TAI YAN MEDIA

မိုးတွင်းကြီးမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်း နေတွေများ သာလို့၊ ပွင့်လို့…၊ ဈေးခြင်းကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်ရင်း နဖူး၌ သီးနေသော ချွေးစက်များကို သုတ်လိုက်သည်..။ ပြီး.. အခန်းထဲ ဝင်ကာ ချွေးစို အဝတ်များကို တစ်ခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ ၃၈ လက်မ ဆိုက်ကြီး ဘရာစီယာကို နမ်းကြည့်လိုက်တော့ ချွေးစော်နံနေပြီ..။ အင်း… ရေချိုးရင်း လျှော်ရအုံးမည်..။ ခန္ဓာကိုယ်၌ တစ်ခုတည်းသာ ကျန်တော့သည့် ဆပ်စမိုင်နာ နီရဲရဲလေးကို ဒူးပင့်၍ ချွတ်လိုက်သည်..။ သူလည်း ချွေးနံ့ရော ဟိုအနံ့ရော မွှန်ထူနေလေပြီ..။ တဘက်တစ်ထည်ကို တန်းပေါ်မှ ယူကာ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ ရပ်ရင်း တစ်ကိုယ်လုံးကို သန့်စင်လိုက်၏။ မှန်ချပ်ရှေ့မှာ ကိုယ်လုံးပြည့် လုံးတီးပေါ်နေသော မိမိ၏ ကိုယ်လုံးအလှကို ငေးမောရင်း တစ်ကိုယ်တည်း ပီတိ တွေ…

Read More “မထမှတ်ပဲ မုန့်ဖောင်းကြီး အစားခံလိုက်ရတဲ့ အပျိုကြီး” »

Unicode အတင့်ဟု အများက ခေါ်ကြသော တင်လှသည် တော်တော်လှတဲ့ ကောင်မလေးဖြစ်သည်။ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် အိုးကလည်း လုံးကျစ်ကာ စွင့်စွင့်လေးနဲ့ လှနေသည်။ ကိုယ်လုံးကလည်း သွယ်သွယ်လေး။ ရင်ကို ကြည့်ဦး မလား စွင့်စွင့်ကားကားလေး။ ထိုကောင်မလေးကို မြင်ပြီးကတည်းက ဦးသာအောင် တစ်ယောက် မြို့တက်ပြီး သွားမကဲချင်တော့ပေ။ ဒီကောင်မလေးကို မရရအောင် ကြံမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ ဒီကိစ္စက သူ့အတွက် သိပ်မခက်။ သူက ဒီရွာမှာ ဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရသည့် သူဌေးကြီး ဖြစ်သည်။ ဒီရွာထဲမှာ သူနဲ့ အကြွေးကင်းတဲ့သူဆိုလို့ လက်ချိုးရေလို့ရသည်။ အလှူအတန်းလည်း ရက်ရောသည်။ ထို့ကြောင့် သြဇာကလည်း ကြီးသည်။ ပြီးတော့ လုပ်သမျှကလည်း တင့်တယ်သည်။ ခန့်ခန့်ညားညား ဝတ်စားတတ်ပြီး တကယ့် လူကြီး လူကောင်းပုံစံနဲ့ စတိုင်က…

Read More “ပန်းဦးချွေတဲ့ဦး” »

Unicode မမဝေသည်၊ လှသည်။ ဖြောင့်သည်။ တောင့်သည်။ တိတိကျကျ ဆိုလျှင် ပုရိသယောကျာ်းသားတို့၏ ကာမတဏှာ ကိုကြွစေသည့် အလှမျိုး။ သည်လို တဏှာဆန်သည့် အလှမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်သည် မမဝေကို ဇော်ထက်စိတ်ဖြင့် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပစ်မှားခဲ့ဘူးသည် ဆိုတာကို ညင်းနှိုင်စရာ မရှိ။ ဒါပေမဲ့ တနေ့တွင် လက်တွေ့ကြုံရလိမ့်မည်လို့တော့ တခါမှ မစဉ်းစားမိခဲ့ဘူးချေ။ ထိုနေ့က မိုးအကြီးအကျယ် ရွာသည်။ မမဝေက မင်္ဂလာဆောင် တခုသို့ ကားမောင်းပို့ပေးရန် ဖုန်းဆက်၍ ခေါ်ထားသဖြင့် မိုးသည်းသည်း ထဲမှာပင် အရောက်သွားခဲ့ရသည်။ ဇော်ထက် အိမ်ရောက်သွားသောအခါ ဝတ်ကောင်းစားလှများ ဝတ်ဆင်ထားသော မမဝေကို တွေ့ရသည်။ တံခါးဖွင့်ပေးပြီး တကိုယ်လုံး တုပ်တုပ်နစ်အောင်ရွဲနေသော ဇော်ထက်ကို အဝတ်လဲစေသည်။ အိပ်ခန်း တခုသာပါသော တိုက်ခန်းမို့ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာတွဲရက်က…

