စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ အိမ်အကူကောင်လေးကို ကုန်းလိုက်တဲ့ သူဌေးကတော်

Unicode

ကျမတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ဟာ ပင်လယ်ကမ်းခြေ တနေရာမှာ ရှိနေသာ မြို့လေးတစ်မြို့သို့ ရောက်ရှိခြဲ့ကပါတယ်။ ဒီလို ရောက်ရှိခ့ရဲ တဲ့ အကြောင်းရင်းကတော့ ကျမရဲ့ ခင်ပွန်းဖြစ်တဲ့ ကိုခင်မောင်လွင်ရဲ့ ဖခင် ကုမ္ပဏီက ပြည်ပထုတ်ကုန်အတွက် ပုဇွန်ငါးဝယ်ဖို့ ရောက်ခဲ့ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အအေးခန်းရဲ့ ကုမ္ပဏီပိုင် အဆောက်အဦးတွေ နေအိမ်တွေရှိပေမဲ့ ကျမတို့ လင်မယားဟာ ညားကြတာကလဲ (၄)လကျော်ကျော်သာ ရှိသေးတဲ့အတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်တဲ့စိတ် နားအေးပါးအေးနဲ့ နေချင်တဲ့စိတ်တွေကြောင့် ကျမတို့ ရောက်လာတဲ့ မြို့မှာ ဗိုလ်တဲလို့ခေါ်တဲ့ နှစ်ထပ်အိမ်ကြီး တစ်လုံးကို နှစ်ချုပ်နဲ့ ငှားပြီး ကျမတို့ နေဖို့ ကြိုတင်စီစဉ်ထားခဲ့ကြပါတယ်။ ကျမတို့ လင်မယားစပြီးရောက်တဲ့ အချိန်မှာဘဲ ပစ္စည်းတွေမှ နေရာမချရသေးခင်မှာဘဲ ကျမရဲ့ယောကျ်ားဟာ သူ့အလုပ်ရှိရာသို့ ထွက်ခွာသွားရပါတယ်။ ဒီတော့ ဘိုတဲကြီးမှာ ကျမတစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့ရပါတော့တယ်။ ကျမတို့ ရောက်မယ့်နေ့ကို တမင်ဘဲ အလုပ်မှာ ရှိတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေကို အကြောင်းမကြားဘဲ ထားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။

ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုရင် ကျမတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံးဟာ လူများများနဲ့ ရောရောထွေးထွေး နေရတာကို စိတ်ပျက်တတ်လို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမတစ်ယောက်ထဲ ဘိုတဲကြီး (နှစ်ထပ်အိမ်ကြီး) မှာ ကျန်ခဲ့တယ် ဆိုပေမယ့်လဲ ဒီဗိုလ်တဲမှာ အစဉ်အဆက်နေလာခဲ့ပြီး ဗိုလ်တဲရဲ့သန့်ရှင်းရေးနဲ့ ရောက်လာတဲ့သူတွေရဲ့ စားရေး သောက်ရေးအတွက် စားဖိုဆောင်တာဝန်နဲ့ ဗာရီယ အလုပ်တွေကို လုပ်ဖို့ လူငယ်လေးတစ်ယောက်ကတော့ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ သူက ကရင်နဲ့ ကုလားကပြားလေး ဖြစ်ပြီး အသက်က (၂၀)ကျော်လောက် ရှိပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အရင်က အလုပ်ကြမ်း လုပ်ခဲ့ဖူးပုံရတာကြောင့် သူ့အသက်နဲ့ မမျှတဲ့ တုန်ခိုင်သန်စွမ်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါတယ်။ သူ့ရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ ကြွက်သားတွေ အမြှောင်းလိုက်ထနေပြီး အရပ်ကလဲ ခပ်မြင့်မြင့်ဖြစ်ကာ ဒေါင်ကောင်းတယ်လို့ ဆိုရမှာပ ဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဗိုလ်တဲမှာ သူလဲ ရှိနေတော့ ကျမအတွက် တော်တော်လေး အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ ကျမတို့ လင်မယားရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ကျမနဲ့အတူ သူက ဝိုင်းဝန်းပြီး နေရာချပေးတာကြောင့် ကျမလဲ တော်တော်လေးပဲ သက်သာသွားရပါတယ်။

ပစ္စည်းတွေ နေသားတကျ ဖြစ်သွားပြီးတာနဲ့ သူက အိမ်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာရှိတဲ့ အခန်းနေရာတွေကို ကျမကို သေသေချာချာပဲ ရှင်းလင်းပြောပြပါတယ်။ မီးခလုတ်တွေကအစ ဘယ်နေရာလောက်မှာရှိတယ် အဆုံးပေါ့။ ပြီးတော့ သူက ကျမတို့ လင်မယား မစားတဲ့ အစားအစာတွေကို မေးလို့ ကျမက သူ့ကို ပြောပြလိုက်ရပါသေးတယ်။ ဒီလိုပြောပြပြီးသွားတာနဲ့ သူက ကျမရဲ့ရှေ့ကနေ ခိုင်းစရာရှိရင် ခေါ်လိုက်ဖို့နဲ့ သူက မီးဖိုဆောင်ထဲမှာ အနေများကြောင်းနဲ့ မီးဖိုဆောင်ရဲ့နောက်ဖက်မှာ သပ်သပ်ဆောက်ထားတဲ့ အိမ်လေးမှာ သူနေကြောင်း .. သူ့နာမည်က ကျော်ခင်ဖြစ်ပြီး အများက သူ့ကို “ရှဖီး” လို့ ခေါ်ကြကြောင်းပြောပြီး ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ပြီးတော့မှ လှည့်ပြီး သူ့ကို ခိုင်းစရာရှိရင် ခေါ်လိုက်ဖို့ ပြောလိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမကို ကျောပေးပြီး ထွက်သွားတဲ့ သူ့ကို ကျမဟာ မျက်စိတဆုံး လိုက်ပြီး ကြည့်နေမိပါတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ အင်းကျီ ဝတ်မထားတဲ့ သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းက မို့မောက် ဖုထစ်နေတဲ့ အမြောင်းလိုက် ကြွထနေတဲ့ ကြွက်သားကြီးတွေကိုပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ဝန်ခံရမယ်ဆိုရင် ကျမရဲ့စိတ်ထဲမှာ ယောကျ်ားပီသလှပါတယ်ဆိုတဲ့ ကျမရဲ့ ယောကျ်ား ကိုခင်မောင်လွင်တောင်မှ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လောက် မတောင့်တင်းလှပါဘူး ရှင်။ အခု ရှဖီးရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကတော့ တောင့်တင်းမာကြောလှပြီး ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားကာ ပစ္စည်းတွေ ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့နဲ့ နေရာချခဲ့ရတာကြောင့် သူ့ရဲ့ကိုယ်မှာ ချွေးစေးလေးတွေထွက်ပြီး သူ့ကြွက်သားကြီးတွေဟာ ပြောင်လက်နေလိုက်တာများ ကျမဖြင့် သူ့ကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲမှာ အသဲယားမိတဲ့အထိ ပါဘဲ …။ ကျမရဲ့အသက်ဟာ ပြီးခဲ့တဲ့လကပဲ (၂၆)နှစ် ပြည့် ခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမဟာ လူလားမြောက်အရွယ် ရောက်ခဲ့ပေမ့လဲ ကျမစိတ်ကြိုက်ကို ရွေးချယ်နေခဲ့ရင်းက ကျမအသက် (၂၅)နှစ်ကျော်တဲ့အထိ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ဖူးစာဖက်ကို ရွေး ချယ်ခဲ့ပြီး အရွယ်ရောက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာရတဲ့ အကျိုးတရား ဖြစ်သော သွေးသားတွေရဲ့ဒဏ်ကို အကြိတ်အနယ် ခံစားခဲ့ရပြီး ကျိတ်မှိတ်သည်းခံ ခဲ့ရပါတယ်။  ဒါပေမယ့်လဲ လွန်ခဲ့တဲ့ (၅)လလောက်ကပဲ ကျမဟာ ကျမရဲ့ ယောကျ်ား ကိုခင်မောင်လွင်နှင့် အကြောင်းဆက် ပေါင်းဖက်ခဲ့ရပြီး ကာလများစွာနဲ့ ကြိမ်ဖန်များစွာ မျိုသိပ်ထားခဲ့ရတဲ့ ကျမရဲ့ဆန္ဒတွေကို အားပါးတရကြီးကို ဖွင့်ထုတ်လို့ လူ့ဘဝစည်းစိမ်ကို ခံစားခဲ့ပါတယ်။

(၅) လဆိုတာလဲ ဘာမျှ မကြာသေးပါဘူး။ ခုမှ အရှိန်က တက်ဆဲ။ အရှိန်က ကောင်းဆဲဘဲ ဖြစ်ပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ ကျမဟာ ချိုသည် ခါးသည်ကိုလည်း သိနေပြီလို့ ပြောရလောက်အောင် အရသာကလဲ သိနေတော့ ရှဖီးရဲ့မက်မောစရာ ကောင်းလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြည့်ပြီး တပ်မက်လို့ပင် သွားရတယ်လို့ ပြောရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမဟာ ရှဖီး ထွက်သွားပြီးတာနဲ့ သူပြင်ပေးခဲ့တဲ့ အိပ်ယာကြီးပေါ်မှာ အသာလှဲချလိုက်ရာက ပင်ပန်းသလို ဖြစ်နေရတဲ့ ပင်ပန်းမှုတွေကို အနားယူကာ ဖြေဖျောက်လို့ နေရင်း ဟိုတွေး ဒီတွေးနဲ့ အတွေးနယ်ချဲ့နေမိပါတယ်။ အတော်လေး ကြာသွားတော့မှ အမောအပန်းလေးတွေ ပြေလာရသည့်အတွက် ကျမဟာ အိပ်ယာပေါ်ကနေ လူးလဲ ထလိုက်ပြီး ရေချိုးရန်အတွက် စဉ်းစားလိုက်ရာက ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က အင်းကျီတွေကို ချွတ်ပြီး ထဘီလေးကို ရင်လျှားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီ ထဘီလေးကိုပဲ ရေလဲလုပ်ဖို့ တပတ်နွမ်း ထဘီလေးတစ်ထည်နဲ့ လဲပြီး ရင်လျှားလိုက်ကာ မွှေးပွသဘက်ကြီးကို လုံလုံခြုံခြုံနှင့် ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို လွှမ်းခြုံလိုက်ပါတယ်။

အဲဒီနောက် တခြား တပတ်နွမ်းထဘီလေး တစ်ထည်ကို ခေါက်ရက်သားလေး လက်တစ်ဖက်က

ကိုင်လိုက်ရာက ရေချိုးခန်းရှိတဲ့ အောက်ထပ်ကို ကျမဟာ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။ အောက်ထပ်ရောက်တယ်ဆိုရင်ပ ဲ ရှဖီး စောစောက ပြောပြထားခဲ့တဲ့ အခန်းနေရာတွေကို ပြန်စဉ်းစားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်း ရှိမယ့် မီးဖိုဆောင်ရဲ့ဘေးတစ်ခြမ်းမှာ ရှိတဲ့ အဆောင်လေးဖက်ကို လာပြီး ရေချိုးခန်းရဲ့ရှေ့ကို ရောက်တာနဲ့ပဲ ကျမဟာ အားနေတဲ့ ကျမရဲ့လက်လေး တစ်ဖက်နဲ့ ရေချိုးခန်း တံခါးကို ဆြွဲပီး ဖွင့်လိုက်ပါတော့တယ်။

“အို .. “   “ ဟင် .. “

တော်ပါသေးသည်။ ရေချိုးလို့ ပြီးသွားခိုက် ဖြစ်ပုံရသော ရှဖီးက သူ့ပုဆိုးကို ဆြွဲပီး အမြန်ပ ဲ

ဝတ်လိုက်တာကြောင့် ကျမနဲနဲ သက်သာရာ ရသွားရပါတယ်။

ပုဆိုးဝတ်ပြီးသွားတာနဲ့ ရှဖီးဟာ ကျမရှိနေတဲ့ ရေချိုးခန်းဝကို ထွက်လာပြီး ကျမနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်လိုက်ပါတယ်။ “မမ .. အိပ်နေပြီ ထင်ပြီး ကျနော် တံခါးကို ဂျက်မထိုးမိလို့ ဖြစ်သွားတာပါ .. စိတ်မရှိပါနဲ့နော် ..” သူက လေသံအေးအေးနဲ့ ကျမကို တောင်းပန်နေပါတယ်။ သူ ရေချိုးခန်းဝကို ထွက်လာထဲက သူ့မျက်နှာကို ရဲရဲ မကြည့်ရဲတော့တဲ့ ကျမဟာ ကျမရဲ့မျက်နှာလေးကို အောက်ကို ငိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်ကို ကြည့်နေလိုက်တဲ့ ကျမရဲ့မျက်လုံးလေးတွေကို သူ့ဆီသို့ မျက်လွှာလေးကို မရဲတရဲလေးပဲ ပင့်တင်ကာ ကြည့်လိုက်မိပါတယ်။

“အို … ရှင် “ သူလေ .. ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ခြုံထားတဲ့ သဘက်အစနှစ်ဖက်က ရင်ဘတ်ဖက်မှာ လက်နှစ်လုံးလောက် ဟပြီးနေတဲ့ ကြားကနေ ကျမရဲ့ရင်သားတွေကို အတင်းပဲ လိုက်ကြည့်နေပါတယ်။

“အော် … အင်း … ရပါတယ် … ကစ္စမရှိပါဘူး ကွယ်” သူရဲ့တောင်းပန်စကားကို ကျမဟာ ခုမှပ ဲ ခွန်းတုံ့ပြန်မိပါတယ်။

“ကျေးဇူးပဲ မမ .. ကျနော် သွားမယ်နော် ” ကျမက မရဲတရဲလေး ခေါင်းလေးကို ငြိမ့်ပြလိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာပ ဲ ရှဖီးဟာ တခါးဝမှာ ရပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဘေးကနေ ရေချိုးခန်းအပြင်ဖက်ကို လှမ်းပြီး ထွက်လိုက်ပါတယ်။

“အို” … ဒီအသံကတော့ အပြင်ကို ထွက်လို့ မလာပါဘူးရှင်။ ကျမရဲ့ဘေးကနေ ရှဖီး ဖြတ်အထွက်မှာ ကျမရဲ့ဖောင်းကားပြီး အိနေတဲ့ တင်သားစောင်းတဖက်ကို မာကြောလှသော သံချောင်းကြီး တစ်ချောင်းက

ဆောင့်ပြီး ထိုးလိုက်သလို ခံစားသွားရပါတယ်။ ကျမရဲ့ခါးလေးက တွန့်ကနဲ တစ်ချက် ဖြစ်သွားရပြီး ဘာဆိုတာ သိတဲ့ အသိကြောင့်ဘဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ လှိုက်ကနဲလဲ ဖြစ်သွားရပါတယ် ရှင်။ အမြင့် (၆)ပေခွေဲ လာက်နဲ့ အကျယ်(၂)ပေပ ဲ ရှိတဲ့ ရေချိုးခန်း တံခါးပေါက်ဝမှ ကျမက ခြေစုံရပ်နေတော့ တစ်ပတ်လည်လုံး (၃၇)လက်မလောက်ရှိတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးဟာ ဘာပဲပြောပြော တံခါးပေါက်မှာ တစ်ပေကျော်ကျော်လောက် နေရာယူထားတော့ အထဲကနေ သူက ထိုးထွက်လိုက်တော့ သူရဲ့တုတ်ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးဟာ ကျမနဲ့ ဝင်ပြီး တိုက်မိတော့တာပင် ဖြစ်သည်။

ထူးခြားတာက မလွတ်မလပ်ဖြစ်လို့ ဝင်တိုက်မိတာမျိုးတင် မကဘဲ တမင်ပင် ဆောင့်ထိုးလိုက်သလိုမျိုး ခံစားလိုက်ရတော့ ကျမဖြင့် ရင်တုန်ပန်းတုံ ဖြစ်လွန်းလို့ အသက်ရှူပင် မှားသွားရပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရေချိုးခန်းတံခါးဝမှ ခဏလောက် ရပ်နေလိုက်ပြီး အထဲကို ကျမဟာ လှမ်းပြီး ဝင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ဖို့အတွက် ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို တံခါးဝဖက်ကို အသာလေး ပြန်လှည့်လိုက်ပါတယ် …

“ဟင် .. “ ဟုတ်ပါတယ်။ ရှဖီးလေ .. ရေချိုးခန်းတံခါးဝနဲ့ (၁၀)ပေလောက် အကွာကနေ သူ့ရဲ့စူးရှတောက်ပြောင်တဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေနဲ့ ကျမကို ကြည့်နေလိုက်တာ .. ဒါ .. ဒါဆို စောစောက သူက ကျမရဲ့နောက်ကျောတခုလုံးကို ရပ်ပြီး သေသေချာချာ ကြည့်နေခ့တဲာပဲ .. ပီး .. ပီးတော့လဲ .. သူ့ဟာကြီးနဲ့

ဆောင့်ပြီး အထိုးခံလိုက်ရလို့ ကျမဖြင့် ချက်ချင်း ရေချိုးခန်းထဲ လှမ်းမဝင်နိုင်ဖြစ်ကာ ခပ်ထွေထွေလေးရပ်ပြီး နေခ့ရဲ တာလဲ .. သူ .. သူမြင်တွေ့ရမှာပဲ။ ရှက်စိတ်လေးတွေ ဝင်လာတာကြောင့် ကျမဟာ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ပိတ်ဖို့ ကျမရဲ့လက်ကလေး တစ်ဖက်နဲ့ တံခါးရွက်ကို လှမ်းပြီး အဆွဲမှာပ ဲ သူ့ထံကို အမှတ်တမဲ့ ထပ်ပြီး ကြည့်မိလိုက်မိတဲ့ ကျမကို ရှဖီးဟာ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကို ပြုံးပြပြီး လှည့်ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ဆွဲပိတ်ပြီး ဂျက်ထိုးလိုက်ရာက ရေချိုးနေမိတဲ့ အချိန်မှာပင် ကျမရဲ့အာရုံထဲမှာ ရှဖီးကို မြင်ယောင်နေမိပါတယ်။ အထူးသဖြင့်ကတော့ အစဦးဆုံးက ကျမရေချိုးခန်းတံခါးကို ဆြွဲပီး ဖွင့်လိုက်တုံးက အမှတ်မထင် တွေ့မြင်လိုက်ရတဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယ်လုံးတီး ကိုယ်ကြီးပေါ်က လှိုက်မောစရာ

ကောင်းလွန်းလှတဲ့ ရှဖီးရဲ့လီးတန်ကြီးပါဘဲ ရှင် …။ သူ့ရဲ့တကိုယ်လုံးရှိ အသားအရောင်က ခပ်လတ်လတ် နီစပ်စပ်လေး ဖြစ်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကတော့ ညိုမဲပီး နေပါတယ်။

