲလာနေသည်။ မှုံဝါးလာနေ၏။ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်ကိုလည်း အိဝါ သတိပြုမိသည်။

““မင်းမကြောက်ဘူးလား ချာတိတ်””

““ဘာကိုကြောက်ရမှာလဲ .. မကြောက်ပေါင်””

အားကစားအင်္ကျီထဲ လက်နှိုက်ရင်း ကိုယ်လုံးလေးကို ခါရမ်းရင်း မကြောက်ပါဘူးဟု ဟန်ရေးပြနေမိသည့် အိဝါ ရင်တွေခုန်လာချင်ပြီ။

““ကိုကို အခုနေ တစ်ခုခုပေါ့ လုပ်ရင်လေ…””

““အောင်မာ… လုပ်ကြည့်ပါလား …. ကရာတေးတတ်တယ်နော်…. ဟွန်း””

““ဟုတ်လား … ဒါဖြင့် စမ်းကြည့်ရသေးတာပေါ့….. ဟိတ်…””

““အွန့် … အိုး.. လွှတ်ပါ…. အိုး .. ဟင်းး””

တကယ်ဘဲ ကိုကိုက သိပ်မြန်တယ်။ လက်ကလည်း သွက်လိုက်တာ။ အိဝါ နို့လေးနှစ်လုံးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး ကိုင်ထားပြီး အိဝါ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုလည်း မြဲမြံစွာ စုပ်နမ်းရှိုက်နေပြီ။ အိဝါ ခြေထောက်ကလေးတွေ မြေမှာ ခြေဖျားထောက်မိလာတယ်..။ ထရက်စုအပြာရင့်ရောင်အောက်က တင်ပါးကြီးတွေကိုလည်း တစ်လုံးတစ်ခဲကြီး ဖျစ်ညှစ်နယ်ဖတ်နေတယ်လေ….။ အိုး.. နောက်တော့ …. နောက်တော့ …။

““လိုးကြရအောင် ခလေးရယ်… ””

ကဲ ကြည့်ပါဦး။ ဟွန်း …. အိဝါနားထဲကို ဘယ်လိုကြီးဝင်လာမှန်း မသိဘူး။ အိဝါ ရုန်းတယ်.. ကန်တယ်..။ တွန်းတယ်။ အကျောအခြင်တွေက အားမပြည့်ဘူး။ ကိုကို့လက်တစ်ဘက်က ခုံးထမောက်မို့နေတဲ့ အိဝါအဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်လာတယ်။ အိဝါလေ.. ငိုချင်သလိုလို ရယ်ချင်သလိုလိုနဲ့ မျက်ရည်တွေ ဝဲလာနေတယ်။ ကိုကို့ပေါင်ကြားက မာတောင်နေတဲ့ လိင်တန်ကြီးကလည်း အိဝါ အောက်ပိုင်းတဝိုက်ကို ထိုးထိုးမိနေတယ်။ ရင်ထဲက တလှပ်လှပ် ခံစားလာရတယ်။

ကိုကို့လက်တွေက အရမ်းကျွမ်းကျင်တယ် သိလား ။ နို့လေးနှစ်လုံးလည်း ကြေမွနေပြီးလားလို့ ထင်ရလောက်အောင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး နယ်ဖတ်နေတာလေ။ ဟင့်အင်း လုံးဝမနာဘူး ခံလို့ကောင်းနေတယ်။ ဒါပေမယ့် သိတယ်မဟုတ်လား။ အိဝါ အရမ်းရှက်နေမိတယ်လေ…။ အဲဒါကြောင့် ကိုကို့ ရင်ဘတ်ကြီးကို တအား ဆောင့်တွန်းပြီး ပြေးခဲ့မိတယ်။ ကိုကို စိတ်ဆိုးသွားမလားလို့လည်း စိုးရိမ်မိသေးတယ်။ တစ်မျိူးဘဲနော် ရည်းစားလည်း မဟုတ်သေးဘဲနဲ့ အဟင်း။ ဒါတွေဟာ ကိုကိုနဲ့ စတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အိဝါရဲ့ ခံစားမှုလေးတွေပါ။

………………………………

နောက်တော့လည်း ကိုကို့ ထောင်ခြောက်တွေထဲမှာ အိဝါ ကျဆင်းခဲ့ရတာဘဲလေ။ ညဘက် မြသဲစံအိမ်မှာ ကိုကိုနဲ့ ချိန်းပြီး လိုးခဲ့ကြတာလေးတွေ အိဝါ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မေ့လို့ရမှာတဲ့လဲ ကိုကိုရယ် …..။ အိဝါ နားထဲမှာတော့

““လိုးကြရအောင် ခလေးရယ်””

ဆိုတာဘဲ ကြားနေတယ်။ အဟုတ်ပြောတာ။ ကိုကို အဲ့လိုပြောရင် အိဝါ အလိုလို ခံချင်လာတယ် .. သိလား။

““စောက်ပတ်လေး ဖြဲထားပေးပါလား ဟင်””

လို့ ကိုကိုက နားဝမှာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တိုင်း လည်း အိဝါ လက်ကလေးနှစ်ဘက်နဲ့ တင်ပါးအောက် လက်လျှိူပြီး အစွမ်းကုန် ဖြဲပေးမိတာဘဲ။ အဲဒါဆို ကိုကို အရမ်းသဘောကျတယ်လေ။ အိဝါ ခြေချင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို သူ့ဗလကြီးနဲ့ ဆွဲကိုင်ပြီး မြောက်ထားလိုက်တဲ့အခါ အိဝါ ဖင်လေးဟာ အလိုးခံဖို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြောက်တက်လာတော့တာဘဲလေ။ ကိုကိုက အရှိန်တက်လာရင် ကြမ်းချင်တယ်။

““ ပြွတ် ဖတ် ဖတ် စွတ် စွတ် ””

ဆိုတဲ့ အသံတွေ အရမ်းထွက်လာရင် အိဝါရှက်တယ်။

““ ကိုကိုကလည်းကွာ.. အသံတွေ အရမ်းထွက်တာဘဲ””

လို့ပြောရင်

““လီးနဲ့စောက်ပတ် လိုးတဲ့အခါကြရင် ဒီလို အသံမျိူးထွက်မှ အရသာရှိတာ””

လို့ နားဝမှာ ကပ်ပြောတတ်သေးတယ်။

““ သွား .. ကိုကို လူဆိုး ။ လူညစ်ပတ်ကြီး ””

ဆိုပြီး ကိုကို့ပုခုံးကြီးကို အိဝါ လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ ထုရင် ကိုကိုက ပိုပြီး ဆောင့်တတ်တယ်။

““ဆောင့်တာ မကြိုက်ဘူးလား””

လို့လည်း မေးတတ်သေးတယ်။

““ အရမ်းဆောင့်ရင် နို့တွေ ခါရမ်းကုန်တာပေါ့ ””

လို့ပြောရင်

““ ဒါဆိုရင် နို့တွေကို ဒီလိုငုံပြီး ဆောင့်ပေးမှာပေါ့ ””

လို့ပြောပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးတတ်တယ်။ ကိုကိုတစ်ယောက် မမစောမြသူဇာနဲ့ ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်..။

နှင်းတို့သည် နေခြည်အလင်း မထွက်သေးခင် သဲသဲလှုပ်လျှက် ကျဆင်းနေသည်။ အိဝါတစ်ယောက် မြသဲစံအိမ် အနောက်ဘက်မှ ရေကန်ဘေးရှိ ထင်ရှုးပင်ခြေရင်း နက်ရှိုင်းသော ချောက်ထဲသို့ ခုန်ဆင်းသွားသည်။ ထာဝစဉ် နှင်းငွေ့များ လွှမ်းခြုံရစ်သိုင်းလျှက် အချစ်ရနံ့လေးများဖြင့် မွှန်းထုံနေခဲ့သော မြသဲစံအိမ်ကြီး ဝန်းခြံအတွင်း အသက်မဲ့သော သစ်ရွက်လေးများ လှုပ်ရှားမှု ပျင်းရိဖွယ် နာကျည်းဖွယ်၊ အထီးကျန်ဆန်သော တောင်ပေါ်ငှက်ကလေးများ၏ တိုးညှင်းသော အော်မြည်သံလေးများက အိဝါရဲ့ အဖြစ်ကို တိတ်တိတ်လေး သရုပ်ဖော်နေဟန်ရှိသည်။

………………………………………………

အခန်း ( ၂ )

ကျော်ကျော် ရင်ထဲတွင် တော်တော်လေးကို ခံစားခဲ့ရသည်။ အချစ်ရမှတ်များစွာကို ဘဝပုဒ်စာတိုင်း၌ ခွန်ပိုင်တစ်ယောက် အမှတ်ပြည့်ရနေချိန်တွင် ကျော်ကျော်မှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်ကျလာအောင် သူဇာ့ အချစ်စာမေးပွဲကို ပြိုင်ပွဲဝင်ခဲ့သော်လည်း သုည ၊ ဘဲဥ နှင့် “ ဝ” လုံး ကိုသာ ဘဝစာမျက်နှာပေါ်၌ သူဇာ ရက်စက်စွာ ခြစ်ပေးခဲ့သည်။ စိတ်နာသည်.. သူဇာ့ကို မဟုတ်။ မျက်နှာလိုက်တတ်လွန်းသော ကံတရားကို နာတာ။ ဒါပေမယ့် ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ မဟုတ်ဘူးလား။

ခံစားရတာတွေကိုတော့ အတွင်းကျကျ ဖွင့်ပြောချင်တယ်။ သူဇာ့ နို့သီးတွေ၊ ပတ္တမြားသီးလေးလို နီမြန်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ၊ ဒီအလှလေးတွေကို ခွန်ပိုင် ချေမွဆုပ်နယ်နေမှာ။ လှပရွှမ်းစိုတဲ့ သူဇာ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ဆိုရင်လည်း ခွန်ပိုင် စုပ်နမ်းလို့ ရောင်ကိုင်းဖူးပြည့်နေရော့မယ်လေ။ အိုဗျာ… ခင်ဗျားတို့ဘဲ စဉ်းစားကြည့်။ မျက်စိထဲမှာ ဘယ်လိုမှ ဖျက်လို့မရတဲ့ မြင်ကွင်းမျိူးတွေချည်းဘဲ ဝင်နေတာ။ ကျော်ကျော်ရယ် မေ့ပစ်လိုက်ပါလားလို့ ခင်ဗျားတို့ မပြောကြနဲ့ သိလား။

ကျော်ကျော်ဆိုတဲ့ ကျူပ်၊ ကျူပ်ဟာ ဟိုး ကလေးဘဝကတည်းက သူဇာ့စောက်ဖုတ်ရဲ့ ရနံ့နွေးနွေးလေးတွေကို ခံစားရင်း ကြီးပြင်းလာခဲ့ရတဲ့ သူဇာ့ရဲ့ အချစ်ကျေးကျွန်လေးပါဗျာ။ အချစ်ငတ်သမားလို့ ကဗျာဆန်ဆန် မပြောချင်ဘူး။ နာကျင်နေတဲ့ နှလုံးသား အပိုင်းအစတွေကို တစ်စစီ ကောက်ယူ စုစည်းရင်း ပေါင်းတွင်းကျောတွေ လိုက်လာတဲ့အထိ လိုးချင်နေတဲ့ ဆန္ဒကို ကျွန်တော် ဘယ်လို ဖြေဖျောက်ရမှန်းမသိတဲ့ ကာမဆန္ဒရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ တောင့်တမှုတွေသာ တကိုယ်လုံးကို လွှမ်းမိုးနေခဲ့တယ်လေ။

ကဲ …. မြသဲစံအိမ်ကြီးအတွင်းမှာ ချစ်တလင်းကို စစ်ခင်းနေကြတဲ့ သူဇာနဲ့ ခွန်ပိုင်တို့ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် ကြိုက်သလို ပုံစံတွေနဲ့ လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လီးထိပ်က ဆန္ဒအရည်ကြည်လေးများဟာ ထာဝစဉ်လို အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအတွင်းထဲမှာဘဲ စိုရွှဲနစ်မျောနေခဲ့ရပြီလေ။ အခါခပ်သိမ်း မှန်ကန်တဲ့ အကြင်နာတွေနဲ့ အချစ်ဆိုတာကို မရနိုင်ဘူးဆိုတာတော့ ကျွန်တော့်မှာ ကိုယ်တွေ့ကြုံနေရပြီလေ။ ဒီတော့ စစ်မှန်တဲ့ တန်ပြန်ထိုးစစ်နဲ့ ပြန်တိုက်ရမှာဘဲလေ။

ကျော်ကျော့် မျက်ဝန်းများ တလက်လက် တဖျပ်ဖျပ်တောက်ပလာသည်။ ထိုးစစ်၊ ထိုးစစ် ဟုတ်ပြီ။ တစ်စုံတစ်ခုကို လှုပ်ရှားရဖို့ ကျော်ကျော်ဉာဏ်များ ပွင့်သွားပြီ။ ကြည့်စမ်းပါဦး ။ ငါ မေ့ထားလိုက်တာ။ ဟင်းဟင်းဟင်း။ ခွန်ပိုင့်ညီမ နန်းဥမ္မာကိုမှ မေ့ရသလားလို့။ ချစ်စရာ စိတ်တက်ကြွဖွယ် နန်းဥမ္မာရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ဖုလုံးမို့မောက်နေတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးရဲ့ ခါရမ်းသိမ့်တုန်မှုတွေ၊ စိတ်ကူးနဲ့မှန်းပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အမြတ်တနိုး လက်ဝါးကလေးနဲ့ အုပ်ပြီး တဖွဖွပွတ်သပ်ရင်း လက်ညှိုးနဲ့ ထိုး လက်မအကူအညီနဲ့ အသာကလေးဖြဲလို့ ထွက်လာတဲ့ စောက်ပတ်ရနံ့ သင်းသင်းလေးတွေ …. ဟူး … အဲလိုတွေးရင်းနဲ့တောင် ကျော်ကျော်တစ်ယောက် လီးကြီးတောင်လာသည်။ ဟုတ်ပြီ။ ကျော်ကျော် နန်းဥမ္မာထံသွားရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။

………………………………………..

““သြော် ကျော်ကျော် ””

““ ဟုတ်တယ် ဥမ္မာ.. နင်နဲ့ တိုင်ပင်စရာရှိလို့ လာတာ ””

““ ဘာကိစ္စလဲ ကျော်ကျော် ””

““ သူဇာ့ကိစ္စ … ဥမ္မာ နင်သဘောပေါက်ပါတယ်””

““ ငါမှမသိတာ ””

နန်းဥမ္မာ ဟန်ဆောင်အပြုံးလေးကို အတတ်နိုင်ဆုံး သဘာဝကျအောင် ပြုံးပေမဲ့ သူ့အပြုံးထဲမှာ ဟန်ဆောင်မှုတွေက ပေါ်လွင်နေသည်။ ကျော်ကျော်က စီးကရက်ကို အဝေးသို့ပစ်ရင်း

““ အေးလေ မသိဘူးဆိုတော့လည်း ရပါတယ်။ အခု မြသဲစံအိမ်ကြီးက အိဝါရဲ့အလောင်းက အတိအကျ သက်သေခံပါလိမ့်မယ်။ အိဝါနဲ့ နင့်အစ်ကို ခွန်ပိုင်တို့ ဘယ်လိုဆက်ဆံခဲ့ကြတယ် ဆိုတာကိုလည်း နင် သိသားနဲ့ ။ မသိဘူးဆိုလည်း ရတယ်..။ ကဲ သွားမယ်””

ကျော်ကျော်က အပိုင်ကိုင်နိုင်သော လေအေးလေးဖြင့် ပြောပြီး ဝေါ့ကင်းရှုးဖိနိပ်ဦးဖြင့် ခဲတစ်လုံးကို ထောက်ကနဲ ကန်လိုက်ပြီး လှည့်ထွက်ခဲ့လေသည်။ ကျော်ကျော် တွက်ဆထားသည့်အတိုင်း ပစ်မှတ်ကို တိုက်ရိုက်ထိမှန်ခဲ့လေသည်။

““ ကျော်ကျော် နေပါဦး ။ နင်ကလည်း အဟင်း။ ””

နန်းဥမ္မာ၏ လေချိူလေသွေးအသံလေးက ကျောနောက်ပါလာသည်။ ကျော်ကျော်က ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်၏။

““နင် ဘာကိုသိချင်တာလဲ။ မမမြသူဇာအကြောင်းလား။ အခု မမမြသူဇာ ဘယ်မှာရှိတယ်””

““ မြသူဇာ ဘယ်မှာရှိတယ်ဆိုတာကို ငါသိပြီးပြီ။ မြသဲစံအိမ်မှာ ငါတွေ့ခဲ့ပြီးပြီ။ ””

နန်းဥမ္မာ မျက်လုံးလေးအပြူးသားဖြင့် ကျော်ကျော့်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

““ ဟုတ်တယ် .. ငါသိတယ် ။ ဒါပြဿနာ မဟုတ်ပါဘူး ဥမ္မာရယ်..။ ငါသိချင်တာ တစ်ခုပါ ””

နန်းဥမ္မာ နှာခေါင်းလေးရှုံ့ရင်း ခေါင်းကုတ်လိုက်သည်။

““ နင် ဘာသိချင်လဲလို့ ကျော်ကျော် .. ””

““ နင့်မှာ ရည်းစား ရှိမရှိ ””

““ အိုး.. ဘာဆိုင်လို့လဲ ””

အပျိူမလေးက အငေါ်တူးသည်။ ကျော်ကျော်က အေးအေးသက်သာ ပြုံးနေသည်။

““ ငါမေးတာ နင်မဖြေဘူး ဆိုပါတော့ ””

နှုတ်ခမ်းစူထားသော ဥမ္မာ့မျက်နှာလေးက ကလေးလေး စိတ်ကောက်နေပုံနှင့် တစ်ထပ်တည်း။ ကျော်ကျော်က ဂျာကင်အင်္ကျီအိတ်ထဲမှ ပီကေတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး စက္ကူစလေးများခွာလျှက် ပီကေတစ်ခုကို နန်းဥမ္မာထံသို့ လှမ်းပေး၏။

““ မစားချင်ဘူး ””

ဥမ္မာက မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ပြောလိုက်ရင်း အနီးရှိ စက္ကူပန်းခြုံကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့စွာ ငေးနေလိုက်မိသည်။

““ ပါးစပ်မွှေးတယ်ဟ ””

ကျော်ကျော်က သူ့ဖာသာ သဘောကျသလို ဟက်ကနဲ တစ်ချက်ရယ်ပြီး ပီကေနှစ်ချပ်ကို ပါးစပ်ထဲ ပစ်သွင်းကာ ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲ လက်ကို စုံနှိုက်ထားရင်း

““ ရပါတယ်လေ .. မဖြေပါနဲ့ ။ နင် ရည်းစားရှိတာ မရှိတာ ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ရဲစခန်းမှာ နင့်ကို ဦးစပ်ခွန်ကြာ ခေါ်တွေ့တဲ့အခါမှာတော့ သူတို့မေးတဲ့အထဲမှာ အဲဒီမေးခွန်း ကျိန်းသေ ပါလာလိမ့်မယ် ””

ယုတ္တိရှိစွာ ပြောနေသော ကျော်ကျော့်စကားများထဲမှ ရဲစခန်းဟူသော အသံက ဥမ္မာ့တကိုယ်လုံးကို တောင့်တင်းသွားစေခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်။

““ ငါတို့က ဘာလို့ ရဲစခန်းရောက်ရမှာလဲ ””

““ ဖျားယောင်းသွေးဆောင်မှု၊ မုဒိန်းမှု ””

““ မုဒိန်းမှု ဟုတ်လား””

““ နင် စိတ်ဝင်စားသွားပြီမို့လား ဥမ္မာ ””

““ နင်ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ကျော်ကျော် ””

““ မနေ့ညက မြသဲစံအိမ်ကို ညဘက်ကြီး ငါရောက်သွားတယ် နန်းဥမ္မာ။ အဲဒီမှာ နင့်အစ်ကို စပ်ခွန်ပိုင်က စောမြသူဇာ့ကို စားပွဲလေးပေါ်မှာ အရုပ်ကလေးတစ်ရုပ် ထောင်သလို ဆောင့်ကြောင့်လေးတင်ပြီး ပြူးထွက်နေတဲ့ သူဇာ့စောက်ဖုတ်လေးကို အားရပါးရကြီး လိုးနေတာ ငါတွေ့ခဲ့တယ် ဥမ္မာ ””

““ ဟင် .. ဟင်.. နင် နင် ””

““ အေး ဟုတ်တယ်။ ငါ့ကို သိပ်ရိုင်းတာဘဲလို့ နင်ထင်တယ် မဟုတ်လား။ ဟင်း ဟင်း ရိုင်းမှ လူတွေက နားလည်လွယ်တတ်ကြတယ် ဥမ္မာ။ ဒီတော့ စောမြသူဇာဆိုတာ ငါ့အသက်၊ ငါ့အသဲ။ နင့်အစ်ကိုက ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ကြီး လိုးနေတာ တွေ့ရတော့ ငါဘယ်လိုနေမလဲ နင်စဉ်းစားကြည့်စမ်း။ သူဇာ့ကို ငါဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီ ဥမ္မာ။ ဒီတော့ ခွန်ပိုင့်ညီမကို ငါရဖို့ လိုလာပြီလေ။ ရှင်းရဲ့လား ဥမ္မာ ””

““ အင် .. နင်…. နင် … ””

ဥမ္မာ့ မျက်လုံးလေး ဝိုင်းသွား၏။

““ မကြောက်ပါနဲ့ အစ်မရဲ့။ ဟဲ ဟဲ မသတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျူပ် လူသတ်ရဲတယ် ဆိုတာကိုတော့ ခင်ဗျားသိထား။ ငါ လူတစ်ယောက်ကို မသတ်ခင် နင့်ကိုလိုးရမှ ငါကျေနပ်မယ် ဥမ္မာ ””

ပြောပြောဆိုဆို ကျော်ကျော်က ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ မောင်းပြန်ဓါးကို ဖြောင်းကနဲမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဓါးဦးက ဥမ္မာ့လည်တိုင်လေးထဲ စပါးလုံးတထောင့်စာခန့် နစ်ဝင်သွားသည်။ ကျော်ကျော့် မျက်လုံးများက ဝင်းဝင်းတောက်နေသည်။ ကျော်ကျော်က ဥမ္မာ့ လက်မောင်းလေးကို တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ကျော်ကျော်သည် သန်မာသော လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်၏။

““ မအော်နဲ့၊ မရုန်းနဲ့ ငါ့စိတ်တိုင်းကျ ကုန်း ””

ပြောပြောဆိုဆို စက္ကူပန်းခြုံအကွယ် မြက်ခင်းလေးထဲသို့ ဆွဲခေါ်သွားလေတော့လေသည်။ နန်းဥမ္မာ သွေးပျက်မတက် ကြောက်ရွံ့နေပြီ။ သူ့အစ်ကို ခွန်ပိုင့်ကိုလည်း ဒေါသဖြစ်နေမိသေးသည်။

““ ထမီချွတ်လေ .. ငါ …. တယ်…. ””

““ နာ .. နာတယ် ကျော်ကျော်ရယ် … ငါ ချွတ်ပါ့မယ်။ နင့် ဓါးကြီးကို အရမ်းမထောက်ထားပါနဲ့နော် ””

““ အေး .. နင် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူခံရင် ငါဘာမှမလုပ်ဘူး ..။ ရုန်းလား ကန်လား လုပ်ရင်တော့ ငါ အသေသတ်မှာနော် ””

““ အေးပါ.. ငါ ပြေးလည်းမပြေးပါဘူး။ ရုန်းလည်း မရုန်းပါဘူး ””

ဥမ္မာ မျက်ရည်လေးများ လိမ့်ဆင်းလာပြီး မြေမှာ ရှက်ရွံ့စွာ ထိုင်ချပြီး ထမီလေးကို လေးကန်စွာ ချွတ်ပြီး ဒူးနှစ်လုံးပူးကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ တရှုံ့ရှုံ့ငိုရင်း ခေါင်းလေးကိုငုံ့ကာ မျက်နှာကို လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ထားလိုက်လေသည်။

““ ဟိတ် .. ဘာလုပ်နေတာလဲ ထမီချွတ်ဆို ””

““ ချွတ်ပြီးပြီလေဟာ .. အဟင့် . ဟင့် .. ဟင့် ””

““ အောင်မာ… ဓါးနဲ့ဝေးလို့ လေသံပြောင်းလာတယ် ဟုတ်လား ””

