Category: Apanpyay

Unicode မဖြစ်နိုင်ဘူး ဒါ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး „ အတွေးနှင့် ခါးခါးသီးသီးငြင်းဆန်ရင်း ခေါင်းကိုခါရမ်းပစ်မိတော့ တားဆီးချိန်မရလိုက်တဲ့မျက်ရည်တွေက ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စ လွင့်စင်ကုန်ကြသည် သူငယ်ချင်းတွေ လာလာသတိပေးခဲ့ ပြောခဲ့ကြပေမယ့် ယုံကြည်လို့မရခဲ့ အခု မိမိမျက်လုံးနဲ့ တပ်အပ်မြင်နေသည့်တိုင်အောင် ချစ်မိတဲ့နှလုံးသားက အမှန်ကိုလက်ခံဖို့ ခက်ခဲနေသည်..။ ကိုကိုနဲ့ချစ်သူဖြစ်တာ နောက်တစ်ပက်ဆိုရင်ပဲ တစ်နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီ အစစအရာရာ အနွံတာခံလွန်းသော အရာရာ အလျော့ပေး ချစ်တတ်လွန်းသော မိမိဆန္ဒကို အလေးအနက်ထားက လိုက်လျောပေးတတ်သောကိုကို့ကို အတိုင်းအဆမဲ့စွာချစ်မိရင်း ယုံကြည်အားကိုးသည့်စိတ်က အခိုင်အမာကပ်တွယ်လာခဲ့တာ ကိုကိုမသိ…. တကယ်တော့ မှူးသခင်ဆိုတာ အချစ်ကို ရေလိုသဘောထားသည့် မိန်းမစားမျိုးမှမဟုတ်တာ ကိုကို့အချစ်ကို လက်ခံဖို့တောင် တစ်နှစ်ခွဲကျော်အချိန်ယူလေ့လာပြီးမှ ကိုကိုလိုချင်သည့်အဖြေကို ပေးခဲ့တာပါ…. ချစ်သူဖြစ်ပြီးနောက်မှာလည်း ချစ်သူတို့သဘာဝ ပွေ့ဖက် နမ်းရှုံ့တာလေးတွေရှိခဲ့ပေမယ့် စည်းအကျော်မခံခဲ့… မိမိအပျိုစင်ကို အချိန်မတန်ပဲ မပေးချင်သလို…

Read More “နောက်ပေါက်ပါ ဖွင့်ခံလိုက်ရတဲ့ အသဲကွဲလာတဲ့ အပျိုစင်လေး” »

Unicode ဖွံ့ထွားကားစွင့် လုံးတစ်နေသော တင်သားအစုံပေါ်သို့ သန်မာသော လက်ဖဝါးနှစ်ခုက ဘယ်ညာပေါင်ထိပ်အပေါ်နားဆီမှ ကျရောက်၍လာသည်.။ ခင်နွဲ့ရီ နောက်သို့ ပြုံးယောင်သန်းသော မျက်နှာလေးနှင့် သမင်လည်ပြန် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်..။ “ဟင့်……ကို….“ သံရှည်လေးနှင့် မူလိုက်စဉ် တင်သားအစုံပေါ်က လက်နှစ်ဖက်က ခင်နွဲ့ရီအား နောက်ကျောမှ နေ၍ သိုင်းဖက်လိုက်သည်..။ “ကိုကလည်းကွာ……..“ ခင်မောင်လွင်၏ မျက်နှာက ခင်နွဲ့ရီ၏ မျက်နှာဘေးသို့ ကပ်လိုက်ရင်း ပါးပြင်လေးတစ်ဖက်ကို အသံမထွက်အောင် နမ်းလိုက်သည်..။ “ရီလေး…လာကွာ….တို့ တစ်ချီလောက် ဆွဲကြရအောင်….“ “ဟာကွာ…ကို ကလဲ.. အခုမှ ဘယ်နှစ်ရက် ရှိသေးလို့လဲ… ရီလေး တင်ပါးကြီးတွေ ပိန်ကျသွားမှာပေါ့….“ ခပ်ချွဲချွဲ အသံလေးအဆုံး ခင်မောင်လွင်က သက်ပြင်းကို မျှင်းမျှင်းလေး ချလိုက်သည်.။ “မလုပ်ရတာ တစ်ပတ်ရှိသွားပြီလေ…..ရီလေး..ရဲ့…“ “အင်းပါ….နောက် နှစ်ရက် သုံးရက်လောက်နေမှ လုပ်ကွာ..နော်…ကိုကလဲ…..“…