ပြီးတော့ လီးတန်ကြီးက သူရေချိုးနေစဉ်မှာပင် အစွမ်းကုန် မဟုတ်ပေမ့ ဲ ခပ်မာမာ တောင်တောင်လဲ ဖြစ်နေတော့ လီးတန်ကြီးပေါ်က အကြောအဖုအထစ်တွေဟာ တမင်ပင် သွင်းထုတ်ထားသလို ဖြစ်နေပြီး လီးကြီးထိပ်က ထိပ်ဖူးကြီးဟာလဲ အပေါ်က အရေခွံမရှိတော့ဘဲ ဒစ်ကားကားကြီးဆီထိ ပြဲလန်နီရ၍ဲ နေပါတယ်။

ရေချိုးခန်းက (၆)ပေ ပတ်လည်လောက်ပဲ ရှိတော့ သူနဲ့ကျမက တစ်ပေကျော်ကျော် နှစ်ပေလောက်ပဲ ကွာဝေးတဲ့အတွက် သူ့လီးတန်ကြီးကို အနီးကပ်တွေ့မြင် လိုက်ရတာကစပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထောက်ပြီး ရပ်ထားတဲ့ ကျမရ ဲ့ ခြေဖဝါးလေးတွေပင် ယားပြီး တက်လာရပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးတန်ကြီးက အရှည်က (၇)လက်မသာသာလောက် ဖြစ်ပြီး လုံးပတ်က ကျမလက်တစ်ကိုင်ပင် မကချင်ပါဘူး။ ခုပဲပြန်စဉ်းစားရင်းက ကျမရဲ့ အဖုတ်လေးဟာ တင်းကနဲ တင်းကနဲတောင် ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကျမဟာ ကျမရဲ့အတွေးတွေကို သက်ပြင်းတွေ အခါခါချလိုက်ရာက ကြိုးစား၍ ဖျောက်ဖျက်ပစ်လိုက်ပြီး ရေကိုသာဆက်ပြီး ချိုးလိုက်ပါတော့တယ်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~

ဒီဗိုလ်တဲကြီးမှာ တစ်ခုထူးခြားတာက စာဖတ်ခန်းလေးတစ်ခု အောက်ထပ်မှာ ရှိနေပြီး စာအုပ်တွေကို ဘီဒိုလေးနှစ်လုံးနဲ့ သေသေသပ်သပ် ထည့်ထားရုံမျှမကဘဲ ရင်စို့လောက် ရှိတဲ့ စာအုပ်စင်လေး (၂)ခုနဲ့လဲ စာအုပ်တွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ် တင်ထားတာ တွေ့ရပါတယ်။ ကျမဟာ ရေချိုးပြီးတော့ ပြင်ဆင် အဝတ်အစားလဲ ပြီးတာနဲ့ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာပြီး စာဖတ်ဝါသနာပါတဲ့ ကျမဟာ စာဖတ်ခန်းလေးထဲကို ဝင်ခဲ့ပါတယ်။ အထဲရောက်တော့ စာအုပ်စင်လေးရှိတဲ့ဆီ လျှောက်သွားပြီး စီထားတဲ့ စာအုပ်တွေကို တစ်အုပ်ချင်း

ရွေး ထုတ်နေမိပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာပ ဲ သားရေဖုံးလေးန့ သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ချုပ်ထားတဲ့ စာအုပ်လှလှလေး တစ်အုပ်ကို စာအုပ်စင် (၂)ခုထဲက တစ်ခုရ ဲ့အပေါ်ယံမှာ မြင်သာထင်သာလေး တွေ့ရတာနဲ့ ကျမလဲ အသာကောက်ယူပြီး စာအုပ်စင်လေးရဲ့ဘေးနားမှာ ရှိတဲ့ ပြူတင်းပေါက်ရဲ့ဘေးမှာ အလိုက်သင့်လေး ချထားသော ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ စာအုပ်လေးရဲ့မျက်နှာဖုံးလေးကို လှန်လိုက်တဲ့အခါမှာပ ဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်ပြီး သွားရပါတယ်။ ပထမဆုံး စာမျက်နှာမှာ တွေ့မြင်လိုက်ရတာကတော့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ တံဆာကြီးတစ်ခုလုံးကို အနီးကပ် ရိုက်ထားတဲ့ ရောင်စုံဓါတ်ပုံပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမဟာ မြင်လိုက်ရမိတဲ့ နေရာကနေ ကျမရဲ့အကြည့်တွေကို မခွာနိုင်ဖြစ်ပြီး အတန်ကြာအောင် ကြည့်နေမိပါတယ်။ အတန်ငယ် ကြာတော့မှ

နောက်ထပ်ဘာတွေ တွေ့မြင်ရဥးီ မလဲဆိုတဲ့ အသစ်အဆန်း ထပ်ပြီး တွေ့ရဦးမလားဆိုတဲ့ ဆန္ဒက ပြင်းပြလာတော့ နောက်ထပ် စာမျက်နှာတစ်ခုကို ထပ်ပြီး လှန်ကြည့်လိုက်မိပါတယ်။

နောက်ထပ် တွေ့မြင်လိုက်ရတဲ့ စာမျက်နှာကစပြီး အနောက်တိုင်း အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို သူ့ထက်ငယ်ပုံရတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ စကားလက်ဆုံကျရာကနေ သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပေးကြပြီး တဖြေးဖြေး ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ချစ်ကြတဲ့ပုံတွေကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ရိုက်ပြထားတဲ့ ပုံတွေ ဖြစ်ပြီး၊ နောက်ဆုံး ကောင်လေးရဲ့ထွားကြိုင်းလှတဲ့ လီးတံကြီးထိပ်ကနေ ဖြူဖြူပြစ်ပြစ် အရည်တွေ ပန်းထွက်တဲ့ အထိပင် ဇာတ်လမ်းဆင်၍ ထားသော ဓါတ်ပုံများ ဖြစ်ပါတယ်။ တစ်ရွက်ခြင်း တစ်ရွက်ခြင်း လှန်ကာ စိမ်ပြေနပြေ ကြည့်မိနေတဲ့ ကျမဟာ တဖြေးဖြေး ကျမရဲ့ရမ္မက်သွေးတွေသည် တိုး၍တိုး၍ ထကြွလာရာမှ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်း ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာ မရိုးမရွ ဖြစ်လာရတဲ့အထိပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ စိမ်ပြေနပြေနဲ့ တစ်အုပ်လုံးလဲ ကြည့်ပြီးသွားရော ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ တုန်တုန်ယင်ယင်လေးပင် ဖြစ်၍နေရပါတယ်။ အဆုံးထိ ကြည့်ပြီးသွားတော့ စာအုပ်လေးရဲ့ကျောဖုံး သားရေဖုံးလေးကို ပိတ်လိုက်ရင်းနဲ့ ကျမဟာ မလုံမလဲနဲ့ စာဖတ်ခန်းလေးရဲ့အပေါက်ဝကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတော့ ..

“ ဟင် .. !! “

ရှဖီးရယ်လေ … တခါးပေါက်ဝကို ကိုယ်တခြမ်းထွက်ပြီး ကျမကို စောင့်ကြည့်နေတယ်လေ။ ကျမလဲ သူ့ကို တွေ့လိုက်ရရော ရင်ထဲမှာ ဒိန်းကနဲ ဖြစ်သွားရကာ ကျမရဲ့စိတ်တွေဟာလဲ ဂယောက်ဂယက် ဖြစ်ပြီး သွားရပါတယ်။ ကျမလှမ်းပြီး မြင်လိုက်ပြီးတာတောင်မှ ရှဖီးက ကျမကို တခဏမျှ ကြည့်နေပြီးတော့မှ မလှမ်းချင်လှမ်းချင်နဲ့ လှည့်ပြီး ထွက်သွားရပါတယ်။ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ သူ့ရဲ့ကျောပြင်ကို မျက်စိတစ်ဆုံး လှမ်းပြီး ကြည့်နေရင်းကမှ ကျမဟာ စောစောလေးက ကျမကို ကြည့်နေတဲ့ ရှဖီးရဲ့မျက်လုံးတွေရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကို

တွေးလိုက်မိပါတယ်။ သူ … သူ့မျက်လုံးတွေက ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးပြီး တပ်မက်တဲ့ ဆန္ဒတွေ အဆမတန် ပြင်းနေတဲ့ ပုံတွေပဲ … ။ ရင်ထဲမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်ကာ လှုပ်ခါသွားရပြီး လေးပင်သော သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ချလိုက်ရကာ ကျမသည် ကုလားထိုင်လေးပေါ်တွင် ထိုင်၍နေရာမှ အသာထပြီး ရပ်လိုက်ပါသည်။

ပြီးတော့မှ စာအုပ်စင်လေးနားကို နှေးကွေးစွာ လျှောက်၍သွားရင်းမှ လက်ထဲမှ ဓါတ်ပုံစာအုပ်လေးကို စာအုပ်စင်ပေါ်သို့ ပြန်ပြီး တင်လိုက်ပါတယ်။ ထို့နောက် ကျမဟာ စာအုပ်စင်ရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်ရန် ပြင်လိုက်ပြီးတော့မှ တစ်ခါ စာအုပ်စင်လေးဖက်ကို လှည့်လိုက်ပြန်ပြီး ခုလေးတင် ကျမတင်လိုက်တဲ့ ဓါတ်ပုံစာအုပ်လေးကို တခါပြန်၍ ဆွယဲူလိုက်ပြီး ပထမဆုံး စာမျက်နှာကို လှန်ကာ ယောကျ်ားတံဆာပုံကြီးကို ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ နောက်ဆုံး စာမျက်နှာကို လှန်ပြီး အကြောတွေ ရုန်းကန်နေတဲ့ အဆမတန်ကြီး ဖြစ်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးထိပ်က သုတ်ရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်တွေ ပန်းထွက်နေတဲ့ပုံကို မျက်တောင်မခတ် ကြည့်နေမိပြန်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ စာအုပ်ကိုပိတ်ပြီး စာအုပ်စင်ပေါ် ပြန်၍တင်ပြီးမှ ကျမဟာ စာဖတ်ခန်းလေးရဲ့ အပြင်ဖက်ကို ပြန်ပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

အခန်းပြင်ကို ရောက်တော့ ကျမဟာ စိတ်ထဲမှာ ငြီးစီစီရှိတာနဲ့ ဗိုလ်တဲကြီးရှေ့မှာရှိတဲ့ ပန်းခြံထဲကို ဆင်းပြီး

လျှောက်ကာ အဲဒီပန်းခြံထဲမှာရှိတဲ့ ထိုင်ခုံလေးပေါ်မှာ အတန်ကြာတဲ့အထိ ထိုင်နေမိပါတယ်။ ကျမရဲ့အတွေး အာရုံထဲမှာတော့ တချိန်လုံးမှာ ကျမ စောစောက ကြည့်ခဲ့ရတဲ့ ပုံတွေကို ပြန်ပြောင်း သတိရလျှက် ရှိပြီး တချက်တချက်မှာလဲ ဓါတ်ပုံဇာတ်လမ်းထဲက မင်းသမီး နေရာမှာ ကျမနဲ့ ဇာတ်လိုက် လူငယ်လေးနေရာမှာ ရှဖီးတို့ကို မရည်ရွယ်ဘဲ စဉ်းစားမိနေပါတယ်။ အတန်ကြာတော့မှ ကျမဟာ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာတဲ့အချိန်မှာပ ဲ ကျမရဲ့ယောကျ်ား ကိုခင်မောင်လွင်ဟာ ပြန်ရောက်လာပါတယ်။ သူက ရေချိုးပြီးတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက် ရှဖီး ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပေးတဲ့ ညစာကို အတူစားခဲ့ကြပါတယ်။ ရှဖီးကတော့ ဘာစကားမှ မပြောဘဲ ကျမကို ကြည့်တောင်မှ မကြည့်ပါဘူး ရှင် …။ ဒီလိုနဲ့ ညစာစားပြီးကြတော့ ကျမတို့ လင်မယားဟာ ကုမ္ပဏီက လာခေါ်တဲ့ ကားလေးနဲ့အတူ မြို့ထဲကို လျှောက်ပြီး လည်ကြပါတယ်။ ကျမတို့ ဗိုလ်တဲကြီးကို ပြန်ရောက်တော့ ည(၁၀)နာရီပင် ထိုးနေပြီ ဖြစ်ပါတယ်။

ကုတင်ပေါ်က အိပ်ယာပေါ် ရောက်တာနဲ့ တနေ့လုံးနီးပါး ရမက်ထန်နေရခဲ့တဲ့ ကျမဟာ ယောကျ်ားဖြစ်သူကို

အမျိုးမျိုး ပရိယာယ်နဲ့ မြူဆွယ်ခဲ့ပေမ့လဲ ခရီးပမ်း အလုပ်များလွန်းသောကြောင့် ထင်ပါတယ်။ ကိုခင်မောင်လွင်ဟာ ကျမလိုရာကို ပါမလာဘဲ မကြာခင်မှာပင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ ရပါတော့တယ်။ ကျမကတော့ ပြင်းထန်နေတဲ့ ရမက်စိတ်တွေကြောင့် အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်နေရပြီး သန်းခေါင်ကျော် (၂) နာရီလောက်မှ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရပါတော့တယ်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကျမ အိပ်ယာက နိုးတော့ မနက်(၈) နာရီပင် ရှိပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ယောကျ်ား ကိုခင်မောင်လွင်ကတော့ မရှိတော့ပါဘူး။ အရေးကြီးတဲ့ အလုပ်ရှိလို့ သွားပြီ ဖြစ်တဲ့အကြောင်း စာရေးပြီး ကျမအိပ်တဲ့ ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ သူ့ရဲ့ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ စာလေးရေးပြီး တင်ထားခဲ့ပါတယ်။ ကျမလဲ အိပ်ယာကထပြီး တခါထဲဘဲ ရေချိုးရန် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး ထဘီရင်လျှားကာ ရေချိုးခန်းရှိတဲ့ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

အောက်ထပ်ရောက်တော့ ကျမဟာ ရှဖီးကိုများ တွေ့လိုတွေ့ငြား မျက်လုံးဝှေ့ကာ လှည့်ပတ်ကြည့်ခဲ့ပေမ့လဲ မတွေ့ခဲ့ပါဘူး။ ရေချိုးပြီးတော့ အပေါ်ပြန်တက်ကာ ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီး အဝတ်အစားလဲကာ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

အောက်ထပ် လှေခါးအရင်း ရောက်တဲ့အချိန်မှာပ ဲ ရှဖီးက ကော်ဖီသောက်ရန် အသင့်ပြင်ထားကြောင်း ပြောတာနဲ့ ကျမဟာ မီးဖိုဆောင်ထဲကို ဝင်ပြီး ထမင်းစားပွဲမှာ ထိုင်လိုက်ကာ ထမင်းစားပွေဲ ပါ်က အုပ်ဆောင်းကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ကော်ဖီနဲ့ ကိတ်မုန့်တွေအပြင် ခေါက်ဆွသဲုတ် တပန်းကန်ပါတွေ့ပါတယ်။ ကျမကြိုက်တဲ့ အစားအစာတွေ ဖြစ်တာကြောင့် ထိုင်ပြီး မြိန်ရေယှက်ရေပဲ စားပစ်လိုက်ပါတယ်။ ရှဖီးကတော့ မီးဖိုဆောင်ဘက်မှာ ရှိတဲ့ ထမင်းစားခန်းထဲကို မလာပါဘူး။ ကျမစားသောက်နေတဲ့ အချိန်မှာ ဘယ်ရောက်နေလဲ မသိပါဘူး ရှင်။ ကျမလဲ စားသောက်ရင်းနဲ့ မနေ့က အကြောင်းတွေကို ပြန်ပြီး စဉ်းစားမိကာ ကျမရဲ့တအုံနွေး နွေး ဖြစ်နေရတဲ့ ရမက်စိတ်တွေဟာလဲ တကျော့ပြန်၍ သွက်လက်စွာ စီးဆင်းလာခဲ့ရာမှ ရမက်စိတ်များ ထကြွလာရပါတော့တယ်။ ဒါကြောင့်လဲ စားသောက်ပြီးသွားတာနဲ့ ကျမဟာ ဘယ်မှ သွားချင်စိတ်မရှိတာကြောင့် အပေါ်ထပ်ကို ပြန်ပြီး တက်လာခဲ့ရာက ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို လှမ်းပြီး ဝင်လိုက်ပါတယ်။

“ဟင် … “ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခြေထောက်လေး တစ်ဖက်လှမ်းပြီး အဝင်လိုက်မှာပင် အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ကြီးပေါ်မှ အိပ်ယာပေါ်သို့ အကြည့်တွေ ရောက်သွားရတဲ့ ကျမဟာ ရင်ထဲမှာ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားရပါတယ်။

ဖြူဖွေးတဲ့ အိပ်ယာခင်း ဖြူဖြူလေးအပေါ် အိပ်ယာကြီးရဲ့အလယ်လောက်မှာ ကျမ မနေ့က စာဖတ်ခန်းထဲမှာ ကြည့်ခဲ့ရတဲ့ ဓါတ်ပုံစာအုပ်လေးဟာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ရောက်လို့နေပါတယ်။ ကျမ တွေးကြည့်လိုက်တော့ ဒီ ဗိုလ်တဲအိမ်ကြီးထဲမှာ လူသားဆိုလို့ ခုချိန်မှာ ကျမနဲ့ ရှဖီး နှစ်ယောက်ထဲသာ ရှိနေတဲ့အတွက် ဒီစာအုပ်လေးကို စာဖတ်ခန်းထဲကနေ ကျမ မယူခဲ့တာ အမှန်ဆိုတော့ ရှဖီးပင် ဒီစာအုပ်ကို ယူခဲ့တာ ဖြစ်မည်။ ပြီးတော့ ကျမမြင်အောင် ကျမကြည့်ဖြစ်အောင် ဒီအိပ်ယာပေါ်သို့ တင်ခဲ့တာ ဖြစ်မည် .. ကျမ၏ ရင်ထဲတွင် သိမ့်သိမ့်လေး တုန်၍ သွားရသည်။

ပြီးတော့ မလုံမလဲနှင့် အိပ်ခန်းဝသို့ သမင်လည်ပြန်လှည့်၍ ကြည့်လိုက်မိသည်။ မည်သူမှ ရှိ၍ မနေပါ။ ကျမသည် အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာလေးသွား၍ ပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အတွင်းဖက်မှ ကလန့်ထိုးရန် ကြံပြီးမှ မထိုးတော့ပဲ အိပ်ခန်းတံခါးကို စေ့ရုံသာစေ့ကာ ကုတင်ကြီးဆီသို့ ပြန်၍ လာခဲ့ပြီး အိပ်ယာထက်သို့ တက်ကာ ဓါတ်ပုံစာအုပ်လေးကို ကောက်၍ ကိုင်လိုက်ပြီး ကျမသည် ကျမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို အိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချလိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ ဓါတ်ပုံစာအုပ်လေးကို တရွက်ခြင်း လှန်ကာ တစ်ပုံပြီးတစ်ပုံ စိမ်ပြေနှပြေနဲ့ ကြည့်နေမိသည်။ တစ်ခေါက်မက နှစ်ခေါက် သုံးခေါက် ကြည့်လိုက်မိတော့ ကျမ၏ ရမက်စိတ်များသည် အဆမတန် ပြင်းထန်၍ လာခဲ့ရသည်။

ဓါတ်ပုံထဲကလို အမျိုးသမီး၏ အဖုတ်ကို ဖြဲကားပြီး လူရွယ်ကလျှာနှင့် ယက်နေတာမျိုး ခံစားကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်များသည် တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်၍ ပြင်းထန်လာရပါတော့သည်။ ဒါ့အပြင် ကျမရဲ့ ရာဂရမက်ဇောတွေဟာ ထိန်းလို့မနိုင် သိမ်းလို့မရတဲ့ အခြေထိ တက်ကြွလာပြီး ကာမစပ်ယှက်ချင်တဲ့စိတ် ရှင်းရှင်းပြောရရင် ခံချင်တဲ့စိတ်တွေဟာ သိပ်ပြီးတော့ ပြင်းထန်လာရပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့စိတ်ထဲ ရင်ထဲမှာ ပြင်းပြနေတဲ့ ဆန္ဒတွေက လွရဲ င် ဘာမှ မရှိတော့ပါဘူး။ ကျမဟာ ကုတင်ကြီးပေါ်ကနေ လူးလဲထရင်း အောက်ကိုဆင်းတဲ့ လှေခါးထိပ်ကို လာခဲ့ပါတယ်။ ရောက်တဲ့အခါကျတော့ ..