ပြောပြောဆိုဆို ကျော်ကျော်က ဓါးဦးကို ဆတ်ကနဲ ထိုးလိုက်ရာ ဥမ္မာ့မျက်နှာလေး ဖြူလျော်သွားသည်။

““ မ မလုပ်ပါနဲ့ ကျော်ကျော်ရယ်။ ချွတ်ပါ့မယ် … ””

ထမီလေးကို တုန်ရီစွာ ကွင်းလုံးချွတ်ပြီးမှ ယခင်ပုံစံအတိုင်း ပေါင်နှစ်လုံးကပ်ပြီး ထိုင်နေပြန်သည်။

““ ကြာတယ် ဥမ္မာ …. လေးဘက်ထောက်လိုက်စမ်း.. တောက် ””

ကျော်ကျော်က ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ပြီး ကြိမ်းဝါးလျှက် အဖုအထစ်များဖြင့် ပြည့်နေသော သူ့လိင်တန်ကြီးကို ထုတ်လိုက်လေသည်။ ဥမ္မာက မော့အကြည့် လီးကြီးနှင့် ဥမ္မာ့မျက်နှာလေး ရဲကနဲဖြစ်သွားပြီး ဆတ်ကနဲ ခေါင်းကို ပြန်ငုံ့ပစ်လိုက်ကာ ငိုချလိုက်ပြန်သည်။

““ ကဲ ဥမ္မာ …. နင့်အသား နာချင်လား ဟင် ””

ကျော်ကျော်က အံကြိတ်ပြီးပြောရင်း ဓါးဦးကို လက်မောင်းသားလေးထဲ ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

““ အားး … နာတယ် ဟ ။ ””

““ နာရင် ကုန်း ။ ကုန်းစမ်း ။ အေး .. ဒီလိုမှပေါ့ ””

နန်းဥမ္မာတစ်ယောက် မြက်ခင်းပေါ် လေးဘက်လေးထောက်ပြီး တရှုံ့ရှုံ့ ထိုင်ငိုနေရှာလေတော့သည်။ တင်းကားနေသော တင်ပါးကြီးများက ကျော်ကျော့်ရှေ့တွင် အလိုးခံရန် အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိခဲ့လေပြီ။ ဝိုင်းဝန်းသော တင်ပါးနှစ်ဖက်ကြားမှ စောက်ပတ်လေးမှာ တင်းကျစ်ပြီး ပြူးထွက်နေ၏။ ကျော်ကျော်က သူ့လီးကြီးအား စောက်ဖုတ်အကွဲအကြောင်းလေးအတိုင်း အလျားလိုက်လေး ပွတ် သပ်လိုက်သည်။

အပျိူစင် နန်းဥမ္မာ အံကြိတ်ပြီး မျက်စိမှတ်လျှက် ထောက်ထားသော လက်ကလေးများက ဆတ်ဆတ်ခါနေလေသည်။ ပေါင်အတွင်းသားလေးများမှာလည်း မြှားဆိပ်မိသော သမင်မလေးအလား ဖျတ်ဖျတ်လူး တုန်ရီနေကြသည်။ ကျော်ကျော်က လက်တစ်ဖက်မှ ဓါးကိုကိုင်ထားရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဥမ္မာ့ဖင်ကြီးကို ဆွဲယူပွတ်သပ်လိုက်လေရာ ဥမ္မာ့ကိုယ်လုံးလေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေတော့သည်။

““ အဟင့် .. မြန်မြန်လုပ်ဟာ ။ ငါ ရှက်တယ်။ အဟင့် ””

အမှန်တကယ် ဥမ္မာခင်မျာ ရှက်လွန်လွန်း၍ ငိုနေမိခြင်းဖြစ်သည်။ သူစိမ်းယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်ရှေ့မှာ မိမိစောက်ဖုတ်လေးကို အစွမ်းကုန် ပြူးပြဲကာ အလိုးခံရန် ကုန်းပေးရသော အပျိူစင်မလေး တစ်ယောက်အဖို့ အဘယ်မျှ ရှက်ခြင်းကို ခံစားရမည်နည်း။ ကျော်ကျော်က တရှိန်ရှိန် လိမ့်တက်လာသော ကာမဆန္ဒများကြောင့် သူ့လီးကြီးအား သေးငယ်ကျဉ်းကြပ်သော စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ဝင်စေရန် ကိုင်သွင်းရန်သာ ကြိုးစားနေလေတော့သည်။

““ ဗြစ် .. တစ်….. ပြွတ် ””

ဒစ်ထိပ်ကြီးက စေ့ကပ်နေသော စောက်ဖုတ်သေးသေးလေးကို တစ်ချက်ချော်ထိုးပြီးမှ အကွဲကြောင်းလေးသို့ တေ့မိပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလေးကို မပွင့်မအာဘဲ အတင်းထိုးသွင်းလိုက်လေရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ တွန့်ကနဲ ရှုံ့ဝင်သွားပြီးမှ ချိူင့်ဝင်သွားသည်။ ထိုအနေအထားအတိုင်း သုံးစက္ကန့်မျှ လက်လျှော့လိုက်ဟန်ဖြင့် ငြိမ်နေလိုက်ပြီးမှ အတင်းထိုးသွင်းလိုက်လေရာ လီးကြီးက ဗြွတ်ကနဲ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ နွေးကနဲ နူးညံ့နွေးထွေးသော လီးကြီးအထိအတွေ့က စောက်ခေါင်းလေးကို ကျင်စိမ့်သွားစေသည်။

မြေကြီးပေါ်မှာ ထောက်ထားသော လက်နှစ်ဖက်မှာ ရှေ့သို့ ရုတ်တရက် ကွေးညွတ်သွားလေသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးက လီးကြီးဝင်ချိန်တွင် စုဝင်သွားသော်လည်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်သွားချိန်တွင်မှာမူ အလိုလို ဆတ်ကနဲ နေရာရွှေ့ပြီး အစွမ်းကုန် ကားပစ်မိသည်။ လီးဝင်သွားမှ ဥမ္မာကုန်းထားသော “ပိုဇေရှင် ” က ပိုမှန်သွားသည်။ ဖင်လေးက ပိုမိုကော့တက်သွား၏။ စောက်ဖုတ်လေးလည်း ပိုမိုဖောင်းလာ၏။ စောက်ဖုတ်လေးက လီးအရင်းအထိ ကပ်နိုင်ရန် ပိုမို ပြူးထွက်လာလေသည်။

ကျော်ကျော်က မဆန့်မပြဲ ဖြစ်နေသော သူ့လီးအခြေအနေကို သတိထားမိသည်။ ထို့ကြောင့် အရမ်းကာရော ဆောင့်မသွင်းရဲ။ ဖြေးဖြေးချင်းသာ မျှင်းထည့်နေ၏။

““ ဗြွတ် .. တစ် တစ်… ပြွတ် … ””

““ အင့် … ဟင်း .. ဟင်း ””

နှုတ်ခမ်းလေးကို အပေါ်သွားလေးနှင့် ပြတ်လုမတတ် ကိုက်ထားရင်း ဥမ္မာက မတိုးမကျယ်လေး ငြီးတွားရှာလေသည်။ မျက်စေ့လေးများလည်း မှေးစင်းသွားကြ၏။ နထင်ရင်းကို အပူရှိန်တွေ တက်လာသလိုလို၊ ပေါင်အတွင်းသားတွင်းသို့ပင် တစ်စုံတစ်ရာ သပ်လျှိူခံရသလိုလို မလှုပ်ချင်၊ မရှားချင် … ။ စောက်ဖုတ်လေးကိုသာ အားနှစ်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်မျှ ညှစ်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဥမ္မာက အားနှင့်ညှစ်ထားစဉ် လီးကြီးက ရှေ့မတိုးနိုင်ဘဲ တန့်သွားပြီး စောက်ဖုတ်လေး အားပျော့သွားချိန်မှာ ထစ်ကနဲ နစ်ဝင်သွားနေပေတော့သည်။

““ ဗြွတ် … ပြွတ် .. ပြွတ် .. ””

တစိမ့်စိမ့် ယိုစိမ့်ကျလာသော စောက်ရည်ကြည်လေးများကြောင့် လီးကြီးကိုယ်ထည်မှာ စောက် ခေါင်းထဲသို့ ချောဆီလိမ်းထည့်သလို အနည်းငယ် ပြေပြစ်လာသည်။ လိုးစကဲ့သို့ ခြောက်ကပ်ကပ်ကြီး မဟုတ်တော့ဘဲ အရည်လေးရွှဲရွှဲဖြင့် ချောမောပြေပြစ်စွာ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ကျော်ကျော်လက်မှ ဓါးလည်း မြေပြင်သို့ ရောက်နေပြီဖြစ်၏။ သို့သော် ဓါးကို သတိမထားနိုင်ကြတော့။ ကျော်ကျော့်အာရုံကလည်း ဥမ္မာစောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှာသာ စူးစိုက်နေပြီး ဥမ္မာကလည်း နာကျင်ခြင်း၊ အီဆိမ့်ခြင်း၊ ယားယံနွေးထွေးအိစက်ခြင်း၊ ကာမအရသာဆိုသော အရသာထူးကို ပထမဆုံးတစိမ့်စိမ့် မြည်းစမ်းရင်း တသိမ့်သိမ့်ခံစားနေချိန် ဖြစ်လေရာ ဘာကိုမျှ သတိမရတော့ချေ။

““ ဥမ္မာ နာသေးလားဟင် ””

““ နည်းနည်း နာသေးတယ်ဟ .. နင့်ဟာကြီးကလည်း မဆုံးတော့ဘူးလား .. အခုထိ ဝင်နေတုန်းဘဲ””

““ ဆုံးတော့မယ်.. နင် နာမှာစိုးလို့ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းနေတာ .. နင့်စောက်ပတ်လေး ကွဲသွားလိမ့်မယ် ””

““ အောင်မာ. … အခုမှ ကြင်နာမနေပါနဲ့နော်။ ဟင်း .. စောက်ဖုတ်ထဲဘဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေမှ ””

““ နင် အရမ်းနာပြီး အရသာမရှိမှာစိုးလို့ ဟ ””

““ ဟုတ်တယ်.. ငါက အရသာရှိချင်လို့ ခံနေတာကိုး ””

““ မဟုတ်ဘူးလားဟ။ လိုးမှတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းအောင် လိုးချင်တာပေါ့ ””

““ ကဲပါ …. လုပ်ပါ .. မြန်မြန်ပြီးရင် အေးတာဘဲ ””

““ အေးလေ.. နင့်သဘောနော်.. ””

ကျော်ကျော်က သေးကျဉ်းသော ဥမ္မာ့ခါးလေးကို စုံကိုင်ဆွဲပြီး လီးကြီးကို တဝက်မျှ ဆွဲထုတ်ကာ ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

““ ဗြစ် .. ဗြစ် .. ဗြွတ် … ””

““ အီး ဟီး … ””

ဥမ္မာ ရှေ့သို့ ဆတ်ကနဲ ယိုင်သွားပြီး ပြန်မတ်လိုက်ရှာသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ တင်းကနဲ ပီပြင်စွာ အလုံးအရင်းနှင့် ဆောင့်ဝင်လာသော လီးကြီးအင်အားမှာ မသေးလှ။ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ရှိန်းကနဲ ၊ ဖျင်းကနဲ၊ သိမ့်ကနဲ တုန်လှုပ်သွားစေ၏။ ထိုနည်းအတိုင်း သုံးလေးချက်မျှ ခပ်နာနာလေး ဆက်ဆောင့်လိုက်သောအခါ ဥမ္မာစောက်ဖုတ် အောက်ဖက်နှုတ်ခမ်းစွန်းလေးမှာ နှစ်လက်မခန့် ဖြတ်ကနဲ ကွဲသွားပြီး သွေးစလေးများ စီးကျလာလေတော့သည်။

““ ကွဲသွားပြီ ထင်တယ် .. ကျွတ် . .. ကျွတ် ””

ဥမ္မာ ငြီးတွားသံလေးက သနားစဖွယ် တိုးတိတ်လှ၏။

““ ဆောရီးကွာ ။ ဥမ္မာ နင့်စောက်ဖုတ်လေးက ကျဉ်းတာကိုး ””

““ အပျိူဘဲ ကျဉ်းမှာပေါ့ ။ ဟွန်း မပြောချင်ဘူး ။ ကျယ်တာကြိုက်ရင် ကလေးအမေတွေကို သွားချပါလားလို့ ””

““ နင်ကလည်းဟာ ဘယ်ယောကျ်ားက ကျယ်တာကြိုက်မှာလဲ။ နင့်စောက်ဖုတ်လေးက စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ””

““ နင် ပါးစပ်အရသာ မယူနဲ့နော် ကျော်ကျော် ။ ပြီးအောင်သာ မြန်မြန်လုပ် ””

ပါးစပ်က စကားများက တတွတ်တွတ် ပြောနေကြသော်လည်း ကျော်ကျော်က စည်းဝါးမှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးနေလေရာ တပြွတ်ပြွတ်အသံများ ညံနေလေ၏။

““ ဗြွတ် .. ဗြစ် … ဖတ် ဖတ်…. ဗြွတ် .. ဗလွတ် .. ဗြစ် ””

““ ဟိတ် . .. အသံတွေ အရမ်းမြည်အောင် မလုပ်နဲ့ဟာ ””

““ သူ့ဖာသာ ထွက်တာဘဲ ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲဟ ””

““ ဗြွတ် .. ဖတ် .. ဗြွတ် .. ဖတ် .. ဖတ် ””

““ အား … အား….. နာတယ် .. ဖြေး ..ဖြေး ဟ ””

တဖြေးဖြေး တထစ်ခြင်း လှမ်းလာသော ကာမ ပန်းတိုင်ဆီသို့ နှစ်ဦးသား ချဉ်းကပ်မိကြပြီမို့ ဥမ္မာကလည်း ဖင်လေးကို နောက်သို့ ပြန်လည် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလာရာ ကျော်ကျော်၏ လိင်တန်ကြီးက အဆုံးအထိ နစ်ဝင်သွားပြီး ဂွေးဥကြီးက ဥမ္မာ့ ဖင်ဖြူဖြူလေးကို “ ဖတ်ကနဲ ” မြည်အောင် ရိုက်မိနေလေတော့သည်။ ဥမ္မာမှာ အားအင်များဝင်လာသလို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး နောက်ပြန် ပစ်ဆောင့်လိုက်ပြီး

““ အင်း ””

ခနဲ ငြီးရင်း သုတ်ရည်ဖြူဖြူလေးများကို ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ ထိုအခါမှ ကျော်ကျော်က ဥမ္မာ့ကိုယ်လုံးလေးကို ပက်လက်အနေအထားသို့ ပြန်ထားပြီး ဒူးနှစ်လုံးကို မေးစေ့အောက်အထိ ဆွဲတင်မလိုက်ပြီး ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးအား ကန့်လန့်ဖြတ် ပေါင်နှစ်ချောင်းဆန့်ထားပြီး လျှာမထိ အာမထိ လီးချည်းသက်သက် ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးလိုက်လေရာ တဖိန်းဖိန်း ၊ တရှိန်းရှိန်း ခံစားလိုက်ရပြီး ကျော်ကျော့်လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များ ဥမ္မာ့စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ဗြင်းကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။

…………………………………………..

““ တောက် ….. အမျိူးမျိူး ဒုက္ခပေးတယ်””

ပြင်းထန်သော တောက်ခေါက်သံနှင့်အတူ ကျော်ကျော်သည် ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ထဲသို့ လက်နှိုက်ကာ မြသဲစံအိမ်ကြီးထဲ ဝင်လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် လူသူကင်းရှင်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် အပေါ်ထပ်သို့ ဆက်ပြီး တက်ခဲ့လေသည်။ ဦးစပ်ခွန်ကြာက သူ့သမီး မင်္ဂလာဆောင်ကိစ္စအတွက် အကူအညီတောင်းနေ၍ အစီအစဉ်များ မေးမြန်းခိုင်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ကျော်ကျော် ဒေါပွနေသည်။ ဒေါသကြောင့် ချမ်းအေးရမှန်းပင် မသိတော့ ။ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့သာ လှေခါးအတိုင်း ဆက်တက်လာခဲ့လေသည်။

““ ဟာကွာ … အဲ့လို အရမ်းဆောင့်တော့ နာတာပေါ့ ””

““ ဆောရီးအချစ်ရယ်…. ဖြည်းဖြည်းလေးဘဲ လုပ်ပေးမယ်နော် ””

စောစောစီးစီး မအေလိုးနှယ်ဗျာ … ကျော်ကျော် ကြိမ်ဆဲလိုက်ရင်း တံခါးဝတွင် ရပ်လိုက်၏။

““ ကြည့်ပါလား … နို့ကို အရမ်းကိုင်တာဘဲ .. နာတယ် မောင် ….””

စောမြသူဇာ အသံလေးက ကျော်ကျော့်ရင်ထဲကို ပိုပြီး နာကျင်ပူလောင်စေ၏။

““ အဲလိုကြီးက မကောင်းဘူးကွာ .. . ညောင်းတယ်။ ရိုးရိုးပဲ လိုးပါလား .. နော်.. မောင် … မောင်က လိမ္မာပါတယ်နော်…””

အခုကတည်းက ခွန်ပိုင့်ကို နင် အရှုံးပေးနေရပြီလား သူဇာရယ် … တောက်။ အေးလေ … လင်မယားဆိုတာ ဒီလောက်တော့ ရှိရမှာပေါ့ ..။ ကျော်ကျော် အခန်းတံခါးကို ခေါက်ရန် လက်ကိုမြှောက်လိုက်ရာ အထဲက အသံလေးများက ထွက်လာပြန်ပါသည်။

““ ဟင့်အင်းကွာ … လီးတော့ မစုပ်ချင်ဘူး ။ မောင်ရယ် ””

စောမြသူဇာ အသံက တိုးတိတ်ညင်သာစွာ ပေါ်လာပြန်သည်။

““ မောင့်ကို မချစ်ဘူးလား ကဲ ပြော … ””

““ ချစ်တာပေါ့လို့ ””

““ ချစ်ရင်ရော့ …… တစ်ခါဘဲ … တစ်ခါဘဲ … ””

““ ဟာကွာ .. … မောင်ကလည်း …. အု အု ပြွတ် ပြွတ် ””

ကျော်ကျော် မေးကြောကြီးများ ထောင်သွား၏။ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ မောင်းပြန်ဓါးကို စမ်းလိုက်သည်။

တောက် ငါ့ ချစ်ဦးသူကို ကိုယ်မေကိုယ်လိုး လီးစုပ်ခိုင်းရတယ်လို့ ….။ ခွန်ပိုင် .. ခွန်ပိုင် .. အေးလေ… သူဇာက မင်းမယားဖြစ်နေပြီဘဲ .. မင်းလုပ်ပေါ့ကွာ ။ ဟင်း ဟင်း …။ ကျော်ကျော် အောက်ထပ်သို့ ပြန်ဆင်းပြီး ဧည့်ခန်းတွင် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ရင်း သူတို့အပြီးကို စောင့်နေလိုက်၏။

““ ခွန်ပိုင် ဓါးထိုးခံရလို့တဲ့ ””

““ ဘာ …. ဘာပြောတယ် … ””

ကျော်ကျော် ပြူးပြူးပြာပြာ ဖြစ်သွားသည်ကို ဒုရဲအုပ် ဦးတင်ထွန်းအောင်က မျက်လုံးမှေး၍ ကြည့်လိုက်သည်။

““ ဟုတ်တယ်… ခွန်ပိုင် သေပြီကွ။ သူ့ညီမ နန်းဥမ္မာက မင်းဖြစ်ရမယ်လို့ တိုင်ချက်ဖွင့်တယ်။ သူ့ကိုလည်း အဓမ္မကျင့်မှုနဲ့ တရားစွဲတယ် ကိုယ့်လူ။ အခု မင်းကို တို့ လာဖမ်းကြတာပါ ””

““ ဟာ ဆရာ ….. ကျနော် လူမသတ်ဖူးဗျ……… မသတ်ဖူး ””

““ သူခိုးက ခိုးတယ် ဘယ်ပြောမလဲကွ … ””

ကျော်ကျော် နုံးချိသွားသည်။ အားအင်တွေလည်း ဆုတ်ယုတ်သွားသည်။ နေရာမှ ဖြေးလေးစွာ ထရပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ရဲအရာရှိရှေ့သို့ ပူးကပ် ဆန့်တန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးတင်ထွန်းမျက်နှာတွင် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်ခြင်းများ ဝေဖြာနေလေသည်။ သူသိချင်သည့် မေးခွန်းများကို ထပ်မေး၏။

……………………………………………………

စောမြသူဇာနှင့် နန်းဥမ္မာတို့ နှစ်ယောက်သား ခြံထဲတွင် ယှဉ်ပြီး လမ်းလျှောက်ရင်း စကားပြောလာကြသည်။

““ ကိုကို သေရတာ ငါ့ကြောင့် ””

““ ဘာဆိုင်လို့လဲ ဥမ္မာရယ် .. မဆိုင်တာတွေ … ””

““ ဟုတ်တယ်…. မြသဲစံအိမ်ကို ကိုကိုရောက်လာခဲ့တာကိုက ကြမ္မာငင်တာပဲလေ.. သူဇာရယ် ””

သူဇာက အဝေးသို့ငေးရင်း သက်ပြင်းချသည်။

““ ငါမှားတယ် … သူဇာရယ် …။ ကိုကိုသေလို့ ကျော်ကျော်ကို တိုင်တာ မဟုတ်ဘူး သိလား …။ ကိုကိုမရှိရင် ကျော်ကျော် သူဇာ့ကို လက်ထပ်မှာဘဲဆိုပြီး မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပက်လိုက်တာဘဲ သူဇာ …။ ဟုတ်တယ် သူဇာ ကျော်ကျော့်ကို ဥမ္မာ တကယ်ချစ်မိနေပြီ သူဇာ ””

““ ဟာ… ဒါဆို ကျော်ကျော် လူသတ်သမားဆိုတာ မသေချာဘဲနဲ့ တိုင်လိုက်တာပေါ့ ””

““ ဟုတ်တယ်… သူဇာရယ်…. ဥမ္မာ ဘာလုပ်ရမလဲဟင်””

““ ဟင်.. ဥမ္မာရယ်.. ဒုက္ခပါဘဲ ””

နန်းဥမ္မာ အသဲနုနုဝယ် အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်တို့နှင့် ရင်းနှီးခဲ့သော ကျော်ကျော့်ကို စွဲလန်းခဲ့ရသည်ကို သူဇာ လက်ခံမိပါသည်။ ယောက်ျားလေးများကဲ့သို့ နေရာတကာ နှလုံးသားကို ပွဲထုတ်၍ မရသော မိန်းမသားဘဝကို သူဇာ နာကျည်းမိ၏။

““ တို့နှစ်ယောက် ကျော်ကျော့်ကို ထောင်ဝင်စာ သွားတွေ့ရအောင် ””

““ အင်း .. ကောင်းသားဘဲ … အခု သွားရအောင်လေ ””

ရဲစခန်းအပြင်ဖက်တွင် ကားလေးတစ်စင်း ငြိမ့်ကနဲ ရပ်လိုက်သည်။ ကားထဲမှ ရှမ်းမ ချောချောလေးနှစ်ယောက် ထွက်လာ၏။ နှစ်ယောက်လုံး၏ အလှက တစ်မျိူးစီ စာဖွဲ့နိုင်လေသည်။ လုံးကြီးပေါက်လှ ထွားထွားဖွံ့ဖွံ့ကြီး လှပနေသော မြသဲစံအိမ် အရှင်သခင်မလေး စောမြသူဇာ ….၊ ပွင့်သစ်စ နှင်းဆီငုံလေးကဲ့သို့ အဖုအထစ် အနိမ့်အမြင့်အမောက်များဖြင့် ပန်းပုရုပ်လေးလို လှနေသော နန်းဥမ္မာ .. ။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ အနောက်မှ ထာဝရငြိမ်းချမ်းသော မျက်နှာဖြင့် ခြံစောင့်ကြီး ဦးစိုင်းလုံက ဒရိုင်ဘာခန်းမှ ယိုးဒယားလက်ဆွဲချင်းကို ဆွဲပြီး လိုက်လာ၏။

““ သုံးရာ့နှစ် ကျော်ကျော် ။ ဧည့်သည် ””

တန်းစီအခန်းစောင့်က ကျယ်လောင်စွာ အော်ပြောလိုက်သည်။ ကျော်ကျော် ပျော့စိစိမျက်နှာဖြင့် သံတိုင်များနား ကပ်လာလေသည်။

““ ကျော်ကျော် နေကောင်းရဲ့လားဟင် ””

ဂရုဏာပြည့်လျှံစွာ မေးလိုက်သော်လည်း ကျော်ကျော်က မျက်ရည်ဝိုင်းသော မျက်လုံးများဖြင့် သူဇာ့ကို ကြည့်နေရင်း ငိုမဲ့မဲ့ပြုံးပြရှာသည်။ ဥမ္မာက ငိုသည်။ သူဇာကလည်း ကြိတ်ရှိုက်သည်။ ကျော်ကျော် မျက်စေ့မှတ်ပြီး တင်းကနဲ အံကြိတ်လိုက်သည်။

““ မနေ့က ရှေ့နေက ပြောတယ်..””