Read More “ကဲပါ… လုပ်ပါတော့.. ဒီကခံချင်နေပြီ” »

အကယ်ရွေ့သာ သင်သည် မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး သင်အင်မတန် မုန်းတီးရွံ့ရှာသော ယောကျ်ားတစ်ယောက်နှင့် လူသူမနီး ကျွန်းကလေးတစ်ကျွန်း အပေါ်မှာ အတူတကွ နေထိုင်ရမည် ဆိုပါက သင်မည်သို့ ရင်ဆိုင်မည်နည်း။ အကယ်ရွေ့သာ သင်သည် ယောက်ျားတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ပြီး သင်အင်မတန်မှ စက်ဆုပ်အော့နှလုံးနာလှသော  မိန်းမတစ်ယောက်နှင့် လူသူမဲ့သော ကျွန်းတစ်ကျွန်း အပေါ်တွင် အတူတကွ ရှင်သန် နေထိုင်ရမည် ဆိုပါက သင်မည်သို့ ရင်ဆိုင်မည်နည်း။ “တောက်……..မတွေ့ချင်တဲ့လူကိုမှ လာတွေ့ရတယ်လို့…ကျက်သရေ တုံးလိုက်တာ..ထွီ..“ မော်တော်ကုန်းပတ်ပေါ်မှာ လူတစ်ယောက် သူမကို မြင်လိုက်တော့ ပထမ အံ့သြသွားသည်..။ ဒုတိယ မျက်မှောက်ကြီး ကြုတ်လို့ ဖျတ်ခနဲ..နောက်ဆုံးမှာ မျက်နှာလွှဲသွားတယ်။ “အောင်မာ…ငပြူးကများ လာပြဲရတယ်လို့ ရှိသေး..ဟွန်း…ထွီ” စိတ်ထဲကနေ ရိုင်းရိုင်းပျပျပဲ တွေးပြီး ပျစ်ကနဲနေအောင်တံတွေး ထွေးပြပြီး သတ်မှတ်ထားတဲ့ အခန်းထဲပဲ…

Read More “ဆရမ ဒေါ်သက်ထားဝင်းရဲ့ အချစ်ကြမ္မာ” »

Unicode ကျနော့် နာမည်က နေယံ အသက်က နှစ်ဆယ်၊ ကျောင်းပြီးထားတာ မကြာသေးတော့ လောလောဆယ် အလုပ်အကိုင် မရှိ၊ တစ်ရာကိုး တစ်ရာ့တစ်ဆယ်ပေါ့ဗျာ။ တစ်ရက် ကျနော့်ရည်းစား ခင်သူဇာနဲ့ တွေ့ဖို့ သူမအိမ်ဖက်ကို ကျနော် ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ခင်သူဇာက ဆယ့်ကိုးနှစ်၊ သူမနဲ့ ရည်းစားဖြစ်တာ တစ်နှစ်လောက် ရှိပြီ။ ခင်သူဇာတို့ မိဘတွေနဲ့ ကျနော့်မိဘတွေက မိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်ကြပါတယ်။ လူကြီးချင်းကလည်း ခင်မင်နေတော့ ခင်သူဇာတို့အိမ်ကို ကျနော်က တံခါးမရှိ ဓါးမရှိ ဝင်ထွက် သွားလာနိုင်တာပေါ့။ ပြီးတော့ နှစ်ဖက် မိဘတွေကလည်း သဘောတူထားတော့ တခါတလေ သူမတို့အိမ်နဲ့ ကျနော်တို့အိမ်မှာ တွေ့ကြ စကားပြောကြပါတယ်။ ခင်သူဇာ့ အမေက ဒေါ်ခင်လေးမြင့်၊ အသက်က လေးဆယ့်နှစ်နှစ် ဝန်းကျင်လောက်…

