Unicode
မာမာတင့်အသက်က ၁၉ နှစ်ထဲ ရောက်နေပြီ..။ ဆယ်တန်း နှစ်ခါကျပြီး ပြန်မဖြေတော့ပဲ အဒေါ်ဖြစ်သူ မစန်းဝင်းရဲ့ အထည်ဆိုင်မှာ ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစား ကူ၍ ဈေးရောင်းပေးသည်..။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက်တော့ အဝတ်အစားက အဓိကအခန်းမှာ ပါဝင်သည်..။ မာမာတင့်က အထည်ရောင်းတာဆိုတော့ သူမအတွက် အဝတ်အစားဒီဇိုင်းအသစ်ပေါ်ပြီဟေ့ဆိုရင် ခါးပေါ်ရောက်လာသည်..။ သားသမီးမရှိသော အဒေါ်ဖြစ်သူ မစန်းဝင်းကလည်း မာမာတင့်အား သမီးလေးတစ်ယောက်လို ဆင်မြန်းပေးသည်..။ အသားက ဖြူဖြူ ၊ ပါးလေးတွေက ဖောင်းဖောင်းအိအိ ၊ နှာတံလေးက စင်းစင်းလေး ၊ မျက်ခုံးကြီးတွေက မဲနက်ဖြောင့်စင်းနေသလို ထူထဲသော မျက်တောင်ကော့ကြီးတွေကလည်း မိန်းကလေးတိုင်းတွင် တွေ့ရခဲလှသည်..။
သန်တာရောင် နှုတ်ခမ်းလေးတွေမှာ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးက ပါးသော်လည်း အောက်နှုတ်ခမ်းလေးက လုံးလုံးထူထူလေး..။ ထူးခြားတာက အပေါ်နှုတ်ခမ်းပါးလေးရဲ့ လက်ဝဲဘက်အပေါ်နားလေးတွင် မှဲ့နက်ကလေး တစ်လုံး ။ အရေပြားပေါ်သို့ ဖူးထနေသော မှဲ့မျိုးမဟုတ်ပဲ အရေပြားတွင်သာ မဲမဲလေးဖြစ်နေသော မှဲ့နက်ကလေး ဖြစ်သည်..။ သျှတ္တရကျမ်းများ အဆိုအရ အပေါ်နှုတ်ခမ်းတွင် မှဲ့ပါရှိလျင် မိန်းမအင်္ဂါ၏ လက်ျာဘက်နှုတ်ခမ်းသားပေါ်တွင် မှဲ့ရှိသည်..။ အင်္ဂါဇတ်ပေါ်တွင် မှဲ့ရှိပါက ယောက်ျားဖြစ်စေ ၊ မိန်းမဖြစ်စေ ကာမဂုဏ်အာရုံကို အများတကာထက် ပိုခုံမင်တတ်သည်..။ ရာဂစိတ်ကြီးမားသည်..။ ပြီးတော့ မျက်နှာများတတ်သည်..။
အင်္ဂါဇတ်တွင် မှဲ့တည်ရှိသော နေရာအလိုက် အကျိုးအပြစ်တွေက အသေးစိတ်ခွဲခြားတည်ရှိနေသော်လည်း အကြမ်းဖြင်းပဲ ဆိုကြပါစို့…။ အင်္ဂါဇတ်တွင် မှဲ့နက်ပါရှိသောသူတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာလည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်တို့ကို ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိသည်ဟုလည်း မိန့်ဆိုထားသည်..။
မာမာတင့်ကိုလည်း ကြည့်ပါဦး..။ မျက်နှာထားကသာ ချောမောနေသည်မဟုတ်၊ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလည်း သူမအသက်အရွယ်နှင့် မလိုက်ပေ..။ အရပ်အမြင့်က ၅ ပေ ၄ လက်မလောက်ရှိပြီး..၊ ရင်က ၃၄ လက်မ ၊ ခါးက ၂၁ လက်မ၊ တင်က ၃၆ လက်မ ရှိသည်..။ မူရင်း ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားဖြစ်သည်..။ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ထားတာ မဟုတ်..။
မာမာတင့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရမှာ အလွန်ပျင်းသည်..။ အထူးသဖြင့် အိပ်ယာလေးပေါ်တွင် လှဲ၍ အချစ်ဝတ္ထုဖတ်နေရသော အချိန်ကို လျော့ပါးသွားမှာ စိုးရိမ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်..။ ဒီလို အလှအပတွေ စုဝေးနေသော ခန္ဓကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် မာမာတင့်အား ပုရိသယောကျ်ားအပေါင်းက လျစ်လျူရှု၍ နေနိုင်ပါ့မလား..။ လျစ်လျူရှုခြင်း မရှိရုံသာမက အထူးပင် ဂရုစိုက်ကြပါသည်..။
မာမာတင့်က အလှအပတွေကသာ တခြားမိန်းကလေးတွေနှင့် မတူပဲ ထူးခြားနေတာမဟုတ်၊ အကျင့်စရိုက်ကလည်း ထူးခြားသည်..။ တခြားမိန်းကလေးတွေဆိုရင် ဒီလိုသာ ပတ်ဝန်းကျင်ယောက်ျားတွေက သူမကို ဂရုတစိုက်နဲ့ ရှိနေတာကို သိကြည့်ပါလား..၊ မျက်နှာထားကိုတင်းထားပြီး မတူမတန်သလိုပုံမျိုး လုပ်သွားတတ်ကြသည်..။ ဒါ အိန္ဒြေလား…။ စောက်မြင်ကပ်ဖို့ ကောင်းလှသည်..။
မာမာတင့်က ဒါမျိုးမဟုတ်..။ ဥပမာ ယောကျ်ားလေးတွေ အများစုရှိတတ်သော လမ်းဆုံလမ်းခွလို နေရာမျိုး ၊ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်လိုနေရာမျိုးကို မာမာတင့် ဖြတ်လျှောက်မိပါက ယောက်ျားတွေရဲ့ မျက်လုံးက သူမခန္ဓကိုယ်တစ်ခုထဲကို စုပြုံ၍ ရောက်ရှိနေတတ်ကြသည်..။ ထိုအချိန်အခါမျိုးတွင် မာမာတင့်က မျက်နှာလေးကို ပြုံးပြုံးလေးနှင့် သူမခန္ဓာကိုယ်မှာ လှုပ်သင့်သည့်အရာကို ပိုလှုပ်အောင် ၊ တုန်သင့်သည့်အရာကို ပို၍တုန်အောင် လုပ်ကာ လျှောက်တတ်ရုံမျှမက ထိုယောက်ျားအများစု ရှိရာဘက်သို့ လှည့်၍ ၊ လှည့်သည်ဆိုတာကလည်း ဗြုန်းခနဲဆတ်ခနဲ လှည့်တာမျိုးမဟုတ်၊ ညင်ညင်သာသာ လှည့်၍ကြည့်တတ်ပြီး ထိုယောကျ်ားအများစုထဲတွင် ရှိနေသော သူမရဲ့ အသိမိတ်ဆွေအား လှမ်း၍ နှုတ်ဆက်သည့်ပုံဖြင့် အလှပဆုံး အပြုံးလေးတစ်ခုကို ဖန်တီးပြီး မေးလေးကို အသာဆတ်ကာ ဖြတ်ခနဲ ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်တတ်သည်..။ ချစ်စရာကောင်းလှသော အမူအကျင့်လေးပါပေ..။ ထိုနေရာမှာ ကျန်နေခဲ့သော အနှီပုရိသယောကျ်ားဆိုသော သတ္တဝါများမှာတော့ ငိုင်ကျကုန်ပြီး တန်းတန်း တန်းတန်းဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့ကြရလေတော့သည်..။
…………………………………………………
မာမာတင့်က ဈေးက အဒေါ့်အထည်ဆိုင်တွင် ကူရောင်းသည်..။ နေတာက သူမမိဘများနှင့် အတူနေသည်..။ ဈေးနှင့်အိမ်က လိုင်းကားစီးလျင် ၁၀ မိနစ်လောက် စီးရသည်..။ ကားပေါ်မှ ဆင်းပြီးလျင်လည်း အိမ်သို့ ၁၀ မိနစ်လောက် လျှောက်ရသည်..။ မာမာတင့် ဈေးသိမ်းပြီး အိမ်ပြန်လာလျင် လိုင်းကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်နှင့် အမြဲပင် မှောင်ရီပျိုးနေတတ်သည်..။
မာမာတင့် လိုင်းကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ၊ အသက်၂၈ နှစ်လောက်ရှိသော လူရွယ်တစ်ယောက် ကားဂိတ်နှင့် မလှမ်းမကမ်းမှနေ၍ သူမကို လှမ်းကြည့်နေကြောင်း တွေ့ရသည်..။ မာမာတင့် ထိုသူကို တစ်ချက်မျှ စိုင်ကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ဆက်လျှောက်လာခဲ့သည်..။ သူမ၏ ခြေလှမ်းတွေက ခပ်ဖြေးဖြေးလေး။ သူမလှည့်ကြည့်စရာမလို စောစောကလူရွယ် သူမနောက်သို့ လိုက်လာမည်ဆိုသည်ကို မာမာတင့် အတတ်သိပြီးသားဖြစ်သည်..။
မကြာလိုက် ကားလမ်းမကြီးအတိုင်း လျှောက်လာသော မာမာတင့်က ရပ်ကွက်အတွင်းသို့ ဝင်သောလမ်းသွယ်လေးတစ်ခုကို ချိုးဝင်လိုက်သည်..။ အချိန်က မှောင်နေပြီ..။ လမ်းထဲမှာ လူသူရှင်းနေသည်..။ နောက်မှလိုက်လာသော လူရွယ်က မာမာတင့်ကို မှီလာပြီး ရင်ဘောင်တန်း၍ လျှောက်မိပြီး….
“မာမာ…….“
မာမာတင့် သူမလျှောက်လာခဲ့ရာလမ်းကို နောက်သို့ ဖြတ်ခနဲ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ မည်သူ့ကိုမှ မတွေ့ရ..။ မာမာတင့် လမ်းဘေးမှာပေါက်နေသော ဇီးပင်ရုံလေးဘေးသို့ ဖြတ်ခနဲ လှမ်းဝင်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ချလိုက်သည်..။
မူလထဲက လမ်းဘေးမှာကပ်ပြီး လျှောက်လာခဲ့သည် ဖြစ်၍ ဇီးပင်ရုံဘေးသို့ ခြေတစ်လှမ်းနှင့် ရောက်သွားသည်..။ မာမာတင့် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည့်အချိန်မှာပင် လူရွယ်ကလည်း သူမဘေးသို့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်..။ ထိုင်ပုံက သူ၏ပေါင်နှစ်လုံးက မာမာတင့်၏ ကိုယ်လုံးကို ဘေးမှညှပ်ကာ ထိုင်ခြင်းဖြစ်သည်..။
“အစ်ကိုမြင့်……လူကြည့်ဦး…..“
“အင်းပါ…..“
အစ်ကိုမြင့်ဆိုသူ လူရွယ်၏ လက်တစ်ဖက်က မာမာတင့်၏ ရင်ဘတ်ထဲသို့ တိုးဝင်သွားပြီး နို့တစ်ဖက်ကို စမ်း၍ညှစ်သလို ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ လည်တိုင်လေးကို ဆွဲဖက်ကာ နမ်းသည်..။ အငမ်းမရ တရစပ် နမ်းပစ်သည်..။ မာမာတင့်၏ နဖူးပေါ်တွင် ချထားသော ဆံမြိတ်လေးများပင် ဖွာလန်ကြဲကုန်သည်..။ ကျောလည်လောက်ဆံပင်ကို နောက်စေ့ဖက်တွင် စုစည်းထားသော ခေါင်းစည်းကြိုးလေးက အတန်ငယ် လျှောကျသွားသည်..။ မာမာတင့် မျက်နှာလေး တစ်ခုလုံး နီမြန်းကာ မျက်လုံးလေးများ မှိတ်ထားသည်..။
“ကဲ…အစ်ကိုမြင့်…..တော်..ပြီ..နော်………“
မာမာတင့်က ပြောလည်းပြော ထ၍လည်း ရပ်လိုက်သည်..။
“မနက်ဖြန်…ဈေးပိတ်ရက် .. အစ်ကို အရင်နေရာက စောင့်နေမယ်နော်…..“
“အင်း….အင်းပါ…..သွားတော့……“
အစ်ကိုမြင့်ဆိုသော လူရွယ် လာရာလမ်းအတိုင်း နောက်ဖက်သို့ပြန်၍ ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်သွားသည်..။ မာမာတင့်က ဟိုဟိုဒီဒီကြည့်ပြီး လမ်းမပေါ် ပြန်လှမ်းတက်ကာ အိန္ဒြေရရ ဆက်ပြီး လျှောက်လာခဲ့သည်..။ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသော သူမ၏ ဆံပင်များကို မပြုပြင်ပဲ ဆက်၍ လျှောက်လာခြင်းဖြစ်သည်..။
ဓါတ်မီးတိုင်လေးတိုင်လောက် လျှောက်မိပြီး လမ်းချိုးလေးတစ်ခုသို့ မာမာတင့် ချိုးကွေ့၍ ဝင်လိုက်သည်..။ ထိုလမ်းထောင့်မှာက အမှိုက်ပုံတစ်ခု ရှိသည်..။ အမှိုက်စွန့်ရန် ကာရံထားသော ဝါးကပ်က လူတစ်ထိုင်သာသာရှိသည်..။ ထိုအမှိုက်ပုံကို ကာရံထားသော ဝါးကပ်ဘေးတွင် စွပ်ကျယ်အင်္ကျီနှင့် လူတစ်ယောက် ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသည်..။ အသက်က ၄၀ လောက်ရှိပြီ…။
လမ်းချိုးကို ချိုးလိုက်ပြီးသည်နှင့် မာမာတင့် ခြေလှမ်းကို အသာရပ်၍ လမ်းဘေးခွဆုံတစ်လျှောက်သို့ သေသေချာချာ လှည့်ပတ်ကြည့်သည်..။ လူသူ ကင်းရှင်းနေသည်..။ မာမာတင့် ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသူကို တစ်ချက်ကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထိုသူ့ရှေ့သို့ ဖြတ်ခနဲ လှမ်းဝင်ကာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်..။
“အစ်ကိုကြီး……လူလည်း ကြည့်ဦးနော်…..“
အစ်ကိုကြီးဆိုသူက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး မာမာတင့်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲ၍ဖက်သည်..။ ပြီးတော့ သူ့လက်တစ်ဖက်က မာမာတင့်၏ နို့နှစ်လုံးကို ရစရာမရှိလောက်အောင် တအားပင် ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်သလို ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ တင်သားကြီးတွေကို အားရှိပါးရှိ ဆုပ်နယ်သည်..။ ပြီးသည်နှင့် နို့ပေါ်မှ လက်ကိုမလွှတ်ပဲ တင်သားကြီးပေါ်မှ လက်ကိုလွှတ်ကာ မာမာတင့်၏ ဂုတ်ပိုးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ မျက်နှာလေးအနှံ့ကို အတင်းကြီး နမ်းသည်.။
“အင်း………ကဲ….တော်ပြီ…နော်…..“
အစ်ကိုကြီးဆိုသူက မာမာတင့်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်..။
“မနက်ဖြန်…ဈေးပိတ်ရက်…အစ်ကိုကြီး လာရမလား….“
“ဟင့်…အင်း….. တင့်… သွားစရာရှိတယ်…. အစ်ကိုကြီး…။ နောက်အပတ်ပေါ့နော်…….“
မောသံလေးပေါက်နေသည်..။ ပြောလည်းပြော မာမာတင့်က ထ၍ ရပ်လိုက်သည်..။
“ဒီနေရာက စောင့်ဦးနော်…. ရှေ့ကိုမလာခဲ့နဲ့…အသိအိမ်ရှိတယ်…..“
“အင်း…..သိပါတယ်….“
မာမာတင့် လမ်းမပေါ်လှမ်းတက်ပြီး ဆက်လျှောက်လာခဲ့သည်..။ ကျန်ခဲ့သော အစ်ကိုကြီးဆိုသူထံသို့ လှည့်၍ပင် မကြည့်တော့ပေ…။
နောက်ထပ် ဓါတ်မီးတိုင်သုံးတိုင်လောက် ကျော်မိလျင် မာမာတင့်၏ အိမ်ရှိသော လမ်းချိုးသို့ ရောက်ပြီ..။ လျှောက်လာသော မာမာတင့်၏ ခြေထောက်များက လမ်းပေါ်ကို သိပ်ပြီးမထိချင်တော့..။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ထူပူပြီး ဖိန်းရှိန်းနေရုံမက ရင်ထဲတွင်လည်း မောသလိုကြီး ဖြစ်နေသည်..။