““ ဘာတဲ့လဲ ကျော်ကျော် ””

““ သေဒဏ်နဲ့ တစ်သက်တစ်ကျွန်း .. တစ်ခုခု ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် .. မဖြစ်ရင် နှစ်ခုလုံး ကျခံရမှာဘဲတဲ့ ””

““ အိုး …. ဟင် .. ဟာ .. ””

ဦးစိုင်းလုံကပါ စိတ်မကောင်းစွာ ရေရွတ်လိုက်ရှာသည်။

““ ဒါပေမယ့် ငါပျော်ပါတယ် သူဇာ ””

““ ပျော်တယ် ဟုတ်လား ကျော်ကျော်ရယ် ””

““ ဟုတ်တယ်… ငါ့လို မုဒိမ်းသမား ၊ လူသတ်ကောင်တစ်ယောက် ဟောဒီလောကကြီးက ထထွက်သွားရမှာ ဝမ်းနည်းစရာလား ””

ဝမ်းနည်းစရာလားဟု မေးရင်း ကျော်ကျော် ငိုသည်။ မိန်းကလေးနှစ်ဦးကလည်း သံတိုင်ကို ကိုင်ထားသော ကျော်ကျော်လက်ဖျားကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ငိုချလိုက်ကြသည်။

““ အချိန်စေ့ပြီ ။ ဧည့်သည်ပြန်ချိန် ””

ကြေကွဲသော မျက်လုံးများဖြင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ကျော်ကျော်အား ရဲသားတစ်ဦးက ပုခုံးကို ဆွဲကိုင်ပြီး သတိပေးရင်း ဆွဲခေါ်သွားသည်။

““ ကျော်ကျော် ………. ကျော်ကျော်ရယ်..””

““ မောင်ရယ် …….. မောင်ရယ်..””

ကျော်ကျော် နန်းဥမ္မာကို တအံ့တသြ လှည့်ကြည့်သည်။

““ မောင် .. ဥမ္မာ့ကို ခွင့်လွှတ်တယ်လို့ ပြောသွားဦးလေ ””

ဥမ္မာက သွေးရှုးသွေးတန်းလေး လှမ်းအော်သည်။ သူဇာက ဥမ္မာ့ပုခုံးလေးကို သတိပေးသလို ကိုင်ရင်း လှုပ်ရင်း

““ သူငယ်ချင်းရယ်… ပြန်ကြစို့နော် ””

ဟု ပြောလိုက်သည်။ လူငယ်များအဖြစ်ကို ကြည့်ရင်း ဦးစိုင်းလုံတစ်ယောက် မျက်ရည်တွေ တထွေထွေ ကျဆင်းလာသည်။ ထို့နောက် ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားပြီး

““ စခန်းမှူးကြီးခင်ဗျာ …… ခွန်ပိုင့်ကို သတ်တာ ကျူပ်ပါ ….. ””

““ ဗျာ ………… ဗျာ ………………… ””

““ ဟုတ်တယ်……. ကျူပ်သတ်တာ ။ ဒီကောင် ကျုပ်သမီးလေး နန်းအိဝါကို ဖျက်ဆီးပြီး မယူလို့ ကျုပ်သမီးလေး သူ့ကိုယ်သူ သတ်သေရတာ …။ ဒါကြောင့် ကျုပ် .. ကျုပ် ဓါးမြှောင်နဲ့ ခြောက်ချက်တိတိ မသေမချင်း ထိုးသတ်ခဲ့တာပေါ့ ။ ကျုပ်အပြစ်ကို ကျုပ်ဘဲ ခံသင့်တယ်လို့ မြင်လာခဲ့ပါပြီ ””

““ သြော်… ဦးလေးရယ်…””

စောမြသူဇာနှင့် နန်းဥမ္မာတို့ ပြိုင်တူရေရွတ်မိကြ၏။

………………………………………………………

““ သွားပါနော် ဟွန့် .. ဟိုမှာ သူ့မိန်းမက ””

စောမြသူဇာက ကျော်ကျော့်ကို တွန်းလွှတ်ရင်း နန်းဥမ္မာကို မျက်စောင်းထိုးပြသည်။

““ အားလုံးကိုယ်စား ကျေးဇူးတင်စကား ပြောမလို့ လာခဲ့တာပါ ””

““ ဒါဆို အခု ဘယ်ကိုများ ခြေစကြာ ဖြန့်တော်မူဦးမှာလဲ ””

““ အားလုံးနဲ့ဝေးရာကိုပေါ့ သူဇာရယ် ””

ကျော်ကျော့်အသံက အားငယ်ဝမ်းနည်းသံ ပါနေလေသည်။

““ ဥမ္မာ့ကို နင်မသနားတော့ဘူးလား ကျော်ကျော်ရယ် ””

““ ဥမ္မာ့ကို သနားပါတယ်…. ဒါပေမယ့် အနိုင်ကျင့်ခဲ့မိလို့ နောင်တရမဆုံး ဖြစ်နေမိတယ်… ငါ့ကိုလည်း သူ မုန်းနေမှာပါဟာ ””

ကျော်ကျော့်မျက်လုံးက ဥမ္မာ့ထံသို့ ရောက်လာ၏။

““ ကြည့်ပါလား ဟွန်း ””

ဥမ္မာက ရေကူးကန်ထဲမှ ရေနှင့် လှမ်းပက်သည်။

““ အခု နင့်ကို ဥမ္မာက မမုန်းတော့ဘူးဟ ။ သိပြီလား ။ ””

““ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင် ””

““ လေးဘက်ထောက်မိတိုင်း နင့်ကို သတိရတယ်လို့ ငါ့ကို ခဏခဏ ပြောနေတယ် ””

““ ဟာ သူဇာနော်……… ညစ်တီးညတ်ပတ်တွေ … သွား ””

နန်းဥမ္မာက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေးပြောရင်း ၊ တဖက်သို့ လှည့်ထွက်သွား၏။ စောမြသူဇာက ကျော်ကျော့်ကို တွန်းလွှတ်သည်။

““ သွားပါဟ။ ငါရှောင်ပေးမှာပါ။ ဟင်း ဟင်း””

စောမြသူဇာက ပြောပြောဆိုဆို နေရောင်ခံ ကုလားထိုင်ပေါ်မှ စွေ့ကနဲ ထသွားလေသည်။ ကျော်ကျော်က ရေကူးကန်စပ်သို့ သွားထိုင်လိုက်လေသသည်။

““ ဟိတ်…. သူဇာပြောတာ ဟုတ်လား … ဥမ္မာ။ လေးဘက်ထောက်တိုင်း မောင့်ကို သတိရတယ် ဆိုတာလေ ””

““ လာပြန်ပြီ ။ မောင်နော်…. မစနဲ့ ဟွန်း ””

အခြေအနေအရပ်ရပ်သည် ဇာတ်ကောင်းခန်းသို့ ပို့ဆောင်နေပြီဖြစ်သော်လည်း ဦးစပ်ခွန်ကြာက တရေးမှောင့်၍ စောမြသူဇာခင်မျာ အပူများထူရပြန်ပါလေသည်။

………………………………………………

အပိုင်း (၃)

““ သူက သမီးနဲ့ လက်ထပ်ပါ့မယ်တဲ့ကွယ် ””

““ ဟာ သမီးမှ မမြင်ဖူးတာ ဖေဖေကလည်း .. ””

““ အေးလေ … ဒါကြောင့် ဖေဖေ ခေါ်လာပါတယ်။ ””

““ ဟွန်း .. သူငယ်ချင်းတွေကပါ .. ဖေဖေနဲ့ရောပြီး လက်ထပ်ဖို့ချည်းဘဲ ပြောနေတာ။ သူ့သမက်လောင်းကဖြင့် ဖြူသလား မဲသလားတောင် မမြင်ဖူးဘဲနဲ့ ””

““ ဟောဗျာ ….ဒီမောင် … အသက်ရှည်ဦးမယ်..””

ခြံဝမှာ ညင်သာစွာ လှိမ့်ဝင်လာသော တိုယိုတာ ကော်ရိုလာ အဖြူလေးတစ်စင်းက ဆင်ဝင်အောက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ကားတံခါးဖွင့်ပြီး ဆင်းလာသည်က ဗိုက်ရွှဲရွှဲ အသားမည်းမည်း ကုလားကြီး။

““ ဟင် ဒါလား …. ဖေဖေ….. ဒေါက်တာမင်းထိုက် ဆိုတာ ””

စောမြသူဇာက စိတ်ပျက်စွာ မျက်နှာလေးအိုပြီး ပြောလိုက်ရာ ဦးစပ်ခွန်ကြာက တဟားဟား ရယ်လိုက်၏။

““ ဟုတ်ပ .. ဟုတ်ပဗျာ။ အဲ့ဒါ ဒေါက်တာမင်းထိုက်ပါဘဲ ။ ဟား ဟား ..။ ကြံကြံဖန်ဖန် သမီးကလည်း အဲ့ဒါက သူ့ဒရိုင်ဘာ ကုလားပါဟ။ ဟိုမှာလေ သူက အခုမှ ဆင်းလာတာ တွေ့တယ်မှတ်လား ””

““ အိုး … ””

အာမေဋိတ်သံလေးပင် ထွက်သွားမိသည်။ သပ်ရပ်မွန်ရည်သော လူရွယ်တစ်ဦးပါလား။ ချောမောခန့်ညားသော မျက်နှာက လူတိုင်းကို သနားတတ်ဟန်ဖြင့် ကြည်လင်သန့်စင်နေသည်။

““ လာဟေ့ မောင်မင်းထိုက် ..။ မင်းဒရိုင်ဘာကို အဲ့ဒါ ဒေါက်တာမင်းထိုက်လားလို့ သမီးက မေးနေတယ်ကွ ””

““ အင်း … သူဘယ်မှတ်မိပါ့မလဲ အန်ကယ်။ ကျွန်တော် ဆေးတက္ကသိုလ်တက်နေတော့ သူက (၅) တန်းဘဲ ရှိသေးတာကိုး။ ””

““ သမီးမှတ်မိလားကွဲ့ ””

““ ဟင့်အင်း မမှတ်မိဘူး ဖေဖေ ””

““ ညောင်ရွှေသွားတိုင်း ဖေဖေ အမြဲဝင်တဲ့ ဆေးခန်းက သူ့ဆေးခန်းပေါ့ကွဲ့ ..။ လာ.. အိမ်ထဲဝင်ကြရအောင် ””

စောမြသူဇာအား သူက ဖော်ရွှေနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသော အပြုံးဖြင့် ပြုံးပြရင်း အိမ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ သူဇာ သူ့အပြုံးကြောင့် ရင်ထဲတွင်လှိုင်းထကျန်ခဲ့သည်။

————————————-

““ မောင် အိပ်တော့မလားဟင် ””

““ မောင် စာနည်းနည်း ဖတ်လိုက်ဦးမယ်။ ချာတိတ် အိပ်နှင့်လေ ””

ဘယ်လို ဘယ်လို မင်္ဂလာဦးညမှန်းလဲ မသိ .. ။ သတိုးသားက စာဖတ်နေသည်မှာ ည (၁) နာရီ ကျော်နေပြီ။ သူဇာ အိပ်ချင်လာသည်။ မယားဝတ္တရား မကျေမှာ စိုးသည်။ ပထမဦးဆုံးညမို့ သူဘယ်လို လိုးမည်ဆိုတာကိုတွေးလျှက် ရင်တုန်မောပမ်းနေမိသည်။ တစ်နေကုန် မင်္ဂလာအခမ်းအနားကြားမှာ လှုပ်ရှားခဲ့ရ၍လည်း ခြေကုန်လက်ပမ်းကျဆင်းနေသည်။ သို့သော်လည်း ကိုယ်က အိပ်ယာ အစောကြီးဝင်လို့ သိပ်မကောင်း။ ယခုတော့ အိပ်ချင်နေပြီ။ ကြည့် .. ည (၁) နာရီ ထိုးနေပြီဟာကို။

လူပျိူကြီးတွေက ဒီအတိုင်းဘဲလေ …. ဘယ်ကစရမှန်းမသိတာနဲ့ ခြင်ထောင်ထဲ မဝင်ဖြစ်ဘူးထင်တယ်။ သူဇာ တရှုးရှုး အိပ်မောကျသွားတော့မှ ဟန်ဆောင်ကြည့်နေတဲ့ စာအုပ်ကို စားပွဲပေါ်ချခဲ့ပြီး ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်မိသည်။ ညဝတ်အင်္ကျီပါးပါးလေးအောက်မှ ရုန်းကန်လှိုင်းထနေတဲ့ သူဇာ့နို့ကြီးနှစ်လုံးက မီးချောင်းအလင်းရောင်အောက်မှာ တင်းပြောင်လို့နေသည်။ ဆရာဝန်ပေမယ့် မိန်းမတွေနဲ့ ကိုယ်က မပတ်သတ်အောင် နေခဲ့သူဖြစ်သည်။ လင်မယားဖြစ်လာလျှင်တော့ လိုးကြရမည်။ လိုးဖို့လည်း ယူကြခြင်းဖြစ်သည်။

ဘဝအဖော်မွန်တွေ ဘာတွေ တင်စားပြီး ပေါက်တတ်ကရလေးဆယ် ပြောနေကြသည်။ ညာပြီးလျှင်တော့လိုး ၊ လိုးပြီးလျှင် ကလေးထွက် ။ အဲ့ဒါကြောင့် မင်္ဂလာဆောင်တာ လိုးဖို့ဘဲ ။ အခုတော့ ကိုယ့်ဟာက ည (၂) ကျော်ပြီ။ မင်္ဂလာဦးည အဓိပ္ပါယ်ကို မဖော်နိုင်သေး။ လှပနုထွေးသော သူဇာ့မျက်နှာလေးကို မြတ်နိုးစွာ ငုံ့ကြည့်ရင်း လီးကြီးက ဇာတိပြလာသည်။ တောင်လာသည်။ သူဇာ့ပေါင်ကြားကိုလည်း မျက်စိကရောက်သည်။ ဖူးဖူးစိုစို နှုတ်ခမ်းလေးအစုံကို မရဲတရဲ နှုတ်ခမ်းချင်းထိကပ်ရင်း နမ်းသည်။ သူဇာ မနိုးသေး။

သူ ရဲတင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို တဖွဖွလေး စုပ်ယူပြီး နို့ကြီးများကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ သူဇာ အသက်မှန်မှန်ရှူပြီး အိပ်မောကျနေဆဲ။ ညဝတ်အင်္ကျီ ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖြေချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရင်ဘတ်မှ အင်္ကျီကိုလည်း ခွာချ လှန်ဟလိုက်သည်။ ခါး၊ ရင် ၊ တင် ပန်းပုရုပ်တစ်ရုပ်ကို အသက်သွင်းထားသလား ထင်မှတ်မှားလောက်အောင်ကို စောမြသူဇာက လှပနေသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှ ခါးမှ ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းတန်းပေါ် တင်လိုက်လေသည်။

““ ဟင် ……… သြော် ……… မောင် ””

သူဇာ လန့်နိုးလာသည်။ နောက်မှ သတိရသွားပြီး ခေါင်းလေးကို စောင်းကာ မျက်စိလေး မှတ်ထားလိုက်ရှာသည်။ မောင့်သဘောဆိုသည့်သဘော။ မင်းထိုက်က အခုမှ လိုးခန်းစနိုင်လေတော့သည်။ နို့နှစ်လုံးကို အလကားနေ တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေသည်။ နို့သီးခေါင်းကို စုပ်သည်လည်းမဟုတ် အတော်ခက်သည့် လူပျိူကြီး။ သူဇာက နှုတ်ခမ်းဒေါင့်လေးများ ကွေးပြီး ပြုံးချင်နေသည်။ လီးကတော့ မာတောင်နေပါသည်။

ပူနွေးသော လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲမဝင်၊ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ရှိနေလေရာ သူဇာက အသည်း ယားပြီး သူမပေါင်ကြားနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန် လေးဘက်လေးတန် ကားပေးလိုက်လေတော့သည်။ ထိုအခါမှ ပူနွေးသော သူ့လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သူဇာ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ တလကြမ်းကြီး ဝင်သွား၏။

““ အား .. အား …. ””

သူဇာ လွှတ်ကနဲ အော်လိုက်၏။

““ ဗြွတ် ””

သူက လီးကြီးချက်ချင်း ပြန်ချွတ်ရင်း

““ အရမ်းနာလို့လားဟင်””

ဟုမေးသည်။ သူဇာ သက်ပြင်းမသိမသာ မှုတ်ထုတ်ရင်း မျက်လုံးဖွင့်ကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို ပြုံးပြီး ကြည့်သည်။

““ မနာပါဘူး မောင် ၊ လန့်ပြီး အော်မိတာပါ ””

““ ဒါဖြင့် အဲ ဟိုလိုလုပ်မယ်နော်””

““ အင်း အင်း ””

နှုတ်ခမ်းကို လျှာလေးဖြင့် ရက်ရင်း သူ ခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ အထောက်အကူများဖြင့် လူပျိူစစ်စစ်နှင့် တစ်ခုလပ်မလေးတို့၏ မင်္ဂလာဦးညကို စတင်ဆင်နွှဲကြပါလေတော့သည်။ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးဆောင့်လိုးနေသဖြင့် သူဇာ ပူအိုက်လာသည်။ သူကတော့ ညောင့်လိုးကောင်းဆဲ။

““ မောင် ””

““ ဟင် .. ဘာလဲ .. သူဇာ ””

““ သူဇာ လေးဘက်ကုန်းပေးမယ်လေ ””

““ အင်း … ဟုတ် .. ””

ခင်ပွန်းဖြစ်သူ လူရိုးကြီးအား သူဇာက လေးဘက်လေးကုန်းပြီး လိုးပုံလိုးနည်းပါ ပြရပြန်ပါသည်။

““ ဒူးထောက်ပြီးမှ ထည့်လေ မောင် … ဒူးကွေးပြီးရပ်နေတော့ ညောင်းနေမှာပေါ့ မောင်ရဲ့ ””

ဒေါက်တာမင်းထိုက်လုပ်နေပုံက ရှုးချင်ယောင်ဆောင်နေသည်များလားဟုပင် သူဇာ ထင်မိပြန် သည်။ အမှန်က ဒေါက်တာမင်းထိုက်မှာ မိန်းမနှင့် လုံး၀ကင်းသူပင်။

““ နာနာလေးဆောင့် .. ဆောင့် ..အဲ .. ဟုတ်ပြီ .. အဲဒါမှ ထိတာ ””

““ ဗြစ် .. ပြွတ် .. ပြွတ် … ဖတ် ““

““ အားးးး …. အားးးး .. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ကျွတ် ““

အမှန်က ဒီလောက် အော်ရလောက်အောင် မကောင်းသော်လည်း ဒီအသံလေးကြားမှ ယောက်ျားတွေက ဖီလင်တက်တတ်ကြမှန်း တစ်ခုလပ်မလေး သူဇာက နောကြေနေပြီမို့ ထိုသို့ တဟင်းဟင်း ငြီးပြလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။ ( ကျူးပစ်များလည်း သတိထားကြပါ .. စကားချပ် ) ကြုံးနေသော လူပျိူကြီးက ဖီလင်တွေအပြည့် ….။

““ ကဲ .. မောင် .. အောက်ကအိပ် .. သူဇာ လိုးပေးမယ် ””

““ အင်းပါ .. အွန်.. သူဇာက လိုးပေးမယ် ဟုတ်လား ””

““ အာ .. မောင်ကလည်းကွာ … ဒါလောက်တောင် ဗဟုသုတ နည်းရတယ်လို့ မဟုတ်သေးပါဘူး ””

သူဇာက ပြုံးစစနှင့် ပြောလိုက်ရာ သူက ရယ်၏။

““ ချာတိတ်ပြောလည်း ခံရတော့မှာဘဲ .. ကိုယ်က မ ဘက်မှာ အားနည်းတာလည်းပါတယ် ..။ ဆေးပညာမှာတော့ လေ့လာဖူးတာပေါ့ ..။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ခန္ဓာဗေဒသဘောနဲ့ဘဲ လေ့လာရတာ ””

““ ကဲပါ .. ဆရာဝန်ကြီးရယ်… ကျွန်မကဘဲ ပြီးအောင် လိုးပေးပါ့မယ်ရှင် ””

သူဇာက ပြုံးစိစိနဲ့ အိပ်ရာပေါ်မှ လူးလဲထလိုက်ခါ မင်းထိုက်ကို အိပ်စေလိုက်သည်။ သူဇာက ပါးစပ်ကပြောရင်း ခင်ပွန်းသည်နှင့် ရင်းနှီးမှုရစေရန် လီးကြီးကို ကိုင်၍ ဖြဲချလိုက်သည်။ ကိုမင်းထိုက် မေးကျောကြီးများက တင်းကနဲ ထောင်သွားပြီး .. အံကြိတ်လိုက်ရင်း ..