Read More ““ရှက်ထှာဟယ်… သား.. မကောင်းဘူး အန်တီ့ကို… အတင်း အဝှာ ပြုတယ်”ဆိုတဲ့ အန်တီခင်လေးမြင့်” »

Unicode “နေမင်း….တော်ပြီလေကွာ….” “အာ…ဟာ….ဒါ ငါ ရေချိန် မကိုက်…..မကိုက်သေးဘူး…..မင်း…မင်း လဲ ထပ်ချကွာ ထွန်းနောင် ဟေ့ကောင်” “ငါ ….တော်ပြီ…. ဒီအနေလောက်ပဲ ကောင်းတယ်… မင်းလဲ ဒီဟာကုန်ရင် တော်တော့ကွာ….” ရေချိန်မကိုက်သေးဘူး ဆိုသော နေမင်းတစ်ယောက် စကားက လေသံတွေ မဆက်မိတော့ပဲ ခေါင်းကလဲ ငိုက်စိုက်ဖြစ်နေပြီ။ နေမင်းကို ကြည့်ရင်း ထွန်းနောင် စိတ်ပျက်မိသည်။ နေမင်းနှင့် ထွန်းနောင်တို့က တစ်မြို့တည်းသား ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်ကြသည်။ ဆယ်တန်းအောင်တော့  သူတို့နှစ်ယောက် ဇာတိ ရွှေဘိုမြို့မှ အတူထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ရန်ကုန်တွင် အဆောင်နေ၍  ရရာအလုပ်ကို ကြိုးစားလုပ်ရင်း နှစ်ယောက်စလုံး ဘွဲ့တစ်ခုစီ ရခဲ့ကြသည်။ အဲဒီနောက်  ရန်ကုန်မှာပင် ဆက်၍ နေထိုင်ခဲ့ကြပြီး  စီးပွားရေးကို ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ခဲ့ကြသည်။ နောက်ပိုင်း နေမင်းက ကြည်မြင့်တိုင်…

Read More “အရက်သမားယောက်ျားကြောင့် လိုအင်မပြည့်နေတဲ့ ခိုင်မွန့်ဘဝလေး” »

Unicode (ဖုတ်ဖုတ်မုန့်ဖောင်းနဲ့ ဝါဝါမွန်အဆက်) ထိုစဉ် … “အား မမ … မ… မရတော့ ဘူး … အ … အား အား ” မောင်စိုး နောက်ထပ်အချက်အစိတ်လောက် အားကုန်ပင်သွန်၍ ဆောင့်လိုးရင်း သူ့လီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ ဆွဲချွတ်လိုက်ကာ လရည်တွေကို သူမဝမ်းဗိုက်သားပေါ် ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ “ကိုစိုး လီးပေး … စမ်းပါ ဒီ … ဒီကိုလာ မြန်မြန် … ” ဆိုပြီး ဝါဝါမွန်က သူ့လီးကို အမြန်ပင်ဆွဲယူလိုက်ရင်း မောင်စိုးလီးက လက်ကျန်လရည်တွေကို အကုန်အစင်ပြောင်ရှင်းသွားအောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ အောင်မိုးလည်း ကောင်းနေပြီဖြစ်၍ သူမကို… “မ ဝါ ကျွန်တော် လိုးချင် ပြီ ”…

Read More “အား… မောင်လေး အောင်မိုး ပြန်မထုတ်နဲ့ဦး ဒီအတိုင်းခဏစိမ်ထားပေးပါ … မင်း ဂေါ်လီလုံးကြီးတွေက” »