သူမနေအိမ်ရှိရာ လမ်းချိုးသို့ မာမာတင့် ချိုးကွေ့၍ ဝင်လိုက်သည်..။ လမ်းထောင့်မှ ရေတွက်လျင် သုံးလုံးမြောက်အိမ်၏ ကပ်လျက် ခြေရင်းအိမ်ရှေ့သို့ မာမာတင့် ရောက်လာသည်..။
“အဟမ်း….အဟမ်း…..ဝေါ့…ထွီ…..“
ချောင်းဟန့်သံ ၊ သလိပ်ခပ်သံ ၊ ထွေးလိုက်သံတို့ကို မာမာတင့် ကြားလိုက်ရသည်..။ သူမလှည့်၍ မကြည့်..။ လက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆတ်ခနဲ မြှောက်လိုက်ကာ သူမခေါင်းကို လက်ချောင်းလေးများဖြင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်ကုတ်ပြီး ပြန်ချလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သူမ၏ ခြံစည်းရိုးထဲသို့ လျှောက်၍ ဝင်လာခဲ့လေသည်..။
မာမာတင့် အိမ်ပေါ်သို့တက်လိုက်တော့ သူမ၏ အဖေ အမေနှင့် မောင်လေးတို့ ကိုးရီးယားကား ထိုင်၍ ကြည့်နေကြသည်..။ ကိုးရီးယားကား ကြည့်ပြီဆိုလျင် သေးပေါက်ချင်တာတောင် မထ..၊ အောင့်ထားပြီး ထိုင်၍ ဆက်ကြည့်တတ်ကြသည်..။ မာမာတင့် အိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်ပြီး ရေချိုးရန် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်သည်..။
“သမီးရေ…ထမင်း အဆင်သင့်ပဲ…ရေချိုးဦးမှာလား……“
“ဟုတ်….ချိုးဦးမယ်….အမေ….“
“အေး…အေး…..မြန်မြန်လည်း ချိုး…. အအေးပတ်ပြီး… ဖျားဦးမယ်……“
“ဟုတ်..ကဲ့…အမေ….“
သူမကို လှမ်းပြောသော မာမာတင့်၏မိခင်က ကိုးရီးယားကားမှ မျက်နှာမခွာပဲ ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ မာမာတင့် ရေချိုးရန် ထဘီရင်လျားလေးဖြင့် နောက်ဖေးဘက်သို့ ဝင်လာခဲ့ပြီး မီးဖိုနောက်ဖက် မီးလုံးကိုဖွင့်ကာ အပြင်သို့ထွက်သော တံခါးပေါက်ကို ဖွင့်လိုက်သည်..။
တံခါးကို အကုန်ဖွင့်ခြင်း မဟုတ်..။ တစ်တောင်လောက် ဟရုံသာဖွင့်ကာ အပြင်သို့ တိုးထွက်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ ရေချိုးရန် ရေစည်က အိမ်ရဲ့ခြေရင်းဘက် မီးဖိုချောင်ဘေးတွင် ကပ်လျက်ရှိသည်..။ မီးဖိုထဲတွင် ဖွင့်ထားခဲ့သော မီးလုံး၏ အလင်းရောင်က ရေချိုးသောနေရာတွင် ပြပြလေး လင်းနေသည်..။ မာမာတင့် ရေစည်ပိုင်းထဲမှ ရေခွက်ကို နှိုက်ယူပြီး စည်ပိုင်းနှုတ်ခမ်းကို ရေခွက်ဖြင့် ဒေါင်ခနဲ ခပ်တိုးတိုး ခေါက်လိုက်သည်..။
ထိုအခိုက် ခြေရင်းအိမ်၏နောက်ဖက် သူမရေချိုးနေရာမှ တစ်လံမျှအကွာ ခြုံဖုတ်ထဲမှ လူကြီးတစ်ယောက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက် ခြုံဖုတ်ဘေးသို့ တိုးထွက်လာသည်..။ ထိုလူကြီးမှာ အသက် ၄၀ ကျော်မျှရှိပြီး သူ၏ပုဆိုးကို အောက်စမှ ကိုင်မကာ ခါးသို့ပြန်၍ ညှပ်တင်ထားရာ သူ့ရှေ့မှ တစ်ထွာကျော်လောက်ရှိသော လီးမဲမဲတုတ်တုတ်ကြီးက ရမ်းခါ၍ နေသည်..။ မာမာတင့်က ရေစည်ထဲမှ ရေကို တစ်ဖလားခပ်လိုက်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်သို့ တဖျန်းဖျန်း လောင်းချလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ စောစောက လူကြီးကို လက်ဝါးလေးတစ်ဖက် ကာပြလိုက်ပြီး ရေစည်ဘေးသို့ မာမာတင့် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ဒူးနှစ်လုံးကို ကားလိုက်ပြီး ထဘီကို ပေါင်လည်လောက်ထိရောက်အောင် လှန်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ လက်တစ်ဖက်ကို ထိုးသွင်းပြီး သူမစောက်ပတ်ကြီးကို စမ်းလိုက်သည်..။
စောက်ပတ်အဝတွင် စိုရွှဲ၍ နေသည်..။ မာမာတင့်က စောစောက လူကြီးဆီသို့ လှမ်း၍ကြည့်လိုက်စဉ် ထိုလူကြီးက သူ၏ လီးမဲမဲတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး၏ ထိပ်မှ အရေပြားကို လှန်ချလိုက်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်လံကွာမျှသာ ကွာဝေးသည်..။ ပြဲသွားသော လီးကြီးကိုကြည့်ကာ မာမာတင့်က စောက်စေ့ကလေးကို လေးငါးကြိမ်မျှ လက်မထိပ်ဖြင့် ပွတ်တိုက်ပြီး လက်ခလယ် လက်ညှိုးတို့ကို ပူး၍ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းပြီး ထုတ်ချီသွင်းချီ ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ပစ်လိုက်သည်..။ သူမ၏ ဝိုင်းစက်နေသော မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကလည်း မျက်တောင်မခတ်ပဲ လီးပြဲကြီးကို လှမ်းကြည့်၍နေသည်..။
ထိုလူကြီးမှာလည်း မာမာတင့် ဖြစ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း သူ၏လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်ဖြစ်လို့လာသည်..။ မကြာလိုက် မာမာတင့်တစ်ယောက် စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်သွင်းရင်း ဒူးနှစ်လုံးရိုက်ကာ မျက်လုံးလေး မှိတ် မှိတ်ကျသွားတော့သည်..။ ပြီးတော့မှ သက်ပြင်းလေးချကာ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေအပေါ်၌ စို့၍လာသော ချွေးစလေးများကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်သုတ်ပြီး မျက်လုံးလေးများ ပြန်ဖွင့်လိုက်ကာ ထိုလူကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ ထိုလူကြီးမှာ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ပုံဖြင့် သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ညှစ်ကာ ဆုတ်ကိုင်ထားသည်..။
မာမာတင့်က ထိုလူကြီးကို လက်ဖဝါးလေးတစ်ဖက်ကာပြလိုက်ပြန်ပြီး မတ်တတ်ရပ်ကာ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ ရေသုံးဖလားခန့် လောင်းချ၍ ချိုးလိုက်သည်..။ ပြီးတော့မှ ထိုလူကြီးကို တစောင်းပေး၍ ရေစည်ဘေးတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဘေးဘီသို့ကြည့်ကာ သူမ၏ထဘီကို ရင်လျားထားရာမှ ဖြည်ချလိုက်သည်..။ ခါးအထက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ပေါ်သွားရုံမျှ မက တင်သားကြီးတဖက်ပါ ပေါ်၍သွားသည်။ လူကြီးဖက်သို့ မျက်နှာလေးကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး လူကြီး၏လီးကြီးကို မေးလေးငေါ့ပြလိုက်ရာ လူကြီးက ဆုပ်ထားသော လက်နှင့် သူ့လီးကို အပြင်းအထန် ဂွင်းတိုက်တော့သည်..။
ထိုလူကြီး၏ မျက်လုံးနှစ်လုံးကလည်း မာမာတင့်၏ ပေါ်နေသော ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ရင်သားစိုင်ကြီးများ တင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကို ကြည့်သည်…။ တစ်ချက်တစ်ချက်လည်း မာမာတင့်၏ မျက်နှာလေးကို ကြည့်သည်..။ မာမာတင့်ကတော့ ထိုလူကြီးကို ကြည့်ကာ ပြုံးပြုံးလေး လုပ်ပြထားသည်..။ မကြာလိုက် ထိုလူကြီး၏ လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။
မာမာတင့်က အသက်အောင့်လိုက်မိပြီး ရင်ထဲ လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်..။ လူကြီး၏ မျက်လုံးများ မှိတ်ကျသွားရသည်..။ ခဏအတွင်း ထိုလူကြီး၏ မျက်လုံးများ ပြန်ပွင့်လာတော့ မာမာတင့်က ထိုလူကြီးကို လက်ကလေးတစ်ဖက်ဖြင့် အိမ်ပေါ်တက်ရန် ပြလိုက်ပြီး ထိုလူကြီးထွက်သွားလျင် မတ်တတ်ရပ်၍ ထမီကို ပြန်၍ ရင်လျားလိုက်ပြီး ရေချိုးနေလိုက်တော့သည်..။
ဒီလို အခြေအနေတွေ အားလုံးဖြစ်ပေါ်လာအောင် မာမာတင့်တစ်ယောက် ၇ လ ၈ လလောက် အချိန်ယူပြီး ပုံစံချ ဖန်တီးယူခဲ့ရတာ မဟုတ်ပါလား…။
……………………………………………….
အစ်ကိုမြင့်ဆိုသော အသက် ၂၇ နှစ်လောက်ရှိသော လူရွယ်၏ အမည်ရင်းမှာ မြင့်ဦး ဖြစ်သည်..။ မြင့်ဦးမှာ လူပျိုလူလွတ်တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပေ..။ မြင့်ဦးတွင် သမီးတစ်ယောက် ၊ သားတစ်ယောက်ရှိပြီး ၊ သမီးအကြီးက ၄ တန်း၊ သားလေးက ၁ တန်း တက်နေသည်။ မြငမ့ဦးက မာမာတင့်တို့ ရပ်ကွက်ထဲတွင် နေတာမဟုတ်..၊ မာမာတင့် ဈေးဝိုင်းရောင်းသည့် ဈေးထဲတွင် ရွှေပန်းထိမ်ဆိုင်က ဖြစ်သည်..။ လူပုံက ဖြူဖြူနွဲ့နွဲ့ ချောချော ဖြစ်သည်..။
အသက် ၄၀ လောက်ရှိပြီး မာမာတင့်က အစ်ကိုကြီးဟုခေါ်သော လူမှာ မာမာတင့်တို့နှင့် တစ်လမ်းကျော်တွင် နေထိုင်သောသူဖြစ်သည်..။ အလုပ်အကိုင် မယ်မယ်ရရ မရှိ..၊ မုဆိုးဖိုဖြစ်ပြီး နာမည်က ဖိုးတုတ် ဟုခေါ်သည်..။ မယ်မယ်ရရ အလုပ်မရှိပေမယ့် ဖိုးတုတ်က ရပ်ကွက်ထဲတွင် မြောင်းတူး ၊ အိမ်ဆောက် ၊ မြက်ရှင်း စသဖြင့် ဘောက်အလုပ်လုပ်သည်..။ သားသမီး ၃ ယောက်ရှိပြီး အရွယ်ရောက်ပြီး အလုပ်နှင့် အကိုင်နှင့် ဖြစ်ကာ ဖိုးတုတ်က အလုပ်ရှိလျင် ထွက်လုပ် ၊ မရှိလျင် အိမ်စောင့် ထမင်းချက် ဖြစ်သည်..။ လူပုံပန်းက အလုပ်ကြမ်းသမားဖြစ်၍ ဗလကောင်းရုံမျှမက အရပ်ကလည်း မြင့်သည်..။ အသားကတော့ မဲချိတ်နေပြီး လူက မျက်လုံးပြူးပြူး သွားခေါခေါ ဖြစ်သည်..။
အဲ …. မာမာတင့်တို့၏ ခြေရင်းဘက်မှ ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ အသက် ၅၀ နီးပါးလောက် ဖြစ်ပြီး အသားလတ်လတ်နှင့် ဂင်တိုတို ဖြစ်သည်..။ နာမည်က ဦးမျိုးအောင် ဖြစ်ပြီး မြေးနှစ်ယောက်ပင် ရှိလေသည်..။ အလုပ်အကိုင်မရှိပဲ သားသမီးတွေ လုပ်စာကို ထိုင်စားနေသူဖြစ်သည်..။
သူတို့ ၃ ယောက်စလုံးကို မာမာတင့်က သူမရဲ့ အလှအပတွေနဲ့ မြှူဆွယ်၍ အပိုင်ကိုင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်..။ မာမာတင့်လို အပြစ်ဆိုရက်စရာ မရှိလောက်အောင် ချောမောလှပသော ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ဒီလိုလူမျိုးတွေနှင့် ဒီလိုဖြစ်နေ ပတ်သက်နေပြီး သက်တူရွယ်တူတွေနဲ့ ဘာလို့ မဖြစ်ရတာလဲဟု မေးစရာတွေက ရှိနေတာ အမှန်ပင်..။
သက်တူရွယ်တူတွေနှင့်ဖြစ်လျင် လူရှေ့သူရှေ့ ပြောဆိုဆက်ဆံရတာ ဒီကောင်မလေး ဒီကောင်လေးနဲ့ ဖြစ်နေတယ်ဟု လူသိသွားမည်..။ မာမာတင့် အမှတ်တွေ လျော့သွားတော့မည်..။ ထားမိသော ရည်းစားကိုလည်း မာမာတင့်က အထက်က လူသုံးယောက်လို ပုံစံချ၍ ရပါ့မလား..။ ဘယ်ရလိမ့်မလဲ..။ ဝေးသေး…။ ရည်းစားဆိုတော့ ပြဿနာတက်ကာ မိုးမီးလောင်တာထက်ဆိုးတာတွေ ဖြစ်ကုန်နိုင်သည်..။
အထက်က ပုဂ္ဂိုလ် ၃ ယောက်ဘက်ကလည်း ကြည့်ဦး.. ဘယ်သူမှ လူသိခံနိုင်သူတွေ မဟုတ်.. ။ မာမာတင့်လို အင်မတန် ချောမောလှပြီ ငယ်ရွယ်တဲ့ အပျိုလေးကို ကိုင်တွယ်နေရတာ သူတို့အတွက် တကယ့် မဟာ အခွင့်အရေးဖြစ်သည်..။ မာမာတင့်က ကန့်သတ်ထားသော အတိုင်းအတာဘောင်အတွင်း၌သာ သူတို့ လှုပ်ရှားရဲသည်..။ ဒီလိုမှ မဟုတ်လို့ကတော့ သူတို့ရထားသော မဟာအခွင့်အရေးကြီး ဆုံးရှုံးသွားရပေလိမ့်မည်..။
ယုတ်စွအဆုံး မာမာတင့် တစ်ယောက်ယောက်နှင့် တွဲနေတာတောင်မှ သူတို့သိလျက်နှင့် ပြောရဲလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ..။ ရည်းစားဆိုလျင်တော့ ဘယ်ရလိမ့်မလဲ…။ မျက်လုံးနဲ့ ကြည့်မိတာတောင်မှ ပြဿနာ တက်လိမ့်မည်..။ အဓိကမှာ သာယာမှု ဖြစ်သည်..။ ရည်းစားထားလျင် ဘယ်လောက်သာယာမှု ပေးနိုင်မလဲ..။ အတွေ့အကြုံ ရှိပါတယ်ဆိုတာတောင်မှ ကလေးအဖေတွေလောက်တော့ မကျွမ်းကျင်နိုင်ပေ..။ ဒါကြောင့် မာမာတင့်က ဒီလိုလူမျိုးတွေနှင့် ဒီလိုသာယာမှု ယူနေခြင်း ဖြစ်သည်..။ နောက်ဆုံး တစ်ယောက်ယောက်က အမှတ်မထင် သိမြင်သွား၍ လိုက်ဖွမည် ဆိုပါကလည်း ဒီလိုလူမျိုးတွေနှင့် မာမာတင့်လို မိန်းမချောလေးကို ဘယ်သူမှ ထင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ…။ ဒီလိုလူတွေကိုလည်း မာမာတင့်က လမ်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့တာတောင်မှ စကားပြောတာမဟုတ်..။ မာမာတင့်အတွက် လုံခြုံလှလေသည်..။
………………………………………………….