“ရှဖီးရေ … ရှဖီး … “

“ဗျာ … အမ “

“ခဏနေရင် အပေါ်တက်ခဲ့ဦး .. သောက်ရေ တစ်ဗူးလောက်လဲ ထည့်ခဲ့ကွာ “

“ဟုတ်ကဲ့ … မမ “

ပြောပြီးသည်နှင့် ကျမက အိပ်ခန်းထဲကို ကဗျာကသီ ပြန်လာခဲ့ပြီး ကျမရဲ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ရင်ဘတ်မှာ ကြိုးတစ်ချောင်းထဲနဲ့ ဘရာစီယာလေးကိုသာ ခံပြီး ညဝတ်ဇာနိုင်လွန် အင်းကျီအပါး အပြာနုရောင်လေးကို ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်ကို အမြန်တက်ပြီး ဓါတ်ပုံစာအုပ်လေးကို အခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ စားပွေဲ ပါ်ကို ပစ်တင်လိုက်ပြီး ကျမဟာ အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး လှဲနေလိုက်ပါတယ်။ မျက်စိနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်ပြီး အသက်ကို မှန်မှန်ရှူကာ တကိုယ်လုံးငြိမ်ပြီး နေလိုက်ပါတယ်။ 

ခဏအကြာမှာတော့ ကျမရဲ့အိပ်ခန်းထဲကို တစ်စုံတစ်ယောက် ဝင်လာတဲ့ အသံကို ကြားလိုက်ရတော့ ကျမဟာ မှိတ်ထားတဲ့ မျက်စိလေးနှစ်လုံးကို အသာဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲကို ဝင်လာတဲ့ ရှဖီးက ထုံးစံအတိုင်း အင်းကျီ ဝတ်မထားဘဲ လက်ထဲက ရေဘးတစ်ဗူးကို ကိုင်ကာ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာပြီး သူရဲ့မျက်လုံးအစုံက ဝတ်လစ်စလတ်နီးပါး ဖြစ်နေတဲ့ ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးကို ရမက်ခိုးတွေနဲ့ တပ်မက်စွာ ကြည့်နေပါတယ်။ ကျမက သူ့ကို နှစ်လိုဖွယ်လေး ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်။

“လာ .. ရှဖီူး ရေဗူးကို စားပွေဲ ပါ်တင်ပြီး မမဆီ လာပါအုံးကွယ် “ ရှဖီးဟာ ကျမပြောတဲ့အတိုင်း စားပွေဲ ပါ်မှာ ရေဗူးကို ထားပြီး ကျမရှိရာ ကုတင်ကြီးဆီကို လာပြီး ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာတော့ ကျမဟာ သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေကို ရီဝေဝေလေးနဲ့ ရင်ဆိုင်ပြီး ကြည့်လိုက်ရာက ..

“မမခြေသလုံးတွေ ကြွက်တက်ချင်သလို ဖြစ်နေလို့ကွာ နှိပ်ပေးစမ်း ပါ .. အားတော့ အားနာပါတယ်… လာ

… ကုတင်ပေါ်ကို တက် .. “ ကျမက အသံလေးကို တုံတုံယင်ယင်လေး လုပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တဲ့အခါမှာပဲ သူက ကုတင်ပေါ်ကို လှမ်းပြီး တက်လိုက်တာကြောင့် ကျမဟာ တဖက်ကို တိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်ရောက်လာတဲ့ ရှဖီးဟာ ကျမရဲ့ဘေးမှာ ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

ပီးတော့ ရှဖီးဟာ ကျမရဲ့ဖြူဖွေးဖောင်းအိနေတဲ့ ရင်သားအစုံကို အပေါ်မှ ဝတ်ထားသော ညဝတ် ဇာနိုင်လွန်အင်းကျီပါးကို ဖောက်ထွင်းပြီး စူးစိုက်ကြည့်နေရာက တံတွေကို ကြိတ်၍ မျိုချလိုက်တာကို တွေ့လိုက်ရပါသည်။ သေချာတိုင်းကြည့်ရင် (၃၄) လက်မ ကျော်ကျော်လောက်ရှိပြီး ဖြူဝင်းပြီး အိနေတဲ့ ကျမရ ဲ့ ရင်သားအစုံဟာ သူ့ရဲ့သွေးသားတွေကို ခါယမ်းနိုင်စွမ်း ရှိတယ်ဆိုတာ ကျမ အသေအချာ သိပါတယ်။ ပီးတော့ အတွင်းက ဝတ်ထားတဲ့ ကြိုးတစ်ချောင်းထဲပါတဲ့ ဘရာစီယာလေးဟာ ကျမရဲ့ရင်သားတွေရဲ့အလယ်မှာ လက်သုံးလုံးသာသာလောက်ပဲ ဖုံးကွယ်ထားနိုင်စွမ်း ရှိတာကြောင့် ကျန်သော ဝင်းမွတ်ပြီး အိနေတဲ့ နို့အုံသားလေးတွေဟာ ခပ်တင်းတင်းလေး ဆြွဲပီး စီးထားတဲ့ ဘရာစီယာလေးကြောင့်ပင် ပြည့်တစ်၍ ထွက်ကာ နဂိုရှိသထက်ပင် မို့ဖောင်း၍ နေသည့်အတွက် မက်စရာကြီး ဖြစ်နေမှာလဲ အသေအချာပါဘဲ။

ကျမဟာ သူ့မျက်နှာကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါလေး တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးတော့ ကျမရဲ့မျက်တောင်ကော့ကြီးတွေကို မှေးစင်းကာ ချလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ရှဖီးရဲ့လက်အစုံဟာ ကျမရဲ့ခြေဖျားလေးတွေဆီ ရောက်၍ လာပြီး စတင်ဆုတ်နယ်ပေးပါတော့တယ်။ ခြေဖျားလေးတွေမှ တဆင့် တဖြေးဖြေး အပေါ်ကို တက်လာပြီး နှိပ်နယ်ပေးလာရာ သူ့လက်အစုံဟာ ကျမရဲ့ဖြူဖွေးသော ခြေသလုံးသားလေးတွေဆီကို ရောက်ပြီးလာပါတော့တယ်။ သူ့ရဲ့လက်အစုံက ကျမရဲ့ခြေသလုံးလေးကို ခပ်ဖွဖလွဲ မဟုတ် ဖိညှစ်၍လည်း မဟုတ်ဘဲ အနေတော်လေး နှိပ်နယ်နေရင်းက …

“မမရဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေက တဆုတ်တခဲကြီး ပါလား မမရယ် .. ပြီးတော့လဲ ဝင်းနေတာပဲ .. ကျွန်တော်တော့ ဒီလို ခြေသလုံးလှလှလေးတွေကို သိပ်ချစ်တာပဲ ..” ဟု ပြောပြောဆိုဆို ကျမရဲ့ခြေသလုံးသားလေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ကုန်းပြီး နမ်းနေပါတယ် ။ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ ပြာကလဲ ဖြစ်ကာ ခံစားသွားရပေမယ့် ကျမက စိတ်ကိုတင်းကာ မျက်စိလေးတွေကို မဖွင့်ဘဲ ကိုယ်လုံးလေးတစ်ခုလုံးကို ငြိမ်ပြီး နေလိုက်ပါတယ်။

ဒီမှာတင် .. ရှဖီးက .. “မမ .. ကျွန်တော် မမရဲ့ပေါင်လေးတွေကိုပါ နှိပ်ပေးမယ်နော် ..” လို့ ပြောပြောဆဆိုပို ဲ ခပ်ကားကားလေး ဖြစ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ဒူးထောက်ပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ သူပြောတာကို ကျမက ဘာမှ မပြောဘဲ ရင်ထဲမှာ တထိတ်ထိတ်နဲ့ မျက်လုံးလေးတွေ စုံမှိတ်ထားရာမှပင်

ကားထားတဲ့ ပေါင်ကြားက သူ့ကိုယ်ကြီးနဲ့ မလွတ်မှာစိုး၍ ထပ်၍ပင် ကျမက ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်ပါသေးတယ်။ ရှဖီးဟာ ထိုင်လိုက်ပြီးသည်နှင့် ကျမရဲ့ပေါင်လုံးဖြူဖြူကြီးတွေကို ငုံ့ပြီး

နမ်းလိုက်ပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျမရဲ့ ပေါင်တွင်းသားနုနုလေးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရာက တဖြေးဖြေး အပေါ်တက်လာပါတော့တယ်။

ပေါင်ရင်းနား ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ သူ့ရဲ့လက်မနှစ်ချောင်းဟာ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို မတော်တဆ ထိသလိုလိုနဲ့ ပွတ်သပ်နေတဲ့အခါမှာတော့ နဂိုထဲက ရမက်ပြင်းထန်နေရတဲ့ ကျမဟာ စိတ်တွေကြွသထက် ကြွလာကာ ကျမရဲ့ရင်အစုံဟာ နိမ့်ချီမြင့်ချီပင် စလို့ ဖြစ်လာရပါတော့တယ်။ တဖြေးဖြေး လက်ရဲဇက်ရဲ ဖြစ်လာတဲ့ ရှဖီးဟာ ကျမရဲ့ ဒူးခေါင်းလောက်သာရှိတဲ့ ညဝတ်အင်းကျီပါးလေးကို ခါးထိ ဆွလှဲန်ကာ တင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူ့ရဲ့လက်က ကျမရဲ့ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ်လေးကို အသားကပ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပါးလေးပေါ်မှပင် အုပ်၍ ကိုင်ကာ ဖိဖိပြီး ပွတ်ပေးနေပါတော့တယ်။ ကျမဟာ ရင်အစုံ နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်ရုံမျှ မကဘဲ အသက်ရှူသံတွေပါ ပြင်းထန်၍ လာရပါတော့တယ်။

ခဏအကြာမှာပဲ ရှဖီးဟာ ကျမရဲ့ အသားကပ် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို လိပ်ပြီး အောက်ဖက်ကို ဆွခဲ ျွတ်တဲ့အတွက် ကျမဟာ ဖင်သား အယ်အယ်ကြီးတွေကို အိပ်ယာပေါ်မှ ကြွ၍ ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့

ဘောင်းဘီလေးဟာ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်လေး ဖြစ်သွားတဲ့ အခါမှာပ ဲ သူက ဘောင်းဘီလေးကို

ခြေဖျားကနေ အပြီးတိုင်ဆြွဲပီး ချွတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ကားအယ်နေတဲ့ ဖင်သားဖွေးဖွေး ကြီးတွေပေါ်က စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းမို့မို့လေးကို မထိရက် မကိုက်ရက်သလို လုပ်နေရာကနေ သဲသဲမမဲ ဲ စူးစူးဝါးဝါးကြီးပဲ ကြည့်နေပါတယ်။ ခဏနေတော့မှ သူက ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို သူ့နှာခေါင်းကြီးနဲ့ တအားပင် ဖိကပ် နမ်းရှုံ့ပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီအခါမှာတော့ ကျမရဲ့ဝမ်းထဲမှာ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်၍ သွားရသည်မှ စောက်ခေါင်းထဲကလဲ ယားကျိကျိကြီး ဖြစ်လာပါတော့တယ်။

သူကလဲ ဒါနဲ့တင် မရပ်သေးဘဲ ကျမရဲ့ရတနာရွှေကြုပ်မှ အဓိက ဖြစ်တဲ့ သော့သီလေး (စောက်စေ့လေး) ကို ဆွဲလှည့်ပြီး ချွတ်နေပြန်ပါပြီ။ အဲဒီအခါမှာတော့ ကျမမှာ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်အောင်ပင် ယားပြီး တက်လာရပါတော့တယ်။ “ရှ .. ရှဖီး တော်ပါတော့ကွယ် … မမ ယားလှပါပြီ “ လို့ တောင်းပန်သလို ပြောလိုက်တဲ့အခါ …

“အော် … မမ ယားသလား .. ကိစ္စ မရှိပါဘး .. မယားအောင် ကျွန်တော် ပွတ်ပေးပါ့မယ်လို့” ပြန်ပြောကာ အစေ့လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ ရပ်ထားပြီး .. သူ၏ လက်နှစ်ဖက်က ကျမအဖုတ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို အသာဖြဲကာ သူ့ပါးစပ်နဲ့တေ့ပြီး ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လျှာကြီးနဲ့ ထိုးပြီး ကလိနေပါတော့တယ်။ ဓါတ်ပုံထဲကအတိုင်း အယက်ခံကြည့်ချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝသွားတာမို့ ကျမဟာ အားရကြေနပ်သွားရပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ ရှင် .. ယားလွန်းတဲ့အတွက် ကြာကြာမခံနိုင်တော့တာနဲ့ .. “ရှဖီးရာ … တော်ပါတော့ကွာ …. မမ … မခံနိုင်တော့ဘူး .. ဒီပြင် မင်းလုပ်ချင်သလိုသာ လုပ်ပါတော့ မင်းသဘောပါပဲ ..” လို့ ပြောကာ ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးကို ပုံအပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အမှန်ကတော့ သူကလျှာနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးကလိတာ မခံနိုင်တာရယ် .. ဒီလို ကလိတဲ့အတွက် ရမက်စိတ်တွေ အဆမတန် ဖြစ်လာတာရယ်တို့ကြောင့် ကျမဟာ ရှဖီးရှေ့တက်ဖို့ လမ်းဖွင့်ပေးလိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမက ပြောလိုက်တာနဲ့ပဲ ဘသားချောဟာ သူ့ရဲ့လုပ်ငန်းကို စပါတော့တယ်။

ကျမရဲ့ညဝတ် အင်းကျီပါးလေးရဲ့ခါးဆီးကြိုးကို ဖြေလိုက်ပြီး ကျမကို ချိုင်းအောက်ကနေ လက်နှစ်ဖက်နဲ့

လျှိုပြီး မကာ ကျမရဲ့ညဝတ် အင်းကျီလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါမှာတော့ ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဆိုလို့ လက်သုံးလုံးသာသာ ဘရာစီယာလေးသာ ကျန်ပါတော့တယ် …။ ကျမလဲ မျက်လုံးနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်ပြီး ပြုသမျှကို နုတော့မယ်ဆိုပြီး စိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာ အသာလေးဘဲ ငြိမ်နေလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပ ဲ သူက ကျမရဲ့ဘရာစီယာလေးကို ရင်သားစိုင်တွေပေါ်ကနေ ခွာပြစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပီးတော့ သူက ကျမရဲ့ဗလာကျင်းနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာ ခွစီးလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ဖောင်းဖောင်းအိအိနဲ့ နူးညံ့ပျော့ပြောင်းလှတဲ့ နို့ကြီးတစ်လုံးကို သူ့ရဲ့ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရ ငုံခဲကာ သူ့လျှာကတော့ အကြောပေါင်း တစ်ထောင် စုဝေးရာ ဖြစ်တဲ့ သန္တာခဲလေးကို စုပ်ယူကလိနေပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ တပြိုင်နက်မှာဘဲ သူ့ရဲ့ဘယ်ဘက်လက်က ကျမရ ဲ့ညာဖက်နို့အုံကြီးကို မာန်ဖီ၍ ဆုတ်နယ်နေရာမှာလဲ ရိုးရိုးကိုင်ဆွခြင်းမျိုး မဟုတ်ဘဲ ကျမရဲ့နို့အုံထိပ်မှ အသီးလေးကို သူ့ရဲ့ လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကြားမှာ ထားကာ သူ့ရဲ့လက်မက နို့သီးလေးထိပ်ကို အသာအသာ ပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမမှာ ကျောထဲကပင် စိမ့်တက်သွားရပြီး ကြက်သီးတွေ ထသွားရပါတယ်ရှင် ….။

တခါတခါမှာ တအား ဆုတ်နယ်လိုက်တဲ့အခါမှာ ကျမရဲ့ နူးညံ့ပျော့ပျောင်းလှတဲ့ နို့အုံမှ အသားစိုင်များသည် သူ၏ လက်ချောင်းများကြားမှ အိ၍ ထွက်ထွက်လာတာကိုတောင် အတိုင်းသား မြင်နေရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လဲ ခုချိန်မှာ ကျမဟာ နာရကျင်ရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ကျမစိတ်စောနေတာက နောက်ဆုံးအဆင့် ဖြစ်တဲ့ အထွတ်အထိပ်ကို အရောက်တက်စေချင်တဲ့ စိတ်ကသာ ပြင်းထန်လာတာမို့ … “ကဲပါ ရှဖီးရာ မမလဲ မနေနိုင်တော့ပါဘူးကွာ .. မင်း လုံချည်သာ ချွတလိုက်ပါတော့လို့ .. “ ပြောမိရက်သား ဖြစ်သွားပြီးမှ ကျမက ကျမရဲ့မျက်နှာလေးကို ဘေးတစ်ဖက်လှည့်ပြီး လွှဲလိုက်မိပါတယ်။ “စိတ်ချပါ .. မမရာ .. မမဆန္ဒ ပြည့်ဝစေရပါ့မယ် .. ဖြေးဖြေးပေါ့ .. “ ဟုပြောကာ ကျမရဲ့ပါးစုံ့လေးထွက်နေတဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို တအားကုန် ဘယ်ပြန်ညာပြန် လှိမ့်နမ်းပြီး ကုတင်ဘေးသို့ ဆင်းကာ သူ့ရဲ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာ မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူး ဖြစ်ကာ ပါးစပ်မှပင် လွှတ်ကနဲ .. “အို .. ရှဖီးရယ် .. မင်းဟာကြီးက ကြီးလွန်းလှချီလား .. ဒီလိုဆို ဖြစ်ပါ့မလား .. ငါတော့ မှားပြီ ထင်တယ် “ လို့ ညည်းညူလိုက်မိပါတယ်။ အဲဒီလိုပြောပြီး ကျမ မျက်နှာပျက်သွားတာ သိတော့ ချက်ခြင်းပဲ ကျမကို ချော့မော့ပါတယ် ရှင် …။