မေနှင်းတစ်ယောက် အခန်းထဲတွင် ငိုနေရှာသည်။ အကြောင်းကား သူ့မထံသို့ အင်တာနက်မှ သူ့မကိုကို ဇင်နိုင်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ကဲနေကြတဲ့ပုံတွေကို အသိတစ်ယောက်က ပို့လိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရက်စက်လိုက်တာ ကိုကိုရယ် သူ့မှာတော့ ချစ်လွန်လို့ အပျိုစင်ဘဝလေး ပေးအပ်ခဲ့မိသည်။ ပုံထဲတွင် ကို့ကိုက အဲ့မိန်းမနောက်မှနေပြီး နို့တွေကို ကိုင်ကာ ကလိနေသည်။ နောက်ပုံတွင် ကိုကိုဟာကြီးကို အဲ့မိန်းမက စုပ်ပေးနေပုံဖြစ်သည်။ မေနှင်း ကိုကို့ကို စိတ်နာသွားသည်။ သူတောင် သစ္စာမရှိသေးတာ ငါလဲ ကဲပြမယ်လို့ စိတ်ရူးပေါက်ပြီး မလုပ်သင့်တာတွေ လုပ်မိတော့သည်။ ရေချိုးအလှပြင်ပြီး စလင်းဘက်ထဲ စကတ်အတိုနဲ့ အင်္ကျီလည်ဟိုက် အကျပ်လေးထည့်ကာ အိမ်ကို သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ စာလုပ်ဖို့ ညအိပ်မယ်ဆိုပြီး ထွက်ခဲ့တော့သည်။ စူပါမားကတ်တွင် သူမအိမ်နေရင်းအဝတ်ကို ယူလာတဲ့ စကတ်အတို၊ အင်္ကျီအကျပ်နဲ့ လဲဝတ်လိုက်တော့သည်။ ပြီးတော့…

Read More “ကိုကို့ကို စိတ်နာလို့ ဦးလေးကြီးကို ကုန်းမိသွားတဲ့မေနှင်း” »

Unicode ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် ကိုတင်မောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်မောင်၏ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။ ကိုတင်မောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယားချောလေးဖြစ်သူ ဝါဝါမွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အထူးပဲလှပ၍ ခါးသေးရင်ချီ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားဖြစ်သော မယားချောလေးကို ပိုင်ဆိုင်သူပီပီ ကိုတင်မောင်ကား ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ဝါဝါမွန်၏ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးဆောင့်ရသည်မှာ ယခု အိမ်ထောင်သက်နှစ်နှစ်ကျော်လာသည့်တိုင် အားရသည်ဟူ၍မရှိချေ။ နောက်ဆုံး အားကုန်သွန်၍ သူ့တင်ပါးကို မြောက်လိုက်နှိမ့်လိုက် အဆက်မပြတ်လုပ်ပြီး အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် အပေါ်စီးကနေ အားပါပါဆောင့်ဆောင့်…

Read More “ဖုတ်ဖုတ်မုန့်ဖောင်းနဲ့ ရမက်ထန်တဲ့ ဝါဝါမွန်” »

အန်တီကြီး နာမည်က ဒေါ်ခင်မေသန်း ကျနော်တို့အဆောင်ကျောင်းသားတွေခေါ်သည်က “အန်တီကြီး”။ အသက်က၅၀ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေး။ ယောက်ျားက လွန်ခဲ့တဲ့ ၁နှစ်ကျော်လောက်ကမှ ဆုံးသွားတာဆိုတော့ မုဆိုးမ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး ဖြစ်သည်။ အန်တီကြီးမှာ သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး မကွေးမှာ အိမ်ထောင်ကျသွားသည်။ တစ်နှစ်တစ်ခါတော့ အလည်လာတာ တွေ့ဖူးသည်။ အန်တီကြီးရဲ့ အခုလက်ရှိ ရုပ်ရည်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကိုကြည့်ရင် ငယ်ငယ်က တော်တော်လှခဲ့မယ့်ပုံဖြစ်သည်။ ဆံပင်က ကျောလည်လောက်ရှိပြီး မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနှင့် နှာတံစင်းစင်းလေး၊ နှုတ်ခမ်းလေးများဆို ပန်းရောင်သမ်းချင်နေတုန်း မျက်မှန်တပ်ထားရတော့ ခန့်ခန့်လေးတွေ့ရသည်။ ရုပ်ရည်ကို အနီးစပ်ဆုံးပြောရရင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး မြတ်ကေသီအောင်ကို အသက်၅၀ လောက်မှန်းပြီး မျက်မှန် တပ်ကြည့်ပေးလိုက်။ အဲဒါဆို အန်တီကြီးရဲ့ပုံကို မျက်လုံးထဲ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်မယ်ထင်ပါတယ်။ ကျနော်တို့အဆောင်က ယောက်ျားလေး ကျောင်းသားအဆောင်၊ မိန်းမဆို၍ အန်တီကြီးတစ်ယောက်သာ…

Read More ““သားရယ် ဖြစ်ပါ့မလား… သားဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ.. အန်တီ့လက်ကောက်ဝတ်လောက် ရှိတယ်”ဆိုပြီး” »