မာမာတင့် ဒီနေ့ ဈေးပိတ်ရက်ဖြစ်၍ မာမာတင့် မြင့်ဦးနှင့် ချိန်းထားပြီး ဖြစ်သည့်အတိုင်း အတူတွဲ၍ တစ်နေကုန် လျှောက်လည်ခဲ့သည်..။ ရုပ်ရှင်ကြည့်သည်..။ ပန်းခြံထဲ ထိုင်သည်..။ မြင့်ဦးကလည်း တစ်နေကုန်ရသည့် အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံ..။ မာမာတင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစရာမရှိအောင်ကို ကိုင်ပစ်ခဲ့သည်..။ မာမာတင့်ဆိုလျင်လည်း ဝတ်ထားသော ထမီလေးကို ခဏခဏ လှည့်ဝတ်ရသည်အထိပင် ဖြစ်လေသည်..။
သူမအိမ်ပြန်လာတော့ မိုးစုန်းစုန်းချုပ်နေပြီ…။ ဈေးပိတ်ရက်ဆိုတော့ ဖိုးတုတ်ကို မစောင့်ခိုင်းပေ..။ သူမပြန်လာရင်း ခြေရင်းအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ နားစွင့်ကြည့်သည်..။ ဘာသံမှ ထူးထူးခြားခြား မကြားရ..။ လူ လေးငါးယောက်လောက် စကားပြောသံတွေကိုသာ ကြားရသည်..။ ဧည့်သည်တွေ ရောက်နေပုံရသည်..။ မာမာတင့် လုံးဝလှည့်မကြည့်ပေ..။
မာမာတင့် အိမ်ပြန်ရောက်လာပြီး နောက်ဖေးသို့ ရေချိုးရန် ဆင်းသည်..။ စည်ပိုင်းနှုတ်ခမ်းကို ရေဖလားဖြင့် ဒေါင်ခနဲ ခေါက်လိုက်သည်..။ အိမ်ရှေ့ဖက်မှ ဦးမျိုးအောင်၏ ချောင်းဟန့်သံ နှစ်ချက်မျှ ထွက်လာသည်..။ နောက်ဖေးကိုတော့ ရောက်၍ မလာ..။ သူ့မှာ မလွတ်လပ်၍ မလာနိုင်ကြောင်း မာမာတင့် နားလည်လိုက်ရသည်..။
မာမာတင့် ရေချိုးလိုက်ပြီး ထမင်းစားသည်..။ ပြီးတော့ အိမ်ရှေ့တွင် မိသားစုနှင့်အတူထိုင်ပြီး တီဗီ သိမ်းတော့ အိပ်ခန်းထဲသို့ မာမာတင့် ဝင်လာခဲ့သည်..။ မာမာတင့် အိပ်ခန်းပြူတင်းပေါက်ကို ပိတ်ရန်ကိုင်လိုက်ပြီး လည်ချောင်းရှင်းသည့်အသံမျိုး ချောင်းဟန့်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ပြူတင်းပေါက်တံခါးကို ဝုန်းခနဲ ဆွဲပိတ်လိုက်သည်..။ ပြီးလျင် အိပ်ခန်းထဲမှ မီးကိုပိတ်ပြီး ခြင်ထောင်ချကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချလိုက်သည်..။
တစ်နေကုန် မြင့်ဦးနှင့် ချိန်းတွေ့ပြီး အကိုင်ခံထားရသော စိတ်တွေက မသေးလှ..။ သွေးသားတွေက ချိုးနှိမ်၍ မရပဲ အခုထိ ထကြွလို့နေသည်..။ ဒါတွေကို မာမာတင့် ဖြေဖျောက်ချင်သည်..။ ဘာမှမကြာလိုက် ၊ ခြေရင်းအိမ်မှ ဦးမျိုးအောင်၏ စကားပြောသံ ခပ်ကျယ်ကျယ် ထွက်၍လာသည်..။ မာမာတင့် သူမ၏ထမီလေးကို ခါးဆီသို့ လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ညအိပ်ရန် တစ်ထပ်တည်းဝတ်ထားသော ရှပ်အင်္ကျီလေးမှ ရင်ဘတ်ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် မာမာတင့်၏ ညာလက်က ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားပြီး ဘယ်လက်က နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ ရောက်၍ လာသည်..။
ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားသော လက်က စောက်စေ့လေးကို ပွတ်လိုက် ၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ပွတ်လိုက် လုပ်နေသလို ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်နေသော လက်ကလည်း နို့သီးလေးတွေကို ချေလိုက် နို့အုံကြီးတွေကို ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်..။ ထိုမျှမက သူမ၏နားက ဦးမျိုးအောင်၏ စကားပြောသံကျယ်ကျယ်ကို နားစွင့်နေသကဲ့သို့ မှိတ်ထားသော သူမ၏ မျက်လုံးလေးထဲတွင်လည်း သူမတွေ့မြင်နေကျ ဦးမျိုးအောင်၏ လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးကို မြင်ယောင်၍ နေသည်..။
မာမာတင့်တစ်ယောက် အရသာတွေ့လှသည်.။ တစ်နေ့လုံး အကိုင်ခံထားရသော အရသာများနှင့်ပါ ပေါင်းစပ်၍ မာမာတင့်တစ်ယောက် ခဏကြာတော့ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ဖြစ်၍ လာရတော့သည်..။ မာမာတင့် ပေါင်နှစ်လုံးကိုထောင်ကာ ကားလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ခါးလေးကိုကော့၍ လက်ညှိုးနှင့် လက် ခလယ်ကို ပူးကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ သွင်းလိုက်သည်..။ အရည်တွေက စိုရွှဲ၍နေပြီ ဖြစ်သည်..။ ပြီးတော့ မျက်လုံးကို ပြန်မှိတ်လိုက်ပြီး ဦးမျိုးအောင်၏ လီးကြီးကို ပြန်၍ မြင်ယောင်လိုက်သလို နားမှလည်း ဦးမျိုးအောင်၏ အသံကျယ်ကျယ်ကို စွင့်လိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်တော့လေသည်..။
မာမာတင့် တစ်ချက်ကလေးမှ မနား..။ သွက်သွက်ကြီးကို လုပ်ပစ်လိုက်ရာ ခဏအကြာမှာပင် ပါးစပ်လေး ဟကာ ဟင်းခနဲ ဟင်းခနဲ ဖြစ်သွားရင်း မာမာတင့်တစ်ယောက် တွန့်လိမ်သွားလေတော့သည်..။ ခဏကြာသည်အထိ စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပေးနေရင်း နို့သီးလေးတွေကိုလည်း ဖွဖွလေး ချေပေးနေသည်..။ အတန်ငယ်ကြာတော့မှ သူမ၏လက်များကို လွှတ်လိုက်ပြီး ထမီလေးကို ပြန်ဖုံးကာ ဝတ်လိုက်သလို အင်္ကျီကြယ်သီးလေးတွေကိုလည်း ပြန်၍ တပ်လိုက်သည်..။
မာမာတင့်တစ်ယောက် အခုမှပဲ ဒီည အိပ်ပျော်နိုင်တော့မည် ဖြစ်လေသည်..။
……………………………………………….
နေ့ခင်းနေ့လည်ဆိုရင် ဈေးထဲရှိ ဈေးဆိုင်များမှာ အထည်အဝယ်ပါးတတ်လေသည်..။ ထိုအချိန်တွင် မာမာတင့်နှင့် သူမအဒေါ် မစန်းဝင်းတို့ ထမင်းစားကြသည်..။ ထမင်းစားပြီး၍ သိမ်းဆည်းပြီးသွားချိန်တွင် နေ့စဉ်ဆိုသလို မာမာတင့်က အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ အိမ်အတွက် နောက်တစ်နေ့စာ ချက်ပြုတ်ရန် ဟင်းချက်စရာများကို ငါးစိမ်းတန်းဘက်သို့ သွား၍ ဝယ်ယူပေးရလေသည်..။
မာမာတင့် ထွက်သွားပြီး မကြာမှီ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆိုသလို ဆိုင်ရှေ့သို့ ရွှေတွေအပြည့်ဝတ်ထားသော မိန်းမကြီးနှစ်ယောက် ရောက်လာသည်..။ ကြည့်လိုက်သော မစန်းဝင်း ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားသည်..။
“ဟင်…အကြိုင်တို့ပါလား…. ဈေးကိုလာတယ်…အိမ်ကိုလာရင် ပြီးရော.. မလာစဖူး… လာလာ…ဆိုင်ခုံပေါ်တက်….“
မိန်းမကြီးနှစ်ယောက်က ဆိုင်ခုံပေါ် တက်ထိုင်လိုက်ကြသည်..။
“လက်ဘက်ရည်မှာလိုက်မယ်နော်… အကြိုင်….“
“မမှာနဲ့…မစန်းဝင်း….စကားနည်းနည်းပြောပြီး…ပြန်မှာ….။ နေပါစေတော့..“
“ဘာများပါလိမ့်…အကြိုင်ရယ်….“
“ဒီလို…မစန်းဝင်းရဲ့..၊ တို့နဲ့ မစန်းဝင်းတို့က ညီအစ်မလိုနေလို့ ပြောရတာ…။ တခြားမဟုတ်ဘူး…။ ဟို…ညည်းတူမလေး ကိစ္စလေ….“
“ဟင်…..မာမာတင့် ဘာဖြစ်လို့လဲ….“
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး….ညည်းကလည်း… စကားဆုံးအောင် နားထောင်ပါဦး..ဟဲ့…။ ဒီလို…. ငါ့တူက ဆရာဝန်… အခု နိုင်ငံခြားမှာ ဘွဲ့လွန်တက်ရမယ်… ရည်းစားလည်း မရှိဘူး..။ အဲ့ဒါ အိမ်ထောင်ချပေးချင်လို့.. ညည်းတူမလေးနဲ့ဆို သင့်တော်မလား..လို့…“
“ဟို…မာမာတင့်က ဆယ်တန်းတောင်အောင်တာ မဟုတ်ဘူး… ဖြစ်ပါ့မလား….“
“အို…. ဒါက အရေးမကြီးပါဘူး..။ ကလေးမလေးက အနေအထိုင် တော်တယ်..၊ ငါတို့ စုံစမ်းထားတာ ကြာပြီ..၊ ရည်းစားတောင် မရှိဘူး..ဟဲ့..။ ဆက်ဆံရေးကလည်း ဖော်ရွေတယ်..။ ပြီးတော့ မစန်းဝင်းတူမအရင်းဆိုတော့ မျိုးရိုးကလည်း ကောင်းတယ်..။ တို့ဖက်က လူကြီးတွေအားလုံးက ဒီကလေးမလေးနဲ့ သဘောတူတယ်…“
“အကြိုင်ရယ်…အကြိုင့်တူဆိုတော့ ကျမတို့ဘက်က ဘာပြောစရာရှိပါ့မလဲ..။ ကျမတူမလေး ဆင်စီးပြီး မြင်းရံရမှာပေါ့….“
“ပြီးတော့ ငါ့တူဆိုတာကလည်း တစ်ဦးတည်းသော သား ၊ ပြီးတော့ သူ့အဖေ ငါ့အစ်ကိုကလည်း မုဆိုးဖိုကြီး။ အဆင်ပြေသွားရင် ညည်းတူမ ကိုယ့်ခြေကိုယ့်လက် အုပ်ချုပ်ရမှာ..၊ ဒီတော့ မစန်းဝင်းက ကလေးမလေးကိုလည်း နားချပေး..၊ သူ့မိဘကိုလည်း စကားကမ်းလှမ်းထား..၊ တစ်ပတ်လောက်နေမှ တို့ပြန်လာခဲ့မယ် ဘယ့်နှယ့်လဲ…“
“အင်း… ကျမကြိုးစားထားပါ့မယ်..။ အခု တက္ကစီနဲ့ လာတာလား…“
“မဟုတ်ဘူး..အိမ်ကကားနဲ့ ….။ ကဲ ပြန်မယ်နော်.. မစန်းဝင်း….“
“ဟုတ်ကဲ့….ဟုတ်ကဲ့….“
မစန်းဝင်း မာမာတင့်အတွက် ဂုဏ်ယူမိတာ အမှန်ပင်..။ ဒီ အကြိုင်တို့မိသားစုက ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက် ကျိကျိတက် ချမ်းသာလာကြသူတွေ ဖြစ်လေသည်..။
မစန်းဝင်းက မာမာတင့်ကို နားချတော့ မာမာတင့်က ခေါင်းငြိမ့်သည်..။ ဒါပေမယ့် သူမ အသက် ၂၀ ပြည့်ပြီးမှ ယူမယ်တဲ့..။ ဒီတော့ တစ်နှစ်ကျော်လောက် ကြာဦးမည်..။
မာမာတင့် မိဘများကလည်း မစန်းဝင်းသဘောအတိုင်း သဘောတူသည်..။ ဒီတော့ မစန်းဝင်းနှင့် အကြိုင်တို့ ညှိနှိုင်းပြီး အကြိုင့်တူ ဆရာဝန် နိုင်ငံခြားမသွားမှီ စေ့စပ်ထားခဲ့ပြီး နိုင်ငံခြားမှ ပြန်လာလျင် လက်ထပ်ရန် အစီအစဉ် ဆွဲကြသည်..။ ဆရာဝန်ကလည်း နိုင်ငံခြားမှာ ၂ နှစ်လောက် နေရမည်ဆိုတော့ အားလုံး အဆင်ပြေသွားကြလေသည်..။
…………………………………………………..