“အို .. မမကလဲ ကြောက်စရာ မဟုတ်တာ ကြောက်နေတာကို .. စကားပုံတောင် ရှိသေးတယ် .. မတော်လို့

ပြန်ပို့ရတယ် မရှဘူး .. ဆိုတာလေ ..” ဟု ရယ်သွမ်းကာ ကျမရဲ့ကြောက်စိတ်ကို ပြေပျောက်သွားစေရန် ချော့မော့ပါတယ်။

“ဟင့်အင်းကွာ … မမတော့ သိပ်ကြောက်တာပဲ .. ခုချိန်ထိ မမယောကျ်ားရဲ့ဟာကိုတောင် တခါမှ သေသေချာချာ မကြည့်မိပါဘူး .. ဒါလောက်လဲ မကြီးပါဘူး .. မင်းဟာကြီးကတော့ လွန်လွန်းတယ် ထင်တာပဲကွာ “

“အော် .. မမကလဲ ကျနော်ပြောတော မယုံရင် အခုကြုံဖူးတော့ သိရမှာပေါ့ .. အဲဒီတော့ မမကြောက်စိတ်ပြေသွားအောင် ကျွန်တော့်ဟာကြီးကို နဲနဲလောက်ကိုင် ကြည့်ပါလား ဟင် .. “ ဟု ပြောပြောဆိုဆိုပင် ကျမရဲ့လက်ထဲသို့ သူ့ဟာကြီးကို ထည့်ပါတော့သည်။ ကျမလဲ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ အုပ်ပြီး ကိုင်မိရက်သား ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ လက်ထဲကို ရောက်နေပြန်တော့လဲ ကိုင်ရတာ ကောင်းသလိုလို ပူနွေး နွေးနဲ့ သံလိုက်ဓါတ် ရှိသလိုလို ကျမလက်ကို ဓါတ်လိုက်သွားသလိုလို မျိုးကြီးပါပဲရှင်။ ဒီလို သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်လိုက်မိရာက ကျမရ ဲ့စိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီးခံစားသွားရပြီး ကျန်နေတဲ့လက်တစ်ဖက်ကပါ သူ့ဟာကြီးဆီ ရောက်သွားပြီး အရင်းကနေ အဖျားကို လက်နှစ်ဖက်ဆက်ပြီး ဆုတ်မိရက်သားဖြစ်သွားပါတယ်။ အလိုရှင် … သူ့ဟာကြီး လုံးပတ်က ကျမလက်တကိုင်တောင် တစ်ပတ်မပတ်မိဘဲ အရှည်ကလဲ လက်နှစ်ဘက်ဆက်ပြီး ဆုတ်တာတောင် ဒစ်နားထိဘဲ ရောက်ပြီး ပြောင်တင်းနေတဲ့ ထိပ်ဖူးကြီးတစ်ခုလုံးက ထွက်ပေါ်ကျန်ရှိနေပါသေးတယ် .. ရှင် ..။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခုချိန်မှာတော့ ကျမစိတ်ထဲမှာ အဖုတ်နှစ်ခြမ်း ဖျန်းကနဲ ကွဲသွားချင်သွားပါစေ .. အလိုးခံချင်စိတ်က များနေပါပြီ .. ဒါကြောင့် .. “ကဲ .. ရှဖီးရယ် … မင်း လုပ်စရာရှိတာကိုသာ လုပ်ပါတော့ကွယ် .. ဒါပေမ့ ဲ အကြမ်းပတမ်းတော့ မလုပ်လိုက်ပါနဲ့နော် … တော်ကြာ လူကြားမကောင်း သူကြားမကောင်း ဖြစ်နေပါဦးမယ် … “ “အော် … မမကလဲ စိတ်သာချပါ .. ကျွန်တော့်ကို ဒါလောက်လဲ အထင်မသေးပါနဲ့အုံး .. “

ဟု ပြောကာ သူ့လုပ်ငန်းကို စပါတယ်။ သူဟာ ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို ခပ်ကားကားခွပြီး သူ့ရဲ့ညာလက်က ကျမရဲ့နို့တွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် အသာအယာ ပွတ်သပ်လိုက်၊ နို့သီးလေးတွေကို လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကြားမှာ ထားပြီး လက်မလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်၊ တခါတခါ လောက်စာလုံး လုံးသလို လှိမ့်ကစားလိုက်ဖြင့် အစွမ်းကုန် ပွတ်သပ်ကလိပေးနေပါပြီ။  တချိန်ထဲ တပြိုင်နက်ထဲမှာပဲ သူ့ရဲ့ကျန်တဲ့ ဘယ်လက်က လီးတန်ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ပြီး ကျမကို ပေါင်နဲနဲ ထပ်ကားရန်ပြော၍ ကျမအဖုတ်ရဲ့အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို သူ့ဒစ်ကြီးနဲ့ လှည့်ပတ်ပြီး ပွတ်နေပါတယ်။ 

ခဏကြာပြန်တော့ ကျမရဲ့အစေ့လေးဆီကို သူ့ဒစ်ကြီး ရောက်လာ၍ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမအဖို့ က္ကန္ဒြေမဆည်နိုင်လောက်အောင် ကာမရမက်တွေဟာ ဟုန်းကနဲ ကြွလာတာမို့ တကိုယ်လုံး တွန့်ကာလိမ်ကာ ကော့ကောနှင့် လိုးပါတော့လို့ မပြောရုံတမယ်သာ ရှိပါတော့တယ် .. ရှင်။ ကျမ အဲဒီလို ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရတာနဲ့ တပြိုင်နက် အခြေအနေကို နားလည်လိုက်ကာ သူ့ရဲ့ လီးတန်ကြီးကို အောက်သို့ တဖြေးဖြေး ဆွဲချလာနေပြီ ဖြစ်ပါတယ်။

စောက်ရည်ကြည်များ စိုရွှဲနေပြီ ဖြစ်သော စောက်ခေါင်းဝသို့ ရောက်သည်နှင့် တပြိုင်နက်တည်း လီးတန်ကြီးထိပ်ကိုဖိ၍ တေ့ကာ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်ထိုးကြည့်လိုက်ရာ “ပြွတ်” ဟူသော

မတိုးမကျယ် အသံလေးက ပေါ်ထွက်လာပြီး သူ၏ ကြီးမားလှသော ဒစ်ကြီးသည် ကျမ၏ စောက်ခေါင်းဝသို့

မြုပ်နှံပြီးသား ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ ထိုအချိန်မှာတော့ ရှဖီးသည် တိုက်ပွဲကို အောင်နိုင်သော စစ်သူကြီးပမာ ပြုံးရွှင်သွားပြီး “ဘယ်နဲ့လဲ ကြောက်တယ်ဆို အခုတော့ ကြောက်စရာကောင်းသေးရဲ့လား .. ” ဟု မေးဘိအလား မျက်နှာပေးက ရှိနေကော ကျမကိုလဲ ပြုံးထေ့ထေ့အကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေသည့်အတွက် ကျမလဲ မျက်စိလေးကို မှိန်းပြီး ရှေ့ဆက်၍ အရသာခံလိုသော အသွင်ကို ဆောင်နေလိုက်ပါတော့သည်။ ရှဖီးသည် ဆက်၍ အချိန်ဖြုန်းမနေတော့ဘဲ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို မူလီကြီးလို သဘောထားကာ တဖြေးဖြေး

ဝက်အူရစ်သွင်းသလို လှည့်ကာ စိုက်ကာဖြင့် ကြိုးစားကာ သွင်းနေပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမလို ကလေးမမွေးဘူးသေးသည့် မိန်းမ တစ်ယောက်ကို ဤမျှ ကြီးလွန်သော လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ အဆုံးအထိ သွင်းရန်မှာ လွယ်ကူသော ကိစ္စမဟုတ်သည်ကို သိထားသဖြင့် ရှဖီးက ဤကဲ့သို့ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို လှည့်ပတ်သွင်းနေခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

နောက်ဆုံးတော့ ခေါင်းဝင်လျှင် ကိုယ်ဆန့်ရမည်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ကျမက မှိန်းနေဆဲဖြစ်ပေမဲ့ ရှဖီးခမျာမှာတော့ ပန်းဝင်လုဆဲဆဲ တာဝေး အပြေးသမားတစ်ယောက်လို နဖူးက ချွေးသီးချွေးပေါက်များပင် ကျနေပါပြီ။ သို့သော်လဲ မလျှော့သောဇြွဲဖင့် ကြဲနေပါသည်။ ယခုဆိုရင် နောက်ဆုံး အားသွန်၍ ကြိုးစားသည့်အနေနှင့် တစ်ဝက်ကျော်ကျော် ဝင်နေပြီဖြစ်သော သူ၏ လီးကြီးကို တဖြေးဖြေး နဲနဲ ပြန်ထုတ်လိုက် အားယူ၍ ပြန်သွင်းလိုက်နှင့် ထိုးသွင်းနေပြန်ပါသည်။

ယခုတစ်ခါ ဆွထဲုတ်လိုက်ရာတွင် အရည်ကြည်များမှာ သူ၏ လီးတန်ကြီးတွင် စိုရွှဲလာပြီမို့ ဒီတစ်ခါတော့ ပန်းဝင်အောင် လုပ်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ သုံးကြိမ်သုံးခါ သွင်းချီထုတ်ချီ အားယူ၍ နောက်ဆုံးအချီမှာတော့ ခပ်နာနာလေး ဖိကပ်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ ထင်သည့်အတိုင်းပင် အရင်းထိ အဆုံးမြုပ်ကာ ဝင်၍ သွားပေတော့သည်။ မှိန်းနေသော ကျမမှာ နောက်ဆုံး အချီဆောင့်ထိုးလိုက်သော ဒဏ်ကို ပြင်းထန်စွာ ခံစားလိုက်ရသည့်အတွက် စောက်ခေါင်းထဲတွင် အောင့်သွားကာ .. “ကျွတ် … ကျွတ် … ကျွတ် ..” ဟု စုပ်သပ်ကာ ရှုံ့မဲ့သွားရပါတော့သည်။ “ရှဖီးကလဲကွာ အကြမ်းပတမ်း မလုပ်ပါနဲ့လို့ ပြောထားရက်သားနဲ့ … ဟင့် “ ဟု ညုသံလိုလို အပြစ်တင်သံလိုလိုနှင့် ပြောလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ .. “အော် … မမ နာသွားလားဟင် .. ကျွန်တော်လဲ ဖြေးဖြေးလုပ်တာပါပဲ .. အစမို့ပါ နောက်တော့ တဖြေးဖြေး ကောင်းလာမှာပေါ့နော် .. မမ .. နော်နော် .. “ ဟုပြောပြောဆိုဆို စူသလို လုပ်နေသော နှုတ်ခမ်းအစုံကို ကုန်း၍ စုပ်ယူကာ ချော့မော့ပြန်ပါသည်။

အဲဒီလိုဆိုပြန်တော့လဲ ကျမရဲ့စိတ်တွေဟာ တက်ကြွလာပြန်ရကာ ကျမရဲ့တင်ပါးကြီးတွေကို ကော့ကာ၊ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ပြည့်ကြပ်နေပြီ ဖြစ်သော သူ၏ လီးကြီးကို ကျမ၏ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်က ထပ်ပြီးညှပ်ထားလိုက်သည့်အတွက် ဂဟေဆက်ထားသည့်အလား ကြားလေပင် မသွေးနိုင်တော့ပါဘူး ရှင်

…။ ဒီအချိန်မှာပဲ ရှဖီးက လှုပ်ရှားလာပြီး .. “ကဲ ကဲ .. မမလဲ နဲနဲ  သက်သာအောင် ကျနော်လဲ ဆောင့်အားရှိအောင် ပုံစံ ပြောင်းရအောင်နော် .. “ ဟု ပြောပြီး သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ကျမရဲ့ပေါင်တွေအောက်က လျှိုပြီး ကျမရဲ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွတဲ့အတွက် အလိုက်သင့်ဖြစ်ရအောင် ကျမလဲ ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ထောင်၍ ပေးလိုက်ပါသည်။ ထိုအခါမှာတော့ မောင်မင်းကြီးသားက ကျမရဲ့ ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆွကဲာ အားယူပြီး လီးတန်ကြီးကို ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းချည်ထုတ်ချည်ဖြင့် လုပ်ကာ လိုးနေချေပြီ။ တခါတခါမှာ ကျမ တကိုယ်လုံး ဖျစ်ညှစ်၍ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ထိုးကပ်ပြီး ဖိပြီး မွှေလိုက်တဲ့အခါမှာဆိုရင်ဖြင့် ကျမရဲ့ခံစားလိုက်ရတဲ့ အရသာ ခံစားချက်ဟာ ပြောမပြနိုင်အောင်ပါပဲ ရှင် ..။ ဒါပေမဲ့ သူ့လီးကြီးက ရှည်တော့ သားအိမ်ဝကို လာလာထောက်လို့ အောင့်အောင့် သွားတာပါပဲ။

အသဲနင့်အောင် ချစ်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးကို ခေါ်တာလား …။ ထို့နောက်တွင်တော့ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကျမ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်ဆုံးသွင်းထားပြီး ငြိမ်၍ ထားကာ အချိန်ဆွလဲိုသော သဘောဖြင့် စကားတွေ ပြောနေကြသဖြင့် အတော်ကြာလာတော့ ကျမအဖို့ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်နေပြီကို အကဲခတ်လိုက်မိသည့်အတိုင်း ရှဖီးသည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ကျမ ပခုံးတွေပေါ်သို့ ကိုင်ထားရာမှ ဘယ်ဖက်လက်ကို ကျမ၏ ကိုယ်လုံးတီးလေးအောက်ဖက် ဆီသို့ လျှို၍ ဖက်လိုက်ကာ ကျန်ညာလက်က ကျမ၏ ဘယ်ဖက်နို့အုံကြီးပေါ်သို့ ရွှေ့ပြောင်း၍ နေရာချလိုက်သည်။ ကျမ၏ ပေါင်တန်ကြီးများကိုလဲ ဆန့်တန်းစေပြီး အလိုက်သင့် ကားထားလိုက်ပါသည်။ ဤကဲ့သို့ အနေအထား ပြင်ဆင်နေသည်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ရှဖီးသည် ယခုအခါ အပြီးအပြတ် ပွဲသိမ်းတော့မည် ဖြစ်သည်ကို သိလိုက်ရသည့် တခဏတွင် ကျမ၏ ရင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့် တလှပ်လှပ် ခံစားလာရပါတော့သည်။

ဒီအချိန်မှာပင် ရှဖီးသည် ကျမ၏ စောက်ဖုတ်တွင်းတွင် တစ်ဆုံးမြုပ်နှံထားသော လီးကြီးကို တဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲနှုတ်နေပါပြီ။ ကျမ၏ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲမှ တဖြေးဖြေး ထွက်ပေါ်၍ လာသော သူ၏ လီးချောင်းကြီးတွင်တော့ ကျမ၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ ထွက်နေသော စောက်ရည်ကြည်များဖြင့် စိုရွှဲနေပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ရှဖီးဟာ လီးတန်ကြီးကို တဆုံးနီးပါးထိပင် ဆွ၍ဲ ထုတ်ရာက ခပ်ဆတ်ဆတ် ဆောင့်ထည့်ပြီး ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာနဲ့ လိုးပါတော့တယ် ရှင် ..။ တဖြေးဖြေး ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာတဲ့ ရှဖီးဟာ သူ့ရဲ့ညာလက်က ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ဆုတ်နယ်ဖျစ်ညှစ်လိုက်၊ နို့သီးလေးတွေကို ဖိလိုက်ချေလိုက်နဲ့ လုပ်ရင်း သူ့နှာခေါင်းကြီးကလဲ ကျမရဲ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးသာမက လည်တိုင်ဖြူဖြူလေးပါ မကျန် ဒရစပ်နမ်းရင်း ဆောင့်နေတော့တယ်။ ဒါ့အပြင် သူ့ရဲ့ဘယ်ဖက်လက်ကလဲ ကျမရဲ့ခါးသေးသေးလေး .. တကယ်တိုင်းရင် (၂၂)လက်မပင် မပြည်တဲ့ ခါးလေးကို အားမလိုအားမရနဲ့ ဆွဲဆွဲပီး မြှောက်မနေပါသေးတယ်။ ကျမကလဲ တအားကြီးကို ကော့ကော့ပေးပြီး ခံနေမိပါပြီ။ ကျမဖြင့် ထူးကဲလှတဲ့ အရသာတွေကြောင့် ဟင်းကနဲ ဟင်းကနဲဖြင့် ရမက်ဇောမာန်တွေ မာန်ဟုန်ပြင်းလာရပါတယ်။

ပြီးတော့လဲ လင်ယောကျ်ားနဲ့ပင် ဒီလို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်နဲ့ လိုးပေးတာ မခံဘူးတာကြောင့် တခါမှ မကြုံဘူးတဲ့ အရသာကို ခံစားရင်း ရှဖီးကို သိပ်ပြီး ချစ်တဲ့စိတ်တွေ ပေါ်လာရပါတယ်။ ကျမကို အားပါးတရ လိုးဆောင့်နေတဲ့ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးချောင်းကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးတွေနဲ့ အတင်းကို ဆွဲညှစ် ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးဟာ ကျမရဲ့ သားအိမ်ဝထိ အတင်းပင် ထိုးစိုက်သွင်းကာ အတင်းပဲ ဖိကပ်လိုက်ရာက လီးတန်ကြီးထိပ်က တပျစ်ပျစ်နဲ့ ပန်းထွက်လာတဲ့ အရည်ပြစ်ပြစ်တွေဟာ ကျမရဲ့သားအိမ်ထဲကို နွေးကနဲ နွေး ကနဲ စ၍ ဖြစ်သွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ တကိုယ်လုံး တုန်တက်ကာ သွက်သွက်ခါ သွားရပြီး မချိမဆန့်ဖြစ်ကာ “အမလေး … ဟင်း .. ရှဖီးရယ် …. ဟင်း ……. ဟင်း … မမကိုသာ အပိုင်ယူ … ယူလိုက် .. ပါတော့လား … အမလေး .. ဟင်း.. “ ဟု လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ မြည်တမ်းရင်း တကိုယ်လုံးက အကြောတွေ ပြေလျှော့သွားရာက ကျမဟာ တဖြေးဖြေး ငြိမ်ကျသွားရပါတော့တယ်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