Read More “သိပ်ချစ်တာပဲ…. မောင်ရယ်…. လုပ်ရအောင်နော်…. မမ…မနေနိုင်တော့ဘူး….” »

Unicode မောင်နဲ့ကျမ ညားခဲ့တာ ၃နှစ်တင်းတင်း ပြည့်ခဲ့ပေမယ့် ခုထိကလေးမရသေးဘူး။ မောင်က ကလေးအရမ်းလိုချင်လို့ ဆေးပေါင်းစုံနည်းပေါင်းစုံသုံးခဲ့ပေမယ့် မအောင်မြင်ခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမယ့် ချွင်းချက်က မောင့်ဘက်ကဖြစ်နေတော့ ကျမလည်းဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ။ မောင်အရမ်းတောင်းတတဲ့ မိသားစုဘဝလေးက ကျမတို့အတွက် အိပ်မက်တစ်ခုသာ ဖြစ်နေပါ တော့တယ်။ မောင်ကတော့ လက်မလျော့သေးပါဘူး ခုလည်း သူ့မိတ်ဆွေ ဆရာဝန်တစ်ယောက်နဲ့တွေ့လို့ ဆရာဝန်က နည်းလမ်းတစ်ခု အကြံပေးခဲ့တယ်တဲ့။ ဖန်ဖြွန်သန္ဓေသားနဲ့လုပ်ရင်လည်း မောင်ရဲ့သုတ်ရည်က မအောင်တော့ အလုပ်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူးတဲ့။ အဲတော့…. တစ်ခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ သုတ်ရည်ကို ကာမဆက်ဆံတာမဟုတ်ဘဲ ကျမသားအိမ်ထဲကို ထည့်ပေးရင် ဖြစ်နိုင်တယ်တဲ့။ မောင့်ဘက်ကသဘောတူလက်ခံရင် စိတ်ချယုံကြည်ရတဲ့ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး သူ့ရဲ့ဆေးခန်းလာခဲ့ပါ သူကူညီပေးမယ်လို့ ပြောပါတယ်။ မောင်ကစိတ်အားတက်ကြွစွာ ပြောပြနေတော့ ကျမလည်း ခေါင်းငြိမ့်ရတာပေါ့။ “ဒါနဲ့ မောင် ဘယ်သူ့ကိုခေါ်သွားမှာလဲဟင်” “ယုံကြည်ရမယ့်သူရော…

Read More “ကလးလိုချင်လို့ သုတ်ရည်သွားထည့်တာ၊ ဆရာဝန်က သူ့ရွှေပန်းကြီးနဲ့ ထည့်ပေးလိုက်သောအခါ” »

Unicode အကြောင်းတိုက်ဆိုင်လာပြန်တော့ ငယ်ငယ်ကအကြောင်းတွေ သတိရမိသည်။ အဲ့တုန်းက သူက ၂၁ ဝန်းကျင်လောက်၊ broken family ဖြစ်တာကြောင့်ရော မိဘတွေနဲ့ အတူမနေရတာကြောင့်ပါ ။ ဆိုးလို့ရမျှ ဆိုးနေတဲ့အချိန်၊ ဆေး၊ အရက် ၊ sex အကုန်လုပ်သည်။ အပေါင်းအသင်းတွေထဲမှာ အကောင်ကြီးကြီး သားသမီးတွေ ပါတယ်ဆိုတော့ လုံခြုံတာလဲပါသည်။ ပေါင်းတဲ့အပေါင်းအသင်းတွေကလဲ ဒီ society ထဲကလူတွေ ထားတဲ့ဆော်ကအစ။ အဲ့တုန်းက သူတို့ကို ပစ္စည်းပစ်နေတာ ကိုသီဟနှင့် မဒါလီတို့လင်မယား။ အတွဲကိုယ်စီဖြင့် ဟော်တယ်တကာ သွားဆွဲကြ ပါတီတွေ လုပ်ကြဖြစ်သည်။ မဒါလီအဖေက မူးယစ်က ဘာကောင်ဆိုလားပဲ သူ့ဆီမှာ မရတဲ့ အချိန်မရှိ၊ ထုတ်တဲ့စက်ရုံ ပိတ်ထားရင်တောင် သူ့အဖေ ဖမ်းထားတာတွေနဲ့ တစ်နှစ်လောက်ပစ်လို့ရသည်ဆိုပဲ။ ကိုသီဟကတော့ ဖက်ရှင်ဆိုင်ဖွင့်ထားသည်၊ တစ်လတစ်ခါ…