ဒီတစ်ပတ် ဈေးပိတ်ရက်တွင် မာမာတင့်တစ်ယောက် ဖိုးတုတ်နှင့်ချိန်းပြီး သူမတို့ ရပ်ကွက်နှင့် တစ်နာရီကျော်လောက် ကားစီးရသော နေရာရှိ တည်းခိုခန်းတစ်ခုသို့ လာခဲ့မိသည်..။ မာမာတင့် ကျန်တဲ့သူတွေကို မရွေးဘဲ ဖိုးတုတ်ကိုမှ ထိုသို့ရွေးခြင်းမှာ အကြောင်းရှိသည်..။
ဖိုးတုတ်မှာ မုဆိုးဖို ဖြစ်သည့်အတွက် သူမ ငရဲမကြီး.။ ဒါ့အပြင် အလုပ်ကြမ်းသမား ဖိုးတုတ်က အကိုင်အတွယ်ကြမ်းသလောက် သူ့ကိုယ်ပေါ်က ကြွက်သား အဖုအထစ်တွေကလည်း အတွေ့ကောင်းလှကာ စွဲမက်စရာ ကောင်းလှသည်..။
ဖိုးတုတ်နဲ့ အခါမရွေး ဒီလိုတွေ့နေသည်တော့ မဟုတ်..။ တစ်လတွင် နှစ်ကြိမ်သာတွေ့သည်..။ သူမ ရာသီမလာမီ ၇ ရက်နှင့် ရာသီလာပြီး ၇ ရက် အတွင်းကို ရှောင်သည်..။ မရှောင်လျင် ဗိုက်ကြီးမည်…။ ကျန်ရက်များတွေ့ပါက ဗိုက်မကြီးနိုင်ဆိုတာကို မာမာတင့် ကောင်းကောင်းလေ့လာထားလေသည်..။
ဖိုးတုတ်နှင့်တွေ့သော နေ့များတွင် လမ်းစရိတ် ၊ စားစရိတ် ၊ တည်းခိုခန်းခ အားလုံးတို့ကို မာမာတင့်ကသာ ကျခံခြင်း ဖြစ်လေသည်..။
“တင့်…. အစ်ကိုကြီး… အဝတ်တွေ ချွတ်ပေးမယ်နော်….“
“ဟင်….ကိုကြီးကလည်း…နမ်းဦးလေ…။ ပြီးမှ ချွတ်ပေါ့… လို့…“
မျက်နှာလေး တစ်ခုလုံး နမ်းပြီးပြီ…။ ဒါပေမယ့် သူတို့ချင်းသိသည်..။ ဖိုးတုတ်က မာမာတင့်ကိုယ်ပေါ်သို့ ငုံ့လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်ကာ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထဘီပေါ်မှ ဖိ၍နမ်းသည်..။ မာမာတင့်က အသာ ဖင်လေးကြွကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင့်တင်ကော့မ ပေးလိုက်သည်..။
စောက်ဖုတ်အုံကြီး တစ်ခုလုံးအနှံ့ လျှောက်၍နမ်းရုံမျှမက ပေါင်ရင်း ပေါင်ခြံ ဆီးခုံတွေပါမကျန် နမ်းသည်..။ မာမာတင့် လက်တစ်ဖက်က ဖိုးတုတ်၏ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်ကာ တုန်တုန်ရင်ရင် ဖြစ်နေသည်..။ ပြီးတော့မှ ဖိုးတုတ်က မာမာတင့်ထဘီကို ဆွဲ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီးများ အလယ်မှ ပြောင်တင်းခုံးမောက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက ဝင်းဝင်းစက်စက်ကြီး ပေါ်လာသည်..။ မာမာတင့်က သုံးရက်တစ်ခါ အမြဲ အမွှေးတွေကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်..။ ဒါကြောင့် သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ဘာအနံ့အသက်မျှ မရှိပဲ ယစ်မူးဖွယ် အဖုတ်နံ့လေးသာ သင့်ပျံ့နေလေ့ရှိသည်..။
ဖိုးတုတ် ကြည့်နေမှန်းသိ၍ မာမာတင့်က ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားလိုက်တော့ ငေါက်တောက်ကြီးပေါ်ထွက်နေသော စောက်စေ့ကြီးအောက်မှ အကွဲကြောင်းတွင် စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ သီး၍ တန်းလန်းလေး ယိုစီးကျနေသည်ကို တွေ့ရသည်..။ မာမာတင့် စိတ်တွေ အလွန်ပဲဖြစ်၍ နေပါပြီ..။ ဒီကိုအလာ လမ်းမှာကတည်းက သူမအဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေစိုနေပြီး ဖြစ်လေသည်..။
မာမာတင့် ပက်လက်လှန်နေရာမှ ခါးတစ်ဆစ်ချိုး ထထိုင်လိုက်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။
“အစ်ကိုကြီး….အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့…လေ…“
ဖိုးတုတ်က သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ငေါက်ခနဲ ထွက်လာသော အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ လီးတန်ကြီးကို မာမာတင့် လှမ်း၍ ကိုင်လိုက်သည်..။ ဖိုးတုတ်လီးကြီးက ဦးမျိုးအောင်လီးလောက် မကြီးသော်လည်း စံချိန်မှီပြီး ဦးမျိုးအောင်လီးထက်တော့ အများကြီး ပို၍သန်မာတောင့်တင်းသည်..။
မာမာတင့်က လီးကြီးကို မက်မက်စက်စက်နှင့်ပင် အမြတ်တနိုးလေး ပွတ်သပ်လိုက်ပြီးနောက် လီးဒစ်ကြီးကို ဆွဲ၍လှန်ကာ ဖော်ပေးလိုက်သည်..။ ထို့နောက် သူမ၏နှာခေါင်းလေးဖြင့် အားပါးတရပင် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ သူမပါးစပ်လေးဖြင့် ငုံကာ စုပ်လိုက် လီးတန်ကြီးလုံးပတ်တလျှောက် လျှာလေးနဲ့ ယက်လိုက်ဖြင့် တံတွေးလေးတွေ စိုရွှဲသွားအောင် လုပ်နေသည်..။ အတန်ကြာမှ အိပ်ယာပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်ချလိုက်လေသည်..။
“အစ်ကိုကြီး….လုပ်တော့နော်…. တင့်… မနေနိုင်တော့ဘူး….“
စကားအဆုံး လီးကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး မာမာတင့် ဒူးနှစ်လုံးကို ဆွဲထောက်ပေးလိုက်သည်..။ ထို့နောက် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်မနှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲဖြဲပေးထားလိုက်ရာ အတွင်းမှ ပန်းဆီရောင် အခေါင်းဝလေးကို မြင်နေရသည်..။
ဖိုးတုတ်က သူမ၏ပေါင်ရင်းသို့ ဒူးထောက်၍ ဝင်လိုက်သောအခါတွင်တော့ မာမာတင့်၏ ခြေထောက်လေးများက မြောက်တက်သွားပြီး ဖိုးတုတ်၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ ရောက်၍သွားသည်..။ လီးထိပ်ကြီးက စောက်ပတ်ဝသို့ တေ့မိ၍ ထိတွေ့လာခိုက် စိုစွတ်နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ဖြတ်ခနဲ ငုံညှစ်ပစ်လိုက်သည်..။ ဖိုးတုတ်က သူမ၏ ပေါင်တံ တဖက်တချက်ဘေးမှ လက်နှစ်ဖက်ကို ပတ်ယူ၍ လက်သီးဆုပ်သာသာခန့်ရှိသော သူမ၏ နို့အုံနှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ဆုတ်ကိုင်ညှစ်လိုက်ရင်း ဖင်ကိုကြွကာ လီးကို ဖိသွင်းချလိုက်သည်..။
“ဗြစ်….အင်း…ပြစ်… တစ်… ဗြစ်…. အား…. ဟ…. ဟင်း… အင်း……“
လီးက တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီး ဖိုးတုတ်က သူ့လီးကို ဆက်၍ မသွင်းသေးပဲ သူ့ဖင်ကြီးကို လှုပ် လှုပ်ပြီး နှဲ့ပေးသည်..။ တစ်ခဏလေးအတွင်း မာမာတင့်၏ မျက်နှာလေးက အရောင်အသွေး အမျိုးမျိုး ပြောင်း၍နေသည်..။ စောက်ရည်တွေကလည်း စီးခနဲ စီးခနဲ ထွက်လာပြီး မာမာတင့်ပါးစပ်မှ တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်သံလေးများ ထွက်လာသည်..။
“ကျွတ်ကျွတ်….အဟင်း……အင်း…..“
နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖွဖွလေး ချေမွပေးနေရာမှ နို့အုံနှစ်လုံးကို စုံကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်နေသေးသော လီးတစ်ဝက်ကို ဖိုးတုတ်က ဖင်ကြီးကို မြှောက်၍ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်..။
“ဗြစ်…ဗြစ်… ဇွတ်…ဒုတ်…. အားပါး… ကျွတ် ကျွတ်…. အမလေး….. ကိုကြီး…ရယ်…. အင်း … ဟင်း ဟင်း…..“
ချပ်ယပ်လှသော မာမာတင့်၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဗိုက်သားလေးများ လှိုင်းလေးများ ထသွားသည်..။ လီးက တဆုံးဝင်သွားပြီ….။ ဖိုးတုတ်က သူ့လီးကို နောက်သို့ တဖြေးဖြေးပြန်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ မာမာတင့်၏ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ကော့တက်၍ ပါလာသည်..။
“အိုး….အိုး….အဟင့်….“
“ဗြစ်….စွပ်…..ဒုတ်……“
“အားပါး…. ထိတယ်….. ကိုကြီးရယ်…. ဒီတစ်ချက်က… အိ..အိ….အ…….“
ဖိုးတုတ် တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်..။ မာမာတင့် တစ်ကိုယ်လုံး ခါဆင်းသွားရသည်..။
“ဗြစ်…ပလွတ်…..ဖွတ်….ဒုတ်…..“
“အာ့….အီး.. ကိုရယ်….ဟင်း.. ဟင်း…. အ… အင်း….“
စောက်ခေါင်းအတွင်းက အသာမျှင်တွေက လီးကြီးကို စုစည်းကာကွယ်နေကြတာလား..။ ဒါမှမဟုတ် လီးကြီးကို အလုအယက် ဆွဲယူရစ်ပတ်နေကြတာလား မသိ…။ အထဲက အသားမျှင်တွေက လီးတစ်လျှောက်လုံးကို လှိုင်းထ၍ ညှစ်ယူ စုပ်ဆွဲနေကြသည်..။
ဒီကောင်မလေး ယောကျ်ားယူရင် သူ့ယောက်ျားက တော်တော်ချစ်မှာပဲ… ဟု ဖိုးတုတ် တစ်ချက်ချင်း အားစိုက်ဆောင့်နေရင်းက အပြေးအလွှား တွေးမိလိုက်သေးသည်..။
“ပြစ်….ပလွတ်….ထုတ်…ဗြစ်….ပလစ်….“
“အင်း… အင်း……. ကျွတ်…. ဆောင့်.. သွက် သွက်… လေး.. ဆောင့်တော့… ကိုကြီး….. အရမ်းကောင်းနေပြီ….. တင့်ကို မညှာတော့နဲ့….. တအားကြီးသာ.. ဆောင့်…ပေး…ပါ….တော့..“
မာမာတင့် မျက်လုံးမဖွင့်နိုင်တော့ပဲ… စကားသံလေးတွေကလည်း… မပီမသဖြစ်လို့လာသည်..။ ဖိုးတုတ် သူမ၏နို့နှစ်လုံးကို အားပါးတရကြီးပင် ဆွဲညှစ်ကာ အသကုန် ဆောင့်လိုးပစ်သည်..။
“ပလွတ်…. ပလပ်…. စွပ်…. ဒုတ်… ဗြစ်…. ဒုတ်…. အင့်…. အစ်..အစ်… အီး……အ…“
မာမာတင့် ပြီးချင်လာသောစိတ်ကို အတင်းအောင့်၍ စိတ်ကိုတင်းက အရသာခံပြီး ဖင်ကြီးကြွပြီး ခံသည်..။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါတွင်တော့ ဆောင့်လိုးနေသော ဖိုးတုတ်က ဖင်ကြီးကိုမပြီး ဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်က မြင့်တက်သွားပြီး စောက်စေ့အတက်ကလေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းပွတ်တိုက်ကာ ဝင်သွားလေတော့ မာမာတင့် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ… ပြီးသွားခိုက် စောက်ခေါင်းထဲမှ အသားစိုင် အသားမျှင်တွေက လီးကြီးကို အတင်းပင် ဆွဲညှစ်လိုက်ရာ ဖိုးတုတ်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့သည်..။
“ပလွတ်… ဖွတ်… စွပ်….. ဒုတ်….. အမလေး…လေး….. အ.. အီး….. ပြီးပြီ….. ပြီးပြီ… အမေ့…. အား… ထွက်ကုန်ပြီ… ကိုရဲ့…. အိုး… ကောင်းလိုက်တာ…. အာ…… အား…….“ ဖိုးတုတ်၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ပေါ်မှ မာမာတင့်၏ ခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ဖက်က စန့်၍ ဘေးသို့ ကားထွက်သွားခိုက်.. သူမ၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ ဖိုးတုတ်က မှောက်ချလိုက်ပြီး… နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို ငုံခဲလိုက်ပါလေတော့သည်…။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
ထိတယ္ ကိုႀကီးရယ္
မာမာတင့္အသက္က ၁၉ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ..။ ဆယ္တန္း ႏွစ္ခါက်ၿပီး ျပန္မေျဖေတာ့ပဲ အေဒၚျဖစ္သူ မစန္းဝင္းရဲ့ အထည္ဆိုင္မွာ ဝိုင္းလုပ္ဝိုင္းစား ကူ၍ ေဈးေရာင္းေပးသည္..။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ အဝတ္အစားက အဓိကအခန္းမွာ ပါဝင္သည္..။ မာမာတင့္က အထည္ေရာင္းတာဆိုေတာ့ သူမအတြက္ အဝတ္အစားဒီဇိုင္းအသစ္ေပၚၿပီေဟ့ဆိုရင္ ခါးေပၚေရာက္လာသည္..။ သားသမီးမရွိေသာ အေဒၚျဖစ္သူ မစန္းဝင္းကလည္း မာမာတင့္အား သမီးေလးတစ္ေယာက္လို ဆင္ျမန္းေပးသည္..။ အသားက ျဖဴျဖဴ ၊ ပါးေလးေတြက ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ၊ ႏွာတံေလးက စင္းစင္းေလး ၊ မ်က္ခုံးႀကီးေတြက မဲနက္ေျဖာင့္စင္းေနသလို ထူထဲေသာ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးေတြကလည္း မိန္းကေလးတိုင္းတြင္ ေတြ႕ရခဲလွသည္..။