စိတ္မထိန္းႏိုင္လို႔ အိမ္အကူေကာင္ေလးကို ကုန္းလိုက္တဲ့ သူေဌးကေတာ္

က်မတို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဟာ ပင္လယ္ကမ္းေျခ တေနရာမွာ ရွိေနသာ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕သို႔
ေရာက္ရွိၿခဲ့ကပါတယ္။ ဒီလို ေရာက္ရွိခ့ရဲ တဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ က်မရဲ႕ ခင္ပြန္းျဖစ္တဲ့ ကိုခင္ေမာင္လြင္ရဲ႕ ဖခင္ ကုမၸဏီက ျပည္ပထုတ္ကုန္အတြက္ ပုဇြန္ငါးဝယ္ဖို႔ ေရာက္ခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေအးခန္းရဲ႕ ကုမၸဏီပိုင္ အေဆာက္အဦးေတြ ေနအိမ္ေတြရွိေပမဲ့ က်မတို႔ လင္မယားဟာ ညားၾကတာကလဲ (၄)လေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတဲ့အတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္တဲ့စိတ္ နားေအးပါးေအးနဲ႔ ေနခ်င္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ က်မတို႔ ေရာက္လာတဲ့ ၿမိဳ႕မွာ ဗိုလ္တဲလို႔ေခၚတဲ့ ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီး တစ္လုံးကို ႏွစ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ငွားၿပီး က်မတို႔ ေနဖို႔ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။ က်မတို႔ လင္မယားစၿပီးေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ ပစၥည္းေတြမွ ေနရာမခ်ရေသးခင္မွာဘဲ က်မရဲ႕ေယာက်္ားဟာ သူ႔အလုပ္ရွိရာသို႔ ထြက္ခြာသြားရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘိုတဲႀကီးမွာ က်မတစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ က်မတို႔ ေရာက္မယ့္ေန႔ကို တမင္ဘဲ အလုပ္မွာ ရွိတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြကို အေၾကာင္းမၾကားဘဲ ထားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ က်မတို႔ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ လူမ်ားမ်ားနဲ႔ ေရာေရာေထြးေထြး
ေနရတာကို စိတ္ပ်က္တတ္လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတစ္ေယာက္ထဲ ဘိုတဲႀကီး (ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီး) မွာ က်န္ခဲ့တယ္ ဆိုေပမယ့္လဲ ဒီဗိုလ္တဲမွာ အစဥ္အဆက္ေနလာခဲ့ၿပီး ဗိုလ္တဲရဲ႕သန႔္ရွင္းေရးနဲ႔ ေရာက္လာတဲ့သူေတြရဲ႕ စားေရး ေသာက္ေရးအတြက္ စားဖိုေဆာင္တာဝန္နဲ႔ ဗာရီယ အလုပ္ေတြကို လုပ္ဖို႔ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ သူက ကရင္နဲ႔ ကုလားကျပားေလး ျဖစ္ၿပီး အသက္က (၂၀)ေက်ာ္ေလာက္ ရွိၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရင္က အလုပ္ၾကမ္း လုပ္ခဲ့ဖူးပုံရတာေၾကာင့္ သူ႔အသက္နဲ႔ မမွ်တဲ့ တုန္ခိုင္သန္စြမ္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕တကိုယ္လုံးဟာ ႂကြက္သားေတြ အေျမႇာင္းလိုက္ထေနၿပီး အရပ္ကလဲ ခပ္ျမင့္ျမင့္ျဖစ္ကာ ေဒါင္ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမွာပ ဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္တဲမွာ သူလဲ ရွိေနေတာ့ က်မအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ က်မတို႔ လင္မယားရဲ႕ ပစၥည္းေတြကို က်မနဲ႔အတူ သူက ဝိုင္းဝန္းၿပီး ေနရာခ်ေပးတာေၾကာင့္ က်မလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးပဲ သက္သာသြားရပါတယ္။

ပစၥည္းေတြ ေနသားတက် ျဖစ္သြားၿပီးတာနဲ႔ သူက အိမ္ႀကီးတစ္ခုလုံးမွာရွိတဲ့ အခန္းေနရာေတြကို က်မကို ေသေသခ်ာခ်ာပဲ ရွင္းလင္းေျပာျပပါတယ္။ မီးခလုတ္ေတြကအစ ဘယ္ေနရာေလာက္မွာရွိတယ္ အဆုံးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ သူက က်မတို႔ လင္မယား မစားတဲ့ အစားအစာေတြကို ေမးလို႔ က်မက သူ႔ကို ေျပာျပလိုက္ရပါေသးတယ္။ ဒီလိုေျပာျပၿပီးသြားတာနဲ႔ သူက က်မရဲ႕ေရွ႕ကေန ခိုင္းစရာရွိရင္ ေခၚလိုက္ဖို႔နဲ႔ သူက မီးဖိုေဆာင္ထဲမွာ အေနမ်ားေၾကာင္းနဲ႔ မီးဖိုေဆာင္ရဲ႕ေနာက္ဖက္မွာ သပ္သပ္ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေလးမွာ သူေနေၾကာင္း .. သူ႔နာမည္က ေက်ာ္ခင္ျဖစ္ၿပီး အမ်ားက သူ႔ကို “ရွဖီး” လို႔ ေခၚၾကေၾကာင္းေျပာၿပီး ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ လွည့္ၿပီး သူ႔ကို ခိုင္းစရာရွိရင္ ေခၚလိုက္ဖို႔ ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။ က်မကို ေက်ာေပးၿပီး ထြက္သြားတဲ့ သူ႔ကို က်မဟာ မ်က္စိတဆုံး လိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ အင္းက်ီ ဝတ္မထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အေပၚပိုင္းက မို႔ေမာက္ ဖုထစ္ေနတဲ့ အေျမာင္းလိုက္ ႂကြထေနတဲ့ ႂကြက္သားႀကီးေတြကိုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဝန္ခံရမယ္ဆိုရင္ က်မရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ေယာက်္ားပီသလွပါတယ္ဆိုတဲ့ က်မရဲ႕ ေယာက်္ား ကိုခင္ေမာင္လြင္ေတာင္မွ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေလာက္ မေတာင့္တင္းလွပါဘူး ရွင္။ အခု ရွဖီးရဲ႕ကိုယ္လုံးႀကီးကေတာ့ ေတာင့္တင္းမာေၾကာလွၿပီး ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားကာ ပစၥည္းေတြ ဟိုေ႐ႊ႕ဒီေ႐ႊ႕နဲ႔ ေနရာခ်ခဲ့ရတာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္မွာ ေခြၽးေစးေလးေတြထြက္ၿပီး သူ႔ႂကြက္သားႀကီးေတြဟာ ေျပာင္လက္ေနလိုက္တာမ်ား က်မျဖင့္ သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမွာ အသဲယားမိတဲ့အထိ ပါဘဲ …။ က်မရဲ႕အသက္ဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့လကပဲ (၂၆)ႏွစ္ ျပည့္ ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မဟာ လူလားေျမာက္အ႐ြယ္ ေရာက္ခဲ့ေပမ့လဲ က်မစိတ္ႀကိဳက္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ေနခဲ့ရင္းက က်မအသက္ (၂၅)ႏွစ္ေက်ာ္တဲ့အထိ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ဖူးစာဖက္ကို ေ႐ြး ခ်ယ္ခဲ့ၿပီး အ႐ြယ္ေရာက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့ အက်ိဳးတရား ျဖစ္ေသာ ေသြးသားေတြရဲ႕ဒဏ္ကို အႀကိတ္အနယ္ ခံစားခဲ့ရၿပီး က်ိတ္မွိတ္သည္းခံ ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ လြန္ခဲ့တဲ့ (၅)လေလာက္ကပဲ က်မဟာ က်မရဲ႕ ေယာက်္ား ကိုခင္ေမာင္လြင္ႏွင့္ အေၾကာင္းဆက္ ေပါင္းဖက္ခဲ့ရၿပီး ကာလမ်ားစြာနဲ႔ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ မ်ိဳသိပ္ထားခဲ့ရတဲ့ က်မရဲ႕ဆႏၵေတြကို အားပါးတရႀကီးကို ဖြင့္ထုတ္လို႔ လူ႔ဘဝစည္းစိမ္ကို ခံစားခဲ့ပါတယ္။

(၅) လဆိုတာလဲ ဘာမွ် မၾကာေသးပါဘူး။ ခုမွ အရွိန္က တက္ဆဲ။ အရွိန္က ေကာင္းဆဲဘဲ ျဖစ္ပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မဟာ ခ်ိဳသည္ ခါးသည္ကိုလည္း သိေနၿပီလို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ အရသာကလဲ သိေနေတာ့ ရွဖီးရဲ႕မက္ေမာစရာ ေကာင္းလွတဲ့ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး တပ္မက္လို႔ပင္ သြားရတယ္လို႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မဟာ ရွဖီး ထြက္သြားၿပီးတာနဲ႔ သူျပင္ေပးခဲ့တဲ့ အိပ္ယာႀကီးေပၚမွာ အသာလွဲခ်လိုက္ရာက ပင္ပန္းသလို ျဖစ္ေနရတဲ့ ပင္ပန္းမႈေတြကို အနားယူကာ ေျဖေဖ်ာက္လို႔ ေနရင္း ဟိုေတြး ဒီေတြးနဲ႔ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိပါတယ္။ အေတာ္ေလး ၾကာသြားေတာ့မွ အေမာအပန္းေလးေတြ ေျပလာရသည့္အတြက္ က်မဟာ အိပ္ယာေပၚကေန လူးလဲ ထလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ စဥ္းစားလိုက္ရာက က်မရဲ႕ကိုယ္ေပၚက အင္းက်ီေတြကို ခြၽတ္ၿပီး ထဘီေလးကို ရင္လွ်ားလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ထဘီေလးကိုပဲ ေရလဲလုပ္ဖို႔ တပတ္ႏြမ္း ထဘီေလးတစ္ထည္နဲ႔ လဲၿပီး ရင္လွ်ားလိုက္ကာ ေမႊးပြသဘက္ႀကီးကို လုံလုံၿခဳံၿခဳံႏွင့္ က်မရဲ႕ ကိုယ္ေပၚကို လႊမ္းၿခဳံလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ တျခား တပတ္ႏြမ္းထဘီေလး တစ္ထည္ကို ေခါက္ရက္သားေလး လက္တစ္ဖက္က
ကိုင္လိုက္ရာက ေရခ်ိဳးခန္းရွိတဲ့ ေအာက္ထပ္ကို က်မဟာ ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။ ေအာက္ထပ္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပ ဲ ရွဖီး ေစာေစာက ေျပာျပထားခဲ့တဲ့ အခန္းေနရာေတြကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္း ရွိမယ့္ မီးဖိုေဆာင္ရဲ႕ေဘးတစ္ျခမ္းမွာ ရွိတဲ့ အေဆာင္ေလးဖက္ကို လာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းရဲ႕ေရွ႕ကို ေရာက္တာနဲ႔ပဲ က်မဟာ အားေနတဲ့ က်မရဲ႕လက္ေလး တစ္ဖက္နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးကို ႄဆြဲပီး ဖြင့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
“အို .. “ “ ဟင္ .. “
ေတာ္ပါေသးသည္။ ေရခ်ိဳးလို႔ ၿပီးသြားခိုက္ ျဖစ္ပုံရေသာ ရွဖီးက သူ႔ပုဆိုးကို ႄဆြဲပီး အျမန္ပ ဲ
ဝတ္လိုက္တာေၾကာင့္ က်မနဲနဲ သက္သာရာ ရသြားရပါတယ္။

ပုဆိုးဝတ္ၿပီးသြားတာနဲ႔ ရွဖီးဟာ က်မရွိေနတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းဝကို ထြက္လာၿပီး က်မနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္လိုက္ပါတယ္။ “မမ .. အိပ္ေနၿပီ ထင္ၿပီး က်ေနာ္ တံခါးကို ဂ်က္မထိုးမိလို႔ ျဖစ္သြားတာပါ .. စိတ္မရွိပါနဲ႔ေနာ္ ..” သူက ေလသံေအးေအးနဲ႔ က်မကို ေတာင္းပန္ေနပါတယ္။ သူ ေရခ်ိဳးခန္းဝကို ထြက္လာထဲက သူ႔မ်က္ႏွာကို ရဲရဲ မၾကည့္ရဲေတာ့တဲ့ က်မဟာ က်မရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို ေအာက္ကို ငိုက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ကို ၾကည့္ေနလိုက္တဲ့ က်မရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြကို သူ႔ဆီသို႔ မ်က္လႊာေလးကို မရဲတရဲေလးပဲ ပင့္တင္ကာ ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္။

“အို … ရွင္ “ သူေလ .. က်မရဲ႕ ကိုယ္ေပၚမွာ ၿခဳံထားတဲ့ သဘက္အစႏွစ္ဖက္က ရင္ဘတ္ဖက္မွာ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ ဟၿပီးေနတဲ့ ၾကားကေန က်မရဲ႕ရင္သားေတြကို အတင္းပဲ လိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။
“ေအာ္ … အင္း … ရပါတယ္ … ကစၥမရွိပါဘူး ကြယ္” သူရဲ႕ေတာင္းပန္စကားကို က်မဟာ ခုမွပ ဲ ခြန္းတုံ႔ျပန္မိပါတယ္။

“ေက်းဇူးပဲ မမ .. က်ေနာ္ သြားမယ္ေနာ္ ” က်မက မရဲတရဲေလး ေခါင္းေလးကို ၿငိမ့္ျပလိုက္မိတဲ့ အခ်ိန္မွာပ ဲ ရွဖီးဟာ တခါးဝမွာ ရပ္ေနတဲ့ က်မရဲ႕ေဘးကေန ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ဖက္ကို လွမ္းၿပီး ထြက္လိုက္ပါတယ္။
“အို” … ဒီအသံကေတာ့ အျပင္ကို ထြက္လို႔ မလာပါဘူးရွင္။ က်မရဲ႕ေဘးကေန ရွဖီး ျဖတ္အထြက္မွာ က်မရဲ႕ေဖာင္းကားၿပီး အိေနတဲ့ တင္သားေစာင္းတဖက္ကို မာေၾကာလွေသာ သံေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္းက
ေဆာင့္ၿပီး ထိုးလိုက္သလို ခံစားသြားရပါတယ္။ က်မရဲ႕ခါးေလးက တြန႔္ကနဲ တစ္ခ်က္ ျဖစ္သြားရၿပီး ဘာဆိုတာ သိတဲ့ အသိေၾကာင့္ဘဲ က်မရဲ႕ရင္ထဲမွာ လႈိက္ကနဲလဲ ျဖစ္သြားရပါတယ္ ရွင္။ အျမင့္ (၆)ေပေခြဲ လာက္နဲ႔ အက်ယ္(၂)ေပပ ဲ ရွိတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးေပါက္ဝမွ က်မက ေျခစုံရပ္ေနေတာ့ တစ္ပတ္လည္လုံး (၃၇)လက္မေလာက္ရွိတဲ့ က်မရဲ႕ဖင္သားႀကီးဟာ ဘာပဲေျပာေျပာ တံခါးေပါက္မွာ တစ္ေပေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေနရာယူထားေတာ့ အထဲကေန သူက ထိုးထြက္လိုက္ေတာ့ သူရဲ႕တုတ္ခိုင္တဲ့ ကိုယ္လုံးႀကီးဟာ က်မနဲ႔ ဝင္ၿပီး တိုက္မိေတာ့တာပင္ ျဖစ္သည္။