““ အင့် .. အား .. နာတယ် .. သူဇာရဲ့ .. ””

ဟုဆိုသည်။ သူဇာက လီးကြီးထိပ်ကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ဦးစွာထိုးပြီး ကလိပေးသည်။ ကျင်ချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာဖြင့် ငုံခဲပြီး ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်သည်။

““ ဟိုး .. အိုး .. ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ် ””

ကိုမင်းထိုက် လွှတ်ကနဲ ပြောလိုက်မိသည်အထိလည်း အရသာရှိလှပါသည်။ အပြုအစုကောင်းသော မယားလေးကို ပိုမိုပြီး ချစ်မြတ်နိုးစိတ်များလည်း ဝင်လာလေသည်။ သူဇာက တစ်ထစ်ပြီး တစ်ထစ် တိုက်စစ်ဆင်နေသည်။ ပြွတ်ကနဲ အပေါ်သို့ ဆွဲပြီး ဆွဲပြီး စုပ်ပေးနေရာမှ ပါးစပ်ထဲတွင် ငုံလျှက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ဒစ်တဝိုက်ကို ကွေ့ပတ်ပြီး ထိုးလိုက်သောအခါ ကိုမင်းထိုက်ဖင်ကြီးမှာ ကော့ကော့ပြီး မြောက်တက်ကာ မွေ့ယာပေါ်သို့ ဘုံးကနဲ ပြန်ကျသွားသည်။ နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖြင့်ရက်ရင်း တဟင်းဟင်း ငြီးတွားနေပါတော့သည်။

““ သူဇာရယ် မောင့်လီးကြီးထဲမှာ စိမ့်စိမ့်သွားအောင် ကောင်းလှချီလား အချစ်ရယ်””

ကိုမင်းထိုက် အရှိအတိုင်း သူဇာ့ကို ပြောနေပြန်သည်။ ထိုသို့ အပေါ်သို့ ဆွဲပြီးစုပ်လိုက် ဒစ်တ ဝိုက်ကို လုပ်နေရာမှ ခေါင်းကို လိမ်စောင်းပြီ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့်လိမ်ကာ လိမ်ကာ ပွတ်သပ်ရင်း လေဖြင့်မှုတ်ကာ အရင်းအထိ စုပ်ချလိုက်ပြန်သောအခါ ကိုမင်းထိုက်လီးကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ တင်းသွားပြီး သုတ်ရည်များ သူဇာ့ပါးစပ်ထဲသို့ စွတ်ကနဲ စွတ်ကနဲ ပြင်းထန်စွာ ပန်းသွင်းလိုက်သည်။

သုတ်ရည်များက သူဇာ့အာခေါင်ထဲအထိ ရောက်သွားပြီး သူဇာက တံတွေးများ သုတ်ရည်များကို ကုတင်ဘေးသို့ ထွေးချလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ပြောင်တင်းပြီး တဆတ်ဆန်တုန်နေသော လီးကြီးကို သူမမျက်နှာလေးဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း လည်တိုင်၊ နဖူး ၊ နှာခေါင်းမကျန် ပွတ်သပ်ချော့မြူပေးလိုက်ရာ လူပျိူကြီး ကိုမင်းထိုက်မှာ အလွန်အမင်း အရသာ တွေ့နေလေတော့သည်။

““ ကဲ …. မောင့် အလှည့် ””

““ မောင့် အလှည့် .. ဟုတ်လား … ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲဟင် ””

““ ကြည့် … သူများကတော့ စုပ်ပေးရတယ်.. ဟွန်း ””

““ အော် ……. အင်း …. မောင်လည်း ရက်ပေးပါ့မယ်.. အချစ်ရယ်… ””

သူဇာ့ စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်ကြည်များဖြင့် ဝင်းလက်နေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုမှာ ပြည့်ဖောင်းနေပြီး ခပ်အာအာလေး ဖြစ်နေပါသည်။ မိန်းမစောက်ပတ် အတော်များများကို ကိုင်တွယ်ခဲ့ဖူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ကာမစပ်ယှက်ရသော ကိုယ့်မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံး ရက်ပေးရမည်ဆိုသော အသိက ကိုမင်းထိုက်ကို ရင်ခုန်စေသည်။

ကိုမင်းထိုက် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ဆွဲပြီး ဖြဲလိုက်သည်။ နီရဲ သော စောက်ခေါင်းလေးအတွင်း အရည်ကြည်များက ပြည့်လျှံကာ မီးချောင်း အလင်းရောင်အောက်တွင် တရွရွ လှုပ်ရှားနေလေရာ ငွေမှင်ရောင် သုတ်ထားသော ပိုးကောင်ကလေးများ ရွစိရွစိ လှုပ်ရှားနေသည်နှင့် တူလှပေသည်။ ကိုမင်းထိုက် မျက်လုံးများက စောက်ပတ်အထက်နားမှ ဆီးပြွန်လေးကို ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်စိလေးဆီသို့ ရောက်သွားလေသည်။ ထို့ကြောင့် ပထမဆုံး စောက်စိလေးကို လျှာနွေးနွေးကြီးဖြင့် ထိုးပေးလိုက်၏။

““ အင်း ….. ကျွတ် .. ကျွတ် …. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ””

သူဇာက ခေါင်းအုံးအစွန်းလေးကို လက်ပြန်လေးဆွဲကိုင်ပြီး ခေါင်းလေးစောင်း မျက်စေ့လေး မှိတ်ကာ ညည်းငြူလိုက်ရှာလေသည်။ ကိုမင်းထိုက် လျှာကြီးက အတင့်ရဲလာပြီး စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုံးကို သုံးလေးချက်မျှ ရက်လိုက်ရာ သူဇာမှာ ဖင်လေးရှုံ့ဝင်သွားပြီး ဆတ်ကနဲ အထဲသို့ တွန့်ဝင်သွားလေ၏။ ကိုမင်းထိုက် လျှာစောင်းကြီးများက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို တဖန် ရက်ပေးပြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာဖြင့် စုချွန်ထိုးထည့်ကာ မွှေပစ်လိုက်ပြန်သည်။

““ အ …. အ …. မောင်က တတ်သားဘဲ …. ဟင်း …. ဟင်း ””

သူဇာက ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ရေရွတ်ရင်း ခါးလေးကို ဘယ်ညာ လူးလွန့်ပေးလိုက်မိသည်။

““ မောင် ……… မောင် … ””

““ ဟင် … ဘာလဲ .. သူဇာ ””

““ လိုးတော့ မောင်ရယ် …. သူများ မနေနိုင်တော့ဘူး .. အရမ်းထလာပြီ … ဟင်း .. ဟင်း ””

မင်းထိုက်က သူဇာ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကိုင်မြှောက်ကာ ကြွတက်လာသော ဖင်ကြားလေးထဲသို့ ဒူးထောက်ပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ရာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ကလေးတွင် တေ့လျှက်သားလေး ဖြစ်သွားလေတော့သည်။ မင်းထိုက်က တေ့မိနေသော ဒစ်ကြီးကို သူဇာ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းချလိုက်သည်။

““ ပြွတ် .. အိ .. အီး … ကျွတ် .. ကျွတ် ””

မချိမဆန့် ဝင်သွားသော လီးကို မညှာမတာ သွင်း၍ အားရှိပါးရှိ လိုးလိုက်သောကြောင့် သူဇာ ငြီးဆောင့်သွားသည်။ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး မျက်စေ့လေးမှိတ်ကာ တဖက်သို့ စောင်းသွားပြီး အံကြိတ်ထားလိုက်မိရှာသည်။

““ မောင့်ဟာကြီးကလည်းကွာ …. ကြည့်တော့ ပျော့စိစိနဲ့ .. လိုးတော့လည်း မသက်သာဘူး .. ကြီးပြီး ရှည်နေတာဘဲ …။ ””

““ သူဇာ .. ဘယ်လောက်မှကြီးတာ မဟုတ်ဘူး .. တချိူ့ဆို လုံးပတ်တောင် ငါးလက်မလောက်ရှိကြတယ် ””

““ အမလေးလေး မောင်ရယ်… အဲဒါ မိန်းမတွေက ဘယ်လို ခံကြတာလဲ ဟင် ””

““ မိန်းမ စောက်ပတ်ဟာ ရွှံ့နဲ့ပုံသွင်းထားသလိုဘဲ သူဇာ။ ကြိုက်သလောက်ကြီးပါစေ ဝင်သွားတာဘဲ ..။ ခံစားရတာခြင်းကတော့ အကြီးအသေးအလိုက် မတူကြဘူးပေါ့ ..။ သူဇာကရော ကြီးတာကြိုက်လား .. သေးတာကြိုက်လား ဟင် ””

““ ဟာကွာ … မောင်ကလည်း ဘာတွေ လျှောက်မေးနေမှန်း မသိဘူး။ ကိုယ့်လင်လီးဘဲ .. သေးသေး ကြီးကြီး ကြိုက်တယ် ””

ခပ်ဆောင့်ဆောင့်လေး ပြောလိုက်သော သူဇာ့အဖြေကို ကိုမင်းထိုက် သွားကြီးဖြဲကာ အကြီးအကျယ် သဘောကျလျှက် ဆတ်ခါဆတ်ခါ ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။

““ ဗြွတ် .. ဗြစ် … ပတစ် .. ဖတ် .. ဖတ် ””

““ ဟင့် … ဟင့် ..ဟင်း … မောင်က အဆောင့်သန်တယ် … အဲ့ဒါ အရသာမရှိဘူး မောင်ရဲ့။ ””

““ ဟုတ်လား .. ဘယ်လိုလုပ်ရင် အရသာရှိလဲဟင် ””

““ သူဇာ့အကြိုက်ကတော့ လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှာ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖိသွင်းပြီး ကပ်ကပ်ပြီး ကြိတ်ဆော်တာမျိူးလေးက အရသာရှိတယ် မောင် ””

သူဇာ အရသာရှိတယ်ဆိုသော ပုံစံကို မင်းထိုက်က လုပ်ပေးရင်း တကယ်ပင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အရသာ ရှိလွန်းကြသည်။ စောက်ပတ်နှင့်လီး ကုတ်နဲ့ကော်ပြီး ခွာချရမတတ် ဖိကပ်လျှက် အမွှေးချင်း တဗြိဗြိ ကပ်ပွတ်သံလေးများပါ ထွက်လာကာ သုတ်ရည်များ အသီးသီး ပန်းထုတ်လိုက်ကြပြီး မင်္ဂလာဦး ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် လိုးပွဲလေးတစ်ပွဲ ပြီးဆုံးငြိမ်သက်သွားလေတော့သည်။

——————————————-

မောဟိုက်နုံးချိစွာ ရင်ခုန်လှုပ်ရှားခဲ့ရသော မင်္ဂလာဦးညကို ပြန်တွေးရင်း တဖက်တွင် ပက်လက်ကြီး ခြေပစ်လက်ပစ် အဝတ်ကင်းမဲ့စွာ အိပ်မောကျနေရှာသည့် မောင့်ကို သူဇာ အပေါ်မှ မိုး၍ ကြည့်နေမိသည်။ မောင်က ခန့်ခန့်ချောချော ဆရာဝန်မို့ သူဇာ မောင့်ကို ကျေနပ်စွာ အလိုးခံခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်က လိုးပုံအမျိူးမျိူးကို သင်ကြားပေးခဲ့သော ခွန်ပိုင့်ကိုလည်း လှစ်ကနဲတော့ သတိရမိလိုက်သေးသည်။

ဘာဘဲပြောပြော ယခုကဲ့သို့ အကြင်လင်မယားဘဝမှာ မောင့်အပေါ်မှာ သူဇာက တာဝန်ကျေခြင်းဖြစ်သည်။ မောင့် ရင်အုပ်အပေါ်မှာ နူးညံ့အိစက်သော သူဇာ့ ပါးမို့မို့လေးများဖြင့် တယုတယ ပွတ်သပ်ပေးမိသည်။ မောင့်ထံမှ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်သံကို ကြားရပြီး တရှုးရှုး ပြန်လည် အိပ်မောကျနေပြန်သည်။ မောင်ရယ် .. တကယ့် ကလေးဆိုးကြီးလိုပါဘဲလား .. အချစ်ရယ်။

မောင့်လီးကြီးက တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးနေသည်ကို သူဇာ လက်ကလေးက ခံစားသိရှိနေမိသည်။ သူဇာ မောင့်နှုတ်ခမ်းကို စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ခပ်ဖိဖိလေး စုပ်လိုက်သည်။ မောင့်မျက်လုံးများ လေးကန်စွာ ပွင့်လာသည်။ တပြိုင်တည်းတွင် မောင့်လိင်တန်ကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လူးလွန့်နိုးထလာလေရာ သူဇာ့ လက်ဖဝါးလေးအတွင်း နွေးထွေးမာကျောစွာ ကြီးထွားလာလေရာ သူဇာက ဝမ်းသာအားရလေး ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း မသိမသာလေး ညင်သာစွာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်မိသည်။

““ လိမ်မာလိုက်တဲ့ အချစ်ရယ် ””

မောင်က သူဇာ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်လှန်စုပ်ယူကာ သူဇာ့ကိုယ်လေးကို သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်သည်။ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခု အထိအတွေ့က ငြိမ်သက်စွာ မှိန်း၍ အရသာခံရလောက်အောင် နူးညံ့အိစက် နွေးထွေးနေကြလေတော့သည်။

““ သူဇာ အချစ်ရယ် … ””

မောင်က လှိုက်မောတုန်ရီစွာ ကတုန်ကရီကြီး ခေါ်လိုက်သည်။ သူဇာ မောင့်မျက်နှာကို မကြည့်ရဲ။ မရဲတရဲလေးသာ ပြန်ထူးလိုက်သည်။

““ မောင်လေ… သူဇာ့ကို လိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာကွာ ””

““ လူပျိူကြီးနော် .. ဟွန်း …. နောက်တော့ သူဇာ့ဟာလေးက ရိုးသွားပြီး အသစ်ကလေးတွေ ရှာဦးမှာမို့လား .. သွားပါ .. ””

““ ဒါက သူဇာတို့ မိန်းမတွေ အပေါ်မှာ မူတည်ပါတယ်ကွာ။ ကိုယ့်လင် ကိုယ့်ယောကျ်ားအတွက် အမြဲအဆင်သင့် ဖြစ်နေမယ် .. စိတ်လှုပ်ရှားစရာ အခြေအနေလေးတွေ ဖန်တီးပေးရမယ်လေ။ ပြီးတော့ ပို့စ်လေးတွေလည်း လေ့လာထားတတ်ရမယ်။ ဒါဆို ယောကျ်ားက ဘယ်စိတ်ကုန်မလဲ””

““ ကြည့် လူလည်ကြီး ””

ပြောပြောဆိုဆို မောင့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ကားယားခွလျှက် မွေ့ယာပေါ်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရာ ငုတ်တိုကြီးတစ်ချောင်းလို မတ်တောင်နေသော မောင့်လီးတန်ကြီးမှာ သူဇာ့ စအိုဝလေးကို တေ့သွားမိသည်။

““ သူဇာ .. ထိုင်ချလိုက်လေ… တေ့မိနေပြီ””

““ ဟာ … ဒါက ဖင်လေ .. မောင်ကလဲ ”” “

“ အဲဒီ နှစ်ပေါက်လုံးကို အလိုးခံတတ်အောင် ကျင့်ရမှာ ဒါမှ အမျိူးမျိူး လိုးလို့ရမှာပေါ့နော် .. သူဇာ ””

““ ဟာကွာ ဖင်ထဲတော့ မလုပ်နဲ့ မောင်ရယ်””

““ ခံကြည့်ပါဦး။ မကောင်းတော့လည်း နောက်မလုပ်နဲ့ပေါ့ … နော် … ””

မောင့်ကို သူဇာ အရှုံးပေးလိုက်သည်။ မောင့်အလိုကျ မောင့်လိင်တန်ကြီးကို ကိုင်ပြီး ဖင်ဝတွင် တေ့ပြီး အံလေးကြိတ်ကာ ထိုင်ချပစ်မိလိုက်သည်။

““ ဟ အား .. အား … ကျွတ် .. ကျွတ် .. နာတယ် အီး ””

သူဇာ အော်ပြီး ပြန်ထမည်အပြု မောင့်လက်နှစ်ဖက်က သူဇာ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဖိချချုပ်ကိုင်ထားကာ အားနှင့် ဖိချခြင်းခံလိုက်ရသည်။

““ ဗြစ် .. ဗြစ် .. ဗြစ် .. ””

““ အား .. အား … နာတယ် .. နာတယ် မရဘူး .. မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် ..။ စောက်ပတ်ကိုဘဲ လုပ်ပါကွာ ..””

သူဇာ မျက်ရည်ဝဲ၀ဲလေးဖြင့် တောင်းပန်ရှာသည်။ သို့သော် မောင်မှာ ဘာအရသာ ပိုထူးနေသလဲ မသိပါ။ သဲကြီးမဲကြီး ဖိချရင်း အောက်မှ ကော့ကော့ပြီး အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးနေပြန်ပါသည်။ စအိုလေးထဲသို့ တင်းကြပ်နွေးထွေးသော မောင့်လိင်တန်ကြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဝင်ထွက်လျှက်ရှိနေရာ သူဇာ့စောက်ပတ်လေးမှာ စအိုလေးဘက်သို့ အပြုံလိုက်လေး ရွေ့သွားလိုက် ပုံမှန်နေရာ ပြန်ရောက်လိုက် ဖြစ်နေလေတော့သည်။ ထိုသို့ လှုပ်ရှားဆောင့်လိုးနေရာမှ သူဇာကိုယ်တိုင် အားလေးနှင့် ဖိချ ဆောင့်ထိုင်ကာ လိုးနေမိပြန်သည်။ ထိုအခါ စောက်ပတ်လေးက တရဲရဲလေး ပြဲပြဲသွားပြီး မောင့်လမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများကို ပွတ်သပ်မိပြီး စောက်စိလေးမှာလည်း လမွှေးများ၏ ပွတ်သပ်မှုဖြင့် ခံချင်စိတ်များ ပြင်းထန်စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်။

““ စိတ် .. စိတ်တွေထလာပြီ မောင်ရယ်.. ””

နို့ကြီးများကို စုံကိုင်နယ်ဖတ်နေသော မောင်က အောင်မြင်သွားသော သူ့သင်ခန်းစာကို အပြီးတိုင် သင်ကြားပို့ချနေ၏။

““ တော်ပါကွယ် .. စောက်ပတ်ကို လိုးတော့ကွယ်နော်။ ””

သူဇာ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ မောင့်လီးကြီးကို ပြွတ်ကနဲ စအိုလေးထဲမှ ချွတ်ပြီး စောက်ပတ်ဝလေးသို့ တေ့ပေးကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဖင်လေးမြှောက်ကာ အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့သည်။ မောင်က မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ဇိမ်ခံနေပါလေသည်။

““ ပြွတ် .. စွတ်.. . စွတ် … ဗြွတ် .. ဗြွတ် ””

““ အင်း .. ဟင်း … အ ဟင်း … ဟင်း ””

သူဇာ မျက်နှာလေး အဆီပြန်လာပြီး နီရဲတွတ်လာသည်။ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ အရည်များ အရွဲသားနှင့် ပိုင်နိုင်စွာ လိုးနေသော မောင့်လီးကြီးမှာလည်း ပို၍ပို၍ မာကျောတင်းမာလာပြီး မောင့်တကိုယ်လုံးမှာ ဓါတ်လိုက်ခံရသော မြွေကြီးအလား ဘယ်ညာ အထက်အောက် တုန်ခါလာလေတော့သည်။

““ သူဇာ မောင် မောင် ထွက်တော့မယ်””

““ အား .. အား ””

သေးကျင်သော သူဇာ့ခါးလေးကို မောင်က ဆွဲကိုင်ပြီး ဖိချရင်း အောက်မှ တအားကော့ ဆောင့်လိုက်ရာ သူဇာ့ခင်မျာ အပေါ်သို့ လွင့်ကနဲ လွင့်ကနဲ မြောက်တက်သွားရပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စိမ့်ကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြီး၏ ဒဏ်ကို အရသာရှိရှိလေး ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။ မောင့်လီးကြီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များ ဗြင်းကနဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းလေး စောက်ခေါင်းလေးအတွင်း ဝင်ရောက်သွားသည်ကို သားအိမ်ထဲမှ ပူကနဲ ခံစားလိုက်ရမိသည်နှင့် သိလိုက်မိလေရာ သူဇာ ကြည်နူးကျေနပ်သွားမိလေသည်။ စိတ်ထဲမှ ကြည်နူးကျေနပ်မိသည်နှင့်လည်း သူဇာသည် မောင့်ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိနမ်းရင်း သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်မိလေသည်။

““ ကောင်းရဲ့လား သူဇာ ””

““ ကောင်းတယ် . မောင်ရယ် .. စောက်ခေါင်းလေးထဲမှာ ကျင်ပြီး အီဆိမ့်သွားအောင် ကောင်းတယ် သိလား …””

““ အဲဒါ လင်မယား ခိုင်မြဲနည်းဘဲ သူဇာ ””

““ သူဇာ သဘောပေါက်ပါတယ်.. မောင်””

““အခုလို ပြီးသွားရင် မချွတ်နဲ့ဦး ။ မှေးနေရသေးတယ်””

““ အင်း .. သူဇာလည်း မလှုပ်ချင်တော့ဘူး .. ဟင်း ဟင်း ””

““ သူဇာက အလိုးကောင်းတယ် .. နောက်ဆို မောင်က အောက်ကဘဲ ခံတော့မယ်နော် ””

““ အမယ် … အမယ် … ဟင်း .. လူပါး … ဘယ်ရမလဲ .. သူဇာလည်း တခါတလေ အောက်က ခံဦးမှာပေါ့လို့ ””

““ ကဲ .. ဒါဖြင့် နောက်တစ်ခါလိုးဦးမယ် .. ပက်လက်လှန်လိုက်””

““ အာ .. အခုပြောတာ မဟုတ်ဘူး မောင်ကလဲ .. နောက်မှ .. မောင် အလုပ်နောက်ကျနေဦးမယ်””

သူဇာက အလောသုံးဆယ်လေး မောင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ဖယ်ဆင်းလိုက်ရာ လီးကြီးက ပျော့ခွေပြီး ဗလွတ်ကနဲ ထွက်သွားလေတော့သည်။ သုတ်ရည်များကလည်း စူးစူးဝါးဝါး အပြိုင်အဆိုင် အနံ့လေးများ ထွက်လာပါတော့သည်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ေမာင္လည္း ရက္ေပးပါ့မယ္ ခ်စ္ရယ္

အိဝါ မွတ္မိေနပါတယ္ေလ…။ ေရမလာခင္ ေျမာင္းေပးမိတဲ့ အိဝါအျပစ္ရယ္လို႔ဘဲ ခံယူနားလည္ထားပါတယ္…. ။ ႏွင္းေတြက်ေနတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ကို အိဝါ မွတ္မိေနပါတယ္ ..။ အဘစပ္ခြန္ၾကာ ဝယ္ေပးထားတဲ့ ထရက္စုေလးကိုဝတ္ၿပီး အိဝါ ၿခံထဲမွာ အေျပးေလ့က်င့္ေနတဲ့ ေန႔ေပါ့ ..။ ျမသဲစံအိမ္ႀကီးဘက္ကိုအေရာက္မွာ မေမၽွာ္လင့္ဘဲနဲ႔ ကိုကို႔ကို ေတြ႕ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီတုန္းက ကိုကိုက သိုးေမႊးေလာင္းကုတ္ႀကီးကို ဝတ္ထားတယ္မို႔လား။

““အေမ့….အိုး…..”” အဲဒါ အိဝါက လၽွမ္းတာပါ။ ကိုကိုက ကုန္းစပ္က ေရေႏြးေငြ႕ေတြ တေထာင္းေထာင္းထေနတာကို ေငးေနတာ။ ထင္ရွုးပင္ကိုေကြ႕ၿပီး လမ္းအခ်ိဴးဝင္မွာ သူ႔ဖာသာသူရပ္ေနတဲ့ ကိုကို႔ကို အိဝါ ဝင္တိုက္မိတာပါ…..။

““ဟိတ္… မင္း ဒီၿခံႀကီးထဲကို ဘာလာလုပ္တာလဲ””

““အ…… အေျပးေလ့က်င့္တာေပါ့… ဦးဦး””

““မင္းဘြားေအ….ငါ့ကို ဦးဦးလို႔ ေခၚရလားဟ””

ကိုကိုက စိတ္မဆိုးဘဲ စိတ္ဆိုးဟန္လုပ္ျပတာကို အိဝါ အရမ္းသေဘာက်သြားမိတယ္…။ ဒါေၾကာင့္လည္း ခ်က္ခ်င္းဘဲ ရင္းႏွီးသြားၿပီး …..

““ဒါျဖင့္ ဘယ္လိုေခၚရမလဲ””

လို႔ ေမးပစ္လိုက္တယ္..။

““ကိုကိုလို႔ ေခၚပါလား””

““ေအာင္မာ… ခင္ဗ်ားက အိဝါရည္းစားမို႔ အဲ့လို ေခၚရမွာလား””

အိဝါေလ တင္စီးလြန္းတဲ့ ကိုကို႔ကို ရန္ေတြ႕တာေပါ့။

““အခုမဟုတ္လည္း.. ေနာက္ေတာ့ ဟုတ္မွာေပါ့””

““ေအာင္မာ…. ခင္ဗ်ားလို ေဂၚဇီလာႀကီးကို ရည္းစားမလုပ္ပါဘူးေနာ္.””