သန္တာေရာင္ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြမွာ အေပၚႏွုတ္ခမ္းေလးက ပါးေသာ္လည္း ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းေလးက လုံးလုံးထူထူေလး..။ ထူးျခားတာက အေပၚႏွုတ္ခမ္းပါးေလးရဲ့ လက္ဝဲဘက္အေပၚနားေလးတြင္ မွဲ႕နက္ကေလး တစ္လုံး ။ အေရျပားေပၚသို႔ ဖူးထေနေသာ မွဲ႕မ်ိဳးမဟုတ္ပဲ အေရျပားတြင္သာ မဲမဲေလးျဖစ္ေနေသာ မွဲ႕နက္ကေလး ျဖစ္သည္..။ သၽွတၱရက်မ္းမ်ား အဆိုအရ အေပၚႏွုတ္ခမ္းတြင္ မွဲ႕ပါရွိလ်င္ မိန္းမအဂၤါ၏ လက္်ာဘက္ႏွုတ္ခမ္းသားေပၚတြင္ မွဲ႕ရွိသည္..။ အဂၤါဇတ္ေပၚတြင္ မွဲ႕ရွိပါက ေယာက္်ားျဖစ္ေစ ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံကို အမ်ားတကာထက္ ပိုခုံမင္တတ္သည္..။ ရာဂစိတ္ႀကီးမားသည္..။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာမ်ားတတ္သည္..။
အဂၤါဇတ္တြင္ မွဲ႕တည္ရွိေသာ ေနရာအလိုက္ အက်ိဳးအျပစ္ေတြက အေသးစိတ္ခြဲျခားတည္ရွိေနေသာ္လည္း အၾကမ္းျဖင္းပဲ ဆိုၾကပါစို႔…။ အဂၤါဇတ္တြင္ မွဲ႕နက္ပါရွိေသာသူတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္မွာလည္း ဆန႔္က်င္ဘက္လိင္တို႔ကို ဆြဲေဆာင္နိုင္စြမ္း ရွိသည္ဟုလည္း မိန႔္ဆိုထားသည္..။
မာမာတင့္ကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး..။ မ်က္ႏွာထားကသာ ေခ်ာေမာေနသည္မဟုတ္၊ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားကလည္း သူမအသက္အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေပ..။ အရပ္အျမင့္က ၅ ေပ ၄ လက္မေလာက္ရွိၿပီး..၊ ရင္က ၃၄ လက္မ ၊ ခါးက ၂၁ လက္မ၊ တင္က ၃၆ လက္မ ရွိသည္..။ မူရင္း ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစားျဖစ္သည္..။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ထားတာ မဟုတ္..။
မာမာတင့္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရမွာ အလြန္ပ်င္းသည္..။ အထူးသျဖင့္ အိပ္ယာေလးေပၚတြင္ လွဲ၍ အခ်စ္ဝတၳဳဖတ္ေနရေသာ အခ်ိန္ကို ေလ်ာ့ပါးသြားမွာ စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္..။ ဒီလို အလွအပေတြ စုေဝးေနေသာ ခႏၶကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ မာမာတင့္အား ပုရိသေယာက်္ားအေပါင္းက လ်စ္လ်ဴရွု၍ ေနနိုင္ပါ့မလား..။ လ်စ္လ်ဴရွုျခင္း မရွိ႐ုံသာမက အထူးပင္ ဂ႐ုစိုက္ၾကပါသည္..။
မာမာတင့္က အလွအပေတြကသာ တျခားမိန္းကေလးေတြႏွင့္ မတူပဲ ထူးျခားေနတာမဟုတ္၊ အက်င့္စရိုက္ကလည္း ထူးျခားသည္..။ တျခားမိန္းကေလးေတြဆိုရင္ ဒီလိုသာ ပတ္ဝန္းက်င္ေယာက္်ားေတြက သူမကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ရွိေနတာကို သိၾကည့္ပါလား..၊ မ်က္ႏွာထားကိုတင္းထားၿပီး မတူမတန္သလိုပုံမ်ိဳး လုပ္သြားတတ္ၾကသည္..။ ဒါ အိေျႏၵလား…။ ေစာက္ျမင္ကပ္ဖို႔ ေကာင္းလွသည္..။
မာမာတင့္က ဒါမ်ိဳးမဟုတ္..။ ဥပမာ ေယာက်္ားေလးေတြ အမ်ားစုရွိတတ္ေသာ လမ္းဆုံလမ္းခြလို ေနရာမ်ိဳး ၊ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္လိုေနရာမ်ိဳးကို မာမာတင့္ ျဖတ္ေလၽွာက္မိပါက ေယာက္်ားေတြရဲ့ မ်က္လုံးက သူမခႏၶကိုယ္တစ္ခုထဲကို စုျပဳံ၍ ေရာက္ရွိေနတတ္ၾကသည္..။ ထိုအခ်ိန္အခါမ်ိဳးတြင္ မာမာတင့္က မ်က္ႏွာေလးကို ျပဳံးျပဳံးေလးႏွင့္ သူမခႏၶာကိုယ္မွာ လွုပ္သင့္သည့္အရာကို ပိုလွုပ္ေအာင္ ၊ တုန္သင့္သည့္အရာကို ပို၍တုန္ေအာင္ လုပ္ကာ ေလၽွာက္တတ္႐ုံမၽွမက ထိုေယာက္်ားအမ်ားစု ရွိရာဘက္သို႔ လွည့္၍ ၊ လွည့္သည္ဆိုတာကလည္း ျဗဳန္းခနဲဆတ္ခနဲ လွည့္တာမ်ိဳးမဟုတ္၊ ညင္ညင္သာသာ လွည့္၍ၾကည့္တတ္ၿပီး ထိုေယာက်္ားအမ်ားစုထဲတြင္ ရွိေနေသာ သူမရဲ့ အသိမိတ္ေဆြအား လွမ္း၍ ႏွုတ္ဆက္သည့္ပုံျဖင့္ အလွပဆုံး အျပဳံးေလးတစ္ခုကို ဖန္တီးၿပီး ေမးေလးကို အသာဆတ္ကာ ျဖတ္ခနဲ ျပဳံးၿပ ႏွုတ္ဆက္တတ္သည္..။ ခ်စ္စရာေကာင္းလွေသာ အမူအက်င့္ေလးပါေပ..။ ထိုေနရာမွာ က်န္ေနခဲ့ေသာ အႏွီပုရိသေယာက်္ားဆိုေသာ သတၱဝါမ်ားမွာေတာ့ ငိုင္က်ကုန္ၿပီး တန္းတန္း တန္းတန္းျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကရေလေတာ့သည္..။
…………………………………………………
မာမာတင့္က ေဈးက အေဒါ့္အထည္ဆိုင္တြင္ ကူေရာင္းသည္..။ ေနတာက သူမမိဘမ်ားႏွင့္ အတူေနသည္..။ ေဈးႏွင့္အိမ္က လိုင္းကားစီးလ်င္ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ စီးရသည္..။ ကားေပၚမွ ဆင္းၿပီးလ်င္လည္း အိမ္သို႔ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ ေလၽွာက္ရသည္..။ မာမာတင့္ ေဈးသိမ္းၿပီး အိမ္ျပန္လာလ်င္ လိုင္းကားေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္ အျမဲပင္ ေမွာင္ရီပ်ိဳးေနတတ္သည္..။
မာမာတင့္ လိုင္းကားေပၚမွ ဆင္းလိုက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ၊ အသက္၂၈ ႏွစ္ေလာက္ရွိေသာ လူရြယ္တစ္ေယာက္ ကားဂိတ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွေန၍ သူမကို လွမ္းၾကည့္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္..။ မာမာတင့္ ထိုသူကို တစ္ခ်က္မၽွ စိုင္ၾကည့္၍ ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး ဆက္ေလၽွာက္လာခဲ့သည္..။ သူမ၏ ေျခလွမ္းေတြက ခပ္ေျဖးေျဖးေလး။ သူမလွည့္ၾကည့္စရာမလို ေစာေစာကလူရြယ္ သူမေနာက္သို႔ လိုက္လာမည္ဆိုသည္ကို မာမာတင့္ အတတ္သိၿပီးသားျဖစ္သည္..။
မၾကာလိုက္ ကားလမ္းမႀကီးအတိုင္း ေလၽွာက္လာေသာ မာမာတင့္က ရပ္ကြက္အတြင္းသို႔ ဝင္ေသာလမ္းသြယ္ေလးတစ္ခုကို ခ်ိဳးဝင္လိုက္သည္..။ အခ်ိန္က ေမွာင္ေနၿပီ..။ လမ္းထဲမွာ လူသူရွင္းေနသည္..။ ေနာက္မွလိုက္လာေသာ လူရြယ္က မာမာတင့္ကို မွီလာၿပီး ရင္ေဘာင္တန္း၍ ေလၽွာက္မိၿပီး….
“မာမာ…….“
မာမာတင့္ သူမေလၽွာက္လာခဲ့ရာလမ္းကို ေနာက္သို႔ ျဖတ္ခနဲ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္..။ မည္သူ႔ကိုမွ မေတြ႕ရ..။ မာမာတင့္ လမ္းေဘးမွာေပါက္ေနေသာ ဇီးပင္႐ုံေလးေဘးသို႔ ျဖတ္ခနဲ လွမ္းဝင္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလး ထိုင္ခ်လိုက္သည္..။
မူလထဲက လမ္းေဘးမွာကပ္ၿပီး ေလၽွာက္လာခဲ့သည္ ျဖစ္၍ ဇီးပင္႐ုံေဘးသို႔ ေျခတစ္လွမ္းႏွင့္ ေရာက္သြားသည္..။ မာမာတင့္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာပင္ လူရြယ္ကလည္း သူမေဘးသို႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္သည္..။ ထိုင္ပုံက သူ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးက မာမာတင့္၏ ကိုယ္လုံးကို ေဘးမွညႇပ္ကာ ထိုင္ျခင္းျဖစ္သည္..။
“အစ္ကိုျမင့္……လူၾကည့္ဦး…..“
“အင္းပါ…..“
အစ္ကိုျမင့္ဆိုသူ လူရြယ္၏ လက္တစ္ဖက္က မာမာတင့္၏ ရင္ဘတ္ထဲသို႔ တိုးဝင္သြားၿပီး နို႔တစ္ဖက္ကို စမ္း၍ညႇစ္သလို က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း သူမ၏ လည္တိုင္ေလးကို ဆြဲဖက္ကာ နမ္းသည္..။ အငမ္းမရ တရစပ္ နမ္းပစ္သည္..။ မာမာတင့္၏ နဖူးေပၚတြင္ ခ်ထားေသာ ဆံၿမိတ္ေလးမ်ားပင္ ဖြာလန္ၾကဲကုန္သည္..။ ေက်ာလည္ေလာက္ဆံပင္ကို ေနာက္ေစ့ဖက္တြင္ စုစည္းထားေသာ ေခါင္းစည္းႀကိဳးေလးက အတန္ငယ္ ေလၽွာက်သြားသည္..။ မာမာတင့္ မ်က္ႏွာေလး တစ္ခုလုံး နီျမန္းကာ မ်က္လုံးေလးမ်ား မွိတ္ထားသည္..။
“ကဲ…အစ္ကိုျမင့္…..ေတာ္..ၿပီ..ေနာ္………“
မာမာတင့္က ေျပာလည္းေျပာ ထ၍လည္း ရပ္လိုက္သည္..။
“မနက္ျဖန္…ေဈးပိတ္ရက္ .. အစ္ကို အရင္ေနရာက ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္…..“
“အင္း….အင္းပါ…..သြားေတာ့……“
အစ္ကိုျမင့္ဆိုေသာ လူရြယ္ လာရာလမ္းအတိုင္း ေနာက္ဖက္သို႔ျပန္၍ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလၽွာက္သြားသည္..။ မာမာတင့္က ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ၿပီး လမ္းမေပၚ ျပန္လွမ္းတက္ကာ အိေျႏၵရရ ဆက္ၿပီး ေလၽွာက္လာခဲ့သည္..။ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ ဆံပင္မ်ားကို မျပဳျပင္ပဲ ဆက္၍ ေလၽွာက္လာျခင္းျဖစ္သည္..။
ဓါတ္မီးတိုင္ေလးတိုင္ေလာက္ ေလၽွာက္မိၿပီး လမ္းခ်ိဳးေလးတစ္ခုသို႔ မာမာတင့္ ခ်ိဳးေကြ႕၍ ဝင္လိုက္သည္..။ ထိုလမ္းေထာင့္မွာက အမွိုက္ပုံတစ္ခု ရွိသည္..။ အမွိုက္စြန႔္ရန္ ကာရံထားေသာ ဝါးကပ္က လူတစ္ထိုင္သာသာရွိသည္..။ ထိုအမွိုက္ပုံကို ကာရံထားေသာ ဝါးကပ္ေဘးတြင္ စြပ္က်ယ္အကၤ်ီႏွင့္ လူတစ္ေယာက္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနသည္..။ အသက္က ၄၀ ေလာက္ရွိၿပီ…။
လမ္းခ်ိဳးကို ခ်ိဳးလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ မာမာတင့္ ေျခလွမ္းကို အသာရပ္၍ လမ္းေဘးခြဆုံတစ္ေလၽွာက္သို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ လွည့္ပတ္ၾကည့္သည္..။ လူသူ ကင္းရွင္းေနသည္..။ မာမာတင့္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနသူကို တစ္ခ်က္ၾကည့္၍ ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး ထိုသူ႔ေရွ႕သို႔ ျဖတ္ခနဲ လွမ္းဝင္ကာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္သည္..။
“အစ္ကိုႀကီး……လူလည္း ၾကည့္ဦးေနာ္…..“
အစ္ကိုႀကီးဆိုသူက ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး မာမာတင့္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဆြဲ၍ဖက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္တစ္ဖက္က မာမာတင့္၏ နို႔ႏွစ္လုံးကို ရစရာမရွိေလာက္ေအာင္ တအားပင္ ဖ်စ္ညႇစ္ကိုင္တြယ္သလို က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း သူမ၏ တင္သားႀကီးေတြကို အားရွိပါးရွိ ဆုပ္နယ္သည္..။ ၿပီးသည္ႏွင့္ နို႔ေပၚမွ လက္ကိုမလႊတ္ပဲ တင္သားႀကီးေပၚမွ လက္ကိုလႊတ္ကာ မာမာတင့္၏ ဂုတ္ပိုးကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးအႏွံ့ကို အတင္းႀကီး နမ္းသည္.။
“အင္း………ကဲ….ေတာ္ၿပီ…ေနာ္…..“
အစ္ကိုႀကီးဆိုသူက မာမာတင့္ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္..။
“မနက္ျဖန္…ေဈးပိတ္ရက္…အစ္ကိုႀကီး လာရမလား….“
“ဟင့္…အင္း….. တင့္… သြားစရာရွိတယ္…. အစ္ကိုႀကီး…။ ေနာက္အပတ္ေပါ့ေနာ္…….“
ေမာသံေလးေပါက္ေနသည္..။ ေျပာလည္းေျပာ မာမာတင့္က ထ၍ ရပ္လိုက္သည္..။
“ဒီေနရာက ေစာင့္ဦးေနာ္…. ေရွ႕ကိုမလာခဲ့နဲ႔…အသိအိမ္ရွိတယ္…..“
“အင္း…..သိပါတယ္….“
မာမာတင့္ လမ္းမေပၚလွမ္းတက္ၿပီး ဆက္ေလၽွာက္လာခဲ့သည္..။ က်န္ခဲ့ေသာ အစ္ကိုႀကီးဆိုသူထံသို႔ လွည့္၍ပင္ မၾကည့္ေတာ့ေပ…။
ေနာက္ထပ္ ဓါတ္မီးတိုင္သုံးတိုင္ေလာက္ ေက်ာ္မိလ်င္ မာမာတင့္၏ အိမ္ရွိေသာ လမ္းခ်ိဳးသို႔ ေရာက္ၿပီ..။ ေလၽွာက္လာေသာ မာမာတင့္၏ ေျခေထာက္မ်ားက လမ္းေပၚကို သိပ္ၿပီးမထိခ်င္ေတာ့..။ သူမတစ္ကိုယ္လုံး ထူပူၿပီး ဖိန္းရွိန္းေန႐ုံမက ရင္ထဲတြင္လည္း ေမာသလိုႀကီး ျဖစ္ေနသည္..။
သူမေနအိမ္ရွိရာ လမ္းခ်ိဳးသို႔ မာမာတင့္ ခ်ိဳးေကြ႕၍ ဝင္လိုက္သည္..။ လမ္းေထာင့္မွ ေရတြက္လ်င္ သုံးလုံးေျမာက္အိမ္၏ ကပ္လ်က္ ေျခရင္းအိမ္ေရွ႕သို႔ မာမာတင့္ ေရာက္လာသည္..။
“အဟမ္း….အဟမ္း…..ေဝါ့…ထြီ…..“
ေခ်ာင္းဟန႔္သံ ၊ သလိပ္ခပ္သံ ၊ ေထြးလိုက္သံတို႔ကို မာမာတင့္ ၾကားလိုက္ရသည္..။ သူမလွည့္၍ မၾကည့္..။ လက္ေလးတစ္ဖက္ကို ဆတ္ခနဲ ေျမႇာက္လိုက္ကာ သူမေခါင္းကို လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကုတ္ၿပီး ျပန္ခ်လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ၿခံစည္းရိုးထဲသို႔ ေလၽွာက္၍ ဝင္လာခဲ့ေလသည္..။