ထူးျခားတာက မလြတ္မလပ္ျဖစ္လို႔ ဝင္တိုက္မိတာမ်ိဳးတင္ မကဘဲ တမင္ပင္ ေဆာင့္ထိုးလိုက္သလိုမ်ိဳး ခံစားလိုက္ရေတာ့ က်မျဖင့္ ရင္တုန္ပန္းတုံ ျဖစ္လြန္းလို႔ အသက္ရႉပင္ မွားသြားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဝမွ ခဏေလာက္ ရပ္ေနလိုက္ၿပီး အထဲကို က်မဟာ လွမ္းၿပီး ဝင္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္ဖို႔အတြက္ က်မရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလးကို တံခါးဝဖက္ကို အသာေလး ျပန္လွည့္လိုက္ပါတယ္ …
“ဟင္ .. “ ဟုတ္ပါတယ္။ ရွဖီးေလ .. ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဝနဲ႔ (၁၀)ေပေလာက္ အကြာကေန သူ႔ရဲ႕စူးရွေတာက္ေျပာင္တဲ့ မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ က်မကို ၾကည့္ေနလိုက္တာ .. ဒါ .. ဒါဆို ေစာေစာက သူက က်မရဲ႕ေနာက္ေက်ာတခုလုံးကို ရပ္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေနခ့တဲာပဲ .. ပီး .. ပီးေတာ့လဲ .. သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔
ေဆာင့္ၿပီး အထိုးခံလိုက္ရလို႔ က်မျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ လွမ္းမဝင္ႏိုင္ျဖစ္ကာ ခပ္ေထြေထြေလးရပ္ၿပီး ေနခ့ရဲ တာလဲ .. သူ .. သူျမင္ေတြ႕ရမွာပဲ။ ရွက္စိတ္ေလးေတြ ဝင္လာတာေၾကာင့္ က်မဟာ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ပိတ္ဖို႔ က်မရဲ႕လက္ကေလး တစ္ဖက္နဲ႔ တံခါး႐ြက္ကို လွမ္းၿပီး အဆြဲမွာပ ဲ သူ႔ထံကို အမွတ္တမဲ့ ထပ္ၿပီး ၾကည့္မိလိုက္မိတဲ့ က်မကို ရွဖီးဟာ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးကို ၿပဳံးျပၿပီး လွည့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ က်မလဲ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဆြဲပိတ္ၿပီး ဂ်က္ထိုးလိုက္ရာက ေရခ်ိဳးေနမိတဲ့ အခ်ိန္မွာပင္ က်မရဲ႕အာ႐ုံထဲမွာ ရွဖီးကို ျမင္ေယာင္ေနမိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ကေတာ့ အစဦးဆုံးက က်မေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ႄဆြဲပီး ဖြင့္လိုက္တုံးက အမွတ္မထင္ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္လုံးတီး ကိုယ္ႀကီးေပၚက လႈိက္ေမာစရာ
ေကာင္းလြန္းလွတဲ့ ရွဖီးရဲ႕လီးတန္ႀကီးပါဘဲ ရွင္ …။ သူ႔ရဲ႕တကိုယ္လုံးရွိ အသားအေရာင္က ခပ္လတ္လတ္ နီစပ္စပ္ေလး ျဖစ္ေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕လီးတန္ႀကီးကေတာ့ ညိဳမဲပီး ေနပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ လီးတန္ႀကီးက သူေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာပင္ အစြမ္းကုန္ မဟုတ္ေပမ့ ဲ ခပ္မာမာ ေတာင္ေတာင္လဲ ျဖစ္ေနေတာ့ လီးတန္ႀကီးေပၚက အေၾကာအဖုအထစ္ေတြဟာ တမင္ပင္ သြင္းထုတ္ထားသလို ျဖစ္ေနၿပီး လီးႀကီးထိပ္က ထိပ္ဖူးႀကီးဟာလဲ အေပၚက အေရခြံမရွိေတာ့ဘဲ ဒစ္ကားကားႀကီးဆီထိ ၿပဲလန္နီရ၍ဲ ေနပါတယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းက (၆)ေပ ပတ္လည္ေလာက္ပဲ ရွိေတာ့ သူနဲ႔က်မက တစ္ေပေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္ေပေလာက္ပဲ ကြာေဝးတဲ့အတြက္ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို အနီးကပ္ေတြ႕ျမင္ လိုက္ရတာကစၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေထာက္ၿပီး ရပ္ထားတဲ့ က်မရ ဲ့ ေျခဖဝါးေလးေတြပင္ ယားၿပီး တက္လာရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လီးတန္ႀကီးက အရွည္က (၇)လက္မသာသာေလာက္ ျဖစ္ၿပီး လုံးပတ္က က်မလက္တစ္ကိုင္ပင္ မကခ်င္ပါဘူး။ ခုပဲျပန္စဥ္းစားရင္းက က်မရဲ႕ အဖုတ္ေလးဟာ တင္းကနဲ တင္းကနဲေတာင္ ျဖစ္လာရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ က်မဟာ က်မရဲ႕အေတြးေတြကို သက္ျပင္းေတြ အခါခါခ်လိုက္ရာက ႀကိဳးစား၍ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုက္ၿပီး ေရကိုသာဆက္ၿပီး ခ်ိဳးလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ဒီဗိုလ္တဲႀကီးမွာ တစ္ခုထူးျခားတာက စာဖတ္ခန္းေလးတစ္ခု ေအာက္ထပ္မွာ ရွိေနၿပီး စာအုပ္ေတြကို ဘီဒိုေလးႏွစ္လုံးနဲ႔ ေသေသသပ္သပ္ ထည့္ထား႐ုံမွ်မကဘဲ ရင္စို႔ေလာက္ ရွိတဲ့ စာအုပ္စင္ေလး (၂)ခုနဲ႔လဲ စာအုပ္ေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ တင္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ က်မဟာ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ျပင္ဆင္ အဝတ္အစားလဲ ၿပီးတာနဲ႔ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာၿပီး စာဖတ္ဝါသနာပါတဲ့ က်မဟာ စာဖတ္ခန္းေလးထဲကို ဝင္ခဲ့ပါတယ္။ အထဲေရာက္ေတာ့ စာအုပ္စင္ေလးရွိတဲ့ဆီ ေလွ်ာက္သြားၿပီး စီထားတဲ့ စာအုပ္ေတြကို တစ္အုပ္ခ်င္း
ေ႐ြး ထုတ္ေနမိပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာပ ဲ သားေရဖုံးေလးန႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ခ်ဳပ္ထားတဲ့ စာအုပ္လွလွေလး တစ္အုပ္ကို စာအုပ္စင္ (၂)ခုထဲက တစ္ခုရ ဲ့အေပၚယံမွာ ျမင္သာထင္သာေလး ေတြ႕ရတာနဲ႔ က်မလဲ အသာေကာက္ယူၿပီး စာအုပ္စင္ေလးရဲ႕ေဘးနားမွာ ရွိတဲ့ ျပဴတင္းေပါက္ရဲ႕ေဘးမွာ အလိုက္သင့္ေလး ခ်ထားေသာ ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ စာအုပ္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာဖုံးေလးကို လွန္လိုက္တဲ့အခါမွာပ ဲ က်မရဲ႕ရင္ထဲမွာ ထိတ္ကနဲ ျဖစ္ၿပီး သြားရပါတယ္။ ပထမဆုံး စာမ်က္ႏွာမွာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတာကေတာ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ တံဆာႀကီးတစ္ခုလုံးကို အနီးကပ္ ႐ိုက္ထားတဲ့ ေရာင္စုံဓါတ္ပုံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မဟာ ျမင္လိုက္ရမိတဲ့ ေနရာကေန က်မရဲ႕အၾကည့္ေတြကို မခြာႏိုင္ျဖစ္ၿပီး အတန္ၾကာေအာင္ ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ အတန္ငယ္ ၾကာေတာ့မွ
ေနာက္ထပ္ဘာေတြ ေတြ႕ျမင္ရဥးီ မလဲဆိုတဲ့ အသစ္အဆန္း ထပ္ၿပီး ေတြ႕ရဦးမလားဆိုတဲ့ ဆႏၵက ျပင္းျပလာေတာ့ ေနာက္ထပ္ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုကို ထပ္ၿပီး လွန္ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတဲ့ စာမ်က္ႏွာကစၿပီး အေနာက္တိုင္း အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို သူ႔ထက္ငယ္ပုံရတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားလက္ဆုံက်ရာကေန သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ေပးၾကၿပီး တေျဖးေျဖး ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ခ်စ္ၾကတဲ့ပုံေတြကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ႐ိုက္ျပထားတဲ့ ပုံေတြ ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္ဆုံး ေကာင္ေလးရဲ႕ထြားႀကိဳင္းလွတဲ့ လီးတံႀကီးထိပ္ကေန ျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္ အရည္ေတြ ပန္းထြက္တဲ့ အထိပင္ ဇာတ္လမ္းဆင္၍ ထားေသာ ဓါတ္ပုံမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္႐ြက္ျခင္း တစ္႐ြက္ျခင္း လွန္ကာ စိမ္ေျပနေျပ ၾကည့္မိေနတဲ့ က်မဟာ တေျဖးေျဖး က်မရဲ႕ရမၼက္ေသြးေတြသည္ တိုး၍တိုး၍ ထႂကြလာရာမွ က်မရဲ႕ေစာက္ေခါင္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ မ႐ိုးမ႐ြ ျဖစ္လာရတဲ့အထိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိမ္ေျပနေျပနဲ႔ တစ္အုပ္လုံးလဲ ၾကည့္ၿပီးသြားေရာ က်မရဲ႕တကိုယ္လုံးဟာ တုန္တုန္ယင္ယင္ေလးပင္ ျဖစ္၍ေနရပါတယ္။ အဆုံးထိ ၾကည့္ၿပီးသြားေတာ့ စာအုပ္ေလးရဲ႕ေက်ာဖုံး သားေရဖုံးေလးကို ပိတ္လိုက္ရင္းနဲ႔ က်မဟာ မလုံမလဲနဲ႔ စာဖတ္ခန္းေလးရဲ႕အေပါက္ဝကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ..
“ ဟင္ .. !! “

ရွဖီးရယ္ေလ … တခါးေပါက္ဝကို ကိုယ္တျခမ္းထြက္ၿပီး က်မကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ေလ။ က်မလဲ သူ႔ကို ေတြ႕လိုက္ရေရာ ရင္ထဲမွာ ဒိန္းကနဲ ျဖစ္သြားရကာ က်မရဲ႕စိတ္ေတြဟာလဲ ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္ၿပီး သြားရပါတယ္။ က်မလွမ္းၿပီး ျမင္လိုက္ၿပီးတာေတာင္မွ ရွဖီးက က်မကို တခဏမွ် ၾကည့္ေနၿပီးေတာ့မွ မလွမ္းခ်င္လွမ္းခ်င္နဲ႔ လွည့္ၿပီး ထြက္သြားရပါတယ္။ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ေက်ာျပင္ကို မ်က္စိတစ္ဆုံး လွမ္းၿပီး ၾကည့္ေနရင္းကမွ က်မဟာ ေစာေစာေလးက က်မကို ၾကည့္ေနတဲ့ ရွဖီးရဲ႕မ်က္လုံးေတြရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို
ေတြးလိုက္မိပါတယ္။ သူ … သူ႔မ်က္လုံးေတြက က်မရဲ႕တကိုယ္လုံးကို သိမ္းႀကဳံးၿပီး တပ္မက္တဲ့ ဆႏၵေတြ အဆမတန္ ျပင္းေနတဲ့ ပုံေတြပဲ … ။ ရင္ထဲမွာ ေႏြးကနဲ ျဖစ္ကာ လႈပ္ခါသြားရၿပီး ေလးပင္ေသာ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ခ်လိုက္ရကာ က်မသည္ ကုလားထိုင္ေလးေပၚတြင္ ထိုင္၍ေနရာမွ အသာထၿပီး ရပ္လိုက္ပါသည္။

ၿပီးေတာ့မွ စာအုပ္စင္ေလးနားကို ေႏွးေကြးစြာ ေလွ်ာက္၍သြားရင္းမွ လက္ထဲမွ ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေလးကို စာအုပ္စင္ေပၚသို႔ ျပန္ၿပီး တင္လိုက္ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ က်မဟာ စာအုပ္စင္ေရွ႕ကေန လွည့္ထြက္ရန္ ျပင္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ တစ္ခါ စာအုပ္စင္ေလးဖက္ကို လွည့္လိုက္ျပန္ၿပီး ခုေလးတင္ က်မတင္လိုက္တဲ့ ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေလးကို တခါျပန္၍ ဆြယဲူလိုက္ၿပီး ပထမဆုံး စာမ်က္ႏွာကို လွန္ကာ ေယာက်္ားတံဆာပုံႀကီးကို ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ေနာက္ဆုံး စာမ်က္ႏွာကို လွန္ၿပီး အေၾကာေတြ ႐ုန္းကန္ေနတဲ့ အဆမတန္ႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ လီးတန္ႀကီးထိပ္က သုတ္ရည္ျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္ေတြ ပန္းထြက္ေနတဲ့ပုံကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ၾကည့္ေနမိျပန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ စာအုပ္ကိုပိတ္ၿပီး စာအုပ္စင္ေပၚ ျပန္၍တင္ၿပီးမွ က်မဟာ စာဖတ္ခန္းေလးရဲ႕ အျပင္ဖက္ကို ျပန္ၿပီး ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

အခန္းျပင္ကို ေရာက္ေတာ့ က်မဟာ စိတ္ထဲမွာ ၿငီးစီစီရွိတာနဲ႔ ဗိုလ္တဲႀကီးေရွ႕မွာရွိတဲ့ ပန္းၿခံထဲကို ဆင္းၿပီး
ေလွ်ာက္ကာ အဲဒီပန္းၿခံထဲမွာရွိတဲ့ ထိုင္ခုံေလးေပၚမွာ အတန္ၾကာတဲ့အထိ ထိုင္ေနမိပါတယ္။ က်မရဲ႕အေတြး အာ႐ုံထဲမွာေတာ့ တခ်ိန္လုံးမွာ က်မ ေစာေစာက ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ပုံေတြကို ျပန္ေျပာင္း သတိရလွ်က္ ရွိၿပီး တခ်က္တခ်က္မွာလဲ ဓါတ္ပုံဇာတ္လမ္းထဲက မင္းသမီး ေနရာမွာ က်မနဲ႔ ဇာတ္လိုက္ လူငယ္ေလးေနရာမွာ ရွဖီးတို႔ကို မရည္႐ြယ္ဘဲ စဥ္းစားမိေနပါတယ္။ အတန္ၾကာေတာ့မွ က်မဟာ အိမ္ထဲကို ျပန္ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာပ ဲ က်မရဲ႕ေယာက်္ား ကိုခင္ေမာင္လြင္ဟာ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ သူက ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရွဖီး ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေပးတဲ့ ညစာကို အတူစားခဲ့ၾကပါတယ္။ ရွဖီးကေတာ့ ဘာစကားမွ မေျပာဘဲ က်မကို ၾကည့္ေတာင္မွ မၾကည့္ပါဘူး ရွင္ …။ ဒီလိုနဲ႔ ညစာစားၿပီးၾကေတာ့ က်မတို႔ လင္မယားဟာ ကုမၸဏီက လာေခၚတဲ့ ကားေလးနဲ႔အတူ ၿမိဳ႕ထဲကို ေလွ်ာက္ၿပီး လည္ၾကပါတယ္။ က်မတို႔ ဗိုလ္တဲႀကီးကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည(၁၀)နာရီပင္ ထိုးေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ကုတင္ေပၚက အိပ္ယာေပၚ ေရာက္တာနဲ႔ တေန႔လုံးနီးပါး ရမက္ထန္ေနရခဲ့တဲ့ က်မဟာ ေယာက်္ားျဖစ္သူကို
အမ်ိဳးမ်ိဳး ပရိယာယ္နဲ႔ ျမဴဆြယ္ခဲ့ေပမ့လဲ ခရီးပမ္း အလုပ္မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္ ထင္ပါတယ္။ ကိုခင္ေမာင္လြင္ဟာ က်မလိုရာကို ပါမလာဘဲ မၾကာခင္မွာပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ ရပါေတာ့တယ္။ က်မကေတာ့ ျပင္းထန္ေနတဲ့ ရမက္စိတ္ေတြေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနရၿပီး သန္းေခါင္ေက်ာ္ (၂) နာရီေလာက္မွ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

က်မ အိပ္ယာက ႏိုးေတာ့ မနက္(၈) နာရီပင္ ရွိၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မရဲ႕ေယာက်္ား ကိုခင္ေမာင္လြင္ကေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ရွိလို႔ သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း စာေရးၿပီး က်မအိပ္တဲ့ ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ေခါင္းအုံးေပၚမွာ စာေလးေရးၿပီး တင္ထားခဲ့ပါတယ္။ က်မလဲ အိပ္ယာကထၿပီး တခါထဲဘဲ ေရခ်ိဳးရန္ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ၿပီး ထဘီရင္လွ်ားကာ ေရခ်ိဳးခန္းရွိတဲ့ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။
ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ က်မဟာ ရွဖီးကိုမ်ား ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား မ်က္လုံးေဝွ႔ကာ လွည့္ပတ္ၾကည့္ခဲ့ေပမ့လဲ မေတြ႕ခဲ့ပါဘူး။ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ အေပၚျပန္တက္ကာ ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ၿပီး အဝတ္အစားလဲကာ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။

ေအာက္ထပ္ ေလွခါးအရင္း ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာပ ဲ ရွဖီးက ေကာ္ဖီေသာက္ရန္ အသင့္ျပင္ထားေၾကာင္း ေျပာတာနဲ႔ က်မဟာ မီးဖိုေဆာင္ထဲကို ဝင္ၿပီး ထမင္းစားပြဲမွာ ထိုင္လိုက္ကာ ထမင္းစားေပြဲ ပၚက အုပ္ေဆာင္းကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ေကာ္ဖီနဲ႔ ကိတ္မုန႔္ေတြအျပင္ ေခါက္ဆြသဲုတ္ တပန္းကန္ပါေတြ႕ပါတယ္။ က်မႀကိဳက္တဲ့ အစားအစာေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ထိုင္ၿပီး ၿမိန္ေရယွက္ေရပဲ စားပစ္လိုက္ပါတယ္။ ရွဖီးကေတာ့ မီးဖိုေဆာင္ဘက္မွာ ရွိတဲ့ ထမင္းစားခန္းထဲကို မလာပါဘူး။ က်မစားေသာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ မသိပါဘူး ရွင္။ က်မလဲ စားေသာက္ရင္းနဲ႔ မေန႔က အေၾကာင္းေတြကို ျပန္ၿပီး စဥ္းစားမိကာ က်မရဲ႕တအုံေႏြး ေႏြး ျဖစ္ေနရတဲ့ ရမက္စိတ္ေတြဟာလဲ တေက်ာ့ျပန္၍ သြက္လက္စြာ စီးဆင္းလာခဲ့ရာမွ ရမက္စိတ္မ်ား ထႂကြလာရပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ စားေသာက္ၿပီးသြားတာနဲ႔ က်မဟာ ဘယ္မွ သြားခ်င္စိတ္မရွိတာေၾကာင့္ အေပၚထပ္ကို ျပန္ၿပီး တက္လာခဲ့ရာက က်မရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို လွမ္းၿပီး ဝင္လိုက္ပါတယ္။

“ဟင္ … “ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေျခေထာက္ေလး တစ္ဖက္လွမ္းၿပီး အဝင္လိုက္မွာပင္ အိပ္ခန္းထဲရွိ ကုတင္ႀကီးေပၚမွ အိပ္ယာေပၚသို႔ အၾကည့္ေတြ ေရာက္သြားရတဲ့ က်မဟာ ရင္ထဲမွာ ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားရပါတယ္။
ျဖဴေဖြးတဲ့ အိပ္ယာခင္း ျဖဴျဖဴေလးအေပၚ အိပ္ယာႀကီးရဲ႕အလယ္ေလာက္မွာ က်မ မေန႔က စာဖတ္ခန္းထဲမွာ ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေလးဟာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ေရာက္လို႔ေနပါတယ္။ က်မ ေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီ ဗိုလ္တဲအိမ္ႀကီးထဲမွာ လူသားဆိုလို႔ ခုခ်ိန္မွာ က်မနဲ႔ ရွဖီး ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ ရွိေနတဲ့အတြက္ ဒီစာအုပ္ေလးကို စာဖတ္ခန္းထဲကေန က်မ မယူခဲ့တာ အမွန္ဆိုေတာ့ ရွဖီးပင္ ဒီစာအုပ္ကို ယူခဲ့တာ ျဖစ္မည္။ ၿပီးေတာ့ က်မျမင္ေအာင္ က်မၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ဒီအိပ္ယာေပၚသို႔ တင္ခဲ့တာ ျဖစ္မည္ .. က်မ၏ ရင္ထဲတြင္ သိမ့္သိမ့္ေလး တုန္၍ သြားရသည္။

ၿပီးေတာ့ မလုံမလဲႏွင့္ အိပ္ခန္းဝသို႔ သမင္လည္ျပန္လွည့္၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ မည္သူမွ ရွိ၍ မေနပါ။ က်မသည္ အိပ္ခန္းတံခါးကို အသာေလးသြား၍ ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အတြင္းဖက္မွ ကလန႔္ထိုးရန္ ႀကံၿပီးမွ မထိုးေတာ့ပဲ အိပ္ခန္းတံခါးကို ေစ့႐ုံသာေစ့ကာ ကုတင္ႀကီးဆီသို႔ ျပန္၍ လာခဲ့ၿပီး အိပ္ယာထက္သို႔ တက္ကာ ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေလးကို ေကာက္၍ ကိုင္လိုက္ၿပီး က်မသည္ က်မ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို အိပ္ယာေပၚသို႔ လွဲခ်လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေတာ့ ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေလးကို တ႐ြက္ျခင္း လွန္ကာ တစ္ပုံၿပီးတစ္ပုံ စိမ္ေျပႏွေျပနဲ႔ ၾကည့္ေနမိသည္။ တစ္ေခါက္မက ႏွစ္ေခါက္ သုံးေခါက္ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ က်မ၏ ရမက္စိတ္မ်ားသည္ အဆမတန္ ျပင္းထန္၍ လာခဲ့ရသည္။