““ေအး…. ေဂၚဇီလာနဲ႔ သခင္မေလး ခ်စ္မွ ေကာင္းတာ””

““ခင္ဗ်ား အရမ္းရိုင္းပါလားဗ်””

““ဟားဟားဟား… မႏၲေလးသူလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လုပ္ၿပီးမေျပာနဲ႔ ရယ္စရာႀကီး ဟား ဟား ဟား ဟားးးးးးး””

ကိုကို႔မ်က္ႏွာက ေယာက်္ားပီသတယ္..။ အမူအယာေတြက သိကၡာရွိတယ္..။ ဒါေတြကဘဲ အိဝါနဲ႔ ခင္မင္ဖို႔ ျဖစ္လာတယ္။

““ေအးကြာ… ေနာက္ကို မရိုင္းေတာ့ပါဘူး။ ထားပါေတာ့ မင္းက ဘယ္မွာေနလဲ””

““ဒီ ၿခံထဲတြင္ရယ္””

““ေၾသာ္ …… ””

ကိုကိုက တစ္စုံတစ္ရာကို သေဘာေပါက္သြားဟန္ျဖင့္ ေခါင္းညိမ့္ရင္း ပိတ္ဝန္းက်င္ကို ေဝ့ဝဲၾကည့္သည္။ ႏွင္းေတြက ပိုသဲလာေနသည္။ မွုံဝါးလာေန၏။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး တိတ္ဆိတ္ေနသည္ကိုလည္း အိဝါ သတိျပဳမိသည္။

““မင္းမေၾကာက္ဘူးလား ခ်ာတိတ္””

““ဘာကိုေၾကာက္ရမွာလဲ .. မေၾကာက္ေပါင္””

အားကစားအကၤ်ီထဲ လက္ႏွိုက္ရင္း ကိုယ္လုံးေလးကို ခါရမ္းရင္း မေၾကာက္ပါဘူးဟု ဟန္ေရးျပေနမိသည့္ အိဝါ ရင္ေတြခုန္လာခ်င္ၿပီ။

““ကိုကို အခုေန တစ္ခုခုေပါ့ လုပ္ရင္ေလ…””

““ေအာင္မာ… လုပ္ၾကည့္ပါလား …. ကရာေတးတတ္တယ္ေနာ္…. ဟြန္း””

““ဟုတ္လား … ဒါျဖင့္ စမ္းၾကည့္ရေသးတာေပါ့….. ဟိတ္…””

““အြန႔္ … အိုး.. လႊတ္ပါ…. အိုး .. ဟင္းး””

တကယ္ဘဲ ကိုကိုက သိပ္ျမန္တယ္။ လက္ကလည္း သြက္လိုက္တာ။ အိဝါ နို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ႀကီး ကိုင္ထားၿပီး အိဝါ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကိုလည္း ျမဲၿမံစြာ စုပ္နမ္းရွိုက္ေနၿပီ။ အိဝါ ေျခေထာက္ကေလးေတြ ေျမမွာ ေျခဖ်ားေထာက္မိလာတယ္..။ ထရက္စုအျပာရင့္ေရာင္ေအာက္က တင္ပါးႀကီးေတြကိုလည္း တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီး ဖ်စ္ညႇစ္နယ္ဖတ္ေနတယ္ေလ….။ အိုး.. ေနာက္ေတာ့ …. ေနာက္ေတာ့ …။

““လိုးၾကရေအာင္ ခေလးရယ္… ””

ကဲ ၾကည့္ပါဦး။ ဟြန္း …. အိဝါနားထဲကို ဘယ္လိုႀကီးဝင္လာမွန္း မသိဘူး။ အိဝါ ႐ုန္းတယ္.. ကန္တယ္..။ တြန္းတယ္။ အေက်ာအျခင္ေတြက အားမျပည့္ဘူး။ ကိုကို႔လက္တစ္ဘက္က ခုံးထေမာက္မို႔ေနတဲ့ အိဝါအဖုတ္ေလးကို အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္လာတယ္။ အိဝါေလ.. ငိုခ်င္သလိုလို ရယ္ခ်င္သလိုလိုနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ ဝဲလာေနတယ္။ ကိုကို႔ေပါင္ၾကားက မာေတာင္ေနတဲ့ လိင္တန္ႀကီးကလည္း အိဝါ ေအာက္ပိုင္းတဝိုက္ကို ထိုးထိုးမိေနတယ္။ ရင္ထဲက တလွပ္လွပ္ ခံစားလာရတယ္။

ကိုကို႔လက္ေတြက အရမ္းကၽြမ္းက်င္တယ္ သိလား ။ နို႔ေလးႏွစ္လုံးလည္း ေၾကမြေနၿပီးလားလို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ႀကီး နယ္ဖတ္ေနတာေလ။ ဟင့္အင္း လုံးဝမနာဘူး ခံလို႔ေကာင္းေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိတယ္မဟုတ္လား။ အိဝါ အရမ္းရွက္ေနမိတယ္ေလ…။ အဲဒါေၾကာင့္ ကိုကို႔ ရင္ဘတ္ႀကီးကို တအား ေဆာင့္တြန္းၿပီး ေျပးခဲ့မိတယ္။ ကိုကို စိတ္ဆိုးသြားမလားလို႔လည္း စိုးရိမ္မိေသးတယ္။ တစ္မ်ိဴးဘဲေနာ္ ရည္းစားလည္း မဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ အဟင္း။ ဒါေတြဟာ ကိုကိုနဲ႔ စေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အိဝါရဲ့ ခံစားမွုေလးေတြပါ။

………………………………

ေနာက္ေတာ့လည္း ကိုကို႔ ေထာင္ေျခာက္ေတြထဲမွာ အိဝါ က်ဆင္းခဲ့ရတာဘဲေလ။ ညဘက္ ျမသဲစံအိမ္မွာ ကိုကိုနဲ႔ ခ်ိန္းၿပီး လိုးခဲ့ၾကတာေလးေတြ အိဝါ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေမ့လို႔ရမွာတဲ့လဲ ကိုကိုရယ္ …..။ အိဝါ နားထဲမွာေတာ့

““လိုးၾကရေအာင္ ခေလးရယ္””

ဆိုတာဘဲ ၾကားေနတယ္။ အဟုတ္ေျပာတာ။ ကိုကို အဲ့လိုေျပာရင္ အိဝါ အလိုလို ခံခ်င္လာတယ္ .. သိလား။

““ေစာက္ပတ္ေလး ျဖဲထားေပးပါလား ဟင္””

လို႔ ကိုကိုက နားဝမွာ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တိုင္း လည္း အိဝါ လက္ကေလးႏွစ္ဘက္နဲ႔ တင္ပါးေအာက္ လက္လၽွိဴၿပီး အစြမ္းကုန္ ျဖဲေပးမိတာဘဲ။ အဲဒါဆို ကိုကို အရမ္းသေဘာက်တယ္ေလ။ အိဝါ ေျခခ်င္းဝတ္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ဗလႀကီးနဲ႔ ဆြဲကိုင္ၿပီး ေျမာက္ထားလိုက္တဲ့အခါ အိဝါ ဖင္ေလးဟာ အလိုးခံဖို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီး ေျမာက္တက္လာေတာ့တာဘဲေလ။ ကိုကိုက အရွိန္တက္လာရင္ ၾကမ္းခ်င္တယ္။

““ ႁပြတ္ ဖတ္ ဖတ္ စြတ္ စြတ္ ””

ဆိုတဲ့ အသံေတြ အရမ္းထြက္လာရင္ အိဝါရွက္တယ္။

““ ကိုကိုကလည္းကြာ.. အသံေတြ အရမ္းထြက္တာဘဲ””

လို႔ေျပာရင္

““လီးနဲ႔ေစာက္ပတ္ လိုးတဲ့အခါၾကရင္ ဒီလို အသံမ်ိဴးထြက္မွ အရသာရွိတာ””

လို႔ နားဝမွာ ကပ္ေျပာတတ္ေသးတယ္။

““ သြား .. ကိုကို လူဆိုး ။ လူညစ္ပတ္ႀကီး ””

ဆိုၿပီး ကိုကို႔ပုခုံးႀကီးကို အိဝါ လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔ ထုရင္ ကိုကိုက ပိုၿပီး ေဆာင့္တတ္တယ္။

““ေဆာင့္တာ မႀကိဳက္ဘူးလား””

လို႔လည္း ေမးတတ္ေသးတယ္။

““ အရမ္းေဆာင့္ရင္ နို႔ေတြ ခါရမ္းကုန္တာေပါ့ ””

လို႔ေျပာရင္

““ ဒါဆိုရင္ နို႔ေတြကို ဒီလိုငုံၿပီး ေဆာင့္ေပးမွာေပါ့ ””

လို႔ေျပာၿပီး အရမ္းေဆာင့္လိုးတတ္တယ္။ ကိုကိုတစ္ေယာက္ မမေစာျမသူဇာနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..။

ႏွင္းတို႔သည္ ေနျခည္အလင္း မထြက္ေသးခင္ သဲသဲလွုပ္လၽွက္ က်ဆင္းေနသည္။ အိဝါတစ္ေယာက္ ျမသဲစံအိမ္ အေနာက္ဘက္မွ ေရကန္ေဘးရွိ ထင္ရွုးပင္ေျခရင္း နက္ရွိုင္းေသာ ေခ်ာက္ထဲသို႔ ခုန္ဆင္းသြားသည္။ ထာဝစဥ္ ႏွင္းေငြ႕မ်ား လႊမ္းျခဳံရစ္သိုင္းလၽွက္ အခ်စ္ရနံ့ေလးမ်ားျဖင့္ မႊန္းထုံေနခဲ့ေသာ ျမသဲစံအိမ္ႀကီး ဝန္းၿခံအတြင္း အသက္မဲ့ေသာ သစ္ရြက္ေလးမ်ား လွုပ္ရွားမွု ပ်င္းရိဖြယ္ နာက်ည္းဖြယ္၊ အထီးက်န္ဆန္ေသာ ေတာင္ေပၚငွက္ကေလးမ်ား၏ တိုးညႇင္းေသာ ေအာ္ျမည္သံေလးမ်ားက အိဝါရဲ့ အျဖစ္ကို တိတ္တိတ္ေလး သ႐ုပ္ေဖာ္ေနဟန္ရွိသည္။

………………………………………………

အခန္း ( ၂ )

ေက်ာ္ေက်ာ္ ရင္ထဲတြင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခံစားခဲ့ရသည္။ အခ်စ္ရမွတ္မ်ားစြာကို ဘဝပုဒ္စာတိုင္း၌ ခြန္ပိုင္တစ္ေယာက္ အမွတ္ျပည့္ရေနခ်ိန္တြင္ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္က်လာေအာင္ သူဇာ့ အခ်စ္စာေမးပြဲကို ၿပိဳင္ပြဲဝင္ခဲ့ေသာ္လည္း သုည ၊ ဘဲဥ ႏွင့္ “ ဝ” လုံး ကိုသာ ဘဝစာမ်က္ႏွာေပၚ၌ သူဇာ ရက္စက္စြာ ျခစ္ေပးခဲ့သည္။ စိတ္နာသည္.. သူဇာ့ကို မဟုတ္။ မ်က္ႏွာလိုက္တတ္လြန္းေသာ ကံတရားကို နာတာ။ ဒါေပမယ့္ ဘာတတ္နိုင္မွာလဲ မဟုတ္ဘူးလား။

ခံစားရတာေတြကိုေတာ့ အတြင္းက်က် ဖြင့္ေျပာခ်င္တယ္။ သူဇာ့ နို႔သီးေတြ၊ ပတၱျမားသီးေလးလို နီျမန္းေနတဲ့ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြ၊ ဒီအလွေလးေတြကို ခြန္ပိုင္ ေခ်မြဆုပ္နယ္ေနမွာ။ လွပရႊမ္းစိုတဲ့ သူဇာ့ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြ ဆိုရင္လည္း ခြန္ပိုင္ စုပ္နမ္းလို႔ ေရာင္ကိုင္းဖူးျပည့္ေနေရာ့မယ္ေလ။ အိုဗ်ာ… ခင္ဗ်ားတို႔ဘဲ စဥ္းစားၾကည့္။ မ်က္စိထဲမွာ ဘယ္လိုမွ ဖ်က္လို႔မရတဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ိဴးေတြခ်ည္းဘဲ ဝင္ေနတာ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ ေမ့ပစ္လိုက္ပါလားလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ မေျပာၾကနဲ႔ သိလား။

ေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုတဲ့ က်ဴပ္၊ က်ဴပ္ဟာ ဟိုး ကေလးဘဝကတည္းက သူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ရဲ့ ရနံ့ေႏြးေႏြးေလးေတြကို ခံစားရင္း ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတဲ့ သူဇာ့ရဲ့ အခ်စ္ေက်းကၽြန္ေလးပါဗ်ာ။ အခ်စ္ငတ္သမားလို႔ ကဗ်ာဆန္ဆန္ မေျပာခ်င္ဘူး။ နာက်င္ေနတဲ့ ႏွလုံးသား အပိုင္းအစေတြကို တစ္စစီ ေကာက္ယူ စုစည္းရင္း ေပါင္းတြင္းေက်ာေတြ လိုက္လာတဲ့အထိ လိုးခ်င္ေနတဲ့ ဆႏၵကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို ေျဖေဖ်ာက္ရမွန္းမသိတဲ့ ကာမဆႏၵရဲ့ ျပင္းျပတဲ့ ေတာင့္တမွုေတြသာ တကိုယ္လုံးကို လႊမ္းမိုးေနခဲ့တယ္ေလ။

ကဲ …. ျမသဲစံအိမ္ႀကီးအတြင္းမွာ ခ်စ္တလင္းကို စစ္ခင္းေနၾကတဲ့ သူဇာနဲ႔ ခြန္ပိုင္တို႔ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ႀကိဳက္သလို ပုံစံေတြနဲ႔ လိုးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္လီးထိပ္က ဆႏၵအရည္ၾကည္ေလးမ်ားဟာ ထာဝစဥ္လို အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးအတြင္းထဲမွာဘဲ စိုရႊဲနစ္ေမ်ာေနခဲ့ရၿပီေလ။ အခါခပ္သိမ္း မွန္ကန္တဲ့ အၾကင္နာေတြနဲ႔ အခ်စ္ဆိုတာကို မရနိုင္ဘူးဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကိုယ္ေတြ႕ၾကဳံေနရၿပီေလ။ ဒီေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ တန္ျပန္ထိုးစစ္နဲ႔ ျပန္တိုက္ရမွာဘဲေလ။

ေက်ာ္ေက်ာ့္ မ်က္ဝန္းမ်ား တလက္လက္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ေတာက္ပလာသည္။ ထိုးစစ္၊ ထိုးစစ္ ဟုတ္ၿပီ။ တစ္စုံတစ္ခုကို လွုပ္ရွားရဖို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ဉာဏ္မ်ား ပြင့္သြားၿပီ။ ၾကည့္စမ္းပါဦး ။ ငါ ေမ့ထားလိုက္တာ။ ဟင္းဟင္းဟင္း။ ခြန္ပိုင့္ညီမ နန္းဥမၼာကိုမွ ေမ့ရသလားလို႔။ ခ်စ္စရာ စိတ္တက္ႂကြဖြယ္ နန္းဥမၼာရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြ ဖုလုံးမို႔ေမာက္ေနတဲ့ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးရဲ့ ခါရမ္းသိမ့္တုန္မွုေတြ၊ စိတ္ကူးနဲ႔မွန္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို အျမတ္တနိုး လက္ဝါးကေလးနဲ႔ အုပ္ၿပီး တဖြဖြပြတ္သပ္ရင္း လက္ညႇိုးနဲ႔ ထိုး လက္မအကူအညီနဲ႔ အသာကေလးျဖဲလို႔ ထြက္လာတဲ့ ေစာက္ပတ္ရနံ့ သင္းသင္းေလးေတြ …. ဟူး … အဲလိုေတြးရင္းနဲ႔ေတာင္ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ လီးႀကီးေတာင္လာသည္။ ဟုတ္ၿပီ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ နန္းဥမၼာထံသြားရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။

………………………………………..

““ေၾသာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ””

““ ဟုတ္တယ္ ဥမၼာ.. နင္နဲ႔ တိုင္ပင္စရာရွိလို႔ လာတာ ””

““ ဘာကိစၥလဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ ””

““ သူဇာ့ကိစၥ … ဥမၼာ နင္သေဘာေပါက္ပါတယ္””

““ ငါမွမသိတာ ””

နန္းဥမၼာ ဟန္ေဆာင္အျပဳံးေလးကို အတတ္နိုင္ဆုံး သဘာဝက်ေအာင္ ျပဳံးေပမဲ့ သူ႔အျပဳံးထဲမွာ ဟန္ေဆာင္မွုေတြက ေပၚလြင္ေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က စီးကရက္ကို အေဝးသို႔ပစ္ရင္း

““ ေအးေလ မသိဘူးဆိုေတာ့လည္း ရပါတယ္။ အခု ျမသဲစံအိမ္ႀကီးက အိဝါရဲ့အေလာင္းက အတိအက် သက္ေသခံပါလိမ့္မယ္။ အိဝါနဲ႔ နင့္အစ္ကို ခြန္ပိုင္တို႔ ဘယ္လိုဆက္ဆံခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာကိုလည္း နင္ သိသားနဲ႔ ။ မသိဘူးဆိုလည္း ရတယ္..။ ကဲ သြားမယ္””

ေက်ာ္ေက်ာ္က အပိုင္ကိုင္နိုင္ေသာ ေလေအးေလးျဖင့္ ေျပာၿပီး ေဝါ့ကင္းရွုးဖိနိပ္ဦးျဖင့္ ခဲတစ္လုံးကို ေထာက္ကနဲ ကန္လိုက္ၿပီး လွည့္ထြက္ခဲ့ေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ တြက္ဆထားသည့္အတိုင္း ပစ္မွတ္ကို တိုက္ရိုက္ထိမွန္ခဲ့ေလသည္။

““ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနပါဦး ။ နင္ကလည္း အဟင္း။ ””

နန္းဥမၼာ၏ ေလခ်ိဴေလေသြးအသံေလးက ေက်ာေနာက္ပါလာသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေက်နပ္စြာ ျပဳံးလိုက္၏။

““နင္ ဘာကိုသိခ်င္တာလဲ။ မမျမသူဇာအေၾကာင္းလား။ အခု မမျမသူဇာ ဘယ္မွာရွိတယ္””

““ ျမသူဇာ ဘယ္မွာရွိတယ္ဆိုတာကို ငါသိၿပီးၿပီ။ ျမသဲစံအိမ္မွာ ငါေတြ႕ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ””

နန္းဥမၼာ မ်က္လုံးေလးအျပဴးသားျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။

““ ဟုတ္တယ္ .. ငါသိတယ္ ။ ဒါျပႆနာ မဟုတ္ပါဘူး ဥမၼာရယ္..။ ငါသိခ်င္တာ တစ္ခုပါ ””

နန္းဥမၼာ ႏွာေခါင္းေလးရွုံ႔ရင္း ေခါင္းကုတ္လိုက္သည္။

““ နင္ ဘာသိခ်င္လဲလို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ .. ””

““ နင့္မွာ ရည္းစား ရွိမရွိ ””

““ အိုး.. ဘာဆိုင္လို႔လဲ ””

အပ်ိဴမေလးက အေငၚတူးသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေအးေအးသက္သာ ျပဳံးေနသည္။

““ ငါေမးတာ နင္မေျဖဘူး ဆိုပါေတာ့ ””

ႏွုတ္ခမ္းစူထားေသာ ဥမၼာ့မ်က္ႏွာေလးက ကေလးေလး စိတ္ေကာက္ေနပုံႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ဂ်ာကင္အကၤ်ီအိတ္ထဲမွ ပီေကတစ္ခုကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး စကၠဴစေလးမ်ားခြာလၽွက္ ပီေကတစ္ခုကို နန္းဥမၼာထံသို႔ လွမ္းေပး၏။

““ မစားခ်င္ဘူး ””

ဥမၼာက မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး ေျပာလိုက္ရင္း အနီးရွိ စကၠဴပန္းျခဳံကို အဓိပၸါယ္မဲ့စြာ ေငးေနလိုက္မိသည္။

““ ပါးစပ္ေမႊးတယ္ဟ ””

ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔ဖာသာ သေဘာက်သလို ဟက္ကနဲ တစ္ခ်က္ရယ္ၿပီး ပီေကႏွစ္ခ်ပ္ကို ပါးစပ္ထဲ ပစ္သြင္းကာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲ လက္ကို စုံႏွိုက္ထားရင္း

““ ရပါတယ္ေလ .. မေျဖပါနဲ႔ ။ နင္ ရည္းစားရွိတာ မရွိတာ ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရဲစခန္းမွာ နင့္ကို ဦးစပ္ခြန္ၾကာ ေခၚေတြ႕တဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႔ေမးတဲ့အထဲမွာ အဲဒီေမးခြန္း က်ိန္းေသ ပါလာလိမ့္မယ္ ””

ယုတၱိရွိစြာ ေျပာေနေသာ ေက်ာ္ေက်ာ့္စကားမ်ားထဲမွ ရဲစခန္းဟူေသာ အသံက ဥမၼာ့တကိုယ္လုံးကို ေတာင့္တင္းသြားေစခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပင္။

““ ငါတို႔က ဘာလို႔ ရဲစခန္းေရာက္ရမွာလဲ ””

““ ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္မွု၊ မုဒိန္းမွု ””

““ မုဒိန္းမွု ဟုတ္လား””

““ နင္ စိတ္ဝင္စားသြားၿပီမို႔လား ဥမၼာ ””

““ နင္ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ ””

““ မေန႔ညက ျမသဲစံအိမ္ကို ညဘက္ႀကီး ငါေရာက္သြားတယ္ နန္းဥမၼာ။ အဲဒီမွာ နင့္အစ္ကို စပ္ခြန္ပိုင္က ေစာျမသူဇာ့ကို စားပြဲေလးေပၚမွာ အ႐ုပ္ကေလးတစ္႐ုပ္ ေထာင္သလို ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလးတင္ၿပီး ျပဴးထြက္ေနတဲ့ သူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အားရပါးရႀကီး လိုးေနတာ ငါေတြ႕ခဲ့တယ္ ဥမၼာ ””

““ ဟင္ .. ဟင္.. နင္ နင္ ””

““ ေအး ဟုတ္တယ္။ ငါ့ကို သိပ္ရိုင္းတာဘဲလို႔ နင္ထင္တယ္ မဟုတ္လား။ ဟင္း ဟင္း ရိုင္းမွ လူေတြက နားလည္လြယ္တတ္ၾကတယ္ ဥမၼာ။ ဒီေတာ့ ေစာျမသူဇာဆိုတာ ငါ့အသက္၊ ငါ့အသဲ။ နင့္အစ္ကိုက ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ႀကီး လိုးေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ ငါဘယ္လိုေနမလဲ နင္စဥ္းစားၾကည့္စမ္း။ သူဇာ့ကို ငါဆုံးရွုံးလိုက္ရၿပီ ဥမၼာ။ ဒီေတာ့ ခြန္ပိုင့္ညီမကို ငါရဖို႔ လိုလာၿပီေလ။ ရွင္းရဲ့လား ဥမၼာ ””

““ အင္ .. နင္…. နင္ … ””

ဥမၼာ့ မ်က္လုံးေလး ဝိုင္းသြား၏။

““ မေၾကာက္ပါနဲ႔ အစ္မရဲ့။ ဟဲ ဟဲ မသတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ဴပ္ လူသတ္ရဲတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ခင္ဗ်ားသိထား။ ငါ လူတစ္ေယာက္ကို မသတ္ခင္ နင့္ကိုလိုးရမွ ငါေက်နပ္မယ္ ဥမၼာ ””

ေျပာေျပာဆိုဆို ေက်ာ္ေက်ာ္က ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွ ေမာင္းျပန္ဓါးကို ေျဖာင္းကနဲျမည္ေအာင္ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ဓါးဦးက ဥမၼာ့လည္တိုင္ေလးထဲ စပါးလုံးတေထာင့္စာခန႔္ နစ္ဝင္သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ့္ မ်က္လုံးမ်ားက ဝင္းဝင္းေတာက္ေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ဥမၼာ့ လက္ေမာင္းေလးကို တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သန္မာေသာ လူငယ္တစ္ဦးျဖစ္၏။

““ မေအာ္နဲ႔၊ မ႐ုန္းနဲ႔ ငါ့စိတ္တိုင္းက် ကုန္း ””

ေျပာေျပာဆိုဆို စကၠဴပန္းျခဳံအကြယ္ ျမက္ခင္းေလးထဲသို႔ ဆြဲေခၚသြားေလေတာ့ေလသည္။ နန္းဥမၼာ ေသြးပ်က္မတက္ ေၾကာက္ရြံ့ေနၿပီ။ သူ႔အစ္ကို ခြန္ပိုင့္ကိုလည္း ေဒါသျဖစ္ေနမိေသးသည္။

““ ထမီခၽြတ္ေလ .. ငါ …. တယ္…. ””

““ နာ .. နာတယ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ … ငါ ခၽြတ္ပါ့မယ္။ နင့္ ဓါးႀကီးကို အရမ္းမေထာက္ထားပါနဲ႔ေနာ္ ””

““ ေအး .. နင္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴခံရင္ ငါဘာမွမလုပ္ဘူး ..။ ႐ုန္းလား ကန္လား လုပ္ရင္ေတာ့ ငါ အေသသတ္မွာေနာ္ ””

““ ေအးပါ.. ငါ ေျပးလည္းမေျပးပါဘူး။ ႐ုန္းလည္း မ႐ုန္းပါဘူး ””

ဥမၼာ မ်က္ရည္ေလးမ်ား လိမ့္ဆင္းလာၿပီး ေျမမွာ ရွက္ရြံ့စြာ ထိုင္ခ်ၿပီး ထမီေလးကို ေလးကန္စြာ ခၽြတ္ၿပီး ဒူးႏွစ္လုံးပူးကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ တရွုံ႔ရွုံ႔ငိုရင္း ေခါင္းေလးကိုငုံ႔ကာ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ထားလိုက္ေလသည္။

““ ဟိတ္ .. ဘာလုပ္ေနတာလဲ ထမီခၽြတ္ဆို ””

““ ခၽြတ္ၿပီးၿပီေလဟာ .. အဟင့္ . ဟင့္ .. ဟင့္ ””

““ ေအာင္မာ… ဓါးနဲ႔ေဝးလို႔ ေလသံေျပာင္းလာတယ္ ဟုတ္လား ””