မာမာတင့္ အိမ္ေပၚသို႔တက္လိုက္ေတာ့ သူမ၏ အေဖ အေမႏွင့္ ေမာင္ေလးတို႔ ကိုးရီးယားကား ထိုင္၍ ၾကည့္ေနၾကသည္..။ ကိုးရီးယားကား ၾကည့္ၿပီဆိုလ်င္ ေသးေပါက္ခ်င္တာေတာင္ မထ..၊ ေအာင့္ထားၿပီး ထိုင္၍ ဆက္ၾကည့္တတ္ၾကသည္..။ မာမာတင့္ အိပ္ခန္းထဲသို႔ဝင္ၿပီး ေရခ်ိဳးရန္ အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္လိုက္သည္..။
“သမီးေရ…ထမင္း အဆင္သင့္ပဲ…ေရခ်ိဳးဦးမွာလား……“
“ဟုတ္….ခ်ိဳးဦးမယ္….အေမ….“
“ေအး…ေအး…..ျမန္ျမန္လည္း ခ်ိဳး…. အေအးပတ္ၿပီး… ဖ်ားဦးမယ္……“
“ဟုတ္..ကဲ့…အေမ….“
သူမကို လွမ္းေျပာေသာ မာမာတင့္၏မိခင္က ကိုးရီးယားကားမွ မ်က္ႏွာမခြာပဲ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္..။ မာမာတင့္ ေရခ်ိဳးရန္ ထဘီရင္လ်ားေလးျဖင့္ ေနာက္ေဖးဘက္သို႔ ဝင္လာခဲ့ၿပီး မီးဖိုေနာက္ဖက္ မီးလုံးကိုဖြင့္ကာ အျပင္သို႔ထြက္ေသာ တံခါးေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္သည္..။
တံခါးကို အကုန္ဖြင့္ျခင္း မဟုတ္..။ တစ္ေတာင္ေလာက္ ဟ႐ုံသာဖြင့္ကာ အျပင္သို႔ တိုးထြက္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္..။ ေရခ်ိဳးရန္ ေရစည္က အိမ္ရဲ့ေျခရင္းဘက္ မီးဖိုေခ်ာင္ေဘးတြင္ ကပ္လ်က္ရွိသည္..။ မီးဖိုထဲတြင္ ဖြင့္ထားခဲ့ေသာ မီးလုံး၏ အလင္းေရာင္က ေရခ်ိဳးေသာေနရာတြင္ ျပျပေလး လင္းေနသည္..။ မာမာတင့္ ေရစည္ပိုင္းထဲမွ ေရခြက္ကို ႏွိုက္ယူၿပီး စည္ပိုင္းႏွုတ္ခမ္းကို ေရခြက္ျဖင့္ ေဒါင္ခနဲ ခပ္တိုးတိုး ေခါက္လိုက္သည္..။
ထိုအခိုက္ ေျခရင္းအိမ္၏ေနာက္ဖက္ သူမေရခ်ိဳးေနရာမွ တစ္လံမၽွအကြာ ျခဳံဖုတ္ထဲမွ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ ျခဳံဖုတ္ေဘးသို႔ တိုးထြက္လာသည္..။ ထိုလူႀကီးမွာ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္မၽွရွိၿပီး သူ၏ပုဆိုးကို ေအာက္စမွ ကိုင္မကာ ခါးသို႔ျပန္၍ ညႇပ္တင္ထားရာ သူ႔ေရွ႕မွ တစ္ထြာေက်ာ္ေလာက္ရွိေသာ လီးမဲမဲတုတ္တုတ္ႀကီးက ရမ္းခါ၍ ေနသည္..။ မာမာတင့္က ေရစည္ထဲမွ ေရကို တစ္ဖလားခပ္လိုက္ၿပီး ေဘးပတ္ဝန္းက်င္သို႔ တဖ်န္းဖ်န္း ေလာင္းခ်လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ေစာေစာက လူႀကီးကို လက္ဝါးေလးတစ္ဖက္ ကာျပလိုက္ၿပီး ေရစည္ေဘးသို႔ မာမာတင့္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ဒူးႏွစ္လုံးကို ကားလိုက္ၿပီး ထဘီကို ေပါင္လည္ေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ လွန္လိုက္ကာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ လက္တစ္ဖက္ကို ထိုးသြင္းၿပီး သူမေစာက္ပတ္ႀကီးကို စမ္းလိုက္သည္..။
ေစာက္ပတ္အဝတြင္ စိုရႊဲ၍ ေနသည္..။ မာမာတင့္က ေစာေစာက လူႀကီးဆီသို႔ လွမ္း၍ၾကည့္လိုက္စဥ္ ထိုလူႀကီးက သူ၏ လီးမဲမဲတုတ္တုတ္ ရွည္ရွည္ႀကီး၏ ထိပ္မွ အေရျပားကို လွန္ခ်လိုက္သည္..။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္လံကြာမၽွသာ ကြာေဝးသည္..။ ျပဲသြားေသာ လီးႀကီးကိုၾကည့္ကာ မာမာတင့္က ေစာက္ေစ့ကေလးကို ေလးငါးႀကိမ္မၽွ လက္မထိပ္ျဖင့္ ပြတ္တိုက္ၿပီး လက္ခလယ္ လက္ညႇိုးတို႔ကို ပူး၍ ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးသြင္းၿပီး ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီ ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ပစ္လိုက္သည္..။ သူမ၏ ဝိုင္းစက္ေနေသာ မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံးကလည္း မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ လီးျပဲႀကီးကို လွမ္းၾကည့္၍ေနသည္..။
ထိုလူႀကီးမွာလည္း မာမာတင့္ ျဖစ္ေနပုံကို ၾကည့္ရင္း သူ၏လီးႀကီးက တဆတ္ဆတ္ျဖစ္လို႔လာသည္..။ မၾကာလိုက္ မာမာတင့္တစ္ေယာက္ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္သြင္းရင္း ဒူးႏွစ္လုံးရိုက္ကာ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ မွိတ္က်သြားေတာ့သည္..။ ၿပီးေတာ့မွ သက္ျပင္းေလးခ်ကာ ႏွုတ္ခမ္းလႊာေလးေတြအေပၚ၌ စို႔၍လာေသာ ေခၽြးစေလးမ်ားကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပြတ္သုတ္ၿပီး မ်က္လုံးေလးမ်ား ျပန္ဖြင့္လိုက္ကာ ထိုလူႀကီးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္..။ ထိုလူႀကီးမွာ မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ပုံျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ညႇစ္ကာ ဆုတ္ကိုင္ထားသည္..။
မာမာတင့္က ထိုလူႀကီးကို လက္ဖဝါးေလးတစ္ဖက္ကာျပလိုက္ျပန္ၿပီး မတ္တတ္ရပ္ကာ သူမ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ ေရသုံးဖလားခန႔္ ေလာင္းခ်၍ ခ်ိဳးလိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့မွ ထိုလူႀကီးကို တေစာင္းေပး၍ ေရစည္ေဘးတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေဘးဘီသို႔ၾကည့္ကာ သူမ၏ထဘီကို ရင္လ်ားထားရာမွ ျဖည္ခ်လိုက္သည္..။ ခါးအထက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး ေပၚသြား႐ုံမၽွ မက တင္သားႀကီးတဖက္ပါ ေပၚ၍သြားသည္။ လူႀကီးဖက္သို႔ မ်က္ႏွာေလးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး လူႀကီး၏လီးႀကီးကို ေမးေလးေငါ့ျပလိုက္ရာ လူႀကီးက ဆုပ္ထားေသာ လက္ႏွင့္ သူ႔လီးကို အျပင္းအထန္ ဂြင္းတိုက္ေတာ့သည္..။
ထိုလူႀကီး၏ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကလည္း မာမာတင့္၏ ေပၚေနေသာ ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳး ရင္သားစိုင္ႀကီးမ်ား တင္သားေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားကို ၾကည့္သည္…။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လည္း မာမာတင့္၏ မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္သည္..။ မာမာတင့္ကေတာ့ ထိုလူႀကီးကို ၾကည့္ကာ ျပဳံးျပဳံးေလး လုပ္ျပထားသည္..။ မၾကာလိုက္ ထိုလူႀကီး၏ လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။
မာမာတင့္က အသက္ေအာင့္လိုက္မိၿပီး ရင္ထဲ လွိုက္ခနဲ လွိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္..။ လူႀကီး၏ မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္က်သြားရသည္..။ ခဏအတြင္း ထိုလူႀကီး၏ မ်က္လုံးမ်ား ျပန္ပြင့္လာေတာ့ မာမာတင့္က ထိုလူႀကီးကို လက္ကေလးတစ္ဖက္ျဖင့္ အိမ္ေပၚတက္ရန္ ျပလိုက္ၿပီး ထိုလူႀကီးထြက္သြားလ်င္ မတ္တတ္ရပ္၍ ထမီကို ျပန္၍ ရင္လ်ားလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးေနလိုက္ေတာ့သည္..။
ဒီလို အေျခအေနေတြ အားလုံးျဖစ္ေပၚလာေအာင္ မာမာတင့္တစ္ေယာက္ ၇ လ ၈ လေလာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး ပုံစံခ် ဖန္တီးယူခဲ့ရတာ မဟုတ္ပါလား…။
……………………………………………….
အစ္ကိုျမင့္ဆိုေသာ အသက္ ၂၇ ႏွစ္ေလာက္ရွိေသာ လူရြယ္၏ အမည္ရင္းမွာ ျမင့္ဦး ျဖစ္သည္..။ ျမင့္ဦးမွာ လူပ်ိဳလူလြတ္တစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ေပ..။ ျမင့္ဦးတြင္ သမီးတစ္ေယာက္ ၊ သားတစ္ေယာက္ရွိၿပီး ၊ သမီးအႀကီးက ၄ တန္း၊ သားေလးက ၁ တန္း တက္ေနသည္။ ျမငမ့ဦးက မာမာတင့္တို႔ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ ေနတာမဟုတ္..၊ မာမာတင့္ ေဈးဝိုင္းေရာင္းသည့္ ေဈးထဲတြင္ ေရႊပန္းထိမ္ဆိုင္က ျဖစ္သည္..။ လူပုံက ျဖဴျဖဴႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေခ်ာေခ်ာ ျဖစ္သည္..။
အသက္ ၄၀ ေလာက္ရွိၿပီး မာမာတင့္က အစ္ကိုႀကီးဟုေခၚေသာ လူမွာ မာမာတင့္တို႔ႏွင့္ တစ္လမ္းေက်ာ္တြင္ ေနထိုင္ေသာသူျဖစ္သည္..။ အလုပ္အကိုင္ မယ္မယ္ရရ မရွိ..၊ မုဆိုးဖိုျဖစ္ၿပီး နာမည္က ဖိုးတုတ္ ဟုေခၚသည္..။ မယ္မယ္ရရ အလုပ္မရွိေပမယ့္ ဖိုးတုတ္က ရပ္ကြက္ထဲတြင္ ေျမာင္းတူး ၊ အိမ္ေဆာက္ ၊ ျမက္ရွင္း စသျဖင့္ ေဘာက္အလုပ္လုပ္သည္..။ သားသမီး ၃ ေယာက္ရွိၿပီး အရြယ္ေရာက္ၿပီး အလုပ္ႏွင့္ အကိုင္ႏွင့္ ျဖစ္ကာ ဖိုးတုတ္က အလုပ္ရွိလ်င္ ထြက္လုပ္ ၊ မရွိလ်င္ အိမ္ေစာင့္ ထမင္းခ်က္ ျဖစ္သည္..။ လူပုံပန္းက အလုပ္ၾကမ္းသမားျဖစ္၍ ဗလေကာင္း႐ုံမၽွမက အရပ္ကလည္း ျမင့္သည္..။ အသားကေတာ့ မဲခ်ိတ္ေနၿပီး လူက မ်က္လုံးျပဴးျပဴး သြားေခါေခါ ျဖစ္သည္..။
အဲ …. မာမာတင့္တို႔၏ ေျခရင္းဘက္မွ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ အသက္ ၅၀ နီးပါးေလာက္ ျဖစ္ၿပီး အသားလတ္လတ္ႏွင့္ ဂင္တိုတို ျဖစ္သည္..။ နာမည္က ဦးမ်ိဳးေအာင္ ျဖစ္ၿပီး ေျမးႏွစ္ေယာက္ပင္ ရွိေလသည္..။ အလုပ္အကိုင္မရွိပဲ သားသမီးေတြ လုပ္စာကို ထိုင္စားေနသူျဖစ္သည္..။
သူတို႔ ၃ ေယာက္စလုံးကို မာမာတင့္က သူမရဲ့ အလွအပေတြနဲ႔ ျမႇဴဆြယ္၍ အပိုင္ကိုင္ထားျခင္း ျဖစ္သည္..။ မာမာတင့္လို အျပစ္ဆိုရက္စရာ မရွိေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမာလွပေသာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြႏွင့္ ဒီလိုျဖစ္ေန ပတ္သက္ေနၿပီး သက္တူရြယ္တူေတြနဲ႔ ဘာလို႔ မျဖစ္ရတာလဲဟု ေမးစရာေတြက ရွိေနတာ အမွန္ပင္..။
သက္တူရြယ္တူေတြႏွင့္ျဖစ္လ်င္ လူေရွ႕သူေရွ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံရတာ ဒီေကာင္မေလး ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္ဟု လူသိသြားမည္..။ မာမာတင့္ အမွတ္ေတြ ေလ်ာ့သြားေတာ့မည္..။ ထားမိေသာ ရည္းစားကိုလည္း မာမာတင့္က အထက္က လူသုံးေယာက္လို ပုံစံခ်၍ ရပါ့မလား..။ ဘယ္ရလိမ့္မလဲ..။ ေဝးေသး…။ ရည္းစားဆိုေတာ့ ျပႆနာတက္ကာ မိုးမီးေလာင္တာထက္ဆိုးတာေတြ ျဖစ္ကုန္နိုင္သည္..။
အထက္က ပုဂၢိဳလ္ ၃ ေယာက္ဘက္ကလည္း ၾကည့္ဦး.. ဘယ္သူမွ လူသိခံနိုင္သူေတြ မဟုတ္.. ။ မာမာတင့္လို အင္မတန္ ေခ်ာေမာလွၿပီ ငယ္ရြယ္တဲ့ အပ်ိဳေလးကို ကိုင္တြယ္ေနရတာ သူတို႔အတြက္ တကယ့္ မဟာ အခြင့္အေရးျဖစ္သည္..။ မာမာတင့္က ကန႔္သတ္ထားေသာ အတိုင္းအတာေဘာင္အတြင္း၌သာ သူတို႔ လွုပ္ရွားရဲသည္..။ ဒီလိုမွ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ သူတို႔ရထားေသာ မဟာအခြင့္အေရးႀကီး ဆုံးရွုံးသြားရေပလိမ့္မည္..။
ယုတ္စြအဆုံး မာမာတင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ တြဲေနတာေတာင္မွ သူတို႔သိလ်က္ႏွင့္ ေျပာရဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ..။ ရည္းစားဆိုလ်င္ေတာ့ ဘယ္ရလိမ့္မလဲ…။ မ်က္လုံးနဲ႔ ၾကည့္မိတာေတာင္မွ ျပႆနာ တက္လိမ့္မည္..။ အဓိကမွာ သာယာမွု ျဖစ္သည္..။ ရည္းစားထားလ်င္ ဘယ္ေလာက္သာယာမွု ေပးနိုင္မလဲ..။ အေတြ႕အၾကဳံ ရွိပါတယ္ဆိုတာေတာင္မွ ကေလးအေဖေတြေလာက္ေတာ့ မကၽြမ္းက်င္နိုင္ေပ..။ ဒါေၾကာင့္ မာမာတင့္က ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြႏွင့္ ဒီလိုသာယာမွု ယူေနျခင္း ျဖစ္သည္..။ ေနာက္ဆုံး တစ္ေယာက္ေယာက္က အမွတ္မထင္ သိျမင္သြား၍ လိုက္ဖြမည္ ဆိုပါကလည္း ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြႏွင့္ မာမာတင့္လို မိန္းမေခ်ာေလးကို ဘယ္သူမွ ထင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ…။ ဒီလိုလူေတြကိုလည္း မာမာတင့္က လမ္းမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႕တာေတာင္မွ စကားေျပာတာမဟုတ္..။ မာမာတင့္အတြက္ လုံျခဳံလွေလသည္..။
………………………………………………….