Read More “မပြီးသေးဘူးလားကွာ.. အင့် အင့်.. သူ သိပ်အားကြီးတာပဲ… အာ့” »

Unicode ညဘက်ရှစ်နာရီခန့် ကိုအောင်နှင့် ကိုရဲ ရောက်လာကြတယ်။ ရတီနှင့် ဆု ပြင်ဆင်ပြီး ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ KTV မှာ အရက်ရော ဝိုင်ရော မှာပြီးသောက်စားရင်း သီချင်းဆိုကြတယ်။ ရတီက စိတ်ညစ်နေသူမို့ ပိုတိုက်ကြတယ်။ ဝိုင်မှာ အရက်ရောထားတော့ နှစ်ပင်လိမ်ကုန်တယ်။ ရတီ တော်တော်မူးနေမှ တွဲပြီးခေါ်ခဲ့ကြတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကိုရဲက ရတီ့အဝတ်တွေကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ဆုနှင့်ကိုအောင်က အပြင်မှာကျန်နေပြီး ထုံးစံအတိုင်း နမ်းစုပ်နေကြတယ်။ ကိုရဲ အပြင်ကိုထွက်လာပြီး “ကိုအောင် ရတီ့ဟာကြည့်မလား၊ သိပ်လှတယ်” “ဟာ ကြည့်ရမှာပေါ့ကွာ။ တလောက မင်းပဲ ဆုဟာကို ကြည့်သွားတာပဲ” “ဟွန်း ကိုကိုနော်” “ဆုကလည်းကွာ ငရဲက ဆုဟာကြည့်ထားတာ ကိုကိုလည်း ပြန်ကြည့်ရမှာပေါ့” “ကိုရဲ တော်ကြာ ကိုကိုက ရတီ့ဟာကြိုက်သွားလို့ လုပ်ချင်နေရင်…

Read More “အပေါင်းအသင်းမှားလို့ အပျိုမှေး ပေါက်သွားတဲ့ သူဌေးသမီး(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)” »

Unicode အောင်ပန်းမြို့ မြို့ပြင်ဘက်ခပ်ကျကျနေရာတွင် သစ်ပင်များအုံ့ဆိုင်းနေသော ခြံကျယ်ကြီးတစ်ခုတည်ရှိသည်။ ခြံကြီး၏ အဝင်ဝတွင် “ဝက်သစ်ချမြိုင်” ဟု ဆေးအဖြူ ပန်းချီလက်ရေးသော့သော့နှင့်ရေးထားသော ပိတောက်ကျီးပေါင်းသား ဆိုင်းဘုတ်ကြီးတစ်ခု ချိတ်ထားသည်။ ခြံကြီးအလယ်တွင်တော့ ရဲတိုက်ကြီးနှင့်တူသော အုတ်ကွက်ဖော်ဆောက်လုပ်ထားသည့် အုတ်ကြွပ်မိုး နှစ်ထပ်အိမ် နီညိုရောင်ကြီးတစ်လုံးရှိသည်။ ခြံထောင့်တွင် ခြံစောင့်လင်မယားနေသော သစ်သားအိမ်ပုလေးတစ်လုံး။ အချိန်က ညနေ ၇ နာရီခန့်… အောင်ပန်းမြို့၏ ဆောင်းဦးညနေခင်း။ နေဝင်သွားသည်နှင့် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး မှောင်မည်းသွားပြီး အအေးဓာတ်က စိမ့်ဝင်လာသည်။ သစ်ပင်အချို့ပေါ်မှ ပုစဉ်းရင်ကွဲသံများမှအပ တစ်လောကလုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည်။ သို့သော် အိမ်ကြီးပေါ်ရှိ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲတွင်တော့ မီးလင်းဖိုထဲမှ တဖျစ်ဖျစ်တောက်လောင်နေသော သစ်တုံးကြီးမှ မီးအရှိန်ဖြင့် အခန်းတစ်ခုလုံး နွေးထွေးနေသည်။ မီးပန်းဆိုင်းမှ ဖြာကျနေသော ဝါကျင့်ကျင့်အလင်းရောင်အောက်တွင် ဆင်စွယ်ရောင် ဂါဝန်ရှည်ကြီးကို ဝတ်ထားပြီး ခေါင်းပေါ်မှာ ဇာပဝါလေးခြုံလွှမ်းထားသော…