ေျပာေျပာဆိုဆို ေက်ာ္ေက်ာ္က ဓါးဦးကို ဆတ္ကနဲ ထိုးလိုက္ရာ ဥမၼာ့မ်က္ႏွာေလး ျဖဴေလ်ာ္သြားသည္။

““ မ မလုပ္ပါနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္။ ခၽြတ္ပါ့မယ္ … ””

ထမီေလးကို တုန္ရီစြာ ကြင္းလုံးခၽြတ္ၿပီးမွ ယခင္ပုံစံအတိုင္း ေပါင္ႏွစ္လုံးကပ္ၿပီး ထိုင္ေနျပန္သည္။

““ ၾကာတယ္ ဥမၼာ …. ေလးဘက္ေထာက္လိုက္စမ္း.. ေတာက္ ””

ေက်ာ္ေက်ာ္က ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး ႀကိမ္းဝါးလၽွက္ အဖုအထစ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို ထုတ္လိုက္ေလသည္။ ဥမၼာက ေမာ့အၾကည့္ လီးႀကီးႏွင့္ ဥမၼာ့မ်က္ႏွာေလး ရဲကနဲျဖစ္သြားၿပီး ဆတ္ကနဲ ေခါင္းကို ျပန္ငုံ႔ပစ္လိုက္ကာ ငိုခ်လိုက္ျပန္သည္။

““ ကဲ ဥမၼာ …. နင့္အသား နာခ်င္လား ဟင္ ””

ေက်ာ္ေက်ာ္က အံႀကိတ္ၿပီးေျပာရင္း ဓါးဦးကို လက္ေမာင္းသားေလးထဲ ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္။

““ အားး … နာတယ္ ဟ ။ ””

““ နာရင္ ကုန္း ။ ကုန္းစမ္း ။ ေအး .. ဒီလိုမွေပါ့ ””

နန္းဥမၼာတစ္ေယာက္ ျမက္ခင္းေပၚ ေလးဘက္ေလးေထာက္ၿပီး တရွုံ႔ရွုံ႔ ထိုင္ငိုေနရွာေလေတာ့သည္။ တင္းကားေနေသာ တင္ပါးႀကီးမ်ားက ေက်ာ္ေက်ာ့္ေရွ႕တြင္ အလိုးခံရန္ အသင့္အေနအထားသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေလၿပီ။ ဝိုင္းဝန္းေသာ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ၾကားမွ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ တင္းက်စ္ၿပီး ျပဴးထြက္ေန၏။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔လီးႀကီးအား ေစာက္ဖုတ္အကြဲအေၾကာင္းေလးအတိုင္း အလ်ားလိုက္ေလး ပြတ္ သပ္လိုက္သည္။

အပ်ိဴစင္ နန္းဥမၼာ အံႀကိတ္ၿပီး မ်က္စိမွတ္လၽွက္ ေထာက္ထားေသာ လက္ကေလးမ်ားက ဆတ္ဆတ္ခါေနေလသည္။ ေပါင္အတြင္းသားေလးမ်ားမွာလည္း ျမႇားဆိပ္မိေသာ သမင္မေလးအလား ဖ်တ္ဖ်တ္လူး တုန္ရီေနၾကသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က လက္တစ္ဖက္မွ ဓါးကိုကိုင္ထားရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဥမၼာ့ဖင္ႀကီးကို ဆြဲယူပြတ္သပ္လိုက္ေလရာ ဥမၼာ့ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။

““ အဟင့္ .. ျမန္ျမန္လုပ္ဟာ ။ ငါ ရွက္တယ္။ အဟင့္ ””

အမွန္တကယ္ ဥမၼာခင္မ်ာ ရွက္လြန္လြန္း၍ ငိုေနမိျခင္းျဖစ္သည္။ သူစိမ္းေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ မိမိေစာက္ဖုတ္ေလးကို အစြမ္းကုန္ ျပဴးျပဲကာ အလိုးခံရန္ ကုန္းေပးရေသာ အပ်ိဴစင္မေလး တစ္ေယာက္အဖို႔ အဘယ္မၽွ ရွက္ျခင္းကို ခံစားရမည္နည္း။ ေက်ာ္ေက်ာ္က တရွိန္ရွိန္ လိမ့္တက္လာေသာ ကာမဆႏၵမ်ားေၾကာင့္ သူ႔လီးႀကီးအား ေသးငယ္က်ဥ္းၾကပ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ ဝင္ေစရန္ ကိုင္သြင္းရန္သာ ႀကိဳးစားေနေလေတာ့သည္။

““ ျဗစ္ .. တစ္….. ႁပြတ္ ””

ဒစ္ထိပ္ႀကီးက ေစ့ကပ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေသးေသးေလးကို တစ္ခ်က္ေခ်ာ္ထိုးၿပီးမွ အကြဲေၾကာင္းေလးသို႔ ေတ့မိၿပီး ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းေလးကို မပြင့္မအာဘဲ အတင္းထိုးသြင္းလိုက္ေလရာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ တြန႔္ကနဲ ရွုံ႔ဝင္သြားၿပီးမွ ခ်ိဴင့္ဝင္သြားသည္။ ထိုအေနအထားအတိုင္း သုံးစကၠန႔္မၽွ လက္ေလၽွာ့လိုက္ဟန္ျဖင့္ ၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီးမွ အတင္းထိုးသြင္းလိုက္ေလရာ လီးႀကီးက ႁဗြတ္ကနဲ ဝင္ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ေႏြးကနဲ ႏူးညံ့ေႏြးေထြးေသာ လီးႀကီးအထိအေတြ႕က ေစာက္ေခါင္းေလးကို က်င္စိမ့္သြားေစသည္။

ေျမႀကီးေပၚမွာ ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေရွ႕သို႔ ႐ုတ္တရက္ ေကြးညြတ္သြားေလသည္။ ေပါင္ႏွစ္လုံးက လီးႀကီးဝင္ခ်ိန္တြင္ စုဝင္သြားေသာ္လည္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ လီးဒစ္ႀကီး ျမဳပ္သြားခ်ိန္တြင္မွာမူ အလိုလို ဆတ္ကနဲ ေနရာေရႊ႕ၿပီး အစြမ္းကုန္ ကားပစ္မိသည္။ လီးဝင္သြားမွ ဥမၼာကုန္းထားေသာ “ပိုေဇရွင္ ” က ပိုမွန္သြားသည္။ ဖင္ေလးက ပိုမိုေကာ့တက္သြား၏။ ေစာက္ဖုတ္ေလးလည္း ပိုမိုေဖာင္းလာ၏။ ေစာက္ဖုတ္ေလးက လီးအရင္းအထိ ကပ္နိုင္ရန္ ပိုမို ျပဴးထြက္လာေလသည္။

ေက်ာ္ေက်ာ္က မဆန႔္မျပဲ ျဖစ္ေနေသာ သူ႔လီးအေျခအေနကို သတိထားမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အရမ္းကာေရာ ေဆာင့္မသြင္းရဲ။ ေျဖးေျဖးခ်င္းသာ မၽွင္းထည့္ေန၏။

““ ႁဗြတ္ .. တစ္ တစ္… ႁပြတ္ … ””

““ အင့္ … ဟင္း .. ဟင္း ””

ႏွုတ္ခမ္းေလးကို အေပၚသြားေလးႏွင့္ ျပတ္လုမတတ္ ကိုက္ထားရင္း ဥမၼာက မတိုးမက်ယ္ေလး ၿငီးတြားရွာေလသည္။ မ်က္ေစ့ေလးမ်ားလည္း ေမွးစင္းသြားၾက၏။ နထင္ရင္းကို အပူရွိန္ေတြ တက္လာသလိုလို၊ ေပါင္အတြင္းသားတြင္းသို႔ပင္ တစ္စုံတစ္ရာ သပ္လၽွိဴခံရသလိုလို မလွုပ္ခ်င္၊ မရွားခ်င္ … ။ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုသာ အားႏွစ္ၿပီး တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္မၽွ ညႇစ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဥမၼာက အားႏွင့္ညႇစ္ထားစဥ္ လီးႀကီးက ေရွ႕မတိုးနိုင္ဘဲ တန႔္သြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလး အားေပ်ာ့သြားခ်ိန္မွာ ထစ္ကနဲ နစ္ဝင္သြားေနေပေတာ့သည္။

““ ႁဗြတ္ … ႁပြတ္ .. ႁပြတ္ .. ””

တစိမ့္စိမ့္ ယိုစိမ့္က်လာေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားေၾကာင့္ လီးႀကီးကိုယ္ထည္မွာ ေစာက္ ေခါင္းထဲသို႔ ေခ်ာဆီလိမ္းထည့္သလို အနည္းငယ္ ေျပျပစ္လာသည္။ လိုးစကဲ့သို႔ ေျခာက္ကပ္ကပ္ႀကီး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အရည္ေလးရႊဲရႊဲျဖင့္ ေခ်ာေမာေျပျပစ္စြာ ဝင္ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လက္မွ ဓါးလည္း ေျမျပင္သို႔ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဓါးကို သတိမထားနိုင္ၾကေတာ့။ ေက်ာ္ေက်ာ့္အာ႐ုံကလည္း ဥမၼာေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚမွာသာ စူးစိုက္ေနၿပီး ဥမၼာကလည္း နာက်င္ျခင္း၊ အီဆိမ့္ျခင္း၊ ယားယံေႏြးေထြးအိစက္ျခင္း၊ ကာမအရသာဆိုေသာ အရသာထူးကို ပထမဆုံးတစိမ့္စိမ့္ ျမည္းစမ္းရင္း တသိမ့္သိမ့္ခံစားေနခ်ိန္ ျဖစ္ေလရာ ဘာကိုမၽွ သတိမရေတာ့ေခ်။

““ ဥမၼာ နာေသးလားဟင္ ””

““ နည္းနည္း နာေသးတယ္ဟ .. နင့္ဟာႀကီးကလည္း မဆုံးေတာ့ဘူးလား .. အခုထိ ဝင္ေနတုန္းဘဲ””

““ ဆုံးေတာ့မယ္.. နင္ နာမွာစိုးလို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္းေနတာ .. နင့္ေစာက္ပတ္ေလး ကြဲသြားလိမ့္မယ္ ””

““ ေအာင္မာ. … အခုမွ ၾကင္နာမေနပါနဲ႔ေနာ္။ ဟင္း .. ေစာက္ဖုတ္ထဲဘဲ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္ေနမွ ””

““ နင္ အရမ္းနာၿပီး အရသာမရွိမွာစိုးလို႔ ဟ ””

““ ဟုတ္တယ္.. ငါက အရသာရွိခ်င္လို႔ ခံေနတာကိုး ””

““ မဟုတ္ဘူးလားဟ။ လိုးမွေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေကာင္းေအာင္ လိုးခ်င္တာေပါ့ ””

““ ကဲပါ …. လုပ္ပါ .. ျမန္ျမန္ၿပီးရင္ ေအးတာဘဲ ””

““ ေအးေလ.. နင့္သေဘာေနာ္.. ””

ေက်ာ္ေက်ာ္က ေသးက်ဥ္းေသာ ဥမၼာ့ခါးေလးကို စုံကိုင္ဆြဲၿပီး လီးႀကီးကို တဝက္မၽွ ဆြဲထုတ္ကာ ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။

““ ျဗစ္ .. ျဗစ္ .. ႁဗြတ္ … ””

““ အီး ဟီး … ””

ဥမၼာ ေရွ႕သို႔ ဆတ္ကနဲ ယိုင္သြားၿပီး ျပန္မတ္လိုက္ရွာသည္။ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ တင္းကနဲ ပီျပင္စြာ အလုံးအရင္းႏွင့္ ေဆာင့္ဝင္လာေသာ လီးႀကီးအင္အားမွာ မေသးလွ။ ေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ရွိန္းကနဲ ၊ ဖ်င္းကနဲ၊ သိမ့္ကနဲ တုန္လွုပ္သြားေစ၏။ ထိုနည္းအတိုင္း သုံးေလးခ်က္မၽွ ခပ္နာနာေလး ဆက္ေဆာင့္လိုက္ေသာအခါ ဥမၼာေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ဖက္ႏွုတ္ခမ္းစြန္းေလးမွာ ႏွစ္လက္မခန႔္ ျဖတ္ကနဲ ကြဲသြားၿပီး ေသြးစေလးမ်ား စီးက်လာေလေတာ့သည္။

““ ကြဲသြားၿပီ ထင္တယ္ .. ကၽြတ္ . .. ကၽြတ္ ””

ဥမၼာ ၿငီးတြားသံေလးက သနားစဖြယ္ တိုးတိတ္လွ၏။

““ ေဆာရီးကြာ ။ ဥမၼာ နင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးက က်ဥ္းတာကိုး ””

““ အပ်ိဴဘဲ က်ဥ္းမွာေပါ့ ။ ဟြန္း မေျပာခ်င္ဘူး ။ က်ယ္တာႀကိဳက္ရင္ ကေလးအေမေတြကို သြားခ်ပါလားလို႔ ””

““ နင္ကလည္းဟာ ဘယ္ေယာက်္ားက က်ယ္တာႀကိဳက္မွာလဲ။ နင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးက စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔ ””

““ နင္ ပါးစပ္အရသာ မယူနဲ႔ေနာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ။ ၿပီးေအာင္သာ ျမန္ျမန္လုပ္ ””

ပါးစပ္က စကားမ်ားက တတြတ္တြတ္ ေျပာေနၾကေသာ္လည္း ေက်ာ္ေက်ာ္က စည္းဝါးမွန္မွန္ေလး ေဆာင့္လိုးေနေလရာ တႁပြတ္ႁပြတ္အသံမ်ား ညံေနေလ၏။

““ ႁဗြတ္ .. ျဗစ္ … ဖတ္ ဖတ္…. ႁဗြတ္ .. ဗလြတ္ .. ျဗစ္ ””

““ ဟိတ္ . .. အသံေတြ အရမ္းျမည္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔ဟာ ””

““ သူ႔ဖာသာ ထြက္တာဘဲ ။ ဘယ္တတ္နိုင္မလဲဟ ””

““ ႁဗြတ္ .. ဖတ္ .. ႁဗြတ္ .. ဖတ္ .. ဖတ္ ””

““ အား … အား….. နာတယ္ .. ေျဖး ..ေျဖး ဟ ””

တေျဖးေျဖး တထစ္ျခင္း လွမ္းလာေသာ ကာမ ပန္းတိုင္ဆီသို႔ ႏွစ္ဦးသား ခ်ဥ္းကပ္မိၾကၿပီမို႔ ဥမၼာကလည္း ဖင္ေလးကို ေနာက္သို႔ ျပန္လည္ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလာရာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ လိင္တန္ႀကီးက အဆုံးအထိ နစ္ဝင္သြားၿပီး ေဂြးဥႀကီးက ဥမၼာ့ ဖင္ျဖဴျဖဴေလးကို “ ဖတ္ကနဲ ” ျမည္ေအာင္ ရိုက္မိေနေလေတာ့သည္။ ဥမၼာမွာ အားအင္မ်ားဝင္လာသလို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေနာက္ျပန္ ပစ္ေဆာင့္လိုက္ၿပီး

““ အင္း ””

ခနဲ ၿငီးရင္း သုတ္ရည္ျဖဴျဖဴေလးမ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ ေက်ာ္ေက်ာ္က ဥမၼာ့ကိုယ္လုံးေလးကို ပက္လက္အေနအထားသို႔ ျပန္ထားၿပီး ဒူးႏွစ္လုံးကို ေမးေစ့ေအာက္အထိ ဆြဲတင္မလိုက္ၿပီး ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းဆန႔္ထားၿပီး လၽွာမထိ အာမထိ လီးခ်ည္းသက္သက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လိုးလိုက္ေလရာ တဖိန္းဖိန္း ၊ တရွိန္းရွိန္း ခံစားလိုက္ရၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ့္လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ား ဥမၼာ့ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ျဗင္းကနဲ ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

…………………………………………..

““ ေတာက္ ….. အမ်ိဴးမ်ိဴး ဒုကၡေပးတယ္””

ျပင္းထန္ေသာ ေတာက္ေခါက္သံႏွင့္အတူ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ထဲသို႔ လက္ႏွိုက္ကာ ျမသဲစံအိမ္ႀကီးထဲ ဝင္လိုက္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ လူသူကင္းရွင္းေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေပၚထပ္သို႔ ဆက္ၿပီး တက္ခဲ့ေလသည္။ ဦးစပ္ခြန္ၾကာက သူ႔သမီး မဂၤလာေဆာင္ကိစၥအတြက္ အကူအညီေတာင္းေန၍ အစီအစဥ္မ်ား ေမးျမန္းခိုင္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေဒါပြေနသည္။ ေဒါသေၾကာင့္ ခ်မ္းေအးရမွန္းပင္ မသိေတာ့ ။ အိမ္အေပၚထပ္သို႔သာ ေလွခါးအတိုင္း ဆက္တက္လာခဲ့ေလသည္။

““ ဟာကြာ … အဲ့လို အရမ္းေဆာင့္ေတာ့ နာတာေပါ့ ””

““ ေဆာရီးအခ်စ္ရယ္…. ျဖည္းျဖည္းေလးဘဲ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ””

ေစာေစာစီးစီး မေအလိုးႏွယ္ဗ်ာ … ေက်ာ္ေက်ာ္ ႀကိမ္ဆဲလိုက္ရင္း တံခါးဝတြင္ ရပ္လိုက္၏။

““ ၾကည့္ပါလား … နို႔ကို အရမ္းကိုင္တာဘဲ .. နာတယ္ ေမာင္ ….””

ေစာျမသူဇာ အသံေလးက ေက်ာ္ေက်ာ့္ရင္ထဲကို ပိုၿပီး နာက်င္ပူေလာင္ေစ၏။

““ အဲလိုႀကီးက မေကာင္းဘူးကြာ .. . ေညာင္းတယ္။ ရိုးရိုးပဲ လိုးပါလား .. ေနာ္.. ေမာင္ … ေမာင္က လိမၼာပါတယ္ေနာ္…””

အခုကတည္းက ခြန္ပိုင့္ကို နင္ အရွုံးေပးေနရၿပီလား သူဇာရယ္ … ေတာက္။ ေအးေလ … လင္မယားဆိုတာ ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိရမွာေပါ့ ..။ ေက်ာ္ေက်ာ္ အခန္းတံခါးကို ေခါက္ရန္ လက္ကိုေျမႇာက္လိုက္ရာ အထဲက အသံေလးမ်ားက ထြက္လာျပန္ပါသည္။

““ ဟင့္အင္းကြာ … လီးေတာ့ မစုပ္ခ်င္ဘူး ။ ေမာင္ရယ္ ””

ေစာျမသူဇာ အသံက တိုးတိတ္ညင္သာစြာ ေပၚလာျပန္သည္။

““ ေမာင့္ကို မခ်စ္ဘူးလား ကဲ ေျပာ … ””

““ ခ်စ္တာေပါ့လို႔ ””

““ ခ်စ္ရင္ေရာ့ …… တစ္ခါဘဲ … တစ္ခါဘဲ … ””

““ ဟာကြာ .. … ေမာင္ကလည္း …. အု အု ႁပြတ္ ႁပြတ္ ””

ေက်ာ္ေက်ာ္ ေမးေၾကာႀကီးမ်ား ေထာင္သြား၏။ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွ ေမာင္းျပန္ဓါးကို စမ္းလိုက္သည္။

ေတာက္ ငါ့ ခ်စ္ဦးသူကို ကိုယ္ေမကိုယ္လိုး လီးစုပ္ခိုင္းရတယ္လို႔ ….။ ခြန္ပိုင္ .. ခြန္ပိုင္ .. ေအးေလ… သူဇာက မင္းမယားျဖစ္ေနၿပီဘဲ .. မင္းလုပ္ေပါ့ကြာ ။ ဟင္း ဟင္း …။ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာက္ထပ္သို႔ ျပန္ဆင္းၿပီး ဧည့္ခန္းတြင္ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ရင္း သူတို႔အၿပီးကို ေစာင့္ေနလိုက္၏။

““ ခြန္ပိုင္ ဓါးထိုးခံရလို႔တဲ့ ””

““ ဘာ …. ဘာေျပာတယ္ … ””

ေက်ာ္ေက်ာ္ ျပဴးျပဴးျပာျပာ ျဖစ္သြားသည္ကို ဒုရဲအုပ္ ဦးတင္ထြန္းေအာင္က မ်က္လုံးေမွး၍ ၾကည့္လိုက္သည္။

““ ဟုတ္တယ္… ခြန္ပိုင္ ေသၿပီကြ။ သူ႔ညီမ နန္းဥမၼာက မင္းျဖစ္ရမယ္လို႔ တိုင္ခ်က္ဖြင့္တယ္။ သူ႔ကိုလည္း အဓမၼက်င့္မွုနဲ႔ တရားစြဲတယ္ ကိုယ့္လူ။ အခု မင္းကို တို႔ လာဖမ္းၾကတာပါ ””

““ ဟာ ဆရာ ….. က်ေနာ္ လူမသတ္ဖူးဗ်……… မသတ္ဖူး ””

““ သူခိုးက ခိုးတယ္ ဘယ္ေျပာမလဲကြ … ””

ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏုံးခ်ိသြားသည္။ အားအင္ေတြလည္း ဆုတ္ယုတ္သြားသည္။ ေနရာမွ ေျဖးေလးစြာ ထရပ္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရဲအရာရွိေရွ႕သို႔ ပူးကပ္ ဆန႔္တန္းေပးလိုက္သည္။ ဦးတင္ထြန္းမ်က္ႏွာတြင္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းမ်ား ေဝျဖာေနေလသည္။ သူသိခ်င္သည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို ထပ္ေမး၏။

……………………………………………………

ေစာျမသူဇာႏွင့္ နန္းဥမၼာတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ၿခံထဲတြင္ ယွဥ္ၿပီး လမ္းေလၽွာက္ရင္း စကားေျပာလာၾကသည္။

““ ကိုကို ေသရတာ ငါ့ေၾကာင့္ ””

““ ဘာဆိုင္လို႔လဲ ဥမၼာရယ္ .. မဆိုင္တာေတြ … ””

““ ဟုတ္တယ္…. ျမသဲစံအိမ္ကို ကိုကိုေရာက္လာခဲ့တာကိုက ၾကမၼာငင္တာပဲေလ.. သူဇာရယ္ ””

သူဇာက အေဝးသို႔ေငးရင္း သက္ျပင္းခ်သည္။

““ ငါမွားတယ္ … သူဇာရယ္ …။ ကိုကိုေသလို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို တိုင္တာ မဟုတ္ဘူး သိလား …။ ကိုကိုမရွိရင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ သူဇာ့ကို လက္ထပ္မွာဘဲဆိုၿပီး မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္လိုက္တာဘဲ သူဇာ …။ ဟုတ္တယ္ သူဇာ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို ဥမၼာ တကယ္ခ်စ္မိေနၿပီ သူဇာ ””

““ ဟာ… ဒါဆို ေက်ာ္ေက်ာ္ လူသတ္သမားဆိုတာ မေသခ်ာဘဲနဲ႔ တိုင္လိုက္တာေပါ့ ””

““ ဟုတ္တယ္… သူဇာရယ္…. ဥမၼာ ဘာလုပ္ရမလဲဟင္””

““ ဟင္.. ဥမၼာရယ္.. ဒုကၡပါဘဲ ””

နန္းဥမၼာ အသဲႏုႏုဝယ္ အကိုင္အတြယ္ အပြတ္အသပ္တို႔ႏွင့္ ရင္းႏွီးခဲ့ေသာ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို စြဲလန္းခဲ့ရသည္ကို သူဇာ လက္ခံမိပါသည္။ ေယာက္်ားေလးမ်ားကဲ့သို႔ ေနရာတကာ ႏွလုံးသားကို ပြဲထုတ္၍ မရေသာ မိန္းမသားဘဝကို သူဇာ နာက်ည္းမိ၏။

““ တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႕ရေအာင္ ””

““ အင္း .. ေကာင္းသားဘဲ … အခု သြားရေအာင္ေလ ””

ရဲစခန္းအျပင္ဖက္တြင္ ကားေလးတစ္စင္း ၿငိမ့္ကနဲ ရပ္လိုက္သည္။ ကားထဲမွ ရွမ္းမ ေခ်ာေခ်ာေလးႏွစ္ေယာက္ ထြက္လာ၏။ ႏွစ္ေယာက္လုံး၏ အလွက တစ္မ်ိဴးစီ စာဖြဲ႕နိုင္ေလသည္။ လုံးႀကီးေပါက္လွ ထြားထြားဖြံ့ဖြံ့ႀကီး လွပေနေသာ ျမသဲစံအိမ္ အရွင္သခင္မေလး ေစာျမသူဇာ ….၊ ပြင့္သစ္စ ႏွင္းဆီငုံေလးကဲ့သို႔ အဖုအထစ္ အနိမ့္အျမင့္အေမာက္မ်ားျဖင့္ ပန္းပု႐ုပ္ေလးလို လွေနေသာ နန္းဥမၼာ .. ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အေနာက္မွ ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ၿခံေစာင့္ႀကီး ဦးစိုင္းလုံက ဒရိုင္ဘာခန္းမွ ယိုးဒယားလက္ဆြဲခ်င္းကို ဆြဲၿပီး လိုက္လာ၏။

““ သုံးရာ့ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ။ ဧည့္သည္ ””

တန္းစီအခန္းေစာင့္က က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေပ်ာ့စိစိမ်က္ႏွာျဖင့္ သံတိုင္မ်ားနား ကပ္လာေလသည္။

““ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနေကာင္းရဲ့လားဟင္ ””

ဂ႐ုဏာျပည့္လၽွံစြာ ေမးလိုက္ေသာ္လည္း ေက်ာ္ေက်ာ္က မ်က္ရည္ဝိုင္းေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ သူဇာ့ကို ၾကည့္ေနရင္း ငိုမဲ့မဲ့ျပဳံးျပရွာသည္။ ဥမၼာက ငိုသည္။ သူဇာကလည္း ႀကိတ္ရွိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ မ်က္ေစ့မွတ္ၿပီး တင္းကနဲ အံႀကိတ္လိုက္သည္။

““ မေန႔က ေရွ႕ေနက ေျပာတယ္..””