မာမာတင့္ ဒီေန႔ ေဈးပိတ္ရက္ျဖစ္၍ မာမာတင့္ ျမင့္ဦးႏွင့္ ခ်ိန္းထားၿပီး ျဖစ္သည့္အတိုင္း အတူတြဲ၍ တစ္ေနကုန္ ေလၽွာက္လည္ခဲ့သည္..။ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္သည္..။ ပန္းၿခံထဲ ထိုင္သည္..။ ျမင့္ဦးကလည္း တစ္ေနကုန္ရသည့္ အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံ..။ မာမာတင့္ တစ္ကိုယ္လုံးကို ရစရာမရွိေအာင္ကို ကိုင္ပစ္ခဲ့သည္..။ မာမာတင့္ဆိုလ်င္လည္း ဝတ္ထားေသာ ထမီေလးကို ခဏခဏ လွည့္ဝတ္ရသည္အထိပင္ ျဖစ္ေလသည္..။
သူမအိမ္ျပန္လာေတာ့ မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ေနၿပီ…။ ေဈးပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ ဖိုးတုတ္ကို မေစာင့္ခိုင္းေပ..။ သူမျပန္လာရင္း ေျခရင္းအိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ နားစြင့္ၾကည့္သည္..။ ဘာသံမွ ထူးထူးျခားျခား မၾကားရ..။ လူ ေလးငါးေယာက္ေလာက္ စကားေျပာသံေတြကိုသာ ၾကားရသည္..။ ဧည့္သည္ေတြ ေရာက္ေနပုံရသည္..။ မာမာတင့္ လုံးဝလွည့္မၾကည့္ေပ..။
မာမာတင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာၿပီး ေနာက္ေဖးသို႔ ေရခ်ိဳးရန္ ဆင္းသည္..။ စည္ပိုင္းႏွုတ္ခမ္းကို ေရဖလားျဖင့္ ေဒါင္ခနဲ ေခါက္လိုက္သည္..။ အိမ္ေရွ႕ဖက္မွ ဦးမ်ိဳးေအာင္၏ ေခ်ာင္းဟန႔္သံ ႏွစ္ခ်က္မၽွ ထြက္လာသည္..။ ေနာက္ေဖးကိုေတာ့ ေရာက္၍ မလာ..။ သူ႔မွာ မလြတ္လပ္၍ မလာနိုင္ေၾကာင္း မာမာတင့္ နားလည္လိုက္ရသည္..။
မာမာတင့္ ေရခ်ိဳးလိုက္ၿပီး ထမင္းစားသည္..။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕တြင္ မိသားစုႏွင့္အတူထိုင္ၿပီး တီဗီ သိမ္းေတာ့ အိပ္ခန္းထဲသို႔ မာမာတင့္ ဝင္လာခဲ့သည္..။ မာမာတင့္ အိပ္ခန္းျပဴတင္းေပါက္ကို ပိတ္ရန္ကိုင္လိုက္ၿပီး လည္ေခ်ာင္းရွင္းသည့္အသံမ်ိဳး ေခ်ာင္းဟန႔္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ျပဴတင္းေပါက္တံခါးကို ဝုန္းခနဲ ဆြဲပိတ္လိုက္သည္..။ ၿပီးလ်င္ အိပ္ခန္းထဲမွ မီးကိုပိတ္ၿပီး ျခင္ေထာင္ခ်ကာ အိပ္ယာေပၚသို႔ လွဲခ်လိုက္သည္..။
တစ္ေနကုန္ ျမင့္ဦးႏွင့္ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီး အကိုင္ခံထားရေသာ စိတ္ေတြက မေသးလွ..။ ေသြးသားေတြက ခ်ိဳးႏွိမ္၍ မရပဲ အခုထိ ထႂကြလို႔ေနသည္..။ ဒါေတြကို မာမာတင့္ ေျဖေဖ်ာက္ခ်င္သည္..။ ဘာမွမၾကာလိုက္ ၊ ေျခရင္းအိမ္မွ ဦးမ်ိဳးေအာင္၏ စကားေျပာသံ ခပ္က်ယ္က်ယ္ ထြက္၍လာသည္..။ မာမာတင့္ သူမ၏ထမီေလးကို ခါးဆီသို႔ လွန္တင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားလိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ညအိပ္ရန္ တစ္ထပ္တည္းဝတ္ထားေသာ ရွပ္အကၤ်ီေလးမွ ရင္ဘတ္ၾကယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ မာမာတင့္၏ ညာလက္က ေပါင္ၾကားသို႔ ေရာက္သြားၿပီး ဘယ္လက္က နို႔ႏွစ္လုံးေပၚသို႔ ေရာက္၍ လာသည္..။
ေပါင္ၾကားသို႔ ေရာက္သြားေသာ လက္က ေစာက္ေစ့ေလးကို ပြတ္လိုက္ ၊ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ပြတ္လိုက္ လုပ္ေနသလို ရင္ဘတ္ေပၚေရာက္ေနေသာ လက္ကလည္း နို႔သီးေလးေတြကို ေခ်လိုက္ နို႔အုံႀကီးေတြကို ညႇစ္လိုက္ လုပ္ေပးေနသည္..။ ထိုမၽွမက သူမ၏နားက ဦးမ်ိဳးေအာင္၏ စကားေျပာသံက်ယ္က်ယ္ကို နားစြင့္ေနသကဲ့သို႔ မွိတ္ထားေသာ သူမ၏ မ်က္လုံးေလးထဲတြင္လည္း သူမေတြ႕ျမင္ေနက် ဦးမ်ိဳးေအာင္၏ လီးတုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ႀကီးကို ျမင္ေယာင္၍ ေနသည္..။
မာမာတင့္တစ္ေယာက္ အရသာေတြ႕လွသည္.။ တစ္ေန႔လုံး အကိုင္ခံထားရေသာ အရသာမ်ားႏွင့္ပါ ေပါင္းစပ္၍ မာမာတင့္တစ္ေယာက္ ခဏၾကာေတာ့ မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ ျဖစ္၍ လာရေတာ့သည္..။ မာမာတင့္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုေထာင္ကာ ကားလိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ခါးေလးကိုေကာ့၍ လက္ညႇိုးႏွင့္ လက္ ခလယ္ကို ပူးကာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သြင္းလိုက္သည္..။ အရည္ေတြက စိုရႊဲ၍ေနၿပီ ျဖစ္သည္..။ ၿပီးေတာ့ မ်က္လုံးကို ျပန္မွိတ္လိုက္ၿပီး ဦးမ်ိဳးေအာင္၏ လီးႀကီးကို ျပန္၍ ျမင္ေယာင္လိုက္သလို နားမွလည္း ဦးမ်ိဳးေအာင္၏ အသံက်ယ္က်ယ္ကို စြင့္လိုက္ရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေတာ့ေလသည္..။
မာမာတင့္ တစ္ခ်က္ကေလးမွ မနား..။ သြက္သြက္ႀကီးကို လုပ္ပစ္လိုက္ရာ ခဏအၾကာမွာပင္ ပါးစပ္ေလး ဟကာ ဟင္းခနဲ ဟင္းခနဲ ျဖစ္သြားရင္း မာမာတင့္တစ္ေယာက္ တြန႔္လိမ္သြားေလေတာ့သည္..။ ခဏၾကာသည္အထိ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လက္ကို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္ေပးေနရင္း နို႔သီးေလးေတြကိုလည္း ဖြဖြေလး ေခ်ေပးေနသည္..။ အတန္ငယ္ၾကာေတာ့မွ သူမ၏လက္မ်ားကို လႊတ္လိုက္ၿပီး ထမီေလးကို ျပန္ဖုံးကာ ဝတ္လိုက္သလို အကၤ်ီၾကယ္သီးေလးေတြကိုလည္း ျပန္၍ တပ္လိုက္သည္..။
မာမာတင့္တစ္ေယာက္ အခုမွပဲ ဒီည အိပ္ေပ်ာ္နိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေလသည္..။
……………………………………………….
ေန႔ခင္းေန႔လည္ဆိုရင္ ေဈးထဲရွိ ေဈးဆိုင္မ်ားမွာ အထည္အဝယ္ပါးတတ္ေလသည္..။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မာမာတင့္ႏွင့္ သူမအေဒၚ မစန္းဝင္းတို႔ ထမင္းစားၾကသည္..။ ထမင္းစားၿပီး၍ သိမ္းဆည္းၿပီးသြားခ်ိန္တြင္ ေန႔စဥ္ဆိုသလို မာမာတင့္က အေဒၚျဖစ္သူ၏ အိမ္အတြက္ ေနာက္တစ္ေန႔စာ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ဟင္းခ်က္စရာမ်ားကို ငါးစိမ္းတန္းဘက္သို႔ သြား၍ ဝယ္ယူေပးရေလသည္..။
မာမာတင့္ ထြက္သြားၿပီး မၾကာမွီ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆိုသလို ဆိုင္ေရွ႕သို႔ ေရႊေတြအျပည့္ဝတ္ထားေသာ မိန္းမႀကီးႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည္..။ ၾကည့္လိုက္ေသာ မစန္းဝင္း ျပာျပာသလဲ ျဖစ္သြားသည္..။
“ဟင္…အႀကိဳင္တို႔ပါလား…. ေဈးကိုလာတယ္…အိမ္ကိုလာရင္ ၿပီးေရာ.. မလာစဖူး… လာလာ…ဆိုင္ခုံေပၚတက္….“
မိန္းမႀကီးႏွစ္ေယာက္က ဆိုင္ခုံေပၚ တက္ထိုင္လိုက္ၾကသည္..။
“လက္ဘက္ရည္မွာလိုက္မယ္ေနာ္… အႀကိဳင္….“
“မမွာနဲ႔…မစန္းဝင္း….စကားနည္းနည္းေျပာၿပီး…ျပန္မွာ….။ ေနပါေစေတာ့..“
“ဘာမ်ားပါလိမ့္…အႀကိဳင္ရယ္….“
“ဒီလို…မစန္းဝင္းရဲ့..၊ တို႔နဲ႔ မစန္းဝင္းတို႔က ညီအစ္မလိုေနလို႔ ေျပာရတာ…။ တျခားမဟုတ္ဘူး…။ ဟို…ညည္းတူမေလး ကိစၥေလ….“
“ဟင္…..မာမာတင့္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ….“
“ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး….ညည္းကလည္း… စကားဆုံးေအာင္ နားေထာင္ပါဦး..ဟဲ့…။ ဒီလို…. ငါ့တူက ဆရာဝန္… အခု နိုင္ငံျခားမွာ ဘြဲ႕လြန္တက္ရမယ္… ရည္းစားလည္း မရွိဘူး..။ အဲ့ဒါ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးခ်င္လို႔.. ညည္းတူမေလးနဲ႔ဆို သင့္ေတာ္မလား..လို႔…“
“ဟို…မာမာတင့္က ဆယ္တန္းေတာင္ေအာင္တာ မဟုတ္ဘူး… ျဖစ္ပါ့မလား….“
“အို…. ဒါက အေရးမႀကီးပါဘူး..။ ကေလးမေလးက အေနအထိုင္ ေတာ္တယ္..၊ ငါတို႔ စုံစမ္းထားတာ ၾကာၿပီ..၊ ရည္းစားေတာင္ မရွိဘူး..ဟဲ့..။ ဆက္ဆံေရးကလည္း ေဖာ္ေရြတယ္..။ ၿပီးေတာ့ မစန္းဝင္းတူမအရင္းဆိုေတာ့ မ်ိဳးရိုးကလည္း ေကာင္းတယ္..။ တို႔ဖက္က လူႀကီးေတြအားလုံးက ဒီကေလးမေလးနဲ႔ သေဘာတူတယ္…“
“အႀကိဳင္ရယ္…အႀကိဳင့္တူဆိုေတာ့ က်မတို႔ဘက္က ဘာေျပာစရာရွိပါ့မလဲ..။ က်မတူမေလး ဆင္စီးၿပီး ျမင္းရံရမွာေပါ့….“
“ၿပီးေတာ့ ငါ့တူဆိုတာကလည္း တစ္ဦးတည္းေသာ သား ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔အေဖ ငါ့အစ္ကိုကလည္း မုဆိုးဖိုႀကီး။ အဆင္ေျပသြားရင္ ညည္းတူမ ကိုယ့္ေျခကိုယ့္လက္ အုပ္ခ်ဳပ္ရမွာ..၊ ဒီေတာ့ မစန္းဝင္းက ကေလးမေလးကိုလည္း နားခ်ေပး..၊ သူ႔မိဘကိုလည္း စကားကမ္းလွမ္းထား..၊ တစ္ပတ္ေလာက္ေနမွ တို႔ျပန္လာခဲ့မယ္ ဘယ့္ႏွယ့္လဲ…“
“အင္း… က်မႀကိဳးစားထားပါ့မယ္..။ အခု တကၠစီနဲ႔ လာတာလား…“
“မဟုတ္ဘူး..အိမ္ကကားနဲ႔ ….။ ကဲ ျပန္မယ္ေနာ္.. မစန္းဝင္း….“
“ဟုတ္ကဲ့….ဟုတ္ကဲ့….“
မစန္းဝင္း မာမာတင့္အတြက္ ဂုဏ္ယူမိတာ အမွန္ပင္..။ ဒီ အႀကိဳင္တို႔မိသားစုက ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာလာၾကသူေတြ ျဖစ္ေလသည္..။
မစန္းဝင္းက မာမာတင့္ကို နားခ်ေတာ့ မာမာတင့္က ေခါင္းၿငိမ့္သည္..။ ဒါေပမယ့္ သူမ အသက္ ၂၀ ျပည့္ၿပီးမွ ယူမယ္တဲ့..။ ဒီေတာ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာဦးမည္..။
မာမာတင့္ မိဘမ်ားကလည္း မစန္းဝင္းသေဘာအတိုင္း သေဘာတူသည္..။ ဒီေတာ့ မစန္းဝင္းႏွင့္ အႀကိဳင္တို႔ ညႇိႏွိုင္းၿပီး အႀကိဳင့္တူ ဆရာဝန္ နိုင္ငံျခားမသြားမွီ ေစ့စပ္ထားခဲ့ၿပီး နိုင္ငံျခားမွ ျပန္လာလ်င္ လက္ထပ္ရန္ အစီအစဥ္ ဆြဲၾကသည္..။ ဆရာဝန္ကလည္း နိုင္ငံျခားမွာ ၂ ႏွစ္ေလာက္ ေနရမည္ဆိုေတာ့ အားလုံး အဆင္ေျပသြားၾကေလသည္..။
…………………………………………………..