ဓါတ္ပုံထဲကလို အမ်ိဳးသမီး၏ အဖုတ္ကို ၿဖဲကားၿပီး လူ႐ြယ္ကလွ်ာႏွင့္ ယက္ေနတာမ်ိဳး ခံစားၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္မ်ားသည္ တဖြားဖြားေပၚေပါက္၍ ျပင္းထန္လာရပါေတာ့သည္။ ဒါ့အျပင္ က်မရဲ႕ ရာဂရမက္ေဇာေတြဟာ ထိန္းလို႔မႏိုင္ သိမ္းလို႔မရတဲ့ အေျခထိ တက္ႂကြလာၿပီး ကာမစပ္ယွက္ခ်င္တဲ့စိတ္ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ခံခ်င္တဲ့စိတ္ေတြဟာ သိပ္ၿပီးေတာ့ ျပင္းထန္လာရပါေတာ့တယ္။ က်မရဲ႕စိတ္ထဲ ရင္ထဲမွာ ျပင္းျပေနတဲ့ ဆႏၵေတြက လြရဲ င္ ဘာမွ မရွိေတာ့ပါဘူး။ က်မဟာ ကုတင္ႀကီးေပၚကေန လူးလဲထရင္း ေအာက္ကိုဆင္းတဲ့ ေလွခါးထိပ္ကို လာခဲ့ပါတယ္။ ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ..
“ရွဖီးေရ … ရွဖီး … “
“ဗ်ာ … အမ “
“ခဏေနရင္ အေပၚတက္ခဲ့ဦး .. ေသာက္ေရ တစ္ဗူးေလာက္လဲ ထည့္ခဲ့ကြာ “
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ “

ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ က်မက အိပ္ခန္းထဲကို ကဗ်ာကသီ ျပန္လာခဲ့ၿပီး က်မရဲ႕အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္မွာ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းထဲနဲ႔ ဘရာစီယာေလးကိုသာ ခံၿပီး ညဝတ္ဇာႏိုင္လြန္ အင္းက်ီအပါး အျပာႏုေရာင္ေလးကို ဝတ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကုတင္ေပၚကို အျမန္တက္ၿပီး ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေလးကို အခန္းထဲမွာ ရွိတဲ့ စားေပြဲ ပၚကို ပစ္တင္လိုက္ၿပီး က်မဟာ အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ၿပီး လွဲေနလိုက္ပါတယ္။ မ်က္စိႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္ၿပီး အသက္ကို မွန္မွန္ရႉကာ တကိုယ္လုံးၿငိမ္ၿပီး ေနလိုက္ပါတယ္။

ခဏအၾကာမွာေတာ့ က်မရဲ႕အိပ္ခန္းထဲကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ ဝင္လာတဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်မဟာ မွိတ္ထားတဲ့ မ်က္စိေလးႏွစ္လုံးကို အသာဖြင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ အခန္းထဲကို ဝင္လာတဲ့ ရွဖီးက ထုံးစံအတိုင္း အင္းက်ီ ဝတ္မထားဘဲ လက္ထဲက ေရဘးတစ္ဗူးကို ကိုင္ကာ တစ္လွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လာၿပီး သူရဲ႕မ်က္လုံးအစုံက ဝတ္လစ္စလတ္နီးပါး ျဖစ္ေနတဲ့ က်မရဲ႕တကိုယ္လုံးကို ရမက္ခိုးေတြနဲ႔ တပ္မက္စြာ ၾကည့္ေနပါတယ္။ က်မက သူ႔ကို ႏွစ္လိုဖြယ္ေလး ၿပဳံးျပလိုက္ပါတယ္။

“လာ .. ရွဖီူး ေရဗူးကို စားေပြဲ ပၚတင္ၿပီး မမဆီ လာပါအုံးကြယ္ “ ရွဖီးဟာ က်မေျပာတဲ့အတိုင္း စားေပြဲ ပၚမွာ ေရဗူးကို ထားၿပီး က်မရွိရာ ကုတင္ႀကီးဆီကို လာၿပီး ကုတင္ေဘးမွာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာေတာ့ က်မဟာ သူ႔ရဲ႕မ်က္လုံးေတြကို ရီေဝေဝေလးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ရာက ..
“မမေျခသလုံးေတြ ႂကြက္တက္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနလို႔ကြာ ႏွိပ္ေပးစမ္း ပါ .. အားေတာ့ အားနာပါတယ္… လာ
… ကုတင္ေပၚကို တက္ .. “ က်မက အသံေလးကို တုံတုံယင္ယင္ေလး လုပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တဲ့အခါမွာပဲ သူက ကုတင္ေပၚကို လွမ္းၿပီး တက္လိုက္တာေၾကာင့္ က်မဟာ တဖက္ကို တိုးေပးလိုက္ပါတယ္။ ကုတင္ေပၚေရာက္လာတဲ့ ရွဖီးဟာ က်မရဲ႕ေဘးမွာ ထိုင္လိုက္ပါတယ္။

ပီးေတာ့ ရွဖီးဟာ က်မရဲ႕ျဖဴေဖြးေဖာင္းအိေနတဲ့ ရင္သားအစုံကို အေပၚမွ ဝတ္ထားေသာ ညဝတ္ ဇာႏိုင္လြန္အင္းက်ီပါးကို ေဖာက္ထြင္းၿပီး စူးစိုက္ၾကည့္ေနရာက တံေတြကို ႀကိတ္၍ မ်ိဳခ်လိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။ ေသခ်ာတိုင္းၾကည့္ရင္ (၃၄) လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီး ျဖဴဝင္းၿပီး အိေနတဲ့ က်မရ ဲ့ ရင္သားအစုံဟာ သူ႔ရဲ႕ေသြးသားေတြကို ခါယမ္းႏိုင္စြမ္း ရွိတယ္ဆိုတာ က်မ အေသအခ်ာ သိပါတယ္။ ပီးေတာ့ အတြင္းက ဝတ္ထားတဲ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းထဲပါတဲ့ ဘရာစီယာေလးဟာ က်မရဲ႕ရင္သားေတြရဲ႕အလယ္မွာ လက္သုံးလုံးသာသာေလာက္ပဲ ဖုံးကြယ္ထားႏိုင္စြမ္း ရွိတာေၾကာင့္ က်န္ေသာ ဝင္းမြတ္ၿပီး အိေနတဲ့ ႏို႔အုံသားေလးေတြဟာ ခပ္တင္းတင္းေလး ႄဆြဲပီး စီးထားတဲ့ ဘရာစီယာေလးေၾကာင့္ပင္ ျပည့္တစ္၍ ထြက္ကာ နဂိုရွိသထက္ပင္ မို႔ေဖာင္း၍ ေနသည့္အတြက္ မက္စရာႀကီး ျဖစ္ေနမွာလဲ အေသအခ်ာပါဘဲ။

က်မဟာ သူ႔မ်က္ႏွာကို အဓိပၸါယ္ပါပါေလး တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ က်မရဲ႕မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးေတြကို ေမွးစင္းကာ ခ်လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ရွဖီးရဲ႕လက္အစုံဟာ က်မရဲ႕ေျခဖ်ားေလးေတြဆီ ေရာက္၍ လာၿပီး စတင္ဆုတ္နယ္ေပးပါေတာ့တယ္။ ေျခဖ်ားေလးေတြမွ တဆင့္ တေျဖးေျဖး အေပၚကို တက္လာၿပီး ႏွိပ္နယ္ေပးလာရာ သူ႔လက္အစုံဟာ က်မရဲ႕ျဖဴေဖြးေသာ ေျခသလုံးသားေလးေတြဆီကို ေရာက္ၿပီးလာပါေတာ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕လက္အစုံက က်မရဲ႕ေျခသလုံးေလးကို ခပ္ဖြဖလြဲ မဟုတ္ ဖိညႇစ္၍လည္း မဟုတ္ဘဲ အေနေတာ္ေလး ႏွိပ္နယ္ေနရင္းက …

“မမရဲ႕ ေျခသလုံးသားေလးေတြက တဆုတ္တခဲႀကီး ပါလား မမရယ္ .. ၿပီးေတာ့လဲ ဝင္းေနတာပဲ .. ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ဒီလို ေျခသလုံးလွလွေလးေတြကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ ..” ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို က်မရဲ႕ေျခသလုံးသားေလးေတြကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ကုန္းၿပီး နမ္းေနပါတယ္ ။ က်မရဲ႕ရင္ထဲမွာ ျပာကလဲ ျဖစ္ကာ ခံစားသြားရေပမယ့္ က်မက စိတ္ကိုတင္းကာ မ်က္စိေလးေတြကို မဖြင့္ဘဲ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံးကို ၿငိမ္ၿပီး ေနလိုက္ပါတယ္။

ဒီမွာတင္ .. ရွဖီးက .. “မမ .. ကြၽန္ေတာ္ မမရဲ႕ေပါင္ေလးေတြကိုပါ ႏွိပ္ေပးမယ္ေနာ္ ..” လို႔ ေျပာေျပာဆဆိုပို ဲ ခပ္ကားကားေလး ျဖစ္ေနတဲ့ က်မရဲ႕ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားကို ဒူးေထာက္ၿပီး ဝင္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။ သူေျပာတာကို က်မက ဘာမွ မေျပာဘဲ ရင္ထဲမွာ တထိတ္ထိတ္နဲ႔ မ်က္လုံးေလးေတြ စုံမွိတ္ထားရာမွပင္
ကားထားတဲ့ ေပါင္ၾကားက သူ႔ကိုယ္ႀကီးနဲ႔ မလြတ္မွာစိုး၍ ထပ္၍ပင္ က်မက ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ကားေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ ရွဖီးဟာ ထိုင္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ က်မရဲ႕ေပါင္လုံးျဖဴျဖဴႀကီးေတြကို ငုံ႔ၿပီး
နမ္းလိုက္ပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕လက္ေတြက က်မရဲ႕ ေပါင္တြင္းသားႏုႏုေလးေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ရာက တေျဖးေျဖး အေပၚတက္လာပါေတာ့တယ္။

ေပါင္ရင္းနား ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕လက္မႏွစ္ေခ်ာင္းဟာ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို မေတာ္တဆ ထိသလိုလိုနဲ႔ ပြတ္သပ္ေနတဲ့အခါမွာေတာ့ နဂိုထဲက ရမက္ျပင္းထန္ေနရတဲ့ က်မဟာ စိတ္ေတြႂကြသထက္ ႂကြလာကာ က်မရဲ႕ရင္အစုံဟာ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီပင္ စလို႔ ျဖစ္လာရပါေတာ့တယ္။ တေျဖးေျဖး လက္ရဲဇက္ရဲ ျဖစ္လာတဲ့ ရွဖီးဟာ က်မရဲ႕ ဒူးေခါင္းေလာက္သာရွိတဲ့ ညဝတ္အင္းက်ီပါးေလးကို ခါးထိ ဆြလွဲန္ကာ တင္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕လက္က က်မရဲ႕ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အသားကပ္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီပါးေလးေပၚမွပင္ အုပ္၍ ကိုင္ကာ ဖိဖိၿပီး ပြတ္ေပးေနပါေတာ့တယ္။ က်မဟာ ရင္အစုံ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ ျဖစ္႐ုံမွ် မကဘဲ အသက္ရႉသံေတြပါ ျပင္းထန္၍ လာရပါေတာ့တယ္။

ခဏအၾကာမွာပဲ ရွဖီးဟာ က်မရဲ႕ အသားကပ္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို လိပ္ၿပီး ေအာက္ဖက္ကို ဆြခဲ ြၽတ္တဲ့အတြက္ က်မဟာ ဖင္သား အယ္အယ္ႀကီးေတြကို အိပ္ယာေပၚမွ ႂကြ၍ ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့
ေဘာင္းဘီေလးဟာ လြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ေလး ျဖစ္သြားတဲ့ အခါမွာပ ဲ သူက ေဘာင္းဘီေလးကို
ေျခဖ်ားကေန အၿပီးတိုင္ႄဆြဲပီး ခြၽတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မရဲ႕ကားအယ္ေနတဲ့ ဖင္သားေဖြးေဖြး ႀကီးေတြေပၚက ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေလးကို မထိရက္ မကိုက္ရက္သလို လုပ္ေနရာကေန သဲသဲမမဲ ဲ စူးစူးဝါးဝါးႀကီးပဲ ၾကည့္ေနပါတယ္။ ခဏေနေတာ့မွ သူက က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို သူ႔ႏွာေခါင္းႀကီးနဲ႔ တအားပင္ ဖိကပ္ နမ္းရႈံ႕ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ က်မရဲ႕ဝမ္းထဲမွာ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္၍ သြားရသည္မွ ေစာက္ေခါင္းထဲကလဲ ယားက်ိက်ိႀကီး ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

သူကလဲ ဒါနဲ႔တင္ မရပ္ေသးဘဲ က်မရဲ႕ရတနာေ႐ႊၾကဳပ္မွ အဓိက ျဖစ္တဲ့ ေသာ့သီေလး (ေစာက္ေစ့ေလး) ကို ဆြဲလွည့္ၿပီး ခြၽတ္ေနျပန္ပါၿပီ။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ က်မမွာ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ေအာင္ပင္ ယားၿပီး တက္လာရပါေတာ့တယ္။ “ရွ .. ရွဖီး ေတာ္ပါေတာ့ကြယ္ … မမ ယားလွပါၿပီ “ လို႔ ေတာင္းပန္သလို ေျပာလိုက္တဲ့အခါ …
“ေအာ္ … မမ ယားသလား .. ကိစၥ မရွိပါဘး .. မယားေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ ပြတ္ေပးပါ့မယ္လို႔” ျပန္ေျပာကာ အေစ့ေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနရာမွ ရပ္ထားၿပီး .. သူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္က က်မအဖုတ္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ဖက္ကို အသာၿဖဲကာ သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ေတ့ၿပီး က်မရဲ႕ေစာက္ေခါင္းထဲကို သူ႔လွ်ာႀကီးနဲ႔ ထိုးၿပီး ကလိေနပါေတာ့တယ္။ ဓါတ္ပုံထဲကအတိုင္း အယက္ခံၾကည့္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ျပည့္ဝသြားတာမို႔ က်မဟာ အားရေၾကနပ္သြားရပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ရွင္ .. ယားလြန္းတဲ့အတြက္ ၾကာၾကာမခံႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ .. “ရွဖီးရာ … ေတာ္ပါေတာ့ကြာ …. မမ … မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး .. ဒီျပင္ မင္းလုပ္ခ်င္သလိုသာ လုပ္ပါေတာ့ မင္းသေဘာပါပဲ ..” လို႔ ေျပာကာ က်မရဲ႕တကိုယ္လုံးကို ပုံအပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အမွန္ကေတာ့ သူကလွ်ာနဲ႔ က်မရဲ႕ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးကလိတာ မခံႏိုင္တာရယ္ .. ဒီလို ကလိတဲ့အတြက္ ရမက္စိတ္ေတြ အဆမတန္ ျဖစ္လာတာရယ္တို႔ေၾကာင့္ က်မဟာ ရွဖီးေရွ႕တက္ဖို႔ လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မက ေျပာလိုက္တာနဲ႔ပဲ ဘသားေခ်ာဟာ သူ႔ရဲ႕လုပ္ငန္းကို စပါေတာ့တယ္။

က်မရဲ႕ညဝတ္ အင္းက်ီပါးေလးရဲ႕ခါးဆီးႀကိဳးကို ေျဖလိုက္ၿပီး က်မကို ခ်ိဳင္းေအာက္ကေန လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔
လွ်ိဳၿပီး မကာ က်မရဲ႕ညဝတ္ အင္းက်ီေလးကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ထိုအခါမွာေတာ့ က်မရဲ႕ ကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္ဆိုလို႔ လက္သုံးလုံးသာသာ ဘရာစီယာေလးသာ က်န္ပါေတာ့တယ္ …။ က်မလဲ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္ၿပီး ျပဳသမွ်ကို ႏုေတာ့မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ပိုင္းျဖတ္ကာ အသာေလးဘဲ ၿငိမ္ေနလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပ ဲ သူက က်မရဲ႕ဘရာစီယာေလးကို ရင္သားစိုင္ေတြေပၚကေန ခြာျပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ပီးေတာ့ သူက က်မရဲ႕ဗလာက်င္းေနတဲ့ ကိုယ္လုံးေလးေပၚမွာ ခြစီးလိုက္ၿပီး က်မရဲ႕ေဖာင္းေဖာင္းအိအိနဲ႔ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းလွတဲ့ ႏို႔ႀကီးတစ္လုံးကို သူ႔ရဲ႕ပါးစပ္နဲ႔ အားရပါးရ ငုံခဲကာ သူ႔လွ်ာကေတာ့ အေၾကာေပါင္း တစ္ေထာင္ စုေဝးရာ ျဖစ္တဲ့ သႏၲာခဲေလးကို စုပ္ယူကလိေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ တၿပိဳင္နက္မွာဘဲ သူ႔ရဲ႕ဘယ္ဘက္လက္က က်မရ ဲ့ညာဖက္ႏို႔အုံႀကီးကို မာန္ဖီ၍ ဆုတ္နယ္ေနရာမွာလဲ ႐ိုး႐ိုးကိုင္ဆြျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ က်မရဲ႕ႏို႔အုံထိပ္မွ အသီးေလးကို သူ႔ရဲ႕ လက္ညိဳးနဲ႔ လက္ခလယ္ၾကားမွာ ထားကာ သူ႔ရဲ႕လက္မက ႏို႔သီးေလးထိပ္ကို အသာအသာ ပြတ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ က်မမွာ ေက်ာထဲကပင္ စိမ့္တက္သြားရၿပီး ၾကက္သီးေတြ ထသြားရပါတယ္ရွင္ ….။

တခါတခါမွာ တအား ဆုတ္နယ္လိုက္တဲ့အခါမွာ က်မရဲ႕ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလွတဲ့ ႏို႔အုံမွ အသားစိုင္မ်ားသည္ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားၾကားမွ အိ၍ ထြက္ထြက္လာတာကိုေတာင္ အတိုင္းသား ျမင္ေနရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ ခုခ်ိန္မွာ က်မဟာ နာရက်င္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ က်မစိတ္ေစာေနတာက ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ျဖစ္တဲ့ အထြတ္အထိပ္ကို အေရာက္တက္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ကသာ ျပင္းထန္လာတာမို႔ … “ကဲပါ ရွဖီးရာ မမလဲ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူးကြာ .. မင္း လုံခ်ည္သာ ခြၽတလိုက္ပါေတာ့လို႔ .. “ ေျပာမိရက္သား ျဖစ္သြားၿပီးမွ က်မက က်မရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို ေဘးတစ္ဖက္လွည့္ၿပီး လႊဲလိုက္မိပါတယ္။ “စိတ္ခ်ပါ .. မမရာ .. မမဆႏၵ ျပည့္ဝေစရပါ့မယ္ .. ေျဖးေျဖးေပါ့ .. “ ဟုေျပာကာ က်မရဲ႕ပါးစုံ႔ေလးထြက္ေနတဲ့ ပါးႏွစ္ဖက္ကို တအားကုန္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ လွိမ့္နမ္းၿပီး ကုတင္ေဘးသို႔ ဆင္းကာ သူ႔ရဲ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ က်မမွာ မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပဴး ျဖစ္ကာ ပါးစပ္မွပင္ လႊတ္ကနဲ .. “အို .. ရွဖီးရယ္ .. မင္းဟာႀကီးက ႀကီးလြန္းလွခ်ီလား .. ဒီလိုဆို ျဖစ္ပါ့မလား .. ငါေတာ့ မွားၿပီ ထင္တယ္ “ လို႔ ညည္းညဴလိုက္မိပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာၿပီး က်မ မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာ သိေတာ့ ခ်က္ျခင္းပဲ က်မကို ေခ်ာ့ေမာ့ပါတယ္ ရွင္ …။