““ ဘာတဲ့လဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ ””

““ ေသဒဏ္နဲ႔ တစ္သက္တစ္ကၽြန္း .. တစ္ခုခု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ .. မျဖစ္ရင္ ႏွစ္ခုလုံး က်ခံရမွာဘဲတဲ့ ””

““ အိုး …. ဟင္ .. ဟာ .. ””

ဦးစိုင္းလုံကပါ စိတ္မေကာင္းစြာ ေရရြတ္လိုက္ရွာသည္။

““ ဒါေပမယ့္ ငါေပ်ာ္ပါတယ္ သူဇာ ””

““ ေပ်ာ္တယ္ ဟုတ္လား ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ ””

““ ဟုတ္တယ္… ငါ့လို မုဒိမ္းသမား ၊ လူသတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ ေဟာဒီေလာကႀကီးက ထထြက္သြားရမွာ ဝမ္းနည္းစရာလား ””

ဝမ္းနည္းစရာလားဟု ေမးရင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ ငိုသည္။ မိန္းကေလးႏွစ္ဦးကလည္း သံတိုင္ကို ကိုင္ထားေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္လက္ဖ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ငိုခ်လိုက္ၾကသည္။

““ အခ်ိန္ေစ့ၿပီ ။ ဧည့္သည္ျပန္ခ်ိန္ ””

ေၾကကြဲေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္အား ရဲသားတစ္ဦးက ပုခုံးကို ဆြဲကိုင္ၿပီး သတိေပးရင္း ဆြဲေခၚသြားသည္။

““ ေက်ာ္ေက်ာ္ ………. ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္..””

““ ေမာင္ရယ္ …….. ေမာင္ရယ္..””

ေက်ာ္ေက်ာ္ နန္းဥမၼာကို တအံ့တၾသ လွည့္ၾကည့္သည္။

““ ေမာင္ .. ဥမၼာ့ကို ခြင့္လႊတ္တယ္လို႔ ေျပာသြားဦးေလ ””

ဥမၼာက ေသြးရွုးေသြးတန္းေလး လွမ္းေအာ္သည္။ သူဇာက ဥမၼာ့ပုခုံးေလးကို သတိေပးသလို ကိုင္ရင္း လွုပ္ရင္း

““ သူငယ္ခ်င္းရယ္… ျပန္ၾကစို႔ေနာ္ ””

ဟု ေျပာလိုက္သည္။ လူငယ္မ်ားအျဖစ္ကို ၾကည့္ရင္း ဦးစိုင္းလုံတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေတြ တေထြေထြ က်ဆင္းလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားၿပီး

““ စခန္းမွူးႀကီးခင္ဗ်ာ …… ခြန္ပိုင့္ကို သတ္တာ က်ဴပ္ပါ ….. ””

““ ဗ်ာ ………… ဗ်ာ ………………… ””

““ ဟုတ္တယ္……. က်ဴပ္သတ္တာ ။ ဒီေကာင္ က်ဳပ္သမီးေလး နန္းအိဝါကို ဖ်က္ဆီးၿပီး မယူလို႔ က်ဳပ္သမီးေလး သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသရတာ …။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ .. က်ဳပ္ ဓါးေျမႇာင္နဲ႔ ေျခာက္ခ်က္တိတိ မေသမခ်င္း ထိုးသတ္ခဲ့တာေပါ့ ။ က်ဳပ္အျပစ္ကို က်ဳပ္ဘဲ ခံသင့္တယ္လို႔ ျမင္လာခဲ့ပါၿပီ ””

““ ေၾသာ္… ဦးေလးရယ္…””

ေစာျမသူဇာႏွင့္ နန္းဥမၼာတို႔ ၿပိဳင္တူေရရြတ္မိၾက၏။

………………………………………………………

““ သြားပါေနာ္ ဟြန႔္ .. ဟိုမွာ သူ႔မိန္းမက ””

ေစာျမသူဇာက ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို တြန္းလႊတ္ရင္း နန္းဥမၼာကို မ်က္ေစာင္းထိုးျပသည္။

““ အားလုံးကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာမလို႔ လာခဲ့တာပါ ””

““ ဒါဆို အခု ဘယ္ကိုမ်ား ေျခစၾကာ ျဖန႔္ေတာ္မူဦးမွာလဲ ””

““ အားလုံးနဲ႔ေဝးရာကိုေပါ့ သူဇာရယ္ ””

ေက်ာ္ေက်ာ့္အသံက အားငယ္ဝမ္းနည္းသံ ပါေနေလသည္။

““ ဥမၼာ့ကို နင္မသနားေတာ့ဘူးလား ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ ””

““ ဥမၼာ့ကို သနားပါတယ္…. ဒါေပမယ့္ အနိုင္က်င့္ခဲ့မိလို႔ ေနာင္တရမဆုံး ျဖစ္ေနမိတယ္… ငါ့ကိုလည္း သူ မုန္းေနမွာပါဟာ ””

ေက်ာ္ေက်ာ့္မ်က္လုံးက ဥမၼာ့ထံသို႔ ေရာက္လာ၏။

““ ၾကည့္ပါလား ဟြန္း ””

ဥမၼာက ေရကူးကန္ထဲမွ ေရႏွင့္ လွမ္းပက္သည္။

““ အခု နင့္ကို ဥမၼာက မမုန္းေတာ့ဘူးဟ ။ သိၿပီလား ။ ””

““ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟင္ ””

““ ေလးဘက္ေထာက္မိတိုင္း နင့္ကို သတိရတယ္လို႔ ငါ့ကို ခဏခဏ ေျပာေနတယ္ ””

““ ဟာ သူဇာေနာ္……… ညစ္တီးညတ္ပတ္ေတြ … သြား ””

နန္းဥမၼာက ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလးေျပာရင္း ၊ တဖက္သို႔ လွည့္ထြက္သြား၏။ ေစာျမသူဇာက ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို တြန္းလႊတ္သည္။

““ သြားပါဟ။ ငါေရွာင္ေပးမွာပါ။ ဟင္း ဟင္း””

ေစာျမသူဇာက ေျပာေျပာဆိုဆို ေနေရာင္ခံ ကုလားထိုင္ေပၚမွ ေစြ႕ကနဲ ထသြားေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေရကူးကန္စပ္သို႔ သြားထိုင္လိုက္ေလသသည္။

““ ဟိတ္…. သူဇာေျပာတာ ဟုတ္လား … ဥမၼာ။ ေလးဘက္ေထာက္တိုင္း ေမာင့္ကို သတိရတယ္ ဆိုတာေလ ””

““ လာျပန္ၿပီ ။ ေမာင္ေနာ္…. မစနဲ႔ ဟြန္း ””

အေျခအေနအရပ္ရပ္သည္ ဇာတ္ေကာင္းခန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဦးစပ္ခြန္ၾကာက တေရးေမွာင့္၍ ေစာျမသူဇာခင္မ်ာ အပူမ်ားထူရျပန္ပါေလသည္။

………………………………………………

အပိုင္း (၃)

““ သူက သမီးနဲ႔ လက္ထပ္ပါ့မယ္တဲ့ကြယ္ ””

““ ဟာ သမီးမွ မျမင္ဖူးတာ ေဖေဖကလည္း .. ””

““ ေအးေလ … ဒါေၾကာင့္ ေဖေဖ ေခၚလာပါတယ္။ ””

““ ဟြန္း .. သူငယ္ခ်င္းေတြကပါ .. ေဖေဖနဲ႔ေရာၿပီး လက္ထပ္ဖို႔ခ်ည္းဘဲ ေျပာေနတာ။ သူ႔သမက္ေလာင္းကျဖင့္ ျဖဴသလား မဲသလားေတာင္ မျမင္ဖူးဘဲနဲ႔ ””

““ ေဟာဗ်ာ ….ဒီေမာင္ … အသက္ရွည္ဦးမယ္..””

ၿခံဝမွာ ညင္သာစြာ လွိမ့္ဝင္လာေသာ တိုယိုတာ ေကာ္ရိုလာ အျဖဴေလးတစ္စင္းက ဆင္ဝင္ေအာက္တြင္ ရပ္လိုက္သည္။ ကားတံခါးဖြင့္ၿပီး ဆင္းလာသည္က ဗိုက္ရႊဲရႊဲ အသားမည္းမည္း ကုလားႀကီး။

““ ဟင္ ဒါလား …. ေဖေဖ….. ေဒါက္တာမင္းထိုက္ ဆိုတာ ””

ေစာျမသူဇာက စိတ္ပ်က္စြာ မ်က္ႏွာေလးအိုၿပီး ေျပာလိုက္ရာ ဦးစပ္ခြန္ၾကာက တဟားဟား ရယ္လိုက္၏။

““ ဟုတ္ပ .. ဟုတ္ပဗ်ာ။ အဲ့ဒါ ေဒါက္တာမင္းထိုက္ပါဘဲ ။ ဟား ဟား ..။ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ သမီးကလည္း အဲ့ဒါက သူ႔ဒရိုင္ဘာ ကုလားပါဟ။ ဟိုမွာေလ သူက အခုမွ ဆင္းလာတာ ေတြ႕တယ္မွတ္လား ””

““ အိုး … ””

အာေမဋိတ္သံေလးပင္ ထြက္သြားမိသည္။ သပ္ရပ္မြန္ရည္ေသာ လူရြယ္တစ္ဦးပါလား။ ေခ်ာေမာခန႔္ညားေသာ မ်က္ႏွာက လူတိုင္းကို သနားတတ္ဟန္ျဖင့္ ၾကည္လင္သန႔္စင္ေနသည္။

““ လာေဟ့ ေမာင္မင္းထိုက္ ..။ မင္းဒရိုင္ဘာကို အဲ့ဒါ ေဒါက္တာမင္းထိုက္လားလို႔ သမီးက ေမးေနတယ္ကြ ””

““ အင္း … သူဘယ္မွတ္မိပါ့မလဲ အန္ကယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးတကၠသိုလ္တက္ေနေတာ့ သူက (၅) တန္းဘဲ ရွိေသးတာကိုး။ ””

““ သမီးမွတ္မိလားကြဲ႕ ””

““ ဟင့္အင္း မမွတ္မိဘူး ေဖေဖ ””

““ ေညာင္ေရႊသြားတိုင္း ေဖေဖ အျမဲဝင္တဲ့ ေဆးခန္းက သူ႔ေဆးခန္းေပါ့ကြဲ႕ ..။ လာ.. အိမ္ထဲဝင္ၾကရေအာင္ ””

ေစာျမသူဇာအား သူက ေဖာ္ေရႊႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ အျပဳံးျဖင့္ ျပဳံးျပရင္း အိမ္ထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။ သူဇာ သူ႔အျပဳံးေၾကာင့္ ရင္ထဲတြင္လွိုင္းထက်န္ခဲ့သည္။

————————————-

““ ေမာင္ အိပ္ေတာ့မလားဟင္ ””

““ ေမာင္ စာနည္းနည္း ဖတ္လိုက္ဦးမယ္။ ခ်ာတိတ္ အိပ္ႏွင့္ေလ ””

ဘယ္လို ဘယ္လို မဂၤလာဦးညမွန္းလဲ မသိ .. ။ သတိုးသားက စာဖတ္ေနသည္မွာ ည (၁) နာရီ ေက်ာ္ေနၿပီ။ သူဇာ အိပ္ခ်င္လာသည္။ မယားဝတၱရား မေက်မွာ စိုးသည္။ ပထမဦးဆုံးညမို႔ သူဘယ္လို လိုးမည္ဆိုတာကိုေတြးလၽွက္ ရင္တုန္ေမာပမ္းေနမိသည္။ တစ္ေနကုန္ မဂၤလာအခမ္းအနားၾကားမွာ လွုပ္ရွားခဲ့ရ၍လည္း ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ဆင္းေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္က အိပ္ယာ အေစာႀကီးဝင္လို႔ သိပ္မေကာင္း။ ယခုေတာ့ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ ၾကည့္ .. ည (၁) နာရီ ထိုးေနၿပီဟာကို။

လူပ်ိဴႀကီးေတြက ဒီအတိုင္းဘဲေလ …. ဘယ္ကစရမွန္းမသိတာနဲ႔ ျခင္ေထာင္ထဲ မဝင္ျဖစ္ဘူးထင္တယ္။ သူဇာ တရွုးရွုး အိပ္ေမာက်သြားေတာ့မွ ဟန္ေဆာင္ၾကည့္ေနတဲ့ စာအုပ္ကို စားပြဲေပၚခ်ခဲ့ၿပီး ျခင္ေထာင္ထဲ ဝင္မိသည္။ ညဝတ္အကၤ်ီပါးပါးေလးေအာက္မွ ႐ုန္းကန္လွိုင္းထေနတဲ့ သူဇာ့နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက မီးေခ်ာင္းအလင္းေရာင္ေအာက္မွာ တင္းေျပာင္လို႔ေနသည္။ ဆရာဝန္ေပမယ့္ မိန္းမေတြနဲ႔ ကိုယ္က မပတ္သတ္ေအာင္ ေနခဲ့သူျဖစ္သည္။ လင္မယားျဖစ္လာလၽွင္ေတာ့ လိုးၾကရမည္။ လိုးဖို႔လည္း ယူၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ဘဝအေဖာ္မြန္ေတြ ဘာေတြ တင္စားၿပီး ေပါက္တတ္ကရေလးဆယ္ ေျပာေနၾကသည္။ ညာၿပီးလၽွင္ေတာ့လိုး ၊ လိုးၿပီးလၽွင္ ကေလးထြက္ ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မဂၤလာေဆာင္တာ လိုးဖို႔ဘဲ ။ အခုေတာ့ ကိုယ့္ဟာက ည (၂) ေက်ာ္ၿပီ။ မဂၤလာဦးည အဓိပၸါယ္ကို မေဖာ္နိုင္ေသး။ လွပႏုေထြးေသာ သူဇာ့မ်က္ႏွာေလးကို ျမတ္နိုးစြာ ငုံ႔ၾကည့္ရင္း လီးႀကီးက ဇာတိျပလာသည္။ ေတာင္လာသည္။ သူဇာ့ေပါင္ၾကားကိုလည္း မ်က္စိကေရာက္သည္။ ဖူးဖူးစိုစို ႏွုတ္ခမ္းေလးအစုံကို မရဲတရဲ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းထိကပ္ရင္း နမ္းသည္။ သူဇာ မနိုးေသး။

သူ ရဲတင္းလာၿပီး ႏွုတ္ခမ္းေလးကို တဖြဖြေလး စုပ္ယူၿပီး နို႔ႀကီးမ်ားကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ သူဇာ အသက္မွန္မွန္ရွူၿပီး အိပ္ေမာက်ေနဆဲ။ ညဝတ္အကၤ်ီ ခါးစည္းႀကိဳးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေျဖခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္မွ အကၤ်ီကိုလည္း ခြာခ် လွန္ဟလိုက္သည္။ ခါး၊ ရင္ ၊ တင္ ပန္းပု႐ုပ္တစ္႐ုပ္ကို အသက္သြင္းထားသလား ထင္မွတ္မွားေလာက္ေအာင္ကို ေစာျမသူဇာက လွပေနသည္။ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီးမွ ခါးမွ ပုဆိုးကို ခၽြတ္ကာ ကုတင္ေျခရင္းတန္းေပၚ တင္လိုက္ေလသည္။

““ ဟင္ ……… ေၾသာ္ ……… ေမာင္ ””

သူဇာ လန႔္နိုးလာသည္။ ေနာက္မွ သတိရသြားၿပီး ေခါင္းေလးကို ေစာင္းကာ မ်က္စိေလး မွတ္ထားလိုက္ရွာသည္။ ေမာင့္သေဘာဆိုသည့္သေဘာ။ မင္းထိုက္က အခုမွ လိုးခန္းစနိုင္ေလေတာ့သည္။ နို႔ႏွစ္လုံးကို အလကားေန တရွုံ႔ရွုံ႔နမ္းေနသည္။ နို႔သီးေခါင္းကို စုပ္သည္လည္းမဟုတ္ အေတာ္ခက္သည့္ လူပ်ိဴႀကီး။ သူဇာက ႏွုတ္ခမ္းေဒါင့္ေလးမ်ား ေကြးၿပီး ျပဳံးခ်င္ေနသည္။ လီးကေတာ့ မာေတာင္ေနပါသည္။

ပူေႏြးေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲမဝင္၊ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ရွိေနေလရာ သူဇာက အသည္း ယားၿပီး သူမေပါင္ၾကားႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ ေလးဘက္ေလးတန္ ကားေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ ပူေႏြးေသာ သူ႔လီးႀကီးက တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ သူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ တလၾကမ္းႀကီး ဝင္သြား၏။

““ အား .. အား …. ””

သူဇာ လႊတ္ကနဲ ေအာ္လိုက္၏။

““ ႁဗြတ္ ””

သူက လီးႀကီးခ်က္ခ်င္း ျပန္ခၽြတ္ရင္း

““ အရမ္းနာလို႔လားဟင္””

ဟုေမးသည္။ သူဇာ သက္ျပင္းမသိမသာ မွုတ္ထုတ္ရင္း မ်က္လုံးဖြင့္ကာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ျပဳံးၿပီး ၾကည့္သည္။

““ မနာပါဘူး ေမာင္ ၊ လန႔္ၿပီး ေအာ္မိတာပါ ””

““ ဒါျဖင့္ အဲ ဟိုလိုလုပ္မယ္ေနာ္””

““ အင္း အင္း ””

ႏွုတ္ခမ္းကို လၽွာေလးျဖင့္ ရက္ရင္း သူ ေခါင္းၿငိမ့္ျပ၏။ အေထာက္အကူမ်ားျဖင့္ လူပ်ိဴစစ္စစ္ႏွင့္ တစ္ခုလပ္မေလးတို႔၏ မဂၤလာဦးညကို စတင္ဆင္ႏႊဲၾကပါေလေတာ့သည္။ ေလွႀကီးထိုး ရိုးရိုးေဆာင့္လိုးေနသျဖင့္ သူဇာ ပူအိုက္လာသည္။ သူကေတာ့ ေညာင့္လိုးေကာင္းဆဲ။

““ ေမာင္ ””

““ ဟင္ .. ဘာလဲ .. သူဇာ ””

““ သူဇာ ေလးဘက္ကုန္းေပးမယ္ေလ ””

““ အင္း … ဟုတ္ .. ””

ခင္ပြန္းျဖစ္သူ လူရိုးႀကီးအား သူဇာက ေလးဘက္ေလးကုန္းၿပီး လိုးပုံလိုးနည္းပါ ျပရျပန္ပါသည္။

““ ဒူးေထာက္ၿပီးမွ ထည့္ေလ ေမာင္ … ဒူးေကြးၿပီးရပ္ေနေတာ့ ေညာင္းေနမွာေပါ့ ေမာင္ရဲ့ ””

ေဒါက္တာမင္းထိုက္လုပ္ေနပုံက ရွုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္မ်ားလားဟုပင္ သူဇာ ထင္မိျပန္ သည္။ အမွန္က ေဒါက္တာမင္းထိုက္မွာ မိန္းမႏွင့္ လုံး၀ကင္းသူပင္။

““ နာနာေလးေဆာင့္ .. ေဆာင့္ ..အဲ .. ဟုတ္ၿပီ .. အဲဒါမွ ထိတာ ””

““ ျဗစ္ .. ႁပြတ္ .. ႁပြတ္ … ဖတ္ ““

““ အားးးး …. အားးးး .. ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ကၽြတ္ ““

အမွန္က ဒီေလာက္ ေအာ္ရေလာက္ေအာင္ မေကာင္းေသာ္လည္း ဒီအသံေလးၾကားမွ ေယာက္်ားေတြက ဖီလင္တက္တတ္ၾကမွန္း တစ္ခုလပ္မေလး သူဇာက ေနာေၾကေနၿပီမို႔ ထိုသို႔ တဟင္းဟင္း ၿငီးျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ ( က်ဴးပစ္မ်ားလည္း သတိထားၾကပါ .. စကားခ်ပ္ ) ၾကဳံးေနေသာ လူပ်ိဴႀကီးက ဖီလင္ေတြအျပည့္ ….။

““ ကဲ .. ေမာင္ .. ေအာက္ကအိပ္ .. သူဇာ လိုးေပးမယ္ ””

““ အင္းပါ .. အြန္.. သူဇာက လိုးေပးမယ္ ဟုတ္လား ””

““ အာ .. ေမာင္ကလည္းကြာ … ဒါေလာက္ေတာင္ ဗဟုသုတ နည္းရတယ္လို႔ မဟုတ္ေသးပါဘူး ””

သူဇာက ျပဳံးစစႏွင့္ ေျပာလိုက္ရာ သူက ရယ္၏။

““ ခ်ာတိတ္ေျပာလည္း ခံရေတာ့မွာဘဲ .. ကိုယ္က မ ဘက္မွာ အားနည္းတာလည္းပါတယ္ ..။ ေဆးပညာမွာေတာ့ ေလ့လာဖူးတာေပါ့ ..။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က ခႏၶာေဗဒသေဘာနဲ႔ဘဲ ေလ့လာရတာ ””

““ ကဲပါ .. ဆရာဝန္ႀကီးရယ္… ကၽြန္မကဘဲ ၿပီးေအာင္ လိုးေပးပါ့မယ္ရွင္ ””

သူဇာက ျပဳံးစိစိနဲ႔ အိပ္ရာေပၚမွ လူးလဲထလိုက္ခါ မင္းထိုက္ကို အိပ္ေစလိုက္သည္။ သူဇာက ပါးစပ္ကေျပာရင္း ခင္ပြန္းသည္ႏွင့္ ရင္းႏွီးမွုရေစရန္ လီးႀကီးကို ကိုင္၍ ျဖဲခ်လိုက္သည္။ ကိုမင္းထိုက္ ေမးေက်ာႀကီးမ်ားက တင္းကနဲ ေထာင္သြားၿပီး .. အံႀကိတ္လိုက္ရင္း ..