Read More “ဝက်သစ်ချမြိုင်က သုံးပွင့်ဆိုင် ရမက်” »

Unicode “ဖေဖေ့ကို မကျေနပ်ဘူး” “ဒီမှာသမီး.. ဖေဖေက သမီးလေးအပေါ် ဘာတွေများ လိုအပ်ချက်ရှိလို့လဲ” “ဖေဖေ့ကို မချစ်ဘူး၊ ဖေဖေလို့လဲ မခေါ်နိုင်တော့ဘူး” “သမီးက မငယ်တော့ဘူး‌နော် သမီး၊ သမီး ဘွဲ့ရတစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ” “သမီးဘွဲ့ရအထိ ဖေဖေ တစ်ဦးတည်းနေနိုင်တာပဲ၊အခုမှဘာလို့ မိန်းမယူရမှာလဲ” “ဒီမှာသမီး ဖေဖေက သမီးလေးပညာရေးမှာ စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့ ဖေဖေက သမီးကျောင်းပြီးတဲ့အထိ စောင့်ခဲ့တာ” “ဘာမှလာမရှင်းပြနဲ့ ဖေဖေ၊ ဖေဖေက ဖေ့ဖေ့ငယ်ချစ်ဦးကြောင့် ဒီလိုလုပ်တာမဟုတ်လား၊ ဖေဖေ့ကို မုန်းတယ်” “အဲဒီလိုမဟုတ်ရပါဘူး သမီးရယ်” “ဘာလို့မဟုတ်ရမှာလဲ၊ မေမေ အသေစောတာ ဖေ့ဖေ့ကြောင့်” “အထင်မလွဲပါနှင့် သမီးရယ်၊ သမီး အမေရှိစဉ်ကရော ဖေဖေက သမီးမေမေအပေါ် မကြင်နာလို့လား၊ ဝတ္တရားတွေ ပျက်ကွက်ခဲ့လို့လား” “အခု သမီးတို့ဘဝထဲ ဖေဖေ့ငယ်ချစ်ဦးဆိုတဲ့ မိန်းမကြီးက…

Read More “အပေါင်အသင်းမှားလို့ အပျိုမှေး ပေါက်သွားတဲ့ သူဌေးသမိိီး” »

Unicode လွန်ခဲ့သော ၁၅ရက်ခန့်က ဖြစ်ခဲ့သော ကိစ္စအား ဦးခင်အောင်က မိခင်ဖြစ်သူနဲ့ ဒရိုက်ဗာ ကောင်းမြတ်ကိစ္စအား ဖွင့်ပြောတော့မည်ဟု ထပ်မံ ပြောဆိုလာပြန်သည်။ သူမ ဘက်ကလည်း မိသားစုပြိုကွဲမည့်အရေးကို တွေးကြောက်ပြီး ဖွင့်မပြောဖို့ တောင်းပန်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ဦးခင်အောင် လေသံမှာ အကြပ်ကိုင်ချင်သည့် အရိပ်အငွေ့လေးများ ပါလာခဲ့၏။ စကြားကြားချင်း သီရိ တယောက် ပေါက်ကွဲသွားတော့သည်။ မိမိ၏ အဖေ အမေထက် အသက်ကြီးသော သူစိမ်းယောက်ျားအား ၁ပတ် ၁ခါ အလိုး ခံရမည်တဲ့။ သူမအိမ်မှ ခြံစောင့် သက်ကြားရွယ်အို ဦးခင်အောင်အား အော်ဟစ်ပစ်လိုက်သည်။ ”ဘာ  ……… ရိုင်းလှ ချည်လား ……… အဘစံ ….. ကိုယ့် မြေး ….. အရွယ်ကို ….. ပြီးတော့ …. သီရိက…