“အို .. မမကလဲ ေၾကာက္စရာ မဟုတ္တာ ေၾကာက္ေနတာကို .. စကားပုံေတာင္ ရွိေသးတယ္ .. မေတာ္လို႔
ျပန္ပို႔ရတယ္ မရွဘူး .. ဆိုတာေလ ..” ဟု ရယ္သြမ္းကာ က်မရဲ႕ေၾကာက္စိတ္ကို ေျပေပ်ာက္သြားေစရန္ ေခ်ာ့ေမာ့ပါတယ္။
“ဟင့္အင္းကြာ … မမေတာ့ သိပ္ေၾကာက္တာပဲ .. ခုခ်ိန္ထိ မမေယာက်္ားရဲ႕ဟာကိုေတာင္ တခါမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကည့္မိပါဘူး .. ဒါေလာက္လဲ မႀကီးပါဘူး .. မင္းဟာႀကီးကေတာ့ လြန္လြန္းတယ္ ထင္တာပဲကြာ “

“ေအာ္ .. မမကလဲ က်ေနာ္ေျပာေတာ မယုံရင္ အခုႀကဳံဖူးေတာ့ သိရမွာေပါ့ .. အဲဒီေတာ့ မမေၾကာက္စိတ္ေျပသြားေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ဟာႀကီးကို နဲနဲေလာက္ကိုင္ ၾကည့္ပါလား ဟင္ .. “ ဟု ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ က်မရဲ႕လက္ထဲသို႔ သူ႔ဟာႀကီးကို ထည့္ပါေတာ့သည္။ က်မလဲ ေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္နဲ႔ အုပ္ၿပီး ကိုင္မိရက္သား ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ လက္ထဲကို ေရာက္ေနျပန္ေတာ့လဲ ကိုင္ရတာ ေကာင္းသလိုလို ပူေႏြး ေႏြးနဲ႔ သံလိုက္ဓါတ္ ရွိသလိုလို က်မလက္ကို ဓါတ္လိုက္သြားသလိုလို မ်ိဳးႀကီးပါပဲရွင္။ ဒီလို သူ႔ဟာႀကီးကို ကိုင္လိုက္မိရာက က်မရ ဲ့စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးခံစားသြားရၿပီး က်န္ေနတဲ့လက္တစ္ဖက္ကပါ သူ႔ဟာႀကီးဆီ ေရာက္သြားၿပီး အရင္းကေန အဖ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ဆက္ၿပီး ဆုတ္မိရက္သားျဖစ္သြားပါတယ္။ အလိုရွင္ … သူ႔ဟာႀကီး လုံးပတ္က က်မလက္တကိုင္ေတာင္ တစ္ပတ္မပတ္မိဘဲ အရွည္ကလဲ လက္ႏွစ္ဘက္ဆက္ၿပီး ဆုတ္တာေတာင္ ဒစ္နားထိဘဲ ေရာက္ၿပီး ေျပာင္တင္းေနတဲ့ ထိပ္ဖူးႀကီးတစ္ခုလုံးက ထြက္ေပၚက်န္ရွိေနပါေသးတယ္ .. ရွင္ ..။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ က်မစိတ္ထဲမွာ အဖုတ္ႏွစ္ျခမ္း ဖ်န္းကနဲ ကြဲသြားခ်င္သြားပါေစ .. အလိုးခံခ်င္စိတ္က မ်ားေနပါၿပီ .. ဒါေၾကာင့္ .. “ကဲ .. ရွဖီးရယ္ … မင္း လုပ္စရာရွိတာကိုသာ လုပ္ပါေတာ့ကြယ္ .. ဒါေပမ့ ဲ အၾကမ္းပတမ္းေတာ့ မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္ … ေတာ္ၾကာ လူၾကားမေကာင္း သူၾကားမေကာင္း ျဖစ္ေနပါဦးမယ္ … “ “ေအာ္ … မမကလဲ စိတ္သာခ်ပါ .. ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒါေလာက္လဲ အထင္မေသးပါနဲ႔အုံး .. “
ဟု ေျပာကာ သူ႔လုပ္ငန္းကို စပါတယ္။ သူဟာ က်မရဲ႕ကိုယ္ေပၚကို ခပ္ကားကားခြၿပီး သူ႔ရဲ႕ညာလက္က က်မရဲ႕ႏို႔ေတြကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ အသာအယာ ပြတ္သပ္လိုက္၊ ႏို႔သီးေလးေတြကို လက္ညိဳးနဲ႔ လက္ခလယ္ၾကားမွာ ထားၿပီး လက္မေလးနဲ႔ ပြတ္ေပးလိုက္၊ တခါတခါ ေလာက္စာလုံး လုံးသလို လွိမ့္ကစားလိုက္ျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ပြတ္သပ္ကလိေပးေနပါၿပီ။ တခ်ိန္ထဲ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ သူ႔ရဲ႕က်န္တဲ့ ဘယ္လက္က လီးတန္ႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ၿပီး က်မကို ေပါင္နဲနဲ ထပ္ကားရန္ေျပာ၍ က်မအဖုတ္ရဲ႕အတြင္းႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ဒစ္ႀကီးနဲ႔ လွည့္ပတ္ၿပီး ပြတ္ေနပါတယ္။

ခဏၾကာျပန္ေတာ့ က်မရဲ႕အေစ့ေလးဆီကို သူ႔ဒစ္ႀကီး ေရာက္လာ၍ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ က်မအဖို႔ ကၠေျႏၵမဆည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကာမရမက္ေတြဟာ ဟုန္းကနဲ ႂကြလာတာမို႔ တကိုယ္လုံး တြန႔္ကာလိမ္ကာ ေကာ့ေကာႏွင့္ လိုးပါေတာ့လို႔ မေျပာ႐ုံတမယ္သာ ရွိပါေတာ့တယ္ .. ရွင္။ က်မ အဲဒီလို ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ အေျခအေနကို နားလည္လိုက္ကာ သူ႔ရဲ႕ လီးတန္ႀကီးကို ေအာက္သို႔ တေျဖးေျဖး ဆြဲခ်လာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စို႐ႊဲေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ေစာက္ေခါင္းဝသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း လီးတန္ႀကီးထိပ္ကိုဖိ၍ ေတ့ကာ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ေဆာင့္ထိုးၾကည့္လိုက္ရာ “ႁပြတ္” ဟူေသာ
မတိုးမက်ယ္ အသံေလးက ေပၚထြက္လာၿပီး သူ၏ ႀကီးမားလွေသာ ဒစ္ႀကီးသည္ က်မ၏ ေစာက္ေခါင္းဝသို႔
ျမဳပ္ႏွံၿပီးသား ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ရွဖီးသည္ တိုက္ပြဲကို ေအာင္ႏိုင္ေသာ စစ္သူႀကီးပမာ ၿပဳံး႐ႊင္သြားၿပီး “ဘယ္နဲ႔လဲ ေၾကာက္တယ္ဆို အခုေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသးရဲ႕လား .. ” ဟု ေမးဘိအလား မ်က္ႏွာေပးက ရွိေနေကာ က်မကိုလဲ ၿပဳံးေထ့ေထ့အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ေနသည့္အတြက္ က်မလဲ မ်က္စိေလးကို မွိန္းၿပီး ေရွ႕ဆက္၍ အရသာခံလိုေသာ အသြင္ကို ေဆာင္ေနလိုက္ပါေတာ့သည္။ ရွဖီးသည္ ဆက္၍ အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနေတာ့ဘဲ သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို မူလီႀကီးလို သေဘာထားကာ တေျဖးေျဖး
ဝက္အူရစ္သြင္းသလို လွည့္ကာ စိုက္ကာျဖင့္ ႀကိဳးစားကာ သြင္းေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မလို ကေလးမေမြးဘူးေသးသည့္ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ဤမွ် ႀကီးလြန္ေသာ လီးႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အဆုံးအထိ သြင္းရန္မွာ လြယ္ကူေသာ ကိစၥမဟုတ္သည္ကို သိထားသျဖင့္ ရွဖီးက ဤကဲ့သို႔ သူ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လွည့္ပတ္သြင္းေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေခါင္းဝင္လွ်င္ ကိုယ္ဆန႔္ရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ က်မက မွိန္းေနဆဲျဖစ္ေပမဲ့ ရွဖီးခမ်ာမွာေတာ့ ပန္းဝင္လုဆဲဆဲ တာေဝး အေျပးသမားတစ္ေယာက္လို နဖူးက ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္မ်ားပင္ က်ေနပါၿပီ။ သို႔ေသာ္လဲ မေလွ်ာ့ေသာႃဇြဲဖင့္ ႀကဲေနပါသည္။ ယခုဆိုရင္ ေနာက္ဆုံး အားသြန္၍ ႀကိဳးစားသည့္အေနႏွင့္ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ဝင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏ လီးႀကီးကို တေျဖးေျဖး နဲနဲ ျပန္ထုတ္လိုက္ အားယူ၍ ျပန္သြင္းလိုက္ႏွင့္ ထိုးသြင္းေနျပန္ပါသည္။

ယခုတစ္ခါ ဆြထဲုတ္လိုက္ရာတြင္ အရည္ၾကည္မ်ားမွာ သူ၏ လီးတန္ႀကီးတြင္ စို႐ႊဲလာၿပီမို႔ ဒီတစ္ခါေတာ့ ပန္းဝင္ေအာင္ လုပ္ေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ကာ သုံးႀကိမ္သုံးခါ သြင္းခ်ီထုတ္ခ်ီ အားယူ၍ ေနာက္ဆုံးအခ်ီမွာေတာ့ ခပ္နာနာေလး ဖိကပ္ထိုးသြင္းလိုက္ရာ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ အရင္းထိ အဆုံးျမဳပ္ကာ ဝင္၍ သြားေပေတာ့သည္။ မွိန္းေနေသာ က်မမွာ ေနာက္ဆုံး အခ်ီေဆာင့္ထိုးလိုက္ေသာ ဒဏ္ကို ျပင္းထန္စြာ ခံစားလိုက္ရသည့္အတြက္ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ေအာင့္သြားကာ .. “ကြၽတ္ … ကြၽတ္ … ကြၽတ္ ..” ဟု စုပ္သပ္ကာ ရႈံ႕မဲ့သြားရပါေတာ့သည္။ “ရွဖီးကလဲကြာ အၾကမ္းပတမ္း မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာထားရက္သားနဲ႔ … ဟင့္ “ ဟု ညဳသံလိုလို အျပစ္တင္သံလိုလိုႏွင့္ ေျပာလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ .. “ေအာ္ … မမ နာသြားလားဟင္ .. ကြၽန္ေတာ္လဲ ေျဖးေျဖးလုပ္တာပါပဲ .. အစမို႔ပါ ေနာက္ေတာ့ တေျဖးေျဖး ေကာင္းလာမွာေပါ့ေနာ္ .. မမ .. ေနာ္ေနာ္ .. “ ဟုေျပာေျပာဆိုဆို စူသလို လုပ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ကုန္း၍ စုပ္ယူကာ ေခ်ာ့ေမာ့ျပန္ပါသည္။

အဲဒီလိုဆိုျပန္ေတာ့လဲ က်မရဲ႕စိတ္ေတြဟာ တက္ႂကြလာျပန္ရကာ က်မရဲ႕တင္ပါးႀကီးေတြကို ေကာ့ကာ၊ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ျပည့္ၾကပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူ၏ လီးႀကီးကို က်မ၏ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္က ထပ္ၿပီးညႇပ္ထားလိုက္သည့္အတြက္ ဂေဟဆက္ထားသည့္အလား ၾကားေလပင္ မေသြးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ရွင္
…။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရွဖီးက လႈပ္ရွားလာၿပီး .. “ကဲ ကဲ .. မမလဲ နဲနဲ သက္သာေအာင္ က်ေနာ္လဲ ေဆာင့္အားရွိေအာင္ ပုံစံ ေျပာင္းရေအာင္ေနာ္ .. “ ဟု ေျပာၿပီး သူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို က်မရဲ႕ေပါင္ေတြေအာက္က လွ်ိဳၿပီး က်မရဲ႕ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို လွမ္းဆြတဲ့အတြက္ အလိုက္သင့္ျဖစ္ရေအာင္ က်မလဲ က်မရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ေထာင္၍ ေပးလိုက္ပါသည္။ ထိုအခါမွာေတာ့ ေမာင္မင္းႀကီးသားက က်မရဲ႕ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကိုဆြကဲာ အားယူၿပီး လီးတန္ႀကီးကို က်မရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သြင္းခ်ည္ထုတ္ခ်ည္ျဖင့္ လုပ္ကာ လိုးေနေခ်ၿပီ။ တခါတခါမွာ က်မ တကိုယ္လုံး ဖ်စ္ညႇစ္၍ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ထိုးကပ္ၿပီး ဖိၿပီး ေမႊလိုက္တဲ့အခါမွာဆိုရင္ျဖင့္ က်မရဲ႕ခံစားလိုက္ရတဲ့ အရသာ ခံစားခ်က္ဟာ ေျပာမျပႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ရွင္ ..။ ဒါေပမဲ့ သူ႔လီးႀကီးက ရွည္ေတာ့ သားအိမ္ဝကို လာလာေထာက္လို႔ ေအာင့္ေအာင့္ သြားတာပါပဲ။

အသဲနင့္ေအာင္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကို ေခၚတာလား …။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို က်မ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တစ္ဆုံးသြင္းထားၿပီး ၿငိမ္၍ ထားကာ အခ်ိန္ဆြလဲိုေသာ သေဘာျဖင့္ စကားေတြ ေျပာေနၾကသျဖင့္ အေတာ္ၾကာလာေတာ့ က်မအဖို႔ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၿပီကို အကဲခတ္လိုက္မိသည့္အတိုင္း ရွဖီးသည္ သူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို က်မ ပခုံးေတြေပၚသို႔ ကိုင္ထားရာမွ ဘယ္ဖက္လက္ကို က်မ၏ ကိုယ္လုံးတီးေလးေအာက္ဖက္ ဆီသို႔ လွ်ိဳ၍ ဖက္လိုက္ကာ က်န္ညာလက္က က်မ၏ ဘယ္ဖက္ႏို႔အုံႀကီးေပၚသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း၍ ေနရာခ်လိုက္သည္။ က်မ၏ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကိုလဲ ဆန႔္တန္းေစၿပီး အလိုက္သင့္ ကားထားလိုက္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ အေနအထား ျပင္ဆင္ေနသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ရွဖီးသည္ ယခုအခါ အၿပီးအျပတ္ ပြဲသိမ္းေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ကို သိလိုက္ရသည့္ တခဏတြင္ က်မ၏ ရင္ထဲမွာ တသိမ့္သိမ့္ တလွပ္လွပ္ ခံစားလာရပါေတာ့သည္။

ဒီအခ်ိန္မွာပင္ ရွဖီးသည္ က်မ၏ ေစာက္ဖုတ္တြင္းတြင္ တစ္ဆုံးျမဳပ္ႏွံထားေသာ လီးႀကီးကို တေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲႏႈတ္ေနပါၿပီ။ က်မ၏ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲမွ တေျဖးေျဖး ထြက္ေပၚ၍ လာေသာ သူ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးတြင္ေတာ့ က်မ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားျဖင့္ စို႐ႊဲေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွဖီးဟာ လီးတန္ႀကီးကို တဆုံးနီးပါးထိပင္ ဆြ၍ဲ ထုတ္ရာက ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေဆာင့္ထည့္ၿပီး ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာနဲ႔ လိုးပါေတာ့တယ္ ရွင္ ..။ တေျဖးေျဖး ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာတဲ့ ရွဖီးဟာ သူ႔ရဲ႕ညာလက္က က်မရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ဆုတ္နယ္ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္၊ ႏို႔သီးေလးေတြကို ဖိလိုက္ေခ်လိုက္နဲ႔ လုပ္ရင္း သူ႔ႏွာေခါင္းႀကီးကလဲ က်မရဲ႕မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးသာမက လည္တိုင္ျဖဴျဖဴေလးပါ မက်န္ ဒရစပ္နမ္းရင္း ေဆာင့္ေနေတာ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ သူ႔ရဲ႕ဘယ္ဖက္လက္ကလဲ က်မရဲ႕ခါးေသးေသးေလး .. တကယ္တိုင္းရင္ (၂၂)လက္မပင္ မျပည္တဲ့ ခါးေလးကို အားမလိုအားမရနဲ႔ ဆြဲဆြဲပီး ေျမႇာက္မေနပါေသးတယ္။ က်မကလဲ တအားႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးၿပီး ခံေနမိပါၿပီ။ က်မျဖင့္ ထူးကဲလွတဲ့ အရသာေတြေၾကာင့္ ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲျဖင့္ ရမက္ေဇာမာန္ေတြ မာန္ဟုန္ျပင္းလာရပါတယ္။

ၿပီးေတာ့လဲ လင္ေယာက်္ားနဲ႔ပင္ ဒီလို ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္နဲ႔ လိုးေပးတာ မခံဘူးတာေၾကာင့္ တခါမွ မႀကဳံဘူးတဲ့ အရသာကို ခံစားရင္း ရွဖီးကို သိပ္ၿပီး ခ်စ္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာရပါတယ္။ က်မကို အားပါးတရ လိုးေဆာင့္ေနတဲ့ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးေတြနဲ႔ အတင္းကို ဆြဲညႇစ္ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕လီးတန္ႀကီးဟာ က်မရဲ႕ သားအိမ္ဝထိ အတင္းပင္ ထိုးစိုက္သြင္းကာ အတင္းပဲ ဖိကပ္လိုက္ရာက လီးတန္ႀကီးထိပ္က တပ်စ္ပ်စ္နဲ႔ ပန္းထြက္လာတဲ့ အရည္ျပစ္ျပစ္ေတြဟာ က်မရဲ႕သားအိမ္ထဲကို ေႏြးကနဲ ေႏြး ကနဲ စ၍ ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ က်မဟာ တကိုယ္လုံး တုန္တက္ကာ သြက္သြက္ခါ သြားရၿပီး မခ်ိမဆန႔္ျဖစ္ကာ “အမေလး … ဟင္း .. ရွဖီးရယ္ …. ဟင္း ……. ဟင္း … မမကိုသာ အပိုင္ယူ … ယူလိုက္ .. ပါေတာ့လား … အမေလး .. ဟင္း.. “ ဟု လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ျမည္တမ္းရင္း တကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြ ေျပေလွ်ာ့သြားရာက က်မဟာ တေျဖးေျဖး ၿငိမ္က်သြားရပါေတာ့တယ္။…ၿပီးပါၿပီ