““ အင့္ .. အား .. နာတယ္ .. သူဇာရဲ့ .. ””

ဟုဆိုသည္။ သူဇာက လီးႀကီးထိပ္ကို လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ဦးစြာထိုးၿပီး ကလိေပးသည္။ က်င္ေခ်ာင္းႀကီး တစ္ခုလုံး ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ ႏွုတ္ခမ္းေလးႏွစ္လႊာျဖင့္ ငုံခဲၿပီး ႁပြတ္ကနဲ စုပ္လိုက္သည္။

““ ဟိုး .. အိုး .. ေကာင္းလိုက္တာ မိန္းမရယ္ ””

ကိုမင္းထိုက္ လႊတ္ကနဲ ေျပာလိုက္မိသည္အထိလည္း အရသာရွိလွပါသည္။ အျပဳအစုေကာင္းေသာ မယားေလးကို ပိုမိုၿပီး ခ်စ္ျမတ္နိုးစိတ္မ်ားလည္း ဝင္လာေလသည္။ သူဇာက တစ္ထစ္ၿပီး တစ္ထစ္ တိုက္စစ္ဆင္ေနသည္။ ႁပြတ္ကနဲ အေပၚသို႔ ဆြဲၿပီး ဆြဲၿပီး စုပ္ေပးေနရာမွ ပါးစပ္ထဲတြင္ ငုံလၽွက္ လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ ဒစ္တဝိုက္ကို ေကြ႕ပတ္ၿပီး ထိုးလိုက္ေသာအခါ ကိုမင္းထိုက္ဖင္ႀကီးမွာ ေကာ့ေကာ့ၿပီး ေျမာက္တက္ကာ ေမြ႕ယာေပၚသို႔ ဘုံးကနဲ ျပန္က်သြားသည္။ ႏွုတ္ခမ္းကို လၽွာျဖင့္ရက္ရင္း တဟင္းဟင္း ၿငီးတြားေနပါေတာ့သည္။

““ သူဇာရယ္ ေမာင့္လီးႀကီးထဲမွာ စိမ့္စိမ့္သြားေအာင္ ေကာင္းလွခ်ီလား အခ်စ္ရယ္””

ကိုမင္းထိုက္ အရွိအတိုင္း သူဇာ့ကို ေျပာေနျပန္သည္။ ထိုသို႔ အေပၚသို႔ ဆြဲၿပီးစုပ္လိုက္ ဒစ္တ ဝိုက္ကို လုပ္ေနရာမွ ေခါင္းကို လိမ္ေစာင္းၿပီ လီးကို ပါးစပ္ျဖင့္လိမ္ကာ လိမ္ကာ ပြတ္သပ္ရင္း ေလျဖင့္မွုတ္ကာ အရင္းအထိ စုပ္ခ်လိုက္ျပန္ေသာအခါ ကိုမင္းထိုက္လီးႀကီးမွာ ဆတ္ကနဲ တင္းသြားၿပီး သုတ္ရည္မ်ား သူဇာ့ပါးစပ္ထဲသို႔ စြတ္ကနဲ စြတ္ကနဲ ျပင္းထန္စြာ ပန္းသြင္းလိုက္သည္။

သုတ္ရည္မ်ားက သူဇာ့အာေခါင္ထဲအထိ ေရာက္သြားၿပီး သူဇာက တံေတြးမ်ား သုတ္ရည္မ်ားကို ကုတင္ေဘးသို႔ ေထြးခ်လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ေျပာင္တင္းၿပီး တဆတ္ဆန္တုန္ေနေသာ လီးႀကီးကို သူမမ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္ရင္း လည္တိုင္၊ နဖူး ၊ ႏွာေခါင္းမက်န္ ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴေပးလိုက္ရာ လူပ်ိဴႀကီး ကိုမင္းထိုက္မွာ အလြန္အမင္း အရသာ ေတြ႕ေနေလေတာ့သည္။

““ ကဲ …. ေမာင့္ အလွည့္ ””

““ ေမာင့္ အလွည့္ .. ဟုတ္လား … ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲဟင္ ””

““ ၾကည့္ … သူမ်ားကေတာ့ စုပ္ေပးရတယ္.. ဟြန္း ””

““ ေအာ္ ……. အင္း …. ေမာင္လည္း ရက္ေပးပါ့မယ္.. အခ်စ္ရယ္… ””

သူဇာ့ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ အရည္ၾကည္မ်ားျဖင့္ ဝင္းလက္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုမွာ ျပည့္ေဖာင္းေနၿပီး ခပ္အာအာေလး ျဖစ္ေနပါသည္။ မိန္းမေစာက္ပတ္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ကိုင္တြယ္ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ကာမစပ္ယွက္ရေသာ ကိုယ့္မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို ပထမဆုံး ရက္ေပးရမည္ဆိုေသာ အသိက ကိုမင္းထိုက္ကို ရင္ခုန္ေစသည္။

ကိုမင္းထိုက္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ဆြဲၿပီး ျဖဲလိုက္သည္။ နီရဲ ေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္း အရည္ၾကည္မ်ားက ျပည့္လၽွံကာ မီးေခ်ာင္း အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ တရြရြ လွုပ္ရွားေနေလရာ ေငြမွင္ေရာင္ သုတ္ထားေသာ ပိုးေကာင္ကေလးမ်ား ရြစိရြစိ လွုပ္ရွားေနသည္ႏွင့္ တူလွေပသည္။ ကိုမင္းထိုက္ မ်က္လုံးမ်ားက ေစာက္ပတ္အထက္နားမွ ဆီးႁပြန္ေလးကို ဖုံးအုပ္ထားေသာ ေစာက္စိေလးဆီသို႔ ေရာက္သြားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပထမဆုံး ေစာက္စိေလးကို လၽွာေႏြးေႏြးႀကီးျဖင့္ ထိုးေပးလိုက္၏။

““ အင္း ….. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ …. ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ””

သူဇာက ေခါင္းအုံးအစြန္းေလးကို လက္ျပန္ေလးဆြဲကိုင္ၿပီး ေခါင္းေလးေစာင္း မ်က္ေစ့ေလး မွိတ္ကာ ညည္းျငဴလိုက္ရွာေလသည္။ ကိုမင္းထိုက္ လၽွာႀကီးက အတင့္ရဲလာၿပီး ေစာက္ဖုတ္တစ္အုံလုံးကို သုံးေလးခ်က္မၽွ ရက္လိုက္ရာ သူဇာမွာ ဖင္ေလးရွုံ႔ဝင္သြားၿပီး ဆတ္ကနဲ အထဲသို႔ တြန႔္ဝင္သြားေလ၏။ ကိုမင္းထိုက္ လၽွာေစာင္းႀကီးမ်ားက ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားကို တဖန္ ရက္ေပးၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လၽွာျဖင့္ စုခၽြန္ထိုးထည့္ကာ ေမႊပစ္လိုက္ျပန္သည္။

““ အ …. အ …. ေမာင္က တတ္သားဘဲ …. ဟင္း …. ဟင္း ””

သူဇာက ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စြာ ေရရြတ္ရင္း ခါးေလးကို ဘယ္ညာ လူးလြန႔္ေပးလိုက္မိသည္။

““ ေမာင္ ……… ေမာင္ … ””

““ ဟင္ … ဘာလဲ .. သူဇာ ””

““ လိုးေတာ့ ေမာင္ရယ္ …. သူမ်ား မေနနိုင္ေတာ့ဘူး .. အရမ္းထလာၿပီ … ဟင္း .. ဟင္း ””

မင္းထိုက္က သူဇာ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကိုင္ေျမႇာက္ကာ ႂကြတက္လာေသာ ဖင္ၾကားေလးထဲသို႔ ဒူးေထာက္ၿပီး ဝင္ထိုင္လိုက္ရာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ကေလးတြင္ ေတ့လၽွက္သားေလး ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။ မင္းထိုက္က ေတ့မိေနေသာ ဒစ္ႀကီးကို သူဇာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ ထိုးသြင္းခ်လိုက္သည္။

““ ႁပြတ္ .. အိ .. အီး … ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ ””

မခ်ိမဆန႔္ ဝင္သြားေသာ လီးကို မညႇာမတာ သြင္း၍ အားရွိပါးရွိ လိုးလိုက္ေသာေၾကာင့္ သူဇာ ၿငီးေဆာင့္သြားသည္။ မ်က္ႏွာေလး ရွုံ႔မဲ့ၿပီး မ်က္ေစ့ေလးမွိတ္ကာ တဖက္သို႔ ေစာင္းသြားၿပီး အံႀကိတ္ထားလိုက္မိရွာသည္။

““ ေမာင့္ဟာႀကီးကလည္းကြာ …. ၾကည့္ေတာ့ ေပ်ာ့စိစိနဲ႔ .. လိုးေတာ့လည္း မသက္သာဘူး .. ႀကီးၿပီး ရွည္ေနတာဘဲ …။ ””

““ သူဇာ .. ဘယ္ေလာက္မွႀကီးတာ မဟုတ္ဘူး .. တခ်ိဴ႕ဆို လုံးပတ္ေတာင္ ငါးလက္မေလာက္ရွိၾကတယ္ ””

““ အမေလးေလး ေမာင္ရယ္… အဲဒါ မိန္းမေတြက ဘယ္လို ခံၾကတာလဲ ဟင္ ””

““ မိန္းမ ေစာက္ပတ္ဟာ ရႊံ့နဲ႔ပုံသြင္းထားသလိုဘဲ သူဇာ။ ႀကိဳက္သေလာက္ႀကီးပါေစ ဝင္သြားတာဘဲ ..။ ခံစားရတာျခင္းကေတာ့ အႀကီးအေသးအလိုက္ မတူၾကဘူးေပါ့ ..။ သူဇာကေရာ ႀကီးတာႀကိဳက္လား .. ေသးတာႀကိဳက္လား ဟင္ ””

““ ဟာကြာ … ေမာင္ကလည္း ဘာေတြ ေလၽွာက္ေမးေနမွန္း မသိဘူး။ ကိုယ့္လင္လီးဘဲ .. ေသးေသး ႀကီးႀကီး ႀကိဳက္တယ္ ””

ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ေလး ေျပာလိုက္ေသာ သူဇာ့အေျဖကို ကိုမင္းထိုက္ သြားႀကီးျဖဲကာ အႀကီးအက်ယ္ သေဘာက်လၽွက္ ဆတ္ခါဆတ္ခါ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ေလသည္။

““ ႁဗြတ္ .. ျဗစ္ … ပတစ္ .. ဖတ္ .. ဖတ္ ””

““ ဟင့္ … ဟင့္ ..ဟင္း … ေမာင္က အေဆာင့္သန္တယ္ … အဲ့ဒါ အရသာမရွိဘူး ေမာင္ရဲ့။ ””

““ ဟုတ္လား .. ဘယ္လိုလုပ္ရင္ အရသာရွိလဲဟင္ ””

““ သူဇာ့အႀကိဳက္ကေတာ့ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ခပ္တင္းတင္းေလး ဖိသြင္းၿပီး ကပ္ကပ္ၿပီး ႀကိတ္ေဆာ္တာမ်ိဴးေလးက အရသာရွိတယ္ ေမာင္ ””

သူဇာ အရသာရွိတယ္ဆိုေသာ ပုံစံကို မင္းထိုက္က လုပ္ေပးရင္း တကယ္ပင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အရသာ ရွိလြန္းၾကသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွင့္လီး ကုတ္နဲ႔ေကာ္ၿပီး ခြာခ်ရမတတ္ ဖိကပ္လၽွက္ အေမႊးခ်င္း တၿဗိၿဗိ ကပ္ပြတ္သံေလးမ်ားပါ ထြက္လာကာ သုတ္ရည္မ်ား အသီးသီး ပန္းထုတ္လိုက္ၾကၿပီး မဂၤလာဦး ကုတင္ႀကီးေပၚတြင္ လိုးပြဲေလးတစ္ပြဲ ၿပီးဆုံးၿငိမ္သက္သြားေလေတာ့သည္။

——————————————-

ေမာဟိုက္ႏုံးခ်ိစြာ ရင္ခုန္လွုပ္ရွားခဲ့ရေသာ မဂၤလာဦးညကို ျပန္ေတြးရင္း တဖက္တြင္ ပက္လက္ႀကီး ေျခပစ္လက္ပစ္ အဝတ္ကင္းမဲ့စြာ အိပ္ေမာက်ေနရွာသည့္ ေမာင့္ကို သူဇာ အေပၚမွ မိုး၍ ၾကည့္ေနမိသည္။ ေမာင္က ခန႔္ခန႔္ေခ်ာေခ်ာ ဆရာဝန္မို႔ သူဇာ ေမာင့္ကို ေက်နပ္စြာ အလိုးခံခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္က လိုးပုံအမ်ိဴးမ်ိဴးကို သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ ခြန္ပိုင့္ကိုလည္း လွစ္ကနဲေတာ့ သတိရမိလိုက္ေသးသည္။

ဘာဘဲေျပာေျပာ ယခုကဲ့သို႔ အၾကင္လင္မယားဘဝမွာ ေမာင့္အေပၚမွာ သူဇာက တာဝန္ေက်ျခင္းျဖစ္သည္။ ေမာင့္ ရင္အုပ္အေပၚမွာ ႏူးညံ့အိစက္ေသာ သူဇာ့ ပါးမို႔မို႔ေလးမ်ားျဖင့္ တယုတယ ပြတ္သပ္ေပးမိသည္။ ေမာင့္ထံမွ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်လိုက္သံကို ၾကားရၿပီး တရွုးရွုး ျပန္လည္ အိပ္ေမာက်ေနျပန္သည္။ ေမာင္ရယ္ .. တကယ့္ ကေလးဆိုးႀကီးလိုပါဘဲလား .. အခ်စ္ရယ္။

ေမာင့္လီးႀကီးက တဒိတ္ဒိတ္ ေသြးတိုးေနသည္ကို သူဇာ လက္ကေလးက ခံစားသိရွိေနမိသည္။ သူဇာ ေမာင့္ႏွုတ္ခမ္းကို စိတ္မထိန္းနိုင္ဘဲ ခပ္ဖိဖိေလး စုပ္လိုက္သည္။ ေမာင့္မ်က္လုံးမ်ား ေလးကန္စြာ ပြင့္လာသည္။ တၿပိဳင္တည္းတြင္ ေမာင့္လိင္တန္ႀကီးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ လူးလြန႔္နိုးထလာေလရာ သူဇာ့ လက္ဖဝါးေလးအတြင္း ေႏြးေထြးမာေက်ာစြာ ႀကီးထြားလာေလရာ သူဇာက ဝမ္းသာအားရေလး ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း မသိမသာေလး ညင္သာစြာ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္မိသည္။

““ လိမ္မာလိုက္တဲ့ အခ်စ္ရယ္ ””

ေမာင္က သူဇာ့ႏွုတ္ခမ္းေလးကို ျပန္လွန္စုပ္ယူကာ သူဇာ့ကိုယ္ေလးကို သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ ဆြဲတင္လိုက္သည္။ အဝတ္မဲ့ ကိုယ္ခႏၶာႏွစ္ခု အထိအေတြ႕က ၿငိမ္သက္စြာ မွိန္း၍ အရသာခံရေလာက္ေအာင္ ႏူးညံ့အိစက္ ေႏြးေထြးေနၾကေလေတာ့သည္။

““ သူဇာ အခ်စ္ရယ္ … ””

ေမာင္က လွိုက္ေမာတုန္ရီစြာ ကတုန္ကရီႀကီး ေခၚလိုက္သည္။ သူဇာ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ရဲ။ မရဲတရဲေလးသာ ျပန္ထူးလိုက္သည္။

““ ေမာင္ေလ… သူဇာ့ကို လိုးရတာ အရသာရွိလိုက္တာကြာ ””

““ လူပ်ိဴႀကီးေနာ္ .. ဟြန္း …. ေနာက္ေတာ့ သူဇာ့ဟာေလးက ရိုးသြားၿပီး အသစ္ကေလးေတြ ရွာဦးမွာမို႔လား .. သြားပါ .. ””

““ ဒါက သူဇာတို႔ မိန္းမေတြ အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္ကြာ။ ကိုယ့္လင္ ကိုယ့္ေယာက်္ားအတြက္ အျမဲအဆင္သင့္ ျဖစ္ေနမယ္ .. စိတ္လွုပ္ရွားစရာ အေျခအေနေလးေတြ ဖန္တီးေပးရမယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ပို႔စ္ေလးေတြလည္း ေလ့လာထားတတ္ရမယ္။ ဒါဆို ေယာက်္ားက ဘယ္စိတ္ကုန္မလဲ””

““ ၾကည့္ လူလည္ႀကီး ””

ေျပာေျပာဆိုဆို ေမာင့္ကိုယ္ေပၚမွာ ကားယားခြလၽွက္ ေမြ႕ယာေပၚတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ရာ ငုတ္တိုႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလို မတ္ေတာင္ေနေသာ ေမာင့္လီးတန္ႀကီးမွာ သူဇာ့ စအိုဝေလးကို ေတ့သြားမိသည္။

““ သူဇာ .. ထိုင္ခ်လိုက္ေလ… ေတ့မိေနၿပီ””

““ ဟာ … ဒါက ဖင္ေလ .. ေမာင္ကလဲ ”” “

“ အဲဒီ ႏွစ္ေပါက္လုံးကို အလိုးခံတတ္ေအာင္ က်င့္ရမွာ ဒါမွ အမ်ိဴးမ်ိဴး လိုးလို႔ရမွာေပါ့ေနာ္ .. သူဇာ ””

““ ဟာကြာ ဖင္ထဲေတာ့ မလုပ္နဲ႔ ေမာင္ရယ္””

““ ခံၾကည့္ပါဦး။ မေကာင္းေတာ့လည္း ေနာက္မလုပ္နဲ႔ေပါ့ … ေနာ္ … ””

ေမာင့္ကို သူဇာ အရွုံးေပးလိုက္သည္။ ေမာင့္အလိုက် ေမာင့္လိင္တန္ႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ဖင္ဝတြင္ ေတ့ၿပီး အံေလးႀကိတ္ကာ ထိုင္ခ်ပစ္မိလိုက္သည္။

““ ဟ အား .. အား … ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ .. နာတယ္ အီး ””

သူဇာ ေအာ္ၿပီး ျပန္ထမည္အျပဳ ေမာင့္လက္ႏွစ္ဖက္က သူဇာ့ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဖိခ်ခ်ဳပ္ကိုင္ထားကာ အားႏွင့္ ဖိခ်ျခင္းခံလိုက္ရသည္။

““ ျဗစ္ .. ျဗစ္ .. ျဗစ္ .. ””

““ အား .. အား … နာတယ္ .. နာတယ္ မရဘူး .. မလုပ္ပါနဲ႔ ေမာင္ရယ္ ..။ ေစာက္ပတ္ကိုဘဲ လုပ္ပါကြာ ..””

သူဇာ မ်က္ရည္ဝဲ၀ဲေလးျဖင့္ ေတာင္းပန္ရွာသည္။ သို႔ေသာ္ ေမာင္မွာ ဘာအရသာ ပိုထူးေနသလဲ မသိပါ။ သဲႀကီးမဲႀကီး ဖိခ်ရင္း ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့ၿပီး အားရပါးရႀကီး ေဆာင့္လိုးေနျပန္ပါသည္။ စအိုေလးထဲသို႔ တင္းၾကပ္ေႏြးေထြးေသာ ေမာင့္လိင္တန္ႀကီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဝင္ထြက္လၽွက္ရွိေနရာ သူဇာ့ေစာက္ပတ္ေလးမွာ စအိုေလးဘက္သို႔ အျပဳံလိုက္ေလး ေရြ႕သြားလိုက္ ပုံမွန္ေနရာ ျပန္ေရာက္လိုက္ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ထိုသို႔ လွုပ္ရွားေဆာင့္လိုးေနရာမွ သူဇာကိုယ္တိုင္ အားေလးႏွင့္ ဖိခ် ေဆာင့္ထိုင္ကာ လိုးေနမိျပန္သည္။ ထိုအခါ ေစာက္ပတ္ေလးက တရဲရဲေလး ျပဲျပဲသြားၿပီး ေမာင့္လေမႊးၾကမ္းၾကမ္းႀကီးမ်ားကို ပြတ္သပ္မိၿပီး ေစာက္စိေလးမွာလည္း လေမႊးမ်ား၏ ပြတ္သပ္မွုျဖင့္ ခံခ်င္စိတ္မ်ား ျပင္းထန္စြာ ေပၚထြက္လာသည္။

““ စိတ္ .. စိတ္ေတြထလာၿပီ ေမာင္ရယ္.. ””

နို႔ႀကီးမ်ားကို စုံကိုင္နယ္ဖတ္ေနေသာ ေမာင္က ေအာင္ျမင္သြားေသာ သူ႔သင္ခန္းစာကို အၿပီးတိုင္ သင္ၾကားပို႔ခ်ေန၏။

““ ေတာ္ပါကြယ္ .. ေစာက္ပတ္ကို လိုးေတာ့ကြယ္ေနာ္။ ””

သူဇာ မရွက္နိုင္ေတာ့ဘဲ ေမာင့္လီးႀကီးကို ႁပြတ္ကနဲ စအိုေလးထဲမွ ခၽြတ္ၿပီး ေစာက္ပတ္ဝေလးသို႔ ေတ့ေပးကာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ဖင္ေလးေျမႇာက္ကာ အားရပါးရႀကီး ေဆာင့္လိုးေနမိပါေတာ့သည္။ ေမာင္က မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ဇိမ္ခံေနပါေလသည္။

““ ႁပြတ္ .. စြတ္.. . စြတ္ … ႁဗြတ္ .. ႁဗြတ္ ””

““ အင္း .. ဟင္း … အ ဟင္း … ဟင္း ””

သူဇာ မ်က္ႏွာေလး အဆီျပန္လာၿပီး နီရဲတြတ္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ အရည္မ်ား အရြဲသားႏွင့္ ပိုင္နိုင္စြာ လိုးေနေသာ ေမာင့္လီးႀကီးမွာလည္း ပို၍ပို၍ မာေက်ာတင္းမာလာၿပီး ေမာင့္တကိုယ္လုံးမွာ ဓါတ္လိုက္ခံရေသာ ေႁမြႀကီးအလား ဘယ္ညာ အထက္ေအာက္ တုန္ခါလာေလေတာ့သည္။

““ သူဇာ ေမာင္ ေမာင္ ထြက္ေတာ့မယ္””

““ အား .. အား ””

ေသးက်င္ေသာ သူဇာ့ခါးေလးကို ေမာင္က ဆြဲကိုင္ၿပီး ဖိခ်ရင္း ေအာက္မွ တအားေကာ့ ေဆာင့္လိုက္ရာ သူဇာ့ခင္မ်ာ အေပၚသို႔ လြင့္ကနဲ လြင့္ကနဲ ေျမာက္တက္သြားရၿပီး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ စိမ့္ကနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး လီးႀကီး၏ ဒဏ္ကို အရသာရွိရွိေလး ခံစားလိုက္ရေလေတာ့သည္။ ေမာင့္လီးႀကီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ား ျဗင္းကနဲ အရွိန္ျပင္းျပင္းေလး ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္း ဝင္ေရာက္သြားသည္ကို သားအိမ္ထဲမွ ပူကနဲ ခံစားလိုက္ရမိသည္ႏွင့္ သိလိုက္မိေလရာ သူဇာ ၾကည္ႏူးေက်နပ္သြားမိေလသည္။ စိတ္ထဲမွ ၾကည္ႏူးေက်နပ္မိသည္ႏွင့္လည္း သူဇာသည္ ေမာင့္ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဖိနမ္းရင္း သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္မိေလသည္။

““ ေကာင္းရဲ့လား သူဇာ ””

““ ေကာင္းတယ္ . ေမာင္ရယ္ .. ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွာ က်င္ၿပီး အီဆိမ့္သြားေအာင္ ေကာင္းတယ္ သိလား …””

““ အဲဒါ လင္မယား ခိုင္ျမဲနည္းဘဲ သူဇာ ””

““ သူဇာ သေဘာေပါက္ပါတယ္.. ေမာင္””

““အခုလို ၿပီးသြားရင္ မခၽြတ္နဲ႔ဦး ။ ေမွးေနရေသးတယ္””

““ အင္း .. သူဇာလည္း မလွုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး .. ဟင္း ဟင္း ””

““ သူဇာက အလိုးေကာင္းတယ္ .. ေနာက္ဆို ေမာင္က ေအာက္ကဘဲ ခံေတာ့မယ္ေနာ္ ””

““ အမယ္ … အမယ္ … ဟင္း .. လူပါး … ဘယ္ရမလဲ .. သူဇာလည္း တခါတေလ ေအာက္က ခံဦးမွာေပါ့လို႔ ””

““ ကဲ .. ဒါျဖင့္ ေနာက္တစ္ခါလိုးဦးမယ္ .. ပက္လက္လွန္လိုက္””

““ အာ .. အခုေျပာတာ မဟုတ္ဘူး ေမာင္ကလဲ .. ေနာက္မွ .. ေမာင္ အလုပ္ေနာက္က်ေနဦးမယ္””

သူဇာက အေလာသုံးဆယ္ေလး ေမာင့္ကိုယ္ေပၚမွ ဖယ္ဆင္းလိုက္ရာ လီးႀကီးက ေပ်ာ့ေခြၿပီး ဗလြတ္ကနဲ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ သုတ္ရည္မ်ားကလည္း စူးစူးဝါးဝါး အၿပိဳင္အဆိုင္ အနံ့ေလးမ်ား ထြက္လာပါေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