Read More “မိသားစုအတွက် ပါကင်ဖောက်ခံလိုက်ရတဲ့ ဘောပြားမလေး” »

Unicode အပ်ယာမှနိုးတော့ တစ်အိမ်လုံးတိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်လျက် ရှိသည်။ ထွန်ကျော်သည် အိပ်ယာမှ နိုးနိုးခြင်း ရေချိုးလိုက်လျင် ကောင်းမည်ဟုတွေးကာ အင်္ကျီကိုချွတ်၊ သဘက်တစ်ထည်ကို ပုခုံးပေါ် တင်၍ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့လေသည်။ ရေချိုးခန်းသို့သွားရန် မီးဖိုဆောင်ထဲမှ ဖြတ်အထွက်တွင် ထွန်းကျော် မီးဖိုဆောင်ထဲသို့ ဝေ့ကာကြည့်လိုက်သော်လည်း မည်သူ့ကိုမျှ မတွေ့ရ။ အေးအေးဆေးဆေးပင် ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ကာ ရေကိုတစ်ဝကြီး ချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးနောက် ထွန်းကျော်သည် သူ့အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်ကာ အဝတ်အစား လဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူဒီအိမ်ကိုရောက်တိုင်း လုပ်နေကျ ဖြစ်သည့် ထမင်းစားခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ မည်သူ့ကိုမျှ မတွေ့ရပေမယ့် သူအတွက် စားစရာ တစ်ခုခုတော့ စီစဉ်ထားမြဲ ဖြစ်သည်။ ထွန်းကျော် ထမင်းစားခန်း အတွင်းသို့ လှမ်းအဝင်လိုက်တွင် ထမင်းစား စားပွဲဘေးတွင် ရပ်နေသော လှလှမွန်က…

Read More ““မောင် မောင်ထွန်း .. မလုပ်ရဘူး .. အို .. ဟာ .. ဟင့် ဟင့် ..”ဆိုတဲ့ ကျောင်းဆရာမ အပျိုကြီး” »

Unicode **** အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ကို စိိမ့်သွားစေတဲ့ ဆရာရဲ့ လုံးပတ်တုတ်တုတ်ကြီး***၏ အပိုင်းဆက် သွယ်သွယ်မိုးယုသည် ဆရာထန်ဆိုတဲ့ အကြားအမြင်ပေါက်ပြီး ယတြာကောင်းသည်ဆိုတဲ့ ဆရာတစ်ယောက်ဆီကို သွားပြီး အစီအမံတွေ လုပ်နေသည် ဆိုတာကို ကျော်ကျော်ဘို သိသွားသည် ။ ရဲမှူးကို မသေချာဘဲ သူ သတင်းမပို့သေး ။ ရဲမှူးက ဘာထူးလဲ ခဏခဏ မေးနေသည် ။ သူက ကျနော် စုံစမ်းဆဲပါ ဆရာ လို့ဘဲ ပြောထားသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယု နဲ့ ဆရာထန်တို့ ညနေဖက်ကြီး ချိန်းကြတဲ့အခါ ကျော်ကျော်ဘိုလည်း သေချာအောင် စုံစမ်းဖို့ သူတို့ ချိန်းတဲ့ အိမ်ကလေးဆီကို တိတ်တဆိတ် ချဉ်းကပ်သွားခဲ့သည် ။ ဆရာထန်ရဲ့ တပည့်ကြီးဆိုတဲ့ ဦးကင်းသည် လူရှေ့မှာတော့ ပုတီးကြီးနဲ့…

Read More “ဟုတ် ဆရာ.. ကျမ ဖင်ထောင်ကုန်းလိုက်ရမလားဟင်……” »