ဒီတစ္ပတ္ ေဈးပိတ္ရက္တြင္ မာမာတင့္တစ္ေယာက္ ဖိုးတုတ္ႏွင့္ခ်ိန္းၿပီး သူမတို႔ ရပ္ကြက္ႏွင့္ တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ ကားစီးရေသာ ေနရာရွိ တည္းခိုခန္းတစ္ခုသို႔ လာခဲ့မိသည္..။ မာမာတင့္ က်န္တဲ့သူေတြကို မေရြးဘဲ ဖိုးတုတ္ကိုမွ ထိုသို႔ေရြးျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိသည္..။
ဖိုးတုတ္မွာ မုဆိုးဖို ျဖစ္သည့္အတြက္ သူမ ငရဲမႀကီး.။ ဒါ့အျပင္ အလုပ္ၾကမ္းသမား ဖိုးတုတ္က အကိုင္အတြယ္ၾကမ္းသေလာက္ သူ႔ကိုယ္ေပၚက ႂကြက္သား အဖုအထစ္ေတြကလည္း အေတြ႕ေကာင္းလွကာ စြဲမက္စရာ ေကာင္းလွသည္..။
ဖိုးတုတ္နဲ႔ အခါမေရြး ဒီလိုေတြ႕ေနသည္ေတာ့ မဟုတ္..။ တစ္လတြင္ ႏွစ္ႀကိမ္သာေတြ႕သည္..။ သူမ ရာသီမလာမီ ၇ ရက္ႏွင့္ ရာသီလာၿပီး ၇ ရက္ အတြင္းကို ေရွာင္သည္..။ မေရွာင္လ်င္ ဗိုက္ႀကီးမည္…။ က်န္ရက္မ်ားေတြ႕ပါက ဗိုက္မႀကီးနိုင္ဆိုတာကို မာမာတင့္ ေကာင္းေကာင္းေလ့လာထားေလသည္..။
ဖိုးတုတ္ႏွင့္ေတြ႕ေသာ ေန႔မ်ားတြင္ လမ္းစရိတ္ ၊ စားစရိတ္ ၊ တည္းခိုခန္းခ အားလုံးတို႔ကို မာမာတင့္ကသာ က်ခံျခင္း ျဖစ္ေလသည္..။
“တင့္…. အစ္ကိုႀကီး… အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ေပးမယ္ေနာ္….“
“ဟင္….ကိုႀကီးကလည္း…နမ္းဦးေလ…။ ၿပီးမွ ခၽြတ္ေပါ့… လို႔…“
မ်က္ႏွာေလး တစ္ခုလုံး နမ္းၿပီးၿပီ…။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ခ်င္းသိသည္..။ ဖိုးတုတ္က မာမာတင့္ကိုယ္ေပၚသို႔ ငုံ႔လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ကာ ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထဘီေပၚမွ ဖိ၍နမ္းသည္..။ မာမာတင့္က အသာ ဖင္ေလးႂကြကာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပင့္တင္ေကာ့မ ေပးလိုက္သည္..။
ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီး တစ္ခုလုံးအႏွံ့ ေလၽွာက္၍နမ္း႐ုံမၽွမက ေပါင္ရင္း ေပါင္ၿခံ ဆီးခုံေတြပါမက်န္ နမ္းသည္..။ မာမာတင့္ လက္တစ္ဖက္က ဖိုးတုတ္၏ ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး မ်က္လုံးေတြ စုံမွိတ္ကာ တုန္တုန္ရင္ရင္ ျဖစ္ေနသည္..။ ၿပီးေတာ့မွ ဖိုးတုတ္က မာမာတင့္ထဘီကို ဆြဲ၍ ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္..။ ေပါင္တံေဖြးေဖြးႀကီးမ်ား အလယ္မွ ေျပာင္တင္းခုံးေမာက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ဝင္းဝင္းစက္စက္ႀကီး ေပၚလာသည္..။ မာမာတင့္က သုံးရက္တစ္ခါ အျမဲ အေမႊးေတြကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္သည္..။ ဒါေၾကာင့္ သူမရဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ဘာအနံ့အသက္မၽွ မရွိပဲ ယစ္မူးဖြယ္ အဖုတ္နံ့ေလးသာ သင့္ပ်ံ႕ေနေလ့ရွိသည္..။
ဖိုးတုတ္ ၾကည့္ေနမွန္းသိ၍ မာမာတင့္က ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ကားလိုက္ေတာ့ ေငါက္ေတာက္ႀကီးေပၚထြက္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ႀကီးေအာက္မွ အကြဲေၾကာင္းတြင္ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးေတြ သီး၍ တန္းလန္းေလး ယိုစီးက်ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္..။ မာမာတင့္ စိတ္ေတြ အလြန္ပဲျဖစ္၍ ေနပါၿပီ..။ ဒီကိုအလာ လမ္းမွာကတည္းက သူမအဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြစိုေနၿပီး ျဖစ္ေလသည္..။
မာမာတင့္ ပက္လက္လွန္ေနရာမွ ခါးတစ္ဆစ္ခ်ိဳး ထထိုင္လိုက္ၿပီး သူမကိုယ္ေပၚမွ အကၤ်ီေတြကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္..။
“အစ္ကိုႀကီး….အဝတ္ေတြ ခၽြတ္လိုက္ေတာ့…ေလ…“
ဖိုးတုတ္က သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္..။ ေငါက္ခနဲ ထြက္လာေသာ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔ လီးတန္ႀကီးကို မာမာတင့္ လွမ္း၍ ကိုင္လိုက္သည္..။ ဖိုးတုတ္လီးႀကီးက ဦးမ်ိဳးေအာင္လီးေလာက္ မႀကီးေသာ္လည္း စံခ်ိန္မွီၿပီး ဦးမ်ိဳးေအာင္လီးထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီး ပို၍သန္မာေတာင့္တင္းသည္..။
မာမာတင့္က လီးႀကီးကို မက္မက္စက္စက္ႏွင့္ပင္ အျမတ္တနိုးေလး ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ လီးဒစ္ႀကီးကို ဆြဲ၍လွန္ကာ ေဖာ္ေပးလိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ႏွာေခါင္းေလးျဖင့္ အားပါးတရပင္ နမ္းရွိုက္လိုက္သည္..။ ၿပီးမွ သူမပါးစပ္ေလးျဖင့္ ငုံကာ စုပ္လိုက္ လီးတန္ႀကီးလုံးပတ္တေလၽွာက္ လၽွာေလးနဲ႔ ယက္လိုက္ျဖင့္ တံေတြးေလးေတြ စိုရႊဲသြားေအာင္ လုပ္ေနသည္..။ အတန္ၾကာမွ အိပ္ယာေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ေလသည္..။
“အစ္ကိုႀကီး….လုပ္ေတာ့ေနာ္…. တင့္… မေနနိုင္ေတာ့ဘူး….“
စကားအဆုံး လီးကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး မာမာတင့္ ဒူးႏွစ္လုံးကို ဆြဲေထာက္ေပးလိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေတြကို လက္မႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲျဖဲေပးထားလိုက္ရာ အတြင္းမွ ပန္းဆီေရာင္ အေခါင္းဝေလးကို ျမင္ေနရသည္..။
ဖိုးတုတ္က သူမ၏ေပါင္ရင္းသို႔ ဒူးေထာက္၍ ဝင္လိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ မာမာတင့္၏ ေျခေထာက္ေလးမ်ားက ေျမာက္တက္သြားၿပီး ဖိုးတုတ္၏ ပုခုံးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ ေရာက္၍သြားသည္..။ လီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ပတ္ဝသို႔ ေတ့မိ၍ ထိေတြ႕လာခိုက္ စိုစြတ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြက ျဖတ္ခနဲ ငုံညႇစ္ပစ္လိုက္သည္..။ ဖိုးတုတ္က သူမ၏ ေပါင္တံ တဖက္တခ်က္ေဘးမွ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပတ္ယူ၍ လက္သီးဆုပ္သာသာခန႔္ရွိေသာ သူမ၏ နို႔အုံႏွစ္လုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ႀကီး ဆုတ္ကိုင္ညႇစ္လိုက္ရင္း ဖင္ကိုႂကြကာ လီးကို ဖိသြင္းခ်လိုက္သည္..။
“ျဗစ္….အင္း…ျပစ္… တစ္… ျဗစ္…. အား…. ဟ…. ဟင္း… အင္း……“
လီးက တစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားၿပီး ဖိုးတုတ္က သူ႔လီးကို ဆက္၍ မသြင္းေသးပဲ သူ႔ဖင္ႀကီးကို လွုပ္ လွုပ္ၿပီး ႏွဲ႕ေပးသည္..။ တစ္ခဏေလးအတြင္း မာမာတင့္၏ မ်က္ႏွာေလးက အေရာင္အေသြး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္း၍ေနသည္..။ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း စီးခနဲ စီးခနဲ ထြက္လာၿပီး မာမာတင့္ပါးစပ္မွ တကၽြတ္ကၽြတ္ စုပ္သပ္သံေလးမ်ား ထြက္လာသည္..။
“ကၽြတ္ကၽြတ္….အဟင္း……အင္း…..“
နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ဖြဖြေလး ေခ်မြေပးေနရာမွ နို႔အုံႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္လိုက္ၿပီး က်န္ေနေသးေသာ လီးတစ္ဝက္ကို ဖိုးတုတ္က ဖင္ႀကီးကို ေျမႇာက္၍ ေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္သည္..။
“ျဗစ္…ျဗစ္… ဇြတ္…ဒုတ္…. အားပါး… ကၽြတ္ ကၽြတ္…. အမေလး….. ကိုႀကီး…ရယ္…. အင္း … ဟင္း ဟင္း…..“
ခ်ပ္ယပ္လွေသာ မာမာတင့္၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဗိုက္သားေလးမ်ား လွိုင္းေလးမ်ား ထသြားသည္..။ လီးက တဆုံးဝင္သြားၿပီ….။ ဖိုးတုတ္က သူ႔လီးကို ေနာက္သို႔ တေျဖးေျဖးျပန္ၿပီး ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ မာမာတင့္၏ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ေကာ့တက္၍ ပါလာသည္..။
“အိုး….အိုး….အဟင့္….“
“ျဗစ္….စြပ္…..ဒုတ္……“
“အားပါး…. ထိတယ္….. ကိုႀကီးရယ္…. ဒီတစ္ခ်က္က… အိ..အိ….အ…….“
ဖိုးတုတ္ တစ္ခ်က္ေဆာင့္ခ်လိုက္ျပန္သည္..။ မာမာတင့္ တစ္ကိုယ္လုံး ခါဆင္းသြားရသည္..။
“ျဗစ္…ပလြတ္…..ဖြတ္….ဒုတ္…..“
“အာ့….အီး.. ကိုရယ္….ဟင္း.. ဟင္း…. အ… အင္း….“
ေစာက္ေခါင္းအတြင္းက အသာမၽွင္ေတြက လီးႀကီးကို စုစည္းကာကြယ္ေနၾကတာလား..။ ဒါမွမဟုတ္ လီးႀကီးကို အလုအယက္ ဆြဲယူရစ္ပတ္ေနၾကတာလား မသိ…။ အထဲက အသားမၽွင္ေတြက လီးတစ္ေလၽွာက္လုံးကို လွိုင္းထ၍ ညႇစ္ယူ စုပ္ဆြဲေနၾကသည္..။
ဒီေကာင္မေလး ေယာက်္ားယူရင္ သူ႔ေယာက္်ားက ေတာ္ေတာ္ခ်စ္မွာပဲ… ဟု ဖိုးတုတ္ တစ္ခ်က္ခ်င္း အားစိုက္ေဆာင့္ေနရင္းက အေျပးအလႊား ေတြးမိလိုက္ေသးသည္..။
“ျပစ္….ပလြတ္….ထုတ္…ျဗစ္….ပလစ္….“
“အင္း… အင္း……. ကၽြတ္…. ေဆာင့္.. သြက္ သြက္… ေလး.. ေဆာင့္ေတာ့… ကိုႀကီး….. အရမ္းေကာင္းေနၿပီ….. တင့္ကို မညႇာေတာ့နဲ႔….. တအားႀကီးသာ.. ေဆာင့္…ေပး…ပါ….ေတာ့..“
မာမာတင့္ မ်က္လုံးမဖြင့္နိုင္ေတာ့ပဲ… စကားသံေလးေတြကလည္း… မပီမသျဖစ္လို႔လာသည္..။ ဖိုးတုတ္ သူမ၏နို႔ႏွစ္လုံးကို အားပါးတရႀကီးပင္ ဆြဲညႇစ္ကာ အသကုန္ ေဆာင့္လိုးပစ္သည္..။
“ပလြတ္…. ပလပ္…. စြပ္…. ဒုတ္… ျဗစ္…. ဒုတ္…. အင့္…. အစ္..အစ္… အီး……အ…“
မာမာတင့္ ၿပီးခ်င္လာေသာစိတ္ကို အတင္းေအာင့္၍ စိတ္ကိုတင္းက အရသာခံၿပီး ဖင္ႀကီးႂကြၿပီး ခံသည္..။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတြင္ေတာ့ ေဆာင့္လိုးေနေသာ ဖိုးတုတ္က ဖင္ႀကီးကိုမၿပီး ေဆာင့္လိုက္ရာ လီးတန္က ျမင့္တက္သြားၿပီး ေစာက္ေစ့အတက္ကေလးကို ခပ္ျပင္းျပင္းပြတ္တိုက္ကာ ဝင္သြားေလေတာ့ မာမာတင့္ ဘယ္လိုမွ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ… ၿပီးသြားခိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အသားစိုင္ အသားမၽွင္ေတြက လီးႀကီးကို အတင္းပင္ ဆြဲညႇစ္လိုက္ရာ ဖိုးတုတ္လည္း မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ သုတ္ေရေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္..။
“ပလြတ္… ဖြတ္… စြပ္….. ဒုတ္….. အမေလး…ေလး….. အ.. အီး….. ၿပီးၿပီ….. ၿပီးၿပီ… အေမ့…. အား… ထြက္ကုန္ၿပီ… ကိုရဲ့…. အိုး… ေကာင္းလိုက္တာ…. အာ…… အား…….“ ဖိုးတုတ္၏ ပုခုံးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ေပၚမွ မာမာတင့္၏ ေျခေထာက္ေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ဖက္က စန႔္၍ ေဘးသို႔ ကားထြက္သြားခိုက္.. သူမ၏ ကိုယ္လုံးေပၚသို႔ ဖိုးတုတ္က ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး… နို႔အုံႀကီးတစ္ဖက္ကို ငုံခဲလိုက္ပါေလေတာ့သည္…။…ၿပီးပါၿပီ
